HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, IIe Panégyrique de Constance

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 68 formes différentes pour 110 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[25]   μάγειρον μὲν ἢ σκυτέα καὶ ναὶ μὰ Δία κεραμέα τινὰ χρήματα

[24]   ἀποφαίνειν εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ μὰ Δία πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν

[25]   εἰ ἀπαριθμοῖντο προγόνους δυνάστας ἢ ναὶ μὰ Δία τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ

[24]   καὶ θεοφιλέστερον, ὃ καὶ ἐν ναυαγίαις ἔνεστι διασώσασθαι καὶ ἐν ἀγορᾷ

[9]   καταπιμπράντες τὰς μηχανὰς τοῖς πυρφόροις· ναῦς δὲ ἀνεῖλκον πολλὰς μὲν ἐκ

[8]   πεποίηκεν ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς ναῦς ἦλθεν ὁ Πρίαμος φέρων ὑπὲρ

[9]   ὑπερφαινομένων τῶν ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει δὲ ναῦς τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ νεῶν

[12]   τῶν νεῶν, οἱ δὲ ἐνίκων ναυσί τε ἐπιόντας καὶ πεζῇ τοὺς

[20]   μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν νεανίσκον παρώξυνεν, ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος

[34]   τῷ δὲ ἔτι μὲν ἦν νεαρὰ τὰ ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ

[8]   Τοὺς ἐξῆγε θύραζε τεθηπότας ἠύτε νεβρούς, Ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος· τοσαύτην

[8]   τοῖς φεύγουσιν, ὡς τοὺς μὲν νεκροὺς αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ ἀπορριπτεῖν

[8]   πολὺς ἐγένετο φόνος, καὶ ἐπλήσθη νεκρῶν ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ἀναμίξ·

[26]   δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ νεκρῶν θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν

[1]   τῶν φαύλων πολλοῖς τὴν συγγνώμην νέμεις, τὸν Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ λόγου,

[9]   καὶ ψιλῆς τῆς χώρας ὁπόσην νέμονται· ἔοικε γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα

[16]   Ἄλπεων τῶν πρὸς ἑσπέραν Γαλάται νέμονται, καὶ Ῥαιτοὶ δὲ τὰ ὑπὸ

[26]   καὶ ἰσχυρὰς λίαν μαχεσάμενοι καὶ νενικηκότες, ἔθνη μὲν ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς

[16]   ὁ τύραννος, ὥσπερ ἔρυμά τι νεουργὲς ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν

[11]   καὶ ἕωθεν ὤφθη λαμπρὸν καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων,

[20]   κατευθύνει, ἀθρεῖτε ἐν Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι τὰ ἐπαινούμενα κατὰ τὴν ποίησιν,

[20]   παρακλήσεις καὶ ἡ τειχοποιία τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν καὶ ἄτολμον ἐπινόημα·

[36]   καθάπερ ἀγαθὸς νεὼς κυβερνήτης, ἐξαπίνης νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος, εἶτα ἐπ´ αὐτῇ

[12]   μὲν αὐτὸς ἱκέτευε πρὸ τοῦ νεὼ ξὺν τῇ γερουσίᾳ, πολὺν ἂν

[12]   εἶτα ὁ μὲν ἐπιβὰς τῶν νεῶν ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος

[5]   πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν νεῶν καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων ἴσως

[9]   βούλεσθε, τὴν Αἴαντος ὑπὲρ τῶν νεῶν καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους

[17]   Πατρόκλῳ, ὁ μὲν ἐπὶ τῶν νεῶν κτείνεται, ὁ δὲ ἔφευγεν αἰσχρῶς

[9]   ναῦς τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ νεῶν μηχανάς· καὶ ἦν οὐχ ἡμέρας

[12]   τῶν ἐπάλξεων εἶξαν καὶ τῶν νεῶν, οἱ δὲ ἐνίκων ναυσί τε

[12]   τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν νεῶν τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους;

[20]   τότε μὲν γὰρ αὐτοὶ τῶν νεῶν ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα γενναῖον·

[36]   ἀκατάπληκτος καὶ γεννάδας καθάπερ ἀγαθὸς νεὼς κυβερνήτης, ἐξαπίνης νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος,

[24]   ἡλίῳ. Καὶ γὰρ δὴ τοῦδε νεὼς μὲν καὶ ἀναθήματα πολλοὶ πολλάκις

[25]   ὡς οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος ἢ νεωστί ποθεν ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ οὔτε

[34]   βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ

[34]   λίαν ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας οὔτε εἰς παῖδας οὔτε εἰς

[36]   καὶ γάννυται, γαλήνην ἀκριβῆ καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται γὰρ δὴ καὶ

[39]   πρᾷος καὶ μεγαλόφρων, τοῦ μὲν νηπίου κατελεήσας τὴν ἡλικίαν καὶ τὸν

[2]   Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι δῶκε φορῆναι, Πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν. Αὕτη

[9]   τῷ ἄστει χωρίον καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν,

[2]   Ἴβηρας καὶ τὰς ἐντὸς Ὠκεανοῦ νήσους, αἳ τοσούτῳ μείζους τῶν ἐν

[23]   καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ αἱροῦντας νήσους καὶ σαγηνεύοντας, καὶ λιβανωτοῦ χίλια

[8]   παρέχειν βαδίζειν τε ἐθέλοντι καὶ νηχομένῳ τὸν πόρον, ἐπεὶ καὶ γεφυροῦται

[12]   δημαγωγοῦ καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον νηῶν τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ κατασκευάσασθαι.

[34]   ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν που τὸ νικᾶν τεθαυμάκασιν· ἐγὼ δὲ πολὺ πλέον

[22]   τούτων ποιηταί, πολέμους ὑμνοῦντες καὶ νίκας ἀνακηρύττοντες λαμπρᾷ τῇ φωνῇ κατὰ

[25]   Δία τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ νίκας Ὀλυμπιακὰς ἢ Πυθικὰς ἢ τῶν

[35]   λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους μὲν

[34]   τῆς τύχης δεξιόν, χρήσασθαι τῇ νίκῃ σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως

[8]   τὰ πράγματα τῶν Ἀχαιῶν ἡ νίκη τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ μείζονα

[8]   τῶν δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ νίκῃ φιλοτιμουμένων, ξυμμιγής τε ᾔρετο τάραχος

[17]   καθαρὰν καὶ ἄδακρυν περιεποιήσατο τὴν νίκην. Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ Σαρπηδὼν

[8]   αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν τὴν νίκην καὶ τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ

[21]   ποιεῖν ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ τὴν νίκην κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ σεμνοτέραν·

[18]   μέλλοντος ἀδεᾶ τὴν ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν, τὸν δὲ ἡττηθέντα δίκην

[16]   θρασέως, αἴτιος δέ ἐστιν οὐδαμοῦ νίκης καὶ τροπῆς, πλὴν ὅτε πρῶτος

[38]   δῆλός ἐστι τούτῳ διδοὺς τὰ νικητήρια. ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ τὸν

[33]   δρόμοις, κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν τὰ νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον ἀλλήλων

[39]   ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος, τὴν δίκην μὲν ἐπὶ τὸ

[18]   Ἀχαιοὺς ἐπικρατοῦντες ἠδύναντο, οὐδὲ ἐκεῖνοι νικῶντες ἐξελεῖν καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν

[1]   γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν

[22]   ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ νοήματα μόνον, ὅσαις δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα

[25]   ἀγαθῶν γέγονε μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις ἐγγράφειν ἄξιον· τοὺς δὲ ἐκ

[15]   ἄξιον τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ νόθον οὐδὲ ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν αὐτοῦ

[28]   τοιοῦτον ψευδῆ καὶ κίβδηλον καὶ νόθον τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ

[27]   καὶ φιλοστρατιώτης, τῶν μὲν καθάπερ νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως ἂν

[28]   ἀναγκαζόμενοι ἄγριοί τέ εἰσι τοῖς νομεῦσι καὶ αὐτοὺς πόρρωθεν ἰδόντες περιυλακτοῦσι

[27]   θρέμματα δαψιλοῦς καὶ ἀταράχου τῆς νομῆς ἐμπιπλάμενα, τοὺς δὲ ἐφορᾷ καὶ

[9]   οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ δοκεῖ, Παρθυαῖοι νομίζεσθαι, Πέρσαι δὲ εἶναι προσποιούμενοι. Ταῦτά

[12]   ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ νομίζοντα τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ τὴν

[27]   κοινωνοὺς καὶ ἐπικούρους τῷ πλήθει νομίζων, ἀλλ´ οὐχὶ ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ

[25]   τούτου τοῦ κτήματος, τούτου δὲ νομιστέον πατέρα τὸν Δία καὶ φυτουργόν,

[25]   υἱέε, Μίνω τε οἶμαι τὸν νομοθέτην καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον τῆς

[29]   τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ὕβριν

[29]   ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ νόμοι θάνατον λύσιν τῶν κακῶν ἐπενόησαν,

[9]   ταῖς τῶν ἐπαίνων τέχναις καθάπερ νόμοις ἐπιτεταγμένοι· ἐγὼ δὲ εἰ μὲν

[27]   ἄρχουσιν, εἰ τοῖς ἀρίστοις πειθόμενος νόμοις καὶ τοῖς ὀρθοῖς ξυνεπόμενος διατάγμασι

[15]   δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις διώρισται νόμοις. Ὥσπερ οὖν, εἴ τις ἐξ

[28]   δὲ αὐτὸν οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν νόμον καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ τῶν

[28]   καὶ φίλων· ἧς ἀποσυλῆσαι τὸν νόμον καὶ βιάσασθαι μεῖζον ἀσέβημα κρίνει

[28]   καὶ νόθον τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ μᾶλλον ἢ τοῖς αὑτοῦ

[28]   θεῶν παρανομίας· ἔστι γὰρ ὁ νόμος ἔγγονος τῆς δίκης, ἱερὸν ἀνάθημα

[35]   αὑτοῖς ὑπολαμβάνουσι φύσει καὶ οὐ νόμῳ, εἴ γε οἱ μὲν ἐπαίνου

[28]   φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν νόμων, ἀμείνων ἔσται δημιουργός, εἴ ποτε

[31]   τὴν τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων μὲν δὴ πέρι καὶ ἀρχόντων

[9]   φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ τῶν νόμων πολυωρίας ἀξιοῦται. Συνέβη δὲ οὕτω

[29]   θάνατος ἡ ζημία παρὰ τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται.

[26]   ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ τῶν ταύτῃ

[20]   ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα γνώμη μετὰ νοῦ καὶ φρονήσεως κατευθύνει, ἀθρεῖτε ἐν

[15]   καὶ ἀμιγοῦς γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι νοῦ, ὃν δὴ καὶ θεὸν εἶναί

[6]   ἐξαγίστου δράματος, ὃς πρῶτος ἐπὶ νοῦν ἐβάλετο μεταποιῆσαι τὴν βασιλείαν καὶ

[26]   δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν φαίη νοῦν ἔχων ἀνήρ, εἰ καὶ ἐπιφαίνοιτο

[15]   μέν τινά φησι Πλάτων τὸν νοῦν καὶ τὴν ψυχήν, αὐτοῦ δὲ

[15]   ἀναλαβὼν λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς νοῦν καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται πάντα τὰ

[1]   εἴ τις ἐθέλοι τούτοις τὸν νοῦν προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ

[24]   δὴ τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν

[11]   ἔτι. Ἡμέρᾳ δὲ ὅλῃ καὶ νυκτὶ συνεχῶς ἐργασαμένων ἔστε ἐπὶ τέτταρας

[4]   δὲ καὶ μάλα αὖθις καταφανές. Νῦν δέ, εἰ βούλεσθε, τὰ περὶ

[16]   δὲ οἶμαι τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο· νῦν δὲ ἤδη Ῥωμαίων τὰς πόλεις

[15]   καὶ αὖθις δὲ ἴσως λελέξεται. ~Νῦν δὲ τὸ συνεχὲς ἀποδόντες τῷ

[18]   καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ δὲ νῦν ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα

[16]   εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν νῦν Ἰταλίαν ἀπό τε Ἰλλυριῶν καὶ

[16]   τῶν Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν ὁπόσα μὲν εἴσω τῶν Ἄλπεων

[8]   ἐν πεδίῳ καθαρῷ καὶ λείῳ νύξ τε ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ μὲν

[25]   καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ διὰ ξυγγένειαν μόλις

[13]   μήν ἐστι ταῦτα αὐτός, ἀλλὰ νῷ καὶ φρονήσει, φησί, καὶ τὸ

[17]   τοῦ φίλου· οὕτως οὐδενὶ ξὺν νῷ, ῥώμῃ δὲ μᾶλλον σωμάτων θρασυνόμενοι,

[11]   τοῦ βαρβάρου τὸ διανόημα· κατὰ νώτου γὰρ τῶν ὁπλιτῶν ἕτερον τεῖχος

[10]   κέντροις, ἕως ἐποιήσαντο σφῶν κατὰ νώτου τὰ χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´

Chapitre
[25]	μάγειρον μὲν ἢ σκυτέα καὶ	ναὶ	μὰ Δία κεραμέα τινὰ χρήματα
[24]	ἀποφαίνειν εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ	ναὶ	μὰ Δία πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν
[25]	εἰ ἀπαριθμοῖντο προγόνους δυνάστας ἢ	ναὶ	μὰ Δία τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ
[24]	καὶ θεοφιλέστερον, ὃ καὶ ἐν	ναυαγίαις	ἔνεστι διασώσασθαι καὶ ἐν ἀγορᾷ
[9]	καταπιμπράντες τὰς μηχανὰς τοῖς πυρφόροις·	ναῦς	δὲ ἀνεῖλκον πολλὰς μὲν ἐκ
[8]	πεποίηκεν ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς	ναῦς	ἦλθεν ὁ Πρίαμος φέρων ὑπὲρ
[9]	ὑπερφαινομένων τῶν ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει δὲ	ναῦς	τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ νεῶν
[12]	τῶν νεῶν, οἱ δὲ ἐνίκων	ναυσί	τε ἐπιόντας καὶ πεζῇ τοὺς
[20]	μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν	νεανίσκον	παρώξυνεν, ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος
[34]	τῷ δὲ ἔτι μὲν ἦν	νεαρὰ	τὰ ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ
[8]	Τοὺς ἐξῆγε θύραζε τεθηπότας ἠύτε	νεβρούς,	Ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος· τοσαύτην
[8]	τοῖς φεύγουσιν, ὡς τοὺς μὲν	νεκροὺς	αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ ἀπορριπτεῖν
[8]	πολὺς ἐγένετο φόνος, καὶ ἐπλήσθη	νεκρῶν	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ἀναμίξ·
[26]	δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ	νεκρῶν	θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν
[1]	τῶν φαύλων πολλοῖς τὴν συγγνώμην	νέμεις,	τὸν Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ λόγου,
[9]	καὶ ψιλῆς τῆς χώρας ὁπόσην	νέμονται·	ἔοικε γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα
[16]	Ἄλπεων τῶν πρὸς ἑσπέραν Γαλάται	νέμονται,	καὶ Ῥαιτοὶ δὲ τὰ ὑπὸ
[26]	καὶ ἰσχυρὰς λίαν μαχεσάμενοι καὶ	νενικηκότες,	ἔθνη μὲν ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς
[16]	ὁ τύραννος, ὥσπερ ἔρυμά τι	νεουργὲς	ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν
[11]	καὶ ἕωθεν ὤφθη λαμπρὸν καὶ	νεουργές,	ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων,
[20]	κατευθύνει, ἀθρεῖτε ἐν Ὀδυσσεῖ καὶ	Νέστορι	τὰ ἐπαινούμενα κατὰ τὴν ποίησιν,
[20]	παρακλήσεις καὶ ἡ τειχοποιία τοῦ	Νέστορος,	πρεσβυτικὸν λίαν καὶ ἄτολμον ἐπινόημα·
[36]	καθάπερ ἀγαθὸς νεὼς κυβερνήτης, ἐξαπίνης	νεφῶν	ῥαγείσης λαίλαπος, εἶτα ἐπ´ αὐτῇ
[12]	μὲν αὐτὸς ἱκέτευε πρὸ τοῦ	νεὼ	ξὺν τῇ γερουσίᾳ, πολὺν ἂν
[12]	εἶτα ὁ μὲν ἐπιβὰς τῶν	νεῶν	ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος
[5]	πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν	νεῶν	καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων ἴσως
[9]	βούλεσθε, τὴν Αἴαντος ὑπὲρ τῶν	νεῶν	καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους
[17]	Πατρόκλῳ, ὁ μὲν ἐπὶ τῶν	νεῶν	κτείνεται, ὁ δὲ ἔφευγεν αἰσχρῶς
[9]	ναῦς τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ	νεῶν	μηχανάς· καὶ ἦν οὐχ ἡμέρας
[12]	τῶν ἐπάλξεων εἶξαν καὶ τῶν	νεῶν,	οἱ δὲ ἐνίκων ναυσί τε
[12]	τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν	νεῶν	τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους;
[20]	τότε μὲν γὰρ αὐτοὶ τῶν	νεῶν	ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα γενναῖον·
[36]	ἀκατάπληκτος καὶ γεννάδας καθάπερ ἀγαθὸς	νεὼς	κυβερνήτης, ἐξαπίνης νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος,
[24]	ἡλίῳ. Καὶ γὰρ δὴ τοῦδε	νεὼς	μὲν καὶ ἀναθήματα πολλοὶ πολλάκις
[25]	ὡς οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος ἢ	νεωστί	ποθεν ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ οὔτε
[34]	βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν	νεώτατον	ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ
[34]	λίαν ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας σφόδρα	νεωτέρας	οὔτε εἰς παῖδας οὔτε εἰς
[36]	καὶ γάννυται, γαλήνην ἀκριβῆ καὶ	νηνεμίαν	ἐλπίζων· λέγεται γὰρ δὴ καὶ
[39]	πρᾷος καὶ μεγαλόφρων, τοῦ μὲν	νηπίου	κατελεήσας τὴν ἡλικίαν καὶ τὸν
[2]	Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι δῶκε φορῆναι, Πολλῇσιν	νήσοισι	καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν. Αὕτη
[9]	τῷ ἄστει χωρίον καὶ ὥσπερ	νῆσον	ἐν αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν,
[2]	Ἴβηρας καὶ τὰς ἐντὸς Ὠκεανοῦ	νήσους,	αἳ τοσούτῳ μείζους τῶν ἐν
[23]	καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ αἱροῦντας	νήσους	καὶ σαγηνεύοντας, καὶ λιβανωτοῦ χίλια
[8]	παρέχειν βαδίζειν τε ἐθέλοντι καὶ	νηχομένῳ	τὸν πόρον, ἐπεὶ καὶ γεφυροῦται
[12]	δημαγωγοῦ καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον	νηῶν	τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ κατασκευάσασθαι.
[34]	ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν που τὸ	νικᾶν	τεθαυμάκασιν· ἐγὼ δὲ πολὺ πλέον
[22]	τούτων ποιηταί, πολέμους ὑμνοῦντες καὶ	νίκας	ἀνακηρύττοντες λαμπρᾷ τῇ φωνῇ κατὰ
[25]	Δία τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ	νίκας	Ὀλυμπιακὰς ἢ Πυθικὰς ἢ τῶν
[35]	λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ	νίκῃ	γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους μὲν
[34]	τῆς τύχης δεξιόν, χρήσασθαι τῇ	νίκῃ	σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως
[8]	τὰ πράγματα τῶν Ἀχαιῶν ἡ	νίκη	τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ μείζονα
[8]	τῶν δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ	νίκῃ	φιλοτιμουμένων, ξυμμιγής τε ᾔρετο τάραχος
[17]	καθαρὰν καὶ ἄδακρυν περιεποιήσατο τὴν	νίκην.	Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ Σαρπηδὼν
[8]	αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν τὴν	νίκην	καὶ τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ
[21]	ποιεῖν ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ τὴν	νίκην	κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ σεμνοτέραν·
[18]	μέλλοντος ἀδεᾶ τὴν ὑπὲρ τῆς	νίκης	ἡδονήν, τὸν δὲ ἡττηθέντα δίκην
[16]	θρασέως, αἴτιος δέ ἐστιν οὐδαμοῦ	νίκης	καὶ τροπῆς, πλὴν ὅτε πρῶτος
[38]	δῆλός ἐστι τούτῳ διδοὺς τὰ	νικητήρια.	~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ τὸν
[33]	δρόμοις, κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν τὰ	νικητήρια,	πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον ἀλλήλων
[39]	ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς ἐστι	νικηφόρος,	τὴν δίκην μὲν ἐπὶ τὸ
[18]	Ἀχαιοὺς ἐπικρατοῦντες ἠδύναντο, οὐδὲ ἐκεῖνοι	νικῶντες	ἐξελεῖν καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν
[1]	γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων	Νισαίων	κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν
[22]	ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ	νοήματα	μόνον, ὅσαις δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα
[25]	ἀγαθῶν γέγονε μοχθηρός, τοῦτον τοῖς	νόθοις	ἐγγράφειν ἄξιον· τοὺς δὲ ἐκ
[15]	ἄξιον τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ	νόθον	οὐδὲ ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν αὐτοῦ
[28]	τοιοῦτον ψευδῆ καὶ κίβδηλον καὶ	νόθον	τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ
[27]	καὶ φιλοστρατιώτης, τῶν μὲν καθάπερ	νομεὺς	ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως ἂν
[28]	ἀναγκαζόμενοι ἄγριοί τέ εἰσι τοῖς	νομεῦσι	καὶ αὐτοὺς πόρρωθεν ἰδόντες περιυλακτοῦσι
[27]	θρέμματα δαψιλοῦς καὶ ἀταράχου τῆς	νομῆς	ἐμπιπλάμενα, τοὺς δὲ ἐφορᾷ καὶ
[9]	οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ δοκεῖ, Παρθυαῖοι	νομίζεσθαι,	Πέρσαι δὲ εἶναι προσποιούμενοι. Ταῦτά
[12]	ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ	νομίζοντα	τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ τὴν
[27]	κοινωνοὺς καὶ ἐπικούρους τῷ πλήθει	νομίζων,	ἀλλ´ οὐχὶ ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ
[25]	τούτου τοῦ κτήματος, τούτου δὲ	νομιστέον	πατέρα τὸν Δία καὶ φυτουργόν,
[25]	υἱέε, Μίνω τε οἶμαι τὸν	νομοθέτην	καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον τῆς
[29]	τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται.	Νομοθετῶν	δὲ ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ὕβριν
[29]	ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ	νόμοι	θάνατον λύσιν τῶν κακῶν ἐπενόησαν,
[9]	ταῖς τῶν ἐπαίνων τέχναις καθάπερ	νόμοις	ἐπιτεταγμένοι· ἐγὼ δὲ εἰ μὲν
[27]	ἄρχουσιν, εἰ τοῖς ἀρίστοις πειθόμενος	νόμοις	καὶ τοῖς ὀρθοῖς ξυνεπόμενος διατάγμασι
[15]	δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις διώρισται	νόμοις.	Ὥσπερ οὖν, εἴ τις ἐξ
[28]	δὲ αὐτὸν οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν	νόμον	καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ τῶν
[28]	καὶ φίλων· ἧς ἀποσυλῆσαι τὸν	νόμον	καὶ βιάσασθαι μεῖζον ἀσέβημα κρίνει
[28]	καὶ νόθον τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν	νόμον,	οὐ μᾶλλον ἢ τοῖς αὑτοῦ
[28]	θεῶν παρανομίας· ἔστι γὰρ ὁ	νόμος	ἔγγονος τῆς δίκης, ἱερὸν ἀνάθημα
[35]	αὑτοῖς ὑπολαμβάνουσι φύσει καὶ οὐ	νόμῳ,	εἴ γε οἱ μὲν ἐπαίνου
[28]	φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν	νόμων,	ἀμείνων ἔσται δημιουργός, εἴ ποτε
[31]	τὴν τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν.	Νόμων	μὲν δὴ πέρι καὶ ἀρχόντων
[9]	φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ τῶν	νόμων	πολυωρίας ἀξιοῦται. Συνέβη δὲ οὕτω
[29]	θάνατος ἡ ζημία παρὰ τῶν	νόμων	τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται.
[26]	ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα	νοῦ	καὶ φρονήσεως καὶ τῶν ταύτῃ
[20]	ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα γνώμη μετὰ	νοῦ	καὶ φρονήσεως κατευθύνει, ἀθρεῖτε ἐν
[15]	καὶ ἀμιγοῦς γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι	νοῦ,	ὃν δὴ καὶ θεὸν εἶναί
[6]	ἐξαγίστου δράματος, ὃς πρῶτος ἐπὶ	νοῦν	ἐβάλετο μεταποιῆσαι τὴν βασιλείαν καὶ
[26]	δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν φαίη	νοῦν	ἔχων ἀνήρ, εἰ καὶ ἐπιφαίνοιτο
[15]	μέν τινά φησι Πλάτων τὸν	νοῦν	καὶ τὴν ψυχήν, αὐτοῦ δὲ
[15]	ἀναλαβὼν λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς	νοῦν	καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται πάντα τὰ
[1]	εἴ τις ἐθέλοι τούτοις τὸν	νοῦν	προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ
[24]	δὴ τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας	νύκτα	δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν
[11]	ἔτι. Ἡμέρᾳ δὲ ὅλῃ καὶ	νυκτὶ	συνεχῶς ἐργασαμένων ἔστε ἐπὶ τέτταρας
[4]	δὲ καὶ μάλα αὖθις καταφανές.	Νῦν	δέ, εἰ βούλεσθε, τὰ περὶ
[16]	δὲ οἶμαι τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο·	νῦν	δὲ ἤδη Ῥωμαίων τὰς πόλεις
[15]	καὶ αὖθις δὲ ἴσως λελέξεται.	~Νῦν	δὲ τὸ συνεχὲς ἀποδόντες τῷ
[18]	καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ δὲ	νῦν	ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα
[16]	εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν	νῦν	Ἰταλίαν ἀπό τε Ἰλλυριῶν καὶ
[16]	τῶν Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ	νῦν	ὁπόσα μὲν εἴσω τῶν Ἄλπεων
[8]	ἐν πεδίῳ καθαρῷ καὶ λείῳ	νύξ	τε ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ μὲν
[25]	καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν φύσιν,	νῷ	δὲ ἀκριβεῖ διὰ ξυγγένειαν μόλις
[13]	μήν ἐστι ταῦτα αὐτός, ἀλλὰ	νῷ	καὶ φρονήσει, φησί, καὶ τὸ
[17]	τοῦ φίλου· οὕτως οὐδενὶ ξὺν	νῷ,	ῥώμῃ δὲ μᾶλλον σωμάτων θρασυνόμενοι,
[11]	τοῦ βαρβάρου τὸ διανόημα· κατὰ	νώτου	γὰρ τῶν ὁπλιτῶν ἕτερον τεῖχος
[10]	κέντροις, ἕως ἐποιήσαντο σφῶν κατὰ	νώτου	τὰ χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/03/2006