Livre, Chap.
[2, 8]	ἀπολώλεκεν. Ἐὰν δὲ πρὸς τὸν	υἱὸν	ἀγάγῃς τὸν σὸν, πρῶτον μὲν
[2, 9]	Οἱ γὰρ δὴ τότε τὸν	υἱὸν	αἰδούμενοι τὸν σὸν, πολλῷ μᾶλλον
[2, 3]	ὅταν αὐτὸν δείξωμεν πενθοῦντα τὸν	υἱὸν,	δεινὸν μὲν οὐδὲν πεπονθότα, τῶν
[2, 9]	Σὺ δὲ τοιαύτην τρυφὴν τὸν	υἱὸν	ἐβούλου τρυφᾷν, δι´ ἣν ἂν
[2, 10]	παίδων πατέρας, ὅταν πρὸς τὸν	υἱὸν	ἐξετάζωνται ἐκεῖνοι τὸν σόν. Νῦν
[2, 6]	ἑτέραν πολλῷ μείζονα καὶ τὸν	υἱὸν	ἔχοντα ἀποδείξωμεν τὸν σόν; Καὶ
[2, 8]	δεινότατα πεπονθώς. Ἔστω γάρ τις	υἱὸν	ἔχων μονογενῆ, καὶ ἐν ἀκμῇ
[2, 10]	ᾖσε, καὶ νῦν τιμᾷ τὸν	υἱὸν,	καὶ αἰδεῖται μᾶλλον πατρός· καὶ
[2, 3]	καὶ τοῦτο ἔχοντα δείξωμεν τὸν	υἱὸν,	καὶ μειζόνως εὐπορώτερον ὄντα νῦν,
[2, 8]	δὲ τιμᾶσθαι βούλει διὰ τὸν	υἱὸν	καὶ μὴ καταφρονεῖσθαι (εἰκὸς γάρ
[2, 2]	μηχανήματα πρὸς τὸ μεταπεῖσαι τὸν	υἱὸν,	καὶ πάντα εἰκῆ, καθάπερ ἐπὶ
[2, 9]	ἑστῶτι; Τί οὖν καὶ τὸν	υἱὸν	κωλύεις γενέσθαι ταύτης ἐγγύς; ἀρκεῖ
[2, 3]	οὖν, εἰπέ μοι, θρηνεῖς τὸν	υἱὸν,	ὅτι μανίας καὶ τοσαύτης ἀμηχανίας
[2, 6]	φύσεως ἀνθρωπίνης ἐστὶ, τοῦτο τὸν	υἱὸν	σὸν ἔχοντα ἀποδείξομεν. ~ζʹ Καὶ
[2, 8]	μὲν οὐσίας ὑπερορῶντα τὸν σὸν	υἱὸν,	τοσαύτης δὲ δόξης καὶ λαμπρότητος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2009