Paragraphes
[30]	εἴσω τοῦ αἵματος. ~Ταῦτ´ ἔστιν,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ἃ τοὺς νέους ἡμεῖς
[19]	Ἀρεοπαγῖται βλέποιεν. Ὥστε καὶ σέ,	ὦ	Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην ἐν τῷ παρόντι
[23]	ἐν κύκλῳ συνεστῶτας. οὐδ´ αὐτά,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ἀχρεῖα ᾄσματα καὶ αὐλήματα.
[7]	(ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν χῶρος αὐτός,	ὦ	Ἀνάχαρσι, γυμνάσιον ὑφ´ ἡμῶν ὀνομάζεται
[24]	ῥᾷστα ἐξανίστασθαι. πάντα γὰρ ταῦτα,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ἐπ´ ἐκεῖνον τὸν ἀγῶνα
[34]	περιελθών. (ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ ἴδοις ἄν,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ἐπὶ πλέον ἡμῖν συνδιατρίψας,
[9]	ἐκ τῆς μορίας. τί ἐγέλασας,	ὦ	Ἀνάχαρσι; ἢ διότι μικρά σοι
[34]	ἰδόντας. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐ ταῦτα ἔφασαν,	ὦ	Ἀνάχαρσι, Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ´
[16]	Οἱ μάταιοι γὰρ οὗτοι πόνοι,	ὦ	Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖς ἐν
[38]	τῶν δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ δὲ φής,	ὦ	Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα
[14]	καὶ τραύματα λαβόντες; ~(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας,	ὦ	Ἀνάχαρσι, μηδέπω ἐννενοηκέναι πολιτείας ὀρθῆς
[12]	ἀλλήλων. ~(ΣΟΛΩΝ) Εἰ καιρὸς ἦν,	ὦ	Ἀνάχαρσι, Ὀλυμπίων ἢ Ἰσθμίων ἢ
[16]	καὶ πίτυν; (ΣΟΛΩΝ) Καὶ μήν,	ὦ	Ἀνάχαρσι, οὐδ´ ἐκεῖνά σοι ἔτι
[17]	δὲ ξένος οὑτοσί" δείξας σέ,	ὦ	Ἀνάχαρσι— Σκύθης μέν ἐστι, σοφὸς
[19]	πολλὰ ἐπιρρέοι. ~(ΣΟΛΩΝ) Σὺ τοῦτο,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ταμιεύσῃ ἄμεινον, ἔνθα ἄν
[39]	ἐστιν. (ΣΟΛΩΝ) Ὅτι ἡμῖν ἱκανά,	ὦ	Ἀνάχαρσι, ταῦτα τὰ γυμνάσια οἰκεῖα
[36]	οὕτω ποιεῖτε. (ΣΟΛΩΝ) Ἡγούμεθα γάρ,	ὦ	Ἀνάχαρσι, τὴν εἰς τὰ γυμνάσια
[6]	ταῦτα δρῶντες. ~(ΣΟΛΩΝ) Καὶ εἰκότως,	ὦ	Ἀνάχαρσι, τοιαῦτά σοι τὰ γιγνόμενα
[35]	τῇ κόνει ἐκχέοντες; (ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας,	ὦ	Ἀνάχαρσι, τοιόνδε τι δυνάμεως πέρι
[36]	ἐρασθέντες. ὡς εἴ γέ τις,	ὦ	Ἀνάχαρσι, τὸν τῆς εὐκλείας ἔρωτα
[10]	ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιστῶν. ~(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλ´,	ὦ	ἄριστε, οὐκ εἰς ψιλὰ τὰ
[40]	αὑτῆς πάσχουσα. ~(ΣΟΛΩΝ) Μὴ ἐρήμην,	ὦ	γενναῖε, μηδὲ τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων
[21]	τῶν σωμάτων. (ΣΟΛΩΝ) Μέμνημαι γάρ,	ὦ	γενναῖε, τῶν ἀπ´ ἀρχῆς προρρήσεων
[15]	Τὰ μὲν πάντα οὐ ῥᾴδιον,	ὦ	ἑταῖρε, διελθεῖν ἐν βραχεῖ, ἀλλὰ
[28]	γελοιότερα ἐξ ἀρχῆς ἔδοξεν, ἄκουσον,	ὦ	θαυμάσιε, ὅτου ἕνεκα ὑποβέβληται. πρῶτον
[16]	οἱ πόνοι ἄγουσιν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα,	ὦ	θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά μοι καὶ
[34]	ἐν ὅπλοις ἐπειράθησαν. ἡμεῖς γάρ,	ὦ	μακάριε, οὐκ ἐπείπερ οὕτω γυμνὰ
[39]	Ὁ Λυκοῦργος δὲ καὶ αὐτός,	ὦ	Σόλων, ἐμαστιγοῦτο ἐφ´ ἡλικίας, ἢ
[13]	ὁ κρατήσας αὐτῶν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα,	ὦ	Σόλων, ἐπὶ τῷ ἀδήλῳ καὶ
[11]	δὲ τοῖς Σκύθαις ἤν τις,	ὦ	Σόλων, ἢ πατάξῃ τινὰ τῶν
[31]	κάλλιστα ἡμῖν σπουδάζοντες. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὐκοῦν,	ὦ	Σόλων, ἤν ποτε ὑμῖν ἐπίωσιν
[40]	γίγνονται. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Δικαιότατα μὲν οὖν,	ὦ	Σόλων, καὶ ἔγωγε διηγήσομαι τὰ
[19]	ἄγομεν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εὐγνώμονά σου ταῦτα,	ὦ	Σόλων, καὶ ἔγωγε ἤδη χάριν
[13]	καὶ ἐπικροτῶν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Νὴ Δί´,	ὦ	Σόλων, καὶ ἐπιγελῶν γε προσέτι
[11]	ἰσόθεον νομιζόμενον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Αὐτὸ τοῦτο,	ὦ	Σόλων, καὶ τὸ οἴκτιστόν ἐστιν,
[14]	σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ μήν,	ὦ	Σόλων, κατ´ οὐδὲν ἄλλο ἀπὸ
[9]	δοκεῖ; (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ, ἀλλὰ πάνσεμνα,	ὦ	Σόλων, κατέλεξας τὰ ἆθλα καὶ
[18]	ἐν τῷ μέρει. ἐκείνου μέντοι,	ὦ	Σόλων, μέμνησό μοι παρὰ τὴν
[36]	ῥίζης ἀνεφύετο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταυτὶ μέν,	ὦ	Σόλων, οὐ πάνυ συνίημι· λεπτότερα
[23]	τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶδον,	ὦ	Σόλων, οὓς φὴς τοὺς τραγῳδοὺς
[16]	πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄμεινον,	ὦ	Σόλων, οὕτως· καθ´ ὁδὸν γὰρ
[39]	ἐν αὐτοῖς. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τί οὖν,	ὦ	Σόλων, οὐχὶ καὶ σὺ ἐμιμήσω
[21]	τοῦ πράγματος. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἰπέ μοι,	ὦ	Σόλων, πρὸς δὲ δὴ τοὺς
[35]	εἴ τις βιάζοιτο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα,	ὦ	Σόλων, σιδηροφορεῖν μὲν οὐδενὸς ἀναγκαίου
[1]	ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταῦτα δὲ ὑμῖν,	ὦ	Σόλων, τίνος ἕνεκα οἱ νέοι
[10]	καμάτων περιμένειν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτο φής,	ὦ	Σόλων, τὸ τέλος ἡδὺ καὶ
[6]	λυσιτελὲς εἶναι δόξει. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄπαγε,	ὦ	Σόλων, ὑμῖν ταῦτα γένοιτο τὰ
[18]	εὐνομίᾳ κατῳκηκότας, καὶ μάλιστα σέ,	ὦ	Σόλων, ᾧ τοῦτο ἐξ ἀρχῆς
[18]	καὶ μάλιστα σέ, ὦ Σόλων,	ᾧ	τοῦτο ἐξ ἀρχῆς καὶ μάθημα,
[6]	ἐπισταίη αὐτοῖς. πλὴν ἀλλὰ θάρρει,	ὦγαθέ·	οὐ γὰρ μανία τὰ γιγνόμενά
[23]	τηλικαύτας ἐπισυρομένους. (ΣΟΛΩΝ) Οὐκ ἐκείνους,	ὦγαθέ,	ᾤκτειρον, ἀλλὰ ποιητὴς ἴσως ἀρχαίαν
[24]	σώματα, ὅπερ μάλιστα ἐπόθεις ἀκοῦσαι,	ὧδε	καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς ἔφην,
[24]	μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι εὐμαρῶς καὶ	ὠθισμοὺς	καὶ περιπλοκὰς καὶ λυγισμοὺς καὶ
[1]	οὐκ οἶδ´ ὅ τι παθόντες	ὠθοῦσί	τε ἀλλήλους συννενευκότες καὶ τὰ
[23]	ἐπισυρομένους. (ΣΟΛΩΝ) Οὐκ ἐκείνους, ὦγαθέ,	ᾤκτειρον,	ἀλλὰ ποιητὴς ἴσως ἀρχαίαν τινὰ
[27]	καὶ εἰς τὸ ἐν βραχεῖ	ὠκύτατον	ἐπικουφίζοντες· καὶ ὁ δρόμος οὐ
[17]	ὑμῖν ἔγραψα τοὺς νόμους οἵους	ᾤμην	ὠφελιμωτάτους ἔσεσθαι τῇ πόλει, ὁ
[1]	ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰς τὸν	ὦμον,	ἱκετεύων οἶμαι, ὡς μὴ τέλεον
[27]	ὑπερβάλοιτο· καὶ ὁ πόνος οὗτος	ὤμους	τε αὐτῶν κρατύνει καὶ τόνον
[39]	τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο; (ΣΟΛΩΝ) Πρεσβύτης ἤδη	ὢν	ἔγραψε τοὺς νόμους αὐτοῖς Κρήτηθεν
[39]	ἐμαστιγοῦτο ἐφ´ ἡλικίας, ἢ ἐκπρόθεσμος	ὢν	ἤδη τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς τὰ
[17]	Σκύθης μέν ἐστι, σοφὸς δὲ	ὢν	μετεπαίδευσέ με καὶ ἄλλα βελτίω
[38]	συνιδὼν κολάζει αὐτούς, οὐκ ἐχθρὸς	ὢν	οὐδὲ ὑπὸ μίσους αὐτὸ δρῶν
[15]	σωτηρίαν, καὶ συνόλως τὰ κάλλιστα	ὧν	ἄν τις εὔξαιτο γενέσθαι οἱ
[8]	καὶ δίσκου καὶ τοῦ ὑπεράλλεσθαι,	ὧν	ἁπάντων ἀγῶνας προτίθεμεν, καὶ ὁ
[22]	ἅ τε χρὴ ποιεῖν καὶ	ὧν	ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαις,
[23]	ἐτραγῴδει πρὸς τὸ θέατρον ὑφ´	ὧν	εἰς δάκρυα κατεσπῶντο οἱ ἀκούοντες.
[38]	οἰκείων μηδὲ εἶξαι τοῖς σώμασιν·	ὧν	καὶ τοὺς ἀνδριάντας ὄψει τιμωμένους
[22]	καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαις, παρ´	ὧν	λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ
[11]	μὲν ἀγωνιστὰς οἰκτείρειν μοι ἔπεισιν	ὧν	πάσχουσιν, τῶν δὲ θεατῶν οὓς
[20]	μαθημάτων ἐπ´ αὐτοὺς δεόμεθα, ὑφ´	ὧν	τά τε εὐφυῶς διακείμενα βελτίω
[16]	ξενίζοιμι τῷ σχήματι. ἡ δὲ	ὥρα	τοῦ ἔτους ὅ τι περ
[24]	τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς	ὥραις	ἑκάσταις, ὡς μήτε θάλπος δυσχεραίνειν
[40]	εἰ δοκεῖ, ὑπερβαλώμεθα τὴν συνουσίαν,	ὡς	ἅ τε αὐτὸς ἔφης ἔτι
[19]	πάγῳ γιγνόμενα ἐδιδάξω με, θαυμάσια	ὡς	ἀληθῶς καὶ ἀγαθῶν βουλευτῶν ἔργα
[35]	Ὕδρας μῦθον, εἴ τινα ἤκουσας,	ὡς	ἀντὶ μιᾶς κεφαλῆς τμηθείσης δύ´
[29]	ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι· οἶδα γὰρ	ὡς	αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ πρώτης
[2]	ἐπαμῶνται τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην,	ὡς	ἀφυκτότεροι εἶεν ἐν ταῖς συμπλοκαῖς,
[19]	ἡλίῳ ἔτι ποιησόμεθα τὴν συνουσίαν,	ὡς	ἄχθεσθαι εἰ ἀποτείνοιτο ἡ ῥῆσις,
[18]	μοι δοκῇ μὴ ὀρθῶς λέγεσθαι,	ὡς	βεβαιότερον μάθοιμι. Καὶ ἰδοὺ γὰρ
[19]	τὸ πρᾶγμα ἐν τοῖς λόγοις,	ὡς	γυμνὰ τὰ γεγενημένα οἱ Ἀρεοπαγῖται
[33]	ἀριστερᾷ καὶ θώραξ καὶ κράνος.	~Ὡς	δὲ νῦν ἔχετε, θεῶν τινος
[35]	ἀποχρῶσαν τῆς ὕλης τὴν χορηγίαν,	ὡς	διαρκῆ εἶναι πρὸς τὸ ἀντιπνέον·
[14]	διδάσκων με καὶ μαθητὴν ποιούμενος·	ὡς	ἔγωγε ἡδέως ἂν ἄσιτός σοι
[39]	ἑκάστῳ ἢ κοινῇ τῇ πόλει.	ὡς	ἔγωγε ἤν ποτε ἐπιδημήσω τῇ
[12]	τῇ ἡδονῇ τῶν ἐκεῖ δρωμένων,	ὡς	εἰ καθεζόμενος αὐτὸς ἐν μέσοις
[36]	τοιούτων ἀρετῆς καὶ πόνων ἐρασθέντες.	ὡς	εἴ γέ τις, ὦ Ἀνάχαρσι,
[18]	περὶ ὑμῶν ἤκουον τῶν Ἀθηναίων,	ὡς	εἴητε εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις.
[36]	τοῖς Ἕλλησι. καὶ διὰ τοῦτο	ὡς	εἰς τοσούτους ἀποδυσόμενοι εὐεξίας τε
[5]	τίνος ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιεῖν·	ὡς	ἔμοιγε μανίᾳ μᾶλλον ἐοικέναι δοκεῖ
[17]	οἷς ἂν λέγω πρὸς σέ,	ὡς	ἐξ ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ´
[19]	φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου,	ὡς	εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς, ἢ οἶκτον
[24]	δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν,	ὡς	εὐτονώτερα γίγνοιτο· ἄτοπον γάρ, εἰ
[24]	ἀκοῦσαι, ὧδε καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες αὐτά,	ὡς	ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον
[20]	ἡμῖν ἔδοξε τὸ μόνον φῦναι	ὡς	ἔφυ ἕκαστος ἤτοι κατὰ τὸ
[21]	μικρὸν καὶ πρὸς μίμησιν ἐπεγείρονται,	ὡς	καὶ αὐτοὶ ᾄδοιντο καὶ θαυμάζοιντο
[40]	ἄδικα αἰτήσειν ἔοικα παρὰ σοῦ	ὡς	καὶ αὐτὸς ἐν τῷ μέρει
[20]	σώματος τῆς πόλεως, κατακοσμοῦντες αὐτὸ	ὡς	κάλλιστον ἡμῖν εἴη, ἔνδοθέν τε
[31]	εἰς τὸ στόμα ἢ περιπηδήσαντες,	ὡς	κατὰ νώτου γένησθε, περιπλέξητε αὐτοῖς
[15]	πόνους, ταῦτα ἤδη σοι διέξειμι,	ὡς	μάθοις οὗτινος χάριν τὰς ἀσκήσεις
[21]	λόγους ὠφελίμους ἐν μέτροις κατακοσμήσαντες,	ὡς	μᾶλλον μνημονεύοιεν, ῥαψῳδοῦμεν αὐτοῖς. οἱ
[37]	ψυχαῖς ὁρμὴ εἰς τοὺς κινδύνους,	ὡς	μὴ ἀγεννέστεροι καὶ ἀτολμότεροι φαίνοιντο
[36]	τοσούτους ἀποδυσόμενοι εὐεξίας τε ἐπιμελοῦνται,	ὡς	μὴ αἰσχύνοιντο γυμνωθέντες, καὶ ἀξιονικότατον
[33]	ἡ εἰρήνη διατέθεικε βαθεῖα οὖσα,	ὡς	μὴ ἂν ῥᾳδίως ἀνασχέσθαι λόφον
[20]	νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ περιφράττουσιν	ὡς	μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων,
[35]	δοκεῖ, καὶ τῶν ὅπλων φείδεσθε,	ὡς	μὴ διὰ χειρὸς ὄντα φθείροιτο,
[29]	τὸ ἐναντίον χρησίμην οἰόμεθα εἶναι,	ὡς	μὴ διολισθάνοιεν συμπλεκόμενοι. ἐπειδὰν γὰρ
[16]	ἀπελθόντες καθίσωμεν ἐπὶ τῶν θάκων,	ὡς	μὴ ἐνοχλοῖεν ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότες
[28]	ὅτου ἕνεκα ὑποβέβληται. πρῶτον μέν,	ὡς	μὴ ἐπὶ τὸ κραταιὸν ἡ
[16]	πῖλόν μοι ἀφελεῖν οἴκοθεν ἔδοξεν,	ὡς	μὴ μόνος ἐν ὑμῖν ξενίζοιμι
[26]	μάλα καρτερῶς πέφρακται πρὸς αὐτά,	ὡς	μὴ παριέναι εἰς τὸ εἴσω,
[18]	ἄνδρα βάρβαρον ἐρεῖς. λέγω δὲ	ὡς	μὴ περιπλέκῃς μηδὲ ἀπομηκύνῃς τοὺς
[1]	εἰς τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι,	ὡς	μὴ τέλεον ἀποπνιγείη. καὶ οὐδὲ
[13]	τῇ ψάμμῳ καὶ τοῖς ὑπωπίοις,	ὡς	μήλου καὶ κοτίνου ἐγκρατεῖς γένοιντο
[24]	συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς ὥραις ἑκάσταις,	ὡς	μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε πρὸς
[18]	εὐδαιμονήσειε; πλὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο	ὡς	νομοθέτῃ πειστέον σοι, καὶ ἀντερῶ
[35]	τοιόνδε τι δυνάμεως πέρι ἐννοεῖν,	ὡς	οἴνῳ ἢ ὕδατι ἢ ἄλλῳ
[21]	καὶ ταῦτα ἐρῶ διὰ βραχέων,	ὡς	οἷόν τε· τὸ γὰρ ἀκριβὲς
[20]	δὴ τοίνυν κατανοήσαντες ἐπιμελούμεθα μέν,	ὡς	ὁρᾷς, καὶ τοῦ σώματος τῆς
[3]	ψάμμου ἀναπέπλησται τὸ στόμα, πύξ,	ὡς	ὁρᾷς, παταχθέντος εἰς τὴν γνάθον.
[12]	ἄν σε τὸ γιγνόμενον ἐδίδαξεν	ὡς	οὐ μάτην ἐσπουδάκαμεν ἐπὶ τούτοις.
[6]	ὑμῶν τοιοῦτό τι διαθείη, εἴσεται	ὡς	οὐ μάτην παρεζώσμεθα τὸν ἀκινάκην.
[5]	ὅστις ἂν ῥᾳδίως μεταπείσειέ με	ὡς	οὐ παραπαίουσιν οἱ ταῦτα δρῶντες.
[38]	μαίνεσθαι ὑπολάβῃς αὐτοὺς μήτε εἴπῃς,	ὡς	οὐδεμιᾶς ἕνεκα αἰτίας ἀναγκαίας ταλαιπωροῦσι,
[17]	τὴν Ἀθηνᾶν. καὶ εὖ ἴσθι	ὡς	οὐκ αἰσχυνεῖται ἡ Ἀθηναίων πόλις
[38]	εἴπῃ, ἐννοεῖς, οἶμαι, καὶ αὐτὸς	ὡς	οὐκ ἄν ποτε ληφθεὶς ὁ
[12]	νίκης. εὖ γὰρ δὴ οἶδα	ὡς	οὐκ ἂν ἐπαύσω ἐπαινῶν καὶ
[9]	ἀγχομένους πρὸς ἀλλήλων καὶ κατακλωμένους,	ὡς	οὐκ ἐνὸν ἀπραγμόνως εὐπορῆσαι μήλων
[17]	ἀντιλεκτέα εἶναι ἢ ἐμὲ ἀναδιδαχθῆναι	ὡς	οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω περὶ αὐτῶν.
[34]	ἀναγκαῖον ἀεὶ τὸν σίδηρον ποιεῖ,	ὡς	πλησίον εἶναι ἀμυνοῦντα, εἴ τις
[24]	θᾶττον ὑποσκελίσας καὶ καταπεσὼν εἴσεται	ὡς	ῥᾷστα ἐξανίστασθαι. πάντα γὰρ ταῦτα,
[28]	ὑπερβολὴν ἀσκοῦμεν, τὰ χαλεπώτερα προτιθέντες	ὡς	τὰ μικρότερα μακρῷ εὐκολώτερον φέροιεν.
[31]	καλάμη καὶ ἀθέρες ὑμεῖς ἐστε,	ὡς	τάχιστα ἐνδιδόναι πρὸς τὰς πληγάς,
[24]	πυκτεύειν, τὸν δὲ παγκρατιάζειν διδάσκομεν,	ὡς	τούς τε πόνους καρτερεῖν ἐθίζοιντο
[22]	ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίας θεωμένους,	ὡς	τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ´ ἐκεῖνα
[37]	ὅτι, καὶ μάλιστα ἢν μάθῃς	ὡς	ὑπὸ νόμῳ αὐτὸ δρῶμεν καὶ
[30]	φοβεροὶ δὲ τοῖς περιοίκοις ὄντες,	ὡς	ὑποπτήσσειν τε καὶ ὑποτελεῖν ἡμῖν
[18]	τοῦτο ἐξ ἀρχῆς καὶ μάθημα,	ὡς	φασίν, ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως ἂν
[22]	γίγνονται ὀνειδιζόμενοι, καὶ τῶν πολλῶν,	ὡς	φεύγοιεν τὸν ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις
[13]	γελοιότεροι ἂν εἶεν, ἄριστοι μέν,	ὡς	φής, ὄντες, μάτην δὲ τοσαῦτα
[16]	σχολὴν γὰρ ἄγομεν καὶ σύ,	ὡς	φής, προθυμῇ ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως
[36]	καὶ τοῖς ἄλλοις, ὁπότε πολλοί,	ὡς	φής, συνίασιν ὀψόμενοι τοὺς νέους
[32]	τὰ κράνη περιθήσεσθε τὰ κεχηνότα,	ὡς	φοβερώτεροι εἴητε τοῖς ἐναντίοις μορμολυττόμενοι
[35]	ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ φυλάττετε ἀποκείμενα	ὡς	χρησόμενοι τότε, τῆς χρείας ἐπιστάσης·
[1]	πολλῷ γέλωτα ἐμοὶ γοῦν παρέχουσιν	ὥσπερ	αἱ ἐγχέλυες ἐκ τῶν χειρῶν
[26]	καὶ ὀλιγάκις ἂν ἀσθενῶν φανείη.	ὥσπερ	ἂν εἰ πῦρ τις φέρων
[31]	ὅτι καὶ ἀκοντιοῦσιν, ὑμῶν δὲ	ὥσπερ	ἀνδριάντων οὐ καθίξεται τὰ βέλη
[16]	οὔτε ἰδίεις πρὸς τὸ θάλπος	ὥσπερ	ἐγὼ οὔτε ὅλως ἐνοχλουμένῳ ἔοικας,
[7]	δὲ ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἀνακεκλασμένη	ὥσπερ	ἐκ καμάτου μακροῦ ἀναπαυόμενον δείκνυσι
[36]	αὑτὸν ἀπεργάζεται. καὶ τὰ ἆθλα,	ὥσπερ	ἔμπροσθεν εἶπον, οὐ μικρά, ὁ
[35]	αὐτὴν οὖσαν. δέδιας οὖν μὴ	ὥσπερ	ἐξ ἀγγείου κεραμεοῦ λάθῃ διαρρυεῖσα
[28]	εἶναι νόμιζε. καὶ ταῦτα πάντα,	ὥσπερ	ἔφην ἔμπροσθεν, εἰς τοὺς πολέμους
[4]	ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονοῦσι καὶ ἀναπηδῶσιν	ὥσπερ	θέοντες ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μένοντες
[25]	μάλιστα ἢν καὶ ὁ ἥλιος	ὥσπερ	νῦν τὸ μεσημβρινὸν ἐπιφλέγῃ. οἷς
[1]	συννενευκότες καὶ τὰ μέτωπα συναράττουσιν	ὥσπερ	οἱ κριοί. καὶ ἢν ἰδοὺ
[6]	τοῖς σώμασιν· ἢν γοῦν ἐνδιατρίψῃς,	ὥσπερ	οἶμαί σε ποιήσειν, τῇ Ἑλλάδι,
[6]	δόξαντα ἄν, εἴ τις ἡμῶν	ὥσπερ	σὺ νῦν ἐπισταίη αὐτοῖς. πλὴν
[1]	ἐν τῷ πηλῷ συναναφύρονται κυλινδούμενοι	ὥσπερ	σύες. καίτοι κατ´ ἀρχὰς εὐθὺς
[20]	καὶ νεωσοίκους, ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὥσπερ	σῶμά τι ἑδραῖον καὶ ἀκίνητον
[21]	τοιούτοις πόνοις καταγυμνάζειν αὐτοὺς ἀξιοῦμεν.	ὥστε	αὐτὸς ἐμαυτῷ σιωπᾶν προστάττω, οὐ
[32]	μετὰ κινδύνων μελετῶσι τὴν ἀρετήν.	ὥστε	ἀφέντας τὴν κόνιν καὶ τὸ
[17]	βελτίω μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα ἐδιδάξατο·	ὥστε	εὐεργέτης ὑμῶν ὁ ἀνὴρ ἀναγεγράφθω
[19]	τὰ γεγενημένα οἱ Ἀρεοπαγῖται βλέποιεν.	Ὥστε	καὶ σέ, ὦ Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην
[16]	οὐ φορητὸν ἐπάγει τοῖς σώμασιν.	ὥστε	καὶ σοῦ θαυμάζω, ὅπως γηραιὸς
[9]	περὶ τὴν ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων,	ὥστε	μήλων ἕνεκα καὶ σελίνων τοσαῦτα
[14]	καὶ ὅλως πολιτείας τινὸς συναρμοστήν.	ὥστε	οὐκ ἂν φθάνοις διδάσκων με
[13]	ἢ οἰκείων πρὸς ὕβριν ἀπαγομένων.	ὥστε	τοσούτῳ γελοιότεροι ἂν εἶεν, ἄριστοι
[17]	βέλτιον, ἐκείνην τὰ μέγιστα ἔσῃ	ὠφεληκώς.	οὐδὲν γὰρ ἂν ἀποκρυψαίμην αὐτήν,
[6]	Σόλων, ὑμῖν ταῦτα γένοιτο τὰ	ὠφέλιμα	καὶ τερπνά, ἐμὲ δὲ εἴ
[39]	τὰς χεῖρας ἐπαίροντα μηδενὸς ἕνεκα	ὠφελίμου	ἢ αὐτῷ ἑκάστῳ ἢ κοινῇ
[21]	καὶ ἔργα παλαιὰ καὶ λόγους	ὠφελίμους	ἐν μέτροις κατακοσμήσαντες, ὡς μᾶλλον
[14]	τῶν ἀρίστων εὑρετὴν καὶ ἐπιτηδευμάτων	ὠφελίμων	εἰσηγητήν, καὶ ὅλως πολιτείας τινὸς
[24]	τοῦτο δὲ ἡμῖν δύο τὰ	ὠφελιμώτατα	ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς, θυμοειδεῖς τε
[17]	ἔγραψα τοὺς νόμους οἵους ᾤμην	ὠφελιμωτάτους	ἔσεσθαι τῇ πόλει, ὁ δὲ
[33]	σώματα οἷοι νῦν εἰσιν, ἀλλὰ	ὠχροὶ	ἅπαντες αὐτίκα γένοιντ´ ἂν ὑπὸ
[25]	καὶ λευκὴν ἢ ἀσαρκίαν μετὰ	ὠχρότητος	ἐπιδεικνυμένους οἷα γυναικῶν σώματα ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007