Chapitre |
[2] |
υἱοὺς
ἔσχε»
μέχρι
τοῦ
ἅτινά
|
ἐστιν |
ἀλληγορούμενα»
καὶ
τῶν
ἑξῆς.
Καὶ |
[2] |
ἔδοξεν
εἰρῆσθαι,
οὐδὲν
ἧττον
κατασκευαστικόν
|
ἐστιν |
ἀναγκαίου
δόγματος,
ὡς
ἄρα
ἡ |
[2] |
τὸ
παράδειγμα,
ἐπεὶ
οὐδὲν
ἄτοπόν
|
ἐστιν |
ἀνειληφότα
τὸν
ἐσόμενον
ἀνθρώποις
ἐγκείμενον |
[2] |
μὲν
γὰρ
Χριστιανοῖς
ἡ
εἰσαγωγή
|
ἐστιν
|
ἀπὸ
τῶν
ἱερῶν
Μωϋσέως
καὶ |
[2] |
ὁρῶν
δ´
ὅτι
πάνυ
χαλεπόν
|
ἐστιν |
ἀπὸ
ψυχῆς
ἀνατρέπειν
σχεδὸν
συγγεννηθέντα |
[2] |
θεῖα
τὸ
δὲ
μετασαλεύειν
αὐτά
|
ἐστιν |
ἀσεβές,
καὶ
ἐν
τῇ
ὑπεροχῇ |
[2] |
ἑνὶ
μόνῳ
γυναίῳ
ἐφάνη,
ἀληθές
|
ἐστιν· |
γέγραπται
γὰρ
ἐν
τῷ
κατὰ |
[2] |
θεοῦ·
ποῖον
δὲ
ἔγκλημα
χριστιανισμῷ
|
ἐστιν, |
εἰ
ὁ
βαπτίσας
τὸν
Ἰησοῦν
|
[2] |
υἱὸν
θεοῦ
νομίζομεν,
{δῆλον
ἡμῖν
|
ἐστιν |
ἐκ
τοῦ
καὶ
ἐν
προφητείαις |
[2] |
ἐν
πράγμασι
μεγαλοφωνίαν·
καὶ
δῆλός
|
ἐστιν |
ἐκ
τῶν
εὐαγγελίων
ὅτι
ἐν |
[2] |
βίῳ
γινόμενα.
Καὶ
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἐστιν |
ἐξ
ἀκολουθίας
ἤτοι
ἀμφότερα
ἀναιρεῖν
|
[2] |
γε
οὐδὲν
θεῖον
ἀλλὰ
πονηρῶν
|
ἐστιν |
ἔργα.
Βιαζόμενος
δὲ
ὑπὸ
τῆς
|
[2] |
οὐδὲν
θεῖον
ἔχει
ἀλλὰ
πονηρῶν
|
ἐστιν |
ἔργα·
ὁμογενῆ
γὰρ
αὐτὰ
πεποίηκεν |
[2] |
γε
οὐδὲν
θεῖον
ἀλλὰ
πονηρῶν
|
ἐστιν |
ἔργα,
οὕτως
ὁ
τοῖς
Μωϋσέως |
[2] |
γε
οὐδὲν
θεῖον
ἀλλὰ
πονηρῶν
|
ἐστιν |
ἔργα.
Τὸ
αὐτὸ
δὲ
ποιήσει |
[2] |
ἑωρακὼς
μεμαρτύρηκε,
καὶ
ἀληθινὴ
αὐτοῦ
|
ἐστιν |
ἡ
μαρτυρία,
κἀκεῖνος
οἶδεν
ὅτι |
[2] |
ἐπιφανείᾳ
τῆς
παρουσίας
αὐτοῦ,
οὗ
|
ἐστιν |
ἡ
παρουσία
κατ´
ἐνέργειαν
τοῦ |
[2] |
περὶ
ἧς
λέλεκται
τό·
Περίλυπός
|
ἐστιν |
ἡ
ψυχή
μου
ἕως
θανάτου. |
[2] |
δὲ
τὸν
ὑγιῆ
λόγον
σόφισμά
|
ἐστιν. |
Ἵνα
δὲ
τὸ
τοιοῦτο
νοηθῇ, |
[2] |
μετὰ
ταῦτά
φησι·
{Ποῦ
οὖν
|
ἐστιν; |
ἵνα
ἴδωμεν
καὶ
πιστεύσωμεν,
ἐροῦμεν |
[2] |
ὄξος.
Ἢ
λεγέτωσαν
Ἰουδαῖοι,
τίς
|
ἐστιν |
ὁ
ἐν
τῷ
προφήτῃ
ταῦτα |
[2] |
ὅλων
ἀρχήν.
~Ἐπεὶ
δ´
Ἰουδαῖός
|
ἐστιν |
ὁ
παρὰ
τῷ
Κέλσῳ
ταῦτα
|
[2] |
λόγος
ἦν.
Καὶ
ἐπεὶ
Ἰουδαῖός
|
ἐστιν |
ὁ
παρὰ
τῷ
Κέλσῳ
ταῦτα |
[2] |
ἀγύρταις
παρασχεῖν.
Ἐπεὶ
οὖν
Ἰουδαῖός
|
ἐστιν |
ὁ
ταῦτα
λέγων,
ὡς
πρὸς |
[2] |
υἱὸν
θεοῦ
καὶ
λέγουσα·
{Οὗτός
|
ἐστιν |
ὁ
υἱός
μου
ὁ
ἀγαπητός, |
[2] |
ἡμῶν
πάντων
παρέδωκεν
ἑαυτόν.
ἀκόλουθόν
|
ἐστιν |
ὅτι,
εἰ
καὶ
ἐδέθη,
ἑκὼν |
[2] |
ὅτι
πρωτότοκος
ἐκ
τῶν
νεκρῶν»
|
ἐστιν, |
οὐ
διεξελήλυθας;
Ἢ
ἐπεὶ
μὴ |
[2] |
ὅτι,
εἴπερ
τὸ
ἁλῶναι
ἀκούσιόν
|
ἐστιν, |
οὐχ
ἑάλω
ὁ
Ἰησοῦς·
ἑαυτὸν |
[2] |
ὅτι
ὥστε
οὐδ´
αὐτὸς
ἔξαρνός
|
ἐστιν, |
ὡς
ταῦτά
γε
οὐδὲν
θεῖον |
[2] |
ὥστε
οὐδ´
αὐτὸς
Μωϋσῆς
ἔξαρνός
|
ἐστιν, |
ὡς
ταῦτά
γε
οὐδὲν
θεῖον |
[2] |
ὀνομάζει·
ὥστ´
οὐδὲ
αὐτὸς
ἔξαρνός
|
ἐστιν, |
ὡς
ταῦτά
γε
οὐδὲν
θεῖον |