Paragraphes
[40]	δοκεῖ, ὑπερβαλώμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς	ἅ	τε αὐτὸς ἔφης ἔτι μᾶλλον
[40]	ἔτι μᾶλλον ἐννοήσαιμι καθ´ ἡσυχίαν	ἅ	τε χρὴ εἰπεῖν συναγάγοιμι τῇ
[22]	ἀναγιγνώσκειν μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντες	ἅ	τε χρὴ ποιεῖν καὶ ὧν
[15]	ἢ τῶν ἄλλων δοκεῖ ἡμῖν.	ἃ	δὲ περὶ τῶν νέων γιγνώσκομεν
[16]	ἔτι δόξει μικρὰ εἶναι, ὁπόταν	ἃ	λέγω καταμάθῃς· ἀπὸ γάρ τοι
[20]	διὰ βραχέων προακοῦσαι χρή σε	ἃ	περὶ πόλεως καὶ πολιτῶν ἡμῖν
[38]	αὐτῶν πολλὰ τὰ εὔλογα καὶ	ἃ	συνιδὼν κολάζει αὐτούς, οὐκ ἐχθρὸς
[30]	αἵματος. ~Ταῦτ´ ἔστιν, ὦ Ἀνάχαρσι,	ἃ	τοὺς νέους ἡμεῖς ἀσκοῦμεν οἰόμενοι
[40]	ἀνατρέφετε καὶ ὅπως ὑμῖν ἄνδρες	ἀγαθοὶ	γίγνονται. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Δικαιότατα μὲν οὖν,
[20]	τοῦτο προνοοῦμεν, ὅπως οἱ πολῖται	ἀγαθοὶ	μὲν τὰς ψυχάς, ἰσχυροὶ δὲ
[15]	τις ἀγὼν ἄλλος ἅπασι τοῖς	ἀγαθοῖς	πολίταις πρόκειται καὶ στέφανος οὐ
[15]	μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ πόλει	ἀγαθὸν	ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις
[36]	τοῦ βίου, τί ἂν ἔτι	ἀγαθὸν	ἡμῖν γένοιτο, ἢ τίς ἄν
[30]	καὶ ὅπερ ἔφην τὸ κοινὸν	ἀγαθὸν	καὶ τὴν ἄκραν πόλεως εὐδαιμονίαν,
[5]	~Ταῦτα οὖν ἐθέλω εἰδέναι τίνος	ἀγαθοῦ	ἂν εἴη ποιεῖν· ὡς ἔμοιγε
[30]	οἰόμενοι φύλακας ἡμῖν τῆς πόλεως	ἀγαθοὺς	γενέσθαι καὶ ἐν ἐλευθερίᾳ βιώσεσθαι
[22]	ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, καὶ	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν συνουσίαις, παρ´ ὧν λέγειν
[19]	με, θαυμάσια ὡς ἀληθῶς καὶ	ἀγαθῶν	βουλευτῶν ἔργα πρὸς ἀλήθειαν οἰσόντων
[7]	Ἀπόλλωνος τοῦ Λυκείου. καὶ τὸ	ἄγαλμα	δὲ αὐτοῦ ὁρᾷς, τὸν ἐπὶ
[35]	δέδιας οὖν μὴ ὥσπερ ἐξ	ἀγγείου	κεραμεοῦ λάθῃ διαρρυεῖσα ἐν τοῖς
[20]	παιδαγωγοῖς ἐπιτρέπομεν ὑπὸ παιδείαις ἐλευθερίοις	ἄγειν	τε καὶ τρέφειν αὐτούς, ἐπειδὰν
[37]	εἰς τοὺς κινδύνους, ὡς μὴ	ἀγεννέστεροι	καὶ ἀτολμότεροι φαίνοιντο τῶν ἀλεκτρυόνων
[19]	σκιὰ πυκνὴ καὶ ἡμεῖς σχολὴν	ἄγομεν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εὐγνώμονά σου ταῦτα, ὦ
[16]	πλὴν ἀλλὰ νώ— σχολὴν γὰρ	ἄγομεν	καὶ σύ, ὡς φής, προθυμῇ
[15]	ἀσκήσεις αὗται καὶ οἱ πόνοι	ἄγουσιν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα, ὦ θαυμάσιε Σόλων,
[16]	σέλινα διηγοῦ καὶ θαλλὸν ἐλαίας	ἀγρίας	καὶ πίτυν; (ΣΟΛΩΝ) Καὶ μήν,
[35]	ἀεὶ ἄλλαι ἀνεφύοντο. ἢν δὲ	ἀγύμναστος	ἐξ ἀρχῆς καὶ ἄτονος ᾖ
[1]	τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ	ἄγχει	ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰς
[24]	καὶ περιπλοκὰς καὶ λυγισμοὺς καὶ	ἄγχεσθαι	δύνασθαι καὶ εἰς ὕψος ἀναβαστάσαι
[9]	σελίνων τοσαῦτα προπονεῖν καὶ κινδυνεύειν	ἀγχομένους	πρὸς ἀλλήλων καὶ κατακλωμένους, ὡς
[11]	αὐτοὺς αἵματι ῥαινομένους ὁρῶντες ἢ	ἀγχομένους	ὑπὸ τῶν ἀντιπάλων· ταῦτα γὰρ
[1]	περιπλεκόμενοι ἀλλήλους ὑποσκελίζουσιν, οἱ δὲ	ἄγχουσι	καὶ λυγίζουσι καὶ ἐν τῷ
[15]	ἐκείνοις προσκτώμενοι. κοινὸς γάρ τις	ἀγὼν	ἄλλος ἅπασι τοῖς ἀγαθοῖς πολίταις
[16]	τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν κοινὸν	ἀγῶνα	δι´ ὅν φημι πάντα ταῦτα
[24]	ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπ´ ἐκεῖνον τὸν	ἀγῶνα	ποριζόμεθα τὸν ἐν τοῖς ὅπλοις
[37]	θεάσαιο καὶ ὀρτύγων καὶ ἀλεκτρυόνων	ἀγῶνας	παρ´ ἡμῖν καὶ σπουδὴν ἐπὶ
[8]	καὶ τοῦ ὑπεράλλεσθαι, ὧν ἁπάντων	ἀγῶνας	προτίθεμεν, καὶ ὁ κρατήσας ἄριστος
[38]	πολλοὶ γοῦν καὶ ἐναπέθανον τῷ	ἀγῶνι	μὴ ἀξιώσαντες ἀπαγορεῦσαι ζῶντες ἔτι
[36]	φής, συνίασιν ὀψόμενοι τοὺς νέους	ἀγωνιζομένους,	οὐδέποτε ἐν ὅπλοις ποιεῖσθε τὴν
[13]	μοι, πάντες αὐτὰ λαμβάνουσιν οἱ	ἀγωνισταί;	(ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς, ἀλλὰ εἷς ἐξ
[9]	ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖς	ἀγωνισταῖς	αὐτοῖς ὑπερεσπουδακέναι περὶ τὴν ἀναίρεσιν
[10]	θέατρα μυρίανδρα συμπληρούμενα καὶ τοὺς	ἀγωνιστὰς	ἐπαινουμένους, τὸν δὲ καὶ νικήσαντα
[11]	οὐ μὴν ἀλλὰ τοὺς μὲν	ἀγωνιστὰς	οἰκτείρειν μοι ἔπεισιν ὧν πάσχουσιν,
[39]	ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη τοῦ	ἀγῶνος	ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο; (ΣΟΛΩΝ)
[15]	φημι συναναπέπλεκται καὶ ἐκ τοῦ	ἀγῶνος	ἐκείνου περιγίγνεται ἐφ´ ὃν αἱ
[21]	τὰ κοινά— καίτοι ἔξω τοῦ	ἀγῶνος	ἴσως ταῦτα· οὐ γὰρ ὅπως
[16]	ἐστι μικρὰ τοῦ μείζονος ἐκείνου	ἀγῶνος	καὶ τοῦ στεφάνου ὃν κατέλεξα
[15]	καταναγκάζομεν, οὐ μόνον ἕνεκα τῶν	ἀγώνων,	ὅπως τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι
[36]	ἕνεκα οὐχὶ καὶ ἐν τοῖς	ἀγῶσι	τοῖς Ὀλυμπίασι καὶ Ἰσθμοῖ καὶ
[34]	οἱ πόλεμοι μάλα πολλοί, καὶ	ἄδηλον	ὁπότε τις ἐπιστὰς κοιμώμενον κατασπάσας
[13]	Εἶτα, ὦ Σόλων, ἐπὶ τῷ	ἀδήλῳ	καὶ ἀμφιβόλῳ τῆς νίκης τοσοῦτοι
[40]	πάνυ ἀρεσκομένῳ αὐτοῖς ἔοικας, οὐκ	ἄδικα	αἰτήσειν ἔοικα παρὰ σοῦ ὡς
[21]	μίμησιν ἐπεγείρονται, ὡς καὶ αὐτοὶ	ᾄδοιντο	καὶ θαυμάζοιντο ὑπὸ τῶν ὕστερον.
[35]	ἀντὶ μιᾶς κεφαλῆς τμηθείσης δύ´	ἀεὶ	ἄλλαι ἀνεφύοντο. ἢν δὲ ἀγύμναστος
[34]	ὑμεῖς δὲ συγγνωστοὶ ἐν ὅπλοις	ἀεὶ	βιοῦντες· τό τε γὰρ ἐν
[34]	τῶν πολιτῶν. τὸ μέντοι ὁπλοφορεῖν	ἀεὶ	καὶ ἀκινάκην παρεζῶσθαι περιττὸν ἐν
[13]	γένοιντο νικήσαντες. ἡδὺ γάρ μοι	ἀεὶ	μεμνῆσθαι τῶν ἄθλων τοιούτων ὄντων.
[34]	μὴ ἐν νόμῳ συμπολιτευομένων, ἀναγκαῖον	ἀεὶ	τὸν σίδηρον ποιεῖ, ὡς πλησίον
[27]	ἄνω τε ἀναρριπτοῦσιν εἰς τὸν	ἀέρα	καὶ εἰς τὸ πόρρω, φιλοτιμούμενοι
[16]	φατὲ πάντα καταφλέγοντος καὶ τὸν	ἀέρα	ξηρὸν καὶ διακαῆ τιθέντος, ὅ
[24]	μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν	ἀέρα,	συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς ὥραις ἑκάσταις,
[4]	τὸ ἄνω συναλλόμενοι λακτίζουσιν τὸν	ἀέρα.	~Ταῦτα οὖν ἐθέλω εἰδέναι τίνος
[12]	τόλμαν καὶ φιλοτιμίαν καὶ γνώμας	ἀηττήτους	καὶ σπουδὴν ἄλεκτον ὑπὲρ τῆς
[25]	τὴν μὲν ἄχνην καὶ τοὺς	ἀθέρας	ἀποφυσῶντα, καθαρὸν δὲ τὸν καρπὸν
[31]	πεπορισμένων. οὐ γὰρ καλάμη καὶ	ἀθέρες	ὑμεῖς ἐστε, ὡς τάχιστα ἐνδιδόναι
[17]	πνυκὶ ἐρῶ πρὸς ἅπαντας, Ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	ἐγὼ μὲν ὑμῖν ἔγραψα τοὺς
[14]	σὲ μάλιστα φίλον ἐξ ἁπάντων	Ἀθηναίων	καὶ ξένον προειλόμην κατὰ κλέος,
[17]	ἄν σοι ἡ πόλις ἡ	Ἀθηναίων	οὐκ ἂν φθάνοι χάριν ὁμολογοῦσα·
[17]	ἴσθι ὡς οὐκ αἰσχυνεῖται ἡ	Ἀθηναίων	πόλις παρὰ βαρβάρου καὶ ξένου
[18]	ἐγὼ περὶ ὑμῶν ἤκουον τῶν	Ἀθηναίων,	ὡς εἴητε εἴρωνες ἐν τοῖς
[17]	ἢ ἐν πόλει παρὰ τὴν	Ἀθηνᾶν.	καὶ εὖ ἴσθι ὡς οὐκ
[8]	καθ´ αὑτὸν καὶ ἀναιρεῖται τὰ	ἆθλα.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τὰ δὲ ἆθλα τίνα
[16]	τοιαῦτά μοι καὶ τηλικαῦτα ἔχων	ἆθλα	διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα διηγοῦ
[15]	ἕνεκα τῶν ἀγώνων, ὅπως τὰ	ἆθλα	δύναιντο ἀναιρεῖσθαι ἐπ´ ἐκεῖνα μὲν
[9]	πάνσεμνα, ὦ Σόλων, κατέλεξας τὰ	ἆθλα	καὶ ἄξια τοῖς τε διαθεῖσιν
[9]	τὰ ἆθλα. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τὰ δὲ	ἆθλα	τίνα ὑμῖν ταῦτά ἐστιν; (ΣΟΛΩΝ)
[36]	ἕκαστος αὑτὸν ἀπεργάζεται. καὶ τὰ	ἆθλα,	ὥσπερ ἔμπροσθεν εἶπον, οὐ μικρά,
[13]	οἱ δὲ ἡττώμενοι πάμπολλοι, μάτην	ἄθλιοι	πληγάς, οἱ δὲ καὶ τραύματα
[1]	πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ ἄγχει	ἄθλιον,	ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰς τὸν
[13]	γάρ μοι ἀεὶ μεμνῆσθαι τῶν	ἄθλων	τοιούτων ὄντων. ἀτὰρ εἰπέ μοι,
[29]	ἱδρῶτα συνέχειν δοκεῖ ἡ κόνις	ἀθρόον	ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ
[15]	ἀγῶνος ἐκείνου περιγίγνεται ἐφ´ ὃν	αἱ	ἀσκήσεις αὗται καὶ οἱ πόνοι
[34]	Εὐμόλπου ἐφ´ ἡμᾶς ἐστράτευσαν καὶ	αἱ	γυναῖκες ὑμῶν αἱ μετὰ Ἱππολύτης
[1]	γέλωτα ἐμοὶ γοῦν παρέχουσιν ὥσπερ	αἱ	ἐγχέλυες ἐκ τῶν χειρῶν διολισθαίνοντες.
[34]	ἐστράτευσαν καὶ αἱ γυναῖκες ὑμῶν	αἱ	μετὰ Ἱππολύτης ἐλάσασαι ἐπὶ τὴν
[16]	οὗτοι πόνοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ	αἱ	συνεχεῖς ἐν τῷ πηλῷ κυβιστήσεις
[16]	ἐν τῷ πηλῷ κυβιστήσεις καὶ	αἱ	ὕπαιθροι ἐν τῇ ψάμμῳ ταλαιπωρίαι
[21]	τὸν Ἀρεοπαγίτην σέ, ὃς ὑπ´	αἰδοῦς,	οἶμαι, ἀνέχῃ ληροῦντα ἤδη τοσαῦτα
[20]	γίγνωνται τῶν καλῶς ἐχόντων, καὶ	αἰδὼς	καὶ ἐρύθημα καὶ φόβος καὶ
[2]	διολισθαίνοντες. ~Ἕτεροι δὲ ἐν τῷ	αἰθρίῳ	τῆς αὐλῆς τὸ αὐτὸ τοῦτο
[38]	ἀπόρρητόν τι ἐξείποι τῆς Σπάρτης	αἰκιζομένων	τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ καταγελῶν αὐτῶν
[25]	κονιορτὸν οὐκ ἀνεχομένοις καὶ εἰ	αἷμα	ἴδοιεν, εὐθὺς ταραττομένοις καὶ προαποθνήσκουσι
[31]	μόλις κατατεμνόμενοι βαθέσι τοῖς τραύμασιν	αἷμα	ὀλίγον ὑποδείξαιτε. τοιαῦτα γὰρ φής,
[31]	τὸν ἥλιον καὶ πολὺ τὸ	αἷμα	πεπορισμένων. οὐ γὰρ καλάμη καὶ
[11]	ὕβρεως, οἳ δηλαδὴ εὐδαιμονίζουσιν αὐτοὺς	αἵματι	ῥαινομένους ὁρῶντες ἢ ἀγχομένους ὑπὸ
[38]	αὐτοὺς ἐπὶ τῷ βωμῷ καὶ	αἵματι	ῥεομένους, πατέρας δὲ καὶ μητέρας
[3]	ἔοικεν ἀποπτύσειν ὁ κακοδαίμων, οὕτως	αἵματος	αὐτῷ καὶ ψάμμου ἀναπέπλησται τὸ
[29]	φυγῇ εἰς τὰ εἴσω τοῦ	αἵματος.	~Ταῦτ´ ἔστιν, ὦ Ἀνάχαρσι, ἃ
[28]	ἐγκρατῶς ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν διολισθάνοντας·	αἴρεσθαί	τε ἐν πηλῷ ἱδρωκότα μετ´
[19]	ἄκουε, καὶ σιωπᾶν κέλευε, ἢν	αἴσθῃ	καταρρητορευόμενος· ἄχρι δ´ ἂν οἰκεῖα
[22]	καὶ ἀνάξια τῆς πόλεως ἐπιτηδεύοντας	αἴσθωνται,	αὐτῶν τε ἐκείνων χάριν, ἀμείνους
[22]	εἰς τοὺς πολίτας οὓς ἂν	αἰσχρὰ	καὶ ἀνάξια τῆς πόλεως ἐπιτηδεύοντας
[22]	συμπολιτεύεσθαι καὶ μὴ ἐφίεσθαι τῶν	αἰσχρῶν	καὶ ὀρέγεσθαι τῶν καλῶν, βίαιον
[30]	αὐτοῖς χρώμεθα περὶ μηδὲν τῶν	αἰσχρῶν	φιλοτιμουμένοις μηδ´ ὑπ´ ἀργίας εἰς
[17]	καὶ εὖ ἴσθι ὡς οὐκ	αἰσχυνεῖται	ἡ Ἀθηναίων πόλις παρὰ βαρβάρου
[36]	εὐεξίας τε ἐπιμελοῦνται, ὡς μὴ	αἰσχύνοιντο	γυμνωθέντες, καὶ ἀξιονικότατον ἕκαστος αὑτὸν
[13]	τοσαῦτα πάσχοντες καὶ ταλαιπωρούμενοι καὶ	αἰσχύνοντες	τὰ κάλλη καὶ τὰ μεγέθη
[40]	ἀρεσκομένῳ αὐτοῖς ἔοικας, οὐκ ἄδικα	αἰτήσειν	ἔοικα παρὰ σοῦ ὡς καὶ
[38]	μήτε εἴπῃς, ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα	αἰτίας	ἀναγκαίας ταλαιπωροῦσι, μήτε τυράννου βιαζομένου
[26]	εὐθὺς ἐπάρδον τῇ ἀκμῇ καὶ	ἀκαμάτους	ἐπὶ πλεῖστον παρέχεται· τὸ γὰρ
[6]	ὡς οὐ μάτην παρεζώσμεθα τὸν	ἀκινάκην.	~ἀτὰρ εἰπέ μοι, τί ὄνομα
[34]	τὸ μέντοι ὁπλοφορεῖν ἀεὶ καὶ	ἀκινάκην	παρεζῶσθαι περιττὸν ἐν εἰρήνῃ οἰόμεθα
[20]	ὥσπερ σῶμά τι ἑδραῖον καὶ	ἀκίνητον	ὑπάρχειν εἰς ὑποδοχὴν καὶ ἀσφάλειαν
[26]	ἀποκείμενον, ἀναπληροῖ εὐθὺς ἐπάρδον τῇ	ἀκμῇ	καὶ ἀκαμάτους ἐπὶ πλεῖστον παρέχεται·
[6]	οὐκ ἀτερπῆ τὸ πρᾶγμα καὶ	ἀκμὴν	οὐ μικρὰν ἐπάγει τοῖς σώμασιν·
[32]	ἀκοντίζειν μὴ κοῦφα διδοὺς τὰ	ἀκόντια	καὶ οἷα διαφέρεσθαι πρὸς τὸν
[32]	ἔλαιον δίδασκε αὐτοὺς τοξεύειν καὶ	ἀκοντίζειν	μὴ κοῦφα διδοὺς τὰ ἀκόντια
[27]	ταῖν χεροῖν ἔχοντες. εἶτα περὶ	ἀκοντίου	βολῆς εἰς μῆκος ἁμιλλῶνται. εἶδες
[31]	μὲν τοξεύσουσι δῆλον ὅτι καὶ	ἀκοντιοῦσιν,	ὑμῶν δὲ ὥσπερ ἀνδριάντων οὐ
[19]	τὸν τῆς βουλῆς μου νόμον	ἄκουε,	καὶ σιωπᾶν κέλευε, ἢν αἴσθῃ
[16]	καὶ σύ, ὡς φής, προθυμῇ	ἀκούειν—	ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως πρὸς τὴν ἀρχὴν
[21]	ῥαψῳδοῦμεν αὐτοῖς. οἱ δὲ καὶ	ἀκούοντες	ἀριστείας τινὰς καὶ πράξεις ἀοιδίμους
[23]	ὧν εἰς δάκρυα κατεσπῶντο οἱ	ἀκούοντες.	εἰκὸς δέ σε καὶ αὐλοῦντας
[19]	ἀνέχεται ἡ βουλὴ καθ´ ἡσυχίαν	ἀκούουσα·	ἢν δέ τις ἢ φροίμιον
[21]	Ὅτι τὰ κάλλιστα καὶ ἐμοὶ	ἀκοῦσαι	ἥδιστα παρείς, τὰ περὶ τῆς
[18]	μάλιστα ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ἐπόθουν	ἀκοῦσαι·	τὰ δ´ ἄλλα εἰς ὕστερον
[24]	δὴ σώματα, ὅπερ μάλιστα ἐπόθεις	ἀκοῦσαι,	ὧδε καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς
[19]	με— κατὰ σχῆμα τῆς βουλῆς	ἀκούσομαί	σου. ~(ΣΟΛΩΝ) Οὐκοῦν διὰ βραχέων
[28]	σοι γελοιότερα ἐξ ἀρχῆς ἔδοξεν,	ἄκουσον,	ὦ θαυμάσιε, ὅτου ἕνεκα ὑποβέβληται.
[30]	τὸ κοινὸν ἀγαθὸν καὶ τὴν	ἄκραν	πόλεως εὐδαιμονίαν, τοῦτ´ ἔστιν, ὁπότε
[21]	ὡς οἷόν τε· τὸ γὰρ	ἀκριβὲς	τῆς περὶ αὐτῶν διασκέψεως ἑτέρου
[36]	γὰρ ἢ κατ´ ἐμὲ εἴρηκας,	ἀκριβοῦς	τινος φροντίδος καὶ διανοίας ὀξὺ
[27]	αὐτῶν κρατύνει καὶ τόνον τοῖς	ἄκροις	ἐντίθησιν. ~Ὁ πηλὸς δὲ καὶ
[16]	οὐκέτι πίλου δεόμεθα ὃς τὴν	ἀκτῖνα	κωλύσει καθικνεῖσθαι τῆς κεφαλῆς. ~Ἀπίωμεν
[12]	καὶ γνώμας ἀηττήτους καὶ σπουδὴν	ἄλεκτον	ὑπὲρ τῆς νίκης. εὖ γὰρ
[37]	εἰ θεάσαιο καὶ ὀρτύγων καὶ	ἀλεκτρυόνων	ἀγῶνας παρ´ ἡμῖν καὶ σπουδὴν
[2]	αὐτοὶ ἑκόντες ἐπαμῶνται τὴν κόνιν	ἀλεκτρυόνων	δίκην, ὡς ἀφυκτότεροι εἶεν ἐν
[37]	ἀγεννέστεροι καὶ ἀτολμότεροι φαίνοιντο τῶν	ἀλεκτρυόνων	μηδὲ προαπαγορεύοιεν ὑπὸ τραυμάτων ἢ
[19]	καὶ ἀγαθῶν βουλευτῶν ἔργα πρὸς	ἀλήθειαν	οἰσόντων τὴν ψῆφον. ἐπὶ τούτοις
[32]	ὑμῖν γυμνασίων δεήσει καὶ ἀσκήσεως	ἀληθινῆς	τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις, καὶ
[19]	γιγνόμενα ἐδιδάξω με, θαυμάσια ὡς	ἀληθῶς	καὶ ἀγαθῶν βουλευτῶν ἔργα πρὸς
[35]	ταμιευόμενοι πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τὰς	ἀλκὰς	αὐτῶν, ἀλλ´ εἰκῆ ἐν τῷ
[24]	καταμαλάξαντες καὶ διαπονήσαντες ἐρρωμενέστερα καὶ	ἀλκιμώτερα	ἐξεργασώμεθα καὶ κοῦφα καὶ εὔτονα
[1]	ἐλαίου ἕνεκα φείδονται μὴ μολύνεσθαι,	ἀλλ´	ἀφανίσαντες τὸ χρῖσμα καὶ τοῦ
[16]	σεμνυνόμενον κοτίνῳ ἢ σελίνῳ ἐστεφανωμένον.	ἀλλ´	εἰ δοκεῖ, εἰς τὸ σύσκιον
[35]	τὸ ἀναγκαῖον τὰς ἀλκὰς αὐτῶν,	ἀλλ´	εἰκῆ ἐν τῷ πηλῷ καὶ
[17]	ὡς ἐξ ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς,	ἀλλ´	ἔνθα ἄν σοι μὴ ὀρθῶς
[34]	ἄνοπλα ἐξάγομεν ἐπὶ τοὺς κινδύνους,	ἀλλ´	ἐπειδὰν καθ´ αὑτοὺς ἄριστοι γένωνται,
[28]	κραταιὸν ἡ πτῶσις αὐτοῖς γίγνοιτο,	ἀλλ´	ἐπὶ τὸ μαλακὸν ἀσφαλῶς πίπτοιεν·
[26]	προκαμεῖν οὐκ ἀνάλωσιν τῆς ἰσχύος,	ἀλλ´	ἐπίδοσιν ἐργάζεται, καὶ ἀναρριπιζομένη πλείων
[32]	οἷα διαφέρεσθαι πρὸς τὸν ἄνεμον,	ἀλλ´	ἔστω λόγχη βαρεῖα μετὰ συριγμοῦ
[17]	οὐδὲν γὰρ ἂν ἀποκρυψαίμην αὐτήν,	ἀλλ´	εὐθὺς εἰς τὸ μέσον καταθήσω
[6]	πηλῷ ἢ ἐπιπάττουσιν τὴν κόνιν,	ἀλλ´	ἔχει τινὰ χρείαν οὐκ ἀτερπῆ
[32]	οὕτω μεγάλα διαβαινόντων ἐπ´ αὐτούς.	Ἀλλ´	ὅρα μὴ ταῦτα μὲν ὑμῖν
[15]	πίτυος οὐδὲ κοτίνου ἢ σελίνων,	ἀλλ´	ὃς ἐν αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει
[3]	ὁρᾷς, παταχθέντος εἰς τὴν γνάθον.	ἀλλ´	οὐδὲ ὁ ἄρχων οὑτοσὶ διίστησιν
[37]	διαπυκτεύοντα μέχρι τῆς ἐσχάτης ἀπαγορεύσεως;	ἀλλ´	οὐδὲ τοῦτο γελοῖον· ὑποδύεται γάρ
[10]	γαστέρα ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιστῶν. ~(ΣΟΛΩΝ)	Ἀλλ´,	ὦ ἄριστε, οὐκ εἰς ψιλὰ
[21]	μὴ λέγοντας ἐν Ἀρείῳ πάγῳ,	ἀλλὰ	ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν τῇ βουλῇ πρόστιμον
[36]	ἐν ὅπλοις ποιεῖσθε τὴν ἅμιλλαν,	ἀλλὰ	γυμνοὺς εἰς τὸ μέσον παραγαγόντες
[16]	περιβλέπεις σύσκιόν τι ἔνθα ὑποδύσῃ,	ἀλλὰ	δέχῃ τὸν ἥλιον εὐμαρῶς. (ΣΟΛΩΝ)
[21]	ἀσκοῦμεν ἐξ ἀρχῆς προὔκειτο εἰπεῖν,	ἀλλὰ	δι´ ὅ τι τοῖς τοιούτοις
[40]	μίαν πληγήν· δειλοὶ γάρ ἐσμεν·	ἀλλὰ	εἰρήσεταί γε ὁποῖα ἂν ᾖ.
[25]	κατεσκληκότες οὔτε περιπληθεῖς εἰς βάρος,	ἀλλὰ	εἰς τὸ σύμμετρον περιγεγραμμένοι, τὸ
[13]	λαμβάνουσιν οἱ ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς,	ἀλλὰ	εἷς ἐξ ἁπάντων, ὁ κρατήσας
[11]	μὴ ἐπ´ ὀλίγων ταῦτα πάσχουσιν,	ἀλλὰ	ἐν τοσούτοις θεαταῖς καὶ μάρτυσι
[27]	πρὸς τὸ στερρὸν καὶ ἀντίτυπον,	ἀλλὰ	ἐν ψάμμῳ βαθείᾳ, ἔνθα οὔτε
[24]	οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντες,	ἀλλὰ	ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ
[40]	εἰκότα ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν. Πλὴν	ἀλλὰ	ἐπείπερ ἐγὼ τὰ ἡμέτερά σοι
[19]	ἄχθεσθαι εἰ ἀποτείνοιτο ἡ ῥῆσις,	ἀλλὰ	ἥ τε σκιὰ πυκνὴ καὶ
[6]	σὺ νῦν ἐπισταίη αὐτοῖς. πλὴν	ἀλλὰ	θάρρει, ὦγαθέ· οὐ γὰρ μανία
[34]	αὐτὴν ἐν κύκλῳ περιελθών. (ΣΟΛΩΝ)	Ἀλλὰ	ἴδοις ἄν, ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπὶ
[38]	ὅπως ἀνιωμένας ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις	ἀλλὰ	καὶ ἀπειλούσας, εἰ μὴ ἀντέχοιεν
[20]	σῶμα ἢ κατὰ τὴν ψυχήν,	ἀλλὰ	καὶ παιδεύσεως καὶ μαθημάτων ἐπ´
[21]	ἐπιταράξῃ τὴν μνήμην ἐπιρρέων. πλὴν	ἀλλὰ	καὶ ταῦτα ἐρῶ διὰ βραχέων,
[28]	οὐκ ἀχρεῖον οὐδὲ γελοῖον ὄν,	ἀλλὰ	καὶ τοῦτο εἰς ἰσχὺν καὶ
[18]	οἷστισιν νόμοις χρωμένη εὐδαιμονήσειε; πλὴν	ἀλλὰ	καὶ τοῦτο ὡς νομοθέτῃ πειστέον
[27]	πρὸς τὸ ὑπεῖκον τοῦ ποδός.	ἀλλὰ	καὶ ὑπεράλλεσθαι τάφρον, εἰ δέοι,
[38]	νεολαίαν τῆς πόλεως εἰκῆ παραναλίσκων,	ἀλλὰ	καρτερικωτάτους καὶ παντὸς δεινοῦ κρείττονας
[15]	ὦ ἑταῖρε, διελθεῖν ἐν βραχεῖ,	ἀλλὰ	κατὰ μέρη ἐπιὼν εἴσῃ ἕκαστα,
[26]	οὔτε ὑπὸ μιᾷ τῇ ὁρμῇ,	ἀλλὰ	κατὰ μικρὸν ὑποτυφόμενος χρόνῳ ὕστερον
[38]	τῆς Σπάρτης αἰκιζομένων τῶν ἐχθρῶν,	ἀλλὰ	καταγελῶν αὐτῶν μαστιγοῖτο ἂν ἁμιλλώμενος
[15]	ὀλίγοι πάνυ ἐξ ἁπάντων χωροῦσιν—	ἀλλὰ	μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ πόλει
[16]	Ὀλυμπίασι καὶ ἐν Νεμέᾳ. πλὴν	ἀλλὰ	νώ— σχολὴν γὰρ ἄγομεν καὶ
[35]	δὲ οὐχ οὕτως ἔχει σοι,	ἀλλὰ	ὅσῳ τις ἂν αὐτὴν ἐξαντλῇ
[31]	τάχιστα ἐνδιδόναι πρὸς τὰς πληγάς,	ἀλλὰ	ὀψέ ποτε ἂν καὶ μόλις
[9]	εἶναι ταῦτα δοκεῖ; (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ,	ἀλλὰ	πάνσεμνα, ὦ Σόλων, κατέλεξας τὰ
[30]	ὑπ´ ἀργίας εἰς ὕβριν τρεπομένοις,	ἀλλὰ	περὶ τὰ τοιαῦτα διατρίβουσιν καὶ
[33]	οὐδενὸς ἀντιβλέπειν τῷ σιδήρῳ τολμῶντος,	ἀλλὰ	περὶ τοὺς ἀνδριάντας ἂν περιιστάμενοι
[23]	(ΣΟΛΩΝ) Οὐκ ἐκείνους, ὦγαθέ, ᾤκτειρον,	ἀλλὰ	ποιητὴς ἴσως ἀρχαίαν τινὰ συμφορὰν
[32]	οὐ πρὸς ἀλλήλους μετὰ παιδιᾶς,	ἀλλὰ	πρὸς τοὺς δυσμενεῖς ἔσται μετὰ
[39]	οὐ πάνυ ἀξιοῦμεν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ;	ἀλλὰ	συνίης, οἶμαι, οἷόν τί ἐστι
[20]	τείχη καὶ ἱερὰ καὶ νεωσοίκους,	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ὥσπερ σῶμά τι
[11]	τὸ ἐν Ὀλυμπίᾳ. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τοὺς μὲν ἀγωνιστὰς οἰκτείρειν μοι
[35]	μὴ διὰ χειρὸς ὄντα φθείροιτο,	ἀλλὰ	φυλάττετε ἀποκείμενα ὡς χρησόμενοι τότε,
[10]	γὰρ ἀπονητὶ προσγένοιτο ἂν αὕτη,	ἀλλὰ	χρὴ τὸν ὀρεγόμενον αὐτῆς πολλὰ
[2]	οὐκ ἐν πηλῷ οὗτοί γε,	ἀλλὰ	ψάμμον ταύτην βαθεῖαν ὑποβαλόμενοι ἐν
[33]	τὰ σώματα οἷοι νῦν εἰσιν,	ἀλλὰ	ὠχροὶ ἅπαντες αὐτίκα γένοιντ´ ἂν
[17]	δὲ ὢν μετεπαίδευσέ με καὶ	ἄλλα	βελτίω μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα ἐδιδάξατο·
[8]	ἀλλήλους ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν. καὶ	ἄλλα	δὲ ἡμῖν ἐστι γυμνάσια τοιαῦτα
[18]	εὐθὺς ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ δ´	ἄλλα	εἰς ὕστερον διδάξῃ με κατὰ
[20]	τηνικαῦτα ἤδη παραλαβόντες αὐτοὺς διδάσκομεν,	ἄλλα	μὲν τῆς ψυχῆς μαθήματα καὶ
[10]	ἡμετέρων ἔτι· μετὰ μικρὸν δὲ	ἄλλα	σοι δόξει περὶ αὐτῶν, ἐπειδὰν
[35]	μιᾶς κεφαλῆς τμηθείσης δύ´ ἀεὶ	ἄλλαι	ἀνεφύοντο. ἢν δὲ ἀγύμναστος ἐξ
[4]	τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ. ~Ἄλλοι δὲ	ἀλλαχόθι	πάντες ἐγκονοῦσι καὶ ἀναπηδῶσιν ὥσπερ
[22]	δίκαια καὶ ἐκ τοῦ ἴσου	ἀλλήλοις	συμπολιτεύεσθαι καὶ μὴ ἐφίεσθαι τῶν
[34]	ἁμάξης φονεύσειεν· ἥ τε πρὸς	ἀλλήλους	ἀπιστία, αὐθαιρέτως καὶ μὴ ἐν
[38]	εἰς φάλαγγα διαστάντες, τὰ πολεμίων	ἀλλήλους	ἐργάζωνται γυμνοὶ καὶ αὐτοί, ἄχρις
[38]	ἐν τῷ θεάτρῳ συμπεσόντες παίωσιν	ἀλλήλους	ἢ εἰς χωρίον εἰσελθόντες ὕδατι
[2]	ἐν τῷ ὀρύγματι πάττουσίν τε	ἀλλήλους	καὶ αὐτοὶ ἑκόντες ἐπαμῶνται τὴν
[6]	οὐδ´ ἐφ´ ὕβρει οὗτοι παίουσιν	ἀλλήλους	καὶ κυλίουσιν ἐν τῷ πηλῷ
[32]	καὶ ἡ ἅμιλλα οὐ πρὸς	ἀλλήλους	μετὰ παιδιᾶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς
[8]	καὶ αὐτοί, τὸ δὲ παίειν	ἀλλήλους	ὀρθοστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν. καὶ ἄλλα
[3]	ὀρθοστάδην κεκονιμένοι καὶ αὐτοὶ παίουσιν	ἀλλήλους	προσπεσόντες καὶ λακτίζουσιν. οὑτοσὶ γοῦν
[1]	ὅ τι παθόντες ὠθοῦσί τε	ἀλλήλους	συννενευκότες καὶ τὰ μέτωπα συναράττουσιν
[1]	ποιοῦσιν; οἱ μὲν αὐτῶν περιπλεκόμενοι	ἀλλήλους	ὑποσκελίζουσιν, οἱ δὲ ἄγχουσι καὶ
[28]	ὀλίγα συντελεῖ, ὁπόταν οὕτως ἐχόντων	ἀλλήλων	ἀναγκάζωνται ἐγκρατῶς ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν
[9]	προπονεῖν καὶ κινδυνεύειν ἀγχομένους πρὸς	ἀλλήλων	καὶ κατακλωμένους, ὡς οὐκ ἐνὸν
[11]	γῆν ἀραττομένους καὶ συντριβομένους ὑπ´	ἀλλήλων.	~(ΣΟΛΩΝ) Εἰ καιρὸς ἦν, ὦ
[18]	ἄνθρωπος, ἐφ´ ἁμάξης βεβιωκώς, ἄλλοτε	ἄλλην	γῆν ἀμείβων, πόλιν δὲ οὔτε
[38]	φής, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ τὴν	ἄλλην	Ἑλλάδα ἐπελεύσεσθαι, μέμνησο ἤν ποτε
[14]	μήν, ὦ Σόλων, κατ´ οὐδὲν	ἄλλο	ἀπὸ τῆς Σκυθίας ἥκω παρ´
[27]	εἰ δέοι, ἢ εἴ τι	ἄλλο	ἐμπόδιον, καὶ πρὸς τοῦτο ἀσκοῦνται
[27]	μῆκος ἁμιλλῶνται. εἶδες δὲ καὶ	ἄλλο	τι ἐν τῷ γυμνασίῳ χαλκοῦν
[39]	κλέπτας ἢ λωποδύτας ἤ τι	ἄλλο	τοιοῦτον ἐργασαμένους. ἀτεχνῶς γὰρ ἐλλεβόρου
[4]	ἐποτρύνει καὶ τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ.	~Ἄλλοι	δὲ ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονοῦσι καὶ
[34]	ἐπὶ τὴν πόλιν οὐδὲ οἱ	ἄλλοι	ὅσοι ἡμῶν ἐν ὅπλοις ἐπειράθησαν.
[36]	Ἰσθμοῖ καὶ Πυθοῖ καὶ τοῖς	ἄλλοις,	ὁπότε πολλοί, ὡς φής, συνίασιν
[6]	καὶ ἐπιτηδεύματα τοῖς Ἕλλησιν ἡμῖν	ἀλλόκοτα	εἶναι δόξαντα ἄν, εἴ τις
[15]	προσκτώμενοι. κοινὸς γάρ τις ἀγὼν	ἄλλος	ἅπασι τοῖς ἀγαθοῖς πολίταις πρόκειται
[18]	πλάνης ἄνθρωπος, ἐφ´ ἁμάξης βεβιωκώς,	ἄλλοτε	ἄλλην γῆν ἀμείβων, πόλιν δὲ
[18]	δὲ οὔτε οἰκήσας πώποτε οὔτε	ἄλλοτε	ἢ νῦν ἑωρακώς, περὶ πολιτείας
[37]	τραυμάτων ἢ καμάτου ἤ του	ἄλλου	δυσχεροῦς. Τὸ δὲ δὴ ἐν
[23]	αὐλοῦντας ἑωρακέναι τινὰς τότε καὶ	ἄλλους	συνᾴδοντας ἐν κύκλῳ συνεστῶτας. οὐδ´
[27]	ἐπὶ μήκιστον ἐξέλθοι καὶ τοὺς	ἄλλους	ὑπερβάλοιτο· καὶ ὁ πόνος οὗτος
[35]	ὡς οἴνῳ ἢ ὕδατι ἢ	ἄλλῳ	τῶν ὑγρῶν ὁμοίαν αὐτὴν οὖσαν.
[15]	ἢ περὶ γάμων ἢ τῶν	ἄλλων	δοκεῖ ἡμῖν. ἃ δὲ περὶ
[32]	πάντως ἐλεύθεροι καὶ εὐδαίμονες εἶναι,	ἄλλων	ὑμῖν γυμνασίων δεήσει καὶ ἀσκήσεως
[20]	ψυχῆς μαθήματα καὶ γυμνάσια προτιθέντες,	ἄλλως	δὲ πρὸς τοὺς πόνους καὶ
[32]	κομψὰ λῆρος ᾖ καὶ παιδιὰ	ἄλλως	καὶ διατριβαὶ ἀργοῦσι καὶ ῥᾳθυμεῖν
[16]	ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότες τοῖς παλαίουσιν.	ἄλλως	τε— εἰρήσεται γάρ— οὐδὲ τὸν
[29]	καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖς σώμασιν ἐμπιπτόντων.	ἄλλως	τε καὶ τὸν ῥύπον ἀποσμᾷ
[37]	δεινῶς σκαιὸν καὶ προσέτι γε	ἀλυσιτελὲς	ἀποσφάττειν τοὺς ἀρίστους καὶ οἷς
[26]	ἂν εἰ πῦρ τις φέρων	ἅμα	ἐμβάλοι εἰς πυρὸν αὐτὸν καὶ
[6]	σοι τὸ πρᾶγμα ἡδύ τε	ἅμα	καὶ λυσιτελὲς εἶναι δόξει. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[1]	τοῦ βορβόρου ἀναπλησθέντες ἐν ἱδρῶτι	ἅμα	πολλῷ γέλωτα ἐμοὶ γοῦν παρέχουσιν
[18]	νομὰς καὶ πλάνης ἄνθρωπος, ἐφ´	ἁμάξης	βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην γῆν ἀμείβων,
[34]	ἐπιστὰς κοιμώμενον κατασπάσας ἀπὸ τῆς	ἁμάξης	φονεύσειεν· ἥ τε πρὸς ἀλλήλους
[17]	γὰρ θατέρου πάντως οὐκ ἂν	ἁμάρτοιμεν,	ἢ σὲ βεβαίως πεισθῆναι ἐκχέαντα
[12]	καὶ ἐμπειρίας δεινὰς καὶ ἰσχὺν	ἄμαχον	καὶ τόλμαν καὶ φιλοτιμίαν καὶ
[18]	ἁμάξης βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην γῆν	ἀμείβων,	πόλιν δὲ οὔτε οἰκήσας πώποτε
[19]	Σὺ τοῦτο, ὦ Ἀνάχαρσι, ταμιεύσῃ	ἄμεινον,	ἔνθα ἄν σοι δοκῇ μὴ
[24]	ζωῆς μετέχον σῶμα μὴ ἂν	ἄμεινον	ἡγοίμεθα ὑπὸ τοῦ ἐλαίου διατεθήσεσθαι.
[34]	σὺν τοῖς ὅπλοις, καὶ πολὺ	ἄμεινον	χρήσαιντ´ ἂν αὐτοῖς οὕτω διακείμενοι.
[37]	ἀρίστους καὶ οἷς ἄν τις	ἄμεινον	χρήσαιτο κατὰ τῶν δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ
[16]	φημι πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ἄμεινον,	ὦ Σόλων, οὕτως· καθ´ ὁδὸν
[24]	τοῖς ὅπλοις καὶ ἡγούμεθα πολὺ	ἀμείνοσι	χρήσασθαι τοῖς οὕτως ἀσκηθεῖσιν, ἐπειδὰν
[30]	ἐν εἰρήνῃ τε αὖ πολὺ	ἀμείνοσιν	αὐτοῖς χρώμεθα περὶ μηδὲν τῶν
[22]	αἴσθωνται, αὐτῶν τε ἐκείνων χάριν,	ἀμείνους	γὰρ οὕτω γίγνονται ὀνειδιζόμενοι, καὶ
[23]	τοῖς τοιούτοις παραθηγόμενοι τὰς ψυχὰς	ἀμείνους	ἡμῖν γίγνονται. ~Τὰ δὲ δὴ
[25]	δὲ ἰσχὺν καὶ τόνον παρεῖχεν	ἀμιγὲς	τοῦ φαύλου περιλελειμμένον ἐρρωμένως φυλάττοντες.
[32]	ἐν τοῖς ὅπλοις, καὶ ἡ	ἅμιλλα	οὐ πρὸς ἀλλήλους μετὰ παιδιᾶς,
[36]	οὐδέποτε ἐν ὅπλοις ποιεῖσθε τὴν	ἅμιλλαν,	ἀλλὰ γυμνοὺς εἰς τὸ μέσον
[38]	ἀλλὰ καταγελῶν αὐτῶν μαστιγοῖτο ἂν	ἁμιλλώμενος	πρὸς τὸν παίοντα, ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν.
[27]	περὶ ἀκοντίου βολῆς εἰς μῆκος	ἁμιλλῶνται.	εἶδες δὲ καὶ ἄλλο τι
[34]	σίδηρον ποιεῖ, ὡς πλησίον εἶναι	ἀμυνοῦντα,	εἴ τις βιάζοιτο. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα,
[16]	ψάμμῳ ταλαιπωρίαι τοῦτο ἡμῖν τὸ	ἀμυντήριον	παρέχουσι πρὸς τὰς τοῦ ἡλίου
[13]	Σόλων, ἐπὶ τῷ ἀδήλῳ καὶ	ἀμφιβόλῳ	τῆς νίκης τοσοῦτοι πονοῦσι, καὶ
[6]	Ἕλλησιν ἡμῖν ἀλλόκοτα εἶναι δόξαντα	ἄν,	εἴ τις ἡμῶν ὥσπερ σὺ
[33]	περὶ τοὺς κίονας κατακρυπτόμενοι γέλωτα	ἄν	μοι παράσχοιεν δακρύοντες οἱ πολλοὶ
[26]	ἐπὶ τὸν λικμῶντα ἐπάνειμι— θᾶττον	ἄν,	οἶμαι, παρὰ πολὺ ἡ καλάμη
[38]	οἶμαι, καὶ αὐτὸς ὡς οὐκ	ἄν	ποτε ληφθεὶς ὁ τοιοῦτος ἐν
[29]	κόνιν καὶ τὸν πηλόν, ἐροίμην	ἄν	σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος εὔξαιο
[12]	ἢ Ἰσθμίων ἢ Παναθηναίων, αὐτὸ	ἄν	σε τὸ γιγνόμενον ἐδίδαξεν ὡς
[19]	ὦ Ἀνάχαρσι, ταμιεύσῃ ἄμεινον, ἔνθα	ἄν	σοι δοκῇ μὴ πάνυ σαφὴς
[17]	αὐτῶν. καὶ ἐν τούτῳ πᾶσα	ἄν	σοι ἡ πόλις ἡ Ἀθηναίων
[38]	μήτε πολεμίων διατιθέντων. εἴποι γὰρ	ἄν	σοι καὶ ὑπὲρ ἐκείνων Λυκοῦργος
[17]	ἅπαντος πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ´ ἔνθα	ἄν	σοι μὴ ὀρθῶς τι λέγεσθαι
[36]	καὶ ἀπὸ τούτων εἰκάζειν παρέχοιεν	ἄν	σοι, ὁποῖοι ἐν πολέμοις ὑπὲρ
[36]	ἀγαθὸν ἡμῖν γένοιτο, ἢ τίς	ἄν	τι λαμπρὸν ἐργάσασθαι ἐπιθυμήσειεν; νῦν
[37]	ἀποσφάττειν τοὺς ἀρίστους καὶ οἷς	ἄν	τις ἄμεινον χρήσαιτο κατὰ τῶν
[15]	καὶ συνόλως τὰ κάλλιστα ὧν	ἄν	τις εὔξαιτο γενέσθαι οἱ παρὰ
[12]	τούτοις. οὐ γὰρ οὕτω λέγων	ἄν	τις προσβιβάσειέν σε τῇ ἡδονῇ
[25]	τὸ μεσημβρινὸν ἐπιφλέγῃ. οἷς τί	ἄν	τις χρήσαιτο διψῶσι καὶ τὸν
[34]	κύκλῳ περιελθών. (ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ ἴδοις	ἄν,	ὦ Ἀνάχαρσι, ἐπὶ πλέον ἡμῖν
[22]	ἐφίεμεν εἰς τοὺς πολίτας οὓς	ἂν	αἰσχρὰ καὶ ἀνάξια τῆς πόλεως
[17]	δυοῖν γὰρ θατέρου πάντως οὐκ	ἂν	ἁμάρτοιμεν, ἢ σὲ βεβαίως πεισθῆναι
[24]	ἔτι ζωῆς μετέχον σῶμα μὴ	ἂν	ἄμεινον ἡγοίμεθα ὑπὸ τοῦ ἐλαίου
[38]	ἐχθρῶν, ἀλλὰ καταγελῶν αὐτῶν μαστιγοῖτο	ἂν	ἁμιλλώμενος πρὸς τὸν παίοντα, ὁπότερος
[17]	μέγιστα ἔσῃ ὠφεληκώς. οὐδὲν γὰρ	ἂν	ἀποκρυψαίμην αὐτήν, ἀλλ´ εὐθὺς εἰς
[18]	ὡς φασίν, ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως	ἂν	ἄριστα πόλις οἰκοῖτο καὶ οἷστισιν
[14]	κάλλιστα οἰκηθείη πόλις καὶ ὅπως	ἂν	ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆς,
[26]	ὁ τοιοῦτος ἄρξαιτο καὶ ὀλιγάκις	ἂν	ἀσθενῶν φανείη. ὥσπερ ἂν εἰ
[14]	μαθητὴν ποιούμενος· ὡς ἔγωγε ἡδέως	ἂν	ἄσιτός σοι καὶ ἄποτος παρακαθεζόμενος,
[10]	πόνων. οὐ γὰρ ἀπονητὶ προσγένοιτο	ἂν	αὕτη, ἀλλὰ χρὴ τὸν ὀρεγόμενον
[35]	ἔχει σοι, ἀλλὰ ὅσῳ τις	ἂν	αὐτὴν ἐξαντλῇ τοῖς πόνοις, τοσῷδε
[34]	ὅπλοις, καὶ πολὺ ἄμεινον χρήσαιντ´	ἂν	αὐτοῖς οὕτω διακείμενοι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ
[14]	καὶ ἄποτος παρακαθεζόμενος, εἰς ὅσον	ἂν	αὐτὸς διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι
[18]	ἐν τοῖς λόγοις. ἐπεὶ πόθεν	ἂν	ἐγὼ νομὰς καὶ πλάνης ἄνθρωπος,
[19]	ἐρήσῃ γὰρ μεταξὺ ὅ τι	ἂν	ἐθέλῃς καὶ διακόψεις αὐτοῦ τὸ
[26]	ὀλιγάκις ἂν ἀσθενῶν φανείη. ὥσπερ	ἂν	εἰ πῦρ τις φέρων ἅμα
[13]	ὕβριν ἀπαγομένων. ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι	ἂν	εἶεν, ἄριστοι μέν, ὡς φής,
[21]	τῆς περὶ αὐτῶν διασκέψεως ἑτέρου	ἂν	εἴη λόγου. ~Ῥυθμίζομεν οὖν τὰς
[5]	οὖν ἐθέλω εἰδέναι τίνος ἀγαθοῦ	ἂν	εἴη ποιεῖν· ὡς ἔμοιγε μανίᾳ
[29]	οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα ἕλοιο	ἂν	ἐκ πρώτης προσόψεως, εἰ καὶ
[38]	ἐργάζωνται γυμνοὶ καὶ αὐτοί, ἄχρις	ἂν	ἐκβάλωσι τοῦ περιγράμματος τὸ ἕτερον
[29]	ὑπὸ σκιᾷ δεδιῃτημένων καὶ ὃν	ἂν	ἕλῃ τῶν ἐν τῷ Λυκείῳ
[33]	τοῖς νέοις ὑμῶν ἅπασιν, αὐτοβοεὶ	ἂν	ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον φυγόντων ἐκείνων
[17]	φθάνοι χάριν ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ	ἂν	ἐμὲ παιδεύσῃς καὶ μεταπείσῃς πρὸς
[12]	γὰρ δὴ οἶδα ὡς οὐκ	ἂν	ἐπαύσω ἐπαινῶν καὶ ἐπιβοῶν καὶ
[36]	ἐκβάλοι ἐκ τοῦ βίου, τί	ἂν	ἔτι ἀγαθὸν ἡμῖν γένοιτο, ἢ
[38]	τούτου εἰρήνη λοιπὸν καὶ οὐδεὶς	ἂν	ἔτι παίσειε. μάλιστα δὲ ἢν
[40]	ἐσμεν· ἀλλὰ εἰρήσεταί γε ὁποῖα	ἂν	ᾖ. εἰς αὔριον μέντοι, εἰ
[16]	Σόλων, οὕτως· καθ´ ὁδὸν γὰρ	ἂν	ἡμῖν ὁ λόγος μᾶλλον προχωροίη,
[26]	ἐν τοῖς καμάτοις· ὀψέ τε	ἂν	ἰδίειν ὁ τοιοῦτος ἄρξαιτο καὶ
[33]	πολλοὶ καὶ τρέμοντες. καὶ τότ´	ἂν	ἴδοις οὐκέτι ἐρυθριῶντας αὐτοὺς τὰ
[16]	λόγος μᾶλλον προχωροίη, καὶ τάχ´	ἂν	ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ
[35]	τότε ὑπὸ τῶν καμάτων βλάπτοιτο	ἂν	καὶ καταμαραίνοιτο, οἷόν τι ἐπὶ
[35]	φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειας	ἂν	καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ ποιήσειας
[31]	τὰς πληγάς, ἀλλὰ ὀψέ ποτε	ἂν	καὶ μόλις κατατεμνόμενοι βαθέσι τοῖς
[20]	διακείμενα βελτίω παρὰ πολὺ γίγνοιτο	ἂν	καὶ τὰ φαύλως ἔχοντα μετακοσμοῖτο
[26]	ὑποτυφόμενος χρόνῳ ὕστερον καὶ αὐτὸς	ἂν	κατακαυθείη. Οὐ τοίνυν οὐδὲ νόσος
[17]	μὴ καθάπερ νόμοις προσέξεις οἷς	ἂν	λέγω πρὸς σέ, ὡς ἐξ
[19]	ὑπὲρ αὐτῶν. οἱ δὲ ἔστ´	ἂν	μὲν περὶ τοῦ πράγματος λέγωσιν,
[40]	οὐδὲ κατὰ κόρρης παταχθῆναι τολμήσαιμεν	ἂν	μίαν πληγήν· δειλοὶ γάρ ἐσμεν·
[19]	ἢν αἴσθῃ καταρρητορευόμενος· ἄχρι δ´	ἂν	οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται, ἐξέστω
[29]	πηλόν, ἐροίμην ἄν σε ποτέρῳ	ἂν	ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι· οἶδα γὰρ
[36]	καὶ γυναικῶν καὶ ἱερῶν γένοιντ´	ἂν	ὅπλα ἔχοντες οἱ κοτίνου πέρι
[26]	τοιοῦτο σῶμα ἐμπεσόντα ῥᾳδίως ἐλέγξειεν	ἂν	οὐδ´ ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶς· ἔνδοθέν τε
[37]	τὸ νικᾶν εἰσφερόμενοι. ~Καίτοι τί	ἂν	πάθοις, εἰ θεάσαιο καὶ ὀρτύγων
[29]	τὸν ἄνδρα. καὶ ἔγωγε ἡδέως	ἂν	παραστησάμενος πλησίον τῶν τε λευκῶν
[33]	τολμῶντος, ἀλλὰ περὶ τοὺς ἀνδριάντας	ἂν	περιιστάμενοι καὶ περὶ τοὺς κίονας
[36]	εἰς τὰ γυμνάσια προθυμίαν οὕτως	ἂν	πλείω ἐγγενέσθαι αὐτοῖς, εἰ τοὺς
[33]	διατέθεικε βαθεῖα οὖσα, ὡς μὴ	ἂν	ῥᾳδίως ἀνασχέσθαι λόφον ἕνα κράνους
[5]	πρᾶγμα, καὶ οὐκ ἔστιν ὅστις	ἂν	ῥᾳδίως μεταπείσειέ με ὡς οὐ
[14]	σοι μελήσῃ ποτὲ εἰδέναι ὅπως	ἂν	τὰ κάλλιστα οἰκηθείη πόλις καὶ
[14]	ὀρθῆς πέρι μηδέν· οὐ γὰρ	ἂν	τὰ κάλλιστα τῶν ἐθῶν ἐν
[33]	ἀλλὰ ὠχροὶ ἅπαντες αὐτίκα γένοιντ´	ἂν	ὑπὸ τοῦ δέους μεταβαφέντες. οὕτως
[17]	ἡ πόλις ἡ Ἀθηναίων οὐκ	ἂν	φθάνοι χάριν ὁμολογοῦσα· ὅσα γὰρ
[14]	πολιτείας τινὸς συναρμοστήν. ὥστε οὐκ	ἂν	φθάνοις διδάσκων με καὶ μαθητὴν
[25]	ὅπλοις ἔσεσθαι τοὺς καὶ γυμνοὺς	ἂν	φόβον τοῖς δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας, οὐ
[24]	ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ εἰς ὕψος	ἀναβαστάσαι	τὸν ἀντίπαλον, οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ
[19]	φεύγων, ἢ αὐτοὶ ἢ ῥήτορας	ἀναβιβάζονται	τοὺς ἐροῦντας ὑπὲρ αὐτῶν. οἱ
[22]	πᾶσι πρόκεινται ἀναγιγνώσκειν μεγάλοις γράμμασιν	ἀναγεγραμμένοι,	κελεύοντες ἅ τε χρὴ ποιεῖν
[17]	ὥστε εὐεργέτης ὑμῶν ὁ ἀνὴρ	ἀναγεγράφθω	καὶ χαλκοῦν αὐτὸν ἀναστήσατε παρὰ
[22]	ἐκδιδάσκοντες, οἳ δημοσίᾳ πᾶσι πρόκεινται	ἀναγιγνώσκειν	μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντες ἅ
[28]	συντελεῖ, ὁπόταν οὕτως ἐχόντων ἀλλήλων	ἀναγκάζωνται	ἐγκρατῶς ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν διολισθάνοντας·
[21]	περὶ τῆς ψυχῆς, τὰ ἧττον	ἀναγκαῖα	λέγειν διανοῇ, γυμνάσια καὶ διαπονήσεις
[26]	πολλοῦ προπαρεσκευασμένον καὶ εἰς τὴν	ἀναγκαίαν	χρείαν ἀποκείμενον, ἀναπληροῖ εὐθὺς ἐπάρδον
[38]	εἴπῃς, ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα αἰτίας	ἀναγκαίας	ταλαιπωροῦσι, μήτε τυράννου βιαζομένου μήτε
[34]	καὶ μὴ ἐν νόμῳ συμπολιτευομένων,	ἀναγκαῖον	ἀεὶ τὸν σίδηρον ποιεῖ, ὡς
[34]	μάλα πολλά, οἷς χρώμεθα ὁπόταν	ἀναγκαῖον	ᾖ, καὶ λόφους καὶ φάλαρα
[35]	καταναλίσκοντες, οὐ ταμιευόμενοι πρὸς τὸ	ἀναγκαῖον	τὰς ἀλκὰς αὐτῶν, ἀλλ´ εἰκῆ
[21]	πρὸς δὲ δὴ τοὺς τὰ	ἀναγκαιότατα	μὴ λέγοντας ἐν Ἀρείῳ πάγῳ,
[35]	ὦ Σόλων, σιδηροφορεῖν μὲν οὐδενὸς	ἀναγκαίου	ἕνεκα περιττὸν ὑμῖν δοκεῖ, καὶ
[26]	~Καὶ διὰ τοῦτο ὑγιαίνειν τε	ἀνάγκη	καὶ ἐπὶ μήκιστον διαρκεῖν ἐν
[28]	πίπτοιεν· ἔπειτα καὶ τὸν ὄλισθον	ἀνάγκη	πλείω γίγνεσθαι, ἱδρούντων ἐν τῷ
[17]	οἴει ἀντιλεκτέα εἶναι ἢ ἐμὲ	ἀναδιδαχθῆναι	ὡς οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω περὶ
[16]	σύ, ὡς φής, προθυμῇ ἀκούειν—	ἀναδραμούμεθα	ῥᾳδίως πρὸς τὴν ἀρχὴν καὶ
[15]	ἀγώνων, ὅπως τὰ ἆθλα δύναιντο	ἀναιρεῖσθαι	ἐπ´ ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι
[8]	δοκεῖ τῶν καθ´ αὑτὸν καὶ	ἀναιρεῖται	τὰ ἆθλα. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τὰ δὲ
[9]	ἀγωνισταῖς αὐτοῖς ὑπερεσπουδακέναι περὶ τὴν	ἀναίρεσιν	τῶν τηλικούτων, ὥστε μήλων ἕνεκα
[35]	αὐτῷ φυσήματι τὸ μὲν πῦρ	ἀνακαύσειας	ἂν καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ
[7]	δεξιὰ δὲ ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς	ἀνακεκλασμένη	ὥσπερ ἐκ καμάτου μακροῦ ἀναπαυόμενον
[36]	ἐν τούτοις ἴδοιεν τιμωμένους καὶ	ἀνακηρυττομένους	ἐν μέσοις τοῖς Ἕλλησι. καὶ
[1]	εἰς τὸ ἔδαφος, εἶτ´ ἐπικαταπεσὼν	ἀνακύπτειν	οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω εἰς
[32]	~ἢ τὰς πανοπλίας ἐκείνας τότε	ἀναλήψεσθε	τὰς τῶν κωμῳδῶν τε καὶ
[26]	προπονῆσαι πολλὰ καὶ προκαμεῖν οὐκ	ἀνάλωσιν	τῆς ἰσχύος, ἀλλ´ ἐπίδοσιν ἐργάζεται,
[24]	μὲν τὸ πρῶτον καὶ μέγιστον	ἀναμφιβόλως	κτώμενοι· δυσπαθέστερα γὰρ καὶ καρτερώτερα
[22]	πολίτας οὓς ἂν αἰσχρὰ καὶ	ἀνάξια	τῆς πόλεως ἐπιτηδεύοντας αἴσθωνται, αὐτῶν
[7]	ἀνακεκλασμένη ὥσπερ ἐκ καμάτου μακροῦ	ἀναπαυόμενον	δείκνυσι τὸν θεόν. ~τῶν γυμνασμάτων
[3]	οὕτως αἵματος αὐτῷ καὶ ψάμμου	ἀναπέπλησται	τὸ στόμα, πύξ, ὡς ὁρᾷς,
[4]	δὲ ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονοῦσι καὶ	ἀναπηδῶσιν	ὥσπερ θέοντες ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ
[26]	εἰς τὴν ἀναγκαίαν χρείαν ἀποκείμενον,	ἀναπληροῖ	εὐθὺς ἐπάρδον τῇ ἀκμῇ καὶ
[35]	σῶμα καταλιποῦσα ὑπὸ μηδενὸς ἔνδοθεν	ἀναπληρούμενον.	τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει
[20]	τιθέμεθα· τούτους γὰρ εἶναι τοὺς	ἀναπληροῦντας	καὶ διατάττοντας καὶ ἐπιτελοῦντας ἕκαστα
[1]	τὸ χρῖσμα καὶ τοῦ βορβόρου	ἀναπλησθέντες	ἐν ἱδρῶτι ἅμα πολλῷ γέλωτα
[21]	μουσικῇ τὸ πρῶτον καὶ ἀριθμητικῇ	ἀναρριπίζομεν,	καὶ γράμματα γράψασθαι καὶ τορῶς
[26]	ἰσχύος, ἀλλ´ ἐπίδοσιν ἐργάζεται, καὶ	ἀναρριπιζομένη	πλείων γίγνεται. ~Καὶ μὴν καὶ
[27]	λειότητος. ἐκεῖνο τοίνυν ἄνω τε	ἀναρριπτοῦσιν	εἰς τὸν ἀέρα καὶ εἰς
[38]	τιμωμένους δημοσίᾳ ὑπὸ τῆς Σπάρτης	ἀνασταθέντας.	Ὅταν τοίνυν ὁρᾷς κἀκεῖνα, μήτε
[17]	ἀνὴρ ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοῦν αὐτὸν	ἀναστήσατε	παρὰ τοὺς ἐπωνύμους ἢ ἐν
[33]	οὖσα, ὡς μὴ ἂν ῥᾳδίως	ἀνασχέσθαι	λόφον ἕνα κράνους πολεμίου ἰδόντας.
[10]	ὀρεγόμενον αὐτῆς πολλὰ τὰ δυσχερῆ	ἀνασχόμενον	ἐν τῇ ἀρχῇ τότ´ ἤδη
[40]	παρ´ ὑμῖν καὶ οἷστισι γυμνασίοις	ἀνατρέφετε	καὶ ὅπως ὑμῖν ἄνδρες ἀγαθοὶ
[11]	πατάξῃ τινὰ τῶν πολιτῶν ἢ	ἀνατρέψῃ	προσπεσὼν ἢ θοἰμάτια περιρρήξῃ, μεγάλας
[20]	διαφυλάξειν. Τὴν μὲν δὴ πρώτην	ἀνατροφὴν	αὐτῶν μητράσι καὶ τίτθαις καὶ
[26]	οἶμαι, παρὰ πολὺ ἡ καλάμη	ἀναφλεγείη,	ὁ δὲ πυρὸς κατ´ ὀλίγον
[20]	φόβος καὶ ἐπιθυμία τῶν ἀρίστων	ἀναφύηται	αὐτοῖς, καὶ αὐτὰ ἤδη τὰ
[30]	τοῦ αἵματος. ~Ταῦτ´ ἔστιν, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ἃ τοὺς νέους ἡμεῖς ἀσκοῦμεν
[19]	βλέποιεν. Ὥστε καὶ σέ, ὦ	Ἀνάχαρσι,	Ἀρεοπαγίτην ἐν τῷ παρόντι ποιοῦμαι
[23]	κύκλῳ συνεστῶτας. οὐδ´ αὐτά, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ἀχρεῖα ᾄσματα καὶ αὐλήματα. Τούτοις
[7]	Ὁ μὲν χῶρος αὐτός, ὦ	Ἀνάχαρσι,	γυμνάσιον ὑφ´ ἡμῶν ὀνομάζεται καὶ
[24]	ἐξανίστασθαι. πάντα γὰρ ταῦτα, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ἐπ´ ἐκεῖνον τὸν ἀγῶνα ποριζόμεθα
[34]	(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ ἴδοις ἄν, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ἐπὶ πλέον ἡμῖν συνδιατρίψας, καὶ
[9]	τῆς μορίας. τί ἐγέλασας, ὦ	Ἀνάχαρσι;	ἢ διότι μικρά σοι εἶναι
[34]	~(ΣΟΛΩΝ) Οὐ ταῦτα ἔφασαν, ὦ	Ἀνάχαρσι,	Θρᾳκῶν τε ὅσοι μετ´ Εὐμόλπου
[16]	μάταιοι γὰρ οὗτοι πόνοι, ὦ	Ἀνάχαρσι,	καὶ αἱ συνεχεῖς ἐν τῷ
[38]	δυσμενῶν. ~Ἐπεὶ δὲ φής, ὦ	Ἀνάχαρσι,	καὶ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα ἐπελεύσεσθαι,
[14]	τραύματα λαβόντες; ~(ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας, ὦ	Ἀνάχαρσι,	μηδέπω ἐννενοηκέναι πολιτείας ὀρθῆς πέρι
[12]	~(ΣΟΛΩΝ) Εἰ καιρὸς ἦν, ὦ	Ἀνάχαρσι,	Ὀλυμπίων ἢ Ἰσθμίων ἢ Παναθηναίων,
[16]	πίτυν; (ΣΟΛΩΝ) Καὶ μήν, ὦ	Ἀνάχαρσι,	οὐδ´ ἐκεῖνά σοι ἔτι δόξει
[17]	ξένος οὑτοσί" δείξας σέ, ὦ	Ἀνάχαρσι—	Σκύθης μέν ἐστι, σοφὸς δὲ
[19]	ἐπιρρέοι. ~(ΣΟΛΩΝ) Σὺ τοῦτο, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ταμιεύσῃ ἄμεινον, ἔνθα ἄν σοι
[39]	(ΣΟΛΩΝ) Ὅτι ἡμῖν ἱκανά, ὦ	Ἀνάχαρσι,	ταῦτα τὰ γυμνάσια οἰκεῖα ὄντα·
[36]	ποιεῖτε. (ΣΟΛΩΝ) Ἡγούμεθα γάρ, ὦ	Ἀνάχαρσι,	τὴν εἰς τὰ γυμνάσια προθυμίαν
[6]	δρῶντες. ~(ΣΟΛΩΝ) Καὶ εἰκότως, ὦ	Ἀνάχαρσι,	τοιαῦτά σοι τὰ γιγνόμενα φαίνεται,
[35]	κόνει ἐκχέοντες; (ΣΟΛΩΝ) Ἔοικας, ὦ	Ἀνάχαρσι,	τοιόνδε τι δυνάμεως πέρι ἐννοεῖν,
[36]	ὡς εἴ γέ τις, ὦ	Ἀνάχαρσι,	τὸν τῆς εὐκλείας ἔρωτα ἐκβάλοι
[16]	ὅν φημι πάντα ταῦτα ἐπιτηδεύεσθαι.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ἄμεινον, ὦ Σόλων, οὕτως· καθ´
[6]	ἅμα καὶ λυσιτελὲς εἶναι δόξει.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ἄπαγε, ὦ Σόλων, ὑμῖν ταῦτα
[11]	καὶ νικήσαντα αὐτῶν ἰσόθεον νομιζόμενον.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Αὐτὸ τοῦτο, ὦ Σόλων, καὶ
[40]	ὅπως ὑμῖν ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνονται.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Δικαιότατα μὲν οὖν, ὦ Σόλων,
[23]	τὸν ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις ἔλεγχον.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶδον, ὦ Σόλων, οὓς φὴς
[21]	ἤδη τοσαῦτα ἔξω τοῦ πράγματος.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἰπέ μοι, ὦ Σόλων, πρὸς
[16]	αὗται καὶ οἱ πόνοι ἄγουσιν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα, ὦ θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά
[13]	ἐξ ἁπάντων, ὁ κρατήσας αὐτῶν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα, ὦ Σόλων, ἐπὶ τῷ
[35]	εἶναι ἀμυνοῦντα, εἴ τις βιάζοιτο.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εἶτα, ὦ Σόλων, σιδηροφορεῖν μὲν
[19]	πυκνὴ καὶ ἡμεῖς σχολὴν ἄγομεν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Εὐγνώμονά σου ταῦτα, ὦ Σόλων,
[0]		~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ	Η ΠΕΡΙ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταῦτα
[14]	καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Καὶ μήν, ὦ Σόλων, κατ´
[34]	χρήσαιντ´ ἂν αὐτοῖς οὕτω διακείμενοι.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Καὶ ποῦ τοῦτο ὑμῖν ἐστι
[13]	ἐπαινῶν καὶ ἐπιβοῶν καὶ ἐπικροτῶν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Νὴ Δί´, ὦ Σόλων, καὶ
[39]	πρὸς τὸν παίοντα, ὁπότερος ἀπαγορεύσειεν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ὁ Λυκοῦργος δὲ καὶ αὐτός,
[21]	ἤρου με; οὐδέπω γὰρ δῆλον.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ὅτι τὰ κάλλιστα καὶ ἐμοὶ
[9]	μικρά σοι εἶναι ταῦτα δοκεῖ;	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Οὔκ, ἀλλὰ πάνσεμνα, ὦ Σόλων,
[39]	τὰ ξενικὰ οὐ πάνυ ἀξιοῦμεν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Οὔκ; ἀλλὰ συνίης, οἶμαι, οἷόν
[31]	περὶ τὰ κάλλιστα ἡμῖν σπουδάζοντες.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Οὐκοῦν, ὦ Σόλων, ἤν ποτε
[9]	αὑτὸν καὶ ἀναιρεῖται τὰ ἆθλα.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Τὰ δὲ ἆθλα τίνα ὑμῖν
[1]	~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ Η ΠΕΡΙ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ταῦτα δὲ ὑμῖν, ὦ Σόλων,
[36]	ἰσχυρᾶς, οἶμαι, τῆς ῥίζης ἀνεφύετο.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ταυτὶ μέν, ὦ Σόλων, οὐ
[39]	τοῦ Διὸς νομοθετήσαντος ἐν αὐτοῖς.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Τί οὖν, ὦ Σόλων, οὐχὶ
[18]	καὶ ξένου τὰ συμφέροντα ἐκμανθάνοντες.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Τοῦτ´ ἐκεῖνο ἦν ἄρα, ὃ
[10]	τέλος ἐκ τῶν καμάτων περιμένειν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Τοῦτο φής, ὦ Σόλων, τὸ
[18]	παρὰ τὴν ῥῆσιν, ὅτι πρὸς	ἄνδρα	βάρβαρον ἐρεῖς. λέγω δὲ ὡς
[29]	ἀποσμᾷ καὶ στιλπνότερον ποιεῖ τὸν	ἄνδρα.	καὶ ἔγωγε ἡδέως ἂν παραστησάμενος
[18]	πολιτείας διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας	ἄνδρας	πόλιν ταύτην ἀρχαιοτάτην τοσούτοις ἤδη
[40]	γυμνασίοις ἀνατρέφετε καὶ ὅπως ὑμῖν	ἄνδρες	ἀγαθοὶ γίγνονται. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Δικαιότατα μὲν
[17]	τῇ πνυκὶ ἐρῶ πρὸς ἅπαντας,	Ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, ἐγὼ μὲν ὑμῖν ἔγραψα
[18]	διαπονεῖτε, καὶ ὅπως ὑμῖν ἄριστοι	ἄνδρες	ἀποβαίνουσιν ἐκ τοῦ πηλοῦ καὶ
[22]	δὲ μηδὲν ποιεῖν. οἱ δὲ	ἄνδρες	οὗτοι σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι πρὸς
[24]	δῆλον γὰρ ὅτι καὶ πολεμίῳ	ἀνδρὶ	ὁ τοιοῦτος συμπλακεὶς καταρρίψει τε
[33]	σιδήρῳ τολμῶντος, ἀλλὰ περὶ τοὺς	ἀνδριάντας	ἂν περιιστάμενοι καὶ περὶ τοὺς
[38]	τοῖς σώμασιν· ὧν καὶ τοὺς	ἀνδριάντας	ὄψει τιμωμένους δημοσίᾳ ὑπὸ τῆς
[31]	καὶ ἀκοντιοῦσιν, ὑμῶν δὲ ὥσπερ	ἀνδριάντων	οὐ καθίξεται τὰ βέλη κεχρωσμένων
[15]	τοῦ βελτίονος καὶ τῷ σώματι	ἀνδρίζεσθαι	καὶ ὑφίστασθαι τοὺς πόνους, ταῦτα
[25]	τὸ ἔμψυχον καὶ θερμὸν καὶ	ἀνδρῶδες	ἐπιφαίνοντες, τοσαύτης εὐεξίας ἀπολάμποντες, οὔτε
[40]	ἐρήμην, ὦ γενναῖε, μηδὲ τῶν	ἀνδρῶν	ἀπόντων μόνος αὐτὸς λέγων οἴου
[21]	διδάσκομεν· προϊοῦσιν δὲ ἤδη σοφῶν	ἀνδρῶν	γνώμας καὶ ἔργα παλαιὰ καὶ
[12]	μέσοις τοῖς θεαταῖς βλέποις ἀρετὰς	ἀνδρῶν	καὶ κάλλη σωμάτων καὶ εὐεξίας
[22]	κωμῳδίαις καὶ τραγῳδίαις ἀρετάς τε	ἀνδρῶν	παλαιῶν καὶ κακίας θεωμένους, ὡς
[22]	καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	συνουσίαις, παρ´ ὧν λέγειν τὰ
[19]	πάτριον οὕτω ποιεῖν. ὁπόταν γὰρ	ἀνελθοῦσα	εἰς τὸν πάγον συγκαθέζηται φόνου
[20]	περιττὰ καὶ παραδιδόντες αὐτὰ τοῖς	ἀνέμοις	δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται.
[32]	καὶ οἷα διαφέρεσθαι πρὸς τὸν	ἄνεμον,	ἀλλ´ ἔστω λόγχη βαρεῖα μετὰ
[29]	γίγνεται μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν	ἀνέμων	ἀραιοῖς τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖς
[35]	ἀπ´ ἰσχυρᾶς, οἶμαι, τῆς ῥίζης	ἀνεφύετο.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ταυτὶ μέν, ὦ Σόλων,
[35]	κεφαλῆς τμηθείσης δύ´ ἀεὶ ἄλλαι	ἀνεφύοντο.	ἢν δὲ ἀγύμναστος ἐξ ἀρχῆς
[19]	μὲν περὶ τοῦ πράγματος λέγωσιν,	ἀνέχεται	ἡ βουλὴ καθ´ ἡσυχίαν ἀκούουσα·
[21]	σέ, ὃς ὑπ´ αἰδοῦς, οἶμαι,	ἀνέχῃ	ληροῦντα ἤδη τοσαῦτα ἔξω τοῦ
[16]	οὐδὲ τὸν ἥλιον ἔτι ῥᾳδίως	ἀνέχομαι	ὀξὺν καὶ φλογμώδη ἐμπίπτοντα γυμνῇ
[25]	διψῶσι καὶ τὸν κονιορτὸν οὐκ	ἀνεχομένοις	καὶ εἰ αἷμα ἴδοιεν, εὐθὺς
[29]	τῶν ἀνέμων ἀραιοῖς τότε καὶ	ἀνεῳγόσιν	τοῖς σώμασιν ἐμπιπτόντων. ἄλλως τε
[17]	ἐδιδάξατο· ὥστε εὐεργέτης ὑμῶν ὁ	ἀνὴρ	ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοῦν αὐτὸν ἀναστήσατε
[23]	μὲν ἐκείνων καὶ πεζοὶ καὶ	ἀνθρωπινώτεροι	καὶ ἧττον ἐβόων, κράνη δὲ
[18]	ἂν ἐγὼ νομὰς καὶ πλάνης	ἄνθρωπος,	ἐφ´ ἁμάξης βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην
[16]	σοῦ θαυμάζω, ὅπως γηραιὸς ἤδη	ἄνθρωπος	οὔτε ἰδίεις πρὸς τὸ θάλπος
[15]	ἐν αὑτῷ συλλαβὼν ἔχει τὴν	ἀνθρώπου	εὐδαιμονίαν, οἷον ἐλευθερίαν λέγω αὐτοῦ
[11]	ὁρᾶν παιομένους τε καὶ διαπληκτιζομένους	ἀνθρώπους	καὶ πρὸς τὴν γῆν ἀραττομένους
[10]	πανηγύρεις ἀπιὼν ὁρᾷς τοσοῦτο πλῆθος	ἀνθρώπων	συλλεγόμενον ἐπὶ τὴν θέαν τῶν
[26]	κατ´ ὀλίγον οὔτε φλογὸς μεγάλης	ἀνισταμένης	οὔτε ὑπὸ μιᾷ τῇ ὁρμῇ,
[24]	καταπίπτειν τε ἀσφαλῶς μανθάνουσι καὶ	ἀνίστασθαι	εὐμαρῶς καὶ ὠθισμοὺς καὶ περιπλοκὰς
[38]	καὶ μητέρας παρεστώσας οὐχ ὅπως	ἀνιωμένας	ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις ἀλλὰ καὶ
[34]	τῶν νέων, διὰ τοῦτο καὶ	ἄνοπλα	ἐξάγομεν ἐπὶ τοὺς κινδύνους, ἀλλ´
[24]	καὶ τὰ αὐτὰ βαρέα τοῖς	ἀνταγωνισταῖς.	~Ἐννοεῖς γάρ, οἶμαι, τὸ μετὰ
[9]	εἰς τὴν γαστέρα ὑπὸ τῶν	ἀνταγωνιστῶν.	~(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλ´, ὦ ἄριστε, οὐκ
[18]	ὡς νομοθέτῃ πειστέον σοι, καὶ	ἀντερῶ	ἤν τί μοι δοκῇ μὴ
[40]	σοι τὰ εἰκότα ἐν Σπάρτῃ	ἀντερῶν.	Πλὴν ἀλλὰ ἐπείπερ ἐγὼ τὰ
[38]	ἀλλὰ καὶ ἀπειλούσας, εἰ μὴ	ἀντέχοιεν	πρὸς τὰς πληγάς, καὶ ἱκετευούσας
[35]	μῦθον, εἴ τινα ἤκουσας, ὡς	ἀντὶ	μιᾶς κεφαλῆς τμηθείσης δύ´ ἀεὶ
[10]	ταῖς πληγαῖς, οἱ δὲ εὐδαιμονήσουσιν	ἀντὶ	τῶν πόνων μῆλα καὶ σέλινα
[33]	γυμνάσιον φυγόντων ἐκείνων καὶ οὐδενὸς	ἀντιβλέπειν	τῷ σιδήρῳ τολμῶντος, ἀλλὰ περὶ
[28]	οὕτως ἐχόντων ἀλλήλων ἀναγκάζωνται ἐγκρατῶς	ἀντιλαμβάνεσθαι	καὶ συνέχειν διολισθάνοντας· αἴρεσθαί τε
[17]	μὴ ὀρθῶς τι λέγεσθαι δοκῇ,	ἀντιλέγειν	εὐθὺς καὶ διευθύνειν τὸν λόγον.
[17]	βεβαίως πεισθῆναι ἐκχέαντα ὁπόσα οἴει	ἀντιλεκτέα	εἶναι ἢ ἐμὲ ἀναδιδαχθῆναι ὡς
[2]	βεβαιοτέραν ἐν ξηρῷ παρεχούσης τὴν	ἀντίληψιν.	~Οἱ δὲ ὀρθοστάδην κεκονιμένοι καὶ
[24]	καὶ εἰς ὕψος ἀναβαστάσαι τὸν	ἀντίπαλον,	οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντες,
[11]	ὁρῶντες ἢ ἀγχομένους ὑπὸ τῶν	ἀντιπάλων·	ταῦτα γὰρ τὰ εὐδαιμονέστατα πρόσεστι
[35]	ὡς διαρκῆ εἶναι πρὸς τὸ	ἀντιπνέον·	οὐ γὰρ ἀπ´ ἰσχυρᾶς, οἶμαι,
[27]	οὐ πρὸς τὸ στερρὸν καὶ	ἀντίτυπον,	ἀλλὰ ἐν ψάμμῳ βαθείᾳ, ἔνθα
[4]	αὐτοῦ μένοντες καὶ εἰς τὸ	ἄνω	συναλλόμενοι λακτίζουσιν τὸν ἀέρα. ~Ταῦτα
[39]	οἷόν τί ἐστι μαστιγοῦσθαι γυμνὸν	ἄνω	τὰς χεῖρας ἐπαίροντα μηδενὸς ἕνεκα
[27]	δύσληπτον ὑπὸ λειότητος. ἐκεῖνο τοίνυν	ἄνω	τε ἀναρριπτοῦσιν εἰς τὸν ἀέρα
[10]	παρακολουθοῦσα τούτοις δόξα τοῦ παντὸς	ἀξία	τοῖς νενικηκόσιν, ὑπὲρ ἧς καὶ
[9]	Σόλων, κατέλεξας τὰ ἆθλα καὶ	ἄξια	τοῖς τε διαθεῖσιν αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι
[39]	καλὰ γὰρ καὶ ταῦτα καὶ	ἄξια	ὑμῶν ἐστιν. (ΣΟΛΩΝ) Ὅτι ἡμῖν
[36]	νικήσασι μῆλα καὶ κότινον δίδοτε;	ἄξιον	γὰρ εἰδέναι τοῦτό γε, οὗτινος
[36]	ὡς μὴ αἰσχύνοιντο γυμνωθέντες, καὶ	ἀξιονικότατον	ἕκαστος αὑτὸν ἀπεργάζεται. καὶ τὰ
[39]	δὲ τὰ ξενικὰ οὐ πάνυ	ἀξιοῦμεν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Οὔκ; ἀλλὰ συνίης, οἶμαι,
[24]	ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν	ἀξιοῦμεν	πρὸς τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ
[21]	τοῖς τοιούτοις πόνοις καταγυμνάζειν αὐτοὺς	ἀξιοῦμεν.	ὥστε αὐτὸς ἐμαυτῷ σιωπᾶν προστάττω,
[20]	καὶ αὐτὰ ἤδη τὰ σώματα	ἀξιόχρεα	δοκῇ πρὸς τοὺς πόνους παγιώτερα
[38]	καρτερικωτάτους καὶ παντὸς δεινοῦ κρείττονας	ἀξιῶν	εἶναι τοὺς σώζειν μέλλοντας τὴν
[38]	καὶ ἐναπέθανον τῷ ἀγῶνι μὴ	ἀξιώσαντες	ἀπαγορεῦσαι ζῶντες ἔτι ἐν ὀφθαλμοῖς
[21]	ἀκούοντες ἀριστείας τινὰς καὶ πράξεις	ἀοιδίμους	ὀρέγονται κατὰ μικρὸν καὶ πρὸς
[21]	Μέμνημαι γάρ, ὦ γενναῖε, τῶν	ἀπ´	ἀρχῆς προρρήσεων καὶ ἀποπλανᾶν οὐ
[35]	πρὸς τὸ ἀντιπνέον· οὐ γὰρ	ἀπ´	ἰσχυρᾶς, οἶμαι, τῆς ῥίζης ἀνεφύετο.
[37]	πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένους—	ἄπαγε·	θηριῶδες γὰρ καὶ δεινῶς σκαιὸν
[6]	καὶ λυσιτελὲς εἶναι δόξει. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Ἄπαγε,	ὦ Σόλων, ὑμῖν ταῦτα γένοιτο
[13]	φίλων ἢ οἰκείων πρὸς ὕβριν	ἀπαγομένων.	ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι ἂν εἶεν,
[24]	θάλπος δυσχεραίνειν μήτε πρὸς κρύος	ἀπαγορεύειν,	ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ
[38]	ἐναπέθανον τῷ ἀγῶνι μὴ ἀξιώσαντες	ἀπαγορεῦσαι	ζῶντες ἔτι ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν
[38]	ἁμιλλώμενος πρὸς τὸν παίοντα, ὁπότερος	ἀπαγορεύσειεν.	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὁ Λυκοῦργος δὲ καὶ
[37]	ὄρνεα διαπυκτεύοντα μέχρι τῆς ἐσχάτης	ἀπαγορεύσεως;	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο γελοῖον· ὑποδύεται
[6]	καὶ πάμπολυ τῶν Σκυθικῶν ἐθῶν	ἀπᾴδοντα,	καθάπερ καὶ ὑμῖν πολλὰ εἰκὸς
[24]	ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς ἔφην, οὐκέτι	ἁπαλὰ	καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον
[23]	γελοιότερα. καὶ τὸ θέατρον γοῦν	ἅπαν	ἐγέλα ἐπ´ αὐτοῖς· ἐκείνων δὲ
[13]	ἐπιγελῶν γε προσέτι καὶ ἐπιχλευάζων·	ἅπαντα	γὰρ ὁπόσα κατηριθμήσω ἐκεῖνα, τὰς
[17]	ἐν τῇ πνυκὶ ἐρῶ πρὸς	ἅπαντας,	Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ μὲν ὑμῖν
[11]	τῶν δὲ θεατῶν οὓς φὴς	ἁπανταχόθεν	τοὺς ἀρίστους παραγίγνεσθαι εἰς τὰς
[33]	οἷοι νῦν εἰσιν, ἀλλὰ ὠχροὶ	ἅπαντες	αὐτίκα γένοιντ´ ἂν ὑπὸ τοῦ
[23]	ἐκείνων δὲ τῶν ὑψηλῶν σκυθρωποὶ	ἅπαντες	ἤκουον, οἰκτείροντες, οἶμαι, αὐτοὺς πέδας
[17]	λέγω πρὸς σέ, ὡς ἐξ	ἅπαντος	πιστεύειν αὐτοῖς, ἀλλ´ ἔνθα ἄν
[20]	πεφραγμένον. μάλιστα δὲ καὶ ἐξ	ἅπαντος	τοῦτο προνοοῦμεν, ὅπως οἱ πολῖται
[8]	δίσκου καὶ τοῦ ὑπεράλλεσθαι, ὧν	ἁπάντων	ἀγῶνας προτίθεμεν, καὶ ὁ κρατήσας
[14]	καὶ σὲ μάλιστα φίλον ἐξ	ἁπάντων	Ἀθηναίων καὶ ξένον προειλόμην κατὰ
[13]	(ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς, ἀλλὰ εἷς ἐξ	ἁπάντων,	ὁ κρατήσας αὐτῶν. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα,
[15]	μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ ἐξ	ἁπάντων	χωροῦσιν— ἀλλὰ μεῖζόν τι ἁπάσῃ
[34]	ἐν τῇ πόλει τοιοῦτον οὐδέν,	ἅπασαν	αὐτὴν ἐν κύκλῳ περιελθών. (ΣΟΛΩΝ)
[15]	ἁπάντων χωροῦσιν— ἀλλὰ μεῖζόν τι	ἁπάσῃ	τῇ πόλει ἀγαθὸν ἐκ τούτου
[23]	καὶ αὐλήματα. Τούτοις δ´ οὖν	ἅπασι	καὶ τοῖς τοιούτοις παραθηγόμενοι τὰς
[15]	κοινὸς γάρ τις ἀγὼν ἄλλος	ἅπασι	τοῖς ἀγαθοῖς πολίταις πρόκειται καὶ
[33]	μόνος ἐπεισπέσω τοῖς νέοις ὑμῶν	ἅπασιν,	αὐτοβοεὶ ἂν ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον
[38]	ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις ἀλλὰ καὶ	ἀπειλούσας,	εἰ μὴ ἀντέχοιεν πρὸς τὰς
[10]	μῆλα καὶ σέλινα ἔχοντες. (ΣΟΛΩΝ)	Ἄπειρος	εἶ, φημί, τῶν ἡμετέρων ἔτι·
[16]	δοκεῖ, εἰς τὸ σύσκιον ἐκεῖσε	ἀπελθόντες	καθίσωμεν ἐπὶ τῶν θάκων, ὡς
[28]	πηλὸς δὲ καὶ ἡ κόνις,	ἅπερ	σοι γελοιότερα ἐξ ἀρχῆς ἔδοξεν,
[36]	γυμνωθέντες, καὶ ἀξιονικότατον ἕκαστος αὑτὸν	ἀπεργάζεται.	καὶ τὰ ἆθλα, ὥσπερ ἔμπροσθεν
[19]	πρὸ τοῦ λόγου, ὡς εὐνουστέρους	ἀπεργάσαιτο	αὐτούς, ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν
[27]	ψάμμῳ βαθείᾳ, ἔνθα οὔτε βεβαίως	ἀπερεῖσαι	τὴν βάσιν οὔτε ἐπιστηρίξαι ῥᾴδιον
[22]	τε χρὴ ποιεῖν καὶ ὧν	ἀπέχεσθαι,	καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν συνουσίαις, παρ´
[36]	οἷς καθ´ ἡλικίαν ἔτι ἄσκησις,	ἀπίασιν	οὐ μετρίως ἐκ τῶν τοιούτων
[34]	φονεύσειεν· ἥ τε πρὸς ἀλλήλους	ἀπιστία,	αὐθαιρέτως καὶ μὴ ἐν νόμῳ
[17]	ἀκτῖνα κωλύσει καθικνεῖσθαι τῆς κεφαλῆς.	~Ἀπίωμεν	δ´ οὖν. καὶ ὅπως μὴ
[40]	ἐπελθών. τὸ δὲ νῦν ἔχον	ἀπίωμεν	ἐπὶ τούτοις· ἑσπέρα γὰρ ἤδη.
[10]	αὐτῶν, ἐπειδὰν εἰς τὰς πανηγύρεις	ἀπιὼν	ὁρᾷς τοσοῦτο πλῆθος ἀνθρώπων συλλεγόμενον
[16]	εἶναι, ὁπόταν ἃ λέγω καταμάθῃς·	ἀπὸ	γάρ τοι τῆς αὐτῆς γνώμης
[34]	ὁπότε τις ἐπιστὰς κοιμώμενον κατασπάσας	ἀπὸ	τῆς ἁμάξης φονεύσειεν· ἥ τε
[14]	ὦ Σόλων, κατ´ οὐδὲν ἄλλο	ἀπὸ	τῆς Σκυθίας ἥκω παρ´ ὑμᾶς
[38]	εἰς τὸ ὕδωρ· τὸ γὰρ	ἀπὸ	τούτου εἰρήνη λοιπὸν καὶ οὐδεὶς
[36]	ἐργάσασθαι ἐπιθυμήσειεν; νῦν δὲ καὶ	ἀπὸ	τούτων εἰκάζειν παρέχοιεν ἄν σοι,
[16]	προχωροίη, καὶ τάχ´ ἂν ἴσως	ἀπὸ	τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι
[18]	καὶ ὅπως ὑμῖν ἄριστοι ἄνδρες	ἀποβαίνουσιν	ἐκ τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν
[10]	εἰς ψιλὰ τὰ διδόμενα ἡμεῖς	ἀποβλέπομεν.	ταῦτα μὲν γάρ ἐστι σημεῖα
[39]	τοὺς νόμους αὐτοῖς Κρήτηθεν ἀφικόμενος.	ἀποδεδημήκει	δὲ παρὰ τοὺς Κρῆτας, ὅτι
[19]	ἐκ προνοίας ἢ πυρκαϊᾶς δικάσοντες,	ἀποδίδοται	λόγος ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων καὶ
[1]	σύες. καίτοι κατ´ ἀρχὰς εὐθὺς	ἀποδυσάμενοι—	ἑώρων γάρ— λίπα τε ἠλείψαντο
[24]	μάλιστα ἐπόθεις ἀκοῦσαι, ὧδε καταγυμνάζομεν.	ἀποδύσαντες	αὐτά, ὡς ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ
[36]	διὰ τοῦτο ὡς εἰς τοσούτους	ἀποδυσόμενοι	εὐεξίας τε ἐπιμελοῦνται, ὡς μὴ
[35]	χειρὸς ὄντα φθείροιτο, ἀλλὰ φυλάττετε	ἀποκείμενα	ὡς χρησόμενοι τότε, τῆς χρείας
[26]	καὶ εἰς τὴν ἀναγκαίαν χρείαν	ἀποκείμενον,	ἀναπληροῖ εὐθὺς ἐπάρδον τῇ ἀκμῇ
[17]	ἔσῃ ὠφεληκώς. οὐδὲν γὰρ ἂν	ἀποκρυψαίμην	αὐτήν, ἀλλ´ εὐθὺς εἰς τὸ
[25]	καὶ ἀνδρῶδες ἐπιφαίνοντες, τοσαύτης εὐεξίας	ἀπολάμποντες,	οὔτε ῥικνοὶ καὶ κατεσκληκότες οὔτε
[15]	καὶ δόξαν καὶ ἑορτῶν πατρίων	ἀπόλαυσιν	καὶ οἰκείων σωτηρίαν, καὶ συνόλως
[7]	ἡμῶν ὀνομάζεται καὶ ἔστιν ἱερὸν	Ἀπόλλωνος	τοῦ Λυκείου. καὶ τὸ ἄγαλμα
[33]	σώζεσθαί μοι δοκεῖτε, οἳ μηδέπω	ἀπολώλατε	ὑπό τινων ὀλίγων ψιλῶν ἐπιπεσόντων.
[19]	οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται, ἐξέστω	ἀπομηκύνειν.	οὐδὲ γὰρ ὑφ´ ἡλίῳ ἔτι
[18]	δὲ ὡς μὴ περιπλέκῃς μηδὲ	ἀπομηκύνῃς	τοὺς λόγους· δέδια γὰρ μὴ
[10]	ἐκ τῶν πόνων. οὐ γὰρ	ἀπονητὶ	προσγένοιτο ἂν αὕτη, ἀλλὰ χρὴ
[40]	ὦ γενναῖε, μηδὲ τῶν ἀνδρῶν	ἀπόντων	μόνος αὐτὸς λέγων οἴου κρατεῖν·
[21]	τῶν ἀπ´ ἀρχῆς προρρήσεων καὶ	ἀποπλανᾶν	οὐ βούλομαι τὸν λόγον, μή
[19]	λόγος εἶναι ἢ πόρρω ποι	ἀποπλανᾶσθαι	εἰκῆ ῥέων· ἐρήσῃ γὰρ μεταξὺ
[29]	τῶν ἐν τῷ Λυκείῳ γυμναζομένων,	ἀποπλύνας	τὴν κόνιν καὶ τὸν πηλόν,
[1]	ἱκετεύων οἶμαι, ὡς μὴ τέλεον	ἀποπνιγείη.	καὶ οὐδὲ τοῦ ἐλαίου ἕνεκα
[3]	γοῦν καὶ τοὺς ὀδόντας ἔοικεν	ἀποπτύσειν	ὁ κακοδαίμων, οὕτως αἵματος αὐτῷ
[29]	καὶ διαρρεῖν καὶ λευκὸς εἶναι	ἀπορίᾳ	καὶ φυγῇ εἰς τὰ εἴσω
[38]	ληφθεὶς ὁ τοιοῦτος ἐν πολέμῳ	ἀπόρρητόν	τι ἐξείποι τῆς Σπάρτης αἰκιζομένων
[35]	καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶς	ἀποσβέσειας	οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν τῆς ὕλης
[21]	λέγοντας ἐν Ἀρείῳ πάγῳ, ἀλλὰ	ἀποσιωπῶντας,	οὐδὲν τῇ βουλῇ πρόστιμον ἐπινενόηται;
[22]	γε κωμῳδοῖς καὶ λοιδορεῖσθαι καὶ	ἀποσκώπτειν	ἐφίεμεν εἰς τοὺς πολίτας οὓς
[29]	ἄλλως τε καὶ τὸν ῥύπον	ἀποσμᾷ	καὶ στιλπνότερον ποιεῖ τὸν ἄνδρα.
[37]	σκαιὸν καὶ προσέτι γε ἀλυσιτελὲς	ἀποσφάττειν	τοὺς ἀρίστους καὶ οἷς ἄν
[19]	τὴν συνουσίαν, ὡς ἄχθεσθαι εἰ	ἀποτείνοιτο	ἡ ῥῆσις, ἀλλὰ ἥ τε
[14]	ἡδέως ἂν ἄσιτός σοι καὶ	ἄποτος	παρακαθεζόμενος, εἰς ὅσον ἂν αὐτὸς
[24]	ὁμόσε χωρεῖν ταῖς πληγαῖς μηδὲ	ἀποτρέποιντο	δέει τῶν τραυμάτων. τοῦτο δὲ
[22]	κακίας θεωμένους, ὡς τῶν μὲν	ἀποτρέποιντο,	ἐπ´ ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν. τοῖς
[25]	μὲν ἄχνην καὶ τοὺς ἀθέρας	ἀποφυσῶντα,	καθαρὸν δὲ τὸν καρπὸν διευκρινοῦντα
[35]	λύχνου φῶς ἀποσβέσειας οὐκ ἔχον	ἀποχρῶσαν	τῆς ὕλης τὴν χορηγίαν, ὡς
[9]	καὶ κατακλωμένους, ὡς οὐκ ἐνὸν	ἀπραγμόνως	εὐπορῆσαι μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία ἢ
[18]	ἐκμανθάνοντες. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τοῦτ´ ἐκεῖνο ἦν	ἄρα,	ὃ ἐγὼ περὶ ὑμῶν ἤκουον
[29]	μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνέμων	ἀραιοῖς	τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖς σώμασιν
[28]	εἰ δέοι φίλον τρωθέντα ῥᾳδίως	ἀράμενον	ὑπεξενεγκεῖν ἢ καὶ πολέμιον συναρπάσαντα
[1]	οἱ κριοί. καὶ ἢν ἰδοὺ	ἀράμενος	ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν
[11]	ἀνθρώπους καὶ πρὸς τὴν γῆν	ἀραττομένους	καὶ συντριβομένους ὑπ´ ἀλλήλων. ~(ΣΟΛΩΝ)
[30]	τῶν αἰσχρῶν φιλοτιμουμένοις μηδ´ ὑπ´	ἀργίας	εἰς ὕβριν τρεπομένοις, ἀλλὰ περὶ
[25]	τοῖς δυσμενέσιν ἐμποιήσαντας, οὐ πολυσαρκίαν	ἀργὸν	καὶ λευκὴν ἢ ἀσαρκίαν μετὰ
[32]	καὶ παιδιὰ ἄλλως καὶ διατριβαὶ	ἀργοῦσι	καὶ ῥᾳθυμεῖν ἐθέλουσι τοῖς νεανίσκοις.
[19]	καὶ τῇ βουλῇ τῇ ἐξ	Ἀρείου	πάγου, ἥπερ τὰς φονικὰς ἡμῖν
[21]	τὰ ἀναγκαιότατα μὴ λέγοντας ἐν	Ἀρείῳ	πάγῳ, ἀλλὰ ἀποσιωπῶντας, οὐδὲν τῇ
[19]	τοῦ λόγου καὶ τὰ ἐν	Ἀρείῳ	πάγῳ γιγνόμενα ἐδιδάξω με, θαυμάσια
[19]	ὡς γυμνὰ τὰ γεγενημένα οἱ	Ἀρεοπαγῖται	βλέποιεν. Ὥστε καὶ σέ, ὦ
[19]	Ὥστε καὶ σέ, ὦ Ἀνάχαρσι,	Ἀρεοπαγίτην	ἐν τῷ παρόντι ποιοῦμαι ἔγωγε,
[21]	περιμείνας τὸν κήρυκα οὐδὲ τὸν	Ἀρεοπαγίτην	σέ, ὃς ὑπ´ αἰδοῦς, οἶμαι,
[19]	οὖν ἤδη λέγε, καὶ ὁ	Ἀρεοπαγίτης	ἐγὼ— τοῦτο γὰρ ἔθου με—
[40]	διεξελήλυθα, σὺ δὲ οὐ πάνυ	ἀρεσκομένῳ	αὐτοῖς ἔοικας, οὐκ ἄδικα αἰτήσειν
[12]	ἐν μέσοις τοῖς θεαταῖς βλέποις	ἀρετὰς	ἀνδρῶν καὶ κάλλη σωμάτων καὶ
[13]	γὰρ ὁπόσα κατηριθμήσω ἐκεῖνα, τὰς	ἀρετὰς	καὶ τὰς εὐεξίας καὶ τὰ
[22]	παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαις καὶ τραγῳδίαις	ἀρετάς	τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίας
[18]	καὶ τὰ κυβιστήματα συντελεῖ πρὸς	ἀρετὴν	αὐτοῖς. τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα
[32]	ἔσται μετὰ κινδύνων μελετῶσι τὴν	ἀρετήν.	ὥστε ἀφέντας τὴν κόνιν καὶ
[36]	οὐ μετρίως ἐκ τῶν τοιούτων	ἀρετῆς	καὶ πόνων ἐρασθέντες. ὡς εἴ
[21]	ψυχὴν μουσικῇ τὸ πρῶτον καὶ	ἀριθμητικῇ	ἀναρριπίζομεν, καὶ γράμματα γράψασθαι καὶ
[30]	εἰρήνην καὶ εἰς πόλεμον τὰ	ἄριστα	παρεσκευασμένη φαίνοιτο ἡ νεότης περὶ
[18]	φασίν, ἐγένετο, ἐπίστασθαι ὅπως ἂν	ἄριστα	πόλις οἰκοῖτο καὶ οἷστισιν νόμοις
[10]	τῶν ἀνταγωνιστῶν. ~(ΣΟΛΩΝ) Ἀλλ´, ὦ	ἄριστε,	οὐκ εἰς ψιλὰ τὰ διδόμενα
[21]	αὐτοῖς. οἱ δὲ καὶ ἀκούοντες	ἀριστείας	τινὰς καὶ πράξεις ἀοιδίμους ὀρέγονται
[32]	σάγαρις καὶ γέρρον ἐν τῇ	ἀριστερᾷ	καὶ θώραξ καὶ κράνος. ~Ὡς
[7]	ἐπὶ τῇ στήλῃ κεκλιμένον, τῇ	ἀριστερᾷ	μὲν τὸ τόξον ἔχοντα, ἡ
[36]	πλείω ἐγγενέσθαι αὐτοῖς, εἰ τοὺς	ἀριστεύοντας	ἐν τούτοις ἴδοιεν τιμωμένους καὶ
[14]	ὑμῖν κατανοήσαιμι καὶ πολιτείαν τὴν	ἀρίστην	ἐκμελετήσαιμι. διὸ καὶ σὲ μάλιστα
[18]	εὐθὺς διαπονεῖτε, καὶ ὅπως ὑμῖν	ἄριστοι	ἄνδρες ἀποβαίνουσιν ἐκ τοῦ πηλοῦ
[14]	οἰκηθείη πόλις καὶ ὅπως ἂν	ἄριστοι	γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆς, ἐπαινέσῃ
[34]	κινδύνους, ἀλλ´ ἐπειδὰν καθ´ αὑτοὺς	ἄριστοι	γένωνται, ἀσκοῦνται τὸ μετὰ τοῦτο
[13]	ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι ἂν εἶεν,	ἄριστοι	μέν, ὡς φής, ὄντες, μάτην
[36]	γενέσθαι καὶ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ	ἄριστον	εἶναι τῶν καθ´ αὑτὸν δοκοῦντα.
[8]	ἀγῶνας προτίθεμεν, καὶ ὁ κρατήσας	ἄριστος	εἶναι δοκεῖ τῶν καθ´ αὑτὸν
[37]	προσέτι γε ἀλυσιτελὲς ἀποσφάττειν τοὺς	ἀρίστους	καὶ οἷς ἄν τις ἄμεινον
[11]	θεατῶν οὓς φὴς ἁπανταχόθεν τοὺς	ἀρίστους	παραγίγνεσθαι εἰς τὰς πανηγύρεις καὶ
[20]	καὶ φόβος καὶ ἐπιθυμία τῶν	ἀρίστων	ἀναφύηται αὐτοῖς, καὶ αὐτὰ ἤδη
[14]	εἶναι σε καὶ ἐθῶν τῶν	ἀρίστων	εὑρετὴν καὶ ἐπιτηδευμάτων ὠφελίμων εἰσηγητήν,
[26]	τε ἂν ἰδίειν ὁ τοιοῦτος	ἄρξαιτο	καὶ ὀλιγάκις ἂν ἀσθενῶν φανείη.
[15]	ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον	ἄρξωνται	συνιέναι τε τοῦ βελτίονος καὶ
[25]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου κεχρωσμένοι καὶ	ἀρρενωποί,	πολὺ τὸ ἔμψυχον καὶ θερμὸν
[23]	ὦγαθέ, ᾤκτειρον, ἀλλὰ ποιητὴς ἴσως	ἀρχαίαν	τινὰ συμφορὰν ἐπεδείκνυτο τοῖς θεαταῖς
[18]	διδάσκοιμι αὐτόχθονας ἄνδρας πόλιν ταύτην	ἀρχαιοτάτην	τοσούτοις ἤδη χρόνοις ἐν εὐνομίᾳ
[1]	κυλινδούμενοι ὥσπερ σύες. καίτοι κατ´	ἀρχὰς	εὐθὺς ἀποδυσάμενοι— ἑώρων γάρ— λίπα
[10]	τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμενον ἐν τῇ	ἀρχῇ	τότ´ ἤδη τὸ λυσιτελὲς καὶ
[16]	ἀκούειν— ἀναδραμούμεθα ῥᾳδίως πρὸς τὴν	ἀρχὴν	καὶ τὸν κοινὸν ἀγῶνα δι´
[28]	κόνις, ἅπερ σοι γελοιότερα ἐξ	ἀρχῆς	ἔδοξεν, ἄκουσον, ὦ θαυμάσιε, ὅτου
[18]	τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα ἐξ	ἀρχῆς	εὐθὺς ἐπόθουν ἀκοῦσαι· τὰ δ´
[18]	λέγε οὖν τὸν λόγον ἐξ	ἀρχῆς	καθ´ ὅ τι τοὺς νέους
[35]	ἀνεφύοντο. ἢν δὲ ἀγύμναστος ἐξ	ἀρχῆς	καὶ ἄτονος ᾖ μηδὲ διαρκῆ
[18]	ὦ Σόλων, ᾧ τοῦτο ἐξ	ἀρχῆς	καὶ μάθημα, ὡς φασίν, ἐγένετο,
[21]	γάρ, ὦ γενναῖε, τῶν ἀπ´	ἀρχῆς	προρρήσεων καὶ ἀποπλανᾶν οὐ βούλομαι
[21]	τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἀσκοῦμεν ἐξ	ἀρχῆς	προὔκειτο εἰπεῖν, ἀλλὰ δι´ ὅ
[3]	τεκμαίρομαι γὰρ τῇ πορφυρίδι τῶν	ἀρχόντων	τινὰ τοῦτον εἶναι— ὁ δὲ
[3]	τὴν γνάθον. ἀλλ´ οὐδὲ ὁ	ἄρχων	οὑτοσὶ διίστησιν αὐτοὺς καὶ λύει
[25]	πολυσαρκίαν ἀργὸν καὶ λευκὴν ἢ	ἀσαρκίαν	μετὰ ὠχρότητος ἐπιδεικνυμένους οἷα γυναικῶν
[26]	τοιοῦτος ἄρξαιτο καὶ ὀλιγάκις ἂν	ἀσθενῶν	φανείη. ὥσπερ ἂν εἰ πῦρ
[25]	τε πολλῷ εὐθὺς ῥεόμενα καὶ	ἀσθμαίνοντα	ὑπὸ τῷ κράνει, καὶ μάλιστα
[14]	ποιούμενος· ὡς ἔγωγε ἡδέως ἂν	ἄσιτός	σοι καὶ ἄποτος παρακαθεζόμενος, εἰς
[24]	πολὺ ἀμείνοσι χρήσασθαι τοῖς οὕτως	ἀσκηθεῖσιν,	ἐπειδὰν πρότερον αὐτῶν γυμνὰ τὰ
[29]	ἐπειδὰν γὰρ ἐν τῷ πηλῷ	ἀσκηθῶσιν	συνέχειν τὸ διαδιδρᾶσκον ὑπὸ γλισχρότητος,
[18]	ἐκ τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν	ἀσκημάτων	τούτων, καὶ τί ἡ κόνις
[15]	ἐκείνου περιγίγνεται ἐφ´ ὃν αἱ	ἀσκήσεις	αὗται καὶ οἱ πόνοι ἄγουσιν.
[14]	αὐτῆς, ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰς	ἀσκήσεις	ταύτας καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν
[15]	ὡς μάθοις οὗτινος χάριν τὰς	ἀσκήσεις	ταύτας προτεθείκαμεν αὐτοῖς καὶ διαπονεῖν
[32]	ἄλλων ὑμῖν γυμνασίων δεήσει καὶ	ἀσκήσεως	ἀληθινῆς τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις,
[36]	θεατῶν, οἷς καθ´ ἡλικίαν ἔτι	ἄσκησις,	ἀπίασιν οὐ μετρίως ἐκ τῶν
[27]	~Καὶ μὴν καὶ δρομικοὺς εἶναι	ἀσκοῦμεν	αὐτοὺς εἰς μῆκός τε διαρκεῖν
[21]	γὰρ ὅπως τὰς ψυχὰς αὐτῶν	ἀσκοῦμεν	ἐξ ἀρχῆς προὔκειτο εἰπεῖν, ἀλλὰ
[30]	Ἀνάχαρσι, ἃ τοὺς νέους ἡμεῖς	ἀσκοῦμεν	οἰόμενοι φύλακας ἡμῖν τῆς πόλεως
[28]	καὶ διὰ τοῦτο εἰς ὑπερβολὴν	ἀσκοῦμεν,	τὰ χαλεπώτερα προτιθέντες ὡς τὰ
[27]	ἄλλο ἐμπόδιον, καὶ πρὸς τοῦτο	ἀσκοῦνται	ἡμῖν, ἔτι καὶ μολυβδίδας χειροπληθεῖς
[34]	ἐπειδὰν καθ´ αὑτοὺς ἄριστοι γένωνται,	ἀσκοῦνται	τὸ μετὰ τοῦτο σὺν τοῖς
[23]	οὐδ´ αὐτά, ὦ Ἀνάχαρσι, ἀχρεῖα	ᾄσματα	καὶ αὐλήματα. Τούτοις δ´ οὖν
[27]	ἐν τῷ γυμνασίῳ χαλκοῦν περιφερές,	ἀσπίδι	μικρᾷ ἐοικὸς ὄχανον οὐκ ἐχούσῃ
[34]	πρόστιμόν γ´ ἔστιν, ὅστις ἐν	ἄστει	σιδηροφοροίη μηδὲν δέον ἢ ὅπλα
[16]	περ τὸ πυρωδέστατόν ἐστι, τοῦ	ἀστέρος	ὃν ὑμεῖς κύνα φατὲ πάντα
[24]	ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον	ἀσυμπαγῆ	ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν
[20]	ἀκίνητον ὑπάρχειν εἰς ὑποδοχὴν καὶ	ἀσφάλειαν	τῶν πολιτευομένων, τὸ δὲ πᾶν
[20]	ἔκτοσθεν ταύταις περιβολαῖς εἰς τὸ	ἀσφαλέστατον	πεφραγμένον. μάλιστα δὲ καὶ ἐξ
[23]	καὶ διέβαινον οὐκ οἶδ´ ὅπως	ἀσφαλῶς	ἐν τοῖς ὑποδήμασιν. Διονύσῳ δὲ
[24]	κάτω συννενευκότες παλαίουσιν, καταπίπτειν τε	ἀσφαλῶς	μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι εὐμαρῶς καὶ
[28]	γίγνοιτο, ἀλλ´ ἐπὶ τὸ μαλακὸν	ἀσφαλῶς	πίπτοιεν· ἔπειτα καὶ τὸν ὄλισθον
[39]	ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη τοῦ ἀγῶνος	ἀσφαλῶς	τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο; (ΣΟΛΩΝ) Πρεσβύτης
[30]	περὶ τὰ τοιαῦτα διατρίβουσιν καὶ	ἀσχόλοις	οὖσιν ἐν αὐτοῖς. καὶ ὅπερ
[13]	μεμνῆσθαι τῶν ἄθλων τοιούτων ὄντων.	ἀτὰρ	εἰπέ μοι, πάντες αὐτὰ λαμβάνουσιν
[7]	οὐ μάτην παρεζώσμεθα τὸν ἀκινάκην.	~ἀτὰρ	εἰπέ μοι, τί ὄνομα ἔθεσθε
[26]	τὸ θερμὸν τὸ ἔνδοθεν ἐπιρρέον,	ἅτε	ἐκ πολλοῦ προπαρεσκευασμένον καὶ εἰς
[1]	ἠλείψαντο καὶ κατέψησε μάλα εἰρηνικῶς	ἅτερος	τὸν ἕτερον ἐν τῷ μέρει.
[6]	ἀλλ´ ἔχει τινὰ χρείαν οὐκ	ἀτερπῆ	τὸ πρᾶγμα καὶ ἀκμὴν οὐ
[39]	ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον ἐργασαμένους.	ἀτεχνῶς	γὰρ ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι δοκεῖ
[37]	κινδύνους, ὡς μὴ ἀγεννέστεροι καὶ	ἀτολμότεροι	φαίνοιντο τῶν ἀλεκτρυόνων μηδὲ προαπαγορεύοιεν
[35]	δὲ ἀγύμναστος ἐξ ἀρχῆς καὶ	ἄτονος	ᾖ μηδὲ διαρκῆ τὴν ὕλην
[24]	καὶ καταμαλάττομεν, ὡς εὐτονώτερα γίγνοιτο·	ἄτοπον	γάρ, εἰ τὰ μὲν σκύτη
[30]	πλείστους αὐτῶν. ἐν εἰρήνῃ τε	αὖ	πολὺ ἀμείνοσιν αὐτοῖς χρώμεθα περὶ
[34]	ἥ τε πρὸς ἀλλήλους ἀπιστία,	αὐθαιρέτως	καὶ μὴ ἐν νόμῳ συμπολιτευομένων,
[26]	αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν ἄχνην—	αὖθις	γὰρ ἐπὶ τὸν λικμῶντα ἐπάνειμι—
[23]	ὦ Ἀνάχαρσι, ἀχρεῖα ᾄσματα καὶ	αὐλήματα.	Τούτοις δ´ οὖν ἅπασι καὶ
[2]	δὲ ἐν τῷ αἰθρίῳ τῆς	αὐλῆς	τὸ αὐτὸ τοῦτο δρῶσιν, οὐκ
[23]	ἀκούοντες. εἰκὸς δέ σε καὶ	αὐλοῦντας	ἑωρακέναι τινὰς τότε καὶ ἄλλους
[40]	γε ὁποῖα ἂν ᾖ. εἰς	αὔριον	μέντοι, εἰ δοκεῖ, ὑπερβαλώμεθα τὴν
[24]	κοῦφα καὶ εὔτονα καὶ τὰ	αὐτὰ	βαρέα τοῖς ἀνταγωνισταῖς. ~Ἐννοεῖς γάρ,
[21]	καὶ γράμματα γράψασθαι καὶ τορῶς	αὐτὰ	ἐπιλέξασθαι διδάσκομεν· προϊοῦσιν δὲ ἤδη
[20]	τῶν ἀρίστων ἀναφύηται αὐτοῖς, καὶ	αὐτὰ	ἤδη τὰ σώματα ἀξιόχρεα δοκῇ
[13]	ὄντων. ἀτὰρ εἰπέ μοι, πάντες	αὐτὰ	λαμβάνουσιν οἱ ἀγωνισταί; (ΣΟΛΩΝ) Οὐδαμῶς,
[24]	ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες	αὐτὰ	ταῖς ὥραις ἑκάσταις, ὡς μήτε
[20]	τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντες	αὐτὰ	τοῖς ἀνέμοις δονεῖν καὶ διασαλεύειν
[9]	καὶ ἄξια τοῖς τε διαθεῖσιν	αὐτὰ	φιλοτιμεῖσθαι ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ
[23]	συνᾴδοντας ἐν κύκλῳ συνεστῶτας. οὐδ´	αὐτά,	ὦ Ἀνάχαρσι, ἀχρεῖα ᾄσματα καὶ
[24]	ἐπόθεις ἀκοῦσαι, ὧδε καταγυμνάζομεν. ἀποδύσαντες	αὐτά,	ὡς ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ
[26]	ἔξω μάλα καρτερῶς πέφρακται πρὸς	αὐτά,	ὡς μὴ παριέναι εἰς τὸ
[15]	περιγίγνεται ἐφ´ ὃν αἱ ἀσκήσεις	αὗται	καὶ οἱ πόνοι ἄγουσιν. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[14]	τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ	αὐτάς,	καὶ εἴσῃ ὅτι πολὺ τὸ
[10]	οὐ γὰρ ἀπονητὶ προσγένοιτο ἂν	αὕτη,	ἀλλὰ χρὴ τὸν ὀρεγόμενον αὐτῆς
[17]	ὠφεληκώς. οὐδὲν γὰρ ἂν ἀποκρυψαίμην	αὐτήν,	ἀλλ´ εὐθὺς εἰς τὸ μέσον
[34]	τῇ πόλει τοιοῦτον οὐδέν, ἅπασαν	αὐτὴν	ἐν κύκλῳ περιελθών. (ΣΟΛΩΝ) Ἀλλὰ
[35]	σοι, ἀλλὰ ὅσῳ τις ἂν	αὐτὴν	ἐξαντλῇ τοῖς πόνοις, τοσῷδε μᾶλλον
[35]	ἢ ἄλλῳ τῶν ὑγρῶν ὁμοίαν	αὐτὴν	οὖσαν. δέδιας οὖν μὴ ὥσπερ
[16]	καταμάθῃς· ἀπὸ γάρ τοι τῆς	αὐτῆς	γνώμης γίγνεται, καὶ μέρη πάντα
[14]	ἂν ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται	αὐτῆς,	ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰς ἀσκήσεις
[10]	αὕτη, ἀλλὰ χρὴ τὸν ὀρεγόμενον	αὐτῆς	πολλὰ τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμενον ἐν
[39]	ἡ πόλις αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ´	αὑτῆς	πάσχουσα. ~(ΣΟΛΩΝ) Μὴ ἐρήμην, ὦ
[33]	νῦν εἰσιν, ἀλλὰ ὠχροὶ ἅπαντες	αὐτίκα	γένοιντ´ ἂν ὑπὸ τοῦ δέους
[29]	εὔξαιο γενέσθαι· οἶδα γὰρ ὡς	αὐτίκα	ἕλοιο ἂν ἐκ πρώτης προσόψεως,
[12]	Ὀλυμπίων ἢ Ἰσθμίων ἢ Παναθηναίων,	αὐτὸ	ἄν σε τὸ γιγνόμενον ἐδίδαξεν
[37]	ἢν μάθῃς ὡς ὑπὸ νόμῳ	αὐτὸ	δρῶμεν καὶ προστέτακται πᾶσι τοῖς
[38]	ἐχθρὸς ὢν οὐδὲ ὑπὸ μίσους	αὐτὸ	δρῶν οὐδὲ τὴν νεολαίαν τῆς
[24]	αὐτοῖς διαπονούμενα. ἕτερον δὲ οὐδὲ	αὐτὸ	μικρόν· ἔμπειροι γὰρ δὴ ἐκ
[2]	τῷ αἰθρίῳ τῆς αὐλῆς τὸ	αὐτὸ	τοῦτο δρῶσιν, οὐκ ἐν πηλῷ
[11]	νικήσαντα αὐτῶν ἰσόθεον νομιζόμενον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)	Αὐτὸ	τοῦτο, ὦ Σόλων, καὶ τὸ
[20]	τοῦ σώματος τῆς πόλεως, κατακοσμοῦντες	αὐτὸ	ὡς κάλλιστον ἡμῖν εἴη, ἔνδοθέν
[33]	ἐπεισπέσω τοῖς νέοις ὑμῶν ἅπασιν,	αὐτοβοεὶ	ἂν ἕλοιμι τὸ γυμνάσιον φυγόντων
[21]	πρὸς μίμησιν ἐπεγείρονται, ὡς καὶ	αὐτοὶ	ᾄδοιντο καὶ θαυμάζοιντο ὑπὸ τῶν
[38]	πολεμίων ἀλλήλους ἐργάζωνται γυμνοὶ καὶ	αὐτοί,	ἄχρις ἂν ἐκβάλωσι τοῦ περιγράμματος
[23]	δὲ ἐπικείμενοι παγγέλοια κεχηνότα παμμέγεθες·	αὐτοὶ	δὲ ἔνδοθεν μεγάλα τε ἐκεκράγεσαν
[2]	ὀρύγματι πάττουσίν τε ἀλλήλους καὶ	αὐτοὶ	ἑκόντες ἐπαμῶνται τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων
[19]	διώκων ὁ δὲ φεύγων, ἢ	αὐτοὶ	ἢ ῥήτορας ἀναβιβάζονται τοὺς ἐροῦντας
[29]	διαδιδρᾶσκον ὑπὸ γλισχρότητος, ἐθίζονται ἐκφεύγειν	αὐτοὶ	ληφθέντες ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ
[3]	~Οἱ δὲ ὀρθοστάδην κεκονιμένοι καὶ	αὐτοὶ	παίουσιν ἀλλήλους προσπεσόντες καὶ λακτίζουσιν.
[31]	ἐλαίῳ καὶ κονισάμενοι πρόιτε καὶ	αὐτοὶ	πὺξ τὰς χεῖρας ἐπ´ αὐτοὺς
[8]	ἐν τῇ κόνει παλαίουσι καὶ	αὐτοί,	τὸ δὲ παίειν ἀλλήλους ὀρθοστάδην
[17]	σέ, ὡς ἐξ ἅπαντος πιστεύειν	αὐτοῖς,	ἀλλ´ ἔνθα ἄν σοι μὴ
[39]	Μίνωος τοῦ Διὸς νομοθετήσαντος ἐν	αὐτοῖς.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Τί οὖν, ὦ Σόλων,
[28]	ἐπὶ τὸ κραταιὸν ἡ πτῶσις	αὐτοῖς	γίγνοιτο, ἀλλ´ ἐπὶ τὸ μαλακὸν
[24]	καὶ καρτερώτερα τὰ σώματα γίγνονται	αὐτοῖς	διαπονούμενα. ἕτερον δὲ οὐδὲ αὐτὸ
[36]	προθυμίαν οὕτως ἂν πλείω ἐγγενέσθαι	αὐτοῖς,	εἰ τοὺς ἀριστεύοντας ἐν τούτοις
[15]	πόλει ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ	αὐτοῖς	ἐκείνοις προσκτώμενοι. κοινὸς γάρ τις
[23]	θέατρον γοῦν ἅπαν ἐγέλα ἐπ´	αὐτοῖς·	ἐκείνων δὲ τῶν ὑψηλῶν σκυθρωποὶ
[40]	σὺ δὲ οὐ πάνυ ἀρεσκομένῳ	αὐτοῖς	ἔοικας, οὐκ ἄδικα αἰτήσειν ἔοικα
[24]	δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν	αὐτοῖς,	θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον εἰς τοὺς
[20]	καὶ ἐπιθυμία τῶν ἀρίστων ἀναφύηται	αὐτοῖς,	καὶ αὐτὰ ἤδη τὰ σώματα
[15]	χάριν τὰς ἀσκήσεις ταύτας προτεθείκαμεν	αὐτοῖς	καὶ διαπονεῖν τὸ σῶμα καταναγκάζομεν,
[30]	διατρίβουσιν καὶ ἀσχόλοις οὖσιν ἐν	αὐτοῖς.	καὶ ὅπερ ἔφην τὸ κοινὸν
[20]	τοὺς γὰρ τοιούτους σφίσι τε	αὐτοῖς	καλῶς χρήσεσθαι ἐν εἰρήνῃ συμπολιτευομένους
[39]	ἤδη ὢν ἔγραψε τοὺς νόμους	αὐτοῖς	Κρήτηθεν ἀφικόμενος. ἀποδεδημήκει δὲ παρὰ
[21]	κατακοσμήσαντες, ὡς μᾶλλον μνημονεύοιεν, ῥαψῳδοῦμεν	αὐτοῖς.	οἱ δὲ καὶ ἀκούοντες ἀριστείας
[11]	κατανοῆσαι ὅ τι τὸ τερπνὸν	αὐτοῖς,	ὁρᾶν παιομένους τε καὶ διαπληκτιζομένους
[34]	καὶ πολὺ ἄμεινον χρήσαιντ´ ἂν	αὐτοῖς	οὕτω διακείμενοι. (ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Καὶ ποῦ
[6]	ἡμῶν ὥσπερ σὺ νῦν ἐπισταίη	αὐτοῖς.	πλὴν ἀλλὰ θάρρει, ὦγαθέ· οὐ
[31]	ὡς κατὰ νώτου γένησθε, περιπλέξητε	αὐτοῖς	τὰ σκέλη περὶ τὴν γαστέρα
[18]	τὰ κυβιστήματα συντελεῖ πρὸς ἀρετὴν	αὐτοῖς.	τοῦτο γὰρ δὴ μάλιστα ἐξ
[9]	τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖς ἀγωνισταῖς	αὐτοῖς	ὑπερεσπουδακέναι περὶ τὴν ἀναίρεσιν τῶν
[15]	τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ ὅπως	αὐτοῖς	χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι
[30]	εἰρήνῃ τε αὖ πολὺ ἀμείνοσιν	αὐτοῖς	χρώμεθα περὶ μηδὲν τῶν αἰσχρῶν
[17]	ὁ ἀνὴρ ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοῦν	αὐτὸν	ἀναστήσατε παρὰ τοὺς ἐπωνύμους ἢ
[26]	φέρων ἅμα ἐμβάλοι εἰς πυρὸν	αὐτὸν	καὶ εἰς τὴν καλάμην αὐτοῦ
[26]	εἴσω, μηδὲ παραδέχεσθαι μήτε ἥλιον	αὐτὸν	μήτε κρύος ἐπὶ λύμῃ τοῦ
[36]	αἰσχύνοιντο γυμνωθέντες, καὶ ἀξιονικότατον ἕκαστος	αὑτὸν	ἀπεργάζεται. καὶ τὰ ἆθλα, ὥσπερ
[36]	δακτύλῳ ἄριστον εἶναι τῶν καθ´	αὑτὸν	δοκοῦντα. τοιγάρτοι πολλοὶ τῶν θεατῶν,
[8]	ἄριστος εἶναι δοκεῖ τῶν καθ´	αὑτὸν	καὶ ἀναιρεῖται τὰ ἆθλα. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ)
[26]	μικρὸν ὑποτυφόμενος χρόνῳ ὕστερον καὶ	αὐτὸς	ἂν κατακαυθείη. Οὐ τοίνυν οὐδὲ
[14]	ἄποτος παρακαθεζόμενος, εἰς ὅσον ἂν	αὐτὸς	διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι περὶ
[21]	πόνοις καταγυμνάζειν αὐτοὺς ἀξιοῦμεν. ὥστε	αὐτὸς	ἐμαυτῷ σιωπᾶν προστάττω, οὐ περιμείνας
[12]	ἐκεῖ δρωμένων, ὡς εἰ καθεζόμενος	αὐτὸς	ἐν μέσοις τοῖς θεαταῖς βλέποις
[40]	ἔοικα παρὰ σοῦ ὡς καὶ	αὐτὸς	ἐν τῷ μέρει διεξέλθῃς πρός
[6]	οὐκ εἰς μακρὰν εἷς καὶ	αὐτὸς	ἔσῃ τῶν πεπηλωμένων ἢ κεκονιμένων·
[40]	τὴν συνουσίαν, ὡς ἅ τε	αὐτὸς	ἔφης ἔτι μᾶλλον ἐννοήσαιμι καθ´
[40]	μηδὲ τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων μόνος	αὐτὸς	λέγων οἴου κρατεῖν· ἔσται γάρ
[7]	αὐτούς; (ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν χῶρος	αὐτός,	ὦ Ἀνάχαρσι, γυμνάσιον ὑφ´ ἡμῶν
[39]	~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Ὁ Λυκοῦργος δὲ καὶ	αὐτός,	ὦ Σόλων, ἐμαστιγοῦτο ἐφ´ ἡλικίας,
[38]	Λυκοῦργος εἴπῃ, ἐννοεῖς, οἶμαι, καὶ	αὐτὸς	ὡς οὐκ ἄν ποτε ληφθεὶς
[26]	αὐτὸν καὶ εἰς τὴν καλάμην	αὐτοῦ	καὶ εἰς τὴν ἄχνην— αὖθις
[27]	οὐδὲ τελαμῶνας, καὶ ἐπειράθης γε	αὐτοῦ	κειμένου ἐν τῷ μέσῳ καὶ
[4]	ἀναπηδῶσιν ὥσπερ θέοντες ἐπὶ τοῦ	αὐτοῦ	μένοντες καὶ εἰς τὸ ἄνω
[7]	Λυκείου. καὶ τὸ ἄγαλμα δὲ	αὐτοῦ	ὁρᾷς, τὸν ἐπὶ τῇ στήλῃ
[15]	ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν, οἷον ἐλευθερίαν λέγω	αὐτοῦ	τε ἑκάστου ἰδίᾳ καὶ κοινῇ
[19]	τι ἂν ἐθέλῃς καὶ διακόψεις	αὐτοῦ	τὸ μῆκος. ἢν μέντοι μὴ
[11]	τῆς ὕβρεως, οἳ δηλαδὴ εὐδαιμονίζουσιν	αὐτοὺς	αἵματι ῥαινομένους ὁρῶντες ἢ ἀγχομένους
[32]	ὑμῶν οὕτω μεγάλα διαβαινόντων ἐπ´	αὐτούς.	Ἀλλ´ ὅρα μὴ ταῦτα μὲν
[21]	τι τοῖς τοιούτοις πόνοις καταγυμνάζειν	αὐτοὺς	ἀξιοῦμεν. ὥστε αὐτὸς ἐμαυτῷ σιωπᾶν
[20]	καὶ παιδεύσεως καὶ μαθημάτων ἐπ´	αὐτοὺς	δεόμεθα, ὑφ´ ὧν τά τε
[22]	καὶ εἰς τὸ θέατρον συνάγοντες	αὐτοὺς	δημοσίᾳ παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαις καὶ
[20]	ἰσχυρότερον συνιστάμενα, τηνικαῦτα ἤδη παραλαβόντες	αὐτοὺς	διδάσκομεν, ἄλλα μὲν τῆς ψυχῆς
[27]	μὴν καὶ δρομικοὺς εἶναι ἀσκοῦμεν	αὐτοὺς	εἰς μῆκός τε διαρκεῖν ἐθίζοντες
[20]	ἐλευθερίοις ἄγειν τε καὶ τρέφειν	αὐτούς,	ἐπειδὰν δὲ συνετοὶ ἤδη γίγνωνται
[38]	μάλιστα δὲ ἢν ὁρᾷς μαστιγουμένους	αὐτοὺς	ἐπὶ τῷ βωμῷ καὶ αἵματι
[19]	τοῦ λόγου, ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο	αὐτούς,	ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν
[21]	πρὸς τὴν πολιτείαν καὶ δέῃ	αὐτοὺς	ἤδη μεταχειρίζεσθαι τὰ κοινά— καίτοι
[3]	οὐδὲ ὁ ἄρχων οὑτοσὶ διίστησιν	αὐτοὺς	καὶ λύει τὴν μάχην— τεκμαίρομαι
[32]	φοβερώτεροι εἴητε τοῖς ἐναντίοις μορμολυττόμενοι	αὐτούς,	καὶ ὑποδήσεσθε τὰ ὑψηλὰ ἐκεῖνα
[30]	καὶ ἐν ἐλευθερίᾳ βιώσεσθαι δι´	αὐτούς,	κρατοῦντες μὲν τῶν δυσμενῶν εἰ
[38]	ὁρᾷς κἀκεῖνα, μήτε μαίνεσθαι ὑπολάβῃς	αὐτοὺς	μήτε εἴπῃς, ὡς οὐδεμιᾶς ἕνεκα
[38]	ἐκείνων μηδὲ οἴεσθαι μάτην πονεῖν	αὐτούς,	ὁπόταν ἢ σφαίρας πέρι ἐν
[38]	εὔλογα καὶ ἃ συνιδὼν κολάζει	αὐτούς,	οὐκ ἐχθρὸς ὢν οὐδὲ ὑπὸ
[10]	ἡδὺ καὶ λυσιτελές, ὅτι πάντες	αὐτοὺς	ὄψονται ἐστεφανωμένους καὶ ἐπὶ τῇ
[23]	σκυθρωποὶ ἅπαντες ἤκουον, οἰκτείροντες, οἶμαι,	αὐτοὺς	πέδας τηλικαύτας ἐπισυρομένους. (ΣΟΛΩΝ) Οὐκ
[31]	αὐτοὶ πὺξ τὰς χεῖρας ἐπ´	αὐτοὺς	προβεβλημένοι, κἀκεῖνοι δηλαδὴ ὑποπτήσσουσιν ὑμᾶς
[7]	γιγνομένοις, ἢ τί φῶμεν ποιεῖν	αὐτούς;	(ΣΟΛΩΝ) Ὁ μὲν χῶρος αὐτός,
[33]	τότ´ ἂν ἴδοις οὐκέτι ἐρυθριῶντας	αὐτοὺς	τὰ σώματα οἷοι νῦν εἰσιν,
[32]	κόνιν καὶ τὸ ἔλαιον δίδασκε	αὐτοὺς	τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν μὴ κοῦφα
[34]	τοὺς κινδύνους, ἀλλ´ ἐπειδὰν καθ´	αὑτοὺς	ἄριστοι γένωνται, ἀσκοῦνται τὸ μετὰ
[18]	περὶ πολιτείας διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι	αὐτόχθονας	ἄνδρας πόλιν ταύτην ἀρχαιοτάτην τοσούτοις
[39]	ἐπαίροντα μηδενὸς ἕνεκα ὠφελίμου ἢ	αὐτῷ	ἑκάστῳ ἢ κοινῇ τῇ πόλει.
[26]	ἔνδοθέν τε γὰρ εὖ παρεσκεύασται	αὐτῷ	καὶ τὰ ἔξω μάλα καρτερῶς
[3]	ἀποπτύσειν ὁ κακοδαίμων, οὕτως αἵματος	αὐτῷ	καὶ ψάμμου ἀναπέπλησται τὸ στόμα,
[1]	πηλόν· τέλος δὲ ἤδη περιπλέξας	αὐτῷ	τὰ σκέλη κατὰ τὴν γαστέρα
[35]	λύχνου γίγνεται. ὑπὸ γὰρ τῷ	αὐτῷ	φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειας
[15]	ἢ σελίνων, ἀλλ´ ὃς ἐν	αὑτῷ	συλλαβὼν ἔχει τὴν ἀνθρώπου εὐδαιμονίαν,
[35]	πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τὰς ἀλκὰς	αὐτῶν,	ἀλλ´ εἰκῆ ἐν τῷ πηλῷ
[13]	εἷς ἐξ ἁπάντων, ὁ κρατήσας	αὐτῶν.	(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Εἶτα, ὦ Σόλων, ἐπὶ
[21]	οὐ γὰρ ὅπως τὰς ψυχὰς	αὐτῶν	ἀσκοῦμεν ἐξ ἀρχῆς προὔκειτο εἰπεῖν,
[24]	τοῖς οὕτως ἀσκηθεῖσιν, ἐπειδὰν πρότερον	αὐτῶν	γυμνὰ τὰ σώματα καταμαλάξαντες καὶ
[21]	τὸ γὰρ ἀκριβὲς τῆς περὶ	αὐτῶν	διασκέψεως ἑτέρου ἂν εἴη λόγου.
[30]	καὶ ὑποτελεῖν ἡμῖν τοὺς πλείστους	αὐτῶν.	ἐν εἰρήνῃ τε αὖ πολὺ
[10]	δὲ ἄλλα σοι δόξει περὶ	αὐτῶν,	ἐπειδὰν εἰς τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν
[39]	μοι τάχιστα καταλευσθήσεσθαι δημοσίᾳ πρὸς	αὐτῶν,	ἐπιγελῶν ἑκάστοις, ὁπόταν ὁρῶ τυπτομένους
[10]	ἐπαινουμένους, τὸν δὲ καὶ νικήσαντα	αὐτῶν	ἰσόθεον νομιζόμενον. ~(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) Αὐτὸ τοῦτο,
[17]	ὡς οὐκ ὀρθῶς γιγνώσκω περὶ	αὐτῶν.	καὶ ἐν τούτῳ πᾶσα ἄν
[37]	δὲ δὴ ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι	αὐτῶν	καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένους— ἄπαγε· θηριῶδες
[39]	δεῖσθαί μοι δοκεῖ ἡ πόλις	αὐτῶν	καταγέλαστα ὑφ´ αὑτῆς πάσχουσα. ~(ΣΟΛΩΝ)
[24]	καὶ καρτεροὺς εἶναι. Ὅσοι δὲ	αὐτῶν	κάτω συννενευκότες παλαίουσιν, καταπίπτειν τε
[27]	ὁ πόνος οὗτος ὤμους τε	αὐτῶν	κρατύνει καὶ τόνον τοῖς ἄκροις
[38]	αἰκιζομένων τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ καταγελῶν	αὐτῶν	μαστιγοῖτο ἂν ἁμιλλώμενος πρὸς τὸν
[20]	Τὴν μὲν δὴ πρώτην ἀνατροφὴν	αὐτῶν	μητράσι καὶ τίτθαις καὶ παιδαγωγοῖς
[22]	λόγου. ~Ῥυθμίζομεν οὖν τὰς γνώμας	αὐτῶν	νόμους τε τοὺς κοινοὺς ἐκδιδάσκοντες,
[19]	ῥήτορας ἀναβιβάζονται τοὺς ἐροῦντας ὑπὲρ	αὐτῶν.	οἱ δὲ ἔστ´ ἂν μὲν
[11]	τὰ εὐδαιμονέστατα πρόσεστι τῇ νίκῃ	αὐτῶν.	παρ´ ἡμῖν δὲ τοῖς Σκύθαις
[1]	οἱ νέοι ποιοῦσιν; οἱ μὲν	αὐτῶν	περιπλεκόμενοι ἀλλήλους ὑποσκελίζουσιν, οἱ δὲ
[38]	ὑπὲρ ἐκείνων Λυκοῦργος ὁ νομοθέτης	αὐτῶν	πολλὰ τὰ εὔλογα καὶ ἃ
[22]	ἀνάξια τῆς πόλεως ἐπιτηδεύοντας αἴσθωνται,	αὐτῶν	τε ἐκείνων χάριν, ἀμείνους γὰρ
[2]	οἶμαι, τῆς ψάμμου τὸν ὄλισθον	ἀφαιρούσης	καὶ βεβαιοτέραν ἐν ξηρῷ παρεχούσης
[1]	ἕνεκα φείδονται μὴ μολύνεσθαι, ἀλλ´	ἀφανίσαντες	τὸ χρῖσμα καὶ τοῦ βορβόρου
[24]	τοὺς κινδύνους καὶ τῶν σωμάτων	ἀφειδεῖν	καὶ προσέτι ἐρρῶσθαι καὶ καρτεροὺς
[16]	κεφαλῇ. τὸν γὰρ πῖλόν μοι	ἀφελεῖν	οἴκοθεν ἔδοξεν, ὡς μὴ μόνος
[32]	κινδύνων μελετῶσι τὴν ἀρετήν. ὥστε	ἀφέντας	τὴν κόνιν καὶ τὸ ἔλαιον
[1]	τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν	ἀφῆκεν	εἰς τὸ ἔδαφος, εἶτ´ ἐπικαταπεσὼν
[24]	ἐκ τούτου καθίστανται, εἴ ποτε	ἀφίκοιντο	εἰς χρείαν τῶν μαθημάτων τούτων
[39]	ἔγραψε τοὺς νόμους αὐτοῖς Κρήτηθεν	ἀφικόμενος.	ἀποδεδημήκει δὲ παρὰ τοὺς Κρῆτας,
[34]	βιοῦντες· τό τε γὰρ ἐν	ἀφράκτῳ	οἰκεῖν ῥᾴδιον εἰς ἐπιβουλήν, καὶ
[32]	δέῃ, κοῦφα, καὶ ἢν διώκητε,	ἄφυκτα	τοῖς πολεμίοις ἔσται, ὑμῶν οὕτω
[2]	τὴν κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην, ὡς	ἀφυκτότεροι	εἶεν ἐν ταῖς συμπλοκαῖς, οἶμαι,
[29]	τῶν χειρῶν, καὶ ταῦτα ἐν	ἀφύκτῳ	ἐχόμενοι. καὶ μὴν καὶ τὸν
[19]	ἔτι ποιησόμεθα τὴν συνουσίαν, ὡς	ἄχθεσθαι	εἰ ἀποτείνοιτο ἡ ῥῆσις, ἀλλὰ
[26]	καλάμην αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν	ἄχνην—	αὖθις γὰρ ἐπὶ τὸν λικμῶντα
[25]	ἐν τοῖς σώμασι, τὴν μὲν	ἄχνην	καὶ τοὺς ἀθέρας ἀποφυσῶντα, καθαρὸν
[23]	συνεστῶτας. οὐδ´ αὐτά, ὦ Ἀνάχαρσι,	ἀχρεῖα	ᾄσματα καὶ αὐλήματα. Τούτοις δ´
[24]	ὕψος ἀναβαστάσαι τὸν ἀντίπαλον, οὐκ	ἀχρεῖα	οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντες, ἀλλὰ ἓν
[28]	σὺ ταῖς ἐγχέλεσιν εἴκαζες, οὐκ	ἀχρεῖον	οὐδὲ γελοῖον ὄν, ἀλλὰ καὶ
[25]	τὸ σύμμετρον περιγεγραμμένοι, τὸ μὲν	ἀχρεῖον	τῶν σαρκῶν καὶ περιττὸν τοῖς
[19]	σιωπᾶν κέλευε, ἢν αἴσθῃ καταρρητορευόμενος·	ἄχρι	δ´ ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι
[38]	ἀλλήλους ἐργάζωνται γυμνοὶ καὶ αὐτοί,	ἄχρις	ἂν ἐκβάλωσι τοῦ περιγράμματος τὸ