Livre, Chap.
[3, 5]	τοὺς δὲ καὶ ἔκφρονας ἐποίησαν	αἱ	βρονταί. οὕτω μὲν δὴ ἐκ
[3, 1]	Θήραν ἐς τὸ αὐτὸ συνῆλθον	αἱ	γνῶμαι, τὰ δὲ λοιπὰ διειστήκει
[3, 11]	δὲ εἴ τις ἄλλη καὶ	αἱ	γυμνοπαιδίαι διὰ σπουδῆς Λακεδαιμονίοις εἰσίν
[3, 19]	αὗται διαλαβοῦσαι δὴ τὴν Ἑλένην	αἱ	γυναῖκες ἀπάγχουσιν ἐπὶ δένδρου, καὶ
[3, 16]	λόγος. (ὑφαίνουσι δὲ κατὰ ἔτος	αἱ	γυναῖκες τῷ Ἀπόλλωνι χιτῶνα τῷ
[3, 16]	τῷ βωμῷ Λαθρίας καὶ Ἀναξάνδρας·	αἱ	δὲ αὐταί τε ἦσαν δίδυμοι
[3, 13]	πρὶν ἢ τῷ θεῷ θύουσιν	αἱ	Διονυσιάδες καὶ αἱ Λευκιππίδες. τὰς
[3, 5]	ὡσαύτως δὲ καὶ Ἀθηναίοις δεῖμα	αἱ	διοσημεῖαι παρείχοντο. (καὶ ὁ μὲν
[3, 19]	ἐς οὐρανόν. εἰσὶ δὲ καὶ	αἱ	Θεστίου θυγατέρες ἐπὶ τῷ βωμῷ,
[3, 10]	χωρίον Ἀρτέμιδος καὶ Νυμφῶν ἐστιν	αἱ	Κάρυαι καὶ ἄγαλμα ἕστηκεν Ἀρτέμιδος
[3, 10]	ὑπαίθρῳ Καρυάτιδος· χοροὺς δὲ ἐνταῦθα	αἱ	Λακεδαιμονίων παρθένοι κατὰ ἔτος ἱστᾶσι
[3, 13]	θεῷ θύουσιν αἱ Διονυσιάδες καὶ	αἱ	Λευκιππίδες. τὰς δὲ ἄλλας ἕνδεκα
[3, 14]	τέσσαρες μὲν σταδίου, διαύλου δὲ	αἱ	λοιπαί· τὸν δὲ σὺν τῇ
[3, 21]	Μαριός. αὗται μὲν οὖν εἰσιν	αἱ	λοιπαὶ τῶν Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων
[3, 11]	Ἀργείων λέγειν εἰκότα. ἐνταῦθα, ἔνθα	αἱ	Μοῖραι, καὶ Ἑστία τοῖς Λακεδαιμονίοις
[3, 9]	τὸ στράτευμα ἤθροιστο καὶ ἅμα	αἱ	νῆες εὐτρεπεῖς ἦσαν, ἀφίκετο ἐς
[3, 22]	περὶ δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν	αἱ	πηγαὶ τῶν ποτίμων εἰσὶν ὑδάτων.
[3, 14]	ὑψηλαὶ καὶ συνεχεῖς περὶ αὐτὸ	αἱ	πλάτανοι πεφύκασιν. αὐτὸ δὲ τὸ
[3, 3]	ἀφίκετο ἐς Τεγέαν· (τηνικαῦτα δὲ	αἱ	πόλεις ἄγουσαι σπονδὰς ἔτυχον. ἀφικομένου
[3, 15]	ὄντων πτερῶν. τόνδε μέν εἰσιν	αἱ	πόλεις αὗται τὰ ξόανα τὸν
[3, 15]	ἐστιν Ἱπποσθένους ναός, ᾧ γεγόνασιν	αἱ	πολλαὶ νῖκαι πάλης· σέβουσι δὲ
[3, 9]	μέρος τηνικαῦτα ἡ Λυδία, καὶ	αἱ	Σάρδεις πλούτῳ καὶ παρασκευῇ προεῖχον,
[3, 13]	καὶ οὐ ταύτῃ· (Μεσσηνίων δὲ	αἱ	συμφοραὶ καὶ ὁ χρόνος, ὅσον
[3, 14]	Πλατανιστᾶς ἐστιν ἀπὸ τῶν δένδρων,	αἳ	δὴ ὑψηλαὶ καὶ συνεχεῖς περὶ
[3, 22]	τὸ ὄνομα ἀπὸ τῶν νησίδων,	αἳ	ταύτῃ πρόκεινται τῆς ἠπείρου τρεῖς
[3, 22]	δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ	πηγαὶ	τῶν ποτίμων εἰσὶν ὑδάτων. ἐν
[3, 22]	δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ	πηγαί·	ὕδωρ δὲ ἄφθονον εἴπερ ἄλλο
[3, 21]	ἐστι Λακεδαιμονίοις (ἡ) κώμη καλουμένη	Κροκέαι	καὶ λιθοτομία· μία μὲν πέτρα
[3, 12]	φασὶν εἶναι ποίημα, ὃς πρῶτος	διαχέαι	σίδηρον εὗρε καὶ ἀγάλματα ἀπ'
[3, 20]	ἀναχωρεῖν ἐς Λακεδαίμονα. καὶ τὴν	ἀποκρίνασθαί	φασιν οὐδέν· ἐγκαλυψαμένης δὲ πρὸς
[3, 10]	(τὸ μὲν δὴ χρήματα ἱερὰ	δέξασθαι	καὶ ἀνδράσιν ἀμῦναι μαντείων πορθήσασι
[3, 11]	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Σαλαμῖνα	ἀποδείξασθαι.	(ναοὶ δέ εἰσιν ἐπὶ τῆς
[3, 9]	δὲ πόλεμον πρὸς Θηβαίους ἔδοξεν	ἄρασθαι·	ἐποιοῦντο δὲ ἐς αὐτοὺς καὶ
[3, 2]	Λακεδαιμονίοις δὲ πρῶτον τότε ἔδοξεν	ἄρασθαι	πρὸς Ἀργείους πόλεμον· ἐποιοῦντο δὲ
[3, 24]	κλύδωνος ἀπωθούμενα ἐς τὴν γῆν	ἐκβεβράσθαι	καλοῦσιν οἱ πολλοί. Βρασιᾶται δὲ
[3, 23]	θάνατον βίαιον ἐν μέρει χάριτος	εὕρασθαι.	(τούτοις μὲν τοιαῦτα ἀπήντησεν ἀσεβήσασι·
[3, 9]	ἐντειλάμενος πόλεμον ἐν τῇ Ἑλλάδι	ἐργάσασθαι	Λακεδαιμονίοις. οἱ δὲ τῶν χρημάτων
[3, 6]	ἄξιον μνήμης ἐς τοὺς ἔπειτα	ἐργάσασθαι	προθυμούμενοι· (Ἀρεὺς δέ, ὥς σφισι
[3, 17]	δὲ ἐκείνου δεύτερα οἱ παῖδες	ἐξεργάσασθαι	τὸ οἰκοδόμημα ἤθελον, ἀφορμὴ δέ
[3, 25]	λιμένας φασὶ καὶ τὰς ναῦς	θεάσασθαι	παρεῖχε. τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ τὸ
[3, 4]	τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ὄντων ἐξεγένετο	ἱλάσασθαι	τὸ μήνιμα γῆν ἐπεργασαμένοις τὴν
[3, 5]	μηδὲ ἀνοσίων ἀνδρῶν τυραννίδα αὔξοντα	ἐπισπάσασθαι	τῇ Σπάρτῃ τὸ αἴσχιστον τῶν>
[3, 9]	Λακεδαιμονίους τὴν ἐκ τῆς Ἀσίας	ἀνακαλέσασθαι	στρατιάν. ἄνδρα οὖν Ῥόδιον Τιμοκράτην
[3, 12]	Θερμοπύλας στρατευσαμένων λόγου μάλιστα ἀξίως	μαχέσασθαι	μετά γε αὐτὸν δοκοῦσι Λεωνίδαν.
[3, 3]	παρόντι μνησθησόμεθα αὐτῶν, τὰ πολλὰ	ἡγήσασθαι	Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ προτέρῳ πρὸς
[3, 15]	ἐς Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν Ἱπποκόωντα,	τιμωρήσασθαι	δὲ καὶ τοὺς παῖδας τοῦ
[3, 15]	ἐξεγένετό οἱ στρατεύσαντι ἐς Σπάρτην	τιμωρήσασθαι	μὲν Ἱπποκόωντα, τιμωρήσασθαι δὲ καὶ
[3, 19]	τὴν Πολυξώ φασιν ἐπιθυμοῦσαν Ἑλένην	τιμωρήσασθαι	τελευτῆς τῆς Τληπολέμου τότε, ὡς
[3, 9]	ἔσεσθαι βασιλέα κρατήσαντα Ἀρταξέρξην εὐδαιμονίαν	κτήσασθαι	τὴν Περσῶν ἢ ἀρχὴν καθελεῖν
[3, 10]	ἀποκτεῖναι καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα	ἐξανδραποδίσασθαι,	καταβαλεῖν δὲ καὶ αὐτὴν ἐς
[3, 22]	Ὀρέστην λέγουσι καθεσθέντα ἐπ' αὐτοῦ	παύσασθαι	τῆς μανίας· διὰ τοῦτο ὁ
[3, 2]	τεθῆναί σφισιν ὑπὸ Μίνω λέγουσι,	βουλεύσασθαι	δὲ ὑπὲρ τῶν νόμων οὐκ
[3, 12]	Μενελάου χάριτι στρατεύσαντας ἐπὶ Ἴλιον	βουλεύσασθαί	φησιν ἐνταῦθα ὅπως ἀναπλεῦσαί τε
[3, 10]	πολέμῳ πιεζομένοις, καὶ Ἀκαρνᾶνας ἠνάγκασε	καταλύσασθαι	τὸν πόλεμον οὐ πολὺ ἀποδέοντας
[3, 13]	ἐπὶ τῷ λόφῳ ναὸς Ἀργείας·	ἱδρύσασθαι	δὲ Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος θυγατέρα,
[3, 18]	καθὰ δὴ καὶ Ἀλκμὰν ἐποίησεν.	ἱδρύσασθαι	δὲ Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα ἱερὸν
[3, 12]	ἐστὶν Ἀθηνᾶς ἱερόν· Ὀδυσσεὺς δὲ	ἱδρύσασθαι	τὸ ἄγαλμα λέγεται καὶ ὀνομάσαι
[3, 15]	θεῷ θύειν. Ἡρακλέα δὲ λέγουσιν	ἱδρύσασθαι	τὸ ἱερὸν καὶ αἶγας θῦσαι
[3, 4]	μετὰ Ὑδάρνου στρατιὰν ὁ Τραχίνιος	κυκλώσασθαί	σφισι τοὺς Ἕλληνας παρέσχε καὶ
[3, 26]	οἷα ἐπιστάμενοι φονέα ὄντα Μαχάονος.	ἀνασώσασθαι	δὲ Νέστορα λέγεται τοῦ Μαχάονος
[3, 12]	ἄλλα ἀνταλλάσσεσθαι, νόμισμα δὲ οὐκ	ἐπίστασθαι,	καὶ ταῦτα χρυσοῦ τε ἀφθόνου
[3, 5]	τεῖχος οὐκ ἐθελόντων ἀπὸ Θηβαίων	ἀφίστασθαι.	ἐσεληλύθεσαν δὲ ἤδη καὶ Θηβαίων
[3, 7]	Ἀλευάδας ἐς Θεσσαλίαν· καί οἱ	καταστρέψασθαι	Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν ἅτε ἀεὶ
[3, 14]	οἰκίσαι σὺν ἐκείνῳ καὶ Λιβύων	καταστρέψασθαι	τοὺς προσχώρους λέγουσιν. (τὸ δὲ
[3, 17]	μὲν οὐδέν, φόνου δὲ ἄγος	ἐκνίψασθαι	μὴ δυνηθέντα. (ὡς γὰρ δὴ
[3, 3]	ἄλλα οὖσαν συνέβαινεν οὐ τίκτειν·	ἀποπέμψασθαι	δὲ αὐτὴν κελευόντων τῶν ἐφόρων
[3, 20]	προήκουσαν ἤδη τὴν Πηνελόπην λέγουσιν	ἐγκαλύψασθαι.	~προελθόντι δὲ αὐτόθεν σταδίους εἴκοσι
[3, 13]	Ἀπόλλωνα Δωριεῦσι μὲν τοῖς πᾶσι	σέβεσθαι	καθέστηκεν ἀπὸ Κάρνου γένος ἐξ
[3, 12]	ἐξ αὐτῶν διὰ τὸ μίασμα	ἀγαγέσθαι,	διέπεμπε δὴ ὁ Δαναὸς ἕδνων
[3, 16]	Ταυρικῇ θυσιῶν ἐμμεμένηκεν ἀνθρώπων αἵματι	ἥδεσθαι·	καλοῦσι δὲ οὐκ Ὀρθίαν μόνον
[3, 21]	τῆς Λακωνικῆς ἡ Βελεμίνα μάλιστα	ἄρδεσθαι	πέφυκεν, ἥντινα διοδεύει μὲν τοῦ
[3, 16]	αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας ποιεῖται καὶ	πιέζεσθαι	δι' αὐτούς φησιν. οὕτω τῷ
[3, 8]	καὶ τὸν ἀγῶνα ἐξεῖναί σφισιν	ἀγωνίζεσθαι.	(ἐνέβαλλε δὲ καὶ ἐς τὴν
[3, 14]	Σπαρτιατῶν ἄλλῳ γε οὐκ ἔστιν	ἀγωνίζεσθαι	τὰ (δὲ) ὀστᾶ τοῦ Λεωνίδου
[3, 25]	εἶναί τινα οἴκησιν ἐς ἣν	ἀθροίζεσθαι	τὰς ψυχάς. ἀλλὰ Ἑκαταῖος μὲν
[3, 18]	Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα ἱερὸν καὶ	θέσθαι	τὰ ὀνόματα ἥγηνται. (τὰ δὲ
[3, 26]	οὖν καθεύδοντες, ὁπόσα δ' ἂν	πυθέσθαι	δεηθῶσιν, ὀνείρατα δείκνυσί σφισιν ἡ
[3, 7]	τὸν Σόου φασὶν ἐς τοσοῦτον	ἀφικέσθαι	δόξης ὡς καὶ τὴν οἰκίαν
[3, 24]	Ἰνώ σφισιν ἐς τὴν χώραν	ἀφικέσθαι	πλανωμένην, ἐλθοῦσαν δὲ ἐθελῆσαι τοῦ
[3, 19]	καὶ Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον	ἀφικέσθαι	Πολυξοῖ τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν
[3, 18]	δὲ οὗτος ὁ Κναγεὺς ἄλλως	ἀφικέσθαι	πως ἐς Κρήτην φαίνεται καὶ
[3, 13]	τούτου τὸν Ἀκαρνᾶνα μάντιν καθέστηκεν	ἱλάσκεσθαι.	ἀλλὰ γὰρ Λακεδαιμονίοις οὐχ οὗτος
[3, 12]	καὶ πρώτῳ τε ἐλθόντι ἐγένετο	ἑλέσθαι	πρώτῳ τῶν ἄλλων καὶ μετ'
[3, 18]	τὸ χωρίον Λακεδαιμονίων ἀμυνάντων μὴ	προσαπολέσθαι	οἱ καὶ τὸν λειπόμενον ὀφθαλμόν,
[3, 8]	συσπεύδων ἐξ ἅπαντος τὴν βασιλείαν	γενέσθαι.	~βασιλεύει τε δὴ Ἀγησίλαος ὁ
[3, 22]	ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως.	γενέσθαι	δέ οἱ δοκῶ τὸ ὄνομα
[3, 20]	τῷ πεδίῳ Διὸς Μεσσαπέως τέμενος·	γενέσθαι	δέ οἱ τὴν ἐπίκλησιν ἀπὸ
[3, 12]	τε κατὰ Λέλεγα ἢ Μύλητα	γενέσθαι	δοκοῦντος καὶ Ἀμφιαράου τοῦ Ὀικλέους·
[3, 18]	οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐπεὶ μηδὲ	γενέσθαι	δοκῶ πρὸς Ἀφίδνῃ μάχην Θησέως
[3, 13]	τῆς ἐς Σπάρτην Διονύσῳ φασὶ	γενέσθαι	ἡγεμόνα· τῷ δὲ ἥρωι τούτῳ
[3, 21]	δεδοίκασιν ἐξαιρεῖν, τὸν θηρεύσαντα ἁλιέα	γενέσθαι	λέγοντες ἐξ ἀνθρώπου. (Γύθιον δὲ
[3, 15]	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας μάχην	γενέσθαι	λέγουσι. τὸ δὲ ἔχθος Ἡρακλεῖ
[3, 21]	πόλεως ἀνθρώπων μὲν οὐδένα οἰκιστὴν	γενέσθαι	λέγουσιν, Ἡρακλέα δὲ καὶ Ἀπόλλωνα
[3, 16]	ἐπ' αὐτῇ. (τάδε μὲν οὕτω	γενέσθαι	λέγουσιν· ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ
[3, 2]	τῶν Ἀριστοδήμου παίδων ὄντι ἡλικίαν	γενέσθαι	λέγουσιν υἱὸν Ἆγιν· ἀπὸ τούτου
[3, 24]	ἐστιν ἀρχὴν Ἑλένης μνηστῆρα Ἀχιλλέα	γενέσθαι.	~προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματος
[3, 7]	γε τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων	γενέσθαι	συνέσπευσεν. ἀλλὰ καὶ ἐς ὅσον
[3, 15]	θεὸν πέδαις ἐτιμωρεῖτο ὁ Τυνδάρεως,	γενέσθαι	ταῖς θυγατράσιν ἐξ Ἀφροδίτης ἡγούμενος
[3, 7]	τὸ εἶδος καλλίστην ὑπὸ Ἑλένης	γενέσθαι,	ταύτην ἀγαγομένῳ τῷ Ἀρίστωνι ἐγένετο
[3, 6]	ἄρχοντα παρῆγον μή ποτε πολέμιον	γενέσθαι	τῇ Σπάρτῃ. τέλος δὲ ὁ
[3, 2]	καὶ οἰκιστήν φασιν αὐτῶν Κύνουρον	γενέσθαι	τὸν Περσέως. (ἔτεσι δὲ ὕστερον
[3, 18]	νικήσαντι Ὀλυμπίασι καὶ ἔτι στεφανουμένῳ	γενέσθαι	τοῦ βίου τὴν τελευτὴν λέγουσι.
[3, 13]	δὲ Πηνελόπης μνηστῆρσί φασιν ἐντεῦθεν	γενέσθαι	τοῦ δρόμου τὴν ἀρχήν. ἔστι
[3, 24]	ἐλθοῦσαν δὲ ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου	γενέσθαι	τροφόν· καὶ ἀποφαίνουσι μὲν τὸ
[3, 25]	τὸ δὲ ὄνομα τῇ πόλει	γενέσθαι	φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως,
[3, 1]	τοὺς παῖδας ἐνταῦθα οἰκοῦντι αὐτῷ	γενέσθαι.	(χρόνῳ δὲ ὕστερον κατῆλθέ τε
[3, 22]	Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐνταῦθα ἔφη	συγγενέσθαι	οἱ πρῶτον. κατὰ δὲ τὴν
[3, 11]	τὰς ἀρχὰς ἔχοντες, ὁπόσα δεῖ	σημαίνεσθαι,	τοῦ Πολυδώρου σημαίνονται τῇ εἰκόνι.
[3, 9]	δίκῃ δὲ ὑπὲρ ὧν ἐγκαλοῦσι	διακρίνεσθαι·	Λακεδαιμόνιοι δὲ πρὸς ὀργὴν ἀποπέμπουσι
[3, 2]	τήν τε Κυνουριακὴν ἑλόντων αὑτῶν	ἀποτέμνεσθαι	τοὺς Ἀργείους καὶ τοὺς περιοίκους
[3, 15]	καὶ ὄνομα Ἀφροδίτην θέμενον ἐλπίζειν	ἀμύνεσθαι	τὴν θεόν. ~πλησίον δὲ Ἱλαείρας
[3, 1]	(Ἀμύκλας δὲ ὁ Λακεδαίμονος, βουλόμενος	ὑπολιπέσθαι	τι καὶ αὐτὸς ἐς μνήμην,
[3, 26]	ἰάματα παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν	εὑρέσθαι.	καὶ Ῥόδον μὲν τὸ χωρίον
[3, 4]	δίκην τέλος τοῦ βίου φασὶν	εὑρέσθαι	τοιοῦτον, Ἀθηναῖοι δὲ ὅτι ἐδῄωσε
[3, 9]	ἐκείνῳ, τό τε κατόρθωμα ἐπιφανέστερον	ἔσεσθαι	βασιλέα κρατήσαντα Ἀρταξέρξην εὐδαιμονίαν κτήσασθαι
[3, 17]	σφισιν ἔμελλε τὰ ἐξ Ἀφιδναίων	ἔσεσθαι	λάφυρα. προαπολιπόντων δὲ καὶ τούτων,
[3, 23]	ἀπωσαμένου δὲ τὰ ἐμβληθέντα συμφορὰν	ἔσεσθαι	τούτῳ τῷ ἀνδρὶ νομίζουσι. (κατὰ
[3, 19]	αὐτῷ φανήσεσθαι τὸν Αἴαντα καὶ	ἀκέσεσθαι	τὸ τραῦμα. (χρόνῳ δὲ ὡς
[3, 17]	καὶ τὰ ὑποδήματα, ὑφ' ὧν	οἰσθήσεσθαι	διὰ τοῦ ἀέρος ἔμελλεν. ἐπείργασται
[3, 19]	τὴν Λευκήν, ἐνταῦθα εἰποῦσα αὐτῷ	φανήσεσθαι	τὸν Αἴαντα καὶ ἀκέσεσθαι τὸ
[3, 11]	τῶν Ἰαμιδῶν λόγιον ἐγένετο ἀγῶνας	ἀναιρήσεσθαι	πέντε ἐπιφανεστάτους αὐτόν. οὕτω πένταθλον
[3, 1]	τοὺς ἀπογόνους οἱ τοῦ Μεμβλιάρου	παραχωρήσεσθαι	τῆς βασιλείας ἐλπίζων ἑκόντας, ὅπερ
[3, 15]	μὲν οὔποτε τὸν Ἐνυάλιον φεύγοντα	οἰχήσεσθαί	σφισιν ἐνεχόμενον ταῖς πέδαις, Ἀθηναίων
[3, 5]	ἤδη κατὰ νώτου σφίσιν ἔμελλεν	ἐπικείσεσθαι.	(ἔδεισεν οὖν ὁ Παυσανίας διπλοῦ
[3, 6]	κατὰ νώτου τοῖς Μακεδόσιν ἔφασκεν	ἐπικείσεσθαι·	πρότερον δὲ οὐκ εἰκὸς εἶναι
[3, 12]	Ἑλληνικῶν τοὺς Ἰνδοὺς ἀγώγιμα ἄλλα	ἀνταλλάσσεσθαι,	νόμισμα δὲ οὐκ ἐπίστασθαι, καὶ
[3, 6]	ἐξανήλωτο, ἀπῆγεν ὀπίσω τὴν στρατιάν.	ταμιεύεσθαι	γὰρ τὴν ἀπόνοιαν ἐς τὰ
[3, 11]	Πυθία πείθουσι μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδος	μαντεύεσθαι	Σπαρτιατῶν τῷ κοινῷ· καί σφισιν
[3, 14]	τὸ χωρίον, ἔνθα τοῖς ἐφήβοις	μάχεσθαι	καθέστηκε, κύκλῳ μὲν εὔριπος περιέχει
[3, 18]	καὶ παρθένον τὴν ἱερωμένην ἔχοντα	οἴχεσθαι	τὸ ἄγαλμα ἀγομένην. ἐπὶ τούτῳ
[3, 16]	κρατηθέντος Ἡρακλέους τὸν Ἔρυκα ἄγοντα	οἴχεσθαι.	τὸ δὲ εὐμενὲς ἐκ τῶν
[3, 8]	μὲν ἐς Ἀγησίλαον ταῦτα ἔφασκεν	εἰρῆσθαι,	τὸν γὰρ δὴ ἕτερον τῶν
[3, 8]	ἦ μὴν Λεωτυχίδην ἑαυτοῦ παῖδα	ἡγεῖσθαι	καί σφισι σὺν ἱκεσίᾳ τε
[3, 6]	οἱ Λακεδαιμόνιοι πανδημεί, τὸν βασιλέα	ἡγεῖσθαί	σφισιν Ἀρέα ἐπιτάξαντες. (περικαθημένου δὲ
[3, 20]	ὁπόσοι δ' ἂν τῶν ἐφήβων	ἀγωνιεῖσθαι	μέλλωσιν ἐν τῷ Πλατανιστᾷ, καθέστηκεν
[3, 11]	χρόνον καὶ Λακεδαίμων ἡ αὐτὴ	καλεῖσθαι·	τέως δὲ τὸ ὄνομα τοῦτο
[3, 20]	οὐ τὴν ἐν Θεράπνῃ Μεσσηίδα	καλεῖσθαι	τὸ ἀρχαῖον· ἡ δὲ Πολυδεύκειά
[3, 7]	Λακεδαιμόνιοι Τεγεάτας αἱρήσειν ἤλπισαν καὶ	ἀποτεμεῖσθαι	τῆς Ἀρκαδίας τὸ Τεγεατῶν πεδίον,
[3, 6]	πως ἐπὶ πταίσμασιν ἐθέλει μεγάλοις	προαφαιρεῖσθαι	τὸν ἡγεμόνα ὁ δαίμων, καθὰ
[3, 25]	παιδὶ ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε	ἐποχεῖσθαί	οἱ βούλοιτο. (ἔστι δὲ ἐπὶ
[3, 25]	μὴ καὶ τοῦ λοιποῦ τοιαῦτα	ἐπιδείκνυσθαι,	μεμιασμένην ἐναποπλύνασα ἐσθῆτα. (Ταινάρου δὲ
[3, 15]	γε ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν	ἐναντιοῦσθαί	οἱ τὴν θεόν· αἶγας δὲ
[3, 19]	βάθρον παρέχεται μὲν βωμοῦ σχῆμα,	τεθάφθαι	δὲ τὸν Ὑάκινθον λέγουσιν ἐν
[3, 19]	τοῖς ἐναντίοις κατὰ τοῦτο ᾗ	προτετάχθαι	σφίσι τὸν Αἴαντα ἤκουε. τιτρώσκεται
[3, 7]	ἐν βουλῇ ἦλθεν οἰκέτης ἀπαγγέλλων	τετέχθαι	οἱ παῖδα. Ἀρίστων δὲ ἐπῶν
[3, 8]	δὲ Ἆγιν καὶ τὸν στρατὸν	ἀφῖχθαί	σφισιν ἀμύνοντας, Θρασυδαῖος προεστηκὼς τότε
[3, 23]	βωμοί τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ	ἐλαῖαι	περὶ αὐτοὺς πεφύκασιν. (προελθόντι δὲ
[3, 11]	εἴ τις ἄλλη καὶ αἱ	γυμνοπαιδίαι	διὰ σπουδῆς Λακεδαιμονίοις εἰσίν ἐν
[3, 1]	τῶν Ἀριστοδήμου παίδων οἰκίαι δύο	βασίλειαι	γίνονται· (συναρέσαι γὰρ τῇ Πυθίᾳ
[3, 5]	δὲ καὶ Ἀθηναίοις δεῖμα αἱ	διοσημεῖαι	παρείχοντο. (καὶ ὁ μὲν ὑπὸ
[3, 1]	ὄντων διδύμων τῶν Ἀριστοδήμου παίδων	οἰκίαι	δύο βασίλειαι γίνονται· (συναρέσαι γὰρ
[3, 21]	Γυθίου πρὸς θαλάσσῃ Ἀσωπὸς Ἀκριαὶ	Βοιαὶ	Ζάραξ Ἐπίδαυρος ἡ Λιμηρὰ Βρασιαὶ
[3, 22]	ἄκραν Βοιατικὸς καλούμενος κόλπος, καὶ	Βοιαὶ	πόλις πρὸς τῷ πέρατί ἐστι
[3, 21]	ἐπέκεινα Γυθίου πρὸς θαλάσσῃ Ἀσωπὸς	Ἀκριαὶ	Βοιαὶ Ζάραξ Ἐπίδαυρος ἡ Λιμηρὰ
[3, 22]	σταδίους ἐπὶ θαλάσσης πόλις ἐστὶν	Ἀκρίαι·	θέας δὲ αὐτόθι ἄξια Μητρὸς
[3, 21]	Βοιαὶ Ζάραξ Ἐπίδαυρος ἡ Λιμηρὰ	Βρασιαὶ	Γερόνθραι Μαριός. αὗται μὲν οὖν
[3, 24]	καὶ οὕτω ῥυῆναι τὸ ὕδωρ.	(Βρασιαὶ	δὲ ἐσχάτη μὲν ταύτῃ τῶν
[3, 20]	χωρίον ἔνθα πόλις ποτὲ ᾠκεῖτο	Βρυσίαι·	καὶ Διονύσου ναὸς ἐνταῦθα ἔτι
[3, 19]	καὶ Κλυταιμνήστρας ἐστὶν ἐνταῦθα εἰκὼν	καὶ	(ἄγαλμα) Ἀγαμέμνονος νομιζόμενον μνῆμα. θεῶν
[3, 26]	δὲ τῆς ἀκροπόλεώς ἐστιν ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα Ἀθηνᾶς, καὶ Ἔρωτός ἐστιν
[3, 21]	καὶ ἐν τῇ ἀκροπόλει ναὸς	καὶ	ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται. ~Γυθίου δὲ
[3, 26]	καὶ Κασσάνδρας τῆς Πριάμου ναὸς	καὶ	ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[3, 18]	ἐπ' ἐξειργασμένῳ τῷ θρόνῳ Χάριτες	καὶ	ἄγαλμα δὲ Λευκοφρυήνης ἐστὶν Ἀρτέμιδος.
[3, 19]	καὶ ἡμέρων, καὶ ναὸς Ἀχιλλέως	καὶ	ἄγαλμα ἐν αὐτῇ. (ἐς ταύτην
[3, 20]	Διονύσου ναὸς ἐνταῦθα ἔτι λείπεται	καὶ	ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ. τὸ δὲ
[3, 17]	ὕστερον τόν τε ναὸν ὁμοίως	καὶ	ἄγαλμα ἐποιήσαντο Ἀθηνᾶς χαλκοῦν· Γιτιάδας
[3, 10]	καὶ Νυμφῶν ἐστιν αἱ Κάρυαι	καὶ	ἄγαλμα ἕστηκεν Ἀρτέμιδος ἐν ὑπαίθρῳ
[3, 24]	τῷ πέρατι Ἀπόλλωνος ναός ἐστι	καὶ	ἄγαλμα κιθάραν ἔχον. (προελθόντι δὲ
[3, 22]	αὐτόθι ἄξια Μητρὸς θεῶν ναὸς	καὶ	ἄγαλμα λίθου. παλαιότατον δὲ τοῦτο
[3, 25]	ἐπὶ θαλάσσῃ ναός ἐστιν Ἀφροδίτης	καὶ	ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου. ἐντεῦθεν ἀποσχόντι
[3, 23]	ἐστὶν ἱερόν, τὸ δὲ Ἀσκληπιοῦ	καὶ	ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου, καὶ Ἀθηνᾶς
[3, 19]	θέας παρείχετο ἄξιον ἱερὸν Ἀλεξάνδρας	καὶ	ἄγαλμα· τὴν δὲ Ἀλεξάνδραν οἱ
[3, 21]	δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ναὸς	καὶ	ἄγαλμα τοῦ θεοῦ. τοὺς δὲ
[3, 12]	ὃς πρῶτος διαχέαι σίδηρον εὗρε	καὶ	ἀγάλματα ἀπ' αὐτοῦ πλάσαι. ἐνταῦθα
[3, 22]	τῇ ἀκροπόλει ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος	καὶ	ἀγάλματος ἐλέφαντος πεποιημένου κεφαλή· τὰ
[3, 9]	Αὐλίδα τῇ Ἀρτέμιδι θύσων, ὅτι	καὶ	Ἀγαμέμνων ἐνταῦθα ἱλασάμενος τὴν θεὸν
[3, 2]	οἰκίας ταύτης Δόρυσσον τὸν Λαβώτα	καὶ	Ἀγησίλαον Δορύσσου δι' ὀλίγου σφᾶς
[3, 8]	αὑτοῦ νομίζοι Λεωτυχίδην. ἐπέλαβε μέντοι	καὶ	Ἆγιν μετάνοια ὕστερον, καὶ ἔφερον
[3, 8]	δὲ τὴν Ἀρίστωνος ἐς Δημάρατον	καὶ	Ἆγις ἐς τὸν παῖδα ἔσχε
[3, 8]	Ἀθηναίων ναυτικοῦ Λύσανδρος ὁ Ἀριστοκρίτου	καὶ	Ἆγις ὅρκους μὲν θεῶν ὑπερέβησαν,
[3, 8]	ἔτει τοῦ πολέμου Λακεδαιμόνιοι μὲν	καὶ	Ἆγις παρεσκευάζοντο ὡς ἐς τὴν
[3, 18]	ὅτου πεποίηκε Βαθυκλῆς δεδεμένον τε	καὶ	ἀγόμενον ὑπὸ Θησέως ζῶντα· καὶ
[3, 18]	καὶ Θησεὺς ἡρπακότες εἰσὶν Ἑλένην	καὶ	ἄγχων Ἡρακλῆς τὸν λέοντα, Τιτυὸν
[3, 12]	μένειν ἔφοδον ἄλλην μνηστήρων ἔδει	καὶ	ἀγῶνα ἄλλον δρόμου. (Λακεδαιμονίοις δὲ
[3, 23]	τότε ἐμπορίου τοῖς Ἕλλησιν οὔσης	καὶ	ἄδειαν τοῖς ἐργαζομένοις διὰ τὸν
[3, 18]	πολλὰ ἦν, Ταυγέτην θυγατέρα Ἄτλαντος	καὶ	ἀδελφὴν αὐτῆς Ἀλκυόνην φέρουσι Ποσειδῶν
[3, 18]	χορός ἐστιν ἐπὶ τῷ θρόνῳ	καὶ	ᾄδων ὁ Δημόδοκος· Περσέως τε
[3, 18]	τὴν Ἰνάχου βοῦν οὖσαν ἤδη,	καὶ	Ἀθηνᾶ διώκοντα ἀποφεύγουσά ἐστιν Ἥφαιστον.
[3, 11]	Λακεδαιμονίοις ἐστὶ καὶ Ζεὺς Ξένιος	καὶ	Ἀθηνᾶ Ξενία. ~ἰόντι δὲ ἐκ
[3, 19]	Ὧραι, σὺν δέ σφισιν Ἀφροδίτη	καὶ	Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἄρτεμις· κομίζουσι
[3, 10]	δὲ κοινοῦ λόγου Λακεδαιμόνιοί τε	καὶ	Ἀθηναῖοί σφισιν ἤμυνον, οἱ μὲν
[3, 5]	Λακεδαιμονίοις μάλιστα Ἑλλήνων ὡσαύτως δὲ	καὶ	Ἀθηναίοις δεῖμα αἱ διοσημεῖαι παρείχοντο.
[3, 5]	Ἀττικὴν ἀφίκετο ὁ Παυσανίας Θρασυβούλῳ	καὶ	Ἀθηναίοις πολέμιος τῷ λόγῳ, τοῖς
[3, 11]	παρέχονται τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ	καὶ	Ἀθηναίοις τῶν καλουμένων ἐννέα ἐπώνυμός
[3, 3]	ἐς τοῦ Ὀρέστου τὰ ὀστᾶ	καὶ	Ἀθηναίοις ὕστερον ἐοικότα ἐχρήσθη κατάγουσιν
[3, 9]	Ἰσμηνίας καὶ Ἀμφίθεμις· μετέσχε δὲ	καὶ	Ἀθηναῖος Κέφαλος καὶ Ἐπικράτης καὶ
[3, 11]	ἐν Τανάγρᾳ σφίσι πρὸς Ἀργείους	καὶ	Ἀθηναίους γινομένης συμβολῆς. (τὰ μὲν
[3, 6]	ἡγεμόνα ὁ δαίμων, καθὰ δὴ	καὶ	Ἀθηναίων ἀπῆγεν Ἱπποκράτην τε τὸν
[3, 7]	τὸν πόλεμόν γε τὸν Πελοποννησίων	καὶ	Ἀθηναίων γενέσθαι συνέσπευσεν. ἀλλὰ καὶ
[3, 15]	τε ἐς τοῦτό ἐστιν ἄγαλμα	καὶ	Ἀθηναίων ἐς τὴν Ἄπτερον καλουμένην
[3, 18]	Θησέως τε ἐν Θεσπρώτοις ἐχομένου	καὶ	Ἀθηναίων οὐχ ὁμονοούντων ἀλλὰ ἐς
[3, 5]	ἐσεληλύθεσαν δὲ ἤδη καὶ Θηβαίων	καὶ	Ἀθηναίων τινὲς κρύφα ἐς τὴν
[3, 17]	ὅτε Ἀντίοχον τὸν Ἀλκιβιάδου κυβερνήτην	καὶ	Ἀθηναίων τριήρεις ἐνίκησε, καὶ ὕστερον
[3, 7]	γενόμενος βασιλεὺς μετέσχε μὲν Ἀθηναίοις	καὶ	Ἀθηναίων τῷ στρατηγῷ Ξανθίππῳ τῷ
[3, 15]	ἥλιον ἀτραπός ἐστιν ἐν δεξιᾷ	καὶ	Ἀθηνᾶς Ἀξιοποίνου καλουμένης ἱερόν. ὡς
[3, 23]	Ἀσκληπιοῦ καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου,	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐν τῇ ἀκροπόλει ναός,
[3, 13]	ἀρχαῖον· πρὸς τούτῳ Διὸς Ἀμβουλίου	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐστιν Ἀμβουλίας βωμὸς καὶ
[3, 22]	ὑπερβάλλοντα, ἀνθρώπου δὲ ὅμως ἐστί.	καὶ	Ἀθηνᾶς ἱερόν ἐστιν ἐν τῇ
[3, 16]	ἐστιν ἡρῷον τοῦ σοφοῦ νομιζομένου	καὶ	Ἀθηνοδώρου τῶν ὁμοῦ Δωριεῖ τῷ
[3, 11]	ἑορτὴ δὲ εἴ τις ἄλλη	καὶ	αἱ γυμνοπαιδίαι διὰ σπουδῆς Λακεδαιμονίοις
[3, 19]	ἀγόμενος ἐς οὐρανόν. εἰσὶ δὲ	καὶ	αἱ Θεστίου θυγατέρες ἐπὶ τῷ
[3, 13]	τῷ θεῷ θύουσιν αἱ Διονυσιάδες	καὶ	αἱ Λευκιππίδες. τὰς δὲ ἄλλας
[3, 9]	μέγιστον μέρος τηνικαῦτα ἡ Λυδία,	καὶ	αἱ Σάρδεις πλούτῳ καὶ παρασκευῇ
[3, 15]	δὲ λέγουσιν ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν	καὶ	αἶγας θῦσαι πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ
[3, 20]	Εὐόρας, θηρία καὶ ἄλλα τρέφων	καὶ	αἶγας μάλιστα ἀγρίας. παρέχεται δὲ
[3, 15]	Λακεδαιμονίοις καθέστηκεν Ἥραν ἐπονομάζειν Αἰγοφάγον	καὶ	αἶγας τῇ θεῷ θύειν. Ἡρακλέα
[3, 15]	τε ἀπογόνων, Οἰολύκου τοῦ Θήρα	καὶ	Αἰγέως τοῦ Οἰολύκου. ποιῆσαι δὲ
[3, 4]	ἀφίκετο δὲ καὶ ἐς Αἴγιναν,	καὶ	Αἰγινητῶν τοὺς δυνατοὺς συνελάμβανεν ὅσοι
[3, 10]	Αἰτωλοῖς ὑπὸ Ἀκαρνάνων πολέμῳ πιεζομένοις,	καὶ	Ἀκαρνᾶνας ἠνάγκασε καταλύσασθαι τὸν πόλεμον
[3, 19]	εἰποῦσα αὐτῷ φανήσεσθαι τὸν Αἴαντα	καὶ	ἀκέσεσθαι τὸ τραῦμα. (χρόνῳ δὲ
[3, 18]	Φαέννας καὶ Κλητᾶς, καθὰ δὴ	καὶ	Ἀλκμὰν ἐποίησεν. ἱδρύσασθαι δὲ Λακεδαίμονα
[3, 26]	οἱ Θαλαμᾶται. τοῦτο μὲν δὴ	καὶ	Ἀλκμᾶνα ἐν ᾄσματι οἶδα εἰπόντα·
[3, 24]	Ἀλκίνουν περὶ τῶν ἐν Ἅιδου	καὶ	ἄλλα διηγούμενον καὶ ὅτι Θησέα
[3, 6]	τοῦτον δὲ οἰκειωσάμενος ἐπῆγε Λεωνίδᾳ	καὶ	ἄλλα ἐγκλήματα καὶ ὅρκους αὐτὸν
[3, 9]	ἄρασθαι· ἐποιοῦντο δὲ ἐς αὐτοὺς	καὶ	ἄλλα ἐγκλήματα καὶ τὴν ἐν
[3, 20]	ἀνέχει. ταύτην Ἡλίου καλοῦσιν ἱερὰν	καὶ	ἄλλα τε αὐτόθι Ἡλίῳ θύουσι
[3, 20]	πόρρω καλούμενός ἐστιν Εὐόρας, θηρία	καὶ	ἄλλα τρέφων καὶ αἶγας μάλιστα
[3, 8]	πρώτη. Κυνίσκας δὲ ὕστερον γυναιξὶ	καὶ	ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς ἐκ
[3, 15]	ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς. ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἰόντι ἑτέραν
[3, 15]	ἐς τοῦ πολέμου τὴν ἀρχὴν	καὶ	ἄλλο τοιόνδε. Οἰωνὸς ἡλικίαν μὲν
[3, 11]	τῶν κιόνων Πέρσαι λίθου λευκοῦ	καὶ	ἄλλοι καὶ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου.
[3, 6]	ᾤδει, καὶ αὐτὸν οἱ ἔφοροι	καὶ	ἄλλοις γέρασι ψυχαγωγοῦντες καὶ ἐπὶ
[3, 13]	Ἀπόλλων καὶ Λητώ· λέγεται δὲ	καὶ	ἄλλος ἐπ' αὐτῷ λόγος, ἐν
[3, 11]	τοὺς> ἐπὶ τῷ Πλατανιστᾷ καλουμένῳ	καὶ	ἄλλους τῶν ἐφήβων ἀγῶνας τιθέναι
[3, 17]	δὲ ἐν τῇ πόλει λόφων	καὶ	ἄλλων, τὸ μάλιστα ἐς μετέωρον
[3, 2]	πολίσματα, ὁπόσα ἦν ἀπωτέρω θαλάσσης	καὶ	ἄλλως ἀσθενῆ, ταῦτα μὲν τοὺς
[3, 19]	εἰρημένα τάχα μὲν ἂν ἔχοι	καὶ	ἄλλως, δοκείτω δὲ ᾗ λέγεται.
[3, 3]	Μηριόνου τὸν ὀιστόν. βεβαιοῖ δὲ	καὶ	ἄλλως μοι τὸν λόγον ἐν
[3, 22]	δὲ αὐταῖς Γερόνθραις Ἄρεως ναὸς	καὶ	ἄλσος· (ἑορτὴν δὲ ἄγουσι τῷ
[3, 26]	Ἔρωτός ἐστιν ἐν Λεύκτροις ναὸς	καὶ	ἄλσος· ὕδωρ δὲ ὥρᾳ χειμῶνος
[3, 12]	Ἰαμίδαις. (καὶ Μάρωνός ἐστιν ἱερὸν	καὶ	Ἀλφειοῦ· Λακεδαιμονίων δὲ τῶν ἐς
[3, 16]	ξόανον· τοῦτο μὲν γὰρ Ἀστράβακος	καὶ	Ἀλώπεκος οἱ Ἴρβου τοῦ Ἀμφισθένους
[3, 9]	τῶν συμμάχων τὸ στράτευμα ἤθροιστο	καὶ	ἅμα αἱ νῆες εὐτρεπεῖς ἦσαν,
[3, 11]	Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς δὲ ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	ἁμαρτὼν τῆς νίκης συνίησι τοῦ
[3, 19]	τι ἧσσον ἢ ὄρνιθας πτερά.	καὶ	Ἀμύκλαι μὲν παρείχοντο τοσαῦτα ἐς
[3, 12]	Λέλεγα ἢ Μύλητα γενέσθαι δοκοῦντος	καὶ	Ἀμφιαράου τοῦ Ὀικλέους· τοῦτο δὲ
[3, 9]	Θήβαις δὲ Ἀνδροκλείδης καὶ Ἰσμηνίας	καὶ	Ἀμφίθεμις· μετέσχε δὲ καὶ Ἀθηναῖος
[3, 17]	τὰ ἐς τὴν Ἀθηνᾶς γένεσιν	καὶ	Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν, ἃ δὴ
[3, 19]	ἀνθρώπους δὲ οἶνος ἐπαίρει τε	καὶ	ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν τι ἧσσον
[3, 5]	μὲν ἐς τὴν Φωκίδα ἀφικόμενος	καὶ	ἀναλαβὼν πανδημεὶ τοὺς Φωκέας οὐδένα
[3, 16]	πρὸς δὲ τῷ βωμῷ Λαθρίας	καὶ	Ἀναξάνδρας· αἱ δὲ αὐταί τε
[3, 22]	λέγουσι τὸν Ταντάλου. (Ἀκριᾶται δὲ	καὶ	ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Νικοκλέα,
[3, 12]	ἔτι τὸν ἀρχαῖον ἀντεδίδοσαν βοῦς	καὶ	ἀνδράποδα καὶ ἀργὸν τὸν ἄργυρον
[3, 10]	μὲν δὴ χρήματα ἱερὰ δέξασθαι	καὶ	ἀνδράσιν ἀμῦναι μαντείων πορθήσασι τὸ
[3, 6]	ὁποῖα ἐς τόλμαν (ἐτόλμησαν) ὁμοῦ	καὶ	ἀνδρείαν ὑπῆρξε καὶ ὡς ἐπαύσαντο
[3, 24]	Ἀραίνῳ καλουμένῳ χωρίῳ τάφος Λᾶ	καὶ	ἀνδριὰς ἐπὶ τῷ μνήματι ἔπεστι.
[3, 1]	κατῆλθέ τε ὑπὸ Ἡρακλέους Τυνδάρεως	καὶ	ἀνενεώσατο τὴν ἀρχὴν· ἐβασίλευσαν δὲ
[3, 1]	ἡλικίας, ὡς ἀνεψιόν τε ἀνεψιῷ	καὶ	ἀνεψιῶν παῖδας, ὡσαύτως δὲ καὶ
[3, 23]	δὲ αὐτῷ γλυκέος ὕδατος πηγή·	καὶ	ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί. περιπλεύσαντι δὲ
[3, 26]	μνῆμα καὶ ἱερόν ἐστιν ἅγιον,	καὶ	ἀνθρώποις νόσων ἰάματα παρὰ τῷ
[3, 6]	(ἐπαύσθη τε δὴ Λεωνίδας βασιλείας	καὶ	ἀντ' αὐτοῦ Κλεόμβροτος ἔσχε τὴν
[3, 19]	συνεῖναι δὲ καὶ Πάτροκλόν σφισι	καὶ	Ἀντίλοχον· Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν
[3, 10]	Ἆγιν κατέλαβεν ἀποθανεῖν Μακεδόσιν ἐναντία	καὶ	Ἀντιπάτρῳ μαχεσάμενον, Εὐδαμίδας δὲ ὁ
[3, 22]	δὲ ναός τε Ῥωμαίων βασιλέων	καὶ	ἀνωτέρω τῆς πόλεως ὅσον τε
[3, 3]	πολλά τε παρὰ Λακεδαιμονίων δέδοται	καὶ	ἀξιόλογα ἐς τιμήν. ἔστι μέντοι
[3, 6]	Ἀθηναίων τε εὐνοίᾳ καί τι	καὶ	ἄξιον μνήμης ἐς τοὺς ἔπειτα
[3, 11]	τήν τε βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ μᾶλλον	καὶ	ἀξιώματος καὶ δυνάμεως ἐς πλέον
[3, 20]	Ποσειδῶνος ἀφέστηκεν ἱερὸν ἐπίκλησιν Γαιαόχου.	καὶ	ἀπ' αὐτοῦ προελθόντι ὡς ἐπὶ
[3, 19]	δὲ ἀνάστατος ὑπὸ Δωριέων γενομένη	καὶ	ἀπ' ἐκείνου κώμη διαμένουσα θέας
[3, 10]	βαρβάρων πόλεμον συνδιοίσων σφίσιν ὁμόρων·	καὶ	ἀπέθανέ τε αὐτόθι ὑπὸ τῶν
[3, 18]	τε ὑπὲρ τοὺς ἄλλους εἰσὶ	καὶ	ἀπὸ τῆς νίκης τῆς ἐν
[3, 23]	ὁμοῦ τῶν ὀνειράτων τῇ ὄψει	καὶ	ἀπὸ τοῦ σημείου τοῦ κατὰ
[3, 1]	πρῶτος ἐν τῇ γῇ ταύτῃ	καὶ	ἀπὸ τούτου Λέλεγες ὧν ἦρχεν
[3, 24]	πρὸ τῶν τειχῶν ἄγαλμα Ἡρακλέους	καὶ	ἀπὸ τῶν Μακεδόνων τρόπαιον, οἳ
[3, 7]	τε ἄλλα εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ	καὶ	ἀπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν Κλεομένει συνελευθερώσαντα
[3, 4]	ἐγένοντο ὕστερον, παρασχομένῳ μέγιστον φρόνημα	καὶ	ἀποδειξαμένῳ λαμπρὰ οὕτω, κατὰ τὴν
[3, 24]	οἰκιστὴν εἶναι λέγουσιν οἱ ταύτῃ,	καὶ	ἀποθανεῖν φασιν ὑπὸ Ἀχιλλέως, Ἀχιλλέα
[3, 3]	Λακεδαιμόνιοι τὴν ἐς Κρότωνα ἔστειλαν	καὶ	(ἀποικίαν) ἐς Λοκροὺς τοὺς πρὸς
[3, 3]	τὴν βασιλείαν παρέλαβεν ὁ Ἀλκαμένους,	καὶ	ἀποικίαν τε ἐς Ἰταλίαν Λακεδαιμόνιοι
[3, 25]	πρόσω στρατείας ἐνταῦθα ἐπαύσαντο Ἀμαζόνες,	καὶ	Ἀπόλλων Ἀμαζόνιος· ξόανα μὲν ἀμφότερα,
[3, 26]	τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶς τε ἱερὸν	καὶ	Ἀπόλλων ἐστὶ Κάρνειος, καθὰ Δωριεῦσιν
[3, 13]	ἔχειν τὸν θεὸν θυσίαις ἱλάσκονται	καὶ	Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι Κάρνειον ἀπὸ τῶν
[3, 21]	οἰκιστὴν γενέσθαι λέγουσιν, Ἡρακλέα δὲ	καὶ	Ἀπόλλωνα ὑπὲρ τοῦ τρίποδος ἐς
[3, 11]	καὶ Ποσειδῶνος ὃν ἐπονομάζουσιν Ἀσφάλιον,	καὶ	Ἀπόλλωνος αὖθις καὶ Ἥρας· (ἀνάκειται
[3, 11]	τῆς ἀγορᾶς Πυθαέως τέ ἐστιν	(καὶ)	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς
[3, 26]	Ἀλεξάνδρας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καλουμένης·	καὶ	Ἀπόλλωνος Καρνείου ξόανά ἐστι κατὰ
[3, 22]	μυρσίνην καὶ Ἄρτεμιν ὀνομάζουσι Σώτειραν.	(καὶ	Ἀπόλλωνος ναὸς ἐν τῇ Βοιατῶν
[3, 7]	οἱ Λακεδαιμόνιοι Τεγεάτας αἱρήσειν ἤλπισαν	καὶ	ἀποτεμεῖσθαι τῆς Ἀρκαδίας τὸ Τεγεατῶν
[3, 24]	ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου γενέσθαι τροφόν·	καὶ	ἀποφαίνουσι μὲν τὸ ἄντρον ἔνθα
[3, 4]	τε ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ	καὶ	ἀπώλοντο οἱ βάρβαροι, τὴν γυναῖκα
[3, 5]	σείων ὁ θεὸς καί τινες	καὶ	ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν κεραυνωθέντες, τοὺς
[3, 5]	καὶ ἔτι πρότερον τούτου Λεωτυχίδην	καὶ	Ἀργεῖοι Χρυσίδα, καθεζομένους ἐνταῦθα ἱκέτας,
[3, 11]	δὲ ἐν Τεγέᾳ πρὸς Τεγεάτας	καὶ	Ἀργείους μάχης Λακεδαιμονίοις συνεστώσης, ἐπὶ
[3, 2]	ἐπὶ θαλάσσῃ πόλισμα Ἀχαιῶν ἐχόντων	καὶ	Ἀργείους τοῖς εἵλωσιν ἀμύναντας μάχῃ
[3, 12]	ἀρχαῖον ἀντεδίδοσαν βοῦς καὶ ἀνδράποδα	καὶ	ἀργὸν τὸν ἄργυρον καὶ χρυσόν·
[3, 1]	τοῦ Ὀρέστου βασιλεύοντος, Μεσσήνη μὲν	καὶ	Ἄργος ἑκατέρα μοῖρα Τήμενον, ἡ
[3, 23]	καὶ γὰρ χρυσοῦ ἐς αὐτοὺς	καὶ	ἀργύρου ποιήματα, ἔτι δὲ καὶ
[3, 6]	Πάτροκλος ἀποστέλλων ἀγγέλους προέτρεπε Λακεδαιμονίους	καὶ	Ἀρέα ἄρχειν πρὸς Ἀντίγονον μάχης,
[3, 6]	βασιλείας Κλεώνυμός τε ὁ Κλεομένους	καὶ	Ἀρεὺς ὁ Ἀκροτάτου. δικάζουσιν οὖν
[3, 25]	ἄλλα τέ ἐστιν ἐπὶ Ταινάρῳ	καὶ	Ἀρίων ὁ κιθαρῳδὸς χαλκοῦς ἐπὶ
[3, 20]	ὑῶν, πλείστην δὲ καὶ ἐλάφων	καὶ	ἄρκτων. (Ταλετοῦ δὲ τὸ μεταξὺ
[3, 23]	Δῆλον. ἅτε δὲ πορθουμένης τε	καὶ	ἁρπαζομένης, τῶν τις βαρβάρων ὑπὸ
[3, 14]	δὲ ἱερὰ Ποσειδῶνός ἐστιν Ἱπποκουρίου	καὶ	Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας. ἐπανελθοῦσι δὲ ὀπίσω
[3, 24]	ὅροις ἤδη Σπαρτιατῶν ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Δαφναίας. (πρὸς θαλάσσῃ
[3, 26]	θέας δὲ αὐτόθι ἄξια Διονύσου	καὶ	Ἀρτέμιδός ἐστιν ἱερά.
[3, 14]	Εἰλειθυίας ἐστὶν Ἀπόλλωνός τε Καρνείου	καὶ	Ἀρτέμιδος Ἡγεμόνης· (τὸ δὲ τοῦ
[3, 11]	Πυθαέως τέ ἐστιν (καὶ) Ἀπόλλωνος	καὶ	Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς ἀγάλματα. Χορὸς
[3, 22]	ἔτι ἐκείνην σέβουσι τὴν μυρσίνην	καὶ	Ἄρτεμιν ὀνομάζουσι Σώτειραν. (καὶ Ἀπόλλωνος
[3, 18]	λέοντα, Τιτυὸν δὲ Ἀπόλλων τοξεύει	καὶ	Ἄρτεμις· (Ἡρακλέους τε πρὸς Ὄρειον
[3, 19]	σφισιν Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ τε	καὶ	Ἄρτεμις· κομίζουσι δ' ἐς οὐρανὸν
[3, 11]	Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου. πεποίηται δὲ	καὶ	Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν Λυγδάμιδος, ἐβασίλευσε
[3, 9]	εὐδαιμονεστέρας ἢ Ἀγαμέμνων βασιλεὺς εἶναι	καὶ	ἄρχειν τῆς Ἑλλάδος πάσης ὁμοίως
[3, 2]	ἑτέρας οἰκίας βασιλεὺς συνεξεῖλε μὲν	καὶ	Ἀρχελάῳ τὴν Αἴγυν, ὁπόσα δὲ
[3, 11]	μοναρχίας πρῶτος ἐν Ῥωμαίοις ἐπεθύμησεν	καὶ	ἀρχὴν τὴν καθεστηκυῖαν πρῶτος ἐκτήσατο,
[3, 24]	δὲ νῦν μὲν Ἰλίου καλουμένου	καὶ	Ἀσίας καὶ Κνακαδίου, τῶν ὀρῶν
[3, 19]	Ἀσκληπιοῦ ναός, ὃν ἐποίησεν Ἡρακλῆς·	καὶ	Ἀσκληπιὸν Κοτυλέα ὠνόμασεν ἀκεσθεὶς τὸ
[3, 21]	Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ ἱερὸν Ἄμμωνος	καὶ	Ἀσκληπιοῦ χαλκοῦν ἄγαλμά ἐστιν, οὐκ
[3, 17]	εἰργάσατο ἀνὴρ ἐπιχώριος. ἐποίησε δὲ	καὶ	ᾄσματα Δώρια ὁ Γιτιάδας ἄλλα
[3, 18]	Ποσειδῶν καὶ Ζεύς. ἐπείργασται δὲ	καὶ	Ἄτλας καὶ Ἡρακλέους μονομαχία πρὸς
[3, 6]	πολλοῖς κατάγουσί τε αὐτὸν Λακεδαιμόνιοι	καὶ	αὖθις βασιλέα ἐποιήσαντο. (Κλεομένει δὲ
[3, 9]	διεξῆλθε τρεψάμενος αὐτῶν τὸ ἱππικὸν	καὶ	αὖθις διὰ Βοιωτῶν διώδευσε Θηβαίους
[3, 10]	τὰ Ἴσθμια ἄγουσιν. ἀφίκετο δὲ	καὶ	αὖθις ἐπὶ Κόρινθον στρατιᾷ· καὶ
[3, 3]	γεγονότι ἤδη Κλεομένει τίκτει Δωριέα	καὶ	αὖθις Λεωνίδαν, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς
[3, 7]	Νικάνδρου βασιλεύσαντα μετὰ Νίκανδρον μέλλει	καὶ	αὖθις ὁ λόγος μοι προσθήσειν
[3, 12]	Ἱππολύτου τέ ἐστι τοῦ Θησέως	καὶ	Αὐλῶνος Ἀρκάδος, υἱοῦ δὲ Τλησιμένους·
[3, 3]	χαλκέως εἰκάζων τὰς φύσας, ὅτι	καὶ	αὐταὶ βίαιον πνεῦμα ἠφίεσαν, τύπον
[3, 19]	λουμένῃ θεραπαίνας Ἐρινύσιν ἴσα> ἐσκευασμένας·	καὶ	αὗται διαλαβοῦσαι δὴ τὴν Ἑλένην
[3, 16]	καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ ταῖς θεαῖς	καὶ	αὗται Λευκιππίδες. τὸ μὲν δὴ
[3, 13]	τὰς δὲ ἄλλας ἕνδεκα ἃς	καὶ	αὐτὰς Διονυσιάδας ὀνομάζουσι, ταύταις δρόμου
[3, 11]	τὰς δὲ ἄλλας οἱ Λακεδαιμόνιοι	καὶ	αὐτὰς καὶ τοὺς ἄνδρας αἱροῦσιν.
[3, 21]	δὲ ἄλλας, ἐφ' ἃς ἂν	καὶ	αὐτὰς ὁ λόγος ἐπέλθῃ δή
[3, 22]	τὸ πόλισμά ἐστιν ἐν μεσογαίᾳ	καὶ	αὐτή, Γλυππία· καὶ ἐς κώμην
[3, 14]	ξόανον· ἡ δὲ ἄγνος λύγος	καὶ	αὐτὴ κατὰ ταὐτά ἐστι τῇ
[3, 21]	τὸ ὕδωρ, παρέχεται δὲ ἀφθόνους	καὶ	αὐτὴ πηγάς. (ἐπὶ θάλασσαν δὲ
[3, 18]	γενομένης τῆς νίκης, ὥστε ἁλῶναι	καὶ	αὐτὴν Ἄφιδναν. (τάδε μὲν ἐς
[3, 5]	τῶν ἐν Χαλκιδεῦσι τὰς πολλὰς	καὶ	αὐτὴν ἐλπίζοντα αἱρήσειν τὴν Ὄλυνθον
[3, 23]	δὲ καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα,	καὶ	αὐτὴν ἐς ἔδαφος κατέβαλε τὴν
[3, 10]	καὶ τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι, καταβαλεῖν δὲ	καὶ	αὐτὴν ἐς ἔδαφος τὴν πόλιν
[3, 17]	αὐτῶν Λακεδαιμονίων, παρθένου Βυζαντίας ἐπεθύμησε·	καὶ	αὐτίκα νυκτὸς ἀρχομένης τὴν Κλεονίκην
[3, 16]	(τ' Ἀριστοδήμου παῖδες ἅτε ὄντες	καὶ	αὐτοὶ δίδυμοι λαμβάνουσι, θυγατέρες δὲ
[3, 2]	τε ἐκ τῆς Κυνουριακῆς κακουργοῖεν	καὶ	αὐτοὶ καταδρομὰς ἐκ τοῦ φανεροῦ
[3, 10]	δὲ ἐς τὴν Σπάρτην, οὕτω	καὶ	αὐτοὶ μετὰ Ἀργείων τὰ Ἴσθμια
[3, 18]	δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ, Γιτιάδα	καὶ	αὐτοὶ τέχνη καὶ τὰ ἐπειργασμένα,
[3, 13]	ὡς Εὐρώπης εἴη καὶ Κάρνειος	καὶ	αὐτὸν ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων καὶ Λητώ·
[3, 9]	μηρία ἀπορρίπτουσιν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ	καὶ	αὐτὸν ἐξελαύνουσιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ.
[3, 20]	γυναῖκα Ἰκάριος, ἐπειρᾶτο μὲν κατοικίσαι	καὶ	αὐτὸν Ὀδυσσέα ἐν Λακεδαίμονι, διαμαρτάνων
[3, 6]	δή τι ὁ θυμὸς ᾤδει,	καὶ	αὐτὸν οἱ ἔφοροι καὶ ἄλλοις
[3, 21]	τὸν δὲ ὁμώνυμον τούτῳ, νίκην	καὶ	αὐτὸν Ὀλυμπίασι, πλὴν οὐ δολίχου,
[3, 1]	ὁ Λακεδαίμονος, βουλόμενος ὑπολιπέσθαι τι	καὶ	αὐτὸς ἐς μνήμην, πόλισμα ἔκτισεν
[3, 6]	μάχης, ἐκείνων δὲ ἀρξάντων οὕτω	καὶ	αὐτὸς κατὰ νώτου τοῖς Μακεδόσιν
[3, 5]	νήσῳ δεῖμα ἐποιήσατο μή σφισι	καὶ	αὐτὸς τρίτου γένηται κακοῦ πρόφασις.
[3, 12]	ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ ποιῆσαι·	καὶ	αὐτοῦ Λέλεγός ἐστιν ἡρῷον, τούτων
[3, 5]	τε ἧτταν τῶν ὁμοῦ Λυσάνδρῳ	καὶ	αὐτοῦ Λυσάνδρου τὴν τελευτήν, ἐπῆγε
[3, 10]	τε αὐτόθι ὑπὸ τῶν βαρβάρων	καὶ	αὐτοῦ τὸν νεκρὸν ἁμαρτεῖν τάφου
[3, 13]	ἐστὶν εἰκών· τῷ δὲ Ἑτοιμοκλεῖ	καὶ	αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ πατρὶ πάλης
[3, 7]	Δημάρατος ἐν μόνοις μησὶν ἑπτά·	καὶ	αὐτῷ μετὰ τῶν ἐφόρων καθημένῳ
[3, 4]	ἐλευθερίαν ἀπὸ τῶν Πεισιστράτου παίδων	καὶ	αὑτῷ καὶ Λακεδαιμονίοις δόξαν ἐν
[3, 17]	ναυσὶ τῶν τε ἄλλων Ἑλλήνων	καὶ	αὐτῶν Λακεδαιμονίων, παρθένου Βυζαντίας ἐπεθύμησε·
[3, 1]	σφῶν ὄντι Ἀργείας, ἐπιτροπεύσαντι δὲ	καὶ	αὐτῶν, συνήραντο ἐς ἀποικίαν. τὴν
[3, 11]	αὐτοῖς Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητὸς μνῆμα	καὶ	Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους· καὶ τά
[3, 15]	μὲν Ἀλκίμου, τὸ δὲ Ἐναρσφόρου	καὶ	ἀφεστηκὸς οὐ πολὺ Δορκέως, τὸ
[3, 22]	ἐς αὐτὴν λέγεται πόλεων, Ἤτιδος	καὶ	Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης. τῶν δὲ
[3, 12]	περιφερές, ἐν δὲ αὐτῷ Διὸς	καὶ	Ἀφροδίτης ἀγάλματα ἐπίκλησιν Ὀλυμπίων· τοῦτο
[3, 15]	ἐπὶ δὲ αὐτῷ ναὸς ἀρχαῖος	καὶ	Ἀφροδίτης ξόανον ὡπλισμένης. ναῶν δὲ
[3, 12]	Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι· δεικνύουσι δὲ	καὶ	Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς,
[3, 18]	Ἁρμονίας δῶρα κομίζουσιν οἱ θεοί.	καὶ	Ἀχιλλέως μονομαχία πρὸς Μέμνονα ἐπείργασται,
[3, 4]	ὅσοι μηδισμοῦ τε αὐτῶν μετέσχον	καὶ	βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου γῆν
[3, 12]	τοῦ τείχους, Δικτύννης ἐστὶν ἱερὸν	καὶ	βασίλειοι τάφοι τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν·
[3, 18]	εἷς φέρων ἐστίν. ἀναιρεῖ δὲ	καὶ	Βελλεροφόντης τὸ ἐν Λυκίᾳ θηρίον,
[3, 11]	εἰσιν ἄρχοντες· τοῖς δὲ ἐφόροις	καὶ	Βιδιαίοις πέντε ἀριθμὸν ἑκατέροις οὖσι,
[3, 22]	τὴν ἄκραν Βοιατικὸς καλούμενος κόλπος,	καὶ	Βοιαὶ πόλις πρὸς τῷ πέρατί
[3, 11]	τὰ δύο γε ἦν πρῶτος·	καὶ	γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ
[3, 23]	ἐν Αἴτνῃ δηλοῦσιν οἱ κρατῆρες·	καὶ	γὰρ χρυσοῦ ἐς αὐτοὺς καὶ
[3, 2]	κρατήσαντες ἐξεῖλον Ἀμύκλας καὶ Φᾶριν	καὶ	Γεράνθρας, ἐχόντων ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων
[3, 2]	ἐχόντων ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων Φαρῖται	καὶ	Γερανθρᾶται τὴν ἔφοδον τῶν Δωριέων
[3, 21]	Θαλάμαι, πρὸς δὲ Ἀλαγονία τε	καὶ	Γερηνία· τὰ δὲ ἐπέκεινα Γυθίου
[3, 3]	δὲ ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης, Λακεδαιμόνιοι Δωριέα	καὶ	γνώμην Κλεομένους καὶ τὰ ἐς
[3, 2]	Λακεδαιμόνιοι τοῦ οἰκισμοῦ. συνήραντο δὲ	καὶ	Γρᾷ τῷ Ἐχέλα τοῦ Πενθίλου
[3, 14]	ἄνδρας ἀρχόμενοι συντελεῖν. πεποίηται δὲ	καὶ	γυμνάσια ἐν τῷ Δρόμῳ, τὸ
[3, 10]	γὰρ τούς τε ἡβῶντας ἀποκτεῖναι	καὶ	γυναῖκας καὶ τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι, καταβαλεῖν
[3, 23]	πάντα δὲ ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος δὲ	καὶ	γυναῖκας καὶ τέκνα, καὶ αὐτὴν
[3, 12]	Ἀρσινόης ἱερόν, Λευκίππου τε θυγατρὸς	καὶ	γυναικῶν τῶν Πολυδεύκους καὶ Κάστορος
[3, 17]	τε εἰκόνας ἐποιήσαντο τὰς χαλκᾶς	καὶ	δαίμονα τιμῶσιν Ἐπιδώτην, τὸ ἐπὶ
[3, 8]	καί σφισι σὺν ἱκεσίᾳ τε	καὶ	δακρύοις ἐπέσκηπτε πρὸς Λακεδαιμονίους ταῦτα
[3, 17]	αὐτὸ ἐχόμενος ταραχῇ τε ἀεὶ	καὶ	δείματι, ἐξέστη καὶ τότε καὶ
[3, 21]	δὲ τῶν Ἐλευθερολακώνων ὀκτὼ πόλεις	καὶ	δέκα εἰσί, πρώτη μὲν καταβᾶσιν
[3, 13]	(καὶ) συναμφοτέροις μὲν μία τε	καὶ	δέκα, τῷ δὲ Ἱπποσθένει μιᾷ
[3, 5]	τῆς ἑτέρας. τέσσαρες μὲν δὴ	καὶ	δέκα τῶν γερόντων, ἐπὶ δὲ
[3, 17]	καὶ ἱκεσίας δεξαμένῳ Διὸς Φυξίου	καὶ	δὴ ἐς Φιγαλίαν ἐλθόντι τὴν
[3, 21]	ὑπερβαλομένου ποδῶν τοὺς ἐπ' αὐτοῦ·	καὶ	δὴ καὶ Ὀλυμπίασιν ἐστεφανοῦτο δολίχῳ
[3, 6]	ὁ Λεωνίδας ἐπέτρεψε τῷ θυμῷ	καὶ	Δημαράτῳ τῷ Ἀρίστωνος κατὰ ταὐτὰ
[3, 21]	ναῷ, καὶ πηγὴ τοῦ θεοῦ	καὶ	Δήμητρος ἱερὸν ἅγιον καὶ Ποσειδῶνος
[3, 11]	αὖθις καὶ Ἥρας· (ἀνάκειται δὲ	καὶ	Δήμου τοῦ Σπαρτιατῶν ἀνδριὰς μεγέθει
[3, 17]	συνειδὼς αὑτῷ προδιδόντι τὴν Ἑλλάδα	καὶ	δι' αὐτὸ ἐχόμενος ταραχῇ τε
[3, 1]	Πολυκάων. Πολυκάων μὲν δὴ ὅποι	καὶ	δι' ἥντινα αἰτίαν ἀπεχώρησεν, ἑτέρωθι
[3, 20]	αἶγας μάλιστα ἀγρίας. παρέχεται δὲ	καὶ	δι' ὅλου τὸ Ταύγετον τῶν
[3, 3]	ὁ σαυρωτήρ, ἡ μάχαιρα δὲ	καὶ	διὰ πάσης χαλκοῦ πεποίηται. (ταῦτα
[3, 18]	Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ Χίρωνι, ὃς	καὶ	διδάξαι λέγεται· Κέφαλος δὲ τοῦ
[3, 5]	ἐπὶ τὰς Θήβας τὸν στρατὸν	καὶ	διενοεῖτο ὡς μάχης ἄρξων. ἐνταῦθα
[3, 9]	Ἀβύδου περαιωθεὶς ναυσὶν ἐς Σηστὸν	καὶ	διεξελθὼν τὴν Θρᾴκην ἀφίκετο ἐς
[3, 4]	ἐλάβετο ξίφους, ἐτίτρωσκεν αὐτὸς αὑτὸν	καὶ	διεξῄει τὸ σῶμα ἅπαν κόπτων
[3, 12]	ὅπως ἀναπλεῦσαί τε ἐς Τροίαν	καὶ	δίκας δυνήσονται παρὰ Ἀλεξάνδρου λαβεῖν
[3, 19]	οἱ ταύτῃ τόν τε Ἀμυκλαῖον	καὶ	Διόνυσον, ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν Ψίλακα
[3, 24]	Κάδμου φωραθεῖσα ἐς λάρνακα αὐτὴ	καὶ	Διόνυσος ἐμβληθείη· καὶ τὴν λάρνακα
[3, 13]	δὲ ἥ τε ὀνομαζομένη Κολώνα	καὶ	Διονύσου Κολωνάτα ναός, πρὸς αὐτῷ
[3, 20]	ἔνθα πόλις ποτὲ ᾠκεῖτο Βρυσίαι·	καὶ	Διονύσου ναὸς ἐνταῦθα ἔτι λείπεται
[3, 14]	Σαράπιδος νεώτατον τοῦτο Σπαρτιάταις ἱερὸν	καὶ	Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου. (καλοῦσι δὲ
[3, 11]	δὲ οὐ πόρρω Γῆς ἱερὸν	καὶ	Διός ἐστιν Ἀγοραίου, τὸ δὲ
[3, 13]	καὶ Ἀθηνᾶς ἐστιν Ἀμβουλίας βωμὸς	καὶ	Διοσκούρων καὶ τούτων Ἀμβουλίων. (ἀπαντικρὺ
[3, 11]	βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ μᾶλλον καὶ ἀξιώματος	καὶ	δυνάμεως ἐς πλέον ἢ ὁ>
[3, 9]	ἐς τὴν Ἀσίαν τὸν στρατὸν	καὶ	δυνάμεως ἡγεμὼν τῆς πεζῆς περιέπεμπεν
[3, 21]	κόλπον, ὀψόμεναί τε γέρονθ' ἅλιον	καὶ	δώματα πατρός. καλοῦνται δὲ ἐνταῦθα
[3, 13]	τε ἔφυγεν ἐπὶ τῷ φόνῳ	καὶ	Δωριεῦσιν ἀπὸ τούτου τὸν Ἀκαρνᾶνα
[3, 9]	πατήρ, Θηβαίοις δὲ εἶχεν ἐπιτηδείως	καὶ	ἐγεγόνει τῶν δικαστῶν, οἳ Πλαταιεῦσιν
[3, 9]	οἱ Φωκεῖς ἐς τὴν Λοκρίδα	καὶ	ἐδῄωσαν τὴν χώραν. (ἐπηγάγοντο οὖν
[3, 9]	οἱ Φωκεῖς τοῖς Θηβαίοις ἐπέκειντο	καὶ	ἐδίδασκον οἷα ἐπεπόνθεσαν ὑπ' αὐτῶν.
[3, 14]	μὲν εὔριπος περιέχει κατὰ ταὐτὰ	καὶ	εἰ νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ
[3, 21]	τῶν Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων ποτὲ	καὶ	εἴκοσι πόλεων· τὰς δὲ ἄλλας,
[3, 5]	οἵ τε ὀνομαζόμενοι γέροντες, ὀκτὼ	καὶ	εἴκοσιν ὄντες ἀριθμόν, καὶ ἡ
[3, 17]	ἱερόν· οἰκοδομῆσαι δέ φασιν αὐτὸ	καὶ	Εἰλείθυιαν νομίσαι θεὸν γενομένου σφίσιν
[3, 20]	οὗτοι Λακεδαιμονίων δοῦλοι τοῦ κοινοῦ	καὶ	εἵλωτες ἐκλήθησαν πρῶτοι, καθάπερ γε
[3, 9]	πρόφασις ἐκ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου	καὶ	ἐκ νόσου τῆς λοιμώδους ἐπανήκειν
[3, 19]	ἤκουε. τιτρώσκεται δὴ τὸ στέρνον	καὶ	ἔκαμνε γὰρ ὑπὸ τοῦ τραύματος
[3, 22]	ἄνω Γερόνθραι σταδίους ἀπέχουσιν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν Ἀκριῶν. ταύτας οἰκουμένας πρὶν
[3, 25]	στάδια τοῦ λιμένος πεντήκοντά ἐστι	καὶ	ἑκατὸν ἐπὶ Οἴτυλον· ὁ δὲ
[3, 23]	δὲ τὴν ἄκραν τῆς Μαλέας	καὶ	ἑκατὸν στάδια ἀποσχόντι, ἐπὶ θαλάσσῃ
[3, 25]	Ναία. Τευθρώνης δὲ ἀπέχει πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν σταδίους ἐς θάλασσαν ἀνέχουσα
[3, 5]	τῶν στρατιωτῶν κεραυνωθέντες, τοὺς δὲ	καὶ	ἔκφρονας ἐποίησαν αἱ βρονταί. οὕτω
[3, 23]	κατέδυ, βωμοί τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺς πεφύκασιν. (προελθόντι
[3, 23]	τῆς τε ἀρχῆς οἱ καθῃρημένης	καὶ	ἐλαυνόμενον πανταχόθεν ὑπὸ Ῥωμαίων· εἰσὶ
[3, 20]	ἄγραν καὶ ὑῶν, πλείστην δὲ	καὶ	ἐλάφων καὶ ἄρκτων. (Ταλετοῦ δὲ
[3, 6]	μάλιστα ἔτη γεγονὼς τελευτᾷ νόσῳ.	(καὶ	ἐλείπετο γὰρ τῆς Εὐρυσθένους οἰκίας
[3, 19]	ἐν αὐτῇ ναός, καὶ Μενέλαον	καὶ	Ἑλένην ἐνταῦθα ταφῆναι λέγουσιν. Ῥόδιοι
[3, 20]	καὶ τούτους ἐξενίκησεν εἵλωτας, καθότι	καὶ	Ἕλληνας τὸ σύμπαν γένος ἀπὸ
[3, 4]	Θερμοπύλας. γεγόνασι μὲν δὴ πόλεμοι	καὶ	Ἑλλήνων πολλοὶ καὶ ἐς ἀλλήλους
[3, 2]	συνοικιοῦντα ἀντ' αὐτῶν. ἀνέστησαν δὲ	καὶ	Ἕλος ἐπὶ θαλάσσῃ πόλισμα Ἀχαιῶν
[3, 14]	μάχονται δὲ καὶ ἐν χερσὶ	καὶ	ἐμπηδῶντες λάξ, δάκνουσί τε καὶ
[3, 23]	κέκριται σημεῖον. (τὸ δὲ αὐτὸ	καὶ	ἐν Αἴτνῃ δηλοῦσιν οἱ κρατῆρες·
[3, 22]	ἄλσος παρεχόμενον πηγάς, εἰσὶ δὲ	καὶ	ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ πηγαί· ὕδωρ
[3, 20]	ἀνθρώπων μύλην τε εὑρεῖν λέγοντες	καὶ	ἐν ταῖς Ἀλεσίαις ταύταις ἀλέσαι.
[3, 25]	ἐν Οἰτύλῳ Σαράπιδός ἐστιν ἱερὸν	καὶ	ἐν τῇ ἀγορᾷ Καρνείου ξόανον
[3, 21]	ἔριν οἰκίσαι κοινῇ τὴν πόλιν·	καὶ	ἐν τῇ ἀγορᾷ σφισιν Ἀπόλλωνος
[3, 21]	δὲ ἐνταῦθα καὶ πύλαι Καστορίδες,	καὶ	ἐν τῇ ἀκροπόλει ναὸς καὶ
[3, 5]	ἀποληφθεῖσι, τό τε ἐν Θερμοπύλαις	καὶ	ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ δεῖμα
[3, 2]	μεγάλου ὀαριστής. (Λυκούργου μὲν οὖν	καὶ	ἐν τοῖς ἔπειτα τοῦ λόγου
[3, 22]	Ἑρμοῦ λίθινον ἕστηκεν ἐν ἀριστερᾷ,	καὶ	ἐν τοῖς ἐρειπίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ
[3, 14]	ἐν τῇ νυκτί· μάχονται δὲ	καὶ	ἐν χερσὶ καὶ ἐμπηδῶντες λάξ,
[3, 23]	δράκοντα ἔδοξεν αὐτόθι καταμείναντας οἰκῆσαι.	καὶ	ἔνθα ὁ δράκων κατέδυ, βωμοί
[3, 16]	σφετέραν Λακεδαιμόνιοι κομισθῆναί φασιν Ὀρέστου	καὶ	ἐνταῦθα βασιλεύοντος. καί μοι εἰκότα
[3, 5]	μὲν τοῦ ἀγῶνος παρὰ Τεγεατῶν	καὶ	ἐξ Ἀρκαδίας τῆς ἄλλης ἀθροίζων
[3, 23]	κοινοῦ προσσχεῖν τῆς Λακωνικῆς ἐνταῦθα	καὶ	ἐξ ἐνυπνίων γενομένων σφίσι καταμείναντες
[3, 26]	μὲν ὀκτὼ σταδίους, Λεύκτρων δὲ	καὶ	ἑξήκοντα. ἐνταῦθα οὐ πόρρω τοῦ
[3, 20]	δεύτερα τὴν θυγατέρα ἱκέτευε καταμεῖναι	καὶ	ἐξορμωμένης ἐς Ἰθάκην ἐπακολουθῶν τῷ
[3, 24]	ἐστιν Ἀσκληπιοῦ, τὸ δὲ Ἀχιλλέως,	καὶ	ἑορτὴν κατὰ ἔτος ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ.
[3, 24]	τοῦ Ἰλίου Διονύσου τέ ἐστι	καὶ	ἐπ' ἄκρας τῆς κορυφῆς Ἀσκληπιοῦ
[3, 24]	προέχουσα ἠρέμα ἐς τὴν θάλασσαν,	καὶ	ἐπ' αὐτῇ χαλκοῖ ποδιαίων ἑστήκασιν
[3, 6]	γενομένων δὲ αὐτῷ παίδων Ἀκροτάτου	καὶ	ἐπ' αὐτῷ Κλεωνύμου κατήγαγε τὸ
[3, 18]	Διομήδην τε Ἡρακλῆς τὸν Θρᾷκα	καὶ	ἐπ' Εὐήνῳ τῷ ποταμῷ Νέσσον
[3, 8]	δὲ οἱ Σπαρτιᾶταί μοι ποίησιν	καὶ	ἔπαινον τὸν ἀπ' αὐτῆς ἥκιστα
[3, 24]	καὶ ἐπιστρέψαντι αὐτόθεν ἐς μεσόγαιαν	καὶ	ἐπαναβάντι σταδίους ὡς δέκα, Κυφάντων
[3, 8]	Ἀττικὴν συνεχῶς ὁ Ἆγις στρατιᾷ	καὶ	ἐπετείχισε φρούριον Ἀθηναίοις τὸ ἐν
[3, 10]	καὶ αὖθις ἐπὶ Κόρινθον στρατιᾷ·	καὶ	ἐπῄει γὰρ Ὑακίνθια ἀφίησι τοὺς
[3, 9]	πρότερον ἔτι ἐπὶ Σκύθας Δαρείου	καὶ	ἐπὶ Ἀθήνας στρατόν. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[3, 4]	(αὖθις) οἱ ἱκέται. (ἐστράτευσε δὲ	καὶ	ἐπὶ Ἀθήνας, τὸ μὲν πρότερον
[3, 15]	τὰ ξόανα τὸν τρόπον ἱδρυμέναι	καὶ	ἐπὶ δόξῃ τοιαύτῃ· (ἐν Σπάρτῃ
[3, 25]	ἐν αὐτῇ δὲ μέγαρον Δήμητρος	καὶ	ἐπὶ θαλάσσῃ ναός ἐστιν Ἀφροδίτης
[3, 17]	συγγραφῇ. Περσεῖ δ' ἐς Λιβύην	καὶ	ἐπὶ Μέδουσαν ὡρμημένῳ διδοῦσαι νύμφαι
[3, 6]	ἔφοροι καὶ ἄλλοις γέρασι ψυχαγωγοῦντες	καὶ	ἐπὶ ταῖς δυνάμεσιν ἐφιστάντες ἄρχοντα
[3, 7]	Μυκάλῃ, ἐστράτευσε δὲ ὕστερον τούτων	καὶ	ἐπὶ τοὺς Ἀλευάδας ἐς Θεσσαλίαν·
[3, 19]	αἱ γυναῖκες ἀπάγχουσιν ἐπὶ δένδρου,	καὶ	ἐπὶ τούτῳ Ῥοδίοις Ἑλένης ἱερόν
[3, 16]	δὲ αὐταί τε ἦσαν δίδυμοι	καὶ	ἐπὶ τούτῳ σφᾶς οἱ (τ'
[3, 9]	μετέσχε δὲ καὶ Ἀθηναῖος Κέφαλος	καὶ	Ἐπικράτης καὶ ὅσοι Κορινθίων ἐφρόνουν
[3, 24]	τὴν θάλασσαν ἑκατόν που στάδια	καὶ	ἐπιστρέψαντι αὐτόθεν ἐς μεσόγαιαν καὶ
[3, 10]	Λακεδαιμονίων παρθένοι κατὰ ἔτος ἱστᾶσι	καὶ	ἐπιχώριος αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις. ἀναστρέψαντι
[3, 1]	βασιλείας ἐλπίζων ἑκόντας, ὅπερ οὖν	καὶ	ἐποίησαν (λαβόντες λογισμὸν ὅτι Θήρᾳ
[3, 11]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα συστρατεῦσαι Ξέρξῃ	καὶ	ἔργα ἐν τῇ ναυμαχίᾳ περὶ
[3, 2]	τε ἐπὶ πολὺ τῷ πολέμῳ	καὶ	ἔργα οὐκ ἄδοξα ἐπιδειξαμένους. δηλοῦσι
[3, 11]	σημαίνονται τῇ εἰκόνι. (ἔστι δὲ	καὶ	Ἑρμῆς Ἀγοραῖος Διόνυσον φέρων παῖδα,
[3, 19]	Ἀμφιτρίτης καὶ Ποσειδῶνος· Διὸς δὲ	καὶ	Ἑρμοῦ διαλεγομένων ἀλλήλοις πλησίον Διόνυσος
[3, 26]	ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς,	καὶ	Ἔρωτός ἐστιν ἐν Λεύκτροις ναὸς
[3, 4]	τεμεῖν φασιν αὐτόν. ἀφίκετο δὲ	καὶ	ἐς Αἴγιναν, καὶ Αἰγινητῶν τοὺς
[3, 10]	ᾑρηκέναι. χρόνῳ δὲ ὕστερον ἔπλευσε	καὶ	ἐς Αἴγυπτον, ἀφεστηκότων ἀπὸ βασιλέως
[3, 10]	καὶ Ἰφικράτης διέφθειραν· (Ἀγησίλαος δὲ	καὶ	ἐς Αἰτωλίαν ἐπικουρήσων ἀφίκετο Αἰτωλοῖς
[3, 4]	δὴ πόλεμοι καὶ Ἑλλήνων πολλοὶ	καὶ	ἐς ἀλλήλους βαρβάρων, εὐαρίθμητοι δὲ
[3, 12]	ἐν Ἀθήναις δὲ ἰδίᾳ τε	καὶ	ἐς ἑνὸς οἶκον ἀνδρὸς κατέσκηψε
[3, 10]	δὲ ἐς Ἆγιν τὸν Εὐδαμίδου	καὶ	ἐς Εὐρυδαμίδαν τὸν Ἄγιδος ὡς
[3, 1]	γυναικὸς πόλιν, ἣ Σπάρτη καλεῖται	καὶ	ἐς ἡμᾶς. (Ἀμύκλας δὲ ὁ
[3, 2]	ἐν Ἀχαίᾳ πόλιν, ἥντινα Πάτρας	καὶ	ἐς ἡμᾶς καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ
[3, 9]	τοῦτο ἡσύχαζον μάλιστα. (ἀπεστάλη δὲ	καὶ	ἐς Θήβας πρεσβεύειν Ἀριστομηλίδας, μητρὸς
[3, 10]	αὐτοὺς παρῃτήσατο Ἀρχίδαμος. (διέβη δὲ	καὶ	ἐς Ἰταλίαν ὕστερον Ταραντίνοις βαρβάρων
[3, 11]	αὐτὴν ἐς μέγεθος τὸ νῦν	καὶ	ἐς κόσμον τὸν παρόντα μεταβεβλήκασιν.
[3, 22]	ἐν μεσογαίᾳ καὶ αὐτή, Γλυππία·	καὶ	ἐς κώμην ἑτέραν Σελινοῦντα ἐκ
[3, 7]	καὶ Ἀθηναίων γενέσθαι συνέσπευσεν. ἀλλὰ	καὶ	ἐς ὅσον δυνάμεως ἧκε, διαμεῖναί
[3, 26]	Ἴλιον ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ πλοῦ	καὶ	ἐς Σύρνον τῆς Καρικῆς ἠπείρου
[3, 7]	Νικάνδρου γίνεται βασιλεύοντος. ἐσέβαλε δὲ	καὶ	ἐς τὴν Ἀργολίδα ὁ Νίκανδρος
[3, 8]	ἐξεῖναί σφισιν ἀγωνίζεσθαι. (ἐνέβαλλε δὲ	καὶ	ἐς τὴν Ἀττικὴν συνεχῶς ὁ
[3, 14]	ἔς τε τὴν ἄλλην πολιτείαν	καὶ	ἐς τὴν μάχην τῶν ἐφήβων
[3, 9]	δέ τι εὐνοίας ἐκ παλαιοῦ	καὶ	ἐς τὴν πόλιν αὐτοῖς τὴν
[3, 10]	τὰ δεξιὰ ἐς Καρύας ἄγει	καὶ	ἐς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀρτέμιδος.
[3, 14]	μάχεται· ἀθρόοι δέ ἐμπίπτουσι βιαίως	καὶ	ἐς τὸ ὕδωρ ὠθοῦσιν ἀλλήλους.
[3, 18]	ἕνεκα ὑπὸ Ἡμέρας ἐστὶν ἡρπασμένος,	καὶ	ἐς τὸν γάμον τὸν Ἁρμονίας
[3, 3]	τε ἀξίνην ἔχοντα τὴν Πεισάνδρου	καὶ	ἐς τοῦ Μηριόνου τὸν ὀιστόν.
[3, 9]	ἔς τε Πελοπόννησον πλὴν Ἄργους	καὶ	ἐς τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐκτὸς
[3, 9]	φρονῆσαί τε δεινὸν καί τι	καὶ	ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔχοντα δυσνοίας.
[3, 16]	ἐς διαφοράν, ἀπὸ δὲ αὐτῆς	καὶ	ἐς φόνους προήχθησαν, ἀποθανόντων δὲ
[3, 11]	εἰκότα. ἐνταῦθα, ἔνθα αἱ Μοῖραι,	καὶ	Ἑστία τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐστὶ καὶ
[3, 10]	ἀπὸ βασιλέως τῶν Αἰγυπτίων βοηθήσων·	καὶ	ἔστιν Ἀγησιλάῳ πολλά τε εἰργασμένα
[3, 10]	ἀλλὰ Ζεὺς ἐπίκλησιν ἔσχε Σκοτίτας,	καὶ	ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ
[3, 17]	δοκεῖν θέας ἄξια. (ἔστι δὲ	καὶ	ἕτερον αὐτόθι Ἀθηνᾶς Ἐργάνης ἱερόν.
[3, 22]	ἐν τῇ Βοιατῶν ἀγορᾷ ἐστι	καὶ	ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός τε
[3, 7]	ὁ ἐς τὴν Ἀργολίδα ἐσβαλών	καὶ	ἔτεσιν οὐ πολλοῖς ὕστερον ὑπὸ
[3, 22]	Ἀλέξανδρον· Μενέλαος δὲ Ἴλιον ἑλὼν	καὶ	ἔτεσιν ὕστερον ὀκτὼ μετὰ Τροίας
[3, 10]	Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν	καὶ	ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου γυναῖκα
[3, 8]	τὸ ἐπίγραμμα ἐποίησεν ὅστις δή,	καὶ	ἔτι πρότερον Παυσανίᾳ τὸ ἐπὶ
[3, 5]	οἵ τε Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν	καὶ	ἔτι πρότερον τούτου Λεωτυχίδην καὶ
[3, 18]	ὄνομα Αἴνητος· τούτῳ νικήσαντι Ὀλυμπίασι	καὶ	ἔτι στεφανουμένῳ γενέσθαι τοῦ βίου
[3, 7]	Λακεδαιμονίοις ἤρξατο τὸ ἐς Ἀργείους	καὶ	ἔτι τοῦ ἐγκλήματος τούτου πρότερον
[3, 20]	ἄρκτων. (Ταλετοῦ δὲ τὸ μεταξὺ	καὶ	Εὐόρα Θήρας ὀνομάζοντες Λητώ φασιν
[3, 1]	ἐναγίζουσιν ὡς οἰκιστῇ· Προκλεῖ δὲ	καὶ	Εὐρυσθένει μέχρι μὲν τῆς προθυμίας
[3, 1]	δὴ τοῖς παισὶν αὐτοῦ Προκλῆς	καὶ	Εὐρυσθένης ἐτέθη, δίδυμοι δὲ ὄντες
[3, 19]	παρὰ δὲ καθέδραν ἑκάστην ὑπολειπομένης	καὶ	εὐρυχωρίας, τὸ μέσον ἐστὶν εὐρυχωρὲς
[3, 15]	λέγουσι Μαῖσιν καὶ Λαίαν τε	καὶ	Εὐρώπαν, εἶναι δὲ αὐτοὺς Ὑραίου
[3, 14]	Λακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖς νέοις	καὶ	ἐφ' ἡμῶν ἔτι δρόμου μελέτη
[3, 24]	γῆν τῆς λάρνακος· ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐφ' ἡμῶν τὰ ὑπὸ τοῦ
[3, 8]	μέντοι καὶ Ἆγιν μετάνοια ὕστερον,	καὶ	ἔφερον γὰρ τηνικαῦτα οἴκαδε ἐξ
[3, 7]	ὢν οὐκ ἀδύνατος ἐν Λακεδαίμονι	καὶ	ἐφορεύων ἐν τῷ τότε τοῦ
[3, 6]	δὲ ὁ μὲν πολλά τε	καὶ	ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα ἐτόλμησε
[3, 18]	ἀδελφὴν αὐτῆς Ἀλκυόνην φέρουσι Ποσειδῶν	καὶ	Ζεύς. ἐπείργασται δὲ καὶ Ἄτλας
[3, 11]	καὶ Ἑστία τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐστὶ	καὶ	Ζεὺς Ξένιος καὶ Ἀθηνᾶ Ξενία.
[3, 18]	παῖδας τοὺς Ἄκτορος, Κάλαις δὲ	καὶ	Ζήτης τὰς Ἁρπυίας Φινέως ἀπελαύνουσιν·
[3, 19]	(πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ	καὶ	ἡ Δημήτηρ καὶ Κόρη καὶ
[3, 17]	δὴ Θηβαίοις τε ἡ Καδμεία	καὶ	ἡ Λάρισα Ἀργείοις· ὄντων δὲ
[3, 18]	καὶ Ἡρακλέους μονομαχία πρὸς Κύκνον	καὶ	ἡ παρὰ Φόλῳ τῶν Κενταύρων
[3, 18]	Ταῦρον τὸν Μίνω. πεποίηται δὲ	καὶ	ἡ πρὸς Ἀχελῷον Ἡρακλέους πάλη
[3, 3]	τε ἐπεισελθοῦσα Κλεομένην παῖδα ἔσχε	καὶ	ἡ προτέρα τέως οὐ σχοῦσα
[3, 7]	ὕστερον ὑπὸ ἡγεμόνι Χαρίλλῳ γίνεται	καὶ	ἡ Σπαρτιατῶν ἐπὶ Τεγεάτας ἔξοδος,
[3, 5]	ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὄντες ἀριθμόν,	καὶ	ἡ τῶν ἐφόρων ἀρχή, σὺν
[3, 17]	δὲ τῶν παίδων ἄλλα τε	καὶ	ἡ τῶν Λευκίππου θυγατέρων ἁρπαγή·
[3, 3]	γυναῖκα ἑτέραν λαβεῖν πρὸς ταύτῃ.	καὶ	ἥ τε ἐπεισελθοῦσα Κλεομένην παῖδα
[3, 12]	καὶ μετ' ἐκεῖνον τῷ δευτέρῳ	καὶ	ἤδη κατὰ τὰ αὐτὰ ἄχρι
[3, 3]	δὲ τοῦ πρὸς Μεσσήνην πολέμου	καὶ	ἤδη Λακεδαιμονίοις δορικτήτου τῆς Μεσσηνίας
[3, 9]	τόν τε σῖτον ἀκμάζοντα ἔτεμον	καὶ	ἤλασαν λείαν ἄγοντες· ἐνέβαλον δὲ
[3, 8]	τε χώραν ἐδῄωσεν ὁ Ἆγις	καὶ	ἤλασε τῆς λείας τὴν πολλήν.
[3, 9]	δὲ ὅμως ἐς τὴν Ἀσίαν	καὶ	ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Σάρδεις· ἦν
[3, 8]	καὶ μοῖράν τε τῆς δυνάμεως	καὶ	Ἠλείων καταλείπει τοὺς φυγάδας, κακουργεῖν
[3, 1]	ἔχει λόγος Πυλάδου τοὺς παῖδας	καὶ	Ἠλέκτρας, ἀνεψιοὺς ὄντας Τισαμενῷ τῷ
[3, 26]	τοῦ ἱεροῦ, τῆς τε Πασιφάης	καὶ	Ἡλίου τὸ ἕτερον· αὐτὸ δὲ
[3, 17]	ἑκάστου συνήρμοσταί τε πρὸς ἄλληλα	καὶ	ἧλοι συνέχουσιν αὐτὰ μὴ διαλυθῆναι.
[3, 19]	πᾶσα καὶ πλήρης ζῴων ἀγρίων	καὶ	ἡμέρων, καὶ ναὸς Ἀχιλλέως καὶ
[3, 10]	καὶ μνήμης ἄξια ἐν Αἰγύπτῳ.	καὶ	ἦν γὰρ δὴ ἤδη γέρων
[3, 4]	ὁ Κλεομένης ἐνίκα τῇ μάχῃ·	καὶ	ἦν γὰρ πλησίον ἄλσος ἱερὸν
[3, 1]	πολύ τε ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων	καὶ	ἠνάγκασεν ἀποχωρῆσαι δείσαντα, ὡς μὲν
[3, 18]	τῶν Λευκίππου θυγατέρων· Διόνυσον δὲ	καὶ	Ἡρακλέα, τὸν μὲν παῖδα ἔτι
[3, 21]	ἐν τῇ ἀγορᾷ σφισιν Ἀπόλλωνος	καὶ	Ἡρακλέους ἐστὶν ἀγάλματα, πλησίον δὲ
[3, 18]	Ζεύς. ἐπείργασται δὲ καὶ Ἄτλας	καὶ	Ἡρακλέους μονομαχία πρὸς Κύκνον καὶ
[3, 15]	τὸ εὔφωνον. (Ἑλένης δὲ ἱερὰ	καὶ	Ἡρακλέους, τῆς μὲν πλησίον τοῦ
[3, 18]	ὑός ἐστι θήρα τοῦ Καλυδωνίου	καὶ	Ἡρακλῆς ἀποκτείνων τοὺς παῖδας τοὺς
[3, 18]	Βελλεροφόντης τὸ ἐν Λυκίᾳ θηρίον,	καὶ	Ἡρακλῆς τὰς Γηρυόνου βοῦς ἐλαύνει.
[3, 19]	(πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ	καὶ	Ἡρακλῆς ὑπὸ Ἀθηνᾶς καὶ θεῶν
[3, 11]	ἐπονομάζουσιν Ἀσφάλιον, καὶ Ἀπόλλωνος αὖθις	καὶ	Ἥρας· (ἀνάκειται δὲ καὶ Δήμου
[3, 13]	ἡρῴου λόφος ἐστὶν οὐ πόρρω	καὶ	Ἥρας ἐπὶ τῷ λόφῳ ναὸς
[3, 5]	κρατοῦντα δὲ αὐτὸν τῷ πολέμῳ	καὶ	ᾑρηκότα τῶν τε ἄλλων πόλεων
[3, 22]	καλούμενόν ἐστιν ὑπὲρ τοῦ Μιγωνίου·	καὶ	ἦρος ἀρχομένου Διονύσῳ τὴν ἑορτὴν
[3, 15]	Ποσειδῶνός τε ἱερόν ἐστι Γενεθλίου	καὶ	ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου καὶ
[3, 15]	λέσχη τέ ἐστι καλουμένη Ποικίλη	καὶ	ἡρῷα πρὸς αὐτῇ Κάδμου τοῦ
[3, 20]	εἵλωτες ἐκλήθησαν πρῶτοι, καθάπερ γε	καὶ	ἦσαν· τὸ δὲ οἰκετικὸν τὸ
[3, 8]	καὶ οἱ ἐξ Ἡραίας Ἀρκάδες	καὶ	ἦσαν τῷ Λεωτυχίδῃ μάρτυρες ὁπόσα
[3, 17]	ἡ τῶν Λευκίππου θυγατέρων ἁρπαγή·	καὶ	Ἥφαιστος τὴν μητέρα ἐστὶν ἀπολύων
[3, 21]	Καινήπολις Οἴτυλός τε καὶ Λεῦκτρα	καὶ	Θαλάμαι, πρὸς δὲ Ἀλαγονία τε
[3, 5]	τὴν Ὄλυνθον νόσος τε ἐξαίφνης	καὶ	θάνατος ἐπέλαβεν ἀπ' αὐτῆς. ~Ἀγησιπόλιδος
[3, 18]	κατὰ μαντείαν, ἄλλα δὲ Ὕπνου	καὶ	Θανάτου· καὶ σφᾶς ἀδελφοὺς εἶναι
[3, 25]	πηγή, νῦν μὲν οὐδὲν ὥστε	καὶ	θαῦμα εἶναι παρεχομένη, πρότερον δὲ
[3, 22]	πόρθησιν οἴκαδε ἀνασωθεὶς ἄγαλμα Θέτιδος	καὶ	θεὰς Πραξιδίκας ἱδρύσατο ἐγγὺς τῆς
[3, 16]	τὴν ὑστεραίαν παρθένος μὲν ἐκείνη	καὶ	θεραπεία πᾶσα ἡ περὶ τὴν
[3, 18]	δὲ Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα ἱερὸν	καὶ	θέσθαι τὰ ὀνόματα ἥγηνται. (τὰ
[3, 15]	Σπάρτην ἅμα Ἡρακλεῖ· περιιόντι δὲ	καὶ	θεωμένῳ τὴν πόλιν, ὡς ἐγίνετο
[3, 4]	μηνίματα ἔκ τε ἡρώων ὁμοῦ	καὶ	θεῶν ἐς τὸ αὐτὸ τῷ
[3, 21]	ἢν δὲ ἐπεργασθῶσιν, ἐπικοσμήσαιεν ἂν	καὶ	θεῶν ἱερά, κολυμβήθραις δὲ καὶ
[3, 19]	βωμοῦ καὶ Ἡρακλῆς ὑπὸ Ἀθηνᾶς	καὶ	θεῶν τῶν ἄλλων καὶ οὗτος
[3, 5]	Θηβαίων ἀφίστασθαι. ἐσεληλύθεσαν δὲ ἤδη	καὶ	Θηβαίων καὶ Ἀθηναίων τινὲς κρύφα
[3, 1]	κατέλιπεν ἡγεμόνα εἶναι τῶν ἐποίκων.	καὶ	Θήρας μὲν τῇ τε νήσῳ
[3, 18]	τέ εἰσιν ὑπὸ τοῖς ἵπποις	καὶ	θηρία ἄνω θέοντα, τῇ μὲν
[3, 18]	Ἁρπυίας Φινέως ἀπελαύνουσιν· Πειρίθους τε	καὶ	Θησεὺς ἡρπακότες εἰσὶν Ἑλένην καὶ
[3, 18]	πρὸς Ὄρειον Κένταυρον μάχη πεποίηται	καὶ	Θησέως πρὸς Ταῦρον τὸν Μίνω.
[3, 5]	τε Θηβαῖοι (τὰ) ἐναντία ἐτάσσοντο	καὶ	Θρασύβουλος ἀπέχειν οὐ πολὺ ἀπηγγέλλετο
[3, 8]	τότε ἐσβαλοῦντες· οἱ δὲ Ἠλεῖοι	καὶ	Θρασυδαῖος κεκακωμένοι γὰρ ἐς τὸ
[3, 8]	τὴν ἀρχήν. ἐγένετο δὲ Ἀρχιδάμῳ	καὶ	θυγάτηρ, ὄνομα μὲν Κυνίσκα, φιλοτιμότατα
[3, 8]	τεῖχος, Λακεδαιμονίους τε ἐν Ὀλυμπίᾳ	καὶ	θύειν τῷ θεῷ καὶ τὸν
[3, 13]	δείκνυται δὲ πρὸς τῇ Σκιάδι	καὶ	Ἴδα καὶ Λυγκέως τάφος. κατὰ
[3, 2]	Ἀρχελάῳ τὴν Αἴγυν, ὁπόσα δὲ	καὶ	ἰδίᾳ Λακεδαιμονίων αὐτὸς ἔδρασεν ἡγούμενος,
[3, 4]	τῷ Κλεομένει συνεληλυθότα, ἐπεί τοι	καὶ	ἰδίᾳ Πρωτεσίλαος ἐν Ἐλαιοῦντι οὐδὲν
[3, 10]	πολεμεῖν τοῖς Φωκεῦσιν ἀφίκετο μὲν	καὶ	ἰδίᾳ συμμαχικὰ ἐπὶ χρήμασιν, ἀπὸ
[3, 23]	καὶ ἀργύρου ποιήματα, ἔτι δὲ	καὶ	ἱερεῖα τὰ πάντα ἀφιᾶσι· ταῦτα
[3, 21]	Διόνυσος. ἑτέρωθι δὲ Ἀπόλλων Κάρνειος	καὶ	ἱερὸν Ἄμμωνος καὶ Ἀσκληπιοῦ χαλκοῦν
[3, 22]	δὲ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ	καὶ	ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ στάδια ἀπέχον ὡς
[3, 26]	Γερηνίᾳ Μαχάονος τοῦ Ἀσκληπιοῦ μνῆμα	καὶ	ἱερόν ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποις
[3, 22]	πόλεως ὅσον τε σταδίους δώδεκα	(καὶ)	ἱερόν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ· Φιλόλαον τὸν
[3, 13]	Κάστορος μνῆμα, ἐπὶ δὲ αὐτῷ	καὶ	ἱερὸν πεποίηται· τεσσαρακοστῷ γὰρ ὕστερον
[3, 8]	καὶ τοῦ ἀγῶνος τοῦ Ὀλυμπικοῦ	καὶ	ἱεροῦ τοῦ Ὀλυμπίασιν ὑπ' αὐτῶν
[3, 23]	δὲ ἱερὸν τῆς Οὐρανίας ἁγιώτατον	καὶ	ἱερῶν ὁπόσα Ἀφροδίτης παρ' Ἕλλησίν
[3, 17]	ἐξεγένετο ἀποφυγεῖν Παυσανίᾳ, καθάρσια παντοῖα	καὶ	ἱκεσίας δεξαμένῳ Διὸς Φυξίου καὶ
[3, 19]	Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας δέ σφισι	καὶ	Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι καὶ τοῦδε. ἔστιν
[3, 26]	δέ ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα	καὶ	Ἰνοῦς ἑτέρωθι. (πεποίηται δὲ καὶ
[3, 13]	στρατόπεδον τοῖς Δωριεῦσι μήνιμα Ἀπόλλωνος,	καὶ	Ἱππότης τε ἔφυγεν ἐπὶ τῷ
[3, 20]	ἄλλα τε αὐτόθι Ἡλίῳ θύουσι	καὶ	ἵππους· τὸ δὲ αὐτὸ καὶ
[3, 17]	ἀετούς τε δύο τοὺς ὄρνιθας	καὶ	ἴσας ἐπ' αὐτοῖς Νίκας, Λυσάνδρου
[3, 22]	ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός τε	καὶ	Ἴσιδος. ἐρείπια ἀπέχει μὲν Βοιῶν
[3, 9]	Σωδάμας, ἐν Θήβαις δὲ Ἀνδροκλείδης	καὶ	Ἰσμηνίας καὶ Ἀμφίθεμις· μετέσχε δὲ
[3, 16]	λέγουσιν ὅ ποτε (καὶ) Ὀρέστης	καὶ	Ἰφιγένεια ἐκ τῆς Ταυρικῆς ἐκκλέπτουσιν·
[3, 10]	μοῖραν ἐπιθέμενοι καθ' ὁδὸν Ἀθηναῖοι	καὶ	Ἰφικράτης διέφθειραν· (Ἀγησίλαος δὲ καὶ
[3, 11]	καὶ τῶν ἐφόρων καὶ νομοφυλάκων	καὶ	καλουμένων Βιδιαίων ἀρχεῖά ἐστιν ἐπὶ
[3, 25]	ἰάσατο, τοῦτον τὸν δελφῖνα εἶδον	καὶ	καλοῦντι τῷ παιδὶ ὑπακούοντα καὶ
[3, 13]	πεποιημένα ἐστὶν ὡς Εὐρώπης εἴη	καὶ	Κάρνειος καὶ αὐτὸν ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων
[3, 26]	καὶ Ἰνοῦς ἑτέρωθι. (πεποίηται δὲ	καὶ	Κασσάνδρας τῆς Πριάμου ναὸς καὶ
[3, 24]	ἐπίκλησιν Ἀσίας, ποιῆσαι δὲ Πολυδεύκην	καὶ	Κάστορά φασιν ἀνασωθέντας ἐκ Κόλχων·
[3, 12]	θυγατρὸς καὶ γυναικῶν τῶν Πολυδεύκους	καὶ	Κάστορος ἀδελφῆς. πρὸς δὲ τοῖς
[3, 13]	τοῦ Ἀμύκλα τάφος, ἔστι δὲ	καὶ	Κάστορος μνῆμα, ἐπὶ δὲ αὐτῷ
[3, 3]	οὔσης, Πολύδωρον εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ	καὶ	κατὰ γνώμην Λακεδαιμονίων μάλιστα ὄντα
[3, 1]	περὶ τῆς βασιλείας Ἱπποκόων ἠμφισβήτει	καὶ	κατὰ πρεσβείαν ἔχειν ἠξίου τὴν
[3, 10]	αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις. ἀναστρέψαντι δὲ	καὶ	κατὰ τὴν λεωφόρον ἰόντι ἐρείπια
[3, 15]	τε ἀφεὶς λίθον ὁ Οἰωνὸς	καὶ	καταβάλλει τὴν κύνα· ἐπεκθέουσιν οὖν
[3, 13]	ἐκ Πελοποννήσου, πολλὰ τῶν ἀρχαίων	καὶ	κατελθοῦσιν ἐποίησεν ἄγνωστα, ἅτε δὲ
[3, 17]	αὐλῶν μέλη καὶ ὑπὸ λύρας	καὶ	κιθάρας κρούσμασιν. ὄπισθεν δὲ τῆς
[3, 17]	ἧλοι συνέχουσιν αὐτὰ μὴ διαλυθῆναι.	(καὶ)	Κλέαρχον δὲ ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ
[3, 5]	φυγόντος οἱ μὲν παῖδες Ἀγησίπολις	καὶ	Κλεόμβροτος νέοι παντάπασιν ἔτι ἦσαν,
[3, 24]	Ἐλευθερολακώνων μάλιστα τοῦτο ἐκτετρύχωται, ἐπεὶ	καὶ	Κλεώνυμος ὁ Κλεομένους τοῦ Ἀγησιπόλιδος
[3, 18]	αὐτῇ Χαρίτων ἐστὶν ἱερὸν Φαέννας	καὶ	Κλητᾶς, καθὰ δὴ καὶ Ἀλκμὰν
[3, 19]	Κασσάνδραν τὴν Πριάμου φασὶν εἶναι.	καὶ	Κλυταιμνήστρας ἐστὶν ἐνταῦθα εἰκὼν καὶ
[3, 24]	μὲν Ἰλίου καλουμένου καὶ Ἀσίας	καὶ	Κνακαδίου, τῶν ὀρῶν τούτων τὸ
[3, 14]	ὅτι μὴ Κολοφωνίους· θύουσι γὰρ	καὶ	Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα.
[3, 24]	ἀνασωθέντας ἐκ Κόλχων· εἶναι γὰρ	καὶ	Κόλχοις Ἀθηνᾶς Ἀσίας ἱερόν. μετασχόντας
[3, 19]	τοῦ βωμοῦ καὶ ἡ Δημήτηρ	καὶ	Κόρη καὶ Πλούτων, ἐπὶ δὲ
[3, 20]	ἀστέρων τῶν πλανητῶν φασιν ἀγάλματα.	καὶ	Κρανίου τέμενος κατὰ τὴν ὁδὸν
[3, 3]	πρότερα ἀνδρὸς εἶναι νομισθέντος εἴτε	καὶ	κρύφα οἱ προσήκοντες θάπτουσιν αὐτόν.
[3, 25]	δὲ ὕστερον Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν	καὶ	κυνὶ τἄλλα εἰκάζοντες κεφαλὰς τρεῖς
[3, 15]	ἀλλήλους. ~πρὸς δὲ τῷ Πλατανιστᾷ	καὶ	Κυνίσκας ἐστὶν ἡρῷον, θυγατρὸς Ἀρχιδάμου
[3, 16]	τοῦτο δὲ οἱ Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν	καὶ	Κυνοσουρεῖς καὶ οἱ> ἐκ Μεσόας
[3, 14]	στόλου μετασχεῖν τῷ Θηραίῳ Βάττῳ	καὶ	Κυρήνην οἰκίσαι σὺν ἐκείνῳ καὶ
[3, 21]	ῥεῦμα ἐγγυτάτω τῆς ὁδοῦ γίνεται,	καὶ	Λάδα μνῆμά ἐστιν ὠκύτητι ὑπερβαλομένου
[3, 15]	μάχην. τότε μὲν δὴ τιτρώσκεται	καὶ	λαθὼν ἀπεχώρησεν· ὕστερον δὲ ἐξεγένετό
[3, 15]	δὲ τὰ ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν	καὶ	Λαίαν τε καὶ Εὐρώπαν, εἶναι
[3, 2]	ἔσχεν ὁ Τηλέκλου τὴν ἀρχήν·	καὶ	Λακεδαιμόνιοι πέμπουσιν ἐς Κρήτην Χαρμίδαν
[3, 4]	τῶν Πεισιστράτου παίδων καὶ αὑτῷ	καὶ	Λακεδαιμονίοις δόξαν ἐν τοῖς Ἕλλησιν
[3, 9]	τε δὴ Ἀγησίλαος ὁ Ἀρχιδάμου	καὶ	Λακεδαιμονίοις ἤρεσε διαβῆναι ναυσὶν ἐς
[3, 18]	τὴν πολιορκίαν διέλυσεν ὁ Λύσανδρος	καὶ	Λακεδαιμονίους τὸν θεὸν σέβειν προήγαγεν
[3, 26]	ἐστι κατὰ ταὐτὰ καθὰ δὴ	καὶ	Λακεδαιμονίων νομίζουσιν οἱ Σπάρτην ἔχοντες.
[3, 26]	Μεσσηνίας εἶναι· δύναιτο δ' ἂν	καὶ	Λακεδαιμονίων τὰ Λεῦκτρα ἐξ ἀρχῆς
[3, 8]	Ἠλεῖος Ἄγιδί τε ἰδίᾳ ξένος	καὶ	Λακεδαιμονίων τοῦ κοινοῦ πρόξενος ἐπανέστη
[3, 11]	ἀρχῆς, προσλαβοῦσα δὲ ἀνὰ χρόνον	καὶ	Λακεδαίμων ἡ αὐτὴ καλεῖσθαι· τέως
[3, 21]	μετὰ δὲ αὐτὴν Τευθρώνη τε	καὶ	Λᾶς καὶ Πύρριχος, ἐπὶ Ταινάρῳ
[3, 18]	ἐστὶν ὑπὸ τὸ ἅρμα κάπρον	καὶ	λέοντα καὶ οἱ Τρῶες ἐπιφέροντες
[3, 21]	Ταινάρῳ δὲ Καινήπολις Οἴτυλός τε	καὶ	Λεῦκτρα καὶ Θαλάμαι, πρὸς δὲ
[3, 4]	τὴν Ἑλλάδα ἤγαγε τὸν λαὸν	καὶ	Λεωνίδας τριακοσίοις ὁμοῦ Λακεδαιμονίων ἀπήντησεν
[3, 8]	τελευτῶντος ἤκουσαν. (τῷ δὲ Ἀγησιλάῳ	καὶ	Λεωτυχίδῃ παρέσχεν ἐς πλέον τὸ
[3, 4]	αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐς Δημάρατον χρῆσαι,	καὶ	Λεωτυχίδην ἄνδρα τοῦ βασιλικοῦ γένους
[3, 11]	ἐστιν (καὶ) Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος	καὶ	Λητοῦς ἀγάλματα. Χορὸς δὲ οὗτος
[3, 13]	Κάρνειος καὶ αὐτὸν ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων	καὶ	Λητώ· λέγεται δὲ καὶ ἄλλος
[3, 14]	καὶ Κυρήνην οἰκίσαι σὺν ἐκείνῳ	καὶ	Λιβύων καταστρέψασθαι τοὺς προσχώρους λέγουσιν.
[3, 21]	Λακεδαιμονίοις (ἡ) κώμη καλουμένη Κροκέαι	καὶ	λιθοτομία· μία μὲν πέτρα συνεχὴς
[3, 25]	ἐς θάλασσαν ἀνέχουσα ἄκρα Ταίναρον,	καὶ	λιμένες ὅ τε Ἀχίλλειός ἐστι
[3, 25]	ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω Μέσσα πόλις	καὶ	λιμήν. (ἀπὸ τούτου στάδια τοῦ
[3, 14]	Ἰσσωρίας ἱερόν· ἐπονομάζουσι δὲ αὐτὴν	καὶ	Λιμναίαν, οὖσαν οὐκ Ἄρτεμιν, Βριτόμαρτιν
[3, 14]	ἐστι, τὸ δὲ ἕτερον Λεωνίδου	καὶ	λόγους κατὰ ἔτος ἕκαστον ἐπ'
[3, 13]	τῆς μάχης τῆς πρὸς Ἴδαν	καὶ	Λυγκέα θεοὺς τοὺς Τυνδάρεω παῖδας
[3, 13]	πρὸς τῇ Σκιάδι καὶ Ἴδα	καὶ	Λυγκέως τάφος. κατὰ μὲν δὴ
[3, 16]	δὲ οὐκ Ὀρθίαν μόνον ἀλλὰ	καὶ	Λυγοδέσμαν τὴν αὐτήν, ὅτι ἐν
[3, 16]	εἶναι παρὰ σφίσιν, ἀμφισβητοῦσι δὲ	καὶ	Λυδῶν οἷς ἐστιν Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[3, 18]	Ἄδραστος δὲ καὶ Τυδεὺς Ἀμφιάραον	καὶ	Λυκοῦργον τὸν Πρώνακτος μάχης καταπαύουσιν.
[3, 2]	χρεὼν ἐπέλαβεν ἀμφοτέρους. ἔθηκε δὲ	καὶ	Λυκοῦργος Λακεδαιμονίοις τοὺς νόμους ἐπὶ
[3, 16]	τὸ πολὺ Ἐγεσταῖοι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ	καὶ	Λυκούργῳ τῷ θεμένῳ τοὺς νόμους
[3, 4]	τὸ σῶμα ἅπαν κόπτων τε	καὶ	λυμαινόμενος. Ἀργεῖοι μὲν δὴ τοῖς
[3, 5]	ταξαμένων ἄλλοι τε ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων	καὶ	Λύσανδρος ἔπεσε. (Παυσανίας δὲ ὑστέρησε
[3, 18]	ἐν Λιβύῃ μαντείῳ. λέγεται δὲ	καὶ	Λυσάνδρῳ πολιορκοῦντι Ἄφυτιν τὴν ἐν
[3, 17]	καὶ Ποσειδῶν, ἃ δὴ μέγιστα	καὶ	μάλιστα ἦν ἐμοὶ δοκεῖν θέας
[3, 8]	δὲ ὕστερον γυναιξὶ καὶ ἄλλαις	καὶ	μάλιστα ταῖς ἐκ Λακεδαίμονος γεγόνασιν
[3, 9]	τε ἄλλων τῶν ἐν τέλει	καὶ	μάλιστα ὑπὸ Λυσάνδρου μὴ τὸν
[3, 26]	τὴν ὁδὸν ἱερόν ἐστιν Ἰνοῦς	καὶ	μαντεῖον. μαντεύονται μὲν οὖν καθεύδοντες,
[3, 22]	σφᾶς χρεὼν εἴη· καί τι	καὶ	μάντευμα ἦν αὐτοῖς Ἄρτεμιν ἔνθα
[3, 11]	Πέρσαι λίθου λευκοῦ καὶ ἄλλοι	καὶ	Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου. πεποίηται δὲ
[3, 22]	εἴπερ ἄλλο τι χωρίον παρέχεται	καὶ	Μαριός. κώμη δὲ ὑπὲρ τὸ
[3, 12]	Ἤλιδος μάντεσι, καλουμένοις δὲ Ἰαμίδαις.	(καὶ	Μάρωνός ἐστιν ἱερὸν καὶ Ἀλφειοῦ·
[3, 5]	καταστησόμενος τὴν τυραννίδα ἐν βεβαίῳ.	καὶ	μάχῃ μὲν ἐνίκησεν Ἀθηναίων τοὺς
[3, 12]	ὀνομάζουσι, τὰ καλούμενα Βοώνητά ἐστι·	καί	με ὁ λόγος ἀπαιτεῖ πρότερα
[3, 19]	ἔτι πλανωμένου, τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου	καὶ	Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον ἀφικέσθαι
[3, 4]	φανερώτερος ἄνδρα Πέρσην ἐτιμωρήσατο Ἀρταύκτην	καὶ	Μεγαρεῦσιν οὔ ποτε θεῶν τῶν
[3, 19]	δέ ἐστιν ἐν αὐτῇ ναός,	καὶ	Μενέλαον καὶ Ἑλένην ἐνταῦθα ταφῆναι
[3, 1]	δὲ καὶ οἱ Τυνδάρεω παῖδες	καὶ	Μενέλαος ὁ Ἀτρέως Τυνδάρεω γαμβρὸς
[3, 3]	τὰς αὐτὰς Λακεδαιμόνιοί τε αἰτίας	καὶ	Μεσσήνιοι τοῦ πολέμου. (τὰ οὖν
[3, 12]	ἐγένετο ἑλέσθαι πρώτῳ τῶν ἄλλων	καὶ	μετ' ἐκεῖνον τῷ δευτέρῳ καὶ
[3, 3]	Μιλτιάδου, σοφίᾳ χρησάμενος καὶ οὗτος,	καὶ	μετ' οὐ πολὺ εἷλε τὴν
[3, 22]	Ἕλους τὰ ἐρείπια ὑπόλοιπα ἦν,	καὶ	μετὰ ταῦτα τριάκοντα (προελθόντι που
[3, 21]	τὴν Πελλάναν Χαράκωμά ἐστιν ὀνομαζόμενον	καὶ	μετὰ τοῦτο Πελλάνα πόλις τὸ
[3, 6]	ἢ τὸν Αἰγύπτιον, ὁ δὲ	καὶ	μεταγνόντων ἂν Σπαρτιατῶν ὤνατο οὐδέν·
[3, 6]	ἀπόνοιαν ἐς τὰ οἰκεῖα ἠξίου	καὶ	μὴ ἀφειδῶς ἐπ' ἀλλοτρίοις ἀναρρῖψαι.
[3, 4]	τε τὸν πρὸς Ἰλίῳ πόλεμον	καὶ	Μιλτιάδης τὸ Μαραθῶνι ἔργον. ἀλλὰ
[3, 18]	Ἅιδου τὸν κύνα. Ἀναξίας δὲ	καὶ	Μνασίνους, τούτων μὲν ἐφ' ἵππου
[3, 22]	ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη. ἔστι δὲ	καὶ	μνῆμα Κινάδου· νεὼς τῆς Μενελάου
[3, 22]	δρόμου νίκας πέντε· πεποίηται δὲ	καὶ	μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ τοῦ τε
[3, 10]	ἔστιν Ἀγησιλάῳ πολλά τε εἰργασμένα	καὶ	μνήμης ἄξια ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ
[3, 16]	φασιν Ὀρέστου καὶ ἐνταῦθα βασιλεύοντος.	καί	μοι εἰκότα λέγειν μᾶλλόν τι
[3, 11]	ἀπὸ τῶν ἀρχαίων εἱλώτων ἀποσχισθέντες·	καί	μοι καὶ τάδε ὁ λόγος
[3, 14]	δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ·	καί	μοι (κἀμοὶ) καὶ τοῦτο ἀποφαίνει
[3, 24]	τῶν Λακωνικῶν πολισμάτων ἐποίησεν ἀνάστατον·	καί	μοι τὰ ἐς τὸν Κλεώνυμον
[3, 8]	ὀπίσω τὴν στρατιάν, Λυσίστρατον Σπαρτιάτην	καὶ	μοῖράν τε τῆς δυνάμεως καὶ
[3, 11]	τοῦ Σπαρτιατῶν ἀνδριὰς μεγέθει μέγας.	καὶ	Μοιρῶν Λακεδαιμονίοις ἐστὶν ἱερόν, Ὀρέστου
[3, 17]	φωραθῆναί τε ἐφ' οἷς ἐβουλεύετο	καὶ	μόνον τῶν ἱκετευσάντων τὴν Χαλκίοικον
[3, 19]	Θεστίου θυγατέρες ἐπὶ τῷ βωμῷ,	καὶ	Μοῦσαί τε καὶ Ὧραι. περὶ
[3, 20]	κατὰ τὴν ὁδὸν ἐπίκλησιν Στεμματίου	καὶ	Μυσίας ἐστὶν ἱερὸν Ἀρτέμιδος. (τὸ
[3, 2]	μὲν τὴν τῆς Ἰωνίας μεταξὺ	καὶ	Μυσῶν, καλουμένην δὲ Αἰολίδα ἐφ'
[3, 14]	ξόανον τῆς Θέτιδος ἀνεῦρεν ἔχουσαν	καὶ	ναὸν μετ' αὐτῆς ἱδρύσατο τῇ
[3, 19]	πλήρης ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων,	καὶ	ναὸς Ἀχιλλέως καὶ ἄγαλμα ἐν
[3, 6]	Ἀντίγονος ὁ Δημητρίου πεζῷ τε	καὶ	ναυσὶν ἐπὶ Ἀθήνας στρατεύει. τοῖς
[3, 6]	εἶναι σφᾶς Αἰγυπτίους τε ὄντας	καὶ	ναύτας Μακεδόσιν ἐπιέναι πεζῇ. Λακεδαιμόνιοι
[3, 1]	ὠνομάσθησαν. Λέλεγος δὲ γίνεται Μύλης	καὶ	νεώτερος Πολυκάων. Πολυκάων μὲν δὴ
[3, 8]	καὶ πρώτη τε ἱπποτρόφησε γυναικῶν	καὶ	νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας
[3, 3]	Ἀθηνᾶς ἱερῷ τὸ δόρυ Ἀχιλλέως	καὶ	Νικομηδεῦσιν ἐν Ἀσκληπιοῦ ναῷ μάχαιρα
[3, 18]	ἑκάτερος, Μεγαπένθην δὲ τὸν Μενελάου	καὶ	Νικόστρατον ἵππος εἷς φέρων ἐστίν.
[3, 11]	γερουσίας βουλευτήριον καὶ τῶν ἐφόρων	καὶ	νομοφυλάκων καὶ καλουμένων Βιδιαίων ἀρχεῖά
[3, 10]	Ἀρτέμιδος. τὸ γὰρ χωρίον Ἀρτέμιδος	καὶ	Νυμφῶν ἐστιν αἱ Κάρυαι καὶ
[3, 12]	σφισιν ἡ καλουμένη Σκιάς, ἔνθα	καὶ	νῦν ἔτι ἐκκλησιάζουσι. ταύτην τὴν
[3, 1]	ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα καί οἱ	καὶ	νῦν ἔτι οἱ Θηραῖοι κατὰ
[3, 24]	ὄρους ἔκειτο ἐπὶ τῇ κορυφῇ·	καὶ	νῦν ἔτι τῆς πόλεώς ἐστι
[3, 16]	τὰς ναῦς; (καίτοι διαμεμένηκεν ἔτι	καὶ	νῦν τηλικοῦτο ὄνομα τῇ Ταυρικῇ
[3, 4]	ἀμφοτέρων ἀδελφόν, κατέβαινεν ἡ ἀρχή.	καὶ	Ξέρξης τε τηνικαῦτα ἐπὶ τὴν
[3, 5]	ἔσεισέ τε δὴ ὁ θεὸς	καὶ	ὁ Ἀγησίπολις οὐδ' οὕτω τὴν
[3, 8]	ἀφιέναι τὰς ἑαυτῶν, οὕτω Λακεδαιμόνιοι	καὶ	ὁ βασιλεὺς Ἆγις ἐσβάλλουσιν ἐς
[3, 7]	γῆν ἐδῄωσεν Ἀργείοις οὗτος γὰρ	καὶ	ὁ ἐς τὴν Ἀργολίδα ἐσβαλών
[3, 9]	τοῦ λόγου τὰ ἐς Παυσανίαν·	(καὶ	ὁ κληθεὶς Κορινθιακὸς πόλεμος ἐς
[3, 7]	δίκην ἔφυγεν ἐθελοντὴς ἐς Τεγέαν.	καὶ	ὁ μὲν αὐτόθι τὴν Ἀθηνᾶν
[3, 23]	τὴν πόλιν ἀνέχει καλουμένη Μινῴα·	καὶ	ὁ μὲν κόλπος οὐδέν τι
[3, 2]	Ὀρέστου στελλομένῳ ναυσὶν ἐς ἀποικίαν.	καὶ	ὁ μὲν τὴν τῆς Ἰωνίας
[3, 5]	Ἀθηναίοις δεῖμα αἱ διοσημεῖαι παρείχοντο.	(καὶ	ὁ μὲν ὑπὸ τὸ τεῖχος
[3, 24]	τὸν Λᾶν ἀποκτείνας· οὗτος γὰρ	καὶ	ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην. καὶ
[3, 7]	τὴν ἀρχὴν ἐν Σπάρτῃ γίνεται	καὶ	ὁ περὶ τῆς Θυρεάτιδος καλουμένης
[3, 3]	Λοκροὺς τοὺς πρὸς ἄκρᾳ Ζεφυρίῳ,	καὶ	ὁ πόλεμος ὁ καλούμενος Μεσσηνιακὸς
[3, 7]	τοῦ πολέμου μάλιστα ἐγένετο αἴτιος·	καὶ	ὁ πόλεμος οὗτος εὖ τὴν
[3, 3]	τοῦ μὲν ἥ τε αἰχμὴ	καὶ	ὁ σαυρωτήρ, ἡ μάχαιρα δὲ
[3, 5]	ἐφόρων ἀρχή, σὺν δὲ αὐτοῖς	καὶ	ὁ τῆς οἰκίας βασιλεὺς τῆς
[3, 22]	Ἀφροδίτης ἐν τῇ ἠπείρῳ Μιγωνίτιδος,	καὶ	ὁ τόπος οὗτος ἅπας καλεῖται
[3, 13]	ταύτῃ· (Μεσσηνίων δὲ αἱ συμφοραὶ	καὶ	ὁ χρόνος, ὅσον ἔφυγον ἐκ
[3, 4]	ὡς δὲ ἡμάρτανε τῆς ἐλπίδος	καὶ	οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τῆς ἐλευθερίας
[3, 2]	οὐκ ἄδοξα ἐπιδειξαμένους. δηλοῦσι δὲ	καὶ	οἱ Δωριεῖς τρόπαιον ἐπὶ τοῖς
[3, 16]	οἱ Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν καὶ Κυνοσουρεῖς	καὶ	οἱ> ἐκ Μεσόας τε καὶ
[3, 8]	ἐς τὸν Λεωτυχίδην. ἀφίκοντο δὲ	καὶ	οἱ ἐξ Ἡραίας Ἀρκάδες καὶ
[3, 20]	ἐν δὲ αὐτῷ Διοσκούρων ναός·	καὶ	οἱ ἔφηβοι τῷ Ἐνυαλίῳ θύουσιν
[3, 9]	αὐτὸς κατὰ γῆν προσεῖχεν ἐρρωμένως.	(καί	οἱ θεῶν τις ἐβάσκηνε μὴ
[3, 1]	μετέβαλεν ἀφ' ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα	καί	οἱ καὶ νῦν ἔτι οἱ
[3, 24]	ἄκρας ναός ἐστι Δικτύννης Ἀρτέμιδος,	καί	οἱ κατὰ ἔτος ἕκαστον ἑορτὴν
[3, 8]	ἐς τὸν παῖδα ἔσχε Λεωτυχίδην,	καί	οἱ κατά τινα οὐκ ἀγαθὸν
[3, 7]	ἐπὶ τοὺς Ἀλευάδας ἐς Θεσσαλίαν·	καί	οἱ καταστρέψασθαι Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν
[3, 6]	ὁμοῦ Πατρόκλῳ στόλος, ἐξίασι δὲ	καὶ	οἱ Λακεδαιμόνιοι πανδημεί, τὸν βασιλέα
[3, 26]	τοῦτό τε δὴ θαῦμά ἐστι	καὶ	οἱ μύρμηκες αὐτόθι λευκότερον ἢ
[3, 16]	θεῷ, ὥστε ἀμφισβητοῦσι μὲν Καππάδοκες	καὶ	οἱ τὸν Εὔξεινον οἰκοῦντες τὸ
[3, 18]	τὸ ἅρμα κάπρον καὶ λέοντα	καὶ	οἱ Τρῶες ἐπιφέροντες χοὰς Ἕκτορι.
[3, 1]	ἀνενεώσατο τὴν ἀρχὴν· ἐβασίλευσαν δὲ	καὶ	οἱ Τυνδάρεω παῖδες καὶ Μενέλαος
[3, 9]	λείαν ἄγοντες· ἐνέβαλον δὲ πανδημεὶ	καὶ	οἱ Φωκεῖς ἐς τὴν Λοκρίδα
[3, 15]	καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου	καὶ	Οἰβάλου. τῶν δὲ Ἀσκληπιείων τὸ
[3, 16]	καταχθῆναί τε ἠξίουν παρ' αὐτῷ	καὶ	οἴκημα ᾐτοῦντο ᾧ μάλιστα ἔχαιρον,
[3, 1]	Περιήρους ἀδελφὸν Τυνδάρεω πρὸς μητρός·	καὶ	οἰκῆσαί τε αὐτὸν τῆς Μεσσηνίας
[3, 4]	Λεωτυχίδην ἄνδρα τοῦ βασιλικοῦ γένους	καὶ	οἰκίας Δημαράτῳ τῆς αὐτῆς ἐπῆρεν
[3, 3]	γυναῖκάς τε δύο ἅμα ἔσχε	καὶ	οἰκίας δύο ἅμα ᾤκησε. τὴν
[3, 2]	Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι τὸ ἀνέκαθεν εἶναι,	καὶ	οἰκιστήν φασιν αὐτῶν Κύνουρον γενέσθαι
[3, 14]	ἀρχῇ Διόσκουροί τέ εἰσιν Ἀφετήριοι	καὶ	ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνος· τὸν
[3, 15]	Σπαρτιατῶν· πρώτη δὲ ἱπποτρόφησε γυναικῶν	καὶ	Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην ἀνείλετο ἅρματι.
[3, 14]	δρόμου νίκας ἀνείλετο ἄλλας τε	καὶ	Ὀλυμπίασιν· ἐνταῦθα δὲ ἑπτὰ ἐγένοντό
[3, 21]	τοὺς ἐπ' αὐτοῦ· καὶ δὴ	καὶ	Ὀλυμπίασιν ἐστεφανοῦτο δολίχῳ κρατῶν, δοκεῖν
[3, 22]	νῆσος ἡ Κρανάη πρόκειται Γυθίου,	καὶ	Ὅμηρος Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐνταῦθα
[3, 20]	πόλισμα Ἕλος ἦν, οὗ δὴ	καὶ	Ὅμηρος ἐμνημόνευκεν ἐν καταλόγῳ Λακεδαιμονίων·
[3, 2]	θεοῦ τὸν Μίνω. ᾐνίξατο δὲ	καὶ	Ὅμηρος ἐμοὶ δοκεῖν περὶ τοῦ
[3, 26]	ἔχειν τιμάς. (Καρδαμύλη δέ, ἧς	καὶ	Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονος
[3, 3]	χαλκᾶ ἦν πάντα, μαρτυρεῖ μοι	καὶ	Ὁμήρου τῶν ἐπῶν τὰ> ἔς
[3, 19]	ἔτι ἔχειν ἤπιον, καθὰ δὴ	καὶ	Ὁμήρῳ περὶ Ἀχιλλέως πεποίηται λέων
[3, 4]	ἄλσος ἡ φλὸξ ἐπέλαβεν ἅπαν	καὶ	ὁμοῦ τῷ ἄλσει καιομένῳ συγκατεκαύθησαν
[3, 18]	Ἥραν, ὡς ὑπὸ Ἡφαίστου δεθείη,	καὶ	ὃν Ἄκαστος ἔθηκεν ἀγῶνα ἐπὶ
[3, 15]	παντάπασιν εὔηθες κέδρου ποιησάμενον ζῴδιον	καὶ	ὄνομα Ἀφροδίτην θέμενον ἐλπίζειν ἀμύνεσθαι
[3, 12]	δὲ ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα λέγεται	καὶ	ὀνομάσαι Κελεύθειαν, τοὺς Πηνελόπης μνηστῆρας
[3, 18]	ἔμπροσθεν αὐτόν, κατὰ ταὐτὰ δὲ	καὶ	ὀπίσω, Χάριτές τε δύο καὶ
[3, 23]	ἅτε οὔσης (ἀτειχίστου τῆς Δήλου	καὶ	ὅπλα οὐ κεκτημένων ἀνδρῶν, τριήρεσιν
[3, 3]	(τὰ οὖν λεγόμενα ὑπ' αὐτῶν,	καὶ	ὁποῖον ὁ πόλεμος ἔσχεν οὗτος
[3, 7]	τὴν Ἀττικὴν ἀνὰ πᾶν ἔτος	καὶ	ὁπότε ἐσβάλοι διὰ πάσης ἐπεξῄει
[3, 16]	ἐκεῖνο εἶναι λέγουσιν ὅ ποτε	(καὶ)	Ὀρέστης καὶ Ἰφιγένεια ἐκ τῆς
[3, 6]	ἐπῆγε Λεωνίδᾳ καὶ ἄλλα ἐγκλήματα	καὶ	ὅρκους αὐτὸν Κλεωνύμῳ τῷ πατρὶ
[3, 20]	ὑπὸ Ἀσκληπιοῦ τὸ τραῦμα ἰώμενον·	καὶ	Ὀρφέως ἐστὶν ἐν αὐτῷ ξόανον,
[3, 9]	καὶ Ἀθηναῖος Κέφαλος καὶ Ἐπικράτης	καὶ	ὅσοι Κορινθίων ἐφρόνουν τὰ Ἀργείων
[3, 8]	Ἠλείοις Λεπρεάτας τε αὐτονόμους ἀφιέναι	καὶ	ὅσοι τῶν περιοίκων ἄλλοι σφίσιν
[3, 24]	ἐν Ἅιδου καὶ ἄλλα διηγούμενον	καὶ	ὅτι Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι καὶ
[3, 12]	Πηνελόπης φασὶν ἀγῶνα προθεῖναι δρόμου·	καὶ	ὅτι μὲν Ὀδυσσεὺς ἐκράτει, δῆλά
[3, 24]	καὶ ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην.	καὶ	ὅτι μὲν τῶν Ἑλένης μνηστήρων
[3, 16]	τῶν ἀπογόνων τῶν Ἡρακλέους εἶναι	καὶ	οὐ βαρβάρων τῶν ἐχόντων. Ἡρακλέα
[3, 26]	πιεῖν ἡδύ· Σελήνης δὲ ἐπίκλησις	καὶ	οὐ Θαλαμάταις ἐπιχώριος δαίμων ἐστὶν
[3, 2]	δέ οἱ τίθεται τὸ ὄνομα	καὶ	οὐ Λαβώταν. Λακεδαιμονίοις δὲ πρῶτον
[3, 26]	τοὺς Διοσκούρους μᾶλλόν τι αὑτοῖς	καὶ	οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν νομίζουσιν. (Πέφνου
[3, 8]	Λακεδαιμόνιοι, κατὰ σφᾶς δὲ αὐτοὶ	καὶ	οὐ μετὰ Σπαρτιατῶν τοῦ κοινοῦ
[3, 7]	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου σαθρὰν ἤδη	καὶ	οὐ παντάπασιν ὑγιῆ προσκατήρειψεν αὐτήν.
[3, 5]	τεῖχος κατεστρατοπεδεύετο ἤδη τὸ Ἀργείων	καὶ	οὐ παρίει σείων ὁ θεὸς
[3, 7]	παῖς Ζευξίδαμος ζῶντος ἔτι Λεωτυχίδου	καὶ	οὐ πεφευγότος πω τελευτᾷ νόσῳ,
[3, 22]	τείχη, φρουρίου ποτὲ ἐμοὶ δοκεῖν	καὶ	οὐ πόλεως. γενέσθαι δέ οἱ
[3, 20]	Λαπίθαιόν ἐστιν ἐν τῷ Ταυγέτῳ	καὶ	οὐ πόρρω Δέρειον, ἔνθα Ἀρτέμιδος
[3, 13]	Λυγκέα θεοὺς τοὺς Τυνδάρεω παῖδας	καὶ	οὐ πρότερον νομισθῆναί φασι. δείκνυται
[3, 19]	οὐ Βαθυκλέους ἐστίν, ἀλλὰ ἀρχαῖον	καὶ	οὐ σὺν τέχνῃ πεποιημένον· ὅτι
[3, 4]	δὴ κατὰ ἔχθος τὸ Κλεομένους	καὶ	οὐ σὺν τῷ δικαίῳ βασιλείας
[3, 13]	εἰκὸς ἐτάφησαν ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ	καὶ	οὐ ταύτῃ· (Μεσσηνίων δὲ αἱ
[3, 1]	τὴν οἰκίαν ἐπέξειμι αὐτῶν ἰδίως	καὶ	οὐκ ἀμφοτέρας ἅμα ἐς τὸ
[3, 11]	ἠθέλησεν ὁ λόγος ἀπὸ πολλῶν	καὶ	οὐκ ἀξίων ἀφηγήσεως, ὧν (ἃ)
[3, 24]	Ἀχιλλεὺς χαριζόμενος τοῖς Ἀτρέως παισὶ	καὶ	οὐκ ἐνεχόμενος τοῖς ὅρκοις τοῖς
[3, 16]	γυναικὶ τὸ ξόανον γίνεται βαρὺ	καὶ	οὐκέτι εὔφορον, ἡ δὲ ἐν
[3, 22]	ἀπέστειλαν· ἐπ' ἐμοῦ δὲ Ἐλευθερολακώνων	καὶ	οὗτοι μοῖρα ἦσαν. κατὰ μὲν
[3, 12]	Αἰγιεῖς ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς, Ταλθυβίου	καὶ	οὗτοι φάμενοι μνῆμα εἶναι. Ταλθυβίου
[3, 10]	εὐεργεσίαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ προφάσει μὲν	καὶ	οὗτοι φιλίας, κατὰ ἔχθος δὲ
[3, 19]	Ἀθηνᾶς καὶ θεῶν τῶν ἄλλων	καὶ	οὗτος ἀγόμενος ἐς οὐρανόν. εἰσὶ
[3, 14]	ἀριστερᾷ μνῆμα Εὐμήδους, Ἱπποκόωντος δὲ	καὶ	οὗτος ἦν ὁ Εὐμήδης· ἔστι
[3, 3]	Κίμων ὁ Μιλτιάδου, σοφίᾳ χρησάμενος	καὶ	οὗτος, καὶ μετ' οὐ πολὺ
[3, 22]	μνῆμα Κινάδου· νεὼς τῆς Μενελάου	καὶ	οὗτος κυβερνήτης ἦν. (ἐσέχει δὲ
[3, 4]	κυκλώσασθαί σφισι τοὺς Ἕλληνας παρέσχε	καὶ	οὕτω κατεργασθέντος Λεωνίδου παρῆλθον ἐς
[3, 24]	παῖσαι τῇ λόγχῃ τὴν πέτραν	καὶ	οὕτω ῥυῆναι τὸ ὕδωρ. (Βρασιαὶ
[3, 5]	στρατιωτικοῦ πολεμίων ἀνδρῶν μεταξὺ ἀποληφθῆναι,	καὶ	οὕτω σπονδάς τε πρὸς τοὺς
[3, 18]	Λακεδαίμονι πολέμου πρὸς Ἀφυταίους παυσαμένοις·	καὶ	οὕτω τὴν πολιορκίαν διέλυσεν ὁ
[3, 21]	συντελούσας ἴστω τις ἐς Σπάρτην	καὶ	οὐχ ὁμοίως τοῖς προλεχθεῖσιν αὐτονόμους.
[3, 18]	ἀφικέσθαι πως ἐς Κρήτην φαίνεται	καὶ	οὐχ ὡς οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν,
[3, 6]	οἱ γέροντες Ἀρεῖ τῷ Ἀκροτάτου	καὶ	οὐχὶ Κλεωνύμῳ πατρῴαν εἶναι τὴν
[3, 1]	Περσέως γυναῖκα ἔσχεν ἐξ Ἄργους	καὶ	παῖδα ἔσχε Τυνδάρεων, ᾧ περὶ
[3, 18]	παρὰ τῶν κρατησάντων, ἄλλως τε	καὶ	παρὰ πολὺ γενομένης τῆς νίκης,
[3, 13]	αὐτῇ τε ἀφίκοντο ἐς λόγους	καὶ	παρὰ τὸν Κριὸν ἐλθόντες διδάσκονται
[3, 3]	τε ἠνείχοντο ὑπήκοοι Λακεδαιμονίων ὄντες	καὶ	παρὰ τοῦ δήμου τοῦ Ἀργείων
[3, 9]	ὡς αὐτῷ τά τε οἴκοθεν	καὶ	παρὰ τῶν συμμάχων τὸ στράτευμα
[3, 9]	Λυδία, καὶ αἱ Σάρδεις πλούτῳ	καὶ	παρασκευῇ προεῖχον, τῷ τε σατραπεύοντι
[3, 8]	Ἆγίς τε πρεσβύτερος ἦν ἡλικίᾳ	καὶ	παρέλαβεν ἀντὶ Ἀγησιλάου τὴν ἀρχήν.
[3, 11]	διοικοῦσι τὰ σπουδῆς μάλιστα ἄξια	καὶ	παρέχονται τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ
[3, 18]	χρόνον δὲ αὐτόν τε ἀποδρᾶναι	καὶ	παρθένον τὴν ἱερωμένην ἔχοντα οἴχεσθαι
[3, 19]	τὸν Τελαμῶνος Αἴαντα, συνεῖναι δὲ	καὶ	Πάτροκλόν σφισι καὶ Ἀντίλοχον· Ἑλένην
[3, 15]	κάθηται δὲ καλύπτραν τε ἔχουσα	καὶ	πέδας περὶ τοῖς ποσί· περιθεῖναι
[3, 24]	καὶ ὅτι Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι	καὶ	Πειρίθουν προτέρους ἄνδρας ἢ καθ'
[3, 22]	αὐτόθι ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν ἁπάντων	καὶ	περὶ αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον πηγάς,
[3, 4]	(Ξέρξῃ γὰρ βασιλέων, ὁπόσοι Μήδοις	καὶ	Πέρσαις ἐγένοντο ὕστερον, παρασχομένῳ μέγιστον
[3, 20]	καὶ ἵππους· τὸ δὲ αὐτὸ	καὶ	Πέρσας οἶδα θύειν νομίζοντας. Ταλετοῦ
[3, 25]	βούλοιτο. (ἔστι δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ	καὶ	πηγή, νῦν μὲν οὐδὲν ὥστε
[3, 20]	Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ Δερεάτιδος,	καὶ	πηγὴ παρ' αὐτῷ ἣν Ἄνονον
[3, 25]	δὲ θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν,	καὶ	πηγή σφισίν ἐστι Ναία. Τευθρώνης
[3, 21]	οὐκ ἐπόντος ὀρόφου τῷ ναῷ,	καὶ	πηγὴ τοῦ θεοῦ καὶ Δήμητρος
[3, 11]	καὶ γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει	καὶ	πηδήματι Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς
[3, 18]	ἀπὸ τούτου θεοῖς. (παραδίδωσι δὲ	καὶ	Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ Χίρωνι,
[3, 16]	ἐν αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας ποιεῖται	καὶ	πιέζεσθαι δι' αὐτούς φησιν. οὕτω
[3, 16]	καὶ οἱ> ἐκ Μεσόας τε	καὶ	Πιτάνης θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι ἐς
[3, 7]	ἐσβάλοι διὰ πάσης ἐπεξῄει φθείρων	καὶ	Πλαταιέων Ἀθηναίοις ὄντων εὔνων πολιορκίᾳ
[3, 19]	εἴκοσι, δασεῖα δὲ ὕλῃ πᾶσα	καὶ	πλήρης ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων,
[3, 14]	τάφοι τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων εἰσὶ	καὶ	πλησίον ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ
[3, 19]	καὶ ἡ Δημήτηρ καὶ Κόρη	καὶ	Πλούτων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Μοῖραί
[3, 19]	ὅτι γὰρ μὴ πρόσωπον αὐτῷ	καὶ	πόδες εἰσὶν ἄκροι καὶ χεῖρες,
[3, 3]	ἀξιόλογα ἐς τιμήν. ἔστι μέντοι	καὶ	Πολεμάρχου μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, εἴτε
[3, 7]	βίον διατελέσαι πάντα ἐν ἡσυχίᾳ	καὶ	πολέμων οὖσιν ἐκτός. (Ἀρίστωνι δὲ
[3, 25]	τριάκοντα σταδίους Θυρίδες ἄκρα Ταινάρου	καὶ	πόλεως ἐρείπια Ἱππόλας ἐστίν, ἐν
[3, 19]	κομίζουσι δ' ἐς οὐρανὸν Ὑάκινθον	καὶ	Πολύβοιαν, Ὑακίνθου καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν
[3, 7]	γενεάς, Εὐνόμου τε τοῦ Πρυτάνιδος	καὶ	Πολυδέκτου τοῦ Εὐνόμου βασιλευόντων, ἐν
[3, 20]	ἐστιν αὐτή τε ἡ κρήνη	καὶ	Πολυδεύκους ἱερὸν ἐν δεξιᾷ τῆς
[3, 18]	Δήμητρος ἕστηκεν. Ἀρίστανδρος δὲ Πάριος	καὶ	Πολύκλειτος Ἀργεῖος ὁ μὲν γυναῖκα
[3, 19]	γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείως· (εἶναι γὰρ	καὶ	Πολυξὼ τὸ γένος Ἀργείαν, Τληπολέμῳ
[3, 17]	τὴν Ἀθηνᾶς γένεσιν καὶ Ἀμφιτρίτη	καὶ	Ποσειδῶν, ἃ δὴ μέγιστα καὶ
[3, 21]	θεοῦ καὶ Δήμητρος ἱερὸν ἅγιον	καὶ	Ποσειδῶνος ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν δὲ
[3, 23]	Μαλέας λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον Νύμφαιον	καὶ	Ποσειδῶνος ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ σπήλαιον
[3, 19]	ἄγαλμα Βίριδος, τοῦτο δὲ Ἀμφιτρίτης	καὶ	Ποσειδῶνος· Διὸς δὲ καὶ Ἑρμοῦ
[3, 11]	Ἀγοραίου, τὸ δὲ Ἀθηνᾶς Ἀγοραίας	καὶ	Ποσειδῶνος ὃν ἐπονομάζουσιν Ἀσφάλιον, καὶ
[3, 18]	δὲ αἰχμάλωτον ἐν τῇ μάχῃ	καὶ	πραθέντα ἐς Κρήτην δουλεύειν ἔνθα
[3, 13]	ἐπονομάζουσι, τιμὰς εἶχεν ἐν Σπάρτῃ	καὶ	πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν, ἵδρυτο δὲ
[3, 25]	τῇ ἄκρᾳ ναὸς εἰκασμένος σπηλαίῳ	καὶ	πρὸ αὐτοῦ Ποσειδῶνος ἄγαλμα. (ἐποίησαν
[3, 5]	ἐς τὴν πόλιν, ὧν ἐπεξελθόντων	καὶ	πρὸ τοῦ τείχους ταξαμένων ἄλλοι
[3, 24]	πόλεώς ἐστι τῆς ἀρχαίας ἐρείπια	καὶ	πρὸ τῶν τειχῶν ἄγαλμα Ἡρακλέους
[3, 12]	Φρουρίοις καλουμένοις ναός ἐστιν Ἀρτέμιδος,	καὶ	προελθοῦσιν ὀλίγον πεποίηται μνῆμα τοῖς
[3, 5]	δὲ οὔτε τῷ κήρυκι ἐσπείσατο	καὶ	προιὼν ὁμοῦ τῇ στρατιᾷ τὴν
[3, 18]	εἶναι τοῦ Εὐρώτα τὴν Τίασαν,	καὶ	πρὸς αὐτῇ Χαρίτων ἐστὶν ἱερὸν
[3, 24]	χρόαν τοῦ ὕδατος καλουμένη Γαλακὼ	καὶ	πρὸς τῇ κρήνῃ γυμνάσιον· Ἑρμοῦ
[3, 5]	χρόνον ἔς τε Βοιωτίαν ἐληλύθει	καὶ	προσβολὰς ἐποιεῖτο ἐς τὸ Ἁλιαρτίων
[3, 10]	ἐρείπια Σελλασίας ἐστί· ταύτην, καθὰ	καὶ	πρότερον ἔγραψα, ἠνδραποδίσαντο Ἀχαιοὶ Λακεδαιμονίους
[3, 9]	ἀθροισθὲν μετά γε τὸν Ξέρξου	καὶ	πρότερον ἔτι ἐπὶ Σκύθας Δαρείου
[3, 8]	τὸν ἀγῶνα ἔσχε τὸν Ὀλυμπικόν	καὶ	πρώτη τε ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ
[3, 20]	Δωριεῖς δὲ παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ,	καὶ	πρῶτοί τε ἐγένοντο οὗτοι Λακεδαιμονίων
[3, 12]	οὐ πολλοῖς ἀγῶνα δρόμου κατέστησε,	καὶ	πρώτῳ τε ἐλθόντι ἐγένετο ἑλέσθαι
[3, 21]	δώματα πατρός. καλοῦνται δὲ ἐνταῦθα	καὶ	πύλαι Καστορίδες, καὶ ἐν τῇ
[3, 21]	αὐτὴν Τευθρώνη τε καὶ Λᾶς	καὶ	Πύρριχος, ἐπὶ Ταινάρῳ δὲ Καινήπολις
[3, 25]	ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας, Σιληνός· δὲ	καὶ	Πύρριχος ὄνομα ἦν αὐτῷ, Πινδάρῳ
[3, 6]	ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα ἐτόλμησε	καὶ	Πύρρον τὸν Αἰακίδου σφίσιν ἐπηγάγετο
[3, 26]	παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν εὑρέσθαι.	καὶ	Ῥόδον μὲν τὸ χωρίον τὸ
[3, 15]	οὖν τοῦ Ἱπποκόωντος οἱ παῖδες	καὶ	ῥοπάλοις τύπτοντες κατεργάζονται τὸν Οἰωνόν.
[3, 16]	Εὐρυβιάδου Λακεδαιμονίων τριήρεσιν ἐπ' Ἀρτεμισίῳ	καὶ	Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντος πρὸς Μήδους, πλησίον
[3, 14]	Χθονίαν νομίζειν Δήμητρα. ἔστι δὲ	καὶ	Σαράπιδος νεώτατον τοῦτο Σπαρτιάταις ἱερὸν
[3, 22]	ἀγορᾷ ἐστι καὶ ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ	καὶ	Σαράπιδός τε καὶ Ἴσιδος. ἐρείπια
[3, 19]	διαλεγομένων ἀλλήλοις πλησίον Διόνυσος ἑστήκασι	καὶ	Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν Ἰνώ.
[3, 24]	ἐκπεσεῖν φασιν ἐς τὴν σφετέραν,	καὶ	Σεμέλην μὲν οὐ γὰρ αὐτὴν
[3, 22]	λέγεται πόλεων, Ἤτιδος καὶ Ἀφροδισιάδος	καὶ	Σίδης. τῶν δὲ πόλεων τῶν
[3, 16]	οἰκήματι εὑρέθη καὶ τράπεζά τε	καὶ	σίλφιον ἐπ' αὐτῇ. (τάδε μὲν
[3, 17]	ἄγαλμα ποιῆσαι λέγουσιν, ὃν Διποίνου	καὶ	Σκύλλιδος, οἱ δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου
[3, 23]	Νύμφαιον καὶ Ποσειδῶνος ἄγαλμα ὀρθὸν	καὶ	σπήλαιον θαλάσσης ἐγγύτατα, ἐν δὲ
[3, 26]	ἐστιν· ἐν αὐτῷ Κλαίας ἱερὸν	καὶ	σπήλαιον παρ' αὐτὸ τὸ ἱερόν,
[3, 14]	Θερμοπυλῶν τοῦ Παυσανίου. κεῖται δὲ	καὶ	στήλη πατρόθεν τὰ ὀνόματα ἔχουσα
[3, 21]	αὐτίκα μετὰ τὴν νίκην ἐκομίζετο,	καὶ	συμβάσης ἐνταῦθά οἱ τελευτῆς ὁ
[3, 13]	πατρὶ πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι,	(καὶ)	συναμφοτέροις μὲν μία τε καὶ
[3, 14]	τῶν δένδρων, αἳ δὴ ὑψηλαὶ	καὶ	συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ πλάτανοι
[3, 18]	ἄλλα δὲ Ὕπνου καὶ Θανάτου·	καὶ	σφᾶς ἀδελφοὺς εἶναι κατὰ τὰ
[3, 18]	ἑκατέρωθέν εἰσιν οἱ Τυνδάρεω παῖδες·	καὶ	σφίγγες τέ εἰσιν ὑπὸ τοῖς
[3, 20]	ἐν ταῖς Ἀλεσίαις ταύταις ἀλέσαι.	καί	σφισι Λακεδαίμονος τοῦ Ταυγέτης ἐνταῦθά
[3, 8]	μὴν Λεωτυχίδην ἑαυτοῦ παῖδα ἡγεῖσθαι	καί	σφισι σὺν ἱκεσίᾳ τε καὶ
[3, 21]	θαλάσσῃ φάμενοι, Νηρέα ὄντα εὕρισκον·	καί	σφισι τοῦ ὀνόματος τούτου παρέσχεν
[3, 16]	πολλῶν νόσος ἔφθειρε τοὺς λοιπούς.	(καί	σφισιν ἐπὶ τούτῳ γίνεται λόγιον
[3, 11]	Ἤλιδος μαντεύεσθαι Σπαρτιατῶν τῷ κοινῷ·	καί	σφισιν ὁ Τισαμενὸς ἀγῶνας πολέμου
[3, 23]	δὲ οὐ πόρρω κατέδυ θαλάσσης,	καί	σφισιν ὁμοῦ τῶν ὀνειράτων τῇ
[3, 7]	ἐγένετο Ἀρχίδαμος, Ἀρχιδάμου δὲ Ἀγησικλῆς·	καί	σφισιν ὑπῆρξεν ἀμφοτέροις τὸν βίον
[3, 9]	μὲν Κύλων τε εἶναι λέγονται	καὶ	Σωδάμας, ἐν Θήβαις δὲ Ἀνδροκλείδης
[3, 10]	πόλεμον οὐ πολὺ ἀποδέοντας Καλυδῶνα	καὶ	τὰ ἄλλα Αἰτωλῶν πολίσματα ᾑρηκέναι.
[3, 4]	Λακεδαιμόνιοι τὸ ἐν Δελφοῖς, ὥσπερ	καὶ	τὰ ἄλλα εἰώθεσαν, ἀνάγουσι καὶ
[3, 11]	Ἑρμῆς Ἀγοραῖος Διόνυσον φέρων παῖδα,	καὶ	τὰ ἀρχαῖα καλούμενα Ἐφορεῖα, ἐν
[3, 11]	μνῆμα καὶ Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους·	καὶ	τά γε ἐς Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίους
[3, 18]	δευτέρῳ, Γιτιάδα καὶ αὐτοὶ τέχνη	καὶ	τὰ ἐπειργασμένα, ὁ τρίτος δέ
[3, 25]	μὲν οὖν ἐς αὐτὸν Ἀρίονα	καὶ	τὰ ἐπὶ τῷ δελφῖνι Ἡρόδοτος
[3, 18]	τὸν θρόνον δὲ εἶδόν τε	καὶ	τὰ ἐς αὐτὸν ὁποῖα ἦν
[3, 18]	Ἄκαστος ἔθηκεν ἀγῶνα ἐπὶ πατρὶ	καὶ	τὰ ἐς Μενέλαον καὶ τὸν
[3, 3]	Λακεδαιμόνιοι Δωριέα καὶ γνώμην Κλεομένους	καὶ	τὰ ἐς πόλεμον ἀμείνονα εἶναι
[3, 20]	ὁρᾶν· γυναῖκες γὰρ δὴ μόναι	καὶ	τὰ ἐς τὰς θυσίας δρῶσιν
[3, 17]	τοῦ ἀέρος ἔμελλεν. ἐπείργασται δὲ	καὶ	τὰ ἐς τὴν Ἀθηνᾶς γένεσιν
[3, 9]	ἔς τε τὴν Λακεδαιμονίων ἔξοδον	καὶ	τὰ ἐς τὴν Λυσάνδρου τελευτὴν
[3, 19]	τοῦ Ἀπόλλωνος Ὑάκινθος ἀπέθανεν ἄκοντος,	καὶ	τὰ ἐς τὸ ἄνθος εἰρημένα
[3, 21]	Ἀχαιὸν ἐξ Αἰγίου φησὶν εἶναι	(καὶ)	τὰ ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας Ἠλείων
[3, 4]	τά τε ἀνὰ χρόνον συμβάντα	καὶ	τὰ ἔτι πρότερον. (Ξέρξῃ γὰρ
[3, 18]	ἡ πρὸς Ἀχελῷον Ἡρακλέους πάλη	καὶ	τὰ λεγόμενα ἐς Ἥραν, ὡς
[3, 7]	ὁ Χαρίλλου διαδέχεται τὴν ἀρχήν·	καὶ	τὰ Μεσσηνίων ἐς Τήλεκλον τὸν
[3, 4]	ἐς Δημάρατον. (εἴη δ' ἂν	καὶ	τὰ μηνίματα ἔκ τε ἡρώων
[3, 2]	στάσεις τε καταπαύσοντα τοῖς Κρησὶ	καὶ	τὰ πολίσματα, ὁπόσα ἦν ἀπωτέρω
[3, 7]	τὴν Ἀργολίδα ὁ Νίκανδρος στρατιᾷ	καὶ	τὰ πολλὰ ἐκάκωσε τῆς χώρας·
[3, 7]	ἔλαβεν ὕστερον· Δημάρατον δὲ βασιλεύοντα	καὶ	τά τε ἄλλα εὐδοκιμοῦντα ἐν
[3, 17]	διδοῦσαι νύμφαι δῶρά εἰσι κυνῆν	καὶ	τὰ ὑποδήματα, ὑφ' ὧν οἰσθήσεσθαι
[3, 14]	τῶν ἐφήβων ἔθηκεν ὁ Λυκοῦργος.	(καὶ	τάδε ἄλλα τοῖς ἐφήβοις δρώμενά
[3, 26]	ποιήσας τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. (διὸ	καὶ	τάδε αὐτὸς οἶδα περὶ τὸ
[3, 25]	Σιληνὸν ἐν τῇ Μαλέᾳ δηλοῖ	καὶ	τάδε ἐξ ᾄσματος Πινδάρου ὁ
[3, 24]	καλοῦσιν οἱ πολλοί. Βρασιᾶται δὲ	καὶ	τάδε ἐπιλέγουσιν, Ἰνώ σφισιν ἐς
[3, 10]	Ἄγιδος ὡς ἔσχεν, ἤδη μοι	καὶ	τάδε ἡ Σικυωνία γραφὴ διεξῄει.
[3, 11]	ἀρχαίων εἱλώτων ἀποσχισθέντες· καί μοι	καὶ	τάδε ὁ λόγος αὐτίκα ἐπέξεισι.
[3, 16]	ἡμῶν ἔχουσι. (μαρτύρια δέ μοι	καὶ	τάδε, τὴν ἐν Λακεδαίμονι Ὀρθίαν
[3, 12]	ὃ τοὺς ἐς Ἰταλίαν τε	καὶ	Τάραντα ἀποικισθέντας ἀναθεῖναι λέγουσι. τὸ
[3, 25]	τὸ ὕδωρ τοὺς λιμένας φασὶ	καὶ	τὰς ναῦς θεάσασθαι παρεῖχε. τοῦτο
[3, 17]	ἀπολύων τῶν δεσμῶν. ἐδήλωσα δὲ	καὶ	ταῦτα, ὁποῖα λέγεται, πρότερον ἔτι
[3, 12]	ἀνταλλάσσεσθαι, νόμισμα δὲ οὐκ ἐπίστασθαι,	καὶ	ταῦτα χρυσοῦ τε ἀφθόνου καὶ
[3, 25]	Καινήπολις· ὄνομα δὲ ἦν πάλαι	καὶ	ταύτῃ Ταίναρον. ἐν αὐτῇ δὲ
[3, 26]	τῶν μεγάλων οὐ μείζων, Πέφνος	καὶ	ταύτῃ τὸ ὄνομα· τεχθῆναι δὲ
[3, 4]	τε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ἱερᾶς,	καὶ	ταύτης τεμεῖν φασιν αὐτόν. ἀφίκετο
[3, 10]	τε ἡβῶντας ἀποκτεῖναι καὶ γυναῖκας	καὶ	τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι, καταβαλεῖν δὲ καὶ
[3, 23]	ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος δὲ καὶ γυναῖκας	καὶ	τέκνα, καὶ αὐτὴν ἐς ἔδαφος
[3, 18]	ὡς ἄμεινον ἐκείνῳ τε ἔσοιτο	καὶ	τῇ Λακεδαίμονι πολέμου πρὸς Ἀφυταίους
[3, 14]	προελθοῦσι δὲ Ταινάρου μνῆμά ἐστι,	καὶ	τὴν ἄκραν τὴν ἐς θάλασσαν
[3, 4]	ὃν ἐποιήσατο ὁ Πέρσης αὐτῇ	καὶ	τὴν ἄλλην ἀγομένην κατασκευήν. Μαρδονίου
[3, 20]	πατέρα ἑλομένην ἀναχωρεῖν ἐς Λακεδαίμονα.	καὶ	τὴν ἀποκρίνασθαί φασιν οὐδέν· ἐγκαλυψαμένης
[3, 9]	ἐς αὐτοὺς καὶ ἄλλα ἐγκλήματα	καὶ	τὴν ἐν Αὐλίδι αὐτῶν ὕβριν
[3, 24]	λάρνακα αὐτὴ καὶ Διόνυσος ἐμβληθείη·	καὶ	τὴν λάρνακα ὑπὸ τοῦ κλύδωνος
[3, 7]	ἐς τοσοῦτον ἀφικέσθαι δόξης ὡς	καὶ	τὴν οἰκίαν ταύτην Εὐρυπωντίδας ὄνομα
[3, 17]	καὶ δείματι, ἐξέστη καὶ τότε	καὶ	τὴν παῖδα τῷ ἀκινάκῃ παίει.
[3, 21]	ἰδὼν Ἀσκληπιοῦ τε οἶδα ἱερὸν	καὶ	τὴν πηγὴν Πελλανίδα. ἐς ταύτην
[3, 24]	λέγουσιν. (ἐπὶ τούτῳ δὲ αὐτοῖς	καὶ	τὴν πόλιν, Ὀρειάτας ἐς ἐκεῖνο
[3, 4]	ἔπρασσεν ὅπως Δημάρατον παύσειε βασιλεύοντα,	καὶ	τήν τε ἐν Δελφοῖς πρόμαντιν
[3, 9]	οὖν οἱ Λοκροὶ συμμάχους Θηβαίους	καὶ	τὴν Φωκίδα ἐπόρθησαν· ἐς δὲ
[3, 6]	(περικαθημένου δὲ Ἀντιγόνου τὰς Ἀθήνας	καὶ	τῆς ἐσόδου τῆς ἐς τὴν
[3, 4]	ἄλλα τε ἐδῄωσε τῆς χώρας	καὶ	τῆς καλουμένης Ὀργάδος θεῶν τε
[3, 2]	ἐν μεθορίῳ τῆς τε Λακωνικῆς	καὶ	τῆς Μεσσηνίας ἐπεποίητο ἐν χωρίῳ
[3, 19]	φυγῆς μετασχεῖν τῆς ἐς Ῥόδον	καὶ	τῆς νήσου τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην
[3, 16]	Ἔρυκα, Δωριέα δὲ αὐτόν τε	καὶ	τῆς στρατιᾶς διέφθειραν τὸ πολὺ
[3, 11]	ἔχουσίν ἐστιν ἀγορὰ θέας ἀξία,	καὶ	τῆς τε γερουσίας βουλευτήριον καὶ
[3, 6]	παρακινδυνεύειν ὥρμηντο Ἀθηναίων τε εὐνοίᾳ	καί	τι καὶ ἄξιον μνήμης ἐς
[3, 9]	θάλασσαν, (καὶ) φρονῆσαί τε δεινὸν	καί	τι καὶ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους
[3, 22]	ἔνθα οἰκῆσαι σφᾶς χρεὼν εἴη·	καί	τι καὶ μάντευμα ἦν αὐτοῖς
[3, 14]	ἔτος ἕκαστον ἐπ' αὐτοῖς λέγουσι	καὶ	τιθέασιν ἀγῶνα, ἐν ᾧ πλὴν
[3, 9]	ἐφρόνουν τὰ Ἀργείων Πολυάνθης τε	καὶ	Τιμόλαος. (οἱ δὲ ἐς τὸ
[3, 5]	οὐ παρίει σείων ὁ θεὸς	καί	τινες καὶ ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν
[3, 19]	τὸ μέσον ἐστὶν εὐρυχωρὲς μάλιστα	καὶ	τὸ ἄγαλμα ἐνταῦθα ἐνέστηκε. (μέγεθος
[3, 19]	ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ,	καὶ>	τὸ ἄγαλμα (καὶ) τοὺς Διοσκούρους
[3, 9]	Βοιωτῶν διώδευσε Θηβαίους ἐν Κορωνείᾳ	καὶ	τὸ ἄλλο νικήσας συμμαχικόν. ὡς
[3, 4]	καὶ τὰ ἄλλα εἰώθεσαν, ἀνάγουσι	καὶ	τὸ ἀμφισβήτημα τὸ ὑπὲρ Δημαράτου·
[3, 22]	ἐνταῦθα, οὗπερ ἡ μυρσίνη ἦν,	καὶ	τὸ δένδρον ἔτι ἐκείνην σέβουσι
[3, 1]	παίδων Ὑάκινθον μὲν νεώτατον ὄντα	καὶ	τὸ εἶδος κάλλιστον κατέλαβεν ἡ
[3, 5]	ἐπετρόπευεν αὐτοὺς γένους ἐγγύτατα ὤν·	καὶ	τὸ ἐν Κορίνθῳ Λακεδαιμονίων κατόρθωμα
[3, 7]	Ἀθηναίους ἥ τε Ἀρίστωνος ἀγνωμοσύνη	καὶ	τὸ ἔχθος τὸ Κλεομένους ἐποίησεν
[3, 16]	Ἀπόλλωνι χιτῶνα τῷ ἐν Ἀμύκλαις,	καὶ	τὸ οἴκημα ἔνθα ὑφαίνουσι Χιτῶνα
[3, 1]	μὲν Ταυγέτης ὄντα, ἀφ' ἧς	καὶ	τὸ ὄρος ὠνομάσθη, ἐς Δία
[3, 24]	Διόνυσον ἔθρεψεν Ἰνώ, καλοῦσι δὲ	καὶ	τὸ πεδίον Διονύσου κῆπον. (ἱερὰ
[3, 9]	τῶν Περσῶν ἐνίκησεν ὁ Ἀγησίλαος	καὶ	τὸ πεζὸν τότε πλεῖστον ἀθροισθὲν
[3, 8]	νοσοῦντα ὡς ἐγίνετο ἐν Ἡραίᾳ,	καὶ	τὸ πλῆθος μάρτυρας ἐποιεῖτο ἦ
[3, 26]	ἄνω τριάκοντα ἀπέχει σταδίους Ἀλαγονία,	καὶ	τὸ πόλισμα κατηρίθμησα ἤδη καὶ
[3, 4]	τοῖς εἵλωσιν ἐς τὸ ἄλσος,	καὶ	τό τε ἄλσος ἡ φλὸξ
[3, 14]	Κλεὼ παρὰ τοῦ Ἀναξάνδρου αἰτεῖ,	καὶ	τό τε ξόανον τῆς Θέτιδος
[3, 23]	κλύδων ἐνταῦθα τῆς Βοιατῶν ἀπήνεγκε,	καὶ	τὸ χωρίον διὰ τοῦτο Ἐπιδήλιον
[3, 20]	ξόανον, Πελασγῶν ὥς φασιν ἔργον.	καὶ	τόδε δὲ ἄλλο δρώμενον ἐνταῦθα
[3, 1]	ἀρχήν, πρῶτα μὲν τῇ χώρᾳ	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις μετέθετο ἀφ' αὑτοῦ
[3, 5]	ἐκ παλαιοῦ Πελοποννησίοις πᾶσιν αἰδέσιμον	καὶ	τοῖς αὐτόθι ἱκετεύουσιν ἀσφάλειαν μάλιστα
[3, 6]	ἐπαγάγῃ φρουρὰν ἐς τὸ Μουσεῖον.	καὶ	τοῖς μὲν ἀνὰ χρόνον αὐτὸς
[3, 8]	Ὀλυμπίᾳ καὶ θύειν τῷ θεῷ	καὶ	τὸν ἀγῶνα ἐξεῖναί σφισιν ἀγωνίζεσθαι.
[3, 18]	πατρὶ καὶ τὰ ἐς Μενέλαον	καὶ	τὸν Αἰγύπτιον Πρωτέα ἐν Ὀδυσσείᾳ.
[3, 3]	ἠφίεσαν, τύπον δὲ τὴν σφῦραν	καὶ	τὸν ἄκμονα ἀντίτυπον ταύτῃ, πῆμα
[3, 10]	πρότερον ἔγραψα, ἠνδραποδίσαντο Ἀχαιοὶ Λακεδαιμονίους	καὶ	τὸν βασιλέα Κλεομένην τὸν Λεωνίδου
[3, 18]	οὗτος ὁ Βαθυκλῆς μαθητὴς ἐγεγόνει	καὶ	τὸν θρόνον ἐφ' ὅτου βασιλεύοντος
[3, 18]	Λακεδαιμονίων ἀμυνάντων μὴ προσαπολέσθαι οἱ	καὶ	τὸν λειπόμενον ὀφθαλμόν, οὕτω ναὸν
[3, 8]	χρήματα ἔχουσι· πρὶν δὲ Ἆγιν	καὶ	τὸν στρατὸν ἀφῖχθαί σφισιν ἀμύνοντας,
[3, 19]	Ἀχιλλέα, ἰδεῖν δὲ τὸν Ὀιλέως	καὶ	τὸν Τελαμῶνος Αἴαντα, συνεῖναι δὲ
[3, 10]	τὰ ἐς τὸν Ἀμυκλαῖον, ὥστε	καὶ	τὸν χρυσόν, ὃν Κροῖσος ὁ
[3, 19]	λόγχην δὲ ἐν ταῖς χερσὶ	καὶ	τόξον. (τοῦ δὲ ἀγάλματος τὸ
[3, 4]	πολλὰ ἐκ τοῦ νοῦ κελεύει	καὶ	τότε ἐνεῖναι πῦρ τοῖς εἵλωσιν
[3, 8]	παρεσκευάζοντο ὡς ἐς τὴν Ἠλείαν	καὶ	τότε ἐσβαλοῦντες· οἱ δὲ Ἠλεῖοι
[3, 17]	τε ἀεὶ καὶ δείματι, ἐξέστη	καὶ	τότε καὶ τὴν παῖδα τῷ
[3, 8]	τε ἐγένετο ἐς Ἠλείους ἐγκλήματα	καὶ	τοῦ ἀγῶνος τοῦ Ὀλυμπικοῦ καὶ
[3, 8]	τὸ στράτευμα ἀπεχώρησεν ἄχρι Ὀλυμπίας	καὶ	τοῦ Ἀλφειοῦ προελθόντες· τῷ δὲ
[3, 8]	μήτε τῶν περιοίκων ἔτι ἄρχειν	καὶ	τοῦ ἄστεως κατερεῖψαι τὸ τεῖχος,
[3, 25]	ἔπαυσε γυνὴ τὸ ὕδωρ μὴ	καὶ	τοῦ λοιποῦ τοιαῦτα ἐπιδείκνυσθαι, μεμιασμένην
[3, 3]	Ἀσκληπιοῦ ναῷ μάχαιρα ὁ Μέμνονος·	καὶ	τοῦ μὲν ἥ τε αἰχμὴ
[3, 7]	ἔχθος τὸ Κλεομένους ἐποίησεν ἰδιώτην.	καὶ	τοῦ μὲν παρὰ βασιλέα Δαρεῖον
[3, 14]	συνέβαινεν εἶναί πω. Χίονιν δὲ	καὶ	τοῦ στόλου μετασχεῖν τῷ Θηραίῳ
[3, 22]	Νικοκλεῖ τοῦ τε γυμνασίου μεταξὺ	καὶ	τοῦ τείχους τοῦ πρὸς τῷ
[3, 19]	δέ σφισι καὶ Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι	καὶ	τοῦδε. ἔστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ
[3, 12]	γῆν τὴν Λακωνικὴν τηνικαῦτα εἶχον,	καὶ	τοὺς Ἀμυκλαιεῖς κρατήσαντες. τὸ δὲ
[3, 11]	ἄλλας οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ αὐτὰς	καὶ	τοὺς ἄνδρας αἱροῦσιν. ὁ δὲ
[3, 26]	φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον, ὥστε	καὶ	τοὺς Διοσκούρους μᾶλλόν τι αὑτοῖς
[3, 19]	τῆς ὁδοῦ, καὶ> τὸ ἄγαλμα	(καὶ)	τοὺς Διοσκούρους φασὶ κομίσαι ἐκ
[3, 1]	καὶ ἀνεψιῶν παῖδας, ὡσαύτως δὲ	καὶ	τοὺς κατωτέρω κατὰ ἀριθμὸν τυχεῖν
[3, 14]	καὶ ἐμπηδῶντες λάξ, δάκνουσί τε	καὶ	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀντορύσσουσιν. ἀνὴρ μὲν
[3, 15]	Ἡρακλέα μάλιστα ἐξηγρίωσεν ἐς Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας· αὐτίκα δὲ ὡς
[3, 1]	τῆς Μεσσηνίας φασὶν ἐν Θαλάμαις	καὶ	τοὺς παῖδας ἐνταῦθα οἰκοῦντι αὐτῷ
[3, 21]	οἰκῆσαί φασιν ἐνταῦθα, ὅτε Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας ἔφευγεν ἐκ Σπάρτης.
[3, 15]	ἀγάλματος διὰ τὴν πρὸς Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας μάχην γενέσθαι λέγουσι.
[3, 15]	γὰρ δὴ ἀμυνόμενος Ἡρακλῆς Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας μετῆλθε κατ' ἀξίαν
[3, 15]	ὅτι μαχομένῳ οἱ πρὸς Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας οὐδὲν ἐκ τῆς
[3, 19]	γενόμενον ἐν τῇ πρὸς Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα
[3, 15]	τιμωρήσασθαι μὲν Ἱπποκόωντα, τιμωρήσασθαι δὲ	καὶ	τοὺς παῖδας τοῦ Οἰωνοῦ φόνου.
[3, 10]	δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς ἀποκτείνας Ἱπποκόωντα	καὶ	τοὺς παῖδας. (τρίτη δὲ ἐκ
[3, 2]	ἑλόντων αὑτῶν ἀποτέμνεσθαι τοὺς Ἀργείους	καὶ	τοὺς περιοίκους σφῶν ὑπηκόους ὄντας
[3, 1]	τὴν ἀρχήν. προσλαβὼν δὲ Ἰκάριον	καὶ	τοὺς στασιώτας παρὰ πολύ τε
[3, 8]	τοῦ Ἠλείων δήμου μάχῃ Ξενίαν	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ κρατήσας ἐξέβαλεν
[3, 5]	τε πρὸς τοὺς Θηβαίους ἐποιήσατο	καὶ	τοὺς ὑπὸ τῷ Ἁλιαρτίων τείχει
[3, 14]	ἐπὶ Λυγκεῖ· καί μοι (κἀμοὶ)	καὶ	τοῦτο ἀποφαίνει τὸν λόγον εἰκότα,
[3, 26]	ἰδεῖν ὑπὸ στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ	καὶ	τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ δὲ
[3, 26]	καὶ τὸ πόλισμα κατηρίθμησα ἤδη	καὶ	τοῦτο ἐν Ἐλευθερολάκωσι· θέας δὲ
[3, 16]	τέχνης τὸ δὲ ἕτερον μὴ	καὶ	τοῦτο ἐπικοσμεῖν αὐτὴν ἀπεῖπεν ὄνειρον.
[3, 16]	χώραν ἐκλιπεῖν παρεσκευάζοντο, οὐκ ἐσέθεντο	καὶ	τοῦτο ἐς τὰς ναῦς; (καίτοι
[3, 14]	ἱερὸν τὸ ἐν Ἑρμιόνῃ κατέστη	καὶ	τούτοις Χθονίαν νομίζειν Δήμητρα. ἔστι
[3, 25]	τεθνάναι παραυτίκα ὑπὸ τοῦ ἰοῦ,	καὶ	τοῦτον ἔφη τὸν ὄφιν ὑπὸ
[3, 20]	ὕστερον, Δωριεῖς Μεσσηνίους ὄντας, ὀνομασθῆναι	καὶ	τούτους ἐξενίκησεν εἵλωτας, καθότι καὶ
[3, 16]	νόμους οἷα δὴ θεῷ πεποιήκασι	καὶ	τούτῳ ἱερόν. τάφος δέ ἐστιν
[3, 13]	ἐστιν Ἀμβουλίας βωμὸς καὶ Διοσκούρων	καὶ	τούτων Ἀμβουλίων. (ἀπαντικρὺ δὲ ἥ
[3, 17]	Ἀφιδναίων ἔσεσθαι λάφυρα. προαπολιπόντων δὲ	καὶ	τούτων, Λακεδαιμόνιοι πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον
[3, 16]	ἀγάλματα ἐν τῷ οἰκήματι εὑρέθη	καὶ	τράπεζά τε καὶ σίλφιον ἐπ'
[3, 10]	ἐπανελθόντων δὲ ἐντεῦθεν προελθοῦσιν ὀλίγον	καὶ	τραπεῖσιν αὖθις ἐς ἀριστερὰν ἄγαλμά
[3, 19]	οὐδένα ἀνευρόντα οἶδα, εἰκάζοντι δὲ	καὶ	τριάκοντα εἶναι φαίνοιντο ἂν πήχεις.
[3, 18]	τούτου τε οὖν ἐστιν εἰκὼν	καὶ	τρίποδες χαλκοῖ· τοὺς δὲ ἀρχαιοτέρους
[3, 10]	ἐς ἀριστερὰν ἄγαλμά ἐστιν Ἡρακλέους	καὶ	τρόπαιον· ἀναστῆσαι δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς
[3, 6]	προσεπελάβετο δὲ ὁ λόγος μοι	καὶ	τρόπον ὅντινα ἐν Αἰγύπτῳ Κλεομένης
[3, 18]	ἄγει τὰς θεάς, Ἄδραστος δὲ	καὶ	Τυδεὺς Ἀμφιάραον καὶ Λυκοῦργον τὸν
[3, 17]	Κοσμητᾶ τε ἐπίκλησιν Διὸς ναὸς	καὶ	Τυνδάρεω πρὸ αὐτοῦ μνῆμά ἐστιν·
[3, 18]	μάχην πρὸς Θούριον τῶν γιγάντων	καὶ	Τυνδάρεω πρὸς Εὔρυτον, ἔστιν ἁρπαγὴ
[3, 18]	ἐν ἀριστερᾷ δὲ Ἔχιδνα ἕστηκε	καὶ	Τυφώς, ἐν δεξιᾷ δὲ Τρίτωνες.
[3, 15]	παῖδας τοῦ Αἰγέως. ἐποίησαν δὲ	καὶ	τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸ ἡρῷον, ὅτι
[3, 20]	ὁ δὲ ὅρκος ἦν Ἑλένῃ	καὶ	τῷ γῆμαι προκριθέντι Ἑλένην ἀμυνεῖν
[3, 11]	ἀποστάντας ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους εἴασαν Τισαμενῷ	καὶ	τῷ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ πειθόμενοι·
[3, 17]	εἰκὸς ἦν Κλεονίκῃ τε ἀπέδωκε	καὶ	τῷ θεῷ. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐκτελοῦντες
[3, 14]	δὲ ἥ τε Κολοφωνίων θυσία	καὶ	τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἐφήβων καθεστήκασιν.
[3, 11]	καὶ τῆς τε γερουσίας βουλευτήριον	καὶ	τῶν ἐφόρων καὶ νομοφυλάκων καὶ
[3, 12]	Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος· ἐγεγόνει δὲ	καὶ	τῶν κηρύκων τοῖς ἐλθοῦσιν ἐς
[3, 9]	Ἀγησιλάου πρόθυμον διδόασιν ἄρχοντα εἶναι	καὶ	τῶν νεῶν αὐτῷ. ὁ δὲ
[3, 4]	Ἀργολίδα, Λακεδαιμονίων τε αὐτῶν ἀθροίσας	καὶ	τῶν συμμάχων στρατιάν. ὡς δὲ
[3, 2]	Λακεδαιμονίων αὐτὸς ἔδρασεν ἡγούμενος, μνήμην	καὶ	τῶνδε ποιησόμεθα ὁμοῦ τῷ λόγῳ
[3, 19]	τὸν Ὑάκινθον λέγουσιν ἐν αὐτῷ,	καὶ	Ὑακινθίοις πρὸ τῆς τοῦ Ἀπόλλωνος
[3, 1]	ἡ πεπρωμένη πρότερον τοῦ πατρός,	καὶ	Ὑακίνθου μνῆμά ἐστιν ἐν Ἀμύκλαις
[3, 10]	τὰ καθεστηκότα τῷ τε Ἀπόλλωνι	καὶ	Ὑακίνθῳ δρᾶσαι. ταύτην τὴν μοῖραν
[3, 22]	ἐν τοῖς ἐρειπίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	Ὑγείας ἐστὶν οὐκ ἀφανές. ~Κύθηρα
[3, 21]	καὶ θεῶν ἱερά, κολυμβήθραις δὲ	καὶ	ὕδασι συντελοῦσι μάλιστα ἐς κάλλος.
[3, 24]	δὲ τὸ ἄγαλμα. ἔστι δὲ	καὶ	ὕδατος ψυχροῦ κρουνὸς ἐκβάλλων ἐκ
[3, 12]	παρὰ βασιλέως Δαρείου γῆν τε	καὶ	ὕδωρ αἰτήσοντες ἐς τὴν Ἑλλάδα
[3, 26]	τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ δὲ	καὶ	ὕδωρ ἐκ πηγῆς ἱερᾶς πιεῖν
[3, 4]	Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου γῆν δοῦναι	καὶ	ὕδωρ τοὺς πολίτας ἔπεισαν. (διατρίβοντος
[3, 17]	Δώρια ὁ Γιτιάδας ἄλλα τε	καὶ	ὕμνον ἐς τὴν θεόν. (ἐπείργασται
[3, 15]	δὲ ὧν οἶδα μόνῳ τούτῳ	καὶ	ὑπερῷον ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦς ἱερόν.
[3, 6]	ἐς Κλεόμβροτον περιῆλθεν ἡ ἀρχή,	καὶ	ὑπὸ ἡγεμόνι τούτῳ Βοιωτοῖς ἐναντία
[3, 7]	οὐ μετέσχε τοῦ ἔργου γήρᾳ	καὶ	ὑπὸ λύπης τὸ πλέον· Ἀρχίδαμον
[3, 17]	ἀλλὰ πρός τε αὐλῶν μέλη	καὶ	ὑπὸ λύρας καὶ κιθάρας κρούσμασιν.
[3, 23]	στρατηγὸς εἴτε αὐτὸς ὑπερφρονήσας εἴτε	καὶ	ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον ἀνθρώπῳ γὰρ
[3, 22]	δύο ἐς Ἰταλίαν φεύγοντα Αἰνείαν	καὶ	ὑπὸ πνευμάτων ἀπενεχθέντα ἐς τοῦτον
[3, 24]	τέκοι τὸν παῖδα ἐκ Διὸς	καὶ	ὑπὸ τοῦ Κάδμου φωραθεῖσα ἐς
[3, 16]	θεῶν οὐ κατὰ ταὐτὰ Ἡρακλεῖ	καὶ	ὕστερον Δωριεῖ τῷ Ἀναξανδρίδου παρεγένετο,
[3, 17]	κυβερνήτην καὶ Ἀθηναίων τριήρεις ἐνίκησε,	καὶ	ὕστερον ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς καθεῖλεν
[3, 6]	τὸν Ἀρίφρονος στρατηγοῦντα ἐπὶ Δηλίῳ	καὶ	ὕστερον ἐν Θεσσαλίᾳ Λεωσθένην. (Κλεομβρότου
[3, 1]	τὸν πρεσβύτατον τῶν Ἀμύκλα παίδων	καὶ	ὕστερον ἐς Κυνόρταν Ἀργάλου τελευτήσαντος
[3, 4]	ἐς Πλάταιάν τε Λακεδαιμονίους ἤγαγε	καὶ	ὕστερον ναυσὶν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον.
[3, 15]	δὲ ἡρῷον Τηλέκλου· τούτου δὲ	καὶ	ὕστερον ποιήσομαι μνήμην ἐν τῇ
[3, 16]	Βραυρῶνος ἐκομίσθη τε ἐς Σοῦσα	καὶ	ὕστερον Σελεύκου δόντος Σύροι Λαοδικεῖς
[3, 7]	ἔτι βεβηκυῖαν διέσεισεν ἐκ βάθρων,	καὶ	ὕστερον Φίλιππος ὁ Ἀμύντου σαθρὰν
[3, 20]	Ταύγετον τῶν αἰγῶν τούτων ἄγραν	καὶ	ὑῶν, πλείστην δὲ καὶ ἐλάφων
[3, 18]	καὶ ἀγόμενον ὑπὸ Θησέως ζῶντα·	καὶ	Φαιάκων χορός ἐστιν ἐπὶ τῷ
[3, 2]	περιοικίδων πολέμῳ κρατήσαντες ἐξεῖλον Ἀμύκλας	καὶ	Φᾶριν καὶ Γεράνθρας, ἐχόντων ἔτι
[3, 25]	καὶ καλοῦντι τῷ παιδὶ ὑπακούοντα	καὶ	φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο.
[3, 16]	τὴν θεόν. ~πλησίον δὲ Ἱλαείρας	καὶ	Φοίβης ἐστὶν ἱερόν· ὁ δὲ
[3, 9]	Τιθραύστην δὲ κατέπεμψεν ἐπὶ θάλασσαν,	(καὶ)	φρονῆσαί τε δεινὸν καί τι
[3, 7]	σὺν μεγάλῳ πατρίδος τε ὀλέθρῳ	καὶ	φυγῇ τῇ σφετέρᾳ. (Θεόπομπον δὲ
[3, 17]	Ἀθηνᾶς ἱερὸν πεποίηται Πολιούχου καλουμένης	καὶ	Χαλκιοίκου τῆς αὐτῆς. τοῦ δὲ
[3, 12]	καὶ ταῦτα χρυσοῦ τε ἀφθόνου	καὶ	χαλκοῦ παρόντος σφίσι. τοῦ δὲ
[3, 14]	ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων ἱερὸν	καὶ	Χαρίτων, τὸ δὲ Εἰλειθυίας ἐστὶν
[3, 19]	αὐτῷ καὶ πόδες εἰσὶν ἄκροι	καὶ	χεῖρες, τὸ λοιπὸν χαλκῷ κίονί
[3, 23]	ταύτῃ παρέχεται ψηφῖδας σχῆμα εὐπρεπεστέρας	καὶ	χρόας παντοδαπῆς. ~Ἐπιδαύρου δὲ σταδίους
[3, 3]	πάσης ἀφίστανται Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι.	καὶ	χρόνον μὲν ἀντέσχον πολεμοῦντες· ὑπόσπονδοι
[3, 12]	ἀνδράποδα καὶ ἀργὸν τὸν ἄργυρον	καὶ	χρυσόν· (οἱ δὲ ἐς τὴν
[3, 14]	ἐστιν ἱερόν, Δωματίτην δὲ ἐπονομάζουσιν.	(καὶ	χωρίον Πλατανιστᾶς ἐστιν ἀπὸ τῶν
[3, 25]	λιμένες ὅ τε Ἀχίλλειός ἐστι	καὶ	Ψαμαθοῦς, ἐπὶ δὲ τῇ ἄκρᾳ
[3, 17]	τῶν ἄθλων Ἡρακλέους, πολλὰ δὲ	καὶ	ὧν ἐθελοντὴς κατώρθωσε, Τυνδάρεω δὲ
[3, 1]	μετὰ δὲ τοῦτο ᾤκισέ τε	καὶ	ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς γυναικὸς πόλιν,
[3, 18]	καὶ ὀπίσω, Χάριτές τε δύο	καὶ	Ὧραι δύο· ἐν ἀριστερᾷ δὲ
[3, 19]	τῷ βωμῷ, καὶ Μοῦσαί τε	καὶ	Ὧραι. περὶ δὲ ἀνέμου Ζεφύρου,
[3, 19]	ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Μοῖραί τε	καὶ	Ὧραι, σὺν δέ σφισιν Ἀφροδίτη
[3, 18]	ἔργων (τῶν) ἐς τὴν ὕδραν	καὶ	ὡς ἀνήγαγε τοῦ Ἅιδου τὸν
[3, 22]	τε ἐς τὰ δρώμενα λέγοντες	καὶ	ὡς βότρυν ἐνταῦθα ἀνευρίσκουσιν ὡραῖον.
[3, 12]	τοῦτο ἐπὶ ταῖς θυγατράσιν εὑρέθη,	καὶ	ὡς γυναῖκα οὐδεὶς ἤθελεν ἐξ
[3, 6]	(ἐτόλμησαν) ὁμοῦ καὶ ἀνδρείαν ὑπῆρξε	καὶ	ὡς ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου Σπαρτιᾶται
[3, 9]	μάχας τε ἃς ἐνίκησεν Ἀγησίλαος	καὶ	ὡς ἐς> τὸ πρόσω χειρούμενος
[3, 6]	ἔτι πρότερον ἢ αὐτὸν Κλεομένην,	καὶ	ὡς Κλεομένης ἀπέθανεν ὕστερον, ἐς
[3, 23]	σφίσι καταμείναντες οἰκῆσαι. (λέγουσι δὲ	καὶ	ὡς οἴκοθεν ἐκ τῆς Ἐπιδαύρου
[3, 19]	Ὧραι. περὶ δὲ ἀνέμου Ζεφύρου,	καὶ	ὡς ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος Ὑάκινθος
[3, 13]	τῷ πατρὶ πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι,	(καὶ) συναμφοτέροις μὲν μία τε
[3, 15]	ναός, ᾧ γεγόνασιν αἱ πολλαὶ	νῖκαι	πάλης· σέβουσι δὲ ἐκ μαντεύματος
[3, 14]	Ὀλυμπίασιν· ἐνταῦθα δὲ ἑπτὰ ἐγένοντό	νῖκαι,	τέσσαρες μὲν σταδίου, διαύλου δὲ
[3, 8]	ταῖς ἐκ Λακεδαίμονος γεγόνασιν Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι,	ὧν (ἡ) ἐπιφανεστέρα ἐς τὰς
[3, 13]	Ἱπποσθένει τῷ πατρὶ πάλης εἰσὶν	Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι, (καὶ) συναμφοτέροις μὲν μία
[3, 8]	μάλιστα ταῖς ἐκ Λακεδαίμονος γεγόνασιν	Ὀλυμπικαὶ	νῖκαι, ὧν (ἡ) ἐπιφανεστέρα ἐς
[3, 25]	ἀφέστηκε Καινήπολις· ὄνομα δὲ ἦν	πάλαι	καὶ ταύτῃ Ταίναρον. ἐν αὐτῇ
[3, 14]	ἀπὸ τῶν δένδρων, αἳ δὴ	ὑψηλαὶ	καὶ συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ
[3, 19]	ἄλλως, δοκείτω δὲ ᾗ λέγεται.	(Ἀμύκλαι	δὲ ἀνάστατος ὑπὸ Δωριέων γενομένη
[3, 19]	ἧσσον ἢ ὄρνιθας πτερά. καὶ	Ἀμύκλαι	μὲν παρείχοντο τοσαῦτα ἐς μνήμην,
[3, 23]	ἢ ὅσαι κατὰ τὴν Λακωνικὴν	ἄλλαι	θαλάσσης εἰσὶν ἐσβολαί, αἰγιαλὸς δὲ
[3, 15]	Ἱπποσθένους ναός, ᾧ γεγόνασιν αἱ	πολλαὶ	νῖκαι πάλης· σέβουσι δὲ ἐκ
[3, 23]	τὴν Λακωνικὴν ἄλλαι θαλάσσης εἰσὶν	ἐσβολαί,	αἰγιαλὸς δὲ ὁ ταύτῃ παρέχεται
[3, 21]	πατρός. καλοῦνται δὲ ἐνταῦθα καὶ	πύλαι	Καστορίδες, καὶ ἐν τῇ ἀκροπόλει
[3, 21]	Οἴτυλός τε καὶ Λεῦκτρα καὶ	Θαλάμαι,	πρὸς δὲ Ἀλαγονία τε καὶ
[3, 4]	τὴν Κῴαν γυναῖκα ἐν ἐπαίνῳ	τίθεμαι	μάλιστα, ἥντινα ἀνδρὸς οὐκ ἀδόξου
[3, 10]	τὸ ἐπιφανέστατον οὐκ ἐς ἔπαινον	τίθεμαι,	τοσοῦτον δέ οἱ πρόσεστιν ἐς
[3, 15]	τὰ ὀνείδη, τοῦτον οὐδὲ ἀρχὴν	προσίεμαι·	ἦν γὰρ δὴ παντάπασιν εὔηθες
[3, 20]	ὅρκος ἦν Ἑλένῃ καὶ τῷ	γῆμαι	προκριθέντι Ἑλένην ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας
[3, 20]	διέχουσιν οὐ πολύ, κατὰ τρόπον	οἶμαι	τὸν ἀρχαῖον, οὓς ἀστέρων τῶν
[3, 17]	ἀκριβὲς ἀποχρῶντα ἦν· ἐπεξελθεῖν σφισιν	ἀρκέσομαι.	ἤκουσα δὲ ἀνδρὸς Βυζαντίου Παυσανίαν
[3, 11]	εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν ὅπου	παραβήσομαι.	(Λακεδαιμονίων τοῖς Σπάρτην ἔχουσίν ἐστιν
[3, 17]	αὐτὸν ὁποῖα ἐγένετο εἰδόσιν οὐ	διηγήσομαι·	τὰ γὰρ τοῖς πρότερον συγγραφέντα
[3, 19]	ὁμολογοῦντας δέ σφισι καὶ Ἱμεραίους,	ἐπιμνησθήσομαι	καὶ τοῦδε. ἔστιν ἐν τῷ
[3, 2]	ἐν τοῖς ἔπειτα τοῦ λόγου	ποιήσομαι	μνήμην· Ἀγησιλάου δὲ παῖς ἐγένετο
[3, 15]	Τηλέκλου· τούτου δὲ καὶ ὕστερον	ποιήσομαι	μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ.
[3, 1]	ἐς τὸ αὐτὸ συνῆλθον αἱ	γνῶμαι,	τὰ δὲ λοιπὰ διειστήκει σφίσιν
[3, 25]	κύνα, ὅτι ἔδει τὸν δηχθέντα	τεθνάναι	παραυτίκα ὑπὸ τοῦ ἰοῦ, καὶ
[3, 18]	ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτόν τε	ἀποδρᾶναι	καὶ παρθένον τὴν ἱερωμένην ἔχοντα
[3, 2]	τοὺς περιοίκους σφῶν ὑπηκόους ὄντας	ἀφιστάναι.	τότε μὲν δὴ παρὰ οὐδετέρων
[3, 11]	καὶ ἄλλους τῶν ἐφήβων ἀγῶνας	τιθέναι	καθέστηκεν, ἔφοροι δὲ τά τε
[3, 20]	ἅτε δὴ συνιεὶς ὡς βούλεται	ἀπιέναι	μετὰ Ὀδυσσέως ἀφίησιν, ἄγαλμα δὲ
[3, 6]	τε ὄντας καὶ ναύτας Μακεδόσιν	ἐπιέναι	πεζῇ. Λακεδαιμόνιοι μὲν δὴ παρακινδυνεύειν
[3, 8]	φέροντα Ἠλείοις Λεπρεάτας τε αὐτονόμους	ἀφιέναι	καὶ ὅσοι τῶν περιοίκων ἄλλοι
[3, 8]	ἐλευθέρας, οὐδὲ αὐτοὶ μελλήσουσιν ἔτι	ἀφιέναι	τὰς ἑαυτῶν, οὕτω Λακεδαιμόνιοι καὶ
[3, 10]	καὶ τὰ ἄλλα Αἰτωλῶν πολίσματα	ᾑρηκέναι.	χρόνῳ δὲ ὕστερον ἔπλευσε καὶ
[3, 11]	ἄξια μνήμης ἐπιλεξάμενον ἀπ' αὐτῶν	εἰρηκέναι,	δηλώσω δὴ πρὸ τοῦ λόγου
[3, 14]	τοῖς Ἀγιάδαις πεποίηται στήλην ὄψει,	γεγραμμέναι	δέ εἰσιν ἃς Χίονις ἀνὴρ
[3, 21]	νῦν δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον,	ὀψόμεναί	τε γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα
[3, 16]	κόραι δὲ ἱερῶνταί σφισι παρθένοι,	καλούμεναι	κατὰ ταὐτὰ ταῖς θεαῖς καὶ
[3, 15]	αὗται τὰ ξόανα τὸν τρόπον	ἱδρυμέναι	καὶ ἐπὶ δόξῃ τοιαύτῃ· (ἐν
[3, 9]	ὁ Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίοις ἤρεσε	διαβῆναι	ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν, Ἀρταξέρξην
[3, 19]	ἐστιν Ἀλέας. πρὶν δὲ ἢ	διαβῆναι	τὸν Εὐρώταν, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς
[3, 26]	θυγατέρων ἐστίν· ἐς γὰρ τοῦτο	ἀναβῆναι	τὸ χωρίον φασὶν ἐκ τῆς
[3, 1]	δὲ αὐτῷ πρότερον τὴν τελευτὴν	συμβῆναι	λέγουσιν ἐν Δελφοῖς πρὶν ἢ
[3, 17]	ἤκουσα δὲ ἀνδρὸς Βυζαντίου Παυσανίαν	φωραθῆναί	τε ἐφ' οἷς ἐβουλεύετο καὶ
[3, 2]	δὲ οἱ Κρῆτες τοὺς νόμους	τεθῆναί	σφισιν ὑπὸ Μίνω λέγουσι, βουλεύσασθαι
[3, 12]	μὲν Ὀδυσσεὺς ἐκράτει, δῆλά ἐστιν,	ἀφεθῆναι	δὲ αὐτοὺς λέγουσιν ἐς τὸν
[3, 20]	πόλεως Ἰκαρίου μὲν ἀνάθημα εἶναι,	ποιηθῆναι	δὲ ἐπὶ λόγῳ φασὶ τοιῷδε.
[3, 25]	φήσας ἐπὶ Ταινάρῳ τραφῆναι δεινόν,	κληθῆναι	δὲ Ἅιδου κύνα, ὅτι ἔδει
[3, 22]	λέγοντες εἶναι· τὴν τρίτην δὲ	κληθῆναι	τῶν πόλεων λέγουσιν ἀπὸ τῆς
[3, 14]	θάλασσαν ἐσέχουσαν ἀπὸ τούτου φασὶν	ὀνομασθῆναι·	θεῶν δὲ ἱερὰ Ποσειδῶνός ἐστιν
[3, 20]	ἐπικτηθὲν ὕστερον, Δωριεῖς Μεσσηνίους ὄντας,	ὀνομασθῆναι	καὶ τούτους ἐξενίκησεν εἵλωτας, καθότι
[3, 24]	πόλιν, Ὀρειάτας ἐς ἐκεῖνο ὀνομαζομένην,	μετονομασθῆναι	Βρασιὰς ἐπὶ τῇ ἐκβολῇ τῇ
[3, 14]	(τὸ δὲ ἱερὸν τῆς Θέτιδος	κατασκευασθῆναί	φασιν ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ· πολεμεῖν
[3, 25]	σπηλαίου φερούσης οὔτε ἕτοιμον ὂν	πεισθῆναι	θεῶν ὑπόγαιον εἶναί τινα οἴκησιν
[3, 16]	ἐς δὲ τὴν σφετέραν Λακεδαιμόνιοι	κομισθῆναί	φασιν Ὀρέστου καὶ ἐνταῦθα βασιλεύοντος.
[3, 13]	Τυνδάρεω παῖδας καὶ οὐ πρότερον	νομισθῆναί	φασι. δείκνυται δὲ πρὸς τῇ
[3, 1]	δὴ ἀποσεμνύνοντες τὰ ἐς αὐτὸν	τοξευθῆναι	λέγουσιν Ἀριστόδημον ὑπὸ Ἀπόλλωνος, ὅτι
[3, 2]	τοῦ θεμένου τοὺς νόμους φησὶν	ἐπιτροπευθῆναι	παῖδα ὄντα· Λεωβώτην δέ οἱ
[3, 17]	καὶ ἧλοι συνέχουσιν αὐτὰ μὴ	διαλυθῆναι.	(καὶ) Κλέαρχον δὲ ἄνδρα Ῥηγῖνον
[3, 18]	συμβάντος πείθοιτο ἄν τις αἰχμαλώτους	ληφθῆναι	παρὰ τῶν κρατησάντων, ἄλλως τε
[3, 5]	διπλοῦ στρατιωτικοῦ πολεμίων ἀνδρῶν μεταξὺ	ἀποληφθῆναι,	καὶ οὕτω σπονδάς τε πρὸς
[3, 20]	ἐστὶν ἱερόν· ἐνταῦθα Ἡρακλέα Λακεδαιμόνιοι	κρυφθῆναί	φασιν ὑπὸ Ἀσκληπιοῦ τὸ τραῦμα
[3, 25]	ἔφη τὸν ὄφιν ὑπὸ Ἡρακλέους	ἀχθῆναι	παρ' Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος δὲ πρῶτος
[3, 2]	οὐδετέρων πολεμησάντων ὅμως μνήμης ἄξιον	πραχθῆναί	φασιν οὐδέν· (τοὺς δὲ ἐφεξῆς
[3, 16]	ἥκειν δὲ ἐκ Κυρήνης φήσαντες	καταχθῆναί	τε ἠξίουν παρ' αὐτῷ καὶ
[3, 26]	Πέφνος καὶ ταύτῃ τὸ ὄνομα·	τεχθῆναι	δὲ ἐνταῦθα τοὺς Διοσκούρους φασὶν
[3, 21]	παρθένον, ἀφανισθείσης δὲ τὸ κάλυμμα	ἀναφανῆναι	τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐν
[3, 23]	ἠνάγκασεν ὁ θεὸς αὐτόχειρα αὑτοῦ	καταστῆναι,	τῆς τε ἀρχῆς οἱ καθῃρημένης
[3, 24]	λόγχῃ τὴν πέτραν καὶ οὕτω	ῥυῆναι	τὸ ὕδωρ. (Βρασιαὶ δὲ ἐσχάτη
[3, 26]	Ἀλκμᾶνα ἐν ᾄσματι οἶδα εἰπόντα·	τραφῆναι	δὲ οὐκέτι ἐν τῇ Πέφνῳ
[3, 25]	εἰκότα, ὄφιν φήσας ἐπὶ Ταινάρῳ	τραφῆναι	δεινόν, κληθῆναι δὲ Ἅιδου κύνα,
[3, 26]	τῇ πόλει Νέστορα οἱ μὲν	τραφῆναι	λέγουσιν, οἱ δὲ ἐς τοῦτο
[3, 25]	Μαλέας ἐλθόντα ἐνταῦθα λέγουσιν οἰκῆσαι.	τραφῆναι	μὲν δὴ τὸν Σιληνὸν ἐν
[3, 19]	καὶ Μενέλαον καὶ Ἑλένην ἐνταῦθα	ταφῆναι	λέγουσιν. Ῥόδιοι δὲ οὐχ ὁμολογοῦντες
[3, 14]	ἀποφαίνει τὸν λόγον εἰκότα, οὐ	ταφῆναι	τοὺς Ἀφαρέως παῖδας ἐν Σπάρτῃ.
[3, 24]	Κάστορά φασιν ἀνασωθέντας ἐκ Κόλχων·	εἶναι	γὰρ καὶ Κόλχοις Ἀθηνᾶς Ἀσίας
[3, 19]	τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείως·	(εἶναι	γὰρ καὶ Πολυξὼ τὸ γένος
[3, 15]	καὶ Λαίαν τε καὶ Εὐρώπαν,	εἶναι	δὲ αὐτοὺς Ὑραίου παῖδας τοῦ
[3, 16]	ᾠὸν τοῦ ὀρόφου κατειλημένον ταινίαις·	εἶναι	δέ φασιν ᾠὸν ἐκεῖνο ὃ
[3, 26]	Λεῦκτρα τὸ ἀρχαῖον τῆς Μεσσηνίας	εἶναι·	δύναιτο δ' ἂν καὶ Λακεδαιμονίων
[3, 26]	Ἑρμῆν τὸν ἐς Πελλάναν κομίσαντα	εἶναι.	(ἐν ταύτῃ τῇ νησῖδι ἀγάλματα
[3, 25]	Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως, οἱ δὲ	εἶναι	θεὸν Πύρριχον τῶν καλουμένων (Κουρήτων·
[3, 9]	τε εὐδαιμονεστέρας ἢ Ἀγαμέμνων βασιλεὺς	εἶναι	καὶ ἄρχειν τῆς Ἑλλάδος πάσης
[3, 19]	Ἀμυκλαιεῖς Κασσάνδραν τὴν Πριάμου φασὶν	εἶναι.	καὶ Κλυταιμνήστρας ἐστὶν ἐνταῦθα εἰκὼν
[3, 2]	οἱ Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι τὸ ἀνέκαθεν	εἶναι,	καὶ οἰκιστήν φασιν αὐτῶν Κύνουρον
[3, 16]	νομίζοντες τῶν ἀπογόνων τῶν Ἡρακλέους	εἶναι	καὶ οὐ βαρβάρων τῶν ἐχόντων.
[3, 21]	ἀνελόμενον, Ἀχαιὸν ἐξ Αἰγίου φησὶν	εἶναι	(καὶ) τὰ ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας
[3, 9]	τοῦ Ἀγησιλάου πρόθυμον διδόασιν ἄρχοντα	εἶναι	καὶ τῶν νεῶν αὐτῷ. ὁ
[3, 18]	καὶ Θανάτου· καὶ σφᾶς ἀδελφοὺς	εἶναι	κατὰ τὰ ἔπη τὰ ἐν
[3, 14]	αἰχμαλώτους γυναῖκας, ἐν δὲ αὐταῖς	εἶναι	Κλεώ, Θέτιδος δὲ αὐτὴν ἱέρειαν
[3, 16]	Κύπρια θυγατέρας αὐτὰς Ἀπόλλωνός φησιν	εἶναι.	κόραι δὲ ἱερῶνταί σφισι παρθένοι,
[3, 16]	νικήσῃ, γῆν τὴν Ἔρυκος Ἡρακλέους	εἶναι,	κρατηθέντος δὲ τῇ πάλῃ βοῦς
[3, 9]	μεταλαβόντες Ἀργείων μὲν Κύλων τε	εἶναι	λέγονται καὶ Σωδάμας, ἐν Θήβαις
[3, 26]	στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ καὶ τοῦτο	εἶναι	λέγουσι. ῥεῖ δὲ καὶ ὕδωρ
[3, 15]	τούτῳ Σεβροῦ· παῖδας δὲ Ἱπποκόωντος	εἶναι	λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ τοῦ Δορκέως
[3, 12]	Μελανίωνος ἀδελφόν, οἱ δὲ παῖδα	εἶναι	λέγουσιν. (ἑτέρα δὲ ἐκ τῆς
[3, 16]	Ἀρτέμιδος. τὸ ξόανον δὲ ἐκεῖνο	εἶναι	λέγουσιν ὅ ποτε (καὶ) Ὀρέστης
[3, 24]	ἔπεστι. τοῦτον τὸν Λᾶν οἰκιστὴν	εἶναι	λέγουσιν οἱ ταύτῃ, καὶ ἀποθανεῖν
[3, 17]	οἱ δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν	εἶναι	μαθητήν. πρὸς δὲ τῷ Σκηνώματι
[3, 17]	εἰκών, Λακεδαιμόνιοι δὲ Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν	εἶναι·	νίκην δὲ ἵππων συνωρίδι ἀνείλετο
[3, 3]	καὶ τὰ ἐς πόλεμον ἀμείνονα	εἶναι	νομίζοντες τὸν μὲν ἀπώσαντο ἄκοντες,
[3, 3]	εἴτε ἀγαθοῦ τὰ πρότερα ἀνδρὸς	εἶναι	νομισθέντος εἴτε καὶ κρύφα οἱ
[3, 16]	Ὀρθίαν τὸ ἐκ τῶν βαρβάρων	εἶναι	ξόανον· τοῦτο μὲν γὰρ Ἀστράβακος
[3, 14]	δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα	εἶναι.	παρὰ δὲ τοῦ Ἄλκωνος τὸ
[3, 16]	τὸν Εὔξεινον οἰκοῦντες τὸ ἄγαλμα	εἶναι	παρὰ σφίσιν, ἀμφισβητοῦσι δὲ καὶ
[3, 25]	μὲν οὐδὲν ὥστε καὶ θαῦμα	εἶναι	παρεχομένη, πρότερον δὲ τοῖς ἐνιδοῦσιν
[3, 23]	δὲ ἐν τῇ Ἀργολίδι Ἐπιδαυρίων	εἶναι,	πλέοντες δὲ ἐς Κῶν παρὰ
[3, 20]	τῆς πόλεως Ἰκαρίου μὲν ἀνάθημα	εἶναι,	ποιηθῆναι δὲ ἐπὶ λόγῳ φασὶ
[3, 12]	Σκιάδα Θεοδώρου τοῦ Σαμίου φασὶν	εἶναι	ποίημα, ὃς πρῶτος διαχέαι σίδηρον
[3, 7]	οἰκίαν τὴν ἑτέραν τοιάδε ἤκουσα	εἶναι.	Προκλῆς ὁ Ἀριστοδήμου τῷ παιδὶ
[3, 14]	ἐπὶ ἀγῶνι λήγοντι οὐ συνέβαινεν	εἶναί	πω. Χίονιν δὲ καὶ τοῦ
[3, 6]	ἐπικείσεσθαι· πρότερον δὲ οὐκ εἰκὸς	εἶναι	σφᾶς Αἰγυπτίους τε ὄντας καὶ
[3, 26]	τοῦτο οἱ Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον	εἶναί	σφισι τὰ Λεῦκτρα τὸ ἀρχαῖον
[3, 3]	Σκύρου Θησέα, ἄλλως δὲ οὐκ	εἶναί	σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον· ἀνεῦρε δὲ
[3, 12]	Ταλθυβίου καὶ οὗτοι φάμενοι μνῆμα	εἶναι.	Ταλθυβίου δὲ τούτου μήνιμα ἐπὶ
[3, 14]	Κλεώ, Θέτιδος δὲ αὐτὴν ἱέρειαν	εἶναι.	ταύτην ἡ τοῦ Ἀναξάνδρου γυνὴ
[3, 1]	ὡς Ἀφαρέα ἐς τὴν Μεσσηνίαν	εἶναί	τε Ἀφαρέα τὸν Περιήρους ἀδελφὸν
[3, 6]	Ἀκροτάτου καὶ οὐχὶ Κλεωνύμῳ πατρῴαν	εἶναι	τὴν τιμήν. (Κλεωνύμῳ δὲ ἀπελαθέντι
[3, 22]	τὴν Ἠτιάδα Αἰνείου θυγατέρα λέγοντες	εἶναι·	τὴν τρίτην δὲ κληθῆναι τῶν
[3, 26]	Ἀσκληπιὸν τιμᾶν, ἅτε Ἀρσινόης παῖδα	εἶναι	τῆς Λευκίππου νομίζοντες. λίθου δέ
[3, 25]	ἕτοιμον ὂν πεισθῆναι θεῶν ὑπόγαιον	εἶναί	τινα οἴκησιν ἐς ἣν ἀθροίζεσθαι
[3, 14]	ἀλκιμωτάτῳ κρίνοντες ἱερεῖον κατὰ γνώμην	εἶναι	τὸ ἀλκιμώτατον ζῷον τῶν ἡμέρων.
[3, 26]	οἱ Μεσσήνιοι ταύτην αὑτῶν φασιν	εἶναι	τὸ ἀρχαῖον, ὥστε καὶ τοὺς
[3, 9]	πρὸς Ἀθηναίους πολέμῳ, Κῦρον δὲ	εἶναι	τὸν τὰ χρήματα διδόντα ἐς
[3, 3]	εἶπεν ὁ θεὸς ἀνθρώπῳ πῆμα	εἶναι	τὸν χαλκόν. (τῷ χρησμῷ δὲ
[3, 19]	ἀπὸ Θηροῦς, ταύτην γὰρ τροφὸν	εἶναι	τοῦ Ἄρεως λέγουσι. τάχα δ'
[3, 18]	ἐστι Τίασα· θυγατέρα δὲ νομίζουσιν	εἶναι	τοῦ Εὐρώτα τὴν Τίασαν, καὶ
[3, 13]	ἐν τοῖς ἔπεσιν Ἀγήνορος παῖδα	εἶναι	τοῦ Πλευρῶνος. τοῦ δὲ ἡρῴου
[3, 7]	μηνῶν ἕνεκα αὑτοῦ τὸν παῖδα	εἶναι.	(τοῦτον μὲν δὴ τῶν εἰρημένων
[3, 18]	ἔθηκε νόμους οὐκ ἀρεστοὺς συνέβαινεν	εἶναι	τῷ Ἀλκάνδρῳ. διαφυγὼν δὲ ἐς
[3, 1]	ἐν τῇ νήσῳ κατέλιπεν ἡγεμόνα	εἶναι	τῶν ἐποίκων. καὶ Θήρας μὲν
[3, 18]	τοῦ πρὸς Μεσσηνίους πολέμου φασὶν	εἶναι.	(ὑπὸ μὲν δὴ τῷ πρώτῳ
[3, 19]	οἶδα, εἰκάζοντι δὲ καὶ τριάκοντα	εἶναι	φαίνοιντο ἂν πήχεις. ἔργον δὲ
[3, 7]	παρθένον μὲν τῶν ἐν Λακεδαίμονι	εἶναί	φασιν αἰσχίστην, γυναικῶν δὲ τὸ
[3, 22]	ἄγαλμα λίθου. παλαιότατον δὲ τοῦτο	εἶναί	φασιν οἱ τὰς Ἀκρίας ἔχοντες,
[3, 4]	ὑπὸ ἀμαθίας οὐχ αὑτοῦ παῖδα	εἶναι	φήσας. τότε δὲ οἱ μὲν
[3, 2]	νόμους ἐπὶ τῆς Ἀγησιλάου βασιλείας·	θεῖναι	δὲ αὐτὸν λέγουσιν οἱ μὲν
[3, 25]	Ἀπόλλων Ἀμαζόνιος· ξόανα μὲν ἀμφότερα,	ἀναθεῖναι	δὲ λέγουσιν αὐτὰ τὰς ἀπὸ
[3, 18]	καλούμενον ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς Ὀφθαλμίτιδος·	ἀναθεῖναι	δὲ Λυκοῦργον λέγουσιν ἐκκοπέντα τῶν
[3, 12]	Ἰταλίαν τε καὶ Τάραντα ἀποικισθέντας	ἀναθεῖναι	λέγουσι. τὸ δὲ χωρίον, ὃ
[3, 15]	ἀπὸ τοῦ Δρόμου· Θήραν δὲ	ἀναθεῖναι	τὸν Αὐτεσίωνος τοῦ Τισαμενοῦ τοῦ
[3, 15]	καὶ πέδας περὶ τοῖς ποσί·	περιθεῖναι	δέ οἱ Τυνδάρεων τὰς πέδας
[3, 12]	Ἰκάριον τῆς Πηνελόπης φασὶν ἀγῶνα	προθεῖναι	δρόμου· καὶ ὅτι μὲν Ὀδυσσεὺς
[3, 7]	καὶ ἐς ὅσον δυνάμεως ἧκε,	διαμεῖναί	σφισιν ἔπρασσε τὰς σπονδάς. Σθενελαίδας
[3, 7]	πολὺν ἐν τῇ Ἀσίᾳ χρόνον	διαμεῖναι	τοὺς ἀπογόνους φασί· (Λεωτυχίδης δὲ
[3, 20]	ἐκείνου δεύτερα τὴν θυγατέρα ἱκέτευε	καταμεῖναι	καὶ ἐξορμωμένης ἐς Ἰθάκην ἐπακολουθῶν
[3, 4]	τοῦ νοῦ κελεύει καὶ τότε	ἐνεῖναι	πῦρ τοῖς εἵλωσιν ἐς τὸ
[3, 19]	Ὀιλέως καὶ τὸν Τελαμῶνος Αἴαντα,	συνεῖναι	δὲ καὶ Πάτροκλόν σφισι καὶ
[3, 8]	τῷ θεῷ καὶ τὸν ἀγῶνα	ἐξεῖναί	σφισιν ἀγωνίζεσθαι. (ἐνέβαλλε δὲ καὶ
[3, 10]	Δελφῶν γὰρ τούς τε ἡβῶντας	ἀποκτεῖναι	καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι,
[3, 14]	Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα.	νυκτεριναὶ	δὲ ἥ τε Κολοφωνίων θυσία
[3, 11]	(ἃ) ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν,	ἀποκρῖναι	τὰ ἀξιολογώτατα. ὡς οὖν εὖ
[3, 11]	τῆς νίκης συνίησι τοῦ χρησμοῦ,	διδόναι	οἱ τὸν θεὸν μαντευομένῳ πέντε
[3, 20]	ἔστιν ὁρᾶν· γυναῖκες γὰρ δὴ	μόναι	καὶ τὰ ἐς τὰς θυσίας
[3, 10]	χρήματα ἱερὰ δέξασθαι καὶ ἀνδράσιν	ἀμῦναι	μαντείων πορθήσασι τὸ ἐπιφανέστατον οὐκ
[3, 25]	Πυρρίχῳ φρέαρ ἐν τῇ ἀγορᾷ,	δοῦναι	δέ σφισι τὸν Σιληνὸν νομίζουσι·
[3, 4]	βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου γῆν	δοῦναι	καὶ ὕδωρ τοὺς πολίτας ἔπεισαν.
[3, 4]	τε οὐκ ἠθέλησεν ὁ Παυσανίας	αἰσχῦναι	τὸν νεκρὸν κατὰ τὴν παραίνεσιν
[3, 18]	πολὺ γενομένης τῆς νίκης, ὥστε	ἁλῶναι	καὶ αὐτὴν Ἄφιδναν. (τάδε μὲν
[3, 18]	τραφησόμενον παρὰ Χίρωνι, ὃς καὶ	διδάξαι	λέγεται· Κέφαλος δὲ τοῦ κάλλους
[3, 19]	Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν,	προστάξαι	δέ οἱ πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν
[3, 5]	ἄγων τοὺς Ἀθηναίους· ἀνέμενε δὲ	ἄρξαι	Λακεδαιμονίους μάχης, ἄρξασι δὲ αὐτὸς
[3, 15]	ἔχθος Ἡρακλεῖ φασιν ἐς οἶκον	ὑπάρξαι	τὸν Ἱπποκόωντος, ὅτι μετὰ τὸν
[3, 14]	μὲν σταδίου, διαύλου δὲ αἱ	λοιπαί·	τὸν δὲ σὺν τῇ ἀσπίδι
[3, 21]	αὗται μὲν οὖν εἰσιν αἱ	λοιπαὶ	τῶν Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων ποτὲ
[3, 24]	φασιν ὑπὸ Ἀχιλλέως, Ἀχιλλέα δὲ	κατᾶραί	σφισιν ἐς τὴν χώραν Ἑλένην
[3, 15]	ἐλθόντα αὐτὸν ἐν Σπάρτῃ ἀπηξίωσαν	καθῆραι·	(προσεγένετο δὲ ἐς τοῦ πολέμου
[3, 21]	Ζάραξ Ἐπίδαυρος ἡ Λιμηρὰ Βρασιαὶ	Γερόνθραι	Μαριός. αὗται μὲν οὖν εἰσιν
[3, 22]	λιμένι. (ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω	Γερόνθραι	σταδίους ἀπέχουσιν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[3, 11]	λέγειν εἰκότα. ἐνταῦθα, ἔνθα αἱ	Μοῖραι,	καὶ Ἑστία τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐστὶ
[3, 19]	καὶ Πλούτων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς	Μοῖραί	τε καὶ Ὧραι, σὺν δέ
[3, 16]	θυγατέρας αὐτὰς Ἀπόλλωνός φησιν εἶναι.	κόραι	δὲ ἱερῶνταί σφισι παρθένοι, καλούμεναι
[3, 13]	οὐ ταύτῃ· (Μεσσηνίων δὲ αἱ	συμφοραὶ	καὶ ὁ χρόνος, ὅσον ἔφυγον
[3, 18]	ὀπίσω, Χάριτές τε δύο καὶ	Ὧραι	δύο· ἐν ἀριστερᾷ δὲ Ἔχιδνα
[3, 19]	βωμῷ, καὶ Μοῦσαί τε καὶ	Ὧραι.	περὶ δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ
[3, 19]	δὲ αὐτοῖς Μοῖραί τε καὶ	Ὧραι,	σὺν δέ σφισιν Ἀφροδίτη καὶ
[3, 9]	ναῦς. Ἀγησίλαος δὲ ἀπεδείχθη γὰρ	διαβιβάσαι	τε ἐς τὴν Ἀσίαν τὸν
[3, 12]	εὗρε καὶ ἀγάλματα ἀπ' αὐτοῦ	πλάσαι.	ἐνταῦθα ἐκρέμασαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν
[3, 12]	ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα λέγεται καὶ	ὀνομάσαι	Κελεύθειαν, τοὺς Πηνελόπης μνηστῆρας τῷ
[3, 8]	τὸν ἀπ' αὐτῆς ἥκιστα ἀνθρώπων	θαυμάσαι·	ὅτι γὰρ μὴ τῇ Κυνίσκᾳ
[3, 10]	τῷ τε Ἀπόλλωνι καὶ Ὑακίνθῳ	δρᾶσαι.	ταύτην τὴν μοῖραν ἐπιθέμενοι καθ'
[3, 12]	ἀγάλματα ἐπίκλησιν Ὀλυμπίων· τοῦτο Ἐπιμενίδην	κατασκευάσαι	λέγουσιν, οὐχ ὁμολογοῦντες τὰ ἐς
[3, 20]	καὶ ἐν ταῖς Ἀλεσίαις ταύταις	ἀλέσαι.	καί σφισι Λακεδαίμονος τοῦ Ταυγέτης
[3, 7]	σφισιν ὑπῆρξεν ἀμφοτέροις τὸν βίον	διατελέσαι	πάντα ἐν ἡσυχίᾳ καὶ πολέμων
[3, 1]	παίδων οἰκίαι δύο βασίλειαι γίνονται·	(συναρέσαι	γὰρ τῇ Πυθίᾳ φασίν. Ἀριστοδήμῳ
[3, 22]	ἐστι θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα·	ποιῆσαι	δὲ οἱ Μάγνητες αὐτὸ Βροτέαν
[3, 24]	ἐρειπίοις ναὸς Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀσίας,	ποιῆσαι	δὲ Πολυδεύκην καὶ Κάστορά φασιν
[3, 20]	Ἀχιλλεῖ πρὸ τῆς μάχης θύειν.	ποιῆσαι	δέ σφισι τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται
[3, 15]	Θήρα καὶ Αἰγέως τοῦ Οἰολύκου.	ποιῆσαι	δὲ τὰ ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν
[3, 13]	Ἀφροδίτης ἐστὶ ναὸς Κόρης Σωτείρας·	ποιῆσαι	δὲ τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα λέγουσιν,
[3, 12]	νομίζουσιν ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ	ποιῆσαι·	καὶ αὐτοῦ Λέλεγός ἐστιν ἡρῷον,
[3, 22]	(τοῦτο μὲν δὴ τὸ ἱερὸν	ποιῆσαι	λέγουσιν Ἀλέξανδρον· Μενέλαος δὲ Ἴλιον
[3, 17]	δὲ ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα	ποιῆσαι	λέγουσιν, ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος,
[3, 23]	τὸν δράκοντα ἔδοξεν αὐτόθι καταμείναντας	οἰκῆσαι.	καὶ ἔνθα ὁ δράκων κατέδυ,
[3, 23]	ἐξ ἐνυπνίων γενομένων σφίσι καταμείναντες	οἰκῆσαι.	(λέγουσι δὲ καὶ ὡς οἴκοθεν
[3, 22]	τῶν πόλεων ἀναστάντες ἐζήτουν ἔνθα	οἰκῆσαι	σφᾶς χρεὼν εἴη· καί τι
[3, 1]	ἀδελφὸν Τυνδάρεω πρὸς μητρός· καὶ	οἰκῆσαί	τε αὐτὸν τῆς Μεσσηνίας φασὶν
[3, 26]	τῆς Καρικῆς ἠπείρου φασὶν ἀποσωθέντα	οἰκῆσαι.	(τῆς δὲ χώρας τῆς Γερηνίας
[3, 16]	ἐκέλευεν αὐτοὺς ἔνθα ἂν ἐθέλωσιν	οἰκῆσαι,	τὸ δὲ οἴκημα οὐκ ἔφη
[3, 16]	δὲ ἐξ ἀρχῆς φασιν αὐτὴν	οἰκῆσαι	τοὺς Τυνδάρεω παῖδας, χρόνῳ δὲ
[3, 25]	ἐκ Μαλέας ἐλθόντα ἐνταῦθα λέγουσιν	οἰκῆσαι.	τραφῆναι μὲν δὴ τὸν Σιληνὸν
[3, 21]	πόλις τὸ ἀρχαῖον. Τυνδάρεων δὲ	οἰκῆσαί	φασιν ἐνταῦθα, ὅτε Ἱπποκόωντα καὶ
[3, 24]	διηγούμενον καὶ ὅτι Θησέα ἰδεῖν	ἐθελήσαι	καὶ Πειρίθουν προτέρους ἄνδρας ἢ
[3, 24]	χώραν ἀφικέσθαι πλανωμένην, ἐλθοῦσαν δὲ	ἐθελῆσαι	τοῦ Διονύσου γενέσθαι τροφόν· καὶ
[3, 12]	ἐς αὐτὸν Ἀργείοις, ὅπου μηδὲ	πολεμῆσαί	φασι πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον δὲ
[3, 17]	τῆς Ὀρθίας ἐστὶν Εἰλειθυίας ἱερόν·	οἰκοδομῆσαι	δέ φασιν αὐτὸ καὶ Εἰλείθυιαν
[3, 9]	σφᾶς) ἐπὶ Θήβας δεόμενοι μὴ	κινῆσαι,	δίκῃ δὲ ὑπὲρ ὧν ἐγκαλοῦσι
[3, 9]	δὲ κατέπεμψεν ἐπὶ θάλασσαν, (καὶ)	φρονῆσαί	τε δεινὸν καί τι καὶ
[3, 4]	ἰδεῖν αὐτὸν μηδὲ Ἀθηναίων ποτὲ	ἐμπρῆσαι	τὴν πόλιν, εἰ μὴ κατὰ
[3, 4]	ὁπόσα αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐς Δημάρατον	χρῆσαι,	καὶ Λεωτυχίδην ἄνδρα τοῦ βασιλικοῦ
[3, 1]	ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων καὶ ἠνάγκασεν	ἀποχωρῆσαι	δείσαντα, ὡς μὲν Λακεδαιμόνιοί φασιν,
[3, 11]	θεὸν μαντευομένῳ πέντε ἀγῶνας πολέμῳ	κρατῆσαι.	(Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐ γὰρ εἶχον
[3, 14]	νικῶν, (ἐστιν) ἐν τῷ Πλατανιστᾷ	κρατῆσαι	τούτους ὡς τὰ πλείω συμβαίνει.
[3, 24]	μηδὲν τοῦτο ἔστω τεκμήριον οὐκ	αἰτῆσαι	Ἑλένην αὐτόν· (Ὅμηρος δὲ ἔγραψε
[3, 5]	καθεζομένους ἐνταῦθα ἱκέτας, οὐδὲ ἀρχὴν	ἐξαιτῆσαι	θελήσαντες. (Παυσανίου δὲ φυγόντος οἱ
[3, 10]	ἄγαλμά ἐστιν Ἡρακλέους καὶ τρόπαιον·	ἀναστῆσαι	δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς ἀποκτείνας Ἱπποκόωντα
[3, 14]	πόρρω τρόπαιον ἕστηκε, Πολυδεύκην δὲ	ἀναστῆσαί	φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ· καί μοι
[3, 26]	δὲ ὑπὸ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου	τελευτῆσαί	φησιν ὁ τὰ ἔπη ποιήσας
[3, 16]	ἐχόντων. Ἡρακλέα γὰρ ἔχει λόγος	παλαῖσαι	πρὸς Ἔρυκα ἐπὶ τοῖσδε εἰρημένοις,
[3, 24]	φασιν, ὡς ἠνιᾶτο ὑπὸ δίψης,	παῖσαι	τῇ λόγχῃ τὴν πέτραν καὶ
[3, 21]	ὡς διηλλάγησαν, μετὰ τὴν ἔριν	οἰκίσαι	κοινῇ τὴν πόλιν· καὶ ἐν
[3, 14]	τῷ Θηραίῳ Βάττῳ καὶ Κυρήνην	οἰκίσαι	σὺν ἐκείνῳ καὶ Λιβύων καταστρέψασθαι
[3, 22]	ἀπενεχθέντα ἐς τοῦτον τὸν κόλπον	οἰκίσαι	φασί, τὴν Ἠτιάδα Αἰνείου θυγατέρα
[3, 20]	Πηνελόπην γυναῖκα Ἰκάριος, ἐπειρᾶτο μὲν	κατοικίσαι	καὶ αὐτὸν Ὀδυσσέα ἐν Λακεδαίμονι,
[3, 19]	ἄγαλμα (καὶ) τοὺς Διοσκούρους φασὶ	κομίσαι	ἐκ Κόλχων· (Θηρίταν δὲ ἐπονομάζουσιν
[3, 17]	δέ φασιν αὐτὸ καὶ Εἰλείθυιαν	νομίσαι	θεὸν γενομένου σφίσιν ἐκ Δελφῶν
[3, 23]	οὐδέν τι ἔχει διάφορον ἢ	ὅσαι	κατὰ τὴν Λακωνικὴν ἄλλαι θαλάσσης
[3, 6]	ὅρκους αὐτὸν Κλεωνύμῳ τῷ πατρὶ	ὀμόσαι	παῖδα ὄντα ἐπὶ ὀλέθρῳ τῆς
[3, 11]	εἰσὶ δὲ ἐπὶ τῶν κιόνων	Πέρσαι	λίθου λευκοῦ καὶ ἄλλοι καὶ
[3, 12]	Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως	ἀναπλεῦσαί	τε ἐς Τροίαν καὶ δίκας
[3, 19]	ἐν αὐτῇ. (ἐς ταύτην πρῶτος	ἐσπλεῦσαι	λέγεται Κροτωνιάτης Λεώνυμος. πολέμου γὰρ
[3, 1]	ἀνεψιοὺς ὄντας Τισαμενῷ τῷ Ὀρέστου,	φονεῦσαι	τὸν Ἀριστόδημον. (ὀνόματα μὲν δὴ
[3, 18]	οὕτω λεγόμενα· Κναγέα ἄνδρα ἐπιχώριον	στρατεῦσαί	φασιν ἐς Ἄφιδναν ὁμοῦ τοῖς
[3, 11]	φασὶν ἑκουσίως ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	συστρατεῦσαι	Ξέρξῃ καὶ ἔργα ἐν τῇ
[3, 15]	ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν καὶ αἶγας	θῦσαι	πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ οἱ πρὸς
[3, 15]	τὴν θεόν· αἶγας δὲ αὐτὸν	θῦσαί	φασιν ἱερείων ἀπορήσαντα ἀλλοίων. (τοῦ
[3, 19]	Ἐρινύσιν ἴσα> ἐσκευασμένας· καὶ αὗται	διαλαβοῦσαι	δὴ τὴν Ἑλένην αἱ γυναῖκες
[3, 3]	Τεγέαν· (τηνικαῦτα δὲ αἱ πόλεις	ἄγουσαι	σπονδὰς ἔτυχον. ἀφικομένου δὲ τοῦ
[3, 17]	Λιβύην καὶ ἐπὶ Μέδουσαν ὡρμημένῳ	διδοῦσαι	νύμφαι δῶρά εἰσι κυνῆν καὶ
[3, 19]	θυγατέρες ἐπὶ τῷ βωμῷ, καὶ	Μοῦσαί	τε καὶ Ὧραι. περὶ δὲ
[3, 3]	ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ παρούσῃ	δηλῶσαι·	Ἀναξάνδρου δὲ υἱὸς Εὐρυκράτης γίνεται,
[3, 18]	ἐπιλεξομένοις παρέξειν ἔμελλεν· ὡς δὲ	δηλῶσαι	συλλαβόντι, ἐπεὶ μηδὲ ἄγνωστα τὰ
[3, 5]	οὐχ ὑπέμεινεν ἐσελθεῖν ἐς δικαστήριον,	Τεγεᾶται	δὲ αὐτὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἱκέτην
[3, 21]	ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν δὲ ὀνομάζουσι	Γυθεᾶται	Γέροντα, οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ φάμενοι,
[3, 21]	οὐχ ὁμοίως τοῖς προλεχθεῖσιν αὐτονόμους.	(Γυθεᾶται	δὲ τῆς πόλεως ἀνθρώπων μὲν
[3, 22]	αὐτὸ Βροτέαν λέγουσι τὸν Ταντάλου.	(Ἀκριᾶται	δὲ καὶ ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην
[3, 24]	γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ πολλοί.	Βρασιᾶται	δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, Ἰνώ
[3, 6]	καὶ ὡς ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου	Σπαρτιᾶται	βασιλευόμενοι, πρότερον ἔτι ἐδήλωσέ μοι
[3, 20]	ποιῆσαι δέ σφισι τὸ ἱερὸν	Σπαρτιᾶται	λέγουσι Πράκα ἀπόγονον τρίτον Περγάμου
[3, 8]	ἐστὶν αὐτῆς. (δοκοῦσι δὲ οἱ	Σπαρτιᾶταί	μοι ποίησιν καὶ ἔπαινον τὸν
[3, 3]	ἀνεζήτουν δὲ αὐτὰ ἐκ θεοπροπίου	Σπαρτιᾶται.	συνῆκεν οὖν ὁ Λίχας ὡς
[3, 16]	τὰς ἐπὶ τοῖς ἐφήβοις μάστιγας,	ἐμπίπλαταί	τε οὕτως ἀνθρώπων αἵματι ὁ
[3, 26]	ἐνταῦθα τοὺς Διοσκούρους φασὶν οἱ	Θαλαμᾶται.	τοῦτο μὲν δὴ καὶ Ἀλκμᾶνα
[3, 12]	δὲ ἱερὸν τῆς Μεγάλης μητρὸς	τιμᾶται	περισσῶς δή τι. μετὰ δὲ
[3, 16]	αὐτίκα παρεφρόνησαν· τοῦτο δὲ οἱ	Λιμνᾶται	Σπαρτιατῶν καὶ Κυνοσουρεῖς καὶ οἱ>
[3, 11]	τούτῳ Αὔγουστος, ὃ κατὰ γλῶσσαν	δύναται	τὴν Ἑλλήνων σεβαστός. (τοῦ δὲ
[3, 2]	ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων Φαρῖται καὶ	Γερανθρᾶται	τὴν ἔφοδον τῶν Δωριέων καταπλαγέντες
[3, 19]	καὶ ἄλλως, δοκείτω δὲ ᾗ	λέγεται.	(Ἀμύκλαι δὲ ἀνάστατος ὑπὸ Δωριέων
[3, 13]	αὐτὸν ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων καὶ Λητώ·	λέγεται	δὲ καὶ ἄλλος ἐπ' αὐτῷ
[3, 18]	χρώμενοι τῷ ἐν Λιβύῃ μαντείῳ.	λέγεται	δὲ καὶ Λυσάνδρῳ πολιορκοῦντι Ἄφυτιν
[3, 22]	οὐδὲ ὄροφος ἔπεστιν ἐπ' αὐτῷ·	λέγεται	δὲ ὡς ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη.
[3, 12]	Ὀδυσσεὺς δὲ ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα	λέγεται	καὶ ὀνομάσαι Κελεύθειαν, τοὺς Πηνελόπης
[3, 18]	παρὰ Χίρωνι, ὃς καὶ διδάξαι	λέγεται·	Κέφαλος δὲ τοῦ κάλλους ἕνεκα
[3, 19]	αὐτῇ. (ἐς ταύτην πρῶτος ἐσπλεῦσαι	λέγεται	Κροτωνιάτης Λεώνυμος. πολέμου γὰρ Κροτωνιάταις
[3, 22]	ἄνδρας ἀπὸ τριῶν ἐς αὐτὴν	λέγεται	πόλεων, Ἤτιδος καὶ Ἀφροδισιάδος καὶ
[3, 17]	ἐδήλωσα δὲ καὶ ταῦτα, ὁποῖα	λέγεται,	πρότερον ἔτι ἐν τῇ Ἀτθίδι
[3, 26]	ὄντα Μαχάονος. ἀνασώσασθαι δὲ Νέστορα	λέγεται	τοῦ Μαχάονος τὰ ὀστᾶ· Ποδαλείριον
[3, 7]	ὁ Ἀριστοδήμου τῷ παιδὶ ὄνομα	τίθεται	Σόον. Εὐρυπῶντα δὲ τὸν Σόου
[3, 2]	παῖδα ὄντα· Λεωβώτην δέ οἱ	τίθεται	τὸ ὄνομα καὶ οὐ Λαβώταν.
[3, 4]	ἄλσει καιομένῳ συγκατεκαύθησαν (αὖθις) οἱ	ἱκέται.	(ἐστράτευσε δὲ καὶ ἐπὶ Ἀθήνας,
[3, 3]	ἐγκαταλειφθὲν τῇ γῇ Λακεδαιμονίων ἐγένοντο	οἰκέται	πλὴν οἱ τὰ ἐπὶ τῇ
[3, 19]	προτετάχθαι σφίσι τὸν Αἴαντα ἤκουε.	τιτρώσκεται	δὴ τὸ στέρνον καὶ ἔκαμνε
[3, 15]	ἐς μάχην. τότε μὲν δὴ	τιτρώσκεται	καὶ λαθὼν ἀπεχώρησεν· ὕστερον δὲ
[3, 3]	τῶν ἐφόρων τοῦτο μὲν οὐδαμῶς	ἐπαγγέλλεται,	τοσοῦτον δέ σφισιν εἴκει γυναῖκα
[3, 4]	μένων ἐν Λακεδαίμονι ἐς ἀποικίαν	στέλλεται·	Κλεομένης δὲ ὡς ἐβασίλευσεν, αὐτίκα
[3, 20]	μὲν ἅτε δὴ συνιεὶς ὡς	βούλεται	ἀπιέναι μετὰ Ὀδυσσέως ἀφίησιν, ἄγαλμα
[3, 18]	ἄλλως ἀφικέσθαι πως ἐς Κρήτην	φαίνεται	καὶ οὐχ ὡς οἱ Λακεδαιμόνιοί
[3, 22]	ἐκβᾶσιν ἐς τὴν γῆν λαγὼς	ἐπιφαίνεται,	τὸν λαγὼν ἐποιήσαντο ἡγεμόνα τῆς
[3, 16]	ἤδη τῇ γυναικὶ τὸ ξόανον	γίνεται	βαρὺ καὶ οὐκέτι εὔφορον, ἡ
[3, 7]	τῆς Λιμνάδος συμβάντα ἐπὶ Νικάνδρου	γίνεται	βασιλεύοντος. ἐσέβαλε δὲ καὶ ἐς
[3, 3]	δηλῶσαι· Ἀναξάνδρου δὲ υἱὸς Εὐρυκράτης	γίνεται,	Εὐρυκράτους δὲ τοῦ δευτέρου Λέων.
[3, 7]	πολλοῖς ὕστερον ὑπὸ ἡγεμόνι Χαρίλλῳ	γίνεται	καὶ ἡ Σπαρτιατῶν ἐπὶ Τεγεάτας
[3, 21]	τὸ ῥεῦμα ἐγγυτάτω τῆς ὁδοῦ	γίνεται,	καὶ Λάδα μνῆμά ἐστιν ὠκύτητι
[3, 7]	ἔχοντος τὴν ἀρχὴν ἐν Σπάρτῃ	γίνεται	καὶ ὁ περὶ τῆς Θυρεάτιδος
[3, 16]	λοιπούς. (καί σφισιν ἐπὶ τούτῳ	γίνεται	λόγιον αἵματι ἀνθρώπων τὸν βωμὸν
[3, 1]	ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. Λέλεγος δὲ	γίνεται	Μύλης καὶ νεώτερος Πολυκάων. Πολυκάων
[3, 7]	ἐκεῖνον καλουμένους. (Εὐρυπῶντος δὲ υἱὸς	γίνεται	Πρύτανις. ἐπὶ μὲν δὴ Πρυτάνιδος
[3, 20]	καὶ Διονύσου ναὸς ἐνταῦθα ἔτι	λείπεται	καὶ ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ. τὸ
[3, 1]	πύθοιτο ὡς ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι	γενήσεται	ἥδε ἡ κάθοδος· ὁ δὲ
[3, 15]	ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν, ἱερὸν Ἀθηνᾶς	ἱδρύεται,	Ἀξιοποίνου δὲ ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς
[3, 14]	πρὸς ἄνδρα τὸν εἰρημένον τρόπον	μάχεται·	ἀθρόοι δέ ἐμπίπτουσι βιαίως καὶ
[3, 7]	Χάριλλον τελευτήσαντα Νίκανδρος ὁ Χαρίλλου	διαδέχεται	τὴν ἀρχήν· καὶ τὰ Μεσσηνίων
[3, 7]	Ζευξιδάμου δὲ Ἀναξίδαμος ὁ παῖς	ἐκδέχεται	τὴν ἀρχήν· ἐπὶ τούτου Μεσσήνιοι
[3, 21]	δὴ πλὴν τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ	περιέχεται	πᾶσα ἡ Πελοπόννησος· κόχλους δὲ
[3, 21]	μὲν τοῦ Εὐρώτα τὸ ὕδωρ,	παρέχεται	δὲ ἀφθόνους καὶ αὐτὴ πηγάς.
[3, 20]	τρέφων καὶ αἶγας μάλιστα ἀγρίας.	παρέχεται	δὲ καὶ δι' ὅλου τὸ
[3, 22]	ἄφθονον εἴπερ ἄλλο τι χωρίον	παρέχεται	καὶ Μαριός. κώμη δὲ ὑπὲρ
[3, 19]	(τοῦ δὲ ἀγάλματος τὸ βάθρον	παρέχεται	μὲν βωμοῦ σχῆμα, τεθάφθαι δὲ
[3, 21]	κόχλους δὲ ἐς βαφὴν πορφύρας	παρέχεται	τὰ ἐπιθαλάσσια τῆς Λακωνικῆς ἐπιτηδειοτάτας
[3, 23]	ἐσβολαί, αἰγιαλὸς δὲ ὁ ταύτῃ	παρέχεται	ψηφῖδας σχῆμα εὐπρεπεστέρας καὶ χρόας
[3, 15]	τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἡ Μορφώ,	κάθηται	δὲ καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ
[3, 14]	τάφος κενὸς Βρασίδᾳ τῷ Τέλλιδος	πεποίηται·	ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ
[3, 21]	ἀκροπόλει ναὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς	πεποίηται.	~Γυθίου δὲ τρεῖς μάλιστα ἀπέχει
[3, 19]	Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν Ἰνώ.	(πεποίηται	δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ
[3, 19]	Ὑακίνθῳ λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων.	(πεποίηται	δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ
[3, 11]	ἄλλοι καὶ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου.	πεποίηται	δὲ καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν
[3, 14]	ἐφήβων ἐς ἄνδρας ἀρχόμενοι συντελεῖν.	πεποίηται	δὲ καὶ γυμνάσια ἐν τῷ
[3, 18]	Θησέως πρὸς Ταῦρον τὸν Μίνω.	πεποίηται	δὲ καὶ ἡ πρὸς Ἀχελῷον
[3, 26]	τε ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦς ἑτέρωθι.	(πεποίηται	δὲ καὶ Κασσάνδρας τῆς Πριάμου
[3, 22]	δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας πέντε·	πεποίηται	δὲ καὶ μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ
[3, 18]	τε πρὸς Ὄρειον Κένταυρον μάχη	πεποίηται	καὶ Θησέως πρὸς Ταῦρον τὸν
[3, 19]	παῖδας προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα δὲ	πεποίηται	κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην, ἐστὶν
[3, 19]	δὴ καὶ Ὁμήρῳ περὶ Ἀχιλλέως	πεποίηται	λέων δ' ὣς ἄγρια οἶδεν.
[3, 18]	δὲ χορὸς ἐπὶ τῷ θρόνῳ	πεποίηται,	Μάγνητες οἱ συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν
[3, 14]	Ἡγεμόνης· (τὸ δὲ τοῦ Ἀγνίτα	πεποίηται	μὲν ἐν δεξιᾷ τοῦ Δρόμου,
[3, 12]	ἐστιν Ἀρτέμιδος, καὶ προελθοῦσιν ὀλίγον	πεποίηται	μνῆμα τοῖς ἐξ Ἤλιδος μάντεσι,
[3, 11]	πρῶτος ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ	πεποίηται	παιδὶ ἐκείνου τήν τε βασιλείαν
[3, 17]	ἐν δεξιᾷ Διὸς ἄγαλμα Ὑπάτου	πεποίηται,	παλαιότατον πάντων ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ·
[3, 15]	τὸ δὲ μνῆμα τῷ Οἰωνῷ	πεποίηται	παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον. (ἰόντι δὲ
[3, 16]	Χιτῶνα ὀνομάζουσιν. οἰκία δὲ αὐτοῦ	πεποίηται	πλησίον· τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς
[3, 17]	ὀνομάζουσιν ἀκρόπολιν. (ἐνταῦθα Ἀθηνᾶς ἱερὸν	πεποίηται	Πολιούχου καλουμένης καὶ Χαλκιοίκου τῆς
[3, 14]	τῶν μνημάτων ἃ τοῖς Ἀγιάδαις	πεποίηται	στήλην ὄψει, γεγραμμέναι δέ εἰσιν
[3, 15]	τῶν δὲ Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον	πεποίηταί	σφισι πρὸς τοῖς Βοωνήτοις, ἐν
[3, 12]	ἀγορᾶς ἐστιν ἔξοδος, καθ' ἣν	πεποίηταί	σφισιν ἡ καλουμένη Σκιάς, ἔνθα
[3, 18]	Ἥφαιστον. ἐπὶ δὲ τούτοις Ἡρακλέους	πεποίηται	(τάξις) τῶν ἔργων (τῶν) ἐς
[3, 3]	δὲ καὶ διὰ πάσης χαλκοῦ	πεποίηται.	(ταῦτα μὲν δὴ ἴσμεν ἔχοντα
[3, 15]	στοᾶς, ἣ παρὰ τὸν Πλατανιστᾶν	πεποίηται,	ταύτης ὄπισθεν ἡρῷα, τὸ μὲν
[3, 13]	ἐπὶ δὲ αὐτῷ καὶ ἱερὸν	πεποίηται·	τεσσαρακοστῷ γὰρ ὕστερον ἔτει τῆς
[3, 18]	Δημόδοκος· Περσέως τε τὸ ἔργον	πεποίηται	τὸ ἐς Μέδουσαν. παρέντι δὲ
[3, 12]	ᾗ ἂν ἕκαστος κατὰ κάλλος	ἀρέσκηται·	ἀφικομένοις δὲ ἀνδράσιν οὐ πολλοῖς
[3, 15]	μόνῳ τούτῳ καὶ ὑπερῷον ἄλλο	ἐπῳκοδόμηται	Μορφοῦς ἱερόν. (ἐπίκλησις μὲν δὴ
[3, 5]	μή σφισι καὶ αὐτὸς τρίτου	γένηται	κακοῦ πρόφασις. (τότε δὲ ἐν
[3, 16]	ἐπικοσμεῖν αὐτὴν ἀπεῖπεν ὄνειρον. ἐνταῦθα	ἀπήρτηται	ᾠὸν τοῦ ὀρόφου κατειλημένον ταινίαις·
[3, 16]	δὲ ἐν αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας	ποιεῖται	καὶ πιέζεσθαι δι' αὐτούς φησιν.
[3, 6]	ἀπόγονος Λυσάνδρου τοῦ Ἀριστοκρίτου. οὗτος	προσποιεῖται	Κλεόμβροτον θυγατέρα ἔχοντα Λεωνίδου· τοῦτον
[3, 14]	ἀνελομένου ἐκ Θερμοπυλῶν τοῦ Παυσανίου.	κεῖται	δὲ καὶ στήλη πατρόθεν τὰ
[3, 23]	ἐστὶν οὐκ ἀφανές. ~Κύθηρα δὲ	κεῖται	μὲν ἀπαντικρὺ Βοιῶν, ἐς δὲ
[3, 11]	καὶ Ἀπόλλωνος αὖθις καὶ Ἥρας·	(ἀνάκειται	δὲ καὶ Δήμου τοῦ Σπαρτιατῶν
[3, 26]	τοῦ Μαχάονος χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν·	ἐπίκειται	δέ οἱ τῇ κεφαλῇ στέφανος,
[3, 22]	ἡ δὲ νῆσος ἡ Κρανάη	πρόκειται	Γυθίου, καὶ Ὅμηρος Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα
[3, 26]	εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνος ἐπὶ θαλάσσῃ.	πρόκειται	δὲ νησὶς πέτρας τῶν μεγάλων
[3, 14]	τὸν ἐν Θερμοπύλαις ἀγῶνα ὑπέμειναν.	(καλεῖται	δὲ ἐν τῇ Σπάρτῃ Θεομηλίδα
[3, 1]	τῆς γυναικὸς πόλιν, ἣ Σπάρτη	καλεῖται	καὶ ἐς ἡμᾶς. (Ἀμύκλας δὲ
[3, 22]	καὶ ὁ τόπος οὗτος ἅπας	καλεῖται	Μιγώνιον. (τοῦτο μὲν δὴ τὸ
[3, 11]	Χορὸς δὲ οὗτος ὁ τόπος	καλεῖται	πᾶς, ὅτι ἐν ταῖς γυμνοπαιδίαις
[3, 2]	Γεράνθρας, ἐχόντων ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων	Φαρῖται	καὶ Γερανθρᾶται τὴν ἔφοδον τῶν
[3, 23]	εἰ δὲ ἀναπέμψαιτο σφᾶς, πονηρὸν	κέκριται	σημεῖον. (τὸ δὲ αὐτὸ καὶ
[3, 12]	ὁδὸν ταύτην ἐστίν, ὡς ἤδη	λέλεκταί	μοι, τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα, Πολυδώρου
[3, 3]	Μεσσηνίους ἤλαυνεν ἐκτὸς Πελοποννήσου πάσης	ἀφίστανται	Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι. καὶ χρόνον
[3, 18]	τὰ ἔπη τὰ ἐν Ἰλιάδι	ἥγηνται.	(ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ
[3, 18]	ἱερὸν καὶ θέσθαι τὰ ὀνόματα	ἥγηνται.	(τὰ δὲ ἐν Ἀμύκλαις θέας
[3, 22]	ἀπὸ τῶν νησίδων, αἳ ταύτῃ	πρόκεινται	τῆς ἠπείρου τρεῖς ἀριθμόν. προελθόντι
[3, 2]	φανεροῦ ποιοῖντο ἐς τὴν γῆν.	λέγονται	δὲ οἱ Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι τὸ
[3, 9]	Ἀργείων μὲν Κύλων τε εἶναι	λέγονται	καὶ Σωδάμας, ἐν Θήβαις δὲ
[3, 15]	οἱ παῖδες καὶ ῥοπάλοις τύπτοντες	κατεργάζονται	τὸν Οἰωνόν. (τοῦτο Ἡρακλέα μάλιστα
[3, 13]	καὶ παρὰ τὸν Κριὸν ἐλθόντες	διδάσκονται	τὴν ἅλωσιν τῆς Σπάρτης. (Κάρνειον
[3, 13]	σφισιν ἔχειν τὸν θεὸν θυσίαις	ἱλάσκονται	καὶ Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι Κάρνειον ἀπὸ
[3, 22]	γε, οἳ τὰ πρὸς Βορρᾶν	νέμονται	τοῦ Σιπύλου, τούτοις ἐπὶ Κοδδίνου
[3, 11]	ὁπόσα δεῖ σημαίνεσθαι, τοῦ Πολυδώρου	σημαίνονται	τῇ εἰκόνι. (ἔστι δὲ καὶ
[3, 18]	δὲ ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν Ἄμμωνος·	φαίνονται	δὲ ἀπ' ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μάλιστα
[3, 3]	ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν γίνονται τῷ πολέμῳ·	γίνονται	δὲ οὕτως. ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος Λίχας
[3, 5]	ὡς τὰ σφάλματα ἀεὶ Λακεδαιμονίοις	γίνονται	ἐν μέσῳ πολεμίων ἀποληφθεῖσι, τό
[3, 1]	Ἀριστοδήμου παίδων οἰκίαι δύο βασίλειαι	γίνονται·	(συναρέσαι γὰρ τῇ Πυθίᾳ φασίν.
[3, 3]	Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν	γίνονται	τῷ πολέμῳ· γίνονται δὲ οὕτως.
[3, 5]	δὲ καὶ ἔκφρονας ἐποίησαν αἱ	βρονταί.	οὕτω μὲν δὴ ἐκ τῆς
[3, 12]	τε ἐς Τροίαν καὶ δίκας	δυνήσονται	παρὰ Ἀλεξάνδρου λαβεῖν τῆς Ἑλένης
[3, 21]	συνεχὴς οὐ διήκουσα, λίθοι δὲ	ὀρύσσονται	σχῆμα τοῖς ποταμίοις ἐοικότες, ἄλλως
[3, 26]	ἱερόν ἐστιν Ἰνοῦς καὶ μαντεῖον.	μαντεύονται	μὲν οὖν καθεύδοντες, ὁπόσα δ'
[3, 14]	κλῆρός σφισιν ἐν τῇ νυκτί·	μάχονται	δὲ καὶ ἐν χερσὶ καὶ
[3, 11]	τὰ σπουδῆς μάλιστα ἄξια καὶ	παρέχονται	τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ καὶ
[3, 26]	Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ γινόμενα·	ἄρχονται	μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων,
[3, 21]	γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα πατρός.	καλοῦνται	δὲ ἐνταῦθα καὶ πύλαι Καστορίδες,
[3, 2]	Δωριέων καταπλαγέντες ἀπελθεῖν ἐκ Πελοποννήσου	συγχωροῦνται	ὑπόσπονδοι· τοὺς δὲ Ἀμυκλαιεῖς οὐκ
[3, 16]	Ἀπόλλωνός φησιν εἶναι. κόραι δὲ	ἱερῶνταί	σφισι παρθένοι, καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ
[3, 3]	αὐτῷ πολλά τε παρὰ Λακεδαιμονίων	δέδοται	καὶ ἀξιόλογα ἐς τιμήν. ἔστι
[3, 18]	Ἀλκυόνην φέρουσι Ποσειδῶν καὶ Ζεύς.	ἐπείργασται	δὲ καὶ Ἄτλας καὶ Ἡρακλέους
[3, 17]	οἰσθήσεσθαι διὰ τοῦ ἀέρος ἔμελλεν.	ἐπείργασται	δὲ καὶ τὰ ἐς τὴν
[3, 19]	ἐστιν ἡ θύρα τοῦ βωμοῦ.	ἐπείργασται	δὲ τῷ βωμῷ τοῦτο μὲν
[3, 17]	καὶ ὕμνον ἐς τὴν θεόν.	(ἐπείργασται	δὲ τῷ χαλκῷ πολλὰ μὲν
[3, 18]	καὶ Ἀχιλλέως μονομαχία πρὸς Μέμνονα	ἐπείργασται,	Διομήδην τε Ἡρακλῆς τὸν Θρᾷκα
[3, 5]	στρατιάν αἰτία δὲ ἥτις ἐγένετο	προσέσται	τῷ ἐς Ἀγησίλαον λόγῳ τότε
[3, 2]	Ἀργολίδα συγγενῶν σφισιν ὄντων Ἀργείων	λῃσταί	τε ἐκ τῆς Κυνουριακῆς κακουργοῖεν
[3, 24]	στάδια, Γυθίου δὲ τεσσαράκοντα ἀπέχουσα.	ᾤκισται	δὲ νῦν μὲν Ἰλίου καλουμένου
[3, 23]	ἀπὸ θαλάσσης ἐπὶ μετεώρῳ μὲν	ᾤκισται,	θέας δὲ αὐτόθι ἄξια τὸ
[3, 17]	τῶν μερῶν καθ' αὑτὸ ἑκάστου	συνήρμοσταί	τε πρὸς ἄλληλα καὶ ἧλοι
[3, 3]	εἰκάζων τὰς φύσας, ὅτι καὶ	αὐταὶ	βίαιον πνεῦμα ἠφίεσαν, τύπον δὲ
[3, 16]	Λαθρίας καὶ Ἀναξάνδρας· αἱ δὲ	αὐταί	τε ἦσαν δίδυμοι καὶ ἐπὶ
[3, 11]	Αἰγὸς ποταμοὺς πλὴν τριήρων δέκα·	αὗται	δὲ ἀποφεύγουσιν ἐς Κύπρον, τὰς
[3, 19]	θεραπαίνας Ἐρινύσιν ἴσα> ἐσκευασμένας· καὶ	αὗται	διαλαβοῦσαι δὴ τὴν Ἑλένην αἱ
[3, 16]	κατὰ ταὐτὰ ταῖς θεαῖς καὶ	αὗται	Λευκιππίδες. τὸ μὲν δὴ ἕτερον
[3, 21]	ἡ Λιμηρὰ Βρασιαὶ Γερόνθραι Μαριός.	αὗται	μὲν οὖν εἰσιν αἱ λοιπαὶ
[3, 15]	τόνδε μέν εἰσιν αἱ πόλεις	αὗται	τὰ ξόανα τὸν τρόπον ἱδρυμέναι
[3, 2]	ἠνδραποδίσαντο Αἴγυν, ὑποπτεύσαντες ὡς οἱ	Αἰγῦται	φρονοῦσι τὰ Ἀρκάδων. Χαρίλαος δὲ
[3, 13]	καὶ οὐ πρότερον νομισθῆναί φασι.	δείκνυται	δὲ πρὸς τῇ Σκιάδι καὶ
[3, 19]	ὀλίγον ὑπὲρ τῆς ὄχθης ἱερὸν	δείκνυται	Διὸς Πλουσίου. διαβᾶσι δὲ Κοτυλέως
[3, 12]	Γῆς· Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ αὐτὸ	ἵδρυται	Μαλεάτης. ἐπὶ δὲ τῷ πέρατι
[3, 24]	τῶν δὲ Ἐλευθερολακώνων μάλιστα τοῦτο	ἐκτετρύχωται,	ἐπεὶ καὶ Κλεώνυμος ὁ Κλεομένους
[3, 10]	Ἀρτέμιδος καὶ Νυμφῶν ἐστιν αἱ	Κάρυαι	καὶ ἄγαλμα ἕστηκεν Ἀρτέμιδος ἐν
[3, 17]	καὶ ἐπὶ Μέδουσαν ὡρμημένῳ διδοῦσαι	νύμφαι	δῶρά εἰσι κυνῆν καὶ τὰ
[3, 24]	αὐτὴν περιοῦσαν ἔτι εὑρεῖν ἐπιφανῶς	θάψαι,	Διόνυσον δὲ ἀναθρέψαι λέγουσιν. (ἐπὶ
[3, 24]	εὑρεῖν ἐπιφανῶς θάψαι, Διόνυσον δὲ	ἀναθρέψαι	λέγουσιν. (ἐπὶ τούτῳ δὲ αὐτοῖς
[3, 8]	ἔτι ἄρχειν καὶ τοῦ ἄστεως	κατερεῖψαι	τὸ τεῖχος, Λακεδαιμονίους τε ἐν
[3, 6]	καὶ μὴ ἀφειδῶς ἐπ' ἀλλοτρίοις	ἀναρρῖψαι.	τοῖς δὲ Ἀθηναίοις ἀντισχοῦσιν ἐπὶ
[3, 19]	τότε, ὡς ἔλαβεν αὐτὴν ὑποχείριον,	ἐπιπέμψαι	οἱ λουμένῃ θεραπαίνας Ἐρινύσιν ἴσα>
[3, 8]	βούλευμα ἐς τοὺς συμμάχους ἐξήνεγκαν	ἐκκόψαι	προρρίζους τὰς Ἀθήνας. (τὰ μὲν
[3, 1]	τὸ λιμνάζον ἐν τῷ πεδίῳ	διώρυγι	κατήγαγεν ἐπὶ θάλασσαν, ἀπορρυέντος δὲ
[3, 9]	ποτε οὖσαν εὐδαιμονίαν· πυνθανόμενοι δὲ	δι'	ἀγγέλων ὡς Κόνων ὁ Τιμοθέου
[3, 17]	αὑτῷ προδιδόντι τὴν Ἑλλάδα καὶ	δι'	αὐτὸ ἐχόμενος ταραχῇ τε ἀεὶ
[3, 16]	τοὺς μαστιγοῦντας ποιεῖται καὶ πιέζεσθαι	δι'	αὐτούς φησιν. οὕτω τῷ ἀγάλματι
[3, 1]	Πολυκάων μὲν δὴ ὅποι καὶ	δι'	ἥντινα αἰτίαν ἀπεχώρησεν, ἑτέρωθι δηλώσω·
[3, 2]	τὸν Λαβώτα καὶ Ἀγησίλαον Δορύσσου	δι'	ὀλίγου σφᾶς τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν
[3, 17]	παλαιότατον πάντων ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ·	δι'	ὅλου γὰρ οὐκ ἔστιν εἰργασμένον,
[3, 20]	μάλιστα ἀγρίας. παρέχεται δὲ καὶ	δι'	ὅλου τὸ Ταύγετον τῶν αἰγῶν
[3, 13]	φασι. δείκνυται δὲ πρὸς τῇ	Σκιάδι	καὶ Ἴδα καὶ Λυγκέως τάφος.
[3, 12]	τέσσαρας χορδάς. (πρὸς δὲ τῇ	Σκιάδι	οἰκοδόμημά ἐστι περιφερές, ἐν δὲ
[3, 21]	τούτου παρέσχεν ἀρχὴν Ὅμηρος ἐν	Ἰλιάδι	ἐν Θέτιδος λόγοις· ὑμεῖς μὲν
[3, 7]	Ἀρίστων δὲ ἐπῶν τῶν ἐν	Ἰλιάδι	ἐς τὴν Εὐρυσθέως γένεσιν πεποιημένος
[3, 18]	κατὰ τὰ ἔπη τὰ ἐν	Ἰλιάδι	ἥγηνται. (ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ
[3, 9]	ἄγοντα, ἐντειλάμενος πόλεμον ἐν τῇ	Ἑλλάδι	ἐργάσασθαι Λακεδαιμονίοις. οἱ δὲ τῶν
[3, 11]	ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ πεποίηται	παιδὶ	ἐκείνου τήν τε βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ
[3, 16]	μὲν τοῦ ναοῦ τῷ Λυκούργου	παιδὶ	Εὐκόσμῳ, πρὸς δὲ τῷ βωμῷ
[3, 7]	εἶναι. Προκλῆς ὁ Ἀριστοδήμου τῷ	παιδὶ	ὄνομα τίθεται Σόον. Εὐρυπῶντα δὲ
[3, 25]	δὲ ἐν Ποροσελήνῃ δελφῖνα τῷ	παιδὶ	σῶστρα ἀποδιδόντα, ὅτι συγκοπέντα ὑπὸ
[3, 19]	τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην ἐπὶ ὀρφανῷ	παιδί.	ταύτην τὴν Πολυξώ φασιν ἐπιθυμοῦσαν
[3, 25]	δελφῖνα εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ	παιδὶ	ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί
[3, 8]	μάλιστα ἐπίσημα τοιαῦτα ὑπῆρχε τῷ	Ἄγιδι·	προπέτειαν δὲ τὴν Ἀρίστωνος ἐς
[3, 8]	πολλήν. Ξενίας δὲ ἀνὴρ Ἠλεῖος	Ἄγιδί	τε ἰδίᾳ ξένος καὶ Λακεδαιμονίων
[3, 11]	ἐν τῇ συγγραφῇ μοι τῇ	Ἀτθίδι	ἐπανόρθωμα ἐγένετο, μὴ τὰ πάντα
[3, 17]	λέγεται, πρότερον ἔτι ἐν τῇ	Ἀτθίδι	συγγραφῇ. Περσεῖ δ' ἐς Λιβύην
[3, 3]	ἄλλως μοι τὸν λόγον ἐν	Φασήλιδι	ἀνακείμενον ἐν Ἀθηνᾶς ἱερῷ τὸ
[3, 23]	Λακεδαιμονίων, τῶν δὲ ἐν τῇ	Ἀργολίδι	Ἐπιδαυρίων εἶναι, πλέοντες δὲ ἐς
[3, 9]	ἄλλα ἐγκλήματα καὶ τὴν ἐν	Αὐλίδι	αὐτῶν ὕβριν ἐς τὴν Ἀγησιλάου
[3, 16]	τε καὶ Πιτάνης θύοντες τῇ	Ἀρτέμιδι	ἐς διαφοράν, ἀπὸ δὲ αὐτῆς
[3, 9]	ἦσαν, ἀφίκετο ἐς Αὐλίδα τῇ	Ἀρτέμιδι	θύσων, ὅτι καὶ Ἀγαμέμνων ἐνταῦθα
[3, 14]	λοιπαί· τὸν δὲ σὺν τῇ	ἀσπίδι	δρόμον ἐπὶ ἀγῶνι λήγοντι οὐ
[3, 17]	λέγουσιν εἶναι· νίκην δὲ ἵππων	συνωρίδι	ἀνείλετο Ὀλυμπικήν. (παρὰ δὲ τῆς
[3, 26]	κομίσαντα εἶναι. (ἐν ταύτῃ τῇ	νησῖδι	ἀγάλματα Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθος ποδιαῖα
[3, 4]	τῶν δώρων ἕνεκα ὧν τῇ	προμάντιδι	ἔδωκεν, ἀναπείσας ἐψευσμένα εἰπεῖν ἐς
[3, 18]	(ὑπὸ μὲν δὴ τῷ πρώτῳ	τρίποδι	Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει, Ἄρτεμις δὲ
[3, 8]	πρότερον Παυσανίᾳ τὸ ἐπὶ τῷ	τρίποδι	Σιμωνίδης τῷ ἀνατεθέντι ἐς Δελφούς,
[3, 26]	τῇ πόλει Λεῦκτρα, οὐκ οἶδα·	εἰ	δ' ἄρα ἀπὸ Λευκίππου τοῦ
[3, 23]	ἐμβαλόντος καταδεξάμενον ἔχει τὸ ὕδωρ·	εἰ	δὲ ἀναπέμψαιτο σφᾶς, πονηρὸν κέκριται
[3, 24]	ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντες, οὐκ οἶδα	εἰ	Διοσκούρους σφᾶς ἢ Κορύβαντας νομίζουσι·
[3, 25]	τὸν ἀνθρώπῳ σύντροφον εἰρηκότος ἢ	εἰ	δράκοντα ὄντα ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα.
[3, 6]	αὐτοῦ Κλεόμβροτος ἔσχε τὴν τιμήν.	εἰ	μὲν δὴ ὁ Λεωνίδας ἐπέτρεψε
[3, 4]	Ἀθηναίων ποτὲ ἐμπρῆσαι τὴν πόλιν,	εἰ	μὴ κατὰ τὴν ἀτραπὸν τὴν
[3, 14]	εὔριπος περιέχει κατὰ ταὐτὰ καὶ	εἰ	νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ
[3, 25]	νομίζουσι· σπανίζοιέν τ' ἂν ὕδατος,	εἰ	τὸ φρέαρ τοῦτο ἐπιλείποι. θεῶν
[3, 11]	ἐν ταῖς γυμνοπαιδίαις ἑορτὴ δὲ	εἴ	τις ἄλλη καὶ αἱ γυμνοπαιδίαι
[3, 17]	δι' αὐτὸ ἐχόμενος ταραχῇ τε	ἀεὶ	καὶ δείματι, ἐξέστη καὶ τότε
[3, 5]	ὁ Παυσανίας ὡς τὰ σφάλματα	ἀεὶ	Λακεδαιμονίοις γίνονται ἐν μέσῳ πολεμίων
[3, 15]	Ἀθηναίων δὲ τὴν Νίκην αὐτόθι	ἀεὶ	μενεῖν οὐκ ὄντων πτερῶν. τόνδε
[3, 7]	καταστρέψασθαι Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν ἅτε	ἀεὶ	νικῶντι ἐν ταῖς μάχαις, δῶρα
[3, 9]	κληθεὶς Κορινθιακὸς πόλεμος ἐς πλέον	ἀεὶ	προῆλθεν ἀπὸ τῆς Λακεδαιμονίων ἀρξάμενος
[3, 9]	χειρούμενος τὰ ἐν ποσὶ πρόεισιν	ἀεὶ	σὺν τῷ στρατῷ, Τισσαφέρνην μὲν
[3, 10]	Λυδὸς τῷ Ἀπόλλωνι ἔπεμψε τῷ	Πυθαεῖ,	τούτῳ ἐς κόσμον τοῦ ἐν
[3, 10]	κατὰ τὰ δεξιὰ ἐς Καρύας	ἄγει	καὶ ἐς τὸ ἱερὸν τῆς
[3, 19]	τῆς πόλεως ὁδὸς ἐς Θεράπνην	ἄγει·	(κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν Ἀθηνᾶς
[3, 18]	Ἑρμῆς δὲ παρ' Ἀλέξανδρον κριθησομένας	ἄγει	τὰς θεάς, Ἄδραστος δὲ καὶ
[3, 11]	οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες, ὁπόσα	δεῖ	σημαίνεσθαι, τοῦ Πολυδώρου σημαίνονται τῇ
[3, 12]	ὑπολειφθείσας μένειν ἔφοδον ἄλλην μνηστήρων	ἔδει	καὶ ἀγῶνα ἄλλον δρόμου. (Λακεδαιμονίοις
[3, 16]	ἀνευρήσων ἐπιδιέβη τὰς οὖν βοῦς	ἔδει	κρατηθέντος Ἡρακλέους τὸν Ἔρυκα ἄγοντα
[3, 25]	κληθῆναι δὲ Ἅιδου κύνα, ὅτι	ἔδει	τὸν δηχθέντα τεθνάναι παραυτίκα ὑπὸ
[3, 6]	περισσῶς δή τι ὁ θυμὸς	ᾤδει,	καὶ αὐτὸν οἱ ἔφοροι καὶ
[3, 19]	δὲ οἶνος ἐπαίρει τε καὶ	ἀνακουφίζει	γνώμην οὐδέν τι ἧσσον ἢ
[3, 1]	ὅτι Θήρᾳ μὲν ἐς αὐτὸν	ἀνῄει	Κάδμον τὸ γένος, οἱ δὲ
[3, 10]	καὶ τάδε ἡ Σικυωνία γραφὴ	διεξῄει.	(ἰοῦσι δὲ ἀπὸ τῶν Ἑρμῶν
[3, 4]	ξίφους, ἐτίτρωσκεν αὐτὸς αὑτὸν καὶ	διεξῄει	τὸ σῶμα ἅπαν κόπτων τε
[3, 7]	καὶ ὁπότε ἐσβάλοι διὰ πάσης	ἐπεξῄει	φθείρων καὶ Πλαταιέων Ἀθηναίοις ὄντων
[3, 26]	ἐς Σπάρτην ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνης	ἀπῄει	γάμον. ἐν δὲ τῷ πολίσματι
[3, 10]	αὖθις ἐπὶ Κόρινθον στρατιᾷ· καὶ	ἐπῄει	γὰρ Ὑακίνθια ἀφίησι τοὺς Ἀμυκλαιεῖς
[3, 19]	ἐπικαλουμένων, ὁ Λεώνυμος Κροτωνιάταις στρατηγῶν	ἐπῄει	τοῖς ἐναντίοις κατὰ τοῦτο ᾗ
[3, 23]	μικράν, τῆς γῆς δὲ ἐν	βάθει	μᾶλλον· ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ
[3, 11]	καὶ Δήμου τοῦ Σπαρτιατῶν ἀνδριὰς	μεγέθει	μέγας. καὶ Μοιρῶν Λακεδαιμονίοις ἐστὶν
[3, 22]	ἐν τῷ γυμνασίῳ τὰ τιμώμενα	μεγέθει	μὲν ὑπερβάλλοντα, ἀνθρώπου δὲ ὅμως
[3, 18]	καλουμένην. οὗτοι δὲ οἱ τρίποδες	μεγέθει	τε ὑπὲρ τοὺς ἄλλους εἰσὶ
[3, 5]	ἐπισχὼν χρόνον ἔς τε Βοιωτίαν	ἐληλύθει	καὶ προσβολὰς ἐποιεῖτο ἐς τὸ
[3, 17]	καὶ τὴν παῖδα τῷ ἀκινάκῃ	παίει.	(τοῦτο τὸ ἄγος οὐκ ἐξεγένετο
[3, 14]	μετ' αὐτῆς ἱδρύσατο τῇ θεῷ·	ἐποίει	δὲ ταῦτα ἡ Λεανδρὶς κατὰ
[3, 5]	ἤδη τὸ Ἀργείων καὶ οὐ	παρίει	σείων ὁ θεὸς καί τινες
[3, 16]	κατὰ ταὐτὰ Ἡρακλεῖ καὶ ὕστερον	Δωριεῖ	τῷ Ἀναξανδρίδου παρεγένετο, ἀλλὰ Ἡρακλῆς
[3, 16]	νομιζομένου καὶ Ἀθηνοδώρου τῶν ὁμοῦ	Δωριεῖ	τῷ Ἀναξανδρίδου σταλέντων ἐς Σικελίαν·
[3, 14]	Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ	Λυγκεῖ·	καί μοι (κἀμοὶ) καὶ τοῦτο
[3, 8]	τὸ ἐκ Δελφῶν, γεγονὸς μὲν	ἐκεῖ,	ἔχον δὲ οὕτω· φράζεο δή,
[3, 18]	τῷ πρώτῳ τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα	ἑστήκει,	Ἄρτεμις δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ,
[3, 1]	αἱ γνῶμαι, τὰ δὲ λοιπὰ	διειστήκει	σφίσιν ἐπὶ παντὶ τὰ βουλεύματα.
[3, 3]	οὐδαμῶς ἐπαγγέλλεται, τοσοῦτον δέ σφισιν	εἴκει	γυναῖκα ἑτέραν λαβεῖν πρὸς ταύτῃ.
[3, 1]	πατέρα ἀνήκοντα κατὰ τὴν φήμην·	συνῴκει	δὲ ὁ Λακεδαίμων Σπάρτῃ θυγατρὶ
[3, 26]	ταῦτα ἡ θάλασσα ἀποκινεῖν οὐκ	ἐθέλει	κατακλύζουσα ὥρᾳ χειμῶνος τὴν πέτραν.
[3, 6]	μάλιστα δέ πως ἐπὶ πταίσμασιν	ἐθέλει	μεγάλοις προαφαιρεῖσθαι τὸν ἡγεμόνα ὁ
[3, 9]	ὑπό τε ἄλλων τῶν ἐν	τέλει	καὶ μάλιστα ὑπὸ Λυσάνδρου μὴ
[3, 4]	μηδισμοῦ τε αὐτῶν μετέσχον καὶ	βασιλεῖ	Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου γῆν δοῦναι
[3, 5]	αὐτὸν ἐς κρίσιν οἱ ἐχθροί.	βασιλεῖ	δὲ τῷ Λακεδαιμονίων δικαστήριον ἐκάθιζον
[3, 9]	οἰκητήριον ἀπεδέδεικτο καθάπερ γε αὐτῷ	βασιλεῖ	τὰ Σοῦσα. (γενομένης δὲ πρὸς
[3, 16]	τῶν θεῶν οὐ κατὰ ταὐτὰ	Ἡρακλεῖ	καὶ ὕστερον Δωριεῖ τῷ Ἀναξανδρίδου
[3, 15]	ἡλικίαν μὲν μειράκιον, ἀνεψιὸς δὲ	Ἡρακλεῖ	Λικυμνίου γὰρ παῖς ἦν τοῦ
[3, 15]	Ἀλκμήνης ἀφίκετο ἐς Σπάρτην ἅμα	Ἡρακλεῖ·	περιιόντι δὲ καὶ θεωμένῳ τὴν
[3, 15]	γενέσθαι λέγουσι. τὸ δὲ ἔχθος	Ἡρακλεῖ	φασιν ἐς οἶκον ὑπάρξαι τὸν
[3, 22]	πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα τῷ	Νικοκλεῖ	τοῦ τε γυμνασίου μεταξὺ καὶ
[3, 13]	Ἑτοιμοκλέους ἐστὶν εἰκών· τῷ δὲ	Ἑτοιμοκλεῖ	καὶ αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ πατρὶ
[3, 1]	κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν ὡς οἰκιστῇ·	Προκλεῖ	δὲ καὶ Εὐρυσθένει μέχρι μὲν
[3, 18]	θρόνῳ πεποίηται, Μάγνητες οἱ συνειργασμένοι	Βαθυκλεῖ	τὸν θρόνον. (ὑπελθόντι δὲ ὑπὸ
[3, 15]	ἀφεὶς λίθον ὁ Οἰωνὸς καὶ	καταβάλλει	τὴν κύνα· ἐπεκθέουσιν οὖν τοῦ
[3, 7]	τὸν Νικάνδρου βασιλεύσαντα μετὰ Νίκανδρον	μέλλει	καὶ αὖθις ὁ λόγος μοι
[3, 24]	καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτος ἄγουσιν	Ἀχιλλεῖ.	ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖς
[3, 19]	σφισι καὶ Ἀντίλοχον· Ἑλένην δὲ	Ἀχιλλεῖ	μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ οἱ
[3, 20]	τῷ Πλατανιστᾷ, καθέστηκεν αὐτοῖς τῷ	Ἀχιλλεῖ	πρὸ τῆς μάχης θύειν. ποιῆσαι
[3, 25]	μεσογαίᾳ. τὸ δὲ ὄνομα τῇ	πόλει	γενέσθαι φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ
[3, 26]	μὲν δή ἐστιν ὄνομα τῇ	πόλει	Λεῦκτρα, οὐκ οἶδα· εἰ δ'
[3, 17]	Ἀργείοις· ὄντων δὲ ἐν τῇ	πόλει	λόφων καὶ ἄλλων, τὸ μάλιστα
[3, 26]	ἡμῶν Γερηνίαν. ἐν ταύτῃ τῇ	πόλει	Νέστορα οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν,
[3, 25]	δὲ ἥρως ἀφ' οὗ τῇ	πόλει	τὸ ὄνομα ἐγένετο, Ἀργεῖος τὸ
[3, 10]	φεύγοντες Κορίνθιοι< (δὲ ἐν τῇ	πόλει	τότε μὲν τῷ Ἀγησιλάου δείματι
[3, 22]	Ἀθηνᾶς ἱερόν ἐστιν ἐν τῇ	ἀκροπόλει	Κυπαρισσίας ἐπίκλησιν. τῆς δὲ ἀκροπόλεως
[3, 22]	εἰσὶν ὑδάτων. ἐν δὲ τῇ	ἀκροπόλει	ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος καὶ ἀγάλματος
[3, 21]	πύλαι Καστορίδες, καὶ ἐν τῇ	ἀκροπόλει	ναὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται.
[3, 23]	λίθου, καὶ Ἀθηνᾶς ἐν τῇ	ἀκροπόλει	ναός, πρὸ δὲ τοῦ λιμένος
[3, 1]	στασιώτας παρὰ πολύ τε ὑπερεβάλετο	δυνάμει	Τυνδάρεων καὶ ἠνάγκασεν ἀποχωρῆσαι δείσαντα,
[3, 9]	ἤλασαν λείαν ἄγοντες· ἐνέβαλον δὲ	πανδημεὶ	καὶ οἱ Φωκεῖς ἐς τὴν
[3, 6]	ἐξίασι δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι	πανδημεί,	τὸν βασιλέα ἡγεῖσθαί σφισιν Ἀρέα
[3, 5]	τὴν Φωκίδα ἀφικόμενος καὶ ἀναλαβὼν	πανδημεὶ	τοὺς Φωκέας οὐδένα ἔτι ἐπισχὼν
[3, 4]	ἐς τὸ ἄλσος. Κλεομένης δὲ	ἐξώρμει	γὰρ τὰ πολλὰ ἐκ τοῦ
[3, 7]	Ἀρχίδαμον γὰρ Θεοπόμπου ζῶντος ἔτι	ἐπιλαμβάνει	τὸ χρεών. (οὐ μὴν ἄπαις
[3, 15]	κύων ἐπεφέρετο οἰκουρός. ὁ δὲ	τυγχάνει	τε ἀφεὶς λίθον ὁ Οἰωνὸς
[3, 13]	τε καὶ δέκα, τῷ δὲ	Ἱπποσθένει	μιᾷ νίκῃ τὸν υἱὸν παρελθεῖν
[3, 13]	τῷ δὲ Ἑτοιμοκλεῖ καὶ αὐτῷ	Ἱπποσθένει	τῷ πατρὶ πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ
[3, 1]	ὡς οἰκιστῇ· Προκλεῖ δὲ καὶ	Εὐρυσθένει	μέχρι μὲν τῆς προθυμίας τῆς
[3, 2]	ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ ἀναμίξας.	~Εὐρυσθένει	πρεσβυτέρῳ τῶν Ἀριστοδήμου παίδων ὄντι
[3, 3]	νομίζοντες τὸν μὲν ἀπώσαντο ἄκοντες,	Κλεομένει	δὲ διδόασιν ἐκ τῶν νόμων
[3, 4]	μὴ μόνον Κλεομένην τολμήσαντα ἴσμεν.	(Κλεομένει	δὲ οὐκ ὄντων ἀρρένων παίδων
[3, 6]	Λακεδαιμόνιοι καὶ αὖθις βασιλέα ἐποιήσαντο.	(Κλεομένει	δὲ τῷ Λεωνίδους τά τε
[3, 4]	ἔχρησεν ἡ πρόμαντις ὁπόσα ἦν	Κλεομένει	κατὰ γνώμην. (Δημάρατος μὲν δὴ
[3, 4]	δὴ οὐ γὰρ ἠνείχετο ὑπακούειν	Κλεομένει	μένων ἐν Λακεδαίμονι ἐς ἀποικίαν
[3, 7]	Σπάρτῃ καὶ ἀπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν	Κλεομένει	συνελευθερώσαντα Ἀθηναίους ἥ τε Ἀρίστωνος
[3, 4]	θεῶν ἐς τὸ αὐτὸ τῷ	Κλεομένει	συνεληλυθότα, ἐπεί τοι καὶ ἰδίᾳ
[3, 3]	ἐν γαστρὶ ἐπὶ γεγονότι ἤδη	Κλεομένει	τίκτει Δωριέα καὶ αὖθις Λεωνίδαν,
[3, 14]	κρατῆσαι τούτους ὡς τὰ πλείω	συμβαίνει.	τοσάδε μὲν δρῶσιν ἐν τῷ
[3, 14]	καί μοι (κἀμοὶ) καὶ τοῦτο	ἀποφαίνει	τὸν λόγον εἰκότα, οὐ ταφῆναι
[3, 12]	ἀνδρὸς κατέσκηψε Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος·	ἐγεγόνει	δὲ καὶ τῶν κηρύκων τοῖς
[3, 18]	δὲ οὗτος ὁ Βαθυκλῆς μαθητὴς	ἐγεγόνει	καὶ τὸν θρόνον ἐφ' ὅτου
[3, 9]	Θηβαίοις δὲ εἶχεν ἐπιτηδείως καὶ	ἐγεγόνει	τῶν δικαστῶν, οἳ Πλαταιεῦσιν ἁλόντος
[3, 18]	καὶ Ἡρακλῆς τὰς Γηρυόνου βοῦς	ἐλαύνει.	(τοῦ θρόνου δὲ πρὸς τοῖς
[3, 9]	ὡς ἀφίκετο ἐς Σάρδεις, αὐτίκα	ἐπενόει	τρόπον ᾧ τινι ἀναγκάσει Λακεδαιμονίους
[3, 3]	Λεωνίδαν, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Κλεόμβροτον.	(ἐπεὶ	δὲ ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης, Λακεδαιμόνιοι Δωριέα
[3, 9]	ἐκ τῆς Ἀσίας ἀπῆγεν Ἀγησίλαος·	ἐπεὶ	δὲ ἐξ Ἀβύδου περαιωθεὶς ναυσὶν
[3, 4]	ἀνὴρ Πέρσης, παλλακὴν εἶχεν ἄκουσαν·	(ἐπεὶ	δὲ Πλαταιᾶσι Μαρδόνιός τε ἔπεσεν
[3, 19]	ἀκηκοότες παρὰ Κόλχων Θηρίταν λέγοιεν,	ἐπεὶ	Ἔλληνές γε οὐκ ἴσασιν Ἄρεως
[3, 24]	δὲ Ἐλευθερολακώνων μάλιστα τοῦτο ἐκτετρύχωται,	ἐπεὶ	καὶ Κλεώνυμος ὁ Κλεομένους τοῦ
[3, 22]	θεοῦ ταύτης Πελοποννησίοις ἱερά ἐστιν,	ἐπεὶ	Μαγνησί γε, οἳ τὰ πρὸς
[3, 18]	ἔμελλεν· ὡς δὲ δηλῶσαι συλλαβόντι,	ἐπεὶ	μηδὲ ἄγνωστα τὰ πολλὰ ἦν,
[3, 18]	οὐχ ὡς οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν,	ἐπεὶ	μηδὲ γενέσθαι δοκῶ πρὸς Ἀφίδνῃ
[3, 5]	σφίσιν ἐγένετο ἡγουμένου. (Ἀγησίπολις δὲ	ἐπεὶ	τὴν βασιλείαν ἔσχεν αὐξηθείς, Πελοποννησίων
[3, 4]	τὸ αὐτὸ τῷ Κλεομένει συνεληλυθότα,	ἐπεί	τοι καὶ ἰδίᾳ Πρωτεσίλαος ἐν
[3, 1]	ὄντων· αὐτῷ παίδων ἀρρένων βασιλεύειν	καταλείπει	Λακεδαίμονα, μητρὸς μὲν Ταυγέτης ὄντα,
[3, 8]	τε τῆς δυνάμεως καὶ Ἠλείων	καταλείπει	τοὺς φυγάδας, κακουργεῖν σφᾶς ὁμοῦ
[3, 9]	Ῥόδιον Τιμοκράτην ἐς τὴν Ἑλλάδα	πέμπει	χρήματα ἄγοντα, ἐντειλάμενος πόλεμον ἐν
[3, 9]	ἐκ τοῦ ἱεροῦ. (Ἀγησίλαον δὲ	ἐλύπει	μὲν ἡ θυσία μὴ τελεσθεῖσα,
[3, 26]	δὲ καὶ τοῦτο εἶναι λέγουσι.	ῥεῖ	δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆς
[3, 6]	Ἀκροτάτου. δικάζουσιν οὖν οἱ γέροντες	Ἀρεῖ	τῷ Ἀκροτάτου καὶ οὐχὶ Κλεωνύμῳ
[3, 19]	τὴν τροφὸν ἡ ἐπωνυμία τῷ	Ἄρει	γέγονεν, ὅτι δὲ ἀνδρὶ χρὴ
[3, 23]	τῶν μισθοφόρων θάνατον βίαιον ἐν	μέρει	χάριτος εὕρασθαι. (τούτοις μὲν τοιαῦτα
[3, 18]	Νικόστρατον ἵππος εἷς φέρων ἐστίν.	ἀναιρεῖ	δὲ καὶ Βελλεροφόντης τὸ ἐν
[3, 19]	τὰ πτερά, ἀνθρώπους δὲ οἶνος	ἐπαίρει	τε καὶ ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν
[3, 24]	ποταμός· ἔχει δὲ ἐν τῷ	ὄρει	τῷ Ταυγέτῳ τὰς πηγάς, ἀπέχει
[3, 26]	ἄλσος· ὕδωρ δὲ ὥρᾳ χειμῶνος	διαρρεῖ	τὸ ἄλσος, τὰ δὲ φύλλα
[3, 2]	Εὐρυσθένους καλοῦσιν Ἀγιάδας. ἐπὶ τούτου	Πατρεῖ	τῷ Πρευγένους κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ
[3, 3]	ὅπλα ὁμοίως χαλκᾶ ἦν πάντα,	μαρτυρεῖ	μοι καὶ Ὁμήρου τῶν ἐπῶν
[3, 15]	αὐτίκα δὲ ὡς ὀργῆς εἶχε	χωρεῖ	σφισιν ἐς μάχην. τότε μὲν
[3, 9]	αὐτίκα ἐπενόει τρόπον ᾧ τινι	ἀναγκάσει	Λακεδαιμονίους τὴν ἐκ τῆς Ἀσίας
[3, 10]	Φωκέων μνημονεύοντες εὐεργεσίαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ	προφάσει	μὲν καὶ οὗτοι φιλίας, κατὰ
[3, 4]	ἐπέλαβεν ἅπαν καὶ ὁμοῦ τῷ	ἄλσει	καιομένῳ συγκατεκαύθησαν (αὖθις) οἱ ἱκέται.
[3, 13]	τῇ Τρωικῇ κρανείας ἐν Ἀπόλλωνος	ἄλσει	πεφυκυίας τοὺς Ἕλληνας ἐκτεμεῖν ἐς
[3, 17]	ἔτι ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ.	Περσεῖ	δ' ἐς Λιβύην καὶ ἐπὶ
[3, 20]	λόγῳ φασὶ τοιῷδε. ὅτ' ἔδωκεν	Ὀδυσσεῖ	Πηνελόπην γυναῖκα Ἰκάριος, ἐπειρᾶτο μὲν
[3, 3]	τοῦ λόγου μοι τὰ ἐφεξῆς	δηλώσει·	τοσοῦτον δὲ ἐν τῷ παρόντι
[3, 12]	δρόμου· καὶ ὅτι μὲν Ὀδυσσεὺς	ἐκράτει,	δῆλά ἐστιν, ἀφεθῆναι δὲ αὐτοὺς
[3, 11]	πρῶτος· καὶ γὰρ δρόμῳ τε	ἐκράτει	καὶ πηδήματι Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον.
[3, 8]	Ἀλφειοῦ προελθόντες· τῷ δὲ ἐφεξῆς	ἔτει	τήν τε χώραν ἐδῄωσεν ὁ
[3, 13]	ἱερὸν πεποίηται· τεσσαρακοστῷ γὰρ ὕστερον	ἔτει	τῆς μάχης τῆς πρὸς Ἴδαν
[3, 8]	Λεπρεάταις τὴν χώραν. τρίτῳ δὲ	ἔτει	τοῦ πολέμου Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ
[3, 1]	ᾧ περὶ τῆς βασιλείας Ἱπποκόων	ἠμφισβήτει	καὶ κατὰ πρεσβείαν ἔχειν ἠξίου
[3, 14]	τὴν Κλεὼ παρὰ τοῦ Ἀναξάνδρου	αἰτεῖ,	καὶ τό τε ξόανον τῆς
[3, 12]	ἐστι· καί με ὁ λόγος	ἀπαιτεῖ	πρότερα εἰπεῖν τὰ ἐς τὴν
[3, 3]	γαστρὶ ἐπὶ γεγονότι ἤδη Κλεομένει	τίκτει	Δωριέα καὶ αὖθις Λεωνίδαν, ἐπὶ
[3, 21]	Βελεμίνα μάλιστα ἄρδεσθαι πέφυκεν, ἥντινα	διοδεύει	μὲν τοῦ Εὐρώτα τὸ ὕδωρ,
[3, 4]	τὰ πολλὰ ἐκ τοῦ νοῦ	κελεύει	καὶ τότε ἐνεῖναι πῦρ τοῖς
[3, 9]	ἐξ ἅπαντος τὴν βασιλείαν γενέσθαι.	~βασιλεύει	τε δὴ Ἀγησίλαος ὁ Ἀρχιδάμου
[3, 3]	θρασύτερος δὲ ὡς ἐδήλωσε γνώμην,	φονεύει	τὸν Πολύδωρον· ἀποθανόντι δὲ αὐτῷ
[3, 18]	τὸν λέοντα, Τιτυὸν δὲ Ἀπόλλων	τοξεύει	καὶ Ἄρτεμις· (Ἡρακλέους τε πρὸς
[3, 6]	τε καὶ ναυσὶν ἐπὶ Ἀθήνας	στρατεύει.	τοῖς δὲ Ἀθηναίοις ἀμυνοῦντες ἀφίκοντο
[3, 24]	εἴπερ ἄλλος τις παρασχόμενος ποταμός·	ἔχει	δὲ ἐν τῷ ὄρει τῷ
[3, 19]	λοιπὸν χαλκῷ κίονί ἐστιν εἰκασμένον.	ἔχει	δὲ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κράνος,
[3, 23]	ὁ μὲν κόλπος οὐδέν τι	ἔχει	διάφορον ἢ ὅσαι κατὰ τὴν
[3, 16]	βαρβάρων τῶν ἐχόντων. Ἡρακλέα γὰρ	ἔχει	λόγος παλαῖσαι πρὸς Ἔρυκα ἐπὶ
[3, 1]	ἡ κάθοδος· ὁ δὲ ἀληθέστερος	ἔχει	λόγος Πυλάδου τοὺς παῖδας καὶ
[3, 16]	ᾠὸν ἐκεῖνο ὃ τεκεῖν Λήδαν	ἔχει	λόγος. (ὑφαίνουσι δὲ κατὰ ἔτος
[3, 14]	δὲ ἐς αὐτὴν ὁ Αἰγιναῖος	ἔχει	μοι λόγος. (ἐγγυτάτω δὲ τῶν
[3, 23]	μὲν αἰσίῳ τοῦ ἐμβαλόντος καταδεξάμενον	ἔχει	τὸ ὕδωρ· εἰ δὲ ἀναπέμψαιτο
[3, 17]	ἐστιν· ἡ δὲ πρὸς δυσμὰς	ἔχει	τῶν στοῶν ἀετούς τε δύο
[3, 14]	μάχεσθαι καθέστηκε, κύκλῳ μὲν εὔριπος	περιέχει	κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ νῆσον
[3, 23]	τὸ πέλαγος κατὰ τὴν πόλιν	ἀνέχει	καλουμένη Μινῴα· καὶ ὁ μὲν
[3, 20]	τοῦ Ταυγέτου Ταλετὸν ὑπὲρ Βρυσεῶν	ἀνέχει.	ταύτην Ἡλίου καλοῦσιν ἱερὰν καὶ
[3, 21]	Λαγκίᾳ. (Πελλάνας δὲ ἑκατὸν στάδια	ἀπέχει	Βελεμίνα καλουμένη· τῆς δὲ χώρας
[3, 26]	βασιλέως Αὐγούστου τῆς Μεσσηνίας ἀποτεμομένου.	ἀπέχει	δὲ Καρδαμύλη θαλάσσης μὲν ὀκτὼ
[3, 14]	κενὸς Βρασίδᾳ τῷ Τέλλιδος πεποίηται·	ἀπέχει	δὲ οὐ πολὺ τοῦ τάφου
[3, 24]	ὄρει τῷ Ταυγέτῳ τὰς πηγάς,	ἀπέχει	δὲ τῆς πόλεως σταδίους οὐ
[3, 24]	παντοδαπῆς. ~Ἐπιδαύρου δὲ σταδίους ἑκατὸν	ἀπέχει	Ζάραξ, ἄλλως μὲν εὐλίμενον χωρίον,
[3, 26]	νομίζουσιν. (Πέφνου δὲ στάδια εἴκοσιν	ἀπέχει	Λεῦκτρα. ἐφ' ὅτῳ μὲν δή
[3, 22]	Σαράπιδός τε καὶ Ἴσιδος. ἐρείπια	ἀπέχει	μὲν Βοιῶν οὐ πλέον ἢ
[3, 21]	λέγοντες ἐξ ἀνθρώπου. (Γύθιον δὲ	ἀπέχει	μὲν σταδίους τριάκοντα Αἰγιῶν, ἐπὶ
[3, 25]	σφισίν ἐστι Ναία. Τευθρώνης δὲ	ἀπέχει	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίους ἐς
[3, 25]	τοῦ ποταμοῦ δὲ σταδίους τεσσαράκοντα	ἀπέχει	Πύρριχος ἐν μεσογαίᾳ. τὸ δὲ
[3, 26]	ὡς ἐς μεσόγαιαν ἄνω τριάκοντα	ἀπέχει	σταδίους Ἀλαγονία, καὶ τὸ πόλισμα
[3, 22]	πεποίηται. ~Γυθίου δὲ τρεῖς μάλιστα	ἀπέχει	σταδίους ἀργὸς λίθος· Ὀρέστην λέγουσι
[3, 26]	ἐστὶν ἡ Πασιφάη. (Θαλαμῶν δὲ	ἀπέχει	σταδίους εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνος ἐπὶ
[3, 22]	πρὸς θαλάσσῃ, πόλις Ἀσωπὸς Ἀκριῶν	ἀπέχει	σταδίους ἑξήκοντα. ἐν αὐτῇ δὲ
[3, 22]	Μενελάου καὶ οὗτος κυβερνήτης ἦν.	(ἐσέχει	δὲ μετὰ τὴν ἄκραν Βοιατικὸς
[3, 5]	καὶ τοὺς ὑπὸ τῷ Ἁλιαρτίων	τείχει	πεσόντας ἀνείλετο. τοῦτο Λακεδαιμονίοις μὲν
[3, 14]	ἃ τοῖς Ἀγιάδαις πεποίηται στήλην	ὄψει,	γεγραμμέναι δέ εἰσιν ἃς Χίονις
[3, 23]	σφισιν ὁμοῦ τῶν ὀνειράτων τῇ	ὄψει	καὶ ἀπὸ τοῦ σημείου τοῦ
[3, 15]	πέδαις, Ἀθηναίων δὲ τὴν Νίκην	αὐτόθι	ἀεὶ μενεῖν οὐκ ὄντων πτερῶν.
[3, 17]	ἄξια. (ἔστι δὲ καὶ ἕτερον	αὐτόθι	Ἀθηνᾶς Ἐργάνης ἱερόν. ἐς δὲ
[3, 26]	τοῦτο ἐν Ἐλευθερολάκωσι· θέας δὲ	αὐτόθι	ἄξια Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν
[3, 22]	πόλις ἐστὶν Ἀκρίαι· θέας δὲ	αὐτόθι	ἄξια Μητρὸς θεῶν ναὸς καὶ
[3, 23]	μετεώρῳ μὲν ᾤκισται, θέας δὲ	αὐτόθι	ἄξια τὸ μὲν Ἀφροδίτης ἐστὶν
[3, 22]	στάδια ἑκατὸν ἀφέστηκεν. ἱερόν ἐστιν	αὐτόθι	ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν ἁπάντων καὶ
[3, 20]	καλοῦσιν ἱερὰν καὶ ἄλλα τε	αὐτόθι	Ἡλίῳ θύουσι καὶ ἵππους· τὸ
[3, 21]	ἐκ Σπάρτης. θέας δὲ ἄξια	αὐτόθι	ἰδὼν Ἀσκληπιοῦ τε οἶδα ἱερὸν
[3, 5]	Πελοποννησίοις πᾶσιν αἰδέσιμον καὶ τοῖς	αὐτόθι	ἱκετεύουσιν ἀσφάλειαν μάλιστα παρείχετο· ἐδήλωσαν
[3, 23]	τοῦ κατὰ τὸν δράκοντα ἔδοξεν	αὐτόθι	καταμείναντας οἰκῆσαι. καὶ ἔνθα ὁ
[3, 26]	θαῦμά ἐστι καὶ οἱ μύρμηκες	αὐτόθι	λευκότερον ἢ ὡς μυρμήκων τὸ
[3, 21]	μάλιστα ἐς κάλλος. θεῶν δὲ	αὐτόθι	πρὸ μὲν τῆς κώμης Διὸς
[3, 7]	ἐς Τεγέαν. καὶ ὁ μὲν	αὐτόθι	τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν ἱκέτευε,
[3, 24]	πεδίον Διονύσου κῆπον. (ἱερὰ δὲ	αὐτόθι	τὸ μέν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ, τὸ
[3, 10]	σφίσιν ὁμόρων· καὶ ἀπέθανέ τε	αὐτόθι	ὑπὸ τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῦ
[3, 22]	τῇ Βοιατῶν ἀγορᾷ ἐστι καὶ	ἑτέρωθι	Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός τε καὶ
[3, 21]	ἀγάλματα, πλησίον δὲ αὐτῶν Διόνυσος.	ἑτέρωθι	δὲ Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ ἱερὸν
[3, 1]	καὶ δι' ἥντινα αἰτίαν ἀπεχώρησεν,	ἑτέρωθι	δηλώσω· Μύλητος δὲ τελευτήσαντος παρέλαβεν
[3, 24]	μοι τὰ ἐς τὸν Κλεώνυμον	ἑτέρωθί	ἐστιν εἰρημένα. ἐν Ζάρακι δὲ
[3, 26]	Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦς	ἑτέρωθι.	(πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδρας τῆς
[3, 10]	Λεωνίδου μάχῃ νικήσαντες. (ἐν δὲ	Θόρνακι	ἐς γὰρ τοῦτον ἀφίξῃ προιών
[3, 24]	Κλεώνυμον ἑτέρωθί ἐστιν εἰρημένα. ἐν	Ζάρακι	δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, πρὸς
[3, 19]	Ῥόδον ἀφικέσθαι Πολυξοῖ τῇ Τληπολέμου	γυναικὶ	ἔχουσαν ἐπιτηδείως· (εἶναι γὰρ καὶ
[3, 16]	ἢ ἀξίωμα, τότε ἤδη τῇ	γυναικὶ	τὸ ξόανον γίνεται βαρὺ καὶ
[3, 5]	ἀλλήλους. ὁ δὲ οὔτε τῷ	κήρυκι	ἐσπείσατο καὶ προιὼν ὁμοῦ τῇ
[3, 18]	βασιλεύοντος Λακεδαιμονίων ἐποίησε, τάδε μὲν	παρίημι,	τὸν θρόνον δὲ εἶδόν τε
[3, 1]	ἴσον. ἑκατέραν οὖν τὴν οἰκίαν	ἐπέξειμι	αὐτῶν ἰδίως καὶ οὐκ ἀμφοτέρας
[3, 2]	τοῖσδε τοῖς ἔπεσι· τῇσι δ'	ἐνὶ	Κνωσσός, μεγάλη πόλις, ἔνθα τε
[3, 22]	τοῦ τείχους τοῦ πρὸς τῷ	λιμένι.	(ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω Γερόνθραι
[3, 16]	Λακεδαιμονίων τριήρεσιν ἐπ' Ἀρτεμισίῳ καὶ	Σαλαμῖνι	ναυμαχήσαντος πρὸς Μήδους, πλησίον δὲ
[3, 4]	Ὀργάδος θεῶν τε τῶν ἐν	Ἐλευσῖνι	ἱερᾶς, καὶ ταύτης τεμεῖν φασιν
[3, 4]	οὔ ποτε θεῶν τῶν ἐν	Ἐλευσῖνι	ὄντων ἐξεγένετο ἱλάσασθαι τὸ μήνιμα
[3, 9]	Σάρδεις, αὐτίκα ἐπενόει τρόπον ᾧ	τινι	ἀναγκάσει Λακεδαιμονίους τὴν ἐκ τῆς
[3, 25]	Ἀρίονα καὶ τὰ ἐπὶ τῷ	δελφῖνι	Ἡρόδοτος εἶπεν ἀκοὴν ἐν τῇ
[3, 26]	ἀνθρώποις νόσων ἰάματα παρὰ τῷ	Μαχάονι	ἔστιν εὑρέσθαι. καὶ Ῥόδον μὲν
[3, 19]	καὶ χεῖρες, τὸ λοιπὸν χαλκῷ	κίονί	ἐστιν εἰκασμένον. ἔχει δὲ ἐπὶ
[3, 11]	σημαίνεσθαι, τοῦ Πολυδώρου σημαίνονται τῇ	εἰκόνι.	(ἔστι δὲ καὶ Ἑρμῆς Ἀγοραῖος
[3, 6]	περιῆλθεν ἡ ἀρχή, καὶ ὑπὸ	ἡγεμόνι	τούτῳ Βοιωτοῖς ἐναντία ἠγωνίσαντο ἐν
[3, 7]	ἔτεσιν οὐ πολλοῖς ὕστερον ὑπὸ	ἡγεμόνι	Χαρίλλῳ γίνεται καὶ ἡ Σπαρτιατῶν
[3, 3]	Ἑλλάδα ὄνομα, Πολέμαρχος οἰκίας ἐν	Λακεδαίμονι	ἀνὴρ οὐκ ἀδόξου, θρασύτερος δὲ
[3, 1]	δὲ Κρεσφόντην ἔσχεν ἄρχοντας· ἐν	Λακεδαίμονι	δὲ ὄντων διδύμων τῶν Ἀριστοδήμου
[3, 20]	κατοικίσαι καὶ αὐτὸν Ὀδυσσέα ἐν	Λακεδαίμονι,	διαμαρτάνων δὲ ἐκείνου δεύτερα τὴν
[3, 7]	ἥντινα παρθένον μὲν τῶν ἐν	Λακεδαίμονι	εἶναί φασιν αἰσχίστην, γυναικῶν δὲ
[3, 4]	ἠνείχετο ὑπακούειν Κλεομένει μένων ἐν	Λακεδαίμονι	ἐς ἀποικίαν στέλλεται· Κλεομένης δὲ
[3, 7]	τῶν Ἀλευαδῶν. (ὑπαγόμενος δὲ ἐν	Λακεδαίμονι	ἐς δίκην ἔφυγεν ἐθελοντὴς ἐς
[3, 14]	Κολοφωνίων θυσία καὶ τῶν ἐν	Λακεδαίμονι	ἐφήβων καθεστήκασιν. (ἐπὶ δὲ τῇ
[3, 7]	ἄλλα ὢν οὐκ ἀδύνατος ἐν	Λακεδαίμονι	καὶ ἐφορεύων ἐν τῷ τότε
[3, 16]	μοι καὶ τάδε, τὴν ἐν	Λακεδαίμονι	Ὀρθίαν τὸ ἐκ τῶν βαρβάρων
[3, 18]	ἐκείνῳ τε ἔσοιτο καὶ τῇ	Λακεδαίμονι	πολέμου πρὸς Ἀφυταίους παυσαμένοις· καὶ
[3, 24]	ἱερόν. μετασχόντας μὲν οὖν οἶδα	Ἰάσονι	τοῦ στόλου τοὺς Τυνδάρεω παῖδας·
[3, 25]	ὕστερον Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν καὶ	κυνὶ	τἄλλα εἰκάζοντες κεφαλὰς τρεῖς φασιν
[3, 14]	σὺν τῇ ἀσπίδι δρόμον ἐπὶ	ἀγῶνι	λήγοντι οὐ συνέβαινεν εἶναί πω.
[3, 15]	ἐκ μαντεύματος τὸν Ἱπποσθένην ἅτε	Ποσειδῶνι	τιμὰς νέμοντες. τοῦ ναοῦ δὲ
[3, 4]	Ἰλίῳ πόλεμον καὶ Μιλτιάδης τὸ	Μαραθῶνι	ἔργον. ἀλλὰ γὰρ τὸ Λεωνίδου
[3, 10]	ὃν Κροῖσος ὁ Λυδὸς τῷ	Ἀπόλλωνι	ἔπεμψε τῷ Πυθαεῖ, τούτῳ ἐς
[3, 10]	ἀπελθόντας τὰ καθεστηκότα τῷ τε	Ἀπόλλωνι	καὶ Ὑακίνθῳ δρᾶσαι. ταύτην τὴν
[3, 11]	οἱ ἔφηβοι χοροὺς ἱστᾶσι τῷ	Ἀπόλλωνι.	τούτων δὲ οὐ πόρρω Γῆς
[3, 16]	κατὰ ἔτος αἱ γυναῖκες τῷ	Ἀπόλλωνι	χιτῶνα τῷ ἐν Ἀμύκλαις, καὶ
[3, 18]	καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ	Χίρωνι,	ὃς καὶ διδάξαι λέγεται· Κέφαλος
[3, 16]	δὴ λόγῳ κατέλιπεν ἂν ἐν	Βραυρῶνι	Ἰφιγένεια τὸ ἄγαλμα; ἢ πῶς,
[3, 7]	ἡσυχίᾳ καὶ πολέμων οὖσιν ἐκτός.	(Ἀρίστωνι	δὲ τῷ Ἀγησικλέους ἀγαγομένῳ γυναῖκα
[3, 7]	Ἑλένης γενέσθαι, ταύτην ἀγαγομένῳ τῷ	Ἀρίστωνι	ἐγένετο υἱὸς Δημάρατος ἐν μόνοις
[3, 8]	Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας δὲ ὕστερον	γυναιξὶ	καὶ ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς
[3, 4]	δὲ ἡμάρτανε τῆς ἐλπίδος καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι περὶ τῆς ἐλευθερίας ἐμαχέσαντο
[3, 2]	περιοικίδων ἠνδραποδίσαντο Αἴγυν, ὑποπτεύσαντες ὡς	οἱ	Αἰγῦται φρονοῦσι τὰ Ἀρκάδων. Χαρίλαος
[3, 18]	τιμῶσιν Ἄμμωνα οὐδὲν ἧσσον ἢ	οἱ	Ἀμμώνιοι Λιβύων. (τὰ δὲ ἐς
[3, 19]	καὶ ἄγαλμα· τὴν δὲ Ἀλεξάνδραν	οἱ	Ἀμυκλαιεῖς Κασσάνδραν τὴν Πριάμου φασὶν
[3, 5]	ἤγαγε τὸν στρατόν, πέμπουσι κήρυκα	οἱ	Ἀργεῖοι σπεισόμενον πρὸς Ἀγησίπολίν σφισι
[3, 4]	συμμάχων στρατιάν. ὡς δὲ ἐπεξῆλθον	οἱ	Ἀργεῖοι σὺν ὅπλοις, ὁ Κλεομένης
[3, 4]	Λεωνίδου παρῆλθον ἐς τὴν Ἑλλάδα	οἱ	βάρβαροι. (Παυσανίας δὲ ὁ Κλεομβρότου
[3, 4]	ἐν τῇ μάχῃ καὶ ἀπώλοντο	οἱ	βάρβαροι, τὴν γυναῖκα ὁ Παυσανίας
[3, 9]	νικήσας συμμαχικόν. ὡς δὲ ἐτράποντο	οἱ	Βοιωτοί, καταφεύγουσιν ἄνδρες ἐξ αὐτῶν
[3, 25]	ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί	οἱ	βούλοιτο. (ἔστι δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ
[3, 19]	τραῦμα τὸ ἐς τὴν κοτύλην	οἱ	γενόμενον ἐν τῇ πρὸς Ἱπποκόωντα
[3, 6]	Ἀρεὺς ὁ Ἀκροτάτου. δικάζουσιν οὖν	οἱ	γέροντες Ἀρεῖ τῷ Ἀκροτάτου καὶ
[3, 13]	δὲ τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα λέγουσιν,	οἱ	δὲ Ἄβαριν ἀφικόμενον ἐξ Ὑπερβορέων.
[3, 24]	δὲ ἀπέχουσι πλοῦν σταδίων διακοσίων.	οἱ	δὲ ἄνθρωποι λέγουσιν ἐνταῦθα, οὐδέσιν
[3, 17]	λέγουσιν, ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος,	οἱ	δὲ αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι
[3, 11]	Ἀρκάδων πάντων πλὴν Μαντινέων ἀντιτεταγμένων·	οἱ	δὲ Διπαιεῖς ἐν τῇ Μαιναλίᾳ
[3, 25]	φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως,	οἱ	δὲ εἶναι θεὸν Πύρριχον τῶν
[3, 14]	Ἡρακλέους, ᾧ θύουσιν οἱ Σφαιρεῖς·	οἱ	δέ εἰσιν ἐκ τῶν ἐφήβων
[3, 12]	ἀργὸν τὸν ἄργυρον καὶ χρυσόν·	(οἱ	δὲ ἐς τὴν Ἰνδικὴν ἐσπλέοντες
[3, 9]	Ἀργείων Πολυάνθης τε καὶ Τιμόλαος.	(οἱ	δὲ ἐς τὸ φανερὸν τοῦ
[3, 26]	Νέστορα οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν,	οἱ	δὲ ἐς τοῦτο ἐλθεῖν φεύγοντα
[3, 8]	τὴν Ἠλείαν καὶ τότε ἐσβαλοῦντες·	οἱ	δὲ Ἠλεῖοι καὶ Θρασυδαῖος κεκακωμένοι
[3, 1]	αὐτὸν ἀνῄει Κάδμον τὸ γένος,	οἱ	δὲ ἦσαν ἀπόγονοι Μεμβλιάρου· Μεμβλίαρον
[3, 12]	δὲ Παρθενοπαίου τοῦ Μελανίωνος ἀδελφόν,	οἱ	δὲ παῖδα εἶναι λέγουσιν. (ἑτέρα
[3, 9]	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐργάσασθαι Λακεδαιμονίοις.	οἱ	δὲ τῶν χρημάτων μεταλαβόντες Ἀργείων
[3, 25]	εἶδος ὥσπερ ἐπὶ τῇ Χιμαίρᾳ·	οἱ	δὲ ὕστερον Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν
[3, 23]	μὲν ὑπολαβὸν ἀπενέγκῃ τὸ πῦρ,	οἱ	δὲ χαίρουσιν ὡς ἐπὶ πεφηνότι
[3, 2]	τῆς Πυθίας διδαχθέντα ὑπὲρ αὐτῶν,	οἱ	δὲ ὡς Κρητικὰ ὄντα νόμιμα
[3, 23]	ἐρημώσας τὴν Δῆλον, λοχήσαντες ναυσὶν	οἱ	διαπεφευγότες τῶν ἐμπόρων καταδύουσι, Μιθριδάτην
[3, 16]	Φορμίων Σπαρτιάτης. παρὰ τοῦτον ἀφίκοντο	οἱ	Διόσκουροι ξένοις ἀνδράσιν ἐοικότες· ἥκειν
[3, 22]	καὶ οὐ πόλεως. γενέσθαι δέ	οἱ	δοκῶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τῶν
[3, 12]	Τροπαίου Διὸς τὸ ἱερὸν ἐποίησαν	οἱ	Δωριεῖς πολέμῳ τούς τε ἄλλους
[3, 19]	Ψίλακα ἐπονομάζοντες· ψίλα γὰρ καλοῦσιν	οἱ	Δωριεῖς τὰ πτερά, ἀνθρώπους δὲ
[3, 2]	ἄδοξα ἐπιδειξαμένους. δηλοῦσι δὲ καὶ	οἱ	Δωριεῖς τρόπαιον ἐπὶ τοῖς Ἀμυκλαιεῦσιν
[3, 11]	εἱλώτων· ἀπέστησαν δὲ οὐχ ἅπαντες	οἱ	εἵλωτες, ἀλλὰ τὸ Μεσσηνιακὸν ἀπὸ
[3, 16]	Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν καὶ Κυνοσουρεῖς καὶ	οἱ>	ἐκ Μεσόας τε καὶ Πιτάνης
[3, 9]	πολέμου παρασχόντες τὴν ἀρχὴν ἐγένοντο	οἱ	ἐξ Ἀμφίσσης Λοκροί. τοῖς γὰρ
[3, 8]	τὸν Λεωτυχίδην. ἀφίκοντο δὲ καὶ	οἱ	ἐξ Ἡραίας Ἀρκάδες καὶ ἦσαν
[3, 10]	τὸν ἀγῶνα ἔθηκαν τῶν Ἰσθμίων	οἱ	ἐπὶ λακωνισμῷ φεύγοντες Κορίνθιοι< (δὲ
[3, 14]	δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας	οἱ	ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους· ὁποτέρων δ'
[3, 20]	δὲ αὐτῷ Διοσκούρων ναός· καὶ	οἱ	ἔφηβοι τῷ Ἐνυαλίῳ θύουσιν ἐνταῦθα.
[3, 11]	Λακεδαιμονίοις εἰσίν ἐν ταύταις οὖν	οἱ	ἔφηβοι χοροὺς ἱστᾶσι τῷ Ἀπόλλωνι.
[3, 6]	ὁ θυμὸς ᾤδει, καὶ αὐτὸν	οἱ	ἔφοροι καὶ ἄλλοις γέρασι ψυχαγωγοῦντες
[3, 5]	μάχην, ὑπάγουσιν αὐτὸν ἐς κρίσιν	οἱ	ἐχθροί. βασιλεῖ δὲ τῷ Λακεδαιμονίων
[3, 26]	δὲ ἐνταῦθα τοὺς Διοσκούρους φασὶν	οἱ	Θαλαμᾶται. τοῦτο μὲν δὴ καὶ
[3, 18]	γάμον τὸν Ἁρμονίας δῶρα κομίζουσιν	οἱ	θεοί. καὶ Ἀχιλλέως μονομαχία πρὸς
[3, 9]	Θρᾴκην ἀφίκετο ἐς Θεσσαλίαν, ἐνταῦθα	οἱ	Θεσσαλοὶ χάριτι τῇ ἐς Θηβαίους
[3, 9]	κατὰ γῆν προσεῖχεν ἐρρωμένως. (καί	οἱ	θεῶν τις ἐβάσκηνε μὴ ἀγαγεῖν
[3, 1]	καί οἱ καὶ νῦν ἔτι	οἱ	Θηραῖοι κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν ὡς
[3, 4]	τῷ ἄλσει καιομένῳ συγκατεκαύθησαν (αὖθις)	οἱ	ἱκέται. (ἐστράτευσε δὲ καὶ ἐπὶ
[3, 16]	μὲν γὰρ Ἀστράβακος καὶ Ἀλώπεκος	οἱ	Ἴρβου τοῦ Ἀμφισθένους τοῦ Ἀμφικλέους
[3, 23]	αὑτοῦ καταστῆναι, τῆς τε ἀρχῆς	οἱ	καθῃρημένης καὶ ἐλαυνόμενον πανταχόθεν ὑπὸ
[3, 1]	ἀφ' ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα καί	οἱ	καὶ νῦν ἔτι οἱ Θηραῖοι
[3, 18]	χωρίον Λακεδαιμονίων ἀμυνάντων μὴ προσαπολέσθαι	οἱ	καὶ τὸν λειπόμενον ὀφθαλμόν, οὕτω
[3, 24]	ναός ἐστι Δικτύννης Ἀρτέμιδος, καί	οἱ	κατὰ ἔτος ἕκαστον ἑορτὴν ἄγουσι.
[3, 8]	τὸν παῖδα ἔσχε Λεωτυχίδην, καί	οἱ	κατά τινα οὐκ ἀγαθὸν δαίμονα
[3, 7]	τοὺς Ἀλευάδας ἐς Θεσσαλίαν· καί	οἱ	καταστρέψασθαι Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν ἅτε
[3, 24]	ὅτι δὲ Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν	οἱ	Κόλχοι, παρὰ Λακεδαιμονίων ἀκούσας γράφω.
[3, 23]	αὐτὸ καὶ ἐν Αἴτνῃ δηλοῦσιν	οἱ	κρατῆρες· καὶ γὰρ χρυσοῦ ἐς
[3, 2]	ὄντα νόμιμα ἐπαγάγοιτο. τούτους δὲ	οἱ	Κρῆτες τοὺς νόμους τεθῆναί σφισιν
[3, 14]	ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ δὲ	οἱ	Κροτανοὶ Πιτανατῶν μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ δὲ
[3, 2]	ἐς τὴν γῆν. λέγονται δὲ	οἱ	Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι τὸ ἀνέκαθεν εἶναι,
[3, 15]	τοῦ Ἱπποκόωντος τὴν οἰκίαν, ἐνταῦθά	οἱ	κύων ἐπεφέρετο οἰκουρός. ὁ δὲ
[3, 22]	ἐς Πελοπόννησον, ἐποίησαν ἀναστάτους Δωριεῖς	οἱ	Λακεδαίμονα ἔχοντες, ἀναστήσαντες δὲ Γερονθρῶν
[3, 11]	ἐς Κύπρον, τὰς δὲ ἄλλας	οἱ	Λακεδαιμόνιοι καὶ αὐτὰς καὶ τοὺς
[3, 6]	Πατρόκλῳ στόλος, ἐξίασι δὲ καὶ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι πανδημεί, τὸν βασιλέα ἡγεῖσθαί
[3, 17]	Χαλκιοίκου Μουσῶν ἱδρύσαντο ἱερόν, ὅτι	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὰς ἐξόδους ἐπὶ τὰς
[3, 7]	Σπαρτιατῶν ἐπὶ Τεγεάτας ἔξοδος, ὅτε	οἱ	Λακεδαιμόνιοι Τεγεάτας αἱρήσειν ἤλπισαν καὶ
[3, 6]	ἤδη γέρων· τούτῳ δὴ διδόασιν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὴν ἀρχὴν. τῷ δὲ
[3, 12]	ἀπ' αὐτοῦ πλάσαι. ἐνταῦθα ἐκρέμασαν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὴν Τιμοθέου τοῦ Μιλησίου
[3, 4]	οἱ μὲν ἐς τὸ χρηστήριον	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὸ ἐν Δελφοῖς, ὥσπερ
[3, 11]	λόγος αὐτίκα ἐπέξεισι. τότε δὲ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τοὺς ἀποστάντας ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους
[3, 18]	Κρήτην φαίνεται καὶ οὐχ ὡς	οἱ	Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐπεὶ μηδὲ γενέσθαι
[3, 16]	εὑρόντες αὐτίκα παρεφρόνησαν· τοῦτο δὲ	οἱ	Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν καὶ Κυνοσουρεῖς καὶ
[3, 11]	συνέδριον Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τῆς πολιτείας,	οἱ	λοιποὶ δέ εἰσιν ἄρχοντες· τοῖς
[3, 9]	ἐδῄωσαν τὴν χώραν. (ἐπηγάγοντο οὖν	οἱ	Λοκροὶ συμμάχους Θηβαίους καὶ τὴν
[3, 19]	ὡς ἔλαβεν αὐτὴν ὑποχείριον, ἐπιπέμψαι	οἱ	λουμένῃ θεραπαίνας Ἐρινύσιν ἴσα> ἐσκευασμένας·
[3, 22]	ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα· ποιῆσαι δὲ	οἱ	Μάγνητες αὐτὸ Βροτέαν λέγουσι τὸν
[3, 16]	κοῦφον ὑπὸ σμικρότητος, ἢν δὲ	οἱ	(μαστιγοῦντές ποτε ὑποφειδόμενοι παίωσι κατὰ
[3, 10]	τε καὶ Ἀθηναῖοί σφισιν ἤμυνον,	οἱ	μὲν ἀρχαίαν δή τινα ἐκ
[3, 1]	ἢ Δωριέας κατελθεῖν ἐς Πελοπόννησον.	οἱ	μὲν δὴ ἀποσεμνύνοντες τὰ ἐς
[3, 4]	παῖδα εἶναι φήσας. τότε δὲ	οἱ	μὲν ἐς τὸ χρηστήριον οἱ
[3, 5]	ἐξαιτῆσαι θελήσαντες. (Παυσανίου δὲ φυγόντος	οἱ	μὲν παῖδες Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος
[3, 2]	βασιλείας· θεῖναι δὲ αὐτὸν λέγουσιν	οἱ	μὲν παρὰ τῆς Πυθίας διδαχθέντα
[3, 26]	ἐν ταύτῃ τῇ πόλει Νέστορα	οἱ	μὲν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ δὲ
[3, 3]	ἐκτὸς Πελοποννήσου πάσης ἀφίστανται Λακεδαιμονίων	οἱ	Μεσσήνιοι. καὶ χρόνον μὲν ἀντέσχον
[3, 26]	οἱ τῇ κεφαλῇ στέφανος, ὃν	οἱ	Μεσσήνιοι κίφος καλοῦσι τῇ ἐπιχωρίῳ
[3, 3]	ἐπὶ τοῦ πολέμου συμβάντα, ὃν	οἱ	Μεσσήνιοι Λακεδαιμονίων ἀποστάντες ἐπολέμησαν, οὔ
[3, 26]	χρῶμα φαίνουσι. τὴν δὲ χώραν	οἱ	Μεσσήνιοι ταύτην αὑτῶν φασιν εἶναι
[3, 26]	ἱδρυμένον εὑρέθη Διὸς Ἰθωμάτα. τοῦτο	οἱ	Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον εἶναί σφισι
[3, 26]	ἀπὸ Λευκίππου τοῦ Περιήρους, ὡς	οἱ	Μεσσήνιοί φασι, τούτου μοι δοκοῦσιν
[3, 26]	τε δὴ θαῦμά ἐστι καὶ	οἱ	μύρμηκες αὐτόθι λευκότερον ἢ ὡς
[3, 7]	βουλῇ ἦλθεν οἰκέτης ἀπαγγέλλων τετέχθαι	οἱ	παῖδα. Ἀρίστων δὲ ἐπῶν τῶν
[3, 17]	ἤρξατο· ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου δεύτερα	οἱ	παῖδες ἐξεργάσασθαι τὸ οἰκοδόμημα ἤθελον,
[3, 15]	κύνα· ἐπεκθέουσιν οὖν τοῦ Ἱπποκόωντος	οἱ	παῖδες καὶ ῥοπάλοις τύπτοντες κατεργάζονται
[3, 1]	ἐν τῇ Λακωνικῇ. γενομένων δέ	οἱ	παίδων Ὑάκινθον μὲν νεώτατον ὄντα
[3, 15]	δὲ ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς τιμωρίας	οἱ	παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς.
[3, 16]	ἔφη δώσειν· θυγάτηρ γὰρ ἔτυχέν	οἱ	παρθένος ἔχουσα ἐν αὐτῷ δίαιταν.
[3, 25]	οὐκ ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι δὲ	οἱ	περὶ τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες. (ἔστι
[3, 19]	Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ	οἱ	πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν πρὸς Στησίχορον
[3, 24]	ἐς τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν	οἱ	πολλοί. Βρασιᾶται δὲ καὶ τάδε
[3, 2]	ἡμῶν, καθέξειν ἔμελλεν· ὁ δέ	οἱ	πρόγονος Πενθίλος Λέσβον τὴν ὑπὲρ
[3, 11]	ἐς πλέον ἢ ὁ> πατήρ	οἱ	προελθόντι· τὸ δὲ ὄνομα ἦν
[3, 15]	αἶγας θῦσαι πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ	οἱ	πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας
[3, 10]	ἐς ἔπαινον τίθεμαι, τοσοῦτον δέ	οἱ	πρόσεστιν ἐς ἔπαινον· Δελφῶν γὰρ
[3, 3]	εἶναι νομισθέντος εἴτε καὶ κρύφα	οἱ	προσήκοντες θάπτουσιν αὐτόν. (ἐπὶ μὲν
[3, 1]	μαντεῖον, παρὰ δὲ Ἡρακλέους ἐντυχόντος	οἱ	πρότερον πύθοιτο ὡς ἐς Πελοπόννησον
[3, 3]	δύο ἅμα ᾤκησε. τὴν γάρ	οἱ	πρότερον συνοικοῦσαν ἀρίστην τὰ ἄλλα
[3, 22]	ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐνταῦθα ἔφη συγγενέσθαι	οἱ	πρῶτον. κατὰ δὲ τὴν νῆσον
[3, 25]	ἐς θάλασσαν ποταμός, ὄνομα δέ	οἱ	Σκύρας, ὅτι κατὰ τοῦτον ἀνώνυμον
[3, 26]	καθὰ δὴ καὶ Λακεδαιμονίων νομίζουσιν	οἱ	Σπάρτην ἔχοντες. ἐπὶ δὲ τῆς
[3, 8]	νίκας ἐστὶν αὐτῆς. (δοκοῦσι δὲ	οἱ	Σπαρτιᾶταί μοι ποίησιν καὶ ἔπαινον
[3, 15]	λαθὼν ἀπεχώρησεν· ὕστερον δὲ ἐξεγένετό	οἱ	στρατεύσαντι ἐς Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν
[3, 4]	Ἀθηναίου χάριτι ἀνδρὸς Ἰσαγόρου τυραννίδα	οἱ	συγκατεργασόμενος Ἀθηνῶν. ὡς δὲ ἡμάρτανε
[3, 18]	ἐπὶ τῷ θρόνῳ πεποίηται, Μάγνητες	οἱ	συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον. (ὑπελθόντι
[3, 14]	ἄγαλμα ἀρχαῖον Ἡρακλέους, ᾧ θύουσιν	οἱ	Σφαιρεῖς· οἱ δέ εἰσιν ἐκ
[3, 16]	δίδυμοι καὶ ἐπὶ τούτῳ σφᾶς	οἱ	(τ' Ἀριστοδήμου παῖδες ἅτε ὄντες
[3, 3]	γῇ Λακεδαιμονίων ἐγένοντο οἰκέται πλὴν	οἱ	τὰ ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ πολίσματα
[3, 22]	παλαιότατον δὲ τοῦτο εἶναί φασιν	οἱ	τὰς Ἀκρίας ἔχοντες, ὁπόσα τῆς
[3, 11]	ἐς τοσοῦτο τιμῆς προήχασιν ὥστε	οἱ	τὰς ἀρχὰς ἔχοντες, ὁπόσα δεῖ
[3, 26]	φασι, τούτου μοι δοκοῦσιν ἕνεκα	οἱ	ταύτῃ θεῶν μάλιστα Ἀσκληπιὸν τιμᾶν,
[3, 24]	τὸν Λᾶν οἰκιστὴν εἶναι λέγουσιν	οἱ	ταύτῃ, καὶ ἀποθανεῖν φασιν ὑπὸ
[3, 25]	ἔστι Τευθρώνη· τὸν δὲ οἰκιστὴν	οἱ	ταύτῃ Τεύθραντα Ἀθηναῖον ὄντα ἀποφαίνουσι,
[3, 19]	νομιζόμενον μνῆμα. θεῶν δὲ σέβουσιν	οἱ	ταύτῃ τόν τε Ἀμυκλαῖον καὶ
[3, 21]	νίκην ἐκομίζετο, καὶ συμβάσης ἐνταῦθά	οἱ	τελευτῆς ὁ τάφος ἐστὶν ὑπὲρ
[3, 26]	χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν· ἐπίκειται δέ	οἱ	τῇ κεφαλῇ στέφανος, ὃν οἱ
[3, 20]	Διὸς Μεσσαπέως τέμενος· γενέσθαι δέ	οἱ	τὴν ἐπίκλησιν ἀπὸ ἀνδρὸς λέγουσιν
[3, 15]	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί	οἱ	τὴν θεόν· αἶγας δὲ αὐτὸν
[3, 2]	ἐπιτροπευθῆναι παῖδα ὄντα· Λεωβώτην δέ	οἱ	τίθεται τὸ ὄνομα καὶ οὐ
[3, 16]	ὥστε ἀμφισβητοῦσι μὲν Καππάδοκες καὶ	οἱ	τὸν Εὔξεινον οἰκοῦντες τὸ ἄγαλμα
[3, 11]	νίκης συνίησι τοῦ χρησμοῦ, διδόναι	οἱ	τὸν θεὸν μαντευομένῳ πέντε ἀγῶνας
[3, 5]	μετὰ δὲ τὴν μάχην αὐτίκα	οἱ	τὸν στρατὸν ἀπάγειν οἴκαδε ἤρεσε
[3, 1]	τότε ὀνομαζομένην Καλλίστην, τοὺς ἀπογόνους	οἱ	τοῦ Μεμβλιάρου παραχωρήσεσθαι τῆς βασιλείας
[3, 18]	παρὰ Ἀμυκλαίῳ καλουμένην. οὗτοι δὲ	οἱ	τρίποδες μεγέθει τε ὑπὲρ τοὺς
[3, 18]	ἅρμα κάπρον καὶ λέοντα καὶ	οἱ	Τρῶες ἐπιφέροντες χοὰς Ἕκτορι. ~τοῦ
[3, 1]	τὴν ἀρχὴν· ἐβασίλευσαν δὲ καὶ	οἱ	Τυνδάρεω παῖδες καὶ Μενέλαος ὁ
[3, 18]	πέρασιν ἐφ' ἵππων ἑκατέρωθέν εἰσιν	οἱ	Τυνδάρεω παῖδες· καὶ σφίγγες τέ
[3, 13]	δεξιᾷ Πλευρῶνος ἡρῷον. γεγόνασι δὲ	οἱ	Τυνδάρεω παῖδες τὰ πρὸς μητρὸς
[3, 15]	περὶ τοῖς ποσί· περιθεῖναι δέ	οἱ	Τυνδάρεων τὰς πέδας φασὶν ἀφομοιοῦντα
[3, 12]	καλοῦσιν Ἑλλήνιον, ἐστὶν εἰρημένον ὡς	οἱ	τῶν Ἑλλήνων Ξέρξην διαβαίνοντα ἐς
[3, 6]	ὤνατο οὐδέν· νῦν δὲ ἐπιβαλόντων	οἱ	φυγὴν τῶν πολιτῶν ἀφίκετο ἐς
[3, 9]	ἄγοντες· ἐνέβαλον δὲ πανδημεὶ καὶ	οἱ	Φωκεῖς ἐς τὴν Λοκρίδα καὶ
[3, 10]	ἐς ἔδαφος τὴν πόλιν ἐτόλμων	οἱ	Φωκεῖς· ταῦτα οὖν μὴ παθεῖν
[3, 9]	ἐς δὲ τὴν Λακεδαίμονα ἐλθόντες	οἱ	Φωκεῖς τοῖς Θηβαίοις ἐπέκειντο καὶ
[3, 20]	Ὅμηρος ἐμνημόνευκεν ἐν καταλόγῳ Λακεδαιμονίων·	οἵ	τ' ἄρ' Ἀμύκλας εἶχον Ἕλος
[3, 5]	διενοεῖτο ὡς μάχης ἄρξων. ἐνταῦθα	οἵ	τε Θηβαῖοι (τὰ) ἐναντία ἐτάσσοντο
[3, 5]	ἀσφάλειαν μάλιστα παρείχετο· ἐδήλωσαν δὲ	οἵ	τε Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν καὶ
[3, 5]	δὲ τῷ Λακεδαιμονίων δικαστήριον ἐκάθιζον	οἵ	τε ὀνομαζόμενοι γέροντες, ὀκτὼ καὶ
[3, 23]	πανταχόθεν ὑπὸ Ῥωμαίων· εἰσὶ δὲ	οἵ	φασιν αὐτὸν παρά του τῶν
[3, 12]	πολέμῳ τούς τε ἄλλους Ἀχαιούς,	οἳ	γῆν τὴν Λακωνικὴν τηνικαῦτα εἶχον,
[3, 24]	καὶ ἀπὸ τῶν Μακεδόνων τρόπαιον,	οἳ	μοῖρα τῆς Φιλίππου στρατιᾶς ἦσαν,
[3, 12]	ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν κηρύκων,	οἳ	παρὰ βασιλέως Δαρείου γῆν τε
[3, 9]	ἐπιτηδείως καὶ ἐγεγόνει τῶν δικαστῶν,	οἳ	Πλαταιεῦσιν ἁλόντος τοῦ τείχους ἀποθανεῖν
[3, 14]	στήλη πατρόθεν τὰ ὀνόματα ἔχουσα	οἳ	πρὸς Μήδους τὸν ἐν Θερμοπύλαις
[3, 25]	τῶν καλουμένων (Κουρήτων· εἰσὶ δὲ	οἳ	Σιληνὸν ἐκ Μαλέας ἐλθόντα ἐνταῦθα
[3, 22]	ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί γε,	οἳ	τὰ πρὸς Βορρᾶν νέμονται τοῦ
[3, 20]	κατώρυξεν ἐνταῦθα. κίονες δὲ ἑπτὰ	(οἳ)	τοῦ μνήματος τούτου διέχουσιν οὐ
[3, 11]	τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι.	(ναοὶ	δέ εἰσιν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[3, 14]	τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ	ἔφηβοι	συμβάλλουσι μαχουμένους· ὁποτέρων δ' ἂν
[3, 20]	αὐτῷ Διοσκούρων ναός· καὶ οἱ	ἔφηβοι	τῷ Ἐνυαλίῳ θύουσιν ἐνταῦθα. τούτου
[3, 11]	εἰσίν ἐν ταύταις οὖν οἱ	ἔφηβοι	χοροὺς ἱστᾶσι τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων
[3, 25]	δὲ Ἑλλήνων τινὲς ὡς Ἡρακλῆς	ἀναγάγοι	ταύτῃ τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα,
[3, 3]	καὶ χρόνον μὲν ἀντέσχον πολεμοῦντες·	ὑπόσπονδοι	δὲ ὡς ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν ἐκ
[3, 2]	καταπλαγέντες ἀπελθεῖν ἐκ Πελοποννήσου συγχωροῦνται	ὑπόσπονδοι·	τοὺς δὲ Ἀμυκλαιεῖς οὐκ ἐξ
[3, 14]	ταὐτὰ καὶ εἰ νῆσον θάλασσα,	ἔφοδοι	δὲ ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι. γεφυρῶν
[3, 18]	τὸν Ἁρμονίας δῶρα κομίζουσιν οἱ	θεοί.	καὶ Ἀχιλλέως μονομαχία πρὸς Μέμνονα
[3, 5]	μὲν παῖδες Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος	νέοι	παντάπασιν ἔτι ἦσαν, Ἀριστόδημος δὲ
[3, 8]	ἐφόρων εἰπεῖν ὡς οὐχ αὑτοῦ	νομίζοι	Λεωτυχίδην. ἐπέλαβε μέντοι καὶ Ἆγιν
[3, 21]	μὲν πέτρα συνεχὴς οὐ διήκουσα,	λίθοι	δὲ ὀρύσσονται σχῆμα τοῖς ποταμίοις
[3, 8]	βλάστῃ χωλὴ βασιλεία. δηρὸν γὰρ	μόχθοι	σε κατασχήσουσιν ἄελπτοι φθερσιβρότου τ'
[3, 3]	ἐς τοῦ Μηριόνου τὸν ὀιστόν.	βεβαιοῖ	δὲ καὶ ἄλλως μοι τὸν
[3, 9]	τείχους ἀποθανεῖν τοὺς ἐγκαταληφθέντας ἔγνωσαν.	Θηβαῖοι	μὲν οὖν κατὰ τὰ αὐτὰ
[3, 9]	τὴν Πριάμου. θύοντος δὲ αὐτοῦ	Θηβαῖοι	σὺν ὅπλοις ἐπελθόντες τῶν τε
[3, 5]	μάχης ἄρξων. ἐνταῦθα οἵ τε	Θηβαῖοι	(τὰ) ἐναντία ἐτάσσοντο καὶ Θρασύβουλος
[3, 15]	ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς τιμωρίας οἱ	παλαιοὶ	τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς. ἔστι
[3, 4]	τοῦ βίου φασὶν εὑρέσθαι τοιοῦτον,	Ἀθηναῖοι	δὲ ὅτι ἐδῄωσε τὴν Ὀργάδα,
[3, 9]	ὕβριν ἐς τὴν Ἀγησιλάου θυσίαν.	(Ἀθηναῖοι	δὲ τὴν διάνοιαν τῶν Λακεδαιμονίων
[3, 10]	τὴν μοῖραν ἐπιθέμενοι καθ' ὁδὸν	Ἀθηναῖοι	καὶ Ἰφικράτης διέφθειραν· (Ἀγησίλαος δὲ
[3, 4]	ἡμάρτανε τῆς ἐλπίδος καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	περὶ τῆς ἐλευθερίας ἐμαχέσαντο ἐρρωμένως,
[3, 16]	λέγειν μᾶλλόν τι δοκοῦσιν ἢ	Ἀθηναῖοι.	ποίῳ γὰρ δὴ λόγῳ κατέλιπεν
[3, 10]	κοινοῦ λόγου Λακεδαιμόνιοί τε καὶ	Ἀθηναῖοί	σφισιν ἤμυνον, οἱ μὲν ἀρχαίαν
[3, 16]	τὸ ἄγαλμα; ἢ πῶς, ἡνίκα	Ἀθηναῖοι	τὴν χώραν ἐκλιπεῖν παρεσκευάζοντο, οὐκ
[3, 7]	ἐκάκωσε τῆς χώρας· μετασχόντες δὲ	Ἀσιναῖοι	Λακεδαιμονίοις τοῦ ἔργου δίκην μετ'
[3, 1]	οἱ καὶ νῦν ἔτι οἱ	Θηραῖοι	κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν ὡς οἰκιστῇ·
[3, 16]	τῆς στρατιᾶς διέφθειραν τὸ πολὺ	Ἐγεσταῖοι.	(Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ Λυκούργῳ τῷ
[3, 18]	θεὸν σέβειν προήγαγεν ἐς πλέον,	Ἀφυταῖοι	δὲ τιμῶσιν Ἄμμωνα οὐδὲν ἧσσον
[3, 10]	καθὰ καὶ πρότερον ἔγραψα, ἠνδραποδίσαντο	Ἀχαιοὶ	Λακεδαιμονίους καὶ τὸν βασιλέα Κλεομένην
[3, 26]	ἐξ Οἰτύλου μῆκος τῆς ὁδοῦ	στάδιοι	περὶ τοὺς ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ
[3, 19]	καὶ Ἑλένην ἐνταῦθα ταφῆναι λέγουσιν.	Ῥόδιοι	δὲ οὐχ ὁμολογοῦντες Λακεδαιμονίοις φασὶν
[3, 4]	ἅπαν κόπτων τε καὶ λυμαινόμενος.	Ἀργεῖοι	μὲν δὴ τοῖς ἱκέταις τοῦ
[3, 5]	τὸν στρατόν, πέμπουσι κήρυκα οἱ	Ἀργεῖοι	σπεισόμενον πρὸς Ἀγησίπολίν σφισι πατρῴους
[3, 4]	στρατιάν. ὡς δὲ ἐπεξῆλθον οἱ	Ἀργεῖοι	σὺν ὅπλοις, ὁ Κλεομένης ἐνίκα
[3, 2]	γῆν. λέγονται δὲ οἱ Κυνουρεῖς	Ἀργεῖοι	τὸ ἀνέκαθεν εἶναι, καὶ οἰκιστήν
[3, 5]	ἔτι πρότερον τούτου Λεωτυχίδην καὶ	Ἀργεῖοι	Χρυσίδα, καθεζομένους ἐνταῦθα ἱκέτας, οὐδὲ
[3, 8]	καὶ τότε ἐσβαλοῦντες· οἱ δὲ	Ἠλεῖοι	καὶ Θρασυδαῖος κεκακωμένοι γὰρ ἐς
[3, 12]	τείχους, Δικτύννης ἐστὶν ἱερὸν καὶ	βασίλειοι	τάφοι τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν· παρὰ
[3, 10]	Ἰσθμίων οἱ ἐπὶ λακωνισμῷ φεύγοντες	Κορίνθιοι<	(δὲ ἐν τῇ πόλει τότε
[3, 9]	ἐκτὸς Ἰσθμοῦ, συμμαχεῖν σφισιν ἐπαγγέλλων.	(Κορίνθιοι	μὲν οὖν, καίπερ ἐς τὰ
[3, 4]	καταφεύγουσιν ὡς ἐτράποντο ὅσον τε	πεντακισχίλιοι	τῶν Ἀργείων ἐς τὸ ἄλσος.
[3, 9]	καίπερ τὰ πρότερα εὐεργέτην ὄντα	ζημιοῖ	θανάτῳ, Τιθραύστην δὲ κατέπεμψεν ἐπὶ
[3, 3]	Πελοποννήσου πάσης ἀφίστανται Λακεδαιμονίων οἱ	Μεσσήνιοι.	καὶ χρόνον μὲν ἀντέσχον πολεμοῦντες·
[3, 26]	τῇ κεφαλῇ στέφανος, ὃν οἱ	Μεσσήνιοι	κίφος καλοῦσι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ.
[3, 3]	τοῦ πολέμου συμβάντα, ὃν οἱ	Μεσσήνιοι	Λακεδαιμονίων ἀποστάντες ἐπολέμησαν, οὔ μοι
[3, 26]	φαίνουσι. τὴν δὲ χώραν οἱ	Μεσσήνιοι	ταύτην αὑτῶν φασιν εἶναι τὸ
[3, 3]	δὴ Εὐρυκράτους τοῦ Πολυδώρου βασιλεύοντος	Μεσσήνιοί	τε ἠνείχοντο ὑπήκοοι Λακεδαιμονίων ὄντες
[3, 3]	αὐτὰς Λακεδαιμόνιοί τε αἰτίας καὶ	Μεσσήνιοι	τοῦ πολέμου. (τὰ οὖν λεγόμενα
[3, 26]	εὑρέθη Διὸς Ἰθωμάτα. τοῦτο οἱ	Μεσσήνιοί	φασι μαρτύριον εἶναί σφισι τὰ
[3, 26]	Λευκίππου τοῦ Περιήρους, ὡς οἱ	Μεσσήνιοί	φασι, τούτου μοι δοκοῦσιν ἕνεκα
[3, 7]	ἐκδέχεται τὴν ἀρχήν· ἐπὶ τούτου	Μεσσήνιοι	φεύγουσιν ἐκ Πελοποννήσου, πολέμῳ τὸ
[3, 9]	Δαρείου καὶ ἐπὶ Ἀθήνας στρατόν.	Λακεδαιμόνιοι	δὲ ἀγασθέντες τὸ ἐς τὰ
[3, 17]	τε ἀπέδωκε καὶ τῷ θεῷ.	Λακεδαιμόνιοι	δὲ ἐκτελοῦντες πρόσταγμα ἐκ Δελφῶν
[3, 17]	Σκηνώματι ὀνομαζομένῳ γυναικός ἐστιν εἰκών,	Λακεδαιμόνιοι	δὲ Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν εἶναι· νίκην
[3, 16]	στρατιᾶς διέφθειραν τὸ πολὺ Ἐγεσταῖοι.	(Λακεδαιμόνιοι	δὲ καὶ Λυκούργῳ τῷ θεμένῳ
[3, 8]	ἔτρεπεν οὐ γνήσιον ὄντα Ἄγιδος.	Λακεδαιμόνιοι	δέ, καίπερ ἐπὶ σφίσιν ὄν,
[3, 11]	μαντευομένῳ πέντε ἀγῶνας πολέμῳ κρατῆσαι.	(Λακεδαιμόνιοι	δὲ οὐ γὰρ εἶχον ἀνηκόως
[3, 9]	δὲ ὑπὲρ ὧν ἐγκαλοῦσι διακρίνεσθαι·	Λακεδαιμόνιοι	δὲ πρὸς ὀργὴν ἀποπέμπουσι τὴν
[3, 10]	ἐκ τῶν Φωκέων μνημονεύοντες εὐεργεσίαν,	Λακεδαιμόνιοι	δὲ προφάσει μὲν καὶ οὗτοι
[3, 10]	τὴν πορείαν ἐπέλαβεν ἡ μοῖρα·	Λακεδαιμόνιοι	δέ, ὡς ἐκομίσθη σφίσιν ὁ
[3, 14]	Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου. (καλοῦσι δὲ	Λακεδαιμόνιοι	Δρόμον, ἔνθα τοῖς νέοις καὶ
[3, 3]	Κλεόμβροτον. (ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης,	Λακεδαιμόνιοι	Δωριέα καὶ γνώμην Κλεομένους καὶ
[3, 6]	οὐ πολλοῖς κατάγουσί τε αὐτὸν	Λακεδαιμόνιοι	καὶ αὖθις βασιλέα ἐποιήσαντο. (Κλεομένει
[3, 11]	Κύπρον, τὰς δὲ ἄλλας οἱ	Λακεδαιμόνιοι	καὶ αὐτὰς καὶ τοὺς ἄνδρας
[3, 8]	ἔτι ἀφιέναι τὰς ἑαυτῶν, οὕτω	Λακεδαιμόνιοι	καὶ ὁ βασιλεὺς Ἆγις ἐσβάλλουσιν
[3, 8]	οὓς ὤμοσαν Ἀθηναίοις ἐν κοινῷ	Λακεδαιμόνιοι,	κατὰ σφᾶς δὲ αὐτοὶ καὶ
[3, 16]	ἐκκλέπτουσιν· ἐς δὲ τὴν σφετέραν	Λακεδαιμόνιοι	κομισθῆναί φασιν Ὀρέστου καὶ ἐνταῦθα
[3, 20]	Ἐλευσινίας ἐστὶν ἱερόν· ἐνταῦθα Ἡρακλέα	Λακεδαιμόνιοι	κρυφθῆναί φασιν ὑπὸ Ἀσκληπιοῦ τὸ
[3, 1]	πρὸς ἑσπέρας. ὡς δὲ αὐτοὶ	Λακεδαιμόνιοι	λέγουσι, Λέλεξ αὐτόχθων ὢν ἐβασίλευσε
[3, 18]	Ἄμμωνος· φαίνονται δὲ ἀπ' ἀρχῆς	Λακεδαιμόνιοι	μάλιστα Ἑλλήνων χρώμενοι τῷ ἐν
[3, 6]	καὶ ναύτας Μακεδόσιν ἐπιέναι πεζῇ.	Λακεδαιμόνιοι	μὲν δὴ παρακινδυνεύειν ὥρμηντο Ἀθηναίων
[3, 8]	τρίτῳ δὲ ἔτει τοῦ πολέμου	Λακεδαιμόνιοι	μὲν καὶ Ἆγις παρεσκευάζοντο ὡς
[3, 14]	ἀπορρήτῳ φυλάσσουσι· Δήμητρα δὲ Χθονίαν	Λακεδαιμόνιοι	μὲν σέβειν φασὶ παραδόντος σφίσιν
[3, 6]	στόλος, ἐξίασι δὲ καὶ οἱ	Λακεδαιμόνιοι	πανδημεί, τὸν βασιλέα ἡγεῖσθαί σφισιν
[3, 2]	ὁ Τηλέκλου τὴν ἀρχήν· καὶ	Λακεδαιμόνιοι	πέμπουσιν ἐς Κρήτην Χαρμίδαν τὸν
[3, 2]	Κυνουρέας τοὺς ἐν (τῇ) ἡλικίᾳ	Λακεδαιμόνιοι	ποιοῦσιν ἀναστάτους, αἰτίαν ἐπενεγκόντες ὡς
[3, 2]	παῖς ἐγένετο Ἀρχέλαος. ἐπὶ τούτου	Λακεδαιμόνιοι	πολέμῳ κρατήσαντες πόλιν τῶν περιοικίδων
[3, 17]	λάφυρα. προαπολιπόντων δὲ καὶ τούτων,	Λακεδαιμόνιοι	πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τόν τε
[3, 3]	δευτέρου Λέων. ἐπὶ τούτων βασιλευόντων	Λακεδαιμόνιοι	προσέπταιον ἐν τῷ πρὸς Τεγεάτας
[3, 17]	Μουσῶν ἱδρύσαντο ἱερόν, ὅτι οἱ	Λακεδαιμόνιοι	τὰς ἐξόδους ἐπὶ τὰς μάχας
[3, 3]	λέγουσι δὲ οὐ τὰς αὐτὰς	Λακεδαιμόνιοί	τε αἰτίας καὶ Μεσσήνιοι τοῦ
[3, 10]	χρήμασιν, ἀπὸ δὲ κοινοῦ λόγου	Λακεδαιμόνιοί	τε καὶ Ἀθηναῖοί σφισιν ἤμυνον,
[3, 7]	ἐπὶ Τεγεάτας ἔξοδος, ὅτε οἱ	Λακεδαιμόνιοι	Τεγεάτας αἱρήσειν ἤλπισαν καὶ ἀποτεμεῖσθαι
[3, 6]	γέρων· τούτῳ δὴ διδόασιν οἱ	Λακεδαιμόνιοι	τὴν ἀρχὴν. τῷ δὲ Λεωνίδᾳ
[3, 3]	καὶ ἀποικίαν τε ἐς Ἰταλίαν	Λακεδαιμόνιοι	τὴν ἐς Κρότωνα ἔστειλαν καὶ
[3, 12]	αὐτοῦ πλάσαι. ἐνταῦθα ἐκρέμασαν οἱ	Λακεδαιμόνιοι	τὴν Τιμοθέου τοῦ Μιλησίου κιθάραν,
[3, 4]	μὲν ἐς τὸ χρηστήριον οἱ	Λακεδαιμόνιοι	τὸ ἐν Δελφοῖς, ὥσπερ καὶ
[3, 5]	παρείχετο· ἐδήλωσαν δὲ οἵ τε	Λακεδαιμόνιοι	τὸν Παυσανίαν καὶ ἔτι πρότερον
[3, 2]	ἀπὸ τοῦ Πατρέως τούτου, συνεπελάβοντο	Λακεδαιμόνιοι	τοῦ οἰκισμοῦ. συνήραντο δὲ καὶ
[3, 11]	αὐτίκα ἐπέξεισι. τότε δὲ οἱ	Λακεδαιμόνιοι	τοὺς ἀποστάντας ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους εἴασαν
[3, 2]	ἦν Τήλεκλος· ἐπὶ τούτου πόλεις	Λακεδαιμόνιοι	τῶν περιοικίδων πολέμῳ κρατήσαντες ἐξεῖλον
[3, 18]	φαίνεται καὶ οὐχ ὡς οἱ	Λακεδαιμόνιοί	φασιν, ἐπεὶ μηδὲ γενέσθαι δοκῶ
[3, 1]	ἠνάγκασεν ἀποχωρῆσαι δείσαντα, ὡς μὲν	Λακεδαιμόνιοί	φασιν, ἐς Πελλάναν, Μεσσηνίων δέ
[3, 18]	Ἄμμωνα οὐδὲν ἧσσον ἢ οἱ	Ἀμμώνιοι	Λιβύων. (τὰ δὲ ἐς τὴν
[3, 14]	μὴ Κολοφωνίους· θύουσι γὰρ καὶ	Κολοφώνιοι	μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα. νυκτεριναὶ
[3, 14]	τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί τέ εἰσιν	Ἀφετήριοι	καὶ ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνος·
[3, 24]	οὐδέσιν ὁμολογοῦντες Ἑλλήνων, ὡς Σεμέλη	τέκοι	τὸν παῖδα ἐκ Διὸς καὶ
[3, 21]	Διόσκουροι δὲ ἐπὶ τῇ λιθοτομίᾳ	χαλκοῖ.	(μετὰ δὲ Κροκέας ἀποτραπεῖσιν ἐς
[3, 24]	τὴν θάλασσαν, καὶ ἐπ' αὐτῇ	χαλκοῖ	ποδιαίων ἑστήκασιν οὐ μείζονες, πίλους
[3, 18]	οὖν ἐστιν εἰκὼν καὶ τρίποδες	χαλκοῖ·	τοὺς δὲ ἀρχαιοτέρους δεκάτην τοῦ
[3, 7]	ἀνὰ πᾶν ἔτος καὶ ὁπότε	ἐσβάλοι	διὰ πάσης ἐπεξῄει φθείρων καὶ
[3, 9]	ἀφίκετο ἐς Θεσσαλίαν, ἐνταῦθα οἱ	Θεσσαλοὶ	χάριτι τῇ ἐς Θηβαίους τοῦ
[3, 17]	συνήρμοσταί τε πρὸς ἄλληλα καὶ	ἧλοι	συνέχουσιν αὐτὰ μὴ διαλυθῆναι. (καὶ)
[3, 25]	τὸν Σιληνὸν ἐν τῇ Μαλέᾳ	δηλοῖ	καὶ τάδε ἐξ ᾄσματος Πινδάρου
[3, 11]	κιόνων Πέρσαι λίθου λευκοῦ καὶ	ἄλλοι	καὶ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου. πεποίηται
[3, 8]	ἀφιέναι καὶ ὅσοι τῶν περιοίκων	ἄλλοι	σφίσιν ἦσαν ὑπήκοοι. ἀποκριναμένων δὲ
[3, 5]	καὶ πρὸ τοῦ τείχους ταξαμένων	ἄλλοι	τε ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος
[3, 24]	τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ	πολλοί.	Βρασιᾶται δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν,
[3, 4]	μὲν δὴ πόλεμοι καὶ Ἑλλήνων	πολλοὶ	καὶ ἐς ἀλλήλους βαρβάρων, εὐαρίθμητοι
[3, 23]	ὕδατος πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι	πολλοί.	περιπλεύσαντι δὲ τὴν ἄκραν τῆς
[3, 20]	πρῶτοί τε ἐγένοντο οὗτοι Λακεδαιμονίων	δοῦλοι	τοῦ κοινοῦ καὶ εἵλωτες ἐκλήθησαν
[3, 26]	ὡς οἱ Μεσσήνιοί φασι, τούτου	μοι	δοκοῦσιν ἕνεκα οἱ ταύτῃ θεῶν
[3, 16]	Ὀρέστου καὶ ἐνταῦθα βασιλεύοντος. καί	μοι	εἰκότα λέγειν μᾶλλόν τι δοκοῦσιν
[3, 19]	Ἄρεως τροφὸν Θηρώ· δοκεῖν δέ	μοι	Θηρίτας οὐ διὰ τὴν τροφὸν
[3, 3]	ὁμοίως χαλκᾶ ἦν πάντα, μαρτυρεῖ	μοι	καὶ Ὁμήρου τῶν ἐπῶν τὰ>
[3, 10]	τὸν Ἄγιδος ὡς ἔσχεν, ἤδη	μοι	καὶ τάδε ἡ Σικυωνία γραφὴ
[3, 11]	τῶν ἀρχαίων εἱλώτων ἀποσχισθέντες· καί	μοι	καὶ τάδε ὁ λόγος αὐτίκα
[3, 16]	ἐφ' ἡμῶν ἔχουσι. (μαρτύρια δέ	μοι	καὶ τάδε, τὴν ἐν Λακεδαίμονι
[3, 6]	Ἄρατον· προσεπελάβετο δὲ ὁ λόγος	μοι	καὶ τρόπον ὅντινα ἐν Αἰγύπτῳ
[3, 21]	ἐστεφανοῦτο δολίχῳ κρατῶν, δοκεῖν δέ	μοι	κάμνων αὐτίκα μετὰ τὴν νίκην
[3, 14]	ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ· καί	μοι	(κἀμοὶ) καὶ τοῦτο ἀποφαίνει τὸν
[3, 3]	Μεσσήνιοι Λακεδαιμονίων ἀποστάντες ἐπολέμησαν, οὔ	μοι	κατὰ καιρὸν ἦν ἐν τῇ
[3, 14]	ἐς αὐτὴν ὁ Αἰγιναῖος ἔχει	μοι	λόγος. (ἐγγυτάτω δὲ τῶν μνημάτων
[3, 8]	αὐτῆς. (δοκοῦσι δὲ οἱ Σπαρτιᾶταί	μοι	ποίησιν καὶ ἔπαινον τὸν ἀπ'
[3, 7]	μέλλει καὶ αὖθις ὁ λόγος	μοι	προσθήσειν προελθόντι ἐς τὴν Μεσσηνίαν
[3, 21]	αὐτὰς ὁ λόγος ἐπέλθῃ δή	μοι,	συντελούσας ἴστω τις ἐς Σπάρτην
[3, 24]	Λακωνικῶν πολισμάτων ἐποίησεν ἀνάστατον· καί	μοι	τὰ ἐς τὸν Κλεώνυμον ἑτέρωθί
[3, 6]	Σπαρτιᾶται βασιλευόμενοι, πρότερον ἔτι ἐδήλωσέ	μοι	τὰ ἐς τὸν Σικυώνιον Ἄρατον·
[3, 3]	ἔσχεν οὗτος πέρας, τοῦ λόγου	μοι	τὰ ἐφεξῆς δηλώσει· τοσοῦτον δὲ
[3, 12]	ταύτην ἐστίν, ὡς ἤδη λέλεκταί	μοι,	τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα, Πολυδώρου ποτὲ
[3, 11]	ὃ δὲ ἐν τῇ συγγραφῇ	μοι	τῇ Ἀτθίδι ἐπανόρθωμα ἐγένετο, μὴ
[3, 3]	ὀιστόν. βεβαιοῖ δὲ καὶ ἄλλως	μοι	τὸν λόγον ἐν Φασήλιδι ἀνακείμενον
[3, 9]	ἐς τὴν Λυσάνδρου τελευτὴν ἐδήλωσέ	μοι	τοῦ λόγου τὰ ἐς Παυσανίαν·
[3, 14]	φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ· καί μοι	(κἀμοὶ)	καὶ τοῦτο ἀποφαίνει τὸν λόγον
[3, 11]	τοῦ λόγου τοῦ ἐς Σπαρτιάτας·	ἐμοὶ	γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἠθέλησεν ὁ
[3, 18]	δὲ λέγουσιν ὀνομάζειν Κναγίαν Ἄρτεμιν·	(ἐμοὶ	δὲ οὗτος ὁ Κναγεὺς ἄλλως
[3, 17]	δὴ μέγιστα καὶ μάλιστα ἦν	ἐμοὶ	δοκεῖν θέας ἄξια. (ἔστι δὲ
[3, 22]	Τρινασοῦ καλουμένης τείχη, φρουρίου ποτὲ	ἐμοὶ	δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως. γενέσθαι
[3, 8]	ἀμφισβήτημα ἐς Δελφούς· αἴτιος δ'	ἐμοὶ	δοκεῖν Λύσανδρος ἐγένετο ὁ Ἀριστοκρίτου
[3, 2]	Μίνω. ᾐνίξατο δὲ καὶ Ὅμηρος	ἐμοὶ	δοκεῖν περὶ τοῦ Μίνω τῆς
[3, 4]	γὰρ τὸ Λεωνίδου κατόρθωμα ὑπερεβάλετο	ἐμοὶ	δοκεῖν τά τε ἀνὰ χρόνον
[3, 10]	οὗτοι φιλίας, κατὰ ἔχθος δὲ	ἐμοὶ	δοκεῖν τὸ Θηβαίων. Θεόπομπος δὲ
[3, 19]	τε Ἀμυκλαῖον καὶ Διόνυσον, ὀρθότατα	ἐμοὶ	δοκεῖν Ψίλακα ἐπονομάζοντες· ψίλα γὰρ
[3, 12]	ὁδοῦ τῆς Ἀφεταίδος. (δοκεῖν δ'	ἐμοὶ	δρόμου Ἰκάριος τὸ ἀγώνισμα ἐποίησε
[3, 4]	ἐς Θερμοπύλας. γεγόνασι μὲν δὴ	πόλεμοι	καὶ Ἑλλήνων πολλοὶ καὶ ἐς
[3, 1]	αὐτοῦ Προκλῆς καὶ Εὐρυσθένης ἐτέθη,	δίδυμοι	δὲ ὄντες διάφοροι τὰ μάλιστα
[3, 16]	αἱ δὲ αὐταί τε ἦσαν	δίδυμοι	καὶ ἐπὶ τούτῳ σφᾶς οἱ
[3, 16]	παῖδες ἅτε ὄντες καὶ αὐτοὶ	δίδυμοι	λαμβάνουσι, θυγατέρες δὲ ἦσαν Θερσάνδρου
[3, 23]	καὶ ἔνθα ὁ δράκων κατέδυ,	βωμοί	τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι
[3, 14]	καὶ συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ	πλάτανοι	πεφύκασιν. αὐτὸ δὲ τὸ χωρίον,
[3, 14]	λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ δὲ οἱ	Κροτανοὶ	Πιτανατῶν μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ
[3, 16]	εἶναι. κόραι δὲ ἱερῶνταί σφισι	παρθένοι,	καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ ταῖς θεαῖς
[3, 10]	χοροὺς δὲ ἐνταῦθα αἱ Λακεδαιμονίων	παρθένοι	κατὰ ἔτος ἱστᾶσι καὶ ἐπιχώριος
[3, 9]	ἐξαίφνης ναοῦ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου,	ποιησάμενοι	πονηρὸν οἰωνὸν καταμένουσιν ἄκοντες. Ἀθηναίοις
[3, 12]	ἀμυνούμενοι, κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον	βουλευσάμενοι	τρόπον ὅντινα ἀνθέξουσιν. ὁ δὲ
[3, 26]	ναῷ θέλουσιν ὀνομάζειν αὐτόν, οἷα	ἐπιστάμενοι	φονέα ὄντα Μαχάονος. ἀνασώσασθαι δὲ
[3, 9]	τὰ αὐτὰ Ἀθηναίοις ἀπείπαντο, οὐ	φάμενοι	βοηθήσειν· Ἀγησίλαος δέ, ὡς αὐτῷ
[3, 12]	τῆς ἀγορᾶς, Ταλθυβίου καὶ οὗτοι	φάμενοι	μνῆμα εἶναι. Ταλθυβίου δὲ τούτου
[3, 21]	Γυθεᾶται Γέροντα, οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ	φάμενοι,	Νηρέα ὄντα εὕρισκον· καί σφισι
[3, 10]	Ὑακίνθῳ δρᾶσαι. ταύτην τὴν μοῖραν	ἐπιθέμενοι	καθ' ὁδὸν Ἀθηναῖοι καὶ Ἰφικράτης
[3, 8]	ἱεροῦ τοῦ Ὀλυμπίασιν ὑπ' αὐτῶν	εἰργόμενοι	μάλιστα ἤχθοντο. ἀποστέλλουσιν οὖν κήρυκα
[3, 16]	ἢν δὲ οἱ (μαστιγοῦντές ποτε	ὑποφειδόμενοι	παίωσι κατὰ ἐφήβου κάλλος ἢ
[3, 9]	μὲν (ἐπὶ σφᾶς) ἐπὶ Θήβας	δεόμενοι	μὴ κινῆσαι, δίκῃ δὲ ὑπὲρ
[3, 5]	Λακεδαιμονίων δικαστήριον ἐκάθιζον οἵ τε	ὀνομαζόμενοι	γέροντες, ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὄντες
[3, 11]	καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ	πειθόμενοι·	τελευταῖον δὲ ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο
[3, 9]	τὴν πρότερόν ποτε οὖσαν εὐδαιμονίαν·	πυνθανόμενοι	δὲ δι' ἀγγέλων ὡς Κόνων
[3, 24]	ἡνίκα ἐς τὴν Λακωνικὴν ἐσέβαλεν,	ἀποτραπόμενοι	δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ
[3, 6]	ὡς ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου Σπαρτιᾶται	βασιλευόμενοι,	πρότερον ἔτι ἐδήλωσέ μοι τὰ
[3, 14]	ἐκ τῶν ἐφήβων ἐς ἄνδρας	ἀρχόμενοι	συντελεῖν. πεποίηται δὲ καὶ γυμνάσια
[3, 18]	τῷ θρόνῳ πεποίηται, Μάγνητες οἱ	συνειργασμένοι	Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον. (ὑπελθόντι δὲ
[3, 9]	δὲ τὴν διάνοιαν τῶν Λακεδαιμονίων	προπεπυσμένοι	πέμπουσιν ἐς Σπάρτην, ὅπλα μὲν
[3, 6]	μνήμης ἐς τοὺς ἔπειτα ἐργάσασθαι	προθυμούμενοι·	(Ἀρεὺς δέ, ὥς σφισι τὰ
[3, 12]	διαβαίνοντα ἐς τὴν Εὐρώπην παρεσκευάζοντο	ἀμυνούμενοι,	κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον βουλευσάμενοι
[3, 8]	οἱ δὲ Ἠλεῖοι καὶ Θρασυδαῖος	κεκακωμένοι	γὰρ ἐς τὸ ἔσχατον ἦσαν
[3, 18]	ἀπ' ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μάλιστα Ἑλλήνων	χρώμενοι	τῷ ἐν Λιβύῃ μαντείῳ. λέγεται
[3, 1]	τὸ γένος, οἱ δὲ ἦσαν	ἀπόγονοι	Μεμβλιάρου· Μεμβλίαρον δὲ ἄνδρα ὄντα
[3, 19]	Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον ἀφικέσθαι	Πολυξοῖ	τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείως·
[3, 8]	τῶν περιοίκων ἄλλοι σφίσιν ἦσαν	ὑπήκοοι.	ἀποκριναμένων δὲ Ἠλείων ὡς ἐπειδὰν
[3, 3]	Πολυδώρου βασιλεύοντος Μεσσήνιοί τε ἠνείχοντο	ὑπήκοοι	Λακεδαιμονίων ὄντες καὶ παρὰ τοῦ
[3, 14]	ἄνδρα τὸν εἰρημένον τρόπον μάχεται·	ἀθρόοι	δέ ἐμπίπτουσι βιαίως καὶ ἐς
[3, 25]	ὕδατος, εἰ τὸ φρέαρ τοῦτο	ἐπιλείποι.	θεῶν δὲ ἐν τῇ γῇ
[3, 11]	Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τῆς πολιτείας, οἱ	λοιποὶ	δέ εἰσιν ἄρχοντες· τοῖς δὲ
[3, 1]	νεώτερος Πολυκάων. Πολυκάων μὲν δὴ	ὅποι	καὶ δι' ἥντινα αἰτίαν ἀπεχώρησεν,
[3, 13]	γεμιζούσῃ τῇ θυγατρὶ ὕδωρ συντυχόντες	κατάσκοποι	τῶν Δωριέων αὐτῇ τε ἀφίκοντο
[3, 24]	πλοῦν σταδίων διακοσίων. οἱ δὲ	ἄνθρωποι	λέγουσιν ἐνταῦθα, οὐδέσιν ὁμολογοῦντες Ἑλλήνων,
[3, 23]	αὐτῷ γλυκέος ὕδατος πηγή· καὶ	ἄνθρωποι	περιοικοῦσι πολλοί. περιπλεύσαντι δὲ τὴν
[3, 4]	παρῆλθον ἐς τὴν Ἑλλάδα οἱ	βάρβαροι.	(Παυσανίας δὲ ὁ Κλεομβρότου βασιλεὺς
[3, 4]	τῇ μάχῃ καὶ ἀπώλοντο οἱ	βάρβαροι,	τὴν γυναῖκα ὁ Παυσανίας ἀπέστειλεν
[3, 3]	ἐπὶ δὲ Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος	ἐπικρατέστεροι	Τεγεατῶν γίνονται τῷ πολέμῳ· γίνονται
[3, 5]	ὑπάγουσιν αὐτὸν ἐς κρίσιν οἱ	ἐχθροί.	βασιλεῖ δὲ τῷ Λακεδαιμονίων δικαστήριον
[3, 19]	πρόσωπον αὐτῷ καὶ πόδες εἰσὶν	ἄκροι	καὶ χεῖρες, τὸ λοιπὸν χαλκῷ
[3, 9]	τὴν χώραν. (ἐπηγάγοντο οὖν οἱ	Λοκροὶ	συμμάχους Θηβαίους καὶ τὴν Φωκίδα
[3, 9]	ἀρχὴν ἐγένοντο οἱ ἐξ Ἀμφίσσης	Λοκροί.	τοῖς γὰρ δὴ Λοκροῖς γῆ
[3, 1]	Εὐρυσθένης ἐτέθη, δίδυμοι δὲ ὄντες	διάφοροι	τὰ μάλιστα ἦσαν. προεληλυθότες δὲ
[3, 11]	τῶν ἐφήβων ἀγῶνας τιθέναι καθέστηκεν,	ἔφοροι	δὲ τά τε ἄλλα διοικοῦσι
[3, 6]	θυμὸς ᾤδει, καὶ αὐτὸν οἱ	ἔφοροι	καὶ ἄλλοις γέρασι ψυχαγωγοῦντες καὶ
[3, 21]	Κροκεάτα λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἕστηκε,	Διόσκουροι	δὲ ἐπὶ τῇ λιθοτομίᾳ χαλκοῖ.
[3, 16]	Σπαρτιάτης. παρὰ τοῦτον ἀφίκοντο οἱ	Διόσκουροι	ξένοις ἀνδράσιν ἐοικότες· ἥκειν δὲ
[3, 14]	δὲ τοῦ Δρόμου τῇ ἀρχῇ	Διόσκουροί	τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον
[3, 16]	Σοῦσα καὶ ὕστερον Σελεύκου δόντος	Σύροι	Λαοδικεῖς ἐφ' ἡμῶν ἔχουσι. (μαρτύρια
[3, 9]	Ἀθηναῖος Κέφαλος καὶ Ἐπικράτης καὶ	ὅσοι	Κορινθίων ἐφρόνουν τὰ Ἀργείων Πολυάνθης
[3, 4]	καὶ Αἰγινητῶν τοὺς δυνατοὺς συνελάμβανεν	ὅσοι	μηδισμοῦ τε αὐτῶν μετέσχον καὶ
[3, 8]	Λεπρεάτας τε αὐτονόμους ἀφιέναι καὶ	ὅσοι	τῶν περιοίκων ἄλλοι σφίσιν ἦσαν
[3, 20]	ἀνοίγειν δὲ αὐτὸ οὐ νομίζουσιν·	ὁπόσοι	δ' ἂν τῶν ἐφήβων ἀγωνιεῖσθαι
[3, 4]	ἔτι πρότερον. (Ξέρξῃ γὰρ βασιλέων,	ὁπόσοι	Μήδοις καὶ Πέρσαις ἐγένοντο ὕστερον,
[3, 4]	αὐτὸ τῷ Κλεομένει συνεληλυθότα, ἐπεί	τοι	καὶ ἰδίᾳ Πρωτεσίλαος ἐν Ἐλαιοῦντι
[3, 6]	τῷ Ἀρίστωνος κατὰ ταὐτὰ ἀπεχώρησεν	ἤτοι	παρὰ τὸν ἐν Μακεδονίᾳ βασιλεύοντα
[3, 4]	πολλοὶ καὶ ἐς ἀλλήλους βαρβάρων,	εὐαρίθμητοι	δὲ ὁπόσους ἀνδρὸς ἑνὸς μάλιστα
[3, 16]	καὶ τοῦτο ἐς τὰς ναῦς;	(καίτοι	διαμεμένηκεν ἔτι καὶ νῦν τηλικοῦτο
[3, 5]	οὕτω τὴν δύναμιν ἀπάξειν ἔμελλε,	καίτοι	Λακεδαιμονίοις μάλιστα Ἑλλήνων ὡσαύτως δὲ
[3, 11]	πένταθλον Ὀλυμπίασιν ἀσκήσας ἀπῆλθεν ἡττηθείς,	καίτοι	τὰ δύο γε ἦν πρῶτος·
[3, 8]	οὐχ αὑτοῦ νομίζοι Λεωτυχίδην. ἐπέλαβε	μέντοι	καὶ Ἆγιν μετάνοια ὕστερον, καὶ
[3, 3]	καὶ ἀξιόλογα ἐς τιμήν. ἔστι	μέντοι	καὶ Πολεμάρχου μνῆμα ἐν Σπάρτῃ,
[3, 23]	διὰ τοῦτο Ἐπιδήλιον ὀνομάζουσι. (τὸ	μέντοι	μήνιμα ἐκ τοῦ θεοῦ διέφυγεν
[3, 8]	δηρὸν γὰρ μόχθοι σε κατασχήσουσιν	ἄελπτοι	φθερσιβρότου τ' ἐπὶ κῦμα κυκωόμενον
[3, 11]	οὐκ ἀξίων ἀφηγήσεως, ὧν (ἃ)	ἕκαστοι	παρὰ σφίσι λέγουσιν, ἀποκρῖναι τὰ
[3, 16]	Ἀριστοδήμου παῖδες ἅτε ὄντες καὶ	αὐτοὶ	δίδυμοι λαμβάνουσι, θυγατέρες δὲ ἦσαν
[3, 8]	κοινῷ Λακεδαιμόνιοι, κατὰ σφᾶς δὲ	αὐτοὶ	καὶ οὐ μετὰ Σπαρτιατῶν τοῦ
[3, 2]	ἐκ τῆς Κυνουριακῆς κακουργοῖεν καὶ	αὐτοὶ	καταδρομὰς ἐκ τοῦ φανεροῦ ποιοῖντο
[3, 1]	τὰ πρὸς ἑσπέρας. ὡς δὲ	αὐτοὶ	Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, Λέλεξ αὐτόχθων ὢν
[3, 8]	Σπάρτης πόλεις ἴδωσιν ἐλευθέρας, οὐδὲ	αὐτοὶ	μελλήσουσιν ἔτι ἀφιέναι τὰς ἑαυτῶν,
[3, 10]	ἐς τὴν Σπάρτην, οὕτω καὶ	αὐτοὶ	μετὰ Ἀργείων τὰ Ἴσθμια ἄγουσιν.
[3, 18]	ὑπὸ τῷ δευτέρῳ, Γιτιάδα καὶ	αὐτοὶ	τέχνη καὶ τὰ ἐπειργασμένα, ὁ
[3, 18]	δὲ Ἀφροδίτην παρὰ Ἀμυκλαίῳ καλουμένην.	οὗτοι	δὲ οἱ τρίποδες μεγέθει τε
[3, 20]	πολιορκίᾳ, καὶ πρῶτοί τε ἐγένοντο	οὗτοι	Λακεδαιμονίων δοῦλοι τοῦ κοινοῦ καὶ
[3, 22]	ἐπ' ἐμοῦ δὲ Ἐλευθερολακώνων καὶ	οὗτοι	μοῖρα ἦσαν. κατὰ μὲν δὴ
[3, 12]	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς, Ταλθυβίου καὶ	οὗτοι	φάμενοι μνῆμα εἶναι. Ταλθυβίου δὲ
[3, 10]	Λακεδαιμόνιοι δὲ προφάσει μὲν καὶ	οὗτοι	φιλίας, κατὰ ἔχθος δὲ ἐμοὶ
[3, 9]	συμμαχικόν. ὡς δὲ ἐτράποντο οἱ	Βοιωτοί,	καταφεύγουσιν ἄνδρες ἐξ αὐτῶν ἐς
[3, 20]	τοῦ κοινοῦ καὶ εἵλωτες ἐκλήθησαν	πρῶτοι,	καθάπερ γε καὶ ἦσαν· τὸ
[3, 20]	δὲ παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ, καὶ	πρῶτοί	τε ἐγένοντο οὗτοι Λακεδαιμονίων δοῦλοι
[3, 14]	χωρίον· κατὰ τοῦτο τῆς πόλεως	τάφοι	τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων εἰσὶ καὶ
[3, 12]	Δικτύννης ἐστὶν ἱερὸν καὶ βασίλειοι	τάφοι	τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν· παρὰ δὲ
[3, 4]	δὲ ὅτι ἐδῄωσε τὴν Ὀργάδα,	Δελφοὶ	δὲ τῶν δώρων ἕνεκα ὧν
[3, 19]	ἄνθος εἰρημένα τάχα μὲν ἂν	ἔχοι	καὶ ἄλλως, δοκείτω δὲ ᾗ
[3, 24]	δὲ Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν οἱ	Κόλχοι,	παρὰ Λακεδαιμονίων ἀκούσας γράφω. τῆς
[3, 14]	δὲ σὺν τῇ ἀσπίδι δρόμον	ἐπὶ	ἀγῶνι λήγοντι οὐ συνέβαινεν εἶναί
[3, 6]	Δημητρίου πεζῷ τε καὶ ναυσὶν	ἐπὶ	Ἀθήνας στρατεύει. τοῖς δὲ Ἀθηναίοις
[3, 9]	ἔτι ἐπὶ Σκύθας Δαρείου καὶ	ἐπὶ	Ἀθήνας στρατόν. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀγασθέντες
[3, 4]	οἱ ἱκέται. (ἐστράτευσε δὲ καὶ	ἐπὶ	Ἀθήνας, τὸ μὲν πρότερον Ἀθηναίοις
[3, 24]	ἐπίκλησιν Δαφναίας. (πρὸς θαλάσσῃ δὲ	ἐπὶ	ἄκρας ναός ἐστι Δικτύννης Ἀρτέμιδος,
[3, 3]	τέως οὐ σχοῦσα ἐν γαστρὶ	ἐπὶ	γεγονότι ἤδη Κλεομένει τίκτει Δωριέα
[3, 14]	εἰ νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ	ἐπὶ	γεφυρῶν εἰσι. γεφυρῶν δὲ ἐφ'
[3, 8]	βασιλεῦσιν οὐδέν ἐστιν ἐς μνήμην.	(ἐπὶ	δὲ Ἄγιδος τοῦ Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος
[3, 3]	πρὸς Τεγεάτας πολέμῳ τὰ πλείονα.	ἐπὶ	δὲ Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος ἐπικρατέστεροι
[3, 3]	Ἀργείων οὐδέν σφισιν ἀπήντησε νεώτερον·	ἐπὶ	δὲ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτους τὸ
[3, 5]	δὴ καὶ δέκα τῶν γερόντων,	ἐπὶ	δὲ αὐτοῖς Ἆγις ὁ τῆς
[3, 3]	τίκτει Δωριέα καὶ αὖθις Λεωνίδαν,	ἐπὶ	δὲ αὐτοῖς Κλεόμβροτον. (ἐπεὶ δὲ
[3, 19]	Δημήτηρ καὶ Κόρη καὶ Πλούτων,	ἐπὶ	δὲ αὐτοῖς Μοῖραί τε καὶ
[3, 13]	ἔστι δὲ καὶ Κάστορος μνῆμα,	ἐπὶ	δὲ αὐτῷ καὶ ἱερὸν πεποίηται·
[3, 15]	πολὺ λόφος ἐστὶν οὐ μέγας,	ἐπὶ	δὲ αὐτῷ ναὸς ἀρχαῖος καὶ
[3, 2]	ταύτης νῆσον εἷλεν ἔτι πρότερον.	(ἐπὶ	δὲ Ἐχεστράτου τοῦ Ἄγιδος βασιλεύοντες
[3, 13]	δὲ ἀρχαῖον καλοῦσιν Ἀφροδίτης Ἥρας·	ἐπὶ	δὲ θυγατρὶ γαμουμένῃ νενομίκασι τὰς
[3, 5]	ἐκ τῆς Ἀργολίδος ἀνέζευξεν ἄκων,	ἐπὶ	δὲ Ὀλυνθίους ἐποιεῖτο αὖθις στρατείαν.
[3, 25]	τε Ἀχίλλειός ἐστι καὶ Ψαμαθοῦς,	ἐπὶ	δὲ τῇ ἄκρᾳ ναὸς εἰκασμένος
[3, 14]	τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἐφήβων καθεστήκασιν.	(ἐπὶ	δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας
[3, 26]	Λακεδαιμονίων νομίζουσιν οἱ Σπάρτην ἔχοντες.	ἐπὶ	δὲ τῆς ἀκροπόλεώς ἐστιν ἱερὸν
[3, 18]	Ἀθηνᾶ διώκοντα ἀποφεύγουσά ἐστιν Ἥφαιστον.	ἐπὶ	δὲ τούτοις Ἡρακλέους πεποίηται (τάξις)
[3, 12]	δὲ ὑπὲρ αὐτὸ ἵδρυται Μαλεάτης.	ἐπὶ	δὲ τῷ πέρατι Ἀφεταίδος, ἐγγύτατα
[3, 25]	καὶ Ἀρίων ὁ κιθαρῳδὸς χαλκοῦς	ἐπὶ	δελφῖνος. τὰ μὲν οὖν ἐς
[3, 19]	τὴν Ἑλένην αἱ γυναῖκες ἀπάγχουσιν	ἐπὶ	δένδρου, καὶ ἐπὶ τούτῳ Ῥοδίοις
[3, 6]	Ἱπποκράτην τε τὸν Ἀρίφρονος στρατηγοῦντα	ἐπὶ	Δηλίῳ καὶ ὕστερον ἐν Θεσσαλίᾳ
[3, 15]	ξόανα τὸν τρόπον ἱδρυμέναι καὶ	ἐπὶ	δόξῃ τοιαύτῃ· (ἐν Σπάρτῃ δὲ
[3, 1]	ἐν τῷ πεδίῳ διώρυγι κατήγαγεν	ἐπὶ	θάλασσαν, ἀπορρυέντος δὲ ἦν γὰν
[3, 21]	πρώτη μὲν καταβᾶσιν ἐξ Αἰγιῶν	ἐπὶ	θάλασσαν Γύθιον, μετὰ δὲ αὐτὴν
[3, 21]	δὲ ἀφθόνους καὶ αὐτὴ πηγάς.	(ἐπὶ	θάλασσαν δὲ ἐς Γύθιον καταβαίνοντί
[3, 9]	ζημιοῖ θανάτῳ, Τιθραύστην δὲ κατέπεμψεν	ἐπὶ	θάλασσαν, (καὶ) φρονῆσαί τε δεινὸν
[3, 20]	παρὰ Ἀμύκλας ἰοῦσιν εὐθεῖαν ὡς	ἐπὶ	θάλασσαν Φᾶρις πόλις ἐν τῇ
[3, 21]	ἀπέχει μὲν σταδίους τριάκοντα Αἰγιῶν,	ἐπὶ	θαλάσσῃ δὲ ᾠκισμένον ἔστιν ἤδη
[3, 25]	αὐτῇ δὲ μέγαρον Δήμητρος καὶ	ἐπὶ	θαλάσσῃ ναός ἐστιν Ἀφροδίτης καὶ
[3, 2]	αὐτῶν. ἀνέστησαν δὲ καὶ Ἕλος	ἐπὶ	θαλάσσῃ πόλισμα Ἀχαιῶν ἐχόντων καὶ
[3, 20]	δὲ ἄλλο δρώμενον ἐνταῦθα οἶδα·	(ἐπὶ	θαλάσσῃ πόλισμα Ἕλος ἦν, οὗ
[3, 26]	ἀπέχει σταδίους εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνος	ἐπὶ	θαλάσσῃ. πρόκειται δὲ νησὶς πέτρας
[3, 9]	παρασκευῇ προεῖχον, τῷ τε σατραπεύοντι	ἐπὶ	θαλάσσῃ τοῦτο οἰκητήριον ἀπεδέδεικτο καθάπερ
[3, 23]	Μαλέας καὶ ἑκατὸν στάδια ἀποσχόντι,	ἐπὶ	θαλάσσῃ χωρίον ἐν ὅροις Βοιατῶν
[3, 22]	ταῦτα τριάκοντα (προελθόντι που σταδίους	ἐπὶ	θαλάσσης πόλις ἐστὶν Ἀκρίαι· θέας
[3, 23]	τεσσαράκοντά ἐστιν. ἐν Κυθήροις δὲ	ἐπὶ	θαλάσσης Σκάνδειά ἐστιν ἐπίνειον, Κύθηρα
[3, 9]	Σπάρτην, ὅπλα μὲν (ἐπὶ σφᾶς)	ἐπὶ	Θήβας δεόμενοι μὴ κινῆσαι, δίκῃ
[3, 5]	οὐ πολὺν χρόνον Λακεδαιμονίων συλλεγόντων	ἐπὶ	Θήβας στρατιάν αἰτία δὲ ἥτις
[3, 12]	λόγων τοὺς Μενελάου χάριτι στρατεύσαντας	ἐπὶ	Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως
[3, 22]	Βορρᾶν νέμονται τοῦ Σιπύλου, τούτοις	ἐπὶ	Κοδδίνου πέτρᾳ Μητρός ἐστι θεῶν
[3, 10]	ἄγουσιν. ἀφίκετο δὲ καὶ αὖθις	ἐπὶ	Κόρινθον στρατιᾷ· καὶ ἐπῄει γὰρ
[3, 8]	σε κατασχήσουσιν ἄελπτοι φθερσιβρότου τ'	ἐπὶ	κῦμα κυκωόμενον πολέμοιο. (τότε οὖν
[3, 10]	ἀγῶνα ἔθηκαν τῶν Ἰσθμίων οἱ	ἐπὶ	λακωνισμῷ φεύγοντες Κορίνθιοι< (δὲ ἐν
[3, 20]	μὲν ἀνάθημα εἶναι, ποιηθῆναι δὲ	ἐπὶ	λόγῳ φασὶ τοιῷδε. ὅτ' ἔδωκεν
[3, 14]	ἕστηκε, Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί φασιν	ἐπὶ	Λυγκεῖ· καί μοι (κἀμοὶ) καὶ
[3, 6]	ἀναρρῖψαι. τοῖς δὲ Ἀθηναίοις ἀντισχοῦσιν	ἐπὶ	μακρότατον ἐποιήσατο Ἀντίγονος εἰρήνην, ἐφ'
[3, 1]	τὰ μάλιστα ἦσαν. προεληλυθότες δὲ	ἐπὶ	μέγα ἀπεχθείας ὅμως ἐν κοινῷ
[3, 17]	Περσεῖ δ' ἐς Λιβύην καὶ	ἐπὶ	Μέδουσαν ὡρμημένῳ διδοῦσαι νύμφαι δῶρά
[3, 23]	Ἰνοῦς ἐμβάλλουσιν ἀλφίτων μάζας. ταύτας	ἐπὶ	μὲν αἰσίῳ τοῦ ἐμβαλόντος καταδεξάμενον
[3, 3]	κρύφα οἱ προσήκοντες θάπτουσιν αὐτόν.	(ἐπὶ	μὲν δὴ Εὐρυκράτους τοῦ Πολυδώρου
[3, 7]	(Εὐρυπῶντος δὲ υἱὸς γίνεται Πρύτανις.	ἐπὶ	μὲν δὴ Πρυτάνιδος τοῦ Εὐρυπῶντος
[3, 24]	ἄγαλμα ἀρχαῖον. (τῶν δὲ ὀρῶν	ἐπὶ	μὲν τοῦ Ἰλίου Διονύσου τέ
[3, 23]	ἀπέχουσα οὐ πολὺ ἀπὸ θαλάσσης	ἐπὶ	μετεώρῳ μὲν ᾤκισται, θέας δὲ
[3, 7]	τῷ ἱερῷ τῆς Λιμνάδος συμβάντα	ἐπὶ	Νικάνδρου γίνεται βασιλεύοντος. ἐσέβαλε δὲ
[3, 25]	λιμένος πεντήκοντά ἐστι καὶ ἑκατὸν	ἐπὶ	Οἴτυλον· ὁ δὲ ἥρως ἀφ'
[3, 6]	τῷ πατρὶ ὀμόσαι παῖδα ὄντα	ἐπὶ	ὀλέθρῳ τῆς Σπάρτης. (ἐπαύσθη τε
[3, 19]	τῆς νήσου τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην	ἐπὶ	ὀρφανῷ παιδί. ταύτην τὴν Πολυξώ
[3, 1]	τὰ δὲ λοιπὰ διειστήκει σφίσιν	ἐπὶ	παντὶ τὰ βουλεύματα. (οὐ μὴν
[3, 18]	καὶ ὃν Ἄκαστος ἔθηκεν ἀγῶνα	ἐπὶ	πατρὶ καὶ τὰ ἐς Μενέλαον
[3, 17]	καὶ δαίμονα τιμῶσιν Ἐπιδώτην, τὸ	ἐπὶ	Παυσανίᾳ τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα ἀποτρέπειν
[3, 23]	πῦρ, οἱ δὲ χαίρουσιν ὡς	ἐπὶ	πεφηνότι ἀγαθῷ, ἀπωσαμένου δὲ τὰ
[3, 21]	ἀπὸ τῆς ἐς Γύθιον εὐθείας	ἐπὶ	πόλισμα ἥξεις Αἰγίας· Ὅμηρον δὲ
[3, 2]	ἐπιδρομῆς ἐκβάλλουσιν, ἀλλὰ ἀντισχόντας τε	ἐπὶ	πολὺ τῷ πολέμῳ καὶ ἔργα
[3, 7]	βασιλέα Δαρεῖον ἐλθόντος ἐς Πέρσας	ἐπὶ	πολὺν ἐν τῇ Ἀσίᾳ χρόνον
[3, 6]	τῆς μάχης. μάλιστα δέ πως	ἐπὶ	πταίσμασιν ἐθέλει μεγάλοις προαφαιρεῖσθαι τὸν
[3, 16]	τότε ἤλαυνεν Ἡρακλῆς, διανηξαμένας δὲ	ἐπὶ	Σικελίαν κατὰ τὸν ἔλαιον τὸν
[3, 9]	τὸν Ξέρξου καὶ πρότερον ἔτι	ἐπὶ	Σκύθας Δαρείου καὶ ἐπὶ Ἀθήνας
[3, 18]	ἄξια ἀνὴρ (γὰρ) πένταθλός ἐστιν	ἐπὶ	στήλης ὄνομα Αἴνητος· τούτῳ νικήσαντι
[3, 9]	πέμπουσιν ἐς Σπάρτην, ὅπλα μὲν	(ἐπὶ	σφᾶς) ἐπὶ Θήβας δεόμενοι μὴ
[3, 8]	ὄντα Ἄγιδος. Λακεδαιμόνιοι δέ, καίπερ	ἐπὶ	σφίσιν ὄν, οὐκ ἐπανήγαγον τὸ
[3, 21]	τε καὶ Λᾶς καὶ Πύρριχος,	ἐπὶ	Ταινάρῳ δὲ Καινήπολις Οἴτυλός τε
[3, 25]	(ἀναθήματα δὲ ἄλλα τέ ἐστιν	ἐπὶ	Ταινάρῳ καὶ Ἀρίων ὁ κιθαρῳδὸς
[3, 25]	ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο. (ἔστι δὲ	ἐπὶ	Ταινάρῳ καὶ πηγή, νῦν μὲν
[3, 25]	λόγον εὗρεν εἰκότα, ὄφιν φήσας	ἐπὶ	Ταινάρῳ τραφῆναι δεινόν, κληθῆναι δὲ
[3, 6]	καὶ ἄλλοις γέρασι ψυχαγωγοῦντες καὶ	ἐπὶ	ταῖς δυνάμεσιν ἐφιστάντες ἄρχοντα παρῆγον
[3, 12]	μιμούμενος Δαναόν. Δαναῷ γὰρ τοῦτο	ἐπὶ	ταῖς θυγατράσιν εὑρέθη, καὶ ὡς
[3, 24]	ποδιαίων ἑστήκασιν οὐ μείζονες, πίλους	ἐπὶ	ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντες, οὐκ οἶδα
[3, 5]	τὴν τελευτήν, ἐπῆγε δὲ ὅμως	ἐπὶ	τὰς Θήβας τὸν στρατὸν καὶ
[3, 17]	ὅτι οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς ἐξόδους	ἐπὶ	τὰς μάχας οὐ μετὰ σαλπίγγων
[3, 16]	γενέσθαι λέγουσιν· ἰόντι δὲ ὡς	ἐπὶ	τὰς πύλας ἀπὸ τοῦ Χιτῶνος
[3, 9]	ἐς τὴν Ἀσίαν καὶ ἤλαυνεν	ἐπὶ	τὰς Σάρδεις· ἦν γὰρ δὴ
[3, 7]	Χαρίλλῳ γίνεται καὶ ἡ Σπαρτιατῶν	ἐπὶ	Τεγεάτας ἔξοδος, ὅτε οἱ Λακεδαιμόνιοι
[3, 24]	ἐς ἐκεῖνο ὀνομαζομένην, μετονομασθῆναι Βρασιὰς	ἐπὶ	τῇ ἐκβολῇ τῇ ἐς τὴν
[3, 3]	ἐγένοντο οἰκέται πλὴν οἱ τὰ	ἐπὶ	τῇ θαλάσσῃ πολίσματα ἔχοντες. (τὰ
[3, 19]	κίονί ἐστιν εἰκασμένον. ἔχει δὲ	ἐπὶ	τῇ κεφαλῇ κράνος, λόγχην δὲ
[3, 24]	τῆς Ἀσίας τοῦ ὄρους ἔκειτο	ἐπὶ	τῇ κορυφῇ· καὶ νῦν ἔτι
[3, 21]	πεποιημένον ἄγαλμα ἕστηκε, Διόσκουροι δὲ	ἐπὶ	τῇ λιθοτομίᾳ χαλκοῖ. (μετὰ δὲ
[3, 21]	λίμνη καλουμένη Ποσειδῶνος, ἔστι δὲ	ἐπὶ	τῇ λίμνῃ ναὸς καὶ ἄγαλμα
[3, 25]	συνέπλασεν ἐς τὸ εἶδος ὥσπερ	ἐπὶ	τῇ Χιμαίρᾳ· οἱ δὲ ὕστερον
[3, 4]	ἀρχή. καὶ Ξέρξης τε τηνικαῦτα	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ἤγαγε τὸν λαὸν
[3, 11]	δὲ Ἁλικαρνασσοῦ· ταύτην φασὶν ἑκουσίως	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα συστρατεῦσαι Ξέρξῃ καὶ
[3, 15]	Θερσάνδρου φασίν, ἡνίκα ἀποικίαν ἔστελλεν	ἐπὶ	τὴν νῆσον ἣ νῦν ἀπὸ
[3, 21]	Ἠλείων γράμματα. (προιόντι δὲ ὡς	ἐπὶ	τὴν Πελλάναν Χαράκωμά ἐστιν ὀνομαζόμενον
[3, 2]	καὶ Λυκοῦργος Λακεδαιμονίοις τοὺς νόμους	ἐπὶ	τῆς Ἀγησιλάου βασιλείας· θεῖναι δὲ
[3, 11]	καὶ καλουμένων Βιδιαίων ἀρχεῖά ἐστιν	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς. ἡ μὲν δὴ
[3, 11]	Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. (ναοὶ δέ εἰσιν	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς Καίσαρος, ὃς μοναρχίας
[3, 11]	τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα· Σπαρτιάταις δὲ	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς Πυθαέως τέ ἐστιν
[3, 12]	δεικνύουσι δὲ καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς, Ταλθυβίου καὶ οὗτοι
[3, 21]	δὲ τὸ κάλυμμα ἀναφανῆναι τὸ	ἐπὶ	τῆς κεφαλῆς ἐν ἑτέρᾳ πηγῇ
[3, 1]	Μενελάου συνοικῶν. κατελθόντων δὲ Ἡρακλειδῶν	ἐπὶ	Τισαμενοῦ τοῦ Ὀρέστου βασιλεύοντος, Μεσσήνη
[3, 18]	Ἰλιάδι ἥγηνται. (ἰόντι δὲ ὡς	ἐπὶ	τὸ Ἀλπίον καλούμενον ναός ἐστιν
[3, 1]	ὑπὸ Ἀπόλλωνος, ὅτι οὐκ ἀφίκοιτο	ἐπὶ	τὸ μαντεῖον, παρὰ δὲ Ἡρακλέους
[3, 20]	καὶ ἀπ' αὐτοῦ προελθόντι ὡς	ἐπὶ	τὸ Ταύγετον ὀνομάζουσιν Ἀλεσίας χωρίον,
[3, 2]	δὲ καὶ οἱ Δωριεῖς τρόπαιον	ἐπὶ	τοῖς Ἀμυκλαιεῦσιν ἀναστήσαντες, ὡς ἐν
[3, 16]	ἐπελάμβανε, Λυκοῦργος μετέβαλεν ἐς τὰς	ἐπὶ	τοῖς ἐφήβοις μάστιγας, ἐμπίπλαταί τε
[3, 16]	ἔχει λόγος παλαῖσαι πρὸς Ἔρυκα	ἐπὶ	τοῖσδε εἰρημένοις, ἢν μὲν Ἡρακλῆς
[3, 26]	τὸν Ἀχιλλέως, ὅτε ἐς Σπάρτην	ἐπὶ	τὸν Ἑρμιόνης ἀπῄει γάμον. ἐν
[3, 25]	Ἀχιλλέως ἔσχε ταῖς ναυσίν, ἡνίκα	ἐπὶ	τὸν Ἑρμιόνης γάμον ἔπλευσεν ἐκ
[3, 19]	δὲ αὐτὴν Ἰνώ. (πεποίηται δὲ	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ καὶ ἡ Δημήτηρ
[3, 19]	Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων. (πεποίηται δὲ	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ καὶ Ἡρακλῆς ὑπὸ
[3, 20]	τοὺς Ἑλένης ἐξώρκου μνηστῆρας ἱστὰς	ἐπὶ	τοῦ ἵππου τῶν τομίων· ὁ
[3, 3]	πολίσματα ἔχοντες. (τὰ μὲν δὴ	ἐπὶ	τοῦ πολέμου συμβάντα, ὃν οἱ
[3, 7]	ἐστράτευσε δὲ ὕστερον τούτων καὶ	ἐπὶ	τοὺς Ἀλευάδας ἐς Θεσσαλίαν· καί
[3, 11]	καὶ Ἀργείους μάχης Λακεδαιμονίοις συνεστώσης,	ἐπὶ	τούτοις δὲ ἐν Διπαιεῦσιν Ἀρκάδων
[3, 9]	ἀποπέμπουσι τὴν πρεσβείαν. τὰ δὲ	ἐπὶ	τούτοις ἔς τε τὴν Λακεδαιμονίων
[3, 2]	Ἀγησιλάου δὲ παῖς ἐγένετο Ἀρχέλαος.	ἐπὶ	τούτου Λακεδαιμόνιοι πολέμῳ κρατήσαντες πόλιν
[3, 7]	ὁ παῖς ἐκδέχεται τὴν ἀρχήν·	ἐπὶ	τούτου Μεσσήνιοι φεύγουσιν ἐκ Πελοποννήσου,
[3, 2]	γένος τὸ Εὐρυσθένους καλοῦσιν Ἀγιάδας.	ἐπὶ	τούτου Πατρεῖ τῷ Πρευγένους κτίζοντι
[3, 2]	καλουμένους. (Ἀρχελάου δὲ ἦν Τήλεκλος·	ἐπὶ	τούτου πόλεις Λακεδαιμόνιοι τῶν περιοικίδων
[3, 16]	ἔφθειρε τοὺς λοιπούς. (καί σφισιν	ἐπὶ	τούτῳ γίνεται λόγιον αἵματι ἀνθρώπων
[3, 24]	θάψαι, Διόνυσον δὲ ἀναθρέψαι λέγουσιν.	(ἐπὶ	τούτῳ δὲ αὐτοῖς καὶ τὴν
[3, 18]	ἔχοντα οἴχεσθαι τὸ ἄγαλμα ἀγομένην.	ἐπὶ	τούτῳ δὲ λέγουσιν ὀνομάζειν Κναγίαν
[3, 19]	γυναῖκες ἀπάγχουσιν ἐπὶ δένδρου, καὶ	ἐπὶ	τούτῳ Ῥοδίοις Ἑλένης ἱερόν ἐστι
[3, 15]	οὐ πολὺ Δορκέως, τὸ δὲ	ἐπὶ	τούτῳ Σεβροῦ· παῖδας δὲ Ἱπποκόωντος
[3, 16]	αὐταί τε ἦσαν δίδυμοι καὶ	ἐπὶ	τούτῳ σφᾶς οἱ (τ' Ἀριστοδήμου
[3, 19]	γένοιτο αὐτῷ μηνίματος. Στησίχορος μὲν	ἐπὶ	τούτῳ τὴν παλινῳδίαν ἐποίησεν· ~ἐν
[3, 3]	Εὐρυκράτους δὲ τοῦ δευτέρου Λέων.	ἐπὶ	τούτων βασιλευόντων Λακεδαιμόνιοι προσέπταιον ἐν
[3, 19]	δὲ καὶ αἱ Θεστίου θυγατέρες	ἐπὶ	τῷ βωμῷ, καὶ Μοῦσαί τε
[3, 16]	ἐς φόνους προήχθησαν, ἀποθανόντων δὲ	ἐπὶ	τῷ βωμῷ πολλῶν νόσος ἔφθειρε
[3, 25]	ἐς αὐτὸν Ἀρίονα καὶ τὰ	ἐπὶ	τῷ δελφῖνι Ἡρόδοτος εἶπεν ἀκοὴν
[3, 18]	ζῶντα· καὶ Φαιάκων χορός ἐστιν	ἐπὶ	τῷ θρόνῳ καὶ ᾄδων ὁ
[3, 18]	Πολυδεύκην λέαινα. ἀνωτάτω δὲ χορὸς	ἐπὶ	τῷ θρόνῳ πεποίηται, Μάγνητες οἱ
[3, 13]	ἐστὶν οὐ πόρρω καὶ Ἥρας	ἐπὶ	τῷ λόφῳ ναὸς Ἀργείας· ἱδρύσασθαι
[3, 24]	χωρίῳ τάφος Λᾶ καὶ ἀνδριὰς	ἐπὶ	τῷ μνήματι ἔπεστι. τοῦτον τὸν
[3, 11]	ἑκατέροις οὖσι, τοῖς μὲν τοὺς>	ἐπὶ	τῷ Πλατανιστᾷ καλουμένῳ καὶ ἄλλους
[3, 8]	καὶ ἔτι πρότερον Παυσανίᾳ τὸ	ἐπὶ	τῷ τρίποδι Σιμωνίδης τῷ ἀνατεθέντι
[3, 13]	Ἀπόλλωνος, καὶ Ἱππότης τε ἔφυγεν	ἐπὶ	τῷ φόνῳ καὶ Δωριεῦσιν ἀπὸ
[3, 12]	εἶναι. Ταλθυβίου δὲ τούτου μήνιμα	ἐπὶ	τῷ φόνῳ τῶν κηρύκων, οἳ
[3, 15]	Ἥρας ἀπήντησεν ἐμπόδιον, ὥσπερ γε	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί οἱ
[3, 3]	ἤδη τῷ σιδήρῳ· τὰ δὲ	ἐπὶ	τῶν ἡρώων καλουμένων ἂν εἶπεν
[3, 3]	εἷλε τὴν Σκῦρον. (ὅτι δὲ	ἐπὶ	τῶν ἡρώων τὰ ὅπλα ὁμοίως
[3, 11]	τὸν παρόντα μεταβεβλήκασιν. εἰσὶ δὲ	ἐπὶ	τῶν κιόνων Πέρσαι λίθου λευκοῦ
[3, 19]	τι ἔγραψεν αὐτὸν ὡραῖον, τὸν	ἐπὶ	Ὑακίνθῳ λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων.
[3, 10]	ἀφίκετο μὲν καὶ ἰδίᾳ συμμαχικὰ	ἐπὶ	χρήμασιν, ἀπὸ δὲ κοινοῦ λόγου
[3, 23]	ἐμβληθέντα συμφορὰν ἔσεσθαι τούτῳ τῷ	ἀνδρὶ	νομίζουσι. (κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν
[3, 19]	τῷ Ἄρει γέγονεν, ὅτι δὲ	ἀνδρὶ	χρὴ πολεμίῳ καταστάντα ἐς μάχην
[3, 11]	Λυσάνδρῳ τὸ Ἀθηναίων ἑλεῖν ναυτικὸν	περὶ	Αἰγὸς ποταμοὺς πλὴν τριήρων δέκα·
[3, 14]	αἳ δὴ ὑψηλαὶ καὶ συνεχεῖς	περὶ	αὐτὸ αἱ πλάτανοι πεφύκασιν. αὐτὸ
[3, 22]	ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν ἁπάντων καὶ	περὶ	αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον πηγάς, εἰσὶ
[3, 23]	τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι	περὶ	αὐτοὺς πεφύκασιν. (προελθόντι δὲ ἐν
[3, 19]	ἤπιον, καθὰ δὴ καὶ Ὁμήρῳ	περὶ	Ἀχιλλέως πεποίηται λέων δ' ὣς
[3, 19]	καὶ Μοῦσαί τε καὶ Ὧραι.	περὶ	δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡς
[3, 22]	ἀπηγορευμένον ἐσελθεῖν ἐς τὸ ἄλσος.	περὶ	δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ
[3, 19]	(ὃν δὲ οἶδα λέγοντας Κροτωνιάτας	περὶ	Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας δέ σφισι
[3, 17]	δυνηθέντα. (ὡς γὰρ δὴ διέτριβε	περὶ	Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν τε ἄλλων
[3, 17]	ὑπόμνημα (τῶν) ἀμφοτέρων, τοῦ τε	περὶ	Ἔφεσον, ὅτε Ἀντίοχον τὸν Ἀλκιβιάδου
[3, 9]	ταύτης ὑπὸ Θηβαίων ἐπαρθέντες τῶν	περὶ	Ἰσμηνίαν τόν τε σῖτον ἀκμάζοντα
[3, 9]	δὲ πρὸς Τισσαφέρνην σατράπην τῶν	περὶ	Ἰωνίαν μάχης ἐν Ἕρμου πεδίῳ
[3, 17]	ἑστήκασι δύο εἰκόνες Παυσανίου τοῦ	περὶ	Πλάταιαν ἡγησαμένου. τὰ δὲ ἐς
[3, 11]	καὶ ἔργα ἐν τῇ ναυμαχίᾳ	περὶ	Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. (ναοὶ δέ εἰσιν
[3, 25]	ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι δὲ οἱ	περὶ	τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες. (ἔστι δὲ
[3, 16]	ἐκείνη καὶ θεραπεία πᾶσα ἡ	περὶ	τὴν παῖδα ἠφάνιστο, Διοσκούρων δὲ
[3, 1]	καὶ παῖδα ἔσχε Τυνδάρεων, ᾧ	περὶ	τῆς βασιλείας Ἱπποκόων ἠμφισβήτει καὶ
[3, 4]	τῆς ἐλπίδος καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	περὶ	τῆς ἐλευθερίας ἐμαχέσαντο ἐρρωμένως, ἐνταῦθα
[3, 7]	ἐν Σπάρτῃ γίνεται καὶ ὁ	περὶ	τῆς Θυρεάτιδος καλουμένης χώρας Λακεδαιμονίοις
[3, 26]	(διὸ καὶ τάδε αὐτὸς οἶδα	περὶ	τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ
[3, 15]	καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ πέδας	περὶ	τοῖς ποσί· περιθεῖναι δέ οἱ
[3, 2]	δὲ καὶ Ὅμηρος ἐμοὶ δοκεῖν	περὶ	τοῦ Μίνω τῆς νομοθεσίας ἐν
[3, 26]	Οἰτύλου μῆκος τῆς ὁδοῦ στάδιοι	περὶ	τοὺς ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ δὲ
[3, 24]	τὸν δὲ Ὀδυσσέα πρὸς Ἀλκίνουν	περὶ	τῶν ἐν Ἅιδου καὶ ἄλλα
[3, 26]	ἄλσος, τὰ δὲ φύλλα τῷ	ἦρι	ἀπὸ τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ
[3, 18]	καὶ οἱ Τρῶες ἐπιφέροντες χοὰς	Ἕκτορι.	~τοῦ θρόνου δὲ ᾗ καθίζοιτο
[3, 13]	καλοῦσιν Ἀφροδίτης Ἥρας· ἐπὶ δὲ	θυγατρὶ	γαμουμένῃ νενομίκασι τὰς μητέρας τῇ
[3, 1]	συνῴκει δὲ ὁ Λακεδαίμων Σπάρτῃ	θυγατρὶ	τοῦ Εὐρώτα. τότε δὲ ὡς
[3, 13]	δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ τῇ	θυγατρὶ	ὕδωρ συντυχόντες κατάσκοποι τῶν Δωριέων
[3, 18]	ὃν Ἄκαστος ἔθηκεν ἀγῶνα ἐπὶ	πατρὶ	καὶ τὰ ἐς Μενέλαον καὶ
[3, 6]	καὶ ὅρκους αὐτὸν Κλεωνύμῳ τῷ	πατρὶ	ὀμόσαι παῖδα ὄντα ἐπὶ ὀλέθρῳ
[3, 13]	Ἑτοιμοκλεῖ καὶ αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ	πατρὶ	πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι, (καὶ)
[3, 3]	προτέρα τέως οὐ σχοῦσα ἐν	γαστρὶ	ἐπὶ γεγονότι ἤδη Κλεομένει τίκτει
[3, 8]	σείσαντος ὀπίσω τὸ στράτευμα ἀπεχώρησεν	ἄχρι	Ὀλυμπίας καὶ τοῦ Ἀλφειοῦ προελθόντες·
[3, 20]	ὡς εἴκοσιν ἔστιν Ἅρπλεια καθήκοντα	ἄχρι	τοῦ πεδίου. (τὴν δὲ ἐπ'
[3, 12]	καὶ ἤδη κατὰ τὰ αὐτὰ	ἄχρι	τοῦ τελευταίου· τὰς δὲ ὑπολειφθείσας
[3, 1]	οἰκιστῇ· Προκλεῖ δὲ καὶ Εὐρυσθένει	μέχρι	μὲν τῆς προθυμίας τῆς ἐς
[3, 20]	τοῦ Ταυγέτης ἐνταῦθά ἐστιν ἡρῷον.	(διαβᾶσι	δὲ αὐτόθεν ποταμὸν Φελλίαν, παρὰ
[3, 19]	ὄχθης ἱερὸν δείκνυται Διὸς Πλουσίου.	διαβᾶσι	δὲ Κοτυλέως ἐστὶν Ἀσκληπιοῦ ναός,
[3, 21]	θεῶν ἱερά, κολυμβήθραις δὲ καὶ	ὕδασι	συντελοῦσι μάλιστα ἐς κάλλος. θεῶν
[3, 4]	παλλακὴν εἶχεν ἄκουσαν· (ἐπεὶ δὲ	Πλαταιᾶσι	Μαρδόνιός τε ἔπεσεν ἐν τῇ
[3, 6]	ὁ Αἰγυπτίων ὁμοῦ Πατρόκλῳ στόλος,	ἐξίασι	δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι πανδημεί,
[3, 22]	ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Νικοκλέα,	Ὀλυμπιάσι	δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας πέντε·
[3, 18]	στήλης ὄνομα Αἴνητος· τούτῳ νικήσαντι	Ὀλυμπίασι	καὶ ἔτι στεφανουμένῳ γενέσθαι τοῦ
[3, 21]	ὁμώνυμον τούτῳ, νίκην καὶ αὐτὸν	Ὀλυμπίασι,	πλὴν οὐ δολίχου, σταδίου δὲ
[3, 15]	πρώτη δὲ ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ	Ὀλυμπίασι	πρώτη νίκην ἀνείλετο ἅρματι. ἔστι
[3, 14]	ἐπιοῦσαν ὀλίγον πρὸ μεσούσης ἡμέρας	ἐσίασι	κατὰ τὰς γεφύρας ἐς τὸ
[3, 23]	δὲ καὶ ἱερεῖα τὰ πάντα	ἀφιᾶσι·	ταῦτα δὲ ἢν μὲν ὑπολαβὸν
[3, 16]	τοὺς νόμους οἷα δὴ θεῷ	πεποιήκασι	καὶ τούτῳ ἱερόν. τάφος δέ
[3, 17]	δὲ τῆς Χαλκιοίκου τὸν βωμὸν	ἑστήκασι	δύο εἰκόνες Παυσανίου τοῦ περὶ
[3, 19]	Ἑρμοῦ διαλεγομένων ἀλλήλοις πλησίον Διόνυσος	ἑστήκασι	καὶ Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν
[3, 13]	Ἥρας· ἐπὶ δὲ θυγατρὶ γαμουμένῃ	νενομίκασι	τὰς μητέρας τῇ θεῷ θύειν.
[3, 13]	δὲ ἐν δεξιᾷ Πλευρῶνος ἡρῷον.	γεγόνασι	δὲ οἱ Τυνδάρεω παῖδες τὰ
[3, 4]	ὁμοῦ Λακεδαιμονίων ἀπήντησεν ἐς Θερμοπύλας.	γεγόνασι	μὲν δὴ πόλεμοι καὶ Ἑλλήνων
[3, 5]	ἀνέμενε δὲ ἄρξαι Λακεδαιμονίους μάχης,	ἄρξασι	δὲ αὐτὸς ἤδη κατὰ νώτου
[3, 13]	δὲ Ἀπόλλωνα Δωριεῦσι μὲν τοῖς	πᾶσι	σέβεσθαι καθέστηκεν ἀπὸ Κάρνου γένος
[3, 6]	αὐτὸν οἱ ἔφοροι καὶ ἄλλοις	γέρασι	ψυχαγωγοῦντες καὶ ἐπὶ ταῖς δυνάμεσιν
[3, 23]	εὕρασθαι. (τούτοις μὲν τοιαῦτα ἀπήντησεν	ἀσεβήσασι·	τῇ δὲ Βοιαῶν ὅμορος Ἐπίδαυρός
[3, 10]	δέξασθαι καὶ ἀνδράσιν ἀμῦναι μαντείων	πορθήσασι	τὸ ἐπιφανέστατον οὐκ ἐς ἔπαινον
[3, 10]	αἱ Λακεδαιμονίων παρθένοι κατὰ ἔτος	ἱστᾶσι	καὶ ἐπιχώριος αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις.
[3, 11]	ταύταις οὖν οἱ ἔφηβοι χοροὺς	ἱστᾶσι	τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων δὲ οὐ
[3, 13]	ὁδοῦ τῆς ἐς Σπάρτην Διονύσῳ	φασὶ	γενέσθαι ἡγεμόνα· τῷ δὲ ἥρωι
[3, 23]	σταδίους ὡς διακοσίους ἀπέχουσα Ἐπιδηλίου.	φασὶ	δὲ οὐ Λακεδαιμονίων, τῶν δὲ
[3, 13]	παῖδας καὶ οὐ πρότερον νομισθῆναί	φασι.	δείκνυται δὲ πρὸς τῇ Σκιάδι
[3, 25]	ἐς τὸ ὕδωρ τοὺς λιμένας	φασὶ	καὶ τὰς ναῦς θεάσασθαι παρεῖχε.
[3, 19]	τὸ ἄγαλμα (καὶ) τοὺς Διοσκούρους	φασὶ	κομίσαι ἐκ Κόλχων· (Θηρίταν δὲ
[3, 13]	ναὸς Ἀργείας· ἱδρύσασθαι δὲ Εὐρυδίκην	φασὶ	Λακεδαίμονος θυγατέρα, γυναῖκα δὲ Ἀκρισίου
[3, 7]	Ἀσίᾳ χρόνον διαμεῖναι τοὺς ἀπογόνους	φασί·	(Λεωτυχίδης δὲ ἀντὶ Δημαράτου γενόμενος
[3, 11]	Ἀγίου. τοῦτον τὸν Ἀγίαν μαντευσάμενόν	φασι	Λυσάνδρῳ τὸ Ἀθηναίων ἑλεῖν ναυτικὸν
[3, 26]	Διὸς Ἰθωμάτα. τοῦτο οἱ Μεσσήνιοί	φασι	μαρτύριον εἶναί σφισι τὰ Λεῦκτρα
[3, 14]	δὲ Χθονίαν Λακεδαιμόνιοι μὲν σέβειν	φασὶ	παραδόντος σφίσιν Ὀρφέως, δόξῃ δὲ
[3, 12]	αὐτὸν Ἀργείοις, ὅπου μηδὲ πολεμῆσαί	φασι	πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον δὲ ἔστι
[3, 22]	ἐς τοῦτον τὸν κόλπον οἰκίσαι	φασί,	τὴν Ἠτιάδα Αἰνείου θυγατέρα λέγοντες
[3, 20]	εἶναι, ποιηθῆναι δὲ ἐπὶ λόγῳ	φασὶ	τοιῷδε. ὅτ' ἔδωκεν Ὀδυσσεῖ Πηνελόπην
[3, 26]	τοῦ Περιήρους, ὡς οἱ Μεσσήνιοί	φασι,	τούτου μοι δοκοῦσιν ἕνεκα οἱ
[3, 2]	τῆς νομοθεσίας ἐν τοῖσδε τοῖς	ἔπεσι·	τῇσι δ' ἐνὶ Κνωσσός, μεγάλη
[3, 21]	Αἰγίας· Ὅμηρον δὲ ἐν τοῖς	ἔπεσι	τὸ πόλισμα τοῦτο ὀνομάζειν λέγουσιν
[3, 26]	Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονος	ὑποσχέσεσι	δώρων, Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοος τῶν
[3, 3]	ἐς οὐδένα, ἐν δὲ ταῖς	κρίσεσι	τὰ δίκαια ἐφύλασσεν οὐκ ἄνευ
[3, 2]	αὐτῶν Κύνουρον γενέσθαι τὸν Περσέως.	(ἔτεσι	δὲ ὕστερον οὐ πολλοῖς Λαβώτας
[3, 12]	πεποίηται μνῆμα τοῖς ἐξ Ἤλιδος	μάντεσι,	καλουμένοις δὲ Ἰαμίδαις. (καὶ Μάρωνός
[3, 11]	αὐτοῦ καὶ ἁμαρτὼν τῆς νίκης	συνίησι	τοῦ χρησμοῦ, διδόναι οἱ τὸν
[3, 10]	στρατιᾷ· καὶ ἐπῄει γὰρ Ὑακίνθια	ἀφίησι	τοὺς Ἀμυκλαιεῖς οἴκαδε ἀπελθόντας τὰ
[3, 22]	ταύτης Πελοποννησίοις ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ	Μαγνησί	γε, οἳ τὰ πρὸς Βορρᾶν
[3, 2]	δοκίμων, στάσεις τε καταπαύσοντα τοῖς	Κρησὶ	καὶ τὰ πολίσματα, ὁπόσα ἦν
[3, 2]	νομοθεσίας ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσι·	τῇσι	δ' ἐνὶ Κνωσσός, μεγάλη πόλις,
[3, 24]	ὡς Ἀχιλλεὺς χαριζόμενος τοῖς Ἀτρέως	παισὶ	καὶ οὐκ ἐνεχόμενος τοῖς ὅρκοις
[3, 14]	θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ γεφυρῶν	εἰσι.	γεφυρῶν δὲ ἐφ' ἑκατέρᾳ τῇ
[3, 11]	ἐς κόσμον τὸν παρόντα μεταβεβλήκασιν.	εἰσὶ	δὲ ἐπὶ τῶν κιόνων Πέρσαι
[3, 19]	καὶ οὗτος ἀγόμενος ἐς οὐρανόν.	εἰσὶ	δὲ καὶ αἱ Θεστίου θυγατέρες
[3, 22]	περὶ αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον πηγάς,	εἰσὶ	δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ
[3, 14]	καὶ πλησίον ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν·	εἰσὶ	δὲ οἱ Κροτανοὶ Πιτανατῶν μοῖρα.
[3, 23]	καὶ ἐλαυνόμενον πανταχόθεν ὑπὸ Ῥωμαίων·	εἰσὶ	δὲ οἵ φασιν αὐτὸν παρά
[3, 25]	θεὸν Πύρριχον τῶν καλουμένων (Κουρήτων·	εἰσὶ	δὲ οἳ Σιληνὸν ἐκ Μαλέας
[3, 18]	μεγέθει τε ὑπὲρ τοὺς ἄλλους	εἰσὶ	καὶ ἀπὸ τῆς νίκης τῆς
[3, 14]	πόλεως τάφοι τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων	εἰσὶ	καὶ πλησίον ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν·
[3, 26]	ὁδοῦ στάδιοι περὶ τοὺς ὀγδοήκοντά	εἰσι,	κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν ἱερόν
[3, 17]	Μέδουσαν ὡρμημένῳ διδοῦσαι νύμφαι δῶρά	εἰσι	κυνῆν καὶ τὰ ὑποδήματα, ὑφ'
[3, 21]	Ἐλευθερολακώνων ὀκτὼ πόλεις καὶ δέκα	εἰσί,	πρώτη μὲν καταβᾶσιν ἐξ Αἰγιῶν
[3, 24]	Κορύβαντας νομίζουσι· τρεῖς δ' οὖν	εἰσί,	τέταρτον δὲ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα. (τὰ
[3, 5]	Λακεδαιμονίοις γίνονται ἐν μέσῳ πολεμίων	ἀποληφθεῖσι,	τό τε ἐν Θερμοπύλαις καὶ
[3, 11]	καὶ τάδε ὁ λόγος αὐτίκα	ἐπέξεισι.	τότε δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺς
[3, 19]	Αἴαντα, συνεῖναι δὲ καὶ Πάτροκλόν	σφισι	καὶ Ἀντίλοχον· Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ
[3, 5]	Σφακτηρίᾳ νήσῳ δεῖμα ἐποιήσατο μή	σφισι	καὶ αὐτὸς τρίτου γένηται κακοῦ
[3, 19]	περὶ Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας δέ	σφισι	καὶ Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι καὶ τοῦδε.
[3, 23]	ἐνταῦθα καὶ ἐξ ἐνυπνίων γενομένων	σφίσι	καταμείναντες οἰκῆσαι. (λέγουσι δὲ καὶ
[3, 20]	ταῖς Ἀλεσίαις ταύταις ἀλέσαι. καί	σφισι	Λακεδαίμονος τοῦ Ταυγέτης ἐνταῦθά ἐστιν
[3, 11]	ἀφηγήσεως, ὧν (ἃ) ἕκαστοι παρὰ	σφίσι	λέγουσιν, ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα. ὡς
[3, 16]	φησιν εἶναι. κόραι δὲ ἱερῶνταί	σφισι	παρθένοι, καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ ταῖς
[3, 5]	οἱ Ἀργεῖοι σπεισόμενον πρὸς Ἀγησίπολίν	σφισι	πατρῴους δή τινας σπονδὰς ἐκ
[3, 11]	ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ	σφίσι	πρὸς Ἀργείους καὶ Ἀθηναίους γινομένης
[3, 15]	δὲ Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον πεποίηταί	σφισι	πρὸς τοῖς Βοωνήτοις, ἐν ἀριστερᾷ
[3, 8]	Λεωτυχίδην ἑαυτοῦ παῖδα ἡγεῖσθαι καί	σφισι	σὺν ἱκεσίᾳ τε καὶ δακρύοις
[3, 6]	ἐργάσασθαι προθυμούμενοι· (Ἀρεὺς δέ, ὥς	σφισι	τὰ ἐπιτήδεια ἐξανήλωτο, ἀπῆγεν ὀπίσω
[3, 26]	οἱ Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον εἶναί	σφισι	τὰ Λεῦκτρα τὸ ἀρχαῖον τῆς
[3, 20]	τῆς μάχης θύειν. ποιῆσαι δέ	σφισι	τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται λέγουσι Πράκα
[3, 19]	ἐναντίοις κατὰ τοῦτο ᾗ προτετάχθαι	σφίσι	τὸν Αἴαντα ἤκουε. τιτρώσκεται δὴ
[3, 25]	ἐν τῇ ἀγορᾷ, δοῦναι δέ	σφισι	τὸν Σιληνὸν νομίζουσι· σπανίζοιέν τ'
[3, 12]	τε ἀφθόνου καὶ χαλκοῦ παρόντος	σφίσι.	τοῦ δὲ τῶν Βιδιαίων ἀρχείου
[3, 21]	φάμενοι, Νηρέα ὄντα εὕρισκον· καί	σφισι	τοῦ ὀνόματος τούτου παρέσχεν ἀρχὴν
[3, 4]	Ὑδάρνου στρατιὰν ὁ Τραχίνιος κυκλώσασθαί	σφισι	τοὺς Ἕλληνας παρέσχε καὶ οὕτω
[3, 19]	Λευκή, περίπλους δὲ αὐτῇ σταδίων	εἴκοσι,	δασεῖα δὲ ὕλῃ πᾶσα καὶ
[3, 22]	δὲ ἄνω Γερόνθραι σταδίους ἀπέχουσιν	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν Ἀκριῶν. ταύτας οἰκουμένας
[3, 21]	Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων ποτὲ καὶ	εἴκοσι	πόλεων· τὰς δὲ ἄλλας, ἐφ'
[3, 22]	ἐκ Γερονθρῶν ἐστιν ὁδὸς σταδίων	εἴκοσι.	(τάδε μὲν ἀπὸ Ἀκριῶν ἄνω
[3, 21]	ἐγκαλύψασθαι. ~προελθόντι δὲ αὐτόθεν σταδίους	εἴκοσι	τοῦ Εὐρώτα τὸ ῥεῦμα ἐγγυτάτω
[3, 15]	ἔχουσα καὶ πέδας περὶ τοῖς	ποσί·	περιθεῖναι δέ οἱ Τυνδάρεων τὰς
[3, 22]	τῆς δὲ ἀκροπόλεως πρὸς τοῖς	ποσὶ	πόλεως ἐρείπια καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν
[3, 9]	τὸ πρόσω χειρούμενος τὰ ἐν	ποσὶ	πρόεισιν ἀεὶ σὺν τῷ στρατῷ,
[3, 14]	νυκτί· μάχονται δὲ καὶ ἐν	χερσὶ	καὶ ἐμπηδῶντες λάξ, δάκνουσί τε
[3, 19]	κράνος, λόγχην δὲ ἐν ταῖς	χερσὶ	καὶ τόξον. (τοῦ δὲ ἀγάλματος
[3, 13]	ἄγαλμα Ἀφεταίου· τοῖς δὲ Πηνελόπης	μνηστῆρσί	φασιν ἐντεῦθεν γενέσθαι τοῦ δρόμου
[3, 17]	γὰρ δὴ διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον	ναυσὶ	τῶν τε ἄλλων Ἑλλήνων καὶ
[3, 5]	τε ἄλλων πόλεων τῶν ἐν	Χαλκιδεῦσι	τὰς πολλὰς καὶ αὐτὴν ἐλπίζοντα
[3, 1]	πρότερον πύθοιτο ὡς ἐς Πελοπόννησον	Δωριεῦσι	γενήσεται ἥδε ἡ κάθοδος· ὁ
[3, 13]	τῆς Σπάρτης. (Κάρνειον δὲ Ἀπόλλωνα	Δωριεῦσι	μὲν τοῖς πᾶσι σέβεσθαι καθέστηκεν
[3, 13]	ἐνέπεσεν ἐς τὸ στρατόπεδον τοῖς	Δωριεῦσι	μήνιμα Ἀπόλλωνος, καὶ Ἱππότης τε
[3, 5]	σπονδὰς ἐκ παλαιοῦ καθεστώσας τοῖς	Δωριεῦσι	πρὸς ἀλλήλους. ὁ δὲ οὔτε
[3, 26]	δ' ἂν πυθέσθαι δεηθῶσιν, ὀνείρατα	δείκνυσί	σφισιν ἡ θεός. χαλκᾶ δὲ
[3, 11]	καὶ Βιδιαίοις πέντε ἀριθμὸν ἑκατέροις	οὖσι,	τοῖς μὲν τοὺς> ἐπὶ τῷ
[3, 15]	γεγόνασιν αἱ πολλαὶ νῖκαι πάλης·	σέβουσι	δὲ ἐκ μαντεύματος τὸν Ἱπποσθένην
[3, 22]	καὶ τὸ δένδρον ἔτι ἐκείνην	σέβουσι	τὴν μυρσίνην καὶ Ἄρτεμιν ὀνομάζουσι
[3, 24]	οἱ κατὰ ἔτος ἕκαστον ἑορτὴν	ἄγουσι.	ταύτης δὲ ἐν ἀριστερᾷ τῆς
[3, 22]	ναὸς καὶ ἄλσος· (ἑορτὴν δὲ	ἄγουσι	τῷ θεῷ κατὰ ἔτος, ἐν
[3, 4]	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα εἰώθεσαν,	ἀνάγουσι	καὶ τὸ ἀμφισβήτημα τὸ ὑπὲρ
[3, 6]	δὲ ἔτεσιν ὕστερον οὐ πολλοῖς	κατάγουσί	τε αὐτὸν Λακεδαιμόνιοι καὶ αὖθις
[3, 2]	νόμους τεθῆναί σφισιν ὑπὸ Μίνω	λέγουσι,	βουλεύσασθαι δὲ ὑπὲρ τῶν νόμων
[3, 23]	ἐνυπνίων γενομένων σφίσι καταμείναντες οἰκῆσαι.	(λέγουσι	δὲ καὶ ὡς οἴκοθεν ἐκ
[3, 25]	Πινδάρῳ μὲν οὐκ ἔστιν εἰρημένον,	λέγουσι	δὲ οἱ περὶ τὴν Μαλέαν
[3, 3]	βασιλεύοντος μάλιστα ἐς ἀκμὴν προῆλθε.	λέγουσι	δὲ οὐ τὰς αὐτὰς Λακεδαιμόνιοί
[3, 22]	ἀπέχει σταδίους ἀργὸς λίθος· Ὀρέστην	λέγουσι	καθεσθέντα ἐπ' αὐτοῦ παύσασθαι τῆς
[3, 14]	κατὰ ἔτος ἕκαστον ἐπ' αὐτοῖς	λέγουσι	καὶ τιθέασιν ἀγῶνα, ἐν ᾧ
[3, 1]	ἑσπέρας. ὡς δὲ αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι	λέγουσι,	Λέλεξ αὐτόχθων ὢν ἐβασίλευσε πρῶτος
[3, 15]	Οἰολύκου. ποιῆσαι δὲ τὰ ἡρῷα	λέγουσι	Μαῖσιν καὶ Λαίαν τε καὶ
[3, 20]	δέ σφισι τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται	λέγουσι	Πράκα ἀπόγονον τρίτον Περγάμου τοῦ
[3, 26]	χαλκοῦν δὲ καὶ τοῦτο εἶναι	λέγουσι.	ῥεῖ δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ
[3, 19]	γὰρ τροφὸν εἶναι τοῦ Ἄρεως	λέγουσι.	τάχα δ' ἂν ἀκηκοότες παρὰ
[3, 15]	καὶ τοὺς παῖδας μάχην γενέσθαι	λέγουσι.	τὸ δὲ ἔχθος Ἡρακλεῖ φασιν
[3, 12]	τε καὶ Τάραντα ἀποικισθέντας ἀναθεῖναι	λέγουσι.	τὸ δὲ χωρίον, ὃ καλοῦσιν
[3, 22]	δὲ οἱ Μάγνητες αὐτὸ Βροτέαν	λέγουσι	τὸν Ταντάλου. (Ἀκριᾶται δὲ καὶ
[3, 18]	γενέσθαι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν	λέγουσι.	τούτου τε οὖν ἐστιν εἰκὼν
[3, 26]	μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων,	προσᾴδουσι	δὲ οὐδὲν ἐς τὸν Εὐρύπυλον,
[3, 12]	Σκιάς, ἔνθα καὶ νῦν ἔτι	ἐκκλησιάζουσι.	ταύτην τὴν Σκιάδα Θεοδώρου τοῦ
[3, 21]	Ποσειδῶνος ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν δὲ	ὀνομάζουσι	Γυθεᾶται Γέροντα, οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ
[3, 13]	θεὸν θυσίαις ἱλάσκονται καὶ Ἀπόλλωνα	ὀνομάζουσι	Κάρνειον ἀπὸ τῶν κρανειῶν, ὑπερθέντες
[3, 20]	πηγὴ παρ' αὐτῷ ἣν Ἄνονον	ὀνομάζουσι.	μετὰ δὲ τὸ Δέρειον σταδίους
[3, 22]	σέβουσι τὴν μυρσίνην καὶ Ἄρτεμιν	ὀνομάζουσι	Σώτειραν. (καὶ Ἀπόλλωνος ναὸς ἐν
[3, 22]	ἐστιν Ἀσκληπιοῦ· Φιλόλαον τὸν θεὸν	ὀνομάζουσι.	τὰ δὲ ὀστᾶ ἐν τῷ
[3, 12]	κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν Ἀφεταίδα	ὀνομάζουσι,	τὰ καλούμενα Βοώνητά ἐστι· καί
[3, 13]	ἕνδεκα ἃς καὶ αὐτὰς Διονυσιάδας	ὀνομάζουσι,	ταύταις δρόμου προτιθέασιν ἀγῶνα· (δρᾶν
[3, 23]	τὸ χωρίον διὰ τοῦτο Ἐπιδήλιον	ὀνομάζουσι.	(τὸ μέντοι μήνιμα ἐκ τοῦ
[3, 14]	λέσχην ἐστὶν Ἀρτέμιδος Ἰσσωρίας ἱερόν·	ἐπονομάζουσι	δὲ αὐτὴν καὶ Λιμναίαν, οὖσαν
[3, 13]	(ὁ δὲ Καρνειός, ὃν Οἰκέταν	ἐπονομάζουσι,	τιμὰς εἶχεν ἐν Σπάρτῃ καὶ
[3, 19]	καὶ Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἄρτεμις·	κομίζουσι	δ' ἐς οὐρανὸν Ὑάκινθον καὶ
[3, 23]	συμφορὰν ἔσεσθαι τούτῳ τῷ ἀνδρὶ	νομίζουσι.	(κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν τὴν
[3, 25]	δοῦναι δέ σφισι τὸν Σιληνὸν	νομίζουσι·	σπανίζοιέν τ' ἂν ὕδατος, εἰ
[3, 24]	εἰ Διοσκούρους σφᾶς ἢ Κορύβαντας	νομίζουσι·	τρεῖς δ' οὖν εἰσί, τέταρτον
[3, 11]	ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν ἡ Πυθία	πείθουσι	μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδος μαντεύεσθαι Σπαρτιατῶν
[3, 14]	ἐστιν Ἱπποκουρίου καὶ Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας.	ἐπανελθοῦσι	δὲ ὀπίσω πρὸς τὴν λέσχην
[3, 15]	μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ.	προελθοῦσι	δὲ οὐ πολὺ λόφος ἐστὶν
[3, 14]	ἐστὶν ἱερὸν, ἐν Ἀγιαδῶν καλούμενον.	προελθοῦσι	δὲ Ταινάρου μνῆμά ἐστι, καὶ
[3, 10]	τάδε ἡ Σικυωνία γραφὴ διεξῄει.	(ἰοῦσι	δὲ ἀπὸ τῶν Ἑρμῶν ἐστιν
[3, 20]	ἀπόγονον τρίτον Περγάμου τοῦ Νεοπτολέμου.	(προιοῦσι	δὲ Ἵππου καλούμενον μνῆμά ἐστι.
[3, 11]	ἔφοροι δὲ τά τε ἄλλα	διοικοῦσι	τὰ σπουδῆς μάλιστα ἄξια καὶ
[3, 23]	γλυκέος ὕδατος πηγή· καὶ ἄνθρωποι	περιοικοῦσι	πολλοί. περιπλεύσαντι δὲ τὴν ἄκραν
[3, 8]	ἐς τὰς νίκας ἐστὶν αὐτῆς.	(δοκοῦσι	δὲ οἱ Σπαρτιᾶταί μοι ποίησιν
[3, 12]	ἀξίως μαχέσασθαι μετά γε αὐτὸν	δοκοῦσι	Λεωνίδαν. τοῦ δὲ Τροπαίου Διὸς
[3, 24]	ἔνθα τὸν Διόνυσον ἔθρεψεν Ἰνώ,	καλοῦσι	δὲ καὶ τὸ πεδίον Διονύσου
[3, 14]	ἱερὸν καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου.	(καλοῦσι	δὲ Λακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖς
[3, 22]	θάλασσαν ἀφέστηκεν Ἀσωποῦ διακόσια στάδια·	καλοῦσι	δὲ Ὄνου γνάθον τὴν ἄκραν.
[3, 16]	θυσιῶν ἐμμεμένηκεν ἀνθρώπων αἵματι ἥδεσθαι·	καλοῦσι	δὲ οὐκ Ὀρθίαν μόνον ἀλλὰ
[3, 26]	στέφανος, ὃν οἱ Μεσσήνιοι κίφος	καλοῦσι	τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ. Μαχάονα δὲ
[3, 9]	κινῆσαι, δίκῃ δὲ ὑπὲρ ὧν	ἐγκαλοῦσι	διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι δὲ πρὸς ὀργὴν
[3, 21]	ἱερά, κολυμβήθραις δὲ καὶ ὕδασι	συντελοῦσι	μάλιστα ἐς κάλλος. θεῶν δὲ
[3, 2]	καὶ ἔργα οὐκ ἄδοξα ἐπιδειξαμένους.	δηλοῦσι	δὲ καὶ οἱ Δωριεῖς τρόπαιον
[3, 14]	θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι	συμβάλλουσι	μαχουμένους· ὁποτέρων δ' ἂν ὁ
[3, 16]	ἅτε ὄντες καὶ αὐτοὶ δίδυμοι	λαμβάνουσι,	θυγατέρες δὲ ἦσαν Θερσάνδρου τοῦ
[3, 26]	ἢ ὡς μυρμήκων τὸ χρῶμα	φαίνουσι.	τὴν δὲ χώραν οἱ Μεσσήνιοι
[3, 12]	δὲ Ἑλληνίου πλησίον Ταλθυβίου μνῆμα	ἀποφαίνουσι·	δεικνύουσι δὲ καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς
[3, 24]	τοῦ Διονύσου γενέσθαι τροφόν· καὶ	ἀποφαίνουσι	μὲν τὸ ἄντρον ἔνθα τὸν
[3, 25]	οἱ ταύτῃ Τεύθραντα Ἀθηναῖον ὄντα	ἀποφαίνουσι,	τιμῶσι δὲ θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν
[3, 16]	ὃ τεκεῖν Λήδαν ἔχει λόγος.	(ὑφαίνουσι	δὲ κατὰ ἔτος αἱ γυναῖκες
[3, 16]	Ἀμύκλαις, καὶ τὸ οἴκημα ἔνθα	ὑφαίνουσι	Χιτῶνα ὀνομάζουσιν. οἰκία δὲ αὐτοῦ
[3, 14]	ἐν χερσὶ καὶ ἐμπηδῶντες λάξ,	δάκνουσί	τε καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀντορύσσουσιν.
[3, 2]	Αἴγυν, ὑποπτεύσαντες ὡς οἱ Αἰγῦται	φρονοῦσι	τὰ Ἀρκάδων. Χαρίλαος δὲ ὁ
[3, 5]	τὴν Ἀργολίδα ἤγαγε τὸν στρατόν,	πέμπουσι	κήρυκα οἱ Ἀργεῖοι σπεισόμενον πρὸς
[3, 9]	διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι δὲ πρὸς ὀργὴν	ἀποπέμπουσι	τὴν πρεσβείαν. τὰ δὲ ἐπὶ
[3, 18]	Ἄτλαντος καὶ ἀδελφὴν αὐτῆς Ἀλκυόνην	φέρουσι	Ποσειδῶν καὶ Ζεύς. ἐπείργασται δὲ
[3, 8]	γὰρ ἐς τὸ ἔσχατον ἦσαν	συγχωροῦσι	μήτε τῶν περιοίκων ἔτι ἄρχειν
[3, 14]	ξόανον τῆς Θέτιδος ἐν ἀπορρήτῳ	φυλάσσουσι·	Δήμητρα δὲ Χθονίαν Λακεδαιμόνιοι μὲν
[3, 16]	τὸ ἄγαλμα εἶναι παρὰ σφίσιν,	ἀμφισβητοῦσι	δὲ καὶ Λυδῶν οἷς ἐστιν
[3, 16]	ὄνομα τῇ Ταυρικῇ θεῷ, ὥστε	ἀμφισβητοῦσι	μὲν Καππάδοκες καὶ οἱ τὸν
[3, 14]	εἰρημένον τρόπον μάχεται· ἀθρόοι δέ	ἐμπίπτουσι	βιαίως καὶ ἐς τὸ ὕδωρ
[3, 23]	ναυσὶν οἱ διαπεφευγότες τῶν ἐμπόρων	καταδύουσι,	Μιθριδάτην δὲ ὕστερον τούτων ἠνάγκασεν
[3, 14]	νομίζοντας θύειν ὅτι μὴ Κολοφωνίους·	θύουσι	γὰρ καὶ Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ
[3, 14]	ἐφήβων σκύλακα κυνὸς τῷ Ἐνυαλίῳ	θύουσι,	θεῶν τῷ ἀλκιμωτάτῳ κρίνοντες ἱερεῖον
[3, 20]	καὶ ἄλλα τε αὐτόθι Ἡλίῳ	θύουσι	καὶ ἵππους· τὸ δὲ αὐτὸ
[3, 14]	ἄλλα τοῖς ἐφήβοις δρώμενά ἐστι·	θύουσι	πρὸ τῆς μάχης ἐν τῷ
[3, 12]	Ἑλληνίου πλησίον Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι·	δεικνύουσι	δὲ καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς ἐπὶ
[3, 11]	Ἑλλήνων σεβαστός. (τοῦ δὲ Αὐγούστου	δεικνύουσι	πρὸς τῷ βωμῷ χαλκῆν εἰκόνα
[3, 16]	δόντος Σύροι Λαοδικεῖς ἐφ' ἡμῶν	ἔχουσι.	(μαρτύρια δέ μοι καὶ τάδε,
[3, 8]	δήμῳ σὺν τοῖς τὰ χρήματα	ἔχουσι·	πρὶν δὲ Ἆγιν καὶ τὸν
[3, 24]	πρὸς θαλάσσῃ ἐστί, Κυφάντων δὲ	ἀπέχουσι	πλοῦν σταδίων διακοσίων. οἱ δὲ
[3, 18]	Ἡρακλέα συνοικήσοντα ἀπὸ τούτου θεοῖς.	(παραδίδωσι	δὲ καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον
[3, 16]	δὲ οἱ (μαστιγοῦντές ποτε ὑποφειδόμενοι	παίωσι	κατὰ ἐφήβου κάλλος ἢ ἀξίωμα,
[3, 26]	κατηρίθμησα ἤδη καὶ τοῦτο ἐν	Ἐλευθερολάκωσι·	θέας δὲ αὐτόθι ἄξια Διονύσου
[3, 25]	ταύτῃ Τεύθραντα Ἀθηναῖον ὄντα ἀποφαίνουσι,	τιμῶσι	δὲ θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν,
[3, 17]	τὰ δὲ ξόανα ἀρχαῖα εἴπερ	τι	ἄλλο ἐν Ἕλλησιν. (τῆς Χαλκιοίκου
[3, 13]	ὑπερθέντες τὸ ῥῶ κατὰ δή	τι	ἀρχαῖον. (τοῦ Καρνείου δὲ οὐ
[3, 26]	ὥστε καὶ τοὺς Διοσκούρους μᾶλλόν	τι	αὑτοῖς καὶ οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν
[3, 16]	καί μοι εἰκότα λέγειν μᾶλλόν	τι	δοκοῦσιν ἢ Ἀθηναῖοι. ποίῳ γὰρ
[3, 19]	δὲ ὁ Νικομήδους περισσῶς δή	τι	ἔγραψεν αὐτὸν ὡραῖον, τὸν ἐπὶ
[3, 9]	Ἀγησίλαον ἐπειρῶντο εἴργειν· ἦν δέ	τι	εὐνοίας ἐκ παλαιοῦ καὶ ἐς
[3, 23]	καὶ ὁ μὲν κόλπος οὐδέν	τι	ἔχει διάφορον ἢ ὅσαι κατὰ
[3, 19]	τε καὶ ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν	τι	ἧσσον ἢ ὄρνιθας πτερά. καὶ
[3, 6]	ὥρμηντο Ἀθηναίων τε εὐνοίᾳ καί	τι	καὶ ἄξιον μνήμης ἐς τοὺς
[3, 1]	δὲ ὁ Λακεδαίμονος, βουλόμενος ὑπολιπέσθαι	τι	καὶ αὐτὸς ἐς μνήμην, πόλισμα
[3, 9]	(καὶ) φρονῆσαί τε δεινὸν καί	τι	καὶ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔχοντα
[3, 22]	οἰκῆσαι σφᾶς χρεὼν εἴη· καί	τι	καὶ μάντευμα ἦν αὐτοῖς Ἄρτεμιν
[3, 25]	τρεῖς φασιν ἔχειν αὐτὸν, οὐδέν	τι	μᾶλλον Ὁμήρου κύνα τὸν ἀνθρώπῳ
[3, 12]	Μεγάλης μητρὸς τιμᾶται περισσῶς δή	τι.	μετὰ δὲ αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου
[3, 6]	ἀπελαθέντι τῆς βασιλείας περισσῶς δή	τι	ὁ θυμὸς ᾤδει, καὶ αὐτὸν
[3, 1]	κατάλογον ὑπάξειν ἔμελλον· οὐ γάρ	τι	τὰ πάντα ἐς τὸ αὐτὸ
[3, 13]	δρόμου τὴν ἀρχήν. ἔστι δέ	τι	χωρίον ἔχον στοὰς ἐν τετραγώνῳ
[3, 22]	ὕδωρ δὲ ἄφθονον εἴπερ ἄλλο	τι	χωρίον παρέχεται καὶ Μαριός. κώμη
[3, 11]	γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ	πηδήματι	Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς δὲ
[3, 16]	Διοσκούρων δὲ ἀγάλματα ἐν τῷ	οἰκήματι	εὑρέθη καὶ τράπεζά τε καὶ
[3, 24]	Λᾶ καὶ ἀνδριὰς ἐπὶ τῷ	μνήματι	ἔπεστι. τοῦτον τὸν Λᾶν οἰκιστὴν
[3, 13]	ἔχον στοὰς ἐν τετραγώνῳ τῷ	σχήματι,	ἔνθα σφίσιν ἐπιπράσκετο ὁ ῥῶπος
[3, 16]	σφισιν ἐπὶ τούτῳ γίνεται λόγιον	αἵματι	ἀνθρώπων τὸν βωμὸν αἱμάσσειν· θυομένου
[3, 16]	τῇ Ταυρικῇ θυσιῶν ἐμμεμένηκεν ἀνθρώπων	αἵματι	ἥδεσθαι· καλοῦσι δὲ οὐκ Ὀρθίαν
[3, 16]	μάστιγας, ἐμπίπλαταί τε οὕτως ἀνθρώπων	αἵματι	ὁ βωμός. ἡ δὲ ἱέρεια
[3, 17]	ἐχόμενος ταραχῇ τε ἀεὶ καὶ	δείματι,	ἐξέστη καὶ τότε καὶ τὴν
[3, 10]	πόλει τότε μὲν τῷ Ἀγησιλάου	δείματι	ἡσύχαζον· ἀναζεύξαντος δὲ ἐς τὴν
[3, 16]	δι' αὐτούς φησιν. οὕτω τῷ	ἀγάλματι	ἀπὸ τῶν ἐν τῇ Ταυρικῇ
[3, 20]	ἐξορμωμένης ἐς Ἰθάκην ἐπακολουθῶν τῷ	ἅρματι	ἐδεῖτο. (Ὀδυσσεὺς δὲ τέως μὲν
[3, 15]	καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην ἀνείλετο	ἅρματι.	ἔστι δὲ τῆς στοᾶς, ἣ
[3, 26]	μὲν δὴ καὶ Ἀλκμᾶνα ἐν	ᾄσματι	οἶδα εἰπόντα· τραφῆναι δὲ οὐκέτι
[3, 26]	ἀπῄει γάμον. ἐν δὲ τῷ	πολίσματι	Ἀθηνᾶς τε ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων
[3, 7]	Ἀρκαδίας τὸ Τεγεατῶν πεδίον, ὑπούλῳ	μαντεύματι	ἐπελθόντες. (μετὰ δὲ Χάριλλον τελευτήσαντα
[3, 17]	εἶναι μαθητήν. πρὸς δὲ τῷ	Σκηνώματι	ὀνομαζομένῳ γυναικός ἐστιν εἰκών, Λακεδαιμόνιοι
[3, 24]	πρὸς δὲ τοῦ λιμένος τῷ	πέρατι	Ἀπόλλωνος ναός ἐστι καὶ ἄγαλμα
[3, 12]	ἵδρυται Μαλεάτης. ἐπὶ δὲ τῷ	πέρατι	Ἀφεταίδος, ἐγγύτατα ἤδη τοῦ τείχους,
[3, 22]	καὶ Βοιαὶ πόλις πρὸς τῷ	πέρατί	ἐστι τοῦ κόλπου. ταύτην ᾤκισε
[3, 8]	ἦσαν συγχωροῦσι μήτε τῶν περιοίκων	ἔτι	ἄρχειν καὶ τοῦ ἄστεως κατερεῖψαι
[3, 8]	ἴδωσιν ἐλευθέρας, οὐδὲ αὐτοὶ μελλήσουσιν	ἔτι	ἀφιέναι τὰς ἑαυτῶν, οὕτω Λακεδαιμόνιοι
[3, 2]	καὶ Φᾶριν καὶ Γεράνθρας, ἐχόντων	ἔτι	Ἀχαιῶν. τούτων Φαρῖται καὶ Γερανθρᾶται
[3, 7]	πόλεμος οὗτος εὖ τὴν Ἑλλάδα	ἔτι	βεβηκυῖαν διέσεισεν ἐκ βάθρων, καὶ
[3, 23]	ἐς αὐτοὺς καὶ ἀργύρου ποιήματα,	ἔτι	δὲ καὶ ἱερεῖα τὰ πάντα
[3, 10]	μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν καὶ	ἔτι	Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου γυναῖκα παρὰ
[3, 14]	τοῖς νέοις καὶ ἐφ' ἡμῶν	ἔτι	δρόμου μελέτη καθέστηκεν. ἐς τοῦτον
[3, 6]	ἐξ ἐκείνου Σπαρτιᾶται βασιλευόμενοι, πρότερον	ἔτι	ἐδήλωσέ μοι τὰ ἐς τὸν
[3, 22]	μυρσίνη ἦν, καὶ τὸ δένδρον	ἔτι	ἐκείνην σέβουσι τὴν μυρσίνην καὶ
[3, 12]	καλουμένη Σκιάς, ἔνθα καὶ νῦν	ἔτι	ἐκκλησιάζουσι. ταύτην τὴν Σκιάδα Θεοδώρου
[3, 17]	καὶ ταῦτα, ὁποῖα λέγεται, πρότερον	ἔτι	ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ. Περσεῖ
[3, 6]	αὐτὸς γενόμενος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρχομένης	ἔτι	ἔπεσε τῆς μάχης. μάλιστα δέ
[3, 9]	γε τὸν Ξέρξου καὶ πρότερον	ἔτι	ἐπὶ Σκύθας Δαρείου καὶ ἐπὶ
[3, 7]	πλέον· Ἀρχίδαμον γὰρ Θεοπόμπου ζῶντος	ἔτι	ἐπιλαμβάνει τὸ χρεών. (οὐ μὴν
[3, 5]	ἀναλαβὼν πανδημεὶ τοὺς Φωκέας οὐδένα	ἔτι	ἐπισχὼν χρόνον ἔς τε Βοιωτίαν
[3, 24]	μὲν οὐ γὰρ αὐτὴν περιοῦσαν	ἔτι	εὑρεῖν ἐπιφανῶς θάψαι, Διόνυσον δὲ
[3, 19]	πολεμίῳ καταστάντα ἐς μάχην οὐδὲν	ἔτι	ἔχειν ἤπιον, καθὰ δὴ καὶ
[3, 7]	τὴν Μεσσηνίαν συγγραφήν. Θεοπόμπου δὲ	ἔτι	ἔχοντος τὴν ἀρχὴν ἐν Σπάρτῃ
[3, 13]	τοῦ μάντεως Κριοῦ τιμώμενος Ἀχαιῶν	ἔτι	ἐχόντων τὴν Σπάρτην. (Πραξίλλῃ μὲν
[3, 5]	Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος νέοι παντάπασιν	ἔτι	ἦσαν, Ἀριστόδημος δὲ ἐπετρόπευεν αὐτοὺς
[3, 16]	ἐς τὰς ναῦς; (καίτοι διαμεμένηκεν	ἔτι	καὶ νῦν τηλικοῦτο ὄνομα τῇ
[3, 20]	Βρυσίαι· καὶ Διονύσου ναὸς ἐνταῦθα	ἔτι	λείπεται καὶ ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ.
[3, 7]	ὁ μὲν παῖς Ζευξίδαμος ζῶντος	ἔτι	Λεωτυχίδου καὶ οὐ πεφευγότος πω
[3, 1]	ὄνομα καί οἱ καὶ νῦν	ἔτι	οἱ Θηραῖοι κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν
[3, 18]	καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν παῖδα	ἔτι	ὄντα ἐς οὐρανόν ἐστιν Ἑρμῆς
[3, 4]	γὰρ Πλείσταρχον τὸν Λεωνίδου καταλειφθέντα	ἔτι	παῖδα ἐς Πλάταιάν τε Λακεδαιμονίους
[3, 19]	Ὑακίνθου καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν	ἔτι	παρθένον. τοῦτο μὲν οὖν τοῦ
[3, 19]	Ἑλένην Μενελάου τελευτήσαντος, Ὀρέστου δὲ	ἔτι	πλανωμένου, τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου καὶ
[3, 2]	τῆς ἠπείρου ταύτης νῆσον εἷλεν	ἔτι	πρότερον. (ἐπὶ δὲ Ἐχεστράτου τοῦ
[3, 6]	Κλεωνύμου κατήγαγε τὸ χρεὼν Ἀκρότατον	ἔτι	πρότερον ἢ αὐτὸν Κλεομένην, καὶ
[3, 4]	ἀνὰ χρόνον συμβάντα καὶ τὰ	ἔτι	πρότερον. (Ξέρξῃ γὰρ βασιλέων, ὁπόσοι
[3, 8]	ἐπίγραμμα ἐποίησεν ὅστις δή, καὶ	ἔτι	πρότερον Παυσανίᾳ τὸ ἐπὶ τῷ
[3, 19]	τὸ γένος Ἀργείαν, Τληπολέμῳ δὲ	ἔτι	πρότερον συνοικοῦσαν φυγῆς μετασχεῖν τῆς
[3, 5]	τε Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν καὶ	ἔτι	πρότερον τούτου Λεωτυχίδην καὶ Ἀργεῖοι
[3, 18]	Αἴνητος· τούτῳ νικήσαντι Ὀλυμπίασι καὶ	ἔτι	στεφανουμένῳ γενέσθαι τοῦ βίου τὴν
[3, 24]	ἐπὶ τῇ κορυφῇ· καὶ νῦν	ἔτι	τῆς πόλεώς ἐστι τῆς ἀρχαίας
[3, 12]	χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ τρόπον δὲ	ἔτι	τὸν ἀρχαῖον ἀντεδίδοσαν βοῦς καὶ
[3, 7]	ἤρξατο τὸ ἐς Ἀργείους καὶ	ἔτι	τοῦ ἐγκλήματος τούτου πρότερον Κυνουρεῦσιν
[3, 26]	ᾄσματι οἶδα εἰπόντα· τραφῆναι δὲ	οὐκέτι	ἐν τῇ Πέφνῳ φασὶν αὐτούς,
[3, 16]	τὸ ξόανον γίνεται βαρὺ καὶ	οὐκέτι	εὔφορον, ἡ δὲ ἐν αἰτίᾳ
[3, 21]	γίνεται, καὶ Λάδα μνῆμά ἐστιν	ὠκύτητι	ὑπερβαλομένου ποδῶν τοὺς ἐπ' αὐτοῦ·
[3, 4]	ἀγαθὴν κτώμενος, ὕστερον δὲ Ἀθηναίου	χάριτι	ἀνδρὸς Ἰσαγόρου τυραννίδα οἱ συγκατεργασόμενος
[3, 12]	ἕτερος τῶν λόγων τοὺς Μενελάου	χάριτι	στρατεύσαντας ἐπὶ Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν
[3, 9]	ἐς Θεσσαλίαν, ἐνταῦθα οἱ Θεσσαλοὶ	χάριτι	τῇ ἐς Θηβαίους τοῦ πρόσω
[3, 14]	προεδήλωσε κλῆρός σφισιν ἐν τῇ	νυκτί·	μάχονται δὲ καὶ ἐν χερσὶ
[3, 8]	πρεσβύτερος ἦν ἡλικίᾳ καὶ παρέλαβεν	ἀντὶ	Ἀγησιλάου τὴν ἀρχήν. ἐγένετο δὲ
[3, 7]	τοὺς ἀπογόνους φασί· (Λεωτυχίδης δὲ	ἀντὶ	Δημαράτου γενόμενος βασιλεὺς μετέσχε μὲν
[3, 16]	ταῖς θεαῖς Λευκιππὶς ἐπεκόσμησε, πρόσωπον	ἀντὶ	τοῦ ἀρχαίου ποιησαμένη τῆς ἐφ'
[3, 23]	ἐπίνειον, Κύθηρα δὲ ἡ πόλις	ἀναβάντι	ἀπὸ Σκανδείας στάδια ὡς δέκα.
[3, 24]	ἐπιστρέψαντι αὐτόθεν ἐς μεσόγαιαν καὶ	ἐπαναβάντι	σταδίους ὡς δέκα, Κυφάντων καλουμένων
[3, 25]	Θερμώδοντος γυναῖκας. (ἀπὸ δὲ Πυρρίχου	καταβάντι	ἐς θάλασσαν ἔστι Τευθρώνη· τὸν
[3, 2]	τῶνδε ποιησόμεθα ὁμοῦ τῷ λόγῳ	μεταβάντι	ἐς τοὺς Εὐρυπωντίδας καλουμένους. (Ἀρχελάου
[3, 1]	δὲ λοιπὰ διειστήκει σφίσιν ἐπὶ	παντὶ	τὰ βουλεύματα. (οὐ μὴν οὐδὲ
[3, 15]	ἐν δεξιᾷ μνῆμα Ἀλκμᾶνος, ᾧ	ποιήσαντι	ᾄσματα οὐδὲν ἐς ἡδονὴν αὐτῶν
[3, 18]	ἐπὶ στήλης ὄνομα Αἴνητος· τούτῳ	νικήσαντι	Ὀλυμπίασι καὶ ἔτι στεφανουμένῳ γενέσθαι
[3, 19]	μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ οἱ	πλεύσαντι	ἐς Ἱμέραν πρὸς Στησίχορον ἀγγέλλειν
[3, 23]	πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί.	περιπλεύσαντι	δὲ τὴν ἄκραν τῆς Μαλέας
[3, 1]	τῆς μητρὸς σφῶν ὄντι Ἀργείας,	ἐπιτροπεύσαντι	δὲ καὶ αὐτῶν, συνήραντο ἐς
[3, 15]	ἀπεχώρησεν· ὕστερον δὲ ἐξεγένετό οἱ	στρατεύσαντι	ἐς Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν Ἱπποκόωντα,
[3, 10]	καὶ ἐπιχώριος αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις.	ἀναστρέψαντι	δὲ καὶ κατὰ τὴν λεωφόρον
[3, 24]	θάλασσαν ἑκατόν που στάδια καὶ	ἐπιστρέψαντι	αὐτόθεν ἐς μεσόγαιαν καὶ ἐπαναβάντι
[3, 6]	εἶναι τὴν τιμήν. (Κλεωνύμῳ δὲ	ἀπελαθέντι	τῆς βασιλείας περισσῶς δή τι
[3, 8]	ἐπὶ τῷ τρίποδι Σιμωνίδης τῷ	ἀνατεθέντι	ἐς Δελφούς, ἄλλο (δέ) γε
[3, 20]	ἦν Ἑλένῃ καὶ τῷ γῆμαι	προκριθέντι	Ἑλένην ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας δὲ
[3, 18]	ἔργον πεποίηται τὸ ἐς Μέδουσαν.	παρέντι	δὲ Ἡρακλέους μάχην πρὸς Θούριον
[3, 1]	Αὐτεσίωνος, ἀδελφῷ τῆς μητρὸς σφῶν	ὄντι	Ἀργείας, ἐπιτροπεύσαντι δὲ καὶ αὐτῶν,
[3, 11]	ἦν τοῦ Τισαμενοῦ· (Τισαμενῷ δὲ	ὄντι	Ἠλείῳ τῶν Ἰαμιδῶν λόγιον ἐγένετο
[3, 2]	~Εὐρυσθένει πρεσβυτέρῳ τῶν Ἀριστοδήμου παίδων	ὄντι	ἡλικίαν γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν Ἆγιν·
[3, 18]	παρέξειν ἔμελλεν· ὡς δὲ δηλῶσαι	συλλαβόντι,	ἐπεὶ μηδὲ ἄγνωστα τὰ πολλὰ
[3, 24]	Ἑλένην παρὰ Τυνδάρεω γυναῖκα αἰτοῦντα.	λέγοντι	δὲ ἐπ' ἀληθείᾳ Πάτροκλός ἐστιν
[3, 14]	τῇ ἀσπίδι δρόμον ἐπὶ ἀγῶνι	λήγοντι	οὐ συνέβαινεν εἶναί πω. Χίονιν
[3, 17]	δὲ ὁ Παυσανίας συνειδὼς αὑτῷ	προδιδόντι	τὴν Ἑλλάδα καὶ δι' αὐτὸ
[3, 23]	δὲ ἡ θεὸς ξόανον ὡπλισμένον.	(πλέοντι	δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ
[3, 19]	μέτρῳ μὲν οὐδένα ἀνευρόντα οἶδα,	εἰκάζοντι	δὲ καὶ τριάκοντα εἶναι φαίνοιντο
[3, 2]	ἐπὶ τούτου Πατρεῖ τῷ Πρευγένους	κτίζοντι	ἐν Ἀχαίᾳ πόλιν, ἥντινα Πάτρας
[3, 12]	δρόμου κατέστησε, καὶ πρώτῳ τε	ἐλθόντι	ἐγένετο ἑλέσθαι πρώτῳ τῶν ἄλλων
[3, 17]	Φυξίου καὶ δὴ ἐς Φιγαλίαν	ἐλθόντι	τὴν Ἀρκάδων παρὰ τοὺς ψυχαγωγούς·
[3, 24]	ἐστι καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον.	(προελθόντι	δὲ ἀπὸ Ζάρακος παρὰ τὴν
[3, 14]	ἡμῶν ἰδιώτου, Μενελάου τὸ ἀρχαῖον.	προελθόντι	δὲ ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων
[3, 25]	ἀρχὴν Ἑλένης μνηστῆρα Ἀχιλλέα γενέσθαι.	~προελθόντι	δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματος ἐκδίδωσιν
[3, 22]	πρόκεινται τῆς ἠπείρου τρεῖς ἀριθμόν.	προελθόντι	δὲ ἀπὸ Τρινασοῦ στάδια ὡς
[3, 21]	ἤδη τὴν Πηνελόπην λέγουσιν ἐγκαλύψασθαι.	~προελθόντι	δὲ αὐτόθεν σταδίους εἴκοσι τοῦ
[3, 23]	καὶ ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺς πεφύκασιν.	(προελθόντι	δὲ ἐν δεξιᾷ δύο που
[3, 18]	οὕτω ναὸν Ὀφθαλμίτιδος Ἀθηνᾶς ἐποίησε.	(προελθόντι	δὲ ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν Ἄμμωνος·
[3, 7]	αὖθις ὁ λόγος μοι προσθήσειν	προελθόντι	ἐς τὴν Μεσσηνίαν συγγραφήν. Θεοπόμπου
[3, 11]	κατεχρήσαντο ἀγάλματος. ~ἀπὸ δὲ Θόρνακος	προελθόντι	ἔστιν ἡ πόλις, Σπάρτη μὲν
[3, 14]	τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον	προελθόντι	ἡρῷον Ἄλκωνος· τὸν δὲ Ἄλκωνα
[3, 22]	ἦν, καὶ μετὰ ταῦτα τριάκοντα	(προελθόντι	που σταδίους ἐπὶ θαλάσσης πόλις
[3, 11]	πλέον ἢ ὁ> πατήρ οἱ	προελθόντι·	τὸ δὲ ὄνομα ἦν τούτῳ
[3, 20]	μετὰ δὲ τὸ Δέρειον σταδίους	προελθόντι	ὡς εἴκοσιν ἔστιν Ἅρπλεια καθήκοντα
[3, 20]	ἐπίκλησιν Γαιαόχου. καὶ ἀπ' αὐτοῦ	προελθόντι	ὡς ἐπὶ τὸ Ταύγετον ὀνομάζουσιν
[3, 22]	(ἐν ἀριστερᾷ δὲ Γυθίου στάδια	προελθόντι	ὡς τριάκοντα ἔστιν ἐν τῇ
[3, 24]	ἀπὸ δὲ τοῦ Καρνείου σταδίους	προελθόντι	ὡς τριάκοντα, ἔστιν ἐν χωρίῳ
[3, 18]	οἱ συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον.	(ὑπελθόντι	δὲ ὑπὸ τὸν θρόνον τὰ
[3, 14]	καθέστηκεν. ἐς τοῦτον τὸν Δρόμον	ἰόντι	ἀπὸ τοῦ τάφου τῶν Ἀγιαδῶν
[3, 12]	Ζεὺς Ξένιος καὶ Ἀθηνᾶ Ξενία.	~ἰόντι	δὲ ἐκ τῆς ἀγορᾶς κατὰ
[3, 15]	Οἰωνῷ πεποίηται παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον.	(ἰόντι	δὲ ἐκ τοῦ Δρόμου πρὸς
[3, 22]	οὐ πλέον ἢ σταδίους ἑπτά·	ἰόντι	δὲ ἐς αὐτὰ ἄγαλμα Ἑρμοῦ
[3, 16]	(τάδε μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσιν·	ἰόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὰς πύλας
[3, 18]	ἔπη τὰ ἐν Ἰλιάδι ἥγηνται.	(ἰόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ Ἀλπίον
[3, 14]	δὲ τῆς ἀγορᾶς πρὸς ἥλιον	ἰόντι	δυόμενον τάφος κενὸς Βρασίδᾳ τῷ
[3, 10]	δὲ καὶ κατὰ τὴν λεωφόρον	ἰόντι	ἐρείπια Σελλασίας ἐστί· ταύτην, καθὰ
[3, 15]	δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶς	ἰόντι	ἑτέραν ὁδὸν ἀπὸ τοῦ Δρόμου·
[3, 15]	ἀφίκετο ἐς Σπάρτην ἅμα Ἡρακλεῖ·	περιιόντι	δὲ καὶ θεωμένῳ τὴν πόλιν,
[3, 21]	ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας Ἠλείων γράμματα.	(προιόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὴν Πελλάναν
[3, 3]	ἐδήλωσε γνώμην, φονεύει τὸν Πολύδωρον·	ἀποθανόντι	δὲ αὐτῷ πολλά τε παρὰ
[3, 21]	(ἐπὶ θάλασσαν δὲ ἐς Γύθιον	καταβαίνοντί	ἐστι Λακεδαιμονίοις (ἡ) κώμη καλουμένη
[3, 3]	δηλώσει· τοσοῦτον δὲ ἐν τῷ	παρόντι	μνησθησόμεθα αὐτῶν, τὰ πολλὰ ἡγήσασθαι
[3, 9]	καὶ παρασκευῇ προεῖχον, τῷ τε	σατραπεύοντι	ἐπὶ θαλάσσῃ τοῦτο οἰκητήριον ἀπεδέδεικτο
[3, 23]	τῆς Μαλέας καὶ ἑκατὸν στάδια	ἀποσχόντι,	ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίον ἐν ὅροις
[3, 25]	καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου. ἐντεῦθεν	ἀποσχόντι	τριάκοντα σταδίους Θυρίδες ἄκρα Ταινάρου
[3, 4]	τοι καὶ ἰδίᾳ Πρωτεσίλαος ἐν	Ἐλαιοῦντι	οὐδὲν ἥρως Ἄργου φανερώτερος ἄνδρα
[3, 1]	Θαλάμαις καὶ τοὺς παῖδας ἐνταῦθα	οἰκοῦντι	αὐτῷ γενέσθαι. (χρόνῳ δὲ ὕστερον
[3, 18]	μαντείῳ. λέγεται δὲ καὶ Λυσάνδρῳ	πολιορκοῦντι	Ἄφυτιν τὴν ἐν τῇ Παλλήνῃ
[3, 25]	τοῦτον τὸν δελφῖνα εἶδον καὶ	καλοῦντι	τῷ παιδὶ ὑπακούοντα καὶ φέροντα,
[3, 7]	Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν ἅτε ἀεὶ	νικῶντι	ἐν ταῖς μάχαις, δῶρα ἔλαβε
[3, 23]	ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον ἀνθρώπῳ γὰρ	ἀφορῶντι	ἐς κέρδος τὰ θεῖα ὕστερα
[3, 19]	καὶ οὐ σὺν τέχνῃ πεποιημένον·	ὅτι	γὰρ μὴ πρόσωπον αὐτῷ καὶ
[3, 8]	ἀπ' αὐτῆς ἥκιστα ἀνθρώπων θαυμάσαι·	ὅτι	γὰρ μὴ τῇ Κυνίσκᾳ τὸ
[3, 24]	τοῦ στόλου τοὺς Τυνδάρεω παῖδας·	ὅτι	δὲ Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν οἱ
[3, 19]	ἡ ἐπωνυμία τῷ Ἄρει γέγονεν,	ὅτι	δὲ ἀνδρὶ χρὴ πολεμίῳ καταστάντα
[3, 3]	οὐ πολὺ εἷλε τὴν Σκῦρον.	(ὅτι	δὲ ἐπὶ τῶν ἡρώων τὰ
[3, 25]	δεινόν, κληθῆναι δὲ Ἅιδου κύνα,	ὅτι	ἔδει τὸν δηχθέντα τεθνάναι παραυτίκα
[3, 4]	φασὶν εὑρέσθαι τοιοῦτον, Ἀθηναῖοι δὲ	ὅτι	ἐδῄωσε τὴν Ὀργάδα, Δελφοὶ δὲ
[3, 16]	ἀλλὰ καὶ Λυγοδέσμαν τὴν αὐτήν,	ὅτι	ἐν θάμνῳ λύγων εὑρέθη, περιειληθεῖσα
[3, 11]	οὗτος ὁ τόπος καλεῖται πᾶς,	ὅτι	ἐν ταῖς γυμνοπαιδίαις ἑορτὴ δὲ
[3, 3]	δὲ εἰκότως ἀνθρώπῳ τὸν σίδηρον,	ὅτι	ἐχρῶντο ἐς τὰς μάχας ἤδη
[3, 14]	δέ ἐστιν ἐπίκλησις ὁ Ἀγνίτας,	ὅτι	ἦν ἄγνου τῷ θεῷ ξόανον·
[3, 1]	οὖν καὶ ἐποίησαν (λαβόντες λογισμὸν	ὅτι	Θήρᾳ μὲν ἐς αὐτὸν ἀνῄει
[3, 24]	Ἅιδου καὶ ἄλλα διηγούμενον καὶ	ὅτι	Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι καὶ Πειρίθουν
[3, 9]	ἐς Αὐλίδα τῇ Ἀρτέμιδι θύσων,	ὅτι	καὶ Ἀγαμέμνων ἐνταῦθα ἱλασάμενος τὴν
[3, 3]	τοῦ χαλκέως εἰκάζων τὰς φύσας,	ὅτι	καὶ αὐταὶ βίαιον πνεῦμα ἠφίεσαν,
[3, 25]	ποταμός, ὄνομα δέ οἱ Σκύρας,	ὅτι	κατὰ τοῦτον ἀνώνυμον τέως ὄντα
[3, 15]	ἱερὸν καὶ αἶγας θῦσαι πρῶτον,	ὅτι	μαχομένῳ οἱ πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ
[3, 12]	φασὶν ἀγῶνα προθεῖναι δρόμου· καὶ	ὅτι	μὲν Ὀδυσσεὺς ἐκράτει, δῆλά ἐστιν,
[3, 24]	ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην. καὶ	ὅτι	μὲν τῶν Ἑλένης μνηστήρων Ἀχιλλεὺς
[3, 15]	ἐς οἶκον ὑπάρξαι τὸν Ἱπποκόωντος,	ὅτι	μετὰ τὸν Ἰφίτου θάνατον καθαρσίων
[3, 14]	ἄλλους οἶδα Ἑλλήνων νομίζοντας θύειν	ὅτι	μὴ Κολοφωνίους· θύουσι γὰρ καὶ
[3, 4]	τὸ παράπαν ἄλλον γε οὐδένα	ὅτι	μὴ μόνον Κλεομένην τολμήσαντα ἴσμεν.
[3, 17]	τῆς Χαλκιοίκου Μουσῶν ἱδρύσαντο ἱερόν,	ὅτι	οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς ἐξόδους ἐπὶ
[3, 1]	τοξευθῆναι λέγουσιν Ἀριστόδημον ὑπὸ Ἀπόλλωνος,	ὅτι	οὐκ ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ μαντεῖον,
[3, 25]	δελφῖνα τῷ παιδὶ σῶστρα ἀποδιδόντα,	ὅτι	συγκοπέντα ὑπὸ ἁλιέων αὐτὸν ἰάσατο,
[3, 15]	καὶ τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸ ἡρῷον,	ὅτι	σφίσιν ὁ πρόγονος Τισαμενὸς μητρὸς
[3, 15]	Ἀθηνᾶς ἱδρύεται, Ἀξιοποίνου δὲ ἐπίκλησιν,	ὅτι	τὰς τιμωρίας οἱ παλαιοὶ τῶν
[3, 25]	ἐστιν Ἀρτέμιδός τε ἐπίκλησιν Ἀστρατείας,	ὅτι	τῆς ἐς τὸ πρόσω στρατείας
[3, 12]	Τιμοθέου τοῦ Μιλησίου κιθάραν, καταγνόντες	ὅτι	χορδαῖς ἑπτὰ ταῖς ἀρχαίαις ἐφεῦρεν
[3, 20]	ὀνομασθῆναι καὶ τούτους ἐξενίκησεν εἵλωτας,	καθότι	καὶ Ἕλληνας τὸ σύμπαν γένος
[3, 18]	ὀφθαλμῶν τὸν ἕτερον ὑπὸ Ἀλκάνδρου,	διότι	οὓς ἔθηκε νόμους οὐκ ἀρεστοὺς
[3, 23]	οἱ δὲ χαίρουσιν ὡς ἐπὶ	πεφηνότι	ἀγαθῷ, ἀπωσαμένου δὲ τὰ ἐμβληθέντα
[3, 3]	οὐ σχοῦσα ἐν γαστρὶ ἐπὶ	γεγονότι	ἤδη Κλεομένει τίκτει Δωριέα καὶ
[3, 15]	οὐ πόρρω Ποσειδῶνός τε ἱερόν	ἐστι	Γενεθλίου καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ
[3, 19]	ἐπὶ τούτῳ Ῥοδίοις Ἑλένης ἱερόν	ἐστι	Δενδρίτιδος. (ὃν δὲ οἶδα λέγοντας
[3, 24]	θαλάσσῃ δὲ ἐπὶ ἄκρας ναός	ἐστι	Δικτύννης Ἀρτέμιδος, καί οἱ κατὰ
[3, 24]	δὲ ἐν δεξιᾷ Γυθίου Λᾶς	ἐστι,	θαλάσσης μὲν δέκα στάδια, Γυθίου
[3, 22]	τούτοις ἐπὶ Κοδδίνου πέτρᾳ Μητρός	ἐστι	θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα· ποιῆσαι
[3, 18]	ἔνδον ἀπὸ τῶν Τριτώνων ὑός	ἐστι	θήρα τοῦ Καλυδωνίου καὶ Ἡρακλῆς
[3, 14]	τάδε ἄλλα τοῖς ἐφήβοις δρώμενά	ἐστι·	θύουσι πρὸ τῆς μάχης ἐν
[3, 24]	λιμένος τῷ πέρατι Ἀπόλλωνος ναός	ἐστι	καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον. (προελθόντι
[3, 22]	μὲν ὑπερβάλλοντα, ἀνθρώπου δὲ ὅμως	ἐστί.	καὶ Ἀθηνᾶς ἱερόν ἐστιν ἐν
[3, 25]	τούτου στάδια τοῦ λιμένος πεντήκοντά	ἐστι	καὶ ἑκατὸν ἐπὶ Οἴτυλον· ὁ
[3, 24]	μὲν τοῦ Ἰλίου Διονύσου τέ	ἐστι	καὶ ἐπ' ἄκρας τῆς κορυφῆς
[3, 22]	ναὸς ἐν τῇ Βοιατῶν ἀγορᾷ	ἐστι	καὶ ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός
[3, 11]	Μοῖραι, καὶ Ἑστία τοῖς Λακεδαιμονίοις	ἐστὶ	καὶ Ζεὺς Ξένιος καὶ Ἀθηνᾶ
[3, 12]	Ἀφεταίδα ὀνομάζουσι, τὰ καλούμενα Βοώνητά	ἐστι·	καί με ὁ λόγος ἀπαιτεῖ
[3, 26]	πέτραν. τοῦτό τε δὴ θαῦμά	ἐστι	καὶ οἱ μύρμηκες αὐτόθι λευκότερον
[3, 14]	καλούμενον. προελθοῦσι δὲ Ταινάρου μνῆμά	ἐστι,	καὶ τὴν ἄκραν τὴν ἐς
[3, 25]	καὶ λιμένες ὅ τε Ἀχίλλειός	ἐστι	καὶ Ψαμαθοῦς, ἐπὶ δὲ τῇ
[3, 15]	(ἐν Σπάρτῃ δὲ λέσχη τέ	ἐστι	καλουμένη Ποικίλη καὶ ἡρῷα πρὸς
[3, 26]	Ἀθηνᾶς τε ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων	ἐστὶ	Κάρνειος, καθὰ Δωριεῦσιν ἐπιχώριον. (πόλιν
[3, 13]	Λακεδαιμονίοις οὐχ οὗτος ὁ Οἰκέτας	ἐστὶ	Καρνειός, ὁ δὲ ἐν τοῦ
[3, 26]	καλουμένης· καὶ Ἀπόλλωνος Καρνείου ξόανά	ἐστι	κατὰ ταὐτὰ καθὰ δὴ καὶ
[3, 24]	ταύτῃ τῶν Ἐλευθερολακώνων πρὸς θαλάσσῃ	ἐστί,	Κυφάντων δὲ ἀπέχουσι πλοῦν σταδίων
[3, 21]	θάλασσαν δὲ ἐς Γύθιον καταβαίνοντί	ἐστι	Λακεδαιμονίοις (ἡ) κώμη καλουμένη Κροκέαι
[3, 25]	Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν, καὶ πηγή σφισίν	ἐστι	Ναία. Τευθρώνης δὲ ἀπέχει πεντήκοντα
[3, 13]	δὲ ἀπαντικρὺ τῆς Ὀλυμπίας Ἀφροδίτης	ἐστὶ	ναὸς Κόρης Σωτείρας· ποιῆσαι δὲ
[3, 12]	(πρὸς δὲ τῇ Σκιάδι οἰκοδόμημά	ἐστι	περιφερές, ἐν δὲ αὐτῷ Διὸς
[3, 24]	ἡμῶν οἰκουμένης πόλεως κρήνη τέ	ἐστι	πλησίον διὰ τὴν χρόαν τοῦ
[3, 10]	γὰρ τοῦτον ἀφίξῃ προιών ἄγαλμά	ἐστι	Πυθαέως Ἀπόλλωνος κατὰ τὰ αὐτὰ
[3, 10]	ἐκείνῳ γράψω. Λακεδαιμονίοις γὰρ ἐπιφανέστερά	ἐστι	τὰ ἐς τὸν Ἀμυκλαῖον, ὥστε
[3, 10]	τὴν λεωφόρον ἰόντι ἐρείπια Σελλασίας	ἐστί·	ταύτην, καθὰ καὶ πρότερον ἔγραψα,
[3, 14]	λύγος καὶ αὐτὴ κατὰ ταὐτά	ἐστι	τῇ ῥάμνῳ. τοῦ Ἀσκληπιοῦ δὲ
[3, 24]	καὶ νῦν ἔτι τῆς πόλεώς	ἐστι	τῆς ἀρχαίας ἐρείπια καὶ πρὸ
[3, 18]	δὲ κατιοῦσιν ἐκ Σπάρτης ποταμός	ἐστι	Τίασα· θυγατέρα δὲ νομίζουσιν εἶναι
[3, 14]	Παυσανίου τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου μνῆμά	ἐστι,	τὸ δὲ ἕτερον Λεωνίδου καὶ
[3, 12]	δὲ αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου τέ	ἐστι	τοῦ Θησέως καὶ Αὐλῶνος Ἀρκάδος,
[3, 22]	Βοιαὶ πόλις πρὸς τῷ πέρατί	ἐστι	τοῦ κόλπου. ταύτην ᾤκισε μὲν
[3, 20]	(προιοῦσι δὲ Ἵππου καλούμενον μνῆμά	ἐστι.	Τυνδάρεως γὰρ θύσας ἐνταῦθα ἵππον
[3, 17]	Ὑπάτου πεποίηται, παλαιότατον πάντων ὁπόσα	ἐστὶ	χαλκοῦ· δι' ὅλου γὰρ οὐκ
[3, 12]	ἔστι μὲν Ἀπόλλωνος Ἀκρίτα βωμός,	ἔστι	δ' ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον ἱερὸν Γῆς·
[3, 14]	καὶ οὗτος ἦν ὁ Εὐμήδης·	ἔστι	δὲ ἄγαλμα ἀρχαῖον Ἡρακλέους, ᾧ
[3, 22]	ἐρείπια καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν Παρακυπαρισσίων.	(ἔστι	δὲ ἐν τῇ γῇ ταύτῃ
[3, 25]	οἱ περὶ τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες.	(ἔστι	δὲ ἐν τῇ Πυρρίχῳ φρέαρ
[3, 24]	τὰ παραθαλάσσια ἐλεηλάτουν τῆς χώρας.	(ἔστι	δὲ ἐν τοῖς ἐρειπίοις ναὸς
[3, 20]	ὄρος τὸ Ταύγετόν ἐστιν ὁδός.	ἔστι	δὲ ἐν τῷ πεδίῳ Διὸς
[3, 25]	φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο.	(ἔστι	δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ πηγή,
[3, 21]	ἔστι μὲν λίμνη καλουμένη Ποσειδῶνος,	ἔστι	δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ ναὸς
[3, 15]	παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς.	ἔστι	δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶς
[3, 11]	τοῦ Πολυδώρου σημαίνονται τῇ εἰκόνι.	(ἔστι	δὲ καὶ Ἑρμῆς Ἀγοραῖος Διόνυσον
[3, 17]	ἦν ἐμοὶ δοκεῖν θέας ἄξια.	(ἔστι	δὲ καὶ ἕτερον αὐτόθι Ἀθηνᾶς
[3, 13]	μὲν Κυνόρτου τοῦ Ἀμύκλα τάφος,	ἔστι	δὲ καὶ Κάστορος μνῆμα, ἐπὶ
[3, 22]	δὲ ὡς ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη.	ἔστι	δὲ καὶ μνῆμα Κινάδου· νεὼς
[3, 14]	καὶ τούτοις Χθονίαν νομίζειν Δήμητρα.	ἔστι	δὲ καὶ Σαράπιδος νεώτατον τοῦτο
[3, 24]	Ἀσκληπιοῦ, λίθου δὲ τὸ ἄγαλμα.	ἔστι	δὲ καὶ ὕδατος ψυχροῦ κρουνὸς
[3, 15]	Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην ἀνείλετο ἅρματι.	ἔστι	δὲ τῆς στοᾶς, ἣ παρὰ
[3, 13]	γενέσθαι τοῦ δρόμου τὴν ἀρχήν.	ἔστι	δέ τι χωρίον ἔχον στοὰς
[3, 17]	ἐς ὕψος περιφανὲς ἐξίσχουσα οὐκ	ἔστι,	καθὰ δὴ Θηβαίοις τε ἡ
[3, 3]	συνῆκεν οὖν ὁ Λίχας ὡς	ἔστι	κατακείμενα ἐν οἰκίᾳ χαλκέως, συνῆκε
[3, 12]	αἴτιος ὑπὸ Ἀθηναίων. (Λακεδαιμονίοις δὲ	ἔστι	μὲν Ἀπόλλωνος Ἀκρίτα βωμός, ἔστι
[3, 13]	φασι πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον δὲ	ἔστι	μὲν Κυνόρτου τοῦ Ἀμύκλα τάφος,
[3, 21]	τοῦτο ὀνομάζειν λέγουσιν Αὐγειάς. ἐνταῦθα	ἔστι	μὲν λίμνη καλουμένη Ποσειδῶνος, ἔστι
[3, 3]	δέδοται καὶ ἀξιόλογα ἐς τιμήν.	ἔστι	μέντοι καὶ Πολεμάρχου μνῆμα ἐν
[3, 22]	ἐξ Ἀκριῶν ἐς Γερόνθρας ὁδὸν	ἔστι	Παλαιὰ καλουμένη κώμη, ἐν δὲ
[3, 25]	δὲ Πυρρίχου καταβάντι ἐς θάλασσαν	ἔστι	Τευθρώνη· τὸν δὲ οἰκιστὴν οἱ
[3, 24]	καὶ ἀνδριὰς ἐπὶ τῷ μνήματι	ἔπεστι.	τοῦτον τὸν Λᾶν οἰκιστὴν εἶναι
[3, 5]	~Πλείσταρχος μὲν οὖν ὁ Λεωνίδου	νεωστὶ	τὴν βασιλείαν παρειληφὼς ἐτελεύτησε, Πλειστοάναξ
[3, 6]	γέροντες Ἀρεῖ τῷ Ἀκροτάτου καὶ	οὐχὶ	Κλεωνύμῳ πατρῴαν εἶναι τὴν τιμήν.
[3, 13]	φασὶ γενέσθαι ἡγεμόνα· τῷ δὲ	ἥρωι	τούτῳ πρὶν ἢ τῷ θεῷ