Paragraphes
[1]	ἔδαφος, εἶτ´ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ	ἐᾷ,	συνωθῶν κάτω εἰς τὸν πηλόν·
[23]	πεζοὶ καὶ ἀνθρωπινώτεροι καὶ ἧττον	ἐβόων,	κράνη δὲ πολὺ γελοιότερα. καὶ
[36]	γυμνάσια προθυμίαν οὕτως ἂν πλείω	ἐγγενέσθαι	αὐτοῖς, εἰ τοὺς ἀριστεύοντας ἐν
[23]	καὶ τὸ θέατρον γοῦν ἅπαν	ἐγέλα	ἐπ´ αὐτοῖς· ἐκείνων δὲ τῶν
[9]	τὸ ἐκ τῆς μορίας. τί	ἐγέλασας,	ὦ Ἀνάχαρσι; ἢ διότι μικρά
[18]	ἀρχῆς καὶ μάθημα, ὡς φασίν,	ἐγένετο,	ἐπίστασθαι ὅπως ἂν ἄριστα πόλις
[38]	διαρκέσαι πρὸς τὸν πόνον καὶ	ἐγκαρτερῆσαι	τοῖς δεινοῖς. πολλοὶ γοῦν καὶ
[14]	ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχουσιν	ἐγκαταμεμιγμένον	τοῖς πόνοις, εἰ καὶ νῦν
[4]	ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι δὲ ἀλλαχόθι πάντες	ἐγκονοῦσι	καὶ ἀναπηδῶσιν ὥσπερ θέοντες ἐπὶ
[13]	ὑπωπίοις, ὡς μήλου καὶ κοτίνου	ἐγκρατεῖς	γένοιντο νικήσαντες. ἡδὺ γάρ μοι
[28]	ὁπόταν οὕτως ἐχόντων ἀλλήλων ἀναγκάζωνται	ἐγκρατῶς	ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν διολισθάνοντας· αἴρεσθαί
[17]	Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ μὲν ὑμῖν	ἔγραψα	τοὺς νόμους οἵους ᾤμην ὠφελιμωτάτους
[39]	ἐνεανιεύσατο; (ΣΟΛΩΝ) Πρεσβύτης ἤδη ὢν	ἔγραψε	τοὺς νόμους αὐτοῖς Κρήτηθεν ἀφικόμενος.
[28]	τῷ πηλῷ, ὃ σὺ ταῖς	ἐγχέλεσιν	εἴκαζες, οὐκ ἀχρεῖον οὐδὲ γελοῖον
[1]	ἐμοὶ γοῦν παρέχουσιν ὥσπερ αἱ	ἐγχέλυες	ἐκ τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες. ~Ἕτεροι
[17]	ἐρῶ πρὸς ἅπαντας, Ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ἐγὼ	μὲν ὑμῖν ἔγραψα τοὺς νόμους
[18]	τοῖς λόγοις. ἐπεὶ πόθεν ἂν	ἐγὼ	νομὰς καὶ πλάνης ἄνθρωπος, ἐφ´
[16]	ἰδίεις πρὸς τὸ θάλπος ὥσπερ	ἐγὼ	οὔτε ὅλως ἐνοχλουμένῳ ἔοικας, οὐδὲ
[18]	Τοῦτ´ ἐκεῖνο ἦν ἄρα, ὃ	ἐγὼ	περὶ ὑμῶν ἤκουον τῶν Ἀθηναίων,
[40]	Σπάρτῃ ἀντερῶν. Πλὴν ἀλλὰ ἐπείπερ	ἐγὼ	τὰ ἡμέτερά σοι διεξελήλυθα, σὺ
[19]	ἤδη λέγε, καὶ ὁ Ἀρεοπαγίτης	ἐγὼ—	τοῦτο γὰρ ἔθου με— κατὰ
[40]	μὲν οὖν, ὦ Σόλων, καὶ	ἔγωγε	διηγήσομαι τὰ Σκυθῶν νόμιμα, οὐ
[34]	τοῖς ὅπλοις; οὐ γὰρ εἶδον	ἔγωγε	ἐν τῇ πόλει τοιοῦτον οὐδέν,
[14]	με καὶ μαθητὴν ποιούμενος· ὡς	ἔγωγε	ἡδέως ἂν ἄσιτός σοι καὶ
[29]	στιλπνότερον ποιεῖ τὸν ἄνδρα. καὶ	ἔγωγε	ἡδέως ἂν παραστησάμενος πλησίον τῶν
[19]	σου ταῦτα, ὦ Σόλων, καὶ	ἔγωγε	ἤδη χάριν οὐ μικρὰν οἶδά
[39]	ἢ κοινῇ τῇ πόλει. ὡς	ἔγωγε	ἤν ποτε ἐπιδημήσω τῇ Σπάρτῃ
[19]	Ἀρεοπαγίτην ἐν τῷ παρόντι ποιοῦμαι	ἔγωγε,	καὶ κατὰ τὸν τῆς βουλῆς
[1]	τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς τὸ	ἔδαφος,	εἶτ´ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ,
[17]	ἄλλα βελτίω μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα	ἐδιδάξατο·	ὥστε εὐεργέτης ὑμῶν ὁ ἀνὴρ
[12]	αὐτὸ ἄν σε τὸ γιγνόμενον	ἐδίδαξεν	ὡς οὐ μάτην ἐσπουδάκαμεν ἐπὶ
[19]	τὰ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ γιγνόμενα	ἐδιδάξω	με, θαυμάσια ὡς ἀληθῶς καὶ
[27]	κειμένου ἐν τῷ μέσῳ καὶ	ἐδόκει	σοι βαρὺ καὶ δύσληπτον ὑπὸ
[20]	ἐθίζοντες. οὐ γὰρ ἱκανὸν ἡμῖν	ἔδοξε	τὸ μόνον φῦναι ὡς ἔφυ
[28]	ἅπερ σοι γελοιότερα ἐξ ἀρχῆς	ἔδοξεν,	ἄκουσον, ὦ θαυμάσιε, ὅτου ἕνεκα
[16]	γὰρ πῖλόν μοι ἀφελεῖν οἴκοθεν	ἔδοξεν,	ὡς μὴ μόνος ἐν ὑμῖν
[20]	ταῦτα μὲν ὥσπερ σῶμά τι	ἑδραῖον	καὶ ἀκίνητον ὑπάρχειν εἰς ὑποδοχὴν
[19]	γὰρ μεταξὺ ὅ τι ἂν	ἐθέλῃς	καὶ διακόψεις αὐτοῦ τὸ μῆκος.
[32]	καὶ διατριβαὶ ἀργοῦσι καὶ ῥᾳθυμεῖν	ἐθέλουσι	τοῖς νεανίσκοις. εἰ δὲ βούλεσθε
[5]	λακτίζουσιν τὸν ἀέρα. ~Ταῦτα οὖν	ἐθέλω	εἰδέναι τίνος ἀγαθοῦ ἂν εἴη
[7]	~ἀτὰρ εἰπέ μοι, τί ὄνομα	ἔθεσθε	τοῖς γιγνομένοις, ἢ τί φῶμεν
[14]	τε τοὺς Ἑλλήνων ἐκμάθοιμι καὶ	ἔθη	τὰ παρ´ ὑμῖν κατανοήσαιμι καὶ
[24]	τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν	ἐθίζειν	ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες
[24]	ὡς τούς τε πόνους καρτερεῖν	ἐθίζοιντο	καὶ ὁμόσε χωρεῖν ταῖς πληγαῖς
[29]	συνέχειν τὸ διαδιδρᾶσκον ὑπὸ γλισχρότητος,	ἐθίζονται	ἐκφεύγειν αὐτοὶ ληφθέντες ἐκ τῶν
[27]	αὐτοὺς εἰς μῆκός τε διαρκεῖν	ἐθίζοντες	καὶ εἰς τὸ ἐν βραχεῖ
[20]	τοὺς πόνους καὶ τὰ σώματα	ἐθίζοντες.	οὐ γὰρ ἱκανὸν ἡμῖν ἔδοξε
[19]	ὁ Ἀρεοπαγίτης ἐγὼ— τοῦτο γὰρ	ἔθου	με— κατὰ σχῆμα τῆς βουλῆς
[6]	ὄντα καὶ πάμπολυ τῶν Σκυθικῶν	ἐθῶν	ἀπᾴδοντα, καθάπερ καὶ ὑμῖν πολλὰ
[14]	γὰρ ἂν τὰ κάλλιστα τῶν	ἐθῶν	ἐν ψόγῳ ἐτίθεσο. ἢν δέ
[14]	συγγραφέα τινὰ εἶναι σε καὶ	ἐθῶν	τῶν ἀρίστων εὑρετὴν καὶ ἐπιτηδευμάτων
[25]	τὸν κονιορτὸν οὐκ ἀνεχομένοις καὶ	εἰ	αἷμα ἴδοιεν, εὐθὺς ταραττομένοις καὶ
[19]	ποιησόμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς ἄχθεσθαι	εἰ	ἀποτείνοιτο ἡ ῥῆσις, ἀλλὰ ἥ
[32]	καὶ ῥᾳθυμεῖν ἐθέλουσι τοῖς νεανίσκοις.	εἰ	δὲ βούλεσθε πάντως ἐλεύθεροι καὶ
[27]	ποδός. ἀλλὰ καὶ ὑπεράλλεσθαι τάφρον,	εἰ	δέοι, ἢ εἴ τι ἄλλο
[28]	εἰς τοὺς πολέμους καὶ χρήσιμα,	εἰ	δέοι φίλον τρωθέντα ῥᾳδίως ἀράμενον
[16]	κοτίνῳ ἢ σελίνῳ ἐστεφανωμένον. ἀλλ´	εἰ	δοκεῖ, εἰς τὸ σύσκιον ἐκεῖσε
[40]	ἂν ᾖ. εἰς αὔριον μέντοι,	εἰ	δοκεῖ, ὑπερβαλώμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς
[30]	αὐτούς, κρατοῦντες μὲν τῶν δυσμενῶν	εἰ	ἐπίοιεν, φοβεροὶ δὲ τοῖς περιοίκοις
[37]	εἰσφερόμενοι. ~Καίτοι τί ἂν πάθοις,	εἰ	θεάσαιο καὶ ὀρτύγων καὶ ἀλεκτρυόνων
[12]	ἡδονῇ τῶν ἐκεῖ δρωμένων, ὡς	εἰ	καθεζόμενος αὐτὸς ἐν μέσοις τοῖς
[19]	λεγόμενα ᾖ, κωλύσει οὐδέν, οἶμαι,	εἰ	καὶ μακρὰ λέγοιτο, ἐπεὶ καὶ
[29]	ἕλοιο ἂν ἐκ πρώτης προσόψεως,	εἰ	καὶ μὴ ἐπὶ τῶν ἔργων
[14]	χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖς πόνοις,	εἰ	καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν.
[12]	καὶ συντριβομένους ὑπ´ ἀλλήλων. ~(ΣΟΛΩΝ)	Εἰ	καιρὸς ἦν, ὦ Ἀνάχαρσι, Ὀλυμπίων
[38]	τοῖς γιγνομένοις ἀλλὰ καὶ ἀπειλούσας,	εἰ	μὴ ἀντέχοιεν πρὸς τὰς πληγάς,
[11]	Σόλων, καὶ τὸ οἴκτιστόν ἐστιν,	εἰ	μὴ ἐπ´ ὀλίγων ταῦτα πάσχουσιν,
[31]	ὀλίγον ὑποδείξαιτε. τοιαῦτα γὰρ φής,	εἰ	μὴ πάνυ παρήκουσα τοῦ παραδείγματος.
[26]	ἂν ἀσθενῶν φανείη. ὥσπερ ἂν	εἰ	πῦρ τις φέρων ἅμα ἐμβάλοι
[24]	ὡς εὐτονώτερα γίγνοιτο· ἄτοπον γάρ,	εἰ	τὰ μὲν σκύτη νομίζομεν ὑπὸ
[18]	γὰρ μὴ ἐπιλανθάνωμαι τῶν πρώτων,	εἰ	τὰ μετὰ ταῦτα πολλὰ ἐπιρρέοι.
[11]	τὰς πανηγύρεις καὶ πάνυ θαυμάζω,	εἰ	τἀναγκαῖα παρέντες σχολάζουσιν ἐπὶ τοῖς
[36]	οὕτως ἂν πλείω ἐγγενέσθαι αὐτοῖς,	εἰ	τοὺς ἀριστεύοντας ἐν τούτοις ἴδοιεν
[23]	φὴς τοὺς τραγῳδοὺς καὶ κωμῳδούς,	εἴ	γε ἐκεῖνοί εἰσιν, ὑποδήματα μὲν
[36]	ἀρετῆς καὶ πόνων ἐρασθέντες. ὡς	εἴ	γέ τις, ὦ Ἀνάχαρσι, τὸν
[24]	γὰρ δὴ ἐκ τούτου καθίστανται,	εἴ	ποτε ἀφίκοιντο εἰς χρείαν τῶν
[27]	ὑπεράλλεσθαι τάφρον, εἰ δέοι, ἢ	εἴ	τι ἄλλο ἐμπόδιον, καὶ πρὸς
[35]	τὸν περὶ τῆς Ὕδρας μῦθον,	εἴ	τινα ἤκουσας, ὡς ἀντὶ μιᾶς
[16]	πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν,	εἴ	τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον κοτίνῳ ἢ
[34]	ποιεῖ, ὡς πλησίον εἶναι ἀμυνοῦντα,	εἴ	τις βιάζοιτο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα, ὦ
[6]	ἡμῖν ἀλλόκοτα εἶναι δόξαντα ἄν,	εἴ	τις ἡμῶν ὥσπερ σὺ νῦν
[6]	ὠφέλιμα καὶ τερπνά, ἐμὲ δὲ	εἴ	τις ὑμῶν τοιοῦτό τι διαθείη,
[10]	καὶ σέλινα ἔχοντες. (ΣΟΛΩΝ) Ἄπειρος	εἶ,	φημί, τῶν ἡμετέρων ἔτι· μετὰ
[14]	ἢν δέ σοι μελήσῃ ποτὲ	εἰδέναι	ὅπως ἂν τὰ κάλλιστα οἰκηθείη
[5]	τὸν ἀέρα. ~Ταῦτα οὖν ἐθέλω	εἰδέναι	τίνος ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιεῖν·
[36]	καὶ κότινον δίδοτε; ἄξιον γὰρ	εἰδέναι	τοῦτό γε, οὗτινος ἕνεκα οὕτω
[27]	ἀκοντίου βολῆς εἰς μῆκος ἁμιλλῶνται.	εἶδες	δὲ καὶ ἄλλο τι ἐν
[34]	ἐν τοῖς ὅπλοις; οὐ γὰρ	εἶδον	ἔγωγε ἐν τῇ πόλει τοιοῦτον
[23]	ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶδον,	ὦ Σόλων, οὓς φὴς τοὺς
[13]	νίκης τοσοῦτοι πονοῦσι, καὶ ταῦτ´	εἰδότες	ὅτι ὁ μὲν νικῶν εἷς
[13]	ἀπαγομένων. ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι ἂν	εἶεν,	ἄριστοι μέν, ὡς φής, ὄντες,
[2]	κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην, ὡς ἀφυκτότεροι	εἶεν	ἐν ταῖς συμπλοκαῖς, οἶμαι, τῆς
[20]	κατακοσμοῦντες αὐτὸ ὡς κάλλιστον ἡμῖν	εἴη,	ἔνδοθέν τε οἰκοδομήμασιν κατεσκευασμένον καὶ
[21]	περὶ αὐτῶν διασκέψεως ἑτέρου ἂν	εἴη	λόγου. ~Ῥυθμίζομεν οὖν τὰς γνώμας
[5]	ἐθέλω εἰδέναι τίνος ἀγαθοῦ ἂν	εἴη	ποιεῖν· ὡς ἔμοιγε μανίᾳ μᾶλλον
[18]	ὑμῶν ἤκουον τῶν Ἀθηναίων, ὡς	εἴητε	εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις. ἐπεὶ
[32]	περιθήσεσθε τὰ κεχηνότα, ὡς φοβερώτεροι	εἴητε	τοῖς ἐναντίοις μορμολυττόμενοι αὐτούς, καὶ
[36]	νῦν δὲ καὶ ἀπὸ τούτων	εἰκάζειν	παρέχοιεν ἄν σοι, ὁποῖοι ἐν
[28]	πηλῷ, ὃ σὺ ταῖς ἐγχέλεσιν	εἴκαζες,	οὐκ ἀχρεῖον οὐδὲ γελοῖον ὄν,
[35]	ἀναγκαῖον τὰς ἀλκὰς αὐτῶν, ἀλλ´	εἰκῆ	ἐν τῷ πηλῷ καὶ τῇ
[38]	οὐδὲ τὴν νεολαίαν τῆς πόλεως	εἰκῆ	παραναλίσκων, ἀλλὰ καρτερικωτάτους καὶ παντὸς
[19]	εἶναι ἢ πόρρω ποι ἀποπλανᾶσθαι	εἰκῆ	ῥέων· ἐρήσῃ γὰρ μεταξὺ ὅ
[23]	εἰς δάκρυα κατεσπῶντο οἱ ἀκούοντες.	εἰκὸς	δέ σε καὶ αὐλοῦντας ἑωρακέναι
[6]	ἀπᾴδοντα, καθάπερ καὶ ὑμῖν πολλὰ	εἰκὸς	εἶναι μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα τοῖς
[25]	οἶμαι, τὸ μετὰ τοῦτο, οἵους	εἰκὸς	σὺν ὅπλοις ἔσεσθαι τοὺς καὶ
[40]	καὶ ὑπὲρ ἐκείνων σοι τὰ	εἰκότα	ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν. Πλὴν ἀλλὰ
[6]	οἱ ταῦτα δρῶντες. ~(ΣΟΛΩΝ) Καὶ	εἰκότως,	ὦ Ἀνάχαρσι, τοιαῦτά σοι τὰ
[32]	βούλεσθε πάντως ἐλεύθεροι καὶ εὐδαίμονες	εἶναι,	ἄλλων ὑμῖν γυμνασίων δεήσει καὶ
[34]	τὸν σίδηρον ποιεῖ, ὡς πλησίον	εἶναι	ἀμυνοῦντα, εἴ τις βιάζοιτο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[29]	θρύπτεσθαι καὶ διαρρεῖν καὶ λευκὸς	εἶναι	ἀπορίᾳ καὶ φυγῇ εἰς τὰ
[27]	γίγνεται. ~Καὶ μὴν καὶ δρομικοὺς	εἶναι	ἀσκοῦμεν αὐτοὺς εἰς μῆκός τε
[8]	προτίθεμεν, καὶ ὁ κρατήσας ἄριστος	εἶναι	δοκεῖ τῶν καθ´ αὑτὸν καὶ
[6]	ἐπιτηδεύματα τοῖς Ἕλλησιν ἡμῖν ἀλλόκοτα	εἶναι	δόξαντα ἄν, εἴ τις ἡμῶν
[6]	ἡδύ τε ἅμα καὶ λυσιτελὲς	εἶναι	δόξει. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄπαγε, ὦ Σόλων,
[17]	πεισθῆναι ἐκχέαντα ὁπόσα οἴει ἀντιλεκτέα	εἶναι	ἢ ἐμὲ ἀναδιδαχθῆναι ὡς οὐκ
[19]	μὴ πάνυ σαφὴς ὁ λόγος	εἶναι	ἢ πόρρω ποι ἀποπλανᾶσθαι εἰκῆ
[34]	παρεζῶσθαι περιττὸν ἐν εἰρήνῃ οἰόμεθα	εἶναι,	καὶ πρόστιμόν γ´ ἔστιν, ὅστις
[6]	καθάπερ καὶ ὑμῖν πολλὰ εἰκὸς	εἶναι	μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα τοῖς Ἕλλησιν
[29]	πειραθείης ἑκατέρου, συνεστηκὼς καὶ συγκεκροτημένος	εἶναι	μᾶλλον ἢ θρύπτεσθαι καὶ διαρρεῖν
[39]	τοὺς Κρῆτας, ὅτι ἤκουεν εὐνομωτάτους	εἶναι,	Μίνωος τοῦ Διὸς νομοθετήσαντος ἐν
[28]	τῶν χειρῶν σπουδάζοντα, μὴ μικρὸν	εἶναι	νόμιζε. καὶ ταῦτα πάντα, ὥσπερ
[3]	πορφυρίδι τῶν ἀρχόντων τινὰ τοῦτον	εἶναι—	ὁ δὲ καὶ ἐποτρύνει καὶ
[20]	ἡμεῖς οὐ τὰ οἰκοδομήματα ἡγούμεθα	εἶναι,	οἷον τείχη καὶ ἱερὰ καὶ
[16]	ἐκεῖνά σοι ἔτι δόξει μικρὰ	εἶναι,	ὁπόταν ἃ λέγω καταμάθῃς· ἀπὸ
[24]	καὶ προσέτι ἐρρῶσθαι καὶ καρτεροὺς	εἶναι.	Ὅσοι δὲ αὐτῶν κάτω συννενευκότες
[35]	ὕλης τὴν χορηγίαν, ὡς διαρκῆ	εἶναι	πρὸς τὸ ἀντιπνέον· οὐ γὰρ
[14]	ἤκουον νόμων τε συγγραφέα τινὰ	εἶναι	σε καὶ ἐθῶν τῶν ἀρίστων
[9]	Ἀνάχαρσι; ἢ διότι μικρά σοι	εἶναι	ταῦτα δοκεῖ; (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ, ἀλλὰ
[20]	τοῖς πολίταις τιθέμεθα· τούτους γὰρ	εἶναι	τοὺς ἀναπληροῦντας καὶ διατάττοντας καὶ
[38]	καὶ παντὸς δεινοῦ κρείττονας ἀξιῶν	εἶναι	τοὺς σώζειν μέλλοντας τὴν πατρίδα.
[36]	καὶ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ ἄριστον	εἶναι	τῶν καθ´ αὑτὸν δοκοῦντα. τοιγάρτοι
[29]	ἐπὶ τὸ ἐναντίον χρησίμην οἰόμεθα	εἶναι,	ὡς μὴ διολισθάνοιεν συμπλεκόμενοι. ἐπειδὰν
[38]	ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν οἰκείων μηδὲ	εἶξαι	τοῖς σώμασιν· ὧν καὶ τοὺς
[13]	τῶν ἄθλων τοιούτων ὄντων. ἀτὰρ	εἰπέ	μοι, πάντες αὐτὰ λαμβάνουσιν οἱ
[7]	μάτην παρεζώσμεθα τὸν ἀκινάκην. ~ἀτὰρ	εἰπέ	μοι, τί ὄνομα ἔθεσθε τοῖς
[21]	τοσαῦτα ἔξω τοῦ πράγματος. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἰπέ	μοι, ὦ Σόλων, πρὸς δὲ
[36]	δεόμενα. ἐκεῖνο δέ μοι πάντως	εἰπέ,	τίνος ἕνεκα οὐχὶ καὶ ἐν
[21]	αὐτῶν ἀσκοῦμεν ἐξ ἀρχῆς προὔκειτο	εἰπεῖν,	ἀλλὰ δι´ ὅ τι τοῖς
[40]	καθ´ ἡσυχίαν ἅ τε χρὴ	εἰπεῖν	συναγάγοιμι τῇ μνήμῃ ἐπελθών. τὸ
[38]	καίτοι κἂν μὴ ὁ Λυκοῦργος	εἴπῃ,	ἐννοεῖς, οἶμαι, καὶ αὐτὸς ὡς
[19]	ἢν δέ τις ἢ φροίμιον	εἴπῃ	πρὸ τοῦ λόγου, ὡς εὐνουστέρους
[38]	μήτε μαίνεσθαι ὑπολάβῃς αὐτοὺς μήτε	εἴπῃς,	ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα αἰτίας ἀναγκαίας
[38]	τυράννου βιαζομένου μήτε πολεμίων διατιθέντων.	εἴποι	γὰρ ἄν σοι καὶ ὑπὲρ
[36]	καὶ τὰ ἆθλα, ὥσπερ ἔμπροσθεν	εἶπον,	οὐ μικρά, ὁ ἔπαινος ὁ
[36]	λεπτότερα γὰρ ἢ κατ´ ἐμὲ	εἴρηκας,	ἀκριβοῦς τινος φροντίδος καὶ διανοίας
[33]	δέους μεταβαφέντες. οὕτως ὑμᾶς ἡ	εἰρήνη	διατέθεικε βαθεῖα οὖσα, ὡς μὴ
[38]	ὕδωρ· τὸ γὰρ ἀπὸ τούτου	εἰρήνη	λοιπὸν καὶ οὐδεὶς ἂν ἔτι
[34]	καὶ ἀκινάκην παρεζῶσθαι περιττὸν ἐν	εἰρήνῃ	οἰόμεθα εἶναι, καὶ πρόστιμόν γ´
[20]	τε αὐτοῖς καλῶς χρήσεσθαι ἐν	εἰρήνῃ	συμπολιτευομένους καὶ ἐκ πολέμου σώσειν
[30]	ἡμῖν τοὺς πλείστους αὐτῶν. ἐν	εἰρήνῃ	τε αὖ πολὺ ἀμείνοσιν αὐτοῖς
[30]	τοῦτ´ ἔστιν, ὁπότε εἰς τε	εἰρήνην	καὶ εἰς πόλεμον τὰ ἄριστα
[1]	τε ἠλείψαντο καὶ κατέψησε μάλα	εἰρηνικῶς	ἅτερος τὸν ἕτερον ἐν τῷ
[16]	ἐπικεκραγότες τοῖς παλαίουσιν. ἄλλως τε—	εἰρήσεται	γάρ— οὐδὲ τὸν ἥλιον ἔτι
[40]	πληγήν· δειλοὶ γάρ ἐσμεν· ἀλλὰ	εἰρήσεταί	γε ὁποῖα ἂν ᾖ. εἰς
[18]	ἤκουον τῶν Ἀθηναίων, ὡς εἴητε	εἴρωνες	ἐν τοῖς λόγοις. ἐπεὶ πόθεν
[40]	εἰρήσεταί γε ὁποῖα ἂν ᾖ.	εἰς	αὔριον μέντοι, εἰ δοκεῖ, ὑπερβαλώμεθα
[25]	ῥικνοὶ καὶ κατεσκληκότες οὔτε περιπληθεῖς	εἰς	βάρος, ἀλλὰ εἰς τὸ σύμμετρον
[23]	πρὸς τὸ θέατρον ὑφ´ ὧν	εἰς	δάκρυα κατεσπῶντο οἱ ἀκούοντες. εἰκὸς
[34]	γὰρ ἐν ἀφράκτῳ οἰκεῖν ῥᾴδιον	εἰς	ἐπιβουλήν, καὶ οἱ πόλεμοι μάλα
[28]	γελοῖον ὄν, ἀλλὰ καὶ τοῦτο	εἰς	ἰσχὺν καὶ τόνον οὐκ ὀλίγα
[38]	ἐπελεύσεσθαι, μέμνησο ἤν ποτε καὶ	εἰς	Λακεδαίμονα ἔλθῃς, μὴ καταγελάσαι μηδὲ
[6]	σε ποιήσειν, τῇ Ἑλλάδι, οὐκ	εἰς	μακρὰν εἷς καὶ αὐτὸς ἔσῃ
[27]	ἔχοντες. εἶτα περὶ ἀκοντίου βολῆς	εἰς	μῆκος ἁμιλλῶνται. εἶδες δὲ καὶ
[27]	καὶ δρομικοὺς εἶναι ἀσκοῦμεν αὐτοὺς	εἰς	μῆκός τε διαρκεῖν ἐθίζοντες καὶ
[14]	ἄσιτός σοι καὶ ἄποτος παρακαθεζόμενος,	εἰς	ὅσον ἂν αὐτὸς διαρκοίης λέγων,
[30]	ὁπότε εἰς τε εἰρήνην καὶ	εἰς	πόλεμον τὰ ἄριστα παρεσκευασμένη φαίνοιτο
[26]	πῦρ τις φέρων ἅμα ἐμβάλοι	εἰς	πυρὸν αὐτὸν καὶ εἰς τὴν
[36]	Ἡγούμεθα γάρ, ὦ Ἀνάχαρσι, τὴν	εἰς	τὰ γυμνάσια προθυμίαν οὕτως ἂν
[29]	λευκὸς εἶναι ἀπορίᾳ καὶ φυγῇ	εἰς	τὰ εἴσω τοῦ αἵματος. ~Ταῦτ´
[10]	σοι δόξει περὶ αὐτῶν, ἐπειδὰν	εἰς	τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν ὁρᾷς τοσοῦτο
[11]	φὴς ἁπανταχόθεν τοὺς ἀρίστους παραγίγνεσθαι	εἰς	τὰς πανηγύρεις καὶ πάνυ θαυμάζω,
[30]	πόλεως εὐδαιμονίαν, τοῦτ´ ἔστιν, ὁπότε	εἰς	τε εἰρήνην καὶ εἰς πόλεμον
[26]	ἅτε ἐκ πολλοῦ προπαρεσκευασμένον καὶ	εἰς	τὴν ἀναγκαίαν χρείαν ἀποκείμενον, ἀναπληροῖ
[26]	εἰς τὴν καλάμην αὐτοῦ καὶ	εἰς	τὴν ἄχνην— αὖθις γὰρ ἐπὶ
[9]	καταχριόμενον τὸ πρόσωπον μήτε λακτιζόμενον	εἰς	τὴν γαστέρα ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιστῶν.
[3]	στόμα, πύξ, ὡς ὁρᾷς, παταχθέντος	εἰς	τὴν γνάθον. ἀλλ´ οὐδὲ ὁ
[26]	ἐμβάλοι εἰς πυρὸν αὐτὸν καὶ	εἰς	τὴν καλάμην αὐτοῦ καὶ εἰς
[4]	ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μένοντες καὶ	εἰς	τὸ ἄνω συναλλόμενοι λακτίζουσιν τὸν
[20]	καὶ ταῖς ἔκτοσθεν ταύταις περιβολαῖς	εἰς	τὸ ἀσφαλέστατον πεφραγμένον. μάλιστα δὲ
[34]	μηδὲν δέον ἢ ὅπλα ἐξενέγκοι	εἰς	τὸ δημόσιον. ὑμεῖς δὲ συγγνωστοὶ
[1]	ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν	εἰς	τὸ ἔδαφος, εἶτ´ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν
[26]	πρὸς αὐτά, ὡς μὴ παριέναι	εἰς	τὸ εἴσω, μηδὲ παραδέχεσθαι μήτε
[27]	μῆκός τε διαρκεῖν ἐθίζοντες καὶ	εἰς	τὸ ἐν βραχεῖ ὠκύτατον ἐπικουφίζοντες·
[22]	ἡμῶν ὀνομάζονται. καὶ μέντοι καὶ	εἰς	τὸ θέατρον συνάγοντες αὐτοὺς δημοσίᾳ
[25]	πολεμίοις; Οὗτοι δὲ ἡμῖν ὑπέρυθροι	εἰς	τὸ μελάντερον ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[17]	ἂν ἀποκρυψαίμην αὐτήν, ἀλλ´ εὐθὺς	εἰς	τὸ μέσον καταθήσω φέρων καὶ
[36]	ποιεῖσθε τὴν ἅμιλλαν, ἀλλὰ γυμνοὺς	εἰς	τὸ μέσον παραγαγόντες λακτιζομένους καὶ
[36]	καὶ μήλων γυμνοὶ τοσαύτην προθυμίαν	εἰς	τὸ νικᾶν εἰσφερόμενοι. ~Καίτοι τί
[27]	ἀναρριπτοῦσιν εἰς τὸν ἀέρα καὶ	εἰς	τὸ πόρρω, φιλοτιμούμενοι ὅστις ἐπὶ
[31]	σφίσι κεχηνόσι πάσσητε τὴν ψάμμον	εἰς	τὸ στόμα ἢ περιπηδήσαντες, ὡς
[25]	οὔτε περιπληθεῖς εἰς βάρος, ἀλλὰ	εἰς	τὸ σύμμετρον περιγεγραμμένοι, τὸ μὲν
[16]	σελίνῳ ἐστεφανωμένον. ἀλλ´ εἰ δοκεῖ,	εἰς	τὸ σύσκιον ἐκεῖσε ἀπελθόντες καθίσωμεν
[38]	καθ´ Ἡρακλέα ἢ ἔμπαλιν, συνωθοῦντες	εἰς	τὸ ὕδωρ· τὸ γὰρ ἀπὸ
[26]	τοίνυν οὐδὲ νόσος οὐδὲ κάματος	εἰς	τοιοῦτο σῶμα ἐμπεσόντα ῥᾳδίως ἐλέγξειεν
[27]	ἐκεῖνο τοίνυν ἄνω τε ἀναρριπτοῦσιν	εἰς	τὸν ἀέρα καὶ εἰς τὸ
[19]	οὕτω ποιεῖν. ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα	εἰς	τὸν πάγον συγκαθέζηται φόνου ἢ
[1]	ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω	εἰς	τὸν πηλόν· τέλος δὲ ἤδη
[1]	ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ	εἰς	τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι, ὡς
[36]	Ἕλλησι. καὶ διὰ τοῦτο ὡς	εἰς	τοσούτους ἀποδυσόμενοι εὐεξίας τε ἐπιμελοῦνται,
[24]	ἐν αὐτοῖς, θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον	εἰς	τοὺς κινδύνους καὶ τῶν σωμάτων
[37]	τις ἠρέμα ταῖς ψυχαῖς ὁρμὴ	εἰς	τοὺς κινδύνους, ὡς μὴ ἀγεννέστεροι
[28]	ταῦτα πάντα, ὥσπερ ἔφην ἔμπροσθεν,	εἰς	τοὺς πολέμους καὶ χρήσιμα, εἰ
[22]	καὶ λοιδορεῖσθαι καὶ ἀποσκώπτειν ἐφίεμεν	εἰς	τοὺς πολίτας οὓς ἂν αἰσχρὰ
[30]	αἰσχρῶν φιλοτιμουμένοις μηδ´ ὑπ´ ἀργίας	εἰς	ὕβριν τρεπομένοις, ἀλλὰ περὶ τὰ
[28]	μετέωρον κομίζοντα. καὶ διὰ τοῦτο	εἰς	ὑπερβολὴν ἀσκοῦμεν, τὰ χαλεπώτερα προτιθέντες
[20]	τι ἑδραῖον καὶ ἀκίνητον ὑπάρχειν	εἰς	ὑποδοχὴν καὶ ἀσφάλειαν τῶν πολιτευομένων,
[18]	ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ δ´ ἄλλα	εἰς	ὕστερον διδάξῃ με κατὰ καιρὸν
[24]	λυγισμοὺς καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ	εἰς	ὕψος ἀναβαστάσαι τὸν ἀντίπαλον, οὐκ
[38]	εἰς χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι περιγεγραμμένον,	εἰς	φάλαγγα διαστάντες, τὰ πολεμίων ἀλλήλους
[25]	πρὶν ἐντὸς βέλους γενέσθαι καὶ	εἰς	χεῖρας ἐλθεῖν τοῖς πολεμίοις; Οὗτοι
[24]	τούτου καθίστανται, εἴ ποτε ἀφίκοιντο	εἰς	χρείαν τῶν μαθημάτων τούτων ἐν
[38]	θεάτρῳ συμπεσόντες παίωσιν ἀλλήλους ἢ	εἰς	χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι περιγεγραμμένον, εἰς
[10]	~(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλ´, ὦ ἄριστε, οὐκ	εἰς	ψιλὰ τὰ διδόμενα ἡμεῖς ἀποβλέπομεν.
[13]	οἱ ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς, ἀλλὰ	εἷς	ἐξ ἁπάντων, ὁ κρατήσας αὐτῶν.
[13]	εἰδότες ὅτι ὁ μὲν νικῶν	εἷς	ἔσται πάντως, οἱ δὲ ἡττώμενοι
[6]	τῇ Ἑλλάδι, οὐκ εἰς μακρὰν	εἷς	καὶ αὐτὸς ἔσῃ τῶν πεπηλωμένων
[38]	παίωσιν ἀλλήλους ἢ εἰς χωρίον	εἰσελθόντες	ὕδατι περιγεγραμμένον, εἰς φάλαγγα διαστάντες,
[6]	τις ὑμῶν τοιοῦτό τι διαθείη,	εἴσεται	ὡς οὐ μάτην παρεζώσμεθα τὸν
[24]	τε θᾶττον ὑποσκελίσας καὶ καταπεσὼν	εἴσεται	ὡς ῥᾷστα ἐξανίστασθαι. πάντα γὰρ
[15]	βραχεῖ, ἀλλὰ κατὰ μέρη ἐπιὼν	εἴσῃ	ἕκαστα, οἷα μὲν περὶ θεῶν,
[14]	ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάς, καὶ	εἴσῃ	ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχουσιν
[14]	ἀρίστων εὑρετὴν καὶ ἐπιτηδευμάτων ὠφελίμων	εἰσηγητήν,	καὶ ὅλως πολιτείας τινὸς συναρμοστήν.
[33]	αὐτοὺς τὰ σώματα οἷοι νῦν	εἰσιν,	ἀλλὰ ὠχροὶ ἅπαντες αὐτίκα γένοιντ´
[23]	καὶ κωμῳδούς, εἴ γε ἐκεῖνοί	εἰσιν,	ὑποδήματα μὲν βαρέα καὶ ὑψηλὰ
[36]	τοσαύτην προθυμίαν εἰς τὸ νικᾶν	εἰσφερόμενοι.	~Καίτοι τί ἂν πάθοις, εἰ
[26]	ὡς μὴ παριέναι εἰς τὸ	εἴσω,	μηδὲ παραδέχεσθαι μήτε ἥλιον αὐτὸν
[29]	ἀπορίᾳ καὶ φυγῇ εἰς τὰ	εἴσω	τοῦ αἵματος. ~Ταῦτ´ ἔστιν, ὦ
[1]	σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς τὸ ἔδαφος,	εἶτ´	ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν
[27]	χειροπληθεῖς ἐν ταῖν χεροῖν ἔχοντες.	εἶτα	περὶ ἀκοντίου βολῆς εἰς μῆκος
[16]	καὶ οἱ πόνοι ἄγουσιν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα,	ὦ θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά μοι
[13]	ἁπάντων, ὁ κρατήσας αὐτῶν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα,	ὦ Σόλων, ἐπὶ τῷ ἀδήλῳ
[35]	ἀμυνοῦντα, εἴ τις βιάζοιτο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα,	ὦ Σόλων, σιδηροφορεῖν μὲν οὐδενὸς
[7]	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἀνακεκλασμένη ὥσπερ	ἐκ	καμάτου μακροῦ ἀναπαυόμενον δείκνυσι τὸν
[9]	ἐστιν; (ΣΟΛΩΝ) Ὀλυμπίασι μὲν στέφανος	ἐκ	κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ ἐκ πίτυος,
[18]	ὅ τι τοὺς νέους παραλαβόντες	ἐκ	παίδων εὐθὺς διαπονεῖτε, καὶ ὅπως
[9]	στέφανος ἐκ κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ	ἐκ	πίτυος, ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων
[20]	χρήσεσθαι ἐν εἰρήνῃ συμπολιτευομένους καὶ	ἐκ	πολέμου σώσειν τὴν πόλιν καὶ
[26]	θερμὸν τὸ ἔνδοθεν ἐπιρρέον, ἅτε	ἐκ	πολλοῦ προπαρεσκευασμένον καὶ εἰς τὴν
[19]	πάγον συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματος	ἐκ	προνοίας ἢ πυρκαϊᾶς δικάσοντες, ἀποδίδοται
[29]	γὰρ ὡς αὐτίκα ἕλοιο ἂν	ἐκ	πρώτης προσόψεως, εἰ καὶ μὴ
[9]	τοῖς Παναθηναίοις τὸ ἔλαιον τὸ	ἐκ	τῆς μορίας. τί ἐγέλασας, ὦ
[1]	ἰδοὺ ἀράμενος ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον	ἐκ	τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς τὸ
[15]	στεφάνῳ ὅν φημι συναναπέπλεκται καὶ	ἐκ	τοῦ ἀγῶνος ἐκείνου περιγίγνεται ἐφ´
[36]	τὸν τῆς εὐκλείας ἔρωτα ἐκβάλοι	ἐκ	τοῦ βίου, τί ἂν ἔτι
[22]	καὶ πράττειν τὰ δίκαια καὶ	ἐκ	τοῦ ἴσου ἀλλήλοις συμπολιτεύεσθαι καὶ
[18]	ὅπως ὑμῖν ἄριστοι ἄνδρες ἀποβαίνουσιν	ἐκ	τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν ἀσκημάτων
[24]	αὐτὸ μικρόν· ἔμπειροι γὰρ δὴ	ἐκ	τούτου καθίστανται, εἴ ποτε ἀφίκοιντο
[15]	τι ἁπάσῃ τῇ πόλει ἀγαθὸν	ἐκ	τούτου καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις προσκτώμενοι.
[10]	τὸ λυσιτελὲς καὶ ἡδὺ τέλος	ἐκ	τῶν καμάτων περιμένειν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτο
[10]	ἔχει τοῖς θηρωμένοις τὴν εὔκλειαν	ἐκ	τῶν πόνων. οὐ γὰρ ἀπονητὶ
[36]	ἔτι ἄσκησις, ἀπίασιν οὐ μετρίως	ἐκ	τῶν τοιούτων ἀρετῆς καὶ πόνων
[1]	γοῦν παρέχουσιν ὥσπερ αἱ ἐγχέλυες	ἐκ	τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες. ~Ἕτεροι δὲ
[29]	γλισχρότητος, ἐθίζονται ἐκφεύγειν αὐτοὶ ληφθέντες	ἐκ	τῶν χειρῶν, καὶ ταῦτα ἐν
[20]	ἀναπληροῦντας καὶ διατάττοντας καὶ ἐπιτελοῦντας	ἕκαστα	καὶ φυλάττοντας, οἷόν τι ἐν
[15]	ἀλλὰ κατὰ μέρη ἐπιὼν εἴσῃ	ἕκαστα,	οἷα μὲν περὶ θεῶν, οἷα
[24]	ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς ὥραις	ἑκάσταις,	ὡς μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε
[39]	καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ πρὸς αὐτῶν, ἐπιγελῶν	ἑκάστοις,	ὁπόταν ὁρῶ τυπτομένους καθάπερ κλέπτας
[18]	ὕστερον διδάξῃ με κατὰ καιρὸν	ἕκαστον	ἐν τῷ μέρει. ἐκείνου μέντοι,
[36]	μὴ αἰσχύνοιντο γυμνωθέντες, καὶ ἀξιονικότατον	ἕκαστος	αὑτὸν ἀπεργάζεται. καὶ τὰ ἆθλα,
[20]	τὸ μόνον φῦναι ὡς ἔφυ	ἕκαστος	ἤτοι κατὰ τὸ σῶμα ἢ
[15]	οἷον ἐλευθερίαν λέγω αὐτοῦ τε	ἑκάστου	ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τῆς πατρίδος
[20]	φυλάττοντας, οἷόν τι ἐν ἡμῖν	ἑκάστῳ	ἐστὶν ἡ ψυχή. τοῦτο δὴ
[39]	μηδενὸς ἕνεκα ὠφελίμου ἢ αὐτῷ	ἑκάστῳ	ἢ κοινῇ τῇ πόλει. ὡς
[34]	πλέον ἡμῖν συνδιατρίψας, καὶ ὅπλα	ἑκάστῳ	μάλα πολλά, οἷς χρώμεθα ὁπόταν
[24]	τὰ γυμνάσια ἐπινοήσαντες καὶ διδασκάλους	ἑκάστων	ἐπιστήσαντες τὸν μέν τινα πυκτεύειν,
[29]	μὴ ἐπὶ τῶν ἔργων πειραθείης	ἑκατέρου,	συνεστηκὼς καὶ συγκεκροτημένος εἶναι μᾶλλον
[19]	ἢ πυρκαϊᾶς δικάσοντες, ἀποδίδοται λόγος	ἑκατέρῳ	τῶν κρινομένων καὶ λέγουσιν ἐν
[36]	Ἀνάχαρσι, τὸν τῆς εὐκλείας ἔρωτα	ἐκβάλοι	ἐκ τοῦ βίου, τί ἂν
[38]	γυμνοὶ καὶ αὐτοί, ἄχρις ἂν	ἐκβάλωσι	τοῦ περιγράμματος τὸ ἕτερον σύνταγμα
[22]	αὐτῶν νόμους τε τοὺς κοινοὺς	ἐκδιδάσκοντες,	οἳ δημοσίᾳ πᾶσι πρόκεινται ἀναγιγνώσκειν
[12]	προσβιβάσειέν σε τῇ ἡδονῇ τῶν	ἐκεῖ	δρωμένων, ὡς εἰ καθεζόμενος αὐτὸς
[22]	ὡς τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ´	ἐκεῖνα	δὲ σπεύδοιεν. τοῖς δέ γε
[32]	αὐτούς, καὶ ὑποδήσεσθε τὰ ὑψηλὰ	ἐκεῖνα	δηλαδή· φεύγουσί τε γάρ, ἢν
[15]	τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι ἐπ´	ἐκεῖνα	μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ ἐξ
[16]	Καὶ μήν, ὦ Ἀνάχαρσι, οὐδ´	ἐκεῖνά	σοι ἔτι δόξει μικρὰ εἶναι,
[32]	καὶ ἢν προτεθῇ ὑμῖν ἔξοδος,	ἐκεῖνα	τὰ κράνη περιθήσεσθε τὰ κεχηνότα,
[13]	ἐπιχλευάζων· ἅπαντα γὰρ ὁπόσα κατηριθμήσω	ἐκεῖνα,	τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς εὐεξίας
[32]	τοῦ παραδείγματος. ~ἢ τὰς πανοπλίας	ἐκείνας	τότε ἀναλήψεσθε τὰς τῶν κωμῳδῶν
[17]	καὶ μεταπείσῃς πρὸς τὸ βέλτιον,	ἐκείνην	τὰ μέγιστα ἔσῃ ὠφεληκώς. οὐδὲν
[36]	καὶ διανοίας ὀξὺ δεδορκυίας δεόμενα.	ἐκεῖνο	δέ μοι πάντως εἰπέ, τίνος
[18]	τὰ συμφέροντα ἐκμανθάνοντες. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτ´	ἐκεῖνο	ἦν ἄρα, ὃ ἐγὼ περὶ
[8]	τὸ μὲν ἐν τῷ πηλῷ	ἐκεῖνο	πάλη καλεῖται, οἱ δ´ ἐν
[11]	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις. οὐδὲ γὰρ	ἐκεῖνό	πω δύναμαι κατανοῆσαι ὅ τι
[27]	βαρὺ καὶ δύσληπτον ὑπὸ λειότητος.	ἐκεῖνο	τοίνυν ἄνω τε ἀναρριπτοῦσιν εἰς
[23]	τραγῳδοὺς καὶ κωμῳδούς, εἴ γε	ἐκεῖνοί	εἰσιν, ὑποδήματα μὲν βαρέα καὶ
[15]	ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖς	ἐκείνοις	προσκτώμενοι. κοινὸς γάρ τις ἀγὼν
[24]	γὰρ ταῦτα, ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπ´	ἐκεῖνον	τὸν ἀγῶνα ποριζόμεθα τὸν ἐν
[1]	κριοί. καὶ ἢν ἰδοὺ ἀράμενος	ἐκεινοσὶ	τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν
[16]	ταῦτά ἐστι μικρὰ τοῦ μείζονος	ἐκείνου	ἀγῶνος καὶ τοῦ στεφάνου ὃν
[18]	καιρὸν ἕκαστον ἐν τῷ μέρει.	ἐκείνου	μέντοι, ὦ Σόλων, μέμνησό μοι
[15]	συναναπέπλεκται καὶ ἐκ τοῦ ἀγῶνος	ἐκείνου	περιγίγνεται ἐφ´ ὃν αἱ ἀσκήσεις
[23]	πέδας τηλικαύτας ἐπισυρομένους. (ΣΟΛΩΝ) Οὐκ	ἐκείνους,	ὦγαθέ, ᾤκτειρον, ἀλλὰ ποιητὴς ἴσως
[23]	γοῦν ἅπαν ἐγέλα ἐπ´ αὐτοῖς·	ἐκείνων	δὲ τῶν ὑψηλῶν σκυθρωποὶ ἅπαντες
[16]	ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ	ἐκείνων	ἔτι καταγελᾶν, εἴ τινα ἴδοιμι
[33]	ἂν ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον φυγόντων	ἐκείνων	καὶ οὐδενὸς ἀντιβλέπειν τῷ σιδήρῳ
[23]	οἱ δὲ κωμῳδοὶ βραχύτεροι μὲν	ἐκείνων	καὶ πεζοὶ καὶ ἀνθρωπινώτεροι καὶ
[29]	πλησίον τῶν τε λευκῶν τινα	ἐκείνων	καὶ ὑπὸ σκιᾷ δεδιῃτημένων καὶ
[38]	γὰρ ἄν σοι καὶ ὑπὲρ	ἐκείνων	Λυκοῦργος ὁ νομοθέτης αὐτῶν πολλὰ
[38]	Λακεδαίμονα ἔλθῃς, μὴ καταγελάσαι μηδὲ	ἐκείνων	μηδὲ οἴεσθαι μάτην πονεῖν αὐτούς,
[16]	οἶδ´ ὅπως ὑπερβὰς τὴν τάξιν,	ἐκείνων	πρότερον ἐπεμνήσθη τῶν Ἰσθμοῖ γιγνομένων
[40]	γάρ τις ὁ καὶ ὑπὲρ	ἐκείνων	σοι τὰ εἰκότα ἐν Σπάρτῃ
[22]	πόλεως ἐπιτηδεύοντας αἴσθωνται, αὐτῶν τε	ἐκείνων	χάριν, ἀμείνους γὰρ οὕτω γίγνονται
[16]	εἰ δοκεῖ, εἰς τὸ σύσκιον	ἐκεῖσε	ἀπελθόντες καθίσωμεν ἐπὶ τῶν θάκων,
[23]	αὐτοὶ δὲ ἔνδοθεν μεγάλα τε	ἐκεκράγεσαν	καὶ διέβαινον οὐκ οἶδ´ ὅπως
[14]	ὅπως νόμους τε τοὺς Ἑλλήνων	ἐκμάθοιμι	καὶ ἔθη τὰ παρ´ ὑμῖν
[17]	βαρβάρου καὶ ξένου τὰ συμφέροντα	ἐκμανθάνοντες.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτ´ ἐκεῖνο ἦν ἄρα,
[22]	παρ´ ὧν λέγειν τὰ δέοντα	ἐκμανθάνουσι	καὶ πράττειν τὰ δίκαια καὶ
[14]	κατανοήσαιμι καὶ πολιτείαν τὴν ἀρίστην	ἐκμελετήσαιμι.	διὸ καὶ σὲ μάλιστα φίλον
[24]	ἀντίπαλον, οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι	ἐκμελετῶντες,	ἀλλὰ ἓν μὲν τὸ πρῶτον
[2]	πάττουσίν τε ἀλλήλους καὶ αὐτοὶ	ἑκόντες	ἐπαμῶνται τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην,
[28]	ἐν πηλῷ ἱδρωκότα μετ´ ἐλαίου,	ἐκπεσεῖν	καὶ διαρρυῆναι τῶν χειρῶν σπουδάζοντα,
[34]	ἐπείπερ οὕτω γυμνὰ τὰ σώματα	ἐκπονοῦμεν	τῶν νέων, διὰ τοῦτο καὶ
[39]	Σόλων, ἐμαστιγοῦτο ἐφ´ ἡλικίας, ἢ	ἐκπρόθεσμος	ὢν ἤδη τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς
[20]	τε οἰκοδομήμασιν κατεσκευασμένον καὶ ταῖς	ἔκτοσθεν	ταύταις περιβολαῖς εἰς τὸ ἀσφαλέστατον
[29]	τὸ διαδιδρᾶσκον ὑπὸ γλισχρότητος, ἐθίζονται	ἐκφεύγειν	αὐτοὶ ληφθέντες ἐκ τῶν χειρῶν,
[18]	μάθοιμι. Καὶ ἰδοὺ γὰρ ἤδη	ἐκφυγόντες	τὸν ἥλιον ἐν τῷ συνηρεφεῖ
[17]	ἁμάρτοιμεν, ἢ σὲ βεβαίως πεισθῆναι	ἐκχέαντα	ὁπόσα οἴει ἀντιλεκτέα εἶναι ἢ
[29]	συνέχειν δοκεῖ ἡ κόνις ἀθρόον	ἐκχεόμενον	ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν
[35]	τῷ πηλῷ καὶ τῇ κόνει	ἐκχέοντες;	(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας, ὦ Ἀνάχαρσι, τοιόνδε
[16]	καὶ σέλινα διηγοῦ καὶ θαλλὸν	ἐλαίας	ἀγρίας καὶ πίτυν; (ΣΟΛΩΝ) Καὶ
[32]	ἀφέντας τὴν κόνιν καὶ τὸ	ἔλαιον	δίδασκε αὐτοὺς τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν
[9]	ἡμῖν δὲ τοῖς Παναθηναίοις τὸ	ἔλαιον	τὸ ἐκ τῆς μορίας. τί
[24]	ἂν ἄμεινον ἡγοίμεθα ὑπὸ τοῦ	ἐλαίου	διατεθήσεσθαι. Τοὐντεῦθεν ποικίλα τὰ γυμνάσια
[28]	τε ἐν πηλῷ ἱδρωκότα μετ´	ἐλαίου,	ἐκπεσεῖν καὶ διαρρυῆναι τῶν χειρῶν
[1]	τέλεον ἀποπνιγείη. καὶ οὐδὲ τοῦ	ἐλαίου	ἕνεκα φείδονται μὴ μολύνεσθαι, ἀλλ´
[24]	κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν	ἐλαίῳ	καὶ καταμαλάττομεν, ὡς εὐτονώτερα γίγνοιτο·
[31]	ἐπίωσιν οἱ πολέμιοι, χρισάμενοι τῷ	ἐλαίῳ	καὶ κονισάμενοι πρόιτε καὶ αὐτοὶ
[24]	μὲν σκύτη νομίζομεν ὑπὸ τῷ	ἐλαίῳ	μαλαττόμενα δυσραγέστερα καὶ πολλῷ διαρκέστερα
[34]	γυναῖκες ὑμῶν αἱ μετὰ Ἱππολύτης	ἐλάσασαι	ἐπὶ τὴν πόλιν οὐδὲ οἱ
[26]	εἰς τοιοῦτο σῶμα ἐμπεσόντα ῥᾳδίως	ἐλέγξειεν	ἂν οὐδ´ ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶς· ἔνδοθέν
[22]	φεύγοιεν τὸν ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις	ἔλεγχον.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶδον, ὦ Σόλων, οὓς
[20]	πολέμου σώσειν τὴν πόλιν καὶ	ἐλευθέραν	καὶ εὐδαίμονα διαφυλάξειν. Τὴν μὲν
[30]	πόλεως ἀγαθοὺς γενέσθαι καὶ ἐν	ἐλευθερίᾳ	βιώσεσθαι δι´ αὐτούς, κρατοῦντες μὲν
[15]	ἔχει τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἷον	ἐλευθερίαν	λέγω αὐτοῦ τε ἑκάστου ἰδίᾳ
[20]	καὶ παιδαγωγοῖς ἐπιτρέπομεν ὑπὸ παιδείαις	ἐλευθερίοις	ἄγειν τε καὶ τρέφειν αὐτούς,
[32]	νεανίσκοις. εἰ δὲ βούλεσθε πάντως	ἐλεύθεροι	καὶ εὐδαίμονες εἶναι, ἄλλων ὑμῖν
[29]	σκιᾷ δεδιῃτημένων καὶ ὃν ἂν	ἕλῃ	τῶν ἐν τῷ Λυκείῳ γυμναζομένων,
[25]	βέλους γενέσθαι καὶ εἰς χεῖρας	ἐλθεῖν	τοῖς πολεμίοις; Οὗτοι δὲ ἡμῖν
[38]	ἤν ποτε καὶ εἰς Λακεδαίμονα	ἔλθῃς,	μὴ καταγελάσαι μηδὲ ἐκείνων μηδὲ
[32]	ἔστω λόγχη βαρεῖα μετὰ συριγμοῦ	ἑλιττομένη	καὶ λίθος χειροπληθὴς καὶ σάγαρις
[38]	ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν ἄλλην	Ἑλλάδα	ἐπελεύσεσθαι, μέμνησο ἤν ποτε καὶ
[6]	ὥσπερ οἶμαί σε ποιήσειν, τῇ	Ἑλλάδι,	οὐκ εἰς μακρὰν εἷς καὶ
[39]	ἄλλο τοιοῦτον ἐργασαμένους. ἀτεχνῶς γὰρ	ἐλλεβόρου	δεῖσθαί μοι δοκεῖ ἡ πόλις
[14]	ἢ ὅπως νόμους τε τοὺς	Ἑλλήνων	ἐκμάθοιμι καὶ ἔθη τὰ παρ´
[36]	καὶ ἀνακηρυττομένους ἐν μέσοις τοῖς	Ἕλλησι.	καὶ διὰ τοῦτο ὡς εἰς
[6]	εἶναι μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα τοῖς	Ἕλλησιν	ἡμῖν ἀλλόκοτα εἶναι δόξαντα ἄν,
[33]	νέοις ὑμῶν ἅπασιν, αὐτοβοεὶ ἂν	ἕλοιμι	τὸ γυμνάσιον φυγόντων ἐκείνων καὶ
[29]	γενέσθαι· οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα	ἕλοιο	ἂν ἐκ πρώτης προσόψεως, εἰ
[39]	δὲ καὶ αὐτός, ὦ Σόλων,	ἐμαστιγοῦτο	ἐφ´ ἡλικίας, ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν
[21]	καταγυμνάζειν αὐτοὺς ἀξιοῦμεν. ὥστε αὐτὸς	ἐμαυτῷ	σιωπᾶν προστάττω, οὐ περιμείνας τὸν
[26]	εἰ πῦρ τις φέρων ἅμα	ἐμβάλοι	εἰς πυρὸν αὐτὸν καὶ εἰς
[17]	ὁπόσα οἴει ἀντιλεκτέα εἶναι ἢ	ἐμὲ	ἀναδιδαχθῆναι ὡς οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω
[6]	γένοιτο τὰ ὠφέλιμα καὶ τερπνά,	ἐμὲ	δὲ εἴ τις ὑμῶν τοιοῦτό
[36]	συνίημι· λεπτότερα γὰρ ἢ κατ´	ἐμὲ	εἴρηκας, ἀκριβοῦς τινος φροντίδος καὶ
[17]	χάριν ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ ἂν	ἐμὲ	παιδεύσῃς καὶ μεταπείσῃς πρὸς τὸ
[39]	ὦ Σόλων, οὐχὶ καὶ σὺ	ἐμιμήσω	Λυκοῦργον καὶ μαστιγοῖς τοὺς νέους;
[21]	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὅτι τὰ κάλλιστα καὶ	ἐμοὶ	ἀκοῦσαι ἥδιστα παρείς, τὰ περὶ
[1]	ἐν ἱδρῶτι ἅμα πολλῷ γέλωτα	ἐμοὶ	γοῦν παρέχουσιν ὥσπερ αἱ ἐγχέλυες
[5]	ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιεῖν· ὡς	ἔμοιγε	μανίᾳ μᾶλλον ἐοικέναι δοκεῖ τὸ
[38]	Λυκοῦργον οἱ καθ´ Ἡρακλέα ἢ	ἔμπαλιν,	συνωθοῦντες εἰς τὸ ὕδωρ· τὸ
[12]	σωμάτων καὶ εὐεξίας θαυμαστὰς καὶ	ἐμπειρίας	δεινὰς καὶ ἰσχὺν ἄμαχον καὶ
[24]	ἕτερον δὲ οὐδὲ αὐτὸ μικρόν·	ἔμπειροι	γὰρ δὴ ἐκ τούτου καθίστανται,
[26]	οὐδὲ κάματος εἰς τοιοῦτο σῶμα	ἐμπεσόντα	ῥᾳδίως ἐλέγξειεν ἂν οὐδ´ ἐπικρατήσειεν
[16]	ῥᾳδίως ἀνέχομαι ὀξὺν καὶ φλογμώδη	ἐμπίπτοντα	γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. τὸν γὰρ
[29]	τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖς σώμασιν	ἐμπιπτόντων.	ἄλλως τε καὶ τὸν ῥύπον
[27]	δέοι, ἢ εἴ τι ἄλλο	ἐμπόδιον,	καὶ πρὸς τοῦτο ἀσκοῦνται ἡμῖν,
[25]	γυμνοὺς ἂν φόβον τοῖς δυσμενέσιν	ἐμποιήσαντας,	οὐ πολυσαρκίαν ἀργὸν καὶ λευκὴν
[36]	ἀπεργάζεται. καὶ τὰ ἆθλα, ὥσπερ	ἔμπροσθεν	εἶπον, οὐ μικρά, ὁ ἔπαινος
[28]	καὶ ταῦτα πάντα, ὥσπερ ἔφην	ἔμπροσθεν,	εἰς τοὺς πολέμους καὶ χρήσιμα,
[25]	κεχρωσμένοι καὶ ἀρρενωποί, πολὺ τὸ	ἔμψυχον	καὶ θερμὸν καὶ ἀνδρῶδες ἐπιφαίνοντες,
[21]	τοὺς τὰ ἀναγκαιότατα μὴ λέγοντας	ἐν	Ἀρείῳ πάγῳ, ἀλλὰ ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν
[19]	πάρεργον τοῦ λόγου καὶ τὰ	ἐν	Ἀρείῳ πάγῳ γιγνόμενα ἐδιδάξω με,
[34]	καὶ πρόστιμόν γ´ ἔστιν, ὅστις	ἐν	ἄστει σιδηροφοροίη μηδὲν δέον ἢ
[39]	εἶναι, Μίνωος τοῦ Διὸς νομοθετήσαντος	ἐν	αὐτοῖς. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τί οὖν, ὦ
[24]	ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται	ἐν	αὐτοῖς, θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον εἰς
[30]	τοιαῦτα διατρίβουσιν καὶ ἀσχόλοις οὖσιν	ἐν	αὐτοῖς. καὶ ὅπερ ἔφην τὸ
[15]	κοτίνου ἢ σελίνων, ἀλλ´ ὃς	ἐν	αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει τὴν ἀνθρώπου
[34]	ἀεὶ βιοῦντες· τό τε γὰρ	ἐν	ἀφράκτῳ οἰκεῖν ῥᾴδιον εἰς ἐπιβουλήν,
[29]	ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ ταῦτα	ἐν	ἀφύκτῳ ἐχόμενοι. καὶ μὴν καὶ
[15]	οὐ ῥᾴδιον, ὦ ἑταῖρε, διελθεῖν	ἐν	βραχεῖ, ἀλλὰ κατὰ μέρη ἐπιὼν
[35]	πῦρ ἀνακαύσειας ἂν καὶ μεῖζον	ἐν	βραχεῖ ποιήσειας παραθήγων τῷ πνεύματι,
[27]	διαρκεῖν ἐθίζοντες καὶ εἰς τὸ	ἐν	βραχεῖ ὠκύτατον ἐπικουφίζοντες· καὶ ὁ
[34]	ἀεὶ καὶ ἀκινάκην παρεζῶσθαι περιττὸν	ἐν	εἰρήνῃ οἰόμεθα εἶναι, καὶ πρόστιμόν
[20]	σφίσι τε αὐτοῖς καλῶς χρήσεσθαι	ἐν	εἰρήνῃ συμπολιτευομένους καὶ ἐκ πολέμου
[30]	ὑποτελεῖν ἡμῖν τοὺς πλείστους αὐτῶν.	ἐν	εἰρήνῃ τε αὖ πολὺ ἀμείνοσιν
[30]	τῆς πόλεως ἀγαθοὺς γενέσθαι καὶ	ἐν	ἐλευθερίᾳ βιώσεσθαι δι´ αὐτούς, κρατοῦντες
[18]	ταύτην ἀρχαιοτάτην τοσούτοις ἤδη χρόνοις	ἐν	εὐνομίᾳ κατῳκηκότας, καὶ μάλιστα σέ,
[37]	δρῶμεν καὶ προστέτακται πᾶσι τοῖς	ἐν	ἡλικίᾳ παρεῖναι καὶ ὁρᾶν τὰ
[20]	ἕκαστα καὶ φυλάττοντας, οἷόν τι	ἐν	ἡμῖν ἑκάστῳ ἐστὶν ἡ ψυχή.
[1]	χρῖσμα καὶ τοῦ βορβόρου ἀναπλησθέντες	ἐν	ἱδρῶτι ἅμα πολλῷ γέλωτα ἐμοὶ
[34]	πόλει τοιοῦτον οὐδέν, ἅπασαν αὐτὴν	ἐν	κύκλῳ περιελθών. (ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ ἴδοις
[23]	τινὰς τότε καὶ ἄλλους συνᾴδοντας	ἐν	κύκλῳ συνεστῶτας. οὐδ´ αὐτά, ὦ
[36]	τούτοις ἴδοιεν τιμωμένους καὶ ἀνακηρυττομένους	ἐν	μέσοις τοῖς Ἕλλησι. καὶ διὰ
[12]	δρωμένων, ὡς εἰ καθεζόμενος αὐτὸς	ἐν	μέσοις τοῖς θεαταῖς βλέποις ἀρετὰς
[21]	ἔργα παλαιὰ καὶ λόγους ὠφελίμους	ἐν	μέτροις κατακοσμήσαντες, ὡς μᾶλλον μνημονεύοιεν,
[9]	κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ ἐκ πίτυος,	ἐν	Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένος, Πυθοῖ
[16]	Ἰσθμοῖ γιγνομένων καὶ Ὀλυμπίασι καὶ	ἐν	Νεμέᾳ. πλὴν ἀλλὰ νώ— σχολὴν
[34]	ἀλλήλους ἀπιστία, αὐθαιρέτως καὶ μὴ	ἐν	νόμῳ συμπολιτευομένων, ἀναγκαῖον ἀεὶ τὸν
[2]	τὸν ὄλισθον ἀφαιρούσης καὶ βεβαιοτέραν	ἐν	ξηρῷ παρεχούσης τὴν ἀντίληψιν. ~Οἱ
[11]	διηγῇ τὸ Ἰσθμοῖ καὶ τὸ	ἐν	Ὀλυμπίᾳ. οὐ μὴν ἀλλὰ τοὺς
[34]	τὸ δημόσιον. ὑμεῖς δὲ συγγνωστοὶ	ἐν	ὅπλοις ἀεὶ βιοῦντες· τό τε
[24]	εἰς χρείαν τῶν μαθημάτων τούτων	ἐν	ὅπλοις· δῆλον γὰρ ὅτι καὶ
[34]	οὐδὲ οἱ ἄλλοι ὅσοι ἡμῶν	ἐν	ὅπλοις ἐπειράθησαν. ἡμεῖς γάρ, ὦ
[37]	ἄλλου δυσχεροῦς. Τὸ δὲ δὴ	ἐν	ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ ὁρᾶν
[36]	ὀψόμενοι τοὺς νέους ἀγωνιζομένους, οὐδέποτε	ἐν	ὅπλοις ποιεῖσθε τὴν ἅμιλλαν, ἀλλὰ
[38]	μὴ ἀξιώσαντες ἀπαγορεῦσαι ζῶντες ἔτι	ἐν	ὀφθαλμοῖς τῶν οἰκείων μηδὲ εἶξαι
[28]	καὶ συνέχειν διολισθάνοντας· αἴρεσθαί τε	ἐν	πηλῷ ἱδρωκότα μετ´ ἐλαίου, ἐκπεσεῖν
[2]	τὸ αὐτὸ τοῦτο δρῶσιν, οὐκ	ἐν	πηλῷ οὗτοί γε, ἀλλὰ ψάμμον
[17]	ἀναστήσατε παρὰ τοὺς ἐπωνύμους ἢ	ἐν	πόλει παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν. καὶ
[36]	εἰκάζειν παρέχοιεν ἄν σοι, ὁποῖοι	ἐν	πολέμοις ὑπὲρ πατρίδος καὶ παίδων
[38]	ἄν ποτε ληφθεὶς ὁ τοιοῦτος	ἐν	πολέμῳ ἀπόρρητόν τι ἐξείποι τῆς
[40]	ὑπὲρ ἐκείνων σοι τὰ εἰκότα	ἐν	Σπάρτῃ ἀντερῶν. Πλὴν ἀλλὰ ἐπείπερ
[27]	ἡμῖν, ἔτι καὶ μολυβδίδας χειροπληθεῖς	ἐν	ταῖν χεροῖν ἔχοντες. εἶτα περὶ
[2]	ἀλεκτρυόνων δίκην, ὡς ἀφυκτότεροι εἶεν	ἐν	ταῖς συμπλοκαῖς, οἶμαι, τῆς ψάμμου
[32]	χειροπληθὴς καὶ σάγαρις καὶ γέρρον	ἐν	τῇ ἀριστερᾷ καὶ θώραξ καὶ
[10]	αὐτῆς πολλὰ τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμενον	ἐν	τῇ ἀρχῇ τότ´ ἤδη τὸ
[8]	ἐκεῖνο πάλη καλεῖται, οἱ δ´	ἐν	τῇ κόνει παλαίουσι καὶ αὐτοί,
[17]	μέσον καταθήσω φέρων καὶ καταστὰς	ἐν	τῇ πνυκὶ ἐρῶ πρὸς ἅπαντας,
[34]	ὅπλοις; οὐ γὰρ εἶδον ἔγωγε	ἐν	τῇ πόλει τοιοῦτον οὐδέν, ἅπασαν
[16]	πηλῷ κυβιστήσεις καὶ αἱ ὕπαιθροι	ἐν	τῇ ψάμμῳ ταλαιπωρίαι τοῦτο ἡμῖν
[11]	τοῦτο πάθῃ τις, οὔτι γε	ἐν	τηλικούτοις θεάτροις, οἷα σὺ διηγῇ
[36]	εἰπέ, τίνος ἕνεκα οὐχὶ καὶ	ἐν	τοῖς ἀγῶσι τοῖς Ὀλυμπίασι καὶ
[26]	ἀνάγκη καὶ ἐπὶ μήκιστον διαρκεῖν	ἐν	τοῖς καμάτοις· ὀψέ τε ἂν
[18]	τῶν Ἀθηναίων, ὡς εἴητε εἴρωνες	ἐν	τοῖς λόγοις. ἐπεὶ πόθεν ἂν
[19]	βουλὴν καὶ περιπέττειν τὸ πρᾶγμα	ἐν	τοῖς λόγοις, ὡς γυμνὰ τὰ
[32]	δεήσει καὶ ἀσκήσεως ἀληθινῆς τῆς	ἐν	τοῖς ὅπλοις, καὶ ἡ ἅμιλλα
[24]	ἐκεῖνον τὸν ἀγῶνα ποριζόμεθα τὸν	ἐν	τοῖς ὅπλοις καὶ ἡγούμεθα πολὺ
[34]	ὑμῖν ἐστι τὸ γυμνάσιον τὸ	ἐν	τοῖς ὅπλοις; οὐ γὰρ εἶδον
[20]	πολιτευομένων, τὸ δὲ πᾶν κῦρος	ἐν	τοῖς πολίταις τιθέμεθα· τούτους γὰρ
[35]	ἐξ ἀγγείου κεραμεοῦ λάθῃ διαρρυεῖσα	ἐν	τοῖς πόνοις κᾆτα ἡμῖν κενὸν
[26]	σώματος. πρός τε τὸ ἐνδιδὸν	ἐν	τοῖς πόνοις πολὺ τὸ θερμὸν
[25]	ἡμῖν καὶ τὰ γυμνάσια ἐργάζεται	ἐν	τοῖς σώμασι, τὴν μὲν ἄχνην
[23]	διέβαινον οὐκ οἶδ´ ὅπως ἀσφαλῶς	ἐν	τοῖς ὑποδήμασιν. Διονύσῳ δὲ οἶμαι
[11]	ἐπ´ ὀλίγων ταῦτα πάσχουσιν, ἀλλὰ	ἐν	τοσούτοις θεαταῖς καὶ μάρτυσι τῆς
[36]	ἐγγενέσθαι αὐτοῖς, εἰ τοὺς ἀριστεύοντας	ἐν	τούτοις ἴδοιεν τιμωμένους καὶ ἀνακηρυττομένους
[17]	ὀρθῶς γιγνώσκω περὶ αὐτῶν. καὶ	ἐν	τούτῳ πᾶσα ἄν σοι ἡ
[2]	τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες. ~Ἕτεροι δὲ	ἐν	τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς τὸ
[27]	εἶδες δὲ καὶ ἄλλο τι	ἐν	τῷ γυμνασίῳ χαλκοῦν περιφερές, ἀσπίδι
[38]	αὐτούς, ὁπόταν ἢ σφαίρας πέρι	ἐν	τῷ θεάτρῳ συμπεσόντες παίωσιν ἀλλήλους
[29]	καὶ ὃν ἂν ἕλῃ τῶν	ἐν	τῷ Λυκείῳ γυμναζομένων, ἀποπλύνας τὴν
[40]	παρὰ σοῦ ὡς καὶ αὐτὸς	ἐν	τῷ μέρει διεξέλθῃς πρός με
[18]	διδάξῃ με κατὰ καιρὸν ἕκαστον	ἐν	τῷ μέρει. ἐκείνου μέντοι, ὦ
[1]	μάλα εἰρηνικῶς ἅτερος τὸν ἕτερον	ἐν	τῷ μέρει. μετὰ δὲ οὐκ
[19]	ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ λέγουσιν	ἐν	τῷ μέρει ὁ μὲν διώκων
[27]	καὶ ἐπειράθης γε αὐτοῦ κειμένου	ἐν	τῷ μέσῳ καὶ ἐδόκει σοι
[2]	ἀλλὰ ψάμμον ταύτην βαθεῖαν ὑποβαλόμενοι	ἐν	τῷ ὀρύγματι πάττουσίν τε ἀλλήλους
[19]	καὶ σέ, ὦ Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην	ἐν	τῷ παρόντι ποιοῦμαι ἔγωγε, καὶ
[29]	μὴ διολισθάνοιεν συμπλεκόμενοι. ἐπειδὰν γὰρ	ἐν	τῷ πηλῷ ἀσκηθῶσιν συνέχειν τὸ
[8]	γυμνασμάτων δὲ τούτων τὸ μὲν	ἐν	τῷ πηλῷ ἐκεῖνο πάλη καλεῖται,
[6]	οὗτοι παίουσιν ἀλλήλους καὶ κυλίουσιν	ἐν	τῷ πηλῷ ἢ ἐπιπάττουσιν τὴν
[35]	τὰς ἀλκὰς αὐτῶν, ἀλλ´ εἰκῆ	ἐν	τῷ πηλῷ καὶ τῇ κόνει
[16]	ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖς	ἐν	τῷ πηλῷ κυβιστήσεις καὶ αἱ
[28]	ὄλισθον ἀνάγκη πλείω γίγνεσθαι, ἱδρούντων	ἐν	τῷ πηλῷ, ὃ σὺ ταῖς
[1]	δὲ ἄγχουσι καὶ λυγίζουσι καὶ	ἐν	τῷ πηλῷ συναναφύρονται κυλινδούμενοι ὥσπερ
[18]	γὰρ ἤδη ἐκφυγόντες τὸν ἥλιον	ἐν	τῷ συνηρεφεῖ ἐσμεν, καὶ καθέδρα
[16]	οἴκοθεν ἔδοξεν, ὡς μὴ μόνος	ἐν	ὑμῖν ξενίζοιμι τῷ σχήματι. ἡ
[27]	τὸ στερρὸν καὶ ἀντίτυπον, ἀλλὰ	ἐν	ψάμμῳ βαθείᾳ, ἔνθα οὔτε βεβαίως
[14]	ἂν τὰ κάλλιστα τῶν ἐθῶν	ἐν	ψόγῳ ἐτίθεσο. ἢν δέ σοι
[24]	ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντες, ἀλλὰ	ἓν	μὲν τὸ πρῶτον καὶ μέγιστον
[33]	μὴ ἂν ῥᾳδίως ἀνασχέσθαι λόφον	ἕνα	κράνους πολεμίου ἰδόντας. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐ
[32]	κεχηνότα, ὡς φοβερώτεροι εἴητε τοῖς	ἐναντίοις	μορμολυττόμενοι αὐτούς, καὶ ὑποδήσεσθε τὰ
[29]	~Τὴν μέντοι κόνιν ἐπὶ τὸ	ἐναντίον	χρησίμην οἰόμεθα εἶναι, ὡς μὴ
[38]	τοῖς δεινοῖς. πολλοὶ γοῦν καὶ	ἐναπέθανον	τῷ ἀγῶνι μὴ ἀξιώσαντες ἀπαγορεῦσαι
[6]	ἐπάγει τοῖς σώμασιν· ἢν γοῦν	ἐνδιατρίψῃς,	ὥσπερ οἶμαί σε ποιήσειν, τῇ
[26]	τοῦ σώματος. πρός τε τὸ	ἐνδιδὸν	ἐν τοῖς πόνοις πολὺ τὸ
[31]	ἀθέρες ὑμεῖς ἐστε, ὡς τάχιστα	ἐνδιδόναι	πρὸς τὰς πληγάς, ἀλλὰ ὀψέ
[35]	τὸ σῶμα καταλιποῦσα ὑπὸ μηδενὸς	ἔνδοθεν	ἀναπληρούμενον. τὸ δὲ οὐχ οὕτως
[26]	πόνοις πολὺ τὸ θερμὸν τὸ	ἔνδοθεν	ἐπιρρέον, ἅτε ἐκ πολλοῦ προπαρεσκευασμένον
[23]	παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες· αὐτοὶ δὲ	ἔνδοθεν	μεγάλα τε ἐκεκράγεσαν καὶ διέβαινον
[26]	ἐλέγξειεν ἂν οὐδ´ ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶς·	ἔνδοθέν	τε γὰρ εὖ παρεσκεύασται αὐτῷ
[20]	αὐτὸ ὡς κάλλιστον ἡμῖν εἴη,	ἔνδοθέν	τε οἰκοδομήμασιν κατεσκευασμένον καὶ ταῖς
[39]	τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα	ἐνεανιεύσατο;	(ΣΟΛΩΝ) Πρεσβύτης ἤδη ὢν ἔγραψε
[38]	αὐτοὺς μήτε εἴπῃς, ὡς οὐδεμιᾶς	ἕνεκα	αἰτίας ἀναγκαίας ταλαιπωροῦσι, μήτε τυράννου
[9]	ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων, ὥστε μήλων	ἕνεκα	καὶ σελίνων τοσαῦτα προπονεῖν καὶ
[1]	δὲ ὑμῖν, ὦ Σόλων, τίνος	ἕνεκα	οἱ νέοι ποιοῦσιν; οἱ μὲν
[36]	γὰρ εἰδέναι τοῦτό γε, οὗτινος	ἕνεκα	οὕτω ποιεῖτε. (ΣΟΛΩΝ) Ἡγούμεθα γάρ,
[36]	δέ μοι πάντως εἰπέ, τίνος	ἕνεκα	οὐχὶ καὶ ἐν τοῖς ἀγῶσι
[13]	καὶ τόλμαν, ὁρῶ οὐδενὸς μεγάλου	ἕνεκα	παραπολλυμένας ὑμῖν, οὔτε πατρίδος κινδυνευούσης
[35]	Σόλων, σιδηροφορεῖν μὲν οὐδενὸς ἀναγκαίου	ἕνεκα	περιττὸν ὑμῖν δοκεῖ, καὶ τῶν
[15]	τὸ σῶμα καταναγκάζομεν, οὐ μόνον	ἕνεκα	τῶν ἀγώνων, ὅπως τὰ ἆθλα
[28]	ἔδοξεν, ἄκουσον, ὦ θαυμάσιε, ὅτου	ἕνεκα	ὑποβέβληται. πρῶτον μέν, ὡς μὴ
[1]	ἀποπνιγείη. καὶ οὐδὲ τοῦ ἐλαίου	ἕνεκα	φείδονται μὴ μολύνεσθαι, ἀλλ´ ἀφανίσαντες
[39]	ἄνω τὰς χεῖρας ἐπαίροντα μηδενὸς	ἕνεκα	ὠφελίμου ἢ αὐτῷ ἑκάστῳ ἢ
[19]	τοῦτο, ὦ Ἀνάχαρσι, ταμιεύσῃ ἄμεινον,	ἔνθα	ἄν σοι δοκῇ μὴ πάνυ
[17]	ἐξ ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ´	ἔνθα	ἄν σοι μὴ ὀρθῶς τι
[27]	ἀντίτυπον, ἀλλὰ ἐν ψάμμῳ βαθείᾳ,	ἔνθα	οὔτε βεβαίως ἀπερεῖσαι τὴν βάσιν
[16]	ἔοικας, οὐδὲ περιβλέπεις σύσκιόν τι	ἔνθα	ὑποδύσῃ, ἀλλὰ δέχῃ τὸν ἥλιον
[14]	~(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας, ὦ Ἀνάχαρσι, μηδέπω	ἐννενοηκέναι	πολιτείας ὀρθῆς πέρι μηδέν· οὐ
[35]	Ἀνάχαρσι, τοιόνδε τι δυνάμεως πέρι	ἐννοεῖν,	ὡς οἴνῳ ἢ ὕδατι ἢ
[25]	τὰ αὐτὰ βαρέα τοῖς ἀνταγωνισταῖς.	~Ἐννοεῖς	γάρ, οἶμαι, τὸ μετὰ τοῦτο,
[38]	κἂν μὴ ὁ Λυκοῦργος εἴπῃ,	ἐννοεῖς,	οἶμαι, καὶ αὐτὸς ὡς οὐκ
[40]	τε αὐτὸς ἔφης ἔτι μᾶλλον	ἐννοήσαιμι	καθ´ ἡσυχίαν ἅ τε χρὴ
[9]	ἀλλήλων καὶ κατακλωμένους, ὡς οὐκ	ἐνὸν	ἀπραγμόνως εὐπορῆσαι μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία
[16]	ἐπὶ τῶν θάκων, ὡς μὴ	ἐνοχλοῖεν	ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότες τοῖς παλαίουσιν.
[16]	θάλπος ὥσπερ ἐγὼ οὔτε ὅλως	ἐνοχλουμένῳ	ἔοικας, οὐδὲ περιβλέπεις σύσκιόν τι
[27]	κρατύνει καὶ τόνον τοῖς ἄκροις	ἐντίθησιν.	~Ὁ πηλὸς δὲ καὶ ἡ
[25]	εὐθὺς ταραττομένοις καὶ προαποθνήσκουσι πρὶν	ἐντὸς	βέλους γενέσθαι καὶ εἰς χεῖρας
[35]	οὖσαν. δέδιας οὖν μὴ ὥσπερ	ἐξ	ἀγγείου κεραμεοῦ λάθῃ διαρρυεῖσα ἐν
[17]	ἂν λέγω πρὸς σέ, ὡς	ἐξ	ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ´ ἔνθα
[20]	ἀσφαλέστατον πεφραγμένον. μάλιστα δὲ καὶ	ἐξ	ἅπαντος τοῦτο προνοοῦμεν, ὅπως οἱ
[14]	διὸ καὶ σὲ μάλιστα φίλον	ἐξ	ἁπάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον προειλόμην
[13]	ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς, ἀλλὰ εἷς	ἐξ	ἁπάντων, ὁ κρατήσας αὐτῶν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[15]	ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ	ἐξ	ἁπάντων χωροῦσιν— ἀλλὰ μεῖζόν τι
[19]	ἐπεὶ καὶ τῇ βουλῇ τῇ	ἐξ	Ἀρείου πάγου, ἥπερ τὰς φονικὰς
[28]	ἡ κόνις, ἅπερ σοι γελοιότερα	ἐξ	ἀρχῆς ἔδοξεν, ἄκουσον, ὦ θαυμάσιε,
[18]	αὐτοῖς. τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα	ἐξ	ἀρχῆς εὐθὺς ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ
[18]	λίθου. λέγε οὖν τὸν λόγον	ἐξ	ἀρχῆς καθ´ ὅ τι τοὺς
[35]	ἄλλαι ἀνεφύοντο. ἢν δὲ ἀγύμναστος	ἐξ	ἀρχῆς καὶ ἄτονος ᾖ μηδὲ
[18]	σέ, ὦ Σόλων, ᾧ τοῦτο	ἐξ	ἀρχῆς καὶ μάθημα, ὡς φασίν,
[21]	ὅπως τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἀσκοῦμεν	ἐξ	ἀρχῆς προὔκειτο εἰπεῖν, ἀλλὰ δι´
[34]	νέων, διὰ τοῦτο καὶ ἄνοπλα	ἐξάγομεν	ἐπὶ τοὺς κινδύνους, ἀλλ´ ἐπειδὰν
[19]	τὸ μῆκος. ἢν μέντοι μὴ	ἐξαγώνια	μηδὲ πόρρω τοῦ σκοποῦ τὰ
[25]	σαρκῶν καὶ περιττὸν τοῖς ἱδρῶσιν	ἐξαναλωκότες,	ὃ δὲ ἰσχὺν καὶ τόνον
[24]	καὶ καταπεσὼν εἴσεται ὡς ῥᾷστα	ἐξανίστασθαι.	πάντα γὰρ ταῦτα, ὦ Ἀνάχαρσι,
[35]	ἀλλὰ ὅσῳ τις ἂν αὐτὴν	ἐξαντλῇ	τοῖς πόνοις, τοσῷδε μᾶλλον ἐπιρρεῖ
[38]	τοιοῦτος ἐν πολέμῳ ἀπόρρητόν τι	ἐξείποι	τῆς Σπάρτης αἰκιζομένων τῶν ἐχθρῶν,
[27]	πόρρω, φιλοτιμούμενοι ὅστις ἐπὶ μήκιστον	ἐξέλθοι	καὶ τοὺς ἄλλους ὑπερβάλοιτο· καὶ
[34]	σιδηροφοροίη μηδὲν δέον ἢ ὅπλα	ἐξενέγκοι	εἰς τὸ δημόσιον. ὑμεῖς δὲ
[24]	δὲ ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα	ἐξεργάζεται	ἐν αὐτοῖς, θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον
[20]	ἀνέμοις δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα	ἐξεργάζονται.	~Τὴν μὲν τοίνυν ψυχὴν μουσικῇ
[24]	καὶ διαπονήσαντες ἐρρωμενέστερα καὶ ἀλκιμώτερα	ἐξεργασώμεθα	καὶ κοῦφα καὶ εὔτονα καὶ
[19]	ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται,	ἐξέστω	ἀπομηκύνειν. οὐδὲ γὰρ ὑφ´ ἡλίῳ
[32]	τραγῳδῶν, καὶ ἢν προτεθῇ ὑμῖν	ἔξοδος,	ἐκεῖνα τὰ κράνη περιθήσεσθε τὰ
[26]	εὖ παρεσκεύασται αὐτῷ καὶ τὰ	ἔξω	μάλα καρτερῶς πέφρακται πρὸς αὐτά,
[21]	ἤδη μεταχειρίζεσθαι τὰ κοινά— καίτοι	ἔξω	τοῦ ἀγῶνος ἴσως ταῦτα· οὐ
[21]	οἶμαι, ἀνέχῃ ληροῦντα ἤδη τοσαῦτα	ἔξω	τοῦ πράγματος. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἰπέ μοι,
[19]	αὐτούς, ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν	ἔξωθεν	ἐπάγῃ τῷ πράγματι— οἷα πολλὰ
[40]	αὐτοῖς ἔοικας, οὐκ ἄδικα αἰτήσειν	ἔοικα	παρὰ σοῦ ὡς καὶ αὐτὸς
[16]	ὥσπερ ἐγὼ οὔτε ὅλως ἐνοχλουμένῳ	ἔοικας,	οὐδὲ περιβλέπεις σύσκιόν τι ἔνθα
[40]	δὲ οὐ πάνυ ἀρεσκομένῳ αὐτοῖς	ἔοικας,	οὐκ ἄδικα αἰτήσειν ἔοικα παρὰ
[14]	δὲ καὶ τραύματα λαβόντες; ~(ΣΟΛΩΝ)	Ἔοικας,	ὦ Ἀνάχαρσι, μηδέπω ἐννενοηκέναι πολιτείας
[35]	καὶ τῇ κόνει ἐκχέοντες; (ΣΟΛΩΝ)	Ἔοικας,	ὦ Ἀνάχαρσι, τοιόνδε τι δυνάμεως
[3]	οὑτοσὶ γοῦν καὶ τοὺς ὀδόντας	ἔοικεν	ἀποπτύσειν ὁ κακοδαίμων, οὕτως αἵματος
[5]	ποιεῖν· ὡς ἔμοιγε μανίᾳ μᾶλλον	ἐοικέναι	δοκεῖ τὸ πρᾶγμα, καὶ οὐκ
[27]	γυμνασίῳ χαλκοῦν περιφερές, ἀσπίδι μικρᾷ	ἐοικὸς	ὄχανον οὐκ ἐχούσῃ οὐδὲ τελαμῶνας,
[15]	καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ	ἑορτῶν	πατρίων ἀπόλαυσιν καὶ οἰκείων σωτηρίαν,
[23]	τὸ θέατρον γοῦν ἅπαν ἐγέλα	ἐπ´	αὐτοῖς· ἐκείνων δὲ τῶν ὑψηλῶν
[32]	ἔσται, ὑμῶν οὕτω μεγάλα διαβαινόντων	ἐπ´	αὐτούς. Ἀλλ´ ὅρα μὴ ταῦτα
[20]	ἀλλὰ καὶ παιδεύσεως καὶ μαθημάτων	ἐπ´	αὐτοὺς δεόμεθα, ὑφ´ ὧν τά
[31]	καὶ αὐτοὶ πὺξ τὰς χεῖρας	ἐπ´	αὐτοὺς προβεβλημένοι, κἀκεῖνοι δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν
[22]	θεωμένους, ὡς τῶν μὲν ἀποτρέποιντο,	ἐπ´	ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν. τοῖς δέ
[15]	ὅπως τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι	ἐπ´	ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ
[24]	πάντα γὰρ ταῦτα, ὦ Ἀνάχαρσι,	ἐπ´	ἐκεῖνον τὸν ἀγῶνα ποριζόμεθα τὸν
[11]	πρεσβῦται τὰς ζημίας ἐπάγουσι, κἂν	ἐπ´	ὀλίγων μαρτύρων τοῦτο πάθῃ τις,
[11]	τὸ οἴκτιστόν ἐστιν, εἰ μὴ	ἐπ´	ὀλίγων ταῦτα πάσχουσιν, ἀλλὰ ἐν
[6]	πρᾶγμα καὶ ἀκμὴν οὐ μικρὰν	ἐπάγει	τοῖς σώμασιν· ἢν γοῦν ἐνδιατρίψῃς,
[16]	ἐπικείμενος φλογμὸν τοῦτον οὐ φορητὸν	ἐπάγει	τοῖς σώμασιν. ὥστε καὶ σοῦ
[19]	ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν	ἐπάγῃ	τῷ πράγματι— οἷα πολλὰ ῥητόρων
[11]	μεγάλας οἱ πρεσβῦται τὰς ζημίας	ἐπάγουσι,	κἂν ἐπ´ ὀλίγων μαρτύρων τοῦτο
[3]	καὶ ἐποτρύνει καὶ τὸν πατάξαντα	ἐπαινεῖ.	~Ἄλλοι δὲ ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονοῦσι
[14]	ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆς,	ἐπαινέσῃ	τότε καὶ τὰς ἀσκήσεις ταύτας
[10]	ἐστεφανωμένους καὶ ἐπὶ τῇ νίκῃ	ἐπαινέσονται	πολὺ πρότερον οἰκτείραντες ἐπὶ ταῖς
[36]	ἔμπροσθεν εἶπον, οὐ μικρά, ὁ	ἔπαινος	ὁ παρὰ τῶν θεατῶν καὶ
[10]	μυρίανδρα συμπληρούμενα καὶ τοὺς ἀγωνιστὰς	ἐπαινουμένους,	τὸν δὲ καὶ νικήσαντα αὐτῶν
[12]	οἶδα ὡς οὐκ ἂν ἐπαύσω	ἐπαινῶν	καὶ ἐπιβοῶν καὶ ἐπικροτῶν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[39]	μαστιγοῦσθαι γυμνὸν ἄνω τὰς χεῖρας	ἐπαίροντα	μηδενὸς ἕνεκα ὠφελίμου ἢ αὐτῷ
[14]	ἂν αὐτὸς διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς	ἐπακούοιμι	περὶ πολιτείας τε καὶ νόμων
[2]	τε ἀλλήλους καὶ αὐτοὶ ἑκόντες	ἐπαμῶνται	τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην, ὡς
[26]	αὖθις γὰρ ἐπὶ τὸν λικμῶντα	ἐπάνειμι—	θᾶττον ἄν, οἶμαι, παρὰ πολὺ
[26]	ἀναγκαίαν χρείαν ἀποκείμενον, ἀναπληροῖ εὐθὺς	ἐπάρδον	τῇ ἀκμῇ καὶ ἀκαμάτους ἐπὶ
[12]	δὴ οἶδα ὡς οὐκ ἂν	ἐπαύσω	ἐπαινῶν καὶ ἐπιβοῶν καὶ ἐπικροτῶν.
[21]	κατὰ μικρὸν καὶ πρὸς μίμησιν	ἐπεγείρονται,	ὡς καὶ αὐτοὶ ᾄδοιντο καὶ
[23]	ποιητὴς ἴσως ἀρχαίαν τινὰ συμφορὰν	ἐπεδείκνυτο	τοῖς θεαταῖς καὶ ῥήσεις οἰκτρὰς
[38]	ἄμεινον χρήσαιτο κατὰ τῶν δυσμενῶν.	~Ἐπεὶ	δὲ φής, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ
[19]	οἶμαι, εἰ καὶ μακρὰ λέγοιτο,	ἐπεὶ	καὶ τῇ βουλῇ τῇ ἐξ
[18]	εἴητε εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις.	ἐπεὶ	πόθεν ἂν ἐγὼ νομὰς καὶ
[35]	σώματα τῶν νέων οὐδενὸς δεινοῦ	ἐπείγοντος	καταπονεῖτε παίοντες καὶ ὑπὸ τῶν
[29]	εἶναι, ὡς μὴ διολισθάνοιεν συμπλεκόμενοι.	ἐπειδὰν	γὰρ ἐν τῷ πηλῷ ἀσκηθῶσιν
[20]	μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων,	ἐπειδὰν	δὲ ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνος,
[21]	τε ἡμῖν καὶ Ὅμηρος ἐποίησαν.	Ἐπειδὰν	δὲ πλησιάζωσι πρὸς τὴν πολιτείαν
[20]	ἄγειν τε καὶ τρέφειν αὐτούς,	ἐπειδὰν	δὲ συνετοὶ ἤδη γίγνωνται τῶν
[10]	ἄλλα σοι δόξει περὶ αὐτῶν,	ἐπειδὰν	εἰς τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν ὁρᾷς
[34]	ἐξάγομεν ἐπὶ τοὺς κινδύνους, ἀλλ´	ἐπειδὰν	καθ´ αὑτοὺς ἄριστοι γένωνται, ἀσκοῦνται
[24]	ἀμείνοσι χρήσασθαι τοῖς οὕτως ἀσκηθεῖσιν,	ἐπειδὰν	πρότερον αὐτῶν γυμνὰ τὰ σώματα
[15]	γιγνώσκομεν καὶ ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα,	ἐπειδὰν	πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ
[40]	ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν. Πλὴν ἀλλὰ	ἐπείπερ	ἐγὼ τὰ ἡμέτερά σοι διεξελήλυθα,
[14]	καὶ ξένον προειλόμην κατὰ κλέος,	ἐπείπερ	ἤκουον νόμων τε συγγραφέα τινὰ
[34]	ἡμεῖς γάρ, ὦ μακάριε, οὐκ	ἐπείπερ	οὕτω γυμνὰ τὰ σώματα ἐκπονοῦμεν
[27]	οὐκ ἐχούσῃ οὐδὲ τελαμῶνας, καὶ	ἐπειράθης	γε αὐτοῦ κειμένου ἐν τῷ
[34]	ἄλλοι ὅσοι ἡμῶν ἐν ὅπλοις	ἐπειράθησαν.	ἡμεῖς γάρ, ὦ μακάριε, οὐκ
[11]	τοὺς μὲν ἀγωνιστὰς οἰκτείρειν μοι	ἔπεισιν	ὧν πάσχουσιν, τῶν δὲ θεατῶν
[33]	τὸ παρὰ τὴν ζώνην μόνος	ἐπεισπέσω	τοῖς νέοις ὑμῶν ἅπασιν, αὐτοβοεὶ
[24]	δυσχεραίνειν μήτε πρὸς κρύος ἀπαγορεύειν,	ἔπειτα	δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν,
[28]	ἐπὶ τὸ μαλακὸν ἀσφαλῶς πίπτοιεν·	ἔπειτα	καὶ τὸν ὄλισθον ἀνάγκη πλείω
[38]	Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα	ἐπελεύσεσθαι,	μέμνησο ἤν ποτε καὶ εἰς
[40]	χρὴ εἰπεῖν συναγάγοιμι τῇ μνήμῃ	ἐπελθών.	τὸ δὲ νῦν ἔχον ἀπίωμεν
[16]	ὑπερβὰς τὴν τάξιν, ἐκείνων πρότερον	ἐπεμνήσθη	τῶν Ἰσθμοῖ γιγνομένων καὶ Ὀλυμπίασι
[26]	μήτε ἥλιον αὐτὸν μήτε κρύος	ἐπὶ	λύμῃ τοῦ σώματος. πρός τε
[26]	τοῦτο ὑγιαίνειν τε ἀνάγκη καὶ	ἐπὶ	μήκιστον διαρκεῖν ἐν τοῖς καμάτοις·
[38]	πρὸς τὰς πληγάς, καὶ ἱκετευούσας	ἐπὶ	μήκιστον διαρκέσαι πρὸς τὸν πόνον
[27]	εἰς τὸ πόρρω, φιλοτιμούμενοι ὅστις	ἐπὶ	μήκιστον ἐξέλθοι καὶ τοὺς ἄλλους
[26]	ἐπάρδον τῇ ἀκμῇ καὶ ἀκαμάτους	ἐπὶ	πλεῖστον παρέχεται· τὸ γὰρ προπονῆσαι
[34]	Ἀλλὰ ἴδοις ἄν, ὦ Ἀνάχαρσι,	ἐπὶ	πλέον ἡμῖν συνδιατρίψας, καὶ ὅπλα
[29]	κόνις ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ	ἐπὶ	πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ τὴν δύναμιν,
[35]	ἂν καὶ καταμαραίνοιτο, οἷόν τι	ἐπὶ	πυρὸς καὶ λύχνου γίγνεται. ὑπὸ
[10]	νίκῃ ἐπαινέσονται πολὺ πρότερον οἰκτείραντες	ἐπὶ	ταῖς πληγαῖς, οἱ δὲ εὐδαιμονήσουσιν
[9]	τοῖς τε διαθεῖσιν αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι	ἐπὶ	τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖς ἀγωνισταῖς
[10]	πάντες αὐτοὺς ὄψονται ἐστεφανωμένους καὶ	ἐπὶ	τῇ νίκῃ ἐπαινέσονται πολὺ πρότερον
[7]	ἄγαλμα δὲ αὐτοῦ ὁρᾷς, τὸν	ἐπὶ	τῇ στήλῃ κεκλιμένον, τῇ ἀριστερᾷ
[10]	ὁρᾷς τοσοῦτο πλῆθος ἀνθρώπων συλλεγόμενον	ἐπὶ	τὴν θέαν τῶν τοιούτων καὶ
[34]	ὑμῶν αἱ μετὰ Ἱππολύτης ἐλάσασαι	ἐπὶ	τὴν πόλιν οὐδὲ οἱ ἄλλοι
[29]	εὐκολώτερον φέροιεν. ~Τὴν μέντοι κόνιν	ἐπὶ	τὸ ἐναντίον χρησίμην οἰόμεθα εἶναι,
[28]	ὑποβέβληται. πρῶτον μέν, ὡς μὴ	ἐπὶ	τὸ κραταιὸν ἡ πτῶσις αὐτοῖς
[28]	ἡ πτῶσις αὐτοῖς γίγνοιτο, ἀλλ´	ἐπὶ	τὸ μαλακὸν ἀσφαλῶς πίπτοιεν· ἔπειτα
[38]	μητέρας παρεστώσας οὐχ ὅπως ἀνιωμένας	ἐπὶ	τοῖς γιγνομένοις ἀλλὰ καὶ ἀπειλούσας,
[22]	τῶν πολλῶν, ὡς φεύγοιεν τὸν	ἐπὶ	τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶδον,
[11]	θαυμάζω, εἰ τἀναγκαῖα παρέντες σχολάζουσιν	ἐπὶ	τοῖς τοιούτοις. οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό
[26]	εἰς τὴν ἄχνην— αὖθις γὰρ	ἐπὶ	τὸν λικμῶντα ἐπάνειμι— θᾶττον ἄν,
[4]	ἐγκονοῦσι καὶ ἀναπηδῶσιν ὥσπερ θέοντες	ἐπὶ	τοῦ αὐτοῦ μένοντες καὶ εἰς
[19]	πράγματι— οἷα πολλὰ ῥητόρων παῖδες	ἐπὶ	τοὺς δικαστὰς μηχανῶνται— παρελθὼν ὁ
[34]	διὰ τοῦτο καὶ ἄνοπλα ἐξάγομεν	ἐπὶ	τοὺς κινδύνους, ἀλλ´ ἐπειδὰν καθ´
[40]	τὸ δὲ νῦν ἔχον ἀπίωμεν	ἐπὶ	τούτοις· ἑσπέρα γὰρ ἤδη.
[19]	οὐ μικρὰν οἶδά σοι καὶ	ἐπὶ	τούτοις, ὅτι πάρεργον τοῦ λόγου
[12]	ἐδίδαξεν ὡς οὐ μάτην ἐσπουδάκαμεν	ἐπὶ	τούτοις. οὐ γὰρ οὕτω λέγων
[37]	ἀγῶνας παρ´ ἡμῖν καὶ σπουδὴν	ἐπὶ	τούτοις οὐ μικράν; ἢ γελάσῃ
[19]	πρὸς ἀλήθειαν οἰσόντων τὴν ψῆφον.	ἐπὶ	τούτοις οὖν ἤδη λέγε, καὶ
[13]	αὐτῶν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα, ὦ Σόλων,	ἐπὶ	τῷ ἀδήλῳ καὶ ἀμφιβόλῳ τῆς
[38]	δὲ ἢν ὁρᾷς μαστιγουμένους αὐτοὺς	ἐπὶ	τῷ βωμῷ καὶ αἵματι ῥεομένους,
[29]	πρώτης προσόψεως, εἰ καὶ μὴ	ἐπὶ	τῶν ἔργων πειραθείης ἑκατέρου, συνεστηκὼς
[16]	τὸ σύσκιον ἐκεῖσε ἀπελθόντες καθίσωμεν	ἐπὶ	τῶν θάκων, ὡς μὴ ἐνοχλοῖεν
[18]	καθέδρα μάλα ἡδεῖα καὶ εὔκαιρος	ἐπὶ	ψυχροῦ τοῦ λίθου. λέγε οὖν
[34]	ἐν ἀφράκτῳ οἰκεῖν ῥᾴδιον εἰς	ἐπιβουλήν,	καὶ οἱ πόλεμοι μάλα πολλοί,
[12]	οὐκ ἂν ἐπαύσω ἐπαινῶν καὶ	ἐπιβοῶν	καὶ ἐπικροτῶν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Νὴ Δί´,
[13]	Νὴ Δί´, ὦ Σόλων, καὶ	ἐπιγελῶν	γε προσέτι καὶ ἐπιχλευάζων· ἅπαντα
[39]	τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ πρὸς αὐτῶν,	ἐπιγελῶν	ἑκάστοις, ὁπόταν ὁρῶ τυπτομένους καθάπερ
[25]	λευκὴν ἢ ἀσαρκίαν μετὰ ὠχρότητος	ἐπιδεικνυμένους	οἷα γυναικῶν σώματα ὑπὸ σκιᾷ
[36]	μέσον παραγαγόντες λακτιζομένους καὶ παιομένους	ἐπιδείκνυτε	καὶ νικήσασι μῆλα καὶ κότινον
[39]	πόλει. ὡς ἔγωγε ἤν ποτε	ἐπιδημήσω	τῇ Σπάρτῃ καθ´ ὃν καιρὸν
[26]	οὐκ ἀνάλωσιν τῆς ἰσχύος, ἀλλ´	ἐπίδοσιν	ἐργάζεται, καὶ ἀναρριπιζομένη πλείων γίγνεται.
[36]	τίς ἄν τι λαμπρὸν ἐργάσασθαι	ἐπιθυμήσειεν;	νῦν δὲ καὶ ἀπὸ τούτων
[9]	ἐνὸν ἀπραγμόνως εὐπορῆσαι μήλων ὅτῳ	ἐπιθυμία	ἢ σελίνῳ ἐστεφανῶσθαι ἢ πίτυϊ
[20]	καὶ ἐρύθημα καὶ φόβος καὶ	ἐπιθυμία	τῶν ἀρίστων ἀναφύηται αὐτοῖς, καὶ
[1]	ἀφῆκεν εἰς τὸ ἔδαφος, εἶτ´	ἐπικαταπεσὼν	ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω
[23]	τὴν ἐσθῆτα πεποικιλμένοι, κράνη δὲ	ἐπικείμενοι	παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες· αὐτοὶ δὲ
[16]	κατὰ μεσημβρίαν ἤδη ὑπὲρ κεφαλῆς	ἐπικείμενος	φλογμὸν τοῦτον οὐ φορητὸν ἐπάγει
[16]	ὡς μὴ ἐνοχλοῖεν ἡμῖν οἱ	ἐπικεκραγότες	τοῖς παλαίουσιν. ἄλλως τε— εἰρήσεται
[27]	εἰς τὸ ἐν βραχεῖ ὠκύτατον	ἐπικουφίζοντες·	καὶ ὁ δρόμος οὐ πρὸς
[26]	ἐμπεσόντα ῥᾳδίως ἐλέγξειεν ἂν οὐδ´	ἐπικρατήσειεν	εὐμαρῶς· ἔνδοθέν τε γὰρ εὖ
[12]	ἐπαύσω ἐπαινῶν καὶ ἐπιβοῶν καὶ	ἐπικροτῶν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Νὴ Δί´, ὦ Σόλων,
[18]	τοὺς λόγους· δέδια γὰρ μὴ	ἐπιλανθάνωμαι	τῶν πρώτων, εἰ τὰ μετὰ
[21]	γράμματα γράψασθαι καὶ τορῶς αὐτὰ	ἐπιλέξασθαι	διδάσκομεν· προϊοῦσιν δὲ ἤδη σοφῶν
[20]	ψυχή. τοῦτο δὴ τοίνυν κατανοήσαντες	ἐπιμελούμεθα	μέν, ὡς ὁρᾷς, καὶ τοῦ
[36]	εἰς τοσούτους ἀποδυσόμενοι εὐεξίας τε	ἐπιμελοῦνται,	ὡς μὴ αἰσχύνοιντο γυμνωθέντες, καὶ
[21]	ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν τῇ βουλῇ πρόστιμον	ἐπινενόηται;	(ΣΟΛΩΝ) Τί τοῦτο ἤρου με;
[24]	διατεθήσεσθαι. Τοὐντεῦθεν ποικίλα τὰ γυμνάσια	ἐπινοήσαντες	καὶ διδασκάλους ἑκάστων ἐπιστήσαντες τὸν
[30]	κρατοῦντες μὲν τῶν δυσμενῶν εἰ	ἐπίοιεν,	φοβεροὶ δὲ τοῖς περιοίκοις ὄντες,
[29]	δοκεῖ ἡ κόνις ἀθρόον ἐκχεόμενον	ἐπιπαττομένη,	καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ
[6]	κυλίουσιν ἐν τῷ πηλῷ ἢ	ἐπιπάττουσιν	τὴν κόνιν, ἀλλ´ ἔχει τινὰ
[33]	ἀπολώλατε ὑπό τινων ὀλίγων ψιλῶν	ἐπιπεσόντων.	ἰδού γέ τοι ἢν σπασάμενος
[35]	ἐξαντλῇ τοῖς πόνοις, τοσῷδε μᾶλλον	ἐπιρρεῖ	κατὰ τὸν περὶ τῆς Ὕδρας
[18]	εἰ τὰ μετὰ ταῦτα πολλὰ	ἐπιρρέοι.	~(ΣΟΛΩΝ) Σὺ τοῦτο, ὦ Ἀνάχαρσι,
[26]	πολὺ τὸ θερμὸν τὸ ἔνδοθεν	ἐπιρρέον,	ἅτε ἐκ πολλοῦ προπαρεσκευασμένον καὶ
[21]	μή σου ἐπιταράξῃ τὴν μνήμην	ἐπιρρέων.	πλὴν ἀλλὰ καὶ ταῦτα ἐρῶ
[36]	παρὰ τῶν θεατῶν καὶ τὸ	ἐπισημότατον	γενέσθαι καὶ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ
[6]	τις ἡμῶν ὥσπερ σὺ νῦν	ἐπισταίη	αὐτοῖς. πλὴν ἀλλὰ θάρρει, ὦγαθέ·
[34]	πολλοί, καὶ ἄδηλον ὁπότε τις	ἐπιστὰς	κοιμώμενον κατασπάσας ἀπὸ τῆς ἁμάξης
[35]	ὡς χρησόμενοι τότε, τῆς χρείας	ἐπιστάσης·	τὰ δὲ σώματα τῶν νέων
[18]	καὶ μάθημα, ὡς φασίν, ἐγένετο,	ἐπίστασθαι	ὅπως ἂν ἄριστα πόλις οἰκοῖτο
[27]	βεβαίως ἀπερεῖσαι τὴν βάσιν οὔτε	ἐπιστηρίξαι	ῥᾴδιον ὑποσυρομένου πρὸς τὸ ὑπεῖκον
[24]	γυμνάσια ἐπινοήσαντες καὶ διδασκάλους ἑκάστων	ἐπιστήσαντες	τὸν μέν τινα πυκτεύειν, τὸν
[23]	οἰκτείροντες, οἶμαι, αὐτοὺς πέδας τηλικαύτας	ἐπισυρομένους.	(ΣΟΛΩΝ) Οὐκ ἐκείνους, ὦγαθέ, ᾤκτειρον,
[21]	βούλομαι τὸν λόγον, μή σου	ἐπιταράξῃ	τὴν μνήμην ἐπιρρέων. πλὴν ἀλλὰ
[20]	τοὺς ἀναπληροῦντας καὶ διατάττοντας καὶ	ἐπιτελοῦντας	ἕκαστα καὶ φυλάττοντας, οἷόν τι
[16]	δι´ ὅν φημι πάντα ταῦτα	ἐπιτηδεύεσθαι.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄμεινον, ὦ Σόλων, οὕτως·
[17]	καὶ ἄλλα βελτίω μαθήματα καὶ	ἐπιτηδεύματα	ἐδιδάξατο· ὥστε εὐεργέτης ὑμῶν ὁ
[6]	πολλὰ εἰκὸς εἶναι μαθήματα καὶ	ἐπιτηδεύματα	τοῖς Ἕλλησιν ἡμῖν ἀλλόκοτα εἶναι
[14]	ἐθῶν τῶν ἀρίστων εὑρετὴν καὶ	ἐπιτηδευμάτων	ὠφελίμων εἰσηγητήν, καὶ ὅλως πολιτείας
[22]	αἰσχρὰ καὶ ἀνάξια τῆς πόλεως	ἐπιτηδεύοντας	αἴσθωνται, αὐτῶν τε ἐκείνων χάριν,
[20]	μητράσι καὶ τίτθαις καὶ παιδαγωγοῖς	ἐπιτρέπομεν	ὑπὸ παιδείαις ἐλευθερίοις ἄγειν τε
[25]	ἔμψυχον καὶ θερμὸν καὶ ἀνδρῶδες	ἐπιφαίνοντες,	τοσαύτης εὐεξίας ἀπολάμποντες, οὔτε ῥικνοὶ
[25]	ἥλιος ὥσπερ νῦν τὸ μεσημβρινὸν	ἐπιφλέγῃ.	οἷς τί ἄν τις χρήσαιτο
[13]	καὶ ἐπιγελῶν γε προσέτι καὶ	ἐπιχλευάζων·	ἅπαντα γὰρ ὁπόσα κατηριθμήσω ἐκεῖνα,
[15]	ἐν βραχεῖ, ἀλλὰ κατὰ μέρη	ἐπιὼν	εἴσῃ ἕκαστα, οἷα μὲν περὶ
[31]	ὦ Σόλων, ἤν ποτε ὑμῖν	ἐπίωσιν	οἱ πολέμιοι, χρισάμενοι τῷ ἐλαίῳ
[24]	δὲ δὴ σώματα, ὅπερ μάλιστα	ἐπόθεις	ἀκοῦσαι, ὧδε καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες αὐτά,
[18]	δὴ μάλιστα ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς	ἐπόθουν	ἀκοῦσαι· τὰ δ´ ἄλλα εἰς
[21]	Ἡσίοδός τε ἡμῖν καὶ Ὅμηρος	ἐποίησαν.	Ἐπειδὰν δὲ πλησιάζωσι πρὸς τὴν
[3]	τοῦτον εἶναι— ὁ δὲ καὶ	ἐποτρύνει	καὶ τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι
[17]	χαλκοῦν αὐτὸν ἀναστήσατε παρὰ τοὺς	ἐπωνύμους	ἢ ἐν πόλει παρὰ τὴν
[36]	τῶν τοιούτων ἀρετῆς καὶ πόνων	ἐρασθέντες.	ὡς εἴ γέ τις, ὦ
[21]	ἤδη σοφῶν ἀνδρῶν γνώμας καὶ	ἔργα	παλαιὰ καὶ λόγους ὠφελίμους ἐν
[19]	ὡς ἀληθῶς καὶ ἀγαθῶν βουλευτῶν	ἔργα	πρὸς ἀλήθειαν οἰσόντων τὴν ψῆφον.
[25]	τοῦτο ἡμῖν καὶ τὰ γυμνάσια	ἐργάζεται	ἐν τοῖς σώμασι, τὴν μὲν
[26]	ἀνάλωσιν τῆς ἰσχύος, ἀλλ´ ἐπίδοσιν	ἐργάζεται,	καὶ ἀναρριπιζομένη πλείων γίγνεται. ~Καὶ
[38]	φάλαγγα διαστάντες, τὰ πολεμίων ἀλλήλους	ἐργάζωνται	γυμνοὶ καὶ αὐτοί, ἄχρις ἂν
[39]	λωποδύτας ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον	ἐργασαμένους.	ἀτεχνῶς γὰρ ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι
[36]	ἢ τίς ἄν τι λαμπρὸν	ἐργάσασθαι	ἐπιθυμήσειεν; νῦν δὲ καὶ ἀπὸ
[29]	εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τῶν	ἔργων	πειραθείης ἑκατέρου, συνεστηκὼς καὶ συγκεκροτημένος
[18]	ῥῆσιν, ὅτι πρὸς ἄνδρα βάρβαρον	ἐρεῖς.	λέγω δὲ ὡς μὴ περιπλέκῃς
[40]	ὑφ´ αὑτῆς πάσχουσα. ~(ΣΟΛΩΝ) Μὴ	ἐρήμην,	ὦ γενναῖε, μηδὲ τῶν ἀνδρῶν
[19]	πόρρω ποι ἀποπλανᾶσθαι εἰκῆ ῥέων·	ἐρήσῃ	γὰρ μεταξὺ ὅ τι ἂν
[20]	ἐπειδὰν δὲ ἤδη παχύνηται τὸ	ἔρνος,	τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε τὰ περιττὰ
[29]	τὴν κόνιν καὶ τὸν πηλόν,	ἐροίμην	ἄν σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος
[19]	αὐτοὶ ἢ ῥήτορας ἀναβιβάζονται τοὺς	ἐροῦντας	ὑπὲρ αὐτῶν. οἱ δὲ ἔστ´
[24]	τὰ σώματα καταμαλάξαντες καὶ διαπονήσαντες	ἐρρωμενέστερα	καὶ ἀλκιμώτερα ἐξεργασώμεθα καὶ κοῦφα
[25]	παρεῖχεν ἀμιγὲς τοῦ φαύλου περιλελειμμένον	ἐρρωμένως	φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ δὴ οἱ
[24]	τῶν σωμάτων ἀφειδεῖν καὶ προσέτι	ἐρρῶσθαι	καὶ καρτεροὺς εἶναι. Ὅσοι δὲ
[20]	καλῶς ἐχόντων, καὶ αἰδὼς καὶ	ἐρύθημα	καὶ φόβος καὶ ἐπιθυμία τῶν
[33]	καὶ τότ´ ἂν ἴδοις οὐκέτι	ἐρυθριῶντας	αὐτοὺς τὰ σώματα οἷοι νῦν
[21]	ἐπιρρέων. πλὴν ἀλλὰ καὶ ταῦτα	ἐρῶ	διὰ βραχέων, ὡς οἷόν τε·
[17]	καὶ καταστὰς ἐν τῇ πνυκὶ	ἐρῶ	πρὸς ἅπαντας, Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ
[36]	ὦ Ἀνάχαρσι, τὸν τῆς εὐκλείας	ἔρωτα	ἐκβάλοι ἐκ τοῦ βίου, τί
[17]	τοὺς νόμους οἵους ᾤμην ὠφελιμωτάτους	ἔσεσθαι	τῇ πόλει, ὁ δὲ ξένος
[25]	τοῦτο, οἵους εἰκὸς σὺν ὅπλοις	ἔσεσθαι	τοὺς καὶ γυμνοὺς ἂν φόβον
[6]	εἰς μακρὰν εἷς καὶ αὐτὸς	ἔσῃ	τῶν πεπηλωμένων ἢ κεκονιμένων· οὕτω
[17]	τὸ βέλτιον, ἐκείνην τὰ μέγιστα	ἔσῃ	ὠφεληκώς. οὐδὲν γὰρ ἂν ἀποκρυψαίμην
[23]	ὑποδεδεμένοι, χρυσαῖς δὲ ταινίαις τὴν	ἐσθῆτα	πεποικιλμένοι, κράνη δὲ ἐπικείμενοι παγγέλοια
[40]	ἂν μίαν πληγήν· δειλοὶ γάρ	ἐσμεν·	ἀλλὰ εἰρήσεταί γε ὁποῖα ἂν
[18]	τὸν ἥλιον ἐν τῷ συνηρεφεῖ	ἐσμεν,	καὶ καθέδρα μάλα ἡδεῖα καὶ
[40]	νῦν ἔχον ἀπίωμεν ἐπὶ τούτοις·	ἑσπέρα	γὰρ ἤδη.
[12]	γιγνόμενον ἐδίδαξεν ὡς οὐ μάτην	ἐσπουδάκαμεν	ἐπὶ τούτοις. οὐ γὰρ οὕτω
[19]	ἐροῦντας ὑπὲρ αὐτῶν. οἱ δὲ	ἔστ´	ἂν μὲν περὶ τοῦ πράγματος
[40]	μόνος αὐτὸς λέγων οἴου κρατεῖν·	ἔσται	γάρ τις ὁ καὶ ὑπὲρ
[32]	παιδιᾶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς δυσμενεῖς	ἔσται	μετὰ κινδύνων μελετῶσι τὴν ἀρετήν.
[13]	ὅτι ὁ μὲν νικῶν εἷς	ἔσται	πάντως, οἱ δὲ ἡττώμενοι πάμπολλοι,
[32]	ἢν διώκητε, ἄφυκτα τοῖς πολεμίοις	ἔσται,	ὑμῶν οὕτω μεγάλα διαβαινόντων ἐπ´
[31]	γὰρ καλάμη καὶ ἀθέρες ὑμεῖς	ἐστε,	ὡς τάχιστα ἐνδιδόναι πρὸς τὰς
[16]	ἴδοιμι σεμνυνόμενον κοτίνῳ ἢ σελίνῳ	ἐστεφανωμένον.	ἀλλ´ εἰ δοκεῖ, εἰς τὸ
[10]	λυσιτελές, ὅτι πάντες αὐτοὺς ὄψονται	ἐστεφανωμένους	καὶ ἐπὶ τῇ νίκῃ ἐπαινέσονται
[9]	μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία ἢ σελίνῳ	ἐστεφανῶσθαι	ἢ πίτυϊ μήτε πηλῷ καταχριόμενον
[8]	λέγομεν. καὶ ἄλλα δὲ ἡμῖν	ἐστι	γυμνάσια τοιαῦτα πυγμῆς καὶ δίσκου
[39]	ἀλλὰ συνίης, οἶμαι, οἷόν τί	ἐστι	μαστιγοῦσθαι γυμνὸν ἄνω τὰς χεῖρας
[16]	γίγνεται, καὶ μέρη πάντα ταῦτά	ἐστι	μικρὰ τοῦ μείζονος ἐκείνου ἀγῶνος
[10]	ἡμεῖς ἀποβλέπομεν. ταῦτα μὲν γάρ	ἐστι	σημεῖα τῆς νίκης καὶ γνωρίσματα
[20]	μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά	ἐστι,	σκέπουσιν καὶ περιφράττουσιν ὡς μὴ
[17]	σέ, ὦ Ἀνάχαρσι— Σκύθης μέν	ἐστι,	σοφὸς δὲ ὢν μετεπαίδευσέ με
[34]	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ ποῦ τοῦτο ὑμῖν	ἐστι	τὸ γυμνάσιον τὸ ἐν τοῖς
[16]	ὅ τι περ τὸ πυρωδέστατόν	ἐστι,	τοῦ ἀστέρος ὃν ὑμεῖς κύνα
[11]	ὦ Σόλων, καὶ τὸ οἴκτιστόν	ἐστιν,	εἰ μὴ ἐπ´ ὀλίγων ταῦτα
[20]	οἷόν τι ἐν ἡμῖν ἑκάστῳ	ἐστὶν	ἡ ψυχή. τοῦτο δὴ τοίνυν
[6]	οὐ γὰρ μανία τὰ γιγνόμενά	ἐστιν	οὐδ´ ἐφ´ ὕβρει οὗτοι παίουσιν
[9]	δὲ ἆθλα τίνα ὑμῖν ταῦτά	ἐστιν;	(ΣΟΛΩΝ) Ὀλυμπίασι μὲν στέφανος ἐκ
[39]	καὶ ταῦτα καὶ ἄξια ὑμῶν	ἐστιν.	(ΣΟΛΩΝ) Ὅτι ἡμῖν ἱκανά, ὦ
[7]	γυμνάσιον ὑφ´ ἡμῶν ὀνομάζεται καὶ	ἔστιν	ἱερὸν Ἀπόλλωνος τοῦ Λυκείου. καὶ
[30]	τὴν ἄκραν πόλεως εὐδαιμονίαν, τοῦτ´	ἔστιν,	ὁπότε εἰς τε εἰρήνην καὶ
[5]	δοκεῖ τὸ πρᾶγμα, καὶ οὐκ	ἔστιν	ὅστις ἂν ῥᾳδίως μεταπείσειέ με
[34]	οἰόμεθα εἶναι, καὶ πρόστιμόν γ´	ἔστιν,	ὅστις ἐν ἄστει σιδηροφοροίη μηδὲν
[30]	τὰ εἴσω τοῦ αἵματος. ~Ταῦτ´	ἔστιν,	ὦ Ἀνάχαρσι, ἃ τοὺς νέους
[34]	ὅσοι μετ´ Εὐμόλπου ἐφ´ ἡμᾶς	ἐστράτευσαν	καὶ αἱ γυναῖκες ὑμῶν αἱ
[32]	διαφέρεσθαι πρὸς τὸν ἄνεμον, ἀλλ´	ἔστω	λόγχη βαρεῖα μετὰ συριγμοῦ ἑλιττομένη
[37]	τὰ ὄρνεα διαπυκτεύοντα μέχρι τῆς	ἐσχάτης	ἀπαγορεύσεως; ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο γελοῖον·
[15]	μὲν πάντα οὐ ῥᾴδιον, ὦ	ἑταῖρε,	διελθεῖν ἐν βραχεῖ, ἀλλὰ κατὰ
[2]	ἐγχέλυες ἐκ τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες.	~Ἕτεροι	δὲ ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς
[38]	περιγράμματος τὸ ἕτερον σύνταγμα οἱ	ἕτεροι,	τοὺς κατὰ Λυκοῦργον οἱ καθ´
[24]	τὰ σώματα γίγνονται αὐτοῖς διαπονούμενα.	ἕτερον	δὲ οὐδὲ αὐτὸ μικρόν· ἔμπειροι
[1]	ἢν ἰδοὺ ἀράμενος ἐκεινοσὶ τὸν	ἕτερον	ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς
[1]	κατέψησε μάλα εἰρηνικῶς ἅτερος τὸν	ἕτερον	ἐν τῷ μέρει. μετὰ δὲ
[38]	ἂν ἐκβάλωσι τοῦ περιγράμματος τὸ	ἕτερον	σύνταγμα οἱ ἕτεροι, τοὺς κατὰ
[21]	ἀκριβὲς τῆς περὶ αὐτῶν διασκέψεως	ἑτέρου	ἂν εἴη λόγου. ~Ῥυθμίζομεν οὖν
[36]	ἐκ τοῦ βίου, τί ἂν	ἔτι	ἀγαθὸν ἡμῖν γένοιτο, ἢ τίς
[36]	τῶν θεατῶν, οἷς καθ´ ἡλικίαν	ἔτι	ἄσκησις, ἀπίασιν οὐ μετρίως ἐκ
[16]	ὦ Ἀνάχαρσι, οὐδ´ ἐκεῖνά σοι	ἔτι	δόξει μικρὰ εἶναι, ὁπόταν ἃ
[38]	ἀγῶνι μὴ ἀξιώσαντες ἀπαγορεῦσαι ζῶντες	ἔτι	ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν οἰκείων μηδὲ
[24]	γε ἤδη ὄντα, τὸ δ´	ἔτι	ζωῆς μετέχον σῶμα μὴ ἂν
[27]	καὶ πρὸς τοῦτο ἀσκοῦνται ἡμῖν,	ἔτι	καὶ μολυβδίδας χειροπληθεῖς ἐν ταῖν
[16]	ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων	ἔτι	καταγελᾶν, εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον
[40]	ὡς ἅ τε αὐτὸς ἔφης	ἔτι	μᾶλλον ἐννοήσαιμι καθ´ ἡσυχίαν ἅ
[10]	Ἄπειρος εἶ, φημί, τῶν ἡμετέρων	ἔτι·	μετὰ μικρὸν δὲ ἄλλα σοι
[38]	εἰρήνη λοιπὸν καὶ οὐδεὶς ἂν	ἔτι	παίσειε. μάλιστα δὲ ἢν ὁρᾷς
[19]	ἀπομηκύνειν. οὐδὲ γὰρ ὑφ´ ἡλίῳ	ἔτι	ποιησόμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς ἄχθεσθαι
[16]	εἰρήσεται γάρ— οὐδὲ τὸν ἥλιον	ἔτι	ῥᾳδίως ἀνέχομαι ὀξὺν καὶ φλογμώδη
[14]	κάλλιστα τῶν ἐθῶν ἐν ψόγῳ	ἐτίθεσο.	ἢν δέ σοι μελήσῃ ποτὲ
[16]	σχήματι. ἡ δὲ ὥρα τοῦ	ἔτους	ὅ τι περ τὸ πυρωδέστατόν
[23]	τοῖς θεαταῖς καὶ ῥήσεις οἰκτρὰς	ἐτραγῴδει	πρὸς τὸ θέατρον ὑφ´ ὧν
[12]	σπουδὴν ἄλεκτον ὑπὲρ τῆς νίκης.	εὖ	γὰρ δὴ οἶδα ὡς οὐκ
[17]	πόλει παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν. καὶ	εὖ	ἴσθι ὡς οὐκ αἰσχυνεῖται ἡ
[26]	ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶς· ἔνδοθέν τε γὰρ	εὖ	παρεσκεύασται αὐτῷ καὶ τὰ ἔξω
[19]	καὶ ἡμεῖς σχολὴν ἄγομεν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εὐγνώμονά	σου ταῦτα, ὦ Σόλων, καὶ
[20]	τὴν πόλιν καὶ ἐλευθέραν καὶ	εὐδαίμονα	διαφυλάξειν. Τὴν μὲν δὴ πρώτην
[32]	δὲ βούλεσθε πάντως ἐλεύθεροι καὶ	εὐδαίμονες	εἶναι, ἄλλων ὑμῖν γυμνασίων δεήσει
[11]	τῶν ἀντιπάλων· ταῦτα γὰρ τὰ	εὐδαιμονέστατα	πρόσεστι τῇ νίκῃ αὐτῶν. παρ´
[18]	οἰκοῖτο καὶ οἷστισιν νόμοις χρωμένη	εὐδαιμονήσειε;	πλὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὡς
[10]	ἐπὶ ταῖς πληγαῖς, οἱ δὲ	εὐδαιμονήσουσιν	ἀντὶ τῶν πόνων μῆλα καὶ
[15]	αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει τὴν ἀνθρώπου	εὐδαιμονίαν,	οἷον ἐλευθερίαν λέγω αὐτοῦ τε
[30]	ἀγαθὸν καὶ τὴν ἄκραν πόλεως	εὐδαιμονίαν,	τοῦτ´ ἔστιν, ὁπότε εἰς τε
[11]	μάρτυσι τῆς ὕβρεως, οἳ δηλαδὴ	εὐδαιμονίζουσιν	αὐτοὺς αἵματι ῥαινομένους ὁρῶντες ἢ
[25]	θερμὸν καὶ ἀνδρῶδες ἐπιφαίνοντες, τοσαύτης	εὐεξίας	ἀπολάμποντες, οὔτε ῥικνοὶ καὶ κατεσκληκότες
[12]	ἀνδρῶν καὶ κάλλη σωμάτων καὶ	εὐεξίας	θαυμαστὰς καὶ ἐμπειρίας δεινὰς καὶ
[13]	ἐκεῖνα, τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς	εὐεξίας	καὶ τὰ κάλλη καὶ τόλμαν,
[36]	τοῦτο ὡς εἰς τοσούτους ἀποδυσόμενοι	εὐεξίας	τε ἐπιμελοῦνται, ὡς μὴ αἰσχύνοιντο
[17]	μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα ἐδιδάξατο· ὥστε	εὐεργέτης	ὑμῶν ὁ ἀνὴρ ἀναγεγράφθω καὶ
[1]	ὥσπερ σύες. καίτοι κατ´ ἀρχὰς	εὐθὺς	ἀποδυσάμενοι— ἑώρων γάρ— λίπα τε
[18]	τοὺς νέους παραλαβόντες ἐκ παίδων	εὐθὺς	διαπονεῖτε, καὶ ὅπως ὑμῖν ἄριστοι
[17]	γὰρ ἂν ἀποκρυψαίμην αὐτήν, ἀλλ´	εὐθὺς	εἰς τὸ μέσον καταθήσω φέρων
[26]	τὴν ἀναγκαίαν χρείαν ἀποκείμενον, ἀναπληροῖ	εὐθὺς	ἐπάρδον τῇ ἀκμῇ καὶ ἀκαμάτους
[18]	γὰρ δὴ μάλιστα ἐξ ἀρχῆς	εὐθὺς	ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ δ´ ἄλλα
[17]	ὀρθῶς τι λέγεσθαι δοκῇ, ἀντιλέγειν	εὐθὺς	καὶ διευθύνειν τὸν λόγον. δυοῖν
[19]	μηχανῶνται— παρελθὼν ὁ κῆρυξ κατεσιώπησεν	εὐθύς,	οὐκ ἐῶν ληρεῖν πρὸς τὴν
[25]	μεμαρασμένα, τρέμοντα ἱδρῶτί τε πολλῷ	εὐθὺς	ῥεόμενα καὶ ἀσθμαίνοντα ὑπὸ τῷ
[25]	ἀνεχομένοις καὶ εἰ αἷμα ἴδοιεν,	εὐθὺς	ταραττομένοις καὶ προαποθνήσκουσι πρὶν ἐντὸς
[18]	καὶ καθέδρα μάλα ἡδεῖα καὶ	εὔκαιρος	ἐπὶ ψυχροῦ τοῦ λίθου. λέγε
[10]	καλῶς ἔχει τοῖς θηρωμένοις τὴν	εὔκλειαν	ἐκ τῶν πόνων. οὐ γὰρ
[36]	τις, ὦ Ἀνάχαρσι, τὸν τῆς	εὐκλείας	ἔρωτα ἐκβάλοι ἐκ τοῦ βίου,
[28]	προτιθέντες ὡς τὰ μικρότερα μακρῷ	εὐκολώτερον	φέροιεν. ~Τὴν μέντοι κόνιν ἐπὶ
[38]	ὁ νομοθέτης αὐτῶν πολλὰ τὰ	εὔλογα	καὶ ἃ συνιδὼν κολάζει αὐτούς,
[26]	ῥᾳδίως ἐλέγξειεν ἂν οὐδ´ ἐπικρατήσειεν	εὐμαρῶς·	ἔνδοθέν τε γὰρ εὖ παρεσκεύασται
[24]	τε ἀσφαλῶς μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι	εὐμαρῶς	καὶ ὠθισμοὺς καὶ περιπλοκὰς καὶ
[16]	ὑποδύσῃ, ἀλλὰ δέχῃ τὸν ἥλιον	εὐμαρῶς.	(ΣΟΛΩΝ) Οἱ μάταιοι γὰρ οὗτοι
[33]	δὲ νῦν ἔχετε, θεῶν τινος	εὐμενείᾳ	σώζεσθαί μοι δοκεῖτε, οἳ μηδέπω
[34]	Ἀνάχαρσι, Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ´	Εὐμόλπου	ἐφ´ ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ αἱ
[18]	ἀρχαιοτάτην τοσούτοις ἤδη χρόνοις ἐν	εὐνομίᾳ	κατῳκηκότας, καὶ μάλιστα σέ, ὦ
[39]	παρὰ τοὺς Κρῆτας, ὅτι ἤκουεν	εὐνομωτάτους	εἶναι, Μίνωος τοῦ Διὸς νομοθετήσαντος
[19]	εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου, ὡς	εὐνουστέρους	ἀπεργάσαιτο αὐτούς, ἢ οἶκτον ἢ
[29]	ἄν σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος	εὔξαιο	γενέσθαι· οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα
[15]	τὰ κάλλιστα ὧν ἄν τις	εὔξαιτο	γενέσθαι οἱ παρὰ τῶν θεῶν.
[14]	γῆν διοδεύσας, μέγαν δὲ τὸν	Εὔξεινον	καὶ δυσχείμερον περαιωθείς, ἢ ὅπως
[9]	κατακλωμένους, ὡς οὐκ ἐνὸν ἀπραγμόνως	εὐπορῆσαι	μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία ἢ σελίνῳ
[14]	σε καὶ ἐθῶν τῶν ἀρίστων	εὑρετὴν	καὶ ἐπιτηδευμάτων ὠφελίμων εἰσηγητήν, καὶ
[24]	ἀλκιμώτερα ἐξεργασώμεθα καὶ κοῦφα καὶ	εὔτονα	καὶ τὰ αὐτὰ βαρέα τοῖς
[24]	χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡς	εὐτονώτερα	γίγνοιτο· ἄτοπον γάρ, εἰ τὰ
[20]	δεόμεθα, ὑφ´ ὧν τά τε	εὐφυῶς	διακείμενα βελτίω παρὰ πολὺ γίγνοιτο
[18]	ἐγὼ νομὰς καὶ πλάνης ἄνθρωπος,	ἐφ´	ἁμάξης βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην γῆν
[39]	καὶ αὐτός, ὦ Σόλων, ἐμαστιγοῦτο	ἐφ´	ἡλικίας, ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη
[34]	Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ´ Εὐμόλπου	ἐφ´	ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ αἱ γυναῖκες
[15]	ἐκ τοῦ ἀγῶνος ἐκείνου περιγίγνεται	ἐφ´	ὃν αἱ ἀσκήσεις αὗται καὶ
[6]	μανία τὰ γιγνόμενά ἐστιν οὐδ´	ἐφ´	ὕβρει οὗτοι παίουσιν ἀλλήλους καὶ
[34]	πολεμίου ἰδόντας. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐ ταῦτα	ἔφασαν,	ὦ Ἀνάχαρσι, Θρᾳκῶν τε ὅσοι
[28]	νόμιζε. καὶ ταῦτα πάντα, ὥσπερ	ἔφην	ἔμπροσθεν, εἰς τοὺς πολέμους καὶ
[24]	ὧδε καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς	ἔφην,	οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ
[30]	οὖσιν ἐν αὐτοῖς. καὶ ὅπερ	ἔφην	τὸ κοινὸν ἀγαθὸν καὶ τὴν
[40]	συνουσίαν, ὡς ἅ τε αὐτὸς	ἔφης	ἔτι μᾶλλον ἐννοήσαιμι καθ´ ἡσυχίαν
[22]	κωμῳδοῖς καὶ λοιδορεῖσθαι καὶ ἀποσκώπτειν	ἐφίεμεν	εἰς τοὺς πολίτας οὓς ἂν
[22]	ἴσου ἀλλήλοις συμπολιτεύεσθαι καὶ μὴ	ἐφίεσθαι	τῶν αἰσχρῶν καὶ ὀρέγεσθαι τῶν
[20]	ἔδοξε τὸ μόνον φῦναι ὡς	ἔφυ	ἕκαστος ἤτοι κατὰ τὸ σῶμα
[35]	ἀναπληρούμενον. τὸ δὲ οὐχ οὕτως	ἔχει	σοι, ἀλλὰ ὅσῳ τις ἂν
[15]	ἀλλ´ ὃς ἐν αὑτῷ συλλαβὼν	ἔχει	τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἷον ἐλευθερίαν
[6]	ἢ ἐπιπάττουσιν τὴν κόνιν, ἀλλ´	ἔχει	τινὰ χρείαν οὐκ ἀτερπῆ τὸ
[10]	ὑπὲρ ἧς καὶ λακτίζεσθαι καλῶς	ἔχει	τοῖς θηρωμένοις τὴν εὔκλειαν ἐκ
[33]	καὶ κράνος. ~Ὡς δὲ νῦν	ἔχετε,	θεῶν τινος εὐμενείᾳ σώζεσθαί μοι
[35]	ᾖ μηδὲ διαρκῆ τὴν ὕλην	ἔχῃ	ὑποβεβλημένην, τότε ὑπὸ τῶν καμάτων
[38]	ἃ συνιδὼν κολάζει αὐτούς, οὐκ	ἐχθρὸς	ὢν οὐδὲ ὑπὸ μίσους αὐτὸ
[38]	ἐξείποι τῆς Σπάρτης αἰκιζομένων τῶν	ἐχθρῶν,	ἀλλὰ καταγελῶν αὐτῶν μαστιγοῖτο ἂν
[29]	χειρῶν, καὶ ταῦτα ἐν ἀφύκτῳ	ἐχόμενοι.	καὶ μὴν καὶ τὸν ἱδρῶτα
[40]	μνήμῃ ἐπελθών. τὸ δὲ νῦν	ἔχον	ἀπίωμεν ἐπὶ τούτοις· ἑσπέρα γὰρ
[35]	τοῦ λύχνου φῶς ἀποσβέσειας οὐκ	ἔχον	ἀποχρῶσαν τῆς ὕλης τὴν χορηγίαν,
[7]	τῇ ἀριστερᾷ μὲν τὸ τόξον	ἔχοντα,	ἡ δεξιὰ δὲ ὑπὲρ τῆς
[20]	γίγνοιτο ἂν καὶ τὰ φαύλως	ἔχοντα	μετακοσμοῖτο πρὸς τὸ βέλτιον. καὶ
[27]	μολυβδίδας χειροπληθεῖς ἐν ταῖν χεροῖν	ἔχοντες.	εἶτα περὶ ἀκοντίου βολῆς εἰς
[36]	καὶ ἱερῶν γένοιντ´ ἂν ὅπλα	ἔχοντες	οἱ κοτίνου πέρι καὶ μήλων
[10]	τῶν πόνων μῆλα καὶ σέλινα	ἔχοντες.	(ΣΟΛΩΝ) Ἄπειρος εἶ, φημί, τῶν
[28]	οὐκ ὀλίγα συντελεῖ, ὁπόταν οὕτως	ἐχόντων	ἀλλήλων ἀναγκάζωνται ἐγκρατῶς ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ
[20]	συνετοὶ ἤδη γίγνωνται τῶν καλῶς	ἐχόντων,	καὶ αἰδὼς καὶ ἐρύθημα καὶ
[27]	ἀσπίδι μικρᾷ ἐοικὸς ὄχανον οὐκ	ἐχούσῃ	οὐδὲ τελαμῶνας, καὶ ἐπειράθης γε
[14]	εἴσῃ ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον	ἔχουσιν	ἐγκαταμεμιγμένον τοῖς πόνοις, εἰ καὶ
[16]	Σόλων, τοιαῦτά μοι καὶ τηλικαῦτα	ἔχων	ἆθλα διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα
[19]	ὁ κῆρυξ κατεσιώπησεν εὐθύς, οὐκ	ἐῶν	ληρεῖν πρὸς τὴν βουλὴν καὶ
[23]	εἰκὸς δέ σε καὶ αὐλοῦντας	ἑωρακέναι	τινὰς τότε καὶ ἄλλους συνᾴδοντας
[18]	πώποτε οὔτε ἄλλοτε ἢ νῦν	ἑωρακώς,	περὶ πολιτείας διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι
[23]	δὲ οἶμαι τότε ἡ πόλις	ἑώρταζεν.	οἱ δὲ κωμῳδοὶ βραχύτεροι μὲν
[1]	καίτοι κατ´ ἀρχὰς εὐθὺς ἀποδυσάμενοι—	ἑώρων	γάρ— λίπα τε ἠλείψαντο καὶ