Paragraphes
[13]	ὁμόσε χωρήσας τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι	καθ´	ὑπερβολὴν ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί
[7]	Τίμαρχον μὲν ηὔθυνεν ἐπὶ τοῖς	καθ´	ὥραν ἡμαρτημένοις, αὐτὸς δὲ γέρων
[1]	παρέχειν ἑαυτὸν ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι	καθάπερ	ὑπὸ κλοιῷ τινι χρυσῷ τὸν
[4]	εἰς πλουσίου τινὸς ἐμπεσὼν καὶ	καθείρξας	ἑαυτὸν ἀνέχοιτο μυρία τὰ δυσχερῆ
[11]	ὁμοιότητα καὶ κοινωνίαν τῆς κατηγορίας	καθέλκοιντο·	ἐπεὶ οὐκ ἂν φθάνοι τις
[11]	πάντα οὐδ´ ἰσοτιμίαν τῶν μισθοφορούντων	καθιστάναι.	~Τὸ δὲ ὅλον οὐ τοὺς
[8]	ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα	καὶ	ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν
[12]	γνώσεις πρὸς τὸ σαφέστατον ἅμα	καὶ	ἀκριβέστατον σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ
[15]	ὄντι μοι— εἰ δή τις	καὶ	ἄλλος ἐστί που σοφός— ἐπιτιμήσουσιν
[5]	οὐκ ἀπορήσουσι δὲ οἱ κατηγοροῦντες	καὶ	ἄλλων παραδειγμάτων ἐπί σε, ἀλλ´
[9]	παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν	καὶ	ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸς
[11]	μόλυβδος ἀργύρῳ καὶ χαλκὸς χρυσῷ	καὶ	ἀνεμώνη ῥόδῳ καὶ ἀνθρώπῳ πίθηκος.
[1]	τὸ ἄνω τοὺς ποταμοὺς χωρεῖν	καὶ	ἀνεστράφθαι τὰ πάντα καὶ παλινῳδεῖν
[11]	τινὸς πλουσίου ὑπόμισθον παρελθόντα δουλεύειν	καὶ	ἀνέχεσθαι ὅσα μοί φησιν τὸ
[2]	τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν σιωπᾶν	καὶ	ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ καιόμενον, εἰ
[11]	χαλκὸς χρυσῷ καὶ ἀνεμώνη ῥόδῳ	καὶ	ἀνθρώπῳ πίθηκος. μισθὸς μὲν γὰρ
[6]	ταυτησὶ παραφανείσης ἠλέγχθης πίθηκος ὢν	καὶ	ἀπ´ ἄκρου χείλους φιλοσοφῶν καὶ
[5]	πρέπον φυλάττοντα καὶ τοῖς ᾄδουσι	καὶ	αὐλοῦσι συγκινούμενον ὑμέναιον, ἐπεὶ δὲ
[7]	ἔοικας ὃς ἀποκηρύττων βηχὸς φάρμακον	καὶ	αὐτίκα καταπαύσειν τοὺς πάσχοντας ὑπισχνούμενος
[13]	ἐκφέρονται προσκοποῦντες ἀεὶ τὰ κοινὰ	καὶ	βελτίω ποιοῦντες. ὡς δὴ μικρὰ
[2]	ἔχοντα καὶ τὸ καυτήριον διάπυρον.	καὶ	δὴ παραλαβὼν τὴν ῥήτραν σὺ
[13]	ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι καθ´ ὑπερβολὴν ἀπολογήσασθαι,	καὶ	δὴ φημί σοι μηδένα μηδὲν
[3]	τοῖς πεπαιδευμένοις ὁπόσοι ὁμιλεῖν αὐτῷ	καὶ	διὰ χειρὸς ἔχειν ἠξίωσαν. ἥ
[11]	διὰ χειρὸς ἔχοντες καὶ πόλεσι	καὶ	ἔθνεσιν ὅλοις σφᾶς αὐτοὺς χρησίμους
[13]	τὸ ἐπὶ ταῖς εὐεργεσίαις προσκυνεῖσθαι,	καὶ	εἰκόνες δὲ καὶ νεῲ καὶ
[8]	δὲ τὴν Τύχην καὶ Μοῖραν	καὶ	Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν
[3]	δὲ τὸν συγγραφέα δουλεύοντα ὁρῶντες	καὶ	ἑκόντα ὑποτιθέντα τὸν αὐχένα τῷ
[5]	τέως μὲν ὀρχεῖσθαι πάνυ κοσμίως	καὶ	ἐμμελῶς καὶ ἐπὶ πολὺ θαυμάζεσθαι
[3]	μεμπτὴ καὶ ἡ ἱστορία πολλὴ	καὶ	ἐμπειρία τῶν πραγμάτων καὶ ὅτι
[4]	ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου καὶ μονονουχὶ	καὶ	ἐμπομπεύοντος αὐτῇ. ὅσῳ γοῦν πᾶσιν
[3]	εὐδοκίμηταί σοι τουτὶ τὸ σύγγραμμα	καὶ	ἐν πολλῷ πλήθει δειχθέν, ὡς
[10]	ἀναπείθουσαν ὡς ἐκφύγοι τις αὐτήν.	καὶ	ἐν τῷ τοιούτῳ οὐκ ἄκαιρον
[4]	καίτοι ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν	καὶ	ἐνδιδόντων φυγεῖν, εἰ βούλοιτο. τὸ
[1]	μοι πρόδηλον. ἃ δὲ μεταξὺ	καὶ	ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ σοῦ ἐλέγετο,
[5]	ὀρχεῖσθαι πάνυ κοσμίως καὶ ἐμμελῶς	καὶ	ἐπὶ πολὺ θαυμάζεσθαι μένοντα ἐν
[10]	τίς οὐκ οἶδεν, οὐκ ἀπαξιοῦντος	καὶ	ἐς βαθυκήτεα πόντον σφᾶς αὐτοὺς
[11]	δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν κοινῶν	καὶ	ἐς δύναμιν πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ
[11]	ἐκ μόνου τοῦ μισθοῦ διαβάλλοιντο	καὶ	ἐς ὁμοιότητα καὶ κοινωνίαν τῆς
[6]	καὶ ἀπ´ ἄκρου χείλους φιλοσοφῶν	καὶ	ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ φρεσίν,
[14]	ὅπως ἔχει πίστεως καὶ σπουδῆς	καὶ	εὐνοίας πρὸς τὰ ἐγκεχειρισμένα, ὡς
[6]	σοῦ εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεις	καὶ	ἐφ´ οἷς ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα
[6]	ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος τὴν ἐλευθερίαν.	καὶ	ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια τότε κατόπιν
[3]	τῶν λόγων παρασκευὴ οὐ μεμπτὴ	καὶ	ἡ ἱστορία πολλὴ καὶ ἐμπειρία
[13]	ἔστι βασιλεῖ μισθὸς μέγιστος ἔπαινοι	καὶ	ἡ παρὰ πᾶσιν εὔκλεια καὶ
[4]	μοιχῶν θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις νόμον	καὶ	θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ μετὰ μικρὸν
[15]	σοφοῦ ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι. σοῦ μέντοι	καὶ	θαυμάσαιμ´ ἂν ἐπιτιμῶντός μου τῷ
[11]	παρὰ βασιλέως μισθοφορεῖν. διελθὼν δὴ	καὶ	ἰδίᾳ καταθεὶς ἑκάτερον σκόπει· εὑρήσεις
[3]	ὡς οἱ τότε ἀκροασάμενοι διηγοῦντο,	καὶ	ἰδίᾳ παρὰ τοῖς πεπαιδευμένοις ὁπόσοι
[4]	τις εἰς πλουσίου τινὸς ἐμπεσὼν	καὶ	καθείρξας ἑαυτὸν ἀνέχοιτο μυρία τὰ
[2]	μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον	καὶ	καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ,
[10]	βαθυκήτεα πόντον σφᾶς αὐτοὺς ῥιπτεῖν	καὶ	κατὰ κρημνῶν ἠλιβάτων, εἴ γε
[1]	Εἶτά τις αὐτὸς ταῦτα γεγραφὼς	καὶ	κατηγορίαν οὕτω δεινὴν κατὰ τοῦ
[4]	τὴν τοῦ τοιούτου βίου δουλοπρέπειαν	καὶ	κατηγοροῦντος εἴ τις εἰς πλουσίου
[11]	μισθοῦ διαβάλλοιντο καὶ ἐς ὁμοιότητα	καὶ	κοινωνίαν τῆς κατηγορίας καθέλκοιντο· ἐπεὶ
[1]	καὶ περίβλεπτον ἐνσέσεικεν; πόσοι Μίδαι	καὶ	Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν
[12]	προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων	καὶ	λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι καὶ
[15]	κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ.	καὶ	μὰ Δί´ οὐδ´ ἐπὶ τούτῳ
[3]	σοι γένοιτο πρὸς τοὺς κατηγοροῦντας,	καὶ	μάλιστα, ἢν σὺν γέλωτι αὐτὸ
[3]	μέγιστον, ὅτι χρήσιμα πᾶσιν ἦν	καὶ	μάλιστα τοῖς πεπαιδευμένοις, ὡς μὴ
[10]	τὰ ἰαμβεῖα μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν·	καὶ	μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν μέλλω
[5]	ἐκπίπτοντες καὶ συριττόμενοι, ἐνίοτε δὲ	καὶ	μαστιγούμενοί τινες αὐτῶν, ὡς ἂν
[9]	ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν	καὶ	μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας ἐθελῆσαι
[9]	ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων τὸν ἧλον,	καὶ	μείζονί γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ
[10]	τὸ γῆρας καὶ τὴν νόσον	καὶ	μετὰ τούτων τὴν πενίαν πάντα
[11]	ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ	καὶ	μισθὸς αὐτῶν τῷ ἔργῳ πρόσεστιν.
[8]	καταφυγεῖν, λέγω δὲ τὴν Τύχην	καὶ	Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι
[4]	οὐδὸν οὕτως ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου	καὶ	μονονουχὶ καὶ ἐμπομπεύοντος αὐτῇ. ὅσῳ
[1]	δὲ ἤδη τῷ Αἰακῷ γενόμενον	καὶ	μονονουχὶ τὸν ἕτερον πόδα ἐν
[8]	ἐν οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ ὑποθέσει	καὶ	μυρίας τὰς ἀφορμὰς παρεχομένῃ. ἐγὼ
[13]	εὐεργεσίαις προσκυνεῖσθαι, καὶ εἰκόνες δὲ	καὶ	νεῲ καὶ τεμένη, ὁπόσα παρὰ
[6]	ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς τῶν καλλίστων	καὶ	νομοθέτης γενόμενος ὑπὸ ἰσχάδος ταυτησὶ
[12]	πρὸς τὸν ἀεὶ χρόνον ἀποκεισομένας,	καὶ	ὁ μισθὸς οὐκ ἰδιωτικός, ἀλλὰ
[11]	καὶ οὐ πολὺ τῶν ἀργυρωνήτων	καὶ	οἰκοτρίβων διαφέρουσιν οἱ ἐπὶ τῷ
[2]	τοιαύτην οὐκ ἄκαιρον, ἀλλὰ φιλικὴν	καὶ	οἵῳ σοι χρηστῷ καὶ φιλοσόφῳ
[13]	ἐκ περιττοῦ χρησάμενος τῇ παρρησίᾳ	καὶ	ὁμόσε χωρήσας τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι
[5]	φράσαντα τοῖς αὐλοῖς καὶ ῥυθμοῖς	καὶ	ὀρχήμασι συναρπάσαντα κατατρώγειν, ἀπορρίψαντα, μᾶλλον
[3]	πολλὴ καὶ ἐμπειρία τῶν πραγμάτων	καὶ	ὅτι ἕκαστα σαφῶς ἐλέγετο, καὶ,
[6]	σοι ἐς τὰ ὅμοια μεταβολὴν	καὶ	ὅτι οὐκ εἰς τὸν κόλπον
[11]	ἐκεῖ μὲν γὰρ δουλεία σαφὴς	καὶ	οὐ πολὺ τῶν ἀργυρωνήτων καὶ
[8]	ἢ τοῦτο μὲν κομιδῇ ἰδιωτικόν,	καὶ	οὐδ´ ἂν σύ με, ὦ
[11]	ἁπάσας ἀναιρῶν τὰς τοιαύτας προστασίας,	καὶ	οὔτε οἱ τοσαῦτα ἔθνη ἐπιτροπεύοντες
[1]	ἐνσέσεικεν; πόσοι Μίδαι καὶ Κροῖσοι	καὶ	Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι
[1]	χωρεῖν καὶ ἀνεστράφθαι τὰ πάντα	καὶ	παλινῳδεῖν πρὸς τὸ χεῖρον· τοῦτ´
[1]	γὰρ οὐκ ἀγελαστὶ διεξῄεις αὐτὸ	καὶ	πάνυ μοι πρόδηλον. ἃ δὲ
[12]	σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν	καὶ	παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸς τὸν ἀεὶ
[8]	Τύχην καὶ Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην—	καὶ	παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν μοι τοὺς
[10]	τούτων τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν	καὶ	πάσχειν ἀναπείθουσαν ὡς ἐκφύγοι τις
[1]	φέρων ἐς δουλείαν οὕτω περιφανῆ	καὶ	περίβλεπτον ἐνσέσεικεν; πόσοι Μίδαι καὶ
[15]	θέμενος τὴν λευκὴν παρὰ σοῦ	καὶ	πλήρη μοι ἐνεχθῆναι· ἐπεὶ πρός
[4]	ἀνέχοιτο μυρία τὰ δυσχερῆ πάσχων	καὶ	ποιῶν, ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ
[11]	τὰ κοινὰ διὰ χειρὸς ἔχοντες	καὶ	πόλεσι καὶ ἔθνεσιν ὅλοις σφᾶς
[13]	ταῦτά εἰσιν ὑπὲρ τῶν φροντίδων	καὶ	προνοίας, ἣν ἐκφέρονται προσκοποῦντες ἀεὶ
[2]	λέλεκταί σοι. ἐπάξεις δὲ ἴσως	καὶ	πρὸς αὐτὸν ἐμὲ ξυμβουλήν τινα
[5]	μακρὰ χαίρειν φράσαντα τοῖς αὐλοῖς	καὶ	ῥυθμοῖς καὶ ὀρχήμασι συναρπάσαντα κατατρώγειν,
[4]	γενναίου ἀνδρὸς εἶναι τὸ βιβλίον	καὶ	σὲ τὸν κολοιὸν ἀλλοτρίοις πτεροῖς
[4]	τὴν γυναῖκα. περὶ πόδα τοίνυν	καὶ	σὲ τὸν Σάλαιθον ἐκεῖνον εἶναι
[13]	σύγκειται καταβαίνειν, ὄψει ὅτι μεγέθει	καὶ	σμικρότητι διαλλάττομεν τῶν ἀκροτάτων, τὰ
[14]	αὑτοῦ διδοὺς ὅπως ἔχει πίστεως	καὶ	σπουδῆς καὶ εὐνοίας πρὸς τὰ
[6]	μᾶλλον δὲ συντρίψαντα τὸ πρόσωπον.	~καὶ	σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ
[8]	φιλότης, ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν προϊσχόμενον	καὶ	συνήγορον τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα καὶ
[1]	μὲν τὴν ἐκ παίδων φίλην	καὶ	σύντροφον ἐλευθερίαν, πρὸς αὐτῷ δὲ
[1]	πορθμείῳ ἔχοντα παρέχειν ἑαυτὸν ἕλκεσθαι	καὶ	σύρεσθαι καθάπερ ὑπὸ κλοιῷ τινι
[5]	προσωπεῖα γίγνονται ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες, ἐκπίπτοντες	καὶ	συριττόμενοι, ἐνίοτε δὲ καὶ μαστιγούμενοί
[4]	ποιῶν, ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ	καὶ	σχεδὸν ἤδη ὑπὲρ τὸν οὐδὸν
[8]	καὶ συνήγορον τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα	καὶ	τὰ ἐκείνου ἔπη ῥαψῳδοῦντα, Μοῖραν
[1]	τῶν τρυφώντων πλουσίων τὰ σφιγγία	καὶ	τὰ κουράλλια; πολλὴ γοῦν ἡ
[12]	σμικρὸς οὐδὲ οὗτος, ἀλλὰ πολυτάλαντος·	καὶ	τὰ μετὰ ταῦτα δὲ οὐ
[15]	πολλοῦ δήμου, λόγους μὲν ἀσκήσαντι	καὶ	τὰ μέτρια ἐπαινουμένῳ ἐπ´ αὐτοῖς,
[8]	ἀπολογίαν. ἆρά μοι κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα	καὶ	τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα καὶ ἀδικεῖν
[8]	ὑπὸ βηχὸς ἐφαίνετο. ~Ταῦτα μὲν	καὶ	τὰ τοιαῦτα πολλὰ ἕτερα εἴποι
[12]	ἀρχῆς ἐγκεχειρίσθαι, τὰς δίκας εἰσάγειν	καὶ	τάξιν αὐταῖς τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι
[12]	καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι	καὶ	τάς τε ῥητορείας τῶν δικαιολογούντων
[12]	τε ῥητορείας τῶν δικαιολογούντων ῥυθμίζειν	καὶ	τὰς τοῦ ἄρχοντος γνώσεις πρὸς
[13]	παρὰ τῶν ἀρχομένων ἔχουσι, μισθοὶ	καὶ	ταῦτά εἰσιν ὑπὲρ τῶν φροντίδων
[9]	ἁπάντων κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι	καὶ	ταύτῃ χείριστον— νενόμισται. ~Τί οὖν
[13]	καὶ εἰκόνες δὲ καὶ νεῲ	καὶ	τεμένη, ὁπόσα παρὰ τῶν ἀρχομένων
[3]	ποιῶσιν ἐπαινοῦντες μὲν τὰ γεγραμμένα	καὶ	τὴν ἐν αὐτοῖς ἐλευθερίαν, αὐτὸν
[15]	κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ	καὶ	τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες
[10]	ἔτι ἄβροχος, ὀδύρεσθαι τὸ γῆρας	καὶ	τὴν νόσον καὶ μετὰ τούτων
[2]	σὲ δ´ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων	καὶ	τὴν σμίλην ἅμα πρόχειρον ἔχοντα
[10]	τῷ τοιούτῳ οὐκ ἄκαιρον ἴσως	καὶ	τὴν τοῦ Εὐριπίδου Μήδειαν παρακαλέσαι
[1]	νῦν βίου πρὸς τὸ σύγγραμμα	καὶ	τὸ ἄνω τοὺς ποταμοὺς χωρεῖν
[8]	οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν	καὶ	τὸ γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε
[13]	καὶ ἡ παρὰ πᾶσιν εὔκλεια	καὶ	τὸ ἐπὶ ταῖς εὐεργεσίαις προσκυνεῖσθαι,
[2]	τὴν σμίλην ἅμα πρόχειρον ἔχοντα	καὶ	τὸ καυτήριον διάπυρον. καὶ δὴ
[3]	καὶ ὅτι ἕκαστα σαφῶς ἐλέγετο,	καὶ,	τὸ μέγιστον, ὅτι χρήσιμα πᾶσιν
[12]	δὲ τῆς μεγίστης ἀρχῆς κοινωνοῦμεν	καὶ	τὸ μέρος συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´ οὖν,
[5]	θαυμάζεσθαι μένοντα ἐν τῷ σχήματι	καὶ	τὸ πρέπον φυλάττοντα καὶ τοῖς
[11]	μισθὸς μὲν γὰρ κἀκεῖ κἀνταῦθα	καὶ	τὸ ὑπ´ ἄλλῳ τάττεσθαι, τὸ
[5]	σχήματι καὶ τὸ πρέπον φυλάττοντα	καὶ	τοῖς ᾄδουσι καὶ αὐλοῦσι συγκινούμενον
[11]	δὶς διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα,	καὶ	τοσοῦτον ἐοικότας ἀλλήλοις τοὺς βίους,
[8]	ἐγὼ δὲ ἤδη σκοπῶ ἥντινα	καὶ	τράπωμαι πρὸς τὴν ἀπολογίαν. ἆρά
[2]	ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν ἡμῖν ἔχοι	καὶ	τῷ Λογίῳ θύσομεν· εἰ δὲ
[3]	εὔχου δὲ Ἑρμῇ τῷ χθονίῳ	καὶ	τῶν ἀκηκοότων πρότερον πολλὴν λήθην
[12]	τάξιν αὐταῖς τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι	καὶ	τῶν πραττομένων καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων
[2]	φιλικὴν καὶ οἵῳ σοι χρηστῷ	καὶ	φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. ἢν μὲν
[7]	τοῦ Τιμάρχου κατηγορίαν αὐτὸν ἁλῶναι	καὶ	φωραθῆναι τὰ ὅμοια πάσχοντα, πόσον
[11]	τοὺς βίους, ὅσον μόλυβδος ἀργύρῳ	καὶ	χαλκὸς χρυσῷ καὶ ἀνεμώνη ῥόδῳ
[5]	τῷ βιβλίῳ. ~Καίτοι τί δεῖ	καινὴν	ἐπὶ σὲ κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ
[2]	σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ	καιόμενον,	εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ
[4]	εὐψύχως ἐς τὸ πῦρ ἁλλόμενος,	καίτοι	ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ
[15]	ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά σοι, ὦ ἑταῖρε,	καίτοι	ἐν μυρίαις ταῖς ἀσχολίαις ὢν
[5]	τοῦ νῦν βίου τῷ βιβλίῳ.	~Καίτοι	τί δεῖ καινὴν ἐπὶ σὲ
[10]	μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν μέλλω	κακά,	πενία δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν
[11]	ἀνθρώπῳ πίθηκος. μισθὸς μὲν γὰρ	κἀκεῖ	κἀνταῦθα καὶ τὸ ὑπ´ ἄλλῳ
[1]	τοῖς ἀνεγνωσμένοις. εἰ τοίνυν μὴ	κακὸς	ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ μοι ἀκούειν
[9]	ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων	κακῶν	τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ ταύτῃ
[1]	~Πάλαι σκοπῶ πρὸς ἐμαυτόν, ὦ	καλὲ	Σαβῖνε, ἅτινά σοι εἰκὸς ἐπελθεῖν
[6]	οὐχ ὑποκριτής, ἀλλὰ ποιητὴς τῶν	καλλίστων	καὶ νομοθέτης γενόμενος ὑπὸ ἰσχάδος
[1]	ἀλλ´ ἔργῳ ἀνατρεπομένων τῶν λόγων	καλῶς	πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα μὲν
[14]	φίλοις συμπονῶν πρὸς τὰ βέλτιστα	κἀν	τῷ μέσῳ ὑπαίθριος πεῖραν αὑτοῦ
[10]	τὸ μὲν γὰρ τοῦ Θεόγνιδος	κἂν	ἐγὼ μὴ λέγω, τίς οὐκ
[15]	ἐπεὶ πρός γε τοὺς ἄλλους,	κἂν	συνάμα πάντες κατηγορῶσιν, ἱκανὸν ἂν
[11]	πίθηκος. μισθὸς μὲν γὰρ κἀκεῖ	κἀνταῦθα	καὶ τὸ ὑπ´ ἄλλῳ τάττεσθαι,
[2]	ἀνδρὶ πρέπουσαν. ἢν μὲν οὖν	κατ´	ἀξίαν ὑποδὺς τὸ σὸν πρόσωπον
[15]	δημοσίᾳ μεγίστας μισθοφορὰς ἐνεγκάμενον, ὁπότε	κατὰ	θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ
[10]	πόντον σφᾶς αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ	κατὰ	κρημνῶν ἠλιβάτων, εἴ γε μέλλει
[4]	τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃς πικρότατον	κατὰ	μοιχῶν θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις νόμον
[3]	τοῦ Κορινθίου μῦθόν τι πεπονθέναι,	κατὰ	σαυτοῦ ὁ Βελλεροφόντης γεγραφὼς τὸ
[7]	λόγῳ τὸν Αἰσχίνην μετὰ τὴν	κατὰ	τοῦ Τιμάρχου κατηγορίαν αὐτὸν ἁλῶναι
[1]	γεγραφὼς καὶ κατηγορίαν οὕτω δεινὴν	κατὰ	τοῦ τοιούτου βίου διεξελθών, ἔπειτα
[9]	ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείας αἰτίαν προσλαβὼν	κᾆτα	εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων τὸν
[13]	ἕκαστον τούτων ἀφ´ ὧν σύγκειται	καταβαίνειν,	ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ σμικρότητι
[6]	ἐφ´ οἷς κατηγόρεις τῶν ἄλλων,	καταγελᾶν	ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα τὴν
[4]	πᾶσιν ἐπισημότερος εἶναι δοκεῖς, τοσούτῳ	καταγελαστότερος	ἂν δόξειας εἶναι ἀντιφωνοῦντος τοῦ
[11]	μισθοφορεῖν. διελθὼν δὴ καὶ ἰδίᾳ	καταθεὶς	ἑκάτερον σκόπει· εὑρήσεις γὰρ τὸ
[11]	μὴ γὰρ τοσοῦτός ποτε λιμὸς	καταλάβοι	τὸ Ἄργος ὡς τὴν Κυλλάραβιν
[6]	σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν	καταλέλοιπεν.	τοιγαροῦν παρὰ πόδας εὐθὺς ἔτισας
[7]	ἀποκηρύττων βηχὸς φάρμακον καὶ αὐτίκα	καταπαύσειν	τοὺς πάσχοντας ὑπισχνούμενος αὐτὸς μεταξὺ
[3]	τῶν ἀκηκοότων πρότερον πολλὴν λήθην	κατασκεδάσαι,	ἢ δόξεις τὸν τοῦ Κορινθίου
[5]	καὶ ῥυθμοῖς καὶ ὀρχήμασι συναρπάσαντα	κατατρώγειν,	ἀπορρίψαντα, μᾶλλον δὲ συντρίψαντα τὸ
[8]	ἐπὶ τὴν κοινὴν ἐκείνην ἀπολογίαν	καταφυγεῖν,	λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ
[6]	τὸν κόλπον πτύσας πρότερον ἠξίους	κατηγορεῖν	τῶν διὰ ποικίλας τινὰς τύχας
[6]	ἐφεστῶσά σοι εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς	κατηγόρεις	τῶν ἄλλων, καταγελᾶν ὡς ἂν
[9]	δέδοικα μὴ πρὸς τῇ ἐπιφερομένῃ	κατηγορίᾳ	κολακείας αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι
[7]	μετὰ τὴν κατὰ τοῦ Τιμάρχου	κατηγορίαν	αὐτὸν ἁλῶναι καὶ φωραθῆναι τὰ
[11]	τὰ τοιαῦτα κρησφύγετα πρὸς τὴν	κατηγορίαν	ζητεῖν. ἀλλά μοι ἐκεῖνο ἐννόησον,
[5]	τί δεῖ καινὴν ἐπὶ σὲ	κατηγορίαν	ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν
[1]	τις αὐτὸς ταῦτα γεγραφὼς καὶ	κατηγορίαν	οὕτω δεινὴν κατὰ τοῦ τοιούτου
[11]	ἐς ὁμοιότητα καὶ κοινωνίαν τῆς	κατηγορίας	καθέλκοιντο· ἐπεὶ οὐκ ἂν φθάνοι
[3]	εὐπρόσωπός σοι γένοιτο πρὸς τοὺς	κατηγοροῦντας,	καὶ μάλιστα, ἢν σὺν γέλωτι
[5]	σοφός; οὐκ ἀπορήσουσι δὲ οἱ	κατηγοροῦντες	καὶ ἄλλων παραδειγμάτων ἐπί σε,
[4]	τοῦ τοιούτου βίου δουλοπρέπειαν καὶ	κατηγοροῦντος	εἴ τις εἰς πλουσίου τινὸς
[8]	εἴποι τις ἂν οἷος σὺ	κατηγορῶν	ἐν οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ ὑποθέσει
[15]	τοὺς ἄλλους, κἂν συνάμα πάντες	κατηγορῶσιν,	ἱκανὸν ἂν εἴη μοι τό
[6]	καὶ ἐῴκει ἡ Ἀδράστεια τότε	κατόπιν	ἐφεστῶσά σοι εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς
[2]	ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ	καυτήριον	διάπυρον. καὶ δὴ παραλαβὼν τὴν
[5]	ἰσχάδα οἶμαι ἢ ἀμύγδαλον πόρρω	κειμένην,	μακρὰ χαίρειν φράσαντα τοῖς αὐλοῖς
[15]	τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν	Κελτικὴν	ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς
[3]	ἀγεννέστατον ἐκεῖνο ἰαμβεῖον ὅπου τὸ	κέρδος,	παρὰ φύσιν δουλευτέον, ὅρα ὅπως
[6]	χείλους φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν	κεύθων	ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων·
[6]	μετὰ μικρὸν δὲ μονονουχὶ ὑπὸ	κήρυξιν	ἐξομοσάμενος τὴν ἐλευθερίαν. καὶ ἐῴκει
[5]	πιθήκου πεπονθέναι σε φήσουσιν ὃν	Κλεοπάτρᾳ	τῇ πάνυ φασὶ γενέσθαι· ἐκεῖνον
[1]	ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι καθάπερ ὑπὸ	κλοιῷ	τινι χρυσῷ τὸν αὐχένα δεθέντα;
[11]	τοιούτῳ εἰσιόντες, οἱ δὲ τὰ	κοινὰ	διὰ χειρὸς ἔχοντες καὶ πόλεσι
[13]	ἣν ἐκφέρονται προσκοποῦντες ἀεὶ τὰ	κοινὰ	καὶ βελτίω ποιοῦντες. ὡς δὴ
[8]	ἀδικεῖν οὐκ ἀρνούμενον ἐπὶ τὴν	κοινὴν	ἐκείνην ἀπολογίαν καταφυγεῖν, λέγω δὲ
[11]	ἢ δημοσίᾳ πράττοντά τι τῶν	κοινῶν	καὶ ἐς δύναμιν πολιτευόμενον ἐπὶ
[9]	μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας ἐθελῆσαι	κοινωνῆσαι	πράξεων τῷ τοιούτῳ, δέδοικα μὴ
[11]	διαβάλλοιντο καὶ ἐς ὁμοιότητα καὶ	κοινωνίαν	τῆς κατηγορίας καθέλκοιντο· ἐπεὶ οὐκ
[12]	δημοσίᾳ δὲ τῆς μεγίστης ἀρχῆς	κοινωνοῦμεν	καὶ τὸ μέρος συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´
[9]	μείζονί γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ	κολακεία	τῶν ἄλλων ἁπάντων κακῶν τὸ
[9]	μὴ πρὸς τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ	κολακείας	αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ,
[4]	τὸ βιβλίον καὶ σὲ τὸν	κολοιὸν	ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ εἴπερ
[6]	καὶ ὅτι οὐκ εἰς τὸν	κόλπον	πτύσας πρότερον ἠξίους κατηγορεῖν τῶν
[8]	ἢ ποιῶμεν; ἢ τοῦτο μὲν	κομιδῇ	ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´ ἂν σύ
[3]	κατασκεδάσαι, ἢ δόξεις τὸν τοῦ	Κορινθίου	μῦθόν τι πεπονθέναι, κατὰ σαυτοῦ
[15]	δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν	κορυφαίων	ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ. καὶ
[13]	ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς τοῦ σωροῦ	κορυφῆς	ἐφ´ ἕκαστον τούτων ἀφ´ ὧν
[5]	διδαχθέντα τέως μὲν ὀρχεῖσθαι πάνυ	κοσμίως	καὶ ἐμμελῶς καὶ ἐπὶ πολὺ
[1]	πλουσίων τὰ σφιγγία καὶ τὰ	κουράλλια;	πολλὴ γοῦν ἡ διαφωνία τοῦ
[8]	πρὸς τὴν ἀπολογίαν. ἆρά μοι	κράτιστον,	ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα ἐπιστρέψαντα
[10]	δρᾶν μέλλω κακά, πενία δὲ	κρείσσων	τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ μὲν
[8]	ἡμεῖς κύριοι, ἀλλ´ ὑπό τινος	κρείττονος,	μᾶλλον δὲ μιᾶς τῶν προειρημένων
[5]	σκηνῆς Ἀγαμέμνων ἕκαστος αὐτῶν ἢ	Κρέων	ἢ αὐτὸς Ἡρακλῆς εἰσιν, ἔξω
[10]	σφᾶς αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ κατὰ	κρημνῶν	ἠλιβάτων, εἴ γε μέλλει τις
[11]	ὡς ὑπὸ ἀπορίας τὰ τοιαῦτα	κρησφύγετα	πρὸς τὴν κατηγορίαν ζητεῖν. ἀλλά
[1]	περίβλεπτον ἐνσέσεικεν; πόσοι Μίδαι καὶ	Κροῖσοι	καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν
[4]	πικρότατον κατὰ μοιχῶν θεὶς τοῖς	Κροτωνιάταις	νόμον καὶ θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ
[4]	ἁλλόμενος, καίτοι ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη	Κροτωνιατῶν	καὶ ἐνδιδόντων φυγεῖν, εἰ βούλοιτο.
[11]	καταλάβοι τὸ Ἄργος ὡς τὴν	Κυλλάραβιν	σπείρειν ἐπιχειρεῖν· οὐδ´ ἡμεῖς οὕτω
[8]	ἐπιτιμῶντας εἰδότας ὡς οὐδενὸς ἡμεῖς	κύριοι,	ἀλλ´ ὑπό τινος κρείττονος, μᾶλλον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2009