Livre, Chap.
[3, 10]	Κόρινθον στρατιᾷ· καὶ ἐπῄει γὰρ	Ὑακίνθια	ἀφίησι τοὺς Ἀμυκλαιεῖς οἴκαδε ἀπελθόντας
[3, 19]	Ὑάκινθον λέγουσιν ἐν αὐτῷ, καὶ	Ὑακινθίοις	πρὸ τῆς τοῦ Ἀπόλλωνος θυσίας
[3, 19]	Ἄρτεμις· κομίζουσι δ' ἐς οὐρανὸν	Ὑάκινθον	καὶ Πολύβοιαν, Ὑακίνθου καθὰ λέγουσιν
[3, 19]	βωμοῦ σχῆμα, τεθάφθαι δὲ τὸν	Ὑάκινθον	λέγουσιν ἐν αὐτῷ, καὶ Ὑακινθίοις
[3, 1]	Λακωνικῇ. γενομένων δέ οἱ παίδων	Ὑάκινθον	μὲν νεώτατον ὄντα καὶ τὸ
[3, 19]	καὶ ὡς ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος	Ὑάκινθος	ἀπέθανεν ἄκοντος, καὶ τὰ ἐς
[3, 19]	ἐς οὐρανὸν Ὑάκινθον καὶ Πολύβοιαν,	Ὑακίνθου	καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν ἔτι
[3, 1]	πεπρωμένη πρότερον τοῦ πατρός, καὶ	Ὑακίνθου	μνῆμά ἐστιν ἐν Ἀμύκλαις ὑπὸ
[3, 19]	παρθένον. τοῦτο μὲν οὖν τοῦ	Ὑακίνθου	τὸ ἄγαλμα ἔχον ἐστὶν ἤδη
[3, 10]	καθεστηκότα τῷ τε Ἀπόλλωνι καὶ	Ὑακίνθῳ	δρᾶσαι. ταύτην τὴν μοῖραν ἐπιθέμενοι
[3, 19]	ἔγραψεν αὐτὸν ὡραῖον, τὸν ἐπὶ	Ὑακίνθῳ	λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων. (πεποίηται
[3, 19]	τοῦ Ἀπόλλωνος θυσίας ἐς τοῦτον	Ὑακίνθῳ	τὸν βωμὸν διὰ θύρας χαλκῆς
[3, 23]	ἁρπαζομένης, τῶν τις βαρβάρων ὑπὸ	ὕβρεως	τὸ ξόανον τοῦτο ἀπέρριψεν ἐς
[3, 9]	καὶ τὴν ἐν Αὐλίδι αὐτῶν	ὕβριν	ἐς τὴν Ἀγησιλάου θυσίαν. (Ἀθηναῖοι
[3, 3]	οὔτε γὰρ ἔργον βίαιον οὔτε	ὑβριστὴν	λόγον παρείχετο ἐς οὐδένα, ἐν
[3, 22]	τοῖς ἐρειπίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ καὶ	Ὑγείας	ἐστὶν οὐκ ἀφανές. ~Κύθηρα δὲ
[3, 19]	τὸ τραῦμα. (χρόνῳ δὲ ὡς	ὑγιάνας	ἐπανῆλθεν ἐκ τῆς Λευκῆς, ἰδεῖν
[3, 7]	σαθρὰν ἤδη καὶ οὐ παντάπασιν	ὑγιῆ	προσκατήρειψεν αὐτήν. ~Ἀρχιδάμου δὲ ὡς
[3, 4]	Οἴτης τείνουσαν περιαγαγὼν τὴν μετὰ	Ὑδάρνου	στρατιὰν ὁ Τραχίνιος κυκλώσασθαί σφισι
[3, 21]	θεῶν ἱερά, κολυμβήθραις δὲ καὶ	ὕδασι	συντελοῦσι μάλιστα ἐς κάλλος. θεῶν
[3, 25]	Σιληνὸν νομίζουσι· σπανίζοιέν τ' ἂν	ὕδατος,	εἰ τὸ φρέαρ τοῦτο ἐπιλείποι.
[3, 24]	πλησίον διὰ τὴν χρόαν τοῦ	ὕδατος	καλουμένη Γαλακὼ καὶ πρὸς τῇ
[3, 26]	πίπτοντα οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ	ὕδατος	οὐδὲ πλεονάσαντος παρενεχθείη. (ὃ δὲ
[3, 23]	ἐγγύτατα, ἐν δὲ αὐτῷ γλυκέος	ὕδατος	πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί.
[3, 24]	τὸ ἄγαλμα. ἔστι δὲ καὶ	ὕδατος	ψυχροῦ κρουνὸς ἐκβάλλων ἐκ πέτρας·
[3, 22]	αἱ πηγαὶ τῶν ποτίμων εἰσὶν	ὑδάτων.	ἐν δὲ τῇ ἀκροπόλει ναός
[3, 18]	τῶν ἔργων (τῶν) ἐς τὴν	ὕδραν	καὶ ὡς ἀνήγαγε τοῦ Ἅιδου
[3, 21]	πηγὴν Πελλανίδα. ἐς ταύτην λέγουσιν	ὑδρευομένην	ἐσπεσεῖν παρθένον, ἀφανισθείσης δὲ τὸ
[3, 12]	βασιλέως Δαρείου γῆν τε καὶ	ὕδωρ	αἰτήσοντες ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπέμφθησαν,
[3, 24]	πέτραν καὶ οὕτω ῥυῆναι τὸ	ὕδωρ.	(Βρασιαὶ δὲ ἐσχάτη μὲν ταύτῃ
[3, 22]	καὶ ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ πηγαί·	ὕδωρ	δὲ ἄφθονον εἴπερ ἄλλο τι
[3, 26]	ἐν Λεύκτροις ναὸς καὶ ἄλσος·	ὕδωρ	δὲ ὥρᾳ χειμῶνος διαρρεῖ τὸ
[3, 23]	τοῦ ἐμβαλόντος καταδεξάμενον ἔχει τὸ	ὕδωρ·	εἰ δὲ ἀναπέμψαιτο σφᾶς, πονηρὸν
[3, 26]	εἶναι λέγουσι. ῥεῖ δὲ καὶ	ὕδωρ	ἐκ πηγῆς ἱερᾶς πιεῖν ἡδύ·
[3, 23]	βάθει μᾶλλον· ἐς τοῦτο τὸ	ὕδωρ	ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνοῦς
[3, 23]	που σταδίους, ἔστιν Ἰνοῦς καλούμενον	ὕδωρ,	μέγεθος μὲν κατὰ λίμνην μικράν,
[3, 25]	παρεῖχε. τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ τὸ	ὕδωρ	μὴ καὶ τοῦ λοιποῦ τοιαῦτα
[3, 21]	διοδεύει μὲν τοῦ Εὐρώτα τὸ	ὕδωρ,	παρέχεται δὲ ἀφθόνους καὶ αὐτὴ
[3, 24]	ποταμὸς ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν Σμῆνος,	ὕδωρ	πιεῖν ἡδὺ εἴπερ ἄλλος τις
[3, 13]	τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ τῇ θυγατρὶ	ὕδωρ	συντυχόντες κατάσκοποι τῶν Δωριέων αὐτῇ
[3, 1]	Εὐρώτας τὴν ἀρχήν. οὗτος τὸ	ὕδωρ	τὸ λιμνάζον ἐν τῷ πεδίῳ
[3, 25]	δὲ τοῖς ἐνιδοῦσιν ἐς τὸ	ὕδωρ	τοὺς λιμένας φασὶ καὶ τὰς
[3, 4]	τῷ Ὑστάσπου γῆν δοῦναι καὶ	ὕδωρ	τοὺς πολίτας ἔπεισαν. (διατρίβοντος δὲ
[3, 14]	ἐμπίπτουσι βιαίως καὶ ἐς τὸ	ὕδωρ	ὠθοῦσιν ἀλλήλους. ~πρὸς δὲ τῷ
[3, 2]	παίδων ὄντι ἡλικίαν γενέσθαι λέγουσιν	υἱὸν	Ἆγιν· ἀπὸ τούτου δὲ τὸ
[3, 7]	ὁ Ἀρχίδαμος, Ζευξίδαμον δὲ ἀπολιπὼν	υἱόν.	Ζευξιδάμου δὲ Ἀναξίδαμος ὁ παῖς
[3, 13]	δὲ Ἱπποσθένει μιᾷ νίκῃ τὸν	υἱὸν	παρελθεῖν ὑπῆρξεν. ~ἐκ δὲ τῆς
[3, 6]	ὁ Ἀντίγονος, Ἀρέως δὲ ἐγένετο	υἱὸς	Ἀκρότατος, τοῦ δὲ Ἀρεύς, ὃς
[3, 7]	ἐς ἐκεῖνον καλουμένους. (Εὐρυπῶντος δὲ	υἱὸς	γίνεται Πρύτανις. ἐπὶ μὲν δὴ
[3, 7]	ταύτην ἀγαγομένῳ τῷ Ἀρίστωνι ἐγένετο	υἱὸς	Δημάρατος ἐν μόνοις μησὶν ἑπτά·
[3, 7]	κρατηθέντες ὑπὸ Σπαρτιατῶν. Ἀναξιδάμου δὲ	υἱὸς	ἐγένετο Ἀρχίδαμος, Ἀρχιδάμου δὲ Ἀγησικλῆς·
[3, 3]	τῇ παρούσῃ δηλῶσαι· Ἀναξάνδρου δὲ	υἱὸς	Εὐρυκράτης γίνεται, Εὐρυκράτους δὲ τοῦ
[3, 25]	ἐγένετο, Ἀργεῖος τὸ ἀνέκαθεν, Ἀμφιάνακτος	υἱὸς	ὢν τοῦ Ἀντιμάχου. θέας δὲ
[3, 12]	τοῦ Θησέως καὶ Αὐλῶνος Ἀρκάδος,	υἱοῦ	δὲ Τλησιμένους· Τλησιμένη δὲ Παρθενοπαίου
[3, 19]	αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα δὲ	ὕλῃ	πᾶσα καὶ πλήρης ζῴων ἀγρίων
[3, 26]	συμβάν, γράφω. ἄνεμος πῦρ ἐς	ὕλην	ἐνεγκὼν τὰ πολλὰ ἠφάνισε τῶν
[3, 15]	Γενεθλίου καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ	Ὕλλου	καὶ Οἰβάλου. τῶν δὲ Ἀσκληπιείων
[3, 21]	ἐν Ἰλιάδι ἐν Θέτιδος λόγοις·	ὑμεῖς	μὲν νῦν δῦτε θαλάσσης εὐρέα
[3, 17]	ὁ Γιτιάδας ἄλλα τε καὶ	ὕμνον	ἐς τὴν θεόν. (ἐπείργασται δὲ
[3, 26]	ἄρχονται μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν	ὕμνων,	προσᾴδουσι δὲ οὐδὲν ἐς τὸν
[3, 18]	τὰ ἔνδον ἀπὸ τῶν Τριτώνων	ὑός	ἐστι θήρα τοῦ Καλυδωνίου καὶ
[3, 11]	Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς δὲ	ὑπ'	αὐτοῦ καὶ ἁμαρτὼν τῆς νίκης
[3, 8]	Ὀλυμπικοῦ καὶ ἱεροῦ τοῦ Ὀλυμπίασιν	ὑπ'	αὐτῶν εἰργόμενοι μάλιστα ἤχθοντο. ἀποστέλλουσιν
[3, 3]	τοῦ πολέμου. (τὰ οὖν λεγόμενα	ὑπ'	αὐτῶν, καὶ ὁποῖον ὁ πόλεμος
[3, 9]	ἐπέκειντο καὶ ἐδίδασκον οἷα ἐπεπόνθεσαν	ὑπ'	αὐτῶν. Λακεδαιμονίοις δὲ πόλεμον πρὸς
[3, 7]	δῶρα ἔλαβε παρὰ τῶν Ἀλευαδῶν.	(ὑπαγόμενος	δὲ ἐν Λακεδαίμονι ἐς δίκην
[3, 5]	ἐξ Ἀθηνῶν μαχεσάμενος ἄπρακτον μάχην,	ὑπάγουσιν	αὐτὸν ἐς κρίσιν οἱ ἐχθροί.
[3, 20]	Δέρειον, ἔνθα Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν	ὑπαίθρῳ	Δερεάτιδος, καὶ πηγὴ παρ' αὐτῷ
[3, 10]	καὶ ἄγαλμα ἕστηκεν Ἀρτέμιδος ἐν	ὑπαίθρῳ	Καρυάτιδος· χοροὺς δὲ ἐνταῦθα αἱ
[3, 20]	ἕστηκεν ἐπίκλησιν Παρείας ἄγαλμα ἐν	ὑπαίθρῳ,	μετὰ δὲ αὐτὸ ἱερόν ἐστιν
[3, 26]	Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθος ποδιαῖα ἐν	ὑπαίθρῳ	τῆς νησῖδός ἐστιν· ταῦτα ἡ
[3, 20]	ἔτι λείπεται καὶ ἄγαλμα ἐν	ὑπαίθρῳ.	τὸ δὲ ἐν τῷ ναῷ
[3, 26]	χαλκᾶ δὲ ἕστηκεν ἀγάλματα ἐν	ὑπαίθρῳ	τοῦ ἱεροῦ, τῆς τε Πασιφάης
[3, 4]	μὲν δὴ οὐ γὰρ ἠνείχετο	ὑπακούειν	Κλεομένει μένων ἐν Λακεδαίμονι ἐς
[3, 25]	εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ παιδὶ	ὑπακούοντα	καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί οἱ
[3, 1]	ἀπογόνους αὐτῶν ἐς κοινὸν κατάλογον	ὑπάξειν	ἔμελλον· οὐ γάρ τι τὰ
[3, 15]	ἔχθος Ἡρακλεῖ φασιν ἐς οἶκον	ὑπάρξαι	τὸν Ἱπποκόωντος, ὅτι μετὰ τὸν
[3, 2]	τότε λόγου μάλιστα ἄξιον τοῦτο	ὑπάρξαν	σφίσιν. οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον
[3, 17]	δὲ ἐν δεξιᾷ Διὸς ἄγαλμα	Ὑπάτου	πεποίηται, παλαιότατον πάντων ὁπόσα ἐστὶ
[3, 18]	οἱ συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον.	(ὑπελθόντι	δὲ ὑπὸ τὸν θρόνον τὰ
[3, 14]	Μήδους τὸν ἐν Θερμοπύλαις ἀγῶνα	ὑπέμειναν.	(καλεῖται δὲ ἐν τῇ Σπάρτῃ
[3, 5]	αὐτοῦ τὴν ἐς Βοιωτίαν οὐχ	ὑπέμεινεν	ἐσελθεῖν ἐς δικαστήριον, Τεγεᾶται δὲ
[3, 12]	Γάσηπτον ἱερὸν Γῆς· Ἀπόλλων δὲ	ὑπὲρ	αὐτὸ ἵδρυται Μαλεάτης. ἐπὶ δὲ
[3, 2]	μὲν παρὰ τῆς Πυθίας διδαχθέντα	ὑπὲρ	αὐτῶν, οἱ δὲ ὡς Κρητικὰ
[3, 20]	(ἄκρα δὲ τοῦ Ταυγέτου Ταλετὸν	ὑπὲρ	Βρυσεῶν ἀνέχει. ταύτην Ἡλίου καλοῦσιν
[3, 4]	ἀνάγουσι καὶ τὸ ἀμφισβήτημα τὸ	ὑπὲρ	Δημαράτου· ἡ δέ σφισιν ἔχρησεν
[3, 21]	οἱ τελευτῆς ὁ τάφος ἐστὶν	ὑπὲρ	τὴν λεωφόρον. τὸν δὲ ὁμώνυμον
[3, 4]	Δημαράτῳ τῆς αὐτῆς ἐπῆρεν ἀμφισβητεῖν	ὑπὲρ	τῆς ἀρχῆς. (εἴχετο δὲ Λεωτυχίδης
[3, 6]	ἀπέθανεν ὕστερον, ἐς ἀντιλογίαν ἀφίκοντο	ὑπὲρ	τῆς βασιλείας Κλεώνυμός τε ὁ
[3, 2]	οἱ πρόγονος Πενθίλος Λέσβον τὴν	ὑπὲρ	τῆς ἠπείρου ταύτης νῆσον εἷλεν
[3, 19]	ἢ διαβῆναι τὸν Εὐρώταν, ὀλίγον	ὑπὲρ	τῆς ὄχθης ἱερὸν δείκνυται Διὸς
[3, 22]	παρέχεται καὶ Μαριός. κώμη δὲ	ὑπὲρ	τὸ πόλισμά ἐστιν ἐν μεσογαίᾳ
[3, 22]	ὄρος ἱερὸν Λαρύσιον καλούμενόν ἐστιν	ὑπὲρ	τοῦ Μιγωνίου· καὶ ἦρος ἀρχομένου
[3, 21]	λέγουσιν, Ἡρακλέα δὲ καὶ Ἀπόλλωνα	ὑπὲρ	τοῦ τρίποδος ἐς ἀγῶνα ἐλθόντας,
[3, 18]	δὲ οἱ τρίποδες μεγέθει τε	ὑπὲρ	τοὺς ἄλλους εἰσὶ καὶ ἀπὸ
[3, 2]	ὑπὸ Μίνω λέγουσι, βουλεύσασθαι δὲ	ὑπὲρ	τῶν νόμων οὐκ ἄνευ θεοῦ
[3, 9]	δεόμενοι μὴ κινῆσαι, δίκῃ δὲ	ὑπὲρ	ὧν ἐγκαλοῦσι διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι δὲ
[3, 22]	γυμνασίῳ τὰ τιμώμενα μεγέθει μὲν	ὑπερβάλλοντα,	ἀνθρώπου δὲ ὅμως ἐστί. καὶ
[3, 21]	καὶ Λάδα μνῆμά ἐστιν ὠκύτητι	ὑπερβαλομένου	ποδῶν τοὺς ἐπ' αὐτοῦ· καὶ
[3, 13]	οἱ δὲ Ἄβαριν ἀφικόμενον ἐξ	Ὑπερβορέων.	(ὁ δὲ Καρνειός, ὃν Οἰκέταν
[3, 1]	τοὺς στασιώτας παρὰ πολύ τε	ὑπερεβάλετο	δυνάμει Τυνδάρεων καὶ ἠνάγκασεν ἀποχωρῆσαι
[3, 4]	ἀλλὰ γὰρ τὸ Λεωνίδου κατόρθωμα	ὑπερεβάλετο	ἐμοὶ δοκεῖν τά τε ἀνὰ
[3, 8]	καὶ Ἆγις ὅρκους μὲν θεῶν	ὑπερέβησαν,	οὓς ὤμοσαν Ἀθηναίοις ἐν κοινῷ
[3, 13]	ὀνομάζουσι Κάρνειον ἀπὸ τῶν κρανειῶν,	ὑπερθέντες	τὸ ῥῶ κατὰ δή τι
[3, 22]	δὲ χωρίον, ἔνθα τὸ Ἀσκληπιεῖον,	Ὑπερτελέατον	ὀνομάζουσιν. ἄκρα δὲ ἀνέχουσα ἐς
[3, 23]	Μηνοφάνης Μιθριδάτου στρατηγὸς εἴτε αὐτὸς	ὑπερφρονήσας	εἴτε καὶ ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον
[3, 13]	τοῦ Ἄβαντος. Ἥρας δὲ ἱερὸν	Ὑπερχειρίας	κατὰ μαντείαν ἐποιήθη, τοῦ Εὐρώτα
[3, 15]	ὧν οἶδα μόνῳ τούτῳ καὶ	ὑπερῷον	ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦς ἱερόν. (ἐπίκλησις
[3, 8]	τῶν περιοίκων ἄλλοι σφίσιν ἦσαν	ὑπήκοοι.	ἀποκριναμένων δὲ Ἠλείων ὡς ἐπειδὰν
[3, 3]	Πολυδώρου βασιλεύοντος Μεσσήνιοί τε ἠνείχοντο	ὑπήκοοι	Λακεδαιμονίων ὄντες καὶ παρὰ τοῦ
[3, 26]	Ἀγαμέμνονος ὑποσχέσεσι δώρων, Λακεδαιμονίων ἐστὶν	ὑπήκοος	τῶν ἐν Σπάρτῃ, βασιλέως Αὐγούστου
[3, 2]	Ἀργείους καὶ τοὺς περιοίκους σφῶν	ὑπηκόους	ὄντας ἀφιστάναι. τότε μὲν δὴ
[3, 6]	τόλμαν (ἐτόλμησαν) ὁμοῦ καὶ ἀνδρείαν	ὑπῆρξε	καὶ ὡς ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου
[3, 7]	Ἀρχιδάμου δὲ Ἀγησικλῆς· καί σφισιν	ὑπῆρξεν	ἀμφοτέροις τὸν βίον διατελέσαι πάντα
[3, 13]	μιᾷ νίκῃ τὸν υἱὸν παρελθεῖν	ὑπῆρξεν.	~ἐκ δὲ τῆς ἀγορᾶς πρὸς
[3, 8]	ἐς πόλεμον μάλιστα ἐπίσημα τοιαῦτα	ὑπῆρχε	τῷ Ἄγιδι· προπέτειαν δὲ τὴν
[3, 18]	ἱδρυμένον κατὰ μαντείαν, ἄλλα δὲ	Ὕπνου	καὶ Θανάτου· καὶ σφᾶς ἀδελφοὺς
[3, 17]	οἷς ἐπετέτακτο. ἐν τούτῳ δὲ	ὑπνωμένον	τὸν Παυσανίαν ἐπήγειρεν ὁ ψόφος·
[3, 22]	ἐπ' αὐτῷ· λέγεται δὲ ὡς	ὑπὸ	Ἀγαμέμνονος ἐποιήθη. ἔστι δὲ καὶ
[3, 8]	ἐς μνήμην ἄγων Λακεδαιμονίοις τὰ	ὑπὸ	Ἄγιδός ποτε λεχθέντα ἐς τὸν
[3, 12]	Ἀττικὴν ὁ Μιλτιάδης ἀποθανεῖν αἴτιος	ὑπὸ	Ἀθηναίων. (Λακεδαιμονίοις δὲ ἔστι μὲν
[3, 19]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ Ἡρακλῆς	ὑπὸ	Ἀθηνᾶς καὶ θεῶν τῶν ἄλλων
[3, 10]	ἐς Αἰτωλίαν ἐπικουρήσων ἀφίκετο Αἰτωλοῖς	ὑπὸ	Ἀκαρνάνων πολέμῳ πιεζομένοις, καὶ Ἀκαρνᾶνας
[3, 25]	παιδὶ σῶστρα ἀποδιδόντα, ὅτι συγκοπέντα	ὑπὸ	ἁλιέων αὐτὸν ἰάσατο, τοῦτον τὸν
[3, 18]	ἐκκοπέντα τῶν ὀφθαλμῶν τὸν ἕτερον	ὑπὸ	Ἀλκάνδρου, διότι οὓς ἔθηκε νόμους
[3, 4]	ποτὲ ἐς Δημάρατον τεχθέντα ἐξέβαλεν	ὑπὸ	ἀμαθίας οὐχ αὑτοῦ παῖδα εἶναι
[3, 1]	ἐς αὐτὸν τοξευθῆναι λέγουσιν Ἀριστόδημον	ὑπὸ	Ἀπόλλωνος, ὅτι οὐκ ἀφίκοιτο ἐπὶ
[3, 20]	ἐνταῦθα Ἡρακλέα Λακεδαιμόνιοι κρυφθῆναί φασιν	ὑπὸ	Ἀσκληπιοῦ τὸ τραῦμα ἰώμενον· καὶ
[3, 24]	οἱ ταύτῃ, καὶ ἀποθανεῖν φασιν	ὑπὸ	Ἀχιλλέως, Ἀχιλλέα δὲ κατᾶραί σφισιν
[3, 25]	τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα, οὔτε	ὑπὸ	γῆν ὁδοῦ διὰ τοῦ σπηλαίου
[3, 24]	θηρεύουσαν ἐνταῦθά φασιν, ὡς ἠνιᾶτο	ὑπὸ	δίψης, παῖσαι τῇ λόγχῃ τὴν
[3, 19]	ᾗ λέγεται. (Ἀμύκλαι δὲ ἀνάστατος	ὑπὸ	Δωριέων γενομένη καὶ ἀπ' ἐκείνου
[3, 7]	γυναικῶν δὲ τὸ εἶδος καλλίστην	ὑπὸ	Ἑλένης γενέσθαι, ταύτην ἀγαγομένῳ τῷ
[3, 26]	τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ. Μαχάονα δὲ	ὑπὸ	Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου τελευτῆσαί φησιν
[3, 6]	Κλεόμβροτον περιῆλθεν ἡ ἀρχή, καὶ	ὑπὸ	ἡγεμόνι τούτῳ Βοιωτοῖς ἐναντία ἠγωνίσαντο
[3, 7]	καὶ ἔτεσιν οὐ πολλοῖς ὕστερον	ὑπὸ	ἡγεμόνι Χαρίλλῳ γίνεται καὶ ἡ
[3, 18]	Κέφαλος δὲ τοῦ κάλλους ἕνεκα	ὑπὸ	Ἡμέρας ἐστὶν ἡρπασμένος, καὶ ἐς
[3, 25]	καὶ τοῦτον ἔφη τὸν ὄφιν	ὑπὸ	Ἡρακλέους ἀχθῆναι παρ' Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος
[3, 26]	τὸ χωρίον, ἡνίκα Πύλος ἡλίσκετο	ὑπὸ	Ἡρακλέους. (ἐνταῦθα ἐν τῇ Γερηνίᾳ
[3, 1]	(χρόνῳ δὲ ὕστερον κατῆλθέ τε	ὑπὸ	Ἡρακλέους Τυνδάρεως καὶ ἀνενεώσατο τὴν
[3, 18]	τὰ λεγόμενα ἐς Ἥραν, ὡς	ὑπὸ	Ἡφαίστου δεθείη, καὶ ὃν Ἄκαστος
[3, 9]	οὖσα ἀμφισβητήσιμος (γῆ) ἐκ ταύτης	ὑπὸ	Θηβαίων ἐπαρθέντες τῶν περὶ Ἰσμηνίαν
[3, 18]	Βαθυκλῆς δεδεμένον τε καὶ ἀγόμενον	ὑπὸ	Θησέως ζῶντα· καὶ Φαιάκων χορός
[3, 2]	τῷ λόγῳ τῷ ἐς Κροῖσον	ὑπὸ	Λυκούργου τοῦ θεμένου τοὺς νόμους
[3, 7]	μετέσχε τοῦ ἔργου γήρᾳ καὶ	ὑπὸ	λύπης τὸ πλέον· Ἀρχίδαμον γὰρ
[3, 17]	πρός τε αὐλῶν μέλη καὶ	ὑπὸ	λύρας καὶ κιθάρας κρούσμασιν. ὄπισθεν
[3, 5]	λόγῳ, τοῖς δὲ ἄρχειν ἐπιτραπεῖσιν	ὑπὸ	Λυσάνδρου καταστησόμενος τὴν τυραννίδα ἐν
[3, 9]	τῶν ἐν τέλει καὶ μάλιστα	ὑπὸ	Λυσάνδρου μὴ τὸν Ἀρταξέρξην σφίσιν
[3, 18]	πρὸς Μεσσηνίους πολέμου φασὶν εἶναι.	(ὑπὸ	μὲν δὴ τῷ πρώτῳ τρίποδι
[3, 2]	πολλῷ δὲ ὕστερον τούτων ἀπέθανεν	ὑπὸ	Μεσσηνίων Τήλεκλος ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ·
[3, 23]	εἴτε αὐτὸς ὑπερφρονήσας εἴτε καὶ	ὑπὸ	Μιθριδάτου προστεταγμένον ἀνθρώπῳ γὰρ ἀφορῶντι
[3, 2]	Κρῆτες τοὺς νόμους τεθῆναί σφισιν	ὑπὸ	Μίνω λέγουσι, βουλεύσασθαι δὲ ὑπὲρ
[3, 19]	Ὀρέστου δὲ ἔτι πλανωμένου, τηνικαῦτα	ὑπὸ	Νικοστράτου καὶ Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς
[3, 22]	ἐς Ἰταλίαν φεύγοντα Αἰνείαν καὶ	ὑπὸ	πνευμάτων ἀπενεχθέντα ἐς τοῦτον τὸν
[3, 23]	οἱ καθῃρημένης καὶ ἐλαυνόμενον πανταχόθεν	ὑπὸ	Ῥωμαίων· εἰσὶ δὲ οἵ φασιν
[3, 16]	δέ ἐστιν ἄλλως μὲν κοῦφον	ὑπὸ	σμικρότητος, ἢν δὲ οἱ (μαστιγοῦντές
[3, 7]	Πελοποννήσου, πολέμῳ τὸ δεύτερον κρατηθέντες	ὑπὸ	Σπαρτιατῶν. Ἀναξιδάμου δὲ υἱὸς ἐγένετο
[3, 26]	σαφῶς μὲν οὐκ ἦν ἰδεῖν	ὑπὸ	στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ καὶ τοῦτο
[3, 9]	τὸν Δαρείου αἱρήσοντας· ἐδιδάσκοντο γὰρ	ὑπό	τε ἄλλων τῶν ἐν τέλει
[3, 23]	(πλέοντι δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν	ὑπὸ	τὴν ἄκραν τῆς Μαλέας λιμήν
[3, 1]	Ὑακίνθου μνῆμά ἐστιν ἐν Ἀμύκλαις	ὑπὸ	τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπόλλωνος. ἀποθανόντος
[3, 18]	τελευταῖα Ἄδμητός τε ζευγνύων ἐστὶν	ὑπὸ	τὸ ἅρμα κάπρον καὶ λέοντα
[3, 5]	διοσημεῖαι παρείχοντο. (καὶ ὁ μὲν	ὑπὸ	τὸ τεῖχος κατεστρατοπεδεύετο ἤδη τὸ
[3, 18]	παῖδες· καὶ σφίγγες τέ εἰσιν	ὑπὸ	τοῖς ἵπποις καὶ θηρία ἄνω
[3, 18]	Βαθυκλεῖ τὸν θρόνον. (ὑπελθόντι δὲ	ὑπὸ	τὸν θρόνον τὰ ἔνδον ἀπὸ
[3, 19]	δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡς	ὑπὸ	τοῦ Ἀπόλλωνος Ὑάκινθος ἀπέθανεν ἄκοντος,
[3, 25]	ἔδει τὸν δηχθέντα τεθνάναι παραυτίκα	ὑπὸ	τοῦ ἰοῦ, καὶ τοῦτον ἔφη
[3, 24]	τὸν παῖδα ἐκ Διὸς καὶ	ὑπὸ	τοῦ Κάδμου φωραθεῖσα ἐς λάρνακα
[3, 24]	δὲ καὶ ἐφ' ἡμῶν τὰ	ὑπὸ	τοῦ κλύδωνος ἀπωθούμενα ἐς τὴν
[3, 24]	Διόνυσος ἐμβληθείη· καὶ τὴν λάρνακα	ὑπὸ	τοῦ κλύδωνος ἐκπεσεῖν φασιν ἐς
[3, 19]	τὸ στέρνον καὶ ἔκαμνε γὰρ	ὑπὸ	τοῦ τραύματος ἀφίκετο ἐς Δελφούς.
[3, 26]	τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ ἂν	ὑπὸ	τοῦ ὕδατος οὐδὲ πλεονάσαντος παρενεχθείη.
[3, 18]	τρίτος δέ ἐστιν Αἰγινήτου Κάλλωνος·	ὑπὸ	τούτῳ δὲ ἄγαλμα Κόρης τῆς
[3, 5]	τοὺς Θηβαίους ἐποιήσατο καὶ τοὺς	ὑπὸ	τῷ Ἁλιαρτίων τείχει πεσόντας ἀνείλετο.
[3, 18]	Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει, Ἄρτεμις δὲ	ὑπὸ	τῷ δευτέρῳ, Γιτιάδα καὶ αὐτοὶ
[3, 10]	ὁμόρων· καὶ ἀπέθανέ τε αὐτόθι	ὑπὸ	τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῦ τὸν
[3, 26]	Πριάμου ναὸς καὶ ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρας	ὑπὸ	τῶν ἐγχωρίων καλουμένης· καὶ Ἀπόλλωνος
[3, 10]	Φωκεῖς· ταῦτα οὖν μὴ παθεῖν	ὑπὸ	τῶν Φωκέων αὐτοὺς παρῃτήσατο Ἀρχίδαμος.
[3, 23]	καὶ ἁρπαζομένης, τῶν τις βαρβάρων	ὑπὸ	ὕβρεως τὸ ξόανον τοῦτο ἀπέρριψεν
[3, 25]	οὔτε ἕτοιμον ὂν πεισθῆναι θεῶν	ὑπόγαιον	εἶναί τινα οἴκησιν ἐς ἣν
[3, 17]	δῶρά εἰσι κυνῆν καὶ τὰ	ὑποδήματα,	ὑφ' ὧν οἰσθήσεσθαι διὰ τοῦ
[3, 23]	ἀφιᾶσι· ταῦτα δὲ ἢν μὲν	ὑπολαβὸν	ἀπενέγκῃ τὸ πῦρ, οἱ δὲ
[3, 23]	τοῦτο ἀπέρριψεν ἐς τὴν θάλασσαν·	ὑπολαβὼν	δὲ ὁ κλύδων ἐνταῦθα τῆς
[3, 19]	καὶ τῆς νήσου τηνικαῦτα ἄρχειν	ὑπολειπομένην	ἐπὶ ὀρφανῷ παιδί. ταύτην τὴν
[3, 19]	πλείονας, παρὰ δὲ καθέδραν ἑκάστην	ὑπολειπομένης	καὶ εὐρυχωρίας, τὸ μέσον ἐστὶν
[3, 12]	ἄχρι τοῦ τελευταίου· τὰς δὲ	ὑπολειφθείσας	μένειν ἔφοδον ἄλλην μνηστήρων ἔδει
[3, 1]	(Ἀμύκλας δὲ ὁ Λακεδαίμονος, βουλόμενος	ὑπολιπέσθαι	τι καὶ αὐτὸς ἐς μνήμην,
[3, 22]	ὀγδοήκοντα τοῦ Ἕλους τὰ ἐρείπια	ὑπόλοιπα	ἦν, καὶ μετὰ ταῦτα τριάκοντα
[3, 1]	δὲ ἦν γὰν δὴ τὸ	ὑπόλοιπον	ποταμοῦ ῥεῦμα ὠνόμασεν Εὐρώταν. (ἅτε
[3, 17]	μὲν ἀνάθημα, τῶν δὲ ἔργων	ὑπόμνημα	(τῶν) ἀμφοτέρων, τοῦ τε περὶ
[3, 2]	πόλιν τῶν περιοικίδων ἠνδραποδίσαντο Αἴγυν,	ὑποπτεύσαντες	ὡς οἱ Αἰγῦται φρονοῦσι τὰ
[3, 19]	ἐπὶ Ὑακίνθῳ λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα	ὑποσημαίνων.	(πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ
[3, 3]	καὶ χρόνον μὲν ἀντέσχον πολεμοῦντες·	ὑπόσπονδοι	δὲ ὡς ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν ἐκ
[3, 2]	καταπλαγέντες ἀπελθεῖν ἐκ Πελοποννήσου συγχωροῦνται	ὑπόσπονδοι·	τοὺς δὲ Ἀμυκλαιεῖς οὐκ ἐξ
[3, 11]	οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺς ἀποστάντας ἀπελθεῖν	ὑποσπόνδους	εἴασαν Τισαμενῷ καὶ τῷ ἐν
[3, 26]	Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονος	ὑποσχέσεσι	δώρων, Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοος τῶν
[3, 7]	τῆς Ἀρκαδίας τὸ Τεγεατῶν πεδίον,	ὑπούλῳ	μαντεύματι ἐπελθόντες. (μετὰ δὲ Χάριλλον
[3, 16]	ἢν δὲ οἱ (μαστιγοῦντές ποτε	ὑποφειδόμενοι	παίωσι κατὰ ἐφήβου κάλλος ἢ
[3, 19]	Τληπολέμου τότε, ὡς ἔλαβεν αὐτὴν	ὑποχείριον,	ἐπιπέμψαι οἱ λουμένῃ θεραπαίνας Ἐρινύσιν
[3, 15]	καὶ Εὐρώπαν, εἶναι δὲ αὐτοὺς	Ὑραίου	παῖδας τοῦ Αἰγέως. ἐποίησαν δὲ
[3, 4]	μετέσχον καὶ βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ	Ὑστάσπου	γῆν δοῦναι καὶ ὕδωρ τοὺς
[3, 7]	Ἀγιαδῶν, Κλεομένης ὁ Λεωνίδου βασιλεὺς	ὕστατος	ἐγένετο ἐν Σπάρτῃ· τὰ δὲ
[3, 23]	ἀφορῶντι ἐς κέρδος τὰ θεῖα	ὕστερα	λημμάτων οὗτος οὖν ὁ Μηνοφάνης,
[3, 16]	αὐτῷ δίαιταν. ἐς δὲ τὴν	ὑστεραίαν	παρθένος μὲν ἐκείνη καὶ θεραπεία
[3, 5]	καὶ Λύσανδρος ἔπεσε. (Παυσανίας δὲ	ὑστέρησε	μὲν τοῦ ἀγῶνος παρὰ Τεγεατῶν
[3, 14]	ὀστᾶ τοῦ Λεωνίδου τεσσαράκοντα ἔτεσιν	ὕστερον	ἀνελομένου ἐκ Θερμοπυλῶν τοῦ Παυσανίου.
[3, 8]	ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας δὲ	ὕστερον	γυναιξὶ καὶ ἄλλαις καὶ μάλιστα
[3, 4]	ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἀγαθὴν κτώμενος,	ὕστερον	δὲ Ἀθηναίου χάριτι ἀνδρὸς Ἰσαγόρου
[3, 15]	δὴ τιτρώσκεται καὶ λαθὼν ἀπεχώρησεν·	ὕστερον	δὲ ἐξεγένετό οἱ στρατεύσαντι ἐς
[3, 7]	δὴ τῶν εἰρημένων μετάνοια ἔλαβεν	ὕστερον·	Δημάρατον δὲ βασιλεύοντα καὶ τά
[3, 16]	οὐ κατὰ ταὐτὰ Ἡρακλεῖ καὶ	ὕστερον	Δωριεῖ τῷ Ἀναξανδρίδου παρεγένετο, ἀλλὰ
[3, 20]	τὸ δὲ οἰκετικὸν τὸ ἐπικτηθὲν	ὕστερον,	Δωριεῖς Μεσσηνίους ὄντας, ὀνομασθῆναι καὶ
[3, 16]	τοὺς Τυνδάρεω παῖδας, χρόνῳ δὲ	ὕστερον	ἐκτήσατο Φορμίων Σπαρτιάτης. παρὰ τοῦτον
[3, 17]	καὶ Ἀθηναίων τριήρεις ἐνίκησε, καὶ	ὕστερον	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς καθεῖλεν Ἀθηναίων
[3, 6]	Ἀρίφρονος στρατηγοῦντα ἐπὶ Δηλίῳ καὶ	ὕστερον	ἐν Θεσσαλίᾳ Λεωσθένην. (Κλεομβρότου δὲ
[3, 3]	Ὀρέστου τὰ ὀστᾶ καὶ Ἀθηναίοις	ὕστερον	ἐοικότα ἐχρήσθη κατάγουσιν ἐς Ἀθήνας
[3, 10]	Αἰτωλῶν πολίσματα ᾑρηκέναι. χρόνῳ δὲ	ὕστερον	ἔπλευσε καὶ ἐς Αἴγυπτον, ἀφεστηκότων
[3, 6]	Κλεομένην, καὶ ὡς Κλεομένης ἀπέθανεν	ὕστερον,	ἐς ἀντιλογίαν ἀφίκοντο ὑπὲρ τῆς
[3, 1]	πρεσβύτατον τῶν Ἀμύκλα παίδων καὶ	ὕστερον	ἐς Κυνόρταν Ἀργάλου τελευτήσαντος ἀφίκετο
[3, 13]	καὶ ἱερὸν πεποίηται· τεσσαρακοστῷ γὰρ	ὕστερον	ἔτει τῆς μάχης τῆς πρὸς
[3, 8]	ἐπέλαβε μέντοι καὶ Ἆγιν μετάνοια	ὕστερον,	καὶ ἔφερον γὰρ τηνικαῦτα οἴκαδε
[3, 1]	οἰκοῦντι αὐτῷ γενέσθαι. (χρόνῳ δὲ	ὕστερον	κατῆλθέ τε ὑπὸ Ἡρακλέους Τυνδάρεως
[3, 25]	ἐπὶ τῇ Χιμαίρᾳ· οἱ δὲ	ὕστερον	Κέρβερον ὄνομα ἐποίησαν καὶ κυνὶ
[3, 4]	Πλάταιάν τε Λακεδαιμονίους ἤγαγε καὶ	ὕστερον	ναυσὶν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον. Παυσανίου
[3, 22]	δὲ Ἴλιον ἑλὼν καὶ ἔτεσιν	ὕστερον	ὀκτὼ μετὰ Τροίας πόρθησιν οἴκαδε
[3, 6]	ἐς Ἀρκαδίαν, ἐκεῖθεν δὲ ἔτεσιν	ὕστερον	οὐ πολλοῖς κατάγουσί τε αὐτὸν
[3, 2]	γενέσθαι τὸν Περσέως. (ἔτεσι δὲ	ὕστερον	οὐ πολλοῖς Λαβώτας ὁ Ἐχεστράτου
[3, 4]	ὁπόσοι Μήδοις καὶ Πέρσαις ἐγένοντο	ὕστερον,	παρασχομένῳ μέγιστον φρόνημα καὶ ἀποδειξαμένῳ
[3, 15]	ἡρῷον Τηλέκλου· τούτου δὲ καὶ	ὕστερον	ποιήσομαι μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ
[3, 20]	Περσέως παίδων, Δωριεῖς δὲ παρεστήσαντο	ὕστερον	πολιορκίᾳ, καὶ πρῶτοί τε ἐγένοντο
[3, 16]	ἐκομίσθη τε ἐς Σοῦσα καὶ	ὕστερον	Σελεύκου δόντος Σύροι Λαοδικεῖς ἐφ'
[3, 10]	(διέβη δὲ καὶ ἐς Ἰταλίαν	ὕστερον	Ταραντίνοις βαρβάρων πόλεμον συνδιοίσων σφίσιν
[3, 10]	οὐδ' οὕτως. ~οὐ πολλῷ δὲ	ὕστερον	τὸν ἀγῶνα ἔθηκαν τῶν Ἰσθμίων
[3, 17]	καὶ τούτων, Λακεδαιμόνιοι πολλοῖς ἔτεσιν	ὕστερον	τόν τε ναὸν ὁμοίως καὶ
[3, 2]	ὑπάρξαν σφίσιν. οὐ πολλῷ δὲ	ὕστερον	τούτων ἀπέθανεν ὑπὸ Μεσσηνίων Τήλεκλος
[3, 4]	δικαίῳ βασιλείας ἐπαύθη, Κλεομένην δὲ	ὕστερον	τούτων ἐπέλαβεν ἡ τελευτὴ μανέντα·
[3, 23]	τῶν ἐμπόρων καταδύουσι, Μιθριδάτην δὲ	ὕστερον	τούτων ἠνάγκασεν ὁ θεὸς αὐτόχειρα
[3, 7]	τοῦ πρὸς Μυκάλῃ, ἐστράτευσε δὲ	ὕστερον	τούτων καὶ ἐπὶ τοὺς Ἀλευάδας
[3, 7]	ἐσβαλών καὶ ἔτεσιν οὐ πολλοῖς	ὕστερον	ὑπὸ ἡγεμόνι Χαρίλλῳ γίνεται καὶ
[3, 7]	βεβηκυῖαν διέσεισεν ἐκ βάθρων, καὶ	ὕστερον	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου σαθρὰν ἤδη
[3, 17]	εἰσι κυνῆν καὶ τὰ ὑποδήματα,	ὑφ'	ὧν οἰσθήσεσθαι διὰ τοῦ ἀέρος
[3, 16]	ὃ τεκεῖν Λήδαν ἔχει λόγος.	(ὑφαίνουσι	δὲ κατὰ ἔτος αἱ γυναῖκες
[3, 16]	Ἀμύκλαις, καὶ τὸ οἴκημα ἔνθα	ὑφαίνουσι	Χιτῶνα ὀνομάζουσιν. οἰκία δὲ αὐτοῦ
[3, 14]	ἀπὸ τῶν δένδρων, αἳ δὴ	ὑψηλαὶ	καὶ συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ
[3, 24]	ὡς τριάκοντα, ἔστιν ἐν χωρίῳ	Ὕψοις	ἐν ὅροις ἤδη Σπαρτιατῶν ἱερὸν
[3, 17]	δὲ (ἡ) ἀκρόπολις μὲν ἐς	ὕψος	περιφανὲς ἐξίσχουσα οὐκ ἔστι, καθὰ
[3, 20]	τῶν αἰγῶν τούτων ἄγραν καὶ	ὑῶν,	πλείστην δὲ καὶ ἐλάφων καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/06/2006