Paragraphes
[3]	ὁ Βελλεροφόντης γεγραφὼς τὸ βιβλίον.	μὰ	γὰρ τὸν Δί´ οὐχ ὁρῶ
[15]	ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ. καὶ	μὰ	Δί´ οὐδ´ ἐπὶ τούτῳ ἀνιᾶσθαί
[1]	ἂν εἴη οὐχ ὑπὲρ Ἑλένης	μὰ	Δί´ οὐδ´ ὑπὲρ τῶν ἐπ´
[3]	ταῦτα εἶναι τὴν μὲν ἐλευθερίαν	μακρὰ	χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι δὲ τὸ
[5]	οἶμαι ἢ ἀμύγδαλον πόρρω κειμένην,	μακρὰ	χαίρειν φράσαντα τοῖς αὐλοῖς καὶ
[4]	ὡς ἔφασκεν ἀπολογούμενος, ἑκὼν δὲ	μάλα	εὐψύχως ἐς τὸ πῦρ ἁλλόμενος,
[3]	γένοιτο πρὸς τοὺς κατηγοροῦντας, καὶ	μάλιστα,	ἢν σὺν γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν
[3]	ὅτι χρήσιμα πᾶσιν ἦν καὶ	μάλιστα	τοῖς πεπαιδευμένοις, ὡς μὴ ὑπ´
[8]	κύριοι, ἀλλ´ ὑπό τινος κρείττονος,	μᾶλλον	δὲ μιᾶς τῶν προειρημένων ἀγόμεθα
[4]	ἐκεῖνον εἶναι φαίη τις ἄν·	μᾶλλον	δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος, ἔρωτι
[5]	καὶ ὀρχήμασι συναρπάσαντα κατατρώγειν, ἀπορρίψαντα,	μᾶλλον	δὲ συντρίψαντα τὸ πρόσωπον. ~καὶ
[10]	ἰαμβεῖα μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ	μανθάνω	μὲν οἷα δρᾶν μέλλω κακά,
[1]	εἰ τοίνυν μὴ κακὸς ἐγὼ	μαντικήν,	δοκῶ μοι ἀκούειν σου λέγοντος·
[5]	καὶ συριττόμενοι, ἐνίοτε δὲ καὶ	μαστιγούμενοί	τινες αὐτῶν, ὡς ἂν τῷ
[2]	τὴν ῥήτραν σὺ ταῦτα πρός	με	ὁ Σαβῖνος ἤδη λέγεις. ~Πάλαι
[8]	ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´ ἂν σύ	με,	ὦ φιλότης, ἀνάσχοιο τοιαύτην ἀπολογίαν
[13]	βελτίω ποιοῦντες. ὡς δὴ μικρὰ	μεγάλοις	εἰκάζειν, ἢν ἐθέλῃς ἀρξάμενος ἀπὸ
[15]	ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχες ἡμῖν τοῖς	μεγαλομίσθοις	τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοις. Ταῦτά σοι,
[9]	τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν καὶ	μεγαλόνοιαν	τοῦ ἀνδρὸς θαυμάσας ἐθελῆσαι κοινωνῆσαι
[13]	ὧν σύγκειται καταβαίνειν, ὄψει ὅτι	μεγέθει	καὶ σμικρότητι διαλλάττομεν τῶν ἀκροτάτων,
[13]	ποιεῖν, οὐδ´ ἂν τοὺς τὰ	μέγιστα	πράττοντας εἴπῃς, ὅπου μηδὲ βασιλεὺς
[15]	πολλοῦ ᾔδεις ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ	μεγίστας	μισθοφορὰς ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν
[12]	καὶ ἀκριβέστατον σὺν πίστει τῇ	μεγίστῃ	διαφυλάττειν καὶ παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸς
[12]	ἰσότιμα ἡμῖν, δημοσίᾳ δὲ τῆς	μεγίστης	ἀρχῆς κοινωνοῦμεν καὶ τὸ μέρος
[3]	ἕκαστα σαφῶς ἐλέγετο, καὶ, τὸ	μέγιστον,	ὅτι χρήσιμα πᾶσιν ἦν καὶ
[13]	φοιτῶσιν, ἀλλ´ ἔστι βασιλεῖ μισθὸς	μέγιστος	ἔπαινοι καὶ ἡ παρὰ πᾶσιν
[9]	φασίν, ἐκκρούων τὸν ἧλον, καὶ	μείζονί	γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία
[10]	κατὰ κρημνῶν ἠλιβάτων, εἴ γε	μέλλει	τις οὕτως ἀποδράσεσθαι τὴν πενίαν;
[6]	ὡς ἂν θεὸς εἰδυῖα τὴν	μέλλουσάν	σοι ἐς τὰ ὅμοια μεταβολὴν
[10]	καὶ μανθάνω μὲν οἷα δρᾶν	μέλλω	κακά, πενία δὲ κρείσσων τῶν
[15]	εἴη; ~Πρὸ δὲ τῶν ὅλων	μεμνῆσθαι	χρὴ τοὺς ἐπιτιμῶντας ὅτι οὐ
[3]	γὰρ τῶν λόγων παρασκευὴ οὐ	μεμπτὴ	καὶ ἡ ἱστορία πολλὴ καὶ
[4]	δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος, ἔρωτι	μὲν	ἁλούς, ὡς ἔφασκεν ἀπολογούμενος, ἑκὼν
[15]	ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου, λόγους	μὲν	ἀσκήσαντι καὶ τὰ μέτρια ἐπαινουμένῳ
[11]	παμπόλλην ἔχει τὴν διαφωνίαν. ἐκεῖ	μὲν	γὰρ δουλεία σαφὴς καὶ οὐ
[11]	ῥόδῳ καὶ ἀνθρώπῳ πίθηκος. μισθὸς	μὲν	γὰρ κἀκεῖ κἀνταῦθα καὶ τὸ
[1]	ἐπὶ μισθῷ συνόντων βιβλίον· ὅτι	μὲν	γὰρ οὐκ ἀγελαστὶ διεξῄεις αὐτὸ
[10]	κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. τὸ	μὲν	γὰρ τοῦ Θεόγνιδος κἂν ἐγὼ
[11]	οὕτως ἀποδράσεσθαι τὴν πενίαν; ~Ταῦτα	μὲν	εἶναι δοκεῖ ἅ τις ἂν
[3]	μετέδοξε βελτίω ταῦτα εἶναι τὴν	μὲν	ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι
[4]	οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος	μὲν	ἐν τοῖς λόγοις τὴν τοῦ
[7]	γενέσθαι τὸν γέλωτα, εἰ Τίμαρχον	μὲν	ηὔθυνεν ἐπὶ τοῖς καθ´ ὥραν
[6]	πόδας εὐθὺς ἔτισας δίκην, προπετῶς	μὲν	θρασυνάμενος πρὸς τὰς ἀνθρώπων χρείας,
[8]	σπώμενος ὑπὸ βηχὸς ἐφαίνετο. ~Ταῦτα	μὲν	καὶ τὰ τοιαῦτα πολλὰ ἕτερα
[6]	ἄκρου χείλους φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα	μὲν	κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ
[8]	λέγωμεν ἢ ποιῶμεν; ἢ τοῦτο	μὲν	κομιδῇ ἰδιωτικόν, καὶ οὐδ´ ἂν
[10]	μικρὸν αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω	μὲν	οἷα δρᾶν μέλλω κακά, πενία
[12]	ἑτεροῖόν ἐστιν, εἴ γε τὰ	μὲν	οἴκοι ἰσότιμα ἡμῖν, δημοσίᾳ δὲ
[5]	γενέσθαι· ἐκεῖνον γὰρ διδαχθέντα τέως	μὲν	ὀρχεῖσθαι πάνυ κοσμίως καὶ ἐμμελῶς
[14]	τῇ παρανομίᾳ, εἰ δὲ τοῦτο	μὲν	οὐδαμοῦ τοῦ βιβλίου λέλεκταί μοι,
[2]	καὶ φιλοσόφῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. ἢν	μὲν	οὖν κατ´ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ
[14]	ἄλλα μισθοφόροι ὁμοίως ἅπαντες. ~Εἰ	μὲν	οὖν τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον
[2]	καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων. ~Ταῦτα	μὲν	πρὸς ἑαυτόν ὡς τὸ εἰκός
[2]	μετασκευάσαντας ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ	μὲν	σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ
[6]	ἐφ´ οἷς ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖς, χείλεα	μέν	σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν
[3]	σὺν γέλωτι αὐτὸ ποιῶσιν ἐπαινοῦντες	μὲν	τὰ γεγραμμένα καὶ τὴν ἐν
[1]	Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι	μὲν	τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ
[5]	τραγικοῖς ὑποκριταῖς εἰκάσουσιν, οἳ ἐπὶ	μὲν	τῆς σκηνῆς Ἀγαμέμνων ἕκαστος αὐτῶν
[5]	παραδειγμάτων ἐπί σε, ἀλλ´ οἱ	μὲν	τοῖς τραγικοῖς ὑποκριταῖς εἰκάσουσιν, οἳ
[3]	ὁ Σαβῖνος ἤδη λέγεις. ~Πάλαι	μέν,	ὦ φιλότης, ὡς εἰκός, εὐδοκίμηταί
[5]	ἐμμελῶς καὶ ἐπὶ πολὺ θαυμάζεσθαι	μένοντα	ἐν τῷ σχήματι καὶ τὸ
[15]	τοῦ σοφοῦ ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι. σοῦ	μέντοι	καὶ θαυμάσαιμ´ ἂν ἐπιτιμῶντός μου
[12]	μεγίστης ἀρχῆς κοινωνοῦμεν καὶ τὸ	μέρος	συνδιαπράττομεν. ἔγωγ´ οὖν, εἰ σκέψαιο,
[14]	πρὸς τὰ βέλτιστα κἀν τῷ	μέσῳ	ὑπαίθριος πεῖραν αὑτοῦ διδοὺς ὅπως
[4]	νόμον καὶ θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ	μετὰ	μικρὸν αὐτὸς ἑάλω μοιχεύων τοῦ
[6]	θρασυνάμενος πρὸς τὰς ἀνθρώπων χρείας,	μετὰ	μικρὸν δὲ μονονουχὶ ὑπὸ κήρυξιν
[12]	οὗτος, ἀλλὰ πολυτάλαντος· καὶ τὰ	μετὰ	ταῦτα δὲ οὐ φαῦλαι ἐλπίδες,
[5]	καινὴν ἐπὶ σὲ κατηγορίαν ζητεῖν	μετὰ	τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ
[7]	τις τῷ λόγῳ τὸν Αἰσχίνην	μετὰ	τὴν κατὰ τοῦ Τιμάρχου κατηγορίαν
[10]	γῆρας καὶ τὴν νόσον καὶ	μετὰ	τούτων τὴν πενίαν πάντα ποιεῖν
[6]	μέλλουσάν σοι ἐς τὰ ὅμοια	μεταβολὴν	καὶ ὅτι οὐκ εἰς τὸν
[1]	πάνυ μοι πρόδηλον. ἃ δὲ	μεταξὺ	καὶ ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ σοῦ
[7]	καταπαύσειν τοὺς πάσχοντας ὑπισχνούμενος αὐτὸς	μεταξὺ	σπώμενος ὑπὸ βηχὸς ἐφαίνετο. ~Ταῦτα
[1]	ἔπειτα πάντων ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί,	μεταπεσόντος	ἑκὼν ἑαυτὸν φέρων ἐς δουλείαν
[2]	προσθήσεις τὰ ἐνδέοντα. ὥρα τοίνυν	μετασκευάσαντας	ἡμᾶς τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν
[3]	δουλείαν ὑπάγοιεν. ἐπεὶ δέ σοι	μετέδοξε	βελτίω ταῦτα εἶναι τὴν μὲν
[1]	καὶ Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι	μετέπεισαν	αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ
[15]	λόγους μὲν ἀσκήσαντι καὶ τὰ	μέτρια	ἐπαινουμένῳ ἐπ´ αὐτοῖς, πρὸς δὲ
[4]	τις ἄν· μᾶλλον δὲ πολὺ	μετριώτερος	ἐκεῖνος, ἔρωτι μὲν ἁλούς, ὡς
[2]	τῷ Λογίῳ θύσομεν· εἰ δὲ	μή,	ἀλλὰ σὺ προσθήσεις τὰ ἐνδέοντα.
[11]	ὡς οὐδενὶ τούτων ἐμοῦ χρησομένου.	μὴ	γὰρ τοσοῦτός ποτε λιμὸς καταλάβοι
[1]	ζητῶ τοῖς ἀνεγνωσμένοις. εἰ τοίνυν	μὴ	κακὸς ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ μοι
[10]	γὰρ τοῦ Θεόγνιδος κἂν ἐγὼ	μὴ	λέγω, τίς οὐκ οἶδεν, οὐκ
[9]	κοινωνῆσαι πράξεων τῷ τοιούτῳ, δέδοικα	μὴ	πρὸς τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείας
[14]	εὐνοίας πρὸς τὰ ἐγκεχειρισμένα, ὡς	μὴ	τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐτώσιον ἄχθος
[3]	καὶ μάλιστα τοῖς πεπαιδευμένοις, ὡς	μὴ	ὑπ´ ἀγνοίας σφᾶς αὐτοὺς εἰς
[15]	τούτῳ ἀνιᾶσθαί μοι ἄξιον, ὅτι	μηδὲ	ἄλλῳ ἐγὼ γοῦν ἐντετύχηκα τὴν
[3]	ἀκούσεταί σου ἀναγινώσκοντος αὐτό, ἀλλὰ	μηδὲ	ἄλλῳ παράσχῃς τῶν τὸν παρόντα
[13]	τὰ μέγιστα πράττοντας εἴπῃς, ὅπου	μηδὲ	βασιλεὺς αὐτὸς ἄμισθός ἐστιν. οὐ
[10]	δοκεῖ, ὑπόλοιπόν ἐστιν ἢ ὁμολογεῖν	μηδὲ	ἓν ὑγιὲς εἰπεῖν ἔχειν; μία
[10]	ἴσως καὶ τὴν τοῦ Εὐριπίδου	Μήδειαν	παρακαλέσαι παρελθοῦσαν εἰπεῖν ὑπὲρ ἐμοῦ
[3]	παρὰ φύσιν δουλευτέον, ὅρα ὅπως	μηδεὶς	ἔτι ἀκούσεταί σου ἀναγινώσκοντος αὐτό,
[13]	καὶ δὴ φημί σοι μηδένα	μηδὲν	ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ´ ἂν τοὺς
[14]	τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον μηδένα	μηδὲν	πράττειν, ἔνοχος ἂν εἰκότως ἐδόκουν
[13]	ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί σοι	μηδένα	μηδὲν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ´ ἂν
[14]	οὖν τοῦτον ἐτεθείκειν τὸν νόμον	μηδένα	μηδὲν πράττειν, ἔνοχος ἂν εἰκότως
[10]	οὖν ἄλλο, εἰ μήτε ταῦτα	μήτε	ἐκεῖνα λέγειν δοκεῖ, ὑπόλοιπόν ἐστιν
[10]	νενόμισται. ~Τί οὖν ἄλλο, εἰ	μήτε	ταῦτα μήτε ἐκεῖνα λέγειν δοκεῖ,
[9]	ἐκεῖνο λέγοιμι, μήτε ὑπὸ χρημάτων	μήτε	ὑπ´ ἄλλης τινὸς ἐλπίδος τοιαύτης
[9]	οὐ πάνυ ἀξιόπιστον ἐκεῖνο λέγοιμι,	μήτε	ὑπὸ χρημάτων μήτε ὑπ´ ἄλλης
[8]	ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκε	μήτηρ.	~Εἰ δὲ τοῦτον ἀφεὶς τὸν
[10]	μηδὲ ἓν ὑγιὲς εἰπεῖν ἔχειν;	μία	μοι ἴσως ἐκείνη ἄγκυρα ἔτι
[8]	ὑπό τινος κρείττονος, μᾶλλον δὲ	μιᾶς	τῶν προειρημένων ἀγόμεθα οὐχ ἑκόντες,
[1]	περιφανῆ καὶ περίβλεπτον ἐνσέσεικεν; πόσοι	Μίδαι	καὶ Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι
[13]	καὶ βελτίω ποιοῦντες. ὡς δὴ	μικρὰ	μεγάλοις εἰκάζειν, ἢν ἐθέλῃς ἀρξάμενος
[4]	τὸ δὲ σὸν οὐ παρὰ	μικρὸν	ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντος μὲν ἐν τοῖς
[10]	ὑπὲρ ἐμοῦ ἐκεῖνα τὰ ἰαμβεῖα	μικρὸν	αὐτὰ παρῳδήσασαν· καὶ μανθάνω μὲν
[4]	καὶ θαυμαζόμενος ἐπ´ αὐτῷ μετὰ	μικρὸν	αὐτὸς ἑάλω μοιχεύων τοῦ ἀδελφοῦ
[6]	πρὸς τὰς ἀνθρώπων χρείας, μετὰ	μικρὸν	δὲ μονονουχὶ ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος
[8]	τὸ γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε	μιν	τέκε μήτηρ. ~Εἰ δὲ τοῦτον
[12]	~Τὸ δὲ ὅλον οὐ τοὺς	μισθαρνοῦντας	ἅπαντας ἐγὼ φαύλῳ βίῳ συνεῖναι
[13]	ὁπόσα παρὰ τῶν ἀρχομένων ἔχουσι,	μισθοὶ	καὶ ταῦτά εἰσιν ὑπὲρ τῶν
[11]	ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ καὶ	μισθὸς	αὐτῶν τῷ ἔργῳ πρόσεστιν. ἀλλ´
[13]	ἐπέτειοι φοιτῶσιν, ἀλλ´ ἔστι βασιλεῖ	μισθὸς	μέγιστος ἔπαινοι καὶ ἡ παρὰ
[11]	ἀνεμώνη ῥόδῳ καὶ ἀνθρώπῳ πίθηκος.	μισθὸς	μὲν γὰρ κἀκεῖ κἀνταῦθα καὶ
[12]	ἀεὶ χρόνον ἀποκεισομένας, καὶ ὁ	μισθὸς	οὐκ ἰδιωτικός, ἀλλὰ παρὰ τοῦ
[11]	ἂν εἰκότως ἐκ μόνου τοῦ	μισθοῦ	διαβάλλοιντο καὶ ἐς ὁμοιότητα καὶ
[15]	ᾔδεις ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστας	μισθοφορὰς	ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ
[11]	πολιτευόμενον ἐπὶ τούτῳ παρὰ βασιλέως	μισθοφορεῖν.	διελθὼν δὴ καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς
[13]	τῶν ἀκροτάτων, τὰ δ´ ἄλλα	μισθοφόροι	ὁμοίως ἅπαντες. ~Εἰ μὲν οὖν
[11]	τὰ πάντα οὐδ´ ἰσοτιμίαν τῶν	μισθοφορούντων	καθιστάναι. ~Τὸ δὲ ὅλον οὐ
[1]	ἡμῶν τὸ περὶ τῶν ἐπὶ	μισθῷ	συνόντων βιβλίον· ὅτι μὲν γὰρ
[5]	μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν	μισῶ	σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός;
[1]	μὴ κακὸς ἐγὼ μαντικήν, δοκῶ	μοι	ἀκούειν σου λέγοντος· Εἶτά τις
[15]	Δί´ οὐδ´ ἐπὶ τούτῳ ἀνιᾶσθαί	μοι	ἄξιον, ὅτι μηδὲ ἄλλῳ ἐγὼ
[15]	ἐπιτιμῶντας ὅτι οὐ σοφῷ ὄντι	μοι—	εἰ δή τις καὶ ἄλλος
[11]	πρὸς τὴν κατηγορίαν ζητεῖν. ἀλλά	μοι	ἐκεῖνο ἐννόησον, ὡς πάμπολυ διαφέρει,
[15]	λευκὴν παρὰ σοῦ καὶ πλήρη	μοι	ἐνεχθῆναι· ἐπεὶ πρός γε τοὺς
[11]	εὐπρόσωπον ἕκαστον αὐτῶν. σὺ δέ	μοι	θάρρει, ὦ ἑταῖρε, ὡς οὐδενὶ
[10]	ἓν ὑγιὲς εἰπεῖν ἔχειν; μία	μοι	ἴσως ἐκείνη ἄγκυρα ἔτι ἄβροχος,
[8]	τράπωμαι πρὸς τὴν ἀπολογίαν. ἆρά	μοι	κράτιστον, ἐθελοκακήσαντα καὶ τὰ νῶτα
[1]	ἀγελαστὶ διεξῄεις αὐτὸ καὶ πάνυ	μοι	πρόδηλον. ἃ δὲ μεταξὺ καὶ
[15]	πάντες κατηγορῶσιν, ἱκανὸν ἂν εἴη	μοι	τό οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ.
[8]	Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην ἔχειν	μοι	τοὺς ἐπιτιμῶντας εἰδότας ὡς οὐδενὸς
[11]	παρελθόντα δουλεύειν καὶ ἀνέχεσθαι ὅσα	μοί	φησιν τὸ βιβλίον, ἢ δημοσίᾳ
[14]	μὲν οὐδαμοῦ τοῦ βιβλίου λέλεκταί	μοι,	χρὴ δὲ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα
[8]	καὶ τὰ ἐκείνου ἔπη ῥαψῳδοῦντα,	Μοῖραν	δ´ οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι
[8]	λέγω δὲ τὴν Τύχην καὶ	Μοῖραν	καὶ Εἱμαρμένην— καὶ παραιτεῖσθαι συγγνώμην
[4]	αὐτῷ μετὰ μικρὸν αὐτὸς ἑάλω	μοιχεύων	τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. περὶ
[4]	Σαλαίθῳ ποιεῖν, ὃς πικρότατον κατὰ	μοιχῶν	θεὶς τοῖς Κροτωνιάταις νόμον καὶ
[11]	ἐοικότας ἀλλήλοις τοὺς βίους, ὅσον	μόλυβδος	ἀργύρῳ καὶ χαλκὸς χρυσῷ καὶ
[4]	οὕτως ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου καὶ	μονονουχὶ	καὶ ἐμπομπεύοντος αὐτῇ. ὅσῳ γοῦν
[1]	ἤδη τῷ Αἰακῷ γενόμενον καὶ	μονονουχὶ	τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῷ
[6]	ἀνθρώπων χρείας, μετὰ μικρὸν δὲ	μονονουχὶ	ὑπὸ κήρυξιν ἐξομοσάμενος τὴν ἐλευθερίαν.
[11]	παρέχοντες οὐκ ἂν εἰκότως ἐκ	μόνου	τοῦ μισθοῦ διαβάλλοιντο καὶ ἐς
[15]	μέντοι καὶ θαυμάσαιμ´ ἂν ἐπιτιμῶντός	μου	τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε
[11]	σκόπει· εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν	μουσικῶν	δὴ τοῦτο, δὶς διὰ πασῶν
[3]	ἢ δόξεις τὸν τοῦ Κορινθίου	μῦθόν	τι πεπονθέναι, κατὰ σαυτοῦ ὁ
[4]	ἐμπεσὼν καὶ καθείρξας ἑαυτὸν ἀνέχοιτο	μυρία	τὰ δυσχερῆ πάσχων καὶ ποιῶν,
[15]	σοι, ὦ ἑταῖρε, καίτοι ἐν	μυρίαις	ταῖς ἀσχολίαις ὢν ὅμως ἀπελογησάμην,
[8]	οὕτως ἀμφιλαφεῖ τῇ ὑποθέσει καὶ	μυρίας	τὰς ἀφορμὰς παρεχομένῃ. ἐγὼ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2009