Alphabétiquement     [«   »]
τοσούτων 3
τότε 13
Τότε 1
τοῦ 81
Τοῦ 1
τοὐναντίον 2
τούς 3
Fréquences     [«    »]
75 ἐν
79 μὲν
81 πρὸς
81 τοῦ
91 τὸν
93 τὴν
110 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Apologie de la vie monastique, livre II

τοῦ


Livre, Chap.
[2, 2]   τὴν ἐξέτασιν. μὲν οὖν  τοῦ   ἀγῶνος νόμος πρὸς τὸν Χριστιανὸν
[2, 5]   οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον; Οὐ γὰρ δὴ  τοῦ   ἀέρος τὰ μάρμαρα καθαρώτερα, οὐδὲ
[2, 7]   καὶ ἑτέρωθεν τὴν δύναμιν ἰδεῖν  τοῦ   ἀνδρὸς θαυμαστοτέραν καὶ ἡδίστην, ἀπὸ
[2, 5]   βασιλείοις μόνον λαμπρῶν, ἀλλ´ αὐτοῦ  τοῦ   βασιλεύοντος γεγόνασι λαμπρότεροι, τὸν ἰδιωτικὸν
[2, 9]   βίον εἵλετο, δι´ ὃν καὶ  τοῦ   βασιλέως βασιλικώτερος ὢν, πάντων ἔσται
[2, 5]   συνέζη πενίᾳ· καὶ τοσοῦτον ἦν  τοῦ   βασιλέως λαμπρότερος, ὡς πολλάκις αὐτὸν
[2, 6]   ὤν. Ἐκεῖνα μὲν γὰρ τὰ  τοῦ   βασιλέως νόμοις τε ὥρισται, καὶ
[2, 6]   μεῖζον ταύτης τὸ τοιαύτην εὑρεῖν  τοῦ   βίου κατάστασιν, ἐν μὲν
[2, 1]   μυρίους παραλαμβάνωσι συμβούλους, περὶ τῆς  τοῦ   βίου προαιρέσεως, ἐφ´ ἣν τὸν
[2, 2]   αὐτὸν οὐ πρὸς τὸν ἔρωτα  τοῦ   βίου τούτου μεταστήσομεν μόνον, ἀλλὰ
[2, 10]   καὶ κουφότερος, καὶ ῥᾷον διακείσεται  τοῦ   διασπασθέντος ὑπὸ τῆς πλησμονῆς· Ὕπνος
[2, 6]   τοίνυν τρόπων ὄντων, ἑνὸς μὲν  τοῦ   δύνασθαι τοὺς ἀδικοῦντας ἀμύνεσθαι, ἑτέρου
[2, 2]   τῆς ἐσχάτης, ἀλλὰ καὶ θανάτου  τοῦ   ἐλεεινοῦ καὶ ἀπωλείας δέος, μὴ
[2, 5]   καὶ ἐν πάσαις ταῖς ὥραις  τοῦ   ἔτους περιβεβλημένος ἐφαίνετο· ἀνυπόδετός τε
[2, 6]   ἀπὸ τῶν ἱματίων πολλὰς ἔχει  τοῦ   θαυμάζεσθαι τὰς ἀφορμάς. Ὥστε αὕτη
[2, 3]   κατασκευασθέντος, ἡττηθέντος ὑφ´ ἡμῶν τῇ  τοῦ   Θεοῦ χάριτι, μηδεὶς τοῖς λοιποῖς
[2, 2]   τοῖς γε ἄλλοις αὐτὸν τῇ  τοῦ   Θεοῦ χάριτι ῥᾳδίως αἱρήσομεν, κἂν
[2, 6]   ἀδικοῦντας ἀμύνεσθαι, ἑτέρου δὲ ἀνωτέρου  τοῦ   καὶ τὰ οἰκεῖα τραύματα θεραπεύειν·
[2, 9]   καὶ χλαμὺς, καὶ  τοῦ   κήρυκος φωνή. Καὶ μέχρι πόσων
[2, 3]   τοῖς κακοῖς. (Πόθεν οὖν ἀρξόμεθα  τοῦ   λόγου τοῦ πρὸς αὐτόν; Ἀπὸ
[2, 2]   παῖδας ἑτέρους, μήτε ἕξειν ἐλπιζέτω  τοῦ   λοιποῦ, ἀλλ´ ἐν τούτῳ σαλευέτω
[2, 5]   μεταβαλεῖν ποτε, μηδὲ ὑποκεῖσθαι τῷ  τοῦ   μέλλοντος ἀδήλῳ, μηδὲ φροντίδας ἔχειν,
[2, 7]   τὸ μὴ θέλειν οὐκ ἐκ  τοῦ   μὴ δύνασθαι γίνηται, καθάπερ ἐπὶ
[2, 7]   καθάπερ ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ´ ἐκ  τοῦ   μηδεμίαν αἰτίαν εὑρεῖν. Ἐπεὶ, εἴ
[2, 6]   τοῦτο πάντως ἐκείνῳ· τρίτου δὲ  τοῦ   μηδενὶ τῶν ὄντων ἀνθρώπων εὐχείρωτον
[2, 2]   ἑλκομένων παίδων πατέρας· καίτοι γε  τοῦ   νόμου τῶν ἀγώνων ἀφιέντος ἡμᾶς
[2, 3]   ὁρᾷν αὐτὸ φαινόμενον· τούτου δὲ  τοῦ   νοσήματος ἀπὸ τῶν πραγμάτων πολλὰ
[2, 4]   ἂν ἕλοιντο τὸν ὑμέτερον μετὰ  τοῦ   οἰκείου· οὕτως ἴσασιν ὅτι πρᾶγμά
[2, 6]   γὰρ βούλει πείσαντες αὐτὸν ἀπὸ  τοῦ   ὄρους κατελθεῖν, πείσωμεν καὶ εἰς
[2, 4]   καὶ πείσωμεν αὐτὸν κατελθόντα ἀπὸ  τοῦ   ὄρους, μᾶλλον δὲ ἐκεῖ μένοντα
[2, 10]   ἀπέχοντα τῆς γῆς, ὅσον αὕτη  τοῦ   οὐρανοῦ, καὶ πολλοὺς κολάσεων τρόπους.
[2, 5]   ταῖς ἐντεῦθεν, ἐξ αὐτοῦ οἴει  τοῦ   οὐρανοῦ καταπεπτωκέναι τὸν υἱόν. Οὐκοῦν
[2, 5]   τῇ θέᾳ, καὶ καθαρωτέραν ἔχοντα  τοῦ   οὐρανοῦ τὴν ψυχὴν, καὶ ταραχῆς
[2, 3]   τὸν λόγον ἤγαγον, ἵνα τούτου  τοῦ   οὕτω κατασκευασθέντος, ἡττηθέντος ὑφ´ ἡμῶν
[2, 3]   ἀπαλλάττεσθαι βούλοιτο, τούς τε ἀπηλλαγμένους  τοῦ   πάθους ἀποδύροιτο, ὥσπερ οὗτος νῦν,
[2, 10]   σόν. Νῦν μὲν γὰρ ὑπὸ  τοῦ   πάθους σκοτούμενος, οὐδὲ διαβλέψαι πρὸς
[2, 6]   οὐδὲν ἔχον παράδοξον· περὶ δὲ  τοῦ   παιδίου τοῦ σοῦ ἂν ἐλθών
[2, 3]   μηδὲ συνιδεῖν τὴν εὐπραγίαν δυνάμενος  τοῦ   παιδὸς, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέχων αὐτῆς
[2, 10]   τὴν τῶν ἡνιόχων μανίαν ἐπτοημένου  τοῦ   παιδὸς ἐπῄνουν σε καὶ ἐθαύμαζον
[2, 10]   ἀκριβεῖ λογισμῶν ἐξετάσει τὴν περὶ  τοῦ   παιδὸς ἐπιτρέποντες ψῆφον, καὶ ὄψει
[2, 9]   ἄπιστοι γένωνται, καὶ τότε τὰ  τοῦ   παιδὸς ἔσται λαμπρότερα. Οὐ γὰρ
[2, 2]   καθάπερ ἐπὶ πέτρας ἑστῶτος αὐτοῦ  τοῦ   παιδὸς, καὶ τῶν ποταμῶν καὶ
[2, 10]   τὸν υἱόν. Ταῦτα καὶ ἐπὶ  τοῦ   παιδὸς ὀψόμεθα τοῦ σοῦ, καὶ
[2, 5]   σου τὴν πενίαν ἰδεῖν, καὶ  τοῦ   παιδὸς τὴν εὐπορίαν τοῦ σοῦ;
[2, 1]   μάλιστα πάντων ἐγὼ θαυμάζω, καὶ  τοῦ   πάντα διεφθάρθαι τεκμήριον εἶναί φημι
[2, 4]   ἐστιν, οὕτως ἡδίων, οὕτω ποθεινότερος  τοῦ   παρ´ ὑμῖν, ὡς μηδ´ ἄν
[2, 4]   Ἑλλήνων πρεσβεύεις, οὐδὲ ἐκεῖθεν ἀπορήσω  τοῦ   παραδείγματος. Ἄκουσον γὰρ τί πρὸς
[2, 10]   μετὰ πολλῆς τῆς ἡδονῆς τὰ  τοῦ   παρόντος προχωρῇ βίου, καθάπερ ὑπό
[2, 6]   τις ἀπαγγείλῃ, ὅτι πλούτου καταγελάσας  τοῦ   πατρικοῦ, καὶ τὴν βιωτικὴν καταπατήσας
[2, 9]   γενόμενος, ἄδηλον εἰ μὴ καὶ  τοῦ   πατρὸς ἔμελλεν ὑπερορᾷν· νῦν δὲ
[2, 2]   πατρίδος τῆς βασιλικωτάτης, καὶ γένους  τοῦ   περιφανεστάτου, καὶ μήτε ἐχέτω παῖδας
[2, 2]   γενέσθαι τοῦτον. Ἐπὶ μὲν γὰρ  τοῦ   πιστοῦ πολλὰ μὲν ἡμῖν τὰ
[2, 3]   τοῦτο, φησὶν, οὐδ´ ἂν ἠράσθη  τοῦ   πλείονος, ἀλλ´ ἀπέχρησεν ἂν αὐτῷ
[2, 5]   τρυφῇ διῆγε, καὶ μετὰ πολλοῦ  τοῦ   πλούτου καὶ τῶν δορυφόρων καὶ
[2, 3]   λόγου τοῦ πρὸς αὐτόν; Ἀπὸ  τοῦ   πλούτου καὶ τῶν χρημάτων, ἐπειδὴ
[2, 3]   πλούτῳ πάντας καὶ τῶν ἀπὸ  τοῦ   πλούτου κακῶν ἀπαλλαγῆναι ἐνῆν, ἆρα
[2, 7]   πάλιν ὄψει δύναμιν αὐτὸν ἔχοντα  τοῦ   πλουτοῦντος σοῦ μείζονα τὸν μηδὲν
[2, 2]   γὰρ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ  τοῦ   Πνεύματος· μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι·
[2, 3]   ἔρωτα ἀνίατον οὐκ ἐρᾷ, ὅτι  τοῦ   πολέμου καὶ τῆς μάχης ταύτης
[2, 3]   μένοντα, καὶ οὐδέποτε εἰς τὴν  τοῦ   πόματος τούτου καθελκόμενον χρείαν; οὐχ
[2, 3]   (Πόθεν οὖν ἀρξόμεθα τοῦ λόγου  τοῦ   πρὸς αὐτόν; Ἀπὸ τοῦ πλούτου
[2, 6]   παράδοξον· περὶ δὲ τοῦ παιδίου  τοῦ   σοῦ ἂν ἐλθών τις ἀπαγγείλῃ,
[2, 10]   καὶ ἐπὶ τοῦ παιδὸς ὀψόμεθα  τοῦ   σοῦ, καὶ ὅτι οὐ ψεύδομαι,
[2, 5]   καὶ τοῦ παιδὸς τὴν εὐπορίαν  τοῦ   σοῦ; Οὐκοῦν ἄπελθε, καὶ ἀφελοῦ
[2, 8]   ἐστι καὶ πονηρίας ῥήματα, ἐπὶ  τοῦ   σοῦ παιδὸς οὔτε ὑπόνοιαν δυνήσεται
[2, 6]   ἔχει τὴν ἰσχὺν, ἀπ´ αὐτοῦ  τοῦ   σοῦ παιδὸς ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν.
[2, 6]   ἄλλων τινῶν, ἀλλ´ ἐπ´ αὐτοῦ  τοῦ   σοῦ παιδὸς τὸν λόγον (ἐξετάσωμεν
[2, 2]   οὖσαν τῷ λιμένι, μικρὸν πρὸ  τοῦ   στόματος αὐτοῦ κατέκλυσε, καὶ μὴ
[2, 10]   καθάπερ ὑπό τινος ἐλαύνονται μάστιγος  τοῦ   συνειδότος καὶ τῆς προσδοκίας τῶν
[2, 8]   τε τῆς ὄψεως, ἀπό τε  τοῦ   σχήματος, ἀπό τε τῆς οἰκήσεως
[2, 2]   καὶ ἀπωλείας δέος, μὴ τῇ  τοῦ   τὰ τοιαῦτα πεπλουτηκότος κεφαλῇ περιστήσειεν
[2, 2]   εἰς νοῦν λάβω τὸ σχῆμα  τοῦ   ταλαιπώρου παιδὸς ἐκείνου, ὅταν τῶν
[2, 1]   ἀλλὰ πρὸς μὲν τὴν φιλοστοργίαν  τοῦ   τεχθέντος μεγάλα ἂν τοῦτο συμβάλοιτο,
[2, 6]   περιφανέστερος μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ  τοῦ   τὸ διάδημα περικειμένου, διὰ τὰ
[2, 3]   ζητεῖς δὲ μαθεῖν πῶς εὐπορώτερος  τοῦ   τοσαῦτα ἔχοντός σου. Τοῦτο δή
[2, 5]   δοῦλος γενόμενος, καὶ κατὰ τὴν  τοῦ   τυράννου γνώμην ἀπεμποληθεὶς, τοσοῦτον ἀπέσχεν
[2, 5]   κεῖται στόμασιν; οὐχ φιλόσοφος  τοῦ   τυράννου μᾶλλον; Καίτοι μὲν
[2, 2]   παιδὸς, καὶ τῶν ποταμῶν καὶ  τοῦ   ὑετοῦ καὶ τῶν πνευμάτων ἀνωτέρου
[2, 2]   ἐμοί. Παρενοχλεῖσθαι δοκῶ λοιπὸν ὑπὸ  τοῦ   φωτὸς, καὶ πρὸς αὐτὰς ἀηδῶς
[2, 2]   μοι χρήσιμα ταῦτα λοιπὸν, ἐκείνου  τοῦ   χρησομένου τούτοις οὐκ ὄντος, ἀλλ´
[2, 2]   τοῦτον τὸ γῆρας προσεδόκησα, προϊόντος  τοῦ   χρόνου περὶ γυναικὸς ἐβουλευόμην καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de l'Abbaye Saint-Benoît de Port-Valais

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/06/2009