Livre, Chap.
[2, 1]	λέγοιμεν τὸ συμφέρον αὐτοῖς εἰδέναι	μᾶλλον·	ἀλλ´ εἰ μὴ διὰ τῶν
[2, 5]	τὴν ἀπὸ τῶν λειμώνων παραμυθίαν,	μᾶλλον	ἂν εἵλεσθε τῆς στέγης τῆς
[2, 6]	αὕτη ἡ στολὴ τῆς βασιλικῆς	μᾶλλον	αὐτὸν ἀπόβλεπτον ἀπέφηνε καὶ περιφανῆ,
[2, 1]	τῷ παιδὶ, ἐπειδὴ μήτε φιλεῖν	μᾶλλον	αὐτοῦ τῶν ἄλλων δύναιτό τις
[2, 1]	τὸ λυσιτελὲς τοῖς ἐκείνων παισὶ	μᾶλλον	αὐτῶν ἐκείνων εἰδέναι λέγοι. Οὐ
[2, 4]	αὐτὸν κατελθόντα ἀπὸ τοῦ ὄρους,	μᾶλλον	δὲ ἐκεῖ μένοντα σημᾶναί τινι
[2, 6]	ἂν οὕτως ἅπαντας ἐξέπληττε χρυσοφορῶν,	μᾶλλον	δὲ καὶ ἁλουργίδα, καὶ αὐτὸν
[2, 5]	διὰ τῶν οἰκείων ὁδεύων ἀγρῶν·	μᾶλλον	δὲ καὶ εὐκολώτερον. Σοὶ μὲν
[2, 9]	μέχρι τέλους τὰ τῆς τιμῆς,	μᾶλλον	δὲ καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν,
[2, 8]	τοῦτον ἀγάγωμεν καὶ πρὸς σὲ,	μᾶλλον	δὲ μὴ πρὸς σὲ, ἀλλὰ
[2, 1]	οἷς μάλιστα μέλει τῶν παίδων,	μᾶλλον	δὲ οἷς μέλειν μὲν ἔδει,
[2, 10]	παιδὶ, ἀπὸ τῶν ῥεόντων ἀγαθῶν,	μᾶλλον	δὲ οὐδὲ ὄντων, ἐπὶ τὰ
[2, 1]	ἀλλ´ οἱ τὴν ἀκρόπολιν καταλαβόντες,	μᾶλλον	δὲ οὐδὲ οὗτοι πάντες, ἀλλὰ
[2, 9]	σβέννυται τὰ τῆς ἡδονῆς ἐκείνης·	μᾶλλον	δὲ οὐκ ἐν ἡμέρᾳ, οὐδὲ
[2, 4]	πέμψαι χρυσοῦ σταθμὸν, ὅσον ἐθέλεις·	μᾶλλον	δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἀνέξεται,
[2, 1]	οὐκ αἰσχύνονται· ὥστε ὑπὲρ τούτων	μᾶλλον	δυσχεραινόντων, ἢ τῶν ἄλλων θαυμάζειν
[2, 3]	ἀλλὰ τοῖς ἐπινενοημένοις φαρμάκοις ἐπιτριβόμενος	μᾶλλον;	Εἰ δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις
[2, 7]	τῶν βιωτικῶν ἐκτός. Τίνι δὲ	μᾶλλον	εἴξει καὶ ἐπακούσεται ὁ ἐν
[2, 2]	τοιοῦτος, καὶ προβαλέτω δάκρυα, ὥστε	μᾶλλον	ἐμπρῆσαι τὸν καθ´ ἡμῶν θυμὸν,
[2, 9]	ὡς μηδενὶ λαβὴν παρασχεῖν, πολλῷ	μᾶλλον	ἐν πολλῇ τὸν πατέρα ἕξει
[2, 5]	κείμενος, μαλακώτερός τέ ἐστι καὶ	μᾶλλον	ἐπίνοσος; Εἰ δὲ ἐν ὑγιείᾳ
[2, 8]	οὐκ οἶδα πῶς ἂν ἑτέρως	μᾶλλον	ἔτυχες τούτου, ἢ παῖδα κτησάμενος
[2, 6]	τῶν προτέρων παρὰ τούτοις οὖσαν	μᾶλλον	εὑρήσομεν· καὶ ἔχομεν μὲν αὐτὸ
[2, 10]	ὄψει τοὺς γελῶντας τούτους ἀνδραπόδων	μᾶλλον,	ἢ ἐλευθέρων ὄντας παίδων πατέρας,
[2, 5]	τελευτὴν, καὶ εὔξεται οὕτως ἀποθανεῖν	μᾶλλον,	ἢ ὑμεῖς ἐπὶ τῆς πατρίδος
[2, 2]	χαλεπώτερον, ὅτι καὶ ταῦτα πείσαντες	μᾶλλον	ἡμῶν προσποιοῦνται τὸ συμφέρον ὁρᾷν.
[2, 5]	οὐχ ὁ φιλόσοφος τοῦ τυράννου	μᾶλλον;	Καίτοι ὁ μὲν τῆς τε
[2, 10]	τί δὲ μὴ τούτους σὺ	μᾶλλον	καταγελᾷς καὶ πενθεῖς; Μὴ γὰρ
[2, 8]	εὐπραγίας γέμουσαν, καὶ κληρονόμον ἔχουσαν,	μᾶλλον	κατακαήσεται· ἐκεῖθεν δὲ ἡμερώτερος ἔσται
[2, 9]	γὰρ ἀγαθὰ αὐτῷ τότε ἀκμάζει	μᾶλλον.	Ὁ δὲ πλοῦτος ὁ ὑμέτερος,
[2, 8]	ἔστιν, ἀπολαύσαντας οὕτω διατεθῆναι, πολλῷ	μᾶλλον,	ὅταν ἀπὸ λαμπροῦ μὲν ὁρμώμενον
[2, 7]	ὅταν ἀναλίσκειν δέοι, ἐκείνοις ὑπακούουσι	μᾶλλον,	οὕτω καὶ προστῆναι κελεύουσιν. ~ηʹ
[2, 10]	πείσει καταφρονεῖν, ἀλλὰ καὶ γελασθήσεται	μᾶλλον·	οὕτω τυραννικωτέρα τε αὕτη ἐστὶν
[2, 10]	τιμᾷ τὸν υἱὸν, καὶ αἰδεῖται	μᾶλλον	πατρός· καὶ πολλοὺς ἔχων ἑτέρους
[2, 8]	ἀρετὴν, τοῦτο ἐργάσονται. Ὥστε ὃ	μᾶλλον	πενθεῖς, τὸ ἐκ τοιούτων ἐπ´
[2, 8]	τὸν βασιλεύοντα· εἶτα ἴδωμεν τίς	μᾶλλον	προνοῆσαι δυνήσεται τούτου. Καὶ πρῶτος
[2, 8]	φιλοσοφεῖν; Οὐδαμῶς, ἀλλὰ καὶ ἐνοχλήσεις	μᾶλλον·	τὰ γὰρ οἰκεῖα κακὰ ἐν
[2, 8]	τῶν συνδείπνων καὶ περιδείπνων πολλῷ	μᾶλλον	τὰ τούτου ῥήματα, καὶ ἡ
[2, 1]	τοῦτο ἦν, οὐδένα ἀνθρώπων πατρὸς	μᾶλλον	τὸ χρήσιμον ἐχρῆν ὁρᾷν τῷ
[2, 9]	υἱὸν αἰδούμενοι τὸν σὸν, πολλῷ	μᾶλλον	τοῦτο ποιήσουσιν, ὅταν παραταττόμενον ἴδωσι,
[2, 5]	ἐν ἡδονῇ. Τίνα γὰρ οἴει	μᾶλλον	τρυφᾷν, τὸν ἐπὶ βαθείας κατακεκλιμένον
[2, 1]	τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχοντας, καὶ	μᾶλλον	τῶν πατέρων δακνομένους, καὶ πολεμοῦντας,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2009