Paragraphes |
[32] |
ἀργοῦσι
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
ἐθέλουσι
τοῖς
|
νεανίσκοις. |
εἰ
δὲ
βούλεσθε
πάντως
ἐλεύθεροι |
[24] |
δυσραγέστερα
καὶ
πολλῷ
διαρκέστερα
γίγνεσθαι
|
νεκρά |
γε
ἤδη
ὄντα,
τὸ
δ´ |
[9] |
Ἰσθμοῖ
δὲ
ἐκ
πίτυος,
ἐν
|
Νεμέᾳ |
δὲ
σελίνων
πεπλεγμένος,
Πυθοῖ
δὲ |
[16] |
γιγνομένων
καὶ
Ὀλυμπίασι
καὶ
ἐν
|
Νεμέᾳ. |
πλὴν
ἀλλὰ
νώ—
σχολὴν
γὰρ |
[10] |
δόξα
τοῦ
παντὸς
ἀξία
τοῖς
|
νενικηκόσιν, |
ὑπὲρ
ἧς
καὶ
λακτίζεσθαι
καλῶς |
[1] |
ὦ
Σόλων,
τίνος
ἕνεκα
οἱ
|
νέοι
|
ποιοῦσιν;
οἱ
μὲν
αὐτῶν
περιπλεκόμενοι |
[33] |
τὴν
ζώνην
μόνος
ἐπεισπέσω
τοῖς
|
νέοις |
ὑμῶν
ἅπασιν,
αὐτοβοεὶ
ἂν
ἕλοιμι |
[38] |
μίσους
αὐτὸ
δρῶν
οὐδὲ
τὴν
|
νεολαίαν |
τῆς
πόλεως
εἰκῆ
παραναλίσκων,
ἀλλὰ |
[30] |
τὰ
ἄριστα
παρεσκευασμένη
φαίνοιτο
ἡ
|
νεότης |
περὶ
τὰ
κάλλιστα
ἡμῖν
σπουδάζοντες. |
[36] |
ὡς
φής,
συνίασιν
ὀψόμενοι
τοὺς
|
νέους |
ἀγωνιζομένους,
οὐδέποτε
ἐν
ὅπλοις
ποιεῖσθε |
[30] |
ἔστιν,
ὦ
Ἀνάχαρσι,
ἃ
τοὺς
|
νέους |
ἡμεῖς
ἀσκοῦμεν
οἰόμενοι
φύλακας
ἡμῖν |
[39] |
ἐμιμήσω
Λυκοῦργον
καὶ
μαστιγοῖς
τοὺς
|
νέους; |
καλὰ
γὰρ
καὶ
ταῦτα
καὶ |
[18] |
ἀρχῆς
καθ´
ὅ
τι
τοὺς
|
νέους |
παραλαβόντες
ἐκ
παίδων
εὐθὺς
διαπονεῖτε, |
[40] |
ὑμεῖς
οἱ
Σκύθαι
διασκεῖτε
τοὺς
|
νέους |
τοὺς
παρ´
ὑμῖν
καὶ
οἷστισι |
[15] |
ἡμῖν.
ἃ
δὲ
περὶ
τῶν
|
νέων
|
γιγνώσκομεν
καὶ
ὅπως
αὐτοῖς
χρώμεθα, |
[34] |
γυμνὰ
τὰ
σώματα
ἐκπονοῦμεν
τῶν
|
νέων, |
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἄνοπλα
ἐξάγομεν |
[35] |
ἐπιστάσης·
τὰ
δὲ
σώματα
τῶν
|
νέων
|
οὐδενὸς
δεινοῦ
ἐπείγοντος
καταπονεῖτε
παίοντες
|
[20] |
οἷον
τείχη
καὶ
ἱερὰ
καὶ
|
νεωσοίκους, |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ὥσπερ
σῶμά |
[13] |
καὶ
ἐπιβοῶν
καὶ
ἐπικροτῶν.
~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
|
Νὴ |
Δί´,
ὦ
Σόλων,
καὶ
ἐπιγελῶν |
[20] |
φυτὰ
μέχρι
μὲν
πρόσγεια
καὶ
|
νήπιά |
ἐστι,
σκέπουσιν
καὶ
περιφράττουσιν
ὡς |
[36] |
γυμνοὶ
τοσαύτην
προθυμίαν
εἰς
τὸ
|
νικᾶν |
εἰσφερόμενοι.
~Καίτοι
τί
ἂν
πάθοις, |
[11] |
γὰρ
τὰ
εὐδαιμονέστατα
πρόσεστι
τῇ
|
νίκῃ |
αὐτῶν.
παρ´
ἡμῖν
δὲ
τοῖς |
[10] |
ὄψονται
ἐστεφανωμένους
καὶ
ἐπὶ
τῇ
|
νίκῃ |
ἐπαινέσονται
πολὺ
πρότερον
οἰκτείραντες
ἐπὶ |
[12] |
καὶ
σπουδὴν
ἄλεκτον
ὑπὲρ
τῆς
|
νίκης. |
εὖ
γὰρ
δὴ
οἶδα
ὡς |
[10] |
μὲν
γάρ
ἐστι
σημεῖα
τῆς
|
νίκης |
καὶ
γνωρίσματα
οἵτινες
οἱ
κρατήσαντες. |
[13] |
τῷ
ἀδήλῳ
καὶ
ἀμφιβόλῳ
τῆς
|
νίκης |
τοσοῦτοι
πονοῦσι,
καὶ
ταῦτ´
εἰδότες |
[10] |
ἀγωνιστὰς
ἐπαινουμένους,
τὸν
δὲ
καὶ
|
νικήσαντα
|
αὐτῶν
ἰσόθεον
νομιζόμενον.
~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
Αὐτὸ |
[13] |
μήλου
καὶ
κοτίνου
ἐγκρατεῖς
γένοιντο
|
νικήσαντες. |
ἡδὺ
γάρ
μοι
ἀεὶ
μεμνῆσθαι
|
[36] |
λακτιζομένους
καὶ
παιομένους
ἐπιδείκνυτε
καὶ
|
νικήσασι
|
μῆλα
καὶ
κότινον
δίδοτε;
ἄξιον |
[13] |
ταῦτ´
εἰδότες
ὅτι
ὁ
μὲν
|
νικῶν |
εἷς
ἔσται
πάντως,
οἱ
δὲ |
[18] |
λόγοις.
ἐπεὶ
πόθεν
ἂν
ἐγὼ
|
νομὰς |
καὶ
πλάνης
ἄνθρωπος,
ἐφ´
ἁμάξης |
[28] |
χειρῶν
σπουδάζοντα,
μὴ
μικρὸν
εἶναι
|
νόμιζε. |
καὶ
ταῦτα
πάντα,
ὥσπερ
ἔφην |
[24] |
γάρ,
εἰ
τὰ
μὲν
σκύτη
|
νομίζομεν |
ὑπὸ
τῷ
ἐλαίῳ
μαλαττόμενα
δυσραγέστερα |
[10] |
δὲ
καὶ
νικήσαντα
αὐτῶν
ἰσόθεον
|
νομιζόμενον. |
~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
Αὐτὸ
τοῦτο,
ὦ
Σόλων, |
[40] |
καὶ
ἔγωγε
διηγήσομαι
τὰ
Σκυθῶν
|
νόμιμα, |
οὐ
σεμνὰ
ἴσως
οὐδὲ
καθ´ |
[18] |
πλὴν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
ὡς
|
νομοθέτῃ |
πειστέον
σοι,
καὶ
ἀντερῶ
ἤν |
[38] |
καὶ
ὑπὲρ
ἐκείνων
Λυκοῦργος
ὁ
|
νομοθέτης
|
αὐτῶν
πολλὰ
τὰ
εὔλογα
καὶ |
[39] |
εὐνομωτάτους
εἶναι,
Μίνωος
τοῦ
Διὸς
|
νομοθετήσαντος |
ἐν
αὐτοῖς.
(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
Τί
οὖν, |
[17] |
οὖν.
καὶ
ὅπως
μὴ
καθάπερ
|
νόμοις
|
προσέξεις
οἷς
ἂν
λέγω
πρὸς |
[18] |
ἄριστα
πόλις
οἰκοῖτο
καὶ
οἷστισιν
|
νόμοις |
χρωμένη
εὐδαιμονήσειε;
πλὴν
ἀλλὰ
καὶ |
[19] |
κατὰ
τὸν
τῆς
βουλῆς
μου
|
νόμον |
ἄκουε,
καὶ
σιωπᾶν
κέλευε,
ἢν
|
[39] |
Πρεσβύτης
ἤδη
ὢν
ἔγραψε
τοὺς
|
νόμους |
αὐτοῖς
Κρήτηθεν
ἀφικόμενος.
ἀποδεδημήκει
δὲ |
[17] |
ἐγὼ
μὲν
ὑμῖν
ἔγραψα
τοὺς
|
νόμους |
οἵους
ᾤμην
ὠφελιμωτάτους
ἔσεσθαι
τῇ |
[14] |
καὶ
δυσχείμερον
περαιωθείς,
ἢ
ὅπως
|
νόμους |
τε
τοὺς
Ἑλλήνων
ἐκμάθοιμι
καὶ |
[22] |
~Ῥυθμίζομεν
οὖν
τὰς
γνώμας
αὐτῶν
|
νόμους |
τε
τοὺς
κοινοὺς
ἐκδιδάσκοντες,
οἳ |
[37] |
μάλιστα
ἢν
μάθῃς
ὡς
ὑπὸ
|
νόμῳ |
αὐτὸ
δρῶμεν
καὶ
προστέτακται
πᾶσι |
[34] |
ἀπιστία,
αὐθαιρέτως
καὶ
μὴ
ἐν
|
νόμῳ
|
συμπολιτευομένων,
ἀναγκαῖον
ἀεὶ
τὸν
σίδηρον
|
[14] |
ἐπακούοιμι
περὶ
πολιτείας
τε
καὶ
|
νόμων |
διεξιόντος.
~(ΣΟΛΩΝ)
Τὰ
μὲν
πάντα |
[14] |
προειλόμην
κατὰ
κλέος,
ἐπείπερ
ἤκουον
|
νόμων |
τε
συγγραφέα
τινὰ
εἶναι
σε |
[26] |
ἂν
κατακαυθείη.
Οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
|
νόσος |
οὐδὲ
κάματος
εἰς
τοιοῦτο
σῶμα |
[36] |
ἄν
τι
λαμπρὸν
ἐργάσασθαι
ἐπιθυμήσειεν;
|
νῦν |
δὲ
καὶ
ἀπὸ
τούτων
εἰκάζειν |
[33] |
ἐρυθριῶντας
αὐτοὺς
τὰ
σώματα
οἷοι
|
νῦν |
εἰσιν,
ἀλλὰ
ὠχροὶ
ἅπαντες
αὐτίκα |
[6] |
εἴ
τις
ἡμῶν
ὥσπερ
σὺ
|
νῦν |
ἐπισταίη
αὐτοῖς.
πλὴν
ἀλλὰ
θάρρει, |
[33] |
θώραξ
καὶ
κράνος.
~Ὡς
δὲ
|
νῦν |
ἔχετε,
θεῶν
τινος
εὐμενείᾳ
σώζεσθαί
|
[40] |
τῇ
μνήμῃ
ἐπελθών.
τὸ
δὲ
|
νῦν |
ἔχον
ἀπίωμεν
ἐπὶ
τούτοις·
ἑσπέρα |
[18] |
οἰκήσας
πώποτε
οὔτε
ἄλλοτε
ἢ
|
νῦν |
ἑωρακώς,
περὶ
πολιτείας
διεξίοιμι
καὶ
|
[14] |
ἐγκαταμεμιγμένον
τοῖς
πόνοις,
εἰ
καὶ
|
νῦν |
μάτην
σπουδάζεσθαι
δοκοῦσιν.
(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
Καὶ |
[25] |
ἢν
καὶ
ὁ
ἥλιος
ὥσπερ
|
νῦν |
τὸ
μεσημβρινὸν
ἐπιφλέγῃ.
οἷς
τί |
[16] |
καὶ
ἐν
Νεμέᾳ.
πλὴν
ἀλλὰ
|
νώ— |
σχολὴν
γὰρ
ἄγομεν
καὶ
σύ, |
[31] |
στόμα
ἢ
περιπηδήσαντες,
ὡς
κατὰ
|
νώτου |
γένησθε,
περιπλέξητε
αὐτοῖς
τὰ
σκέλη
|