Paragraphes
[1]	σκοπῶ πρὸς ἐμαυτόν, ὦ καλὲ	Σαβῖνε,	ἅτινά σοι εἰκὸς ἐπελθεῖν εἰπεῖν
[2]	σὺ ταῦτα πρός με ὁ	Σαβῖνος	ἤδη λέγεις. ~Πάλαι μέν, ὦ
[4]	πόδα τοίνυν καὶ σὲ τὸν	Σάλαιθον	ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις ἄν·
[4]	σόν ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ	Σαλαίθῳ	ποιεῖν, ὃς πικρότατον κατὰ μοιχῶν
[3]	Κορινθίου μῦθόν τι πεπονθέναι, κατὰ	σαυτοῦ	ὁ Βελλεροφόντης γεγραφὼς τὸ βιβλίον.
[12]	τοῦ ἄρχοντος γνώσεις πρὸς τὸ	σαφέστατον	ἅμα καὶ ἀκριβέστατον σὺν πίστει
[11]	διαφωνίαν. ἐκεῖ μὲν γὰρ δουλεία	σαφὴς	καὶ οὐ πολὺ τῶν ἀργυρωνήτων
[3]	τῶν πραγμάτων καὶ ὅτι ἕκαστα	σαφῶς	ἐλέγετο, καὶ, τὸ μέγιστον, ὅτι
[5]	κατηγοροῦντες καὶ ἄλλων παραδειγμάτων ἐπί	σε,	ἀλλ´ οἱ μὲν τοῖς τραγικοῖς
[2]	καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ,	σὲ	δ´ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ
[5]	~Καίτοι τί δεῖ καινὴν ἐπὶ	σὲ	κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν
[4]	ἀνδρὸς εἶναι τὸ βιβλίον καὶ	σὲ	τὸν κολοιὸν ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι·
[4]	γυναῖκα. περὶ πόδα τοίνυν καὶ	σὲ	τὸν Σάλαιθον ἐκεῖνον εἶναι φαίη
[4]	ἢ εἴπερ σόν ἐστιν, ὅμοιά	σε	τῷ Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃς πικρότατον
[5]	δὲ τὸ τοῦ πιθήκου πεπονθέναι	σε	φήσουσιν ὃν Κλεοπάτρᾳ τῇ πάνυ
[2]	ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν	σιωπᾶν	καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ καιόμενον,
[12]	μέρος συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´ οὖν, εἰ	σκέψαιο,	δόξαιμ´ ἄν σοι οὐ τὸ
[2]	ὥρα τοίνυν μετασκευάσαντας ἡμᾶς τὴν	σκηνὴν	ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι
[5]	εἰκάσουσιν, οἳ ἐπὶ μὲν τῆς	σκηνῆς	Ἀγαμέμνων ἕκαστος αὐτῶν ἢ Κρέων
[11]	δὴ καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς ἑκάτερον	σκόπει·	εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν μουσικῶν
[8]	ἀφορμὰς παρεχομένῃ. ἐγὼ δὲ ἤδη	σκοπῶ	ἥντινα καὶ τράπωμαι πρὸς τὴν
[1]	~ΑΠΟΛΟΓΙΑ. ~Πάλαι	σκοπῶ	πρὸς ἐμαυτόν, ὦ καλὲ Σαβῖνε,
[12]	ἀλλὰ παρὰ τοῦ βασιλέως, οὐ	σμικρὸς	οὐδὲ οὗτος, ἀλλὰ πολυτάλαντος· καὶ
[12]	δόξαιμ´ ἄν σοι οὐ τὸ	σμικρότατον	τῆς Αἰγυπτίας ταύτης ἀρχῆς ἐγκεχειρίσθαι,
[9]	ἧλον, καὶ μείζονί γε τὸν	σμικρότερον,	ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων
[13]	καταβαίνειν, ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ	σμικρότητι	διαλλάττομεν τῶν ἀκροτάτων, τὰ δ´
[2]	ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ τὴν	σμίλην	ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ
[3]	τὴν ἀπολογίαν ἥτις ἂν εὐπρόσωπός	σοι	γένοιτο πρὸς τοὺς κατηγοροῦντας, καὶ
[1]	ἐμαυτόν, ὦ καλὲ Σαβῖνε, ἅτινά	σοι	εἰκὸς ἐπελθεῖν εἰπεῖν ἀναγνόντι ἡμῶν
[2]	ἑαυτόν ὡς τὸ εἰκός λέλεκταί	σοι.	ἐπάξεις δὲ ἴσως καὶ πρὸς
[6]	ἂν θεὸς εἰδυῖα τὴν μέλλουσάν	σοι	ἐς τὰ ὅμοια μεταβολὴν καὶ
[6]	ἡ Ἀδράστεια τότε κατόπιν ἐφεστῶσά	σοι	εὐδοκιμοῦντι ἐφ´ οἷς κατηγόρεις τῶν
[3]	εἰς δουλείαν ὑπάγοιεν. ἐπεὶ δέ	σοι	μετέδοξε βελτίω ταῦτα εἶναι τὴν
[13]	ὑπερβολὴν ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί	σοι	μηδένα μηδὲν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ´
[12]	οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ´ ἄν	σοι	οὐ τὸ σμικρότατον τῆς Αἰγυπτίας
[3]	ὦ φιλότης, ὡς εἰκός, εὐδοκίμηταί	σοι	τουτὶ τὸ σύγγραμμα καὶ ἐν
[2]	ἄκαιρον, ἀλλὰ φιλικὴν καὶ οἵῳ	σοι	χρηστῷ καὶ φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν.
[15]	μεγαλομίσθοις τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά	σοι,	ὦ ἑταῖρε, καίτοι ἐν μυρίαις
[4]	ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσθαι· ἢ εἴπερ	σόν	ἐστιν, ὅμοιά σε τῷ Σαλαίθῳ
[4]	φυγεῖν, εἰ βούλοιτο. τὸ δὲ	σὸν	οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος
[2]	οὖν κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ	σὸν	πρόσωπον ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν ἡμῖν
[3]	ὅρα ὅπως μηδεὶς ἔτι ἀκούσεταί	σου	ἀναγινώσκοντος αὐτό, ἀλλὰ μηδὲ ἄλλῳ
[3]	ἄλλῳ παράσχῃς τῶν τὸν παρόντα	σου	βίον ὁρώντων ἐπελθεῖν τὰ γεγραμμένα,
[6]	οἷς ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα μέν	σου	ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπεν.
[6]	ὡς εἰκότως ἄν τινα ἐπὶ	σοῦ	εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεις καὶ
[1]	μεταξὺ καὶ ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ	σοῦ	ἐλέγετο, ταῦτα νῦν ἐφαρμόττειν ζητῶ
[15]	παρέργῳ θέμενος τὴν λευκὴν παρὰ	σοῦ	καὶ πλήρη μοι ἐνεχθῆναι· ἐπεὶ
[1]	ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ μοι ἀκούειν	σου	λέγοντος· Εἶτά τις αὐτὸς ταῦτα
[15]	τὴν τοῦ σοφοῦ ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι.	σοῦ	μέντοι καὶ θαυμάσαιμ´ ἂν ἐπιτιμῶντός
[5]	τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ	σοφιστήν,	ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός; οὐκ
[15]	ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς μεγαλομίσθοις τῶν	σοφιστῶν	ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά σοι, ὦ ἑταῖρε,
[15]	τις καὶ ἄλλος ἐστί που	σοφός—	ἐπιτιμήσουσιν ἀλλὰ τῶν ἐκ τοῦ
[5]	μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ	σοφός;	οὐκ ἀπορήσουσι δὲ οἱ κατηγοροῦντες
[15]	ἐγὼ γοῦν ἐντετύχηκα τὴν τοῦ	σοφοῦ	ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι. σοῦ μέντοι καὶ
[15]	χρὴ τοὺς ἐπιτιμῶντας ὅτι οὐ	σοφῷ	ὄντι μοι— εἰ δή τις
[11]	τὸ Ἄργος ὡς τὴν Κυλλάραβιν	σπείρειν	ἐπιχειρεῖν· οὐδ´ ἡμεῖς οὕτω πένητες
[14]	διδοὺς ὅπως ἔχει πίστεως καὶ	σπουδῆς	καὶ εὐνοίας πρὸς τὰ ἐγκεχειρισμένα,
[7]	τοὺς πάσχοντας ὑπισχνούμενος αὐτὸς μεταξὺ	σπώμενος	ὑπὸ βηχὸς ἐφαίνετο. ~Ταῦτα μὲν
[11]	οὔθ´ οἱ τὰς φάλαγγας ἢ	στρατόπεδα	ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ
[11]	οὐ πάνυ εὐπρόσωπον ἕκαστον αὐτῶν.	σὺ	δέ μοι θάρρει, ὦ ἑταῖρε,
[8]	ἕτερα εἴποι τις ἂν οἷος	σὺ	κατηγορῶν ἐν οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ
[8]	κομιδῇ ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´ ἂν	σύ	με, ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο τοιαύτην
[2]	θύσομεν· εἰ δὲ μή, ἀλλὰ	σὺ	προσθήσεις τὰ ἐνδέοντα. ὥρα τοίνυν
[2]	καὶ δὴ παραλαβὼν τὴν ῥήτραν	σὺ	ταῦτα πρός με ὁ Σαβῖνος
[6]	δὲ συντρίψαντα τὸ πρόσωπον. ~καὶ	σὺ	τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτής,
[8]	Μοῖραν καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι	συγγνώμην	ἔχειν μοι τοὺς ἐπιτιμῶντας εἰδότας
[3]	εἰκός, εὐδοκίμηταί σοι τουτὶ τὸ	σύγγραμμα	καὶ ἐν πολλῷ πλήθει δειχθέν,
[1]	τοῦ νῦν βίου πρὸς τὸ	σύγγραμμα	καὶ τὸ ἄνω τοὺς ποταμοὺς
[3]	αὐτοῖς ἐλευθερίαν, αὐτὸν δὲ τὸν	συγγραφέα	δουλεύοντα ὁρῶντες καὶ ἑκόντα ὑποτιθέντα
[13]	ἐφ´ ἕκαστον τούτων ἀφ´ ὧν	σύγκειται	καταβαίνειν, ὄψει ὅτι μεγέθει καὶ
[5]	καὶ τοῖς ᾄδουσι καὶ αὐλοῦσι	συγκινούμενον	ὑμέναιον, ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἰσχάδα
[14]	δέον αὑτῷ χρῷτο, ἢ φίλοις	συμπονῶν	πρὸς τὰ βέλτιστα κἀν τῷ
[3]	τοὺς κατηγοροῦντας, καὶ μάλιστα, ἢν	σὺν	γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν ἐπαινοῦντες μὲν
[12]	τὸ σαφέστατον ἅμα καὶ ἀκριβέστατον	σὺν	πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν καὶ
[15]	πρός γε τοὺς ἄλλους, κἂν	συνάμα	πάντες κατηγορῶσιν, ἱκανὸν ἂν εἴη
[5]	αὐλοῖς καὶ ῥυθμοῖς καὶ ὀρχήμασι	συναρπάσαντα	κατατρώγειν, ἀπορρίψαντα, μᾶλλον δὲ συντρίψαντα
[12]	ἀρχῆς κοινωνοῦμεν καὶ τὸ μέρος	συνδιαπράττομεν.	ἔγωγ´ οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ´
[12]	μισθαρνοῦντας ἅπαντας ἐγὼ φαύλῳ βίῳ	συνεῖναι	ἔφασκον, ἀλλὰ τοὺς ἐν ταῖς
[9]	τὴν παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν	σύνεσιν	καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ
[8]	ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν προϊσχόμενον καὶ	συνήγορον	τὸν Ὅμηρον παραλαμβάνοντα καὶ τὰ
[1]	τὸ περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ	συνόντων	βιβλίον· ὅτι μὲν γὰρ οὐκ
[9]	τοιαύτης δελεασθεὶς ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν	συνουσίαν,	ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν
[5]	συναρπάσαντα κατατρώγειν, ἀπορρίψαντα, μᾶλλον δὲ	συντρίψαντα	τὸ πρόσωπον. ~καὶ σὺ τοίνυν,
[1]	τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ	σύντροφον	ἐλευθερίαν, πρὸς αὐτῷ δὲ ἤδη
[1]	ἔχοντα παρέχειν ἑαυτὸν ἕλκεσθαι καὶ	σύρεσθαι	καθάπερ ὑπὸ κλοιῷ τινι χρυσῷ
[5]	γίγνονται ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες, ἐκπίπτοντες καὶ	συριττόμενοι,	ἐνίοτε δὲ καὶ μαστιγούμενοί τινες
[3]	πεπαιδευμένοις, ὡς μὴ ὑπ´ ἀγνοίας	σφᾶς	αὐτοὺς εἰς δουλείαν ὑπάγοιεν. ἐπεὶ
[10]	ἀπαξιοῦντος καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον	σφᾶς	αὐτοὺς ῥιπτεῖν καὶ κατὰ κρημνῶν
[11]	καὶ πόλεσι καὶ ἔθνεσιν ὅλοις	σφᾶς	αὐτοὺς χρησίμους παρέχοντες οὐκ ἂν
[1]	ἐστι τῶν τρυφώντων πλουσίων τὰ	σφιγγία	καὶ τὰ κουράλλια; πολλὴ γοῦν
[4]	ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ καὶ	σχεδὸν	ἤδη ὑπὲρ τὸν οὐδὸν οὕτως
[5]	πολὺ θαυμάζεσθαι μένοντα ἐν τῷ	σχήματι	καὶ τὸ πρέπον φυλάττοντα καὶ
[13]	ἐθέλῃς ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς τοῦ	σωροῦ	κορυφῆς ἐφ´ ἕκαστον τούτων ἀφ´
[2]	καὶ καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ	σωτηρίᾳ,	σὲ δ´ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2009