Paragraphes
[13]	πληγάς, οἱ δὲ καὶ τραύματα	λαβόντες;	~(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας, ὦ Ἀνάχαρσι, μηδέπω
[35]	μὴ ὥσπερ ἐξ ἀγγείου κεραμεοῦ	λάθῃ	διαρρυεῖσα ἐν τοῖς πόνοις κᾆτα
[1]	γαστέρα τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ	λαιμῷ	ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ
[38]	μέμνησο ἤν ποτε καὶ εἰς	Λακεδαίμονα	ἔλθῃς, μὴ καταγελάσαι μηδὲ ἐκείνων
[10]	τοῖς νενικηκόσιν, ὑπὲρ ἧς καὶ	λακτίζεσθαι	καλῶς ἔχει τοῖς θηρωμένοις τὴν
[9]	πηλῷ καταχριόμενον τὸ πρόσωπον μήτε	λακτιζόμενον	εἰς τὴν γαστέρα ὑπὸ τῶν
[36]	γυμνοὺς εἰς τὸ μέσον παραγαγόντες	λακτιζομένους	καὶ παιομένους ἐπιδείκνυτε καὶ νικήσασι
[3]	αὐτοὶ παίουσιν ἀλλήλους προσπεσόντες καὶ	λακτίζουσιν.	οὑτοσὶ γοῦν καὶ τοὺς ὀδόντας
[4]	καὶ εἰς τὸ ἄνω συναλλόμενοι	λακτίζουσιν	τὸν ἀέρα. ~Ταῦτα οὖν ἐθέλω
[13]	ἀτὰρ εἰπέ μοι, πάντες αὐτὰ	λαμβάνουσιν	οἱ ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς, ἀλλὰ
[36]	γένοιτο, ἢ τίς ἄν τι	λαμπρὸν	ἐργάσασθαι ἐπιθυμήσειεν; νῦν δὲ καὶ
[19]	ψῆφον. ἐπὶ τούτοις οὖν ἤδη	λέγε,	καὶ ὁ Ἀρεοπαγίτης ἐγὼ— τοῦτο
[18]	εὔκαιρος ἐπὶ ψυχροῦ τοῦ λίθου.	λέγε	οὖν τὸν λόγον ἐξ ἀρχῆς
[21]	τῆς ψυχῆς, τὰ ἧττον ἀναγκαῖα	λέγειν	διανοῇ, γυμνάσια καὶ διαπονήσεις τῶν
[22]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαις, παρ´ ὧν	λέγειν	τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ πράττειν
[17]	ἄν σοι μὴ ὀρθῶς τι	λέγεσθαι	δοκῇ, ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ διευθύνειν
[18]	τί μοι δοκῇ μὴ ὀρθῶς	λέγεσθαι,	ὡς βεβαιότερον μάθοιμι. Καὶ ἰδοὺ
[19]	δ´ ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι	λέγηται,	ἐξέστω ἀπομηκύνειν. οὐδὲ γὰρ ὑφ´
[19]	οὐδέν, οἶμαι, εἰ καὶ μακρὰ	λέγοιτο,	ἐπεὶ καὶ τῇ βουλῇ τῇ
[8]	δὲ παίειν ἀλλήλους ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν	λέγομεν.	καὶ ἄλλα δὲ ἡμῖν ἐστι
[19]	μηδὲ πόρρω τοῦ σκοποῦ τὰ	λεγόμενα	ᾖ, κωλύσει οὐδέν, οἶμαι, εἰ
[21]	δὴ τοὺς τὰ ἀναγκαιότατα μὴ	λέγοντας	ἐν Ἀρείῳ πάγῳ, ἀλλὰ ἀποσιωπῶντας,
[19]	λόγος ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ	λέγουσιν	ἐν τῷ μέρει ὁ μὲν
[15]	τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἷον ἐλευθερίαν	λέγω	αὐτοῦ τε ἑκάστου ἰδίᾳ καὶ
[18]	ὅτι πρὸς ἄνδρα βάρβαρον ἐρεῖς.	λέγω	δὲ ὡς μὴ περιπλέκῃς μηδὲ
[16]	δόξει μικρὰ εἶναι, ὁπόταν ἃ	λέγω	καταμάθῃς· ἀπὸ γάρ τοι τῆς
[17]	καθάπερ νόμοις προσέξεις οἷς ἂν	λέγω	πρὸς σέ, ὡς ἐξ ἅπαντος
[12]	ἐπὶ τούτοις. οὐ γὰρ οὕτω	λέγων	ἄν τις προσβιβάσειέν σε τῇ
[14]	εἰς ὅσον ἂν αὐτὸς διαρκοίης	λέγων,	κεχηνὼς ἐπακούοιμι περὶ πολιτείας τε
[40]	τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων μόνος αὐτὸς	λέγων	οἴου κρατεῖν· ἔσται γάρ τις
[19]	ἂν μὲν περὶ τοῦ πράγματος	λέγωσιν,	ἀνέχεται ἡ βουλὴ καθ´ ἡσυχίαν
[27]	σοι βαρὺ καὶ δύσληπτον ὑπὸ	λειότητος.	ἐκεῖνο τοίνυν ἄνω τε ἀναρριπτοῦσιν
[36]	ὦ Σόλων, οὐ πάνυ συνίημι·	λεπτότερα	γὰρ ἢ κατ´ ἐμὲ εἴρηκας,
[25]	ἐμποιήσαντας, οὐ πολυσαρκίαν ἀργὸν καὶ	λευκὴν	ἢ ἀσαρκίαν μετὰ ὠχρότητος ἐπιδεικνυμένους
[29]	ἢ θρύπτεσθαι καὶ διαρρεῖν καὶ	λευκὸς	εἶναι ἀπορίᾳ καὶ φυγῇ εἰς
[29]	ἂν παραστησάμενος πλησίον τῶν τε	λευκῶν	τινα ἐκείνων καὶ ὑπὸ σκιᾷ
[19]	κῆρυξ κατεσιώπησεν εὐθύς, οὐκ ἐῶν	ληρεῖν	πρὸς τὴν βουλὴν καὶ περιπέττειν
[32]	ταῦτα μὲν ὑμῖν τὰ κομψὰ	λῆρος	ᾖ καὶ παιδιὰ ἄλλως καὶ
[21]	ὃς ὑπ´ αἰδοῦς, οἶμαι, ἀνέχῃ	ληροῦντα	ἤδη τοσαῦτα ἔξω τοῦ πράγματος.
[38]	αὐτὸς ὡς οὐκ ἄν ποτε	ληφθεὶς	ὁ τοιοῦτος ἐν πολέμῳ ἀπόρρητόν
[29]	ὑπὸ γλισχρότητος, ἐθίζονται ἐκφεύγειν αὐτοὶ	ληφθέντες	ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ ταῦτα
[32]	βαρεῖα μετὰ συριγμοῦ ἑλιττομένη καὶ	λίθος	χειροπληθὴς καὶ σάγαρις καὶ γέρρον
[18]	καὶ εὔκαιρος ἐπὶ ψυχροῦ τοῦ	λίθου.	λέγε οὖν τὸν λόγον ἐξ
[26]	ἄχνην— αὖθις γὰρ ἐπὶ τὸν	λικμῶντα	ἐπάνειμι— θᾶττον ἄν, οἶμαι, παρὰ
[25]	φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ δὴ οἱ	λικμῶντες	τὸν πυρόν, τοῦτο ἡμῖν καὶ
[1]	ἀρχὰς εὐθὺς ἀποδυσάμενοι— ἑώρων γάρ—	λίπα	τε ἠλείψαντο καὶ κατέψησε μάλα
[18]	ὡς εἴητε εἴρωνες ἐν τοῖς	λόγοις.	ἐπεὶ πόθεν ἂν ἐγὼ νομὰς
[19]	περιπέττειν τὸ πρᾶγμα ἐν τοῖς	λόγοις,	ὡς γυμνὰ τὰ γεγενημένα οἱ
[17]	ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν	λόγον.	δυοῖν γὰρ θατέρου πάντως οὐκ
[18]	τοῦ λίθου. λέγε οὖν τὸν	λόγον	ἐξ ἀρχῆς καθ´ ὅ τι
[21]	καὶ ἀποπλανᾶν οὐ βούλομαι τὸν	λόγον,	μή σου ἐπιταράξῃ τὴν μνήμην
[19]	δοκῇ μὴ πάνυ σαφὴς ὁ	λόγος	εἶναι ἢ πόρρω ποι ἀποπλανᾶσθαι
[19]	προνοίας ἢ πυρκαϊᾶς δικάσοντες, ἀποδίδοται	λόγος	ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ λέγουσιν
[16]	ὁδὸν γὰρ ἂν ἡμῖν ὁ	λόγος	μᾶλλον προχωροίη, καὶ τάχ´ ἂν
[16]	κατέλεξα τοῦ πανευδαίμονος. ὁ δὲ	λόγος,	οὐκ οἶδ´ ὅπως ὑπερβὰς τὴν
[19]	ἐπὶ τούτοις, ὅτι πάρεργον τοῦ	λόγου	καὶ τὰ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ
[21]	αὐτῶν διασκέψεως ἑτέρου ἂν εἴη	λόγου.	~Ῥυθμίζομεν οὖν τὰς γνώμας αὐτῶν
[19]	ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ	λόγου,	ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς, ἢ
[18]	μὴ περιπλέκῃς μηδὲ ἀπομηκύνῃς τοὺς	λόγους·	δέδια γὰρ μὴ ἐπιλανθάνωμαι τῶν
[21]	γνώμας καὶ ἔργα παλαιὰ καὶ	λόγους	ὠφελίμους ἐν μέτροις κατακοσμήσαντες, ὡς
[32]	πρὸς τὸν ἄνεμον, ἀλλ´ ἔστω	λόγχη	βαρεῖα μετὰ συριγμοῦ ἑλιττομένη καὶ
[22]	τοῖς δέ γε κωμῳδοῖς καὶ	λοιδορεῖσθαι	καὶ ἀποσκώπτειν ἐφίεμεν εἰς τοὺς
[38]	τὸ γὰρ ἀπὸ τούτου εἰρήνη	λοιπὸν	καὶ οὐδεὶς ἂν ἔτι παίσειε.
[33]	ὡς μὴ ἂν ῥᾳδίως ἀνασχέσθαι	λόφον	ἕνα κράνους πολεμίου ἰδόντας. ~(ΣΟΛΩΝ)
[34]	χρώμεθα ὁπόταν ἀναγκαῖον ᾖ, καὶ	λόφους	καὶ φάλαρα καὶ ἵππους, καὶ
[1]	ὑποσκελίζουσιν, οἱ δὲ ἄγχουσι καὶ	λυγίζουσι	καὶ ἐν τῷ πηλῷ συναναφύρονται
[24]	καὶ ὠθισμοὺς καὶ περιπλοκὰς καὶ	λυγισμοὺς	καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ εἰς
[3]	ἄρχων οὑτοσὶ διίστησιν αὐτοὺς καὶ	λύει	τὴν μάχην— τεκμαίρομαι γὰρ τῇ
[7]	καὶ ἔστιν ἱερὸν Ἀπόλλωνος τοῦ	Λυκείου.	καὶ τὸ ἄγαλμα δὲ αὐτοῦ
[29]	ἂν ἕλῃ τῶν ἐν τῷ	Λυκείῳ	γυμναζομένων, ἀποπλύνας τὴν κόνιν καὶ
[39]	Σόλων, οὐχὶ καὶ σὺ ἐμιμήσω	Λυκοῦργον	καὶ μαστιγοῖς τοὺς νέους; καλὰ
[38]	σύνταγμα οἱ ἕτεροι, τοὺς κατὰ	Λυκοῦργον	οἱ καθ´ Ἡρακλέα ἢ ἔμπαλιν,
[39]	παίοντα, ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὁ	Λυκοῦργος	δὲ καὶ αὐτός, ὦ Σόλων,
[38]	πατρίδα. καίτοι κἂν μὴ ὁ	Λυκοῦργος	εἴπῃ, ἐννοεῖς, οἶμαι, καὶ αὐτὸς
[38]	ἄν σοι καὶ ὑπὲρ ἐκείνων	Λυκοῦργος	ὁ νομοθέτης αὐτῶν πολλὰ τὰ
[26]	ἥλιον αὐτὸν μήτε κρύος ἐπὶ	λύμῃ	τοῦ σώματος. πρός τε τὸ
[6]	πρᾶγμα ἡδύ τε ἅμα καὶ	λυσιτελὲς	εἶναι δόξει. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄπαγε, ὦ
[10]	τῇ ἀρχῇ τότ´ ἤδη τὸ	λυσιτελὲς	καὶ ἡδὺ τέλος ἐκ τῶν
[10]	Σόλων, τὸ τέλος ἡδὺ καὶ	λυσιτελές,	ὅτι πάντες αὐτοὺς ὄψονται ἐστεφανωμένους
[35]	οἷόν τι ἐπὶ πυρὸς καὶ	λύχνου	γίγνεται. ὑπὸ γὰρ τῷ αὐτῷ
[35]	τῷ πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ	λύχνου	φῶς ἀποσβέσειας οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν
[39]	ὁρῶ τυπτομένους καθάπερ κλέπτας ἢ	λωποδύτας	ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον ἐργασαμένους.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007