Chapitre |
[2] |
μαθηταὶ
καὶ
μείζονα»
πεποιήκασιν
ὧν
|
Ἰησοῦς |
αἰσθητῶν
πεποίηκεν.
{Ἀεὶ
γὰρ
ἀνοίγονται |
[2] |
ὅτι
οὐ
φεύγων
ἑάλω
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἀλλ´
ἑκὼν
ὑπὲρ
ἡμῶν
πάντων
|
[2] |
ὁ
ἄνομος,
ὃν
ὁ
κύριος
|
Ἰησοῦς |
ἀνελεῖ
τῷ
πνεύματι
τοῦ
στόματος |
[2] |
ἐλπίδα.
Εἰ
γὰρ
πιστεύομεν
ὅτι
|
Ἰησοῦς |
ἀπέθανε
καὶ
ἀνέστη,
οὕτως
ὁ |
[2] |
δαιμόνων
ἰοῦ.
~Ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἰησοῦς |
ἀποστρέφων
τοὺς
μαθητὰς
οὐχὶ
ἀπὸ |
[2] |
θείαν
δύναμιν
ἐκφῆναι
ἤθελεν
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
αὐτοῖς
τοῖς
ἐπηρεάσασι
καὶ
τῷ |
[2] |
κατὰ
τὴν
Αὐγούστου
βασιλείαν
ὁ
|
Ἰησοῦς |
γεγέννηται,
τοῦ,
ἵν´
οὕτως
ὀνομάσω, |
[2] |
τὴν
εἰς
αὐτὸν
πίστιν
ὁ
|
Ἰησοῦς |
δι´
ὧν
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[2] |
αἷς
ἀναγέγραπται
πεποιηκέναι
δυνάμεσιν
ὁ
|
Ἰησοῦς |
διαβάλλει
αὐτὰς
ὡς
γοητείας·
καὶ |
[2] |
οὔτε
γόης
δύναται
εἶναι
ὁ
|
Ἰησοῦς· |
διὸ
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἐπαναλαμβάνειν
τὰ |
[2] |
ἀκούσιόν
ἐστιν,
οὐχ
ἑάλω
ὁ
|
Ἰησοῦς· |
ἑαυτὸν
γὰρ
ἐν
ἐπιτηδείῳ
καιρῷ |
[2] |
οὐκ
ἔδειξεν
ἑαυτὸν
καθαρεύοντα
ὁ
|
Ἰησοῦς; |
Εἰ
μὲν
γὰρ
τῶν
κυρίως |
[2] |
τὸν
Ναζωραῖον.
Ἀπεκρίθη
αὐτοῖς
ὁ
|
Ἰησοῦς· |
Εἶπον
ὑμῖν
ὅτι
ἐγώ
εἰμι· |
[2] |
ποιῆσαι
ὅπερ
προσέταξεν
αὐτοῖς
ὁ
|
Ἰησοῦς |
εἰπών·
Πορευθέντες
μαθητεύσατε
πάντα
τὰ
|
[2] |
τῶν
ἀκουσομένων
τῆς
ἀπολογίας.
~Ὁ
|
Ἰησοῦς |
εἷς
ὢν
πλείονα
τῇ
ἐπινοίᾳ |
[2] |
ἐκλείψεως,
οὗ
βασιλεύοντος
καὶ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἔοικεν
ἐσταυρῶσθαι,
καὶ
περὶ
τῶν |
[2] |
ὧν
θέλει
ἡμᾶς
φυλάσσεσθαι
ὁ
|
Ἰησοῦς
|
ἐπαγγέλλονται
εἶναι
ὁ
Χριστός»
ὅπερ |
[2] |
οἴδατε»
Καὶ
αὐτὸς
δὲ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἐπαίρων
τὸ
φρόνημα
τῶν
μαθητευόντων |
[2] |
οὕτω
γεγονέναι·
πῶς
οὖν
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
ἐπεὶ
μὴ
ἔλυσεν
αὑτὸν
δεδεμένον, |
[2] |
Καὶ
τί
θαυμαστόν,
εἰ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἐπιστάμενος
τὰ
συμβησόμενα
οὐκ
ἐξέκλινεν |
[2] |
πάντων
τῶν
συμβεβηκότων»
αὐτοῖς
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἐπιστὰς
αὐτοῖς
συνεπορεύετο
μετ´
αὐτῶν. |
[2] |
{ὡς
εἰ
καθ´
ὑπόθεσιν
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἐτεθνήκει
ἀσήμῳ
θανάτῳ}
οὐχ
ὥστε |
[2] |
ἀνάστασιν
λαβὼν
τὸν
ἄρτον»
ὁ
|
Ἰησοῦς |
εὐλόγησε
καὶ
κλάσας
ἐπεδίδου»
τῷ |
[2] |
δυσσεβεῖς
ποιῶν.
Πῶς
γὰρ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἢ
ἐπεβούλευσεν
ἢ
προδότας
καὶ |
[2] |
λεκτέον
πρὸς
αὐτὸν
ὅτι
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ἡμῶν,
ὁρῶν
Ἰουδαίους
μηδὲν
ἄξιον |
[2] |
ἐβούλετο
τὴν
δύναμιν
ἑαυτοῦ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
θείαν
οὖσαν
ἑκάστῳ
τῶν
δυναμένων |
[2] |
καταδικάσαντος
καὶ
τῶν
ἐπηρεασάντων
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
ἵνα
μὴ
παταχθῶσιν
ἀορασίᾳ»
ὁποίᾳ |
[2] |
γὰρ
ἐν
τούτοις
ὅτι
ἀπέθανεν»
|
Ἰησοῦς, |
ἵνα
νεκρῶν
κυριεύσῃ»
καὶ
ἀνέστη, |
[2] |
ἀναγέγραπται,
διὰ
τί
οὐχὶ
καὶ
|
Ἰησοῦς, |
ἵνα
πιστευθῇ
ὑπὸ
τῶν
ἀπὸ |
[2] |
ὠφέλησε
τοὺς
προσέχοντας
αὐτῷ
ὁ
|
Ἰησοῦς. |
Καὶ
ἀεὶ
ὁρῶντες
πληρούμενα
τὰ |
[2] |
τοὐναντίον;
~Ἐδίδαξε
δὲ
ἡμᾶς
ὁ
|
Ἰησοῦς |
καὶ
ὅστις
ἦν
ὁ
πέμψας |
[2] |
~Τί
δὲ
καὶ
ἐπηγγείλατο
ὁ
|
Ἰησοῦς |
καὶ
οὐκ
ἐποίησε,
παραστησάτω
καὶ |
[2] |
σημεῖα
τῆς
κολάσεως
ἔδειξεν
ὁ
|
Ἰησοῦς |
καὶ
τὰς
χεῖρας
ὡς
ἦσαν |
[2] |
καὶ
τοὺς
προφήτας
θεοῦ
ὁ
|
Ἰησοῦς· |
καὶ
τοῦτον
ἡμεῖς
οἱ
ἀπὸ |
[2] |
Κέλσου
Ἰουδαίῳ
λέλεκται
ὅτι
ἐκρύπτετο
|
Ἰησοῦς; |
Λέγει
γὰρ
περὶ
αὐτοῦ·
{Τίς |
[2] |
παρὰ
τῷ
Ἰωάννῃ
εἰρηκέναι
ὁ
|
Ἰησοῦς |
λόγον
ἐν
τῷ·
Οὐδεὶς
αἴρει |
[2] |
Ἰουδαῖος
τοιοῦτον,
ὁποῖος
ἦν
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
λόγον
καὶ
δόγματα
μετὰ
τῆς |
[2] |
πραγμάτων.
~{Ἦν
οὖν
καὶ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
μετὰ
θάνατον,
ὡς
μὲν
ὁ
|
[2] |
ἐξαπατᾶσθαι
θέλουσιν,
ὁποῖος
ἦν
ὁ
|
Ἰησοῦς. |
Μὴ
πολλοὺς
οὖν
ἀλλὰ
μηδ´ |
[2] |
ὦ
Ἰουδαῖε,
φῂς
ὅτι
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
ὁ
δὲ
ἐγκαλῶν
σοι
ὡς |
[2] |
ἀναδεχόμενοι,
δῆλον
ὅτι
καὶ
ὁ
|
Ἰησοῦς, |
ὁ
πατὴρ
τῆς
τοιαύτης
διδασκαλίας, |
[2] |
οὐδ´
ὁ
πρὸ
τοῦ
νεκροῦ
|
Ἰησοῦς |
ὁ
σύνθετος
ἀθάνατος
ἦν,
ὅς |
[2] |
οὐ
γὰρ
εὑρίσκεται,
πῶς
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ὀδύρεται.
Καὶ
παραφράζει
μὲν
τὸ |
[2] |
οὐκ
ἀδίκως
ἀναιροῦνται,
οὔθ´
ὁ
|
Ἰησοῦς |
οὐκ
ἀσεβῶς
ἐπεβουλεύθη.
~Πρόσχες
δὲ |
[2] |
ἐπεὶ
{μετὰ
ἀνόμων
ἐλογίσθη»
ὁ
|
Ἰησοῦς |
παρὰ
τοῖς
ἀνόμοις}
λῃστὴν
μᾶλλον |
[2] |
Κέλσος,
τισὶ
δ´
ἀπιστεῖ,
{ὁ
|
Ἰησοῦς
|
προσεκαλέσατό
τινα
τῶν
μαθητῶν
ἀπιστοῦντα |
[2] |
καὶ
παίζων
τὸ
συμβαῖνον
ὁ
|
Ἰησοῦς; |
Πυνθανομένῳ
δὴ
αὐτῷ
πόθεν
ἂν |
[2] |
κατὰ
σάρκα
αὐτῷ
ἔτι
ὁ
|
Ἰησοῦς |
συνῆν.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων |
[2] |
καὶ
μαρτυροῦσι
τῇ
ἀληθείᾳ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
συσταυροῦται
λῃσταῖς
καὶ
τὴν
αὐτὴν |
[2] |
λατρείας
γινομένης
ἐν
αὐτῇ
προεῖπεν
|
Ἰησοῦς |
τὰ
συμβησόμενα
αὐτῇ}
ὑπὸ
Ῥωμαίων. |
[2] |
τῇ
αὐτοῦ
φωνῇ
διαρρήδην
ἐξαγορεύει
|
Ἰησοῦς
|
ταῦτα,
καθὰ
καὶ
ὑμεῖς
συγγεγράφατε, |
[2] |
πῶς
ἐπονειδιστότατα
κρυπτόμενος
διεδίδρασκεν
ὁ
|
Ἰησοῦς· |
τὸ
γὰρ
ὀνείδους
ἄξιόν
τις |
[2] |
ἔχει
ὁ
παθὼν
τὰ
ἀναγεγραμμένα
|
Ἰησοῦς |
τοῖς
κακοδαιμονέστερον
ἀπαλλάξασι
διὰ
γοητείαν |
[2] |
ἃ
εἶχε
μὲν
λέγειν»
ὁ
|
Ἰησοῦς |
τοῖς
μαθηταῖς
ἑαυτοῦ,
οὐκ
ἐδύναντο |
[2] |
ἐχούσης.
Καὶ
προσκαλεσάμενός
γε
ὁ
|
Ἰησοῦς |
τὸν
Θωμᾶν
εἶπε·
Φέρε
τὸν |
[2] |
αὐτὸ
μετ´
αὐτῶν,
ἔρχεται
ὁ
|
Ἰησοῦς |
τῶν
θυρῶν
κεκλεισμένων
καὶ
ἔστη |
[2] |
ἐμοὶ
προφῆται
καὶ
αὐτὸς
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ὑπὲρ
ἐπιστροφῆς
τῶν
ἀκουόντων
λέγῃ |
[2] |
ὁ
Ματθαῖος·
Καὶ
ἰδοὺ
ὁ
|
Ἰησοῦς |
ὑπήντησεν
αὐταῖς»
δῆλον
δ´
ὅτι
|
[2] |
μὲν
ἁπλῶς
τοῖς
μαθηταῖς
ἔλεγεν
|
Ἰησοῦς |
φυλάσσεσθαι
τοὺς
τὰ
τεράστια
ἐπαγγελλομένους |
[2] |
προφήτου
ἀλλ´
ὑπὸ
πάντων
προκηρυχθεὶς
|
Ἰησοῦς |
Χριστός.
{Καὶ
τοῦτο
δὲ
τῆς |