Paragraphes |
[6] |
τὸ
πρόσωπον.
~καὶ
σὺ
τοίνυν,
|
φαῖεν |
ἄν,
οὐχ
ὑποκριτής,
ἀλλὰ
ποιητὴς |
[4] |
σὲ
τὸν
Σάλαιθον
ἐκεῖνον
εἶναι
|
φαίη |
τις
ἄν·
μᾶλλον
δὲ
πολὺ |
[11] |
πόλεις
ἁρμόττοντες
οὔθ´
οἱ
τὰς
|
φάλαγγας |
ἢ
στρατόπεδα
ὅλα
ἐγχειριζόμενοι
ὀρθῶς |
[7] |
φαρμακοπώλῃ
ἔοικας
ὃς
ἀποκηρύττων
βηχὸς
|
φάρμακον |
καὶ
αὐτίκα
καταπαύσειν
τοὺς
πάσχοντας |
[7] |
τὸ
δ´
ὅλον
ἐκείνῳ
τῷ
|
φαρμακοπώλῃ |
ἔοικας
ὃς
ἀποκηρύττων
βηχὸς
φάρμακον |
[2] |
σωτηρίᾳ,
σὲ
δ´
ἐπιπάττειν
τῶν
|
φαρμάκων |
καὶ
τὴν
σμίλην
ἅμα
πρόχειρον
|
[5] |
φήσουσιν
ὃν
Κλεοπάτρᾳ
τῇ
πάνυ
|
φασὶ |
γενέσθαι·
ἐκεῖνον
γὰρ
διδαχθέντα
τέως |
[9] |
αἰτίαν
προσλαβὼν
κᾆτα
εὑρίσκωμαι
ἥλῳ,
|
φασίν, |
ἐκκρούων
τὸν
ἧλον,
καὶ
μείζονί |
[12] |
τὰ
μετὰ
ταῦτα
δὲ
οὐ
|
φαῦλαι |
ἐλπίδες,
εἰ
τὰ
εἰκότα
γίγνοιτο, |
[12] |
οὐ
τοὺς
μισθαρνοῦντας
ἅπαντας
ἐγὼ
|
φαύλῳ |
βίῳ
συνεῖναι
ἔφασκον,
ἀλλὰ
τοὺς |
[1] |
ὀστράκου,
φησί,
μεταπεσόντος
ἑκὼν
ἑαυτὸν
|
φέρων |
ἐς
δουλείαν
οὕτω
περιφανῆ
καὶ
|
[8] |
ἔπη
ῥαψῳδοῦντα,
Μοῖραν
δ´
οὔτινά
|
φημι |
πεφυγμένον
ἔμμεναι
ἀνδρῶν
καὶ
τὸ |
[13] |
καθ´
ὑπερβολὴν
ἀπολογήσασθαι,
καὶ
δὴ
|
φημί
|
σοι
μηδένα
μηδὲν
ἀμισθὶ
ποιεῖν, |
[1] |
διεξελθών,
ἔπειτα
πάντων
ἐκλαθόμενος,
ὀστράκου,
|
φησί, |
μεταπεσόντος
ἑκὼν
ἑαυτὸν
φέρων
ἐς |
[11] |
δουλεύειν
καὶ
ἀνέχεσθαι
ὅσα
μοί
|
φησιν |
τὸ
βιβλίον,
ἢ
δημοσίᾳ
πράττοντά |
[5] |
τὸ
τοῦ
πιθήκου
πεπονθέναι
σε
|
φήσουσιν |
ὃν
Κλεοπάτρᾳ
τῇ
πάνυ
φασὶ |
[11] |
κατηγορίας
καθέλκοιντο·
ἐπεὶ
οὐκ
ἂν
|
φθάνοι |
τις
ἁπάσας
ἀναιρῶν
τὰς
τοιαύτας |
[1] |
ἀφεῖναι
μὲν
τὴν
ἐκ
παίδων
|
φίλην |
καὶ
σύντροφον
ἐλευθερίαν,
πρὸς
αὐτῷ |
[2] |
τινα
τοιαύτην
οὐκ
ἄκαιρον,
ἀλλὰ
|
φιλικὴν |
καὶ
οἵῳ
σοι
χρηστῷ
καὶ |
[14] |
ἐς
δέον
αὑτῷ
χρῷτο,
ἢ
|
φίλοις
|
συμπονῶν
πρὸς
τὰ
βέλτιστα
κἀν |
[2] |
καὶ
οἵῳ
σοι
χρηστῷ
καὶ
|
φιλοσόφῳ |
ἀνδρὶ
πρέπουσαν.
ἢν
μὲν
οὖν |
[6] |
ὢν
καὶ
ἀπ´
ἄκρου
χείλους
|
φιλοσοφῶν |
καὶ
ἕτερα
μὲν
κεύθων
ἐνὶ |
[8] |
οὐδ´
ἂν
σύ
με,
ὦ
|
φιλότης, |
ἀνάσχοιο
τοιαύτην
ἀπολογίαν
προϊσχόμενον
καὶ |
[3] |
ἤδη
λέγεις.
~Πάλαι
μέν,
ὦ
|
φιλότης, |
ὡς
εἰκός,
εὐδοκίμηταί
σοι
τουτὶ |
[13] |
ὁπόσοι
παρὰ
τῶν
ἀρχομένων
ἐπέτειοι
|
φοιτῶσιν, |
ἀλλ´
ἔστι
βασιλεῖ
μισθὸς
μέγιστος |
[13] |
βασιλεὺς
αὐτὸς
ἄμισθός
ἐστιν.
οὐ
|
φόρους |
λέγω
οὐδὲ
δασμούς,
ὁπόσοι
παρὰ |
[5] |
ἀμύγδαλον
πόρρω
κειμένην,
μακρὰ
χαίρειν
|
φράσαντα |
τοῖς
αὐλοῖς
καὶ
ῥυθμοῖς
καὶ |
[6] |
καὶ
ἕτερα
μὲν
κεύθων
ἐνὶ
|
φρεσίν, |
ἄλλα
δὲ
λέγων·
ὡς
εἰκότως |
[13] |
καὶ
ταῦτά
εἰσιν
ὑπὲρ
τῶν
|
φροντίδων |
καὶ
προνοίας,
ἣν
ἐκφέρονται
προσκοποῦντες |
[15] |
ἂν
εἴη
μοι
τό
οὐ
|
φροντὶς |
Ἱπποκλείδῃ.
|
[4] |
αὐτὸν
ἤδη
Κροτωνιατῶν
καὶ
ἐνδιδόντων
|
φυγεῖν, |
εἰ
βούλοιτο.
τὸ
δὲ
σὸν |
[5] |
τῷ
σχήματι
καὶ
τὸ
πρέπον
|
φυλάττοντα
|
καὶ
τοῖς
ᾄδουσι
καὶ
αὐλοῦσι |
[3] |
ἰαμβεῖον
ὅπου
τὸ
κέρδος,
παρὰ
|
φύσιν |
δουλευτέον,
ὅρα
ὅπως
μηδεὶς
ἔτι |
[7] |
Τιμάρχου
κατηγορίαν
αὐτὸν
ἁλῶναι
καὶ
|
φωραθῆναι |
τὰ
ὅμοια
πάσχοντα,
πόσον
ἂν |