Paragraphes
[23]	ἐσθῆτα πεποικιλμένοι, κράνη δὲ ἐπικείμενοι	παγγέλοια	κεχηνότα παμμέγεθες· αὐτοὶ δὲ ἔνδοθεν
[20]	ἀξιόχρεα δοκῇ πρὸς τοὺς πόνους	παγιώτερα	γιγνόμενα καὶ πρὸς τὸ ἰσχυρότερον
[24]	μέν τινα πυκτεύειν, τὸν δὲ	παγκρατιάζειν	διδάσκομεν, ὡς τούς τε πόνους
[8]	τὸ δὲ παίειν ἀλλήλους ὀρθοστάδην	παγκρατιάζειν	λέγομεν. καὶ ἄλλα δὲ ἡμῖν
[19]	ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα εἰς τὸν	πάγον	συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματος ἐκ
[19]	τῇ βουλῇ τῇ ἐξ Ἀρείου	πάγου,	ἥπερ τὰς φονικὰς ἡμῖν δίκας
[21]	ἀναγκαιότατα μὴ λέγοντας ἐν Ἀρείῳ	πάγῳ,	ἀλλὰ ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν τῇ βουλῇ
[19]	λόγου καὶ τὰ ἐν Ἀρείῳ	πάγῳ	γιγνόμενα ἐδιδάξω με, θαυμάσια ὡς
[11]	κἂν ἐπ´ ὀλίγων μαρτύρων τοῦτο	πάθῃ	τις, οὔτι γε ἐν τηλικούτοις
[37]	νικᾶν εἰσφερόμενοι. ~Καίτοι τί ἂν	πάθοις,	εἰ θεάσαιο καὶ ὀρτύγων καὶ
[1]	δὲ οὐκ οἶδ´ ὅ τι	παθόντες	ὠθοῦσί τε ἀλλήλους συννενευκότες καὶ
[20]	αὐτῶν μητράσι καὶ τίτθαις καὶ	παιδαγωγοῖς	ἐπιτρέπομεν ὑπὸ παιδείαις ἐλευθερίοις ἄγειν
[20]	τίτθαις καὶ παιδαγωγοῖς ἐπιτρέπομεν ὑπὸ	παιδείαις	ἐλευθερίοις ἄγειν τε καὶ τρέφειν
[19]	τῷ πράγματι— οἷα πολλὰ ῥητόρων	παῖδες	ἐπὶ τοὺς δικαστὰς μηχανῶνται— παρελθὼν
[22]	τὸ θέατρον συνάγοντες αὐτοὺς δημοσίᾳ	παιδεύομεν	ὑπὸ κωμῳδίαις καὶ τραγῳδίαις ἀρετάς
[20]	κατὰ τὴν ψυχήν, ἀλλὰ καὶ	παιδεύσεως	καὶ μαθημάτων ἐπ´ αὐτοὺς δεόμεθα,
[17]	ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ ἂν ἐμὲ	παιδεύσῃς	καὶ μεταπείσῃς πρὸς τὸ βέλτιον,
[32]	τὰ κομψὰ λῆρος ᾖ καὶ	παιδιὰ	ἄλλως καὶ διατριβαὶ ἀργοῦσι καὶ
[32]	ἅμιλλα οὐ πρὸς ἀλλήλους μετὰ	παιδιᾶς,	ἀλλὰ πρὸς τοὺς δυσμενεῖς ἔσται
[18]	τι τοὺς νέους παραλαβόντες ἐκ	παίδων	εὐθὺς διαπονεῖτε, καὶ ὅπως ὑμῖν
[36]	ἐν πολέμοις ὑπὲρ πατρίδος καὶ	παίδων	καὶ γυναικῶν καὶ ἱερῶν γένοιντ´
[8]	παλαίουσι καὶ αὐτοί, τὸ δὲ	παίειν	ἀλλήλους ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν. καὶ
[36]	τὸ μέσον παραγαγόντες λακτιζομένους καὶ	παιομένους	ἐπιδείκνυτε καὶ νικήσασι μῆλα καὶ
[11]	τι τὸ τερπνὸν αὐτοῖς, ὁρᾶν	παιομένους	τε καὶ διαπληκτιζομένους ἀνθρώπους καὶ
[38]	μαστιγοῖτο ἂν ἁμιλλώμενος πρὸς τὸν	παίοντα,	ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὁ Λυκοῦργος
[35]	νέων οὐδενὸς δεινοῦ ἐπείγοντος καταπονεῖτε	παίοντες	καὶ ὑπὸ τῶν ἱδρώτων καταναλίσκοντες,
[6]	ἐστιν οὐδ´ ἐφ´ ὕβρει οὗτοι	παίουσιν	ἀλλήλους καὶ κυλίουσιν ἐν τῷ
[3]	δὲ ὀρθοστάδην κεκονιμένοι καὶ αὐτοὶ	παίουσιν	ἀλλήλους προσπεσόντες καὶ λακτίζουσιν. οὑτοσὶ
[38]	λοιπὸν καὶ οὐδεὶς ἂν ἔτι	παίσειε.	μάλιστα δὲ ἢν ὁρᾷς μαστιγουμένους
[38]	πέρι ἐν τῷ θεάτρῳ συμπεσόντες	παίωσιν	ἀλλήλους ἢ εἰς χωρίον εἰσελθόντες
[21]	σοφῶν ἀνδρῶν γνώμας καὶ ἔργα	παλαιὰ	καὶ λόγους ὠφελίμους ἐν μέτροις
[8]	οἱ δ´ ἐν τῇ κόνει	παλαίουσι	καὶ αὐτοί, τὸ δὲ παίειν
[16]	ἐνοχλοῖεν ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότες τοῖς	παλαίουσιν.	ἄλλως τε— εἰρήσεται γάρ— οὐδὲ
[24]	Ὅσοι δὲ αὐτῶν κάτω συννενευκότες	παλαίουσιν,	καταπίπτειν τε ἀσφαλῶς μανθάνουσι καὶ
[22]	καὶ τραγῳδίαις ἀρετάς τε ἀνδρῶν	παλαιῶν	καὶ κακίας θεωμένους, ὡς τῶν
[8]	μὲν ἐν τῷ πηλῷ ἐκεῖνο	πάλη	καλεῖται, οἱ δ´ ἐν τῇ
[23]	κράνη δὲ ἐπικείμενοι παγγέλοια κεχηνότα	παμμέγεθες·	αὐτοὶ δὲ ἔνδοθεν μεγάλα τε
[13]	ἔσται πάντως, οἱ δὲ ἡττώμενοι	πάμπολλοι,	μάτην ἄθλιοι πληγάς, οἱ δὲ
[6]	φαίνεται, ξένα γε ὄντα καὶ	πάμπολυ	τῶν Σκυθικῶν ἐθῶν ἀπᾴδοντα, καθάπερ
[20]	ἀσφάλειαν τῶν πολιτευομένων, τὸ δὲ	πᾶν	κῦρος ἐν τοῖς πολίταις τιθέμεθα·
[9]	θεοῦ, παρ´ ἡμῖν δὲ τοῖς	Παναθηναίοις	τὸ ἔλαιον τὸ ἐκ τῆς
[12]	Ἀνάχαρσι, Ὀλυμπίων ἢ Ἰσθμίων ἢ	Παναθηναίων,	αὐτὸ ἄν σε τὸ γιγνόμενον
[16]	τοῦ στεφάνου ὃν κατέλεξα τοῦ	πανευδαίμονος.	ὁ δὲ λόγος, οὐκ οἶδ´
[10]	περὶ αὐτῶν, ἐπειδὰν εἰς τὰς	πανηγύρεις	ἀπιὼν ὁρᾷς τοσοῦτο πλῆθος ἀνθρώπων
[11]	τοὺς ἀρίστους παραγίγνεσθαι εἰς τὰς	πανηγύρεις	καὶ πάνυ θαυμάζω, εἰ τἀναγκαῖα
[32]	παρήκουσα τοῦ παραδείγματος. ~ἢ τὰς	πανοπλίας	ἐκείνας τότε ἀναλήψεσθε τὰς τῶν
[9]	ταῦτα δοκεῖ; (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ, ἀλλὰ	πάνσεμνα,	ὦ Σόλων, κατέλεξας τὰ ἆθλα
[24]	καταπεσὼν εἴσεται ὡς ῥᾷστα ἐξανίστασθαι.	πάντα	γὰρ ταῦτα, ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπ´
[16]	ἀστέρος ὃν ὑμεῖς κύνα φατὲ	πάντα	καταφλέγοντος καὶ τὸν ἀέρα ξηρὸν
[15]	νόμων διεξιόντος. ~(ΣΟΛΩΝ) Τὰ μὲν	πάντα	οὐ ῥᾴδιον, ὦ ἑταῖρε, διελθεῖν
[16]	κοινὸν ἀγῶνα δι´ ὅν φημι	πάντα	ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄμεινον, ὦ
[16]	αὐτῆς γνώμης γίγνεται, καὶ μέρη	πάντα	ταῦτά ἐστι μικρὰ τοῦ μείζονος
[15]	οἱ παρὰ τῶν θεῶν. ταῦτα	πάντα	τῷ στεφάνῳ ὅν φημι συναναπέπλεκται
[28]	μικρὸν εἶναι νόμιζε. καὶ ταῦτα	πάντα,	ὥσπερ ἔφην ἔμπροσθεν, εἰς τοὺς
[13]	τοιούτων ὄντων. ἀτὰρ εἰπέ μοι,	πάντες	αὐτὰ λαμβάνουσιν οἱ ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ)
[10]	τέλος ἡδὺ καὶ λυσιτελές, ὅτι	πάντες	αὐτοὺς ὄψονται ἐστεφανωμένους καὶ ἐπὶ
[4]	πατάξαντα ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι δὲ ἀλλαχόθι	πάντες	ἐγκονοῦσι καὶ ἀναπηδῶσιν ὥσπερ θέοντες
[10]	δὲ παρακολουθοῦσα τούτοις δόξα τοῦ	παντὸς	ἀξία τοῖς νενικηκόσιν, ὑπὲρ ἧς
[38]	εἰκῆ παραναλίσκων, ἀλλὰ καρτερικωτάτους καὶ	παντὸς	δεινοῦ κρείττονας ἀξιῶν εἶναι τοὺς
[36]	δεδορκυίας δεόμενα. ἐκεῖνο δέ μοι	πάντως	εἰπέ, τίνος ἕνεκα οὐχὶ καὶ
[32]	τοῖς νεανίσκοις. εἰ δὲ βούλεσθε	πάντως	ἐλεύθεροι καὶ εὐδαίμονες εἶναι, ἄλλων
[13]	ὁ μὲν νικῶν εἷς ἔσται	πάντως,	οἱ δὲ ἡττώμενοι πάμπολλοι, μάτην
[17]	τὸν λόγον. δυοῖν γὰρ θατέρου	πάντως	οὐκ ἂν ἁμάρτοιμεν, ἢ σὲ
[39]	ζηλοῦν δὲ τὰ ξενικὰ οὐ	πάνυ	ἀξιοῦμεν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ; ἀλλὰ συνίης,
[40]	σοι διεξελήλυθα, σὺ δὲ οὐ	πάνυ	ἀρεσκομένῳ αὐτοῖς ἔοικας, οὐκ ἄδικα
[15]	ἐπ´ ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι	πάνυ	ἐξ ἁπάντων χωροῦσιν— ἀλλὰ μεῖζόν
[11]	παραγίγνεσθαι εἰς τὰς πανηγύρεις καὶ	πάνυ	θαυμάζω, εἰ τἀναγκαῖα παρέντες σχολάζουσιν
[31]	τοιαῦτα γὰρ φής, εἰ μὴ	πάνυ	παρήκουσα τοῦ παραδείγματος. ~ἢ τὰς
[19]	ἔνθα ἄν σοι δοκῇ μὴ	πάνυ	σαφὴς ὁ λόγος εἶναι ἢ
[36]	Ταυτὶ μέν, ὦ Σόλων, οὐ	πάνυ	συνίημι· λεπτότερα γὰρ ἢ κατ´
[9]	μῆλα τῶν ἱερῶν τοῦ θεοῦ,	παρ´	ἡμῖν δὲ τοῖς Παναθηναίοις τὸ
[11]	εὐδαιμονέστατα πρόσεστι τῇ νίκῃ αὐτῶν.	παρ´	ἡμῖν δὲ τοῖς Σκύθαις ἤν
[37]	καὶ ὀρτύγων καὶ ἀλεκτρυόνων ἀγῶνας	παρ´	ἡμῖν καὶ σπουδὴν ἐπὶ τούτοις
[14]	ἄλλο ἀπὸ τῆς Σκυθίας ἥκω	παρ´	ὑμᾶς τοσαύτην μὲν γῆν διοδεύσας,
[40]	Σκύθαι διασκεῖτε τοὺς νέους τοὺς	παρ´	ὑμῖν καὶ οἷστισι γυμνασίοις ἀνατρέφετε
[14]	Ἑλλήνων ἐκμάθοιμι καὶ ἔθη τὰ	παρ´	ὑμῖν κατανοήσαιμι καὶ πολιτείαν τὴν
[22]	ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαις,	παρ´	ὧν λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι
[17]	οὐκ αἰσχυνεῖται ἡ Ἀθηναίων πόλις	παρὰ	βαρβάρου καὶ ξένου τὰ συμφέροντα
[20]	τά τε εὐφυῶς διακείμενα βελτίω	παρὰ	πολὺ γίγνοιτο ἂν καὶ τὰ
[26]	λικμῶντα ἐπάνειμι— θᾶττον ἄν, οἶμαι,	παρὰ	πολὺ ἡ καλάμη ἀναφλεγείη, ὁ
[40]	ἔοικας, οὐκ ἄδικα αἰτήσειν ἔοικα	παρὰ	σοῦ ὡς καὶ αὐτὸς ἐν
[17]	τοὺς ἐπωνύμους ἢ ἐν πόλει	παρὰ	τὴν Ἀθηνᾶν. καὶ εὖ ἴσθι
[33]	τὸ μικρὸν τοῦτο ξιφίδιον τὸ	παρὰ	τὴν ζώνην μόνος ἐπεισπέσω τοῖς
[18]	μέντοι, ὦ Σόλων, μέμνησό μοι	παρὰ	τὴν ῥῆσιν, ὅτι πρὸς ἄνδρα
[17]	ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοῦν αὐτὸν ἀναστήσατε	παρὰ	τοὺς ἐπωνύμους ἢ ἐν πόλει
[39]	αὐτοῖς Κρήτηθεν ἀφικόμενος. ἀποδεδημήκει δὲ	παρὰ	τοὺς Κρῆτας, ὅτι ἤκουεν εὐνομωτάτους
[20]	βέλτιον. καὶ τὸ παράδειγμα ἡμῖν	παρὰ	τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ φυτὰ
[36]	οὐ μικρά, ὁ ἔπαινος ὁ	παρὰ	τῶν θεατῶν καὶ τὸ ἐπισημότατον
[15]	ἄν τις εὔξαιτο γενέσθαι οἱ	παρὰ	τῶν θεῶν. ταῦτα πάντα τῷ
[36]	ἀλλὰ γυμνοὺς εἰς τὸ μέσον	παραγαγόντες	λακτιζομένους καὶ παιομένους ἐπιδείκνυτε καὶ
[11]	οὓς φὴς ἁπανταχόθεν τοὺς ἀρίστους	παραγίγνεσθαι	εἰς τὰς πανηγύρεις καὶ πάνυ
[20]	πρὸς τὸ βέλτιον. καὶ τὸ	παράδειγμα	ἡμῖν παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ
[31]	εἰ μὴ πάνυ παρήκουσα τοῦ	παραδείγματος.	~ἢ τὰς πανοπλίας ἐκείνας τότε
[26]	παριέναι εἰς τὸ εἴσω, μηδὲ	παραδέχεσθαι	μήτε ἥλιον αὐτὸν μήτε κρύος
[20]	περιτέμνουσίν τε τὰ περιττὰ καὶ	παραδιδόντες	αὐτὰ τοῖς ἀνέμοις δονεῖν καὶ
[23]	οὖν ἅπασι καὶ τοῖς τοιούτοις	παραθηγόμενοι	τὰς ψυχὰς ἀμείνους ἡμῖν γίγνονται.
[35]	καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ ποιήσειας	παραθήγων	τῷ πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ
[14]	ἂν ἄσιτός σοι καὶ ἄποτος	παρακαθεζόμενος,	εἰς ὅσον ἂν αὐτὸς διαρκοίης
[10]	οἵτινες οἱ κρατήσαντες. ἡ δὲ	παρακολουθοῦσα	τούτοις δόξα τοῦ παντὸς ἀξία
[1]	λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ	παρακροτεῖ	εἰς τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι,
[20]	τὸ ἰσχυρότερον συνιστάμενα, τηνικαῦτα ἤδη	παραλαβόντες	αὐτοὺς διδάσκομεν, ἄλλα μὲν τῆς
[18]	καθ´ ὅ τι τοὺς νέους	παραλαβόντες	ἐκ παίδων εὐθὺς διαπονεῖτε, καὶ
[38]	τὴν νεολαίαν τῆς πόλεως εἰκῆ	παραναλίσκων,	ἀλλὰ καρτερικωτάτους καὶ παντὸς δεινοῦ
[5]	ῥᾳδίως μεταπείσειέ με ὡς οὐ	παραπαίουσιν	οἱ ταῦτα δρῶντες. ~(ΣΟΛΩΝ) Καὶ
[13]	τόλμαν, ὁρῶ οὐδενὸς μεγάλου ἕνεκα	παραπολλυμένας	ὑμῖν, οὔτε πατρίδος κινδυνευούσης οὔτε
[24]	ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς, θυμοειδεῖς τε	παρασκευάζον	εἰς τοὺς κινδύνους καὶ τῶν
[29]	ἄνδρα. καὶ ἔγωγε ἡδέως ἂν	παραστησάμενος	πλησίον τῶν τε λευκῶν τινα
[33]	κίονας κατακρυπτόμενοι γέλωτα ἄν μοι	παράσχοιεν	δακρύοντες οἱ πολλοὶ καὶ τρέμοντες.
[34]	μέντοι ὁπλοφορεῖν ἀεὶ καὶ ἀκινάκην	παρεζῶσθαι	περιττὸν ἐν εἰρήνῃ οἰόμεθα εἶναι,
[6]	διαθείη, εἴσεται ὡς οὐ μάτην	παρεζώσμεθα	τὸν ἀκινάκην. ~ἀτὰρ εἰπέ μοι,
[37]	προστέτακται πᾶσι τοῖς ἐν ἡλικίᾳ	παρεῖναι	καὶ ὁρᾶν τὰ ὄρνεα διαπυκτεύοντα
[21]	κάλλιστα καὶ ἐμοὶ ἀκοῦσαι ἥδιστα	παρείς,	τὰ περὶ τῆς ψυχῆς, τὰ
[25]	ὃ δὲ ἰσχὺν καὶ τόνον	παρεῖχεν	ἀμιγὲς τοῦ φαύλου περιλελειμμένον ἐρρωμένως
[19]	παῖδες ἐπὶ τοὺς δικαστὰς μηχανῶνται—	παρελθὼν	ὁ κῆρυξ κατεσιώπησεν εὐθύς, οὐκ
[11]	καὶ πάνυ θαυμάζω, εἰ τἀναγκαῖα	παρέντες	σχολάζουσιν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις. οὐδὲ
[19]	σοι καὶ ἐπὶ τούτοις, ὅτι	πάρεργον	τοῦ λόγου καὶ τὰ ἐν
[30]	καὶ εἰς πόλεμον τὰ ἄριστα	παρεσκευασμένη	φαίνοιτο ἡ νεότης περὶ τὰ
[26]	εὐμαρῶς· ἔνδοθέν τε γὰρ εὖ	παρεσκεύασται	αὐτῷ καὶ τὰ ἔξω μάλα
[38]	ῥεομένους, πατέρας δὲ καὶ μητέρας	παρεστώσας	οὐχ ὅπως ἀνιωμένας ἐπὶ τοῖς
[26]	ἀκμῇ καὶ ἀκαμάτους ἐπὶ πλεῖστον	παρέχεται·	τὸ γὰρ προπονῆσαι πολλὰ καὶ
[36]	δὲ καὶ ἀπὸ τούτων εἰκάζειν	παρέχοιεν	ἄν σοι, ὁποῖοι ἐν πολέμοις
[2]	ἀφαιρούσης καὶ βεβαιοτέραν ἐν ξηρῷ	παρεχούσης	τὴν ἀντίληψιν. ~Οἱ δὲ ὀρθοστάδην
[16]	ταλαιπωρίαι τοῦτο ἡμῖν τὸ ἀμυντήριον	παρέχουσι	πρὸς τὰς τοῦ ἡλίου βολάς,
[1]	ἅμα πολλῷ γέλωτα ἐμοὶ γοῦν	παρέχουσιν	ὥσπερ αἱ ἐγχέλυες ἐκ τῶν
[31]	γὰρ φής, εἰ μὴ πάνυ	παρήκουσα	τοῦ παραδείγματος. ~ἢ τὰς πανοπλίας
[26]	πέφρακται πρὸς αὐτά, ὡς μὴ	παριέναι	εἰς τὸ εἴσω, μηδὲ παραδέχεσθαι
[19]	ὦ Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην ἐν τῷ	παρόντι	ποιοῦμαι ἔγωγε, καὶ κατὰ τὸν
[17]	περὶ αὐτῶν. καὶ ἐν τούτῳ	πᾶσα	ἄν σοι ἡ πόλις ἡ
[22]	τοὺς κοινοὺς ἐκδιδάσκοντες, οἳ δημοσίᾳ	πᾶσι	πρόκεινται ἀναγιγνώσκειν μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι,
[37]	νόμῳ αὐτὸ δρῶμεν καὶ προστέτακται	πᾶσι	τοῖς ἐν ἡλικίᾳ παρεῖναι καὶ
[31]	φεύγουσιν δεδιότες μὴ σφίσι κεχηνόσι	πάσσητε	τὴν ψάμμον εἰς τὸ στόμα
[13]	φής, ὄντες, μάτην δὲ τοσαῦτα	πάσχοντες	καὶ ταλαιπωρούμενοι καὶ αἰσχύνοντες τὰ
[39]	πόλις αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ´ αὑτῆς	πάσχουσα.	~(ΣΟΛΩΝ) Μὴ ἐρήμην, ὦ γενναῖε,
[11]	εἰ μὴ ἐπ´ ὀλίγων ταῦτα	πάσχουσιν,	ἀλλὰ ἐν τοσούτοις θεαταῖς καὶ
[11]	ἀγωνιστὰς οἰκτείρειν μοι ἔπεισιν ὧν	πάσχουσιν,	τῶν δὲ θεατῶν οὓς φὴς
[3]	δὲ καὶ ἐποτρύνει καὶ τὸν	πατάξαντα	ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι δὲ ἀλλαχόθι πάντες
[11]	ἤν τις, ὦ Σόλων, ἢ	πατάξῃ	τινὰ τῶν πολιτῶν ἢ ἀνατρέψῃ
[3]	τὸ στόμα, πύξ, ὡς ὁρᾷς,	παταχθέντος	εἰς τὴν γνάθον. ἀλλ´ οὐδὲ
[40]	οἵ γε οὐδὲ κατὰ κόρρης	παταχθῆναι	τολμήσαιμεν ἂν μίαν πληγήν· δειλοὶ
[38]	τῷ βωμῷ καὶ αἵματι ῥεομένους,	πατέρας	δὲ καὶ μητέρας παρεστώσας οὐχ
[38]	εἶναι τοὺς σώζειν μέλλοντας τὴν	πατρίδα.	καίτοι κἂν μὴ ὁ Λυκοῦργος
[36]	σοι, ὁποῖοι ἐν πολέμοις ὑπὲρ	πατρίδος	καὶ παίδων καὶ γυναικῶν καὶ
[15]	ἑκάστου ἰδίᾳ καὶ κοινῇ τῆς	πατρίδος	καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ
[13]	μεγάλου ἕνεκα παραπολλυμένας ὑμῖν, οὔτε	πατρίδος	κινδυνευούσης οὔτε χώρας πορθουμένης οὔτε
[19]	τὰς φονικὰς ἡμῖν δίκας δικάζει,	πάτριον	οὕτω ποιεῖν. ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα
[15]	πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ ἑορτῶν	πατρίων	ἀπόλαυσιν καὶ οἰκείων σωτηρίαν, καὶ
[2]	βαθεῖαν ὑποβαλόμενοι ἐν τῷ ὀρύγματι	πάττουσίν	τε ἀλλήλους καὶ αὐτοὶ ἑκόντες
[20]	τῶν πνευμάτων, ἐπειδὰν δὲ ἤδη	παχύνηται	τὸ ἔρνος, τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε
[23]	ἅπαντες ἤκουον, οἰκτείροντες, οἶμαι, αὐτοὺς	πέδας	τηλικαύτας ἐπισυρομένους. (ΣΟΛΩΝ) Οὐκ ἐκείνους,
[23]	κωμῳδοὶ βραχύτεροι μὲν ἐκείνων καὶ	πεζοὶ	καὶ ἀνθρωπινώτεροι καὶ ἧττον ἐβόων,
[29]	καὶ μὴ ἐπὶ τῶν ἔργων	πειραθείης	ἑκατέρου, συνεστηκὼς καὶ συγκεκροτημένος εἶναι
[37]	Τὸ δὲ δὴ ἐν ὅπλοις	πειρᾶσθαι	αὐτῶν καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένους— ἄπαγε·
[16]	τάχ´ ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων	πεισθείην	μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν, εἴ
[17]	ἂν ἁμάρτοιμεν, ἢ σὲ βεβαίως	πεισθῆναι	ἐκχέαντα ὁπόσα οἴει ἀντιλεκτέα εἶναι
[18]	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὡς νομοθέτῃ	πειστέον	σοι, καὶ ἀντερῶ ἤν τί
[6]	εἷς καὶ αὐτὸς ἔσῃ τῶν	πεπηλωμένων	ἢ κεκονιμένων· οὕτω σοι τὸ
[9]	πίτυος, ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων	πεπλεγμένος,	Πυθοῖ δὲ μῆλα τῶν ἱερῶν
[23]	χρυσαῖς δὲ ταινίαις τὴν ἐσθῆτα	πεποικιλμένοι,	κράνη δὲ ἐπικείμενοι παγγέλοια κεχηνότα
[31]	ἥλιον καὶ πολὺ τὸ αἷμα	πεπορισμένων.	οὐ γὰρ καλάμη καὶ ἀθέρες
[16]	ὥρα τοῦ ἔτους ὅ τι	περ	τὸ πυρωδέστατόν ἐστι, τοῦ ἀστέρος
[14]	δὲ τὸν Εὔξεινον καὶ δυσχείμερον	περαιωθείς,	ἢ ὅπως νόμους τε τοὺς
[27]	ἐν ταῖν χεροῖν ἔχοντες. εἶτα	περὶ	ἀκοντίου βολῆς εἰς μῆκος ἁμιλλῶνται.
[14]	καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα	περὶ	αὐτάς, καὶ εἴσῃ ὅτι πολὺ
[21]	τε· τὸ γὰρ ἀκριβὲς τῆς	περὶ	αὐτῶν διασκέψεως ἑτέρου ἂν εἴη
[10]	μικρὸν δὲ ἄλλα σοι δόξει	περὶ	αὐτῶν, ἐπειδὰν εἰς τὰς πανηγύρεις
[17]	ἀναδιδαχθῆναι ὡς οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω	περὶ	αὐτῶν. καὶ ἐν τούτῳ πᾶσα
[15]	οἷα δὲ περὶ γονέων ἢ	περὶ	γάμων ἢ τῶν ἄλλων δοκεῖ
[15]	μὲν περὶ θεῶν, οἷα δὲ	περὶ	γονέων ἢ περὶ γάμων ἢ
[0]	~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ Η	ΠΕΡΙ	ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταῦτα δὲ ὑμῖν,
[38]	πονεῖν αὐτούς, ὁπόταν ἢ σφαίρας	πέρι	ἐν τῷ θεάτρῳ συμπεσόντες παίωσιν
[35]	ὦ Ἀνάχαρσι, τοιόνδε τι δυνάμεως	πέρι	ἐννοεῖν, ὡς οἴνῳ ἢ ὕδατι
[15]	ἐπιὼν εἴσῃ ἕκαστα, οἷα μὲν	περὶ	θεῶν, οἷα δὲ περὶ γονέων
[36]	ἂν ὅπλα ἔχοντες οἱ κοτίνου	πέρι	καὶ μήλων γυμνοὶ τοσαύτην προθυμίαν
[14]	Ἀνάχαρσι, μηδέπω ἐννενοηκέναι πολιτείας ὀρθῆς	πέρι	μηδέν· οὐ γὰρ ἂν τὰ
[30]	αὖ πολὺ ἀμείνοσιν αὐτοῖς χρώμεθα	περὶ	μηδὲν τῶν αἰσχρῶν φιλοτιμουμένοις μηδ´
[20]	βραχέων προακοῦσαι χρή σε ἃ	περὶ	πόλεως καὶ πολιτῶν ἡμῖν δοκεῖ.
[18]	οὔτε ἄλλοτε ἢ νῦν ἑωρακώς,	περὶ	πολιτείας διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας
[14]	αὐτὸς διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι	περὶ	πολιτείας τε καὶ νόμων διεξιόντος.
[30]	ἄριστα παρεσκευασμένη φαίνοιτο ἡ νεότης	περὶ	τὰ κάλλιστα ἡμῖν σπουδάζοντες. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[30]	ἀργίας εἰς ὕβριν τρεπομένοις, ἀλλὰ	περὶ	τὰ τοιαῦτα διατρίβουσιν καὶ ἀσχόλοις
[9]	καὶ τοῖς ἀγωνισταῖς αὐτοῖς ὑπερεσπουδακέναι	περὶ	τὴν ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων, ὥστε
[31]	γένησθε, περιπλέξητε αὐτοῖς τὰ σκέλη	περὶ	τὴν γαστέρα καὶ διάγχητε ὑπὸ
[35]	τοσῷδε μᾶλλον ἐπιρρεῖ κατὰ τὸν	περὶ	τῆς Ὕδρας μῦθον, εἴ τινα
[21]	ἐμοὶ ἀκοῦσαι ἥδιστα παρείς, τὰ	περὶ	τῆς ψυχῆς, τὰ ἧττον ἀναγκαῖα
[19]	οἱ δὲ ἔστ´ ἂν μὲν	περὶ	τοῦ πράγματος λέγωσιν, ἀνέχεται ἡ
[33]	ἀντιβλέπειν τῷ σιδήρῳ τολμῶντος, ἀλλὰ	περὶ	τοὺς ἀνδριάντας ἂν περιιστάμενοι καὶ
[33]	τοὺς ἀνδριάντας ἂν περιιστάμενοι καὶ	περὶ	τοὺς κίονας κατακρυπτόμενοι γέλωτα ἄν
[15]	ἄλλων δοκεῖ ἡμῖν. ἃ δὲ	περὶ	τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ ὅπως
[18]	ἐκεῖνο ἦν ἄρα, ὃ ἐγὼ	περὶ	ὑμῶν ἤκουον τῶν Ἀθηναίων, ὡς
[16]	οὔτε ὅλως ἐνοχλουμένῳ ἔοικας, οὐδὲ	περιβλέπεις	σύσκιόν τι ἔνθα ὑποδύσῃ, ἀλλὰ
[20]	κατεσκευασμένον καὶ ταῖς ἔκτοσθεν ταύταις	περιβολαῖς	εἰς τὸ ἀσφαλέστατον πεφραγμένον. μάλιστα
[25]	βάρος, ἀλλὰ εἰς τὸ σύμμετρον	περιγεγραμμένοι,	τὸ μὲν ἀχρεῖον τῶν σαρκῶν
[38]	ἢ εἰς χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι	περιγεγραμμένον,	εἰς φάλαγγα διαστάντες, τὰ πολεμίων
[15]	καὶ ἐκ τοῦ ἀγῶνος ἐκείνου	περιγίγνεται	ἐφ´ ὃν αἱ ἀσκήσεις αὗται
[38]	αὐτοί, ἄχρις ἂν ἐκβάλωσι τοῦ	περιγράμματος	τὸ ἕτερον σύνταγμα οἱ ἕτεροι,
[34]	οὐδέν, ἅπασαν αὐτὴν ἐν κύκλῳ	περιελθών.	(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ ἴδοις ἄν, ὦ
[32]	ὑμῖν ἔξοδος, ἐκεῖνα τὰ κράνη	περιθήσεσθε	τὰ κεχηνότα, ὡς φοβερώτεροι εἴητε
[33]	ἀλλὰ περὶ τοὺς ἀνδριάντας ἂν	περιιστάμενοι	καὶ περὶ τοὺς κίονας κατακρυπτόμενοι
[25]	τόνον παρεῖχεν ἀμιγὲς τοῦ φαύλου	περιλελειμμένον	ἐρρωμένως φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ δὴ
[21]	αὐτὸς ἐμαυτῷ σιωπᾶν προστάττω, οὐ	περιμείνας	τὸν κήρυκα οὐδὲ τὸν Ἀρεοπαγίτην
[10]	ἡδὺ τέλος ἐκ τῶν καμάτων	περιμένειν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτο φής, ὦ Σόλων,
[30]	εἰ ἐπίοιεν, φοβεροὶ δὲ τοῖς	περιοίκοις	ὄντες, ὡς ὑποπτήσσειν τε καὶ
[19]	ληρεῖν πρὸς τὴν βουλὴν καὶ	περιπέττειν	τὸ πρᾶγμα ἐν τοῖς λόγοις,
[31]	ψάμμον εἰς τὸ στόμα ἢ	περιπηδήσαντες,	ὡς κατὰ νώτου γένησθε, περιπλέξητε
[18]	ἐρεῖς. λέγω δὲ ὡς μὴ	περιπλέκῃς	μηδὲ ἀπομηκύνῃς τοὺς λόγους· δέδια
[1]	νέοι ποιοῦσιν; οἱ μὲν αὐτῶν	περιπλεκόμενοι	ἀλλήλους ὑποσκελίζουσιν, οἱ δὲ ἄγχουσι
[1]	τὸν πηλόν· τέλος δὲ ἤδη	περιπλέξας	αὐτῷ τὰ σκέλη κατὰ τὴν
[31]	περιπηδήσαντες, ὡς κατὰ νώτου γένησθε,	περιπλέξητε	αὐτοῖς τὰ σκέλη περὶ τὴν
[25]	οὔτε ῥικνοὶ καὶ κατεσκληκότες οὔτε	περιπληθεῖς	εἰς βάρος, ἀλλὰ εἰς τὸ
[24]	ἀνίστασθαι εὐμαρῶς καὶ ὠθισμοὺς καὶ	περιπλοκὰς	καὶ λυγισμοὺς καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι
[11]	ἢ ἀνατρέψῃ προσπεσὼν ἢ θοἰμάτια	περιρρήξῃ,	μεγάλας οἱ πρεσβῦται τὰς ζημίας
[20]	ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνος, τηνικαῦτα	περιτέμνουσίν	τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντες
[20]	ἔρνος, τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε τὰ	περιττὰ	καὶ παραδιδόντες αὐτὰ τοῖς ἀνέμοις
[34]	ὁπλοφορεῖν ἀεὶ καὶ ἀκινάκην παρεζῶσθαι	περιττὸν	ἐν εἰρήνῃ οἰόμεθα εἶναι, καὶ
[25]	μὲν ἀχρεῖον τῶν σαρκῶν καὶ	περιττὸν	τοῖς ἱδρῶσιν ἐξαναλωκότες, ὃ δὲ
[35]	σιδηροφορεῖν μὲν οὐδενὸς ἀναγκαίου ἕνεκα	περιττὸν	ὑμῖν δοκεῖ, καὶ τῶν ὅπλων
[27]	τι ἐν τῷ γυμνασίῳ χαλκοῦν	περιφερές,	ἀσπίδι μικρᾷ ἐοικὸς ὄχανον οὐκ
[20]	καὶ νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ	περιφράττουσιν	ὡς μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν
[20]	ταύταις περιβολαῖς εἰς τὸ ἀσφαλέστατον	πεφραγμένον.	μάλιστα δὲ καὶ ἐξ ἅπαντος
[26]	καὶ τὰ ἔξω μάλα καρτερῶς	πέφρακται	πρὸς αὐτά, ὡς μὴ παριέναι
[29]	ἀποπλύνας τὴν κόνιν καὶ τὸν	πηλόν,	ἐροίμην ἄν σε ποτέρῳ ἂν
[1]	ἐᾷ, συνωθῶν κάτω εἰς τὸν	πηλόν·	τέλος δὲ ἤδη περιπλέξας αὐτῷ
[28]	τόνον τοῖς ἄκροις ἐντίθησιν. ~Ὁ	πηλὸς	δὲ καὶ ἡ κόνις, ἅπερ
[18]	ἄριστοι ἄνδρες ἀποβαίνουσιν ἐκ τοῦ	πηλοῦ	καὶ τῶν ἀσκημάτων τούτων, καὶ
[29]	συμπλεκόμενοι. ἐπειδὰν γὰρ ἐν τῷ	πηλῷ	ἀσκηθῶσιν συνέχειν τὸ διαδιδρᾶσκον ὑπὸ
[8]	τούτων τὸ μὲν ἐν τῷ	πηλῷ	ἐκεῖνο πάλη καλεῖται, οἱ δ´
[6]	ἀλλήλους καὶ κυλίουσιν ἐν τῷ	πηλῷ	ἢ ἐπιπάττουσιν τὴν κόνιν, ἀλλ´
[28]	συνέχειν διολισθάνοντας· αἴρεσθαί τε ἐν	πηλῷ	ἱδρωκότα μετ´ ἐλαίου, ἐκπεσεῖν καὶ
[35]	αὐτῶν, ἀλλ´ εἰκῆ ἐν τῷ	πηλῷ	καὶ τῇ κόνει ἐκχέοντες; (ΣΟΛΩΝ)
[9]	σελίνῳ ἐστεφανῶσθαι ἢ πίτυϊ μήτε	πηλῷ	καταχριόμενον τὸ πρόσωπον μήτε λακτιζόμενον
[16]	καὶ αἱ συνεχεῖς ἐν τῷ	πηλῷ	κυβιστήσεις καὶ αἱ ὕπαιθροι ἐν
[28]	πλείω γίγνεσθαι, ἱδρούντων ἐν τῷ	πηλῷ,	ὃ σὺ ταῖς ἐγχέλεσιν εἴκαζες,
[2]	αὐτὸ τοῦτο δρῶσιν, οὐκ ἐν	πηλῷ	οὗτοί γε, ἀλλὰ ψάμμον ταύτην
[1]	καὶ λυγίζουσι καὶ ἐν τῷ	πηλῷ	συναναφύρονται κυλινδούμενοι ὥσπερ σύες. καίτοι
[31]	ὑπὸ τὸ κράνος ὑποβαλόντες τὸν	πῆχυν.	καὶ μὴ Δί´ οἱ μὲν
[1]	σκέλη κατὰ τὴν γαστέρα τὸν	πῆχυν	ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον,
[16]	γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. τὸν γὰρ	πῖλόν	μοι ἀφελεῖν οἴκοθεν ἔδοξεν, ὡς
[16]	τοῦ ἡλίου βολάς, καὶ οὐκέτι	πίλου	δεόμεθα ὃς τὴν ἀκτῖνα κωλύσει
[28]	ἀλλ´ ἐπὶ τὸ μαλακὸν ἀσφαλῶς	πίπτοιεν·	ἔπειτα καὶ τὸν ὄλισθον ἀνάγκη
[17]	πρὸς σέ, ὡς ἐξ ἅπαντος	πιστεύειν	αὐτοῖς, ἀλλ´ ἔνθα ἄν σοι
[9]	ἐπιθυμία ἢ σελίνῳ ἐστεφανῶσθαι ἢ	πίτυϊ	μήτε πηλῷ καταχριόμενον τὸ πρόσωπον
[16]	καὶ θαλλὸν ἐλαίας ἀγρίας καὶ	πίτυν;	(ΣΟΛΩΝ) Καὶ μήν, ὦ Ἀνάχαρσι,
[9]	ἐκ κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ ἐκ	πίτυος,	ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένος,
[15]	πολίταις πρόκειται καὶ στέφανος οὐ	πίτυος	οὐδὲ κοτίνου ἢ σελίνων, ἀλλ´
[18]	πόθεν ἂν ἐγὼ νομὰς καὶ	πλάνης	ἄνθρωπος, ἐφ´ ἁμάξης βεβιωκώς, ἄλλοτε
[26]	τῇ ἀκμῇ καὶ ἀκαμάτους ἐπὶ	πλεῖστον	παρέχεται· τὸ γὰρ προπονῆσαι πολλὰ
[30]	τε καὶ ὑποτελεῖν ἡμῖν τοὺς	πλείστους	αὐτῶν. ἐν εἰρήνῃ τε αὖ
[28]	ἔπειτα καὶ τὸν ὄλισθον ἀνάγκη	πλείω	γίγνεσθαι, ἱδρούντων ἐν τῷ πηλῷ,
[36]	τὰ γυμνάσια προθυμίαν οὕτως ἂν	πλείω	ἐγγενέσθαι αὐτοῖς, εἰ τοὺς ἀριστεύοντας
[26]	ἀλλ´ ἐπίδοσιν ἐργάζεται, καὶ ἀναρριπιζομένη	πλείων	γίγνεται. ~Καὶ μὴν καὶ δρομικοὺς
[34]	ἴδοις ἄν, ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπὶ	πλέον	ἡμῖν συνδιατρίψας, καὶ ὅπλα ἑκάστῳ
[24]	ἐθίζοιντο καὶ ὁμόσε χωρεῖν ταῖς	πληγαῖς	μηδὲ ἀποτρέποιντο δέει τῶν τραυμάτων.
[10]	πολὺ πρότερον οἰκτείραντες ἐπὶ ταῖς	πληγαῖς,	οἱ δὲ εὐδαιμονήσουσιν ἀντὶ τῶν
[31]	ὡς τάχιστα ἐνδιδόναι πρὸς τὰς	πληγάς,	ἀλλὰ ὀψέ ποτε ἂν καὶ
[38]	εἰ μὴ ἀντέχοιεν πρὸς τὰς	πληγάς,	καὶ ἱκετευούσας ἐπὶ μήκιστον διαρκέσαι
[13]	δὲ ἡττώμενοι πάμπολλοι, μάτην ἄθλιοι	πληγάς,	οἱ δὲ καὶ τραύματα λαβόντες;
[40]	κόρρης παταχθῆναι τολμήσαιμεν ἂν μίαν	πληγήν·	δειλοὶ γάρ ἐσμεν· ἀλλὰ εἰρήσεταί
[10]	τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν ὁρᾷς τοσοῦτο	πλῆθος	ἀνθρώπων συλλεγόμενον ἐπὶ τὴν θέαν
[40]	τὰ εἰκότα ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν.	Πλὴν	ἀλλὰ ἐπείπερ ἐγὼ τὰ ἡμέτερά
[6]	ὥσπερ σὺ νῦν ἐπισταίη αὐτοῖς.	πλὴν	ἀλλὰ θάρρει, ὦγαθέ· οὐ γὰρ
[21]	σου ἐπιταράξῃ τὴν μνήμην ἐπιρρέων.	πλὴν	ἀλλὰ καὶ ταῦτα ἐρῶ διὰ
[18]	καὶ οἷστισιν νόμοις χρωμένη εὐδαιμονήσειε;	πλὴν	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὡς νομοθέτῃ
[16]	καὶ Ὀλυμπίασι καὶ ἐν Νεμέᾳ.	πλὴν	ἀλλὰ νώ— σχολὴν γὰρ ἄγομεν
[21]	καὶ Ὅμηρος ἐποίησαν. Ἐπειδὰν δὲ	πλησιάζωσι	πρὸς τὴν πολιτείαν καὶ δέῃ
[34]	ἀεὶ τὸν σίδηρον ποιεῖ, ὡς	πλησίον	εἶναι ἀμυνοῦντα, εἴ τις βιάζοιτο.
[29]	καὶ ἔγωγε ἡδέως ἂν παραστησάμενος	πλησίον	τῶν τε λευκῶν τινα ἐκείνων
[15]	καὶ κοινῇ τῆς πατρίδος καὶ	πλοῦτον	καὶ δόξαν καὶ ἑορτῶν πατρίων
[35]	ἐν βραχεῖ ποιήσειας παραθήγων τῷ	πνεύματι,	καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶς
[20]	ὡς μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν	πνευμάτων,	ἐπειδὰν δὲ ἤδη παχύνηται τὸ
[17]	φέρων καὶ καταστὰς ἐν τῇ	πνυκὶ	ἐρῶ πρὸς ἅπαντας, Ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[27]	ὑποσυρομένου πρὸς τὸ ὑπεῖκον τοῦ	ποδός.	ἀλλὰ καὶ ὑπεράλλεσθαι τάφρον, εἰ
[18]	εἴρωνες ἐν τοῖς λόγοις. ἐπεὶ	πόθεν	ἂν ἐγὼ νομὰς καὶ πλάνης
[19]	ὁ λόγος εἶναι ἢ πόρρω	ποι	ἀποπλανᾶσθαι εἰκῆ ῥέων· ἐρήσῃ γὰρ
[29]	ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν	ποιεῖ	τὴν δύναμιν, καὶ κώλυμα γίγνεται
[29]	τὸν ῥύπον ἀποσμᾷ καὶ στιλπνότερον	ποιεῖ	τὸν ἄνδρα. καὶ ἔγωγε ἡδέως
[34]	συμπολιτευομένων, ἀναγκαῖον ἀεὶ τὸν σίδηρον	ποιεῖ,	ὡς πλησίον εἶναι ἀμυνοῦντα, εἴ
[7]	τοῖς γιγνομένοις, ἢ τί φῶμεν	ποιεῖν	αὐτούς; (ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν χῶρος
[22]	ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντες ἅ τε χρὴ	ποιεῖν	καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν
[22]	τῶν καλῶν, βίαιον δὲ μηδὲν	ποιεῖν.	οἱ δὲ ἄνδρες οὗτοι σοφισταὶ
[19]	ἡμῖν δίκας δικάζει, πάτριον οὕτω	ποιεῖν.	ὁπόταν γὰρ ἀνελθοῦσα εἰς τὸν
[5]	εἰδέναι τίνος ἀγαθοῦ ἂν εἴη	ποιεῖν·	ὡς ἔμοιγε μανίᾳ μᾶλλον ἐοικέναι
[36]	νέους ἀγωνιζομένους, οὐδέποτε ἐν ὅπλοις	ποιεῖσθε	τὴν ἅμιλλαν, ἀλλὰ γυμνοὺς εἰς
[36]	τοῦτό γε, οὗτινος ἕνεκα οὕτω	ποιεῖτε.	(ΣΟΛΩΝ) Ἡγούμεθα γάρ, ὦ Ἀνάχαρσι,
[35]	ἂν καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ	ποιήσειας	παραθήγων τῷ πνεύματι, καὶ τὸ
[6]	γοῦν ἐνδιατρίψῃς, ὥσπερ οἶμαί σε	ποιήσειν,	τῇ Ἑλλάδι, οὐκ εἰς μακρὰν
[19]	οὐδὲ γὰρ ὑφ´ ἡλίῳ ἔτι	ποιησόμεθα	τὴν συνουσίαν, ὡς ἄχθεσθαι εἰ
[23]	Οὐκ ἐκείνους, ὦγαθέ, ᾤκτειρον, ἀλλὰ	ποιητὴς	ἴσως ἀρχαίαν τινὰ συμφορὰν ἐπεδείκνυτο
[24]	ὑπὸ τοῦ ἐλαίου διατεθήσεσθαι. Τοὐντεῦθεν	ποικίλα	τὰ γυμνάσια ἐπινοήσαντες καὶ διδασκάλους
[19]	Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην ἐν τῷ παρόντι	ποιοῦμαι	ἔγωγε, καὶ κατὰ τὸν τῆς
[14]	φθάνοις διδάσκων με καὶ μαθητὴν	ποιούμενος·	ὡς ἔγωγε ἡδέως ἂν ἄσιτός
[1]	Σόλων, τίνος ἕνεκα οἱ νέοι	ποιοῦσιν;	οἱ μὲν αὐτῶν περιπλεκόμενοι ἀλλήλους
[15]	ἀλλὰ μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ	πόλει	ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖς
[17]	οἵους ᾤμην ὠφελιμωτάτους ἔσεσθαι τῇ	πόλει,	ὁ δὲ ξένος οὑτοσί" δείξας
[17]	παρὰ τοὺς ἐπωνύμους ἢ ἐν	πόλει	παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν. καὶ εὖ
[34]	γὰρ εἶδον ἔγωγε ἐν τῇ	πόλει	τοιοῦτον οὐδέν, ἅπασαν αὐτὴν ἐν
[39]	αὐτῷ ἑκάστῳ ἢ κοινῇ τῇ	πόλει.	ὡς ἔγωγε ἤν ποτε ἐπιδημήσω
[31]	ἤν ποτε ὑμῖν ἐπίωσιν οἱ	πολέμιοι,	χρισάμενοι τῷ ἐλαίῳ καὶ κονισάμενοι
[32]	καὶ ἢν διώκητε, ἄφυκτα τοῖς	πολεμίοις	ἔσται, ὑμῶν οὕτω μεγάλα διαβαινόντων
[25]	καὶ εἰς χεῖρας ἐλθεῖν τοῖς	πολεμίοις;	Οὗτοι δὲ ἡμῖν ὑπέρυθροι εἰς
[28]	ῥᾳδίως ἀράμενον ὑπεξενεγκεῖν ἢ καὶ	πολέμιον	συναρπάσαντα ἥκειν μετέωρον κομίζοντα. καὶ
[33]	ῥᾳδίως ἀνασχέσθαι λόφον ἕνα κράνους	πολεμίου	ἰδόντας. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐ ταῦτα ἔφασαν,
[24]	ὅπλοις· δῆλον γὰρ ὅτι καὶ	πολεμίῳ	ἀνδρὶ ὁ τοιοῦτος συμπλακεὶς καταρρίψει
[38]	περιγεγραμμένον, εἰς φάλαγγα διαστάντες, τὰ	πολεμίων	ἀλλήλους ἐργάζωνται γυμνοὶ καὶ αὐτοί,
[38]	ταλαιπωροῦσι, μήτε τυράννου βιαζομένου μήτε	πολεμίων	διατιθέντων. εἴποι γὰρ ἄν σοι
[34]	ῥᾴδιον εἰς ἐπιβουλήν, καὶ οἱ	πόλεμοι	μάλα πολλοί, καὶ ἄδηλον ὁπότε
[36]	παρέχοιεν ἄν σοι, ὁποῖοι ἐν	πολέμοις	ὑπὲρ πατρίδος καὶ παίδων καὶ
[30]	εἰς τε εἰρήνην καὶ εἰς	πόλεμον	τὰ ἄριστα παρεσκευασμένη φαίνοιτο ἡ
[20]	ἐν εἰρήνῃ συμπολιτευομένους καὶ ἐκ	πολέμου	σώσειν τὴν πόλιν καὶ ἐλευθέραν
[28]	ὥσπερ ἔφην ἔμπροσθεν, εἰς τοὺς	πολέμους	καὶ χρήσιμα, εἰ δέοι φίλον
[38]	ποτε ληφθεὶς ὁ τοιοῦτος ἐν	πολέμῳ	ἀπόρρητόν τι ἐξείποι τῆς Σπάρτης
[30]	ἀσκοῦμεν οἰόμενοι φύλακας ἡμῖν τῆς	πόλεως	ἀγαθοὺς γενέσθαι καὶ ἐν ἐλευθερίᾳ
[38]	δρῶν οὐδὲ τὴν νεολαίαν τῆς	πόλεως	εἰκῆ παραναλίσκων, ἀλλὰ καρτερικωτάτους καὶ
[22]	ἂν αἰσχρὰ καὶ ἀνάξια τῆς	πόλεως	ἐπιτηδεύοντας αἴσθωνται, αὐτῶν τε ἐκείνων
[30]	κοινὸν ἀγαθὸν καὶ τὴν ἄκραν	πόλεως	εὐδαιμονίαν, τοῦτ´ ἔστιν, ὁπότε εἰς
[20]	προακοῦσαι χρή σε ἃ περὶ	πόλεως	καὶ πολιτῶν ἡμῖν δοκεῖ. πόλιν
[20]	ὁρᾷς, καὶ τοῦ σώματος τῆς	πόλεως,	κατακοσμοῦντες αὐτὸ ὡς κάλλιστον ἡμῖν
[20]	πόλεως καὶ πολιτῶν ἡμῖν δοκεῖ.	πόλιν	γὰρ ἡμεῖς οὐ τὰ οἰκοδομήματα
[18]	βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην γῆν ἀμείβων,	πόλιν	δὲ οὔτε οἰκήσας πώποτε οὔτε
[20]	καὶ ἐκ πολέμου σώσειν τὴν	πόλιν	καὶ ἐλευθέραν καὶ εὐδαίμονα διαφυλάξειν.
[34]	μετὰ Ἱππολύτης ἐλάσασαι ἐπὶ τὴν	πόλιν	οὐδὲ οἱ ἄλλοι ὅσοι ἡμῶν
[18]	διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας ἄνδρας	πόλιν	ταύτην ἀρχαιοτάτην τοσούτοις ἤδη χρόνοις
[39]	ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι δοκεῖ ἡ	πόλις	αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ´ αὑτῆς πάσχουσα.
[23]	Διονύσῳ δὲ οἶμαι τότε ἡ	πόλις	ἑώρταζεν. οἱ δὲ κωμῳδοὶ βραχύτεροι
[17]	τούτῳ πᾶσα ἄν σοι ἡ	πόλις	ἡ Ἀθηναίων οὐκ ἂν φθάνοι
[14]	ὅπως ἂν τὰ κάλλιστα οἰκηθείη	πόλις	καὶ ὅπως ἂν ἄριστοι γένοιντο
[18]	ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως ἂν ἄριστα	πόλις	οἰκοῖτο καὶ οἷστισιν νόμοις χρωμένη
[17]	ὡς οὐκ αἰσχυνεῖται ἡ Ἀθηναίων	πόλις	παρὰ βαρβάρου καὶ ξένου τὰ
[20]	ἅπαντος τοῦτο προνοοῦμεν, ὅπως οἱ	πολῖται	ἀγαθοὶ μὲν τὰς ψυχάς, ἰσχυροὶ
[14]	ὅπως ἂν ἄριστοι γένοιντο οἱ	πολῖται	αὐτῆς, ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰς
[15]	ἀγὼν ἄλλος ἅπασι τοῖς ἀγαθοῖς	πολίταις	πρόκειται καὶ στέφανος οὐ πίτυος
[20]	δὲ πᾶν κῦρος ἐν τοῖς	πολίταις	τιθέμεθα· τούτους γὰρ εἶναι τοὺς
[22]	καὶ ἀποσκώπτειν ἐφίεμεν εἰς τοὺς	πολίτας	οὓς ἂν αἰσχρὰ καὶ ἀνάξια
[21]	Ἐπειδὰν δὲ πλησιάζωσι πρὸς τὴν	πολιτείαν	καὶ δέῃ αὐτοὺς ἤδη μεταχειρίζεσθαι
[14]	τὰ παρ´ ὑμῖν κατανοήσαιμι καὶ	πολιτείαν	τὴν ἀρίστην ἐκμελετήσαιμι. διὸ καὶ
[18]	ἄλλοτε ἢ νῦν ἑωρακώς, περὶ	πολιτείας	διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας ἄνδρας
[14]	Ἔοικας, ὦ Ἀνάχαρσι, μηδέπω ἐννενοηκέναι	πολιτείας	ὀρθῆς πέρι μηδέν· οὐ γὰρ
[14]	διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι περὶ	πολιτείας	τε καὶ νόμων διεξιόντος. ~(ΣΟΛΩΝ)
[14]	ἐπιτηδευμάτων ὠφελίμων εἰσηγητήν, καὶ ὅλως	πολιτείας	τινὸς συναρμοστήν. ὥστε οὐκ ἂν
[20]	εἰς ὑποδοχὴν καὶ ἀσφάλειαν τῶν	πολιτευομένων,	τὸ δὲ πᾶν κῦρος ἐν
[11]	Σόλων, ἢ πατάξῃ τινὰ τῶν	πολιτῶν	ἢ ἀνατρέψῃ προσπεσὼν ἢ θοἰμάτια
[20]	σε ἃ περὶ πόλεως καὶ	πολιτῶν	ἡμῖν δοκεῖ. πόλιν γὰρ ἡμεῖς
[34]	ἱππέας σχεδὸν τὸ τέταρτον τῶν	πολιτῶν.	τὸ μέντοι ὁπλοφορεῖν ἀεὶ καὶ
[6]	ἐθῶν ἀπᾴδοντα, καθάπερ καὶ ὑμῖν	πολλὰ	εἰκὸς εἶναι μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα
[18]	πρώτων, εἰ τὰ μετὰ ταῦτα	πολλὰ	ἐπιρρέοι. ~(ΣΟΛΩΝ) Σὺ τοῦτο, ὦ
[21]	θαυμάζοιντο ὑπὸ τῶν ὕστερον. οἷα	πολλὰ	Ἡσίοδός τε ἡμῖν καὶ Ὅμηρος
[26]	πλεῖστον παρέχεται· τὸ γὰρ προπονῆσαι	πολλὰ	καὶ προκαμεῖν οὐκ ἀνάλωσιν τῆς
[34]	συνδιατρίψας, καὶ ὅπλα ἑκάστῳ μάλα	πολλά,	οἷς χρώμεθα ὁπόταν ἀναγκαῖον ᾖ,
[19]	ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ πράγματι— οἷα	πολλὰ	ῥητόρων παῖδες ἐπὶ τοὺς δικαστὰς
[10]	ἀλλὰ χρὴ τὸν ὀρεγόμενον αὐτῆς	πολλὰ	τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμενον ἐν τῇ
[38]	ἐκείνων Λυκοῦργος ὁ νομοθέτης αὐτῶν	πολλὰ	τὰ εὔλογα καὶ ἃ συνιδὼν
[38]	πόνον καὶ ἐγκαρτερῆσαι τοῖς δεινοῖς.	πολλοὶ	γοῦν καὶ ἐναπέθανον τῷ ἀγῶνι
[34]	ἐπιβουλήν, καὶ οἱ πόλεμοι μάλα	πολλοί,	καὶ ἄδηλον ὁπότε τις ἐπιστὰς
[33]	ἄν μοι παράσχοιεν δακρύοντες οἱ	πολλοὶ	καὶ τρέμοντες. καὶ τότ´ ἂν
[36]	τῶν καθ´ αὑτὸν δοκοῦντα. τοιγάρτοι	πολλοὶ	τῶν θεατῶν, οἷς καθ´ ἡλικίαν
[36]	Πυθοῖ καὶ τοῖς ἄλλοις, ὁπότε	πολλοί,	ὡς φής, συνίασιν ὀψόμενοι τοὺς
[26]	τὸ ἔνδοθεν ἐπιρρέον, ἅτε ἐκ	πολλοῦ	προπαρεσκευασμένον καὶ εἰς τὴν ἀναγκαίαν
[1]	βορβόρου ἀναπλησθέντες ἐν ἱδρῶτι ἅμα	πολλῷ	γέλωτα ἐμοὶ γοῦν παρέχουσιν ὥσπερ
[24]	τῷ ἐλαίῳ μαλαττόμενα δυσραγέστερα καὶ	πολλῷ	διαρκέστερα γίγνεσθαι νεκρά γε ἤδη
[25]	σκιᾷ μεμαρασμένα, τρέμοντα ἱδρῶτί τε	πολλῷ	εὐθὺς ῥεόμενα καὶ ἀσθμαίνοντα ὑπὸ
[22]	οὕτω γίγνονται ὀνειδιζόμενοι, καὶ τῶν	πολλῶν,	ὡς φεύγοιεν τὸν ἐπὶ τοῖς
[34]	τοῦτο σὺν τοῖς ὅπλοις, καὶ	πολὺ	ἄμεινον χρήσαιντ´ ἂν αὐτοῖς οὕτω
[24]	ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ ἡγούμεθα	πολὺ	ἀμείνοσι χρήσασθαι τοῖς οὕτως ἀσκηθεῖσιν,
[30]	αὐτῶν. ἐν εἰρήνῃ τε αὖ	πολὺ	ἀμείνοσιν αὐτοῖς χρώμεθα περὶ μηδὲν
[23]	καὶ ἧττον ἐβόων, κράνη δὲ	πολὺ	γελοιότερα. καὶ τὸ θέατρον γοῦν
[20]	τε εὐφυῶς διακείμενα βελτίω παρὰ	πολὺ	γίγνοιτο ἂν καὶ τὰ φαύλως
[29]	ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ	πολὺ	διαρκεῖν ποιεῖ τὴν δύναμιν, καὶ
[26]	ἐπάνειμι— θᾶττον ἄν, οἶμαι, παρὰ	πολὺ	ἡ καλάμη ἀναφλεγείη, ὁ δὲ
[10]	καὶ ἐπὶ τῇ νίκῃ ἐπαινέσονται	πολὺ	πρότερον οἰκτείραντες ἐπὶ ταῖς πληγαῖς,
[31]	κεχρωσμένων πρὸς τὸν ἥλιον καὶ	πολὺ	τὸ αἷμα πεπορισμένων. οὐ γὰρ
[25]	τοῦ ἡλίου κεχρωσμένοι καὶ ἀρρενωποί,	πολὺ	τὸ ἔμψυχον καὶ θερμὸν καὶ
[26]	τὸ ἐνδιδὸν ἐν τοῖς πόνοις	πολὺ	τὸ θερμὸν τὸ ἔνδοθεν ἐπιρρέον,
[14]	περὶ αὐτάς, καὶ εἴσῃ ὅτι	πολὺ	τὸ χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖς
[25]	φόβον τοῖς δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας, οὐ	πολυσαρκίαν	ἀργὸν καὶ λευκὴν ἢ ἀσαρκίαν
[38]	μηδὲ ἐκείνων μηδὲ οἴεσθαι μάτην	πονεῖν	αὐτούς, ὁπόταν ἢ σφαίρας πέρι
[15]	αἱ ἀσκήσεις αὗται καὶ οἱ	πόνοι	ἄγουσιν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα, ὦ θαυμάσιε
[16]	(ΣΟΛΩΝ) Οἱ μάταιοι γὰρ οὗτοι	πόνοι,	ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖς
[14]	τὸ χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖς	πόνοις,	εἰ καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι
[35]	κεραμεοῦ λάθῃ διαρρυεῖσα ἐν τοῖς	πόνοις	κᾆτα ἡμῖν κενὸν καὶ ξηρὸν
[21]	δι´ ὅ τι τοῖς τοιούτοις	πόνοις	καταγυμνάζειν αὐτοὺς ἀξιοῦμεν. ὥστε αὐτὸς
[26]	τε τὸ ἐνδιδὸν ἐν τοῖς	πόνοις	πολὺ τὸ θερμὸν τὸ ἔνδοθεν
[35]	τις ἂν αὐτὴν ἐξαντλῇ τοῖς	πόνοις,	τοσῷδε μᾶλλον ἐπιρρεῖ κατὰ τὸν
[38]	ἐπὶ μήκιστον διαρκέσαι πρὸς τὸν	πόνον	καὶ ἐγκαρτερῆσαι τοῖς δεινοῖς. πολλοὶ
[27]	τοὺς ἄλλους ὑπερβάλοιτο· καὶ ὁ	πόνος	οὗτος ὤμους τε αὐτῶν κρατύνει
[20]	προτιθέντες, ἄλλως δὲ πρὸς τοὺς	πόνους	καὶ τὰ σώματα ἐθίζοντες. οὐ
[24]	παγκρατιάζειν διδάσκομεν, ὡς τούς τε	πόνους	καρτερεῖν ἐθίζοιντο καὶ ὁμόσε χωρεῖν
[20]	σώματα ἀξιόχρεα δοκῇ πρὸς τοὺς	πόνους	παγιώτερα γιγνόμενα καὶ πρὸς τὸ
[15]	σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺς	πόνους,	ταῦτα ἤδη σοι διέξειμι, ὡς
[13]	καὶ ἀμφιβόλῳ τῆς νίκης τοσοῦτοι	πονοῦσι,	καὶ ταῦτ´ εἰδότες ὅτι ὁ
[36]	ἐκ τῶν τοιούτων ἀρετῆς καὶ	πόνων	ἐρασθέντες. ὡς εἴ γέ τις,
[10]	οἱ δὲ εὐδαιμονήσουσιν ἀντὶ τῶν	πόνων	μῆλα καὶ σέλινα ἔχοντες. (ΣΟΛΩΝ)
[10]	θηρωμένοις τὴν εὔκλειαν ἐκ τῶν	πόνων.	οὐ γὰρ ἀπονητὶ προσγένοιτο ἂν
[13]	οὔτε πατρίδος κινδυνευούσης οὔτε χώρας	πορθουμένης	οὔτε φίλων ἢ οἰκείων πρὸς
[24]	Ἀνάχαρσι, ἐπ´ ἐκεῖνον τὸν ἀγῶνα	ποριζόμεθα	τὸν ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ
[19]	σαφὴς ὁ λόγος εἶναι ἢ	πόρρω	ποι ἀποπλανᾶσθαι εἰκῆ ῥέων· ἐρήσῃ
[19]	ἢν μέντοι μὴ ἐξαγώνια μηδὲ	πόρρω	τοῦ σκοποῦ τὰ λεγόμενα ᾖ,
[27]	τὸν ἀέρα καὶ εἰς τὸ	πόρρω,	φιλοτιμούμενοι ὅστις ἐπὶ μήκιστον ἐξέλθοι
[3]	τὴν μάχην— τεκμαίρομαι γὰρ τῇ	πορφυρίδι	τῶν ἀρχόντων τινὰ τοῦτον εἶναι—
[31]	πρὸς τὰς πληγάς, ἀλλὰ ὀψέ	ποτε	ἂν καὶ μόλις κατατεμνόμενοι βαθέσι
[24]	δὴ ἐκ τούτου καθίστανται, εἴ	ποτε	ἀφίκοιντο εἰς χρείαν τῶν μαθημάτων
[14]	ἐτίθεσο. ἢν δέ σοι μελήσῃ	ποτὲ	εἰδέναι ὅπως ἂν τὰ κάλλιστα
[39]	τῇ πόλει. ὡς ἔγωγε ἤν	ποτε	ἐπιδημήσω τῇ Σπάρτῃ καθ´ ὃν
[38]	ἄλλην Ἑλλάδα ἐπελεύσεσθαι, μέμνησο ἤν	ποτε	καὶ εἰς Λακεδαίμονα ἔλθῃς, μὴ
[38]	καὶ αὐτὸς ὡς οὐκ ἄν	ποτε	ληφθεὶς ὁ τοιοῦτος ἐν πολέμῳ
[31]	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὐκοῦν, ὦ Σόλων, ἤν	ποτε	ὑμῖν ἐπίωσιν οἱ πολέμιοι, χρισάμενοι
[29]	τὸν πηλόν, ἐροίμην ἄν σε	ποτέρῳ	ἂν ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι· οἶδα
[34]	αὐτοῖς οὕτω διακείμενοι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ	ποῦ	τοῦτο ὑμῖν ἐστι τὸ γυμνάσιον
[19]	τὴν βουλὴν καὶ περιπέττειν τὸ	πρᾶγμα	ἐν τοῖς λόγοις, ὡς γυμνὰ
[6]	ἢ κεκονιμένων· οὕτω σοι τὸ	πρᾶγμα	ἡδύ τε ἅμα καὶ λυσιτελὲς
[6]	τινὰ χρείαν οὐκ ἀτερπῆ τὸ	πρᾶγμα	καὶ ἀκμὴν οὐ μικρὰν ἐπάγει
[5]	μανίᾳ μᾶλλον ἐοικέναι δοκεῖ τὸ	πρᾶγμα,	καὶ οὐκ ἔστιν ὅστις ἂν
[19]	ἄχρι δ´ ἂν οἰκεῖα τῷ	πράγματι	λέγηται, ἐξέστω ἀπομηκύνειν. οὐδὲ γὰρ
[19]	ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ	πράγματι—	οἷα πολλὰ ῥητόρων παῖδες ἐπὶ
[21]	ληροῦντα ἤδη τοσαῦτα ἔξω τοῦ	πράγματος.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἰπέ μοι, ὦ Σόλων,
[19]	ἔστ´ ἂν μὲν περὶ τοῦ	πράγματος	λέγωσιν, ἀνέχεται ἡ βουλὴ καθ´
[21]	καὶ ἀκούοντες ἀριστείας τινὰς καὶ	πράξεις	ἀοιδίμους ὀρέγονται κατὰ μικρὸν καὶ
[22]	λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ	πράττειν	τὰ δίκαια καὶ ἐκ τοῦ
[11]	ἢ θοἰμάτια περιρρήξῃ, μεγάλας οἱ	πρεσβῦται	τὰς ζημίας ἐπάγουσι, κἂν ἐπ´
[39]	ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο; (ΣΟΛΩΝ)	Πρεσβύτης	ἤδη ὢν ἔγραψε τοὺς νόμους
[25]	ἴδοιεν, εὐθὺς ταραττομένοις καὶ προαποθνήσκουσι	πρὶν	ἐντὸς βέλους γενέσθαι καὶ εἰς
[19]	δέ τις ἢ φροίμιον εἴπῃ	πρὸ	τοῦ λόγου, ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο
[20]	σου. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐκοῦν διὰ βραχέων	προακοῦσαι	χρή σε ἃ περὶ πόλεως
[37]	ἀτολμότεροι φαίνοιντο τῶν ἀλεκτρυόνων μηδὲ	προαπαγορεύοιεν	ὑπὸ τραυμάτων ἢ καμάτου ἤ
[25]	αἷμα ἴδοιεν, εὐθὺς ταραττομένοις καὶ	προαποθνήσκουσι	πρὶν ἐντὸς βέλους γενέσθαι καὶ
[31]	πὺξ τὰς χεῖρας ἐπ´ αὐτοὺς	προβεβλημένοι,	κἀκεῖνοι δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς καὶ
[14]	ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον	προειλόμην	κατὰ κλέος, ἐπείπερ ἤκουον νόμων
[16]	ἄγομεν καὶ σύ, ὡς φής,	προθυμῇ	ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως πρὸς τὴν
[36]	πέρι καὶ μήλων γυμνοὶ τοσαύτην	προθυμίαν	εἰς τὸ νικᾶν εἰσφερόμενοι. ~Καίτοι
[36]	Ἀνάχαρσι, τὴν εἰς τὰ γυμνάσια	προθυμίαν	οὕτως ἂν πλείω ἐγγενέσθαι αὐτοῖς,
[21]	καὶ τορῶς αὐτὰ ἐπιλέξασθαι διδάσκομεν·	προϊοῦσιν	δὲ ἤδη σοφῶν ἀνδρῶν γνώμας
[31]	χρισάμενοι τῷ ἐλαίῳ καὶ κονισάμενοι	πρόιτε	καὶ αὐτοὶ πὺξ τὰς χεῖρας
[26]	τὸ γὰρ προπονῆσαι πολλὰ καὶ	προκαμεῖν	οὐκ ἀνάλωσιν τῆς ἰσχύος, ἀλλ´
[22]	κοινοὺς ἐκδιδάσκοντες, οἳ δημοσίᾳ πᾶσι	πρόκεινται	ἀναγιγνώσκειν μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντες
[15]	ἄλλος ἅπασι τοῖς ἀγαθοῖς πολίταις	πρόκειται	καὶ στέφανος οὐ πίτυος οὐδὲ
[19]	συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματος ἐκ	προνοίας	ἢ πυρκαϊᾶς δικάσοντες, ἀποδίδοται λόγος
[20]	δὲ καὶ ἐξ ἅπαντος τοῦτο	προνοοῦμεν,	ὅπως οἱ πολῖται ἀγαθοὶ μὲν
[26]	ἔνδοθεν ἐπιρρέον, ἅτε ἐκ πολλοῦ	προπαρεσκευασμένον	καὶ εἰς τὴν ἀναγκαίαν χρείαν
[9]	μήλων ἕνεκα καὶ σελίνων τοσαῦτα	προπονεῖν	καὶ κινδυνεύειν ἀγχομένους πρὸς ἀλλήλων
[26]	ἐπὶ πλεῖστον παρέχεται· τὸ γὰρ	προπονῆσαι	πολλὰ καὶ προκαμεῖν οὐκ ἀνάλωσιν
[21]	ὦ γενναῖε, τῶν ἀπ´ ἀρχῆς	προρρήσεων	καὶ ἀποπλανᾶν οὐ βούλομαι τὸν
[19]	ἀληθῶς καὶ ἀγαθῶν βουλευτῶν ἔργα	πρὸς	ἀλήθειαν οἰσόντων τὴν ψῆφον. ἐπὶ
[34]	τῆς ἁμάξης φονεύσειεν· ἥ τε	πρὸς	ἀλλήλους ἀπιστία, αὐθαιρέτως καὶ μὴ
[32]	ὅπλοις, καὶ ἡ ἅμιλλα οὐ	πρὸς	ἀλλήλους μετὰ παιδιᾶς, ἀλλὰ πρὸς
[9]	τοσαῦτα προπονεῖν καὶ κινδυνεύειν ἀγχομένους	πρὸς	ἀλλήλων καὶ κατακλωμένους, ὡς οὐκ
[18]	μοι παρὰ τὴν ῥῆσιν, ὅτι	πρὸς	ἄνδρα βάρβαρον ἐρεῖς. λέγω δὲ
[17]	καταστὰς ἐν τῇ πνυκὶ ἐρῶ	πρὸς	ἅπαντας, Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ μὲν
[18]	κόνις καὶ τὰ κυβιστήματα συντελεῖ	πρὸς	ἀρετὴν αὐτοῖς. τοῦτο γὰρ δὴ
[26]	τὰ ἔξω μάλα καρτερῶς πέφρακται	πρὸς	αὐτά, ὡς μὴ παριέναι εἰς
[39]	δοκῶ μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ	πρὸς	αὐτῶν, ἐπιγελῶν ἑκάστοις, ὁπόταν ὁρῶ
[21]	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἰπέ μοι, ὦ Σόλων,	πρὸς	δὲ δὴ τοὺς τὰ ἀναγκαιότατα
[22]	ἄνδρες οὗτοι σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι	πρὸς	ἡμῶν ὀνομάζονται. καὶ μέντοι καὶ
[24]	ὡς μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε	πρὸς	κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν
[40]	αὐτὸς ἐν τῷ μέρει διεξέλθῃς	πρός	με ὃν τρόπον ὑμεῖς οἱ
[21]	ἀοιδίμους ὀρέγονται κατὰ μικρὸν καὶ	πρὸς	μίμησιν ἐπεγείρονται, ὡς καὶ αὐτοὶ
[17]	νόμοις προσέξεις οἷς ἂν λέγω	πρὸς	σέ, ὡς ἐξ ἅπαντος πιστεύειν
[31]	ὑμεῖς ἐστε, ὡς τάχιστα ἐνδιδόναι	πρὸς	τὰς πληγάς, ἀλλὰ ὀψέ ποτε
[38]	καὶ ἀπειλούσας, εἰ μὴ ἀντέχοιεν	πρὸς	τὰς πληγάς, καὶ ἱκετευούσας ἐπὶ
[16]	τοῦτο ἡμῖν τὸ ἀμυντήριον παρέχουσι	πρὸς	τὰς τοῦ ἡλίου βολάς, καὶ
[26]	κρύος ἐπὶ λύμῃ τοῦ σώματος.	πρός	τε τὸ ἐνδιδὸν ἐν τοῖς
[16]	φής, προθυμῇ ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως	πρὸς	τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν κοινὸν
[19]	κατεσιώπησεν εὐθύς, οὐκ ἐῶν ληρεῖν	πρὸς	τὴν βουλὴν καὶ περιπέττειν τὸ
[11]	τε καὶ διαπληκτιζομένους ἀνθρώπους καὶ	πρὸς	τὴν γῆν ἀραττομένους καὶ συντριβομένους
[21]	Ὅμηρος ἐποίησαν. Ἐπειδὰν δὲ πλησιάζωσι	πρὸς	τὴν πολιτείαν καὶ δέῃ αὐτοὺς
[35]	τῶν ἱδρώτων καταναλίσκοντες, οὐ ταμιευόμενοι	πρὸς	τὸ ἀναγκαῖον τὰς ἀλκὰς αὐτῶν,
[35]	τὴν χορηγίαν, ὡς διαρκῆ εἶναι	πρὸς	τὸ ἀντιπνέον· οὐ γὰρ ἀπ´
[17]	ἂν ἐμὲ παιδεύσῃς καὶ μεταπείσῃς	πρὸς	τὸ βέλτιον, ἐκείνην τὰ μέγιστα
[20]	καὶ τὰ φαύλως ἔχοντα μετακοσμοῖτο	πρὸς	τὸ βέλτιον. καὶ τὸ παράδειγμα
[16]	γηραιὸς ἤδη ἄνθρωπος οὔτε ἰδίεις	πρὸς	τὸ θάλπος ὥσπερ ἐγὼ οὔτε
[23]	θεαταῖς καὶ ῥήσεις οἰκτρὰς ἐτραγῴδει	πρὸς	τὸ θέατρον ὑφ´ ὧν εἰς
[20]	τοὺς πόνους παγιώτερα γιγνόμενα καὶ	πρὸς	τὸ ἰσχυρότερον συνιστάμενα, τηνικαῦτα ἤδη
[27]	ἐπικουφίζοντες· καὶ ὁ δρόμος οὐ	πρὸς	τὸ στερρὸν καὶ ἀντίτυπον, ἀλλὰ
[27]	βάσιν οὔτε ἐπιστηρίξαι ῥᾴδιον ὑποσυρομένου	πρὸς	τὸ ὑπεῖκον τοῦ ποδός. ἀλλὰ
[24]	ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν	πρὸς	τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς
[32]	τὰ ἀκόντια καὶ οἷα διαφέρεσθαι	πρὸς	τὸν ἄνεμον, ἀλλ´ ἔστω λόγχη
[31]	οὐ καθίξεται τὰ βέλη κεχρωσμένων	πρὸς	τὸν ἥλιον καὶ πολὺ τὸ
[38]	καταγελῶν αὐτῶν μαστιγοῖτο ἂν ἁμιλλώμενος	πρὸς	τὸν παίοντα, ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[38]	καὶ ἱκετευούσας ἐπὶ μήκιστον διαρκέσαι	πρὸς	τὸν πόνον καὶ ἐγκαρτερῆσαι τοῖς
[32]	πρὸς ἀλλήλους μετὰ παιδιᾶς, ἀλλὰ	πρὸς	τοὺς δυσμενεῖς ἔσται μετὰ κινδύνων
[20]	καὶ γυμνάσια προτιθέντες, ἄλλως δὲ	πρὸς	τοὺς πόνους καὶ τὰ σώματα
[20]	ἤδη τὰ σώματα ἀξιόχρεα δοκῇ	πρὸς	τοὺς πόνους παγιώτερα γιγνόμενα καὶ
[27]	εἴ τι ἄλλο ἐμπόδιον, καὶ	πρὸς	τοῦτο ἀσκοῦνται ἡμῖν, ἔτι καὶ
[13]	πορθουμένης οὔτε φίλων ἢ οἰκείων	πρὸς	ὕβριν ἀπαγομένων. ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι
[12]	γὰρ οὕτω λέγων ἄν τις	προσβιβάσειέν	σε τῇ ἡδονῇ τῶν ἐκεῖ
[20]	οἳ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν	πρόσγεια	καὶ νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ
[10]	τῶν πόνων. οὐ γὰρ ἀπονητὶ	προσγένοιτο	ἂν αὕτη, ἀλλὰ χρὴ τὸν
[17]	καὶ ὅπως μὴ καθάπερ νόμοις	προσέξεις	οἷς ἂν λέγω πρὸς σέ,
[11]	ἀντιπάλων· ταῦτα γὰρ τὰ εὐδαιμονέστατα	πρόσεστι	τῇ νίκῃ αὐτῶν. παρ´ ἡμῖν
[37]	γὰρ καὶ δεινῶς σκαιὸν καὶ	προσέτι	γε ἀλυσιτελὲς ἀποσφάττειν τοὺς ἀρίστους
[24]	καὶ τῶν σωμάτων ἀφειδεῖν καὶ	προσέτι	ἐρρῶσθαι καὶ καρτεροὺς εἶναι. Ὅσοι
[13]	ὦ Σόλων, καὶ ἐπιγελῶν γε	προσέτι	καὶ ἐπιχλευάζων· ἅπαντα γὰρ ὁπόσα
[15]	ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις	προσκτώμενοι.	κοινὸς γάρ τις ἀγὼν ἄλλος
[29]	αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ πρώτης	προσόψεως,	εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τῶν
[3]	κεκονιμένοι καὶ αὐτοὶ παίουσιν ἀλλήλους	προσπεσόντες	καὶ λακτίζουσιν. οὑτοσὶ γοῦν καὶ
[11]	τινὰ τῶν πολιτῶν ἢ ἀνατρέψῃ	προσπεσὼν	ἢ θοἰμάτια περιρρήξῃ, μεγάλας οἱ
[21]	ἀξιοῦμεν. ὥστε αὐτὸς ἐμαυτῷ σιωπᾶν	προστάττω,	οὐ περιμείνας τὸν κήρυκα οὐδὲ
[37]	ὑπὸ νόμῳ αὐτὸ δρῶμεν καὶ	προστέτακται	πᾶσι τοῖς ἐν ἡλικίᾳ παρεῖναι
[34]	ἐν εἰρήνῃ οἰόμεθα εἶναι, καὶ	πρόστιμόν	γ´ ἔστιν, ὅστις ἐν ἄστει
[21]	ἀλλὰ ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν τῇ βουλῇ	πρόστιμον	ἐπινενόηται; (ΣΟΛΩΝ) Τί τοῦτο ἤρου
[9]	πίτυϊ μήτε πηλῷ καταχριόμενον τὸ	πρόσωπον	μήτε λακτιζόμενον εἰς τὴν γαστέρα
[25]	δὲ τὸν καρπὸν διευκρινοῦντα καὶ	προσωρεύοντα.	~Καὶ διὰ τοῦτο ὑγιαίνειν τε
[15]	οὗτινος χάριν τὰς ἀσκήσεις ταύτας	προτεθείκαμεν	αὐτοῖς καὶ διαπονεῖν τὸ σῶμα
[32]	τε καὶ τραγῳδῶν, καὶ ἢν	προτεθῇ	ὑμῖν ἔξοδος, ἐκεῖνα τὰ κράνη
[24]	χρήσασθαι τοῖς οὕτως ἀσκηθεῖσιν, ἐπειδὰν	πρότερον	αὐτῶν γυμνὰ τὰ σώματα καταμαλάξαντες
[16]	ὅπως ὑπερβὰς τὴν τάξιν, ἐκείνων	πρότερον	ἐπεμνήσθη τῶν Ἰσθμοῖ γιγνομένων καὶ
[10]	ἐπὶ τῇ νίκῃ ἐπαινέσονται πολὺ	πρότερον	οἰκτείραντες ἐπὶ ταῖς πληγαῖς, οἱ
[8]	τοῦ ὑπεράλλεσθαι, ὧν ἁπάντων ἀγῶνας	προτίθεμεν,	καὶ ὁ κρατήσας ἄριστος εἶναι
[20]	τῆς ψυχῆς μαθήματα καὶ γυμνάσια	προτιθέντες,	ἄλλως δὲ πρὸς τοὺς πόνους
[28]	εἰς ὑπερβολὴν ἀσκοῦμεν, τὰ χαλεπώτερα	προτιθέντες	ὡς τὰ μικρότερα μακρῷ εὐκολώτερον
[21]	ψυχὰς αὐτῶν ἀσκοῦμεν ἐξ ἀρχῆς	προὔκειτο	εἰπεῖν, ἀλλὰ δι´ ὅ τι
[16]	ἂν ἡμῖν ὁ λόγος μᾶλλον	προχωροίη,	καὶ τάχ´ ἂν ἴσως ἀπὸ
[20]	εὐδαίμονα διαφυλάξειν. Τὴν μὲν δὴ	πρώτην	ἀνατροφὴν αὐτῶν μητράσι καὶ τίτθαις
[29]	ὡς αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ	πρώτης	προσόψεως, εἰ καὶ μὴ ἐπὶ
[15]	καὶ ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα, ἐπειδὰν	πρῶτον	ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονος
[21]	μὲν τοίνυν ψυχὴν μουσικῇ τὸ	πρῶτον	καὶ ἀριθμητικῇ ἀναρριπίζομεν, καὶ γράμματα
[24]	ἐκμελετῶντες, ἀλλὰ ἓν μὲν τὸ	πρῶτον	καὶ μέγιστον ἀναμφιβόλως κτώμενοι· δυσπαθέστερα
[24]	ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα,	πρῶτον	μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν
[28]	ὦ θαυμάσιε, ὅτου ἕνεκα ὑποβέβληται.	πρῶτον	μέν, ὡς μὴ ἐπὶ τὸ
[18]	δέδια γὰρ μὴ ἐπιλανθάνωμαι τῶν	πρώτων,	εἰ τὰ μετὰ ταῦτα πολλὰ
[28]	μὴ ἐπὶ τὸ κραταιὸν ἡ	πτῶσις	αὐτοῖς γίγνοιτο, ἀλλ´ ἐπὶ τὸ
[8]	δὲ ἡμῖν ἐστι γυμνάσια τοιαῦτα	πυγμῆς	καὶ δίσκου καὶ τοῦ ὑπεράλλεσθαι,
[9]	ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένος,	Πυθοῖ	δὲ μῆλα τῶν ἱερῶν τοῦ
[36]	τοῖς Ὀλυμπίασι καὶ Ἰσθμοῖ καὶ	Πυθοῖ	καὶ τοῖς ἄλλοις, ὁπότε πολλοί,
[19]	ῥῆσις, ἀλλὰ ἥ τε σκιὰ	πυκνὴ	καὶ ἡμεῖς σχολὴν ἄγομεν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[24]	ἑκάστων ἐπιστήσαντες τὸν μέν τινα	πυκτεύειν,	τὸν δὲ παγκρατιάζειν διδάσκομεν, ὡς
[31]	καὶ κονισάμενοι πρόιτε καὶ αὐτοὶ	πὺξ	τὰς χεῖρας ἐπ´ αὐτοὺς προβεβλημένοι,
[3]	καὶ ψάμμου ἀναπέπλησται τὸ στόμα,	πύξ,	ὡς ὁρᾷς, παταχθέντος εἰς τὴν
[35]	τῷ αὐτῷ φυσήματι τὸ μὲν	πῦρ	ἀνακαύσειας ἂν καὶ μεῖζον ἐν
[26]	ἀσθενῶν φανείη. ὥσπερ ἂν εἰ	πῦρ	τις φέρων ἅμα ἐμβάλοι εἰς
[19]	ἢ τραύματος ἐκ προνοίας ἢ	πυρκαϊᾶς	δικάσοντες, ἀποδίδοται λόγος ἑκατέρῳ τῶν
[26]	τις φέρων ἅμα ἐμβάλοι εἰς	πυρὸν	αὐτὸν καὶ εἰς τὴν καλάμην
[25]	γὰρ δὴ οἱ λικμῶντες τὸν	πυρόν,	τοῦτο ἡμῖν καὶ τὰ γυμνάσια
[35]	καὶ καταμαραίνοιτο, οἷόν τι ἐπὶ	πυρὸς	καὶ λύχνου γίγνεται. ὑπὸ γὰρ
[26]	ἡ καλάμη ἀναφλεγείη, ὁ δὲ	πυρὸς	κατ´ ὀλίγον οὔτε φλογὸς μεγάλης
[16]	ἔτους ὅ τι περ τὸ	πυρωδέστατόν	ἐστι, τοῦ ἀστέρος ὃν ὑμεῖς
[11]	τοῖς τοιούτοις. οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό	πω	δύναμαι κατανοῆσαι ὅ τι τὸ
[18]	ἀμείβων, πόλιν δὲ οὔτε οἰκήσας	πώποτε	οὔτε ἄλλοτε ἢ νῦν ἑωρακώς,