Livre, Chap. |
[2, 5] |
εἴ
τι
κελεύοι·
αὐτὸν
δὲ
|
οὐδὲν
|
ἀπαγγεῖλαι.
Ἆρά
σοι
τῶν
παραδειγμάτων |
[2, 2] |
ἐκεῖνον
ἀγωνίζεσθαι
μόνον,
καὶ
πλεῖον
|
οὐδὲν |
ἀπαιτεῖ
παρ´
ἡμῶν.
Τί
γάρ |
[2, 1] |
μήτε
φιλίας
ἔχοντάς
τι
δικαίωμα,
|
οὐδὲν |
ἀπεικός
ἐστιν
ἐπὶ
τοῖς
ἀλλοτρίοις |
[2, 8] |
τις
ὠφελῆσαι
δυνήσεται,
μήτιγε
σύ·
|
οὐδὲν |
γὰρ
αὐτῷ
δώσεις
τοιοῦτον,
οἷον
|
[2, 3] |
γὰρ
ἄδιψος
ἐκεῖνος
καὶ
ἀνέραστος
|
(οὐδὲν |
γὰρ
κωλύει
πάλιν
ἐπὶ
τὰ |
[2, 10] |
ἀθλιωτέρους
ὄντας,
καὶ
τῶν
μαινομένων
|
οὐδὲν |
διαφέροντας.
Τὸ
γὰρ
γελᾷν
τὰ |
[2, 1] |
καὶ
εἰδὼς
ὅτι
πολιτείαν
ἀρίστην
|
οὐδὲν |
ἕτερον
ἀνατρέψαι
δύναται,
ὡς
τὸ |
[2, 6] |
τῶν
ἐπαίνων;
Καὶ
μὴν
δόξα
|
οὐδὲν |
ἕτερόν
ἐστιν,
ἀλλ´
ἢ
ταῦτα. |
[2, 6] |
καὶ
γελῶμεν
τὸ
λεχθὲν,
ὡς
|
οὐδὲν |
ἔχον
παράδοξον·
περὶ
δὲ
τοῦ |
[2, 5] |
καὶ
ἑνὸς
ἱματίου
πλέον
εἶχεν
|
οὐδὲν, |
καὶ
τοῦτο
μόνον
καὶ
χειμῶνος |
[2, 7] |
Τίς
οὖν,
εἰπέ
μοι,
τὸν
|
οὐδὲν |
κοινὸν
ἔχοντα
πρὸς
ἀνθρώπους,
οὐ |
[2, 8] |
ἐπειγόμενος
φῶς,
καὶ
τὸ
παρὸν
|
οὐδὲν |
μέγα
πρὸς
ἐκεῖνο
ἡγούμενος,
παιδεύσει |
[2, 3] |
πενθοῦντα
τὸν
υἱὸν,
δεινὸν
μὲν
|
οὐδὲν |
πεπονθότα,
τῶν
δὲ
μεγάλων
ἀγαθῶν |
[2, 5] |
οὔπω
τοῦτο
πρὸς
σὲ
τὸν
|
οὐδὲν |
πλέον
τῶν
ὁρωμένων
εἰδότα.
Οὐδὲ
|
[2, 6] |
τῶν
μὲν
βασιλέων
μυρία
κατηγορουμένων,
|
οὐδὲν |
τὰ
ἱμάτια
προστήσεται
τὰ
χρυσᾶ, |
[2, 1] |
οὐ
μόνον
ἀλλότριοί
τινες,
καὶ
|
οὐδὲν |
τοῖς
συμβουλευομένοις
προσήκοντες
τοιαῦτα
ἀγανακτοῦσι |
[2, 7] |
ἑαυτὸ,
τὸ
μὴ
δύνασθαι
λέγω,
|
οὐδὲν |
τοσοῦτον
ἦν·
μῖσος
γὰρ
ἂν |
[2, 8] |
Ἐκεῖνος
μὲν
γὰρ
δεικνὺς
ὅτι
|
οὐδὲν |
τοῦτο
δεινὸν,
κατακεκλεισμένος
τε
ἐν |
[2, 10] |
ἐπανελθεῖν·
ἐπειδὴ
δὲ
εἶδε
πρὸς
|
οὐδὲν |
τούτων
ἐνδόντα,
ἡττηθεὶς
παλινῳδίαν
ᾖσε, |
[2, 8] |
πραγμάτων
διδάσκων,
πείσει
ῥᾳδίως,
ὅτι
|
οὐδὲν |
ὕπνου
πλέον
ὁ
θάνατος
ἔχει· |