HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, IIe Panégyrique de Constance

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  822 formes différentes pour 1477 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[3]   τὴν χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ,     δὴ καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν παρέσχεν
[30]   καὶ ἀνοήτων δαιμόνων τὸ φῦλον.  ~Ἃ   δὴ μιμητέον τῷ γενναίῳ καὶ
[39]   καταφρονήσας τῶν πονηρευμάτων. γὰρ     μηδὲ τῶν ἐχθρῶν τις διὰ
[18]   ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα     πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα δὲ ἡμῖν
[8]   οὐκ ἀπόχρη τῶν ἐπῶν μνησθῆναι     πεποίηκεν ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς
[33]   ξυνδοκεῖ, ὥρα ἐπεξιέναι τοῖς ἔργοις     τεθαυμάκαμεν. Καὶ ὅπως μή τις
[22]   ὑμᾶς τὰ ὑμῶν αὐτῶν διανοήματα     ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ τοῖς ὀνόμασι
[29]   καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα μὲν  ἀγαθὰ   γέγονε παντελῶς τῆς ἐναντίας ἄμικτα
[30]   τὰ μὲν ἐν ἀμφοτέροις ἔχων  ἀγαθά,   τὰς δὲ οἷον κῆρας ἐκ
[32]   τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν αὐτῷ τὰ  ἀγαθά.   Φθάνουσι δὲ οἱ θεοὶ τὰς
[33]   κτῆσιν ὑπὸ τῆς ἔμφρονος χρήσεως  ἀγαθήν,   καὶ φαύλην ὑπὸ τῆς ἐναντίας
[25]   καὶ ὅτῳ μὲν ἂν ὦσιν  ἀγαθοὶ   πατέρες καὶ αὐτὸς ἐκείνοις ἐμφερής,
[33]   ἀρετήν, ἧς μόνοις μέτεστι τοῖς  ἀγαθοῖς   ἀνδράσι καὶ φύσει σπουδαίοις. Εἶτα
[39]   τὴν ἄνοιαν καὶ τὴν μωρίαν  ἀγαθοῖς   γενέσθαι καὶ σώφροσι, ζηλωτὰς δὲ
[27]   πρᾷος καὶ μείλιχος, τοῖς μὲν  ἀγαθοῖς   τῶν πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων, τῶν
[27]   ἀπαιτητέον δὲ εἰς δύναμιν τὸν  ἀγαθὸν   ἄνδρα καὶ βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα.
[32]   αἴτιον τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ  ἀγαθὸν   δαίμονα, ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ
[39]   τῷ τοιούτῳ καὶ ὃν σφόδρα  ἀγαθὸν   καὶ διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο μισῶν
[8]   τὴν κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ  ἀγαθὸν   στρατιώτην ὁμολογοῦμεν τὸν Πηλέως, ἐκ
[1]   ἐθέλοντα πάντως κοινῇ τε ἅπαντας  ἀγαθόν   τι δρᾶν, ἡμῖν δὲ ἰδίᾳ
[24]   καὶ ἡμέρας. Οὔκουν οὐδὲ ἀνὴρ  ἀγαθὸς   ἀρετῆς μεταδιδοὺς ἄλλῳ τῷ μεταδοθέντι
[39]   παλαιὸς ἀπέφηνε λόγος. δὲ  ἀγαθὸς   βασιλεὺς μιμούμενος ἀτεχνῶς τὸν θεὸν
[36]   ἦν ἀκατάπληκτος καὶ γεννάδας καθάπερ  ἀγαθὸς   νεὼς κυβερνήτης, ἐξαπίνης νεφῶν ῥαγείσης
[21]   Ἐργάτης γάρ ἐστι καὶ τούτων  ἀγαθός,   οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ
[28]   ἐς δύναμιν ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς  ἀγαθὸς   προθυμηθήσεται. ~Διττῶν δὲ ὄντων τῶν
[28]   τὸν χάρακα· φύλαξ δὲ ὢν  ἀγαθὸς   τῶν νόμων, ἀμείνων ἔσται δημιουργός,
[27]   παραινῶν μόνον οὐδὲ ἐπαινῶν τοὺς  ἀγαθοὺς   προθύμως καὶ χαριζόμενος κολάζων
[31]   τῆς ὑπὲρ ἁπάντων βουλῆς κοινωνοῦντας  ἀγαθούς   τε εἶναι καὶ τι
[28]   δίκῃ πάντα δρῶν τοὺς μὲν  ἀγαθοὺς   τιμήσει προθύμως, τοὺς μοχθηροὺς δὲ
[33]   στάθμην ἀπευθύνοντες, τοὺς τῶν  ἀγαθῶν   ἀνδρῶν καὶ βασιλέων ἐπαίνους ἐναρμόττειν
[25]   τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις δὲ ἐξ  ἀγαθῶν   γέγονε μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις
[33]   καὶ σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἐκτὸς  ἀγαθῶν   (εἰ μή τις καὶ πρὸς
[25]   ἁμιλλᾶσθαι; Ἀλλ´ οὐδὲ ὅστις προγόνων  ἀγαθῶν   ἔφυ, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὴν
[22]   εἰσὶ γὰρ αἱ τούτων ὑπολήψεις  ἀγαθῶν   πέρι καὶ φαύλων ταῖς ὑμετέραις
[40]   ὡς οὐδὲ ὧν ὧραι φύουσιν  ἀγαθῶν   τὴν ἄμετρον ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ
[25]   δοτέον ἐκείνων, οἳ γεγονότες πατέρων  ἀγαθῶν   τοὺς σφῶν τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις
[9]   ἔρχονται ὁμοίως ἐκείνοις ὅπλοις τε  ἀγαλλόμενοι   τοιούτοις καὶ ἐσθήμασιν ἐπιχρύσοις καὶ
[12]   Ὄφρ´ ἂν μέν κεν ὁρᾷς  Ἀγαμέμνονα,   ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν,
[1]   κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ τὸν  Ἀγαμέμνονά   φησιν πατὴρ ἐκείνων τῶν
[38]   φήσομεν, μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν  Ἀγαμέμνονα   χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον τῶν Τρώων
[2]   Αὐτὰρ γ´ αὖτε Θυέστ´  Ἀγαμέμνονι   δῶκε φορῆναι, Πολλῇσιν νήσοισι καὶ
[12]   μὲν φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν ἀνδρῶν,  Ἀγαμέμνονος   δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπικειμένου καὶ
[34]   ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους·  Ἀγαμέμνων   δὲ ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά
[2]   ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι; ἀνὰ δὲ κρείων  Ἀγαμέμνων   Ἔστη σκῆπτρον ἔχων, τὸ μὲν
[11]   οὔτε ὅρκων οὔτε συνθηκῶν ἐδέησεν,  ἀγαπᾷ   δὲ οἴκοι μένων εἰ μὴ
[27]   ἐν δίκῃ καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ·  ἀγαπᾷ   δὲ πλοῦτον, οὔτι τὸν χρυσῷ
[36]   ἐστὶ ποθεινὸς τοῖς φίλοις καὶ  ἀγαπητός,   πολλῆς μὲν τιμῆς καὶ δυνάμεως
[26]   τοῦ πολυτιμήτου καὶ σεμνοῦ καὶ  ἀγαπητοῦ,   ἐξ οὗ παντοδαπαὶ κρεμάμεναι ψυχαὶ
[32]   πολεμίων καὶ τῶν οἴκοθεν καταβιώσονται,  ἀγαπῶντες   μὲν τὸν αἴτιον τῶν παρόντων
[7]   τοῦ Πανδάρεω θυγατέρας, ἐπὶ γῆς  ἄγει   πέρατα ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν διανοημάτων,
[11]   τότε δράσας ἀπιὼν ᾤχετο, καὶ  ἄγει   πρὸς ἡμᾶς εἰρήνην ἐκ τούτου,
[35]   δέ τινας οὐ φαύλους οὐδὲ  ἀγεννεῖς   ἀνθρώπους. Μόνῳ δὲ ὑπῆρχεν οἶμαι
[28]   τοῖς αὑτοῦ παισὶ δούλειον καὶ  ἀγεννὲς   ἐπαγαγεῖν σπέρμα. Δίκης δὲ αὐτῷ
[12]   μάχης. Πῶς γὰρ εἰκὸς οὕτως  ἀγεννῆ   καὶ δειλὰ παραινεῖν τὸν Δία,
[8]   ἐκεχειρίαν τὸν πόλεμον. δὲ  ἀγεννὴς   καὶ δειλὸς τύραννος ὄρη τε
[4]   Εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε, καὶ ἐντρέχοι  ἀγλαὰ   γυῖα· ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας
[22]   τυχὸν δὲ καὶ ἄλλως ἔχει,  ἀγνοούμενον   πρὸς ὑμῶν ὅπῃ ποτὲ ἂν
[8]   κτύπος τῶν ὅπλων, ξιφῶν τε  ἀγνυμένων   ἀμφὶ τοῖς κράνεσι καὶ τῶν
[34]   καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν  ἄγοντας,   τοῦτον δὴ ἄσχολον ἐκάλει καὶ
[24]   ναυαγίαις ἔνεστι διασώσασθαι καὶ ἐν  ἀγορᾷ   καὶ ἐν δήμῳ καὶ ἐν
[36]   τοῖς σημείοις καὶ τὸν στρατηγὸν  ἄγουσα   τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν μᾶλλον
[28]   φύλακες ὑπὸ τῆς ἐνδείας ἀναγκαζόμενοι  ἄγριοί   τέ εἰσι τοῖς νομεῦσι καὶ
[1]   τὸν βασιλέα λίαν αὔθαδες καὶ  ἄγριον·   τυχὸν δὲ οὐδὲ ἐκείνης ἀπολύεται
[39]   ταῦτα μοχθηρὸς καὶ ἀνόητος καὶ  ἀγριώτερος   τῶν θηρίων, δὲ ἥμερος
[23]   ἄξιον ὑμῖν οἴεσθε, εἰ καὶ  ἀγροικότεροι   καὶ ἐλάττους μακρῷ τῶν ῥηθέντων
[32]   ἀναγκαίων· τὸ δὲ ἐν τοῖς  ἀγροῖς   τῶν γεωργῶν φῦλον, ἀροῦντες καὶ
[21]   οὗτος ἀρκούντως ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως  ἀγχίνοιαν,   Τὸ δὲ ἐφ´ ἑκάστῃ συνόδῳ
[23]   μετὰ δικαιοσύνης στέργοντας· ὅσους δὲ  ἀγχίνους   δεινοὺς στρατηγικοὺς
[21]   οὐ βίᾳ ἕλκων οὐδὲ αἰχμαλώτους  ἄγων,   ἑκόντας δὲ αὐτῷ πειθομένους καὶ
[8]   Ἀχιλλεῖ χαριζόμενος, καὶ ὥσπερ θεατὰς  ἄγων   τὸ στράτευμα μόνον ἄμαχον καὶ
[16]   τηλικοῦτον ἔργον βασιλέως εὐλαβησόμεθα τὸν  ἀγῶνα,   μή ποτε ἄρα μικρὰ μεγάλοις
[28]   εἵνεκα τῆς πρὸς τοὺς ὀθνείους  ἀγῶνας,   πῶς ἄν τις μάλιστα πείσειεν;
[18]   Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ μέν εἰσιν  ἀγῶνες   οὓς ἀνεγράφη Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ
[6]   ταξιάρχους πάνυ πολλοὺς καὶ ἐρρωμένως  ἀγωνιζομένους,   ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸν ποιητὴν
[11]   ῥευμάτων, τὸν δὲ ὡς φαύλως  ἀγωνισάμενον   ὑπὸ τοῖς τείχεσι, καὶ ἄλλους
[25]   Πυθικὰς τῶν πολεμικῶν  ἀγώνων,   αἳ δὴ τῷ παντὶ ´κείνων
[8]   τοῦ μὴ καθαρὰν αὐτοῖς μηδὲ  ἄδακρυν   παρασχεῖν τὴν νίκην καὶ τὸ
[17]   τῶν ἐκ καταλόγου, καθαρὰν καὶ  ἄδακρυν   περιεποιήσατο τὴν νίκην. Ἕκτωρ δὲ
[21]   σεμνοτέραν· μὲν γὰρ ἦν  ἄδακρυς   μόνον τοῖς κρατοῦσιν, δὲ
[28]   ὡς αὐτὸς ὁρώμενος καρτερὸς καὶ  ἀδαμάντινος;   Ἔστι γὰρ ἀληθῶς ἥδιστον θέαμα
[18]   παρέσχεν ἀσφαλῆ καὶ τοῦ μέλλοντος  ἀδεᾶ   τὴν ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν,
[27]   πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ ἁπάντων  ἀδεεῖς   καὶ ἀτεράμονας, οὔτι ῥᾳθύμους ἐργάσεται,
[28]   τοῖς δοκοῦσι φοβεροῖς φαιδρὸς καὶ  ἀδεὴς   καὶ ὅπου λίαν θαρροῦσι σεμνὸς
[6]   γόνασιν ἔκτεινεν· δὲ ἐκήρυττεν  ἄδειαν   τοῖς ἐξαρνουμένοις τὴν ξυνωμοσίαν, οὐ
[14]   συμβαίνειν, ἐπαίνους ἅμα καὶ δόγματα  ᾄδειν   καὶ πρὶν μετρίως ἐφικέσθαι
[1]   ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν  ᾄδειν   καὶ ὑμνεῖν τῶν ἡμιθέων τὰς
[1]   ἡσυχίας ὑμνεῖν τὸν βασιλέα καὶ  ᾄδειν   τὰ κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ
[25]   δέ φασι καὶ Κελτοῖς ποταμὸν  ἀδέκαστον   κριτὴν τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ
[30]   λογίζοιτο. Κρίνας γὰρ τοιοῦτος  ἀδεκάστως   ἅμα τοῖς συνέδροις παραδώσει τῷ
[34]   δὲ ἐγκρατὴς ἁπάντων οὕτω τοῖς  ἀδελφοῖς   δικαίως ἅμα καὶ σωφρόνως προσηνέχθη,
[27]   καὶ τελευτήσαντας ὅσιος καὶ ἐπιμελής,  ἀδελφοῖς   τε εὔνους, καὶ ὁμογνίους θεοὺς
[6]   προσηκούσης ὀρεχθεὶς ἡγεμονίας κτείνει τὸν  ἀδελφὸν   βασιλέως καὶ τῆς ἀρχῆς κοινωνόν,
[28]   {φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν δὲ  ἀδελφῶν   καὶ ξένων καὶ φίλων· ἧς
[7]   ἔμελλε φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας ὑβρίζων  ἀδεῶς   εὐδαιμονήσειν, ὡς ᾤετο, ἀλλὰ ἐς
[4]   ἀρραγὴς ἔμεινεν φάλαγξ καὶ  ἀδιάλυτος,   οὐδ´ ἐπὶ σμικρὸν ἐνδοῦσα. Καὶ
[7]   ἐλπίσαι συγγνώμην εὔλογον οὕτω μὲν  ἄδικα   διανοηθέντα, ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων
[15]   λέξεως τὸν θεὸν παραλαμβάνει οὐκ  ἀδικεῖ.   Εἰ γὰρ τὸν ἐν ἡμῖν
[9]   ὅστις μή τισιν ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν  ἀδικεῖ   μὴ φυλάττων ταῦτα· τυχὸν δὲ
[29]   χειρὶ ξίφος εἰς πολίτου, κἂν  ἀδικῇ   τὰ ἔσχατα, φόνον οὐδὲ ἐν
[34]   ἔτι μὲν ἦν νεαρὰ τὰ  ἀδικήματα,   ἦρχε δὲ οὐ κατὰ Δαρεῖον
[8]   θρασύς, ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς  ἀδικήματα.   Τὰ μὲν δὴ κατὰ τὴν
[39]   διὰ μέγεθος ὧν αὑτῷ σύνοιδεν  ἀδικημάτων   ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς ἐστι
[35]   ἐδέησεν ἔτι, οὐδ´ εἴ τις  ἀδικημάτων   μειζόνων εἶχεν ὑποψίαν, οὐδὲ εἴ
[29]   ἄλλοι δὲ ἀπαραίτητοι κριταί, τῶν  ἀδικημάτων   ὀξεῖαν καὶ δεινὴν ἐπάγοντες δίκην
[34]   τοῖς μέν γε λίαν ἀρχαίων  ἀδικημάτων   τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας οὔτε εἰς
[34]   ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν τοὺς τῶν  ἀδικησάντων   ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων δὲ ὥρμητο Τίσασθαι
[26]   καὶ ἀκολασίᾳ καὶ ὕβρει καὶ  ἀδικίᾳ.   Τούτους δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν
[2]   ὁμόρων βαρβάρων ὕβριν τε καὶ  ἀδικίαν   ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι μὲν δὴ τούτοις
[28]   δὲ ἐξείργων καὶ παρανομίαν καὶ  ἀδικίαν   καὶ ἐπιθυμίαν ἀμέτρου κτήσεως, καὶ
[22]   ἐξερμηνεύειν ἐς ὑμᾶς τοὺς λόγους·  ἀδικοίην   γὰρ ἂν διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος
[40]   οὐδὲ θεραπαίνης, οὐδὲ ὅλως τὴν  ἄδικον   ἀφροδίτην ἠγάπησε, καὶ ὡς οὐδὲ
[30]   κόλασις ἔνδικος ἐπ´ ὠφελείᾳ τῶν  ἀδικουμένων   ἐπιτρέπων, ὀρθῶς ἂν καὶ ἐμφρόνως
[7]   ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε  ἀδίκων   ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν
[25]   γε ὑπῆρχέ τισιν οὐ παντάπασιν  ἀδόξων   γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ διὰ τὴν
[39]   σωτηρίας τυγχανούσης, χαλεπῆς δὲ καὶ  ἀδυνάτου   τῆς τῶν φίλων καὶ τῶν
[26]   ζῶσι γὰρ ἀεὶ μὲν κτώμενοι,  ἀεὶ   δὲ ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν ἀναγκαίων
[26]   ἀναρπάζειν τὰς τυραννίδας· ζῶσι γὰρ  ἀεὶ   μὲν κτώμενοι, ἀεὶ δὲ ἐνδεεῖς,
[12]   καθάπερ ἱερέα καὶ προφήτην θεραπεύειν  ἀεὶ   ξὺν κόσμῳ τὸν θεὸν καὶ
[40]   τὴν οἴκησιν, τοῖς πονουμένοις δὲ  ἀεὶ   πάρεστι τῆς ἀρχῆς μέρεσιν, ἀντέχων
[16]   ὧδε ἐπονομάζεται· τῇ πόλει δὲ  ἀετός,   ὥς φασιν, οἰκιζομένῃ δεξιὸς ἐκ
[4]   γὰρ ἐχρῶντο καὶ οὔπω πώλοις  ἄζυξι·   τάχει δὲ ὅστις διήνεγκε, τούτῳ
[40]   οὐ μόνον ἐστὶ τῶν πολεμίων  ἀήττητος,   ἀλλ´ οὔτε αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας ἑάλω
[26]   αὐτὸν Περσῶν οἱ γνώριμοι ὅτιπερ  Ἀθηναῖοι   τὸν Σάραμβον. ~Ἀλλ´ ἔοικε γὰρ
[23]   ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ τὸν  Ἀθηναῖον   ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς
[24]   οὐ ψευδὴς λόγος τοῦ  Ἀθηναίου   ξένου, ὅστις ποτὲ ἄρα ἦν
[12]   τῇ μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι τὴν  Ἀθηνᾶν   μετὰ τῶν Τρωάδων. Καίτοι εἰ
[12]   δὲ τοῦ Τυδέως, τῆς  Ἀθηνᾶς   πολλὴν ἐκ τοῦ κράνους ἀναπτούσης
[26]   ἀνάγκη πεινῆν διὰ βίου καὶ  ἀθλιώτερον   ἀπαλλάττειν μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου
[12]   τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους;  ἀθρεῖτε   δὲ ὧδε τὴν ὁμοιότητα καὶ
[20]   μετὰ νοῦ καὶ φρονήσεως κατευθύνει,  ἀθρεῖτε   ἐν Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι τὰ
[4]   τὰς μάχας καὶ τοὺς πολέμους  ἀθρήσωμεν.   ~Τίνας οὖν Ὅμηρος διαφερόντως ὕμνησεν
[25]   τέχνης καὶ ἄλλοθέν ποθεν  ἀθροίσαντα   μὴ δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ
[17]   Καὶ εἰ βούλεσθε τὸ κεφάλαιον  ἀθρόως   ἑλεῖν τοῦ λόγου, ὑπομνήσθητε τῆς
[23]   καὶ μείζους βαρβάρων, καὶ τὸν  Ἄθω   διορύττειν δυναμένους καὶ σχεδίᾳ τὰς
[25]   καὶ οὐ πείθουσιν αὐτὸν οὔτε  αἱ   μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ
[38]   ἔτι καὶ τυχὸν ὧν οὐδὲ  αἱ   μητέρες τότ´ ἐγεγόνεσαν, ὁπότε ἐκεῖνος
[16]   ἄρκτον, ἵνα Ῥήνου τέ εἰσιν  αἱ   πηγαὶ καὶ αἱ τοῦ Ἴστρου
[18]   καὶ ἐς Καρχηδόνα, Ἠριδανοῦ τε  αἱ   προκαταλήψεις τῶν ἐκβολῶν, ἁπάσας αὐτοῦ
[18]   λίαν ἀρχαῖος· ὅσῳ δὲ μείζους  αἱ   συνιοῦσαι δυνάμεις, τοσούτῳ τὰ ἔργα
[16]   τέ εἰσιν αἱ πηγαὶ καὶ  αἱ   τοῦ Ἴστρου πλησίον παρὰ τοῖς
[22]   Καὶ οὐδὲν θαυμαστόν· εἰσὶ γὰρ  αἱ   τούτων ὑπολήψεις ἀγαθῶν πέρι καὶ
[20]   τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως δείγματα  αἵ   τε ἐπὶ τὸν πόλεμον παρακλήσεις
[25]   Πυθικὰς τῶν πολεμικῶν ἀγώνων,  αἳ   δὴ τῷ παντὶ ´κείνων εἰσὶ
[2]   καὶ τὰς ἐντὸς Ὠκεανοῦ νήσους,  αἳ   τοσούτῳ μείζους τῶν ἐν τῇ
[3]   ἀξιωτέον πολλοῦ τὰς Τρωὰς ἵππους,  αἳ   τρισχίλιαι οὖσαι ἕλος κάτα βουκολέοντο"
[12]   τὸ διάφορον λογίζεσθε. Ἑλλήνων μὲν  Αἴαντε   καὶ οἱ Λαπίθαι καὶ Μενεσθεὺς
[9]   ~ἑξῆς δέ, εἰ βούλεσθε, τὴν  Αἴαντος   ὑπὲρ τῶν νεῶν καὶ τὴν
[5]   αὖθις ὑπὲρ τοῦ Τελαμωνίου φησίν·  Αἴας,   ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ
[5]   μὲν μέγ´ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος  Αἴας,   Ὄφρ´ Ἀχιλεὺς μήνιεν· γὰρ
[5]   τὸ τεῖχος τῶν Ἀχαιῶν πόλεμος·  Αἴας   τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν νεῶν καὶ
[6]   τὸ δὲ τέτρατον ἵκετο τέκμωρ,  Αἰγάς,   καὶ ὡς ἐντεῦθεν τὴν πανοπλίαν
[1]   κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν  αἴγλην,   οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν λίθον εὐανθῆ
[16]   οἳ ποιοῦσιν ἕλος προσεοικὸς τοῖς  Αἰγυπτίοις   ἕλεσι τὸ ξύμπαν τῆς ἐκείνῃ
[25]   πυραμίδας τε ἐπ´ αὐτοῖς τὰς  Αἰγυπτίων,   καὶ ὅσα ἄλλα πλούτου καὶ
[27]   τε εὔνους, καὶ ὁμογνίους θεοὺς  αἰδούμενος,   ἱκέταις καὶ ξένοις πρᾷος καὶ
[22]   καταλάβοι οὕτω καλῶν ἁπτόμενον λόγων·  αἰδὼς   δὲ οἶμαι κατείργει καὶ οὐκ
[25]   εὔλογον ἐκείνους, Ἡλίου μὲν ἐπιφημίζοντας  Αἰήτην   υἱέα, Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ
[8]   ἅπας τε ἀναμορμύρων ἀφρῷ καὶ  αἵματι   πέλαζεν ὤμοις Ἀχιλῆος, εἰ χρὴ
[13]   οὐρανῷ ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς ἡμᾶς  αἴρειν.   Ἐς τοῦτο γὰρ ἔοικεν ἐπιτάττειν
[17]   χωρίου, ἐπ´ αὐτὴν εἶμι τὴν  αἵρεσιν.   Καὶ εἰ βούλεσθε τὸ κεφάλαιον
[31]   ἐπιτρέψει τὴν τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων  αἵρεσιν.   Νόμων μὲν δὴ πέρι καὶ
[25]   παρασχομένοις· δεξάμενος γὰρ τοιοῦτος  αἴρεται   μετέωρος ἐπίπαν, οὐδὲν διαφέρων τοῦ
[11]   ἀσφαλῶς τὴν πόλιν· οὕτω γὰρ  αἱρήσειν   λαθὼν βιασάμενος τῷ πλήθει
[10]   τὴν ἐλπίδα τοῦ κατ´ ἄκρας  αἱρήσειν   τὴν πόλιν, καὶ τοὺς ἵππους
[31]   μάλιστα αὑτοῦ παραπλησίους εὔξεται γενέσθαι·  αἱρήσεται   δὲ οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ ὡς
[34]   μαρτυρίαν πιστήν, καί με οὐχ  αἱρήσετε   ψευδομαρτυριῶν, εὖ οἶδα· ὑπομνήσω γὰρ
[23]   συνάπτοντας, καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ  αἱροῦντας   νήσους καὶ σαγηνεύοντας, καὶ λιβανωτοῦ
[8]   ἄχρι τοῦ χάρακος, καὶ αὐτὸν  αἱροῦσιν   αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις καὶ
[15]   ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν αὐτοῦ καὶ  αἰσθανόμενον   διὰ ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ
[14]   τοῦ Πλάτωνος λόγοις· καὶ γὰρ  αἰσθέσθαι   διὰ τῆς ἀκοῆς ἡδίους τῶν
[25]   καὶ μορφὰς τοιαύτας, ἀφανῆ μὲν  αἰσθήσει   καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν φύσιν,
[7]   ποτε παθὼν δράσας ᾤχετο  ἄιστος,   ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε αὐτὸν δαίμων
[6]   μὲν αἰσχρῶς τὴν βασιλείαν  αἴσχιον   ἁρπάσας, λείπει δὲ αὐτοῦ τὸν
[26]   φόρους ἀπάγειν κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ  αἴσχιον   ἐκείνων ἡδονῇ καὶ τρυφῇ καὶ
[40]   τῶν πολεμίων ἀήττητος, ἀλλ´ οὔτε  αἰσχρᾶς   ἐπιθυμίας ἑάλω πώποτε, οὔτε οἰκίας
[26]   παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον, δυσέρωτα δὲ  αἰσχρῶς   εἰς χρήματα, καὶ νεκρῶν θήκας
[6]   καὶ οὐκ ἀνιέντων, φεύγει μὲν  αἰσχρῶς   τὴν βασιλείαν αἴσχιον ἁρπάσας,
[17]   νεῶν κτείνεται, δὲ ἔφευγεν  αἰσχρῶς   οὐδὲ ἀνελόμενος τὸ σῶμα τοῦ
[1]   τὴν συγγνώμην τῆς τιμωρίας προὐτίθει,  αἰσχυνοίμην   ἄν, εἰ μὴ τοῦ Πηλέως
[22]   γὰρ ἂν διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος  αἰσχυνοίμην,   εἴ τις ἄρα τὸ βασιλέως
[32]   σαφῶς ἐπίσταται. Ἑτέρα δέ ἐστιν  αἰτία   τοῦ μήκους, τῆς μὲν εἰρημένης
[11]   τείχεσι, καὶ ἄλλους ἄλλας ἐπάγων  αἰτίας   ἔκτεινεν. Ἔστι γὰρ εὖ μάλα
[11]   σύνηθες ἐς τοὺς ὑπηκόους τὰς  αἰτίας   τῆς δυσπραγίας ἀποσκευάζεσθαι· δὴ
[33]   τε καὶ ἄλλοις τῶν μεγίστων  αἴτιοι   συμφορῶν. Εἰ δὴ οὖν καὶ
[32]   οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν τὸν  αἴτιον   τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν
[16]   δὲ εἰπεῖν, φεύγουσιν ἕπεται θρασέως,  αἴτιος   δέ ἐστιν οὐδαμοῦ νίκης καὶ
[38]   καὶ διηρμένων ἐπὶ τοὺς οὐκ  αἰτίους   τὰ κέντρα. Πολλῶν δὲ τυχὸν
[1]   μήνιδος ξυμφοράς, τὸν βασιλέα δὲ  αἰτιώμενον   Δία καὶ Μοίρας καὶ Ἐριννῦν,
[32]   δὲ ἀπ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς  αἰτοῦσιν   αὐτῷ τὰ ἀγαθά. Φθάνουσι δὲ
[20]   καὶ στασιάζειν ἤρχοντο περὶ τῆς  αἰχμαλώτου   κόρης, λέγειν ἐπιχειρῶν οὕτω δή
[21]   πάμφορον, οὐ βίᾳ ἕλκων οὐδὲ  αἰχμαλώτους   ἄγων, ἑκόντας δὲ αὐτῷ πειθομένους
[1]   μεθεῖναι μὲν ταῖν χεροῖν τὴν  αἰχμὴν   καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ
[21]   μετὰ τοῦ τέως ξυνάρχοντος, οὔτε  αἰχμὴν   φέρων οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος,
[26]   ἐφέστηκε πόνοις, αὐτὸς ὢν μαλθακὸς  αἰχμητὴς   καὶ δειλὸς καὶ ἀκόλαστος. Τοιοῦτος
[6]   Τούτων δὲ οἱ μέν εἰσιν  αἰχμοφόροι,   θώραξιν ἐλατοῖς καὶ κράνεσιν ἐκ
[13]   καὶ μὴ ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις  αἰωρεῖται,   ἐξ ὧν εὖ κακῶς
[39]   φημι τὰ χαρίεντα, καὶ ἐξ  ἀκανθῶν   τὴν σίδην καὶ ἄλλα ἐξ
[11]   λαμπρὸν καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ  ἀκαρῆ   χρόνον ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους
[36]   τὴν στρατηγίαν. δὲ ἦν  ἀκατάπληκτος   καὶ γεννάδας καθάπερ ἀγαθὸς νεὼς
[6]   τυράννῳ βιοτῆς κατάγειν σφᾶς ἐπ´  ἀκεραίοις   τοῖς πρόσθεν ἠξίου. ~Τοῦτο μὲν
[26]   ἐκείνοις δὲ οὔτε ἡμέρα πέφηνεν  ἀκερδὴς   ἡδεῖα, οὔτε εὐφρόνη τὸν λυσιμελῆ
[26]   τυραννὶς προσγενομένη. γὰρ οὐκ  ἀκηκόατε   Δαρεῖον τὸν Περσῶν μονάρχην
[22]   καὶ ἐπαινέτης οὐ μάλα ἀστεῖος,  ἀκηκόατε   πολλάκις τῶν μακαρίων σοφιστῶν καὶ
[34]   δὲ ὅτι πρὸς αὐτὸν ἐπολέμησεν,  ἀκηκόατε·   τῆς δὲ ἐμπειρίας καὶ τῆς
[21]   πρὸς ὃν ἦν ἄσπονδος καὶ  ἀκήρυκτος   βασιλεῖ πόλεμος, στρατόν τε ἤγειρε
[13]   ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι μένειν ἐᾶν  ἀκίνητον,   οὐδὲ οὕτως ἄλλο τι διανοεῖσθαι
[39]   οἴεται ταῦτα χρῆναι πρὸ τῆς  ἀκμῆς   διαφθείρειν, ἀλλὰ περιμένειν τὸν χρόνον
[6]   ἄλλων ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ  ἀκοῇ   μόνῃ, ἥπερ δὴ τυγχάνει πίστις
[23]   ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς  ἀκοῇ   τὸν ἄνδρα καὶ τὸ ἐπ´
[14]   καὶ γὰρ αἰσθέσθαι διὰ τῆς  ἀκοῆς   ἡδίους τῶν ἄλλων καὶ θρέψαι
[27]   φίλων δὲ ἀληθοῦς εὐνοίας καὶ  ἀκολακεύτου   θεραπείας μεστόν· ἀνδρεῖος μὲν φύσει
[26]   ἐκείνων ἡδονῇ καὶ τρυφῇ καὶ  ἀκολασίᾳ   καὶ ὕβρει καὶ ἀδικίᾳ. Τούτους
[28]   ἔθη μοχθηρὰ καὶ τρυφὴν καὶ  ἀκολασίαν,   τῶν μεγίστων κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην·
[26]   μαλθακὸς αἰχμητὴς καὶ δειλὸς καὶ  ἀκόλαστος.   Τοιοῦτος δὲ ὢν οὐ μόνον
[27]   ἀλλ´ οὐ τῷ θυμοειδεῖ καὶ  ἀκολάστῳ.   ~Καὶ καρτερεῖν δὲ καὶ ὑπομένειν
[4]   ταὐτὸν ἂν πάθοιμι φαύλῳ καὶ  ἀκόμψῳ   θεατῇ τῶν Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς
[11]   ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους καὶ  ἀκοντιζόντων   ἐς τοὺς ἐφεστῶτας τῷ κειμένῳ
[10]   δὲ οἶμαι συχνῶν, τοξότας καὶ  ἀκοντιστὰς   καὶ σιδηροῦν πύργον. Ταῦτα δὲ
[21]   αὐτὸ περιέσχεν ὁπλιτῶν δῆμος καὶ  ἀκοντιστῶν   καὶ τοξοτῶν ἱππεῖς τε ἐνσκευασάμενοι
[20]   τῆς Θέτιδος, ὥστε μὲν  ἀκόσμως   διέλυσε τὸν ξύλλογον, δὲ
[38]   δὲ ἐπ´ αὐτῇ γέγονε ποθεῖτε  ἀκούειν;   ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο ὑμᾶς λέληθεν
[23]   ἀληθεῖς ἐπαίνους διεξιόντι καὶ ὧν  ἀκούειν   ἄξιον ὑμῖν οἴεσθε, εἰ καὶ
[17]   ὅπως ἑάλω, καὶ οὐδὲν πλέον  ἀκούειν   ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον μόνον, ὅτι
[40]   τὸν ἀληθινὸν ἔπαινον; ποθεῖτε  ἀκούειν   ὑμεῖς καὶ τὴν καρτερίαν καὶ
[20]   τὰ ὑπὲρ τῶν ἔργων μόνον  ἀκούοντες   καὶ τῶν κατορθωμάτων ἐς τὸν
[22]   βασιλέως ἀναγνοὺς ξύγγραμμα τότε  ἀκούσας   ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ
[32]   ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ τῶν σοφῶν  ἀκούω   πολλάκις καί με λόγος
[10]   εἶχον τὴν ἐλπίδα τοῦ κατ´  ἄκρας   αἱρήσειν τὴν πόλιν, καὶ τοὺς
[35]   φασὶ καὶ ἄλλους δέ τινας  ἀκράτορας   τοῦ πάθους γενέσθαι. Ἐγὼ δὲ
[26]   ὅστις δὲ ἥττων μὲν ἡδονῶν,  ἀκράτωρ   δὲ ὀργῆς καὶ ἐπιθυμιῶν παντοίων,
[25]   κεκτημένων αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ  ἀκριβεῖ   διὰ ξυγγένειαν μόλις προσπίπτουσαν· οὔτι
[4]   Ἔρωτος τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα τὴν  ἀκρίβειαν   ἀφελεῖν τῆς τέχνης. Δεῖται γὰρ
[36]   ἤδη χαίρει καὶ γάννυται, γαλήνην  ἀκριβῆ   καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται γὰρ
[39]   οὐδὲ εἰς ἐγγόνους προφάσει τῆς  ἀκριβοῦς   δίκης καὶ τοῦ βούλεσθαί περ
[25]   τοιοῦτον, τοὺς πατέρας ἡμῖν  ἀκριβῶς   κατερεῖ καὶ ἀπελέγξει τὸν τόκον
[33]   τοὺς σπουδαίους τῶν ἀληθινῶν ἐπαίνων  ἀκροατὰς   οὐκ εἰς ταῦτα ὁρᾶν, ὧν
[4]   ἐπιχειροῦντι διεξιέναι περὶ τῆς ἐν  ἀκροπόλει   παρθένου καὶ τοῦ παρὰ τοῖς
[13]   φαμεν οἰκεῖν μὲν ἡμῶν ἐπ´  ἄκρῳ   τῷ σώματι, πρὸς δὲ τὴν
[24]   οὐδὲ εἰς αὑτὴν δεχομένη τὴν  ἀκτῖνα   καὶ ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο δὴ
[13]   ἡμετέρων τινὰ παρείλοντο· τοῦτο δὲ  ἀκώλυτον   μόνον καὶ ἀπαθές ἐστιν, ἐπεὶ
[26]   γέγονεν εἰρήνη καὶ ἀνακωχὴ τῆς  ἀλγηδόνος,   ἐκείνοις δὲ οὔτε ἡμέρα πέφηνεν
[35]   ξεινοδόκῳ ἔριδα προφέρῃσι βαρεῖαν) καὶ  Ἀλέξανδρον   τὸν Φιλίππου καὶ Ἀχιλλέα τὸν
[17]   ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον μόνον, ὅτι  Ἀλέξανδρος   μὲν ἀπέβαλε πολλοὺς Μακεδόνας ἐξελὼν
[4]   λόγων τῆς ἐπὶ τῶν ἔργων  ἀληθείας   κρείττων, ἐθέλω τοῖς παροῦσι διεξελθεῖν·
[23]   πρὸς ὑμᾶς ὁμολογητέον ἐστὶ τοὺς  ἀληθεῖς   ἐπαίνους διεξιόντι καὶ ὧν ἀκούειν
[22]   Τὸ δέ ἐστι μὲν ἴσως  ἀληθές,   τυχὸν δὲ καὶ ἄλλως ἔχει,
[6]   τὸν Ὁμήρου λόγον, παντὸς δὲ  ἀληθῆ   μᾶλλον, ὃς ἔφη περὶ τοῦ
[33]   ἐναρμόττειν ἐχρῆν. Καὶ ὅτῳ μὲν  ἀληθὴς   καὶ ἀπαράλλακτος ἁρμονία πρὸς τοῦτο
[40]   ὑμῖν ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν  ἀληθινὸν   ἔπαινον; ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς
[27]   ὄντες· τούτων αὑτὸν γε  ἀληθινὸς   ἀξιοῖ βασιλεύς. Φιλόπολις δὲ ὢν
[33]   που χρῆναι τοὺς σπουδαίους τῶν  ἀληθινῶν   ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ εἰς ταῦτα
[26]   Τοιοῦτος δὲ ὢν οὐ μόνον  ἀληθοῦς   ἐνδεὴς πλούτου καθέστηκεν, ἀλλὰ καὶ
[27]   καὶ ἀργύρῳ βριθόμενον, φίλων δὲ  ἀληθοῦς   εὐνοίας καὶ ἀκολακεύτου θεραπείας μεστόν·
[15]   καὶ βασιλέα, τόν γε ὡς  ἀληθῶς   ἄξιον τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ
[3]   βασιλευσάντων; τοῦτο μέν ἐστιν  ἀληθῶς   ἀρχαῖον, μετιτέον δὲ ἐπὶ τὸν
[29]   βασιλέα, οὗπερ εἶναι χρὴ τὸν  ἀληθῶς   ἄρχοντα προφήτην καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν
[27]   ὀλίγα καὶ τὴν ἀργίαν ἀποστρεφόμενος.  Ἀληθῶς   γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς εἰς οὐδὲν
[38]   τὰ κέντρα. Πολλῶν δὲ τυχὸν  ἀληθῶς   ἐνόχων ὄντων ταῖς περὶ αὑτῶν
[28]   καρτερὸς καὶ ἀδαμάντινος; Ἔστι γὰρ  ἀληθῶς   ἥδιστον θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων
[35]   δὲ χρῆμα λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς  ἀληθῶς   καὶ ἀμύττον ψυχὴν μᾶλλον
[38]   καὶ ὅρκια φειδὼ ἆρα βασιλικὸν  ἀληθῶς   καὶ θεῖον φήσομεν, μᾶλλον
[35]   σπανίοις τισὶν ἐκείνου ζηλωταῖς, εὐδαίμοσιν  ἀληθῶς   καὶ μακαρίοις γενομένοις, τὸν ἔσχατον
[3]   ἡμᾶς μικρολογίας καὶ ἀμαθίας τῶν  ἀληθῶς   καλῶν γραψάμενος ἕλῃ. Οὐκοῦν ἀφέντας
[24]   καὶ μεγαλόφρονα καὶ πλουσίαν γε  ἀληθῶς,   οὐ τὸ Κολοφώνιον ἔχουσαν χρυσίον,
[4]   ἀφελεῖν τῆς τέχνης. Δεῖται γὰρ  ἀληθῶς   τῆς Ὁμηρικῆς σάλπιγγος τὰ κατορθώματα,
[33]   καὶ πολυχρύσου γενέσθαι, μέγα δὲ  ἀληθῶς   τὸ τὴν ἀρετὴν τὴν πατρῴαν
[28]   δίκης, ἱερὸν ἀνάθημα καὶ θεῖον  ἀληθῶς   τοῦ μεγίστου θεοῦ, ὃν οὐδαμῶς
[38]   γυναικωνίτιδος ἀνελόμενος ἁλουργὲς ἱμάτιον γελοῖος  ἀληθῶς   τύραννος καὶ τραγικὸς ὄντως ἀνεφάνη.
[6]   δὲ ἔκ τινος ταλαιπωρίας καὶ  ἄλης   δυστυχοῦς τῆς ξὺν τῷ τυράννῳ
[35]   πρὸς τὸν ξενοδόκον αὐτὸς ὢν  ἀλήτης   καὶ ξένος, καὶ ταῦτα εἰδὼς
[6]   πρᾶγμα κρίνοντα· ταῦτά τοι καὶ  ἁλίσκεται,   καθάπερ ὄρνιθες καὶ ἰχθύες δικτύοις.
[6]   ῥώμῃ τῆς ψυχῆς πίσυνος οὐδὲ  ἀλκῇ   τοῦ σώματος, τῷ πλήθει δὲ
[17]   ἐτόλμων. Βασιλεὺς δέ, οὗ μὲν  ἀλκῆς   ἔργον ἐστὶ καὶ θυμοῦ, χρῆται
[20]   διηλούμενον, κατερρᾳθύμουν καὶ ὑφίεντο τῆς  ἀλκῆς   τῷ τειχίσματι πεποιθότες. ~Ἀλλ´ οὐ
[6]   δὲ οὐχ ἥττους, ἀλλ´ οἵπερ  ἄλκιμοι   Κελτοὶ καὶ Ἴβηρες Γερμανῶν τε
[3]   ἐπαινεῖν; Οἰκίαν τε οἶμαι τὴν  Ἀλκινόου   καὶ τὰ τοῦ Μενέλεω δώματα,
[1]   καὶ πολιτικῶς προσενεχθῆναι τῷ στρατηγῷ,  ἀλλ´   ἀπειλῇ τε χρῆσθαι καὶ ἔργοις
[21]   οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε δάκρυα,  ἀλλ´   ἀπὸ τοῦ βήματος κατῆλθεν
[11]   μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν στρατιάν,  ἀλλ´   αὖθις τοῖς αὐτοῖς χρῆται παλαίσμασι.
[29]   οὔτ´ ἐγέννησεν οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι,  ἀλλ´   αὐτὰ μὲν ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ,
[6]   δὴ τυγχάνει πίστις οὐκ ἀσφαλής,  ἀλλ´   αὐτῇ πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα.
[25]   ἔχοντες τὸ φρονεῖν, οὔτι πλαστῶς,  ἀλλ´   αὐτοφυῶς φιλοσοφοῦντες, τοῦτο κατανοῆσαι, καὶ
[7]   δράσας ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος·  ἀλλ´   εἴτε αὐτὸν δαίμων τιμωρὸς ξυναρπάσας,
[14]   καὶ οὗτος ἐκεῖθεν λόγος.  ~Ἀλλ´   ἔοικα γὰρ καταφορτίζειν ὑμᾶς τοῖς
[27]   γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι τὸν Σάραμβον.  ~Ἀλλ´   ἔοικε γὰρ λόγος, ὥσπερ
[16]   τινὸς Ταλθυβίου τάξιν ἀναληψόμενον.  Ἀλλ´   ἔοικε γάρ, ὅπερ ἔφαμεν ἐξ
[18]   οὐδὲ σίδηρος ἐξελεῖν ἰσχύσει.  ~Ἀλλ´   ἐπειδὴ καθ´ αὑτὸν λόγος
[8]   τὰ τῶν στρατιωτῶν πίπτει φρονήματα,  ἀλλ´   ἐπειδὴ τὰ τῆς τάξεως αὐτοῖς
[38]   λογιζόμενος οὐδαμῶς ἐσφάλη τῆς γνώμης.  ~Ἀλλ´   ἐπείπερ ἅπαξ ἑκὼν λόγος
[21]   παιδείας καὶ ξυνέσεως μεταποιουμένων μόνον,  ἀλλ´   ἤδη καὶ τῶν ἰδιωτῶν ξυνιέναι
[6]   ἁλόντας ἔτι τοὺς πολεμίους ἠξίου,  ἀλλ´   ἱκετεύοντας περὶ τοῖς γόνασιν ἔκτεινεν·
[6]   οὐδὲ ὡς γιγάντων κράτιστος,  ἀλλ´   οἵαν σοφὸς ἐν μύθοις
[6]   πεζός, ἱππεῖς δὲ οὐχ ἥττους,  ἀλλ´   οἵπερ ἄλκιμοι Κελτοὶ καὶ Ἴβηρες
[20]   τὰ {ὑπὲρ} τῆς Ἰλιάδος ἔπη.  ~Ἀλλ´   ὅπως μὴ τὰ ὑπὲρ τῶν
[3]   καὶ οὐκ ἀπωσόμεθα τὴν φλυαρίαν;  Ἀλλ´   ὅρα μή τις ἡμᾶς μικρολογίας
[9]   ἄλλων οὐκ ἀπορήσομεν εὐπρεπῶν παραιτήσεων·  ἀλλ´   οὐ γὰρ ἄξιον μακρότερον εἰς
[21]   τῆς ἀλκῆς τῷ τειχίσματι πεποιθότες.  ~Ἀλλ´   οὐ γὰρ εἴ τις ἐκείνοις
[27]   καὶ ἡγεμονικῷ τῆς ψυχῆς μορίῳ,  ἀλλ´   οὐ τῷ θυμοειδεῖ καὶ ἀκολάστῳ.
[26]   τοὺς ἰχθύας οὐδὲ τὰ θηρία,  ἀλλ´   οὐδὲ ἀνθρώπων τοὺς σώφρονας· ὅσους
[27]   φυλάκων ἑτέρων οἱ φρουροὶ δέωνται,  ἀλλ´   οὐδὲ ἀπειθεῖς ἄρχουσιν, εἰδὼς ὅτι
[24]   λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα δεικνῦσα.  Ἀλλ´   οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται φωτὸς
[40]   καὶ πειθοῖ τοὺς κεκτημένους,  ἀλλ´   οὐδὲ γυναικὸς ἐλευθέρας οὐδὲ θεραπαίνης,
[23]   Λυδῶν Μακεδόνων βασιλέα,  ἀλλ´   οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν, πλὴν σφόδρα
[25]   καὶ διάδημα καὶ θρόνος ἀρχαῖος,  ἀλλ´   οὐδὲ ὁπλῖται πολλοὶ καὶ ἱππεῖς
[17]   χιλίαρχον ἀποβαλὼν λοχαγόν τινα,  ἀλλ´   οὐδὲ ὁπλίτην τῶν ἐκ καταλόγου,
[25]   Ἡρακλείδαις ὑπὲρ τῆς εὐγενείας ἁμιλλᾶσθαι;  Ἀλλ´   οὐδὲ ὅστις προγόνων ἀγαθῶν ἔφυ,
[38]   ἐπ´ αὐτῇ γέγονε ποθεῖτε ἀκούειν;  ἀλλ´   οὐδὲ τοῦτο ὑμᾶς λέληθεν ὅτι
[29]   ὑπὸ τῆς φύσεως πλήκτρου γενομένην.  Ἀλλ´   οὐκ εἰς μελίττας βλεπτέον, ἐπ´
[25]   ψυχὴν αὐτὴν καὶ τὰς πράξεις,  ἀλλ´   οὐκ ἐς πλοῦτον βαθὺν καὶ
[40]   μόνον ἐστὶ τῶν πολεμίων ἀήττητος,  ἀλλ´   οὔτε αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας ἑάλω πώποτε,
[27]   καὶ ἐπικούρους τῷ πλήθει νομίζων,  ἀλλ´   οὐχὶ ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ λυμεῶνας
[40]   τὰς Μούσας ἐπὶ τοσοῦτον θεραπεύειν,  ἀλλ´   ὥρα λοιπὸν πρὸς ἔργον τρέπεσθαι.
[34]   προσηκούσης αὐτῷ τῆς βασιλείας ἀξιωθείς,  ἀλλὰ   ἀναιδὴς καὶ τραχὺς βάρβαρος τῶν
[12]   ἐπιόντας καὶ πεζῇ τοὺς πολεμίους.  Ἀλλὰ   γὰρ εὖ ποιῶν λόγος
[25]   οὐ παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι πατέρων·  ἀλλὰ   διὰ τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων
[25]   ὅτι μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται,  ἀλλὰ   δυναστείαν μὲν οὐ μάλα εὐτυχῆ
[34]   παῖδας οὔτε εἰς ἐγγόνους γενομένης,  ἀλλὰ   εἰς τὸν ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα
[28]   περὶ σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει,  ἀλλὰ   ἐν δίκῃ πάντα δρῶν τοὺς
[12]   διαρραγέντος αὐτομάτως τοῦ τείχους ἐνέδοσαν,  ἀλλὰ   ἐνίκων μαχόμενοι καὶ ἀπεκρούοντο Παρθυαίους
[10]   οὐκ εἰκὸς ἐς μάχην ἰέναι,  ἀλλὰ   ἐς κατάπληξιν τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι.
[7]   ὑβρίζων ἀδεῶς εὐδαιμονήσειν, ὡς ᾤετο,  ἀλλὰ   ἐς τὸ παντελὲς ἀφανισθεὶς τιμωρίαν
[21]   φέρων οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος,  ἀλλὰ   ἐσθῆτα τὴν συνήθη, καὶ οὐδὲ
[20]   πολὺ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ μηχανήματος,  ἀλλὰ   ἡττῶντο τῶν Τρώων τὸ τεῖχος
[8]   τῇ τῶν τόπων ὀχυρότητι πιστεύει,  ἀλλὰ   ἱκετεύει συγγνώμης τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν
[3]   ἀνὴρ ἄπιστος καὶ χρημάτων ἥττων,  ἀλλὰ   καὶ ἀσθενὴς τὴν χεῖρα καὶ
[26]   ἔχοιεν καὶ ἐμφοροῖντο τῆς ἐξουσίας,  ἀλλὰ   καὶ εἰ τῶν ἐπιστρατευόντων κρατοῖεν
[35]   δὲ οὐ τούτων μόνον ἀφαιροῦνται,  ἀλλὰ   καὶ ἐπ´ αὐτοῖς μηχανῶνται βλασφημίας
[38]   καθυβρίσασι τοῦ Μενέλεω τὴν ἑστίαν,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς κυουμένοις ἔτι καὶ
[36]   τις βούλεται τῷ πλούτῳ ξυγχωρῶν,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς πολεμίοις τοιοῦτος ἐδόκει.
[26]   μόνον ἀληθοῦς ἐνδεὴς πλούτου καθέστηκεν,  ἀλλὰ   καὶ τοῦ πολυτιμήτου καὶ σεμνοῦ
[8]   πεζοὶ μόνον πρὸς τοὺς διώκοντας,  ἀλλὰ   καὶ τῶν ἱππέων ὅσοις ὑπὸ
[13]   οὐ μήν ἐστι ταῦτα αὐτός,  ἀλλὰ   νῷ καὶ φρονήσει, φησί, καὶ
[24]   γῆς πλέθρων μυριάδας πάνυ πολλάς,  ἀλλὰ   πάντων ἅμα τούτων καὶ
[18]   ὑπέμενον ἀμῦναι τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ,  ἀλλὰ   περιεῖδον ἅπασαν τμηθεῖσαν τὴν εἴσω
[39]   χρῆναι πρὸ τῆς ἀκμῆς διαφθείρειν,  ἀλλὰ   περιμένειν τὸν χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν
[23]   γὰρ πάντα ὑμῖν ἄτοπος φανοῦμαι,  ἀλλὰ   πολλῶν μὲν οἶμαι φαυλότερος, κατ´
[27]   καὶ ἀπαραιτήτως ξυμπείθει καὶ βιάζεται,  ἀλλὰ   πολὺ πρότερον αὑτὸν τοιοῦτον ἐπιδεικνύων,
[31]   ὁδὸς ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν ἀπόχρη,  ἀλλὰ   συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν ἐθελόντων
[9]   καὶ παρασκευῆς ἄλλοτε ἄλλης ἡρμόσθη.  Ἀλλὰ   ταῦτα μὲν ἴσως οὐδὲν πρὸς
[27]   καὶ ἐπαύλεις κόσμῳ πολυτελεῖ κατεσκευασμένας,  ἀλλὰ   τῷ πολλοὺς μὲν εὖ ποιεῖν
[4]   Πύλιος οὐχ ὑφίεται τῆς ἐμπειρίας.  Ἀλλὰ   τῶν μὲν οἱ πολέμιοι πολλάκις
[38]   ὕποπτος καὶ δεινὸς εἵλετο γενέσθαι,  ἀλλὰ   ὡς ἔνι μάλιστα πρᾴως εἶχε
[13]   μηδὲ ἐκτρέπειν μηδὲ μεταλαμβάνειν τοὔνομα,  ἀλλὰ   ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι μένειν
[7]   καὶ ὑφορώμενος ἐκ τοῦ μιάσματος,  ἀλλὰ   ὥσπερ τισὶ καθαρσίοις καινοῖς καὶ
[13]   ἄλλους ἀνθρώπους· οἳ τὰ μὲν  ἄλλα   βλάπτειν καὶ κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις
[8]   κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον, τά τε  ἄλλα   διέξεισι καὶ περὶ τοῦ πολέμου
[39]   ἐξ ἀκανθῶν τὴν σίδην καὶ  ἄλλα   ἐξ ἄλλων φυόμενα ἀνόμοια τοῖς
[1]   δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ γέρα  ἄλλα   ἐπ´ ἄλλοις παρασκευάζοντα, τοσούτῳ δὲ
[8]   ἐφωράθη πολλάκις ἄπιστος καὶ θρασύς,  ἄλλα   ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ
[25]   αὐτοῖς τὰς Αἰγυπτίων, καὶ ὅσα  ἄλλα   πλούτου καὶ χρημάτων καὶ τρυφῆς
[9]   πολλὰς μὲν ἐκ τοῦ τείχους,  ἄλλαι   δὲ κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης τῶν
[11]   ὑπὸ τοῖς τείχεσι, καὶ ἄλλους  ἄλλας   ἐπάγων αἰτίας ἔκτεινεν. Ἔστι γὰρ
[6]   καλεῖν εἴτε Ἀτλαντικὴν θάλατταν, εἴτε  ἄλλῃ   τινὶ χρῆσθαι προσωνυμίᾳ προσῆκον, οὐκ
[1]   συνάγων δὲ αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν  ἀλλήλοις   ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας μεταμελομένους, τὸν
[33]   οὔτε ἐσκέψαντο, τίνα τρόπον διατελοῦσιν  ἀλλήλοις   χρώμενοι. Καίτοι γε τοῦτο ἦν
[34]   οὐδὲ κληθέντες οὐδὲ ἀφικόμενοι πρὸς  ἀλλήλους   ἐστασίαζον καὶ διεμάχοντο, τούτῳ δὲ
[11]   ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ  ἀλλήλους   καὶ ἀκοντιζόντων ἐς τοὺς ἐφεστῶτας
[11]   διελὼν εἰς μοίρας, διαδέχεσθαί τε  ἀλλήλους   κελεύει καὶ συνεχῶς βάλλειν πρὸς
[10]   δὲ ἐν τάξει μέτρον διεστῶτες  ἀλλήλων   ἴσον, καὶ ἐῴκει τείχει τῶν
[33]   νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον  ἀλλήλων   τε ἡμέτερος καὶ
[9]   ὅπλων τε καὶ παρασκευῆς ἄλλοτε  ἄλλης   ἡρμόσθη. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως
[6]   μόνον φυγῆς τινος  ἄλλης   τιμωρίας ἀφαιρῶν τὸν φόβον, ὥσπερ
[11]   σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον  ἄλλο   ἐπαιτιώμενος, τὸν μὲν ὅτι μὴ
[13]   μένειν ἐᾶν ἀκίνητον, οὐδὲ οὕτως  ἄλλο   τι διανοεῖσθαι τὸν σοφὸν ἐροῦμεν.
[25]   ἐκ τῆς τέχνης καὶ  ἄλλοθέν   ποθεν ἀθροίσαντα μὴ δοκεῖν εὐγενῆ
[29]   καὶ ἐπίκουροι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως,  ἄλλοι   δὲ ἀπαραίτητοι κριταί, τῶν ἀδικημάτων
[24]   δόντες μὲν ἄλλοι τὴν δίκην,  ἄλλοι   δὲ ὀλιγωρηθέντες ὡς οὐκ ἄξιοι
[24]   καὶ διαφθείραντες ᾤχοντο, δόντες μὲν  ἄλλοι   τὴν δίκην, ἄλλοι δὲ ὀλιγωρηθέντες
[13]   εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ μὴ ἐν  ἄλλοις   ἀνθρώποις αἰωρεῖται, ἐξ ὧν εὖ
[9]   Κρήτην καὶ Καρίαν καὶ ἐν  ἄλλοις   δὲ μυρίοις ἔθνεσι τὰ περὶ
[1]   τιμὰς καὶ γέρα ἄλλα ἐπ´  ἄλλοις   παρασκευάζοντα, τοσούτῳ δὲ οἶμαι κρείττονα
[8]   ἄπιστος καὶ θρασύς, ἄλλα ἐπ´  ἄλλοις   προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ μὲν δὴ
[33]   καὶ μοχθηροί, αὑτοῖς τε καὶ  ἄλλοις   τῶν μεγίστων αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ
[11]   σώματα, σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς,  ἄλλον   ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν μὲν ὅτι
[23]   Ξέρξην ἐκεῖνος ἐπῄνει ποτὲ οὔτε  ἄλλον   τινὰ Περσῶν Λυδῶν
[9]   εἶδος ὅπλων τε καὶ παρασκευῆς  ἄλλοτε   ἄλλης ἡρμόσθη. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[39]   ἐν καιρῷ τὴν δίκην, οὐκ  ἀλλοτρίοις   ἔργοις καὶ ξυμφοραῖς παραναλωθέντας. ~Ἆρ´
[26]   ταύτην ἀποβαλὼν καθάπερ οἱ κηφῆνες  ἀλλοτρίοις   ἐφέστηκε πόνοις, αὐτὸς ὢν μαλθακὸς
[11]   ἀγωνισάμενον ὑπὸ τοῖς τείχεσι, καὶ  ἄλλους   ἄλλας ἐπάγων αἰτίας ἔκτεινεν. Ἔστι
[25]   υἱέα, Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ  ἄλλους   ἄλλων. Ὅπερ δὲ ἔφην, χρὴ
[13]   ἑκάστῳ ἀνδρί, καὶ οὐκ εἰς  ἄλλους   ἀνθρώπους· οἳ τὰ μὲν ἄλλα
[25]   τῆς αὐτῆς ἀξιῶσαι φήμης· καὶ  ἄλλους   δὲ ἄλλων ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς
[35]   Τούτου καὶ Ἡρακλέα φασὶ καὶ  ἄλλους   δέ τινας ἀκράτορας τοῦ πάθους
[35]   Ἀχιλλέα τὸν τῆς Θέτιδος καὶ  ἄλλους   δέ τινας οὐ φαύλους οὐδὲ
[4]   Διός· εἰ δὲ ἐς τοὺς  ἄλλους   ἐκφέροιμι τὰ σεμνότατα τῶν ἔργων,
[24]   οὐδὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρετῆς μεταδιδοὺς  ἄλλῳ   τῷ μεταδοθέντι μεῖον ἔχων ἐφάνη
[10]   δείσαντες δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν  ἄλλων,   ἀπῆγον ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ
[16]   καὶ Λίγυές τινες καὶ τῶν  ἄλλων   Γαλατῶν οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ
[25]   θεῶν παῖδες. Δῆλον δὲ ἐνθένδε·  ἄλλων   γὰρ οὐδὲ εἰδότες τοὺς φύσει
[5]   περὶ δ´ ργ´ ἐτέτυκτο Τῶν  ἄλλων   Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων
[6]   δύσμαχα καὶ ῥώμῃ διαφέροντα τῶν  ἄλλων   ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ
[25]   γὰρ δὴ καὶ ἐπὶ τῶν  ἄλλων   εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν
[4]   προφέρειν ἐν μάλιστα τῶν  ἄλλων   ἕκαστος διήνεγκε, καὶ ὅπως ἐστὶ
[25]   ἀξιῶσαι φήμης· καὶ ἄλλους δὲ  ἄλλων   ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς διαφέροντας τῶν
[25]   τὴν ψυχήν· ᾗπερ δὴ τῶν  ἄλλων   ζῴων διαφέροντες, εἰκότως ἂν κατ´
[6]   δήλη δ´ φυγὴ καὶ  ἄλλων   μεταμέλεια· ἱκέτευον γὰρ πολλοί,
[6]   ἀσπίδος δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο τῶν  ἄλλων   ἱππέων πλῆθος ἀσπίδας φέροντες, οἱ
[14]   διὰ τῆς ἀκοῆς ἡδίους τῶν  ἄλλων   καὶ θρέψαι ψυχὴν ξὺν ἡδονῇ
[29]   τὴν θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ τῶν  ἄλλων   μάλα ἐρρωμένως, καὶ οὐκ ἄν
[25]   Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ ἄλλους  ἄλλων.   Ὅπερ δὲ ἔφην, χρὴ περὶ
[9]   φυλάττων ταῦτα· τυχὸν δὲ καὶ  ἄλλων   οὐκ ἀπορήσομεν εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´
[19]   ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς διαφέροντα τῶν  ἄλλων,   οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες καὶ βιαζόμενοι
[39]   τὴν σίδην καὶ ἄλλα ἐξ  ἄλλων   φυόμενα ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ
[27]   οὔτι τῷ πλέον ἔχειν τῶν  ἄλλων   χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ ἐπαύλεις
[36]   πλούτῳ καὶ ξυνέσει διαφέροντες τῶν  ἄλλων,   ὥσπερ ἐς λιμένα καταφεύγοντες τὴν
[29]   ἐκείνων μᾶλλον, εἰς δὲ τὴν  ἄλλων   ὠφέλειαν, διττὰς δ´ ἀνάγκη τὰς
[22]   ἴσως ἀληθές, τυχὸν δὲ καὶ  ἄλλως   ἔχει, ἀγνοούμενον πρὸς ὑμῶν ὅπῃ
[7]   αὐτὸν διανοηθῆναι, εἰκὸς δὲ καὶ  ἄλλως   ἔχειν· οὐ γὰρ δὴ ἴσμεν
[12]   καὶ δειλὰ παραινεῖν τὸν Δία,  ἄλλως   τε οὐδὲ μαχομένῳ, ξὺν πολλῇ
[21]   οὐ μάτην οὐδὲ αὐτομάτως οὐδὲ  ἀλόγῳ   φορᾷ γενομένων, προβουλευθέντων δὲ ὀρθῶς
[29]   αὐθαδῶς μηδὲ ὁρμῇ τινι παντελῶς  ἀλόγῳ   χρώμενοι, ἐν ἡμέρας μορίῳ σμικρῷ
[6]   ἐπειδὴ Πάτροκλος ἔπεσεν, οὐδὲ πιπράσκειν  ἁλόντας   ἔτι τοὺς πολεμίους ἠξίου, ἀλλ´
[38]   τέλος ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος ἀνελόμενος  ἁλουργὲς   ἱμάτιον γελοῖος ἀληθῶς τύραννος καὶ
[25]   ποθεν ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ οὔτε  ἁλουργὲς   ἱμάτιον οὔτε τιάρα καὶ σκῆπτρον
[9]   τοιούτοις καὶ ἐσθήμασιν ἐπιχρύσοις καὶ  ἁλουργέσι.   Σοφίζονται δὲ ἐντεῦθεν τὸ μὴ
[1]   σοι, οὔτι φημὶ χρυσὸν καὶ  ἁλουργῆ   χλαῖναν, οὐδὲ μὰ Δία πέπλους
[21]   ὄφλημα βασιλεῖ πατρῷον ἀποδοὺς τὴν  ἁλουργίδα·   τἆλλα δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς
[16]   τῆς ἕω, ταῦτα δὴ τὰς  Ἄλπεις   ὀχυροῦν ἔφαμεν, ἵναπερ τύραννος
[18]   τρίτον πάλαισμα περὶ ταῖς Κοττίαις  Ἄλπεσιν,   δὴ βασιλεῖ μὲν παρέσχεν
[16]   νῦν ὁπόσα μὲν εἴσω τῶν  Ἄλπεων   κατοικεῖται, ἔστε ἐπὶ τὸν Ἰόνιον
[16]   δὲ ὑπὸ τοῖς ποσὶ τῶν  Ἄλπεων·   ὄρη δέ ἐστι ταῦτα παμμεγέθη,
[16]   κατασκευάζεσθαι· τὸ δὲ ὑπὲρ τῶν  Ἄλπεων   τεῖχος παλαιόν τε ἦν φρούριον,
[16]   προσωνυμίᾳ· τὰ δὲ ὑπὲρ τῶν  Ἄλπεων   τῶν πρὸς ἑσπέραν Γαλάται νέμονται,
[14]   μικρὰ ἐπιπάττων τῶν ῥημάτων ὥσπερ  ἁλῶν   χρυσοῦ ψήγματος· τούτων δὲ
[5]   Μοῦσα, Ἀνδρῶν ἠδ´ ἵππων, οἳ  ἅμ´   Ἀτρείδαισιν ἕποντο. Ἀνδρῶν μὲν μέγ´
[14]   καὶ ἡμῖν ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους  ἅμα   καὶ δόγματα ᾄδειν καὶ πρὶν
[21]   οἱ κομψοὶ ῥήτορες, σεμνὸς δὲ  ἅμα   καὶ καθαρὸς καὶ τοῖς ὀνόμασι
[34]   ἁπάντων οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς δικαίως  ἅμα   καὶ σωφρόνως προσηνέχθη, ὥστε οἱ
[30]   Κρίνας γὰρ τοιοῦτος ἀδεκάστως  ἅμα   τοῖς συνέδροις παραδώσει τῷ δημίῳ
[24]   πάνυ πολλάς, ἀλλὰ πάντων  ἅμα   τούτων καὶ κρεῖττον καὶ θεοφιλέστερον,
[23]   σοφιστὴν δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ  ἀμαθῆ,   μεταποιούμενον τέχνης ἧς σφόδρα ἀπείρως
[38]   γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ σφῶν καὶ  ἀμαθίᾳ,   εἴτε ἔξωθεν παρὰ τῆς τύχης
[8]   κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ δὲ καὶ  ἀμαθίᾳ   τοῦ τάττοντος, κατὰ λόχους συνιστάμενοι
[25]   λέγουσιν ὡς ἄρα ἐκεῖνοι ὑπὸ  ἀμαθίας   ἐξαπατώμενοι ταῦτα τῶν θεῶν κατεψεύδοντο·
[3]   μή τις ἡμᾶς μικρολογίας καὶ  ἀμαθίας   τῶν ἀληθῶς καλῶν γραψάμενος ἕλῃ.
[16]   ἀπορρῶγες ἐν αὐτοῖς πέτραι, μόλις  ἁμάξῃ   μιᾷ καὶ ὀρικῷ ζεύγει τὴν
[10]   οὐχ ἵππων δυοῖν πλειόνων,  ἁμαξῶν   δὲ οἶμαι συχνῶν, τοξότας καὶ
[4]   ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι τὴν  ἁμαρτάδα,   καὶ οὐκ ἔσομαι ταῖς διαβολαῖς
[20]   πάθους μεταγνοίη καὶ ἀποφύγοι τὴν  ἁμαρτάδα·   δὲ ἐκ τῆς Ἰθάκης
[25]   συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ ἀποκρύπτειν τὴν  ἁμαρτάδα   οὔτε οἱ πατέρες ὑπὲρ τῶν
[30]   μέγεθος οὔτε διὰ μαλακίαν ψυχῆς  ἁμαρτάνων   τοῦ φύσει δικαίου. Κινδυνεύει δὲ
[29]   προθυμηθήσεται. ~Διττῶν δὲ ὄντων τῶν  ἁμαρτημάτων,   καὶ τῶν μὲν ὑποφαινόντων ἐλπίδας
[30]   καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ τῶν  ἁμαρτημάτων   κρίσεις οἷς ἕπεται τιμωρία καὶ
[6]   πρώτης πείρας οὐκ ἀποσφαλεὶς οὐδὲ  ἁμαρτήσας,   τότε δὲ ἐφεστώσας ξὺν δίκῃ
[13]   Πλάτωνος μικρὰ παρατρέψας λέξιν οὐχ  ἁμαρτήσεσθαι,   ὡς ὅτῳ ἀνδρί, μᾶλλον δὲ
[26]   ἐπιόντες ἀνυπόστατοί τινες σφόδρα καὶ  ἄμαχοι   φαίνοιντο. Εἰ δὲ ἀπιστεῖ τις
[8]   θεατὰς ἄγων τὸ στράτευμα μόνον  ἄμαχον   καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει τοῖς πολεμίοις,
[7]   πλὴν ὅτι γε οὐκ ἐπ´  ἀμείνοσι   ταῖς τύχαις εὔδηλον. Οὐ γὰρ
[29]   καὶ τῶν μὲν ὑποφαινόντων ἐλπίδας  ἀμείνους   καὶ οὐ πάντη τὴν θεραπείαν
[28]   δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν νόμων,  ἀμείνων   ἔσται δημιουργός, εἴ ποτε καιρὸς
[39]   τὸν παῖδα γέγονε τοῦ φύσαντος  ἀμείνων   καὶ δικαιότερος, περὶ δὲ τοὺς
[33]   ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν πλέον ἀπολειφθέντων  ἀμείνων   καὶ εὐτυχέστερος· οἱ δὲ ἀπολειφθέντες
[33]   τὴν ἀρετὴν τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον  ἄμεμπτον   αὑτὸν τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς
[38]   ὑπῆρξε βασιλεῖ τὸ γέρας, ἀρχῆς  ἀμεμφοῦς   καὶ δικαίας ἀμοιβὴ θαυμαστή. Ὅστις
[40]   ὧν ὧραι φύουσιν ἀγαθῶν τὴν  ἄμετρον   ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ αὐτῷ θέρους
[28]   παρανομίαν καὶ ἀδικίαν καὶ ἐπιθυμίαν  ἀμέτρου   κτήσεως, καὶ τὰς ἐκ τούτων
[9]   οἱ τοξόται, ἕτερον ἱππέων πλῆθος  ἀμήχανον.   Τὸ πεζὸν γάρ σφιν ἀχρεῖον
[9]   Ταύτην δὴ τὴν πόλιν στρατὸς  ἀμήχανος   πλήθει Παρθυαίων ξὺν Ἰνδοῖς περιέσχεν,
[15]   αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ καθαροῦ καὶ  ἀμιγοῦς   γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι νοῦ, ὃν
[29]   ἀγαθὰ γέγονε παντελῶς τῆς ἐναντίας  ἄμικτα   φύσεως καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ κοινῇ
[25]   τοῖς Ἡρακλείδαις ὑπὲρ τῆς εὐγενείας  ἁμιλλᾶσθαι;   Ἀλλ´ οὐδὲ ὅστις προγόνων ἀγαθῶν
[16]   τολμήσομεν καὶ πρὸς τηλικοῦτον ἔργον  ἁμιλλᾶσθαι;   Οὐκοῦν ἐκεῖνο μὲν ἦν τὸ
[38]   γέρας, ἀρχῆς ἀμεμφοῦς καὶ δικαίας  ἀμοιβὴ   θαυμαστή. Ὅστις δὲ ἐπ´ αὐτῇ
[19]   πάνυ τῆς ὑπονοίας ὁρμώμενοι καὶ  ἀμυδρὰς   λίαν παραλαβόντες τὰς ἀρχὰς πειρῶνται
[5]   ἐτέτυκτο Τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ´  ἀμύμονα   Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν δὴ τούτους
[18]   οὐ φαῦλος, ὅτε οὐχ ὑπέμενον  ἀμῦναι   τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον
[35]   τὸν Ὀδυσσέα παρώξυνεν εἰς δύναμιν  ἀμύνασθαι   λόγῳ τε καὶ ἔργῳ (διηνέχθη
[27]   φόνων, μίασμα κρίνων τὸν οὐκ  ἀμυνόμενον   ἔτι κτείνειν καὶ ἀναιρεῖν. Φιλόπονος
[27]   αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ  ἀμυνόμενος   ἐγκρατῶς, τέλος τε ἐπάγων τοῖς
[35]   λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ  ἀμύττον   ψυχὴν μᾶλλον σίδηρος χρῶτα;
[4]   διήνεγκε, τούτῳ πρὸς σὲ γέγονεν  ἀμφήριστος   κρίσις· τάξιν δὲ κοσμῆσαι καὶ
[30]   εὐχερῶς ἐπικλωμένῳ τῶν πολιτικῶν τὰς  ἀμφὶ   τὰ συναλλάγματα, βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις
[8]   τῶν ὅπλων, ξιφῶν τε ἀγνυμένων  ἀμφὶ   τοῖς κράνεσι καὶ τῶν ἀσπίδων
[5]   ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι, τῶν δὲ  ἀμφὶ   τοὺς Τρῶας Ἕκτορα καὶ Σαρπηδόνα.
[30]   τῆς δίκης· τῷ δὲ ἐξ  ἀμφοῖν   κεκραμένῳ μείζονά τε ἐν τῇ
[14]   εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει τὴν θέαν·  ἀμφότερα   δὲ ἐν τοῖς τοῦ Πλάτωνος
[30]   τις εἶναι, τὰ μὲν ἐν  ἀμφοτέροις   ἔχων ἀγαθά, τὰς δὲ οἷον
[1]   Ἀτρείδη, ἄρ τι τόδ´  ἀμφοτέροισιν   ἄρειον Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί,
[21]   Ἐπεὶ δὲ ἐς ταὐτὸν ἦλθον  ἀμφοτέρω   τὼ στρατεύματε καὶ ἐχρῆν ἐπὶ
[1]   συγγνώμην τῆς τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην  ἄν,   εἰ μὴ τοῦ Πηλέως φαινοίμην
[8]   ἱκετεύει συγγνώμης τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν  ἄν,   εἴπερ ἦν ἄξιος καὶ μὴ
[22]   ῥηθέντας λόγους διεξῆλθον, καὶ οὐκ  ἄν   με ὄκνος καταλάβοι οὕτω καλῶν
[29]   ἄλλων μάλα ἐρρωμένως, καὶ οὐκ  ἄν   ποτε ἑκὼν ἅψαιτο κρίσεως, ἐφ´
[7]   ἁψάμενον, οὔτι ξὺν δείματι οὐδὲ  ἄν   τις ἐμφύλιον φόνον διανοηθείη δρῶν,
[28]   πρὸς τοὺς ὀθνείους ἀγῶνας, πῶς  ἄν   τις μάλιστα πείσειεν; δῆλον
[4]   τὰ σεμνότατα τῶν ἔργων, ἴσως  ἂν   ἀποφύγοιμι τὴν ἁμαρτάδα, καὶ οὐκ
[20]   λογίζεσθε· πλέον δὲ ἔχοντα δικαίως  ἂν   αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν
[27]   νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως  ἂν   αὐτῷ θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται τὰ
[38]   ταῖς τῶν ὑπηκόων ξυμφοραῖς, ὅπως  ἂν   γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ σφῶν καὶ
[22]   ὑμᾶς τοὺς λόγους· ἀδικοίην γὰρ  ἂν   διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ
[9]   οὐδὲν πρὸς τὸν λόγον, ὡς  ἂν   εἴποιεν οἱ ταῖς τῶν ἐπαίνων
[12]   νεὼ ξὺν τῇ γερουσίᾳ, πολὺν  ἂν   εἶχε λόγον· προσήκει γὰρ οἶμαι
[27]   καὶ οὐ πρότερον ἀφιστάμενος, πρὶν  ἂν   ἐξέλῃ τῶν πολεμίων τὴν δύναμιν
[30]   ὠφελείᾳ τῶν ἀδικουμένων ἐπιτρέπων, ὀρθῶς  ἂν   καὶ ἐμφρόνως λογίζοιτο. Κρίνας γὰρ
[25]   τῶν ἄλλων ζῴων διαφέροντες, εἰκότως  ἂν   κατ´ αὐτὸ τὴν ὑπὲρ τῆς
[4]   θώραξ καὶ κράνος· καὶ οὐκ  ἂν   καταδείσαιμι τὸν Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις
[12]   παρὰ τοῦ Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´  ἂν   μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα
[25]   τοῦ βίου ῥοπὴν κατηνέχθη, δικαίως  ἂν   μεταποιοῖτο τῆς πρὸς ἐκείνους ξυγγενείας,
[27]   καὶ ἀργοὺς καὶ ἀπολέμους, ὅπως  ἂν   μὴ φυλάκων ἑτέρων οἱ φρουροὶ
[22]   ἀγνοούμενον πρὸς ὑμῶν ὅπῃ ποτὲ  ἂν   ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ τὸν
[4]   σῶν ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν  ἂν   πάθοιμι φαύλῳ καὶ ἀκόμψῳ θεατῇ
[22]   ~Τὸ μὲν οὖν ἐμὸν ἡδέως  ἂν   τοὺς ῥηθέντας λόγους διεξῆλθον, καὶ
[5]   καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων ἴσως  ἂν   τυγχάνοι τινὸς ἀξίας εἰκόνος. Ἐθέλω
[27]   δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ ἅπασιν ὅτου  ἂν   τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες· τούτων αὑτὸν
[26]   ἀδικίᾳ. Τούτους δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς  ἂν   φαίη νοῦν ἔχων ἀνήρ, εἰ
[25]   εὐγενείας ἐξέτασιν· καὶ ὅτῳ μὲν  ἂν   ὦσιν ἀγαθοὶ πατέρες καὶ αὐτὸς
[2]   τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι;  ἀνὰ   δὲ κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον
[13]   εὖ κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι  ἀναγκάζεται   αὐτὸς καὶ τὰ ἐκείνου πράγματα,
[15]   πραξάντων καὶ πασχόντων πλανᾶσθαι  ἀναγκάζεται,   τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται πρὸς τὸ
[28]   καὶ φύλακες ὑπὸ τῆς ἐνδείας  ἀναγκαζόμενοι   ἄγριοί τέ εἰσι τοῖς νομεῦσι
[26]   παντοίων, καὶ ὑπὸ σμικρῶν ἀπαγορεύειν  ἀναγκαζόμενος,   οὗτος δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ
[32]   μήκους, τῆς μὲν εἰρημένης ἧττον  ἀναγκαία,   προσεχεστέρα δὲ οἶμαι τῷ παρόντι
[32]   σφῶν μισθὸν καὶ ἐσθῆτα τὴν  ἀναγκαίαν.   Οἰκοδομήματα δὲ Ἀσσύρια καὶ πολυτελεῖς
[28]   τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς τῶν  ἀναγκαίων   ἐνδέοιντο· πολλάκις γὰρ οἱ πιστότατοι
[32]   εἶναι, οὔτε μὴν ἐνδεὲς τῶν  ἀναγκαίων·   τὸ δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς
[26]   ἀεὶ δὲ ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν  ἀναγκαίων   φημὶ σιτίων καὶ ποτῶν καὶ
[34]   οἶμαι φροντίδας μείζονας ὅτῳ πλειόνων  ἀνάγκη   ἐπιμελεῖν καὶ κήδεσθαι. Οὐ γὰρ
[18]   τὰ ἔργα προφέρειν εἰκός, ὥστε  ἀνάγκη   καὶ ταῦτα ἐκείνων ὑπεραίρειν. Πλήθει
[8]   Τῇ δὲ δυωδεκάτῃ πολεμίζομεν, εἴπερ  ἀνάγκη.   Οὕτως οὐδὲ ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ μετὰ
[26]   καὶ ἔρως δυστυχής, τούτους δὲ  ἀνάγκη   πεινῆν διὰ βίου καὶ ἀθλιώτερον
[29]   τὴν ἄλλων ὠφέλειαν, διττὰς δ´  ἀνάγκη   τὰς κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν τῶν
[22]   εἴ τις ἄρα τὸ βασιλέως  ἀναγνοὺς   ξύγγραμμα τότε ἀκούσας ἀπομνημονεύοι
[5]   ὁμοῦ καὶ βαρβάρων; αὐτὰ ὑμῖν  ἀναγνώσομαι   τῶν ἐπῶν τὰ καιριώτατα· Τίς
[28]   νόμος ἔγγονος τῆς δίκης, ἱερὸν  ἀνάθημα   καὶ θεῖον ἀληθῶς τοῦ μεγίστου
[24]   δὴ τοῦδε νεὼς μὲν καὶ  ἀναθήματα   πολλοὶ πολλάκις ὑφελόμενοι καὶ διαφθείραντες
[34]   αὐτῷ τῆς βασιλείας ἀξιωθείς, ἀλλὰ  ἀναιδὴς   καὶ τραχὺς βάρβαρος τῶν ἑαλωκότων
[27]   οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι κτείνειν καὶ  ἀναιρεῖν.   Φιλόπονος δὲ ὢν φύσει καὶ
[34]   χρῆναι τὸν βασιλέα παρασκευάζεσθαι, οὐδὲ  ἀναιρεῖσθαι   πόλεμον, τι μὴ τῶν
[4]   ἐφαρμόσσειε, καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ γυῖα·  ἀνακηρύττει   γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν σὴν
[22]   ποιηταί, πολέμους ὑμνοῦντες καὶ νίκας  ἀνακηρύττοντες   λαμπρᾷ τῇ φωνῇ κατὰ τοὺς
[26]   γαστέρα πολλὴ γέγονεν εἰρήνη καὶ  ἀνακωχὴ   τῆς ἀλγηδόνος, ἐκείνοις δὲ οὔτε
[9]   τὸ μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων,  ἀναλαβεῖν   δὲ τὴν ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν
[6]   καὶ ὡς ἐντεῦθεν τὴν πανοπλίαν  ἀναλαβὼν   καὶ ὑποζεύξας τοὺς ἵππους διὰ
[15]   οὖν, εἴ τις ἐξ ἀρχῆς  ἀναλαβὼν   λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς νοῦν
[16]   Ἰδαίου τινὸς Ταλθυβίου τάξιν  ἀναληψόμενον.   Ἀλλ´ ἔοικε γάρ, ὅπερ ἔφαμεν
[19]   μύθους ἐξηγούμενοι τῶν ποιητῶν καὶ  ἀναλύοντες   ἐς λόγους πιθανοὺς καὶ ἐνδεχομένους
[18]   βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης δὲ αὐτοῖς  ἀναλώθη   χρόνος. Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ μέν
[11]   ἐνδείας δήμους ἀπολέσας, πολλὰ δὲ  ἀναλώσας   περὶ τοῖς χώμασι καὶ τῇ
[8]   νεκρῶν ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων  ἀναμίξ·   οὐ γὰρ δὴ Δρᾶος
[10]   πλῆθος ἐν τῇ πόλει κατέστησαν  ἀναμίξαντες   τῶν στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττω μοῖραν.
[8]   εἰς αὐτὸν πτελέας, ἅπας τε  ἀναμορμύρων   ἀφρῷ καὶ αἵματι πέλαζεν ὤμοις
[2]   καὶ ἑαυτοῦ παιδί, Ἑρμείας δὲ  ἄναξ   δῶκε Πέλοπι, Πέλοψ δὲ δῶκ´
[12]   μᾶλλον προσήκειν ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν,  ἀνάξιον   αὐτοῦ νομίζοντα τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι
[16]   καὶ ἐς τὸ Τυρσηνὸν πέλαγος  ἀναπαυόμενα.   Ῥωμαῖοι γὰρ ἐπειδὴ τῆς χώρας
[6]   καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ Διὸς  ἀναπείθειν   παῖδα, ὅτι ἄρα αὐτῷ μάλιστα
[8]   τὸν Πηλέως, ἐκ τῆς ποιήσεως  ἀναπειθόμενοι·   κτείνει μὲν ἄνδρας εἴκοσι, Ζωοὺς
[26]   θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν  ἀναπειθόμενον   καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους; ὅθεν
[21]   ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ φρονεῖν  ἀναπειθόμενος   ὁμολογιῶν ἐπελανθάνετο καὶ πίστεων, καὶ
[25]   τῷ λόγῳ, τοῦ βίου παντὸς  ἀναπεπλησμένου   τοιούτων παθημάτων καὶ ἐπ´ αὐτοῖς
[8]   πολλοῖς ἔπεσι διηγούμενος καὶ θεῶν  ἀναπλάττων   μάχας καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις τὴν
[10]   πύργους φέροντα, τῶν ὁπλιτῶν δὲ  ἀναπληρούντων   τὰ ἐν μέσῳ. Ταχθέντες δὲ
[17]   τῶν ὀρνίθων ἦν τοῖς κουφοτάτοις  ἀναπτῆναι,   ὅπως ἑάλω, καὶ οὐδὲν πλέον
[12]   Ἀθηνᾶς πολλὴν ἐκ τοῦ κράνους  ἀναπτούσης   φλόγα, πολλοὺς μὲν ἔκτεινε, φεύγειν
[26]   καὶ καπηλεύειν καὶ λῃστεύειν καὶ  ἀναρπάζειν   τὰς τυραννίδας· ζῶσι γὰρ ἀεὶ
[2]   Πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ  ἀνάσσειν.   Αὕτη σοι τῆς τῶν Πελοπιδῶν
[7]   φάλαγγα θρασὺς ἦν ἐν μέσοις  ἀναστρεφόμενος·   ἐπεὶ δὲ ἐπράχθη τὰ τῆς
[38]   τῆς σελήνης κύκλον ἄρξαι σφῶν  ἀνασχόμενοι.   Τοῦτο μὲν δὴ παρὰ τῆς
[15]   καὶ θεῷ ξυγγενῆ, πολλὰ δὲ  ἀνατλάντα   καὶ ὑπομείναντα διὰ τὴν πρὸς
[18]   οὐδὲ ἐκεῖνοι νικῶντες ἐξελεῖν καὶ  ἀνατρέψαι   τῶν Πριαμιδῶν τὴν ἀρχὴν καὶ
[3]   καθ´ ἡσυχίαν τῶν πολεμίων, γελοῖος  ἀναφανεὶς   στρατιώτης, ὅς γε ἐδεῖτο μείζονος
[25]   σημεῖα καὶ διανοίας ὑπὸ φιλοτιμίας  ἀναφλεγμαινομένης   ἐς τι τῷ πλούτῳ
[28]   κτήσεως, καὶ τὰς ἐκ τούτων  ἀναφυομένας   στάσεις καὶ ἔριδας εἰς οὐδὲν
[7]   καὶ ἀτόποις τοὺς πρόσθεν ἀπονιπτόμενος,  ἄνδρα   ἐπ´ ἀνδρὶ καὶ γυναῖκας ἐπὶ
[27]   δὲ εἰς δύναμιν τὸν ἀγαθὸν  ἄνδρα   καὶ βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι
[23]   (ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ τὸν  ἄνδρα   καὶ τὸ ἐπ´ αὐτῷ κλέος
[8]   αὐτὸν αἱροῦσιν αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ  ἀνδραπόδοις   καὶ κτήνεσιν. Ἀρξαμένης δέ, ὅπερ
[8]   τῆς ποιήσεως ἀναπειθόμενοι· κτείνει μὲν  ἄνδρας   εἴκοσι, Ζωοὺς δ´ ἐκ ποταμοῖο
[38]   οἷς οὐκ ἔστι, φησί, πρὸς  ἄνδρας   {Ὅμηρος} ὅρκια πιστά, ἁρπάζων τε
[26]   χρήματα· καὶ οὐκ ἐξαιρεῖται τοὺς  ἄνδρας   τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς ἐπ´
[33]   ἧς μόνοις μέτεστι τοῖς ἀγαθοῖς  ἀνδράσι   καὶ φύσει σπουδαίοις. Εἶτα ἐντεῦθεν
[24]   ῥᾴδιον σοφοῖς καὶ θείοις ἀπιστεῖν  ἀνδράσιν,   οἳ δὴ λέγουσι πολλὰ μὲν
[1]   ὥσπερ ἐν δράματι τοῖς προκειμένοις  ἀνδράσιν   οἷον εἰκόσι χρώμενος, ὅτι χρὴ
[39]   τὸ μέτριον ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις,  ἀνδρείᾳ   δὲ διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον
[27]   δὲ ἐφορᾷ καὶ συνέχει, πρὸς  ἀνδρείαν   καὶ ῥώμην καὶ πρᾳότητα γυμνάζων
[23]   ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ καὶ ἀσπαζομένους  ἀνδρείαν   μετὰ σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν μετὰ
[34]   τῆς δὲ ἐμπειρίας καὶ τῆς  ἀνδρείας   ἱκανὰ μὲν τὰ πρόσθεν ῥηθέντα
[26]   οὗτος δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ  ἀνδρεῖος   ἀνθρωπίνην ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως
[26]   ἐστι τοιοῦτος μετὰ ἀρετῆς  ἀνδρεῖος   καὶ μεγαλόφρων· ὅστις δὲ ἥττων
[27]   εὐνοίας καὶ ἀκολακεύτου θεραπείας μεστόν·  ἀνδρεῖος   μὲν φύσει καὶ μεγαλοπρεπής, πολέμῳ
[34]   ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν δὲ  ἀνδρείως   καὶ μάλα ἐμπείρως, ἐπιθείσης δὲ
[27]   διὰ τὴν σφῶν αὐτῶν μοχθηρίαν  ἀνδρείως   ὑφιστάμενος καὶ ἀμυνόμενος ἐγκρατῶς, τέλος
[36]   ὑμῖν ἐμφανὲς καὶ τοῦδε γιγνέσθω·  ἄνδρες,   τῆς γερουσίας ὅτιπερ ὄφελος, ἀξιώσει
[15]   ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβὼν λέγοι· ὅτῳ  ἀνδρὶ   ἐς νοῦν καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται
[7]   τοὺς πρόσθεν ἀπονιπτόμενος, ἄνδρα ἐπ´  ἀνδρὶ   καὶ γυναῖκας ἐπὶ τοῖς φιλτάτοις
[13]   ἔοικεν ἐπιτάττειν ἀνηρτῆσθαι χρῆναι ἑκάστῳ  ἀνδρί,   καὶ οὐκ εἰς ἄλλους ἀνθρώπους·
[13]   λέξιν οὐχ ἁμαρτήσεσθαι, ὡς ὅτῳ  ἀνδρί,   μᾶλλον δὲ βασιλεῖ, ἐς τὸν
[8]   περὶ τοῖς δόρασιν· ἀνὴρ δὲ  ἀνδρὶ   ξυνίστατο, καὶ ἀπορριπτοῦντες τὰς ἀσπίδας
[6]   καλύμματα· αὐτοὶ δὲ ἀτεχνῶς ὥσπερ  ἀνδριάντες   ἐπὶ τῶν ἵππων φερόμενοι, οὐδὲν
[29]   δὲ οὐδὲν βουλῇ δόντες, ὑπὲρ  ἀνδρὸς   πολίτου τὴν μέλαιναν οἴσουσι ψῆφον.
[30]   φύσει καὶ προαιρέσει, τῷ μὲν  ἀνδρώδει   καὶ τολμηρῷ καὶ μεγαλοθύμῳ μετὰ
[12]   Ἀχιλλέως μὲν φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν  ἀνδρῶν,   Ἀγαμέμνονος δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπικειμένου
[23]   δὲ αὐτοῦ τῇ κρίσει σοφῶν  ἀνδρῶν   δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ
[5]   ἔην, σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα,  Ἀνδρῶν   ἠδ´ ἵππων, οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν
[33]   ἀπευθύνοντες, τοὺς τῶν ἀγαθῶν  ἀνδρῶν   καὶ βασιλέων ἐπαίνους ἐναρμόττειν ἐχρῆν.
[7]   δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε ἀδίκων  ἀνδρῶν   καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν,
[5]   ἵππων, οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν ἕποντο.  Ἀνδρῶν   μὲν μέγ´ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος
[16]   καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων  ἀνδρῶν.   Οὐδὲ αὐτὸς ὡς πορρωτάτω πορεύεται,
[29]   τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς  ἀνδρῶν   σωφρόνων καὶ διὰ παντὸς τοῦ
[8]   ἐγένετο φόνος, καὶ ἐπλήσθη νεκρῶν  ἀνδρῶν   τε καὶ ἵππων ἀναμίξ· οὐ
[21]   διαιτᾶσθαι καθάπερ Ὅμηρος ἀξιοῖ τῶν  ἀνδρῶν   τοὺς ἀφηλικεστέρους· Τοιούτῳ γὰρ ἔοικεν,
[27]   πέρα τοῦ δέοντος κολάζειν τῶν  ἀνδρῶν   τοὺς τρόπους, ὥστε οὐκ ἐπιτρεπτέον
[22]   κήρυκας· παρέσχεσθε γὰρ ὑμεῖς τῶν  ἀνδρῶν   τούτων ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ
[12]   Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας  ἀνδρῶν,   Τόφρ´ ὑπόεικε μάχης. Πῶς γὰρ
[18]   πολλοὶ μέν εἰσιν ἀγῶνες οὓς  ἀνεγράφη   Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ τὸν Ῥῆνον
[9]   μηχανὰς τοῖς πυρφόροις· ναῦς δὲ  ἀνεῖλκον   πολλὰς μὲν ἐκ τοῦ τείχους,
[25]   καὶ τὸν Ἡρακλέα τοῦ Διὸς  ἀνειπεῖν   ἔγγονον καὶ τὼ τῆς Λήδας
[23]   τοὺς ἐκείνων ποιητάς, ἐμοὶ μὲν  ἀνεῖται   τὸ δέος εὖ μάλα· οὐ
[25]   καὶ ἄλλους δὲ ἄλλων ἐκγόνους  ἀνεκήρυττον   πολλοὺς διαφέροντας τῶν φύσει πατέρων.
[34]   πλέον τὸ ξὺν δίκῃ μὲν  ἀνελέσθαι   τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν δὲ ἀνδρείως
[38]   καὶ τέλος ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος  ἀνελόμενος   ἁλουργὲς ἱμάτιον γελοῖος ἀληθῶς τύραννος
[17]   δὲ ἔφευγεν αἰσχρῶς οὐδὲ  ἀνελόμενος   τὸ σῶμα τοῦ φίλου· οὕτως
[25]   τῷ παντὶ ´κείνων εἰσὶ λαμπρότεραι,  ἀνελομένους   ἔχοιεν δείκνυσθαι πλείους Καῖσαρ
[6]   κραιπάλῃ τὴν δυναστείαν περιφρονήσαντι καὶ  ἀνελομένῳ,   ἄρχοντι δὲ ὥσπερ ἦν ἄξιον
[39]   ὧν οὐδαμῶς ἐχρῆν· εἰ δέ,  ἀνελπίστου   μέν οἱ τοῦ παιδὸς τῆς
[11]   τῇ πολιορκίᾳ σώματα, σατράπας δὲ  ἀνελὼν   συχνούς, ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν
[27]   αὐτοὶ δηλήμονες· οὐδὲ μὴν ὑπνηλοὺς  ἀνέξεται   εἶναι καὶ ἀργοὺς καὶ ἀπολέμους,
[32]   ἄστεσιν οὔτε ἀργὸν οὔτε αὔθαδες  ἀνέξεται   εἶναι, οὔτε μὴν ἐνδεὲς τῶν
[28]   χρηστὸν τελευτώσας οὐδὲ τὴν ἀρχὴν  ἀνέξεται   φῦναι, γενομένας δὲ ὡς ἔνι
[38]   ἀληθῶς τύραννος καὶ τραγικὸς ὄντως  ἀνεφάνη.   Ἐνταῦθα οἱ στρατιῶται {καὶ} χαλεπῶς
[27]   ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ σωτήρων καὶ προαγωνιστῶν  ἀνεφάνησαν   αὐτοὶ δηλήμονες· οὐδὲ μὴν ὑπνηλοὺς
[25]   τοιαύτας, ἀφανῆ μὲν αἰσθήσει καὶ  ἀνέφικτον   κεκτημένων αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ
[21]   καὶ τὰ σημεῖα τῶν τάξεων,  ἀνῄει   τε ἐπ´ αὐτὸ βασιλεὺς μετὰ
[32]   περιπεσεῖν, τούτων δὴ τῶν θρυλλουμένων  ἀνηκέστων,   χορευτήν τε αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ
[32]   λόγῳ· τυχὸν δὲ οὐδὲ ταύτης  ἀνηκόους   ὑμᾶς εἶναι χρή. ~Πρῶτον μὲν
[25]   φύσει γονέας ἐς τὸ δαιμόνιον  ἀνῆπτον   τὴν φήμην, τῇ περὶ αὐτοὺς
[24]   αὐγῆς καὶ ἡμέρας. Οὔκουν οὐδὲ  ἀνὴρ   ἀγαθὸς ἀρετῆς μεταδιδοὺς ἄλλῳ τῷ
[6]   δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´ ὀλίγων.  ~Ἀνὴρ   ἄπιστος καὶ θρασὺς τῆς οὐ
[3]   γὰρ τοξότης παρ´ αὐτῷ Πάνδαρος,  ἀνὴρ   ἄπιστος καὶ χρημάτων ἥττων, ἀλλὰ
[8]   τῶν ἀσπίδων περὶ τοῖς δόρασιν·  ἀνὴρ   δὲ ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ ἀπορριπτοῦντες
[26]   ἰσχυροὺς ἂν φαίη νοῦν ἔχων  ἀνήρ,   εἰ καὶ ἐπιφαίνοιτο καὶ ἐπιλάμποι
[34]   οὐ κατὰ Δαρεῖον οὐδὲ Πρίαμον  ἀνὴρ   εὐγενὴς καὶ τυχὸν δι´ ἀρετὴν
[27]   οὐδενὸς εἰς οὐδὲν ἄξιος καθεύδων  ἀνὴρ   καὶ ἐγρηγορὼς τοῖς καθεύδουσιν
[35]   ὅτι Ἄφρων— καὶ οὐτιδανὸς πέλει  ἀνήρ,   Ὅστις ξεινοδόκῳ ἔριδα προφέρῃσι βαρεῖαν)
[24]   ἄρα ἦν ἐκεῖνος θεῖος  ἀνήρ·   πᾶς γὰρ τε ὑπὸ
[28]   ὃν οὐδαμῶς γε ἔμφρων  ἀνὴρ   περὶ σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει,
[38]   που καὶ πρῴην γενόμενον;  Ἀνὴρ   τῶν ἐπιταχθέντων ἐν Γαλατίᾳ στρατοπέδοις
[21]   Ἰλλυριοῖς ξύλλογον, ἵνα δὴ πρεσβύτης  ἀνὴρ   ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ φρονεῖν ἀναπειθόμενος
[13]   Ἐς τοῦτο γὰρ ἔοικεν ἐπιτάττειν  ἀνηρτῆσθαι   χρῆναι ἑκάστῳ ἀνδρί, καὶ οὐκ
[15]   ἀνδρὶ ἐς νοῦν καὶ φρόνησιν  ἀνήρτηται   πάντα τὰ ἐς εὐδαιμονίαν φέροντα
[13]   δὲ βασιλεῖ, ἐς τὸν θεὸν  ἀνήρτηται   πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα
[25]   θεῶν δαιμόνων, σχήματα περιτιθέντας  ἀνθρώπινα   καὶ μορφὰς τοιαύτας, ἀφανῆ μὲν
[26]   δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ ἀνδρεῖος  ἀνθρωπίνην   ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως αὐτῷ
[29]   εἰσι σωτῆρες καὶ ἐπίκουροι τῆς  ἀνθρωπίνης   φύσεως, ἄλλοι δὲ ἀπαραίτητοι κριταί,
[32]   τὰ θεῖα δόντες οὐδὲ τῶν  ἀνθρωπίνων   ἐστέρησαν· εἰ δὲ τὸ χρεὼν
[25]   ἱππεῖς μυρίοι, οὐδὲ εἰ πάντες  ἄνθρωποι   βασιλέα σφῶν τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες,
[13]   φέροντα καὶ μὴ ἐν ἄλλοις  ἀνθρώποις   αἰωρεῖται, ἐξ ὧν εὖ
[29]   δεινὴν ἐπάγοντες δίκην ζῶσί τε  ἀνθρώποις   καὶ ἀπολυθεῖσι τῶν σωμάτων, οἱ
[26]   μᾶλλον μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν  ἄνθρωπον,   δυσέρωτα δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα,
[26]   κλεινὸν ὄνομα γέγονε κατὰ πάντας  ἀνθρώπους   ἐκφανές· ἐκάλουν γὰρ αὐτὸν Περσῶν
[35]   τινας οὐ φαύλους οὐδὲ ἀγεννεῖς  ἀνθρώπους.   Μόνῳ δὲ ὑπῆρχεν οἶμαι Σωκράτει
[13]   ἀνδρί, καὶ οὐκ εἰς ἄλλους  ἀνθρώπους·   οἳ τὰ μὲν ἄλλα βλάπτειν
[32]   αὐτῷ κλέος καθ´ ἅπαντας ἤγειραν  ἀνθρώπους.   Ταῦτα ἐγὼ τῶν σοφῶν ἀκούω
[29]   καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ κοινῇ τε  ἀνθρώπων   καὶ τοῦ παντὸς κόσμου, τούτων
[9]   τά γε μὴν ὀνείδη τῶν  ἀνθρώπων   οὐ χαλεπῶς ἀπολύομαι. Φημὶ γὰρ
[26]   οὐδὲ τὰ θηρία, ἀλλ´ οὐδὲ  ἀνθρώπων   τοὺς σώφρονας· ὅσους δὲ ἐνοχλεῖ
[29]   τὴν θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ  ἀνίατα   πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ νόμοι
[8]   πολεμίων καὶ τῶν διωκόντων οὐκ  ἀνιέντων,   ἐπὶ τὸ λαιὸν ὠθοῦνται, ἵναπερ
[6]   δὲ τῶν ἱππέων καὶ οὐκ  ἀνιέντων,   φεύγει μὲν αἰσχρῶς τὴν
[16]   σοφίας ἔλαβε καὶ ἐβιάσατο τὴν  ἄνοδον.   ~Καὶ ἵνα μὴ διατρίβειν δοκῶ
[6]   τὰ τοῦ Καπανέως, βαρβαρίζων καὶ  ἀνοηταίνων,   οὔτι μὴν κατ´ ἐκεῖνον τῇ
[33]   τὴν ἐναντίαν τραπόμενοι δυστυχεῖς καὶ  ἀνόητοι   καὶ μοχθηροί, αὑτοῖς τε καὶ
[15]   ὑποχωροῦντα τῆς ἐπιμελείας ὡς ἔμφρονα;  ἀνόητον   γὰρ καὶ μάλα αὔθαδες τὸ
[39]   καὶ διὰ ταῦτα μοχθηρὸς καὶ  ἀνόητος   καὶ ἀγριώτερος τῶν θηρίων,
[37]   ~Καὶ τύχη δὲ τοὺς  ἀνοήτους   ἐξαπατᾷ καὶ σφάλλει περὶ τοῖς
[29]   δικασθέντων, ἕτερον τῶν φαύλων καὶ  ἀνοήτων   δαιμόνων τὸ φῦλον. ~Ἃ δὴ
[39]   αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν πατέρων τὴν  ἄνοιαν   καὶ τὴν μωρίαν ἀγαθοῖς γενέσθαι
[39]   καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων φυόμενα  ἀνόμοια   τοῖς γεννῶσι καὶ ἀποτίκτουσιν. Οὔκουν
[33]   καθ´ αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ ἵππον  ἀνταγωνιστοῦ   στερόμενον ἐν τοῖς δρόμοις, κρατεῖν
[8]   τὴν νίκην καὶ τὸ ἀποθνήσκειν  ἀνταλλαττόμενοι.   Καὶ ταῦτα ἔδρων οὐ πεζοὶ
[24]   ἐπὶ γῆς χρυσὸς ἀρετῆς οὐκ  ἀντάξιος.   ~Θαρροῦντες οὖν ἤδη πλούσιον καλῶμεν
[8]   μέν τινα χαλεπῶς καὶ μόλις  ἀντεῖχον·   ἐπεὶ δὲ οἵ τε ἱππεῖς
[31]   εἰς δύναμιν ἅπασιν ἀντετάξαντο καὶ  ἀντέστησαν   ἐλέγχους τοὺς ἐκ τῆς τέχνης.
[31]   τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς δύναμιν ἅπασιν  ἀντετάξαντο   καὶ ἀντέστησαν ἐλέγχους τοὺς ἐκ
[4]   οὐδὲ ἐπὶ τοῦ τείχους ἴσχυον  ἀντέχειν   παραταττόμενοι· σοὶ δὲ μυρίαις μάχαις
[27]   καὶ οὐ δυναμένου καρτερεῖν οὐδὲ  ἀντέχειν   πρὸς κάματον. Ταῦτα δὲ οὐ
[40]   ἀεὶ πάρεστι τῆς ἀρχῆς μέρεσιν,  ἀντέχων   καὶ πρὸς τὸ κρύος καὶ
[27]   αὑτῶν φύσεως καὶ τροφῆς ἐπιλαθόμενοι,  ἀντὶ   σωτήρων καὶ προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν αὐτοὶ
[15]   ἑρμηνεύει, οὕτω δὲ καὶ ὅστις  ἀντὶ   τῆς αὐτοῦ» λέξεως τὸν θεὸν
[36]   οἴκους καὶ παῖδας, Παιονίαν μὲν  ἀντὶ   τῆς Ῥώμης, τὴν μετὰ τούτου
[16]   δὲ αὐτὸν οὐ» καὶ χρῶνται  ἀντὶ   τοῦ βῆτα πολλάκις προσπνεύσεως οἶμαι
[36]   Ῥώμης, τὴν μετὰ τούτου δὲ  ἀντὶ   τῶν φιλτάτων συνοικίαν ἠσπάσαντο, ἴλη
[9]   ἐπὶ τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν  ἀντιθῶμεν   μάχην τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως
[9]   προστίθησι φήμην, οὔσῃ γε καὶ  Ἀντιόχου   βασιλέως ἐπωνύμῳ· γέγονε δὲ αὐτῇ
[6]   Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ πολέμιον οὐδὲ  ἀντίπαλον   ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ αὑτὸν κατείργειν
[9]   τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἅτε ἐς  ἀντιπάλους   παντοδαποὺς καταστάντα, εὐβουλίᾳ καὶ τύχῃ
[12]   ἀπέγνω μὲν κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς  ἀντιστῆναι,   εὐπρεπῆ δὲ ποιεῖται τὴν εἰς
[18]   συμπολεμοῦντα τὸν πόλεμον καὶ τοὺς  ἀντιταξαμένους   καταριθμεῖν μὴ λῆρος καὶ
[28]   ἔξωθεν μόνον ἀπείργων κινδύνους οὐδὲ  ἀντιταττόμενος   καὶ ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι,
[17]   οὔτε ἐπάγειν μηχανὰς καὶ ἑλεπόλεις,  ἀνύδρου   δεινῶς ὄντος καὶ οὐδὲ μικρὰς
[26]   τῶν ἐπιστρατευόντων κρατοῖεν καὶ ἐπιόντες  ἀνυπόστατοί   τινες σφόδρα καὶ ἄμαχοι φαίνοιντο.
[8]   τὸ στράτευμα μόνον ἄμαχον καὶ  ἀνυπόστατον   ἐπάγει τοῖς πολεμίοις, κτείνοντα μὲν
[23]   ὀλίγου τινός, οἱ δὲ οὐδενὸς  ἄξια   λέγοντες. Εἰ μὲν οὖν καὶ
[18]   αὑτῷ καὶ τῶν ἐξειργασμένων πάνυ  ἀξίαν   κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα ὑπὲρ τῶν βασιλέως
[5]   ἰκρίων ἴσως ἂν τυγχάνοι τινὸς  ἀξίας   εἰκόνος. Ἐθέλω δὲ ὑμῖν διηγεῖσθαι
[27]   τούτων αὑτὸν γε ἀληθινὸς  ἀξιοῖ   βασιλεύς. Φιλόπολις δὲ ὢν καὶ
[27]   ἔχειν ἐν αὐτοῖς τὸ πλέον  ἀξιοῖ,   μεταδίδωσι δὲ ἐκείνοις τῶν κινδύνων
[21]   ἐποίησε καὶ διαιτᾶσθαι καθάπερ Ὅμηρος  ἀξιοῖ   τῶν ἀνδρῶν τοὺς ἀφηλικεστέρους· Τοιούτῳ
[24]   ἄλλοι δὲ ὀλιγωρηθέντες ὡς οὐκ  ἄξιοι   κολάσεως εἰς ἐπανόρθωσιν φερούσης· τὸ
[16]   μικρὰ μεγάλοις καὶ φαῦλα σπουδῆς  ἀξίοις   μείζονος παρατιθέναι δόξωμεν, τολμήσομεν
[16]   ἔρυμά τι νεουργὲς ἀποφήνας καὶ  ἀξιόλογον   φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ
[7]   τὰ τῆς μάχης, ὥσπερ ἦν  ἄξιον,   ἀφανὴς ᾤχετο οὐκ οἶδα ὑπὸ
[22]   χεῖρον μιμεῖσθαι καταγέλαστον καὶ οὐκ  ἄξιον   ἐλευθέρας ψυχῆς καὶ γενναίας. Τὰ
[35]   καὶ οὐ μέγα οἴεται οὐδὲ  ἄξιον   ἐπαίνων τοσούτων, ἐς αὑτὸν ἀφορῶν,
[9]   εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ  ἄξιον   μακρότερον εἰς οὐδὲν δέον ἀπαρτᾶν
[3]   παῖδας προσελόμενος ξυνάρχοντας. Ἆρ´ οὖν  ἄξιον   μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ τὸν
[20]   περὶ τὰ σεμνότερα καὶ ὧν  ἄξιον   μείζονα ποιεῖσθαι λόγον, δημηγοριῶν φημι
[6]   δὲ ἡμέτερον (οὕτω γὰρ καλεῖν  ἄξιον   ὁπόσον Ῥωμαίων βίᾳ καὶ οὐ
[18]   Πλήθει γε μὴν ποῦ ποτε  ἄξιον   συμβαλεῖν; οἱ μὲν γὰρ περὶ
[12]   καὶ τῆς ἀπονοίας. ~Ἆρά γε  ἄξιον   ταύτην παραβάλλειν τὴν μάχην ταῖς
[15]   βασιλέα, τόν γε ὡς ἀληθῶς  ἄξιον   τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ νόθον
[6]   ἀνελομένῳ, ἄρχοντι δὲ ὥσπερ ἦν  ἄξιον   τὸν ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ
[34]   σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως  ἄξιον   τοῦ κρατεῖν φανῆναι. Βούλεσθε οὖν
[25]   μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις ἐγγράφειν  ἄξιον·   τοὺς δὲ ἐκ μοχθηρῶν φῦντας
[4]   δρόμοις κουφότητα ἆρά σοι παραβαλεῖν  ἄξιον   τῶν πρόσθεν τοὺς ἀραμένους ὄνομα
[23]   ἐπαίνους διεξιόντι καὶ ὧν ἀκούειν  ἄξιον   ὑμῖν οἴεσθε, εἰ καὶ ἀγροικότεροι
[27]   γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς εἰς οὐδὲν  ἄξιος   καθεύδων ἀνὴρ καὶ ἐγρηγορὼς
[8]   καὶ ἔτυχεν ἄν, εἴπερ ἦν  ἄξιος   καὶ μὴ ἐφωράθη πολλάκις ἄπιστος
[1]   τούτοις τὸν νοῦν προσέχων ἕκαστον  ἀξιοῦν   λόγου, σμικροῦ πᾶσαν οἶμαι τὴν
[9]   καὶ ἀπομιμοῦνται τὰ Περσικὰ οὐκ  ἀξιοῦντες,   ἐμοὶ δοκεῖ, Παρθυαῖοι νομίζεσθαι, Πέρσαι
[9]   πολέμου χρείας τιμῆς καὶ ἀτιμίας  ἀξιοῦσθαι·   ὡς οὖν ἀχρεῖον τῇ φύσει
[9]   οὐδὲ ἐκ τῶν νόμων πολυωρίας  ἀξιοῦται.   Συνέβη δὲ οὕτω καὶ περὶ
[39]   δὲ διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον  ἀξιόχρεων   ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ
[21]   ἐπιδεικνύοι διαμαρτάνοντας, οὗτός ἐστι βασιλέως  ἀξιόχρεως   ἐπαινέτης· ὅστις δὲ οἶμαι τῶν
[34]   γένος προσηκούσης αὐτῷ τῆς βασιλείας  ἀξιωθείς,   ἀλλὰ ἀναιδὴς καὶ τραχὺς βάρβαρος
[7]   μηχανοποιὸν τῆς ὅλης ὑποθέσεως πλείονος  ἀξιωθέντα   λόγου, μέσῃ τῇ πράξει παρελόμενα
[21]   ὅστις δὲ οἶμαι τῶν ἔργων  ἀξίως   μνησθείη οὐ μάτην οὐδὲ αὐτομάτως
[25]   Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον τῆς αὐτῆς  ἀξιῶσαι   φήμης· καὶ ἄλλους δὲ ἄλλων
[36]   ἄνδρες, τῆς γερουσίας ὅτιπερ ὄφελος,  ἀξιώσει   καὶ πλούτῳ καὶ ξυνέσει διαφέροντες
[3]   ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς σοῖς παραβαλεῖν  ἀξιώσομεν,   μή ποτε ἄρα ἔλασσον ἔχειν
[3]   διατριβὴν παρέσχεν ἡδεῖαν; λόγου τε  ἀξιωτέον   πολλοῦ τὰς Τρωὰς ἵππους, αἳ
[6]   μάλ´, οὐδ´ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος  ἄξων,   ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων
[32]   οὐδὲ ἀπὸ γλώττης, ἔνδοθεν δὲ  ἀπ´   αὐτῆς τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν αὐτῷ
[10]   ποιούμενοι τὸ γέλωτα ὀφλῆσαι καὶ  ἀπαγαγεῖν   ὀπίσω τὴν παρασκευὴν ἄπρακτον, ἐγκελευομένου
[22]   φαύλων ταῖς ὑμετέραις ξυγγενεῖς, καὶ  ἀπαγγέλλουσι   πρὸς ὑμᾶς τὰ ὑμῶν αὐτῶν
[26]   μὲν ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς φόρους  ἀπάγειν   κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ αἴσχιον ἐκείνων
[8]   εἰργάζετο· καὶ ἐπιλαβόντος ὀλίγου καύματος  ἀπαγορεύει   τὸν πόλεμον καὶ ἐξόμνυται τὴν
[26]   ἐπιθυμιῶν παντοίων, καὶ ὑπὸ σμικρῶν  ἀπαγορεύειν   ἀναγκαζόμενος, οὗτος δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς
[13]   τοῦτο δὲ ἀκώλυτον μόνον καὶ  ἀπαθές   ἐστιν, ἐπεὶ μηδὲ θεμιτὸν ὑπὸ
[15]   ἐν ἡμῖν δαίμονα, ὄντα μὲν  ἀπαθῆ   τῇ φύσει καὶ θεῷ ξυγγενῆ,
[40]   ὧραι φύουσιν ἀγαθῶν τὴν ἄμετρον  ἀπαιτεῖ   πλησμονήν, οὐδὲ αὐτῷ θέρους ὥρᾳ
[6]   δὲ ἐφεστώσας ξὺν δίκῃ ποινὰς  ἀπαιτεῖται   τῶν ἔργων καὶ ἄπιστον τιμωρίαν
[7]   ἐπὶ γῆς ἄγει πέρατα ποινὰς  ἀπαιτήσων   τῶν διανοημάτων, εἴτε αὐτὸν
[27]   οὐκ ἐπιτρεπτέον αὐτῷ περαιτέρω φοιτᾶν,  ἀπαιτητέον   δὲ εἰς δύναμιν τὸν ἀγαθὸν
[22]   τότε ἀκούσας ἀπομνημονεύοι καὶ  ἀπαιτοίη   οὐ τὰ νοήματα μόνον, ὅσαις
[11]   βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ δίκην  ἀπαιτοίη   τοῦ θράσους καὶ τῆς ἀπονοίας.
[20]   μὴ τῆς ὀργῆς ἐπιλαθόμενος καὶ  ἀπαλλαγεὶς   τοῦ πάθους μεταγνοίη καὶ ἀποφύγοι
[26]   πεινῆν διὰ βίου καὶ ἀθλιώτερον  ἀπαλλάττειν   μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου τροφῆς
[33]   αὑτὸν τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς  ἅπαν.   ~Βούλεσθε οὖν εἰ τοῦτο ὑπάρχει
[9]   καὶ τύχῃ περιγενόμενα, εἰκότως ἐς  ἅπαν   εἶδος ὅπλων τε καὶ παρασκευῆς
[23]   κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ τούτους ἐς  ἅπαν   ἐπῄνει. Ἕπεται δὲ αὐτοῦ τῇ
[6]   μικρὰ τοῦ λαιοῦ κέρως προελθόντος  ἅπαν   τὸ πολέμιον συντετάρακτο καὶ οὐκ
[1]   πράττειν μηδὲ τῇ δυνάμει πρὸς  ἅπαν   χρῆσθαι μηδὲ ἐφιέναι τῷ θυμῷ,
[38]   τις οἴεται καὶ τραχὺ καὶ  ἀπάνθρωπον   ἥκιστα βασιλεῖ πρέπειν, τὸ πρᾷον
[8]   ὠθοῦντο μικρὰ τοῦ παθεῖν φροντίζοντες,  ἅπαντα   δὲ εἰς τὸ δρᾶσαί τι
[36]   τῆς εὐτυχίας ἠξίουν. Καὶ ταῦτα  ἅπαντα   ἐδρᾶτο πρὸ τῆς μάχης ἣν
[31]   εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς  ἅπαντα   καὶ κατευθύνων καὶ ἄρχων ἀρχόντων,
[6]   βαρβάρων, οἷς δὴ καὶ λείαν  ἅπαντα   προθήσειν ἠπείλει, ταξίαρχον ταξιάρχῳ καὶ
[10]   σιδηροῦν πύργον. Ταῦτα δὲ ἦν  ἅπαντα   πρὸς τὸ χωρίον χειροποίητον γεγονὸς
[1]   καὶ ἐθέλοντα πάντως κοινῇ τε  ἅπαντας   ἀγαθόν τι δρᾶν, ἡμῖν δὲ
[32]   συνέστιον, καὶ αὐτῷ κλέος καθ´  ἅπαντας   ἤγειραν ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ τῶν
[39]   ἅπαντας προεῖτο, δὲ ἀπέσωσεν  ἅπαντας.   Καὶ εἰ μὲν ἐκεῖνος ταῦτα
[39]   φιλίαν ὁμολογήσαντος· μὲν γὰρ  ἅπαντας   προεῖτο, δὲ ἀπέσωσεν ἅπαντας.
[4]   ἀγλαὰ γυῖα· ἀνακηρύττει γὰρ εἰς  ἅπαντας   τὴν σὴν ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα.
[16]   κατεσκευάσατο. Οὕτω δὴ τῆς Ἰταλίας  ἁπανταχόθεν   ὄρεσί τε συνεχομένης λίαν δυσβάτοις
[6]   ἱκέτευον γὰρ πολλοί, καὶ ἔτυχον  ἅπαντες   συγγνώμης, βασιλέως τὸν τῆς Θέτιδος
[27]   ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ  ἁπάντων   ἀδεεῖς καὶ ἀτεράμονας, οὔτι ῥᾳθύμους
[31]   τεταγμένους καὶ αὐτῷ τῆς ὑπὲρ  ἁπάντων   βουλῆς κοινωνοῦντας ἀγαθούς τε εἶναι
[25]   εὐγενῆ καὶ βασιλέα μόνον τῶν  ἁπάντων,   εἴ τῳ ξυνδοκεῖ. Κρείττων μὲν
[28]   προδοῦναι τὸ ἔνδικον· ὑπολαμβάνει γὰρ  ἁπάντων   εἶναι τὴν πατρίδα κοινὴν ἑστίαν
[34]   ἀρχὴν ξύμπαντα. Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς  ἁπάντων   οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς δικαίως ἅμα
[14]   συμποσίοις οἱ λίχνοι τῶν ἐδωδίμων  ἁπάντων,   οὐχ ὑπομένοντες τὸ μὴ τῶν
[4]   πολλὴ ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν ἔφαμεν  ἁπάντων   προφέρειν ἐν μάλιστα τῶν
[33]   ἐκείνης τὸ κεφάλαιον καὶ σχεδὸν  ἁπάντων   τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ μή
[38]   ἐσφάλη τῆς γνώμης. ~Ἀλλ´ ἐπείπερ  ἅπαξ   ἑκὼν λόγος ἐς τοῦτο
[24]   καθέξει καὶ καταφαιρήσεται τὸν ἔχοντα  ἅπαξ·   ἔστι γὰρ ἀτεχνῶς ψυχῇ τὸ
[31]   τοιοῦτον ὀρθῶς φυλάξεται· ἑλόμενος δὲ  ἅπαξ   καὶ περὶ αὑτὸν τοὺς ἀρίστους
[8]   μὲν τοὺς ἐντυγχάνοντας, τρεπόμενον δὲ  ἁπαξαπλῶς   πάντας φωνῇ καὶ σχήματι καὶ
[29]   τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἄλλοι δὲ  ἀπαραίτητοι   κριταί, τῶν ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ
[27]   χαριζόμενος κολάζων ἐγκρατῶς καὶ  ἀπαραιτήτως   ξυμπείθει καὶ βιάζεται, ἀλλὰ πολὺ
[33]   Καὶ ὅτῳ μὲν ἀληθὴς καὶ  ἀπαράλλακτος   ἁρμονία πρὸς τοῦτο γέγονε τὸ
[25]   πλουτοῖεν ταλάντοις μυρίοις, οὐδὲ εἰ  ἀπαριθμοῖντο   προγόνους δυνάστας ναὶ μὰ
[1]   τῇ προφάσει τῆς ἀπεχθείας καὶ  ἀπαριθμούμενον   τὰς ἐκ τῆς μήνιδος ξυμφοράς,
[26]   στρέφει τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ  ἀπαριθμουμένων   τὰ χρήματα· καὶ οὐκ ἐξαιρεῖται
[9]   ἄξιον μακρότερον εἰς οὐδὲν δέον  ἀπαρτᾶν   τὸν λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς
[8]   μιᾶς ἐμβληθείσης εἰς αὐτὸν πτελέας,  ἅπας   τε ἀναμορμύρων ἀφρῷ καὶ αἵματι
[18]   τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον  ἅπασαν   τμηθεῖσαν τὴν εἴσω Τίγρητος καὶ
[18]   τε αἱ προκαταλήψεις τῶν ἐκβολῶν,  ἁπάσας   αὐτοῦ τὰς ἐν Ἰταλίᾳ δυνάμεις
[16]   Ῥωμαῖοι γὰρ ἐπειδὴ τῆς χώρας  ἁπάσης   ἐκράτουν (ἔστι δὲ ἐν αὐτῇ
[8]   διηγωνίζοντο· καὶ ἦν τὸ ἔργον  ἁπάσης   ἐλπίδος μεῖζον, τῶν μὲν οὐχ
[27]   τοιοῦτον ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς  ἁπάσης,   χρημάτων δὲ οὐδὲν οὔτε σμικρὸν
[27]   φύσει καὶ μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ μὲν  ἅπασι   τῶν πόνων καὶ ἔχειν ἐν
[31]   καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς δύναμιν  ἅπασιν   ἀντετάξαντο καὶ ἀντέστησαν ἐλέγχους τοὺς
[38]   ταῖς περὶ αὑτῶν ὑποψίαις, ὁμοίως  ἅπασιν   ἦν πρᾷος τοῖς οὐκ ἐλεγχθεῖσιν
[27]   εὖ ποιεῖν δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ  ἅπασιν   ὅτου ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες·
[30]   πένησι πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς καὶ  ἀπατεῶνας   καὶ πανούργους καὶ ἐπαιρομένους τοῖς
[31]   ὑπολαμβάνων, ὡς ἔστι ποικίλη καὶ  ἀπατηλὸς   καὶ τοῦτό ἐστι χαλεπώτατον τῶν
[17]   τοσοῦτον μόνον, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν  ἀπέβαλε   πολλοὺς Μακεδόνας ἐξελὼν τὴν πέτραν,
[12]   πολέμου καὶ πολλὰ ὑπομένων ὀνείδη  ἀπέγνω   μὲν κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀντιστῆναι,
[7]   ἐπὶ τοῖς φιλτάτοις ἀποκτιννύς, εἰκότως  ἀπέγνω   τὴν ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς μὲν
[10]   ἐτρώθη τῶν θηρίων τινὰ καὶ  ἀπέθανεν   εἰσενεχθέντα ὑπὸ τῆς ἰλύος· δείσαντες
[27]   οἱ φρουροὶ δέωνται, ἀλλ´ οὐδὲ  ἀπειθεῖς   ἄρχουσιν, εἰδὼς ὅτι τοῦτο μάλιστα
[1]   πολιτικῶς προσενεχθῆναι τῷ στρατηγῷ, ἀλλ´  ἀπειλῇ   τε χρῆσθαι καὶ ἔργοις ὑβρίζειν,
[38]   ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν καὶ  ἀπείργουσι   τοὺς πολεμίους, διηγεῖται, βούλεσθε ὑμῖν
[28]   κηδεμών, οὔτι τοὺς ἔξωθεν μόνον  ἀπείργων   κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος καὶ
[8]   αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ κακίᾳ σφῶν,  ἀπειρίᾳ   δὲ καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ τάττοντος,
[36]   ᾐόνας· ἐνταῦθα γὰρ τοὺς μὲν  ἀπείρους   δεινὸν καὶ ἄτοπον κατέλαβε δέος,
[26]   πολλῆς μὲν γῆς καὶ ἐθνῶν  ἀπείρων   ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα
[18]   Καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος  ἀπείρων·   τὰ δὲ νῦν ἔθνη συνιόντα
[23]   ἀμαθῆ, μεταποιούμενον τέχνης ἧς σφόδρα  ἀπείρως   ἔχειν ὁμολογῶ, ὥς γ´ ἐμοὶ
[12]   ἐνέδοσαν, ἀλλὰ ἐνίκων μαχόμενοι καὶ  ἀπεκρούοντο   Παρθυαίους ξὺν Ἰνδοῖς ἐπιστρατεύσαντας· εἶτα
[9]   δὲ ἐν τῷ τείχει συνεχῶς  ἀπεκρούοντο   τοὺς βαρβάρους καταπιμπράντες τὰς μηχανὰς
[18]   ἐμάχοντο πόλεως ξυνεχῶς, καὶ οὐδὲ  ἀπελάσαι   τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπικρατοῦντες ἠδύναντο, οὐδὲ
[25]   πατέρας ἡμῖν ἀκριβῶς κατερεῖ καὶ  ἀπελέγξει   τὸν τόκον γνήσιον; Ὑπάρχειν δέ
[38]   τρόπον) ὅμηρον φιλίας καὶ πίστεως  ἀπέλιπεν   οὐδὲν δεομένῳ βασιλεῖ τὸν παῖδα·
[33]   ὁπότε τῆς ὑπὲρ τούτων διηγήσεως  ἀπεπαυόμεθα.   Ἔφαμέν που χρῆναι τοὺς σπουδαίους
[29]   καὶ οὐ πάντη τὴν θεραπείαν  ἀπεστραμμένων,   τῶν δὲ ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις
[28]   περιυλακτοῦσι καὶ οὐδὲ τῶν προβάτων  ἀπέσχοντο.   Τοιοῦτος μὲν ἐπὶ στρατοπέδων
[39]   γὰρ ἅπαντας προεῖτο, δὲ  ἀπέσωσεν   ἅπαντας. Καὶ εἰ μὲν ἐκεῖνος
[35]   καὶ ἐλοιδορεῖτο βασιλεῖ, τῆς προπετείας  ἀπέτισε   δίκην, τι μὴ τἆλλα
[33]   ὥσπερ κανόνα τινὰ καὶ στάθμην  ἀπευθύνοντες,   τοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[8]   τε ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ μὲν  ἀπέφευγον   ἄσμενοι, οἱ δὲ ἐδίωκον καρτερῶς
[2]   δὲ ὅλας τὰς χώρας καθαρὰς  ἀπέφηναν   πολεμίων, κοινῇ μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ
[39]   ἐπ´ αὐτῷ τὴν εἰκόνα παλαιὸς  ἀπέφηνε   λόγος. δὲ ἀγαθὸς βασιλεὺς
[9]   ταῦτα δεχόμενος τὸν Μυγδόνιον, λίμνην  ἀπέφηνε   τὸ περὶ τῷ ἄστει χωρίον
[11]   τοὺς ἔνδον ἤλπιζε. Μάταιον δὲ  ἀπέφηνεν   βασιλέως παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου
[27]   ἥκιστα χαίρων καὶ στάσιν ἐμφύλιον  ἀπεχθαίρων,   τούς γε μὴν ἔκ τινος
[1]   τοῦτο διανοηθέντα· τὸ μὲν γὰρ  ἀπεχθάνεσθαι   καὶ παροξύνειν τὸν βασιλέα λίαν
[1]   εἶτα ἐπαρώμενον τῇ προφάσει τῆς  ἀπεχθείας   καὶ ἀπαριθμούμενον τὰς ἐκ τῆς
[27]   πολὺ πρότερον αὑτὸν τοιοῦτον ἐπιδεικνύων,  ἀπεχόμενος   μὲν ἡδονῆς ἁπάσης, χρημάτων δὲ
[11]   δὲ οἶμαι καὶ παθὼν παραπλήσια,  ἀπῆγε   τὴν στρατιὰν ὀπίσω, πολλοὺς μὲν
[11]   δεινῶς τὸν βάρβαρον· οὐ μὴν  ἀπῆγεν   εὐθὺς τὴν στρατιάν, ἀλλ´ αὖθις
[10]   δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων,  ἀπῆγον   ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ στρατόπεδον.
[37]   Λακεδαιμόνιοι παθόντες ἐν Πύλαις οὐκ  ἀπηγόρευον   οὐδὲ ἔδεισαν τὸν Μῆδον ἐπιφερόμενον,
[21]   ἤγειρε καὶ ἐπὶ τοῖς ὁρίοις  ἀπήντα   τῆς χώρας, κωλῦσαι τοῦ πρόσω
[35]   φάλαγγα γενναίαν τρέψασθαι. Εἰ δὲ  ἀπιστεῖ   τις καὶ οὐ μέγα οἴεται
[26]   καὶ ἄμαχοι φαίνοιντο. Εἰ δὲ  ἀπιστεῖ   τις ὑμῶν τῷ λόγῳ τῷδε,
[24]   οὐ ῥᾴδιον σοφοῖς καὶ θείοις  ἀπιστεῖν   ἀνδράσιν, οἳ δὴ λέγουσι πολλὰ
[38]   χαλεπῶς μὲν εἶχον πρὸς τὴν  ἀπιστίαν,   θῆλυν δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν
[39]   φίλων καὶ τῶν συγγενῶν, τὴν  ἀπιστίαν   ὅμως προείλετο, μὲν ἦν
[6]   ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων καὶ  ἄπιστον   τιμωρίαν εἰσπράττεται· πάντων γὰρ ὁπόσοι
[8]   ἄξιος καὶ μὴ ἐφωράθη πολλάκις  ἄπιστος   καὶ θρασύς, ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις
[6]   οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´ ὀλίγων. ~Ἀνὴρ  ἄπιστος   καὶ θρασὺς τῆς οὐ προσηκούσης
[3]   τοξότης παρ´ αὐτῷ Πάνδαρος, ἀνὴρ  ἄπιστος   καὶ χρημάτων ἥττων, ἀλλὰ καὶ
[38]   βασιλεῖ τὸν παῖδα· εἶτα ἦν  ἀπιστότερος   τῶν λεόντων, οἷς οὐκ ἔστι,
[11]   δὴ καὶ τότε δράσας  ἀπιὼν   ᾤχετο, καὶ ἄγει πρὸς ἡμᾶς
[14]   εἴ τις ἄρα καταμέμφοιτο τὴν  ἀπληστίαν,   καὶ ὅτι παντὸς ἐπιδραττόμεθα ὥσπερ
[30]   συναλλάγματα, βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ  ἁπλουστέροις   μηχανώμενον καὶ πένησι πρὸς τοὺς
[31]   εὔξεται γενέσθαι· αἱρήσεται δὲ οὐχ  ἁπλῶς   οὐδὲ ὡς ἔτυχεν, οὐδὲ ἐθελήσει
[3]   τοῦ γεγεννηκότος, τὰ λοιπὰ δὲ  ἀπὸ   βασιλείας εἰς τυραννίδας ὑπενεχθέντα δουλείας
[13]   δὲ τὴν ἐν οὐρανῷ ξυγγένειαν  ἀπὸ   γῆς ἡμᾶς αἴρειν. Ἐς τοῦτο
[32]   καὶ ἐπευχόμενοι, οὔτι πλαστῶς οὐδὲ  ἀπὸ   γλώττης, ἔνδοθεν δὲ ἀπ´ αὐτῆς
[16]   ὑπέρβασιν βιαζομένοις ξυγχωροῦντα, ἀρχόμενα μὲν  ἀπὸ   θαλάττης, ἣν δὴ τὸν Ἰόνιον
[2]   τῆς ἡμετέρας ξυγγενείας ἤρξατο μὲν  ἀπὸ   Κλαυδίου, μικρὰ δὲ ἐν μέσῳ
[16]   ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν νῦν Ἰταλίαν  ἀπό   τε Ἰλλυριῶν καὶ Γαλατῶν καὶ
[21]   τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε δάκρυα, ἀλλ´  ἀπὸ   τοῦ βήματος κατῆλθεν τῆς
[2]   τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια. ~Ἀρξώμεθα δὲ  ἀπὸ   τοῦ σκήπτρου πρῶτον, εἰ βούλει,
[24]   ἐρημίαις ἐν λῃσταῖς μέσοις καὶ  ἀπὸ   τυράννων βιαίων. Ὅλως γὰρ οὐδέν
[12]   μὲν ἐπιβὰς τῶν νεῶν  ἀπὸ   τῶν ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος πεζὸς
[6]   πλῆθος ἀσπίδας φέροντες, οἱ δὲ  ἀπὸ   τῶν ἵππων τοξεύοντες. Πεζῶν δὲ
[10]   πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν, πολλοὶ δὲ  ἀπὸ   τῶν τειχῶν ἔβαλλον τοῖς λίθοις·
[12]   πεζὸς διαγωνίζεται, οἱ δὲ πρότερον  ἀπὸ   τῶν τειχῶν ἐναυμάχουν· τέλος δὲ
[17]   ἄρχων καὶ στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον  ἀποβαλὼν   λοχαγόν τινα, ἀλλ´ οὐδὲ
[26]   γάννυσθαι, εἰ μὴ καὶ ταύτην  ἀποβαλὼν   καθάπερ οἱ κηφῆνες ἀλλοτρίοις ἐφέστηκε
[22]   καὶ τῶν εὖ κακῶς  ἀποβάντων   κριτὴς καθεστὼς καὶ ἐπαινέτης οὐ
[25]   καὶ οὐκ ἐπιτρέπει διορᾶν οὐδὲ  ἀποβλέπειν   ἐς τὴν ψυχήν· ᾗπερ δὴ
[18]   δι´ ὁμοιότητα δηλοῦμεν· δῆλον δὲ  ἀποβλέψαντι   πρὸς τὸ τῆς παρασκευῆς μέγεθος
[23]   ἐμαυτὸν δὲ ἐξεταζόμενος οὐ παντάπασιν  ἀπόβλητος   οὐδὲ ἀτόποις ἐπιχειρῶν. ~Ὑμῖν δὲ
[8]   φόβον τοῖς πολεμίοις ἐνέβαλεν οὐδὲ  ἀπογνῶναι   ἐς τὸ παντελὲς ὑπὲρ σφῶν
[34]   τὴν ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων  ἀπογόνους·   Ἀγαμέμνων δὲ ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης
[38]   καὶ θεῖον φήσομεν, μᾶλλον  ἀποδεξόμεθα   τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον
[23]   Εἰ δέ, ὅπερ ἔμπροσθεν ἔφην,  ἀποδέχεσθε   τοὺς ἐκείνων ποιητάς, ἐμοὶ μὲν
[20]   ἔχοντα δικαίως ἂν αὐτὸν μᾶλλον  ἀποδεχοίμεθα.   Οὐκοῦν μέν, ὁπηνίκα χαλεπαίνειν
[22]   οἴεσθε ὀρθῶς ἐπαινεῖν, τούτοις τε  ἀποδίδοσθαι   τὸ προσῆκόν φατε. Τὸ δέ
[15]   λελέξεται. ~Νῦν δὲ τὸ συνεχὲς  ἀποδόντες   τῷ παρόντι λόγῳ ἐπὶ τὸν
[18]   ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ τὴν εὐβουλίαν,  ἀποδοτέον   καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα
[7]   ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ  ἀποδοτέον   τὸ τέλος τῆς μάχης. ~Οὐ
[21]   καὶ ὥσπερ ὄφλημα βασιλεῖ πατρῷον  ἀποδοὺς   τὴν ἁλουργίδα· τἆλλα δὲ αὐτῷ
[27]   εἴη, καὶ ὅλως τὴν ἡγεμονίαν  ἀποδοὺς   τῷ φύσει βασιλικῷ καὶ ἡγεμονικῷ
[35]   καὶ μακαρίοις γενομένοις, τὸν ἔσχατον  ἀποδύσασθαι   χιτῶνα τῆς φιλοτιμίας· φιλότιμον γὰρ
[8]   παρασχεῖν τὴν νίκην καὶ τὸ  ἀποθνήσκειν   ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ ταῦτα ἔδρων οὐ
[29]   γῆν στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν  ἀποικίαν   σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν
[11]   τοῦ τείχους, ὡς μὴ δυνηθεῖεν  ἀποικοδομῆσαι   καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς τὴν πόλιν·
[20]   ᾔσθοντο τὸ σφῶν προκείμενον καὶ  ἀποικοδομούμενον   τεῖχος τάφρῳ βαθείᾳ καὶ πασσάλοις
[32]   φῦλον, ἀροῦντες καὶ φυτεύοντες τροφὴν  ἀποίσουσι   τοῖς φύλαξι καὶ ἐπικούροις σφῶν
[31]   δυναμένους ὀξύτερον ὁρᾶν καὶ  ἀποκάμνοντας   τῷ μήκει τοῦ χρόνου πρὸς
[29]   καὶ πικρίαν τῶν τιμωριῶν ἀφαιρήσει,  ἀποκληρώσει   δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν σωφρόνων καὶ
[14]   καὶ καθᾶραι θαυμαστοί· ὥστε οὐκ  ἀποκνητέον   οὐδὲ εὐλαβητέον τὸν ψόγον, εἴ
[8]   τοὺς ζῶντας δὲ ξυγκαλύπτειν καὶ  ἀποκρύπτειν   ἀσφαλῶς ταῖς δίναις. Τοῦτο γὰρ
[25]   μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ  ἀποκρύπτειν   τὴν ἁμαρτάδα οὔτε οἱ πατέρες
[7]   καὶ γυναῖκας ἐπὶ τοῖς φιλτάτοις  ἀποκτιννύς,   εἰκότως ἀπέγνω τὴν ἱκετηρίαν. Ταῦτα
[16]   μηδὲ ἐς ἄστυ ἰέναι μηδὲ  ἀπολείπειν   τὴν μάχην, μέλλοντά γε οὐ
[33]   ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος· οἱ δὲ  ἀπολειφθέντες   παντελῶς καὶ τὴν ἐναντίαν
[33]   δὲ ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν πλέον  ἀπολειφθέντων   ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος· οἱ δὲ
[27]   ἀνέξεται εἶναι καὶ ἀργοὺς καὶ  ἀπολέμους,   ὅπως ἂν μὴ φυλάκων ἑτέρων
[11]   μὲν ὑπὸ τῆς ἐνδείας δήμους  ἀπολέσας,   πολλὰ δὲ ἀναλώσας περὶ τοῖς
[16]   νεουργὲς ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν  ἀπολιπὼν   ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ αὐτὸς ὡς
[1]   ἄγριον· τυχὸν δὲ οὐδὲ ἐκείνης  ἀπολύεται   τῆς μέμψεως τῆς Θέτιδος,
[29]   δίκην ζῶσί τε ἀνθρώποις καὶ  ἀπολυθεῖσι   τῶν σωμάτων, οἱ δὲ ὥσπερ
[9]   ὀνείδη τῶν ἀνθρώπων οὐ χαλεπῶς  ἀπολύομαι.   Φημὶ γὰρ ὡς οὔτε ἐγὼ
[9]   Περσικὸν τρόπον· διασώζουσι γὰρ καὶ  ἀπομιμοῦνται   τὰ Περσικὰ οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ
[22]   ἀναγνοὺς ξύγγραμμα τότε ἀκούσας  ἀπομνημονεύοι   καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ νοήματα
[7]   καινοῖς καὶ ἀτόποις τοὺς πρόσθεν  ἀπονιπτόμενος,   ἄνδρα ἐπ´ ἀνδρὶ καὶ γυναῖκας
[11]   ἀπαιτοίη τοῦ θράσους καὶ τῆς  ἀπονοίας.   ~Ἆρά γε ἄξιον ταύτην παραβάλλειν
[21]   τούτων ἀγαθός, οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ  ἀπονυχίζων   τὰ ῥήματα οὐδὲ ἀποτορνεύων τὰς
[4]   Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ  ἀποπειρώμενον   αὑτοῦ καὶ τῶν ὅπλων Εἰ
[8]   εἰσιν εὐμήκεις, οὓς συγκαταγνύντες καὶ  ἀποπηδῶντες   εἰς τοὺς ὁπλίτας μετεσκευάζοντο. Καὶ
[9]   δέον ἀπαρτᾶν τὸν λόγον καὶ  ἀποπλανᾶσθαι   τῆς ὑποθέσεως· ἐπαναβῶμεν οὖν αὖθις
[29]   ὥσπερ δήμιοι τιμωροί τινες καὶ  ἀποπληρωταὶ   τῶν δικασθέντων, ἕτερον τῶν φαύλων
[26]   τροφῆς δεομένων· τούτοις μὲν γὰρ  ἀποπλήσασι   τὴν γαστέρα πολλὴ γέγονεν εἰρήνη
[20]   ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος τὸν  ἀπόπλουν   παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ αὐτῶν τὰ
[26]   τῷδε, μάλα ἐμφανῶν μαρτύρων οὐκ  ἀπορήσομεν,   Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων, οἳ
[9]   τυχὸν δὲ καὶ ἄλλων οὐκ  ἀπορήσομεν   εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ
[40]   γνώριμα μὲν ἐρῶ καὶ οὐκ  ἀπορήσω,   μακρὸς δὲ λόγος καὶ
[8]   νεκροὺς αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ  ἀπορριπτεῖν   τῶν ῥευμάτων, τοὺς ζῶντας δὲ
[35]   ἐναντιωτάτῳ σφίσι λοιδορίᾳ, καὶ τοὺς  ἀπορρίπτοντας   ἐς αὐτοὺς τοιαῦτα ῥήματα μισοῦσι
[8]   ἀνὴρ δὲ ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ  ἀπορριπτοῦντες   τὰς ἀσπίδας αὐτοῖς τοῖς ξίφεσιν
[16]   δέ ἐστι ταῦτα παμμεγέθη, καὶ  ἀπορρῶγες   ἐν αὐτοῖς πέτραι, μόλις ἁμάξῃ
[11]   ὑπηκόους τὰς αἰτίας τῆς δυσπραγίας  ἀποσκευάζεσθαι·   δὴ καὶ τότε δράσας
[8]   χάρακος, καὶ αὐτὸν αἱροῦσιν αὐταῖς  ἀποσκευαῖς   καὶ ἀνδραπόδοις καὶ κτήνεσιν. Ἀρξαμένης
[6]   στρατιώτῃ τῶν ἐξ ἐναντίας αὐταῖς  ἀποσκευαῖς   καὶ κτήμασιν, οὐδὲ τὸ σῶμα
[21]   ἐστι καὶ τούτων ἀγαθός, οὐκ  ἀποσμιλεύων   οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ ῥήματα οὐδὲ
[15]   μὴν οὐδὲ τῆς ἐννόμου θεραπείας  ἀποστατέον   οὐδὲ τὴν τοιαύτην τιμὴν ὑπεροπτέον
[34]   ἀλλὰ εἰς τὸν ἀφελόμενον καὶ  ἀποστερήσαντα   τὴν ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων
[27]   εἴκων ὀλίγα καὶ τὴν ἀργίαν  ἀποστρεφόμενος.   Ἀληθῶς γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς εἰς
[28]   καὶ ξένων καὶ φίλων· ἧς  ἀποσυλῆσαι   τὸν νόμον καὶ βιάσασθαι μεῖζον
[6]   ἔχαιρε τῆς πρώτης πείρας οὐκ  ἀποσφαλεὶς   οὐδὲ ἁμαρτήσας, τότε δὲ ἐφεστώσας
[12]   καταδιώξαντος Ἕκτορα ὕπαγε Ζεύς, ἵνα  ἀποσώζοιτο   καθ´ ἡσυχίαν. Προσπαίζων δὲ αὐτὸν
[16]   δὴ τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν,  ἀποτειχίζοντα   δὲ τὴν νῦν Ἰταλίαν ἀπό
[39]   φυόμενα ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ  ἀποτίκτουσιν.   Οὔκουν οἴεται ταῦτα χρῆναι πρὸ
[21]   οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ ῥήματα οὐδὲ  ἀποτορνεύων   τὰς περιόδους καθάπερ οἱ κομψοὶ
[24]   ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν  ἀποφαίνειν   εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ
[38]   πρᾷος τοῖς οὐκ ἐλεγχθεῖσιν οὐδὲ  ἀποφανθεῖσι   κοινωνοῖς τῶν ἀτόπων καὶ ἐξαγίστων
[6]   ὡς τὸν Ποσειδῶνα μιμησόμενος καὶ  ἀποφανῶν   οὐ μῦθον τὸν Ὁμήρου λόγον,
[33]   ἐν τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ  ἀποφέρειν   τὰ νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε
[16]   τύραννος, ὥσπερ ἔρυμά τι νεουργὲς  ἀποφήνας   καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων
[23]   ποτε ἄρα τοὺς μὲν παιδιὰς  ἀποφήνητε,   σοφιστὴν δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ
[20]   ἀπαλλαγεὶς τοῦ πάθους μεταγνοίη καὶ  ἀποφύγοι   τὴν ἁμαρτάδα· δὲ ἐκ
[4]   σεμνότατα τῶν ἔργων, ἴσως ἂν  ἀποφύγοιμι   τὴν ἁμαρτάδα, καὶ οὐκ ἔσομαι
[1]   πᾶσαν οἶμαι τὴν Ὁμήρου ποίησιν  ἀποχετεύσας   ἔτι δεήσεται λόγων, καὶ οὐκ
[31]   μία ὁδὸς ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν  ἀπόχρη,   ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν
[27]   ἔστι δὲ ὅπου καὶ μόνον  ἀπόχρη   σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων
[8]   τὸν Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ  ἀπόχρη   τῶν ἐπῶν μνησθῆναι πεποίηκεν
[1]   ἔτι δεήσεται λόγων, καὶ οὐκ  ἀποχρήσει   σοὶ μόνῳ τὰ ξύμπασι ποιηθέντα
[10]   καὶ ἀπαγαγεῖν ὀπίσω τὴν παρασκευὴν  ἄπρακτον,   ἐγκελευομένου σφίσι τοῦ βασιλέως, προσῆγον
[4]   μή τις δυσχεράνῃ πειρωμένῳ πράξεων  ἅπτεσθαι   μειζόνων, εἰ καὶ τὸ τοῦ
[22]   με ὄκνος καταλάβοι οὕτω καλῶν  ἁπτόμενον   λόγων· αἰδὼς δὲ οἶμαι κατείργει
[10]   ἐν αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει τέλμα.  Ἁπτομένων   δὲ ἤδη τῶν πολεμίων καὶ
[39]   τὸν χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς  ἀπωσαμένοις   τῶν πατέρων τὴν ἄνοιαν καὶ
[3]   ἐν τούτοις δοκῇς, καὶ οὐκ  ἀπωσόμεθα   τὴν φλυαρίαν; Ἀλλ´ ὅρα μή
[1]   τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα Ἀτρείδη,  ἄρ   τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν ἄρειον Ἔπλετο,
[5]   ἐπῶν τὰ καιριώτατα· Τίς τ´  ἂρ   τῶν ὄχ´ ἄριστος ἔην, σύ
[8]   σφῶν ἐποίει. Καὶ ὑπὲρ τούτων  ἆρ´   ἑτέρου τινὸς μάρτυρος δεησόμεθα, τὸν
[3]   τοὺς αὑτοῦ παῖδας προσελόμενος ξυνάρχοντας.  Ἆρ´   οὖν ἄξιον μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν
[40]   ἀλλοτρίοις ἔργοις καὶ ξυμφοραῖς παραναλωθέντας.  ~Ἆρ´   οὖν ὑμῖν ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι
[13]   ψυχῆς εἶδος ἔφη, καὶ ὡς  ἄρα   αὐτὸν δαίμονα θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε,
[6]   τοῦ Διὸς ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι  ἄρα   αὐτῷ μάλιστα πάντων τιμητέα εἴη.
[25]   οὐ πειστέον τοῖς λέγουσιν ὡς  ἄρα   ἐκεῖνοι ὑπὸ ἀμαθίας ἐξαπατώμενοι ταῦτα
[3]   σοῖς παραβαλεῖν ἀξιώσομεν, μή ποτε  ἄρα   ἔλασσον ἔχειν ἐν τούτοις δοκῇς,
[24]   τοῦ Ἀθηναίου ξένου, ὅστις ποτὲ  ἄρα   ἦν ἐκεῖνος θεῖος ἀνήρ·
[14]   εὐλαβητέον τὸν ψόγον, εἴ τις  ἄρα   καταμέμφοιτο τὴν ἀπληστίαν, καὶ ὅτι
[16]   εὐλαβησόμεθα τὸν ἀγῶνα, μή ποτε  ἄρα   μικρὰ μεγάλοις καὶ φαῦλα σπουδῆς
[22]   {καὶ} σαφῶς οἶμαι πιστεύοντι ὅτι  ἄρα   τἀκείνων αὐτὸς ἐξαγγελεῖ καὶ διηγήσεται·
[22]   καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ τις  ἄρα   τὸ βασιλέως ἀναγνοὺς ξύγγραμμα
[23]   λόγων καὶ ἐμαυτοῦ, μή ποτε  ἄρα   τοὺς μὲν παιδιὰς ἀποφήνητε, σοφιστὴν
[38]   πατήσαντος πίστιν καὶ ὅρκια φειδὼ  ἆρα   βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ θεῖον φήσομεν,
[12]   τοῦ θράσους καὶ τῆς ἀπονοίας.  ~Ἆρά   γε ἄξιον ταύτην παραβάλλειν τὴν
[4]   τὴν ἐν τοῖς δρόμοις κουφότητα  ἆρά   σοι παραβαλεῖν ἄξιον τῶν πρόσθεν
[4]   παραβαλεῖν ἄξιον τῶν πρόσθεν τοὺς  ἀραμένους   ὄνομα καὶ δόξαν μείζονα;
[2]   δῶκε φορῆναι, Πολλῇσιν νήσοισι καὶ  Ἄργεϊ   παντὶ ἀνάσσειν. Αὕτη σοι τῆς
[2]   καὶ Σικελίαν, οὔτι φαυλοτέραν τῆς  Ἀργείας   καὶ Μυκηναίας δυναστείαν, γε
[27]   τε εἴκων ὀλίγα καὶ τὴν  ἀργίαν   ἀποστρεφόμενος. Ἀληθῶς γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς
[32]   μὲν ἐν τοῖς ἄστεσιν οὔτε  ἀργὸν   οὔτε αὔθαδες ἀνέξεται εἶναι, οὔτε
[27]   μὴν ὑπνηλοὺς ἀνέξεται εἶναι καὶ  ἀργοὺς   καὶ ἀπολέμους, ὅπως ἂν μὴ
[27]   ἔχειν τῶν ἄλλων χρυσίον καὶ  ἀργύριον   καὶ ἐπαύλεις κόσμῳ πολυτελεῖ κατεσκευασμένας,
[27]   πλοῦτον, οὔτι τὸν χρυσῷ καὶ  ἀργύρῳ   βριθόμενον, φίλων δὲ ἀληθοῦς εὐνοίας
[1]   ἄρ τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν  ἄρειον   Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί, εἶτα
[8]   περὶ ἀρωμάτων τινῶν καὶ χρωμάτων  Ἀρεοπαγίτης   ἔστω κριτής, καὶ οὐκ εὐλαβησόμεθα
[27]   τοῖς μὲν ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν  ἀρέσκειν   ἐθέλων, τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος
[22]   τὰ νοήματα μόνον, ὅσαις δὲ  ἀρεταῖς   ἐκεῖνα κοσμεῖται κατὰ τὴν πάτριον
[25]   εὐγένεια φαυλότητος γένους, κρείττων δὲ  ἀρετὴ   διαθέσεως οὐ πάντη σπουδαίας. Καὶ
[23]   σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας  ἀρετῇ   καὶ ἀσπαζομένους ἀνδρείαν μετὰ σωφροσύνης,
[25]   τὴν φήμην, τῇ περὶ αὐτοὺς  ἀρετῇ   χαριζόμενοι. Καὶ οὐ πειστέον τοῖς
[6]   τὴν Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς τὴν  Ἀρετὴν   διαμιλλωμένην καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ
[34]   ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ τυχὸν δι´  ἀρετὴν   κατὰ γένος προσηκούσης αὐτῷ
[33]   δὲ τὰς ἕξεις καὶ τὴν  ἀρετήν,   ἧς μόνοις μέτεστι τοῖς ἀγαθοῖς
[23]   τῇ κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν δῆμος  ἀρετὴν   θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ δὲ οἶμαι
[3]   ἐπὶ τὰ τούτων ἐγγυτέρω πρὸς  ἀρετὴν   καὶ ὧν μείζονα ποιεῖ προμήθειαν,
[25]   τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι μηδὲ  ἀρετὴν   οὗτοι χαρίζονται, ἀλλὰ δυναστείαν μὲν
[33]   μέγα δὲ ἀληθῶς τὸ τὴν  ἀρετὴν   τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον αὑτὸν
[31]   ἔργων, ὅτι δὴ ψεύδεται πολλάκις  ἀρετὴν   ὑποδυομένη καὶ ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ
[26]   γάρ ἐστι τοιοῦτος μετὰ  ἀρετῆς   ἀνδρεῖος καὶ μεγαλόφρων· ὅστις δὲ
[25]   ἧς ἐτίμων τε καὶ ἐθεράπευον  ἀρετῆς   αὐτῶν ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες.
[30]   θεοφιλεῖ, καὶ μεταδοτέον πολλοῖς μὲν  ἀρετῆς   διὰ φιλίας ἐς ταύτην τὴν
[34]   πλέον ξυγχωρῶν, αὐτὸς δὲ μετὰ  ἀρετῆς   ἔλαττον ἔχων, τῷ κρατίστῳ πλεονεκτεῖν
[25]   τὰ μὲν τῶν πατέρων ὑπῆρξεν  ἀρετῆς   ἐνδεᾶ, αὐτὸς δὲ μετεποιήθη τούτου
[24]   κεφάλαιον δέ ἐστι τῶν λόγων  ἀρετῆς   ἔπαινος. Ταύτην δὲ τῇ ψυχῇ
[15]   ἐς δύναμιν πείθεσθαι τῷ θεῷ  ἀρετῆς   ἐπιμελομένους· τούτῳ γὰρ μάλιστα χαίρειν
[39]   σύνοιδεν ἀδικημάτων ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως  ἀρετῆς   ἐστι νικηφόρος, τὴν δίκην μὲν
[24]   ἡμέρας. Οὔκουν οὐδὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς  ἀρετῆς   μεταδιδοὺς ἄλλῳ τῷ μεταδοθέντι μεῖον
[15]   τοῦ κρείττονος, θετέον δὲ ἐν  ἀρετῆς   μοίρᾳ τὴν εὐσέβειαν τὴν κρατίστην·
[23]   ἑώρα, σμίκρ´ ἄττα μόρια κατανειμαμένους  ἀρετῆς,   οὐδὲ τούτους ἐς ἅπαν ἐπῄνει.
[24]   γῆς καὶ ἐπὶ γῆς χρυσὸς  ἀρετῆς   οὐκ ἀντάξιος. ~Θαρροῦντες οὖν ἤδη
[29]   βάσανον οὐ φαύλην τῆς αὑτῶν  ἀρετῆς   παρασχομένων τὸ δικαστήριον, οἳ μηδὲν
[34]   πλειόνων, ἑκὼν ἀφῆκε, τῆς αὐτῆς  ἀρετῆς   ὑπολαμβάνων πολλά τε ἔθνη καὶ
[26]   φρονήσεως καὶ τῶν ταύτῃ ξυνεπομένων  ἀρετῶν   τὰ προστυχόντα κρίνοντας, ἴστε οὐδὲ
[13]   καὶ τὰ ἐκείνου πράγματα, τούτῳ  ἄριστα   παρεσκεύασται πρὸς τὸ ζῆν. Εἰ
[15]   καὶ πασχόντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται, τούτῳ  ἄριστα   παρεσκεύασται πρὸς τὸ ζῆν» οὐ
[17]   τοῦ τειχίσματος ἔβαλον, ἐντυχόντες δὲ  ἀριστεύοντι   Πατρόκλῳ, μὲν ἐπὶ τῶν
[27]   καὶ τοῖς ἄρχουσιν, εἰ τοῖς  ἀρίστοις   πειθόμενος νόμοις καὶ τοῖς ὀρθοῖς
[5]   Τίς τ´ ἂρ τῶν ὄχ´  ἄριστος   ἔην, σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα,
[5]   Ἀτρείδαισιν ἕποντο. Ἀνδρῶν μὲν μέγ´  ἄριστος   ἔην Τελαμώνιος Αἴας, Ὄφρ´ Ἀχιλεὺς
[5]   Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν δὴ τούτους  ἀρίστους   ἀφῖχθαί φησι, τῶν δὲ ἀμφὶ
[31]   ἅπαξ καὶ περὶ αὑτὸν τοὺς  ἀρίστους   ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει τὴν τῶν
[1]   ὥστε μὲν ἠτίμαζε τοὺς  ἀρίστους,   σὺ δὲ οἶμαι καὶ τῶν
[21]   δὲ ὀρθῶς καὶ διοικηθέντων, οὗτος  ἀρκούντως   ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως ἀγχίνοιαν, Τὸ
[16]   Ῥαιτοὶ δὲ τὰ ὑπὸ τὴν  ἄρκτον,   ἵνα Ῥήνου τέ εἰσιν αἱ
[4]   δῆτα ἐθεασάμην, φίλε βασιλεῦ,  ἄρκτους   καὶ παρδάλεις καὶ λέοντας συχνοὺς
[4]   τὸ μὲν οὐδὲ ηὕρητό πω;  ἅρμασι   γὰρ ἐχρῶντο καὶ οὔπω πώλοις
[3]   πνευμάτων, καὶ τὰ ἐπ´ αὐτοῖς  ἅρματα;   καὶ οὐκ ἔχομέν σε ἐν
[1]   ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων  ἁρμάτων   ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν
[33]   ὅτῳ μὲν ἀληθὴς καὶ ἀπαράλλακτος  ἁρμονία   πρὸς τοῦτο γέγονε τὸ ἀρχέτυπον,
[1]   καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ  ἁρμοσάμενον   καὶ κιθάραν ᾄδειν καὶ ὑμνεῖν
[38]   οἶμαι καὶ χρηστὸν καὶ φιλάνθρωπον  ἁρμόττειν   ἥκιστα μὲν χαίροντι τιμωρίαις, ἀχθομένῳ
[38]   οὐδὲ τὸν τῆς σελήνης κύκλον  ἄρξαι   σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν δὴ
[8]   ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις καὶ κτήνεσιν.  Ἀρξαμένης   δέ, ὅπερ ἔφην, ἄρτι τῆς
[6]   ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ προνομίων  ἀρξάμενον.   Ἡγεῖτο δὲ αὐτὸς οὔτι κατὰ
[2]   ξύμπασι ποιηθέντα τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια.  ~Ἀρξώμεθα   δὲ ἀπὸ τοῦ σκήπτρου πρῶτον,
[32]   τοῖς ἀγροῖς τῶν γεωργῶν φῦλον,  ἀροῦντες   καὶ φυτεύοντες τροφὴν ἀποίσουσι τοῖς
[38]   ὁπότε ἐκεῖνος τὰ περὶ τὴν  ἁρπαγὴν   ἐνενόει; εἰ δὴ τὸ μὲν
[38]   πρὸς ἄνδρας {Ὅμηρος} ὅρκια πιστά,  ἁρπάζων   τε ἐκ τῶν πόλεων τὰ
[27]   τῷ πλήθει νομίζων, ἀλλ´ οὐχὶ  ἁρπακτῆράς   τινας οὐδὲ λυμεῶνας τῶν ποιμνίων,
[6]   αἰσχρῶς τὴν βασιλείαν αἴσχιον  ἁρπάσας,   λείπει δὲ αὐτοῦ τὸν ἵππαρχον
[4]   τῷ τὴν ἀρχὴν σφετερίσασθαι προελομένῳ  ἀρραγὴς   ἔμεινεν φάλαγξ καὶ ἀδιάλυτος,
[12]   Πυλίου δημαγωγοῦ καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος,  ἄρρηκτον   νηῶν τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ
[8]   κτήνεσιν. Ἀρξαμένης δέ, ὅπερ ἔφην,  ἄρτι   τῆς τροπῆς τῶν πολεμίων καὶ
[16]   οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ μὲν  ἀρχαῖα   σφῶν ὀνόματα σώζειν οὐ διεκώλυσαν,
[11]   εἰργάζετο. δὲ ᾤετο τοῖς  ἀρχαίοις   ἴχνεσιν ἐς τὰ θεμέλια χρωμένους
[13]   μεταλαμβάνειν τοὔνομα, ἀλλὰ ὥσπερ ἱερὸν  ἀρχαῖον   κελεύοι μένειν ἐᾶν ἀκίνητον, οὐδὲ
[3]   τοῦτο μέν ἐστιν ἀληθῶς  ἀρχαῖον,   μετιτέον δὲ ἐπὶ τὸν πλοῦτον
[25]   σκῆπτρον καὶ διάδημα καὶ θρόνος  ἀρχαῖος,   ἀλλ´ οὐδὲ ὁπλῖται πολλοὶ καὶ
[25]   δὴ ἴστε ὡς οὔτε πλοῦτος  ἀρχαῖος   νεωστί ποθεν ἐπιρρέων βασιλέα
[18]   καὶ φλυαρία περιττὴ καὶ λίαν  ἀρχαῖος·   ὅσῳ δὲ μείζους αἱ συνιοῦσαι
[2]   τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας τὴν  ἀρχαιότητα   καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας
[9]   Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ τὴν ἐξ  ἀρχαίου   βασιλείαν προσήκουσαν. Οὐκοῦν καὶ
[34]   δῆλον, τοῖς μέν γε λίαν  ἀρχαίων   ἀδικημάτων τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας οὔτε
[30]   φιλίας ἐς ταύτην τὴν κοινωνίαν,  ἀρχὰς   δὲ ἐπιτρεπτέον οἰκείας ἑκάστου τῇ
[19]   καὶ ἀμυδρὰς λίαν παραλαβόντες τὰς  ἀρχὰς   πειρῶνται ξυμπείθειν ὡς δὴ ταῦτά
[33]   ἁρμονία πρὸς τοῦτο γέγονε τὸ  ἀρχέτυπον,   ὄλβιος μὲν αὐτὸς καὶ ὄντως
[8]   ἔξωθεν ἐπιφερομένων πλασμάτων ὥσπερ ἐν  ἀρχῇ   περὶ ἀρωμάτων τινῶν καὶ χρωμάτων
[16]   σώζουσι βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος ἐν  ἀρχῇ   τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ αὐτοῦ
[28]   οὐδὲν χρηστὸν τελευτώσας οὐδὲ τὴν  ἀρχὴν   ἀνέξεται φῦναι, γενομένας δὲ ὡς
[38]   οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν  ἀρχὴν   καὶ ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους, διηγεῖται,
[18]   καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν τὴν  ἀρχὴν   καὶ τὴν βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης
[34]   καὶ ἐπέτρεπε τὰ περὶ τὴν  ἀρχὴν   ξύμπαντα. Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς ἁπάντων
[4]   ἀφεστῶσι καὶ συνεπιθεμένοις τῷ τὴν  ἀρχὴν   σφετερίσασθαι προελομένῳ ἀρραγὴς ἔμεινεν
[33]   σπουδαίοις. Εἶτα ἐντεῦθεν ἑλόντες τὴν  ἀρχὴν   τοὺς ἑξῆς ἐπεραίνομεν λόγους, ὥσπερ
[34]   τὸν ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα τὴν  ἀρχὴν   τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων
[38]   εὐνοίας ὑπῆρξε βασιλεῖ τὸ γέρας,  ἀρχῆς   ἀμεμφοῦς καὶ δικαίας ἀμοιβὴ θαυμαστή.
[15]   Ὥσπερ οὖν, εἴ τις ἐξ  ἀρχῆς   ἀναλαβὼν λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς
[15]   παρόντι λόγῳ ἐπὶ τὸν ἐξ  ἀρχῆς   ἐπανάγωμεν ὥσπερ οἱ προεκθέοντες ἐν
[15]   ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ τῆς  ἀρχῆς   καὶ ὑποχωροῦντα τῆς ἐπιμελείας ὡς
[6]   τὸν ἀδελφὸν βασιλέως καὶ τῆς  ἀρχῆς   κοινωνόν, καὶ ᾔρετο λαμπραῖς ταῖς
[40]   πονουμένοις δὲ ἀεὶ πάρεστι τῆς  ἀρχῆς   μέρεσιν, ἀντέχων καὶ πρὸς τὸ
[16]   πόλεις ἐχόντων τὸ μὲν ἐξ  ἀρχῆς   ὄνομα σώζουσι βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος
[33]   δὲ οἱ μεταλαβόντες τῆς τοιαύτης  ἀρχῆς·   ὅστις δὲ ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν
[4]   τρόπῳ τῶν λόγων, ᾧπερ ἐξ  ἀρχῆς   προὐθέμεθα. Ἐφαίνετο δὲ τῶν βασιλέως
[16]   ἔοικε γάρ, ὅπερ ἔφαμεν ἐξ  ἀρχῆς,   πρόφασις εὐπρεποῦς εἶναι φυγῆς τοῦτο·
[16]   ζεύγει τὴν ὑπέρβασιν βιαζομένοις ξυγχωροῦντα,  ἀρχόμενα   μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν δὴ
[8]   καὶ τῶν ὀμμάτων ταῖς προσβολαῖς,  ἀρχομένης   τε οἶμαι τῆς παρατάξεως καὶ
[34]   πόλεμον, τι μὴ τῶν  ἀρχομένων   τῆς ὠφελείας ἕνεκα. Οὐκοῦν ἐκείνῳ
[29]   οὗπερ εἶναι χρὴ τὸν ἀληθῶς  ἄρχοντα   προφήτην καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα
[28]   Πέφυκε γὰρ ἐξομοιοῦσθαι πρὸς τὸν  ἄρχοντα   τὰ τῶν ὑπηκόων εὐλαβείας πέρι
[26]   μὲν γῆς καὶ ἐθνῶν ἀπείρων  ἄρχοντας,   γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα νοῦ
[6]   τὴν δυναστείαν περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ,  ἄρχοντι   δὲ ὥσπερ ἦν ἄξιον τὸν
[31]   τούτοις ἐπιτρέψει τὴν τῶν ἐλασσόνων  ἀρχόντων   αἵρεσιν. Νόμων μὲν δὴ πέρι
[31]   Νόμων μὲν δὴ πέρι καὶ  ἀρχόντων   τοιάδε γινώσκει· ~τοῦ πλήθους δὲ
[31]   ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ ἄρχων  ἀρχόντων,   τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν μεγίστων
[27]   αὑτῷ τε οἶμαι καὶ τοῖς  ἄρχουσιν,   εἰ τοῖς ἀρίστοις πειθόμενος νόμοις
[27]   φρουροὶ δέωνται, ἀλλ´ οὐδὲ ἀπειθεῖς  ἄρχουσιν,   εἰδὼς ὅτι τοῦτο μάλιστα πάντων,
[31]   αὐτὸς ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ  ἄρχων   ἀρχόντων, τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν
[17]   τὴν πέτραν, δὲ ἡμέτερος  ἄρχων   καὶ στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν
[8]   πλασμάτων ὥσπερ ἐν ἀρχῇ περὶ  ἀρωμάτων   τινῶν καὶ χρωμάτων Ἀρεοπαγίτης ἔστω
[7]   εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα,  ἀσεβῆ   δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε ἀδίκων
[28]   τὸν νόμον καὶ βιάσασθαι μεῖζον  ἀσέβημα   κρίνει τῆς περὶ τὰ χρήματα
[4]   τῶν ἔργων τῶν λόγων  ἀσθένεια   περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ τὸν
[30]   ἀμφὶ τὰ συναλλάγματα, βοηθείας τοῖς  ἀσθενεστέροις   καὶ ἁπλουστέροις μηχανώμενον καὶ πένησι
[3]   καὶ χρημάτων ἥττων, ἀλλὰ καὶ  ἀσθενὴς   τὴν χεῖρα καὶ ὁπλίτης φαῦλος,
[11]   εὖ μάλα τοῖς κατὰ τὴν  Ἀσίαν   βαρβάροις σύνηθες ἐς τοὺς ὑπηκόους
[8]   ᾐόσιν, ἕως εἰς τὸ τεῖχος  ἄσμενοι   ξυνελέγησαν οἱ διαφυγόντες. Ταῦτα ἐκεῖνος
[8]   ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ μὲν ἀπέφευγον  ἄσμενοι,   οἱ δὲ ἐδίωκον καρτερῶς ἄχρι
[22]   εἰς ὑμᾶς φέρουσιν· ὑμεῖς δὲ  ἄσμενοι   παραδέχεσθε, καὶ ἐκείνους τε οἴεσθε
[22]   ὑμεῖς τῶν ἀνδρῶν τούτων ἀφθονίαν,  ἀσμένως   ἐπακούοντες. Καὶ οὐδὲν θαυμαστόν· εἰσὶ
[16]   ἔδωκε δῶρα, τὸν θάνατον ἐκφυγὼν  ἀσμένως·   καθόλου δὲ εἰπεῖν, φεύγουσιν ἕπεται
[23]   ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ καὶ  ἀσπαζομένους   ἀνδρείαν μετὰ σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν
[16]   πεισθεὶς τῇ φήμῃ τοῦ μάντεως,  ἀσπασίως   διελύθη καὶ ἔδωκε δῶρα, τὸν
[21]   ξυνάρχοντος, οὔτε αἰχμὴν φέρων οὔτε  ἀσπίδα   καὶ κράνος, ἀλλὰ ἐσθῆτα τὴν
[3]   ταῦτά τοι καὶ προβάλλεται τὴν  ἀσπίδα,   οὔτι τὴν οἰκείαν, τἀδελφοῦ δέ,
[1]   χεροῖν τὴν αἰχμὴν καὶ τὴν  ἀσπίδα,   ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν
[8]   ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ ἀπορριπτοῦντες τὰς  ἀσπίδας   αὐτοῖς τοῖς ξίφεσιν ὠθοῦντο μικρὰ
[6]   εἵπετο τῶν ἄλλων ἱππέων πλῆθος  ἀσπίδας   φέροντες, οἱ δὲ ἀπὸ τῶν
[6]   ἐπὶ τῶν ἵππων φερόμενοι, οὐδὲν  ἀσπίδος   δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο τῶν ἄλλων
[6]   ὁπόσον ἐκ χειρὸς βάλλει γυμνὸν  ἀσπίδος   καὶ θώρακος. Οὕτω κοσμηθείσης τῆς
[8]   ἀμφὶ τοῖς κράνεσι καὶ τῶν  ἀσπίδων   περὶ τοῖς δόρασιν· ἀνὴρ δὲ
[4]   τόξῳ, ἐπὶ δὲ τῆς παρατάξεως  ἀσπίς   ἐστί σοι καὶ θώραξ καὶ
[21]   δὲ ἐποιεῖτο πρὸς ὃν ἦν  ἄσπονδος   καὶ ἀκήρυκτος βασιλεῖ πόλεμος, στρατόν
[32]   ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα δὲ  Ἀσσύρια   καὶ πολυτελεῖς καὶ δαπανηρὰς λειτουργίας
[25]   πρῶτος, ὀρύγματά τε τὰ  Ἀσσύρια   καὶ τὰ Βαβυλωνίων τείχη πυραμίδας
[9]   λίμνην ἀπέφηνε τὸ περὶ τῷ  ἄστει   χωρίον καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν
[22]   καθεστὼς καὶ ἐπαινέτης οὐ μάλα  ἀστεῖος,   ἀκηκόατε πολλάκις τῶν μακαρίων σοφιστῶν
[32]   δὲ τὸ μὲν ἐν τοῖς  ἄστεσιν   οὔτε ἀργὸν οὔτε αὔθαδες ἀνέξεται
[1]   Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων  ἀστράπτουσαν   αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν λίθον
[16]   λύθρον· ἠξιοῦμεν δὲ μηδὲ ἐς  ἄστυ   ἰέναι μηδὲ ἀπολείπειν τὴν μάχην,
[12]   δὲ ποιεῖται τὴν εἰς τὸ  ἄστυ   πορείαν, ὡς τῇ μητρὶ παραινέσων
[38]   οὐ τοῖς χρήμασι ποιεῖσθαι τὴν  ἀσφάλειαν·   δὲ ἐκείνους ὑπήγετο διὰ
[18]   δὴ βασιλεῖ μὲν παρέσχεν  ἀσφαλῆ   καὶ τοῦ μέλλοντος ἀδεᾶ τὴν
[6]   ἥπερ δὴ τυγχάνει πίστις οὐκ  ἀσφαλής,   ἀλλ´ αὐτῇ πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν
[39]   τὸν τρόπον κατανοήσας, σφόδρα ἐπίστευεν  ἀσφαλῶς   μέν οἱ τὰ τοῦ παιδός,
[8]   ζῶντας δὲ ξυγκαλύπτειν καὶ ἀποκρύπτειν  ἀσφαλῶς   ταῖς δίναις. Τοῦτο γὰρ
[11]   μὴ δυνηθεῖεν ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν  ἀσφαλῶς   τὴν πόλιν· οὕτω γὰρ αἱρήσειν
[34]   ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ  ἄσχολον   ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε τὰ περὶ
[27]   εὐθηνῆται τὰ θρέμματα δαψιλοῦς καὶ  ἀταράχου   τῆς νομῆς ἐμπιπλάμενα, τοὺς δὲ
[8]   ἐπ´ αὐτοὺς ἐχρῶντο ταῖς ἐπελάσεσιν  ἅτε   ἐν πεδίῳ καθαρῷ καὶ λείῳ
[39]   ταῦτα περὶ τοῦ βασιλέως ἐγνωκώς,  ἅτε   ἐν πολλῷ χρόνῳ τὸν τρόπον
[9]   γὰρ δὴ τῆς ἡμετέρας πόλεως,  ἅτε   ἐς ἀντιπάλους παντοδαποὺς καταστάντα, εὐβουλίᾳ
[22]   διασώζει τὴν μνήμην ξὺν εὐφημίᾳ,  ἅτε   ἐς τὸ τέλος ἀφορῶν καὶ
[16]   λίαν δυσβάτοις καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει,  ἅτε   ἐσρεόντων ποταμῶν μυρίων, οἳ ποιοῦσιν
[6]   οὐδ´ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος ἄξων,  ἅτε   οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων δὲ
[27]   πόνων δὲ ἁπάντων ἀδεεῖς καὶ  ἀτεράμονας,   οὔτι ῥᾳθύμους ἐργάσεται, ἐπιστάμενος ὅτι
[6]   καὶ οὐ ξυνιέντα, δρασμὸν δὲ  ἀτεχνῶς   καὶ οὐ στρατηγίαν τὸ πρᾶγμα
[39]   δὲ ἀγαθὸς βασιλεὺς μιμούμενος  ἀτεχνῶς   τὸν θεὸν οἶδε μὲν καὶ
[24]   τὸν ἔχοντα ἅπαξ· ἔστι γὰρ  ἀτεχνῶς   ψυχῇ τὸ κτῆμα τοῦτο τοιοῦτον,
[6]   ἐκ σιδήρου καλύμματα· αὐτοὶ δὲ  ἀτεχνῶς   ὥσπερ ἀνδριάντες ἐπὶ τῶν ἵππων
[28]   ἀνὴρ περὶ σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ  ἀτιμάσει,   ἀλλὰ ἐν δίκῃ πάντα δρῶν
[9]   τοῦ πολέμου χρείας τιμῆς καὶ  ἀτιμίας   ἀξιοῦσθαι· ὡς οὖν ἀχρεῖον τῇ
[6]   εἴτε Ὠκεανὸν χρὴ καλεῖν εἴτε  Ἀτλαντικὴν   θάλατταν, εἴτε ἄλλῃ τινὶ χρῆσθαι
[20]   τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν καὶ  ἄτολμον   ἐπινόημα· οὔκουν οὐδὲ ὄφελος ἦν
[23]   ἐξεταζόμενος οὐ παντάπασιν ἀπόβλητος οὐδὲ  ἀτόποις   ἐπιχειρῶν. ~Ὑμῖν δὲ ἴσως οὐ
[7]   ὥσπερ τισὶ καθαρσίοις καινοῖς καὶ  ἀτόποις   τοὺς πρόσθεν ἀπονιπτόμενος, ἄνδρα ἐπ´
[36]   τοὺς μὲν ἀπείρους δεινὸν καὶ  ἄτοπον   κατέλαβε δέος, δὲ ἤδη
[25]   πλουσίων εὐγενεῖς· καίτοι πῶς οὐκ  ἄτοπον   μάγειρον μὲν σκυτέα καὶ
[8]   καὶ τοῦτο παίγνιον, καινὸν καὶ  ἄτοπον   μονομαχίας τρόπον ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ
[23]   μάλα· οὐ γὰρ πάντα ὑμῖν  ἄτοπος   φανοῦμαι, ἀλλὰ πολλῶν μὲν οἶμαι
[38]   ἐλεγχθεῖσιν οὐδὲ ἀποφανθεῖσι κοινωνοῖς τῶν  ἀτόπων   καὶ ἐξαγίστων βουλευμάτων. Τὴν δὲ
[2]   δῶκε Πέλοπι, Πέλοψ δὲ δῶκ´  Ἀτρέι   ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς δὲ θνήσκων
[5]   Ἀνδρῶν ἠδ´ ἵππων, οἳ ἅμ´  Ἀτρείδαισιν   ἕποντο. Ἀνδρῶν μὲν μέγ´ ἄριστος
[1]   τὸν μὲν τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα  Ἀτρείδη,   ἄρ τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν
[25]   ἐγγόνων ἐπὶ τῇ κρίσει δειμαίνοντες,  ἀτρεκὴς   δέ ἐστι καὶ ἀψευδὴς κριτής·
[2]   δὲ δῶκ´ Ἀτρέι ποιμένι λαῶν·  Ἀτρεὺς   δὲ θνήσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ,
[23]   τῷ πλήθει πιθανοὺς ἑώρα, σμίκρ´  ἄττα   μόρια κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ τούτους
[9]   εἰς αὐτὰς λίθοι ταλάντων ὁλκῆς  Ἀττικῶν   ἑπτά. Καὶ ἐπειδὴ συχναῖς ἡμέραις
[1]   καὶ ἡνιόχου φερομένῳ, παραινεῖν δὲ  αὖ   τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ
[24]   καὶ θαυμαστὸν τουτονὶ κόσμον ἐμπλήσας  αὐγῆς   καὶ ἡμέρας. Οὔκουν οὐδὲ ἀνὴρ
[32]   τοῖς ἄστεσιν οὔτε ἀργὸν οὔτε  αὔθαδες   ἀνέξεται εἶναι, οὔτε μὴν ἐνδεὲς
[1]   καὶ παροξύνειν τὸν βασιλέα λίαν  αὔθαδες   καὶ ἄγριον· τυχὸν δὲ οὐδὲ
[15]   ἔμφρονα; ἀνόητον γὰρ καὶ μάλα  αὔθαδες   τὸ μὴ καθάπαξ ἐς δύναμιν
[29]   παρασχομένων τὸ δικαστήριον, οἳ μηδὲν  αὐθαδῶς   μηδὲ ὁρμῇ τινι παντελῶς ἀλόγῳ
[1]   τῶν ὅπλων καὶ μὴ μεθιέναι,  αὖθις   δὲ ἐφ´ ἡσυχίας ὑμνεῖν τὸν
[14]   μὲν ἤδη καὶ πρότερον, καὶ  αὖθις   δὲ ἴσως λελέξεται. ~Νῦν δὲ
[9]   ἀποπλανᾶσθαι τῆς ὑποθέσεως· ἐπαναβῶμεν οὖν  αὖθις   εἰς ἴχνος καὶ ὅθεν ἐξέβην.
[7]   τύχαις εὔδηλον. Οὐ γὰρ δὴ  αὖθις   ἔμελλε φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας ὑβρίζων
[4]   ἐπεδείκνυμεν, ἔσται δὲ καὶ μάλα  αὖθις   καταφανές. Νῦν δέ, εἰ βούλεσθε,
[17]   ~Καὶ ἵνα μὴ διατρίβειν δοκῶ  αὖθίς   τε ὑπὲρ τῶν δυσχωριῶν διαλεγόμενος
[7]   ἠξίου. ~Τοῦτο μὲν δὴ καὶ  αὖθις   τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο δὲ ἤδη
[11]   ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν στρατιάν, ἀλλ´  αὖθις   τοῖς αὐτοῖς χρῆται παλαίσμασι. Δράσας
[5]   γὰρ πολὺ φέρτατος ἦεν. καὶ  αὖθις   ὑπὲρ τοῦ Τελαμωνίου φησίν· Αἴας,
[6]   οὐδὲ τὸ σῶμα ἀφιεὶς ἐλεύθερον.  Αὔξει   δὲ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν
[19]   διεληλύθαμεν, οὔτε κολακείᾳ προστιθέντες καὶ  αὔξειν   ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς διαφέροντα τῶν
[8]   μηδὲ ἔπεσιν εὖ πεποιημένοις, ἐς  αὐτὰ   δὲ ὁρᾶν τὰ ἔργα, κρινέτω·
[20]   πρὸς τὸν θεόν, ἔτι δὲ  αὐτὰ   δρῶν καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν
[19]   ξυμπείθειν ὡς δὴ ταῦτά γε  αὐτὰ   ἐκείνων ἐθελόντων λέγειν. Ἐνταῦθα δὲ
[25]   οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν  αὐτὰ   καὶ ἀποκρύπτειν τὴν ἁμαρτάδα οὔτε
[29]   ἐγέννησεν οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι, ἀλλ´  αὐτὰ   μὲν ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ, περὶ
[5]   ὕμνησεν Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων;  αὐτὰ   ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν τὰ
[8]   τοῦ χάρακος, καὶ αὐτὸν αἱροῦσιν  αὐταῖς   ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις καὶ κτήνεσιν.
[6]   στρατιώτην στρατιώτῃ τῶν ἐξ ἐναντίας  αὐταῖς   ἀποσκευαῖς καὶ κτήμασιν, οὐδὲ τὸ
[2]   δὲ θνήσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ,  Αὐτὰρ   γ´ αὖτε Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι
[9]   τῶν βελῶν· ἐφέροντο γὰρ εἰς  αὐτὰς   λίθοι ταλάντων ὁλκῆς Ἀττικῶν ἑπτά.
[2]   πολύαρνι Θυέστῃ, Αὐτὰρ γ´  αὖτε   Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι δῶκε φορῆναι, Πολλῇσιν
[26]   ἐθνῶν ἀπείρων ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ  αὐτεξουσίῳ   δίχα νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ
[10]   πόλει τάφρος εὐρεῖα, καὶ ἐν  αὐτῇ   βαθύτερον συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων δὲ
[38]   ἀμοιβὴ θαυμαστή. Ὅστις δὲ ἐπ´  αὐτῇ   γέγονε ποθεῖτε ἀκούειν; ἀλλ´ οὐδὲ
[9]   Ἀντιόχου βασιλέως ἐπωνύμῳ· γέγονε δὲ  αὐτῇ   καὶ ἕτερον ὄνομα βάρβαρον, σύνηθες
[2]   καὶ τὴν Λιβύην τε ἐπ´  αὐτῇ   καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν, οὔτι
[26]   τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς ἐπ´  αὐτῇ   λοιδορίας οὐδὲ Ταντάλου καὶ
[6]   τυγχάνει πίστις οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´  αὐτῇ   πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων
[6]   οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι δὴ  αὐτῇ   προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ διαφέροντα
[9]   χωρίον καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν  αὐτῇ   συνεῖχε τὴν πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν
[24]   ἐναντίας ἱσταμένην περιλάμπων καὶ μεταδιδοὺς  αὐτῇ   τῆς αὑτοῦ φύσεως οὐδὲ τὸν
[16]   ἁπάσης ἐκράτουν (ἔστι δὲ ἐν  αὐτῇ   τό τε τῶν Ἑνετῶν ἔθνος
[36]   νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος, εἶτα ἐπ´  αὐτῇ   τοῦ θεοῦ σείοντος τὸν βυθὸν
[9]   ὑδάτων ἐκρεῖ πλήμμυρα, καὶ ἐπ´  αὐτῇ   τοῦ τείχους μέρος οὐκ ἔλασσον
[15]   γὰρ ὁσιότης τῆς δικαιοσύνης ἔκγονος·  αὕτη   δὲ ὅτι τοῦ θειοτέρου ψυχῆς
[2]   νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.  Αὕτη   σοι τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας
[24]   τῇ ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ  αὐτὴν   ἀποφαίνειν εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ
[17]   ἔχοντος τοῦ πέριξ χωρίου, ἐπ´  αὐτὴν   εἶμι τὴν αἵρεσιν. Καὶ εἰ
[25]   Ἔβλεπον γὰρ ἐς τὴν ψυχὴν  αὐτὴν   καὶ τὰς πράξεις, ἀλλ´ οὐκ
[24]   τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς  αὑτὴν   δεχομένη τὴν ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν
[25]   καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον τῆς  αὐτῆς   ἀξιῶσαι φήμης· καὶ ἄλλους δὲ
[34]   μεταποιεῖσθαι πλειόνων, ἑκὼν ἀφῆκε, τῆς  αὐτῆς   ἀρετῆς ὑπολαμβάνων πολλά τε ἔθνη
[7]   Ἄχρι μὲν γὰρ τῆς μάχης  αὐτῆς   καὶ ὁπηνίκα οἱ λόχοι συνετάττοντο
[32]   ἀπὸ γλώττης, ἔνδοθεν δὲ ἀπ´  αὐτῆς   τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν αὐτῷ τὰ
[2]   εἰ βούλει, καὶ τῆς βασιλείας  αὐτῆς.   Τί γὰρ δή φησιν
[10]   τείχει, λαμπροὶ ταῖς ἐλπίσιν ὡς  αὐτίκα   μάλα διαρπασόμενοι, καὶ ἐδέδοτό σφιν
[34]   ξυνίετε, εἴ τε οὔπω δῆλον,  αὐτίκα   μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον μὲν
[21]   τῶν τάξεων, ἀνῄει τε ἐπ´  αὐτὸ   βασιλεὺς μετὰ τοῦ τέως ξυνάρχοντος,
[12]   οἶδα ὅπως, ὑπηνέχθη καὶ ἐπ´  αὐτό   γέ φασι τῶν ἔργων τὸ
[21]   βῆμά τε ὑψηλὸν ᾔρετο καὶ  αὐτὸ   περιέσχεν ὁπλιτῶν δῆμος καὶ ἀκοντιστῶν
[25]   ζῴων διαφέροντες, εἰκότως ἂν κατ´  αὐτὸ   τὴν ὑπὲρ τῆς εὐγενείας ποιοίμεθα
[6]   ἕτερα τοιαῦτα ἐκ σιδήρου καλύμματα·  αὐτοὶ   δὲ ἀτεχνῶς ὥσπερ ἀνδριάντες ἐπὶ
[27]   ἀντὶ σωτήρων καὶ προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν  αὐτοὶ   δηλήμονες· οὐδὲ μὴν ὑπνηλοὺς ἀνέξεται
[10]   γὰρ οἱ Παρθυαῖοι κοσμηθέντες ὅπλοις  αὐτοί   τε καὶ ἵπποι ξὺν τοῖς
[20]   μάλα εἰκότως· τότε μὲν γὰρ  αὐτοὶ   τῶν νεῶν ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ
[18]   τὴν βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης δὲ  αὐτοῖς   ἀναλώθη χρόνος. Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ
[29]   τῶν τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ  αὐτοῖς   ἀνδρῶν σωφρόνων καὶ διὰ παντὸς
[39]   περιμένειν τὸν χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν  αὐτοῖς   ἀπωσαμένοις τῶν πατέρων τὴν ἄνοιαν
[3]   χειμερίων πνευμάτων, καὶ τὰ ἐπ´  αὐτοῖς   ἅρματα; καὶ οὐκ ἔχομέν σε
[36]   καὶ παρρησίας μεταδιδούς, χρήματα δὲ  αὐτοῖς   ἄφθονα χαριζόμενος καὶ χρῆσθαι ὅπως
[8]   ἀλλ´ ἐπειδὴ τὰ τῆς τάξεως  αὐτοῖς   διεφθάρη, οὐ κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ
[10]   γεγονὸς τέλμα κωλύματα, καὶ ἦν  αὐτοῖς   ἔργῳ φανερά· ὅθεν οὐκ εἰκὸς
[25]   ἀναπεπλησμένου τοιούτων παθημάτων καὶ ἐπ´  αὐτοῖς   λόγων. ~Ὑμῖν δὲ εἰ θαυμαστὸν
[8]   θυμὸν τρέποντες, τοῦ μὴ καθαρὰν  αὐτοῖς   μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν τὴν νίκην
[35]   μόνον ἀφαιροῦνται, ἀλλὰ καὶ ἐπ´  αὐτοῖς   μηχανῶνται βλασφημίας ψευδεῖς. Τούτου καὶ
[1]   τὰς ἐπιτιμήσεις, ἵνα μὴ μεταμελείας  αὐτοῖς   βίος μεστὸς ᾖ. Ταῦτα
[8]   φεύγουσιν, ὡς τοὺς μὲν νεκροὺς  αὐτοῖς   ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ ἀπορριπτεῖν τῶν
[16]   ταῦτα παμμεγέθη, καὶ ἀπορρῶγες ἐν  αὐτοῖς   πέτραι, μόλις ἁμάξῃ μιᾷ καὶ
[23]   πλεῖστα δ´ ἔθνη καὶ ἐν  αὐτοῖς   πολλοὺς μὲν Ἑλλήνων, πλείους δὲ
[10]   μάχης· οὐ γὰρ δὴ τοσοῦτον  αὐτοῖς   τὰ τῶν ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς
[25]   Βαβυλωνίων τείχη πυραμίδας τε ἐπ´  αὐτοῖς   τὰς Αἰγυπτίων, καὶ ὅσα ἄλλα
[27]   τῶν πόνων καὶ ἔχειν ἐν  αὐτοῖς   τὸ πλέον ἀξιοῖ, μεταδίδωσι δὲ
[8]   ξυνίστατο, καὶ ἀπορριπτοῦντες τὰς ἀσπίδας  αὐτοῖς   τοῖς ξίφεσιν ὠθοῦντο μικρὰ τοῦ
[8]   αὑτοῦ φυγῆς καὶ ἐξοικοδομήσας ἐπ´  αὐτοῖς   φρούρια οὐδὲ τῇ τῶν τόπων
[11]   τὴν στρατιάν, ἀλλ´ αὖθις τοῖς  αὐτοῖς   χρῆται παλαίσμασι. Δράσας δὲ οἶμαι
[33]   δυστυχεῖς καὶ ἀνόητοι καὶ μοχθηροί,  αὑτοῖς   τε καὶ ἄλλοις τῶν μεγίστων
[35]   καὶ ἐπιβουλεύοντας φόνον, διαφόρους τε  αὑτοῖς   ὑπολαμβάνουσι φύσει καὶ οὐ νόμῳ,
[26]   νενικηκότες, ἔθνη μὲν ἐκτῶντο καὶ  αὑτοῖς   φόρους ἀπάγειν κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ
[28]   ἥδιστον θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων  αὐτοκράτωρ,   συνεφαπτόμενος ἔργων καὶ προθυμούμενος καὶ
[21]   ἀξίως μνησθείη οὐ μάτην οὐδὲ  αὐτομάτως   οὐδὲ ἀλόγῳ φορᾷ γενομένων, προβουλευθέντων
[12]   Σαρπηδόνα· οἱ δὲ οὐδὲ διαρραγέντος  αὐτομάτως   τοῦ τείχους ἐνέδοσαν, ἀλλὰ ἐνίκων
[8]   καρτερῶς ἄχρι τοῦ χάρακος, καὶ  αὐτὸν   αἱροῦσιν αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις
[24]   φερούσης· τὸ φῶς δὲ οὐδεὶς  αὐτὸν   ἀφαιρεῖται, οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις
[13]   εἶδος ἔφη, καὶ ὡς ἄρα  αὐτὸν   δαίμονα θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο
[7]   ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε  αὐτὸν   δαίμων τιμωρὸς ξυναρπάσας, καθάπερ Ὅμηρός
[29]   οὐκ εἰς μελίττας βλεπτέον, ἐπ´  αὐτὸν   δὲ οἶμαι τῶν θεῶν τὸν
[7]   τὴν ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς μὲν  αὐτὸν   διανοηθῆναι, εἰκὸς δὲ καὶ ἄλλως
[32]   πείθει. Οὐκοῦν καὶ ἐς ὑμᾶς  αὐτὸν   διεξῆλθον, μακρότερα μὲν τυχὸν ἴσως
[34]   ἐν δίκῃ δὲ ὅτι πρὸς  αὐτὸν   ἐπολέμησεν, ἀκηκόατε· τῆς δὲ ἐμπειρίας
[4]   τῶν ἡρώων πολλὴ ξυγγένεια, καὶ  αὐτὸν   ἔφαμεν ἁπάντων προφέρειν ἐν
[11]   εἰ μὴ στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´  αὐτὸν   καὶ δίκην ἀπαιτοίη τοῦ θράσους
[20]   πλέον δὲ ἔχοντα δικαίως ἂν  αὐτὸν   μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν μέν,
[15]   οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς  αὐτὸν   μέν τινά φησι Πλάτων τὸν
[34]   ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον μὲν ὡς  αὐτὸν   πατὴρ ἠγάπα διαφερόντως, οὔτι
[12]   ἀποσώζοιτο καθ´ ἡσυχίαν. Προσπαίζων δὲ  αὐτὸν   ποιητὴς καὶ καταγελῶν τῆς
[7]   ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν διανοημάτων, εἴτε  αὐτὸν   ποταμὸς ὑποδεξάμενος ἑστιᾶν κελεύει
[16]   σύμβολον χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι δὲ  αὐτὸν   οὐ» καὶ χρῶνται ἀντὶ τοῦ
[28]   τῆς αὑτοῦ πόλεως. Λήσεται δὲ  αὐτὸν   οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν νόμον καὶ
[25]   τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ πείθουσιν  αὐτὸν   οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν
[26]   πάντας ἀνθρώπους ἐκφανές· ἐκάλουν γὰρ  αὐτὸν   Περσῶν οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι
[8]   καὶ γεφυροῦται μιᾶς ἐμβληθείσης εἰς  αὐτὸν   πτελέας, ἅπας τε ἀναμορμύρων ἀφρῷ
[15]   εὐδαιμονήσειν μέλλοντι, τί χρὴ προσδοκᾶν  αὐτὸν   ὑπὲρ τοῦ καθαροῦ καὶ ἀμιγοῦς
[4]   θεατῇ τῶν Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς  αὐτὸν   Φειδίαν ἐπιχειροῦντι διεξιέναι περὶ τῆς
[24]   νύκτα δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς  αὑτὸν   ἀφαιρεῖται φωτὸς τὴν σελήνην ἐξ
[35]   οὐδὲ ἄξιον ἐπαίνων τοσούτων, ἐς  αὑτὸν   ἀφορῶν, ὅταν ἔν τινι τοιαύτῃ
[33]   τις ὑπολάβῃ τὸν λόγον καθ´  αὑτὸν   ἰόντα, καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον
[6]   οὐδὲ ἀντίπαλον ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ  αὑτὸν   κατείργειν οὐδὲ ἓν τοῦ μὴ
[18]   ἐξελεῖν ἰσχύσει. ~Ἀλλ´ ἐπειδὴ καθ´  αὑτὸν   λόγος φερόμενος ἥκει πάλαι
[27]   ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες· τούτων  αὑτὸν   γε ἀληθινὸς ἀξιοῖ βασιλεύς.
[27]   καὶ βιάζεται, ἀλλὰ πολὺ πρότερον  αὑτὸν   τοιοῦτον ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς
[33]   ἀρετὴν τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον  αὑτὸν   τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς ἅπαν.
[31]   ἑλόμενος δὲ ἅπαξ καὶ περὶ  αὑτὸν   τοὺς ἀρίστους ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει
[13]   κτήματα, οὐ μήν ἐστι ταῦτα  αὐτός,   ἀλλὰ νῷ καὶ φρονήσει, φησί,
[31]   ἔμπροσθεν εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ  αὐτὸς   ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ ἄρχων
[24]   μεσημβρίας νύκτα δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ  αὐτὸς   αὑτὸν ἀφαιρεῖται φωτὸς τὴν σελήνην
[25]   οὐδὲ ὅστις προγόνων ἀγαθῶν ἔφυ,  αὐτὸς   δὲ ἐπὶ τὴν ἐναντίαν τοῦ
[34]   μὲν ἔχειν τὸ πλέον ξυγχωρῶν,  αὐτὸς   δὲ μετὰ ἀρετῆς ἔλαττον ἔχων,
[25]   τῶν πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ,  αὐτὸς   δὲ μετεποιήθη τούτου τοῦ κτήματος,
[25]   ἂν ὦσιν ἀγαθοὶ πατέρες καὶ  αὐτὸς   ἐκείνοις ἐμφερής, τοῦτον ὀνομάζειν θαρρούντως
[22]   οἶμαι πιστεύοντι ὅτι ἄρα τἀκείνων  αὐτὸς   ἐξαγγελεῖ καὶ διηγήσεται· τὸ δὲ
[13]   ἡμῖν θεῷ· δὴ καὶ  αὐτὸς   ἑτέρωθι κυριώτατον ἐν ἡμῖν ψυχῆς
[29]   τοῦ παντὸς κόσμου, τούτων δὲ  αὐτὸς   ἦν τε καὶ ἔστι δημιουργός·
[12]   τῶν Τρωάδων. Καίτοι εἰ μὲν  αὐτὸς   ἱκέτευε πρὸ τοῦ νεὼ ξὺν
[33]   γέγονε τὸ ἀρχέτυπον, ὄλβιος μὲν  αὐτὸς   καὶ ὄντως εὐδαίμων, εὐτυχεῖς δὲ
[13]   κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται  αὐτὸς   καὶ τὰ ἐκείνου πράγματα, τούτῳ
[28]   μάλιστα πείσειεν; δῆλον ὡς  αὐτὸς   ὁρώμενος καρτερὸς καὶ ἀδαμάντινος; Ἔστι
[6]   καὶ προνομίων ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο δὲ  αὐτὸς   οὔτι κατὰ τὸν Τυφῶνα, ὃν
[31]   τῆς τέχνης. δὴ καὶ  αὐτὸς   περὶ τῆς κακίας ὑπολαμβάνων, ὡς
[10]   χωρεῖν τὸ σημεῖον, ὠθοῦντο ξύμπαντες,  αὐτός   τις ἐθέλων πρῶτος ἐσαλέσθαι τὸ
[35]   ὑπὲρ τούτου πρὸς τὸν ξενοδόκον  αὐτὸς   ὢν ἀλήτης καὶ ξένος, καὶ
[26]   οἱ κηφῆνες ἀλλοτρίοις ἐφέστηκε πόνοις,  αὐτὸς   ὢν μαλθακὸς αἰχμητὴς καὶ δειλὸς
[16]   φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ  αὐτὸς   ὡς πορρωτάτω πορεύεται, ἔμενε δὲ
[4]   ἐστὶ τοῦ μὲν δὴ βασιλέως  αὐτοῦ   βασιλικώτερος, εἴ που μεμνήμεθα τῶν
[15]   τὸν νοῦν καὶ τὴν ψυχήν,  αὐτοῦ   δὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν
[15]   νόθον οὐδὲ ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν  αὐτοῦ   καὶ αἰσθανόμενον διὰ ξυγγένειαν, ὑφιέμενον
[15]   δὲ καὶ ὅστις ἀντὶ τῆς  αὐτοῦ»   λέξεως τὸν θεὸν παραλαμβάνει οὐκ
[13]   καὶ δόξαν πατέρων· ταῦτα γὰρ  αὐτοῦ   μέν τινος οἰκεῖα κτήματα, οὐ
[12]   προσήκειν ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον  αὐτοῦ   νομίζοντα τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ
[10]   χωρίον εὖ μάλα βαθεῖα οὐδὲ  αὐτοῦ   παντελῶς ὄντος ὑπὸ τῇ ἕλῃ
[34]   δῆλος ἦν εὔνους ὤν. Καὶ  αὐτοῦ   σημεῖον τῆς γνώμης, πρῶτον μὲν
[26]   τῆς φύσεως, καὶ οὐκ ἔστιν  αὐτοῦ   στέρεσθαι οὔτε τοὺς ὄρνιθας οὔτε
[16]   ἀρχῇ τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ  αὐτοῦ   σύμβολον χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι δὲ
[18]   αἱ προκαταλήψεις τῶν ἐκβολῶν, ἁπάσας  αὐτοῦ   τὰς ἐν Ἰταλίᾳ δυνάμεις ἀφελόμεναι,
[23]   ἐς ἅπαν ἐπῄνει. Ἕπεται δὲ  αὐτοῦ   τῇ κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν δῆμος
[6]   σῶμα ἀφιεὶς ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ  αὐτοῦ   τὴν διάνοιαν βασιλέως δεινότης,
[34]   πρὸς τὰς ἐκείνου δυνάμεις ὑπὲρ  αὐτοῦ   τοῖς ὅπλοις ὕστερον. Πάλιν δὲ
[6]   βασιλείαν αἴσχιον ἁρπάσας, λείπει δὲ  αὐτοῦ   τὸν ἵππαρχον καὶ χιλιάρχους καὶ
[4]   τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ ἀποπειρώμενον  αὑτοῦ   καὶ τῶν ὅπλων Εἰ οἷ
[3]   ἦρξε ξυμπάντων, τρεῖς ὑμᾶς τοὺς  αὑτοῦ   παῖδας προσελόμενος ξυνάρχοντας. Ἆρ´ οὖν
[28]   νόμον, οὐ μᾶλλον τοῖς  αὑτοῦ   παισὶ δούλειον καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν
[29]   κρίνειν ἐπέταξε καὶ διακαθαίρειν τοῖς  αὑτοῦ   παισὶ καὶ ἐγγόνοις· τούτων δὲ
[31]   εἶναι καὶ τι μάλιστα  αὑτοῦ   παραπλησίους εὔξεται γενέσθαι· αἱρήσεται δὲ
[28]   τάχιστα ἀφανίσει καὶ ἐξελάσει τῆς  αὑτοῦ   πόλεως. Λήσεται δὲ αὐτὸν οὐδεὶς
[9]   δὴ Μυγδόνιος ποταμῶν κάλλιστος τὴν  αὑτοῦ   προστίθησι φήμην, οὔσῃ γε καὶ
[16]   δεξιὸς ἐκ Διὸς ἱπτάμενος τὴν  αὑτοῦ   φήμην χαρίζεται. Οἰκεῖται δὲ ὑπὸ
[8]   ὄρη τε ὑψηλὰ προὐτείνετο τῆς  αὑτοῦ   φυγῆς καὶ ἐξοικοδομήσας ἐπ´ αὐτοῖς
[24]   περιλάμπων καὶ μεταδιδοὺς αὐτῇ τῆς  αὑτοῦ   φύσεως οὐδὲ τὸν μέγαν καὶ
[25]   ἀνῆπτον τὴν φήμην, τῇ περὶ  αὐτοὺς   ἀρετῇ χαριζόμενοι. Καὶ οὐ πειστέον
[25]   παρὰ τῆς τεκούσης καὶ θρεψαμένης  αὐτοὺς   βώλου, καὶ τὸ ἐντεῦθεν ἐπὶ
[37]   μειζόνων, ὅταν ἐν τοῖς ἐλάττοσιν  αὐτοὺς   διαταράττῃ, παρέχει. Τοῦτο Λακεδαιμόνιοι παθόντες
[10]   πολέμιοι προσήλαυνον καὶ οὐδὲν ἐπ´  αὐτοὺς   ἐκ τοῦ τείχους ἀφίετο βέλος,
[27]   τοῖς καθεύδουσιν ἐμφερής. Πειθομένους δὲ  αὐτοὺς   ἕξει καλῶς αὑτῷ τε οἶμαι
[1]   τοῦ γέρως ἀφαιρούμενον· συνάγων δὲ  αὐτοὺς   ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις ἐπὶ τῆς
[8]   καὶ οἱ θωρακοφόροι πυκναῖς ἐπ´  αὐτοὺς   ἐχρῶντο ταῖς ἐπελάσεσιν ἅτε ἐν
[25]   πάππων τινῶν καὶ ἐπιπάππων ἐς  αὐτοὺς   ἥκουσαν· καίτοι γε ὑπῆρχέ τισιν
[28]   τέ εἰσι τοῖς νομεῦσι καὶ  αὐτοὺς   πόρρωθεν ἰδόντες περιυλακτοῦσι καὶ οὐδὲ
[35]   λοιδορίᾳ, καὶ τοὺς ἀπορρίπτοντας ἐς  αὐτοὺς   τοιαῦτα ῥήματα μισοῦσι μᾶλλον
[34]   εὖ οἶδα· ὑπομνήσω γὰρ ὑμᾶς  αὐτοὺς   ὧν ἴστε· τυχὸν δὲ καὶ
[25]   τὸ φρονεῖν, οὔτι πλαστῶς, ἀλλ´  αὐτοφυῶς   φιλοσοφοῦντες, τοῦτο κατανοῆσαι, καὶ τὸν
[29]   πολίτου τὴν μέλαιναν οἴσουσι ψῆφον.  Αὐτῷ   δὲ οὐδὲ ἐν τῇ χειρὶ
[21]   ἀποδοὺς τὴν ἁλουργίδα· τἆλλα δὲ  αὐτῷ   δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα μᾶλλον
[25]   καὶ φυτουργόν, καὶ οὐδὲν μεῖον  αὐτῷ   δοτέον ἐκείνων, οἳ γεγονότες πατέρων
[27]   ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως ἂν  αὐτῷ   θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται τὰ θρέμματα
[40]   τὴν ἄμετρον ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ  αὐτῷ   θέρους ὥρᾳ τοῦ κρυστάλλου μέλει,
[3]   ὁπλίτης φαῦλος, Τεῦκρός τε ἐπ´  αὐτῷ   καὶ Μηριόνης, μὲν ἐπὶ
[26]   ἀνθρωπίνην ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως  αὐτῷ   κατὰ τοὺς ταύρους τοὺς
[10]   καὶ οἴχεσθαι φέρων τὸ ἐπ´  αὐτῷ   κλέος, εἶναί τε οὐδὲν ἐτόπαζον
[32]   αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ συνέστιον, καὶ  αὐτῷ   κλέος καθ´ ἅπαντας ἤγειραν ἀνθρώπους.
[23]   τὸν ἄνδρα καὶ τὸ ἐπ´  αὐτῷ   κλέος τῆς σοφίας παρὰ τῆς
[6]   Διὸς ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι ἄρα  αὐτῷ   μάλιστα πάντων τιμητέα εἴη. Προάγων
[28]   ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν σπέρμα. Δίκης δὲ  αὐτῷ   μέλει καὶ θέμιδος, καὶ οὔτε
[3]   πατὴρ δὲ τὴν μὲν προσήκουσαν  αὐτῷ   μοῖραν μάλα εὐσεβῶς καὶ ὁσίως
[6]   ὡς οἰκεῖον εἵπετο πολὺ καὶ  αὐτῷ   ξύμφυλον, τὸ δὲ ἡμέτερον (οὕτω
[6]   οὐκ ἔλαττον πλῆθος τῆς οἴκοθεν  αὐτῷ   ξυνεφεπομένης στρατιᾶς, μᾶλλον δὲ τὸ
[35]   τοιαύτῃ ξυμφορᾷ γένηται, κρινέτω, καὶ  αὐτῷ   οὐ σφόδρα ληρεῖν δόξομεν, ὡς
[3]   ἔστι μὲν γὰρ τοξότης παρ´  αὐτῷ   Πάνδαρος, ἀνὴρ ἄπιστος καὶ χρημάτων
[21]   οὐδὲ αἰχμαλώτους ἄγων, ἑκόντας δὲ  αὐτῷ   πειθομένους καὶ τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν
[27]   τοὺς τρόπους, ὥστε οὐκ ἐπιτρεπτέον  αὐτῷ   περαιτέρω φοιτᾶν, ἀπαιτητέον δὲ εἰς
[6]   στῆναι ταῖς ἐκβολαῖς· εἵπετο δὲ  αὐτῷ   πολὺς μὲν ὁπλίτης πεζός, ἱππεῖς
[32]   οἱ θεοὶ τὰς εὐχάς, καὶ  αὐτῷ   πρότερον τὰ θεῖα δόντες οὐδὲ
[32]   ἀπ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν  αὐτῷ   τὰ ἀγαθά. Φθάνουσι δὲ οἱ
[15]   καὶ θεὸν εἶναί φαμεν καὶ  αὐτῷ   τὰς ἡνίας ἐπιτρέπειν τοῦ βίου
[30]   τιμὴν καὶ δύναμιν περιθετέον, καὶ  αὐτῷ   τὰς ὑπὲρ τῶν ἁμαρτημάτων κρίσεις
[38]   τῶν φυλάκων, οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν  αὐτῷ   τὴν ἀρχὴν καὶ ἀπείργουσι τοὺς
[39]   τὸ ἔργον τόδε, καὶ ἐπ´  αὐτῷ   τὴν εἰκόνα παλαιὸς ἀπέφηνε λόγος.
[15]   αἰσθανόμενον διὰ ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ  αὐτῷ   τῆς ἀρχῆς καὶ ὑποχωροῦντα τῆς
[34]   ἀρετὴν κατὰ γένος προσηκούσης  αὐτῷ   τῆς βασιλείας ἀξιωθείς, ἀλλὰ ἀναιδὴς
[31]   ἔργων καὶ διοικήσεων τεταγμένους καὶ  αὐτῷ   τῆς ὑπὲρ ἁπάντων βουλῆς κοινωνοῦντας
[21]   ἐσθῆτα τὴν συνήθη, καὶ οὐδὲ  αὐτῷ   τις τῶν δορυφόρων εἵπετο, μόνος
[26]   καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους; ὅθεν  αὐτῷ   τὸ κλεινὸν ὄνομα γέγονε κατὰ
[32]   ἀγαθὸν δαίμονα, ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´  αὐτῷ   τὸν θεὸν καὶ ἐπευχόμενοι, οὔτι
[28]   πέρι καὶ θάρσους. Προνοητέον δὲ  αὐτῷ   τῶν εἰρημένων οὐ μεῖον ὅπως
[16]   παλαιόν τε ἦν φρούριον, καὶ  αὐτῷ   χρῆται μετὰ τὴν φυγὴν
[18]   δὲ ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι δικαίαν  αὑτῷ   καὶ τῶν ἐξειργασμένων πάνυ ἀξίαν
[27]   τῆς ποίμνης φύλακας, ἔργων τε  αὑτῷ   κοινωνοὺς καὶ ἐπικούρους τῷ πλήθει
[7]   τὸ παντελὲς ἀφανισθεὶς τιμωρίαν ὑφέξειν  αὑτῷ   μὲν δυστυχῆ, πολλοῖς δὲ ὠφέλιμον
[27]   πολεμίων τὴν δύναμιν καὶ ὑποχείριον  αὑτῷ   ποιήσηται. Κρατήσας δὲ μετὰ τῶν
[6]   ὑποχωρούντων ἐν χαρμονῇ. Οὔκουν οὐδὲν  αὑτῷ   πολέμιον οὐδὲ ἀντίπαλον ᾤετο καταλιπέσθαι,
[29]   γίγνεσθαι. Οὐκοῦν τῶν μὲν ἰασίμων  αὑτῷ   προσήκειν ὑπολήψεται τήν τε ἐπίγνωσιν
[34]   ταύτην ἐξεῖλε τὴν μοῖραν, ἣν  αὑτῷ   πρότερον προσήκειν ἔχειν ὑπέλαβεν, εἶθ´
[39]   ἐχθρῶν τις διὰ μέγεθος ὧν  αὑτῷ   σύνοιδεν ἀδικημάτων ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως
[27]   Πειθομένους δὲ αὐτοὺς ἕξει καλῶς  αὑτῷ   τε οἶμαι καὶ τοῖς ἄρχουσιν,
[22]   ἀπαγγέλλουσι πρὸς ὑμᾶς τὰ ὑμῶν  αὐτῶν   διανοήματα ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ
[12]   ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον νηῶν τε καὶ  αὐτῶν   εἶλαρ κατασκευάσασθαι. Σχεδὸν γάρ μοι
[10]   τὰ χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´  αὐτῶν   ἐκεῖνα πρότερον πρὸς τὸ ἐπέχειν
[25]   ἐτίμων τε καὶ ἐθεράπευον ἀρετῆς  αὐτῶν   ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες. Δῆλον
[10]   μᾶλλον ἐνείχοντο τῷ τέλματι. Καὶ  αὐτῶν   ἐνταῦθα γίνεται φόνος ὅσος οὔπω
[34]   οὐδὲν οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ  αὐτῶν   στάσις τέλος εἶχεν οὐκ
[22]   λόγους· καὶ γάρ ἐστε λίαν  αὐτῶν   ἤδη διακορεῖς καὶ ὑμῶν ἐστι
[9]   πύργους τοξοτῶν πλήρεις. Ἡγοῦντο δὲ  αὐτῶν   ἱππεῖς οἱ θωρακοφόροι καὶ οἱ
[26]   τῆς ἐμμανοῦς λύττης, στροβεῖ δὲ  αὐτῶν   καὶ στρέφει τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων
[10]   τειχῶν ἔβαλλον τοῖς λίθοις· καὶ  αὐτῶν   μὲν πολὺς ἐγένετο φόνος, φυγῇ
[27]   ἐπιφυομένους διὰ τὴν σφῶν  αὐτῶν   μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ ἀμυνόμενος
[25]   Ὅπερ δὲ ἔφην, χρὴ περὶ  αὐτῶν   πειθομένους ἡμᾶς ταύτην ποιεῖσθαι τὴν
[22]   καὶ διωχλήκαμεν, μακροτέρους τοὺς ὑπὲρ  αὐτῶν   ποιούμενοι λόγους· καὶ γάρ ἐστε
[20]   τὸν ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ  αὐτῶν   τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως δείγματα
[5]   Ἕκτορα καὶ Σαρπηδόνα. Βούλεσθε οὖν  αὐτῶν   τὰ λαμπρότατα ἐπιλεξάμενοι περιαθρῶμεν τὸ
[22]   καὶ τοῦ ποιητικοῦ γένους πρὸς  αὐτῶν   τῶν Μουσῶν ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς
[25]   μὲν αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων  αὐτῶν   φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ διὰ
[29]   βίου βάσανον οὐ φαύλην τῆς  αὑτῶν   ἀρετῆς παρασχομένων τὸ δικαστήριον, οἳ
[32]   τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν τε  αὑτῶν   ἐποιήσαντο καὶ συνέστιον, καὶ αὐτῷ
[25]   μοχθηρῶν φῦντας καὶ προσομοίους τοῖς  αὑτῶν   τοκεῦσιν οὔποτε εὐγενεῖς φατέον, οὐδὲ
[38]   ἀληθῶς ἐνόχων ὄντων ταῖς περὶ  αὑτῶν   ὑποψίαις, ὁμοίως ἅπασιν ἦν πρᾷος
[27]   κυνῶν οἱ φαυλότατοι οἳ, τῆς  αὑτῶν   φύσεως καὶ τροφῆς ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ
[24]   τὸ φῶς δὲ οὐδεὶς αὐτὸν  ἀφαιρεῖται,   οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις
[24]   δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν  ἀφαιρεῖται   φωτὸς τὴν σελήνην ἐξ ἐναντίας
[29]   χαλεπότητα καὶ πικρίαν τῶν τιμωριῶν  ἀφαιρήσει,   ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν σωφρόνων
[1]   καὶ ἔργοις ὑβρίζειν, τοῦ γέρως  ἀφαιρούμενον·   συνάγων δὲ αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν
[27]   σμικρὸν οὔτε μεῖζον ἐπιθυμῶν καὶ  ἀφαιρούμενος   τῶν ὑπηκόων, ὕπνῳ τε εἴκων
[39]   ἠπίστατο μισῶν καὶ ἐπιβουλεύων καὶ  ἀφαιρούμενος   ὧν οὐδαμῶς ἐχρῆν· εἰ δέ,
[35]   οἱ δὲ οὐ τούτων μόνον  ἀφαιροῦνται,   ἀλλὰ καὶ ἐπ´ αὐτοῖς μηχανῶνται
[6]   φυγῆς τινος ἄλλης τιμωρίας  ἀφαιρῶν   τὸν φόβον, ὥσπερ δὲ ἔκ
[25]   περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς τοιαύτας,  ἀφανῆ   μὲν αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων
[7]   τῆς μάχης, ὥσπερ ἦν ἄξιον,  ἀφανὴς   ᾤχετο οὐκ οἶδα ὑπὸ τοῦ
[39]   μάλα πίτυος δίκην τῶν πονηρῶν  ἀφανίζειν   τὰ σπέρματα· ´κείνων γὰρ δὴ
[28]   γενομένας δὲ ὡς ἔνι τάχιστα  ἀφανίσει   καὶ ἐξελάσει τῆς αὑτοῦ πόλεως.
[7]   ᾤετο, ἀλλὰ ἐς τὸ παντελὲς  ἀφανισθεὶς   τιμωρίαν ὑφέξειν αὑτῷ μὲν δυστυχῆ,
[7]   παθὼν δράσας ᾤχετο ἄιστος,  ἄφαντος·   ἀλλ´ εἴτε αὐτὸν δαίμων τιμωρὸς
[27]   ὥσπερ ὁδοῦ τινος κατάντους ἐπιλαβόμενος,  ἀφειδῶς   ἐμφορεῖσθαι τῆς καταρρήσεως καὶ πέρα
[40]   πολυτελοῦς οὔτε ὅρμων σμαραγδίνων ἐπιθυμήσας  ἀφείλετο   βίᾳ καὶ πειθοῖ τοὺς
[34]   τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον  ἀφεὶς   σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ ἄσχολον
[12]   ἠνάγκαζε τοὺς ὑπομένοντας, πόρρω τε  ἀφειστήκει   τοῦ πολέμου καὶ πολλὰ ὑπομένων
[4]   τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα τὴν ἀκρίβειαν  ἀφελεῖν   τῆς τέχνης. Δεῖται γὰρ ἀληθῶς
[6]   ἐβάλετο μεταποιῆσαι τὴν βασιλείαν καὶ  ἀφελέσθαι   τοῦ γέρως ἡμᾶς, καὶ τέως
[18]   αὐτοῦ τὰς ἐν Ἰταλίᾳ δυνάμεις  ἀφελόμεναι,   καὶ τὸ τελευταῖον καὶ τρίτον
[34]   ἐγγόνους γενομένης, ἀλλὰ εἰς τὸν  ἀφελόμενον   καὶ ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν τοὺς
[3]   ἀληθῶς καλῶν γραψάμενος ἕλῃ. Οὐκοῦν  ἀφέντας   χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις τὰ τοιαῦτα
[29]   τε ἐπίγνωσιν καὶ τὴν θεραπείαν,  ἀφέξεται   δὲ τῶν ἄλλων μάλα ἐρρωμένως,
[9]   δὲ ἐντεῦθεν τὸ μὴ δοκεῖν  ἀφεστάναι   Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ τὴν ἐξ
[4]   ἐλάττοσι δὲ τούτων τοῖς οἴκοθεν  ἀφεστῶσι   καὶ συνεπιθεμένοις τῷ τὴν ἀρχὴν
[7]   τῆς διηγήσεως, ἐνταῦθά που πάλιν  ἀφετέα·   ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ
[34]   εὐτυχές, ἐξὸν μεταποιεῖσθαι πλειόνων, ἑκὼν  ἀφῆκε,   τῆς αὐτῆς ἀρετῆς ὑπολαμβάνων πολλά
[21]   Ὅμηρος ἀξιοῖ τῶν ἀνδρῶν τοὺς  ἀφηλικεστέρους·   Τοιούτῳ γὰρ ἔοικεν, ἐπεὶ λούσαιτο
[24]   χρυσίον, Οὐδ´ ὅσα λάινος οὐδὸς  ἀφήτορος   ἐντὸς ἔεργε Τὸ πρὶν ἐπ´
[21]   τἆλλα δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς  ἄφθονα   μᾶλλον Κῦρόν φασι παρασχεῖν
[36]   παρρησίας μεταδιδούς, χρήματα δὲ αὐτοῖς  ἄφθονα   χαριζόμενος καὶ χρῆσθαι ὅπως τις
[22]   γὰρ ὑμεῖς τῶν ἀνδρῶν τούτων  ἀφθονίαν,   ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ οὐδὲν θαυμαστόν·
[28]   τῶν εἰρημένων οὐ μεῖον ὅπως  ἄφθονον   τὴν τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς
[6]   καὶ κτήμασιν, οὐδὲ τὸ σῶμα  ἀφιεὶς   ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ τὴν
[4]   καὶ λέοντας συχνοὺς καταβάλλοντα τοῖς  ἀφιεμένοις   βέλεσι, χρώμενον δὲ πρὸς θήραν
[9]   δὲ κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης τῶν  ἀφιεμένων   ὀργάνων καὶ βάρους τῶν βελῶν·
[10]   πομπῆς πεμπομένης, λίθους ἐκ μηχανῶν  ἀφιέντες   καὶ τόξοις βάλλοντες ἐς τὴν
[10]   ἐπ´ αὐτοὺς ἐκ τοῦ τείχους  ἀφίετο   βέλος, βεβαιοτέραν εἶχον τὴν ἐλπίδα
[33]   τοιαύτης ἀρχῆς· ὅστις δὲ ἐγγὺς  ἀφίκετο,   τῶν πλέον ἀπολειφθέντων ἀμείνων καὶ
[34]   οἱ μὲν οὐδὲ κληθέντες οὐδὲ  ἀφικόμενοι   πρὸς ἀλλήλους ἐστασίαζον καὶ διεμάχοντο,
[38]   ἑκὼν λόγος ἐς τοῦτο  ἀφῖκται   καὶ τὴν εὔνοιαν τοῦ πλήθους
[8]   τὰς διαλύσεις, τὰς ὑπὲρ ὧν  ἀφῖκτο,   τοῦ τῆς Θέτιδος υἱέος Ποσσῆμαρ
[8]   ἱππεῖς ἔβαλλον ἐκ τόξων πόρρωθεν  ἀφιππαζόμενοι   καὶ οἱ θωρακοφόροι πυκναῖς ἐπ´
[27]   τοῖς ἔργοις καὶ οὐ πρότερον  ἀφιστάμενος,   πρὶν ἂν ἐξέλῃ τῶν πολεμίων
[5]   Ἑλλήνων μὲν δὴ τούτους ἀρίστους  ἀφῖχθαί   φησι, τῶν δὲ ἀμφὶ τοὺς
[20]   ἔτι δὲ αὐτὰ δρῶν καὶ  ἀφορῶν   ἐς τὴν θεωρίδα, στέλλει τοὺς
[22]   εὐφημίᾳ, ἅτε ἐς τὸ τέλος  ἀφορῶν   καὶ τῶν εὖ κακῶς
[35]   ἄξιον ἐπαίνων τοσούτων, ἐς αὑτὸν  ἀφορῶν,   ὅταν ἔν τινι τοιαύτῃ ξυμφορᾷ
[25]   καὶ βίαιον, εἰς τὴν συνήθειαν  ἀφορῶν   τῶν ὀνομάτων. Φασὶ γὰρ οἱ
[20]   ξύλλογον, δὲ οὐδὲ περιμείνας  ἀφοσιώσασθαι   τὰ πρὸς τὸν θεόν, ἔτι
[40]   θεραπαίνης, οὐδὲ ὅλως τὴν ἄδικον  ἀφροδίτην   ἠγάπησε, καὶ ὡς οὐδὲ ὧν
[36]   τε ἐποίησεν ὑπὸ τῆς ἡδονῆς  ἄφρονα   καὶ ἐξετάραττε τοὺς οὐ δυναμένους
[8]   αὐτὸν πτελέας, ἅπας τε ἀναμορμύρων  ἀφρῷ   καὶ αἵματι πέλαζεν ὤμοις Ἀχιλῆος,
[35]   ξένος, καὶ ταῦτα εἰδὼς ὅτι  Ἄφρων—   καὶ οὐτιδανὸς πέλει ἀνήρ, Ὅστις
[12]   ὀνείδη ἀπέγνω μὲν κρατοῦσι τοῖς  Ἀχαιοῖς   ἀντιστῆναι, εὐπρεπῆ δὲ ποιεῖται τὴν
[20]   οὐδὲ ὄφελος ἦν πολὺ τοῖς  Ἀχαιοῖς   τοῦ μηχανήματος, ἀλλὰ ἡττῶντο τῶν
[18]   ξυνεχῶς, καὶ οὐδὲ ἀπελάσαι τοὺς  Ἀχαιοὺς   ἐπικρατοῦντες ἠδύναντο, οὐδὲ ἐκεῖνοι νικῶντες
[12]   μιᾷ πρότερον ἡμέρᾳ τοὺς  Ἀχαιούς   φησι, τοῦ Πυλίου δημαγωγοῦ καὶ
[9]   τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους τῶν  Ἀχαιῶν   ἀντιθῶμεν μάχην τοῖς ἐπὶ τῆς
[8]   ἤνεγκεν εἰς τὰ πράγματα τῶν  Ἀχαιῶν   νίκη τὴν ῥοπήν, ὥστε
[16]   πλὴν ὅτε πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος  Ἀχαιῶν   ξὺν τῷ Σαρπηδόνι. Πότερον οὖν
[5]   περὶ τὸ τεῖχος τῶν  Ἀχαιῶν   πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν
[38]   ἁρμόττειν ἥκιστα μὲν χαίροντι τιμωρίαις,  ἀχθομένῳ   δὲ ἐπὶ ταῖς τῶν ὑπηκόων
[35]   τοῦτο μᾶλλον ταῖς γενναίαις ψυχαῖς·  ἄχθονται   γὰρ ὡς ἐναντιωτάτῳ σφίσι λοιδορίᾳ,
[10]   ἵππου τὸ θηρίον, φέρον δὲ  ἄχθος   οὐχ ἵππων δυοῖν πλειόνων,
[5]   ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας, Ὄφρ´  Ἀχιλεὺς   μήνιεν· γὰρ πολὺ φέρτατος
[8]   ἀφρῷ καὶ αἵματι πέλαζεν ὤμοις  Ἀχιλῆος,   εἰ χρὴ καὶ τοῦτο πιστεῦσαι,
[20]   πολυτρόπως πείθειν ἐπιχειρῶν πρὸς διαλλαγὰς  Ἀχιλλέα   καὶ δῶρα πολλὰ διδούς, μυρία
[4]   καὶ οὐκ ἂν καταδείσαιμι τὸν  Ἀχιλλέα   τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ ἀποπειρώμενον
[35]   καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου καὶ  Ἀχιλλέα   τὸν τῆς Θέτιδος καὶ ἄλλους
[1]   ~Τὸν  Ἀχιλλέα   φησὶν ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε
[8]   ἐπεὶ καὶ τἆλλα δῆλός ἐστιν  Ἀχιλλεῖ   χαριζόμενος, καὶ ὥσπερ θεατὰς ἄγων
[12]   δεῖται, Ὁμήρου σαφῶς διδάσκοντος ὡς  Ἀχιλλέως   μὲν φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν ἀνδρῶν,
[20]   στέλλει τοὺς κήρυκας ἐπὶ τὴν  Ἀχιλλέως   σκηνήν, ὥσπερ οἶμαι δεδιὼς μὴ
[8]   ἱππέων ὅσοις ὑπὸ τῶν θραυμάτων  ἀχρεῖα   παντελῶς ἐγεγόνει τὰ δόρατα σφῶν,
[9]   ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν γάρ σφιν  ἀχρεῖον   ἐς τὰ πολεμικὰ καθέστηκεν οὔτε
[10]   ὑπὲρ τοῦ συνεστῶτος ὁπόσον ἦν  ἀχρεῖον   πλῆθος ἐν τῇ πόλει κατέστησαν
[9]   καὶ ἀτιμίας ἀξιοῦσθαι· ὡς οὖν  ἀχρεῖον   τῇ φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ
[7]   τοὺς ἰχθῦς, οὔτι πω δῆλον.  Ἄχρι   μὲν γὰρ τῆς μάχης αὐτῆς
[8]   ἄσμενοι, οἱ δὲ ἐδίωκον καρτερῶς  ἄχρι   τοῦ χάρακος, καὶ αὐτὸν αἱροῦσιν
[29]   καὶ οὐκ ἄν ποτε ἑκὼν  ἅψαιτο   κρίσεως, ἐφ´ θάνατος
[7]   ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους μετεῖχον  ἁψάμενον,   οὔτι ξὺν δείματι οὐδὲ ἄν
[14]   ὑπομένοντες τὸ μὴ τῶν προκειμένων  ἅψασθαι.   Τοῦτο γὰρ δὴ τρόπον τινὰ
[8]   οὐκ ἐπιτρέπει δικαίαν φέρειν καὶ  ἀψευδῆ   ψῆφον. Ὅστις δὲ ἐθέλει μηδὲν
[25]   δειμαίνοντες, ἀτρεκὴς δέ ἐστι καὶ  ἀψευδὴς   κριτής· ἡμᾶς δὲ δεκάζει μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006