Paragraphes |
[31] |
μὴ
σφίσι
κεχηνόσι
πάσσητε
τὴν
|
ψάμμον |
εἰς
τὸ
στόμα
ἢ
περιπηδήσαντες, |
[2] |
ἐν
πηλῷ
οὗτοί
γε,
ἀλλὰ
|
ψάμμον
|
ταύτην
βαθεῖαν
ὑποβαλόμενοι
ἐν
τῷ |
[3] |
κακοδαίμων,
οὕτως
αἵματος
αὐτῷ
καὶ
|
ψάμμου |
ἀναπέπλησται
τὸ
στόμα,
πύξ,
ὡς |
[2] |
ἐν
ταῖς
συμπλοκαῖς,
οἶμαι,
τῆς
|
ψάμμου
|
τὸν
ὄλισθον
ἀφαιρούσης
καὶ
βεβαιοτέραν |
[27] |
στερρὸν
καὶ
ἀντίτυπον,
ἀλλὰ
ἐν
|
ψάμμῳ |
βαθείᾳ,
ἔνθα
οὔτε
βεβαίως
ἀπερεῖσαι |
[13] |
κάλλη
καὶ
τὰ
μεγέθη
τῇ
|
ψάμμῳ
|
καὶ
τοῖς
ὑπωπίοις,
ὡς
μήλου |
[16] |
καὶ
αἱ
ὕπαιθροι
ἐν
τῇ
|
ψάμμῳ |
ταλαιπωρίαι
τοῦτο
ἡμῖν
τὸ
ἀμυντήριον |
[19] |
ἔργα
πρὸς
ἀλήθειαν
οἰσόντων
τὴν
|
ψῆφον. |
ἐπὶ
τούτοις
οὖν
ἤδη
λέγε, |
[10] |
Ἀλλ´,
ὦ
ἄριστε,
οὐκ
εἰς
|
ψιλὰ |
τὰ
διδόμενα
ἡμεῖς
ἀποβλέπομεν.
ταῦτα |
[33] |
μηδέπω
ἀπολώλατε
ὑπό
τινων
ὀλίγων
|
ψιλῶν |
ἐπιπεσόντων.
ἰδού
γέ
τοι
ἢν |
[14] |
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἐθῶν
ἐν
|
ψόγῳ |
ἐτίθεσο.
ἢν
δέ
σοι
μελήσῃ |
[37] |
ὑποδύεται
γάρ
τις
ἠρέμα
ταῖς
|
ψυχαῖς |
ὁρμὴ
εἰς
τοὺς
κινδύνους,
ὡς |
[23] |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις
παραθηγόμενοι
τὰς
|
ψυχὰς |
ἀμείνους
ἡμῖν
γίγνονται.
~Τὰ
δὲ |
[21] |
ταῦτα·
οὐ
γὰρ
ὅπως
τὰς
|
ψυχὰς |
αὐτῶν
ἀσκοῦμεν
ἐξ
ἀρχῆς
προὔκειτο
|
[20] |
οἱ
πολῖται
ἀγαθοὶ
μὲν
τὰς
|
ψυχάς, |
ἰσχυροὶ
δὲ
τὰ
σώματα
γίγνοιντο· |
[20] |
ἐν
ἡμῖν
ἑκάστῳ
ἐστὶν
ἡ
|
ψυχή. |
τοῦτο
δὴ
τοίνυν
κατανοήσαντες
ἐπιμελούμεθα
|
[20] |
τὸ
σῶμα
ἢ
κατὰ
τὴν
|
ψυχήν, |
ἀλλὰ
καὶ
παιδεύσεως
καὶ
μαθημάτων |
[21] |
καρπιμώτερα
ἐξεργάζονται.
~Τὴν
μὲν
τοίνυν
|
ψυχὴν |
μουσικῇ
τὸ
πρῶτον
καὶ
ἀριθμητικῇ |
[20] |
αὐτοὺς
διδάσκομεν,
ἄλλα
μὲν
τῆς
|
ψυχῆς |
μαθήματα
καὶ
γυμνάσια
προτιθέντες,
ἄλλως |
[21] |
ἥδιστα
παρείς,
τὰ
περὶ
τῆς
|
ψυχῆς, |
τὰ
ἧττον
ἀναγκαῖα
λέγειν
διανοῇ, |
[18] |
μάλα
ἡδεῖα
καὶ
εὔκαιρος
ἐπὶ
|
ψυχροῦ |
τοῦ
λίθου.
λέγε
οὖν
τὸν
|