Livre, Chap.
[3, 26]	ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποις νόσων	ἰάματα	παρὰ τῷ Μαχάονι ἔστιν εὑρέσθαι.
[3, 12]	ἐξ Ἤλιδος μάντεσι, καλουμένοις δὲ	Ἰαμίδαις.	(καὶ Μάρωνός ἐστιν ἱερὸν καὶ
[3, 11]	(Τισαμενῷ δὲ ὄντι Ἠλείῳ τῶν	Ἰαμιδῶν	λόγιον ἐγένετο ἀγῶνας ἀναιρήσεσθαι πέντε
[3, 25]	ὅτι συγκοπέντα ὑπὸ ἁλιέων αὐτὸν	ἰάσατο,	τοῦτον τὸν δελφῖνα εἶδον καὶ
[3, 24]	ἱερόν. μετασχόντας μὲν οὖν οἶδα	Ἰάσονι	τοῦ στόλου τοὺς Τυνδάρεω παῖδας·
[3, 13]	δὲ πρὸς τῇ Σκιάδι καὶ	Ἴδα	καὶ Λυγκέως τάφος. κατὰ μὲν
[3, 13]	ἔτει τῆς μάχης τῆς πρὸς	Ἴδαν	καὶ Λυγκέα θεοὺς τοὺς Τυνδάρεω
[3, 4]	ἐμποδὼν μηδὲ ἀρχὴν τὴν Ἑλλάδα	ἰδεῖν	αὐτὸν μηδὲ Ἀθηναίων ποτὲ ἐμπρῆσαι
[3, 19]	Λευκῆς, ἰδεῖν μὲν ἔφασκεν Ἀχιλλέα,	ἰδεῖν	δὲ τὸν Ὀιλέως καὶ τὸν
[3, 24]	ἄλλα διηγούμενον καὶ ὅτι Θησέα	ἰδεῖν	ἐθελήσαι καὶ Πειρίθουν προτέρους ἄνδρας
[3, 19]	ὑγιάνας ἐπανῆλθεν ἐκ τῆς Λευκῆς,	ἰδεῖν	μὲν ἔφασκεν Ἀχιλλέα, ἰδεῖν δὲ
[3, 26]	ναῷ σαφῶς μὲν οὐκ ἦν	ἰδεῖν	ὑπὸ στεφανωμάτων, χαλκοῦν δὲ καὶ
[3, 13]	ἐπ' αὐτῷ λόγος, ἐν τῇ	Ἴδῃ	τῇ Τρωικῇ κρανείας ἐν Ἀπόλλωνος
[3, 2]	τὴν Αἴγυν, ὁπόσα δὲ καὶ	ἰδίᾳ	Λακεδαιμονίων αὐτὸς ἔδρασεν ἡγούμενος, μνήμην
[3, 8]	δὲ ἀνὴρ Ἠλεῖος Ἄγιδί τε	ἰδίᾳ	ξένος καὶ Λακεδαιμονίων τοῦ κοινοῦ
[3, 4]	Κλεομένει συνεληλυθότα, ἐπεί τοι καὶ	ἰδίᾳ	Πρωτεσίλαος ἐν Ἐλαιοῦντι οὐδὲν ἥρως
[3, 10]	τοῖς Φωκεῦσιν ἀφίκετο μὲν καὶ	ἰδίᾳ	συμμαχικὰ ἐπὶ χρήμασιν, ἀπὸ δὲ
[3, 12]	τὸ δημόσιον, ἐν Ἀθήναις δὲ	ἰδίᾳ	τε καὶ ἐς ἑνὸς οἶκον
[3, 17]	οὐκ ἔστιν εἰργασμένον, ἐληλασμένου δὲ	ἰδίᾳ	τῶν μερῶν καθ' αὑτὸ ἑκάστου
[3, 1]	οὖν τὴν οἰκίαν ἐπέξειμι αὐτῶν	ἰδίως	καὶ οὐκ ἀμφοτέρας ἅμα ἐς
[3, 7]	τὸ ἔχθος τὸ Κλεομένους ἐποίησεν	ἰδιώτην.	καὶ τοῦ μὲν παρὰ βασιλέα
[3, 14]	ἔστιν οἰκία τὰ ἐφ' ἡμῶν	ἰδιώτου,	Μενελάου τὸ ἀρχαῖον. προελθόντι δὲ
[3, 15]	ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν, ἱερὸν Ἀθηνᾶς	ἱδρύεται,	Ἀξιοποίνου δὲ ἐπίκλησιν, ὅτι τὰς
[3, 15]	αὗται τὰ ξόανα τὸν τρόπον	ἱδρυμέναι	καὶ ἐπὶ δόξῃ τοιαύτῃ· (ἐν
[3, 26]	τὸ χωρίον ψιλόν, ἄγαλμα ἐνταῦθα	ἱδρυμένον	εὑρέθη Διὸς Ἰθωμάτα. τοῦτο οἱ
[3, 18]	πλησίον ἐστὶν Ἀμβολογήρας Ἀφροδίτης ἄγαλμα	ἱδρυμένον	κατὰ μαντείαν, ἄλλα δὲ Ὕπνου
[3, 17]	ἀριστερᾷ δὲ τῆς Χαλκιοίκου Μουσῶν	ἱδρύσαντο	ἱερόν, ὅτι οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς
[3, 13]	ἐπὶ τῷ λόφῳ ναὸς Ἀργείας·	ἱδρύσασθαι	δὲ Εὐρυδίκην φασὶ Λακεδαίμονος θυγατέρα,
[3, 18]	καθὰ δὴ καὶ Ἀλκμὰν ἐποίησεν.	ἱδρύσασθαι	δὲ Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα ἱερὸν
[3, 12]	ἐστὶν Ἀθηνᾶς ἱερόν· Ὀδυσσεὺς δὲ	ἱδρύσασθαι	τὸ ἄγαλμα λέγεται καὶ ὀνομάσαι
[3, 15]	θεῷ θύειν. Ἡρακλέα δὲ λέγουσιν	ἱδρύσασθαι	τὸ ἱερὸν καὶ αἶγας θῦσαι
[3, 12]	Πηνελόπης μνηστῆρας τῷ δρόμῳ νικήσας.	ἱδρύσατο	δὲ τῆς Κελευθείας ἱερὰ ἀριθμῷ
[3, 22]	ἄγαλμα Θέτιδος καὶ θεὰς Πραξιδίκας	ἱδρύσατο	ἐγγὺς τῆς Μιγωνίτιδος. Διονύσου δὲ
[3, 14]	ἔχουσαν καὶ ναὸν μετ' αὐτῆς	ἱδρύσατο	τῇ θεῷ· ἐποίει δὲ ταῦτα
[3, 12]	Γῆς· Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ αὐτὸ	ἵδρυται	Μαλεάτης. ἐπὶ δὲ τῷ πέρατι
[3, 13]	Σπάρτῃ καὶ πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν,	ἵδρυτο	δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ
[3, 23]	ἐστιν ἐνταῦθα, ἐν Δήλῳ ποτὲ	ἵδρυτο.	τῆς γὰρ Δήλου τότε ἐμπορίου
[3, 21]	Σπάρτης. θέας δὲ ἄξια αὐτόθι	ἰδὼν	Ἀσκληπιοῦ τε οἶδα ἱερὸν καὶ
[3, 20]	Θεράπνῃ δὲ κρήνην τὴν Μεσσηίδα	ἰδὼν	οἶδα. Λακεδαιμονίων δὲ ἑτέροις ἐστὶν
[3, 8]	τὰς περιοικίδας τῆς Σπάρτης πόλεις	ἴδωσιν	ἐλευθέρας, οὐδὲ αὐτοὶ μελλήσουσιν ἔτι
[3, 26]	ἄξια Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν	ἱερά.
[3, 12]	νικήσας. ἱδρύσατο δὲ τῆς Κελευθείας	ἱερὰ	ἀριθμῷ τρία διεστηκότα ἀπ' ἀλλήλων.
[3, 24]	καὶ τὸ πεδίον Διονύσου κῆπον.	(ἱερὰ	δὲ αὐτόθι τὸ μέν ἐστιν
[3, 10]	Ἀρχίδαμον. (τὸ μὲν δὴ χρήματα	ἱερὰ	δέξασθαι καὶ ἀνδράσιν ἀμῦναι μαντείων
[3, 25]	δὲ ἐν τῇ γῇ σφισιν	ἱερά	ἐστιν Ἀρτέμιδός τε ἐπίκλησιν Ἀστρατείας,
[3, 22]	ὁπόσα τῆς θεοῦ ταύτης Πελοποννησίοις	ἱερά	ἐστιν, ἐπεὶ Μαγνησί γε, οἳ
[3, 15]	παρεχομένη τὸ εὔφωνον. (Ἑλένης δὲ	ἱερὰ	καὶ Ἡρακλέους, τῆς μὲν πλησίον
[3, 21]	ἐπεργασθῶσιν, ἐπικοσμήσαιεν ἂν καὶ θεῶν	ἱερά,	κολυμβήθραις δὲ καὶ ὕδασι συντελοῦσι
[3, 19]	τοῦ Ἴστρου τὰς ἐκβολὰς Ἀχιλλέως	ἱερά·	ὄνομα μὲν τῇ νήσῳ Λευκή,
[3, 14]	τούτου φασὶν ὀνομασθῆναι· θεῶν δὲ	ἱερὰ	Ποσειδῶνός ἐστιν Ἱπποκουρίου καὶ Ἀρτέμιδος
[3, 20]	Βρυσεῶν ἀνέχει. ταύτην Ἡλίου καλοῦσιν	ἱερὰν	καὶ ἄλλα τε αὐτόθι Ἡλίῳ
[3, 4]	τὸ μήνιμα γῆν ἐπεργασαμένοις τὴν	ἱεράν.	τὰ δὲ ἐς τοῦ μαντείου
[3, 4]	θεῶν τε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι	ἱερᾶς,	καὶ ταύτης τεμεῖν φασιν αὐτόν.
[3, 26]	δὲ καὶ ὕδωρ ἐκ πηγῆς	ἱερᾶς	πιεῖν ἡδύ· Σελήνης δὲ ἐπίκλησις
[3, 16]	μὲν δὴ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων	ἱερασαμένη	τις ταῖς θεαῖς Λευκιππὶς ἐπεκόσμησε,
[3, 20]	τὴν ἐπίκλησιν ἀπὸ ἀνδρὸς λέγουσιν	ἱερασαμένου	τῷ θεῷ. ἐντεῦθέν ἐστιν ἀπιοῦσιν
[3, 23]	ἀργύρου ποιήματα, ἔτι δὲ καὶ	ἱερεῖα	τὰ πάντα ἀφιᾶσι· ταῦτα δὲ
[3, 16]	αἵματι ὁ βωμός. ἡ δὲ	ἱέρεια	τὸ ξόανον ἔχουσά σφισιν ἐφέστηκε·
[3, 14]	εἶναι Κλεώ, Θέτιδος δὲ αὐτὴν	ἱέρειαν	εἶναι. ταύτην ἡ τοῦ Ἀναξάνδρου
[3, 14]	θύουσι, θεῶν τῷ ἀλκιμωτάτῳ κρίνοντες	ἱερεῖον	κατὰ γνώμην εἶναι τὸ ἀλκιμώτατον
[3, 15]	αἶγας δὲ αὐτὸν θῦσαί φασιν	ἱερείων	ἀπορήσαντα ἀλλοίων. (τοῦ θεάτρου δὲ
[3, 9]	σὺν ὅπλοις ἐπελθόντες τῶν τε	ἱερείων	καιόμενα ἤδη τὰ μηρία ἀπορρίπτουσιν
[3, 22]	τὴν ἄκραν. ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶς	ἱερὸν	ἄγαλμα οὐκ ἔχον, οὐδὲ ὄροφος
[3, 21]	πηγὴ τοῦ θεοῦ καὶ Δήμητρος	ἱερὸν	ἅγιον καὶ Ποσειδῶνος ἄγαλμα Γαιαόχου.
[3, 9]	καταφεύγουσιν ἄνδρες ἐξ αὐτῶν ἐς	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἰτωνίας· Ἀγησίλαος δὲ
[3, 15]	μετῆλθε κατ' ἀξίαν ὧν προυπῆρξεν,	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς ἱδρύεται, Ἀξιοποίνου δὲ ἐπίκλησιν,
[3, 15]	ποινάς. ἔστι δὲ καὶ ἄλλο	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς ἰόντι ἑτέραν ὁδὸν ἀπὸ
[3, 19]	κώμη διαμένουσα θέας παρείχετο ἄξιον	ἱερὸν	Ἀλεξάνδρας καὶ ἄγαλμα· τὴν δὲ
[3, 21]	ἑτέρωθι δὲ Ἀπόλλων Κάρνειος καὶ	ἱερὸν	Ἄμμωνος καὶ Ἀσκληπιοῦ χαλκοῦν ἄγαλμά
[3, 18]	ἔνθα ἦν Ἀρτέμιδος τοῖς Κρησὶν	ἱερόν,	ἀνὰ χρόνον δὲ αὐτόν τε
[3, 16]	καὶ Λυδῶν οἷς ἐστιν Ἀρτέμιδος	ἱερὸν	Ἀναιίτιδος. Ἀθηναίοις δὲ ἄρα παρώφθη
[3, 4]	καὶ ἦν γὰρ πλησίον ἄλσος	ἱερὸν	Ἄργου τοῦ Νιόβης καταφεύγουσιν ὡς
[3, 20]	ἐπίκλησιν Στεμματίου καὶ Μυσίας ἐστὶν	ἱερὸν	Ἀρτέμιδος. (τὸ δὲ ἄγαλμα τῆς
[3, 25]	διαβάντων δὲ τὸν ποταμὸν ἔστιν	ἱερὸν	ἀρχαῖον ἀΠωτέρω Διὸς βωμοῦ. τοῦ
[3, 24]	Ὕψοις ἐν ὅροις ἤδη Σπαρτιατῶν	ἱερὸν	Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Δαφναίας.
[3, 22]	ἀριστερᾷ, καὶ ἐν τοῖς ἐρειπίοις	ἱερὸν	Ἀσκληπιοῦ καὶ Ὑγείας ἐστὶν οὐκ
[3, 24]	ἐστιν, ἐν δὲ αὐτοῖς σπήλαιον	ἱερὸν	Ἀσκληπιοῦ, λίθου δὲ τὸ ἄγαλμα.
[3, 22]	ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ	ἱερὸν	Ἀσκληπιοῦ στάδια ἀπέχον ὡς πεντήκοντα
[3, 12]	βωμός, ἔστι δ' ἐπονομαζόμενον Γάσηπτον	ἱερὸν	Γῆς· Ἀπόλλων δὲ ὑπὲρ αὐτὸ
[3, 19]	Εὐρώταν, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς ὄχθης	ἱερὸν	δείκνυται Διὸς Πλουσίου. διαβᾶσι δὲ
[3, 14]	Ἄλκωνος τὸ ἡρῷον Ποσειδῶνός ἐστιν	ἱερόν,	Δωματίτην δὲ ἐπονομάζουσιν. (καὶ χωρίον
[3, 14]	οὐ πόρρω τῆς λέσχης ἐστὶν	ἱερὸν,	ἐν Ἀγιαδῶν καλούμενον. προελθοῦσι δὲ
[3, 20]	τε ἡ κρήνη καὶ Πολυδεύκους	ἱερὸν	ἐν δεξιᾷ τῆς ἐς Θεράπνην
[3, 20]	Ταυγέτου Δήμητρος ἐπίκλησιν Ἐλευσινίας ἐστὶν	ἱερόν·	ἐνταῦθα Ἡρακλέα Λακεδαιμόνιοι κρυφθῆναί φασιν
[3, 20]	δὲ οὐ πολὺ Ποσειδῶνος ἀφέστηκεν	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Γαιαόχου. καὶ ἀπ' αὐτοῦ
[3, 15]	καὶ ὑπερῷον ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦς	ἱερόν.	(ἐπίκλησις μὲν δὴ τῆς Ἀφροδίτης
[3, 12]	τοῦ δὲ Τροπαίου Διὸς τὸ	ἱερὸν	ἐποίησαν οἱ Δωριεῖς πολέμῳ τούς
[3, 14]	τὴν λέσχην ἐστὶν Ἀρτέμιδος Ἰσσωρίας	ἱερόν·	ἐπονομάζουσι δὲ αὐτὴν καὶ Λιμναίαν,
[3, 17]	καὶ ἕτερον αὐτόθι Ἀθηνᾶς Ἐργάνης	ἱερόν.	ἐς δὲ τὴν πρὸς μεσημβρίαν
[3, 26]	καὶ σπήλαιον παρ' αὐτὸ τὸ	ἱερόν,	ἔσοδον μὲν στενήν, τὰ δὲ
[3, 15]	δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶνός τε	ἱερόν	ἐστι Γενεθλίου καὶ ἡρῷα Κλεοδαίου
[3, 19]	καὶ ἐπὶ τούτῳ Ῥοδίοις Ἑλένης	ἱερόν	ἐστι Δενδρίτιδος. (ὃν δὲ οἶδα
[3, 26]	Μαχάονος τοῦ Ἀσκληπιοῦ μνῆμα καὶ	ἱερόν	ἐστιν ἅγιον, καὶ ἀνθρώποις νόσων
[3, 18]	Ἀθηνᾶς ἐποίησε. (προελθόντι δὲ ἐντεῦθεν	ἱερόν	ἐστιν Ἄμμωνος· φαίνονται δὲ ἀπ'
[3, 16]	χωρίον τὸ ἐπονομαζόμενον Λιμναῖον Ὀρθίας	ἱερόν	ἐστιν Ἀρτέμιδος. τὸ ξόανον δὲ
[3, 22]	ὅσον τε σταδίους δώδεκα (καὶ)	ἱερόν	ἐστιν Ἀσκληπιοῦ· Φιλόλαον τὸν θεὸν
[3, 22]	ἀπὸ Γερονθρῶν στάδια ἑκατὸν ἀφέστηκεν.	ἱερόν	ἐστιν αὐτόθι ἀρχαῖον κοινὸν θεῶν
[3, 22]	πρῶτον. κατὰ δὲ τὴν νῆσον	ἱερόν	ἐστιν Ἀφροδίτης ἐν τῇ ἠπείρῳ
[3, 20]	ἐν ὑπαίθρῳ, μετὰ δὲ αὐτὸ	ἱερόν	ἐστιν Ἀχιλλέως· ἀνοίγειν δὲ αὐτὸ
[3, 22]	δὲ ὅμως ἐστί. καὶ Ἀθηνᾶς	ἱερόν	ἐστιν ἐν τῇ ἀκροπόλει Κυπαρισσίας
[3, 23]	Ἐπίδαυρον τὴν Λιμηρὰν ἄγουσαν Ἀρτέμιδος	ἱερόν	ἐστιν ἐν τῇ Ἐπιδαυρίων Λιμνάτιδος.
[3, 23]	ἐν ὅροις Βοιατῶν Ἀπόλλωνος μὲν	ἱερόν	ἐστιν, Ἐπιδήλιον δὲ ὀνομαζόμενον· (τὸ
[3, 13]	Διονύσου δὲ οὐ μακρὰν Διὸς	ἱερόν	ἐστιν Εὐανέμου, τούτου δὲ ἐν
[3, 26]	εἰσι, κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν	ἱερόν	ἐστιν Ἰνοῦς καὶ μαντεῖον. μαντεύονται
[3, 25]	ἐστίν, ἐν δὲ αὐτοῖς Ἀθηνᾶς	ἱερὸν	Ἱππολαίτιδος· ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω Μέσσα
[3, 26]	ἐπὶ δὲ τῆς ἀκροπόλεώς ἐστιν	ἱερὸν	καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς, καὶ Ἔρωτός
[3, 15]	Ἡρακλέα δὲ λέγουσιν ἱδρύσασθαι τὸ	ἱερὸν	καὶ αἶγας θῦσαι πρῶτον, ὅτι
[3, 12]	δὲ Ἰαμίδαις. (καὶ Μάρωνός ἐστιν	ἱερὸν	καὶ Ἀλφειοῦ· Λακεδαιμονίων δὲ τῶν
[3, 26]	δὲ τῷ πολίσματι Ἀθηνᾶς τε	ἱερὸν	καὶ Ἀπόλλων ἐστὶ Κάρνειος, καθὰ
[3, 12]	ἤδη τοῦ τείχους, Δικτύννης ἐστὶν	ἱερὸν	καὶ βασίλειοι τάφοι τῶν καλουμένων
[3, 14]	καὶ Σαράπιδος νεώτατον τοῦτο Σπαρτιάταις	ἱερὸν	καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Ὀλυμπίου. (καλοῦσι
[3, 11]	τούτων δὲ οὐ πόρρω Γῆς	ἱερὸν	καὶ Διός ἐστιν Ἀγοραίου, τὸ
[3, 25]	ἄξια ἐν Οἰτύλῳ Σαράπιδός ἐστιν	ἱερὸν	καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ Καρνείου
[3, 18]	ἱδρύσασθαι δὲ Λακεδαίμονα Χάρισιν ἐνταῦθα	ἱερὸν	καὶ θέσθαι τὰ ὀνόματα ἥγηνται.
[3, 26]	Καλάθιόν ἐστιν· ἐν αὐτῷ Κλαίας	ἱερὸν	καὶ σπήλαιον παρ' αὐτὸ τὸ
[3, 21]	αὐτόθι ἰδὼν Ἀσκληπιοῦ τε οἶδα	ἱερὸν	καὶ τὴν πηγὴν Πελλανίδα. ἐς
[3, 14]	δὲ ἀπὸ τοῦ Δρόμου Διοσκούρων	ἱερὸν	καὶ Χαρίτων, τὸ δὲ Εἰλειθυίας
[3, 22]	τῆς Μιγωνίτιδος. Διονύσου δὲ ὄρος	ἱερὸν	Λαρύσιον καλούμενόν ἐστιν ὑπὲρ τοῦ
[3, 12]	παρὰ δὲ τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόης	ἱερόν,	Λευκίππου τε θυγατρὸς καὶ γυναικῶν
[3, 24]	γὰρ καὶ Κόλχοις Ἀθηνᾶς Ἀσίας	ἱερόν.	μετασχόντας μὲν οὖν οἶδα Ἰάσονι
[3, 16]	δὲ Ἱλαείρας καὶ Φοίβης ἐστὶν	ἱερόν·	ὁ δὲ ποιήσας τὰ ἔπη
[3, 12]	Βιδιαίων ἀρχείου πέραν ἐστὶν Ἀθηνᾶς	ἱερόν·	Ὀδυσσεὺς δὲ ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα
[3, 17]	δὲ τῆς Ὀρθίας ἐστὶν Εἰλειθυίας	ἱερόν·	οἰκοδομῆσαι δέ φασιν αὐτὸ καὶ
[3, 26]	Ῥόδον μὲν τὸ χωρίον τὸ	ἱερὸν	ὀνομάζουσιν, ἄγαλμα δὲ τοῦ Μαχάονος
[3, 11]	μέγας. καὶ Μοιρῶν Λακεδαιμονίοις ἐστὶν	ἱερόν,	Ὀρέστου δὲ τοῦ Ἀγαμέμνονος πρὸς
[3, 17]	δὲ τῆς Χαλκιοίκου Μουσῶν ἱδρύσαντο	ἱερόν,	ὅτι οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς ἐξόδους
[3, 17]	ἀνῆκον ὀνομάζουσιν ἀκρόπολιν. (ἐνταῦθα Ἀθηνᾶς	ἱερὸν	πεποίηται Πολιούχου καλουμένης καὶ Χαλκιοίκου
[3, 13]	μνῆμα, ἐπὶ δὲ αὐτῷ καὶ	ἱερὸν	πεποίηται· τεσσαρακοστῷ γὰρ ὕστερον ἔτει
[3, 22]	Μιγώνιον. (τοῦτο μὲν δὴ τὸ	ἱερὸν	ποιῆσαι λέγουσιν Ἀλέξανδρον· Μενέλαος δὲ
[3, 10]	δέκα μάλιστά που στάδια ἐκτραπομένοις	ἱερὸν	Σκοτίτα Διός. ἐπανελθόντων δὲ ἐντεῦθεν
[3, 20]	θύειν. ποιῆσαι δέ σφισι τὸ	ἱερὸν	Σπαρτιᾶται λέγουσι Πράκα ἀπόγονον τρίτον
[3, 16]	δὴ θεῷ πεποιήκασι καὶ τούτῳ	ἱερόν.	τάφος δέ ἐστιν ὄπισθε μὲν
[3, 10]	Καρύας ἄγει καὶ ἐς τὸ	ἱερὸν	τῆς Ἀρτέμιδος. τὸ γὰρ χωρίον
[3, 14]	τοὺς προσχώρους λέγουσιν. (τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Θέτιδος κατασκευασθῆναί φασιν ἐπ'
[3, 12]	τοὺς Ἀμυκλαιεῖς κρατήσαντες. τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Μεγάλης μητρὸς τιμᾶται περισσῶς
[3, 23]	στάδια ὡς δέκα. τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Οὐρανίας ἁγιώτατον καὶ ἱερῶν
[3, 23]	ἄξια τὸ μὲν Ἀφροδίτης ἐστὶν	ἱερόν,	τὸ δὲ Ἀσκληπιοῦ καὶ ἄγαλμα
[3, 14]	δόξῃ δὲ ἐμῇ διὰ τὸ	ἱερὸν	τὸ ἐν Ἑρμιόνῃ κατέστη καὶ
[3, 5]	Ἀλέας. ἦν δὲ ἄρα τὸ	ἱερὸν	τοῦτο ἐκ παλαιοῦ Πελοποννησίοις πᾶσιν
[3, 2]	ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ· τὸ δὲ	ἱερὸν	τοῦτο ἐν μεθορίῳ τῆς τε
[3, 19]	ταύτην, ἐστὶν ἀρχαιότατον αὐτῶν Ἄρεως	ἱερόν.	τοῦτό ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ τῆς
[3, 26]	οὐ πόρρω τοῦ αἰγιαλοῦ τέμενος	ἱερὸν	τῶν Νηρέως θυγατέρων ἐστίν· ἐς
[3, 13]	Ἀκρισίου τοῦ Ἄβαντος. Ἥρας δὲ	ἱερὸν	Ὑπερχειρίας κατὰ μαντείαν ἐποιήθη, τοῦ
[3, 18]	καὶ πρὸς αὐτῇ Χαρίτων ἐστὶν	ἱερὸν	Φαέννας καὶ Κλητᾶς, καθὰ δὴ
[3, 10]	τοῦ Ἀγησιλάου βασιλεύοντος κατέλαβον τὸ	ἱερὸν	Φωκεῖς τὸ ἐν Δελφοῖς. Θηβαίοις
[3, 15]	δεξιᾷ καὶ Ἀθηνᾶς Ἀξιοποίνου καλουμένης	ἱερόν.	ὡς γὰρ δὴ ἀμυνόμενος Ἡρακλῆς
[3, 9]	καὶ αὐτὸν ἐξελαύνουσιν ἐκ τοῦ	ἱεροῦ.	(Ἀγησίλαον δὲ ἐλύπει μὲν ἡ
[3, 17]	Χαλκιοίκου τῆς αὐτῆς. τοῦ δὲ	ἱεροῦ	τῆς κατασκευῆς Τυνδάρεως καθὰ λέγουσιν
[3, 26]	ἕστηκεν ἀγάλματα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ	ἱεροῦ,	τῆς τε Πασιφάης καὶ Ἡλίου
[3, 8]	τοῦ ἀγῶνος τοῦ Ὀλυμπικοῦ καὶ	ἱεροῦ	τοῦ Ὀλυμπίασιν ὑπ' αὐτῶν εἰργόμενοι
[3, 22]	εἰσὶ δὲ καὶ ἐν Ἀρτέμιδος	ἱερῷ	πηγαί· ὕδωρ δὲ ἄφθονον εἴπερ
[3, 7]	ἑτέρας βασιλέα οἰκίας ἐν τῷ	ἱερῷ	τῆς Λιμνάδος συμβάντα ἐπὶ Νικάνδρου
[3, 2]	ὑπὸ Μεσσηνίων Τήλεκλος ἐν Ἀρτέμιδος	ἱερῷ·	τὸ δὲ ἱερὸν τοῦτο ἐν
[3, 3]	ἐν Φασήλιδι ἀνακείμενον ἐν Ἀθηνᾶς	ἱερῷ	τὸ δόρυ Ἀχιλλέως καὶ Νικομηδεῦσιν
[3, 18]	τε ἀποδρᾶναι καὶ παρθένον τὴν	ἱερωμένην	ἔχοντα οἴχεσθαι τὸ ἄγαλμα ἀγομένην.
[3, 23]	ἱερὸν τῆς Οὐρανίας ἁγιώτατον καὶ	ἱερῶν	ὁπόσα Ἀφροδίτης παρ' Ἕλλησίν ἐστιν
[3, 16]	Ἀπόλλωνός φησιν εἶναι. κόραι δὲ	ἱερῶνταί	σφισι παρθένοι, καλούμεναι κατὰ ταὐτὰ
[3, 11]	δρόμῳ τε ἐκράτει καὶ πηδήματι	Ἱερώνυμον	τὸν Ἄνδριον. καταπαλαισθεὶς δὲ ὑπ'
[3, 20]	ἱκέτευε καταμεῖναι καὶ ἐξορμωμένης ἐς	Ἰθάκην	ἐπακολουθῶν τῷ ἅρματι ἐδεῖτο. (Ὀδυσσεὺς
[3, 26]	ἄγαλμα ἐνταῦθα ἱδρυμένον εὑρέθη Διὸς	Ἰθωμάτα.	τοῦτο οἱ Μεσσήνιοί φασι μαρτύριον
[3, 26]	Λεῦκτρα ἐξ ἀρχῆς οἰκούντων ὁ	Ἰθωμάτας	Ζεὺς παρ' αὐτοῖς ἔχειν τιμάς.
[3, 11]	πρὸς τοὺς ἐξ ἰσθμοῦ ἐς>	Ἰθώμην	ἀποστάντας (ἀπὸ) τῶν εἱλώτων· ἀπέστησαν
[3, 1]	ἠξίου τὴν ἀρχήν. προσλαβὼν δὲ	Ἰκάριον	καὶ τοὺς στασιώτας παρὰ πολύ
[3, 12]	ἐπίκλησιν τῆς ὁδοῦ. τοῖς μνηστῆρσιν	Ἰκάριον	τῆς Πηνελόπης φασὶν ἀγῶνα προθεῖναι
[3, 20]	ὅτ' ἔδωκεν Ὀδυσσεῖ Πηνελόπην γυναῖκα	Ἰκάριος,	ἐπειρᾶτο μὲν κατοικίσαι καὶ αὐτὸν
[3, 20]	ἐγκαλυψαμένης δὲ πρὸς τὸ ἐρώτημα,	Ἰκάριος	τὴν μὲν ἅτε δὴ συνιεὶς
[3, 12]	Ἀφεταίδος. (δοκεῖν δ' ἐμοὶ δρόμου	Ἰκάριος	τὸ ἀγώνισμα ἐποίησε μιμούμενος Δαναόν.
[3, 20]	που στάδια ἀπέχον τῆς πόλεως	Ἰκαρίου	μὲν ἀνάθημα εἶναι, ποιηθῆναι δὲ
[3, 8]	παῖδα ἡγεῖσθαι καί σφισι σὺν	ἱκεσίᾳ	τε καὶ δακρύοις ἐπέσκηπτε πρὸς
[3, 17]	ἀποφυγεῖν Παυσανίᾳ, καθάρσια παντοῖα καὶ	ἱκεσίας	δεξαμένῳ Διὸς Φυξίου καὶ δὴ
[3, 17]	Ἐπιδώτην, τὸ ἐπὶ Παυσανίᾳ τοῦ	Ἱκεσίου	μήνιμα ἀποτρέπειν τὸν Ἐπιδώτην λέγοντες
[3, 4]	ἄλσει καιομένῳ συγκατεκαύθησαν (αὖθις) οἱ	ἱκέται.	(ἐστράτευσε δὲ καὶ ἐπὶ Ἀθήνας,
[3, 4]	λυμαινόμενος. Ἀργεῖοι μὲν δὴ τοῖς	ἱκέταις	τοῦ Ἄργου διδόντα αὐτὸν δίκην
[3, 5]	καὶ Ἀργεῖοι Χρυσίδα, καθεζομένους ἐνταῦθα	ἱκέτας,	οὐδὲ ἀρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες. (Παυσανίου
[3, 9]	τῆς μάχης, ἐς δὲ τοὺς	ἱκέτας	παρενόμησεν οὐδ' οὕτως. ~οὐ πολλῷ
[3, 20]	δὲ ἐκείνου δεύτερα τὴν θυγατέρα	ἱκέτευε	καταμεῖναι καὶ ἐξορμωμένης ἐς Ἰθάκην
[3, 7]	αὐτόθι τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν	ἱκέτευε,	Λεωτυχίδου δὲ ὁ μὲν παῖς
[3, 5]	πᾶσιν αἰδέσιμον καὶ τοῖς αὐτόθι	ἱκετεύουσιν	ἀσφάλειαν μάλιστα παρείχετο· ἐδήλωσαν δὲ
[3, 17]	οἷς ἐβουλεύετο καὶ μόνον τῶν	ἱκετευσάντων	τὴν Χαλκίοικον ἁμαρτεῖν ἀδείας κατ'
[3, 5]	Τεγεᾶται δὲ αὐτὸν τῆς Ἀθηνᾶς	ἱκέτην	ἐδέξαντο τῆς Ἀλέας. ἦν δὲ
[3, 16]	ἀμύνεσθαι τὴν θεόν. ~πλησίον δὲ	Ἱλαείρας	καὶ Φοίβης ἐστὶν ἱερόν· ὁ
[3, 9]	θύσων, ὅτι καὶ Ἀγαμέμνων ἐνταῦθα	ἱλασάμενος	τὴν θεὸν τὸν ἐς Τροίαν
[3, 4]	τῶν ἐν Ἐλευσῖνι ὄντων ἐξεγένετο	ἱλάσασθαι	τὸ μήνιμα γῆν ἐπεργασαμένοις τὴν
[3, 13]	τούτου τὸν Ἀκαρνᾶνα μάντιν καθέστηκεν	ἱλάσκεσθαι.	ἀλλὰ γὰρ Λακεδαιμονίοις οὐχ οὗτος
[3, 13]	σφισιν ἔχειν τὸν θεὸν θυσίαις	ἱλάσκονται	καὶ Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι Κάρνειον ἀπὸ
[3, 26]	τὰ ἔπη ποιήσας τὴν μικρὰν	Ἰλιάδα.	(διὸ καὶ τάδε αὐτὸς οἶδα
[3, 21]	τούτου παρέσχεν ἀρχὴν Ὅμηρος ἐν	Ἰλιάδι	ἐν Θέτιδος λόγοις· ὑμεῖς μὲν
[3, 7]	Ἀρίστων δὲ ἐπῶν τῶν ἐν	Ἰλιάδι	ἐς τὴν Εὐρυσθέως γένεσιν πεποιημένος
[3, 18]	κατὰ τὰ ἔπη τὰ ἐν	Ἰλιάδι	ἥγηνται. (ἰόντι δὲ ὡς ἐπὶ
[3, 12]	τοὺς Μενελάου χάριτι στρατεύσαντας ἐπὶ	Ἴλιον	βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως ἀναπλεῦσαί
[3, 26]	Ποδαλείριον δέ, ὡς ὀπίσω πορθήσαντες	Ἴλιον	ἐκομίζοντο, ἁμαρτεῖν τοῦ πλοῦ καὶ
[3, 22]	ποιῆσαι λέγουσιν Ἀλέξανδρον· Μενέλαος δὲ	Ἴλιον	ἑλὼν καὶ ἔτεσιν ὕστερον ὀκτὼ
[3, 24]	δὲ ὀρῶν ἐπὶ μὲν τοῦ	Ἰλίου	Διονύσου τέ ἐστι καὶ ἐπ'
[3, 24]	ἀπέχουσα. ᾤκισται δὲ νῦν μὲν	Ἰλίου	καλουμένου καὶ Ἀσίας καὶ Κνακαδίου,
[3, 4]	ὡς Ἀχιλλεύς τε τὸν πρὸς	Ἰλίῳ	πόλεμον καὶ Μιλτιάδης τὸ Μαραθῶνι
[3, 19]	λόγον, ὁμολογοῦντας δέ σφισι καὶ	Ἱμεραίους,	ἐπιμνησθήσομαι καὶ τοῦδε. ἔστιν ἐν
[3, 19]	προστάξαι δέ οἱ πλεύσαντι ἐς	Ἱμέραν	πρὸς Στησίχορον ἀγγέλλειν ὡς ἡ
[3, 18]	δὲ ἀφορᾷ πρὸς Ἰὼ τὴν	Ἰνάχου	βοῦν οὖσαν ἤδη, καὶ Ἀθηνᾶ
[3, 12]	χρυσόν· (οἱ δὲ ἐς τὴν	Ἰνδικὴν	ἐσπλέοντες φορτίων φασὶν Ἑλληνικῶν τοὺς
[3, 12]	ἐσπλέοντες φορτίων φασὶν Ἑλληνικῶν τοὺς	Ἰνδοὺς	ἀγώγιμα ἄλλα ἀνταλλάσσεσθαι, νόμισμα δὲ
[3, 23]	ὕδωρ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς	Ἰνοῦς	ἐμβάλλουσιν ἀλφίτων μάζας. ταύτας ἐπὶ
[3, 26]	ἐστιν Ἀσκληπιοῦ τε ἄγαλμα καὶ	Ἰνοῦς	ἑτέρωθι. (πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδρας
[3, 26]	δὲ τὴν ὁδὸν ἱερόν ἐστιν	Ἰνοῦς	καὶ μαντεῖον. μαντεύονται μὲν οὖν
[3, 23]	δεξιᾷ δύο που σταδίους, ἔστιν	Ἰνοῦς	καλούμενον ὕδωρ, μέγεθος μὲν κατὰ
[3, 24]	ἄντρον ἔνθα τὸν Διόνυσον ἔθρεψεν	Ἰνώ,	καλοῦσι δὲ καὶ τὸ πεδίον
[3, 19]	καὶ Σεμέλη, παρὰ δὲ αὐτὴν	Ἰνώ.	(πεποίηται δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ
[3, 24]	Βρασιᾶται δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν,	Ἰνώ	σφισιν ἐς τὴν χώραν ἀφικέσθαι
[3, 14]	καθέστηκεν. ἐς τοῦτον τὸν Δρόμον	ἰόντι	ἀπὸ τοῦ τάφου τῶν Ἀγιαδῶν
[3, 12]	Ζεὺς Ξένιος καὶ Ἀθηνᾶ Ξενία.	~ἰόντι	δὲ ἐκ τῆς ἀγορᾶς κατὰ
[3, 15]	Οἰωνῷ πεποίηται παρὰ τὸ Ἡρακλεῖον.	(ἰόντι	δὲ ἐκ τοῦ Δρόμου πρὸς
[3, 22]	οὐ πλέον ἢ σταδίους ἑπτά·	ἰόντι	δὲ ἐς αὐτὰ ἄγαλμα Ἑρμοῦ
[3, 16]	(τάδε μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσιν·	ἰόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὰς πύλας
[3, 18]	ἔπη τὰ ἐν Ἰλιάδι ἥγηνται.	(ἰόντι	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ Ἀλπίον
[3, 14]	δὲ τῆς ἀγορᾶς πρὸς ἥλιον	ἰόντι	δυόμενον τάφος κενὸς Βρασίδᾳ τῷ
[3, 10]	δὲ καὶ κατὰ τὴν λεωφόρον	ἰόντι	ἐρείπια Σελλασίας ἐστί· ταύτην, καθὰ
[3, 15]	δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀθηνᾶς	ἰόντι	ἑτέραν ὁδὸν ἀπὸ τοῦ Δρόμου·
[3, 12]	κατὰ τὴν Ἀφεταίδα ἡρῷά ἐστιν	Ἴοπός	τε κατὰ Λέλεγα ἢ Μύλητα
[3, 25]	δηχθέντα τεθνάναι παραυτίκα ὑπὸ τοῦ	ἰοῦ,	καὶ τοῦτον ἔφη τὸν ὄφιν
[3, 17]	τὸν Παυσανίαν ἐπήγειρεν ὁ ψόφος·	ἰοῦσα	γὰρ παρ' αὐτὸν τὸν καιόμενον
[3, 10]	τάδε ἡ Σικυωνία γραφὴ διεξῄει.	(ἰοῦσι	δὲ ἀπὸ τῶν Ἑρμῶν ἐστιν
[3, 20]	πεδίου. (τὴν δὲ ἐπ' Ἀρκαδίας	ἰοῦσιν	ἐκ Σπάρτης Ἀθηνᾶς ἕστηκεν ἐπίκλησιν
[3, 20]	αὐτόθεν ποταμὸν Φελλίαν, παρὰ Ἀμύκλας	ἰοῦσιν	εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ θάλασσαν Φᾶρις
[3, 9]	τε διεξῆλθε τρεψάμενος αὐτῶν τὸ	ἱππικὸν	καὶ αὖθις διὰ Βοιωτῶν διώδευσε
[3, 18]	σφίγγες τέ εἰσιν ὑπὸ τοῖς	ἵπποις	καὶ θηρία ἄνω θέοντα, τῇ
[3, 14]	θεῶν δὲ ἱερὰ Ποσειδῶνός ἐστιν	Ἱπποκουρίου	καὶ Ἀρτέμιδος Αἰγιναίας. ἐπανελθοῦσι δὲ
[3, 1]	Τυνδάρεων, ᾧ περὶ τῆς βασιλείας	Ἱπποκόων	ἠμφισβήτει καὶ κατὰ πρεσβείαν ἔχειν
[3, 15]	(τοῦτο Ἡρακλέα μάλιστα ἐξηγρίωσεν ἐς	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας· αὐτίκα δὲ
[3, 21]	δὲ οἰκῆσαί φασιν ἐνταῦθα, ὅτε	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας ἔφευγεν ἐκ
[3, 15]	τοῦ ἀγάλματος διὰ τὴν πρὸς	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας μάχην γενέσθαι
[3, 15]	ὡς γὰρ δὴ ἀμυνόμενος Ἡρακλῆς	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας μετῆλθε κατ'
[3, 15]	πρῶτον, ὅτι μαχομένῳ οἱ πρὸς	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας οὐδὲν ἐκ
[3, 19]	οἱ γενόμενον ἐν τῇ πρὸς	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας προτέρᾳ μάχῃ.
[3, 10]	ἀναστῆσαι δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς ἀποκτείνας	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας. (τρίτη δὲ
[3, 15]	στρατεύσαντι ἐς Σπάρτην τιμωρήσασθαι μὲν	Ἱπποκόωντα,	τιμωρήσασθαι δὲ καὶ τοὺς παῖδας
[3, 14]	Ἄλκωνος· τὸν δὲ Ἄλκωνα λέγουσιν	Ἱπποκόωντας	παῖδα εἶναι. παρὰ δὲ τοῦ
[3, 14]	ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ μνῆμα Εὐμήδους,	Ἱπποκόωντος	δὲ καὶ οὗτος ἦν ὁ
[3, 15]	ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ· παῖδας δὲ	Ἱπποκόωντος	εἶναι λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ τοῦ
[3, 15]	τὴν κύνα· ἐπεκθέουσιν οὖν τοῦ	Ἱπποκόωντος	οἱ παῖδες καὶ ῥοπάλοις τύπτοντες
[3, 15]	φασιν ἐς οἶκον ὑπάρξαι τὸν	Ἱπποκόωντος,	ὅτι μετὰ τὸν Ἰφίτου θάνατον
[3, 15]	πόλιν, ὡς ἐγίνετο κατὰ τοῦ	Ἱπποκόωντος	τὴν οἰκίαν, ἐνταῦθά οἱ κύων
[3, 6]	καθὰ δὴ καὶ Ἀθηναίων ἀπῆγεν	Ἱπποκράτην	τε τὸν Ἀρίφρονος στρατηγοῦντα ἐπὶ
[3, 25]	ἐν δὲ αὐτοῖς Ἀθηνᾶς ἱερὸν	Ἱππολαίτιδος·	ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω Μέσσα πόλις
[3, 25]	ἄκρα Ταινάρου καὶ πόλεως ἐρείπια	Ἱππόλας	ἐστίν, ἐν δὲ αὐτοῖς Ἀθηνᾶς
[3, 12]	τι. μετὰ δὲ αὐτὸ ἡρῷα	Ἱππολύτου	τέ ἐστι τοῦ Θησέως καὶ
[3, 20]	ἀμυνεῖν ἀδικουμένοις· ἐξορκώσας δὲ τὸν	ἵππον	κατώρυξεν ἐνταῦθα. κίονες δὲ ἑπτὰ
[3, 20]	ἐστι. Τυνδάρεως γὰρ θύσας ἐνταῦθα	ἵππον	τοὺς Ἑλένης ἐξώρκου μνηστῆρας ἱστὰς
[3, 9]	ἐν Ἕρμου πεδίῳ τήν τε	ἵππον	τῶν Περσῶν ἐνίκησεν ὁ Ἀγησίλαος
[3, 18]	δὲ τὸν Μενελάου καὶ Νικόστρατον	ἵππος	εἷς φέρων ἐστίν. ἀναιρεῖ δὲ
[3, 13]	τε καὶ δέκα, τῷ δὲ	Ἱπποσθένει	μιᾷ νίκῃ τὸν υἱὸν παρελθεῖν
[3, 13]	τῷ δὲ Ἑτοιμοκλεῖ καὶ αὐτῷ	Ἱπποσθένει	τῷ πατρὶ πάλης εἰσὶν Ὀλυμπικαὶ
[3, 15]	σέβουσι δὲ ἐκ μαντεύματος τὸν	Ἱπποσθένην	ἅτε Ποσειδῶνι τιμὰς νέμοντες. τοῦ
[3, 15]	ἐκαλεῖτο Καλλίστη. (πλησίον δέ ἐστιν	Ἱπποσθένους	ναός, ᾧ γεγόνασιν αἱ πολλαὶ
[3, 13]	τοῖς Δωριεῦσι μήνιμα Ἀπόλλωνος, καὶ	Ἱππότης	τε ἔφυγεν ἐπὶ τῷ φόνῳ
[3, 13]	τοῦτον γὰρ τὸν Κάρνον ἀποκτείναντος	Ἱππότου	τοῦ Φύλαντος ἐνέπεσεν ἐς τὸ
[3, 8]	τὸν Ὀλυμπικόν καὶ πρώτη τε	ἱπποτρόφησε	γυναικῶν καὶ νίκην ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν
[3, 15]	Ἀρχιδάμου βασιλεύοντος Σπαρτιατῶν· πρώτη δὲ	ἱπποτρόφησε	γυναικῶν καὶ Ὀλυμπίασι πρώτη νίκην
[3, 18]	καὶ Μνασίνους, τούτων μὲν ἐφ'	ἵππου	καθήμενός ἐστιν ἑκάτερος, Μεγαπένθην δὲ
[3, 20]	Περγάμου τοῦ Νεοπτολέμου. (προιοῦσι δὲ	Ἵππου	καλούμενον μνῆμά ἐστι. Τυνδάρεως γὰρ
[3, 13]	τοὺς Ἕλληνας ἐκτεμεῖν ἐς τοῦ	ἵππου	τοῦ δουρείου τὴν ποίησιν· μαθόντες
[3, 20]	ἐξώρκου μνηστῆρας ἱστὰς ἐπὶ τοῦ	ἵππου	τῶν τομίων· ὁ δὲ ὅρκος
[3, 20]	τε αὐτόθι Ἡλίῳ θύουσι καὶ	ἵππους·	τὸ δὲ αὐτὸ καὶ Πέρσας
[3, 18]	πρὸς τοῖς ἄνω πέρασιν ἐφ'	ἵππων	ἑκατέρωθέν εἰσιν οἱ Τυνδάρεω παῖδες·
[3, 17]	Εὐρυλεωνίδα λέγουσιν εἶναι· νίκην δὲ	ἵππων	συνωρίδι ἀνείλετο Ὀλυμπικήν. (παρὰ δὲ
[3, 16]	γὰρ Ἀστράβακος καὶ Ἀλώπεκος οἱ	Ἴρβου	τοῦ Ἀμφισθένους τοῦ Ἀμφικλέους τοῦ
[3, 19]	ἐπιπέμψαι οἱ λουμένῃ θεραπαίνας Ἐρινύσιν	ἴσα>	ἐσκευασμένας· καὶ αὗται διαλαβοῦσαι δὴ
[3, 4]	ὕστερον δὲ Ἀθηναίου χάριτι ἀνδρὸς	Ἰσαγόρου	τυραννίδα οἱ συγκατεργασόμενος Ἀθηνῶν. ὡς
[3, 17]	τε δύο τοὺς ὄρνιθας καὶ	ἴσας	ἐπ' αὐτοῖς Νίκας, Λυσάνδρου μὲν
[3, 19]	λέγοιεν, ἐπεὶ Ἔλληνές γε οὐκ	ἴσασιν	Ἄρεως τροφὸν Θηρώ· δοκεῖν δέ
[3, 10]	καὶ αὐτοὶ μετὰ Ἀργείων τὰ	Ἴσθμια	ἄγουσιν. ἀφίκετο δὲ καὶ αὖθις
[3, 10]	ὕστερον τὸν ἀγῶνα ἔθηκαν τῶν	Ἰσθμίων	οἱ ἐπὶ λακωνισμῷ φεύγοντες Κορίνθιοι<
[3, 11]	δὲ ἠγωνίσατο πρὸς τοὺς ἐξ	ἰσθμοῦ	ἐς> Ἰθώμην ἀποστάντας (ἀπὸ) τῶν
[3, 21]	μὲν δὴ πλὴν τοῦ Κορινθίων	ἰσθμοῦ	περιέχεται πᾶσα ἡ Πελοπόννησος· κόχλους
[3, 9]	ἐς τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐκτὸς	Ἰσθμοῦ,	συμμαχεῖν σφισιν ἐπαγγέλλων. (Κορίνθιοι μὲν
[3, 22]	Ἀσκληπιοῦ καὶ Σαράπιδός τε καὶ	Ἴσιδος.	ἐρείπια ἀπέχει μὲν Βοιῶν οὐ
[3, 24]	ἡλικίαν τὴν αὑτοῦ· Θησέα δὲ	ἴσμεν	ἁρπάσαντα Ἑλένην. οὕτως οὐδὲ ἐγχωροῦν
[3, 3]	χαλκοῦ πεποίηται. (ταῦτα μὲν δὴ	ἴσμεν	ἔχοντα οὕτως· Ἀναξανδρίδης δὲ ὁ
[3, 4]	ὅτι μὴ μόνον Κλεομένην τολμήσαντα	ἴσμεν.	(Κλεομένει δὲ οὐκ ὄντων ἀρρένων
[3, 9]	ὑπὸ Θηβαίων ἐπαρθέντες τῶν περὶ	Ἰσμηνίαν	τόν τε σῖτον ἀκμάζοντα ἔτεμον
[3, 9]	ἐν Θήβαις δὲ Ἀνδροκλείδης καὶ	Ἰσμηνίας	καὶ Ἀμφίθεμις· μετέσχε δὲ καὶ
[3, 1]	ἀριθμὸν τυχεῖν ἀλλήλοις γεγονότας τὸν	ἴσον.	ἑκατέραν οὖν τὴν οἰκίαν ἐπέξειμι
[3, 25]	ἀποφαίνουσι, τιμῶσι δὲ θεῶν μάλιστα	Ἰσσωρίαν	Ἄρτεμιν, καὶ πηγή σφισίν ἐστι
[3, 14]	πρὸς τὴν λέσχην ἐστὶν Ἀρτέμιδος	Ἰσσωρίας	ἱερόν· ἐπονομάζουσι δὲ αὐτὴν καὶ
[3, 20]	ἵππον τοὺς Ἑλένης ἐξώρκου μνηστῆρας	ἱστὰς	ἐπὶ τοῦ ἵππου τῶν τομίων·
[3, 10]	αἱ Λακεδαιμονίων παρθένοι κατὰ ἔτος	ἱστᾶσι	καὶ ἐπιχώριος αὐταῖς καθέστηκεν ὄρχησις.
[3, 11]	ταύταις οὖν οἱ ἔφηβοι χοροὺς	ἱστᾶσι	τῷ Ἀπόλλωνι. τούτων δὲ οὐ
[3, 19]	τῷ Εὐξείνῳ νῆσος κατὰ τοῦ	Ἴστρου	τὰς ἐκβολὰς Ἀχιλλέως ἱερά· ὄνομα
[3, 21]	λόγος ἐπέλθῃ δή μοι, συντελούσας	ἴστω	τις ἐς Σπάρτην καὶ οὐχ
[3, 19]	Κροτωνιάταις συνεστηκότος πρὸς τοὺς ἐν	Ἰταλίᾳ	Λοκρούς, τῶν Λοκρῶν κατὰ οἰκειότητα
[3, 3]	Ἀλκαμένους, καὶ ἀποικίαν τε ἐς	Ἰταλίαν	Λακεδαιμόνιοι τὴν ἐς Κρότωνα ἔστειλαν
[3, 12]	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα, ὃ τοὺς ἐς	Ἰταλίαν	τε καὶ Τάραντα ἀποικισθέντας ἀναθεῖναι
[3, 10]	Ἀρχίδαμος. (διέβη δὲ καὶ ἐς	Ἰταλίαν	ὕστερον Ταραντίνοις βαρβάρων πόλεμον συνδιοίσων
[3, 22]	ἀρχαίων τὰς μὲν δύο ἐς	Ἰταλίαν	φεύγοντα Αἰνείαν καὶ ὑπὸ πνευμάτων
[3, 9]	αὐτῶν ἐς ἱερὸν Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν	Ἰτωνίας·	Ἀγησίλαος δὲ εἶχε μὲν τραῦμα
[3, 16]	ὅ ποτε (καὶ) Ὀρέστης καὶ	Ἰφιγένεια	ἐκ τῆς Ταυρικῆς ἐκκλέπτουσιν· ἐς
[3, 16]	λόγῳ κατέλιπεν ἂν ἐν Βραυρῶνι	Ἰφιγένεια	τὸ ἄγαλμα; ἢ πῶς, ἡνίκα
[3, 10]	ἐπιθέμενοι καθ' ὁδὸν Ἀθηναῖοι καὶ	Ἰφικράτης	διέφθειραν· (Ἀγησίλαος δὲ καὶ ἐς
[3, 15]	τὸν Ἱπποκόωντος, ὅτι μετὰ τὸν	Ἰφίτου	θάνατον καθαρσίων ἕνεκα ἐλθόντα αὐτὸν
[3, 21]	ἄγαλμα τοῦ θεοῦ. τοὺς δὲ	ἰχθῦς	δεδοίκασιν ἐξαιρεῖν, τὸν θηρεύσαντα ἁλιέα
[3, 18]	καταπαύουσιν. (Ἥρα δὲ ἀφορᾷ πρὸς	Ἰὼ	τὴν Ἰνάχου βοῦν οὖσαν ἤδη,
[3, 20]	φασιν ὑπὸ Ἀσκληπιοῦ τὸ τραῦμα	ἰώμενον·	καὶ Ὀρφέως ἐστὶν ἐν αὐτῷ
[3, 9]	πρὸς Τισσαφέρνην σατράπην τῶν περὶ	Ἰωνίαν	μάχης ἐν Ἕρμου πεδίῳ τήν
[3, 2]	καὶ ὁ μὲν τὴν τῆς	Ἰωνίας	μεταξὺ καὶ Μυσῶν, καλουμένην δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/06/2006