Livre, Chap.
[2, 2]	κατιέναι καταναγκάσαντες καὶ συμπλακῆναι, περὶ	τούτων	ἀδεκάστοις κριταῖς ἐπιτρέψωμεν τὴν ἐξέτασιν.
[2, 4]	ἐπιδεῖξαι· ἔχω οὐ τῶν εὐδοκίμων	τούτων,	ἀλλὰ καὶ τῶν εὐτελεστέρων, τοσαύτην
[2, 10]	πάλιν. Πλὴν ἀλλὰ μηδὲν ἔστω	τούτων,	ἀλλὰ πάντα αὐτῷ κατὰ νοῦν
[2, 3]	ἀντερεῖς· διόπερ οὐδὲ ἡμῖν περὶ	τούτων	ἀνάγκη πρὸς σὲ διαλέγεσθαι· ζητεῖς
[2, 9]	ἤθελες; οὐχ ἡδονὴν αὐτῷ διὰ	τούτων	ἁπάντων κατασκευάζων; Ἂν οὖν ἀκούσῃς
[2, 8]	ἀπὸ τῶν εὐχῶν βοήθειαν, πολλῷ	τούτων	ἁπάντων οὖσαν μείζονα· παρίημι δὲ,
[2, 5]	εἴποι τις ἂν τὸν πάντων	τούτων	ἀπηλλαγμένον. Οὔτε γὰρ τῆς πατρίδος
[2, 3]	τι τῶν ὄντων, ἢ καὶ	τούτων	ἀπηλλάχθαι τῶν δεσμῶν; Κείσθω γὰρ,
[2, 2]	ὅταν καὶ πρὸς ἐκεῖνον ὑπὲρ	τούτων	ἀποτείνεσθαι ἀναγκάζωμαι, καὶ δέδοικα μὴ
[2, 1]	οὐδὲ οὗτοι πάντες, ἀλλὰ καὶ	τούτων	αὐτῶν ὁ μιαρώτατος τὸν Σωκράτην
[2, 5]	ἐδάφους ἄνθεσι καλλωπιζομένου ποικίλοις. Καὶ	τούτων	αὐτῶν ὑμεῖς οἱ πλουτοῦντες μάρτυρες,
[2, 5]	τῶν ἐπὶ τῆς οἰκίας μόνης	τούτων	δυναμένων εὐπορεῖν. Ὅθεν οὐδὲ πενίαν
[2, 8]	ἀξιώμασιν αἰσχυνθῆναι πρὸς τὸ καταγώγιον	τούτων	ἐλθεῖν, καὶ λόγων μετασχεῖν καὶ
[2, 10]	ἐπειδὴ δὲ εἶδε πρὸς οὐδὲν	τούτων	ἐνδόντα, ἡττηθεὶς παλινῳδίαν ᾖσε, καὶ
[2, 10]	αἱ ἐπιβουλαὶ, ὅσαι αἱ ἀπὸ	τούτων	ἐπήρειαι τῶν συμποσίων βλαστάνουσιν; ἀλλὰ
[2, 8]	καταφρονεῖσθαι (εἰκὸς γάρ σε καὶ	τούτων	ἐρᾷν) οὐκ οἶδα πῶς ἂν
[2, 5]	οὕτως εὐκόλως καὶ ἀλύπως ἀπὸ	τούτων	ἐφ´ ἕτερα μεταστήσεται, καθάπερ σὺ
[2, 10]	νοῦν προχωρείτω· ποῦ τὴν ἐκ	τούτων	ἡδονὴν ἐπιδεῖξαι ἔχεις ἡμῖν; Οὐδὲ
[2, 5]	ἕτερος οὗτος φιλόσοφος τοσούτῳ καὶ	τούτων	καὶ ἑτέρων μυρίων τοιούτων βασιλέων
[2, 10]	πρὸς ἑτέρους ἐρεῖς καὶ πλείονα	τούτων.	Καὶ οὐχ ἁπλῶς σοι ταῦτα
[2, 2]	αὐτῷ παρέξομεν προφάσεις. Μετὰ γὰρ	τούτων	καὶ πάντα κινείτω τὰ μηχανήματα
[2, 1]	(καὶ οὐκ αἰσχύνονται· ὥστε ὑπὲρ	τούτων	μᾶλλον δυσχεραινόντων, ἢ τῶν ἄλλων
[2, 1]	συγγενεῖς καὶ πατέρες ἔμαθον ὑπὲρ	τούτων	ὀργίζεσθαι. Καίτοι γε οὐκ ἀγνοῶ
[2, 5]	ἀλλά σοι καὶ χάριν εἴσεται	τούτων,	ὅσον πρὸς φιλοσοφίαν πλέον ὠθεῖς
[2, 9]	ἂν ὡς ἔρημος ὢν ἁπάντων	τούτων	οὕτως ὠδύρετο· εἰ δὲ ἀπέπτη
[2, 8]	ἔχειν τῶν αὐτοῦ, ὅταν ἴδῃ	τούτων	πάντων καταφρονοῦντα ἕτερον; Καὶ τοὺς
[2, 7]	γὰρ φθονήσει τῷ (πάντων καταγελῶντι	τούτων,	περὶ ἃ κόπτονται ἕτεροι καὶ
[2, 9]	ἢ οὐχὶ καὶ ταῦτα, καὶ	τούτων	πλείονα δεδοίκασι τῶν εὐδοκιμούντων οἱ
[2, 3]	μὲν οὖν ταῦτα λεγέτω καὶ	τούτων	πλείονα. Ἐγὼ δὲ παραιτήσομαι τοὺς
[2, 2]	εἶτα ἐν μέσῳ τῶν ἐλπίδων	τούτων	προσερχέσθω τις, καὶ διαλεγέσθω περὶ
[2, 10]	λογοποιοὺς, καὶ πάντας εὑρήσεις ὑπὲρ	τούτων	φιλοσοφοῦντας τῶν δογμάτων. Ἀκούεις δὲ
[2, 1]	τὰ τοιαῦτα ἐρεῖ. Τὸ δὲ	τούτων	χαλεπώτερον, ὅτι οὐ μόνον ἀλλότριοί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2009