HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Anacharsis ou des exercices du corps

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 57 formes différentes pour 67 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[6]   Ἀνάχαρσι, τοιαῦτά σοι τὰ γιγνόμενα φαίνεται, ξένα γε ὄντα καὶ πάμπολυ

[37]   ὡς μὴ ἀγεννέστεροι καὶ ἀτολμότεροι φαίνοιντο τῶν ἀλεκτρυόνων μηδὲ προαπαγορεύοιεν ὑπὸ

[30]   εἰς πόλεμον τὰ ἄριστα παρεσκευασμένη φαίνοιτο ἡ νεότης περὶ τὰ κάλλιστα

[38]   χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι περιγεγραμμένον, εἰς φάλαγγα διαστάντες, τὰ πολεμίων ἀλλήλους ἐργάζωνται

[34]   ἀναγκαῖον ᾖ, καὶ λόφους καὶ φάλαρα καὶ ἵππους, καὶ ἱππέας σχεδὸν

[26]   ἄρξαιτο καὶ ὀλιγάκις ἂν ἀσθενῶν φανείη. ὥσπερ ἂν εἰ πῦρ τις

[18]   ἐξ ἀρχῆς καὶ μάθημα, ὡς φασίν, ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως ἂν ἄριστα

[16]   τοῦ ἀστέρος ὃν ὑμεῖς κύνα φατὲ πάντα καταφλέγοντος καὶ τὸν ἀέρα

[25]   καὶ τόνον παρεῖχεν ἀμιγὲς τοῦ φαύλου περιλελειμμένον ἐρρωμένως φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ

[20]   πολὺ γίγνοιτο ἂν καὶ τὰ φαύλως ἔχοντα μετακοσμοῖτο πρὸς τὸ βέλτιον.

[35]   ὑμῖν δοκεῖ, καὶ τῶν ὅπλων φείδεσθε, ὡς μὴ διὰ χειρὸς ὄντα

[1]   καὶ οὐδὲ τοῦ ἐλαίου ἕνεκα φείδονται μὴ μολύνεσθαι, ἀλλ´ ἀφανίσαντες τὸ

[28]   ὡς τὰ μικρότερα μακρῷ εὐκολώτερον φέροιεν. ~Τὴν μέντοι κόνιν ἐπὶ τὸ

[26]   ὥσπερ ἂν εἰ πῦρ τις φέρων ἅμα ἐμβάλοι εἰς πυρὸν αὐτὸν

[17]   εὐθὺς εἰς τὸ μέσον καταθήσω φέρων καὶ καταστὰς ἐν τῇ πνυκὶ

[22]   ὀνειδιζόμενοι, καὶ τῶν πολλῶν, ὡς φεύγοιεν τὸν ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον.

[32]   ὑποδήσεσθε τὰ ὑψηλὰ ἐκεῖνα δηλαδή· φεύγουσί τε γάρ, ἢν δέῃ, κοῦφα,

[31]   κἀκεῖνοι δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς καὶ φεύγουσιν δεδιότες μὴ σφίσι κεχηνόσι πάσσητε

[19]   ὁ μὲν διώκων ὁ δὲ φεύγων, ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορας ἀναβιβάζονται

[16]   τὸν κοινὸν ἀγῶνα δι´ ὅν φημι πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄμεινον,

[15]   ταῦτα πάντα τῷ στεφάνῳ ὅν φημι συναναπέπλεκται καὶ ἐκ τοῦ ἀγῶνος

[10]   σέλινα ἔχοντες. (ΣΟΛΩΝ) Ἄπειρος εἶ, φημί, τῶν ἡμετέρων ἔτι· μετὰ μικρὸν

[11]   πάσχουσιν, τῶν δὲ θεατῶν οὓς φὴς ἁπανταχόθεν τοὺς ἀρίστους παραγίγνεσθαι εἰς

[31]   αἷμα ὀλίγον ὑποδείξαιτε. τοιαῦτα γὰρ φής, εἰ μὴ πάνυ παρήκουσα τοῦ

[13]   ἂν εἶεν, ἄριστοι μέν, ὡς φής, ὄντες, μάτην δὲ τοσαῦτα πάσχοντες

[16]   γὰρ ἄγομεν καὶ σύ, ὡς φής, προθυμῇ ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως πρὸς

[36]   τοῖς ἄλλοις, ὁπότε πολλοί, ὡς φής, συνίασιν ὀψόμενοι τοὺς νέους ἀγωνιζομένους,

[23]   ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶδον, ὦ Σόλων, οὓς φὴς τοὺς τραγῳδοὺς καὶ κωμῳδούς, εἴ

[38]   κατὰ τῶν δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ δὲ φής, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν ἄλλην

[10]   τῶν καμάτων περιμένειν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτο φής, ὦ Σόλων, τὸ τέλος ἡδὺ

[17]   πόλις ἡ Ἀθηναίων οὐκ ἂν φθάνοι χάριν ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ ἂν

[14]   τινὸς συναρμοστήν. ὥστε οὐκ ἂν φθάνοις διδάσκων με καὶ μαθητὴν ποιούμενος·

[35]   ὡς μὴ διὰ χειρὸς ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ φυλάττετε ἀποκείμενα ὡς χρησόμενοι

[14]   ἐκμελετήσαιμι. διὸ καὶ σὲ μάλιστα φίλον ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον

[28]   πολέμους καὶ χρήσιμα, εἰ δέοι φίλον τρωθέντα ῥᾳδίως ἀράμενον ὑπεξενεγκεῖν ἢ

[22]   δὲ ἄνδρες οὗτοι σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι πρὸς ἡμῶν ὀνομάζονται. καὶ μέντοι

[9]   ἄξια τοῖς τε διαθεῖσιν αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖς

[14]   τὰς ἀσκήσεις ταύτας καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάς, καὶ

[12]   ἰσχὺν ἄμαχον καὶ τόλμαν καὶ φιλοτιμίαν καὶ γνώμας ἀηττήτους καὶ σπουδὴν

[14]   ταύτας καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάς, καὶ εἴσῃ ὅτι

[27]   ἀέρα καὶ εἰς τὸ πόρρω, φιλοτιμούμενοι ὅστις ἐπὶ μήκιστον ἐξέλθοι καὶ

[30]   χρώμεθα περὶ μηδὲν τῶν αἰσχρῶν φιλοτιμουμένοις μηδ´ ὑπ´ ἀργίας εἰς ὕβριν

[13]   κινδυνευούσης οὔτε χώρας πορθουμένης οὔτε φίλων ἢ οἰκείων πρὸς ὕβριν ἀπαγομένων.

[16]   μεσημβρίαν ἤδη ὑπὲρ κεφαλῆς ἐπικείμενος φλογμὸν τοῦτον οὐ φορητὸν ἐπάγει τοῖς

[16]   ἔτι ῥᾳδίως ἀνέχομαι ὀξὺν καὶ φλογμώδη ἐμπίπτοντα γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. τὸν

[26]   δὲ πυρὸς κατ´ ὀλίγον οὔτε φλογὸς μεγάλης ἀνισταμένης οὔτε ὑπὸ μιᾷ

[30]   μὲν τῶν δυσμενῶν εἰ ἐπίοιεν, φοβεροὶ δὲ τοῖς περιοίκοις ὄντες, ὡς

[32]   κράνη περιθήσεσθε τὰ κεχηνότα, ὡς φοβερώτεροι εἴητε τοῖς ἐναντίοις μορμολυττόμενοι αὐτούς,

[25]   ἔσεσθαι τοὺς καὶ γυμνοὺς ἂν φόβον τοῖς δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας, οὐ πολυσαρκίαν

[20]   καὶ αἰδὼς καὶ ἐρύθημα καὶ φόβος καὶ ἐπιθυμία τῶν ἀρίστων ἀναφύηται

[34]   κοιμώμενον κατασπάσας ἀπὸ τῆς ἁμάξης φονεύσειεν· ἥ τε πρὸς ἀλλήλους ἀπιστία,

[19]   ἐξ Ἀρείου πάγου, ἥπερ τὰς φονικὰς ἡμῖν δίκας δικάζει, πάτριον οὕτω

[19]   ἀνελθοῦσα εἰς τὸν πάγον συγκαθέζηται φόνου ἢ τραύματος ἐκ προνοίας ἢ

[16]   κεφαλῆς ἐπικείμενος φλογμὸν τοῦτον οὐ φορητὸν ἐπάγει τοῖς σώμασιν. ὥστε καὶ

[19]   ἀκούουσα· ἢν δέ τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου, ὡς

[36]   κατ´ ἐμὲ εἴρηκας, ἀκριβοῦς τινος φροντίδος καὶ διανοίας ὀξὺ δεδορκυίας δεόμενα.

[29]   καὶ λευκὸς εἶναι ἀπορίᾳ καὶ φυγῇ εἰς τὰ εἴσω τοῦ αἵματος.

[33]   αὐτοβοεὶ ἂν ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον φυγόντων ἐκείνων καὶ οὐδενὸς ἀντιβλέπειν τῷ

[30]   τοὺς νέους ἡμεῖς ἀσκοῦμεν οἰόμενοι φύλακας ἡμῖν τῆς πόλεως ἀγαθοὺς γενέσθαι

[35]   διὰ χειρὸς ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ φυλάττετε ἀποκείμενα ὡς χρησόμενοι τότε, τῆς

[20]   διατάττοντας καὶ ἐπιτελοῦντας ἕκαστα καὶ φυλάττοντας, οἷόν τι ἐν ἡμῖν ἑκάστῳ

[25]   ἀμιγὲς τοῦ φαύλου περιλελειμμένον ἐρρωμένως φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ δὴ οἱ λικμῶντες

[20]   ἱκανὸν ἡμῖν ἔδοξε τὸ μόνον φῦναι ὡς ἔφυ ἕκαστος ἤτοι κατὰ

[35]   γίγνεται. ὑπὸ γὰρ τῷ αὐτῷ φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειας ἂν

[20]   παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά

[7]   ἔθεσθε τοῖς γιγνομένοις, ἢ τί φῶμεν ποιεῖν αὐτούς; (ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν

[35]   πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶς ἀποσβέσειας οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν τῆς

Paragraphes
[6]	Ἀνάχαρσι, τοιαῦτά σοι τὰ γιγνόμενα	φαίνεται,	ξένα γε ὄντα καὶ πάμπολυ
[37]	ὡς μὴ ἀγεννέστεροι καὶ ἀτολμότεροι	φαίνοιντο	τῶν ἀλεκτρυόνων μηδὲ προαπαγορεύοιεν ὑπὸ
[30]	εἰς πόλεμον τὰ ἄριστα παρεσκευασμένη	φαίνοιτο	ἡ νεότης περὶ τὰ κάλλιστα
[38]	χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι περιγεγραμμένον, εἰς	φάλαγγα	διαστάντες, τὰ πολεμίων ἀλλήλους ἐργάζωνται
[34]	ἀναγκαῖον ᾖ, καὶ λόφους καὶ	φάλαρα	καὶ ἵππους, καὶ ἱππέας σχεδὸν
[26]	ἄρξαιτο καὶ ὀλιγάκις ἂν ἀσθενῶν	φανείη.	ὥσπερ ἂν εἰ πῦρ τις
[18]	ἐξ ἀρχῆς καὶ μάθημα, ὡς	φασίν,	ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως ἂν ἄριστα
[16]	τοῦ ἀστέρος ὃν ὑμεῖς κύνα	φατὲ	πάντα καταφλέγοντος καὶ τὸν ἀέρα
[25]	καὶ τόνον παρεῖχεν ἀμιγὲς τοῦ	φαύλου	περιλελειμμένον ἐρρωμένως φυλάττοντες. ὅπερ γὰρ
[20]	πολὺ γίγνοιτο ἂν καὶ τὰ	φαύλως	ἔχοντα μετακοσμοῖτο πρὸς τὸ βέλτιον.
[35]	ὑμῖν δοκεῖ, καὶ τῶν ὅπλων	φείδεσθε,	ὡς μὴ διὰ χειρὸς ὄντα
[1]	καὶ οὐδὲ τοῦ ἐλαίου ἕνεκα	φείδονται	μὴ μολύνεσθαι, ἀλλ´ ἀφανίσαντες τὸ
[28]	ὡς τὰ μικρότερα μακρῷ εὐκολώτερον	φέροιεν.	~Τὴν μέντοι κόνιν ἐπὶ τὸ
[26]	ὥσπερ ἂν εἰ πῦρ τις	φέρων	ἅμα ἐμβάλοι εἰς πυρὸν αὐτὸν
[17]	εὐθὺς εἰς τὸ μέσον καταθήσω	φέρων	καὶ καταστὰς ἐν τῇ πνυκὶ
[22]	ὀνειδιζόμενοι, καὶ τῶν πολλῶν, ὡς	φεύγοιεν	τὸν ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον.
[32]	ὑποδήσεσθε τὰ ὑψηλὰ ἐκεῖνα δηλαδή·	φεύγουσί	τε γάρ, ἢν δέῃ, κοῦφα,
[31]	κἀκεῖνοι δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς καὶ	φεύγουσιν	δεδιότες μὴ σφίσι κεχηνόσι πάσσητε
[19]	ὁ μὲν διώκων ὁ δὲ	φεύγων,	ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορας ἀναβιβάζονται
[16]	τὸν κοινὸν ἀγῶνα δι´ ὅν	φημι	πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ἄμεινον,
[15]	ταῦτα πάντα τῷ στεφάνῳ ὅν	φημι	συναναπέπλεκται καὶ ἐκ τοῦ ἀγῶνος
[10]	σέλινα ἔχοντες. (ΣΟΛΩΝ) Ἄπειρος εἶ,	φημί,	τῶν ἡμετέρων ἔτι· μετὰ μικρὸν
[11]	πάσχουσιν, τῶν δὲ θεατῶν οὓς	φὴς	ἁπανταχόθεν τοὺς ἀρίστους παραγίγνεσθαι εἰς
[31]	αἷμα ὀλίγον ὑποδείξαιτε. τοιαῦτα γὰρ	φής,	εἰ μὴ πάνυ παρήκουσα τοῦ
[13]	ἂν εἶεν, ἄριστοι μέν, ὡς	φής,	ὄντες, μάτην δὲ τοσαῦτα πάσχοντες
[16]	γὰρ ἄγομεν καὶ σύ, ὡς	φής,	προθυμῇ ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως πρὸς
[36]	τοῖς ἄλλοις, ὁπότε πολλοί, ὡς	φής,	συνίασιν ὀψόμενοι τοὺς νέους ἀγωνιζομένους,
[23]	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶδον, ὦ Σόλων, οὓς	φὴς	τοὺς τραγῳδοὺς καὶ κωμῳδούς, εἴ
[38]	κατὰ τῶν δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ δὲ	φής,	ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν ἄλλην
[10]	τῶν καμάτων περιμένειν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτο	φής,	ὦ Σόλων, τὸ τέλος ἡδὺ
[17]	πόλις ἡ Ἀθηναίων οὐκ ἂν	φθάνοι	χάριν ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ ἂν
[14]	τινὸς συναρμοστήν. ὥστε οὐκ ἂν	φθάνοις	διδάσκων με καὶ μαθητὴν ποιούμενος·
[35]	ὡς μὴ διὰ χειρὸς ὄντα	φθείροιτο,	ἀλλὰ φυλάττετε ἀποκείμενα ὡς χρησόμενοι
[14]	ἐκμελετήσαιμι. διὸ καὶ σὲ μάλιστα	φίλον	ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον
[28]	πολέμους καὶ χρήσιμα, εἰ δέοι	φίλον	τρωθέντα ῥᾳδίως ἀράμενον ὑπεξενεγκεῖν ἢ
[22]	δὲ ἄνδρες οὗτοι σοφισταὶ καὶ	φιλόσοφοι	πρὸς ἡμῶν ὀνομάζονται. καὶ μέντοι
[9]	ἄξια τοῖς τε διαθεῖσιν αὐτὰ	φιλοτιμεῖσθαι	ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖς
[14]	τὰς ἀσκήσεις ταύτας καὶ τὴν	φιλοτιμίαν	ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάς, καὶ
[12]	ἰσχὺν ἄμαχον καὶ τόλμαν καὶ	φιλοτιμίαν	καὶ γνώμας ἀηττήτους καὶ σπουδὴν
[14]	ταύτας καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν	φιλοτιμούμεθα	περὶ αὐτάς, καὶ εἴσῃ ὅτι
[27]	ἀέρα καὶ εἰς τὸ πόρρω,	φιλοτιμούμενοι	ὅστις ἐπὶ μήκιστον ἐξέλθοι καὶ
[30]	χρώμεθα περὶ μηδὲν τῶν αἰσχρῶν	φιλοτιμουμένοις	μηδ´ ὑπ´ ἀργίας εἰς ὕβριν
[13]	κινδυνευούσης οὔτε χώρας πορθουμένης οὔτε	φίλων	ἢ οἰκείων πρὸς ὕβριν ἀπαγομένων.
[16]	μεσημβρίαν ἤδη ὑπὲρ κεφαλῆς ἐπικείμενος	φλογμὸν	τοῦτον οὐ φορητὸν ἐπάγει τοῖς
[16]	ἔτι ῥᾳδίως ἀνέχομαι ὀξὺν καὶ	φλογμώδη	ἐμπίπτοντα γυμνῇ τῇ κεφαλῇ. τὸν
[26]	δὲ πυρὸς κατ´ ὀλίγον οὔτε	φλογὸς	μεγάλης ἀνισταμένης οὔτε ὑπὸ μιᾷ
[30]	μὲν τῶν δυσμενῶν εἰ ἐπίοιεν,	φοβεροὶ	δὲ τοῖς περιοίκοις ὄντες, ὡς
[32]	κράνη περιθήσεσθε τὰ κεχηνότα, ὡς	φοβερώτεροι	εἴητε τοῖς ἐναντίοις μορμολυττόμενοι αὐτούς,
[25]	ἔσεσθαι τοὺς καὶ γυμνοὺς ἂν	φόβον	τοῖς δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας, οὐ πολυσαρκίαν
[20]	καὶ αἰδὼς καὶ ἐρύθημα καὶ	φόβος	καὶ ἐπιθυμία τῶν ἀρίστων ἀναφύηται
[34]	κοιμώμενον κατασπάσας ἀπὸ τῆς ἁμάξης	φονεύσειεν·	ἥ τε πρὸς ἀλλήλους ἀπιστία,
[19]	ἐξ Ἀρείου πάγου, ἥπερ τὰς	φονικὰς	ἡμῖν δίκας δικάζει, πάτριον οὕτω
[19]	ἀνελθοῦσα εἰς τὸν πάγον συγκαθέζηται	φόνου	ἢ τραύματος ἐκ προνοίας ἢ
[16]	κεφαλῆς ἐπικείμενος φλογμὸν τοῦτον οὐ	φορητὸν	ἐπάγει τοῖς σώμασιν. ὥστε καὶ
[19]	ἀκούουσα· ἢν δέ τις ἢ	φροίμιον	εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου, ὡς
[36]	κατ´ ἐμὲ εἴρηκας, ἀκριβοῦς τινος	φροντίδος	καὶ διανοίας ὀξὺ δεδορκυίας δεόμενα.
[29]	καὶ λευκὸς εἶναι ἀπορίᾳ καὶ	φυγῇ	εἰς τὰ εἴσω τοῦ αἵματος.
[33]	αὐτοβοεὶ ἂν ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον	φυγόντων	ἐκείνων καὶ οὐδενὸς ἀντιβλέπειν τῷ
[30]	τοὺς νέους ἡμεῖς ἀσκοῦμεν οἰόμενοι	φύλακας	ἡμῖν τῆς πόλεως ἀγαθοὺς γενέσθαι
[35]	διὰ χειρὸς ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ	φυλάττετε	ἀποκείμενα ὡς χρησόμενοι τότε, τῆς
[20]	διατάττοντας καὶ ἐπιτελοῦντας ἕκαστα καὶ	φυλάττοντας,	οἷόν τι ἐν ἡμῖν ἑκάστῳ
[25]	ἀμιγὲς τοῦ φαύλου περιλελειμμένον ἐρρωμένως	φυλάττοντες.	ὅπερ γὰρ δὴ οἱ λικμῶντες
[20]	ἱκανὸν ἡμῖν ἔδοξε τὸ μόνον	φῦναι	ὡς ἔφυ ἕκαστος ἤτοι κατὰ
[35]	γίγνεται. ὑπὸ γὰρ τῷ αὐτῷ	φυσήματι	τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειας ἂν
[20]	παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ	φυτὰ	μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά
[7]	ἔθεσθε τοῖς γιγνομένοις, ἢ τί	φῶμεν	ποιεῖν αὐτούς; (ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν
[35]	πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ λύχνου	φῶς	ἀποσβέσειας οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν τῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/10/2007