Paragraphes
[18]	ἀρχῆς εὐθὺς ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ	δ´	ἄλλα εἰς ὕστερον διδάξῃ με
[19]	κέλευε, ἢν αἴσθῃ καταρρητορευόμενος· ἄχρι	δ´	ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται,
[8]	πηλῷ ἐκεῖνο πάλη καλεῖται, οἱ	δ´	ἐν τῇ κόνει παλαίουσι καὶ
[24]	νεκρά γε ἤδη ὄντα, τὸ	δ´	ἔτι ζωῆς μετέχον σῶμα μὴ
[23]	ἀχρεῖα ᾄσματα καὶ αὐλήματα. Τούτοις	δ´	οὖν ἅπασι καὶ τοῖς τοιούτοις
[17]	κωλύσει καθικνεῖσθαι τῆς κεφαλῆς. ~Ἀπίωμεν	δ´	οὖν. καὶ ὅπως μὴ καθάπερ
[23]	τὸ θέατρον ὑφ´ ὧν εἰς	δάκρυα	κατεσπῶντο οἱ ἀκούοντες. εἰκὸς δέ
[33]	κατακρυπτόμενοι γέλωτα ἄν μοι παράσχοιεν	δακρύοντες	οἱ πολλοὶ καὶ τρέμοντες. καὶ
[36]	ἐπισημότατον γενέσθαι καὶ δείκνυσθαι τῷ	δακτύλῳ	ἄριστον εἶναι τῶν καθ´ αὑτὸν
[35]	δύ´ ἀεὶ ἄλλαι ἀνεφύοντο. ἢν	δὲ	ἀγύμναστος ἐξ ἀρχῆς καὶ ἄτονος
[1]	αὐτῶν περιπλεκόμενοι ἀλλήλους ὑποσκελίζουσιν, οἱ	δὲ	ἄγχουσι καὶ λυγίζουσι καὶ ἐν
[9]	ἀναιρεῖται τὰ ἆθλα. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τὰ	δὲ	ἆθλα τίνα ὑμῖν ταῦτά ἐστιν;
[10]	τῶν ἡμετέρων ἔτι· μετὰ μικρὸν	δὲ	ἄλλα σοι δόξει περὶ αὐτῶν,
[4]	καὶ τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι	δὲ	ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονοῦσι καὶ ἀναπηδῶσιν
[22]	βίαιον δὲ μηδὲν ποιεῖν. οἱ	δὲ	ἄνδρες οὗτοι σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι
[7]	τοῦ Λυκείου. καὶ τὸ ἄγαλμα	δὲ	αὐτοῦ ὁρᾷς, τὸν ἐπὶ τῇ
[24]	ἐρρῶσθαι καὶ καρτεροὺς εἶναι. Ὅσοι	δὲ	αὐτῶν κάτω συννενευκότες παλαίουσιν, καταπίπτειν
[32]	ῥᾳθυμεῖν ἐθέλουσι τοῖς νεανίσκοις. εἰ	δὲ	βούλεσθε πάντως ἐλεύθεροι καὶ εὐδαίμονες
[22]	ἐπ´ ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν. τοῖς	δέ	γε κωμῳδοῖς καὶ λοιδορεῖσθαι καὶ
[37]	ἤ του ἄλλου δυσχεροῦς. Τὸ	δὲ	δὴ ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν
[24]	ψυχὰς ἀμείνους ἡμῖν γίγνονται. ~Τὰ	δὲ	δὴ σώματα, ὅπερ μάλιστα ἐπόθεις
[21]	Εἰπέ μοι, ὦ Σόλων, πρὸς	δὲ	δὴ τοὺς τὰ ἀναγκαιότατα μὴ
[6]	τὰ ὠφέλιμα καὶ τερπνά, ἐμὲ	δὲ	εἴ τις ὑμῶν τοιοῦτό τι
[9]	μὲν στέφανος ἐκ κοτίνου, Ἰσθμοῖ	δὲ	ἐκ πίτυος, ἐν Νεμέᾳ δὲ
[2]	ἐκ τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες. ~Ἕτεροι	δὲ	ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς
[23]	ἐπικείμενοι παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες· αὐτοὶ	δὲ	ἔνδοθεν μεγάλα τε ἐκεκράγεσαν καὶ
[23]	ταινίαις τὴν ἐσθῆτα πεποικιλμένοι, κράνη	δὲ	ἐπικείμενοι παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες· αὐτοὶ
[19]	τοὺς ἐροῦντας ὑπὲρ αὐτῶν. οἱ	δὲ	ἔστ´ ἂν μὲν περὶ τοῦ
[10]	οἰκτείραντες ἐπὶ ταῖς πληγαῖς, οἱ	δὲ	εὐδαιμονήσουσιν ἀντὶ τῶν πόνων μῆλα
[20]	βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων, ἐπειδὰν	δὲ	ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνος, τηνικαῦτα
[1]	κάτω εἰς τὸν πηλόν· τέλος	δὲ	ἤδη περιπλέξας αὐτῷ τὰ σκέλη
[21]	τορῶς αὐτὰ ἐπιλέξασθαι διδάσκομεν· προϊοῦσιν	δὲ	ἤδη σοφῶν ἀνδρῶν γνώμας καὶ
[24]	ἀποτρέποιντο δέει τῶν τραυμάτων. τοῦτο	δὲ	ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται
[8]	ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν. καὶ ἄλλα	δὲ	ἡμῖν ἐστι γυμνάσια τοιαῦτα πυγμῆς
[25]	χεῖρας ἐλθεῖν τοῖς πολεμίοις; Οὗτοι	δὲ	ἡμῖν ὑπέρυθροι εἰς τὸ μελάντερον
[38]	οὐδεὶς ἂν ἔτι παίσειε. μάλιστα	δὲ	ἢν ὁρᾷς μαστιγουμένους αὐτοὺς ἐπὶ
[13]	νικῶν εἷς ἔσται πάντως, οἱ	δὲ	ἡττώμενοι πάμπολλοι, μάτην ἄθλιοι πληγάς,
[11]	μοι ἔπεισιν ὧν πάσχουσιν, τῶν	δὲ	θεατῶν οὓς φὴς ἁπανταχόθεν τοὺς
[25]	περιττὸν τοῖς ἱδρῶσιν ἐξαναλωκότες, ὃ	δὲ	ἰσχὺν καὶ τόνον παρεῖχεν ἀμιγὲς
[21]	μᾶλλον μνημονεύοιεν, ῥαψῳδοῦμεν αὐτοῖς. οἱ	δὲ	καὶ ἀκούοντες ἀριστείας τινὰς καὶ
[27]	βολῆς εἰς μῆκος ἁμιλλῶνται. εἶδες	δὲ	καὶ ἄλλο τι ἐν τῷ
[36]	τι λαμπρὸν ἐργάσασθαι ἐπιθυμήσειεν; νῦν	δὲ	καὶ ἀπὸ τούτων εἰκάζειν παρέχοιεν
[39]	ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὁ Λυκοῦργος	δὲ	καὶ αὐτός, ὦ Σόλων, ἐμαστιγοῦτο
[20]	εἰς τὸ ἀσφαλέστατον πεφραγμένον. μάλιστα	δὲ	καὶ ἐξ ἅπαντος τοῦτο προνοοῦμεν,
[3]	ἀρχόντων τινὰ τοῦτον εἶναι— ὁ	δὲ	καὶ ἐποτρύνει καὶ τὸν πατάξαντα
[28]	τοῖς ἄκροις ἐντίθησιν. ~Ὁ πηλὸς	δὲ	καὶ ἡ κόνις, ἅπερ σοι
[38]	βωμῷ καὶ αἵματι ῥεομένους, πατέρας	δὲ	καὶ μητέρας παρεστώσας οὐχ ὅπως
[10]	καὶ τοὺς ἀγωνιστὰς ἐπαινουμένους, τὸν	δὲ	καὶ νικήσαντα αὐτῶν ἰσόθεον νομιζόμενον.
[13]	πάμπολλοι, μάτην ἄθλιοι πληγάς, οἱ	δὲ	καὶ τραύματα λαβόντες; ~(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας,
[23]	τότε ἡ πόλις ἑώρταζεν. οἱ	δὲ	κωμῳδοὶ βραχύτεροι μὲν ἐκείνων καὶ
[16]	ὃν κατέλεξα τοῦ πανευδαίμονος. ὁ	δὲ	λόγος, οὐκ οἶδ´ ὅπως ὑπερβὰς
[22]	καὶ ὀρέγεσθαι τῶν καλῶν, βίαιον	δὲ	μηδὲν ποιεῖν. οἱ δὲ ἄνδρες
[9]	Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένος, Πυθοῖ	δὲ	μῆλα τῶν ἱερῶν τοῦ θεοῦ,
[36]	διανοίας ὀξὺ δεδορκυίας δεόμενα. ἐκεῖνο	δέ	μοι πάντως εἰπέ, τίνος ἕνεκα
[33]	καὶ θώραξ καὶ κράνος. ~Ὡς	δὲ	νῦν ἔχετε, θεῶν τινος εὐμενείᾳ
[40]	συναγάγοιμι τῇ μνήμῃ ἐπελθών. τὸ	δὲ	νῦν ἔχον ἀπίωμεν ἐπὶ τούτοις·
[17]	ὠφελιμωτάτους ἔσεσθαι τῇ πόλει, ὁ	δὲ	ξένος οὑτοσί" δείξας σέ, ὦ
[23]	ἀσφαλῶς ἐν τοῖς ὑποδήμασιν. Διονύσῳ	δὲ	οἶμαι τότε ἡ πόλις ἑώρταζεν.
[3]	ξηρῷ παρεχούσης τὴν ἀντίληψιν. ~Οἱ	δὲ	ὀρθοστάδην κεκονιμένοι καὶ αὐτοὶ παίουσιν
[40]	τὰ ἡμέτερά σοι διεξελήλυθα, σὺ	δὲ	οὐ πάνυ ἀρεσκομένῳ αὐτοῖς ἔοικας,
[24]	σώματα γίγνονται αὐτοῖς διαπονούμενα. ἕτερον	δὲ	οὐδὲ αὐτὸ μικρόν· ἔμπειροι γὰρ
[1]	ἕτερον ἐν τῷ μέρει. μετὰ	δὲ	οὐκ οἶδ´ ὅ τι παθόντες
[18]	ἄλλοτε ἄλλην γῆν ἀμείβων, πόλιν	δὲ	οὔτε οἰκήσας πώποτε οὔτε ἄλλοτε
[35]	ὑπὸ μηδενὸς ἔνδοθεν ἀναπληρούμενον. τὸ	δὲ	οὐχ οὕτως ἔχει σοι, ἀλλὰ
[24]	τὸν μέν τινα πυκτεύειν, τὸν	δὲ	παγκρατιάζειν διδάσκομεν, ὡς τούς τε
[8]	κόνει παλαίουσι καὶ αὐτοί, τὸ	δὲ	παίειν ἀλλήλους ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν.
[20]	καὶ ἀσφάλειαν τῶν πολιτευομένων, τὸ	δὲ	πᾶν κῦρος ἐν τοῖς πολίταις
[39]	νόμους αὐτοῖς Κρήτηθεν ἀφικόμενος. ἀποδεδημήκει	δὲ	παρὰ τοὺς Κρῆτας, ὅτι ἤκουεν
[10]	γνωρίσματα οἵτινες οἱ κρατήσαντες. ἡ	δὲ	παρακολουθοῦσα τούτοις δόξα τοῦ παντὸς
[1]	τῷ λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον, ὁ	δὲ	παρακροτεῖ εἰς τὸν ὦμον, ἱκετεύων
[15]	οἷα μὲν περὶ θεῶν, οἷα	δὲ	περὶ γονέων ἢ περὶ γάμων
[15]	τῶν ἄλλων δοκεῖ ἡμῖν. ἃ	δὲ	περὶ τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ
[21]	ἡμῖν καὶ Ὅμηρος ἐποίησαν. Ἐπειδὰν	δὲ	πλησιάζωσι πρὸς τὴν πολιτείαν καὶ
[23]	ἀνθρωπινώτεροι καὶ ἧττον ἐβόων, κράνη	δὲ	πολὺ γελοιότερα. καὶ τὸ θέατρον
[20]	μαθήματα καὶ γυμνάσια προτιθέντες, ἄλλως	δὲ	πρὸς τοὺς πόνους καὶ τὰ
[26]	πολὺ ἡ καλάμη ἀναφλεγείη, ὁ	δὲ	πυρὸς κατ´ ὀλίγον οὔτε φλογὸς
[23]	δάκρυα κατεσπῶντο οἱ ἀκούοντες. εἰκὸς	δέ	σε καὶ αὐλοῦντας ἑωρακέναι τινὰς
[9]	δὲ ἐκ πίτυος, ἐν Νεμέᾳ	δὲ	σελίνων πεπλεγμένος, Πυθοῖ δὲ μῆλα
[14]	ἐθῶν ἐν ψόγῳ ἐτίθεσο. ἢν	δέ	σοι μελήσῃ ποτὲ εἰδέναι ὅπως
[22]	τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ´ ἐκεῖνα	δὲ	σπεύδοιεν. τοῖς δέ γε κωμῳδοῖς
[34]	ἐξενέγκοι εἰς τὸ δημόσιον. ὑμεῖς	δὲ	συγγνωστοὶ ἐν ὅπλοις ἀεὶ βιοῦντες·
[20]	τε καὶ τρέφειν αὐτούς, ἐπειδὰν	δὲ	συνετοὶ ἤδη γίγνωνται τῶν καλῶς
[35]	τότε, τῆς χρείας ἐπιστάσης· τὰ	δὲ	σώματα τῶν νέων οὐδενὸς δεινοῦ
[39]	τὰ γυμνάσια οἰκεῖα ὄντα· ζηλοῦν	δὲ	τὰ ξενικὰ οὐ πάνυ ἀξιοῦμεν.
[20]	ἀγαθοὶ μὲν τὰς ψυχάς, ἰσχυροὶ	δὲ	τὰ σώματα γίγνοιντο· τοὺς γὰρ
[23]	βαρέα καὶ ὑψηλὰ ὑποδεδεμένοι, χρυσαῖς	δὲ	ταινίαις τὴν ἐσθῆτα πεποικιλμένοι, κράνη
[19]	βουλὴ καθ´ ἡσυχίαν ἀκούουσα· ἢν	δέ	τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ
[9]	ἱερῶν τοῦ θεοῦ, παρ´ ἡμῖν	δὲ	τοῖς Παναθηναίοις τὸ ἔλαιον τὸ
[30]	τῶν δυσμενῶν εἰ ἐπίοιεν, φοβεροὶ	δὲ	τοῖς περιοίκοις ὄντες, ὡς ὑποπτήσσειν
[11]	τῇ νίκῃ αὐτῶν. παρ´ ἡμῖν	δὲ	τοῖς Σκύθαις ἤν τις, ὦ
[14]	τοσαύτην μὲν γῆν διοδεύσας, μέγαν	δὲ	τὸν Εὔξεινον καὶ δυσχείμερον περαιωθείς,
[25]	καὶ τοὺς ἀθέρας ἀποφυσῶντα, καθαρὸν	δὲ	τὸν καρπὸν διευκρινοῦντα καὶ προσωρεύοντα.
[13]	μέν, ὡς φής, ὄντες, μάτην	δὲ	τοσαῦτα πάσχοντες καὶ ταλαιπωρούμενοι καὶ
[8]	δείκνυσι τὸν θεόν. ~τῶν γυμνασμάτων	δὲ	τούτων τὸ μὲν ἐν τῷ
[23]	ἅπαν ἐγέλα ἐπ´ αὐτοῖς· ἐκείνων	δὲ	τῶν ὑψηλῶν σκυθρωποὶ ἅπαντες ἤκουον,
[1]	Η ΠΕΡΙ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταῦτα	δὲ	ὑμῖν, ὦ Σόλων, τίνος ἕνεκα
[7]	τὸ τόξον ἔχοντα, ἡ δεξιὰ	δὲ	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἀνακεκλασμένη ὥσπερ
[19]	μέρει ὁ μὲν διώκων ὁ	δὲ	φεύγων, ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορας
[38]	χρήσαιτο κατὰ τῶν δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ	δὲ	φής, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν
[24]	μήτε πρὸς κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα	δὲ	χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡς
[17]	Ἀνάχαρσι— Σκύθης μέν ἐστι, σοφὸς	δὲ	ὢν μετεπαίδευσέ με καὶ ἄλλα
[16]	ὑμῖν ξενίζοιμι τῷ σχήματι. ἡ	δὲ	ὥρα τοῦ ἔτους ὅ τι
[18]	πρὸς ἄνδρα βάρβαρον ἐρεῖς. λέγω	δὲ	ὡς μὴ περιπλέκῃς μηδὲ ἀπομηκύνῃς
[31]	δῆλον ὅτι καὶ ἀκοντιοῦσιν, ὑμῶν	δὲ	ὥσπερ ἀνδριάντων οὐ καθίξεται τὰ
[18]	περιπλέκῃς μηδὲ ἀπομηκύνῃς τοὺς λόγους·	δέδια	γὰρ μὴ ἐπιλανθάνωμαι τῶν πρώτων,
[35]	τῶν ὑγρῶν ὁμοίαν αὐτὴν οὖσαν.	δέδιας	οὖν μὴ ὥσπερ ἐξ ἀγγείου
[29]	τινα ἐκείνων καὶ ὑπὸ σκιᾷ	δεδιῃτημένων	καὶ ὃν ἂν ἕλῃ τῶν
[31]	δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς καὶ φεύγουσιν	δεδιότες	μὴ σφίσι κεχηνόσι πάσσητε τὴν
[36]	τινος φροντίδος καὶ διανοίας ὀξὺ	δεδορκυίας	δεόμενα. ἐκεῖνο δέ μοι πάντως
[24]	χωρεῖν ταῖς πληγαῖς μηδὲ ἀποτρέποιντο	δέει	τῶν τραυμάτων. τοῦτο δὲ ἡμῖν
[21]	πλησιάζωσι πρὸς τὴν πολιτείαν καὶ	δέῃ	αὐτοὺς ἤδη μεταχειρίζεσθαι τὰ κοινά—
[32]	δηλαδή· φεύγουσί τε γάρ, ἢν	δέῃ,	κοῦφα, καὶ ἢν διώκητε, ἄφυκτα
[32]	εὐδαίμονες εἶναι, ἄλλων ὑμῖν γυμνασίων	δεήσει	καὶ ἀσκήσεως ἀληθινῆς τῆς ἐν
[36]	καὶ τὸ ἐπισημότατον γενέσθαι καὶ	δείκνυσθαι	τῷ δακτύλῳ ἄριστον εἶναι τῶν
[7]	ὥσπερ ἐκ καμάτου μακροῦ ἀναπαυόμενον	δείκνυσι	τὸν θεόν. ~τῶν γυμνασμάτων δὲ
[40]	παταχθῆναι τολμήσαιμεν ἂν μίαν πληγήν·	δειλοὶ	γάρ ἐσμεν· ἀλλὰ εἰρήσεταί γε
[12]	καὶ εὐεξίας θαυμαστὰς καὶ ἐμπειρίας	δεινὰς	καὶ ἰσχὺν ἄμαχον καὶ τόλμαν
[38]	τὸν πόνον καὶ ἐγκαρτερῆσαι τοῖς	δεινοῖς.	πολλοὶ γοῦν καὶ ἐναπέθανον τῷ
[35]	δὲ σώματα τῶν νέων οὐδενὸς	δεινοῦ	ἐπείγοντος καταπονεῖτε παίοντες καὶ ὑπὸ
[38]	παραναλίσκων, ἀλλὰ καρτερικωτάτους καὶ παντὸς	δεινοῦ	κρείττονας ἀξιῶν εἶναι τοὺς σώζειν
[37]	τιτρωσκομένους— ἄπαγε· θηριῶδες γὰρ καὶ	δεινῶς	σκαιὸν καὶ προσέτι γε ἀλυσιτελὲς
[19]	ἀπεργάσαιτο αὐτούς, ἢ οἶκτον ἢ	δείνωσιν	ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ πράγματι— οἷα
[17]	πόλει, ὁ δὲ ξένος οὑτοσί"	δείξας	σέ, ὦ Ἀνάχαρσι— Σκύθης μέν
[39]	τοιοῦτον ἐργασαμένους. ἀτεχνῶς γὰρ ἐλλεβόρου	δεῖσθαί	μοι δοκεῖ ἡ πόλις αὐτῶν
[7]	μὲν τὸ τόξον ἔχοντα, ἡ	δεξιὰ	δὲ ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἀνακεκλασμένη
[27]	ἀλλὰ καὶ ὑπεράλλεσθαι τάφρον, εἰ	δέοι,	ἢ εἴ τι ἄλλο ἐμπόδιον,
[28]	τοὺς πολέμους καὶ χρήσιμα, εἰ	δέοι	φίλον τρωθέντα ῥᾳδίως ἀράμενον ὑπεξενεγκεῖν
[16]	ἡλίου βολάς, καὶ οὐκέτι πίλου	δεόμεθα	ὃς τὴν ἀκτῖνα κωλύσει καθικνεῖσθαι
[20]	παιδεύσεως καὶ μαθημάτων ἐπ´ αὐτοὺς	δεόμεθα,	ὑφ´ ὧν τά τε εὐφυῶς
[36]	φροντίδος καὶ διανοίας ὀξὺ δεδορκυίας	δεόμενα.	ἐκεῖνο δέ μοι πάντως εἰπέ,
[34]	ὅστις ἐν ἄστει σιδηροφοροίη μηδὲν	δέον	ἢ ὅπλα ἐξενέγκοι εἰς τὸ
[22]	συνουσίαις, παρ´ ὧν λέγειν τὰ	δέοντα	ἐκμανθάνουσι καὶ πράττειν τὰ δίκαια
[33]	αὐτίκα γένοιντ´ ἂν ὑπὸ τοῦ	δέους	μεταβαφέντες. οὕτως ὑμᾶς ἡ εἰρήνη
[16]	σύσκιόν τι ἔνθα ὑποδύσῃ, ἀλλὰ	δέχῃ	τὸν ἥλιον εὐμαρῶς. (ΣΟΛΩΝ) Οἱ
[24]	οὐδὲ αὐτὸ μικρόν· ἔμπειροι γὰρ	δὴ	ἐκ τούτου καθίστανται, εἴ ποτε
[37]	του ἄλλου δυσχεροῦς. Τὸ δὲ	δὴ	ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ
[18]	πρὸς ἀρετὴν αὐτοῖς. τοῦτο γὰρ	δὴ	μάλιστα ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ἐπόθουν
[25]	περιλελειμμένον ἐρρωμένως φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ	δὴ	οἱ λικμῶντες τὸν πυρόν, τοῦτο
[12]	ὑπὲρ τῆς νίκης. εὖ γὰρ	δὴ	οἶδα ὡς οὐκ ἂν ἐπαύσω
[20]	καὶ εὐδαίμονα διαφυλάξειν. Τὴν μὲν	δὴ	πρώτην ἀνατροφὴν αὐτῶν μητράσι καὶ
[24]	ἀμείνους ἡμῖν γίγνονται. ~Τὰ δὲ	δὴ	σώματα, ὅπερ μάλιστα ἐπόθεις ἀκοῦσαι,
[20]	ἑκάστῳ ἐστὶν ἡ ψυχή. τοῦτο	δὴ	τοίνυν κατανοήσαντες ἐπιμελούμεθα μέν, ὡς
[21]	μοι, ὦ Σόλων, πρὸς δὲ	δὴ	τοὺς τὰ ἀναγκαιότατα μὴ λέγοντας
[11]	καὶ μάρτυσι τῆς ὕβρεως, οἳ	δηλαδὴ	εὐδαιμονίζουσιν αὐτοὺς αἵματι ῥαινομένους ὁρῶντες
[31]	χεῖρας ἐπ´ αὐτοὺς προβεβλημένοι, κἀκεῖνοι	δηλαδὴ	ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς καὶ φεύγουσιν δεδιότες
[32]	καὶ ὑποδήσεσθε τὰ ὑψηλὰ ἐκεῖνα	δηλαδή·	φεύγουσί τε γάρ, ἢν δέῃ,
[21]	τοῦτο ἤρου με; οὐδέπω γὰρ	δῆλον.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὅτι τὰ κάλλιστα καὶ
[24]	τῶν μαθημάτων τούτων ἐν ὅπλοις·	δῆλον	γὰρ ὅτι καὶ πολεμίῳ ἀνδρὶ
[31]	μὴ Δί´ οἱ μὲν τοξεύσουσι	δῆλον	ὅτι καὶ ἀκοντιοῦσιν, ὑμῶν δὲ
[37]	τούτοις οὐ μικράν; ἢ γελάσῃ	δῆλον	ὅτι, καὶ μάλιστα ἢν μάθῃς
[22]	εἰς τὸ θέατρον συνάγοντες αὐτοὺς	δημοσίᾳ	παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαις καὶ τραγῳδίαις
[22]	τε τοὺς κοινοὺς ἐκδιδάσκοντες, οἳ	δημοσίᾳ	πᾶσι πρόκεινται ἀναγιγνώσκειν μεγάλοις γράμμασιν
[39]	δρῶσι, δοκῶ μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι	δημοσίᾳ	πρὸς αὐτῶν, ἐπιγελῶν ἑκάστοις, ὁπόταν
[38]	καὶ τοὺς ἀνδριάντας ὄψει τιμωμένους	δημοσίᾳ	ὑπὸ τῆς Σπάρτης ἀνασταθέντας. Ὅταν
[34]	ἢ ὅπλα ἐξενέγκοι εἰς τὸ	δημόσιον.	ὑμεῖς δὲ συγγνωστοὶ ἐν ὅπλοις
[30]	γενέσθαι καὶ ἐν ἐλευθερίᾳ βιώσεσθαι	δι´	αὐτούς, κρατοῦντες μὲν τῶν δυσμενῶν
[21]	ἐξ ἀρχῆς προὔκειτο εἰπεῖν, ἀλλὰ	δι´	ὅ τι τοῖς τοιούτοις πόνοις
[31]	ὑποβαλόντες τὸν πῆχυν. καὶ μὴ	Δί´	οἱ μὲν τοξεύσουσι δῆλον ὅτι
[16]	ἀρχὴν καὶ τὸν κοινὸν ἀγῶνα	δι´	ὅν φημι πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι.
[13]	ἐπιβοῶν καὶ ἐπικροτῶν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Νὴ	Δί´,	ὦ Σόλων, καὶ ἐπιγελῶν γε
[20]	βουλῆς ἀκούσομαί σου. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐκοῦν	διὰ	βραχέων προακοῦσαι χρή σε ἃ
[21]	πλὴν ἀλλὰ καὶ ταῦτα ἐρῶ	διὰ	βραχέων, ὡς οἷόν τε· τὸ
[28]	συναρπάσαντα ἥκειν μετέωρον κομίζοντα. καὶ	διὰ	τοῦτο εἰς ὑπερβολὴν ἀσκοῦμεν, τὰ
[34]	τὰ σώματα ἐκπονοῦμεν τῶν νέων,	διὰ	τοῦτο καὶ ἄνοπλα ἐξάγομεν ἐπὶ
[26]	καρπὸν διευκρινοῦντα καὶ προσωρεύοντα. ~Καὶ	διὰ	τοῦτο ὑγιαίνειν τε ἀνάγκη καὶ
[36]	ἐν μέσοις τοῖς Ἕλλησι. καὶ	διὰ	τοῦτο ὡς εἰς τοσούτους ἀποδυσόμενοι
[35]	τῶν ὅπλων φείδεσθε, ὡς μὴ	διὰ	χειρὸς ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ φυλάττετε
[32]	πολεμίοις ἔσται, ὑμῶν οὕτω μεγάλα	διαβαινόντων	ἐπ´ αὐτούς. Ἀλλ´ ὅρα μὴ
[31]	σκέλη περὶ τὴν γαστέρα καὶ	διάγχητε	ὑπὸ τὸ κράνος ὑποβαλόντες τὸν
[29]	τῷ πηλῷ ἀσκηθῶσιν συνέχειν τὸ	διαδιδρᾶσκον	ὑπὸ γλισχρότητος, ἐθίζονται ἐκφεύγειν αὐτοὶ
[6]	εἴ τις ὑμῶν τοιοῦτό τι	διαθείη,	εἴσεται ὡς οὐ μάτην παρεζώσμεθα
[9]	ἆθλα καὶ ἄξια τοῖς τε	διαθεῖσιν	αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ
[16]	καὶ τὸν ἀέρα ξηρὸν καὶ	διακαῆ	τιθέντος, ὅ τε ἥλιος κατὰ
[20]	ὑφ´ ὧν τά τε εὐφυῶς	διακείμενα	βελτίω παρὰ πολὺ γίγνοιτο ἂν
[34]	ἄμεινον χρήσαιντ´ ἂν αὐτοῖς οὕτω	διακείμενοι.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ ποῦ τοῦτο ὑμῖν
[19]	ὅ τι ἂν ἐθέλῃς καὶ	διακόψεις	αὐτοῦ τὸ μῆκος. ἢν μέντοι
[21]	ψυχῆς, τὰ ἧττον ἀναγκαῖα λέγειν	διανοῇ,	γυμνάσια καὶ διαπονήσεις τῶν σωμάτων.
[36]	εἴρηκας, ἀκριβοῦς τινος φροντίδος καὶ	διανοίας	ὀξὺ δεδορκυίας δεόμενα. ἐκεῖνο δέ
[11]	αὐτοῖς, ὁρᾶν παιομένους τε καὶ	διαπληκτιζομένους	ἀνθρώπους καὶ πρὸς τὴν γῆν
[15]	ἀσκήσεις ταύτας προτεθείκαμεν αὐτοῖς καὶ	διαπονεῖν	τὸ σῶμα καταναγκάζομεν, οὐ μόνον
[18]	νέους παραλαβόντες ἐκ παίδων εὐθὺς	διαπονεῖτε,	καὶ ὅπως ὑμῖν ἄριστοι ἄνδρες
[24]	γυμνὰ τὰ σώματα καταμαλάξαντες καὶ	διαπονήσαντες	ἐρρωμενέστερα καὶ ἀλκιμώτερα ἐξεργασώμεθα καὶ
[21]	ἀναγκαῖα λέγειν διανοῇ, γυμνάσια καὶ	διαπονήσεις	τῶν σωμάτων. (ΣΟΛΩΝ) Μέμνημαι γάρ,
[24]	καρτερώτερα τὰ σώματα γίγνονται αὐτοῖς	διαπονούμενα.	ἕτερον δὲ οὐδὲ αὐτὸ μικρόν·
[37]	παρεῖναι καὶ ὁρᾶν τὰ ὄρνεα	διαπυκτεύοντα	μέχρι τῆς ἐσχάτης ἀπαγορεύσεως; ἀλλ´
[27]	ἀσκοῦμεν αὐτοὺς εἰς μῆκός τε	διαρκεῖν	ἐθίζοντες καὶ εἰς τὸ ἐν
[26]	τε ἀνάγκη καὶ ἐπὶ μήκιστον	διαρκεῖν	ἐν τοῖς καμάτοις· ὀψέ τε
[29]	ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ	διαρκεῖν	ποιεῖ τὴν δύναμιν, καὶ κώλυμα
[38]	πληγάς, καὶ ἱκετευούσας ἐπὶ μήκιστον	διαρκέσαι	πρὸς τὸν πόνον καὶ ἐγκαρτερῆσαι
[24]	ἐλαίῳ μαλαττόμενα δυσραγέστερα καὶ πολλῷ	διαρκέστερα	γίγνεσθαι νεκρά γε ἤδη ὄντα,
[35]	τῆς ὕλης τὴν χορηγίαν, ὡς	διαρκῆ	εἶναι πρὸς τὸ ἀντιπνέον· οὐ
[35]	ἀρχῆς καὶ ἄτονος ᾖ μηδὲ	διαρκῆ	τὴν ὕλην ἔχῃ ὑποβεβλημένην, τότε
[14]	παρακαθεζόμενος, εἰς ὅσον ἂν αὐτὸς	διαρκοίης	λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι περὶ πολιτείας
[29]	εἶναι μᾶλλον ἢ θρύπτεσθαι καὶ	διαρρεῖν	καὶ λευκὸς εἶναι ἀπορίᾳ καὶ
[35]	ὥσπερ ἐξ ἀγγείου κεραμεοῦ λάθῃ	διαρρυεῖσα	ἐν τοῖς πόνοις κᾆτα ἡμῖν
[28]	ἱδρωκότα μετ´ ἐλαίου, ἐκπεσεῖν καὶ	διαρρυῆναι	τῶν χειρῶν σπουδάζοντα, μὴ μικρὸν
[20]	αὐτὰ τοῖς ἀνέμοις δονεῖν καὶ	διασαλεύειν	καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. ~Τὴν μὲν τοίνυν
[40]	ὃν τρόπον ὑμεῖς οἱ Σκύθαι	διασκεῖτε	τοὺς νέους τοὺς παρ´ ὑμῖν
[21]	γὰρ ἀκριβὲς τῆς περὶ αὐτῶν	διασκέψεως	ἑτέρου ἂν εἴη λόγου. ~Ῥυθμίζομεν
[38]	εἰσελθόντες ὕδατι περιγεγραμμένον, εἰς φάλαγγα	διαστάντες,	τὰ πολεμίων ἀλλήλους ἐργάζωνται γυμνοὶ
[20]	γὰρ εἶναι τοὺς ἀναπληροῦντας καὶ	διατάττοντας	καὶ ἐπιτελοῦντας ἕκαστα καὶ φυλάττοντας,
[33]	μεταβαφέντες. οὕτως ὑμᾶς ἡ εἰρήνη	διατέθεικε	βαθεῖα οὖσα, ὡς μὴ ἂν
[24]	ἄμεινον ἡγοίμεθα ὑπὸ τοῦ ἐλαίου	διατεθήσεσθαι.	Τοὐντεῦθεν ποικίλα τὰ γυμνάσια ἐπινοήσαντες
[38]	μήτε τυράννου βιαζομένου μήτε πολεμίων	διατιθέντων.	εἴποι γὰρ ἄν σοι καὶ
[32]	ᾖ καὶ παιδιὰ ἄλλως καὶ	διατριβαὶ	ἀργοῦσι καὶ ῥᾳθυμεῖν ἐθέλουσι τοῖς
[30]	τρεπομένοις, ἀλλὰ περὶ τὰ τοιαῦτα	διατρίβουσιν	καὶ ἀσχόλοις οὖσιν ἐν αὐτοῖς.
[32]	διδοὺς τὰ ἀκόντια καὶ οἷα	διαφέρεσθαι	πρὸς τὸν ἄνεμον, ἀλλ´ ἔστω
[20]	πόλιν καὶ ἐλευθέραν καὶ εὐδαίμονα	διαφυλάξειν.	Τὴν μὲν δὴ πρώτην ἀνατροφὴν
[18]	τὰ δ´ ἄλλα εἰς ὕστερον	διδάξῃ	με κατὰ καιρὸν ἕκαστον ἐν
[24]	ποικίλα τὰ γυμνάσια ἐπινοήσαντες καὶ	διδασκάλους	ἑκάστων ἐπιστήσαντες τὸν μέν τινα
[32]	τὴν κόνιν καὶ τὸ ἔλαιον	δίδασκε	αὐτοὺς τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν μὴ
[18]	ἑωρακώς, περὶ πολιτείας διεξίοιμι καὶ	διδάσκοιμι	αὐτόχθονας ἄνδρας πόλιν ταύτην ἀρχαιοτάτην
[20]	συνιστάμενα, τηνικαῦτα ἤδη παραλαβόντες αὐτοὺς	διδάσκομεν,	ἄλλα μὲν τῆς ψυχῆς μαθήματα
[21]	γράψασθαι καὶ τορῶς αὐτὰ ἐπιλέξασθαι	διδάσκομεν·	προϊοῦσιν δὲ ἤδη σοφῶν ἀνδρῶν
[24]	τινα πυκτεύειν, τὸν δὲ παγκρατιάζειν	διδάσκομεν,	ὡς τούς τε πόνους καρτερεῖν
[14]	συναρμοστήν. ὥστε οὐκ ἂν φθάνοις	διδάσκων	με καὶ μαθητὴν ποιούμενος· ὡς
[10]	ἄριστε, οὐκ εἰς ψιλὰ τὰ	διδόμενα	ἡμεῖς ἀποβλέπομεν. ταῦτα μὲν γάρ
[36]	καὶ νικήσασι μῆλα καὶ κότινον	δίδοτε;	ἄξιον γὰρ εἰδέναι τοῦτό γε,
[32]	τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν μὴ κοῦφα	διδοὺς	τὰ ἀκόντια καὶ οἷα διαφέρεσθαι
[23]	ἔνδοθεν μεγάλα τε ἐκεκράγεσαν καὶ	διέβαινον	οὐκ οἶδ´ ὅπως ἀσφαλῶς ἐν
[15]	πάντα οὐ ῥᾴδιον, ὦ ἑταῖρε,	διελθεῖν	ἐν βραχεῖ, ἀλλὰ κατὰ μέρη
[15]	τοὺς πόνους, ταῦτα ἤδη σοι	διέξειμι,	ὡς μάθοις οὗτινος χάριν τὰς
[40]	ἐπείπερ ἐγὼ τὰ ἡμέτερά σοι	διεξελήλυθα,	σὺ δὲ οὐ πάνυ ἀρεσκομένῳ
[40]	καὶ αὐτὸς ἐν τῷ μέρει	διεξέλθῃς	πρός με ὃν τρόπον ὑμεῖς
[16]	μοι καὶ τηλικαῦτα ἔχων ἆθλα	διεξιέναι,	μῆλα καὶ σέλινα διηγοῦ καὶ
[18]	ἢ νῦν ἑωρακώς, περὶ πολιτείας	διεξίοιμι	καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας ἄνδρας πόλιν
[14]	περὶ πολιτείας τε καὶ νόμων	διεξιόντος.	~(ΣΟΛΩΝ) Τὰ μὲν πάντα οὐ
[17]	λέγεσθαι δοκῇ, ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ	διευθύνειν	τὸν λόγον. δυοῖν γὰρ θατέρου
[25]	ἀποφυσῶντα, καθαρὸν δὲ τὸν καρπὸν	διευκρινοῦντα	καὶ προσωρεύοντα. ~Καὶ διὰ τοῦτο
[11]	ἐν τηλικούτοις θεάτροις, οἷα σὺ	διηγῇ	τὸ Ἰσθμοῖ καὶ τὸ ἐν
[40]	οὖν, ὦ Σόλων, καὶ ἔγωγε	διηγήσομαι	τὰ Σκυθῶν νόμιμα, οὐ σεμνὰ
[16]	ἆθλα διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα	διηγοῦ	καὶ θαλλὸν ἐλαίας ἀγρίας καὶ
[3]	ἀλλ´ οὐδὲ ὁ ἄρχων οὑτοσὶ	διίστησιν	αὐτοὺς καὶ λύει τὴν μάχην—
[19]	ἥπερ τὰς φονικὰς ἡμῖν δίκας	δικάζει,	πάτριον οὕτω ποιεῖν. ὁπόταν γὰρ
[22]	δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ πράττειν τὰ	δίκαια	καὶ ἐκ τοῦ ἴσου ἀλλήλοις
[40]	ὑμῖν ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνονται. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Δικαιότατα	μὲν οὖν, ὦ Σόλων, καὶ
[19]	πάγου, ἥπερ τὰς φονικὰς ἡμῖν	δίκας	δικάζει, πάτριον οὕτω ποιεῖν. ὁπόταν
[19]	τραύματος ἐκ προνοίας ἢ πυρκαϊᾶς	δικάσοντες,	ἀποδίδοται λόγος ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων
[19]	πολλὰ ῥητόρων παῖδες ἐπὶ τοὺς	δικαστὰς	μηχανῶνται— παρελθὼν ὁ κῆρυξ κατεσιώπησεν
[2]	ἑκόντες ἐπαμῶνται τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων	δίκην,	ὡς ἀφυκτότεροι εἶεν ἐν ταῖς
[14]	καὶ πολιτείαν τὴν ἀρίστην ἐκμελετήσαιμι.	διὸ	καὶ σὲ μάλιστα φίλον ἐξ
[14]	παρ´ ὑμᾶς τοσαύτην μὲν γῆν	διοδεύσας,	μέγαν δὲ τὸν Εὔξεινον καὶ
[1]	αἱ ἐγχέλυες ἐκ τῶν χειρῶν	διολισθαίνοντες.	~Ἕτεροι δὲ ἐν τῷ αἰθρίῳ
[29]	χρησίμην οἰόμεθα εἶναι, ὡς μὴ	διολισθάνοιεν	συμπλεκόμενοι. ἐπειδὰν γὰρ ἐν τῷ
[28]	ἀναγκάζωνται ἐγκρατῶς ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν	διολισθάνοντας·	αἴρεσθαί τε ἐν πηλῷ ἱδρωκότα
[23]	ὅπως ἀσφαλῶς ἐν τοῖς ὑποδήμασιν.	Διονύσῳ	δὲ οἶμαι τότε ἡ πόλις
[39]	ἤκουεν εὐνομωτάτους εἶναι, Μίνωος τοῦ	Διὸς	νομοθετήσαντος ἐν αὐτοῖς. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τί
[9]	τί ἐγέλασας, ὦ Ἀνάχαρσι; ἢ	διότι	μικρά σοι εἶναι ταῦτα δοκεῖ;
[8]	ἐστι γυμνάσια τοιαῦτα πυγμῆς καὶ	δίσκου	καὶ τοῦ ὑπεράλλεσθαι, ὧν ἁπάντων
[25]	οἷς τί ἄν τις χρήσαιτο	διψῶσι	καὶ τὸν κονιορτὸν οὐκ ἀνεχομένοις
[32]	ἢν δέῃ, κοῦφα, καὶ ἢν	διώκητε,	ἄφυκτα τοῖς πολεμίοις ἔσται, ὑμῶν
[19]	ἐν τῷ μέρει ὁ μὲν	διώκων	ὁ δὲ φεύγων, ἢ αὐτοὶ
[9]	διότι μικρά σοι εἶναι ταῦτα	δοκεῖ;	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ, ἀλλὰ πάνσεμνα, ὦ
[16]	ἢ σελίνῳ ἐστεφανωμένον. ἀλλ´ εἰ	δοκεῖ,	εἰς τὸ σύσκιον ἐκεῖσε ἀπελθόντες
[29]	μὴν καὶ τὸν ἱδρῶτα συνέχειν	δοκεῖ	ἡ κόνις ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη,
[39]	ἀτεχνῶς γὰρ ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι	δοκεῖ	ἡ πόλις αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ´
[15]	περὶ γάμων ἢ τῶν ἄλλων	δοκεῖ	ἡμῖν. ἃ δὲ περὶ τῶν
[35]	οὐδενὸς ἀναγκαίου ἕνεκα περιττὸν ὑμῖν	δοκεῖ,	καὶ τῶν ὅπλων φείδεσθε, ὡς
[20]	περὶ πόλεως καὶ πολιτῶν ἡμῖν	δοκεῖ.	πόλιν γὰρ ἡμεῖς οὐ τὰ
[5]	ὡς ἔμοιγε μανίᾳ μᾶλλον ἐοικέναι	δοκεῖ	τὸ πρᾶγμα, καὶ οὐκ ἔστιν
[8]	καὶ ὁ κρατήσας ἄριστος εἶναι	δοκεῖ	τῶν καθ´ αὑτὸν καὶ ἀναιρεῖται
[40]	ᾖ. εἰς αὔριον μέντοι, εἰ	δοκεῖ,	ὑπερβαλώμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς ἅ
[33]	θεῶν τινος εὐμενείᾳ σώζεσθαί μοι	δοκεῖτε,	οἳ μηδέπω ἀπολώλατε ὑπό τινων
[17]	σοι μὴ ὀρθῶς τι λέγεσθαι	δοκῇ,	ἀντιλέγειν εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν
[18]	καὶ ἀντερῶ ἤν τί μοι	δοκῇ	μὴ ὀρθῶς λέγεσθαι, ὡς βεβαιότερον
[19]	ταμιεύσῃ ἄμεινον, ἔνθα ἄν σοι	δοκῇ	μὴ πάνυ σαφὴς ὁ λόγος
[20]	αὐτὰ ἤδη τὰ σώματα ἀξιόχρεα	δοκῇ	πρὸς τοὺς πόνους παγιώτερα γιγνόμενα
[36]	ἄριστον εἶναι τῶν καθ´ αὑτὸν	δοκοῦντα.	τοιγάρτοι πολλοὶ τῶν θεατῶν, οἷς
[14]	εἰ καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι	δοκοῦσιν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ μήν, ὦ Σόλων,
[39]	καθ´ ὃν καιρὸν ταῦτα δρῶσι,	δοκῶ	μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ πρὸς
[20]	καὶ παραδιδόντες αὐτὰ τοῖς ἀνέμοις	δονεῖν	καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. ~Τὴν
[10]	κρατήσαντες. ἡ δὲ παρακολουθοῦσα τούτοις	δόξα	τοῦ παντὸς ἀξία τοῖς νενικηκόσιν,
[15]	τῆς πατρίδος καὶ πλοῦτον καὶ	δόξαν	καὶ ἑορτῶν πατρίων ἀπόλαυσιν καὶ
[6]	τοῖς Ἕλλησιν ἡμῖν ἀλλόκοτα εἶναι	δόξαντα	ἄν, εἴ τις ἡμῶν ὥσπερ
[6]	τε ἅμα καὶ λυσιτελὲς εἶναι	δόξει.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄπαγε, ὦ Σόλων, ὑμῖν
[16]	Ἀνάχαρσι, οὐδ´ ἐκεῖνά σοι ἔτι	δόξει	μικρὰ εἶναι, ὁπόταν ἃ λέγω
[10]	μετὰ μικρὸν δὲ ἄλλα σοι	δόξει	περὶ αὐτῶν, ἐπειδὰν εἰς τὰς
[27]	πλείων γίγνεται. ~Καὶ μὴν καὶ	δρομικοὺς	εἶναι ἀσκοῦμεν αὐτοὺς εἰς μῆκός
[27]	βραχεῖ ὠκύτατον ἐπικουφίζοντες· καὶ ὁ	δρόμος	οὐ πρὸς τὸ στερρὸν καὶ
[37]	μάθῃς ὡς ὑπὸ νόμῳ αὐτὸ	δρῶμεν	καὶ προστέτακται πᾶσι τοῖς ἐν
[12]	σε τῇ ἡδονῇ τῶν ἐκεῖ	δρωμένων,	ὡς εἰ καθεζόμενος αὐτὸς ἐν
[38]	ὢν οὐδὲ ὑπὸ μίσους αὐτὸ	δρῶν	οὐδὲ τὴν νεολαίαν τῆς πόλεως
[5]	ὡς οὐ παραπαίουσιν οἱ ταῦτα	δρῶντες.	~(ΣΟΛΩΝ) Καὶ εἰκότως, ὦ Ἀνάχαρσι,
[39]	Σπάρτῃ καθ´ ὃν καιρὸν ταῦτα	δρῶσι,	δοκῶ μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ
[2]	τῆς αὐλῆς τὸ αὐτὸ τοῦτο	δρῶσιν,	οὐκ ἐν πηλῷ οὗτοί γε,
[35]	ὡς ἀντὶ μιᾶς κεφαλῆς τμηθείσης	δύ´	ἀεὶ ἄλλαι ἀνεφύοντο. ἢν δὲ
[15]	τῶν ἀγώνων, ὅπως τὰ ἆθλα	δύναιντο	ἀναιρεῖσθαι ἐπ´ ἐκεῖνα μὲν γὰρ
[11]	τοιούτοις. οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνό πω	δύναμαι	κατανοῆσαι ὅ τι τὸ τερπνὸν
[35]	Ἔοικας, ὦ Ἀνάχαρσι, τοιόνδε τι	δυνάμεως	πέρι ἐννοεῖν, ὡς οἴνῳ ἢ
[29]	ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ τὴν	δύναμιν,	καὶ κώλυμα γίγνεται μὴ βλάπτεσθαι
[24]	περιπλοκὰς καὶ λυγισμοὺς καὶ ἄγχεσθαι	δύνασθαι	καὶ εἰς ὕψος ἀναβαστάσαι τὸν
[24]	τῶν τραυμάτων. τοῦτο δὲ ἡμῖν	δύο	τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς,
[17]	εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν λόγον.	δυοῖν	γὰρ θατέρου πάντως οὐκ ἂν
[27]	καὶ ἐδόκει σοι βαρὺ καὶ	δύσληπτον	ὑπὸ λειότητος. ἐκεῖνο τοίνυν ἄνω
[32]	μετὰ παιδιᾶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς	δυσμενεῖς	ἔσται μετὰ κινδύνων μελετῶσι τὴν
[25]	καὶ γυμνοὺς ἂν φόβον τοῖς	δυσμενέσιν	ἐμποιήσαντας, οὐ πολυσαρκίαν ἀργὸν καὶ
[30]	δι´ αὐτούς, κρατοῦντες μὲν τῶν	δυσμενῶν	εἰ ἐπίοιεν, φοβεροὶ δὲ τοῖς
[37]	τις ἄμεινον χρήσαιτο κατὰ τῶν	δυσμενῶν.	~Ἐπεὶ δὲ φής, ὦ Ἀνάχαρσι,
[24]	πρῶτον καὶ μέγιστον ἀναμφιβόλως κτώμενοι·	δυσπαθέστερα	γὰρ καὶ καρτερώτερα τὰ σώματα
[24]	νομίζομεν ὑπὸ τῷ ἐλαίῳ μαλαττόμενα	δυσραγέστερα	καὶ πολλῷ διαρκέστερα γίγνεσθαι νεκρά
[14]	μέγαν δὲ τὸν Εὔξεινον καὶ	δυσχείμερον	περαιωθείς, ἢ ὅπως νόμους τε
[24]	ὥραις ἑκάσταις, ὡς μήτε θάλπος	δυσχεραίνειν	μήτε πρὸς κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα
[10]	τὸν ὀρεγόμενον αὐτῆς πολλὰ τὰ	δυσχερῆ	ἀνασχόμενον ἐν τῇ ἀρχῇ τότ´
[37]	ἢ καμάτου ἤ του ἄλλου	δυσχεροῦς.	Τὸ δὲ δὴ ἐν ὅπλοις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007