Livre, Chap.
[3, 20]	πολὺ Ποσειδῶνος ἀφέστηκεν ἱερὸν ἐπίκλησιν	Γαιαόχου.	καὶ ἀπ' αὐτοῦ προελθόντι ὡς
[3, 21]	ἱερὸν ἅγιον καὶ Ποσειδῶνος ἄγαλμα	Γαιαόχου.	(ὃν δὲ ὀνομάζουσι Γυθεᾶται Γέροντα,
[3, 24]	τὴν χρόαν τοῦ ὕδατος καλουμένη	Γαλακὼ	καὶ πρὸς τῇ κρήνῃ γυμνάσιον·
[3, 1]	καὶ Μενέλαος ὁ Ἀτρέως Τυνδάρεω	γαμβρὸς	ὢν Ὀρέστης τε Ἑρμιόνῃ τῇ
[3, 26]	Σπάρτην ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνης ἀπῄει	γάμον.	ἐν δὲ τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶς
[3, 25]	ναυσίν, ἡνίκα ἐπὶ τὸν Ἑρμιόνης	γάμον	ἔπλευσεν ἐκ Σκύρου. διαβάντων δὲ
[3, 18]	ἐστὶν ἡρπασμένος, καὶ ἐς τὸν	γάμον	τὸν Ἁρμονίας δῶρα κομίζουσιν οἱ
[3, 13]	Ἀφροδίτης Ἥρας· ἐπὶ δὲ θυγατρὶ	γαμουμένῃ	νενομίκασι τὰς μητέρας τῇ θεῷ
[3, 1]	ἐπὶ θάλασσαν, ἀπορρυέντος δὲ ἦν	γὰν	δὴ τὸ ὑπόλοιπον ποταμοῦ ῥεῦμα
[3, 16]	βαρβάρων εἶναι ξόανον· τοῦτο μὲν	γὰρ	Ἀστράβακος καὶ Ἀλώπεκος οἱ Ἴρβου
[3, 24]	σφετέραν, καὶ Σεμέλην μὲν οὐ	γὰρ	αὐτὴν περιοῦσαν ἔτι εὑρεῖν ἐπιφανῶς
[3, 23]	καὶ ὑπὸ Μιθριδάτου προστεταγμένον ἀνθρώπῳ	γὰρ	ἀφορῶντι ἐς κέρδος τὰ θεῖα
[3, 4]	καὶ τὰ ἔτι πρότερον. (Ξέρξῃ	γὰρ	βασιλέων, ὁπόσοι Μήδοις καὶ Πέρσαις
[3, 15]	Ἀθηνᾶς Ἀξιοποίνου καλουμένης ἱερόν. ὡς	γὰρ	δὴ ἀμυνόμενος Ἡρακλῆς Ἱπποκόωντα καὶ
[3, 17]	ἄγος ἐκνίψασθαι μὴ δυνηθέντα. (ὡς	γὰρ	δὴ διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον ναυσὶ
[3, 4]	ἐπέλαβεν ἡ τελευτὴ μανέντα· ὡς	γὰρ	δὴ ἐλάβετο ξίφους, ἐτίτρωσκεν αὐτὸς
[3, 9]	τὰ βουλεύματα ἐς τέλος. ὡς	γὰρ	δὴ ἐπύθετο Ἀρταξέρξης μάχας τε
[3, 15]	συνοικοῦντας τῶν γυναικῶν βέβαιον. τὸν	γὰρ	δὴ ἕτερον λόγον, ὡς τὴν
[3, 8]	Ἀγησίλαον ταῦτα ἔφασκεν εἰρῆσθαι, τὸν	γὰρ	δὴ ἕτερον τῶν ποδῶν ἐπεπήρωτο
[3, 10]	ἄξια ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ ἦν	γὰρ	δὴ ἤδη γέρων τὸν μὲν
[3, 16]	τι δοκοῦσιν ἢ Ἀθηναῖοι. ποίῳ	γὰρ	δὴ λόγῳ κατέλιπεν ἂν ἐν
[3, 9]	οἱ ἐξ Ἀμφίσσης Λοκροί. τοῖς	γὰρ	δὴ Λοκροῖς γῆ πρὸς τοὺς
[3, 20]	μόναις γυναιξὶν ἔστιν ὁρᾶν· γυναῖκες	γὰρ	δὴ μόναι καὶ τὰ ἐς
[3, 15]	τοῦτον οὐδὲ ἀρχὴν προσίεμαι· ἦν	γὰρ	δὴ παντάπασιν εὔηθες κέδρου ποιησάμενον
[3, 9]	ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Σάρδεις· ἦν	γὰρ	δὴ τῆς Ἀσίας τῆς κάτω
[3, 23]	ἐν Δήλῳ ποτὲ ἵδρυτο. τῆς	γὰρ	Δήλου τότε ἐμπορίου τοῖς Ἕλλησιν
[3, 9]	τὰς ναῦς. Ἀγησίλαος δὲ ἀπεδείχθη	γὰρ	διαβιβάσαι τε ἐς τὴν Ἀσίαν
[3, 11]	δύο γε ἦν πρῶτος· καὶ	γὰρ	δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ πηδήματι
[3, 11]	πολέμῳ κρατῆσαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐ	γὰρ	εἶχον ἀνηκόως ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν
[3, 16]	γενόμενον λάφυρον τῷ Μήδῳ· τὸ	γὰρ	ἐκ Βραυρῶνος ἐκομίσθη τε ἐς
[3, 11]	Ἀγαμέμνονος πρὸς αὐτῷ τάφος· κομισθέντα	γὰρ	ἐκ Τεγέας τοῦ Ὀρέστου τὰ
[3, 25]	παρ' Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος δὲ πρῶτος	γὰρ	ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα ὅντινα Ἡρακλῆς
[3, 11]	λόγου τοῦ ἐς Σπαρτιάτας· ἐμοὶ	γὰρ	ἐξ ἀρχῆς ἠθέλησεν ὁ λόγος
[3, 10]	ἐστιν, ἐπ' ἐκείνῳ γράψω. Λακεδαιμονίοις	γὰρ	ἐπιφανέστερά ἐστι τὰ ἐς τὸν
[3, 3]	μάλιστα ὄντα τῷ δήμῳ οὔτε	γὰρ	ἔργον βίαιον οὔτε ὑβριστὴν λόγον
[3, 8]	δὲ Ἠλεῖοι καὶ Θρασυδαῖος κεκακωμένοι	γὰρ	ἐς τὸ ἔσχατον ἦσαν συγχωροῦσι
[3, 16]	οἴκημα οὐκ ἔφη δώσειν· θυγάτηρ	γὰρ	ἔτυχέν οἱ παρθένος ἔχουσα ἐν
[3, 5]	τῶνδε ἕνεκα τὸ βούλευμα· ἅτε	γὰρ	εὖ εἰδὼς ὁ Παυσανίας ὡς
[3, 16]	οὐ βαρβάρων τῶν ἐχόντων. Ἡρακλέα	γὰρ	ἔχει λόγος παλαῖσαι πρὸς Ἔρυκα
[3, 4]	ἀρχήν. ~Δωριεὺς μὲν δὴ οὐ	γὰρ	ἠνείχετο ὑπακούειν Κλεομένει μένων ἐν
[3, 7]	ὑπὸ λύπης τὸ πλέον· Ἀρχίδαμον	γὰρ	Θεοπόμπου ζῶντος ἔτι ἐπιλαμβάνει τὸ
[3, 20]	Ἵππου καλούμενον μνῆμά ἐστι. Τυνδάρεως	γὰρ	θύσας ἐνταῦθα ἵππον τοὺς Ἑλένης
[3, 14]	θύειν ὅτι μὴ Κολοφωνίους· θύουσι	γὰρ	καὶ Κολοφώνιοι μέλαιναν τῇ Ἐνοδίῳ
[3, 24]	φασιν ἀνασωθέντας ἐκ Κόλχων· εἶναι	γὰρ	καὶ Κόλχοις Ἀθηνᾶς Ἀσίας ἱερόν.
[3, 7]	τε γῆν ἐδῄωσεν Ἀργείοις οὗτος	γὰρ	καὶ ὁ ἐς τὴν Ἀργολίδα
[3, 24]	ὁ τὸν Λᾶν ἀποκτείνας· οὗτος	γὰρ	καὶ ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην.
[3, 19]	Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείως· (εἶναι	γὰρ	καὶ Πολυξὼ τὸ γένος Ἀργείαν,
[3, 19]	ἐμοὶ δοκεῖν Ψίλακα ἐπονομάζοντες· ψίλα	γὰρ	καλοῦσιν οἱ Δωριεῖς τὰ πτερά,
[3, 19]	ἐσπλεῦσαι λέγεται Κροτωνιάτης Λεώνυμος. πολέμου	γὰρ	Κροτωνιάταις συνεστηκότος πρὸς τοὺς ἐν
[3, 13]	Ἀκαρνᾶνα μάντιν καθέστηκεν ἱλάσκεσθαι. ἀλλὰ	γὰρ	Λακεδαιμονίοις οὐχ οὗτος ὁ Οἰκέτας
[3, 19]	οὐ σὺν τέχνῃ πεποιημένον· ὅτι	γὰρ	μὴ πρόσωπον αὐτῷ καὶ πόδες
[3, 8]	αὐτῆς ἥκιστα ἀνθρώπων θαυμάσαι· ὅτι	γὰρ	μὴ τῇ Κυνίσκᾳ τὸ ἐπίγραμμα
[3, 8]	ἀρτίποδος βλάστῃ χωλὴ βασιλεία. δηρὸν	γὰρ	μόχθοι σε κατασχήσουσιν ἄελπτοι φθερσιβρότου
[3, 3]	οἰκίας δύο ἅμα ᾤκησε. τὴν	γάρ	οἱ πρότερον συνοικοῦσαν ἀρίστην τὰ
[3, 17]	νυκτὸς ἀρχομένης τὴν Κλεονίκην τοῦτο	γὰρ	ὄνομα ἦν τῇ κόρῃ κομίζουσιν
[3, 17]	ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ· δι' ὅλου	γὰρ	οὐκ ἔστιν εἰργασμένον, ἐληλασμένου δὲ
[3, 12]	γυναικὸς ἐπρίαντο ἀντιδόντες βοῦς. ἀργύρου	γὰρ	οὐκ ἦν πω τότε οὐδὲ
[3, 15]	μειράκιον, ἀνεψιὸς δὲ Ἡρακλεῖ Λικυμνίου	γὰρ	παῖς ἦν τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ
[3, 17]	Παυσανίαν ἐπήγειρεν ὁ ψόφος· ἰοῦσα	γὰρ	παρ' αὐτὸν τὸν καιόμενον λύχνον
[3, 18]	ἐν Ἀμύκλαις θέας ἄξια ἀνὴρ	(γὰρ)	πένταθλός ἐστιν ἐπὶ στήλης ὄνομα
[3, 4]	βασιλεὺς μὲν οὐκ ἐγένετο· ἐπιτροπεύων	γὰρ	Πλείσταρχον τὸν Λεωνίδου καταλειφθέντα ἔτι
[3, 4]	ἐνίκα τῇ μάχῃ· καὶ ἦν	γὰρ	πλησίον ἄλσος ἱερὸν Ἄργου τοῦ
[3, 4]	τὸ ἄλσος. Κλεομένης δὲ ἐξώρμει	γὰρ	τὰ πολλὰ ἐκ τοῦ νοῦ
[3, 1]	οἰκίαι δύο βασίλειαι γίνονται· (συναρέσαι	γὰρ	τῇ Πυθίᾳ φασίν. Ἀριστοδήμῳ δὲ
[3, 6]	ἀπῆγεν ὀπίσω τὴν στρατιάν. ταμιεύεσθαι	γὰρ	τὴν ἀπόνοιαν ἐς τὰ οἰκεῖα
[3, 8]	Ἆγιν μετάνοια ὕστερον, καὶ ἔφερον	γὰρ	τηνικαῦτα οἴκαδε ἐξ Ἀρκαδίας αὐτὸν
[3, 6]	γεγονὼς τελευτᾷ νόσῳ. (καὶ ἐλείπετο	γὰρ	τῆς Εὐρυσθένους οἰκίας γένος τὸ
[3, 23]	Βοιῶν, ἐς δὲ Πλατανιστοῦντα ἐλάχιστον	γὰρ	τῆς ἠπείρου ταύτῃ διέστηκεν ἡ
[3, 20]	ἄγαλμα δὲ ἀνέθηκεν Αἰδοῦς· ἐνταῦθα	γὰρ	τῆς ὁδοῦ προήκουσαν ἤδη τὴν
[3, 1]	κοινὸν κατάλογον ὑπάξειν ἔμελλον· οὐ	γάρ	τι τὰ πάντα ἐς τὸ
[3, 4]	Μιλτιάδης τὸ Μαραθῶνι ἔργον. ἀλλὰ	γὰρ	τὸ Λεωνίδου κατόρθωμα ὑπερεβάλετο ἐμοὶ
[3, 17]	ἐγένετο εἰδόσιν οὐ διηγήσομαι· τὰ	γὰρ	τοῖς πρότερον συγγραφέντα ἐπ' ἀκριβὲς
[3, 13]	μαντευομένου δὲ ἐξ Ἀπόλλωνος· τοῦτον	γὰρ	τὸν Κάρνον ἀποκτείναντος Ἱππότου τοῦ
[3, 13]	μητρὸς ἀπὸ τοῦ Πλευρῶνος· Θέστιον	γὰρ	τὸν Λήδας πατέρα Ἄσιός φησιν
[3, 16]	πάλῃ βοῦς τὰς Γηρυόνου (ταύτας	γὰρ	τότε ἤλαυνεν Ἡρακλῆς, διανηξαμένας δὲ
[3, 23]	ἐστιν, Ἐπιδήλιον δὲ ὀνομαζόμενον· (τὸ	γὰρ	τοῦ Ἀπόλλωνος ξόανον, ὃ νῦν
[3, 10]	οἱ πρόσεστιν ἐς ἔπαινον· Δελφῶν	γὰρ	τούς τε ἡβῶντας ἀποκτεῖναι καὶ
[3, 26]	τῶν Νηρέως θυγατέρων ἐστίν· ἐς	γὰρ	τοῦτο ἀναβῆναι τὸ χωρίον φασὶν
[3, 12]	ἀγώνισμα ἐποίησε μιμούμενος Δαναόν. Δαναῷ	γὰρ	τοῦτο ἐπὶ ταῖς θυγατράσιν εὑρέθη,
[3, 10]	νικήσαντες. (ἐν δὲ Θόρνακι ἐς	γὰρ	τοῦτον ἀφίξῃ προιών ἄγαλμά ἐστι
[3, 19]	δὲ ἐπονομάζουσιν ἀπὸ Θηροῦς, ταύτην	γὰρ	τροφὸν εἶναι τοῦ Ἄρεως λέγουσι.
[3, 10]	ἐπὶ Κόρινθον στρατιᾷ· καὶ ἐπῄει	γὰρ	Ὑακίνθια ἀφίησι τοὺς Ἀμυκλαιεῖς οἴκαδε
[3, 9]	Ἀρταξέρξην τὸν Δαρείου αἱρήσοντας· ἐδιδάσκοντο	γὰρ	ὑπό τε ἄλλων τῶν ἐν
[3, 19]	δὴ τὸ στέρνον καὶ ἔκαμνε	γὰρ	ὑπὸ τοῦ τραύματος ἀφίκετο ἐς
[3, 13]	αὐτῷ καὶ ἱερὸν πεποίηται· τεσσαρακοστῷ	γὰρ	ὕστερον ἔτει τῆς μάχης τῆς
[3, 3]	δὲ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτους τὸ	γὰρ	χρεὼν ἤδη Μεσσηνίους ἤλαυνεν ἐκτὸς
[3, 23]	Αἴτνῃ δηλοῦσιν οἱ κρατῆρες· καὶ	γὰρ	χρυσοῦ ἐς αὐτοὺς καὶ ἀργύρου
[3, 10]	τὸ ἱερὸν τῆς Ἀρτέμιδος. τὸ	γὰρ	χωρίον Ἀρτέμιδος καὶ Νυμφῶν ἐστιν
[3, 12]	Ἀκρίτα βωμός, ἔστι δ' ἐπονομαζόμενον	Γάσηπτον	ἱερὸν Γῆς· Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ
[3, 3]	προτέρα τέως οὐ σχοῦσα ἐν	γαστρὶ	ἐπὶ γεγονότι ἤδη Κλεομένει τίκτει
[3, 12]	λόγου μάλιστα ἀξίως μαχέσασθαι μετά	γε	αὐτὸν δοκοῦσι Λεωνίδαν. τοῦ δὲ
[3, 9]	θαλάσσῃ τοῦτο οἰκητήριον ἀπεδέδεικτο καθάπερ	γε	αὐτῷ βασιλεῖ τὰ Σοῦσα. (γενομένης
[3, 15]	τῆς Ἥρας ἀπήντησεν ἐμπόδιον, ὥσπερ	γε	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί
[3, 11]	Ἀφαρέως τοῦ Περιήρους· καὶ τά	γε	ἐς Ἐπιμενίδην Λακεδαιμονίους δοξάζω μᾶλλον
[3, 11]	ἀπῆλθεν ἡττηθείς, καίτοι τὰ δύο	γε	ἦν πρῶτος· καὶ γὰρ δρόμῳ
[3, 20]	καὶ εἵλωτες ἐκλήθησαν πρῶτοι, καθάπερ	γε	καὶ ἦσαν· τὸ δὲ οἰκετικὸν
[3, 22]	Πελοποννησίοις ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί	γε,	οἳ τὰ πρὸς Βορρᾶν νέμονται
[3, 4]	διάπειραν οὐδὲ τὸ παράπαν ἄλλον	γε	οὐδένα ὅτι μὴ μόνον Κλεομένην
[3, 14]	ἐν ᾧ πλὴν Σπαρτιατῶν ἄλλῳ	γε	οὐκ ἔστιν ἀγωνίζεσθαι τὰ (δὲ)
[3, 19]	Κόλχων Θηρίταν λέγοιεν, ἐπεὶ Ἔλληνές	γε	οὐκ ἴσασιν Ἄρεως τροφὸν Θηρώ·
[3, 8]	ἀνατεθέντι ἐς Δελφούς, ἄλλο (δέ)	γε	παρὰ ἀνδρὸς ποιητοῦ Λακεδαιμονίων τοῖς
[3, 21]	ἐπιθαλάσσια τῆς Λακωνικῆς ἐπιτηδειοτάτας μετά	γε	τὴν Φοινίκων θάλασσαν. (ἀριθμὸς δὲ
[3, 9]	πεζὸν τότε πλεῖστον ἀθροισθὲν μετά	γε	τὸν Ξέρξου καὶ πρότερον ἔτι
[3, 7]	εἷλεν. (οὐ μὴν τὸν πόλεμόν	γε	τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων γενέσθαι
[3, 13]	δὲ ἐν δεξιᾷ Πλευρῶνος ἡρῷον.	γεγόνασι	δὲ οἱ Τυνδάρεω παῖδες τὰ
[3, 4]	ὁμοῦ Λακεδαιμονίων ἀπήντησεν ἐς Θερμοπύλας.	γεγόνασι	μὲν δὴ πόλεμοι καὶ Ἑλλήνων
[3, 15]	δέ ἐστιν Ἱπποσθένους ναός, ᾧ	γεγόνασιν	αἱ πολλαὶ νῖκαι πάλης· σέβουσι
[3, 8]	καὶ μάλιστα ταῖς ἐκ Λακεδαίμονος	γεγόνασιν	Ὀλυμπικαὶ νῖκαι, ὧν (ἡ) ἐπιφανεστέρα
[3, 19]	δὲ ὄνομα μὲν τῷ χωρίῳ	γέγονεν	ἀπὸ τῆς Λέλεγος θυγατρός, Μενελάου
[3, 19]	τροφὸν ἡ ἐπωνυμία τῷ Ἄρει	γέγονεν,	ὅτι δὲ ἀνδρὶ χρὴ πολεμίῳ
[3, 8]	μάντευμα ἀντιλογίαν τὸ ἐκ Δελφῶν,	γεγονὸς	μὲν ἐκεῖ, ἔχον δὲ οὕτω·
[3, 1]	κατωτέρω κατὰ ἀριθμὸν τυχεῖν ἀλλήλοις	γεγονότας	τὸν ἴσον. ἑκατέραν οὖν τὴν
[3, 3]	οὐ σχοῦσα ἐν γαστρὶ ἐπὶ	γεγονότι	ἤδη Κλεομένει τίκτει Δωριέα καὶ
[3, 6]	Ἀρεύς, ὃς ὀκτὼ μάλιστα ἔτη	γεγονὼς	τελευτᾷ νόσῳ. (καὶ ἐλείπετο γὰρ
[3, 14]	τοῖς Ἀγιάδαις πεποίηται στήλην ὄψει,	γεγραμμέναι	δέ εἰσιν ἃς Χίονις ἀνὴρ
[3, 13]	μάντεως· τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ	γεμιζούσῃ	τῇ θυγατρὶ ὕδωρ συντυχόντες κατάσκοποι
[3, 24]	ὡς Ὀδυσσεὺς πρεσβύτερός ἐστιν αὐτοῦ	γενεᾷ,	τὸν δὲ Ὀδυσσέα πρὸς Ἀλκίνουν
[3, 7]	ἐπολέμησαν· τὰς δὲ ἐφεξῆς ταύτῃ	γενεάς,	Εὐνόμου τε τοῦ Πρυτάνιδος καὶ
[3, 15]	πόρρω Ποσειδῶνός τε ἱερόν ἐστι	Γενεθλίου	καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου
[3, 19]	τὸ ἄγαλμα ἔχον ἐστὶν ἤδη	γένεια,	Νικίας δὲ ὁ Νικομήδους περισσῶς
[3, 8]	συσπεύδων ἐξ ἅπαντος τὴν βασιλείαν	γενέσθαι.	~βασιλεύει τε δὴ Ἀγησίλαος ὁ
[3, 22]	ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως.	γενέσθαι	δέ οἱ δοκῶ τὸ ὄνομα
[3, 20]	τῷ πεδίῳ Διὸς Μεσσαπέως τέμενος·	γενέσθαι	δέ οἱ τὴν ἐπίκλησιν ἀπὸ
[3, 12]	τε κατὰ Λέλεγα ἢ Μύλητα	γενέσθαι	δοκοῦντος καὶ Ἀμφιαράου τοῦ Ὀικλέους·
[3, 18]	οἱ Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐπεὶ μηδὲ	γενέσθαι	δοκῶ πρὸς Ἀφίδνῃ μάχην Θησέως
[3, 13]	τῆς ἐς Σπάρτην Διονύσῳ φασὶ	γενέσθαι	ἡγεμόνα· τῷ δὲ ἥρωι τούτῳ
[3, 21]	δεδοίκασιν ἐξαιρεῖν, τὸν θηρεύσαντα ἁλιέα	γενέσθαι	λέγοντες ἐξ ἀνθρώπου. (Γύθιον δὲ
[3, 15]	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας μάχην	γενέσθαι	λέγουσι. τὸ δὲ ἔχθος Ἡρακλεῖ
[3, 21]	πόλεως ἀνθρώπων μὲν οὐδένα οἰκιστὴν	γενέσθαι	λέγουσιν, Ἡρακλέα δὲ καὶ Ἀπόλλωνα
[3, 16]	ἐπ' αὐτῇ. (τάδε μὲν οὕτω	γενέσθαι	λέγουσιν· ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ
[3, 2]	τῶν Ἀριστοδήμου παίδων ὄντι ἡλικίαν	γενέσθαι	λέγουσιν υἱὸν Ἆγιν· ἀπὸ τούτου
[3, 24]	ἐστιν ἀρχὴν Ἑλένης μνηστῆρα Ἀχιλλέα	γενέσθαι.	~προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματος
[3, 7]	γε τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων	γενέσθαι	συνέσπευσεν. ἀλλὰ καὶ ἐς ὅσον
[3, 15]	θεὸν πέδαις ἐτιμωρεῖτο ὁ Τυνδάρεως,	γενέσθαι	ταῖς θυγατράσιν ἐξ Ἀφροδίτης ἡγούμενος
[3, 7]	τὸ εἶδος καλλίστην ὑπὸ Ἑλένης	γενέσθαι,	ταύτην ἀγαγομένῳ τῷ Ἀρίστωνι ἐγένετο
[3, 6]	ἄρχοντα παρῆγον μή ποτε πολέμιον	γενέσθαι	τῇ Σπάρτῃ. τέλος δὲ ὁ
[3, 2]	καὶ οἰκιστήν φασιν αὐτῶν Κύνουρον	γενέσθαι	τὸν Περσέως. (ἔτεσι δὲ ὕστερον
[3, 18]	νικήσαντι Ὀλυμπίασι καὶ ἔτι στεφανουμένῳ	γενέσθαι	τοῦ βίου τὴν τελευτὴν λέγουσι.
[3, 13]	δὲ Πηνελόπης μνηστῆρσί φασιν ἐντεῦθεν	γενέσθαι	τοῦ δρόμου τὴν ἀρχήν. ἔστι
[3, 24]	ἐλθοῦσαν δὲ ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου	γενέσθαι	τροφόν· καὶ ἀποφαίνουσι μὲν τὸ
[3, 25]	τὸ δὲ ὄνομα τῇ πόλει	γενέσθαι	φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ Ἀχιλλέως,
[3, 1]	τοὺς παῖδας ἐνταῦθα οἰκοῦντι αὐτῷ	γενέσθαι.	(χρόνῳ δὲ ὕστερον κατῆλθέ τε
[3, 17]	καὶ τὰ ἐς τὴν Ἀθηνᾶς	γένεσιν	καὶ Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν, ἃ
[3, 7]	ἐν Ἰλιάδι ἐς τὴν Εὐρυσθέως	γένεσιν	πεποιημένος λήθην ἢ μηδὲ ἀρχὴν
[3, 1]	πύθοιτο ὡς ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι	γενήσεται	ἥδε ἡ κάθοδος· ὁ δὲ
[3, 5]	μή σφισι καὶ αὐτὸς τρίτου	γένηται	κακοῦ πρόφασις. (τότε δὲ ἐν
[3, 19]	διαφθορὰ τῶν ὀφθαλμῶν ἐξ Ἑλένης	γένοιτο	αὐτῷ μηνίματος. Στησίχορος μὲν ἐπὶ
[3, 19]	(Ἀμύκλαι δὲ ἀνάστατος ὑπὸ Δωριέων	γενομένη	καὶ ἀπ' ἐκείνου κώμη διαμένουσα
[3, 9]	γε αὐτῷ βασιλεῖ τὰ Σοῦσα.	(γενομένης	δὲ πρὸς Τισσαφέρνην σατράπην τῶν
[3, 18]	ἄλλως τε καὶ παρὰ πολὺ	γενομένης	τῆς νίκης, ὥστε ἁλῶναι καὶ
[3, 19]	τὸ ἐς τὴν κοτύλην οἱ	γενόμενον	ἐν τῇ πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ
[3, 16]	Ἀναιίτιδος. Ἀθηναίοις δὲ ἄρα παρώφθη	γενόμενον	λάφυρον τῷ Μήδῳ· τὸ γὰρ
[3, 6]	ἐν Λεύκτροις· Κλεόμβροτος δὲ αὐτὸς	γενόμενος	ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρχομένης ἔτι ἔπεσε
[3, 7]	φασί· (Λεωτυχίδης δὲ ἀντὶ Δημαράτου	γενόμενος	βασιλεὺς μετέσχε μὲν Ἀθηναίοις καὶ
[3, 17]	αὐτὸ καὶ Εἰλείθυιαν νομίσαι θεὸν	γενομένου	σφίσιν ἐκ Δελφῶν μαντεύματος. Λακεδαιμονίοις
[3, 3]	χαλκόν. (τῷ χρησμῷ δὲ τῷ	γενομένῳ	Λακεδαιμονίοις ἐς τοῦ Ὀρέστου τὰ
[3, 6]	ἀδελφὸν τελευτήσαντα ἔσχε τὴν ἀρχήν.	γενομένων	δὲ αὐτῷ παίδων Ἀκροτάτου καὶ
[3, 1]	πόλισμα ἔκτισεν ἐν τῇ Λακωνικῇ.	γενομένων	δέ οἱ παίδων Ὑάκινθον μὲν
[3, 23]	Λακωνικῆς ἐνταῦθα καὶ ἐξ ἐνυπνίων	γενομένων	σφίσι καταμείναντες οἰκῆσαι. (λέγουσι δὲ
[3, 20]	καθότι καὶ Ἕλληνας τὸ σύμπαν	γένος	ἀπὸ τῆς ἐν Θεσσαλίᾳ ποτὲ
[3, 19]	(εἶναι γὰρ καὶ Πολυξὼ τὸ	γένος	Ἀργείαν, Τληπολέμῳ δὲ ἔτι πρότερον
[3, 13]	πᾶσι σέβεσθαι καθέστηκεν ἀπὸ Κάρνου	γένος	ἐξ Ἀκαρνανίας, μαντευομένου δὲ ἐξ
[3, 1]	ἐς αὐτὸν ἀνῄει Κάδμον τὸ	γένος,	οἱ δὲ ἦσαν ἀπόγονοι Μεμβλιάρου·
[3, 2]	Ἆγιν· ἀπὸ τούτου δὲ τὸ	γένος	τὸ Εὐρυσθένους καλοῦσιν Ἀγιάδας. ἐπὶ
[3, 6]	ἐλείπετο γὰρ τῆς Εὐρυσθένους οἰκίας	γένος	τὸ πρὸς ἀνδρῶν Λεωνίδας ὁ
[3, 5]	ἦσαν, Ἀριστόδημος δὲ ἐπετρόπευεν αὐτοὺς	γένους	ἐγγύτατα ὤν· καὶ τὸ ἐν
[3, 4]	καὶ Λεωτυχίδην ἄνδρα τοῦ βασιλικοῦ	γένους	καὶ οἰκίας Δημαράτῳ τῆς αὐτῆς
[3, 7]	ὅντινα ἐν Αἰγύπτῳ Κλεομένης ἐτελεύτησεν.	~γένους	μὲν δὴ τοῦ Εὐρυσθένους, καλουμένων
[3, 2]	ἐξεῖλον Ἀμύκλας καὶ Φᾶριν καὶ	Γεράνθρας,	ἐχόντων ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων Φαρῖται
[3, 2]	ἔτι Ἀχαιῶν. τούτων Φαρῖται καὶ	Γερανθρᾶται	τὴν ἔφοδον τῶν Δωριέων καταπλαγέντες
[3, 6]	αὐτὸν οἱ ἔφοροι καὶ ἄλλοις	γέρασι	ψυχαγωγοῦντες καὶ ἐπὶ ταῖς δυνάμεσιν
[3, 26]	ὑπὸ Ἡρακλέους. (ἐνταῦθα ἐν τῇ	Γερηνίᾳ	Μαχάονος τοῦ Ἀσκληπιοῦ μνῆμα καὶ
[3, 21]	πρὸς δὲ Ἀλαγονία τε καὶ	Γερηνία·	τὰ δὲ ἐπέκεινα Γυθίου πρὸς
[3, 26]	τὸ Ἐλευθερολακώνων, καλοῦσιν ἐφ' ἡμῶν	Γερηνίαν.	ἐν ταύτῃ τῇ πόλει Νέστορα
[3, 26]	δὲ ἔνδον παρεχόμενον θέας ἄξια.	Γερηνίας	δὲ ὡς ἐς μεσόγαιαν ἄνω
[3, 26]	οἰκῆσαι. (τῆς δὲ χώρας τῆς	Γερηνίας	ὄρος Καλάθιόν ἐστιν· ἐν αὐτῷ
[3, 21]	θαλάσσης εὐρέα κόλπον, ὀψόμεναί τε	γέρονθ'	ἅλιον καὶ δώματα πατρός. καλοῦνται
[3, 21]	Ζάραξ Ἐπίδαυρος ἡ Λιμηρὰ Βρασιαὶ	Γερόνθραι	Μαριός. αὗται μὲν οὖν εἰσιν
[3, 22]	λιμένι. (ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω	Γερόνθραι	σταδίους ἀπέχουσιν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[3, 22]	καλουμένη κώμη, ἐν δὲ αὐταῖς	Γερόνθραις	Ἄρεως ναὸς καὶ ἄλσος· (ἑορτὴν
[3, 22]	δὴ τὴν ἐξ Ἀκριῶν ἐς	Γερόνθρας	ὁδὸν ἔστι Παλαιὰ καλουμένη κώμη,
[3, 22]	ἐς κώμην ἑτέραν Σελινοῦντα ἐκ	Γερονθρῶν	ἐστιν ὁδὸς σταδίων εἴκοσι. (τάδε
[3, 22]	ἄλλο Ἐλευθερολακώνων πόλισμα, ὃ ἀπὸ	Γερονθρῶν	στάδια ἑκατὸν ἀφέστηκεν. ἱερόν ἐστιν
[3, 22]	οἱ Λακεδαίμονα ἔχοντες, ἀναστήσαντες δὲ	Γερονθρῶν	τοὺς Ἀχαιοὺς παρὰ σφῶν ἐποίκους
[3, 21]	Γαιαόχου. (ὃν δὲ ὀνομάζουσι Γυθεᾶται	Γέροντα,	οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ φάμενοι, Νηρέα
[3, 6]	ὁ Ἀκροτάτου. δικάζουσιν οὖν οἱ	γέροντες	Ἀρεῖ τῷ Ἀκροτάτου καὶ οὐχὶ
[3, 5]	δικαστήριον ἐκάθιζον οἵ τε ὀνομαζόμενοι	γέροντες,	ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ὄντες ἀριθμόν,
[3, 5]	μὲν δὴ καὶ δέκα τῶν	γερόντων,	ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Ἆγις ὁ
[3, 11]	τῆς ἀγορᾶς. ἡ μὲν δὴ	γερουσία	συνέδριον Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τῆς πολιτείας,
[3, 11]	θέας ἀξία, καὶ τῆς τε	γερουσίας	βουλευτήριον καὶ τῶν ἐφόρων καὶ
[3, 10]	καὶ ἦν γὰρ δὴ ἤδη	γέρων	τὸν μὲν κατὰ τὴν πορείαν
[3, 6]	Λεωνίδας ὁ Κλεωνύμου, παντάπασιν ἤδη	γέρων·	τούτῳ δὴ διδόασιν οἱ Λακεδαιμόνιοι
[3, 14]	μεσούσης ἡμέρας ἐσίασι κατὰ τὰς	γεφύρας	ἐς τὸ εἰρημένον χωρίον. τὴν
[3, 14]	ἔφοδοι δὲ ἐπὶ γεφυρῶν εἰσι.	γεφυρῶν	δὲ ἐφ' ἑκατέρᾳ τῇ μέν
[3, 14]	νῆσον θάλασσα, ἔφοδοι δὲ ἐπὶ	γεφυρῶν	εἰσι. γεφυρῶν δὲ ἐφ' ἑκατέρᾳ
[3, 9]	τοὺς Φωκέας ἐτύγχανεν οὖσα ἀμφισβητήσιμος	(γῆ)	ἐκ ταύτης ὑπὸ Θηβαίων ἐπαρθέντες
[3, 3]	τὸ δὲ αὐτῶν ἐγκαταλειφθὲν τῇ	γῇ	Λακεδαιμονίων ἐγένοντο οἰκέται πλὴν οἱ
[3, 11]	τὸ ὄνομα τοῦτο ἔκειτο τῇ	γῇ.	ὃ δὲ ἐν τῇ συγγραφῇ
[3, 9]	Λοκροί. τοῖς γὰρ δὴ Λοκροῖς	γῆ	πρὸς τοὺς Φωκέας ἐτύγχανεν οὖσα
[3, 25]	ἐπιλείποι. θεῶν δὲ ἐν τῇ	γῇ	σφισιν ἱερά ἐστιν Ἀρτέμιδός τε
[3, 1]	ὢν ἐβασίλευσε πρῶτος ἐν τῇ	γῇ	ταύτῃ καὶ ἀπὸ τούτου Λέλεγες
[3, 22]	Παρακυπαρισσίων. (ἔστι δὲ ἐν τῇ	γῇ	ταύτῃ καὶ ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ στάδια
[3, 20]	ὅρκος ἦν Ἑλένῃ καὶ τῷ	γῆμαι	προκριθέντι Ἑλένην ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας
[3, 4]	καὶ βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου	γῆν	δοῦναι καὶ ὕδωρ τοὺς πολίτας
[3, 7]	δὲ ὁ Πολυδέκτου τήν τε	γῆν	ἐδῄωσεν Ἀργείοις οὗτος γὰρ καὶ
[3, 24]	τοῦ κλύδωνος ἀπωθούμενα ἐς τὴν	γῆν	ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ πολλοί. Βρασιᾶται
[3, 4]	ὄντων ἐξεγένετο ἱλάσασθαι τὸ μήνιμα	γῆν	ἐπεργασαμένοις τὴν ἱεράν. τὰ δὲ
[3, 5]	προιὼν ὁμοῦ τῇ στρατιᾷ τὴν	γῆν	ἔφθειρεν· ἔσεισέ τε δὴ ὁ
[3, 22]	ὡς οὖν ἐκβᾶσιν ἐς τὴν	γῆν	λαγὼς ἐπιφαίνεται, τὸν λαγὼν ἐποιήσαντο
[3, 2]	τοῦ φανεροῦ ποιοῖντο ἐς τὴν	γῆν.	λέγονται δὲ οἱ Κυνουρεῖς Ἀργεῖοι
[3, 25]	Ἅιδου τὸν κύνα, οὔτε ὑπὸ	γῆν	ὁδοῦ διὰ τοῦ σπηλαίου φερούσης
[3, 9]	τῷ πολέμῳ δὲ αὐτὸς κατὰ	γῆν	προσεῖχεν ἐρρωμένως. (καί οἱ θεῶν
[3, 12]	κηρύκων, οἳ παρὰ βασιλέως Δαρείου	γῆν	τε καὶ ὕδωρ αἰτήσοντες ἐς
[3, 7]	χώραν στρατῷ τε ἐσβάλλων ἐς	γῆν	τὴν Ἀττικὴν ἀνὰ πᾶν ἔτος
[3, 16]	εἰρημένοις, ἢν μὲν Ἡρακλῆς νικήσῃ,	γῆν	τὴν Ἔρυκος Ἡρακλέους εἶναι, κρατηθέντος
[3, 12]	τούς τε ἄλλους Ἀχαιούς, οἳ	γῆν	τὴν Λακωνικὴν τηνικαῦτα εἶχον, καὶ
[3, 24]	τῇ ἐκβολῇ τῇ ἐς τὴν	γῆν	τῆς λάρνακος· ὡσαύτως δὲ καὶ
[3, 7]	αὐτὸς οὐ μετέσχε τοῦ ἔργου	γήρᾳ	καὶ ὑπὸ λύπης τὸ πλέον·
[3, 18]	Λυκίᾳ θηρίον, καὶ Ἡρακλῆς τὰς	Γηρυόνου	βοῦς ἐλαύνει. (τοῦ θρόνου δὲ
[3, 16]	δὲ τῇ πάλῃ βοῦς τὰς	Γηρυόνου	(ταύτας γὰρ τότε ἤλαυνεν Ἡρακλῆς,
[3, 12]	ἔστι δ' ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον ἱερὸν	Γῆς·	Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ αὐτὸ ἵδρυται
[3, 23]	μὲν κατὰ λίμνην μικράν, τῆς	γῆς	δὲ ἐν βάθει μᾶλλον· ἐς
[3, 11]	Ἀπόλλωνι. τούτων δὲ οὐ πόρρω	Γῆς	ἱερὸν καὶ Διός ἐστιν Ἀγοραίου,
[3, 13]	ἐποιήθη, τοῦ Εὐρώτα πολὺ τῆς	γῆς	σφισιν ἐπικλύζοντος. (ξόανον δὲ ἀρχαῖον
[3, 18]	Ἡρακλέους μάχην πρὸς Θούριον τῶν	γιγάντων	καὶ Τυνδάρεω πρὸς Εὔρυτον, ἔστιν
[3, 16]	ἤδη τῇ γυναικὶ τὸ ξόανον	γίνεται	βαρὺ καὶ οὐκέτι εὔφορον, ἡ
[3, 7]	τῆς Λιμνάδος συμβάντα ἐπὶ Νικάνδρου	γίνεται	βασιλεύοντος. ἐσέβαλε δὲ καὶ ἐς
[3, 3]	δηλῶσαι· Ἀναξάνδρου δὲ υἱὸς Εὐρυκράτης	γίνεται,	Εὐρυκράτους δὲ τοῦ δευτέρου Λέων.
[3, 7]	πολλοῖς ὕστερον ὑπὸ ἡγεμόνι Χαρίλλῳ	γίνεται	καὶ ἡ Σπαρτιατῶν ἐπὶ Τεγεάτας
[3, 21]	τὸ ῥεῦμα ἐγγυτάτω τῆς ὁδοῦ	γίνεται,	καὶ Λάδα μνῆμά ἐστιν ὠκύτητι
[3, 7]	ἔχοντος τὴν ἀρχὴν ἐν Σπάρτῃ	γίνεται	καὶ ὁ περὶ τῆς Θυρεάτιδος
[3, 16]	λοιπούς. (καί σφισιν ἐπὶ τούτῳ	γίνεται	λόγιον αἵματι ἀνθρώπων τὸν βωμὸν
[3, 1]	ὧν ἦρχεν ὠνομάσθησαν. Λέλεγος δὲ	γίνεται	Μύλης καὶ νεώτερος Πολυκάων. Πολυκάων
[3, 7]	ἐκεῖνον καλουμένους. (Εὐρυπῶντος δὲ υἱὸς	γίνεται	Πρύτανις. ἐπὶ μὲν δὴ Πρυτάνιδος
[3, 26]	τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ	γινόμενα·	ἄρχονται μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν
[3, 11]	σφίσι πρὸς Ἀργείους καὶ Ἀθηναίους	γινομένης	συμβολῆς. (τὰ μὲν Τισαμενοῦ τοιαῦτα
[3, 3]	ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν γίνονται τῷ πολέμῳ·	γίνονται	δὲ οὕτως. ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος Λίχας
[3, 5]	ὡς τὰ σφάλματα ἀεὶ Λακεδαιμονίοις	γίνονται	ἐν μέσῳ πολεμίων ἀποληφθεῖσι, τό
[3, 1]	Ἀριστοδήμου παίδων οἰκίαι δύο βασίλειαι	γίνονται·	(συναρέσαι γὰρ τῇ Πυθίᾳ φασίν.
[3, 3]	Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν	γίνονται	τῷ πολέμῳ· γίνονται δὲ οὕτως.
[3, 18]	Ἄρτεμις δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ,	Γιτιάδα	καὶ αὐτοὶ τέχνη καὶ τὰ
[3, 17]	δὲ καὶ ᾄσματα Δώρια ὁ	Γιτιάδας	ἄλλα τε καὶ ὕμνον ἐς
[3, 17]	καὶ ἄγαλμα ἐποιήσαντο Ἀθηνᾶς χαλκοῦν·	Γιτιάδας	δὲ εἰργάσατο ἀνὴρ ἐπιχώριος. ἐποίησε
[3, 23]	θαλάσσης ἐγγύτατα, ἐν δὲ αὐτῷ	γλυκέος	ὕδατος πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι
[3, 22]	ἐστιν ἐν μεσογαίᾳ καὶ αὐτή,	Γλυππία·	καὶ ἐς κώμην ἑτέραν Σελινοῦντα
[3, 15]	αὐτῶν ἐλυμήνατο τῶν Λακώνων ἡ	γλῶσσα,	ἥκιστα παρεχομένη τὸ εὔφωνον. (Ἑλένης
[3, 11]	ἦν τούτῳ Αὔγουστος, ὃ κατὰ	γλῶσσαν	δύναται τὴν Ἑλλήνων σεβαστός. (τοῦ
[3, 22]	λίθος ὠνομάσθη Ζεὺς Καππώτας κατὰ	γλῶσσαν	τὴν Δωρίδα. ἡ δὲ νῆσος
[3, 22]	διακόσια στάδια· καλοῦσι δὲ Ὄνου	γνάθον	τὴν ἄκραν. ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶς
[3, 23]	τῆς ἠπείρου, καλουμένης δὲ Ὄνου	γνάθου,	σταδίων πλοῦς τεσσαράκοντά ἐστιν. ἐν
[3, 8]	ἐς Λεωτυχίδην αὐτὰ ἔτρεπεν οὐ	γνήσιον	ὄντα Ἄγιδος. Λακεδαιμόνιοι δέ, καίπερ
[3, 1]	ἐς τὸ αὐτὸ συνῆλθον αἱ	γνῶμαι,	τὰ δὲ λοιπὰ διειστήκει σφίσιν
[3, 15]	ἐστὶν ἔχων Ἐνυάλιος, ἄγαλμα ἀρχαῖον.	γνώμη	δὲ Λακεδαιμονίων τε ἐς τοῦτό
[3, 4]	πρόμαντις ὁπόσα ἦν Κλεομένει κατὰ	γνώμην.	(Δημάρατος μὲν δὴ κατὰ ἔχθος
[3, 5]	Λακεδαιμονίοις μὲν ἐγένετο οὐ κατὰ	γνώμην,	ἐγὼ δὲ ἐπαινῶ τῶνδε ἕνεκα
[3, 14]	τῷ ἀλκιμωτάτῳ κρίνοντες ἱερεῖον κατὰ	γνώμην	εἶναι τὸ ἀλκιμώτατον ζῷον τῶν
[3, 3]	ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης, Λακεδαιμόνιοι Δωριέα καὶ	γνώμην	Κλεομένους καὶ τὰ ἐς πόλεμον
[3, 3]	εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ καὶ κατὰ	γνώμην	Λακεδαιμονίων μάλιστα ὄντα τῷ δήμῳ
[3, 19]	οἶνος ἐπαίρει τε καὶ ἀνακουφίζει	γνώμην	οὐδέν τι ἧσσον ἢ ὄρνιθας
[3, 3]	ἀδόξου, θρασύτερος δὲ ὡς ἐδήλωσε	γνώμην,	φονεύει τὸν Πολύδωρον· ἀποθανόντι δὲ
[3, 1]	(Κυνόρτα δὲ ἐγένετο Οἴβαλος. οὗτος	Γοργοφόνην	τε τὴν Περσέως γυναῖκα ἔσχεν
[3, 2]	τοῦ οἰκισμοῦ. συνήραντο δὲ καὶ	Γρᾷ	τῷ Ἐχέλα τοῦ Πενθίλου τοῦ
[3, 21]	τὰ ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας Ἠλείων	γράμματα.	(προιόντι δὲ ὡς ἐπὶ τὴν
[3, 10]	μοι καὶ τάδε ἡ Σικυωνία	γραφὴ	διεξῄει. (ἰοῦσι δὲ ἀπὸ τῶν
[3, 26]	τῆς Λευκτρικῆς ἐπ' ἐμοῦ συμβάν,	γράφω.	ἄνεμος πῦρ ἐς ὕλην ἐνεγκὼν
[3, 24]	οἱ Κόλχοι, παρὰ Λακεδαιμονίων ἀκούσας	γράφω.	τῆς δὲ ἐφ' ἡμῶν οἰκουμένης
[3, 18]	τὰ ἐς αὐτὸν ὁποῖα ἦν	γράψω.	(ἀνέχουσιν ἔμπροσθεν αὐτόν, κατὰ ταὐτὰ
[3, 10]	σχῆμα ὁποῖόν ἐστιν, ἐπ' ἐκείνῳ	γράψω.	Λακεδαιμονίοις γὰρ ἐπιφανέστερά ἐστι τὰ
[3, 21]	ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν δὲ ὀνομάζουσι	Γυθεᾶται	Γέροντα, οἰκεῖν ἐν θαλάσσῃ φάμενοι,
[3, 21]	οὐχ ὁμοίως τοῖς προλεχθεῖσιν αὐτονόμους.	(Γυθεᾶται	δὲ τῆς πόλεως ἀνθρώπων μὲν
[3, 21]	ἁλιέα γενέσθαι λέγοντες ἐξ ἀνθρώπου.	(Γύθιον	δὲ ἀπέχει μὲν σταδίους τριάκοντα
[3, 21]	ἐς δεξιὰν ἀπὸ τῆς ἐς	Γύθιον	εὐθείας ἐπὶ πόλισμα ἥξεις Αἰγίας·
[3, 21]	πηγάς. (ἐπὶ θάλασσαν δὲ ἐς	Γύθιον	καταβαίνοντί ἐστι Λακεδαιμονίοις (ἡ) κώμη
[3, 21]	καταβᾶσιν ἐξ Αἰγιῶν ἐπὶ θάλασσαν	Γύθιον,	μετὰ δὲ αὐτὴν Τευθρώνη τε
[3, 24]	ἐστι, θαλάσσης μὲν δέκα στάδια,	Γυθίου	δὲ τεσσαράκοντα ἀπέχουσα. ᾤκισται δὲ
[3, 22]	ναὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται.	~Γυθίου	δὲ τρεῖς μάλιστα ἀπέχει σταδίους
[3, 22]	δὲ νῆσος ἡ Κρανάη πρόκειται	Γυθίου,	καὶ Ὅμηρος Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην
[3, 24]	ἄγαλμα. (τὰ δὲ ἐν δεξιᾷ	Γυθίου	Λᾶς ἐστι, θαλάσσης μὲν δέκα
[3, 21]	καὶ Γερηνία· τὰ δὲ ἐπέκεινα	Γυθίου	πρὸς θαλάσσῃ Ἀσωπὸς Ἀκριαὶ Βοιαὶ
[3, 22]	ἀνευρίσκουσιν ὡραῖον. (ἐν ἀριστερᾷ δὲ	Γυθίου	στάδια προελθόντι ὡς τριάκοντα ἔστιν
[3, 14]	ἀρχόμενοι συντελεῖν. πεποίηται δὲ καὶ	γυμνάσια	ἐν τῷ Δρόμῳ, τὸ ἕτερον
[3, 24]	Γαλακὼ καὶ πρὸς τῇ κρήνῃ	γυμνάσιον·	Ἑρμοῦ δὲ ἕστηκεν ἄγαλμα ἀρχαῖον.
[3, 22]	μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ τοῦ τε	γυμνασίου	μεταξὺ καὶ τοῦ τείχους τοῦ
[3, 22]	τὰ δὲ ὀστᾶ ἐν τῷ	γυμνασίῳ	τὰ τιμώμενα μεγέθει μὲν ὑπερβάλλοντα,
[3, 11]	εἴ τις ἄλλη καὶ αἱ	γυμνοπαιδίαι	διὰ σπουδῆς Λακεδαιμονίοις εἰσίν ἐν
[3, 11]	καλεῖται πᾶς, ὅτι ἐν ταῖς	γυμνοπαιδίαις	ἑορτὴ δὲ εἴ τις ἄλλη
[3, 24]	τὴν χώραν Ἑλένην παρὰ Τυνδάρεω	γυναῖκα	αἰτοῦντα. λέγοντι δὲ ἐπ' ἀληθείᾳ
[3, 13]	δὲ Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος θυγατέρα,	γυναῖκα	δὲ Ἀκρισίου τοῦ Ἄβαντος. Ἥρας
[3, 4]	ἔργον τὸ ἐς τὴν Κῴαν	γυναῖκα	ἐν ἐπαίνῳ τίθεμαι μάλιστα, ἥντινα
[3, 18]	καὶ Πολύκλειτος Ἀργεῖος ὁ μὲν	γυναῖκα	ἐποίησεν ἔχουσαν λύραν, Σπάρτην δῆθεν,
[3, 1]	οὗτος Γοργοφόνην τε τὴν Περσέως	γυναῖκα	ἔσχεν ἐξ Ἄργους καὶ παῖδα
[3, 3]	ἐπαγγέλλεται, τοσοῦτον δέ σφισιν εἴκει	γυναῖκα	ἑτέραν λαβεῖν πρὸς ταύτῃ. καὶ
[3, 7]	(Ἀρίστωνι δὲ τῷ Ἀγησικλέους ἀγαγομένῳ	γυναῖκα	ἥντινα παρθένον μὲν τῶν ἐν
[3, 20]	τοιῷδε. ὅτ' ἔδωκεν Ὀδυσσεῖ Πηνελόπην	γυναῖκα	Ἰκάριος, ἐπειρᾶτο μὲν κατοικίσαι καὶ
[3, 4]	καὶ ἀπώλοντο οἱ βάρβαροι, τὴν	γυναῖκα	ὁ Παυσανίας ἀπέστειλεν ἐς τὴν
[3, 12]	ταῖς θυγατράσιν εὑρέθη, καὶ ὡς	γυναῖκα	οὐδεὶς ἤθελεν ἐξ αὐτῶν διὰ
[3, 10]	καὶ ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου	γυναῖκα	παρὰ τῶν δυναστευόντων ἐν Φωκεῦσιν
[3, 25]	λέγουσιν αὐτὰ τὰς ἀπὸ Θερμώδοντος	γυναῖκας.	(ἀπὸ δὲ Πυρρίχου καταβάντι ἐς
[3, 14]	ἐς τὴν Μεσσηνίαν λαβεῖν αἰχμαλώτους	γυναῖκας,	ἐν δὲ αὐταῖς εἶναι Κλεώ,
[3, 10]	τούς τε ἡβῶντας ἀποκτεῖναι καὶ	γυναῖκας	καὶ τέκνα ἐξανδραποδίσασθαι, καταβαλεῖν δὲ
[3, 23]	δὲ ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος δὲ καὶ	γυναῖκας	καὶ τέκνα, καὶ αὐτὴν ἐς
[3, 3]	δὲ ὁ Λέοντος Λακεδαιμονίων μόνος	γυναῖκάς	τε δύο ἅμα ἔσχε καὶ
[3, 19]	διαλαβοῦσαι δὴ τὴν Ἑλένην αἱ	γυναῖκες	ἀπάγχουσιν ἐπὶ δένδρου, καὶ ἐπὶ
[3, 20]	ναῷ μόναις γυναιξὶν ἔστιν ὁρᾶν·	γυναῖκες	γὰρ δὴ μόναι καὶ τὰ
[3, 16]	(ὑφαίνουσι δὲ κατὰ ἔτος αἱ	γυναῖκες	τῷ Ἀπόλλωνι χιτῶνα τῷ ἐν
[3, 19]	Ῥόδον ἀφικέσθαι Πολυξοῖ τῇ Τληπολέμου	γυναικὶ	ἔχουσαν ἐπιτηδείως· (εἶναι γὰρ καὶ
[3, 16]	ἢ ἀξίωμα, τότε ἤδη τῇ	γυναικὶ	τὸ ξόανον γίνεται βαρὺ καὶ
[3, 12]	δὲ παρὰ τοῦ Πολυδώρου τῆς	γυναικὸς	ἐπρίαντο ἀντιδόντες βοῦς. ἀργύρου γὰρ
[3, 17]	πρὸς δὲ τῷ Σκηνώματι ὀνομαζομένῳ	γυναικός	ἐστιν εἰκών, Λακεδαιμόνιοι δὲ Εὐρυλεωνίδα
[3, 1]	τε καὶ ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς	γυναικὸς	πόλιν, ἣ Σπάρτη καλεῖται καὶ
[3, 15]	τὸ ἐς τοὺς συνοικοῦντας τῶν	γυναικῶν	βέβαιον. τὸν γὰρ δὴ ἕτερον
[3, 7]	ἐν Λακεδαίμονι εἶναί φασιν αἰσχίστην,	γυναικῶν	δὲ τὸ εἶδος καλλίστην ὑπὸ
[3, 8]	Ὀλυμπικόν καὶ πρώτη τε ἱπποτρόφησε	γυναικῶν	καὶ νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν πρώτη.
[3, 15]	βασιλεύοντος Σπαρτιατῶν· πρώτη δὲ ἱπποτρόφησε	γυναικῶν	καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην ἀνείλετο
[3, 24]	Ἀχιλλεὺς οὐκ ἔστιν ἐν Καταλόγῳ	γυναικῶν,	μηδὲν τοῦτο ἔστω τεκμήριον οὐκ
[3, 12]	ἱερόν, Λευκίππου τε θυγατρὸς καὶ	γυναικῶν	τῶν Πολυδεύκους καὶ Κάστορος ἀδελφῆς.
[3, 8]	Ὀλυμπικὴν πρώτη. Κυνίσκας δὲ ὕστερον	γυναιξὶ	καὶ ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς
[3, 22]	θεῷ κατὰ ἔτος, ἐν ᾗ	γυναιξίν	ἐστιν ἀπηγορευμένον ἐσελθεῖν ἐς τὸ
[3, 20]	δὲ ἐν τῷ ναῷ μόναις	γυναιξὶν	ἔστιν ὁρᾶν· γυναῖκες γὰρ δὴ
[3, 14]	εἶναι. ταύτην ἡ τοῦ Ἀναξάνδρου	γυνὴ	τὴν Κλεὼ παρὰ τοῦ Ἀναξάνδρου
[3, 25]	ναῦς θεάσασθαι παρεῖχε. τοῦτο ἔπαυσε	γυνὴ	τὸ ὕδωρ μὴ καὶ τοῦ
[3, 11]	καὶ ἄλλοι καὶ Μαρδόνιος ὁ	Γωβρύου.	πεποίηται δὲ καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/06/2006