HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hippocrate de Cos, De la maladie sacrée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 45 formes différentes pour 123 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆς ἰήσιος ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί τε

[15]   ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ ἐν τῷ φόβῳ ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι

[1]   ἔσται καὶ οὐχὶ ἓν, ὡς ἐγὼ ἀποδείξω ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα

[1]   καθήψησαν, ὥστε δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ δοκέω Λιβύων τῶν τὴν

[1]   ἀσεβὲς καὶ ἀνόσιόν ἐστιν, ὡς ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην τε

[7]   Ὅκως δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω· ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν

[3]   καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως. Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ

[1]   τεχνησάμενος, καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα λέγοντες

[1]   ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός γέ

[1]   ταύτην, ἑκάστῳ εἴδει τοῦ πάθεος θεῷ τὴν αἰτίην προστιθέντες. Οὐ γὰρ

[1]   δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ δοκέω Λιβύων τῶν τὴν μεσόγειον οἰκεόντων

[1]   θαυμασίως γ´ ἔχουσιν· τοῦτο δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ

[3]   τῶν ἄλλων νουσημάτων τῶν μεγίστων· ὁτέῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης

[13]   ἀνέμων. Ὁ δὲ νότος τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον μὲν γὰρ ἄρχεται

[16]   τὰς προειρημένας, πέπαυται. ~Κατὰ ταῦτα νομίζω τὸν ἐγκέφαλον δύναμιν πλείστην ἔχειν

[8]   καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ φλεβίῳ ἀνάγκη ἀσθενέστερον εἶναι καὶ ἐνδεέστερον

[1]   γὰρ τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ

[1]   ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε ἀξιῶ ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι,

[16]   ὁ ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ τὴν ἀκμὴν καὶ ὅ

[5]   μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ ἐγκεφάλῳ, οὕτως ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι. Καὶ

[10]   ἐστιν· ὅταν γὰρ παρὰ πυρὶ πολλῷ διαθερμανθῇ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν

[7]   φλέβας καὶ μιγῇ τῷ αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ θερμῷ, ἢν κρατηθῇ

[14]   ἡδέα καὶ ἀηδέα, τὰ μὲν νόμῳ διακρίνοντες, τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι

[17]   τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ

[7]   τῷ αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ θερμῷ, ἢν κρατηθῇ οὕτως, ἐδέξαντο τὸν

[4]   τὸ πνεῦμα στῆναι, ἀλλὰ χωρέει ἄνω καὶ κάτω· ἢν γὰρ στῇ

[7]   ἀΐσσων δὲ διὰ τοῦ αἵματος ἄνω καὶ κάτω σπασμὸν ἐμποιέει καὶ

[7]   τοῦ ἥπατος καὶ τῆς κοιλίης ἄνω πρὸς τὰς φρένας προσπεπτωκότων καὶ

[3]   κοίλη φλέψ· ἡ δὲ ἑτέρη ἄνω τείνει διὰ φρενῶν τῶν δεξιῶν

[3]   τὸν δεξιόν· τὸ δὲ λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ τῆς κληῗ δος

[3]   τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ ἄνω, ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος,

[4]   ἂν στῇ· τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε

[4]   τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε τὸ πνεῦμα

[13]   ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ διαλύει· τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο

[7]   ἀποφράξαν τὴν ἀναπνοήν· ἔπειτα τῷ χρόνῳ ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ τὰς φλέβας

[1]   ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε τῷ ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ βοῶντας,

[15]   ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται καὶ

[1]   καὶ ἀνόσιόν ἐστιν, ὡς ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην τε καθαιρέειν

[1]   κλίνης καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες ἔξω, Ἑκάτης φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς καὶ

[1]   καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται,

[7]   μὴ οἷός τε ἔῃ διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ τοῦ φλέγματος· ἀΐσσων δὲ

[1]   καὶ οὐχὶ ἓν, ὡς ἐγὼ ἀποδείξω ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα θαυμάσια

[1]   ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ νοσήματα,

[3]   νουσημάτων τῶν μεγίστων· ὁτέῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται,

[1]   δὲ ὀξύτερον καὶ εὐτονώτερον φθέγγηται, ἵππῳ εἰκάζουσι, καὶ φασὶ Ποσειδῶνα αἴτιον

[12]   τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες οὔπω γινώσκουσιν. ~Ἐν δὲ τῇσι μεταβολῇσι

[17]   πόνος ἢ τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν

[11]   Οὕτω δ´ ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ ὁ χρόνος γένηται

[16]   δύναμιν πλείστην ἔχειν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ· οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι τῶν

[18]   ὅτων καὶ γίνεται· ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις.

[17]   αἱ φρένες. Τῆς μέντοι φρονήσιος οὐδετέρῳ μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων ὁ

[7]   δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω· ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν ἐξαίφνης

[3]   ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως. Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου

[1]   καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν

[18]   δὲ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ἁπάσῃσι

[11]   γὰρ ὁ χρόνος γένηται τῇ νούσῳ, οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται

[12]   δὲ ἤδη ἐθάδες εἰσὶ τῇ νούσῳ, προγινώσκουσιν ὁκόταν μέλλωσι λήψεσθαι, καὶ

[8]   παιδία σμικρὰ κατάληπτα γίνεται τῇ νούσῳ ταύτῃ, τὰ πολλὰ ἀποθνήσκει, ἢν

[18]   ἀλλὰ σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ μὴ

[5]   οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ τῇ νούσῳ ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ. Ὁκόσα

[7]   κατὰ τὰς φλέβας καὶ μιγῇ τῷ αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ θερμῷ,

[9]   ἀλλ´ αὐτὸ κρατέεται καὶ καταμίγνυται τῷ αἵματι ταχέως· καὶ οὕτω παραδέχονται

[17]   τις πόνος ἢ τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον

[11]   νοῦσος. Οὕτω δ´ ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ ὁ χρόνος

[16]   ἐγκέφαλον δύναμιν πλείστην ἔχειν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ· οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι

[17]   τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ

[14]   καὶ οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα

[18]   ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει, τῷ δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ

[14]   τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ

[18]   ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις. Τοῦτο οὖν δεῖ

[16]   σκίδναται ὁ ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ τὴν ἀκμὴν καὶ

[5]   κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ ἐγκεφάλῳ, οὕτως ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι.

[13]   μὲν τῷ πλέον, ἐν δὲ τῷ ἔλασσον· ἅπαντα δὲ ταῦτα αἰσθάνεται

[17]   τις μεταβολὴ ἰσχυροτέρη γένηται ἐν τῷ ἠέρι ὑπὸ τῶν ὡρέων, καὶ

[1]   ἐχρῆν ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός

[1]   ἕτερα τεχνησάμενος, καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα

[18]   ὅκως τὸν καιρὸν διαγινώσκων ἑκάστου τῷ μὲν ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ

[17]   ἔχουσι τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ,

[2]   πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ τῷ νοσήματι καὶ τῶν ἐκγόνων ἔχεσθαί

[14]   μὲν νόμῳ διακρίνοντες, τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ

[13]   δὲ ἐν παντὶ, ἐν μὲν τῷ πλέον, ἐν δὲ τῷ ἔλασσον·

[6]   φλέβες πρὸς βίην ψυχόμεναι πρὸς τῷ πλεύμονι καὶ τῇ καρδίῃ πηδῶσι,

[17]   ἠέρος πρῶτος αἰσθάνεται τῶν ἐν τῷ σώματι ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν

[17]   γε οὐδενὸς πρότερον τῶν ἐν τῷ σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην τοῦτο

[17]   καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα ἐν τῷ σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι

[16]   τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται γὰρ παντὶ τῷ σώματι τῆς φρονήσιος, ὡς ἂν

[1]   οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ

[1]   καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε τῷ ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ

[15]   κακὸν ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται

[8]   κρατηθῇ καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ φλεβίῳ ἀνάγκη ἀσθενέστερον εἶναι καὶ

[15]   ὁρέων ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ ἐν τῷ φόβῳ ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ

[13]   τε ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ διαλύει· τὸ δ´ αὐτὸ

[7]   κρατέει ἀποφράξαν τὴν ἀναπνοήν· ἔπειτα τῷ χρόνῳ ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ τὰς

[7]   ἀποκτείνει· κρατέει γὰρ τοῦ αἵματος τῷ ψύχει καὶ πήγνυσιν· ἢν δὲ

[4]   στῆναι, ἀλλὰ χωρέει ἄνω καὶ κάτω· ἢν γὰρ στῇ που καὶ

[3]   φλὲψ ἐς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ ἄνω, ὥσπερ καὶ ἀπὸ

[7]   δὲ καὶ ὑποχωρέει ἡ κόπρος κάτω· καὶ ταῦτα γίνεται ὁτὲ μὲν

[7]   διὰ τοῦ αἵματος ἄνω καὶ κάτω σπασμὸν ἐμποιέει καὶ ὀδύνην, διὸ

[3]   τὸ μέν τι τῆς φλεβὸς κάτω τείνει διὰ τῶν ἐπὶ δεξιὰ

[8]   οὕτω γίνεται, ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει,

[2]   ἐκ σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ

[1]   καὶ ἐς τὴν νοῦσον ταύτην, ἑκάστῳ εἴδει τοῦ πάθεος θεῷ τὴν

[10]   ὅ τι δ´ ἂν τούτων αὐτῷ γένηται, εὐθὺς ἔφριξε τὸ σῶμα,

[16]   ὑγιαίνων τυγχάνῃ· τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται. Οἱ δὲ

[14]   ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα καὶ παραφρονέομεν,

[8]   ἐπιτηδείοισιν. Τοῖσι μὲν οὖν παιδίοισιν οὕτω γίνεται, ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω.

[11]   σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´ ἡ νοῦσος. Οὕτω δ´ ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ·

[5]   τῇ μήτρῃ καθαρθῆναι· καὶ τὰ οὕτω καθαρθέντα οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ

[15]   γνώμη ἐπινοέῃ τι κακὸν ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει·

[17]   τῶν ἐν τῷ σώματι ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν τις μεταβολὴ ἰσχυροτέρη

[13]   φύσιος. Ὅτε οὖν καὶ τούτων οὕτω μεγάλων ἐόντων καὶ ἰσχυρῶν τοσοῦτον

[1]   Καὶ περὶ μὲν τῶν καθαρμῶν οὕτω μοι δοκέει ἔχειν. ~Τὸ δὲ

[9]   καταμίγνυται τῷ αἵματι ταχέως· καὶ οὕτω παραδέχονται αἱ φλέβες τὸν ἠέρα,

[7]   καὶ ἐς τὸν ἐγκέφαλον, καὶ οὕτω τὴν φρόνησιν καὶ τὴν κίνησιν

[10]   ὥστε πλημμυρεῖν τὸ φλέγμα, καὶ οὕτω τὸν κατάῤῥοον ποιέεται. Ἐπικαταῤῥέει δὲ

[13]   ἐκκρίνεσθαι καὶ περικλύζειν ἔξωθεν, καὶ οὕτω τοὺς καταῤῥόους ἐπιγίνεσθαι ἐν τῇσι

[11]   καὶ κακὸν ὄζοντα, καὶ ἐν τούτῳ δηλονότι γνώσῃ ὅτι οὐχ ὁ

[14]   ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα καὶ παραφρονέομεν, καὶ

[8]   τοῦ φλέγματος κρατηθῇ καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ φλεβίῳ ἀνάγκη ἀσθενέστερον

[1]   ἐπάγοι ἕτερα τεχνησάμενος, καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται.

[2]   ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ τῷ νοσήματι καὶ τῶν ἐκγόνων

[1]   Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα

[14]   καὶ δυσφροσύναι καὶ κλαυθμοί. Καὶ τούτῳ φρονεῦμεν μάλιστα καὶ νοεῦμεν καὶ

Chapitre
[1]	εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆς ἰήσιος	ᾧ	ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί τε
[15]	ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ ἐν τῷ	φόβῳ	ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι
[1]	ἔσται καὶ οὐχὶ ἓν, ὡς	ἐγὼ	ἀποδείξω ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα
[1]	καθήψησαν, ὥστε δοκέειν αἴτιον εἶναι.	Ἐγὼ	δὲ δοκέω Λιβύων τῶν τὴν
[1]	ἀσεβὲς καὶ ἀνόσιόν ἐστιν, ὡς	ἐγὼ	διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην τε
[7]	Ὅκως δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει	ἐγὼ	φράσω· ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν
[3]	καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται,	ἐγὼ	φράσω σαφέως. Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ
[1]	τεχνησάμενος, καὶ ἐν τούτῳ τῷ	λόγῳ	τὸ θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα λέγοντες
[1]	ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας τῷ	θεῷ	ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός γέ
[1]	ταύτην, ἑκάστῳ εἴδει τοῦ πάθεος	θεῷ	τὴν αἰτίην προστιθέντες. Οὐ γὰρ
[1]	δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ	δοκέω	Λιβύων τῶν τὴν μεσόγειον οἰκεόντων
[1]	θαυμασίως γ´ ἔχουσιν· τοῦτο δὲ	ὁρέω	μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ
[3]	τῶν ἄλλων νουσημάτων τῶν μεγίστων·	ὁτέῳ	δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης
[13]	ἀνέμων. Ὁ δὲ νότος τἀναντία	τουτέῳ	ἐργάζεται· πρῶτον μὲν γὰρ ἄρχεται
[16]	τὰς προειρημένας, πέπαυται. ~Κατὰ ταῦτα	νομίζω	τὸν ἐγκέφαλον δύναμιν πλείστην ἔχειν
[8]	καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ	φλεβίῳ	ἀνάγκη ἀσθενέστερον εἶναι καὶ ἐνδεέστερον
[1]	γὰρ τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν	αἰγείῳ	κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ
[1]	ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε	ἀξιῶ	ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι,
[16]	ὁ ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν τῷ	ἐγκεφάλῳ	ἑωυτοῦ τὴν ἀκμὴν καὶ ὅ
[5]	μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ	ἐγκεφάλῳ,	οὕτως ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι. Καὶ
[10]	ἐστιν· ὅταν γὰρ παρὰ πυρὶ	πολλῷ	διαθερμανθῇ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν
[7]	φλέβας καὶ μιγῇ τῷ αἵματι	πολλῷ	ἐόντι καὶ θερμῷ, ἢν κρατηθῇ
[14]	ἡδέα καὶ ἀηδέα, τὰ μὲν	νόμῳ	διακρίνοντες, τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι
[17]	τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ	νόμῳ,	τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ
[7]	τῷ αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ	θερμῷ,	ἢν κρατηθῇ οὕτως, ἐδέξαντο τὸν
[4]	τὸ πνεῦμα στῆναι, ἀλλὰ χωρέει	ἄνω	καὶ κάτω· ἢν γὰρ στῇ
[7]	ἀΐσσων δὲ διὰ τοῦ αἵματος	ἄνω	καὶ κάτω σπασμὸν ἐμποιέει καὶ
[7]	τοῦ ἥπατος καὶ τῆς κοιλίης	ἄνω	πρὸς τὰς φρένας προσπεπτωκότων καὶ
[3]	κοίλη φλέψ· ἡ δὲ ἑτέρη	ἄνω	τείνει διὰ φρενῶν τῶν δεξιῶν
[3]	τὸν δεξιόν· τὸ δὲ λοιπὸν	ἄνω	φέρει διὰ τῆς κληῗ δος
[3]	τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ	ἄνω,	ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος,
[4]	ἂν στῇ· τεκμήριον δέ· ὁκόταν	καθημένῳ	ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε
[4]	τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ ἢ	κατακειμένῳ	φλέβια πιεσθῇ, ὥστε τὸ πνεῦμα
[13]	ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ	χρόνῳ	διαλύει· τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο
[7]	ἀποφράξαν τὴν ἀναπνοήν· ἔπειτα τῷ	χρόνῳ	ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ τὰς φλέβας
[1]	ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε τῷ	ὕπνῳ	οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ βοῶντας,
[15]	ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ ἐν τῷ	ὕπνῳ	πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται καὶ
[1]	καὶ ἀνόσιόν ἐστιν, ὡς ἐγὼ	διδάξω.	Εἰ γὰρ σελήνην τε καθαιρέειν
[1]	κλίνης καὶ φόβητρα καὶ φεύξιες	ἔξω,	Ἑκάτης φασὶν εἶναι ἐπιβολὰς καὶ
[1]	καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ φεύγοντας	ἔξω	καὶ παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται,
[7]	μὴ οἷός τε ἔῃ διεκδῦναι	ἔξω	ὑπὸ τοῦ φλέγματος· ἀΐσσων δὲ
[1]	καὶ οὐχὶ ἓν, ὡς ἐγὼ	ἀποδείξω	ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα θαυμάσια
[1]	ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ	τρόπῳ	ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ νοσήματα,
[3]	νουσημάτων τῶν μεγίστων· ὁτέῳ δὲ	τρόπῳ	καὶ ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται,
[1]	δὲ ὀξύτερον καὶ εὐτονώτερον φθέγγηται,	ἵππῳ	εἰκάζουσι, καὶ φασὶ Ποσειδῶνα αἴτιον
[12]	τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες	οὔπω	γινώσκουσιν. ~Ἐν δὲ τῇσι μεταβολῇσι
[17]	πόνος ἢ τάσις γίνηται τῷ	ἀνθρώπῳ·	ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν
[11]	Οὕτω δ´ ἔχει καὶ τῷ	ἀνθρώπῳ·	ὁκόταν γὰρ ὁ χρόνος γένηται
[16]	δύναμιν πλείστην ἔχειν ἐν τῷ	ἀνθρώπῳ·	οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι τῶν
[18]	ὅτων καὶ γίνεται· ἕτερον γὰρ	ἑτέρῳ	τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις.
[17]	αἱ φρένες. Τῆς μέντοι φρονήσιος	οὐδετέρῳ	μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων ὁ
[7]	δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ	φράσω·	ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν ἐξαίφνης
[3]	ἐξ οἵης προφάσιος γίνεται, ἐγὼ	φράσω	σαφέως. Ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου
[1]	καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους τῇ	νούσῳ	αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν
[18]	δὲ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ	νούσῳ	καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ἁπάσῃσι
[11]	γὰρ ὁ χρόνος γένηται τῇ	νούσῳ,	οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται
[12]	δὲ ἤδη ἐθάδες εἰσὶ τῇ	νούσῳ,	προγινώσκουσιν ὁκόταν μέλλωσι λήψεσθαι, καὶ
[8]	παιδία σμικρὰ κατάληπτα γίνεται τῇ	νούσῳ	ταύτῃ, τὰ πολλὰ ἀποθνήσκει, ἢν
[18]	ἀλλὰ σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα τῇ	νούσῳ	τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ μὴ
[5]	οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ τῇ	νούσῳ	ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ. Ὁκόσα
[7]	κατὰ τὰς φλέβας καὶ μιγῇ	τῷ	αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ θερμῷ,
[9]	ἀλλ´ αὐτὸ κρατέεται καὶ καταμίγνυται	τῷ	αἵματι ταχέως· καὶ οὕτω παραδέχονται
[17]	τις πόνος ἢ τάσις γίνηται	τῷ	ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον
[11]	νοῦσος. Οὕτω δ´ ἔχει καὶ	τῷ	ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ ὁ χρόνος
[16]	ἐγκέφαλον δύναμιν πλείστην ἔχειν ἐν	τῷ	ἀνθρώπῳ· οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι
[17]	τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ,	τῷ	δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ
[14]	καὶ οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν.	Τῷ	δὲ αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα
[18]	ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει,	τῷ	δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ
[14]	τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι,	τῷ	δὲ καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ
[18]	ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι,	τῷ	δὲ κάκωσις. Τοῦτο οὖν δεῖ
[16]	σκίδναται ὁ ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν	τῷ	ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ τὴν ἀκμὴν καὶ
[5]	κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ	τῷ	ἐγκεφάλῳ, οὕτως ἀνάγκη φλεγματώδεα εἶναι.
[13]	μὲν τῷ πλέον, ἐν δὲ	τῷ	ἔλασσον· ἅπαντα δὲ ταῦτα αἰσθάνεται
[17]	τις μεταβολὴ ἰσχυροτέρη γένηται ἐν	τῷ	ἠέρι ὑπὸ τῶν ὡρέων, καὶ
[1]	ἐχρῆν ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας	τῷ	θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός
[1]	ἕτερα τεχνησάμενος, καὶ ἐν τούτῳ	τῷ	λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα
[18]	ὅκως τὸν καιρὸν διαγινώσκων ἑκάστου	τῷ	μὲν ἀποδώσει τὴν τροφὴν καὶ
[17]	ἔχουσι τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ	τῷ	νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ,
[2]	πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ	τῷ	νοσήματι καὶ τῶν ἐκγόνων ἔχεσθαί
[14]	μὲν νόμῳ διακρίνοντες, τὰ δὲ	τῷ	ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ
[13]	δὲ ἐν παντὶ, ἐν μὲν	τῷ	πλέον, ἐν δὲ τῷ ἔλασσον·
[6]	φλέβες πρὸς βίην ψυχόμεναι πρὸς	τῷ	πλεύμονι καὶ τῇ καρδίῃ πηδῶσι,
[17]	ἠέρος πρῶτος αἰσθάνεται τῶν ἐν	τῷ	σώματι ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν
[17]	γε οὐδενὸς πρότερον τῶν ἐν	τῷ	σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην τοῦτο
[17]	καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα ἐν	τῷ	σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι
[16]	τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται γὰρ παντὶ	τῷ	σώματι τῆς φρονήσιος, ὡς ἂν
[1]	οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ	τῷ	τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ
[1]	καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε	τῷ	ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ
[15]	κακὸν ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ ἐν	τῷ	ὕπνῳ πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται
[8]	κρατηθῇ καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν	τῷ	φλεβίῳ ἀνάγκη ἀσθενέστερον εἶναι καὶ
[15]	ὁρέων ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ ἐν	τῷ	φόβῳ ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ
[13]	τε ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ	τῷ	χρόνῳ διαλύει· τὸ δ´ αὐτὸ
[7]	κρατέει ἀποφράξαν τὴν ἀναπνοήν· ἔπειτα	τῷ	χρόνῳ ὁκόταν σκεδασθῇ κατὰ τὰς
[7]	ἀποκτείνει· κρατέει γὰρ τοῦ αἵματος	τῷ	ψύχει καὶ πήγνυσιν· ἢν δὲ
[4]	στῆναι, ἀλλὰ χωρέει ἄνω καὶ	κάτω·	ἢν γὰρ στῇ που καὶ
[3]	φλὲψ ἐς τὰ ἀριστερὰ καὶ	κάτω	καὶ ἄνω, ὥσπερ καὶ ἀπὸ
[7]	δὲ καὶ ὑποχωρέει ἡ κόπρος	κάτω·	καὶ ταῦτα γίνεται ὁτὲ μὲν
[7]	διὰ τοῦ αἵματος ἄνω καὶ	κάτω	σπασμὸν ἐμποιέει καὶ ὀδύνην, διὸ
[3]	τὸ μέν τι τῆς φλεβὸς	κάτω	τείνει διὰ τῶν ἐπὶ δεξιὰ
[8]	οὕτω γίνεται, ἢ ὅτι τούτων	ἐγγυτάτω.	~Τοὺς δὲ πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει,
[2]	ἐκ σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει	ὅτῳ	πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ
[1]	καὶ ἐς τὴν νοῦσον ταύτην,	ἑκάστῳ	εἴδει τοῦ πάθεος θεῷ τὴν
[10]	ὅ τι δ´ ἂν τούτων	αὐτῷ	γένηται, εὐθὺς ἔφριξε τὸ σῶμα,
[16]	ὑγιαίνων τυγχάνῃ· τὴν δὲ φρόνησιν	αὐτῷ	ὁ ἀὴρ παρέχεται. Οἱ δὲ
[14]	ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ	αὐτῷ	τούτῳ καὶ μαινόμεθα καὶ παραφρονέομεν,
[8]	ἐπιτηδείοισιν. Τοῖσι μὲν οὖν παιδίοισιν	οὕτω	γίνεται, ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω.
[11]	σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´ ἡ νοῦσος.	Οὕτω	δ´ ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ·
[5]	τῇ μήτρῃ καθαρθῆναι· καὶ τὰ	οὕτω	καθαρθέντα οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ
[15]	γνώμη ἐπινοέῃ τι κακὸν ἐργάσασθαι,	οὕτω	καὶ ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει·
[17]	τῶν ἐν τῷ σώματι ἐνεόντων,	οὕτω	καὶ ἤν τις μεταβολὴ ἰσχυροτέρη
[13]	φύσιος. Ὅτε οὖν καὶ τούτων	οὕτω	μεγάλων ἐόντων καὶ ἰσχυρῶν τοσοῦτον
[1]	Καὶ περὶ μὲν τῶν καθαρμῶν	οὕτω	μοι δοκέει ἔχειν. ~Τὸ δὲ
[9]	καταμίγνυται τῷ αἵματι ταχέως· καὶ	οὕτω	παραδέχονται αἱ φλέβες τὸν ἠέρα,
[7]	καὶ ἐς τὸν ἐγκέφαλον, καὶ	οὕτω	τὴν φρόνησιν καὶ τὴν κίνησιν
[10]	ὥστε πλημμυρεῖν τὸ φλέγμα, καὶ	οὕτω	τὸν κατάῤῥοον ποιέεται. Ἐπικαταῤῥέει δὲ
[13]	ἐκκρίνεσθαι καὶ περικλύζειν ἔξωθεν, καὶ	οὕτω	τοὺς καταῤῥόους ἐπιγίνεσθαι ἐν τῇσι
[11]	καὶ κακὸν ὄζοντα, καὶ ἐν	τούτῳ	δηλονότι γνώσῃ ὅτι οὐχ ὁ
[14]	ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ αὐτῷ	τούτῳ	καὶ μαινόμεθα καὶ παραφρονέομεν, καὶ
[8]	τοῦ φλέγματος κρατηθῇ καὶ ἀπισχνωθῇ.	Τούτῳ	οὖν τῷ φλεβίῳ ἀνάγκη ἀσθενέστερον
[1]	ἐπάγοι ἕτερα τεχνησάμενος, καὶ ἐν	τούτῳ	τῷ λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται.
[2]	ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο,	τούτῳ	τῷ νοσήματι καὶ τῶν ἐκγόνων
[1]	Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες	τούτῳ	τῷ τρόπῳ ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα
[14]	καὶ δυσφροσύναι καὶ κλαυθμοί. Καὶ	τούτῳ	φρονεῦμεν μάλιστα καὶ νοεῦμεν καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/09/2009