Livre, Chap. |
[3, 25] |
Ἄρτεμιν,
καὶ
πηγή
σφισίν
ἐστι
|
Ναία. |
Τευθρώνης
δὲ
ἀπέχει
πεντήκοντα
καὶ |
[3, 25] |
χοροιτύπος,
ὃν
Μαλέας
ὄρος
ἔθρεψε,
|
Ναίδος |
ἀκοίτας,
Σιληνός·
δὲ
καὶ
Πύρριχος |
[3, 11] |
τῇ
ναυμαχίᾳ
περὶ
Σαλαμῖνα
ἀποδείξασθαι.
|
(ναοὶ |
δέ
εἰσιν
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς |
[3, 14] |
τῆς
Θέτιδος
ἀνεῦρεν
ἔχουσαν
καὶ
|
ναὸν |
μετ'
αὐτῆς
ἱδρύσατο
τῇ
θεῷ· |
[3, 17] |
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
τόν
τε
|
ναὸν |
ὁμοίως
καὶ
ἄγαλμα
ἐποιήσαντο
Ἀθηνᾶς |
[3, 18] |
καὶ
τὸν
λειπόμενον
ὀφθαλμόν,
οὕτω
|
ναὸν |
Ὀφθαλμίτιδος
Ἀθηνᾶς
ἐποίησε.
(προελθόντι
δὲ |
[3, 24] |
(ἔστι
δὲ
ἐν
τοῖς
ἐρειπίοις
|
ναὸς |
Ἀθηνᾶς
ἐπίκλησιν
Ἀσίας,
ποιῆσαι
δὲ |
[3, 13] |
καὶ
Ἥρας
ἐπὶ
τῷ
λόφῳ
|
ναὸς |
Ἀργείας·
ἱδρύσασθαι
δὲ
Εὐρυδίκην
φασὶ |
[3, 15] |
οὐ
μέγας,
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ
|
ναὸς |
ἀρχαῖος
καὶ
Ἀφροδίτης
ξόανον
ὡπλισμένης. |
[3, 19] |
ζῴων
ἀγρίων
καὶ
ἡμέρων,
καὶ
|
ναὸς |
Ἀχιλλέως
καὶ
ἄγαλμα
ἐν
αὐτῇ. |
[3, 25] |
Ψαμαθοῦς,
ἐπὶ
δὲ
τῇ
ἄκρᾳ
|
ναὸς |
εἰκασμένος
σπηλαίῳ
καὶ
πρὸ
αὐτοῦ |
[3, 22] |
Ἄρτεμιν
ὀνομάζουσι
Σώτειραν.
(καὶ
Ἀπόλλωνος
|
ναὸς |
ἐν
τῇ
Βοιατῶν
ἀγορᾷ
ἐστι |
[3, 20] |
ποτὲ
ᾠκεῖτο
Βρυσίαι·
καὶ
Διονύσου
|
ναὸς |
ἐνταῦθα
ἔτι
λείπεται
καὶ
ἄγαλμα |
[3, 24] |
(πρὸς
θαλάσσῃ
δὲ
ἐπὶ
ἄκρας
|
ναός |
ἐστι
Δικτύννης
Ἀρτέμιδος,
καί
οἱ |
[3, 24] |
τοῦ
λιμένος
τῷ
πέρατι
Ἀπόλλωνος
|
ναός |
ἐστι
καὶ
ἄγαλμα
κιθάραν
ἔχον. |
[3, 18] |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
Ἀλπίον
καλούμενον
|
ναός |
ἐστιν
Ἀθηνᾶς
Ὀφθαλμίτιδος·
ἀναθεῖναι
δὲ |
[3, 22] |
ὑδάτων.
ἐν
δὲ
τῇ
ἀκροπόλει
|
ναός |
ἐστιν
Ἀπόλλωνος
καὶ
ἀγάλματος
ἐλέφαντος |
[3, 12] |
πρὸς
δὲ
τοῖς
Φρουρίοις
καλουμένοις
|
ναός |
ἐστιν
Ἀρτέμιδος,
καὶ
προελθοῦσιν
ὀλίγον |
[3, 17] |
κρούσμασιν.
ὄπισθεν
δὲ
τῆς
Χαλκιοίκου
|
ναός |
ἐστιν
Ἀφροδίτης
Ἀρείας·
τὰ
δὲ |
[3, 25] |
μέγαρον
Δήμητρος
καὶ
ἐπὶ
θαλάσσῃ
|
ναός |
ἐστιν
Ἀφροδίτης
καὶ
ἄγαλμα
ὀρθὸν |
[3, 21] |
Καστορίδες,
καὶ
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα
Ἀθηνᾶς
πεποίηται.
~Γυθίου |
[3, 26] |
δὲ
καὶ
Κασσάνδρας
τῆς
Πριάμου
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα,
Ἀλεξάνδρας
ὑπὸ
τῶν |
[3, 22] |
δὲ
αὐτόθι
ἄξια
Μητρὸς
θεῶν
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα
λίθου.
παλαιότατον
δὲ |
[3, 21] |
ἔστι
δὲ
ἐπὶ
τῇ
λίμνῃ
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα
τοῦ
θεοῦ.
τοὺς |
[3, 22] |
ἐν
δὲ
αὐταῖς
Γερόνθραις
Ἄρεως
|
ναὸς |
καὶ
ἄλσος·
(ἑορτὴν
δὲ
ἄγουσι |
[3, 26] |
καὶ
Ἔρωτός
ἐστιν
ἐν
Λεύκτροις
|
ναὸς |
καὶ
ἄλσος·
ὕδωρ
δὲ
ὥρᾳ |
[3, 19] |
Μενελάου
δέ
ἐστιν
ἐν
αὐτῇ
|
ναός, |
καὶ
Μενέλαον
καὶ
Ἑλένην
ἐνταῦθα |
[3, 20] |
ἐστιν,
ἐν
δὲ
αὐτῷ
Διοσκούρων
|
ναός· |
καὶ
οἱ
ἔφηβοι
τῷ
Ἐνυαλίῳ |
[3, 17] |
στοὰν
Κοσμητᾶ
τε
ἐπίκλησιν
Διὸς
|
ναὸς |
καὶ
Τυνδάρεω
πρὸ
αὐτοῦ
μνῆμά |
[3, 13] |
ἀπαντικρὺ
τῆς
Ὀλυμπίας
Ἀφροδίτης
ἐστὶ
|
ναὸς |
Κόρης
Σωτείρας·
ποιῆσαι
δὲ
τὸν |
[3, 19] |
διαβᾶσι
δὲ
Κοτυλέως
ἐστὶν
Ἀσκληπιοῦ
|
ναός, |
ὃν
ἐποίησεν
Ἡρακλῆς·
καὶ
Ἀσκληπιὸν |
[3, 23] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
|
ναός, |
πρὸ
δὲ
τοῦ
λιμένος
Διὸς |
[3, 13] |
ὀνομαζομένη
Κολώνα
καὶ
Διονύσου
Κολωνάτα
|
ναός, |
πρὸς
αὐτῷ
δὲ
τέμενός
ἐστιν |
[3, 24] |
ἐπ'
ἄκρας
τῆς
κορυφῆς
Ἀσκληπιοῦ
|
ναός, |
πρὸς
δὲ
τῷ
Κνακαδίῳ
Κάρνειος |
[3, 22] |
σταδίους
ἑξήκοντα.
ἐν
αὐτῇ
δὲ
|
ναός |
τε
Ῥωμαίων
βασιλέων
καὶ
ἀνωτέρω |
[3, 15] |
Καλλίστη.
(πλησίον
δέ
ἐστιν
Ἱπποσθένους
|
ναός, |
ᾧ
γεγόνασιν
αἱ
πολλαὶ
νῖκαι |
[3, 16] |
ἀπογόνου
Κτησίππου
τοῦ
Ἡρακλέους.
τοῦ
|
ναοῦ |
δὲ
ἀπαντικρὺ
μνῆμα
Θεοπόμπου
τοῦ |
[3, 15] |
ἅτε
Ποσειδῶνι
τιμὰς
νέμοντες.
τοῦ
|
ναοῦ |
δὲ
ἀπαντικρὺ
πέδας
ἐστὶν
ἔχων |
[3, 9] |
Ἀσίαν
στόλου,
κατακαυθέντος
σφίσιν
ἐξαίφνης
|
ναοῦ |
Διὸς
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίου,
ποιησάμενοι
πονηρὸν |
[3, 16] |
δέ
ἐστιν
ὄπισθε
μὲν
τοῦ
|
ναοῦ |
τῷ
Λυκούργου
παιδὶ
Εὐκόσμῳ,
πρὸς |
[3, 16] |
τριήρεσιν
ἐπ'
Ἀρτεμισίῳ
καὶ
Σαλαμῖνι
|
ναυμαχήσαντος |
πρὸς
Μήδους,
πλησίον
δὲ
Ἀστραβάκου |
[3, 11] |
Ξέρξῃ
καὶ
ἔργα
ἐν
τῇ
|
ναυμαχίᾳ |
περὶ
Σαλαμῖνα
ἀποδείξασθαι.
(ναοὶ
δέ |
[3, 9] |
τὰ
χρήματα
διδόντα
ἐς
τὰς
|
ναῦς. |
Ἀγησίλαος
δὲ
ἀπεδείχθη
γὰρ
διαβιβάσαι |
[3, 25] |
τοὺς
λιμένας
φασὶ
καὶ
τὰς
|
ναῦς |
θεάσασθαι
παρεῖχε.
τοῦτο
ἔπαυσε
γυνὴ |
[3, 16] |
ἐσέθεντο
καὶ
τοῦτο
ἐς
τὰς
|
ναῦς; |
(καίτοι
διαμεμένηκεν
ἔτι
καὶ
νῦν |
[3, 17] |
γὰρ
δὴ
διέτριβε
περὶ
Ἑλλήσποντον
|
ναυσὶ |
τῶν
τε
ἄλλων
Ἑλλήνων
καὶ |
[3, 6] |
ὁ
Δημητρίου
πεζῷ
τε
καὶ
|
ναυσὶν |
ἐπὶ
Ἀθήνας
στρατεύει.
τοῖς
δὲ |
[3, 2] |
τοῦ
Πενθίλου
τοῦ
Ὀρέστου
στελλομένῳ
|
ναυσὶν |
ἐς
ἀποικίαν.
καὶ
ὁ
μὲν |
[3, 9] |
ἐπεὶ
δὲ
ἐξ
Ἀβύδου
περαιωθεὶς
|
ναυσὶν |
ἐς
Σηστὸν
καὶ
διεξελθὼν
τὴν |
[3, 9] |
Ἀρχιδάμου
καὶ
Λακεδαιμονίοις
ἤρεσε
διαβῆναι
|
ναυσὶν |
ἐς
τὴν
Ἀσίαν,
Ἀρταξέρξην
τὸν |
[3, 4] |
τε
Λακεδαιμονίους
ἤγαγε
καὶ
ὕστερον
|
ναυσὶν |
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον.
Παυσανίου
δὲ |
[3, 25] |
Πύρρος
ὁ
Ἀχιλλέως
ἔσχε
ταῖς
|
ναυσίν, |
ἡνίκα
ἐπὶ
τὸν
Ἑρμιόνης
γάμον |
[3, 23] |
ἀνήγετο
ἐρημώσας
τὴν
Δῆλον,
λοχήσαντες
|
ναυσὶν |
οἱ
διαπεφευγότες
τῶν
ἐμπόρων
καταδύουσι, |
[3, 6] |
σφᾶς
Αἰγυπτίους
τε
ὄντας
καὶ
|
ναύτας |
Μακεδόσιν
ἐπιέναι
πεζῇ.
Λακεδαιμόνιοι
μὲν |
[3, 17] |
Αἰγὸς
ποταμοῖς
καθεῖλεν
Ἀθηναίων
τὸ
|
ναυτικόν. |
(ἐν
ἀριστερᾷ
δὲ
τῆς
Χαλκιοίκου |
[3, 11] |
φασι
Λυσάνδρῳ
τὸ
Ἀθηναίων
ἑλεῖν
|
ναυτικὸν |
περὶ
Αἰγὸς
ποταμοὺς
πλὴν
τριήρων |
[3, 8] |
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
τοῦ
Ἀθηναίων
|
ναυτικοῦ |
Λύσανδρος
ὁ
Ἀριστοκρίτου
καὶ
Ἆγις |
[3, 26] |
Εὐρύπυλον,
οὐδὲ
ἀρχὴν
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
θέλουσιν
ὀνομάζειν
αὐτόν,
οἷα
ἐπιστάμενοι |
[3, 21] |
ἐστιν,
οὐκ
ἐπόντος
ὀρόφου
τῷ
|
ναῷ, |
καὶ
πηγὴ
τοῦ
θεοῦ
καὶ |
[3, 22] |
πῦρ
ἠφάνισεν
ὁμοῦ
τῷ
προτέρῳ
|
ναῷ. |
(Μαριὸς
δὲ
ἄλλο
Ἐλευθερολακώνων
πόλισμα, |
[3, 3] |
Ἀχιλλέως
καὶ
Νικομηδεῦσιν
ἐν
Ἀσκληπιοῦ
|
ναῷ |
μάχαιρα
ὁ
Μέμνονος·
καὶ
τοῦ |
[3, 20] |
ὑπαίθρῳ.
τὸ
δὲ
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
μόναις
γυναιξὶν
ἔστιν
ὁρᾶν·
γυναῖκες |
[3, 26] |
αὐτὸ
δὲ
τὸ
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
σαφῶς
μὲν
οὐκ
ἦν
ἰδεῖν |
[3, 15] |
ἀρχαῖος
καὶ
Ἀφροδίτης
ξόανον
ὡπλισμένης.
|
ναῶν |
δὲ
ὧν
οἶδα
μόνῳ
τούτῳ |
[3, 10] |
τῶν
βαρβάρων
καὶ
αὐτοῦ
τὸν
|
νεκρὸν |
ἁμαρτεῖν
τάφου
τὸ
μήνιμα
ἐγένετο |
[3, 4] |
ἠθέλησεν
ὁ
Παυσανίας
αἰσχῦναι
τὸν
|
νεκρὸν |
κατὰ
τὴν
παραίνεσιν
τοῦ
Αἰγινήτου |
[3, 10] |
δέ,
ὡς
ἐκομίσθη
σφίσιν
ὁ
|
νεκρός, |
θάπτουσιν
αὐτὸν
βασιλέων
τιμήσαντες
μάλιστα. |
[3, 22] |
γε,
οἳ
τὰ
πρὸς
Βορρᾶν
|
νέμονται |
τοῦ
Σιπύλου,
τούτοις
ἐπὶ
Κοδδίνου |
[3, 15] |
τὸν
Ἱπποσθένην
ἅτε
Ποσειδῶνι
τιμὰς
|
νέμοντες. |
τοῦ
ναοῦ
δὲ
ἀπαντικρὺ
πέδας |
[3, 13] |
Ἥρας·
ἐπὶ
δὲ
θυγατρὶ
γαμουμένῃ
|
νενομίκασι |
τὰς
μητέρας
τῇ
θεῷ
θύειν. |
[3, 5] |
μὲν
παῖδες
Ἀγησίπολις
καὶ
Κλεόμβροτος
|
νέοι |
παντάπασιν
ἔτι
ἦσαν,
Ἀριστόδημος
δὲ |
[3, 14] |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
Δρόμον,
ἔνθα
τοῖς
|
νέοις |
καὶ
ἐφ'
ἡμῶν
ἔτι
δρόμου |
[3, 20] |
Πράκα
ἀπόγονον
τρίτον
Περγάμου
τοῦ
|
Νεοπτολέμου. |
(προιοῦσι
δὲ
Ἵππου
καλούμενον
μνῆμά |
[3, 18] |
καὶ
ἐπ'
Εὐήνῳ
τῷ
ποταμῷ
|
Νέσσον |
τιμωρούμενος.
Ἑρμῆς
δὲ
παρ'
Ἀλέξανδρον |
[3, 26] |
φονέα
ὄντα
Μαχάονος.
ἀνασώσασθαι
δὲ
|
Νέστορα |
λέγεται
τοῦ
Μαχάονος
τὰ
ὀστᾶ· |
[3, 26] |
Γερηνίαν.
ἐν
ταύτῃ
τῇ
πόλει
|
Νέστορα |
οἱ
μὲν
τραφῆναι
λέγουσιν,
οἱ |
[3, 9] |
διδόασιν
ἄρχοντα
εἶναι
καὶ
τῶν
|
νεῶν |
αὐτῷ.
ὁ
δὲ
ταῖς
μὲν |
[3, 23] |
ἐπαγομένοις
αὐτοῖς
ἐξέφυγεν
ἐκ
τῆς
|
νεὼς |
ὁ
δράκων,
ἐκφυγὼν
δὲ
οὐ |
[3, 22] |
ἔστι
δὲ
καὶ
μνῆμα
Κινάδου·
|
νεὼς |
τῆς
Μενελάου
καὶ
οὗτος
κυβερνήτης |
[3, 5] |
~Πλείσταρχος
μὲν
οὖν
ὁ
Λεωνίδου
|
νεωστὶ |
τὴν
βασιλείαν
παρειληφὼς
ἐτελεύτησε,
Πλειστοάναξ |
[3, 1] |
δέ
οἱ
παίδων
Ὑάκινθον
μὲν
|
νεώτατον |
ὄντα
καὶ
τὸ
εἶδος
κάλλιστον |
[3, 14] |
Δήμητρα.
ἔστι
δὲ
καὶ
Σαράπιδος
|
νεώτατον |
τοῦτο
Σπαρτιάταις
ἱερὸν
καὶ
Διὸς |
[3, 20] |
πτολίεθρον.
τοῦτο
ᾤκισε
μὲν
Ἕλιος
|
νεώτατος |
τῶν
Περσέως
παίδων,
Δωριεῖς
δὲ |
[3, 3] |
τοῦ
Ἀργείων
οὐδέν
σφισιν
ἀπήντησε
|
νεώτερον· |
ἐπὶ
δὲ
Ἀναξάνδρου
τοῦ
Εὐρυκράτους |
[3, 10] |
Ἀντιπάτρῳ
μαχεσάμενον,
Εὐδαμίδας
δὲ
ὁ
|
νεώτερος |
Λακεδαιμονίοις
ἐβασίλευσεν
ἄγουσιν
εἰρήνην.
τὰ |
[3, 6] |
ἐς
μνήμην,
Κλεομένης
δὲ
ὁ
|
νεώτερος |
μετὰ
τὸν
ἀδελφὸν
τελευτήσαντα
ἔσχε |
[3, 1] |
Λέλεγος
δὲ
γίνεται
Μύλης
καὶ
|
νεώτερος |
Πολυκάων.
Πολυκάων
μὲν
δὴ
ὅποι |
[3, 9] |
στράτευμα
ἤθροιστο
καὶ
ἅμα
αἱ
|
νῆες |
εὐτρεπεῖς
ἦσαν,
ἀφίκετο
ἐς
Αὐλίδα |
[3, 21] |
Γέροντα,
οἰκεῖν
ἐν
θαλάσσῃ
φάμενοι,
|
Νηρέα |
ὄντα
εὕρισκον·
καί
σφισι
τοῦ |
[3, 26] |
τοῦ
αἰγιαλοῦ
τέμενος
ἱερὸν
τῶν
|
Νηρέως |
θυγατέρων
ἐστίν·
ἐς
γὰρ
τοῦτο |
[3, 26] |
κομίσαντα
εἶναι.
(ἐν
ταύτῃ
τῇ
|
νησῖδι |
ἀγάλματα
Διοσκούρων
χαλκᾶ
μέγεθος
ποδιαῖα |
[3, 26] |
μέγεθος
ποδιαῖα
ἐν
ὑπαίθρῳ
τῆς
|
νησῖδός |
ἐστιν·
ταῦτα
ἡ
θάλασσα
ἀποκινεῖν |
[3, 22] |
δοκῶ
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
τῶν
|
νησίδων, |
αἳ
ταύτῃ
πρόκεινται
τῆς
ἠπείρου |
[3, 26] |
Πέφνος
ἐπὶ
θαλάσσῃ.
πρόκειται
δὲ
|
νησὶς |
πέτρας
τῶν
μεγάλων
οὐ
μείζων, |
[3, 2] |
τὴν
ὑπὲρ
τῆς
ἠπείρου
ταύτης
|
νῆσον |
εἷλεν
ἔτι
πρότερον.
(ἐπὶ
δὲ |
[3, 15] |
ἡνίκα
ἀποικίαν
ἔστελλεν
ἐπὶ
τὴν
|
νῆσον |
ἣ
νῦν
ἀπὸ
Θήρα
τούτου |
[3, 14] |
περιέχει
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
εἰ
|
νῆσον |
θάλασσα,
ἔφοδοι
δὲ
ἐπὶ
γεφυρῶν |
[3, 22] |
οἱ
πρῶτον.
κατὰ
δὲ
τὴν
|
νῆσον |
ἱερόν
ἐστιν
Ἀφροδίτης
ἐν
τῇ |
[3, 19] |
ἡ
Πυθία
Λεώνυμον
ἀπέστελλεν
ἐς
|
νῆσον |
τὴν
Λευκήν,
ἐνταῦθα
εἰποῦσα
αὐτῷ |
[3, 1] |
ὁ
Θήρας
ἔστελλεν
ἐς
τὴν
|
νῆσον |
τὴν
τότε
ὀνομαζομένην
Καλλίστην,
τοὺς |
[3, 23] |
τῆς
ἠπείρου
ταύτῃ
διέστηκεν
ἡ
|
νῆσος |
ἐς
ταύτην
τὴν
ἄκραν
τὸν |
[3, 22] |
γλῶσσαν
τὴν
Δωρίδα.
ἡ
δὲ
|
νῆσος |
ἡ
Κρανάη
πρόκειται
Γυθίου,
καὶ |
[3, 19] |
τοῦδε.
ἔστιν
ἐν
τῷ
Εὐξείνῳ
|
νῆσος |
κατὰ
τοῦ
Ἴστρου
τὰς
ἐκβολὰς |
[3, 19] |
τῆς
ἐς
Ῥόδον
καὶ
τῆς
|
νήσου |
τηνικαῦτα
ἄρχειν
ὑπολειπομένην
ἐπὶ
ὀρφανῷ |
[3, 5] |
Θερμοπύλαις
καὶ
ἐν
τῇ
Σφακτηρίᾳ
|
νήσῳ |
δεῖμα
ἐποιήσατο
μή
σφισι
καὶ |
[3, 1] |
τοῦ
δήμου
Κάδμος
ἐν
τῇ
|
νήσῳ |
κατέλιπεν
ἡγεμόνα
εἶναι
τῶν
ἐποίκων. |
[3, 19] |
Ἀχιλλέως
ἱερά·
ὄνομα
μὲν
τῇ
|
νήσῳ |
Λευκή,
περίπλους
δὲ
αὐτῇ
σταδίων |
[3, 1] |
καὶ
Θήρας
μὲν
τῇ
τε
|
νήσῳ |
μετέβαλεν
ἀφ'
ἑαυτοῦ
τὸ
ὄνομα |
[3, 13] |
τῷ
πατρὶ
πάλης
εἰσὶν
Ὀλυμπικαὶ
|
νῖκαι, |
(καὶ)
συναμφοτέροις
μὲν
μία
τε |
[3, 15] |
ναός,
ᾧ
γεγόνασιν
αἱ
πολλαὶ
|
νῖκαι |
πάλης·
σέβουσι
δὲ
ἐκ
μαντεύματος |
[3, 14] |
Ὀλυμπίασιν·
ἐνταῦθα
δὲ
ἑπτὰ
ἐγένοντό
|
νῖκαι, |
τέσσαρες
μὲν
σταδίου,
διαύλου
δὲ |
[3, 8] |
ταῖς
ἐκ
Λακεδαίμονος
γεγόνασιν
Ὀλυμπικαὶ
|
νῖκαι, |
ὧν
(ἡ)
ἐπιφανεστέρα
ἐς
τὰς |
[3, 7] |
δὲ
τὸν
Νικάνδρου
βασιλεύσαντα
μετὰ
|
Νίκανδρον |
μέλλει
καὶ
αὖθις
ὁ
λόγος |
[3, 7] |
ἐπελθόντες.
(μετὰ
δὲ
Χάριλλον
τελευτήσαντα
|
Νίκανδρος |
ὁ
Χαρίλλου
διαδέχεται
τὴν
ἀρχήν· |
[3, 7] |
καὶ
ἐς
τὴν
Ἀργολίδα
ὁ
|
Νίκανδρος |
στρατιᾷ
καὶ
τὰ
πολλὰ
ἐκάκωσε |
[3, 3] |
πρὸς
Μεσσηνίους
πολέμῳ
Θεόπομπον
τὸν
|
Νικάνδρου, |
βασιλέα
ὄντα
τῆς
ἑτέρας
οἰκίας. |
[3, 7] |
τῇ
σφετέρᾳ.
(Θεόπομπον
δὲ
τὸν
|
Νικάνδρου |
βασιλεύσαντα
μετὰ
Νίκανδρον
μέλλει
καὶ |
[3, 7] |
ἱερῷ
τῆς
Λιμνάδος
συμβάντα
ἐπὶ
|
Νικάνδρου |
γίνεται
βασιλεύοντος.
ἐσέβαλε
δὲ
καὶ |
[3, 16] |
δὲ
ἀπαντικρὺ
μνῆμα
Θεοπόμπου
τοῦ
|
Νικάνδρου, |
τὸ
δὲ
Εὐρυβιάδου
Λακεδαιμονίων
τριήρεσιν |
[3, 14] |
ἃς
Χίονις
ἀνὴρ
Λακεδαιμόνιος
δρόμου
|
νίκας |
ἀνείλετο
ἄλλας
τε
καὶ
Ὀλυμπίασιν· |
[3, 8] |
ὧν
(ἡ)
ἐπιφανεστέρα
ἐς
τὰς
|
νίκας |
ἐστὶν
αὐτῆς.
(δοκοῦσι
δὲ
οἱ |
[3, 17] |
ὄρνιθας
καὶ
ἴσας
ἐπ'
αὐτοῖς
|
Νίκας, |
Λυσάνδρου
μὲν
ἀνάθημα,
τῶν
δὲ |
[3, 22] |
Νικοκλέα,
Ὀλυμπιάσι
δύο
ἀνελόμενον
δρόμου
|
νίκας |
πέντε·
πεποίηται
δὲ
καὶ
μνῆμα |
[3, 13] |
δέκα,
τῷ
δὲ
Ἱπποσθένει
μιᾷ
|
νίκῃ |
τὸν
υἱὸν
παρελθεῖν
ὑπῆρξεν.
~ἐκ |
[3, 15] |
ἱπποτρόφησε
γυναικῶν
καὶ
Ὀλυμπίασι
πρώτη
|
νίκην |
ἀνείλετο
ἅρματι.
ἔστι
δὲ
τῆς |
[3, 8] |
πρώτη
τε
ἱπποτρόφησε
γυναικῶν
καὶ
|
νίκην |
ἀνείλετο
Ὀλυμπικὴν
πρώτη.
Κυνίσκας
δὲ |
[3, 15] |
ταῖς
πέδαις,
Ἀθηναίων
δὲ
τὴν
|
Νίκην |
αὐτόθι
ἀεὶ
μενεῖν
οὐκ
ὄντων |
[3, 17] |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
Εὐρυλεωνίδα
λέγουσιν
εἶναι·
|
νίκην |
δὲ
ἵππων
συνωρίδι
ἀνείλετο
Ὀλυμπικήν. |
[3, 21] |
μοι
κάμνων
αὐτίκα
μετὰ
τὴν
|
νίκην |
ἐκομίζετο,
καὶ
συμβάσης
ἐνταῦθά
οἱ |
[3, 21] |
λεωφόρον.
τὸν
δὲ
ὁμώνυμον
τούτῳ,
|
νίκην |
καὶ
αὐτὸν
Ὀλυμπίασι,
πλὴν
οὐ |
[3, 15] |
Ἀθηναίων
ἐς
τὴν
Ἄπτερον
καλουμένην
|
Νίκην, |
τῶν
μὲν
οὔποτε
τὸν
Ἐνυάλιον |
[3, 11] |
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
ἁμαρτὼν
τῆς
|
νίκης |
συνίησι
τοῦ
χρησμοῦ,
διδόναι
οἱ |
[3, 18] |
ἄλλους
εἰσὶ
καὶ
ἀπὸ
τῆς
|
νίκης |
τῆς
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
ἀνετέθησαν. |
[3, 18] |
καὶ
παρὰ
πολὺ
γενομένης
τῆς
|
νίκης, |
ὥστε
ἁλῶναι
καὶ
αὐτὴν
Ἄφιδναν. |
[3, 10] |
βασιλέα
Κλεομένην
τὸν
Λεωνίδου
μάχῃ
|
νικήσαντες. |
(ἐν
δὲ
Θόρνακι
ἐς
γὰρ |
[3, 18] |
ἐπὶ
στήλης
ὄνομα
Αἴνητος·
τούτῳ
|
νικήσαντι |
Ὀλυμπίασι
καὶ
ἔτι
στεφανουμένῳ
γενέσθαι |
[3, 12] |
τοὺς
Πηνελόπης
μνηστῆρας
τῷ
δρόμῳ
|
νικήσας. |
ἱδρύσατο
δὲ
τῆς
Κελευθείας
ἱερὰ |
[3, 9] |
ἐν
Κορωνείᾳ
καὶ
τὸ
ἄλλο
|
νικήσας |
συμμαχικόν.
ὡς
δὲ
ἐτράποντο
οἱ |
[3, 16] |
τοῖσδε
εἰρημένοις,
ἢν
μὲν
Ἡρακλῆς
|
νικήσῃ, |
γῆν
τὴν
Ἔρυκος
Ἡρακλέους
εἶναι, |
[3, 19] |
ἄγαλμα
ἔχον
ἐστὶν
ἤδη
γένεια,
|
Νικίας |
δὲ
ὁ
Νικομήδους
περισσῶς
δή |
[3, 22] |
καὶ
ἄνδρα
ποτὲ
Ὀλυμπιονίκην
παρέσχοντο
|
Νικοκλέα, |
Ὀλυμπιάσι
δύο
ἀνελόμενον
δρόμου
νίκας |
[3, 22] |
πεποίηται
δὲ
καὶ
μνῆμα
τῷ
|
Νικοκλεῖ |
τοῦ
τε
γυμνασίου
μεταξὺ
καὶ |
[3, 3] |
ἱερῷ
τὸ
δόρυ
Ἀχιλλέως
καὶ
|
Νικομηδεῦσιν |
ἐν
Ἀσκληπιοῦ
ναῷ
μάχαιρα
ὁ |
[3, 19] |
ἤδη
γένεια,
Νικίας
δὲ
ὁ
|
Νικομήδους |
περισσῶς
δή
τι
ἔγραψεν
αὐτὸν |
[3, 18] |
Μεγαπένθην
δὲ
τὸν
Μενελάου
καὶ
|
Νικόστρατον |
ἵππος
εἷς
φέρων
ἐστίν.
ἀναιρεῖ |
[3, 19] |
δὲ
ἔτι
πλανωμένου,
τηνικαῦτα
ὑπὸ
|
Νικοστράτου |
καὶ
Μεγαπένθους
διωχθεῖσαν
ἐς
Ῥόδον |
[3, 14] |
δ'
ἂν
ὁ
κάπρος
τύχῃ
|
νικῶν, |
(ἐστιν)
ἐν
τῷ
Πλατανιστᾷ
κρατῆσαι |
[3, 7] |
Θεσσαλίαν
πᾶσαν
ἐξὸν
ἅτε
ἀεὶ
|
νικῶντι |
ἐν
ταῖς
μάχαις,
δῶρα
ἔλαβε |
[3, 2] |
Ἀργείους
τοῖς
εἵλωσιν
ἀμύναντας
μάχῃ
|
νικῶσιν. |
~τελευτήσαντος
δὲ
Ἀλκαμένους
Πολύδωρος
τὴν |
[3, 4] |
πλησίον
ἄλσος
ἱερὸν
Ἄργου
τοῦ
|
Νιόβης |
καταφεύγουσιν
ὡς
ἐτράποντο
ὅσον
τε |
[3, 14] |
Ἑρμιόνῃ
κατέστη
καὶ
τούτοις
Χθονίαν
|
νομίζειν |
Δήμητρα.
ἔστι
δὲ
καὶ
Σαράπιδος |
[3, 8] |
ἐφόρων
εἰπεῖν
ὡς
οὐχ
αὑτοῦ
|
νομίζοι |
Λεωτυχίδην.
ἐπέλαβε
μέντοι
καὶ
Ἆγιν |
[3, 19] |
ἐνταῦθα
εἰκὼν
καὶ
(ἄγαλμα)
Ἀγαμέμνονος
|
νομιζόμενον |
μνῆμα.
θεῶν
δὲ
σέβουσιν
οἱ |
[3, 16] |
Χίλωνός
ἐστιν
ἡρῷον
τοῦ
σοφοῦ
|
νομιζομένου |
καὶ
Ἀθηνοδώρου
τῶν
ὁμοῦ
Δωριεῖ |
[3, 14] |
σκύλακας
οὐδένας
ἄλλους
οἶδα
Ἑλλήνων
|
νομίζοντας |
θύειν
ὅτι
μὴ
Κολοφωνίους·
θύουσι |
[3, 20] |
αὐτὸ
καὶ
Πέρσας
οἶδα
θύειν
|
νομίζοντας. |
Ταλετοῦ
δὲ
οὐ
πόρρω
καλούμενός |
[3, 26] |
Ἀρσινόης
παῖδα
εἶναι
τῆς
Λευκίππου
|
νομίζοντες. |
λίθου
δέ
ἐστιν
Ἀσκληπιοῦ
τε |
[3, 3] |
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἀμείνονα
εἶναι
|
νομίζοντες |
τὸν
μὲν
ἀπώσαντο
ἄκοντες,
Κλεομένει |
[3, 16] |
ἐστάλησαν
δὲ
τὴν
Ἐρυκίνην
χώραν
|
νομίζοντες |
τῶν
ἀπογόνων
τῶν
Ἡρακλέους
εἶναι |
[3, 23] |
συμφορὰν
ἔσεσθαι
τούτῳ
τῷ
ἀνδρὶ
|
νομίζουσι. |
(κατὰ
δὲ
τὴν
ὁδὸν
τὴν |
[3, 25] |
δοῦναι
δέ
σφισι
τὸν
Σιληνὸν
|
νομίζουσι· |
σπανίζοιέν
τ'
ἂν
ὕδατος,
εἰ |
[3, 24] |
εἰ
Διοσκούρους
σφᾶς
ἢ
Κορύβαντας
|
νομίζουσι· |
τρεῖς
δ'
οὖν
εἰσί,
τέταρτον |
[3, 12] |
Ὀικλέους·
τοῦτο
δὲ
Τυνδάρεω
παῖδας
|
νομίζουσιν |
ἅτε
ἀνεψιῷ
τῷ
Ἀμφιαράῳ
ποιῆσαι· |
[3, 18] |
ποταμός
ἐστι
Τίασα·
θυγατέρα
δὲ
|
νομίζουσιν |
εἶναι
τοῦ
Εὐρώτα
τὴν
Τίασαν, |
[3, 26] |
ταὐτὰ
καθὰ
δὴ
καὶ
Λακεδαιμονίων
|
νομίζουσιν |
οἱ
Σπάρτην
ἔχοντες.
ἐπὶ
δὲ |
[3, 20] |
Ἀχιλλέως·
ἀνοίγειν
δὲ
αὐτὸ
οὐ
|
νομίζουσιν· |
ὁπόσοι
δ'
ἂν
τῶν
ἐφήβων |
[3, 26] |
αὑτοῖς
καὶ
οὐ
Λακεδαιμονίοις
προσήκειν
|
νομίζουσιν. |
(Πέφνου
δὲ
στάδια
εἴκοσιν
ἀπέχει |
[3, 2] |
οἱ
δὲ
ὡς
Κρητικὰ
ὄντα
|
νόμιμα |
ἐπαγάγοιτο.
τούτους
δὲ
οἱ
Κρῆτες |
[3, 17] |
δέ
φασιν
αὐτὸ
καὶ
Εἰλείθυιαν
|
νομίσαι |
θεὸν
γενομένου
σφίσιν
ἐκ
Δελφῶν |
[3, 3] |
ἀγαθοῦ
τὰ
πρότερα
ἀνδρὸς
εἶναι
|
νομισθέντος |
εἴτε
καὶ
κρύφα
οἱ
προσήκοντες |
[3, 13] |
Τυνδάρεω
παῖδας
καὶ
οὐ
πρότερον
|
νομισθῆναί |
φασι.
δείκνυται
δὲ
πρὸς
τῇ |
[3, 12] |
τοὺς
Ἰνδοὺς
ἀγώγιμα
ἄλλα
ἀνταλλάσσεσθαι,
|
νόμισμα |
δὲ
οὐκ
ἐπίστασθαι,
καὶ
ταῦτα |
[3, 12] |
ἦν
πω
τότε
οὐδὲ
χρυσοῦ
|
νόμισμα, |
κατὰ
τρόπον
δὲ
ἔτι
τὸν |
[3, 2] |
δοκεῖν
περὶ
τοῦ
Μίνω
τῆς
|
νομοθεσίας |
ἐν
τοῖσδε
τοῖς
ἔπεσι·
τῇσι |
[3, 14] |
Ἡρακλέους,
τῇ
δὲ
εἰκὼν
Λυκούργου·
|
νόμους |
δὲ
ἔς
τε
τὴν
ἄλλην |
[3, 2] |
δὲ
καὶ
Λυκοῦργος
Λακεδαιμονίοις
τοὺς
|
νόμους |
ἐπὶ
τῆς
Ἀγησιλάου
βασιλείας·
θεῖναι |
[3, 16] |
καὶ
Λυκούργῳ
τῷ
θεμένῳ
τοὺς
|
νόμους |
οἷα
δὴ
θεῷ
πεποιήκασι
καὶ |
[3, 18] |
ὑπὸ
Ἀλκάνδρου,
διότι
οὓς
ἔθηκε
|
νόμους |
οὐκ
ἀρεστοὺς
συνέβαινεν
εἶναι
τῷ |
[3, 2] |
τούτους
δὲ
οἱ
Κρῆτες
τοὺς
|
νόμους |
τεθῆναί
σφισιν
ὑπὸ
Μίνω
λέγουσι, |
[3, 2] |
ὑπὸ
Λυκούργου
τοῦ
θεμένου
τοὺς
|
νόμους |
φησὶν
ἐπιτροπευθῆναι
παῖδα
ὄντα·
Λεωβώτην |
[3, 11] |
βουλευτήριον
καὶ
τῶν
ἐφόρων
καὶ
|
νομοφυλάκων |
καὶ
καλουμένων
Βιδιαίων
ἀρχεῖά
ἐστιν |
[3, 2] |
λέγουσι,
βουλεύσασθαι
δὲ
ὑπὲρ
τῶν
|
νόμων |
οὐκ
ἄνευ
θεοῦ
τὸν
Μίνω. |
[3, 3] |
Κλεομένει
δὲ
διδόασιν
ἐκ
τῶν
|
νόμων |
πρεσβεῖα
τὴν
ἀρχήν.
~Δωριεὺς
μὲν |
[3, 16] |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
βωμῷ
πολλῶν
|
νόσος |
ἔφθειρε
τοὺς
λοιπούς.
(καί
σφισιν |
[3, 5] |
αὐτὴν
ἐλπίζοντα
αἱρήσειν
τὴν
Ὄλυνθον
|
νόσος |
τε
ἐξαίφνης
καὶ
θάνατος
ἐπέλαβεν |
[3, 9] |
τοῦ
Πελοποννησίων
πολέμου
καὶ
ἐκ
|
νόσου |
τῆς
λοιμώδους
ἐπανήκειν
τὴν
πόλιν |
[3, 8] |
τηνικαῦτα
οἴκαδε
ἐξ
Ἀρκαδίας
αὐτὸν
|
νοσοῦντα |
ὡς
ἐγίνετο
ἐν
Ἡραίᾳ,
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
οὐ
πεφευγότος
πω
τελευτᾷ
|
νόσῳ, |
Ἀρχίδαμος
δὲ
ὁ
Ζευξιδάμου
μετὰ |
[3, 6] |
ὀκτὼ
μάλιστα
ἔτη
γεγονὼς
τελευτᾷ
|
νόσῳ. |
(καὶ
ἐλείπετο
γὰρ
τῆς
Εὐρυσθένους |
[3, 26] |
ἱερόν
ἐστιν
ἅγιον,
καὶ
ἀνθρώποις
|
νόσων |
ἰάματα
παρὰ
τῷ
Μαχάονι
ἔστιν |
[3, 4] |
γὰρ
τὰ
πολλὰ
ἐκ
τοῦ
|
νοῦ |
κελεύει
καὶ
τότε
ἐνεῖναι
πῦρ |
[3, 14] |
Κολοφώνιοι
μέλαιναν
τῇ
Ἐνοδίῳ
σκύλακα.
|
νυκτεριναὶ |
δὲ
ἥ
τε
Κολοφωνίων
θυσία |
[3, 14] |
προεδήλωσε
κλῆρός
σφισιν
ἐν
τῇ
|
νυκτί· |
μάχονται
δὲ
καὶ
ἐν
χερσὶ |
[3, 17] |
παρθένου
Βυζαντίας
ἐπεθύμησε·
καὶ
αὐτίκα
|
νυκτὸς |
ἀρχομένης
τὴν
Κλεονίκην
τοῦτο
γὰρ |
[3, 18] |
Ἄφυτιν
τὴν
ἐν
τῇ
Παλλήνῃ
|
νύκτωρ |
ἐπιφανέντα
Ἄμμωνα
προαγορεύειν
ὡς
ἄμεινον |
[3, 17] |
καὶ
ἐπὶ
Μέδουσαν
ὡρμημένῳ
διδοῦσαι
|
νύμφαι |
δῶρά
εἰσι
κυνῆν
καὶ
τὰ |
[3, 23] |
τῆς
Μαλέας
λιμήν
ἐστιν
ὀνομαζόμενον
|
Νύμφαιον |
καὶ
Ποσειδῶνος
ἄγαλμα
ὀρθὸν
καὶ |
[3, 10] |
τὸ
γὰρ
χωρίον
Ἀρτέμιδος
καὶ
|
Νυμφῶν |
ἐστιν
αἱ
Κάρυαι
καὶ
ἄγαλμα |
[3, 15] |
ἔστελλεν
ἐπὶ
τὴν
νῆσον
ἣ
|
νῦν |
ἀπὸ
Θήρα
τούτου
τὸ
ὄνομα |
[3, 6] |
μεταγνόντων
ἂν
Σπαρτιατῶν
ὤνατο
οὐδέν·
|
νῦν |
δὲ
ἐπιβαλόντων
οἱ
φυγὴν
τῶν |
[3, 21] |
ἐν
Θέτιδος
λόγοις·
ὑμεῖς
μὲν
|
νῦν |
δῦτε
θαλάσσης
εὐρέα
κόλπον,
ὀψόμεναί |
[3, 23] |
γὰρ
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ξόανον,
ὃ
|
νῦν |
ἐστιν
ἐνταῦθα,
ἐν
Δήλῳ
ποτὲ |
[3, 12] |
ἡ
καλουμένη
Σκιάς,
ἔνθα
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ἐκκλησιάζουσι.
ταύτην
τὴν
Σκιάδα |
[3, 1] |
τὸ
ὄνομα
καί
οἱ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
οἱ
Θηραῖοι
κατὰ
ἔτος |
[3, 24] |
ἔκειτο
ἐπὶ
τῇ
κορυφῇ·
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
τῆς
πόλεώς
ἐστι
τῆς |
[3, 11] |
δὲ
αὐτὴν
ἐς
μέγεθος
τὸ
|
νῦν |
καὶ
ἐς
κόσμον
τὸν
παρόντα |
[3, 24] |
δὲ
τεσσαράκοντα
ἀπέχουσα.
ᾤκισται
δὲ
|
νῦν |
μὲν
Ἰλίου
καλουμένου
καὶ
Ἀσίας |
[3, 25] |
δὲ
ἐπὶ
Ταινάρῳ
καὶ
πηγή,
|
νῦν |
μὲν
οὐδὲν
ὥστε
καὶ
θαῦμα |
[3, 16] |
ναῦς;
(καίτοι
διαμεμένηκεν
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
τηλικοῦτο
ὄνομα
τῇ
Ταυρικῇ
θεῷ, |
[3, 5] |
ἄρξασι
δὲ
αὐτὸς
ἤδη
κατὰ
|
νώτου |
σφίσιν
ἔμελλεν
ἐπικείσεσθαι.
(ἔδεισεν
οὖν |
[3, 6] |
ἀρξάντων
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
κατὰ
|
νώτου |
τοῖς
Μακεδόσιν
ἔφασκεν
ἐπικείσεσθαι·
πρότερον |