Chapitre
[7]	ἀποκλεισθῇ, ἐς δὲ τὰς φλέβας,	ἃς	προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἄφωνός
[7]	τὸν πλεύμονά τε καὶ τὰς	φλέβας	ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐς τὰς κοιλίας
[7]	τὸ φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐς τὰς	φλέβας	ἀποκλείσῃ τὸν ἠέρα καὶ μὴ
[7]	ὁδῶν ἀποκλεισθῇ, ἐς δὲ τὰς	φλέβας,	ἃς προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται,
[7]	πλεύμονα, τὸ δὲ ἐπὶ τὰς	φλέβας.	Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται ἐς
[6]	καὶ διαθερμανθὲν διαχυθῇ ἐς τὰς	φλέβας·	ἔπειτα παύεται τοῦ παλμοῦ καὶ
[10]	ὥστε οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς	φλέβας·	ἢν δ´ ἐπικαταῤῥύη, τοῦ αἵματος
[4]	ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας δὲ τὰς	φλέβας	καὶ ἐσαγόμεθα τὸ πουλὺ τοῦ
[7]	χρόνῳ ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ τὰς	φλέβας	καὶ μιγῇ τῷ αἵματι πολλῷ
[7]	τὰ λοιπὰ μέρεα κατὰ τὰς	φλέβας·	καὶ ὅσον μὲν ἐς τὴν
[15]	μέχρις ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ τὰς	φλέβας	καὶ τὸ σῶμα· ἔπειτα πέπαυται.
[15]	ἐπιζέσῃ. Ἔρχεται δὲ κατὰ τὰς	φλέβας	πουλὺ τὰς προειρημένας, ὁκόταν τυγχάνῃ
[15]	ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον, κατὰ τὰς	φλέβας	τὰς αἱματίτιδας ἐκ τοῦ σώματος·
[7]	τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς τὰς	φλέβας	τὰς κοίλας μήτε ἐς τὰς
[15]	αἷμα πάλιν ἀποσκεδασθῇ ἐς τὰς	φλέβας	τὰς προειρημένας, πέπαυται. ~Κατὰ ταῦτα
[8]	ὀλίγον ἐὸν ἐς ἀμφοτέρας τὰς	φλέβας	τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἢ ἐς
[13]	φλυδᾷν τὸν ἐγκέφαλον καὶ τὰς	φλέβας	χαλαρωτέρας εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοισι
[13]	καθότι καὶ οὐκ εὐθὺς πνέει	μέγας,	ἀλλὰ γαληνίζει πρῶτον, ὅτι οὐ
[1]	σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺς προσφέροντες καὶ	ἐπαοιδὰς,	λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι κελεύοντες καὶ
[15]	ἐγκέφαλον, κατὰ τὰς φλέβας τὰς	αἱματίτιδας	ἐκ τοῦ σώματος· καὶ φόβος
[1]	μέχρις ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα δὲ	ὑγιέας	ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ
[1]	τ´ αὐτέους ὠχρούς τε καὶ	ἀσθενέας,	καὶ ταῦτα οὐχ ἅπαξ, ἀλλὰ
[14]	καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ τὰς	ἀηδίας	τοῖσι καιροῖσι διαγινώσκοντες, καὶ οὐ
[1]	καὶ ἀνθρώπους ἐξαπατέουσι προστιθέμενοι τούτοισιν	ἁγνείας	τε καὶ καθαρότητας, ὅ τε
[7]	τὰς κοίλας μήτε ἐς τὰς	κοιλίας,	ἀλλ´ ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν· ὅταν
[7]	φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐς τὰς	κοιλίας	ἐσιὼν καὶ ἐς τὸν ἐγκέφαλον,
[1]	πλέον τι εἰδότες καὶ ἄλλα;	προφάσιας	λέγοντες, ὅκως, εἰ μὲν ὑγιὴς
[17]	καὶ μᾶλλον διὰ ταύτας τὰς	αἰτίας·	ἐξ ἅπαντος γὰρ τοῦ σώματος
[7]	μήτε ἐς τὰς φλέβας τὰς	κοίλας	μήτε ἐς τὰς κοιλίας, ἀλλ´
[1]	φεύξιες ἔξω, Ἑκάτης φασὶν εἶναι	ἐπιβολὰς	καὶ ἡρώων ἐφόδους. Καθαρμοῖσί τε
[15]	κατὰ τὰς φλέβας πουλὺ τὰς	προειρημένας,	ὁκόταν τυγχάνῃ ὥνθρωπος ὁρέων ἐνύπνιον
[15]	ἀποσκεδασθῇ ἐς τὰς φλέβας τὰς	προειρημένας,	πέπαυται. ~Κατὰ ταῦτα νομίζω τὸν
[7]	τῆς κοιλίης ἄνω πρὸς τὰς	φρένας	προσπεπτωκότων καὶ τοῦ στομάχου τῆς
[13]	καὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς	κρήνας	καὶ τὰ φρέατα καὶ ὅσα
[14]	αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ τὰς	ἡδονὰς	καὶ τὰς ἀηδίας τοῖσι καιροῖσι
[9]	καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ τὰς	ἀναπνοὰς	καὶ ἀπέπηξε τὸ αἷμα, ἢν
[12]	ἐπειδὰν προαίσθωνται, φεύγουσι παρὰ τὰς	μητέρας	ἢ παρὰ ἄλλον ὅντινα μάλιστα
[8]	Ἢν δὲ ὀλίγον ἐὸν ἐς	ἀμφοτέρας	τὰς φλέβας τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται,
[13]	τὸν ἐγκέφαλον καὶ τὰς φλέβας	χαλαρωτέρας	εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοισι ξυνίστασθαι
[7]	κατὰ τὸ στόμα καὶ τοὺς	μυκτῆρας	τὸ πνεῦμα, πρῶτον μὲν ἐς
[1]	ὥσπερ μίασμά τι ἔχοντας, ἢ	ἀλάστορας,	ἢ πεφαρμαγμένους ὑπὸ ἀνθρώπων, ἤ
[14]	δὲ καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ	τὰς	ἀηδίας τοῖσι καιροῖσι διαγινώσκοντες, καὶ
[15]	τὸν ἐγκέφαλον, κατὰ τὰς φλέβας	τὰς	αἱματίτιδας ἐκ τοῦ σώματος· καὶ
[17]	φρένες καὶ μᾶλλον διὰ ταύτας	τὰς	αἰτίας· ἐξ ἅπαντος γὰρ τοῦ
[9]	ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ	τὰς	ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε τὸ αἷμα,
[8]	τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἢ ἐς	τὰς	ἐπὶ θάτερα, περιγίνεται ἐπίσημα ἐόντα·
[14]	ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ	τὰς	ἡδονὰς καὶ τὰς ἀηδίας τοῖσι
[7]	ἐγκέφαλον μήτε ἐς τὰς φλέβας	τὰς	κοίλας μήτε ἐς τὰς κοιλίας,
[7]	φλέβας τὰς κοίλας μήτε ἐς	τὰς	κοιλίας, ἀλλ´ ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν·
[7]	τὰς φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐς	τὰς	κοιλίας ἐσιὼν καὶ ἐς τὸν
[13]	θάλασσαν καὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ	τὰς	κρήνας καὶ τὰ φρέατα καὶ
[12]	γένωνται, ἐπειδὰν προαίσθωνται, φεύγουσι παρὰ	τὰς	μητέρας ἢ παρὰ ἄλλον ὅντινα
[15]	δὲ κατὰ τὰς φλέβας πουλὺ	τὰς	προειρημένας, ὁκόταν τυγχάνῃ ὥνθρωπος ὁρέων
[15]	πάλιν ἀποσκεδασθῇ ἐς τὰς φλέβας	τὰς	προειρημένας, πέπαυται. ~Κατὰ ταῦτα νομίζω
[7]	ἐς τὸν πλεύμονά τε καὶ	τὰς	φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐς τὰς
[7]	ἐξαίφνης τὸ φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐς	τὰς	φλέβας ἀποκλείσῃ τὸν ἠέρα καὶ
[7]	τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ, ἐς δὲ	τὰς	φλέβας, ἃς προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον
[7]	τὸν πλεύμονα, τὸ δὲ ἐπὶ	τὰς	φλέβας. Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται
[6]	ἐπιῤῥυὲν καὶ διαθερμανθὲν διαχυθῇ ἐς	τὰς	φλέβας· ἔπειτα παύεται τοῦ παλμοῦ
[10]	στρυφνὸς, ὥστε οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ	τὰς	φλέβας· ἢν δ´ ἐπικαταῤῥύη, τοῦ
[4]	καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας δὲ	τὰς	φλέβας καὶ ἐσαγόμεθα τὸ πουλὺ
[7]	τῷ χρόνῳ ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ	τὰς	φλέβας καὶ μιγῇ τῷ αἵματι
[7]	ἐς τὰ λοιπὰ μέρεα κατὰ	τὰς	φλέβας· καὶ ὅσον μὲν ἐς
[15]	παρέστηκε μέχρις ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ	τὰς	φλέβας καὶ τὸ σῶμα· ἔπειτα
[15]	καὶ ἐπιζέσῃ. Ἔρχεται δὲ κατὰ	τὰς	φλέβας πουλὺ τὰς προειρημένας, ὁκόταν
[15]	ὁρμήσῃ ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον, κατὰ	τὰς	φλέβας τὰς αἱματίτιδας ἐκ τοῦ
[7]	ἐς τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς	τὰς	φλέβας τὰς κοίλας μήτε ἐς
[15]	τὸ αἷμα πάλιν ἀποσκεδασθῇ ἐς	τὰς	φλέβας τὰς προειρημένας, πέπαυται. ~Κατὰ
[8]	δὲ ὀλίγον ἐὸν ἐς ἀμφοτέρας	τὰς	φλέβας τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἢ
[13]	καὶ φλυδᾷν τὸν ἐγκέφαλον καὶ	τὰς	φλέβας χαλαρωτέρας εἶναι, τοῖσι δὲ
[7]	καὶ τῆς κοιλίης ἄνω πρὸς	τὰς	φρένας προσπεπτωκότων καὶ τοῦ στομάχου
[1]	προστιθέμενοι τούτοισιν ἁγνείας τε καὶ	καθαρότητας,	ὅ τε πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ
[1]	δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ	φεύγοντας	ἔξω καὶ παραφρονέοντας μέχρις ἂν
[1]	θεοὺς οὔτε εἶναι νομίζειν οὔτ´	ἐόντας	ἰσχύειν οὐδὲν οὔτε εἴργεσθαι ἂν
[1]	ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα δὲ ὑγιέας	ἐόντας	καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον,
[1]	καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον,	ἐόντας	τ´ αὐτέους ὠχρούς τε καὶ
[1]	καὶ πολλά τε καὶ ἄκαιρα	ποιέοντας,	ἔν τε τῷ ὕπνῳ οἶδα
[1]	ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ	φρονέοντας	ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐόντας τ´
[1]	δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ	παραφρονέοντας	ἀπὸ μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος, καὶ
[1]	τε καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ	παραφρονέοντας	μέχρις ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα δὲ
[1]	τε τῷ ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς	οἰμώζοντας	καὶ βοῶντας, τοὺς δὲ πνιγομένους,
[1]	εὔχεσθαι καὶ ἐς τὰ ἱερὰ	φέροντας	ἱκετεύειν τοὺς θεούς· νῦν δὲ
[1]	δ´ ἐχρῆν ἐς τὰ ἱερὰ	φέροντας	τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ
[1]	δὲ πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ	ἀναΐσσοντάς	τε καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ
[1]	ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά τι	ἔχοντας,	ἢ ἀλάστορας, ἢ πεφαρμαγμένους ὑπὸ
[1]	ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ	βοῶντας,	τοὺς δὲ πνιγομένους, τοὺς δὲ
[4]	λεπτοτέρη δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ	ταύτας	δὲ τὰς φλέβας καὶ ἐσαγόμεθα
[17]	αἱ φρένες καὶ μᾶλλον διὰ	ταύτας	τὰς αἰτίας· ἐξ ἅπαντος γὰρ
[4]	τοῦ σώματος τὸν ἠέρα ἐς	σφᾶς	ἕλκουσαι, καὶ ἐς τὸ σῶμα
[7]	ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ	ἐς	ἀμφότερα. Ὅκως δὲ τούτων ἕκαστον
[8]	ἀποθνήσκει. Ἢν δὲ ὀλίγον ἐὸν	ἐς	ἀμφοτέρας τὰς φλέβας τὸν κατάῤῥοον
[17]	ἅπαντος γὰρ τοῦ σώματος φλέβες	ἐς	αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει
[3]	ἐς τὰ δεξιὰ τοῦ αὐχένος,	ἐς	αὐτὸ τὸ δέρμα, ὥστε κατάδηλος
[7]	γὰρ τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ	ἐς	αὐτὸν, ἀφρέει καὶ ἀναβλύει ὥσπερ
[17]	αἰσθάνεται· διὸ καὶ τὰ νουσήματα	ἐς	αὐτὸν ἐμπίπτειν φημὶ ὀξύτατα καὶ
[3]	δὲ ἅπασαν. Καὶ φλέβες δ´	ἐς	αὐτὸν τείνουσιν ἐξ ἅπαντος τοῦ
[10]	καθ´ ἃ τὸ αἷμα διεφθάρη.	~Ἐς	δὲ τὰ δεξιὰ μᾶλλον καταῤῥέει
[7]	τουτέων μὲν τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ,	ἐς	δὲ τὰς φλέβας, ἃς προείρηκα,
[16]	ὡς ἂν μετέχῃ τοῦ ἠέρος.	Ἐς	δὲ τὴν ξύνεσιν ὁ ἐγκέφαλός
[8]	τοῦτο τοῦ σώματος τὸ βλαβέν·	ἐς	δὲ τὸν πλείονα χρόνον ὠφελέει
[13]	νότου καὶ διαλλάσσει τὴν μορφὴν	ἐς	ἕτερον εἶδος· τὸν δὲ ἥλιον
[16]	γὰρ σπάσῃ τὸ πνεῦμα ὥνθρωπος	ἐς	ἑωυτὸν, ἐς τὸν ἐγκέφαλον πρῶτον
[1]	καθαρμῶν γῇ κρύπτουσι, τὰ δὲ	ἐς	θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ ἐς
[4]	ἀναπνοαὶ τοῦ σώματος τὸν ἠέρα	ἐς	σφᾶς ἕλκουσαι, καὶ ἐς τὸ
[3]	καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνὸς φλὲψ	ἐς	τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ
[7]	καὶ ταῦτα γίνεται ὁτὲ μὲν	ἐς	τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ δὲ ἐς
[10]	τὰ δεξιὰ μᾶλλον καταῤῥέει ἢ	ἐς	τὰ ἀριστερὰ, ὅτι αἱ φλέβες
[8]	καὶ πάνυ ὀλίγον παραῤῥυῇ καὶ	ἐς	τὰ δεξιὰ, ἀσήμως περιγίνονται· κίνδυνος
[7]	ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ δὲ	ἐς	τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ ἐς
[3]	φέρει διὰ τῆς κληῗ δος	ἐς	τὰ δεξιὰ τοῦ αὐχένος, ἐς
[1]	θύειν τε καὶ εὔχεσθαι καὶ	ἐς	τὰ ἱερὰ φέροντας ἱκετεύειν τοὺς
[1]	μηδὲ ἐπιβήσεται· τὰ δ´ ἐχρῆν	ἐς	τὰ ἱερὰ φέροντας τῷ θεῷ
[7]	φλέβας. Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται	ἐς	τὰ λοιπὰ μέρεα κατὰ τὰς
[5]	ἕλκεα ἐς τὴν κεφαλὴν καὶ	ἐς	τὰ οὔατα καὶ ἐς τὸν
[1]	ἐς θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ	ἐς	τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη μηδεὶς
[8]	φλέβας τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἢ	ἐς	τὰς ἐπὶ θάτερα, περιγίνεται ἐπίσημα
[7]	τὰς φλέβας τὰς κοίλας μήτε	ἐς	τὰς κοιλίας, ἀλλ´ ἐπιλάβῃ τὴν
[7]	καὶ τὰς φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται	ἐς	τὰς κοιλίας ἐσιὼν καὶ ἐς
[7]	ὁκόταν ἐξαίφνης τὸ φλέγμα ἐπικατελθὸν	ἐς	τὰς φλέβας ἀποκλείσῃ τὸν ἠέρα
[6]	τὸ ἐπιῤῥυὲν καὶ διαθερμανθὲν διαχυθῇ	ἐς	τὰς φλέβας· ἔπειτα παύεται τοῦ
[7]	μήτε ἐς τὸν ἐγκέφαλον μήτε	ἐς	τὰς φλέβας τὰς κοίλας μήτε
[15]	καὶ τὸ αἷμα πάλιν ἀποσκεδασθῇ	ἐς	τὰς φλέβας τὰς προειρημένας, πέπαυται.
[17]	καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν	ἐς	τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι δέ
[3]	τοῦ πλεύμονος· ἀπέσχισται δὲ καὶ	ἐς	τὴν καρδίην καὶ ἐς τὸν
[5]	μὲν παιδίοισιν ἐοῦσιν ἐξανθέει ἕλκεα	ἐς	τὴν κεφαλὴν καὶ ἐς τὰ
[6]	τὴν καρδίην ἴῃ· ἢν δὲ	ἐς	τὴν κοιλίην, διάῤῥοιαι λαμβάνουσιν. ~Ἢν
[7]	τὰς φλέβας· καὶ ὅσον μὲν	ἐς	τὴν κοιλίην ἔρχεται, τοῦτο μὲν
[7]	τὸν ἐγκέφαλον ἔρχεται, ἔπειτα δὲ	ἐς	τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον μέρος,
[1]	ἔς τε τἄλλα πάντα καὶ	ἐς	τὴν νοῦσον ταύτην, ἑκάστῳ εἴδει
[7]	ὁκόταν τὸ φλέγμα ψυχρὸν παραῤῥυῇ	ἐς	τὸ αἷμα θερμὸν ἐόν· ἀποψύχει
[1]	ἐπιλέξαντες ἐπιτηδείους τὴν ἴησιν κατεστήσαντο	ἐς	τὸ ἀσφαλὲς σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺς
[3]	τὸν νεφρὸν καὶ τὴν ψυὴν	ἐς	τὸ ἐντὸς τοῦ μηροῦ, καὶ
[12]	ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ,	ἐς	τὸ ἐρημότατον, ὅπη μέλλουσιν ὄψεσθαι
[1]	τε πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ λόγου	ἐς	τὸ θεῖον ἀφήκει καὶ τὸ
[16]	ἐγκέφαλον πρῶτον ἀφικνέεται, καὶ οὕτως	ἐς	τὸ λοιπὸν σῶμα σκίδναται ὁ
[3]	τὸν ἐγκέφαλον τελευτᾷ, τὸ δὲ	ἐς	τὸ οὖς τὸ δεξιὸν φλέβιον
[7]	ὁκόταν τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ	ἐς	τὸ στόμα ὅσον εἰώθει. Λακτίζει
[16]	καὶ γνώμην ἔχον· εἰ γὰρ	ἐς	τὸ σῶμα πρῶτον ἀφικνέετο καὶ
[4]	ἠέρα ἐς σφᾶς ἕλκουσαι, καὶ	ἐς	τὸ σῶμα τὸ λοιπὸν ὀχετεύουσι
[5]	καὶ ἐς τὰ οὔατα καὶ	ἐς	τὸν ἄλλον χρῶτα, καὶ σιαλώδεα
[3]	καὶ ἐς τὴν καρδίην καὶ	ἐς	τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν· τὸ
[16]	τῇσι φλεψὶ καταλελοιπὼς τὴν διάγνωσιν	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον ἂν ἴοι θερμὸς
[16]	σῶμα πρῶτον ἀφικνέετο καὶ ὕστερον	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον, ἐν τῇσι σαρξὶ
[7]	μυκτῆρας τὸ πνεῦμα, πρῶτον μὲν	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον ἔρχεται, ἔπειτα δὲ
[7]	ἐς τὰς κοιλίας ἐσιὼν καὶ	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον, καὶ οὕτω τὴν
[7]	ἠέρα καὶ μὴ παραδέχηται μήτε	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς τὰς
[16]	τὸ πνεῦμα ὥνθρωπος ἐς ἑωυτὸν,	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον πρῶτον ἀφικνέεται, καὶ
[3]	παχύτατον καὶ μέγιστον καὶ κοιλότατον	ἐς	τὸν ἐγκέφαλον τελευτᾷ, τὸ δὲ
[3]	ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν, τὸ δὲ	ἐς	τὸν μυκτῆρα. Ἀπὸ μὲν τοῦ
[3]	δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν, τὸ δὲ	ἐς	τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν, τὸ
[7]	τι οὐδὲν ξυμβάλλεται· ὁ δ´	ἐς	τὸν πλεύμονά τε καὶ τὰς
[3]	ἐντὸς τοῦ μηροῦ, καὶ καθήκει	ἐς	τὸν πόδα, καὶ καλέεται κοίλη
[1]	καὶ παντοῖα τεχνέονται καὶ ποικίλλουσιν	ἔς	τε τἄλλα πάντα καὶ ἐς
[8]	ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ταύτης αἱ	φλέβες	αἱ λοιπαὶ κακοῦνται καὶ μέρος
[3]	ἑκάτερον, ὁτὲ δὲ ἅπασαν. Καὶ	φλέβες	δ´ ἐς αὐτὸν τείνουσιν ἐξ
[9]	οὐδὲ διαστρέφει· αἵ τε γὰρ	φλέβες	εἰσὶ κοῖλαι καὶ αἵματος μεσταὶ
[10]	ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὅτι αἱ	φλέβες	εἰσὶ κοιλότεραι καὶ πλέονες ἢ
[17]	ἐξ ἅπαντος γὰρ τοῦ σώματος	φλέβες	ἐς αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα
[7]	οὕτως, ἐδέξαντο τὸν ἠέρα αἱ	φλέβες,	καὶ ἐφρόνησαν. ~Καὶ ὁκόσα μὲν
[9]	ἢ παράπληκτον ποιέει, ὅτι αἱ	φλέβες	κεκένωνται καὶ τὸ αἷμα ὀλίγον
[10]	ὀλίγους ἢ οὐδένα· αἱ γὰρ	φλέβες	μεσταί εἰσιν αἵματος, καὶ ὁ
[6]	ἀποψύχεται τὸ αἷμα· αἱ δὲ	φλέβες	πρὸς βίην ψυχόμεναι πρὸς τῷ
[9]	ταχέως· καὶ οὕτω παραδέχονται αἱ	φλέβες	τὸν ἠέρα, καὶ τὸ φρόνημα
[7]	παρέχει, ὥστε, ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ	φλέβες	τοῦ ἠέρος ὑπὸ τοῦ φλέγματος
[1]	τε εὐσεβὲς καὶ θεῖον αὐτῶν	ἀσεβὲς	καὶ ἀνόσιόν ἐστιν, ὡς ἐγὼ
[1]	θεοὶ οὐκ εἰσὶ, τό τε	εὐσεβὲς	καὶ θεῖον αὐτῶν ἀσεβὲς καὶ
[1]	αὐτοῖς ἄλλο προβάτιον οὐδὲν ἢ	αἶγες	καὶ βόες. Εἰ δὲ ταῦτα
[12]	καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι δὲ ἤδη	ἐθάδες	εἰσὶ τῇ νούσῳ, προγινώσκουσιν ὁκόταν
[12]	τῆς πάθης· τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι	παῖδες	ὄντες οὔπω γινώσκουσιν. ~Ἐν δὲ
[14]	ἐνύπνια καὶ πλάνοι ἄκαιροι, καὶ	φροντίδες	οὐχ ἱκνεύμεναι, καὶ ἀγνωσίη τῶν
[16]	καὶ αἱ χεῖρες καὶ οἱ	πόδες	οἷα ἂν ὁ ἐγκέφαλος γινώσκῃ,
[1]	ἱμάτιον δὲ μέλαν μὴ ἔχειν	(θανατῶδες	γὰρ τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν
[13]	τὸ θολερόν τε καὶ τὸ	νεφῶδες	ἐκκρίνει καὶ λαμπρόν τε καὶ
[1]	ἀλαζόνες, ὁκόσοι δὴ προσποιέονται σφόδρα	θεοσεβέες	εἶναι καὶ πλέον τι εἰδέναι.
[15]	διαθερμαίνηται· τοῦτο δὲ πάσχουσιν οἱ	χολώδεες,	οἱ φλεγματώδεες δὲ οὔ· διαθερμαίνεται
[15]	δὲ πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ	φλεγματώδεες	δὲ οὔ· διαθερμαίνεται δὲ καὶ
[7]	τὸν ἄνθρωπον. Αἱ δὲ χεῖρες	ἀκρατέες	γίνονται καὶ σπῶνται, τοῦ αἵματος
[18]	καὶ μὴ τὸ φίλον καὶ	σύνηθες·	ὑπὸ μὲν γὰρ τῆς συνηθείης
[1]	δὲ λεπτότερον καὶ πυκνότερον, οἷον	ὄρνιθες,	Ἀπόλλων νόμιος. Ἢν δὲ ἀφρὸν
[1]	τῆς κλίνης καὶ φόβητρα καὶ	φεύξιες	ἔξω, Ἑκάτης φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς
[15]	ξυνεχέως μαίνωνται, αὗται αὐτοῖς αἱ	προφάσιές	εἰσιν· ἢν δὲ δείματα καὶ
[10]	Τοῖσι μὲν παιδίοισιν αὗται αἱ	προφάσιες	τῆς ἐπιλήψιός εἰσι τὴν ἀρχήν.
[1]	καὶ φόβοι καὶ παράνοιαι καὶ	ἀναπηδήσιες	ἐκ τῆς κλίνης καὶ φόβητρα
[1]	τὴν ἴησιν κατεστήσαντο ἐς τὸ	ἀσφαλὲς	σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺς προσφέροντες καὶ
[17]	ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν. Αἱ δὲ	φρένες	ἄλλως οὔνομα ἔχουσι τῇ τύχῃ
[17]	ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ αἱ	φρένες	καὶ μᾶλλον διὰ ταύτας τὰς
[17]	αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ	φρένες.	Τῆς μέντοι φρονήσιος οὐδετέρῳ μέτεστιν,
[17]	ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ	φρένες	ὥστε φρονέειν τε καὶ νοέειν,
[17]	τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι δέ	τινες	ὡς φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ
[1]	δύναμις. Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν	οἵτινες	τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι
[10]	αἱ φλέβες εἰσὶ κοιλότεραι καὶ	πλέονες	ἢ ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσιν· ἀπὸ
[1]	καὶ καθάρται καὶ ἀγύρται καὶ	ἀλαζόνες,	ὁκόσοι δὴ προσποιέονται σφόδρα θεοσεβέες
[1]	προβάτιον οὐδὲν ἢ αἶγες καὶ	βόες.	Εἰ δὲ ταῦτα προσφερόμενα καὶ
[9]	τέ ἐστι καὶ λεπτὸν καὶ	ὑδαρές.	Ἢν μὲν οὖν πολὺ καταῤῥυῇ
[7]	ἄφρονα τὸν ἄνθρωπον. Αἱ δὲ	χεῖρες	ἀκρατέες γίνονται καὶ σπῶνται, τοῦ
[16]	καὶ ἡ γλῶσσα καὶ αἱ	χεῖρες	καὶ οἱ πόδες οἷα ἂν
[7]	οἱ ὁδόντες συνηρείκασι, καὶ αἱ	χεῖρες	συσπῶνται, καὶ τὰ ὄμματα διαστρέφονται,
[4]	γὰρ στῇ που καὶ ἀποληφθῇ,	ἀκρατὲς	γίνεται ἐκεῖνο τὸ μέρος ὅπου
[1]	τοῦ μὴ ἴσχειν ὅ τι	προσενέγκαντες	ὠφελήσουσιν, ὡς μὴ κατάδηλοι ἔωσιν
[1]	τὸ πάθος εἶναι, καὶ λόγους	ἐπιλέξαντες	ἐπιτηδείους τὴν ἴησιν κατεστήσαντο ἐς
[1]	οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ νόσημα	ἀφιερώσαντες	τοιοῦτοι εἶναι ἄνθρωποι οἷοι καὶ
[1]	τοῦ πάθεος θεῷ τὴν αἰτίην	προστιθέντες.	Οὐ γὰρ καθάπαξ, ἀλλὰ πλεονάκις
[12]	πάθης· τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες	ὄντες	οὔπω γινώσκουσιν. ~Ἐν δὲ τῇσι
[1]	λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα	λέγοντες	καὶ μηχανεύμενοι προσποιέονται πλέον τι
[1]	τι εἰδότες καὶ ἄλλα; προφάσιας	λέγοντες,	ὅκως, εἰ μὲν ὑγιὴς γένοιτο,
[7]	τοῦ στόματος ἐκρέει, καὶ οἱ	ὁδόντες	συνηρείκασι, καὶ αἱ χεῖρες συσπῶνται,
[1]	ἂν οὐδενὸς τῶν ἐσχάτων, ὧν	ποιέοντες	πῶς οὐ δεινοὶ αὐτοῖσίν εἰσιν;
[1]	μηδεὶς ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ ἁγνεύῃ,	εἰσιόντες	τε ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα οὐχ ὡς
[14]	καὶ τὰς ἀηδίας τοῖσι καιροῖσι	διαγινώσκοντες,	καὶ οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν.
[14]	καὶ ἀηδέα, τὰ μὲν νόμῳ	διακρίνοντες,	τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι,
[1]	τὸ ἀσφαλὲς σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺς	προσφέροντες	καὶ ἐπαοιδὰς, λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι
[1]	τ´ εἶναι γενέσθαι οἱ ταῦτ´	ἐπιτηδεύοντες,	δυσσεβέειν ἔμοιγε δοκέουσι καὶ θεοὺς
[1]	καὶ ἐπαοιδὰς, λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι	κελεύοντες	καὶ ἐδεσμάτων πολλῶν καὶ ἀνεπιτηδείων
[15]	ἀτρεμαῖοι, ἀλλ´ αἰεί τι ἄκαιρον	δρῶντες.	Ἢν μὲν οὖν ξυνεχέως μαίνωνται,
[1]	εἵνεκεν προστιθέασιν, ὡς πλέον τι	εἰδότες	καὶ ἄλλα; προφάσιας λέγοντες, ὅκως,
[14]	γίνονται καὶ αἱ εὐφροσύναι καὶ	γέλωτες	καὶ παιδιαὶ ἢ ἐντεῦθεν, καὶ
[1]	κεστρέος, ἐγχέλυος (οὗτοι γὰρ οἱ	ἰχθύες	εἰσὶν ἐπικαιρότατοι) κρεῶν δὲ αἰγείου
[16]	τοῦ αἵματος, ὥστε μηκέτι εἶναι	ἀκριβής.	~Διὸ φημὶ τὸν ἐγκέφαλον εἶναι
[13]	ἐν οἰκήμασι κεράμια ἢ κατὰ	γῆς	ἐστι μεστὰ οἴνου ἢ ἄλλου
[2]	φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ χολώδεος	χολώδης	γίνεται, καὶ ἐκ φθινώδεος φθινώδης,
[2]	φθινώδεος φθινώδης, καὶ ἐκ σπληνώδεος	σπληνώδης,	τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ
[2]	χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ φθινώδεος	φθινώδης,	καὶ ἐκ σπληνώδεος σπληνώδης, τί
[2]	γένος· εἰ γὰρ ἐκ φλεγματώδεος	φλεγματώδης,	καὶ ἐκ χολώδεος χολώδης γίνεται,
[13]	τὴν δύναμιν. Ὁ μὲν γὰρ	βορέης	ξυνίστησι τὸν ἠέρα καὶ τὸ
[12]	ὑπὸ δέους καὶ φόβου τῆς	πάθης·	τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες
[1]	νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων δὲ	μίνθης,	σκορόδου καὶ κρομύου (δριμὺ γὰρ
[7]	Ἡ δὲ κόπρος ὑπέρχεται ὑπὸ	βίης	πνιγομένου· πνίγεται δὲ τοῦ ἥπατος
[1]	προφάσιας λέγοντες, ὅκως, εἰ μὲν	ὑγιὴς	γένοιτο, αὐτῶν ἡ δόξα εἴη
[1]	ποιέεσθαι, ὡς οἴονται, ἀλλὰ περὶ	δυσσεβείης	μᾶλλον, καὶ ὡς οἱ θεοὶ
[1]	δαιμόνιον. Καίτοι ἔμοιγε οὐ περὶ	εὐσεβείης	δοκέουσι τοὺς λόγους ποιέεσθαι, ὡς
[18]	σύνηθες· ὑπὸ μὲν γὰρ τῆς	συνηθείης	θάλλει καὶ αὔξεται, ὑπὸ δὲ
[1]	τοιούτων μετάστατα γίνεται καὶ ὑπὸ	θεραπείης	τοιῆσδε, τί κωλύει καὶ ὑφ´
[12]	πίπτουσιν ὅπη ἂν τύχωσιν ὑπὸ	ἀηθίης·	ὅταν δὲ πλεονάκις κατάληπτοι γένωνται,
[11]	τὸ ἐπιῤῥέον λεπτόν ἐστιν ὑπὸ	πολυπληθίης,	καὶ εὐθὺς κρατέεται ὑπὸ τοῦ
[5]	μὲν ῥήϊστα διάγει προϊούσης τῆς	ἡλικίης·	ἐνταῦθα γὰρ ἀφίει καὶ ἐκκαθαίρεται
[7]	δὲ τοῦ ἥπατος καὶ τῆς	κοιλίης	ἄνω πρὸς τὰς φρένας προσπεπτωκότων
[1]	γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι τῆς	κοιλίης)	ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνος καὶ τρυγόνος
[1]	μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ	μηδεμιῆς	προφάσιος ἐμφανέος, καὶ πολλά τε
[1]	καὶ προβαλλόμενοι τὸ θεῖον τῆς	ἀμηχανίης	τοῦ μὴ ἴσχειν ὅ τι
[3]	ὁτέῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ	οἵης	προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως.
[1]	θεῖόν τι πρῆγμα εἶναι ὑπὸ	ἀπειρίης	καὶ θαυμασιότητος, ὅτι οὐδὲν ἔοικεν
[18]	καὶ μαγευμάτων καὶ πάσης ἄλλης	βαναυσίης	τοιαύτης.
[8]	ἐπισημανθῇ, διὰ τόδε ὑπὸ τῆς	ἀνάγκης	ταύτης αἱ φλέβες αἱ λοιπαὶ
[6]	καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆς	ἀνάγκης	ταύτης τὰ ἄσθματα ἐπιπίπτειν καὶ
[3]	οὐκ αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ τῆς	κεφαλὴς	ἀλγέει, ἀλλ´ ἐν μέρει ἑκάτερον,
[1]	ἀνθρώποισι νοσέουσιν ἐσθίειν, θαλασσίων μὲν	τρίγλης,	μελανούρου, κεστρέος, ἐγχέλυος (οὗτοι γὰρ
[18]	καθαρμῶν καὶ μαγευμάτων καὶ πάσης	ἄλλης	βαναυσίης τοιαύτης.
[1]	ἐκ τελετέων εἴτε καὶ ἐξ	ἄλλης	τινὸς γνώμης ἢ μελέτης φασὶν
[15]	τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ φλέγματος καὶ	χολῆς·	γνώσῃ δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ
[15]	οὐδὲ θορυβέουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ	χολῆς	κεκράκται καὶ κακοῦργοι καὶ οὐκ
[15]	θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆς	χολῆς,	ὁκόταν ὁρμήσῃ ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον,
[10]	Ἀποτήκεται μὲν γὰρ ἐκ τῆς	θέρμης	καὶ διαχύσιος τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται
[1]	εἴτε καὶ ἐξ ἄλλης τινὸς	γνώμης	ἢ μελέτης φασὶν ταῦτα οἷόν
[1]	θείου ἡ δύναμις ὑπὸ ἀνθρώπου	γνώμης	κρατέεται καὶ δεδούλωται. Ἴσως δὲ
[1]	~Περὶ μὲν τῆς ἱερῆς νούσου	καλεομένης	ὧδ´ ἔχει· οὐδέν τί μοι
[1]	παράνοιαι καὶ ἀναπηδήσιες ἐκ τῆς	κλίνης	καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες ἔξω,
[10]	γίνεται, τοῖσι δὲ καὶ ἐπειδὰν	ἐξαπίνης	μετὰ βόρεια πνεύματα νότος μεταλάβῃ,
[15]	δὲ βοᾷ καὶ κέκραγεν, ὁκόταν	ἐξαπίνης	ὁ ἐγκέφαλος διαθερμαίνηται· τοῦτο δὲ
[10]	ἤν τε ὑπὸ πυρὸς, καὶ	ἐξαπίνης	φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος· τότε γὰρ
[12]	ἐγκαλύπτεται· τοῦτο δὲ ποιέει ὑπ´	αἰσχύνης	τοῦ πάθεος καὶ οὐχ ὑπὸ
[7]	φράσω· ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν	ἐξαίφνης	τὸ φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐς τὰς
[10]	καὶ εὐσθενέοντα ἔλυσε καὶ ἐχάλασεν	ἐξαίφνης,	ὥστε πλημμυρεῖν τὸ φλέγμα, καὶ
[16]	ἴοι θερμὸς ἐὼν καὶ οὐχὶ	ἀκραιφνὴς,	ἀλλ´ ἐπιμεμιγμένος τῇ ἰκμάδι τῇ
[1]	ἀφίῃ καὶ τοῖσι ποσὶ λακτίζῃ,	Ἄρης	τὴν αἰτίην ἔχει. Ὁκόσα δὲ
[0]	~ΠΕΡΙ	ΙΕΡΗΣ	ΝΟΥΣΟΥ. ~Περὶ μὲν τῆς ἱερῆς
[1]	ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ. ~Περὶ μὲν τῆς	ἱερῆς	νούσου καλεομένης ὧδ´ ἔχει· οὐδέν
[18]	ἄνευ καθαρμῶν καὶ μαγευμάτων καὶ	πάσης	ἄλλης βαναυσίης τοιαύτης.
[13]	καὶ τἄλλα πάντα ἐκ τῆς	θαλάσσης	ἀρξάμενα καὶ τῶν ἄλλων ὑδάτων·
[5]	μυξόῤῥοα, ταῦτα μὲν ῥήϊστα διάγει	προϊούσης	τῆς ἡλικίης· ἐνταῦθα γὰρ ἀφίει
[1]	παραμπεχόμενοι καὶ προβαλλόμενοι τὸ θεῖον	τῆς	ἀμηχανίης τοῦ μὴ ἴσχειν ὅ
[8]	ἅπαξ ἐπισημανθῇ, διὰ τόδε ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης ταύτης αἱ φλέβες αἱ
[6]	ἡ καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης ταύτης τὰ ἄσθματα ἐπιπίπτειν
[5]	τὸ μέρος, ὁκοίως ἂν καὶ	τῆς	ἀποτήξιος ἔχῃ· ἢν δὲ κάθαρσις
[7]	φρένας προσπεπτωκότων καὶ τοῦ στομάχου	τῆς	γαστρὸς ἀπειλημμένου· προσπίπτει δὲ ὁκόταν
[10]	μὲν παιδίοισιν αὗται αἱ προφάσιες	τῆς	ἐπιλήψιός εἰσι τὴν ἀρχήν. Τοῖσι
[5]	ταῦτα μὲν ῥήϊστα διάγει προϊούσης	τῆς	ἡλικίης· ἐνταῦθα γὰρ ἀφίει καὶ
[13]	τρόπον καὶ τἄλλα πάντα ἐκ	τῆς	θαλάσσης ἀρξάμενα καὶ τῶν ἄλλων
[10]	φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν γὰρ ἐκ	τῆς	θέρμης καὶ διαχύσιος τοῦ ἐγκεφάλου·
[1]	~ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ. ~Περὶ μὲν	τῆς	ἱερῆς νούσου καλεομένης ὧδ´ ἔχει·
[1]	δὲ τὴν εὐπορίην τοῦ τρόπου	τῆς	ἰήσιος ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι
[3]	διὸ οὐκ αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ	τῆς	κεφαλὴς ἀλγέει, ἀλλ´ ἐν μέρει
[3]	δὲ λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ	τῆς	κληῗ δος ἐς τὰ δεξιὰ
[1]	καὶ παράνοιαι καὶ ἀναπηδήσιες ἐκ	τῆς	κλίνης καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες
[7]	πνίγεται δὲ τοῦ ἥπατος καὶ	τῆς	κοιλίης ἄνω πρὸς τὰς φρένας
[1]	(ταῦτα γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι	τῆς	κοιλίης) ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνος καὶ
[1]	αἴτιον εἶναι. Ἢν δὲ καὶ	τῆς	κόπρου τι παρέῃ, ὃ πολλάκις
[17]	τε μάλιστα καὶ αἱ φρένες.	Τῆς	μέντοι φρονήσιος οὐδετέρῳ μέτεστιν, ἀλλὰ
[1]	παρέῃ, ὃ πολλάκις γίνεται ὑπὸ	τῆς	νούσου βιαζομένοισιν, Ἐνοδίου πρόσκειται ἡ
[5]	ἐπικίνδυνόν ἐστιν ἁλίσκεσθαι ὑπὸ ταύτης	τῆς	νούσου. ~Ἢν δὲ ἐπὶ τὴν
[11]	προβάτοισι τοῖσι καταλήπτοισι γινομένοισιν ὑπὸ	τῆς	νούσου ταύτης καὶ μάλιστα τῇσιν
[1]	καὶ ὑπὸ θεοῦ γίνεσθαι ταύτης	τῆς	νούσου, ὧν οὐ θαυμασίως γ´
[12]	γινώσκουσιν, ὑπὸ δέους καὶ φόβου	τῆς	πάθης· τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες
[18]	καὶ σύνηθες· ὑπὸ μὲν γὰρ	τῆς	συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται, ὑπὸ
[4]	τὸ πνεῦμα μὴ διεξιέναι διὰ	τῆς	φλεβὸς, εὐθὺς νάρκη ἔχει. Περὶ
[3]	ὧδ´ ἔχει· τὸ μέν τι	τῆς	φλεβὸς κάτω τείνει διὰ τῶν
[17]	αἴτιός ἐστιν· ὥσπερ οὖν καὶ	τῆς	φρονήσιος τοῦ ἠέρος πρῶτος αἰσθάνεται
[16]	γίνεται γὰρ παντὶ τῷ σώματι	τῆς	φρονήσιος, ὡς ἂν μετέχῃ τοῦ
[14]	μὴ ὑγιαίνῃ, ἀλλ´ ἢ θερμότερος	τῆς	φύσιος γένηται ἢ ψυχρότερος ἢ
[14]	ὑπὸ ὑγρότητος· ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος	τῆς	φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου
[17]	τούτων τεθορύβηνται διὰ τὴν ἀσθενείην	τῆς	φύσιος· ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε οὐδενὸς
[11]	ὁ γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε	τῆς	φύσιος καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ
[13]	τὰ ἄστρα πουλὺ ἀμβλυωπότερα καθίστησι	τῆς	φύσιος. Ὅτε οὖν καὶ τούτων
[15]	δὲ θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ ὑπὸ	τῆς	χολῆς, ὁκόταν ὁρμήσῃ ἐπὶ τὸν
[10]	τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ	τῆς	ψύξιός τε καὶ ξυστάσιος, καὶ
[1]	καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες ἔξω,	Ἑκάτης	φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς καὶ ἡρώων
[1]	ἐξ ἄλλης τινὸς γνώμης ἢ	μελέτης	φασὶν ταῦτα οἷόν τ´ εἶναι
[18]	καὶ θερμὸν καὶ ψυχρὸν ὑπὸ	διαίτης	τὸν ἄνθρωπον, οὗτος καὶ ταύτην
[1]	ἡ δόξα εἴη καὶ ἡ	δεξιότης,	εἰ δὲ ἀποθάνοι, ἐν ἀσφαλεῖ
[18]	μαγευμάτων καὶ πάσης ἄλλης βαναυσίης	τοιαύτης.
[8]	διὰ τόδε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης	ταύτης	αἱ φλέβες αἱ λοιπαὶ κακοῦνται
[11]	καταλήπτοισι γινομένοισιν ὑπὸ τῆς νούσου	ταύτης	καὶ μάλιστα τῇσιν αἰξίν· αὗται
[6]	πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης	ταύτης	τὰ ἄσθματα ἐπιπίπτειν καὶ τὴν
[5]	τούτοισιν ἐπικίνδυνόν ἐστιν ἁλίσκεσθαι ὑπὸ	ταύτης	τῆς νούσου. ~Ἢν δὲ ἐπὶ
[1]	εἶναι καὶ ὑπὸ θεοῦ γίνεσθαι	ταύτης	τῆς νούσου, ὧν οὐ θαυμασίως
[11]	αὗται γὰρ πυκνότατα λαμβάνονται· ἢν	διακόψῃς	τὴν κεφαλὴν, εὑρήσεις τὸν ἐγκέφαλον
[10]	ῥιγώσῃ, ἢ καὶ ἐκ ψύχεος	εἰς	ἀλέην ἔλθῃ καὶ παρὰ πυρὶ
[1]	ἐς τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη	μηδεὶς	ἅψεται μηδὲ ἐπιβήσεται· τὰ δ´
[1]	τῶν τεμενέων ἀποδεικνύμενοι, ὡς ἂν	μηδεὶς	ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ ἁγνεύῃ, εἰσιόντες
[1]	ἐόντα θαυμάσια οὐδὲ τερατώδεα, ἃ	οὐδεὶς	νομίζει ἱερὰ εἶναι. Τοῦτο μὲν
[1]	ἢν μὴ ἁγνεύῃ, εἰσιόντες τε	ἡμεῖς	περιῤῥαινόμεθα οὐχ ὡς μιαινόμενοι, ἀλλ´
[11]	λαμβάνονται· ἢν διακόψῃς τὴν κεφαλὴν,	εὑρήσεις	τὸν ἐγκέφαλον ὑγρὸν ἐόντα καὶ
[1]	καὶ ταῦτα οὐχ ἅπαξ, ἀλλὰ	πολλάκις,	ἄλλα τε πολλά ἐστι καὶ
[1]	τῆς κόπρου τι παρέῃ, ὃ	πολλάκις	γίνεται ὑπὸ τῆς νούσου βιαζομένοισιν,
[10]	ταχέως ἀναλαβεῖν, οἷα γίνεται παιδίοισι	πολλάκις·	ὅ τι δ´ ἂν τούτων
[12]	τύχωσιν ὑπὸ ἀηθίης· ὅταν δὲ	πλεονάκις	κατάληπτοι γένωνται, ἐπειδὰν προαίσθωνται, φεύγουσι
[1]	προστιθέντες. Οὐ γὰρ καθάπαξ, ἀλλὰ	πλεονάκις	ταῦτα μέμνηνται· κἢν μὲν γὰρ
[1]	τοῦ δὲ θείου ἀφανίζεται ἡ	δύναμις.	Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες
[1]	εἰ δὴ τοῦ θείου ἡ	δύναμις	ὑπὸ ἀνθρώπου γνώμης κρατέεται καὶ
[11]	ἐν τοῖσι νοτίοισιν· ἥ τε	ἀπάλλαξις	χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ ἐγκέφαλος
[5]	ἀπὸ παντὸς τοῦ ἐγκεφάλου καὶ	ἀπότηξις	πολλὴ γένηται, νοσώδεά τε τὴν
[18]	ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά ἐστι	τοῖς	αὐτοῖσι τούτοισιν ἀφ´ ὅτων καὶ
[15]	μὲν οὖν ξυνεχέως μαίνωνται, αὗται	αὐτοῖς	αἱ προφάσιές εἰσιν· ἢν δὲ
[1]	αἴγειόν ἐστιν· οὐ γάρ ἐστιν	αὐτοῖς	ἄλλο προβάτιον οὐδὲν ἢ αἶγες
[5]	μηδὲν μήτε μύξα μήτε σίελον	αὐτοῖς	προέρχεται μηδὲν, μήτε ἐν τῇσι
[1]	καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας	μέχρις	ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα δὲ ὑγιέας
[6]	δέχεται τὸ πνεῦμα ὅσον ἐθέλει,	μέχρις	ἂν κρατηθῇ τοῦ φλέγματος τὸ
[15]	τοῦ σώματος· καὶ φόβος παρέστηκε	μέχρις	ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ τὰς φλέβας
[17]	αἰσθάνεσθαι, ἤν τις πόνος ἢ	τάσις	γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ
[10]	ἐπικαταῤῥέει. Τοῖσι μὲν αὕτη ἡ	πρόφασις	γίνεται, τοῖσι δὲ καὶ ἐπειδὰν
[5]	τῆς ἀποτήξιος ἔχῃ· ἢν δὲ	κάθαρσις	μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ
[18]	ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ	κάκωσις.	Τοῦτο οὖν δεῖ τὸν ἰητρὸν
[17]	σώματι ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν	τις	μεταβολὴ ἰσχυροτέρη γένηται ἐν τῷ
[17]	ξυγκλείσασα ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν	τις	πόνος ἢ τάσις γίνηται τῷ
[5]	ὀφθαλμοῦ ἢ οὔατος, ἢ φλέψ	τις	συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται τὸ μέρος,
[11]	εἶναι ὑγρόν. Γνοίη δ´ ἄν	τις	τόδε μάλιστα τοῖσι προβάτοισι τοῖσι
[1]	αἴτιον εἶναι, ἀλλά τι ἀνθρώπινον.	Ὅστις	γὰρ οἷός τε περικαθαίρων ἐστὶ
[18]	τοῦ πολεμίου φθίνει καὶ ἀμαυροῦται.	Ὅστις	δὲ ἐπίσταται ἐν ἀνθρώποισι τὴν
[4]	πνεῦμα μὴ διεξιέναι διὰ τῆς	φλεβὸς,	εὐθὺς νάρκη ἔχει. Περὶ μὲν
[3]	ἔχει· τὸ μέν τι τῆς	φλεβὸς	κάτω τείνει διὰ τῶν ἐπὶ
[15]	αἱματίτιδας ἐκ τοῦ σώματος· καὶ	φόβος	παρέστηκε μέχρις ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ
[1]	ἑκάστου λέγειν πουλὺς ἂν εἴη	λόγος.	Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι
[3]	ἄνω φέρει διὰ τῆς κληῗ	δος	ἐς τὰ δεξιὰ τοῦ αὐχένος,
[13]	διαλλάσσει τὴν μορφὴν ἐς ἕτερον	εἶδος·	τὸν δὲ ἥλιον καὶ τὴν
[1]	δὲ ἀλεκτρυόνος καὶ τρυγόνος καὶ	ὠτίδος,	ἔτι δὲ ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα
[2]	ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ	χολώδεος	χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ φθινώδεος
[2]	ἐκ φθινώδεος φθινώδης, καὶ ἐκ	σπληνώδεος	σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ
[2]	χολώδεος χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ	φθινώδεος	φθινώδης, καὶ ἐκ σπληνώδεος σπληνώδης,
[2]	κατὰ γένος· εἰ γὰρ ἐκ	φλεγματώδεος	φλεγματώδης, καὶ ἐκ χολώδεος χολώδης
[1]	ἰῆται, οὐκ ἐστὶν ἄρα ὁ	θεὸς	αἴτιος οὐδενὸς, οὐδὲ οἱ καθαρμοὶ
[1]	τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ	θεός	γέ ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι
[11]	δηλονότι γνώσῃ ὅτι οὐχ ὁ	θεὸς	τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´ ἡ
[1]	νοῦσον ταύτην, ἑκάστῳ εἴδει τοῦ	πάθεος	θεῷ τὴν αἰτίην προστιθέντες. Οὐ
[15]	πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ δὲ τοῦ	πάθεος	καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ νυκτῶν δὲ
[12]	δὲ ποιέει ὑπ´ αἰσχύνης τοῦ	πάθεος	καὶ οὐχ ὑπὸ φόβου, ὡς
[3]	αἴτιος ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ	πάθεος,	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων νουσημάτων
[8]	τὸ φλέγμα ὑπὸ πάχεος καὶ	πλήθεος,	ἀλλ´ ἀποψύχεται καὶ πήγνυται τὸ
[6]	παύεται δὲ ὅκως ἂν τοῦ	πλήθεος	ἔχῃ· ἢν μὲν γὰρ πλέον
[1]	καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς προφάσιος	ἐμφανέος,	καὶ πολλά τε καὶ ἄκαιρα
[10]	ἡλιωθῇ ἡ κεφαλή· τοῦ δὲ	θέρεος	ἥκιστα, οὐ γὰρ γίνονται μεταβολαὶ
[1]	ἐσθίειν, θαλασσίων μὲν τρίγλης, μελανούρου,	κεστρέος,	ἐγχέλυος (οὗτοι γὰρ οἱ ἰχθύες
[8]	δύναται παραδέχεσθαι τὸ φλέγμα ὑπὸ	πάχεος	καὶ πλήθεος, ἀλλ´ ἀποψύχεται καὶ
[10]	καὶ ῥιγώσῃ, ἢ καὶ ἐκ	ψύχεος	εἰς ἀλέην ἔλθῃ καὶ παρὰ
[18]	τῶν προσιόντων καὶ ἀπιόντων, καὶ	ψύχεος,	ἡλίου, πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ
[1]	ἐπιστάμενοι, ἱερὸν ἐνόμισαν τοῦτο τὸ	πάθος	εἶναι, καὶ λόγους ἐπιλέξαντες ἐπιτηδείους
[1]	ἐστὶ καὶ μαγεύων ἀπάγειν τοιοῦτον	πάθος,	οὗτος κἂν ἐπάγοι ἕτερα τεχνησάμενος,
[14]	ξηρότερος, ἤ τι ἄλλο πεπόνθῃ	πάθος	παρὰ τὴν φύσιν ὃ μὴ
[11]	ἀπὸ παιδίου συνηύξηται καὶ συντέτροφεν,	ἔθος	πεποίηται ἐν τῇσι μεταβολῇσι τῶν
[15]	ἐγκεφάλου καὶ ξυνισταμένου παρὰ τὸ	ἔθος·	τοῦτο δὲ ὑπὸ φλέγματος πάσχει·
[1]	ὑπὸ ἑτέρου μεμιασμένον ἤ τι	πεπονθὸς,	ἐθέλοι ἂν ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[1]	καὶ πυκνότερον, οἷον ὄρνιθες, Ἀπόλλων	νόμιος.	Ἢν δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ
[11]	γίνονται καὶ ῥᾷον. Διὸ δὴ	πουλυχρόνιος	ἡ νοῦσος, ὅτι τὸ ἐπιῤῥέον
[5]	μέρος, ὁκοίως ἂν καὶ τῆς	ἀποτήξιος	ἔχῃ· ἢν δὲ κάθαρσις μὴ
[10]	ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ τῆς	ψύξιός	τε καὶ ξυστάσιος, καὶ οὕτως
[7]	ἐν τοῖσι μέλεσι καὶ μὴ	οἷός	τε ἔῃ διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ
[10]	ἢ καὶ μεταξὺ κλαίων μὴ	οἷός	τε ἔῃ τὸ πνεῦμα ταχέως
[1]	ἀλλά τι ἀνθρώπινον. Ὅστις γὰρ	οἷός	τε περικαθαίρων ἐστὶ καὶ μαγεύων
[15]	δείματα καὶ φόβοι παριστῶνται, ὑπὸ	μεταστάσιος	τοῦ ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ θερμαινόμενος·
[10]	ἀπὸ τῆς ψύξιός τε καὶ	ξυστάσιος,	καὶ οὕτως ἐπικαταῤῥέει. Τοῖσι μὲν
[3]	δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης	προφάσιος	γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως. Ὁ
[1]	ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς	προφάσιος	ἐμφανέος, καὶ πολλά τε καὶ
[1]	τὴν εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆς	ἰήσιος	ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί
[17]	καὶ αἱ φρένες. Τῆς μέντοι	φρονήσιος	οὐδετέρῳ μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων
[17]	ἐστιν· ὥσπερ οὖν καὶ τῆς	φρονήσιος	τοῦ ἠέρος πρῶτος αἰσθάνεται τῶν
[16]	γὰρ παντὶ τῷ σώματι τῆς	φρονήσιος,	ὡς ἂν μετέχῃ τοῦ ἠέρος.
[14]	ὑγιαίνῃ, ἀλλ´ ἢ θερμότερος τῆς	φύσιος	γένηται ἢ ψυχρότερος ἢ ὑγρότερος
[14]	ὑγρότητος· ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος τῆς	φύσιος	ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου δὲ
[17]	τεθορύβηνται διὰ τὴν ἀσθενείην τῆς	φύσιος·	ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε οὐδενὸς πρότερον
[11]	γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε τῆς	φύσιος	καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ φλέγματος,
[13]	ἄστρα πουλὺ ἀμβλυωπότερα καθίστησι τῆς	φύσιος.	Ὅτε οὖν καὶ τούτων οὕτω
[10]	γὰρ ἐκ τῆς θέρμης καὶ	διαχύσιος	τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ
[17]	ἀλλὰ πάντων τουτέων ὁ ἐγκέφαλος	αἴτιός	ἐστιν· ὥσπερ οὖν καὶ τῆς
[3]	χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ	αἴτιος	ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος,
[1]	εἰ δὴ θεός γέ ἐστιν	αἴτιος.	Οὐ μέντοι ἔγωγε ἀξιῶ ὑπὸ
[1]	οὐκ ἐστὶν ἄρα ὁ θεὸς	αἴτιος	οὐδενὸς, οὐδὲ οἱ καθαρμοὶ ὠφελέουσιν,
[10]	παιδίοισιν αὗται αἱ προφάσιες τῆς	ἐπιλήψιός	εἰσι τὴν ἀρχήν. Τοῖσι δὲ
[8]	ἐπικαταῤῥέειν· ἀσθενέστερα μέντοι τὰ μέλεα	εἰκὸς	εἶναι, τῶν φλεβῶν κακωθεισέων. Ὁκόσοισι
[12]	ἢν μὲν ἐγγὺς αὐτῶν ὁ	οἶκος	ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ,
[5]	δὲ καθαρά ἐστι, καὶ μήθ´	ἕλκος	μηδὲν μήτε μύξα μήτε σίελον
[17]	μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων ὁ	ἐγκέφαλος	αἴτιός ἐστιν· ὥσπερ οὖν καὶ
[16]	οἱ πόδες οἷα ἂν ὁ	ἐγκέφαλος	γινώσκῃ, τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται γὰρ
[15]	καὶ κέκραγεν, ὁκόταν ἐξαπίνης ὁ	ἐγκέφαλος	διαθερμαίνηται· τοῦτο δὲ πάσχουσιν οἱ
[5]	μέρεα, πρὶν γενέσθαι, καὶ ὁ	ἐγκέφαλος.	Ἐν ταύτῃ δὲ τῇ καθάρσει
[16]	Ἐς δὲ τὴν ξύνεσιν ὁ	ἐγκέφαλός	ἐστιν ὁ διαγγέλλων· ὁκόταν γὰρ
[10]	τὸ πνεῦμα ἠρέμησε, καὶ ὁ	ἐγκέφαλος	ξυνέστη, καὶ τὸ αἷμα ἔστη,
[17]	διάφορος γίνηται ὁ ἠὴρ, ὁ	ἐγκέφαλος	πρῶτος αἰσθάνεται· διὸ καὶ τὰ
[10]	μεσταί εἰσιν αἵματος, καὶ ὁ	ἐγκέφαλος	συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε
[10]	πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ	ἐγκέφαλος·	τότε γὰρ ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα.
[3]	γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως. Ὁ	ἐγκέφαλος	τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ διπλόος ὥσπερ
[3]	φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ	ἐγκέφαλος	τούτου τοῦ πάθεος, ὥσπερ καὶ
[11]	ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ	ἐγκέφαλος	ὑγρότερος γέγονε τῆς φύσιος καὶ
[11]	ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται γὰρ ὁ	ἐγκέφαλος	ὑπὸ τοῦ φλέγματος καὶ τήκεται,
[14]	ὁκόσον δ´ ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ	ἐγκέφαλος	χρόνον, τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ
[3]	ἐς αὐτὸ τὸ δέρμα, ὥστε	κατάδηλος	εἶναι· παρὰ δὲ τὸ οὖς
[11]	γένηται τῇ νούσῳ, οὐκ ἔτι	ἰήσιμος	γίνεται· διεσθίεται γὰρ ὁ ἐγκέφαλος
[8]	ἢ γὰρ στόμα παρέσπασται ἢ	ὀφθαλμὸς	ἢ αὐχὴν ἢ χεὶρ, ὁκόθεν
[6]	ποιήσηται ὁ κατάῤῥοος τὴν πορείην,	παλμὸς	ἐπιλαμβάνει καὶ ἄσθματα, καὶ τὰ
[16]	ἐς τὸν ἐγκέφαλον ἂν ἴοι	θερμὸς	ἐὼν καὶ οὐχὶ ἀκραιφνὴς, ἀλλ´
[5]	ψῦχος ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ	ἑνός	τινος γένηται ἢ ὀφθαλμοῦ ἢ
[2]	ὥσπερ καὶ τἄλλα νουσήματα κατὰ	γένος·	εἰ γὰρ ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης,
[14]	χρὴ τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ἐξ	οὐδενὸς	ἡμῖν αἱ ἡδοναὶ γίνονται καὶ
[1]	ἐστὶν ἄρα ὁ θεὸς αἴτιος	οὐδενὸς,	οὐδὲ οἱ καθαρμοὶ ὠφελέουσιν, ἀλλὰ
[17]	τῆς φύσιος· ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε	οὐδενὸς	πρότερον τῶν ἐν τῷ σώματι
[1]	ἰσχύειν οὐδὲν οὔτε εἴργεσθαι ἂν	οὐδενὸς	τῶν ἐσχάτων, ὧν ποιέοντες πῶς
[1]	πάθος, οὗτος κἂν ἐπάγοι ἕτερα	τεχνησάμενος,	καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ
[16]	ἐὼν καὶ οὐχὶ ἀκραιφνὴς, ἀλλ´	ἐπιμεμιγμένος	τῇ ἰκμάδι τῇ ἀπὸ τῶν
[10]	ἔφριξε τὸ σῶμα, καὶ ἄφωνος	γενόμενος	τὸ πνεῦμα οὐχ εἵλκυσεν, ἀλλὰ
[15]	μεταστάσιος τοῦ ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ	θερμαινόμενος·	θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆς χολῆς,
[5]	νοσώδεά τε τὴν κεφαλὴν ἕξει	αὐξόμενος	καὶ ἤχου πλέην, καὶ οὔτε
[3]	δος ἐς τὰ δεξιὰ τοῦ	αὐχένος,	ἐς αὐτὸ τὸ δέρμα, ὥστε
[10]	ἥπατος τείνουσι καὶ ἀπὸ τοῦ	σπληνός.	Ἐπικαταῤῥέει δὲ καὶ ἀποτήκεται τοῖσι
[3]	ἥπατος, ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ	σπληνός.	Καὶ ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ
[3]	Διατέταται δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ	σπληνὸς	φλὲψ ἐς τὰ ἀριστερὰ καὶ
[5]	ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ ἑνός	τινος	γένηται ἢ ὀφθαλμοῦ ἢ οὔατος,
[1]	τελετέων εἴτε καὶ ἐξ ἄλλης	τινὸς	γνώμης ἢ μελέτης φασὶν ταῦτα
[10]	φόβου γινομένου, ἢν δείσῃ βοήσαντός	τινος,	ἢ καὶ μεταξὺ κλαίων μὴ
[13]	ἐστι μεστὰ οἴνου ἢ ἄλλου	τινὸς	ὑγροῦ, πάντα ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ
[2]	ἐκγόνων ἔχεσθαί τινα; ὡς ὁ	γόνος	ἔρχεται πάντοθεν τοῦ σώματος, ἀπό
[1]	κοιλίης) ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνος καὶ	τρυγόνος	καὶ ὠτίδος, ἔτι δὲ ὅσα
[3]	φρενῶν τῶν δεξιῶν καὶ τοῦ	πλεύμονος·	ἀπέσχισται δὲ καὶ ἐς τὴν
[7]	τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ τοῦ	πλεύμονος·	ὅταν γὰρ τὸ πνεῦμα μὴ
[17]	ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τις	πόνος	ἢ τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ·
[11]	τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ ὁ	χρόνος	γένηται τῇ νούσῳ, οὐκ ἔτι
[1]	ἐστι τῆς κοιλίης) ὀρνίθων δὲ	ἀλεκτρυόνος	καὶ τρυγόνος καὶ ὠτίδος, ἔτι
[8]	ἐς τὰ δεξιὰ, ἀσήμως περιγίνονται·	κίνδυνος	δὲ ξυντραφῆναι καὶ ξυναυξηθῆναι, ἢν
[10]	ἐπίληπτος γίνεται κατὰ τὰ προειρημένα.	Κίνδυνος	δὲ πολὺς καὶ ἦρος παθέειν
[1]	καὶ ἐλάφων καὶ χοιρίων καὶ	κυνὸς	(ταῦτα γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι
[10]	ὁ ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ ἐστὶ	στρυφνὸς,	ὥστε οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς
[9]	μὲν οὖν πολὺ καταῤῥυῇ καὶ	χειμῶνος	ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ
[10]	εὐθὺς ἔφριξε τὸ σῶμα, καὶ	ἄφωνος	γενόμενος τὸ πνεῦμα οὐχ εἵλκυσεν,
[7]	τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω·	ἄφωνος	μέν ἐστιν ὁκόταν ἐξαίφνης τὸ
[7]	ἃς προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται,	ἄφωνός	τε γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ
[3]	Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ	διπλόος	ὥσπερ καὶ τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν
[9]	αἷμα, ἢν ἐπ´ ἀμφότερα ὁ	κατάῤῥοος	γένηται· ἢν δὲ ἐπὶ θάτερα
[6]	ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται ὁ	κατάῤῥοος	τὴν πορείην, παλμὸς ἐπιλαμβάνει καὶ
[11]	τὸν ἐγκέφαλον ὑγρὸν ἐόντα καὶ	ὕδρωπος	περίπλεων καὶ κακὸν ὄζοντα, καὶ
[14]	χρόνον, τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ	ἄνθρωπος.	~Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ
[7]	τὴν ἀναπνοήν· ὅταν γὰρ λάβῃ	ἄνθρωπος	κατὰ τὸ στόμα καὶ τοὺς
[1]	δεινοὶ αὐτοῖσίν εἰσιν; εἰ γὰρ	ἄνθρωπος	μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην
[16]	ὁκόταν γὰρ σπάσῃ τὸ πνεῦμα	ὥνθρωπος	ἐς ἑωυτὸν, ἐς τὸν ἐγκέφαλον
[15]	πουλὺ τὰς προειρημένας, ὁκόταν τυγχάνῃ	ὥνθρωπος	ὁρέων ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ ἐν
[17]	καὶ νοέειν, πλὴν εἴ τι	ὥνθρωπος	ὑπερχαρείη ἐξ ἀδοκήτου ἢ ἀνιηθείη,
[13]	ὅτι οὐ δύναται ἐπικρατῆσαι τοῦ	ἠέρος	αὐτίκα, τοῦ πρόσθεν πυκνοῦ τε
[16]	ἡμῖν ἐστι τῶν ἀπὸ τοῦ	ἠέρος	γινομένων ἑρμηνεὺς, ἢν ὑγιαίνων τυγχάνῃ·
[16]	φρονήσιος, ὡς ἂν μετέχῃ τοῦ	ἠέρος.	Ἐς δὲ τὴν ξύνεσιν ὁ
[7]	διαστρέφονται, τῶν φλεβίων ἀποκλειομένων τοῦ	ἠέρος	καὶ σφυζόντων. Ἀφρὸς δὲ ἐκ
[17]	οὖν καὶ τῆς φρονήσιος τοῦ	ἠέρος	πρῶτος αἰσθάνεται τῶν ἐν τῷ
[7]	ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβες τοῦ	ἠέρος	ὑπὸ τοῦ φλέγματος καὶ μὴ
[5]	τις συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται τὸ	μέρος,	ὁκοίως ἂν καὶ τῆς ἀποτήξιος
[4]	ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς γίνεται ἐκεῖνο τὸ	μέρος	ὅπου ἂν στῇ· τεκμήριον δέ·
[8]	φλέβες αἱ λοιπαὶ κακοῦνται καὶ	μέρος	τι συνισχναίνονται, ὡς τὸν μὲν
[7]	ἐς τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον	μέρος,	τὸ δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα,
[2]	ὑγιηρὸς, ἀπό τε τῶν νοσερῶν	νοσερός.	Ἕτερον δὲ μέγα τεκμήριον ὅτι
[14]	οὗτος μὴ ὑγιαίνῃ, ἀλλ´ ἢ	θερμότερος	τῆς φύσιος γένηται ἢ ψυχρότερος
[11]	χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ ἐγκέφαλος	ὑγρότερος	γέγονε τῆς φύσιος καὶ πλημμυρεῖ
[14]	φύσιος γένηται ἢ ψυχρότερος ἢ	ὑγρότερος	ἢ ξηρότερος, ἤ τι ἄλλο
[14]	μὲν ὑπὸ ὑγρότητος· ὁκόταν γὰρ	ὑγρότερος	τῆς φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι,
[14]	ἢ ψυχρότερος ἢ ὑγρότερος ἢ	ξηρότερος,	ἤ τι ἄλλο πεπόνθῃ πάθος
[14]	θερμότερος τῆς φύσιος γένηται ἢ	ψυχρότερος	ἢ ὑγρότερος ἢ ξηρότερος, ἤ
[10]	προειρημένα. Κίνδυνος δὲ πολὺς καὶ	ἦρος	παθέειν τωὐτὸ τοῦτο, ἢν ἡλιωθῇ
[2]	σώματος, ἀπό τε τῶν ὑγιηρῶν	ὑγιηρὸς,	ἀπό τε τῶν νοσερῶν νοσερός.
[9]	πολὺ καταῤῥυῇ καὶ χειμῶνος ἔῃ	καιρὸς,	ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ τὰς ἀναπνοὰς
[17]	τῶν ὡρέων, καὶ αὐτὸς ἑωυτοῦ	διάφορος	γίνηται ὁ ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλος
[6]	τὸ αἷμα· αἱ δὲ φλέβες	πρὸς	βίην ψυχόμεναι πρὸς τῷ πλεύμονι
[17]	σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι	πρὸς	ἣν δέξονται ἢ ἀγαθὸν ἢ
[7]	ἥπατος καὶ τῆς κοιλίης ἄνω	πρὸς	τὰς φρένας προσπεπτωκότων καὶ τοῦ
[17]	καὶ τὴν αἰτίην, ὥσπερ τὰ	πρὸς	τῇ καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται,
[6]	δὲ φλέβες πρὸς βίην ψυχόμεναι	πρὸς	τῷ πλεύμονι καὶ τῇ καρδίῃ
[7]	ἐνίοισι δὲ καὶ ὑποχωρέει ἡ	κόπρος	κάτω· καὶ ταῦτα γίνεται ὁτὲ
[7]	ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων. Ἡ δὲ	κόπρος	ὑπέρχεται ὑπὸ βίης πνιγομένου· πνίγεται
[7]	προσπεπτωκότων καὶ τοῦ στομάχου τῆς	γαστρὸς	ἀπειλημμένου· προσπίπτει δὲ ὁκόταν τὸ
[10]	ὑπὸ ἡλίου, ἤν τε ὑπὸ	πυρὸς,	καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος·
[7]	ἀποκλειομένων τοῦ ἠέρος καὶ σφυζόντων.	Ἀφρὸς	δὲ ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται
[7]	τε γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ	ἀφρὸς	ἐκ τοῦ στόματος ἐκρέει, καὶ
[1]	εἴ τι καὶ πρότερον ἔχομεν	μύσος,	τοῦτο ἀφαγνιούμενοι. Καὶ περὶ μὲν
[13]	τῶν πνευμάτων τούτων. Οὕτως ἡ	νοῦσος	αὕτη γίνεται καὶ θάλλει ἀπὸ
[5]	λοιπῶν οὕτως ἔχει. ~Ἡ δὲ	νοῦσος	αὕτη γίνεται τοῖσι μὲν φλεγματίῃσι,
[10]	ἔτεα παρέλθῃ, οὐκ ἔτι ἡ	νοῦσος	αὕτη ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ ἐκ
[18]	τοῖσιν ἀπείροισιν. ~Αὕτη δὲ ἡ	νοῦσος	ἡ ἱερὴ καλεομένη ἐκ τῶν
[11]	ῥᾷον. Διὸ δὴ πουλυχρόνιος ἡ	νοῦσος,	ὅτι τὸ ἐπιῤῥέον λεπτόν ἐστιν
[11]	τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´ ἡ	νοῦσος.	Οὕτω δ´ ἔχει καὶ τῷ
[7]	ἔῃ διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ τοῦ	φλέγματος·	ἀΐσσων δὲ διὰ τοῦ αἵματος
[7]	φλέβες τοῦ ἠέρος ὑπὸ τοῦ	φλέγματος	καὶ μὴ παραδέχωνται, ἄφωνον καθιστᾶσι
[11]	γὰρ ὁ ἐγκέφαλος ὑπὸ τοῦ	φλέγματος	καὶ τήκεται, τὸ δὲ ἀποτηκόμενον
[15]	ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ	φλέγματος	καὶ χολῆς· γνώσῃ δὲ ἑκάτερα
[8]	ἠέρα δέχεσθαι, τὸν δὲ τοῦ	φλέγματος	κατάῤῥοον μηκέτι ὁμοίως ἐπικαταῤῥέειν· ἀσθενέστερα
[8]	ἂν τὸ φλέβιον πληρωθὲν τοῦ	φλέγματος	κρατηθῇ καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν
[9]	δύναται τὸ αἷμα ἐπικρατῆσαι τοῦ	φλέγματος	λεπτὸν ἐὸν καὶ ψυχρὸν καὶ
[15]	οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ	φλέγματος	μαινόμενοι ἥσυχοί τέ εἰσι καὶ
[15]	τὸ ἔθος· τοῦτο δὲ ὑπὸ	φλέγματος	πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ δὲ τοῦ
[6]	ἐθέλει, μέχρις ἂν κρατηθῇ τοῦ	φλέγματος	τὸ ἐπιῤῥυὲν καὶ διαθερμανθὲν διαχυθῇ
[11]	φύσιος καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ	φλέγματος,	ὥστε τοὺς μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους
[6]	παύεται τοῦ παλμοῦ καὶ τοῦ	ἄσθματος·	παύεται δὲ ὅκως ἂν τοῦ
[7]	φλέγματος· ἀΐσσων δὲ διὰ τοῦ	αἵματος	ἄνω καὶ κάτω σπασμὸν ἐμποιέει
[7]	ἀκρατέες γίνονται καὶ σπῶνται, τοῦ	αἵματος	ἀτρεμίσαντος καὶ μὴ διαχεομένου ὥσπερ
[11]	καὶ εὐθὺς κρατέεται ὑπὸ τοῦ	αἵματος	καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι δὲ ἤδη
[10]	αἱ γὰρ φλέβες μεσταί εἰσιν	αἵματος,	καὶ ὁ ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ
[9]	γὰρ φλέβες εἰσὶ κοῖλαι καὶ	αἵματος	μεσταὶ θερμοῦ, ἃ οὐδὲ δύναται
[10]	φλέβας· ἢν δ´ ἐπικαταῤῥύη, τοῦ	αἵματος	οὐκ ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ
[7]	αὐτίκα ἀποκτείνει· κρατέει γὰρ τοῦ	αἵματος	τῷ ψύχει καὶ πήγνυσιν· ἢν
[16]	ἀπὸ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ	αἵματος,	ὥστε μηκέτι εἶναι ἀκριβής. ~Διὸ
[1]	Ἢν δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ	στόματος	ἀφίῃ καὶ τοῖσι ποσὶ λακτίζῃ,
[7]	πνίγεται, καὶ ἀφρὸς ἐκ τοῦ	στόματος	ἐκρέει, καὶ οἱ ὁδόντες συνηρείκασι,
[7]	σφυζόντων. Ἀφρὸς δὲ ἐκ τοῦ	στόματος	προέρχεται ἐκ τοῦ πλεύμονος· ὅταν
[4]	καὶ ἐσαγόμεθα τὸ πουλὺ τοῦ	πνεύματος·	αὗται γὰρ ἡμέων εἰσὶν ἀναπνοαὶ
[13]	ἅπαντα δὲ ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ	πνεύματος	τούτου, καὶ ἔκ τε λαμπρῶν
[2]	ὁ γόνος ἔρχεται πάντοθεν τοῦ	σώματος,	ἀπό τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς,
[15]	φλέβας τὰς αἱματίτιδας ἐκ τοῦ	σώματος·	καὶ φόβος παρέστηκε μέχρις ἀπέλθῃ
[3]	αὐτὸν τείνουσιν ἐξ ἅπαντος τοῦ	σώματος,	πολλαὶ καὶ λεπταὶ, δύο δὲ
[8]	εἶναι καὶ ἐνδεέστερον τοῦτο τοῦ	σώματος	τὸ βλαβέν· ἐς δὲ τὸν
[4]	γὰρ ἡμέων εἰσὶν ἀναπνοαὶ τοῦ	σώματος	τὸν ἠέρα ἐς σφᾶς ἕλκουσαι,
[17]	αἰτίας· ἐξ ἅπαντος γὰρ τοῦ	σώματος	φλέβες ἐς αὐτὴν συντείνουσι, καὶ
[3]	παχεῖαι, ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ	ἥπατος,	ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ σπληνός.
[7]	βίης πνιγομένου· πνίγεται δὲ τοῦ	ἥπατος	καὶ τῆς κοιλίης ἄνω πρὸς
[3]	ἄνω, ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ	ἥπατος,	λεπτοτέρη δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ
[3]	τὸν μυκτῆρα. Ἀπὸ μὲν τοῦ	ἥπατος	οὕτως ἔχει τῶν φλεβῶν. Διατέταται
[10]	τοῖσιν ἀριστεροῖσιν· ἀπὸ γὰρ τοῦ	ἥπατος	τείνουσι καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνός.
[3]	Καὶ ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ	ἥπατος	ὧδ´ ἔχει· τὸ μέν τι
[13]	αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, διὸ καὶ	ὑγιεινότατός	ἐστι τῶν ἀνέμων. Ὁ δὲ
[10]	Τοῖσι δὲ πρεσβύτῃσιν ὁ χειμὼν	πολεμιώτατός	ἐστιν· ὅταν γὰρ παρὰ πυρὶ
[5]	τινος γένηται ἢ ὀφθαλμοῦ ἢ	οὔατος,	ἢ φλέψ τις συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο
[1]	πρῆγμα εἶναι ὑπὸ ἀπειρίης καὶ	θαυμασιότητος,	ὅτι οὐδὲν ἔοικεν ἑτέρῃσι νούσοισιν·
[14]	ἐώθει. Καὶ μαινόμεθα μὲν ὑπὸ	ὑγρότητος·	ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος τῆς φύσιος
[17]	πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν ὑπὸ	λεπτότητος	καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα ἐν
[11]	γίνεται, καὶ περιέχει τὸν ἐγκέφαλον	ἐκτὸς	καὶ περικλύζει· καὶ διὰ τοῦτο
[1]	αἰτίην ἔχει. Ὁκόσα δὲ δείματα	νυκτὸς	παρίσταται καὶ φόβοι καὶ παράνοιαι
[5]	ἢν δὲ πλέονα ῥυῇ ἀπὸ	παντὸς	τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ἀπότηξις πολλὴ
[17]	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας· ἐξ	ἅπαντος	γὰρ τοῦ σώματος φλέβες ἐς
[3]	δ´ ἐς αὐτὸν τείνουσιν ἐξ	ἅπαντος	τοῦ σώματος, πολλαὶ καὶ λεπταὶ,
[10]	ἀδήλου, φόβου γινομένου, ἢν δείσῃ	βοήσαντός	τινος, ἢ καὶ μεταξὺ κλαίων
[7]	γίνονται καὶ σπῶνται, τοῦ αἵματος	ἀτρεμίσαντος	καὶ μὴ διαχεομένου ὥσπερ εἰώθει.
[3]	καὶ τὴν ψυὴν ἐς τὸ	ἐντὸς	τοῦ μηροῦ, καὶ καθήκει ἐς
[10]	οὐκ ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ	ἐόντος.	~δὲ ἀπὸ παιδίου συνηύξηται καὶ
[5]	ἐμβρύου ἔτι ἐν τῇ μήτρῃ	ἐόντος·	καθαίρεται γὰρ καὶ ἀνθέει, ὥσπερ
[13]	αὐτίκα, τοῦ πρόσθεν πυκνοῦ τε	ἐόντος	καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ
[5]	μήτε πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ	δέοντος	ἀποῤῥυῇ, οὕτως ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν
[13]	πρόσθεν πυκνοῦ τε ἐόντος καὶ	ξυνεστηκότος,	ἀλλὰ τῷ χρόνῳ διαλύει· τὸ
[10]	ἐπειδὰν ἐξαπίνης μετὰ βόρεια πνεύματα	νότος	μεταλάβῃ, ξυνεστηκότα τὸν ἐγκέφαλον καὶ
[13]	ἐστι τῶν ἀνέμων. Ὁ δὲ	νότος	τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον μὲν
[6]	πυκνότεροι ἔωσιν οἱ κατάῤῥοοι, πυκνότερα	ἐπίληπτος	γίνεται, ἢν δὲ μὴ, ἀραιότερα.
[10]	τωὐτὸ τοῦτο πάσχει, καὶ οὕτως	ἐπίληπτος	γίνεται κατὰ τὰ προειρημένα. Κίνδυνος
[17]	ἠέρι ὑπὸ τῶν ὡρέων, καὶ	αὐτὸς	ἑωυτοῦ διάφορος γίνηται ὁ ἠὴρ,
[16]	πλείστην ἔχειν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ·	οὗτος	γὰρ ἡμῖν ἐστι τῶν ἀπὸ
[18]	ψυχρὸν ὑπὸ διαίτης τὸν ἄνθρωπον,	οὗτος	καὶ ταύτην τὴν νοῦσον ἰῷτο
[1]	καὶ μαγεύων ἀπάγειν τοιοῦτον πάθος,	οὗτος	κἂν ἐπάγοι ἕτερα τεχνησάμενος, καὶ
[14]	ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου πάντα, ὅταν	οὗτος	μὴ ὑγιαίνῃ, ἀλλ´ ἢ θερμότερος
[17]	γίνηται ὁ ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλος	πρῶτος	αἰσθάνεται· διὸ καὶ τὰ νουσήματα
[17]	καὶ τῆς φρονήσιος τοῦ ἠέρος	πρῶτος	αἰσθάνεται τῶν ἐν τῷ σώματι
[1]	θαλασσίων μὲν τρίγλης, μελανούρου, κεστρέος,	ἐγχέλυος	(οὗτοι γὰρ οἱ ἰχθύες εἰσὶν
[10]	ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ ἐκ παιδίου	ξύντροφος	ἔῃ, ἀλλ´ ἢ ὀλίγους ἢ
[5]	πλέην, καὶ οὔτε ἥλιον οὔτε	ψῦχος	ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ ἑνός
[12]	ἐκ τῶν ἀνθρώπων, ἢν μὲν	ἐγγὺς	αὐτῶν ὁ οἶκος ἔῃ, οἴκαδε,
[16]	τῶν ἀπὸ τοῦ ἠέρος γινομένων	ἑρμηνεὺς,	ἢν ὑγιαίνων τυγχάνῃ· τὴν δὲ
[10]	δ´ ἂν τούτων αὐτῷ γένηται,	εὐθὺς	ἔφριξε τὸ σῶμα, καὶ ἄφωνος
[11]	λεπτόν ἐστιν ὑπὸ πολυπληθίης, καὶ	εὐθὺς	κρατέεται ὑπὸ τοῦ αἵματος καὶ
[4]	μὴ διεξιέναι διὰ τῆς φλεβὸς,	εὐθὺς	νάρκη ἔχει. Περὶ μὲν τῶν
[13]	καὶ διαχέειν, καθότι καὶ οὐκ	εὐθὺς	πνέει μέγας, ἀλλὰ γαληνίζει πρῶτον,
[12]	μέλλουσιν ὄψεσθαι αὐτὸν ἐλάχιστοι πεσόντα,	εὐθύς	τε ἐγκαλύπτεται· τοῦτο δὲ ποιέει
[10]	κατὰ τὰ προειρημένα. Κίνδυνος δὲ	πολὺς	καὶ ἦρος παθέειν τωὐτὸ τοῦτο,
[1]	παντοδαπὰ ὧν περὶ ἑκάστου λέγειν	πουλὺς	ἂν εἴη λόγος. Ἐμοὶ δὲ
[1]	τε καὶ καθαρότητας, ὅ τε	πουλὺς	αὐτοῖσι τοῦ λόγου ἐς τὸ
[3]	κατάδηλος εἶναι· παρὰ δὲ τὸ	οὖς	κρύπτεται καὶ ἐνταῦθα σχίζεται, καὶ
[3]	τελευτᾷ, τὸ δὲ ἐς τὸ	οὖς	τὸ δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν, τὸ
[1]	ἤ τι ἔργον ἀνόσιον εἰργασμένους,	οὓς	ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν, θύειν
[10]	παιδίου ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´ ἢ	ὀλίγους	ἢ οὐδένα· αἱ γὰρ φλέβες
[1]	τοῦτο τὸ πάθος εἶναι, καὶ	λόγους	ἐπιλέξαντες ἐπιτηδείους τὴν ἴησιν κατεστήσαντο
[1]	οὐ περὶ εὐσεβείης δοκέουσι τοὺς	λόγους	ποιέεσθαι, ὡς οἴονται, ἀλλὰ περὶ
[1]	φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς καὶ ἡρώων	ἐφόδους.	Καθαρμοῖσί τε χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι,
[12]	ἄλλον ὅντινα μάλιστα γινώσκουσιν, ὑπὸ	δέους	καὶ φόβου τῆς πάθης· τὸ
[1]	τὰ ἱερὰ φέροντας ἱκετεύειν τοὺς	θεούς·	νῦν δὲ τούτων μὲν ποιέουσιν
[1]	ἐπιτηδεύοντες, δυσσεβέειν ἔμοιγε δοκέουσι καὶ	θεοὺς	οὔτε εἶναι νομίζειν οὔτ´ ἐόντας
[1]	ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐόντας τ´	αὐτέους	ὠχρούς τε καὶ ἀσθενέας, καὶ
[1]	πάθος εἶναι, καὶ λόγους ἐπιλέξαντες	ἐπιτηδείους	τὴν ἴησιν κατεστήσαντο ἐς τὸ
[1]	ἔν τε τῷ ὕπνῳ οἶδα	πολλοὺς	οἰμώζοντας καὶ βοῶντας, τοὺς δὲ
[13]	καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τοὺς	ποταμοὺς	καὶ τὰς κρήνας καὶ τὰ
[1]	ἐς τὸ ἀσφαλὲς σφίσιν αὐτοῖσι,	καθαρμοὺς	προσφέροντες καὶ ἐπαοιδὰς, λουτρῶν τε
[1]	εὐδίην ποιέειν καὶ ὄμβρους καὶ	αὐχμοὺς	καὶ θάλασσαν ἄφορον καὶ γῆν
[1]	τι ἔχοντας, ἢ ἀλάστορας, ἢ	πεφαρμαγμένους	ὑπὸ ἀνθρώπων, ἤ τι ἔργον
[1]	οἰμώζοντας καὶ βοῶντας, τοὺς δὲ	πνιγομένους,	τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς τε
[1]	γ´ ἔχουσιν· τοῦτο δὲ ὁρέω	μαινομένους	ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς
[1]	τὸ θεῖον· καθαίρουσι γὰρ τοὺς	ἐχομένους	τῇ νούσῳ αἵματί τε καὶ
[1]	ἀνθρώπων, ἤ τι ἔργον ἀνόσιον	εἰργασμένους,	οὓς ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν,
[13]	περικλύζειν ἔξωθεν, καὶ οὕτω τοὺς	καταῤῥόους	ἐπιγίνεσθαι ἐν τῇσι μεταβολῇσι τῶν
[11]	τοῦ φλέγματος, ὥστε τοὺς μὲν	καταῤῥόους	πυκνοτέρους γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι δὲ μηκέτι
[1]	προσποιέονται πλέον τι εἰδέναι, καὶ	ἀνθρώπους	ἐξαπατέουσι προστιθέμενοι τούτοισιν ἁγνείας τε
[1]	ἔχουσιν· τοῦτο δὲ ὁρέω μαινομένους	ἀνθρώπους	καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς προφάσιος
[14]	ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ χρὴ τοὺς	ἀνθρώπους,	ὅτι ἐξ οὐδενὸς ἡμῖν αἱ
[1]	τε καὶ εὐδίην ποιέειν καὶ	ὄμβρους	καὶ αὐχμοὺς καὶ θάλασσαν ἄφορον
[11]	φλέγματος, ὥστε τοὺς μὲν καταῤῥόους	πυκνοτέρους	γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι δὲ μηκέτι οἷόν
[9]	ὅτι τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ	πρεσβυτέρους	οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ
[18]	νοῦσον ἰῷτο ἂν, εἰ τοὺς	καιροὺς	διαγινώσκοι τῶν ξυμφερόντων, ἄνευ καθαρμῶν
[1]	ῥύμμα γινόμενον ἡμῖν, αὐτοί τε	ὅρους	τοῖσι θεοῖσι τῶν ἱερῶν καὶ
[1]	καὶ πρότερον, ἐόντας τ´ αὐτέους	ὠχρούς	τε καὶ ἀσθενέας, καὶ ταῦτα
[14]	αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ χρὴ	τοὺς	ἀνθρώπους, ὅτι ἐξ οὐδενὸς ἡμῖν
[1]	καὶ βοῶντας, τοὺς δὲ πνιγομένους,	τοὺς	δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ
[1]	οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ βοῶντας,	τοὺς	δὲ πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ
[9]	γίνεται, ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω.	~Τοὺς	δὲ πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν
[1]	δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι γὰρ	τοὺς	ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί τε
[1]	ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας ἱκετεύειν	τοὺς	θεούς· νῦν δὲ τούτων μὲν
[18]	τὴν νοῦσον ἰῷτο ἂν, εἰ	τοὺς	καιροὺς διαγινώσκοι τῶν ξυμφερόντων, ἄνευ
[13]	καὶ περικλύζειν ἔξωθεν, καὶ οὕτω	τοὺς	καταῤῥόους ἐπιγίνεσθαι ἐν τῇσι μεταβολῇσι
[1]	ἔμοιγε οὐ περὶ εὐσεβείης δοκέουσι	τοὺς	λόγους ποιέεσθαι, ὡς οἴονται, ἀλλὰ
[11]	πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ φλέγματος, ὥστε	τοὺς	μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι
[7]	ἄνθρωπος κατὰ τὸ στόμα καὶ	τοὺς	μυκτῆρας τὸ πνεῦμα, πρῶτον μὲν
[13]	ἐργάζεται καὶ τὴν θάλασσαν καὶ	τοὺς	ποταμοὺς καὶ τὰς κρήνας καὶ
[13]	τῶν πνευμάτων διὰ τάδε φημὶ	ἐπιλήπτους	γίνεσθαι, καὶ μάλιστα τοῖσι νοτίοισιν,
[16]	παντὶ τῷ σώματι τῆς φρονήσιος,	ὡς	ἂν μετέχῃ τοῦ ἠέρος. Ἐς
[1]	ἱερῶν καὶ τῶν τεμενέων ἀποδεικνύμενοι,	ὡς	ἂν μηδεὶς ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ
[1]	νουσήματα ἔσται καὶ οὐχὶ ἓν,	ὡς	ἐγὼ ἀποδείξω ἕτερα οὐδὲν ἧσσον
[1]	αὐτῶν ἀσεβὲς καὶ ἀνόσιόν ἐστιν,	ὡς	ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην
[1]	ἀνοσιώτατόν γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν,	ὡς	ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι
[5]	ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ τῇ νούσῳ	ὡς	ἐπὶ τὸ πουλύ. Ὁκόσα δὲ
[8]	δὲ τὸν πλείονα χρόνον ὠφελέει	ὡς	ἐπὶ τὸ πουλύ· οὐ γὰρ
[1]	ἴσχειν ὅ τι προσενέγκαντες ὠφελήσουσιν,	ὡς	μὴ κατάδηλοι ἔωσιν οὐδὲν ἐπιστάμενοι,
[1]	εἰσιόντες τε ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα οὐχ	ὡς	μιαινόμενοι, ἀλλ´ εἴ τι καὶ
[2]	καὶ τῶν ἐκγόνων ἔχεσθαί τινα;	ὡς	ὁ γόνος ἔρχεται πάντοθεν τοῦ
[1]	ἀλλὰ περὶ δυσσεβείης μᾶλλον, καὶ	ὡς	οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ, τό
[12]	πάθεος καὶ οὐχ ὑπὸ φόβου,	ὡς	οἱ πολλοὶ νομίζουσι, τοῦ δαιμονίου.
[1]	εὐσεβείης δοκέουσι τοὺς λόγους ποιέεσθαι,	ὡς	οἴονται, ἀλλὰ περὶ δυσσεβείης μᾶλλον,
[1]	αἱ ἀπολογίαι καὶ ἔχοιεν πρόφασιν	ὡς	οὐκ αἴτιοί εἰσιν αὐτοὶ, ἀλλ´
[1]	πάντα τοῦ θείου εἵνεκεν προστιθέασιν,	ὡς	πλέον τι εἰδότες καὶ ἄλλα;
[11]	πνευμάτων τοῦτο πάσχειν καὶ ἐπίληπτον	ὡς	τὰ πολλὰ γίνεσθαι, καὶ μάλιστα
[8]	κακοῦνται καὶ μέρος τι συνισχναίνονται,	ὡς	τὸν μὲν ἠέρα δέχεσθαι, τὸν
[17]	ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι δέ τινες	ὡς	φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ τὸ
[3]	οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω	σαφέως.	Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ
[10]	οἷός τε ἔῃ τὸ πνεῦμα	ταχέως	ἀναλαβεῖν, οἷα γίνεται παιδίοισι πολλάκις·
[9]	κρατέεται καὶ καταμίγνυται τῷ αἵματι	ταχέως·	καὶ οὕτω παραδέχονται αἱ φλέβες
[15]	ἄκαιρον δρῶντες. Ἢν μὲν οὖν	ξυνεχέως	μαίνωνται, αὗται αὐτοῖς αἱ προφάσιές
[5]	συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται τὸ μέρος,	ὁκοίως	ἂν καὶ τῆς ἀποτήξιος ἔχῃ·
[2]	ἐστι τῶν ἄλλων, τοῖσιν ἅπασιν	ὁμοίως	ἔδει γίνεσθαι τὴν νοῦσον ταύτην,
[8]	δὲ τοῦ φλέγματος κατάῤῥοον μηκέτι	ὁμοίως	ἐπικαταῤῥέειν· ἀσθενέστερα μέντοι τὰ μέλεα
[5]	καθάρσει ἢν μὲν καλῶς καὶ	μετρίως	καθαρθῇ καὶ μήτε πλέον μήτε
[1]	ταύτης τῆς νούσου, ὧν οὐ	θαυμασίως	γ´ ἔχουσιν· τοῦτο δὲ ὁρέω
[6]	καὶ τοῦ ἄσθματος· παύεται δὲ	ὅκως	ἂν τοῦ πλήθεος ἔχῃ· ἢν
[7]	δεξιὰ, ὁτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα.	Ὅκως	δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ
[1]	εἰδότες καὶ ἄλλα; προφάσιας λέγοντες,	ὅκως,	εἰ μὲν ὑγιὴς γένοιτο, αὐτῶν
[18]	οὖν δεῖ τὸν ἰητρὸν ἐπίστασθαι,	ὅκως	τὸν καιρὸν διαγινώσκων ἑκάστου τῷ
[5]	δὲ τῇ καθάρσει ἢν μὲν	καλῶς	καὶ μετρίως καθαρθῇ καὶ μήτε
[17]	τὴν ξύνεσιν. Αἱ δὲ φρένες	ἄλλως	οὔνομα ἔχουσι τῇ τύχῃ κεκτημένον
[8]	παραῤῥυῇ καὶ ἐς τὰ δεξιὰ,	ἀσήμως	περιγίνονται· κίνδυνος δὲ ξυντραφῆναι καὶ
[1]	οὐδενὸς τῶν ἐσχάτων, ὧν ποιέοντες	πῶς	οὐ δεινοὶ αὐτοῖσίν εἰσιν; εἰ
[16]	σαρξὶ καὶ ἐν τῇσι φλεψὶ	καταλελοιπὼς	τὴν διάγνωσιν ἐς τὸν ἐγκέφαλον
[1]	ἀνθρώπου γνώμης κρατέεται καὶ δεδούλωται.	Ἴσως	δὲ οὐχ οὕτως ἔχει ταῦτα,
[5]	ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ ἐγκεφάλῳ,	οὕτως	ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι. Καὶ ὁκόσοισι
[10]	καὶ τὸ αἷμα ἔστη, καὶ	οὕτως	ἀπεκρίθη καὶ ἐπικατεῤῥύη τὸ φλέγμα.
[8]	καὶ πήγνυται τὸ αἷμα, καὶ	οὕτως	ἀποθνήσκει. Ἢν δὲ ὀλίγον ἐὸν
[7]	ἐόντι καὶ θερμῷ, ἢν κρατηθῇ	οὕτως,	ἐδέξαντο τὸν ἠέρα αἱ φλέβες,
[10]	ψύξιός τε καὶ ξυστάσιος, καὶ	οὕτως	ἐπικαταῤῥέει. Τοῖσι μὲν αὕτη ἡ
[10]	καθίσῃ, τωὐτὸ τοῦτο πάσχει, καὶ	οὕτως	ἐπίληπτος γίνεται κατὰ τὰ προειρημένα.
[16]	τὸν ἐγκέφαλον πρῶτον ἀφικνέεται, καὶ	οὕτως	ἐς τὸ λοιπὸν σῶμα σκίδναται
[17]	τὸ φροντίζον· τὸ δὲ οὐχ	οὕτως	ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ
[4]	τῶν φλεβῶν καὶ τῶν λοιπῶν	οὕτως	ἔχει. ~Ἡ δὲ νοῦσος αὕτη
[1]	καὶ δεδούλωται. Ἴσως δὲ οὐχ	οὕτως	ἔχει ταῦτα, ἀλλ´ ἄνθρωποι βίου
[3]	μυκτῆρα. Ἀπὸ μὲν τοῦ ἥπατος	οὕτως	ἔχει τῶν φλεβῶν. Διατέταται δὲ
[13]	τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων τούτων.	Οὕτως	ἡ νοῦσος αὕτη γίνεται καὶ
[1]	δὲ θείου ἀφανίζεται ἡ δύναμις.	Οὕτως	οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ
[5]	μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντος ἀποῤῥυῇ,	οὕτως	ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν ἔχει· ἢν