HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, IIe Panégyrique de Constance

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  284 formes différentes pour 893 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[29]   δὲ τὴν ἄλλων ὠφέλειαν, διττὰς  δ´   ἀνάγκη τὰς κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν
[36]   γὰρ ἤδη βεβαίως ἐθάρρουν, τέως  δ´   ἐδόκει τὰ τῶν τυράννων ἐπικρατεῖν,
[23]   τοὺς πολλὴν κεκτημένους χώραν, πλεῖστα  δ´   ἔθνη καὶ ἐν αὐτοῖς πολλοὺς
[8]   κτείνει μὲν ἄνδρας εἴκοσι, Ζωοὺς  δ´   ἐκ ποταμοῖο δυώδεκα λέξατο κούρους,
[6]   Γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα διίστατο· τοὶ  δ´   ἐπέτοντο Ῥίμφα μάλ´, οὐδ´ ὑπένερθε
[6]   ἐμφανὴς μὲν θάνατος, δήλη  δ´   φυγὴ καὶ ἄλλων
[15]   προεκθέοντες ἐν τοῖς δρόμοις. Ἐλέγετο  δ´   οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς
[5]   ὃς περὶ μὲν εἶδος, περὶ  δ´   ργ´ ἐτέτυκτο Τῶν ἄλλων Δαναῶν
[13]   ἔφη, καὶ ὡς ἄρα αὐτὸν  δαίμονα   θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο
[15]   Εἰ γὰρ τὸν ἐν ἡμῖν  δαίμονα,   ὄντα μὲν ἀπαθῆ τῇ φύσει
[32]   τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν  δαίμονα,   ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ τὸν
[25]   τοὺς φύσει γονέας ἐς τὸ  δαιμόνιον   ἀνῆπτον τὴν φήμην, τῇ περὶ
[7]   οἶδα ὑπὸ τοῦ θεῶν  δαιμόνων   κρυφθείς, πλὴν ὅτι γε οὐκ
[25]   εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν  δαιμόνων,   σχήματα περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς
[29]   ἕτερον τῶν φαύλων καὶ ἀνοήτων  δαιμόνων   τὸ φῦλον. ~Ἃ δὴ μιμητέον
[26]   οὔτε μεγίστη καὶ χαλεπωτάτη  δαιμόνων   τυραννὶς προσγενομένη. γὰρ οὐκ
[7]   ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε αὐτὸν  δαίμων   τιμωρὸς ξυναρπάσας, καθάπερ Ὅμηρός φησι
[21]   δὲ οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε  δάκρυα,   ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ βήματος κατῆλθεν
[5]   δ´ ργ´ ἐτέτυκτο Τῶν ἄλλων  Δαναῶν   μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν
[32]   δὲ Ἀσσύρια καὶ πολυτελεῖς καὶ  δαπανηρὰς   λειτουργίας χαίρειν ἐάσαντες, ἐν εἰρήνῃ
[34]   ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ κατὰ  Δαρεῖον   οὐδὲ Πρίαμον ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ
[26]   προσγενομένη. γὰρ οὐκ ἀκηκόατε  Δαρεῖον   τὸν Περσῶν μονάρχην μᾶλλον
[27]   θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται τὰ θρέμματα  δαψιλοῦς   καὶ ἀταράχου τῆς νομῆς ἐμπιπλάμενα,
[39]   εἰκόνα παλαιὸς ἀπέφηνε λόγος.  δὲ   ἀγαθὸς βασιλεὺς μιμούμενος ἀτεχνῶς τὸν
[8]   τὴν ἐκεχειρίαν τὸν πόλεμον.  δὲ   ἀγεννὴς καὶ δειλὸς τύραννος ὄρη
[23]   φρόνησιν μετὰ δικαιοσύνης στέργοντας· ὅσους  δὲ   ἀγχίνους δεινοὺς στρατηγικοὺς
[28]   τῶν {φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν  δὲ   ἀδελφῶν καὶ ξένων καὶ φίλων·
[40]   ὥρας τὴν οἴκησιν, τοῖς πονουμένοις  δὲ   ἀεὶ πάρεστι τῆς ἀρχῆς μέρεσιν,
[16]   ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται· τῇ πόλει  δὲ   ἀετός, ὥς φασιν, οἰκιζομένῃ δεξιὸς
[26]   αὑτοῖς φόρους ἀπάγειν κατηνάγκαζον, ἐδούλευον  δὲ   αἴσχιον ἐκείνων ἡδονῇ καὶ τρυφῇ
[26]   οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον, δυσέρωτα  δὲ   αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ νεκρῶν
[1]   τῆς μήνιδος ξυμφοράς, τὸν βασιλέα  δὲ   αἰτιώμενον Δία καὶ Μοίρας καὶ
[25]   ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν φύσιν, νῷ  δὲ   ἀκριβεῖ διὰ ξυγγένειαν μόλις προσπίπτουσαν·
[13]   τῶν ἡμετέρων τινὰ παρείλοντο· τοῦτο  δὲ   ἀκώλυτον μόνον καὶ ἀπαθές ἐστιν,
[6]   μῦθον τὸν Ὁμήρου λόγον, παντὸς  δὲ   ἀληθῆ μᾶλλον, ὃς ἔφη περὶ
[27]   χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ βριθόμενον, φίλων  δὲ   ἀληθοῦς εὐνοίας καὶ ἀκολακεύτου θεραπείας
[33]   πλουσίου καὶ πολυχρύσου γενέσθαι, μέγα  δὲ   ἀληθῶς τὸ τὴν ἀρετὴν τὴν
[11]   οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων, διαδεχομένων  δὲ   ἀλλήλους καὶ ἀκοντιζόντων ἐς τοὺς
[25]   αὐτῆς ἀξιῶσαι φήμης· καὶ ἄλλους  δὲ   ἄλλων ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς διαφέροντας
[21]   καθάπερ οἱ κομψοὶ ῥήτορες, σεμνὸς  δὲ   ἅμα καὶ καθαρὸς καὶ τοῖς
[5]   τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι, τῶν  δὲ   ἀμφὶ τοὺς Τρῶας Ἕκτορα καὶ
[26]   ἐπιθυμία καὶ ἔρως δυστυχής, τούτους  δὲ   ἀνάγκη πεινῆν διὰ βίου καὶ
[11]   τῆς ἐνδείας δήμους ἀπολέσας, πολλὰ  δὲ   ἀναλώσας περὶ τοῖς χώμασι καὶ
[2]   Μαίας καὶ ἑαυτοῦ παιδί, Ἑρμείας  δὲ   ἄναξ δῶκε Πέλοπι, Πέλοψ δὲ
[10]   τοὺς πύργους φέροντα, τῶν ὁπλιτῶν  δὲ   ἀναπληρούντων τὰ ἐν μέσῳ. Ταχθέντες
[15]   φύσει καὶ θεῷ ξυγγενῆ, πολλὰ  δὲ   ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα διὰ τὴν
[34]   μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν  δὲ   ἀνδρείως καὶ μάλα ἐμπείρως, ἐπιθείσης
[8]   ἀσπίδων περὶ τοῖς δόρασιν· ἀνὴρ  δὲ   ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ ἀπορριπτοῦντες τὰς
[9]   τὰς μηχανὰς τοῖς πυρφόροις· ναῦς  δὲ   ἀνεῖλκον πολλὰς μὲν ἐκ τοῦ
[39]   ἀφαιρούμενος ὧν οὐδαμῶς ἐχρῆν· εἰ  δέ,   ἀνελπίστου μέν οἱ τοῦ παιδὸς
[11]   καὶ τῇ πολιορκίᾳ σώματα, σατράπας  δὲ   ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος,
[29]   πάντη τὴν θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν  δὲ   ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ
[36]   τῆς Ῥώμης, τὴν μετὰ τούτου  δὲ   ἀντὶ τῶν φιλτάτων συνοικίαν ἠσπάσαντο,
[32]   πλαστῶς οὐδὲ ἀπὸ γλώττης, ἔνδοθεν  δὲ   ἀπ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν
[27]   σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων  δὲ   ἁπάντων ἀδεεῖς καὶ ἀτεράμονας, οὔτι
[31]   τι τοιοῦτον ὀρθῶς φυλάξεται· ἑλόμενος  δὲ   ἅπαξ καὶ περὶ αὑτὸν τοὺς
[8]   κτείνοντα μὲν τοὺς ἐντυγχάνοντας, τρεπόμενον  δὲ   ἁπαξαπλῶς πάντας φωνῇ καὶ σχήματι
[29]   ἐπίκουροι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἄλλοι  δὲ   ἀπαραίτητοι κριταί, τῶν ἀδικημάτων ὀξεῖαν
[27]   μὲν εὖ ποιεῖν δύνασθαι, χαρίζεσθαι  δὲ   ἅπασιν ὅτου ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς
[39]   μὲν γὰρ ἅπαντας προεῖτο,  δὲ   ἀπέσωσεν ἅπαντας. Καὶ εἰ μὲν
[11]   πλήθει τοὺς ἔνδον ἤλπιζε. Μάταιον  δὲ   ἀπέφηνεν βασιλέως παρασκευὴ τοῦ
[35]   καὶ φάλαγγα γενναίαν τρέψασθαι. Εἰ  δὲ   ἀπιστεῖ τις καὶ οὐ μέγα
[26]   σφόδρα καὶ ἄμαχοι φαίνοιντο. Εἰ  δὲ   ἀπιστεῖ τις ὑμῶν τῷ λόγῳ
[3]   τελευτὴν τοῦ γεγεννηκότος, τὰ λοιπὰ  δὲ   ἀπὸ βασιλείας εἰς τυραννίδας ὑπενεχθέντα
[2]   ποιηθέντα τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια. ~Ἀρξώμεθα  δὲ   ἀπὸ τοῦ σκήπτρου πρῶτον, εἰ
[6]   ἱππέων πλῆθος ἀσπίδας φέροντες, οἱ  δὲ   ἀπὸ τῶν ἵππων τοξεύοντες. Πεζῶν
[10]   ἐπεξῄεσαν πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν, πολλοὶ  δὲ   ἀπὸ τῶν τειχῶν ἔβαλλον τοῖς
[18]   εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα δηλοῦμεν· δῆλον  δὲ   ἀποβλέψαντι πρὸς τὸ τῆς παρασκευῆς
[33]   ἀπολειφθέντων ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος· οἱ  δὲ   ἀπολειφθέντες παντελῶς καὶ τὴν
[22]   οὐ τὰ νοήματα μόνον, ὅσαις  δὲ   ἀρεταῖς ἐκεῖνα κοσμεῖται κατὰ τὴν
[25]   μὲν εὐγένεια φαυλότητος γένους, κρείττων  δὲ   ἀρετὴ διαθέσεως οὐ πάντη σπουδαίας.
[17]   ἐκ τοῦ τειχίσματος ἔβαλον, ἐντυχόντες  δὲ   ἀριστεύοντι Πατρόκλῳ, μὲν ἐπὶ
[1]   αἰχμὴν καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον  δὲ   ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν ᾄδειν καὶ
[22]   εὑρόντες εἰς ὑμᾶς φέρουσιν· ὑμεῖς  δὲ   ἄσμενοι παραδέχεσθε, καὶ ἐκείνους τε
[32]   καὶ ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα  δὲ   Ἀσσύρια καὶ πολυτελεῖς καὶ δαπανηρὰς
[6]   γαννύμενον καὶ οὐ ξυνιέντα, δρασμὸν  δὲ   ἀτεχνῶς καὶ οὐ στρατηγίαν τὸ
[6]   τοιαῦτα ἐκ σιδήρου καλύμματα· αὐτοὶ  δὲ   ἀτεχνῶς ὥσπερ ἀνδριάντες ἐπὶ τῶν
[1]   χαλινοῦ καὶ ἡνιόχου φερομένῳ, παραινεῖν  δὲ   αὖ τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν
[20]   τὰ πρὸς τὸν θεόν, ἔτι  δὲ   αὐτὰ δρῶν καὶ ἀφορῶν ἐς
[26]   καὶ ἐθνῶν ἀπείρων ἄρχοντας, γνώμῃ  δὲ   αὐτεξουσίῳ δίχα νοῦ καὶ φρονήσεως
[9]   καὶ Ἀντιόχου βασιλέως ἐπωνύμῳ· γέγονε  δὲ   αὐτῇ καὶ ἕτερον ὄνομα βάρβαρον,
[18]   καὶ τὴν βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης  δὲ   αὐτοῖς ἀναλώθη χρόνος. Βασιλεῖ δὲ
[29]   πικρίαν τῶν τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει  δὲ   αὐτοῖς ἀνδρῶν σωφρόνων καὶ διὰ
[36]   δυνάμεως καὶ παρρησίας μεταδιδούς, χρήματα  δὲ   αὐτοῖς ἄφθονα χαριζόμενος καὶ χρῆσθαι
[12]   ἵνα ἀποσώζοιτο καθ´ ἡσυχίαν. Προσπαίζων  δὲ   αὐτὸν ποιητὴς καὶ καταγελῶν
[16]   αὐτοῦ σύμβολον χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι  δὲ   αὐτὸν οὐ» καὶ χρῶνται ἀντὶ
[28]   ἐξελάσει τῆς αὑτοῦ πόλεως. Λήσεται  δὲ   αὐτὸν οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν νόμον
[31]   τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν  δὲ   αὐτὸς ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ
[29]   καὶ τοῦ παντὸς κόσμου, τούτων  δὲ   αὐτὸς ἦν τε καὶ ἔστι
[6]   προοιμίων καὶ προνομίων ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο  δὲ   αὐτὸς οὔτι κατὰ τὸν Τυφῶνα,
[16]   ἐν ἀρχῇ τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι  δὲ   αὐτοῦ σύμβολον χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι
[23]   τούτους ἐς ἅπαν ἐπῄνει. Ἕπεται  δὲ   αὐτοῦ τῇ κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν
[6]   τὸ σῶμα ἀφιεὶς ἐλεύθερον. Αὔξει  δὲ   αὐτοῦ τὴν διάνοιαν βασιλέως
[6]   τὴν βασιλείαν αἴσχιον ἁρπάσας, λείπει  δὲ   αὐτοῦ τὸν ἵππαρχον καὶ χιλιάρχους
[27]   ἐγρηγορὼς τοῖς καθεύδουσιν ἐμφερής. Πειθομένους  δὲ   αὐτοὺς ἕξει καλῶς αὑτῷ τε
[1]   ὑβρίζειν, τοῦ γέρως ἀφαιρούμενον· συνάγων  δὲ   αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις ἐπὶ
[21]   πατρῷον ἀποδοὺς τὴν ἁλουργίδα· τἆλλα  δὲ   αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα μᾶλλον
[28]   καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν σπέρμα. Δίκης  δὲ   αὐτῷ μέλει καὶ θέμιδος, καὶ
[21]   ἕλκων οὐδὲ αἰχμαλώτους ἄγων, ἑκόντας  δὲ   αὐτῷ πειθομένους καὶ τὸ ἐπιταττόμενον
[6]   Τίγρητος στῆναι ταῖς ἐκβολαῖς· εἵπετο  δὲ   αὐτῷ πολὺς μὲν ὁπλίτης πεζός,
[15]   καὶ αἰσθανόμενον διὰ ξυγγένειαν, ὑφιέμενον  δὲ   αὐτῷ τῆς ἀρχῆς καὶ ὑποχωροῦντα
[28]   εὐλαβείας πέρι καὶ θάρσους. Προνοητέον  δὲ   αὐτῷ τῶν εἰρημένων οὐ μεῖον
[34]   ἐχαλέπαινον οὐδὲν οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ  δὲ   αὐτῶν στάσις τέλος εἶχεν
[9]   σιδήρου πύργους τοξοτῶν πλήρεις. Ἡγοῦντο  δὲ   αὐτῶν ἱππεῖς οἱ θωρακοφόροι καὶ
[26]   ἐνεποίησε τῆς ἐμμανοῦς λύττης, στροβεῖ  δὲ   αὐτῶν καὶ στρέφει τὴν ψυχὴν
[20]   βουλευσάμενος τὸν ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι  δὲ   αὐτῶν τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως
[10]   ὂν ἵππου τὸ θηρίον, φέρον  δὲ   ἄχθος οὐχ ἵππων δυοῖν
[13]   ἁμαρτήσεσθαι, ὡς ὅτῳ ἀνδρί, μᾶλλον  δὲ   βασιλεῖ, ἐς τὸν θεὸν ἀνήρτηται
[39]   ἀγαθοῖς γενέσθαι καὶ σώφροσι, ζηλωτὰς  δὲ   γενομένους τῶν πατρῴων ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν
[25]   ἐστι καὶ ἀψευδὴς κριτής· ἡμᾶς  δὲ   δεκάζει μὲν πλοῦτος, δεκάζει δὲ
[39]   μέτριον ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις, ἀνδρείᾳ  δὲ   διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων
[8]   περὶ τοῦ πολέμου φησίν· Τῇ  δὲ   δυωδεκάτῃ πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη. Οὕτως
[2]   δὲ ἄναξ δῶκε Πέλοπι, Πέλοψ  δὲ   δῶκ´ Ἀτρέι ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς
[33]   μεταλαβόντες τῆς τοιαύτης ἀρχῆς· ὅστις  δὲ   ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν πλέον ἀπολειφθέντων
[10]   ἐκ τοῦ τείχους θεωμένοις. Ὡς  δὲ   ἐγένοντο διακορεῖς οἱονεὶ λαμπρᾶς καὶ
[34]   περὶ τὴν ἀρχὴν ξύμπαντα. Γενόμενος  δὲ   ἐγκρατὴς ἁπάντων οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς
[1]   ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ δυσχεραίνειν, φέρειν  δὲ   ἐγκρατῶς καὶ πρᾴως τὰς ἐπιτιμήσεις,
[25]   καλῶμεν τὸν ταύτην ἔχοντα, οἶμαι  δὲ   ἐγὼ καὶ εὐγενῆ καὶ βασιλέα
[8]   οἱ μὲν ἀπέφευγον ἄσμενοι, οἱ  δὲ   ἐδίωκον καρτερῶς ἄχρι τοῦ χάρακος,
[8]   φέρειν καὶ ἀψευδῆ ψῆφον. Ὅστις  δὲ   ἐθέλει μηδὲν ὑπὸ τοῦ κάλλους
[4]   καὶ μάλα αὖθις καταφανές. Νῦν  δέ,   εἰ βούλεσθε, τὰ περὶ τὰς
[9]   ὁρᾶν τὰ ἔργα, κρινέτω· ~ἑξῆς  δέ,   εἰ βούλεσθε, τὴν Αἴαντος ὑπὲρ
[26]   καὶ ἐπ´ αὐτοῖς λόγων. ~Ὑμῖν  δὲ   εἰ θαυμαστὸν δοκεῖ τὸ μὴ
[9]   τέχναις καθάπερ νόμοις ἐπιτεταγμένοι· ἐγὼ  δὲ   εἰ μὲν τί σοι προσήκει
[40]   τὰ θάλπη τὰ γενναῖα; τούτων  δὲ   εἴ με κελεύοιτε ἐσφέρειν ὑμῖν
[19]   αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων λέγειν. Ἐνταῦθα  δὲ   εἴ τις ἐξέλοι τῶν Ὁμήρου
[9]   ἐμοὶ δοκεῖ, Παρθυαῖοι νομίζεσθαι, Πέρσαι  δὲ   εἶναι προσποιούμενοι. Ταῦτά τοι καὶ
[16]   τὸν θάνατον ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου  δὲ   εἰπεῖν, φεύγουσιν ἕπεται θρασέως, αἴτιος
[27]   ἐπιτρεπτέον αὐτῷ περαιτέρω φοιτᾶν, ἀπαιτητέον  δὲ   εἰς δύναμιν τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα
[8]   μικρὰ τοῦ παθεῖν φροντίζοντες, ἅπαντα  δὲ   εἰς τὸ δρᾶσαί τι δεινὸν
[8]   ἐγεγόνει τὰ δόρατα σφῶν, ξυστοὶ  δέ   εἰσιν εὐμήκεις, οὓς συγκαταγνύντες καὶ
[25]   τοῖς νόθοις ἐγγράφειν ἄξιον· τοὺς  δὲ   ἐκ μοχθηρῶν φῦντας καὶ προσομοίους
[16]   παρὰ τοῖς γείτοσι βαρβάροις· τὰ  δὲ   ἐκ τῆς ἕω, ταῦτα δὴ
[20]   καὶ ἀποφύγοι τὴν ἁμαρτάδα·  δὲ   ἐκ τῆς Ἰθάκης ῥήτωρ πολυτρόπως
[6]   τιμωρίας ἀφαιρῶν τὸν φόβον, ὥσπερ  δὲ   ἔκ τινος ταλαιπωρίας καὶ ἄλης
[27]   αὐτοῖς τὸ πλέον ἀξιοῖ, μεταδίδωσι  δὲ   ἐκείνοις τῶν κινδύνων τὰ ἔπαθλα,
[38]   χρήμασι ποιεῖσθαι τὴν ἀσφάλειαν·  δὲ   ἐκείνους ὑπήγετο διὰ τῶν χρημάτων
[22]   γενεαῖς τοὺς λόγους διηγουμένῳ, λιπόντων  δὲ   ἐκείνων οὐδὲν ὑπόμνημα τῶν ἐς
[6]   περὶ τοῖς γόνασιν ἔκτεινεν·  δὲ   ἐκήρυττεν ἄδειαν τοῖς ἐξαρνουμένοις τὴν
[23]   τοὺς μὲν παιδιὰς ἀποφήνητε, σοφιστὴν  δὲ   ἐμὲ γελοῖον καὶ ἀμαθῆ, μεταποιούμενον
[34]   πρὸς αὐτὸν ἐπολέμησεν, ἀκηκόατε· τῆς  δὲ   ἐμπειρίας καὶ τῆς ἀνδρείας ἱκανὰ
[15]   τιμὴν ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος, θετέον  δὲ   ἐν ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν εὐσέβειαν
[16]   τῆς χώρας ἁπάσης ἐκράτουν (ἔστι  δὲ   ἐν αὐτῇ τό τε τῶν
[2]   ἤρξατο μὲν ἀπὸ Κλαυδίου, μικρὰ  δὲ   ἐν μέσῳ διαλιπούσης τῆς ἡγεμονίας,
[10]   κατάπληξιν τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον  δὲ   ἐν τάξει μέτρον διεστῶτες ἀλλήλων
[16]   αὐτὸς ὡς πορρωτάτω πορεύεται, ἔμενε  δὲ   ἐν τῇ πλησίον πόλει. Ἔστι
[32]   μὴν ἐνδεὲς τῶν ἀναγκαίων· τὸ  δὲ   ἐν τοῖς ἀγροῖς τῶν γεωργῶν
[15]   σῶμα καὶ τὴν κτῆσιν. Ταῦτα  δὲ   ἐν τοῖς θαυμασίοις διώρισται νόμοις.
[14]   μᾶλλον παρέχει τὴν θέαν· ἀμφότερα  δὲ   ἐν τοῖς τοῦ Πλάτωνος λόγοις·
[9]   οἶμαι σχεδόν τι τεττάρων. Οἱ  δὲ   ἐν τῷ τείχει συνεχῶς ἀπεκρούοντο
[26]   γὰρ ἀεὶ μὲν κτώμενοι, ἀεὶ  δὲ   ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν ἀναγκαίων φημὶ
[25]   ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες. Δῆλον  δὲ   ἐνθένδε· ἄλλων γὰρ οὐδὲ εἰδότες
[12]   εἶξαν καὶ τῶν νεῶν, οἱ  δὲ   ἐνίκων ναυσί τε ἐπιόντας καὶ
[26]   οὐδὲ ἀνθρώπων τοὺς σώφρονας· ὅσους  δὲ   ἐνοχλεῖ χρημάτων ἐπιθυμία καὶ ἔρως
[34]   αὐτοῦ τοῖς ὅπλοις ὕστερον. Πάλιν  δὲ   ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν που τὸ
[10]   δύνασθαι φύσει τὰς λιβάδας. Ἦν  δὲ   ἐνταῦθα καὶ παλαιὸν ἔρυμα τῇ
[9]   ἐσθήμασιν ἐπιχρύσοις καὶ ἁλουργέσι. Σοφίζονται  δὲ   ἐντεῦθεν τὸ μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι
[25]   τοὺς σφῶν τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις  δὲ   ἐξ ἀγαθῶν γέγονε μοχθηρός, τοῦτον
[30]   καὶ ὑπερορᾶν τῆς δίκης· τῷ  δὲ   ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένῳ μείζονά τε
[9]   στρατιὰ ξὺν τοῖς θηρίοις. Ταῦτα  δὲ   ἐξ Ἰνδῶν εἵπετο, καὶ ἔφερεν
[28]   καὶ ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι, στάσιν  δὲ   ἐξαιρῶν καὶ ἔθη μοχθηρὰ καὶ
[28]   μεγίστων κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην· ὕβριν  δὲ   ἐξείργων καὶ παρανομίαν καὶ ἀδικίαν
[7]   οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα, ἀσεβῆ  δὲ   ἐξεργασάμενον, φόνων τε ἀδίκων ἀνδρῶν
[23]   μὲν οἶμαι φαυλότερος, κατ´ ἐμαυτὸν  δὲ   ἐξεταζόμενος οὐ παντάπασιν ἀπόβλητος οὐδὲ
[6]   ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων  δὲ   ἐξισταμένων καὶ ὑποχωρούντων ἐν χαρμονῇ.
[8]   καὶ ἐξόμνυται τὴν ἐπικουρίαν. Ὁμήρου  δὲ   ἔοικεν εἶναι καὶ τοῦτο παίγνιον,
[38]   καὶ δικαίας ἀμοιβὴ θαυμαστή. Ὅστις  δὲ   ἐπ´ αὐτῇ γέγονε ποθεῖτε ἀκούειν;
[32]   σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν δαίμονα, ὑμνοῦντες  δὲ   ἐπ´ αὐτῷ τὸν θεὸν καὶ
[20]   καὶ δῶρα πολλὰ διδούς, μυρία  δὲ   ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν νεανίσκον παρώξυνεν,
[8]   τὸ παντελὲς τοῖς κρατοῦσι, τῶν  δὲ   ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ νίκῃ φιλοτιμουμένων,
[38]   ἥκιστα μὲν χαίροντι τιμωρίαις, ἀχθομένῳ  δὲ   ἐπὶ ταῖς τῶν ὑπηκόων ξυμφοραῖς,
[35]   τὰ ἔργα τῶν λόγων. ~Τὰ  δὲ   ἐπὶ τῇ νίκῃ γενόμενα καὶ
[25]   ὅστις προγόνων ἀγαθῶν ἔφυ, αὐτὸς  δὲ   ἐπὶ τὴν ἐναντίαν τοῦ βίου
[6]   μάλιστα πάντων τιμητέα εἴη. Προάγων  δὲ   ἐπὶ τὴν μάχην προὐφέρετο τὰ
[22]   αὐτὸς ἐξαγγελεῖ καὶ διηγήσεται· τὸ  δὲ   ἐπὶ τὸ χεῖρον μιμεῖσθαι καταγέλαστον
[3]   μέν ἐστιν ἀληθῶς ἀρχαῖον, μετιτέον  δὲ   ἐπὶ τὸν πλοῦτον καὶ θαυμαστέον
[21]   τις τῶν δορυφόρων εἵπετο, μόνος  δὲ   ἐπὶ τοῦ βήματος εἱστήκει πεποιθὼς
[33]   μακαρίους ὑπολαμβάνοντες τοὺς ἐκγόνους· τὸ  δὲ   ἐπὶ τούτοις οὔτε ἐνενόησαν οὔτε
[39]   μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν  δὲ   ἐπιδεικνύμενος τῷ συγκαταλύειν τὰς ἔχθρας
[27]   πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων, τῶν πολλῶν  δὲ   ἐπιμελόμενος ἐν δίκῃ καὶ ἐπ´
[13]   παρεσκεύασται πρὸς τὸ ζῆν. Εἰ  δὲ   ἐπιτρέποι μηδεὶς παραγράφειν μηδὲ ἐκτρέπειν
[30]   ἐς ταύτην τὴν κοινωνίαν, ἀρχὰς  δὲ   ἐπιτρεπτέον οἰκείας ἑκάστου τῇ φύσει
[21]   καὶ εὐεργέτῃ δυσμενὴς ἦν, σπονδὰς  δὲ   ἐποιεῖτο πρὸς ὃν ἦν ἄσπονδος
[7]   ἦν ἐν μέσοις ἀναστρεφόμενος· ἐπεὶ  δὲ   ἐπράχθη τὰ τῆς μάχης, ὥσπερ
[28]   ἀγαθοὺς τιμήσει προθύμως, τοὺς μοχθηροὺς  δὲ   ἐς δύναμιν ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς
[21]   τοῦ πρόσω χωρεῖν ἐπιθυμῶν. Ἐπεὶ  δὲ   ἐς ταὐτὸν ἦλθον ἀμφοτέρω τὼ
[38]   ἀτόπων καὶ ἐξαγίστων βουλευμάτων. Τὴν  δὲ   ἐς τὸν τοῦ παρανομήσαντος παῖδα
[4]   παρὰ τοῖς Πισαίοις Διός· εἰ  δὲ   ἐς τοὺς ἄλλους ἐκφέροιμι τὰ
[4]   τὰ τοῦ Μακεδόνος ἔργα· δῆλον  δὲ   ἔσται χρωμένοις ἡμῖν τῷ τρόπῳ
[25]   ἐπὶ τῇ κρίσει δειμαίνοντες, ἀτρεκὴς  δέ   ἐστι καὶ ἀψευδὴς κριτής· ἡμᾶς
[22]   ἀποδίδοσθαι τὸ προσῆκόν φατε. Τὸ  δέ   ἐστι μὲν ἴσως ἀληθές, τυχὸν
[16]   τοῖς ποσὶ τῶν Ἄλπεων· ὄρη  δέ   ἐστι ταῦτα παμμεγέθη, καὶ ἀπορρῶγες
[24]   μὲν ἕκαστος ἰδίᾳ, τὸ κεφάλαιον  δέ   ἐστι τῶν λόγων ἀρετῆς ἔπαινος.
[32]   μὴ ψεύδομαι σαφῶς ἐπίσταται. Ἑτέρα  δέ   ἐστιν αἰτία τοῦ μήκους, τῆς
[16]   εἰπεῖν, φεύγουσιν ἕπεται θρασέως, αἴτιος  δέ   ἐστιν οὐδαμοῦ νίκης καὶ τροπῆς,
[2]   εἴ ποτε τούτου δεήσειεν, ἐπιφοιτῶντες  δὲ   ἔστιν ὅτε καὶ κατ´ ἰδίαν
[12]   τε οὐδὲ μαχομένῳ, ξὺν πολλῇ  δὲ   ἑστῶτι ῥᾳστώνῃ; Καὶ ὁπηνίκα δὲ
[25]   μὲν ἐπιφημίζοντας Αἰήτην υἱέα, Ἑωσφόρου  δὲ   ἕτερον, καὶ ἄλλους ἄλλων. Ὅπερ
[23]   αὐτοῖς πολλοὺς μὲν Ἑλλήνων, πλείους  δὲ   ἔτι καὶ μείζους βαρβάρων, καὶ
[34]   γυναῖκα μίαν ἐκδικεῖν ἐθέλων· τῷ  δὲ   ἔτι μὲν ἦν νεαρὰ τὰ
[10]   μὲν πολὺς ἐγένετο φόνος, φυγῇ  δὲ   ἔτρεπον τοὺς ἵππους ξύμπαντας τῷ
[14]   {ὡς} ἡδίω τὴν τροφήν,  δὲ   εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει τὴν θέαν·
[21]   ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως ἀγχίνοιαν, Τὸ  δὲ   ἐφ´ ἑκάστῃ συνόδῳ τὰς δημηγορίας
[1]   ὅπλων καὶ μὴ μεθιέναι, αὖθις  δὲ   ἐφ´ ἡσυχίας ὑμνεῖν τὸν βασιλέα
[6]   οὐκ ἀποσφαλεὶς οὐδὲ ἁμαρτήσας, τότε  δὲ   ἐφεστώσας ξὺν δίκῃ ποινὰς ἀπαιτεῖται
[17]   ἐπὶ τῶν νεῶν κτείνεται,  δὲ   ἔφευγεν αἰσχρῶς οὐδὲ ἀνελόμενος τὸ
[25]   ἕτερον, καὶ ἄλλους ἄλλων. Ὅπερ  δὲ   ἔφην, χρὴ περὶ αὐτῶν πειθομένους
[27]   ἀταράχου τῆς νομῆς ἐμπιπλάμενα, τοὺς  δὲ   ἐφορᾷ καὶ συνέχει, πρὸς ἀνδρείαν
[34]   ἀλλήλους ἐστασίαζον καὶ διεμάχοντο, τούτῳ  δὲ   ἐχαλέπαινον οὐδὲν οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ
[20]   τοῖς ἐπαινέταις τοῦτο λογίζεσθε· πλέον  δὲ   ἔχοντα δικαίως ἂν αὐτὸν μᾶλλον
[9]   τινος χειροποιήτου καθῆστο γηλόφου, προσῆγε  δὲ   στρατιὰ ξὺν τοῖς θηρίοις.
[25]   εἰς τοὺς ἐκγόνους διαπορθμεύσειε, τούτους  δὲ   ἤδη μέγα φρονεῖν καὶ τοῖς
[7]   καὶ αὖθις τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο  δὲ   ἤδη ῥητέον ὡς οὐδὲ ἐν
[16]   οἶμαι τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο· νῦν  δὲ   ἤδη Ῥωμαίων τὰς πόλεις ἐχόντων
[10]   αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων  δὲ   ἤδη τῶν πολεμίων καὶ ταύτης
[36]   καὶ ἄτοπον κατέλαβε δέος,  δὲ   ἤδη χαίρει καὶ γάννυται, γαλήνην
[27]   μὲν φύσει καὶ μεγαλοπρεπής, πολέμῳ  δὲ   ἥκιστα χαίρων καὶ στάσιν ἐμφύλιον
[39]   καὶ ἀγριώτερος τῶν θηρίων,  δὲ   ἥμερος καὶ πρᾷος καὶ μεγαλόφρων,
[6]   πολὺ καὶ αὐτῷ ξύμφυλον, τὸ  δὲ   ἡμέτερον (οὕτω γὰρ καλεῖν ἄξιον
[17]   Μακεδόνας ἐξελὼν τὴν πέτραν,  δὲ   ἡμέτερος ἄρχων καὶ στρατηγὸς οὐδὲ
[18]   ὀλίγα πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα  δὲ   ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς τὰ τῶν
[36]   οὐδὲ διορᾶν τὴν στρατηγίαν.  δὲ   ἦν ἀκατάπληκτος καὶ γεννάδας καθάπερ
[10]   ἀκοντιστὰς καὶ σιδηροῦν πύργον. Ταῦτα  δὲ   ἦν ἅπαντα πρὸς τὸ χωρίον
[39]   φίλων, συνίει μὲν ὀρθῶς, πολλάκις  δὲ   ἦν πανοῦργος καὶ μοχθηρὸς καὶ
[12]   φλόγα, πολλοὺς μὲν ἔκτεινε, φεύγειν  δὲ   ἠνάγκαζε τοὺς ὑπομένοντας, πόρρω τε
[3]   πελειάδος τῷ τόξῳ χρώμενος,  δὲ   ἠρίστευε μὲν ἐν τῇ μάχῃ,
[20]   προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα γενναῖον· ἐπεὶ  δὲ   ᾔσθοντο τὸ σφῶν προκείμενον καὶ
[18]   ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν, τὸν  δὲ   ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ
[26]   ἀρετῆς ἀνδρεῖος καὶ μεγαλόφρων· ὅστις  δὲ   ἥττων μὲν ἡδονῶν, ἀκράτωρ δὲ
[6]   διὰ τοῦ πελάγους ἐφέρετο. Γηθοσύνῃ  δὲ   θάλασσα διίστατο· τοὶ δ´ ἐπέτοντο
[2]   δῶκ´ Ἀτρέι ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς  δὲ   θνήσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ, Αὐτὰρ
[1]   ἅπαντας ἀγαθόν τι δρᾶν, ἡμῖν  δὲ   ἰδίᾳ τιμὰς καὶ γέρα ἄλλα
[25]   δὲ δεκάζει μὲν πλοῦτος, δεκάζει  δὲ   ἰσχὺς καὶ ὥρα σώματος καὶ
[26]   οὐδὲ ἀνδρεῖος ἀνθρωπίνην ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον  δὲ   ἴσως αὐτῷ κατὰ τοὺς ταύρους
[21]   μακροτέρας δεῖται τῆς ξυγγραφῆς· ἑνὸς  δὲ   ἴσως ἐπακούειν οὐ χαλεπόν. Καί
[14]   ἤδη καὶ πρότερον, καὶ αὖθις  δὲ   ἴσως λελέξεται. ~Νῦν δὲ τὸ
[24]   ἀπόβλητος οὐδὲ ἀτόποις ἐπιχειρῶν. ~Ὑμῖν  δὲ   ἴσως οὐ ῥᾴδιον σοφοῖς καὶ
[16]   ἐν τῇ πλησίον πόλει. Ἔστι  δὲ   Ἰταλῶν ἐμπόριον πρὸς θαλάττῃ μάλα
[39]   παιδὸς τῆς σωτηρίας τυγχανούσης, χαλεπῆς  δὲ   καὶ ἀδυνάτου τῆς τῶν φίλων
[9]   ἀδικεῖ μὴ φυλάττων ταῦτα· τυχὸν  δὲ   καὶ ἄλλων οὐκ ἀπορήσομεν εὐπρεπῶν
[22]   ἐστι μὲν ἴσως ἀληθές, τυχὸν  δὲ   καὶ ἄλλως ἔχει, ἀγνοούμενον πρὸς
[7]   εἰκὸς μὲν αὐτὸν διανοηθῆναι, εἰκὸς  δὲ   καὶ ἄλλως ἔχειν· οὐ γὰρ
[8]   διεφθάρη, οὐ κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ  δὲ   καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ τάττοντος, κατὰ
[11]   καρτερῶς ἐπεποίητο τὰ χώματα, εἶξε  δὲ   καὶ ἐπεκλύσθη παρὰ τῶν ποταμίων
[34]   ὑμᾶς αὐτοὺς ὧν ἴστε· τυχὸν  δὲ   καὶ ἤδη τοῦ λεγομένου ξυνίετε,
[4]   ἐν προοιμίῳ ῥηθέντων, ἐπεδείκνυμεν, ἔσται  δὲ   καὶ μάλα αὖθις καταφανές. Νῦν
[15]   δὲ ὀρθῶς καὶ ἑρμηνεύει, οὕτω  δὲ   καὶ ὅστις ἀντὶ τῆς αὐτοῦ»
[13]   χείρονος τὸ κρεῖττον βλάπτεσθαι· ἔστι  δὲ   καὶ οὗτος ἐκεῖθεν λόγος.
[30]   καὶ τῇ ῥώμῃ, τῷ δικαίῳ  δὲ   καὶ πρᾴῳ καὶ φιλανθρώπῳ καὶ
[3]   ἀσπίδα, οὔτι τὴν οἰκείαν, τἀδελφοῦ  δέ,   καὶ στοχάζεται καθ´ ἡσυχίαν τῶν
[11]   πάλιν εἰς τὸ στρατόπεδον. ~Ὡς  δὲ   καὶ ταύτης Παρθυαῖος ἥμαρτε
[10]   εἰσενεχθέντα ὑπὸ τῆς ἰλύος· δείσαντες  δὲ   καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ἀπῆγον
[16]   καὶ βασιλέως ἐπιτελεῖν ἔργον, διακόνου  δὲ   καὶ ὑπηρέτου, Ἰδαίου τινὸς
[28]   θυμοειδεῖ καὶ ἀκολάστῳ. ~Καὶ καρτερεῖν  δὲ   καὶ ὑπομένειν τόν τε ἐπὶ
[9]   μὲν ἐκ τοῦ τείχους, ἄλλαι  δὲ   κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης τῶν ἀφιεμένων
[4]   σὲ γέγονεν ἀμφήριστος κρίσις· τάξιν  δὲ   κοσμῆσαι καὶ φάλαγγα διατάξαι καλῶς
[2]   μέγεθος τῆς ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι; ἀνὰ  δὲ   κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον ἔχων,
[25]   τοῦ γένους τὰ γνωρίσματα, λόγχη  δὲ   λέγεται περὶ τὴν Βοιωτίαν τοῖς
[17]   οὕτως οὐδενὶ ξὺν νῷ, ῥώμῃ  δὲ   μᾶλλον σωμάτων θρασυνόμενοι, τὴν ἐς
[18]   περιττὴ καὶ λίαν ἀρχαῖος· ὅσῳ  δὲ   μείζους αἱ συνιοῦσαι δυνάμεις, τοσούτῳ
[34]   ἔχειν τὸ πλέον ξυγχωρῶν, αὐτὸς  δὲ   μετὰ ἀρετῆς ἔλαττον ἔχων, τῷ
[27]   καὶ ὑποχείριον αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας  δὲ   μετὰ τῶν ὅπλων ἔπαυσε τὸ
[25]   πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ, αὐτὸς  δὲ   μετεποιήθη τούτου τοῦ κτήματος, τούτου
[16]   ἐπὶ τῶν χειρῶν λύθρον· ἠξιοῦμεν  δὲ   μηδὲ ἐς ἄστυ ἰέναι μηδὲ
[17]   ὅπλοις καὶ κρατεῖ ξυμβουλίᾳ, οὗ  δὲ   μόνον ἐδέησε γνώμης, ταύτῃ κυβερνᾷ,
[4]   τείχους ἴσχυον ἀντέχειν παραταττόμενοι· σοὶ  δὲ   μυρίαις μάχαις ξυμμίξαντι καὶ πολεμίοις
[9]   καὶ Καρίαν καὶ ἐν ἄλλοις  δὲ   μυρίοις ἔθνεσι τὰ περὶ τὸν
[9]   καὶ ὑπερφαινομένων τῶν ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει  δὲ   ναῦς τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ
[25]   μετεποιήθη τούτου τοῦ κτήματος, τούτου  δὲ   νομιστέον πατέρα τὸν Δία καὶ
[18]   καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ  δὲ   νῦν ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ
[8]   ἀπορριπτεῖν τῶν ῥευμάτων, τοὺς ζῶντας  δὲ   ξυγκαλύπτειν καὶ ἀποκρύπτειν ἀσφαλῶς ταῖς
[30]   ἁμαρτάνων τοῦ φύσει δικαίου. Κινδυνεύει  δὲ   κράτιστος ἐν πόλει τοιοῦτός
[40]   ἐρῶ καὶ οὐκ ἀπορήσω, μακρὸς  δὲ   λόγος καὶ διωλύγιος, ἐμοί
[6]   ἀπὸ τῶν ἵππων τοξεύοντες. Πεζῶν  δὲ   μὲν ὁπλίτης ἦν ἐν
[12]   δὲ ἑστῶτι ῥᾳστώνῃ; Καὶ ὁπηνίκα  δὲ   τοῦ Τυδέως, τῆς Ἀθηνᾶς
[25]   ἐπονομάζεσθαι τοῦτο τὸ ὄνομα, εἰ  δὲ   τούτου παῖς διαδεξάμενος τὸν
[5]   ἣν ἠγωνίσατο βασιλεὺς ἔναγχος· ἴστε  δὲ   ὅθεν πόλεμος ἐξερράγη, καὶ
[7]   ἐνταῦθά που πάλιν ἀφετέα· ἐπανιτέον  δὲ   ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ ἀποδοτέον τὸ
[32]   αἰτοῦσιν αὐτῷ τὰ ἀγαθά. Φθάνουσι  δὲ   οἱ θεοὶ τὰς εὐχάς, καὶ
[29]   αὑτοῦ παισὶ καὶ ἐγγόνοις· τούτων  δὲ   οἱ μέν εἰσι σωτῆρες καὶ
[6]   κέρως τάττει χωρὶς ἑκατέρου. Τούτων  δὲ   οἱ μέν εἰσιν αἰχμοφόροι, θώραξιν
[12]   ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐναυμάχουν· τέλος  δὲ   οἱ μὲν τῶν ἐπάλξεων εἶξαν
[14]   ἁλῶν χρυσοῦ ψήγματος· τούτων  δὲ   οἱ μὲν {ὡς} ἡδίω τὴν
[33]   αὐτὸς καὶ ὄντως εὐδαίμων, εὐτυχεῖς  δὲ   οἱ μεταλαβόντες τῆς τοιαύτης ἀρχῆς·
[29]   τῶν δὲ ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις  δὲ   οἱ νόμοι θάνατον λύσιν τῶν
[10]   στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττω μοῖραν. Ἐπεὶ  δὲ   οἱ πολέμιοι προσήλαυνον καὶ οὐδὲν
[6]   ἐφ´ ἑκάτερα τοῖς ἱππεῦσιν· ἐξόπισθεν  δὲ   οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται καὶ
[8]   χαλεπῶς καὶ μόλις ἀντεῖχον· ἐπεὶ  δὲ   οἵ τε ἱππεῖς ἔβαλλον ἐκ
[11]   ὅρκων οὔτε συνθηκῶν ἐδέησεν, ἀγαπᾷ  δὲ   οἴκοι μένων εἰ μὴ στρατεύοιτο
[11]   τοῖς αὐτοῖς χρῆται παλαίσμασι. Δράσας  δὲ   οἶμαι καὶ παθὼν παραπλήσια, ἀπῆγε
[17]   ἄδακρυν περιεποιήσατο τὴν νίκην. Ἕκτωρ  δὲ   οἶμαι καὶ Σαρπηδὼν πολλοὺς ἐκ
[1]   μὲν ἠτίμαζε τοὺς ἀρίστους, σὺ  δὲ   οἶμαι καὶ τῶν φαύλων πολλοῖς
[38]   ἥκιστα βασιλεῖ πρέπειν, τὸ πρᾷον  δὲ   οἶμαι καὶ χρηστὸν καὶ φιλάνθρωπον
[22]   οὕτω καλῶν ἁπτόμενον λόγων· αἰδὼς  δὲ   οἶμαι κατείργει καὶ οὐκ ἐπιτρέπει
[1]   ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις παρασκευάζοντα, τοσούτῳ  δὲ   οἶμαι κρείττονα τοῦ τῶν Ἑλλήνων
[10]   ἵππων δυοῖν πλειόνων, ἁμαξῶν  δὲ   οἶμαι συχνῶν, τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς
[9]   ἦν οὐχ ἡμέρας ἔργον, μηνῶν  δὲ   οἶμαι σχεδόν τι τεττάρων. Οἱ
[34]   τὰ πρόσθεν ῥηθέντα σημεῖα, πιστότερα  δὲ   οἶμαι τὰ ἔργα τῶν λόγων.
[23]   δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ  δὲ   οἶμαι ταῦτα καὶ θαυμαστὰ οἱ
[34]   τῷ τρόπῳ διδούς, ἡττώμενος  δὲ   οἶμαι τῆς θεραπείας καὶ οὐκ
[32]   ἴσως τοῦ καιροῦ φθεγγόμενος, ἐλάττονα  δὲ   οἶμαι τῆς ὑποθέσεως· καὶ ὅτῳ
[16]   ὁπόσοι τὴν μεσόγαιον κατοικοῦσιν. Ἑνετοὶ  δὲ   οἶμαι τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο· νῦν
[32]   μὲν εἰρημένης ἧττον ἀναγκαία, προσεχεστέρα  δὲ   οἶμαι τῷ παρόντι λόγῳ· τυχὸν
[21]   ἐστι βασιλέως ἀξιόχρεως ἐπαινέτης· ὅστις  δὲ   οἶμαι τῶν ἔργων ἀξίως μνησθείη
[29]   εἰς μελίττας βλεπτέον, ἐπ´ αὐτὸν  δὲ   οἶμαι τῶν θεῶν τὸν βασιλέα,
[34]   ἔθνη καὶ ὀλίγα δεῖσθαι, περικεῖσθαι  δὲ   οἶμαι φροντίδας μείζονας ὅτῳ πλειόνων
[30]   ἐν ἀμφοτέροις ἔχων ἀγαθά, τὰς  δὲ   οἷον κῆρας ἐκ τοῦ πλεονάζοντος
[2]   τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ὑπερχεομένη. Ταύτας  δὲ   ὅλας τὰς χώρας καθαρὰς ἀπέφηναν
[11]   θεμέλια χρωμένους μέλλειν ἔτι. Ἡμέρᾳ  δὲ   ὅλῃ καὶ νυκτὶ συνεχῶς ἐργασαμένων
[24]   μὲν ἄλλοι τὴν δίκην, ἄλλοι  δὲ   ὀλιγωρηθέντες ὡς οὐκ ἄξιοι κολάσεως
[10]   τειχομαχίαν προεκαλοῦντο τοὺς βαρβάρους· φύσει  δὲ   ὄντες ἐς ὀργὴν ὀξύρροποι καὶ
[10]   καὶ κατέφερον τοὺς ἱππέας· βαρεῖς  δὲ   ὄντες τοῖς ὅπλοις μᾶλλον ἐνείχοντο
[29]   καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται. ~Διττῶν  δὲ   ὄντων τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν
[23]   ῥηθέντων τοῖς πολλοῖς φαίνοιντο. Εἰ  δέ,   ὅπερ ἔμπροσθεν ἔφην, ἀποδέχεσθε τοὺς
[8]   καὶ ἀνδραπόδοις καὶ κτήνεσιν. Ἀρξαμένης  δέ,   ὅπερ ἔφην, ἄρτι τῆς τροπῆς
[27]   ὅτι τοῦτο μάλιστα πάντων, ἔστι  δὲ   ὅπου καὶ μόνον ἀπόχρη σωτήριον
[8]   ἔπεσιν εὖ πεποιημένοις, ἐς αὐτὰ  δὲ   ὁρᾶν τὰ ἔργα, κρινέτω· ~ἑξῆς
[26]   δὲ ἥττων μὲν ἡδονῶν, ἀκράτωρ  δὲ   ὀργῆς καὶ ἐπιθυμιῶν παντοίων, καὶ
[21]   οὐδὲ ἀλόγῳ φορᾷ γενομένων, προβουλευθέντων  δὲ   ὀρθῶς καὶ διοικηθέντων, οὗτος ἀρκούντως
[15]   τὴν λέξιν οὐδὲ παραποιεῖ, ἐξηγεῖται  δὲ   ὀρθῶς καὶ ἑρμηνεύει, οὕτω δὲ
[39]   οἱ τὰ τοῦ παιδός, βεβαίως  δὲ   ὁρμεῖν τὰ τῶν φίλων, συνίει
[4]   καὶ οὔπω πώλοις ἄζυξι· τάχει  δὲ   ὅστις διήνεγκε, τούτῳ πρὸς σὲ
[34]   οὔτε ἐν καιρῷ· ἐν δίκῃ  δὲ   ὅτι πρὸς αὐτὸν ἐπολέμησεν, ἀκηκόατε·
[15]   ὁσιότης τῆς δικαιοσύνης ἔκγονος· αὕτη  δὲ   ὅτι τοῦ θειοτέρου ψυχῆς εἴδους
[34]   ἦν νεαρὰ τὰ ἀδικήματα, ἦρχε  δὲ   οὐ κατὰ Δαρεῖον οὐδὲ Πρίαμον
[27]   οὐδὲ ἀντέχειν πρὸς κάματον. Ταῦτα  δὲ   οὐ παραινῶν μόνον οὐδὲ ἐπαινῶν
[35]   ἐπαίνου καὶ τιμῆς ἐρῶσιν, οἱ  δὲ   οὐ τούτων μόνον ἀφαιροῦνται, ἀλλὰ
[17]   τὸ τεῖχος πάροδον ἐτόλμων. Βασιλεὺς  δέ,   οὗ μὲν ἀλκῆς ἔργον ἐστὶ
[12]   ἐπάλξεων ἐπιβεβηκότα τὸν Σαρπηδόνα· οἱ  δὲ   οὐδὲ διαρραγέντος αὐτομάτως τοῦ τείχους
[1]   λίαν αὔθαδες καὶ ἄγριον· τυχὸν  δὲ   οὐδὲ ἐκείνης ἀπολύεται τῆς μέμψεως
[29]   τὴν μέλαιναν οἴσουσι ψῆφον. Αὐτῷ  δὲ   οὐδὲ ἐν τῇ χειρὶ ξίφος
[26]   ὑπὸ σμικρῶν ἀπαγορεύειν ἀναγκαζόμενος, οὗτος  δὲ   οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ ἀνδρεῖος ἀνθρωπίνην
[26]   καὶ ὕβρει καὶ ἀδικίᾳ. Τούτους  δὲ   οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν φαίη νοῦν
[20]   ἀκόσμως διέλυσε τὸν ξύλλογον,  δὲ   οὐδὲ περιμείνας ἀφοσιώσασθαι τὰ πρὸς
[32]   οἶμαι τῷ παρόντι λόγῳ· τυχὸν  δὲ   οὐδὲ ταύτης ἀνηκόους ὑμᾶς εἶναι
[21]   ἄδακρυς μόνον τοῖς κρατοῦσιν,  δὲ   οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε δάκρυα,
[24]   εἰς ἐπανόρθωσιν φερούσης· τὸ φῶς  δὲ   οὐδεὶς αὐτὸν ἀφαιρεῖται, οὐδὲ ἐν
[29]   ἡμέρας μορίῳ σμικρῷ βουλευσάμενοι, τυχὸν  δὲ   οὐδὲν βουλῇ δόντες, ὑπὲρ ἀνδρὸς
[8]   χρὴ καὶ τοῦτο πιστεῦσαι, βιαιότερον  δὲ   οὐδὲν εἰργάζετο· καὶ ἐπιλαβόντος ὀλίγου
[27]   ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς ἁπάσης, χρημάτων  δὲ   οὐδὲν οὔτε σμικρὸν οὔτε μεῖζον
[5]   τοῦ πλείονος ἐπιθυμίᾳ διεπολεμήθη· κωλύει  δὲ   οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´ ὀλίγων. ~Ἀνὴρ
[23]   οἱ μὲν ὀλίγου τινός, οἱ  δὲ   οὐδενὸς ἄξια λέγοντες. Εἰ μὲν
[39]   ἡλικίαν καὶ τὸν τρόπον, τοῖς  δὲ   οὐκ ἐξελεγχθεῖσι πρᾴως ἔχων, τοῦ
[22]   τὴν πάτριον φωνὴν ξυγκείμενα. Τοῦτο  δὲ   οὐκ ἦν Ὁμήρῳ τὸ δέος,
[29]   καὶ ἔστι δημιουργός· τὰ κακὰ  δὲ   οὔτ´ ἐγέννησεν οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι,
[26]   καὶ ἀνακωχὴ τῆς ἀλγηδόνος, ἐκείνοις  δὲ   οὔτε ἡμέρα πέφηνεν ἀκερδὴς ἡδεῖα,
[35]   ἀκράτορας τοῦ πάθους γενέσθαι. Ἐγὼ  δὲ   οὔτε περὶ ἐκείνων τῷ λόγῳ
[9]   τῶν νόμων πολυωρίας ἀξιοῦται. Συνέβη  δὲ   οὕτω καὶ περὶ τὴν Κρήτην
[8]   μὲν ὑπὸ εὐνοίας ἔδρα, τυχὸν  δὲ   οὕτως ἔχων μεγέθους, ὡς ῥᾴδιον
[10]   ἀναπληρούντων τὰ ἐν μέσῳ. Ταχθέντες  δὲ   οὕτως οὐ μέγα ὄφελος ἦσαν
[31]   αὑτοῦ παραπλησίους εὔξεται γενέσθαι· αἱρήσεται  δὲ   οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ ὡς ἔτυχεν,
[6]   πολὺς μὲν ὁπλίτης πεζός, ἱππεῖς  δὲ   οὐχ ἥττους, ἀλλ´ οἵπερ ἄλκιμοι
[38]   εἶχον πρὸς τὴν ἀπιστίαν, θῆλυν  δὲ   οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα στολὴν
[25]   μάλα εὐτυχῆ τῷ λαβόντι, πολὺ  δὲ   πλέον τοῖς παρασχομένοις· δεξάμενος γὰρ
[27]   δίκῃ καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ  δὲ   πλοῦτον, οὔτι τὸν χρυσῷ καὶ
[12]   κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀντιστῆναι, εὐπρεπῆ  δὲ   ποιεῖται τὴν εἰς τὸ ἄστυ
[18]   δὲ αὐτοῖς ἀναλώθη χρόνος. Βασιλεῖ  δὲ   πολλοὶ μέν εἰσιν ἀγῶνες οὓς
[34]   που τὸ νικᾶν τεθαυμάκασιν· ἐγὼ  δὲ   πολὺ πλέον τὸ ξὺν δίκῃ
[4]   καταβάλλοντα τοῖς ἀφιεμένοις βέλεσι, χρώμενον  δὲ   πρὸς θήραν καὶ παιδιὰν τόξῳ,
[12]   ὥσπερ ἐρύματος πεζὸς διαγωνίζεται, οἱ  δὲ   πρότερον ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐναυμάχουν·
[27]   καὶ βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι  δὲ   πρῶτον μὲν εὐσεβὴς καὶ οὐκ
[10]   μὲν τοσοῦτον περιῆν ἐλπίδος· οἱ  δὲ   πυκνήν τε εἶχον τὴν φάλαγγα
[7]   γυναικῶν, πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν, πάντων  δὲ   σχεδὸν ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους
[28]   ἐπὶ στρατοπέδων γενναῖος, πόλει  δὲ   σωτὴρ καὶ κηδεμών, οὔτι τοὺς
[25]   τοῦτον ὀνομάζειν θαρρούντως εὐγενῆ· ὅτῳ  δὲ   τὰ μὲν τῶν πατέρων ὑπῆρξεν
[10]   ἐν πολιορκίᾳ τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ  δὲ   τὰ τῶν ἱππέων ὧδε ἐπεπράγει,
[16]   ἑσπέραν Γαλάται νέμονται, καὶ Ῥαιτοὶ  δὲ   τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον, ἵνα
[33]   τοῖς μοχθηροῖς πολλάκις μεταδίδωσιν, εἰς  δὲ   τὰς ἕξεις καὶ τὴν ἀρετήν,
[6]   Τρὶς μὲν ὀρέξατ´ ἰών, τὸ  δὲ   τέτρατον ἵκετο τέκμωρ, Αἰγάς, καὶ
[24]   τῶν λόγων ἀρετῆς ἔπαινος. Ταύτην  δὲ   τῇ ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ
[29]   εἰς τὴν ἐκείνων μᾶλλον, εἰς  δὲ   τὴν ἄλλων ὠφέλειαν, διττὰς δ´
[29]   μὲν ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ, περὶ  δὲ   τὴν γῆν στρεφόμενα καὶ τὴν
[13]   ἐπ´ ἄκρῳ τῷ σώματι, πρὸς  δὲ   τὴν ἐν οὐρανῷ ξυγγένειαν ἀπὸ
[9]   μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν  δὲ   τὴν ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν προσήκουσαν.
[3]   δὴ τούτοις ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ  δὲ   τὴν μὲν προσήκουσαν αὐτῷ μοῖραν
[16]   τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα  δὲ   τὴν νῦν Ἰταλίαν ἀπό τε
[4]   θήραν καὶ παιδιὰν τόξῳ, ἐπὶ  δὲ   τῆς παρατάξεως ἀσπίς ἐστί σοι
[35]   καὶ Ἡρακλέα φασὶ καὶ ἄλλους  δέ   τινας ἀκράτορας τοῦ πάθους γενέσθαι.
[35]   τὸν τῆς Θέτιδος καὶ ἄλλους  δέ   τινας οὐ φαύλους οὐδὲ ἀγεννεῖς
[13]   κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις ἐδυνήθησαν, ἤδη  δέ   τινες καὶ μὴ βουλόμενοι τῶν
[19]   τὰ τῶν ἡρώων ὀνόματα, ἐνθείη  δὲ   τὸ βασιλέως καὶ ἐναρμόσαι, οὐ
[37]   μικρὰ πλεονεκτεῖν ἐπιτρέπουσα, τοῖς ἔμφροσι  δὲ   τὸ βεβαίως θαρσεῖν ὑπὲρ τῶν
[32]   ἀρχόντων τοιάδε γινώσκει· ~τοῦ πλήθους  δὲ   τὸ μὲν ἐν τοῖς ἄστεσιν
[6]   οἴκοθεν αὐτῷ ξυνεφεπομένης στρατιᾶς, μᾶλλον  δὲ   τὸ μὲν ὡς οἰκεῖον εἵπετο
[15]   αὖθις δὲ ἴσως λελέξεται. ~Νῦν  δὲ   τὸ συνεχὲς ἀποδόντες τῷ παρόντι
[15]   νοῦν καὶ τὴν ψυχήν, αὐτοῦ  δὲ   τὸ σῶμα καὶ τὴν κτῆσιν.
[34]   ἀνδρείως καὶ μάλα ἐμπείρως, ἐπιθείσης  δὲ   τὸ τέλος τῆς τύχης δεξιόν,
[32]   οὐδὲ τῶν ἀνθρωπίνων ἐστέρησαν· εἰ  δὲ   τὸ χρεὼν βιάζοιτο κακῷ τῳ
[12]   φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν ἀνδρῶν, Ἀγαμέμνονος  δὲ   τοῖς Τρωσὶν ἐπικειμένου καὶ ἐς
[6]   καὶ ἐρρωμένως ἀγωνιζομένους, ἐπὶ πᾶσι  δὲ   τὸν ποιητὴν τοῦ τερατώδους καὶ
[37]   τὰ κύματα. ~Καὶ τύχη  δὲ   τοὺς ἀνοήτους ἐξαπατᾷ καὶ σφάλλει
[39]   φύσαντος ἀμείνων καὶ δικαιότερος, περὶ  δὲ   τοὺς ἐκείνου φίλους πιστότερος τοῦ
[4]   πολλοῖς μὲν βαρβάροις, οὐκ ἐλάττοσι  δὲ   τούτων τοῖς οἴκοθεν ἀφεστῶσι καὶ
[38]   οὐκ αἰτίους τὰ κέντρα. Πολλῶν  δὲ   τυχὸν ἀληθῶς ἐνόχων ὄντων ταῖς
[2]   τεύχων καὶ ἔδωκε Διί,  δὲ   τῷ τῆς Μαίας καὶ ἑαυτοῦ
[29]   ἐπίγνωσιν καὶ τὴν θεραπείαν, ἀφέξεται  δὲ   τῶν ἄλλων μάλα ἐρρωμένως, καὶ
[4]   ᾧπερ ἐξ ἀρχῆς προὐθέμεθα. Ἐφαίνετο  δὲ   τῶν βασιλέως ἔργων πρὸς τὰ
[6]   καὶ οὐκ ἐφύλαττε τάξιν. Ἐγκειμένων  δὲ   τῶν ἱππέων καὶ οὐκ ἀνιέντων,
[16]   σώζειν οὐ διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ  δὲ   τῶν Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ
[6]   ἀλκῇ τοῦ σώματος, τῷ πλήθει  δὲ   τῶν ξυνεπομένων βαρβάρων, οἷς δὴ
[25]   τοῦτο τῷ γένει σύμβολον· ἐπὶ  δὲ   τῶν ψυχῶν οὐδὲν οἰόμεθα δεῖν
[23]   τὸν Ἀθηναῖον ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε  δὲ   ὑμεῖς ἀκοῇ τὸν ἄνδρα καὶ
[5]   τυγχάνοι τινὸς ἀξίας εἰκόνος. Ἐθέλω  δὲ   ὑμῖν διηγεῖσθαι τὴν ἐπὶ τῷ
[34]   τοῦτο ὑπάρχει βασιλεῖ καταμαθεῖν; παρέξομαι  δὲ   ὑμῖν ἐγὼ μαρτυρίαν πιστήν, καί
[36]   τοῖς πολεμίοις τοιοῦτος ἐδόκει. Τεκμήριον  δὲ   ὑμῖν ἐμφανὲς καὶ τοῦδε γιγνέσθω·
[10]   κατὰ νώτου τὰ χώματα· πεποίητο  δὲ   ὑπ´ αὐτῶν ἐκεῖνα πρότερον πρὸς
[16]   τοὺς χάρακας ἔννομον κατασκευάζεσθαι· τὸ  δὲ   ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων τεῖχος παλαιόν
[16]   ταύτῃ κοσμεῖται τῇ προσωνυμίᾳ· τὰ  δὲ   ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων τῶν πρὸς
[29]   ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται. Νομοθετῶν  δὲ   ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ὕβριν μὲν
[39]   κρεῖττον καὶ πρᾳότερον μετατιθείς, σωφροσύνῃ  δὲ   ὑπερβαλλόμενος τοὺς τὸ μέτριον ἐπιτιθέντας
[39]   οὐκ ἐξελεγχθεῖσι πρᾴως ἔχων, τοῦ  δὲ   ὑπεριδὼν καὶ καταφρονήσας τῶν πονηρευμάτων.
[35]   φαύλους οὐδὲ ἀγεννεῖς ἀνθρώπους. Μόνῳ  δὲ   ὑπῆρχεν οἶμαι Σωκράτει καὶ σπανίοις
[16]   τὴν αὑτοῦ φήμην χαρίζεται. Οἰκεῖται  δὲ   ὑπὸ τοῖς ποσὶ τῶν Ἄλπεων·
[25]   ἀπελέγξει τὸν τόκον γνήσιον; Ὑπάρχειν  δέ   φασι καὶ Κελτοῖς ποταμὸν ἀδέκαστον
[35]   δὴ πρὸς φιλίου Διός. Ποταπὸν  δὲ   χρῆμα λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς
[12]   Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους; ἀθρεῖτε  δὲ   ὧδε τὴν ὁμοιότητα καὶ τὸ
[11]   ὁπλιτῶν ἕτερον τεῖχος εἰργάζετο.  δὲ   ᾤετο τοῖς ἀρχαίοις ἴχνεσιν ἐς
[3]   λευκοτέρους μὲν τῆς χιόνος, θεῖν  δὲ   ὠκυτέρους τῶν χειμερίων πνευμάτων, καὶ
[28]   πολεμίων τις τὸν χάρακα· φύλαξ  δὲ   ὢν ἀγαθὸς τῶν νόμων, ἀμείνων
[36]   δόξομεν, ὡς ἐγὼ πείθομαι. ~Τοιοῦτος  δὲ   ὢν καὶ γενόμενος βασιλεὺς μετὰ
[27]   γε ἀληθινὸς ἀξιοῖ βασιλεύς. Φιλόπολις  δὲ   ὢν καὶ φιλοστρατιώτης, τῶν μὲν
[26]   καὶ δειλὸς καὶ ἀκόλαστος. Τοιοῦτος  δὲ   ὢν οὐ μόνον ἀληθοῦς ἐνδεὴς
[27]   ἔτι κτείνειν καὶ ἀναιρεῖν. Φιλόπονος  δὲ   ὢν φύσει καὶ μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ
[34]   τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων  δὲ   ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά τε
[28]   τὴν ἀρχὴν ἀνέξεται φῦναι, γενομένας  δὲ   ὡς ἔνι τάχιστα ἀφανίσει καὶ
[11]   παρὰ τῶν ποταμίων ῥευμάτων, τὸν  δὲ   ὡς φαύλως ἀγωνισάμενον ὑπὸ τοῖς
[29]   καὶ ἀπολυθεῖσι τῶν σωμάτων, οἱ  δὲ   ὥσπερ δήμιοι τιμωροί τινες καὶ
[3]   μὲν ἐν τῇ μάχῃ, ἐδεῖτο  δὲ   ὥσπερ ἐρύματος καὶ τειχίου· ταῦτά
[6]   δυναστείαν περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ, ἄρχοντι  δὲ   ὥσπερ ἦν ἄξιον τὸν ἐκ
[7]   ὑφέξειν αὑτῷ μὲν δυστυχῆ, πολλοῖς  δὲ   ὠφέλιμον καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν. Τὰ
[7]   δρῶν, παλαμναίους τινὰς καὶ μιάστορας  δεδιὼς   καὶ ὑφορώμενος ἐκ τοῦ μιάσματος,
[20]   τὴν Ἀχιλλέως σκηνήν, ὥσπερ οἶμαι  δεδιὼς   μὴ τῆς ὀργῆς ἐπιλαθόμενος καὶ
[13]   ἄρα αὐτὸν δαίμονα θεὸς ἑκάστῳ  δέδωκε,   τοῦτο δή φαμεν οἰκεῖν
[34]   πλεονεκτεῖν ὑπέλαβε. Καὶ ὅτι μὴ  δέει   μᾶλλον τῆς ἐκείνου παρασκευῆς τὴν
[2]   μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ ποτε τούτου  δεήσειεν,   ἐπιφοιτῶντες δὲ ἔστιν ὅτε καὶ
[1]   τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀποχετεύσας ἔτι  δεήσεται   λόγων, καὶ οὐκ ἀποχρήσει σοὶ
[8]   τούτων ἆρ´ ἑτέρου τινὸς μάρτυρος  δεησόμεθα,   τὸν Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ
[25]   καὶ πάθους. Καὶ οὐδὲν ἑτέρων  δεῖ   παραδειγμάτων πρὸς πίστιν τῷ λόγῳ,
[20]   αὐτῶν τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως  δείγματα   αἵ τε ἐπὶ τὸν πόλεμον
[24]   τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα  δεικνῦσα.   Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται
[25]   ´κείνων εἰσὶ λαμπρότεραι, ἀνελομένους ἔχοιεν  δείκνυσθαι   πλείους Καῖσαρ πρῶτος,
[12]   γὰρ εἰκὸς οὕτως ἀγεννῆ καὶ  δειλὰ   παραινεῖν τὸν Δία, ἄλλως τε
[38]   ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα στολὴν τὸν  δείλαιον,   ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ τὸν τῆς
[8]   δὴ ξὺν τῇ τῶν στρατηγῶν  δειλίᾳ   καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν πίπτει
[12]   ποιητὴς καὶ καταγελῶν τῆς  δειλίας   ὑπὸ τῇ φηγῷ καὶ πρὸς
[26]   αὐτὸς ὢν μαλθακὸς αἰχμητὴς καὶ  δειλὸς   καὶ ἀκόλαστος. Τοιοῦτος δὲ ὢν
[8]   πόλεμον. δὲ ἀγεννὴς καὶ  δειλὸς   τύραννος ὄρη τε ὑψηλὰ προὐτείνετο
[25]   τῶν ἐγγόνων ἐπὶ τῇ κρίσει  δειμαίνοντες,   ἀτρεκὴς δέ ἐστι καὶ ἀψευδὴς
[7]   γένους μετεῖχον ἁψάμενον, οὔτι ξὺν  δείματι   οὐδὲ ἄν τις ἐμφύλιον φόνον
[25]   δὲ τῶν ψυχῶν οὐδὲν οἰόμεθα  δεῖν   ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον, τοὺς πατέρας
[29]   κριταί, τῶν ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ  δεινὴν   ἐπάγοντες δίκην ζῶσί τε ἀνθρώποις
[36]   ἐνταῦθα γὰρ τοὺς μὲν ἀπείρους  δεινὸν   καὶ ἄτοπον κατέλαβε δέος,
[10]   ὄντες ἐς ὀργὴν ὀξύρροποι καὶ  δεινὸν   ποιούμενοι τὸ γέλωτα ὀφλῆσαι καὶ
[8]   δὲ εἰς τὸ δρᾶσαί τι  δεινὸν   τοὺς πολεμίους τὸν θυμὸν τρέποντες,
[38]   ἐς τοὺς φίλους ὕποπτος καὶ  δεινὸς   εἵλετο γενέσθαι, ἀλλὰ ὡς ἔνι
[6]   αὐτοῦ τὴν διάνοιαν βασιλέως  δεινότης,   καὶ ἐκ τῶν δυσχωριῶν εἰς
[23]   στέργοντας· ὅσους δὲ ἀγχίνους  δεινοὺς   στρατηγικοὺς κομψοὺς καὶ
[17]   ἐπάγειν μηχανὰς καὶ ἑλεπόλεις, ἀνύδρου  δεινῶς   ὄντος καὶ οὐδὲ μικρὰς λιβάδας
[35]   χιτῶνα τῆς φιλοτιμίας· φιλότιμον γὰρ  δεινῶς   τὸ πάθος, καὶ ἔοικεν ἐμφύεσθαι
[11]   τῷ κειμένῳ τείχει. Τοῦτο ἐξέπληξε  δεινῶς   τὸν βάρβαρον· οὐ μὴν ἀπῆγεν
[33]   τῶν σοφῶν ῥητόρων ἔπαινος  δεῖξαι.   Οὐκοῦν οἱ μὲν τὸ προγόνων
[10]   ἀπέθανεν εἰσενεχθέντα ὑπὸ τῆς ἰλύος·  δείσαντες   δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων,
[34]   πολλά τε ἔθνη καὶ ὀλίγα  δεῖσθαι,   περικεῖσθαι δὲ οἶμαι φροντίδας μείζονας
[4]   τὴν ἀκρίβειαν ἀφελεῖν τῆς τέχνης.  Δεῖται   γὰρ ἀληθῶς τῆς Ὁμηρικῆς σάλπιγγος
[12]   τέχνῃ συνεῖναι οὐδὲ σοφωτέρας ἐπινοίας  δεῖται,   Ὁμήρου σαφῶς διδάσκοντος ὡς Ἀχιλλέως
[21]   καὶ δήμους καὶ βουλευτήρια, μακροτέρας  δεῖται   τῆς ξυγγραφῆς· ἑνὸς δὲ ἴσως
[18]   ἀρχὴν καὶ τὴν βασιλείαν ἴσχυον,  δεκαέτης   δὲ αὐτοῖς ἀναλώθη χρόνος. Βασιλεῖ
[25]   ἡμᾶς δὲ δεκάζει μὲν πλοῦτος,  δεκάζει   δὲ ἰσχὺς καὶ ὥρα σώματος
[25]   καὶ ἀψευδὴς κριτής· ἡμᾶς δὲ  δεκάζει   μὲν πλοῦτος, δεκάζει δὲ ἰσχὺς
[8]   καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις τὴν ποίησιν,  δεκάζει   τοὺς κριτὰς καὶ οὐκ ἐπιτρέπει
[25]   πολὺ δὲ πλέον τοῖς παρασχομένοις·  δεξάμενος   γὰρ τοιοῦτος αἴρεται μετέωρος
[8]   ποταμὸς ἦν τοῖς κρατοῦσιν ἐν  δεξιᾷ.   Ἐνταῦθα καὶ πολὺς ἐγένετο
[36]   ἐς λιμένα καταφεύγοντες τὴν τούτου  δεξιάν,   ἑστίας τε λιπόντες καὶ οἴκους
[34]   δὲ τὸ τέλος τῆς τύχης  δεξιόν,   χρήσασθαι τῇ νίκῃ σωφρόνως καὶ
[16]   δὲ ἀετός, ὥς φασιν, οἰκιζομένῃ  δεξιὸς   ἐκ Διὸς ἱπτάμενος τὴν αὑτοῦ
[6]   τῶν ἵππων φερόμενοι, οὐδὲν ἀσπίδος  δεόμενοι.   Τούτοις εἵπετο τῶν ἄλλων ἱππέων
[38]   φιλίας καὶ πίστεως ἀπέλιπεν οὐδὲν  δεομένῳ   βασιλεῖ τὸν παῖδα· εἶτα ἦν
[26]   μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου τροφῆς  δεομένων·   τούτοις μὲν γὰρ ἀποπλήσασι τὴν
[9]   γὰρ ἄξιον μακρότερον εἰς οὐδὲν  δέον   ἀπαρτᾶν τὸν λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι
[30]   μετὰ ξυνέσεως στρατιωτικάς, ἵν´ εἰς  δέον   ἔχῃ τῷ θυμῷ χρῆσθαι καὶ
[27]   τῆς καταρρήσεως καὶ πέρα τοῦ  δέοντος   κολάζειν τῶν ἀνδρῶν τοὺς τρόπους,
[23]   ποιητάς, ἐμοὶ μὲν ἀνεῖται τὸ  δέος   εὖ μάλα· οὐ γὰρ πάντα
[36]   ἀπείρους δεινὸν καὶ ἄτοπον κατέλαβε  δέος,   δὲ ἤδη χαίρει καὶ
[23]   καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ,  δέος   οὐ φαῦλόν με ἔχει περὶ
[10]   κλέος, εἶναί τε οὐδὲν ἐτόπαζον  δέος·   οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν σφῶν τὴν
[22]   δὲ οὐκ ἦν Ὁμήρῳ τὸ  δέος,   πολλαῖς μὲν ὕστερον γενεαῖς τοὺς
[24]   κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς αὑτὴν  δεχομένη   τὴν ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν πολλάκις,
[9]   πόλιν χώμασιν· εἶτα εἰς ταῦτα  δεχόμενος   τὸν Μυγδόνιον, λίμνην ἀπέφηνε τὸ
[27]   μὴ φυλάκων ἑτέρων οἱ φρουροὶ  δέωνται,   ἀλλ´ οὐδὲ ἀπειθεῖς ἄρχουσιν, εἰδὼς
[36]   κατασκόπους τοῦ βασιλέως γενομένου,  δὴ   ´κεῖνόν τε ἐποίησεν ὑπὸ τῆς
[34]   νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον  δὴ   ἄσχολον ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε τὰ
[7]   ταῖς τύχαις εὔδηλον. Οὐ γὰρ  δὴ   αὖθις ἔμελλε φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας
[6]   προσῆκον, οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι  δὴ   αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ
[18]   περὶ ταῖς Κοττίαις Ἄλπεσιν,  δὴ   βασιλεῖ μὲν παρέσχεν ἀσφαλῆ καὶ
[6]   ἐδόκει λῷον ἐνταῦθα διαγωνίζεσθαι, τότε  δὴ   βασιλεὺς τούς τε ἱππέας ἐπὶ
[4]   καὶ ὅπως ἐστὶ τοῦ μὲν  δὴ   βασιλέως αὐτοῦ βασιλικώτερος, εἴ που
[34]   ἐπὶ τοὺς Πέρσας Μακεδόσιν, οἵπερ  δὴ   δοκοῦσιν ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην
[22]   ψυχῆς καὶ γενναίας. Τὰ μὲν  δὴ   θαυμαστὰ τῶν ἔργων καὶ ὁπόσων
[7]   καὶ ἄλλως ἔχειν· οὐ γὰρ  δὴ   ἴσμεν τί ποτε παθὼν
[25]   χρημάτων εὐπορίας καταβαλλομένης. Εὖ γὰρ  δὴ   ἴστε ὡς οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος
[7]   τοῖς πρόσθεν ἠξίου. ~Τοῦτο μὲν  δὴ   καὶ αὖθις τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο
[13]   τῷ ἐν ἡμῖν θεῷ·  δὴ   καὶ αὐτὸς ἑτέρωθι κυριώτατον ἐν
[31]   τοὺς ἐκ τῆς τέχνης.  δὴ   καὶ αὐτὸς περὶ τῆς κακίας
[37]   παθόντες μείζονα κατώρθουν ὕστερον·  δὴ   καὶ βασιλεὺς ἐννοῶν καὶ λογιζόμενος
[25]   τῶν θεῶν κατεψεύδοντο· εἰ γὰρ  δὴ   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰκὸς
[15]   γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι νοῦ, ὃν  δὴ   καὶ θεὸν εἶναί φαμεν καὶ
[6]   δὲ τῶν ξυνεπομένων βαρβάρων, οἷς  δὴ   καὶ λείαν ἅπαντα προθήσειν ἠπείλει,
[36]   καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται γὰρ  δὴ   καὶ Ποσειδῶν συνταράττων τὴν
[3]   χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ,  δὴ   καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν παρέσχεν ἡδεῖαν;
[39]   ἀφανίζειν τὰ σπέρματα· ´κείνων γὰρ  δὴ   καὶ τὸ ἔργον τόδε, καὶ
[11]   αἰτίας τῆς δυσπραγίας ἀποσκευάζεσθαι·  δὴ   καὶ τότε δράσας ἀπιὼν ᾤχετο,
[8]   ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ μὲν  δὴ   κατὰ τὴν μάχην, εἰ μὴ
[24]   καὶ θείοις ἀπιστεῖν ἀνδράσιν, οἳ  δὴ   λέγουσι πολλὰ μὲν ἕκαστος ἰδίᾳ,
[30]   ἀνοήτων δαιμόνων τὸ φῦλον. ~Ἃ  δὴ   μιμητέον τῷ γενναίῳ καὶ θεοφιλεῖ,
[9]   τῆς πόλεως ἐκείνης ἔργοις,  δὴ   Μυγδόνιος ποταμῶν κάλλιστος τὴν αὑτοῦ
[16]   ἰδιότητος τῆς γλώττης. Τὸ μὲν  δὴ   ξύμπαν ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται· τῇ
[38]   τέλει καὶ τῶν φυλάκων, οἵπερ  δὴ   ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν καὶ
[8]   τέλος τῆς μάχης. ~Οὐ γὰρ  δὴ   ξὺν τῇ τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ
[8]   καὶ ἵππων ἀναμίξ· οὐ γὰρ  δὴ   Δρᾶος ἐῴκει Σκαμάνδρῳ, οὐδὲ
[33]   τῶν μεγίστων αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ  δὴ   οὖν καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη
[38]   ἄρξαι σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν  δὴ   παρὰ τῆς τῶν φυλάκων εὐνοίας
[31]   ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων μὲν  δὴ   πέρι καὶ ἀρχόντων τοιάδε γινώσκει·
[7]   καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν. Τὰ μὲν  δὴ   περὶ τὸν μηχανοποιὸν τῆς ὅλης
[21]   τὸν ἐν Ἰλλυριοῖς ξύλλογον, ἵνα  δὴ   πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ
[35]   μὴ τἆλλα μοχθηρὸς ἦν, ἐννοήσατε  δὴ   πρὸς φιλίου Διός. Ποταπὸν δὲ
[9]   χώρας ὁπόσην νέμονται· ἔοικε γὰρ  δὴ   τὰ τοιαῦτα πρὸς τὰς τοῦ
[16]   δὲ ἐκ τῆς ἕω, ταῦτα  δὴ   τὰς Ἄλπεις ὀχυροῦν ἔφαμεν, ἵναπερ
[19]   τὰς ἀρχὰς πειρῶνται ξυμπείθειν ὡς  δὴ   ταῦτά γε αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων
[9]   τοὺς τῇδε βαρβάρους ἐπιμιξίας. Ταύτην  δὴ   τὴν πόλιν στρατὸς ἀμήχανος πλήθει
[9]   ἐμμελετᾶν ἐπιτήδειος ἐφάνη. Τὰ γὰρ  δὴ   τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἅτε ἐς
[16]   τύραννος τὴν φρουρὰν κατεσκευάσατο. Οὕτω  δὴ   τῆς Ἰταλίας ἁπανταχόθεν ὄρεσί τε
[22]   ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν ὡς  δή   τι καινὸν εὑρόντες εἰς ὑμᾶς
[20]   αἰχμαλώτου κόρης, λέγειν ἐπιχειρῶν οὕτω  δή   τι πείθει τὸν βασιλέα καὶ
[24]   ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο  δὴ   τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα
[38]   περὶ τὴν ἁρπαγὴν ἐνενόει; εἰ  δὴ   τὸ μὲν ὠμόν τις οἴεται
[16]   ἀρχόμενα μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν  δὴ   τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα
[4]   λόγων ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ  δὴ   τὸν χρυσόν φασι τοῦ Θεσπιᾶσιν
[10]   ξένῳ τῆς μάχης· οὐ γὰρ  δὴ   τοσοῦτον αὐτοῖς τὰ τῶν ὀμμάτων
[24]   τὸ φῶς ἡλίῳ. Καὶ γὰρ  δὴ   τοῦδε νεὼς μὲν καὶ ἀναθήματα
[14]   ὑποτεμομένοις φιλοσόφων ἐξηγεῖσθαι ῥήσεις· πρὸς  δὴ   τοὺς τὰ τοιαῦτα καταμεμφομένους εἴρηται
[2]   καὶ ἀδικίαν ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι μὲν  δὴ   τούτοις ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ δὲ
[5]   μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν  δὴ   τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι, τῶν
[14]   τῶν προκειμένων ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ  δὴ   τρόπον τινὰ καὶ ἡμῖν ἔοικε
[34]   ἐπιμελεῖν καὶ κήδεσθαι. Οὐ γὰρ  δὴ   τρυφῆς ὑπολαμβάνει τὴν βασιλείαν εἶναι
[6]   βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ μόνῃ, ἥπερ  δὴ   τυγχάνει πίστις οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´
[25]   τῶν πολεμικῶν ἀγώνων, αἳ  δὴ   τῷ παντὶ ´κείνων εἰσὶ λαμπρότεραι,
[25]   ἀποβλέπειν ἐς τὴν ψυχήν· ᾗπερ  δὴ   τῶν ἄλλων ζῴων διαφέροντες, εἰκότως
[6]   πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων  δὴ   τῶν ἐθνῶν ἐξαναστήσας οὐκ ἔλαττον
[32]   βιάζοιτο κακῷ τῳ περιπεσεῖν, τούτων  δὴ   τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν τε
[13]   θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο  δή   φαμεν οἰκεῖν μὲν ἡμῶν ἐπ´
[2]   τῆς βασιλείας αὐτῆς. Τί γὰρ  δή   φησιν ποιητὴς ἐπαινεῖν ἐθέλων
[31]   χαλεπώτατον τῶν ἐκείνης ἔργων, ὅτι  δὴ   ψεύδεται πολλάκις ἀρετὴν ὑποδυομένη καὶ
[6]   συνεφήψαντο ἐμφανὴς μὲν θάνατος,  δήλη   δ´ φυγὴ καὶ ἄλλων
[27]   σωτήρων καὶ προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν αὐτοὶ  δηλήμονες·   οὐδὲ μὴν ὑπνηλοὺς ἀνέξεται εἶναι
[34]   λεγομένου ξυνίετε, εἴ τε οὔπω  δῆλον,   αὐτίκα μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον
[7]   κελεύει τοὺς ἰχθῦς, οὔτι πω  δῆλον.   Ἄχρι μὲν γὰρ τῆς μάχης
[18]   μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα δηλοῦμεν·  δῆλον   δὲ ἀποβλέψαντι πρὸς τὸ τῆς
[25]   αὐτῶν ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες.  Δῆλον   δὲ ἐνθένδε· ἄλλων γὰρ οὐδὲ
[4]   τὰ τοῦ Μακεδόνος ἔργα·  δῆλον   δὲ ἔσται χρωμένοις ἡμῖν τῷ
[34]   ἔχων ὑπόθεσιν, καὶ παιδί που  δῆλον,   τοῖς μέν γε λίαν ἀρχαίων
[28]   ἄν τις μάλιστα πείσειεν;  δῆλον   ὡς αὐτὸς ὁρώμενος καρτερὸς καὶ
[27]   καὶ τοῖς ὀρθοῖς ξυνεπόμενος διατάγμασι  δῆλος   εἴη, καὶ ὅλως τὴν ἡγεμονίαν
[38]   ἔξωθεν παρὰ τῆς τύχης ἐπάγοιντο,  δῆλός   ἐστι τούτῳ διδοὺς τὰ νικητήρια.
[8]   τρόπον ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ τἆλλα  δῆλός   ἐστιν Ἀχιλλεῖ χαριζόμενος, καὶ ὥσπερ
[34]   οὐκ ἔχων τι μέμφοιτο  δῆλος   ἦν εὔνους ὤν. Καὶ αὐτοῦ
[18]   μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα  δηλοῦμεν·   δῆλον δὲ ἀποβλέψαντι πρὸς τὸ
[10]   ξύμπαντας τῷ μόνον ἐθέλειν καὶ  δηλοῦν   τὴν γνώμην διὰ τοῦ σχήματος·
[12]   τοὺς Ἀχαιούς φησι, τοῦ Πυλίου  δημαγωγοῦ   καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον νηῶν
[21]   δὲ ἐφ´ ἑκάστῃ συνόδῳ τὰς  δημηγορίας   ἐκλέγειν ἐς τὰ στρατόπεδα καὶ
[20]   ὧν ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι λόγον,  δημηγοριῶν   φημι καὶ ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα
[29]   τῶν σωμάτων, οἱ δὲ ὥσπερ  δήμιοι   τιμωροί τινες καὶ ἀποπληρωταὶ τῶν
[6]   ἐν μύθοις Πρόδικος τὴν Κακίαν  δημιουργεῖ   πρὸς τὴν Ἀρετὴν διαμιλλωμένην καὶ
[4]   καὶ ἀκόμψῳ θεατῇ τῶν Φειδίου  δημιουργημάτων   πρὸς αὐτὸν Φειδίαν ἐπιχειροῦντι διεξιέναι
[28]   ἀγαθὸς τῶν νόμων, ἀμείνων ἔσται  δημιουργός,   εἴ ποτε καιρὸς καὶ τύχη
[29]   αὐτὸς ἦν τε καὶ ἔστι  δημιουργός·   τὰ κακὰ δὲ οὔτ´ ἐγέννησεν
[30]   ἅμα τοῖς συνέδροις παραδώσει τῷ  δημίῳ   τὰ γνωσθέντα ἐπιτελεῖν, οὔτε διὰ
[23]   αὐτοῦ τῇ κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν  δῆμος   ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ δὲ
[21]   ᾔρετο καὶ αὐτὸ περιέσχεν ὁπλιτῶν  δῆμος   καὶ ἀκοντιστῶν καὶ τοξοτῶν ἱππεῖς
[11]   πολλοὺς μὲν ὑπὸ τῆς ἐνδείας  δήμους   ἀπολέσας, πολλὰ δὲ ἀναλώσας περὶ
[21]   ἐκλέγειν ἐς τὰ στρατόπεδα καὶ  δήμους   καὶ βουλευτήρια, μακροτέρας δεῖται τῆς
[24]   καὶ ἐν ἀγορᾷ καὶ ἐν  δήμῳ   καὶ ἐν οἰκίᾳ καὶ ἐπ´
[3]   ὅπλοις ἐμπειρίας, θαρρούντως ἰέναι. Τίνι  δήποτε   οὖν τῶν ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς
[13]   ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ σεαυτοῦ οὐ  δήπου   τὸ σῶμά φησιν οὐδὲ τὰ
[4]   τῆς σωτηρίας τὰς ἐλπίδας. ~Σὲ  δῆτα   ἐθεασάμην, φίλε βασιλεῦ, ἄρκτους
[34]   Πρίαμον ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ τυχὸν  δι´   ἀρετὴν κατὰ γένος προσηκούσης
[5]   διεπολεμήθη· κωλύει δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι  δι´   ὀλίγων. ~Ἀνὴρ ἄπιστος καὶ θρασὺς
[18]   ἔχειν ξυγγένειαν, μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες  δι´   ὁμοιότητα δηλοῦμεν· δῆλον δὲ ἀποβλέψαντι
[12]   ἀγεννῆ καὶ δειλὰ παραινεῖν τὸν  Δία,   ἄλλως τε οὐδὲ μαχομένῳ, ξὺν
[26]   δυστυχής, τούτους δὲ ἀνάγκη πεινῆν  διὰ   βίου καὶ ἀθλιώτερον ἀπαλλάττειν μακρῷ
[30]   δημίῳ τὰ γνωσθέντα ἐπιτελεῖν, οὔτε  διὰ   θυμοῦ μέγεθος οὔτε διὰ μαλακίαν
[1]   ξυμφοράς, τὸν βασιλέα δὲ αἰτιώμενον  Δία   καὶ Μοίρας καὶ Ἐριννῦν, δοκεῖ
[25]   τούτου δὲ νομιστέον πατέρα τὸν  Δία   καὶ φυτουργόν, καὶ οὐδὲν μεῖον
[25]   σκυτέα καὶ ναὶ μὰ  Δία   κεραμέα τινὰ χρήματα ἐκ τῆς
[30]   οὔτε διὰ θυμοῦ μέγεθος οὔτε  διὰ   μαλακίαν ψυχῆς ἁμαρτάνων τοῦ φύσει
[39]   μηδὲ τῶν ἐχθρῶν τις  διὰ   μέγεθος ὧν αὑτῷ σύνοιδεν ἀδικημάτων
[25]   αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ  διὰ   ξυγγένειαν μόλις προσπίπτουσαν· οὔτι γε
[15]   συνιέντα μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον  διὰ   ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ τῆς
[29]   δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν σωφρόνων καὶ  διὰ   παντὸς τοῦ βίου βάσανον οὐ
[1]   καὶ ἁλουργῆ χλαῖναν, οὐδὲ μὰ  Δία   πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων,
[24]   καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ μὰ  Δία   πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν καὶ μεγαλόφρονα
[39]   προείλετο, μὲν ἦν καὶ  διὰ   ταῦτα μοχθηρὸς καὶ ἀνόητος καὶ
[4]   δοκεῖ Μενεσθεὺς κράτιστος, καὶ τούτῳ  διὰ   τὴν ἡλικίαν Πύλιος οὐχ
[15]   πολλὰ δὲ ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα  διὰ   τὴν πρὸς τὸ σῶμα κοινωνίαν
[27]   ἔκ τινος τύχης ἐπιφυομένους  διὰ   τὴν σφῶν αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως
[25]   παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ  διὰ   τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων τε
[14]   Πλάτωνος λόγοις· καὶ γὰρ αἰσθέσθαι  διὰ   τῆς ἀκοῆς ἡδίους τῶν ἄλλων
[16]   Ἕκτορα σπένδειν μὲν οὐκ ἐθέλοντα  διὰ   τὸ ἐπὶ τῶν χειρῶν λύθρον·
[10]   ὄντος ὑπὸ τῇ ἕλῃ καὶ  διὰ   τὸ πίειραν εἶναι τὴν γῆν
[6]   ἀναλαβὼν καὶ ὑποζεύξας τοὺς ἵππους  διὰ   τοῦ πελάγους ἐφέρετο. Γηθοσύνῃ δὲ
[10]   ἐθέλειν καὶ δηλοῦν τὴν γνώμην  διὰ   τοῦ σχήματος· ἐπιστρεφόντων γὰρ ἔπιπτον
[35]   τὸ πάθος, καὶ ἔοικεν ἐμφύεσθαι  διὰ   τοῦτο μᾶλλον ταῖς γενναίαις ψυχαῖς·
[25]   προγόνους δυνάστας ναὶ μὰ  Δία   τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ νίκας
[38]   ἀσφάλειαν· δὲ ἐκείνους ὑπήγετο  διὰ   τῶν χρημάτων εἰς εὔνοιαν, καὶ
[30]   καὶ μεταδοτέον πολλοῖς μὲν ἀρετῆς  διὰ   φιλίας ἐς ταύτην τὴν κοινωνίαν,
[10]   τῶν πολεμίων καὶ ταύτης καὶ  διαβαίνειν   πειρωμένων, ἐπεξῄεσαν πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν,
[23]   σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν ἐθέλωσι  διαβαίνειν,   συνάπτοντας, καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ
[9]   βασιλεὺς ἐκ τῆς ἠπείρου Τίγρητα  διαβὰς   καὶ ἐπιτειχίζων τὴν πόλιν χώμασιν·
[4]   ἁμαρτάδα, καὶ οὐκ ἔσομαι ταῖς  διαβολαῖς   ἔνοχος· ὥστε ἤδη θαρροῦντα χρὴ
[1]   ἡμιθέων τὰς πράξεις, καὶ ταύτην  διαγωγὴν   τῆς ἡσυχίας ποιεῖσθαι, εὖ μάλα
[6]   ἦλθε καὶ ἐδόκει λῷον ἐνταῦθα  διαγωνίζεσθαι,   τότε δὴ βασιλεὺς τούς τε
[12]   τῶν ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος πεζὸς  διαγωνίζεται,   οἱ δὲ πρότερον ἀπὸ τῶν
[25]   εἰ δὲ τούτου παῖς  διαδεξάμενος   τὸν κλῆρον εἰς τοὺς ἐκγόνους
[11]   τοὺς τοξότας διελὼν εἰς μοίρας,  διαδέχεσθαί   τε ἀλλήλους κελεύει καὶ συνεχῶς
[2]   ἡγεμονίας, τὼ πάππω τὼ σὼ  διαδέχεσθον.   Καὶ μὲν τῆς μητρὸς
[11]   ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων,  διαδεχομένων   δὲ ἀλλήλους καὶ ἀκοντιζόντων ἐς
[25]   οὔτε τιάρα καὶ σκῆπτρον καὶ  διάδημα   καὶ θρόνος ἀρχαῖος, ἀλλ´ οὐδὲ
[25]   φαυλότητος γένους, κρείττων δὲ ἀρετὴ  διαθέσεως   οὐ πάντη σπουδαίας. Καὶ μή
[6]   ἐπέτοντο Ῥίμφα μάλ´, οὐδ´ ὑπένερθε  διαίνετο   χάλκεος ἄξων, ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν
[21]   πάππῳ, ζῆν τε ἐποίησε καὶ  διαιτᾶσθαι   καθάπερ Ὅμηρος ἀξιοῖ τῶν ἀνδρῶν
[29]   ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε καὶ  διακαθαίρειν   τοῖς αὑτοῦ παισὶ καὶ ἐγγόνοις·
[12]   ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ νομίζοντα τὸ  διακόνημα.   ~Οἶμαι γὰρ τὴν Πλάτωνος μικρὰ
[16]   στρατηγοῦ καὶ βασιλέως ἐπιτελεῖν ἔργον,  διακόνου   δὲ καὶ ὑπηρέτου, Ἰδαίου τινὸς
[22]   γάρ ἐστε λίαν αὐτῶν ἤδη  διακορεῖς   καὶ ὑμῶν ἐστι τὰ ὦτα
[10]   τείχους θεωμένοις. Ὡς δὲ ἐγένοντο  διακορεῖς   οἱονεὶ λαμπρᾶς καὶ πολυτελοῦς πομπῆς
[29]   ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν  διαλαβόμενα   κρίνειν ἐπέταξε καὶ διακαθαίρειν τοῖς
[17]   αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν δυσχωριῶν  διαλεγόμενος   καὶ ὡς οὔτε στρατόπεδον ἦν
[2]   Κλαυδίου, μικρὰ δὲ ἐν μέσῳ  διαλιπούσης   τῆς ἡγεμονίας, τὼ πάππω τὼ
[20]   ῥήτωρ πολυτρόπως πείθειν ἐπιχειρῶν πρὸς  διαλλαγὰς   Ἀχιλλέα καὶ δῶρα πολλὰ διδούς,
[4]   τῶν λόγων ἀσθένεια περιχεομένη  διαλυμήνηται,   καθάπερ δὴ τὸν χρυσόν φασι
[8]   λύτρα; ἐρομένου γὰρ μετὰ τὰς  διαλύσεις,   τὰς ὑπὲρ ὧν ἀφῖκτο, τοῦ
[21]   τις ἐκείνοις μέμφοιτο καὶ ἐπιδεικνύοι  διαμαρτάνοντας,   οὗτός ἐστι βασιλέως ἀξιόχρεως ἐπαινέτης·
[6]   Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς τὴν Ἀρετὴν  διαμιλλωμένην   καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ Διὸς
[38]   τῶν πόλεων τὰ χρήματα καὶ  διανέμων   τοῖς ἐπιοῦσι βαρβάροις καὶ ὥσπερ
[13]   ἀκίνητον, οὐδὲ οὕτως ἄλλο τι  διανοεῖσθαι   τὸν σοφὸν ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ
[7]   οὐδὲ ἄν τις ἐμφύλιον φόνον  διανοηθείη   δρῶν, παλαμναίους τινὰς καὶ μιάστορας
[7]   συγγνώμην εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα  διανοηθέντα,   ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε
[1]   ποιεῖσθαι, εὖ μάλα ἐμφρόνως τοῦτο  διανοηθέντα·   τὸ μὲν γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ
[7]   ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς μὲν αὐτὸν  διανοηθῆναι,   εἰκὸς δὲ καὶ ἄλλως ἔχειν·
[15]   καθαροῦ καὶ ἀμιγοῦς γηίνῳ σώματι  διανοηθῆναι   νοῦ, ὃν δὴ καὶ θεὸν
[11]   βασιλέως παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου τὸ  διανόημα·   κατὰ νώτου γὰρ τῶν ὁπλιτῶν
[22]   πρὸς ὑμᾶς τὰ ὑμῶν αὐτῶν  διανοήματα   ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ τοῖς
[7]   ἄγει πέρατα ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν  διανοημάτων,   εἴτε αὐτὸν ποταμὸς ὑποδεξάμενος
[6]   ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ τὴν  διάνοιαν   βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ
[25]   καὶ τρυφῆς γέγονε σημεῖα καὶ  διανοίας   ὑπὸ φιλοτιμίας ἀναφλεγμαινομένης ἐς
[22]   ποικίλῃ τοῖς ὀνόμασι σκιαγραφήσαντες καὶ  διαπλάσαντες   ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν ὡς
[25]   τὸν κλῆρον εἰς τοὺς ἐκγόνους  διαπορθμεύσειε,   τούτους δὲ ἤδη μέγα φρονεῖν
[10]   ταῖς ἐλπίσιν ὡς αὐτίκα μάλα  διαρπασόμενοι,   καὶ ἐδέδοτό σφιν τοῦ πρόσω
[12]   τὸν Σαρπηδόνα· οἱ δὲ οὐδὲ  διαρραγέντος   αὐτομάτως τοῦ τείχους ἐνέδοσαν, ἀλλὰ
[22]   ὅμιλος θεατής τε ἐγένετο καὶ  διασώζει   τὴν μνήμην ξὺν εὐφημίᾳ, ἅτε
[9]   τὴν στρατιὰν τὸν Περσικὸν τρόπον·  διασώζουσι   γὰρ καὶ ἀπομιμοῦνται τὰ Περσικὰ
[25]   καὶ τὸ ἐντεῦθεν ἐπὶ πολὺ  διασωθῆναι   τοῦτο τῷ γένει σύμβολον· ἐπὶ
[24]   καὶ ἐν ναυαγίαις ἔνεστι  διασώσασθαι   καὶ ἐν ἀγορᾷ καὶ ἐν
[27]   νόμοις καὶ τοῖς ὀρθοῖς ξυνεπόμενος  διατάγμασι   δῆλος εἴη, καὶ ὅλως τὴν
[4]   τάξιν δὲ κοσμῆσαι καὶ φάλαγγα  διατάξαι   καλῶς δοκεῖ Μενεσθεὺς κράτιστος, καὶ
[37]   ὅταν ἐν τοῖς ἐλάττοσιν αὐτοὺς  διαταράττῃ,   παρέχει. Τοῦτο Λακεδαιμόνιοι παθόντες ἐν
[33]   ἐνενόησαν οὔτε ἐσκέψαντο, τίνα τρόπον  διατελοῦσιν   ἀλλήλοις χρώμενοι. Καίτοι γε τοῦτο
[17]   τὴν ἄνοδον. ~Καὶ ἵνα μὴ  διατρίβειν   δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν
[3]   πόρπῃ, δὴ καὶ Ὁμήρῳ  διατριβὴν   παρέσχεν ἡδεῖαν; λόγου τε ἀξιωτέον
[33]   τὰ νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε  διαφέρετον   ἀλλήλων τε ἡμέτερος καὶ
[6]   αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ  διαφέροντα   τῶν ἄλλων ἐθνῶν γένη βαρβάρων,
[19]   καὶ αὔξειν ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς  διαφέροντα   τῶν ἄλλων, οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες
[25]   δὲ ἄλλων ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς  διαφέροντας   τῶν φύσει πατέρων. Ἔβλεπον γὰρ
[25]   ᾗπερ δὴ τῶν ἄλλων ζῴων  διαφέροντες,   εἰκότως ἂν κατ´ αὐτὸ τὴν
[36]   ἀξιώσει καὶ πλούτῳ καὶ ξυνέσει  διαφέροντες   τῶν ἄλλων, ὥσπερ ἐς λιμένα
[34]   ὡς αὐτὸν πατὴρ ἠγάπα  διαφερόντως,   οὔτι πρᾷος ὢν λίαν τοῖς
[39]   καὶ ὃν σφόδρα ἀγαθὸν καὶ  διαφερόντως   πρᾷον ἠπίστατο μισῶν καὶ ἐπιβουλεύων
[5]   πολέμους ἀθρήσωμεν. ~Τίνας οὖν Ὅμηρος  διαφερόντως   ὕμνησεν Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων;
[25]   τοιοῦτος αἴρεται μετέωρος ἐπίπαν, οὐδὲν  διαφέρων   τοῦ περὶ τὸν Φαέθοντα μύθου
[39]   ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις, ἀνδρείᾳ δὲ  διαφέρων   τῷ μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν,
[24]   ἀναθήματα πολλοὶ πολλάκις ὑφελόμενοι καὶ  διαφθείραντες   ᾤχοντο, δόντες μὲν ἄλλοι τὴν
[39]   ταῦτα χρῆναι πρὸ τῆς ἀκμῆς  διαφθείρειν,   ἀλλὰ περιμένειν τὸν χρόνον καὶ
[22]   τοὺς λόγους· ἀδικοίην γὰρ ἂν  διαφθείρων   καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ τις
[12]   ὧδε τὴν ὁμοιότητα καὶ τὸ  διάφορον   λογίζεσθε. Ἑλλήνων μὲν Αἴαντε καὶ
[35]   τὸν σίδηρον καὶ ἐπιβουλεύοντας φόνον,  διαφόρους   τε αὑτοῖς ὑπολαμβάνουσι φύσει καὶ
[8]   τὸ τεῖχος ἄσμενοι ξυνελέγησαν οἱ  διαφυγόντες.   Ταῦτα ἐκεῖνος πολλοῖς ἔπεσι διηγούμενος
[1]   Μοίρας καὶ Ἐριννῦν, δοκεῖ μοι  διδάσκειν,   ὥσπερ ἐν δράματι τοῖς προκειμένοις
[12]   σοφωτέρας ἐπινοίας δεῖται, Ὁμήρου σαφῶς  διδάσκοντος   ὡς Ἀχιλλέως μὲν φανέντος ἐδύσατο
[34]   φύσει πλέον τῷ τρόπῳ  διδούς,   ἡττώμενος δὲ οἶμαι τῆς θεραπείας
[20]   διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ δῶρα πολλὰ  διδούς,   μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν
[38]   τύχης ἐπάγοιντο, δῆλός ἐστι τούτῳ  διδοὺς   τὰ νικητήρια. ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς
[21]   τὴν ἁλουργίδα· τἆλλα δὲ αὐτῷ  δίδωσι   βασιλεὺς ἄφθονα μᾶλλον Κῦρόν
[16]   ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα σώζειν οὐ  διεκώλυσαν,   τῷ κοινῷ δὲ τῶν Ἰταλῶν
[18]   ὑπὲρ τούτων ὀλίγα πάντα  διεληλύθαμεν·   ὁπόσα δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς
[19]   τῶν βασιλέως ἔργων ἐν βραχεῖ  διεληλύθαμεν,   οὔτε κολακείᾳ προστιθέντες καὶ αὔξειν
[16]   τῇ φήμῃ τοῦ μάντεως, ἀσπασίως  διελύθη   καὶ ἔδωκε δῶρα, τὸν θάνατον
[20]   Θέτιδος, ὥστε μὲν ἀκόσμως  διέλυσε   τὸν ξύλλογον, δὲ οὐδὲ
[11]   ἥμαρτε τῆς πείρας, τοὺς τοξότας  διελὼν   εἰς μοίρας, διαδέχεσθαί τε ἀλλήλους
[34]   ἀφικόμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐστασίαζον καὶ  διεμάχοντο,   τούτῳ δὲ ἐχαλέπαινον οὐδὲν οὐδὲ
[34]   δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον,  διενεγκεῖν   δὲ ἀνδρείως καὶ μάλα ἐμπείρως,
[8]   Ἕκτορα δῖον, τά τε ἄλλα  διέξεισι   καὶ περὶ τοῦ πολέμου φησίν·
[4]   ἀληθείας κρείττων, ἐθέλω τοῖς παροῦσι  διεξελθεῖν·   γελοῖον γὰρ οἶμαι πρὸς σὲ
[22]   ἡδέως ἂν τοὺς ῥηθέντας λόγους  διεξῆλθον,   καὶ οὐκ ἄν με ὄκνος
[32]   Οὐκοῦν καὶ ἐς ὑμᾶς αὐτὸν  διεξῆλθον,   μακρότερα μὲν τυχὸν ἴσως τοῦ
[4]   δημιουργημάτων πρὸς αὐτὸν Φειδίαν ἐπιχειροῦντι  διεξιέναι   περὶ τῆς ἐν ἀκροπόλει παρθένου
[23]   ὁμολογητέον ἐστὶ τοὺς ἀληθεῖς ἐπαίνους  διεξιόντι   καὶ ὧν ἀκούειν ἄξιον ὑμῖν
[5]   καὶ οὐ τοῦ πλείονος ἐπιθυμίᾳ  διεπολεμήθη·   κωλύει δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´
[10]   εἶχον τὴν φάλαγγα κατὰ τὸ  διερρηγμένον   τοῦ τείχους, καὶ ὑπὲρ τοῦ
[11]   καὶ συνεχῶς βάλλειν πρὸς τὸ  διερρηγμένον   τοῦ τείχους, ὡς μὴ δυνηθεῖεν
[10]   Προσῆγον δὲ ἐν τάξει μέτρον  διεστῶτες   ἀλλήλων ἴσον, καὶ ἐῴκει τείχει
[8]   ἐπειδὴ τὰ τῆς τάξεως αὐτοῖς  διεφθάρη,   οὐ κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ δὲ
[10]   τοσοῦτον αὐτοῖς τὰ τῶν ὀμμάτων  διέφθαρτο,   ὡς μὴ καθορᾶν βαρύτερον μὲν
[4]   σὲ περὶ τῶν σῶν ἔργων  διηγεῖσθαι,   καὶ ταὐτὸν ἂν πάθοιμι φαύλῳ
[5]   ἀξίας εἰκόνος. Ἐθέλω δὲ ὑμῖν  διηγεῖσθαι   τὴν ἐπὶ τῷ ποταμῷ μάχην
[38]   ἀρχὴν καὶ ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους,  διηγεῖται,   βούλεσθε ὑμῖν ἐναργὲς εἴπω τεκμήριον
[22]   ἄρα τἀκείνων αὐτὸς ἐξαγγελεῖ καὶ  διηγήσεται·   τὸ δὲ ἐπὶ τὸ χεῖρον
[33]   ἔμπροσθεν, ὁπότε τῆς ὑπὲρ τούτων  διηγήσεως   ἀπεπαυόμεθα. Ἔφαμέν που χρῆναι τοὺς
[7]   πράξει παρελόμενα τὸ ξυνεχὲς τῆς  διηγήσεως,   ἐνταῦθά που πάλιν ἀφετέα· ἐπανιτέον
[8]   διαφυγόντες. Ταῦτα ἐκεῖνος πολλοῖς ἔπεσι  διηγούμενος   καὶ θεῶν ἀναπλάττων μάχας καὶ
[22]   μὲν ὕστερον γενεαῖς τοὺς λόγους  διηγουμένῳ,   λιπόντων δὲ ἐκείνων οὐδὲν ὑπόμνημα
[8]   εἰ μὴ δόξῃ τις τῶν  διηγουμένων   προσέχειν ἐθέλοι μηδὲ ἔπεσιν εὖ
[8]   τοῦ τάττοντος, κατὰ λόχους συνιστάμενοι  διηγωνίζοντο·   καὶ ἦν τὸ ἔργον ἁπάσης
[20]   τάφρῳ βαθείᾳ καὶ πασσάλοις ὀξέσι  διηλούμενον,   κατερρᾳθύμουν καὶ ὑφίεντο τῆς ἀλκῆς
[4]   μάλιστα τῶν ἄλλων ἕκαστος  διήνεγκε,   καὶ ὅπως ἐστὶ τοῦ μὲν
[4]   πώλοις ἄζυξι· τάχει δὲ ὅστις  διήνεγκε,   τούτῳ πρὸς σὲ γέγονεν ἀμφήριστος
[35]   ἀμύνασθαι λόγῳ τε καὶ ἔργῳ  (διηνέχθη   γοῦν ὑπὲρ τούτου πρὸς τὸν
[1]   ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε καὶ  διηνέχθη   πρὸς τὸν βασιλέα, μεθεῖναι μὲν
[38]   καίτοι πολλῶν συκοφαντεῖν ἐθελόντων καὶ  διηρμένων   ἐπὶ τοὺς οὐκ αἰτίους τὰ
[2]   Ἥφαιστος κάμε τεύχων καὶ ἔδωκε  Διί,   δὲ τῷ τῆς Μαίας
[6]   ποιητικὴ τερατεία φησὶ τῷ  Διὶ   χαλεπαίνουσαν τὴν Γῆν ὠδῖναι, οὐδὲ
[6]   πελάγους ἐφέρετο. Γηθοσύνῃ δὲ θάλασσα  διίστατο·   τοὶ δ´ ἐπέτοντο Ῥίμφα μάλ´,
[18]   τὸν δὲ ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι  δικαίαν   αὑτῷ καὶ τῶν ἐξειργασμένων πάνυ
[8]   τοὺς κριτὰς καὶ οὐκ ἐπιτρέπει  δικαίαν   φέρειν καὶ ἀψευδῆ ψῆφον. Ὅστις
[38]   τὸ γέρας, ἀρχῆς ἀμεμφοῦς καὶ  δικαίας   ἀμοιβὴ θαυμαστή. Ὅστις δὲ ἐπ´
[15]   κρατίστην· ἔστι γὰρ ὁσιότης τῆς  δικαιοσύνης   ἔκγονος· αὕτη δὲ ὅτι τοῦ
[23]   μετὰ σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν μετὰ  δικαιοσύνης   στέργοντας· ὅσους δὲ ἀγχίνους
[39]   γέγονε τοῦ φύσαντος ἀμείνων καὶ  δικαιότερος,   περὶ δὲ τοὺς ἐκείνου φίλους
[30]   μαλακίαν ψυχῆς ἁμαρτάνων τοῦ φύσει  δικαίου.   Κινδυνεύει δὲ κράτιστος ἐν
[30]   χρῆσθαι καὶ τῇ ῥώμῃ, τῷ  δικαίῳ   δὲ καὶ πρᾴῳ καὶ φιλανθρώπῳ
[34]   ἐγκρατὴς ἁπάντων οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς  δικαίως   ἅμα καὶ σωφρόνως προσηνέχθη, ὥστε
[20]   τοῦτο λογίζεσθε· πλέον δὲ ἔχοντα  δικαίως   ἂν αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν
[25]   ἐναντίαν τοῦ βίου ῥοπὴν κατηνέχθη,  δικαίως   ἂν μεταποιοῖτο τῆς πρὸς ἐκείνους
[26]   εἰ θαυμαστὸν δοκεῖ τὸ μὴ  δικαίως   μεταποιεῖσθαι τῆς καλῆς ταύτης καὶ
[21]   κατῆλθεν τῆς βασιλείας ὑποκριτὴς  δικασάμενος   καὶ ὥσπερ ὄφλημα βασιλεῖ πατρῷον
[29]   τιμωροί τινες καὶ ἀποπληρωταὶ τῶν  δικασθέντων,   ἕτερον τῶν φαύλων καὶ ἀνοήτων
[34]   τούτων ὑμῖν ὥσπερ ἐν τοῖς  δικαστηρίοις   ὀνομαστὶ καλῶμεν τοὺς μάρτυρας; Καὶ
[29]   τῆς αὑτῶν ἀρετῆς παρασχομένων τὸ  δικαστήριον,   οἳ μηδὲν αὐθαδῶς μηδὲ ὁρμῇ
[34]   Μακεδόσιν, οἵπερ δὴ δοκοῦσιν ἐν  δίκῃ   γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων ὑπόθεσιν, καὶ
[34]   λέγειν οὔτε ἐν καιρῷ· ἐν  δίκῃ   δὲ ὅτι πρὸς αὐτὸν ἐπολέμησεν,
[21]   τε, Εὑδέμεναι μαλακῶς· γὰρ  δίκη   ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ μὲν οὖν
[27]   τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος ἐν  δίκῃ   καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ δὲ
[5]   πόλεμος ἐξερράγη, καὶ ὅτι ξὺν  δίκῃ   καὶ οὐ τοῦ πλείονος ἐπιθυμίᾳ
[34]   δὲ πολὺ πλέον τὸ ξὺν  δίκῃ   μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν
[28]   ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν  δίκῃ   πάντα δρῶν τοὺς μὲν ἀγαθοὺς
[6]   ἁμαρτήσας, τότε δὲ ἐφεστώσας ξὺν  δίκῃ   ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων καὶ
[24]   ᾤχοντο, δόντες μὲν ἄλλοι τὴν  δίκην,   ἄλλοι δὲ ὀλιγωρηθέντες ὡς οὐκ
[11]   στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ  δίκην   ἀπαιτοίη τοῦ θράσους καὶ τῆς
[18]   νίκης ἡδονήν, τὸν δὲ ἡττηθέντα  δίκην   ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ καὶ τῶν
[29]   ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ δεινὴν ἐπάγοντες  δίκην   ζῶσί τε ἀνθρώποις καὶ ἀπολυθεῖσι
[39]   εἰκότως ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος, τὴν  δίκην   μὲν ἐπὶ τὸ κρεῖττον καὶ
[35]   ἐλοιδορεῖτο βασιλεῖ, τῆς προπετείας ἀπέτισε  δίκην,   τι μὴ τἆλλα μοχθηρὸς
[39]   ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν ἐν καιρῷ τὴν  δίκην,   οὐκ ἀλλοτρίοις ἔργοις καὶ ξυμφοραῖς
[29]   τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι τὴν  δίκην   προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ τῶν
[39]   βούλεσθαί περ ἐπιεικῶς μάλα πίτυος  δίκην   τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ σπέρματα·
[28]   δούλειον καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν σπέρμα.  Δίκης   δὲ αὐτῷ μέλει καὶ θέμιδος,
[28]   γὰρ νόμος ἔγγονος τῆς  δίκης,   ἱερὸν ἀνάθημα καὶ θεῖον ἀληθῶς
[39]   εἰς ἐγγόνους προφάσει τῆς ἀκριβοῦς  δίκης   καὶ τοῦ βούλεσθαί περ ἐπιεικῶς
[30]   τὸ βιάζεσθαι καὶ ὑπερορᾶν τῆς  δίκης·   τῷ δὲ ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένῳ
[6]   ἁλίσκεται, καθάπερ ὄρνιθες καὶ ἰχθύες  δικτύοις.   Ἐπειδὴ γὰρ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν
[8]   ξυγκαλύπτειν καὶ ἀποκρύπτειν ἀσφαλῶς ταῖς  δίναις.   Τοῦτο γὰρ ποταμὸς
[21]   γενομένων, προβουλευθέντων δὲ ὀρθῶς καὶ  διοικηθέντων,   οὗτος ἀρκούντως ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως
[31]   ἐπὶ τῶν μεγίστων ἔργων καὶ  διοικήσεων   τεταγμένους καὶ αὐτῷ τῆς ὑπὲρ
[8]   υἱέος Ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα  δῖον,   τά τε ἄλλα διέξεισι καὶ
[25]   ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ ἐπιτρέπει  διορᾶν   οὐδὲ ἀποβλέπειν ἐς τὴν ψυχήν·
[36]   τοὺς οὐ δυναμένους ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ  διορᾶν   τὴν στρατηγίαν. δὲ ἦν
[26]   νεκρῶν θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας  διορύττειν   ἀναπειθόμενον καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους;
[23]   μείζους βαρβάρων, καὶ τὸν Ἄθω  διορύττειν   δυναμένους καὶ σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους,
[6]   διαμιλλωμένην καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ  Διὸς   ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι ἄρα αὐτῷ
[25]   κατανοῆσαι, καὶ τὸν Ἡρακλέα τοῦ  Διὸς   ἀνειπεῖν ἔγγονον καὶ τὼ τῆς
[4]   καὶ τοῦ παρὰ τοῖς Πισαίοις  Διός·   εἰ δὲ ἐς τοὺς ἄλλους
[16]   ὥς φασιν, οἰκιζομένῃ δεξιὸς ἐκ  Διὸς   ἱπτάμενος τὴν αὑτοῦ φήμην χαρίζεται.
[35]   ἦν, ἐννοήσατε δὴ πρὸς φιλίου  Διός.   Ποταπὸν δὲ χρῆμα λοιδορία; ὡς
[12]   Ἶριν ἥκειν ἔφη παρὰ τοῦ  Διὸς   φράζουσαν· Ὄφρ´ ἂν μέν κεν
[29]   εἰς δὲ τὴν ἄλλων ὠφέλειαν,  διττὰς   δ´ ἀνάγκη τὰς κρίσεις γίγνεσθαι.
[29]   ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται.  ~Διττῶν   δὲ ὄντων τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ
[26]   ἀπείρων ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ  δίχα   νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ τῶν
[2]   τῆς μητρὸς πατὴρ τὴν Ῥώμην  διῴκει   καὶ τὴν Ἰταλίαν, καὶ τὴν
[8]   οὐ πεζοὶ μόνον πρὸς τοὺς  διώκοντας,   ἀλλὰ καὶ τῶν ἱππέων ὅσοις
[8]   τροπῆς τῶν πολεμίων καὶ τῶν  διωκόντων   οὐκ ἀνιέντων, ἐπὶ τὸ λαιὸν
[40]   μακρὸς δὲ λόγος καὶ  διωλύγιος,   ἐμοί τε οὐ σχολὴ τὰς
[15]   Ταῦτα δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις  διώρισται   νόμοις. Ὥσπερ οὖν, εἴ τις
[22]   ὥστε ὑμᾶς τούτων ἕνεκα καὶ  διωχλήκαμεν,   μακροτέρους τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενοι
[14]   ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους ἅμα καὶ  δόγματα   ᾄδειν καὶ πρὶν μετρίως
[4]   κοσμῆσαι καὶ φάλαγγα διατάξαι καλῶς  δοκεῖ   Μενεσθεὺς κράτιστος, καὶ τούτῳ διὰ
[1]   Δία καὶ Μοίρας καὶ Ἐριννῦν,  δοκεῖ   μοι διδάσκειν, ὥσπερ ἐν δράματι
[9]   τὰ Περσικὰ οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ  δοκεῖ,   Παρθυαῖοι νομίζεσθαι, Πέρσαι δὲ εἶναι
[26]   λόγων. ~Ὑμῖν δὲ εἰ θαυμαστὸν  δοκεῖ   τὸ μὴ δικαίως μεταποιεῖσθαι τῆς
[9]   Σοφίζονται δὲ ἐντεῦθεν τὸ μὴ  δοκεῖν   ἀφεστάναι Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ τὴν
[25]   καὶ ἄλλοθέν ποθεν ἀθροίσαντα μὴ  δοκεῖν   εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ τῶν πολλῶν
[3]   ἄρα ἔλασσον ἔχειν ἐν τούτοις  δοκῇς,   καὶ οὐκ ἀπωσόμεθα τὴν φλυαρίαν;
[40]   παραναλωθέντας. ~Ἆρ´ οὖν ὑμῖν ἱκανῶς  δοκοῦμεν   ἐκτετελεκέναι τὸν ἀληθινὸν ἔπαινον;
[28]   καὶ παρακαλῶν καὶ ἐν τοῖς  δοκοῦσι   φοβεροῖς φαιδρὸς καὶ ἀδεὴς καὶ
[34]   τοὺς Πέρσας Μακεδόσιν, οἵπερ δὴ  δοκοῦσιν   ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων
[25]   εὐγενείας ποιοίμεθα κρίσιν. Καί μοι  δοκοῦσιν   εὐστοχίᾳ φύσεως οἱ πάλαι θαυμαστῇ
[17]   ἄνοδον. ~Καὶ ἵνα μὴ διατρίβειν  δοκῶ   αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν δυσχωριῶν
[24]   πολλάκις ὑφελόμενοι καὶ διαφθείραντες ᾤχοντο,  δόντες   μὲν ἄλλοι τὴν δίκην, ἄλλοι
[32]   καὶ αὐτῷ πρότερον τὰ θεῖα  δόντες   οὐδὲ τῶν ἀνθρωπίνων ἐστέρησαν· εἰ
[29]   βουλευσάμενοι, τυχὸν δὲ οὐδὲν βουλῇ  δόντες,   ὑπὲρ ἀνδρὸς πολίτου τὴν μέλαιναν
[4]   πρόσθεν τοὺς ἀραμένους ὄνομα καὶ  δόξαν   μείζονα; τὸ μὲν οὐδὲ
[13]   τὰ χρήματα οὐδὲ εὐγένειαν καὶ  δόξαν   πατέρων· ταῦτα γὰρ αὐτοῦ μέν
[19]   εἰς ἐκείνους τοῦτον πεποιῆσθαι  δόξει   τὰ {ὑπὲρ} τῆς Ἰλιάδος ἔπη.
[8]   κατὰ τὴν μάχην, εἰ μὴ  δόξῃ   τις τῶν διηγουμένων προσέχειν ἐθέλοι
[35]   καὶ αὐτῷ οὐ σφόδρα ληρεῖν  δόξομεν,   ὡς ἐγὼ πείθομαι. ~Τοιοῦτος δὲ
[16]   φαῦλα σπουδῆς ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι  δόξωμεν,   τολμήσομεν καὶ πρὸς τηλικοῦτον
[8]   καὶ τῶν ἀσπίδων περὶ τοῖς  δόρασιν·   ἀνὴρ δὲ ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ
[8]   θραυμάτων ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ  δόρατα   σφῶν, ξυστοὶ δέ εἰσιν εὐμήκεις,
[21]   καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις τῶν  δορυφόρων   εἵπετο, μόνος δὲ ἐπὶ τοῦ
[25]   φυτουργόν, καὶ οὐδὲν μεῖον αὐτῷ  δοτέον   ἐκείνων, οἳ γεγονότες πατέρων ἀγαθῶν
[3]   ἀπὸ βασιλείας εἰς τυραννίδας ὑπενεχθέντα  δουλείας   ἔπαυσε χαλεπῆς, καὶ ἦρξε ξυμπάντων,
[28]   μᾶλλον τοῖς αὑτοῦ παισὶ  δούλειον   καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν σπέρμα. Δίκης
[1]   δοκεῖ μοι διδάσκειν, ὥσπερ ἐν  δράματι   τοῖς προκειμένοις ἀνδράσιν οἷον εἰκόσι
[6]   ποιητὴν τοῦ τερατώδους καὶ ἐξαγίστου  δράματος,   ὃς πρῶτος ἐπὶ νοῦν ἐβάλετο
[1]   κοινῇ τε ἅπαντας ἀγαθόν τι  δρᾶν,   ἡμῖν δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ
[8]   ἀναμίξ· οὐ γὰρ δὴ  Δρᾶος   ἐῴκει Σκαμάνδρῳ, οὐδὲ ἦν εὐμενὴς
[36]   τῆς μάχης ἣν ἐπὶ τοῦ  Δράου   ταῖς ᾐόσιν πρόσθεν λόγος
[8]   φροντίζοντες, ἅπαντα δὲ εἰς τὸ  δρᾶσαί   τι δεινὸν τοὺς πολεμίους τὸν
[11]   ἀποσκευάζεσθαι· δὴ καὶ τότε  δράσας   ἀπιὼν ᾤχετο, καὶ ἄγει πρὸς
[11]   αὖθις τοῖς αὐτοῖς χρῆται παλαίσμασι.  Δράσας   δὲ οἶμαι καὶ παθὼν παραπλήσια,
[7]   τί ποτε παθὼν  δράσας   ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε
[6]   κατάγει γαννύμενον καὶ οὐ ξυνιέντα,  δρασμὸν   δὲ ἀτεχνῶς καὶ οὐ στρατηγίαν
[39]   μελιττῶν ἐξιπταμένους καὶ ἐκ τοῦ  δριμυτάτου   ξύλου τὸν γλυκὺν καρπὸν φυόμενον,
[15]   ὥσπερ οἱ προεκθέοντες ἐν τοῖς  δρόμοις.   Ἐλέγετο δ´ οὖν ἐν τοῖς
[4]   ἱππικὴν καὶ τὴν ἐν τοῖς  δρόμοις   κουφότητα ἆρά σοι παραβαλεῖν ἄξιον
[33]   ἵππον ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον ἐν τοῖς  δρόμοις,   κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν τὰ νικητήρια,
[20]   τὸν θεόν, ἔτι δὲ αὐτὰ  δρῶν   καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν θεωρίδα,
[7]   ἄν τις ἐμφύλιον φόνον διανοηθείη  δρῶν,   παλαμναίους τινὰς καὶ μιάστορας δεδιὼς
[28]   ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν δίκῃ πάντα  δρῶν   τοὺς μὲν ἀγαθοὺς τιμήσει προθύμως,
[1]   μηδὲν ὕβρει πράττειν μηδὲ τῇ  δυνάμει   πρὸς ἅπαν χρῆσθαι μηδὲ ἐφιέναι
[18]   ἁπάσας αὐτοῦ τὰς ἐν Ἰταλίᾳ  δυνάμεις   ἀφελόμεναι, καὶ τὸ τελευταῖον καὶ
[18]   ὅσῳ δὲ μείζους αἱ συνιοῦσαι  δυνάμεις,   τοσούτῳ τὰ ἔργα προφέρειν εἰκός,
[34]   ἐχρήσατο γοῦν πρὸς τὰς ἐκείνου  δυνάμεις   ὑπὲρ αὐτοῦ τοῖς ὅπλοις ὕστερον.
[27]   τὸν πόνον φεύγοντος καὶ οὐ  δυναμένου   καρτερεῖν οὐδὲ ἀντέχειν πρὸς κάματον.
[36]   ἄφρονα καὶ ἐξετάραττε τοὺς οὐ  δυναμένους   ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ διορᾶν τὴν στρατηγίαν.
[23]   βαρβάρων, καὶ τὸν Ἄθω διορύττειν  δυναμένους   καὶ σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν
[31]   ὑποδυομένη καὶ ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ  δυναμένους   ὀξύτερον ὁρᾶν καὶ ἀποκάμνοντας
[36]   ἀγαπητός, πολλῆς μὲν τιμῆς καὶ  δυνάμεως   καὶ παρρησίας μεταδιδούς, χρήματα δὲ
[18]   Τίγρητι ζεύγματα, καὶ τῆς Παρθυαίων  δυνάμεως   καὶ τοῦ φρονήματος ἔλεγχος οὐ
[3]   ξυνάρχοντας. Ἆρ´ οὖν ἄξιον μέγεθος  δυνάμεως   παραβαλεῖν καὶ τὸν ἐν τῇ
[18]   τῆς παρασκευῆς μέγεθος καὶ τῆς  δυνάμεως   τὴν περιουσίαν· τότε γὰρ
[35]   καὶ τὸν Ὀδυσσέα παρώξυνεν εἰς  δύναμιν   ἀμύνασθαι λόγῳ τε καὶ ἔργῳ
[31]   μοχθηρίαν καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς  δύναμιν   ἅπασιν ἀντετάξαντο καὶ ἀντέστησαν ἐλέγχους
[28]   προθύμως, τοὺς μοχθηροὺς δὲ ἐς  δύναμιν   ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται.
[27]   ἂν ἐξέλῃ τῶν πολεμίων τὴν  δύναμιν   καὶ ὑποχείριον αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας
[15]   αὔθαδες τὸ μὴ καθάπαξ ἐς  δύναμιν   πείθεσθαι τῷ θεῷ ἀρετῆς ἐπιμελομένους·
[30]   ἐν τῇ πόλει τιμὴν καὶ  δύναμιν   περιθετέον, καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ
[1]   φαινοίμην εὐγνωμονέστερος καὶ ἐπαινοίην εἰς  δύναμιν   τὰ προσόντα σοι, οὔτι φημὶ
[27]   περαιτέρω φοιτᾶν, ἀπαιτητέον δὲ εἰς  δύναμιν   τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ βασιλικὸν
[10]   εἶναι τὴν γῆν καὶ στέγειν  δύνασθαι   φύσει τὰς λιβάδας. Ἦν δὲ
[27]   τῷ πολλοὺς μὲν εὖ ποιεῖν  δύνασθαι,   χαρίζεσθαι δὲ ἅπασιν ὅτου ἂν
[25]   μυρίοις, οὐδὲ εἰ ἀπαριθμοῖντο προγόνους  δυνάστας   ναὶ μὰ Δία τυράννους
[25]   ἰσχὺς καὶ ὥρα σώματος καὶ  δυναστεία   προγόνων ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ
[3]   παραβαλεῖν καὶ τὸν ἐν τῇ  δυναστείᾳ   χρόνον καὶ πλῆθος τῶν βασιλευσάντων;
[25]   βαθὺν καὶ χρόνῳ πολιόν, οὐδὲ  δυναστείαν   ἐκ πάππων τινῶν καὶ ἐπιπάππων
[25]   μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται, ἀλλὰ  δυναστείαν   μὲν οὐ μάλα εὐτυχῆ τῷ
[2]   φαυλοτέραν τῆς Ἀργείας καὶ Μυκηναίας  δυναστείαν,   γε μὴν τοῦ πατρὸς
[6]   ξένῳ, μέθῃ καὶ κραιπάλῃ τὴν  δυναστείαν   περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ, ἄρχοντι δὲ
[33]   οἱ μὲν τὸ προγόνων γενέσθαι  δυναστῶν   καὶ βασιλέων θαυμάζουσι μάλα, ὀλβίων
[11]   διερρηγμένον τοῦ τείχους, ὡς μὴ  δυνηθεῖεν   ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς τὴν
[10]   φέρον δὲ ἄχθος οὐχ ἵππων  δυοῖν   πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ οἶμαι
[16]   ἁπανταχόθεν ὄρεσί τε συνεχομένης λίαν  δυσβάτοις   καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει, ἅτε ἐσρεόντων
[25]   μή τις οἰέσθω τὸν λόγον  δύσεριν   καὶ βίαιον, εἰς τὴν συνήθειαν
[26]   μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον,  δυσέρωτα   δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ
[6]   πλὴν ὅτι δὴ αὐτῇ προσοικεῖ  δύσμαχα   καὶ ῥώμῃ διαφέροντα τῶν ἄλλων
[21]   τῷ μὲν σωτῆρι καὶ εὐεργέτῃ  δυσμενὴς   ἦν, σπονδὰς δὲ ἐποιεῖτο πρὸς
[6]   Καρὸς εἵπετο τάξει καὶ σχήματι,  δύσνουν   μέν, ὡς εἰκός, βαρβάρῳ καὶ
[11]   τοὺς ὑπηκόους τὰς αἰτίας τῆς  δυσπραγίας   ἀποσκευάζεσθαι· δὴ καὶ τότε
[33]   καὶ τὴν ἐναντίαν τραπόμενοι  δυστυχεῖς   καὶ ἀνόητοι καὶ μοχθηροί, αὑτοῖς
[7]   ἀφανισθεὶς τιμωρίαν ὑφέξειν αὑτῷ μὲν  δυστυχῆ,   πολλοῖς δὲ ὠφέλιμον καὶ πρὸς
[39]   ἦν πανοῦργος καὶ μοχθηρὸς καὶ  δυστυχής,   πολέμιος ἐθέλων εἶναι τῷ τοιούτῳ
[26]   ἐνοχλεῖ χρημάτων ἐπιθυμία καὶ ἔρως  δυστυχής,   τούτους δὲ ἀνάγκη πεινῆν διὰ
[6]   ἔκ τινος ταλαιπωρίας καὶ ἄλης  δυστυχοῦς   τῆς ξὺν τῷ τυράννῳ βιοτῆς
[33]   μή τις καὶ πρὸς τοὔνομα  δυσχεραίνει)   τὴν κτῆσιν ὑπὸ τῆς ἔμφρονος
[1]   τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ  δυσχεραίνειν,   φέρειν δὲ ἐγκρατῶς καὶ πρᾴως
[4]   λέγειν. Καί μοι μή τις  δυσχεράνῃ   πειρωμένῳ πράξεων ἅπτεσθαι μειζόνων, εἰ
[17]   δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν  δυσχωριῶν   διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε στρατόπεδον
[6]   βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ τῶν  δυσχωριῶν   εἰς τὰ πεδία κατάγει γαννύμενον
[8]   εἴκοσι, Ζωοὺς δ´ ἐκ ποταμοῖο  δυώδεκα   λέξατο κούρους, Τοὺς ἐξῆγε θύραζε
[8]   τοῦ πολέμου φησίν· Τῇ δὲ  δυωδεκάτῃ   πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη. Οὕτως οὐδὲ
[2]   ἄναξ δῶκε Πέλοπι, Πέλοψ δὲ  δῶκ´   Ἀτρέι ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς δὲ
[2]   ἑαυτοῦ παιδί, Ἑρμείας δὲ ἄναξ  δῶκε   Πέλοπι, Πέλοψ δὲ δῶκ´ Ἀτρέι
[2]   γ´ αὖτε Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι  δῶκε   φορῆναι, Πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ
[3]   Ἀλκινόου καὶ τὰ τοῦ Μενέλεω  δώματα,   καταπληξάμενα καὶ τὸν τοῦ πολύφρονος
[20]   ἐπιχειρῶν πρὸς διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ  δῶρα   πολλὰ διδούς, μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος,
[16]   μάντεως, ἀσπασίως διελύθη καὶ ἔδωκε  δῶρα,   τὸν θάνατον ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006