HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, IIe Panégyrique de Constance

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  239 formes différentes pour 318 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[23]   καταστρεφομένους καὶ αἱροῦντας νήσους καὶ  σαγηνεύοντας,   καὶ λιβανωτοῦ χίλια τάλαντα καταθύοντας.
[4]   Δεῖται γὰρ ἀληθῶς τῆς Ὁμηρικῆς  σάλπιγγος   τὰ κατορθώματα, καὶ πολὺ πλέον
[26]   οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι τὸν  Σάραμβον.   ~Ἀλλ´ ἔοικε γὰρ λόγος,
[2]   Λιβύην τε ἐπ´ αὐτῇ καὶ  Σαρδὼ   καὶ Σικελίαν, οὔτι φαυλοτέραν τῆς
[5]   ἀμφὶ τοὺς Τρῶας Ἕκτορα καὶ  Σαρπηδόνα.   Βούλεσθε οὖν αὐτῶν τὰ λαμπρότατα
[12]   καὶ τῶν ἐπάλξεων ἐπιβεβηκότα τὸν  Σαρπηδόνα·   οἱ δὲ οὐδὲ διαρραγέντος αὐτομάτως
[12]   ἐπὶ τὸν Ἕκτορα καὶ τὸν  Σαρπηδόνα,   οὐκ οἶδα ὅπως, ὑπηνέχθη καὶ
[16]   ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν ξὺν τῷ  Σαρπηδόνι.   Πότερον οὖν ὡς οὐκ ἔχοντες
[17]   νίκην. Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ  Σαρπηδὼν   πολλοὺς ἐκ τοῦ τειχίσματος ἔβαλον,
[11]   χώμασι καὶ τῇ πολιορκίᾳ σώματα,  σατράπας   δὲ ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον ἄλλο
[12]   οὐδὲ σοφωτέρας ἐπινοίας δεῖται, Ὁμήρου  σαφῶς   διδάσκοντος ὡς Ἀχιλλέως μὲν φανέντος
[32]   φροντίδι, οὗτος ὅτι μὴ ψεύδομαι  σαφῶς   ἐπίσταται. Ἑτέρα δέ ἐστιν αἰτία
[22]   ἐς τοὺς ξυλλόγους ῥηθέντων, {καὶ}  σαφῶς   οἶμαι πιστεύοντι ὅτι ἄρα τἀκείνων
[4]   δὲ ὅστις διήνεγκε, τούτῳ πρὸς  σὲ   γέγονεν ἀμφήριστος κρίσις· τάξιν δὲ
[4]   ἐποιεῖτο τῆς σωτηρίας τὰς ἐλπίδας.  ~Σὲ   δῆτα ἐθεασάμην, φίλε βασιλεῦ,
[3]   αὐτοῖς ἅρματα; καὶ οὐκ ἔχομέν  σε   ἐν τούτοις ἐπαινεῖν; Οἰκίαν τε
[1]   ἐννοῶν, φίλε βασιλεῦ, καὶ  σὲ   μὲν ὁρῶν ἐπὶ τῶν ἔργων
[4]   διεξελθεῖν· γελοῖον γὰρ οἶμαι πρὸς  σὲ   περὶ τῶν σῶν ἔργων διηγεῖσθαι,
[13]   τὸν σοφὸν ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ  σεαυτοῦ   οὐ δήπου τὸ σῶμά φησιν
[36]   εἶτα ἐπ´ αὐτῇ τοῦ θεοῦ  σείοντος   τὸν βυθὸν καὶ τὰς ᾐόνας·
[3]   τῶν ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς ὑμνουμένων  σειρῆνος   εἴξομεν; ἔστι μὲν γὰρ τοξότης
[24]   οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις  σελήνη   τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς
[24]   αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται φωτὸς τὴν  σελήνην   ἐξ ἐναντίας ἱσταμένην περιλάμπων καὶ
[38]   ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ τὸν τῆς  σελήνης   κύκλον ἄρξαι σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο
[21]   περιόδους καθάπερ οἱ κομψοὶ ῥήτορες,  σεμνὸς   δὲ ἅμα καὶ καθαρὸς καὶ
[28]   ἀδεὴς καὶ ὅπου λίαν θαρροῦσι  σεμνὸς   καὶ ἐμβριθής. Πέφυκε γὰρ ἐξομοιοῦσθαι
[4]   ἐς τοὺς ἄλλους ἐκφέροιμι τὰ  σεμνότατα   τῶν ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι
[20]   ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ τὰ  σεμνότερα   καὶ ὧν ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι
[21]   νίκην κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ  σεμνοτέραν·   μὲν γὰρ ἦν ἄδακρυς
[28]   καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν μὲν καὶ  σεμνοτέραν   τῶν {φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν
[40]   καὶ τὴν καρτερίαν καὶ τὴν  σεμνότητα,   καὶ ὡς οὐ μόνον ἐστὶ
[26]   ἀλλὰ καὶ τοῦ πολυτιμήτου καὶ  σεμνοῦ   καὶ ἀγαπητοῦ, ἐξ οὗ παντοδαπαὶ
[21]   βήματος εἱστήκει πεποιθὼς τῷ λόγῳ  σεμνῶς   ἡρμοσμένῳ. Ἐργάτης γάρ ἐστι καὶ
[25]   καὶ χρημάτων καὶ τρυφῆς γέγονε  σημεῖα   καὶ διανοίας ὑπὸ φιλοτιμίας ἀναφλεγμαινομένης
[34]   ἱκανὰ μὲν τὰ πρόσθεν ῥηθέντα  σημεῖα,   πιστότερα δὲ οἶμαι τὰ ἔργα
[21]   ἐνσκευασάμενοι τοὺς ἵππους καὶ τὰ  σημεῖα   τῶν τάξεων, ἀνῄει τε ἐπ´
[36]   τῶν ἐπιλέκτων ἱππέων ξὺν τοῖς  σημείοις   καὶ τὸν στρατηγὸν ἄγουσα τούτῳ
[34]   ἦν εὔνους ὤν. Καὶ αὐτοῦ  σημεῖον   τῆς γνώμης, πρῶτον μὲν ὅτι
[10]   σφιν τοῦ πρόσω χωρεῖν τὸ  σημεῖον,   ὠθοῦντο ξύμπαντες, αὐτός τις ἐθέλων
[4]   ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν  σὴν   ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα. Τήν γε
[39]   χαρίεντα, καὶ ἐξ ἀκανθῶν τὴν  σίδην   καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων φυόμενα
[35]   μᾶλλον τοὺς ἐπάγοντας τὸν  σίδηρον   καὶ ἐπιβουλεύοντας φόνον, διαφόρους τε
[17]   πράγματα τοσαῦτα, ὁπόσα οὐδὲ  σίδηρος   ἐξελεῖν ἰσχύσει. ~Ἀλλ´ ἐπειδὴ καθ´
[35]   καὶ ἀμύττον ψυχὴν μᾶλλον  σίδηρος   χρῶτα; οὐκοῦν καὶ τὸν Ὀδυσσέα
[6]   τοῖς μηροῖς ἕτερα τοιαῦτα ἐκ  σιδήρου   καλύμματα· αὐτοὶ δὲ ἀτεχνῶς ὥσπερ
[6]   θώραξιν ἐλατοῖς καὶ κράνεσιν ἐκ  σιδήρου   πεποιημένοις σκεπόμενοι· κνημῖδές τε τοῖς
[9]   Ἰνδῶν εἵπετο, καὶ ἔφερεν ἐκ  σιδήρου   πύργους τοξοτῶν πλήρεις. Ἡγοῦντο δὲ
[10]   συχνῶν, τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς καὶ  σιδηροῦν   πύργον. Ταῦτα δὲ ἦν ἅπαντα
[38]   ὥσπερ λύτρα καταβαλλόμενος, ἐξὸν τῷ  σιδήρῳ   παρασκευάζειν καὶ οὐ τοῖς χρήμασι
[1]   Δία πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα  Σιδωνίων,   οὐδὲ ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ
[18]   τύραννον πραχθέντων τε ἐπὶ  Σικελίαν   ἔκπλους καὶ ἐς Καρχηδόνα, Ἠριδανοῦ
[2]   ἐπ´ αὐτῇ καὶ Σαρδὼ καὶ  Σικελίαν,   οὔτι φαυλοτέραν τῆς Ἀργείας καὶ
[26]   ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν ἀναγκαίων φημὶ  σιτίων   καὶ ποτῶν καὶ ἐσθημάτων· ὥρισται
[8]   τῆς παρατάξεως καὶ ἐπὶ τοῦ  Σκαμάνδρου   ταῖς ᾐόσιν, ἕως εἰς τὸ
[8]   γὰρ δὴ Δρᾶος ἐῴκει  Σκαμάνδρῳ,   οὐδὲ ἦν εὐμενὴς τοῖς φεύγουσιν,
[6]   καὶ κράνεσιν ἐκ σιδήρου πεποιημένοις  σκεπόμενοι·   κνημῖδές τε τοῖς σφυροῖς εὖ
[9]   προσήκει καὶ τούτων, ἐν καιρῷ  σκέψομαι·   τά γε μὴν ὀνείδη τῶν
[20]   τοὺς κήρυκας ἐπὶ τὴν Ἀχιλλέως  σκηνήν,   ὥσπερ οἶμαι δεδιὼς μὴ τῆς
[2]   ἀνὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη  σκῆπτρον   ἔχων, τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε
[25]   ἁλουργὲς ἱμάτιον οὔτε τιάρα καὶ  σκῆπτρον   καὶ διάδημα καὶ θρόνος ἀρχαῖος,
[2]   ἐγκώμια. ~Ἀρξώμεθα δὲ ἀπὸ τοῦ  σκήπτρου   πρῶτον, εἰ βούλει, καὶ τῆς
[22]   ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ τοῖς ὀνόμασι  σκιαγραφήσαντες   καὶ διαπλάσαντες ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ
[27]   ῥώμην καὶ πρᾳότητα γυμνάζων καθάπερ  σκύλακας   εὐφυεῖς καὶ γενναίους τῆς ποίμνης
[25]   οὐκ ἄτοπον μάγειρον μὲν  σκυτέα   καὶ ναὶ μὰ Δία κεραμέα
[40]   οὔτ´ ἐπαύλεως πολυτελοῦς οὔτε ὅρμων  σμαραγδίνων   ἐπιθυμήσας ἀφείλετο βίᾳ καὶ
[23]   καὶ τῷ πλήθει πιθανοὺς ἑώρα,  σμίκρ´   ἄττα μόρια κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ
[4]   φάλαγξ καὶ ἀδιάλυτος, οὐδ´ ἐπὶ  σμικρὸν   ἐνδοῦσα. Καὶ ὅτι μὴ λῆρος
[27]   ἁπάσης, χρημάτων δὲ οὐδὲν οὔτε  σμικρὸν   οὔτε μεῖζον ἐπιθυμῶν καὶ ἀφαιρούμενος
[1]   νοῦν προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου,  σμικροῦ   πᾶσαν οἶμαι τὴν Ὁμήρου ποίησιν
[28]   γε ἔμφρων ἀνὴρ περὶ  σμικροῦ   ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν
[29]   ἀλόγῳ χρώμενοι, ἐν ἡμέρας μορίῳ  σμικρῷ   βουλευσάμενοι, τυχὸν δὲ οὐδὲν βουλῇ
[26]   καὶ ἐπιθυμιῶν παντοίων, καὶ ὑπὸ  σμικρῶν   ἀπαγορεύειν ἀναγκαζόμενος, οὗτος δὲ οὐδὲ
[4]   τοῦ τείχους ἴσχυον ἀντέχειν παραταττόμενοι·  σοὶ   δὲ μυρίαις μάχαις ξυμμίξαντι καὶ
[1]   τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν ἄρειον Ἔπλετο,  σοὶ   καὶ ἐμοί, εἶτα ἐπαρώμενον τῇ
[4]   δὲ τῆς παρατάξεως ἀσπίς ἐστί  σοι   καὶ θώραξ καὶ κράνος· καὶ
[1]   δεήσεται λόγων, καὶ οὐκ ἀποχρήσει  σοὶ   μόνῳ τὰ ξύμπασι ποιηθέντα τοῖς
[1]   ἐπαινοίην εἰς δύναμιν τὰ προσόντα  σοι,   οὔτι φημὶ χρυσὸν καὶ ἁλουργῆ
[4]   ἐν τοῖς δρόμοις κουφότητα ἆρά  σοι   παραβαλεῖν ἄξιον τῶν πρόσθεν τοὺς
[9]   ἐγὼ δὲ εἰ μὲν τί  σοι   προσήκει καὶ τούτων, ἐν καιρῷ
[2]   καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν. Αὕτη  σοι   τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας
[3]   καὶ τοιαῦτα ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς  σοῖς   παραβαλεῖν ἀξιώσομεν, μή ποτε ἄρα
[3]   ἐπὶ τὸν πλοῦτον καὶ θαυμαστέον  σου   τὴν χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ,
[16]   ἐκείνῃ θαλάττης πέρας, βασιλεὺς ὑπὸ  σοφίας   ἔλαβε καὶ ἐβιάσατο τὴν ἄνοδον.
[23]   τὸ ἐπ´ αὐτῷ κλέος τῆς  σοφίας   παρὰ τῆς Πυθίας ἐκβοηθέν) οὐ
[9]   καὶ ἐσθήμασιν ἐπιχρύσοις καὶ ἁλουργέσι.  Σοφίζονται   δὲ ἐντεῦθεν τὸ μὴ δοκεῖν
[23]   ἄρα τοὺς μὲν παιδιὰς ἀποφήνητε,  σοφιστὴν   δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ ἀμαθῆ,
[22]   ἀστεῖος, ἀκηκόατε πολλάκις τῶν μακαρίων  σοφιστῶν   καὶ τοῦ ποιητικοῦ γένους πρὸς
[24]   ~Ὑμῖν δὲ ἴσως οὐ ῥᾴδιον  σοφοῖς   καὶ θείοις ἀπιστεῖν ἀνδράσιν, οἳ
[13]   οὕτως ἄλλο τι διανοεῖσθαι τὸν  σοφὸν   ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ σεαυτοῦ οὐ
[6]   κράτιστος, ἀλλ´ οἵαν  σοφὸς   ἐν μύθοις Πρόδικος τὴν Κακίαν
[32]   ἤγειραν ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ τῶν  σοφῶν   ἀκούω πολλάκις καί με
[23]   Ἕπεται δὲ αὐτοῦ τῇ κρίσει  σοφῶν   ἀνδρῶν δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ
[33]   τε ἡμέτερος καὶ τῶν  σοφῶν   ῥητόρων ἔπαινος δεῖξαι. Οὐκοῦν οἱ
[12]   οὐχὶ Γλαύκου τέχνῃ συνεῖναι οὐδὲ  σοφωτέρας   ἐπινοίας δεῖται, Ὁμήρου σαφῶς διδάσκοντος
[35]   δὲ ὑπῆρχεν οἶμαι Σωκράτει καὶ  σπανίοις   τισὶν ἐκείνου ζηλωταῖς, εὐδαίμοσιν ἀληθῶς
[38]   ἐνδεδυκότα στολὴν τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι  σπαράττουσιν,   οὐδὲ τὸν τῆς σελήνης κύκλον
[37]   ἔδεισαν τὸν Μῆδον ἐπιφερόμενον, τριακοσίους  Σπαρτιατῶν   καὶ τὸν βασιλέα περὶ τὰς
[25]   λέγεται περὶ τὴν Βοιωτίαν τοῖς  Σπαρτοῖς   ἐντυπωθῆναι παρὰ τῆς τεκούσης καὶ
[16]   τοι καὶ ἐπαινοῦμεν τὸν Ἕκτορα  σπένδειν   μὲν οὐκ ἐθέλοντα διὰ τὸ
[28]   παισὶ δούλειον καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν  σπέρμα.   Δίκης δὲ αὐτῷ μέλει καὶ
[39]   δίκην τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ  σπέρματα·   ´κείνων γὰρ δὴ καὶ τὸ
[21]   σωτῆρι καὶ εὐεργέτῃ δυσμενὴς ἦν,  σπονδὰς   δὲ ἐποιεῖτο πρὸς ὃν ἦν
[25]   δὲ ἀρετὴ διαθέσεως οὐ πάντη  σπουδαίας.   Καὶ μή τις οἰέσθω τὸν
[33]   τοῖς ἀγαθοῖς ἀνδράσι καὶ φύσει  σπουδαίοις.   Εἶτα ἐντεῦθεν ἑλόντες τὴν ἀρχὴν
[33]   ἀπεπαυόμεθα. Ἔφαμέν που χρῆναι τοὺς  σπουδαίους   τῶν ἀληθινῶν ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ
[16]   ἄρα μικρὰ μεγάλοις καὶ φαῦλα  σπουδῆς   ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι δόξωμεν,
[33]   λόγους, ὥσπερ κανόνα τινὰ καὶ  στάθμην   ἀπευθύνοντες, τοὺς τῶν ἀγαθῶν
[29]   στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν  σταλεῖσαν   τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε
[28]   καὶ τὰς ἐκ τούτων ἀναφυομένας  στάσεις   καὶ ἔριδας εἰς οὐδὲν χρηστὸν
[20]   μέν, ὁπηνίκα χαλεπαίνειν καὶ  στασιάζειν   ἤρχοντο περὶ τῆς αἰχμαλώτου κόρης,
[28]   καὶ ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι,  στάσιν   δὲ ἐξαιρῶν καὶ ἔθη μοχθηρὰ
[27]   πολέμῳ δὲ ἥκιστα χαίρων καὶ  στάσιν   ἐμφύλιον ἀπεχθαίρων, τούς γε μὴν
[34]   ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ αὐτῶν  στάσις   τέλος εἶχεν οὐκ εὐτυχές, ἐξὸν
[10]   πίειραν εἶναι τὴν γῆν καὶ  στέγειν   δύνασθαι φύσει τὰς λιβάδας. Ἦν
[20]   καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν θεωρίδα,  στέλλει   τοὺς κήρυκας ἐπὶ τὴν Ἀχιλλέως
[23]   σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν μετὰ δικαιοσύνης  στέργοντας·   ὅσους δὲ ἀγχίνους δεινοὺς
[26]   φύσεως, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῦ  στέρεσθαι   οὔτε τοὺς ὄρνιθας οὔτε τοὺς
[33]   αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ  στερόμενον   ἐν τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ
[2]   εἴσω θαλάττης τῶν Ἡρακλείων  στηλῶν   ὑπερχεομένη. Ταύτας δὲ ὅλας τὰς
[6]   τοῦ μὴ ἐπὶ τοῦ Τίγρητος  στῆναι   ταῖς ἐκβολαῖς· εἵπετο δὲ αὐτῷ
[12]   λαῶν, Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα  στίχας   ἀνδρῶν, Τόφρ´ ὑπόεικε μάχης. Πῶς
[9]   εἶναι προσποιούμενοι. Ταῦτά τοι καὶ  στολῇ   Μηδικῇ χαίρουσι καὶ ἐς μάχας
[38]   δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα  στολὴν   τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ
[34]   ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά τε  στοναχάς   τε, καὶ ἐπὶ τοὺς Τρῶας
[3]   τὴν οἰκείαν, τἀδελφοῦ δέ, καὶ  στοχάζεται   καθ´ ἡσυχίαν τῶν πολεμίων, γελοῖος
[8]   καὶ ὥσπερ θεατὰς ἄγων τὸ  στράτευμα   μόνον ἄμαχον καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει
[21]   ἐς ταὐτὸν ἦλθον ἀμφοτέρω τὼ  στρατεύματε   καὶ ἐχρῆν ἐπὶ τῶν ὁπλιτῶν
[11]   δὲ οἴκοι μένων εἰ μὴ  στρατεύοιτο   βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ δίκην
[36]   δυναμένους ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ διορᾶν τὴν  στρατηγίαν.   δὲ ἦν ἀκατάπληκτος καὶ
[6]   δρασμὸν δὲ ἀτεχνῶς καὶ οὐ  στρατηγίαν   τὸ πρᾶγμα κρίνοντα· ταῦτά τοι
[24]   ναὶ μὰ Δία πολιτικὴν καὶ  στρατηγικὴν   καὶ μεγαλόφρονα καὶ πλουσίαν γε
[23]   δὲ ἀγχίνους δεινοὺς  στρατηγικοὺς   κομψοὺς καὶ τῷ πλήθει
[1]   φερομένῳ, παραινεῖν δὲ αὖ τοῖς  στρατηγοῖς   ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ δυσχεραίνειν, φέρειν
[36]   ξὺν τοῖς σημείοις καὶ τὸν  στρατηγὸν   ἄγουσα τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν
[12]   λόγον· προσήκει γὰρ οἶμαι τὸν  στρατηγὸν   βασιλέα καθάπερ ἱερέα καὶ
[23]   Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων  στρατηγόν,   πλὴν σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο
[17]   δὲ ἡμέτερος ἄρχων καὶ  στρατηγὸς   οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν λοχαγόν
[16]   τὴν μάχην, μέλλοντά γε οὐ  στρατηγοῦ   καὶ βασιλέως ἐπιτελεῖν ἔργον, διακόνου
[1]   μετρίως καὶ πολιτικῶς προσενεχθῆναι τῷ  στρατηγῷ,   ἀλλ´ ἀπειλῇ τε χρῆσθαι καὶ
[8]   γὰρ δὴ ξὺν τῇ τῶν  στρατηγῶν   δειλίᾳ καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν
[9]   καθῆστο γηλόφου, προσῆγε δὲ  στρατιὰ   ξὺν τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δὲ
[11]   οὐ μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν  στρατιάν,   ἀλλ´ αὖθις τοῖς αὐτοῖς χρῆται
[11]   καὶ παθὼν παραπλήσια, ἀπῆγε τὴν  στρατιὰν   ὀπίσω, πολλοὺς μὲν ὑπὸ τῆς
[9]   ἑκατὸν συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν  στρατιὰν   τὸν Περσικὸν τρόπον· διασώζουσι γὰρ
[28]   καὶ ὑπομένειν τόν τε ἐπὶ  στρατιᾶς   καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις κάματον
[6]   πλῆθος τῆς οἴκοθεν αὐτῷ ξυνεφεπομένης  στρατιᾶς,   μᾶλλον δὲ τὸ μὲν ὡς
[38]   τραγικὸς ὄντως ἀνεφάνη. Ἐνταῦθα οἱ  στρατιῶται   {καὶ} χαλεπῶς μὲν εἶχον πρὸς
[28]   Ἔστι γὰρ ἀληθῶς ἥδιστον θέαμα  στρατιώτῃ   πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος ἔργων
[6]   καὶ λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ στρατιώτην  στρατιώτῃ   τῶν ἐξ ἐναντίας αὐταῖς ἀποσκευαῖς
[8]   κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ ἀγαθὸν  στρατιώτην   ὁμολογοῦμεν τὸν Πηλέως, ἐκ τῆς
[6]   ταξιάρχῳ καὶ λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ  στρατιώτην   στρατιώτῃ τῶν ἐξ ἐναντίας αὐταῖς
[3]   ἡσυχίαν τῶν πολεμίων, γελοῖος ἀναφανεὶς  στρατιώτης,   ὅς γε ἐδεῖτο μείζονος φύλακος
[30]   τολμηρῷ καὶ μεγαλοθύμῳ μετὰ ξυνέσεως  στρατιωτικάς,   ἵν´ εἰς δέον ἔχῃ τῷ
[10]   τῇ πόλει κατέστησαν ἀναμίξαντες τῶν  στρατιωτῶν   οὐκ ἐλάττω μοῖραν. Ἐπεὶ δὲ
[8]   στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ τὰ τῶν  στρατιωτῶν   πίπτει φρονήματα, ἀλλ´ ἐπειδὴ τὰ
[21]   ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος βασιλεῖ πόλεμος,  στρατόν   τε ἤγειρε καὶ ἐπὶ τοῖς
[21]   τὰς δημηγορίας ἐκλέγειν ἐς τὰ  στρατόπεδα   καὶ δήμους καὶ βουλευτήρια, μακροτέρας
[38]   Ἀνὴρ τῶν ἐπιταχθέντων ἐν Γαλατίᾳ  στρατοπέδοις   (ἴστε ἴσως καὶ τοὔνομα καὶ
[17]   δυσχωριῶν διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε  στρατόπεδον   ἦν οὐδὲ χάρακα πλησίον καταβαλέσθαι
[10]   ἀπῆγον ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ  στρατόπεδον.   ~Ὡς δὲ καὶ ταύτης
[28]   προβάτων ἀπέσχοντο. Τοιοῦτος μὲν ἐπὶ  στρατοπέδων   γενναῖος, πόλει δὲ σωτὴρ
[9]   ἐπιμιξίας. Ταύτην δὴ τὴν πόλιν  στρατὸς   ἀμήχανος πλήθει Παρθυαίων ξὺν Ἰνδοῖς
[26]   λύττης, στροβεῖ δὲ αὐτῶν καὶ  στρέφει   τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ ἀπαριθμουμένων
[29]   οὐρανοῦ, περὶ δὲ τὴν γῆν  στρεφόμενα   καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν
[26]   παῦλαν ἐνεποίησε τῆς ἐμμανοῦς λύττης,  στροβεῖ   δὲ αὐτῶν καὶ στρέφει τὴν
[1]   μὲν ἠτίμαζε τοὺς ἀρίστους,  σὺ   δὲ οἶμαι καὶ τῶν φαύλων
[5]   ἂρ τῶν ὄχ´ ἄριστος ἔην,  σύ   μοι ἔννεπε, Μοῦσα, Ἀνδρῶν ἠδ´
[39]   τῆς τῶν φίλων καὶ τῶν  συγγενῶν,   τὴν ἀπιστίαν ὅμως προείλετο,
[7]   τυράννου· τὸ γὰρ μηδὲ ἐλπίσαι  συγγνώμην   εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα,
[1]   καὶ τῶν φαύλων πολλοῖς τὴν  συγγνώμην   νέμεις, τὸν Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ
[1]   ἐπαινῶν τοῦ λόγου, ὃς τὴν  συγγνώμην   τῆς τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην ἄν,
[6]   γὰρ πολλοί, καὶ ἔτυχον ἅπαντες  συγγνώμης,   βασιλέως τὸν τῆς Θέτιδος ὑπερβαλλομένου
[8]   τόπων ὀχυρότητι πιστεύει, ἀλλὰ ἱκετεύει  συγγνώμης   τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν ἄν, εἴπερ
[25]   αὐτὸν οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι  συγκαλύπτειν   αὐτὰ καὶ ἀποκρύπτειν τὴν ἁμαρτάδα
[8]   ξυστοὶ δέ εἰσιν εὐμήκεις, οὓς  συγκαταγνύντες   καὶ ἀποπηδῶντες εἰς τοὺς ὁπλίτας
[39]   ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ  συγκαταλύειν   τὰς ἔχθρας καὶ οὐ παραπέμπειν
[9]   μέρος οὐκ ἔλασσον πήχεων ἑκατὸν  συγκατηνέχθη.   Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν στρατιὰν τὸν
[39]   ξύλου τὸν γλυκὺν καρπὸν φυόμενον,  σῦκά   φημι τὰ χαρίεντα, καὶ ἐξ
[38]   εὐμενὴς πᾶσιν ἦν, καίτοι πολλῶν  συκοφαντεῖν   ἐθελόντων καὶ διηρμένων ἐπὶ τοὺς
[14]   τρόπον τινὰ καὶ ἡμῖν ἔοικε  συμβαίνειν,   ἐπαίνους ἅμα καὶ δόγματα ᾄδειν
[33]   φαύλην ὑπὸ τῆς ἐναντίας γίγνεσθαι  συμβαίνειν·   ὥστε οὐ μέγα, καθάπερ οἴονται,
[18]   γε μὴν ποῦ ποτε ἄξιον  συμβαλεῖν;   οἱ μὲν γὰρ περὶ μιᾶς
[25]   πολὺ διασωθῆναι τοῦτο τῷ γένει  σύμβολον·   ἐπὶ δὲ τῶν ψυχῶν οὐδὲν
[16]   τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ αὐτοῦ  σύμβολον   χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι δὲ αὐτὸν
[18]   νῦν ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ  συμπολεμοῦντα   τὸν πόλεμον καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους
[14]   παντὸς ἐπιδραττόμεθα ὥσπερ ἐν τοῖς  συμποσίοις   οἱ λίχνοι τῶν ἐδωδίμων ἁπάντων,
[33]   καὶ ἄλλοις τῶν μεγίστων αἴτιοι  συμφορῶν.   Εἰ δὴ οὖν καὶ ὑμῖν
[1]   ἔργοις ὑβρίζειν, τοῦ γέρως ἀφαιρούμενον·  συνάγων   δὲ αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις
[30]   τῶν πολιτικῶν τὰς ἀμφὶ τὰ  συναλλάγματα,   βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ ἁπλουστέροις
[23]   τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν ἐθέλωσι διαβαίνειν,  συνάπτοντας,   καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ αἱροῦντας
[6]   ὁπλίτης ἦν ἐν τῷ μέσῳ  συνάπτων   ἐφ´ ἑκάτερα τοῖς ἱππεῦσιν· ἐξόπισθεν
[9]   ἐκ τῶν νόμων πολυωρίας ἀξιοῦται.  Συνέβη   δὲ οὕτω καὶ περὶ τὴν
[30]   τοιοῦτος ἀδεκάστως ἅμα τοῖς  συνέδροις   παραδώσει τῷ δημίῳ τὰ γνωσθέντα
[12]   Ἕκτορος, καὶ οὐχὶ Γλαύκου τέχνῃ  συνεῖναι   οὐδὲ σοφωτέρας ἐπινοίας δεῖται, Ὁμήρου
[10]   εὐρεῖα, καὶ ἐν αὐτῇ βαθύτερον  συνειστήκει   τέλμα. Ἁπτομένων δὲ ἤδη τῶν
[9]   καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν αὐτῇ  συνεῖχε   τὴν πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ
[4]   εἰ καὶ τὸ τοῦ λόγου  συνεκθέοι   μῆκος, καὶ ταῦτα θέλοντος ἐπέχειν
[25]   ἄνθρωποι βασιλέα σφῶν τοῦτον ὁμολογοῖεν  συνελθόντες,   ὅτι μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται,
[9]   ἐπὶ τὸ Λερναῖον ἰόντι θηρίον  συνενεχθῆναι,   τὸν θαλάττιον καρκίνον, τοῦτο ἦν
[4]   τούτων τοῖς οἴκοθεν ἀφεστῶσι καὶ  συνεπιθεμένοις   τῷ τὴν ἀρχὴν σφετερίσασθαι προελομένῳ
[20]   δὲ αὐτῶν τὰ θαυμαστὰ τῆς  συνέσεως   δείγματα αἵ τε ἐπὶ τὸν
[34]   ὅτι μὲν οὐδείς πω πόλεμος  συνέστη   πρότερον οὐδὲ ἐπὶ τὴν Τροίαν
[32]   χορευτήν τε αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ  συνέστιον,   καὶ αὐτῷ κλέος καθ´ ἅπαντας
[10]   τοῦ τείχους, καὶ ὑπὲρ τοῦ  συνεστῶτος   ὁπόσον ἦν ἀχρεῖον πλῆθος ἐν
[4]   οἱ πολέμιοι πολλάκις τὰς τάξεις  συνετάραξαν,   καὶ οὐδὲ ἐπὶ τοῦ τείχους
[7]   αὐτῆς καὶ ὁπηνίκα οἱ λόχοι  συνετάττοντο   πρὸς φάλαγγα θρασὺς ἦν ἐν
[28]   θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ,  συνεφαπτόμενος   ἔργων καὶ προθυμούμενος καὶ παρακαλῶν
[6]   ὁπόσοι τοῦ πολέμου τῷ τυράννῳ  συνεφήψαντο   ἐμφανὴς μὲν θάνατος, δήλη
[27]   ἐμπιπλάμενα, τοὺς δὲ ἐφορᾷ καὶ  συνέχει,   πρὸς ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ
[15]   ἴσως λελέξεται. ~Νῦν δὲ τὸ  συνεχὲς   ἀποδόντες τῷ παρόντι λόγῳ ἐπὶ
[16]   τῆς Ἰταλίας ἁπανταχόθεν ὄρεσί τε  συνεχομένης   λίαν δυσβάτοις καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει,
[9]   Οἱ δὲ ἐν τῷ τείχει  συνεχῶς   ἀπεκρούοντο τοὺς βαρβάρους καταπιμπράντες τὰς
[11]   διαδέχεσθαί τε ἀλλήλους κελεύει καὶ  συνεχῶς   βάλλειν πρὸς τὸ διερρηγμένον τοῦ
[11]   Ἡμέρᾳ δὲ ὅλῃ καὶ νυκτὶ  συνεχῶς   ἐργασαμένων ἔστε ἐπὶ τέτταρας πήχεις
[25]   δύσεριν καὶ βίαιον, εἰς τὴν  συνήθειαν   ἀφορῶν τῶν ὀνομάτων. Φασὶ γὰρ
[11]   τοῖς κατὰ τὴν Ἀσίαν βαρβάροις  σύνηθες   ἐς τοὺς ὑπηκόους τὰς αἰτίας
[9]   αὐτῇ καὶ ἕτερον ὄνομα βάρβαρον,  σύνηθες   τοῖς πολλοῖς ὑπὸ τῆς πρὸς
[21]   καὶ κράνος, ἀλλὰ ἐσθῆτα τὴν  συνήθη,   καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις τῶν
[11]   τούτου, καὶ οὔτε ὅρκων οὔτε  συνθηκῶν   ἐδέησεν, ἀγαπᾷ δὲ οἴκοι μένων
[39]   δὲ ὁρμεῖν τὰ τῶν φίλων,  συνίει   μὲν ὀρθῶς, πολλάκις δὲ ἦν
[15]   καὶ οὐ νόθον οὐδὲ ψευδώνυμον,  συνιέντα   μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον διὰ
[31]   ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν ἀπόχρη, ἀλλὰ  συνιέντες   οἶμαι τῶν πανουργεῖν ἐθελόντων ποικίλην
[18]   ἀπείρων· τὰ δὲ νῦν ἔθνη  συνιόντα   βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα τὸν πόλεμον
[18]   ἀρχαῖος· ὅσῳ δὲ μείζους αἱ  συνιοῦσαι   δυνάμεις, τοσούτῳ τὰ ἔργα προφέρειν
[8]   ἀμαθίᾳ τοῦ τάττοντος, κατὰ λόχους  συνιστάμενοι   διηγωνίζοντο· καὶ ἦν τὸ ἔργον
[24]   αὐτὸν ἀφαιρεῖται, οὐδὲ ἐν ταῖς  συνόδοις   σελήνη τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα,
[21]   ἀγχίνοιαν, Τὸ δὲ ἐφ´ ἑκάστῃ  συνόδῳ   τὰς δημηγορίας ἐκλέγειν ἐς τὰ
[39]   τις διὰ μέγεθος ὧν αὑτῷ  σύνοιδεν   ἀδικημάτων ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς
[36]   τούτου δὲ ἀντὶ τῶν φιλτάτων  συνοικίαν   ἠσπάσαντο, ἴλη τε τῶν ἐπιλέκτων
[36]   γὰρ δὴ καὶ Ποσειδῶν  συνταράττων   τὴν γῆν παύειν τὰ κύματα.
[16]   ὅλῳ τῷ πρὸ μεσημβρίας χρόνῳ  συντελεσθέν,   ὁποίους ἡμῖν τοὺς χάρακας ἔννομον
[6]   κέρως προελθόντος ἅπαν τὸ πολέμιον  συντετάρακτο   καὶ οὐκ ἐφύλαττε τάξιν. Ἐγκειμένων
[12]   εἶξαν καὶ περιεῖδον τὰς πύλας  συντριβομένας   ὑφ´ Ἕκτορος καὶ τῶν ἐπάλξεων
[9]   ὁλκῆς Ἀττικῶν ἑπτά. Καὶ ἐπειδὴ  συχναῖς   ἡμέραις ταῦτα ἐδρᾶτο, ῥήγνυται μέρος
[21]   ῥημάτων. Οὐκοῦν ᾕρει μυριάδας ὁπλιτῶν  συχνὰς   καὶ χιλιάδας ἱππέων εἴκοσι καὶ
[11]   πολιορκίᾳ σώματα, σατράπας δὲ ἀνελὼν  συχνούς,   ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν μὲν
[4]   ἄρκτους καὶ παρδάλεις καὶ λέοντας  συχνοὺς   καταβάλλοντα τοῖς ἀφιεμένοις βέλεσι, χρώμενον
[10]   πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ οἶμαι  συχνῶν,   τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς καὶ σιδηροῦν
[37]   δὲ τοὺς ἀνοήτους ἐξαπατᾷ καὶ  σφάλλει   περὶ τοῖς μείζοσι, μικρὰ πλεονεκτεῖν
[6]   ξὺν τῷ τυράννῳ βιοτῆς κατάγειν  σφᾶς   ἐπ´ ἀκεραίοις τοῖς πρόσθεν ἠξίου.
[6]   τοῖς ἱππεῦσιν· ἐξόπισθεν δὲ οἱ  σφενδονῆται   καὶ τοξόται καὶ ὁπόσον ἐκ
[4]   καὶ συνεπιθεμένοις τῷ τὴν ἀρχὴν  σφετερίσασθαι   προελομένῳ ἀρραγὴς ἔμεινεν φάλαγξ
[9]   πλῆθος ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν γάρ  σφιν   ἀχρεῖον ἐς τὰ πολεμικὰ καθέστηκεν
[9]   ἐντίμου μετέχον τάξεως οὔτε ὄν  σφιν   ἐν χρείᾳ, πεδιάδος οὔσης καὶ
[28]   ξυγγενεῖς καὶ φίλοι πείθουσι καταχαρίσασθαί  σφιν   καὶ προδοῦναι τὸ ἔνδικον· ὑπολαμβάνει
[10]   αὐτίκα μάλα διαρπασόμενοι, καὶ ἐδέδοτό  σφιν   τοῦ πρόσω χωρεῖν τὸ σημεῖον,
[32]   μὲν τὸν αἴτιον τῶν παρόντων  σφίσι   καθάπερ ἀγαθὸν δαίμονα, ὑμνοῦντες δὲ
[35]   ψυχαῖς· ἄχθονται γὰρ ὡς ἐναντιωτάτῳ  σφίσι   λοιδορίᾳ, καὶ τοὺς ἀπορρίπτοντας ἐς
[10]   ὀπίσω τὴν παρασκευὴν ἄπρακτον, ἐγκελευομένου  σφίσι   τοῦ βασιλέως, προσῆγον τῷ τείχει
[26]   μόνον εἰ τὰ παρόντα οὐδενὸς  σφίσιν   ἐμποδὼν ὄντος ἔχοιεν καὶ ἐμφοροῖντο
[39]   εἶναι τῷ τοιούτῳ καὶ ὃν  σφόδρα   ἀγαθὸν καὶ διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο
[23]   καὶ ἀμαθῆ, μεταποιούμενον τέχνης ἧς  σφόδρα   ἀπείρως ἔχειν ὁμολογῶ, ὥς γ´
[35]   λόγῳ πείθομαι, καὶ βασιλέα τεθέαμαι  σφόδρα   ἐγκρατῶς τὴν λοιδορίαν τρεψάμενον, οὔτι
[39]   πολλῷ χρόνῳ τὸν τρόπον κατανοήσας,  σφόδρα   ἐπίστευεν ἀσφαλῶς μέν οἱ τὰ
[26]   κρατοῖεν καὶ ἐπιόντες ἀνυπόστατοί τινες  σφόδρα   καὶ ἄμαχοι φαίνοιντο. Εἰ δὲ
[35]   γένηται, κρινέτω, καὶ αὐτῷ οὐ  σφόδρα   ληρεῖν δόξομεν, ὡς ἐγὼ πείθομαι.
[34]   γε λίαν ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας  σφόδρα   νεωτέρας οὔτε εἰς παῖδας οὔτε
[23]   ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν, πλὴν  σφόδρα   ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ
[6]   πεποιημένοις σκεπόμενοι· κνημῖδές τε τοῖς  σφυροῖς   εὖ μάλα περιηρμοσμέναι καὶ περιγονατίδες
[38]   τὸν τῆς σελήνης κύκλον ἄρξαι  σφῶν   ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν δὴ παρὰ
[8]   τάξεως αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ κακίᾳ  σφῶν,   ἀπειρίᾳ δὲ καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ
[27]   τύχης ἐπιφυομένους διὰ τὴν  σφῶν   αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ
[8]   ἀπογνῶναι ἐς τὸ παντελὲς ὑπὲρ  σφῶν   ἐποίει. Καὶ ὑπὲρ τούτων ἆρ´
[38]   ὅπως ἂν γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ  σφῶν   καὶ ἀμαθίᾳ, εἴτε ἔξωθεν παρὰ
[10]   πλευρὰς τοῖς κέντροις, ἕως ἐποιήσαντο  σφῶν   κατὰ νώτου τὰ χώματα· πεποίητο
[32]   ἀποίσουσι τοῖς φύλαξι καὶ ἐπικούροις  σφῶν   μισθὸν καὶ ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν.
[8]   ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ δόρατα  σφῶν,   ξυστοὶ δέ εἰσιν εὐμήκεις, οὓς
[16]   φαύλη μοῖρα) τὰ μὲν ἀρχαῖα  σφῶν   ὀνόματα σώζειν οὐ διεκώλυσαν, τῷ
[20]   γενναῖον· ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο τὸ  σφῶν   προκείμενον καὶ ἀποικοδομούμενον τεῖχος τάφρῳ
[10]   ἐτόπαζον δέος· οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν  σφῶν   τὴν ὁρμὴν τοὺς ἔνδον ἠξίουν.
[25]   οἳ γεγονότες πατέρων ἀγαθῶν τοὺς  σφῶν   τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις δὲ ἐξ
[25]   οὐδὲ εἰ πάντες ἄνθρωποι βασιλέα  σφῶν   τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι μηδὲ
[23]   τὸν Ἄθω διορύττειν δυναμένους καὶ  σχεδίᾳ   τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν ἐθέλωσι διαβαίνειν,
[33]   εὐτυχίας ἐκείνης τὸ κεφάλαιον καὶ  σχεδὸν   ἁπάντων τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ
[12]   τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ κατασκευάσασθαι.  Σχεδὸν   γάρ μοι τοῦτο φαίνεται τὸ
[7]   πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν, πάντων δὲ  σχεδὸν   ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους μετεῖχον
[9]   ἡμέρας ἔργον, μηνῶν δὲ οἶμαι  σχεδόν   τι τεττάρων. Οἱ δὲ ἐν
[22]   καὶ διαπλάσαντες ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ  σχήμασιν   ὡς δή τι καινὸν εὑρόντες
[25]   ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν δαιμόνων,  σχήματα   περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς τοιαύτας,
[6]   ἐν Καρὸς εἵπετο τάξει καὶ  σχήματι,   δύσνουν μέν, ὡς εἰκός, βαρβάρῳ
[8]   δὲ ἁπαξαπλῶς πάντας φωνῇ καὶ  σχήματι   καὶ τῶν ὀμμάτων ταῖς προσβολαῖς,
[10]   δηλοῦν τὴν γνώμην διὰ τοῦ  σχήματος·   ἐπιστρεφόντων γὰρ ἔπιπτον εὐθέως καὶ
[40]   καὶ διωλύγιος, ἐμοί τε οὐ  σχολὴ   τὰς Μούσας ἐπὶ τοσοῦτον θεραπεύειν,
[34]   πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς  σχολὴν   ἄγοντας, τοῦτον δὴ ἄσχολον ἐκάλει
[2]   τῆς ἡγεμονίας, τὼ πάππω τὼ  σὼ   διαδέχεσθον. Καὶ μὲν τῆς
[16]   τὰ μὲν ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα  σώζειν   οὐ διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ δὲ
[16]   τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ὄνομα  σώζουσι   βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος ἐν ἀρχῇ
[35]   ἀνθρώπους. Μόνῳ δὲ ὑπῆρχεν οἶμαι  Σωκράτει   καὶ σπανίοις τισὶν ἐκείνου ζηλωταῖς,
[23]   ~Ἐπεὶ καὶ τὸν Ἀθηναῖον ἐνενόησα  Σωκράτην   (ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ τὸν
[6]   ἀποσκευαῖς καὶ κτήμασιν, οὐδὲ τὸ  σῶμα   ἀφιεὶς ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ
[15]   τὴν ψυχήν, αὐτοῦ δὲ τὸ  σῶμα   καὶ τὴν κτῆσιν. Ταῦτα δὲ
[15]   ὑπομείναντα διὰ τὴν πρὸς τὸ  σῶμα   κοινωνίαν καὶ τοῦ πάσχειν τε
[17]   ἔφευγεν αἰσχρῶς οὐδὲ ἀνελόμενος τὸ  σῶμα   τοῦ φίλου· οὕτως οὐδενὶ ξὺν
[13]   γὰρ σεαυτοῦ οὐ δήπου τὸ  σῶμά   φησιν οὐδὲ τὰ χρήματα οὐδὲ
[11]   τοῖς χώμασι καὶ τῇ πολιορκίᾳ  σώματα,   σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον
[15]   τοῦ καθαροῦ καὶ ἀμιγοῦς γηίνῳ  σώματι   διανοηθῆναι νοῦ, ὃν δὴ καὶ
[13]   μὲν ἡμῶν ἐπ´ ἄκρῳ τῷ  σώματι,   πρὸς δὲ τὴν ἐν οὐρανῷ
[25]   δεκάζει δὲ ἰσχὺς καὶ ὥρα  σώματος   καὶ δυναστεία προγόνων ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα,
[3]   καὶ ὧν μείζονα ποιεῖ προμήθειαν,  σώματος   ῥώμης καὶ τῆς ἐν τοῖς
[6]   ψυχῆς πίσυνος οὐδὲ ἀλκῇ τοῦ  σώματος,   τῷ πλήθει δὲ τῶν ξυνεπομένων
[17]   ξὺν νῷ, ῥώμῃ δὲ μᾶλλον  σωμάτων   θρασυνόμενοι, τὴν ἐς τὸ τεῖχος
[29]   τε ἀνθρώποις καὶ ἀπολυθεῖσι τῶν  σωμάτων,   οἱ δὲ ὥσπερ δήμιοι τιμωροί
[4]   οἶμαι πρὸς σὲ περὶ τῶν  σῶν   ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν ἂν
[28]   στρατοπέδων γενναῖος, πόλει δὲ  σωτὴρ   καὶ κηδεμών, οὔτι τοὺς ἔξωθεν
[29]   τούτων δὲ οἱ μέν εἰσι  σωτῆρες   καὶ ἐπίκουροι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως,
[21]   καὶ πίστεων, καὶ τῷ μὲν  σωτῆρι   καὶ εὐεργέτῃ δυσμενὴς ἦν, σπονδὰς
[3]   ἐν τοῖς ὅπλοις ἐποιεῖτο τῆς  σωτηρίας   τὰς ἐλπίδας. ~Σὲ δῆτα ἐθεασάμην,
[39]   μέν οἱ τοῦ παιδὸς τῆς  σωτηρίας   τυγχανούσης, χαλεπῆς δὲ καὶ ἀδυνάτου
[27]   δὲ ὅπου καὶ μόνον ἀπόχρη  σωτήριον   ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ
[27]   φύσεως καὶ τροφῆς ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ  σωτήρων   καὶ προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν αὐτοὶ δηλήμονες·
[26]   θηρία, ἀλλ´ οὐδὲ ἀνθρώπων τοὺς  σώφρονας·   ὅσους δὲ ἐνοχλεῖ χρημάτων ἐπιθυμία
[29]   ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν  σωφρόνων   καὶ διὰ παντὸς τοῦ βίου
[34]   τύχης δεξιόν, χρήσασθαι τῇ νίκῃ  σωφρόνως   καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως ἄξιον
[34]   τοῖς ἀδελφοῖς δικαίως ἅμα καὶ  σωφρόνως   προσηνέχθη, ὥστε οἱ μὲν οὐδὲ
[39]   τὴν μωρίαν ἀγαθοῖς γενέσθαι καὶ  σώφροσι,   ζηλωτὰς δὲ γενομένους τῶν πατρῴων
[39]   τὸ κρεῖττον καὶ πρᾳότερον μετατιθείς,  σωφροσύνῃ   δὲ ὑπερβαλλόμενος τοὺς τὸ μέτριον
[23]   ἀρετῇ καὶ ἀσπαζομένους ἀνδρείαν μετὰ  σωφροσύνης,   καὶ φρόνησιν μετὰ δικαιοσύνης στέργοντας·
[28]   ἀληθῶς ἥδιστον θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ  σώφρων   αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος ἔργων καὶ προθυμούμενος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006