HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὅθεν 2
Ὅθεν 2
ὀθόνην 1
οἱ 87
Οἱ 5
οἷ 1
οἷα 2

Fréquences [« »]
80 ἡ
78 οὖν
78 παρὰ
87 οἱ
92 αὐτῷ
94 αὐτὸν
99 ἐπὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Origène, Contre Celse, livre II

οἱ

Chapitre

[2]   πῶς καταλελοίπασι τὸν πάτριον νόμον οἱ ἀεὶ μεμνημένοι ἐν τοῖς λόγοις

[2]   ὥσπερ ταῖς ἀκοαῖς ἦσαν κρείττους οἱ ἀκούοντες τῆς λύσεως τῶν παραβολῶν

[2]   περὶ θεοσέβειαν ἐθέλοντες ἐπιστρέφειν, κἂν οἱ ἀληθῶς τυφλώττοντες λοιδορῶνται ἡμῖν ὡς

[2]   δηλοῦται διὰ τούτων· Ἐκτείναντες δὲ οἱ ἄνδρες τὰς χεῖρας ἐσπάσαντο τὸν

[2]   λόγῳ καὶ ἀποδείξεσι Πυθαγόρας καὶ οἱ ἀπ´ αὐτοῦ. ~Μετὰ ταῦτά φησιν

[2]   τὸ γεγραμμένον ὁ Κέλσος καὶ οἱ ἄπιστοι, καὶ κατηγόρησαν ἂν καὶ

[2]   τῆς ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ χλευάζουσιν οἱ ἄπιστοι, παραθησόμεθα μὲν καὶ Πλάτωνα

[2]   μήτε Ἰουδαῖοι μήτε Ἕλληνες βούλωνται, οἱ ἀπιστοῦντες αὐτοῦ τῷ λόγῳ. Ἡμεῖς

[2]   βίον, {μηδὲ τοῦτο κατανοήσας, ὅτι οἱ ἀπὸ Ἰουδαίων εἰς τὸν Ἰησοῦν

[2]   Ἰουδαίοις καλεῖται, καὶ Ἐβιωναῖοι χρηματίζουσιν οἱ ἀπὸ Ἰουδαίων τὸν Ἰησοῦν ὡς

[2]   ὁ Ἰησοῦς· καὶ τοῦτον ἡμεῖς οἱ ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας οὐχ ὑπερβαίνομεν,

[2]   βλέπουσιν ἐφαίνετο, ἀλλ´ ὡς ἐχώρουν οἱ βλέποντες, σαφὲς ἔσται τοῖς ἐφιστᾶσι,

[2]   λοιδορῶνται ἡμῖν ὡς τυφλώττουσι καὶ οἱ βουκολοῦντες, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες,

[2]   ἀποθανόντος αὐτοῦ πείθουσιν οὐχ ἁπαξαπλῶς οἱ βουλόμενοι ἀλλ´ οἱ βουλόμενοι καὶ

[2]   οὐχ ἁπαξαπλῶς οἱ βουλόμενοι ἀλλ´ οἱ βουλόμενοι καὶ δυνάμενοι τοὺς τοσούτους,

[2]   ἔπεισεν, ἀποθανόντος δ´ αὐτοῦ πείθουσιν οἱ βουλόμενοι τοσούτους, πῶς τοῦτο οὐχ

[2]   ὁ Χριστός» ὅπερ οὐ ποιοῦσιν οἱ γόητες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ

[2]   μὲν ἑώρας ταῦτα ὀνειδισμοῦ ἄξια, οἱ δ´ ἀναγράφοντες αὐτὰ οὐ κατενόουν

[2]   μόνος ἐγγιεῖ πρὸς τὸν θεόν, οἱ δὲ λοιποὶ οὐκ ἐγγιοῦσι. Φήσομεν

[2]   κακῶν ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς» οἱ δὲ λοιποὶ πεπληγότες ὑπὸ τῆς

[2]   οὗτοι ὅμοιόν τι λῃσταῖς ἔχουσιν οἱ διὰ τὴν εἰς τὸν δημιουργὸν

[2]   τις ἔλεγε· πῶς ἂν ἡμεῖς οἱ διδάξαντες σωφρονεῖν ἀκόλαστον ἄν τι

[2]   εἰς τὴν περιτομὴν ἀποσταλέντας, ὅτε οἱ δοκοῦντες στῦλοι εἶναι δεξιὰς ἔδωκαν

[2]   δεδύνηται ἰδεῖν, καὶ μετ´ αὐτὸν οἱ δώδεκα, τοῦ Ματθίου ἀντὶ τοῦ

[2]   πρὸς ἀγρὸν ἐγγίζοντες» καὶ Οὐαὶ οἱ ἐγειρόμενοι τὸ πρωῒ καὶ τὸ

[2]   ἐκολάσθησαν. Λεγέτωσαν δ´ Ἰουδαῖοι, ἐὰν οἱ ἐγκαλοῦντες φάσκωσιν· θαυμαστή γε ὑμῖν

[2]   ἵνα μὴ παταχθῶσιν ἀορασίᾳ» ὁποίᾳ οἱ ἐν Σοδόμοις ἐπατάχθησαν, ἡνίκα ἐπεβούλευον

[2]   ἔγκλημά εἰσιν οἱ σοφισταὶ ἢ οἱ Ἐπικούρειοι ἢ οἱ Περιπατητικοὶ ἢ

[2]   τὸ σίκερα διώκοντες» καὶ Οὐαὶ οἱ ἐπισπώμενοι τὰς ἁμαρτίας ὡς σχοινίῳ

[2]   δὲ καταλελοίπασι τὸν πάτριον νόμον οἱ ἐπιτιμῶντες τοῖς μὴ ἀκούουσιν αὐτοῦ

[2]   κολάζεσθαι, δεικνύτωσαν, πῶς αὐτὸν ἤλεγξαν οἱ ζητοῦντες ψευδομαρτυρίας κατασκευάσαι αὐτῷ· εἰ

[2]   ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν

[2]   περὶ τοῦ μόσχου· Οὗτοί εἰσιν οἱ θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινες ἀνήγαγόν

[2]   τῶν ἐχιδνῶν. Καὶ οὗτοί γε οἱ θεραπευθέντες χωλοὶ λαμβάνουσιν ἀπὸ Ἰησοῦ

[2]   ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτὸν» οἱ Ἰουδαῖοι, ὡς τὸ Ἰουδαίων ἔθνος·

[2]   τὸ καλὸν πονηρὸν» καὶ Οὐαὶ οἱ ἰσχύοντες ὑμῶν, οἱ πίνοντες τὸν

[2]   ὄντος Πλάτωνος, ὡς ἂν λέγοιεν οἱ κατ´ αὐτὸν φιλοσοφοῦντες, Ἀριστοτέλης πονηρὸς

[2]   τοῦ Ἰησοῦ ἦν, ὃν εἶπον οἱ κατήγοροι, ὅτι Οὗτος ἔφη· Δύναμαι

[2]   κηρύξωσι. Τί δὲ λέγω ὅτι οἱ κηρύσσοντες εἰς τὴν περιτομὴν» ὑπέστελλον

[2]   ἐκάλεσε πάντας εἰπών· Δεῦτε πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω

[2]   τὸν τόπον αὐτῆς· πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀπολοῦνται.

[2]   ὡς σχοινίῳ μακρῷ» καὶ Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ

[2]   δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τίνες οἱ λόγοι, οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους

[2]   λόγῳ πεποιήκασιν ὁ Πέτρος καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι, καὶ ὡς ἀπὸ

[2]   καὶ τὸ αὐτὸ πεποιήκασιν αὐτῷ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι καὶ Βαρνάβας. Καὶ

[2]   ἵνα μὴ λυπῆσθε ὡς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα.

[2]   τεράστια— οὐ γὰρ ἐδέοντο τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ— ἀλλ´ {ἀπὸ τοῦ

[2]   φαίνεσθαι ψυχήν. Ὅθεν, ὅτ´ ἦσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς» ἐπὶ

[2]   οὐκ ἐδύναντό πως βαστάζειν» αὐτὰ οἱ μαθηταί, ἐν Ἰουδαίοις γεγεννημένοι καὶ

[2]   ὄρος, ἔνθα προσῆλθον αὐτῷ μόνοι οἱ μαθηταὶ καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς τὰ

[2]   ὅτι κατὰ τὴν Ἰησοῦ ἐπαγγελίαν οἱ μαθηταὶ καὶ μείζονα» πεποιήκασιν ὧν

[2]   δὲ ὁ Κέλσος ὅτι καὶ οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ πράγματι

[2]   αὐτοῖς συνεπορεύετο μετ´ αὐτῶν. Καὶ οἱ μὲν ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ

[2]   λόγου, ἐν ᾧ φησιν· Εἶτα οἱ μὲν τότε {ζῶντι αὐτῷ συνόντες}

[2]   ὅτι καὶ Ὁ ἑκατοντάρχης καὶ οἱ μετ´ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν

[2]   καιρὸν τοῦτον ἐγίνετο, πῶς ἂν οἱ μετὰ ταῦτα παραδείγματι τοῦ ὑπομένειν

[2]   οὐ τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανισμοῦ ἔγκλημα οἱ μεταχαράττοντες τὰ εὐαγγέλια καὶ αἱρέσεις

[2]   λυπῆσθε ὡς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ

[2]   τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσιν ἅπαντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλ´

[2]   Κορινθίους προτέρᾳ· Σαλπίσει γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι» ζῶντας δὲ

[2]   αὐτῶν τὸν ἄρτον διηνοίχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν· καὶ

[2]   περιπατοῦντες; Καὶ ἡνίκα διηνοίχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν» τότε

[2]   μέγα κῦδος Ἀχαιῶν— Ἐὰν δ´ οἱ παρ´ ἐμοὶ προφῆται καὶ αὐτὸς

[2]   λέγομεν. {Πῶς δέ, φησίν, ἡμεῖς οἱ πᾶσιν ἀνθρώποις δηλώσαντες ἥξειν ἀπὸ

[2]   θαύμαζε, εἰ μὴ πάντες βλέπουσιν οἱ πεπιστευκότες ὄχλοι τῷ Ἰησοῦ τὴν

[2]   κατὰ τοῦ διδασκάλου πλάσματα ἐροῦσιν οἱ περὶ τὸν Κέλσον, μόνον δ´

[2]   κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ

[2]   σοφισταὶ ἢ οἱ Ἐπικούρειοι ἢ οἱ Περιπατητικοὶ ἢ οἵτινές ποτ´ ἂν

[2]   καὶ Οὐαὶ οἱ ἰσχύοντες ὑμῶν, οἱ πίνοντες τὸν οἶνον» Καὶ ἄλλα

[2]   ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ὧν οἱ πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς

[2]   καὶ ἑκούσιον πενίαν ἀναδεξαμένων, καὶ οἱ πολλοὶ Ἑλλήνων ἴσασιν ἐκ τῶν

[2]   ἐπιφανείᾳ. Οὐχ, ὡς λέγετε δέ, οἱ προϊόντες ἀτιμάζουσι τὰ ἐν τῷ

[2]   οἷοί τε ἦσαν αὐτὸν βλέπειν οἱ πρότερον αὐτὸν ἰδόντες πάντες· ὅθεν

[2]   ἐθνῶν καὶ στρατοπέδων κύριόν φασιν οἱ προφῆται εἶναι τὸν ἐπιδημήσοντα. Ἰουδαϊκῶς

[2]   παντὶ τῷ ἀνθρώπων γένει, ὡς οἱ προφῆται καὶ ταῦτα παρέστησαν. Ἔτι

[2]   ὅτι καὶ τοῦτ´ αὐτὸ προεῖπον οἱ προφῆται. Σαφῶς γοῦν Ἡσαΐας λέγει·

[2]   βασιλείαν. Καὶ ταῦτα δὲ προεῖπον οἱ προφῆται, ὡς ἄρα διὰ τὰ

[2]   προφητῶν μυστικῇ θεωρίᾳ. Καὶ γὰρ οἱ προφῆται, ὡς μὴ καταπαύοντες τὸν

[2]   διώκονται. Πρὸς ὃν τοιαῦτα ἐροῦμεν· {οἱ Σικάριοι διὰ τὴν περιτομὴν ὡς

[2]   ὅτι σὺ μὲν καταγελάσῃ καὶ οἱ σοὶ παραπλήσιοι ἄλλοι δὲ παράδειγμα

[2]   ὥσπερ οὐ φιλοσοφίας ἔγκλημά εἰσιν οἱ σοφισταὶ ἢ οἱ Ἐπικούρειοι ἢ

[2]   λῃστῶν. Τοῦ μὲν γὰρ πρώτου οἱ στρατιῶται κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ

[2]   ἐν Ἡσαΐᾳ οὕτως ἔχοντα· Οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς οἰκίαν, καὶ

[2]   οὐκέτι κυριεύει» κἂν μὴ βούλωνται οἱ ταῦτα πῶς εἴρηται νοῆσαι μὴ

[2]   αὐτοῦ καὶ λέγοντες· Λέγετέ μοι, οἱ τὸν νόμον ἀναγινώσκοντες, τὸν νόμον

[2]   οὐκ ἐγγιοῦσι. Φήσομεν οὖν ἡμεῖς οἱ τοῦ Ἰησοῦ μαθηταὶ πρὸς τὸν

[2]   ἢ οἵτινές ποτ´ ἂν ὦσιν οἱ ψευδοδοξοῦντες, οὕτως οὐ τοῦ ἀληθινοῦ

Chapitre
[2]	πῶς καταλελοίπασι τὸν πάτριον νόμον	οἱ	ἀεὶ μεμνημένοι ἐν τοῖς λόγοις
[2]	ὥσπερ ταῖς ἀκοαῖς ἦσαν κρείττους	οἱ	ἀκούοντες τῆς λύσεως τῶν παραβολῶν
[2]	περὶ θεοσέβειαν ἐθέλοντες ἐπιστρέφειν, κἂν	οἱ	ἀληθῶς τυφλώττοντες λοιδορῶνται ἡμῖν ὡς
[2]	δηλοῦται διὰ τούτων· Ἐκτείναντες δὲ	οἱ	ἄνδρες τὰς χεῖρας ἐσπάσαντο τὸν
[2]	λόγῳ καὶ ἀποδείξεσι Πυθαγόρας καὶ	οἱ	ἀπ´ αὐτοῦ. ~Μετὰ ταῦτά φησιν
[2]	τὸ γεγραμμένον ὁ Κέλσος καὶ	οἱ	ἄπιστοι, καὶ κατηγόρησαν ἂν καὶ
[2]	τῆς ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ χλευάζουσιν	οἱ	ἄπιστοι, παραθησόμεθα μὲν καὶ Πλάτωνα
[2]	μήτε Ἰουδαῖοι μήτε Ἕλληνες βούλωνται,	οἱ	ἀπιστοῦντες αὐτοῦ τῷ λόγῳ. Ἡμεῖς
[2]	βίον, {μηδὲ τοῦτο κατανοήσας, ὅτι	οἱ	ἀπὸ Ἰουδαίων εἰς τὸν Ἰησοῦν
[2]	Ἰουδαίοις καλεῖται, καὶ Ἐβιωναῖοι χρηματίζουσιν	οἱ	ἀπὸ Ἰουδαίων τὸν Ἰησοῦν ὡς
[2]	ὁ Ἰησοῦς· καὶ τοῦτον ἡμεῖς	οἱ	ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας οὐχ ὑπερβαίνομεν,
[2]	βλέπουσιν ἐφαίνετο, ἀλλ´ ὡς ἐχώρουν	οἱ	βλέποντες, σαφὲς ἔσται τοῖς ἐφιστᾶσι,
[2]	λοιδορῶνται ἡμῖν ὡς τυφλώττουσι καὶ	οἱ	βουκολοῦντες, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες,
[2]	ἀποθανόντος αὐτοῦ πείθουσιν οὐχ ἁπαξαπλῶς	οἱ	βουλόμενοι ἀλλ´ οἱ βουλόμενοι καὶ
[2]	οὐχ ἁπαξαπλῶς οἱ βουλόμενοι ἀλλ´	οἱ	βουλόμενοι καὶ δυνάμενοι τοὺς τοσούτους,
[2]	ἔπεισεν, ἀποθανόντος δ´ αὐτοῦ πείθουσιν	οἱ	βουλόμενοι τοσούτους, πῶς τοῦτο οὐχ
[2]	ὁ Χριστός» ὅπερ οὐ ποιοῦσιν	οἱ	γόητες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ
[2]	μὲν ἑώρας ταῦτα ὀνειδισμοῦ ἄξια,	οἱ	δ´ ἀναγράφοντες αὐτὰ οὐ κατενόουν
[2]	μόνος ἐγγιεῖ πρὸς τὸν θεόν,	οἱ	δὲ λοιποὶ οὐκ ἐγγιοῦσι. Φήσομεν
[2]	κακῶν ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς»	οἱ	δὲ λοιποὶ πεπληγότες ὑπὸ τῆς
[2]	οὗτοι ὅμοιόν τι λῃσταῖς ἔχουσιν	οἱ	διὰ τὴν εἰς τὸν δημιουργὸν
[2]	τις ἔλεγε· πῶς ἂν ἡμεῖς	οἱ	διδάξαντες σωφρονεῖν ἀκόλαστον ἄν τι
[2]	εἰς τὴν περιτομὴν ἀποσταλέντας, ὅτε	οἱ	δοκοῦντες στῦλοι εἶναι δεξιὰς ἔδωκαν
[2]	δεδύνηται ἰδεῖν, καὶ μετ´ αὐτὸν	οἱ	δώδεκα, τοῦ Ματθίου ἀντὶ τοῦ
[2]	πρὸς ἀγρὸν ἐγγίζοντες» καὶ Οὐαὶ	οἱ	ἐγειρόμενοι τὸ πρωῒ καὶ τὸ
[2]	ἐκολάσθησαν. Λεγέτωσαν δ´ Ἰουδαῖοι, ἐὰν	οἱ	ἐγκαλοῦντες φάσκωσιν· θαυμαστή γε ὑμῖν
[2]	ἵνα μὴ παταχθῶσιν ἀορασίᾳ» ὁποίᾳ	οἱ	ἐν Σοδόμοις ἐπατάχθησαν, ἡνίκα ἐπεβούλευον
[2]	ἔγκλημά εἰσιν οἱ σοφισταὶ ἢ	οἱ	Ἐπικούρειοι ἢ οἱ Περιπατητικοὶ ἢ
[2]	τὸ σίκερα διώκοντες» καὶ Οὐαὶ	οἱ	ἐπισπώμενοι τὰς ἁμαρτίας ὡς σχοινίῳ
[2]	δὲ καταλελοίπασι τὸν πάτριον νόμον	οἱ	ἐπιτιμῶντες τοῖς μὴ ἀκούουσιν αὐτοῦ
[2]	κολάζεσθαι, δεικνύτωσαν, πῶς αὐτὸν ἤλεγξαν	οἱ	ζητοῦντες ψευδομαρτυρίας κατασκευάσαι αὐτῷ· εἰ
[2]	ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡμεῖς	οἱ	ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν
[2]	περὶ τοῦ μόσχου· Οὗτοί εἰσιν	οἱ	θεοί σου, Ἰσραήλ, οἵτινες ἀνήγαγόν
[2]	τῶν ἐχιδνῶν. Καὶ οὗτοί γε	οἱ	θεραπευθέντες χωλοὶ λαμβάνουσιν ἀπὸ Ἰησοῦ
[2]	ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτὸν»	οἱ	Ἰουδαῖοι, ὡς τὸ Ἰουδαίων ἔθνος·
[2]	τὸ καλὸν πονηρὸν» καὶ Οὐαὶ	οἱ	ἰσχύοντες ὑμῶν, οἱ πίνοντες τὸν
[2]	ὄντος Πλάτωνος, ὡς ἂν λέγοιεν	οἱ	κατ´ αὐτὸν φιλοσοφοῦντες, Ἀριστοτέλης πονηρὸς
[2]	τοῦ Ἰησοῦ ἦν, ὃν εἶπον	οἱ	κατήγοροι, ὅτι Οὗτος ἔφη· Δύναμαι
[2]	κηρύξωσι. Τί δὲ λέγω ὅτι	οἱ	κηρύσσοντες εἰς τὴν περιτομὴν» ὑπέστελλον
[2]	ἐκάλεσε πάντας εἰπών· Δεῦτε πάντες	οἱ	κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω
[2]	τὸν τόπον αὐτῆς· πάντες γὰρ	οἱ	λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀπολοῦνται.
[2]	ὡς σχοινίῳ μακρῷ» καὶ Οὐαὶ	οἱ	λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ
[2]	δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τίνες	οἱ	λόγοι, οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους
[2]	λόγῳ πεποιήκασιν ὁ Πέτρος καὶ	οἱ	λοιποὶ ἀπόστολοι, καὶ ὡς ἀπὸ
[2]	καὶ τὸ αὐτὸ πεποιήκασιν αὐτῷ	οἱ	λοιποὶ Ἰουδαῖοι καὶ Βαρνάβας. Καὶ
[2]	ἵνα μὴ λυπῆσθε ὡς καὶ	οἱ	λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα.
[2]	τεράστια— οὐ γὰρ ἐδέοντο τούτου	οἱ	μαθηταὶ αὐτοῦ— ἀλλ´ {ἀπὸ τοῦ
[2]	φαίνεσθαι ψυχήν. Ὅθεν, ὅτ´ ἦσαν	οἱ	μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς» ἐπὶ
[2]	οὐκ ἐδύναντό πως βαστάζειν» αὐτὰ	οἱ	μαθηταί, ἐν Ἰουδαίοις γεγεννημένοι καὶ
[2]	ὄρος, ἔνθα προσῆλθον αὐτῷ μόνοι	οἱ	μαθηταὶ καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς τὰ
[2]	ὅτι κατὰ τὴν Ἰησοῦ ἐπαγγελίαν	οἱ	μαθηταὶ καὶ μείζονα» πεποιήκασιν ὧν
[2]	δὲ ὁ Κέλσος ὅτι καὶ	οἱ	μαθηταὶ τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ πράγματι
[2]	αὐτοῖς συνεπορεύετο μετ´ αὐτῶν. Καὶ	οἱ	μὲν ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ
[2]	λόγου, ἐν ᾧ φησιν· Εἶτα	οἱ	μὲν τότε {ζῶντι αὐτῷ συνόντες}
[2]	ὅτι καὶ Ὁ ἑκατοντάρχης καὶ	οἱ	μετ´ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν
[2]	καιρὸν τοῦτον ἐγίνετο, πῶς ἂν	οἱ	μετὰ ταῦτα παραδείγματι τοῦ ὑπομένειν
[2]	οὐ τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανισμοῦ ἔγκλημα	οἱ	μεταχαράττοντες τὰ εὐαγγέλια καὶ αἱρέσεις
[2]	λυπῆσθε ὡς καὶ οἱ λοιποὶ	οἱ	μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ
[2]	τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσιν ἅπαντες	οἱ	μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλ´
[2]	Κορινθίους προτέρᾳ· Σαλπίσει γάρ, καὶ	οἱ	νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι» ζῶντας δὲ
[2]	αὐτῶν τὸν ἄρτον διηνοίχθησαν αὐτῶν	οἱ	ὀφθαλμοί, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν· καὶ
[2]	περιπατοῦντες; Καὶ ἡνίκα διηνοίχθησαν αὐτῶν	οἱ	ὀφθαλμοί, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν» τότε
[2]	μέγα κῦδος Ἀχαιῶν— Ἐὰν δ´	οἱ	παρ´ ἐμοὶ προφῆται καὶ αὐτὸς
[2]	λέγομεν. {Πῶς δέ, φησίν, ἡμεῖς	οἱ	πᾶσιν ἀνθρώποις δηλώσαντες ἥξειν ἀπὸ
[2]	θαύμαζε, εἰ μὴ πάντες βλέπουσιν	οἱ	πεπιστευκότες ὄχλοι τῷ Ἰησοῦ τὴν
[2]	κατὰ τοῦ διδασκάλου πλάσματα ἐροῦσιν	οἱ	περὶ τὸν Κέλσον, μόνον δ´
[2]	κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντες	οἱ	περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ
[2]	σοφισταὶ ἢ οἱ Ἐπικούρειοι ἢ	οἱ	Περιπατητικοὶ ἢ οἵτινές ποτ´ ἂν
[2]	καὶ Οὐαὶ οἱ ἰσχύοντες ὑμῶν,	οἱ	πίνοντες τὸν οἶνον» Καὶ ἄλλα
[2]	ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ὧν	οἱ	πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς
[2]	καὶ ἑκούσιον πενίαν ἀναδεξαμένων, καὶ	οἱ	πολλοὶ Ἑλλήνων ἴσασιν ἐκ τῶν
[2]	ἐπιφανείᾳ. Οὐχ, ὡς λέγετε δέ,	οἱ	προϊόντες ἀτιμάζουσι τὰ ἐν τῷ
[2]	οἷοί τε ἦσαν αὐτὸν βλέπειν	οἱ	πρότερον αὐτὸν ἰδόντες πάντες· ὅθεν
[2]	ἐθνῶν καὶ στρατοπέδων κύριόν φασιν	οἱ	προφῆται εἶναι τὸν ἐπιδημήσοντα. Ἰουδαϊκῶς
[2]	παντὶ τῷ ἀνθρώπων γένει, ὡς	οἱ	προφῆται καὶ ταῦτα παρέστησαν. Ἔτι
[2]	ὅτι καὶ τοῦτ´ αὐτὸ προεῖπον	οἱ	προφῆται. Σαφῶς γοῦν Ἡσαΐας λέγει·
[2]	βασιλείαν. Καὶ ταῦτα δὲ προεῖπον	οἱ	προφῆται, ὡς ἄρα διὰ τὰ
[2]	προφητῶν μυστικῇ θεωρίᾳ. Καὶ γὰρ	οἱ	προφῆται, ὡς μὴ καταπαύοντες τὸν
[2]	διώκονται. Πρὸς ὃν τοιαῦτα ἐροῦμεν·	{οἱ	Σικάριοι διὰ τὴν περιτομὴν ὡς
[2]	ὅτι σὺ μὲν καταγελάσῃ καὶ	οἱ	σοὶ παραπλήσιοι ἄλλοι δὲ παράδειγμα
[2]	ὥσπερ οὐ φιλοσοφίας ἔγκλημά εἰσιν	οἱ	σοφισταὶ ἢ οἱ Ἐπικούρειοι ἢ
[2]	λῃστῶν. Τοῦ μὲν γὰρ πρώτου	οἱ	στρατιῶται κατέαξαν τὰ σκέλη καὶ
[2]	ἐν Ἡσαΐᾳ οὕτως ἔχοντα· Οὐαὶ	οἱ	συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς οἰκίαν, καὶ
[2]	οὐκέτι κυριεύει» κἂν μὴ βούλωνται	οἱ	ταῦτα πῶς εἴρηται νοῆσαι μὴ
[2]	αὐτοῦ καὶ λέγοντες· Λέγετέ μοι,	οἱ	τὸν νόμον ἀναγινώσκοντες, τὸν νόμον
[2]	οὐκ ἐγγιοῦσι. Φήσομεν οὖν ἡμεῖς	οἱ	τοῦ Ἰησοῦ μαθηταὶ πρὸς τὸν
[2]	ἢ οἵτινές ποτ´ ἂν ὦσιν	οἱ	ψευδοδοξοῦντες, οὕτως οὐ τοῦ ἀληθινοῦ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/09/2008