Chapitre |
[29] |
δὲ
τὴν
ἄλλων
ὠφέλειαν,
διττὰς
|
δ´ |
ἀνάγκη
τὰς
κρίσεις
γίγνεσθαι.
Οὐκοῦν |
[36] |
γὰρ
ἤδη
βεβαίως
ἐθάρρουν,
τέως
|
δ´ |
ἐδόκει
τὰ
τῶν
τυράννων
ἐπικρατεῖν, |
[23] |
τοὺς
πολλὴν
κεκτημένους
χώραν,
πλεῖστα
|
δ´ |
ἔθνη
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
πολλοὺς |
[8] |
κτείνει
μὲν
ἄνδρας
εἴκοσι,
Ζωοὺς
|
δ´ |
ἐκ
ποταμοῖο
δυώδεκα
λέξατο
κούρους, |
[6] |
Γηθοσύνῃ
δὲ
θάλασσα
διίστατο·
τοὶ
|
δ´ |
ἐπέτοντο
Ῥίμφα
μάλ´,
οὐδ´
ὑπένερθε |
[6] |
ἐμφανὴς
μὲν
ὁ
θάνατος,
δήλη
|
δ´ |
ἡ
φυγὴ
καὶ
ἄλλων
ἡ |
[15] |
προεκθέοντες
ἐν
τοῖς
δρόμοις.
Ἐλέγετο
|
δ´ |
οὖν
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
ὡς |
[5] |
ὃς
περὶ
μὲν
εἶδος,
περὶ
|
δ´ |
ργ´
ἐτέτυκτο
Τῶν
ἄλλων
Δαναῶν |
[13] |
ἔφη,
καὶ
ὡς
ἄρα
αὐτὸν
|
δαίμονα |
θεὸς
ἑκάστῳ
δέδωκε,
τοῦτο
ὃ |
[15] |
Εἰ
γὰρ
τὸν
ἐν
ἡμῖν
|
δαίμονα, |
ὄντα
μὲν
ἀπαθῆ
τῇ
φύσει |
[32] |
τῶν
παρόντων
σφίσι
καθάπερ
ἀγαθὸν
|
δαίμονα, |
ὑμνοῦντες
δὲ
ἐπ´
αὐτῷ
τὸν |
[25] |
τοὺς
φύσει
γονέας
ἐς
τὸ
|
δαιμόνιον |
ἀνῆπτον
τὴν
φήμην,
τῇ
περὶ |
[7] |
οἶδα
ὑπὸ
τοῦ
θεῶν
ἢ
|
δαιμόνων |
κρυφθείς,
πλὴν
ὅτι
γε
οὐκ |
[25] |
εἰκὸς
ἦν
ἐξαπατηθῆναι
θεῶν
ἢ
|
δαιμόνων, |
σχήματα
περιτιθέντας
ἀνθρώπινα
καὶ
μορφὰς
|
[29] |
ἕτερον
τῶν
φαύλων
καὶ
ἀνοήτων
|
δαιμόνων |
τὸ
φῦλον.
~Ἃ
δὴ
μιμητέον |
[26] |
οὔτε
ἡ
μεγίστη
καὶ
χαλεπωτάτη
|
δαιμόνων
|
τυραννὶς
προσγενομένη.
Ἢ
γὰρ
οὐκ |
[7] |
ἄιστος,
ἄφαντος·
ἀλλ´
εἴτε
αὐτὸν
|
δαίμων |
τιμωρὸς
ξυναρπάσας,
καθάπερ
Ὅμηρός
φησι |
[21] |
δὲ
οὐδὲ
τοῖς
κρατηθεῖσιν
ἤνεγκε
|
δάκρυα, |
ἀλλ´
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
κατῆλθεν |
[5] |
δ´
ργ´
ἐτέτυκτο
Τῶν
ἄλλων
|
Δαναῶν |
μετ´
ἀμύμονα
Πηλεΐωνα.
Ἑλλήνων
μὲν |
[32] |
δὲ
Ἀσσύρια
καὶ
πολυτελεῖς
καὶ
|
δαπανηρὰς |
λειτουργίας
χαίρειν
ἐάσαντες,
ἐν
εἰρήνῃ |
[34] |
ἀδικήματα,
ἦρχε
δὲ
οὐ
κατὰ
|
Δαρεῖον |
οὐδὲ
Πρίαμον
ἀνὴρ
εὐγενὴς
καὶ |
[26] |
προσγενομένη.
Ἢ
γὰρ
οὐκ
ἀκηκόατε
|
Δαρεῖον
|
τὸν
Περσῶν
μονάρχην
ἢ
μᾶλλον |
[27] |
θάλλῃ
καὶ
εὐθηνῆται
τὰ
θρέμματα
|
δαψιλοῦς |
καὶ
ἀταράχου
τῆς
νομῆς
ἐμπιπλάμενα, |
[39] |
εἰκόνα
παλαιὸς
ἀπέφηνε
λόγος.
Ὁ
|
δὲ |
ἀγαθὸς
βασιλεὺς
μιμούμενος
ἀτεχνῶς
τὸν |
[8] |
τὴν
ἐκεχειρίαν
τὸν
πόλεμον.
Ὁ
|
δὲ |
ἀγεννὴς
καὶ
δειλὸς
τύραννος
ὄρη |
[23] |
φρόνησιν
μετὰ
δικαιοσύνης
στέργοντας·
ὅσους
|
δὲ |
ἀγχίνους
ἢ
δεινοὺς
ἢ
στρατηγικοὺς |
[28] |
τῶν
{φίλων
καὶ}
πατέρων,
φιλτέραν
|
δὲ |
ἀδελφῶν
καὶ
ξένων
καὶ
φίλων· |
[40] |
ὥρας
τὴν
οἴκησιν,
τοῖς
πονουμένοις
|
δὲ |
ἀεὶ
πάρεστι
τῆς
ἀρχῆς
μέρεσιν, |
[16] |
ἔθνος
ὧδε
ἐπονομάζεται·
τῇ
πόλει
|
δὲ |
ἀετός,
ὥς
φασιν,
οἰκιζομένῃ
δεξιὸς |
[26] |
αὑτοῖς
φόρους
ἀπάγειν
κατηνάγκαζον,
ἐδούλευον
|
δὲ |
αἴσχιον
ἐκείνων
ἡδονῇ
καὶ
τρυφῇ
|
[26] |
οὐ
παντάπασι
μοχθηρὸν
ἄνθρωπον,
δυσέρωτα
|
δὲ |
αἰσχρῶς
εἰς
χρήματα,
καὶ
νεκρῶν |
[1] |
τῆς
μήνιδος
ξυμφοράς,
τὸν
βασιλέα
|
δὲ |
αἰτιώμενον
Δία
καὶ
Μοίρας
καὶ |
[25] |
ἀνέφικτον
κεκτημένων
αὐτῶν
φύσιν,
νῷ
|
δὲ |
ἀκριβεῖ
διὰ
ξυγγένειαν
μόλις
προσπίπτουσαν· |
[13] |
τῶν
ἡμετέρων
τινὰ
παρείλοντο·
τοῦτο
|
δὲ |
ἀκώλυτον
μόνον
καὶ
ἀπαθές
ἐστιν, |
[6] |
μῦθον
τὸν
Ὁμήρου
λόγον,
παντὸς
|
δὲ |
ἀληθῆ
μᾶλλον,
ὃς
ἔφη
περὶ |
[27] |
χρυσῷ
καὶ
ἀργύρῳ
βριθόμενον,
φίλων
|
δὲ |
ἀληθοῦς
εὐνοίας
καὶ
ἀκολακεύτου
θεραπείας |
[33] |
πλουσίου
καὶ
πολυχρύσου
γενέσθαι,
μέγα
|
δὲ |
ἀληθῶς
τὸ
τὴν
ἀρετὴν
τὴν |
[11] |
οὐδὲ
ἀκαρῆ
χρόνον
ἐνδιδόντων,
διαδεχομένων
|
δὲ |
ἀλλήλους
καὶ
ἀκοντιζόντων
ἐς
τοὺς |
[25] |
αὐτῆς
ἀξιῶσαι
φήμης·
καὶ
ἄλλους
|
δὲ |
ἄλλων
ἐκγόνους
ἀνεκήρυττον
πολλοὺς
διαφέροντας |
[21] |
καθάπερ
οἱ
κομψοὶ
ῥήτορες,
σεμνὸς
|
δὲ |
ἅμα
καὶ
καθαρὸς
καὶ
τοῖς
|
[5] |
τούτους
ἀρίστους
ἀφῖχθαί
φησι,
τῶν
|
δὲ
|
ἀμφὶ
τοὺς
Τρῶας
Ἕκτορα
καὶ |
[26] |
ἐπιθυμία
καὶ
ἔρως
δυστυχής,
τούτους
|
δὲ |
ἀνάγκη
πεινῆν
διὰ
βίου
καὶ |
[11] |
τῆς
ἐνδείας
δήμους
ἀπολέσας,
πολλὰ
|
δὲ |
ἀναλώσας
περὶ
τοῖς
χώμασι
καὶ |
[2] |
Μαίας
καὶ
ἑαυτοῦ
παιδί,
Ἑρμείας
|
δὲ |
ἄναξ
δῶκε
Πέλοπι,
Πέλοψ
δὲ
|
[10] |
τοὺς
πύργους
φέροντα,
τῶν
ὁπλιτῶν
|
δὲ
|
ἀναπληρούντων
τὰ
ἐν
μέσῳ.
Ταχθέντες |
[15] |
φύσει
καὶ
θεῷ
ξυγγενῆ,
πολλὰ
|
δὲ |
ἀνατλάντα
καὶ
ὑπομείναντα
διὰ
τὴν |
[34] |
μὲν
ἀνελέσθαι
τὸν
πόλεμον,
διενεγκεῖν
|
δὲ |
ἀνδρείως
καὶ
μάλα
ἐμπείρως,
ἐπιθείσης |
[8] |
ἀσπίδων
περὶ
τοῖς
δόρασιν·
ἀνὴρ
|
δὲ |
ἀνδρὶ
ξυνίστατο,
καὶ
ἀπορριπτοῦντες
τὰς |
[9] |
τὰς
μηχανὰς
τοῖς
πυρφόροις·
ναῦς
|
δὲ |
ἀνεῖλκον
πολλὰς
μὲν
ἐκ
τοῦ |
[39] |
ἀφαιρούμενος
ὧν
οὐδαμῶς
ἐχρῆν·
εἰ
|
δέ, |
ἀνελπίστου
μέν
οἱ
τοῦ
παιδὸς |
[11] |
καὶ
τῇ
πολιορκίᾳ
σώματα,
σατράπας
|
δὲ
|
ἀνελὼν
συχνούς,
ἄλλον
ἄλλο
ἐπαιτιώμενος, |
[29] |
πάντη
τὴν
θεραπείαν
ἀπεστραμμένων,
τῶν
|
δὲ |
ἀνίατα
πλημμελούντων,
τούτοις
δὲ
οἱ |
[36] |
τῆς
Ῥώμης,
τὴν
μετὰ
τούτου
|
δὲ |
ἀντὶ
τῶν
φιλτάτων
συνοικίαν
ἠσπάσαντο, |
[32] |
πλαστῶς
οὐδὲ
ἀπὸ
γλώττης,
ἔνδοθεν
|
δὲ |
ἀπ´
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
αἰτοῦσιν
|
[27] |
σωτήριον
ἐπιτήδευμα
πρὸς
πόλεμον·
πόνων
|
δὲ |
ἁπάντων
ἀδεεῖς
καὶ
ἀτεράμονας,
οὔτι
|
[31] |
τι
τοιοῦτον
ὀρθῶς
φυλάξεται·
ἑλόμενος
|
δὲ |
ἅπαξ
καὶ
περὶ
αὑτὸν
τοὺς |
[8] |
κτείνοντα
μὲν
τοὺς
ἐντυγχάνοντας,
τρεπόμενον
|
δὲ |
ἁπαξαπλῶς
πάντας
φωνῇ
καὶ
σχήματι |
[29] |
ἐπίκουροι
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεως,
ἄλλοι
|
δὲ |
ἀπαραίτητοι
κριταί,
τῶν
ἀδικημάτων
ὀξεῖαν |
[27] |
μὲν
εὖ
ποιεῖν
δύνασθαι,
χαρίζεσθαι
|
δὲ |
ἅπασιν
ὅτου
ἂν
τύχωσιν
ἐνδεεῖς |
[39] |
μὲν
γὰρ
ἅπαντας
προεῖτο,
ὁ
|
δὲ |
ἀπέσωσεν
ἅπαντας.
Καὶ
εἰ
μὲν
|
[11] |
πλήθει
τοὺς
ἔνδον
ἤλπιζε.
Μάταιον
|
δὲ |
ἀπέφηνεν
ἡ
βασιλέως
παρασκευὴ
τοῦ |
[35] |
καὶ
φάλαγγα
γενναίαν
τρέψασθαι.
Εἰ
|
δὲ |
ἀπιστεῖ
τις
καὶ
οὐ
μέγα |
[26] |
σφόδρα
καὶ
ἄμαχοι
φαίνοιντο.
Εἰ
|
δὲ
|
ἀπιστεῖ
τις
ὑμῶν
τῷ
λόγῳ |
[3] |
τελευτὴν
τοῦ
γεγεννηκότος,
τὰ
λοιπὰ
|
δὲ |
ἀπὸ
βασιλείας
εἰς
τυραννίδας
ὑπενεχθέντα |
[2] |
ποιηθέντα
τοῖς
ἡμιθέοις
ἐγκώμια.
~Ἀρξώμεθα
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
σκήπτρου
πρῶτον,
εἰ |
[6] |
ἱππέων
πλῆθος
ἀσπίδας
φέροντες,
οἱ
|
δὲ |
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
τοξεύοντες.
Πεζῶν |
[10] |
ἐπεξῄεσαν
πολλοὶ
μὲν
ἔνδοθεν,
πολλοὶ
|
δὲ |
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν
ἔβαλλον
τοῖς |
[18] |
εἰκάζοντες
δι´
ὁμοιότητα
δηλοῦμεν·
δῆλον
|
δὲ |
ἀποβλέψαντι
πρὸς
τὸ
τῆς
παρασκευῆς
|
[33] |
ἀπολειφθέντων
ἀμείνων
καὶ
εὐτυχέστερος·
οἱ
|
δὲ
|
ἀπολειφθέντες
παντελῶς
ἢ
καὶ
τὴν |
[22] |
οὐ
τὰ
νοήματα
μόνον,
ὅσαις
|
δὲ
|
ἀρεταῖς
ἐκεῖνα
κοσμεῖται
κατὰ
τὴν |
[25] |
μὲν
εὐγένεια
φαυλότητος
γένους,
κρείττων
|
δὲ |
ἀρετὴ
διαθέσεως
οὐ
πάντη
σπουδαίας. |
[17] |
ἐκ
τοῦ
τειχίσματος
ἔβαλον,
ἐντυχόντες
|
δὲ |
ἀριστεύοντι
Πατρόκλῳ,
ὁ
μὲν
ἐπὶ
|
[1] |
αἰχμὴν
καὶ
τὴν
ἀσπίδα,
ψαλτήριον
|
δὲ |
ἁρμοσάμενον
καὶ
κιθάραν
ᾄδειν
καὶ |
[22] |
εὑρόντες
εἰς
ὑμᾶς
φέρουσιν·
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἄσμενοι
παραδέχεσθε,
καὶ
ἐκείνους
τε |
[32] |
καὶ
ἐσθῆτα
τὴν
ἀναγκαίαν.
Οἰκοδομήματα
|
δὲ
|
Ἀσσύρια
καὶ
πολυτελεῖς
καὶ
δαπανηρὰς |
[6] |
γαννύμενον
καὶ
οὐ
ξυνιέντα,
δρασμὸν
|
δὲ |
ἀτεχνῶς
καὶ
οὐ
στρατηγίαν
τὸ |
[6] |
τοιαῦτα
ἐκ
σιδήρου
καλύμματα·
αὐτοὶ
|
δὲ
|
ἀτεχνῶς
ὥσπερ
ἀνδριάντες
ἐπὶ
τῶν |
[1] |
χαλινοῦ
καὶ
ἡνιόχου
φερομένῳ,
παραινεῖν
|
δὲ |
αὖ
τοῖς
στρατηγοῖς
ὑπεροψίαν
βασιλικὴν |
[20] |
τὰ
πρὸς
τὸν
θεόν,
ἔτι
|
δὲ |
αὐτὰ
δρῶν
καὶ
ἀφορῶν
ἐς |
[26] |
καὶ
ἐθνῶν
ἀπείρων
ἄρχοντας,
γνώμῃ
|
δὲ |
αὐτεξουσίῳ
δίχα
νοῦ
καὶ
φρονήσεως |
[9] |
καὶ
Ἀντιόχου
βασιλέως
ἐπωνύμῳ·
γέγονε
|
δὲ |
αὐτῇ
καὶ
ἕτερον
ὄνομα
βάρβαρον, |
[18] |
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἴσχυον,
δεκαέτης
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἀναλώθη
χρόνος.
Βασιλεῖ
δὲ
|
[29] |
πικρίαν
τῶν
τιμωριῶν
ἀφαιρήσει,
ἀποκληρώσει
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἀνδρῶν
σωφρόνων
καὶ
διὰ |
[36] |
δυνάμεως
καὶ
παρρησίας
μεταδιδούς,
χρήματα
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἄφθονα
χαριζόμενος
καὶ
χρῆσθαι |
[12] |
ἵνα
ἀποσώζοιτο
καθ´
ἡσυχίαν.
Προσπαίζων
|
δὲ |
αὐτὸν
ὁ
ποιητὴς
καὶ
καταγελῶν |
[16] |
αὐτοῦ
σύμβολον
χαρακτὴρ
εἷς,
ὀνομάζουσι
|
δὲ |
αὐτὸν
οὐ»
καὶ
χρῶνται
ἀντὶ |
[28] |
ἐξελάσει
τῆς
αὑτοῦ
πόλεως.
Λήσεται
|
δὲ |
αὐτὸν
οὐδεὶς
ὑπερβὰς
τὸν
νόμον |
[31] |
τῶν
ἔμπροσθεν
εἰρημένων
ἐκφεύγων.
~Ἐφορῶν
|
δὲ |
αὐτὸς
ἅπαντα
καὶ
κατευθύνων
καὶ |
[29] |
καὶ
τοῦ
παντὸς
κόσμου,
τούτων
|
δὲ |
αὐτὸς
ἦν
τε
καὶ
ἔστι |
[6] |
προοιμίων
καὶ
προνομίων
ἀρξάμενον.
Ἡγεῖτο
|
δὲ |
αὐτὸς
οὔτι
κατὰ
τὸν
Τυφῶνα, |
[16] |
ἐν
ἀρχῇ
τῆς
ἐπωνυμίας·
ἔστι
|
δὲ |
αὐτοῦ
σύμβολον
χαρακτὴρ
εἷς,
ὀνομάζουσι |
[23] |
τούτους
ἐς
ἅπαν
ἐπῄνει.
Ἕπεται
|
δὲ |
αὐτοῦ
τῇ
κρίσει
σοφῶν
ἀνδρῶν |
[6] |
τὸ
σῶμα
ἀφιεὶς
ἐλεύθερον.
Αὔξει
|
δὲ |
αὐτοῦ
τὴν
διάνοιαν
ἡ
βασιλέως
|
[6] |
τὴν
βασιλείαν
αἴσχιον
ἁρπάσας,
λείπει
|
δὲ |
αὐτοῦ
τὸν
ἵππαρχον
καὶ
χιλιάρχους
|
[27] |
ἐγρηγορὼς
τοῖς
καθεύδουσιν
ἐμφερής.
Πειθομένους
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἕξει
καλῶς
αὑτῷ
τε |
[1] |
ὑβρίζειν,
τοῦ
γέρως
ἀφαιρούμενον·
συνάγων
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐς
ταὐτὸν
ἀλλήλοις
ἐπὶ |
[21] |
πατρῷον
ἀποδοὺς
τὴν
ἁλουργίδα·
τἆλλα
|
δὲ |
αὐτῷ
δίδωσι
βασιλεὺς
ἄφθονα
μᾶλλον
|
[28] |
καὶ
ἀγεννὲς
ἐπαγαγεῖν
σπέρμα.
Δίκης
|
δὲ |
αὐτῷ
μέλει
καὶ
θέμιδος,
καὶ |
[21] |
ἕλκων
οὐδὲ
αἰχμαλώτους
ἄγων,
ἑκόντας
|
δὲ |
αὐτῷ
πειθομένους
καὶ
τὸ
ἐπιταττόμενον |
[6] |
Τίγρητος
στῆναι
ταῖς
ἐκβολαῖς·
εἵπετο
|
δὲ |
αὐτῷ
πολὺς
μὲν
ὁπλίτης
πεζός, |
[15] |
καὶ
αἰσθανόμενον
διὰ
ξυγγένειαν,
ὑφιέμενον
|
δὲ |
αὐτῷ
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
ὑποχωροῦντα |
[28] |
εὐλαβείας
πέρι
καὶ
θάρσους.
Προνοητέον
|
δὲ |
αὐτῷ
τῶν
εἰρημένων
οὐ
μεῖον |
[34] |
ἐχαλέπαινον
οὐδὲν
οὐδὲ
ἐμέμφοντο.
Ἐπεὶ
|
δὲ
|
αὐτῶν
ἡ
στάσις
τέλος
εἶχεν |
[9] |
σιδήρου
πύργους
τοξοτῶν
πλήρεις.
Ἡγοῦντο
|
δὲ |
αὐτῶν
ἱππεῖς
οἱ
θωρακοφόροι
καὶ |
[26] |
ἐνεποίησε
τῆς
ἐμμανοῦς
λύττης,
στροβεῖ
|
δὲ |
αὐτῶν
καὶ
στρέφει
τὴν
ψυχὴν |
[20] |
βουλευσάμενος
τὸν
ἀπόπλουν
παρασκευάζεται.
Ἔστι
|
δὲ |
αὐτῶν
τὰ
θαυμαστὰ
τῆς
συνέσεως |
[10] |
ὂν
ἵππου
τὸ
θηρίον,
φέρον
|
δὲ |
ἄχθος
οὐχ
ἵππων
δυοῖν
ἢ |
[13] |
ἁμαρτήσεσθαι,
ὡς
ὅτῳ
ἀνδρί,
μᾶλλον
|
δὲ |
βασιλεῖ,
ἐς
τὸν
θεὸν
ἀνήρτηται |
[39] |
ἀγαθοῖς
γενέσθαι
καὶ
σώφροσι,
ζηλωτὰς
|
δὲ |
γενομένους
τῶν
πατρῴων
ἐπιτηδευμάτων
ὑφέξειν |
[25] |
ἐστι
καὶ
ἀψευδὴς
κριτής·
ἡμᾶς
|
δὲ |
δεκάζει
μὲν
πλοῦτος,
δεκάζει
δὲ |
[39] |
μέτριον
ἐπιτιθέντας
ταῖς
τιμωρίαις,
ἀνδρείᾳ
|
δὲ |
διαφέρων
τῷ
μηδένα
πολέμιον
ἀξιόχρεων |
[8] |
περὶ
τοῦ
πολέμου
φησίν·
Τῇ
|
δὲ |
δυωδεκάτῃ
πολεμίζομεν,
εἴπερ
ἀνάγκη.
Οὕτως |
[2] |
δὲ
ἄναξ
δῶκε
Πέλοπι,
Πέλοψ
|
δὲ
|
δῶκ´
Ἀτρέι
ποιμένι
λαῶν·
Ἀτρεὺς |
[33] |
μεταλαβόντες
τῆς
τοιαύτης
ἀρχῆς·
ὅστις
|
δὲ |
ἐγγὺς
ἀφίκετο,
τῶν
πλέον
ἀπολειφθέντων |
[10] |
ἐκ
τοῦ
τείχους
θεωμένοις.
Ὡς
|
δὲ |
ἐγένοντο
διακορεῖς
οἱονεὶ
λαμπρᾶς
καὶ |
[34] |
περὶ
τὴν
ἀρχὴν
ξύμπαντα.
Γενόμενος
|
δὲ |
ἐγκρατὴς
ἁπάντων
οὕτω
τοῖς
ἀδελφοῖς |
[1] |
ὑπεροψίαν
βασιλικὴν
μὴ
δυσχεραίνειν,
φέρειν
|
δὲ |
ἐγκρατῶς
καὶ
πρᾴως
τὰς
ἐπιτιμήσεις, |
[25] |
καλῶμεν
τὸν
ταύτην
ἔχοντα,
οἶμαι
|
δὲ |
ἐγὼ
καὶ
εὐγενῆ
καὶ
βασιλέα |
[8] |
οἱ
μὲν
ἀπέφευγον
ἄσμενοι,
οἱ
|
δὲ |
ἐδίωκον
καρτερῶς
ἄχρι
τοῦ
χάρακος, |
[8] |
φέρειν
καὶ
ἀψευδῆ
ψῆφον.
Ὅστις
|
δὲ |
ἐθέλει
μηδὲν
ὑπὸ
τοῦ
κάλλους |
[4] |
καὶ
μάλα
αὖθις
καταφανές.
Νῦν
|
δέ, |
εἰ
βούλεσθε,
τὰ
περὶ
τὰς |
[9] |
ὁρᾶν
τὰ
ἔργα,
κρινέτω·
~ἑξῆς
|
δέ, |
εἰ
βούλεσθε,
τὴν
Αἴαντος
ὑπὲρ |
[26] |
καὶ
ἐπ´
αὐτοῖς
λόγων.
~Ὑμῖν
|
δὲ |
εἰ
θαυμαστὸν
δοκεῖ
τὸ
μὴ |
[9] |
τέχναις
καθάπερ
νόμοις
ἐπιτεταγμένοι·
ἐγὼ
|
δὲ |
εἰ
μὲν
τί
σοι
προσήκει |
[40] |
τὰ
θάλπη
τὰ
γενναῖα;
τούτων
|
δὲ |
εἴ
με
κελεύοιτε
ἐσφέρειν
ὑμῖν |
[19] |
αὐτὰ
ἐκείνων
ἐθελόντων
λέγειν.
Ἐνταῦθα
|
δὲ |
εἴ
τις
ἐξέλοι
τῶν
Ὁμήρου |
[9] |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
Παρθυαῖοι
νομίζεσθαι,
Πέρσαι
|
δὲ |
εἶναι
προσποιούμενοι.
Ταῦτά
τοι
καὶ |
[16] |
τὸν
θάνατον
ἐκφυγὼν
ἀσμένως·
καθόλου
|
δὲ |
εἰπεῖν,
φεύγουσιν
ἕπεται
θρασέως,
αἴτιος |
[27] |
ἐπιτρεπτέον
αὐτῷ
περαιτέρω
φοιτᾶν,
ἀπαιτητέον
|
δὲ |
εἰς
δύναμιν
τὸν
ἀγαθὸν
ἄνδρα |
[8] |
μικρὰ
τοῦ
παθεῖν
φροντίζοντες,
ἅπαντα
|
δὲ |
εἰς
τὸ
δρᾶσαί
τι
δεινὸν |
[8] |
ἐγεγόνει
τὰ
δόρατα
σφῶν,
ξυστοὶ
|
δέ |
εἰσιν
εὐμήκεις,
οὓς
συγκαταγνύντες
καὶ |
[25] |
τοῖς
νόθοις
ἐγγράφειν
ἄξιον·
τοὺς
|
δὲ |
ἐκ
μοχθηρῶν
φῦντας
καὶ
προσομοίους
|
[16] |
παρὰ
τοῖς
γείτοσι
βαρβάροις·
τὰ
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
ἕω,
ταῦτα
δὴ |
[20] |
καὶ
ἀποφύγοι
τὴν
ἁμαρτάδα·
ὁ
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
Ἰθάκης
ῥήτωρ
πολυτρόπως |
[6] |
τιμωρίας
ἀφαιρῶν
τὸν
φόβον,
ὥσπερ
|
δὲ
|
ἔκ
τινος
ταλαιπωρίας
καὶ
ἄλης |
[27] |
αὐτοῖς
τὸ
πλέον
ἀξιοῖ,
μεταδίδωσι
|
δὲ |
ἐκείνοις
τῶν
κινδύνων
τὰ
ἔπαθλα, |
[38] |
χρήμασι
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀσφάλειαν·
ὁ
|
δὲ |
ἐκείνους
ὑπήγετο
διὰ
τῶν
χρημάτων |
[22] |
γενεαῖς
τοὺς
λόγους
διηγουμένῳ,
λιπόντων
|
δὲ |
ἐκείνων
οὐδὲν
ὑπόμνημα
τῶν
ἐς |
[6] |
περὶ
τοῖς
γόνασιν
ἔκτεινεν·
ὁ
|
δὲ |
ἐκήρυττεν
ἄδειαν
τοῖς
ἐξαρνουμένοις
τὴν |
[23] |
τοὺς
μὲν
παιδιὰς
ἀποφήνητε,
σοφιστὴν
|
δὲ |
ἐμὲ
γελοῖον
καὶ
ἀμαθῆ,
μεταποιούμενον |
[34] |
πρὸς
αὐτὸν
ἐπολέμησεν,
ἀκηκόατε·
τῆς
|
δὲ |
ἐμπειρίας
καὶ
τῆς
ἀνδρείας
ἱκανὰ |
[15] |
τιμὴν
ὑπεροπτέον
τοῦ
κρείττονος,
θετέον
|
δὲ |
ἐν
ἀρετῆς
μοίρᾳ
τὴν
εὐσέβειαν
|
[16] |
τῆς
χώρας
ἁπάσης
ἐκράτουν
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῇ
τό
τε
τῶν |
[2] |
ἤρξατο
μὲν
ἀπὸ
Κλαυδίου,
μικρὰ
|
δὲ |
ἐν
μέσῳ
διαλιπούσης
τῆς
ἡγεμονίας, |
[10] |
κατάπληξιν
τῶν
ἔνδον
παρασκευάζεσθαι.
Προσῆγον
|
δὲ |
ἐν
τάξει
μέτρον
διεστῶτες
ἀλλήλων |
[16] |
αὐτὸς
ὡς
πορρωτάτω
πορεύεται,
ἔμενε
|
δὲ |
ἐν
τῇ
πλησίον
πόλει.
Ἔστι |
[32] |
μὴν
ἐνδεὲς
τῶν
ἀναγκαίων·
τὸ
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
ἀγροῖς
τῶν
γεωργῶν |
[15] |
σῶμα
καὶ
τὴν
κτῆσιν.
Ταῦτα
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
θαυμασίοις
διώρισται
νόμοις. |
[14] |
μᾶλλον
παρέχει
τὴν
θέαν·
ἀμφότερα
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
τοῦ
Πλάτωνος
λόγοις· |
[9] |
οἶμαι
σχεδόν
τι
τεττάρων.
Οἱ
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τείχει
συνεχῶς
ἀπεκρούοντο
|
[26] |
γὰρ
ἀεὶ
μὲν
κτώμενοι,
ἀεὶ
|
δὲ |
ἐνδεεῖς,
οὔτι
τῶν
ἀναγκαίων
φημὶ |
[25] |
ἐνομίζοντο
τῶν
θεῶν
παῖδες.
Δῆλον
|
δὲ |
ἐνθένδε·
ἄλλων
γὰρ
οὐδὲ
εἰδότες
|
[12] |
εἶξαν
καὶ
τῶν
νεῶν,
οἱ
|
δὲ |
ἐνίκων
ναυσί
τε
ἐπιόντας
καὶ |
[26] |
οὐδὲ
ἀνθρώπων
τοὺς
σώφρονας·
ὅσους
|
δὲ |
ἐνοχλεῖ
χρημάτων
ἐπιθυμία
καὶ
ἔρως
|
[34] |
αὐτοῦ
τοῖς
ὅπλοις
ὕστερον.
Πάλιν
|
δὲ |
ἐνταῦθα
´κεῖνοι
μέν
που
τὸ |
[10] |
δύνασθαι
φύσει
τὰς
λιβάδας.
Ἦν
|
δὲ |
ἐνταῦθα
καὶ
παλαιὸν
ἔρυμα
τῇ |
[9] |
ἐσθήμασιν
ἐπιχρύσοις
καὶ
ἁλουργέσι.
Σοφίζονται
|
δὲ |
ἐντεῦθεν
τὸ
μὴ
δοκεῖν
ἀφεστάναι |
[25] |
τοὺς
σφῶν
τοκέας
ἐζήλωσαν·
ὅστις
|
δὲ |
ἐξ
ἀγαθῶν
γέγονε
μοχθηρός,
τοῦτον |
[30] |
καὶ
ὑπερορᾶν
τῆς
δίκης·
τῷ
|
δὲ |
ἐξ
ἀμφοῖν
κεκραμένῳ
μείζονά
τε |
[9] |
στρατιὰ
ξὺν
τοῖς
θηρίοις.
Ταῦτα
|
δὲ |
ἐξ
Ἰνδῶν
εἵπετο,
καὶ
ἔφερεν |
[28] |
καὶ
ἐπιστρατεύων
βαρβάροις
γείτοσι,
στάσιν
|
δὲ |
ἐξαιρῶν
καὶ
ἔθη
μοχθηρὰ
καὶ |
[28] |
μεγίστων
κακῶν
παρέξει
ῥᾳστώνην·
ὕβριν
|
δὲ
|
ἐξείργων
καὶ
παρανομίαν
καὶ
ἀδικίαν |
[7] |
οὕτω
μὲν
ἄδικα
διανοηθέντα,
ἀσεβῆ
|
δὲ
|
ἐξεργασάμενον,
φόνων
τε
ἀδίκων
ἀνδρῶν |
[23] |
μὲν
οἶμαι
φαυλότερος,
κατ´
ἐμαυτὸν
|
δὲ |
ἐξεταζόμενος
οὐ
παντάπασιν
ἀπόβλητος
οὐδὲ |
[6] |
ἅτε
οὐδενὸς
ἐμποδὼν
ὄντος,
πάντων
|
δὲ |
ἐξισταμένων
καὶ
ὑποχωρούντων
ἐν
χαρμονῇ. |
[8] |
καὶ
ἐξόμνυται
τὴν
ἐπικουρίαν.
Ὁμήρου
|
δὲ |
ἔοικεν
εἶναι
καὶ
τοῦτο
παίγνιον, |
[38] |
καὶ
δικαίας
ἀμοιβὴ
θαυμαστή.
Ὅστις
|
δὲ |
ἐπ´
αὐτῇ
γέγονε
ποθεῖτε
ἀκούειν; |
[32] |
σφίσι
καθάπερ
ἀγαθὸν
δαίμονα,
ὑμνοῦντες
|
δὲ
|
ἐπ´
αὐτῷ
τὸν
θεὸν
καὶ |
[20] |
καὶ
δῶρα
πολλὰ
διδούς,
μυρία
|
δὲ
|
ἐπαγγελλόμενος,
οὕτω
τὸν
νεανίσκον
παρώξυνεν, |
[8] |
τὸ
παντελὲς
τοῖς
κρατοῦσι,
τῶν
|
δὲ |
ἐπεξελθεῖν
τελέως
τῇ
νίκῃ
φιλοτιμουμένων, |
[38] |
ἥκιστα
μὲν
χαίροντι
τιμωρίαις,
ἀχθομένῳ
|
δὲ |
ἐπὶ
ταῖς
τῶν
ὑπηκόων
ξυμφοραῖς, |
[35] |
τὰ
ἔργα
τῶν
λόγων.
~Τὰ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
γενόμενα
καὶ |
[25] |
ὅστις
προγόνων
ἀγαθῶν
ἔφυ,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
ἐναντίαν
τοῦ
βίου |
[6] |
μάλιστα
πάντων
τιμητέα
εἴη.
Προάγων
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
μάχην
προὐφέρετο
τὰ |
[22] |
αὐτὸς
ἐξαγγελεῖ
καὶ
διηγήσεται·
τὸ
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
μιμεῖσθαι
καταγέλαστον |
[3] |
μέν
ἐστιν
ἀληθῶς
ἀρχαῖον,
μετιτέον
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
πλοῦτον
καὶ
θαυμαστέον |
[21] |
τις
τῶν
δορυφόρων
εἵπετο,
μόνος
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
βήματος
εἱστήκει
πεποιθὼς |
[33] |
μακαρίους
ὑπολαμβάνοντες
τοὺς
ἐκγόνους·
τὸ
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
οὔτε
ἐνενόησαν
οὔτε |
[39] |
μηδένα
πολέμιον
ἀξιόχρεων
ὑπολαμβάνειν,
φρόνησιν
|
δὲ |
ἐπιδεικνύμενος
τῷ
συγκαταλύειν
τὰς
ἔχθρας |
[27] |
πολιτῶν
ἀρέσκειν
ἐθέλων,
τῶν
πολλῶν
|
δὲ |
ἐπιμελόμενος
ἐν
δίκῃ
καὶ
ἐπ´ |
[13] |
παρεσκεύασται
πρὸς
τὸ
ζῆν.
Εἰ
|
δὲ |
ἐπιτρέποι
μηδεὶς
παραγράφειν
μηδὲ
ἐκτρέπειν |
[30] |
ἐς
ταύτην
τὴν
κοινωνίαν,
ἀρχὰς
|
δὲ |
ἐπιτρεπτέον
οἰκείας
ἑκάστου
τῇ
φύσει
|
[21] |
καὶ
εὐεργέτῃ
δυσμενὴς
ἦν,
σπονδὰς
|
δὲ
|
ἐποιεῖτο
πρὸς
ὃν
ἦν
ἄσπονδος |
[7] |
ἦν
ἐν
μέσοις
ἀναστρεφόμενος·
ἐπεὶ
|
δὲ
|
ἐπράχθη
τὰ
τῆς
μάχης,
ὥσπερ |
[28] |
ἀγαθοὺς
τιμήσει
προθύμως,
τοὺς
μοχθηροὺς
|
δὲ |
ἐς
δύναμιν
ἰᾶσθαι
καθάπερ
ἰατρὸς |
[21] |
τοῦ
πρόσω
χωρεῖν
ἐπιθυμῶν.
Ἐπεὶ
|
δὲ
|
ἐς
ταὐτὸν
ἦλθον
ἀμφοτέρω
τὼ |
[38] |
ἀτόπων
καὶ
ἐξαγίστων
βουλευμάτων.
Τὴν
|
δὲ |
ἐς
τὸν
τοῦ
παρανομήσαντος
παῖδα |
[4] |
παρὰ
τοῖς
Πισαίοις
Διός·
εἰ
|
δὲ |
ἐς
τοὺς
ἄλλους
ἐκφέροιμι
τὰ |
[4] |
τὰ
τοῦ
Μακεδόνος
ἔργα·
δῆλον
|
δὲ |
ἔσται
χρωμένοις
ἡμῖν
τῷ
τρόπῳ |
[25] |
ἐπὶ
τῇ
κρίσει
δειμαίνοντες,
ἀτρεκὴς
|
δέ |
ἐστι
καὶ
ἀψευδὴς
κριτής·
ἡμᾶς
|
[22] |
ἀποδίδοσθαι
τὸ
προσῆκόν
φατε.
Τὸ
|
δέ |
ἐστι
μὲν
ἴσως
ἀληθές,
τυχὸν |
[16] |
τοῖς
ποσὶ
τῶν
Ἄλπεων·
ὄρη
|
δέ
|
ἐστι
ταῦτα
παμμεγέθη,
καὶ
ἀπορρῶγες |
[24] |
μὲν
ἕκαστος
ἰδίᾳ,
τὸ
κεφάλαιον
|
δέ |
ἐστι
τῶν
λόγων
ἀρετῆς
ἔπαινος. |
[32] |
μὴ
ψεύδομαι
σαφῶς
ἐπίσταται.
Ἑτέρα
|
δέ |
ἐστιν
αἰτία
τοῦ
μήκους,
τῆς |
[16] |
εἰπεῖν,
φεύγουσιν
ἕπεται
θρασέως,
αἴτιος
|
δέ |
ἐστιν
οὐδαμοῦ
νίκης
καὶ
τροπῆς, |
[2] |
εἴ
ποτε
τούτου
δεήσειεν,
ἐπιφοιτῶντες
|
δὲ |
ἔστιν
ὅτε
καὶ
κατ´
ἰδίαν |
[12] |
τε
οὐδὲ
μαχομένῳ,
ξὺν
πολλῇ
|
δὲ |
ἑστῶτι
ῥᾳστώνῃ;
Καὶ
ὁπηνίκα
δὲ |
[25] |
μὲν
ἐπιφημίζοντας
Αἰήτην
υἱέα,
Ἑωσφόρου
|
δὲ |
ἕτερον,
καὶ
ἄλλους
ἄλλων.
Ὅπερ |
[23] |
αὐτοῖς
πολλοὺς
μὲν
Ἑλλήνων,
πλείους
|
δὲ |
ἔτι
καὶ
μείζους
βαρβάρων,
καὶ |
[34] |
γυναῖκα
μίαν
ἐκδικεῖν
ἐθέλων·
τῷ
|
δὲ |
ἔτι
μὲν
ἦν
νεαρὰ
τὰ |
[10] |
μὲν
πολὺς
ἐγένετο
φόνος,
φυγῇ
|
δὲ |
ἔτρεπον
τοὺς
ἵππους
ξύμπαντας
τῷ |
[14] |
{ὡς}
ἡδίω
τὴν
τροφήν,
ὁ
|
δὲ
|
εὐπρεπῆ
μᾶλλον
παρέχει
τὴν
θέαν· |
[21] |
ἐπαινεῖ
τὴν
βασιλέως
ἀγχίνοιαν,
Τὸ
|
δὲ |
ἐφ´
ἑκάστῃ
συνόδῳ
τὰς
δημηγορίας |
[1] |
ὅπλων
καὶ
μὴ
μεθιέναι,
αὖθις
|
δὲ |
ἐφ´
ἡσυχίας
ὑμνεῖν
τὸν
βασιλέα |
[6] |
οὐκ
ἀποσφαλεὶς
οὐδὲ
ἁμαρτήσας,
τότε
|
δὲ |
ἐφεστώσας
ξὺν
δίκῃ
ποινὰς
ἀπαιτεῖται
|
[17] |
ἐπὶ
τῶν
νεῶν
κτείνεται,
ὁ
|
δὲ |
ἔφευγεν
αἰσχρῶς
οὐδὲ
ἀνελόμενος
τὸ |
[25] |
ἕτερον,
καὶ
ἄλλους
ἄλλων.
Ὅπερ
|
δὲ
|
ἔφην,
χρὴ
περὶ
αὐτῶν
πειθομένους |
[27] |
ἀταράχου
τῆς
νομῆς
ἐμπιπλάμενα,
τοὺς
|
δὲ |
ἐφορᾷ
καὶ
συνέχει,
πρὸς
ἀνδρείαν |
[34] |
ἀλλήλους
ἐστασίαζον
καὶ
διεμάχοντο,
τούτῳ
|
δὲ |
ἐχαλέπαινον
οὐδὲν
οὐδὲ
ἐμέμφοντο.
Ἐπεὶ |
[20] |
τοῖς
ἐπαινέταις
τοῦτο
λογίζεσθε·
πλέον
|
δὲ
|
ἔχοντα
δικαίως
ἂν
αὐτὸν
μᾶλλον |
[9] |
τινος
χειροποιήτου
καθῆστο
γηλόφου,
προσῆγε
|
δὲ |
ἡ
στρατιὰ
ξὺν
τοῖς
θηρίοις. |
[25] |
εἰς
τοὺς
ἐκγόνους
διαπορθμεύσειε,
τούτους
|
δὲ
|
ἤδη
μέγα
φρονεῖν
καὶ
τοῖς |
[7] |
καὶ
αὖθις
τεύξεται
λόγου·
ἐκεῖνο
|
δὲ
|
ἤδη
ῥητέον
ὡς
οὐδὲ
ἐν |
[16] |
οἶμαι
τὸ
πρόσθεν
ὠνομάζοντο·
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
Ῥωμαίων
τὰς
πόλεις
ἐχόντων |
[10] |
αὐτῇ
βαθύτερον
συνειστήκει
τέλμα.
Ἁπτομένων
|
δὲ |
ἤδη
τῶν
πολεμίων
καὶ
ταύτης |
[36] |
καὶ
ἄτοπον
κατέλαβε
δέος,
ὁ
|
δὲ |
ἤδη
χαίρει
καὶ
γάννυται,
γαλήνην |
[27] |
μὲν
φύσει
καὶ
μεγαλοπρεπής,
πολέμῳ
|
δὲ |
ἥκιστα
χαίρων
καὶ
στάσιν
ἐμφύλιον |
[39] |
καὶ
ἀγριώτερος
τῶν
θηρίων,
ὁ
|
δὲ
|
ἥμερος
καὶ
πρᾷος
καὶ
μεγαλόφρων, |
[6] |
πολὺ
καὶ
αὐτῷ
ξύμφυλον,
τὸ
|
δὲ |
ἡμέτερον
(οὕτω
γὰρ
καλεῖν
ἄξιον |
[17] |
Μακεδόνας
ἐξελὼν
τὴν
πέτραν,
ὁ
|
δὲ |
ἡμέτερος
ἄρχων
καὶ
στρατηγὸς
οὐδὲ |
[18] |
ὀλίγα
ἃ
πάντα
διεληλύθαμεν·
ὁπόσα
|
δὲ |
ἡμῖν
ἐφαίνετο
πρὸς
τὰ
τῶν |
[36] |
οὐδὲ
διορᾶν
τὴν
στρατηγίαν.
Ὁ
|
δὲ
|
ἦν
ἀκατάπληκτος
καὶ
γεννάδας
καθάπερ |
[10] |
ἀκοντιστὰς
καὶ
σιδηροῦν
πύργον.
Ταῦτα
|
δὲ |
ἦν
ἅπαντα
πρὸς
τὸ
χωρίον |
[39] |
φίλων,
συνίει
μὲν
ὀρθῶς,
πολλάκις
|
δὲ |
ἦν
πανοῦργος
καὶ
μοχθηρὸς
καὶ
|
[12] |
φλόγα,
πολλοὺς
μὲν
ἔκτεινε,
φεύγειν
|
δὲ |
ἠνάγκαζε
τοὺς
ὑπομένοντας,
πόρρω
τε |
[3] |
πελειάδος
τῷ
τόξῳ
χρώμενος,
ὁ
|
δὲ |
ἠρίστευε
μὲν
ἐν
τῇ
μάχῃ, |
[20] |
προβεβλῆσθαι
καθάπερ
ἔρυμα
γενναῖον·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ᾔσθοντο
τὸ
σφῶν
προκείμενον
καὶ |
[18] |
ὑπὲρ
τῆς
νίκης
ἡδονήν,
τὸν
|
δὲ |
ἡττηθέντα
δίκην
ἐπιθεῖναι
δικαίαν
αὑτῷ |
[26] |
ἀρετῆς
ἀνδρεῖος
καὶ
μεγαλόφρων·
ὅστις
|
δὲ |
ἥττων
μὲν
ἡδονῶν,
ἀκράτωρ
δὲ |
[6] |
διὰ
τοῦ
πελάγους
ἐφέρετο.
Γηθοσύνῃ
|
δὲ |
θάλασσα
διίστατο·
τοὶ
δ´
ἐπέτοντο
|
[2] |
δῶκ´
Ἀτρέι
ποιμένι
λαῶν·
Ἀτρεὺς
|
δὲ |
θνήσκων
ἔλιπεν
πολύαρνι
Θυέστῃ,
Αὐτὰρ |
[1] |
ἅπαντας
ἀγαθόν
τι
δρᾶν,
ἡμῖν
|
δὲ |
ἰδίᾳ
τιμὰς
καὶ
γέρα
ἄλλα
|
[25] |
δὲ
δεκάζει
μὲν
πλοῦτος,
δεκάζει
|
δὲ |
ἰσχὺς
καὶ
ὥρα
σώματος
καὶ |
[26] |
οὐδὲ
ἀνδρεῖος
ἀνθρωπίνην
ἰσχύν·
ἐπιτρεπτέον
|
δὲ
|
ἴσως
αὐτῷ
κατὰ
τοὺς
ταύρους |
[21] |
μακροτέρας
δεῖται
τῆς
ξυγγραφῆς·
ἑνὸς
|
δὲ |
ἴσως
ἐπακούειν
οὐ
χαλεπόν.
Καί |
[14] |
ἤδη
καὶ
πρότερον,
καὶ
αὖθις
|
δὲ |
ἴσως
λελέξεται.
~Νῦν
δὲ
τὸ |
[24] |
ἀπόβλητος
οὐδὲ
ἀτόποις
ἐπιχειρῶν.
~Ὑμῖν
|
δὲ |
ἴσως
οὐ
ῥᾴδιον
σοφοῖς
καὶ |
[16] |
ἐν
τῇ
πλησίον
πόλει.
Ἔστι
|
δὲ |
Ἰταλῶν
ἐμπόριον
πρὸς
θαλάττῃ
μάλα |
[39] |
παιδὸς
τῆς
σωτηρίας
τυγχανούσης,
χαλεπῆς
|
δὲ |
καὶ
ἀδυνάτου
τῆς
τῶν
φίλων |
[9] |
ἀδικεῖ
μὴ
φυλάττων
ταῦτα·
τυχὸν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλων
οὐκ
ἀπορήσομεν
εὐπρεπῶν |
[22] |
ἐστι
μὲν
ἴσως
ἀληθές,
τυχὸν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλως
ἔχει,
ἀγνοούμενον
πρὸς |
[7] |
εἰκὸς
μὲν
αὐτὸν
διανοηθῆναι,
εἰκὸς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλως
ἔχειν·
οὐ
γὰρ |
[8] |
διεφθάρη,
οὐ
κακίᾳ
σφῶν,
ἀπειρίᾳ
|
δὲ |
καὶ
ἀμαθίᾳ
τοῦ
τάττοντος,
κατὰ |
[11] |
καρτερῶς
ἐπεποίητο
τὰ
χώματα,
εἶξε
|
δὲ |
καὶ
ἐπεκλύσθη
παρὰ
τῶν
ποταμίων |
[34] |
ὑμᾶς
αὐτοὺς
ὧν
ἴστε·
τυχὸν
|
δὲ |
καὶ
ἤδη
τοῦ
λεγομένου
ξυνίετε, |
[4] |
ἐν
προοιμίῳ
ῥηθέντων,
ἐπεδείκνυμεν,
ἔσται
|
δὲ |
καὶ
μάλα
αὖθις
καταφανές.
Νῦν |
[15] |
δὲ
ὀρθῶς
καὶ
ἑρμηνεύει,
οὕτω
|
δὲ |
καὶ
ὅστις
ἀντὶ
τῆς
αὐτοῦ» |
[13] |
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
βλάπτεσθαι·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
οὗτος
ἐκεῖθεν
ὁ
λόγος. |
[30] |
καὶ
τῇ
ῥώμῃ,
τῷ
δικαίῳ
|
δὲ |
καὶ
πρᾴῳ
καὶ
φιλανθρώπῳ
καὶ |
[3] |
ἀσπίδα,
οὔτι
τὴν
οἰκείαν,
τἀδελφοῦ
|
δέ, |
καὶ
στοχάζεται
καθ´
ἡσυχίαν
τῶν |
[11] |
πάλιν
εἰς
τὸ
στρατόπεδον.
~Ὡς
|
δὲ |
καὶ
ταύτης
ὁ
Παρθυαῖος
ἥμαρτε |
[10] |
εἰσενεχθέντα
ὑπὸ
τῆς
ἰλύος·
δείσαντες
|
δὲ |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ἄλλων,
ἀπῆγον |
[16] |
καὶ
βασιλέως
ἐπιτελεῖν
ἔργον,
διακόνου
|
δὲ |
καὶ
ὑπηρέτου,
Ἰδαίου
τινὸς
ἢ |
[28] |
θυμοειδεῖ
καὶ
ἀκολάστῳ.
~Καὶ
καρτερεῖν
|
δὲ |
καὶ
ὑπομένειν
τόν
τε
ἐπὶ |
[9] |
μὲν
ἐκ
τοῦ
τείχους,
ἄλλαι
|
δὲ |
κατεάγνυντο
ὑπὸ
ῥώμης
τῶν
ἀφιεμένων |
[4] |
σὲ
γέγονεν
ἀμφήριστος
κρίσις·
τάξιν
|
δὲ |
κοσμῆσαι
καὶ
φάλαγγα
διατάξαι
καλῶς
|
[2] |
μέγεθος
τῆς
ἡγεμονίας
ἐνδείξασθαι;
ἀνὰ
|
δὲ |
κρείων
Ἀγαμέμνων
Ἔστη
σκῆπτρον
ἔχων, |
[25] |
τοῦ
γένους
τὰ
γνωρίσματα,
λόγχη
|
δὲ |
λέγεται
περὶ
τὴν
Βοιωτίαν
τοῖς |
[17] |
οὕτως
οὐδενὶ
ξὺν
νῷ,
ῥώμῃ
|
δὲ
|
μᾶλλον
σωμάτων
θρασυνόμενοι,
τὴν
ἐς |
[18] |
περιττὴ
καὶ
λίαν
ἀρχαῖος·
ὅσῳ
|
δὲ |
μείζους
αἱ
συνιοῦσαι
δυνάμεις,
τοσούτῳ |
[34] |
ἔχειν
τὸ
πλέον
ξυγχωρῶν,
αὐτὸς
|
δὲ |
μετὰ
ἀρετῆς
ἔλαττον
ἔχων,
τῷ
|
[27] |
καὶ
ὑποχείριον
αὑτῷ
ποιήσηται.
Κρατήσας
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
ὅπλων
ἔπαυσε
τὸ |
[25] |
πατέρων
ὑπῆρξεν
ἀρετῆς
ἐνδεᾶ,
αὐτὸς
|
δὲ |
μετεποιήθη
τούτου
τοῦ
κτήματος,
τούτου |
[16] |
ἐπὶ
τῶν
χειρῶν
λύθρον·
ἠξιοῦμεν
|
δὲ |
μηδὲ
ἐς
ἄστυ
ἰέναι
μηδὲ |
[17] |
ὅπλοις
καὶ
κρατεῖ
ξυμβουλίᾳ,
οὗ
|
δὲ |
μόνον
ἐδέησε
γνώμης,
ταύτῃ
κυβερνᾷ, |
[4] |
τείχους
ἴσχυον
ἀντέχειν
παραταττόμενοι·
σοὶ
|
δὲ
|
μυρίαις
μάχαις
ξυμμίξαντι
καὶ
πολεμίοις |
[9] |
καὶ
Καρίαν
καὶ
ἐν
ἄλλοις
|
δὲ |
μυρίοις
ἔθνεσι
τὰ
περὶ
τὸν
|
[9] |
καὶ
ὑπερφαινομένων
τῶν
ἐπάλξεων.
Ἐπολιόρκει
|
δὲ |
ναῦς
τε
ἐπάγων
καὶ
ἐπὶ |
[25] |
μετεποιήθη
τούτου
τοῦ
κτήματος,
τούτου
|
δὲ |
νομιστέον
πατέρα
τὸν
Δία
καὶ
|
[18] |
καθύπερθε
καὶ
Ἑλλήσποντος
ἀπείρων·
τὰ
|
δὲ |
νῦν
ἔθνη
συνιόντα
βασιλεῖ
καὶ |
[8] |
ἀπορριπτεῖν
τῶν
ῥευμάτων,
τοὺς
ζῶντας
|
δὲ |
ξυγκαλύπτειν
καὶ
ἀποκρύπτειν
ἀσφαλῶς
ταῖς |
[30] |
ἁμαρτάνων
τοῦ
φύσει
δικαίου.
Κινδυνεύει
|
δὲ |
ὁ
κράτιστος
ἐν
πόλει
τοιοῦτός |
[40] |
ἐρῶ
καὶ
οὐκ
ἀπορήσω,
μακρὸς
|
δὲ |
ὁ
λόγος
καὶ
διωλύγιος,
ἐμοί |
[6] |
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
τοξεύοντες.
Πεζῶν
|
δὲ |
ὁ
μὲν
ὁπλίτης
ἦν
ἐν |
[12] |
δὲ
ἑστῶτι
ῥᾳστώνῃ;
Καὶ
ὁπηνίκα
|
δὲ |
ὁ
τοῦ
Τυδέως,
τῆς
Ἀθηνᾶς |
[25] |
ἐπονομάζεσθαι
τοῦτο
τὸ
ὄνομα,
εἰ
|
δὲ |
ὁ
τούτου
παῖς
διαδεξάμενος
τὸν |
[5] |
ἣν
ἠγωνίσατο
βασιλεὺς
ἔναγχος·
ἴστε
|
δὲ
|
ὅθεν
ὁ
πόλεμος
ἐξερράγη,
καὶ |
[7] |
ἐνταῦθά
που
πάλιν
ἀφετέα·
ἐπανιτέον
|
δὲ |
ὅθενπερ
ἐξῆλθον
καὶ
ἀποδοτέον
τὸ
|
[32] |
αἰτοῦσιν
αὐτῷ
τὰ
ἀγαθά.
Φθάνουσι
|
δὲ |
οἱ
θεοὶ
τὰς
εὐχάς,
καὶ |
[29] |
αὑτοῦ
παισὶ
καὶ
ἐγγόνοις·
τούτων
|
δὲ |
οἱ
μέν
εἰσι
σωτῆρες
καὶ |
[6] |
κέρως
τάττει
χωρὶς
ἑκατέρου.
Τούτων
|
δὲ |
οἱ
μέν
εἰσιν
αἰχμοφόροι,
θώραξιν |
[12] |
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν
ἐναυμάχουν·
τέλος
|
δὲ |
οἱ
μὲν
τῶν
ἐπάλξεων
εἶξαν |
[14] |
ἁλῶν
ἢ
χρυσοῦ
ψήγματος·
τούτων
|
δὲ |
οἱ
μὲν
{ὡς}
ἡδίω
τὴν |
[33] |
αὐτὸς
καὶ
ὄντως
εὐδαίμων,
εὐτυχεῖς
|
δὲ |
οἱ
μεταλαβόντες
τῆς
τοιαύτης
ἀρχῆς· |
[29] |
τῶν
δὲ
ἀνίατα
πλημμελούντων,
τούτοις
|
δὲ |
οἱ
νόμοι
θάνατον
λύσιν
τῶν |
[10] |
στρατιωτῶν
οὐκ
ἐλάττω
μοῖραν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
οἱ
πολέμιοι
προσήλαυνον
καὶ
οὐδὲν |
[6] |
ἐφ´
ἑκάτερα
τοῖς
ἱππεῦσιν·
ἐξόπισθεν
|
δὲ |
οἱ
σφενδονῆται
καὶ
τοξόται
καὶ |
[8] |
χαλεπῶς
καὶ
μόλις
ἀντεῖχον·
ἐπεὶ
|
δὲ |
οἵ
τε
ἱππεῖς
ἔβαλλον
ἐκ |
[11] |
ὅρκων
οὔτε
συνθηκῶν
ἐδέησεν,
ἀγαπᾷ
|
δὲ |
οἴκοι
μένων
εἰ
μὴ
στρατεύοιτο |
[11] |
τοῖς
αὐτοῖς
χρῆται
παλαίσμασι.
Δράσας
|
δὲ |
οἶμαι
καὶ
παθὼν
παραπλήσια,
ἀπῆγε |
[17] |
ἄδακρυν
περιεποιήσατο
τὴν
νίκην.
Ἕκτωρ
|
δὲ |
οἶμαι
καὶ
Σαρπηδὼν
πολλοὺς
ἐκ |
[1] |
μὲν
ἠτίμαζε
τοὺς
ἀρίστους,
σὺ
|
δὲ |
οἶμαι
καὶ
τῶν
φαύλων
πολλοῖς |
[38] |
ἥκιστα
βασιλεῖ
πρέπειν,
τὸ
πρᾷον
|
δὲ |
οἶμαι
καὶ
χρηστὸν
καὶ
φιλάνθρωπον |
[22] |
οὕτω
καλῶν
ἁπτόμενον
λόγων·
αἰδὼς
|
δὲ |
οἶμαι
κατείργει
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέπει |
[1] |
ἄλλα
ἐπ´
ἄλλοις
παρασκευάζοντα,
τοσούτῳ
|
δὲ |
οἶμαι
κρείττονα
τοῦ
τῶν
Ἑλλήνων |
[10] |
ἵππων
δυοῖν
ἢ
πλειόνων,
ἁμαξῶν
|
δὲ |
οἶμαι
συχνῶν,
τοξότας
καὶ
ἀκοντιστὰς |
[9] |
ἦν
οὐχ
ἡμέρας
ἔργον,
μηνῶν
|
δὲ |
οἶμαι
σχεδόν
τι
τεττάρων.
Οἱ |
[34] |
τὰ
πρόσθεν
ῥηθέντα
σημεῖα,
πιστότερα
|
δὲ |
οἶμαι
τὰ
ἔργα
τῶν
λόγων. |
[23] |
δῆμος
ἀρετὴν
θεραπεύοντες,
τὰ
κλεινὰ
|
δὲ |
οἶμαι
ταῦτα
καὶ
θαυμαστὰ
οἱ |
[34] |
ἢ
τῷ
τρόπῳ
διδούς,
ἡττώμενος
|
δὲ |
οἶμαι
τῆς
θεραπείας
καὶ
οὐκ
|
[32] |
ἴσως
τοῦ
καιροῦ
φθεγγόμενος,
ἐλάττονα
|
δὲ |
οἶμαι
τῆς
ὑποθέσεως·
καὶ
ὅτῳ |
[16] |
ὁπόσοι
τὴν
μεσόγαιον
κατοικοῦσιν.
Ἑνετοὶ
|
δὲ
|
οἶμαι
τὸ
πρόσθεν
ὠνομάζοντο·
νῦν |
[32] |
μὲν
εἰρημένης
ἧττον
ἀναγκαία,
προσεχεστέρα
|
δὲ |
οἶμαι
τῷ
παρόντι
λόγῳ·
τυχὸν |
[21] |
ἐστι
βασιλέως
ἀξιόχρεως
ἐπαινέτης·
ὅστις
|
δὲ |
οἶμαι
τῶν
ἔργων
ἀξίως
μνησθείη |
[29] |
εἰς
μελίττας
βλεπτέον,
ἐπ´
αὐτὸν
|
δὲ
|
οἶμαι
τῶν
θεῶν
τὸν
βασιλέα, |
[34] |
ἔθνη
καὶ
ὀλίγα
δεῖσθαι,
περικεῖσθαι
|
δὲ
|
οἶμαι
φροντίδας
μείζονας
ὅτῳ
πλειόνων |
[30] |
ἐν
ἀμφοτέροις
ἔχων
ἀγαθά,
τὰς
|
δὲ |
οἷον
κῆρας
ἐκ
τοῦ
πλεονάζοντος |
[2] |
τῶν
Ἡρακλείων
στηλῶν
ὑπερχεομένη.
Ταύτας
|
δὲ |
ὅλας
τὰς
χώρας
καθαρὰς
ἀπέφηναν |
[11] |
θεμέλια
χρωμένους
μέλλειν
ἔτι.
Ἡμέρᾳ
|
δὲ |
ὅλῃ
καὶ
νυκτὶ
συνεχῶς
ἐργασαμένων |
[24] |
μὲν
ἄλλοι
τὴν
δίκην,
ἄλλοι
|
δὲ |
ὀλιγωρηθέντες
ὡς
οὐκ
ἄξιοι
κολάσεως |
[10] |
τειχομαχίαν
προεκαλοῦντο
τοὺς
βαρβάρους·
φύσει
|
δὲ |
ὄντες
ἐς
ὀργὴν
ὀξύρροποι
καὶ |
[10] |
καὶ
κατέφερον
τοὺς
ἱππέας·
βαρεῖς
|
δὲ |
ὄντες
τοῖς
ὅπλοις
μᾶλλον
ἐνείχοντο |
[29] |
καθάπερ
ἰατρὸς
ἀγαθὸς
προθυμηθήσεται.
~Διττῶν
|
δὲ |
ὄντων
τῶν
ἁμαρτημάτων,
καὶ
τῶν |
[23] |
ῥηθέντων
τοῖς
πολλοῖς
φαίνοιντο.
Εἰ
|
δέ, |
ὅπερ
ἔμπροσθεν
ἔφην,
ἀποδέχεσθε
τοὺς
|
[8] |
καὶ
ἀνδραπόδοις
καὶ
κτήνεσιν.
Ἀρξαμένης
|
δέ, |
ὅπερ
ἔφην,
ἄρτι
τῆς
τροπῆς |
[27] |
ὅτι
τοῦτο
μάλιστα
πάντων,
ἔστι
|
δὲ |
ὅπου
καὶ
μόνον
ἀπόχρη
σωτήριον |
[8] |
ἔπεσιν
εὖ
πεποιημένοις,
ἐς
αὐτὰ
|
δὲ |
ὁρᾶν
τὰ
ἔργα,
κρινέτω·
~ἑξῆς |
[26] |
δὲ
ἥττων
μὲν
ἡδονῶν,
ἀκράτωρ
|
δὲ |
ὀργῆς
καὶ
ἐπιθυμιῶν
παντοίων,
καὶ
|
[21] |
οὐδὲ
ἀλόγῳ
φορᾷ
γενομένων,
προβουλευθέντων
|
δὲ |
ὀρθῶς
καὶ
διοικηθέντων,
οὗτος
ἀρκούντως
|
[15] |
τὴν
λέξιν
οὐδὲ
παραποιεῖ,
ἐξηγεῖται
|
δὲ |
ὀρθῶς
καὶ
ἑρμηνεύει,
οὕτω
δὲ |
[39] |
οἱ
τὰ
τοῦ
παιδός,
βεβαίως
|
δὲ |
ὁρμεῖν
τὰ
τῶν
φίλων,
συνίει
|
[4] |
καὶ
οὔπω
πώλοις
ἄζυξι·
τάχει
|
δὲ
|
ὅστις
διήνεγκε,
τούτῳ
πρὸς
σὲ |
[34] |
οὔτε
ἐν
καιρῷ·
ἐν
δίκῃ
|
δὲ |
ὅτι
πρὸς
αὐτὸν
ἐπολέμησεν,
ἀκηκόατε· |
[15] |
ὁσιότης
τῆς
δικαιοσύνης
ἔκγονος·
αὕτη
|
δὲ |
ὅτι
τοῦ
θειοτέρου
ψυχῆς
εἴδους |
[34] |
ἦν
νεαρὰ
τὰ
ἀδικήματα,
ἦρχε
|
δὲ |
οὐ
κατὰ
Δαρεῖον
οὐδὲ
Πρίαμον |
[27] |
οὐδὲ
ἀντέχειν
πρὸς
κάματον.
Ταῦτα
|
δὲ |
οὐ
παραινῶν
μόνον
οὐδὲ
ἐπαινῶν |
[35] |
ἐπαίνου
καὶ
τιμῆς
ἐρῶσιν,
οἱ
|
δὲ |
οὐ
τούτων
μόνον
ἀφαιροῦνται,
ἀλλὰ |
[17] |
τὸ
τεῖχος
πάροδον
ἐτόλμων.
Βασιλεὺς
|
δέ, |
οὗ
μὲν
ἀλκῆς
ἔργον
ἐστὶ |
[12] |
ἐπάλξεων
ἐπιβεβηκότα
τὸν
Σαρπηδόνα·
οἱ
|
δὲ |
οὐδὲ
διαρραγέντος
αὐτομάτως
τοῦ
τείχους
|
[1] |
λίαν
αὔθαδες
καὶ
ἄγριον·
τυχὸν
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐκείνης
ἀπολύεται
τῆς
μέμψεως |
[29] |
τὴν
μέλαιναν
οἴσουσι
ψῆφον.
Αὐτῷ
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐν
τῇ
χειρὶ
ξίφος |
[26] |
ὑπὸ
σμικρῶν
ἀπαγορεύειν
ἀναγκαζόμενος,
οὗτος
|
δὲ |
οὐδὲ
ἰσχυρὸς
οὐδὲ
ἀνδρεῖος
ἀνθρωπίνην |
[26] |
καὶ
ὕβρει
καὶ
ἀδικίᾳ.
Τούτους
|
δὲ |
οὐδὲ
ἰσχυροὺς
ἂν
φαίη
νοῦν |
[20] |
ἀκόσμως
διέλυσε
τὸν
ξύλλογον,
ὁ
|
δὲ |
οὐδὲ
περιμείνας
ἀφοσιώσασθαι
τὰ
πρὸς |
[32] |
οἶμαι
τῷ
παρόντι
λόγῳ·
τυχὸν
|
δὲ |
οὐδὲ
ταύτης
ἀνηκόους
ὑμᾶς
εἶναι |
[21] |
ἄδακρυς
μόνον
τοῖς
κρατοῦσιν,
ἡ
|
δὲ |
οὐδὲ
τοῖς
κρατηθεῖσιν
ἤνεγκε
δάκρυα, |
[24] |
εἰς
ἐπανόρθωσιν
φερούσης·
τὸ
φῶς
|
δὲ |
οὐδεὶς
αὐτὸν
ἀφαιρεῖται,
οὐδὲ
ἐν |
[29] |
ἡμέρας
μορίῳ
σμικρῷ
βουλευσάμενοι,
τυχὸν
|
δὲ |
οὐδὲν
βουλῇ
δόντες,
ὑπὲρ
ἀνδρὸς |
[8] |
χρὴ
καὶ
τοῦτο
πιστεῦσαι,
βιαιότερον
|
δὲ |
οὐδὲν
εἰργάζετο·
καὶ
ἐπιλαβόντος
ὀλίγου |
[27] |
ἀπεχόμενος
μὲν
ἡδονῆς
ἁπάσης,
χρημάτων
|
δὲ |
οὐδὲν
οὔτε
σμικρὸν
οὔτε
μεῖζον |
[5] |
τοῦ
πλείονος
ἐπιθυμίᾳ
διεπολεμήθη·
κωλύει
|
δὲ |
οὐδὲν
ὑπομνησθῆναι
δι´
ὀλίγων.
~Ἀνὴρ |
[23] |
οἱ
μὲν
ὀλίγου
τινός,
οἱ
|
δὲ |
οὐδενὸς
ἄξια
λέγοντες.
Εἰ
μὲν |
[39] |
ἡλικίαν
καὶ
τὸν
τρόπον,
τοῖς
|
δὲ |
οὐκ
ἐξελεγχθεῖσι
πρᾴως
ἔχων,
τοῦ |
[22] |
τὴν
πάτριον
φωνὴν
ξυγκείμενα.
Τοῦτο
|
δὲ |
οὐκ
ἦν
Ὁμήρῳ
τὸ
δέος, |
[29] |
καὶ
ἔστι
δημιουργός·
τὰ
κακὰ
|
δὲ
|
οὔτ´
ἐγέννησεν
οὔτ´
ἐπέταξεν
εἶναι, |
[26] |
καὶ
ἀνακωχὴ
τῆς
ἀλγηδόνος,
ἐκείνοις
|
δὲ
|
οὔτε
ἡμέρα
πέφηνεν
ἀκερδὴς
ἡδεῖα, |
[35] |
ἀκράτορας
τοῦ
πάθους
γενέσθαι.
Ἐγὼ
|
δὲ |
οὔτε
περὶ
ἐκείνων
τῷ
λόγῳ |
[9] |
τῶν
νόμων
πολυωρίας
ἀξιοῦται.
Συνέβη
|
δὲ |
οὕτω
καὶ
περὶ
τὴν
Κρήτην
|
[8] |
μὲν
ὑπὸ
εὐνοίας
ἔδρα,
τυχὸν
|
δὲ |
οὕτως
ἔχων
μεγέθους,
ὡς
ῥᾴδιον
|
[10] |
ἀναπληρούντων
τὰ
ἐν
μέσῳ.
Ταχθέντες
|
δὲ |
οὕτως
οὐ
μέγα
ὄφελος
ἦσαν |
[31] |
αὑτοῦ
παραπλησίους
εὔξεται
γενέσθαι·
αἱρήσεται
|
δὲ |
οὐχ
ἁπλῶς
οὐδὲ
ὡς
ἔτυχεν, |
[6] |
πολὺς
μὲν
ὁπλίτης
πεζός,
ἱππεῖς
|
δὲ |
οὐχ
ἥττους,
ἀλλ´
οἵπερ
ἄλκιμοι |
[38] |
εἶχον
πρὸς
τὴν
ἀπιστίαν,
θῆλυν
|
δὲ |
οὐχ
ὑπομένοντες
ὁρᾶν
ἐνδεδυκότα
στολὴν |
[25] |
μάλα
εὐτυχῆ
τῷ
λαβόντι,
πολὺ
|
δὲ |
πλέον
τοῖς
παρασχομένοις·
δεξάμενος
γὰρ |
[27] |
δίκῃ
καὶ
ἐπ´
ὠφελείᾳ·
ἀγαπᾷ
|
δὲ |
πλοῦτον,
οὔτι
τὸν
χρυσῷ
καὶ |
[12] |
κρατοῦσι
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἀντιστῆναι,
εὐπρεπῆ
|
δὲ |
ποιεῖται
τὴν
εἰς
τὸ
ἄστυ |
[18] |
δὲ
αὐτοῖς
ἀναλώθη
χρόνος.
Βασιλεῖ
|
δὲ
|
πολλοὶ
μέν
εἰσιν
ἀγῶνες
οὓς |
[34] |
που
τὸ
νικᾶν
τεθαυμάκασιν·
ἐγὼ
|
δὲ |
πολὺ
πλέον
τὸ
ξὺν
δίκῃ |
[4] |
καταβάλλοντα
τοῖς
ἀφιεμένοις
βέλεσι,
χρώμενον
|
δὲ |
πρὸς
θήραν
καὶ
παιδιὰν
τόξῳ, |
[12] |
ὥσπερ
ἐρύματος
πεζὸς
διαγωνίζεται,
οἱ
|
δὲ |
πρότερον
ἀπὸ
τῶν
τειχῶν
ἐναυμάχουν· |
[27] |
καὶ
βασιλικὸν
καὶ
μεγαλόφρονα.
Ἔστι
|
δὲ |
πρῶτον
μὲν
εὐσεβὴς
καὶ
οὐκ |
[10] |
μὲν
τοσοῦτον
περιῆν
ἐλπίδος·
οἱ
|
δὲ |
πυκνήν
τε
εἶχον
τὴν
φάλαγγα |
[7] |
γυναικῶν,
πολλῶν
μὲν
ἰδιωτῶν,
πάντων
|
δὲ |
σχεδὸν
ὁπόσοι
τοῦ
βασιλείου
γένους |
[28] |
ἐπὶ
στρατοπέδων
ὁ
γενναῖος,
πόλει
|
δὲ |
σωτὴρ
καὶ
κηδεμών,
οὔτι
τοὺς |
[25] |
τοῦτον
ὀνομάζειν
θαρρούντως
εὐγενῆ·
ὅτῳ
|
δὲ |
τὰ
μὲν
τῶν
πατέρων
ὑπῆρξεν |
[10] |
ἐν
πολιορκίᾳ
τοσαύτῃ
γέγονεν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
τὰ
τῶν
ἱππέων
ὧδε
ἐπεπράγει, |
[16] |
ἑσπέραν
Γαλάται
νέμονται,
καὶ
Ῥαιτοὶ
|
δὲ |
τὰ
ὑπὸ
τὴν
ἄρκτον,
ἵνα |
[33] |
τοῖς
μοχθηροῖς
πολλάκις
μεταδίδωσιν,
εἰς
|
δὲ |
τὰς
ἕξεις
καὶ
τὴν
ἀρετήν, |
[6] |
Τρὶς
μὲν
ὀρέξατ´
ἰών,
τὸ
|
δὲ |
τέτρατον
ἵκετο
τέκμωρ,
Αἰγάς,
καὶ |
[24] |
τῶν
λόγων
ἀρετῆς
ἔπαινος.
Ταύτην
|
δὲ |
τῇ
ψυχῇ
φασιν
ἐμφύεσθαι
καὶ |
[29] |
εἰς
τὴν
ἐκείνων
μᾶλλον,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
ἄλλων
ὠφέλειαν,
διττὰς
δ´ |
[29] |
μὲν
ἐφυγάδευσεν
ἐξ
οὐρανοῦ,
περὶ
|
δὲ |
τὴν
γῆν
στρεφόμενα
καὶ
τὴν
|
[13] |
ἐπ´
ἄκρῳ
τῷ
σώματι,
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
ἐν
οὐρανῷ
ξυγγένειαν
ἀπὸ |
[9] |
μὴ
δοκεῖν
ἀφεστάναι
Μακεδόνων,
ἀναλαβεῖν
|
δὲ |
τὴν
ἐξ
ἀρχαίου
βασιλείαν
προσήκουσαν. |
[3] |
δὴ
τούτοις
ἐκοσμοῦντο·
~ὁ
πατὴρ
|
δὲ |
τὴν
μὲν
προσήκουσαν
αὐτῷ
μοῖραν |
[16] |
τὸν
Ἰόνιον
εἶναί
φαμεν,
ἀποτειχίζοντα
|
δὲ |
τὴν
νῦν
Ἰταλίαν
ἀπό
τε |
[4] |
θήραν
καὶ
παιδιὰν
τόξῳ,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
παρατάξεως
ἀσπίς
ἐστί
σοι |
[35] |
καὶ
Ἡρακλέα
φασὶ
καὶ
ἄλλους
|
δέ |
τινας
ἀκράτορας
τοῦ
πάθους
γενέσθαι. |
[35] |
τὸν
τῆς
Θέτιδος
καὶ
ἄλλους
|
δέ |
τινας
οὐ
φαύλους
οὐδὲ
ἀγεννεῖς
|
[13] |
κωλύειν
ἐθέλοντες
πολλάκις
ἐδυνήθησαν,
ἤδη
|
δέ |
τινες
καὶ
μὴ
βουλόμενοι
τῶν |
[19] |
τὰ
τῶν
ἡρώων
ὀνόματα,
ἐνθείη
|
δὲ |
τὸ
βασιλέως
καὶ
ἐναρμόσαι,
οὐ
|
[37] |
μικρὰ
πλεονεκτεῖν
ἐπιτρέπουσα,
τοῖς
ἔμφροσι
|
δὲ |
τὸ
βεβαίως
θαρσεῖν
ὑπὲρ
τῶν |
[32] |
ἀρχόντων
τοιάδε
γινώσκει·
~τοῦ
πλήθους
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἐν
τοῖς
ἄστεσιν |
[6] |
οἴκοθεν
αὐτῷ
ξυνεφεπομένης
στρατιᾶς,
μᾶλλον
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ὡς
οἰκεῖον
εἵπετο |
[15] |
αὖθις
δὲ
ἴσως
λελέξεται.
~Νῦν
|
δὲ |
τὸ
συνεχὲς
ἀποδόντες
τῷ
παρόντι |
[15] |
νοῦν
καὶ
τὴν
ψυχήν,
αὐτοῦ
|
δὲ |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
κτῆσιν. |
[34] |
ἀνδρείως
καὶ
μάλα
ἐμπείρως,
ἐπιθείσης
|
δὲ |
τὸ
τέλος
τῆς
τύχης
δεξιόν, |
[32] |
οὐδὲ
τῶν
ἀνθρωπίνων
ἐστέρησαν·
εἰ
|
δὲ |
τὸ
χρεὼν
βιάζοιτο
κακῷ
τῳ |
[12] |
φανέντος
ἐδύσατο
οὐλαμὸν
ἀνδρῶν,
Ἀγαμέμνονος
|
δὲ |
τοῖς
Τρωσὶν
ἐπικειμένου
καὶ
ἐς |
[6] |
καὶ
ἐρρωμένως
ἀγωνιζομένους,
ἐπὶ
πᾶσι
|
δὲ |
τὸν
ποιητὴν
τοῦ
τερατώδους
καὶ
|
[37] |
τὰ
κύματα.
~Καὶ
ἡ
τύχη
|
δὲ |
τοὺς
ἀνοήτους
ἐξαπατᾷ
καὶ
σφάλλει |
[39] |
φύσαντος
ἀμείνων
καὶ
δικαιότερος,
περὶ
|
δὲ |
τοὺς
ἐκείνου
φίλους
πιστότερος
τοῦ |
[4] |
πολλοῖς
μὲν
βαρβάροις,
οὐκ
ἐλάττοσι
|
δὲ |
τούτων
τοῖς
οἴκοθεν
ἀφεστῶσι
καὶ |
[38] |
οὐκ
αἰτίους
τὰ
κέντρα.
Πολλῶν
|
δὲ |
τυχὸν
ἀληθῶς
ἐνόχων
ὄντων
ταῖς |
[2] |
τεύχων
καὶ
ἔδωκε
Διί,
ὁ
|
δὲ |
τῷ
τῆς
Μαίας
καὶ
ἑαυτοῦ |
[29] |
ἐπίγνωσιν
καὶ
τὴν
θεραπείαν,
ἀφέξεται
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
μάλα
ἐρρωμένως,
καὶ |
[4] |
ᾧπερ
ἐξ
ἀρχῆς
προὐθέμεθα.
Ἐφαίνετο
|
δὲ |
τῶν
βασιλέως
ἔργων
πρὸς
τὰ |
[6] |
καὶ
οὐκ
ἐφύλαττε
τάξιν.
Ἐγκειμένων
|
δὲ |
τῶν
ἱππέων
καὶ
οὐκ
ἀνιέντων, |
[16] |
σώζειν
οὐ
διεκώλυσαν,
τῷ
κοινῷ
|
δὲ
|
τῶν
Ἰταλῶν
ξυγχωρεῖν
κατηνάγκασαν.
Καὶ |
[6] |
ἀλκῇ
τοῦ
σώματος,
τῷ
πλήθει
|
δὲ |
τῶν
ξυνεπομένων
βαρβάρων,
οἷς
δὴ |
[25] |
τοῦτο
τῷ
γένει
σύμβολον·
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
ψυχῶν
οὐδὲν
οἰόμεθα
δεῖν
|
[23] |
τὸν
Ἀθηναῖον
ἐνενόησα
Σωκράτην
(ἴστε
|
δὲ |
ὑμεῖς
ἀκοῇ
τὸν
ἄνδρα
καὶ |
[5] |
τυγχάνοι
τινὸς
ἀξίας
εἰκόνος.
Ἐθέλω
|
δὲ |
ὑμῖν
διηγεῖσθαι
τὴν
ἐπὶ
τῷ
|
[34] |
τοῦτο
ὑπάρχει
βασιλεῖ
καταμαθεῖν;
παρέξομαι
|
δὲ |
ὑμῖν
ἐγὼ
μαρτυρίαν
πιστήν,
καί |
[36] |
τοῖς
πολεμίοις
τοιοῦτος
ἐδόκει.
Τεκμήριον
|
δὲ
|
ὑμῖν
ἐμφανὲς
καὶ
τοῦδε
γιγνέσθω· |
[10] |
κατὰ
νώτου
τὰ
χώματα·
πεποίητο
|
δὲ |
ὑπ´
αὐτῶν
ἐκεῖνα
πρότερον
πρὸς |
[16] |
τοὺς
χάρακας
ἔννομον
κατασκευάζεσθαι·
τὸ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῶν
Ἄλπεων
τεῖχος
παλαιόν |
[16] |
ταύτῃ
κοσμεῖται
τῇ
προσωνυμίᾳ·
τὰ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῶν
Ἄλπεων
τῶν
πρὸς |
[29] |
ὠφληκόσι
τὴν
δίκην
προαγορεύεται.
Νομοθετῶν
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῶν
τοιούτων,
ὕβριν
μὲν |
[39] |
κρεῖττον
καὶ
πρᾳότερον
μετατιθείς,
σωφροσύνῃ
|
δὲ |
ὑπερβαλλόμενος
τοὺς
τὸ
μέτριον
ἐπιτιθέντας |
[39] |
οὐκ
ἐξελεγχθεῖσι
πρᾴως
ἔχων,
τοῦ
|
δὲ |
ὑπεριδὼν
καὶ
καταφρονήσας
τῶν
πονηρευμάτων. |
[35] |
φαύλους
οὐδὲ
ἀγεννεῖς
ἀνθρώπους.
Μόνῳ
|
δὲ |
ὑπῆρχεν
οἶμαι
Σωκράτει
καὶ
σπανίοις
|
[16] |
τὴν
αὑτοῦ
φήμην
χαρίζεται.
Οἰκεῖται
|
δὲ |
ὑπὸ
τοῖς
ποσὶ
τῶν
Ἄλπεων· |
[25] |
ἀπελέγξει
τὸν
τόκον
γνήσιον;
Ὑπάρχειν
|
δέ
|
φασι
καὶ
Κελτοῖς
ποταμὸν
ἀδέκαστον |
[35] |
δὴ
πρὸς
φιλίου
Διός.
Ποταπὸν
|
δὲ |
χρῆμα
λοιδορία;
ὡς
θυμοδακὲς
ἀληθῶς |
[12] |
Ἑλληνικῶν
καὶ
τοῦ
τείχους;
ἀθρεῖτε
|
δὲ |
ὧδε
τὴν
ὁμοιότητα
καὶ
τὸ |
[11] |
ὁπλιτῶν
ἕτερον
τεῖχος
εἰργάζετο.
Ὁ
|
δὲ |
ᾤετο
τοῖς
ἀρχαίοις
ἴχνεσιν
ἐς |
[3] |
λευκοτέρους
μὲν
τῆς
χιόνος,
θεῖν
|
δὲ |
ὠκυτέρους
τῶν
χειμερίων
πνευμάτων,
καὶ |
[28] |
πολεμίων
τις
τὸν
χάρακα·
φύλαξ
|
δὲ |
ὢν
ἀγαθὸς
τῶν
νόμων,
ἀμείνων
|
[36] |
δόξομεν,
ὡς
ἐγὼ
πείθομαι.
~Τοιοῦτος
|
δὲ |
ὢν
καὶ
γενόμενος
βασιλεὺς
μετὰ |
[27] |
γε
ἀληθινὸς
ἀξιοῖ
βασιλεύς.
Φιλόπολις
|
δὲ |
ὢν
καὶ
φιλοστρατιώτης,
τῶν
μὲν |
[26] |
καὶ
δειλὸς
καὶ
ἀκόλαστος.
Τοιοῦτος
|
δὲ |
ὢν
οὐ
μόνον
ἀληθοῦς
ἐνδεὴς |
[27] |
ἔτι
κτείνειν
καὶ
ἀναιρεῖν.
Φιλόπονος
|
δὲ |
ὢν
φύσει
καὶ
μεγαλόψυχος,
κοινωνεῖ |
[34] |
τοὺς
τῶν
ἀδικησάντων
ἀπογόνους·
Ἀγαμέμνων
|
δὲ |
ὥρμητο
Τίσασθαι
Ἑλένης
ὁρμήματά
τε |
[28] |
τὴν
ἀρχὴν
ἀνέξεται
φῦναι,
γενομένας
|
δὲ |
ὡς
ἔνι
τάχιστα
ἀφανίσει
καὶ
|
[11] |
παρὰ
τῶν
ποταμίων
ῥευμάτων,
τὸν
|
δὲ |
ὡς
φαύλως
ἀγωνισάμενον
ὑπὸ
τοῖς |
[29] |
καὶ
ἀπολυθεῖσι
τῶν
σωμάτων,
οἱ
|
δὲ |
ὥσπερ
δήμιοι
τιμωροί
τινες
καὶ |
[3] |
μὲν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
ἐδεῖτο
|
δὲ |
ὥσπερ
ἐρύματος
καὶ
τειχίου·
ταῦτά |
[6] |
δυναστείαν
περιφρονήσαντι
καὶ
ἀνελομένῳ,
ἄρχοντι
|
δὲ |
ὥσπερ
ἦν
ἄξιον
τὸν
ἐκ |
[7] |
ὑφέξειν
αὑτῷ
μὲν
δυστυχῆ,
πολλοῖς
|
δὲ |
ὠφέλιμον
καὶ
πρὸς
ἐπανόρθωσιν.
Τὰ |
[7] |
δρῶν,
παλαμναίους
τινὰς
καὶ
μιάστορας
|
δεδιὼς |
καὶ
ὑφορώμενος
ἐκ
τοῦ
μιάσματος, |
[20] |
τὴν
Ἀχιλλέως
σκηνήν,
ὥσπερ
οἶμαι
|
δεδιὼς |
μὴ
τῆς
ὀργῆς
ἐπιλαθόμενος
καὶ |
[13] |
ἄρα
αὐτὸν
δαίμονα
θεὸς
ἑκάστῳ
|
δέδωκε, |
τοῦτο
ὃ
δή
φαμεν
οἰκεῖν |
[34] |
πλεονεκτεῖν
ὑπέλαβε.
Καὶ
ὅτι
μὴ
|
δέει |
μᾶλλον
τῆς
ἐκείνου
παρασκευῆς
τὴν |
[2] |
μὲν
ἐπιστρατεύοντες,
εἴ
ποτε
τούτου
|
δεήσειεν, |
ἐπιφοιτῶντες
δὲ
ἔστιν
ὅτε
καὶ |
[1] |
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
ἀποχετεύσας
ἔτι
|
δεήσεται |
λόγων,
καὶ
οὐκ
ἀποχρήσει
σοὶ |
[8] |
τούτων
ἆρ´
ἑτέρου
τινὸς
μάρτυρος
|
δεησόμεθα, |
τὸν
Ὅμηρον
παραλιπόντες;
καὶ
οὐκ |
[25] |
καὶ
πάθους.
Καὶ
οὐδὲν
ἑτέρων
|
δεῖ |
παραδειγμάτων
πρὸς
πίστιν
τῷ
λόγῳ, |
[20] |
αὐτῶν
τὰ
θαυμαστὰ
τῆς
συνέσεως
|
δείγματα |
αἵ
τε
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον |
[24] |
τὸ
λεγόμενον,
ἐκ
μεσημβρίας
νύκτα
|
δεικνῦσα. |
Ἀλλ´
οὐδὲ
αὐτὸς
αὑτὸν
ἀφαιρεῖται |
[25] |
´κείνων
εἰσὶ
λαμπρότεραι,
ἀνελομένους
ἔχοιεν
|
δείκνυσθαι |
πλείους
ἢ
Καῖσαρ
ὁ
πρῶτος, |
[12] |
γὰρ
εἰκὸς
οὕτως
ἀγεννῆ
καὶ
|
δειλὰ |
παραινεῖν
τὸν
Δία,
ἄλλως
τε |
[38] |
ὑπομένοντες
ὁρᾶν
ἐνδεδυκότα
στολὴν
τὸν
|
δείλαιον, |
ἐπιθέμενοι
σπαράττουσιν,
οὐδὲ
τὸν
τῆς |
[8] |
δὴ
ξὺν
τῇ
τῶν
στρατηγῶν
|
δειλίᾳ |
καὶ
τὰ
τῶν
στρατιωτῶν
πίπτει |
[12] |
ὁ
ποιητὴς
καὶ
καταγελῶν
τῆς
|
δειλίας |
ὑπὸ
τῇ
φηγῷ
καὶ
πρὸς |
[26] |
αὐτὸς
ὢν
μαλθακὸς
αἰχμητὴς
καὶ
|
δειλὸς |
καὶ
ἀκόλαστος.
Τοιοῦτος
δὲ
ὢν |
[8] |
πόλεμον.
Ὁ
δὲ
ἀγεννὴς
καὶ
|
δειλὸς |
τύραννος
ὄρη
τε
ὑψηλὰ
προὐτείνετο |
[25] |
τῶν
ἐγγόνων
ἐπὶ
τῇ
κρίσει
|
δειμαίνοντες, |
ἀτρεκὴς
δέ
ἐστι
καὶ
ἀψευδὴς |
[7] |
γένους
μετεῖχον
ἁψάμενον,
οὔτι
ξὺν
|
δείματι |
οὐδὲ
ἄν
τις
ἐμφύλιον
φόνον |
[25] |
δὲ
τῶν
ψυχῶν
οὐδὲν
οἰόμεθα
|
δεῖν
|
ἐγκεχαράχθαι
τοιοῦτον,
ὃ
τοὺς
πατέρας |
[29] |
κριταί,
τῶν
ἀδικημάτων
ὀξεῖαν
καὶ
|
δεινὴν |
ἐπάγοντες
δίκην
ζῶσί
τε
ἀνθρώποις |
[36] |
ἐνταῦθα
γὰρ
τοὺς
μὲν
ἀπείρους
|
δεινὸν |
καὶ
ἄτοπον
κατέλαβε
δέος,
ὁ |
[10] |
ὄντες
ἐς
ὀργὴν
ὀξύρροποι
καὶ
|
δεινὸν |
ποιούμενοι
τὸ
γέλωτα
ὀφλῆσαι
καὶ |
[8] |
δὲ
εἰς
τὸ
δρᾶσαί
τι
|
δεινὸν |
τοὺς
πολεμίους
τὸν
θυμὸν
τρέποντες, |
[38] |
ἐς
τοὺς
φίλους
ὕποπτος
καὶ
|
δεινὸς |
εἵλετο
γενέσθαι,
ἀλλὰ
ὡς
ἔνι |
[6] |
αὐτοῦ
τὴν
διάνοιαν
ἡ
βασιλέως
|
δεινότης, |
καὶ
ἐκ
τῶν
δυσχωριῶν
εἰς |
[23] |
στέργοντας·
ὅσους
δὲ
ἀγχίνους
ἢ
|
δεινοὺς |
ἢ
στρατηγικοὺς
ἢ
κομψοὺς
καὶ |
[17] |
ἐπάγειν
μηχανὰς
καὶ
ἑλεπόλεις,
ἀνύδρου
|
δεινῶς |
ὄντος
καὶ
οὐδὲ
μικρὰς
λιβάδας
|
[35] |
χιτῶνα
τῆς
φιλοτιμίας·
φιλότιμον
γὰρ
|
δεινῶς |
τὸ
πάθος,
καὶ
ἔοικεν
ἐμφύεσθαι |
[11] |
τῷ
κειμένῳ
τείχει.
Τοῦτο
ἐξέπληξε
|
δεινῶς
|
τὸν
βάρβαρον·
οὐ
μὴν
ἀπῆγεν |
[33] |
ὁ
τῶν
σοφῶν
ῥητόρων
ἔπαινος
|
δεῖξαι. |
Οὐκοῦν
οἱ
μὲν
τὸ
προγόνων
|
[10] |
ἀπέθανεν
εἰσενεχθέντα
ὑπὸ
τῆς
ἰλύος·
|
δείσαντες |
δὲ
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ἄλλων, |
[34] |
πολλά
τε
ἔθνη
καὶ
ὀλίγα
|
δεῖσθαι, |
περικεῖσθαι
δὲ
οἶμαι
φροντίδας
μείζονας |
[4] |
τὴν
ἀκρίβειαν
ἀφελεῖν
τῆς
τέχνης.
|
Δεῖται |
γὰρ
ἀληθῶς
τῆς
Ὁμηρικῆς
σάλπιγγος |
[12] |
τέχνῃ
συνεῖναι
οὐδὲ
σοφωτέρας
ἐπινοίας
|
δεῖται, |
Ὁμήρου
σαφῶς
διδάσκοντος
ὡς
Ἀχιλλέως |
[21] |
καὶ
δήμους
καὶ
βουλευτήρια,
μακροτέρας
|
δεῖται |
τῆς
ξυγγραφῆς·
ἑνὸς
δὲ
ἴσως |
[18] |
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἴσχυον,
|
δεκαέτης |
δὲ
αὐτοῖς
ἀναλώθη
χρόνος.
Βασιλεῖ |
[25] |
ἡμᾶς
δὲ
δεκάζει
μὲν
πλοῦτος,
|
δεκάζει |
δὲ
ἰσχὺς
καὶ
ὥρα
σώματος
|
[25] |
καὶ
ἀψευδὴς
κριτής·
ἡμᾶς
δὲ
|
δεκάζει |
μὲν
πλοῦτος,
δεκάζει
δὲ
ἰσχὺς |
[8] |
καὶ
ἐπικοσμῶν
μύθοις
τὴν
ποίησιν,
|
δεκάζει |
τοὺς
κριτὰς
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέπει |
[25] |
πολὺ
δὲ
πλέον
τοῖς
παρασχομένοις·
|
δεξάμενος |
γὰρ
ὁ
τοιοῦτος
αἴρεται
μετέωρος |
[8] |
ποταμὸς
ἦν
τοῖς
κρατοῦσιν
ἐν
|
δεξιᾷ. |
Ἐνταῦθα
καὶ
ὁ
πολὺς
ἐγένετο |
[36] |
ἐς
λιμένα
καταφεύγοντες
τὴν
τούτου
|
δεξιάν, |
ἑστίας
τε
λιπόντες
καὶ
οἴκους |
[34] |
δὲ
τὸ
τέλος
τῆς
τύχης
|
δεξιόν, |
χρήσασθαι
τῇ
νίκῃ
σωφρόνως
καὶ |
[16] |
δὲ
ἀετός,
ὥς
φασιν,
οἰκιζομένῃ
|
δεξιὸς |
ἐκ
Διὸς
ἱπτάμενος
τὴν
αὑτοῦ |
[6] |
τῶν
ἵππων
φερόμενοι,
οὐδὲν
ἀσπίδος
|
δεόμενοι. |
Τούτοις
εἵπετο
τῶν
ἄλλων
ἱππέων
|
[38] |
φιλίας
καὶ
πίστεως
ἀπέλιπεν
οὐδὲν
|
δεομένῳ |
βασιλεῖ
τὸν
παῖδα·
εἶτα
ἦν |
[26] |
μακρῷ
τῶν
τῆς
ἐφημέρου
τροφῆς
|
δεομένων· |
τούτοις
μὲν
γὰρ
ἀποπλήσασι
τὴν |
[9] |
γὰρ
ἄξιον
μακρότερον
εἰς
οὐδὲν
|
δέον |
ἀπαρτᾶν
τὸν
λόγον
καὶ
ἀποπλανᾶσθαι |
[30] |
μετὰ
ξυνέσεως
στρατιωτικάς,
ἵν´
εἰς
|
δέον |
ἔχῃ
τῷ
θυμῷ
χρῆσθαι
καὶ |
[27] |
τῆς
καταρρήσεως
καὶ
πέρα
τοῦ
|
δέοντος |
κολάζειν
τῶν
ἀνδρῶν
τοὺς
τρόπους, |
[23] |
ποιητάς,
ἐμοὶ
μὲν
ἀνεῖται
τὸ
|
δέος |
εὖ
μάλα·
οὐ
γὰρ
πάντα |
[36] |
ἀπείρους
δεινὸν
καὶ
ἄτοπον
κατέλαβε
|
δέος, |
ὁ
δὲ
ἤδη
χαίρει
καὶ |
[23] |
καὶ
ὑμῖν
ταύτῃ
πη
ξυνδοκεῖ,
|
δέος |
οὐ
φαῦλόν
με
ἔχει
περὶ |
[10] |
κλέος,
εἶναί
τε
οὐδὲν
ἐτόπαζον
|
δέος· |
οὐδὲ
γὰρ
ὑπομενεῖν
σφῶν
τὴν |
[22] |
δὲ
οὐκ
ἦν
Ὁμήρῳ
τὸ
|
δέος, |
πολλαῖς
μὲν
ὕστερον
γενεαῖς
τοὺς |
[24] |
κύκλον
ὑποτρέχουσα,
οὐδὲ
εἰς
αὑτὴν
|
δεχομένη |
τὴν
ἀκτῖνα
καὶ
ἡμῖν
πολλάκις, |
[9] |
πόλιν
χώμασιν·
εἶτα
εἰς
ταῦτα
|
δεχόμενος |
τὸν
Μυγδόνιον,
λίμνην
ἀπέφηνε
τὸ
|
[27] |
μὴ
φυλάκων
ἑτέρων
οἱ
φρουροὶ
|
δέωνται, |
ἀλλ´
οὐδὲ
ἀπειθεῖς
ἄρχουσιν,
εἰδὼς |
[36] |
κατασκόπους
τοῦ
βασιλέως
γενομένου,
ὃ
|
δὴ |
´κεῖνόν
τε
ἐποίησεν
ὑπὸ
τῆς |
[34] |
νεώτατον
ἀφεὶς
σχολὴν
ἄγοντας,
τοῦτον
|
δὴ |
ἄσχολον
ἐκάλει
καὶ
ἐπέτρεπε
τὰ |
[7] |
ταῖς
τύχαις
εὔδηλον.
Οὐ
γὰρ
|
δὴ |
αὖθις
ἔμελλε
φανεὶς
ἐπ´
ἐξουσίας |
[6] |
προσῆκον,
οὐκ
ἰσχυρίζομαι·
πλὴν
ὅτι
|
δὴ |
αὐτῇ
προσοικεῖ
δύσμαχα
καὶ
ῥώμῃ
|
[18] |
περὶ
ταῖς
Κοττίαις
Ἄλπεσιν,
ὃ
|
δὴ |
βασιλεῖ
μὲν
παρέσχεν
ἀσφαλῆ
καὶ |
[6] |
ἐδόκει
λῷον
ἐνταῦθα
διαγωνίζεσθαι,
τότε
|
δὴ |
βασιλεὺς
τούς
τε
ἱππέας
ἐπὶ |
[4] |
καὶ
ὅπως
ἐστὶ
τοῦ
μὲν
|
δὴ |
βασιλέως
αὐτοῦ
βασιλικώτερος,
εἴ
που |
[34] |
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας
Μακεδόσιν,
οἵπερ
|
δὴ |
δοκοῦσιν
ἐν
δίκῃ
γενέσθαι,
τοσαύτην |
[22] |
ψυχῆς
καὶ
γενναίας.
Τὰ
μὲν
|
δὴ |
θαυμαστὰ
τῶν
ἔργων
καὶ
ὁπόσων |
[7] |
καὶ
ἄλλως
ἔχειν·
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ἴσμεν
ὅ
τί
ποτε
παθὼν |
[25] |
χρημάτων
εὐπορίας
καταβαλλομένης.
Εὖ
γὰρ
|
δὴ |
ἴστε
ὡς
οὔτε
πλοῦτος
ἀρχαῖος |
[7] |
τοῖς
πρόσθεν
ἠξίου.
~Τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
καὶ
αὖθις
τεύξεται
λόγου·
ἐκεῖνο |
[13] |
τῷ
ἐν
ἡμῖν
θεῷ·
ὃ
|
δὴ |
καὶ
αὐτὸς
ἑτέρωθι
κυριώτατον
ἐν |
[31] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
τέχνης.
Ὃ
|
δὴ |
καὶ
αὐτὸς
περὶ
τῆς
κακίας |
[37] |
παθόντες
μείζονα
κατώρθουν
ὕστερον·
ὃ
|
δὴ |
καὶ
βασιλεὺς
ἐννοῶν
καὶ
λογιζόμενος |
[25] |
τῶν
θεῶν
κατεψεύδοντο·
εἰ
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
εἰκὸς |
[15] |
γηίνῳ
σώματι
διανοηθῆναι
νοῦ,
ὃν
|
δὴ |
καὶ
θεὸν
εἶναί
φαμεν
καὶ |
[6] |
δὲ
τῶν
ξυνεπομένων
βαρβάρων,
οἷς
|
δὴ |
καὶ
λείαν
ἅπαντα
προθήσειν
ἠπείλει, |
[36] |
καὶ
νηνεμίαν
ἐλπίζων·
λέγεται
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
ὁ
Ποσειδῶν
συνταράττων
τὴν |
[3] |
χλαμύδα
ξὺν
τῇ
πόρπῃ,
ἃ
|
δὴ |
καὶ
Ὁμήρῳ
διατριβὴν
παρέσχεν
ἡδεῖαν; |
[39] |
ἀφανίζειν
τὰ
σπέρματα·
´κείνων
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
τὸ
ἔργον
τόδε,
καὶ |
[11] |
αἰτίας
τῆς
δυσπραγίας
ἀποσκευάζεσθαι·
ὃ
|
δὴ |
καὶ
τότε
δράσας
ἀπιὼν
ᾤχετο, |
[8] |
ἄλλοις
προστιθεὶς
ἀδικήματα.
Τὰ
μὲν
|
δὴ |
κατὰ
τὴν
μάχην,
εἰ
μὴ |
[24] |
καὶ
θείοις
ἀπιστεῖν
ἀνδράσιν,
οἳ
|
δὴ |
λέγουσι
πολλὰ
μὲν
ἕκαστος
ἰδίᾳ, |
[30] |
ἀνοήτων
δαιμόνων
τὸ
φῦλον.
~Ἃ
|
δὴ |
μιμητέον
τῷ
γενναίῳ
καὶ
θεοφιλεῖ, |
[9] |
τῆς
πόλεως
ἐκείνης
ἔργοις,
ᾗ
|
δὴ |
Μυγδόνιος
ποταμῶν
κάλλιστος
τὴν
αὑτοῦ |
[16] |
ἰδιότητος
τῆς
γλώττης.
Τὸ
μὲν
|
δὴ |
ξύμπαν
ἔθνος
ὧδε
ἐπονομάζεται·
τῇ |
[38] |
τέλει
καὶ
τῶν
φυλάκων,
οἵπερ
|
δὴ |
ξυμφυλάττουσιν
αὐτῷ
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
|
[8] |
τέλος
τῆς
μάχης.
~Οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ξὺν
τῇ
τῶν
στρατηγῶν
δειλίᾳ |
[8] |
καὶ
ἵππων
ἀναμίξ·
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ὁ
Δρᾶος
ἐῴκει
Σκαμάνδρῳ,
οὐδὲ |
[33] |
τῶν
μεγίστων
αἴτιοι
συμφορῶν.
Εἰ
|
δὴ |
οὖν
καὶ
ὑμῖν
ταύτῃ
πη |
[38] |
ἄρξαι
σφῶν
ἀνασχόμενοι.
Τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
παρὰ
τῆς
τῶν
φυλάκων
εὐνοίας |
[31] |
ἐλασσόνων
ἀρχόντων
αἵρεσιν.
Νόμων
μὲν
|
δὴ |
πέρι
καὶ
ἀρχόντων
τοιάδε
γινώσκει· |
[7] |
καὶ
πρὸς
ἐπανόρθωσιν.
Τὰ
μὲν
|
δὴ |
περὶ
τὸν
μηχανοποιὸν
τῆς
ὅλης
|
[21] |
τὸν
ἐν
Ἰλλυριοῖς
ξύλλογον,
ἵνα
|
δὴ |
πρεσβύτης
ἀνὴρ
ὑπὸ
μειρακίων
παιδικὰ |
[35] |
μὴ
τἆλλα
μοχθηρὸς
ἦν,
ἐννοήσατε
|
δὴ |
πρὸς
φιλίου
Διός.
Ποταπὸν
δὲ |
[9] |
χώρας
ὁπόσην
νέμονται·
ἔοικε
γὰρ
|
δὴ |
τὰ
τοιαῦτα
πρὸς
τὰς
τοῦ |
[16] |
δὲ
ἐκ
τῆς
ἕω,
ταῦτα
|
δὴ |
τὰς
Ἄλπεις
ὀχυροῦν
ἔφαμεν,
ἵναπερ |
[19] |
τὰς
ἀρχὰς
πειρῶνται
ξυμπείθειν
ὡς
|
δὴ |
ταῦτά
γε
αὐτὰ
ἐκείνων
ἐθελόντων |
[9] |
τοὺς
τῇδε
βαρβάρους
ἐπιμιξίας.
Ταύτην
|
δὴ |
τὴν
πόλιν
στρατὸς
ἀμήχανος
πλήθει
|
[9] |
ἐμμελετᾶν
ἐπιτήδειος
ἐφάνη.
Τὰ
γὰρ
|
δὴ |
τῆς
ἡμετέρας
πόλεως,
ἅτε
ἐς |
[16] |
τύραννος
τὴν
φρουρὰν
κατεσκευάσατο.
Οὕτω
|
δὴ |
τῆς
Ἰταλίας
ἁπανταχόθεν
ὄρεσί
τε
|
[22] |
ἡδίστοις
ῥυθμοῖς
καὶ
σχήμασιν
ὡς
|
δή |
τι
καινὸν
εὑρόντες
εἰς
ὑμᾶς |
[20] |
αἰχμαλώτου
κόρης,
λέγειν
ἐπιχειρῶν
οὕτω
|
δή |
τι
πείθει
τὸν
βασιλέα
καὶ |
[24] |
ἀκτῖνα
καὶ
ἡμῖν
πολλάκις,
τοῦτο
|
δὴ |
τὸ
λεγόμενον,
ἐκ
μεσημβρίας
νύκτα
|
[38] |
περὶ
τὴν
ἁρπαγὴν
ἐνενόει;
εἰ
|
δὴ |
τὸ
μὲν
ὠμόν
τις
οἴεται |
[16] |
ἀρχόμενα
μὲν
ἀπὸ
θαλάττης,
ἣν
|
δὴ
|
τὸν
Ἰόνιον
εἶναί
φαμεν,
ἀποτειχίζοντα |
[4] |
λόγων
ἀσθένεια
περιχεομένη
διαλυμήνηται,
καθάπερ
|
δὴ |
τὸν
χρυσόν
φασι
τοῦ
Θεσπιᾶσιν |
[10] |
ξένῳ
τῆς
μάχης·
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τοσοῦτον
αὐτοῖς
τὰ
τῶν
ὀμμάτων |
[24] |
τὸ
φῶς
ἡλίῳ.
Καὶ
γὰρ
|
δὴ |
τοῦδε
νεὼς
μὲν
καὶ
ἀναθήματα |
[14] |
ὑποτεμομένοις
φιλοσόφων
ἐξηγεῖσθαι
ῥήσεις·
πρὸς
|
δὴ |
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
καταμεμφομένους
εἴρηται |
[2] |
καὶ
ἀδικίαν
ἐξέκοπτον.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
δὴ |
τούτοις
ἐκοσμοῦντο·
~ὁ
πατὴρ
δὲ |
[5] |
μετ´
ἀμύμονα
Πηλεΐωνα.
Ἑλλήνων
μὲν
|
δὴ |
τούτους
ἀρίστους
ἀφῖχθαί
φησι,
τῶν |
[14] |
τῶν
προκειμένων
ἅψασθαι.
Τοῦτο
γὰρ
|
δὴ |
τρόπον
τινὰ
καὶ
ἡμῖν
ἔοικε |
[34] |
ἐπιμελεῖν
καὶ
κήδεσθαι.
Οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τρυφῆς
ὑπολαμβάνει
τὴν
βασιλείαν
εἶναι |
[6] |
βαρβάρων,
οὐκ
ἀκοῇ
μόνῃ,
ἥπερ
|
δὴ |
τυγχάνει
πίστις
οὐκ
ἀσφαλής,
ἀλλ´ |
[25] |
ἢ
τῶν
πολεμικῶν
ἀγώνων,
αἳ
|
δὴ |
τῷ
παντὶ
´κείνων
εἰσὶ
λαμπρότεραι, |
[25] |
ἀποβλέπειν
ἐς
τὴν
ψυχήν·
ᾗπερ
|
δὴ |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
διαφέροντες,
εἰκότως |
[6] |
πείρᾳ,
φασίν,
ἐκμαθὼν
οἶδα.
Τούτων
|
δὴ |
τῶν
ἐθνῶν
ἐξαναστήσας
οὐκ
ἔλαττον |
[32] |
βιάζοιτο
κακῷ
τῳ
περιπεσεῖν,
τούτων
|
δὴ
|
τῶν
θρυλλουμένων
ἀνηκέστων,
χορευτήν
τε |
[13] |
θεὸς
ἑκάστῳ
δέδωκε,
τοῦτο
ὃ
|
δή |
φαμεν
οἰκεῖν
μὲν
ἡμῶν
ἐπ´ |
[2] |
τῆς
βασιλείας
αὐτῆς.
Τί
γὰρ
|
δή |
φησιν
ὁ
ποιητὴς
ἐπαινεῖν
ἐθέλων |
[31] |
χαλεπώτατον
τῶν
ἐκείνης
ἔργων,
ὅτι
|
δὴ |
ψεύδεται
πολλάκις
ἀρετὴν
ὑποδυομένη
καὶ |
[6] |
συνεφήψαντο
ἐμφανὴς
μὲν
ὁ
θάνατος,
|
δήλη |
δ´
ἡ
φυγὴ
καὶ
ἄλλων |
[27] |
σωτήρων
καὶ
προαγωνιστῶν
ἀνεφάνησαν
αὐτοὶ
|
δηλήμονες· |
οὐδὲ
μὴν
ὑπνηλοὺς
ἀνέξεται
εἶναι |
[34] |
λεγομένου
ξυνίετε,
εἴ
τε
οὔπω
|
δῆλον, |
αὐτίκα
μάλα
ξυνήσετε
ἐννοήσαντες
πρῶτον |
[7] |
κελεύει
τοὺς
ἰχθῦς,
οὔτι
πω
|
δῆλον. |
Ἄχρι
μὲν
γὰρ
τῆς
μάχης |
[18] |
μικροῖς
εἰκάζοντες
δι´
ὁμοιότητα
δηλοῦμεν·
|
δῆλον |
δὲ
ἀποβλέψαντι
πρὸς
τὸ
τῆς |
[25] |
αὐτῶν
ἐνομίζοντο
τῶν
θεῶν
παῖδες.
|
Δῆλον |
δὲ
ἐνθένδε·
ἄλλων
γὰρ
οὐδὲ |
[4] |
ἢ
τὰ
τοῦ
Μακεδόνος
ἔργα·
|
δῆλον |
δὲ
ἔσται
χρωμένοις
ἡμῖν
τῷ |
[34] |
ἔχων
ὑπόθεσιν,
καὶ
παιδί
που
|
δῆλον, |
τοῖς
μέν
γε
λίαν
ἀρχαίων
|
[28] |
ἄν
τις
μάλιστα
πείσειεν;
ἢ
|
δῆλον |
ὡς
αὐτὸς
ὁρώμενος
καρτερὸς
καὶ |
[27] |
καὶ
τοῖς
ὀρθοῖς
ξυνεπόμενος
διατάγμασι
|
δῆλος |
εἴη,
καὶ
ὅλως
τὴν
ἡγεμονίαν |
[38] |
ἔξωθεν
παρὰ
τῆς
τύχης
ἐπάγοιντο,
|
δῆλός |
ἐστι
τούτῳ
διδοὺς
τὰ
νικητήρια. |
[8] |
τρόπον
ἐπινοήσαντος·
ἐπεὶ
καὶ
τἆλλα
|
δῆλός |
ἐστιν
Ἀχιλλεῖ
χαριζόμενος,
καὶ
ὥσπερ |
[34] |
οὐκ
ἔχων
ὅ
τι
μέμφοιτο
|
δῆλος |
ἦν
εὔνους
ὤν.
Καὶ
αὐτοῦ
|
[18] |
μεγάλα
μικροῖς
εἰκάζοντες
δι´
ὁμοιότητα
|
δηλοῦμεν· |
δῆλον
δὲ
ἀποβλέψαντι
πρὸς
τὸ |
[10] |
ξύμπαντας
τῷ
μόνον
ἐθέλειν
καὶ
|
δηλοῦν |
τὴν
γνώμην
διὰ
τοῦ
σχήματος· |
[12] |
τοὺς
Ἀχαιούς
φησι,
τοῦ
Πυλίου
|
δημαγωγοῦ |
καὶ
βασιλέως
ξυμπείθοντος,
ἄρρηκτον
νηῶν |
[21] |
δὲ
ἐφ´
ἑκάστῃ
συνόδῳ
τὰς
|
δημηγορίας |
ἐκλέγειν
ἐς
τὰ
στρατόπεδα
καὶ |
[20] |
ὧν
ἄξιον
μείζονα
ποιεῖσθαι
λόγον,
|
δημηγοριῶν |
φημι
καὶ
ξυμβουλιῶν
καὶ
ὁπόσα |
[29] |
τῶν
σωμάτων,
οἱ
δὲ
ὥσπερ
|
δήμιοι
|
τιμωροί
τινες
καὶ
ἀποπληρωταὶ
τῶν |
[6] |
ἐν
μύθοις
Πρόδικος
τὴν
Κακίαν
|
δημιουργεῖ |
πρὸς
τὴν
Ἀρετὴν
διαμιλλωμένην
καὶ |
[4] |
καὶ
ἀκόμψῳ
θεατῇ
τῶν
Φειδίου
|
δημιουργημάτων |
πρὸς
αὐτὸν
Φειδίαν
ἐπιχειροῦντι
διεξιέναι |
[28] |
ἀγαθὸς
τῶν
νόμων,
ἀμείνων
ἔσται
|
δημιουργός, |
εἴ
ποτε
καιρὸς
καὶ
τύχη |
[29] |
αὐτὸς
ἦν
τε
καὶ
ἔστι
|
δημιουργός· |
τὰ
κακὰ
δὲ
οὔτ´
ἐγέννησεν |
[30] |
ἅμα
τοῖς
συνέδροις
παραδώσει
τῷ
|
δημίῳ |
τὰ
γνωσθέντα
ἐπιτελεῖν,
οὔτε
διὰ |
[23] |
αὐτοῦ
τῇ
κρίσει
σοφῶν
ἀνδρῶν
|
δῆμος |
ἀρετὴν
θεραπεύοντες,
τὰ
κλεινὰ
δὲ |
[21] |
ᾔρετο
καὶ
αὐτὸ
περιέσχεν
ὁπλιτῶν
|
δῆμος |
καὶ
ἀκοντιστῶν
καὶ
τοξοτῶν
ἱππεῖς |
[11] |
πολλοὺς
μὲν
ὑπὸ
τῆς
ἐνδείας
|
δήμους |
ἀπολέσας,
πολλὰ
δὲ
ἀναλώσας
περὶ |
[21] |
ἐκλέγειν
ἐς
τὰ
στρατόπεδα
καὶ
|
δήμους
|
καὶ
βουλευτήρια,
μακροτέρας
δεῖται
τῆς |
[24] |
καὶ
ἐν
ἀγορᾷ
καὶ
ἐν
|
δήμῳ |
καὶ
ἐν
οἰκίᾳ
καὶ
ἐπ´ |
[3] |
ὅπλοις
ἐμπειρίας,
θαρρούντως
ἰέναι.
Τίνι
|
δήποτε |
οὖν
τῶν
ὑπὸ
τῆς
Ὁμηρικῆς |
[13] |
ἐροῦμεν.
Τὸ
γὰρ
σεαυτοῦ
οὐ
|
δήπου |
τὸ
σῶμά
φησιν
οὐδὲ
τὰ |
[4] |
τῆς
σωτηρίας
τὰς
ἐλπίδας.
~Σὲ
|
δῆτα |
ἐθεασάμην,
ὦ
φίλε
βασιλεῦ,
ἄρκτους
|
[34] |
Πρίαμον
ἀνὴρ
εὐγενὴς
καὶ
τυχὸν
|
δι´ |
ἀρετὴν
ἢ
κατὰ
γένος
προσηκούσης |
[5] |
διεπολεμήθη·
κωλύει
δὲ
οὐδὲν
ὑπομνησθῆναι
|
δι´ |
ὀλίγων.
~Ἀνὴρ
ἄπιστος
καὶ
θρασὺς |
[18] |
ἔχειν
ξυγγένειαν,
μεγάλα
μικροῖς
εἰκάζοντες
|
δι´ |
ὁμοιότητα
δηλοῦμεν·
δῆλον
δὲ
ἀποβλέψαντι |
[12] |
ἀγεννῆ
καὶ
δειλὰ
παραινεῖν
τὸν
|
Δία, |
ἄλλως
τε
οὐδὲ
μαχομένῳ,
ξὺν |
[26] |
δυστυχής,
τούτους
δὲ
ἀνάγκη
πεινῆν
|
διὰ |
βίου
καὶ
ἀθλιώτερον
ἀπαλλάττειν
μακρῷ |
[30] |
δημίῳ
τὰ
γνωσθέντα
ἐπιτελεῖν,
οὔτε
|
διὰ |
θυμοῦ
μέγεθος
οὔτε
διὰ
μαλακίαν |
[1] |
ξυμφοράς,
τὸν
βασιλέα
δὲ
αἰτιώμενον
|
Δία |
καὶ
Μοίρας
καὶ
Ἐριννῦν,
δοκεῖ |
[25] |
τούτου
δὲ
νομιστέον
πατέρα
τὸν
|
Δία |
καὶ
φυτουργόν,
καὶ
οὐδὲν
μεῖον |
[25] |
ἢ
σκυτέα
καὶ
ναὶ
μὰ
|
Δία |
κεραμέα
τινὰ
χρήματα
ἐκ
τῆς |
[30] |
οὔτε
διὰ
θυμοῦ
μέγεθος
οὔτε
|
διὰ |
μαλακίαν
ψυχῆς
ἁμαρτάνων
τοῦ
φύσει |
[39] |
ἃ
μηδὲ
τῶν
ἐχθρῶν
τις
|
διὰ |
μέγεθος
ὧν
αὑτῷ
σύνοιδεν
ἀδικημάτων |
[25] |
αὐτῶν
φύσιν,
νῷ
δὲ
ἀκριβεῖ
|
διὰ |
ξυγγένειαν
μόλις
προσπίπτουσαν·
οὔτι
γε |
[15] |
συνιέντα
μὲν
αὐτοῦ
καὶ
αἰσθανόμενον
|
διὰ |
ξυγγένειαν,
ὑφιέμενον
δὲ
αὐτῷ
τῆς |
[29] |
δὲ
αὐτοῖς
ἀνδρῶν
σωφρόνων
καὶ
|
διὰ |
παντὸς
τοῦ
βίου
βάσανον
οὐ |
[1] |
καὶ
ἁλουργῆ
χλαῖναν,
οὐδὲ
μὰ
|
Δία |
πέπλους
παμποικίλους,
γυναικῶν
ἔργα
Σιδωνίων, |
[24] |
καὶ
βασιλικὴν
καὶ
ναὶ
μὰ
|
Δία |
πολιτικὴν
καὶ
στρατηγικὴν
καὶ
μεγαλόφρονα |
[39] |
προείλετο,
ὁ
μὲν
ἦν
καὶ
|
διὰ |
ταῦτα
μοχθηρὸς
καὶ
ἀνόητος
καὶ |
[4] |
δοκεῖ
Μενεσθεὺς
κράτιστος,
καὶ
τούτῳ
|
διὰ |
τὴν
ἡλικίαν
ὁ
Πύλιος
οὐχ |
[15] |
πολλὰ
δὲ
ἀνατλάντα
καὶ
ὑπομείναντα
|
διὰ |
τὴν
πρὸς
τὸ
σῶμα
κοινωνίαν |
[27] |
ἔκ
τινος
τύχης
ἐπιφυομένους
ἢ
|
διὰ |
τὴν
σφῶν
αὐτῶν
μοχθηρίαν
ἀνδρείως |
[25] |
παντάπασιν
ἀδόξων
γενέσθαι
πατέρων·
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὴν
ὑπερβολὴν
ἧς
ἐτίμων
τε |
[14] |
Πλάτωνος
λόγοις·
καὶ
γὰρ
αἰσθέσθαι
|
διὰ |
τῆς
ἀκοῆς
ἡδίους
τῶν
ἄλλων |
[16] |
Ἕκτορα
σπένδειν
μὲν
οὐκ
ἐθέλοντα
|
διὰ |
τὸ
ἐπὶ
τῶν
χειρῶν
λύθρον· |
[10] |
ὄντος
ὑπὸ
τῇ
ἕλῃ
καὶ
|
διὰ |
τὸ
πίειραν
εἶναι
τὴν
γῆν |
[6] |
ἀναλαβὼν
καὶ
ὑποζεύξας
τοὺς
ἵππους
|
διὰ |
τοῦ
πελάγους
ἐφέρετο.
Γηθοσύνῃ
δὲ |
[10] |
ἐθέλειν
καὶ
δηλοῦν
τὴν
γνώμην
|
διὰ |
τοῦ
σχήματος·
ἐπιστρεφόντων
γὰρ
ἔπιπτον
|
[35] |
τὸ
πάθος,
καὶ
ἔοικεν
ἐμφύεσθαι
|
διὰ |
τοῦτο
μᾶλλον
ταῖς
γενναίαις
ψυχαῖς· |
[25] |
προγόνους
δυνάστας
ἢ
ναὶ
μὰ
|
Δία |
τυράννους
εἴκοσιν,
οὐδὲ
εἰ
νίκας |
[38] |
ἀσφάλειαν·
ὁ
δὲ
ἐκείνους
ὑπήγετο
|
διὰ |
τῶν
χρημάτων
εἰς
εὔνοιαν,
καὶ
|
[30] |
καὶ
μεταδοτέον
πολλοῖς
μὲν
ἀρετῆς
|
διὰ |
φιλίας
ἐς
ταύτην
τὴν
κοινωνίαν, |
[10] |
τῶν
πολεμίων
καὶ
ταύτης
καὶ
|
διαβαίνειν |
πειρωμένων,
ἐπεξῄεσαν
πολλοὶ
μὲν
ἔνδοθεν, |
[23] |
σχεδίᾳ
τὰς
ἠπείρους,
ἐπειδὰν
ἐθέλωσι
|
διαβαίνειν, |
συνάπτοντας,
καὶ
ἔθνη
καταστρεφομένους
καὶ |
[9] |
βασιλεὺς
ἐκ
τῆς
ἠπείρου
Τίγρητα
|
διαβὰς |
καὶ
ἐπιτειχίζων
τὴν
πόλιν
χώμασιν· |
[4] |
ἁμαρτάδα,
καὶ
οὐκ
ἔσομαι
ταῖς
|
διαβολαῖς |
ἔνοχος·
ὥστε
ἤδη
θαρροῦντα
χρὴ |
[1] |
ἡμιθέων
τὰς
πράξεις,
καὶ
ταύτην
|
διαγωγὴν |
τῆς
ἡσυχίας
ποιεῖσθαι,
εὖ
μάλα |
[6] |
ἦλθε
καὶ
ἐδόκει
λῷον
ἐνταῦθα
|
διαγωνίζεσθαι, |
τότε
δὴ
βασιλεὺς
τούς
τε
|
[12] |
τῶν
ἰκρίων
ὥσπερ
ἐρύματος
πεζὸς
|
διαγωνίζεται, |
οἱ
δὲ
πρότερον
ἀπὸ
τῶν |
[25] |
εἰ
δὲ
ὁ
τούτου
παῖς
|
διαδεξάμενος
|
τὸν
κλῆρον
εἰς
τοὺς
ἐκγόνους |
[11] |
τοὺς
τοξότας
διελὼν
εἰς
μοίρας,
|
διαδέχεσθαί |
τε
ἀλλήλους
κελεύει
καὶ
συνεχῶς |
[2] |
ἡγεμονίας,
τὼ
πάππω
τὼ
σὼ
|
διαδέχεσθον. |
Καὶ
ὁ
μὲν
τῆς
μητρὸς |
[11] |
ἐκείνων
οὐδὲ
ἀκαρῆ
χρόνον
ἐνδιδόντων,
|
διαδεχομένων |
δὲ
ἀλλήλους
καὶ
ἀκοντιζόντων
ἐς
|
[25] |
οὔτε
τιάρα
καὶ
σκῆπτρον
καὶ
|
διάδημα |
καὶ
θρόνος
ἀρχαῖος,
ἀλλ´
οὐδὲ |
[25] |
φαυλότητος
γένους,
κρείττων
δὲ
ἀρετὴ
|
διαθέσεως |
οὐ
πάντη
σπουδαίας.
Καὶ
μή |
[6] |
ἐπέτοντο
Ῥίμφα
μάλ´,
οὐδ´
ὑπένερθε
|
διαίνετο |
χάλκεος
ἄξων,
ἅτε
οὐδενὸς
ἐμποδὼν |
[21] |
πάππῳ,
ζῆν
τε
ἐποίησε
καὶ
|
διαιτᾶσθαι |
καθάπερ
Ὅμηρος
ἀξιοῖ
τῶν
ἀνδρῶν |
[29] |
ψυχῶν
διαλαβόμενα
κρίνειν
ἐπέταξε
καὶ
|
διακαθαίρειν |
τοῖς
αὑτοῦ
παισὶ
καὶ
ἐγγόνοις· |
[12] |
ἐπιτρέπειν,
ἀνάξιον
αὐτοῦ
νομίζοντα
τὸ
|
διακόνημα. |
~Οἶμαι
γὰρ
τὴν
Πλάτωνος
μικρὰ |
[16] |
στρατηγοῦ
καὶ
βασιλέως
ἐπιτελεῖν
ἔργον,
|
διακόνου |
δὲ
καὶ
ὑπηρέτου,
Ἰδαίου
τινὸς |
[22] |
γάρ
ἐστε
λίαν
αὐτῶν
ἤδη
|
διακορεῖς |
καὶ
ὑμῶν
ἐστι
τὰ
ὦτα |
[10] |
τείχους
θεωμένοις.
Ὡς
δὲ
ἐγένοντο
|
διακορεῖς
|
οἱονεὶ
λαμπρᾶς
καὶ
πολυτελοῦς
πομπῆς |
[29] |
ἐκεῖθεν
ἀποικίαν
σταλεῖσαν
τῶν
ψυχῶν
|
διαλαβόμενα |
κρίνειν
ἐπέταξε
καὶ
διακαθαίρειν
τοῖς |
[17] |
αὖθίς
τε
ὑπὲρ
τῶν
δυσχωριῶν
|
διαλεγόμενος |
καὶ
ὡς
οὔτε
στρατόπεδον
ἦν |
[2] |
Κλαυδίου,
μικρὰ
δὲ
ἐν
μέσῳ
|
διαλιπούσης |
τῆς
ἡγεμονίας,
τὼ
πάππω
τὼ |
[20] |
ῥήτωρ
πολυτρόπως
πείθειν
ἐπιχειρῶν
πρὸς
|
διαλλαγὰς |
Ἀχιλλέα
καὶ
δῶρα
πολλὰ
διδούς, |
[4] |
ἡ
τῶν
λόγων
ἀσθένεια
περιχεομένη
|
διαλυμήνηται, |
καθάπερ
δὴ
τὸν
χρυσόν
φασι |
[8] |
λύτρα;
ἐρομένου
γὰρ
μετὰ
τὰς
|
διαλύσεις, |
τὰς
ὑπὲρ
ὧν
ἀφῖκτο,
τοῦ |
[21] |
τις
ἐκείνοις
μέμφοιτο
καὶ
ἐπιδεικνύοι
|
διαμαρτάνοντας, |
οὗτός
ἐστι
βασιλέως
ἀξιόχρεως
ἐπαινέτης· |
[6] |
Κακίαν
δημιουργεῖ
πρὸς
τὴν
Ἀρετὴν
|
διαμιλλωμένην |
καὶ
ἐθέλουσαν
τὸν
τοῦ
Διὸς |
[38] |
τῶν
πόλεων
τὰ
χρήματα
καὶ
|
διανέμων |
τοῖς
ἐπιοῦσι
βαρβάροις
καὶ
ὥσπερ |
[13] |
ἀκίνητον,
οὐδὲ
οὕτως
ἄλλο
τι
|
διανοεῖσθαι |
τὸν
σοφὸν
ἐροῦμεν.
Τὸ
γὰρ
|
[7] |
οὐδὲ
ἄν
τις
ἐμφύλιον
φόνον
|
διανοηθείη |
δρῶν,
παλαμναίους
τινὰς
καὶ
μιάστορας |
[7] |
συγγνώμην
εὔλογον
οὕτω
μὲν
ἄδικα
|
διανοηθέντα, |
ἀσεβῆ
δὲ
ἐξεργασάμενον,
φόνων
τε |
[1] |
ποιεῖσθαι,
εὖ
μάλα
ἐμφρόνως
τοῦτο
|
διανοηθέντα· |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαι
καὶ |
[7] |
ἱκετηρίαν.
Ταῦτα
εἰκὸς
μὲν
αὐτὸν
|
διανοηθῆναι, |
εἰκὸς
δὲ
καὶ
ἄλλως
ἔχειν· |
[15] |
καθαροῦ
καὶ
ἀμιγοῦς
γηίνῳ
σώματι
|
διανοηθῆναι |
νοῦ,
ὃν
δὴ
καὶ
θεὸν |
[11] |
βασιλέως
παρασκευὴ
τοῦ
βαρβάρου
τὸ
|
διανόημα· |
κατὰ
νώτου
γὰρ
τῶν
ὁπλιτῶν |
[22] |
πρὸς
ὑμᾶς
τὰ
ὑμῶν
αὐτῶν
|
διανοήματα |
ἃ
ὥσπερ
ἐσθῆτι
ποικίλῃ
τοῖς |
[7] |
ἄγει
πέρατα
ποινὰς
ἀπαιτήσων
τῶν
|
διανοημάτων, |
εἴτε
αὐτὸν
ὁ
ποταμὸς
ὑποδεξάμενος |
[6] |
ἐλεύθερον.
Αὔξει
δὲ
αὐτοῦ
τὴν
|
διάνοιαν |
ἡ
βασιλέως
δεινότης,
καὶ
ἐκ |
[25] |
καὶ
τρυφῆς
γέγονε
σημεῖα
καὶ
|
διανοίας |
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ἀναφλεγμαινομένης
ἐς
ὅ |
[22] |
ποικίλῃ
τοῖς
ὀνόμασι
σκιαγραφήσαντες
καὶ
|
διαπλάσαντες
|
ἡδίστοις
ῥυθμοῖς
καὶ
σχήμασιν
ὡς |
[25] |
τὸν
κλῆρον
εἰς
τοὺς
ἐκγόνους
|
διαπορθμεύσειε, |
τούτους
δὲ
ἤδη
μέγα
φρονεῖν |
[10] |
ταῖς
ἐλπίσιν
ὡς
αὐτίκα
μάλα
|
διαρπασόμενοι, |
καὶ
ἐδέδοτό
σφιν
τοῦ
πρόσω |
[12] |
τὸν
Σαρπηδόνα·
οἱ
δὲ
οὐδὲ
|
διαρραγέντος |
αὐτομάτως
τοῦ
τείχους
ἐνέδοσαν,
ἀλλὰ |
[22] |
ὅμιλος
θεατής
τε
ἐγένετο
καὶ
|
διασώζει |
τὴν
μνήμην
ξὺν
εὐφημίᾳ,
ἅτε |
[9] |
τὴν
στρατιὰν
τὸν
Περσικὸν
τρόπον·
|
διασώζουσι |
γὰρ
καὶ
ἀπομιμοῦνται
τὰ
Περσικὰ |
[25] |
καὶ
τὸ
ἐντεῦθεν
ἐπὶ
πολὺ
|
διασωθῆναι |
τοῦτο
τῷ
γένει
σύμβολον·
ἐπὶ |
[24] |
ὃ
καὶ
ἐν
ναυαγίαις
ἔνεστι
|
διασώσασθαι |
καὶ
ἐν
ἀγορᾷ
καὶ
ἐν |
[27] |
νόμοις
καὶ
τοῖς
ὀρθοῖς
ξυνεπόμενος
|
διατάγμασι |
δῆλος
εἴη,
καὶ
ὅλως
τὴν
|
[4] |
τάξιν
δὲ
κοσμῆσαι
καὶ
φάλαγγα
|
διατάξαι |
καλῶς
δοκεῖ
Μενεσθεὺς
κράτιστος,
καὶ |
[37] |
ὅταν
ἐν
τοῖς
ἐλάττοσιν
αὐτοὺς
|
διαταράττῃ, |
παρέχει.
Τοῦτο
Λακεδαιμόνιοι
παθόντες
ἐν
|
[33] |
ἐνενόησαν
οὔτε
ἐσκέψαντο,
τίνα
τρόπον
|
διατελοῦσιν |
ἀλλήλοις
χρώμενοι.
Καίτοι
γε
τοῦτο |
[17] |
τὴν
ἄνοδον.
~Καὶ
ἵνα
μὴ
|
διατρίβειν |
δοκῶ
αὖθίς
τε
ὑπὲρ
τῶν
|
[3] |
πόρπῃ,
ἃ
δὴ
καὶ
Ὁμήρῳ
|
διατριβὴν
|
παρέσχεν
ἡδεῖαν;
λόγου
τε
ἀξιωτέον |
[33] |
τὰ
νικητήρια,
πειράσομαι
πῆ
ποτε
|
διαφέρετον |
ἀλλήλων
ὅ
τε
ἡμέτερος
καὶ |
[6] |
αὐτῇ
προσοικεῖ
δύσμαχα
καὶ
ῥώμῃ
|
διαφέροντα |
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
γένη
βαρβάρων, |
[19] |
καὶ
αὔξειν
ἐπιχειροῦντες
τυχὸν
οὐδενὸς
|
διαφέροντα |
τῶν
ἄλλων,
οὔτε
πόρρωθεν
ἕλκοντες |
[25] |
δὲ
ἄλλων
ἐκγόνους
ἀνεκήρυττον
πολλοὺς
|
διαφέροντας |
τῶν
φύσει
πατέρων.
Ἔβλεπον
γὰρ |
[25] |
ᾗπερ
δὴ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
|
διαφέροντες, |
εἰκότως
ἂν
κατ´
αὐτὸ
τὴν
|
[36] |
ἀξιώσει
καὶ
πλούτῳ
καὶ
ξυνέσει
|
διαφέροντες |
τῶν
ἄλλων,
ὥσπερ
ἐς
λιμένα |
[34] |
ὡς
αὐτὸν
ὁ
πατὴρ
ἠγάπα
|
διαφερόντως, |
οὔτι
πρᾷος
ὢν
λίαν
τοῖς |
[39] |
καὶ
ὃν
σφόδρα
ἀγαθὸν
καὶ
|
διαφερόντως |
πρᾷον
ἠπίστατο
μισῶν
καὶ
ἐπιβουλεύων |
[5] |
πολέμους
ἀθρήσωμεν.
~Τίνας
οὖν
Ὅμηρος
|
διαφερόντως |
ὕμνησεν
Ἑλλήνων
ὁμοῦ
καὶ
βαρβάρων; |
[25] |
τοιοῦτος
αἴρεται
μετέωρος
ἐπίπαν,
οὐδὲν
|
διαφέρων |
τοῦ
περὶ
τὸν
Φαέθοντα
μύθου |
[39] |
ἐπιτιθέντας
ταῖς
τιμωρίαις,
ἀνδρείᾳ
δὲ
|
διαφέρων |
τῷ
μηδένα
πολέμιον
ἀξιόχρεων
ὑπολαμβάνειν, |
[24] |
ἀναθήματα
πολλοὶ
πολλάκις
ὑφελόμενοι
καὶ
|
διαφθείραντες |
ᾤχοντο,
δόντες
μὲν
ἄλλοι
τὴν
|
[39] |
ταῦτα
χρῆναι
πρὸ
τῆς
ἀκμῆς
|
διαφθείρειν, |
ἀλλὰ
περιμένειν
τὸν
χρόνον
καὶ |
[22] |
τοὺς
λόγους·
ἀδικοίην
γὰρ
ἂν
|
διαφθείρων |
καὶ
ἐλεγχόμενος
αἰσχυνοίμην,
εἴ
τις |
[12] |
ὧδε
τὴν
ὁμοιότητα
καὶ
τὸ
|
διάφορον |
λογίζεσθε.
Ἑλλήνων
μὲν
Αἴαντε
καὶ |
[35] |
τὸν
σίδηρον
καὶ
ἐπιβουλεύοντας
φόνον,
|
διαφόρους |
τε
αὑτοῖς
ὑπολαμβάνουσι
φύσει
καὶ |
[8] |
τὸ
τεῖχος
ἄσμενοι
ξυνελέγησαν
οἱ
|
διαφυγόντες. |
Ταῦτα
ἐκεῖνος
πολλοῖς
ἔπεσι
διηγούμενος |
[1] |
Μοίρας
καὶ
Ἐριννῦν,
δοκεῖ
μοι
|
διδάσκειν, |
ὥσπερ
ἐν
δράματι
τοῖς
προκειμένοις |
[12] |
σοφωτέρας
ἐπινοίας
δεῖται,
Ὁμήρου
σαφῶς
|
διδάσκοντος |
ὡς
Ἀχιλλέως
μὲν
φανέντος
ἐδύσατο |
[34] |
φύσει
πλέον
ἢ
τῷ
τρόπῳ
|
διδούς, |
ἡττώμενος
δὲ
οἶμαι
τῆς
θεραπείας |
[20] |
διαλλαγὰς
Ἀχιλλέα
καὶ
δῶρα
πολλὰ
|
διδούς, |
μυρία
δὲ
ἐπαγγελλόμενος,
οὕτω
τὸν |
[38] |
τύχης
ἐπάγοιντο,
δῆλός
ἐστι
τούτῳ
|
διδοὺς |
τὰ
νικητήρια.
~Ἐννοεῖτε
γὰρ
ὡς |
[21] |
τὴν
ἁλουργίδα·
τἆλλα
δὲ
αὐτῷ
|
δίδωσι |
βασιλεὺς
ἄφθονα
μᾶλλον
ἢ
Κῦρόν |
[16] |
ἀρχαῖα
σφῶν
ὀνόματα
σώζειν
οὐ
|
διεκώλυσαν, |
τῷ
κοινῷ
δὲ
τῶν
Ἰταλῶν |
[18] |
ὑπὲρ
τούτων
ὀλίγα
ἃ
πάντα
|
διεληλύθαμεν· |
ὁπόσα
δὲ
ἡμῖν
ἐφαίνετο
πρὸς |
[19] |
τῶν
βασιλέως
ἔργων
ἐν
βραχεῖ
|
διεληλύθαμεν, |
οὔτε
κολακείᾳ
προστιθέντες
καὶ
αὔξειν
|
[16] |
τῇ
φήμῃ
τοῦ
μάντεως,
ἀσπασίως
|
διελύθη |
καὶ
ἔδωκε
δῶρα,
τὸν
θάνατον |
[20] |
Θέτιδος,
ὥστε
ὁ
μὲν
ἀκόσμως
|
διέλυσε |
τὸν
ξύλλογον,
ὁ
δὲ
οὐδὲ |
[11] |
ἥμαρτε
τῆς
πείρας,
τοὺς
τοξότας
|
διελὼν |
εἰς
μοίρας,
διαδέχεσθαί
τε
ἀλλήλους
|
[34] |
ἀφικόμενοι
πρὸς
ἀλλήλους
ἐστασίαζον
καὶ
|
διεμάχοντο, |
τούτῳ
δὲ
ἐχαλέπαινον
οὐδὲν
οὐδὲ |
[34] |
δίκῃ
μὲν
ἀνελέσθαι
τὸν
πόλεμον,
|
διενεγκεῖν |
δὲ
ἀνδρείως
καὶ
μάλα
ἐμπείρως, |
[8] |
Ἕκτορα
δῖον,
τά
τε
ἄλλα
|
διέξεισι |
καὶ
περὶ
τοῦ
πολέμου
φησίν· |
[4] |
ἀληθείας
κρείττων,
ἐθέλω
τοῖς
παροῦσι
|
διεξελθεῖν· |
γελοῖον
γὰρ
οἶμαι
πρὸς
σὲ |
[22] |
ἡδέως
ἂν
τοὺς
ῥηθέντας
λόγους
|
διεξῆλθον, |
καὶ
οὐκ
ἄν
με
ὄκνος |
[32] |
Οὐκοῦν
καὶ
ἐς
ὑμᾶς
αὐτὸν
|
διεξῆλθον, |
μακρότερα
μὲν
τυχὸν
ἴσως
τοῦ |
[4] |
δημιουργημάτων
πρὸς
αὐτὸν
Φειδίαν
ἐπιχειροῦντι
|
διεξιέναι |
περὶ
τῆς
ἐν
ἀκροπόλει
παρθένου
|
[23] |
ὁμολογητέον
ἐστὶ
τοὺς
ἀληθεῖς
ἐπαίνους
|
διεξιόντι |
καὶ
ὧν
ἀκούειν
ἄξιον
ὑμῖν |
[5] |
καὶ
οὐ
τοῦ
πλείονος
ἐπιθυμίᾳ
|
διεπολεμήθη· |
κωλύει
δὲ
οὐδὲν
ὑπομνησθῆναι
δι´ |
[10] |
εἶχον
τὴν
φάλαγγα
κατὰ
τὸ
|
διερρηγμένον |
τοῦ
τείχους,
καὶ
ὑπὲρ
τοῦ |
[11] |
καὶ
συνεχῶς
βάλλειν
πρὸς
τὸ
|
διερρηγμένον |
τοῦ
τείχους,
ὡς
μὴ
δυνηθεῖεν |
[10] |
Προσῆγον
δὲ
ἐν
τάξει
μέτρον
|
διεστῶτες
|
ἀλλήλων
ἴσον,
καὶ
ἐῴκει
τείχει |
[8] |
ἐπειδὴ
τὰ
τῆς
τάξεως
αὐτοῖς
|
διεφθάρη, |
οὐ
κακίᾳ
σφῶν,
ἀπειρίᾳ
δὲ |
[10] |
τοσοῦτον
αὐτοῖς
τὰ
τῶν
ὀμμάτων
|
διέφθαρτο, |
ὡς
μὴ
καθορᾶν
βαρύτερον
μὲν |
[4] |
σὲ
περὶ
τῶν
σῶν
ἔργων
|
διηγεῖσθαι, |
καὶ
ταὐτὸν
ἂν
πάθοιμι
φαύλῳ |
[5] |
ἀξίας
εἰκόνος.
Ἐθέλω
δὲ
ὑμῖν
|
διηγεῖσθαι |
τὴν
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
μάχην |
[38] |
ἀρχὴν
καὶ
ἀπείργουσι
τοὺς
πολεμίους,
|
διηγεῖται, |
βούλεσθε
ὑμῖν
ἐναργὲς
εἴπω
τεκμήριον |
[22] |
ἄρα
τἀκείνων
αὐτὸς
ἐξαγγελεῖ
καὶ
|
διηγήσεται· |
τὸ
δὲ
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
|
[33] |
ἔμπροσθεν,
ὁπότε
τῆς
ὑπὲρ
τούτων
|
διηγήσεως |
ἀπεπαυόμεθα.
Ἔφαμέν
που
χρῆναι
τοὺς |
[7] |
πράξει
παρελόμενα
τὸ
ξυνεχὲς
τῆς
|
διηγήσεως, |
ἐνταῦθά
που
πάλιν
ἀφετέα·
ἐπανιτέον |
[8] |
διαφυγόντες.
Ταῦτα
ἐκεῖνος
πολλοῖς
ἔπεσι
|
διηγούμενος |
καὶ
θεῶν
ἀναπλάττων
μάχας
καὶ |
[22] |
μὲν
ὕστερον
γενεαῖς
τοὺς
λόγους
|
διηγουμένῳ, |
λιπόντων
δὲ
ἐκείνων
οὐδὲν
ὑπόμνημα |
[8] |
εἰ
μὴ
δόξῃ
τις
τῶν
|
διηγουμένων |
προσέχειν
ἐθέλοι
μηδὲ
ἔπεσιν
εὖ |
[8] |
τοῦ
τάττοντος,
κατὰ
λόχους
συνιστάμενοι
|
διηγωνίζοντο· |
καὶ
ἦν
τὸ
ἔργον
ἁπάσης |
[20] |
τάφρῳ
βαθείᾳ
καὶ
πασσάλοις
ὀξέσι
|
διηλούμενον, |
κατερρᾳθύμουν
καὶ
ὑφίεντο
τῆς
ἀλκῆς |
[4] |
ᾧ
μάλιστα
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
|
διήνεγκε, |
καὶ
ὅπως
ἐστὶ
τοῦ
μὲν |
[4] |
πώλοις
ἄζυξι·
τάχει
δὲ
ὅστις
|
διήνεγκε, |
τούτῳ
πρὸς
σὲ
γέγονεν
ἀμφήριστος
|
[35] |
ἀμύνασθαι
λόγῳ
τε
καὶ
ἔργῳ
|
(διηνέχθη |
γοῦν
ὑπὲρ
τούτου
πρὸς
τὸν |
[1] |
ἡ
ποίησις,
ὁπότε
ἐμήνισε
καὶ
|
διηνέχθη |
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
μεθεῖναι
μὲν |
[38] |
καίτοι
πολλῶν
συκοφαντεῖν
ἐθελόντων
καὶ
|
διηρμένων |
ἐπὶ
τοὺς
οὐκ
αἰτίους
τὰ |
[2] |
Ἥφαιστος
κάμε
τεύχων
καὶ
ἔδωκε
|
Διί, |
ὁ
δὲ
τῷ
τῆς
Μαίας |
[6] |
ἡ
ποιητικὴ
τερατεία
φησὶ
τῷ
|
Διὶ |
χαλεπαίνουσαν
τὴν
Γῆν
ὠδῖναι,
οὐδὲ |
[6] |
πελάγους
ἐφέρετο.
Γηθοσύνῃ
δὲ
θάλασσα
|
διίστατο· |
τοὶ
δ´
ἐπέτοντο
Ῥίμφα
μάλ´, |
[18] |
τὸν
δὲ
ἡττηθέντα
δίκην
ἐπιθεῖναι
|
δικαίαν |
αὑτῷ
καὶ
τῶν
ἐξειργασμένων
πάνυ |
[8] |
τοὺς
κριτὰς
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέπει
|
δικαίαν |
φέρειν
καὶ
ἀψευδῆ
ψῆφον.
Ὅστις |
[38] |
τὸ
γέρας,
ἀρχῆς
ἀμεμφοῦς
καὶ
|
δικαίας |
ἀμοιβὴ
θαυμαστή.
Ὅστις
δὲ
ἐπ´ |
[15] |
κρατίστην·
ἔστι
γὰρ
ὁσιότης
τῆς
|
δικαιοσύνης |
ἔκγονος·
αὕτη
δὲ
ὅτι
τοῦ |
[23] |
μετὰ
σωφροσύνης,
καὶ
φρόνησιν
μετὰ
|
δικαιοσύνης |
στέργοντας·
ὅσους
δὲ
ἀγχίνους
ἢ |
[39] |
γέγονε
τοῦ
φύσαντος
ἀμείνων
καὶ
|
δικαιότερος, |
περὶ
δὲ
τοὺς
ἐκείνου
φίλους
|
[30] |
μαλακίαν
ψυχῆς
ἁμαρτάνων
τοῦ
φύσει
|
δικαίου. |
Κινδυνεύει
δὲ
ὁ
κράτιστος
ἐν |
[30] |
χρῆσθαι
καὶ
τῇ
ῥώμῃ,
τῷ
|
δικαίῳ |
δὲ
καὶ
πρᾴῳ
καὶ
φιλανθρώπῳ |
[34] |
ἐγκρατὴς
ἁπάντων
οὕτω
τοῖς
ἀδελφοῖς
|
δικαίως
|
ἅμα
καὶ
σωφρόνως
προσηνέχθη,
ὥστε |
[20] |
τοῦτο
λογίζεσθε·
πλέον
δὲ
ἔχοντα
|
δικαίως |
ἂν
αὐτὸν
μᾶλλον
ἀποδεχοίμεθα.
Οὐκοῦν
|
[25] |
ἐναντίαν
τοῦ
βίου
ῥοπὴν
κατηνέχθη,
|
δικαίως |
ἂν
μεταποιοῖτο
τῆς
πρὸς
ἐκείνους
|
[26] |
εἰ
θαυμαστὸν
δοκεῖ
τὸ
μὴ
|
δικαίως |
μεταποιεῖσθαι
τῆς
καλῆς
ταύτης
καὶ |
[21] |
κατῆλθεν
ὁ
τῆς
βασιλείας
ὑποκριτὴς
|
δικασάμενος |
καὶ
ὥσπερ
ὄφλημα
βασιλεῖ
πατρῷον |
[29] |
τιμωροί
τινες
καὶ
ἀποπληρωταὶ
τῶν
|
δικασθέντων, |
ἕτερον
τῶν
φαύλων
καὶ
ἀνοήτων |
[34] |
τούτων
ὑμῖν
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
|
δικαστηρίοις |
ὀνομαστὶ
καλῶμεν
τοὺς
μάρτυρας;
Καὶ |
[29] |
τῆς
αὑτῶν
ἀρετῆς
παρασχομένων
τὸ
|
δικαστήριον, |
οἳ
μηδὲν
αὐθαδῶς
μηδὲ
ὁρμῇ |
[34] |
Μακεδόσιν,
οἵπερ
δὴ
δοκοῦσιν
ἐν
|
δίκῃ |
γενέσθαι,
τοσαύτην
ἔχων
ὑπόθεσιν,
καὶ |
[34] |
λέγειν
οὔτε
ἐν
καιρῷ·
ἐν
|
δίκῃ |
δὲ
ὅτι
πρὸς
αὐτὸν
ἐπολέμησεν, |
[21] |
τε,
Εὑδέμεναι
μαλακῶς·
ἣ
γὰρ
|
δίκη |
ἐστὶ
γερόντων.
~Τὸ
μὲν
οὖν |
[27] |
τῶν
πολλῶν
δὲ
ἐπιμελόμενος
ἐν
|
δίκῃ |
καὶ
ἐπ´
ὠφελείᾳ·
ἀγαπᾷ
δὲ |
[5] |
πόλεμος
ἐξερράγη,
καὶ
ὅτι
ξὺν
|
δίκῃ |
καὶ
οὐ
τοῦ
πλείονος
ἐπιθυμίᾳ |
[34] |
δὲ
πολὺ
πλέον
τὸ
ξὺν
|
δίκῃ |
μὲν
ἀνελέσθαι
τὸν
πόλεμον,
διενεγκεῖν |
[28] |
ποιήσεται
οὐδὲ
ἀτιμάσει,
ἀλλὰ
ἐν
|
δίκῃ |
πάντα
δρῶν
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
|
[6] |
ἁμαρτήσας,
τότε
δὲ
ἐφεστώσας
ξὺν
|
δίκῃ |
ποινὰς
ἀπαιτεῖται
τῶν
ἔργων
καὶ |
[24] |
ᾤχοντο,
δόντες
μὲν
ἄλλοι
τὴν
|
δίκην, |
ἄλλοι
δὲ
ὀλιγωρηθέντες
ὡς
οὐκ |
[11] |
στρατεύοιτο
βασιλεὺς
ἐπ´
αὐτὸν
καὶ
|
δίκην |
ἀπαιτοίη
τοῦ
θράσους
καὶ
τῆς |
[18] |
νίκης
ἡδονήν,
τὸν
δὲ
ἡττηθέντα
|
δίκην |
ἐπιθεῖναι
δικαίαν
αὑτῷ
καὶ
τῶν
|
[29] |
ἀδικημάτων
ὀξεῖαν
καὶ
δεινὴν
ἐπάγοντες
|
δίκην |
ζῶσί
τε
ἀνθρώποις
καὶ
ἀπολυθεῖσι |
[39] |
εἰκότως
ἀρετῆς
ἐστι
νικηφόρος,
τὴν
|
δίκην |
μὲν
ἐπὶ
τὸ
κρεῖττον
καὶ |
[35] |
ἐλοιδορεῖτο
βασιλεῖ,
τῆς
προπετείας
ἀπέτισε
|
δίκην, |
ὅ
τι
μὴ
τἆλλα
μοχθηρὸς |
[39] |
ἐπιτηδευμάτων
ὑφέξειν
ἐν
καιρῷ
τὴν
|
δίκην, |
οὐκ
ἀλλοτρίοις
ἔργοις
καὶ
ξυμφοραῖς |
[29] |
τῶν
νόμων
τοῖς
ὠφληκόσι
τὴν
|
δίκην |
προαγορεύεται.
Νομοθετῶν
δὲ
ὑπὲρ
τῶν |
[39] |
βούλεσθαί
περ
ἐπιεικῶς
μάλα
πίτυος
|
δίκην |
τῶν
πονηρῶν
ἀφανίζειν
τὰ
σπέρματα· |
[28] |
δούλειον
καὶ
ἀγεννὲς
ἐπαγαγεῖν
σπέρμα.
|
Δίκης |
δὲ
αὐτῷ
μέλει
καὶ
θέμιδος, |
[28] |
γὰρ
ὁ
νόμος
ἔγγονος
τῆς
|
δίκης, |
ἱερὸν
ἀνάθημα
καὶ
θεῖον
ἀληθῶς |
[39] |
εἰς
ἐγγόνους
προφάσει
τῆς
ἀκριβοῦς
|
δίκης |
καὶ
τοῦ
βούλεσθαί
περ
ἐπιεικῶς |
[30] |
τὸ
βιάζεσθαι
καὶ
ὑπερορᾶν
τῆς
|
δίκης· |
τῷ
δὲ
ἐξ
ἀμφοῖν
κεκραμένῳ |
[6] |
ἁλίσκεται,
καθάπερ
ὄρνιθες
καὶ
ἰχθύες
|
δικτύοις. |
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐς
τὴν
εὐρυχωρίαν |
[8] |
ξυγκαλύπτειν
καὶ
ἀποκρύπτειν
ἀσφαλῶς
ταῖς
|
δίναις. |
Τοῦτο
γὰρ
ὁ
ποταμὸς
ὁ |
[21] |
γενομένων,
προβουλευθέντων
δὲ
ὀρθῶς
καὶ
|
διοικηθέντων, |
οὗτος
ἀρκούντως
ἐπαινεῖ
τὴν
βασιλέως |
[31] |
ἐπὶ
τῶν
μεγίστων
ἔργων
καὶ
|
διοικήσεων |
τεταγμένους
καὶ
αὐτῷ
τῆς
ὑπὲρ |
[8] |
υἱέος
Ποσσῆμαρ
μέμονας
κτερεϊζέμεν
Ἕκτορα
|
δῖον, |
τά
τε
ἄλλα
διέξεισι
καὶ |
[25] |
ἔξωθεν
ἐπισκιάζουσα,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέπει
|
διορᾶν |
οὐδὲ
ἀποβλέπειν
ἐς
τὴν
ψυχήν· |
[36] |
τοὺς
οὐ
δυναμένους
ἐφικνεῖσθαι
οὐδὲ
|
διορᾶν |
τὴν
στρατηγίαν.
Ὁ
δὲ
ἦν |
[26] |
νεκρῶν
θήκας
ὑπὸ
τῆς
ἐπιθυμίας
|
διορύττειν |
ἀναπειθόμενον
καὶ
πολυτελεῖς
ἐπιτάττειν
φόρους; |
[23] |
μείζους
βαρβάρων,
καὶ
τὸν
Ἄθω
|
διορύττειν |
δυναμένους
καὶ
σχεδίᾳ
τὰς
ἠπείρους, |
[6] |
διαμιλλωμένην
καὶ
ἐθέλουσαν
τὸν
τοῦ
|
Διὸς |
ἀναπείθειν
παῖδα,
ὅτι
ἄρα
αὐτῷ |
[25] |
κατανοῆσαι,
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
τοῦ
|
Διὸς |
ἀνειπεῖν
ἔγγονον
καὶ
τὼ
τῆς |
[4] |
καὶ
τοῦ
παρὰ
τοῖς
Πισαίοις
|
Διός· |
εἰ
δὲ
ἐς
τοὺς
ἄλλους
|
[16] |
ὥς
φασιν,
οἰκιζομένῃ
δεξιὸς
ἐκ
|
Διὸς |
ἱπτάμενος
τὴν
αὑτοῦ
φήμην
χαρίζεται. |
[35] |
ἦν,
ἐννοήσατε
δὴ
πρὸς
φιλίου
|
Διός. |
Ποταπὸν
δὲ
χρῆμα
λοιδορία;
ὡς |
[12] |
Ἶριν
ἥκειν
ἔφη
παρὰ
τοῦ
|
Διὸς |
φράζουσαν·
Ὄφρ´
ἂν
μέν
κεν |
[29] |
εἰς
δὲ
τὴν
ἄλλων
ὠφέλειαν,
|
διττὰς |
δ´
ἀνάγκη
τὰς
κρίσεις
γίγνεσθαι. |
[29] |
ἰᾶσθαι
καθάπερ
ἰατρὸς
ἀγαθὸς
προθυμηθήσεται.
|
~Διττῶν |
δὲ
ὄντων
τῶν
ἁμαρτημάτων,
καὶ |
[26] |
ἀπείρων
ἄρχοντας,
γνώμῃ
δὲ
αὐτεξουσίῳ
|
δίχα |
νοῦ
καὶ
φρονήσεως
καὶ
τῶν |
[2] |
τῆς
μητρὸς
πατὴρ
τὴν
Ῥώμην
|
διῴκει |
καὶ
τὴν
Ἰταλίαν,
καὶ
τὴν |
[8] |
οὐ
πεζοὶ
μόνον
πρὸς
τοὺς
|
διώκοντας, |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἱππέων
ὅσοις |
[8] |
τροπῆς
τῶν
πολεμίων
καὶ
τῶν
|
διωκόντων |
οὐκ
ἀνιέντων,
ἐπὶ
τὸ
λαιὸν |
[40] |
μακρὸς
δὲ
ὁ
λόγος
καὶ
|
διωλύγιος, |
ἐμοί
τε
οὐ
σχολὴ
τὰς |
[15] |
Ταῦτα
δὲ
ἐν
τοῖς
θαυμασίοις
|
διώρισται |
νόμοις.
Ὥσπερ
οὖν,
εἴ
τις |
[22] |
ὥστε
ὑμᾶς
τούτων
ἕνεκα
καὶ
|
διωχλήκαμεν, |
μακροτέρους
τοὺς
ὑπὲρ
αὐτῶν
ποιούμενοι |
[14] |
ἔοικε
συμβαίνειν,
ἐπαίνους
ἅμα
καὶ
|
δόγματα |
ᾄδειν
καὶ
πρὶν
ἢ
μετρίως |
[4] |
κοσμῆσαι
καὶ
φάλαγγα
διατάξαι
καλῶς
|
δοκεῖ |
Μενεσθεὺς
κράτιστος,
καὶ
τούτῳ
διὰ |
[1] |
Δία
καὶ
Μοίρας
καὶ
Ἐριννῦν,
|
δοκεῖ |
μοι
διδάσκειν,
ὥσπερ
ἐν
δράματι |
[9] |
τὰ
Περσικὰ
οὐκ
ἀξιοῦντες,
ἐμοὶ
|
δοκεῖ, |
Παρθυαῖοι
νομίζεσθαι,
Πέρσαι
δὲ
εἶναι |
[26] |
λόγων.
~Ὑμῖν
δὲ
εἰ
θαυμαστὸν
|
δοκεῖ |
τὸ
μὴ
δικαίως
μεταποιεῖσθαι
τῆς |
[9] |
Σοφίζονται
δὲ
ἐντεῦθεν
τὸ
μὴ
|
δοκεῖν |
ἀφεστάναι
Μακεδόνων,
ἀναλαβεῖν
δὲ
τὴν
|
[25] |
καὶ
ἄλλοθέν
ποθεν
ἀθροίσαντα
μὴ
|
δοκεῖν |
εὐγενῆ
μηδὲ
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν |
[3] |
ἄρα
ἔλασσον
ἔχειν
ἐν
τούτοις
|
δοκῇς, |
καὶ
οὐκ
ἀπωσόμεθα
τὴν
φλυαρίαν; |
[40] |
παραναλωθέντας.
~Ἆρ´
οὖν
ὑμῖν
ἱκανῶς
|
δοκοῦμεν |
ἐκτετελεκέναι
τὸν
ἀληθινὸν
ἔπαινον;
ἢ |
[28] |
καὶ
παρακαλῶν
καὶ
ἐν
τοῖς
|
δοκοῦσι |
φοβεροῖς
φαιδρὸς
καὶ
ἀδεὴς
καὶ |
[34] |
τοὺς
Πέρσας
Μακεδόσιν,
οἵπερ
δὴ
|
δοκοῦσιν |
ἐν
δίκῃ
γενέσθαι,
τοσαύτην
ἔχων
|
[25] |
εὐγενείας
ποιοίμεθα
κρίσιν.
Καί
μοι
|
δοκοῦσιν
|
εὐστοχίᾳ
φύσεως
οἱ
πάλαι
θαυμαστῇ |
[17] |
ἄνοδον.
~Καὶ
ἵνα
μὴ
διατρίβειν
|
δοκῶ |
αὖθίς
τε
ὑπὲρ
τῶν
δυσχωριῶν |
[24] |
πολλάκις
ὑφελόμενοι
καὶ
διαφθείραντες
ᾤχοντο,
|
δόντες |
μὲν
ἄλλοι
τὴν
δίκην,
ἄλλοι |
[32] |
καὶ
αὐτῷ
πρότερον
τὰ
θεῖα
|
δόντες |
οὐδὲ
τῶν
ἀνθρωπίνων
ἐστέρησαν·
εἰ |
[29] |
βουλευσάμενοι,
τυχὸν
δὲ
οὐδὲν
βουλῇ
|
δόντες, |
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
πολίτου
τὴν
μέλαιναν |
[4] |
πρόσθεν
τοὺς
ἀραμένους
ὄνομα
καὶ
|
δόξαν |
μείζονα;
ἢ
τὸ
μὲν
οὐδὲ |
[13] |
τὰ
χρήματα
οὐδὲ
εὐγένειαν
καὶ
|
δόξαν |
πατέρων·
ταῦτα
γὰρ
αὐτοῦ
μέν |
[19] |
εἰς
ἐκείνους
ἢ
τοῦτον
πεποιῆσθαι
|
δόξει |
τὰ
{ὑπὲρ}
τῆς
Ἰλιάδος
ἔπη. |
[8] |
κατὰ
τὴν
μάχην,
εἰ
μὴ
|
δόξῃ |
τις
τῶν
διηγουμένων
προσέχειν
ἐθέλοι |
[35] |
καὶ
αὐτῷ
οὐ
σφόδρα
ληρεῖν
|
δόξομεν, |
ὡς
ἐγὼ
πείθομαι.
~Τοιοῦτος
δὲ |
[16] |
φαῦλα
σπουδῆς
ἀξίοις
μείζονος
παρατιθέναι
|
δόξωμεν, |
ἢ
τολμήσομεν
καὶ
πρὸς
τηλικοῦτον
|
[8] |
καὶ
τῶν
ἀσπίδων
περὶ
τοῖς
|
δόρασιν· |
ἀνὴρ
δὲ
ἀνδρὶ
ξυνίστατο,
καὶ |
[8] |
θραυμάτων
ἀχρεῖα
παντελῶς
ἐγεγόνει
τὰ
|
δόρατα |
σφῶν,
ξυστοὶ
δέ
εἰσιν
εὐμήκεις, |
[21] |
καὶ
οὐδὲ
αὐτῷ
τις
τῶν
|
δορυφόρων |
εἵπετο,
μόνος
δὲ
ἐπὶ
τοῦ |
[25] |
φυτουργόν,
καὶ
οὐδὲν
μεῖον
αὐτῷ
|
δοτέον |
ἐκείνων,
οἳ
γεγονότες
πατέρων
ἀγαθῶν |
[3] |
ἀπὸ
βασιλείας
εἰς
τυραννίδας
ὑπενεχθέντα
|
δουλείας |
ἔπαυσε
χαλεπῆς,
καὶ
ἦρξε
ξυμπάντων, |
[28] |
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
αὑτοῦ
παισὶ
|
δούλειον |
καὶ
ἀγεννὲς
ἐπαγαγεῖν
σπέρμα.
Δίκης |
[1] |
δοκεῖ
μοι
διδάσκειν,
ὥσπερ
ἐν
|
δράματι |
τοῖς
προκειμένοις
ἀνδράσιν
οἷον
εἰκόσι |
[6] |
ποιητὴν
τοῦ
τερατώδους
καὶ
ἐξαγίστου
|
δράματος, |
ὃς
πρῶτος
ἐπὶ
νοῦν
ἐβάλετο |
[1] |
κοινῇ
τε
ἅπαντας
ἀγαθόν
τι
|
δρᾶν, |
ἡμῖν
δὲ
ἰδίᾳ
τιμὰς
καὶ |
[8] |
ἀναμίξ·
οὐ
γὰρ
δὴ
ὁ
|
Δρᾶος |
ἐῴκει
Σκαμάνδρῳ,
οὐδὲ
ἦν
εὐμενὴς |
[36] |
τῆς
μάχης
ἣν
ἐπὶ
τοῦ
|
Δράου |
ταῖς
ᾐόσιν
ὁ
πρόσθεν
λόγος |
[8] |
φροντίζοντες,
ἅπαντα
δὲ
εἰς
τὸ
|
δρᾶσαί |
τι
δεινὸν
τοὺς
πολεμίους
τὸν |
[11] |
ἀποσκευάζεσθαι·
ὃ
δὴ
καὶ
τότε
|
δράσας |
ἀπιὼν
ᾤχετο,
καὶ
ἄγει
πρὸς |
[11] |
αὖθις
τοῖς
αὐτοῖς
χρῆται
παλαίσμασι.
|
Δράσας |
δὲ
οἶμαι
καὶ
παθὼν
παραπλήσια, |
[7] |
ὅ
τί
ποτε
παθὼν
ἢ
|
δράσας |
ᾤχετο
ἄιστος,
ἄφαντος·
ἀλλ´
εἴτε |
[6] |
κατάγει
γαννύμενον
καὶ
οὐ
ξυνιέντα,
|
δρασμὸν |
δὲ
ἀτεχνῶς
καὶ
οὐ
στρατηγίαν |
[39] |
μελιττῶν
ἐξιπταμένους
καὶ
ἐκ
τοῦ
|
δριμυτάτου |
ξύλου
τὸν
γλυκὺν
καρπὸν
φυόμενον, |
[15] |
ὥσπερ
οἱ
προεκθέοντες
ἐν
τοῖς
|
δρόμοις. |
Ἐλέγετο
δ´
οὖν
ἐν
τοῖς |
[4] |
ἱππικὴν
καὶ
τὴν
ἐν
τοῖς
|
δρόμοις
|
κουφότητα
ἆρά
σοι
παραβαλεῖν
ἄξιον |
[33] |
ἵππον
ἀνταγωνιστοῦ
στερόμενον
ἐν
τοῖς
|
δρόμοις, |
κρατεῖν
καὶ
ἀποφέρειν
τὰ
νικητήρια, |
[20] |
τὸν
θεόν,
ἔτι
δὲ
αὐτὰ
|
δρῶν |
καὶ
ἀφορῶν
ἐς
τὴν
θεωρίδα, |
[7] |
ἄν
τις
ἐμφύλιον
φόνον
διανοηθείη
|
δρῶν, |
παλαμναίους
τινὰς
καὶ
μιάστορας
δεδιὼς |
[28] |
ἀτιμάσει,
ἀλλὰ
ἐν
δίκῃ
πάντα
|
δρῶν |
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
τιμήσει
προθύμως, |
[1] |
μηδὲν
ὕβρει
πράττειν
μηδὲ
τῇ
|
δυνάμει |
πρὸς
ἅπαν
χρῆσθαι
μηδὲ
ἐφιέναι |
[18] |
ἁπάσας
αὐτοῦ
τὰς
ἐν
Ἰταλίᾳ
|
δυνάμεις |
ἀφελόμεναι,
καὶ
τὸ
τελευταῖον
καὶ |
[18] |
ὅσῳ
δὲ
μείζους
αἱ
συνιοῦσαι
|
δυνάμεις, |
τοσούτῳ
τὰ
ἔργα
προφέρειν
εἰκός, |
[34] |
ἐχρήσατο
γοῦν
πρὸς
τὰς
ἐκείνου
|
δυνάμεις |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τοῖς
ὅπλοις
ὕστερον. |
[27] |
τὸν
πόνον
φεύγοντος
καὶ
οὐ
|
δυναμένου |
καρτερεῖν
οὐδὲ
ἀντέχειν
πρὸς
κάματον. |
[36] |
ἄφρονα
καὶ
ἐξετάραττε
τοὺς
οὐ
|
δυναμένους |
ἐφικνεῖσθαι
οὐδὲ
διορᾶν
τὴν
στρατηγίαν. |
[23] |
βαρβάρων,
καὶ
τὸν
Ἄθω
διορύττειν
|
δυναμένους |
καὶ
σχεδίᾳ
τὰς
ἠπείρους,
ἐπειδὰν |
[31] |
ὑποδυομένη
καὶ
ἐξαπατᾷ
τοὺς
οὐ
|
δυναμένους |
ὀξύτερον
ὁρᾶν
ἢ
καὶ
ἀποκάμνοντας |
[36] |
ἀγαπητός,
πολλῆς
μὲν
τιμῆς
καὶ
|
δυνάμεως |
καὶ
παρρησίας
μεταδιδούς,
χρήματα
δὲ |
[18] |
Τίγρητι
ζεύγματα,
καὶ
τῆς
Παρθυαίων
|
δυνάμεως |
καὶ
τοῦ
φρονήματος
ἔλεγχος
οὐ |
[3] |
ξυνάρχοντας.
Ἆρ´
οὖν
ἄξιον
μέγεθος
|
δυνάμεως |
παραβαλεῖν
καὶ
τὸν
ἐν
τῇ |
[18] |
τῆς
παρασκευῆς
μέγεθος
καὶ
τῆς
|
δυνάμεως |
τὴν
περιουσίαν·
τότε
γὰρ
ἥ |
[35] |
καὶ
τὸν
Ὀδυσσέα
παρώξυνεν
εἰς
|
δύναμιν |
ἀμύνασθαι
λόγῳ
τε
καὶ
ἔργῳ |
[31] |
μοχθηρίαν
καὶ
τὰ
ἐπιτεχνήματα,
εἰς
|
δύναμιν |
ἅπασιν
ἀντετάξαντο
καὶ
ἀντέστησαν
ἐλέγχους |
[28] |
προθύμως,
τοὺς
μοχθηροὺς
δὲ
ἐς
|
δύναμιν |
ἰᾶσθαι
καθάπερ
ἰατρὸς
ἀγαθὸς
προθυμηθήσεται. |
[27] |
ἂν
ἐξέλῃ
τῶν
πολεμίων
τὴν
|
δύναμιν
|
καὶ
ὑποχείριον
αὑτῷ
ποιήσηται.
Κρατήσας |
[15] |
αὔθαδες
τὸ
μὴ
καθάπαξ
ἐς
|
δύναμιν
|
πείθεσθαι
τῷ
θεῷ
ἀρετῆς
ἐπιμελομένους· |
[30] |
ἐν
τῇ
πόλει
τιμὴν
καὶ
|
δύναμιν |
περιθετέον,
καὶ
αὐτῷ
τὰς
ὑπὲρ
|
[1] |
φαινοίμην
εὐγνωμονέστερος
καὶ
ἐπαινοίην
εἰς
|
δύναμιν |
τὰ
προσόντα
σοι,
οὔτι
φημὶ
|
[27] |
περαιτέρω
φοιτᾶν,
ἀπαιτητέον
δὲ
εἰς
|
δύναμιν |
τὸν
ἀγαθὸν
ἄνδρα
καὶ
βασιλικὸν |
[10] |
εἶναι
τὴν
γῆν
καὶ
στέγειν
|
δύνασθαι |
φύσει
τὰς
λιβάδας.
Ἦν
δὲ |
[27] |
τῷ
πολλοὺς
μὲν
εὖ
ποιεῖν
|
δύνασθαι, |
χαρίζεσθαι
δὲ
ἅπασιν
ὅτου
ἂν |
[25] |
μυρίοις,
οὐδὲ
εἰ
ἀπαριθμοῖντο
προγόνους
|
δυνάστας |
ἢ
ναὶ
μὰ
Δία
τυράννους |
[25] |
ἰσχὺς
καὶ
ὥρα
σώματος
καὶ
|
δυναστεία |
προγόνων
ἔξωθεν
ἐπισκιάζουσα,
καὶ
οὐκ
|
[3] |
παραβαλεῖν
καὶ
τὸν
ἐν
τῇ
|
δυναστείᾳ |
χρόνον
καὶ
πλῆθος
τῶν
βασιλευσάντων; |
[25] |
βαθὺν
καὶ
χρόνῳ
πολιόν,
οὐδὲ
|
δυναστείαν |
ἐκ
πάππων
τινῶν
καὶ
ἐπιπάππων |
[25] |
μηδὲ
ἀρετὴν
οὗτοι
χαρίζονται,
ἀλλὰ
|
δυναστείαν |
μὲν
οὐ
μάλα
εὐτυχῆ
τῷ |
[2] |
φαυλοτέραν
τῆς
Ἀργείας
καὶ
Μυκηναίας
|
δυναστείαν, |
ὅ
γε
μὴν
τοῦ
πατρὸς |
[6] |
ξένῳ,
μέθῃ
καὶ
κραιπάλῃ
τὴν
|
δυναστείαν |
περιφρονήσαντι
καὶ
ἀνελομένῳ,
ἄρχοντι
δὲ |
[33] |
οἱ
μὲν
τὸ
προγόνων
γενέσθαι
|
δυναστῶν |
καὶ
βασιλέων
θαυμάζουσι
μάλα,
ὀλβίων
|
[11] |
διερρηγμένον
τοῦ
τείχους,
ὡς
μὴ
|
δυνηθεῖεν |
ἀποικοδομῆσαι
καὶ
ἔχειν
ἀσφαλῶς
τὴν |
[10] |
φέρον
δὲ
ἄχθος
οὐχ
ἵππων
|
δυοῖν |
ἢ
πλειόνων,
ἁμαξῶν
δὲ
οἶμαι |
[16] |
ἁπανταχόθεν
ὄρεσί
τε
συνεχομένης
λίαν
|
δυσβάτοις |
καὶ
θαλάσσῃ
τεναγώδει,
ἅτε
ἐσρεόντων |
[25] |
μή
τις
οἰέσθω
τὸν
λόγον
|
δύσεριν |
καὶ
βίαιον,
εἰς
τὴν
συνήθειαν |
[26] |
μισθωτόν,
οὐ
παντάπασι
μοχθηρὸν
ἄνθρωπον,
|
δυσέρωτα |
δὲ
αἰσχρῶς
εἰς
χρήματα,
καὶ
|
[6] |
πλὴν
ὅτι
δὴ
αὐτῇ
προσοικεῖ
|
δύσμαχα |
καὶ
ῥώμῃ
διαφέροντα
τῶν
ἄλλων |
[21] |
τῷ
μὲν
σωτῆρι
καὶ
εὐεργέτῃ
|
δυσμενὴς |
ἦν,
σπονδὰς
δὲ
ἐποιεῖτο
πρὸς |
[6] |
Καρὸς
εἵπετο
τάξει
καὶ
σχήματι,
|
δύσνουν |
μέν,
ὡς
εἰκός,
βαρβάρῳ
καὶ |
[11] |
τοὺς
ὑπηκόους
τὰς
αἰτίας
τῆς
|
δυσπραγίας |
ἀποσκευάζεσθαι·
ὃ
δὴ
καὶ
τότε |
[33] |
ἢ
καὶ
τὴν
ἐναντίαν
τραπόμενοι
|
δυστυχεῖς |
καὶ
ἀνόητοι
καὶ
μοχθηροί,
αὑτοῖς |
[7] |
ἀφανισθεὶς
τιμωρίαν
ὑφέξειν
αὑτῷ
μὲν
|
δυστυχῆ, |
πολλοῖς
δὲ
ὠφέλιμον
καὶ
πρὸς
|
[39] |
ἦν
πανοῦργος
καὶ
μοχθηρὸς
καὶ
|
δυστυχής, |
πολέμιος
ἐθέλων
εἶναι
τῷ
τοιούτῳ |
[26] |
ἐνοχλεῖ
χρημάτων
ἐπιθυμία
καὶ
ἔρως
|
δυστυχής, |
τούτους
δὲ
ἀνάγκη
πεινῆν
διὰ |
[6] |
ἔκ
τινος
ταλαιπωρίας
καὶ
ἄλης
|
δυστυχοῦς |
τῆς
ξὺν
τῷ
τυράννῳ
βιοτῆς |
[33] |
μή
τις
καὶ
πρὸς
τοὔνομα
|
δυσχεραίνει) |
τὴν
κτῆσιν
ὑπὸ
τῆς
ἔμφρονος |
[1] |
τοῖς
στρατηγοῖς
ὑπεροψίαν
βασιλικὴν
μὴ
|
δυσχεραίνειν, |
φέρειν
δὲ
ἐγκρατῶς
καὶ
πρᾴως |
[4] |
λέγειν.
Καί
μοι
μή
τις
|
δυσχεράνῃ
|
πειρωμένῳ
πράξεων
ἅπτεσθαι
μειζόνων,
εἰ |
[17] |
δοκῶ
αὖθίς
τε
ὑπὲρ
τῶν
|
δυσχωριῶν |
διαλεγόμενος
καὶ
ὡς
οὔτε
στρατόπεδον |
[6] |
βασιλέως
δεινότης,
καὶ
ἐκ
τῶν
|
δυσχωριῶν |
εἰς
τὰ
πεδία
κατάγει
γαννύμενον |
[8] |
εἴκοσι,
Ζωοὺς
δ´
ἐκ
ποταμοῖο
|
δυώδεκα |
λέξατο
κούρους,
Τοὺς
ἐξῆγε
θύραζε |
[8] |
τοῦ
πολέμου
φησίν·
Τῇ
δὲ
|
δυωδεκάτῃ |
πολεμίζομεν,
εἴπερ
ἀνάγκη.
Οὕτως
οὐδὲ |
[2] |
ἄναξ
δῶκε
Πέλοπι,
Πέλοψ
δὲ
|
δῶκ´ |
Ἀτρέι
ποιμένι
λαῶν·
Ἀτρεὺς
δὲ |
[2] |
ἑαυτοῦ
παιδί,
Ἑρμείας
δὲ
ἄναξ
|
δῶκε |
Πέλοπι,
Πέλοψ
δὲ
δῶκ´
Ἀτρέι |
[2] |
ὅ
γ´
αὖτε
Θυέστ´
Ἀγαμέμνονι
|
δῶκε |
φορῆναι,
Πολλῇσιν
νήσοισι
καὶ
Ἄργεϊ |
[3] |
Ἀλκινόου
καὶ
τὰ
τοῦ
Μενέλεω
|
δώματα, |
καταπληξάμενα
καὶ
τὸν
τοῦ
πολύφρονος |
[20] |
ἐπιχειρῶν
πρὸς
διαλλαγὰς
Ἀχιλλέα
καὶ
|
δῶρα |
πολλὰ
διδούς,
μυρία
δὲ
ἐπαγγελλόμενος, |
[16] |
μάντεως,
ἀσπασίως
διελύθη
καὶ
ἔδωκε
|
δῶρα, |
τὸν
θάνατον
ἐκφυγὼν
ἀσμένως·
καθόλου |