HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  104 formes différentes pour 211 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[3, 25]   Ἄρτεμιν, καὶ πηγή σφισίν ἐστι  Ναία.   Τευθρώνης δὲ ἀπέχει πεντήκοντα καὶ
[3, 25]   χοροιτύπος, ὃν Μαλέας ὄρος ἔθρεψε,  Ναίδος   ἀκοίτας, Σιληνός· δὲ καὶ Πύρριχος
[3, 11]   τῇ ναυμαχίᾳ περὶ Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι.  (ναοὶ   δέ εἰσιν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[3, 14]   τῆς Θέτιδος ἀνεῦρεν ἔχουσαν καὶ  ναὸν   μετ' αὐτῆς ἱδρύσατο τῇ θεῷ·
[3, 17]   πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τόν τε  ναὸν   ὁμοίως καὶ ἄγαλμα ἐποιήσαντο Ἀθηνᾶς
[3, 18]   καὶ τὸν λειπόμενον ὀφθαλμόν, οὕτω  ναὸν   Ὀφθαλμίτιδος Ἀθηνᾶς ἐποίησε. (προελθόντι δὲ
[3, 24]   (ἔστι δὲ ἐν τοῖς ἐρειπίοις  ναὸς   Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀσίας, ποιῆσαι δὲ
[3, 13]   καὶ Ἥρας ἐπὶ τῷ λόφῳ  ναὸς   Ἀργείας· ἱδρύσασθαι δὲ Εὐρυδίκην φασὶ
[3, 15]   οὐ μέγας, ἐπὶ δὲ αὐτῷ  ναὸς   ἀρχαῖος καὶ Ἀφροδίτης ξόανον ὡπλισμένης.
[3, 19]   ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων, καὶ  ναὸς   Ἀχιλλέως καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῇ.
[3, 25]   Ψαμαθοῦς, ἐπὶ δὲ τῇ ἄκρᾳ  ναὸς   εἰκασμένος σπηλαίῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ
[3, 22]   Ἄρτεμιν ὀνομάζουσι Σώτειραν. (καὶ Ἀπόλλωνος  ναὸς   ἐν τῇ Βοιατῶν ἀγορᾷ ἐστι
[3, 20]   ποτὲ ᾠκεῖτο Βρυσίαι· καὶ Διονύσου  ναὸς   ἐνταῦθα ἔτι λείπεται καὶ ἄγαλμα
[3, 24]   (πρὸς θαλάσσῃ δὲ ἐπὶ ἄκρας  ναός   ἐστι Δικτύννης Ἀρτέμιδος, καί οἱ
[3, 24]   τοῦ λιμένος τῷ πέρατι Ἀπόλλωνος  ναός   ἐστι καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον.
[3, 18]   ὡς ἐπὶ τὸ Ἀλπίον καλούμενον  ναός   ἐστιν Ἀθηνᾶς Ὀφθαλμίτιδος· ἀναθεῖναι δὲ
[3, 22]   ὑδάτων. ἐν δὲ τῇ ἀκροπόλει  ναός   ἐστιν Ἀπόλλωνος καὶ ἀγάλματος ἐλέφαντος
[3, 12]   πρὸς δὲ τοῖς Φρουρίοις καλουμένοις  ναός   ἐστιν Ἀρτέμιδος, καὶ προελθοῦσιν ὀλίγον
[3, 17]   κρούσμασιν. ὄπισθεν δὲ τῆς Χαλκιοίκου  ναός   ἐστιν Ἀφροδίτης Ἀρείας· τὰ δὲ
[3, 25]   μέγαρον Δήμητρος καὶ ἐπὶ θαλάσσῃ  ναός   ἐστιν Ἀφροδίτης καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν
[3, 21]   Καστορίδες, καὶ ἐν τῇ ἀκροπόλει  ναὸς   καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται. ~Γυθίου
[3, 26]   δὲ καὶ Κασσάνδρας τῆς Πριάμου  ναὸς   καὶ ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρας ὑπὸ τῶν
[3, 22]   δὲ αὐτόθι ἄξια Μητρὸς θεῶν  ναὸς   καὶ ἄγαλμα λίθου. παλαιότατον δὲ
[3, 21]   ἔστι δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ  ναὸς   καὶ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ. τοὺς
[3, 22]   ἐν δὲ αὐταῖς Γερόνθραις Ἄρεως  ναὸς   καὶ ἄλσος· (ἑορτὴν δὲ ἄγουσι
[3, 26]   καὶ Ἔρωτός ἐστιν ἐν Λεύκτροις  ναὸς   καὶ ἄλσος· ὕδωρ δὲ ὥρᾳ
[3, 19]   Μενελάου δέ ἐστιν ἐν αὐτῇ  ναός,   καὶ Μενέλαον καὶ Ἑλένην ἐνταῦθα
[3, 20]   ἐστιν, ἐν δὲ αὐτῷ Διοσκούρων  ναός·   καὶ οἱ ἔφηβοι τῷ Ἐνυαλίῳ
[3, 17]   στοὰν Κοσμητᾶ τε ἐπίκλησιν Διὸς  ναὸς   καὶ Τυνδάρεω πρὸ αὐτοῦ μνῆμά
[3, 13]   ἀπαντικρὺ τῆς Ὀλυμπίας Ἀφροδίτης ἐστὶ  ναὸς   Κόρης Σωτείρας· ποιῆσαι δὲ τὸν
[3, 19]   διαβᾶσι δὲ Κοτυλέως ἐστὶν Ἀσκληπιοῦ  ναός,   ὃν ἐποίησεν Ἡρακλῆς· καὶ Ἀσκληπιὸν
[3, 23]   καὶ Ἀθηνᾶς ἐν τῇ ἀκροπόλει  ναός,   πρὸ δὲ τοῦ λιμένος Διὸς
[3, 13]   ὀνομαζομένη Κολώνα καὶ Διονύσου Κολωνάτα  ναός,   πρὸς αὐτῷ δὲ τέμενός ἐστιν
[3, 24]   ἐπ' ἄκρας τῆς κορυφῆς Ἀσκληπιοῦ  ναός,   πρὸς δὲ τῷ Κνακαδίῳ Κάρνειος
[3, 22]   σταδίους ἑξήκοντα. ἐν αὐτῇ δὲ  ναός   τε Ῥωμαίων βασιλέων καὶ ἀνωτέρω
[3, 15]   Καλλίστη. (πλησίον δέ ἐστιν Ἱπποσθένους  ναός,   γεγόνασιν αἱ πολλαὶ νῖκαι
[3, 16]   ἀπογόνου Κτησίππου τοῦ Ἡρακλέους. τοῦ  ναοῦ   δὲ ἀπαντικρὺ μνῆμα Θεοπόμπου τοῦ
[3, 15]   ἅτε Ποσειδῶνι τιμὰς νέμοντες. τοῦ  ναοῦ   δὲ ἀπαντικρὺ πέδας ἐστὶν ἔχων
[3, 9]   Ἀσίαν στόλου, κατακαυθέντος σφίσιν ἐξαίφνης  ναοῦ   Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου, ποιησάμενοι πονηρὸν
[3, 16]   δέ ἐστιν ὄπισθε μὲν τοῦ  ναοῦ   τῷ Λυκούργου παιδὶ Εὐκόσμῳ, πρὸς
[3, 16]   τριήρεσιν ἐπ' Ἀρτεμισίῳ καὶ Σαλαμῖνι  ναυμαχήσαντος   πρὸς Μήδους, πλησίον δὲ Ἀστραβάκου
[3, 11]   Ξέρξῃ καὶ ἔργα ἐν τῇ  ναυμαχίᾳ   περὶ Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. (ναοὶ δέ
[3, 9]   τὰ χρήματα διδόντα ἐς τὰς  ναῦς.   Ἀγησίλαος δὲ ἀπεδείχθη γὰρ διαβιβάσαι
[3, 25]   τοὺς λιμένας φασὶ καὶ τὰς  ναῦς   θεάσασθαι παρεῖχε. τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ
[3, 16]   ἐσέθεντο καὶ τοῦτο ἐς τὰς  ναῦς;   (καίτοι διαμεμένηκεν ἔτι καὶ νῦν
[3, 17]   γὰρ δὴ διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον  ναυσὶ   τῶν τε ἄλλων Ἑλλήνων καὶ
[3, 6]   Δημητρίου πεζῷ τε καὶ  ναυσὶν   ἐπὶ Ἀθήνας στρατεύει. τοῖς δὲ
[3, 2]   τοῦ Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου στελλομένῳ  ναυσὶν   ἐς ἀποικίαν. καὶ μὲν
[3, 9]   ἐπεὶ δὲ ἐξ Ἀβύδου περαιωθεὶς  ναυσὶν   ἐς Σηστὸν καὶ διεξελθὼν τὴν
[3, 9]   Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίοις ἤρεσε διαβῆναι  ναυσὶν   ἐς τὴν Ἀσίαν, Ἀρταξέρξην τὸν
[3, 4]   τε Λακεδαιμονίους ἤγαγε καὶ ὕστερον  ναυσὶν   ἐς τὸν Ἑλλήσποντον. Παυσανίου δὲ
[3, 25]   Πύρρος Ἀχιλλέως ἔσχε ταῖς  ναυσίν,   ἡνίκα ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνης γάμον
[3, 23]   ἀνήγετο ἐρημώσας τὴν Δῆλον, λοχήσαντες  ναυσὶν   οἱ διαπεφευγότες τῶν ἐμπόρων καταδύουσι,
[3, 6]   σφᾶς Αἰγυπτίους τε ὄντας καὶ  ναύτας   Μακεδόσιν ἐπιέναι πεζῇ. Λακεδαιμόνιοι μὲν
[3, 17]   Αἰγὸς ποταμοῖς καθεῖλεν Ἀθηναίων τὸ  ναυτικόν.   (ἐν ἀριστερᾷ δὲ τῆς Χαλκιοίκου
[3, 11]   φασι Λυσάνδρῳ τὸ Ἀθηναίων ἑλεῖν  ναυτικὸν   περὶ Αἰγὸς ποταμοὺς πλὴν τριήρων
[3, 8]   ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς τοῦ Ἀθηναίων  ναυτικοῦ   Λύσανδρος Ἀριστοκρίτου καὶ Ἆγις
[3, 26]   Εὐρύπυλον, οὐδὲ ἀρχὴν ἐν τῷ  ναῷ   θέλουσιν ὀνομάζειν αὐτόν, οἷα ἐπιστάμενοι
[3, 21]   ἐστιν, οὐκ ἐπόντος ὀρόφου τῷ  ναῷ,   καὶ πηγὴ τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 22]   πῦρ ἠφάνισεν ὁμοῦ τῷ προτέρῳ  ναῷ.   (Μαριὸς δὲ ἄλλο Ἐλευθερολακώνων πόλισμα,
[3, 3]   Ἀχιλλέως καὶ Νικομηδεῦσιν ἐν Ἀσκληπιοῦ  ναῷ   μάχαιρα Μέμνονος· καὶ τοῦ
[3, 20]   ὑπαίθρῳ. τὸ δὲ ἐν τῷ  ναῷ   μόναις γυναιξὶν ἔστιν ὁρᾶν· γυναῖκες
[3, 26]   αὐτὸ δὲ τὸ ἐν τῷ  ναῷ   σαφῶς μὲν οὐκ ἦν ἰδεῖν
[3, 15]   ἀρχαῖος καὶ Ἀφροδίτης ξόανον ὡπλισμένης.  ναῶν   δὲ ὧν οἶδα μόνῳ τούτῳ
[3, 10]   τῶν βαρβάρων καὶ αὐτοῦ τὸν  νεκρὸν   ἁμαρτεῖν τάφου τὸ μήνιμα ἐγένετο
[3, 4]   ἠθέλησεν Παυσανίας αἰσχῦναι τὸν  νεκρὸν   κατὰ τὴν παραίνεσιν τοῦ Αἰγινήτου
[3, 10]   δέ, ὡς ἐκομίσθη σφίσιν  νεκρός,   θάπτουσιν αὐτὸν βασιλέων τιμήσαντες μάλιστα.
[3, 22]   γε, οἳ τὰ πρὸς Βορρᾶν  νέμονται   τοῦ Σιπύλου, τούτοις ἐπὶ Κοδδίνου
[3, 15]   τὸν Ἱπποσθένην ἅτε Ποσειδῶνι τιμὰς  νέμοντες.   τοῦ ναοῦ δὲ ἀπαντικρὺ πέδας
[3, 13]   Ἥρας· ἐπὶ δὲ θυγατρὶ γαμουμένῃ  νενομίκασι   τὰς μητέρας τῇ θεῷ θύειν.
[3, 5]   μὲν παῖδες Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος  νέοι   παντάπασιν ἔτι ἦσαν, Ἀριστόδημος δὲ
[3, 14]   δὲ Λακεδαιμόνιοι Δρόμον, ἔνθα τοῖς  νέοις   καὶ ἐφ' ἡμῶν ἔτι δρόμου
[3, 20]   Πράκα ἀπόγονον τρίτον Περγάμου τοῦ  Νεοπτολέμου.   (προιοῦσι δὲ Ἵππου καλούμενον μνῆμά
[3, 18]   καὶ ἐπ' Εὐήνῳ τῷ ποταμῷ  Νέσσον   τιμωρούμενος. Ἑρμῆς δὲ παρ' Ἀλέξανδρον
[3, 26]   φονέα ὄντα Μαχάονος. ἀνασώσασθαι δὲ  Νέστορα   λέγεται τοῦ Μαχάονος τὰ ὀστᾶ·
[3, 26]   Γερηνίαν. ἐν ταύτῃ τῇ πόλει  Νέστορα   οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν, οἱ
[3, 9]   διδόασιν ἄρχοντα εἶναι καὶ τῶν  νεῶν   αὐτῷ. δὲ ταῖς μὲν
[3, 23]   ἐπαγομένοις αὐτοῖς ἐξέφυγεν ἐκ τῆς  νεὼς   δράκων, ἐκφυγὼν δὲ οὐ
[3, 22]   ἔστι δὲ καὶ μνῆμα Κινάδου·  νεὼς   τῆς Μενελάου καὶ οὗτος κυβερνήτης
[3, 5]   ~Πλείσταρχος μὲν οὖν Λεωνίδου  νεωστὶ   τὴν βασιλείαν παρειληφὼς ἐτελεύτησε, Πλειστοάναξ
[3, 1]   δέ οἱ παίδων Ὑάκινθον μὲν  νεώτατον   ὄντα καὶ τὸ εἶδος κάλλιστον
[3, 14]   Δήμητρα. ἔστι δὲ καὶ Σαράπιδος  νεώτατον   τοῦτο Σπαρτιάταις ἱερὸν καὶ Διὸς
[3, 20]   πτολίεθρον. τοῦτο ᾤκισε μὲν Ἕλιος  νεώτατος   τῶν Περσέως παίδων, Δωριεῖς δὲ
[3, 3]   τοῦ Ἀργείων οὐδέν σφισιν ἀπήντησε  νεώτερον·   ἐπὶ δὲ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτους
[3, 10]   Ἀντιπάτρῳ μαχεσάμενον, Εὐδαμίδας δὲ  νεώτερος   Λακεδαιμονίοις ἐβασίλευσεν ἄγουσιν εἰρήνην. τὰ
[3, 6]   ἐς μνήμην, Κλεομένης δὲ  νεώτερος   μετὰ τὸν ἀδελφὸν τελευτήσαντα ἔσχε
[3, 1]   Λέλεγος δὲ γίνεται Μύλης καὶ  νεώτερος   Πολυκάων. Πολυκάων μὲν δὴ ὅποι
[3, 9]   στράτευμα ἤθροιστο καὶ ἅμα αἱ  νῆες   εὐτρεπεῖς ἦσαν, ἀφίκετο ἐς Αὐλίδα
[3, 21]   Γέροντα, οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ φάμενοι,  Νηρέα   ὄντα εὕρισκον· καί σφισι τοῦ
[3, 26]   τοῦ αἰγιαλοῦ τέμενος ἱερὸν τῶν  Νηρέως   θυγατέρων ἐστίν· ἐς γὰρ τοῦτο
[3, 26]   κομίσαντα εἶναι. (ἐν ταύτῃ τῇ  νησῖδι   ἀγάλματα Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθος ποδιαῖα
[3, 26]   μέγεθος ποδιαῖα ἐν ὑπαίθρῳ τῆς  νησῖδός   ἐστιν· ταῦτα θάλασσα ἀποκινεῖν
[3, 22]   δοκῶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τῶν  νησίδων,   αἳ ταύτῃ πρόκεινται τῆς ἠπείρου
[3, 26]   Πέφνος ἐπὶ θαλάσσῃ. πρόκειται δὲ  νησὶς   πέτρας τῶν μεγάλων οὐ μείζων,
[3, 2]   τὴν ὑπὲρ τῆς ἠπείρου ταύτης  νῆσον   εἷλεν ἔτι πρότερον. (ἐπὶ δὲ
[3, 15]   ἡνίκα ἀποικίαν ἔστελλεν ἐπὶ τὴν  νῆσον   νῦν ἀπὸ Θήρα τούτου
[3, 14]   περιέχει κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ  νῆσον   θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ γεφυρῶν
[3, 22]   οἱ πρῶτον. κατὰ δὲ τὴν  νῆσον   ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης ἐν τῇ
[3, 19]   Πυθία Λεώνυμον ἀπέστελλεν ἐς  νῆσον   τὴν Λευκήν, ἐνταῦθα εἰποῦσα αὐτῷ
[3, 1]   Θήρας ἔστελλεν ἐς τὴν  νῆσον   τὴν τότε ὀνομαζομένην Καλλίστην, τοὺς
[3, 23]   τῆς ἠπείρου ταύτῃ διέστηκεν  νῆσος   ἐς ταύτην τὴν ἄκραν τὸν
[3, 22]   γλῶσσαν τὴν Δωρίδα. δὲ  νῆσος   Κρανάη πρόκειται Γυθίου, καὶ
[3, 19]   τοῦδε. ἔστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ  νῆσος   κατὰ τοῦ Ἴστρου τὰς ἐκβολὰς
[3, 19]   τῆς ἐς Ῥόδον καὶ τῆς  νήσου   τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην ἐπὶ ὀρφανῷ
[3, 5]   Θερμοπύλαις καὶ ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ  νήσῳ   δεῖμα ἐποιήσατο μή σφισι καὶ
[3, 1]   τοῦ δήμου Κάδμος ἐν τῇ  νήσῳ   κατέλιπεν ἡγεμόνα εἶναι τῶν ἐποίκων.
[3, 19]   Ἀχιλλέως ἱερά· ὄνομα μὲν τῇ  νήσῳ   Λευκή, περίπλους δὲ αὐτῇ σταδίων
[3, 1]   καὶ Θήρας μὲν τῇ τε  νήσῳ   μετέβαλεν ἀφ' ἑαυτοῦ τὸ ὄνομα
[3, 13]   τῷ πατρὶ πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ  νῖκαι,   (καὶ) συναμφοτέροις μὲν μία τε
[3, 15]   ναός, γεγόνασιν αἱ πολλαὶ  νῖκαι   πάλης· σέβουσι δὲ ἐκ μαντεύματος
[3, 14]   Ὀλυμπίασιν· ἐνταῦθα δὲ ἑπτὰ ἐγένοντό  νῖκαι,   τέσσαρες μὲν σταδίου, διαύλου δὲ
[3, 8]   ταῖς ἐκ Λακεδαίμονος γεγόνασιν Ὀλυμπικαὶ  νῖκαι,   ὧν (ἡ) ἐπιφανεστέρα ἐς τὰς
[3, 7]   δὲ τὸν Νικάνδρου βασιλεύσαντα μετὰ  Νίκανδρον   μέλλει καὶ αὖθις λόγος
[3, 7]   ἐπελθόντες. (μετὰ δὲ Χάριλλον τελευτήσαντα  Νίκανδρος   Χαρίλλου διαδέχεται τὴν ἀρχήν·
[3, 7]   καὶ ἐς τὴν Ἀργολίδα  Νίκανδρος   στρατιᾷ καὶ τὰ πολλὰ ἐκάκωσε
[3, 3]   πρὸς Μεσσηνίους πολέμῳ Θεόπομπον τὸν  Νικάνδρου,   βασιλέα ὄντα τῆς ἑτέρας οἰκίας.
[3, 7]   τῇ σφετέρᾳ. (Θεόπομπον δὲ τὸν  Νικάνδρου   βασιλεύσαντα μετὰ Νίκανδρον μέλλει καὶ
[3, 7]   ἱερῷ τῆς Λιμνάδος συμβάντα ἐπὶ  Νικάνδρου   γίνεται βασιλεύοντος. ἐσέβαλε δὲ καὶ
[3, 16]   δὲ ἀπαντικρὺ μνῆμα Θεοπόμπου τοῦ  Νικάνδρου,   τὸ δὲ Εὐρυβιάδου Λακεδαιμονίων τριήρεσιν
[3, 14]   ἃς Χίονις ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος δρόμου  νίκας   ἀνείλετο ἄλλας τε καὶ Ὀλυμπίασιν·
[3, 8]   ὧν (ἡ) ἐπιφανεστέρα ἐς τὰς  νίκας   ἐστὶν αὐτῆς. (δοκοῦσι δὲ οἱ
[3, 17]   ὄρνιθας καὶ ἴσας ἐπ' αὐτοῖς  Νίκας,   Λυσάνδρου μὲν ἀνάθημα, τῶν δὲ
[3, 22]   Νικοκλέα, Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου  νίκας   πέντε· πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα
[3, 13]   δέκα, τῷ δὲ Ἱπποσθένει μιᾷ  νίκῃ   τὸν υἱὸν παρελθεῖν ὑπῆρξεν. ~ἐκ
[3, 15]   ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη  νίκην   ἀνείλετο ἅρματι. ἔστι δὲ τῆς
[3, 8]   πρώτη τε ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ  νίκην   ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας δὲ
[3, 15]   ταῖς πέδαις, Ἀθηναίων δὲ τὴν  Νίκην   αὐτόθι ἀεὶ μενεῖν οὐκ ὄντων
[3, 17]   Λακεδαιμόνιοι δὲ Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν εἶναι·  νίκην   δὲ ἵππων συνωρίδι ἀνείλετο Ὀλυμπικήν.
[3, 21]   μοι κάμνων αὐτίκα μετὰ τὴν  νίκην   ἐκομίζετο, καὶ συμβάσης ἐνταῦθά οἱ
[3, 21]   λεωφόρον. τὸν δὲ ὁμώνυμον τούτῳ,  νίκην   καὶ αὐτὸν Ὀλυμπίασι, πλὴν οὐ
[3, 15]   Ἀθηναίων ἐς τὴν Ἄπτερον καλουμένην  Νίκην,   τῶν μὲν οὔποτε τὸν Ἐνυάλιον
[3, 11]   ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἁμαρτὼν τῆς  νίκης   συνίησι τοῦ χρησμοῦ, διδόναι οἱ
[3, 18]   ἄλλους εἰσὶ καὶ ἀπὸ τῆς  νίκης   τῆς ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ἀνετέθησαν.
[3, 18]   καὶ παρὰ πολὺ γενομένης τῆς  νίκης,   ὥστε ἁλῶναι καὶ αὐτὴν Ἄφιδναν.
[3, 10]   βασιλέα Κλεομένην τὸν Λεωνίδου μάχῃ  νικήσαντες.   (ἐν δὲ Θόρνακι ἐς γὰρ
[3, 18]   ἐπὶ στήλης ὄνομα Αἴνητος· τούτῳ  νικήσαντι   Ὀλυμπίασι καὶ ἔτι στεφανουμένῳ γενέσθαι
[3, 12]   τοὺς Πηνελόπης μνηστῆρας τῷ δρόμῳ  νικήσας.   ἱδρύσατο δὲ τῆς Κελευθείας ἱερὰ
[3, 9]   ἐν Κορωνείᾳ καὶ τὸ ἄλλο  νικήσας   συμμαχικόν. ὡς δὲ ἐτράποντο οἱ
[3, 16]   τοῖσδε εἰρημένοις, ἢν μὲν Ἡρακλῆς  νικήσῃ,   γῆν τὴν Ἔρυκος Ἡρακλέους εἶναι,
[3, 19]   ἄγαλμα ἔχον ἐστὶν ἤδη γένεια,  Νικίας   δὲ Νικομήδους περισσῶς δή
[3, 22]   καὶ ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο  Νικοκλέα,   Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας
[3, 22]   πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα τῷ  Νικοκλεῖ   τοῦ τε γυμνασίου μεταξὺ καὶ
[3, 3]   ἱερῷ τὸ δόρυ Ἀχιλλέως καὶ  Νικομηδεῦσιν   ἐν Ἀσκληπιοῦ ναῷ μάχαιρα
[3, 19]   ἤδη γένεια, Νικίας δὲ  Νικομήδους   περισσῶς δή τι ἔγραψεν αὐτὸν
[3, 18]   Μεγαπένθην δὲ τὸν Μενελάου καὶ  Νικόστρατον   ἵππος εἷς φέρων ἐστίν. ἀναιρεῖ
[3, 19]   δὲ ἔτι πλανωμένου, τηνικαῦτα ὑπὸ  Νικοστράτου   καὶ Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον
[3, 14]   δ' ἂν κάπρος τύχῃ  νικῶν,   (ἐστιν) ἐν τῷ Πλατανιστᾷ κρατῆσαι
[3, 7]   Θεσσαλίαν πᾶσαν ἐξὸν ἅτε ἀεὶ  νικῶντι   ἐν ταῖς μάχαις, δῶρα ἔλαβε
[3, 2]   Ἀργείους τοῖς εἵλωσιν ἀμύναντας μάχῃ  νικῶσιν.   ~τελευτήσαντος δὲ Ἀλκαμένους Πολύδωρος τὴν
[3, 4]   πλησίον ἄλσος ἱερὸν Ἄργου τοῦ  Νιόβης   καταφεύγουσιν ὡς ἐτράποντο ὅσον τε
[3, 14]   Ἑρμιόνῃ κατέστη καὶ τούτοις Χθονίαν  νομίζειν   Δήμητρα. ἔστι δὲ καὶ Σαράπιδος
[3, 8]   ἐφόρων εἰπεῖν ὡς οὐχ αὑτοῦ  νομίζοι   Λεωτυχίδην. ἐπέλαβε μέντοι καὶ Ἆγιν
[3, 19]   ἐνταῦθα εἰκὼν καὶ (ἄγαλμα) Ἀγαμέμνονος  νομιζόμενον   μνῆμα. θεῶν δὲ σέβουσιν οἱ
[3, 16]   Χίλωνός ἐστιν ἡρῷον τοῦ σοφοῦ  νομιζομένου   καὶ Ἀθηνοδώρου τῶν ὁμοῦ Δωριεῖ
[3, 14]   σκύλακας οὐδένας ἄλλους οἶδα Ἑλλήνων  νομίζοντας   θύειν ὅτι μὴ Κολοφωνίους· θύουσι
[3, 20]   αὐτὸ καὶ Πέρσας οἶδα θύειν  νομίζοντας.   Ταλετοῦ δὲ οὐ πόρρω καλούμενός
[3, 26]   Ἀρσινόης παῖδα εἶναι τῆς Λευκίππου  νομίζοντες.   λίθου δέ ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε
[3, 3]   τὰ ἐς πόλεμον ἀμείνονα εἶναι  νομίζοντες   τὸν μὲν ἀπώσαντο ἄκοντες, Κλεομένει
[3, 16]   ἐστάλησαν δὲ τὴν Ἐρυκίνην χώραν  νομίζοντες   τῶν ἀπογόνων τῶν Ἡρακλέους εἶναι
[3, 23]   συμφορὰν ἔσεσθαι τούτῳ τῷ ἀνδρὶ  νομίζουσι.   (κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν τὴν
[3, 25]   δοῦναι δέ σφισι τὸν Σιληνὸν  νομίζουσι·   σπανίζοιέν τ' ἂν ὕδατος, εἰ
[3, 24]   εἰ Διοσκούρους σφᾶς Κορύβαντας  νομίζουσι·   τρεῖς δ' οὖν εἰσί, τέταρτον
[3, 12]   Ὀικλέους· τοῦτο δὲ Τυνδάρεω παῖδας  νομίζουσιν   ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ ποιῆσαι·
[3, 18]   ποταμός ἐστι Τίασα· θυγατέρα δὲ  νομίζουσιν   εἶναι τοῦ Εὐρώτα τὴν Τίασαν,
[3, 26]   ταὐτὰ καθὰ δὴ καὶ Λακεδαιμονίων  νομίζουσιν   οἱ Σπάρτην ἔχοντες. ἐπὶ δὲ
[3, 20]   Ἀχιλλέως· ἀνοίγειν δὲ αὐτὸ οὐ  νομίζουσιν·   ὁπόσοι δ' ἂν τῶν ἐφήβων
[3, 26]   αὑτοῖς καὶ οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν  νομίζουσιν.   (Πέφνου δὲ στάδια εἴκοσιν ἀπέχει
[3, 2]   οἱ δὲ ὡς Κρητικὰ ὄντα  νόμιμα   ἐπαγάγοιτο. τούτους δὲ οἱ Κρῆτες
[3, 17]   δέ φασιν αὐτὸ καὶ Εἰλείθυιαν  νομίσαι   θεὸν γενομένου σφίσιν ἐκ Δελφῶν
[3, 3]   ἀγαθοῦ τὰ πρότερα ἀνδρὸς εἶναι  νομισθέντος   εἴτε καὶ κρύφα οἱ προσήκοντες
[3, 13]   Τυνδάρεω παῖδας καὶ οὐ πρότερον  νομισθῆναί   φασι. δείκνυται δὲ πρὸς τῇ
[3, 12]   τοὺς Ἰνδοὺς ἀγώγιμα ἄλλα ἀνταλλάσσεσθαι,  νόμισμα   δὲ οὐκ ἐπίστασθαι, καὶ ταῦτα
[3, 12]   ἦν πω τότε οὐδὲ χρυσοῦ  νόμισμα,   κατὰ τρόπον δὲ ἔτι τὸν
[3, 2]   δοκεῖν περὶ τοῦ Μίνω τῆς  νομοθεσίας   ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσι· τῇσι
[3, 14]   Ἡρακλέους, τῇ δὲ εἰκὼν Λυκούργου·  νόμους   δὲ ἔς τε τὴν ἄλλην
[3, 2]   δὲ καὶ Λυκοῦργος Λακεδαιμονίοις τοὺς  νόμους   ἐπὶ τῆς Ἀγησιλάου βασιλείας· θεῖναι
[3, 16]   καὶ Λυκούργῳ τῷ θεμένῳ τοὺς  νόμους   οἷα δὴ θεῷ πεποιήκασι καὶ
[3, 18]   ὑπὸ Ἀλκάνδρου, διότι οὓς ἔθηκε  νόμους   οὐκ ἀρεστοὺς συνέβαινεν εἶναι τῷ
[3, 2]   τούτους δὲ οἱ Κρῆτες τοὺς  νόμους   τεθῆναί σφισιν ὑπὸ Μίνω λέγουσι,
[3, 2]   ὑπὸ Λυκούργου τοῦ θεμένου τοὺς  νόμους   φησὶν ἐπιτροπευθῆναι παῖδα ὄντα· Λεωβώτην
[3, 11]   βουλευτήριον καὶ τῶν ἐφόρων καὶ  νομοφυλάκων   καὶ καλουμένων Βιδιαίων ἀρχεῖά ἐστιν
[3, 2]   λέγουσι, βουλεύσασθαι δὲ ὑπὲρ τῶν  νόμων   οὐκ ἄνευ θεοῦ τὸν Μίνω.
[3, 3]   Κλεομένει δὲ διδόασιν ἐκ τῶν  νόμων   πρεσβεῖα τὴν ἀρχήν. ~Δωριεὺς μὲν
[3, 16]   δὲ ἐπὶ τῷ βωμῷ πολλῶν  νόσος   ἔφθειρε τοὺς λοιπούς. (καί σφισιν
[3, 5]   αὐτὴν ἐλπίζοντα αἱρήσειν τὴν Ὄλυνθον  νόσος   τε ἐξαίφνης καὶ θάνατος ἐπέλαβεν
[3, 9]   τοῦ Πελοποννησίων πολέμου καὶ ἐκ  νόσου   τῆς λοιμώδους ἐπανήκειν τὴν πόλιν
[3, 8]   τηνικαῦτα οἴκαδε ἐξ Ἀρκαδίας αὐτὸν  νοσοῦντα   ὡς ἐγίνετο ἐν Ἡραίᾳ, καὶ
[3, 7]   καὶ οὐ πεφευγότος πω τελευτᾷ  νόσῳ,   Ἀρχίδαμος δὲ Ζευξιδάμου μετὰ
[3, 6]   ὀκτὼ μάλιστα ἔτη γεγονὼς τελευτᾷ  νόσῳ.   (καὶ ἐλείπετο γὰρ τῆς Εὐρυσθένους
[3, 26]   ἱερόν ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποις  νόσων   ἰάματα παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν
[3, 4]   γὰρ τὰ πολλὰ ἐκ τοῦ  νοῦ   κελεύει καὶ τότε ἐνεῖναι πῦρ
[3, 14]   Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ σκύλακα.  νυκτεριναὶ   δὲ τε Κολοφωνίων θυσία
[3, 14]   προεδήλωσε κλῆρός σφισιν ἐν τῇ  νυκτί·   μάχονται δὲ καὶ ἐν χερσὶ
[3, 17]   παρθένου Βυζαντίας ἐπεθύμησε· καὶ αὐτίκα  νυκτὸς   ἀρχομένης τὴν Κλεονίκην τοῦτο γὰρ
[3, 18]   Ἄφυτιν τὴν ἐν τῇ Παλλήνῃ  νύκτωρ   ἐπιφανέντα Ἄμμωνα προαγορεύειν ὡς ἄμεινον
[3, 17]   καὶ ἐπὶ Μέδουσαν ὡρμημένῳ διδοῦσαι  νύμφαι   δῶρά εἰσι κυνῆν καὶ τὰ
[3, 23]   τῆς Μαλέας λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον  Νύμφαιον   καὶ Ποσειδῶνος ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ
[3, 10]   τὸ γὰρ χωρίον Ἀρτέμιδος καὶ  Νυμφῶν   ἐστιν αἱ Κάρυαι καὶ ἄγαλμα
[3, 15]   ἔστελλεν ἐπὶ τὴν νῆσον  νῦν   ἀπὸ Θήρα τούτου τὸ ὄνομα
[3, 6]   μεταγνόντων ἂν Σπαρτιατῶν ὤνατο οὐδέν·  νῦν   δὲ ἐπιβαλόντων οἱ φυγὴν τῶν
[3, 21]   ἐν Θέτιδος λόγοις· ὑμεῖς μὲν  νῦν   δῦτε θαλάσσης εὐρέα κόλπον, ὀψόμεναί
[3, 23]   γὰρ τοῦ Ἀπόλλωνος ξόανον,  νῦν   ἐστιν ἐνταῦθα, ἐν Δήλῳ ποτὲ
[3, 12]   καλουμένη Σκιάς, ἔνθα καὶ  νῦν   ἔτι ἐκκλησιάζουσι. ταύτην τὴν Σκιάδα
[3, 1]   τὸ ὄνομα καί οἱ καὶ  νῦν   ἔτι οἱ Θηραῖοι κατὰ ἔτος
[3, 24]   ἔκειτο ἐπὶ τῇ κορυφῇ· καὶ  νῦν   ἔτι τῆς πόλεώς ἐστι τῆς
[3, 11]   δὲ αὐτὴν ἐς μέγεθος τὸ  νῦν   καὶ ἐς κόσμον τὸν παρόντα
[3, 24]   δὲ τεσσαράκοντα ἀπέχουσα. ᾤκισται δὲ  νῦν   μὲν Ἰλίου καλουμένου καὶ Ἀσίας
[3, 25]   δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ πηγή,  νῦν   μὲν οὐδὲν ὥστε καὶ θαῦμα
[3, 16]   ναῦς; (καίτοι διαμεμένηκεν ἔτι καὶ  νῦν   τηλικοῦτο ὄνομα τῇ Ταυρικῇ θεῷ,
[3, 5]   ἄρξασι δὲ αὐτὸς ἤδη κατὰ  νώτου   σφίσιν ἔμελλεν ἐπικείσεσθαι. (ἔδεισεν οὖν
[3, 6]   ἀρξάντων οὕτω καὶ αὐτὸς κατὰ  νώτου   τοῖς Μακεδόσιν ἔφασκεν ἐπικείσεσθαι· πρότερον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/06/2006