Livre, Chap.
[3, 10]	οἱ Φωκεῖς· ταῦτα οὖν μὴ	παθεῖν	ὑπὸ τῶν Φωκέων αὐτοὺς παρῃτήσατο
[3, 10]	Ἀρχιδάμου τούτου τὸν μὲν πρεσβύτερον	παῖδα	Ἆγιν κατέλαβεν ἀποθανεῖν Μακεδόσιν ἐναντία
[3, 7]	ἦλθεν οἰκέτης ἀπαγγέλλων τετέχθαι οἱ	παῖδα.	Ἀρίστων δὲ ἐπῶν τῶν ἐν
[3, 12]	τοῦ Μελανίωνος ἀδελφόν, οἱ δὲ	παῖδα	εἶναι λέγουσιν. (ἑτέρα δὲ ἐκ
[3, 14]	τὸν δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας	παῖδα	εἶναι. παρὰ δὲ τοῦ Ἄλκωνος
[3, 26]	μάλιστα Ἀσκληπιὸν τιμᾶν, ἅτε Ἀρσινόης	παῖδα	εἶναι τῆς Λευκίππου νομίζοντες. λίθου
[3, 13]	φησιν ἐν τοῖς ἔπεσιν Ἀγήνορος	παῖδα	εἶναι τοῦ Πλευρῶνος. τοῦ δὲ
[3, 7]	τῶν μηνῶν ἕνεκα αὑτοῦ τὸν	παῖδα	εἶναι. (τοῦτον μὲν δὴ τῶν
[3, 4]	ἐξέβαλεν ὑπὸ ἀμαθίας οὐχ αὑτοῦ	παῖδα	εἶναι φήσας. τότε δὲ οἱ
[3, 24]	Ἑλλήνων, ὡς Σεμέλη τέκοι τὸν	παῖδα	ἐκ Διὸς καὶ ὑπὸ τοῦ
[3, 4]	Πλείσταρχον τὸν Λεωνίδου καταλειφθέντα ἔτι	παῖδα	ἐς Πλάταιάν τε Λακεδαιμονίους ἤγαγε
[3, 3]	καὶ ἥ τε ἐπεισελθοῦσα Κλεομένην	παῖδα	ἔσχε καὶ ἡ προτέρα τέως
[3, 8]	Δημάρατον καὶ Ἆγις ἐς τὸν	παῖδα	ἔσχε Λεωτυχίδην, καί οἱ κατά
[3, 1]	γυναῖκα ἔσχεν ἐξ Ἄργους καὶ	παῖδα	ἔσχε Τυνδάρεων, ᾧ περὶ τῆς
[3, 18]	δὲ καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν	παῖδα	ἔτι ὄντα ἐς οὐρανόν ἐστιν
[3, 8]	ἐποιεῖτο ἦ μὴν Λεωτυχίδην ἑαυτοῦ	παῖδα	ἡγεῖσθαι καί σφισι σὺν ἱκεσίᾳ
[3, 16]	θεραπεία πᾶσα ἡ περὶ τὴν	παῖδα	ἠφάνιστο, Διοσκούρων δὲ ἀγάλματα ἐν
[3, 11]	καὶ Ἑρμῆς Ἀγοραῖος Διόνυσον φέρων	παῖδα,	καὶ τὰ ἀρχαῖα καλούμενα Ἐφορεῖα,
[3, 6]	αὐτὸν Κλεωνύμῳ τῷ πατρὶ ὀμόσαι	παῖδα	ὄντα ἐπὶ ὀλέθρῳ τῆς Σπάρτης.
[3, 2]	θεμένου τοὺς νόμους φησὶν ἐπιτροπευθῆναι	παῖδα	ὄντα· Λεωβώτην δέ οἱ τίθεται
[3, 17]	ἐξέστη καὶ τότε καὶ τὴν	παῖδα	τῷ ἀκινάκῃ παίει. (τοῦτο τὸ
[3, 8]	~Ἀρχιδάμου δὲ ὡς ἐτελεύτα καταλιπόντος	παῖδας	Ἆγίς τε πρεσβύτερος ἦν ἡλικίᾳ
[3, 15]	ἐξηγρίωσεν ἐς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας·	αὐτίκα δὲ ὡς ὀργῆς εἶχε
[3, 15]	τὸ δὲ ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ·	παῖδας	δὲ Ἱπποκόωντος εἶναι λέγουσιν. (ἀπὸ
[3, 14]	εἰκότα, οὐ ταφῆναι τοὺς Ἀφαρέως	παῖδας	ἐν Σπάρτῃ. πρὸς δὲ τοῦ
[3, 1]	φασὶν ἐν Θαλάμαις καὶ τοὺς	παῖδας	ἐνταῦθα οἰκοῦντι αὐτῷ γενέσθαι. (χρόνῳ
[3, 21]	ἐνταῦθα, ὅτε Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας	ἔφευγεν ἐκ Σπάρτης. θέας δὲ
[3, 1]	ἀληθέστερος ἔχει λόγος Πυλάδου τοὺς	παῖδας	καὶ Ἠλέκτρας, ἀνεψιοὺς ὄντας Τισαμενῷ
[3, 13]	καὶ Λυγκέα θεοὺς τοὺς Τυνδάρεω	παῖδας	καὶ οὐ πρότερον νομισθῆναί φασι.
[3, 15]	τὴν πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας	μάχην γενέσθαι λέγουσι. τὸ δὲ
[3, 15]	ἀμυνόμενος Ἡρακλῆς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας	μετῆλθε κατ' ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν,
[3, 12]	τοῦ Ὀικλέους· τοῦτο δὲ Τυνδάρεω	παῖδας	νομίζουσιν ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ
[3, 24]	Ἰάσονι τοῦ στόλου τοὺς Τυνδάρεω	παῖδας·	ὅτι δὲ Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν
[3, 15]	οἱ πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας	οὐδὲν ἐκ τῆς Ἥρας ἀπήντησεν
[3, 19]	τῇ πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας	προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα δὲ πεποίηται
[3, 15]	Εὐρώπαν, εἶναι δὲ αὐτοὺς Ὑραίου	παῖδας	τοῦ Αἰγέως. ἐποίησαν δὲ καὶ
[3, 15]	Ἱπποκόωντα, τιμωρήσασθαι δὲ καὶ τοὺς	παῖδας	τοῦ Οἰωνοῦ φόνου. τὸ δὲ
[3, 18]	Καλυδωνίου καὶ Ἡρακλῆς ἀποκτείνων τοὺς	παῖδας	τοὺς Ἄκτορος, Κάλαις δὲ καὶ
[3, 10]	Ἡρακλῆς ἀποκτείνας Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς	παῖδας.	(τρίτη δὲ ἐκ τῆς ὁδοῦ
[3, 16]	φασιν αὐτὴν οἰκῆσαι τοὺς Τυνδάρεω	παῖδας,	χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐκτήσατο Φορμίων
[3, 1]	ἀνεψιόν τε ἀνεψιῷ καὶ ἀνεψιῶν	παῖδας,	ὡσαύτως δὲ καὶ τοὺς κατωτέρω
[3, 5]	(Παυσανίου δὲ φυγόντος οἱ μὲν	παῖδες	Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος νέοι παντάπασιν
[3, 16]	τούτῳ σφᾶς οἱ (τ' Ἀριστοδήμου	παῖδες	ἅτε ὄντες καὶ αὐτοὶ δίδυμοι
[3, 17]	ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου δεύτερα οἱ	παῖδες	ἐξεργάσασθαι τὸ οἰκοδόμημα ἤθελον, ἀφορμὴ
[3, 1]	ἐβασίλευσαν δὲ καὶ οἱ Τυνδάρεω	παῖδες	καὶ Μενέλαος ὁ Ἀτρέως Τυνδάρεω
[3, 15]	ἐπεκθέουσιν οὖν τοῦ Ἱπποκόωντος οἱ	παῖδες	καὶ ῥοπάλοις τύπτοντες κατεργάζονται τὸν
[3, 18]	ἵππων ἑκατέρωθέν εἰσιν οἱ Τυνδάρεω	παῖδες·	καὶ σφίγγες τέ εἰσιν ὑπὸ
[3, 13]	ἡρῷον. γεγόνασι δὲ οἱ Τυνδάρεω	παῖδες	τὰ πρὸς μητρὸς ἀπὸ τοῦ
[3, 11]	ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ πεποίηται	παιδὶ	ἐκείνου τήν τε βασιλείαν βεβαιωσαμένῳ
[3, 16]	μὲν τοῦ ναοῦ τῷ Λυκούργου	παιδὶ	Εὐκόσμῳ, πρὸς δὲ τῷ βωμῷ
[3, 7]	εἶναι. Προκλῆς ὁ Ἀριστοδήμου τῷ	παιδὶ	ὄνομα τίθεται Σόον. Εὐρυπῶντα δὲ
[3, 25]	δὲ ἐν Ποροσελήνῃ δελφῖνα τῷ	παιδὶ	σῶστρα ἀποδιδόντα, ὅτι συγκοπέντα ὑπὸ
[3, 19]	τηνικαῦτα ἄρχειν ὑπολειπομένην ἐπὶ ὀρφανῷ	παιδί.	ταύτην τὴν Πολυξώ φασιν ἐπιθυμοῦσαν
[3, 25]	δελφῖνα εἶδον καὶ καλοῦντι τῷ	παιδὶ	ὑπακούοντα καὶ φέροντα, ὁπότε ἐποχεῖσθαί
[3, 6]	δὲ ὁ μὲν πρεσβύτερος τῶν	παίδων	Ἀγησίπολις παρέσχετο μέγα οὐδὲν ἐς
[3, 6]	τὴν ἀρχήν. γενομένων δὲ αὐτῷ	παίδων	Ἀκροτάτου καὶ ἐπ' αὐτῷ Κλεωνύμου
[3, 17]	ἐθελοντὴς κατώρθωσε, Τυνδάρεω δὲ τῶν	παίδων	ἄλλα τε καὶ ἡ τῶν
[3, 1]	(ἅτε δὲ οὐκ ὄντων· αὐτῷ	παίδων	ἀρρένων βασιλεύειν καταλείπει Λακεδαίμονα, μητρὸς
[3, 20]	μὲν Ἕλιος νεώτατος τῶν Περσέως	παίδων,	Δωριεῖς δὲ παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ,
[3, 4]	(Κλεομένει δὲ οὐκ ὄντων ἀρρένων	παίδων	ἐς Λεωνίδαν τὸν Ἀναξανδρίδου, Δωριέως
[3, 4]	τε ἐλευθερίαν ἀπὸ τῶν Πεισιστράτου	παίδων	καὶ αὑτῷ καὶ Λακεδαιμονίοις δόξαν
[3, 1]	Ἄργαλον τὸν πρεσβύτατον τῶν Ἀμύκλα	παίδων	καὶ ὕστερον ἐς Κυνόρταν Ἀργάλου
[3, 1]	δὲ ὄντων διδύμων τῶν Ἀριστοδήμου	παίδων	οἰκίαι δύο βασίλειαι γίνονται· (συναρέσαι
[3, 2]	ἀναμίξας. ~Εὐρυσθένει πρεσβυτέρῳ τῶν Ἀριστοδήμου	παίδων	ὄντι ἡλικίαν γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν
[3, 1]	τῇ Λακωνικῇ. γενομένων δέ οἱ	παίδων	Ὑάκινθον μὲν νεώτατον ὄντα καὶ
[3, 17]	καὶ τὴν παῖδα τῷ ἀκινάκῃ	παίει.	(τοῦτο τὸ ἄγος οὐκ ἐξεγένετο
[3, 2]	λόγου ποιήσομαι μνήμην· Ἀγησιλάου δὲ	παῖς	ἐγένετο Ἀρχέλαος. ἐπὶ τούτου Λακεδαιμόνιοι
[3, 7]	υἱόν. Ζευξιδάμου δὲ Ἀναξίδαμος ὁ	παῖς	ἐκδέχεται τὴν ἀρχήν· ἐπὶ τούτου
[3, 1]	Μύλητος δὲ τελευτήσαντος παρέλαβεν ὁ	παῖς	Εὐρώτας τὴν ἀρχήν. οὗτος τὸ
[3, 7]	ἱκέτευε, Λεωτυχίδου δὲ ὁ μὲν	παῖς	Ζευξίδαμος ζῶντος ἔτι Λεωτυχίδου καὶ
[3, 15]	ἀνεψιὸς δὲ Ἡρακλεῖ Λικυμνίου γὰρ	παῖς	ἦν τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀλκμήνης
[3, 11]	αἱροῦσιν. ὁ δὲ Ἀγίας Ἀγελόχου	παῖς	ἦν τοῦ Τισαμενοῦ· (Τισαμενῷ δὲ
[3, 24]	φασιν, ὡς ἠνιᾶτο ὑπὸ δίψης,	παῖσαι	τῇ λόγχῃ τὴν πέτραν καὶ
[3, 24]	ὡς Ἀχιλλεὺς χαριζόμενος τοῖς Ἀτρέως	παισὶ	καὶ οὐκ ἐνεχόμενος τοῖς ὅρκοις
[3, 1]	Ἀριστόδημον. (ὀνόματα μὲν δὴ τοῖς	παισὶν	αὐτοῦ Προκλῆς καὶ Εὐρυσθένης ἐτέθη,
[3, 16]	δὲ οἱ (μαστιγοῦντές ποτε ὑποφειδόμενοι	παίωσι	κατὰ ἐφήβου κάλλος ἢ ἀξίωμα,
[3, 25]	ἀφέστηκε Καινήπολις· ὄνομα δὲ ἦν	πάλαι	καὶ ταύτῃ Ταίναρον. ἐν αὐτῇ
[3, 22]	Ἀκριῶν ἐς Γερόνθρας ὁδὸν ἔστι	Παλαιὰ	καλουμένη κώμη, ἐν δὲ αὐταῖς
[3, 15]	ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς τιμωρίας οἱ	παλαιοὶ	τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον ποινάς. ἔστι
[3, 22]	θεῶν ναὸς καὶ ἄγαλμα λίθου.	παλαιότατον	δὲ τοῦτο εἶναί φασιν οἱ
[3, 17]	δεξιᾷ Διὸς ἄγαλμα Ὑπάτου πεποίηται,	παλαιότατον	πάντων ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ· δι'
[3, 5]	πατρῴους δή τινας σπονδὰς ἐκ	παλαιοῦ	καθεστώσας τοῖς Δωριεῦσι πρὸς ἀλλήλους.
[3, 9]	ἦν δέ τι εὐνοίας ἐκ	παλαιοῦ	καὶ ἐς τὴν πόλιν αὐτοῖς
[3, 5]	ἄρα τὸ ἱερὸν τοῦτο ἐκ	παλαιοῦ	Πελοποννησίοις πᾶσιν αἰδέσιμον καὶ τοῖς
[3, 16]	ἐχόντων. Ἡρακλέα γὰρ ἔχει λόγος	παλαῖσαι	πρὸς Ἔρυκα ἐπὶ τοῖσδε εἰρημένοις,
[3, 16]	Ἡρακλέους εἶναι, κρατηθέντος δὲ τῇ	πάλῃ	βοῦς τὰς Γηρυόνου (ταύτας γὰρ
[3, 18]	καὶ ἡ πρὸς Ἀχελῷον Ἡρακλέους	πάλη	καὶ τὰ λεγόμενα ἐς Ἥραν,
[3, 13]	καὶ αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ πατρὶ	πάλης	εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι, (καὶ) συναμφοτέροις
[3, 15]	ᾧ γεγόνασιν αἱ πολλαὶ νῖκαι	πάλης·	σέβουσι δὲ ἐκ μαντεύματος τὸν
[3, 19]	Στησίχορος μὲν ἐπὶ τούτῳ τὴν	παλινῳδίαν	ἐποίησεν· ~ἐν Θεράπνῃ δὲ κρήνην
[3, 4]	Φαρανδάτης ὁ Τεάσπιδος, ἀνὴρ Πέρσης,	παλλακὴν	εἶχεν ἄκουσαν· (ἐπεὶ δὲ Πλαταιᾶσι
[3, 18]	πολιορκοῦντι Ἄφυτιν τὴν ἐν τῇ	Παλλήνῃ	νύκτωρ ἐπιφανέντα Ἄμμωνα προαγορεύειν ὡς
[3, 7]	ἐς γῆν τὴν Ἀττικὴν ἀνὰ	πᾶν	ἔτος καὶ ὁπότε ἐσβάλοι διὰ
[3, 9]	ἤλασαν λείαν ἄγοντες· ἐνέβαλον δὲ	πανδημεὶ	καὶ οἱ Φωκεῖς ἐς τὴν
[3, 6]	ἐξίασι δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι	πανδημεί,	τὸν βασιλέα ἡγεῖσθαί σφισιν Ἀρέα
[3, 5]	τὴν Φωκίδα ἀφικόμενος καὶ ἀναλαβὼν	πανδημεὶ	τοὺς Φωκέας οὐδένα ἔτι ἐπισχὼν
[3, 23]	ἔτι δὲ καὶ ἱερεῖα τὰ	πάντα	ἀφιᾶσι· ταῦτα δὲ ἢν μὲν
[3, 23]	δὲ πολλὰ μὲν ἐμπόρων χρήματα,	πάντα	δὲ ἀναθήματα, προσεξανδραποδισάμενος δὲ καὶ
[3, 7]	ὑπῆρξεν ἀμφοτέροις τὸν βίον διατελέσαι	πάντα	ἐν ἡσυχίᾳ καὶ πολέμων οὖσιν
[3, 1]	ἔμελλον· οὐ γάρ τι τὰ	πάντα	ἐς τὸ αὐτὸ συνεληλύθασιν ἡλικίας,
[3, 3]	τὰ ὅπλα ὁμοίως χαλκᾶ ἦν	πάντα,	μαρτυρεῖ μοι καὶ Ὁμήρου τῶν
[3, 11]	Ἀτθίδι ἐπανόρθωμα ἐγένετο, μὴ τὰ	πάντα	με ἐφεξῆς, τὰ δὲ> μάλιστα
[3, 5]	παῖδες Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος νέοι	παντάπασιν	ἔτι ἦσαν, Ἀριστόδημος δὲ ἐπετρόπευεν
[3, 15]	ἀρχὴν προσίεμαι· ἦν γὰρ δὴ	παντάπασιν	εὔηθες κέδρου ποιησάμενον ζῴδιον καὶ
[3, 6]	πρὸς ἀνδρῶν Λεωνίδας ὁ Κλεωνύμου,	παντάπασιν	ἤδη γέρων· τούτῳ δὴ διδόασιν
[3, 7]	Ἀμύντου σαθρὰν ἤδη καὶ οὐ	παντάπασιν	ὑγιῆ προσκατήρειψεν αὐτήν. ~Ἀρχιδάμου δὲ
[3, 23]	ἀρχῆς οἱ καθῃρημένης καὶ ἐλαυνόμενον	πανταχόθεν	ὑπὸ Ῥωμαίων· εἰσὶ δὲ οἵ
[3, 1]	δὲ λοιπὰ διειστήκει σφίσιν ἐπὶ	παντὶ	τὰ βουλεύματα. (οὐ μὴν οὐδὲ
[3, 23]	ψηφῖδας σχῆμα εὐπρεπεστέρας καὶ χρόας	παντοδαπῆς.	~Ἐπιδαύρου δὲ σταδίους ἑκατὸν ἀπέχει
[3, 17]	οὐκ ἐξεγένετο ἀποφυγεῖν Παυσανίᾳ, καθάρσια	παντοῖα	καὶ ἱκεσίας δεξαμένῳ Διὸς Φυξίου
[3, 19]	ἂν ὁ θεός, οὐ διὰ	παντὸς	κατὰ τοῦτο συνεχοῦς ὄντος ἀλλὰ
[3, 17]	Διὸς ἄγαλμα Ὑπάτου πεποίηται, παλαιότατον	πάντων	ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ· δι' ὅλου
[3, 11]	τούτοις δὲ ἐν Διπαιεῦσιν Ἀρκάδων	πάντων	πλὴν Μαντινέων ἀντιτεταγμένων· οἱ δὲ
[3, 18]	ποταμῷ Νέσσον τιμωρούμενος. Ἑρμῆς δὲ	παρ'	Ἀλέξανδρον κριθησομένας ἄγει τὰς θεάς,
[3, 26]	αὐτῷ Κλαίας ἱερὸν καὶ σπήλαιον	παρ'	αὐτὸ τὸ ἱερόν, ἔσοδον μὲν
[3, 26]	ἀρχῆς οἰκούντων ὁ Ἰθωμάτας Ζεὺς	παρ'	αὐτοῖς ἔχειν τιμάς. (Καρδαμύλη δέ,
[3, 17]	ἐπήγειρεν ὁ ψόφος· ἰοῦσα γὰρ	παρ'	αὐτὸν τὸν καιόμενον λύχνον κατέβαλεν
[3, 20]	ἐν ὑπαίθρῳ Δερεάτιδος, καὶ πηγὴ	παρ'	αὐτῷ ἣν Ἄνονον ὀνομάζουσι. μετὰ
[3, 16]	Κυρήνης φήσαντες καταχθῆναί τε ἠξίουν	παρ'	αὐτῷ καὶ οἴκημα ᾐτοῦντο ᾧ
[3, 23]	ἁγιώτατον καὶ ἱερῶν ὁπόσα Ἀφροδίτης	παρ'	Ἕλλησίν ἐστιν ἀρχαιότατον· αὐτὴ δὲ
[3, 25]	τὸν ὄφιν ὑπὸ Ἡρακλέους ἀχθῆναι	παρ'	Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος δὲ πρῶτος γὰρ
[3, 12]	ἐς Τροίαν καὶ δίκας δυνήσονται	παρὰ	Ἀλεξάνδρου λαβεῖν τῆς Ἑλένης ἁρπαγῆς.
[3, 18]	Σπάρτην δῆθεν, Πολύκλειτος δὲ Ἀφροδίτην	παρὰ	Ἀμυκλαίῳ καλουμένην. οὗτοι δὲ οἱ
[3, 20]	(διαβᾶσι δὲ αὐτόθεν ποταμὸν Φελλίαν,	παρὰ	Ἀμύκλας ἰοῦσιν εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ
[3, 8]	ἐς Δελφούς, ἄλλο (δέ) γε	παρὰ	ἀνδρὸς ποιητοῦ Λακεδαιμονίων τοῖς βασιλεῦσιν
[3, 9]	ἀγγέλων ὡς Κόνων ὁ Τιμοθέου	παρὰ	βασιλέα ἀναβεβηκὼς εἴη, κατὰ τοῦτο
[3, 7]	ἐποίησεν ἰδιώτην. καὶ τοῦ μὲν	παρὰ	βασιλέα Δαρεῖον ἐλθόντος ἐς Πέρσας
[3, 12]	τῷ φόνῳ τῶν κηρύκων, οἳ	παρὰ	βασιλέως Δαρείου γῆν τε καὶ
[3, 19]	πλησίον Διόνυσος ἑστήκασι καὶ Σεμέλη,	παρὰ	δὲ αὐτὴν Ἰνώ. (πεποίηται δὲ
[3, 1]	οὐκ ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ μαντεῖον,	παρὰ	δὲ Ἡρακλέους ἐντυχόντος οἱ πρότερον
[3, 19]	ὄντος ἀλλὰ καθέδρας παρεχομένου πλείονας,	παρὰ	δὲ καθέδραν ἑκάστην ὑπολειπομένης καὶ
[3, 17]	δὲ ἵππων συνωρίδι ἀνείλετο Ὀλυμπικήν.	(παρὰ	δὲ τῆς Χαλκιοίκου τὸν βωμὸν
[3, 12]	βασίλειοι τάφοι τῶν καλουμένων Εὐρυπωντιδῶν·	παρὰ	δὲ τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόης ἱερόν,
[3, 14]	Ἄλκωνα λέγουσιν Ἱπποκόωντας παῖδα εἶναι.	παρὰ	δὲ τοῦ Ἄλκωνος τὸ ἡρῷον
[3, 11]	ὀστᾶ κατὰ μαντείαν θάπτουσιν ἐνταῦθα.	παρὰ	δὲ τοῦ Ὀρέστου τὸν τάφον
[3, 19]	λέγουσι. τάχα δ' ἂν ἀκηκοότες	παρὰ	Κόλχων Θηρίταν λέγοιεν, ἐπεὶ Ἔλληνές
[3, 4]	μάλιστα, ἥντινα ἀνδρὸς οὐκ ἀδόξου	παρὰ	Κῴοις θυγατέρα οὖσαν Ἡγητορίδου τοῦ
[3, 24]	Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν οἱ Κόλχοι,	παρὰ	Λακεδαιμονίων ἀκούσας γράφω. τῆς δὲ
[3, 3]	ἀποθανόντι δὲ αὐτῷ πολλά τε	παρὰ	Λακεδαιμονίων δέδοται καὶ ἀξιόλογα ἐς
[3, 2]	ὄντας ἀφιστάναι. τότε μὲν δὴ	παρὰ	οὐδετέρων πολεμησάντων ὅμως μνήμης ἄξιον
[3, 18]	τῶν κρατησάντων, ἄλλως τε καὶ	παρὰ	πολὺ γενομένης τῆς νίκης, ὥστε
[3, 1]	δὲ Ἰκάριον καὶ τοὺς στασιώτας	παρὰ	πολύ τε ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων
[3, 11]	ἀξίων ἀφηγήσεως, ὧν (ἃ) ἕκαστοι	παρὰ	σφίσι λέγουσιν, ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα.
[3, 16]	Εὔξεινον οἰκοῦντες τὸ ἄγαλμα εἶναι	παρὰ	σφίσιν, ἀμφισβητοῦσι δὲ καὶ Λυδῶν
[3, 22]	ἀναστήσαντες δὲ Γερονθρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς	παρὰ	σφῶν ἐποίκους ἀπέστειλαν· ἐπ' ἐμοῦ
[3, 5]	δὲ ὑστέρησε μὲν τοῦ ἀγῶνος	παρὰ	Τεγεατῶν καὶ ἐξ Ἀρκαδίας τῆς
[3, 24]	ἔχον. (προελθόντι δὲ ἀπὸ Ζάρακος	παρὰ	τὴν θάλασσαν ἑκατόν που στάδια
[3, 2]	δὲ αὐτὸν λέγουσιν οἱ μὲν	παρὰ	τῆς Πυθίας διδαχθέντα ὑπὲρ αὐτῶν,
[3, 15]	δὲ μνῆμα τῷ Οἰωνῷ πεποίηται	παρὰ	τὸ Ἡρακλεῖον. (ἰόντι δὲ ἐκ
[3, 23]	εἶναι, πλέοντες δὲ ἐς Κῶν	παρὰ	τὸν Ἀσκληπιὸν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ
[3, 6]	Ἀρίστωνος κατὰ ταὐτὰ ἀπεχώρησεν ἤτοι	παρὰ	τὸν ἐν Μακεδονίᾳ βασιλεύοντα ἢ
[3, 13]	τε ἀφίκοντο ἐς λόγους καὶ	παρὰ	τὸν Κριὸν ἐλθόντες διδάσκονται τὴν
[3, 15]	ἔστι δὲ τῆς στοᾶς, ἣ	παρὰ	τὸν Πλατανιστᾶν πεποίηται, ταύτης ὄπισθεν
[3, 14]	τοῦ Ἀναξάνδρου γυνὴ τὴν Κλεὼ	παρὰ	τοῦ Ἀναξάνδρου αἰτεῖ, καὶ τό
[3, 3]	ἠνείχοντο ὑπήκοοι Λακεδαιμονίων ὄντες καὶ	παρὰ	τοῦ δήμου τοῦ Ἀργείων οὐδέν
[3, 12]	οἰκία τοῦ βασιλέως· ἀποθανόντος δὲ	παρὰ	τοῦ Πολυδώρου τῆς γυναικὸς ἐπρίαντο
[3, 23]	εἰσὶ δὲ οἵ φασιν αὐτὸν	παρά	του τῶν μισθοφόρων θάνατον βίαιον
[3, 17]	ἐς Φιγαλίαν ἐλθόντι τὴν Ἀρκάδων	παρὰ	τοὺς ψυχαγωγούς· δίκην δὲ ἣν
[3, 16]	δὲ ὕστερον ἐκτήσατο Φορμίων Σπαρτιάτης.	παρὰ	τοῦτον ἀφίκοντο οἱ Διόσκουροι ξένοις
[3, 24]	σφισιν ἐς τὴν χώραν Ἑλένην	παρὰ	Τυνδάρεω γυναῖκα αἰτοῦντα. λέγοντι δὲ
[3, 26]	ἅγιον, καὶ ἀνθρώποις νόσων ἰάματα	παρὰ	τῷ Μαχάονι ἔστιν εὑρέσθαι. καὶ
[3, 7]	ἐν ταῖς μάχαις, δῶρα ἔλαβε	παρὰ	τῶν Ἀλευαδῶν. (ὑπαγόμενος δὲ ἐν
[3, 10]	ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου γυναῖκα	παρὰ	τῶν δυναστευόντων ἐν Φωκεῦσιν ἔφη
[3, 18]	πείθοιτο ἄν τις αἰχμαλώτους ληφθῆναι	παρὰ	τῶν κρατησάντων, ἄλλως τε καὶ
[3, 9]	αὐτῷ τά τε οἴκοθεν καὶ	παρὰ	τῶν συμμάχων τὸ στράτευμα ἤθροιστο
[3, 18]	μονομαχία πρὸς Κύκνον καὶ ἡ	παρὰ	Φόλῳ τῶν Κενταύρων μάχη. (τὸν
[3, 18]	δὲ καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον	παρὰ	Χίρωνι, ὃς καὶ διδάξαι λέγεται·
[3, 11]	εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν ὅπου	παραβήσομαι.	(Λακεδαιμονίων τοῖς Σπάρτην ἔχουσίν ἐστιν
[3, 24]	ἐνεχόμενος τοῖς ὅρκοις τοῖς Τυνδάρεω	παραγένοιτο	ἐς Τροίαν, ἐποίησε δὲ ἐν
[3, 18]	Ἡρακλέα συνοικήσοντα ἀπὸ τούτου θεοῖς.	(παραδίδωσι	δὲ καὶ Πηλεὺς Ἀχιλλέα τραφησόμενον
[3, 14]	Χθονίαν Λακεδαιμόνιοι μὲν σέβειν φασὶ	παραδόντος	σφίσιν Ὀρφέως, δόξῃ δὲ ἐμῇ
[3, 24]	δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ	παραθαλάσσια	ἐλεηλάτουν τῆς χώρας. (ἔστι δὲ
[3, 4]	αἰσχῦναι τὸν νεκρὸν κατὰ τὴν	παραίνεσιν	τοῦ Αἰγινήτου Λάμπωνος. ~Πλείσταρχος μὲν
[3, 6]	ἐπιέναι πεζῇ. Λακεδαιμόνιοι μὲν δὴ	παρακινδυνεύειν	ὥρμηντο Ἀθηναίων τε εὐνοίᾳ καί
[3, 22]	πόλεως ἐρείπια καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν	Παρακυπαρισσίων.	(ἔστι δὲ ἐν τῇ γῇ
[3, 4]	μαντείου τὴν διάπειραν οὐδὲ τὸ	παράπαν	ἄλλον γε οὐδένα ὅτι μὴ
[3, 2]	τὰ δὲ ἐν ἐπικαίρῳ τοῦ	παράπλου	συνοικιοῦντα ἀντ' αὐτῶν. ἀνέστησαν δὲ
[3, 9]	καὶ αἱ Σάρδεις πλούτῳ καὶ	παρασκευῇ	προεῖχον, τῷ τε σατραπεύοντι ἐπὶ
[3, 24]	πιεῖν ἡδὺ εἴπερ ἄλλος τις	παρασχόμενος	ποταμός· ἔχει δὲ ἐν τῷ
[3, 4]	Μήδοις καὶ Πέρσαις ἐγένοντο ὕστερον,	παρασχομένῳ	μέγιστον φρόνημα καὶ ἀποδειξαμένῳ λαμπρὰ
[3, 9]	ἐς τὸ φανερὸν τοῦ πολέμου	παρασχόντες	τὴν ἀρχὴν ἐγένοντο οἱ ἐξ
[3, 25]	ὅτι ἔδει τὸν δηχθέντα τεθνάναι	παραυτίκα	ὑπὸ τοῦ ἰοῦ, καὶ τοῦτον
[3, 23]	αὐτὸς Μιθριδάτης· ἀλλὰ Μηνοφάνην μὲν	παραυτίκα,	ὡς ἀνήγετο ἐρημώσας τὴν Δῆλον,
[3, 1]	τοὺς ἀπογόνους οἱ τοῦ Μεμβλιάρου	παραχωρήσεσθαι	τῆς βασιλείας ἐλπίζων ἑκόντας, ὅπερ
[3, 18]	θηρία ἄνω θέοντα, τῇ μὲν	πάρδαλις,	κατὰ δὲ τὸν Πολυδεύκην λέαινα.
[3, 3]	ἐν τῇ τοῦ χαλκέως ἑώρα,	παρέβαλεν	αὐτὰ πρὸς τὸ ἐκ Δελφῶν
[3, 16]	καὶ ὕστερον Δωριεῖ τῷ Ἀναξανδρίδου	παρεγένετο,	ἀλλὰ Ἡρακλῆς μὲν ἀποκτίννυσιν Ἔρυκα,
[3, 20]	ἐκ Σπάρτης Ἀθηνᾶς ἕστηκεν ἐπίκλησιν	Παρείας	ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ, μετὰ δὲ
[3, 5]	ὁ Λεωνίδου νεωστὶ τὴν βασιλείαν	παρειληφὼς	ἐτελεύτησε, Πλειστοάναξ δὲ ἔσχε τὴν
[3, 25]	φασὶ καὶ τὰς ναῦς θεάσασθαι	παρεῖχε.	τοῦτο ἔπαυσε γυνὴ τὸ ὕδωρ
[3, 19]	ἀπ' ἐκείνου κώμη διαμένουσα θέας	παρείχετο	ἄξιον ἱερὸν Ἀλεξάνδρας καὶ ἄγαλμα·
[3, 5]	τοῖς αὐτόθι ἱκετεύουσιν ἀσφάλειαν μάλιστα	παρείχετο·	ἐδήλωσαν δὲ οἵ τε Λακεδαιμόνιοι
[3, 3]	ἔργον βίαιον οὔτε ὑβριστὴν λόγον	παρείχετο	ἐς οὐδένα, ἐν δὲ ταῖς
[3, 5]	καὶ Ἀθηναίοις δεῖμα αἱ διοσημεῖαι	παρείχοντο.	(καὶ ὁ μὲν ὑπὸ τὸ
[3, 19]	ὄρνιθας πτερά. καὶ Ἀμύκλαι μὲν	παρείχοντο	τοσαῦτα ἐς μνήμην, ἑτέρα δὲ
[3, 8]	τε πρεσβύτερος ἦν ἡλικίᾳ καὶ	παρέλαβεν	ἀντὶ Ἀγησιλάου τὴν ἀρχήν. ἐγένετο
[3, 3]	δὲ Ἀλκαμένους Πολύδωρος τὴν βασιλείαν	παρέλαβεν	ὁ Ἀλκαμένους, καὶ ἀποικίαν τε
[3, 1]	ἑτέρωθι δηλώσω· Μύλητος δὲ τελευτήσαντος	παρέλαβεν	ὁ παῖς Εὐρώτας τὴν ἀρχήν.
[3, 13]	Ἱπποσθένει μιᾷ νίκῃ τὸν υἱὸν	παρελθεῖν	ὑπῆρξεν. ~ἐκ δὲ τῆς ἀγορᾶς
[3, 26]	ὑπὸ τοῦ ὕδατος οὐδὲ πλεονάσαντος	παρενεχθείη.	(ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ
[3, 9]	μάχης, ἐς δὲ τοὺς ἱκέτας	παρενόμησεν	οὐδ' οὕτως. ~οὐ πολλῷ δὲ
[3, 18]	ἔργον πεποίηται τὸ ἐς Μέδουσαν.	παρέντι	δὲ Ἡρακλέους μάχην πρὸς Θούριον
[3, 18]	ἀκριβὲς διελθεῖν ὄχλον τοῖς ἐπιλεξομένοις	παρέξειν	ἔμελλεν· ὡς δὲ δηλῶσαι συλλαβόντι,
[3, 12]	Ξέρξην διαβαίνοντα ἐς τὴν Εὐρώπην	παρεσκευάζοντο	ἀμυνούμενοι, κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον
[3, 16]	ἡνίκα Ἀθηναῖοι τὴν χώραν ἐκλιπεῖν	παρεσκευάζοντο,	οὐκ ἐσέθεντο καὶ τοῦτο ἐς
[3, 8]	πολέμου Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Ἆγις	παρεσκευάζοντο	ὡς ἐς τὴν Ἠλείαν καὶ
[3, 20]	τῶν Περσέως παίδων, Δωριεῖς δὲ	παρεστήσαντο	ὕστερον πολιορκίᾳ, καὶ πρῶτοί τε
[3, 4]	Τραχίνιος κυκλώσασθαί σφισι τοὺς Ἕλληνας	παρέσχε	καὶ οὕτω κατεργασθέντος Λεωνίδου παρῆλθον
[3, 21]	καί σφισι τοῦ ὀνόματος τούτου	παρέσχεν	ἀρχὴν Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι ἐν
[3, 8]	(τῷ δὲ Ἀγησιλάῳ καὶ Λεωτυχίδῃ	παρέσχεν	ἐς πλέον τὸ μάντευμα ἀντιλογίαν
[3, 6]	μὲν πρεσβύτερος τῶν παίδων Ἀγησίπολις	παρέσχετο	μέγα οὐδὲν ἐς μνήμην, Κλεομένης
[3, 22]	δὲ καὶ ἄνδρα ποτὲ Ὀλυμπιονίκην	παρέσχοντο	Νικοκλέα, Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου
[3, 16]	Ἄγιδος τὸ ἄγαλμα εὑρόντες αὐτίκα	παρεφρόνησαν·	τοῦτο δὲ οἱ Λιμνᾶται Σπαρτιατῶν
[3, 23]	ἐργαζομένοις διὰ τὸν θεὸν δοκούσης	παρέχειν,	Μηνοφάνης Μιθριδάτου στρατηγὸς εἴτε αὐτὸς
[3, 21]	μὲν τοῦ Εὐρώτα τὸ ὕδωρ,	παρέχεται	δὲ ἀφθόνους καὶ αὐτὴ πηγάς.
[3, 20]	τρέφων καὶ αἶγας μάλιστα ἀγρίας.	παρέχεται	δὲ καὶ δι' ὅλου τὸ
[3, 22]	ἄφθονον εἴπερ ἄλλο τι χωρίον	παρέχεται	καὶ Μαριός. κώμη δὲ ὑπὲρ
[3, 19]	(τοῦ δὲ ἀγάλματος τὸ βάθρον	παρέχεται	μὲν βωμοῦ σχῆμα, τεθάφθαι δὲ
[3, 21]	κόχλους δὲ ἐς βαφὴν πορφύρας	παρέχεται	τὰ ἐπιθαλάσσια τῆς Λακωνικῆς ἐπιτηδειοτάτας
[3, 23]	ἐσβολαί, αἰγιαλὸς δὲ ὁ ταύτῃ	παρέχεται	ψηφῖδας σχῆμα εὐπρεπεστέρας καὶ χρόας
[3, 25]	οὐδὲν ὥστε καὶ θαῦμα εἶναι	παρεχομένη,	πρότερον δὲ τοῖς ἐνιδοῦσιν ἐς
[3, 15]	τῶν Λακώνων ἡ γλῶσσα, ἥκιστα	παρεχομένη	τὸ εὔφωνον. (Ἑλένης δὲ ἱερὰ
[3, 26]	μὲν στενήν, τὰ δὲ ἔνδον	παρεχόμενον	θέας ἄξια. Γερηνίας δὲ ὡς
[3, 22]	ἁπάντων καὶ περὶ αὐτὸ ἄλσος	παρεχόμενον	πηγάς, εἰσὶ δὲ καὶ ἐν
[3, 19]	τοῦτο συνεχοῦς ὄντος ἀλλὰ καθέδρας	παρεχομένου	πλείονας, παρὰ δὲ καθέδραν ἑκάστην
[3, 11]	τὰ σπουδῆς μάλιστα ἄξια καὶ	παρέχονται	τὸν ἐπώνυμον, καθὰ δὴ καὶ
[3, 6]	ἐπὶ ταῖς δυνάμεσιν ἐφιστάντες ἄρχοντα	παρῆγον	μή ποτε πολέμιον γενέσθαι τῇ
[3, 4]	παρέσχε καὶ οὕτω κατεργασθέντος Λεωνίδου	παρῆλθον	ἐς τὴν Ἑλλάδα οἱ βάρβαροι.
[3, 10]	παθεῖν ὑπὸ τῶν Φωκέων αὐτοὺς	παρῃτήσατο	Ἀρχίδαμος. (διέβη δὲ καὶ ἐς
[3, 16]	εἶναι. κόραι δὲ ἱερῶνταί σφισι	παρθένοι,	καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ ταῖς θεαῖς
[3, 10]	χοροὺς δὲ ἐνταῦθα αἱ Λακεδαιμονίων	παρθένοι	κατὰ ἔτος ἱστᾶσι καὶ ἐπιχώριος
[3, 21]	ἐς ταύτην λέγουσιν ὑδρευομένην ἐσπεσεῖν	παρθένον,	ἀφανισθείσης δὲ τὸ κάλυμμα ἀναφανῆναι
[3, 7]	τῷ Ἀγησικλέους ἀγαγομένῳ γυναῖκα ἥντινα	παρθένον	μὲν τῶν ἐν Λακεδαίμονι εἶναί
[3, 18]	δὲ αὐτόν τε ἀποδρᾶναι καὶ	παρθένον	τὴν ἱερωμένην ἔχοντα οἴχεσθαι τὸ
[3, 19]	καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν ἔτι	παρθένον.	τοῦτο μὲν οὖν τοῦ Ὑακίνθου
[3, 12]	υἱοῦ δὲ Τλησιμένους· Τλησιμένη δὲ	Παρθενοπαίου	τοῦ Μελανίωνος ἀδελφόν, οἱ δὲ
[3, 16]	δώσειν· θυγάτηρ γὰρ ἔτυχέν οἱ	παρθένος	ἔχουσα ἐν αὐτῷ δίαιταν. ἐς
[3, 16]	δίαιταν. ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν	παρθένος	μὲν ἐκείνη καὶ θεραπεία πᾶσα
[3, 17]	ἄλλων Ἑλλήνων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων,	παρθένου	Βυζαντίας ἐπεθύμησε· καὶ αὐτίκα νυκτὸς
[3, 5]	ἤδη τὸ Ἀργείων καὶ οὐ	παρίει	σείων ὁ θεὸς καί τινες
[3, 18]	βασιλεύοντος Λακεδαιμονίων ἐποίησε, τάδε μὲν	παρίημι,	τὸν θρόνον δὲ εἶδόν τε
[3, 18]	τῆς Δήμητρος ἕστηκεν. Ἀρίστανδρος δὲ	Πάριος	καὶ Πολύκλειτος Ἀργεῖος ὁ μὲν
[3, 11]	νῦν καὶ ἐς κόσμον τὸν	παρόντα	μεταβεβλήκασιν. εἰσὶ δὲ ἐπὶ τῶν
[3, 3]	δηλώσει· τοσοῦτον δὲ ἐν τῷ	παρόντι	μνησθησόμεθα αὐτῶν, τὰ πολλὰ ἡγήσασθαι
[3, 12]	χρυσοῦ τε ἀφθόνου καὶ χαλκοῦ	παρόντος	σφίσι. τοῦ δὲ τῶν Βιδιαίων
[3, 3]	ἦν ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ	παρούσῃ	δηλῶσαι· Ἀναξάνδρου δὲ υἱὸς Εὐρυκράτης
[3, 16]	ἱερὸν Ἀναιίτιδος. Ἀθηναίοις δὲ ἄρα	παρώφθη	γενόμενον λάφυρον τῷ Μήδῳ· τὸ
[3, 11]	δὲ οὗτος ὁ τόπος καλεῖται	πᾶς,	ὅτι ἐν ταῖς γυμνοπαιδίαις ἑορτὴ
[3, 21]	πλὴν τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ περιέχεται	πᾶσα	ἡ Πελοπόννησος· κόχλους δὲ ἐς
[3, 16]	παρθένος μὲν ἐκείνη καὶ θεραπεία	πᾶσα	ἡ περὶ τὴν παῖδα ἠφάνιστο,
[3, 19]	σταδίων εἴκοσι, δασεῖα δὲ ὕλῃ	πᾶσα	καὶ πλήρης ζῴων ἀγρίων καὶ
[3, 7]	Θεσσαλίαν· καί οἱ καταστρέψασθαι Θεσσαλίαν	πᾶσαν	ἐξὸν ἅτε ἀεὶ νικῶντι ἐν
[3, 3]	δὲ ἤδη Πολυδώρου λαμπρὸν (ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν Ἑλλάδα ὄνομα, Πολέμαρχος οἰκίας
[3, 3]	ἤδη Μεσσηνίους ἤλαυνεν ἐκτὸς Πελοποννήσου	πάσης	ἀφίστανται Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι. καὶ
[3, 7]	ἔτος καὶ ὁπότε ἐσβάλοι διὰ	πάσης	ἐπεξῄει φθείρων καὶ Πλαταιέων Ἀθηναίοις
[3, 9]	εἶναι καὶ ἄρχειν τῆς Ἑλλάδος	πάσης	ὁμοίως ἐκείνῳ, τό τε κατόρθωμα
[3, 3]	ἡ μάχαιρα δὲ καὶ διὰ	πάσης	χαλκοῦ πεποίηται. (ταῦτα μὲν δὴ
[3, 13]	δὲ Ἀπόλλωνα Δωριεῦσι μὲν τοῖς	πᾶσι	σέβεσθαι καθέστηκεν ἀπὸ Κάρνου γένος
[3, 5]	ἱερὸν τοῦτο ἐκ παλαιοῦ Πελοποννησίοις	πᾶσιν	αἰδέσιμον καὶ τοῖς αὐτόθι ἱκετεύουσιν
[3, 26]	Θαλαμάταις ἐπιχώριος δαίμων ἐστὶν ἡ	Πασιφάη.	(Θαλαμῶν δὲ ἀπέχει σταδίους εἴκοσιν
[3, 26]	ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, τῆς τε	Πασιφάης	καὶ Ἡλίου τὸ ἕτερον· αὐτὸ
[3, 1]	ὄρος ὠνομάσθη, ἐς Δία δὲ	πατέρα	ἀνήκοντα κατὰ τὴν φήμην· συνῴκει
[3, 13]	Πλευρῶνος· Θέστιον γὰρ τὸν Λήδας	πατέρα	Ἄσιός φησιν ἐν τοῖς ἔπεσιν
[3, 20]	Πηνελόπην συνακολουθεῖν ἑκοῦσαν ἢ τὸν	πατέρα	ἑλομένην ἀναχωρεῖν ἐς Λακεδαίμονα. καὶ
[3, 9]	Ἀριστομηλίδας, μητρὸς μὲν τῆς Ἀγησιλάου	πατήρ,	Θηβαίοις δὲ εἶχεν ἐπιτηδείως καὶ
[3, 11]	δυνάμεως ἐς πλέον ἢ ὁ>	πατήρ	οἱ προελθόντι· τὸ δὲ ὄνομα
[3, 2]	κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ πόλιν, ἥντινα	Πάτρας	καὶ ἐς ἡμᾶς καλοῦσιν ἀπὸ
[3, 2]	Εὐρυσθένους καλοῦσιν Ἀγιάδας. ἐπὶ τούτου	Πατρεῖ	τῷ Πρευγένους κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ
[3, 2]	ἐς ἡμᾶς καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ	Πατρέως	τούτου, συνεπελάβοντο Λακεδαιμόνιοι τοῦ οἰκισμοῦ.
[3, 18]	ὃν Ἄκαστος ἔθηκεν ἀγῶνα ἐπὶ	πατρὶ	καὶ τὰ ἐς Μενέλαον καὶ
[3, 6]	καὶ ὅρκους αὐτὸν Κλεωνύμῳ τῷ	πατρὶ	ὀμόσαι παῖδα ὄντα ἐπὶ ὀλέθρῳ
[3, 13]	Ἑτοιμοκλεῖ καὶ αὐτῷ Ἱπποσθένει τῷ	πατρὶ	πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ νῖκαι, (καὶ)
[3, 6]	τε καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν	πατρίδα	ἐτόλμησε καὶ Πύρρον τὸν Αἰακίδου
[3, 7]	πολὺ Ἀργείοις ἀπέδοσαν σὺν μεγάλῳ	πατρίδος	τε ὀλέθρῳ καὶ φυγῇ τῇ
[3, 14]	Παυσανίου. κεῖται δὲ καὶ στήλη	πατρόθεν	τὰ ὀνόματα ἔχουσα οἳ πρὸς
[3, 19]	Τελαμῶνος Αἴαντα, συνεῖναι δὲ καὶ	Πάτροκλόν	σφισι καὶ Ἀντίλοχον· Ἑλένην δὲ
[3, 6]	πόλιν τὰ Ἀθηναίων συμμαχικὰ εἴργοντος,	Πάτροκλος	ἀποστέλλων ἀγγέλους προέτρεπε Λακεδαιμονίους καὶ
[3, 24]	αἰτοῦντα. λέγοντι δὲ ἐπ' ἀληθείᾳ	Πάτροκλός	ἐστιν ὁ τὸν Λᾶν ἀποκτείνας·
[3, 6]	ἀφίκοντο μὲν ὁ Αἰγυπτίων ὁμοῦ	Πατρόκλῳ	στόλος, ἐξίασι δὲ καὶ οἱ
[3, 1]	κατέλαβεν ἡ πεπρωμένη πρότερον τοῦ	πατρός,	καὶ Ὑακίνθου μνῆμά ἐστιν ἐν
[3, 21]	τε γέρονθ' ἅλιον καὶ δώματα	πατρός.	καλοῦνται δὲ ἐνταῦθα καὶ πύλαι
[3, 6]	τῷ Ἀκροτάτου καὶ οὐχὶ Κλεωνύμῳ	πατρῴαν	εἶναι τὴν τιμήν. (Κλεωνύμῳ δὲ
[3, 5]	Ἀργεῖοι σπεισόμενον πρὸς Ἀγησίπολίν σφισι	πατρῴους	δή τινας σπονδὰς ἐκ παλαιοῦ
[3, 18]	τῇ Λακεδαίμονι πολέμου πρὸς Ἀφυταίους	παυσαμένοις·	καὶ οὕτω τὴν πολιορκίαν διέλυσεν
[3, 17]	τὸ ἄγος οὐκ ἐξεγένετο ἀποφυγεῖν	Παυσανίᾳ,	καθάρσια παντοῖα καὶ ἱκεσίας δεξαμένῳ
[3, 8]	ὅστις δή, καὶ ἔτι πρότερον	Παυσανίᾳ	τὸ ἐπὶ τῷ τρίποδι Σιμωνίδης
[3, 17]	δαίμονα τιμῶσιν Ἐπιδώτην, τὸ ἐπὶ	Παυσανίᾳ	τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα ἀποτρέπειν τὸν
[3, 17]	ἐν τούτῳ δὲ ὑπνωμένον τὸν	Παυσανίαν	ἐπήγειρεν ὁ ψόφος· ἰοῦσα γὰρ
[3, 5]	δὲ οἵ τε Λακεδαιμόνιοι τὸν	Παυσανίαν	καὶ ἔτι πρότερον τούτου Λεωτυχίδην
[3, 9]	μοι τοῦ λόγου τὰ ἐς	Παυσανίαν·	(καὶ ὁ κληθεὶς Κορινθιακὸς πόλεμος
[3, 5]	ἑτέρας οἰκίας βασιλεύς, ἀδικεῖν τὸν	Παυσανίαν	κατέγνωσαν· (τὸ δὲ ἄλλο ἀπέγνω
[3, 17]	ἀρκέσομαι. ἤκουσα δὲ ἀνδρὸς Βυζαντίου	Παυσανίαν	φωραθῆναί τε ἐφ' οἷς ἐβουλεύετο
[3, 4]	Μαρδονίου τε οὐκ ἠθέλησεν ὁ	Παυσανίας	αἰσχῦναι τὸν νεκρὸν κατὰ τὴν
[3, 4]	οἱ βάρβαροι, τὴν γυναῖκα ὁ	Παυσανίας	ἀπέστειλεν ἐς τὴν Κῶν κόσμον
[3, 4]	ἐς τὴν Ἑλλάδα οἱ βάρβαροι.	(Παυσανίας	δὲ ὁ Κλεομβρότου βασιλεὺς μὲν
[3, 5]	ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος ἔπεσε.	(Παυσανίας	δὲ ὑστέρησε μὲν τοῦ ἀγῶνος
[3, 5]	ἔμελλεν ἐπικείσεσθαι. (ἔδεισεν οὖν ὁ	Παυσανίας	διπλοῦ στρατιωτικοῦ πολεμίων ἀνδρῶν μεταξὺ
[3, 5]	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀφίκετο ὁ	Παυσανίας	Θρασυβούλῳ καὶ Ἀθηναίοις πολέμιος τῷ
[3, 5]	Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου· Πλειστοάνακτος δὲ ἐγένετο	Παυσανίας.	οὗτος ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀφίκετο
[3, 17]	κατέβαλεν ἄκουσα. ἅτε δὲ ὁ	Παυσανίας	συνειδὼς αὑτῷ προδιδόντι τὴν Ἑλλάδα
[3, 5]	ἅτε γὰρ εὖ εἰδὼς ὁ	Παυσανίας	ὡς τὰ σφάλματα ἀεὶ Λακεδαιμονίοις
[3, 4]	ὕστερον ναυσὶν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον.	Παυσανίου	δὲ τὸ ἔργον τὸ ἐς
[3, 5]	ἱκέτας, οὐδὲ ἀρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες.	(Παυσανίου	δὲ φυγόντος οἱ μὲν παῖδες
[3, 14]	ὕστερον ἀνελομένου ἐκ Θερμοπυλῶν τοῦ	Παυσανίου.	κεῖται δὲ καὶ στήλη πατρόθεν
[3, 18]	τοῦτον. ~τῶν δὲ ἀνδριάντων τοῦ	Παυσανίου	πλησίον ἐστὶν Ἀμβολογήρας Ἀφροδίτης ἄγαλμα
[3, 17]	τὸν βωμὸν ἑστήκασι δύο εἰκόνες	Παυσανίου	τοῦ περὶ Πλάταιαν ἡγησαμένου. τὰ
[3, 14]	ἄξιον. τοῦ θεάτρου δὲ ἀπαντικρὺ	Παυσανίου	τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου μνῆμά ἐστι,
[3, 5]	δὲ ἔσχε τὴν ἀρχὴν ὁ	Παυσανίου	τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου· Πλειστοάνακτος δὲ
[3, 22]	Ὀρέστην λέγουσι καθεσθέντα ἐπ' αὐτοῦ	παύσασθαι	τῆς μανίας· διὰ τοῦτο ὁ
[3, 4]	ἐξ Αἰγίνης, ἔπρασσεν ὅπως Δημάρατον	παύσειε	βασιλεύοντα, καὶ τήν τε ἐν
[3, 15]	φεύγοντα οἰχήσεσθαί σφισιν ἐνεχόμενον ταῖς	πέδαις,	Ἀθηναίων δὲ τὴν Νίκην αὐτόθι
[3, 15]	ἕτερον λόγον, ὡς τὴν θεὸν	πέδαις	ἐτιμωρεῖτο ὁ Τυνδάρεως, γενέσθαι ταῖς
[3, 15]	νέμοντες. τοῦ ναοῦ δὲ ἀπαντικρὺ	πέδας	ἐστὶν ἔχων Ἐνυάλιος, ἄγαλμα ἀρχαῖον.
[3, 15]	δὲ καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ	πέδας	περὶ τοῖς ποσί· περιθεῖναι δέ
[3, 15]	περιθεῖναι δέ οἱ Τυνδάρεων τὰς	πέδας	φασὶν ἀφομοιοῦντα τοῖς δεσμοῖς τὸ
[3, 24]	Ἰνώ, καλοῦσι δὲ καὶ τὸ	πεδίον	Διονύσου κῆπον. (ἱερὰ δὲ αὐτόθι
[3, 7]	ἀποτεμεῖσθαι τῆς Ἀρκαδίας τὸ Τεγεατῶν	πεδίον,	ὑπούλῳ μαντεύματι ἐπελθόντες. (μετὰ δὲ
[3, 20]	ἔστιν Ἅρπλεια καθήκοντα ἄχρι τοῦ	πεδίου.	(τὴν δὲ ἐπ' Ἀρκαδίας ἰοῦσιν
[3, 20]	ὁδός. ἔστι δὲ ἐν τῷ	πεδίῳ	Διὸς Μεσσαπέως τέμενος· γενέσθαι δέ
[3, 1]	ὕδωρ τὸ λιμνάζον ἐν τῷ	πεδίῳ	διώρυγι κατήγαγεν ἐπὶ θάλασσαν, ἀπορρυέντος
[3, 9]	περὶ Ἰωνίαν μάχης ἐν Ἕρμου	πεδίῳ	τήν τε ἵππον τῶν Περσῶν
[3, 6]	ὄντας καὶ ναύτας Μακεδόσιν ἐπιέναι	πεζῇ.	Λακεδαιμόνιοι μὲν δὴ παρακινδυνεύειν ὥρμηντο
[3, 9]	στρατὸν καὶ δυνάμεως ἡγεμὼν τῆς	πεζῆς	περιέπεμπεν ἔς τε Πελοπόννησον πλὴν
[3, 9]	ἐνίκησεν ὁ Ἀγησίλαος καὶ τὸ	πεζὸν	τότε πλεῖστον ἀθροισθὲν μετά γε
[3, 6]	Ἀκροτάτου βασιλεύοντος Ἀντίγονος ὁ Δημητρίου	πεζῷ	τε καὶ ναυσὶν ἐπὶ Ἀθήνας
[3, 18]	οὐ μὴν οὐδὲ ἀγῶνος συμβάντος	πείθοιτο	ἄν τις αἰχμαλώτους ληφθῆναι παρὰ
[3, 11]	καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ	πειθόμενοι·	τελευταῖον δὲ ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο
[3, 11]	ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν ἡ Πυθία	πείθουσι	μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδος μαντεύεσθαι Σπαρτιατῶν
[3, 5]	ἐνίκησεν Ἀθηναίων τοὺς ἔχοντας τὸν	Πειραιᾶ,	μετὰ δὲ τὴν μάχην αὐτίκα
[3, 24]	ὅτι Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι καὶ	Πειρίθουν	προτέρους ἄνδρας ἢ καθ' ἡλικίαν
[3, 18]	Ζήτης τὰς Ἁρπυίας Φινέως ἀπελαύνουσιν·	Πειρίθους	τε καὶ Θησεὺς ἡρπακότες εἰσὶν
[3, 9]	ταῖς μὲν τριήρεσιν ἐπέστησεν ἡγεμόνα	Πείσανδρον	τοῦ Πεισάνδρου δὲ ἐτύγχανε συνοικῶν
[3, 9]	τριήρεσιν ἐπέστησεν ἡγεμόνα Πείσανδρον τοῦ	Πεισάνδρου	δὲ ἐτύγχανε συνοικῶν ἀδελφῇ τῷ
[3, 3]	ἔς τε ἀξίνην ἔχοντα τὴν	Πεισάνδρου	καὶ ἐς τοῦ Μηριόνου τὸν
[3, 25]	σπηλαίου φερούσης οὔτε ἕτοιμον ὂν	πεισθῆναι	θεῶν ὑπόγαιον εἶναί τινα οἴκησιν
[3, 7]	ἐν Σπάρτῃ καὶ ἀπὸ τῶν	Πεισιστρατιδῶν	Κλεομένει συνελευθερώσαντα Ἀθηναίους ἥ τε
[3, 4]	Ἀθηναίοις τε ἐλευθερίαν ἀπὸ τῶν	Πεισιστράτου	παίδων καὶ αὑτῷ καὶ Λακεδαιμονίοις
[3, 2]	ἀσθενῆ, ταῦτα μὲν τοὺς Κρῆτας	πείσοντα	ἐκλιπεῖν, τὰ δὲ ἐν ἐπικαίρῳ
[3, 23]	Σωτῆρος. (ἄκρα δὲ ἐς τὸ	πέλαγος	κατὰ τὴν πόλιν ἀνέχει καλουμένη
[3, 20]	Ὀρφέως ἐστὶν ἐν αὐτῷ ξόανον,	Πελασγῶν	ὥς φασιν ἔργον. καὶ τόδε
[3, 21]	ἐστιν ὀνομαζόμενον καὶ μετὰ τοῦτο	Πελλάνα	πόλις τὸ ἀρχαῖον. Τυνδάρεων δὲ
[3, 26]	αὐτούς, ἀλλὰ Ἑρμῆν τὸν ἐς	Πελλάναν	κομίσαντα εἶναι. (ἐν ταύτῃ τῇ
[3, 1]	ὡς μὲν Λακεδαιμόνιοί φασιν, ἐς	Πελλάναν,	Μεσσηνίων δέ ἐστιν ἐς αὐτὸν
[3, 21]	(προιόντι δὲ ὡς ἐπὶ τὴν	Πελλάναν	Χαράκωμά ἐστιν ὀνομαζόμενον καὶ μετὰ
[3, 21]	κεφαλῆς ἐν ἑτέρᾳ πηγῇ Λαγκίᾳ.	(Πελλάνας	δὲ ἑκατὸν στάδια ἀπέχει Βελεμίνα
[3, 21]	οἶδα ἱερὸν καὶ τὴν πηγὴν	Πελλανίδα.	ἐς ταύτην λέγουσιν ὑδρευομένην ἐσπεσεῖν
[3, 22]	ἔχοντες, ὁπόσα τῆς θεοῦ ταύτης	Πελοποννησίοις	ἱερά ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί γε,
[3, 5]	τὸ ἱερὸν τοῦτο ἐκ παλαιοῦ	Πελοποννησίοις	πᾶσιν αἰδέσιμον καὶ τοῖς αὐτόθι
[3, 7]	μὴν τὸν πόλεμόν γε τὸν	Πελοποννησίων	καὶ Ἀθηναίων γενέσθαι συνέσπευσεν. ἀλλὰ
[3, 9]	μὲν ἡ πρόφασις ἐκ τοῦ	Πελοποννησίων	πολέμου καὶ ἐκ νόσου τῆς
[3, 5]	ἐπεὶ τὴν βασιλείαν ἔσχεν αὐξηθείς,	Πελοποννησίων	πρώτοις ἐπολέμησεν Ἀργείοις. ὡς δὲ
[3, 1]	οἱ πρότερον πύθοιτο ὡς ἐς	Πελοπόννησον	Δωριεῦσι γενήσεται ἥδε ἡ κάθοδος·
[3, 22]	οἰκουμένας πρὶν Ἡρακλείδας ἐλθεῖν ἐς	Πελοπόννησον,	ἐποίησαν ἀναστάτους Δωριεῖς οἱ Λακεδαίμονα
[3, 1]	πρὶν ἢ Δωριέας κατελθεῖν ἐς	Πελοπόννησον.	οἱ μὲν δὴ ἀποσεμνύνοντες τὰ
[3, 9]	τῆς πεζῆς περιέπεμπεν ἔς τε	Πελοπόννησον	πλὴν Ἄργους καὶ ἐς τοὺς
[3, 21]	Κορινθίων ἰσθμοῦ περιέχεται πᾶσα ἡ	Πελοπόννησος·	κόχλους δὲ ἐς βαφὴν πορφύρας
[3, 3]	χρεὼν ἤδη Μεσσηνίους ἤλαυνεν ἐκτὸς	Πελοποννήσου	πάσης ἀφίστανται Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι.
[3, 7]	ἐπὶ τούτου Μεσσήνιοι φεύγουσιν ἐκ	Πελοποννήσου,	πολέμῳ τὸ δεύτερον κρατηθέντες ὑπὸ
[3, 13]	ὁ χρόνος, ὅσον ἔφυγον ἐκ	Πελοποννήσου,	πολλὰ τῶν ἀρχαίων καὶ κατελθοῦσιν
[3, 2]	τῶν Δωριέων καταπλαγέντες ἀπελθεῖν ἐκ	Πελοποννήσου	συγχωροῦνται ὑπόσπονδοι· τοὺς δὲ Ἀμυκλαιεῖς
[3, 3]	δὲ ὡς ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν ἐκ	Πελοποννήσου,	τὸ δὲ αὐτῶν ἐγκαταλειφθὲν τῇ
[3, 9]	Ῥόδιον Τιμοκράτην ἐς τὴν Ἑλλάδα	πέμπει	χρήματα ἄγοντα, ἐντειλάμενος πόλεμον ἐν
[3, 5]	τὴν Ἀργολίδα ἤγαγε τὸν στρατόν,	πέμπουσι	κήρυκα οἱ Ἀργεῖοι σπεισόμενον πρὸς
[3, 2]	Τηλέκλου τὴν ἀρχήν· καὶ Λακεδαιμόνιοι	πέμπουσιν	ἐς Κρήτην Χαρμίδαν τὸν Εὔθυος,
[3, 9]	τὴν διάνοιαν τῶν Λακεδαιμονίων προπεπυσμένοι	πέμπουσιν	ἐς Σπάρτην, ὅπλα μὲν (ἐπὶ
[3, 2]	ἔμελλεν· ὁ δέ οἱ πρόγονος	Πενθίλος	Λέσβον τὴν ὑπὲρ τῆς ἠπείρου
[3, 2]	καὶ Γρᾷ τῷ Ἐχέλα τοῦ	Πενθίλου	τοῦ Ὀρέστου στελλομένῳ ναυσὶν ἐς
[3, 11]	ἀναιρήσεσθαι πέντε ἐπιφανεστάτους αὐτόν. οὕτω	πένταθλον	Ὀλυμπίασιν ἀσκήσας ἀπῆλθεν ἡττηθείς, καίτοι
[3, 18]	Ἀμύκλαις θέας ἄξια ἀνὴρ (γὰρ)	πένταθλός	ἐστιν ἐπὶ στήλης ὄνομα Αἴνητος·
[3, 4]	καταφεύγουσιν ὡς ἐτράποντο ὅσον τε	πεντακισχίλιοι	τῶν Ἀργείων ἐς τὸ ἄλσος.
[3, 11]	διδόναι οἱ τὸν θεὸν μαντευομένῳ	πέντε	ἀγῶνας πολέμῳ κρατῆσαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ
[3, 11]	τοῖς δὲ ἐφόροις καὶ Βιδιαίοις	πέντε	ἀριθμὸν ἑκατέροις οὖσι, τοῖς μὲν
[3, 24]	τῆς πόλεως σταδίους οὐ πλέον	πέντε.	(ἐν δὲ Ἀραίνῳ καλουμένῳ χωρίῳ
[3, 11]	σφισιν ὁ Τισαμενὸς ἀγῶνας πολέμου	πέντε	ἐνίκησε, πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία
[3, 11]	Ἰαμιδῶν λόγιον ἐγένετο ἀγῶνας ἀναιρήσεσθαι	πέντε	ἐπιφανεστάτους αὐτόν. οὕτω πένταθλον Ὀλυμπίασιν
[3, 22]	Ὀλυμπιάσι δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας	πέντε·	πεποίηται δὲ καὶ μνῆμα τῷ
[3, 20]	ῥηταῖς ἀνάγουσιν ἐς τὸ Ἐλευσίνιον.	πεντεκαίδεκα	δὲ τοῦ Ἐλευσινίου σταδίους ἀφέστηκε
[3, 22]	ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ στάδια ἀπέχον ὡς	πεντήκοντα	Ἀσωποῦ· τὸ δὲ χωρίον, ἔνθα
[3, 25]	(ἀπὸ τούτου στάδια τοῦ λιμένος	πεντήκοντά	ἐστι καὶ ἑκατὸν ἐπὶ Οἴτυλον·
[3, 25]	ἐστι Ναία. Τευθρώνης δὲ ἀπέχει	πεντήκοντα	καὶ ἑκατὸν σταδίους ἐς θάλασσαν
[3, 16]	τοὺς νόμους οἷα δὴ θεῷ	πεποιήκασι	καὶ τούτῳ ἱερόν. τάφος δέ
[3, 18]	Ταῦρον οὐκ οἶδα ἀνθ' ὅτου	πεποίηκε	Βαθυκλῆς δεδεμένον τε καὶ ἀγόμενον
[3, 13]	τὴν Σπάρτην. (Πραξίλλῃ μὲν δὴ	πεποιημένα	ἐστὶν ὡς Εὐρώπης εἴη καὶ
[3, 21]	τῆς κώμης Διὸς Κροκεάτα λίθου	πεποιημένον	ἄγαλμα ἕστηκε, Διόσκουροι δὲ ἐπὶ
[3, 19]	ἀρχαῖον καὶ οὐ σὺν τέχνῃ	πεποιημένον·	ὅτι γὰρ μὴ πρόσωπον αὐτῷ
[3, 10]	τὰ αὐτὰ τῷ ἐν Ἀμύκλαις	πεποιημένον·	τὸ δὲ σχῆμα ὁποῖόν ἐστιν,
[3, 7]	Ἰλιάδι ἐς τὴν Εὐρυσθέως γένεσιν	πεποιημένος	λήθην ἢ μηδὲ ἀρχὴν συνεὶς
[3, 22]	ἐστιν Ἀπόλλωνος καὶ ἀγάλματος ἐλέφαντος	πεποιημένου	κεφαλή· τὰ δὲ λοιπὰ τοῦ
[3, 14]	τάφος κενὸς Βρασίδᾳ τῷ Τέλλιδος	πεποίηται·	ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ
[3, 21]	ἀκροπόλει ναὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς	πεποίηται.	~Γυθίου δὲ τρεῖς μάλιστα ἀπέχει
[3, 19]	Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν Ἰνώ.	(πεποίηται	δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ
[3, 19]	Ὑακίνθῳ λεγόμενον Ἀπόλλωνος ἔρωτα ὑποσημαίνων.	(πεποίηται	δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ
[3, 11]	ἄλλοι καὶ Μαρδόνιος ὁ Γωβρύου.	πεποίηται	δὲ καὶ Ἀρτεμισία, θυγάτηρ μὲν
[3, 14]	ἐφήβων ἐς ἄνδρας ἀρχόμενοι συντελεῖν.	πεποίηται	δὲ καὶ γυμνάσια ἐν τῷ
[3, 18]	Θησέως πρὸς Ταῦρον τὸν Μίνω.	πεποίηται	δὲ καὶ ἡ πρὸς Ἀχελῷον
[3, 26]	τε ἄγαλμα καὶ Ἰνοῦς ἑτέρωθι.	(πεποίηται	δὲ καὶ Κασσάνδρας τῆς Πριάμου
[3, 22]	δύο ἀνελόμενον δρόμου νίκας πέντε·	πεποίηται	δὲ καὶ μνῆμα τῷ Νικοκλεῖ
[3, 18]	τε πρὸς Ὄρειον Κένταυρον μάχη	πεποίηται	καὶ Θησέως πρὸς Ταῦρον τὸν
[3, 19]	παῖδας προτέρᾳ μάχῃ. ὁπόσα δὲ	πεποίηται	κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην, ἐστὶν
[3, 19]	δὴ καὶ Ὁμήρῳ περὶ Ἀχιλλέως	πεποίηται	λέων δ' ὣς ἄγρια οἶδεν.
[3, 18]	δὲ χορὸς ἐπὶ τῷ θρόνῳ	πεποίηται,	Μάγνητες οἱ συνειργασμένοι Βαθυκλεῖ τὸν
[3, 14]	Ἡγεμόνης· (τὸ δὲ τοῦ Ἀγνίτα	πεποίηται	μὲν ἐν δεξιᾷ τοῦ Δρόμου,
[3, 12]	ἐστιν Ἀρτέμιδος, καὶ προελθοῦσιν ὀλίγον	πεποίηται	μνῆμα τοῖς ἐξ Ἤλιδος μάντεσι,
[3, 11]	πρῶτος ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ	πεποίηται	παιδὶ ἐκείνου τήν τε βασιλείαν
[3, 17]	ἐν δεξιᾷ Διὸς ἄγαλμα Ὑπάτου	πεποίηται,	παλαιότατον πάντων ὁπόσα ἐστὶ χαλκοῦ·
[3, 15]	τὸ δὲ μνῆμα τῷ Οἰωνῷ	πεποίηται	παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον. (ἰόντι δὲ
[3, 16]	Χιτῶνα ὀνομάζουσιν. οἰκία δὲ αὐτοῦ	πεποίηται	πλησίον· τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς
[3, 17]	ὀνομάζουσιν ἀκρόπολιν. (ἐνταῦθα Ἀθηνᾶς ἱερὸν	πεποίηται	Πολιούχου καλουμένης καὶ Χαλκιοίκου τῆς
[3, 14]	τῶν μνημάτων ἃ τοῖς Ἀγιάδαις	πεποίηται	στήλην ὄψει, γεγραμμέναι δέ εἰσιν
[3, 15]	τῶν δὲ Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον	πεποίηταί	σφισι πρὸς τοῖς Βοωνήτοις, ἐν
[3, 12]	ἀγορᾶς ἐστιν ἔξοδος, καθ' ἣν	πεποίηταί	σφισιν ἡ καλουμένη Σκιάς, ἔνθα
[3, 18]	Ἥφαιστον. ἐπὶ δὲ τούτοις Ἡρακλέους	πεποίηται	(τάξις) τῶν ἔργων (τῶν) ἐς
[3, 3]	δὲ καὶ διὰ πάσης χαλκοῦ	πεποίηται.	(ταῦτα μὲν δὴ ἴσμεν ἔχοντα
[3, 15]	στοᾶς, ἣ παρὰ τὸν Πλατανιστᾶν	πεποίηται,	ταύτης ὄπισθεν ἡρῷα, τὸ μὲν
[3, 13]	ἐπὶ δὲ αὐτῷ καὶ ἱερὸν	πεποίηται·	τεσσαρακοστῷ γὰρ ὕστερον ἔτει τῆς
[3, 18]	Δημόδοκος· Περσέως τε τὸ ἔργον	πεποίηται	τὸ ἐς Μέδουσαν. παρέντι δὲ
[3, 1]	τὸ εἶδος κάλλιστον κατέλαβεν ἡ	πεπρωμένη	πρότερον τοῦ πατρός, καὶ Ὑακίνθου
[3, 9]	Ἀγησίλαος· ἐπεὶ δὲ ἐξ Ἀβύδου	περαιωθεὶς	ναυσὶν ἐς Σηστὸν καὶ διεξελθὼν
[3, 12]	τοῦ δὲ τῶν Βιδιαίων ἀρχείου	πέραν	ἐστὶν Ἀθηνᾶς ἱερόν· Ὀδυσσεὺς δὲ
[3, 3]	ὁποῖον ὁ πόλεμος ἔσχεν οὗτος	πέρας,	τοῦ λόγου μοι τὰ ἐφεξῆς
[3, 18]	θρόνου δὲ πρὸς τοῖς ἄνω	πέρασιν	ἐφ' ἵππων ἑκατέρωθέν εἰσιν οἱ
[3, 24]	πρὸς δὲ τοῦ λιμένος τῷ	πέρατι	Ἀπόλλωνος ναός ἐστι καὶ ἄγαλμα
[3, 12]	ἵδρυται Μαλεάτης. ἐπὶ δὲ τῷ	πέρατι	Ἀφεταίδος, ἐγγύτατα ἤδη τοῦ τείχους,
[3, 22]	καὶ Βοιαὶ πόλις πρὸς τῷ	πέρατί	ἐστι τοῦ κόλπου. ταύτην ᾤκισε
[3, 20]	Σπαρτιᾶται λέγουσι Πράκα ἀπόγονον τρίτον	Περγάμου	τοῦ Νεοπτολέμου. (προιοῦσι δὲ Ἵππου
[3, 26]	περὶ τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν	Περγάμῳ	γινόμενα· ἄρχονται μὲν ἀπὸ Τηλέφου
[3, 11]	Λυσάνδρῳ τὸ Ἀθηναίων ἑλεῖν ναυτικὸν	περὶ	Αἰγὸς ποταμοὺς πλὴν τριήρων δέκα·
[3, 14]	αἳ δὴ ὑψηλαὶ καὶ συνεχεῖς	περὶ	αὐτὸ αἱ πλάτανοι πεφύκασιν. αὐτὸ
[3, 22]	ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν ἁπάντων καὶ	περὶ	αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον πηγάς, εἰσὶ
[3, 23]	τέ εἰσιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι	περὶ	αὐτοὺς πεφύκασιν. (προελθόντι δὲ ἐν
[3, 19]	ἤπιον, καθὰ δὴ καὶ Ὁμήρῳ	περὶ	Ἀχιλλέως πεποίηται λέων δ' ὣς
[3, 19]	καὶ Μοῦσαί τε καὶ Ὧραι.	περὶ	δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡς
[3, 22]	ἀπηγορευμένον ἐσελθεῖν ἐς τὸ ἄλσος.	περὶ	δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ
[3, 19]	(ὃν δὲ οἶδα λέγοντας Κροτωνιάτας	περὶ	Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας δέ σφισι
[3, 17]	δυνηθέντα. (ὡς γὰρ δὴ διέτριβε	περὶ	Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν τε ἄλλων
[3, 17]	ὑπόμνημα (τῶν) ἀμφοτέρων, τοῦ τε	περὶ	Ἔφεσον, ὅτε Ἀντίοχον τὸν Ἀλκιβιάδου
[3, 9]	ταύτης ὑπὸ Θηβαίων ἐπαρθέντες τῶν	περὶ	Ἰσμηνίαν τόν τε σῖτον ἀκμάζοντα
[3, 9]	δὲ πρὸς Τισσαφέρνην σατράπην τῶν	περὶ	Ἰωνίαν μάχης ἐν Ἕρμου πεδίῳ
[3, 17]	ἑστήκασι δύο εἰκόνες Παυσανίου τοῦ	περὶ	Πλάταιαν ἡγησαμένου. τὰ δὲ ἐς
[3, 11]	καὶ ἔργα ἐν τῇ ναυμαχίᾳ	περὶ	Σαλαμῖνα ἀποδείξασθαι. (ναοὶ δέ εἰσιν
[3, 25]	ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι δὲ οἱ	περὶ	τὴν Μαλέαν οἰκοῦντες. (ἔστι δὲ
[3, 16]	ἐκείνη καὶ θεραπεία πᾶσα ἡ	περὶ	τὴν παῖδα ἠφάνιστο, Διοσκούρων δὲ
[3, 1]	καὶ παῖδα ἔσχε Τυνδάρεων, ᾧ	περὶ	τῆς βασιλείας Ἱπποκόων ἠμφισβήτει καὶ
[3, 4]	τῆς ἐλπίδος καὶ οἱ Ἀθηναῖοι	περὶ	τῆς ἐλευθερίας ἐμαχέσαντο ἐρρωμένως, ἐνταῦθα
[3, 7]	ἐν Σπάρτῃ γίνεται καὶ ὁ	περὶ	τῆς Θυρεάτιδος καλουμένης χώρας Λακεδαιμονίοις
[3, 26]	(διὸ καὶ τάδε αὐτὸς οἶδα	περὶ	τὸ Ἀσκληπιεῖον τὸ ἐν Περγάμῳ
[3, 15]	καλύπτραν τε ἔχουσα καὶ πέδας	περὶ	τοῖς ποσί· περιθεῖναι δέ οἱ
[3, 2]	δὲ καὶ Ὅμηρος ἐμοὶ δοκεῖν	περὶ	τοῦ Μίνω τῆς νομοθεσίας ἐν
[3, 26]	Οἰτύλου μῆκος τῆς ὁδοῦ στάδιοι	περὶ	τοὺς ὀγδοήκοντά εἰσι, κατὰ δὲ
[3, 24]	τὸν δὲ Ὀδυσσέα πρὸς Ἀλκίνουν	περὶ	τῶν ἐν Ἅιδου καὶ ἄλλα
[3, 4]	τὴν διὰ τῆς Οἴτης τείνουσαν	περιαγαγὼν	τὴν μετὰ Ὑδάρνου στρατιὰν ὁ
[3, 16]	ὅτι ἐν θάμνῳ λύγων εὑρέθη,	περιειληθεῖσα	δὲ ἡ λύγος ἐποίησε τὸ
[3, 9]	καὶ δυνάμεως ἡγεμὼν τῆς πεζῆς	περιέπεμπεν	ἔς τε Πελοπόννησον πλὴν Ἄργους
[3, 14]	μάχεσθαι καθέστηκε, κύκλῳ μὲν εὔριπος	περιέχει	κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ νῆσον
[3, 21]	δὴ πλὴν τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ	περιέχεται	πᾶσα ἡ Πελοπόννησος· κόχλους δὲ
[3, 6]	δὲ ἄπαιδος τελευτήσαντος ἐς Κλεόμβροτον	περιῆλθεν	ἡ ἀρχή, καὶ ὑπὸ ἡγεμόνι
[3, 1]	Μεσσηνίαν εἶναί τε Ἀφαρέα τὸν	Περιήρους	ἀδελφὸν Τυνδάρεω πρὸς μητρός· καὶ
[3, 11]	Κρητὸς μνῆμα καὶ Ἀφαρέως τοῦ	Περιήρους·	καὶ τά γε ἐς Ἐπιμενίδην
[3, 26]	δ' ἄρα ἀπὸ Λευκίππου τοῦ	Περιήρους,	ὡς οἱ Μεσσήνιοί φασι, τούτου
[3, 15]	καὶ πέδας περὶ τοῖς ποσί·	περιθεῖναι	δέ οἱ Τυνδάρεων τὰς πέδας
[3, 15]	ἀφίκετο ἐς Σπάρτην ἅμα Ἡρακλεῖ·	περιιόντι	δὲ καὶ θεωμένῳ τὴν πόλιν,
[3, 6]	βασιλέα ἡγεῖσθαί σφισιν Ἀρέα ἐπιτάξαντες.	(περικαθημένου	δὲ Ἀντιγόνου τὰς Ἀθήνας καὶ
[3, 8]	δὲ Ἠλείων ὡς ἐπειδὰν τὰς	περιοικίδας	τῆς Σπάρτης πόλεις ἴδωσιν ἐλευθέρας,
[3, 2]	Λακεδαιμόνιοι πολέμῳ κρατήσαντες πόλιν τῶν	περιοικίδων	ἠνδραποδίσαντο Αἴγυν, ὑποπτεύσαντες ὡς οἱ
[3, 2]	ἐπὶ τούτου πόλεις Λακεδαιμόνιοι τῶν	περιοικίδων	πολέμῳ κρατήσαντες ἐξεῖλον Ἀμύκλας καὶ
[3, 2]	ἀποτέμνεσθαι τοὺς Ἀργείους καὶ τοὺς	περιοίκους	σφῶν ὑπηκόους ὄντας ἀφιστάναι. τότε
[3, 23]	γλυκέος ὕδατος πηγή· καὶ ἄνθρωποι	περιοικοῦσι	πολλοί. περιπλεύσαντι δὲ τὴν ἄκραν
[3, 8]	αὐτονόμους ἀφιέναι καὶ ὅσοι τῶν	περιοίκων	ἄλλοι σφίσιν ἦσαν ὑπήκοοι. ἀποκριναμένων
[3, 8]	ἔσχατον ἦσαν συγχωροῦσι μήτε τῶν	περιοίκων	ἔτι ἄρχειν καὶ τοῦ ἄστεως
[3, 24]	Σεμέλην μὲν οὐ γὰρ αὐτὴν	περιοῦσαν	ἔτι εὑρεῖν ἐπιφανῶς θάψαι, Διόνυσον
[3, 23]	πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί.	περιπλεύσαντι	δὲ τὴν ἄκραν τῆς Μαλέας
[3, 19]	ὄνομα μὲν τῇ νήσῳ Λευκή,	περίπλους	δὲ αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα
[3, 19]	γένεια, Νικίας δὲ ὁ Νικομήδους	περισσῶς	δή τι ἔγραψεν αὐτὸν ὡραῖον,
[3, 12]	ἱερὸν τῆς Μεγάλης μητρὸς τιμᾶται	περισσῶς	δή τι. μετὰ δὲ αὐτὸ
[3, 6]	(Κλεωνύμῳ δὲ ἀπελαθέντι τῆς βασιλείας	περισσῶς	δή τι ὁ θυμὸς ᾤδει,
[3, 17]	(ἡ) ἀκρόπολις μὲν ἐς ὕψος	περιφανὲς	ἐξίσχουσα οὐκ ἔστι, καθὰ δὴ
[3, 12]	δὲ τῇ Σκιάδι οἰκοδόμημά ἐστι	περιφερές,	ἐν δὲ αὐτῷ Διὸς καὶ
[3, 11]	εἰσὶ δὲ ἐπὶ τῶν κιόνων	Πέρσαι	λίθου λευκοῦ καὶ ἄλλοι καὶ
[3, 4]	γὰρ βασιλέων, ὁπόσοι Μήδοις καὶ	Πέρσαις	ἐγένοντο ὕστερον, παρασχομένῳ μέγιστον φρόνημα
[3, 7]	παρὰ βασιλέα Δαρεῖον ἐλθόντος ἐς	Πέρσας	ἐπὶ πολὺν ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[3, 20]	ἵππους· τὸ δὲ αὐτὸ καὶ	Πέρσας	οἶδα θύειν νομίζοντας. Ταλετοῦ δὲ
[3, 17]	ἔτι ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ.	Περσεῖ	δ' ἐς Λιβύην καὶ ἐπὶ
[3, 1]	Οἴβαλος. οὗτος Γοργοφόνην τε τὴν	Περσέως	γυναῖκα ἔσχεν ἐξ Ἄργους καὶ
[3, 2]	φασιν αὐτῶν Κύνουρον γενέσθαι τὸν	Περσέως.	(ἔτεσι δὲ ὕστερον οὐ πολλοῖς
[3, 20]	ᾤκισε μὲν Ἕλιος νεώτατος τῶν	Περσέως	παίδων, Δωριεῖς δὲ παρεστήσαντο ὕστερον
[3, 18]	θρόνῳ καὶ ᾄδων ὁ Δημόδοκος·	Περσέως	τε τὸ ἔργον πεποίηται τὸ
[3, 4]	οὐδὲν ἥρως Ἄργου φανερώτερος ἄνδρα	Πέρσην	ἐτιμωρήσατο Ἀρταύκτην καὶ Μεγαρεῦσιν οὔ
[3, 4]	κόσμον τε ὃν ἐποιήσατο ὁ	Πέρσης	αὐτῇ καὶ τὴν ἄλλην ἀγομένην
[3, 4]	Ἀνταγόρου Φαρανδάτης ὁ Τεάσπιδος, ἀνὴρ	Πέρσης,	παλλακὴν εἶχεν ἄκουσαν· (ἐπεὶ δὲ
[3, 11]	τῆς ἀγορᾶς ἐστιν ἣν στοὰν	Περσικὴν	ὀνομάζουσιν ἀπὸ λαφύρων ποιηθεῖσαν τῶν
[3, 11]	ἐνίκησε, πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία	Περσῶν,	δεύτερον δὲ ἐν Τεγέᾳ πρὸς
[3, 9]	πεδίῳ τήν τε ἵππον τῶν	Περσῶν	ἐνίκησεν ὁ Ἀγησίλαος καὶ τὸ
[3, 9]	κρατήσαντα Ἀρταξέρξην εὐδαιμονίαν κτήσασθαι τὴν	Περσῶν	ἢ ἀρχὴν καθελεῖν τὴν Πριάμου.
[3, 5]	τοὺς ὑπὸ τῷ Ἁλιαρτίων τείχει	πεσόντας	ἀνείλετο. τοῦτο Λακεδαιμονίοις μὲν ἐγένετο
[3, 22]	τοῦ Σιπύλου, τούτοις ἐπὶ Κοδδίνου	πέτρᾳ	Μητρός ἐστι θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων
[3, 21]	Κροκέαι καὶ λιθοτομία· μία μὲν	πέτρα	συνεχὴς οὐ διήκουσα, λίθοι δὲ
[3, 24]	δίψης, παῖσαι τῇ λόγχῃ τὴν	πέτραν	καὶ οὕτω ῥυῆναι τὸ ὕδωρ.
[3, 26]	ἐθέλει κατακλύζουσα ὥρᾳ χειμῶνος τὴν	πέτραν.	τοῦτό τε δὴ θαῦμά ἐστι
[3, 24]	ὕδατος ψυχροῦ κρουνὸς ἐκβάλλων ἐκ	πέτρας·	Ἀταλάντην θηρεύουσαν ἐνταῦθά φασιν, ὡς
[3, 26]	ἐπὶ θαλάσσῃ. πρόκειται δὲ νησὶς	πέτρας	τῶν μεγάλων οὐ μείζων, Πέφνος
[3, 7]	ζῶντος ἔτι Λεωτυχίδου καὶ οὐ	πεφευγότος	πω τελευτᾷ νόσῳ, Ἀρχίδαμος δὲ
[3, 23]	οἱ δὲ χαίρουσιν ὡς ἐπὶ	πεφηνότι	ἀγαθῷ, ἀπωσαμένου δὲ τὰ ἐμβληθέντα
[3, 26]	δὲ ἀπέχει σταδίους εἴκοσιν ὀνομαζομένη	Πέφνος	ἐπὶ θαλάσσῃ. πρόκειται δὲ νησὶς
[3, 26]	πέτρας τῶν μεγάλων οὐ μείζων,	Πέφνος	καὶ ταύτῃ τὸ ὄνομα· τεχθῆναι
[3, 26]	καὶ οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν νομίζουσιν.	(Πέφνου	δὲ στάδια εἴκοσιν ἀπέχει Λεῦκτρα.
[3, 26]	τραφῆναι δὲ οὐκέτι ἐν τῇ	Πέφνῳ	φασὶν αὐτούς, ἀλλὰ Ἑρμῆν τὸν
[3, 14]	συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ πλάτανοι	πεφύκασιν.	αὐτὸ δὲ τὸ χωρίον, ἔνθα
[3, 23]	Ἀσκληπιοῦ καὶ ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺς	πεφύκασιν.	(προελθόντι δὲ ἐν δεξιᾷ δύο
[3, 21]	Λακωνικῆς ἡ Βελεμίνα μάλιστα ἄρδεσθαι	πέφυκεν,	ἥντινα διοδεύει μὲν τοῦ Εὐρώτα
[3, 13]	Τρωικῇ κρανείας ἐν Ἀπόλλωνος ἄλσει	πεφυκυίας	τοὺς Ἕλληνας ἐκτεμεῖν ἐς τοῦ
[3, 22]	δὲ τὴν ἀγοράν σφισιν αἱ	πηγαὶ	τῶν ποτίμων εἰσὶν ὑδάτων. ἐν
[3, 22]	δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ	πηγαί·	ὕδωρ δὲ ἄφθονον εἴπερ ἄλλο
[3, 24]	τῷ ὄρει τῷ Ταυγέτῳ τὰς	πηγάς,	ἀπέχει δὲ τῆς πόλεως σταδίους
[3, 22]	καὶ περὶ αὐτὸ ἄλσος παρεχόμενον	πηγάς,	εἰσὶ δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδος
[3, 21]	παρέχεται δὲ ἀφθόνους καὶ αὐτὴ	πηγάς.	(ἐπὶ θάλασσαν δὲ ἐς Γύθιον
[3, 23]	ἐν δὲ αὐτῷ γλυκέος ὕδατος	πηγή·	καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι πολλοί. περιπλεύσαντι
[3, 21]	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐν ἑτέρᾳ	πηγῇ	Λαγκίᾳ. (Πελλάνας δὲ ἑκατὸν στάδια
[3, 25]	(ἔστι δὲ ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ	πηγή,	νῦν μὲν οὐδὲν ὥστε καὶ
[3, 20]	ἄγαλμα ἐν ὑπαίθρῳ Δερεάτιδος, καὶ	πηγὴ	παρ' αὐτῷ ἣν Ἄνονον ὀνομάζουσι.
[3, 25]	θεῶν μάλιστα Ἰσσωρίαν Ἄρτεμιν, καὶ	πηγή	σφισίν ἐστι Ναία. Τευθρώνης δὲ
[3, 21]	ἐπόντος ὀρόφου τῷ ναῷ, καὶ	πηγὴ	τοῦ θεοῦ καὶ Δήμητρος ἱερὸν
[3, 21]	τε οἶδα ἱερὸν καὶ τὴν	πηγὴν	Πελλανίδα. ἐς ταύτην λέγουσιν ὑδρευομένην
[3, 26]	ῥεῖ δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ	πηγῆς	ἱερᾶς πιεῖν ἡδύ· Σελήνης δὲ
[3, 11]	γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ	πηδήματι	Ἱερώνυμον τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς δὲ
[3, 18]	τούτου θεοῖς. (παραδίδωσι δὲ καὶ	Πηλεὺς	Ἀχιλλέα τραφησόμενον παρὰ Χίρωνι, ὃς
[3, 3]	καὶ τὸν ἄκμονα ἀντίτυπον ταύτῃ,	πῆμα	δὲ εἰκότως ἀνθρώπῳ τὸν σίδηρον,
[3, 3]	ἂν εἶπεν ὁ θεὸς ἀνθρώπῳ	πῆμα	εἶναι τὸν χαλκόν. (τῷ χρησμῷ
[3, 20]	φασὶ τοιῷδε. ὅτ' ἔδωκεν Ὀδυσσεῖ	Πηνελόπην	γυναῖκα Ἰκάριος, ἐπειρᾶτο μὲν κατοικίσαι
[3, 20]	τῆς ὁδοῦ προήκουσαν ἤδη τὴν	Πηνελόπην	λέγουσιν ἐγκαλύψασθαι. ~προελθόντι δὲ αὐτόθεν
[3, 20]	μὲν ἠνείχετο, τέλος δὲ ἐκέλευε	Πηνελόπην	συνακολουθεῖν ἑκοῦσαν ἢ τὸν πατέρα
[3, 12]	λέγεται καὶ ὀνομάσαι Κελεύθειαν, τοὺς	Πηνελόπης	μνηστῆρας τῷ δρόμῳ νικήσας. ἱδρύσατο
[3, 13]	ἐστιν ἄγαλμα Ἀφεταίου· τοῖς δὲ	Πηνελόπης	μνηστῆρσί φασιν ἐντεῦθεν γενέσθαι τοῦ
[3, 12]	ὁδοῦ. τοῖς μνηστῆρσιν Ἰκάριον τῆς	Πηνελόπης	φασὶν ἀγῶνα προθεῖναι δρόμου· καὶ
[3, 19]	καὶ τριάκοντα εἶναι φαίνοιντο ἂν	πήχεις.	ἔργον δὲ οὐ Βαθυκλέους ἐστίν,
[3, 16]	αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας ποιεῖται καὶ	πιέζεσθαι	δι' αὐτούς φησιν. οὕτω τῷ
[3, 10]	ἀφίκετο Αἰτωλοῖς ὑπὸ Ἀκαρνάνων πολέμῳ	πιεζομένοις,	καὶ Ἀκαρνᾶνας ἠνάγκασε καταλύσασθαι τὸν
[3, 24]	ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν Σμῆνος, ὕδωρ	πιεῖν	ἡδὺ εἴπερ ἄλλος τις παρασχόμενος
[3, 26]	καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆς ἱερᾶς	πιεῖν	ἡδύ· Σελήνης δὲ ἐπίκλησις καὶ
[3, 24]	χαλκοῖ ποδιαίων ἑστήκασιν οὐ μείζονες,	πίλους	ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντες, οὐκ
[3, 25]	δηλοῖ καὶ τάδε ἐξ ᾄσματος	Πινδάρου	ὁ ζαμενὴς δὲ ὁ χοροιτύπος,
[3, 25]	καὶ Πύρριχος ὄνομα ἦν αὐτῷ,	Πινδάρῳ	μὲν οὐκ ἔστιν εἰρημένον, λέγουσι
[3, 26]	τῷ ἦρι ἀπὸ τῶν δένδρων	πίπτοντα	οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατος
[3, 14]	Κροτανῶν· εἰσὶ δὲ οἱ Κροτανοὶ	Πιτανατῶν	μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ πόρρω
[3, 16]	οἱ> ἐκ Μεσόας τε καὶ	Πιτάνης	θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι ἐς διαφοράν,
[3, 20]	τὸν ἀρχαῖον, οὓς ἀστέρων τῶν	πλανητῶν	φασιν ἀγάλματα. καὶ Κρανίου τέμενος
[3, 24]	σφισιν ἐς τὴν χώραν ἀφικέσθαι	πλανωμένην,	ἐλθοῦσαν δὲ ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου
[3, 19]	Μενελάου τελευτήσαντος, Ὀρέστου δὲ ἔτι	πλανωμένου,	τηνικαῦτα ὑπὸ Νικοστράτου καὶ Μεγαπένθους
[3, 12]	εὗρε καὶ ἀγάλματα ἀπ' αὐτοῦ	πλάσαι.	ἐνταῦθα ἐκρέμασαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν
[3, 17]	δύο εἰκόνες Παυσανίου τοῦ περὶ	Πλάταιαν	ἡγησαμένου. τὰ δὲ ἐς αὐτὸν
[3, 4]	Λεωνίδου καταλειφθέντα ἔτι παῖδα ἐς	Πλάταιάν	τε Λακεδαιμονίους ἤγαγε καὶ ὕστερον
[3, 4]	παλλακὴν εἶχεν ἄκουσαν· (ἐπεὶ δὲ	Πλαταιᾶσι	Μαρδόνιός τε ἔπεσεν ἐν τῇ
[3, 11]	πολέμου πέντε ἐνίκησε, πρῶτον μὲν	Πλαταιᾶσιν	ἐναντία Περσῶν, δεύτερον δὲ ἐν
[3, 14]	θεάτρου δὲ ἀπαντικρὺ Παυσανίου τοῦ	Πλαταιᾶσιν	ἡγησαμένου μνῆμά ἐστι, τὸ δὲ
[3, 5]	τὴν ἀρχὴν ὁ Παυσανίου τοῦ	Πλαταιᾶσιν	ἡγησαμένου· Πλειστοάνακτος δὲ ἐγένετο Παυσανίας.
[3, 9]	καὶ ἐγεγόνει τῶν δικαστῶν, οἳ	Πλαταιεῦσιν	ἁλόντος τοῦ τείχους ἀποθανεῖν τοὺς
[3, 7]	διὰ πάσης ἐπεξῄει φθείρων καὶ	Πλαταιέων	Ἀθηναίοις ὄντων εὔνων πολιορκίᾳ τὸ
[3, 20]	ἐφήβων ἀγωνιεῖσθαι μέλλωσιν ἐν τῷ	Πλατανιστᾷ,	καθέστηκεν αὐτοῖς τῷ Ἀχιλλεῖ πρὸ
[3, 15]	ὠθοῦσιν ἀλλήλους. ~πρὸς δὲ τῷ	Πλατανιστᾷ	καὶ Κυνίσκας ἐστὶν ἡρῷον, θυγατρὸς
[3, 11]	τοῖς μὲν τοὺς> ἐπὶ τῷ	Πλατανιστᾷ	καλουμένῳ καὶ ἄλλους τῶν ἐφήβων
[3, 14]	τύχῃ νικῶν, (ἐστιν) ἐν τῷ	Πλατανιστᾷ	κρατῆσαι τούτους ὡς τὰ πλείω
[3, 15]	τῆς στοᾶς, ἣ παρὰ τὸν	Πλατανιστᾶν	πεποίηται, ταύτης ὄπισθεν ἡρῷα, τὸ
[3, 14]	Δωματίτην δὲ ἐπονομάζουσιν. (καὶ χωρίον	Πλατανιστᾶς	ἐστιν ἀπὸ τῶν δένδρων, αἳ
[3, 23]	ἐς ταύτην τὴν ἄκραν τὸν	Πλατανιστοῦντα	ἀπὸ ἄκρας τῆς ἠπείρου, καλουμένης
[3, 23]	μὲν ἀπαντικρὺ Βοιῶν, ἐς δὲ	Πλατανιστοῦντα	ἐλάχιστον γὰρ τῆς ἠπείρου ταύτῃ
[3, 14]	καὶ συνεχεῖς περὶ αὐτὸ αἱ	πλάτανοι	πεφύκασιν. αὐτὸ δὲ τὸ χωρίον,
[3, 3]	τῷ πρὸς Τεγεάτας πολέμῳ τὰ	πλείονα.	ἐπὶ δὲ Ἀναξανδρίδου τοῦ Λέοντος
[3, 19]	συνεχοῦς ὄντος ἀλλὰ καθέδρας παρεχομένου	πλείονας,	παρὰ δὲ καθέδραν ἑκάστην ὑπολειπομένης
[3, 4]	μὲν οὐκ ἐγένετο· ἐπιτροπεύων γὰρ	Πλείσταρχον	τὸν Λεωνίδου καταλειφθέντα ἔτι παῖδα
[3, 5]	τὴν παραίνεσιν τοῦ Αἰγινήτου Λάμπωνος.	~Πλείσταρχος	μὲν οὖν ὁ Λεωνίδου νεωστὶ
[3, 20]	αἰγῶν τούτων ἄγραν καὶ ὑῶν,	πλείστην	δὲ καὶ ἐλάφων καὶ ἄρκτων.
[3, 5]	ὁ Παυσανίου τοῦ Πλαταιᾶσιν ἡγησαμένου·	Πλειστοάνακτος	δὲ ἐγένετο Παυσανίας. οὗτος ἐς
[3, 5]	νεωστὶ τὴν βασιλείαν παρειληφὼς ἐτελεύτησε,	Πλειστοάναξ	δὲ ἔσχε τὴν ἀρχὴν ὁ
[3, 9]	Ἀγησίλαος καὶ τὸ πεζὸν τότε	πλεῖστον	ἀθροισθὲν μετά γε τὸν Ξέρξου
[3, 14]	Πλατανιστᾷ κρατῆσαι τούτους ὡς τὰ	πλείω	συμβαίνει. τοσάδε μὲν δρῶσιν ἐν
[3, 9]	ὁ κληθεὶς Κορινθιακὸς πόλεμος ἐς	πλέον	ἀεὶ προῆλθεν ἀπὸ τῆς Λακεδαιμονίων
[3, 7]	γήρᾳ καὶ ὑπὸ λύπης τὸ	πλέον·	Ἀρχίδαμον γὰρ Θεοπόμπου ζῶντος ἔτι
[3, 18]	τὸν θεὸν σέβειν προήγαγεν ἐς	πλέον,	Ἀφυταῖοι δὲ τιμῶσιν Ἄμμωνα οὐδὲν
[3, 4]	ἑνὸς μάλιστα ἀρετὴ προήγαγεν ἐς	πλέον	δόξης, ὡς Ἀχιλλεύς τε τὸν
[3, 11]	καὶ ἀξιώματος καὶ δυνάμεως ἐς	πλέον	ἢ ὁ> πατήρ οἱ προελθόντι·
[3, 22]	ἐρείπια ἀπέχει μὲν Βοιῶν οὐ	πλέον	ἢ σταδίους ἑπτά· ἰόντι δὲ
[3, 24]	δὲ τῆς πόλεως σταδίους οὐ	πλέον	πέντε. (ἐν δὲ Ἀραίνῳ καλουμένῳ
[3, 8]	Ἀγησιλάῳ καὶ Λεωτυχίδῃ παρέσχεν ἐς	πλέον	τὸ μάντευμα ἀντιλογίαν τὸ ἐκ
[3, 26]	ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατος οὐδὲ	πλεονάσαντος	παρενεχθείη. (ὃ δὲ οἶδα ἐν
[3, 23]	ἐν τῇ Ἀργολίδι Ἐπιδαυρίων εἶναι,	πλέοντες	δὲ ἐς Κῶν παρὰ τὸν
[3, 23]	δὲ ἡ θεὸς ξόανον ὡπλισμένον.	(πλέοντι	δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ
[3, 13]	Εὐανέμου, τούτου δὲ ἐν δεξιᾷ	Πλευρῶνος	ἡρῷον. γεγόνασι δὲ οἱ Τυνδάρεω
[3, 13]	τὰ πρὸς μητρὸς ἀπὸ τοῦ	Πλευρῶνος·	Θέστιον γὰρ τὸν Λήδας πατέρα
[3, 13]	ἔπεσιν Ἀγήνορος παῖδα εἶναι τοῦ	Πλευρῶνος.	τοῦ δὲ ἡρῴου λόφος ἐστὶν
[3, 19]	μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ οἱ	πλεύσαντι	ἐς Ἱμέραν πρὸς Στησίχορον ἀγγέλλειν
[3, 4]	αὐτὸν ἐς τῶν Λακεδαιμονίων τὸ	πλῆθος·	Κλεομένης δὲ ὡς ἀνέστρεψεν ἐξ
[3, 8]	ἐγίνετο ἐν Ἡραίᾳ, καὶ τὸ	πλῆθος	μάρτυρας ἐποιεῖτο ἦ μὴν Λεωτυχίδην
[3, 9]	πεζῆς περιέπεμπεν ἔς τε Πελοπόννησον	πλὴν	Ἄργους καὶ ἐς τοὺς Ἕλληνας
[3, 11]	δὲ ἐν Διπαιεῦσιν Ἀρκάδων πάντων	πλὴν	Μαντινέων ἀντιτεταγμένων· οἱ δὲ Διπαιεῖς
[3, 3]	τῇ γῇ Λακεδαιμονίων ἐγένοντο οἰκέται	πλὴν	οἱ τὰ ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ
[3, 21]	τούτῳ, νίκην καὶ αὐτὸν Ὀλυμπίασι,	πλὴν	οὐ δολίχου, σταδίου δὲ ἀνελόμενον,
[3, 14]	καὶ τιθέασιν ἀγῶνα, ἐν ᾧ	πλὴν	Σπαρτιατῶν ἄλλῳ γε οὐκ ἔστιν
[3, 21]	κατηκόους ὄντας. θαλάσσῃ μὲν δὴ	πλὴν	τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ περιέχεται πᾶσα
[3, 11]	ἑλεῖν ναυτικὸν περὶ Αἰγὸς ποταμοὺς	πλὴν	τριήρων δέκα· αὗται δὲ ἀποφεύγουσιν
[3, 19]	δασεῖα δὲ ὕλῃ πᾶσα καὶ	πλήρης	ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων, καὶ
[3, 10]	ὁ τόπος οὗτος ἅπας δρυῶν	πλήρης·	τὸ δὲ ὄνομα τῷ χωρίῳ
[3, 4]	τῇ μάχῃ· καὶ ἦν γὰρ	πλησίον	ἄλσος ἱερὸν Ἄργου τοῦ Νιόβης
[3, 16]	καὶ Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντος πρὸς Μήδους,	πλησίον	δὲ Ἀστραβάκου καλούμενόν ἐστιν ἡρῷον.
[3, 21]	Ἀπόλλωνος καὶ Ἡρακλέους ἐστὶν ἀγάλματα,	πλησίον	δὲ αὐτῶν Διόνυσος. ἑτέρωθι δὲ
[3, 13]	μηδὲ πολεμῆσαί φασι πρὸς Κνωσσίους.	~πλησίον	δὲ ἔστι μὲν Κυνόρτου τοῦ
[3, 15]	τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο Καλλίστη.	(πλησίον	δέ ἐστιν Ἱπποσθένους ναός, ᾧ
[3, 16]	θέμενον ἐλπίζειν ἀμύνεσθαι τὴν θεόν.	~πλησίον	δὲ Ἱλαείρας καὶ Φοίβης ἐστὶν
[3, 24]	οἰκουμένης πόλεως κρήνη τέ ἐστι	πλησίον	διὰ τὴν χρόαν τοῦ ὕδατος
[3, 19]	δὲ καὶ Ἑρμοῦ διαλεγομένων ἀλλήλοις	πλησίον	Διόνυσος ἑστήκασι καὶ Σεμέλη, παρὰ
[3, 18]	~τῶν δὲ ἀνδριάντων τοῦ Παυσανίου	πλησίον	ἐστὶν Ἀμβολογήρας Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἱδρυμένον
[3, 14]	τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων εἰσὶ καὶ	πλησίον	ὀνομαζομένη λέσχη Κροτανῶν· εἰσὶ δὲ
[3, 12]	Ἑλένης ἁρπαγῆς. (τοῦ δὲ Ἑλληνίου	πλησίον	Ταλθυβίου μνῆμα ἀποφαίνουσι· δεικνύουσι δὲ
[3, 16]	ὀνομάζουσιν. οἰκία δὲ αὐτοῦ πεποίηται	πλησίον·	τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς φασιν
[3, 15]	δὲ τοῦ Δορκέως κρήνην τὴν	πλησίον	τοῦ ἡρῴου Δορκείαν, τὸ δὲ
[3, 15]	ἱερὰ καὶ Ἡρακλέους, τῆς μὲν	πλησίον	τοῦ τάφου τοῦ Ἀλκμᾶνος, τῷ
[3, 26]	πορθήσαντες Ἴλιον ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ	πλοῦ	καὶ ἐς Σύρνον τῆς Καρικῆς
[3, 25]	ἐσθῆτα. (Ταινάρου δὲ τῆς ἄκρας	πλοῦν	ὅσον τεσσαράκοντα σταδίων ἀφέστηκε Καινήπολις·
[3, 24]	θαλάσσῃ ἐστί, Κυφάντων δὲ ἀπέχουσι	πλοῦν	σταδίων διακοσίων. οἱ δὲ ἄνθρωποι
[3, 23]	καλουμένης δὲ Ὄνου γνάθου, σταδίων	πλοῦς	τεσσαράκοντά ἐστιν. ἐν Κυθήροις δὲ
[3, 19]	τῆς ὄχθης ἱερὸν δείκνυται Διὸς	Πλουσίου.	διαβᾶσι δὲ Κοτυλέως ἐστὶν Ἀσκληπιοῦ
[3, 9]	ἡ Λυδία, καὶ αἱ Σάρδεις	πλούτῳ	καὶ παρασκευῇ προεῖχον, τῷ τε
[3, 19]	ἡ Δημήτηρ καὶ Κόρη καὶ	Πλούτων,	ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Μοῖραί τε
[3, 3]	φύσας, ὅτι καὶ αὐταὶ βίαιον	πνεῦμα	ἠφίεσαν, τύπον δὲ τὴν σφῦραν
[3, 22]	Ἰταλίαν φεύγοντα Αἰνείαν καὶ ὑπὸ	πνευμάτων	ἀπενεχθέντα ἐς τοῦτον τὸν κόλπον
[3, 26]	λέγεται τοῦ Μαχάονος τὰ ὀστᾶ·	Ποδαλείριον	δέ, ὡς ὀπίσω πορθήσαντες Ἴλιον
[3, 19]	γὰρ μὴ πρόσωπον αὐτῷ καὶ	πόδες	εἰσὶν ἄκροι καὶ χεῖρες, τὸ
[3, 26]	νησῖδι ἀγάλματα Διοσκούρων χαλκᾶ μέγεθος	ποδιαῖα	ἐν ὑπαίθρῳ τῆς νησῖδός ἐστιν·
[3, 24]	θάλασσαν, καὶ ἐπ' αὐτῇ χαλκοῖ	ποδιαίων	ἑστήκασιν οὐ μείζονες, πίλους ἐπὶ
[3, 8]	τὸν γὰρ δὴ ἕτερον τῶν	ποδῶν	ἐπεπήρωτο ὁ Ἀγησίλαος· Ἀγησίλαος δὲ
[3, 21]	Λάδα μνῆμά ἐστιν ὠκύτητι ὑπερβαλομένου	ποδῶν	τοὺς ἐπ' αὐτοῦ· καὶ δὴ
[3, 10]	Φωκεῦσιν ἔφη λαμβάνουσαν δωρεὰν ἑτοιμότερον	ποιεῖν	σφισιν ἐς τὴν συμμαχίαν Ἀρχίδαμον.
[3, 16]	δὲ ἐν αἰτίᾳ τοὺς μαστιγοῦντας	ποιεῖται	καὶ πιέζεσθαι δι' αὐτούς φησιν.
[3, 11]	στοὰν Περσικὴν ὀνομάζουσιν ἀπὸ λαφύρων	ποιηθεῖσαν	τῶν Μηδικῶν· ἀνὰ χρόνον δὲ
[3, 20]	πόλεως Ἰκαρίου μὲν ἀνάθημα εἶναι,	ποιηθῆναι	δὲ ἐπὶ λόγῳ φασὶ τοιῷδε.
[3, 12]	Θεοδώρου τοῦ Σαμίου φασὶν εἶναι	ποίημα,	ὃς πρῶτος διαχέαι σίδηρον εὗρε
[3, 23]	χρυσοῦ ἐς αὐτοὺς καὶ ἀργύρου	ποιήματα,	ἔτι δὲ καὶ ἱερεῖα τὰ
[3, 22]	ἐστι θεῶν ἀρχαιότατον ἁπάντων ἄγαλμα·	ποιῆσαι	δὲ οἱ Μάγνητες αὐτὸ Βροτέαν
[3, 24]	ἐρειπίοις ναὸς Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀσίας,	ποιῆσαι	δὲ Πολυδεύκην καὶ Κάστορά φασιν
[3, 20]	Ἀχιλλεῖ πρὸ τῆς μάχης θύειν.	ποιῆσαι	δέ σφισι τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται
[3, 15]	Θήρα καὶ Αἰγέως τοῦ Οἰολύκου.	ποιῆσαι	δὲ τὰ ἡρῷα λέγουσι Μαῖσιν
[3, 13]	Ἀφροδίτης ἐστὶ ναὸς Κόρης Σωτείρας·	ποιῆσαι	δὲ τὸν Θρᾷκα Ὀρφέα λέγουσιν,
[3, 12]	νομίζουσιν ἅτε ἀνεψιῷ τῷ Ἀμφιαράῳ	ποιῆσαι·	καὶ αὐτοῦ Λέλεγός ἐστιν ἡρῷον,
[3, 22]	(τοῦτο μὲν δὴ τὸ ἱερὸν	ποιῆσαι	λέγουσιν Ἀλέξανδρον· Μενέλαος δὲ Ἴλιον
[3, 17]	δὲ ἄνδρα Ῥηγῖνον τὸ ἄγαλμα	ποιῆσαι	λέγουσιν, ὃν Διποίνου καὶ Σκύλλιδος,
[3, 16]	ἐπεκόσμησε, πρόσωπον ἀντὶ τοῦ ἀρχαίου	ποιησαμένη	τῆς ἐφ' ἡμῶν τέχνης τὸ
[3, 9]	ἐξαίφνης ναοῦ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου,	ποιησάμενοι	πονηρὸν οἰωνὸν καταμένουσιν ἄκοντες. Ἀθηναίοις
[3, 15]	γὰρ δὴ παντάπασιν εὔηθες κέδρου	ποιησάμενον	ζῴδιον καὶ ὄνομα Ἀφροδίτην θέμενον
[3, 15]	ἐν δεξιᾷ μνῆμα Ἀλκμᾶνος, ᾧ	ποιήσαντι	ᾄσματα οὐδὲν ἐς ἡδονὴν αὐτῶν
[3, 16]	Φοίβης ἐστὶν ἱερόν· ὁ δὲ	ποιήσας	τὰ ἔπη τὰ Κύπρια θυγατέρας
[3, 26]	τελευτῆσαί φησιν ὁ τὰ ἔπη	ποιήσας	τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. (διὸ καὶ
[3, 24]	(Ὅμηρος δὲ ἔγραψε μὲν τῆς	ποιήσεως	ἀρχόμενος ὡς Ἀχιλλεὺς χαριζόμενος τοῖς
[3, 8]	(δοκοῦσι δὲ οἱ Σπαρτιᾶταί μοι	ποίησιν	καὶ ἔπαινον τὸν ἀπ' αὐτῆς
[3, 13]	τοῦ ἵππου τοῦ δουρείου τὴν	ποίησιν·	μαθόντες δὲ ὀργήν σφισιν ἔχειν
[3, 2]	ἐν τοῖς ἔπειτα τοῦ λόγου	ποιήσομαι	μνήμην· Ἀγησιλάου δὲ παῖς ἐγένετο
[3, 15]	Τηλέκλου· τούτου δὲ καὶ ὕστερον	ποιήσομαι	μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ.
[3, 2]	ἔδρασεν ἡγούμενος, μνήμην καὶ τῶνδε	ποιησόμεθα	ὁμοῦ τῷ λόγῳ μεταβάντι ἐς
[3, 8]	ἄλλο (δέ) γε παρὰ ἀνδρὸς	ποιητοῦ	Λακεδαιμονίων τοῖς βασιλεῦσιν οὐδέν ἐστιν
[3, 15]	δὲ λέσχη τέ ἐστι καλουμένη	Ποικίλη	καὶ ἡρῷα πρὸς αὐτῇ Κάδμου
[3, 15]	οἱ παλαιοὶ τῶν ἀνθρώπων ὠνόμαζον	ποινάς.	ἔστι δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν
[3, 2]	αὐτοὶ καταδρομὰς ἐκ τοῦ φανεροῦ	ποιοῖντο	ἐς τὴν γῆν. λέγονται δὲ
[3, 5]	πρόφασις. (τότε δὲ ἐν αἰτίᾳ	ποιουμένων	τῶν πολιτῶν τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ
[3, 2]	τοὺς ἐν (τῇ) ἡλικίᾳ Λακεδαιμόνιοι	ποιοῦσιν	ἀναστάτους, αἰτίαν ἐπενεγκόντες ὡς τὴν
[3, 16]	μᾶλλόν τι δοκοῦσιν ἢ Ἀθηναῖοι.	ποίῳ	γὰρ δὴ λόγῳ κατέλιπεν ἂν
[3, 25]	μεσογαίᾳ. τὸ δὲ ὄνομα τῇ	πόλει	γενέσθαι φασὶν ἀπὸ Πύρρου τοῦ
[3, 26]	μὲν δή ἐστιν ὄνομα τῇ	πόλει	Λεῦκτρα, οὐκ οἶδα· εἰ δ'
[3, 17]	Ἀργείοις· ὄντων δὲ ἐν τῇ	πόλει	λόφων καὶ ἄλλων, τὸ μάλιστα
[3, 26]	ἡμῶν Γερηνίαν. ἐν ταύτῃ τῇ	πόλει	Νέστορα οἱ μὲν τραφῆναι λέγουσιν,
[3, 25]	δὲ ἥρως ἀφ' οὗ τῇ	πόλει	τὸ ὄνομα ἐγένετο, Ἀργεῖος τὸ
[3, 10]	φεύγοντες Κορίνθιοι< (δὲ ἐν τῇ	πόλει	τότε μὲν τῷ Ἀγησιλάου δείματι
[3, 3]	ἐς Τεγέαν· (τηνικαῦτα δὲ αἱ	πόλεις	ἄγουσαι σπονδὰς ἔτυχον. ἀφικομένου δὲ
[3, 15]	πτερῶν. τόνδε μέν εἰσιν αἱ	πόλεις	αὗται τὰ ξόανα τὸν τρόπον
[3, 8]	ἐπειδὰν τὰς περιοικίδας τῆς Σπάρτης	πόλεις	ἴδωσιν ἐλευθέρας, οὐδὲ αὐτοὶ μελλήσουσιν
[3, 21]	(ἀριθμὸς δὲ τῶν Ἐλευθερολακώνων ὀκτὼ	πόλεις	καὶ δέκα εἰσί, πρώτη μὲν
[3, 2]	δὲ ἦν Τήλεκλος· ἐπὶ τούτου	πόλεις	Λακεδαιμόνιοι τῶν περιοικίδων πολέμῳ κρατήσαντες
[3, 3]	(ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὄνομα,	Πολέμαρχος	οἰκίας ἐν Λακεδαίμονι ἀνὴρ οὐκ
[3, 3]	ἐς τιμήν. ἔστι μέντοι καὶ	Πολεμάρχου	μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, εἴτε ἀγαθοῦ
[3, 14]	κατασκευασθῆναί φασιν ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ·	πολεμεῖν	μὲν πρὸς Μεσσηνίους ἀφεστηκότας, τὸν
[3, 10]	ἐν Δελφοῖς. Θηβαίοις μὲν δὴ	πολεμεῖν	τοῖς Φωκεῦσιν ἀφίκετο μὲν καὶ
[3, 12]	ἐς αὐτὸν Ἀργείοις, ὅπου μηδὲ	πολεμῆσαί	φασι πρὸς Κνωσσίους. ~πλησίον δὲ
[3, 2]	τότε μὲν δὴ παρὰ οὐδετέρων	πολεμησάντων	ὅμως μνήμης ἄξιον πραχθῆναί φασιν
[3, 6]	ἐφιστάντες ἄρχοντα παρῆγον μή ποτε	πολέμιον	γενέσθαι τῇ Σπάρτῃ. τέλος δὲ
[3, 5]	ὁ Παυσανίας Θρασυβούλῳ καὶ Ἀθηναίοις	πολέμιος	τῷ λόγῳ, τοῖς δὲ ἄρχειν
[3, 19]	γέγονεν, ὅτι δὲ ἀνδρὶ χρὴ	πολεμίῳ	καταστάντα ἐς μάχην οὐδὲν ἔτι
[3, 5]	οὖν ὁ Παυσανίας διπλοῦ στρατιωτικοῦ	πολεμίων	ἀνδρῶν μεταξὺ ἀποληφθῆναι, καὶ οὕτω
[3, 5]	ἀεὶ Λακεδαιμονίοις γίνονται ἐν μέσῳ	πολεμίων	ἀποληφθεῖσι, τό τε ἐν Θερμοπύλαις
[3, 4]	ἐς Θερμοπύλας. γεγόνασι μὲν δὴ	πόλεμοι	καὶ Ἑλλήνων πολλοὶ καὶ ἐς
[3, 8]	φθερσιβρότου τ' ἐπὶ κῦμα κυκωόμενον	πολέμοιο.	(τότε οὖν Λεωτυχίδης μὲν ἐς
[3, 3]	γνώμην Κλεομένους καὶ τὰ ἐς	πόλεμον	ἀμείνονα εἶναι νομίζοντες τὸν μὲν
[3, 7]	ἄστυ εἷλεν. (οὐ μὴν τὸν	πόλεμόν	γε τὸν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων
[3, 9]	Ἑλλάδα πέμπει χρήματα ἄγοντα, ἐντειλάμενος	πόλεμον	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐργάσασθαι Λακεδαιμονίοις.
[3, 2]	τότε ἔδοξεν ἄρασθαι πρὸς Ἀργείους	πόλεμον·	ἐποιοῦντο δὲ ἐς αὐτοὺς ἐγκλήματα
[3, 4]	Ἀχιλλεύς τε τὸν πρὸς Ἰλίῳ	πόλεμον	καὶ Μιλτιάδης τὸ Μαραθῶνι ἔργον.
[3, 8]	Ἀθήνας. (τὰ μὲν οὖν ἐς	πόλεμον	μάλιστα ἐπίσημα τοιαῦτα ὑπῆρχε τῷ
[3, 10]	καὶ Ἀκαρνᾶνας ἠνάγκασε καταλύσασθαι τὸν	πόλεμον	οὐ πολὺ ἀποδέοντας Καλυδῶνα καὶ
[3, 9]	ἐπεπόνθεσαν ὑπ' αὐτῶν. Λακεδαιμονίοις δὲ	πόλεμον	πρὸς Θηβαίους ἔδοξεν ἄρασθαι· ἐποιοῦντο
[3, 10]	ἐς Ἰταλίαν ὕστερον Ταραντίνοις βαρβάρων	πόλεμον	συνδιοίσων σφίσιν ὁμόρων· καὶ ἀπέθανέ
[3, 9]	Παυσανίαν· (καὶ ὁ κληθεὶς Κορινθιακὸς	πόλεμος	ἐς πλέον ἀεὶ προῆλθεν ἀπὸ
[3, 3]	ὑπ' αὐτῶν, καὶ ὁποῖον ὁ	πόλεμος	ἔσχεν οὗτος πέρας, τοῦ λόγου
[3, 3]	πρὸς ἄκρᾳ Ζεφυρίῳ, καὶ ὁ	πόλεμος	ὁ καλούμενος Μεσσηνιακὸς Πολυδώρου βασιλεύοντος
[3, 7]	μάλιστα ἐγένετο αἴτιος· καὶ ὁ	πόλεμος	οὗτος εὖ τὴν Ἑλλάδα ἔτι
[3, 19]	πρῶτος ἐσπλεῦσαι λέγεται Κροτωνιάτης Λεώνυμος.	πολέμου	γὰρ Κροτωνιάταις συνεστηκότος πρὸς τοὺς
[3, 9]	ἡ πρόφασις ἐκ τοῦ Πελοποννησίων	πολέμου	καὶ ἐκ νόσου τῆς λοιμώδους
[3, 3]	διαπεπολεμημένου δὲ τοῦ πρὸς Μεσσήνην	πολέμου	καὶ ἤδη Λακεδαιμονίοις δορικτήτου τῆς
[3, 8]	χώραν. τρίτῳ δὲ ἔτει τοῦ	πολέμου	Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Ἆγις παρεσκευάζοντο
[3, 7]	ἐφορεύων ἐν τῷ τότε τοῦ	πολέμου	μάλιστα ἐγένετο αἴτιος· καὶ ὁ
[3, 9]	δὲ ἐς τὸ φανερὸν τοῦ	πολέμου	παρασχόντες τὴν ἀρχὴν ἐγένοντο οἱ
[3, 11]	καί σφισιν ὁ Τισαμενὸς ἀγῶνας	πολέμου	πέντε ἐνίκησε, πρῶτον μὲν Πλαταιᾶσιν
[3, 18]	τε ἔσοιτο καὶ τῇ Λακεδαίμονι	πολέμου	πρὸς Ἀφυταίους παυσαμένοις· καὶ οὕτω
[3, 3]	(τὰ μὲν δὴ ἐπὶ τοῦ	πολέμου	συμβάντα, ὃν οἱ Μεσσήνιοι Λακεδαιμονίων
[3, 3]	τε αἰτίας καὶ Μεσσήνιοι τοῦ	πολέμου.	(τὰ οὖν λεγόμενα ὑπ' αὐτῶν,
[3, 15]	καθῆραι· (προσεγένετο δὲ ἐς τοῦ	πολέμου	τὴν ἀρχὴν καὶ ἄλλο τοιόνδε.
[3, 18]	ἀρχαιοτέρους δεκάτην τοῦ πρὸς Μεσσηνίους	πολέμου	φασὶν εἶναι. (ὑπὸ μὲν δὴ
[3, 3]	Μεσσήνιοι. καὶ χρόνον μὲν ἀντέσχον	πολεμοῦντες·	ὑπόσπονδοι δὲ ὡς ἐκρατήθησαν ἀπῄεσαν
[3, 3]	Λέοντος ἐπικρατέστεροι Τεγεατῶν γίνονται τῷ	πολέμῳ·	γίνονται δὲ οὕτως. ἀνὴρ Λακεδαιμόνιος
[3, 9]	δὲ ἐτύγχανε συνοικῶν ἀδελφῇ τῷ	πολέμῳ	δὲ αὐτὸς κατὰ γῆν προσεῖχεν
[3, 3]	ἐν τῷ προτέρῳ πρὸς Μεσσηνίους	πολέμῳ	Θεόπομπον τὸν Νικάνδρου, βασιλέα ὄντα
[3, 2]	ἀντισχόντας τε ἐπὶ πολὺ τῷ	πολέμῳ	καὶ ἔργα οὐκ ἄδοξα ἐπιδειξαμένους.
[3, 5]	στρατείαν. κρατοῦντα δὲ αὐτὸν τῷ	πολέμῳ	καὶ ᾑρηκότα τῶν τε ἄλλων
[3, 11]	τὸν θεὸν μαντευομένῳ πέντε ἀγῶνας	πολέμῳ	κρατῆσαι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐ γὰρ
[3, 2]	τούτου πόλεις Λακεδαιμόνιοι τῶν περιοικίδων	πολέμῳ	κρατήσαντες ἐξεῖλον Ἀμύκλας καὶ Φᾶριν
[3, 2]	ἐγένετο Ἀρχέλαος. ἐπὶ τούτου Λακεδαιμόνιοι	πολέμῳ	κρατήσαντες πόλιν τῶν περιοικίδων ἠνδραποδίσαντο
[3, 9]	σφίσιν ἐν τῷ πρὸς Ἀθηναίους	πολέμῳ,	Κῦρον δὲ εἶναι τὸν τὰ
[3, 10]	ἐπικουρήσων ἀφίκετο Αἰτωλοῖς ὑπὸ Ἀκαρνάνων	πολέμῳ	πιεζομένοις, καὶ Ἀκαρνᾶνας ἠνάγκασε καταλύσασθαι
[3, 3]	προσέπταιον ἐν τῷ πρὸς Τεγεάτας	πολέμῳ	τὰ πλείονα. ἐπὶ δὲ Ἀναξανδρίδου
[3, 7]	τούτου Μεσσήνιοι φεύγουσιν ἐκ Πελοποννήσου,	πολέμῳ	τὸ δεύτερον κρατηθέντες ὑπὸ Σπαρτιατῶν.
[3, 12]	τὸ ἱερὸν ἐποίησαν οἱ Δωριεῖς	πολέμῳ	τούς τε ἄλλους Ἀχαιούς, οἳ
[3, 7]	διατελέσαι πάντα ἐν ἡσυχίᾳ καὶ	πολέμων	οὖσιν ἐκτός. (Ἀρίστωνι δὲ τῷ
[3, 22]	Σίδης. (ἀπὸ δὴ τούτων τῶν	πόλεων	ἀναστάντες ἐζήτουν ἔνθα οἰκῆσαι σφᾶς
[3, 22]	ἀπὸ τριῶν ἐς αὐτὴν λέγεται	πόλεων,	Ἤτιδος καὶ Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης.
[3, 22]	τὴν τρίτην δὲ κληθῆναι τῶν	πόλεων	λέγουσιν ἀπὸ τῆς Δαναοῦ Σίδης.
[3, 21]	ἀπὸ τεσσάρων ποτὲ καὶ εἴκοσι	πόλεων·	τὰς δὲ ἄλλας, ἐφ' ἃς
[3, 22]	Ἀφροδισιάδος καὶ Σίδης. τῶν δὲ	πόλεων	τῶν ἀρχαίων τὰς μὲν δύο
[3, 5]	καὶ ᾑρηκότα τῶν τε ἄλλων	πόλεων	τῶν ἐν Χαλκιδεῦσι τὰς πολλὰς
[3, 8]	αὐτῷ κρατήσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς	πόλεως.	(Ἆγις δὲ ὡς ἀπήγαγεν ὀπίσω
[3, 21]	προλεχθεῖσιν αὐτονόμους. (Γυθεᾶται δὲ τῆς	πόλεως	ἀνθρώπων μὲν οὐδένα οἰκιστὴν γενέσθαι
[3, 22]	ποτὲ ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ	πόλεως.	γενέσθαι δέ οἱ δοκῶ τὸ
[3, 25]	σταδίους Θυρίδες ἄκρα Ταινάρου καὶ	πόλεως	ἐρείπια Ἱππόλας ἐστίν, ἐν δὲ
[3, 22]	δὲ ἀκροπόλεως πρὸς τοῖς ποσὶ	πόλεως	ἐρείπια καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν Παρακυπαρισσίων.
[3, 24]	κορυφῇ· καὶ νῦν ἔτι τῆς	πόλεώς	ἐστι τῆς ἀρχαίας ἐρείπια καὶ
[3, 14]	δὲ Φοιβαῖόν ἐστιν ἐκτὸς τῆς	πόλεως,	Θεράπνης οὐ πολὺ ἀφεστηκός. ἐνταῦθα
[3, 20]	τριάκοντά που στάδια ἀπέχον τῆς	πόλεως	Ἰκαρίου μὲν ἀνάθημα εἶναι, ποιηθῆναι
[3, 24]	τῆς δὲ ἐφ' ἡμῶν οἰκουμένης	πόλεως	κρήνη τέ ἐστι πλησίον διὰ
[3, 19]	μνήμην, ἑτέρα δὲ ἐκ τῆς	πόλεως	ὁδὸς ἐς Θεράπνην ἄγει· (κατὰ
[3, 22]	Ῥωμαίων βασιλέων καὶ ἀνωτέρω τῆς	πόλεως	ὅσον τε σταδίους δώδεκα (καὶ)
[3, 24]	τὰς πηγάς, ἀπέχει δὲ τῆς	πόλεως	σταδίους οὐ πλέον πέντε. (ἐν
[3, 14]	Θεομηλίδα χωρίον· κατὰ τοῦτο τῆς	πόλεως	τάφοι τῶν Ἀγιαδῶν βασιλέων εἰσὶ
[3, 9]	(ἠξίου δὲ ἄρα ὁ Ἀγησίλαος	πόλεώς	τε εὐδαιμονεστέρας ἢ Ἀγαμέμνων βασιλεὺς
[3, 23]	ἐς τὸ πέλαγος κατὰ τὴν	πόλιν	ἀνέχει καλουμένη Μινῴα· καὶ ὁ
[3, 9]	ἐκ παλαιοῦ καὶ ἐς τὴν	πόλιν	αὐτοῖς τὴν Ἀθηναίων. (Ἀγησίλαος δὲ
[3, 26]	ἐστὶ Κάρνειος, καθὰ Δωριεῦσιν ἐπιχώριον.	(πόλιν	δὲ ὀνομαζομένην ἐν τοῖς ἔπεσιν
[3, 4]	μηδὲ Ἀθηναίων ποτὲ ἐμπρῆσαι τὴν	πόλιν,	εἰ μὴ κατὰ τὴν ἀτραπὸν
[3, 9]	νόσου τῆς λοιμώδους ἐπανήκειν τὴν	πόλιν	ἐς τὴν πρότερόν ποτε οὖσαν
[3, 10]	καὶ αὐτὴν ἐς ἔδαφος τὴν	πόλιν	ἐτόλμων οἱ Φωκεῖς· ταῦτα οὖν
[3, 1]	καὶ ὠνόμασεν ἀπὸ τῆς γυναικὸς	πόλιν,	ἣ Σπάρτη καλεῖται καὶ ἐς
[3, 2]	τῷ Πρευγένους κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ	πόλιν,	ἥντινα Πάτρας καὶ ἐς ἡμᾶς
[3, 21]	τὴν ἔριν οἰκίσαι κοινῇ τὴν	πόλιν·	καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ σφισιν
[3, 24]	τούτῳ δὲ αὐτοῖς καὶ τὴν	πόλιν,	Ὀρειάτας ἐς ἐκεῖνο ὀνομαζομένην, μετονομασθῆναι
[3, 6]	τῆς ἐσόδου τῆς ἐς τὴν	πόλιν	τὰ Ἀθηναίων συμμαχικὰ εἴργοντος, Πάτροκλος
[3, 22]	ὁδοῦ· καταδύντος δὲ ἐς μυρσίνην	πόλιν	τε οἰκίζουσιν ἐνταῦθα, οὗπερ ἡ
[3, 2]	ἐπὶ τούτου Λακεδαιμόνιοι πολέμῳ κρατήσαντες	πόλιν	τῶν περιοικίδων ἠνδραποδίσαντο Αἴγυν, ὑποπτεύσαντες
[3, 5]	Ἀθηναίων τινὲς κρύφα ἐς τὴν	πόλιν,	ὧν ἐπεξελθόντων καὶ πρὸ τοῦ
[3, 15]	περιιόντι δὲ καὶ θεωμένῳ τὴν	πόλιν,	ὡς ἐγίνετο κατὰ τοῦ Ἱπποκόωντος
[3, 20]	παίδων, Δωριεῖς δὲ παρεστήσαντο ὕστερον	πολιορκίᾳ,	καὶ πρῶτοί τε ἐγένοντο οὗτοι
[3, 7]	καὶ Πλαταιέων Ἀθηναίοις ὄντων εὔνων	πολιορκίᾳ	τὸ ἄστυ εἷλεν. (οὐ μὴν
[3, 18]	Ἀφυταίους παυσαμένοις· καὶ οὕτω τὴν	πολιορκίαν	διέλυσεν ὁ Λύσανδρος καὶ Λακεδαιμονίους
[3, 18]	μαντείῳ. λέγεται δὲ καὶ Λυσάνδρῳ	πολιορκοῦντι	Ἄφυτιν τὴν ἐν τῇ Παλλήνῃ
[3, 17]	ἀκρόπολιν. (ἐνταῦθα Ἀθηνᾶς ἱερὸν πεποίηται	Πολιούχου	καλουμένης καὶ Χαλκιοίκου τῆς αὐτῆς.
[3, 23]	ἐστιν ἐπίνειον, Κύθηρα δὲ ἡ	πόλις	ἀναβάντι ἀπὸ Σκανδείας στάδια ὡς
[3, 22]	ἤπειρον· τὰ δὲ πρὸς θαλάσσῃ,	πόλις	Ἀσωπὸς Ἀκριῶν ἀπέχει σταδίους ἑξήκοντα.
[3, 23]	ἐν τῇ Ἐπιδαυρίων Λιμνάτιδος. ἡ	πόλις	δὲ ἀπέχουσα οὐ πολὺ ἀπὸ
[3, 20]	εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ θάλασσαν Φᾶρις	πόλις	ἐν τῇ Λακωνικῇ ποτε ᾠκεῖτο·
[3, 2]	τῇσι δ' ἐνὶ Κνωσσός, μεγάλη	πόλις,	ἔνθα τε Μίνως ἐννέωρος βασίλευε
[3, 22]	(προελθόντι που σταδίους ἐπὶ θαλάσσης	πόλις	ἐστὶν Ἀκρίαι· θέας δὲ αὐτόθι
[3, 25]	Ἱππολαίτιδος· ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω Μέσσα	πόλις	καὶ λιμήν. (ἀπὸ τούτου στάδια
[3, 20]	ἐκ τοῦ Ταυγέτου χωρίον ἔνθα	πόλις	ποτὲ ᾠκεῖτο Βρυσίαι· καὶ Διονύσου
[3, 22]	Βοιατικὸς καλούμενος κόλπος, καὶ Βοιαὶ	πόλις	πρὸς τῷ πέρατί ἐστι τοῦ
[3, 11]	δὲ Θόρνακος προελθόντι ἔστιν ἡ	πόλις,	Σπάρτη μὲν ὀνομασθεῖσα ἐξ ἀρχῆς,
[3, 21]	ὀνομαζόμενον καὶ μετὰ τοῦτο Πελλάνα	πόλις	τὸ ἀρχαῖον. Τυνδάρεων δὲ οἰκῆσαί
[3, 11]	δὲ Διπαιεῖς ἐν τῇ Μαιναλίᾳ	πόλισμα	Ἀρκάδων ἦσαν. (τέταρτον δὲ ἠγωνίσατο
[3, 2]	δὲ καὶ Ἕλος ἐπὶ θαλάσσῃ	πόλισμα	Ἀχαιῶν ἐχόντων καὶ Ἀργείους τοῖς
[3, 1]	τι καὶ αὐτὸς ἐς μνήμην,	πόλισμα	ἔκτισεν ἐν τῇ Λακωνικῇ. γενομένων
[3, 20]	δρώμενον ἐνταῦθα οἶδα· (ἐπὶ θαλάσσῃ	πόλισμα	Ἕλος ἦν, οὗ δὴ καὶ
[3, 22]	Μαριός. κώμη δὲ ὑπὲρ τὸ	πόλισμά	ἐστιν ἐν μεσογαίᾳ καὶ αὐτή,
[3, 21]	τῆς ἐς Γύθιον εὐθείας ἐπὶ	πόλισμα	ἥξεις Αἰγίας· Ὅμηρον δὲ ἐν
[3, 26]	ἀπέχει σταδίους Ἀλαγονία, καὶ τὸ	πόλισμα	κατηρίθμησα ἤδη καὶ τοῦτο ἐν
[3, 22]	ναῷ. (Μαριὸς δὲ ἄλλο Ἐλευθερολακώνων	πόλισμα,	ὃ ἀπὸ Γερονθρῶν στάδια ἑκατὸν
[3, 21]	δὲ ἐν τοῖς ἔπεσι τὸ	πόλισμα	τοῦτο ὀνομάζειν λέγουσιν Αὐγειάς. ἐνταῦθα
[3, 3]	οἱ τὰ ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ	πολίσματα	ἔχοντες. (τὰ μὲν δὴ ἐπὶ
[3, 10]	Καλυδῶνα καὶ τὰ ἄλλα Αἰτωλῶν	πολίσματα	ᾑρηκέναι. χρόνῳ δὲ ὕστερον ἔπλευσε
[3, 2]	καταπαύσοντα τοῖς Κρησὶ καὶ τὰ	πολίσματα,	ὁπόσα ἦν ἀπωτέρω θαλάσσης καὶ
[3, 26]	ἀπῄει γάμον. ἐν δὲ τῷ	πολίσματι	Ἀθηνᾶς τε ἱερὸν καὶ Ἀπόλλων
[3, 24]	Ἀγησιπόλιδος μόνον τοῦτο τῶν Λακωνικῶν	πολισμάτων	ἐποίησεν ἀνάστατον· καί μοι τὰ
[3, 4]	γῆν δοῦναι καὶ ὕδωρ τοὺς	πολίτας	ἔπεισαν. (διατρίβοντος δὲ ἐν Αἰγίνῃ
[3, 14]	δὲ ἔς τε τὴν ἄλλην	πολιτείαν	καὶ ἐς τὴν μάχην τῶν
[3, 11]	γερουσία συνέδριον Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τῆς	πολιτείας,	οἱ λοιποὶ δέ εἰσιν ἄρχοντες·
[3, 6]	δὲ ἐπιβαλόντων οἱ φυγὴν τῶν	πολιτῶν	ἀφίκετο ἐς Ἀρκαδίαν, ἐκεῖθεν δὲ
[3, 5]	δὲ ἐν αἰτίᾳ ποιουμένων τῶν	πολιτῶν	τὴν βραδυτῆτα αὐτοῦ τὴν ἐς
[3, 17]	πολλὰ μὲν τῶν ἄθλων Ἡρακλέους,	πολλὰ	δὲ καὶ ὧν ἐθελοντὴς κατώρθωσε,
[3, 4]	Κλεομένης δὲ ἐξώρμει γὰρ τὰ	πολλὰ	ἐκ τοῦ νοῦ κελεύει καὶ
[3, 7]	ὁ Νίκανδρος στρατιᾷ καὶ τὰ	πολλὰ	ἐκάκωσε τῆς χώρας· μετασχόντες δὲ
[3, 3]	τῷ παρόντι μνησθησόμεθα αὐτῶν, τὰ	πολλὰ	ἡγήσασθαι Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ προτέρῳ
[3, 18]	συλλαβόντι, ἐπεὶ μηδὲ ἄγνωστα τὰ	πολλὰ	ἦν, Ταυγέτην θυγατέρα Ἄτλαντος καὶ
[3, 26]	πῦρ ἐς ὕλην ἐνεγκὼν τὰ	πολλὰ	ἠφάνισε τῶν δένδρων· ὡς δὲ
[3, 23]	αὐτοὺς τοὺς Δηλίους· κατασύρας δὲ	πολλὰ	μὲν ἐμπόρων χρήματα, πάντα δὲ
[3, 17]	θεόν. (ἐπείργασται δὲ τῷ χαλκῷ	πολλὰ	μὲν τῶν ἄθλων Ἡρακλέους, πολλὰ
[3, 10]	Αἰγυπτίων βοηθήσων· καὶ ἔστιν Ἀγησιλάῳ	πολλά	τε εἰργασμένα καὶ μνήμης ἄξια
[3, 6]	Σπάρτῃ. τέλος δὲ ὁ μὲν	πολλά	τε καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν
[3, 3]	τὸν Πολύδωρον· ἀποθανόντι δὲ αὐτῷ	πολλά	τε παρὰ Λακεδαιμονίων δέδοται καὶ
[3, 13]	χρόνος, ὅσον ἔφυγον ἐκ Πελοποννήσου,	πολλὰ	τῶν ἀρχαίων καὶ κατελθοῦσιν ἐποίησεν
[3, 15]	Ἱπποσθένους ναός, ᾧ γεγόνασιν αἱ	πολλαὶ	νῖκαι πάλης· σέβουσι δὲ ἐκ
[3, 5]	πόλεων τῶν ἐν Χαλκιδεῦσι τὰς	πολλὰς	καὶ αὐτὴν ἐλπίζοντα αἱρήσειν τὴν
[3, 8]	καὶ ἤλασε τῆς λείας τὴν	πολλήν.	Ξενίας δὲ ἀνὴρ Ἠλεῖος Ἄγιδί
[3, 24]	τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ	πολλοί.	Βρασιᾶται δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν,
[3, 4]	μὲν δὴ πόλεμοι καὶ Ἑλλήνων	πολλοὶ	καὶ ἐς ἀλλήλους βαρβάρων, εὐαρίθμητοι
[3, 23]	ὕδατος πηγή· καὶ ἄνθρωποι περιοικοῦσι	πολλοί.	περιπλεύσαντι δὲ τὴν ἄκραν τῆς
[3, 12]	ἀρέσκηται· ἀφικομένοις δὲ ἀνδράσιν οὐ	πολλοῖς	ἀγῶνα δρόμου κατέστησε, καὶ πρώτῳ
[3, 17]	προαπολιπόντων δὲ καὶ τούτων, Λακεδαιμόνιοι	πολλοῖς	ἔτεσιν ὕστερον τόν τε ναὸν
[3, 6]	ἐκεῖθεν δὲ ἔτεσιν ὕστερον οὐ	πολλοῖς	κατάγουσί τε αὐτὸν Λακεδαιμόνιοι καὶ
[3, 2]	Περσέως. (ἔτεσι δὲ ὕστερον οὐ	πολλοῖς	Λαβώτας ὁ Ἐχεστράτου τὴν ἀρχὴν
[3, 7]	Ἀργολίδα ἐσβαλών καὶ ἔτεσιν οὐ	πολλοῖς	ὕστερον ὑπὸ ἡγεμόνι Χαρίλλῳ γίνεται
[3, 10]	ἱκέτας παρενόμησεν οὐδ' οὕτως. ~οὐ	πολλῷ	δὲ ὕστερον τὸν ἀγῶνα ἔθηκαν
[3, 2]	ἄξιον τοῦτο ὑπάρξαν σφίσιν. οὐ	πολλῷ	δὲ ὕστερον τούτων ἀπέθανεν ὑπὸ
[3, 11]	ἀρχῆς ἠθέλησεν ὁ λόγος ἀπὸ	πολλῶν	καὶ οὐκ ἀξίων ἀφηγήσεως, ὧν
[3, 16]	ἀποθανόντων δὲ ἐπὶ τῷ βωμῷ	πολλῶν	νόσος ἔφθειρε τοὺς λοιπούς. (καί
[3, 5]	ἐτάσσοντο καὶ Θρασύβουλος ἀπέχειν οὐ	πολὺ	ἀπηγγέλλετο ἄγων τοὺς Ἀθηναίους· ἀνέμενε
[3, 23]	ἡ πόλις δὲ ἀπέχουσα οὐ	πολὺ	ἀπὸ θαλάσσης ἐπὶ μετεώρῳ μὲν
[3, 10]	ἠνάγκασε καταλύσασθαι τὸν πόλεμον οὐ	πολὺ	ἀποδέοντας Καλυδῶνα καὶ τὰ ἄλλα
[3, 7]	τοῦ ἔργου δίκην μετ' οὐ	πολὺ	Ἀργείοις ἀπέδοσαν σὺν μεγάλῳ πατρίδος
[3, 14]	ἐκτὸς τῆς πόλεως, Θεράπνης οὐ	πολὺ	ἀφεστηκός. ἐνταῦθα ἑκατέρα μοῖρα τῶν
[3, 18]	κρατησάντων, ἄλλως τε καὶ παρὰ	πολὺ	γενομένης τῆς νίκης, ὥστε ἁλῶναι
[3, 15]	δὲ Ἐναρσφόρου καὶ ἀφεστηκὸς οὐ	πολὺ	Δορκέως, τὸ δὲ ἐπὶ τούτῳ
[3, 16]	καὶ τῆς στρατιᾶς διέφθειραν τὸ	πολὺ	Ἐγεσταῖοι. (Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ Λυκούργῳ
[3, 3]	καὶ οὗτος, καὶ μετ' οὐ	πολὺ	εἷλε τὴν Σκῦρον. (ὅτι δὲ
[3, 20]	τοῦ μνήματος τούτου διέχουσιν οὐ	πολύ,	κατὰ τρόπον οἶμαι τὸν ἀρχαῖον,
[3, 15]	Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ. προελθοῦσι δὲ οὐ	πολὺ	λόφος ἐστὶν οὐ μέγας, ἐπὶ
[3, 20]	θύουσιν ἐνταῦθα. τούτου δὲ οὐ	πολὺ	Ποσειδῶνος ἀφέστηκεν ἱερὸν ἐπίκλησιν Γαιαόχου.
[3, 1]	Ἰκάριον καὶ τοὺς στασιώτας παρὰ	πολύ	τε ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων καὶ
[3, 13]	κατὰ μαντείαν ἐποιήθη, τοῦ Εὐρώτα	πολὺ	τῆς γῆς σφισιν ἐπικλύζοντος. (ξόανον
[3, 14]	Τέλλιδος πεποίηται· ἀπέχει δὲ οὐ	πολὺ	τοῦ τάφου τὸ θέατρον, λίθου
[3, 2]	ἐκβάλλουσιν, ἀλλὰ ἀντισχόντας τε ἐπὶ	πολὺ	τῷ πολέμῳ καὶ ἔργα οὐκ
[3, 9]	ὅσοι Κορινθίων ἐφρόνουν τὰ Ἀργείων	Πολυάνθης	τε καὶ Τιμόλαος. (οἱ δὲ
[3, 19]	δ' ἐς οὐρανὸν Ὑάκινθον καὶ	Πολύβοιαν,	Ὑακίνθου καθὰ λέγουσιν ἀδελφὴν ἀποθανοῦσαν
[3, 7]	ἡ Σπάρτη. (Χάριλλος δὲ ὁ	Πολυδέκτου	τήν τε γῆν ἐδῄωσεν Ἀργείοις
[3, 7]	Εὐνόμου τε τοῦ Πρυτάνιδος καὶ	Πολυδέκτου	τοῦ Εὐνόμου βασιλευόντων, ἐν εἰρήνῃ
[3, 20]	καλεῖσθαι τὸ ἀρχαῖον· ἡ δὲ	Πολυδεύκειά	ἐστιν αὐτή τε ἡ κρήνη
[3, 20]	δὲ ἑτέροις ἐστὶν εἰρημένον τὴν	Πολυδεύκειαν	ὀνομαζομένην ἐφ' ἡμῶν, οὐ τὴν
[3, 14]	δὲ οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε,	Πολυδεύκην	δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ·
[3, 24]	Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀσίας, ποιῆσαι δὲ	Πολυδεύκην	καὶ Κάστορά φασιν ἀνασωθέντας ἐκ
[3, 18]	μὲν πάρδαλις, κατὰ δὲ τὸν	Πολυδεύκην	λέαινα. ἀνωτάτω δὲ χορὸς ἐπὶ
[3, 20]	αὐτή τε ἡ κρήνη καὶ	Πολυδεύκους	ἱερὸν ἐν δεξιᾷ τῆς ἐς
[3, 12]	τε θυγατρὸς καὶ γυναικῶν τῶν	Πολυδεύκους	καὶ Κάστορος ἀδελφῆς. πρὸς δὲ
[3, 3]	ὡς ἐδήλωσε γνώμην, φονεύει τὸν	Πολύδωρον·	ἀποθανόντι δὲ αὐτῷ πολλά τε
[3, 3]	Λακεδαιμονίοις δορικτήτου τῆς Μεσσηνίας οὔσης,	Πολύδωρον	εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ καὶ κατὰ
[3, 3]	μάχῃ νικῶσιν. ~τελευτήσαντος δὲ Ἀλκαμένους	Πολύδωρος	τὴν βασιλείαν παρέλαβεν ὁ Ἀλκαμένους,
[3, 3]	ὁ πόλεμος ὁ καλούμενος Μεσσηνιακὸς	Πολυδώρου	βασιλεύοντος μάλιστα ἐς ἀκμὴν προῆλθε.
[3, 3]	(ἐπὶ μὲν δὴ Εὐρυκράτους τοῦ	Πολυδώρου	βασιλεύοντος Μεσσήνιοί τε ἠνείχοντο ὑπήκοοι
[3, 3]	ἄνευ φιλανθρωπίας, ἔχοντος δὲ ἤδη	Πολυδώρου	λαμπρὸν (ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα
[3, 12]	λέλεκταί μοι, τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα,	Πολυδώρου	ποτὲ οἰκία τοῦ βασιλέως· ἀποθανόντος
[3, 11]	ἔχοντες, ὁπόσα δεῖ σημαίνεσθαι, τοῦ	Πολυδώρου	σημαίνονται τῇ εἰκόνι. (ἔστι δὲ
[3, 12]	βασιλέως· ἀποθανόντος δὲ παρὰ τοῦ	Πολυδώρου	τῆς γυναικὸς ἐπρίαντο ἀντιδόντες βοῦς.
[3, 11]	Ὀρέστου τὸν τάφον ἐστὶν εἰκὼν	Πολυδώρου	τοῦ Ἀλκαμένους, ὃν βασιλέων ἐς
[3, 1]	γίνεται Μύλης καὶ νεώτερος Πολυκάων.	Πολυκάων	μὲν δὴ ὅποι καὶ δι'
[3, 1]	δὲ γίνεται Μύλης καὶ νεώτερος	Πολυκάων.	Πολυκάων μὲν δὴ ὅποι καὶ
[3, 18]	ἕστηκεν. Ἀρίστανδρος δὲ Πάριος καὶ	Πολύκλειτος	Ἀργεῖος ὁ μὲν γυναῖκα ἐποίησεν
[3, 18]	ἐποίησεν ἔχουσαν λύραν, Σπάρτην δῆθεν,	Πολύκλειτος	δὲ Ἀφροδίτην παρὰ Ἀμυκλαίῳ καλουμένην.
[3, 7]	Δαρεῖον ἐλθόντος ἐς Πέρσας ἐπὶ	πολὺν	ἐν τῇ Ἀσίᾳ χρόνον διαμεῖναι
[3, 5]	ἀπέγνω δικαστήριον. μετὰ δὲ οὐ	πολὺν	χρόνον Λακεδαιμονίων συλλεγόντων ἐπὶ Θήβας
[3, 19]	Μεγαπένθους διωχθεῖσαν ἐς Ῥόδον ἀφικέσθαι	Πολυξοῖ	τῇ Τληπολέμου γυναικὶ ἔχουσαν ἐπιτηδείως·
[3, 19]	ἔχουσαν ἐπιτηδείως· (εἶναι γὰρ καὶ	Πολυξὼ	τὸ γένος Ἀργείαν, Τληπολέμῳ δὲ
[3, 19]	ἐπὶ ὀρφανῷ παιδί. ταύτην τὴν	Πολυξώ	φασιν ἐπιθυμοῦσαν Ἑλένην τιμωρήσασθαι τελευτῆς
[3, 23]	ὕδωρ· εἰ δὲ ἀναπέμψαιτο σφᾶς,	πονηρὸν	κέκριται σημεῖον. (τὸ δὲ αὐτὸ
[3, 9]	ναοῦ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου, ποιησάμενοι	πονηρὸν	οἰωνὸν καταμένουσιν ἄκοντες. Ἀθηναίοις δὲ
[3, 10]	γέρων τὸν μὲν κατὰ τὴν	πορείαν	ἐπέλαβεν ἡ μοῖρα· Λακεδαιμόνιοι δέ,
[3, 4]	ἀποδειξαμένῳ λαμπρὰ οὕτω, κατὰ τὴν	πορείαν	Λεωνίδας σὺν ὀλίγοις, οὓς ἠγάγετο
[3, 26]	ὀστᾶ· Ποδαλείριον δέ, ὡς ὀπίσω	πορθήσαντες	Ἴλιον ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ πλοῦ
[3, 10]	δέξασθαι καὶ ἀνδράσιν ἀμῦναι μαντείων	πορθήσασι	τὸ ἐπιφανέστατον οὐκ ἐς ἔπαινον
[3, 22]	ἔτεσιν ὕστερον ὀκτὼ μετὰ Τροίας	πόρθησιν	οἴκαδε ἀνασωθεὶς ἄγαλμα Θέτιδος καὶ
[3, 23]	κατέβαλε τὴν Δῆλον. ἅτε δὲ	πορθουμένης	τε καὶ ἁρπαζομένης, τῶν τις
[3, 25]	Λυδίᾳ συγγραφῇ· τὸν δὲ ἐν	Ποροσελήνῃ	δελφῖνα τῷ παιδὶ σῶστρα ἀποδιδόντα,
[3, 11]	τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων δὲ οὐ	πόρρω	Γῆς ἱερὸν καὶ Διός ἐστιν
[3, 17]	ἐποίησε τὸ ἄγαλμα ὀρθόν. ~οὐ	πόρρω	δὲ τῆς Ὀρθίας ἐστὶν Εἰλειθυίας
[3, 20]	ἐν τῷ Ταυγέτῳ καὶ οὐ	πόρρω	Δέρειον, ἔνθα Ἀρτέμιδος ἄγαλμα ἐν
[3, 13]	δὲ ἡρῴου λόφος ἐστὶν οὐ	πόρρω	καὶ Ἥρας ἐπὶ τῷ λόφῳ
[3, 13]	ἀρχαῖον. (τοῦ Καρνείου δὲ οὐ	πόρρω	καλούμενόν ἐστιν ἄγαλμα Ἀφεταίου· τοῖς
[3, 20]	θύειν νομίζοντας. Ταλετοῦ δὲ οὐ	πόρρω	καλούμενός ἐστιν Εὐόρας, θηρία καὶ
[3, 23]	ὁ δράκων, ἐκφυγὼν δὲ οὐ	πόρρω	κατέδυ θαλάσσης, καί σφισιν ὁμοῦ
[3, 15]	ἀλλοίων. (τοῦ θεάτρου δὲ οὐ	πόρρω	Ποσειδῶνός τε ἱερόν ἐστι Γενεθλίου
[3, 12]	ἐστιν ἡρῷον, τούτων δὲ οὐ	πόρρω	τέμενος Ποσειδῶνος (Ταιναρίου) Ταινάριον δὲ
[3, 14]	Πιτανατῶν μοῖρα. Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ	πόρρω	τῆς λέσχης ἐστὶν ἱερὸν, ἐν
[3, 26]	δὲ καὶ ἑξήκοντα. ἐνταῦθα οὐ	πόρρω	τοῦ αἰγιαλοῦ τέμενος ἱερὸν τῶν
[3, 14]	ῥάμνῳ. τοῦ Ἀσκληπιοῦ δὲ οὐ	πόρρω	τρόπαιον ἕστηκε, Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί
[3, 20]	Θεράπνην ὁδοῦ. (Θεράπνης δὲ οὐ	πόρρω	Φοιβαῖον καλούμενόν ἐστιν, ἐν δὲ
[3, 21]	Πελοπόννησος· κόχλους δὲ ἐς βαφὴν	πορφύρας	παρέχεται τὰ ἐπιθαλάσσια τῆς Λακωνικῆς
[3, 17]	Ἀθηνᾶς γένεσιν καὶ Ἀμφιτρίτη καὶ	Ποσειδῶν,	ἃ δὴ μέγιστα καὶ μάλιστα
[3, 18]	καὶ ἀδελφὴν αὐτῆς Ἀλκυόνην φέρουσι	Ποσειδῶν	καὶ Ζεύς. ἐπείργασται δὲ καὶ
[3, 15]	ἐκ μαντεύματος τὸν Ἱπποσθένην ἅτε	Ποσειδῶνι	τιμὰς νέμοντες. τοῦ ναοῦ δὲ
[3, 21]	καὶ Δήμητρος ἱερὸν ἅγιον καὶ	Ποσειδῶνος	ἄγαλμα Γαιαόχου. (ὃν δὲ ὀνομάζουσι
[3, 25]	εἰκασμένος σπηλαίῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ	Ποσειδῶνος	ἄγαλμα. (ἐποίησαν δὲ Ἑλλήνων τινὲς
[3, 23]	λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον Νύμφαιον καὶ	Ποσειδῶνος	ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ σπήλαιον θαλάσσης
[3, 20]	ἐνταῦθα. τούτου δὲ οὐ πολὺ	Ποσειδῶνος	ἀφέστηκεν ἱερὸν ἐπίκλησιν Γαιαόχου. καὶ
[3, 19]	Βίριδος, τοῦτο δὲ Ἀμφιτρίτης καὶ	Ποσειδῶνος·	Διὸς δὲ καὶ Ἑρμοῦ διαλεγομένων
[3, 21]	ἐνταῦθα ἔστι μὲν λίμνη καλουμένη	Ποσειδῶνος,	ἔστι δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ
[3, 14]	δὲ τοῦ Ἄλκωνος τὸ ἡρῷον	Ποσειδῶνός	ἐστιν ἱερόν, Δωματίτην δὲ ἐπονομάζουσιν.
[3, 14]	φασὶν ὀνομασθῆναι· θεῶν δὲ ἱερὰ	Ποσειδῶνός	ἐστιν Ἱπποκουρίου καὶ Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας.
[3, 11]	τὸ δὲ Ἀθηνᾶς Ἀγοραίας καὶ	Ποσειδῶνος	ὃν ἐπονομάζουσιν Ἀσφάλιον, καὶ Ἀπόλλωνος
[3, 12]	τούτων δὲ οὐ πόρρω τέμενος	Ποσειδῶνος	(Ταιναρίου) Ταινάριον δὲ ἐπονομάζουσιν (οὐ
[3, 15]	(τοῦ θεάτρου δὲ οὐ πόρρω	Ποσειδῶνός	τε ἱερόν ἐστι Γενεθλίου καὶ
[3, 15]	ἔχουσα καὶ πέδας περὶ τοῖς	ποσί·	περιθεῖναι δέ οἱ Τυνδάρεων τὰς
[3, 22]	τῆς δὲ ἀκροπόλεως πρὸς τοῖς	ποσὶ	πόλεως ἐρείπια καλουμένης Ἀχαιῶν τῶν
[3, 9]	τὸ πρόσω χειρούμενος τὰ ἐν	ποσὶ	πρόεισιν ἀεὶ σὺν τῷ στρατῷ,
[3, 21]	λίθοι δὲ ὀρύσσονται σχῆμα τοῖς	ποταμίοις	ἐοικότες, ἄλλως μὲν δυσεργεῖς, ἢν
[3, 18]	τῆς νίκης τῆς ἐν Αἰγὸς	ποταμοῖς	ἀνετέθησαν. (Βαθυκλέους δὲ Μάγνητος, ὃς
[3, 17]	ἐνίκησε, καὶ ὕστερον ἐν Αἰγὸς	ποταμοῖς	καθεῖλεν Ἀθηναίων τὸ ναυτικόν. (ἐν
[3, 8]	Δεκελείᾳ· καταλυθέντος δὲ ἐν Αἰγὸς	ποταμοῖς	τοῦ Ἀθηναίων ναυτικοῦ Λύσανδρος ὁ
[3, 25]	ἐκ Σκύρου. διαβάντων δὲ τὸν	ποταμὸν	ἔστιν ἱερὸν ἀρχαῖον ἀΠωτέρω Διὸς
[3, 20]	ἐστιν ἡρῷον. (διαβᾶσι δὲ αὐτόθεν	ποταμὸν	Φελλίαν, παρὰ Ἀμύκλας ἰοῦσιν εὐθεῖαν
[3, 24]	δὲ ἐν ἀριστερᾷ τῆς ἄκρας	ποταμὸς	ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν Σμῆνος, ὕδωρ
[3, 18]	Ἀμύκλας δὲ κατιοῦσιν ἐκ Σπάρτης	ποταμός	ἐστι Τίασα· θυγατέρα δὲ νομίζουσιν
[3, 24]	ἡδὺ εἴπερ ἄλλος τις παρασχόμενος	ποταμός·	ἔχει δὲ ἐν τῷ ὄρει
[3, 25]	τοῦ μνήματος ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν	ποταμός,	ὄνομα δέ οἱ Σκύρας, ὅτι
[3, 25]	ἀρχαῖον ἀΠωτέρω Διὸς βωμοῦ. τοῦ	ποταμοῦ	δὲ σταδίους τεσσαράκοντα ἀπέχει Πύρριχος
[3, 1]	ἦν γὰν δὴ τὸ ὑπόλοιπον	ποταμοῦ	ῥεῦμα ὠνόμασεν Εὐρώταν. (ἅτε δὲ
[3, 11]	Ἀθηναίων ἑλεῖν ναυτικὸν περὶ Αἰγὸς	ποταμοὺς	πλὴν τριήρων δέκα· αὗται δὲ
[3, 18]	Θρᾷκα καὶ ἐπ' Εὐήνῳ τῷ	ποταμῷ	Νέσσον τιμωρούμενος. Ἑρμῆς δὲ παρ'
[3, 22]	ἠπείρῳ Τρινασοῦ καλουμένης τείχη, φρουρίου	ποτὲ	ἐμοὶ δοκεῖν καὶ οὐ πόλεως.
[3, 4]	Ἑλλάδα ἰδεῖν αὐτὸν μηδὲ Ἀθηναίων	ποτὲ	ἐμπρῆσαι τὴν πόλιν, εἰ μὴ
[3, 4]	δὲ Λεωτυχίδης λόγων οὓς Ἀρίστων	ποτὲ	ἐς Δημάρατον τεχθέντα ἐξέβαλεν ὑπὸ
[3, 4]	ἐτιμωρήσατο Ἀρταύκτην καὶ Μεγαρεῦσιν οὔ	ποτε	θεῶν τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ὄντων
[3, 23]	νῦν ἐστιν ἐνταῦθα, ἐν Δήλῳ	ποτὲ	ἵδρυτο. τῆς γὰρ Δήλου τότε
[3, 21]	λοιπαὶ τῶν Ἐλευθερολακώνων ἀπὸ τεσσάρων	ποτὲ	καὶ εἴκοσι πόλεων· τὰς δὲ
[3, 16]	δὲ ἐκεῖνο εἶναι λέγουσιν ὅ	ποτε	(καὶ) Ὀρέστης καὶ Ἰφιγένεια ἐκ
[3, 20]	γένος ἀπὸ τῆς ἐν Θεσσαλίᾳ	ποτὲ	καλουμένης Ἑλλάδος. (ἐκ τούτου δὴ
[3, 8]	ἄγων Λακεδαιμονίοις τὰ ὑπὸ Ἄγιδός	ποτε	λεχθέντα ἐς τὸν Λεωτυχίδην. ἀφίκοντο
[3, 12]	μοι, τὰ ὀνομαζόμενα Βοώνητα, Πολυδώρου	ποτὲ	οἰκία τοῦ βασιλέως· ἀποθανόντος δὲ
[3, 22]	Ταντάλου. (Ἀκριᾶται δὲ καὶ ἄνδρα	ποτὲ	Ὀλυμπιονίκην παρέσχοντο Νικοκλέα, Ὀλυμπιάσι δύο
[3, 9]	τὴν πόλιν ἐς τὴν πρότερόν	ποτε	οὖσαν εὐδαιμονίαν· πυνθανόμενοι δὲ δι'
[3, 6]	δυνάμεσιν ἐφιστάντες ἄρχοντα παρῆγον μή	ποτε	πολέμιον γενέσθαι τῇ Σπάρτῃ. τέλος
[3, 16]	σμικρότητος, ἢν δὲ οἱ (μαστιγοῦντές	ποτε	ὑποφειδόμενοι παίωσι κατὰ ἐφήβου κάλλος
[3, 20]	Φᾶρις πόλις ἐν τῇ Λακωνικῇ	ποτε	ᾠκεῖτο· ἀποτρεπομένῳ δὲ ἀπὸ τῆς
[3, 20]	τοῦ Ταυγέτου χωρίον ἔνθα πόλις	ποτὲ	ᾠκεῖτο Βρυσίαι· καὶ Διονύσου ναὸς
[3, 22]	ἀγοράν σφισιν αἱ πηγαὶ τῶν	ποτίμων	εἰσὶν ὑδάτων. ἐν δὲ τῇ
[3, 20]	δὲ ἄγαλμα τῆς Αἰδοῦς τριάκοντά	που	στάδια ἀπέχον τῆς πόλεως Ἰκαρίου
[3, 10]	ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ δέκα μάλιστά	που	στάδια ἐκτραπομένοις ἱερὸν Σκοτίτα Διός.
[3, 24]	Ζάρακος παρὰ τὴν θάλασσαν ἑκατόν	που	στάδια καὶ ἐπιστρέψαντι αὐτόθεν ἐς
[3, 22]	καὶ μετὰ ταῦτα τριάκοντα (προελθόντι	που	σταδίους ἐπὶ θαλάσσης πόλις ἐστὶν
[3, 23]	(προελθόντι δὲ ἐν δεξιᾷ δύο	που	σταδίους, ἔστιν Ἰνοῦς καλούμενον ὕδωρ,
[3, 9]	δὲ ἀγασθέντες τὸ ἐς τὰ	πράγματα	τοῦ Ἀγησιλάου πρόθυμον διδόασιν ἄρχοντα
[3, 18]	αἰχμάλωτον ἐν τῇ μάχῃ καὶ	πραθέντα	ἐς Κρήτην δουλεύειν ἔνθα ἦν
[3, 20]	σφισι τὸ ἱερὸν Σπαρτιᾶται λέγουσι	Πράκα	ἀπόγονον τρίτον Περγάμου τοῦ Νεοπτολέμου.
[3, 22]	ἀνασωθεὶς ἄγαλμα Θέτιδος καὶ θεὰς	Πραξιδίκας	ἱδρύσατο ἐγγὺς τῆς Μιγωνίτιδος. Διονύσου
[3, 13]	Ἀχαιῶν ἔτι ἐχόντων τὴν Σπάρτην.	(Πραξίλλῃ	μὲν δὴ πεποιημένα ἐστὶν ὡς
[3, 2]	οὐδετέρων πολεμησάντων ὅμως μνήμης ἄξιον	πραχθῆναί	φασιν οὐδέν· (τοὺς δὲ ἐφεξῆς
[3, 3]	δὲ διδόασιν ἐκ τῶν νόμων	πρεσβεῖα	τὴν ἀρχήν. ~Δωριεὺς μὲν δὴ
[3, 1]	βασιλείας Ἱπποκόων ἠμφισβήτει καὶ κατὰ	πρεσβείαν	ἔχειν ἠξίου τὴν ἀρχήν. προσλαβὼν
[3, 9]	δὲ πρὸς ὀργὴν ἀποπέμπουσι τὴν	πρεσβείαν.	τὰ δὲ ἐπὶ τούτοις ἔς
[3, 9]	(ἀπεστάλη δὲ καὶ ἐς Θήβας	πρεσβεύειν	Ἀριστομηλίδας, μητρὸς μὲν τῆς Ἀγησιλάου
[3, 1]	δὲ Ἀμύκλα ἐς Ἄργαλον τὸν	πρεσβύτατον	τῶν Ἀμύκλα παίδων καὶ ὕστερον
[3, 10]	δὲ Ἀρχιδάμου τούτου τὸν μὲν	πρεσβύτερον	παῖδα Ἆγιν κατέλαβεν ἀποθανεῖν Μακεδόσιν
[3, 24]	ἄθλοις λέγοντα Ἀντίλοχον ὡς Ὀδυσσεὺς	πρεσβύτερός	ἐστιν αὐτοῦ γενεᾷ, τὸν δὲ
[3, 8]	ἐτελεύτα καταλιπόντος παῖδας Ἆγίς τε	πρεσβύτερος	ἦν ἡλικίᾳ καὶ παρέλαβεν ἀντὶ
[3, 6]	Λεωσθένην. (Κλεομβρότου δὲ ὁ μὲν	πρεσβύτερος	τῶν παίδων Ἀγησίπολις παρέσχετο μέγα
[3, 2]	ἐς τὸ αὐτὸ ἀναμίξας. ~Εὐρυσθένει	πρεσβυτέρῳ	τῶν Ἀριστοδήμου παίδων ὄντι ἡλικίαν
[3, 2]	Ἀγιάδας. ἐπὶ τούτου Πατρεῖ τῷ	Πρευγένους	κτίζοντι ἐν Ἀχαίᾳ πόλιν, ἥντινα
[3, 9]	Περσῶν ἢ ἀρχὴν καθελεῖν τὴν	Πριάμου.	θύοντος δὲ αὐτοῦ Θηβαῖοι σὺν
[3, 26]	(πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδρας τῆς	Πριάμου	ναὸς καὶ ἄγαλμα, Ἀλεξάνδρας ὑπὸ
[3, 19]	Ἀλεξάνδραν οἱ Ἀμυκλαιεῖς Κασσάνδραν τὴν	Πριάμου	φασὶν εἶναι. καὶ Κλυταιμνήστρας ἐστὶν
[3, 8]	σὺν τοῖς τὰ χρήματα ἔχουσι·	πρὶν	δὲ Ἆγιν καὶ τὸν στρατὸν
[3, 19]	ὁδὸν Ἀθηνᾶς ξόανόν ἐστιν Ἀλέας.	πρὶν	δὲ ἢ διαβῆναι τὸν Εὐρώταν,
[3, 1]	τελευτὴν συμβῆναι λέγουσιν ἐν Δελφοῖς	πρὶν	ἢ Δωριέας κατελθεῖν ἐς Πελοπόννησον.
[3, 13]	ἡγεμόνα· τῷ δὲ ἥρωι τούτῳ	πρὶν	ἢ τῷ θεῷ θύουσιν αἱ
[3, 22]	καὶ ἑκατὸν Ἀκριῶν. ταύτας οἰκουμένας	πρὶν	Ἡρακλείδας ἐλθεῖν ἐς Πελοπόννησον, ἐποίησαν
[3, 13]	τιμὰς εἶχεν ἐν Σπάρτῃ καὶ	πρὶν	Ἡρακλείδας κατελθεῖν, ἵδρυτο δὲ ἐν
[3, 17]	ἐπίκλησιν Διὸς ναὸς καὶ Τυνδάρεω	πρὸ	αὐτοῦ μνῆμά ἐστιν· ἡ δὲ
[3, 25]	ἄκρᾳ ναὸς εἰκασμένος σπηλαίῳ καὶ	πρὸ	αὐτοῦ Ποσειδῶνος ἄγαλμα. (ἐποίησαν δὲ
[3, 23]	Ἀθηνᾶς ἐν τῇ ἀκροπόλει ναός,	πρὸ	δὲ τοῦ λιμένος Διὸς ἐπίκλησιν
[3, 21]	ἐς κάλλος. θεῶν δὲ αὐτόθι	πρὸ	μὲν τῆς κώμης Διὸς Κροκεάτα
[3, 14]	ἐς δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ὀλίγον	πρὸ	μεσούσης ἡμέρας ἐσίασι κατὰ τὰς
[3, 14]	τοῖς ἐφήβοις δρώμενά ἐστι· θύουσι	πρὸ	τῆς μάχης ἐν τῷ Φοιβαίῳ·
[3, 20]	Πλατανιστᾷ, καθέστηκεν αὐτοῖς τῷ Ἀχιλλεῖ	πρὸ	τῆς μάχης θύειν. ποιῆσαι δέ
[3, 19]	λέγουσιν ἐν αὐτῷ, καὶ Ὑακινθίοις	πρὸ	τῆς τοῦ Ἀπόλλωνος θυσίας ἐς
[3, 11]	ἀπ' αὐτῶν εἰρηκέναι, δηλώσω δὴ	πρὸ	τοῦ λόγου τοῦ ἐς Σπαρτιάτας·
[3, 5]	τὴν πόλιν, ὧν ἐπεξελθόντων καὶ	πρὸ	τοῦ τείχους ταξαμένων ἄλλοι τε
[3, 24]	ἐστι τῆς ἀρχαίας ἐρείπια καὶ	πρὸ	τῶν τειχῶν ἄγαλμα Ἡρακλέους καὶ
[3, 18]	τῇ Παλλήνῃ νύκτωρ ἐπιφανέντα Ἄμμωνα	προαγορεύειν	ὡς ἄμεινον ἐκείνῳ τε ἔσοιτο
[3, 17]	τὰ ἐξ Ἀφιδναίων ἔσεσθαι λάφυρα.	προαπολιπόντων	δὲ καὶ τούτων, Λακεδαιμόνιοι πολλοῖς
[3, 6]	πως ἐπὶ πταίσμασιν ἐθέλει μεγάλοις	προαφαιρεῖσθαι	τὸν ἡγεμόνα ὁ δαίμων, καθὰ
[3, 2]	καθέξειν ἔμελλεν· ὁ δέ οἱ	πρόγονος	Πενθίλος Λέσβον τὴν ὑπὲρ τῆς
[3, 15]	τὸ ἡρῷον, ὅτι σφίσιν ὁ	πρόγονος	Τισαμενὸς μητρὸς ἦν Δημωνάσσης, ἀδελφῆς
[3, 17]	δὲ ὁ Παυσανίας συνειδὼς αὑτῷ	προδιδόντι	τὴν Ἑλλάδα καὶ δι' αὐτὸ
[3, 14]	ἐσελθεῖν δεῦρο ἔστιν ἑκατέραν τάξιν,	προεδήλωσε	κλῆρός σφισιν ἐν τῇ νυκτί·
[3, 11]	γὰρ εἶχον ἀνηκόως ὧν Τισαμενῷ	προεῖπεν	ἡ Πυθία πείθουσι μετοικήσαντα ἐξ
[3, 9]	πρόσω χειρούμενος τὰ ἐν ποσὶ	πρόεισιν	ἀεὶ σὺν τῷ στρατῷ, Τισσαφέρνην
[3, 9]	αἱ Σάρδεις πλούτῳ καὶ παρασκευῇ	προεῖχον,	τῷ τε σατραπεύοντι ἐπὶ θαλάσσῃ
[3, 1]	ὄντες διάφοροι τὰ μάλιστα ἦσαν.	προεληλυθότες	δὲ ἐπὶ μέγα ἀπεχθείας ὅμως
[3, 8]	ἄχρι Ὀλυμπίας καὶ τοῦ Ἀλφειοῦ	προελθόντες·	τῷ δὲ ἐφεξῆς ἔτει τήν
[3, 24]	ἐστι καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον.	(προελθόντι	δὲ ἀπὸ Ζάρακος παρὰ τὴν
[3, 14]	ἡμῶν ἰδιώτου, Μενελάου τὸ ἀρχαῖον.	προελθόντι	δὲ ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων
[3, 25]	ἀρχὴν Ἑλένης μνηστῆρα Ἀχιλλέα γενέσθαι.	~προελθόντι	δὲ ἀπὸ τοῦ μνήματος ἐκδίδωσιν
[3, 22]	πρόκεινται τῆς ἠπείρου τρεῖς ἀριθμόν.	προελθόντι	δὲ ἀπὸ Τρινασοῦ στάδια ὡς
[3, 21]	ἤδη τὴν Πηνελόπην λέγουσιν ἐγκαλύψασθαι.	~προελθόντι	δὲ αὐτόθεν σταδίους εἴκοσι τοῦ
[3, 23]	καὶ ἐλαῖαι περὶ αὐτοὺς πεφύκασιν.	(προελθόντι	δὲ ἐν δεξιᾷ δύο που
[3, 18]	οὕτω ναὸν Ὀφθαλμίτιδος Ἀθηνᾶς ἐποίησε.	(προελθόντι	δὲ ἐντεῦθεν ἱερόν ἐστιν Ἄμμωνος·
[3, 7]	αὖθις ὁ λόγος μοι προσθήσειν	προελθόντι	ἐς τὴν Μεσσηνίαν συγγραφήν. Θεοπόμπου
[3, 11]	κατεχρήσαντο ἀγάλματος. ~ἀπὸ δὲ Θόρνακος	προελθόντι	ἔστιν ἡ πόλις, Σπάρτη μὲν
[3, 14]	τέ εἰσιν Ἀφετήριοι καὶ ὀλίγον	προελθόντι	ἡρῷον Ἄλκωνος· τὸν δὲ Ἄλκωνα
[3, 22]	ἦν, καὶ μετὰ ταῦτα τριάκοντα	(προελθόντι	που σταδίους ἐπὶ θαλάσσης πόλις
[3, 11]	πλέον ἢ ὁ> πατήρ οἱ	προελθόντι·	τὸ δὲ ὄνομα ἦν τούτῳ
[3, 20]	μετὰ δὲ τὸ Δέρειον σταδίους	προελθόντι	ὡς εἴκοσιν ἔστιν Ἅρπλεια καθήκοντα
[3, 20]	ἐπίκλησιν Γαιαόχου. καὶ ἀπ' αὐτοῦ	προελθόντι	ὡς ἐπὶ τὸ Ταύγετον ὀνομάζουσιν
[3, 22]	(ἐν ἀριστερᾷ δὲ Γυθίου στάδια	προελθόντι	ὡς τριάκοντα ἔστιν ἐν τῇ
[3, 24]	ἀπὸ δὲ τοῦ Καρνείου σταδίους	προελθόντι	ὡς τριάκοντα, ἔστιν ἐν χωρίῳ
[3, 15]	μνήμην ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ συγγραφῇ.	προελθοῦσι	δὲ οὐ πολὺ λόφος ἐστὶν
[3, 14]	ἐστὶν ἱερὸν, ἐν Ἀγιαδῶν καλούμενον.	προελθοῦσι	δὲ Ταινάρου μνῆμά ἐστι, καὶ
[3, 10]	Σκοτίτα Διός. ἐπανελθόντων δὲ ἐντεῦθεν	προελθοῦσιν	ὀλίγον καὶ τραπεῖσιν αὖθις ἐς
[3, 12]	καλουμένοις ναός ἐστιν Ἀρτέμιδος, καὶ	προελθοῦσιν	ὀλίγον πεποίηται μνῆμα τοῖς ἐξ
[3, 8]	στρατὸν ἀφῖχθαί σφισιν ἀμύνοντας, Θρασυδαῖος	προεστηκὼς	τότε τοῦ Ἠλείων δήμου μάχῃ
[3, 6]	συμμαχικὰ εἴργοντος, Πάτροκλος ἀποστέλλων ἀγγέλους	προέτρεπε	Λακεδαιμονίους καὶ Ἀρέα ἄρχειν πρὸς
[3, 24]	ἐστιν ἐν ταῖς Βρασιαῖς μικρά,	προέχουσα	ἠρέμα ἐς τὴν θάλασσαν, καὶ
[3, 18]	καὶ Λακεδαιμονίους τὸν θεὸν σέβειν	προήγαγεν	ἐς πλέον, Ἀφυταῖοι δὲ τιμῶσιν
[3, 4]	ὁπόσους ἀνδρὸς ἑνὸς μάλιστα ἀρετὴ	προήγαγεν	ἐς πλέον δόξης, ὡς Ἀχιλλεύς
[3, 20]	Αἰδοῦς· ἐνταῦθα γὰρ τῆς ὁδοῦ	προήκουσαν	ἤδη τὴν Πηνελόπην λέγουσιν ἐγκαλύψασθαι.
[3, 3]	Πολυδώρου βασιλεύοντος μάλιστα ἐς ἀκμὴν	προῆλθε.	λέγουσι δὲ οὐ τὰς αὐτὰς
[3, 9]	Κορινθιακὸς πόλεμος ἐς πλέον ἀεὶ	προῆλθεν	ἀπὸ τῆς Λακεδαιμονίων ἀρξάμενος ἐς
[3, 11]	ὃν βασιλέων ἐς τοσοῦτο τιμῆς	προήχασιν	ὥστε οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες,
[3, 16]	δὲ αὐτῆς καὶ ἐς φόνους	προήχθησαν,	ἀποθανόντων δὲ ἐπὶ τῷ βωμῷ
[3, 12]	Ἰκάριον τῆς Πηνελόπης φασὶν ἀγῶνα	προθεῖναι	δρόμου· καὶ ὅτι μὲν Ὀδυσσεὺς
[3, 1]	καὶ Εὐρυσθένει μέχρι μὲν τῆς	προθυμίας	τῆς ἐς τὸν Θήραν ἐς
[3, 9]	ἐς τὰ πράγματα τοῦ Ἀγησιλάου	πρόθυμον	διδόασιν ἄρχοντα εἶναι καὶ τῶν
[3, 6]	μνήμης ἐς τοὺς ἔπειτα ἐργάσασθαι	προθυμούμενοι·	(Ἀρεὺς δέ, ὥς σφισι τὰ
[3, 9]	καίπερ ἐς τὰ μάλιστα ἔχοντες	προθύμως	μετασχεῖν τοῦ ἐς τὴν Ἀσίαν
[3, 21]	ἐς τοὺς Ὀλυμπιονίκας Ἠλείων γράμματα.	(προιόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὴν Πελλάναν
[3, 12]	ἀριθμῷ τρία διεστηκότα ἀπ' ἀλλήλων.	(προιόντων	δὲ κατὰ τὴν Ἀφεταίδα ἡρῷά
[3, 20]	ἀπόγονον τρίτον Περγάμου τοῦ Νεοπτολέμου.	(προιοῦσι	δὲ Ἵππου καλούμενον μνῆμά ἐστι.
[3, 10]	Θόρνακι ἐς γὰρ τοῦτον ἀφίξῃ	προιών	ἄγαλμά ἐστι Πυθαέως Ἀπόλλωνος κατὰ
[3, 5]	οὔτε τῷ κήρυκι ἐσπείσατο καὶ	προιὼν	ὁμοῦ τῇ στρατιᾷ τὴν γῆν
[3, 22]	ἀπὸ τῶν νησίδων, αἳ ταύτῃ	πρόκεινται	τῆς ἠπείρου τρεῖς ἀριθμόν. προελθόντι
[3, 22]	ἡ δὲ νῆσος ἡ Κρανάη	πρόκειται	Γυθίου, καὶ Ὅμηρος Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα
[3, 26]	εἴκοσιν ὀνομαζομένη Πέφνος ἐπὶ θαλάσσῃ.	πρόκειται	δὲ νησὶς πέτρας τῶν μεγάλων
[3, 1]	κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν ὡς οἰκιστῇ·	Προκλεῖ	δὲ καὶ Εὐρυσθένει μέχρι μὲν
[3, 7]	Εὐρυπωντίδας ὄνομα ἀπ' αὐτοῦ λαβεῖν,	Προκλείδας	ἐς ἐκεῖνον καλουμένους. (Εὐρυπῶντος δὲ
[3, 1]	μὲν δὴ τοῖς παισὶν αὐτοῦ	Προκλῆς	καὶ Εὐρυσθένης ἐτέθη, δίδυμοι δὲ
[3, 7]	τὴν ἑτέραν τοιάδε ἤκουσα εἶναι.	Προκλῆς	ὁ Ἀριστοδήμου τῷ παιδὶ ὄνομα
[3, 20]	ἦν Ἑλένῃ καὶ τῷ γῆμαι	προκριθέντι	Ἑλένην ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας δὲ
[3, 21]	Σπάρτην καὶ οὐχ ὁμοίως τοῖς	προλεχθεῖσιν	αὐτονόμους. (Γυθεᾶται δὲ τῆς πόλεως
[3, 4]	τῶν δώρων ἕνεκα ὧν τῇ	προμάντιδι	ἔδωκεν, ἀναπείσας ἐψευσμένα εἰπεῖν ἐς
[3, 4]	καὶ τήν τε ἐν Δελφοῖς	πρόμαντιν	ὠνήσατο, Λακεδαιμονίοις αὐτὴν ὁπόσα αὐτὸς
[3, 4]	ἡ δέ σφισιν ἔχρησεν ἡ	πρόμαντις	ὁπόσα ἦν Κλεομένει κατὰ γνώμην.
[3, 8]	ξένος καὶ Λακεδαιμονίων τοῦ κοινοῦ	πρόξενος	ἐπανέστη τῷ δήμῳ σὺν τοῖς
[3, 9]	δὲ τὴν διάνοιαν τῶν Λακεδαιμονίων	προπεπυσμένοι	πέμπουσιν ἐς Σπάρτην, ὅπλα μὲν
[3, 8]	ἐπίσημα τοιαῦτα ὑπῆρχε τῷ Ἄγιδι·	προπέτειαν	δὲ τὴν Ἀρίστωνος ἐς Δημάρατον
[3, 8]	ἐς τοὺς συμμάχους ἐξήνεγκαν ἐκκόψαι	προρρίζους	τὰς Ἀθήνας. (τὰ μὲν οὖν
[3, 5]	πέμπουσι κήρυκα οἱ Ἀργεῖοι σπεισόμενον	πρὸς	Ἀγησίπολίν σφισι πατρῴους δή τινας
[3, 9]	τὸν Ἀρταξέρξην σφίσιν ἐν τῷ	πρὸς	Ἀθηναίους πολέμῳ, Κῦρον δὲ εἶναι
[3, 3]	καὶ (ἀποικίαν) ἐς Λοκροὺς τοὺς	πρὸς	ἄκρᾳ Ζεφυρίῳ, καὶ ὁ πόλεμος
[3, 24]	αὐτοῦ γενεᾷ, τὸν δὲ Ὀδυσσέα	πρὸς	Ἀλκίνουν περὶ τῶν ἐν Ἅιδου
[3, 17]	καθ' αὑτὸ ἑκάστου συνήρμοσταί τε	πρὸς	ἄλληλα καὶ ἧλοι συνέχουσιν αὐτὰ
[3, 5]	ἐκ παλαιοῦ καθεστώσας τοῖς Δωριεῦσι	πρὸς	ἀλλήλους. ὁ δὲ οὔτε τῷ
[3, 14]	ὀφθαλμοὺς ἀντορύσσουσιν. ἀνὴρ μὲν δὴ	πρὸς	ἄνδρα τὸν εἰρημένον τρόπον μάχεται·
[3, 6]	τῆς Εὐρυσθένους οἰκίας γένος τὸ	πρὸς	ἀνδρῶν Λεωνίδας ὁ Κλεωνύμου, παντάπασιν
[3, 15]	(ἰόντι δὲ ἐκ τοῦ Δρόμου	πρὸς	ἀνίσχοντα ἥλιον ἀτραπός ἐστιν ἐν
[3, 6]	προέτρεπε Λακεδαιμονίους καὶ Ἀρέα ἄρχειν	πρὸς	Ἀντίγονον μάχης, ἐκείνων δὲ ἀρξάντων
[3, 7]	Θυρεάτιδος καλουμένης χώρας Λακεδαιμονίοις ἀγὼν	πρὸς	Ἀργείους, Θεόπομπος δὲ αὐτὸς οὐ
[3, 11]	Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ σφίσι	πρὸς	Ἀργείους καὶ Ἀθηναίους γινομένης συμβολῆς.
[3, 2]	δὲ πρῶτον τότε ἔδοξεν ἄρασθαι	πρὸς	Ἀργείους πόλεμον· ἐποιοῦντο δὲ ἐς
[3, 15]	ἐστι καλουμένη Ποικίλη καὶ ἡρῷα	πρὸς	αὐτῇ Κάδμου τοῦ Ἀγήνορος τῶν
[3, 18]	τοῦ Εὐρώτα τὴν Τίασαν, καὶ	πρὸς	αὐτῇ Χαρίτων ἐστὶν ἱερὸν Φαέννας
[3, 13]	Κολώνα καὶ Διονύσου Κολωνάτα ναός,	πρὸς	αὐτῷ δὲ τέμενός ἐστιν ἥρωος,
[3, 11]	ἱερόν, Ὀρέστου δὲ τοῦ Ἀγαμέμνονος	πρὸς	αὐτῷ τάφος· κομισθέντα γὰρ ἐκ
[3, 18]	φασιν, ἐπεὶ μηδὲ γενέσθαι δοκῶ	πρὸς	Ἀφίδνῃ μάχην Θησέως τε ἐν
[3, 18]	ἔσοιτο καὶ τῇ Λακεδαίμονι πολέμου	πρὸς	Ἀφυταίους παυσαμένοις· καὶ οὕτω τὴν
[3, 18]	Μίνω. πεποίηται δὲ καὶ ἡ	πρὸς	Ἀχελῷον Ἡρακλέους πάλη καὶ τὰ
[3, 22]	ἐπεὶ Μαγνησί γε, οἳ τὰ	πρὸς	Βορρᾶν νέμονται τοῦ Σιπύλου, τούτοις
[3, 21]	τε καὶ Λεῦκτρα καὶ Θαλάμαι,	πρὸς	δὲ Ἀλαγονία τε καὶ Γερηνία·
[3, 12]	ἐν τῇ κιθαρῳδίᾳ τέσσαρας χορδάς.	(πρὸς	δὲ τῇ Σκιάδι οἰκοδόμημά ἐστι
[3, 12]	τῶν Πολυδεύκους καὶ Κάστορος ἀδελφῆς.	πρὸς	δὲ τοῖς Φρουρίοις καλουμένοις ναός
[3, 14]	τοὺς Ἀφαρέως παῖδας ἐν Σπάρτῃ.	πρὸς	δὲ τοῦ Δρόμου τῇ ἀρχῇ
[3, 24]	Ζάρακι δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν,	πρὸς	δὲ τοῦ λιμένος τῷ πέρατι
[3, 16]	ναοῦ τῷ Λυκούργου παιδὶ Εὐκόσμῳ,	πρὸς	δὲ τῷ βωμῷ Λαθρίας καὶ
[3, 24]	ἄκρας τῆς κορυφῆς Ἀσκληπιοῦ ναός,	πρὸς	δὲ τῷ Κνακαδίῳ Κάρνειος καλούμενος
[3, 15]	ἐς τὸ ὕδωρ ὠθοῦσιν ἀλλήλους.	~πρὸς	δὲ τῷ Πλατανιστᾷ καὶ Κυνίσκας
[3, 17]	αὐτοῦ Δαιδάλου φασὶν εἶναι μαθητήν.	πρὸς	δὲ τῷ Σκηνώματι ὀνομαζομένῳ γυναικός
[3, 17]	αὐτοῦ μνῆμά ἐστιν· ἡ δὲ	πρὸς	δυσμὰς ἔχει τῶν στοῶν ἀετούς
[3, 16]	Ἡρακλέα γὰρ ἔχει λόγος παλαῖσαι	πρὸς	Ἔρυκα ἐπὶ τοῖσδε εἰρημένοις, ἢν
[3, 1]	Ἑρμᾶς ἐστιν ἤδη Λακωνικὴ τὰ	πρὸς	ἑσπέρας. ὡς δὲ αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι
[3, 18]	Θούριον τῶν γιγάντων καὶ Τυνδάρεω	πρὸς	Εὔρυτον, ἔστιν ἁρπαγὴ τῶν Λευκίππου
[3, 14]	ὑπῆρξεν. ~ἐκ δὲ τῆς ἀγορᾶς	πρὸς	ἥλιον ἰόντι δυόμενον τάφος κενὸς
[3, 22]	(τάδε μὲν ἀπὸ Ἀκριῶν ἄνω	πρὸς	ἤπειρον· τὰ δὲ πρὸς θαλάσσῃ,
[3, 21]	Γερηνία· τὰ δὲ ἐπέκεινα Γυθίου	πρὸς	θαλάσσῃ Ἀσωπὸς Ἀκριαὶ Βοιαὶ Ζάραξ
[3, 24]	Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Δαφναίας.	(πρὸς	θαλάσσῃ δὲ ἐπὶ ἄκρας ναός
[3, 24]	ἐσχάτη μὲν ταύτῃ τῶν Ἐλευθερολακώνων	πρὸς	θαλάσσῃ ἐστί, Κυφάντων δὲ ἀπέχουσι
[3, 22]	ἄνω πρὸς ἤπειρον· τὰ δὲ	πρὸς	θαλάσσῃ, πόλις Ἀσωπὸς Ἀκριῶν ἀπέχει
[3, 26]	(ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ	πρὸς	θαλάσσῃ χώρᾳ τῆς Λευκτρικῆς ἐπ'
[3, 9]	ὑπ' αὐτῶν. Λακεδαιμονίοις δὲ πόλεμον	πρὸς	Θηβαίους ἔδοξεν ἄρασθαι· ἐποιοῦντο δὲ
[3, 18]	Μέδουσαν. παρέντι δὲ Ἡρακλέους μάχην	πρὸς	Θούριον τῶν γιγάντων καὶ Τυνδάρεω
[3, 13]	ὕστερον ἔτει τῆς μάχης τῆς	πρὸς	Ἴδαν καὶ Λυγκέα θεοὺς τοὺς
[3, 4]	δόξης, ὡς Ἀχιλλεύς τε τὸν	πρὸς	Ἰλίῳ πόλεμον καὶ Μιλτιάδης τὸ
[3, 15]	σχῆμα τοῦ ἀγάλματος διὰ τὴν	πρὸς	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας μάχην
[3, 15]	θῦσαι πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ οἱ	πρὸς	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας οὐδὲν
[3, 19]	κοτύλην οἱ γενόμενον ἐν τῇ	πρὸς	Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας προτέρᾳ
[3, 18]	μάχης καταπαύουσιν. (Ἥρα δὲ ἀφορᾷ	πρὸς	Ἰὼ τὴν Ἰνάχου βοῦν οὖσαν
[3, 12]	Ἀργείοις, ὅπου μηδὲ πολεμῆσαί φασι	πρὸς	Κνωσσίους. ~πλησίον δὲ ἔστι μὲν
[3, 18]	καὶ Ἄτλας καὶ Ἡρακλέους μονομαχία	πρὸς	Κύκνον καὶ ἡ παρὰ Φόλῳ
[3, 8]	ἱκεσίᾳ τε καὶ δακρύοις ἐπέσκηπτε	πρὸς	Λακεδαιμονίους ταῦτα ἀπαγγέλλειν. (μετὰ δὲ
[3, 18]	οἱ θεοί. καὶ Ἀχιλλέως μονομαχία	πρὸς	Μέμνονα ἐπείργασται, Διομήδην τε Ἡρακλῆς
[3, 17]	Ἐργάνης ἱερόν. ἐς δὲ τὴν	πρὸς	μεσημβρίαν στοὰν Κοσμητᾶ τε ἐπίκλησιν
[3, 3]	ἑτέρας οἰκίας. διαπεπολεμημένου δὲ τοῦ	πρὸς	Μεσσήνην πολέμου καὶ ἤδη Λακεδαιμονίοις
[3, 14]	ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ· πολεμεῖν μὲν	πρὸς	Μεσσηνίους ἀφεστηκότας, τὸν δὲ βασιλέα
[3, 18]	τοὺς δὲ ἀρχαιοτέρους δεκάτην τοῦ	πρὸς	Μεσσηνίους πολέμου φασὶν εἶναι. (ὑπὸ
[3, 3]	ἡγήσασθαι Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ προτέρῳ	πρὸς	Μεσσηνίους πολέμῳ Θεόπομπον τὸν Νικάνδρου,
[3, 16]	ἐπ' Ἀρτεμισίῳ καὶ Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντος	πρὸς	Μήδους, πλησίον δὲ Ἀστραβάκου καλούμενόν
[3, 14]	πατρόθεν τὰ ὀνόματα ἔχουσα οἳ	πρὸς	Μήδους τὸν ἐν Θερμοπύλαις ἀγῶνα
[3, 13]	δὲ οἱ Τυνδάρεω παῖδες τὰ	πρὸς	μητρὸς ἀπὸ τοῦ Πλευρῶνος· Θέστιον
[3, 1]	Ἀφαρέα τὸν Περιήρους ἀδελφὸν Τυνδάρεω	πρὸς	μητρός· καὶ οἰκῆσαί τε αὐτὸν
[3, 7]	τῷ Ἀρίφρονος τοῦ ἔργου τοῦ	πρὸς	Μυκάλῃ, ἐστράτευσε δὲ ὕστερον τούτων
[3, 19]	Λοκρούς, τῶν Λοκρῶν κατὰ οἰκειότητα	πρὸς	Ὀπουντίους Αἴαντα τὸν Ὀιλέως ἐς
[3, 9]	ὧν ἐγκαλοῦσι διακρίνεσθαι· Λακεδαιμόνιοι δὲ	πρὸς	ὀργὴν ἀποπέμπουσι τὴν πρεσβείαν. τὰ
[3, 18]	τοξεύει καὶ Ἄρτεμις· (Ἡρακλέους τε	πρὸς	Ὄρειον Κένταυρον μάχη πεποίηται καὶ
[3, 19]	δέ οἱ πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν	πρὸς	Στησίχορον ἀγγέλλειν ὡς ἡ διαφθορὰ
[3, 18]	Κένταυρον μάχη πεποίηται καὶ Θησέως	πρὸς	Ταῦρον τὸν Μίνω. πεποίηται δὲ
[3, 3]	σφισιν εἴκει γυναῖκα ἑτέραν λαβεῖν	πρὸς	ταύτῃ. καὶ ἥ τε ἐπεισελθοῦσα
[3, 17]	οὐ μετὰ σαλπίγγων ἐποιοῦντο ἀλλὰ	πρός	τε αὐλῶν μέλη καὶ ὑπὸ
[3, 11]	Περσῶν, δεύτερον δὲ ἐν Τεγέᾳ	πρὸς	Τεγεάτας καὶ Ἀργείους μάχης Λακεδαιμονίοις
[3, 3]	βασιλευόντων Λακεδαιμόνιοι προσέπταιον ἐν τῷ	πρὸς	Τεγεάτας πολέμῳ τὰ πλείονα. ἐπὶ
[3, 24]	τοῦ ὕδατος καλουμένη Γαλακὼ καὶ	πρὸς	τῇ κρήνῃ γυμνάσιον· Ἑρμοῦ δὲ
[3, 13]	πρότερον νομισθῆναί φασι. δείκνυται δὲ	πρὸς	τῇ Σκιάδι καὶ Ἴδα καὶ
[3, 14]	Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας. ἐπανελθοῦσι δὲ ὀπίσω	πρὸς	τὴν λέσχην ἐστὶν Ἀρτέμιδος Ἰσσωρίας
[3, 9]	βασιλεῖ τὰ Σοῦσα. (γενομένης δὲ	πρὸς	Τισσαφέρνην σατράπην τῶν περὶ Ἰωνίαν
[3, 3]	τοῦ χαλκέως ἑώρα, παρέβαλεν αὐτὰ	πρὸς	τὸ ἐκ Δελφῶν μάντευμα, ἀνέμοις
[3, 20]	ἀποκρίνασθαί φασιν οὐδέν· ἐγκαλυψαμένης δὲ	πρὸς	τὸ ἐρώτημα, Ἰκάριος τὴν μὲν
[3, 20]	τῆς Φελλίας ἐς δεξιὰν ἡ	πρὸς	τὸ ὄρος τὸ Ταύγετόν ἐστιν
[3, 18]	βοῦς ἐλαύνει. (τοῦ θρόνου δὲ	πρὸς	τοῖς ἄνω πέρασιν ἐφ' ἵππων
[3, 15]	Ἀσκληπιείων τὸ ἐπιφανέστατον πεποίηταί σφισι	πρὸς	τοῖς Βοωνήτοις, ἐν ἀριστερᾷ δὲ
[3, 22]	Κυπαρισσίας ἐπίκλησιν. τῆς δὲ ἀκροπόλεως	πρὸς	τοῖς ποσὶ πόλεως ἐρείπια καλουμένης
[3, 19]	Λεώνυμος. πολέμου γὰρ Κροτωνιάταις συνεστηκότος	πρὸς	τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ Λοκρούς, τῶν
[3, 11]	Ἀρκάδων ἦσαν. (τέταρτον δὲ ἠγωνίσατο	πρὸς	τοὺς ἐξ ἰσθμοῦ ἐς> Ἰθώμην
[3, 5]	ἀποληφθῆναι, καὶ οὕτω σπονδάς τε	πρὸς	τοὺς Θηβαίους ἐποιήσατο καὶ τοὺς
[3, 9]	τοῖς γὰρ δὴ Λοκροῖς γῆ	πρὸς	τοὺς Φωκέας ἐτύγχανεν οὖσα ἀμφισβητήσιμος
[3, 13]	ἐπιπράσκετο ὁ ῥῶπος τὸ ἀρχαῖον·	πρὸς	τούτῳ Διὸς Ἀμβουλίου καὶ Ἀθηνᾶς
[3, 11]	σεβαστός. (τοῦ δὲ Αὐγούστου δεικνύουσι	πρὸς	τῷ βωμῷ χαλκῆν εἰκόνα Ἀγίου.
[3, 22]	μεταξὺ καὶ τοῦ τείχους τοῦ	πρὸς	τῷ λιμένι. (ἀπὸ θαλάσσης δὲ
[3, 22]	καλούμενος κόλπος, καὶ Βοιαὶ πόλις	πρὸς	τῷ πέρατί ἐστι τοῦ κόλπου.
[3, 26]	μὲν ἀπὸ Τηλέφου τῶν ὕμνων,	προσᾴδουσι	δὲ οὐδὲν ἐς τὸν Εὐρύπυλον,
[3, 18]	τὸ χωρίον Λακεδαιμονίων ἀμυνάντων μὴ	προσαπολέσθαι	οἱ καὶ τὸν λειπόμενον ὀφθαλμόν,
[3, 5]	ἔς τε Βοιωτίαν ἐληλύθει καὶ	προσβολὰς	ἐποιεῖτο ἐς τὸ Ἁλιαρτίων τεῖχος
[3, 15]	αὐτὸν ἐν Σπάρτῃ ἀπηξίωσαν καθῆραι·	(προσεγένετο	δὲ ἐς τοῦ πολέμου τὴν
[3, 9]	πολέμῳ δὲ αὐτὸς κατὰ γῆν	προσεῖχεν	ἐρρωμένως. (καί οἱ θεῶν τις
[3, 23]	ἐμπόρων χρήματα, πάντα δὲ ἀναθήματα,	προσεξανδραποδισάμενος	δὲ καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα,
[3, 6]	τὰ ἐς τὸν Σικυώνιον Ἄρατον·	προσεπελάβετο	δὲ ὁ λόγος μοι καὶ
[3, 3]	Λέων. ἐπὶ τούτων βασιλευόντων Λακεδαιμόνιοι	προσέπταιον	ἐν τῷ πρὸς Τεγεάτας πολέμῳ
[3, 5]	στρατιάν αἰτία δὲ ἥτις ἐγένετο	προσέσται	τῷ ἐς Ἀγησίλαον λόγῳ τότε
[3, 10]	ἔπαινον τίθεμαι, τοσοῦτον δέ οἱ	πρόσεστιν	ἐς ἔπαινον· Δελφῶν γὰρ τούς
[3, 26]	τι αὑτοῖς καὶ οὐ Λακεδαιμονίοις	προσήκειν	νομίζουσιν. (Πέφνου δὲ στάδια εἴκοσιν
[3, 3]	νομισθέντος εἴτε καὶ κρύφα οἱ	προσήκοντες	θάπτουσιν αὐτόν. (ἐπὶ μὲν δὴ
[3, 7]	καὶ αὖθις ὁ λόγος μοι	προσθήσειν	προελθόντι ἐς τὴν Μεσσηνίαν συγγραφήν.
[3, 15]	τὰ ὀνείδη, τοῦτον οὐδὲ ἀρχὴν	προσίεμαι·	ἦν γὰρ δὴ παντάπασιν εὔηθες
[3, 7]	ἤδη καὶ οὐ παντάπασιν ὑγιῆ	προσκατήρειψεν	αὐτήν. ~Ἀρχιδάμου δὲ ὡς ἐτελεύτα
[3, 11]	Σπάρτη μὲν ὀνομασθεῖσα ἐξ ἀρχῆς,	προσλαβοῦσα	δὲ ἀνὰ χρόνον καὶ Λακεδαίμων
[3, 1]	πρεσβείαν ἔχειν ἠξίου τὴν ἀρχήν.	προσλαβὼν	δὲ Ἰκάριον καὶ τοὺς στασιώτας
[3, 6]	ἀπόγονος Λυσάνδρου τοῦ Ἀριστοκρίτου. οὗτος	προσποιεῖται	Κλεόμβροτον θυγατέρα ἔχοντα Λεωνίδου· τοῦτον
[3, 23]	τὸν Ἀσκληπιὸν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ	προσσχεῖν	τῆς Λακωνικῆς ἐνταῦθα καὶ ἐξ
[3, 17]	τῷ θεῷ. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐκτελοῦντες	πρόσταγμα	ἐκ Δελφῶν τάς τε εἰκόνας
[3, 19]	Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν,	προστάξαι	δέ οἱ πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν
[3, 23]	ὑπερφρονήσας εἴτε καὶ ὑπὸ Μιθριδάτου	προστεταγμένον	ἀνθρώπῳ γὰρ ἀφορῶντι ἐς κέρδος
[3, 14]	ἐκείνῳ καὶ Λιβύων καταστρέψασθαι τοὺς	προσχώρους	λέγουσιν. (τὸ δὲ ἱερὸν τῆς
[3, 25]	Ἀστρατείας, ὅτι τῆς ἐς τὸ	πρόσω	στρατείας ἐνταῦθα ἐπαύσαντο Ἀμαζόνες, καὶ
[3, 9]	χάριτι τῇ ἐς Θηβαίους τοῦ	πρόσω	τὸν Ἀγησίλαον ἐπειρῶντο εἴργειν· ἦν
[3, 9]	Ἀγησίλαος καὶ ὡς ἐς> τὸ	πρόσω	χειρούμενος τὰ ἐν ποσὶ πρόεισιν
[3, 16]	τις ταῖς θεαῖς Λευκιππὶς ἐπεκόσμησε,	πρόσωπον	ἀντὶ τοῦ ἀρχαίου ποιησαμένη τῆς
[3, 19]	τέχνῃ πεποιημένον· ὅτι γὰρ μὴ	πρόσωπον	αὐτῷ καὶ πόδες εἰσὶν ἄκροι
[3, 3]	ἐν Σπάρτῃ, εἴτε ἀγαθοῦ τὰ	πρότερα	ἀνδρὸς εἶναι νομισθέντος εἴτε καὶ
[3, 12]	καί με ὁ λόγος ἀπαιτεῖ	πρότερα	εἰπεῖν τὰ ἐς τὴν ἐπίκλησιν
[3, 9]	στρατῷ, Τισσαφέρνην μὲν καίπερ τὰ	πρότερα	εὐεργέτην ὄντα ζημιοῖ θανάτῳ, Τιθραύστην
[3, 19]	πρὸς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς παῖδας	προτέρᾳ	μάχῃ. ὁπόσα δὲ πεποίηται κατὰ
[3, 3]	Κλεομένην παῖδα ἔσχε καὶ ἡ	προτέρα	τέως οὐ σχοῦσα ἐν γαστρὶ
[3, 4]	καὶ ἐπὶ Ἀθήνας, τὸ μὲν	πρότερον	Ἀθηναίοις τε ἐλευθερίαν ἀπὸ τῶν
[3, 6]	νώτου τοῖς Μακεδόσιν ἔφασκεν ἐπικείσεσθαι·	πρότερον	δὲ οὐκ εἰκὸς εἶναι σφᾶς
[3, 24]	ὀρῶν τούτων τὸ μεταξὺ ἐπέχουσα,	πρότερον	δὲ τῆς Ἀσίας τοῦ ὄρους
[3, 25]	ὥστε καὶ θαῦμα εἶναι παρεχομένη,	πρότερον	δὲ τοῖς ἐνιδοῦσιν ἐς τὸ
[3, 10]	Σελλασίας ἐστί· ταύτην, καθὰ καὶ	πρότερον	ἔγραψα, ἠνδραποδίσαντο Ἀχαιοὶ Λακεδαιμονίους καὶ
[3, 2]	ἠπείρου ταύτης νῆσον εἷλεν ἔτι	πρότερον.	(ἐπὶ δὲ Ἐχεστράτου τοῦ Ἄγιδος
[3, 6]	ἐπαύσαντο ἐξ ἐκείνου Σπαρτιᾶται βασιλευόμενοι,	πρότερον	ἔτι ἐδήλωσέ μοι τὰ ἐς
[3, 17]	δὲ καὶ ταῦτα, ὁποῖα λέγεται,	πρότερον	ἔτι ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ.
[3, 9]	μετά γε τὸν Ξέρξου καὶ	πρότερον	ἔτι ἐπὶ Σκύθας Δαρείου καὶ
[3, 6]	κατήγαγε τὸ χρεὼν Ἀκρότατον ἔτι	πρότερον	ἢ αὐτὸν Κλεομένην, καὶ ὡς
[3, 7]	καὶ ἔτι τοῦ ἐγκλήματος τούτου	πρότερον	Κυνουρεῦσιν ἐπολέμησαν· τὰς δὲ ἐφεξῆς
[3, 13]	τοὺς Τυνδάρεω παῖδας καὶ οὐ	πρότερον	νομισθῆναί φασι. δείκνυται δὲ πρὸς
[3, 4]	χρόνον συμβάντα καὶ τὰ ἔτι	πρότερον.	(Ξέρξῃ γὰρ βασιλέων, ὁπόσοι Μήδοις
[3, 8]	ἐποίησεν ὅστις δή, καὶ ἔτι	πρότερον	Παυσανίᾳ τὸ ἐπὶ τῷ τρίποδι
[3, 9]	ἐπανήκειν τὴν πόλιν ἐς τὴν	πρότερόν	ποτε οὖσαν εὐδαιμονίαν· πυνθανόμενοι δὲ
[3, 1]	παρὰ δὲ Ἡρακλέους ἐντυχόντος οἱ	πρότερον	πύθοιτο ὡς ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι
[3, 17]	οὐ διηγήσομαι· τὰ γὰρ τοῖς	πρότερον	συγγραφέντα ἐπ' ἀκριβὲς ἀποχρῶντα ἦν·
[3, 3]	ἅμα ᾤκησε. τὴν γάρ οἱ	πρότερον	συνοικοῦσαν ἀρίστην τὰ ἄλλα οὖσαν
[3, 19]	γένος Ἀργείαν, Τληπολέμῳ δὲ ἔτι	πρότερον	συνοικοῦσαν φυγῆς μετασχεῖν τῆς ἐς
[3, 1]	Πυθίᾳ φασίν. Ἀριστοδήμῳ δὲ αὐτῷ	πρότερον	τὴν τελευτὴν συμβῆναι λέγουσιν ἐν
[3, 1]	εἶδος κάλλιστον κατέλαβεν ἡ πεπρωμένη	πρότερον	τοῦ πατρός, καὶ Ὑακίνθου μνῆμά
[3, 5]	Λακεδαιμόνιοι τὸν Παυσανίαν καὶ ἔτι	πρότερον	τούτου Λεωτυχίδην καὶ Ἀργεῖοι Χρυσίδα,
[3, 24]	Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι καὶ Πειρίθουν	προτέρους	ἄνδρας ἢ καθ' ἡλικίαν τὴν
[3, 22]	ἀγάλματος πῦρ ἠφάνισεν ὁμοῦ τῷ	προτέρῳ	ναῷ. (Μαριὸς δὲ ἄλλο Ἐλευθερολακώνων
[3, 3]	πολλὰ ἡγήσασθαι Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ	προτέρῳ	πρὸς Μεσσηνίους πολέμῳ Θεόπομπον τὸν
[3, 19]	τοῖς ἐναντίοις κατὰ τοῦτο ᾗ	προτετάχθαι	σφίσι τὸν Αἴαντα ἤκουε. τιτρώσκεται
[3, 13]	αὐτὰς Διονυσιάδας ὀνομάζουσι, ταύταις δρόμου	προτιθέασιν	ἀγῶνα· (δρᾶν δὲ οὕτω σφίσιν
[3, 15]	παῖδας μετῆλθε κατ' ἀξίαν ὧν	προυπῆρξεν,	ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἱδρύεται, Ἀξιοποίνου δὲ
[3, 10]	Φωκέων μνημονεύοντες εὐεργεσίαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ	προφάσει	μὲν καὶ οὗτοι φιλίας, κατὰ
[3, 9]	Ἀθηναίοις δὲ ἦν μὲν ἡ	πρόφασις	ἐκ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου καὶ
[3, 5]	καὶ αὐτὸς τρίτου γένηται κακοῦ	πρόφασις.	(τότε δὲ ἐν αἰτίᾳ ποιουμένων
[3, 7]	ταύτῃ γενεάς, Εὐνόμου τε τοῦ	Πρυτάνιδος	καὶ Πολυδέκτου τοῦ Εὐνόμου βασιλευόντων,
[3, 7]	γίνεται Πρύτανις. ἐπὶ μὲν δὴ	Πρυτάνιδος	τοῦ Εὐρυπῶντος τὸ ἔχθος τε
[3, 7]	καλουμένους. (Εὐρυπῶντος δὲ υἱὸς γίνεται	Πρύτανις.	ἐπὶ μὲν δὴ Πρυτάνιδος τοῦ
[3, 18]	Τυδεὺς Ἀμφιάραον καὶ Λυκοῦργον τὸν	Πρώνακτος	μάχης καταπαύουσιν. (Ἥρα δὲ ἀφορᾷ
[3, 1]	δὲ ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν,	πρῶτα	μὲν τῇ χώρᾳ καὶ τοῖς
[3, 18]	ἐς Μενέλαον καὶ τὸν Αἰγύπτιον	Πρωτέα	ἐν Ὀδυσσείᾳ. τελευταῖα Ἄδμητός τε
[3, 4]	συνεληλυθότα, ἐπεί τοι καὶ ἰδίᾳ	Πρωτεσίλαος	ἐν Ἐλαιοῦντι οὐδὲν ἥρως Ἄργου
[3, 15]	ἡρῷον, θυγατρὸς Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Σπαρτιατῶν·	πρώτη	δὲ ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι
[3, 8]	γυναικῶν καὶ νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν	πρώτη.	Κυνίσκας δὲ ὕστερον γυναιξὶ καὶ
[3, 21]	ὀκτὼ πόλεις καὶ δέκα εἰσί,	πρώτη	μὲν καταβᾶσιν ἐξ Αἰγιῶν ἐπὶ
[3, 15]	δὲ ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι	πρώτη	νίκην ἀνείλετο ἅρματι. ἔστι δὲ
[3, 8]	ἀγῶνα ἔσχε τὸν Ὀλυμπικόν καὶ	πρώτη	τε ἱπποτρόφησε γυναικῶν καὶ νίκην
[3, 20]	τοῦ κοινοῦ καὶ εἵλωτες ἐκλήθησαν	πρῶτοι,	καθάπερ γε καὶ ἦσαν· τὸ
[3, 20]	δὲ παρεστήσαντο ὕστερον πολιορκίᾳ, καὶ	πρῶτοί	τε ἐγένοντο οὗτοι Λακεδαιμονίων δοῦλοι
[3, 5]	τὴν βασιλείαν ἔσχεν αὐξηθείς, Πελοποννησίων	πρώτοις	ἐπολέμησεν Ἀργείοις. ὡς δὲ ἐκ
[3, 20]	Ἀλεσίας χωρίον, Μύλητα τὸν Λέλεγος	πρῶτον	ἀνθρώπων μύλην τε εὑρεῖν λέγοντες
[3, 22]	Ἑλένην ἐνταῦθα ἔφη συγγενέσθαι οἱ	πρῶτον.	κατὰ δὲ τὴν νῆσον ἱερόν
[3, 11]	Τισαμενὸς ἀγῶνας πολέμου πέντε ἐνίκησε,	πρῶτον	μὲν Πλαταιᾶσιν ἐναντία Περσῶν, δεύτερον
[3, 15]	τὸ ἱερὸν καὶ αἶγας θῦσαι	πρῶτον,	ὅτι μαχομένῳ οἱ πρὸς Ἱπποκόωντα
[3, 2]	καὶ οὐ Λαβώταν. Λακεδαιμονίοις δὲ	πρῶτον	τότε ἔδοξεν ἄρασθαι πρὸς Ἀργείους
[3, 25]	ἀχθῆναι παρ' Εὐρυσθέα· (Ὅμηρος δὲ	πρῶτος	γὰρ ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα ὅντινα
[3, 12]	Σαμίου φασὶν εἶναι ποίημα, ὃς	πρῶτος	διαχέαι σίδηρον εὗρε καὶ ἀγάλματα
[3, 11]	ἐπεθύμησεν καὶ ἀρχὴν τὴν καθεστηκυῖαν	πρῶτος	ἐκτήσατο, ὁ δὲ Αὐγούστῳ πεποίηται
[3, 11]	τῆς ἀγορᾶς Καίσαρος, ὃς μοναρχίας	πρῶτος	ἐν Ῥωμαίοις ἐπεθύμησεν καὶ ἀρχὴν
[3, 1]	λέγουσι, Λέλεξ αὐτόχθων ὢν ἐβασίλευσε	πρῶτος	ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ
[3, 19]	ἄγαλμα ἐν αὐτῇ. (ἐς ταύτην	πρῶτος	ἐσπλεῦσαι λέγεται Κροτωνιάτης Λεώνυμος. πολέμου
[3, 11]	καίτοι τὰ δύο γε ἦν	πρῶτος·	καὶ γὰρ δρόμῳ τε ἐκράτει
[3, 12]	πολλοῖς ἀγῶνα δρόμου κατέστησε, καὶ	πρώτῳ	τε ἐλθόντι ἐγένετο ἑλέσθαι πρώτῳ
[3, 18]	εἶναι. (ὑπὸ μὲν δὴ τῷ	πρώτῳ	τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει, Ἄρτεμις
[3, 12]	πρώτῳ τε ἐλθόντι ἐγένετο ἑλέσθαι	πρώτῳ	τῶν ἄλλων καὶ μετ' ἐκεῖνον
[3, 6]	μάχης. μάλιστα δέ πως ἐπὶ	πταίσμασιν	ἐθέλει μεγάλοις προαφαιρεῖσθαι τὸν ἡγεμόνα
[3, 19]	γὰρ καλοῦσιν οἱ Δωριεῖς τὰ	πτερά,	ἀνθρώπους δὲ οἶνος ἐπαίρει τε
[3, 19]	οὐδέν τι ἧσσον ἢ ὄρνιθας	πτερά.	καὶ Ἀμύκλαι μὲν παρείχοντο τοσαῦτα
[3, 15]	αὐτόθι ἀεὶ μενεῖν οὐκ ὄντων	πτερῶν.	τόνδε μέν εἰσιν αἱ πόλεις
[3, 20]	Ἀμύκλας εἶχον Ἕλος τ' ἔφαλον	πτολίεθρον.	τοῦτο ᾤκισε μὲν Ἕλιος νεώτατος
[3, 10]	Λυδὸς τῷ Ἀπόλλωνι ἔπεμψε τῷ	Πυθαεῖ,	τούτῳ ἐς κόσμον τοῦ ἐν
[3, 10]	τοῦτον ἀφίξῃ προιών ἄγαλμά ἐστι	Πυθαέως	Ἀπόλλωνος κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ
[3, 11]	Σπαρτιάταις δὲ ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς	Πυθαέως	τέ ἐστιν (καὶ) Ἀπόλλωνος καὶ
[3, 26]	οὖν καθεύδοντες, ὁπόσα δ' ἂν	πυθέσθαι	δεηθῶσιν, ὀνείρατα δείκνυσί σφισιν ἡ
[3, 19]	ἐς Δελφούς. ἐλθόντα δὲ ἡ	Πυθία	Λεώνυμον ἀπέστελλεν ἐς νῆσον τὴν
[3, 11]	ἀνηκόως ὧν Τισαμενῷ προεῖπεν ἡ	Πυθία	πείθουσι μετοικήσαντα ἐξ Ἤλιδος μαντεύεσθαι
[3, 1]	βασίλειαι γίνονται· (συναρέσαι γὰρ τῇ	Πυθίᾳ	φασίν. Ἀριστοδήμῳ δὲ αὐτῷ πρότερον
[3, 2]	λέγουσιν οἱ μὲν παρὰ τῆς	Πυθίας	διδαχθέντα ὑπὲρ αὐτῶν, οἱ δὲ
[3, 1]	δὲ Ἡρακλέους ἐντυχόντος οἱ πρότερον	πύθοιτο	ὡς ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι γενήσεται
[3, 1]	ὁ δὲ ἀληθέστερος ἔχει λόγος	Πυλάδου	τοὺς παῖδας καὶ Ἠλέκτρας, ἀνεψιοὺς
[3, 21]	πατρός. καλοῦνται δὲ ἐνταῦθα καὶ	πύλαι	Καστορίδες, καὶ ἐν τῇ ἀκροπόλει
[3, 16]	ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ τὰς	πύλας	ἀπὸ τοῦ Χιτῶνος Χίλωνός ἐστιν
[3, 26]	ἐλθεῖν φεύγοντα τὸ χωρίον, ἡνίκα	Πύλος	ἡλίσκετο ὑπὸ Ἡρακλέους. (ἐνταῦθα ἐν
[3, 9]	τὴν πρότερόν ποτε οὖσαν εὐδαιμονίαν·	πυνθανόμενοι	δὲ δι' ἀγγέλων ὡς Κόνων
[3, 26]	ἐπ' ἐμοῦ συμβάν, γράφω. ἄνεμος	πῦρ	ἐς ὕλην ἐνεγκὼν τὰ πολλὰ
[3, 22]	τὰ δὲ λοιπὰ τοῦ ἀγάλματος	πῦρ	ἠφάνισεν ὁμοῦ τῷ προτέρῳ ναῷ.
[3, 23]	ἢν μὲν ὑπολαβὸν ἀπενέγκῃ τὸ	πῦρ,	οἱ δὲ χαίρουσιν ὡς ἐπὶ
[3, 4]	νοῦ κελεύει καὶ τότε ἐνεῖναι	πῦρ	τοῖς εἵλωσιν ἐς τὸ ἄλσος,
[3, 25]	Ἀχιλλέως, οἱ δὲ εἶναι θεὸν	Πύρριχον	τῶν καλουμένων (Κουρήτων· εἰσὶ δὲ
[3, 25]	ποταμοῦ δὲ σταδίους τεσσαράκοντα ἀπέχει	Πύρριχος	ἐν μεσογαίᾳ. τὸ δὲ ὄνομα
[3, 21]	Τευθρώνη τε καὶ Λᾶς καὶ	Πύρριχος,	ἐπὶ Ταινάρῳ δὲ Καινήπολις Οἴτυλός
[3, 25]	Ναίδος ἀκοίτας, Σιληνός· δὲ καὶ	Πύρριχος	ὄνομα ἦν αὐτῷ, Πινδάρῳ μὲν
[3, 25]	ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκας. (ἀπὸ δὲ	Πυρρίχου	καταβάντι ἐς θάλασσαν ἔστι Τευθρώνη·
[3, 25]	οἰκοῦντες. (ἔστι δὲ ἐν τῇ	Πυρρίχῳ	φρέαρ ἐν τῇ ἀγορᾷ, δοῦναι
[3, 26]	φασὶν ἐκ τῆς θαλάσσης αὐτὰς	Πύρρον	ὀψομένας τὸν Ἀχιλλέως, ὅτε ἐς
[3, 6]	ἐς τὴν πατρίδα ἐτόλμησε καὶ	Πύρρον	τὸν Αἰακίδου σφίσιν ἐπηγάγετο ἐς
[3, 25]	κατὰ τοῦτον ἀνώνυμον τέως ὄντα	Πύρρος	ὁ Ἀχιλλέως ἔσχε ταῖς ναυσίν,
[3, 25]	τῇ πόλει γενέσθαι φασὶν ἀπὸ	Πύρρου	τοῦ Ἀχιλλέως, οἱ δὲ εἶναι
[3, 7]	ἔτι Λεωτυχίδου καὶ οὐ πεφευγότος	πω	τελευτᾷ νόσῳ, Ἀρχίδαμος δὲ ὁ
[3, 12]	βοῦς. ἀργύρου γὰρ οὐκ ἦν	πω	τότε οὐδὲ χρυσοῦ νόμισμα, κατὰ
[3, 14]	ἀγῶνι λήγοντι οὐ συνέβαινεν εἶναί	πω.	Χίονιν δὲ καὶ τοῦ στόλου
[3, 6]	ἔπεσε τῆς μάχης. μάλιστα δέ	πως	ἐπὶ πταίσμασιν ἐθέλει μεγάλοις προαφαιρεῖσθαι
[3, 18]	οὗτος ὁ Κναγεὺς ἄλλως ἀφικέσθαι	πως	ἐς Κρήτην φαίνεται καὶ οὐχ
[3, 16]	Βραυρῶνι Ἰφιγένεια τὸ ἄγαλμα; ἢ	πῶς,	ἡνίκα Ἀθηναῖοι τὴν χώραν ἐκλιπεῖν