Livre, Chap.
[3, 7]	νικῶντι ἐν ταῖς μάχαις, δῶρα	ἔλαβε	παρὰ τῶν Ἀλευαδῶν. (ὑπαγόμενος δὲ
[3, 8]	ὡς οὐχ αὑτοῦ νομίζοι Λεωτυχίδην.	ἐπέλαβε	μέντοι καὶ Ἆγιν μετάνοια ὕστερον,
[3, 17]	μὴ δυνηθέντα. (ὡς γὰρ δὴ	διέτριβε	περὶ Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν τε
[3, 12]	λόγου μάλιστα ἀξίως μαχέσασθαι μετά	γε	αὐτὸν δοκοῦσι Λεωνίδαν. τοῦ δὲ
[3, 9]	θαλάσσῃ τοῦτο οἰκητήριον ἀπεδέδεικτο καθάπερ	γε	αὐτῷ βασιλεῖ τὰ Σοῦσα. (γενομένης
[3, 15]	τῆς Ἥρας ἀπήντησεν ἐμπόδιον, ὥσπερ	γε	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί
[3, 11]	Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους· καὶ τά	γε	ἐς Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίους δοξάζω μᾶλλον
[3, 11]	ἀπῆλθεν ἡττηθείς, καίτοι τὰ δύο	γε	ἦν πρῶτος· καὶ γὰρ δρόμῳ
[3, 20]	καὶ εἵλωτες ἐκλήθησαν πρῶτοι, καθάπερ	γε	καὶ ἦσαν· τὸ δὲ οἰκετικὸν
[3, 22]	Πελοποννησίοις ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί	γε,	οἳ τὰ πρὸς Βορρᾶν νέμονται
[3, 4]	διάπειραν οὐδὲ τὸ παράπαν ἄλλον	γε	οὐδένα ὅτι μὴ μόνον Κλεομένην
[3, 14]	ἐν ᾧ πλὴν Σπαρτιατῶν ἄλλῳ	γε	οὐκ ἔστιν ἀγωνίζεσθαι τὰ (δὲ)
[3, 19]	Κόλχων Θηρίταν λέγοιεν, ἐπεὶ Ἔλληνές	γε	οὐκ ἴσασιν Ἄρεως τροφὸν Θηρώ·
[3, 8]	ἀνατεθέντι ἐς Δελφούς, ἄλλο (δέ)	γε	παρὰ ἀνδρὸς ποιητοῦ Λακεδαιμονίων τοῖς
[3, 21]	ἐπιθαλάσσια τῆς Λακωνικῆς ἐπιτηδειοτάτας μετά	γε	τὴν Φοινίκων θάλασσαν. (ἀριθμὸς δὲ
[3, 9]	πεζὸν τότε πλεῖστον ἀθροισθὲν μετά	γε	τὸν Ξέρξου καὶ πρότερον ἔτι
[3, 7]	εἷλεν. (οὐ μὴν τὸν πόλεμόν	γε	τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων γενέσθαι
[3, 4]	παῖδα ἐς Πλάταιάν τε Λακεδαιμονίους	ἤγαγε	καὶ ὕστερον ναυσὶν ἐς τὸν
[3, 4]	τε τηνικαῦτα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	ἤγαγε	τὸν λαὸν καὶ Λεωνίδας τριακοσίοις
[3, 5]	τῆς Τεγεατῶν ἐς τὴν Ἀργολίδα	ἤγαγε	τὸν στρατόν, πέμπουσι κήρυκα οἱ
[3, 18]	ἐς τὴν ὕδραν καὶ ὡς	ἀνήγαγε	τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα. Ἀναξίας
[3, 6]	Ἀκροτάτου καὶ ἐπ' αὐτῷ Κλεωνύμου	κατήγαγε	τὸ χρεὼν Ἀκρότατον ἔτι πρότερον
[3, 5]	καὶ αὐτοῦ Λυσάνδρου τὴν τελευτήν,	ἐπῆγε	δὲ ὅμως ἐπὶ τὰς Θήβας
[3, 6]	ἔχοντα Λεωνίδου· τοῦτον δὲ οἰκειωσάμενος	ἐπῆγε	Λεωνίδᾳ καὶ ἄλλα ἐγκλήματα καὶ
[3, 13]	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα λέγουσιν, οἱ	δὲ	Ἄβαριν ἀφικόμενον ἐξ Ὑπερβορέων. (ὁ
[3, 14]	οὗτος ἦν ὁ Εὐμήδης· ἔστι	δὲ	ἄγαλμα ἀρχαῖον Ἡρακλέους, ᾧ θύουσιν
[3, 15]	ἐγγυτάτω τοῦ τείχους, ἐν αὐτῷ	δὲ	ἄγαλμα Ἡρακλέους ἐστὶν ὡπλισμένον· τὸ
[3, 18]	ἐστιν Αἰγινήτου Κάλλωνος· ὑπὸ τούτῳ	δὲ	ἄγαλμα Κόρης τῆς Δήμητρος ἕστηκεν.
[3, 20]	Μυσίας ἐστὶν ἱερὸν Ἀρτέμιδος. (τὸ	δὲ	ἄγαλμα τῆς Αἰδοῦς τριάκοντά που
[3, 16]	περὶ τὴν παῖδα ἠφάνιστο, Διοσκούρων	δὲ	ἀγάλματα ἐν τῷ οἰκήματι εὑρέθη
[3, 19]	ταῖς χερσὶ καὶ τόξον. (τοῦ	δὲ	ἀγάλματος τὸ βάθρον παρέχεται μὲν
[3, 9]	καὶ ἐπὶ Ἀθήνας στρατόν. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἀγασθέντες τὸ ἐς τὰ πράγματα
[3, 7]	δὲ υἱὸς ἐγένετο Ἀρχίδαμος, Ἀρχιδάμου	δὲ	Ἀγησικλῆς· καί σφισιν ὑπῆρξεν ἀμφοτέροις
[3, 8]	ὁπόσα Ἄγιδος τελευτῶντος ἤκουσαν. (τῷ	δὲ	Ἀγησιλάῳ καὶ Λεωτυχίδῃ παρέσχεν ἐς
[3, 7]	μὲν δὴ τοῦ Εὐρυσθένους, καλουμένων	δὲ	Ἀγιαδῶν, Κλεομένης ὁ Λεωνίδου βασιλεὺς
[3, 11]	καὶ τοὺς ἄνδρας αἱροῦσιν. ὁ	δὲ	Ἀγίας Ἀγελόχου παῖς ἦν τοῦ
[3, 8]	οὐδέν ἐστιν ἐς μνήμην. (ἐπὶ	δὲ	Ἄγιδος τοῦ Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Λακεδαιμονίοις
[3, 8]	πρὸς Λακεδαιμονίους ταῦτα ἀπαγγέλλειν. (μετὰ	δὲ	Ἆγιν ἀποθανόντα ἀπήλαυνεν Ἀγησίλαος τῆς
[3, 8]	τοῖς τὰ χρήματα ἔχουσι· πρὶν	δὲ	Ἆγιν καὶ τὸν στρατὸν ἀφῖχθαί
[3, 14]	ἄγνου τῷ θεῷ ξόανον· ἡ	δὲ	ἄγνος λύγος καὶ αὐτὴ κατὰ
[3, 17]	κατ' ἄλλο μὲν οὐδέν, φόνου	δὲ	ἄγος ἐκνίψασθαι μὴ δυνηθέντα. (ὡς
[3, 18]	οὐρανόν ἐστιν Ἑρμῆς φέρων, Ἀθηνᾶ	δὲ	ἄγουσα Ἡρακλέα συνοικήσοντα ἀπὸ τούτου
[3, 22]	Ἄρεως ναὸς καὶ ἄλσος· (ἑορτὴν	δὲ	ἄγουσι τῷ θεῷ κατὰ ἔτος,
[3, 6]	ναυσὶν ἐπὶ Ἀθήνας στρατεύει. τοῖς	δὲ	Ἀθηναίοις ἀμυνοῦντες ἀφίκοντο μὲν ὁ
[3, 6]	ἀφειδῶς ἐπ' ἀλλοτρίοις ἀναρρῖψαι. τοῖς	δὲ	Ἀθηναίοις ἀντισχοῦσιν ἐπὶ μακρότατον ἐποιήσατο
[3, 4]	τοῖς Ἕλλησιν ἀγαθὴν κτώμενος, ὕστερον	δὲ	Ἀθηναίου χάριτι ἀνδρὸς Ἰσαγόρου τυραννίδα
[3, 24]	στόλου τοὺς Τυνδάρεω παῖδας· ὅτι	δὲ	Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν οἱ Κόλχοι,
[3, 12]	Ταινάριον δὲ ἐπονομάζουσιν (οὐ μακρὰν	δὲ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα, ὃ τοὺς ἐς
[3, 24]	τρεῖς δ' οὖν εἰσί, τέταρτον	δὲ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα. (τὰ δὲ ἐν
[3, 11]	καὶ Διός ἐστιν Ἀγοραίου, τὸ	δὲ	Ἀθηνᾶς Ἀγοραίας καὶ Ποσειδῶνος ὃν
[3, 14]	νῖκαι, τέσσαρες μὲν σταδίου, διαύλου	δὲ	αἱ λοιπαί· τὸν δὲ σὺν
[3, 3]	ὄνομα ἀφίκετο ἐς Τεγέαν· (τηνικαῦτα	δὲ	αἱ πόλεις ἄγουσαι σπονδὰς ἔτυχον.
[3, 13]	Μεσσηνίᾳ καὶ οὐ ταύτῃ· (Μεσσηνίων	δὲ	αἱ συμφοραὶ καὶ ὁ χρόνος,
[3, 25]	ἐπὶ Ταινάρῳ τραφῆναι δεινόν, κληθῆναι	δὲ	Ἅιδου κύνα, ὅτι ἔδει τὸν
[3, 2]	Ἰωνίας μεταξὺ καὶ Μυσῶν, καλουμένην	δὲ	Αἰολίδα ἐφ' ἡμῶν, καθέξειν ἔμελλεν·
[3, 18]	Ἄφιδναν ὁμοῦ τοῖς Διοσκούροις, ληφθέντα	δὲ	αἰχμάλωτον ἐν τῇ μάχῃ καὶ
[3, 13]	Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος θυγατέρα, γυναῖκα	δὲ	Ἀκρισίου τοῦ Ἄβαντος. Ἥρας δὲ
[3, 22]	τῇ ἀκροπόλει Κυπαρισσίας ἐπίκλησιν. τῆς	δὲ	ἀκροπόλεως πρὸς τοῖς ποσὶ πόλεως
[3, 21]	καὶ Λεῦκτρα καὶ Θαλάμαι, πρὸς	δὲ	Ἀλαγονία τε καὶ Γερηνία· τὰ
[3, 19]	ἱερὸν Ἀλεξάνδρας καὶ ἄγαλμα· τὴν	δὲ	Ἀλεξάνδραν οἱ Ἀμυκλαιεῖς Κασσάνδραν τὴν
[3, 1]	γενήσεται ἥδε ἡ κάθοδος· ὁ	δὲ	ἀληθέστερος ἔχει λόγος Πυλάδου τοὺς
[3, 11]	Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν Λυγδάμιδος, ἐβασίλευσε	δὲ	Ἁλικαρνασσοῦ· ταύτην φασὶν ἑκουσίως ἐπὶ
[3, 3]	εἵλωσιν ἀμύναντας μάχῃ νικῶσιν. ~τελευτήσαντος	δὲ	Ἀλκαμένους Πολύδωρος τὴν βασιλείαν παρέλαβεν
[3, 14]	ὀλίγον προελθόντι ἡρῷον Ἄλκωνος· τὸν	δὲ	Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα εἶναι.
[3, 25]	ὄντα ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα. (ἀναθήματα	δὲ	ἄλλα τέ ἐστιν ἐπὶ Ταινάρῳ
[3, 13]	Διονυσιάδες καὶ αἱ Λευκιππίδες. τὰς	δὲ	ἄλλας ἕνδεκα ἃς καὶ αὐτὰς
[3, 21]	ποτὲ καὶ εἴκοσι πόλεων· τὰς	δὲ	ἄλλας, ἐφ' ἃς ἂν καὶ
[3, 11]	δὲ ἀποφεύγουσιν ἐς Κύπρον, τὰς	δὲ	ἄλλας οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ αὐτὰς
[3, 5]	ἀδικεῖν τὸν Παυσανίαν κατέγνωσαν· (τὸ	δὲ	ἄλλο ἀπέγνω δικαστήριον. μετὰ δὲ
[3, 20]	ὥς φασιν ἔργον. καὶ τόδε	δὲ	ἄλλο δρώμενον ἐνταῦθα οἶδα· (ἐπὶ
[3, 22]	ὁμοῦ τῷ προτέρῳ ναῷ. (Μαριὸς	δὲ	ἄλλο Ἐλευθερολακώνων πόλισμα, ὃ ἀπὸ
[3, 24]	ἑτέρωθί ἐστιν εἰρημένα. ἐν Ζάρακι	δὲ	ἄλλο μὲν οὐδέν, πρὸς δὲ
[3, 1]	τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπόλλωνος. ἀποθανόντος	δὲ	Ἀμύκλα ἐς Ἄργαλον τὸν πρεσβύτατον
[3, 2]	ἐκ Πελοποννήσου συγχωροῦνται ὑπόσπονδοι· τοὺς	δὲ	Ἀμυκλαιεῖς οὐκ ἐξ ἐπιδρομῆς ἐκβάλλουσιν,
[3, 19]	τοῦτο μὲν ἄγαλμα Βίριδος, τοῦτο	δὲ	Ἀμφιτρίτης καὶ Ποσειδῶνος· Διὸς δὲ
[3, 11]	μὲν ὀνομασθεῖσα ἐξ ἀρχῆς, προσλαβοῦσα	δὲ	ἀνὰ χρόνον καὶ Λακεδαίμων ἡ
[3, 15]	ὁδὸν ἀπὸ τοῦ Δρόμου· Θήραν	δὲ	ἀναθεῖναι τὸν Αὐτεσίωνος τοῦ Τισαμενοῦ
[3, 23]	πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα, πάντα	δὲ	ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος δὲ καὶ γυναῖκας
[3, 24]	ἔτι εὑρεῖν ἐπιφανῶς θάψαι, Διόνυσον	δὲ	ἀναθρέψαι λέγουσιν. (ἐπὶ τούτῳ δὲ
[3, 3]	Τεγεάτας πολέμῳ τὰ πλείονα. ἐπὶ	δὲ	Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν
[3, 3]	οὐδέν σφισιν ἀπήντησε νεώτερον· ἐπὶ	δὲ	Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτους τὸ γὰρ
[3, 7]	Ζευξίδαμον δὲ ἀπολιπὼν υἱόν. Ζευξιδάμου	δὲ	Ἀναξίδαμος ὁ παῖς ἐκδέχεται τὴν
[3, 23]	καταδεξάμενον ἔχει τὸ ὕδωρ· εἰ	δὲ	ἀναπέμψαιτο σφᾶς, πονηρὸν κέκριται σημεῖον.
[3, 19]	δοκείτω δὲ ᾗ λέγεται. (Ἀμύκλαι	δὲ	ἀνάστατος ὑπὸ Δωριέων γενομένη καὶ
[3, 14]	οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε, Πολυδεύκην	δὲ	ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ· καί
[3, 1]	δὲ ἦσαν ἀπόγονοι Μεμβλιάρου· Μεμβλίαρον	δὲ	ἄνδρα ὄντα τοῦ δήμου Κάδμος
[3, 17]	αὐτὰ μὴ διαλυθῆναι. (καὶ) Κλέαρχον	δὲ	ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα ποιῆσαι
[3, 22]	μὲν Βοιὸς τῶν Ἡρακλειδῶν, συναγαγεῖν	δὲ	ἄνδρας ἀπὸ τριῶν ἐς αὐτὴν
[3, 12]	ἕκαστος κατὰ κάλλος ἀρέσκηται· ἀφικομένοις	δὲ	ἀνδράσιν οὐ πολλοῖς ἀγῶνα δρόμου
[3, 19]	ἐπωνυμία τῷ Ἄρει γέγονεν, ὅτι	δὲ	ἀνδρὶ χρὴ πολεμίῳ καταστάντα ἐς
[3, 18]	τὸν Ἐπιδώτην λέγοντες τοῦτον. ~τῶν	δὲ	ἀνδριάντων τοῦ Παυσανίου πλησίον ἐστὶν
[3, 9]	λέγονται καὶ Σωδάμας, ἐν Θήβαις	δὲ	Ἀνδροκλείδης καὶ Ἰσμηνίας καὶ Ἀμφίθεμις·
[3, 17]	ἦν· ἐπεξελθεῖν σφισιν ἀρκέσομαι. ἤκουσα	δὲ	ἀνδρὸς Βυζαντίου Παυσανίαν φωραθῆναί τε
[3, 20]	ἀπιέναι μετὰ Ὀδυσσέως ἀφίησιν, ἄγαλμα	δὲ	ἀνέθηκεν Αἰδοῦς· ἐνταῦθα γὰρ τῆς
[3, 21]	Ὀλυμπίασι, πλὴν οὐ δολίχου, σταδίου	δὲ	ἀνελόμενον, Ἀχαιὸν ἐξ Αἰγίου φησὶν
[3, 19]	Μοῦσαί τε καὶ Ὧραι. περὶ	δὲ	ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡς ὑπὸ
[3, 26]	πολλὰ ἠφάνισε τῶν δένδρων· ὡς	δὲ	ἀνεφάνη τὸ χωρίον ψιλόν, ἄγαλμα
[3, 22]	τὸ Ἀσκληπιεῖον, Ὑπερτελέατον ὀνομάζουσιν. ἄκρα	δὲ	ἀνέχουσα ἐς θάλασσαν ἀφέστηκεν Ἀσωποῦ
[3, 8]	τῆς λείας τὴν πολλήν. Ξενίας	δὲ	ἀνὴρ Ἠλεῖος Ἄγιδί τε ἰδίᾳ
[3, 24]	ἀπέχουσι πλοῦν σταδίων διακοσίων. οἱ	δὲ	ἄνθρωποι λέγουσιν ἐνταῦθα, οὐδέσιν ὁμολογοῦντες
[3, 7]	διαμεῖναι τοὺς ἀπογόνους φασί· (Λεωτυχίδης	δὲ	ἀντὶ Δημαράτου γενόμενος βασιλεὺς μετέσχε
[3, 6]	ἡγεῖσθαί σφισιν Ἀρέα ἐπιτάξαντες. (περικαθημένου	δὲ	Ἀντιγόνου τὰς Ἀθήνας καὶ τῆς
[3, 22]	πρὸς τῷ λιμένι. (ἀπὸ θαλάσσης	δὲ	ἄνω Γερόνθραι σταδίους ἀπέχουσιν εἴκοσι
[3, 21]	παῖδας ἔφευγεν ἐκ Σπάρτης. θέας	δὲ	ἄξια αὐτόθι ἰδὼν Ἀσκληπιοῦ τε
[3, 25]	υἱὸς ὢν τοῦ Ἀντιμάχου. θέας	δὲ	ἄξια ἐν Οἰτύλῳ Σαράπιδός ἐστιν
[3, 4]	ἐς Λεωνίδαν τὸν Ἀναξανδρίδου, Δωριέως	δὲ	ἀπ' ἀμφοτέρων ἀδελφόν, κατέβαινεν ἡ
[3, 18]	ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν Ἄμμωνος· φαίνονται	δὲ	ἀπ' ἀρχῆς Λακεδαιμόνιοι μάλιστα Ἑλλήνων
[3, 6]	θάνατος ἐπέλαβεν ἀπ' αὐτῆς. ~Ἀγησιπόλιδος	δὲ	ἄπαιδος τελευτήσαντος ἐς Κλεόμβροτον περιῆλθεν
[3, 16]	Κτησίππου τοῦ Ἡρακλέους. τοῦ ναοῦ	δὲ	ἀπαντικρὺ μνῆμα Θεοπόμπου τοῦ Νικάνδρου,
[3, 14]	λευκοῦ, θέας ἄξιον. τοῦ θεάτρου	δὲ	ἀπαντικρὺ Παυσανίου τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου
[3, 15]	Ποσειδῶνι τιμὰς νέμοντες. τοῦ ναοῦ	δὲ	ἀπαντικρὺ πέδας ἐστὶν ἔχων Ἐνυάλιος,
[3, 13]	ἤδη τοῖς ἐθέλουσιν ἀμφισβητεῖν. Λακεδαιμονίοις	δὲ	ἀπαντικρὺ τῆς Ὀλυμπίας Ἀφροδίτης ἐστὶ
[3, 9]	διδόντα ἐς τὰς ναῦς. Ἀγησίλαος	δὲ	ἀπεδείχθη γὰρ διαβιβάσαι τε ἐς
[3, 3]	ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Κλεόμβροτον. (ἐπεὶ	δὲ	ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης, Λακεδαιμόνιοι Δωριέα καὶ
[3, 6]	πατρῴαν εἶναι τὴν τιμήν. (Κλεωνύμῳ	δὲ	ἀπελαθέντι τῆς βασιλείας περισσῶς δή
[3, 21]	γενέσθαι λέγοντες ἐξ ἀνθρώπου. (Γύθιον	δὲ	ἀπέχει μὲν σταδίους τριάκοντα Αἰγιῶν,
[3, 25]	πηγή σφισίν ἐστι Ναία. Τευθρώνης	δὲ	ἀπέχει πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίους
[3, 26]	δαίμων ἐστὶν ἡ Πασιφάη. (Θαλαμῶν	δὲ	ἀπέχει σταδίους εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνος
[3, 23]	τῇ Ἐπιδαυρίων Λιμνάτιδος. ἡ πόλις	δὲ	ἀπέχουσα οὐ πολὺ ἀπὸ θαλάσσης
[3, 24]	Ἐλευθερολακώνων πρὸς θαλάσσῃ ἐστί, Κυφάντων	δὲ	ἀπέχουσι πλοῦν σταδίων διακοσίων. οἱ
[3, 24]	καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον. (προελθόντι	δὲ	ἀπὸ Ζάρακος παρὰ τὴν θάλασσαν
[3, 20]	τῇ Λακωνικῇ ποτε ᾠκεῖτο· ἀποτρεπομένῳ	δὲ	ἀπὸ τῆς Φελλίας ἐς δεξιὰν
[3, 14]	ἰδιώτου, Μενελάου τὸ ἀρχαῖον. προελθόντι	δὲ	ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων ἱερὸν
[3, 25]	Ἑλένης μνηστῆρα Ἀχιλλέα γενέσθαι. ~προελθόντι	δὲ	ἀπὸ τοῦ μνήματος ἐκδίδωσιν ἐς
[3, 22]	τῆς ἠπείρου τρεῖς ἀριθμόν. προελθόντι	δὲ	ἀπὸ Τρινασοῦ στάδια ὡς ὀγδοήκοντα
[3, 24]	ἐς τὴν Λακωνικὴν ἐσέβαλεν, ἀποτραπόμενοι	δὲ	ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ παραθαλάσσια
[3, 10]	ἡ Σικυωνία γραφὴ διεξῄει. (ἰοῦσι	δὲ	ἀπὸ τῶν Ἑρμῶν ἐστιν ὁ
[3, 16]	Ἀγαμηδίδα, βασιλεύοντος μὲν Κλεωναίων, τετάρτου	δὲ	ἀπογόνου Κτησίππου τοῦ Ἡρακλέους. τοῦ
[3, 2]	ἐν χωρίῳ καλουμένῳ Λίμναις. (Τηλέκλου	δὲ	ἀποθανόντος Ἀλκαμένης ἔσχεν ὁ Τηλέκλου
[3, 1]	αὐτῶν, συνήραντο ἐς ἀποικίαν. τὴν	δὲ	ἀποικίαν ὁ Θήρας ἔστελλεν ἐς
[3, 7]	ἄπαις ἐτελεύτησεν ὁ Ἀρχίδαμος, Ζευξίδαμον	δὲ	ἀπολιπὼν υἱόν. Ζευξιδάμου δὲ Ἀναξίδαμος
[3, 21]	πλησίον δὲ αὐτῶν Διόνυσος. ἑτέρωθι	δὲ	Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ ἱερὸν Ἄμμωνος
[3, 18]	ἄγχων Ἡρακλῆς τὸν λέοντα, Τιτυὸν	δὲ	Ἀπόλλων τοξεύει καὶ Ἄρτεμις· (Ἡρακλέους
[3, 13]	τὴν ἅλωσιν τῆς Σπάρτης. (Κάρνειον	δὲ	Ἀπόλλωνα Δωριεῦσι μὲν τοῖς πᾶσι
[3, 11]	ποταμοὺς πλὴν τριήρων δέκα· αὗται	δὲ	ἀποφεύγουσιν ἐς Κύπρον, τὰς δὲ
[3, 25]	αὐτοῖς Ἀθηνᾶς ἱερὸν Ἱππολαίτιδος· ὀλίγον	δὲ	ἀπωτέρω Μέσσα πόλις καὶ λιμήν.
[3, 9]	ἐς Τροίαν στόλον ἤγαγεν. (ἠξίου	δὲ	ἄρα ὁ Ἀγησίλαος πόλεώς τε
[3, 16]	ἐστιν Ἀρτέμιδος ἱερὸν Ἀναιίτιδος. Ἀθηναίοις	δὲ	ἄρα παρώφθη γενόμενον λάφυρον τῷ
[3, 5]	ἱκέτην ἐδέξαντο τῆς Ἀλέας. ἦν	δὲ	ἄρα τὸ ἱερὸν τοῦτο ἐκ
[3, 24]	σταδίους οὐ πλέον πέντε. (ἐν	δὲ	Ἀραίνῳ καλουμένῳ χωρίῳ τάφος Λᾶ
[3, 6]	δὲ ἐγένετο υἱὸς Ἀκρότατος, τοῦ	δὲ	Ἀρεύς, ὃς ὀκτὼ μάλιστα ἔτη
[3, 5]	ἀπηγγέλλετο ἄγων τοὺς Ἀθηναίους· ἀνέμενε	δὲ	ἄρξαι Λακεδαιμονίους μάχης, ἄρξασι δὲ
[3, 6]	ἄρχειν πρὸς Ἀντίγονον μάχης, ἐκείνων	δὲ	ἀρξάντων οὕτω καὶ αὐτὸς κατὰ
[3, 15]	τούτου τὸ ὄνομα ἔσχηκε, τὸ	δὲ	ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο Καλλίστη. (πλησίον δέ
[3, 13]	τῆς γῆς σφισιν ἐπικλύζοντος. (ξόανον	δὲ	ἀρχαῖον καλοῦσιν Ἀφροδίτης Ἥρας· ἐπὶ
[3, 18]	εἰκὼν καὶ τρίποδες χαλκοῖ· τοὺς	δὲ	ἀρχαιοτέρους δεκάτην τοῦ πρὸς Μεσσηνίους
[3, 5]	Ἀθηναίοις πολέμιος τῷ λόγῳ, τοῖς	δὲ	ἄρχειν ἐπιτραπεῖσιν ὑπὸ Λυσάνδρου καταστησόμενος
[3, 10]	τὸ ἐκ τοῦ Ἀπόλλωνος. τοῦ	δὲ	Ἀρχιδάμου τούτου τὸν μὲν πρεσβύτερον
[3, 8]	ἀντὶ Ἀγησιλάου τὴν ἀρχήν. ἐγένετο	δὲ	Ἀρχιδάμῳ καὶ θυγάτηρ, ὄνομα μὲν
[3, 7]	πολλὰ ἐκάκωσε τῆς χώρας· μετασχόντες	δὲ	Ἀσιναῖοι Λακεδαιμονίοις τοῦ ἔργου δίκην
[3, 15]	τοῦ Ὕλλου καὶ Οἰβάλου. τῶν	δὲ	Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον πεποίηταί σφισι
[3, 23]	μὲν Ἀφροδίτης ἐστὶν ἱερόν, τὸ	δὲ	Ἀσκληπιοῦ καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν λίθου,
[3, 16]	Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντος πρὸς Μήδους, πλησίον	δὲ	Ἀστραβάκου καλούμενόν ἐστιν ἡρῷον. (τὸ
[3, 11]	δύναται τὴν Ἑλλήνων σεβαστός. (τοῦ	δὲ	Αὐγούστου δεικνύουσι πρὸς τῷ βωμῷ
[3, 11]	τὴν καθεστηκυῖαν πρῶτος ἐκτήσατο, ὁ	δὲ	Αὐγούστῳ πεποίηται παιδὶ ἐκείνου τήν
[3, 3]	Ὀρέστου τὰ ὀστᾶ ἀνεζήτουν· ἀνεζήτουν	δὲ	αὐτὰ ἐκ θεοπροπίου Σπαρτιᾶται. συνῆκεν
[3, 16]	βωμῷ Λαθρίας καὶ Ἀναξάνδρας· αἱ	δὲ	αὐταί τε ἦσαν δίδυμοι καὶ
[3, 22]	ἔστι Παλαιὰ καλουμένη κώμη, ἐν	δὲ	αὐταῖς Γερόνθραις Ἄρεως ναὸς καὶ
[3, 14]	Μεσσηνίαν λαβεῖν αἰχμαλώτους γυναῖκας, ἐν	δὲ	αὐταῖς εἶναι Κλεώ, Θέτιδος δὲ
[3, 19]	μὲν τῇ νήσῳ Λευκή, περίπλους	δὲ	αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα δὲ
[3, 11]	ποιηθεῖσαν τῶν Μηδικῶν· ἀνὰ χρόνον	δὲ	αὐτὴν ἐς μέγεθος τὸ νῦν
[3, 14]	δὲ αὐταῖς εἶναι Κλεώ, Θέτιδος	δὲ	αὐτὴν ἱέρειαν εἶναι. ταύτην ἡ
[3, 19]	Διόνυσος ἑστήκασι καὶ Σεμέλη, παρὰ	δὲ	αὐτὴν Ἰνώ. (πεποίηται δὲ ἐπὶ
[3, 14]	ἐστὶν Ἀρτέμιδος Ἰσσωρίας ἱερόν· ἐπονομάζουσι	δὲ	αὐτὴν καὶ Λιμναίαν, οὖσαν οὐκ
[3, 3]	οὖσαν συνέβαινεν οὐ τίκτειν· ἀποπέμψασθαι	δὲ	αὐτὴν κελευόντων τῶν ἐφόρων τοῦτο
[3, 21]	Αἰγιῶν ἐπὶ θάλασσαν Γύθιον, μετὰ	δὲ	αὐτὴν Τευθρώνη τε καὶ Λᾶς
[3, 16]	τῇ Ἀρτέμιδι ἐς διαφοράν, ἀπὸ	δὲ	αὐτῆς καὶ ἐς φόνους προήχθησαν,
[3, 12]	τιμᾶται περισσῶς δή τι. μετὰ	δὲ	αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου τέ ἐστι
[3, 20]	Παρείας ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ, μετὰ	δὲ	αὐτὸ ἱερόν ἐστιν Ἀχιλλέως· ἀνοίγειν
[3, 23]	σφᾶς, πονηρὸν κέκριται σημεῖον. (τὸ	δὲ	αὐτὸ καὶ ἐν Αἴτνῃ δηλοῦσιν
[3, 20]	Ἡλίῳ θύουσι καὶ ἵππους· τὸ	δὲ	αὐτὸ καὶ Πέρσας οἶδα θύειν
[3, 20]	αὐτὸ ἱερόν ἐστιν Ἀχιλλέως· ἀνοίγειν	δὲ	αὐτὸ οὐ νομίζουσιν· ὁπόσοι δ'
[3, 20]	Ταυγέτης ἐνταῦθά ἐστιν ἡρῷον. (διαβᾶσι	δὲ	αὐτόθεν ποταμὸν Φελλίαν, παρὰ Ἀμύκλας
[3, 21]	τὴν Πηνελόπην λέγουσιν ἐγκαλύψασθαι. ~προελθόντι	δὲ	αὐτόθεν σταδίους εἴκοσι τοῦ Εὐρώτα
[3, 26]	καὶ τοῦτο ἐν Ἐλευθερολάκωσι· θέας	δὲ	αὐτόθι ἄξια Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός
[3, 22]	θαλάσσης πόλις ἐστὶν Ἀκρίαι· θέας	δὲ	αὐτόθι ἄξια Μητρὸς θεῶν ναὸς
[3, 23]	ἐπὶ μετεώρῳ μὲν ᾤκισται, θέας	δὲ	αὐτόθι ἄξια τὸ μὲν Ἀφροδίτης
[3, 21]	συντελοῦσι μάλιστα ἐς κάλλος. θεῶν	δὲ	αὐτόθι πρὸ μὲν τῆς κώμης
[3, 24]	τὸ πεδίον Διονύσου κῆπον. (ἱερὰ	δὲ	αὐτόθι τὸ μέν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ,
[3, 8]	ἐν κοινῷ Λακεδαιμόνιοι, κατὰ σφᾶς	δὲ	αὐτοὶ καὶ οὐ μετὰ Σπαρτιατῶν
[3, 1]	Λακωνικὴ τὰ πρὸς ἑσπέρας. ὡς	δὲ	αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, Λέλεξ αὐτόχθων
[3, 5]	καὶ δέκα τῶν γερόντων, ἐπὶ	δὲ	αὐτοῖς Ἆγις ὁ τῆς ἑτέρας
[3, 25]	πόλεως ἐρείπια Ἱππόλας ἐστίν, ἐν	δὲ	αὐτοῖς Ἀθηνᾶς ἱερὸν Ἱππολαίτιδος· ὀλίγον
[3, 11]	τὰ ἀρχαῖα καλούμενα Ἐφορεῖα, ἐν	δὲ	αὐτοῖς Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητὸς μνῆμα
[3, 5]	ἡ τῶν ἐφόρων ἀρχή, σὺν	δὲ	αὐτοῖς καὶ ὁ τῆς οἰκίας
[3, 24]	δὲ ἀναθρέψαι λέγουσιν. (ἐπὶ τούτῳ	δὲ	αὐτοῖς καὶ τὴν πόλιν, Ὀρειάτας
[3, 3]	Δωριέα καὶ αὖθις Λεωνίδαν, ἐπὶ	δὲ	αὐτοῖς Κλεόμβροτον. (ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν
[3, 19]	καὶ Κόρη καὶ Πλούτων, ἐπὶ	δὲ	αὐτοῖς Μοῖραί τε καὶ Ὧραι,
[3, 24]	Κυφάντων καλουμένων ἐρείπιά ἐστιν, ἐν	δὲ	αὐτοῖς σπήλαιον ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ, λίθου
[3, 15]	ἐναντιοῦσθαί οἱ τὴν θεόν· αἶγας	δὲ	αὐτὸν θῦσαί φασιν ἱερείων ἀπορήσαντα
[3, 2]	ἐπὶ τῆς Ἀγησιλάου βασιλείας· θεῖναι	δὲ	αὐτὸν λέγουσιν οἱ μὲν παρὰ
[3, 18]	τοῖς Κρησὶν ἱερόν, ἀνὰ χρόνον	δὲ	αὐτόν τε ἀποδρᾶναι καὶ παρθένον
[3, 16]	Ἡρακλῆς μὲν ἀποκτίννυσιν Ἔρυκα, Δωριέα	δὲ	αὐτόν τε καὶ τῆς στρατιᾶς
[3, 5]	ὑπέμεινεν ἐσελθεῖν ἐς δικαστήριον, Τεγεᾶται	δὲ	αὐτὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἱκέτην ἐδέξαντο
[3, 5]	Ὀλυνθίους ἐποιεῖτο αὖθις στρατείαν. κρατοῦντα	δὲ	αὐτὸν τῷ πολέμῳ καὶ ᾑρηκότα
[3, 6]	ἐναντία ἠγωνίσαντο ἐν Λεύκτροις· Κλεόμβροτος	δὲ	αὐτὸς γενόμενος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρχομένης
[3, 5]	δὲ ἄρξαι Λακεδαιμονίους μάχης, ἄρξασι	δὲ	αὐτὸς ἤδη κατὰ νώτου σφίσιν
[3, 9]	ἐτύγχανε συνοικῶν ἀδελφῇ τῷ πολέμῳ	δὲ	αὐτὸς κατὰ γῆν προσεῖχεν ἐρρωμένως.
[3, 7]	Λακεδαιμονίοις ἀγὼν πρὸς Ἀργείους, Θεόπομπος	δὲ	αὐτὸς οὐ μετέσχε τοῦ ἔργου
[3, 17]	ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος, οἱ	δὲ	αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι μαθητήν.
[3, 9]	ἀρχὴν καθελεῖν τὴν Πριάμου. θύοντος	δὲ	αὐτοῦ Θηβαῖοι σὺν ὅπλοις ἐπελθόντες
[3, 19]	τὸ ἄγαλμα ἐνταῦθα ἐνέστηκε. (μέγεθος	δὲ	αὐτοῦ μέτρῳ μὲν οὐδένα ἀνευρόντα
[3, 16]	ἔνθα ὑφαίνουσι Χιτῶνα ὀνομάζουσιν. οἰκία	δὲ	αὐτοῦ πεποίηται πλησίον· τὸ δὲ
[3, 12]	Ὀδυσσεὺς ἐκράτει, δῆλά ἐστιν, ἀφεθῆναι	δὲ	αὐτοὺς λέγουσιν ἐς τὸν δρόμον
[3, 23]	τοὺς ἐπιδημοῦντας τῶν ξένων, ἐφόνευσε	δὲ	αὐτοὺς τοὺς Δηλίους· κατασύρας δὲ
[3, 15]	Λαίαν τε καὶ Εὐρώπαν, εἶναι	δὲ	αὐτοὺς Ὑραίου παῖδας τοῦ Αἰγέως.
[3, 23]	καὶ σπήλαιον θαλάσσης ἐγγύτατα, ἐν	δὲ	αὐτῷ γλυκέος ὕδατος πηγή· καὶ
[3, 12]	Σκιάδι οἰκοδόμημά ἐστι περιφερές, ἐν	δὲ	αὐτῷ Διὸς καὶ Ἀφροδίτης ἀγάλματα
[3, 20]	πόρρω Φοιβαῖον καλούμενόν ἐστιν, ἐν	δὲ	αὐτῷ Διοσκούρων ναός· καὶ οἱ
[3, 13]	δὲ καὶ Κάστορος μνῆμα, ἐπὶ	δὲ	αὐτῷ καὶ ἱερὸν πεποίηται· τεσσαρακοστῷ
[3, 15]	λόφος ἐστὶν οὐ μέγας, ἐπὶ	δὲ	αὐτῷ ναὸς ἀρχαῖος καὶ Ἀφροδίτης
[3, 6]	τελευτήσαντα ἔσχε τὴν ἀρχήν. γενομένων	δὲ	αὐτῷ παίδων Ἀκροτάτου καὶ ἐπ'
[3, 3]	γνώμην, φονεύει τὸν Πολύδωρον· ἀποθανόντι	δὲ	αὐτῷ πολλά τε παρὰ Λακεδαιμονίων
[3, 1]	γὰρ τῇ Πυθίᾳ φασίν. Ἀριστοδήμῳ	δὲ	αὐτῷ πρότερον τὴν τελευτὴν συμβῆναι
[3, 21]	καὶ Ἡρακλέους ἐστὶν ἀγάλματα, πλησίον	δὲ	αὐτῶν Διόνυσος. ἑτέρωθι δὲ Ἀπόλλων
[3, 3]	ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν ἐκ Πελοποννήσου, τὸ	δὲ	αὐτῶν ἐγκαταλειφθὲν τῇ γῇ Λακεδαιμονίων
[3, 22]	ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ πηγαί· ὕδωρ	δὲ	ἄφθονον εἴπερ ἄλλο τι χωρίον
[3, 21]	τοῦ Εὐρώτα τὸ ὕδωρ, παρέχεται	δὲ	ἀφθόνους καὶ αὐτὴ πηγάς. (ἐπὶ
[3, 18]	τὸν Πρώνακτος μάχης καταπαύουσιν. (Ἥρα	δὲ	ἀφορᾷ πρὸς Ἰὼ τὴν Ἰνάχου
[3, 18]	ἔχουσαν λύραν, Σπάρτην δῆθεν, Πολύκλειτος	δὲ	Ἀφροδίτην παρὰ Ἀμυκλαίῳ καλουμένην. οὗτοι
[3, 19]	Πάτροκλόν σφισι καὶ Ἀντίλοχον· Ἑλένην	δὲ	Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ
[3, 24]	τὸ μέν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ, τὸ	δὲ	Ἀχιλλέως, καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτος
[3, 14]	μὲν πρὸς Μεσσηνίους ἀφεστηκότας, τὸν	δὲ	βασιλέα σφῶν Ἀνάξανδρον ἐσβαλόντα ἐς
[3, 7]	εἰρημένων μετάνοια ἔλαβεν ὕστερον· Δημάρατον	δὲ	βασιλεύοντα καὶ τά τε ἄλλα
[3, 23]	μὲν τοιαῦτα ἀπήντησεν ἀσεβήσασι· τῇ	δὲ	Βοιαῶν ὅμορος Ἐπίδαυρός ἐστιν ἡ
[3, 8]	τῷ ἀνατεθέντι ἐς Δελφούς, ἄλλο	(δέ)	γε παρὰ ἀνδρὸς ποιητοῦ Λακεδαιμονίων
[3, 22]	Δωριεῖς οἱ Λακεδαίμονα ἔχοντες, ἀναστήσαντες	δὲ	Γερονθρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς παρὰ σφῶν
[3, 1]	Λέλεγες ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. Λέλεγος	δὲ	γίνεται Μύλης καὶ νεώτερος Πολυκάων.
[3, 22]	ἐνταῦθα ἀνευρίσκουσιν ὡραῖον. (ἐν ἀριστερᾷ	δὲ	Γυθίου στάδια προελθόντι ὡς τριάκοντα
[3, 3]	εἶναί σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον· ἀνεῦρε	δὲ	(δὴ) τὰ ὀστᾶ τοῦ Θησέως
[3, 18]	τοῖς ἐπιλεξομένοις παρέξειν ἔμελλεν· ὡς	δὲ	δηλῶσαι συλλαβόντι, ἐπεὶ μηδὲ ἄγνωστα
[3, 9]	πρότερόν ποτε οὖσαν εὐδαιμονίαν· πυνθανόμενοι	δὲ	δι' ἀγγέλων ὡς Κόνων ὁ
[3, 3]	τὸν μὲν ἀπώσαντο ἄκοντες, Κλεομένει	δὲ	διδόασιν ἐκ τῶν νόμων πρεσβεῖα
[3, 11]	πάντων πλὴν Μαντινέων ἀντιτεταγμένων· οἱ	δὲ	Διπαιεῖς ἐν τῇ Μαιναλίᾳ πόλισμα
[3, 15]	τοῦ τάφου τοῦ Ἀλκμᾶνος, τῷ	δὲ	ἐγγυτάτω τοῦ τείχους, ἐν αὐτῷ
[3, 1]	τελευτήσαντος ἀφίκετο ἡ ἀρχή. (Κυνόρτα	δὲ	ἐγένετο Οἴβαλος. οὗτος Γοργοφόνην τε
[3, 5]	Παυσανίου τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου· Πλειστοάνακτος	δὲ	ἐγένετο Παυσανίας. οὗτος ἐς τὴν
[3, 6]	τὴν φρουρὰν ὁ Ἀντίγονος, Ἀρέως	δὲ	ἐγένετο υἱὸς Ἀκρότατος, τοῦ δὲ
[3, 24]	οὐκ αἰτῆσαι Ἑλένην αὐτόν· (Ὅμηρος	δὲ	ἔγραψε μὲν τῆς ποιήσεως ἀρχόμενος
[3, 24]	τὴν χώραν ἀφικέσθαι πλανωμένην, ἐλθοῦσαν	δὲ	ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου γενέσθαι τροφόν·
[3, 11]	ὅτι ἐν ταῖς γυμνοπαιδίαις ἑορτὴ	δὲ	εἴ τις ἄλλη καὶ αἱ
[3, 18]	τάδε μὲν παρίημι, τὸν θρόνον	δὲ	εἶδόν τε καὶ τὰ ἐς
[3, 3]	τὸν ἄκμονα ἀντίτυπον ταύτῃ, πῆμα	δὲ	εἰκότως ἀνθρώπῳ τὸν σίδηρον, ὅτι
[3, 14]	μέν ἐστιν ἄγαλμα Ἡρακλέους, τῇ	δὲ	εἰκὼν Λυκούργου· νόμους δὲ ἔς
[3, 14]	Διοσκούρων ἱερὸν καὶ Χαρίτων, τὸ	δὲ	Εἰλειθυίας ἐστὶν Ἀπόλλωνός τε Καρνείου
[3, 25]	ἀπὸ Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως, οἱ	δὲ	εἶναι θεὸν Πύρριχον τῶν καλουμένων
[3, 9]	τῷ πρὸς Ἀθηναίους πολέμῳ, Κῦρον	δὲ	εἶναι τὸν τὰ χρήματα διδόντα
[3, 17]	ἄγαλμα ἐποιήσαντο Ἀθηνᾶς χαλκοῦν· Γιτιάδας	δὲ	εἰργάσατο ἀνὴρ ἐπιχώριος. ἐποίησε δὲ
[3, 11]	κυριώτατον τῆς πολιτείας, οἱ λοιποὶ	δέ	εἰσιν ἄρχοντες· τοῖς δὲ ἐφόροις
[3, 14]	Ἀγιάδαις πεποίηται στήλην ὄψει, γεγραμμέναι	δέ	εἰσιν ἃς Χίονις ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος
[3, 14]	ᾧ θύουσιν οἱ Σφαιρεῖς· οἱ	δέ	εἰσιν ἐκ τῶν ἐφήβων ἐς
[3, 11]	ναυμαχίᾳ περὶ Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. (ναοὶ	δέ	εἰσιν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Καίσαρος,
[3, 9]	ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἰτωνίας· Ἀγησίλαος	δὲ	εἶχε μὲν τραῦμα ἐκ τῆς
[3, 9]	μὲν τῆς Ἀγησιλάου πατήρ, Θηβαίοις	δὲ	εἶχεν ἐπιτηδείως καὶ ἐγεγόνει τῶν
[3, 23]	ἡ θεὸς ξόανον ὡπλισμένον. (πλέοντι	δὲ	ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ τὴν
[3, 16]	Διόσκουροι ξένοις ἀνδράσιν ἐοικότες· ἥκειν	δὲ	ἐκ Κυρήνης φήσαντες καταχθῆναί τε
[3, 15]	αἱ πολλαὶ νῖκαι πάλης· σέβουσι	δὲ	ἐκ μαντεύματος τὸν Ἱπποσθένην ἅτε
[3, 12]	δὲ παῖδα εἶναι λέγουσιν. (ἑτέρα	δὲ	ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἐστιν ἔξοδος,
[3, 12]	Ξένιος καὶ Ἀθηνᾶ Ξενία. ~ἰόντι	δὲ	ἐκ τῆς ἀγορᾶς κατὰ τὴν
[3, 10]	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας. (τρίτη	δὲ	ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς εὐθείας
[3, 19]	παρείχοντο τοσαῦτα ἐς μνήμην, ἑτέρα	δὲ	ἐκ τῆς πόλεως ὁδὸς ἐς
[3, 5]	Πελοποννησίων πρώτοις ἐπολέμησεν Ἀργείοις. ὡς	δὲ	ἐκ τῆς Τεγεατῶν ἐς τὴν
[3, 15]	πεποίηται παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον. (ἰόντι	δὲ	ἐκ τοῦ Δρόμου πρὸς ἀνίσχοντα
[3, 21]	ἐν ἑτέρᾳ πηγῇ Λαγκίᾳ. (Πελλάνας	δὲ	ἑκατὸν στάδια ἀπέχει Βελεμίνα καλουμένη·
[3, 16]	ἱερόν ἐστιν Ἀρτέμιδος. τὸ ξόανον	δὲ	ἐκεῖνο εἶναι λέγουσιν ὅ ποτε
[3, 17]	Τυνδάρεως καθὰ λέγουσιν ἤρξατο· ἀποθανόντος	δὲ	ἐκείνου δεύτερα οἱ παῖδες ἐξεργάσασθαι
[3, 20]	αὐτὸν Ὀδυσσέα ἐν Λακεδαίμονι, διαμαρτάνων	δὲ	ἐκείνου δεύτερα τὴν θυγατέρα ἱκέτευε
[3, 13]	καὶ κατελθοῦσιν ἐποίησεν ἄγνωστα, ἅτε	δὲ	ἐκείνων οὐκ εἰδότων ἔστιν ἤδη
[3, 20]	δὲ τέως μὲν ἠνείχετο, τέλος	δὲ	ἐκέλευε Πηνελόπην συνακολουθεῖν ἑκοῦσαν ἢ
[3, 17]	ἀπέδωκε καὶ τῷ θεῷ. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἐκτελοῦντες πρόσταγμα ἐκ Δελφῶν τάς
[3, 14]	ἀνάθημα ἀνδρὸς Σπαρτιάτου· τοῦ Δρόμου	δὲ	ἐκτὸς κατὰ τοῦ Ἡρακλέους τὸ
[3, 10]	ἐστιν Ἡρακλέους καὶ τρόπαιον· ἀναστῆσαι	δὲ	ἐλέγετο Ἡρακλῆς ἀποκτείνας Ἱπποκόωντα καὶ
[3, 22]	σφῶν ἐποίκους ἀπέστειλαν· ἐπ' ἐμοῦ	δὲ	Ἐλευθερολακώνων καὶ οὗτοι μοῖρα ἦσαν.
[3, 24]	ἄλλως μὲν εὐλίμενον χωρίον, τῶν	δὲ	Ἐλευθερολακώνων μάλιστα τοῦτο ἐκτετρύχωται, ἐπεὶ
[3, 12]	λαβεῖν τῆς Ἑλένης ἁρπαγῆς. (τοῦ	δὲ	Ἑλληνίου πλησίον Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι·
[3, 15]	ἦν Δημωνάσσης, ἀδελφῆς Ἀμφιλόχου. (μόνοις	δὲ	Ἑλλήνων Λακεδαιμονίοις καθέστηκεν Ἥραν ἐπονομάζειν
[3, 25]	πρὸ αὐτοῦ Ποσειδῶνος ἄγαλμα. (ἐποίησαν	δὲ	Ἑλλήνων τινὲς ὡς Ἡρακλῆς ἀναγάγοι
[3, 9]	ἐξελαύνουσιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ. (Ἀγησίλαον	δὲ	ἐλύπει μὲν ἡ θυσία μὴ
[3, 14]	φασὶ παραδόντος σφίσιν Ὀρφέως, δόξῃ	δὲ	ἐμῇ διὰ τὸ ἱερὸν τὸ
[3, 10]	καὶ οὗτοι φιλίας, κατὰ ἔχθος	δὲ	ἐμοὶ δοκεῖν τὸ Θηβαίων. Θεόπομπος
[3, 14]	τὸν εἰρημένον τρόπον μάχεται· ἀθρόοι	δέ	ἐμπίπτουσι βιαίως καὶ ἐς τὸ
[3, 24]	Τυνδάρεω παραγένοιτο ἐς Τροίαν, ἐποίησε	δὲ	ἐν ἄθλοις λέγοντα Ἀντίλοχον ὡς
[3, 4]	ὕδωρ τοὺς πολίτας ἔπεισαν. (διατρίβοντος	δὲ	ἐν Αἰγίνῃ Κλεομένους Δημάρατος ὁ
[3, 8]	Ἀθηναίοις τὸ ἐν Δεκελείᾳ· καταλυθέντος	δὲ	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς τοῦ Ἀθηναίων
[3, 5]	τρίτου γένηται κακοῦ πρόφασις. (τότε	δὲ	ἐν αἰτίᾳ ποιουμένων τῶν πολιτῶν
[3, 16]	βαρὺ καὶ οὐκέτι εὔφορον, ἡ	δὲ	ἐν αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας ποιεῖται
[3, 18]	θέσθαι τὰ ὀνόματα ἥγηνται. (τὰ	δὲ	ἐν Ἀμύκλαις θέας ἄξια ἀνὴρ
[3, 24]	ἔτος ἕκαστον ἑορτὴν ἄγουσι. ταύτης	δὲ	ἐν ἀριστερᾷ τῆς ἄκρας ποταμὸς
[3, 23]	κατὰ λίμνην μικράν, τῆς γῆς	δὲ	ἐν βάθει μᾶλλον· ἐς τοῦτο
[3, 24]	τέταρτον δὲ Ἀθηνᾶς ἄγαλμα. (τὰ	δὲ	ἐν δεξιᾷ Γυθίου Λᾶς ἐστι,
[3, 17]	ἄλλο ἐν Ἕλλησιν. (τῆς Χαλκιοίκου	δὲ	ἐν δεξιᾷ Διὸς ἄγαλμα Ὑπάτου
[3, 23]	ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺς πεφύκασιν. (προελθόντι	δὲ	ἐν δεξιᾷ δύο που σταδίους,
[3, 13]	Διὸς ἱερόν ἐστιν Εὐανέμου, τούτου	δὲ	ἐν δεξιᾷ Πλευρῶνος ἡρῷον. γεγόνασι
[3, 11]	μάχης Λακεδαιμονίοις συνεστώσης, ἐπὶ τούτοις	δὲ	ἐν Διπαιεῦσιν Ἀρκάδων πάντων πλὴν
[3, 2]	τοὺς Κρῆτας πείσοντα ἐκλιπεῖν, τὰ	δὲ	ἐν ἐπικαίρῳ τοῦ παράπλου συνοικιοῦντα
[3, 7]	ἔλαβε παρὰ τῶν Ἀλευαδῶν. (ὑπαγόμενος	δὲ	ἐν Λακεδαίμονι ἐς δίκην ἔφυγεν
[3, 13]	καὶ πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν, ἵδρυτο	δὲ	ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους,
[3, 25]	ἐν τῇ Λυδίᾳ συγγραφῇ· τὸν	δὲ	ἐν Ποροσελήνῃ δελφῖνα τῷ παιδὶ
[3, 6]	ἐπηγάγετο ἐς τὴν χώραν· (Ἀρέως	δὲ	ἐν Σπάρτῃ τοῦ Ἀκροτάτου βασιλεύοντος
[3, 19]	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κράνος, λόγχην	δὲ	ἐν ταῖς χερσὶ καὶ τόξον.
[3, 11]	μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία Περσῶν, δεύτερον	δὲ	ἐν Τεγέᾳ πρὸς Τεγεάτας καὶ
[3, 23]	φασὶ δὲ οὐ Λακεδαιμονίων, τῶν	δὲ	ἐν τῇ Ἀργολίδι Ἐπιδαυρίων εἶναι,
[3, 25]	τὸ φρέαρ τοῦτο ἐπιλείποι. θεῶν	δὲ	ἐν τῇ γῇ σφισιν ἱερά
[3, 22]	καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν Παρακυπαρισσίων. (ἔστι	δὲ	ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ
[3, 17]	καὶ ἡ Λάρισα Ἀργείοις· ὄντων	δὲ	ἐν τῇ πόλει λόφων καὶ
[3, 10]	οἱ ἐπὶ λακωνισμῷ φεύγοντες Κορίνθιοι<	(δὲ	ἐν τῇ πόλει τότε μὲν
[3, 25]	περὶ τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες. (ἔστι	δὲ	ἐν τῇ Πυρρίχῳ φρέαρ ἐν
[3, 14]	ἐν Θερμοπύλαις ἀγῶνα ὑπέμειναν. (καλεῖται	δὲ	ἐν τῇ Σπάρτῃ Θεομηλίδα χωρίον·
[3, 11]	τοῦτο ἔκειτο τῇ γῇ. ὃ	δὲ	ἐν τῇ συγγραφῇ μοι τῇ
[3, 21]	ἐπὶ πόλισμα ἥξεις Αἰγίας· Ὅμηρον	δὲ	ἐν τοῖς ἔπεσι τὸ πόλισμα
[3, 24]	παραθαλάσσια ἐλεηλάτουν τῆς χώρας. (ἔστι	δὲ	ἐν τοῖς ἐρειπίοις ναὸς Ἀθηνᾶς
[3, 13]	ὁ Οἰκέτας ἐστὶ Καρνειός, ὁ	δὲ	ἐν τοῦ μάντεως Κριοῦ τιμώμενος
[3, 20]	καὶ ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ. τὸ	δὲ	ἐν τῷ ναῷ μόναις γυναιξὶν
[3, 24]	ἄλλος τις παρασχόμενος ποταμός· ἔχει	δὲ	ἐν τῷ ὄρει τῷ Ταυγέτῳ
[3, 3]	μοι τὰ ἐφεξῆς δηλώσει· τοσοῦτον	δὲ	ἐν τῷ παρόντι μνησθησόμεθα αὐτῶν,
[3, 20]	τὸ Ταύγετόν ἐστιν ὁδός. ἔστι	δὲ	ἐν τῷ πεδίῳ Διὸς Μεσσαπέως
[3, 15]	ἡρῷα, τὸ μὲν Ἀλκίμου, τὸ	δὲ	Ἐναρσφόρου καὶ ἀφεστηκὸς οὐ πολὺ
[3, 26]	ἱερόν, ἔσοδον μὲν στενήν, τὰ	δὲ	ἔνδον παρεχόμενον θέας ἄξια. Γερηνίας
[3, 10]	Ἀρτέμιδος ἐν ὑπαίθρῳ Καρυάτιδος· χοροὺς	δὲ	ἐνταῦθα αἱ Λακεδαιμονίων παρθένοι κατὰ
[3, 21]	ἅλιον καὶ δώματα πατρός. καλοῦνται	δὲ	ἐνταῦθα καὶ πύλαι Καστορίδες, καὶ
[3, 26]	καὶ ταύτῃ τὸ ὄνομα· τεχθῆναι	δὲ	ἐνταῦθα τοὺς Διοσκούρους φασὶν οἱ
[3, 18]	ναὸν Ὀφθαλμίτιδος Ἀθηνᾶς ἐποίησε. (προελθόντι	δὲ	ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν Ἄμμωνος· φαίνονται
[3, 10]	ἐκτραπομένοις ἱερὸν Σκοτίτα Διός. ἐπανελθόντων	δὲ	ἐντεῦθεν προελθοῦσιν ὀλίγον καὶ τραπεῖσιν
[3, 9]	τῆς Ἀσίας ἀπῆγεν Ἀγησίλαος· ἐπεὶ	δὲ	ἐξ Ἀβύδου περαιωθεὶς ναυσὶν ἐς
[3, 13]	Κάρνου γένος ἐξ Ἀκαρνανίας, μαντευομένου	δὲ	ἐξ Ἀπόλλωνος· τοῦτον γὰρ τὸν
[3, 16]	δὲ αὐτοῦ πεποίηται πλησίον· τὸ	δὲ	ἐξ ἀρχῆς φασιν αὐτὴν οἰκῆσαι
[3, 26]	Καρνείου ξόανον Ἀπόλλωνος. ~ἐς Θαλάμας	δὲ	ἐξ Οἰτύλου μῆκος τῆς ὁδοῦ
[3, 15]	τιτρώσκεται καὶ λαθὼν ἀπεχώρησεν· ὕστερον	δὲ	ἐξεγένετό οἱ στρατεύσαντι ἐς Σπάρτην
[3, 4]	Ἀργείων ἐς τὸ ἄλσος. Κλεομένης	δὲ	ἐξώρμει γὰρ τὰ πολλὰ ἐκ
[3, 24]	παρὰ Τυνδάρεω γυναῖκα αἰτοῦντα. λέγοντι	δὲ	ἐπ' ἀληθείᾳ Πάτροκλός ἐστιν ὁ
[3, 20]	καθήκοντα ἄχρι τοῦ πεδίου. (τὴν	δὲ	ἐπ' Ἀρκαδίας ἰοῦσιν ἐκ Σπάρτης
[3, 5]	ἐγένετο οὐ κατὰ γνώμην, ἐγὼ	δὲ	ἐπαινῶ τῶνδε ἕνεκα τὸ βούλευμα·
[3, 5]	τὸ αἴσχιστον τῶν> ὀνειδῶν. (ὡς	δὲ	ἐπανῆλθεν ἐξ Ἀθηνῶν μαχεσάμενος ἄπρακτον
[3, 5]	Ἀριστοδήμου σφίσιν ἐγένετο ἡγουμένου. (Ἀγησίπολις	δὲ	ἐπεὶ τὴν βασιλείαν ἔσχεν αὐξηθείς,
[3, 18]	ἐν δεξιᾷ δὲ Τρίτωνες. τὰ	δὲ	ἐπειργασμένα καθ' ἕκαστον ἐπ' ἀκριβὲς
[3, 21]	Ἀλαγονία τε καὶ Γερηνία· τὰ	δὲ	ἐπέκεινα Γυθίου πρὸς θαλάσσῃ Ἀσωπὸς
[3, 4]	καὶ τῶν συμμάχων στρατιάν. ὡς	δὲ	ἐπεξῆλθον οἱ Ἀργεῖοι σὺν ὅπλοις,
[3, 21]	ἐοικότες, ἄλλως μὲν δυσεργεῖς, ἢν	δὲ	ἐπεργασθῶσιν, ἐπικοσμήσαιεν ἂν καὶ θεῶν
[3, 5]	νέοι παντάπασιν ἔτι ἦσαν, Ἀριστόδημος	δὲ	ἐπετρόπευεν αὐτοὺς γένους ἐγγύτατα ὤν·
[3, 24]	Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Δαφναίας. (πρὸς θαλάσσῃ	δὲ	ἐπὶ ἄκρας ναός ἐστι Δικτύννης
[3, 14]	καὶ εἰ νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι	δὲ	ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι. γεφυρῶν δὲ
[3, 23]	πλοῦς τεσσαράκοντά ἐστιν. ἐν Κυθήροις	δὲ	ἐπὶ θαλάσσης Σκάνδειά ἐστιν ἐπίνειον,
[3, 20]	Ἰκαρίου μὲν ἀνάθημα εἶναι, ποιηθῆναι	δὲ	ἐπὶ λόγῳ φασὶ τοιῷδε. ὅτ'
[3, 1]	διάφοροι τὰ μάλιστα ἦσαν. προεληλυθότες	δὲ	ἐπὶ μέγα ἀπεχθείας ὅμως ἐν
[3, 16]	γὰρ τότε ἤλαυνεν Ἡρακλῆς, διανηξαμένας	δὲ	ἐπὶ Σικελίαν κατὰ τὸν ἔλαιον
[3, 25]	ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο. (ἔστι	δὲ	ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ πηγή, νῦν
[3, 19]	χαλκῷ κίονί ἐστιν εἰκασμένον. ἔχει	δὲ	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κράνος, λόγχην
[3, 21]	λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἕστηκε, Διόσκουροι	δὲ	ἐπὶ τῇ λιθοτομίᾳ χαλκοῖ. (μετὰ
[3, 21]	μὲν λίμνη καλουμένη Ποσειδῶνος, ἔστι	δὲ	ἐπὶ τῇ λίμνῃ ναὸς καὶ
[3, 11]	Τισαμενοῦ τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα· Σπαρτιάταις	δὲ	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Πυθαέως τέ
[3, 19]	παρὰ δὲ αὐτὴν Ἰνώ. (πεποίηται	δὲ	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ ἡ
[3, 19]	λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων. (πεποίηται	δὲ	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ Ἡρακλῆς
[3, 9]	ὀργὴν ἀποπέμπουσι τὴν πρεσβείαν. τὰ	δὲ	ἐπὶ τούτοις ἔς τε τὴν
[3, 15]	ἀφεστηκὸς οὐ πολὺ Δορκέως, τὸ	δὲ	ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ· παῖδας δὲ
[3, 16]	καὶ ἐς φόνους προήχθησαν, ἀποθανόντων	δὲ	ἐπὶ τῷ βωμῷ πολλῶν νόσος
[3, 3]	μάχας ἤδη τῷ σιδήρῳ· τὰ	δὲ	ἐπὶ τῶν ἡρώων καλουμένων ἂν
[3, 3]	πολὺ εἷλε τὴν Σκῦρον. (ὅτι	δὲ	ἐπὶ τῶν ἡρώων τὰ ὅπλα
[3, 11]	κόσμον τὸν παρόντα μεταβεβλήκασιν. εἰσὶ	δὲ	ἐπὶ τῶν κιόνων Πέρσαι λίθου
[3, 6]	ἂν Σπαρτιατῶν ὤνατο οὐδέν· νῦν	δὲ	ἐπιβαλόντων οἱ φυγὴν τῶν πολιτῶν
[3, 15]	προυπῆρξεν, ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἱδρύεται, Ἀξιοποίνου	δὲ	ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς τιμωρίας οἱ
[3, 26]	πηγῆς ἱερᾶς πιεῖν ἡδύ· Σελήνης	δὲ	ἐπίκλησις καὶ οὐ Θαλαμάταις ἐπιχώριος
[3, 19]	φασὶ κομίσαι ἐκ Κόλχων· (Θηρίταν	δὲ	ἐπονομάζουσιν ἀπὸ Θηροῦς, ταύτην γὰρ
[3, 14]	ἡρῷον Ποσειδῶνός ἐστιν ἱερόν, Δωματίτην	δὲ	ἐπονομάζουσιν. (καὶ χωρίον Πλατανιστᾶς ἐστιν
[3, 12]	πόρρω τέμενος Ποσειδῶνος (Ταιναρίου) Ταινάριον	δὲ	ἐπονομάζουσιν (οὐ μακρὰν δὲ Ἀθηνᾶς
[3, 14]	ἄλλας τε καὶ Ὀλυμπίασιν· ἐνταῦθα	δὲ	ἑπτὰ ἐγένοντό νῖκαι, τέσσαρες μὲν
[3, 20]	τὸν ἵππον κατώρυξεν ἐνταῦθα. κίονες	δὲ	ἑπτὰ (οἳ) τοῦ μνήματος τούτου
[3, 7]	ἀπαγγέλλων τετέχθαι οἱ παῖδα. Ἀρίστων	δὲ	ἐπῶν τῶν ἐν Ἰλιάδι ἐς
[3, 17]	Νίκας, Λυσάνδρου μὲν ἀνάθημα, τῶν	δὲ	ἔργων ὑπόμνημα (τῶν) ἀμφοτέρων, τοῦ
[3, 10]	Λακεδαιμονίοις ἐβασίλευσεν ἄγουσιν εἰρήνην. τὰ	δὲ	ἐς Ἆγιν τὸν Εὐδαμίδου καὶ
[3, 22]	πλέον ἢ σταδίους ἑπτά· ἰόντι	δὲ	ἐς αὐτὰ ἄγαλμα Ἑρμοῦ λίθινον
[3, 14]	Βριτόμαρτιν δὲ τὴν Κρητῶν· τὰ	δὲ	ἐς αὐτὴν ὁ Αἰγιναῖος ἔχει
[3, 17]	τοῦ περὶ Πλάταιαν ἡγησαμένου. τὰ	δὲ	ἐς αὐτὸν ὁποῖα ἐγένετο εἰδόσιν
[3, 2]	ἄρασθαι πρὸς Ἀργείους πόλεμον· ἐποιοῦντο	δὲ	ἐς αὐτοὺς ἐγκλήματα τήν τε
[3, 9]	πρὸς Θηβαίους ἔδοξεν ἄρασθαι· ἐποιοῦντο	δὲ	ἐς αὐτοὺς καὶ ἄλλα ἐγκλήματα
[3, 21]	περιέχεται πᾶσα ἡ Πελοπόννησος· κόχλους	δὲ	ἐς βαφὴν πορφύρας παρέχεται τὰ
[3, 21]	καὶ αὐτὴ πηγάς. (ἐπὶ θάλασσαν	δὲ	ἐς Γύθιον καταβαίνοντί ἐστι Λακεδαιμονίοις
[3, 23]	τῇ Ἀργολίδι Ἐπιδαυρίων εἶναι, πλέοντες	δὲ	ἐς Κῶν παρὰ τὸν Ἀσκληπιὸν
[3, 8]	ποδῶν ἐπεπήρωτο ὁ Ἀγησίλαος· Ἀγησίλαος	δὲ	ἐς Λεωτυχίδην αὐτὰ ἔτρεπεν οὐ
[3, 22]	ἐποιήσαντο ἡγεμόνα τῆς ὁδοῦ· καταδύντος	δὲ	ἐς μυρσίνην πόλιν τε οἰκίζουσιν
[3, 5]	τῆς ἄλλης ἀθροίζων δύναμιν· ὡς	δὲ	ἐς τὴν Βοιωτίαν ἀφίκετο, ἐπυνθάνετό
[3, 12]	τὸν ἄργυρον καὶ χρυσόν· (οἱ	δὲ	ἐς τὴν Ἰνδικὴν ἐσπλέοντες φορτίων
[3, 18]	ἢ οἱ Ἀμμώνιοι Λιβύων. (τὰ	δὲ	ἐς τὴν Κναγίαν Ἄρτεμίν ἐστιν
[3, 7]	ὕστατος ἐγένετο ἐν Σπάρτῃ· τὰ	δὲ	ἐς τὴν οἰκίαν τὴν ἑτέραν
[3, 10]	τῷ Ἀγησιλάου δείματι ἡσύχαζον· ἀναζεύξαντος	δὲ	ἐς τὴν Σπάρτην, οὕτω καὶ
[3, 23]	λιμένος Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος. (ἄκρα	δὲ	ἐς τὸ πέλαγος κατὰ τὴν
[3, 9]	Πολυάνθης τε καὶ Τιμόλαος. (οἱ	δὲ	ἐς τὸ φανερὸν τοῦ πολέμου
[3, 8]	θυγάτηρ, ὄνομα μὲν Κυνίσκα, φιλοτιμότατα	δὲ	ἐς τὸν ἀγῶνα ἔσχε τὸν
[3, 4]	γῆν ἐπεργασαμένοις τὴν ἱεράν. τὰ	δὲ	ἐς τοῦ μαντείου τὴν διάπειραν
[3, 15]	ἐν Σπάρτῃ ἀπηξίωσαν καθῆραι· (προσεγένετο	δὲ	ἐς τοῦ πολέμου τὴν ἀρχὴν
[3, 26]	οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ	δὲ	ἐς τοῦτο ἐλθεῖν φεύγοντα τὸ
[3, 18]	συνέβαινεν εἶναι τῷ Ἀλκάνδρῳ. διαφυγὼν	δὲ	ἐς τοῦτο τὸ χωρίον Λακεδαιμονίων
[3, 7]	σφισιν ἔπρασσε τὰς σπονδάς. Σθενελαίδας	δὲ	ἔς τε ἄλλα ὢν οὐκ
[3, 14]	τῇ δὲ εἰκὼν Λυκούργου· νόμους	δὲ	ἔς τε τὴν ἄλλην πολιτείαν
[3, 24]	πρὸς τῇ κρήνῃ γυμνάσιον· Ἑρμοῦ	δὲ	ἕστηκεν ἄγαλμα ἀρχαῖον. (τῶν δὲ
[3, 26]	δείκνυσί σφισιν ἡ θεός. χαλκᾶ	δὲ	ἕστηκεν ἀγάλματα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ
[3, 12]	ἀποθανεῖν αἴτιος ὑπὸ Ἀθηναίων. (Λακεδαιμονίοις	δὲ	ἔστι μὲν Ἀπόλλωνος Ἀκρίτα βωμός,
[3, 13]	πολεμῆσαί φασι πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον	δὲ	ἔστι μὲν Κυνόρτου τοῦ Ἀμύκλα
[3, 18]	καὶ τὰ ἐπειργασμένα, ὁ τρίτος	δέ	ἐστιν Αἰγινήτου Κάλλωνος· ὑπὸ τούτῳ
[3, 16]	ξόανον ἔχουσά σφισιν ἐφέστηκε· τὸ	δέ	ἐστιν ἄλλως μὲν κοῦφον ὑπὸ
[3, 26]	εἶναι τῆς Λευκίππου νομίζοντες. λίθου	δέ	ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα καὶ
[3, 19]	ἀπὸ τῆς Λέλεγος θυγατρός, Μενελάου	δέ	ἐστιν ἐν αὐτῇ ναός, καὶ
[3, 15]	ἀπὸ τοῦ Σεβροῦ. τοῦ Σεβρίου	δέ	ἐστιν ἐν δεξιᾷ μνῆμα Ἀλκμᾶνος,
[3, 24]	κατὰ ἔτος ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ. ἄκρα	δέ	ἐστιν ἐν ταῖς Βρασιαῖς μικρά,
[3, 14]	ἐν δεξιᾷ τοῦ Δρόμου, Ἀσκληπιοῦ	δέ	ἐστιν ἐπίκλησις ὁ Ἀγνίτας, ὅτι
[3, 1]	Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐς Πελλάναν, Μεσσηνίων	δέ	ἐστιν ἐς αὐτὸν λόγος Τυνδάρεων
[3, 19]	θύρας χαλκῆς ἐναγίζουσιν· ἐν ἀριστερᾷ	δέ	ἐστιν ἡ θύρα τοῦ βωμοῦ.
[3, 15]	δὲ ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο Καλλίστη. (πλησίον	δέ	ἐστιν Ἱπποσθένους ναός, ᾧ γεγόνασιν
[3, 16]	πεποιήκασι καὶ τούτῳ ἱερόν. τάφος	δέ	ἐστιν ὄπισθε μὲν τοῦ ναοῦ
[3, 24]	οὕτω ῥυῆναι τὸ ὕδωρ. (Βρασιαὶ	δὲ	ἐσχάτη μὲν ταύτῃ τῶν Ἐλευθερολακώνων
[3, 5]	τὴν βασιλείαν παρειληφὼς ἐτελεύτησε, Πλειστοάναξ	δὲ	ἔσχε τὴν ἀρχὴν ὁ Παυσανίου
[3, 8]	ὁμοῦ Λεπρεάταις τὴν χώραν. τρίτῳ	δὲ	ἔτει τοῦ πολέμου Λακεδαιμόνιοι μὲν
[3, 20]	τὴν Μεσσηίδα ἰδὼν οἶδα. Λακεδαιμονίων	δὲ	ἑτέροις ἐστὶν εἰρημένον τὴν Πολυδεύκειαν
[3, 14]	Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου μνῆμά ἐστι, τὸ	δὲ	ἕτερον Λεωνίδου καὶ λόγους κατὰ
[3, 16]	τῆς ἐφ' ἡμῶν τέχνης τὸ	δὲ	ἕτερον μὴ καὶ τοῦτο ἐπικοσμεῖν
[3, 12]	βουλευσάμενοι τρόπον ὅντινα ἀνθέξουσιν. ὁ	δὲ	ἕτερος τῶν λόγων τοὺς Μενελάου
[3, 6]	πολιτῶν ἀφίκετο ἐς Ἀρκαδίαν, ἐκεῖθεν	δὲ	ἔτεσιν ὕστερον οὐ πολλοῖς κατάγουσί
[3, 7]	ἐς τὴν Μεσσηνίαν συγγραφήν. Θεοπόμπου	δὲ	ἔτι ἔχοντος τὴν ἀρχὴν ἐν
[3, 19]	φασὶν Ἑλένην Μενελάου τελευτήσαντος, Ὀρέστου	δὲ	ἔτι πλανωμένου, τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου
[3, 19]	Πολυξὼ τὸ γένος Ἀργείαν, Τληπολέμῳ	δὲ	ἔτι πρότερον συνοικοῦσαν φυγῆς μετασχεῖν
[3, 12]	οὐδὲ χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ τρόπον	δὲ	ἔτι τὸν ἀρχαῖον ἀντεδίδοσαν βοῦς
[3, 13]	ὁδὸν Ἑτοιμοκλέους ἐστὶν εἰκών· τῷ	δὲ	Ἑτοιμοκλεῖ καὶ αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ
[3, 9]	τὸ ἄλλο νικήσας συμμαχικόν. ὡς	δὲ	ἐτράποντο οἱ Βοιωτοί, καταφεύγουσιν ἄνδρες
[3, 9]	ἐπέστησεν ἡγεμόνα Πείσανδρον τοῦ Πεισάνδρου	δὲ	ἐτύγχανε συνοικῶν ἀδελφῇ τῷ πολέμῳ
[3, 16]	τὸν Ἔρυκα ἄγοντα οἴχεσθαι. τὸ	δὲ	εὐμενὲς ἐκ τῶν θεῶν οὐ
[3, 16]	μνῆμα Θεοπόμπου τοῦ Νικάνδρου, τὸ	δὲ	Εὐρυβιάδου Λακεδαιμονίων τριήρεσιν ἐπ' Ἀρτεμισίῳ
[3, 13]	τῷ λόφῳ ναὸς Ἀργείας· ἱδρύσασθαι	δὲ	Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος θυγατέρα, γυναῖκα
[3, 17]	ὀνομαζομένῳ γυναικός ἐστιν εἰκών, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν εἶναι· νίκην δὲ
[3, 14]	δὲ ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι. γεφυρῶν	δὲ	ἐφ' ἑκατέρᾳ τῇ μέν ἐστιν
[3, 24]	παρὰ Λακεδαιμονίων ἀκούσας γράφω. τῆς	δὲ	ἐφ' ἡμῶν οἰκουμένης πόλεως κρήνη
[3, 2]	ἄξιον πραχθῆναί φασιν οὐδέν· (τοὺς	δὲ	ἐφεξῆς βασιλεύσαντας τῆς οἰκίας ταύτης
[3, 8]	καὶ τοῦ Ἀλφειοῦ προελθόντες· τῷ	δὲ	ἐφεξῆς ἔτει τήν τε χώραν
[3, 7]	τούτου πρότερον Κυνουρεῦσιν ἐπολέμησαν· τὰς	δὲ	ἐφεξῆς ταύτῃ γενεάς, Εὐνόμου τε
[3, 11]	λοιποὶ δέ εἰσιν ἄρχοντες· τοῖς	δὲ	ἐφόροις καὶ Βιδιαίοις πέντε ἀριθμὸν
[3, 2]	νῆσον εἷλεν ἔτι πρότερον. (ἐπὶ	δὲ	Ἐχεστράτου τοῦ Ἄγιδος βασιλεύοντες ἐν
[3, 15]	παῖδας μάχην γενέσθαι λέγουσι. τὸ	δὲ	ἔχθος Ἡρακλεῖ φασιν ἐς οἶκον
[3, 18]	καὶ Ὧραι δύο· ἐν ἀριστερᾷ	δὲ	Ἔχιδνα ἕστηκε καὶ Τυφώς, ἐν
[3, 19]	Ἀθηνᾶς ξόανόν ἐστιν Ἀλέας. πρὶν	δὲ	ἢ διαβῆναι τὸν Εὐρώταν, ὀλίγον
[3, 17]	σφίσιν ἐκ Δελφῶν μαντεύματος. Λακεδαιμονίοις	δὲ	(ἡ) ἀκρόπολις μὲν ἐς ὕψος
[3, 23]	παρ' Ἕλλησίν ἐστιν ἀρχαιότατον· αὐτὴ	δὲ	ἡ θεὸς ξόανον ὡπλισμένον. (πλέοντι
[3, 16]	ἐν θάμνῳ λύγων εὑρέθη, περιειληθεῖσα	δὲ	ἡ λύγος ἐποίησε τὸ ἄγαλμα
[3, 23]	θαλάσσης Σκάνδειά ἐστιν ἐπίνειον, Κύθηρα	δὲ	ἡ πόλις ἀναβάντι ἀπὸ Σκανδείας
[3, 19]	τραύματος ἀφίκετο ἐς Δελφούς. ἐλθόντα	δὲ	ἡ Πυθία Λεώνυμον ἀπέστελλεν ἐς
[3, 14]	μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα. νυκτεριναὶ	δὲ	ἥ τε Κολοφωνίων θυσία καὶ
[3, 13]	Διοσκούρων καὶ τούτων Ἀμβουλίων. (ἀπαντικρὺ	δὲ	ἥ τε ὀνομαζομένη Κολώνα καὶ
[3, 19]	ἐπιφέροντες χοὰς Ἕκτορι. ~τοῦ θρόνου	δὲ	ᾗ καθίζοιτο ἂν ὁ θεός,
[3, 19]	ἂν ἔχοι καὶ ἄλλως, δοκείτω	δὲ	ᾗ λέγεται. (Ἀμύκλαι δὲ ἀνάστατος
[3, 11]	Μαιναλίᾳ πόλισμα Ἀρκάδων ἦσαν. (τέταρτον	δὲ	ἠγωνίσατο πρὸς τοὺς ἐξ ἰσθμοῦ
[3, 5]	ἐθελόντων ἀπὸ Θηβαίων ἀφίστασθαι. ἐσεληλύθεσαν	δὲ	ἤδη καὶ Θηβαίων καὶ Ἀθηναίων
[3, 3]	ἐφύλασσεν οὐκ ἄνευ φιλανθρωπίας, ἔχοντος	δὲ	ἤδη Πολυδώρου λαμπρὸν (ἀνὰ πᾶσαν
[3, 8]	Ἠλείαν καὶ τότε ἐσβαλοῦντες· οἱ	δὲ	Ἠλεῖοι καὶ Θρασυδαῖος κεκακωμένοι γὰρ
[3, 8]	ἄλλοι σφίσιν ἦσαν ὑπήκοοι. ἀποκριναμένων	δὲ	Ἠλείων ὡς ἐπειδὰν τὰς περιοικίδας
[3, 4]	τυραννίδα οἱ συγκατεργασόμενος Ἀθηνῶν. ὡς	δὲ	ἡμάρτανε τῆς ἐλπίδος καὶ οἱ
[3, 23]	ἱερεῖα τὰ πάντα ἀφιᾶσι· ταῦτα	δὲ	ἢν μὲν ὑπολαβὸν ἀπενέγκῃ τὸ
[3, 1]	διώρυγι κατήγαγεν ἐπὶ θάλασσαν, ἀπορρυέντος	δὲ	ἦν γὰν δὴ τὸ ὑπόλοιπον
[3, 9]	πονηρὸν οἰωνὸν καταμένουσιν ἄκοντες. Ἀθηναίοις	δὲ	ἦν μὲν ἡ πρόφασις ἐκ
[3, 25]	τεσσαράκοντα σταδίων ἀφέστηκε Καινήπολις· ὄνομα	δὲ	ἦν πάλαι καὶ ταύτῃ Ταίναρον.
[3, 2]	ἐς τοὺς Εὐρυπωντίδας καλουμένους. (Ἀρχελάου	δὲ	ἦν Τήλεκλος· ἐπὶ τούτου πόλεις
[3, 17]	Ἀρκάδων παρὰ τοὺς ψυχαγωγούς· δίκην	δὲ	ἣν εἰκὸς ἦν Κλεονίκῃ τε
[3, 15]	Οἰωνὸς ἡλικίαν μὲν μειράκιον, ἀνεψιὸς	δὲ	Ἡρακλεῖ Λικυμνίου γὰρ παῖς ἦν
[3, 1]	Ἑρμιόνῃ τῇ Μενελάου συνοικῶν. κατελθόντων	δὲ	Ἡρακλειδῶν ἐπὶ Τισαμενοῦ τοῦ Ὀρέστου
[3, 1]	ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ μαντεῖον, παρὰ	δὲ	Ἡρακλέους ἐντυχόντος οἱ πρότερον πύθοιτο
[3, 18]	πεποίηται τὸ ἐς Μέδουσαν. παρέντι	δὲ	Ἡρακλέους μάχην πρὸς Θούριον τῶν
[3, 13]	Διονύσῳ φασὶ γενέσθαι ἡγεμόνα· τῷ	δὲ	ἥρωι τούτῳ πρὶν ἢ τῷ
[3, 15]	πρὸς τοῖς Βοωνήτοις, ἐν ἀριστερᾷ	δὲ	ἡρῷον Τηλέκλου· τούτου δὲ καὶ
[3, 13]	παῖδα εἶναι τοῦ Πλευρῶνος. τοῦ	δὲ	ἡρῴου λόφος ἐστὶν οὐ πόρρω
[3, 25]	καὶ ἑκατὸν ἐπὶ Οἴτυλον· ὁ	δὲ	ἥρως ἀφ' οὗ τῇ πόλει
[3, 26]	παρ' αὐτοῖς ἔχειν τιμάς. (Καρδαμύλη	δέ,	ἧς καὶ Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο
[3, 1]	ἀνῄει Κάδμον τὸ γένος, οἱ	δὲ	ἦσαν ἀπόγονοι Μεμβλιάρου· Μεμβλίαρον δὲ
[3, 16]	καὶ αὐτοὶ δίδυμοι λαμβάνουσι, θυγατέρες	δὲ	ἦσαν Θερσάνδρου τοῦ Ἀγαμηδίδα, βασιλεύοντος
[3, 5]	συλλεγόντων ἐπὶ Θήβας στρατιάν αἰτία	δὲ	ἥτις ἐγένετο προσέσται τῷ ἐς
[3, 9]	πόλιν αὐτοῖς τὴν Ἀθηναίων. (Ἀγησίλαος	δὲ	Θεσσαλίαν τε διεξῆλθε τρεψάμενος αὐτῶν
[3, 25]	Τεύθραντα Ἀθηναῖον ὄντα ἀποφαίνουσι, τιμῶσι	δὲ	θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν, καὶ
[3, 10]	τὸν Λεωνίδου μάχῃ νικήσαντες. (ἐν	δὲ	Θόρνακι ἐς γὰρ τοῦτον ἀφίξῃ
[3, 11]	ἐν Ἀμύκλαις κατεχρήσαντο ἀγάλματος. ~ἀπὸ	δὲ	Θόρνακος προελθόντι ἔστιν ἡ πόλις,
[3, 13]	ἀρχαῖον καλοῦσιν Ἀφροδίτης Ἥρας· ἐπὶ	δὲ	θυγατρὶ γαμουμένῃ νενομίκασι τὰς μητέρας
[3, 12]	τοῖς ἐξ Ἤλιδος μάντεσι, καλουμένοις	δὲ	Ἰαμίδαις. (καὶ Μάρωνός ἐστιν ἱερὸν
[3, 12]	ἐς τὸ δημόσιον, ἐν Ἀθήναις	δὲ	ἰδίᾳ τε καὶ ἐς ἑνὸς
[3, 17]	γὰρ οὐκ ἔστιν εἰργασμένον, ἐληλασμένου	δὲ	ἰδίᾳ τῶν μερῶν καθ' αὑτὸ
[3, 12]	πέραν ἐστὶν Ἀθηνᾶς ἱερόν· Ὀδυσσεὺς	δὲ	ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα λέγεται καὶ
[3, 15]	ἥκιστα παρεχομένη τὸ εὔφωνον. (Ἑλένης	δὲ	ἱερὰ καὶ Ἡρακλέους, τῆς μὲν
[3, 14]	ἀπὸ τούτου φασὶν ὀνομασθῆναι· θεῶν	δὲ	ἱερὰ Ποσειδῶνός ἐστιν Ἱπποκουρίου καὶ
[3, 16]	ἀνθρώπων αἵματι ὁ βωμός. ἡ	δὲ	ἱέρεια τὸ ξόανον ἔχουσά σφισιν
[3, 14]	καταστρέψασθαι τοὺς προσχώρους λέγουσιν. (τὸ	δὲ	ἱερὸν τῆς Θέτιδος κατασκευασθῆναί φασιν
[3, 12]	καὶ τοὺς Ἀμυκλαιεῖς κρατήσαντες. τὸ	δὲ	ἱερὸν τῆς Μεγάλης μητρὸς τιμᾶται
[3, 23]	Σκανδείας στάδια ὡς δέκα. τὸ	δὲ	ἱερὸν τῆς Οὐρανίας ἁγιώτατον καὶ
[3, 2]	Τήλεκλος ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ· τὸ	δὲ	ἱερὸν τοῦτο ἐν μεθορίῳ τῆς
[3, 13]	δὲ Ἀκρισίου τοῦ Ἄβαντος. Ἥρας	δὲ	ἱερὸν Ὑπερχειρίας κατὰ μαντείαν ἐποιήθη,
[3, 17]	καὶ Χαλκιοίκου τῆς αὐτῆς. τοῦ	δὲ	ἱεροῦ τῆς κατασκευῆς Τυνδάρεως καθὰ
[3, 16]	αὐτὰς Ἀπόλλωνός φησιν εἶναι. κόραι	δὲ	ἱερῶνταί σφισι παρθένοι, καλούμεναι κατὰ
[3, 1]	ἔχειν ἠξίου τὴν ἀρχήν. προσλαβὼν	δὲ	Ἰκάριον καὶ τοὺς στασιώτας παρὰ
[3, 16]	ἐλπίζειν ἀμύνεσθαι τὴν θεόν. ~πλησίον	δὲ	Ἱλαείρας καὶ Φοίβης ἐστὶν ἱερόν·
[3, 22]	ἱερὸν ποιῆσαι λέγουσιν Ἀλέξανδρον· Μενέλαος	δὲ	Ἴλιον ἑλὼν καὶ ἔτεσιν ὕστερον
[3, 15]	δὲ ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ· παῖδας	δὲ	Ἱπποκόωντος εἶναι λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ
[3, 13]	μία τε καὶ δέκα, τῷ	δὲ	Ἱπποσθένει μιᾷ νίκῃ τὸν υἱὸν
[3, 15]	θυγατρὸς Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Σπαρτιατῶν· πρώτη	δὲ	ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη
[3, 20]	τρίτον Περγάμου τοῦ Νεοπτολέμου. (προιοῦσι	δὲ	Ἵππου καλούμενον μνῆμά ἐστι. Τυνδάρεως
[3, 17]	δὲ Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν εἶναι· νίκην	δὲ	ἵππων συνωρίδι ἀνείλετο Ὀλυμπικήν. (παρὰ
[3, 24]	καθ' ἡλικίαν τὴν αὑτοῦ· Θησέα	δὲ	ἴσμεν ἁρπάσαντα Ἑλένην. οὕτως οὐδὲ
[3, 21]	καὶ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ. τοὺς	δὲ	ἰχθῦς δεδοίκασιν ἐξαιρεῖν, τὸν θηρεύσαντα
[3, 19]	ἀλλὰ καθέδρας παρεχομένου πλείονας, παρὰ	δὲ	καθέδραν ἑκάστην ὑπολειπομένης καὶ εὐρυχωρίας,
[3, 5]	καίτοι Λακεδαιμονίοις μάλιστα Ἑλλήνων ὡσαύτως	δὲ	καὶ Ἀθηναίοις δεῖμα αἱ διοσημεῖαι
[3, 9]	καὶ Ἰσμηνίας καὶ Ἀμφίθεμις· μετέσχε	δὲ	καὶ Ἀθηναῖος Κέφαλος καὶ Ἐπικράτης
[3, 19]	οὗτος ἀγόμενος ἐς οὐρανόν. εἰσὶ	δὲ	καὶ αἱ Θεστίου θυγατέρες ἐπὶ
[3, 15]	τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς. ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἰόντι
[3, 13]	ἀνεθρέψατο Ἀπόλλων καὶ Λητώ· λέγεται	δὲ	καὶ ἄλλος ἐπ' αὐτῷ λόγος,
[3, 3]	τοῦ Μηριόνου τὸν ὀιστόν. βεβαιοῖ	δὲ	καὶ ἄλλως μοι τὸν λόγον
[3, 22]	Βροτέαν λέγουσι τὸν Ταντάλου. (Ἀκριᾶται	δὲ	καὶ ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο
[3, 21]	οὐδένα οἰκιστὴν γενέσθαι λέγουσιν, Ἡρακλέα	δὲ	καὶ Ἀπόλλωνα ὑπὲρ τοῦ τρίποδος
[3, 11]	καὶ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου. πεποίηται	δὲ	καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν Λυγδάμιδος,
[3, 17]	δὲ εἰργάσατο ἀνὴρ ἐπιχώριος. ἐποίησε	δὲ	καὶ ᾄσματα Δώρια ὁ Γιτιάδας
[3, 18]	φέρουσι Ποσειδῶν καὶ Ζεύς. ἐπείργασται	δὲ	καὶ Ἄτλας καὶ Ἡρακλέους μονομαχία
[3, 10]	Ἀργείων τὰ Ἴσθμια ἄγουσιν. ἀφίκετο	δὲ	καὶ αὖθις ἐπὶ Κόρινθον στρατιᾷ·
[3, 10]	γυναῖκας καὶ τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι, καταβαλεῖν	δὲ	καὶ αὐτὴν ἐς ἔδαφος τὴν
[3, 1]	μητρὸς σφῶν ὄντι Ἀργείας, ἐπιτροπεύσαντι	δὲ	καὶ αὐτῶν, συνήραντο ἐς ἀποικίαν.
[3, 12]	πλησίον Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι· δεικνύουσι	δὲ	καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς ἐπὶ τῆς
[3, 18]	ἵππος εἷς φέρων ἐστίν. ἀναιρεῖ	δὲ	καὶ Βελλεροφόντης τὸ ἐν Λυκίᾳ
[3, 2]	συνεπελάβοντο Λακεδαιμόνιοι τοῦ οἰκισμοῦ. συνήραντο	δὲ	καὶ Γρᾷ τῷ Ἐχέλα τοῦ
[3, 14]	ἐς ἄνδρας ἀρχόμενοι συντελεῖν. πεποίηται	δὲ	καὶ γυμνάσια ἐν τῷ Δρόμῳ,
[3, 23]	χρήματα, πάντα δὲ ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος	δὲ	καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα, καὶ
[3, 11]	Ἀπόλλωνος αὖθις καὶ Ἥρας· (ἀνάκειται	δὲ	καὶ Δήμου τοῦ Σπαρτιατῶν ἀνδριὰς
[3, 20]	καὶ αἶγας μάλιστα ἀγρίας. παρέχεται	δὲ	καὶ δι' ὅλου τὸ Ταύγετον
[3, 3]	καὶ ὁ σαυρωτήρ, ἡ μάχαιρα	δὲ	καὶ διὰ πάσης χαλκοῦ πεποίηται.
[3, 5]	ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν κεραυνωθέντες, τοὺς	δὲ	καὶ ἔκφρονας ἐποίησαν αἱ βρονταί.
[3, 20]	τούτων ἄγραν καὶ ὑῶν, πλείστην	δὲ	καὶ ἐλάφων καὶ ἄρκτων. (Ταλετοῦ
[3, 2]	παράπλου συνοικιοῦντα ἀντ' αὐτῶν. ἀνέστησαν	δὲ	καὶ Ἕλος ἐπὶ θαλάσσῃ πόλισμα
[3, 22]	αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον πηγάς, εἰσὶ	δὲ	καὶ ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ πηγαί·
[3, 14]	σφισιν ἐν τῇ νυκτί· μάχονται	δὲ	καὶ ἐν χερσὶ καὶ ἐμπηδῶντες
[3, 26]	θαλάσσης μὲν ὀκτὼ σταδίους, Λεύκτρων	δὲ	καὶ ἑξήκοντα. ἐνταῦθα οὐ πόρρω
[3, 4]	συγκατεκαύθησαν (αὖθις) οἱ ἱκέται. (ἐστράτευσε	δὲ	καὶ ἐπὶ Ἀθήνας, τὸ μὲν
[3, 11]	Πολυδώρου σημαίνονται τῇ εἰκόνι. (ἔστι	δὲ	καὶ Ἑρμῆς Ἀγοραῖος Διόνυσον φέρων
[3, 19]	δὲ Ἀμφιτρίτης καὶ Ποσειδῶνος· Διὸς	δὲ	καὶ Ἑρμοῦ διαλεγομένων ἀλλήλοις πλησίον
[3, 4]	ταύτης τεμεῖν φασιν αὐτόν. ἀφίκετο	δὲ	καὶ ἐς Αἴγιναν, καὶ Αἰγινητῶν
[3, 10]	Ἀθηναῖοι καὶ Ἰφικράτης διέφθειραν· (Ἀγησίλαος	δὲ	καὶ ἐς Αἰτωλίαν ἐπικουρήσων ἀφίκετο
[3, 9]	κατὰ τοῦτο ἡσύχαζον μάλιστα. (ἀπεστάλη	δὲ	καὶ ἐς Θήβας πρεσβεύειν Ἀριστομηλίδας,
[3, 10]	Φωκέων αὐτοὺς παρῃτήσατο Ἀρχίδαμος. (διέβη	δὲ	καὶ ἐς Ἰταλίαν ὕστερον Ταραντίνοις
[3, 7]	ἐπὶ Νικάνδρου γίνεται βασιλεύοντος. ἐσέβαλε	δὲ	καὶ ἐς τὴν Ἀργολίδα ὁ
[3, 8]	ἀγῶνα ἐξεῖναί σφισιν ἀγωνίζεσθαι. (ἐνέβαλλε	δὲ	καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν συνεχῶς
[3, 17]	ἐμοὶ δοκεῖν θέας ἄξια. (ἔστι	δὲ	καὶ ἕτερον αὐτόθι Ἀθηνᾶς Ἐργάνης
[3, 1]	ἔτος ἐναγίζουσιν ὡς οἰκιστῇ· Προκλεῖ	δὲ	καὶ Εὐρυσθένει μέχρι μὲν τῆς
[3, 24]	τὴν γῆν τῆς λάρνακος· ὡσαύτως	δὲ	καὶ ἐφ' ἡμῶν τὰ ὑπὸ
[3, 18]	τοὺς παῖδας τοὺς Ἄκτορος, Κάλαις	δὲ	καὶ Ζήτης τὰς Ἁρπυίας Φινέως
[3, 18]	πρὸς Ταῦρον τὸν Μίνω. πεποίηται	δὲ	καὶ ἡ πρὸς Ἀχελῷον Ἡρακλέους
[3, 18]	ἁρπαγὴ τῶν Λευκίππου θυγατέρων· Διόνυσον	δὲ	καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν παῖδα
[3, 15]	ἐς Σπάρτην ἅμα Ἡρακλεῖ· περιιόντι	δὲ	καὶ θεωμένῳ τὴν πόλιν, ὡς
[3, 2]	καὶ Ἀρχελάῳ τὴν Αἴγυν, ὁπόσα	δὲ	καὶ ἰδίᾳ Λακεδαιμονίων αὐτὸς ἔδρασεν
[3, 23]	αὐτοὺς καὶ ἀργύρου ποιήματα, ἔτι	δὲ	καὶ ἱερεῖα τὰ πάντα ἀφιᾶσι·
[3, 26]	ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦς ἑτέρωθι. (πεποίηται	δὲ	καὶ Κασσάνδρας τῆς Πριάμου ναὸς
[3, 13]	Κυνόρτου τοῦ Ἀμύκλα τάφος, ἔστι	δὲ	καὶ Κάστορος μνῆμα, ἐπὶ δὲ
[3, 10]	ἐπιχώριος αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις. ἀναστρέψαντι	δὲ	καὶ κατὰ τὴν λεωφόρον ἰόντι
[3, 16]	ἄγαλμα εἶναι παρὰ σφίσιν, ἀμφισβητοῦσι	δὲ	καὶ Λυδῶν οἷς ἐστιν Ἀρτέμιδος
[3, 2]	τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν ἀμφοτέρους. ἔθηκε	δὲ	καὶ Λυκοῦργος Λακεδαιμονίοις τοὺς νόμους
[3, 16]	διέφθειραν τὸ πολὺ Ἐγεσταῖοι. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	καὶ Λυκούργῳ τῷ θεμένῳ τοὺς
[3, 18]	τῷ ἐν Λιβύῃ μαντείῳ. λέγεται	δὲ	καὶ Λυσάνδρῳ πολιορκοῦντι Ἄφυτιν τὴν
[3, 6]	βασιλεύοντα ἢ τὸν Αἰγύπτιον, ὁ	δὲ	καὶ μεταγνόντων ἂν Σπαρτιατῶν ὤνατο
[3, 18]	τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα. Ἀναξίας	δὲ	καὶ Μνασίνους, τούτων μὲν ἐφ'
[3, 22]	ὡς ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη. ἔστι	δὲ	καὶ μνῆμα Κινάδου· νεὼς τῆς
[3, 22]	ἀνελόμενον δρόμου νίκας πέντε· πεποίηται	δὲ	καὶ μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ τοῦ
[3, 2]	ἔργα οὐκ ἄδοξα ἐπιδειξαμένους. δηλοῦσι	δὲ	καὶ οἱ Δωριεῖς τρόπαιον ἐπὶ
[3, 8]	λεχθέντα ἐς τὸν Λεωτυχίδην. ἀφίκοντο	δὲ	καὶ οἱ ἐξ Ἡραίας Ἀρκάδες
[3, 6]	Αἰγυπτίων ὁμοῦ Πατρόκλῳ στόλος, ἐξίασι	δὲ	καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι πανδημεί, τὸν
[3, 1]	καὶ ἀνενεώσατο τὴν ἀρχὴν· ἐβασίλευσαν	δὲ	καὶ οἱ Τυνδάρεω παῖδες καὶ
[3, 2]	ἄνευ θεοῦ τὸν Μίνω. ᾐνίξατο	δὲ	καὶ Ὅμηρος ἐμοὶ δοκεῖν περὶ
[3, 18]	(ἀνέχουσιν ἔμπροσθεν αὐτόν, κατὰ ταὐτὰ	δὲ	καὶ ὀπίσω, Χάριτές τε δύο
[3, 14]	ἐν ἀριστερᾷ μνῆμα Εὐμήδους, Ἱπποκόωντος	δὲ	καὶ οὗτος ἦν ὁ Εὐμήδης·
[3, 19]	καὶ τὸν Τελαμῶνος Αἴαντα, συνεῖναι	δὲ	καὶ Πάτροκλόν σφισι καὶ Ἀντίλοχον·
[3, 18]	συνοικήσοντα ἀπὸ τούτου θεοῖς. (παραδίδωσι	δὲ	καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ
[3, 25]	ὄρος ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας, Σιληνός·	δὲ	καὶ Πύρριχος ὄνομα ἦν αὐτῷ,
[3, 14]	τούτοις Χθονίαν νομίζειν Δήμητρα. ἔστι	δὲ	καὶ Σαράπιδος νεώτατον τοῦτο Σπαρτιάταις
[3, 14]	ἐκ Θερμοπυλῶν τοῦ Παυσανίου. κεῖται	δὲ	καὶ στήλη πατρόθεν τὰ ὀνόματα
[3, 17]	διὰ τοῦ ἀέρος ἔμελλεν. ἐπείργασται	δὲ	καὶ τὰ ἐς τὴν Ἀθηνᾶς
[3, 24]	ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ πολλοί. Βρασιᾶται	δὲ	καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, Ἰνώ σφισιν
[3, 17]	ἐστὶν ἀπολύων τῶν δεσμῶν. ἐδήλωσα	δὲ	καὶ ταῦτα, ὁποῖα λέγεται, πρότερον
[3, 24]	τὸν Διόνυσον ἔθρεψεν Ἰνώ, καλοῦσι	δὲ	καὶ τὸ πεδίον Διονύσου κῆπον.
[3, 14]	οὐ συνέβαινεν εἶναί πω. Χίονιν	δὲ	καὶ τοῦ στόλου μετασχεῖν τῷ
[3, 1]	ἀνεψιῷ καὶ ἀνεψιῶν παῖδας, ὡσαύτως	δὲ	καὶ τοὺς κατωτέρω κατὰ ἀριθμὸν
[3, 15]	Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν Ἱπποκόωντα, τιμωρήσασθαι	δὲ	καὶ τοὺς παῖδας τοῦ Οἰωνοῦ
[3, 26]	ἦν ἰδεῖν ὑπὸ στεφανωμάτων, χαλκοῦν	δὲ	καὶ τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ
[3, 17]	ἐξ Ἀφιδναίων ἔσεσθαι λάφυρα. προαπολιπόντων	δὲ	καὶ τούτων, Λακεδαιμόνιοι πολλοῖς ἔτεσιν
[3, 19]	μὲν οὐδένα ἀνευρόντα οἶδα, εἰκάζοντι	δὲ	καὶ τριάκοντα εἶναι φαίνοιντο ἂν
[3, 18]	κριθησομένας ἄγει τὰς θεάς, Ἄδραστος	δὲ	καὶ Τυδεὺς Ἀμφιάραον καὶ Λυκοῦργον
[3, 15]	Ὑραίου παῖδας τοῦ Αἰγέως. ἐποίησαν	δὲ	καὶ τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸ ἡρῷον,
[3, 12]	κατέσκηψε Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος· ἐγεγόνει	δὲ	καὶ τῶν κηρύκων τοῖς ἐλθοῦσιν
[3, 21]	ἂν καὶ θεῶν ἱερά, κολυμβήθραις	δὲ	καὶ ὕδασι συντελοῦσι μάλιστα ἐς
[3, 24]	λίθου δὲ τὸ ἄγαλμα. ἔστι	δὲ	καὶ ὕδατος ψυχροῦ κρουνὸς ἐκβάλλων
[3, 26]	καὶ τοῦτο εἶναι λέγουσι. ῥεῖ	δὲ	καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆς ἱερᾶς
[3, 15]	ἀριστερᾷ δὲ ἡρῷον Τηλέκλου· τούτου	δὲ	καὶ ὕστερον ποιήσομαι μνήμην ἐν
[3, 17]	μὲν τῶν ἄθλων Ἡρακλέους, πολλὰ	δὲ	καὶ ὧν ἐθελοντὴς κατώρθωσε, Τυνδάρεω
[3, 23]	γενομένων σφίσι καταμείναντες οἰκῆσαι. (λέγουσι	δὲ	καὶ ὡς οἴκοθεν ἐκ τῆς
[3, 21]	Λᾶς καὶ Πύρριχος, ἐπὶ Ταινάρῳ	δὲ	Καινήπολις Οἴτυλός τε καὶ Λεῦκτρα
[3, 8]	οὐ γνήσιον ὄντα Ἄγιδος. Λακεδαιμόνιοι	δέ,	καίπερ ἐπὶ σφίσιν ὄν, οὐκ
[3, 15]	Ἀφροδίτης ἐστὶν ἡ Μορφώ, κάθηται	δὲ	καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ πέδας
[3, 26]	Αὐγούστου τῆς Μεσσηνίας ἀποτεμομένου. ἀπέχει	δὲ	Καρδαμύλη θαλάσσης μὲν ὀκτὼ σταδίους,
[3, 13]	Ἄβαριν ἀφικόμενον ἐξ Ὑπερβορέων. (ὁ	δὲ	Καρνειός, ὃν Οἰκέταν ἐπονομάζουσι, τιμὰς
[3, 16]	τεκεῖν Λήδαν ἔχει λόγος. (ὑφαίνουσι	δὲ	κατὰ ἔτος αἱ γυναῖκες τῷ
[3, 12]	τρία διεστηκότα ἀπ' ἀλλήλων. (προιόντων	δὲ	κατὰ τὴν Ἀφεταίδα ἡρῷά ἐστιν
[3, 13]	τῇ θεῷ θύειν. τοῦ λόφου	δὲ	κατὰ τὴν ἐς δεξιὰν ὁδὸν
[3, 12]	καὶ ἀγῶνα ἄλλον δρόμου. (Λακεδαιμονίοις	δὲ	κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην ἐστίν,
[3, 24]	ἀποθανεῖν φασιν ὑπὸ Ἀχιλλέως, Ἀχιλλέα	δὲ	κατᾶραί σφισιν ἐς τὴν χώραν
[3, 9]	εὐεργέτην ὄντα ζημιοῖ θανάτῳ, Τιθραύστην	δὲ	κατέπεμψεν ἐπὶ θάλασσαν, (καὶ) φρονῆσαί
[3, 18]	ἐς τοσοῦτον ἐξητάσθω· ἐς Ἀμύκλας	δὲ	κατιοῦσιν ἐκ Σπάρτης ποταμός ἐστι
[3, 23]	Ὑγείας ἐστὶν οὐκ ἀφανές. ~Κύθηρα	δὲ	κεῖται μὲν ἀπαντικρὺ Βοιῶν, ἐς
[3, 22]	θυγατέρα λέγοντες εἶναι· τὴν τρίτην	δὲ	κληθῆναι τῶν πόλεων λέγουσιν ἀπὸ
[3, 10]	ἰδίᾳ συμμαχικὰ ἐπὶ χρήμασιν, ἀπὸ	δὲ	κοινοῦ λόγου Λακεδαιμόνιοί τε καὶ
[3, 19]	ἱερὸν δείκνυται Διὸς Πλουσίου. διαβᾶσι	δὲ	Κοτυλέως ἐστὶν Ἀσκληπιοῦ ναός, ὃν
[3, 1]	Ἄργος ἑκατέρα μοῖρα Τήμενον, ἡ	δὲ	Κρεσφόντην ἔσχεν ἄρχοντας· ἐν Λακεδαίμονι
[3, 20]	τὴν παλινῳδίαν ἐποίησεν· ~ἐν Θεράπνῃ	δὲ	κρήνην τὴν Μεσσηίδα ἰδὼν οἶδα.
[3, 21]	ἐπὶ τῇ λιθοτομίᾳ χαλκοῖ. (μετὰ	δὲ	Κροκέας ἀποτραπεῖσιν ἐς δεξιὰν ἀπὸ
[3, 18]	δὴ καὶ Ἀλκμὰν ἐποίησεν. ἱδρύσασθαι	δὲ	Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα ἱερὸν καὶ
[3, 14]	καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου. (καλοῦσι	δὲ	Λακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖς νέοις
[3, 15]	ἔχων Ἐνυάλιος, ἄγαλμα ἀρχαῖον. γνώμη	δὲ	Λακεδαιμονίων τε ἐς τοῦτό ἐστιν
[3, 25]	Ἀμαζόνιος· ξόανα μὲν ἀμφότερα, ἀναθεῖναι	δὲ	λέγουσιν αὐτὰ τὰς ἀπὸ Θερμώδοντος
[3, 15]	αἶγας τῇ θεῷ θύειν. Ἡρακλέα	δὲ	λέγουσιν ἱδρύσασθαι τὸ ἱερὸν καὶ
[3, 18]	τὸ ἄγαλμα ἀγομένην. ἐπὶ τούτῳ	δὲ	λέγουσιν ὀνομάζειν Κναγίαν Ἄρτεμιν· (ἐμοὶ
[3, 15]	ἐπὶ δόξῃ τοιαύτῃ· (ἐν Σπάρτῃ	δὲ	λέσχη τέ ἐστι καλουμένη Ποικίλη
[3, 18]	τῷ θρόνῳ Χάριτες καὶ ἄγαλμα	δὲ	Λευκοφρυήνης ἐστὶν Ἀρτέμιδος. ὅτου δὲ
[3, 6]	οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν ἀρχὴν. τῷ	δὲ	Λεωνίδᾳ διάφορος ἐτύγχανεν ὢν ἐς
[3, 4]	ἀμφισβητεῖν ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς. (εἴχετο	δὲ	Λεωτυχίδης λόγων οὓς Ἀρίστων ποτὲ
[3, 1]	αὐτὸ συνῆλθον αἱ γνῶμαι, τὰ	δὲ	λοιπὰ διειστήκει σφίσιν ἐπὶ παντὶ
[3, 22]	ἀγάλματος ἐλέφαντος πεποιημένου κεφαλή· τὰ	δὲ	λοιπὰ τοῦ ἀγάλματος πῦρ ἠφάνισεν
[3, 18]	ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς Ὀφθαλμίτιδος· ἀναθεῖναι	δὲ	Λυκοῦργον λέγουσιν ἐκκοπέντα τῶν ὀφθαλμῶν
[3, 5]	τῷ ἐς Ἀγησίλαον λόγῳ τότε	δὲ	Λύσανδρος μὲν ἐς τὴν Φωκίδα
[3, 18]	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ἀνετέθησαν. (Βαθυκλέους	δὲ	Μάγνητος, ὃς τὸν θρόνον ἐποίησε
[3, 11]	τὰ πάντα με ἐφεξῆς, τὰ	δὲ>	μάλιστα ἄξια μνήμης ἐπιλεξάμενον ἀπ'
[3, 25]	καὶ ταύτῃ Ταίναρον. ἐν αὐτῇ	δὲ	μέγαρον Δήμητρος καὶ ἐπὶ θαλάσσῃ
[3, 22]	καὶ οὗτος κυβερνήτης ἦν. (ἐσέχει	δὲ	μετὰ τὴν ἄκραν Βοιατικὸς καλούμενος
[3, 18]	Φόλῳ τῶν Κενταύρων μάχη. (τὸν	δὲ	Μίνω καλούμενον Ταῦρον οὐκ οἶδα
[3, 15]	παῖδας τοῦ Οἰωνοῦ φόνου. τὸ	δὲ	μνῆμα τῷ Οἰωνῷ πεποίηται παρὰ
[3, 19]	ἴσασιν Ἄρεως τροφὸν Θηρώ· δοκεῖν	δέ	μοι Θηρίτας οὐ διὰ τὴν
[3, 16]	Λαοδικεῖς ἐφ' ἡμῶν ἔχουσι. (μαρτύρια	δέ	μοι καὶ τάδε, τὴν ἐν
[3, 21]	Ὀλυμπίασιν ἐστεφανοῦτο δολίχῳ κρατῶν, δοκεῖν	δέ	μοι κάμνων αὐτίκα μετὰ τὴν
[3, 22]	ἀπέχει σταδίους ἑξήκοντα. ἐν αὐτῇ	δὲ	ναός τε Ῥωμαίων βασιλέων καὶ
[3, 26]	ἐπιστάμενοι φονέα ὄντα Μαχάονος. ἀνασώσασθαι	δὲ	Νέστορα λέγεται τοῦ Μαχάονος τὰ
[3, 26]	ὀνομαζομένη Πέφνος ἐπὶ θαλάσσῃ. πρόκειται	δὲ	νησὶς πέτρας τῶν μεγάλων οὐ
[3, 22]	κατὰ γλῶσσαν τὴν Δωρίδα. ἡ	δὲ	νῆσος ἡ Κρανάη πρόκειται Γυθίου,
[3, 18]	Σπάρτης ποταμός ἐστι Τίασα· θυγατέρα	δὲ	νομίζουσιν εἶναι τοῦ Εὐρώτα τὴν
[3, 24]	Γυθίου δὲ τεσσαράκοντα ἀπέχουσα. ᾤκισται	δὲ	νῦν μὲν Ἰλίου καλουμένου καὶ
[3, 17]	ναός ἐστιν Ἀφροδίτης Ἀρείας· τὰ	δὲ	ξόανα ἀρχαῖα εἴπερ τι ἄλλο
[3, 10]	ἐμοὶ δοκεῖν τὸ Θηβαίων. Θεόπομπος	δὲ	ὁ Δαμασιστράτου τόν τε Ἀρχίδαμον
[3, 7]	πεφευγότος πω τελευτᾷ νόσῳ, Ἀρχίδαμος	δὲ	ὁ Ζευξιδάμου μετὰ Λεωτυχίδην ἀπελθόντα
[3, 4]	τὴν Ἑλλάδα οἱ βάρβαροι. (Παυσανίας	δὲ	ὁ Κλεομβρότου βασιλεὺς μὲν οὐκ
[3, 23]	ἀπέρριψεν ἐς τὴν θάλασσαν· ὑπολαβὼν	δὲ	ὁ κλύδων ἐνταῦθα τῆς Βοιατῶν
[3, 1]	καλεῖται καὶ ἐς ἡμᾶς. (Ἀμύκλας	δὲ	ὁ Λακεδαίμονος, βουλόμενος ὑπολιπέσθαι τι
[3, 1]	ἀνήκοντα κατὰ τὴν φήμην· συνῴκει	δὲ	ὁ Λακεδαίμων Σπάρτῃ θυγατρὶ τοῦ
[3, 3]	δὴ ἴσμεν ἔχοντα οὕτως· Ἀναξανδρίδης	δὲ	ὁ Λέοντος Λακεδαιμονίων μόνος γυναῖκάς
[3, 6]	ἐς τὸν Σικυώνιον Ἄρατον· προσεπελάβετο	δὲ	ὁ λόγος μοι καὶ τρόπον
[3, 7]	Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν ἱκέτευε, Λεωτυχίδου	δὲ	ὁ μὲν παῖς Ζευξίδαμος ζῶντος
[3, 6]	πολέμιον γενέσθαι τῇ Σπάρτῃ. τέλος	δὲ	ὁ μὲν πολλά τε καὶ
[3, 6]	ὕστερον ἐν Θεσσαλίᾳ Λεωσθένην. (Κλεομβρότου	δὲ	ὁ μὲν πρεσβύτερος τῶν παίδων
[3, 10]	ἐναντία καὶ Ἀντιπάτρῳ μαχεσάμενον, Εὐδαμίδας	δὲ	ὁ νεώτερος Λακεδαιμονίοις ἐβασίλευσεν ἄγουσιν
[3, 6]	μέγα οὐδὲν ἐς μνήμην, Κλεομένης	δὲ	ὁ νεώτερος μετὰ τὸν ἀδελφὸν
[3, 19]	ἔχον ἐστὶν ἤδη γένεια, Νικίας	δὲ	ὁ Νικομήδους περισσῶς δή τι
[3, 17]	καιόμενον λύχνον κατέβαλεν ἄκουσα. ἅτε	δὲ	ὁ Παυσανίας συνειδὼς αὑτῷ προδιδόντι
[3, 7]	διετέλεσεν οὖσα ἡ Σπάρτη. (Χάριλλος	δὲ	ὁ Πολυδέκτου τήν τε γῆν
[3, 23]	ἄλλαι θαλάσσης εἰσὶν ἐσβολαί, αἰγιαλὸς	δὲ	ὁ ταύτῃ παρέχεται ψηφῖδας σχῆμα
[3, 2]	Αἰγῦται φρονοῦσι τὰ Ἀρκάδων. Χαρίλαος	δὲ	ὁ τῆς ἑτέρας οἰκίας βασιλεὺς
[3, 11]	ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ πειθόμενοι· τελευταῖον	δὲ	ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ
[3, 25]	ἐξ ᾄσματος Πινδάρου ὁ ζαμενὴς	δὲ	ὁ χοροιτύπος, ὃν Μαλέας ὄρος
[3, 24]	πρεσβύτερός ἐστιν αὐτοῦ γενεᾷ, τὸν	δὲ	Ὀδυσσέα πρὸς Ἀλκίνουν περὶ τῶν
[3, 22]	δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως. γενέσθαι	δέ	οἱ δοκῶ τὸ ὄνομα ἀπὸ
[3, 2]	Κρητικὰ ὄντα νόμιμα ἐπαγάγοιτο. τούτους	δὲ	οἱ Κρῆτες τοὺς νόμους τεθῆναί
[3, 14]	πλησίον ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ	δὲ	οἱ Κροτανοὶ Πιτανατῶν μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ
[3, 2]	ποιοῖντο ἐς τὴν γῆν. λέγονται	δὲ	οἱ Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι τὸ ἀνέκαθεν
[3, 11]	ὁ λόγος αὐτίκα ἐπέξεισι. τότε	δὲ	οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺς ἀποστάντας ἀπελθεῖν
[3, 16]	ἄγαλμα εὑρόντες αὐτίκα παρεφρόνησαν· τοῦτο	δὲ	οἱ Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν καὶ Κυνοσουρεῖς
[3, 22]	θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα· ποιῆσαι	δὲ	οἱ Μάγνητες αὐτὸ Βροτέαν λέγουσι
[3, 16]	μὲν κοῦφον ὑπὸ σμικρότητος, ἢν	δὲ	οἱ (μαστιγοῦντές ποτε ὑποφειδόμενοι παίωσι
[3, 4]	αὑτοῦ παῖδα εἶναι φήσας. τότε	δὲ	οἱ μὲν ἐς τὸ χρηστήριον
[3, 1]	ἔκτισεν ἐν τῇ Λακωνικῇ. γενομένων	δέ	οἱ παίδων Ὑάκινθον μὲν νεώτατον
[3, 25]	μὲν οὐκ ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι	δὲ	οἱ περὶ τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες.
[3, 19]	δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν, προστάξαι	δέ	οἱ πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν πρὸς
[3, 2]	ἐφ' ἡμῶν, καθέξειν ἔμελλεν· ὁ	δέ	οἱ πρόγονος Πενθίλος Λέσβον τὴν
[3, 10]	οὐκ ἐς ἔπαινον τίθεμαι, τοσοῦτον	δέ	οἱ πρόσεστιν ἐς ἔπαινον· Δελφῶν
[3, 25]	ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν ποταμός, ὄνομα	δέ	οἱ Σκύρας, ὅτι κατὰ τοῦτον
[3, 8]	τὰς νίκας ἐστὶν αὐτῆς. (δοκοῦσι	δὲ	οἱ Σπαρτιᾶταί μοι ποίησιν καὶ
[3, 26]	Μαχάονος χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν· ἐπίκειται	δέ	οἱ τῇ κεφαλῇ στέφανος, ὃν
[3, 20]	πεδίῳ Διὸς Μεσσαπέως τέμενος· γενέσθαι	δέ	οἱ τὴν ἐπίκλησιν ἀπὸ ἀνδρὸς
[3, 2]	φησὶν ἐπιτροπευθῆναι παῖδα ὄντα· Λεωβώτην	δέ	οἱ τίθεται τὸ ὄνομα καὶ
[3, 18]	Ἀφροδίτην παρὰ Ἀμυκλαίῳ καλουμένην. οὗτοι	δὲ	οἱ τρίποδες μεγέθει τε ὑπὲρ
[3, 13]	ἐν δεξιᾷ Πλευρῶνος ἡρῷον. γεγόνασι	δὲ	οἱ Τυνδάρεω παῖδες τὰ πρὸς
[3, 15]	πέδας περὶ τοῖς ποσί· περιθεῖναι	δέ	οἱ Τυνδάρεων τὰς πέδας φασὶν
[3, 5]	ἱκετεύουσιν ἀσφάλειαν μάλιστα παρείχετο· ἐδήλωσαν	δὲ	οἵ τε Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν
[3, 23]	ἐλαυνόμενον πανταχόθεν ὑπὸ Ῥωμαίων· εἰσὶ	δὲ	οἵ φασιν αὐτὸν παρά του
[3, 25]	Πύρριχον τῶν καλουμένων (Κουρήτων· εἰσὶ	δὲ	οἳ Σιληνὸν ἐκ Μαλέας ἐλθόντα
[3, 26]	ὕδατος οὐδὲ πλεονάσαντος παρενεχθείη. (ὃ	δὲ	οἶδα ἐν τῇ πρὸς θαλάσσῃ
[3, 19]	Ἑλένης ἱερόν ἐστι Δενδρίτιδος. (ὃν	δὲ	οἶδα λέγοντας Κροτωνιάτας περὶ Ἑλένης
[3, 6]	Κλεόμβροτον θυγατέρα ἔχοντα Λεωνίδου· τοῦτον	δὲ	οἰκειωσάμενος ἐπῆγε Λεωνίδᾳ καὶ ἄλλα
[3, 20]	καθάπερ γε καὶ ἦσαν· τὸ	δὲ	οἰκετικὸν τὸ ἐπικτηθὲν ὕστερον, Δωριεῖς
[3, 16]	ἔνθα ἂν ἐθέλωσιν οἰκῆσαι, τὸ	δὲ	οἴκημα οὐκ ἔφη δώσειν· θυγάτηρ
[3, 21]	Πελλάνα πόλις τὸ ἀρχαῖον. Τυνδάρεων	δὲ	οἰκῆσαί φασιν ἐνταῦθα, ὅτε Ἱπποκόωντα
[3, 16]	ἡνίκα μετὰ ἀνθρώπων ἦσαν. (ὁ	δὲ	οἰκίας μὲν τῆς ἄλλης ἐκέλευεν
[3, 25]	ἐς θάλασσαν ἔστι Τευθρώνη· τὸν	δὲ	οἰκιστὴν οἱ ταύτῃ Τεύθραντα Ἀθηναῖον
[3, 19]	οἱ Δωριεῖς τὰ πτερά, ἀνθρώπους	δὲ	οἶνος ἐπαίρει τε καὶ ἀνακουφίζει
[3, 5]	τῆς Ἀργολίδος ἀνέζευξεν ἄκων, ἐπὶ	δὲ	Ὀλυνθίους ἐποιεῖτο αὖθις στρατείαν. κρατοῦντα
[3, 21]	ἐστὶν ὑπὲρ τὴν λεωφόρον. τὸν	δὲ	ὁμώνυμον τούτῳ, νίκην καὶ αὐτὸν
[3, 5]	αὐτοῦ Λυσάνδρου τὴν τελευτήν, ἐπῆγε	δὲ	ὅμως ἐπὶ τὰς Θήβας τὸν
[3, 9]	ἡ θυσία μὴ τελεσθεῖσα, διέβαινε	δὲ	ὅμως ἐς τὴν Ἀσίαν καὶ
[3, 22]	τιμώμενα μεγέθει μὲν ὑπερβάλλοντα, ἀνθρώπου	δὲ	ὅμως ἐστί. καὶ Ἀθηνᾶς ἱερόν
[3, 11]	ὁ> πατήρ οἱ προελθόντι· τὸ	δὲ	ὄνομα ἦν τούτῳ Αὔγουστος, ὃ
[3, 19]	δ' ὣς ἄγρια οἶδεν. (Θεράπνη	δὲ	ὄνομα μὲν τῷ χωρίῳ γέγονεν
[3, 25]	ἀπέχει Πύρριχος ἐν μεσογαίᾳ. τὸ	δὲ	ὄνομα τῇ πόλει γενέσθαι φασὶν
[3, 10]	οὗτος ἅπας δρυῶν πλήρης· τὸ	δὲ	ὄνομα τῷ χωρίῳ Σκοτίταν (τὸ
[3, 26]	Κάρνειος, καθὰ Δωριεῦσιν ἐπιχώριον. (πόλιν	δὲ	ὀνομαζομένην ἐν τοῖς ἔπεσιν Ἐνόπην
[3, 23]	Ἀπόλλωνος μὲν ἱερόν ἐστιν, Ἐπιδήλιον	δὲ	ὀνομαζόμενον· (τὸ γὰρ τοῦ Ἀπόλλωνος
[3, 21]	καὶ Ποσειδῶνος ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν	δὲ	ὀνομάζουσι Γυθεᾶται Γέροντα, οἰκεῖν ἐν
[3, 22]	ἀφέστηκεν Ἀσωποῦ διακόσια στάδια· καλοῦσι	δὲ	Ὄνου γνάθον τὴν ἄκραν. ἐνταῦθά
[3, 23]	ἀπὸ ἄκρας τῆς ἠπείρου, καλουμένης	δὲ	Ὄνου γνάθου, σταδίων πλοῦς τεσσαράκοντά
[3, 1]	Προκλῆς καὶ Εὐρυσθένης ἐτέθη, δίδυμοι	δὲ	ὄντες διάφοροι τὰ μάλιστα ἦσαν.
[3, 11]	παῖς ἦν τοῦ Τισαμενοῦ· (Τισαμενῷ	δὲ	ὄντι Ἠλείῳ τῶν Ἰαμιδῶν λόγιον
[3, 16]	ἀνθρώπων τὸν βωμὸν αἱμάσσειν· θυομένου	δὲ	ὅντινα ὁ κλῆρος ἐπελάμβανε, Λυκοῦργος
[3, 1]	Κρεσφόντην ἔσχεν ἄρχοντας· ἐν Λακεδαίμονι	δὲ	ὄντων διδύμων τῶν Ἀριστοδήμου παίδων
[3, 14]	Ἱπποκουρίου καὶ Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας. ἐπανελθοῦσι	δὲ	ὀπίσω πρὸς τὴν λέσχην ἐστὶν
[3, 4]	καὶ ἐς ἀλλήλους βαρβάρων, εὐαρίθμητοι	δὲ	ὁπόσους ἀνδρὸς ἑνὸς μάλιστα ἀρετὴ
[3, 13]	τοῦ δουρείου τὴν ποίησιν· μαθόντες	δὲ	ὀργήν σφισιν ἔχειν τὸν θεὸν
[3, 20]	τοῦ ἵππου τῶν τομίων· ὁ	δὲ	ὅρκος ἦν Ἑλένῃ καὶ τῷ
[3, 22]	ἱδρύσατο ἐγγὺς τῆς Μιγωνίτιδος. Διονύσου	δὲ	ὄρος ἱερὸν Λαρύσιον καλούμενόν ἐστιν
[3, 21]	πέτρα συνεχὴς οὐ διήκουσα, λίθοι	δὲ	ὀρύσσονται σχῆμα τοῖς ποταμίοις ἐοικότες,
[3, 24]	δὲ ἕστηκεν ἄγαλμα ἀρχαῖον. (τῶν	δὲ	ὀρῶν ἐπὶ μὲν τοῦ Ἰλίου
[3, 22]	Φιλόλαον τὸν θεὸν ὀνομάζουσι. τὰ	δὲ	ὀστᾶ ἐν τῷ γυμνασίῳ τὰ
[3, 14]	γε οὐκ ἔστιν ἀγωνίζεσθαι τὰ	(δὲ)	ὀστᾶ τοῦ Λεωνίδου τεσσαράκοντα ἔτεσιν
[3, 4]	βίου φασὶν εὑρέσθαι τοιοῦτον, Ἀθηναῖοι	δὲ	ὅτι ἐδῄωσε τὴν Ὀργάδα, Δελφοὶ
[3, 19]	εἶναι φαίνοιντο ἂν πήχεις. ἔργον	δὲ	οὐ Βαθυκλέους ἐστίν, ἀλλὰ ἀρχαῖον
[3, 11]	πέντε ἀγῶνας πολέμῳ κρατῆσαι. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	οὐ γὰρ εἶχον ἀνηκόως ὧν
[3, 23]	ὡς διακοσίους ἀπέχουσα Ἐπιδηλίου. φασὶ	δὲ	οὐ Λακεδαιμονίων, τῶν δὲ ἐν
[3, 13]	ἦλθεν ἐκ Δελφῶν. τοῦ Διονύσου	δὲ	οὐ μακρὰν Διὸς ἱερόν ἐστιν
[3, 15]	ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ. προελθοῦσι	δὲ	οὐ πολὺ λόφος ἐστὶν οὐ
[3, 20]	τῷ Ἐνυαλίῳ θύουσιν ἐνταῦθα. τούτου	δὲ	οὐ πολὺ Ποσειδῶνος ἀφέστηκεν ἱερὸν
[3, 14]	Βρασίδᾳ τῷ Τέλλιδος πεποίηται· ἀπέχει	δὲ	οὐ πολὺ τοῦ τάφου τὸ
[3, 5]	δὲ ἄλλο ἀπέγνω δικαστήριον. μετὰ	δὲ	οὐ πολὺν χρόνον Λακεδαιμονίων συλλεγόντων
[3, 11]	χοροὺς ἱστᾶσι τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων	δὲ	οὐ πόρρω Γῆς ἱερὸν καὶ
[3, 13]	δή τι ἀρχαῖον. (τοῦ Καρνείου	δὲ	οὐ πόρρω καλούμενόν ἐστιν ἄγαλμα
[3, 20]	Πέρσας οἶδα θύειν νομίζοντας. Ταλετοῦ	δὲ	οὐ πόρρω καλούμενός ἐστιν Εὐόρας,
[3, 23]	τῆς νεὼς ὁ δράκων, ἐκφυγὼν	δὲ	οὐ πόρρω κατέδυ θαλάσσης, καί
[3, 15]	ἱερείων ἀπορήσαντα ἀλλοίων. (τοῦ θεάτρου	δὲ	οὐ πόρρω Ποσειδῶνός τε ἱερόν
[3, 12]	αὐτοῦ Λέλεγός ἐστιν ἡρῷον, τούτων	δὲ	οὐ πόρρω τέμενος Ποσειδῶνος (Ταιναρίου)
[3, 14]	οἱ Κροτανοὶ Πιτανατῶν μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ	δὲ	οὐ πόρρω τῆς λέσχης ἐστὶν
[3, 14]	ἐστι τῇ ῥάμνῳ. τοῦ Ἀσκληπιοῦ	δὲ	οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε, Πολυδεύκην
[3, 20]	τῆς ἐς Θεράπνην ὁδοῦ. (Θεράπνης	δὲ	οὐ πόρρω Φοιβαῖον καλούμενόν ἐστιν,
[3, 3]	μάλιστα ἐς ἀκμὴν προῆλθε. λέγουσι	δὲ	οὐ τὰς αὐτὰς Λακεδαιμόνιοί τε
[3, 26]	ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων, προσᾴδουσι	δὲ	οὐδὲν ἐς τὸν Εὐρύπυλον, οὐδὲ
[3, 6]	τοῖς Μακεδόσιν ἔφασκεν ἐπικείσεσθαι· πρότερον	δὲ	οὐκ εἰκὸς εἶναι σφᾶς Αἰγυπτίους
[3, 3]	Ἀθήνας ἐκ Σκύρου Θησέα, ἄλλως	δὲ	οὐκ εἶναί σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον·
[3, 12]	Ἰνδοὺς ἀγώγιμα ἄλλα ἀνταλλάσσεσθαι, νόμισμα	δὲ	οὐκ ἐπίστασθαι, καὶ ταῦτα χρυσοῦ
[3, 4]	μόνον Κλεομένην τολμήσαντα ἴσμεν. (Κλεομένει	δὲ	οὐκ ὄντων ἀρρένων παίδων ἐς
[3, 1]	ποταμοῦ ῥεῦμα ὠνόμασεν Εὐρώταν. (ἅτε	δὲ	οὐκ ὄντων· αὐτῷ παίδων ἀρρένων
[3, 16]	ἐμμεμένηκεν ἀνθρώπων αἵματι ἥδεσθαι· καλοῦσι	δὲ	οὐκ Ὀρθίαν μόνον ἀλλὰ καὶ
[3, 26]	ἐν ᾄσματι οἶδα εἰπόντα· τραφῆναι	δὲ	οὐκέτι ἐν τῇ Πέφνῳ φασὶν
[3, 5]	τοῖς Δωριεῦσι πρὸς ἀλλήλους. ὁ	δὲ	οὔτε τῷ κήρυκι ἐσπείσατο καὶ
[3, 18]	δὲ Λευκοφρυήνης ἐστὶν Ἀρτέμιδος. ὅτου	δὲ	οὗτος ὁ Βαθυκλῆς μαθητὴς ἐγεγόνει
[3, 18]	λέγουσιν ὀνομάζειν Κναγίαν Ἄρτεμιν· (ἐμοὶ	δὲ	οὗτος ὁ Κναγεὺς ἄλλως ἀφικέσθαι
[3, 11]	Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς ἀγάλματα. Χορὸς	δὲ	οὗτος ὁ τόπος καλεῖται πᾶς,
[3, 13]	ταύταις δρόμου προτιθέασιν ἀγῶνα· (δρᾶν	δὲ	οὕτω σφίσιν ἦλθεν ἐκ Δελφῶν.
[3, 8]	Δελφῶν, γεγονὸς μὲν ἐκεῖ, ἔχον	δὲ	οὕτω· φράζεο δή, Σπάρτη, καίπερ
[3, 3]	Τεγεατῶν γίνονται τῷ πολέμῳ· γίνονται	δὲ	οὕτως. ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος Λίχας ὄνομα
[3, 3]	κατακείμενα ἐν οἰκίᾳ χαλκέως, συνῆκε	δὲ	οὕτως· ὁπόσα ἐν τῇ τοῦ
[3, 11]	ἀποστάντας (ἀπὸ) τῶν εἱλώτων· ἀπέστησαν	δὲ	οὐχ ἅπαντες οἱ εἵλωτες, ἀλλὰ
[3, 19]	Ἑλένην ἐνταῦθα ταφῆναι λέγουσιν. Ῥόδιοι	δὲ	οὐχ ὁμολογοῦντες Λακεδαιμονίοις φασὶν Ἑλένην
[3, 12]	Παρθενοπαίου τοῦ Μελανίωνος ἀδελφόν, οἱ	δὲ	παῖδα εἶναι λέγουσιν. (ἑτέρα δὲ
[3, 2]	τοῦ λόγου ποιήσομαι μνήμην· Ἀγησιλάου	δὲ	παῖς ἐγένετο Ἀρχέλαος. ἐπὶ τούτου
[3, 9]	καὶ ἤλασαν λείαν ἄγοντες· ἐνέβαλον	δὲ	πανδημεὶ καὶ οἱ Φωκεῖς ἐς
[3, 18]	τῷ ποταμῷ Νέσσον τιμωρούμενος. Ἑρμῆς	δὲ	παρ' Ἀλέξανδρον κριθησομένας ἄγει τὰς
[3, 12]	ποτὲ οἰκία τοῦ βασιλέως· ἀποθανόντος	δὲ	παρὰ τοῦ Πολυδώρου τῆς γυναικὸς
[3, 20]	νεώτατος τῶν Περσέως παίδων, Δωριεῖς	δὲ	παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ, καὶ πρῶτοί
[3, 12]	Ἀρκάδος, υἱοῦ δὲ Τλησιμένους· Τλησιμένη	δὲ	Παρθενοπαίου τοῦ Μελανίωνος ἀδελφόν, οἱ
[3, 18]	Κόρης τῆς Δήμητρος ἕστηκεν. Ἀρίστανδρος	δὲ	Πάριος καὶ Πολύκλειτος Ἀργεῖος ὁ
[3, 1]	τὸ ὄρος ὠνομάσθη, ἐς Δία	δὲ	πατέρα ἀνήκοντα κατὰ τὴν φήμην·
[3, 19]	τοὺς παῖδας προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα	δὲ	πεποίηται κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην,
[3, 13]	καλούμενόν ἐστιν ἄγαλμα Ἀφεταίου· τοῖς	δὲ	Πηνελόπης μνηστῆρσί φασιν ἐντεῦθεν γενέσθαι
[3, 4]	Πέρσης, παλλακὴν εἶχεν ἄκουσαν· (ἐπεὶ	δὲ	Πλαταιᾶσι Μαρδόνιός τε ἔπεσεν ἐν
[3, 23]	κεῖται μὲν ἀπαντικρὺ Βοιῶν, ἐς	δὲ	Πλατανιστοῦντα ἐλάχιστον γὰρ τῆς ἠπείρου
[3, 16]	καὶ Φοίβης ἐστὶν ἱερόν· ὁ	δὲ	ποιήσας τὰ ἔπη τὰ Κύπρια
[3, 9]	οἷα ἐπεπόνθεσαν ὑπ' αὐτῶν. Λακεδαιμονίοις	δὲ	πόλεμον πρὸς Θηβαίους ἔδοξεν ἄρασθαι·
[3, 22]	καὶ Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης. τῶν	δὲ	πόλεων τῶν ἀρχαίων τὰς μὲν
[3, 23]	δὲ αὐτοὺς τοὺς Δηλίους· κατασύρας	δὲ	πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα, πάντα
[3, 20]	Μεσσηίδα καλεῖσθαι τὸ ἀρχαῖον· ἡ	δὲ	Πολυδεύκειά ἐστιν αὐτή τε ἡ
[3, 24]	ναὸς Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀσίας, ποιῆσαι	δὲ	Πολυδεύκην καὶ Κάστορά φασιν ἀνασωθέντας
[3, 23]	ἔδαφος κατέβαλε τὴν Δῆλον. ἅτε	δὲ	πορθουμένης τε καὶ ἁρπαζομένης, τῶν
[3, 17]	πρὸ αὐτοῦ μνῆμά ἐστιν· ἡ	δὲ	πρὸς δυσμὰς ἔχει τῶν στοῶν
[3, 22]	Ἀκριῶν ἄνω πρὸς ἤπειρον· τὰ	δὲ	πρὸς θαλάσσῃ, πόλις Ἀσωπὸς Ἀκριῶν
[3, 9]	ὑπὲρ ὧν ἐγκαλοῦσι διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι	δὲ	πρὸς ὀργὴν ἀποπέμπουσι τὴν πρεσβείαν.
[3, 13]	οὐ πρότερον νομισθῆναί φασι. δείκνυται	δὲ	πρὸς τῇ Σκιάδι καὶ Ἴδα
[3, 9]	αὐτῷ βασιλεῖ τὰ Σοῦσα. (γενομένης	δὲ	πρὸς Τισσαφέρνην σατράπην τῶν περὶ
[3, 20]	τὴν ἀποκρίνασθαί φασιν οὐδέν· ἐγκαλυψαμένης	δὲ	πρὸς τὸ ἐρώτημα, Ἰκάριος τὴν
[3, 18]	Γηρυόνου βοῦς ἐλαύνει. (τοῦ θρόνου	δὲ	πρὸς τοῖς ἄνω πέρασιν ἐφ'
[3, 10]	τῶν Φωκέων μνημονεύοντες εὐεργεσίαν, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	προφάσει μὲν καὶ οὗτοι φιλίας,
[3, 2]	ὄνομα καὶ οὐ Λαβώταν. Λακεδαιμονίοις	δὲ	πρῶτον τότε ἔδοξεν ἄρασθαι πρὸς
[3, 25]	Ἡρακλέους ἀχθῆναι παρ' Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος	δὲ	πρῶτος γὰρ ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα
[3, 25]	τὰς ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκας. (ἀπὸ	δὲ	Πυρρίχου καταβάντι ἐς θάλασσαν ἔστι
[3, 6]	ἔτι ἔπεσε τῆς μάχης. μάλιστα	δέ	πως ἐπὶ πταίσμασιν ἐθέλει μεγάλοις
[3, 19]	(ἄγαλμα) Ἀγαμέμνονος νομιζόμενον μνῆμα. θεῶν	δὲ	σέβουσιν οἱ ταύτῃ τόν τε
[3, 10]	ὄνομα τῷ χωρίῳ Σκοτίταν (τὸ	δὲ	σκότος) οὐ τὸ συνεχὲς τῶν
[3, 14]	ἀλκιμώτατον ζῷον τῶν ἡμέρων. κυνὸς	δὲ	σκύλακας οὐδένας ἄλλους οἶδα Ἑλλήνων
[3, 26]	οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν νομίζουσιν. (Πέφνου	δὲ	στάδια εἴκοσιν ἀπέχει Λεῦκτρα. ἐφ'
[3, 24]	εὐπρεπεστέρας καὶ χρόας παντοδαπῆς. ~Ἐπιδαύρου	δὲ	σταδίους ἑκατὸν ἀπέχει Ζάραξ, ἄλλως
[3, 25]	ἀΠωτέρω Διὸς βωμοῦ. τοῦ ποταμοῦ	δὲ	σταδίους τεσσαράκοντα ἀπέχει Πύρριχος ἐν
[3, 14]	διαύλου δὲ αἱ λοιπαί· τὸν	δὲ	σὺν τῇ ἀσπίδι δρόμον ἐπὶ
[3, 19]	Κροτωνιάτας περὶ Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας	δέ	σφισι καὶ Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι καὶ
[3, 20]	πρὸ τῆς μάχης θύειν. ποιῆσαι	δέ	σφισι τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται λέγουσι
[3, 25]	φρέαρ ἐν τῇ ἀγορᾷ, δοῦναι	δέ	σφισι τὸν Σιληνὸν νομίζουσι· σπανίζοιέν
[3, 19]	Μοῖραί τε καὶ Ὧραι, σὺν	δέ	σφισιν Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ τε
[3, 3]	τοῦτο μὲν οὐδαμῶς ἐπαγγέλλεται, τοσοῦτον	δέ	σφισιν εἴκει γυναῖκα ἑτέραν λαβεῖν
[3, 17]	ἐξεργάσασθαι τὸ οἰκοδόμημα ἤθελον, ἀφορμὴ	δέ	σφισιν ἔμελλε τὰ ἐξ Ἀφιδναίων
[3, 4]	ἀμφισβήτημα τὸ ὑπὲρ Δημαράτου· ἡ	δέ	σφισιν ἔχρησεν ἡ πρόμαντις ὁπόσα
[3, 10]	τῷ ἐν Ἀμύκλαις πεποιημένον· τὸ	δὲ	σχῆμα ὁποῖόν ἐστιν, ἐπ' ἐκείνῳ
[3, 15]	ἄγαλμα Ἡρακλέους ἐστὶν ὡπλισμένον· τὸ	δὲ	σχῆμα τοῦ ἀγάλματος διὰ τὴν
[3, 23]	ὡς ἐπὶ πεφηνότι ἀγαθῷ, ἀπωσαμένου	δὲ	τὰ ἐμβληθέντα συμφορὰν ἔσεσθαι τούτῳ
[3, 15]	καὶ Αἰγέως τοῦ Οἰολύκου. ποιῆσαι	δὲ	τὰ ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν καὶ
[3, 11]	ἐφήβων ἀγῶνας τιθέναι καθέστηκεν, ἔφοροι	δὲ	τά τε ἄλλα διοικοῦσι τὰ
[3, 14]	ἱερὸν, ἐν Ἀγιαδῶν καλούμενον. προελθοῦσι	δὲ	Ταινάρου μνῆμά ἐστι, καὶ τὴν
[3, 3]	λόγον παρείχετο ἐς οὐδένα, ἐν	δὲ	ταῖς κρίσεσι τὰ δίκαια ἐφύλασσεν
[3, 9]	καὶ τῶν νεῶν αὐτῷ. ὁ	δὲ	ταῖς μὲν τριήρεσιν ἐπέστησεν ἡγεμόνα
[3, 14]	αὐτῆς ἱδρύσατο τῇ θεῷ· ἐποίει	δὲ	ταῦτα ἡ Λεανδρὶς κατὰ ὄψιν
[3, 1]	αἰτίαν ἀπεχώρησεν, ἑτέρωθι δηλώσω· Μύλητος	δὲ	τελευτήσαντος παρέλαβεν ὁ παῖς Εὐρώτας
[3, 13]	Διονύσου Κολωνάτα ναός, πρὸς αὐτῷ	δὲ	τέμενός ἐστιν ἥρωος, ὃν τῆς
[3, 24]	θαλάσσης μὲν δέκα στάδια, Γυθίου	δὲ	τεσσαράκοντα ἀπέχουσα. ᾤκισται δὲ νῦν
[3, 20]	ἐπακολουθῶν τῷ ἅρματι ἐδεῖτο. (Ὀδυσσεὺς	δὲ	τέως μὲν ἠνείχετο, τέλος δὲ
[3, 25]	Ἀχίλλειός ἐστι καὶ Ψαμαθοῦς, ἐπὶ	δὲ	τῇ ἄκρᾳ ναὸς εἰκασμένος σπηλαίῳ
[3, 22]	τῶν ποτίμων εἰσὶν ὑδάτων. ἐν	δὲ	τῇ ἀκροπόλει ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος
[3, 14]	ἐν Λακεδαίμονι ἐφήβων καθεστήκασιν. (ἐπὶ	δὲ	τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ
[3, 16]	τὴν Ἔρυκος Ἡρακλέους εἶναι, κρατηθέντος	δὲ	τῇ πάλῃ βοῦς τὰς Γηρυόνου
[3, 12]	τῇ κιθαρῳδίᾳ τέσσαρας χορδάς. (πρὸς	δὲ	τῇ Σκιάδι οἰκοδόμημά ἐστι περιφερές,
[3, 22]	ἐσελθεῖν ἐς τὸ ἄλσος. περὶ	δὲ	τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ πηγαὶ
[3, 23]	καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί. περιπλεύσαντι	δὲ	τὴν ἄκραν τῆς Μαλέας καὶ
[3, 8]	τοιαῦτα ὑπῆρχε τῷ Ἄγιδι· προπέτειαν	δὲ	τὴν Ἀρίστωνος ἐς Δημάρατον καὶ
[3, 9]	ἐς τὴν Ἀγησιλάου θυσίαν. (Ἀθηναῖοι	δὲ	τὴν διάνοιαν τῶν Λακεδαιμονίων προπεπυσμένοι
[3, 14]	δρῶσιν ἐν τῷ Φοιβαίῳ· ἐς	δὲ	τὴν ἐπιοῦσαν ὀλίγον πρὸ μεσούσης
[3, 16]	Ἀναξανδρίδου σταλέντων ἐς Σικελίαν· ἐστάλησαν	δὲ	τὴν Ἐρυκίνην χώραν νομίζοντες τῶν
[3, 14]	Λιμναίαν, οὖσαν οὐκ Ἄρτεμιν, Βριτόμαρτιν	δὲ	τὴν Κρητῶν· τὰ δὲ ἐς
[3, 9]	καὶ τὴν Φωκίδα ἐπόρθησαν· ἐς	δὲ	τὴν Λακεδαίμονα ἐλθόντες οἱ Φωκεῖς
[3, 5]	τοὺς ἔχοντας τὸν Πειραιᾶ, μετὰ	δὲ	τὴν μάχην αὐτίκα οἱ τὸν
[3, 22]	ἔφη συγγενέσθαι οἱ πρῶτον. κατὰ	δὲ	τὴν νῆσον ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης
[3, 15]	σφισιν ἐνεχόμενον ταῖς πέδαις, Ἀθηναίων	δὲ	τὴν Νίκην αὐτόθι ἀεὶ μενεῖν
[3, 19]	ὁδὸς ἐς Θεράπνην ἄγει· (κατὰ	δὲ	τὴν ὁδὸν Ἀθηνᾶς ξόανόν ἐστιν
[3, 26]	περὶ τοὺς ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ	δὲ	τὴν ὁδὸν ἱερόν ἐστιν Ἰνοῦς
[3, 23]	τούτῳ τῷ ἀνδρὶ νομίζουσι. (κατὰ	δὲ	τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ Βοιῶν
[3, 17]	αὐτόθι Ἀθηνᾶς Ἐργάνης ἱερόν. ἐς	δὲ	τὴν πρὸς μεσημβρίαν στοὰν Κοσμητᾶ
[3, 16]	ἐκ τῆς Ταυρικῆς ἐκκλέπτουσιν· ἐς	δὲ	τὴν σφετέραν Λακεδαιμόνιοι κομισθῆναί φασιν
[3, 3]	αὐταὶ βίαιον πνεῦμα ἠφίεσαν, τύπον	δὲ	τὴν σφῦραν καὶ τὸν ἄκμονα
[3, 16]	ἔχουσα ἐν αὐτῷ δίαιταν. ἐς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν παρθένος μὲν ἐκείνη
[3, 11]	ἐπώνυμός ἐστιν εἷς ἄρχων. (ἐπιφανέστατον	δὲ	τῆς ἀγορᾶς ἐστιν ἣν στοὰν
[3, 14]	τὸν υἱὸν παρελθεῖν ὑπῆρξεν. ~ἐκ	δὲ	τῆς ἀγορᾶς πρὸς ἥλιον ἰόντι
[3, 25]	ἐπιδείκνυσθαι, μεμιασμένην ἐναποπλύνασα ἐσθῆτα. (Ταινάρου	δὲ	τῆς ἄκρας πλοῦν ὅσον τεσσαράκοντα
[3, 26]	νομίζουσιν οἱ Σπάρτην ἔχοντες. ἐπὶ	δὲ	τῆς ἀκροπόλεώς ἐστιν ἱερὸν καὶ
[3, 24]	τούτων τὸ μεταξὺ ἐπέχουσα, πρότερον	δὲ	τῆς Ἀσίας τοῦ ὄρους ἔκειτο
[3, 12]	μνηστῆρας τῷ δρόμῳ νικήσας. ἱδρύσατο	δὲ	τῆς Κελευθείας ἱερὰ ἀριθμῷ τρία
[3, 17]	τὸ ἄγαλμα ὀρθόν. ~οὐ πόρρω	δὲ	τῆς Ὀρθίας ἐστὶν Εἰλειθυίας ἱερόν·
[3, 21]	ὁμοίως τοῖς προλεχθεῖσιν αὐτονόμους. (Γυθεᾶται	δὲ	τῆς πόλεως ἀνθρώπων μὲν οὐδένα
[3, 24]	τῷ Ταυγέτῳ τὰς πηγάς, ἀπέχει	δὲ	τῆς πόλεως σταδίους οὐ πλέον
[3, 15]	πρώτη νίκην ἀνείλετο ἅρματι. ἔστι	δὲ	τῆς στοᾶς, ἣ παρὰ τὸν
[3, 17]	Ἀθηναίων τὸ ναυτικόν. (ἐν ἀριστερᾷ	δὲ	τῆς Χαλκιοίκου Μουσῶν ἱδρύσαντο ἱερόν,
[3, 17]	λύρας καὶ κιθάρας κρούσμασιν. ὄπισθεν	δὲ	τῆς Χαλκιοίκου ναός ἐστιν Ἀφροδίτης
[3, 17]	ἵππων συνωρίδι ἀνείλετο Ὀλυμπικήν. (παρὰ	δὲ	τῆς Χαλκιοίκου τὸν βωμὸν ἑστήκασι
[3, 9]	τὸν Ἀγησίλαον ἐπειρῶντο εἴργειν· ἦν	δέ	τι εὐνοίας ἐκ παλαιοῦ καὶ
[3, 13]	τοῦ δρόμου τὴν ἀρχήν. ἔστι	δέ	τι χωρίον ἔχον στοὰς ἐν
[3, 18]	σέβειν προήγαγεν ἐς πλέον, Ἀφυταῖοι	δὲ	τιμῶσιν Ἄμμωνα οὐδὲν ἧσσον ἢ
[3, 12]	Θησέως καὶ Αὐλῶνος Ἀρκάδος, υἱοῦ	δὲ	Τλησιμένους· Τλησιμένη δὲ Παρθενοπαίου τοῦ
[3, 24]	αὐτοῖς σπήλαιον ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ, λίθου	δὲ	τὸ ἄγαλμα. ἔστι δὲ καὶ
[3, 2]	λέγουσιν υἱὸν Ἆγιν· ἀπὸ τούτου	δὲ	τὸ γένος τὸ Εὐρυσθένους καλοῦσιν
[3, 20]	αὐτῷ ἣν Ἄνονον ὀνομάζουσι. μετὰ	δὲ	τὸ Δέρειον σταδίους προελθόντι ὡς
[3, 7]	Λακεδαίμονι εἶναί φασιν αἰσχίστην, γυναικῶν	δὲ	τὸ εἶδος καλλίστην ὑπὸ Ἑλένης
[3, 12]	τάφοι τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν· παρὰ	δὲ	τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόης ἱερόν, Λευκίππου
[3, 26]	καὶ Ἡλίου τὸ ἕτερον· αὐτὸ	δὲ	τὸ ἐν τῷ ναῷ σαφῶς
[3, 4]	ναυσὶν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον. Παυσανίου	δὲ	τὸ ἔργον τὸ ἐς τὴν
[3, 21]	λέγουσιν ὑδρευομένην ἐσπεσεῖν παρθένον, ἀφανισθείσης	δὲ	τὸ κάλυμμα ἀναφανῆναι τὸ ἐπὶ
[3, 20]	καὶ ἐλάφων καὶ ἄρκτων. (Ταλετοῦ	δὲ	τὸ μεταξὺ καὶ Εὐόρα Θήρας
[3, 11]	Λακεδαίμων ἡ αὐτὴ καλεῖσθαι· τέως	δὲ	τὸ ὄνομα τοῦτο ἔκειτο τῇ
[3, 26]	τοῖς Ὁμήρου, Μεσσηνίους ὄντας, ἐς	δὲ	τὸ συνέδριον συντελοῦντας τὸ Ἐλευθερολακώνων,
[3, 14]	αὐτὸ αἱ πλάτανοι πεφύκασιν. αὐτὸ	δὲ	τὸ χωρίον, ἔνθα τοῖς ἐφήβοις
[3, 25]	καὶ θαῦμα εἶναι παρεχομένη, πρότερον	δὲ	τοῖς ἐνιδοῦσιν ἐς τὸ ὕδωρ
[3, 12]	Πολυδεύκους καὶ Κάστορος ἀδελφῆς. πρὸς	δὲ	τοῖς Φρουρίοις καλουμένοις ναός ἐστιν
[3, 13]	ἐστὶ ναὸς Κόρης Σωτείρας· ποιῆσαι	δὲ	τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα λέγουσιν, οἱ
[3, 20]	προκριθέντι Ἑλένην ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας	δὲ	τὸν ἵππον κατώρυξεν ἐνταῦθα. κίονες
[3, 18]	ἵππου καθήμενός ἐστιν ἑκάτερος, Μεγαπένθην	δὲ	τὸν Μενελάου καὶ Νικόστρατον ἵππος
[3, 7]	καὶ φυγῇ τῇ σφετέρᾳ. (Θεόπομπον	δὲ	τὸν Νικάνδρου βασιλεύσαντα μετὰ Νίκανδρον
[3, 19]	ἰδεῖν μὲν ἔφασκεν Ἀχιλλέα, ἰδεῖν	δὲ	τὸν Ὀιλέως καὶ τὸν Τελαμῶνος
[3, 18]	θέοντα, τῇ μὲν πάρδαλις, κατὰ	δὲ	τὸν Πολυδεύκην λέαινα. ἀνωτάτω δὲ
[3, 25]	γάμον ἔπλευσεν ἐκ Σκύρου. διαβάντων	δὲ	τὸν ποταμὸν ἔστιν ἱερὸν ἀρχαῖον
[3, 7]	παιδὶ ὄνομα τίθεται Σόον. Εὐρυπῶντα	δὲ	τὸν Σόου φασὶν ἐς τοσοῦτον
[3, 19]	παρέχεται μὲν βωμοῦ σχῆμα, τεθάφθαι	δὲ	τὸν Ὑάκινθον λέγουσιν ἐν αὐτῷ,
[3, 11]	Μοιρῶν Λακεδαιμονίοις ἐστὶν ἱερόν, Ὀρέστου	δὲ	τοῦ Ἀγαμέμνονος πρὸς αὐτῷ τάφος·
[3, 10]	αὐτὸν βασιλέων τιμήσαντες μάλιστα. (Ἀρχιδάμου	δὲ	τοῦ Ἀγησιλάου βασιλεύοντος κατέλαβον τὸ
[3, 14]	Καρνείου καὶ Ἀρτέμιδος Ἡγεμόνης· (τὸ	δὲ	τοῦ Ἀγνίτα πεποίηται μὲν ἐν
[3, 14]	λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα εἶναι. παρὰ	δὲ	τοῦ Ἄλκωνος τὸ ἡρῷον Ποσειδῶνός
[3, 3]	δὲ υἱὸς Εὐρυκράτης γίνεται, Εὐρυκράτους	δὲ	τοῦ δευτέρου Λέων. ἐπὶ τούτων
[3, 15]	δὲ Ἱπποκόωντος εἶναι λέγουσιν. (ἀπὸ	δὲ	τοῦ Δορκέως κρήνην τὴν πλησίον
[3, 14]	Ἀφαρέως παῖδας ἐν Σπάρτῃ. πρὸς	δὲ	τοῦ Δρόμου τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί
[3, 20]	ἀνάγουσιν ἐς τὸ Ἐλευσίνιον. πεντεκαίδεκα	δὲ	τοῦ Ἐλευσινίου σταδίους ἀφέστηκε Λαπίθαιον
[3, 18]	ὃς καὶ διδάξαι λέγεται· Κέφαλος	δὲ	τοῦ κάλλους ἕνεκα ὑπὸ Ἡμέρας
[3, 24]	Κνακαδίῳ Κάρνειος καλούμενος Ἀπόλλων. ἀπὸ	δὲ	τοῦ Καρνείου σταδίους προελθόντι ὡς
[3, 13]	τοῦ Θεοκλέους, ἀνδρὸς μάντεως· τούτου	δὲ	τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ τῇ θυγατρὶ
[3, 23]	ἐν τῇ ἀκροπόλει ναός, πρὸ	δὲ	τοῦ λιμένος Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος.
[3, 24]	δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, πρὸς	δὲ	τοῦ λιμένος τῷ πέρατι Ἀπόλλωνος
[3, 3]	πόλεις ἄγουσαι σπονδὰς ἔτυχον. ἀφικομένου	δὲ	τοῦ Λίχα Ὀρέστου τὰ ὀστᾶ
[3, 26]	χωρίον τὸ ἱερὸν ὀνομάζουσιν, ἄγαλμα	δὲ	τοῦ Μαχάονος χαλκοῦν ἐστιν ὀρθόν·
[3, 11]	κατὰ μαντείαν θάπτουσιν ἐνταῦθα. παρὰ	δὲ	τοῦ Ὀρέστου τὸν τάφον ἐστὶν
[3, 3]	ὄντα τῆς ἑτέρας οἰκίας. διαπεπολεμημένου	δὲ	τοῦ πρὸς Μεσσήνην πολέμου καὶ
[3, 20]	θυσίας δρῶσιν ἐν ἀπορρήτῳ. (ἄκρα	δὲ	τοῦ Ταυγέτου Ταλετὸν ὑπὲρ Βρυσεῶν
[3, 1]	~Λακωνικά. ~μετὰ	δὲ	τοὺς Ἑρμᾶς ἐστιν ἤδη Λακωνικὴ
[3, 9]	τραῦμα ἐκ τῆς μάχης, ἐς	δὲ	τοὺς ἱκέτας παρενόμησεν οὐδ' οὕτως.
[3, 22]	ναὸς καὶ ἄγαλμα λίθου. παλαιότατον	δὲ	τοῦτο εἶναί φασιν οἱ τὰς
[3, 1]	ἀφ' αὑτοῦ τὰ ὀνόματα, μετὰ	δὲ	τοῦτο ᾤκισέ τε καὶ ὠνόμασεν
[3, 18]	διώκοντα ἀποφεύγουσά ἐστιν Ἥφαιστον. ἐπὶ	δὲ	τούτοις Ἡρακλέους πεποίηται (τάξις) τῶν
[3, 12]	οὗτοι φάμενοι μνῆμα εἶναι. Ταλθυβίου	δὲ	τούτου μήνιμα ἐπὶ τῷ φόνῳ
[3, 22]	καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται. ~Γυθίου	δὲ	τρεῖς μάλιστα ἀπέχει σταδίους ἀργὸς
[3, 18]	ἕστηκε καὶ Τυφώς, ἐν δεξιᾷ	δὲ	Τρίτωνες. τὰ δὲ ἐπειργασμένα καθ'
[3, 12]	γε αὐτὸν δοκοῦσι Λεωνίδαν. τοῦ	δὲ	Τροπαίου Διὸς τὸ ἱερὸν ἐποίησαν
[3, 15]	οἱ κύων ἐπεφέρετο οἰκουρός. ὁ	δὲ	τυγχάνει τε ἀφεὶς λίθον ὁ
[3, 12]	καὶ Ἀμφιαράου τοῦ Ὀικλέους· τοῦτο	δὲ	Τυνδάρεω παῖδας νομίζουσιν ἅτε ἀνεψιῷ
[3, 7]	καὶ πολέμων οὖσιν ἐκτός. (Ἀρίστωνι	δὲ	τῷ Ἀγησικλέους ἀγαγομένῳ γυναῖκα ἥντινα
[3, 16]	τῷ Λυκούργου παιδὶ Εὐκόσμῳ, πρὸς	δὲ	τῷ βωμῷ Λαθρίας καὶ Ἀναξάνδρας·
[3, 19]	ἡ θύρα τοῦ βωμοῦ. ἐπείργασται	δὲ	τῷ βωμῷ τοῦτο μὲν ἄγαλμα
[3, 3]	εἶναι τὸν χαλκόν. (τῷ χρησμῷ	δὲ	τῷ γενομένῳ Λακεδαιμονίοις ἐς τοῦ
[3, 24]	τῆς κορυφῆς Ἀσκληπιοῦ ναός, πρὸς	δὲ	τῷ Κνακαδίῳ Κάρνειος καλούμενος Ἀπόλλων.
[3, 5]	ἐς κρίσιν οἱ ἐχθροί. βασιλεῖ	δὲ	τῷ Λακεδαιμονίων δικαστήριον ἐκάθιζον οἵ
[3, 6]	καὶ αὖθις βασιλέα ἐποιήσαντο. (Κλεομένει	δὲ	τῷ Λεωνίδους τά τε ἄλλα
[3, 12]	ὑπὲρ αὐτὸ ἵδρυται Μαλεάτης. ἐπὶ	δὲ	τῷ πέρατι Ἀφεταίδος, ἐγγύτατα ἤδη
[3, 15]	τὸ ὕδωρ ὠθοῦσιν ἀλλήλους. ~πρὸς	δὲ	τῷ Πλατανιστᾷ καὶ Κυνίσκας ἐστὶν
[3, 26]	τὸν Ἑρμιόνης ἀπῄει γάμον. ἐν	δὲ	τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶς τε ἱερὸν
[3, 17]	Δαιδάλου φασὶν εἶναι μαθητήν. πρὸς	δὲ	τῷ Σκηνώματι ὀνομαζομένῳ γυναικός ἐστιν
[3, 17]	ὕμνον ἐς τὴν θεόν. (ἐπείργασται	δὲ	τῷ χαλκῷ πολλὰ μὲν τῶν
[3, 12]	καὶ χαλκοῦ παρόντος σφίσι. τοῦ	δὲ	τῶν Βιδιαίων ἀρχείου πέραν ἐστὶν
[3, 4]	ὅτι ἐδῄωσε τὴν Ὀργάδα, Δελφοὶ	δὲ	τῶν δώρων ἕνεκα ὧν τῇ
[3, 21]	γε τὴν Φοινίκων θάλασσαν. (ἀριθμὸς	δὲ	τῶν Ἐλευθερολακώνων ὀκτὼ πόλεις καὶ
[3, 12]	ἐστιν ἱερὸν καὶ Ἀλφειοῦ· Λακεδαιμονίων	δὲ	τῶν ἐς Θερμοπύλας στρατευσαμένων λόγου
[3, 14]	Αἰγιναῖος ἔχει μοι λόγος. (ἐγγυτάτω	δὲ	τῶν μνημάτων ἃ τοῖς Ἀγιάδαις
[3, 17]	καὶ ὧν ἐθελοντὴς κατώρθωσε, Τυνδάρεω	δὲ	τῶν παίδων ἄλλα τε καὶ
[3, 9]	τῇ Ἑλλάδι ἐργάσασθαι Λακεδαιμονίοις. οἱ	δὲ	τῶν χρημάτων μεταλαβόντες Ἀργείων μὲν
[3, 7]	Προκλείδας ἐς ἐκεῖνον καλουμένους. (Εὐρυπῶντος	δὲ	υἱὸς γίνεται Πρύτανις. ἐπὶ μὲν
[3, 7]	δεύτερον κρατηθέντες ὑπὸ Σπαρτιατῶν. Ἀναξιδάμου	δὲ	υἱὸς ἐγένετο Ἀρχίδαμος, Ἀρχιδάμου δὲ
[3, 3]	συγγραφῇ τῇ παρούσῃ δηλῶσαι· Ἀναξάνδρου	δὲ	υἱὸς Εὐρυκράτης γίνεται, Εὐρυκράτους δὲ
[3, 19]	δὲ αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα	δὲ	ὕλῃ πᾶσα καὶ πλήρης ζῴων
[3, 11]	πηδήματι Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς	δὲ	ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἁμαρτὼν τῆς
[3, 12]	ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον ἱερὸν Γῆς· Ἀπόλλων	δὲ	ὑπὲρ αὐτὸ ἵδρυται Μαλεάτης. ἐπὶ
[3, 22]	χωρίον παρέχεται καὶ Μαριός. κώμη	δὲ	ὑπὲρ τὸ πόλισμά ἐστιν ἐν
[3, 2]	σφισιν ὑπὸ Μίνω λέγουσι, βουλεύσασθαι	δὲ	ὑπὲρ τῶν νόμων οὐκ ἄνευ
[3, 9]	Θήβας δεόμενοι μὴ κινῆσαι, δίκῃ	δὲ	ὑπὲρ ὧν ἐγκαλοῦσι διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι
[3, 18]	ἄγαλμα ἱδρυμένον κατὰ μαντείαν, ἄλλα	δὲ	Ὕπνου καὶ Θανάτου· καὶ σφᾶς
[3, 17]	κομίζουσιν οἷς ἐπετέτακτο. ἐν τούτῳ	δὲ	ὑπνωμένον τὸν Παυσανίαν ἐπήγειρεν ὁ
[3, 26]	καλοῦσι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ. Μαχάονα	δὲ	ὑπὸ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου τελευτῆσαί
[3, 18]	συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον. (ὑπελθόντι	δὲ	ὑπὸ τὸν θρόνον τὰ ἔνδον
[3, 18]	τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει, Ἄρτεμις	δὲ	ὑπὸ τῷ δευτέρῳ, Γιτιάδα καὶ
[3, 12]	αὐτὰ ἄχρι τοῦ τελευταίου· τὰς	δὲ	ὑπολειφθείσας μένειν ἔφοδον ἄλλην μνηστήρων
[3, 5]	Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος ἔπεσε. (Παυσανίας	δὲ	ὑστέρησε μὲν τοῦ ἀγῶνος παρὰ
[3, 8]	νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας	δὲ	ὕστερον γυναιξὶ καὶ ἄλλαις καὶ
[3, 16]	οἰκῆσαι τοὺς Τυνδάρεω παῖδας, χρόνῳ	δὲ	ὕστερον ἐκτήσατο Φορμίων Σπαρτιάτης. παρὰ
[3, 10]	ἄλλα Αἰτωλῶν πολίσματα ᾑρηκέναι. χρόνῳ	δὲ	ὕστερον ἔπλευσε καὶ ἐς Αἴγυπτον,
[3, 1]	ἐνταῦθα οἰκοῦντι αὐτῷ γενέσθαι. (χρόνῳ	δὲ	ὕστερον κατῆλθέ τε ὑπὸ Ἡρακλέους
[3, 25]	ὥσπερ ἐπὶ τῇ Χιμαίρᾳ· οἱ	δὲ	ὕστερον Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν καὶ
[3, 2]	Κύνουρον γενέσθαι τὸν Περσέως. (ἔτεσι	δὲ	ὕστερον οὐ πολλοῖς Λαβώτας ὁ
[3, 10]	παρενόμησεν οὐδ' οὕτως. ~οὐ πολλῷ	δὲ	ὕστερον τὸν ἀγῶνα ἔθηκαν τῶν
[3, 2]	τοῦτο ὑπάρξαν σφίσιν. οὐ πολλῷ	δὲ	ὕστερον τούτων ἀπέθανεν ὑπὸ Μεσσηνίων
[3, 4]	τῷ δικαίῳ βασιλείας ἐπαύθη, Κλεομένην	δὲ	ὕστερον τούτων ἐπέλαβεν ἡ τελευτὴ
[3, 23]	διαπεφευγότες τῶν ἐμπόρων καταδύουσι, Μιθριδάτην	δὲ	ὕστερον τούτων ἠνάγκασεν ὁ θεὸς
[3, 7]	ἔργου τοῦ πρὸς Μυκάλῃ, ἐστράτευσε	δὲ	ὕστερον τούτων καὶ ἐπὶ τοὺς
[3, 17]	Ὀρθίας ἐστὶν Εἰλειθυίας ἱερόν· οἰκοδομῆσαι	δέ	φασιν αὐτὸ καὶ Εἰλείθυιαν νομίσαι
[3, 16]	τοῦ ὀρόφου κατειλημένον ταινίαις· εἶναι	δέ	φασιν ᾠὸν ἐκεῖνο ὃ τεκεῖν
[3, 14]	μάχης ἐν τῷ Φοιβαίῳ· τὸ	δὲ	Φοιβαῖόν ἐστιν ἐκτὸς τῆς πόλεως,
[3, 5]	οὐδὲ ἀρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες. (Παυσανίου	δὲ	φυγόντος οἱ μὲν παῖδες Ἀγησίπολις
[3, 26]	χειμῶνος διαρρεῖ τὸ ἄλσος, τὰ	δὲ	φύλλα τῷ ἦρι ἀπὸ τῶν
[3, 23]	ὑπολαβὸν ἀπενέγκῃ τὸ πῦρ, οἱ	δὲ	χαίρουσιν ὡς ἐπὶ πεφηνότι ἀγαθῷ,
[3, 7]	πεδίον, ὑπούλῳ μαντεύματι ἐπελθόντες. (μετὰ	δὲ	Χάριλλον τελευτήσαντα Νίκανδρος ὁ Χαρίλλου
[3, 14]	Θέτιδος ἐν ἀπορρήτῳ φυλάσσουσι· Δήμητρα	δὲ	Χθονίαν Λακεδαιμόνιοι μὲν σέβειν φασὶ
[3, 18]	δὲ τὸν Πολυδεύκην λέαινα. ἀνωτάτω	δὲ	χορὸς ἐπὶ τῷ θρόνῳ πεποίηται,
[3, 26]	μυρμήκων τὸ χρῶμα φαίνουσι. τὴν	δὲ	χώραν οἱ Μεσσήνιοι ταύτην αὑτῶν
[3, 26]	ἠπείρου φασὶν ἀποσωθέντα οἰκῆσαι. (τῆς	δὲ	χώρας τῆς Γερηνίας ὄρος Καλάθιόν
[3, 21]	στάδια ἀπέχει Βελεμίνα καλουμένη· τῆς	δὲ	χώρας τῆς Λακωνικῆς ἡ Βελεμίνα
[3, 22]	ἀπέχον ὡς πεντήκοντα Ἀσωποῦ· τὸ	δὲ	χωρίον, ἔνθα τὸ Ἀσκληπιεῖον, Ὑπερτελέατον
[3, 12]	Τάραντα ἀποικισθέντας ἀναθεῖναι λέγουσι. τὸ	δὲ	χωρίον, ὃ καλοῦσιν Ἑλλήνιον, ἐστὶν
[3, 16]	Ἀστραβάκου καλούμενόν ἐστιν ἡρῷον. (τὸ	δὲ	χωρίον τὸ ἐπονομαζόμενον Λιμναῖον Ὀρθίας
[3, 15]	πλησίον τοῦ ἡρῴου Δορκείαν, τὸ	δὲ	χωρίον τὸ Σέβριον καλοῦσιν ἀπὸ
[3, 21]	σταδίους τριάκοντα Αἰγιῶν, ἐπὶ θαλάσσῃ	δὲ	ᾠκισμένον ἔστιν ἤδη τῶν Ἐλευθερολακώνων,
[3, 15]	καὶ Ἀφροδίτης ξόανον ὡπλισμένης. ναῶν	δὲ	ὧν οἶδα μόνῳ τούτῳ καὶ
[3, 26]	Λεύκτροις ναὸς καὶ ἄλσος· ὕδωρ	δὲ	ὥρᾳ χειμῶνος διαρρεῖ τὸ ἄλσος,
[3, 4]	τῶν Λακεδαιμονίων τὸ πλῆθος· Κλεομένης	δὲ	ὡς ἀνέστρεψεν ἐξ Αἰγίνης, ἔπρασσεν
[3, 8]	ἐξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως. (Ἆγις	δὲ	ὡς ἀπήγαγεν ὀπίσω τὴν στρατιάν,
[3, 9]	ἀπείπαντο, οὐ φάμενοι βοηθήσειν· Ἀγησίλαος	δέ,	ὡς αὐτῷ τά τε οἴκοθεν
[3, 4]	Λακεδαίμονι ἐς ἀποικίαν στέλλεται· Κλεομένης	δὲ	ὡς ἐβασίλευσεν, αὐτίκα ἐσέβαλεν ἐς
[3, 3]	Λακεδαίμονι ἀνὴρ οὐκ ἀδόξου, θρασύτερος	δὲ	ὡς ἐδήλωσε γνώμην, φονεύει τὸν
[3, 10]	πορείαν ἐπέλαβεν ἡ μοῖρα· Λακεδαιμόνιοι	δέ,	ὡς ἐκομίσθη σφίσιν ὁ νεκρός,
[3, 3]	χρόνον μὲν ἀντέσχον πολεμοῦντες· ὑπόσπονδοι	δὲ	ὡς ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν ἐκ Πελοποννήσου,
[3, 16]	μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσιν· ἰόντι	δὲ	ὡς ἐπὶ τὰς πύλας ἀπὸ
[3, 21]	τοὺς Ὀλυμπιονίκας Ἠλείων γράμματα. (προιόντι	δὲ	ὡς ἐπὶ τὴν Πελλάναν Χαράκωμά
[3, 18]	τὰ ἐν Ἰλιάδι ἥγηνται. (ἰόντι	δὲ	ὡς ἐπὶ τὸ Ἀλπίον καλούμενον
[3, 26]	ἔνδον παρεχόμενον θέας ἄξια. Γερηνίας	δὲ	ὡς ἐς μεσόγαιαν ἄνω τριάκοντα
[3, 1]	Σπάρτῃ θυγατρὶ τοῦ Εὐρώτα. τότε	δὲ	ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν, πρῶτα
[3, 8]	παντάπασιν ὑγιῆ προσκατήρειψεν αὐτήν. ~Ἀρχιδάμου	δὲ	ὡς ἐτελεύτα καταλιπόντος παῖδας Ἆγίς
[3, 2]	Πυθίας διδαχθέντα ὑπὲρ αὐτῶν, οἱ	δὲ	ὡς Κρητικὰ ὄντα νόμιμα ἐπαγάγοιτο.
[3, 26]	τοῦ Μαχάονος τὰ ὀστᾶ· Ποδαλείριον	δέ,	ὡς ὀπίσω πορθήσαντες Ἴλιον ἐκομίζοντο,
[3, 15]	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας· αὐτίκα	δὲ	ὡς ὀργῆς εἶχε χωρεῖ σφισιν
[3, 19]	καὶ ἀκέσεσθαι τὸ τραῦμα. (χρόνῳ	δὲ	ὡς ὑγιάνας ἐπανῆλθεν ἐκ τῆς
[3, 22]	ὄροφος ἔπεστιν ἐπ' αὐτῷ· λέγεται	δὲ	ὡς ὑπὸ Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη. ἔστι
[3, 6]	τοὺς ἔπειτα ἐργάσασθαι προθυμούμενοι· (Ἀρεὺς	δέ,	ὥς σφισι τὰ ἐπιτήδεια ἐξανήλωτο,
[3, 7]	ἐς τὴν οἰκίαν τὴν ἑτέραν	τοιάδε	ἤκουσα εἶναι. Προκλῆς ὁ Ἀριστοδήμου
[3, 22]	ὕστερον ὀκτὼ μετὰ Τροίας πόρθησιν	οἴκαδε	ἀνασωθεὶς ἄγαλμα Θέτιδος καὶ θεὰς
[3, 10]	γὰρ Ὑακίνθια ἀφίησι τοὺς Ἀμυκλαιεῖς	οἴκαδε	ἀπελθόντας τὰ καθεστηκότα τῷ τε
[3, 8]	ὕστερον, καὶ ἔφερον γὰρ τηνικαῦτα	οἴκαδε	ἐξ Ἀρκαδίας αὐτὸν νοσοῦντα ὡς
[3, 5]	αὐτίκα οἱ τὸν στρατὸν ἀπάγειν	οἴκαδε	ἤρεσε μηδὲ ἀνοσίων ἀνδρῶν τυραννίδα
[3, 14]	τούτους ὡς τὰ πλείω συμβαίνει.	τοσάδε	μὲν δρῶσιν ἐν τῷ Φοιβαίῳ·
[3, 14]	ἐφήβων ἔθηκεν ὁ Λυκοῦργος. (καὶ	τάδε	ἄλλα τοῖς ἐφήβοις δρώμενά ἐστι·
[3, 26]	τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. (διὸ καὶ	τάδε	αὐτὸς οἶδα περὶ τὸ Ἀσκληπιεῖον
[3, 25]	ἐν τῇ Μαλέᾳ δηλοῖ καὶ	τάδε	ἐξ ᾄσματος Πινδάρου ὁ ζαμενὴς
[3, 24]	οἱ πολλοί. Βρασιᾶται δὲ καὶ	τάδε	ἐπιλέγουσιν, Ἰνώ σφισιν ἐς τὴν
[3, 10]	ὡς ἔσχεν, ἤδη μοι καὶ	τάδε	ἡ Σικυωνία γραφὴ διεξῄει. (ἰοῦσι
[3, 22]	Γερονθρῶν ἐστιν ὁδὸς σταδίων εἴκοσι.	(τάδε	μὲν ἀπὸ Ἀκριῶν ἄνω πρὸς
[3, 18]	ὥστε ἁλῶναι καὶ αὐτὴν Ἄφιδναν.	(τάδε	μὲν ἐς τοσοῦτον ἐξητάσθω· ἐς
[3, 16]	τε καὶ σίλφιον ἐπ' αὐτῇ.	(τάδε	μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσιν· ἰόντι
[3, 18]	ἐφ' ὅτου βασιλεύοντος Λακεδαιμονίων ἐποίησε,	τάδε	μὲν παρίημι, τὸν θρόνον δὲ
[3, 11]	εἱλώτων ἀποσχισθέντες· καί μοι καὶ	τάδε	ὁ λόγος αὐτίκα ἐπέξεισι. τότε
[3, 16]	ἔχουσι. (μαρτύρια δέ μοι καὶ	τάδε,	τὴν ἐν Λακεδαίμονι Ὀρθίαν τὸ
[3, 1]	ὡς ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι γενήσεται	ἥδε	ἡ κάθοδος· ὁ δὲ ἀληθέστερος
[3, 18]	ὡς δὲ δηλῶσαι συλλαβόντι, ἐπεὶ	μηδὲ	ἄγνωστα τὰ πολλὰ ἦν, Ταυγέτην
[3, 4]	ἀρχὴν τὴν Ἑλλάδα ἰδεῖν αὐτὸν	μηδὲ	Ἀθηναίων ποτὲ ἐμπρῆσαι τὴν πόλιν,
[3, 5]	τὸν στρατὸν ἀπάγειν οἴκαδε ἤρεσε	μηδὲ	ἀνοσίων ἀνδρῶν τυραννίδα αὔξοντα ἐπισπάσασθαι
[3, 7]	Εὐρυσθέως γένεσιν πεποιημένος λήθην ἢ	μηδὲ	ἀρχὴν συνεὶς αὐτῶν οὐκ ἔφη
[3, 4]	ἐς Θερμοπύλας, ἐγένετο ἂν ἐμποδὼν	μηδὲ	ἀρχὴν τὴν Ἑλλάδα ἰδεῖν αὐτὸν
[3, 18]	ὡς οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐπεὶ	μηδὲ	γενέσθαι δοκῶ πρὸς Ἀφίδνῃ μάχην
[3, 12]	τὰ ἐς αὐτὸν Ἀργείοις, ὅπου	μηδὲ	πολεμῆσαί φασι πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον
[3, 15]	πολέμου τὴν ἀρχὴν καὶ ἄλλο	τοιόνδε.	Οἰωνὸς ἡλικίαν μὲν μειράκιον, ἀνεψιὸς
[3, 15]	ἀεὶ μενεῖν οὐκ ὄντων πτερῶν.	τόνδε	μέν εἰσιν αἱ πόλεις αὗται
[3, 5]	κατὰ γνώμην, ἐγὼ δὲ ἐπαινῶ	τῶνδε	ἕνεκα τὸ βούλευμα· ἅτε γὰρ
[3, 2]	αὐτὸς ἔδρασεν ἡγούμενος, μνήμην καὶ	τῶνδε	ποιησόμεθα ὁμοῦ τῷ λόγῳ μεταβάντι
[3, 20]	Πελασγῶν ὥς φασιν ἔργον. καὶ	τόδε	δὲ ἄλλο δρώμενον ἐνταῦθα οἶδα·
[3, 16]	λόγος παλαῖσαι πρὸς Ἔρυκα ἐπὶ	τοῖσδε	εἰρημένοις, ἢν μὲν Ἡρακλῆς νικήσῃ,
[3, 2]	τοῦ Μίνω τῆς νομοθεσίας ἐν	τοῖσδε	τοῖς ἔπεσι· τῇσι δ' ἐνὶ
[3, 18]	μᾶλλον ταῖς εὐνοίαις. οὐ μὴν	οὐδὲ	ἀγῶνος συμβάντος πείθοιτο ἄν τις
[3, 26]	δὲ οὐδὲν ἐς τὸν Εὐρύπυλον,	οὐδὲ	ἀρχὴν ἐν τῷ ναῷ θέλουσιν
[3, 5]	Ἀργεῖοι Χρυσίδα, καθεζομένους ἐνταῦθα ἱκέτας,	οὐδὲ	ἀρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες. (Παυσανίου δὲ
[3, 15]	Ἀφροδίτης ἡγούμενος τὰ ὀνείδη, τοῦτον	οὐδὲ	ἀρχὴν προσίεμαι· ἦν γὰρ δὴ
[3, 8]	τῆς Σπάρτης πόλεις ἴδωσιν ἐλευθέρας,	οὐδὲ	αὐτοὶ μελλήσουσιν ἔτι ἀφιέναι τὰς
[3, 24]	δὲ ἴσμεν ἁρπάσαντα Ἑλένην. οὕτως	οὐδὲ	ἐγχωροῦν ἐστιν ἀρχὴν Ἑλένης μνηστῆρα
[3, 1]	παντὶ τὰ βουλεύματα. (οὐ μὴν	οὐδὲ	ὁμονοησάντων τοὺς ἀπογόνους αὐτῶν ἐς
[3, 22]	Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον,	οὐδὲ	ὄροφος ἔπεστιν ἐπ' αὐτῷ· λέγεται
[3, 26]	οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατος	οὐδὲ	πλεονάσαντος παρενεχθείη. (ὃ δὲ οἶδα
[3, 4]	ἐς τοῦ μαντείου τὴν διάπειραν	οὐδὲ	τὸ παράπαν ἄλλον γε οὐδένα
[3, 12]	γὰρ οὐκ ἦν πω τότε	οὐδὲ	χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ τρόπον δὲ
[3, 19]	σφισι καὶ Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι καὶ	τοῦδε.	ἔστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ νῆσος
[3, 20]	ποιηθῆναι δὲ ἐπὶ λόγῳ φασὶ	τοιῷδε.	ὅτ' ἔδωκεν Ὀδυσσεῖ Πηνελόπην γυναῖκα
[3, 9]	Ἀθηναίων. (Ἀγησίλαος δὲ Θεσσαλίαν τε	διεξῆλθε	τρεψάμενος αὐτῶν τὸ ἱππικὸν καὶ
[3, 3]	Πολυδώρου βασιλεύοντος μάλιστα ἐς ἀκμὴν	προῆλθε.	λέγουσι δὲ οὐ τὰς αὐτὰς
[3, 1]	αὐτῷ γενέσθαι. (χρόνῳ δὲ ὕστερον	κατῆλθέ	τε ὑπὸ Ἡρακλέους Τυνδάρεως καὶ
[3, 15]	Ἡρακλῆς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας	μετῆλθε	κατ' ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν, ἱερὸν
[3, 16]	τούτῳ ἱερόν. τάφος δέ ἐστιν	ὄπισθε	μὲν τοῦ ναοῦ τῷ Λυκούργου
[3, 4]	ἐξ Αἰγίνης, ἔπρασσεν ὅπως Δημάρατον	παύσειε	βασιλεύοντα, καὶ τήν τε ἐν
[3, 23]	ὁ κλύδων ἐνταῦθα τῆς Βοιατῶν	ἀπήνεγκε,	καὶ τὸ χωρίον διὰ τοῦτο
[3, 7]	ἀλλὰ καὶ ἐς ὅσον δυνάμεως	ἧκε,	διαμεῖναί σφισιν ἔπρασσε τὰς σπονδάς.
[3, 2]	σφᾶς τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν ἀμφοτέρους.	ἔθηκε	δὲ καὶ Λυκοῦργος Λακεδαιμονίοις τοὺς
[3, 18]	ἕτερον ὑπὸ Ἀλκάνδρου, διότι οὓς	ἔθηκε	νόμους οὐκ ἀρεστοὺς συνέβαινεν εἶναι
[3, 18]	Ταῦρον οὐκ οἶδα ἀνθ' ὅτου	πεποίηκε	Βαθυκλῆς δεδεμένον τε καὶ ἀγόμενον
[3, 3]	ἔστι κατακείμενα ἐν οἰκίᾳ χαλκέως,	συνῆκε	δὲ οὕτως· ὁπόσα ἐν τῇ
[3, 21]	Διὸς Κροκεάτα λίθου πεποιημένον ἄγαλμα	ἕστηκε,	Διόσκουροι δὲ ἐπὶ τῇ λιθοτομίᾳ
[3, 18]	δύο· ἐν ἀριστερᾷ δὲ Ἔχιδνα	ἕστηκε	καὶ Τυφώς, ἐν δεξιᾷ δὲ
[3, 14]	Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ πόρρω τρόπαιον	ἕστηκε,	Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ
[3, 14]	χωρίον, ἔνθα τοῖς ἐφήβοις μάχεσθαι	καθέστηκε,	κύκλῳ μὲν εὔριπος περιέχει κατὰ
[3, 19]	μάλιστα καὶ τὸ ἄγαλμα ἐνταῦθα	ἐνέστηκε.	(μέγεθος δὲ αὐτοῦ μέτρῳ μὲν
[3, 25]	ἄκρας πλοῦν ὅσον τεσσαράκοντα σταδίων	ἀφέστηκε	Καινήπολις· ὄνομα δὲ ἦν πάλαι
[3, 20]	πεντεκαίδεκα δὲ τοῦ Ἐλευσινίου σταδίους	ἀφέστηκε	Λαπίθαιον καλούμενον ἀπὸ ἀνδρὸς ἐγχωρίου
[3, 16]	ἱέρεια τὸ ξόανον ἔχουσά σφισιν	ἐφέστηκε·	τὸ δέ ἐστιν ἄλλως μὲν
[3, 21]	Ἐλευθερολακώνων, οὓς βασιλεὺς Αὔγουστος δουλείας	ἀφῆκε	Λακεδαιμονίων τῶν ἐν Σπάρτῃ κατηκόους
[3, 15]	ἀπὸ Θήρα τούτου τὸ ὄνομα	ἔσχηκε,	τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο Καλλίστη.
[3, 17]	ἣν εἰκὸς ἦν Κλεονίκῃ τε	ἀπέδωκε	καὶ τῷ θεῷ. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[3, 7]	συμβάντα ἐπὶ Νικάνδρου γίνεται βασιλεύοντος.	ἐσέβαλε	δὲ καὶ ἐς τὴν Ἀργολίδα
[3, 23]	τέκνα, καὶ αὐτὴν ἐς ἔδαφος	κατέβαλε	τὴν Δῆλον. ἅτε δὲ πορθουμένης
[3, 3]	οὗτος, καὶ μετ' οὐ πολὺ	εἷλε	τὴν Σκῦρον. (ὅτι δὲ ἐπὶ
[3, 2]	ὁ τῆς ἑτέρας οἰκίας βασιλεὺς	συνεξεῖλε	μὲν καὶ Ἀρχελάῳ τὴν Αἴγυν,
[3, 8]	τὸν ἀγῶνα ἐξεῖναί σφισιν ἀγωνίζεσθαι.	(ἐνέβαλλε	δὲ καὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν
[3, 5]	οὐδ' οὕτω τὴν δύναμιν ἀπάξειν	ἔμελλε,	καίτοι Λακεδαιμονίοις μάλιστα Ἑλλήνων ὡσαύτως
[3, 17]	οἰκοδόμημα ἤθελον, ἀφορμὴ δέ σφισιν	ἔμελλε	τὰ ἐξ Ἀφιδναίων ἔσεσθαι λάφυρα.
[3, 11]	ἐπανόρθωμα ἐγένετο, μὴ τὰ πάντα	με	ἐφεξῆς, τὰ δὲ> μάλιστα ἄξια
[3, 12]	τὰ καλούμενα Βοώνητά ἐστι· καί	με	ὁ λόγος ἀπαιτεῖ πρότερα εἰπεῖν
[3, 16]	θυομένου δὲ ὅντινα ὁ κλῆρος	ἐπελάμβανε,	Λυκοῦργος μετέβαλεν ἐς τὰς ἐπὶ
[3, 10]	πόλεμον συνδιοίσων σφίσιν ὁμόρων· καὶ	ἀπέθανέ	τε αὐτόθι ὑπὸ τῶν βαρβάρων
[3, 4]	οἱ συγκατεργασόμενος Ἀθηνῶν. ὡς δὲ	ἡμάρτανε	τῆς ἐλπίδος καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[3, 9]	ἡγεμόνα Πείσανδρον τοῦ Πεισάνδρου δὲ	ἐτύγχανε	συνοικῶν ἀδελφῇ τῷ πολέμῳ δὲ
[3, 5]	πολὺ ἀπηγγέλλετο ἄγων τοὺς Ἀθηναίους·	ἀνέμενε	δὲ ἄρξαι Λακεδαιμονίους μάχης, ἄρξασι
[3, 9]	ἐρρωμένως. (καί οἱ θεῶν τις	ἐβάσκηνε	μὴ ἀγαγεῖν τὰ βουλεύματα ἐς
[3, 9]	μὲν ἡ θυσία μὴ τελεσθεῖσα,	διέβαινε	δὲ ὅμως ἐς τὴν Ἀσίαν
[3, 19]	τιτρώσκεται δὴ τὸ στέρνον καὶ	ἔκαμνε	γὰρ ὑπὸ τοῦ τραύματος ἀφίκετο
[3, 6]	τόλμαν (ἐτόλμησαν) ὁμοῦ καὶ ἀνδρείαν	ὑπῆρξε	καὶ ὡς ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου
[3, 6]	συμμαχικὰ εἴργοντος, Πάτροκλος ἀποστέλλων ἀγγέλους	προέτρεπε	Λακεδαιμονίους καὶ Ἀρέα ἄρχειν πρὸς
[3, 12]	αὐτῶν διὰ τὸ μίασμα ἀγαγέσθαι,	διέπεμπε	δὴ ὁ Δαναὸς ἕδνων ἄνευ
[3, 16]	ἐπὶ τῷ βωμῷ πολλῶν νόσος	ἔφθειρε	τοὺς λοιπούς. (καί σφισιν ἐπὶ
[3, 12]	ποίημα, ὃς πρῶτος διαχέαι σίδηρον	εὗρε	καὶ ἀγάλματα ἀπ' αὐτοῦ πλάσαι.
[3, 3]	οὐκ εἶναί σφισιν ἑλεῖν Σκῦρον·	ἀνεῦρε	δὲ (δὴ) τὰ ὀστᾶ τοῦ
[3, 8]	χωλὴ βασιλεία. δηρὸν γὰρ μόχθοι	σε	κατασχήσουσιν ἄελπτοι φθερσιβρότου τ' ἐπὶ
[3, 10]	Ἀκαρνάνων πολέμῳ πιεζομένοις, καὶ Ἀκαρνᾶνας	ἠνάγκασε	καταλύσασθαι τὸν πόλεμον οὐ πολὺ
[3, 8]	χώραν ἐδῄωσεν ὁ Ἆγις καὶ	ἤλασε	τῆς λείας τὴν πολλήν. Ξενίας
[3, 5]	τε ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος	ἔπεσε.	(Παυσανίας δὲ ὑστέρησε μὲν τοῦ
[3, 6]	γενόμενος ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρχομένης ἔτι	ἔπεσε	τῆς μάχης. μάλιστα δέ πως
[3, 9]	Ἀγησίλαος ὁ Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίοις	ἤρεσε	διαβῆναι ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν,
[3, 5]	οἱ τὸν στρατὸν ἀπάγειν οἴκαδε	ἤρεσε	μηδὲ ἀνοσίων ἀνδρῶν τυραννίδα αὔξοντα
[3, 24]	τοῖς Τυνδάρεω παραγένοιτο ἐς Τροίαν,	ἐποίησε	δὲ ἐν ἄθλοις λέγοντα Ἀντίλοχον
[3, 17]	Γιτιάδας δὲ εἰργάσατο ἀνὴρ ἐπιχώριος.	ἐποίησε	δὲ καὶ ᾄσματα Δώρια ὁ
[3, 12]	ἐμοὶ δρόμου Ἰκάριος τὸ ἀγώνισμα	ἐποίησε	μιμούμενος Δαναόν. Δαναῷ γὰρ τοῦτο
[3, 18]	ὀφθαλμόν, οὕτω ναὸν Ὀφθαλμίτιδος Ἀθηνᾶς	ἐποίησε.	(προελθόντι δὲ ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν
[3, 18]	θρόνον ἐφ' ὅτου βασιλεύοντος Λακεδαιμονίων	ἐποίησε,	τάδε μὲν παρίημι, τὸν θρόνον
[3, 16]	εὑρέθη, περιειληθεῖσα δὲ ἡ λύγος	ἐποίησε	τὸ ἄγαλμα ὀρθόν. ~οὐ πόρρω
[3, 18]	δὲ Μάγνητος, ὃς τὸν θρόνον	ἐποίησε	τοῦ Ἀμυκλαίου, ἀναθήματα ἐπ' ἐξειργασμένῳ
[3, 17]	Ἀλκιβιάδου κυβερνήτην καὶ Ἀθηναίων τριήρεις	ἐνίκησε,	καὶ ὕστερον ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς
[3, 11]	ὁ Τισαμενὸς ἀγῶνας πολέμου πέντε	ἐνίκησε,	πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία Περσῶν,
[3, 3]	ἔσχε καὶ οἰκίας δύο ἅμα	ᾤκησε.	τὴν γάρ οἱ πρότερον συνοικοῦσαν
[3, 6]	καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα	ἐτόλμησε	καὶ Πύρρον τὸν Αἰακίδου σφίσιν
[3, 16]	ἱερασαμένη τις ταῖς θεαῖς Λευκιππὶς	ἐπεκόσμησε,	πρόσωπον ἀντὶ τοῦ ἀρχαίου ποιησαμένη
[3, 17]	καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων, παρθένου Βυζαντίας	ἐπεθύμησε·	καὶ αὐτίκα νυκτὸς ἀρχομένης τὴν
[3, 5]	καὶ Λύσανδρος ἔπεσε. (Παυσανίας δὲ	ὑστέρησε	μὲν τοῦ ἀγῶνος παρὰ Τεγεατῶν
[3, 3]	δήμου τοῦ Ἀργείων οὐδέν σφισιν	ἀπήντησε	νεώτερον· ἐπὶ δὲ Ἀναξάνδρου τοῦ
[3, 12]	ἀνδράσιν οὐ πολλοῖς ἀγῶνα δρόμου	κατέστησε,	καὶ πρώτῳ τε ἐλθόντι ἐγένετο
[3, 5]	Λεωνίδου νεωστὶ τὴν βασιλείαν παρειληφὼς	ἐτελεύτησε,	Πλειστοάναξ δὲ ἔσχε τὴν ἀρχὴν
[3, 8]	τὸν Ὀλυμπικόν καὶ πρώτη τε	ἱπποτρόφησε	γυναικῶν καὶ νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν
[3, 15]	Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Σπαρτιατῶν· πρώτη δὲ	ἱπποτρόφησε	γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην
[3, 5]	τῇ στρατιᾷ τὴν γῆν ἔφθειρεν·	ἔσεισέ	τε δὴ ὁ θεὸς καὶ
[3, 22]	πέρατί ἐστι τοῦ κόλπου. ταύτην	ᾤκισε	μὲν Βοιὸς τῶν Ἡρακλειδῶν, συναγαγεῖν
[3, 20]	Ἕλος τ' ἔφαλον πτολίεθρον. τοῦτο	ᾤκισε	μὲν Ἕλιος νεώτατος τῶν Περσέως
[3, 1]	τὰ ὀνόματα, μετὰ δὲ τοῦτο	ᾤκισέ	τε καὶ ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς
[3, 26]	ἐς ὕλην ἐνεγκὼν τὰ πολλὰ	ἠφάνισε	τῶν δένδρων· ὡς δὲ ἀνεφάνη
[3, 8]	συνεχῶς ὁ Ἆγις στρατιᾷ καὶ	ἐπετείχισε	φρούριον Ἀθηναίοις τὸ ἐν Δεκελείᾳ·
[3, 7]	ὅσον δυνάμεως ἧκε, διαμεῖναί σφισιν	ἔπρασσε	τὰς σπονδάς. Σθενελαίδας δὲ ἔς
[3, 25]	τὰς ναῦς θεάσασθαι παρεῖχε. τοῦτο	ἔπαυσε	γυνὴ τὸ ὕδωρ μὴ καὶ
[3, 9]	ἱππικὸν καὶ αὖθις διὰ Βοιωτῶν	διώδευσε	Θηβαίους ἐν Κορωνείᾳ καὶ τὸ
[3, 11]	καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν Λυγδάμιδος,	ἐβασίλευσε	δὲ Ἁλικαρνασσοῦ· ταύτην φασὶν ἑκουσίως
[3, 1]	Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, Λέλεξ αὐτόχθων ὢν	ἐβασίλευσε	πρῶτος ἐν τῇ γῇ ταύτῃ
[3, 10]	πολίσματα ᾑρηκέναι. χρόνῳ δὲ ὕστερον	ἔπλευσε	καὶ ἐς Αἴγυπτον, ἀφεστηκότων ἀπὸ
[3, 23]	μὲν τοὺς ἐπιδημοῦντας τῶν ξένων,	ἐφόνευσε	δὲ αὐτοὺς τοὺς Δηλίους· κατασύρας
[3, 23]	οὐ κεκτημένων ἀνδρῶν, τριήρεσιν ἐσπλεύσας	ἐφόνευσε	μὲν τοὺς ἐπιδημοῦντας τῶν ξένων,
[3, 4]	καιομένῳ συγκατεκαύθησαν (αὖθις) οἱ ἱκέται.	(ἐστράτευσε	δὲ καὶ ἐπὶ Ἀθήνας, τὸ
[3, 7]	τοῦ ἔργου τοῦ πρὸς Μυκάλῃ,	ἐστράτευσε	δὲ ὕστερον τούτων καὶ ἐπὶ
[3, 4]	εὑρέσθαι τοιοῦτον, Ἀθηναῖοι δὲ ὅτι	ἐδῄωσε	τὴν Ὀργάδα, Δελφοὶ δὲ τῶν
[3, 4]	ἐνταῦθα ὁ Κλεομένης ἄλλα τε	ἐδῄωσε	τῆς χώρας καὶ τῆς καλουμένης
[3, 17]	πολλὰ δὲ καὶ ὧν ἐθελοντὴς	κατώρθωσε,	Τυνδάρεω δὲ τῶν παίδων ἄλλα
[3, 7]	ἀρχήν. οὗτος Ἀρχίδαμος Ἀθηναίοις μάλιστα	ἐκάκωσε	τὴν χώραν στρατῷ τε ἐσβάλλων
[3, 7]	Νίκανδρος στρατιᾷ καὶ τὰ πολλὰ	ἐκάκωσε	τῆς χώρας· μετασχόντες δὲ Ἀσιναῖοι
[3, 3]	οὐκ ἀδόξου, θρασύτερος δὲ ὡς	ἐδήλωσε	γνώμην, φονεύει τὸν Πολύδωρον· ἀποθανόντι
[3, 6]	ἐκείνου Σπαρτιᾶται βασιλευόμενοι, πρότερον ἔτι	ἐδήλωσέ	μοι τὰ ἐς τὸν Σικυώνιον
[3, 9]	τὰ ἐς τὴν Λυσάνδρου τελευτὴν	ἐδήλωσέ	μοι τοῦ λόγου τὰ ἐς
[3, 14]	ἐσελθεῖν δεῦρο ἔστιν ἑκατέραν τάξιν,	προεδήλωσε	κλῆρός σφισιν ἐν τῇ νυκτί·
[3, 26]	νομίζοντες. λίθου δέ ἐστιν Ἀσκληπιοῦ	τε	ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦς ἑτέρωθι. (πεποίηται
[3, 17]	καὶ δι' αὐτὸ ἐχόμενος ταραχῇ	τε	ἀεὶ καὶ δείματι, ἐξέστη καὶ
[3, 3]	δὲ οὐ τὰς αὐτὰς Λακεδαιμόνιοί	τε	αἰτίας καὶ Μεσσήνιοι τοῦ πολέμου.
[3, 3]	Μέμνονος· καὶ τοῦ μὲν ἥ	τε	αἰχμὴ καὶ ὁ σαυρωτήρ, ἡ
[3, 11]	τιθέναι καθέστηκεν, ἔφοροι δὲ τά	τε	ἄλλα διοικοῦσι τὰ σπουδῆς μάλιστα
[3, 7]	Δημάρατον δὲ βασιλεύοντα καὶ τά	τε	ἄλλα εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ καὶ
[3, 6]	(Κλεομένει δὲ τῷ Λεωνίδους τά	τε	ἄλλα ὁποῖα ἐς τόλμαν (ἐτόλμησαν)
[3, 7]	τὰς σπονδάς. Σθενελαίδας δὲ ἔς	τε	ἄλλα ὢν οὐκ ἀδύνατος ἐν
[3, 12]	ἐποίησαν οἱ Δωριεῖς πολέμῳ τούς	τε	ἄλλους Ἀχαιούς, οἳ γῆν τὴν
[3, 17]	διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν	τε	ἄλλων Ἑλλήνων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων,
[3, 5]	τῷ πολέμῳ καὶ ᾑρηκότα τῶν	τε	ἄλλων πόλεων τῶν ἐν Χαλκιδεῦσι
[3, 9]	Δαρείου αἱρήσοντας· ἐδιδάσκοντο γὰρ ὑπό	τε	ἄλλων τῶν ἐν τέλει καὶ
[3, 4]	ἐς τὸ ἄλσος, καὶ τό	τε	ἄλσος ἡ φλὸξ ἐπέλαβεν ἅπαν
[3, 19]	δὲ σέβουσιν οἱ ταύτῃ τόν	τε	Ἀμυκλαῖον καὶ Διόνυσον, ὀρθότατα ἐμοὶ
[3, 4]	κατόρθωμα ὑπερεβάλετο ἐμοὶ δοκεῖν τά	τε	ἀνὰ χρόνον συμβάντα καὶ τὰ
[3, 1]	αὐτὸ συνεληλύθασιν ἡλικίας, ὡς ἀνεψιόν	τε	ἀνεψιῷ καὶ ἀνεψιῶν παῖδας, ὡσαύτως
[3, 3]	Ὁμήρου τῶν ἐπῶν τὰ> ἔς	τε	ἀξίνην ἔχοντα τὴν Πεισάνδρου καὶ
[3, 17]	δὲ ἣν εἰκὸς ἦν Κλεονίκῃ	τε	ἀπέδωκε καὶ τῷ θεῷ. Λακεδαιμόνιοι
[3, 15]	αὐτῇ Κάδμου τοῦ Ἀγήνορος τῶν	τε	ἀπογόνων, Οἰολύκου τοῦ Θήρα καὶ
[3, 18]	ἱερόν, ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτόν	τε	ἀποδρᾶναι καὶ παρθένον τὴν ἱερωμένην
[3, 10]	οἴκαδε ἀπελθόντας τὰ καθεστηκότα τῷ	τε	Ἀπόλλωνι καὶ Ὑακίνθῳ δρᾶσαι. ταύτην
[3, 7]	Πεισιστρατιδῶν Κλεομένει συνελευθερώσαντα Ἀθηναίους ἥ	τε	Ἀρίστωνος ἀγνωμοσύνη καὶ τὸ ἔχθος
[3, 23]	θεὸς αὐτόχειρα αὑτοῦ καταστῆναι, τῆς	τε	ἀρχῆς οἱ καθῃρημένης καὶ ἐλαυνόμενον
[3, 10]	Θεόπομπος δὲ ὁ Δαμασιστράτου τόν	τε	Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν
[3, 9]	γὰρ δὴ ἐπύθετο Ἀρταξέρξης μάχας	τε	ἃς ἐνίκησεν Ἀγησίλαος καὶ ὡς
[3, 17]	μετὰ σαλπίγγων ἐποιοῦντο ἀλλὰ πρός	τε	αὐλῶν μέλη καὶ ὑπὸ λύρας
[3, 20]	Ἡλίου καλοῦσιν ἱερὰν καὶ ἄλλα	τε	αὐτόθι Ἡλίῳ θύουσι καὶ ἵππους·
[3, 10]	συνδιοίσων σφίσιν ὁμόρων· καὶ ἀπέθανέ	τε	αὐτόθι ὑπὸ τῶν βαρβάρων καὶ
[3, 6]	ἔτεσιν ὕστερον οὐ πολλοῖς κατάγουσί	τε	αὐτὸν Λακεδαιμόνιοι καὶ αὖθις βασιλέα
[3, 1]	Τυνδάρεω πρὸς μητρός· καὶ οἰκῆσαί	τε	αὐτὸν τῆς Μεσσηνίας φασὶν ἐν
[3, 8]	κήρυκα ἐπίταγμα φέροντα Ἠλείοις Λεπρεάτας	τε	αὐτονόμους ἀφιέναι καὶ ὅσοι τῶν
[3, 4]	ἐσέβαλεν ἐς τὴν Ἀργολίδα, Λακεδαιμονίων	τε	αὐτῶν ἀθροίσας καὶ τῶν συμμάχων
[3, 4]	τοὺς δυνατοὺς συνελάμβανεν ὅσοι μηδισμοῦ	τε	αὐτῶν μετέσχον καὶ βασιλεῖ Δαρείῳ
[3, 1]	Ἀφαρέα ἐς τὴν Μεσσηνίαν εἶναί	τε	Ἀφαρέα τὸν Περιήρους ἀδελφὸν Τυνδάρεω
[3, 15]	ἐπεφέρετο οἰκουρός. ὁ δὲ τυγχάνει	τε	ἀφεὶς λίθον ὁ Οἰωνὸς καὶ
[3, 12]	οὐκ ἐπίστασθαι, καὶ ταῦτα χρυσοῦ	τε	ἀφθόνου καὶ χαλκοῦ παρόντος σφίσι.
[3, 13]	συντυχόντες κατάσκοποι τῶν Δωριέων αὐτῇ	τε	ἀφίκοντο ἐς λόγους καὶ παρὰ
[3, 25]	ἄκρα Ταίναρον, καὶ λιμένες ὅ	τε	Ἀχίλλειός ἐστι καὶ Ψαμαθοῦς, ἐπὶ
[3, 11]	Αὐγούστῳ πεποίηται παιδὶ ἐκείνου τήν	τε	βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ μᾶλλον καὶ ἀξιώματος
[3, 5]	οὐδένα ἔτι ἐπισχὼν χρόνον ἔς	τε	Βοιωτίαν ἐληλύθει καὶ προσβολὰς ἐποιεῖτο
[3, 21]	δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον, ὀψόμεναί	τε	γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα πατρός.
[3, 11]	ἀγορὰ θέας ἀξία, καὶ τῆς	τε	γερουσίας βουλευτήριον καὶ τῶν ἐφόρων
[3, 7]	(Χάριλλος δὲ ὁ Πολυδέκτου τήν	τε	γῆν ἐδῄωσεν Ἀργείοις οὗτος γὰρ
[3, 22]	καὶ μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ τοῦ	τε	γυμνασίου μεταξὺ καὶ τοῦ τείχους
[3, 9]	κατέπεμψεν ἐπὶ θάλασσαν, (καὶ) φρονῆσαί	τε	δεινὸν καί τι καὶ ἐς
[3, 9]	ἅπαντος τὴν βασιλείαν γενέσθαι. ~βασιλεύει	τε	δὴ Ἀγησίλαος ὁ Ἀρχιδάμου καὶ
[3, 26]	ὥρᾳ χειμῶνος τὴν πέτραν. τοῦτό	τε	δὴ θαῦμά ἐστι καὶ οἱ
[3, 6]	ἐπὶ ὀλέθρῳ τῆς Σπάρτης. (ἐπαύσθη	τε	δὴ Λεωνίδας βασιλείας καὶ ἀντ'
[3, 5]	στρατιᾷ τὴν γῆν ἔφθειρεν· ἔσεισέ	τε	δὴ ὁ θεὸς καὶ ὁ
[3, 9]	τὴν Ἀθηναίων. (Ἀγησίλαος δὲ Θεσσαλίαν	τε	διεξῆλθε τρεψάμενος αὐτῶν τὸ ἱππικὸν
[3, 3]	ὁ Λέοντος Λακεδαιμονίων μόνος γυναῖκάς	τε	δύο ἅμα ἔσχε καὶ οἰκίας
[3, 18]	ταὐτὰ δὲ καὶ ὀπίσω, Χάριτές	τε	δύο καὶ Ὧραι δύο· ἐν
[3, 17]	δυσμὰς ἔχει τῶν στοῶν ἀετούς	τε	δύο τοὺς ὄρνιθας καὶ ἴσας
[3, 8]	τοῦ Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Λακεδαιμονίοις ἄλλα	τε	ἐγένετο ἐς Ἠλείους ἐγκλήματα καὶ
[3, 20]	παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ, καὶ πρῶτοί	τε	ἐγένοντο οὗτοι Λακεδαιμονίων δοῦλοι τοῦ
[3, 4]	ἐρρωμένως, ἐνταῦθα ὁ Κλεομένης ἄλλα	τε	ἐδῄωσε τῆς χώρας καὶ τῆς
[3, 17]	ἐκτελοῦντες πρόσταγμα ἐκ Δελφῶν τάς	τε	εἰκόνας ἐποιήσαντο τὰς χαλκᾶς καὶ
[3, 9]	χρημάτων μεταλαβόντες Ἀργείων μὲν Κύλων	τε	εἶναι λέγονται καὶ Σωδάμας, ἐν
[3, 10]	βοηθήσων· καὶ ἔστιν Ἀγησιλάῳ πολλά	τε	εἰργασμένα καὶ μνήμης ἄξια ἐν
[3, 23]	ἔνθα ὁ δράκων κατέδυ, βωμοί	τέ	εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι περὶ
[3, 14]	τοῦ Δρόμου τῇ ἀρχῇ Διόσκουροί	τέ	εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον προελθόντι
[3, 18]	οἱ Τυνδάρεω παῖδες· καὶ σφίγγες	τέ	εἰσιν ὑπὸ τοῖς ἵπποις καὶ
[3, 2]	συγγενῶν σφισιν ὄντων Ἀργείων λῃσταί	τε	ἐκ τῆς Κυνουριακῆς κακουργοῖεν καὶ
[3, 11]	ἦν πρῶτος· καὶ γὰρ δρόμῳ	τε	ἐκράτει καὶ πηδήματι Ἱερώνυμον τὸν
[3, 4]	Ἀθήνας, τὸ μὲν πρότερον Ἀθηναίοις	τε	ἐλευθερίαν ἀπὸ τῶν Πεισιστράτου παίδων
[3, 12]	ἀγῶνα δρόμου κατέστησε, καὶ πρώτῳ	τε	ἐλθόντι ἐγένετο ἑλέσθαι πρώτῳ τῶν
[3, 4]	Δημάρατον παύσειε βασιλεύοντα, καὶ τήν	τε	ἐν Δελφοῖς πρόμαντιν ὠνήσατο, Λακεδαιμονίοις
[3, 5]	ἐν μέσῳ πολεμίων ἀποληφθεῖσι, τό	τε	ἐν Θερμοπύλαις καὶ ἐν τῇ
[3, 18]	δοκῶ πρὸς Ἀφίδνῃ μάχην Θησέως	τε	ἐν Θεσπρώτοις ἐχομένου καὶ Ἀθηναίων
[3, 8]	ἄστεως κατερεῖψαι τὸ τεῖχος, Λακεδαιμονίους	τε	ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ θύειν τῷ
[3, 5]	πρὸ τοῦ τείχους ταξαμένων ἄλλοι	τε	ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος ἔπεσε.
[3, 5]	ἐλπίζοντα αἱρήσειν τὴν Ὄλυνθον νόσος	τε	ἐξαίφνης καὶ θάνατος ἐπέλαβεν ἀπ'
[3, 3]	λαβεῖν πρὸς ταύτῃ. καὶ ἥ	τε	ἐπεισελθοῦσα Κλεομένην παῖδα ἔσχε καὶ
[3, 4]	ἄκουσαν· (ἐπεὶ δὲ Πλαταιᾶσι Μαρδόνιός	τε	ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ καὶ
[3, 2]	ἐξ ἐπιδρομῆς ἐκβάλλουσιν, ἀλλὰ ἀντισχόντας	τε	ἐπὶ πολὺ τῷ πολέμῳ καὶ
[3, 25]	γῇ σφισιν ἱερά ἐστιν Ἀρτέμιδός	τε	ἐπίκλησιν Ἀστρατείας, ὅτι τῆς ἐς
[3, 17]	τὴν πρὸς μεσημβρίαν στοὰν Κοσμητᾶ	τε	ἐπίκλησιν Διὸς ναὸς καὶ Τυνδάρεω
[3, 1]	Ἀτρέως Τυνδάρεω γαμβρὸς ὢν Ὀρέστης	τε	Ἑρμιόνῃ τῇ Μενελάου συνοικῶν. κατελθόντων
[3, 3]	παρέλαβεν ὁ Ἀλκαμένους, καὶ ἀποικίαν	τε	ἐς Ἰταλίαν Λακεδαιμόνιοι τὴν ἐς
[3, 16]	τὸ γὰρ ἐκ Βραυρῶνος ἐκομίσθη	τε	ἐς Σοῦσα καὶ ὕστερον Σελεύκου
[3, 22]	Διονύσῳ τὴν ἑορτὴν ἄγουσιν ἄλλα	τε	ἐς τὰ δρώμενα λέγοντες καὶ
[3, 9]	Ἀγησίλαος δὲ ἀπεδείχθη γὰρ διαβιβάσαι	τε	ἐς τὴν Ἀσίαν τὸν στρατὸν
[3, 15]	ἄγαλμα ἀρχαῖον. γνώμη δὲ Λακεδαιμονίων	τε	ἐς τοῦτό ἐστιν ἄγαλμα καὶ
[3, 12]	βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως ἀναπλεῦσαί	τε	ἐς Τροίαν καὶ δίκας δυνήσονται
[3, 7]	μάλιστα ἐκάκωσε τὴν χώραν στρατῷ	τε	ἐσβάλλων ἐς γῆν τὴν Ἀττικὴν
[3, 18]	Ἄμμωνα προαγορεύειν ὡς ἄμεινον ἐκείνῳ	τε	ἔσοιτο καὶ τῇ Λακεδαίμονι πολέμου
[3, 24]	ἐπὶ μὲν τοῦ Ἰλίου Διονύσου	τέ	ἐστι καὶ ἐπ' ἄκρας τῆς
[3, 15]	τοιαύτῃ· (ἐν Σπάρτῃ δὲ λέσχη	τέ	ἐστι καλουμένη Ποικίλη καὶ ἡρῷα
[3, 24]	ἐφ' ἡμῶν οἰκουμένης πόλεως κρήνη	τέ	ἐστι πλησίον διὰ τὴν χρόαν
[3, 12]	μετὰ δὲ αὐτὸ ἡρῷα Ἱππολύτου	τέ	ἐστι τοῦ Θησέως καὶ Αὐλῶνος
[3, 25]	Ἅιδου κύνα. (ἀναθήματα δὲ ἄλλα	τέ	ἐστιν ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ Ἀρίων
[3, 11]	δὲ ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Πυθαέως	τέ	ἐστιν (καὶ) Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος
[3, 9]	δὲ ἄρα ὁ Ἀγησίλαος πόλεώς	τε	εὐδαιμονεστέρας ἢ Ἀγαμέμνων βασιλεὺς εἶναι
[3, 6]	μὲν δὴ παρακινδυνεύειν ὥρμηντο Ἀθηναίων	τε	εὐνοίᾳ καί τι καὶ ἄξιον
[3, 20]	τὸν Λέλεγος πρῶτον ἀνθρώπων μύλην	τε	εὑρεῖν λέγοντες καὶ ἐν ταῖς
[3, 17]	δὲ ἀνδρὸς Βυζαντίου Παυσανίαν φωραθῆναί	τε	ἐφ' οἷς ἐβουλεύετο καὶ μόνον
[3, 13]	Δωριεῦσι μήνιμα Ἀπόλλωνος, καὶ Ἱππότης	τε	ἔφυγεν ἐπὶ τῷ φόνῳ καὶ
[3, 15]	ἡ Μορφώ, κάθηται δὲ καλύπτραν	τε	ἔχουσα καὶ πέδας περὶ τοῖς
[3, 18]	Πρωτέα ἐν Ὀδυσσείᾳ. τελευταῖα Ἄδμητός	τε	ζευγνύων ἐστὶν ὑπὸ τὸ ἅρμα
[3, 17]	οὐκ ἔστι, καθὰ δὴ Θηβαίοις	τε	ἡ Καδμεία καὶ ἡ Λάρισα
[3, 20]	ἡ δὲ Πολυδεύκειά ἐστιν αὐτή	τε	ἡ κρήνη καὶ Πολυδεύκους ἱερὸν
[3, 10]	ἐς ἔπαινον· Δελφῶν γὰρ τούς	τε	ἡβῶντας ἀποκτεῖναι καὶ γυναῖκας καὶ
[3, 3]	Εὐρυκράτους τοῦ Πολυδώρου βασιλεύοντος Μεσσήνιοί	τε	ἠνείχοντο ὑπήκοοι Λακεδαιμονίων ὄντες καὶ
[3, 16]	δὲ ἐκ Κυρήνης φήσαντες καταχθῆναί	τε	ἠξίουν παρ' αὐτῷ καὶ οἴκημα
[3, 18]	μονομαχία πρὸς Μέμνονα ἐπείργασται, Διομήδην	τε	Ἡρακλῆς τὸν Θρᾷκα καὶ ἐπ'
[3, 4]	ἂν καὶ τὰ μηνίματα ἔκ	τε	ἡρώων ὁμοῦ καὶ θεῶν ἐς
[3, 16]	καὶ Ἀναξάνδρας· αἱ δὲ αὐταί	τε	ἦσαν δίδυμοι καὶ ἐπὶ τούτῳ
[3, 5]	Βοιωτίαν ἀφίκετο, ἐπυνθάνετό (τε) τήν	τε	ἧτταν τῶν ὁμοῦ Λυσάνδρῳ καὶ
[3, 5]	ὡς μάχης ἄρξων. ἐνταῦθα οἵ	τε	Θηβαῖοι (τὰ) ἐναντία ἐτάσσοντο καὶ
[3, 12]	τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόης ἱερόν, Λευκίππου	τε	θυγατρὸς καὶ γυναικῶν τῶν Πολυδεύκους
[3, 8]	Ξενίας δὲ ἀνὴρ Ἠλεῖος Ἄγιδί	τε	ἰδίᾳ ξένος καὶ Λακεδαιμονίων τοῦ
[3, 9]	Θηβαῖοι σὺν ὅπλοις ἐπελθόντες τῶν	τε	ἱερείων καιόμενα ἤδη τὰ μηρία
[3, 15]	θεάτρου δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶνός	τε	ἱερόν ἐστι Γενεθλίου καὶ ἡρῷα
[3, 26]	ἐν δὲ τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶς	τε	ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων ἐστὶ Κάρνειος,
[3, 9]	μάχης ἐν Ἕρμου πεδίῳ τήν	τε	ἵππον τῶν Περσῶν ἐνίκησεν ὁ
[3, 8]	ἔσχε τὸν Ὀλυμπικόν καὶ πρώτη	τε	ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ νίκην ἀνείλετο
[3, 18]	ἀνθ' ὅτου πεποίηκε Βαθυκλῆς δεδεμένον	τε	καὶ ἀγόμενον ὑπὸ Θησέως ζῶντα·
[3, 10]	ἀπὸ δὲ κοινοῦ λόγου Λακεδαιμόνιοί	τε	καὶ Ἀθηναῖοί σφισιν ἤμυνον, οἱ
[3, 19]	πτερά, ἀνθρώπους δὲ οἶνος ἐπαίρει	τε	καὶ ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν τι
[3, 23]	τὴν Δῆλον. ἅτε δὲ πορθουμένης	τε	καὶ ἁρπαζομένης, τῶν τις βαρβάρων
[3, 19]	δέ σφισιν Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ	τε	καὶ Ἄρτεμις· κομίζουσι δ' ἐς
[3, 21]	καὶ Θαλάμαι, πρὸς δὲ Ἀλαγονία	τε	καὶ Γερηνία· τὰ δὲ ἐπέκεινα
[3, 8]	ἡγεῖσθαι καί σφισι σὺν ἱκεσίᾳ	τε	καὶ δακρύοις ἐπέσκηπτε πρὸς Λακεδαιμονίους
[3, 13]	νῖκαι, (καὶ) συναμφοτέροις μὲν μία	τε	καὶ δέκα, τῷ δὲ Ἱπποσθένει
[3, 12]	δημόσιον, ἐν Ἀθήναις δὲ ἰδίᾳ	τε	καὶ ἐς ἑνὸς οἶκον ἀνδρὸς
[3, 15]	ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν καὶ Λαίαν	τε	καὶ Εὐρώπαν, εἶναι δὲ αὐτοὺς
[3, 6]	τέλος δὲ ὁ μὲν πολλά	τε	καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα
[3, 17]	Τυνδάρεω δὲ τῶν παίδων ἄλλα	τε	καὶ ἡ τῶν Λευκίππου θυγατέρων
[3, 18]	τὰς Ἁρπυίας Φινέως ἀπελαύνουσιν· Πειρίθους	τε	καὶ Θησεὺς ἡρπακότες εἰσὶν Ἑλένην
[3, 22]	καὶ ἑτέρωθι Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός	τε	καὶ Ἴσιδος. ἐρείπια ἀπέχει μὲν
[3, 21]	Γύθιον, μετὰ δὲ αὐτὴν Τευθρώνη	τε	καὶ Λᾶς καὶ Πύρριχος, ἐπὶ
[3, 21]	ἐπὶ Ταινάρῳ δὲ Καινήπολις Οἴτυλός	τε	καὶ Λεῦκτρα καὶ Θαλάμαι, πρὸς
[3, 4]	διεξῄει τὸ σῶμα ἅπαν κόπτων	τε	καὶ λυμαινόμενος. Ἀργεῖοι μὲν δὴ
[3, 6]	βασιλεύοντος Ἀντίγονος ὁ Δημητρίου πεζῷ	τε	καὶ ναυσὶν ἐπὶ Ἀθήνας στρατεύει.
[3, 14]	Λακεδαιμόνιος δρόμου νίκας ἀνείλετο ἄλλας	τε	καὶ Ὀλυμπίασιν· ἐνταῦθα δὲ ἑπτὰ
[3, 18]	ληφθῆναι παρὰ τῶν κρατησάντων, ἄλλως	τε	καὶ παρὰ πολὺ γενομένης τῆς
[3, 16]	Κυνοσουρεῖς καὶ οἱ> ἐκ Μεσόας	τε	καὶ Πιτάνης θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι
[3, 16]	τῷ οἰκήματι εὑρέθη καὶ τράπεζά	τε	καὶ σίλφιον ἐπ' αὐτῇ. (τάδε
[3, 18]	παρίημι, τὸν θρόνον δὲ εἶδόν	τε	καὶ τὰ ἐς αὐτὸν ὁποῖα
[3, 12]	ἄγαλμα, ὃ τοὺς ἐς Ἰταλίαν	τε	καὶ Τάραντα ἀποικισθέντας ἀναθεῖναι λέγουσι.
[3, 16]	ἀποκτίννυσιν Ἔρυκα, Δωριέα δὲ αὐτόν	τε	καὶ τῆς στρατιᾶς διέφθειραν τὸ
[3, 9]	Κορινθίων ἐφρόνουν τὰ Ἀργείων Πολυάνθης	τε	καὶ Τιμόλαος. (οἱ δὲ ἐς
[3, 14]	χερσὶ καὶ ἐμπηδῶντες λάξ, δάκνουσί	τε	καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀντορύσσουσιν. ἀνὴρ
[3, 12]	οἳ παρὰ βασιλέως Δαρείου γῆν	τε	καὶ ὕδωρ αἰτήσοντες ἐς τὴν
[3, 17]	ᾄσματα Δώρια ὁ Γιτιάδας ἄλλα	τε	καὶ ὕμνον ἐς τὴν θεόν.
[3, 1]	ὀνόματα, μετὰ δὲ τοῦτο ᾤκισέ	τε	καὶ ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς γυναικὸς
[3, 19]	ἐπὶ τῷ βωμῷ, καὶ Μοῦσαί	τε	καὶ Ὧραι. περὶ δὲ ἀνέμου
[3, 19]	Πλούτων, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Μοῖραί	τε	καὶ Ὧραι, σὺν δέ σφισιν
[3, 14]	τὸ δὲ Εἰλειθυίας ἐστὶν Ἀπόλλωνός	τε	Καρνείου καὶ Ἀρτέμιδος Ἡγεμόνης· (τὸ
[3, 12]	τὴν Ἀφεταίδα ἡρῷά ἐστιν Ἴοπός	τε	κατὰ Λέλεγα ἢ Μύλητα γενέσθαι
[3, 2]	ἐν Σπάρτῃ τῶν δοκίμων, στάσεις	τε	καταπαύσοντα τοῖς Κρησὶ καὶ τὰ
[3, 9]	Ἑλλάδος πάσης ὁμοίως ἐκείνῳ, τό	τε	κατόρθωμα ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι βασιλέα κρατήσαντα
[3, 14]	Ἐνοδίῳ σκύλακα. νυκτεριναὶ δὲ ἥ	τε	Κολοφωνίων θυσία καὶ τῶν ἐν
[3, 2]	δὲ ἐς αὐτοὺς ἐγκλήματα τήν	τε	Κυνουριακὴν ἑλόντων αὑτῶν ἀποτέμνεσθαι τοὺς
[3, 5]	μάλιστα παρείχετο· ἐδήλωσαν δὲ οἵ	τε	Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν καὶ ἔτι
[3, 7]	Πρυτάνιδος τοῦ Εὐρυπῶντος τὸ ἔχθος	τε	Λακεδαιμονίοις ἤρξατο τὸ ἐς Ἀργείους
[3, 4]	καταλειφθέντα ἔτι παῖδα ἐς Πλάταιάν	τε	Λακεδαιμονίους ἤγαγε καὶ ὕστερον ναυσὶν
[3, 2]	ἱερὸν τοῦτο ἐν μεθορίῳ τῆς	τε	Λακωνικῆς καὶ τῆς Μεσσηνίας ἐπεποίητο
[3, 2]	ἐνὶ Κνωσσός, μεγάλη πόλις, ἔνθα	τε	Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου
[3, 17]	Λακεδαιμόνιοι πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τόν	τε	ναὸν ὁμοίως καὶ ἄγαλμα ἐποιήσαντο
[3, 1]	ἐποίκων. καὶ Θήρας μὲν τῇ	τε	νήσῳ μετέβαλεν ἀφ' ἑαυτοῦ τὸ
[3, 14]	τοῦ Ἀναξάνδρου αἰτεῖ, καὶ τό	τε	ξόανον τῆς Θέτιδος ἀνεῦρεν ἔχουσαν
[3, 6]	ἀφίκοντο ὑπὲρ τῆς βασιλείας Κλεώνυμός	τε	ὁ Κλεομένους καὶ Ἀρεὺς ὁ
[3, 21]	δὲ ἄξια αὐτόθι ἰδὼν Ἀσκληπιοῦ	τε	οἶδα ἱερὸν καὶ τὴν πηγὴν
[3, 22]	καταδύντος δὲ ἐς μυρσίνην πόλιν	τε	οἰκίζουσιν ἐνταῦθα, οὗπερ ἡ μυρσίνη
[3, 9]	Ἀγησίλαος δέ, ὡς αὐτῷ τά	τε	οἴκοθεν καὶ παρὰ τῶν συμμάχων
[3, 7]	Ἀργείοις ἀπέδοσαν σὺν μεγάλῳ πατρίδος	τε	ὀλέθρῳ καὶ φυγῇ τῇ σφετέρᾳ.
[3, 4]	ἀπέστειλεν ἐς τὴν Κῶν κόσμον	τε	ὃν ἐποιήσατο ὁ Πέρσης αὐτῇ
[3, 13]	τούτων Ἀμβουλίων. (ἀπαντικρὺ δὲ ἥ	τε	ὀνομαζομένη Κολώνα καὶ Διονύσου Κολωνάτα
[3, 5]	τῷ Λακεδαιμονίων δικαστήριον ἐκάθιζον οἵ	τε	ὀνομαζόμενοι γέροντες, ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν
[3, 6]	οὐκ εἰκὸς εἶναι σφᾶς Αἰγυπτίους	τε	ὄντας καὶ ναύτας Μακεδόσιν ἐπιέναι
[3, 4]	τὴν ἄλλην ἀγομένην κατασκευήν. Μαρδονίου	τε	οὐκ ἠθέλησεν ὁ Παυσανίας αἰσχῦναι
[3, 18]	βίου τὴν τελευτὴν λέγουσι. τούτου	τε	οὖν ἐστιν εἰκὼν καὶ τρίποδες
[3, 20]	ἀπὸ ἀνδρὸς ἐγχωρίου Λαπίθου· τοῦτό	τε	οὖν τὸ Λαπίθαιόν ἐστιν ἐν
[3, 16]	ἐπὶ τοῖς ἐφήβοις μάστιγας, ἐμπίπλαταί	τε	οὕτως ἀνθρώπων αἵματι ὁ βωμός.
[3, 3]	Πολύδωρον· ἀποθανόντι δὲ αὐτῷ πολλά	τε	παρὰ Λακεδαιμονίων δέδοται καὶ ἀξιόλογα
[3, 26]	ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, τῆς	τε	Πασιφάης καὶ Ἡλίου τὸ ἕτερον·
[3, 9]	ἡγεμὼν τῆς πεζῆς περιέπεμπεν ἔς	τε	Πελοπόννησον πλὴν Ἄργους καὶ ἐς
[3, 4]	Νιόβης καταφεύγουσιν ὡς ἐτράποντο ὅσον	τε	πεντακισχίλιοι τῶν Ἀργείων ἐς τὸ
[3, 17]	ἔργων ὑπόμνημα (τῶν) ἀμφοτέρων, τοῦ	τε	περὶ Ἔφεσον, ὅτε Ἀντίοχον τὸν
[3, 8]	ὡς ἐτελεύτα καταλιπόντος παῖδας Ἆγίς	τε	πρεσβύτερος ἦν ἡλικίᾳ καὶ παρέλαβεν
[3, 17]	μερῶν καθ' αὑτὸ ἑκάστου συνήρμοσταί	τε	πρὸς ἄλληλα καὶ ἧλοι συνέχουσιν
[3, 18]	Ἀπόλλων τοξεύει καὶ Ἄρτεμις· (Ἡρακλέους	τε	πρὸς Ὄρειον Κένταυρον μάχη πεποίηται
[3, 5]	μεταξὺ ἀποληφθῆναι, καὶ οὕτω σπονδάς	τε	πρὸς τοὺς Θηβαίους ἐποιήσατο καὶ
[3, 22]	ἑξήκοντα. ἐν αὐτῇ δὲ ναός	τε	Ῥωμαίων βασιλέων καὶ ἀνωτέρω τῆς
[3, 9]	πλούτῳ καὶ παρασκευῇ προεῖχον, τῷ	τε	σατραπεύοντι ἐπὶ θαλάσσῃ τοῦτο οἰκητήριον
[3, 9]	ἐπαρθέντες τῶν περὶ Ἰσμηνίαν τόν	τε	σῖτον ἀκμάζοντα ἔτεμον καὶ ἤλασαν
[3, 22]	καὶ ἀνωτέρω τῆς πόλεως ὅσον	τε	σταδίους δώδεκα (καὶ) ἱερόν ἐστιν
[3, 6]	ἐποιήσατο Ἀντίγονος εἰρήνην, ἐφ' ᾧ	τέ	σφισιν ἐπαγάγῃ φρουρὰν ἐς τὸ
[3, 14]	εἰκὼν Λυκούργου· νόμους δὲ ἔς	τε	τὴν ἄλλην πολιτείαν καὶ ἐς
[3, 9]	τὰ δὲ ἐπὶ τούτοις ἔς	τε	τὴν Λακεδαιμονίων ἔξοδον καὶ τὰ
[3, 1]	δὲ ἐγένετο Οἴβαλος. οὗτος Γοργοφόνην	τε	τὴν Περσέως γυναῖκα ἔσχεν ἐξ
[3, 5]	ἐς τὴν Βοιωτίαν ἀφίκετο, ἐπυνθάνετό	(τε)	τήν τε ἧτταν τῶν ὁμοῦ
[3, 4]	κατέβαινεν ἡ ἀρχή. καὶ Ξέρξης	τε	τηνικαῦτα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἤγαγε
[3, 8]	στρατιάν, Λυσίστρατον Σπαρτιάτην καὶ μοῖράν	τε	τῆς δυνάμεως καὶ Ἠλείων καταλείπει
[3, 18]	καὶ ᾄδων ὁ Δημόδοκος· Περσέως	τε	τὸ ἔργον πεποίηται τὸ ἐς
[3, 6]	δὴ καὶ Ἀθηναίων ἀπῆγεν Ἱπποκράτην	τε	τὸν Ἀρίφρονος στρατηγοῦντα ἐπὶ Δηλίῳ
[3, 4]	ἐς πλέον δόξης, ὡς Ἀχιλλεύς	τε	τὸν πρὸς Ἰλίῳ πόλεμον καὶ
[3, 7]	δὲ ἐφεξῆς ταύτῃ γενεάς, Εὐνόμου	τε	τοῦ Πρυτάνιδος καὶ Πολυδέκτου τοῦ
[3, 4]	καὶ τῆς καλουμένης Ὀργάδος θεῶν	τε	τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ἱερᾶς, καὶ
[3, 18]	οὗτοι δὲ οἱ τρίποδες μεγέθει	τε	ὑπὲρ τοὺς ἄλλους εἰσὶ καὶ
[3, 1]	καὶ τοὺς στασιώτας παρὰ πολύ	τε	ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων καὶ ἠνάγκασεν
[3, 1]	γενέσθαι. (χρόνῳ δὲ ὕστερον κατῆλθέ	τε	ὑπὸ Ἡρακλέους Τυνδάρεως καὶ ἀνενεώσατο
[3, 8]	τῷ δὲ ἐφεξῆς ἔτει τήν	τε	χώραν ἐδῄωσεν ὁ Ἆγις καὶ
[3, 7]	οἱ καταστρέψασθαι Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν	ἅτε	ἀεὶ νικῶντι ἐν ταῖς μάχαις,
[3, 12]	τοῦτο δὲ Τυνδάρεω παῖδας νομίζουσιν	ἅτε	ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ ποιῆσαι· καὶ
[3, 26]	ταύτῃ θεῶν μάλιστα Ἀσκληπιὸν τιμᾶν,	ἅτε	Ἀρσινόης παῖδα εἶναι τῆς Λευκίππου
[3, 5]	ἐπαινῶ τῶνδε ἕνεκα τὸ βούλευμα·	ἅτε	γὰρ εὖ εἰδὼς ὁ Παυσανίας
[3, 13]	ἀρχαίων καὶ κατελθοῦσιν ἐποίησεν ἄγνωστα,	ἅτε	δὲ ἐκείνων οὐκ εἰδότων ἔστιν
[3, 17]	τὸν καιόμενον λύχνον κατέβαλεν ἄκουσα.	ἅτε	δὲ ὁ Παυσανίας συνειδὼς αὑτῷ
[3, 1]	ὑπόλοιπον ποταμοῦ ῥεῦμα ὠνόμασεν Εὐρώταν.	(ἅτε	δὲ οὐκ ὄντων· αὐτῷ παίδων
[3, 23]	ἐς ἔδαφος κατέβαλε τὴν Δῆλον.	ἅτε	δὲ πορθουμένης τε καὶ ἁρπαζομένης,
[3, 20]	τὸ ἐρώτημα, Ἰκάριος τὴν μὲν	ἅτε	δὴ συνιεὶς ὡς βούλεται ἀπιέναι
[3, 16]	σφᾶς οἱ (τ' Ἀριστοδήμου παῖδες	ἅτε	ὄντες καὶ αὐτοὶ δίδυμοι λαμβάνουσι,
[3, 23]	λημμάτων οὗτος οὖν ὁ Μηνοφάνης,	ἅτε	οὔσης (ἀτειχίστου τῆς Δήλου καὶ
[3, 15]	δὲ ἐκ μαντεύματος τὸν Ἱπποσθένην	ἅτε	Ποσειδῶνι τιμὰς νέμοντες. τοῦ ναοῦ
[3, 8]	ἐς τὸ ἔσχατον ἦσαν συγχωροῦσι	μήτε	τῶν περιοίκων ἔτι ἄρχειν καὶ
[3, 3]	καὶ Πολεμάρχου μνῆμα ἐν Σπάρτῃ,	εἴτε	ἀγαθοῦ τὰ πρότερα ἀνδρὸς εἶναι
[3, 23]	δοκούσης παρέχειν, Μηνοφάνης Μιθριδάτου στρατηγὸς	εἴτε	αὐτὸς ὑπερφρονήσας εἴτε καὶ ὑπὸ
[3, 3]	τὰ πρότερα ἀνδρὸς εἶναι νομισθέντος	εἴτε	καὶ κρύφα οἱ προσήκοντες θάπτουσιν
[3, 23]	Μιθριδάτου στρατηγὸς εἴτε αὐτὸς ὑπερφρονήσας	εἴτε	καὶ ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον ἀνθρώπῳ
[3, 11]	διδόναι οἱ τὸν θεὸν μαντευομένῳ	πέντε	ἀγῶνας πολέμῳ κρατῆσαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ
[3, 11]	τοῖς δὲ ἐφόροις καὶ Βιδιαίοις	πέντε	ἀριθμὸν ἑκατέροις οὖσι, τοῖς μὲν
[3, 24]	τῆς πόλεως σταδίους οὐ πλέον	πέντε.	(ἐν δὲ Ἀραίνῳ καλουμένῳ χωρίῳ
[3, 11]	σφισιν ὁ Τισαμενὸς ἀγῶνας πολέμου	πέντε	ἐνίκησε, πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία
[3, 11]	Ἰαμιδῶν λόγιον ἐγένετο ἀγῶνας ἀναιρήσεσθαι	πέντε	ἐπιφανεστάτους αὐτόν. οὕτω πένταθλον Ὀλυμπίασιν
[3, 22]	Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας	πέντε·	πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα τῷ
[3, 17]	ἀμφοτέρων, τοῦ τε περὶ Ἔφεσον,	ὅτε	Ἀντίοχον τὸν Ἀλκιβιάδου κυβερνήτην καὶ
[3, 26]	αὐτὰς Πύρρον ὀψομένας τὸν Ἀχιλλέως,	ὅτε	ἐς Σπάρτην ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνης
[3, 21]	Τυνδάρεων δὲ οἰκῆσαί φασιν ἐνταῦθα,	ὅτε	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας ἔφευγεν
[3, 7]	ἡ Σπαρτιατῶν ἐπὶ Τεγεάτας ἔξοδος,	ὅτε	οἱ Λακεδαιμόνιοι Τεγεάτας αἱρήσειν ἤλπισαν
[3, 22]	ἠπείρῳ Τρινασοῦ καλουμένης τείχη, φρουρίου	ποτὲ	ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως.
[3, 4]	Ἑλλάδα ἰδεῖν αὐτὸν μηδὲ Ἀθηναίων	ποτὲ	ἐμπρῆσαι τὴν πόλιν, εἰ μὴ
[3, 4]	δὲ Λεωτυχίδης λόγων οὓς Ἀρίστων	ποτὲ	ἐς Δημάρατον τεχθέντα ἐξέβαλεν ὑπὸ
[3, 4]	ἐτιμωρήσατο Ἀρταύκτην καὶ Μεγαρεῦσιν οὔ	ποτε	θεῶν τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ὄντων
[3, 23]	νῦν ἐστιν ἐνταῦθα, ἐν Δήλῳ	ποτὲ	ἵδρυτο. τῆς γὰρ Δήλου τότε
[3, 21]	λοιπαὶ τῶν Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων	ποτὲ	καὶ εἴκοσι πόλεων· τὰς δὲ
[3, 16]	δὲ ἐκεῖνο εἶναι λέγουσιν ὅ	ποτε	(καὶ) Ὀρέστης καὶ Ἰφιγένεια ἐκ
[3, 20]	γένος ἀπὸ τῆς ἐν Θεσσαλίᾳ	ποτὲ	καλουμένης Ἑλλάδος. (ἐκ τούτου δὴ
[3, 8]	ἄγων Λακεδαιμονίοις τὰ ὑπὸ Ἄγιδός	ποτε	λεχθέντα ἐς τὸν Λεωτυχίδην. ἀφίκοντο
[3, 12]	μοι, τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα, Πολυδώρου	ποτὲ	οἰκία τοῦ βασιλέως· ἀποθανόντος δὲ
[3, 22]	Ταντάλου. (Ἀκριᾶται δὲ καὶ ἄνδρα	ποτὲ	Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Νικοκλέα, Ὀλυμπιάσι δύο
[3, 9]	τὴν πόλιν ἐς τὴν πρότερόν	ποτε	οὖσαν εὐδαιμονίαν· πυνθανόμενοι δὲ δι'
[3, 6]	δυνάμεσιν ἐφιστάντες ἄρχοντα παρῆγον μή	ποτε	πολέμιον γενέσθαι τῇ Σπάρτῃ. τέλος
[3, 16]	σμικρότητος, ἢν δὲ οἱ (μαστιγοῦντές	ποτε	ὑποφειδόμενοι παίωσι κατὰ ἐφήβου κάλλος
[3, 20]	Φᾶρις πόλις ἐν τῇ Λακωνικῇ	ποτε	ᾠκεῖτο· ἀποτρεπομένῳ δὲ ἀπὸ τῆς
[3, 20]	τοῦ Ταυγέτου χωρίον ἔνθα πόλις	ποτὲ	ᾠκεῖτο Βρυσίαι· καὶ Διονύσου ναὸς
[3, 25]	τῷ παιδὶ ὑπακούοντα καὶ φέροντα,	ὁπότε	ἐποχεῖσθαί οἱ βούλοιτο. (ἔστι δὲ
[3, 7]	Ἀττικὴν ἀνὰ πᾶν ἔτος καὶ	ὁπότε	ἐσβάλοι διὰ πάσης ἐπεξῄει φθείρων
[3, 15]	Ἄπτερον καλουμένην Νίκην, τῶν μὲν	οὔποτε	τὸν Ἐνυάλιον φεύγοντα οἰχήσεσθαί σφισιν
[3, 5]	αὐτὸς τρίτου γένηται κακοῦ πρόφασις.	(τότε	δὲ ἐν αἰτίᾳ ποιουμένων τῶν
[3, 5]	προσέσται τῷ ἐς Ἀγησίλαον λόγῳ	τότε	δὲ Λύσανδρος μὲν ἐς τὴν
[3, 11]	τάδε ὁ λόγος αὐτίκα ἐπέξεισι.	τότε	δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺς ἀποστάντας
[3, 4]	οὐχ αὑτοῦ παῖδα εἶναι φήσας.	τότε	δὲ οἱ μὲν ἐς τὸ
[3, 1]	Λακεδαίμων Σπάρτῃ θυγατρὶ τοῦ Εὐρώτα.	τότε	δὲ ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν,
[3, 2]	οὐ Λαβώταν. Λακεδαιμονίοις δὲ πρῶτον	τότε	ἔδοξεν ἄρασθαι πρὸς Ἀργείους πόλεμον·
[3, 23]	ποτὲ ἵδρυτο. τῆς γὰρ Δήλου	τότε	ἐμπορίου τοῖς Ἕλλησιν οὔσης καὶ
[3, 4]	ἐκ τοῦ νοῦ κελεύει καὶ	τότε	ἐνεῖναι πῦρ τοῖς εἵλωσιν ἐς
[3, 8]	ὡς ἐς τὴν Ἠλείαν καὶ	τότε	ἐσβαλοῦντες· οἱ δὲ Ἠλεῖοι καὶ
[3, 16]	κατὰ ἐφήβου κάλλος ἢ ἀξίωμα,	τότε	ἤδη τῇ γυναικὶ τὸ ξόανον
[3, 16]	βοῦς τὰς Γηρυόνου (ταύτας γὰρ	τότε	ἤλαυνεν Ἡρακλῆς, διανηξαμένας δὲ ἐπὶ
[3, 17]	ἀεὶ καὶ δείματι, ἐξέστη καὶ	τότε	καὶ τὴν παῖδα τῷ ἀκινάκῃ
[3, 2]	Ἀμυκλαιεῦσιν ἀναστήσαντες, ὡς ἐν τῷ	τότε	λόγου μάλιστα ἄξιον τοῦτο ὑπάρξαν
[3, 2]	περιοίκους σφῶν ὑπηκόους ὄντας ἀφιστάναι.	τότε	μὲν δὴ παρὰ οὐδετέρων πολεμησάντων
[3, 15]	εἶχε χωρεῖ σφισιν ἐς μάχην.	τότε	μὲν δὴ τιτρώσκεται καὶ λαθὼν
[3, 8]	Ἆγις ἐσβάλλουσιν ἐς τὴν Ἠλείαν.	(τότε	μὲν δὴ τοῦ θεοῦ σείσαντος
[3, 10]	Κορίνθιοι< (δὲ ἐν τῇ πόλει	τότε	μὲν τῷ Ἀγησιλάου δείματι ἡσύχαζον·
[3, 1]	ἔστελλεν ἐς τὴν νῆσον τὴν	τότε	ὀνομαζομένην Καλλίστην, τοὺς ἀπογόνους οἱ
[3, 12]	ἀργύρου γὰρ οὐκ ἦν πω	τότε	οὐδὲ χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ τρόπον
[3, 8]	τ' ἐπὶ κῦμα κυκωόμενον πολέμοιο.	(τότε	οὖν Λεωτυχίδης μὲν ἐς Ἀγησίλαον
[3, 9]	ὁ Ἀγησίλαος καὶ τὸ πεζὸν	τότε	πλεῖστον ἀθροισθὲν μετά γε τὸν
[3, 8]	ἀφῖχθαί σφισιν ἀμύνοντας, Θρασυδαῖος προεστηκὼς	τότε	τοῦ Ἠλείων δήμου μάχῃ Ξενίαν
[3, 7]	Λακεδαίμονι καὶ ἐφορεύων ἐν τῷ	τότε	τοῦ πολέμου μάλιστα ἐγένετο αἴτιος·
[3, 19]	Ἑλένην τιμωρήσασθαι τελευτῆς τῆς Τληπολέμου	τότε,	ὡς ἔλαβεν αὐτὴν ὑποχείριον, ἐπιπέμψαι
[3, 8]	σὺν ἱκεσίᾳ τε καὶ δακρύοις	ἐπέσκηπτε	πρὸς Λακεδαιμονίους ταῦτα ἀπαγγέλλειν. (μετὰ
[3, 18]	παρὰ πολὺ γενομένης τῆς νίκης,	ὥστε	ἁλῶναι καὶ αὐτὴν Ἄφιδναν. (τάδε
[3, 16]	τηλικοῦτο ὄνομα τῇ Ταυρικῇ θεῷ,	ὥστε	ἀμφισβητοῦσι μὲν Καππάδοκες καὶ οἱ
[3, 25]	καὶ πηγή, νῦν μὲν οὐδὲν	ὥστε	καὶ θαῦμα εἶναι παρεχομένη, πρότερον
[3, 10]	ἐστι τὰ ἐς τὸν Ἀμυκλαῖον,	ὥστε	καὶ τὸν χρυσόν, ὃν Κροῖσος
[3, 26]	αὑτῶν φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον,	ὥστε	καὶ τοὺς Διοσκούρους μᾶλλόν τι
[3, 11]	βασιλέων ἐς τοσοῦτο τιμῆς προήχασιν	ὥστε	οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες, ὁπόσα
[3, 21]	Θέτιδος λόγοις· ὑμεῖς μὲν νῦν	δῦτε	θαλάσσης εὐρέα κόλπον, ὀψόμεναί τε
[3, 23]	τοῦ θεοῦ διέφυγεν οὔτε Μηνοφάνης	οὔτε	αὐτὸς Μιθριδάτης· ἀλλὰ Μηνοφάνην μὲν
[3, 3]	Λακεδαιμονίων μάλιστα ὄντα τῷ δήμῳ	οὔτε	γὰρ ἔργον βίαιον οὔτε ὑβριστὴν
[3, 25]	ὁδοῦ διὰ τοῦ σπηλαίου φερούσης	οὔτε	ἕτοιμον ὂν πεισθῆναι θεῶν ὑπόγαιον
[3, 23]	μήνιμα ἐκ τοῦ θεοῦ διέφυγεν	οὔτε	Μηνοφάνης οὔτε αὐτὸς Μιθριδάτης· ἀλλὰ
[3, 25]	Ἅιδου κύνα ὅντινα Ἡρακλῆς ἦγεν	οὔτε	ὄνομα ἔθετο οὐδὲν οὔτε συνέπλασεν
[3, 25]	ἦγεν οὔτε ὄνομα ἔθετο οὐδὲν	οὔτε	συνέπλασεν ἐς τὸ εἶδος ὥσπερ
[3, 5]	Δωριεῦσι πρὸς ἀλλήλους. ὁ δὲ	οὔτε	τῷ κήρυκι ἐσπείσατο καὶ προιὼν
[3, 3]	δήμῳ οὔτε γὰρ ἔργον βίαιον	οὔτε	ὑβριστὴν λόγον παρείχετο ἐς οὐδένα,
[3, 25]	ταύτῃ τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα,	οὔτε	ὑπὸ γῆν ὁδοῦ διὰ τοῦ
[3, 20]	τέως μὲν ἠνείχετο, τέλος δὲ	ἐκέλευε	Πηνελόπην συνακολουθεῖν ἑκοῦσαν ἢ τὸν
[3, 2]	πόλις, ἔνθα τε Μίνως ἐννέωρος	βασίλευε	Διὸς μεγάλου ὀαριστής. (Λυκούργου μὲν
[3, 20]	δὲ ἐκείνου δεύτερα τὴν θυγατέρα	ἱκέτευε	καταμεῖναι καὶ ἐξορμωμένης ἐς Ἰθάκην
[3, 7]	αὐτόθι τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν	ἱκέτευε,	Λεωτυχίδου δὲ ὁ μὲν παῖς
[3, 19]	ᾗ προτετάχθαι σφίσι τὸν Αἴαντα	ἤκουε.	τιτρώσκεται δὴ τὸ στέρνον καὶ
[3, 9]	Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἰτωνίας· Ἀγησίλαος δὲ	εἶχε	μὲν τραῦμα ἐκ τῆς μάχης,
[3, 15]	παῖδας· αὐτίκα δὲ ὡς ὀργῆς	εἶχε	χωρεῖ σφισιν ἐς μάχην. τότε
[3, 25]	φασὶ καὶ τὰς ναῦς θεάσασθαι	παρεῖχε.	τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ τὸ ὕδωρ
[3, 8]	ἐς πόλεμον μάλιστα ἐπίσημα τοιαῦτα	ὑπῆρχε	τῷ Ἄγιδι· προπέτειαν δὲ τὴν
[3, 3]	ἥ τε ἐπεισελθοῦσα Κλεομένην παῖδα	ἔσχε	καὶ ἡ προτέρα τέως οὐ
[3, 3]	μόνος γυναῖκάς τε δύο ἅμα	ἔσχε	καὶ οἰκίας δύο ἅμα ᾤκησε.
[3, 8]	καὶ Ἆγις ἐς τὸν παῖδα	ἔσχε	Λεωτυχίδην, καί οἱ κατά τινα
[3, 10]	δένδρων ἐποίησεν, ἀλλὰ Ζεὺς ἐπίκλησιν	ἔσχε	Σκοτίτας, καὶ ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ
[3, 25]	τέως ὄντα Πύρρος ὁ Ἀχιλλέως	ἔσχε	ταῖς ναυσίν, ἡνίκα ἐπὶ τὸν
[3, 6]	νεώτερος μετὰ τὸν ἀδελφὸν τελευτήσαντα	ἔσχε	τὴν ἀρχήν. γενομένων δὲ αὐτῷ
[3, 5]	βασιλείαν παρειληφὼς ἐτελεύτησε, Πλειστοάναξ δὲ	ἔσχε	τὴν ἀρχὴν ὁ Παυσανίου τοῦ
[3, 7]	μετὰ Λεωτυχίδην ἀπελθόντα ἐς Τεγέαν	ἔσχε	τὴν ἀρχήν. οὗτος Ἀρχίδαμος Ἀθηναίοις
[3, 1]	τοῦ Εὐρώτα. τότε δὲ ὡς	ἔσχε	τὴν ἀρχήν, πρῶτα μὲν τῇ
[3, 6]	βασιλείας καὶ ἀντ' αὐτοῦ Κλεόμβροτος	ἔσχε	τὴν τιμήν. εἰ μὲν δὴ
[3, 8]	φιλοτιμότατα δὲ ἐς τὸν ἀγῶνα	ἔσχε	τὸν Ὀλυμπικόν καὶ πρώτη τε
[3, 1]	ἔσχεν ἐξ Ἄργους καὶ παῖδα	ἔσχε	Τυνδάρεων, ᾧ περὶ τῆς βασιλείας
[3, 4]	Τραχίνιος κυκλώσασθαί σφισι τοὺς Ἕλληνας	παρέσχε	καὶ οὕτω κατεργασθέντος Λεωνίδου παρῆλθον
[3, 9]	Ἀνδροκλείδης καὶ Ἰσμηνίας καὶ Ἀμφίθεμις·	μετέσχε	δὲ καὶ Ἀθηναῖος Κέφαλος καὶ
[3, 7]	δὲ ἀντὶ Δημαράτου γενόμενος βασιλεὺς	μετέσχε	μὲν Ἀθηναίοις καὶ Ἀθηναίων τῷ
[3, 7]	Ἀργείους, Θεόπομπος δὲ αὐτὸς οὐ	μετέσχε	τοῦ ἔργου γήρᾳ καὶ ὑπὸ
[3, 24]	αἰτῆσαι Ἑλένην αὐτόν· (Ὅμηρος δὲ	ἔγραψε	μὲν τῆς ποιήσεως ἀρχόμενος ὡς
[3, 25]	ὁ χοροιτύπος, ὃν Μαλέας ὄρος	ἔθρεψε,	Ναίδος ἀκοίτας, Σιληνός· δὲ καὶ
[3, 6]	εἰ μὲν δὴ ὁ Λεωνίδας	ἐπέτρεψε	τῷ θυμῷ καὶ Δημαράτῳ τῷ
[3, 12]	καὶ ἐς ἑνὸς οἶκον ἀνδρὸς	κατέσκηψε	Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος· ἐγεγόνει δὲ
[3, 10]	Κροῖσος ὁ Λυδὸς τῷ Ἀπόλλωνι	ἔπεμψε	τῷ Πυθαεῖ, τούτῳ ἐς κόσμον