Livre, Chap. |
[3, 17] |
καθὰ
δὴ
Θηβαίοις
τε
ἡ
|
Καδμεία |
καὶ
ἡ
Λάρισα
Ἀργείοις·
ὄντων |
[3, 1] |
Θήρᾳ
μὲν
ἐς
αὐτὸν
ἀνῄει
|
Κάδμον |
τὸ
γένος,
οἱ
δὲ
ἦσαν |
[3, 1] |
δὲ
ἄνδρα
ὄντα
τοῦ
δήμου
|
Κάδμος |
ἐν
τῇ
νήσῳ
κατέλιπεν
ἡγεμόνα |
[3, 15] |
Ποικίλη
καὶ
ἡρῷα
πρὸς
αὐτῇ
|
Κάδμου |
τοῦ
Ἀγήνορος
τῶν
τε
ἀπογόνων, |
[3, 24] |
ἐκ
Διὸς
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
|
Κάδμου |
φωραθεῖσα
ἐς
λάρνακα
αὐτὴ
καὶ |
[3, 17] |
ἐληλασμένου
δὲ
ἰδίᾳ
τῶν
μερῶν
|
καθ' |
αὑτὸ
ἑκάστου
συνήρμοσταί
τε
πρὸς |
[3, 18] |
δὲ
Τρίτωνες.
τὰ
δὲ
ἐπειργασμένα
|
καθ' |
ἕκαστον
ἐπ'
ἀκριβὲς
διελθεῖν
ὄχλον |
[3, 24] |
καὶ
Πειρίθουν
προτέρους
ἄνδρας
ἢ
|
καθ' |
ἡλικίαν
τὴν
αὑτοῦ·
Θησέα
δὲ |
[3, 14] |
χωρίον.
τὴν
μὲν
δὴ
ἔσοδον,
|
καθ' |
ἣν
ἐσελθεῖν
δεῦρο
ἔστιν
ἑκατέραν |
[3, 12] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐστιν
ἔξοδος,
|
καθ' |
ἣν
πεποίηταί
σφισιν
ἡ
καλουμένη |
[3, 10] |
δρᾶσαι.
ταύτην
τὴν
μοῖραν
ἐπιθέμενοι
|
καθ' |
ὁδὸν
Ἀθηναῖοι
καὶ
Ἰφικράτης
διέφθειραν· |
[3, 17] |
ὕψος
περιφανὲς
ἐξίσχουσα
οὐκ
ἔστι,
|
καθὰ |
δὴ
Θηβαίοις
τε
ἡ
Καδμεία |
[3, 11] |
ἄξια
καὶ
παρέχονται
τὸν
ἐπώνυμον,
|
καθὰ |
δὴ
καὶ
Ἀθηναίοις
τῶν
καλουμένων |
[3, 6] |
προαφαιρεῖσθαι
τὸν
ἡγεμόνα
ὁ
δαίμων,
|
καθὰ |
δὴ
καὶ
Ἀθηναίων
ἀπῆγεν
Ἱπποκράτην |
[3, 18] |
ἐστὶν
ἱερὸν
Φαέννας
καὶ
Κλητᾶς,
|
καθὰ |
δὴ
καὶ
Ἀλκμὰν
ἐποίησεν.
ἱδρύσασθαι |
[3, 26] |
Καρνείου
ξόανά
ἐστι
κατὰ
ταὐτὰ
|
καθὰ |
δὴ
καὶ
Λακεδαιμονίων
νομίζουσιν
οἱ |
[3, 19] |
μάχην
οὐδὲν
ἔτι
ἔχειν
ἤπιον,
|
καθὰ |
δὴ
καὶ
Ὁμήρῳ
περὶ
Ἀχιλλέως |
[3, 26] |
ἱερὸν
καὶ
Ἀπόλλων
ἐστὶ
Κάρνειος,
|
καθὰ |
Δωριεῦσιν
ἐπιχώριον.
(πόλιν
δὲ
ὀνομαζομένην |
[3, 10] |
ἰόντι
ἐρείπια
Σελλασίας
ἐστί·
ταύτην,
|
καθὰ |
καὶ
πρότερον
ἔγραψα,
ἠνδραποδίσαντο
Ἀχαιοὶ |
[3, 19] |
οὐρανὸν
Ὑάκινθον
καὶ
Πολύβοιαν,
Ὑακίνθου
|
καθὰ |
λέγουσιν
ἀδελφὴν
ἀποθανοῦσαν
ἔτι
παρθένον. |
[3, 17] |
δὲ
ἱεροῦ
τῆς
κατασκευῆς
Τυνδάρεως
|
καθὰ |
λέγουσιν
ἤρξατο·
ἀποθανόντος
δὲ
ἐκείνου |
[3, 9] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
τοῦτο
οἰκητήριον
ἀπεδέδεικτο
|
καθάπερ |
γε
αὐτῷ
βασιλεῖ
τὰ
Σοῦσα. |
[3, 20] |
κοινοῦ
καὶ
εἵλωτες
ἐκλήθησαν
πρῶτοι,
|
καθάπερ |
γε
καὶ
ἦσαν·
τὸ
δὲ |
[3, 17] |
ἄγος
οὐκ
ἐξεγένετο
ἀποφυγεῖν
Παυσανίᾳ,
|
καθάρσια |
παντοῖα
καὶ
ἱκεσίας
δεξαμένῳ
Διὸς |
[3, 15] |
ὅτι
μετὰ
τὸν
Ἰφίτου
θάνατον
|
καθαρσίων |
ἕνεκα
ἐλθόντα
αὐτὸν
ἐν
Σπάρτῃ |
[3, 19] |
καθέδρας
παρεχομένου
πλείονας,
παρὰ
δὲ
|
καθέδραν |
ἑκάστην
ὑπολειπομένης
καὶ
εὐρυχωρίας,
τὸ |
[3, 19] |
κατὰ
τοῦτο
συνεχοῦς
ὄντος
ἀλλὰ
|
καθέδρας |
παρεχομένου
πλείονας,
παρὰ
δὲ
καθέδραν |
[3, 5] |
τούτου
Λεωτυχίδην
καὶ
Ἀργεῖοι
Χρυσίδα,
|
καθεζομένους |
ἐνταῦθα
ἱκέτας,
οὐδὲ
ἀρχὴν
ἐξαιτῆσαι |
[3, 17] |
καὶ
ὕστερον
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
|
καθεῖλεν |
Ἀθηναίων
τὸ
ναυτικόν.
(ἐν
ἀριστερᾷ |
[3, 9] |
κτήσασθαι
τὴν
Περσῶν
ἢ
ἀρχὴν
|
καθελεῖν |
τὴν
Πριάμου.
θύοντος
δὲ
αὐτοῦ |
[3, 2] |
καλουμένην
δὲ
Αἰολίδα
ἐφ'
ἡμῶν,
|
καθέξειν |
ἔμελλεν·
ὁ
δέ
οἱ
πρόγονος |
[3, 22] |
σταδίους
ἀργὸς
λίθος·
Ὀρέστην
λέγουσι
|
καθεσθέντα |
ἐπ'
αὐτοῦ
παύσασθαι
τῆς
μανίας· |
[3, 14] |
καὶ
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι
ἐφήβων
|
καθεστήκασιν. |
(ἐπὶ
δὲ
τῇ
θυσίᾳ
κάπρους |
[3, 14] |
χωρίον,
ἔνθα
τοῖς
ἐφήβοις
μάχεσθαι
|
καθέστηκε, |
κύκλῳ
μὲν
εὔριπος
περιέχει
κατὰ |
[3, 13] |
Δωριεῦσι
μὲν
τοῖς
πᾶσι
σέβεσθαι
|
καθέστηκεν |
ἀπὸ
Κάρνου
γένος
ἐξ
Ἀκαρνανίας, |
[3, 20] |
ἀγωνιεῖσθαι
μέλλωσιν
ἐν
τῷ
Πλατανιστᾷ,
|
καθέστηκεν |
αὐτοῖς
τῷ
Ἀχιλλεῖ
πρὸ
τῆς |
[3, 14] |
ἐφ'
ἡμῶν
ἔτι
δρόμου
μελέτη
|
καθέστηκεν. |
ἐς
τοῦτον
τὸν
Δρόμον
ἰόντι |
[3, 11] |
ἄλλους
τῶν
ἐφήβων
ἀγῶνας
τιθέναι
|
καθέστηκεν, |
ἔφοροι
δὲ
τά
τε
ἄλλα |
[3, 15] |
Ἀμφιλόχου.
(μόνοις
δὲ
Ἑλλήνων
Λακεδαιμονίοις
|
καθέστηκεν |
Ἥραν
ἐπονομάζειν
Αἰγοφάγον
καὶ
αἶγας |
[3, 13] |
ἀπὸ
τούτου
τὸν
Ἀκαρνᾶνα
μάντιν
|
καθέστηκεν |
ἱλάσκεσθαι.
ἀλλὰ
γὰρ
Λακεδαιμονίοις
οὐχ |
[3, 10] |
ἔτος
ἱστᾶσι
καὶ
ἐπιχώριος
αὐταῖς
|
καθέστηκεν |
ὄρχησις.
ἀναστρέψαντι
δὲ
καὶ
κατὰ |
[3, 10] |
τοὺς
Ἀμυκλαιεῖς
οἴκαδε
ἀπελθόντας
τὰ
|
καθεστηκότα |
τῷ
τε
Ἀπόλλωνι
καὶ
Ὑακίνθῳ |
[3, 11] |
Ῥωμαίοις
ἐπεθύμησεν
καὶ
ἀρχὴν
τὴν
|
καθεστηκυῖαν |
πρῶτος
ἐκτήσατο,
ὁ
δὲ
Αὐγούστῳ |
[3, 5] |
δή
τινας
σπονδὰς
ἐκ
παλαιοῦ
|
καθεστώσας |
τοῖς
Δωριεῦσι
πρὸς
ἀλλήλους.
ὁ |
[3, 26] |
καὶ
μαντεῖον.
μαντεύονται
μὲν
οὖν
|
καθεύδοντες, |
ὁπόσα
δ'
ἂν
πυθέσθαι
δεηθῶσιν, |
[3, 20] |
προελθόντι
ὡς
εἴκοσιν
ἔστιν
Ἅρπλεια
|
καθήκοντα |
ἄχρι
τοῦ
πεδίου.
(τὴν
δὲ |
[3, 18] |
Μνασίνους,
τούτων
μὲν
ἐφ'
ἵππου
|
καθήμενός |
ἐστιν
ἑκάτερος,
Μεγαπένθην
δὲ
τὸν |
[3, 7] |
καὶ
αὐτῷ
μετὰ
τῶν
ἐφόρων
|
καθημένῳ |
τηνικαῦτα
ἐν
βουλῇ
ἦλθεν
οἰκέτης |
[3, 15] |
ἐλθόντα
αὐτὸν
ἐν
Σπάρτῃ
ἀπηξίωσαν
|
καθῆραι· |
(προσεγένετο
δὲ
ἐς
τοῦ
πολέμου |
[3, 23] |
καταστῆναι,
τῆς
τε
ἀρχῆς
οἱ
|
καθῃρημένης |
καὶ
ἐλαυνόμενον
πανταχόθεν
ὑπὸ
Ῥωμαίων· |
[3, 15] |
τῆς
Ἀφροδίτης
ἐστὶν
ἡ
Μορφώ,
|
κάθηται |
δὲ
καλύπτραν
τε
ἔχουσα
καὶ |
[3, 19] |
Ἕκτορι.
~τοῦ
θρόνου
δὲ
ᾗ
|
καθίζοιτο |
ἂν
ὁ
θεός,
οὐ
διὰ |
[3, 1] |
Πελοπόννησον
Δωριεῦσι
γενήσεται
ἥδε
ἡ
|
κάθοδος· |
ὁ
δὲ
ἀληθέστερος
ἔχει
λόγος |
[3, 20] |
ὀνομασθῆναι
καὶ
τούτους
ἐξενίκησεν
εἵλωτας,
|
καθότι |
καὶ
Ἕλληνας
τὸ
σύμπαν
γένος |
[3, 19] |
καὶ
Κλυταιμνήστρας
ἐστὶν
ἐνταῦθα
εἰκὼν
|
καὶ |
(ἄγαλμα)
Ἀγαμέμνονος
νομιζόμενον
μνῆμα.
θεῶν |
[3, 26] |
δὲ
τῆς
ἀκροπόλεώς
ἐστιν
ἱερὸν
|
καὶ |
ἄγαλμα
Ἀθηνᾶς,
καὶ
Ἔρωτός
ἐστιν |
[3, 21] |
καὶ
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
ναὸς
|
καὶ |
ἄγαλμα
Ἀθηνᾶς
πεποίηται.
~Γυθίου
δὲ |
[3, 26] |
καὶ
Κασσάνδρας
τῆς
Πριάμου
ναὸς
|
καὶ |
ἄγαλμα,
Ἀλεξάνδρας
ὑπὸ
τῶν
ἐγχωρίων |
[3, 18] |
ἐπ'
ἐξειργασμένῳ
τῷ
θρόνῳ
Χάριτες
|
καὶ |
ἄγαλμα
δὲ
Λευκοφρυήνης
ἐστὶν
Ἀρτέμιδος. |
[3, 19] |
καὶ
ἡμέρων,
καὶ
ναὸς
Ἀχιλλέως
|
καὶ |
ἄγαλμα
ἐν
αὐτῇ.
(ἐς
ταύτην |
[3, 20] |
Διονύσου
ναὸς
ἐνταῦθα
ἔτι
λείπεται
|
καὶ |
ἄγαλμα
ἐν
ὑπαίθρῳ.
τὸ
δὲ |
[3, 17] |
ὕστερον
τόν
τε
ναὸν
ὁμοίως
|
καὶ |
ἄγαλμα
ἐποιήσαντο
Ἀθηνᾶς
χαλκοῦν·
Γιτιάδας |
[3, 10] |
καὶ
Νυμφῶν
ἐστιν
αἱ
Κάρυαι
|
καὶ |
ἄγαλμα
ἕστηκεν
Ἀρτέμιδος
ἐν
ὑπαίθρῳ |
[3, 24] |
τῷ
πέρατι
Ἀπόλλωνος
ναός
ἐστι
|
καὶ |
ἄγαλμα
κιθάραν
ἔχον.
(προελθόντι
δὲ |
[3, 22] |
αὐτόθι
ἄξια
Μητρὸς
θεῶν
ναὸς
|
καὶ |
ἄγαλμα
λίθου.
παλαιότατον
δὲ
τοῦτο |
[3, 25] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
ναός
ἐστιν
Ἀφροδίτης
|
καὶ |
ἄγαλμα
ὀρθὸν
λίθου.
ἐντεῦθεν
ἀποσχόντι |
[3, 23] |
ἐστὶν
ἱερόν,
τὸ
δὲ
Ἀσκληπιοῦ
|
καὶ |
ἄγαλμα
ὀρθὸν
λίθου,
καὶ
Ἀθηνᾶς |
[3, 19] |
θέας
παρείχετο
ἄξιον
ἱερὸν
Ἀλεξάνδρας
|
καὶ |
ἄγαλμα·
τὴν
δὲ
Ἀλεξάνδραν
οἱ |
[3, 21] |
δὲ
ἐπὶ
τῇ
λίμνῃ
ναὸς
|
καὶ |
ἄγαλμα
τοῦ
θεοῦ.
τοὺς
δὲ |
[3, 12] |
ὃς
πρῶτος
διαχέαι
σίδηρον
εὗρε
|
καὶ |
ἀγάλματα
ἀπ'
αὐτοῦ
πλάσαι.
ἐνταῦθα |
[3, 22] |
τῇ
ἀκροπόλει
ναός
ἐστιν
Ἀπόλλωνος
|
καὶ |
ἀγάλματος
ἐλέφαντος
πεποιημένου
κεφαλή·
τὰ |
[3, 9] |
Αὐλίδα
τῇ
Ἀρτέμιδι
θύσων,
ὅτι
|
καὶ |
Ἀγαμέμνων
ἐνταῦθα
ἱλασάμενος
τὴν
θεὸν |
[3, 2] |
οἰκίας
ταύτης
Δόρυσσον
τὸν
Λαβώτα
|
καὶ |
Ἀγησίλαον
Δορύσσου
δι'
ὀλίγου
σφᾶς |
[3, 8] |
αὑτοῦ
νομίζοι
Λεωτυχίδην.
ἐπέλαβε
μέντοι
|
καὶ |
Ἆγιν
μετάνοια
ὕστερον,
καὶ
ἔφερον |
[3, 8] |
δὲ
τὴν
Ἀρίστωνος
ἐς
Δημάρατον
|
καὶ |
Ἆγις
ἐς
τὸν
παῖδα
ἔσχε |
[3, 8] |
Ἀθηναίων
ναυτικοῦ
Λύσανδρος
ὁ
Ἀριστοκρίτου
|
καὶ |
Ἆγις
ὅρκους
μὲν
θεῶν
ὑπερέβησαν, |
[3, 8] |
ἔτει
τοῦ
πολέμου
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
|
καὶ |
Ἆγις
παρεσκευάζοντο
ὡς
ἐς
τὴν |
[3, 18] |
ὅτου
πεποίηκε
Βαθυκλῆς
δεδεμένον
τε
|
καὶ |
ἀγόμενον
ὑπὸ
Θησέως
ζῶντα·
καὶ |
[3, 18] |
καὶ
Θησεὺς
ἡρπακότες
εἰσὶν
Ἑλένην
|
καὶ |
ἄγχων
Ἡρακλῆς
τὸν
λέοντα,
Τιτυὸν |
[3, 12] |
μένειν
ἔφοδον
ἄλλην
μνηστήρων
ἔδει
|
καὶ |
ἀγῶνα
ἄλλον
δρόμου.
(Λακεδαιμονίοις
δὲ |
[3, 23] |
τότε
ἐμπορίου
τοῖς
Ἕλλησιν
οὔσης
|
καὶ |
ἄδειαν
τοῖς
ἐργαζομένοις
διὰ
τὸν |
[3, 18] |
πολλὰ
ἦν,
Ταυγέτην
θυγατέρα
Ἄτλαντος
|
καὶ |
ἀδελφὴν
αὐτῆς
Ἀλκυόνην
φέρουσι
Ποσειδῶν |
[3, 18] |
χορός
ἐστιν
ἐπὶ
τῷ
θρόνῳ
|
καὶ |
ᾄδων
ὁ
Δημόδοκος·
Περσέως
τε |
[3, 18] |
τὴν
Ἰνάχου
βοῦν
οὖσαν
ἤδη,
|
καὶ |
Ἀθηνᾶ
διώκοντα
ἀποφεύγουσά
ἐστιν
Ἥφαιστον. |
[3, 11] |
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
καὶ
Ζεὺς
Ξένιος
|
καὶ |
Ἀθηνᾶ
Ξενία.
~ἰόντι
δὲ
ἐκ |
[3, 19] |
Ὧραι,
σὺν
δέ
σφισιν
Ἀφροδίτη
|
καὶ |
Ἀθηνᾶ
τε
καὶ
Ἄρτεμις·
κομίζουσι |
[3, 10] |
δὲ
κοινοῦ
λόγου
Λακεδαιμόνιοί
τε
|
καὶ |
Ἀθηναῖοί
σφισιν
ἤμυνον,
οἱ
μὲν |
[3, 5] |
Λακεδαιμονίοις
μάλιστα
Ἑλλήνων
ὡσαύτως
δὲ
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
δεῖμα
αἱ
διοσημεῖαι
παρείχοντο. |
[3, 5] |
Ἀττικὴν
ἀφίκετο
ὁ
Παυσανίας
Θρασυβούλῳ
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
πολέμιος
τῷ
λόγῳ,
τοῖς |
[3, 11] |
παρέχονται
τὸν
ἐπώνυμον,
καθὰ
δὴ
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
τῶν
καλουμένων
ἐννέα
ἐπώνυμός |
[3, 3] |
ἐς
τοῦ
Ὀρέστου
τὰ
ὀστᾶ
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
ὕστερον
ἐοικότα
ἐχρήσθη
κατάγουσιν |
[3, 9] |
Ἰσμηνίας
καὶ
Ἀμφίθεμις·
μετέσχε
δὲ
|
καὶ |
Ἀθηναῖος
Κέφαλος
καὶ
Ἐπικράτης
καὶ |
[3, 11] |
ἐν
Τανάγρᾳ
σφίσι
πρὸς
Ἀργείους
|
καὶ |
Ἀθηναίους
γινομένης
συμβολῆς.
(τὰ
μὲν |
[3, 6] |
ἡγεμόνα
ὁ
δαίμων,
καθὰ
δὴ
|
καὶ |
Ἀθηναίων
ἀπῆγεν
Ἱπποκράτην
τε
τὸν |
[3, 7] |
τὸν
πόλεμόν
γε
τὸν
Πελοποννησίων
|
καὶ |
Ἀθηναίων
γενέσθαι
συνέσπευσεν.
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 15] |
τε
ἐς
τοῦτό
ἐστιν
ἄγαλμα
|
καὶ |
Ἀθηναίων
ἐς
τὴν
Ἄπτερον
καλουμένην |
[3, 18] |
Θησέως
τε
ἐν
Θεσπρώτοις
ἐχομένου
|
καὶ |
Ἀθηναίων
οὐχ
ὁμονοούντων
ἀλλὰ
ἐς |
[3, 5] |
ἐσεληλύθεσαν
δὲ
ἤδη
καὶ
Θηβαίων
|
καὶ |
Ἀθηναίων
τινὲς
κρύφα
ἐς
τὴν |
[3, 17] |
ὅτε
Ἀντίοχον
τὸν
Ἀλκιβιάδου
κυβερνήτην
|
καὶ |
Ἀθηναίων
τριήρεις
ἐνίκησε,
καὶ
ὕστερον |
[3, 7] |
γενόμενος
βασιλεὺς
μετέσχε
μὲν
Ἀθηναίοις
|
καὶ |
Ἀθηναίων
τῷ
στρατηγῷ
Ξανθίππῳ
τῷ |
[3, 15] |
ἥλιον
ἀτραπός
ἐστιν
ἐν
δεξιᾷ
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
Ἀξιοποίνου
καλουμένης
ἱερόν.
ὡς |
[3, 23] |
Ἀσκληπιοῦ
καὶ
ἄγαλμα
ὀρθὸν
λίθου,
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
ναός, |
[3, 13] |
ἀρχαῖον·
πρὸς
τούτῳ
Διὸς
Ἀμβουλίου
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
ἐστιν
Ἀμβουλίας
βωμὸς
καὶ |
[3, 22] |
ὑπερβάλλοντα,
ἀνθρώπου
δὲ
ὅμως
ἐστί.
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
ἱερόν
ἐστιν
ἐν
τῇ |
[3, 16] |
ἐστιν
ἡρῷον
τοῦ
σοφοῦ
νομιζομένου
|
καὶ |
Ἀθηνοδώρου
τῶν
ὁμοῦ
Δωριεῖ
τῷ |
[3, 11] |
ἑορτὴ
δὲ
εἴ
τις
ἄλλη
|
καὶ |
αἱ
γυμνοπαιδίαι
διὰ
σπουδῆς
Λακεδαιμονίοις |
[3, 19] |
ἀγόμενος
ἐς
οὐρανόν.
εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
αἱ
Θεστίου
θυγατέρες
ἐπὶ
τῷ |
[3, 13] |
τῷ
θεῷ
θύουσιν
αἱ
Διονυσιάδες
|
καὶ |
αἱ
Λευκιππίδες.
τὰς
δὲ
ἄλλας |
[3, 9] |
μέγιστον
μέρος
τηνικαῦτα
ἡ
Λυδία,
|
καὶ |
αἱ
Σάρδεις
πλούτῳ
καὶ
παρασκευῇ |
[3, 15] |
δὲ
λέγουσιν
ἱδρύσασθαι
τὸ
ἱερὸν
|
καὶ |
αἶγας
θῦσαι
πρῶτον,
ὅτι
μαχομένῳ |
[3, 20] |
Εὐόρας,
θηρία
καὶ
ἄλλα
τρέφων
|
καὶ |
αἶγας
μάλιστα
ἀγρίας.
παρέχεται
δὲ |
[3, 15] |
Λακεδαιμονίοις
καθέστηκεν
Ἥραν
ἐπονομάζειν
Αἰγοφάγον
|
καὶ |
αἶγας
τῇ
θεῷ
θύειν.
Ἡρακλέα |
[3, 15] |
τε
ἀπογόνων,
Οἰολύκου
τοῦ
Θήρα
|
καὶ |
Αἰγέως
τοῦ
Οἰολύκου.
ποιῆσαι
δὲ |
[3, 4] |
ἀφίκετο
δὲ
καὶ
ἐς
Αἴγιναν,
|
καὶ |
Αἰγινητῶν
τοὺς
δυνατοὺς
συνελάμβανεν
ὅσοι |
[3, 10] |
Αἰτωλοῖς
ὑπὸ
Ἀκαρνάνων
πολέμῳ
πιεζομένοις,
|
καὶ |
Ἀκαρνᾶνας
ἠνάγκασε
καταλύσασθαι
τὸν
πόλεμον |
[3, 19] |
εἰποῦσα
αὐτῷ
φανήσεσθαι
τὸν
Αἴαντα
|
καὶ |
ἀκέσεσθαι
τὸ
τραῦμα.
(χρόνῳ
δὲ |
[3, 18] |
Φαέννας
καὶ
Κλητᾶς,
καθὰ
δὴ
|
καὶ |
Ἀλκμὰν
ἐποίησεν.
ἱδρύσασθαι
δὲ
Λακεδαίμονα |
[3, 26] |
οἱ
Θαλαμᾶται.
τοῦτο
μὲν
δὴ
|
καὶ |
Ἀλκμᾶνα
ἐν
ᾄσματι
οἶδα
εἰπόντα· |
[3, 24] |
Ἀλκίνουν
περὶ
τῶν
ἐν
Ἅιδου
|
καὶ |
ἄλλα
διηγούμενον
καὶ
ὅτι
Θησέα |
[3, 6] |
τοῦτον
δὲ
οἰκειωσάμενος
ἐπῆγε
Λεωνίδᾳ
|
καὶ |
ἄλλα
ἐγκλήματα
καὶ
ὅρκους
αὐτὸν |
[3, 9] |
ἄρασθαι·
ἐποιοῦντο
δὲ
ἐς
αὐτοὺς
|
καὶ |
ἄλλα
ἐγκλήματα
καὶ
τὴν
ἐν |
[3, 20] |
ἀνέχει.
ταύτην
Ἡλίου
καλοῦσιν
ἱερὰν
|
καὶ |
ἄλλα
τε
αὐτόθι
Ἡλίῳ
θύουσι |
[3, 20] |
πόρρω
καλούμενός
ἐστιν
Εὐόρας,
θηρία
|
καὶ |
ἄλλα
τρέφων
καὶ
αἶγας
μάλιστα |
[3, 8] |
πρώτη.
Κυνίσκας
δὲ
ὕστερον
γυναιξὶ
|
καὶ |
ἄλλαις
καὶ
μάλιστα
ταῖς
ἐκ |
[3, 15] |
ἀνθρώπων
ὠνόμαζον
ποινάς.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλο
ἱερὸν
Ἀθηνᾶς
ἰόντι
ἑτέραν |
[3, 15] |
ἐς
τοῦ
πολέμου
τὴν
ἀρχὴν
|
καὶ |
ἄλλο
τοιόνδε.
Οἰωνὸς
ἡλικίαν
μὲν |
[3, 11] |
τῶν
κιόνων
Πέρσαι
λίθου
λευκοῦ
|
καὶ |
ἄλλοι
καὶ
Μαρδόνιος
ὁ
Γωβρύου. |
[3, 6] |
ᾤδει,
καὶ
αὐτὸν
οἱ
ἔφοροι
|
καὶ |
ἄλλοις
γέρασι
ψυχαγωγοῦντες
καὶ
ἐπὶ |
[3, 13] |
Ἀπόλλων
καὶ
Λητώ·
λέγεται
δὲ
|
καὶ |
ἄλλος
ἐπ'
αὐτῷ
λόγος,
ἐν |
[3, 11] |
τοὺς>
ἐπὶ
τῷ
Πλατανιστᾷ
καλουμένῳ
|
καὶ |
ἄλλους
τῶν
ἐφήβων
ἀγῶνας
τιθέναι |
[3, 17] |
δὲ
ἐν
τῇ
πόλει
λόφων
|
καὶ |
ἄλλων,
τὸ
μάλιστα
ἐς
μετέωρον |
[3, 2] |
πολίσματα,
ὁπόσα
ἦν
ἀπωτέρω
θαλάσσης
|
καὶ |
ἄλλως
ἀσθενῆ,
ταῦτα
μὲν
τοὺς |
[3, 19] |
εἰρημένα
τάχα
μὲν
ἂν
ἔχοι
|
καὶ |
ἄλλως,
δοκείτω
δὲ
ᾗ
λέγεται. |
[3, 3] |
Μηριόνου
τὸν
ὀιστόν.
βεβαιοῖ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλως
μοι
τὸν
λόγον
ἐν |
[3, 22] |
δὲ
αὐταῖς
Γερόνθραις
Ἄρεως
ναὸς
|
καὶ |
ἄλσος·
(ἑορτὴν
δὲ
ἄγουσι
τῷ |
[3, 26] |
Ἔρωτός
ἐστιν
ἐν
Λεύκτροις
ναὸς
|
καὶ |
ἄλσος·
ὕδωρ
δὲ
ὥρᾳ
χειμῶνος |
[3, 12] |
Ἰαμίδαις.
(καὶ
Μάρωνός
ἐστιν
ἱερὸν
|
καὶ |
Ἀλφειοῦ·
Λακεδαιμονίων
δὲ
τῶν
ἐς |
[3, 16] |
ξόανον·
τοῦτο
μὲν
γὰρ
Ἀστράβακος
|
καὶ |
Ἀλώπεκος
οἱ
Ἴρβου
τοῦ
Ἀμφισθένους |
[3, 9] |
τῶν
συμμάχων
τὸ
στράτευμα
ἤθροιστο
|
καὶ |
ἅμα
αἱ
νῆες
εὐτρεπεῖς
ἦσαν, |
[3, 11] |
Ἄνδριον.
καταπαλαισθεὶς
δὲ
ὑπ'
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἁμαρτὼν
τῆς
νίκης
συνίησι
τοῦ |
[3, 19] |
τι
ἧσσον
ἢ
ὄρνιθας
πτερά.
|
καὶ |
Ἀμύκλαι
μὲν
παρείχοντο
τοσαῦτα
ἐς |
[3, 12] |
Λέλεγα
ἢ
Μύλητα
γενέσθαι
δοκοῦντος
|
καὶ |
Ἀμφιαράου
τοῦ
Ὀικλέους·
τοῦτο
δὲ |
[3, 9] |
Θήβαις
δὲ
Ἀνδροκλείδης
καὶ
Ἰσμηνίας
|
καὶ |
Ἀμφίθεμις·
μετέσχε
δὲ
καὶ
Ἀθηναῖος |
[3, 17] |
τὰ
ἐς
τὴν
Ἀθηνᾶς
γένεσιν
|
καὶ |
Ἀμφιτρίτη
καὶ
Ποσειδῶν,
ἃ
δὴ |
[3, 19] |
ἀνθρώπους
δὲ
οἶνος
ἐπαίρει
τε
|
καὶ |
ἀνακουφίζει
γνώμην
οὐδέν
τι
ἧσσον |
[3, 5] |
μὲν
ἐς
τὴν
Φωκίδα
ἀφικόμενος
|
καὶ |
ἀναλαβὼν
πανδημεὶ
τοὺς
Φωκέας
οὐδένα |
[3, 16] |
πρὸς
δὲ
τῷ
βωμῷ
Λαθρίας
|
καὶ |
Ἀναξάνδρας·
αἱ
δὲ
αὐταί
τε |
[3, 22] |
λέγουσι
τὸν
Ταντάλου.
(Ἀκριᾶται
δὲ
|
καὶ |
ἄνδρα
ποτὲ
Ὀλυμπιονίκην
παρέσχοντο
Νικοκλέα, |
[3, 12] |
ἔτι
τὸν
ἀρχαῖον
ἀντεδίδοσαν
βοῦς
|
καὶ |
ἀνδράποδα
καὶ
ἀργὸν
τὸν
ἄργυρον |
[3, 10] |
μὲν
δὴ
χρήματα
ἱερὰ
δέξασθαι
|
καὶ |
ἀνδράσιν
ἀμῦναι
μαντείων
πορθήσασι
τὸ |
[3, 6] |
ὁποῖα
ἐς
τόλμαν
(ἐτόλμησαν)
ὁμοῦ
|
καὶ |
ἀνδρείαν
ὑπῆρξε
καὶ
ὡς
ἐπαύσαντο |
[3, 24] |
Ἀραίνῳ
καλουμένῳ
χωρίῳ
τάφος
Λᾶ
|
καὶ |
ἀνδριὰς
ἐπὶ
τῷ
μνήματι
ἔπεστι. |
[3, 1] |
κατῆλθέ
τε
ὑπὸ
Ἡρακλέους
Τυνδάρεως
|
καὶ |
ἀνενεώσατο
τὴν
ἀρχὴν·
ἐβασίλευσαν
δὲ |
[3, 1] |
ἡλικίας,
ὡς
ἀνεψιόν
τε
ἀνεψιῷ
|
καὶ |
ἀνεψιῶν
παῖδας,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ |
[3, 23] |
δὲ
αὐτῷ
γλυκέος
ὕδατος
πηγή·
|
καὶ |
ἄνθρωποι
περιοικοῦσι
πολλοί.
περιπλεύσαντι
δὲ |
[3, 26] |
μνῆμα
καὶ
ἱερόν
ἐστιν
ἅγιον,
|
καὶ |
ἀνθρώποις
νόσων
ἰάματα
παρὰ
τῷ |
[3, 6] |
(ἐπαύσθη
τε
δὴ
Λεωνίδας
βασιλείας
|
καὶ |
ἀντ'
αὐτοῦ
Κλεόμβροτος
ἔσχε
τὴν |
[3, 19] |
συνεῖναι
δὲ
καὶ
Πάτροκλόν
σφισι
|
καὶ |
Ἀντίλοχον·
Ἑλένην
δὲ
Ἀχιλλεῖ
μὲν |
[3, 10] |
Ἆγιν
κατέλαβεν
ἀποθανεῖν
Μακεδόσιν
ἐναντία
|
καὶ |
Ἀντιπάτρῳ
μαχεσάμενον,
Εὐδαμίδας
δὲ
ὁ |
[3, 22] |
δὲ
ναός
τε
Ῥωμαίων
βασιλέων
|
καὶ |
ἀνωτέρω
τῆς
πόλεως
ὅσον
τε |
[3, 3] |
πολλά
τε
παρὰ
Λακεδαιμονίων
δέδοται
|
καὶ |
ἀξιόλογα
ἐς
τιμήν.
ἔστι
μέντοι |
[3, 6] |
Ἀθηναίων
τε
εὐνοίᾳ
καί
τι
|
καὶ |
ἄξιον
μνήμης
ἐς
τοὺς
ἔπειτα |
[3, 11] |
τήν
τε
βασιλείαν
βεβαιωσαμένῳ
μᾶλλον
|
καὶ |
ἀξιώματος
καὶ
δυνάμεως
ἐς
πλέον |
[3, 20] |
Ποσειδῶνος
ἀφέστηκεν
ἱερὸν
ἐπίκλησιν
Γαιαόχου.
|
καὶ |
ἀπ'
αὐτοῦ
προελθόντι
ὡς
ἐπὶ |
[3, 19] |
δὲ
ἀνάστατος
ὑπὸ
Δωριέων
γενομένη
|
καὶ |
ἀπ'
ἐκείνου
κώμη
διαμένουσα
θέας |
[3, 10] |
βαρβάρων
πόλεμον
συνδιοίσων
σφίσιν
ὁμόρων·
|
καὶ |
ἀπέθανέ
τε
αὐτόθι
ὑπὸ
τῶν |
[3, 18] |
τε
ὑπὲρ
τοὺς
ἄλλους
εἰσὶ
|
καὶ |
ἀπὸ
τῆς
νίκης
τῆς
ἐν |
[3, 23] |
ὁμοῦ
τῶν
ὀνειράτων
τῇ
ὄψει
|
καὶ |
ἀπὸ
τοῦ
σημείου
τοῦ
κατὰ |
[3, 1] |
πρῶτος
ἐν
τῇ
γῇ
ταύτῃ
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
Λέλεγες
ὧν
ἦρχεν |
[3, 24] |
πρὸ
τῶν
τειχῶν
ἄγαλμα
Ἡρακλέους
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
Μακεδόνων
τρόπαιον,
οἳ |
[3, 7] |
τε
ἄλλα
εὐδοκιμοῦντα
ἐν
Σπάρτῃ
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
Πεισιστρατιδῶν
Κλεομένει
συνελευθερώσαντα |
[3, 4] |
ἐγένοντο
ὕστερον,
παρασχομένῳ
μέγιστον
φρόνημα
|
καὶ |
ἀποδειξαμένῳ
λαμπρὰ
οὕτω,
κατὰ
τὴν |
[3, 24] |
οἰκιστὴν
εἶναι
λέγουσιν
οἱ
ταύτῃ,
|
καὶ |
ἀποθανεῖν
φασιν
ὑπὸ
Ἀχιλλέως,
Ἀχιλλέα |
[3, 3] |
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
ἐς
Κρότωνα
ἔστειλαν
|
καὶ |
(ἀποικίαν)
ἐς
Λοκροὺς
τοὺς
πρὸς |
[3, 3] |
τὴν
βασιλείαν
παρέλαβεν
ὁ
Ἀλκαμένους,
|
καὶ |
ἀποικίαν
τε
ἐς
Ἰταλίαν
Λακεδαιμόνιοι |
[3, 25] |
πρόσω
στρατείας
ἐνταῦθα
ἐπαύσαντο
Ἀμαζόνες,
|
καὶ |
Ἀπόλλων
Ἀμαζόνιος·
ξόανα
μὲν
ἀμφότερα, |
[3, 26] |
τῷ
πολίσματι
Ἀθηνᾶς
τε
ἱερὸν
|
καὶ |
Ἀπόλλων
ἐστὶ
Κάρνειος,
καθὰ
Δωριεῦσιν |
[3, 13] |
ἔχειν
τὸν
θεὸν
θυσίαις
ἱλάσκονται
|
καὶ |
Ἀπόλλωνα
ὀνομάζουσι
Κάρνειον
ἀπὸ
τῶν |
[3, 21] |
οἰκιστὴν
γενέσθαι
λέγουσιν,
Ἡρακλέα
δὲ
|
καὶ |
Ἀπόλλωνα
ὑπὲρ
τοῦ
τρίποδος
ἐς |
[3, 11] |
καὶ
Ποσειδῶνος
ὃν
ἐπονομάζουσιν
Ἀσφάλιον,
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
αὖθις
καὶ
Ἥρας·
(ἀνάκειται |
[3, 11] |
τῆς
ἀγορᾶς
Πυθαέως
τέ
ἐστιν
|
(καὶ) |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ
Λητοῦς |
[3, 26] |
Ἀλεξάνδρας
ὑπὸ
τῶν
ἐγχωρίων
καλουμένης·
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
Καρνείου
ξόανά
ἐστι
κατὰ |
[3, 22] |
μυρσίνην
καὶ
Ἄρτεμιν
ὀνομάζουσι
Σώτειραν.
|
(καὶ |
Ἀπόλλωνος
ναὸς
ἐν
τῇ
Βοιατῶν |
[3, 7] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
Τεγεάτας
αἱρήσειν
ἤλπισαν
|
καὶ |
ἀποτεμεῖσθαι
τῆς
Ἀρκαδίας
τὸ
Τεγεατῶν |
[3, 24] |
ἐθελῆσαι
τοῦ
Διονύσου
γενέσθαι
τροφόν·
|
καὶ |
ἀποφαίνουσι
μὲν
τὸ
ἄντρον
ἔνθα |
[3, 4] |
τε
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
καὶ |
ἀπώλοντο
οἱ
βάρβαροι,
τὴν
γυναῖκα |
[3, 5] |
σείων
ὁ
θεὸς
καί
τινες
|
καὶ |
ἀπώλοντο
τῶν
στρατιωτῶν
κεραυνωθέντες,
τοὺς |
[3, 5] |
καὶ
ἔτι
πρότερον
τούτου
Λεωτυχίδην
|
καὶ |
Ἀργεῖοι
Χρυσίδα,
καθεζομένους
ἐνταῦθα
ἱκέτας, |
[3, 11] |
δὲ
ἐν
Τεγέᾳ
πρὸς
Τεγεάτας
|
καὶ |
Ἀργείους
μάχης
Λακεδαιμονίοις
συνεστώσης,
ἐπὶ |
[3, 2] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
πόλισμα
Ἀχαιῶν
ἐχόντων
|
καὶ |
Ἀργείους
τοῖς
εἵλωσιν
ἀμύναντας
μάχῃ |
[3, 12] |
ἀρχαῖον
ἀντεδίδοσαν
βοῦς
καὶ
ἀνδράποδα
|
καὶ |
ἀργὸν
τὸν
ἄργυρον
καὶ
χρυσόν· |
[3, 1] |
τοῦ
Ὀρέστου
βασιλεύοντος,
Μεσσήνη
μὲν
|
καὶ |
Ἄργος
ἑκατέρα
μοῖρα
Τήμενον,
ἡ |
[3, 23] |
καὶ
γὰρ
χρυσοῦ
ἐς
αὐτοὺς
|
καὶ |
ἀργύρου
ποιήματα,
ἔτι
δὲ
καὶ |
[3, 6] |
Πάτροκλος
ἀποστέλλων
ἀγγέλους
προέτρεπε
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
Ἀρέα
ἄρχειν
πρὸς
Ἀντίγονον
μάχης, |
[3, 6] |
βασιλείας
Κλεώνυμός
τε
ὁ
Κλεομένους
|
καὶ |
Ἀρεὺς
ὁ
Ἀκροτάτου.
δικάζουσιν
οὖν |
[3, 25] |
ἄλλα
τέ
ἐστιν
ἐπὶ
Ταινάρῳ
|
καὶ |
Ἀρίων
ὁ
κιθαρῳδὸς
χαλκοῦς
ἐπὶ |
[3, 20] |
ὑῶν,
πλείστην
δὲ
καὶ
ἐλάφων
|
καὶ |
ἄρκτων.
(Ταλετοῦ
δὲ
τὸ
μεταξὺ |
[3, 23] |
Δῆλον.
ἅτε
δὲ
πορθουμένης
τε
|
καὶ |
ἁρπαζομένης,
τῶν
τις
βαρβάρων
ὑπὸ |
[3, 14] |
δὲ
ἱερὰ
Ποσειδῶνός
ἐστιν
Ἱπποκουρίου
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος
Αἰγιναίας.
ἐπανελθοῦσι
δὲ
ὀπίσω |
[3, 24] |
ὅροις
ἤδη
Σπαρτιατῶν
ἱερὸν
Ἀσκληπιοῦ
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος
ἐπίκλησιν
Δαφναίας.
(πρὸς
θαλάσσῃ |
[3, 26] |
θέας
δὲ
αὐτόθι
ἄξια
Διονύσου
|
καὶ |
Ἀρτέμιδός
ἐστιν
ἱερά.
|
[3, 14] |
Εἰλειθυίας
ἐστὶν
Ἀπόλλωνός
τε
Καρνείου
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος
Ἡγεμόνης·
(τὸ
δὲ
τοῦ |
[3, 11] |
Πυθαέως
τέ
ἐστιν
(καὶ)
Ἀπόλλωνος
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος
καὶ
Λητοῦς
ἀγάλματα.
Χορὸς |
[3, 22] |
ἔτι
ἐκείνην
σέβουσι
τὴν
μυρσίνην
|
καὶ |
Ἄρτεμιν
ὀνομάζουσι
Σώτειραν.
(καὶ
Ἀπόλλωνος |
[3, 18] |
λέοντα,
Τιτυὸν
δὲ
Ἀπόλλων
τοξεύει
|
καὶ |
Ἄρτεμις·
(Ἡρακλέους
τε
πρὸς
Ὄρειον |
[3, 19] |
σφισιν
Ἀφροδίτη
καὶ
Ἀθηνᾶ
τε
|
καὶ |
Ἄρτεμις·
κομίζουσι
δ'
ἐς
οὐρανὸν |
[3, 11] |
Μαρδόνιος
ὁ
Γωβρύου.
πεποίηται
δὲ
|
καὶ |
Ἀρτεμισία,
θυγάτηρ
μὲν
Λυγδάμιδος,
ἐβασίλευσε |
[3, 9] |
εὐδαιμονεστέρας
ἢ
Ἀγαμέμνων
βασιλεὺς
εἶναι
|
καὶ |
ἄρχειν
τῆς
Ἑλλάδος
πάσης
ὁμοίως |
[3, 2] |
ἑτέρας
οἰκίας
βασιλεὺς
συνεξεῖλε
μὲν
|
καὶ |
Ἀρχελάῳ
τὴν
Αἴγυν,
ὁπόσα
δὲ |
[3, 11] |
μοναρχίας
πρῶτος
ἐν
Ῥωμαίοις
ἐπεθύμησεν
|
καὶ |
ἀρχὴν
τὴν
καθεστηκυῖαν
πρῶτος
ἐκτήσατο, |
[3, 24] |
δὲ
νῦν
μὲν
Ἰλίου
καλουμένου
|
καὶ |
Ἀσίας
καὶ
Κνακαδίου,
τῶν
ὀρῶν |
[3, 19] |
Ἀσκληπιοῦ
ναός,
ὃν
ἐποίησεν
Ἡρακλῆς·
|
καὶ |
Ἀσκληπιὸν
Κοτυλέα
ὠνόμασεν
ἀκεσθεὶς
τὸ |
[3, 21] |
Ἀπόλλων
Κάρνειος
καὶ
ἱερὸν
Ἄμμωνος
|
καὶ |
Ἀσκληπιοῦ
χαλκοῦν
ἄγαλμά
ἐστιν,
οὐκ |
[3, 17] |
εἰργάσατο
ἀνὴρ
ἐπιχώριος.
ἐποίησε
δὲ
|
καὶ |
ᾄσματα
Δώρια
ὁ
Γιτιάδας
ἄλλα |
[3, 18] |
Ποσειδῶν
καὶ
Ζεύς.
ἐπείργασται
δὲ
|
καὶ |
Ἄτλας
καὶ
Ἡρακλέους
μονομαχία
πρὸς |
[3, 6] |
πολλοῖς
κατάγουσί
τε
αὐτὸν
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
αὖθις
βασιλέα
ἐποιήσαντο.
(Κλεομένει
δὲ |
[3, 9] |
διεξῆλθε
τρεψάμενος
αὐτῶν
τὸ
ἱππικὸν
|
καὶ |
αὖθις
διὰ
Βοιωτῶν
διώδευσε
Θηβαίους |
[3, 10] |
τὰ
Ἴσθμια
ἄγουσιν.
ἀφίκετο
δὲ
|
καὶ |
αὖθις
ἐπὶ
Κόρινθον
στρατιᾷ·
καὶ |
[3, 3] |
γεγονότι
ἤδη
Κλεομένει
τίκτει
Δωριέα
|
καὶ |
αὖθις
Λεωνίδαν,
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖς |
[3, 7] |
Νικάνδρου
βασιλεύσαντα
μετὰ
Νίκανδρον
μέλλει
|
καὶ |
αὖθις
ὁ
λόγος
μοι
προσθήσειν |
[3, 12] |
Ἱππολύτου
τέ
ἐστι
τοῦ
Θησέως
|
καὶ |
Αὐλῶνος
Ἀρκάδος,
υἱοῦ
δὲ
Τλησιμένους· |
[3, 3] |
χαλκέως
εἰκάζων
τὰς
φύσας,
ὅτι
|
καὶ |
αὐταὶ
βίαιον
πνεῦμα
ἠφίεσαν,
τύπον |
[3, 19] |
λουμένῃ
θεραπαίνας
Ἐρινύσιν
ἴσα>
ἐσκευασμένας·
|
καὶ |
αὗται
διαλαβοῦσαι
δὴ
τὴν
Ἑλένην |
[3, 16] |
καλούμεναι
κατὰ
ταὐτὰ
ταῖς
θεαῖς
|
καὶ |
αὗται
Λευκιππίδες.
τὸ
μὲν
δὴ |
[3, 13] |
τὰς
δὲ
ἄλλας
ἕνδεκα
ἃς
|
καὶ |
αὐτὰς
Διονυσιάδας
ὀνομάζουσι,
ταύταις
δρόμου |
[3, 11] |
τὰς
δὲ
ἄλλας
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
αὐτὰς
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
αἱροῦσιν. |
[3, 21] |
δὲ
ἄλλας,
ἐφ'
ἃς
ἂν
|
καὶ |
αὐτὰς
ὁ
λόγος
ἐπέλθῃ
δή |
[3, 22] |
τὸ
πόλισμά
ἐστιν
ἐν
μεσογαίᾳ
|
καὶ |
αὐτή,
Γλυππία·
καὶ
ἐς
κώμην |
[3, 14] |
ξόανον·
ἡ
δὲ
ἄγνος
λύγος
|
καὶ |
αὐτὴ
κατὰ
ταὐτά
ἐστι
τῇ |
[3, 21] |
τὸ
ὕδωρ,
παρέχεται
δὲ
ἀφθόνους
|
καὶ |
αὐτὴ
πηγάς.
(ἐπὶ
θάλασσαν
δὲ |
[3, 18] |
γενομένης
τῆς
νίκης,
ὥστε
ἁλῶναι
|
καὶ |
αὐτὴν
Ἄφιδναν.
(τάδε
μὲν
ἐς |
[3, 5] |
τῶν
ἐν
Χαλκιδεῦσι
τὰς
πολλὰς
|
καὶ |
αὐτὴν
ἐλπίζοντα
αἱρήσειν
τὴν
Ὄλυνθον |
[3, 23] |
δὲ
καὶ
γυναῖκας
καὶ
τέκνα,
|
καὶ |
αὐτὴν
ἐς
ἔδαφος
κατέβαλε
τὴν |
[3, 10] |
καὶ
τέκνα
ἐξανδραποδίσασθαι,
καταβαλεῖν
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴν
ἐς
ἔδαφος
τὴν
πόλιν |
[3, 17] |
αὐτῶν
Λακεδαιμονίων,
παρθένου
Βυζαντίας
ἐπεθύμησε·
|
καὶ |
αὐτίκα
νυκτὸς
ἀρχομένης
τὴν
Κλεονίκην |
[3, 16] |
(τ'
Ἀριστοδήμου
παῖδες
ἅτε
ὄντες
|
καὶ |
αὐτοὶ
δίδυμοι
λαμβάνουσι,
θυγατέρες
δὲ |
[3, 2] |
τε
ἐκ
τῆς
Κυνουριακῆς
κακουργοῖεν
|
καὶ |
αὐτοὶ
καταδρομὰς
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ |
[3, 10] |
δὲ
ἐς
τὴν
Σπάρτην,
οὕτω
|
καὶ |
αὐτοὶ
μετὰ
Ἀργείων
τὰ
Ἴσθμια |
[3, 18] |
δὲ
ὑπὸ
τῷ
δευτέρῳ,
Γιτιάδα
|
καὶ |
αὐτοὶ
τέχνη
καὶ
τὰ
ἐπειργασμένα, |
[3, 13] |
ὡς
Εὐρώπης
εἴη
καὶ
Κάρνειος
|
καὶ |
αὐτὸν
ἀνεθρέψατο
Ἀπόλλων
καὶ
Λητώ· |
[3, 9] |
μηρία
ἀπορρίπτουσιν
ἀπὸ
τοῦ
βωμοῦ
|
καὶ |
αὐτὸν
ἐξελαύνουσιν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ. |
[3, 20] |
γυναῖκα
Ἰκάριος,
ἐπειρᾶτο
μὲν
κατοικίσαι
|
καὶ |
αὐτὸν
Ὀδυσσέα
ἐν
Λακεδαίμονι,
διαμαρτάνων |
[3, 6] |
δή
τι
ὁ
θυμὸς
ᾤδει,
|
καὶ |
αὐτὸν
οἱ
ἔφοροι
καὶ
ἄλλοις |
[3, 21] |
τὸν
δὲ
ὁμώνυμον
τούτῳ,
νίκην
|
καὶ |
αὐτὸν
Ὀλυμπίασι,
πλὴν
οὐ
δολίχου, |
[3, 1] |
ὁ
Λακεδαίμονος,
βουλόμενος
ὑπολιπέσθαι
τι
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐς
μνήμην,
πόλισμα
ἔκτισεν |
[3, 6] |
μάχης,
ἐκείνων
δὲ
ἀρξάντων
οὕτω
|
καὶ |
αὐτὸς
κατὰ
νώτου
τοῖς
Μακεδόσιν |
[3, 5] |
νήσῳ
δεῖμα
ἐποιήσατο
μή
σφισι
|
καὶ |
αὐτὸς
τρίτου
γένηται
κακοῦ
πρόφασις. |
[3, 12] |
ἅτε
ἀνεψιῷ
τῷ
Ἀμφιαράῳ
ποιῆσαι·
|
καὶ |
αὐτοῦ
Λέλεγός
ἐστιν
ἡρῷον,
τούτων |
[3, 5] |
τε
ἧτταν
τῶν
ὁμοῦ
Λυσάνδρῳ
|
καὶ |
αὐτοῦ
Λυσάνδρου
τὴν
τελευτήν,
ἐπῆγε |
[3, 10] |
τε
αὐτόθι
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
|
καὶ |
αὐτοῦ
τὸν
νεκρὸν
ἁμαρτεῖν
τάφου |
[3, 13] |
ἐστὶν
εἰκών·
τῷ
δὲ
Ἑτοιμοκλεῖ
|
καὶ |
αὐτῷ
Ἱπποσθένει
τῷ
πατρὶ
πάλης |
[3, 7] |
Δημάρατος
ἐν
μόνοις
μησὶν
ἑπτά·
|
καὶ |
αὐτῷ
μετὰ
τῶν
ἐφόρων
καθημένῳ |
[3, 4] |
ἐλευθερίαν
ἀπὸ
τῶν
Πεισιστράτου
παίδων
|
καὶ |
αὑτῷ
καὶ
Λακεδαιμονίοις
δόξαν
ἐν |
[3, 17] |
ναυσὶ
τῶν
τε
ἄλλων
Ἑλλήνων
|
καὶ |
αὐτῶν
Λακεδαιμονίων,
παρθένου
Βυζαντίας
ἐπεθύμησε· |
[3, 1] |
σφῶν
ὄντι
Ἀργείας,
ἐπιτροπεύσαντι
δὲ
|
καὶ |
αὐτῶν,
συνήραντο
ἐς
ἀποικίαν.
τὴν |
[3, 11] |
αὐτοῖς
Ἐπιμενίδου
τοῦ
Κρητὸς
μνῆμα
|
καὶ |
Ἀφαρέως
τοῦ
Περιήρους·
καὶ
τά |
[3, 15] |
μὲν
Ἀλκίμου,
τὸ
δὲ
Ἐναρσφόρου
|
καὶ |
ἀφεστηκὸς
οὐ
πολὺ
Δορκέως,
τὸ |
[3, 22] |
ἐς
αὐτὴν
λέγεται
πόλεων,
Ἤτιδος
|
καὶ |
Ἀφροδισιάδος
καὶ
Σίδης.
τῶν
δὲ |
[3, 12] |
περιφερές,
ἐν
δὲ
αὐτῷ
Διὸς
|
καὶ |
Ἀφροδίτης
ἀγάλματα
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίων·
τοῦτο |
[3, 15] |
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ
ναὸς
ἀρχαῖος
|
καὶ |
Ἀφροδίτης
ξόανον
ὡπλισμένης.
ναῶν
δὲ |
[3, 12] |
Ταλθυβίου
μνῆμα
ἀποφαίνουσι·
δεικνύουσι
δὲ
|
καὶ |
Ἀχαιῶν
Αἰγιεῖς
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς, |
[3, 18] |
Ἁρμονίας
δῶρα
κομίζουσιν
οἱ
θεοί.
|
καὶ |
Ἀχιλλέως
μονομαχία
πρὸς
Μέμνονα
ἐπείργασται, |
[3, 4] |
ὅσοι
μηδισμοῦ
τε
αὐτῶν
μετέσχον
|
καὶ |
βασιλεῖ
Δαρείῳ
τῷ
Ὑστάσπου
γῆν |
[3, 12] |
τοῦ
τείχους,
Δικτύννης
ἐστὶν
ἱερὸν
|
καὶ |
βασίλειοι
τάφοι
τῶν
καλουμένων
Εὐρυπωντιδῶν· |
[3, 18] |
εἷς
φέρων
ἐστίν.
ἀναιρεῖ
δὲ
|
καὶ |
Βελλεροφόντης
τὸ
ἐν
Λυκίᾳ
θηρίον, |
[3, 11] |
εἰσιν
ἄρχοντες·
τοῖς
δὲ
ἐφόροις
|
καὶ |
Βιδιαίοις
πέντε
ἀριθμὸν
ἑκατέροις
οὖσι, |
[3, 22] |
τὴν
ἄκραν
Βοιατικὸς
καλούμενος
κόλπος,
|
καὶ |
Βοιαὶ
πόλις
πρὸς
τῷ
πέρατί |
[3, 11] |
τὰ
δύο
γε
ἦν
πρῶτος·
|
καὶ |
γὰρ
δρόμῳ
τε
ἐκράτει
καὶ |
[3, 23] |
ἐν
Αἴτνῃ
δηλοῦσιν
οἱ
κρατῆρες·
|
καὶ |
γὰρ
χρυσοῦ
ἐς
αὐτοὺς
καὶ |
[3, 2] |
κρατήσαντες
ἐξεῖλον
Ἀμύκλας
καὶ
Φᾶριν
|
καὶ |
Γεράνθρας,
ἐχόντων
ἔτι
Ἀχαιῶν.
τούτων |
[3, 2] |
ἐχόντων
ἔτι
Ἀχαιῶν.
τούτων
Φαρῖται
|
καὶ |
Γερανθρᾶται
τὴν
ἔφοδον
τῶν
Δωριέων |
[3, 21] |
Θαλάμαι,
πρὸς
δὲ
Ἀλαγονία
τε
|
καὶ |
Γερηνία·
τὰ
δὲ
ἐπέκεινα
Γυθίου |
[3, 3] |
δὲ
ἀπέθανεν
Ἀναξανδρίδης,
Λακεδαιμόνιοι
Δωριέα
|
καὶ |
γνώμην
Κλεομένους
καὶ
τὰ
ἐς |
[3, 2] |
Λακεδαιμόνιοι
τοῦ
οἰκισμοῦ.
συνήραντο
δὲ
|
καὶ |
Γρᾷ
τῷ
Ἐχέλα
τοῦ
Πενθίλου |
[3, 14] |
ἄνδρας
ἀρχόμενοι
συντελεῖν.
πεποίηται
δὲ
|
καὶ |
γυμνάσια
ἐν
τῷ
Δρόμῳ,
τὸ |
[3, 10] |
γὰρ
τούς
τε
ἡβῶντας
ἀποκτεῖναι
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
τέκνα
ἐξανδραποδίσασθαι,
καταβαλεῖν |
[3, 23] |
πάντα
δὲ
ἀναθήματα,
προσεξανδραποδισάμενος
δὲ
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
τέκνα,
καὶ
αὐτὴν |
[3, 12] |
Ἀρσινόης
ἱερόν,
Λευκίππου
τε
θυγατρὸς
|
καὶ |
γυναικῶν
τῶν
Πολυδεύκους
καὶ
Κάστορος |
[3, 17] |
τε
εἰκόνας
ἐποιήσαντο
τὰς
χαλκᾶς
|
καὶ |
δαίμονα
τιμῶσιν
Ἐπιδώτην,
τὸ
ἐπὶ |
[3, 8] |
καί
σφισι
σὺν
ἱκεσίᾳ
τε
|
καὶ |
δακρύοις
ἐπέσκηπτε
πρὸς
Λακεδαιμονίους
ταῦτα |
[3, 17] |
αὐτὸ
ἐχόμενος
ταραχῇ
τε
ἀεὶ
|
καὶ |
δείματι,
ἐξέστη
καὶ
τότε
καὶ |
[3, 21] |
δὲ
τῶν
Ἐλευθερολακώνων
ὀκτὼ
πόλεις
|
καὶ |
δέκα
εἰσί,
πρώτη
μὲν
καταβᾶσιν |
[3, 13] |
(καὶ)
συναμφοτέροις
μὲν
μία
τε
|
καὶ |
δέκα,
τῷ
δὲ
Ἱπποσθένει
μιᾷ |
[3, 5] |
τῆς
ἑτέρας.
τέσσαρες
μὲν
δὴ
|
καὶ |
δέκα
τῶν
γερόντων,
ἐπὶ
δὲ |
[3, 17] |
καὶ
ἱκεσίας
δεξαμένῳ
Διὸς
Φυξίου
|
καὶ |
δὴ
ἐς
Φιγαλίαν
ἐλθόντι
τὴν |
[3, 21] |
ὑπερβαλομένου
ποδῶν
τοὺς
ἐπ'
αὐτοῦ·
|
καὶ |
δὴ
καὶ
Ὀλυμπίασιν
ἐστεφανοῦτο
δολίχῳ |
[3, 6] |
ὁ
Λεωνίδας
ἐπέτρεψε
τῷ
θυμῷ
|
καὶ |
Δημαράτῳ
τῷ
Ἀρίστωνος
κατὰ
ταὐτὰ |
[3, 21] |
ναῷ,
καὶ
πηγὴ
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
Δήμητρος
ἱερὸν
ἅγιον
καὶ
Ποσειδῶνος |
[3, 11] |
αὖθις
καὶ
Ἥρας·
(ἀνάκειται
δὲ
|
καὶ |
Δήμου
τοῦ
Σπαρτιατῶν
ἀνδριὰς
μεγέθει |
[3, 17] |
συνειδὼς
αὑτῷ
προδιδόντι
τὴν
Ἑλλάδα
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
ἐχόμενος
ταραχῇ
τε |
[3, 1] |
Πολυκάων.
Πολυκάων
μὲν
δὴ
ὅποι
|
καὶ |
δι'
ἥντινα
αἰτίαν
ἀπεχώρησεν,
ἑτέρωθι |
[3, 20] |
αἶγας
μάλιστα
ἀγρίας.
παρέχεται
δὲ
|
καὶ |
δι'
ὅλου
τὸ
Ταύγετον
τῶν |
[3, 3] |
ὁ
σαυρωτήρ,
ἡ
μάχαιρα
δὲ
|
καὶ |
διὰ
πάσης
χαλκοῦ
πεποίηται.
(ταῦτα |
[3, 18] |
Ἀχιλλέα
τραφησόμενον
παρὰ
Χίρωνι,
ὃς
|
καὶ |
διδάξαι
λέγεται·
Κέφαλος
δὲ
τοῦ |
[3, 5] |
ἐπὶ
τὰς
Θήβας
τὸν
στρατὸν
|
καὶ |
διενοεῖτο
ὡς
μάχης
ἄρξων.
ἐνταῦθα |
[3, 9] |
Ἀβύδου
περαιωθεὶς
ναυσὶν
ἐς
Σηστὸν
|
καὶ |
διεξελθὼν
τὴν
Θρᾴκην
ἀφίκετο
ἐς |
[3, 4] |
ἐλάβετο
ξίφους,
ἐτίτρωσκεν
αὐτὸς
αὑτὸν
|
καὶ |
διεξῄει
τὸ
σῶμα
ἅπαν
κόπτων |
[3, 12] |
ὅπως
ἀναπλεῦσαί
τε
ἐς
Τροίαν
|
καὶ |
δίκας
δυνήσονται
παρὰ
Ἀλεξάνδρου
λαβεῖν |
[3, 19] |
οἱ
ταύτῃ
τόν
τε
Ἀμυκλαῖον
|
καὶ |
Διόνυσον,
ὀρθότατα
ἐμοὶ
δοκεῖν
Ψίλακα |
[3, 24] |
Κάδμου
φωραθεῖσα
ἐς
λάρνακα
αὐτὴ
|
καὶ |
Διόνυσος
ἐμβληθείη·
καὶ
τὴν
λάρνακα |
[3, 13] |
δὲ
ἥ
τε
ὀνομαζομένη
Κολώνα
|
καὶ |
Διονύσου
Κολωνάτα
ναός,
πρὸς
αὐτῷ |
[3, 20] |
ἔνθα
πόλις
ποτὲ
ᾠκεῖτο
Βρυσίαι·
|
καὶ |
Διονύσου
ναὸς
ἐνταῦθα
ἔτι
λείπεται |
[3, 14] |
Σαράπιδος
νεώτατον
τοῦτο
Σπαρτιάταις
ἱερὸν
|
καὶ |
Διὸς
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίου.
(καλοῦσι
δὲ |
[3, 11] |
δὲ
οὐ
πόρρω
Γῆς
ἱερὸν
|
καὶ |
Διός
ἐστιν
Ἀγοραίου,
τὸ
δὲ |
[3, 13] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἐστιν
Ἀμβουλίας
βωμὸς
|
καὶ |
Διοσκούρων
καὶ
τούτων
Ἀμβουλίων.
(ἀπαντικρὺ |
[3, 11] |
βασιλείαν
βεβαιωσαμένῳ
μᾶλλον
καὶ
ἀξιώματος
|
καὶ |
δυνάμεως
ἐς
πλέον
ἢ
ὁ> |
[3, 9] |
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
τὸν
στρατὸν
|
καὶ |
δυνάμεως
ἡγεμὼν
τῆς
πεζῆς
περιέπεμπεν |
[3, 21] |
κόλπον,
ὀψόμεναί
τε
γέρονθ'
ἅλιον
|
καὶ |
δώματα
πατρός.
καλοῦνται
δὲ
ἐνταῦθα |
[3, 13] |
τε
ἔφυγεν
ἐπὶ
τῷ
φόνῳ
|
καὶ |
Δωριεῦσιν
ἀπὸ
τούτου
τὸν
Ἀκαρνᾶνα |
[3, 9] |
πατήρ,
Θηβαίοις
δὲ
εἶχεν
ἐπιτηδείως
|
καὶ |
ἐγεγόνει
τῶν
δικαστῶν,
οἳ
Πλαταιεῦσιν |
[3, 9] |
οἱ
Φωκεῖς
ἐς
τὴν
Λοκρίδα
|
καὶ |
ἐδῄωσαν
τὴν
χώραν.
(ἐπηγάγοντο
οὖν |
[3, 9] |
οἱ
Φωκεῖς
τοῖς
Θηβαίοις
ἐπέκειντο
|
καὶ |
ἐδίδασκον
οἷα
ἐπεπόνθεσαν
ὑπ'
αὐτῶν. |
[3, 14] |
μὲν
εὔριπος
περιέχει
κατὰ
ταὐτὰ
|
καὶ |
εἰ
νῆσον
θάλασσα,
ἔφοδοι
δὲ |
[3, 21] |
τῶν
Ἐλευθερολακώνων
ἀπὸ
τεσσάρων
ποτὲ
|
καὶ |
εἴκοσι
πόλεων·
τὰς
δὲ
ἄλλας, |
[3, 5] |
οἵ
τε
ὀνομαζόμενοι
γέροντες,
ὀκτὼ
|
καὶ |
εἴκοσιν
ὄντες
ἀριθμόν,
καὶ
ἡ |
[3, 17] |
ἱερόν·
οἰκοδομῆσαι
δέ
φασιν
αὐτὸ
|
καὶ |
Εἰλείθυιαν
νομίσαι
θεὸν
γενομένου
σφίσιν |
[3, 20] |
οὗτοι
Λακεδαιμονίων
δοῦλοι
τοῦ
κοινοῦ
|
καὶ |
εἵλωτες
ἐκλήθησαν
πρῶτοι,
καθάπερ
γε |
[3, 9] |
πρόφασις
ἐκ
τοῦ
Πελοποννησίων
πολέμου
|
καὶ |
ἐκ
νόσου
τῆς
λοιμώδους
ἐπανήκειν |
[3, 19] |
ἤκουε.
τιτρώσκεται
δὴ
τὸ
στέρνον
|
καὶ |
ἔκαμνε
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ
τραύματος |
[3, 22] |
ἄνω
Γερόνθραι
σταδίους
ἀπέχουσιν
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
Ἀκριῶν.
ταύτας
οἰκουμένας
πρὶν |
[3, 25] |
στάδια
τοῦ
λιμένος
πεντήκοντά
ἐστι
|
καὶ |
ἑκατὸν
ἐπὶ
Οἴτυλον·
ὁ
δὲ |
[3, 23] |
δὲ
τὴν
ἄκραν
τῆς
Μαλέας
|
καὶ |
ἑκατὸν
στάδια
ἀποσχόντι,
ἐπὶ
θαλάσσῃ |
[3, 25] |
Ναία.
Τευθρώνης
δὲ
ἀπέχει
πεντήκοντα
|
καὶ |
ἑκατὸν
σταδίους
ἐς
θάλασσαν
ἀνέχουσα |
[3, 5] |
τῶν
στρατιωτῶν
κεραυνωθέντες,
τοὺς
δὲ
|
καὶ |
ἔκφρονας
ἐποίησαν
αἱ
βρονταί.
οὕτω |
[3, 23] |
κατέδυ,
βωμοί
τέ
εἰσιν
Ἀσκληπιοῦ
|
καὶ |
ἐλαῖαι
περὶ
αὐτοὺς
πεφύκασιν.
(προελθόντι |
[3, 23] |
τῆς
τε
ἀρχῆς
οἱ
καθῃρημένης
|
καὶ |
ἐλαυνόμενον
πανταχόθεν
ὑπὸ
Ῥωμαίων·
εἰσὶ |
[3, 20] |
ἄγραν
καὶ
ὑῶν,
πλείστην
δὲ
|
καὶ |
ἐλάφων
καὶ
ἄρκτων.
(Ταλετοῦ
δὲ |
[3, 6] |
μάλιστα
ἔτη
γεγονὼς
τελευτᾷ
νόσῳ.
|
(καὶ |
ἐλείπετο
γὰρ
τῆς
Εὐρυσθένους
οἰκίας |
[3, 19] |
ἐν
αὐτῇ
ναός,
καὶ
Μενέλαον
|
καὶ |
Ἑλένην
ἐνταῦθα
ταφῆναι
λέγουσιν.
Ῥόδιοι |
[3, 20] |
καὶ
τούτους
ἐξενίκησεν
εἵλωτας,
καθότι
|
καὶ |
Ἕλληνας
τὸ
σύμπαν
γένος
ἀπὸ |
[3, 4] |
Θερμοπύλας.
γεγόνασι
μὲν
δὴ
πόλεμοι
|
καὶ |
Ἑλλήνων
πολλοὶ
καὶ
ἐς
ἀλλήλους |
[3, 2] |
συνοικιοῦντα
ἀντ'
αὐτῶν.
ἀνέστησαν
δὲ
|
καὶ |
Ἕλος
ἐπὶ
θαλάσσῃ
πόλισμα
Ἀχαιῶν |
[3, 14] |
μάχονται
δὲ
καὶ
ἐν
χερσὶ
|
καὶ |
ἐμπηδῶντες
λάξ,
δάκνουσί
τε
καὶ |
[3, 23] |
κέκριται
σημεῖον.
(τὸ
δὲ
αὐτὸ
|
καὶ |
ἐν
Αἴτνῃ
δηλοῦσιν
οἱ
κρατῆρες· |
[3, 22] |
ἄλσος
παρεχόμενον
πηγάς,
εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
ἐν
Ἀρτέμιδος
ἱερῷ
πηγαί·
ὕδωρ |
[3, 20] |
ἀνθρώπων
μύλην
τε
εὑρεῖν
λέγοντες
|
καὶ |
ἐν
ταῖς
Ἀλεσίαις
ταύταις
ἀλέσαι. |
[3, 25] |
ἐν
Οἰτύλῳ
Σαράπιδός
ἐστιν
ἱερὸν
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
Καρνείου
ξόανον |
[3, 21] |
ἔριν
οἰκίσαι
κοινῇ
τὴν
πόλιν·
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
σφισιν
Ἀπόλλωνος |
[3, 21] |
δὲ
ἐνταῦθα
καὶ
πύλαι
Καστορίδες,
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
ναὸς
καὶ |
[3, 5] |
ἀποληφθεῖσι,
τό
τε
ἐν
Θερμοπύλαις
|
καὶ |
ἐν
τῇ
Σφακτηρίᾳ
νήσῳ
δεῖμα |
[3, 2] |
μεγάλου
ὀαριστής.
(Λυκούργου
μὲν
οὖν
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
ἔπειτα
τοῦ
λόγου |
[3, 22] |
Ἑρμοῦ
λίθινον
ἕστηκεν
ἐν
ἀριστερᾷ,
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
ἐρειπίοις
ἱερὸν
Ἀσκληπιοῦ |
[3, 14] |
ἐν
τῇ
νυκτί·
μάχονται
δὲ
|
καὶ |
ἐν
χερσὶ
καὶ
ἐμπηδῶντες
λάξ, |
[3, 23] |
δράκοντα
ἔδοξεν
αὐτόθι
καταμείναντας
οἰκῆσαι.
|
καὶ |
ἔνθα
ὁ
δράκων
κατέδυ,
βωμοί |
[3, 16] |
σφετέραν
Λακεδαιμόνιοι
κομισθῆναί
φασιν
Ὀρέστου
|
καὶ |
ἐνταῦθα
βασιλεύοντος.
καί
μοι
εἰκότα |
[3, 5] |
μὲν
τοῦ
ἀγῶνος
παρὰ
Τεγεατῶν
|
καὶ |
ἐξ
Ἀρκαδίας
τῆς
ἄλλης
ἀθροίζων |
[3, 23] |
κοινοῦ
προσσχεῖν
τῆς
Λακωνικῆς
ἐνταῦθα
|
καὶ |
ἐξ
ἐνυπνίων
γενομένων
σφίσι
καταμείναντες |
[3, 26] |
μὲν
ὀκτὼ
σταδίους,
Λεύκτρων
δὲ
|
καὶ |
ἑξήκοντα.
ἐνταῦθα
οὐ
πόρρω
τοῦ |
[3, 20] |
δεύτερα
τὴν
θυγατέρα
ἱκέτευε
καταμεῖναι
|
καὶ |
ἐξορμωμένης
ἐς
Ἰθάκην
ἐπακολουθῶν
τῷ |
[3, 24] |
ἐστιν
Ἀσκληπιοῦ,
τὸ
δὲ
Ἀχιλλέως,
|
καὶ |
ἑορτὴν
κατὰ
ἔτος
ἄγουσιν
Ἀχιλλεῖ. |
[3, 24] |
τοῦ
Ἰλίου
Διονύσου
τέ
ἐστι
|
καὶ |
ἐπ'
ἄκρας
τῆς
κορυφῆς
Ἀσκληπιοῦ |
[3, 24] |
προέχουσα
ἠρέμα
ἐς
τὴν
θάλασσαν,
|
καὶ |
ἐπ'
αὐτῇ
χαλκοῖ
ποδιαίων
ἑστήκασιν |
[3, 6] |
γενομένων
δὲ
αὐτῷ
παίδων
Ἀκροτάτου
|
καὶ |
ἐπ'
αὐτῷ
Κλεωνύμου
κατήγαγε
τὸ |
[3, 18] |
Διομήδην
τε
Ἡρακλῆς
τὸν
Θρᾷκα
|
καὶ |
ἐπ'
Εὐήνῳ
τῷ
ποταμῷ
Νέσσον |
[3, 8] |
δὲ
οἱ
Σπαρτιᾶταί
μοι
ποίησιν
|
καὶ |
ἔπαινον
τὸν
ἀπ'
αὐτῆς
ἥκιστα |
[3, 24] |
καὶ
ἐπιστρέψαντι
αὐτόθεν
ἐς
μεσόγαιαν
|
καὶ |
ἐπαναβάντι
σταδίους
ὡς
δέκα,
Κυφάντων |
[3, 8] |
Ἀττικὴν
συνεχῶς
ὁ
Ἆγις
στρατιᾷ
|
καὶ |
ἐπετείχισε
φρούριον
Ἀθηναίοις
τὸ
ἐν |
[3, 10] |
καὶ
αὖθις
ἐπὶ
Κόρινθον
στρατιᾷ·
|
καὶ |
ἐπῄει
γὰρ
Ὑακίνθια
ἀφίησι
τοὺς |
[3, 9] |
πρότερον
ἔτι
ἐπὶ
Σκύθας
Δαρείου
|
καὶ |
ἐπὶ
Ἀθήνας
στρατόν.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ |
[3, 4] |
(αὖθις)
οἱ
ἱκέται.
(ἐστράτευσε
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
Ἀθήνας,
τὸ
μὲν
πρότερον |
[3, 15] |
τὰ
ξόανα
τὸν
τρόπον
ἱδρυμέναι
|
καὶ |
ἐπὶ
δόξῃ
τοιαύτῃ·
(ἐν
Σπάρτῃ |
[3, 25] |
ἐν
αὐτῇ
δὲ
μέγαρον
Δήμητρος
|
καὶ |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
ναός
ἐστιν
Ἀφροδίτης |
[3, 17] |
συγγραφῇ.
Περσεῖ
δ'
ἐς
Λιβύην
|
καὶ |
ἐπὶ
Μέδουσαν
ὡρμημένῳ
διδοῦσαι
νύμφαι |
[3, 6] |
ἔφοροι
καὶ
ἄλλοις
γέρασι
ψυχαγωγοῦντες
|
καὶ |
ἐπὶ
ταῖς
δυνάμεσιν
ἐφιστάντες
ἄρχοντα |
[3, 7] |
Μυκάλῃ,
ἐστράτευσε
δὲ
ὕστερον
τούτων
|
καὶ |
ἐπὶ
τοὺς
Ἀλευάδας
ἐς
Θεσσαλίαν· |
[3, 19] |
αἱ
γυναῖκες
ἀπάγχουσιν
ἐπὶ
δένδρου,
|
καὶ |
ἐπὶ
τούτῳ
Ῥοδίοις
Ἑλένης
ἱερόν |
[3, 16] |
δὲ
αὐταί
τε
ἦσαν
δίδυμοι
|
καὶ |
ἐπὶ
τούτῳ
σφᾶς
οἱ
(τ' |
[3, 9] |
μετέσχε
δὲ
καὶ
Ἀθηναῖος
Κέφαλος
|
καὶ |
Ἐπικράτης
καὶ
ὅσοι
Κορινθίων
ἐφρόνουν |
[3, 24] |
τὴν
θάλασσαν
ἑκατόν
που
στάδια
|
καὶ |
ἐπιστρέψαντι
αὐτόθεν
ἐς
μεσόγαιαν
καὶ |
[3, 10] |
Λακεδαιμονίων
παρθένοι
κατὰ
ἔτος
ἱστᾶσι
|
καὶ |
ἐπιχώριος
αὐταῖς
καθέστηκεν
ὄρχησις.
ἀναστρέψαντι |
[3, 1] |
βασιλείας
ἐλπίζων
ἑκόντας,
ὅπερ
οὖν
|
καὶ |
ἐποίησαν
(λαβόντες
λογισμὸν
ὅτι
Θήρᾳ |
[3, 11] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
συστρατεῦσαι
Ξέρξῃ
|
καὶ |
ἔργα
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ
περὶ |
[3, 2] |
τε
ἐπὶ
πολὺ
τῷ
πολέμῳ
|
καὶ |
ἔργα
οὐκ
ἄδοξα
ἐπιδειξαμένους.
δηλοῦσι |
[3, 11] |
σημαίνονται
τῇ
εἰκόνι.
(ἔστι
δὲ
|
καὶ |
Ἑρμῆς
Ἀγοραῖος
Διόνυσον
φέρων
παῖδα, |
[3, 19] |
Ἀμφιτρίτης
καὶ
Ποσειδῶνος·
Διὸς
δὲ
|
καὶ |
Ἑρμοῦ
διαλεγομένων
ἀλλήλοις
πλησίον
Διόνυσος |
[3, 26] |
ἐστιν
ἱερὸν
καὶ
ἄγαλμα
Ἀθηνᾶς,
|
καὶ |
Ἔρωτός
ἐστιν
ἐν
Λεύκτροις
ναὸς |
[3, 4] |
τεμεῖν
φασιν
αὐτόν.
ἀφίκετο
δὲ
|
καὶ |
ἐς
Αἴγιναν,
καὶ
Αἰγινητῶν
τοὺς |
[3, 10] |
ᾑρηκέναι.
χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
ἔπλευσε
|
καὶ |
ἐς
Αἴγυπτον,
ἀφεστηκότων
ἀπὸ
βασιλέως |
[3, 10] |
καὶ
Ἰφικράτης
διέφθειραν·
(Ἀγησίλαος
δὲ
|
καὶ |
ἐς
Αἰτωλίαν
ἐπικουρήσων
ἀφίκετο
Αἰτωλοῖς |
[3, 4] |
δὴ
πόλεμοι
καὶ
Ἑλλήνων
πολλοὶ
|
καὶ |
ἐς
ἀλλήλους
βαρβάρων,
εὐαρίθμητοι
δὲ |
[3, 12] |
ἐν
Ἀθήναις
δὲ
ἰδίᾳ
τε
|
καὶ |
ἐς
ἑνὸς
οἶκον
ἀνδρὸς
κατέσκηψε |
[3, 10] |
δὲ
ἐς
Ἆγιν
τὸν
Εὐδαμίδου
|
καὶ |
ἐς
Εὐρυδαμίδαν
τὸν
Ἄγιδος
ὡς |
[3, 1] |
γυναικὸς
πόλιν,
ἣ
Σπάρτη
καλεῖται
|
καὶ |
ἐς
ἡμᾶς.
(Ἀμύκλας
δὲ
ὁ |
[3, 2] |
ἐν
Ἀχαίᾳ
πόλιν,
ἥντινα
Πάτρας
|
καὶ |
ἐς
ἡμᾶς
καλοῦσιν
ἀπὸ
τοῦ |
[3, 9] |
τοῦτο
ἡσύχαζον
μάλιστα.
(ἀπεστάλη
δὲ
|
καὶ |
ἐς
Θήβας
πρεσβεύειν
Ἀριστομηλίδας,
μητρὸς |
[3, 10] |
αὐτοὺς
παρῃτήσατο
Ἀρχίδαμος.
(διέβη
δὲ
|
καὶ |
ἐς
Ἰταλίαν
ὕστερον
Ταραντίνοις
βαρβάρων |
[3, 11] |
αὐτὴν
ἐς
μέγεθος
τὸ
νῦν
|
καὶ |
ἐς
κόσμον
τὸν
παρόντα
μεταβεβλήκασιν. |
[3, 22] |
ἐν
μεσογαίᾳ
καὶ
αὐτή,
Γλυππία·
|
καὶ |
ἐς
κώμην
ἑτέραν
Σελινοῦντα
ἐκ |
[3, 7] |
καὶ
Ἀθηναίων
γενέσθαι
συνέσπευσεν.
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐς
ὅσον
δυνάμεως
ἧκε,
διαμεῖναί |
[3, 26] |
Ἴλιον
ἐκομίζοντο,
ἁμαρτεῖν
τοῦ
πλοῦ
|
καὶ |
ἐς
Σύρνον
τῆς
Καρικῆς
ἠπείρου |
[3, 7] |
Νικάνδρου
γίνεται
βασιλεύοντος.
ἐσέβαλε
δὲ
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Ἀργολίδα
ὁ
Νίκανδρος |
[3, 8] |
ἐξεῖναί
σφισιν
ἀγωνίζεσθαι.
(ἐνέβαλλε
δὲ
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
συνεχῶς
ὁ |
[3, 14] |
ἔς
τε
τὴν
ἄλλην
πολιτείαν
|
καὶ |
ἐς
τὴν
μάχην
τῶν
ἐφήβων |
[3, 9] |
δέ
τι
εὐνοίας
ἐκ
παλαιοῦ
|
καὶ |
ἐς
τὴν
πόλιν
αὐτοῖς
τὴν |
[3, 10] |
τὰ
δεξιὰ
ἐς
Καρύας
ἄγει
|
καὶ |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Ἀρτέμιδος. |
[3, 14] |
μάχεται·
ἀθρόοι
δέ
ἐμπίπτουσι
βιαίως
|
καὶ |
ἐς
τὸ
ὕδωρ
ὠθοῦσιν
ἀλλήλους. |
[3, 18] |
ἕνεκα
ὑπὸ
Ἡμέρας
ἐστὶν
ἡρπασμένος,
|
καὶ |
ἐς
τὸν
γάμον
τὸν
Ἁρμονίας |
[3, 3] |
τε
ἀξίνην
ἔχοντα
τὴν
Πεισάνδρου
|
καὶ |
ἐς
τοῦ
Μηριόνου
τὸν
ὀιστόν. |
[3, 9] |
ἔς
τε
Πελοπόννησον
πλὴν
Ἄργους
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας
τοὺς
ἐκτὸς |
[3, 9] |
φρονῆσαί
τε
δεινὸν
καί
τι
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
ἔχοντα
δυσνοίας. |
[3, 16] |
ἐς
διαφοράν,
ἀπὸ
δὲ
αὐτῆς
|
καὶ |
ἐς
φόνους
προήχθησαν,
ἀποθανόντων
δὲ |
[3, 11] |
εἰκότα.
ἐνταῦθα,
ἔνθα
αἱ
Μοῖραι,
|
καὶ |
Ἑστία
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
καὶ |
[3, 10] |
ἀπὸ
βασιλέως
τῶν
Αἰγυπτίων
βοηθήσων·
|
καὶ |
ἔστιν
Ἀγησιλάῳ
πολλά
τε
εἰργασμένα |
[3, 10] |
ἀλλὰ
Ζεὺς
ἐπίκλησιν
ἔσχε
Σκοτίτας,
|
καὶ |
ἔστιν
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ |
[3, 17] |
δοκεῖν
θέας
ἄξια.
(ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἕτερον
αὐτόθι
Ἀθηνᾶς
Ἐργάνης
ἱερόν. |
[3, 22] |
ἐν
τῇ
Βοιατῶν
ἀγορᾷ
ἐστι
|
καὶ |
ἑτέρωθι
Ἀσκληπιοῦ
καὶ
Σαράπιδός
τε |
[3, 7] |
ὁ
ἐς
τὴν
Ἀργολίδα
ἐσβαλών
|
καὶ |
ἔτεσιν
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον
ὑπὸ |
[3, 22] |
Ἀλέξανδρον·
Μενέλαος
δὲ
Ἴλιον
ἑλὼν
|
καὶ |
ἔτεσιν
ὕστερον
ὀκτὼ
μετὰ
Τροίας |
[3, 10] |
Ἀρχίδαμον
μετασχεῖν
τῶν
χρημάτων
αὐτὸν
|
καὶ |
ἔτι
Δεινίχαν
τὴν
Ἀρχιδάμου
γυναῖκα |
[3, 8] |
τὸ
ἐπίγραμμα
ἐποίησεν
ὅστις
δή,
|
καὶ |
ἔτι
πρότερον
Παυσανίᾳ
τὸ
ἐπὶ |
[3, 5] |
οἵ
τε
Λακεδαιμόνιοι
τὸν
Παυσανίαν
|
καὶ |
ἔτι
πρότερον
τούτου
Λεωτυχίδην
καὶ |
[3, 18] |
ὄνομα
Αἴνητος·
τούτῳ
νικήσαντι
Ὀλυμπίασι
|
καὶ |
ἔτι
στεφανουμένῳ
γενέσθαι
τοῦ
βίου |
[3, 7] |
Λακεδαιμονίοις
ἤρξατο
τὸ
ἐς
Ἀργείους
|
καὶ |
ἔτι
τοῦ
ἐγκλήματος
τούτου
πρότερον |
[3, 20] |
ἄρκτων.
(Ταλετοῦ
δὲ
τὸ
μεταξὺ
|
καὶ |
Εὐόρα
Θήρας
ὀνομάζοντες
Λητώ
φασιν |
[3, 1] |
ἐναγίζουσιν
ὡς
οἰκιστῇ·
Προκλεῖ
δὲ
|
καὶ |
Εὐρυσθένει
μέχρι
μὲν
τῆς
προθυμίας |
[3, 1] |
δὴ
τοῖς
παισὶν
αὐτοῦ
Προκλῆς
|
καὶ |
Εὐρυσθένης
ἐτέθη,
δίδυμοι
δὲ
ὄντες |
[3, 19] |
παρὰ
δὲ
καθέδραν
ἑκάστην
ὑπολειπομένης
|
καὶ |
εὐρυχωρίας,
τὸ
μέσον
ἐστὶν
εὐρυχωρὲς |
[3, 15] |
λέγουσι
Μαῖσιν
καὶ
Λαίαν
τε
|
καὶ |
Εὐρώπαν,
εἶναι
δὲ
αὐτοὺς
Ὑραίου |
[3, 14] |
Λακεδαιμόνιοι
Δρόμον,
ἔνθα
τοῖς
νέοις
|
καὶ |
ἐφ'
ἡμῶν
ἔτι
δρόμου
μελέτη |
[3, 24] |
γῆν
τῆς
λάρνακος·
ὡσαύτως
δὲ
|
καὶ |
ἐφ'
ἡμῶν
τὰ
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 8] |
μέντοι
καὶ
Ἆγιν
μετάνοια
ὕστερον,
|
καὶ |
ἔφερον
γὰρ
τηνικαῦτα
οἴκαδε
ἐξ |
[3, 7] |
ὢν
οὐκ
ἀδύνατος
ἐν
Λακεδαίμονι
|
καὶ |
ἐφορεύων
ἐν
τῷ
τότε
τοῦ |
[3, 6] |
δὲ
ὁ
μὲν
πολλά
τε
|
καὶ |
ἐχθρὰ
ἐς
τὴν
πατρίδα
ἐτόλμησε |
[3, 18] |
ἀδελφὴν
αὐτῆς
Ἀλκυόνην
φέρουσι
Ποσειδῶν
|
καὶ |
Ζεύς.
ἐπείργασται
δὲ
καὶ
Ἄτλας |
[3, 11] |
καὶ
Ἑστία
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
|
καὶ |
Ζεὺς
Ξένιος
καὶ
Ἀθηνᾶ
Ξενία. |
[3, 18] |
παῖδας
τοὺς
Ἄκτορος,
Κάλαις
δὲ
|
καὶ |
Ζήτης
τὰς
Ἁρπυίας
Φινέως
ἀπελαύνουσιν· |
[3, 19] |
(πεποίηται
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
|
καὶ |
ἡ
Δημήτηρ
καὶ
Κόρη
καὶ |
[3, 17] |
δὴ
Θηβαίοις
τε
ἡ
Καδμεία
|
καὶ |
ἡ
Λάρισα
Ἀργείοις·
ὄντων
δὲ |
[3, 18] |
καὶ
Ἡρακλέους
μονομαχία
πρὸς
Κύκνον
|
καὶ |
ἡ
παρὰ
Φόλῳ
τῶν
Κενταύρων |
[3, 18] |
Ταῦρον
τὸν
Μίνω.
πεποίηται
δὲ
|
καὶ |
ἡ
πρὸς
Ἀχελῷον
Ἡρακλέους
πάλη |
[3, 3] |
τε
ἐπεισελθοῦσα
Κλεομένην
παῖδα
ἔσχε
|
καὶ |
ἡ
προτέρα
τέως
οὐ
σχοῦσα |
[3, 7] |
ὕστερον
ὑπὸ
ἡγεμόνι
Χαρίλλῳ
γίνεται
|
καὶ |
ἡ
Σπαρτιατῶν
ἐπὶ
Τεγεάτας
ἔξοδος, |
[3, 5] |
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσιν
ὄντες
ἀριθμόν,
|
καὶ |
ἡ
τῶν
ἐφόρων
ἀρχή,
σὺν |
[3, 17] |
δὲ
τῶν
παίδων
ἄλλα
τε
|
καὶ |
ἡ
τῶν
Λευκίππου
θυγατέρων
ἁρπαγή· |
[3, 3] |
γυναῖκα
ἑτέραν
λαβεῖν
πρὸς
ταύτῃ.
|
καὶ |
ἥ
τε
ἐπεισελθοῦσα
Κλεομένην
παῖδα |
[3, 12] |
καὶ
μετ'
ἐκεῖνον
τῷ
δευτέρῳ
|
καὶ |
ἤδη
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ἄχρι |
[3, 3] |
δὲ
τοῦ
πρὸς
Μεσσήνην
πολέμου
|
καὶ |
ἤδη
Λακεδαιμονίοις
δορικτήτου
τῆς
Μεσσηνίας |
[3, 9] |
τόν
τε
σῖτον
ἀκμάζοντα
ἔτεμον
|
καὶ |
ἤλασαν
λείαν
ἄγοντες·
ἐνέβαλον
δὲ |
[3, 8] |
τε
χώραν
ἐδῄωσεν
ὁ
Ἆγις
|
καὶ |
ἤλασε
τῆς
λείας
τὴν
πολλήν. |
[3, 9] |
δὲ
ὅμως
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
|
καὶ |
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τὰς
Σάρδεις·
ἦν |
[3, 8] |
καὶ
μοῖράν
τε
τῆς
δυνάμεως
|
καὶ |
Ἠλείων
καταλείπει
τοὺς
φυγάδας,
κακουργεῖν |
[3, 1] |
ἔχει
λόγος
Πυλάδου
τοὺς
παῖδας
|
καὶ |
Ἠλέκτρας,
ἀνεψιοὺς
ὄντας
Τισαμενῷ
τῷ |
[3, 26] |
τοῦ
ἱεροῦ,
τῆς
τε
Πασιφάης
|
καὶ |
Ἡλίου
τὸ
ἕτερον·
αὐτὸ
δὲ |
[3, 17] |
ἑκάστου
συνήρμοσταί
τε
πρὸς
ἄλληλα
|
καὶ |
ἧλοι
συνέχουσιν
αὐτὰ
μὴ
διαλυθῆναι. |
[3, 19] |
πᾶσα
καὶ
πλήρης
ζῴων
ἀγρίων
|
καὶ |
ἡμέρων,
καὶ
ναὸς
Ἀχιλλέως
καὶ |
[3, 10] |
καὶ
μνήμης
ἄξια
ἐν
Αἰγύπτῳ.
|
καὶ |
ἦν
γὰρ
δὴ
ἤδη
γέρων |
[3, 4] |
ὁ
Κλεομένης
ἐνίκα
τῇ
μάχῃ·
|
καὶ |
ἦν
γὰρ
πλησίον
ἄλσος
ἱερὸν |
[3, 1] |
πολύ
τε
ὑπερεβάλετο
δυνάμει
Τυνδάρεων
|
καὶ |
ἠνάγκασεν
ἀποχωρῆσαι
δείσαντα,
ὡς
μὲν |
[3, 18] |
τῶν
Λευκίππου
θυγατέρων·
Διόνυσον
δὲ
|
καὶ |
Ἡρακλέα,
τὸν
μὲν
παῖδα
ἔτι |
[3, 21] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
σφισιν
Ἀπόλλωνος
|
καὶ |
Ἡρακλέους
ἐστὶν
ἀγάλματα,
πλησίον
δὲ |
[3, 18] |
Ζεύς.
ἐπείργασται
δὲ
καὶ
Ἄτλας
|
καὶ |
Ἡρακλέους
μονομαχία
πρὸς
Κύκνον
καὶ |
[3, 15] |
τὸ
εὔφωνον.
(Ἑλένης
δὲ
ἱερὰ
|
καὶ |
Ἡρακλέους,
τῆς
μὲν
πλησίον
τοῦ |
[3, 18] |
ὑός
ἐστι
θήρα
τοῦ
Καλυδωνίου
|
καὶ |
Ἡρακλῆς
ἀποκτείνων
τοὺς
παῖδας
τοὺς |
[3, 18] |
Βελλεροφόντης
τὸ
ἐν
Λυκίᾳ
θηρίον,
|
καὶ |
Ἡρακλῆς
τὰς
Γηρυόνου
βοῦς
ἐλαύνει. |
[3, 19] |
(πεποίηται
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
|
καὶ |
Ἡρακλῆς
ὑπὸ
Ἀθηνᾶς
καὶ
θεῶν |
[3, 11] |
ἐπονομάζουσιν
Ἀσφάλιον,
καὶ
Ἀπόλλωνος
αὖθις
|
καὶ |
Ἥρας·
(ἀνάκειται
δὲ
καὶ
Δήμου |
[3, 13] |
ἡρῴου
λόφος
ἐστὶν
οὐ
πόρρω
|
καὶ |
Ἥρας
ἐπὶ
τῷ
λόφῳ
ναὸς |
[3, 5] |
κρατοῦντα
δὲ
αὐτὸν
τῷ
πολέμῳ
|
καὶ |
ᾑρηκότα
τῶν
τε
ἄλλων
πόλεων |
[3, 22] |
καλούμενόν
ἐστιν
ὑπὲρ
τοῦ
Μιγωνίου·
|
καὶ |
ἦρος
ἀρχομένου
Διονύσῳ
τὴν
ἑορτὴν |
[3, 15] |
Ποσειδῶνός
τε
ἱερόν
ἐστι
Γενεθλίου
|
καὶ |
ἡρῷα
Κλεοδαίου
τοῦ
Ὕλλου
καὶ |
[3, 15] |
λέσχη
τέ
ἐστι
καλουμένη
Ποικίλη
|
καὶ |
ἡρῷα
πρὸς
αὐτῇ
Κάδμου
τοῦ |
[3, 20] |
εἵλωτες
ἐκλήθησαν
πρῶτοι,
καθάπερ
γε
|
καὶ |
ἦσαν·
τὸ
δὲ
οἰκετικὸν
τὸ |
[3, 8] |
καὶ
οἱ
ἐξ
Ἡραίας
Ἀρκάδες
|
καὶ |
ἦσαν
τῷ
Λεωτυχίδῃ
μάρτυρες
ὁπόσα |
[3, 17] |
ἡ
τῶν
Λευκίππου
θυγατέρων
ἁρπαγή·
|
καὶ |
Ἥφαιστος
τὴν
μητέρα
ἐστὶν
ἀπολύων |
[3, 21] |
Καινήπολις
Οἴτυλός
τε
καὶ
Λεῦκτρα
|
καὶ |
Θαλάμαι,
πρὸς
δὲ
Ἀλαγονία
τε |
[3, 5] |
τὴν
Ὄλυνθον
νόσος
τε
ἐξαίφνης
|
καὶ |
θάνατος
ἐπέλαβεν
ἀπ'
αὐτῆς.
~Ἀγησιπόλιδος |
[3, 18] |
κατὰ
μαντείαν,
ἄλλα
δὲ
Ὕπνου
|
καὶ |
Θανάτου·
καὶ
σφᾶς
ἀδελφοὺς
εἶναι |
[3, 25] |
πηγή,
νῦν
μὲν
οὐδὲν
ὥστε
|
καὶ |
θαῦμα
εἶναι
παρεχομένη,
πρότερον
δὲ |
[3, 22] |
πόρθησιν
οἴκαδε
ἀνασωθεὶς
ἄγαλμα
Θέτιδος
|
καὶ |
θεὰς
Πραξιδίκας
ἱδρύσατο
ἐγγὺς
τῆς |
[3, 16] |
τὴν
ὑστεραίαν
παρθένος
μὲν
ἐκείνη
|
καὶ |
θεραπεία
πᾶσα
ἡ
περὶ
τὴν |
[3, 18] |
δὲ
Λακεδαίμονα
Χάρισιν
ἐνταῦθα
ἱερὸν
|
καὶ |
θέσθαι
τὰ
ὀνόματα
ἥγηνται.
(τὰ |
[3, 15] |
Σπάρτην
ἅμα
Ἡρακλεῖ·
περιιόντι
δὲ
|
καὶ |
θεωμένῳ
τὴν
πόλιν,
ὡς
ἐγίνετο |
[3, 4] |
μηνίματα
ἔκ
τε
ἡρώων
ὁμοῦ
|
καὶ |
θεῶν
ἐς
τὸ
αὐτὸ
τῷ |
[3, 21] |
ἢν
δὲ
ἐπεργασθῶσιν,
ἐπικοσμήσαιεν
ἂν
|
καὶ |
θεῶν
ἱερά,
κολυμβήθραις
δὲ
καὶ |
[3, 19] |
βωμοῦ
καὶ
Ἡρακλῆς
ὑπὸ
Ἀθηνᾶς
|
καὶ |
θεῶν
τῶν
ἄλλων
καὶ
οὗτος |
[3, 5] |
Θηβαίων
ἀφίστασθαι.
ἐσεληλύθεσαν
δὲ
ἤδη
|
καὶ |
Θηβαίων
καὶ
Ἀθηναίων
τινὲς
κρύφα |
[3, 1] |
κατέλιπεν
ἡγεμόνα
εἶναι
τῶν
ἐποίκων.
|
καὶ |
Θήρας
μὲν
τῇ
τε
νήσῳ |
[3, 18] |
τέ
εἰσιν
ὑπὸ
τοῖς
ἵπποις
|
καὶ |
θηρία
ἄνω
θέοντα,
τῇ
μὲν |
[3, 18] |
Ἁρπυίας
Φινέως
ἀπελαύνουσιν·
Πειρίθους
τε
|
καὶ |
Θησεὺς
ἡρπακότες
εἰσὶν
Ἑλένην
καὶ |
[3, 18] |
πρὸς
Ὄρειον
Κένταυρον
μάχη
πεποίηται
|
καὶ |
Θησέως
πρὸς
Ταῦρον
τὸν
Μίνω. |
[3, 5] |
τε
Θηβαῖοι
(τὰ)
ἐναντία
ἐτάσσοντο
|
καὶ |
Θρασύβουλος
ἀπέχειν
οὐ
πολὺ
ἀπηγγέλλετο |
[3, 8] |
τότε
ἐσβαλοῦντες·
οἱ
δὲ
Ἠλεῖοι
|
καὶ |
Θρασυδαῖος
κεκακωμένοι
γὰρ
ἐς
τὸ |
[3, 8] |
τὴν
ἀρχήν.
ἐγένετο
δὲ
Ἀρχιδάμῳ
|
καὶ |
θυγάτηρ,
ὄνομα
μὲν
Κυνίσκα,
φιλοτιμότατα |
[3, 8] |
τεῖχος,
Λακεδαιμονίους
τε
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
καὶ |
θύειν
τῷ
θεῷ
καὶ
τὸν |
[3, 13] |
δείκνυται
δὲ
πρὸς
τῇ
Σκιάδι
|
καὶ |
Ἴδα
καὶ
Λυγκέως
τάφος.
κατὰ |
[3, 2] |
Ἀρχελάῳ
τὴν
Αἴγυν,
ὁπόσα
δὲ
|
καὶ |
ἰδίᾳ
Λακεδαιμονίων
αὐτὸς
ἔδρασεν
ἡγούμενος, |
[3, 4] |
τῷ
Κλεομένει
συνεληλυθότα,
ἐπεί
τοι
|
καὶ |
ἰδίᾳ
Πρωτεσίλαος
ἐν
Ἐλαιοῦντι
οὐδὲν |
[3, 10] |
πολεμεῖν
τοῖς
Φωκεῦσιν
ἀφίκετο
μὲν
|
καὶ |
ἰδίᾳ
συμμαχικὰ
ἐπὶ
χρήμασιν,
ἀπὸ |
[3, 23] |
καὶ
ἀργύρου
ποιήματα,
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
ἱερεῖα
τὰ
πάντα
ἀφιᾶσι·
ταῦτα |
[3, 21] |
Διόνυσος.
ἑτέρωθι
δὲ
Ἀπόλλων
Κάρνειος
|
καὶ |
ἱερὸν
Ἄμμωνος
καὶ
Ἀσκληπιοῦ
χαλκοῦν |
[3, 22] |
δὲ
ἐν
τῇ
γῇ
ταύτῃ
|
καὶ |
ἱερὸν
Ἀσκληπιοῦ
στάδια
ἀπέχον
ὡς |
[3, 26] |
Γερηνίᾳ
Μαχάονος
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
μνῆμα
|
καὶ |
ἱερόν
ἐστιν
ἅγιον,
καὶ
ἀνθρώποις |
[3, 22] |
πόλεως
ὅσον
τε
σταδίους
δώδεκα
|
(καὶ) |
ἱερόν
ἐστιν
Ἀσκληπιοῦ·
Φιλόλαον
τὸν |
[3, 13] |
Κάστορος
μνῆμα,
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ
|
καὶ |
ἱερὸν
πεποίηται·
τεσσαρακοστῷ
γὰρ
ὕστερον |
[3, 8] |
καὶ
τοῦ
ἀγῶνος
τοῦ
Ὀλυμπικοῦ
|
καὶ |
ἱεροῦ
τοῦ
Ὀλυμπίασιν
ὑπ'
αὐτῶν |
[3, 23] |
δὲ
ἱερὸν
τῆς
Οὐρανίας
ἁγιώτατον
|
καὶ |
ἱερῶν
ὁπόσα
Ἀφροδίτης
παρ'
Ἕλλησίν |
[3, 17] |
ἐξεγένετο
ἀποφυγεῖν
Παυσανίᾳ,
καθάρσια
παντοῖα
|
καὶ |
ἱκεσίας
δεξαμένῳ
Διὸς
Φυξίου
καὶ |
[3, 19] |
Ἑλένης
λόγον,
ὁμολογοῦντας
δέ
σφισι
|
καὶ |
Ἱμεραίους,
ἐπιμνησθήσομαι
καὶ
τοῦδε.
ἔστιν |
[3, 26] |
δέ
ἐστιν
Ἀσκληπιοῦ
τε
ἄγαλμα
|
καὶ |
Ἰνοῦς
ἑτέρωθι.
(πεποίηται
δὲ
καὶ |
[3, 13] |
στρατόπεδον
τοῖς
Δωριεῦσι
μήνιμα
Ἀπόλλωνος,
|
καὶ |
Ἱππότης
τε
ἔφυγεν
ἐπὶ
τῷ |
[3, 20] |
ἄλλα
τε
αὐτόθι
Ἡλίῳ
θύουσι
|
καὶ |
ἵππους·
τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ |
[3, 17] |
ἀετούς
τε
δύο
τοὺς
ὄρνιθας
|
καὶ |
ἴσας
ἐπ'
αὐτοῖς
Νίκας,
Λυσάνδρου |
[3, 22] |
ἑτέρωθι
Ἀσκληπιοῦ
καὶ
Σαράπιδός
τε
|
καὶ |
Ἴσιδος.
ἐρείπια
ἀπέχει
μὲν
Βοιῶν |
[3, 9] |
Σωδάμας,
ἐν
Θήβαις
δὲ
Ἀνδροκλείδης
|
καὶ |
Ἰσμηνίας
καὶ
Ἀμφίθεμις·
μετέσχε
δὲ |
[3, 16] |
λέγουσιν
ὅ
ποτε
(καὶ)
Ὀρέστης
|
καὶ |
Ἰφιγένεια
ἐκ
τῆς
Ταυρικῆς
ἐκκλέπτουσιν· |
[3, 10] |
μοῖραν
ἐπιθέμενοι
καθ'
ὁδὸν
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
Ἰφικράτης
διέφθειραν·
(Ἀγησίλαος
δὲ
καὶ |
[3, 11] |
καὶ
τῶν
ἐφόρων
καὶ
νομοφυλάκων
|
καὶ |
καλουμένων
Βιδιαίων
ἀρχεῖά
ἐστιν
ἐπὶ |
[3, 25] |
ἰάσατο,
τοῦτον
τὸν
δελφῖνα
εἶδον
|
καὶ |
καλοῦντι
τῷ
παιδὶ
ὑπακούοντα
καὶ |
[3, 13] |
πεποιημένα
ἐστὶν
ὡς
Εὐρώπης
εἴη
|
καὶ |
Κάρνειος
καὶ
αὐτὸν
ἀνεθρέψατο
Ἀπόλλων |
[3, 26] |
καὶ
Ἰνοῦς
ἑτέρωθι.
(πεποίηται
δὲ
|
καὶ |
Κασσάνδρας
τῆς
Πριάμου
ναὸς
καὶ |
[3, 24] |
ἐπίκλησιν
Ἀσίας,
ποιῆσαι
δὲ
Πολυδεύκην
|
καὶ |
Κάστορά
φασιν
ἀνασωθέντας
ἐκ
Κόλχων· |
[3, 12] |
θυγατρὸς
καὶ
γυναικῶν
τῶν
Πολυδεύκους
|
καὶ |
Κάστορος
ἀδελφῆς.
πρὸς
δὲ
τοῖς |
[3, 13] |
τοῦ
Ἀμύκλα
τάφος,
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
Κάστορος
μνῆμα,
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ |
[3, 3] |
οὔσης,
Πολύδωρον
εὐδοκιμοῦντα
ἐν
Σπάρτῃ
|
καὶ |
κατὰ
γνώμην
Λακεδαιμονίων
μάλιστα
ὄντα |
[3, 1] |
περὶ
τῆς
βασιλείας
Ἱπποκόων
ἠμφισβήτει
|
καὶ |
κατὰ
πρεσβείαν
ἔχειν
ἠξίου
τὴν |
[3, 10] |
αὐταῖς
καθέστηκεν
ὄρχησις.
ἀναστρέψαντι
δὲ
|
καὶ |
κατὰ
τὴν
λεωφόρον
ἰόντι
ἐρείπια |
[3, 15] |
τε
ἀφεὶς
λίθον
ὁ
Οἰωνὸς
|
καὶ |
καταβάλλει
τὴν
κύνα·
ἐπεκθέουσιν
οὖν |
[3, 13] |
ἐκ
Πελοποννήσου,
πολλὰ
τῶν
ἀρχαίων
|
καὶ |
κατελθοῦσιν
ἐποίησεν
ἄγνωστα,
ἅτε
δὲ |
[3, 17] |
αὐλῶν
μέλη
καὶ
ὑπὸ
λύρας
|
καὶ |
κιθάρας
κρούσμασιν.
ὄπισθεν
δὲ
τῆς |
[3, 17] |
ἧλοι
συνέχουσιν
αὐτὰ
μὴ
διαλυθῆναι.
|
(καὶ) |
Κλέαρχον
δὲ
ἄνδρα
Ῥηγῖνον
τὸ |
[3, 5] |
φυγόντος
οἱ
μὲν
παῖδες
Ἀγησίπολις
|
καὶ |
Κλεόμβροτος
νέοι
παντάπασιν
ἔτι
ἦσαν, |
[3, 24] |
Ἐλευθερολακώνων
μάλιστα
τοῦτο
ἐκτετρύχωται,
ἐπεὶ
|
καὶ |
Κλεώνυμος
ὁ
Κλεομένους
τοῦ
Ἀγησιπόλιδος |
[3, 18] |
αὐτῇ
Χαρίτων
ἐστὶν
ἱερὸν
Φαέννας
|
καὶ |
Κλητᾶς,
καθὰ
δὴ
καὶ
Ἀλκμὰν |
[3, 19] |
Κασσάνδραν
τὴν
Πριάμου
φασὶν
εἶναι.
|
καὶ |
Κλυταιμνήστρας
ἐστὶν
ἐνταῦθα
εἰκὼν
καὶ |
[3, 24] |
μὲν
Ἰλίου
καλουμένου
καὶ
Ἀσίας
|
καὶ |
Κνακαδίου,
τῶν
ὀρῶν
τούτων
τὸ |
[3, 14] |
ὅτι
μὴ
Κολοφωνίους·
θύουσι
γὰρ
|
καὶ |
Κολοφώνιοι
μέλαιναν
τῇ
Ἐνοδίῳ
σκύλακα. |
[3, 24] |
ἀνασωθέντας
ἐκ
Κόλχων·
εἶναι
γὰρ
|
καὶ |
Κόλχοις
Ἀθηνᾶς
Ἀσίας
ἱερόν.
μετασχόντας |
[3, 19] |
τοῦ
βωμοῦ
καὶ
ἡ
Δημήτηρ
|
καὶ |
Κόρη
καὶ
Πλούτων,
ἐπὶ
δὲ |
[3, 20] |
ἀστέρων
τῶν
πλανητῶν
φασιν
ἀγάλματα.
|
καὶ |
Κρανίου
τέμενος
κατὰ
τὴν
ὁδὸν |
[3, 3] |
πρότερα
ἀνδρὸς
εἶναι
νομισθέντος
εἴτε
|
καὶ |
κρύφα
οἱ
προσήκοντες
θάπτουσιν
αὐτόν. |
[3, 25] |
δὲ
ὕστερον
Κέρβερον
ὄνομα
ἐποίησαν
|
καὶ |
κυνὶ
τἄλλα
εἰκάζοντες
κεφαλὰς
τρεῖς |
[3, 15] |
ἀλλήλους.
~πρὸς
δὲ
τῷ
Πλατανιστᾷ
|
καὶ |
Κυνίσκας
ἐστὶν
ἡρῷον,
θυγατρὸς
Ἀρχιδάμου |
[3, 16] |
τοῦτο
δὲ
οἱ
Λιμνᾶται
Σπαρτιατῶν
|
καὶ |
Κυνοσουρεῖς
καὶ
οἱ>
ἐκ
Μεσόας |
[3, 14] |
στόλου
μετασχεῖν
τῷ
Θηραίῳ
Βάττῳ
|
καὶ |
Κυρήνην
οἰκίσαι
σὺν
ἐκείνῳ
καὶ |
[3, 21] |
ῥεῦμα
ἐγγυτάτω
τῆς
ὁδοῦ
γίνεται,
|
καὶ |
Λάδα
μνῆμά
ἐστιν
ὠκύτητι
ὑπερβαλομένου |
[3, 15] |
μάχην.
τότε
μὲν
δὴ
τιτρώσκεται
|
καὶ |
λαθὼν
ἀπεχώρησεν·
ὕστερον
δὲ
ἐξεγένετό |
[3, 15] |
δὲ
τὰ
ἡρῷα
λέγουσι
Μαῖσιν
|
καὶ |
Λαίαν
τε
καὶ
Εὐρώπαν,
εἶναι |
[3, 2] |
ἔσχεν
ὁ
Τηλέκλου
τὴν
ἀρχήν·
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
πέμπουσιν
ἐς
Κρήτην
Χαρμίδαν |
[3, 4] |
τῶν
Πεισιστράτου
παίδων
καὶ
αὑτῷ
|
καὶ |
Λακεδαιμονίοις
δόξαν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν |
[3, 9] |
τε
δὴ
Ἀγησίλαος
ὁ
Ἀρχιδάμου
|
καὶ |
Λακεδαιμονίοις
ἤρεσε
διαβῆναι
ναυσὶν
ἐς |
[3, 18] |
τὴν
πολιορκίαν
διέλυσεν
ὁ
Λύσανδρος
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
τὸν
θεὸν
σέβειν
προήγαγεν |
[3, 26] |
ἐστι
κατὰ
ταὐτὰ
καθὰ
δὴ
|
καὶ |
Λακεδαιμονίων
νομίζουσιν
οἱ
Σπάρτην
ἔχοντες. |
[3, 26] |
Μεσσηνίας
εἶναι·
δύναιτο
δ'
ἂν
|
καὶ |
Λακεδαιμονίων
τὰ
Λεῦκτρα
ἐξ
ἀρχῆς |
[3, 8] |
Ἠλεῖος
Ἄγιδί
τε
ἰδίᾳ
ξένος
|
καὶ |
Λακεδαιμονίων
τοῦ
κοινοῦ
πρόξενος
ἐπανέστη |
[3, 11] |
ἀρχῆς,
προσλαβοῦσα
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
|
καὶ |
Λακεδαίμων
ἡ
αὐτὴ
καλεῖσθαι·
τέως |
[3, 21] |
μετὰ
δὲ
αὐτὴν
Τευθρώνη
τε
|
καὶ |
Λᾶς
καὶ
Πύρριχος,
ἐπὶ
Ταινάρῳ |
[3, 18] |
ἐστὶν
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
κάπρον
|
καὶ |
λέοντα
καὶ
οἱ
Τρῶες
ἐπιφέροντες |
[3, 21] |
Ταινάρῳ
δὲ
Καινήπολις
Οἴτυλός
τε
|
καὶ |
Λεῦκτρα
καὶ
Θαλάμαι,
πρὸς
δὲ |
[3, 4] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἤγαγε
τὸν
λαὸν
|
καὶ |
Λεωνίδας
τριακοσίοις
ὁμοῦ
Λακεδαιμονίων
ἀπήντησεν |
[3, 8] |
τελευτῶντος
ἤκουσαν.
(τῷ
δὲ
Ἀγησιλάῳ
|
καὶ |
Λεωτυχίδῃ
παρέσχεν
ἐς
πλέον
τὸ |
[3, 4] |
αὐτὸς
ἐδίδασκεν
ἐς
Δημάρατον
χρῆσαι,
|
καὶ |
Λεωτυχίδην
ἄνδρα
τοῦ
βασιλικοῦ
γένους |
[3, 11] |
ἐστιν
(καὶ)
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος
|
καὶ |
Λητοῦς
ἀγάλματα.
Χορὸς
δὲ
οὗτος |
[3, 13] |
Κάρνειος
καὶ
αὐτὸν
ἀνεθρέψατο
Ἀπόλλων
|
καὶ |
Λητώ·
λέγεται
δὲ
καὶ
ἄλλος |
[3, 14] |
καὶ
Κυρήνην
οἰκίσαι
σὺν
ἐκείνῳ
|
καὶ |
Λιβύων
καταστρέψασθαι
τοὺς
προσχώρους
λέγουσιν. |
[3, 21] |
Λακεδαιμονίοις
(ἡ)
κώμη
καλουμένη
Κροκέαι
|
καὶ |
λιθοτομία·
μία
μὲν
πέτρα
συνεχὴς |
[3, 25] |
ἐς
θάλασσαν
ἀνέχουσα
ἄκρα
Ταίναρον,
|
καὶ |
λιμένες
ὅ
τε
Ἀχίλλειός
ἐστι |
[3, 25] |
ὀλίγον
δὲ
ἀπωτέρω
Μέσσα
πόλις
|
καὶ |
λιμήν.
(ἀπὸ
τούτου
στάδια
τοῦ |
[3, 14] |
Ἰσσωρίας
ἱερόν·
ἐπονομάζουσι
δὲ
αὐτὴν
|
καὶ |
Λιμναίαν,
οὖσαν
οὐκ
Ἄρτεμιν,
Βριτόμαρτιν |
[3, 14] |
ἐστι,
τὸ
δὲ
ἕτερον
Λεωνίδου
|
καὶ |
λόγους
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον
ἐπ' |
[3, 13] |
τῆς
μάχης
τῆς
πρὸς
Ἴδαν
|
καὶ |
Λυγκέα
θεοὺς
τοὺς
Τυνδάρεω
παῖδας |
[3, 13] |
πρὸς
τῇ
Σκιάδι
καὶ
Ἴδα
|
καὶ |
Λυγκέως
τάφος.
κατὰ
μὲν
δὴ |
[3, 16] |
δὲ
οὐκ
Ὀρθίαν
μόνον
ἀλλὰ
|
καὶ |
Λυγοδέσμαν
τὴν
αὐτήν,
ὅτι
ἐν |
[3, 16] |
εἶναι
παρὰ
σφίσιν,
ἀμφισβητοῦσι
δὲ
|
καὶ |
Λυδῶν
οἷς
ἐστιν
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν |
[3, 18] |
Ἄδραστος
δὲ
καὶ
Τυδεὺς
Ἀμφιάραον
|
καὶ |
Λυκοῦργον
τὸν
Πρώνακτος
μάχης
καταπαύουσιν. |
[3, 2] |
χρεὼν
ἐπέλαβεν
ἀμφοτέρους.
ἔθηκε
δὲ
|
καὶ |
Λυκοῦργος
Λακεδαιμονίοις
τοὺς
νόμους
ἐπὶ |
[3, 16] |
τὸ
πολὺ
Ἐγεσταῖοι.
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
|
καὶ |
Λυκούργῳ
τῷ
θεμένῳ
τοὺς
νόμους |
[3, 4] |
τὸ
σῶμα
ἅπαν
κόπτων
τε
|
καὶ |
λυμαινόμενος.
Ἀργεῖοι
μὲν
δὴ
τοῖς |
[3, 5] |
ταξαμένων
ἄλλοι
τε
ἐνταῦθα
Λακεδαιμονίων
|
καὶ |
Λύσανδρος
ἔπεσε.
(Παυσανίας
δὲ
ὑστέρησε |
[3, 18] |
ἐν
Λιβύῃ
μαντείῳ.
λέγεται
δὲ
|
καὶ |
Λυσάνδρῳ
πολιορκοῦντι
Ἄφυτιν
τὴν
ἐν |
[3, 17] |
καὶ
Ποσειδῶν,
ἃ
δὴ
μέγιστα
|
καὶ |
μάλιστα
ἦν
ἐμοὶ
δοκεῖν
θέας |
[3, 8] |
δὲ
ὕστερον
γυναιξὶ
καὶ
ἄλλαις
|
καὶ |
μάλιστα
ταῖς
ἐκ
Λακεδαίμονος
γεγόνασιν |
[3, 9] |
τε
ἄλλων
τῶν
ἐν
τέλει
|
καὶ |
μάλιστα
ὑπὸ
Λυσάνδρου
μὴ
τὸν |
[3, 26] |
τὴν
ὁδὸν
ἱερόν
ἐστιν
Ἰνοῦς
|
καὶ |
μαντεῖον.
μαντεύονται
μὲν
οὖν
καθεύδοντες, |
[3, 22] |
σφᾶς
χρεὼν
εἴη·
καί
τι
|
καὶ |
μάντευμα
ἦν
αὐτοῖς
Ἄρτεμιν
ἔνθα |
[3, 11] |
Πέρσαι
λίθου
λευκοῦ
καὶ
ἄλλοι
|
καὶ |
Μαρδόνιος
ὁ
Γωβρύου.
πεποίηται
δὲ |
[3, 22] |
εἴπερ
ἄλλο
τι
χωρίον
παρέχεται
|
καὶ |
Μαριός.
κώμη
δὲ
ὑπὲρ
τὸ |
[3, 12] |
Ἤλιδος
μάντεσι,
καλουμένοις
δὲ
Ἰαμίδαις.
|
(καὶ |
Μάρωνός
ἐστιν
ἱερὸν
καὶ
Ἀλφειοῦ· |
[3, 5] |
καταστησόμενος
τὴν
τυραννίδα
ἐν
βεβαίῳ.
|
καὶ |
μάχῃ
μὲν
ἐνίκησεν
Ἀθηναίων
τοὺς |
[3, 12] |
ὀνομάζουσι,
τὰ
καλούμενα
Βοώνητά
ἐστι·
|
καί |
με
ὁ
λόγος
ἀπαιτεῖ
πρότερα |
[3, 19] |
ἔτι
πλανωμένου,
τηνικαῦτα
ὑπὸ
Νικοστράτου
|
καὶ |
Μεγαπένθους
διωχθεῖσαν
ἐς
Ῥόδον
ἀφικέσθαι |
[3, 4] |
φανερώτερος
ἄνδρα
Πέρσην
ἐτιμωρήσατο
Ἀρταύκτην
|
καὶ |
Μεγαρεῦσιν
οὔ
ποτε
θεῶν
τῶν |
[3, 19] |
δέ
ἐστιν
ἐν
αὐτῇ
ναός,
|
καὶ |
Μενέλαον
καὶ
Ἑλένην
ἐνταῦθα
ταφῆναι |
[3, 1] |
δὲ
καὶ
οἱ
Τυνδάρεω
παῖδες
|
καὶ |
Μενέλαος
ὁ
Ἀτρέως
Τυνδάρεω
γαμβρὸς |
[3, 3] |
τὰς
αὐτὰς
Λακεδαιμόνιοί
τε
αἰτίας
|
καὶ |
Μεσσήνιοι
τοῦ
πολέμου.
(τὰ
οὖν |
[3, 12] |
ἐγένετο
ἑλέσθαι
πρώτῳ
τῶν
ἄλλων
|
καὶ |
μετ'
ἐκεῖνον
τῷ
δευτέρῳ
καὶ |
[3, 3] |
Μιλτιάδου,
σοφίᾳ
χρησάμενος
καὶ
οὗτος,
|
καὶ |
μετ'
οὐ
πολὺ
εἷλε
τὴν |
[3, 22] |
Ἕλους
τὰ
ἐρείπια
ὑπόλοιπα
ἦν,
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
τριάκοντα
(προελθόντι
που |
[3, 21] |
τὴν
Πελλάναν
Χαράκωμά
ἐστιν
ὀνομαζόμενον
|
καὶ |
μετὰ
τοῦτο
Πελλάνα
πόλις
τὸ |
[3, 6] |
ἢ
τὸν
Αἰγύπτιον,
ὁ
δὲ
|
καὶ |
μεταγνόντων
ἂν
Σπαρτιατῶν
ὤνατο
οὐδέν· |
[3, 6] |
ἀπόνοιαν
ἐς
τὰ
οἰκεῖα
ἠξίου
|
καὶ |
μὴ
ἀφειδῶς
ἐπ'
ἀλλοτρίοις
ἀναρρῖψαι. |
[3, 4] |
τε
τὸν
πρὸς
Ἰλίῳ
πόλεμον
|
καὶ |
Μιλτιάδης
τὸ
Μαραθῶνι
ἔργον.
ἀλλὰ |
[3, 18] |
Ἅιδου
τὸν
κύνα.
Ἀναξίας
δὲ
|
καὶ |
Μνασίνους,
τούτων
μὲν
ἐφ'
ἵππου |
[3, 22] |
ὑπὸ
Ἀγαμέμνονος
ἐποιήθη.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
μνῆμα
Κινάδου·
νεὼς
τῆς
Μενελάου |
[3, 22] |
δρόμου
νίκας
πέντε·
πεποίηται
δὲ
|
καὶ |
μνῆμα
τῷ
Νικοκλεῖ
τοῦ
τε |
[3, 10] |
ἔστιν
Ἀγησιλάῳ
πολλά
τε
εἰργασμένα
|
καὶ |
μνήμης
ἄξια
ἐν
Αἰγύπτῳ.
καὶ |
[3, 16] |
φασιν
Ὀρέστου
καὶ
ἐνταῦθα
βασιλεύοντος.
|
καί |
μοι
εἰκότα
λέγειν
μᾶλλόν
τι |
[3, 11] |
ἀπὸ
τῶν
ἀρχαίων
εἱλώτων
ἀποσχισθέντες·
|
καί |
μοι
καὶ
τάδε
ὁ
λόγος |
[3, 14] |
δὲ
ἀναστῆσαί
φασιν
ἐπὶ
Λυγκεῖ·
|
καί |
μοι
(κἀμοὶ)
καὶ
τοῦτο
ἀποφαίνει |
[3, 24] |
τῶν
Λακωνικῶν
πολισμάτων
ἐποίησεν
ἀνάστατον·
|
καί |
μοι
τὰ
ἐς
τὸν
Κλεώνυμον |
[3, 8] |
ὀπίσω
τὴν
στρατιάν,
Λυσίστρατον
Σπαρτιάτην
|
καὶ |
μοῖράν
τε
τῆς
δυνάμεως
καὶ |
[3, 11] |
τοῦ
Σπαρτιατῶν
ἀνδριὰς
μεγέθει
μέγας.
|
καὶ |
Μοιρῶν
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶν
ἱερόν,
Ὀρέστου |
[3, 17] |
φωραθῆναί
τε
ἐφ'
οἷς
ἐβουλεύετο
|
καὶ |
μόνον
τῶν
ἱκετευσάντων
τὴν
Χαλκίοικον |
[3, 19] |
Θεστίου
θυγατέρες
ἐπὶ
τῷ
βωμῷ,
|
καὶ |
Μοῦσαί
τε
καὶ
Ὧραι.
περὶ |
[3, 20] |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ἐπίκλησιν
Στεμματίου
|
καὶ |
Μυσίας
ἐστὶν
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος.
(τὸ |
[3, 2] |
μὲν
τὴν
τῆς
Ἰωνίας
μεταξὺ
|
καὶ |
Μυσῶν,
καλουμένην
δὲ
Αἰολίδα
ἐφ' |
[3, 14] |
ξόανον
τῆς
Θέτιδος
ἀνεῦρεν
ἔχουσαν
|
καὶ |
ναὸν
μετ'
αὐτῆς
ἱδρύσατο
τῇ |
[3, 19] |
πλήρης
ζῴων
ἀγρίων
καὶ
ἡμέρων,
|
καὶ |
ναὸς
Ἀχιλλέως
καὶ
ἄγαλμα
ἐν |
[3, 6] |
Ἀντίγονος
ὁ
Δημητρίου
πεζῷ
τε
|
καὶ |
ναυσὶν
ἐπὶ
Ἀθήνας
στρατεύει.
τοῖς |
[3, 6] |
εἶναι
σφᾶς
Αἰγυπτίους
τε
ὄντας
|
καὶ |
ναύτας
Μακεδόσιν
ἐπιέναι
πεζῇ.
Λακεδαιμόνιοι |
[3, 1] |
ὠνομάσθησαν.
Λέλεγος
δὲ
γίνεται
Μύλης
|
καὶ |
νεώτερος
Πολυκάων.
Πολυκάων
μὲν
δὴ |
[3, 8] |
καὶ
πρώτη
τε
ἱπποτρόφησε
γυναικῶν
|
καὶ |
νίκην
ἀνείλετο
Ὀλυμπικὴν
πρώτη.
Κυνίσκας |
[3, 3] |
Ἀθηνᾶς
ἱερῷ
τὸ
δόρυ
Ἀχιλλέως
|
καὶ |
Νικομηδεῦσιν
ἐν
Ἀσκληπιοῦ
ναῷ
μάχαιρα |
[3, 18] |
ἑκάτερος,
Μεγαπένθην
δὲ
τὸν
Μενελάου
|
καὶ |
Νικόστρατον
ἵππος
εἷς
φέρων
ἐστίν. |
[3, 11] |
γερουσίας
βουλευτήριον
καὶ
τῶν
ἐφόρων
|
καὶ |
νομοφυλάκων
καὶ
καλουμένων
Βιδιαίων
ἀρχεῖά |
[3, 10] |
Ἀρτέμιδος.
τὸ
γὰρ
χωρίον
Ἀρτέμιδος
|
καὶ |
Νυμφῶν
ἐστιν
αἱ
Κάρυαι
καὶ |
[3, 12] |
σφισιν
ἡ
καλουμένη
Σκιάς,
ἔνθα
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
ἐκκλησιάζουσι.
ταύτην
τὴν |
[3, 1] |
ἑαυτοῦ
τὸ
ὄνομα
καί
οἱ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
οἱ
Θηραῖοι
κατὰ |
[3, 24] |
ὄρους
ἔκειτο
ἐπὶ
τῇ
κορυφῇ·
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
τῆς
πόλεώς
ἐστι |
[3, 16] |
τὰς
ναῦς;
(καίτοι
διαμεμένηκεν
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
τηλικοῦτο
ὄνομα
τῇ
Ταυρικῇ |
[3, 4] |
ἀμφοτέρων
ἀδελφόν,
κατέβαινεν
ἡ
ἀρχή.
|
καὶ |
Ξέρξης
τε
τηνικαῦτα
ἐπὶ
τὴν |
[3, 5] |
ἔσεισέ
τε
δὴ
ὁ
θεὸς
|
καὶ |
ὁ
Ἀγησίπολις
οὐδ'
οὕτω
τὴν |
[3, 8] |
ἀφιέναι
τὰς
ἑαυτῶν,
οὕτω
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
ὁ
βασιλεὺς
Ἆγις
ἐσβάλλουσιν
ἐς |
[3, 7] |
γῆν
ἐδῄωσεν
Ἀργείοις
οὗτος
γὰρ
|
καὶ |
ὁ
ἐς
τὴν
Ἀργολίδα
ἐσβαλών |
[3, 9] |
τοῦ
λόγου
τὰ
ἐς
Παυσανίαν·
|
(καὶ |
ὁ
κληθεὶς
Κορινθιακὸς
πόλεμος
ἐς |
[3, 7] |
δίκην
ἔφυγεν
ἐθελοντὴς
ἐς
Τεγέαν.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
αὐτόθι
τὴν
Ἀθηνᾶν |
[3, 23] |
τὴν
πόλιν
ἀνέχει
καλουμένη
Μινῴα·
|
καὶ |
ὁ
μὲν
κόλπος
οὐδέν
τι |
[3, 2] |
Ὀρέστου
στελλομένῳ
ναυσὶν
ἐς
ἀποικίαν.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
τὴν
τῆς
Ἰωνίας |
[3, 5] |
Ἀθηναίοις
δεῖμα
αἱ
διοσημεῖαι
παρείχοντο.
|
(καὶ |
ὁ
μὲν
ὑπὸ
τὸ
τεῖχος |
[3, 24] |
τὸν
Λᾶν
ἀποκτείνας·
οὗτος
γὰρ
|
καὶ |
ὁ
μνηστευσάμενός
ἐστιν
Ἑλένην.
καὶ |
[3, 7] |
τὴν
ἀρχὴν
ἐν
Σπάρτῃ
γίνεται
|
καὶ |
ὁ
περὶ
τῆς
Θυρεάτιδος
καλουμένης |
[3, 3] |
Λοκροὺς
τοὺς
πρὸς
ἄκρᾳ
Ζεφυρίῳ,
|
καὶ |
ὁ
πόλεμος
ὁ
καλούμενος
Μεσσηνιακὸς |
[3, 7] |
τοῦ
πολέμου
μάλιστα
ἐγένετο
αἴτιος·
|
καὶ |
ὁ
πόλεμος
οὗτος
εὖ
τὴν |
[3, 3] |
τοῦ
μὲν
ἥ
τε
αἰχμὴ
|
καὶ |
ὁ
σαυρωτήρ,
ἡ
μάχαιρα
δὲ |
[3, 5] |
ἐφόρων
ἀρχή,
σὺν
δὲ
αὐτοῖς
|
καὶ |
ὁ
τῆς
οἰκίας
βασιλεὺς
τῆς |
[3, 22] |
Ἀφροδίτης
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
Μιγωνίτιδος,
|
καὶ |
ὁ
τόπος
οὗτος
ἅπας
καλεῖται |
[3, 13] |
ταύτῃ·
(Μεσσηνίων
δὲ
αἱ
συμφοραὶ
|
καὶ |
ὁ
χρόνος,
ὅσον
ἔφυγον
ἐκ |
[3, 4] |
ὡς
δὲ
ἡμάρτανε
τῆς
ἐλπίδος
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίας |
[3, 2] |
οὐκ
ἄδοξα
ἐπιδειξαμένους.
δηλοῦσι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Δωριεῖς
τρόπαιον
ἐπὶ
τοῖς |
[3, 16] |
οἱ
Λιμνᾶται
Σπαρτιατῶν
καὶ
Κυνοσουρεῖς
|
καὶ |
οἱ>
ἐκ
Μεσόας
τε
καὶ |
[3, 8] |
ἐς
τὸν
Λεωτυχίδην.
ἀφίκοντο
δὲ
|
καὶ |
οἱ
ἐξ
Ἡραίας
Ἀρκάδες
καὶ |
[3, 20] |
ἐν
δὲ
αὐτῷ
Διοσκούρων
ναός·
|
καὶ |
οἱ
ἔφηβοι
τῷ
Ἐνυαλίῳ
θύουσιν |
[3, 9] |
αὐτὸς
κατὰ
γῆν
προσεῖχεν
ἐρρωμένως.
|
(καί |
οἱ
θεῶν
τις
ἐβάσκηνε
μὴ |
[3, 1] |
μετέβαλεν
ἀφ'
ἑαυτοῦ
τὸ
ὄνομα
|
καί |
οἱ
καὶ
νῦν
ἔτι
οἱ |
[3, 24] |
ἄκρας
ναός
ἐστι
Δικτύννης
Ἀρτέμιδος,
|
καί |
οἱ
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον
ἑορτὴν |
[3, 8] |
ἐς
τὸν
παῖδα
ἔσχε
Λεωτυχίδην,
|
καί |
οἱ
κατά
τινα
οὐκ
ἀγαθὸν |
[3, 7] |
ἐπὶ
τοὺς
Ἀλευάδας
ἐς
Θεσσαλίαν·
|
καί |
οἱ
καταστρέψασθαι
Θεσσαλίαν
πᾶσαν
ἐξὸν |
[3, 6] |
ὁμοῦ
Πατρόκλῳ
στόλος,
ἐξίασι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
πανδημεί,
τὸν
βασιλέα |
[3, 26] |
τοῦτό
τε
δὴ
θαῦμά
ἐστι
|
καὶ |
οἱ
μύρμηκες
αὐτόθι
λευκότερον
ἢ |
[3, 16] |
θεῷ,
ὥστε
ἀμφισβητοῦσι
μὲν
Καππάδοκες
|
καὶ |
οἱ
τὸν
Εὔξεινον
οἰκοῦντες
τὸ |
[3, 18] |
τὸ
ἅρμα
κάπρον
καὶ
λέοντα
|
καὶ |
οἱ
Τρῶες
ἐπιφέροντες
χοὰς
Ἕκτορι. |
[3, 1] |
ἀνενεώσατο
τὴν
ἀρχὴν·
ἐβασίλευσαν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Τυνδάρεω
παῖδες
καὶ
Μενέλαος |
[3, 9] |
λείαν
ἄγοντες·
ἐνέβαλον
δὲ
πανδημεὶ
|
καὶ |
οἱ
Φωκεῖς
ἐς
τὴν
Λοκρίδα |
[3, 15] |
καὶ
ἡρῷα
Κλεοδαίου
τοῦ
Ὕλλου
|
καὶ |
Οἰβάλου.
τῶν
δὲ
Ἀσκληπιείων
τὸ |
[3, 16] |
καταχθῆναί
τε
ἠξίουν
παρ'
αὐτῷ
|
καὶ |
οἴκημα
ᾐτοῦντο
ᾧ
μάλιστα
ἔχαιρον, |
[3, 1] |
Περιήρους
ἀδελφὸν
Τυνδάρεω
πρὸς
μητρός·
|
καὶ |
οἰκῆσαί
τε
αὐτὸν
τῆς
Μεσσηνίας |
[3, 4] |
Λεωτυχίδην
ἄνδρα
τοῦ
βασιλικοῦ
γένους
|
καὶ |
οἰκίας
Δημαράτῳ
τῆς
αὐτῆς
ἐπῆρεν |
[3, 3] |
γυναῖκάς
τε
δύο
ἅμα
ἔσχε
|
καὶ |
οἰκίας
δύο
ἅμα
ᾤκησε.
τὴν |
[3, 2] |
Κυνουρεῖς
Ἀργεῖοι
τὸ
ἀνέκαθεν
εἶναι,
|
καὶ |
οἰκιστήν
φασιν
αὐτῶν
Κύνουρον
γενέσθαι |
[3, 14] |
ἀρχῇ
Διόσκουροί
τέ
εἰσιν
Ἀφετήριοι
|
καὶ |
ὀλίγον
προελθόντι
ἡρῷον
Ἄλκωνος·
τὸν |
[3, 15] |
Σπαρτιατῶν·
πρώτη
δὲ
ἱπποτρόφησε
γυναικῶν
|
καὶ |
Ὀλυμπίασι
πρώτη
νίκην
ἀνείλετο
ἅρματι. |
[3, 14] |
δρόμου
νίκας
ἀνείλετο
ἄλλας
τε
|
καὶ |
Ὀλυμπίασιν·
ἐνταῦθα
δὲ
ἑπτὰ
ἐγένοντό |
[3, 21] |
τοὺς
ἐπ'
αὐτοῦ·
καὶ
δὴ
|
καὶ |
Ὀλυμπίασιν
ἐστεφανοῦτο
δολίχῳ
κρατῶν,
δοκεῖν |
[3, 22] |
νῆσος
ἡ
Κρανάη
πρόκειται
Γυθίου,
|
καὶ |
Ὅμηρος
Ἀλέξανδρον
ἁρπάσαντα
Ἑλένην
ἐνταῦθα |
[3, 20] |
πόλισμα
Ἕλος
ἦν,
οὗ
δὴ
|
καὶ |
Ὅμηρος
ἐμνημόνευκεν
ἐν
καταλόγῳ
Λακεδαιμονίων· |
[3, 2] |
θεοῦ
τὸν
Μίνω.
ᾐνίξατο
δὲ
|
καὶ |
Ὅμηρος
ἐμοὶ
δοκεῖν
περὶ
τοῦ |
[3, 26] |
ἔχειν
τιμάς.
(Καρδαμύλη
δέ,
ἧς
|
καὶ |
Ὅμηρος
μνήμην
ἐποιήσατο
ἐν
Ἀγαμέμνονος |
[3, 3] |
χαλκᾶ
ἦν
πάντα,
μαρτυρεῖ
μοι
|
καὶ |
Ὁμήρου
τῶν
ἐπῶν
τὰ>
ἔς |
[3, 19] |
ἔτι
ἔχειν
ἤπιον,
καθὰ
δὴ
|
καὶ |
Ὁμήρῳ
περὶ
Ἀχιλλέως
πεποίηται
λέων |
[3, 4] |
ἄλσος
ἡ
φλὸξ
ἐπέλαβεν
ἅπαν
|
καὶ |
ὁμοῦ
τῷ
ἄλσει
καιομένῳ
συγκατεκαύθησαν |
[3, 18] |
Ἥραν,
ὡς
ὑπὸ
Ἡφαίστου
δεθείη,
|
καὶ |
ὃν
Ἄκαστος
ἔθηκεν
ἀγῶνα
ἐπὶ |
[3, 15] |
παντάπασιν
εὔηθες
κέδρου
ποιησάμενον
ζῴδιον
|
καὶ |
ὄνομα
Ἀφροδίτην
θέμενον
ἐλπίζειν
ἀμύνεσθαι |
[3, 12] |
δὲ
ἱδρύσασθαι
τὸ
ἄγαλμα
λέγεται
|
καὶ |
ὀνομάσαι
Κελεύθειαν,
τοὺς
Πηνελόπης
μνηστῆρας |
[3, 18] |
ἔμπροσθεν
αὐτόν,
κατὰ
ταὐτὰ
δὲ
|
καὶ |
ὀπίσω,
Χάριτές
τε
δύο
καὶ |
[3, 23] |
ἅτε
οὔσης
(ἀτειχίστου
τῆς
Δήλου
|
καὶ |
ὅπλα
οὐ
κεκτημένων
ἀνδρῶν,
τριήρεσιν |
[3, 3] |
(τὰ
οὖν
λεγόμενα
ὑπ'
αὐτῶν,
|
καὶ |
ὁποῖον
ὁ
πόλεμος
ἔσχεν
οὗτος |
[3, 7] |
τὴν
Ἀττικὴν
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος
|
καὶ |
ὁπότε
ἐσβάλοι
διὰ
πάσης
ἐπεξῄει |
[3, 16] |
ἐκεῖνο
εἶναι
λέγουσιν
ὅ
ποτε
|
(καὶ) |
Ὀρέστης
καὶ
Ἰφιγένεια
ἐκ
τῆς |
[3, 6] |
ἐπῆγε
Λεωνίδᾳ
καὶ
ἄλλα
ἐγκλήματα
|
καὶ |
ὅρκους
αὐτὸν
Κλεωνύμῳ
τῷ
πατρὶ |
[3, 20] |
ὑπὸ
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
τραῦμα
ἰώμενον·
|
καὶ |
Ὀρφέως
ἐστὶν
ἐν
αὐτῷ
ξόανον, |
[3, 9] |
καὶ
Ἀθηναῖος
Κέφαλος
καὶ
Ἐπικράτης
|
καὶ |
ὅσοι
Κορινθίων
ἐφρόνουν
τὰ
Ἀργείων |
[3, 8] |
Ἠλείοις
Λεπρεάτας
τε
αὐτονόμους
ἀφιέναι
|
καὶ |
ὅσοι
τῶν
περιοίκων
ἄλλοι
σφίσιν |
[3, 24] |
ἐν
Ἅιδου
καὶ
ἄλλα
διηγούμενον
|
καὶ |
ὅτι
Θησέα
ἰδεῖν
ἐθελήσαι
καὶ |
[3, 12] |
Πηνελόπης
φασὶν
ἀγῶνα
προθεῖναι
δρόμου·
|
καὶ |
ὅτι
μὲν
Ὀδυσσεὺς
ἐκράτει,
δῆλά |
[3, 24] |
καὶ
ὁ
μνηστευσάμενός
ἐστιν
Ἑλένην.
|
καὶ |
ὅτι
μὲν
τῶν
Ἑλένης
μνηστήρων |
[3, 16] |
τῶν
ἀπογόνων
τῶν
Ἡρακλέους
εἶναι
|
καὶ |
οὐ
βαρβάρων
τῶν
ἐχόντων.
Ἡρακλέα |
[3, 26] |
πιεῖν
ἡδύ·
Σελήνης
δὲ
ἐπίκλησις
|
καὶ |
οὐ
Θαλαμάταις
ἐπιχώριος
δαίμων
ἐστὶν |
[3, 2] |
δέ
οἱ
τίθεται
τὸ
ὄνομα
|
καὶ |
οὐ
Λαβώταν.
Λακεδαιμονίοις
δὲ
πρῶτον |
[3, 26] |
τοὺς
Διοσκούρους
μᾶλλόν
τι
αὑτοῖς
|
καὶ |
οὐ
Λακεδαιμονίοις
προσήκειν
νομίζουσιν.
(Πέφνου |
[3, 8] |
Λακεδαιμόνιοι,
κατὰ
σφᾶς
δὲ
αὐτοὶ
|
καὶ |
οὐ
μετὰ
Σπαρτιατῶν
τοῦ
κοινοῦ |
[3, 7] |
Φίλιππος
ὁ
Ἀμύντου
σαθρὰν
ἤδη
|
καὶ |
οὐ
παντάπασιν
ὑγιῆ
προσκατήρειψεν
αὐτήν. |
[3, 5] |
τεῖχος
κατεστρατοπεδεύετο
ἤδη
τὸ
Ἀργείων
|
καὶ |
οὐ
παρίει
σείων
ὁ
θεὸς |
[3, 7] |
παῖς
Ζευξίδαμος
ζῶντος
ἔτι
Λεωτυχίδου
|
καὶ |
οὐ
πεφευγότος
πω
τελευτᾷ
νόσῳ, |
[3, 22] |
τείχη,
φρουρίου
ποτὲ
ἐμοὶ
δοκεῖν
|
καὶ |
οὐ
πόλεως.
γενέσθαι
δέ
οἱ |
[3, 20] |
Λαπίθαιόν
ἐστιν
ἐν
τῷ
Ταυγέτῳ
|
καὶ |
οὐ
πόρρω
Δέρειον,
ἔνθα
Ἀρτέμιδος |
[3, 13] |
Λυγκέα
θεοὺς
τοὺς
Τυνδάρεω
παῖδας
|
καὶ |
οὐ
πρότερον
νομισθῆναί
φασι.
δείκνυται |
[3, 19] |
οὐ
Βαθυκλέους
ἐστίν,
ἀλλὰ
ἀρχαῖον
|
καὶ |
οὐ
σὺν
τέχνῃ
πεποιημένον·
ὅτι |
[3, 4] |
δὴ
κατὰ
ἔχθος
τὸ
Κλεομένους
|
καὶ |
οὐ
σὺν
τῷ
δικαίῳ
βασιλείας |
[3, 13] |
εἰκὸς
ἐτάφησαν
ἐν
τῇ
Μεσσηνίᾳ
|
καὶ |
οὐ
ταύτῃ·
(Μεσσηνίων
δὲ
αἱ |
[3, 1] |
τὴν
οἰκίαν
ἐπέξειμι
αὐτῶν
ἰδίως
|
καὶ |
οὐκ
ἀμφοτέρας
ἅμα
ἐς
τὸ |
[3, 11] |
ἠθέλησεν
ὁ
λόγος
ἀπὸ
πολλῶν
|
καὶ |
οὐκ
ἀξίων
ἀφηγήσεως,
ὧν
(ἃ) |
[3, 24] |
Ἀχιλλεὺς
χαριζόμενος
τοῖς
Ἀτρέως
παισὶ
|
καὶ |
οὐκ
ἐνεχόμενος
τοῖς
ὅρκοις
τοῖς |
[3, 16] |
γυναικὶ
τὸ
ξόανον
γίνεται
βαρὺ
|
καὶ |
οὐκέτι
εὔφορον,
ἡ
δὲ
ἐν |
[3, 22] |
ἀπέστειλαν·
ἐπ'
ἐμοῦ
δὲ
Ἐλευθερολακώνων
|
καὶ |
οὗτοι
μοῖρα
ἦσαν.
κατὰ
μὲν |
[3, 12] |
Αἰγιεῖς
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς,
Ταλθυβίου
|
καὶ |
οὗτοι
φάμενοι
μνῆμα
εἶναι.
Ταλθυβίου |
[3, 10] |
εὐεργεσίαν,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
προφάσει
μὲν
|
καὶ |
οὗτοι
φιλίας,
κατὰ
ἔχθος
δὲ |
[3, 19] |
Ἀθηνᾶς
καὶ
θεῶν
τῶν
ἄλλων
|
καὶ |
οὗτος
ἀγόμενος
ἐς
οὐρανόν.
εἰσὶ |
[3, 14] |
ἀριστερᾷ
μνῆμα
Εὐμήδους,
Ἱπποκόωντος
δὲ
|
καὶ |
οὗτος
ἦν
ὁ
Εὐμήδης·
ἔστι |
[3, 3] |
Κίμων
ὁ
Μιλτιάδου,
σοφίᾳ
χρησάμενος
|
καὶ |
οὗτος,
καὶ
μετ'
οὐ
πολὺ |
[3, 22] |
μνῆμα
Κινάδου·
νεὼς
τῆς
Μενελάου
|
καὶ |
οὗτος
κυβερνήτης
ἦν.
(ἐσέχει
δὲ |
[3, 4] |
κυκλώσασθαί
σφισι
τοὺς
Ἕλληνας
παρέσχε
|
καὶ |
οὕτω
κατεργασθέντος
Λεωνίδου
παρῆλθον
ἐς |
[3, 24] |
παῖσαι
τῇ
λόγχῃ
τὴν
πέτραν
|
καὶ |
οὕτω
ῥυῆναι
τὸ
ὕδωρ.
(Βρασιαὶ |
[3, 5] |
στρατιωτικοῦ
πολεμίων
ἀνδρῶν
μεταξὺ
ἀποληφθῆναι,
|
καὶ |
οὕτω
σπονδάς
τε
πρὸς
τοὺς |
[3, 18] |
Λακεδαίμονι
πολέμου
πρὸς
Ἀφυταίους
παυσαμένοις·
|
καὶ |
οὕτω
τὴν
πολιορκίαν
διέλυσεν
ὁ |
[3, 21] |
συντελούσας
ἴστω
τις
ἐς
Σπάρτην
|
καὶ |
οὐχ
ὁμοίως
τοῖς
προλεχθεῖσιν
αὐτονόμους. |
[3, 18] |
ἀφικέσθαι
πως
ἐς
Κρήτην
φαίνεται
|
καὶ |
οὐχ
ὡς
οἱ
Λακεδαιμόνιοί
φασιν, |
[3, 6] |
οἱ
γέροντες
Ἀρεῖ
τῷ
Ἀκροτάτου
|
καὶ |
οὐχὶ
Κλεωνύμῳ
πατρῴαν
εἶναι
τὴν |
[3, 1] |
Περσέως
γυναῖκα
ἔσχεν
ἐξ
Ἄργους
|
καὶ |
παῖδα
ἔσχε
Τυνδάρεων,
ᾧ
περὶ |
[3, 18] |
παρὰ
τῶν
κρατησάντων,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
παρὰ
πολὺ
γενομένης
τῆς
νίκης, |
[3, 13] |
αὐτῇ
τε
ἀφίκοντο
ἐς
λόγους
|
καὶ |
παρὰ
τὸν
Κριὸν
ἐλθόντες
διδάσκονται |
[3, 3] |
τε
ἠνείχοντο
ὑπήκοοι
Λακεδαιμονίων
ὄντες
|
καὶ |
παρὰ
τοῦ
δήμου
τοῦ
Ἀργείων |
[3, 9] |
ὡς
αὐτῷ
τά
τε
οἴκοθεν
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
συμμάχων
τὸ
στράτευμα |
[3, 9] |
Λυδία,
καὶ
αἱ
Σάρδεις
πλούτῳ
|
καὶ |
παρασκευῇ
προεῖχον,
τῷ
τε
σατραπεύοντι |
[3, 8] |
Ἆγίς
τε
πρεσβύτερος
ἦν
ἡλικίᾳ
|
καὶ |
παρέλαβεν
ἀντὶ
Ἀγησιλάου
τὴν
ἀρχήν. |
[3, 11] |
διοικοῦσι
τὰ
σπουδῆς
μάλιστα
ἄξια
|
καὶ |
παρέχονται
τὸν
ἐπώνυμον,
καθὰ
δὴ |
[3, 18] |
χρόνον
δὲ
αὐτόν
τε
ἀποδρᾶναι
|
καὶ |
παρθένον
τὴν
ἱερωμένην
ἔχοντα
οἴχεσθαι |
[3, 19] |
τὸν
Τελαμῶνος
Αἴαντα,
συνεῖναι
δὲ
|
καὶ |
Πάτροκλόν
σφισι
καὶ
Ἀντίλοχον·
Ἑλένην |
[3, 15] |
κάθηται
δὲ
καλύπτραν
τε
ἔχουσα
|
καὶ |
πέδας
περὶ
τοῖς
ποσί·
περιθεῖναι |
[3, 24] |
καὶ
ὅτι
Θησέα
ἰδεῖν
ἐθελήσαι
|
καὶ |
Πειρίθουν
προτέρους
ἄνδρας
ἢ
καθ' |
[3, 22] |
αὐτόθι
ἀρχαῖον
κοινὸν
θεῶν
ἁπάντων
|
καὶ |
περὶ
αὐτὸ
ἄλσος
παρεχόμενον
πηγάς, |
[3, 4] |
(Ξέρξῃ
γὰρ
βασιλέων,
ὁπόσοι
Μήδοις
|
καὶ |
Πέρσαις
ἐγένοντο
ὕστερον,
παρασχομένῳ
μέγιστον |
[3, 20] |
καὶ
ἵππους·
τὸ
δὲ
αὐτὸ
|
καὶ |
Πέρσας
οἶδα
θύειν
νομίζοντας.
Ταλετοῦ |
[3, 25] |
βούλοιτο.
(ἔστι
δὲ
ἐπὶ
Ταινάρῳ
|
καὶ |
πηγή,
νῦν
μὲν
οὐδὲν
ὥστε |
[3, 20] |
Ἀρτέμιδος
ἄγαλμα
ἐν
ὑπαίθρῳ
Δερεάτιδος,
|
καὶ |
πηγὴ
παρ'
αὐτῷ
ἣν
Ἄνονον |
[3, 25] |
δὲ
θεῶν
μάλιστα
Ἰσσωρίαν
Ἄρτεμιν,
|
καὶ |
πηγή
σφισίν
ἐστι
Ναία.
Τευθρώνης |
[3, 21] |
οὐκ
ἐπόντος
ὀρόφου
τῷ
ναῷ,
|
καὶ |
πηγὴ
τοῦ
θεοῦ
καὶ
Δήμητρος |
[3, 11] |
καὶ
γὰρ
δρόμῳ
τε
ἐκράτει
|
καὶ |
πηδήματι
Ἱερώνυμον
τὸν
Ἄνδριον.
καταπαλαισθεὶς |
[3, 18] |
ἀπὸ
τούτου
θεοῖς.
(παραδίδωσι
δὲ
|
καὶ |
Πηλεὺς
Ἀχιλλέα
τραφησόμενον
παρὰ
Χίρωνι, |
[3, 16] |
ἐν
αἰτίᾳ
τοὺς
μαστιγοῦντας
ποιεῖται
|
καὶ |
πιέζεσθαι
δι'
αὐτούς
φησιν.
οὕτω |
[3, 16] |
καὶ
οἱ>
ἐκ
Μεσόας
τε
|
καὶ |
Πιτάνης
θύοντες
τῇ
Ἀρτέμιδι
ἐς |
[3, 7] |
ἐσβάλοι
διὰ
πάσης
ἐπεξῄει
φθείρων
|
καὶ |
Πλαταιέων
Ἀθηναίοις
ὄντων
εὔνων
πολιορκίᾳ |
[3, 19] |
εἴκοσι,
δασεῖα
δὲ
ὕλῃ
πᾶσα
|
καὶ |
πλήρης
ζῴων
ἀγρίων
καὶ
ἡμέρων, |
[3, 14] |
τάφοι
τῶν
Ἀγιαδῶν
βασιλέων
εἰσὶ
|
καὶ |
πλησίον
ὀνομαζομένη
λέσχη
Κροτανῶν·
εἰσὶ |
[3, 19] |
καὶ
ἡ
Δημήτηρ
καὶ
Κόρη
|
καὶ |
Πλούτων,
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖς
Μοῖραί |
[3, 19] |
ὅτι
γὰρ
μὴ
πρόσωπον
αὐτῷ
|
καὶ |
πόδες
εἰσὶν
ἄκροι
καὶ
χεῖρες, |
[3, 3] |
ἀξιόλογα
ἐς
τιμήν.
ἔστι
μέντοι
|
καὶ |
Πολεμάρχου
μνῆμα
ἐν
Σπάρτῃ,
εἴτε |
[3, 7] |
βίον
διατελέσαι
πάντα
ἐν
ἡσυχίᾳ
|
καὶ |
πολέμων
οὖσιν
ἐκτός.
(Ἀρίστωνι
δὲ |
[3, 25] |
τριάκοντα
σταδίους
Θυρίδες
ἄκρα
Ταινάρου
|
καὶ |
πόλεως
ἐρείπια
Ἱππόλας
ἐστίν,
ἐν |
[3, 19] |
κομίζουσι
δ'
ἐς
οὐρανὸν
Ὑάκινθον
|
καὶ |
Πολύβοιαν,
Ὑακίνθου
καθὰ
λέγουσιν
ἀδελφὴν |
[3, 7] |
γενεάς,
Εὐνόμου
τε
τοῦ
Πρυτάνιδος
|
καὶ |
Πολυδέκτου
τοῦ
Εὐνόμου
βασιλευόντων,
ἐν |
[3, 20] |
ἐστιν
αὐτή
τε
ἡ
κρήνη
|
καὶ |
Πολυδεύκους
ἱερὸν
ἐν
δεξιᾷ
τῆς |
[3, 18] |
Δήμητρος
ἕστηκεν.
Ἀρίστανδρος
δὲ
Πάριος
|
καὶ |
Πολύκλειτος
Ἀργεῖος
ὁ
μὲν
γυναῖκα |
[3, 19] |
γυναικὶ
ἔχουσαν
ἐπιτηδείως·
(εἶναι
γὰρ
|
καὶ |
Πολυξὼ
τὸ
γένος
Ἀργείαν,
Τληπολέμῳ |
[3, 17] |
τὴν
Ἀθηνᾶς
γένεσιν
καὶ
Ἀμφιτρίτη
|
καὶ |
Ποσειδῶν,
ἃ
δὴ
μέγιστα
καὶ |
[3, 21] |
θεοῦ
καὶ
Δήμητρος
ἱερὸν
ἅγιον
|
καὶ |
Ποσειδῶνος
ἄγαλμα
Γαιαόχου.
(ὃν
δὲ |
[3, 23] |
Μαλέας
λιμήν
ἐστιν
ὀνομαζόμενον
Νύμφαιον
|
καὶ |
Ποσειδῶνος
ἄγαλμα
ὀρθὸν
καὶ
σπήλαιον |
[3, 19] |
ἄγαλμα
Βίριδος,
τοῦτο
δὲ
Ἀμφιτρίτης
|
καὶ |
Ποσειδῶνος·
Διὸς
δὲ
καὶ
Ἑρμοῦ |
[3, 11] |
Ἀγοραίου,
τὸ
δὲ
Ἀθηνᾶς
Ἀγοραίας
|
καὶ |
Ποσειδῶνος
ὃν
ἐπονομάζουσιν
Ἀσφάλιον,
καὶ |
[3, 18] |
δὲ
αἰχμάλωτον
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
καὶ |
πραθέντα
ἐς
Κρήτην
δουλεύειν
ἔνθα |
[3, 13] |
ἐπονομάζουσι,
τιμὰς
εἶχεν
ἐν
Σπάρτῃ
|
καὶ |
πρὶν
Ἡρακλείδας
κατελθεῖν,
ἵδρυτο
δὲ |
[3, 25] |
τῇ
ἄκρᾳ
ναὸς
εἰκασμένος
σπηλαίῳ
|
καὶ |
πρὸ
αὐτοῦ
Ποσειδῶνος
ἄγαλμα.
(ἐποίησαν |
[3, 5] |
ἐς
τὴν
πόλιν,
ὧν
ἐπεξελθόντων
|
καὶ |
πρὸ
τοῦ
τείχους
ταξαμένων
ἄλλοι |
[3, 24] |
πόλεώς
ἐστι
τῆς
ἀρχαίας
ἐρείπια
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
τειχῶν
ἄγαλμα
Ἡρακλέους |
[3, 12] |
Φρουρίοις
καλουμένοις
ναός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος,
|
καὶ |
προελθοῦσιν
ὀλίγον
πεποίηται
μνῆμα
τοῖς |
[3, 5] |
δὲ
οὔτε
τῷ
κήρυκι
ἐσπείσατο
|
καὶ |
προιὼν
ὁμοῦ
τῇ
στρατιᾷ
τὴν |
[3, 18] |
εἶναι
τοῦ
Εὐρώτα
τὴν
Τίασαν,
|
καὶ |
πρὸς
αὐτῇ
Χαρίτων
ἐστὶν
ἱερὸν |
[3, 24] |
χρόαν
τοῦ
ὕδατος
καλουμένη
Γαλακὼ
|
καὶ |
πρὸς
τῇ
κρήνῃ
γυμνάσιον·
Ἑρμοῦ |
[3, 5] |
χρόνον
ἔς
τε
Βοιωτίαν
ἐληλύθει
|
καὶ |
προσβολὰς
ἐποιεῖτο
ἐς
τὸ
Ἁλιαρτίων |
[3, 10] |
ἐρείπια
Σελλασίας
ἐστί·
ταύτην,
καθὰ
|
καὶ |
πρότερον
ἔγραψα,
ἠνδραποδίσαντο
Ἀχαιοὶ
Λακεδαιμονίους |
[3, 9] |
ἀθροισθὲν
μετά
γε
τὸν
Ξέρξου
|
καὶ |
πρότερον
ἔτι
ἐπὶ
Σκύθας
Δαρείου |
[3, 8] |
τὸν
ἀγῶνα
ἔσχε
τὸν
Ὀλυμπικόν
|
καὶ |
πρώτη
τε
ἱπποτρόφησε
γυναικῶν
καὶ |
[3, 20] |
Δωριεῖς
δὲ
παρεστήσαντο
ὕστερον
πολιορκίᾳ,
|
καὶ |
πρῶτοί
τε
ἐγένοντο
οὗτοι
Λακεδαιμονίων |
[3, 12] |
οὐ
πολλοῖς
ἀγῶνα
δρόμου
κατέστησε,
|
καὶ |
πρώτῳ
τε
ἐλθόντι
ἐγένετο
ἑλέσθαι |
[3, 21] |
δώματα
πατρός.
καλοῦνται
δὲ
ἐνταῦθα
|
καὶ |
πύλαι
Καστορίδες,
καὶ
ἐν
τῇ |
[3, 21] |
αὐτὴν
Τευθρώνη
τε
καὶ
Λᾶς
|
καὶ |
Πύρριχος,
ἐπὶ
Ταινάρῳ
δὲ
Καινήπολις |
[3, 25] |
ἔθρεψε,
Ναίδος
ἀκοίτας,
Σιληνός·
δὲ
|
καὶ |
Πύρριχος
ὄνομα
ἦν
αὐτῷ,
Πινδάρῳ |
[3, 6] |
ἐχθρὰ
ἐς
τὴν
πατρίδα
ἐτόλμησε
|
καὶ |
Πύρρον
τὸν
Αἰακίδου
σφίσιν
ἐπηγάγετο |
[3, 26] |
παρὰ
τῷ
Μαχάονι
ἔστιν
εὑρέσθαι.
|
καὶ |
Ῥόδον
μὲν
τὸ
χωρίον
τὸ |
[3, 15] |
οὖν
τοῦ
Ἱπποκόωντος
οἱ
παῖδες
|
καὶ |
ῥοπάλοις
τύπτοντες
κατεργάζονται
τὸν
Οἰωνόν. |
[3, 16] |
Εὐρυβιάδου
Λακεδαιμονίων
τριήρεσιν
ἐπ'
Ἀρτεμισίῳ
|
καὶ |
Σαλαμῖνι
ναυμαχήσαντος
πρὸς
Μήδους,
πλησίον |
[3, 14] |
Χθονίαν
νομίζειν
Δήμητρα.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
Σαράπιδος
νεώτατον
τοῦτο
Σπαρτιάταις
ἱερὸν |
[3, 22] |
ἀγορᾷ
ἐστι
καὶ
ἑτέρωθι
Ἀσκληπιοῦ
|
καὶ |
Σαράπιδός
τε
καὶ
Ἴσιδος.
ἐρείπια |
[3, 19] |
διαλεγομένων
ἀλλήλοις
πλησίον
Διόνυσος
ἑστήκασι
|
καὶ |
Σεμέλη,
παρὰ
δὲ
αὐτὴν
Ἰνώ. |
[3, 24] |
ἐκπεσεῖν
φασιν
ἐς
τὴν
σφετέραν,
|
καὶ |
Σεμέλην
μὲν
οὐ
γὰρ
αὐτὴν |
[3, 22] |
λέγεται
πόλεων,
Ἤτιδος
καὶ
Ἀφροδισιάδος
|
καὶ |
Σίδης.
τῶν
δὲ
πόλεων
τῶν |
[3, 16] |
οἰκήματι
εὑρέθη
καὶ
τράπεζά
τε
|
καὶ |
σίλφιον
ἐπ'
αὐτῇ.
(τάδε
μὲν |
[3, 17] |
ἄγαλμα
ποιῆσαι
λέγουσιν,
ὃν
Διποίνου
|
καὶ |
Σκύλλιδος,
οἱ
δὲ
αὐτοῦ
Δαιδάλου |
[3, 23] |
Νύμφαιον
καὶ
Ποσειδῶνος
ἄγαλμα
ὀρθὸν
|
καὶ |
σπήλαιον
θαλάσσης
ἐγγύτατα,
ἐν
δὲ |
[3, 26] |
ἐστιν·
ἐν
αὐτῷ
Κλαίας
ἱερὸν
|
καὶ |
σπήλαιον
παρ'
αὐτὸ
τὸ
ἱερόν, |
[3, 14] |
Θερμοπυλῶν
τοῦ
Παυσανίου.
κεῖται
δὲ
|
καὶ |
στήλη
πατρόθεν
τὰ
ὀνόματα
ἔχουσα |
[3, 21] |
αὐτίκα
μετὰ
τὴν
νίκην
ἐκομίζετο,
|
καὶ |
συμβάσης
ἐνταῦθά
οἱ
τελευτῆς
ὁ |
[3, 13] |
πατρὶ
πάλης
εἰσὶν
Ὀλυμπικαὶ
νῖκαι,
|
(καὶ) |
συναμφοτέροις
μὲν
μία
τε
καὶ |
[3, 14] |
τῶν
δένδρων,
αἳ
δὴ
ὑψηλαὶ
|
καὶ |
συνεχεῖς
περὶ
αὐτὸ
αἱ
πλάτανοι |
[3, 18] |
ἄλλα
δὲ
Ὕπνου
καὶ
Θανάτου·
|
καὶ |
σφᾶς
ἀδελφοὺς
εἶναι
κατὰ
τὰ |
[3, 18] |
ἑκατέρωθέν
εἰσιν
οἱ
Τυνδάρεω
παῖδες·
|
καὶ |
σφίγγες
τέ
εἰσιν
ὑπὸ
τοῖς |
[3, 20] |
ἐν
ταῖς
Ἀλεσίαις
ταύταις
ἀλέσαι.
|
καί |
σφισι
Λακεδαίμονος
τοῦ
Ταυγέτης
ἐνταῦθά |
[3, 8] |
μὴν
Λεωτυχίδην
ἑαυτοῦ
παῖδα
ἡγεῖσθαι
|
καί |
σφισι
σὺν
ἱκεσίᾳ
τε
καὶ |
[3, 21] |
θαλάσσῃ
φάμενοι,
Νηρέα
ὄντα
εὕρισκον·
|
καί |
σφισι
τοῦ
ὀνόματος
τούτου
παρέσχεν |
[3, 16] |
πολλῶν
νόσος
ἔφθειρε
τοὺς
λοιπούς.
|
(καί |
σφισιν
ἐπὶ
τούτῳ
γίνεται
λόγιον |
[3, 11] |
Ἤλιδος
μαντεύεσθαι
Σπαρτιατῶν
τῷ
κοινῷ·
|
καί |
σφισιν
ὁ
Τισαμενὸς
ἀγῶνας
πολέμου |
[3, 23] |
δὲ
οὐ
πόρρω
κατέδυ
θαλάσσης,
|
καί |
σφισιν
ὁμοῦ
τῶν
ὀνειράτων
τῇ |
[3, 7] |
ἐγένετο
Ἀρχίδαμος,
Ἀρχιδάμου
δὲ
Ἀγησικλῆς·
|
καί |
σφισιν
ὑπῆρξεν
ἀμφοτέροις
τὸν
βίον |
[3, 9] |
μὲν
Κύλων
τε
εἶναι
λέγονται
|
καὶ |
Σωδάμας,
ἐν
Θήβαις
δὲ
Ἀνδροκλείδης |
[3, 10] |
πόλεμον
οὐ
πολὺ
ἀποδέοντας
Καλυδῶνα
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
Αἰτωλῶν
πολίσματα
ᾑρηκέναι. |
[3, 4] |
Λακεδαιμόνιοι
τὸ
ἐν
Δελφοῖς,
ὥσπερ
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
εἰώθεσαν,
ἀνάγουσι
καὶ |
[3, 11] |
Ἑρμῆς
Ἀγοραῖος
Διόνυσον
φέρων
παῖδα,
|
καὶ |
τὰ
ἀρχαῖα
καλούμενα
Ἐφορεῖα,
ἐν |
[3, 11] |
μνῆμα
καὶ
Ἀφαρέως
τοῦ
Περιήρους·
|
καὶ |
τά
γε
ἐς
Ἐπιμενίδην
Λακεδαιμονίους |
[3, 18] |
δευτέρῳ,
Γιτιάδα
καὶ
αὐτοὶ
τέχνη
|
καὶ |
τὰ
ἐπειργασμένα,
ὁ
τρίτος
δέ |
[3, 25] |
μὲν
οὖν
ἐς
αὐτὸν
Ἀρίονα
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τῷ
δελφῖνι
Ἡρόδοτος |
[3, 18] |
τὸν
θρόνον
δὲ
εἶδόν
τε
|
καὶ |
τὰ
ἐς
αὐτὸν
ὁποῖα
ἦν |
[3, 18] |
Ἄκαστος
ἔθηκεν
ἀγῶνα
ἐπὶ
πατρὶ
|
καὶ |
τὰ
ἐς
Μενέλαον
καὶ
τὸν |
[3, 3] |
Λακεδαιμόνιοι
Δωριέα
καὶ
γνώμην
Κλεομένους
|
καὶ |
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἀμείνονα
εἶναι |
[3, 20] |
ὁρᾶν·
γυναῖκες
γὰρ
δὴ
μόναι
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τὰς
θυσίας
δρῶσιν |
[3, 17] |
τοῦ
ἀέρος
ἔμελλεν.
ἐπείργασται
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τὴν
Ἀθηνᾶς
γένεσιν |
[3, 9] |
ἔς
τε
τὴν
Λακεδαιμονίων
ἔξοδον
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τὴν
Λυσάνδρου
τελευτὴν |
[3, 19] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
Ὑάκινθος
ἀπέθανεν
ἄκοντος,
|
καὶ |
τὰ
ἐς
τὸ
ἄνθος
εἰρημένα |
[3, 21] |
Ἀχαιὸν
ἐξ
Αἰγίου
φησὶν
εἶναι
|
(καὶ) |
τὰ
ἐς
τοὺς
Ὀλυμπιονίκας
Ἠλείων |
[3, 4] |
τά
τε
ἀνὰ
χρόνον
συμβάντα
|
καὶ |
τὰ
ἔτι
πρότερον.
(Ξέρξῃ
γὰρ |
[3, 18] |
ἡ
πρὸς
Ἀχελῷον
Ἡρακλέους
πάλη
|
καὶ |
τὰ
λεγόμενα
ἐς
Ἥραν,
ὡς |
[3, 7] |
ὁ
Χαρίλλου
διαδέχεται
τὴν
ἀρχήν·
|
καὶ |
τὰ
Μεσσηνίων
ἐς
Τήλεκλον
τὸν |
[3, 4] |
ἐς
Δημάρατον.
(εἴη
δ'
ἂν
|
καὶ |
τὰ
μηνίματα
ἔκ
τε
ἡρώων |
[3, 2] |
στάσεις
τε
καταπαύσοντα
τοῖς
Κρησὶ
|
καὶ |
τὰ
πολίσματα,
ὁπόσα
ἦν
ἀπωτέρω |
[3, 7] |
τὴν
Ἀργολίδα
ὁ
Νίκανδρος
στρατιᾷ
|
καὶ |
τὰ
πολλὰ
ἐκάκωσε
τῆς
χώρας· |
[3, 7] |
ἔλαβεν
ὕστερον·
Δημάρατον
δὲ
βασιλεύοντα
|
καὶ |
τά
τε
ἄλλα
εὐδοκιμοῦντα
ἐν |
[3, 17] |
διδοῦσαι
νύμφαι
δῶρά
εἰσι
κυνῆν
|
καὶ |
τὰ
ὑποδήματα,
ὑφ'
ὧν
οἰσθήσεσθαι |
[3, 14] |
τῶν
ἐφήβων
ἔθηκεν
ὁ
Λυκοῦργος.
|
(καὶ |
τάδε
ἄλλα
τοῖς
ἐφήβοις
δρώμενά |
[3, 26] |
ποιήσας
τὴν
μικρὰν
Ἰλιάδα.
(διὸ
|
καὶ |
τάδε
αὐτὸς
οἶδα
περὶ
τὸ |
[3, 25] |
Σιληνὸν
ἐν
τῇ
Μαλέᾳ
δηλοῖ
|
καὶ |
τάδε
ἐξ
ᾄσματος
Πινδάρου
ὁ |
[3, 24] |
καλοῦσιν
οἱ
πολλοί.
Βρασιᾶται
δὲ
|
καὶ |
τάδε
ἐπιλέγουσιν,
Ἰνώ
σφισιν
ἐς |
[3, 10] |
Ἄγιδος
ὡς
ἔσχεν,
ἤδη
μοι
|
καὶ |
τάδε
ἡ
Σικυωνία
γραφὴ
διεξῄει. |
[3, 11] |
ἀρχαίων
εἱλώτων
ἀποσχισθέντες·
καί
μοι
|
καὶ |
τάδε
ὁ
λόγος
αὐτίκα
ἐπέξεισι. |
[3, 16] |
ἡμῶν
ἔχουσι.
(μαρτύρια
δέ
μοι
|
καὶ |
τάδε,
τὴν
ἐν
Λακεδαίμονι
Ὀρθίαν |
[3, 12] |
ὃ
τοὺς
ἐς
Ἰταλίαν
τε
|
καὶ |
Τάραντα
ἀποικισθέντας
ἀναθεῖναι
λέγουσι.
τὸ |
[3, 25] |
τὸ
ὕδωρ
τοὺς
λιμένας
φασὶ
|
καὶ |
τὰς
ναῦς
θεάσασθαι
παρεῖχε.
τοῦτο |
[3, 17] |
ἀπολύων
τῶν
δεσμῶν.
ἐδήλωσα
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα,
ὁποῖα
λέγεται,
πρότερον
ἔτι |
[3, 12] |
ἀνταλλάσσεσθαι,
νόμισμα
δὲ
οὐκ
ἐπίστασθαι,
|
καὶ |
ταῦτα
χρυσοῦ
τε
ἀφθόνου
καὶ |
[3, 25] |
Καινήπολις·
ὄνομα
δὲ
ἦν
πάλαι
|
καὶ |
ταύτῃ
Ταίναρον.
ἐν
αὐτῇ
δὲ |
[3, 26] |
τῶν
μεγάλων
οὐ
μείζων,
Πέφνος
|
καὶ |
ταύτῃ
τὸ
ὄνομα·
τεχθῆναι
δὲ |
[3, 4] |
τε
τῶν
ἐν
Ἐλευσῖνι
ἱερᾶς,
|
καὶ |
ταύτης
τεμεῖν
φασιν
αὐτόν.
ἀφίκετο |
[3, 10] |
τε
ἡβῶντας
ἀποκτεῖναι
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
τέκνα
ἐξανδραποδίσασθαι,
καταβαλεῖν
δὲ
καὶ |
[3, 23] |
ἀναθήματα,
προσεξανδραποδισάμενος
δὲ
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
τέκνα,
καὶ
αὐτὴν
ἐς
ἔδαφος |
[3, 18] |
ὡς
ἄμεινον
ἐκείνῳ
τε
ἔσοιτο
|
καὶ |
τῇ
Λακεδαίμονι
πολέμου
πρὸς
Ἀφυταίους |
[3, 14] |
προελθοῦσι
δὲ
Ταινάρου
μνῆμά
ἐστι,
|
καὶ |
τὴν
ἄκραν
τὴν
ἐς
θάλασσαν |
[3, 4] |
ὃν
ἐποιήσατο
ὁ
Πέρσης
αὐτῇ
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
ἀγομένην
κατασκευήν.
Μαρδονίου |
[3, 20] |
πατέρα
ἑλομένην
ἀναχωρεῖν
ἐς
Λακεδαίμονα.
|
καὶ |
τὴν
ἀποκρίνασθαί
φασιν
οὐδέν·
ἐγκαλυψαμένης |
[3, 9] |
ἐς
αὐτοὺς
καὶ
ἄλλα
ἐγκλήματα
|
καὶ |
τὴν
ἐν
Αὐλίδι
αὐτῶν
ὕβριν |
[3, 24] |
λάρνακα
αὐτὴ
καὶ
Διόνυσος
ἐμβληθείη·
|
καὶ |
τὴν
λάρνακα
ὑπὸ
τοῦ
κλύδωνος |
[3, 7] |
ἐς
τοσοῦτον
ἀφικέσθαι
δόξης
ὡς
|
καὶ |
τὴν
οἰκίαν
ταύτην
Εὐρυπωντίδας
ὄνομα |
[3, 17] |
καὶ
δείματι,
ἐξέστη
καὶ
τότε
|
καὶ |
τὴν
παῖδα
τῷ
ἀκινάκῃ
παίει. |
[3, 21] |
ἰδὼν
Ἀσκληπιοῦ
τε
οἶδα
ἱερὸν
|
καὶ |
τὴν
πηγὴν
Πελλανίδα.
ἐς
ταύτην |
[3, 24] |
λέγουσιν.
(ἐπὶ
τούτῳ
δὲ
αὐτοῖς
|
καὶ |
τὴν
πόλιν,
Ὀρειάτας
ἐς
ἐκεῖνο |
[3, 4] |
ἔπρασσεν
ὅπως
Δημάρατον
παύσειε
βασιλεύοντα,
|
καὶ |
τήν
τε
ἐν
Δελφοῖς
πρόμαντιν |
[3, 9] |
οὖν
οἱ
Λοκροὶ
συμμάχους
Θηβαίους
|
καὶ |
τὴν
Φωκίδα
ἐπόρθησαν·
ἐς
δὲ |
[3, 6] |
(περικαθημένου
δὲ
Ἀντιγόνου
τὰς
Ἀθήνας
|
καὶ |
τῆς
ἐσόδου
τῆς
ἐς
τὴν |
[3, 4] |
ἄλλα
τε
ἐδῄωσε
τῆς
χώρας
|
καὶ |
τῆς
καλουμένης
Ὀργάδος
θεῶν
τε |
[3, 2] |
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
τε
Λακωνικῆς
|
καὶ |
τῆς
Μεσσηνίας
ἐπεποίητο
ἐν
χωρίῳ |
[3, 19] |
φυγῆς
μετασχεῖν
τῆς
ἐς
Ῥόδον
|
καὶ |
τῆς
νήσου
τηνικαῦτα
ἄρχειν
ὑπολειπομένην |
[3, 16] |
Ἔρυκα,
Δωριέα
δὲ
αὐτόν
τε
|
καὶ |
τῆς
στρατιᾶς
διέφθειραν
τὸ
πολὺ |
[3, 11] |
ἔχουσίν
ἐστιν
ἀγορὰ
θέας
ἀξία,
|
καὶ |
τῆς
τε
γερουσίας
βουλευτήριον
καὶ |
[3, 6] |
παρακινδυνεύειν
ὥρμηντο
Ἀθηναίων
τε
εὐνοίᾳ
|
καί |
τι
καὶ
ἄξιον
μνήμης
ἐς |
[3, 9] |
θάλασσαν,
(καὶ)
φρονῆσαί
τε
δεινὸν
|
καί |
τι
καὶ
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους |
[3, 22] |
ἔνθα
οἰκῆσαι
σφᾶς
χρεὼν
εἴη·
|
καί |
τι
καὶ
μάντευμα
ἦν
αὐτοῖς |
[3, 14] |
ἔτος
ἕκαστον
ἐπ'
αὐτοῖς
λέγουσι
|
καὶ |
τιθέασιν
ἀγῶνα,
ἐν
ᾧ
πλὴν |
[3, 9] |
ἐφρόνουν
τὰ
Ἀργείων
Πολυάνθης
τε
|
καὶ |
Τιμόλαος.
(οἱ
δὲ
ἐς
τὸ |
[3, 5] |
οὐ
παρίει
σείων
ὁ
θεὸς
|
καί |
τινες
καὶ
ἀπώλοντο
τῶν
στρατιωτῶν |
[3, 19] |
τὸ
μέσον
ἐστὶν
εὐρυχωρὲς
μάλιστα
|
καὶ |
τὸ
ἄγαλμα
ἐνταῦθα
ἐνέστηκε.
(μέγεθος |
[3, 19] |
ἐστιν
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ,
|
καὶ> |
τὸ
ἄγαλμα
(καὶ)
τοὺς
Διοσκούρους |
[3, 9] |
Βοιωτῶν
διώδευσε
Θηβαίους
ἐν
Κορωνείᾳ
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
νικήσας
συμμαχικόν.
ὡς |
[3, 4] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
εἰώθεσαν,
ἀνάγουσι
|
καὶ |
τὸ
ἀμφισβήτημα
τὸ
ὑπὲρ
Δημαράτου· |
[3, 22] |
ἐνταῦθα,
οὗπερ
ἡ
μυρσίνη
ἦν,
|
καὶ |
τὸ
δένδρον
ἔτι
ἐκείνην
σέβουσι |
[3, 1] |
παίδων
Ὑάκινθον
μὲν
νεώτατον
ὄντα
|
καὶ |
τὸ
εἶδος
κάλλιστον
κατέλαβεν
ἡ |
[3, 5] |
ἐπετρόπευεν
αὐτοὺς
γένους
ἐγγύτατα
ὤν·
|
καὶ |
τὸ
ἐν
Κορίνθῳ
Λακεδαιμονίων
κατόρθωμα |
[3, 7] |
Ἀθηναίους
ἥ
τε
Ἀρίστωνος
ἀγνωμοσύνη
|
καὶ |
τὸ
ἔχθος
τὸ
Κλεομένους
ἐποίησεν |
[3, 16] |
Ἀπόλλωνι
χιτῶνα
τῷ
ἐν
Ἀμύκλαις,
|
καὶ |
τὸ
οἴκημα
ἔνθα
ὑφαίνουσι
Χιτῶνα |
[3, 1] |
μὲν
Ταυγέτης
ὄντα,
ἀφ'
ἧς
|
καὶ |
τὸ
ὄρος
ὠνομάσθη,
ἐς
Δία |
[3, 24] |
Διόνυσον
ἔθρεψεν
Ἰνώ,
καλοῦσι
δὲ
|
καὶ |
τὸ
πεδίον
Διονύσου
κῆπον.
(ἱερὰ |
[3, 9] |
τῶν
Περσῶν
ἐνίκησεν
ὁ
Ἀγησίλαος
|
καὶ |
τὸ
πεζὸν
τότε
πλεῖστον
ἀθροισθὲν |
[3, 8] |
νοσοῦντα
ὡς
ἐγίνετο
ἐν
Ἡραίᾳ,
|
καὶ |
τὸ
πλῆθος
μάρτυρας
ἐποιεῖτο
ἦ |
[3, 26] |
ἄνω
τριάκοντα
ἀπέχει
σταδίους
Ἀλαγονία,
|
καὶ |
τὸ
πόλισμα
κατηρίθμησα
ἤδη
καὶ |
[3, 4] |
τοῖς
εἵλωσιν
ἐς
τὸ
ἄλσος,
|
καὶ |
τό
τε
ἄλσος
ἡ
φλὸξ |
[3, 14] |
Κλεὼ
παρὰ
τοῦ
Ἀναξάνδρου
αἰτεῖ,
|
καὶ |
τό
τε
ξόανον
τῆς
Θέτιδος |
[3, 23] |
κλύδων
ἐνταῦθα
τῆς
Βοιατῶν
ἀπήνεγκε,
|
καὶ |
τὸ
χωρίον
διὰ
τοῦτο
Ἐπιδήλιον |
[3, 20] |
ξόανον,
Πελασγῶν
ὥς
φασιν
ἔργον.
|
καὶ |
τόδε
δὲ
ἄλλο
δρώμενον
ἐνταῦθα |
[3, 1] |
ἀρχήν,
πρῶτα
μὲν
τῇ
χώρᾳ
|
καὶ |
τοῖς
ἀνθρώποις
μετέθετο
ἀφ'
αὑτοῦ |
[3, 5] |
ἐκ
παλαιοῦ
Πελοποννησίοις
πᾶσιν
αἰδέσιμον
|
καὶ |
τοῖς
αὐτόθι
ἱκετεύουσιν
ἀσφάλειαν
μάλιστα |
[3, 6] |
ἐπαγάγῃ
φρουρὰν
ἐς
τὸ
Μουσεῖον.
|
καὶ |
τοῖς
μὲν
ἀνὰ
χρόνον
αὐτὸς |
[3, 8] |
Ὀλυμπίᾳ
καὶ
θύειν
τῷ
θεῷ
|
καὶ |
τὸν
ἀγῶνα
ἐξεῖναί
σφισιν
ἀγωνίζεσθαι. |
[3, 18] |
πατρὶ
καὶ
τὰ
ἐς
Μενέλαον
|
καὶ |
τὸν
Αἰγύπτιον
Πρωτέα
ἐν
Ὀδυσσείᾳ. |
[3, 3] |
ἠφίεσαν,
τύπον
δὲ
τὴν
σφῦραν
|
καὶ |
τὸν
ἄκμονα
ἀντίτυπον
ταύτῃ,
πῆμα |
[3, 10] |
πρότερον
ἔγραψα,
ἠνδραποδίσαντο
Ἀχαιοὶ
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
τὸν
βασιλέα
Κλεομένην
τὸν
Λεωνίδου |
[3, 18] |
οὗτος
ὁ
Βαθυκλῆς
μαθητὴς
ἐγεγόνει
|
καὶ |
τὸν
θρόνον
ἐφ'
ὅτου
βασιλεύοντος |
[3, 18] |
Λακεδαιμονίων
ἀμυνάντων
μὴ
προσαπολέσθαι
οἱ
|
καὶ |
τὸν
λειπόμενον
ὀφθαλμόν,
οὕτω
ναὸν |
[3, 8] |
χρήματα
ἔχουσι·
πρὶν
δὲ
Ἆγιν
|
καὶ |
τὸν
στρατὸν
ἀφῖχθαί
σφισιν
ἀμύνοντας, |
[3, 19] |
Ἀχιλλέα,
ἰδεῖν
δὲ
τὸν
Ὀιλέως
|
καὶ |
τὸν
Τελαμῶνος
Αἴαντα,
συνεῖναι
δὲ |
[3, 10] |
τὰ
ἐς
τὸν
Ἀμυκλαῖον,
ὥστε
|
καὶ |
τὸν
χρυσόν,
ὃν
Κροῖσος
ὁ |
[3, 19] |
λόγχην
δὲ
ἐν
ταῖς
χερσὶ
|
καὶ |
τόξον.
(τοῦ
δὲ
ἀγάλματος
τὸ |
[3, 4] |
πολλὰ
ἐκ
τοῦ
νοῦ
κελεύει
|
καὶ |
τότε
ἐνεῖναι
πῦρ
τοῖς
εἵλωσιν |
[3, 8] |
παρεσκευάζοντο
ὡς
ἐς
τὴν
Ἠλείαν
|
καὶ |
τότε
ἐσβαλοῦντες·
οἱ
δὲ
Ἠλεῖοι |
[3, 17] |
τε
ἀεὶ
καὶ
δείματι,
ἐξέστη
|
καὶ |
τότε
καὶ
τὴν
παῖδα
τῷ |
[3, 8] |
τε
ἐγένετο
ἐς
Ἠλείους
ἐγκλήματα
|
καὶ |
τοῦ
ἀγῶνος
τοῦ
Ὀλυμπικοῦ
καὶ |
[3, 8] |
τὸ
στράτευμα
ἀπεχώρησεν
ἄχρι
Ὀλυμπίας
|
καὶ |
τοῦ
Ἀλφειοῦ
προελθόντες·
τῷ
δὲ |
[3, 8] |
μήτε
τῶν
περιοίκων
ἔτι
ἄρχειν
|
καὶ |
τοῦ
ἄστεως
κατερεῖψαι
τὸ
τεῖχος, |
[3, 25] |
ἔπαυσε
γυνὴ
τὸ
ὕδωρ
μὴ
|
καὶ |
τοῦ
λοιποῦ
τοιαῦτα
ἐπιδείκνυσθαι,
μεμιασμένην |
[3, 3] |
Ἀσκληπιοῦ
ναῷ
μάχαιρα
ὁ
Μέμνονος·
|
καὶ |
τοῦ
μὲν
ἥ
τε
αἰχμὴ |
[3, 7] |
ἔχθος
τὸ
Κλεομένους
ἐποίησεν
ἰδιώτην.
|
καὶ |
τοῦ
μὲν
παρὰ
βασιλέα
Δαρεῖον |
[3, 14] |
συνέβαινεν
εἶναί
πω.
Χίονιν
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
στόλου
μετασχεῖν
τῷ
Θηραίῳ |
[3, 22] |
Νικοκλεῖ
τοῦ
τε
γυμνασίου
μεταξὺ
|
καὶ |
τοῦ
τείχους
τοῦ
πρὸς
τῷ |
[3, 19] |
δέ
σφισι
καὶ
Ἱμεραίους,
ἐπιμνησθήσομαι
|
καὶ |
τοῦδε.
ἔστιν
ἐν
τῷ
Εὐξείνῳ |
[3, 12] |
γῆν
τὴν
Λακωνικὴν
τηνικαῦτα
εἶχον,
|
καὶ |
τοὺς
Ἀμυκλαιεῖς
κρατήσαντες.
τὸ
δὲ |
[3, 11] |
ἄλλας
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
αὐτὰς
|
καὶ |
τοὺς
ἄνδρας
αἱροῦσιν.
ὁ
δὲ |
[3, 26] |
φασιν
εἶναι
τὸ
ἀρχαῖον,
ὥστε
|
καὶ |
τοὺς
Διοσκούρους
μᾶλλόν
τι
αὑτοῖς |
[3, 19] |
τῆς
ὁδοῦ,
καὶ>
τὸ
ἄγαλμα
|
(καὶ) |
τοὺς
Διοσκούρους
φασὶ
κομίσαι
ἐκ |
[3, 1] |
καὶ
ἀνεψιῶν
παῖδας,
ὡσαύτως
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
κατωτέρω
κατὰ
ἀριθμὸν
τυχεῖν |
[3, 14] |
καὶ
ἐμπηδῶντες
λάξ,
δάκνουσί
τε
|
καὶ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἀντορύσσουσιν.
ἀνὴρ
μὲν |
[3, 15] |
Ἡρακλέα
μάλιστα
ἐξηγρίωσεν
ἐς
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας·
αὐτίκα
δὲ
ὡς |
[3, 1] |
τῆς
Μεσσηνίας
φασὶν
ἐν
Θαλάμαις
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
ἐνταῦθα
οἰκοῦντι
αὐτῷ |
[3, 21] |
οἰκῆσαί
φασιν
ἐνταῦθα,
ὅτε
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
ἔφευγεν
ἐκ
Σπάρτης. |
[3, 15] |
ἀγάλματος
διὰ
τὴν
πρὸς
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
μάχην
γενέσθαι
λέγουσι. |
[3, 15] |
γὰρ
δὴ
ἀμυνόμενος
Ἡρακλῆς
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
μετῆλθε
κατ'
ἀξίαν |
[3, 15] |
ὅτι
μαχομένῳ
οἱ
πρὸς
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
οὐδὲν
ἐκ
τῆς |
[3, 19] |
γενόμενον
ἐν
τῇ
πρὸς
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
προτέρᾳ
μάχῃ.
ὁπόσα |
[3, 15] |
τιμωρήσασθαι
μὲν
Ἱπποκόωντα,
τιμωρήσασθαι
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
τοῦ
Οἰωνοῦ
φόνου. |
[3, 10] |
δὲ
ἐλέγετο
Ἡρακλῆς
ἀποκτείνας
Ἱπποκόωντα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας.
(τρίτη
δὲ
ἐκ |
[3, 2] |
ἑλόντων
αὑτῶν
ἀποτέμνεσθαι
τοὺς
Ἀργείους
|
καὶ |
τοὺς
περιοίκους
σφῶν
ὑπηκόους
ὄντας |
[3, 1] |
τὴν
ἀρχήν.
προσλαβὼν
δὲ
Ἰκάριον
|
καὶ |
τοὺς
στασιώτας
παρὰ
πολύ
τε |
[3, 8] |
τοῦ
Ἠλείων
δήμου
μάχῃ
Ξενίαν
|
καὶ |
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
κρατήσας
ἐξέβαλεν |
[3, 5] |
τε
πρὸς
τοὺς
Θηβαίους
ἐποιήσατο
|
καὶ |
τοὺς
ὑπὸ
τῷ
Ἁλιαρτίων
τείχει |
[3, 14] |
ἐπὶ
Λυγκεῖ·
καί
μοι
(κἀμοὶ)
|
καὶ |
τοῦτο
ἀποφαίνει
τὸν
λόγον
εἰκότα, |
[3, 26] |
ἰδεῖν
ὑπὸ
στεφανωμάτων,
χαλκοῦν
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
εἶναι
λέγουσι.
ῥεῖ
δὲ |
[3, 26] |
καὶ
τὸ
πόλισμα
κατηρίθμησα
ἤδη
|
καὶ |
τοῦτο
ἐν
Ἐλευθερολάκωσι·
θέας
δὲ |
[3, 16] |
τέχνης
τὸ
δὲ
ἕτερον
μὴ
|
καὶ |
τοῦτο
ἐπικοσμεῖν
αὐτὴν
ἀπεῖπεν
ὄνειρον. |
[3, 16] |
χώραν
ἐκλιπεῖν
παρεσκευάζοντο,
οὐκ
ἐσέθεντο
|
καὶ |
τοῦτο
ἐς
τὰς
ναῦς;
(καίτοι |
[3, 14] |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Ἑρμιόνῃ
κατέστη
|
καὶ |
τούτοις
Χθονίαν
νομίζειν
Δήμητρα.
ἔστι |
[3, 25] |
τεθνάναι
παραυτίκα
ὑπὸ
τοῦ
ἰοῦ,
|
καὶ |
τοῦτον
ἔφη
τὸν
ὄφιν
ὑπὸ |
[3, 20] |
ὕστερον,
Δωριεῖς
Μεσσηνίους
ὄντας,
ὀνομασθῆναι
|
καὶ |
τούτους
ἐξενίκησεν
εἵλωτας,
καθότι
καὶ |
[3, 16] |
νόμους
οἷα
δὴ
θεῷ
πεποιήκασι
|
καὶ |
τούτῳ
ἱερόν.
τάφος
δέ
ἐστιν |
[3, 13] |
ἐστιν
Ἀμβουλίας
βωμὸς
καὶ
Διοσκούρων
|
καὶ |
τούτων
Ἀμβουλίων.
(ἀπαντικρὺ
δὲ
ἥ |
[3, 17] |
Ἀφιδναίων
ἔσεσθαι
λάφυρα.
προαπολιπόντων
δὲ
|
καὶ |
τούτων,
Λακεδαιμόνιοι
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον |
[3, 16] |
ἀγάλματα
ἐν
τῷ
οἰκήματι
εὑρέθη
|
καὶ |
τράπεζά
τε
καὶ
σίλφιον
ἐπ' |
[3, 10] |
ἐπανελθόντων
δὲ
ἐντεῦθεν
προελθοῦσιν
ὀλίγον
|
καὶ |
τραπεῖσιν
αὖθις
ἐς
ἀριστερὰν
ἄγαλμά |
[3, 19] |
οὐδένα
ἀνευρόντα
οἶδα,
εἰκάζοντι
δὲ
|
καὶ |
τριάκοντα
εἶναι
φαίνοιντο
ἂν
πήχεις. |
[3, 18] |
τούτου
τε
οὖν
ἐστιν
εἰκὼν
|
καὶ |
τρίποδες
χαλκοῖ·
τοὺς
δὲ
ἀρχαιοτέρους |
[3, 10] |
ἐς
ἀριστερὰν
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἡρακλέους
|
καὶ |
τρόπαιον·
ἀναστῆσαι
δὲ
ἐλέγετο
Ἡρακλῆς |
[3, 6] |
προσεπελάβετο
δὲ
ὁ
λόγος
μοι
|
καὶ |
τρόπον
ὅντινα
ἐν
Αἰγύπτῳ
Κλεομένης |
[3, 18] |
ἄγει
τὰς
θεάς,
Ἄδραστος
δὲ
|
καὶ |
Τυδεὺς
Ἀμφιάραον
καὶ
Λυκοῦργον
τὸν |
[3, 17] |
Κοσμητᾶ
τε
ἐπίκλησιν
Διὸς
ναὸς
|
καὶ |
Τυνδάρεω
πρὸ
αὐτοῦ
μνῆμά
ἐστιν· |
[3, 18] |
μάχην
πρὸς
Θούριον
τῶν
γιγάντων
|
καὶ |
Τυνδάρεω
πρὸς
Εὔρυτον,
ἔστιν
ἁρπαγὴ |
[3, 18] |
ἐν
ἀριστερᾷ
δὲ
Ἔχιδνα
ἕστηκε
|
καὶ |
Τυφώς,
ἐν
δεξιᾷ
δὲ
Τρίτωνες. |
[3, 15] |
παῖδας
τοῦ
Αἰγέως.
ἐποίησαν
δὲ
|
καὶ |
τῷ
Ἀμφιλόχῳ
τὸ
ἡρῷον,
ὅτι |
[3, 20] |
ὁ
δὲ
ὅρκος
ἦν
Ἑλένῃ
|
καὶ |
τῷ
γῆμαι
προκριθέντι
Ἑλένην
ἀμυνεῖν |
[3, 11] |
ἀποστάντας
ἀπελθεῖν
ὑποσπόνδους
εἴασαν
Τισαμενῷ
|
καὶ |
τῷ
ἐν
Δελφοῖς
χρηστηρίῳ
πειθόμενοι· |
[3, 17] |
εἰκὸς
ἦν
Κλεονίκῃ
τε
ἀπέδωκε
|
καὶ |
τῷ
θεῷ.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἐκτελοῦντες |
[3, 14] |
δὲ
ἥ
τε
Κολοφωνίων
θυσία
|
καὶ |
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι
ἐφήβων
καθεστήκασιν. |
[3, 11] |
καὶ
τῆς
τε
γερουσίας
βουλευτήριον
|
καὶ |
τῶν
ἐφόρων
καὶ
νομοφυλάκων
καὶ |
[3, 12] |
Μιλτιάδου
τοῦ
Κίμωνος·
ἐγεγόνει
δὲ
|
καὶ |
τῶν
κηρύκων
τοῖς
ἐλθοῦσιν
ἐς |
[3, 9] |
Ἀγησιλάου
πρόθυμον
διδόασιν
ἄρχοντα
εἶναι
|
καὶ |
τῶν
νεῶν
αὐτῷ.
ὁ
δὲ |
[3, 4] |
Ἀργολίδα,
Λακεδαιμονίων
τε
αὐτῶν
ἀθροίσας
|
καὶ |
τῶν
συμμάχων
στρατιάν.
ὡς
δὲ |
[3, 2] |
Λακεδαιμονίων
αὐτὸς
ἔδρασεν
ἡγούμενος,
μνήμην
|
καὶ |
τῶνδε
ποιησόμεθα
ὁμοῦ
τῷ
λόγῳ |
[3, 19] |
τὸν
Ὑάκινθον
λέγουσιν
ἐν
αὐτῷ,
|
καὶ |
Ὑακινθίοις
πρὸ
τῆς
τοῦ
Ἀπόλλωνος |
[3, 1] |
ἡ
πεπρωμένη
πρότερον
τοῦ
πατρός,
|
καὶ |
Ὑακίνθου
μνῆμά
ἐστιν
ἐν
Ἀμύκλαις |
[3, 10] |
τὰ
καθεστηκότα
τῷ
τε
Ἀπόλλωνι
|
καὶ |
Ὑακίνθῳ
δρᾶσαι.
ταύτην
τὴν
μοῖραν |
[3, 22] |
ἐν
τοῖς
ἐρειπίοις
ἱερὸν
Ἀσκληπιοῦ
|
καὶ |
Ὑγείας
ἐστὶν
οὐκ
ἀφανές.
~Κύθηρα |
[3, 21] |
καὶ
θεῶν
ἱερά,
κολυμβήθραις
δὲ
|
καὶ |
ὕδασι
συντελοῦσι
μάλιστα
ἐς
κάλλος. |
[3, 24] |
δὲ
τὸ
ἄγαλμα.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ὕδατος
ψυχροῦ
κρουνὸς
ἐκβάλλων
ἐκ |
[3, 12] |
παρὰ
βασιλέως
Δαρείου
γῆν
τε
|
καὶ |
ὕδωρ
αἰτήσοντες
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα |
[3, 26] |
τοῦτο
εἶναι
λέγουσι.
ῥεῖ
δὲ
|
καὶ |
ὕδωρ
ἐκ
πηγῆς
ἱερᾶς
πιεῖν |
[3, 4] |
Δαρείῳ
τῷ
Ὑστάσπου
γῆν
δοῦναι
|
καὶ |
ὕδωρ
τοὺς
πολίτας
ἔπεισαν.
(διατρίβοντος |
[3, 17] |
Δώρια
ὁ
Γιτιάδας
ἄλλα
τε
|
καὶ |
ὕμνον
ἐς
τὴν
θεόν.
(ἐπείργασται |
[3, 15] |
δὲ
ὧν
οἶδα
μόνῳ
τούτῳ
|
καὶ |
ὑπερῷον
ἄλλο
ἐπῳκοδόμηται
Μορφοῦς
ἱερόν. |
[3, 6] |
ἐς
Κλεόμβροτον
περιῆλθεν
ἡ
ἀρχή,
|
καὶ |
ὑπὸ
ἡγεμόνι
τούτῳ
Βοιωτοῖς
ἐναντία |
[3, 7] |
οὐ
μετέσχε
τοῦ
ἔργου
γήρᾳ
|
καὶ |
ὑπὸ
λύπης
τὸ
πλέον·
Ἀρχίδαμον |
[3, 17] |
ἀλλὰ
πρός
τε
αὐλῶν
μέλη
|
καὶ |
ὑπὸ
λύρας
καὶ
κιθάρας
κρούσμασιν. |
[3, 23] |
στρατηγὸς
εἴτε
αὐτὸς
ὑπερφρονήσας
εἴτε
|
καὶ |
ὑπὸ
Μιθριδάτου
προστεταγμένον
ἀνθρώπῳ
γὰρ |
[3, 22] |
δύο
ἐς
Ἰταλίαν
φεύγοντα
Αἰνείαν
|
καὶ |
ὑπὸ
πνευμάτων
ἀπενεχθέντα
ἐς
τοῦτον |
[3, 24] |
τέκοι
τὸν
παῖδα
ἐκ
Διὸς
|
καὶ |
ὑπὸ
τοῦ
Κάδμου
φωραθεῖσα
ἐς |
[3, 16] |
θεῶν
οὐ
κατὰ
ταὐτὰ
Ἡρακλεῖ
|
καὶ |
ὕστερον
Δωριεῖ
τῷ
Ἀναξανδρίδου
παρεγένετο, |
[3, 17] |
κυβερνήτην
καὶ
Ἀθηναίων
τριήρεις
ἐνίκησε,
|
καὶ |
ὕστερον
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
καθεῖλεν |
[3, 6] |
τὸν
Ἀρίφρονος
στρατηγοῦντα
ἐπὶ
Δηλίῳ
|
καὶ |
ὕστερον
ἐν
Θεσσαλίᾳ
Λεωσθένην.
(Κλεομβρότου |
[3, 1] |
τὸν
πρεσβύτατον
τῶν
Ἀμύκλα
παίδων
|
καὶ |
ὕστερον
ἐς
Κυνόρταν
Ἀργάλου
τελευτήσαντος |
[3, 4] |
ἐς
Πλάταιάν
τε
Λακεδαιμονίους
ἤγαγε
|
καὶ |
ὕστερον
ναυσὶν
ἐς
τὸν
Ἑλλήσποντον. |
[3, 15] |
δὲ
ἡρῷον
Τηλέκλου·
τούτου
δὲ
|
καὶ |
ὕστερον
ποιήσομαι
μνήμην
ἐν
τῇ |
[3, 16] |
Βραυρῶνος
ἐκομίσθη
τε
ἐς
Σοῦσα
|
καὶ |
ὕστερον
Σελεύκου
δόντος
Σύροι
Λαοδικεῖς |
[3, 7] |
ἔτι
βεβηκυῖαν
διέσεισεν
ἐκ
βάθρων,
|
καὶ |
ὕστερον
Φίλιππος
ὁ
Ἀμύντου
σαθρὰν |
[3, 20] |
Ταύγετον
τῶν
αἰγῶν
τούτων
ἄγραν
|
καὶ |
ὑῶν,
πλείστην
δὲ
καὶ
ἐλάφων |
[3, 18] |
καὶ
ἀγόμενον
ὑπὸ
Θησέως
ζῶντα·
|
καὶ |
Φαιάκων
χορός
ἐστιν
ἐπὶ
τῷ |
[3, 2] |
περιοικίδων
πολέμῳ
κρατήσαντες
ἐξεῖλον
Ἀμύκλας
|
καὶ |
Φᾶριν
καὶ
Γεράνθρας,
ἐχόντων
ἔτι |
[3, 25] |
καὶ
καλοῦντι
τῷ
παιδὶ
ὑπακούοντα
|
καὶ |
φέροντα,
ὁπότε
ἐποχεῖσθαί
οἱ
βούλοιτο. |
[3, 16] |
τὴν
θεόν.
~πλησίον
δὲ
Ἱλαείρας
|
καὶ |
Φοίβης
ἐστὶν
ἱερόν·
ὁ
δὲ |
[3, 9] |
Τιθραύστην
δὲ
κατέπεμψεν
ἐπὶ
θάλασσαν,
|
(καὶ) |
φρονῆσαί
τε
δεινὸν
καί
τι |
[3, 7] |
σὺν
μεγάλῳ
πατρίδος
τε
ὀλέθρῳ
|
καὶ |
φυγῇ
τῇ
σφετέρᾳ.
(Θεόπομπον
δὲ |
[3, 17] |
Ἀθηνᾶς
ἱερὸν
πεποίηται
Πολιούχου
καλουμένης
|
καὶ |
Χαλκιοίκου
τῆς
αὐτῆς.
τοῦ
δὲ |
[3, 12] |
καὶ
ταῦτα
χρυσοῦ
τε
ἀφθόνου
|
καὶ |
χαλκοῦ
παρόντος
σφίσι.
τοῦ
δὲ |
[3, 14] |
ἀπὸ
τοῦ
Δρόμου
Διοσκούρων
ἱερὸν
|
καὶ |
Χαρίτων,
τὸ
δὲ
Εἰλειθυίας
ἐστὶν |
[3, 19] |
αὐτῷ
καὶ
πόδες
εἰσὶν
ἄκροι
|
καὶ |
χεῖρες,
τὸ
λοιπὸν
χαλκῷ
κίονί |
[3, 23] |
ταύτῃ
παρέχεται
ψηφῖδας
σχῆμα
εὐπρεπεστέρας
|
καὶ |
χρόας
παντοδαπῆς.
~Ἐπιδαύρου
δὲ
σταδίους |
[3, 3] |
πάσης
ἀφίστανται
Λακεδαιμονίων
οἱ
Μεσσήνιοι.
|
καὶ |
χρόνον
μὲν
ἀντέσχον
πολεμοῦντες·
ὑπόσπονδοι |
[3, 12] |
ἀνδράποδα
καὶ
ἀργὸν
τὸν
ἄργυρον
|
καὶ |
χρυσόν·
(οἱ
δὲ
ἐς
τὴν |
[3, 14] |
ἐστιν
ἱερόν,
Δωματίτην
δὲ
ἐπονομάζουσιν.
|
(καὶ |
χωρίον
Πλατανιστᾶς
ἐστιν
ἀπὸ
τῶν |
[3, 25] |
λιμένες
ὅ
τε
Ἀχίλλειός
ἐστι
|
καὶ |
Ψαμαθοῦς,
ἐπὶ
δὲ
τῇ
ἄκρᾳ |
[3, 17] |
τῶν
ἄθλων
Ἡρακλέους,
πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
ὧν
ἐθελοντὴς
κατώρθωσε,
Τυνδάρεω
δὲ |
[3, 1] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
ᾤκισέ
τε
|
καὶ |
ὠνόμασεν
ἀπὸ
τῆς
γυναικὸς
πόλιν, |
[3, 18] |
καὶ
ὀπίσω,
Χάριτές
τε
δύο
|
καὶ |
Ὧραι
δύο·
ἐν
ἀριστερᾷ
δὲ |
[3, 19] |
τῷ
βωμῷ,
καὶ
Μοῦσαί
τε
|
καὶ |
Ὧραι.
περὶ
δὲ
ἀνέμου
Ζεφύρου, |
[3, 19] |
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖς
Μοῖραί
τε
|
καὶ |
Ὧραι,
σὺν
δέ
σφισιν
Ἀφροδίτη |
[3, 18] |
ἔργων
(τῶν)
ἐς
τὴν
ὕδραν
|
καὶ |
ὡς
ἀνήγαγε
τοῦ
Ἅιδου
τὸν |
[3, 22] |
τε
ἐς
τὰ
δρώμενα
λέγοντες
|
καὶ |
ὡς
βότρυν
ἐνταῦθα
ἀνευρίσκουσιν
ὡραῖον. |
[3, 12] |
τοῦτο
ἐπὶ
ταῖς
θυγατράσιν
εὑρέθη,
|
καὶ |
ὡς
γυναῖκα
οὐδεὶς
ἤθελεν
ἐξ |
[3, 6] |
(ἐτόλμησαν)
ὁμοῦ
καὶ
ἀνδρείαν
ὑπῆρξε
|
καὶ |
ὡς
ἐπαύσαντο
ἐξ
ἐκείνου
Σπαρτιᾶται |
[3, 9] |
μάχας
τε
ἃς
ἐνίκησεν
Ἀγησίλαος
|
καὶ |
ὡς
ἐς>
τὸ
πρόσω
χειρούμενος |
[3, 6] |
ἔτι
πρότερον
ἢ
αὐτὸν
Κλεομένην,
|
καὶ |
ὡς
Κλεομένης
ἀπέθανεν
ὕστερον,
ἐς |
[3, 23] |
σφίσι
καταμείναντες
οἰκῆσαι.
(λέγουσι
δὲ
|
καὶ |
ὡς
οἴκοθεν
ἐκ
τῆς
Ἐπιδαύρου |
[3, 19] |
Ὧραι.
περὶ
δὲ
ἀνέμου
Ζεφύρου,
|
καὶ |
ὡς
ὑπὸ
τοῦ
Ἀπόλλωνος
Ὑάκινθος |
[3, 21] |
καὶ
Πύρριχος,
ἐπὶ
Ταινάρῳ
δὲ
|
Καινήπολις |
Οἴτυλός
τε
καὶ
Λεῦκτρα
καὶ |
[3, 25] |
πλοῦν
ὅσον
τεσσαράκοντα
σταδίων
ἀφέστηκε
|
Καινήπολις· |
ὄνομα
δὲ
ἦν
πάλαι
καὶ |
[3, 9] |
ὅπλοις
ἐπελθόντες
τῶν
τε
ἱερείων
|
καιόμενα |
ἤδη
τὰ
μηρία
ἀπορρίπτουσιν
ἀπὸ |
[3, 17] |
ἰοῦσα
γὰρ
παρ'
αὐτὸν
τὸν
|
καιόμενον |
λύχνον
κατέβαλεν
ἄκουσα.
ἅτε
δὲ |
[3, 4] |
ἅπαν
καὶ
ὁμοῦ
τῷ
ἄλσει
|
καιομένῳ |
συγκατεκαύθησαν
(αὖθις)
οἱ
ἱκέται.
(ἐστράτευσε |
[3, 8] |
γνήσιον
ὄντα
Ἄγιδος.
Λακεδαιμόνιοι
δέ,
|
καίπερ |
ἐπὶ
σφίσιν
ὄν,
οὐκ
ἐπανήγαγον |
[3, 9] |
σφισιν
ἐπαγγέλλων.
(Κορίνθιοι
μὲν
οὖν,
|
καίπερ |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἔχοντες
προθύμως |
[3, 8] |
δὲ
οὕτω·
φράζεο
δή,
Σπάρτη,
|
καίπερ |
μεγάλαυχος
ἐοῦσα,
μὴ
σέθεν
ἀρτίποδος |
[3, 9] |
σὺν
τῷ
στρατῷ,
Τισσαφέρνην
μὲν
|
καίπερ |
τὰ
πρότερα
εὐεργέτην
ὄντα
ζημιοῖ |
[3, 3] |
ἀποστάντες
ἐπολέμησαν,
οὔ
μοι
κατὰ
|
καιρὸν |
ἦν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ
τῇ |
[3, 11] |
δέ
εἰσιν
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς
|
Καίσαρος, |
ὃς
μοναρχίας
πρῶτος
ἐν
Ῥωμαίοις |
[3, 16] |
καὶ
τοῦτο
ἐς
τὰς
ναῦς;
|
(καίτοι |
διαμεμένηκεν
ἔτι
καὶ
νῦν
τηλικοῦτο |
[3, 5] |
οὕτω
τὴν
δύναμιν
ἀπάξειν
ἔμελλε,
|
καίτοι |
Λακεδαιμονίοις
μάλιστα
Ἑλλήνων
ὡσαύτως
δὲ |
[3, 11] |
πένταθλον
Ὀλυμπίασιν
ἀσκήσας
ἀπῆλθεν
ἡττηθείς,
|
καίτοι |
τὰ
δύο
γε
ἦν
πρῶτος· |
[3, 5] |
σφισι
καὶ
αὐτὸς
τρίτου
γένηται
|
κακοῦ |
πρόφασις.
(τότε
δὲ
ἐν
αἰτίᾳ |
[3, 8] |
καὶ
Ἠλείων
καταλείπει
τοὺς
φυγάδας,
|
κακουργεῖν |
σφᾶς
ὁμοῦ
Λεπρεάταις
τὴν
χώραν. |
[3, 2] |
λῃσταί
τε
ἐκ
τῆς
Κυνουριακῆς
|
κακουργοῖεν |
καὶ
αὐτοὶ
καταδρομὰς
ἐκ
τοῦ |
[3, 26] |
δὲ
χώρας
τῆς
Γερηνίας
ὄρος
|
Καλάθιόν |
ἐστιν·
ἐν
αὐτῷ
Κλαίας
ἱερὸν |
[3, 18] |
ἀποκτείνων
τοὺς
παῖδας
τοὺς
Ἄκτορος,
|
Κάλαις |
δὲ
καὶ
Ζήτης
τὰς
Ἁρπυίας |
[3, 11] |
χρόνον
καὶ
Λακεδαίμων
ἡ
αὐτὴ
|
καλεῖσθαι· |
τέως
δὲ
τὸ
ὄνομα
τοῦτο |
[3, 20] |
οὐ
τὴν
ἐν
Θεράπνῃ
Μεσσηίδα
|
καλεῖσθαι |
τὸ
ἀρχαῖον·
ἡ
δὲ
Πολυδεύκειά |
[3, 14] |
τὸν
ἐν
Θερμοπύλαις
ἀγῶνα
ὑπέμειναν.
|
(καλεῖται |
δὲ
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ
Θεομηλίδα |
[3, 1] |
τῆς
γυναικὸς
πόλιν,
ἣ
Σπάρτη
|
καλεῖται |
καὶ
ἐς
ἡμᾶς.
(Ἀμύκλας
δὲ |
[3, 22] |
καὶ
ὁ
τόπος
οὗτος
ἅπας
|
καλεῖται |
Μιγώνιον.
(τοῦτο
μὲν
δὴ
τὸ |
[3, 11] |
Χορὸς
δὲ
οὗτος
ὁ
τόπος
|
καλεῖται |
πᾶς,
ὅτι
ἐν
ταῖς
γυμνοπαιδίαις |
[3, 15] |
ἔσχηκε,
τὸ
δὲ
ἀρχαῖον
ἐκαλεῖτο
|
Καλλίστη. |
(πλησίον
δέ
ἐστιν
Ἱπποσθένους
ναός, |
[3, 1] |
τὴν
νῆσον
τὴν
τότε
ὀνομαζομένην
|
Καλλίστην, |
τοὺς
ἀπογόνους
οἱ
τοῦ
Μεμβλιάρου |
[3, 7] |
αἰσχίστην,
γυναικῶν
δὲ
τὸ
εἶδος
|
καλλίστην |
ὑπὸ
Ἑλένης
γενέσθαι,
ταύτην
ἀγαγομένῳ |
[3, 1] |
νεώτατον
ὄντα
καὶ
τὸ
εἶδος
|
κάλλιστον |
κατέλαβεν
ἡ
πεπρωμένη
πρότερον
τοῦ |
[3, 12] |
δώσειν
ᾗ
ἂν
ἕκαστος
κατὰ
|
κάλλος |
ἀρέσκηται·
ἀφικομένοις
δὲ
ἀνδράσιν
οὐ |
[3, 16] |
ποτε
ὑποφειδόμενοι
παίωσι
κατὰ
ἐφήβου
|
κάλλος |
ἢ
ἀξίωμα,
τότε
ἤδη
τῇ |
[3, 21] |
καὶ
ὕδασι
συντελοῦσι
μάλιστα
ἐς
|
κάλλος. |
θεῶν
δὲ
αὐτόθι
πρὸ
μὲν |
[3, 18] |
διδάξαι
λέγεται·
Κέφαλος
δὲ
τοῦ
|
κάλλους |
ἕνεκα
ὑπὸ
Ἡμέρας
ἐστὶν
ἡρπασμένος, |
[3, 18] |
ὁ
τρίτος
δέ
ἐστιν
Αἰγινήτου
|
Κάλλωνος· |
ὑπὸ
τούτῳ
δὲ
ἄγαλμα
Κόρης |
[3, 12] |
ὁδὸν
ἣν
Ἀφεταίδα
ὀνομάζουσι,
τὰ
|
καλούμενα |
Βοώνητά
ἐστι·
καί
με
ὁ |
[3, 11] |
φέρων
παῖδα,
καὶ
τὰ
ἀρχαῖα
|
καλούμενα |
Ἐφορεῖα,
ἐν
δὲ
αὐτοῖς
Ἐπιμενίδου |
[3, 16] |
κόραι
δὲ
ἱερῶνταί
σφισι
παρθένοι,
|
καλούμεναι |
κατὰ
ταὐτὰ
ταῖς
θεαῖς
καὶ |
[3, 24] |
διὰ
τὴν
χρόαν
τοῦ
ὕδατος
|
καλουμένη |
Γαλακὼ
καὶ
πρὸς
τῇ
κρήνῃ |
[3, 21] |
καταβαίνοντί
ἐστι
Λακεδαιμονίοις
(ἡ)
κώμη
|
καλουμένη |
Κροκέαι
καὶ
λιθοτομία·
μία
μὲν |
[3, 22] |
ἐς
Γερόνθρας
ὁδὸν
ἔστι
Παλαιὰ
|
καλουμένη |
κώμη,
ἐν
δὲ
αὐταῖς
Γερόνθραις |
[3, 23] |
πέλαγος
κατὰ
τὴν
πόλιν
ἀνέχει
|
καλουμένη |
Μινῴα·
καὶ
ὁ
μὲν
κόλπος |
[3, 15] |
Σπάρτῃ
δὲ
λέσχη
τέ
ἐστι
|
καλουμένη |
Ποικίλη
καὶ
ἡρῷα
πρὸς
αὐτῇ |
[3, 21] |
Αὐγειάς.
ἐνταῦθα
ἔστι
μὲν
λίμνη
|
καλουμένη |
Ποσειδῶνος,
ἔστι
δὲ
ἐπὶ
τῇ |
[3, 12] |
καθ'
ἣν
πεποίηταί
σφισιν
ἡ
|
καλουμένη |
Σκιάς,
ἔνθα
καὶ
νῦν
ἔτι |
[3, 21] |
δὲ
ἑκατὸν
στάδια
ἀπέχει
Βελεμίνα
|
καλουμένη· |
τῆς
δὲ
χώρας
τῆς
Λακωνικῆς |
[3, 2] |
τῆς
Ἰωνίας
μεταξὺ
καὶ
Μυσῶν,
|
καλουμένην |
δὲ
Αἰολίδα
ἐφ'
ἡμῶν,
καθέξειν |
[3, 15] |
καὶ
Ἀθηναίων
ἐς
τὴν
Ἄπτερον
|
καλουμένην |
Νίκην,
τῶν
μὲν
οὔποτε
τὸν |
[3, 18] |
Πολύκλειτος
δὲ
Ἀφροδίτην
παρὰ
Ἀμυκλαίῳ
|
καλουμένην. |
οὗτοι
δὲ
οἱ
τρίποδες
μεγέθει |
[3, 22] |
πρὸς
τοῖς
ποσὶ
πόλεως
ἐρείπια
|
καλουμένης |
Ἀχαιῶν
τῶν
Παρακυπαρισσίων.
(ἔστι
δὲ |
[3, 23] |
Πλατανιστοῦντα
ἀπὸ
ἄκρας
τῆς
ἠπείρου,
|
καλουμένης |
δὲ
Ὄνου
γνάθου,
σταδίων
πλοῦς |
[3, 20] |
ἀπὸ
τῆς
ἐν
Θεσσαλίᾳ
ποτὲ
|
καλουμένης |
Ἑλλάδος.
(ἐκ
τούτου
δὴ
τοῦ |
[3, 15] |
ἐν
δεξιᾷ
καὶ
Ἀθηνᾶς
Ἀξιοποίνου
|
καλουμένης |
ἱερόν.
ὡς
γὰρ
δὴ
ἀμυνόμενος |
[3, 26] |
ἄγαλμα,
Ἀλεξάνδρας
ὑπὸ
τῶν
ἐγχωρίων
|
καλουμένης· |
καὶ
Ἀπόλλωνος
Καρνείου
ξόανά
ἐστι |
[3, 17] |
(ἐνταῦθα
Ἀθηνᾶς
ἱερὸν
πεποίηται
Πολιούχου
|
καλουμένης |
καὶ
Χαλκιοίκου
τῆς
αὐτῆς.
τοῦ |
[3, 4] |
ἐδῄωσε
τῆς
χώρας
καὶ
τῆς
|
καλουμένης |
Ὀργάδος
θεῶν
τε
τῶν
ἐν |
[3, 22] |
ἔστιν
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
Τρινασοῦ
|
καλουμένης |
τείχη,
φρουρίου
ποτὲ
ἐμοὶ
δοκεῖν |
[3, 7] |
καὶ
ὁ
περὶ
τῆς
Θυρεάτιδος
|
καλουμένης |
χώρας
Λακεδαιμονίοις
ἀγὼν
πρὸς
Ἀργείους, |
[3, 12] |
μνῆμα
τοῖς
ἐξ
Ἤλιδος
μάντεσι,
|
καλουμένοις |
δὲ
Ἰαμίδαις.
(καὶ
Μάρωνός
ἐστιν |
[3, 12] |
ἀδελφῆς.
πρὸς
δὲ
τοῖς
Φρουρίοις
|
καλουμένοις |
ναός
ἐστιν
Ἀρτέμιδος,
καὶ
προελθοῦσιν |
[3, 20] |
τοῦ
Ἐλευσινίου
σταδίους
ἀφέστηκε
Λαπίθαιον
|
καλούμενον |
ἀπὸ
ἀνδρὸς
ἐγχωρίου
Λαπίθου·
τοῦτό |
[3, 13] |
(τοῦ
Καρνείου
δὲ
οὐ
πόρρω
|
καλούμενόν |
ἐστιν
ἄγαλμα
Ἀφεταίου·
τοῖς
δὲ |
[3, 20] |
(Θεράπνης
δὲ
οὐ
πόρρω
Φοιβαῖον
|
καλούμενόν |
ἐστιν,
ἐν
δὲ
αὐτῷ
Διοσκούρων |
[3, 16] |
πρὸς
Μήδους,
πλησίον
δὲ
Ἀστραβάκου
|
καλούμενόν |
ἐστιν
ἡρῷον.
(τὸ
δὲ
χωρίον |
[3, 22] |
Διονύσου
δὲ
ὄρος
ἱερὸν
Λαρύσιον
|
καλούμενόν |
ἐστιν
ὑπὲρ
τοῦ
Μιγωνίου·
καὶ |
[3, 20] |
τοῦ
Νεοπτολέμου.
(προιοῦσι
δὲ
Ἵππου
|
καλούμενον |
μνῆμά
ἐστι.
Τυνδάρεως
γὰρ
θύσας |
[3, 18] |
δὲ
ὡς
ἐπὶ
τὸ
Ἀλπίον
|
καλούμενον |
ναός
ἐστιν
Ἀθηνᾶς
Ὀφθαλμίτιδος·
ἀναθεῖναι |
[3, 14] |
λέσχης
ἐστὶν
ἱερὸν,
ἐν
Ἀγιαδῶν
|
καλούμενον. |
προελθοῦσι
δὲ
Ταινάρου
μνῆμά
ἐστι, |
[3, 18] |
Κενταύρων
μάχη.
(τὸν
δὲ
Μίνω
|
καλούμενον |
Ταῦρον
οὐκ
οἶδα
ἀνθ'
ὅτου |
[3, 23] |
δύο
που
σταδίους,
ἔστιν
Ἰνοῦς
|
καλούμενον |
ὕδωρ,
μέγεθος
μὲν
κατὰ
λίμνην |
[3, 24] |
πρὸς
δὲ
τῷ
Κνακαδίῳ
Κάρνειος
|
καλούμενος |
Ἀπόλλων.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Καρνείου |
[3, 20] |
νομίζοντας.
Ταλετοῦ
δὲ
οὐ
πόρρω
|
καλούμενός |
ἐστιν
Εὐόρας,
θηρία
καὶ
ἄλλα |
[3, 22] |
δὲ
μετὰ
τὴν
ἄκραν
Βοιατικὸς
|
καλούμενος |
κόλπος,
καὶ
Βοιαὶ
πόλις
πρὸς |
[3, 3] |
Ζεφυρίῳ,
καὶ
ὁ
πόλεμος
ὁ
|
καλούμενος |
Μεσσηνιακὸς
Πολυδώρου
βασιλεύοντος
μάλιστα
ἐς |
[3, 24] |
ᾤκισται
δὲ
νῦν
μὲν
Ἰλίου
|
καλουμένου |
καὶ
Ἀσίας
καὶ
Κνακαδίου,
τῶν |
[3, 2] |
λόγῳ
μεταβάντι
ἐς
τοὺς
Εὐρυπωντίδας
|
καλουμένους. |
(Ἀρχελάου
δὲ
ἦν
Τήλεκλος·
ἐπὶ |
[3, 7] |
αὐτοῦ
λαβεῖν,
Προκλείδας
ἐς
ἐκεῖνον
|
καλουμένους. |
(Εὐρυπῶντος
δὲ
υἱὸς
γίνεται
Πρύτανις. |
[3, 11] |
μὲν
τοὺς>
ἐπὶ
τῷ
Πλατανιστᾷ
|
καλουμένῳ |
καὶ
ἄλλους
τῶν
ἐφήβων
ἀγῶνας |
[3, 2] |
τῆς
Μεσσηνίας
ἐπεποίητο
ἐν
χωρίῳ
|
καλουμένῳ |
Λίμναις.
(Τηλέκλου
δὲ
ἀποθανόντος
Ἀλκαμένης |
[3, 24] |
πλέον
πέντε.
(ἐν
δὲ
Ἀραίνῳ
|
καλουμένῳ |
χωρίῳ
τάφος
Λᾶ
καὶ
ἀνδριὰς |
[3, 3] |
τὰ
δὲ
ἐπὶ
τῶν
ἡρώων
|
καλουμένων |
ἂν
εἶπεν
ὁ
θεὸς
ἀνθρώπῳ |
[3, 11] |
τῶν
ἐφόρων
καὶ
νομοφυλάκων
καὶ
|
καλουμένων |
Βιδιαίων
ἀρχεῖά
ἐστιν
ἐπὶ
τῆς |
[3, 7] |
~γένους
μὲν
δὴ
τοῦ
Εὐρυσθένους,
|
καλουμένων |
δὲ
Ἀγιαδῶν,
Κλεομένης
ὁ
Λεωνίδου |
[3, 11] |
καθὰ
δὴ
καὶ
Ἀθηναίοις
τῶν
|
καλουμένων |
ἐννέα
ἐπώνυμός
ἐστιν
εἷς
ἄρχων. |
[3, 24] |
ἐπαναβάντι
σταδίους
ὡς
δέκα,
Κυφάντων
|
καλουμένων |
ἐρείπιά
ἐστιν,
ἐν
δὲ
αὐτοῖς |
[3, 12] |
ἱερὸν
καὶ
βασίλειοι
τάφοι
τῶν
|
καλουμένων |
Εὐρυπωντιδῶν·
παρὰ
δὲ
τὸ
Ἑλλήνιον |
[3, 25] |
δὲ
εἶναι
θεὸν
Πύρριχον
τῶν
|
καλουμένων |
(Κουρήτων·
εἰσὶ
δὲ
οἳ
Σιληνὸν |
[3, 21] |
γέρονθ'
ἅλιον
καὶ
δώματα
πατρός.
|
καλοῦνται |
δὲ
ἐνταῦθα
καὶ
πύλαι
Καστορίδες, |
[3, 25] |
τοῦτον
τὸν
δελφῖνα
εἶδον
καὶ
|
καλοῦντι |
τῷ
παιδὶ
ὑπακούοντα
καὶ
φέροντα, |
[3, 24] |
ἔνθα
τὸν
Διόνυσον
ἔθρεψεν
Ἰνώ,
|
καλοῦσι |
δὲ
καὶ
τὸ
πεδίον
Διονύσου |
[3, 14] |
ἱερὸν
καὶ
Διὸς
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίου.
|
(καλοῦσι |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
Δρόμον,
ἔνθα
τοῖς |
[3, 22] |
θάλασσαν
ἀφέστηκεν
Ἀσωποῦ
διακόσια
στάδια·
|
καλοῦσι |
δὲ
Ὄνου
γνάθον
τὴν
ἄκραν. |
[3, 16] |
θυσιῶν
ἐμμεμένηκεν
ἀνθρώπων
αἵματι
ἥδεσθαι·
|
καλοῦσι |
δὲ
οὐκ
Ὀρθίαν
μόνον
ἀλλὰ |
[3, 26] |
στέφανος,
ὃν
οἱ
Μεσσήνιοι
κίφος
|
καλοῦσι |
τῇ
ἐπιχωρίῳ
φωνῇ.
Μαχάονα
δὲ |
[3, 2] |
δὲ
τὸ
γένος
τὸ
Εὐρυσθένους
|
καλοῦσιν |
Ἀγιάδας.
ἐπὶ
τούτου
Πατρεῖ
τῷ |
[3, 2] |
ἥντινα
Πάτρας
καὶ
ἐς
ἡμᾶς
|
καλοῦσιν |
ἀπὸ
τοῦ
Πατρέως
τούτου,
συνεπελάβοντο |
[3, 15] |
τὸ
δὲ
χωρίον
τὸ
Σέβριον
|
καλοῦσιν |
ἀπὸ
τοῦ
Σεβροῦ.
τοῦ
Σεβρίου |
[3, 13] |
σφισιν
ἐπικλύζοντος.
(ξόανον
δὲ
ἀρχαῖον
|
καλοῦσιν |
Ἀφροδίτης
Ἥρας·
ἐπὶ
δὲ
θυγατρὶ |
[3, 12] |
λέγουσι.
τὸ
δὲ
χωρίον,
ὃ
|
καλοῦσιν |
Ἑλλήνιον,
ἐστὶν
εἰρημένον
ὡς
οἱ |
[3, 26] |
τὸ
συνέδριον
συντελοῦντας
τὸ
Ἐλευθερολακώνων,
|
καλοῦσιν |
ἐφ'
ἡμῶν
Γερηνίαν.
ἐν
ταύτῃ |
[3, 20] |
ὑπὲρ
Βρυσεῶν
ἀνέχει.
ταύτην
Ἡλίου
|
καλοῦσιν |
ἱερὰν
καὶ
ἄλλα
τε
αὐτόθι |
[3, 19] |
δοκεῖν
Ψίλακα
ἐπονομάζοντες·
ψίλα
γὰρ
|
καλοῦσιν |
οἱ
Δωριεῖς
τὰ
πτερά,
ἀνθρώπους |
[3, 24] |
ἀπωθούμενα
ἐς
τὴν
γῆν
ἐκβεβράσθαι
|
καλοῦσιν |
οἱ
πολλοί.
Βρασιᾶται
δὲ
καὶ |
[3, 10] |
τὸν
πόλεμον
οὐ
πολὺ
ἀποδέοντας
|
Καλυδῶνα |
καὶ
τὰ
ἄλλα
Αἰτωλῶν
πολίσματα |
[3, 18] |
Τριτώνων
ὑός
ἐστι
θήρα
τοῦ
|
Καλυδωνίου |
καὶ
Ἡρακλῆς
ἀποκτείνων
τοὺς
παῖδας |
[3, 21] |
ἐσπεσεῖν
παρθένον,
ἀφανισθείσης
δὲ
τὸ
|
κάλυμμα |
ἀναφανῆναι
τὸ
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς |
[3, 15] |
ἐστὶν
ἡ
Μορφώ,
κάθηται
δὲ
|
καλύπτραν |
τε
ἔχουσα
καὶ
πέδας
περὶ |
[3, 21] |
δολίχῳ
κρατῶν,
δοκεῖν
δέ
μοι
|
κάμνων |
αὐτίκα
μετὰ
τὴν
νίκην
ἐκομίζετο, |
[3, 14] |
φασιν
ἐπὶ
Λυγκεῖ·
καί
μοι
|
(κἀμοὶ) |
καὶ
τοῦτο
ἀποφαίνει
τὸν
λόγον |
[3, 16] |
Ταυρικῇ
θεῷ,
ὥστε
ἀμφισβητοῦσι
μὲν
|
Καππάδοκες |
καὶ
οἱ
τὸν
Εὔξεινον
οἰκοῦντες |
[3, 22] |
τοῦτο
ὁ
λίθος
ὠνομάσθη
Ζεὺς
|
Καππώτας |
κατὰ
γλῶσσαν
τὴν
Δωρίδα.
ἡ |
[3, 18] |
ζευγνύων
ἐστὶν
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
|
κάπρον |
καὶ
λέοντα
καὶ
οἱ
Τρῶες |
[3, 14] |
μαχουμένους·
ὁποτέρων
δ'
ἂν
ὁ
|
κάπρος |
τύχῃ
νικῶν,
(ἐστιν)
ἐν
τῷ |
[3, 14] |
καθεστήκασιν.
(ἐπὶ
δὲ
τῇ
θυσίᾳ
|
κάπρους |
ἠθάδας
οἱ
ἔφηβοι
συμβάλλουσι
μαχουμένους· |
[3, 26] |
Ζεὺς
παρ'
αὐτοῖς
ἔχειν
τιμάς.
|
(Καρδαμύλη |
δέ,
ἧς
καὶ
Ὅμηρος
μνήμην |
[3, 26] |
τῆς
Μεσσηνίας
ἀποτεμομένου.
ἀπέχει
δὲ
|
Καρδαμύλη |
θαλάσσης
μὲν
ὀκτὼ
σταδίους,
Λεύκτρων |
[3, 26] |
πλοῦ
καὶ
ἐς
Σύρνον
τῆς
|
Καρικῆς |
ἠπείρου
φασὶν
ἀποσωθέντα
οἰκῆσαι.
(τῆς |
[3, 13] |
θυσίαις
ἱλάσκονται
καὶ
Ἀπόλλωνα
ὀνομάζουσι
|
Κάρνειον |
ἀπὸ
τῶν
κρανειῶν,
ὑπερθέντες
τὸ |
[3, 13] |
διδάσκονται
τὴν
ἅλωσιν
τῆς
Σπάρτης.
|
(Κάρνειον |
δὲ
Ἀπόλλωνα
Δωριεῦσι
μὲν
τοῖς |
[3, 26] |
τε
ἱερὸν
καὶ
Ἀπόλλων
ἐστὶ
|
Κάρνειος, |
καθὰ
Δωριεῦσιν
ἐπιχώριον.
(πόλιν
δὲ |
[3, 13] |
ἐστὶν
ὡς
Εὐρώπης
εἴη
καὶ
|
Κάρνειος |
καὶ
αὐτὸν
ἀνεθρέψατο
Ἀπόλλων
καὶ |
[3, 21] |
αὐτῶν
Διόνυσος.
ἑτέρωθι
δὲ
Ἀπόλλων
|
Κάρνειος |
καὶ
ἱερὸν
Ἄμμωνος
καὶ
Ἀσκληπιοῦ |
[3, 24] |
ναός,
πρὸς
δὲ
τῷ
Κνακαδίῳ
|
Κάρνειος |
καλούμενος
Ἀπόλλων.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ |
[3, 13] |
οὐχ
οὗτος
ὁ
Οἰκέτας
ἐστὶ
|
Καρνειός, |
ὁ
δὲ
ἐν
τοῦ
μάντεως |
[3, 13] |
ἀφικόμενον
ἐξ
Ὑπερβορέων.
(ὁ
δὲ
|
Καρνειός, |
ὃν
Οἰκέταν
ἐπονομάζουσι,
τιμὰς
εἶχεν |
[3, 13] |
κατὰ
δή
τι
ἀρχαῖον.
(τοῦ
|
Καρνείου |
δὲ
οὐ
πόρρω
καλούμενόν
ἐστιν |
[3, 14] |
δὲ
Εἰλειθυίας
ἐστὶν
Ἀπόλλωνός
τε
|
Καρνείου |
καὶ
Ἀρτέμιδος
Ἡγεμόνης·
(τὸ
δὲ |
[3, 26] |
τῶν
ἐγχωρίων
καλουμένης·
καὶ
Ἀπόλλωνος
|
Καρνείου |
ξόανά
ἐστι
κατὰ
ταὐτὰ
καθὰ |
[3, 25] |
ἱερὸν
καὶ
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
|
Καρνείου |
ξόανον
Ἀπόλλωνος.
~ἐς
Θαλάμας
δὲ |
[3, 24] |
καλούμενος
Ἀπόλλων.
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
Καρνείου |
σταδίους
προελθόντι
ὡς
τριάκοντα,
ἔστιν |
[3, 13] |
ἐξ
Ἀπόλλωνος·
τοῦτον
γὰρ
τὸν
|
Κάρνον |
ἀποκτείναντος
Ἱππότου
τοῦ
Φύλαντος
ἐνέπεσεν |
[3, 13] |
τοῖς
πᾶσι
σέβεσθαι
καθέστηκεν
ἀπὸ
|
Κάρνου |
γένος
ἐξ
Ἀκαρνανίας,
μαντευομένου
δὲ |
[3, 10] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
Νυμφῶν
ἐστιν
αἱ
|
Κάρυαι |
καὶ
ἄγαλμα
ἕστηκεν
Ἀρτέμιδος
ἐν |
[3, 10] |
ἐκβολὴ
κατὰ
τὰ
δεξιὰ
ἐς
|
Καρύας |
ἄγει
καὶ
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[3, 10] |
ἄγαλμα
ἕστηκεν
Ἀρτέμιδος
ἐν
ὑπαίθρῳ
|
Καρυάτιδος· |
χοροὺς
δὲ
ἐνταῦθα
αἱ
Λακεδαιμονίων |
[3, 19] |
τὴν
δὲ
Ἀλεξάνδραν
οἱ
Ἀμυκλαιεῖς
|
Κασσάνδραν |
τὴν
Πριάμου
φασὶν
εἶναι.
καὶ |
[3, 26] |
Ἰνοῦς
ἑτέρωθι.
(πεποίηται
δὲ
καὶ
|
Κασσάνδρας |
τῆς
Πριάμου
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα, |
[3, 24] |
Ἀσίας,
ποιῆσαι
δὲ
Πολυδεύκην
καὶ
|
Κάστορά |
φασιν
ἀνασωθέντας
ἐκ
Κόλχων·
εἶναι |
[3, 21] |
καλοῦνται
δὲ
ἐνταῦθα
καὶ
πύλαι
|
Καστορίδες, |
καὶ
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
ναὸς |
[3, 12] |
καὶ
γυναικῶν
τῶν
Πολυδεύκους
καὶ
|
Κάστορος |
ἀδελφῆς.
πρὸς
δὲ
τοῖς
Φρουρίοις |
[3, 13] |
Ἀμύκλα
τάφος,
ἔστι
δὲ
καὶ
|
Κάστορος |
μνῆμα,
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ
καὶ |
[3, 17] |
ἱκετευσάντων
τὴν
Χαλκίοικον
ἁμαρτεῖν
ἀδείας
|
κατ' |
ἄλλο
μὲν
οὐδέν,
φόνου
δὲ |
[3, 15] |
Ἱπποκόωντα
καὶ
τοὺς
παῖδας
μετῆλθε
|
κατ' |
ἀξίαν
ὧν
προυπῆρξεν,
ἱερὸν
Ἀθηνᾶς |
[3, 1] |
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τοὺς
κατωτέρω
|
κατὰ |
ἀριθμὸν
τυχεῖν
ἀλλήλοις
γεγονότας
τὸν |
[3, 9] |
ἀδελφῇ
τῷ
πολέμῳ
δὲ
αὐτὸς
|
κατὰ |
γῆν
προσεῖχεν
ἐρρωμένως.
(καί
οἱ |
[3, 11] |
ὄνομα
ἦν
τούτῳ
Αὔγουστος,
ὃ
|
κατὰ |
γλῶσσαν
δύναται
τὴν
Ἑλλήνων
σεβαστός. |
[3, 22] |
ὁ
λίθος
ὠνομάσθη
Ζεὺς
Καππώτας
|
κατὰ |
γλῶσσαν
τὴν
Δωρίδα.
ἡ
δὲ |
[3, 4] |
ἡ
πρόμαντις
ὁπόσα
ἦν
Κλεομένει
|
κατὰ |
γνώμην.
(Δημάρατος
μὲν
δὴ
κατὰ |
[3, 5] |
τοῦτο
Λακεδαιμονίοις
μὲν
ἐγένετο
οὐ
|
κατὰ |
γνώμην,
ἐγὼ
δὲ
ἐπαινῶ
τῶνδε |
[3, 14] |
θεῶν
τῷ
ἀλκιμωτάτῳ
κρίνοντες
ἱερεῖον
|
κατὰ |
γνώμην
εἶναι
τὸ
ἀλκιμώτατον
ζῷον |
[3, 3] |
Πολύδωρον
εὐδοκιμοῦντα
ἐν
Σπάρτῃ
καὶ
|
κατὰ |
γνώμην
Λακεδαιμονίων
μάλιστα
ὄντα
τῷ |
[3, 22] |
ἐνταῦθα
ἔφη
συγγενέσθαι
οἱ
πρῶτον.
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
νῆσον
ἱερόν
ἐστιν |
[3, 19] |
πόλεως
ὁδὸς
ἐς
Θεράπνην
ἄγει·
|
(κατὰ |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
Ἀθηνᾶς
ξόανόν |
[3, 26] |
στάδιοι
περὶ
τοὺς
ὀγδοήκοντά
εἰσι,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἱερόν
ἐστιν |
[3, 23] |
ἔσεσθαι
τούτῳ
τῷ
ἀνδρὶ
νομίζουσι.
|
(κατὰ |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐκ |
[3, 18] |
ἄνω
θέοντα,
τῇ
μὲν
πάρδαλις,
|
κατὰ |
δὲ
τὸν
Πολυδεύκην
λέαινα.
ἀνωτάτω |
[3, 13] |
τῶν
κρανειῶν,
ὑπερθέντες
τὸ
ῥῶ
|
κατὰ |
δή
τι
ἀρχαῖον.
(τοῦ
Καρνείου |
[3, 24] |
τὸ
δὲ
Ἀχιλλέως,
καὶ
ἑορτὴν
|
κατὰ |
ἔτος
ἄγουσιν
Ἀχιλλεῖ.
ἄκρα
δέ |
[3, 16] |
Λήδαν
ἔχει
λόγος.
(ὑφαίνουσι
δὲ
|
κατὰ |
ἔτος
αἱ
γυναῖκες
τῷ
Ἀπόλλωνι |
[3, 24] |
ἐστι
Δικτύννης
Ἀρτέμιδος,
καί
οἱ
|
κατὰ |
ἔτος
ἕκαστον
ἑορτὴν
ἄγουσι.
ταύτης |
[3, 14] |
δὲ
ἕτερον
Λεωνίδου
καὶ
λόγους
|
κατὰ |
ἔτος
ἕκαστον
ἐπ'
αὐτοῖς
λέγουσι |
[3, 22] |
(ἑορτὴν
δὲ
ἄγουσι
τῷ
θεῷ
|
κατὰ |
ἔτος,
ἐν
ᾗ
γυναιξίν
ἐστιν |
[3, 1] |
καὶ
νῦν
ἔτι
οἱ
Θηραῖοι
|
κατὰ |
ἔτος
ἐναγίζουσιν
ὡς
οἰκιστῇ·
Προκλεῖ |
[3, 10] |
δὲ
ἐνταῦθα
αἱ
Λακεδαιμονίων
παρθένοι
|
κατὰ |
ἔτος
ἱστᾶσι
καὶ
ἐπιχώριος
αὐταῖς |
[3, 16] |
οἱ
(μαστιγοῦντές
ποτε
ὑποφειδόμενοι
παίωσι
|
κατὰ |
ἐφήβου
κάλλος
ἢ
ἀξίωμα,
τότε |
[3, 10] |
προφάσει
μὲν
καὶ
οὗτοι
φιλίας,
|
κατὰ |
ἔχθος
δὲ
ἐμοὶ
δοκεῖν
τὸ |
[3, 4] |
κατὰ
γνώμην.
(Δημάρατος
μὲν
δὴ
|
κατὰ |
ἔχθος
τὸ
Κλεομένους
καὶ
οὐ |
[3, 3] |
Λακεδαιμονίων
ἀποστάντες
ἐπολέμησαν,
οὔ
μοι
|
κατὰ |
καιρὸν
ἦν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ |
[3, 12] |
ἄνευ
δώσειν
ᾗ
ἂν
ἕκαστος
|
κατὰ |
κάλλος
ἀρέσκηται·
ἀφικομένοις
δὲ
ἀνδράσιν |
[3, 12] |
Ἀφεταίδα
ἡρῷά
ἐστιν
Ἴοπός
τε
|
κατὰ |
Λέλεγα
ἢ
Μύλητα
γενέσθαι
δοκοῦντος |
[3, 23] |
Ἰνοῦς
καλούμενον
ὕδωρ,
μέγεθος
μὲν
|
κατὰ |
λίμνην
μικράν,
τῆς
γῆς
δὲ |
[3, 18] |
ἐστὶν
Ἀμβολογήρας
Ἀφροδίτης
ἄγαλμα
ἱδρυμένον
|
κατὰ |
μαντείαν,
ἄλλα
δὲ
Ὕπνου
καὶ |
[3, 13] |
Ἄβαντος.
Ἥρας
δὲ
ἱερὸν
Ὑπερχειρίας
|
κατὰ |
μαντείαν
ἐποιήθη,
τοῦ
Εὐρώτα
πολὺ |
[3, 11] |
Τεγέας
τοῦ
Ὀρέστου
τὰ
ὀστᾶ
|
κατὰ |
μαντείαν
θάπτουσιν
ἐνταῦθα.
παρὰ
δὲ |
[3, 22] |
Ἐλευθερολακώνων
καὶ
οὗτοι
μοῖρα
ἦσαν.
|
κατὰ |
μὲν
δὴ
τὴν
ἐξ
Ἀκριῶν |
[3, 13] |
καὶ
Ἴδα
καὶ
Λυγκέως
τάφος.
|
κατὰ |
μὲν
δὴ
τοῦ
λόγου
τὸ |
[3, 5] |
μάχης,
ἄρξασι
δὲ
αὐτὸς
ἤδη
|
κατὰ |
νώτου
σφίσιν
ἔμελλεν
ἐπικείσεσθαι.
(ἔδεισεν |
[3, 6] |
δὲ
ἀρξάντων
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
|
κατὰ |
νώτου
τοῖς
Μακεδόσιν
ἔφασκεν
ἐπικείσεσθαι· |
[3, 19] |
ἐν
Ἰταλίᾳ
Λοκρούς,
τῶν
Λοκρῶν
|
κατὰ |
οἰκειότητα
πρὸς
Ὀπουντίους
Αἴαντα
τὸν |
[3, 14] |
ἐποίει
δὲ
ταῦτα
ἡ
Λεανδρὶς
|
κατὰ |
ὄψιν
ὀνείρατος.
(τὸ
μὲν
δὴ |
[3, 1] |
τῆς
βασιλείας
Ἱπποκόων
ἠμφισβήτει
καὶ
|
κατὰ |
πρεσβείαν
ἔχειν
ἠξίου
τὴν
ἀρχήν. |
[3, 8] |
ὤμοσαν
Ἀθηναίοις
ἐν
κοινῷ
Λακεδαιμόνιοι,
|
κατὰ |
σφᾶς
δὲ
αὐτοὶ
καὶ
οὐ |
[3, 9] |
ἐγκαταληφθέντας
ἔγνωσαν.
Θηβαῖοι
μὲν
οὖν
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
Ἀθηναίοις
ἀπείπαντο,
οὐ |
[3, 12] |
ἐκεῖνον
τῷ
δευτέρῳ
καὶ
ἤδη
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
ἄχρι
τοῦ
τελευταίου· |
[3, 10] |
προιών
ἄγαλμά
ἐστι
Πυθαέως
Ἀπόλλωνος
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
τῷ
ἐν
Ἀμύκλαις |
[3, 10] |
τῆς
ὁδοῦ
τῆς
εὐθείας
ἐκβολὴ
|
κατὰ |
τὰ
δεξιὰ
ἐς
Καρύας
ἄγει |
[3, 18] |
Θανάτου·
καὶ
σφᾶς
ἀδελφοὺς
εἶναι
|
κατὰ |
τὰ
ἔπη
τὰ
ἐν
Ἰλιάδι |
[3, 14] |
ὀλίγον
πρὸ
μεσούσης
ἡμέρας
ἐσίασι
|
κατὰ |
τὰς
γεφύρας
ἐς
τὸ
εἰρημένον |
[3, 6] |
θυμῷ
καὶ
Δημαράτῳ
τῷ
Ἀρίστωνος
|
κατὰ |
ταὐτὰ
ἀπεχώρησεν
ἤτοι
παρὰ
τὸν |
[3, 18] |
ἦν
γράψω.
(ἀνέχουσιν
ἔμπροσθεν
αὐτόν,
|
κατὰ |
ταὐτὰ
δὲ
καὶ
ὀπίσω,
Χάριτές |
[3, 14] |
δὲ
ἄγνος
λύγος
καὶ
αὐτὴ
|
κατὰ |
ταὐτά
ἐστι
τῇ
ῥάμνῳ.
τοῦ |
[3, 16] |
εὐμενὲς
ἐκ
τῶν
θεῶν
οὐ
|
κατὰ |
ταὐτὰ
Ἡρακλεῖ
καὶ
ὕστερον
Δωριεῖ |
[3, 26] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
Καρνείου
ξόανά
ἐστι
|
κατὰ |
ταὐτὰ
καθὰ
δὴ
καὶ
Λακεδαιμονίων |
[3, 14] |
καθέστηκε,
κύκλῳ
μὲν
εὔριπος
περιέχει
|
κατὰ |
ταὐτὰ
καὶ
εἰ
νῆσον
θάλασσα, |
[3, 16] |
δὲ
ἱερῶνταί
σφισι
παρθένοι,
καλούμεναι
|
κατὰ |
ταὐτὰ
ταῖς
θεαῖς
καὶ
αὗται |
[3, 9] |
Λακεδαιμονίων
ἀρξάμενος
ἐς
Βοιωτίαν
ἐξόδου.
|
κατὰ |
ταύτην
μὲν
δὴ
τὴν
ἀνάγκην |
[3, 4] |
ἐμπρῆσαι
τὴν
πόλιν,
εἰ
μὴ
|
κατὰ |
τὴν
ἀτραπὸν
τὴν
διὰ
τῆς |
[3, 12] |
διεστηκότα
ἀπ'
ἀλλήλων.
(προιόντων
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
Ἀφεταίδα
ἡρῷά
ἐστιν
Ἴοπός |
[3, 13] |
θεῷ
θύειν.
τοῦ
λόφου
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ἐς
δεξιὰν
ὁδὸν
Ἑτοιμοκλέους |
[3, 23] |
τι
ἔχει
διάφορον
ἢ
ὅσαι
|
κατὰ |
τὴν
Λακωνικὴν
ἄλλαι
θαλάσσης
εἰσὶν |
[3, 10] |
καθέστηκεν
ὄρχησις.
ἀναστρέψαντι
δὲ
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
λεωφόρον
ἰόντι
ἐρείπια
Σελλασίας |
[3, 20] |
φασιν
ἀγάλματα.
καὶ
Κρανίου
τέμενος
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
ἐπίκλησιν
Στεμματίου
καὶ |
[3, 12] |
~ἰόντι
δὲ
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
ἣν
Ἀφεταίδα
ὀνομάζουσι, |
[3, 19] |
προτέρᾳ
μάχῃ.
ὁπόσα
δὲ
πεποίηται
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
ταύτην,
ἐστὶν
ἀρχαιότατον |
[3, 12] |
ἀγῶνα
ἄλλον
δρόμου.
(Λακεδαιμονίοις
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
ταύτην
ἐστίν,
ὡς |
[3, 4] |
ὁ
Παυσανίας
αἰσχῦναι
τὸν
νεκρὸν
|
κατὰ |
τὴν
παραίνεσιν
τοῦ
Αἰγινήτου
Λάμπωνος. |
[3, 23] |
(ἄκρα
δὲ
ἐς
τὸ
πέλαγος
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
ἀνέχει
καλουμένη
Μινῴα· |
[3, 10] |
δὴ
ἤδη
γέρων
τὸν
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
πορείαν
ἐπέλαβεν
ἡ
μοῖρα· |
[3, 4] |
φρόνημα
καὶ
ἀποδειξαμένῳ
λαμπρὰ
οὕτω,
|
κατὰ |
τὴν
πορείαν
Λεωνίδας
σὺν
ὀλίγοις, |
[3, 1] |
ἐς
Δία
δὲ
πατέρα
ἀνήκοντα
|
κατὰ |
τὴν
φήμην·
συνῴκει
δὲ
ὁ |
[3, 8] |
παῖδα
ἔσχε
Λεωτυχίδην,
καί
οἱ
|
κατά |
τινα
οὐκ
ἀγαθὸν
δαίμονα
ἐσῆλθεν |
[3, 23] |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
σημείου
τοῦ
|
κατὰ |
τὸν
δράκοντα
ἔδοξεν
αὐτόθι
καταμείναντας |
[3, 16] |
Ἡρακλῆς,
διανηξαμένας
δὲ
ἐπὶ
Σικελίαν
|
κατὰ |
τὸν
ἔλαιον
τὸν
κυφὸν
ἀνευρήσων |
[3, 14] |
Σπαρτιάτου·
τοῦ
Δρόμου
δὲ
ἐκτὸς
|
κατὰ |
τοῦ
Ἡρακλέους
τὸ
ἄγαλμα
ἔστιν |
[3, 15] |
θεωμένῳ
τὴν
πόλιν,
ὡς
ἐγίνετο
|
κατὰ |
τοῦ
Ἱπποκόωντος
τὴν
οἰκίαν,
ἐνταῦθά |
[3, 19] |
ἔστιν
ἐν
τῷ
Εὐξείνῳ
νῆσος
|
κατὰ |
τοῦ
Ἴστρου
τὰς
ἐκβολὰς
Ἀχιλλέως |
[3, 19] |
Κροτωνιάταις
στρατηγῶν
ἐπῄει
τοῖς
ἐναντίοις
|
κατὰ |
τοῦτο
ᾗ
προτετάχθαι
σφίσι
τὸν |
[3, 9] |
Τιμοθέου
παρὰ
βασιλέα
ἀναβεβηκὼς
εἴη,
|
κατὰ |
τοῦτο
ἡσύχαζον
μάλιστα.
(ἀπεστάλη
δὲ |
[3, 19] |
ὁ
θεός,
οὐ
διὰ
παντὸς
|
κατὰ |
τοῦτο
συνεχοῦς
ὄντος
ἀλλὰ
καθέδρας |
[3, 14] |
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ
Θεομηλίδα
χωρίον·
|
κατὰ |
τοῦτο
τῆς
πόλεως
τάφοι
τῶν |
[3, 12] |
ἐς
τὴν
Εὐρώπην
παρεσκευάζοντο
ἀμυνούμενοι,
|
κατὰ |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
βουλευσάμενοι
τρόπον |
[3, 25] |
ὄνομα
δέ
οἱ
Σκύρας,
ὅτι
|
κατὰ |
τοῦτον
ἀνώνυμον
τέως
ὄντα
Πύρρος |
[3, 12] |
πω
τότε
οὐδὲ
χρυσοῦ
νόμισμα,
|
κατὰ |
τρόπον
δὲ
ἔτι
τὸν
ἀρχαῖον |
[3, 20] |
μνήματος
τούτου
διέχουσιν
οὐ
πολύ,
|
κατὰ |
τρόπον
οἶμαι
τὸν
ἀρχαῖον,
οὓς |
[3, 21] |
(ἐπὶ
θάλασσαν
δὲ
ἐς
Γύθιον
|
καταβαίνοντί |
ἐστι
Λακεδαιμονίοις
(ἡ)
κώμη
καλουμένη |
[3, 10] |
καὶ
γυναῖκας
καὶ
τέκνα
ἐξανδραποδίσασθαι,
|
καταβαλεῖν |
δὲ
καὶ
αὐτὴν
ἐς
ἔδαφος |
[3, 15] |
ἀφεὶς
λίθον
ὁ
Οἰωνὸς
καὶ
|
καταβάλλει |
τὴν
κύνα·
ἐπεκθέουσιν
οὖν
τοῦ |
[3, 25] |
Θερμώδοντος
γυναῖκας.
(ἀπὸ
δὲ
Πυρρίχου
|
καταβάντι |
ἐς
θάλασσαν
ἔστι
Τευθρώνη·
τὸν |
[3, 21] |
καὶ
δέκα
εἰσί,
πρώτη
μὲν
|
καταβᾶσιν |
ἐξ
Αἰγιῶν
ἐπὶ
θάλασσαν
Γύθιον, |
[3, 12] |
τὴν
Τιμοθέου
τοῦ
Μιλησίου
κιθάραν,
|
καταγνόντες |
ὅτι
χορδαῖς
ἑπτὰ
ταῖς
ἀρχαίαις |
[3, 6] |
δὲ
ἔτεσιν
ὕστερον
οὐ
πολλοῖς
|
κατάγουσί |
τε
αὐτὸν
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
αὖθις |
[3, 3] |
καὶ
Ἀθηναίοις
ὕστερον
ἐοικότα
ἐχρήσθη
|
κατάγουσιν |
ἐς
Ἀθήνας
ἐκ
Σκύρου
Θησέα, |
[3, 23] |
ἐπὶ
μὲν
αἰσίῳ
τοῦ
ἐμβαλόντος
|
καταδεξάμενον |
ἔχει
τὸ
ὕδωρ·
εἰ
δὲ |
[3, 2] |
τῆς
Κυνουριακῆς
κακουργοῖεν
καὶ
αὐτοὶ
|
καταδρομὰς |
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
ποιοῖντο
ἐς |
[3, 22] |
λαγὼν
ἐποιήσαντο
ἡγεμόνα
τῆς
ὁδοῦ·
|
καταδύντος |
δὲ
ἐς
μυρσίνην
πόλιν
τε |
[3, 23] |
ναυσὶν
οἱ
διαπεφευγότες
τῶν
ἐμπόρων
|
καταδύουσι, |
Μιθριδάτην
δὲ
ὕστερον
τούτων
ἠνάγκασεν |
[3, 9] |
τοῦ
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
στόλου,
|
κατακαυθέντος |
σφίσιν
ἐξαίφνης
ναοῦ
Διὸς
ἐπίκλησιν |
[3, 3] |
οὖν
ὁ
Λίχας
ὡς
ἔστι
|
κατακείμενα |
ἐν
οἰκίᾳ
χαλκέως,
συνῆκε
δὲ |
[3, 26] |
ἡ
θάλασσα
ἀποκινεῖν
οὐκ
ἐθέλει
|
κατακλύζουσα |
ὥρᾳ
χειμῶνος
τὴν
πέτραν.
τοῦτό |
[3, 1] |
ὄντων·
αὐτῷ
παίδων
ἀρρένων
βασιλεύειν
|
καταλείπει |
Λακεδαίμονα,
μητρὸς
μὲν
Ταυγέτης
ὄντα, |
[3, 8] |
τε
τῆς
δυνάμεως
καὶ
Ἠλείων
|
καταλείπει |
τοὺς
φυγάδας,
κακουργεῖν
σφᾶς
ὁμοῦ |
[3, 4] |
ἐπιτροπεύων
γὰρ
Πλείσταρχον
τὸν
Λεωνίδου
|
καταλειφθέντα |
ἔτι
παῖδα
ἐς
Πλάταιάν
τε |
[3, 8] |
αὐτήν.
~Ἀρχιδάμου
δὲ
ὡς
ἐτελεύτα
|
καταλιπόντος |
παῖδας
Ἆγίς
τε
πρεσβύτερος
ἦν |
[3, 1] |
τοὺς
ἀπογόνους
αὐτῶν
ἐς
κοινὸν
|
κατάλογον |
ὑπάξειν
ἔμελλον·
οὐ
γάρ
τι |
[3, 24] |
μνηστήρων
Ἀχιλλεὺς
οὐκ
ἔστιν
ἐν
|
Καταλόγῳ |
γυναικῶν,
μηδὲν
τοῦτο
ἔστω
τεκμήριον |
[3, 20] |
δὴ
καὶ
Ὅμηρος
ἐμνημόνευκεν
ἐν
|
καταλόγῳ |
Λακεδαιμονίων·
οἵ
τ'
ἄρ'
Ἀμύκλας |
[3, 8] |
φρούριον
Ἀθηναίοις
τὸ
ἐν
Δεκελείᾳ·
|
καταλυθέντος |
δὲ
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
τοῦ |
[3, 10] |
πολέμῳ
πιεζομένοις,
καὶ
Ἀκαρνᾶνας
ἠνάγκασε
|
καταλύσασθαι |
τὸν
πόλεμον
οὐ
πολὺ
ἀποδέοντας |
[3, 20] |
ἐκείνου
δεύτερα
τὴν
θυγατέρα
ἱκέτευε
|
καταμεῖναι |
καὶ
ἐξορμωμένης
ἐς
Ἰθάκην
ἐπακολουθῶν |
[3, 23] |
κατὰ
τὸν
δράκοντα
ἔδοξεν
αὐτόθι
|
καταμείναντας |
οἰκῆσαι.
καὶ
ἔνθα
ὁ
δράκων |
[3, 23] |
καὶ
ἐξ
ἐνυπνίων
γενομένων
σφίσι
|
καταμείναντες |
οἰκῆσαι.
(λέγουσι
δὲ
καὶ
ὡς |
[3, 9] |
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίου,
ποιησάμενοι
πονηρὸν
οἰωνὸν
|
καταμένουσιν |
ἄκοντες.
Ἀθηναίοις
δὲ
ἦν
μὲν |
[3, 11] |
καὶ
πηδήματι
Ἱερώνυμον
τὸν
Ἄνδριον.
|
καταπαλαισθεὶς |
δὲ
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
ἁμαρτὼν |
[3, 18] |
καὶ
Λυκοῦργον
τὸν
Πρώνακτος
μάχης
|
καταπαύουσιν. |
(Ἥρα
δὲ
ἀφορᾷ
πρὸς
Ἰὼ |
[3, 2] |
Σπάρτῃ
τῶν
δοκίμων,
στάσεις
τε
|
καταπαύσοντα |
τοῖς
Κρησὶ
καὶ
τὰ
πολίσματα, |
[3, 2] |
Γερανθρᾶται
τὴν
ἔφοδον
τῶν
Δωριέων
|
καταπλαγέντες |
ἀπελθεῖν
ἐκ
Πελοποννήσου
συγχωροῦνται
ὑπόσπονδοι· |
[3, 24] |
φασιν
ὑπὸ
Ἀχιλλέως,
Ἀχιλλέα
δὲ
|
κατᾶραί |
σφισιν
ἐς
τὴν
χώραν
Ἑλένην |
[3, 12] |
ἀγάλματα
ἐπίκλησιν
Ὀλυμπίων·
τοῦτο
Ἐπιμενίδην
|
κατασκευάσαι |
λέγουσιν,
οὐχ
ὁμολογοῦντες
τὰ
ἐς |
[3, 14] |
(τὸ
δὲ
ἱερὸν
τῆς
Θέτιδος
|
κατασκευασθῆναί |
φασιν
ἐπ'
αἰτίᾳ
τοιαύτῃ·
πολεμεῖν |
[3, 4] |
αὐτῇ
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀγομένην
|
κατασκευήν. |
Μαρδονίου
τε
οὐκ
ἠθέλησεν
ὁ |
[3, 17] |
αὐτῆς.
τοῦ
δὲ
ἱεροῦ
τῆς
|
κατασκευῆς |
Τυνδάρεως
καθὰ
λέγουσιν
ἤρξατο·
ἀποθανόντος |
[3, 13] |
γεμιζούσῃ
τῇ
θυγατρὶ
ὕδωρ
συντυχόντες
|
κατάσκοποι |
τῶν
Δωριέων
αὐτῇ
τε
ἀφίκοντο |
[3, 19] |
ὅτι
δὲ
ἀνδρὶ
χρὴ
πολεμίῳ
|
καταστάντα |
ἐς
μάχην
οὐδὲν
ἔτι
ἔχειν |
[3, 23] |
ἠνάγκασεν
ὁ
θεὸς
αὐτόχειρα
αὑτοῦ
|
καταστῆναι, |
τῆς
τε
ἀρχῆς
οἱ
καθῃρημένης |
[3, 5] |
δὲ
ἄρχειν
ἐπιτραπεῖσιν
ὑπὸ
Λυσάνδρου
|
καταστησόμενος |
τὴν
τυραννίδα
ἐν
βεβαίῳ.
καὶ |
[3, 7] |
Ἀλευάδας
ἐς
Θεσσαλίαν·
καί
οἱ
|
καταστρέψασθαι |
Θεσσαλίαν
πᾶσαν
ἐξὸν
ἅτε
ἀεὶ |
[3, 14] |
οἰκίσαι
σὺν
ἐκείνῳ
καὶ
Λιβύων
|
καταστρέψασθαι |
τοὺς
προσχώρους
λέγουσιν.
(τὸ
δὲ |
[3, 23] |
ἐφόνευσε
δὲ
αὐτοὺς
τοὺς
Δηλίους·
|
κατασύρας |
δὲ
πολλὰ
μὲν
ἐμπόρων
χρήματα, |
[3, 8] |
βασιλεία.
δηρὸν
γὰρ
μόχθοι
σε
|
κατασχήσουσιν |
ἄελπτοι
φθερσιβρότου
τ'
ἐπὶ
κῦμα |
[3, 9] |
ὡς
δὲ
ἐτράποντο
οἱ
Βοιωτοί,
|
καταφεύγουσιν |
ἄνδρες
ἐξ
αὐτῶν
ἐς
ἱερὸν |
[3, 4] |
ἄλσος
ἱερὸν
Ἄργου
τοῦ
Νιόβης
|
καταφεύγουσιν |
ὡς
ἐτράποντο
ὅσον
τε
πεντακισχίλιοι |
[3, 16] |
ἥκειν
δὲ
ἐκ
Κυρήνης
φήσαντες
|
καταχθῆναί |
τε
ἠξίουν
παρ'
αὐτῷ
καὶ |
[3, 4] |
Δωριέως
δὲ
ἀπ'
ἀμφοτέρων
ἀδελφόν,
|
κατέβαινεν |
ἡ
ἀρχή.
καὶ
Ξέρξης
τε |
[3, 23] |
τέκνα,
καὶ
αὐτὴν
ἐς
ἔδαφος
|
κατέβαλε |
τὴν
Δῆλον.
ἅτε
δὲ
πορθουμένης |
[3, 17] |
παρ'
αὐτὸν
τὸν
καιόμενον
λύχνον
|
κατέβαλεν |
ἄκουσα.
ἅτε
δὲ
ὁ
Παυσανίας |
[3, 5] |
οἰκίας
βασιλεύς,
ἀδικεῖν
τὸν
Παυσανίαν
|
κατέγνωσαν· |
(τὸ
δὲ
ἄλλο
ἀπέγνω
δικαστήριον. |
[3, 23] |
οἰκῆσαι.
καὶ
ἔνθα
ὁ
δράκων
|
κατέδυ, |
βωμοί
τέ
εἰσιν
Ἀσκληπιοῦ
καὶ |
[3, 23] |
δράκων,
ἐκφυγὼν
δὲ
οὐ
πόρρω
|
κατέδυ |
θαλάσσης,
καί
σφισιν
ὁμοῦ
τῶν |
[3, 16] |
ἐνταῦθα
ἀπήρτηται
ᾠὸν
τοῦ
ὀρόφου
|
κατειλημένον |
ταινίαις·
εἶναι
δέ
φασιν
ᾠὸν |
[3, 10] |
τὸν
μὲν
πρεσβύτερον
παῖδα
Ἆγιν
|
κατέλαβεν |
ἀποθανεῖν
Μακεδόσιν
ἐναντία
καὶ
Ἀντιπάτρῳ |
[3, 1] |
ὄντα
καὶ
τὸ
εἶδος
κάλλιστον
|
κατέλαβεν |
ἡ
πεπρωμένη
πρότερον
τοῦ
πατρός, |
[3, 10] |
(Ἀρχιδάμου
δὲ
τοῦ
Ἀγησιλάου
βασιλεύοντος
|
κατέλαβον |
τὸ
ἱερὸν
Φωκεῖς
τὸ
ἐν |
[3, 1] |
ἐν
Δελφοῖς
πρὶν
ἢ
Δωριέας
|
κατελθεῖν |
ἐς
Πελοπόννησον.
οἱ
μὲν
δὴ |
[3, 13] |
ἐν
Σπάρτῃ
καὶ
πρὶν
Ἡρακλείδας
|
κατελθεῖν, |
ἵδρυτο
δὲ
ἐν
οἰκίᾳ
Κριοῦ |
[3, 1] |
τε
Ἑρμιόνῃ
τῇ
Μενελάου
συνοικῶν.
|
κατελθόντων |
δὲ
Ἡρακλειδῶν
ἐπὶ
Τισαμενοῦ
τοῦ |
[3, 13] |
Πελοποννήσου,
πολλὰ
τῶν
ἀρχαίων
καὶ
|
κατελθοῦσιν |
ἐποίησεν
ἄγνωστα,
ἅτε
δὲ
ἐκείνων |
[3, 16] |
Ἀθηναῖοι.
ποίῳ
γὰρ
δὴ
λόγῳ
|
κατέλιπεν |
ἂν
ἐν
Βραυρῶνι
Ἰφιγένεια
τὸ |
[3, 1] |
δήμου
Κάδμος
ἐν
τῇ
νήσῳ
|
κατέλιπεν |
ἡγεμόνα
εἶναι
τῶν
ἐποίκων.
καὶ |
[3, 9] |
ὄντα
ζημιοῖ
θανάτῳ,
Τιθραύστην
δὲ
|
κατέπεμψεν |
ἐπὶ
θάλασσαν,
(καὶ)
φρονῆσαί
τε |
[3, 15] |
οἱ
παῖδες
καὶ
ῥοπάλοις
τύπτοντες
|
κατεργάζονται |
τὸν
Οἰωνόν.
(τοῦτο
Ἡρακλέα
μάλιστα |
[3, 4] |
τοὺς
Ἕλληνας
παρέσχε
καὶ
οὕτω
|
κατεργασθέντος |
Λεωνίδου
παρῆλθον
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα |
[3, 8] |
ἔτι
ἄρχειν
καὶ
τοῦ
ἄστεως
|
κατερεῖψαι |
τὸ
τεῖχος,
Λακεδαιμονίους
τε
ἐν |
[3, 12] |
καὶ
ἐς
ἑνὸς
οἶκον
ἀνδρὸς
|
κατέσκηψε |
Μιλτιάδου
τοῦ
Κίμωνος·
ἐγεγόνει
δὲ |
[3, 14] |
τὸ
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Ἑρμιόνῃ
|
κατέστη |
καὶ
τούτοις
Χθονίαν
νομίζειν
Δήμητρα. |
[3, 12] |
ἀνδράσιν
οὐ
πολλοῖς
ἀγῶνα
δρόμου
|
κατέστησε, |
καὶ
πρώτῳ
τε
ἐλθόντι
ἐγένετο |
[3, 5] |
ὁ
μὲν
ὑπὸ
τὸ
τεῖχος
|
κατεστρατοπεδεύετο |
ἤδη
τὸ
Ἀργείων
καὶ
οὐ |
[3, 10] |
ἐς
κόσμον
τοῦ
ἐν
Ἀμύκλαις
|
κατεχρήσαντο |
ἀγάλματος.
~ἀπὸ
δὲ
Θόρνακος
προελθόντι |
[3, 6] |
Ἀκροτάτου
καὶ
ἐπ'
αὐτῷ
Κλεωνύμου
|
κατήγαγε |
τὸ
χρεὼν
Ἀκρότατον
ἔτι
πρότερον |
[3, 1] |
λιμνάζον
ἐν
τῷ
πεδίῳ
διώρυγι
|
κατήγαγεν |
ἐπὶ
θάλασσαν,
ἀπορρυέντος
δὲ
ἦν |
[3, 21] |
ἀφῆκε
Λακεδαιμονίων
τῶν
ἐν
Σπάρτῃ
|
κατηκόους |
ὄντας.
θαλάσσῃ
μὲν
δὴ
πλὴν |
[3, 1] |
αὐτῷ
γενέσθαι.
(χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
|
κατῆλθέ |
τε
ὑπὸ
Ἡρακλέους
Τυνδάρεως
καὶ |
[3, 26] |
σταδίους
Ἀλαγονία,
καὶ
τὸ
πόλισμα
|
κατηρίθμησα |
ἤδη
καὶ
τοῦτο
ἐν
Ἐλευθερολάκωσι· |
[3, 18] |
τοσοῦτον
ἐξητάσθω·
ἐς
Ἀμύκλας
δὲ
|
κατιοῦσιν |
ἐκ
Σπάρτης
ποταμός
ἐστι
Τίασα· |
[3, 20] |
Πηνελόπην
γυναῖκα
Ἰκάριος,
ἐπειρᾶτο
μὲν
|
κατοικίσαι |
καὶ
αὐτὸν
Ὀδυσσέα
ἐν
Λακεδαίμονι, |
[3, 5] |
καὶ
τὸ
ἐν
Κορίνθῳ
Λακεδαιμονίων
|
κατόρθωμα |
Ἀριστοδήμου
σφίσιν
ἐγένετο
ἡγουμένου.
(Ἀγησίπολις |
[3, 9] |
πάσης
ὁμοίως
ἐκείνῳ,
τό
τε
|
κατόρθωμα |
ἐπιφανέστερον
ἔσεσθαι
βασιλέα
κρατήσαντα
Ἀρταξέρξην |
[3, 4] |
ἔργον.
ἀλλὰ
γὰρ
τὸ
Λεωνίδου
|
κατόρθωμα |
ὑπερεβάλετο
ἐμοὶ
δοκεῖν
τά
τε |
[3, 9] |
γὰρ
δὴ
τῆς
Ἀσίας
τῆς
|
κάτω |
μέγιστον
μέρος
τηνικαῦτα
ἡ
Λυδία, |
[3, 17] |
πολλὰ
δὲ
καὶ
ὧν
ἐθελοντὴς
|
κατώρθωσε, |
Τυνδάρεω
δὲ
τῶν
παίδων
ἄλλα |
[3, 20] |
ἀδικουμένοις·
ἐξορκώσας
δὲ
τὸν
ἵππον
|
κατώρυξεν |
ἐνταῦθα.
κίονες
δὲ
ἑπτὰ
(οἳ) |
[3, 1] |
παῖδας,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τοὺς
|
κατωτέρω |
κατὰ
ἀριθμὸν
τυχεῖν
ἀλλήλοις
γεγονότας |
[3, 15] |
ἦν
γὰρ
δὴ
παντάπασιν
εὔηθες
|
κέδρου |
ποιησάμενον
ζῴδιον
καὶ
ὄνομα
Ἀφροδίτην |
[3, 14] |
ἀνελομένου
ἐκ
Θερμοπυλῶν
τοῦ
Παυσανίου.
|
κεῖται |
δὲ
καὶ
στήλη
πατρόθεν
τὰ |
[3, 23] |
ἐστὶν
οὐκ
ἀφανές.
~Κύθηρα
δὲ
|
κεῖται |
μὲν
ἀπαντικρὺ
Βοιῶν,
ἐς
δὲ |
[3, 8] |
οἱ
δὲ
Ἠλεῖοι
καὶ
Θρασυδαῖος
|
κεκακωμένοι |
γὰρ
ἐς
τὸ
ἔσχατον
ἦσαν |
[3, 23] |
εἰ
δὲ
ἀναπέμψαιτο
σφᾶς,
πονηρὸν
|
κέκριται |
σημεῖον.
(τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ |
[3, 23] |
τῆς
Δήλου
καὶ
ὅπλα
οὐ
|
κεκτημένων |
ἀνδρῶν,
τριήρεσιν
ἐσπλεύσας
ἐφόνευσε
μὲν |
[3, 4] |
τὰ
πολλὰ
ἐκ
τοῦ
νοῦ
|
κελεύει |
καὶ
τότε
ἐνεῖναι
πῦρ
τοῖς |
[3, 12] |
τὸ
ἄγαλμα
λέγεται
καὶ
ὀνομάσαι
|
Κελεύθειαν, |
τοὺς
Πηνελόπης
μνηστῆρας
τῷ
δρόμῳ |
[3, 12] |
δρόμῳ
νικήσας.
ἱδρύσατο
δὲ
τῆς
|
Κελευθείας |
ἱερὰ
ἀριθμῷ
τρία
διεστηκότα
ἀπ' |
[3, 3] |
οὐ
τίκτειν·
ἀποπέμψασθαι
δὲ
αὐτὴν
|
κελευόντων |
τῶν
ἐφόρων
τοῦτο
μὲν
οὐδαμῶς |
[3, 14] |
πρὸς
ἥλιον
ἰόντι
δυόμενον
τάφος
|
κενὸς |
Βρασίδᾳ
τῷ
Τέλλιδος
πεποίηται·
ἀπέχει |
[3, 18] |
Ἄρτεμις·
(Ἡρακλέους
τε
πρὸς
Ὄρειον
|
Κένταυρον |
μάχη
πεποίηται
καὶ
Θησέως
πρὸς |
[3, 18] |
καὶ
ἡ
παρὰ
Φόλῳ
τῶν
|
Κενταύρων |
μάχη.
(τὸν
δὲ
Μίνω
καλούμενον |
[3, 5] |
τινες
καὶ
ἀπώλοντο
τῶν
στρατιωτῶν
|
κεραυνωθέντες, |
τοὺς
δὲ
καὶ
ἔκφρονας
ἐποίησαν |
[3, 25] |
τῇ
Χιμαίρᾳ·
οἱ
δὲ
ὕστερον
|
Κέρβερον |
ὄνομα
ἐποίησαν
καὶ
κυνὶ
τἄλλα |
[3, 23] |
προστεταγμένον
ἀνθρώπῳ
γὰρ
ἀφορῶντι
ἐς
|
κέρδος |
τὰ
θεῖα
ὕστερα
λημμάτων
οὗτος |
[3, 24] |
οὐ
μείζονες,
πίλους
ἐπὶ
ταῖς
|
κεφαλαῖς |
ἔχοντες,
οὐκ
οἶδα
εἰ
Διοσκούρους |
[3, 25] |
ἐποίησαν
καὶ
κυνὶ
τἄλλα
εἰκάζοντες
|
κεφαλὰς |
τρεῖς
φασιν
ἔχειν
αὐτὸν,
οὐδέν |
[3, 19] |
εἰκασμένον.
ἔχει
δὲ
ἐπὶ
τῇ
|
κεφαλῇ |
κράνος,
λόγχην
δὲ
ἐν
ταῖς |
[3, 26] |
ὀρθόν·
ἐπίκειται
δέ
οἱ
τῇ
|
κεφαλῇ |
στέφανος,
ὃν
οἱ
Μεσσήνιοι
κίφος |
[3, 22] |
Ἀπόλλωνος
καὶ
ἀγάλματος
ἐλέφαντος
πεποιημένου
|
κεφαλή· |
τὰ
δὲ
λοιπὰ
τοῦ
ἀγάλματος |
[3, 21] |
κάλυμμα
ἀναφανῆναι
τὸ
ἐπὶ
τῆς
|
κεφαλῆς |
ἐν
ἑτέρᾳ
πηγῇ
Λαγκίᾳ.
(Πελλάνας |
[3, 18] |
Χίρωνι,
ὃς
καὶ
διδάξαι
λέγεται·
|
Κέφαλος |
δὲ
τοῦ
κάλλους
ἕνεκα
ὑπὸ |
[3, 9] |
Ἀμφίθεμις·
μετέσχε
δὲ
καὶ
Ἀθηναῖος
|
Κέφαλος |
καὶ
Ἐπικράτης
καὶ
ὅσοι
Κορινθίων |
[3, 24] |
δὲ
καὶ
τὸ
πεδίον
Διονύσου
|
κῆπον. |
(ἱερὰ
δὲ
αὐτόθι
τὸ
μέν |
[3, 8] |
εἰργόμενοι
μάλιστα
ἤχθοντο.
ἀποστέλλουσιν
οὖν
|
κήρυκα |
ἐπίταγμα
φέροντα
Ἠλείοις
Λεπρεάτας
τε |
[3, 5] |
Ἀργολίδα
ἤγαγε
τὸν
στρατόν,
πέμπουσι
|
κήρυκα |
οἱ
Ἀργεῖοι
σπεισόμενον
πρὸς
Ἀγησίπολίν |
[3, 5] |
ἀλλήλους.
ὁ
δὲ
οὔτε
τῷ
|
κήρυκι |
ἐσπείσατο
καὶ
προιὼν
ὁμοῦ
τῇ |
[3, 12] |
μήνιμα
ἐπὶ
τῷ
φόνῳ
τῶν
|
κηρύκων, |
οἳ
παρὰ
βασιλέως
Δαρείου
γῆν |
[3, 12] |
Κίμωνος·
ἐγεγόνει
δὲ
καὶ
τῶν
|
κηρύκων |
τοῖς
ἐλθοῦσιν
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν |
[3, 24] |
Ἀπόλλωνος
ναός
ἐστι
καὶ
ἄγαλμα
|
κιθάραν |
ἔχον.
(προελθόντι
δὲ
ἀπὸ
Ζάρακος |
[3, 12] |
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
Τιμοθέου
τοῦ
Μιλησίου
|
κιθάραν, |
καταγνόντες
ὅτι
χορδαῖς
ἑπτὰ
ταῖς |
[3, 17] |
μέλη
καὶ
ὑπὸ
λύρας
καὶ
|
κιθάρας |
κρούσμασιν.
ὄπισθεν
δὲ
τῆς
Χαλκιοίκου |
[3, 12] |
ταῖς
ἀρχαίαις
ἐφεῦρεν
ἐν
τῇ
|
κιθαρῳδίᾳ |
τέσσαρας
χορδάς.
(πρὸς
δὲ
τῇ |
[3, 25] |
ἐπὶ
Ταινάρῳ
καὶ
Ἀρίων
ὁ
|
κιθαρῳδὸς |
χαλκοῦς
ἐπὶ
δελφῖνος.
τὰ
μὲν |
[3, 3] |
(δὴ)
τὰ
ὀστᾶ
τοῦ
Θησέως
|
Κίμων |
ὁ
Μιλτιάδου,
σοφίᾳ
χρησάμενος
καὶ |
[3, 12] |
οἶκον
ἀνδρὸς
κατέσκηψε
Μιλτιάδου
τοῦ
|
Κίμωνος· |
ἐγεγόνει
δὲ
καὶ
τῶν
κηρύκων |
[3, 22] |
ἐποιήθη.
ἔστι
δὲ
καὶ
μνῆμα
|
Κινάδου· |
νεὼς
τῆς
Μενελάου
καὶ
οὗτος |
[3, 9] |
σφᾶς)
ἐπὶ
Θήβας
δεόμενοι
μὴ
|
κινῆσαι, |
δίκῃ
δὲ
ὑπὲρ
ὧν
ἐγκαλοῦσι |
[3, 20] |
δὲ
τὸν
ἵππον
κατώρυξεν
ἐνταῦθα.
|
κίονες |
δὲ
ἑπτὰ
(οἳ)
τοῦ
μνήματος |
[3, 19] |
καὶ
χεῖρες,
τὸ
λοιπὸν
χαλκῷ
|
κίονί |
ἐστιν
εἰκασμένον.
ἔχει
δὲ
ἐπὶ |
[3, 11] |
μεταβεβλήκασιν.
εἰσὶ
δὲ
ἐπὶ
τῶν
|
κιόνων |
Πέρσαι
λίθου
λευκοῦ
καὶ
ἄλλοι |
[3, 26] |
κεφαλῇ
στέφανος,
ὃν
οἱ
Μεσσήνιοι
|
κίφος |
καλοῦσι
τῇ
ἐπιχωρίῳ
φωνῇ.
Μαχάονα |
[3, 26] |
ὄρος
Καλάθιόν
ἐστιν·
ἐν
αὐτῷ
|
Κλαίας |
ἱερὸν
καὶ
σπήλαιον
παρ'
αὐτὸ |
[3, 17] |
συνέχουσιν
αὐτὰ
μὴ
διαλυθῆναι.
(καὶ)
|
Κλέαρχον |
δὲ
ἄνδρα
Ῥηγῖνον
τὸ
ἄγαλμα |
[3, 15] |
ἱερόν
ἐστι
Γενεθλίου
καὶ
ἡρῷα
|
Κλεοδαίου |
τοῦ
Ὕλλου
καὶ
Οἰβάλου.
τῶν |
[3, 3] |
αὖθις
Λεωνίδαν,
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖς
|
Κλεόμβροτον. |
(ἐπεὶ
δὲ
ἀπέθανεν
Ἀναξανδρίδης,
Λακεδαιμόνιοι |
[3, 6] |
Λυσάνδρου
τοῦ
Ἀριστοκρίτου.
οὗτος
προσποιεῖται
|
Κλεόμβροτον |
θυγατέρα
ἔχοντα
Λεωνίδου·
τοῦτον
δὲ |
[3, 6] |
~Ἀγησιπόλιδος
δὲ
ἄπαιδος
τελευτήσαντος
ἐς
|
Κλεόμβροτον |
περιῆλθεν
ἡ
ἀρχή,
καὶ
ὑπὸ |
[3, 6] |
Βοιωτοῖς
ἐναντία
ἠγωνίσαντο
ἐν
Λεύκτροις·
|
Κλεόμβροτος |
δὲ
αὐτὸς
γενόμενος
ἀνὴρ
ἀγαθὸς |
[3, 6] |
Λεωνίδας
βασιλείας
καὶ
ἀντ'
αὐτοῦ
|
Κλεόμβροτος |
ἔσχε
τὴν
τιμήν.
εἰ
μὲν |
[3, 5] |
οἱ
μὲν
παῖδες
Ἀγησίπολις
καὶ
|
Κλεόμβροτος |
νέοι
παντάπασιν
ἔτι
ἦσαν,
Ἀριστόδημος |
[3, 4] |
οἱ
βάρβαροι.
(Παυσανίας
δὲ
ὁ
|
Κλεομβρότου |
βασιλεὺς
μὲν
οὐκ
ἐγένετο·
ἐπιτροπεύων |
[3, 6] |
καὶ
ὕστερον
ἐν
Θεσσαλίᾳ
Λεωσθένην.
|
(Κλεομβρότου |
δὲ
ὁ
μὲν
πρεσβύτερος
τῶν |
[3, 3] |
νομίζοντες
τὸν
μὲν
ἀπώσαντο
ἄκοντες,
|
Κλεομένει |
δὲ
διδόασιν
ἐκ
τῶν
νόμων |
[3, 4] |
μὴ
μόνον
Κλεομένην
τολμήσαντα
ἴσμεν.
|
(Κλεομένει |
δὲ
οὐκ
ὄντων
ἀρρένων
παίδων |
[3, 6] |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
αὖθις
βασιλέα
ἐποιήσαντο.
|
(Κλεομένει |
δὲ
τῷ
Λεωνίδους
τά
τε |
[3, 4] |
ἔχρησεν
ἡ
πρόμαντις
ὁπόσα
ἦν
|
Κλεομένει |
κατὰ
γνώμην.
(Δημάρατος
μὲν
δὴ |
[3, 4] |
δὴ
οὐ
γὰρ
ἠνείχετο
ὑπακούειν
|
Κλεομένει |
μένων
ἐν
Λακεδαίμονι
ἐς
ἀποικίαν |
[3, 7] |
Σπάρτῃ
καὶ
ἀπὸ
τῶν
Πεισιστρατιδῶν
|
Κλεομένει |
συνελευθερώσαντα
Ἀθηναίους
ἥ
τε
Ἀρίστωνος |
[3, 4] |
θεῶν
ἐς
τὸ
αὐτὸ
τῷ
|
Κλεομένει |
συνεληλυθότα,
ἐπεί
τοι
καὶ
ἰδίᾳ |
[3, 3] |
ἐν
γαστρὶ
ἐπὶ
γεγονότι
ἤδη
|
Κλεομένει |
τίκτει
Δωριέα
καὶ
αὖθις
Λεωνίδαν, |
[3, 4] |
σὺν
τῷ
δικαίῳ
βασιλείας
ἐπαύθη,
|
Κλεομένην |
δὲ
ὕστερον
τούτων
ἐπέλαβεν
ἡ |
[3, 6] |
Ἀκρότατον
ἔτι
πρότερον
ἢ
αὐτὸν
|
Κλεομένην, |
καὶ
ὡς
Κλεομένης
ἀπέθανεν
ὕστερον, |
[3, 3] |
ταύτῃ.
καὶ
ἥ
τε
ἐπεισελθοῦσα
|
Κλεομένην |
παῖδα
ἔσχε
καὶ
ἡ
προτέρα |
[3, 4] |
γε
οὐδένα
ὅτι
μὴ
μόνον
|
Κλεομένην |
τολμήσαντα
ἴσμεν.
(Κλεομένει
δὲ
οὐκ |
[3, 10] |
Ἀχαιοὶ
Λακεδαιμονίους
καὶ
τὸν
βασιλέα
|
Κλεομένην |
τὸν
Λεωνίδου
μάχῃ
νικήσαντες.
(ἐν |
[3, 4] |
ἐλευθερίας
ἐμαχέσαντο
ἐρρωμένως,
ἐνταῦθα
ὁ
|
Κλεομένης |
ἄλλα
τε
ἐδῄωσε
τῆς
χώρας |
[3, 6] |
ἢ
αὐτὸν
Κλεομένην,
καὶ
ὡς
|
Κλεομένης |
ἀπέθανεν
ὕστερον,
ἐς
ἀντιλογίαν
ἀφίκοντο |
[3, 4] |
τῶν
Ἀργείων
ἐς
τὸ
ἄλσος.
|
Κλεομένης |
δὲ
ἐξώρμει
γὰρ
τὰ
πολλὰ |
[3, 6] |
παρέσχετο
μέγα
οὐδὲν
ἐς
μνήμην,
|
Κλεομένης |
δὲ
ὁ
νεώτερος
μετὰ
τὸν |
[3, 4] |
ἐς
τῶν
Λακεδαιμονίων
τὸ
πλῆθος·
|
Κλεομένης |
δὲ
ὡς
ἀνέστρεψεν
ἐξ
Αἰγίνης, |
[3, 4] |
ἐν
Λακεδαίμονι
ἐς
ἀποικίαν
στέλλεται·
|
Κλεομένης |
δὲ
ὡς
ἐβασίλευσεν,
αὐτίκα
ἐσέβαλεν |
[3, 4] |
οἱ
Ἀργεῖοι
σὺν
ὅπλοις,
ὁ
|
Κλεομένης |
ἐνίκα
τῇ
μάχῃ·
καὶ
ἦν |
[3, 6] |
καὶ
τρόπον
ὅντινα
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
Κλεομένης |
ἐτελεύτησεν.
~γένους
μὲν
δὴ
τοῦ |
[3, 7] |
τοῦ
Εὐρυσθένους,
καλουμένων
δὲ
Ἀγιαδῶν,
|
Κλεομένης |
ὁ
Λεωνίδου
βασιλεὺς
ὕστατος
ἐγένετο |
[3, 4] |
ἔπεισαν.
(διατρίβοντος
δὲ
ἐν
Αἰγίνῃ
|
Κλεομένους |
Δημάρατος
ὁ
τῆς
οἰκίας
βασιλεὺς |
[3, 7] |
ἀγνωμοσύνη
καὶ
τὸ
ἔχθος
τὸ
|
Κλεομένους |
ἐποίησεν
ἰδιώτην.
καὶ
τοῦ
μὲν |
[3, 6] |
τῆς
βασιλείας
Κλεώνυμός
τε
ὁ
|
Κλεομένους |
καὶ
Ἀρεὺς
ὁ
Ἀκροτάτου.
δικάζουσιν |
[3, 4] |
μὲν
δὴ
κατὰ
ἔχθος
τὸ
|
Κλεομένους |
καὶ
οὐ
σὺν
τῷ
δικαίῳ |
[3, 3] |
Ἀναξανδρίδης,
Λακεδαιμόνιοι
Δωριέα
καὶ
γνώμην
|
Κλεομένους |
καὶ
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἀμείνονα |
[3, 24] |
ἐκτετρύχωται,
ἐπεὶ
καὶ
Κλεώνυμος
ὁ
|
Κλεομένους |
τοῦ
Ἀγησιπόλιδος
μόνον
τοῦτο
τῶν |
[3, 17] |
δίκην
δὲ
ἣν
εἰκὸς
ἦν
|
Κλεονίκῃ |
τε
ἀπέδωκε
καὶ
τῷ
θεῷ. |
[3, 17] |
καὶ
αὐτίκα
νυκτὸς
ἀρχομένης
τὴν
|
Κλεονίκην |
τοῦτο
γὰρ
ὄνομα
ἦν
τῇ |
[3, 14] |
γυναῖκας,
ἐν
δὲ
αὐταῖς
εἶναι
|
Κλεώ, |
Θέτιδος
δὲ
αὐτὴν
ἱέρειαν
εἶναι. |
[3, 14] |
ἡ
τοῦ
Ἀναξάνδρου
γυνὴ
τὴν
|
Κλεὼ |
παρὰ
τοῦ
Ἀναξάνδρου
αἰτεῖ,
καὶ |
[3, 16] |
Θερσάνδρου
τοῦ
Ἀγαμηδίδα,
βασιλεύοντος
μὲν
|
Κλεωναίων, |
τετάρτου
δὲ
ἀπογόνου
Κτησίππου
τοῦ |
[3, 24] |
καί
μοι
τὰ
ἐς
τὸν
|
Κλεώνυμον |
ἑτέρωθί
ἐστιν
εἰρημένα.
ἐν
Ζάρακι |
[3, 24] |
μάλιστα
τοῦτο
ἐκτετρύχωται,
ἐπεὶ
καὶ
|
Κλεώνυμος |
ὁ
Κλεομένους
τοῦ
Ἀγησιπόλιδος
μόνον |
[3, 6] |
ἀντιλογίαν
ἀφίκοντο
ὑπὲρ
τῆς
βασιλείας
|
Κλεώνυμός |
τε
ὁ
Κλεομένους
καὶ
Ἀρεὺς |
[3, 6] |
παίδων
Ἀκροτάτου
καὶ
ἐπ'
αὐτῷ
|
Κλεωνύμου |
κατήγαγε
τὸ
χρεὼν
Ἀκρότατον
ἔτι |
[3, 6] |
τὸ
πρὸς
ἀνδρῶν
Λεωνίδας
ὁ
|
Κλεωνύμου, |
παντάπασιν
ἤδη
γέρων·
τούτῳ
δὴ |
[3, 6] |
Κλεωνύμῳ
πατρῴαν
εἶναι
τὴν
τιμήν.
|
(Κλεωνύμῳ |
δὲ
ἀπελαθέντι
τῆς
βασιλείας
περισσῶς |
[3, 6] |
Ἀρεῖ
τῷ
Ἀκροτάτου
καὶ
οὐχὶ
|
Κλεωνύμῳ |
πατρῴαν
εἶναι
τὴν
τιμήν.
(Κλεωνύμῳ |
[3, 6] |
ἄλλα
ἐγκλήματα
καὶ
ὅρκους
αὐτὸν
|
Κλεωνύμῳ |
τῷ
πατρὶ
ὀμόσαι
παῖδα
ὄντα |
[3, 9] |
τὰ
ἐς
Παυσανίαν·
(καὶ
ὁ
|
κληθεὶς |
Κορινθιακὸς
πόλεμος
ἐς
πλέον
ἀεὶ |
[3, 25] |
φήσας
ἐπὶ
Ταινάρῳ
τραφῆναι
δεινόν,
|
κληθῆναι |
δὲ
Ἅιδου
κύνα,
ὅτι
ἔδει |
[3, 22] |
λέγοντες
εἶναι·
τὴν
τρίτην
δὲ
|
κληθῆναι |
τῶν
πόλεων
λέγουσιν
ἀπὸ
τῆς |
[3, 16] |
αἱμάσσειν·
θυομένου
δὲ
ὅντινα
ὁ
|
κλῆρος |
ἐπελάμβανε,
Λυκοῦργος
μετέβαλεν
ἐς
τὰς |
[3, 14] |
δεῦρο
ἔστιν
ἑκατέραν
τάξιν,
προεδήλωσε
|
κλῆρός |
σφισιν
ἐν
τῇ
νυκτί·
μάχονται |
[3, 18] |
Χαρίτων
ἐστὶν
ἱερὸν
Φαέννας
καὶ
|
Κλητᾶς, |
καθὰ
δὴ
καὶ
Ἀλκμὰν
ἐποίησεν. |
[3, 23] |
τὴν
θάλασσαν·
ὑπολαβὼν
δὲ
ὁ
|
κλύδων |
ἐνταῦθα
τῆς
Βοιατῶν
ἀπήνεγκε,
καὶ |
[3, 24] |
ἐφ'
ἡμῶν
τὰ
ὑπὸ
τοῦ
|
κλύδωνος |
ἀπωθούμενα
ἐς
τὴν
γῆν
ἐκβεβράσθαι |
[3, 24] |
καὶ
τὴν
λάρνακα
ὑπὸ
τοῦ
|
κλύδωνος |
ἐκπεσεῖν
φασιν
ἐς
τὴν
σφετέραν, |
[3, 19] |
τὴν
Πριάμου
φασὶν
εἶναι.
καὶ
|
Κλυταιμνήστρας |
ἐστὶν
ἐνταῦθα
εἰκὼν
καὶ
(ἄγαλμα) |
[3, 18] |
Κναγίαν
Ἄρτεμίν
ἐστιν
οὕτω
λεγόμενα·
|
Κναγέα |
ἄνδρα
ἐπιχώριον
στρατεῦσαί
φασιν
ἐς |
[3, 18] |
Ἄρτεμιν·
(ἐμοὶ
δὲ
οὗτος
ὁ
|
Κναγεὺς |
ἄλλως
ἀφικέσθαι
πως
ἐς
Κρήτην |
[3, 18] |
ἐπὶ
τούτῳ
δὲ
λέγουσιν
ὀνομάζειν
|
Κναγίαν |
Ἄρτεμιν·
(ἐμοὶ
δὲ
οὗτος
ὁ |
[3, 18] |
Λιβύων.
(τὰ
δὲ
ἐς
τὴν
|
Κναγίαν |
Ἄρτεμίν
ἐστιν
οὕτω
λεγόμενα·
Κναγέα |
[3, 24] |
Ἰλίου
καλουμένου
καὶ
Ἀσίας
καὶ
|
Κνακαδίου, |
τῶν
ὀρῶν
τούτων
τὸ
μεταξὺ |
[3, 24] |
Ἀσκληπιοῦ
ναός,
πρὸς
δὲ
τῷ
|
Κνακαδίῳ |
Κάρνειος
καλούμενος
Ἀπόλλων.
ἀπὸ
δὲ |
[3, 12] |
ὅπου
μηδὲ
πολεμῆσαί
φασι
πρὸς
|
Κνωσσίους. |
~πλησίον
δὲ
ἔστι
μὲν
Κυνόρτου |
[3, 2] |
τοῖς
ἔπεσι·
τῇσι
δ'
ἐνὶ
|
Κνωσσός, |
μεγάλη
πόλις,
ἔνθα
τε
Μίνως |
[3, 22] |
νέμονται
τοῦ
Σιπύλου,
τούτοις
ἐπὶ
|
Κοδδίνου |
πέτρᾳ
Μητρός
ἐστι
θεῶν
ἀρχαιότατον |
[3, 21] |
διηλλάγησαν,
μετὰ
τὴν
ἔριν
οἰκίσαι
|
κοινῇ |
τὴν
πόλιν·
καὶ
ἐν
τῇ |
[3, 22] |
ἀφέστηκεν.
ἱερόν
ἐστιν
αὐτόθι
ἀρχαῖον
|
κοινὸν |
θεῶν
ἁπάντων
καὶ
περὶ
αὐτὸ |
[3, 1] |
ὁμονοησάντων
τοὺς
ἀπογόνους
αὐτῶν
ἐς
|
κοινὸν |
κατάλογον
ὑπάξειν
ἔμελλον·
οὐ
γάρ |
[3, 20] |
ἐγένοντο
οὗτοι
Λακεδαιμονίων
δοῦλοι
τοῦ
|
κοινοῦ |
καὶ
εἵλωτες
ἐκλήθησαν
πρῶτοι,
καθάπερ |
[3, 10] |
συμμαχικὰ
ἐπὶ
χρήμασιν,
ἀπὸ
δὲ
|
κοινοῦ |
λόγου
Λακεδαιμόνιοί
τε
καὶ
Ἀθηναῖοί |
[3, 8] |
ἰδίᾳ
ξένος
καὶ
Λακεδαιμονίων
τοῦ
|
κοινοῦ |
πρόξενος
ἐπανέστη
τῷ
δήμῳ
σὺν |
[3, 23] |
παρὰ
τὸν
Ἀσκληπιὸν
ἀπὸ
τοῦ
|
κοινοῦ |
προσσχεῖν
τῆς
Λακωνικῆς
ἐνταῦθα
καὶ |
[3, 8] |
καὶ
οὐ
μετὰ
Σπαρτιατῶν
τοῦ
|
κοινοῦ |
τὸ
βούλευμα
ἐς
τοὺς
συμμάχους |
[3, 1] |
ἐπὶ
μέγα
ἀπεχθείας
ὅμως
ἐν
|
κοινῷ |
Θήρᾳ
τῷ
Αὐτεσίωνος,
ἀδελφῷ
τῆς |
[3, 11] |
ἐξ
Ἤλιδος
μαντεύεσθαι
Σπαρτιατῶν
τῷ
|
κοινῷ· |
καί
σφισιν
ὁ
Τισαμενὸς
ἀγῶνας |
[3, 8] |
ὑπερέβησαν,
οὓς
ὤμοσαν
Ἀθηναίοις
ἐν
|
κοινῷ |
Λακεδαιμόνιοι,
κατὰ
σφᾶς
δὲ
αὐτοὶ |
[3, 14] |
μὴ
Κολοφωνίους·
θύουσι
γὰρ
καὶ
|
Κολοφώνιοι |
μέλαιναν
τῇ
Ἐνοδίῳ
σκύλακα.
νυκτεριναὶ |
[3, 14] |
Ἑλλήνων
νομίζοντας
θύειν
ὅτι
μὴ
|
Κολοφωνίους· |
θύουσι
γὰρ
καὶ
Κολοφώνιοι
μέλαιναν |
[3, 14] |
σκύλακα.
νυκτεριναὶ
δὲ
ἥ
τε
|
Κολοφωνίων |
θυσία
καὶ
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι |
[3, 22] |
πνευμάτων
ἀπενεχθέντα
ἐς
τοῦτον
τὸν
|
κόλπον |
οἰκίσαι
φασί,
τὴν
Ἠτιάδα
Αἰνείου |
[3, 21] |
μὲν
νῦν
δῦτε
θαλάσσης
εὐρέα
|
κόλπον, |
ὀψόμεναί
τε
γέρονθ'
ἅλιον
καὶ |
[3, 22] |
μετὰ
τὴν
ἄκραν
Βοιατικὸς
καλούμενος
|
κόλπος, |
καὶ
Βοιαὶ
πόλις
πρὸς
τῷ |
[3, 23] |
καλουμένη
Μινῴα·
καὶ
ὁ
μὲν
|
κόλπος |
οὐδέν
τι
ἔχει
διάφορον
ἢ |
[3, 22] |
πρὸς
τῷ
πέρατί
ἐστι
τοῦ
|
κόλπου. |
ταύτην
ᾤκισε
μὲν
Βοιὸς
τῶν |
[3, 21] |
ἐπικοσμήσαιεν
ἂν
καὶ
θεῶν
ἱερά,
|
κολυμβήθραις |
δὲ
καὶ
ὕδασι
συντελοῦσι
μάλιστα |
[3, 24] |
δὲ
Ἀθηνᾶν
Ἀσίαν
τιμῶσιν
οἱ
|
Κόλχοι, |
παρὰ
Λακεδαιμονίων
ἀκούσας
γράφω.
τῆς |
[3, 24] |
ἐκ
Κόλχων·
εἶναι
γὰρ
καὶ
|
Κόλχοις |
Ἀθηνᾶς
Ἀσίας
ἱερόν.
μετασχόντας
μὲν |
[3, 24] |
καὶ
Κάστορά
φασιν
ἀνασωθέντας
ἐκ
|
Κόλχων· |
εἶναι
γὰρ
καὶ
Κόλχοις
Ἀθηνᾶς |
[3, 19] |
τοὺς
Διοσκούρους
φασὶ
κομίσαι
ἐκ
|
Κόλχων· |
(Θηρίταν
δὲ
ἐπονομάζουσιν
ἀπὸ
Θηροῦς, |
[3, 19] |
τάχα
δ'
ἂν
ἀκηκοότες
παρὰ
|
Κόλχων |
Θηρίταν
λέγοιεν,
ἐπεὶ
Ἔλληνές
γε |
[3, 13] |
(ἀπαντικρὺ
δὲ
ἥ
τε
ὀνομαζομένη
|
Κολώνα |
καὶ
Διονύσου
Κολωνάτα
ναός,
πρὸς |
[3, 13] |
τε
ὀνομαζομένη
Κολώνα
καὶ
Διονύσου
|
Κολωνάτα |
ναός,
πρὸς
αὐτῷ
δὲ
τέμενός |
[3, 19] |
καὶ
Ἀθηνᾶ
τε
καὶ
Ἄρτεμις·
|
κομίζουσι |
δ'
ἐς
οὐρανὸν
Ὑάκινθον
καὶ |
[3, 18] |
τὸν
γάμον
τὸν
Ἁρμονίας
δῶρα
|
κομίζουσιν |
οἱ
θεοί.
καὶ
Ἀχιλλέως
μονομαχία |
[3, 17] |
γὰρ
ὄνομα
ἦν
τῇ
κόρῃ
|
κομίζουσιν |
οἷς
ἐπετέτακτο.
ἐν
τούτῳ
δὲ |
[3, 19] |
ἄγαλμα
(καὶ)
τοὺς
Διοσκούρους
φασὶ
|
κομίσαι |
ἐκ
Κόλχων·
(Θηρίταν
δὲ
ἐπονομάζουσιν |
[3, 26] |
ἀλλὰ
Ἑρμῆν
τὸν
ἐς
Πελλάναν
|
κομίσαντα |
εἶναι.
(ἐν
ταύτῃ
τῇ
νησῖδι |
[3, 11] |
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
πρὸς
αὐτῷ
τάφος·
|
κομισθέντα |
γὰρ
ἐκ
Τεγέας
τοῦ
Ὀρέστου |
[3, 16] |
ἐς
δὲ
τὴν
σφετέραν
Λακεδαιμόνιοι
|
κομισθῆναί |
φασιν
Ὀρέστου
καὶ
ἐνταῦθα
βασιλεύοντος. |
[3, 9] |
πυνθανόμενοι
δὲ
δι'
ἀγγέλων
ὡς
|
Κόνων |
ὁ
Τιμοθέου
παρὰ
βασιλέα
ἀναβεβηκὼς |
[3, 4] |
καὶ
διεξῄει
τὸ
σῶμα
ἅπαν
|
κόπτων |
τε
καὶ
λυμαινόμενος.
Ἀργεῖοι
μὲν |
[3, 16] |
θυγατέρας
αὐτὰς
Ἀπόλλωνός
φησιν
εἶναι.
|
κόραι |
δὲ
ἱερῶνταί
σφισι
παρθένοι,
καλούμεναι |
[3, 19] |
βωμοῦ
καὶ
ἡ
Δημήτηρ
καὶ
|
Κόρη |
καὶ
Πλούτων,
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖς |
[3, 17] |
τοῦτο
γὰρ
ὄνομα
ἦν
τῇ
|
κόρῃ |
κομίζουσιν
οἷς
ἐπετέτακτο.
ἐν
τούτῳ |
[3, 13] |
τῆς
Ὀλυμπίας
Ἀφροδίτης
ἐστὶ
ναὸς
|
Κόρης |
Σωτείρας·
ποιῆσαι
δὲ
τὸν
Θρᾷκα |
[3, 20] |
τούτου
δὴ
τοῦ
Ἕλους
ξόανον
|
Κόρης |
τῆς
Δήμητρος
ἐν
ἡμέραις
ῥηταῖς |
[3, 18] |
Κάλλωνος·
ὑπὸ
τούτῳ
δὲ
ἄγαλμα
|
Κόρης |
τῆς
Δήμητρος
ἕστηκεν.
Ἀρίστανδρος
δὲ |
[3, 9] |
ἐς
Παυσανίαν·
(καὶ
ὁ
κληθεὶς
|
Κορινθιακὸς |
πόλεμος
ἐς
πλέον
ἀεὶ
προῆλθεν |
[3, 10] |
Ἰσθμίων
οἱ
ἐπὶ
λακωνισμῷ
φεύγοντες
|
Κορίνθιοι< |
(δὲ
ἐν
τῇ
πόλει
τότε |
[3, 9] |
ἐκτὸς
Ἰσθμοῦ,
συμμαχεῖν
σφισιν
ἐπαγγέλλων.
|
(Κορίνθιοι |
μὲν
οὖν,
καίπερ
ἐς
τὰ |
[3, 9] |
Κέφαλος
καὶ
Ἐπικράτης
καὶ
ὅσοι
|
Κορινθίων |
ἐφρόνουν
τὰ
Ἀργείων
Πολυάνθης
τε |
[3, 21] |
θαλάσσῃ
μὲν
δὴ
πλὴν
τοῦ
|
Κορινθίων |
ἰσθμοῦ
περιέχεται
πᾶσα
ἡ
Πελοπόννησος· |
[3, 10] |
ἀφίκετο
δὲ
καὶ
αὖθις
ἐπὶ
|
Κόρινθον |
στρατιᾷ·
καὶ
ἐπῄει
γὰρ
Ὑακίνθια |
[3, 5] |
ἐγγύτατα
ὤν·
καὶ
τὸ
ἐν
|
Κορίνθῳ |
Λακεδαιμονίων
κατόρθωμα
Ἀριστοδήμου
σφίσιν
ἐγένετο |
[3, 24] |
οἶδα
εἰ
Διοσκούρους
σφᾶς
ἢ
|
Κορύβαντας |
νομίζουσι·
τρεῖς
δ'
οὖν
εἰσί, |
[3, 24] |
τοῦ
ὄρους
ἔκειτο
ἐπὶ
τῇ
|
κορυφῇ· |
καὶ
νῦν
ἔτι
τῆς
πόλεώς |
[3, 24] |
ἐστι
καὶ
ἐπ'
ἄκρας
τῆς
|
κορυφῆς |
Ἀσκληπιοῦ
ναός,
πρὸς
δὲ
τῷ |
[3, 9] |
διὰ
Βοιωτῶν
διώδευσε
Θηβαίους
ἐν
|
Κορωνείᾳ |
καὶ
τὸ
ἄλλο
νικήσας
συμμαχικόν. |
[3, 17] |
δὲ
τὴν
πρὸς
μεσημβρίαν
στοὰν
|
Κοσμητᾶ |
τε
ἐπίκλησιν
Διὸς
ναὸς
καὶ |
[3, 4] |
Παυσανίας
ἀπέστειλεν
ἐς
τὴν
Κῶν
|
κόσμον |
τε
ὃν
ἐποιήσατο
ὁ
Πέρσης |
[3, 11] |
μέγεθος
τὸ
νῦν
καὶ
ἐς
|
κόσμον |
τὸν
παρόντα
μεταβεβλήκασιν.
εἰσὶ
δὲ |
[3, 10] |
ἔπεμψε
τῷ
Πυθαεῖ,
τούτῳ
ἐς
|
κόσμον |
τοῦ
ἐν
Ἀμύκλαις
κατεχρήσαντο
ἀγάλματος. |
[3, 19] |
ὃν
ἐποίησεν
Ἡρακλῆς·
καὶ
Ἀσκληπιὸν
|
Κοτυλέα |
ὠνόμασεν
ἀκεσθεὶς
τὸ
τραῦμα
τὸ |
[3, 19] |
δείκνυται
Διὸς
Πλουσίου.
διαβᾶσι
δὲ
|
Κοτυλέως |
ἐστὶν
Ἀσκληπιοῦ
ναός,
ὃν
ἐποίησεν |
[3, 19] |
τὸ
τραῦμα
τὸ
ἐς
τὴν
|
κοτύλην |
οἱ
γενόμενον
ἐν
τῇ
πρὸς |
[3, 25] |
εἶναι
θεὸν
Πύρριχον
τῶν
καλουμένων
|
(Κουρήτων· |
εἰσὶ
δὲ
οἳ
Σιληνὸν
ἐκ |
[3, 16] |
τὸ
δέ
ἐστιν
ἄλλως
μὲν
|
κοῦφον |
ὑπὸ
σμικρότητος,
ἢν
δὲ
οἱ |
[3, 21] |
ἰσθμοῦ
περιέχεται
πᾶσα
ἡ
Πελοπόννησος·
|
κόχλους |
δὲ
ἐς
βαφὴν
πορφύρας
παρέχεται |
[3, 22] |
Δωρίδα.
ἡ
δὲ
νῆσος
ἡ
|
Κρανάη |
πρόκειται
Γυθίου,
καὶ
Ὅμηρος
Ἀλέξανδρον |
[3, 13] |
ἐν
τῇ
Ἴδῃ
τῇ
Τρωικῇ
|
κρανείας |
ἐν
Ἀπόλλωνος
ἄλσει
πεφυκυίας
τοὺς |
[3, 13] |
Ἀπόλλωνα
ὀνομάζουσι
Κάρνειον
ἀπὸ
τῶν
|
κρανειῶν, |
ὑπερθέντες
τὸ
ῥῶ
κατὰ
δή |
[3, 20] |
τῶν
πλανητῶν
φασιν
ἀγάλματα.
καὶ
|
Κρανίου |
τέμενος
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ἐπίκλησιν |
[3, 19] |
ἔχει
δὲ
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ
|
κράνος, |
λόγχην
δὲ
ἐν
ταῖς
χερσὶ |
[3, 7] |
ἐκ
Πελοποννήσου,
πολέμῳ
τὸ
δεύτερον
|
κρατηθέντες |
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν.
Ἀναξιδάμου
δὲ
υἱὸς |
[3, 16] |
γῆν
τὴν
Ἔρυκος
Ἡρακλέους
εἶναι,
|
κρατηθέντος |
δὲ
τῇ
πάλῃ
βοῦς
τὰς |
[3, 16] |
ἐπιδιέβη
τὰς
οὖν
βοῦς
ἔδει
|
κρατηθέντος |
Ἡρακλέους
τὸν
Ἔρυκα
ἄγοντα
οἴχεσθαι. |
[3, 23] |
καὶ
ἐν
Αἴτνῃ
δηλοῦσιν
οἱ
|
κρατῆρες· |
καὶ
γὰρ
χρυσοῦ
ἐς
αὐτοὺς |
[3, 11] |
θεὸν
μαντευομένῳ
πέντε
ἀγῶνας
πολέμῳ
|
κρατῆσαι. |
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
οὐ
γὰρ
εἶχον |
[3, 14] |
νικῶν,
(ἐστιν)
ἐν
τῷ
Πλατανιστᾷ
|
κρατῆσαι |
τούτους
ὡς
τὰ
πλείω
συμβαίνει. |
[3, 9] |
τε
κατόρθωμα
ἐπιφανέστερον
ἔσεσθαι
βασιλέα
|
κρατήσαντα |
Ἀρταξέρξην
εὐδαιμονίαν
κτήσασθαι
τὴν
Περσῶν |
[3, 2] |
πόλεις
Λακεδαιμόνιοι
τῶν
περιοικίδων
πολέμῳ
|
κρατήσαντες |
ἐξεῖλον
Ἀμύκλας
καὶ
Φᾶριν
καὶ |
[3, 2] |
Ἀρχέλαος.
ἐπὶ
τούτου
Λακεδαιμόνιοι
πολέμῳ
|
κρατήσαντες |
πόλιν
τῶν
περιοικίδων
ἠνδραποδίσαντο
Αἴγυν, |
[3, 12] |
τηνικαῦτα
εἶχον,
καὶ
τοὺς
Ἀμυκλαιεῖς
|
κρατήσαντες. |
τὸ
δὲ
ἱερὸν
τῆς
Μεγάλης |
[3, 18] |
τις
αἰχμαλώτους
ληφθῆναι
παρὰ
τῶν
|
κρατησάντων, |
ἄλλως
τε
καὶ
παρὰ
πολὺ |
[3, 8] |
Ξενίαν
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
|
κρατήσας |
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
πόλεως.
(Ἆγις |
[3, 5] |
δὲ
Ὀλυνθίους
ἐποιεῖτο
αὖθις
στρατείαν.
|
κρατοῦντα |
δὲ
αὐτὸν
τῷ
πολέμῳ
καὶ |
[3, 21] |
δὴ
καὶ
Ὀλυμπίασιν
ἐστεφανοῦτο
δολίχῳ
|
κρατῶν, |
δοκεῖν
δέ
μοι
κάμνων
αὐτίκα |
[3, 1] |
ἑκατέρα
μοῖρα
Τήμενον,
ἡ
δὲ
|
Κρεσφόντην |
ἔσχεν
ἄρχοντας·
ἐν
Λακεδαίμονι
δὲ |
[3, 24] |
καλουμένη
Γαλακὼ
καὶ
πρὸς
τῇ
|
κρήνῃ |
γυμνάσιον·
Ἑρμοῦ
δὲ
ἕστηκεν
ἄγαλμα |
[3, 20] |
Πολυδεύκειά
ἐστιν
αὐτή
τε
ἡ
|
κρήνη |
καὶ
Πολυδεύκους
ἱερὸν
ἐν
δεξιᾷ |
[3, 24] |
δὲ
ἐφ'
ἡμῶν
οἰκουμένης
πόλεως
|
κρήνη |
τέ
ἐστι
πλησίον
διὰ
τὴν |
[3, 20] |
παλινῳδίαν
ἐποίησεν·
~ἐν
Θεράπνῃ
δὲ
|
κρήνην |
τὴν
Μεσσηίδα
ἰδὼν
οἶδα.
Λακεδαιμονίων |
[3, 15] |
λέγουσιν.
(ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Δορκέως
|
κρήνην |
τὴν
πλησίον
τοῦ
ἡρῴου
Δορκείαν, |
[3, 2] |
δοκίμων,
στάσεις
τε
καταπαύσοντα
τοῖς
|
Κρησὶ |
καὶ
τὰ
πολίσματα,
ὁπόσα
ἦν |
[3, 18] |
δουλεύειν
ἔνθα
ἦν
Ἀρτέμιδος
τοῖς
|
Κρησὶν |
ἱερόν,
ἀνὰ
χρόνον
δὲ
αὐτόν |
[3, 2] |
ἄλλως
ἀσθενῆ,
ταῦτα
μὲν
τοὺς
|
Κρῆτας |
πείσοντα
ἐκλιπεῖν,
τὰ
δὲ
ἐν |
[3, 2] |
νόμιμα
ἐπαγάγοιτο.
τούτους
δὲ
οἱ
|
Κρῆτες |
τοὺς
νόμους
τεθῆναί
σφισιν
ὑπὸ |
[3, 18] |
τῇ
μάχῃ
καὶ
πραθέντα
ἐς
|
Κρήτην |
δουλεύειν
ἔνθα
ἦν
Ἀρτέμιδος
τοῖς |
[3, 18] |
Κναγεὺς
ἄλλως
ἀφικέσθαι
πως
ἐς
|
Κρήτην |
φαίνεται
καὶ
οὐχ
ὡς
οἱ |
[3, 2] |
ἀρχήν·
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
πέμπουσιν
ἐς
|
Κρήτην |
Χαρμίδαν
τὸν
Εὔθυος,
ἄνδρα
ἐν |
[3, 2] |
ὑπὲρ
αὐτῶν,
οἱ
δὲ
ὡς
|
Κρητικὰ |
ὄντα
νόμιμα
ἐπαγάγοιτο.
τούτους
δὲ |
[3, 11] |
ἐν
δὲ
αὐτοῖς
Ἐπιμενίδου
τοῦ
|
Κρητὸς |
μνῆμα
καὶ
Ἀφαρέως
τοῦ
Περιήρους· |
[3, 14] |
οὐκ
Ἄρτεμιν,
Βριτόμαρτιν
δὲ
τὴν
|
Κρητῶν· |
τὰ
δὲ
ἐς
αὐτὴν
ὁ |
[3, 18] |
τιμωρούμενος.
Ἑρμῆς
δὲ
παρ'
Ἀλέξανδρον
|
κριθησομένας |
ἄγει
τὰς
θεάς,
Ἄδραστος
δὲ |
[3, 14] |
Ἐνυαλίῳ
θύουσι,
θεῶν
τῷ
ἀλκιμωτάτῳ
|
κρίνοντες |
ἱερεῖον
κατὰ
γνώμην
εἶναι
τὸ |
[3, 13] |
ἐς
λόγους
καὶ
παρὰ
τὸν
|
Κριὸν |
ἐλθόντες
διδάσκονται
τὴν
ἅλωσιν
τῆς |
[3, 13] |
ἀνδρὸς
μάντεως·
τούτου
δὲ
τοῦ
|
Κριοῦ |
γεμιζούσῃ
τῇ
θυγατρὶ
ὕδωρ
συντυχόντες |
[3, 13] |
ὁ
δὲ
ἐν
τοῦ
μάντεως
|
Κριοῦ |
τιμώμενος
Ἀχαιῶν
ἔτι
ἐχόντων
τὴν |
[3, 13] |
κατελθεῖν,
ἵδρυτο
δὲ
ἐν
οἰκίᾳ
|
Κριοῦ |
τοῦ
Θεοκλέους,
ἀνδρὸς
μάντεως·
τούτου |
[3, 3] |
ἐς
οὐδένα,
ἐν
δὲ
ταῖς
|
κρίσεσι |
τὰ
δίκαια
ἐφύλασσεν
οὐκ
ἄνευ |
[3, 5] |
ἄπρακτον
μάχην,
ὑπάγουσιν
αὐτὸν
ἐς
|
κρίσιν |
οἱ
ἐχθροί.
βασιλεῖ
δὲ
τῷ |
[3, 2] |
ἐν
τῷ
λόγῳ
τῷ
ἐς
|
Κροῖσον |
ὑπὸ
Λυκούργου
τοῦ
θεμένου
τοὺς |
[3, 10] |
ὥστε
καὶ
τὸν
χρυσόν,
ὃν
|
Κροῖσος |
ὁ
Λυδὸς
τῷ
Ἀπόλλωνι
ἔπεμψε |
[3, 21] |
ἐστι
Λακεδαιμονίοις
(ἡ)
κώμη
καλουμένη
|
Κροκέαι |
καὶ
λιθοτομία·
μία
μὲν
πέτρα |
[3, 21] |
τῇ
λιθοτομίᾳ
χαλκοῖ.
(μετὰ
δὲ
|
Κροκέας |
ἀποτραπεῖσιν
ἐς
δεξιὰν
ἀπὸ
τῆς |
[3, 21] |
πρὸ
μὲν
τῆς
κώμης
Διὸς
|
Κροκεάτα |
λίθου
πεποιημένον
ἄγαλμα
ἕστηκε,
Διόσκουροι |
[3, 14] |
λέσχη
Κροτανῶν·
εἰσὶ
δὲ
οἱ
|
Κροτανοὶ |
Πιτανατῶν
μοῖρα.
Ἀσκληπιοῦ
δὲ
οὐ |
[3, 14] |
εἰσὶ
καὶ
πλησίον
ὀνομαζομένη
λέσχη
|
Κροτανῶν· |
εἰσὶ
δὲ
οἱ
Κροτανοὶ
Πιτανατῶν |
[3, 3] |
ἐς
Ἰταλίαν
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
ἐς
|
Κρότωνα |
ἔστειλαν
καὶ
(ἀποικίαν)
ἐς
Λοκροὺς |
[3, 19] |
τὰς
μάχας
ἐπικαλουμένων,
ὁ
Λεώνυμος
|
Κροτωνιάταις |
στρατηγῶν
ἐπῄει
τοῖς
ἐναντίοις
κατὰ |
[3, 19] |
λέγεται
Κροτωνιάτης
Λεώνυμος.
πολέμου
γὰρ
|
Κροτωνιάταις |
συνεστηκότος
πρὸς
τοὺς
ἐν
Ἰταλίᾳ |
[3, 19] |
Δενδρίτιδος.
(ὃν
δὲ
οἶδα
λέγοντας
|
Κροτωνιάτας |
περὶ
Ἑλένης
λόγον,
ὁμολογοῦντας
δέ |
[3, 19] |
(ἐς
ταύτην
πρῶτος
ἐσπλεῦσαι
λέγεται
|
Κροτωνιάτης |
Λεώνυμος.
πολέμου
γὰρ
Κροτωνιάταις
συνεστηκότος |
[3, 24] |
ἔστι
δὲ
καὶ
ὕδατος
ψυχροῦ
|
κρουνὸς |
ἐκβάλλων
ἐκ
πέτρας·
Ἀταλάντην
θηρεύουσαν |
[3, 17] |
καὶ
ὑπὸ
λύρας
καὶ
κιθάρας
|
κρούσμασιν. |
ὄπισθεν
δὲ
τῆς
Χαλκιοίκου
ναός |
[3, 5] |
καὶ
Θηβαίων
καὶ
Ἀθηναίων
τινὲς
|
κρύφα |
ἐς
τὴν
πόλιν,
ὧν
ἐπεξελθόντων |
[3, 3] |
ἀνδρὸς
εἶναι
νομισθέντος
εἴτε
καὶ
|
κρύφα |
οἱ
προσήκοντες
θάπτουσιν
αὐτόν.
(ἐπὶ |
[3, 20] |
ἐστὶν
ἱερόν·
ἐνταῦθα
Ἡρακλέα
Λακεδαιμόνιοι
|
κρυφθῆναί |
φασιν
ὑπὸ
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
τραῦμα |
[3, 9] |
ἔσεσθαι
βασιλέα
κρατήσαντα
Ἀρταξέρξην
εὐδαιμονίαν
|
κτήσασθαι |
τὴν
Περσῶν
ἢ
ἀρχὴν
καθελεῖν |
[3, 16] |
μὲν
Κλεωναίων,
τετάρτου
δὲ
ἀπογόνου
|
Κτησίππου |
τοῦ
Ἡρακλέους.
τοῦ
ναοῦ
δὲ |
[3, 2] |
ἐπὶ
τούτου
Πατρεῖ
τῷ
Πρευγένους
|
κτίζοντι |
ἐν
Ἀχαίᾳ
πόλιν,
ἥντινα
Πάτρας |
[3, 4] |
δόξαν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀγαθὴν
|
κτώμενος, |
ὕστερον
δὲ
Ἀθηναίου
χάριτι
ἀνδρὸς |
[3, 17] |
Ἔφεσον,
ὅτε
Ἀντίοχον
τὸν
Ἀλκιβιάδου
|
κυβερνήτην |
καὶ
Ἀθηναίων
τριήρεις
ἐνίκησε,
καὶ |
[3, 22] |
νεὼς
τῆς
Μενελάου
καὶ
οὗτος
|
κυβερνήτης |
ἦν.
(ἐσέχει
δὲ
μετὰ
τὴν |
[3, 23] |
ἐπὶ
θαλάσσης
Σκάνδειά
ἐστιν
ἐπίνειον,
|
Κύθηρα |
δὲ
ἡ
πόλις
ἀναβάντι
ἀπὸ |
[3, 23] |
καὶ
Ὑγείας
ἐστὶν
οὐκ
ἀφανές.
|
~Κύθηρα |
δὲ
κεῖται
μὲν
ἀπαντικρὺ
Βοιῶν, |
[3, 23] |
σταδίων
πλοῦς
τεσσαράκοντά
ἐστιν.
ἐν
|
Κυθήροις |
δὲ
ἐπὶ
θαλάσσης
Σκάνδειά
ἐστιν |
[3, 14] |
ἔνθα
τοῖς
ἐφήβοις
μάχεσθαι
καθέστηκε,
|
κύκλῳ |
μὲν
εὔριπος
περιέχει
κατὰ
ταὐτὰ |
[3, 4] |
μετὰ
Ὑδάρνου
στρατιὰν
ὁ
Τραχίνιος
|
κυκλώσασθαί |
σφισι
τοὺς
Ἕλληνας
παρέσχε
καὶ |
[3, 18] |
Ἄτλας
καὶ
Ἡρακλέους
μονομαχία
πρὸς
|
Κύκνον |
καὶ
ἡ
παρὰ
Φόλῳ
τῶν |
[3, 8] |
ἄελπτοι
φθερσιβρότου
τ'
ἐπὶ
κῦμα
|
κυκωόμενον |
πολέμοιο.
(τότε
οὖν
Λεωτυχίδης
μὲν |
[3, 9] |
τῶν
χρημάτων
μεταλαβόντες
Ἀργείων
μὲν
|
Κύλων |
τε
εἶναι
λέγονται
καὶ
Σωδάμας, |
[3, 8] |
κατασχήσουσιν
ἄελπτοι
φθερσιβρότου
τ'
ἐπὶ
|
κῦμα |
κυκωόμενον
πολέμοιο.
(τότε
οὖν
Λεωτυχίδης |
[3, 25] |
εἰ
δράκοντα
ὄντα
ἐκάλεσεν
Ἅιδου
|
κύνα. |
(ἀναθήματα
δὲ
ἄλλα
τέ
ἐστιν |
[3, 18] |
ὡς
ἀνήγαγε
τοῦ
Ἅιδου
τὸν
|
κύνα. |
Ἀναξίας
δὲ
καὶ
Μνασίνους,
τούτων |
[3, 15] |
ὁ
Οἰωνὸς
καὶ
καταβάλλει
τὴν
|
κύνα· |
ἐπεκθέουσιν
οὖν
τοῦ
Ἱπποκόωντος
οἱ |
[3, 25] |
δὲ
πρῶτος
γὰρ
ἐκάλεσεν
Ἅιδου
|
κύνα |
ὅντινα
Ἡρακλῆς
ἦγεν
οὔτε
ὄνομα |
[3, 25] |
τραφῆναι
δεινόν,
κληθῆναι
δὲ
Ἅιδου
|
κύνα, |
ὅτι
ἔδει
τὸν
δηχθέντα
τεθνάναι |
[3, 25] |
ἀναγάγοι
ταύτῃ
τοῦ
Ἅιδου
τὸν
|
κύνα, |
οὔτε
ὑπὸ
γῆν
ὁδοῦ
διὰ |
[3, 25] |
αὐτὸν,
οὐδέν
τι
μᾶλλον
Ὁμήρου
|
κύνα |
τὸν
ἀνθρώπῳ
σύντροφον
εἰρηκότος
ἢ |
[3, 17] |
ὡρμημένῳ
διδοῦσαι
νύμφαι
δῶρά
εἰσι
|
κυνῆν |
καὶ
τὰ
ὑποδήματα,
ὑφ'
ὧν |
[3, 25] |
ὕστερον
Κέρβερον
ὄνομα
ἐποίησαν
καὶ
|
κυνὶ |
τἄλλα
εἰκάζοντες
κεφαλὰς
τρεῖς
φασιν |
[3, 8] |
θαυμάσαι·
ὅτι
γὰρ
μὴ
τῇ
|
Κυνίσκᾳ |
τὸ
ἐπίγραμμα
ἐποίησεν
ὅστις
δή, |
[3, 8] |
Ἀρχιδάμῳ
καὶ
θυγάτηρ,
ὄνομα
μὲν
|
Κυνίσκα, |
φιλοτιμότατα
δὲ
ἐς
τὸν
ἀγῶνα |
[3, 8] |
καὶ
νίκην
ἀνείλετο
Ὀλυμπικὴν
πρώτη.
|
Κυνίσκας |
δὲ
ὕστερον
γυναιξὶ
καὶ
ἄλλαις |
[3, 15] |
~πρὸς
δὲ
τῷ
Πλατανιστᾷ
καὶ
|
Κυνίσκας |
ἐστὶν
ἡρῷον,
θυγατρὸς
Ἀρχιδάμου
βασιλεύοντος |
[3, 1] |
Ἀργάλου
τελευτήσαντος
ἀφίκετο
ἡ
ἀρχή.
|
(Κυνόρτα |
δὲ
ἐγένετο
Οἴβαλος.
οὗτος
Γοργοφόνην |
[3, 1] |
Ἀμύκλα
παίδων
καὶ
ὕστερον
ἐς
|
Κυνόρταν |
Ἀργάλου
τελευτήσαντος
ἀφίκετο
ἡ
ἀρχή. |
[3, 13] |
Κνωσσίους.
~πλησίον
δὲ
ἔστι
μὲν
|
Κυνόρτου |
τοῦ
Ἀμύκλα
τάφος,
ἔστι
δὲ |
[3, 14] |
τὸ
ἀλκιμώτατον
ζῷον
τῶν
ἡμέρων.
|
κυνὸς |
δὲ
σκύλακας
οὐδένας
ἄλλους
οἶδα |
[3, 14] |
ἑκατέρα
μοῖρα
τῶν
ἐφήβων
σκύλακα
|
κυνὸς |
τῷ
Ἐνυαλίῳ
θύουσι,
θεῶν
τῷ |
[3, 16] |
δὲ
οἱ
Λιμνᾶται
Σπαρτιατῶν
καὶ
|
Κυνοσουρεῖς |
καὶ
οἱ>
ἐκ
Μεσόας
τε |
[3, 2] |
τοῦ
Ἄγιδος
βασιλεύοντες
ἐν
Σπάρτῃ
|
Κυνουρέας |
τοὺς
ἐν
(τῇ)
ἡλικίᾳ
Λακεδαιμόνιοι |
[3, 2] |
τὴν
γῆν.
λέγονται
δὲ
οἱ
|
Κυνουρεῖς |
Ἀργεῖοι
τὸ
ἀνέκαθεν
εἶναι,
καὶ |
[3, 7] |
ἔτι
τοῦ
ἐγκλήματος
τούτου
πρότερον
|
Κυνουρεῦσιν |
ἐπολέμησαν·
τὰς
δὲ
ἐφεξῆς
ταύτῃ |
[3, 2] |
ἐς
αὐτοὺς
ἐγκλήματα
τήν
τε
|
Κυνουριακὴν |
ἑλόντων
αὑτῶν
ἀποτέμνεσθαι
τοὺς
Ἀργείους |
[3, 2] |
Ἀργείων
λῃσταί
τε
ἐκ
τῆς
|
Κυνουριακῆς |
κακουργοῖεν
καὶ
αὐτοὶ
καταδρομὰς
ἐκ |
[3, 2] |
εἶναι,
καὶ
οἰκιστήν
φασιν
αὐτῶν
|
Κύνουρον |
γενέσθαι
τὸν
Περσέως.
(ἔτεσι
δὲ |
[3, 22] |
ἱερόν
ἐστιν
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει
|
Κυπαρισσίας |
ἐπίκλησιν.
τῆς
δὲ
ἀκροπόλεως
πρὸς |
[3, 16] |
δὲ
ποιήσας
τὰ
ἔπη
τὰ
|
Κύπρια |
θυγατέρας
αὐτὰς
Ἀπόλλωνός
φησιν
εἶναι. |
[3, 11] |
δέκα·
αὗται
δὲ
ἀποφεύγουσιν
ἐς
|
Κύπρον, |
τὰς
δὲ
ἄλλας
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[3, 14] |
μετασχεῖν
τῷ
Θηραίῳ
Βάττῳ
καὶ
|
Κυρήνην |
οἰκίσαι
σὺν
ἐκείνῳ
καὶ
Λιβύων |
[3, 16] |
ἀνδράσιν
ἐοικότες·
ἥκειν
δὲ
ἐκ
|
Κυρήνης |
φήσαντες
καταχθῆναί
τε
ἠξίουν
παρ' |
[3, 11] |
μὲν
δὴ
γερουσία
συνέδριον
Λακεδαιμονίοις
|
κυριώτατον |
τῆς
πολιτείας,
οἱ
λοιποὶ
δέ |
[3, 9] |
ἐν
τῷ
πρὸς
Ἀθηναίους
πολέμῳ,
|
Κῦρον |
δὲ
εἶναι
τὸν
τὰ
χρήματα |
[3, 24] |
τῶν
Ἐλευθερολακώνων
πρὸς
θαλάσσῃ
ἐστί,
|
Κυφάντων |
δὲ
ἀπέχουσι
πλοῦν
σταδίων
διακοσίων. |
[3, 24] |
καὶ
ἐπαναβάντι
σταδίους
ὡς
δέκα,
|
Κυφάντων |
καλουμένων
ἐρείπιά
ἐστιν,
ἐν
δὲ |
[3, 16] |
Σικελίαν
κατὰ
τὸν
ἔλαιον
τὸν
|
κυφὸν |
ἀνευρήσων
ἐπιδιέβη
τὰς
οὖν
βοῦς |
[3, 15] |
Ἱπποκόωντος
τὴν
οἰκίαν,
ἐνταῦθά
οἱ
|
κύων |
ἐπεφέρετο
οἰκουρός.
ὁ
δὲ
τυγχάνει |
[3, 4] |
τὸ
ἔργον
τὸ
ἐς
τὴν
|
Κῴαν |
γυναῖκα
ἐν
ἐπαίνῳ
τίθεμαι
μάλιστα, |
[3, 22] |
τι
χωρίον
παρέχεται
καὶ
Μαριός.
|
κώμη |
δὲ
ὑπὲρ
τὸ
πόλισμά
ἐστιν |
[3, 19] |
Δωριέων
γενομένη
καὶ
ἀπ'
ἐκείνου
|
κώμη |
διαμένουσα
θέας
παρείχετο
ἄξιον
ἱερὸν |
[3, 22] |
Γερόνθρας
ὁδὸν
ἔστι
Παλαιὰ
καλουμένη
|
κώμη, |
ἐν
δὲ
αὐταῖς
Γερόνθραις
Ἄρεως |
[3, 21] |
Γύθιον
καταβαίνοντί
ἐστι
Λακεδαιμονίοις
(ἡ)
|
κώμη |
καλουμένη
Κροκέαι
καὶ
λιθοτομία·
μία |
[3, 22] |
καὶ
αὐτή,
Γλυππία·
καὶ
ἐς
|
κώμην |
ἑτέραν
Σελινοῦντα
ἐκ
Γερονθρῶν
ἐστιν |
[3, 21] |
δὲ
αὐτόθι
πρὸ
μὲν
τῆς
|
κώμης |
Διὸς
Κροκεάτα
λίθου
πεποιημένον
ἄγαλμα |
[3, 4] |
ὁ
Παυσανίας
ἀπέστειλεν
ἐς
τὴν
|
Κῶν |
κόσμον
τε
ὃν
ἐποιήσατο
ὁ |
[3, 23] |
Ἐπιδαυρίων
εἶναι,
πλέοντες
δὲ
ἐς
|
Κῶν |
παρὰ
τὸν
Ἀσκληπιὸν
ἀπὸ
τοῦ |
[3, 4] |
ἥντινα
ἀνδρὸς
οὐκ
ἀδόξου
παρὰ
|
Κῴοις |
θυγατέρα
οὖσαν
Ἡγητορίδου
τοῦ
Ἀνταγόρου |