Chapitre
[7]	Λακτίζει δὲ τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν	ὁ	ἀὴρ ἀποκλεισθῇ ἐν τοῖσι μέλεσι
[16]	ἐς τὸ λοιπὸν σῶμα σκίδναται	ὁ	ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ
[16]	τυγχάνῃ· τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ	ὁ	ἀὴρ παρέχεται. Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ
[14]	ἐγκέφαλος χρόνον, τοσοῦτον καὶ φρονέει	ὁ	ἄνθρωπος. ~Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ
[11]	ἥ τε ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται·	ὁ	γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε τῆς
[2]	τῶν ἐκγόνων ἔχεσθαί τινα; ὡς	ὁ	γόνος ἔρχεται πάντοθεν τοῦ σώματος,
[7]	καὶ ἄλλο τι οὐδὲν ξυμβάλλεται·	ὁ	δ´ ἐς τὸν πλεύμονά τε
[13]	καὶ ὑγιεινότατός ἐστι τῶν ἀνέμων.	Ὁ	δὲ νότος τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται·
[16]	τὴν ξύνεσιν ὁ ἐγκέφαλός ἐστιν	ὁ	διαγγέλλων· ὁκόταν γὰρ σπάσῃ τὸ
[17]	οὐδετέρῳ μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων	ὁ	ἐγκέφαλος αἴτιός ἐστιν· ὥσπερ οὖν
[16]	καὶ οἱ πόδες οἷα ἂν	ὁ	ἐγκέφαλος γινώσκῃ, τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται
[15]	βοᾷ καὶ κέκραγεν, ὁκόταν ἐξαπίνης	ὁ	ἐγκέφαλος διαθερμαίνηται· τοῦτο δὲ πάσχουσιν
[5]	τἄλλα μέρεα, πρὶν γενέσθαι, καὶ	ὁ	ἐγκέφαλος. Ἐν ταύτῃ δὲ τῇ
[16]	ἠέρος. Ἐς δὲ τὴν ξύνεσιν	ὁ	ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ διαγγέλλων· ὁκόταν
[10]	ἀλλὰ τὸ πνεῦμα ἠρέμησε, καὶ	ὁ	ἐγκέφαλος ξυνέστη, καὶ τὸ αἷμα
[17]	ἑωυτοῦ διάφορος γίνηται ὁ ἠὴρ,	ὁ	ἐγκέφαλος πρῶτος αἰσθάνεται· διὸ καὶ
[10]	φλέβες μεσταί εἰσιν αἵματος, καὶ	ὁ	ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς,
[10]	ὑπὸ πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ	ὁ	ἐγκέφαλος· τότε γὰρ ἀποκρίνεται τὸ
[3]	προφάσιος γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέως.	Ὁ	ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ διπλόος
[3]	μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ αἴτιος	ὁ	ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος, ὥσπερ
[11]	ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται γὰρ	ὁ	ἐγκέφαλος ὑπὸ τοῦ φλέγματος καὶ
[14]	ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´ ἂν ἀτρεμήσῃ	ὁ	ἐγκέφαλος χρόνον, τοσοῦτον καὶ φρονέει
[17]	καὶ αὐτὸς ἑωυτοῦ διάφορος γίνηται	ὁ	ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλος πρῶτος αἰσθάνεται·
[1]	ἐσθιόμενα ἰῆται, οὐκ ἐστὶν ἄρα	ὁ	θεὸς αἴτιος οὐδενὸς, οὐδὲ οἱ
[11]	τούτῳ δηλονότι γνώσῃ ὅτι οὐχ	ὁ	θεὸς τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´
[9]	τὸ αἷμα, ἢν ἐπ´ ἀμφότερα	ὁ	κατάῤῥοος γένηται· ἢν δὲ ἐπὶ
[6]	δὲ ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται	ὁ	κατάῤῥοος τὴν πορείην, παλμὸς ἐπιλαμβάνει
[13]	στάσιν καὶ κατὰ τὴν δύναμιν.	Ὁ	μὲν γὰρ βορέης ξυνίστησι τὸν
[12]	ἀνθρώπων, ἢν μὲν ἐγγὺς αὐτῶν	ὁ	οἶκος ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ
[10]	τὴν ἀρχήν. Τοῖσι δὲ πρεσβύτῃσιν	ὁ	χειμὼν πολεμιώτατός ἐστιν· ὅταν γὰρ
[11]	καὶ τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ	ὁ	χρόνος γένηται τῇ νούσῳ, οὐκ
[1]	τούτοισιν ἁγνείας τε καὶ καθαρότητας,	ὅ	τε πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ λόγου
[16]	ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ τὴν ἀκμὴν καὶ	ὅ	τι ἂν ἔῃ φρόνιμόν τε
[2]	εἶναι, καὶ οὐδὲν ἧσσον ἑτέρων,	ὅ	τι ἂν μὴ ἤδη ὑπὸ
[10]	ἀναλαβεῖν, οἷα γίνεται παιδίοισι πολλάκις·	ὅ	τι δ´ ἂν τούτων αὐτῷ
[1]	στρῶμα οὔτε ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα	ὅ	τι μὴ αἴγειόν ἐστιν· οὐ
[1]	τῆς ἀμηχανίης τοῦ μὴ ἴσχειν	ὅ	τι προσενέγκαντες ὠφελήσουσιν, ὡς μὴ
[5]	ἀφίει καὶ ἐκκαθαίρεται τὸ φλέγμα,	ὃ	ἐχρῆν ἐν τῇ μήτρῃ καθαρθῆναι·
[14]	πεπόνθῃ πάθος παρὰ τὴν φύσιν	ὃ	μὴ ἐώθει. Καὶ μαινόμεθα μὲν
[1]	καὶ τῆς κόπρου τι παρέῃ,	ὃ	πολλάκις γίνεται ὑπὸ τῆς νούσου
[11]	πυκνότερον ἐπίληπτοι γίνονται καὶ ῥᾷον.	Διὸ	δὴ πουλυχρόνιος ἡ νοῦσος, ὅτι
[17]	ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλος πρῶτος αἰσθάνεται·	διὸ	καὶ τὰ νουσήματα ἐς αὐτὸν
[13]	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων,	διὸ	καὶ ὑγιεινότατός ἐστι τῶν ἀνέμων.
[7]	κάτω σπασμὸν ἐμποιέει καὶ ὀδύνην,	διὸ	λακτίζει. Ταῦτα δὲ πάσχει πάντα,
[3]	μέσον αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ λεπτή·	διὸ	οὐκ αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ τῆς
[17]	αἵματος, ὥστε μηκέτι εἶναι ἀκριβής.	~Διὸ	φημὶ τὸν ἐγκέφαλον εἶναι τὸν
[14]	μήτε τὴν ἀκοὴν, ἀλλ´ ἄλλοτε	ἄλλο	ὁρᾷν καὶ ἀκούειν, τήν τε
[14]	ὑγρότερος ἢ ξηρότερος, ἤ τι	ἄλλο	πεπόνθῃ πάθος παρὰ τὴν φύσιν
[1]	ἐστιν· οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῖς	ἄλλο	προβάτιον οὐδὲν ἢ αἶγες καὶ
[7]	μὲν τὴν κοιλίην διαψύχει, καὶ	ἄλλο	τι οὐδὲν ξυμβάλλεται· ὁ δ´
[5]	οὔατος, ἢ φλέψ τις συνισχνανθῇ,	ἐκεῖνο	κακοῦται τὸ μέρος, ὁκοίως ἂν
[4]	που καὶ ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς γίνεται	ἐκεῖνο	τὸ μέρος ὅπου ἂν στῇ·
[10]	πλέονες ἢ ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσιν·	ἀπὸ	γὰρ τοῦ ἥπατος τείνουσι καὶ
[5]	οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν δὲ	ἀπὸ	ἑνός τινος γένηται ἢ ὀφθαλμοῦ
[3]	τὸ δὲ ἐς τὸν μυκτῆρα.	Ἀπὸ	μὲν τοῦ ἥπατος οὕτως ἔχει
[1]	ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας	ἀπὸ	μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος, καὶ πολλά
[11]	πολλοῦ καὶ θερμοῦ ἐόντος. ~δὲ	ἀπὸ	παιδίου συνηύξηται καὶ συντέτροφεν, ἔθος
[5]	ἔχει· ἢν δὲ πλέονα ῥυῇ	ἀπὸ	παντὸς τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ἀπότηξις
[2]	φύσιν δὲ τοῦτο καὶ πρόφασιν	ἀπὸ	ταὐτοῦ τὸ θεῖον γίνεσθαι ἀφ´
[2]	ἀπό τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς,	ἀπό	τε τῶν νοσερῶν νοσερός. Ἕτερον
[2]	γόνος ἔρχεται πάντοθεν τοῦ σώματος,	ἀπό	τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς, ἀπό
[10]	διαχύσιος τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται δὲ	ἀπὸ	τῆς ψύξιός τε καὶ ξυστάσιος,
[14]	καὶ ἀπειρίη. Καὶ ταῦτα πάσχομεν	ἀπὸ	τοῦ ἐγκεφάλου πάντα, ὅταν οὗτος
[16]	οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι τῶν	ἀπὸ	τοῦ ἠέρος γινομένων ἑρμηνεὺς, ἢν
[3]	δύο δὲ παχεῖαι, ἡ μὲν	ἀπὸ	τοῦ ἥπατος, ἡ δὲ ἀπὸ
[3]	κάτω καὶ ἄνω, ὥσπερ καὶ	ἀπὸ	τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη δὲ καὶ
[3]	τοῦ σπληνός. Καὶ ἡ μὲν	ἀπὸ	τοῦ ἥπατος ὧδ´ ἔχει· τὸ
[10]	γὰρ τοῦ ἥπατος τείνουσι καὶ	ἀπὸ	τοῦ σπληνός. Ἐπικαταῤῥέει δὲ καὶ
[3]	ἀπὸ τοῦ ἥπατος, ἡ δὲ	ἀπὸ	τοῦ σπληνός. Καὶ ἡ μὲν
[3]	τῶν φλεβῶν. Διατέταται δὲ καὶ	ἀπὸ	τοῦ σπληνὸς φλὲψ ἐς τὰ
[18]	ἀφ´ ὧν καὶ αἱ λοιπαὶ	ἀπὸ	τῶν προσιόντων καὶ ἀπιόντων, καὶ
[13]	νοῦσος αὕτη γίνεται καὶ θάλλει	ἀπὸ	τῶν προσιόντων τε καὶ ἀπιόντων,
[16]	ἀλλ´ ἐπιμεμιγμένος τῇ ἰκμάδι τῇ	ἀπὸ	τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ αἵματος,
[12]	πρῶτον πίπτουσιν ὅπη ἂν τύχωσιν	ὑπὸ	ἀηθίης· ὅταν δὲ πλεονάκις κατάληπτοι
[1]	δὴ τοῦ θείου ἡ δύναμις	ὑπὸ	ἀνθρώπου γνώμης κρατέεται καὶ δεδούλωται.
[1]	ἔχοντας, ἢ ἀλάστορας, ἢ πεφαρμαγμένους	ὑπὸ	ἀνθρώπων, ἤ τι ἔργον ἀνόσιον
[1]	ἐνόμισαν θεῖόν τι πρῆγμα εἶναι	ὑπὸ	ἀπειρίης καὶ θαυμασιότητος, ὅτι οὐδὲν
[7]	ἀποθνήσκων. Ἡ δὲ κόπρος ὑπέρχεται	ὑπὸ	βίης πνιγομένου· πνίγεται δὲ τοῦ
[18]	τῆς συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται,	ὑπὸ	δὲ τοῦ πολεμίου φθίνει καὶ
[12]	παρὰ ἄλλον ὅντινα μάλιστα γινώσκουσιν,	ὑπὸ	δέους καὶ φόβου τῆς πάθης·
[18]	ποιέειν καὶ θερμὸν καὶ ψυχρὸν	ὑπὸ	διαίτης τὸν ἄνθρωπον, οὗτος καὶ
[1]	τοῦ ἁγνοτάτου· ἀλλὰ κἢν τυγχάνῃ	ὑπὸ	ἑτέρου μεμιασμένον ἤ τι πεπονθὸς,
[10]	διαθερμανθῇ ἡ κεφαλὴ ἤν τε	ὑπὸ	ἡλίου, ἤν τε ὑπὸ πυρὸς,
[1]	αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε ἀξιῶ	ὑπὸ	θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι, τὸ
[1]	μοι δοκέουσιν ἱεροὶ εἶναι καὶ	ὑπὸ	θεοῦ γίνεσθαι ταύτης τῆς νούσου,
[1]	καθαρμῶν τοιούτων μετάστατα γίνεται καὶ	ὑπὸ	θεραπείης τοιῆσδε, τί κωλύει καὶ
[1]	εἶναι οὔτε θεῖα· ὅκου γὰρ	ὑπὸ	καθαρμῶν τοιούτων μετάστατα γίνεται καὶ
[17]	ἀνιηθείη, πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν	ὑπὸ	λεπτότητος καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα
[18]	μὴ τὸ φίλον καὶ σύνηθες·	ὑπὸ	μὲν γὰρ τῆς συνηθείης θάλλει
[15]	δὲ δείματα καὶ φόβοι παριστῶνται,	ὑπὸ	μεταστάσιος τοῦ ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ
[8]	οὐ δύναται παραδέχεσθαι τὸ φλέγμα	ὑπὸ	πάχεος καὶ πλήθεος, ἀλλ´ ἀποψύχεται
[11]	ὅτι τὸ ἐπιῤῥέον λεπτόν ἐστιν	ὑπὸ	πολυπληθίης, καὶ εὐθὺς κρατέεται ὑπὸ
[10]	τε ὑπὸ ἡλίου, ἤν τε	ὑπὸ	πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ
[5]	κάθαρσιν, τούτοισιν ἐπικίνδυνόν ἐστιν ἁλίσκεσθαι	ὑπὸ	ταύτης τῆς νούσου. ~Ἢν δὲ
[8]	ἢν ἅπαξ ἐπισημανθῇ, διὰ τόδε	ὑπὸ	τῆς ἀνάγκης ταύτης αἱ φλέβες
[6]	καὶ ἡ καρδίη πάλλεται, ὥστε	ὑπὸ	τῆς ἀνάγκης ταύτης τὰ ἄσθματα
[1]	τι παρέῃ, ὃ πολλάκις γίνεται	ὑπὸ	τῆς νούσου βιαζομένοισιν, Ἐνοδίου πρόσκειται
[11]	τοῖσι προβάτοισι τοῖσι καταλήπτοισι γινομένοισιν	ὑπὸ	τῆς νούσου ταύτης καὶ μάλιστα
[15]	μεθίσταται δὲ θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ	ὑπὸ	τῆς χολῆς, ὁκόταν ὁρμήσῃ ἐπὶ
[1]	ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι, τὸ ἐπικηρότατον	ὑπὸ	τοῦ ἁγνοτάτου· ἀλλὰ κἢν τυγχάνῃ
[11]	ὑπὸ πολυπληθίης, καὶ εὐθὺς κρατέεται	ὑπὸ	τοῦ αἵματος καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι
[1]	ἤ τι πεπονθὸς, ἐθέλοι ἂν	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι
[7]	οἷός τε ἔῃ διεκδῦναι ἔξω	ὑπὸ	τοῦ φλέγματος· ἀΐσσων δὲ διὰ
[7]	ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβες τοῦ ἠέρος	ὑπὸ	τοῦ φλέγματος καὶ μὴ παραδέχωνται,
[11]	γίνεται· διεσθίεται γὰρ ὁ ἐγκέφαλος	ὑπὸ	τοῦ φλέγματος καὶ τήκεται, τὸ
[15]	ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν γὰρ	ὑπὸ	τοῦ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί τέ
[11]	γέγονε τῆς φύσιος καὶ πλημμυρεῖ	ὑπὸ	τοῦ φλέγματος, ὥστε τοὺς μὲν
[17]	ἰσχυροτέρη γένηται ἐν τῷ ἠέρι	ὑπὸ	τῶν ὡρέων, καὶ αὐτὸς ἑωυτοῦ
[14]	μὴ ἐώθει. Καὶ μαινόμεθα μὲν	ὑπὸ	ὑγρότητος· ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος τῆς
[15]	δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου	ὑπὸ	φλέγματος καὶ χολῆς· γνώσῃ δὲ
[15]	παρὰ τὸ ἔθος· τοῦτο δὲ	ὑπὸ	φλέγματος πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ δὲ
[12]	αἰσχύνης τοῦ πάθεος καὶ οὐχ	ὑπὸ	φόβου, ὡς οἱ πολλοὶ νομίζουσι,
[15]	βοῶσιν οὐδὲ θορυβέουσιν, οἱ δὲ	ὑπὸ	χολῆς κεκράκται καὶ κακοῦργοι καὶ
[2]	ὅ τι ἂν μὴ ἤδη	ὑπὸ	χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον ἔῃ, ὥστε
[6]	ἢ ἐπὶ τὴν καρδίην, ἀποψύχεται	τὸ	αἷμα· αἱ δὲ φλέβες πρὸς
[9]	ἀκρατέα εἶναι ἐκεῖνα καθ´ ἃ	τὸ	αἷμα διεφθάρη. ~Ἐς δὲ τὰ
[15]	οὔ· διαθερμαίνεται δὲ καὶ ἐπὴν	τὸ	αἷμα ἐπέλθῃ πουλὺ ἐπὶ τὸν
[9]	παράπληκτον ποιέει· οὐ γὰρ δύναται	τὸ	αἷμα ἐπικρατῆσαι τοῦ φλέγματος λεπτὸν
[10]	καὶ ὁ ἐγκέφαλος ξυνέστη, καὶ	τὸ	αἷμα ἔστη, καὶ οὕτως ἀπεκρίθη
[9]	γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε	τὸ	αἷμα, ἢν ἐπ´ ἀμφότερα ὁ
[7]	τὸ φλέγμα ψυχρὸν παραῤῥυῇ ἐς	τὸ	αἷμα θερμὸν ἐόν· ἀποψύχει γὰρ
[8]	πλήθεος, ἀλλ´ ἀποψύχεται καὶ πήγνυται	τὸ	αἷμα, καὶ οὕτως ἀποθνήσκει. Ἢν
[7]	ἐόν· ἀποψύχει γὰρ καὶ ἵστησι	τὸ	αἷμα· κἢν μὲν τὸ ῥεῦμα
[9]	ὅτι αἱ φλέβες κεκένωνται καὶ	τὸ	αἷμα ὀλίγον τέ ἐστι καὶ
[15]	δὲ ἐπέγρηται καὶ καταφρονήσῃ καὶ	τὸ	αἷμα πάλιν ἀποσκεδασθῇ ἐς τὰς
[9]	ἐπικρατῆσαι τὸ φλέγμα, οὐδ´ ἀποψῦξαι	τὸ	αἷμα, ὥστε καὶ πῆξαι, ἀλλ´
[17]	ὡς φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ	τὸ	ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι καὶ τὸ
[1]	ἐπιτηδείους τὴν ἴησιν κατεστήσαντο ἐς	τὸ	ἀσφαλὲς σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺς προσφέροντες
[17]	σῶμα καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα	τὸ	αὐτὸ τοῦτο πάσχειν· διότι ἡ
[8]	καὶ ἐνδεέστερον τοῦτο τοῦ σώματος	τὸ	βλαβέν· ἐς δὲ τὸν πλείονα
[12]	δέους καὶ φόβου τῆς πάθης·	τὸ	γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες οὔπω
[13]	ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ διαλύει·	τὸ	δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ τὴν
[1]	ἐς τὸ θεῖον ἀφήκει καὶ	τὸ	δαιμόνιον. Καίτοι ἔμοιγε οὐ περὶ
[11]	ὑπὸ τοῦ φλέγματος καὶ τήκεται,	τὸ	δὲ ἀποτηκόμενον ὕδωρ γίνεται, καὶ
[7]	τὸ δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα,	τὸ	δὲ ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ
[7]	τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον μέρος,	τὸ	δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ
[3]	κοιλότατον ἐς τὸν ἐγκέφαλον τελευτᾷ,	τὸ	δὲ ἐς τὸ οὖς τὸ
[3]	ἐς τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν,	τὸ	δὲ ἐς τὸν μυκτῆρα. Ἀπὸ
[3]	οὖς τὸ δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν,	τὸ	δὲ ἐς τὸν ὀφθαλμὸν τὸν
[3]	ἐς τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν·	τὸ	δὲ λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ
[3]	καὶ τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν ἅπασιν·	τὸ	δὲ μέσον αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ
[13]	ξυνίστασθαι τὸ ὑγιηρότατον τοῦ ἐγκεφάλου,	τὸ	δὲ νοσερώτατον καὶ ὑγρότατον ἐκκρίνεσθαι
[2]	καθαρμῶν οὕτω μοι δοκέει ἔχειν.	~Τὸ	δὲ νούσημα τοῦτο οὐδέν τί
[17]	τοῦτό ἐστι καὶ τὸ φροντίζον·	τὸ	δὲ οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ
[3]	τὸ δὲ ἐς τὸ οὖς	τὸ	δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν, τὸ δὲ
[3]	δεξιὰ τοῦ αὐχένος, ἐς αὐτὸ	τὸ	δέρμα, ὥστε κατάδηλος εἶναι· παρὰ
[13]	ἐξ ἁπάντων τὴν νοτίδα καὶ	τὸ	δνοφερὸν, καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν
[15]	τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ξυνισταμένου παρὰ	τὸ	ἔθος· τοῦτο δὲ ὑπὸ φλέγματος
[3]	νεφρὸν καὶ τὴν ψυὴν ἐς	τὸ	ἐντὸς τοῦ μηροῦ, καὶ καθήκει
[1]	ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα μιαίνεσθαι,	τὸ	ἐπικηρότατον ὑπὸ τοῦ ἁγνοτάτου· ἀλλὰ
[11]	δὴ πουλυχρόνιος ἡ νοῦσος, ὅτι	τὸ	ἐπιῤῥέον λεπτόν ἐστιν ὑπὸ πολυπληθίης,
[6]	μέχρις ἂν κρατηθῇ τοῦ φλέγματος	τὸ	ἐπιῤῥυὲν καὶ διαθερμανθὲν διαχυθῇ ἐς
[12]	οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ, ἐς	τὸ	ἐρημότατον, ὅπη μέλλουσιν ὄψεσθαι αὐτὸν
[1]	καὶ ἐπαοιδῇσιν. Εἰ δὲ διὰ	τὸ	θαυμάσιον θεῖον νομιεῖται, πολλὰ τὰ
[1]	ἀνθρώποισι καὶ προσπίπτειν; ὥστε μηκέτι	τὸ	θεῖον αἴτιον εἶναι, ἀλλά τι
[1]	καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ	τὸ	θεῖον ἀπόλλυται. Τοιαῦτα λέγοντες καὶ
[1]	ἀπορίην αὐτοῖσι τοῦ μὴ γινώσκειν	τὸ	θεῖον αὐτῇ διασώζεται, κατὰ δὲ
[1]	πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ λόγου ἐς	τὸ	θεῖον ἀφήκει καὶ τὸ δαιμόνιον.
[2]	τοῦτο καὶ πρόφασιν ἀπὸ ταὐτοῦ	τὸ	θεῖον γίνεσθαι ἀφ´ ὅτου καὶ
[1]	μέγιστα τῶν ἁμαρτημάτων καὶ ἀνοσιώτατα	τὸ	θεῖόν ἐστι τὸ καθαῖρον καὶ
[1]	ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς ἔμοιγε δοκέει,	τὸ	θεῖον· καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους
[1]	Οὗτοι τοίνυν παραμπεχόμενοι καὶ προβαλλόμενοι	τὸ	θεῖον τῆς ἀμηχανίης τοῦ μὴ
[13]	βορέης ξυνίστησι τὸν ἠέρα καὶ	τὸ	θολερόν τε καὶ τὸ νεφῶδες
[1]	καὶ ἀνοσιώτατα τὸ θεῖόν ἐστι	τὸ	καθαῖρον καὶ ἁγνίζον καὶ ῥύμμα
[4]	ἕλκουσαι, καὶ ἐς τὸ σῶμα	τὸ	λοιπὸν ὀχετεύουσι κατὰ τὰ φλέβια,
[16]	πρῶτον ἀφικνέεται, καὶ οὕτως ἐς	τὸ	λοιπὸν σῶμα σκίδναται ὁ ἀὴρ,
[1]	μέλαν μὴ ἔχειν (θανατῶδες γὰρ	τὸ	μέλαν) μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι
[7]	πήγνυσιν· ἢν δὲ ἔλασσον ἔῃ,	τὸ	μὲν παραυτίκα κρατέει ἀποφράξαν τὴν
[3]	κρύπτεται καὶ ἐνταῦθα σχίζεται, καὶ	τὸ	μὲν παχύτατον καὶ μέγιστον καὶ
[12]	τοῦ δαιμονίου. Τὰ δὲ παιδάρια	τὸ	μὲν πρῶτον πίπτουσιν ὅπη ἂν
[3]	ἀπὸ τοῦ ἥπατος ὧδ´ ἔχει·	τὸ	μέν τι τῆς φλεβὸς κάτω
[5]	φλέψ τις συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται	τὸ	μέρος, ὁκοίως ἂν καὶ τῆς
[4]	καὶ ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς γίνεται ἐκεῖνο	τὸ	μέρος ὅπου ἂν στῇ· τεκμήριον
[13]	καὶ τὸ θολερόν τε καὶ	τὸ	νεφῶδες ἐκκρίνει καὶ λαμπρόν τε
[1]	δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο	τὸ	νόσημα ἀφιερώσαντες τοιοῦτοι εἶναι ἄνθρωποι
[9]	δὲ πρεσβυτάτοισιν ὁκόταν ἐπιγένηται τοῦτο	τὸ	νούσημα, διὰ τοῦτο ἀποκτείνει ἢ
[18]	ἐστὶ θεῖα, ὥστε μηδὲν διακρίνοντα	τὸ	νούσημα θειότερον τῶν λοιπῶν νουσημάτων
[17]	σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην τοῦτο	τὸ	οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν αἰτίην,
[3]	ὥστε κατάδηλος εἶναι· παρὰ δὲ	τὸ	οὖς κρύπτεται καὶ ἐνταῦθα σχίζεται,
[3]	ἐγκέφαλον τελευτᾷ, τὸ δὲ ἐς	τὸ	οὖς τὸ δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν,
[1]	οὐδὲν ἐπιστάμενοι, ἱερὸν ἐνόμισαν τοῦτο	τὸ	πάθος εἶναι, καὶ λόγους ἐπιλέξαντες
[7]	ἔπειτα δὲ ἐς τὴν κοιλίην	τὸ	πλεῖστον μέρος, τὸ δὲ ἐπὶ
[10]	τὸ πνεῦμα οὐχ εἵλκυσεν, ἀλλὰ	τὸ	πνεῦμα ἠρέμησε, καὶ ὁ ἐγκέφαλος
[4]	ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε	τὸ	πνεῦμα μὴ διεξιέναι διὰ τῆς
[7]	ἐκ τοῦ πλεύμονος· ὅταν γὰρ	τὸ	πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐς αὐτὸν,
[7]	γαστρὸς ἀπειλημμένου· προσπίπτει δὲ ὁκόταν	τὸ	πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐς τὸ
[6]	τὴν ὀρθοπνοίην. Οὐ γὰρ δέχεται	τὸ	πνεῦμα ὅσον ἐθέλει, μέχρις ἂν
[10]	τὸ σῶμα, καὶ ἄφωνος γενόμενος	τὸ	πνεῦμα οὐχ εἵλκυσεν, ἀλλὰ τὸ
[7]	τὸ στόμα καὶ τοὺς μυκτῆρας	τὸ	πνεῦμα, πρῶτον μὲν ἐς τὸν
[4]	ἀφιᾶσιν. Οὐ γὰρ οἷόν τε	τὸ	πνεῦμα στῆναι, ἀλλὰ χωρέει ἄνω
[10]	κλαίων μὴ οἷός τε ἔῃ	τὸ	πνεῦμα ταχέως ἀναλαβεῖν, οἷα γίνεται
[16]	ὁ διαγγέλλων· ὁκόταν γὰρ σπάσῃ	τὸ	πνεῦμα ὥνθρωπος ἐς ἑωυτὸν, ἐς
[18]	σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ	τὸ	πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ μὴ τὸ
[5]	ταύτῃ τῇ νούσῳ ὡς ἐπὶ	τὸ	πουλύ. Ὁκόσα δὲ καθαρά ἐστι,
[8]	πλείονα χρόνον ὠφελέει ὡς ἐπὶ	τὸ	πουλύ· οὐ γὰρ ἔτι ἐπίληπτον
[4]	δὲ τὰς φλέβας καὶ ἐσαγόμεθα	τὸ	πουλὺ τοῦ πνεύματος· αὗται γὰρ
[15]	οὖν καὶ ἐγρηγορότι τότε μάλιστα	τὸ	πρόσωπον φλογιᾷ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ
[8]	τὰ πολλὰ ἀποθνήσκει, ἢν πουλὺ	τὸ	ῥεῦμα ἐπιγένηται καὶ νότιον ἔῃ·
[7]	ἵστησι τὸ αἷμα· κἢν μὲν	τὸ	ῥεῦμα πουλὺ ἔῃ καὶ παχὺ,
[7]	ὅταν γὰρ λάβῃ ἄνθρωπος κατὰ	τὸ	στόμα καὶ τοὺς μυκτῆρας τὸ
[7]	τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐς	τὸ	στόμα ὅσον εἰώθει. Λακτίζει δὲ
[15]	πάλιν ἐπὶ τὰς φλέβας καὶ	τὸ	σῶμα· ἔπειτα πέπαυται. Ἀνιᾶται δὲ
[10]	τούτων αὐτῷ γένηται, εὐθὺς ἔφριξε	τὸ	σῶμα, καὶ ἄφωνος γενόμενος τὸ
[17]	ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν	τὸ	σῶμα καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα
[11]	γνώσῃ ὅτι οὐχ ὁ θεὸς	τὸ	σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´ ἡ νοῦσος.
[13]	καὶ ἰσχυρῶν τοσοῦτον ἐπικρατέει καὶ	τὸ	σῶμα ποιέει αἰσθάνεσθαι καὶ μεταβάλλειν
[16]	γνώμην ἔχον· εἰ γὰρ ἐς	τὸ	σῶμα πρῶτον ἀφικνέετο καὶ ὕστερον
[4]	ἐς σφᾶς ἕλκουσαι, καὶ ἐς	τὸ	σῶμα τὸ λοιπὸν ὀχετεύουσι κατὰ
[1]	ὡς οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ,	τό	τε εὐσεβὲς καὶ θεῖον αὐτῶν
[13]	εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοισι ξυνίστασθαι	τὸ	ὑγιηρότατον τοῦ ἐγκεφάλου, τὸ δὲ
[18]	τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ μὴ	τὸ	φίλον καὶ σύνηθες· ὑπὸ μὲν
[8]	αὐχὴν ἢ χεὶρ, ὁκόθεν ἂν	τὸ	φλέβιον πληρωθὲν τοῦ φλέγματος κρατηθῇ
[10]	ὁ ἐγκέφαλος· τότε γὰρ ἀποκρίνεται	τὸ	φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν γὰρ ἐκ
[7]	ἄφωνος μέν ἐστιν ὁκόταν ἐξαίφνης	τὸ	φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐς τὰς φλέβας
[10]	καὶ ἐχάλασεν ἐξαίφνης, ὥστε πλημμυρεῖν	τὸ	φλέγμα, καὶ οὕτω τὸν κατάῤῥοον
[11]	δὲ μηκέτι οἷόν τε εἶναι	τὸ	φλέγμα, μηδὲ ἀναξηρανθῆναι τὸν ἐγκέφαλον,
[5]	ἐνταῦθα γὰρ ἀφίει καὶ ἐκκαθαίρεται	τὸ	φλέγμα, ὃ ἐχρῆν ἐν τῇ
[9]	θερμοῦ, ἃ οὐδὲ δύναται ἐπικρατῆσαι	τὸ	φλέγμα, οὐδ´ ἀποψῦξαι τὸ αἷμα,
[10]	καὶ οὕτως ἀπεκρίθη καὶ ἐπικατεῤῥύη	τὸ	φλέγμα. Τοῖσι μὲν παιδίοισιν αὗται
[8]	λεπτὰ ἐόντα οὐ δύναται παραδέχεσθαι	τὸ	φλέγμα ὑπὸ πάχεος καὶ πλήθεος,
[6]	κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν γὰρ ἐπικατέλθῃ	τὸ	φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ τὸν πλεύμονα
[7]	Ταῦτα δὲ πάσχει πάντα, ὁκόταν	τὸ	φλέγμα ψυχρὸν παραῤῥυῇ ἐς τὸ
[9]	αἱ φλέβες τὸν ἠέρα, καὶ	τὸ	φρόνημα γίνεται, τά τε σημήϊα
[17]	τὸ ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι καὶ	τὸ	φροντίζον· τὸ δὲ οὐχ οὕτως
[16]	γὰρ ἐς τὸ σῶμα πρῶτον	ἀφικνέετο	καὶ ὕστερον ἐς τὸν ἐγκέφαλον,
[2]	κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ	εἴχετο,	τούτῳ τῷ νοσήματι καὶ τῶν
[1]	λέγοντες, ὅκως, εἰ μὲν ὑγιὴς	γένοιτο,	αὐτῶν ἡ δόξα εἴη καὶ
[7]	καὶ θερμῷ, ἢν κρατηθῇ οὕτως,	ἐδέξαντο	τὸν ἠέρα αἱ φλέβες, καὶ
[1]	λόγους ἐπιλέξαντες ἐπιτηδείους τὴν ἴησιν	κατεστήσαντο	ἐς τὸ ἀσφαλὲς σφίσιν αὐτοῖσι,
[1]	εἰ δὲ ἀποθάνοι, ἐν ἀσφαλεῖ	καθισταῖντο	αὐτῶν αἱ ἀπολογίαι καὶ ἔχοιεν
[9]	αἷμα, ὥστε καὶ πῆξαι, ἀλλ´	αὐτὸ	κρατέεται καὶ καταμίγνυται τῷ αἵματι
[9]	καὶ ψυχρὸν καὶ ὀλίγον, ἀλλ´	αὐτὸ	κρατηθὲν ἐπάγη, ὥστε ἀκρατέα εἶναι
[3]	τὰ δεξιὰ τοῦ αὐχένος, ἐς	αὐτὸ	τὸ δέρμα, ὥστε κατάδηλος εἶναι·
[13]	τῷ χρόνῳ διαλύει· τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ τὴν γῆν ἐργάζεται
[17]	καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα τὸ	αὐτὸ	τοῦτο πάσχειν· διότι ἡ καρδίη
[9]	ἐπιγένηται τοῦτο τὸ νούσημα, διὰ	τοῦτο	ἀποκτείνει ἢ παράπληκτον ποιέει, ὅτι
[1]	τι καὶ πρότερον ἔχομεν μύσος,	τοῦτο	ἀφαγνιούμενοι. Καὶ περὶ μὲν τῶν
[1]	ὧν οὐ θαυμασίως γ´ ἔχουσιν·	τοῦτο	δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ
[15]	ὁκόταν ἐξαπίνης ὁ ἐγκέφαλος διαθερμαίνηται·	τοῦτο	δὲ πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ
[12]	ἐλάχιστοι πεσόντα, εὐθύς τε ἐγκαλύπτεται·	τοῦτο	δὲ ποιέει ὑπ´ αἰσχύνης τοῦ
[15]	καὶ ξυνισταμένου παρὰ τὸ ἔθος·	τοῦτο	δὲ ὑπὸ φλέγματος πάσχει· ὑπ´
[17]	τῇ καρδίῃ καὶ τὸ ἀνιώμενον	τοῦτό	ἐστι καὶ τὸ φροντίζον· τὸ
[10]	πολὺς καὶ ἦρος παθέειν τωὐτὸ	τοῦτο,	ἢν ἡλιωθῇ ἡ κεφαλή· τοῦ
[2]	ὅθεν ἕκαστα γίνεται· φύσιν δὲ	τοῦτο	καὶ πρόφασιν ἀπὸ ταὐτοῦ τὸ
[13]	χρόνῳ διαλύει· τὸ δ´ αὐτὸ	τοῦτο	καὶ τὴν γῆν ἐργάζεται καὶ
[1]	ἃ οὐδεὶς νομίζει ἱερὰ εἶναι.	Τοῦτο	μὲν γὰρ οἱ πυρετοὶ οἱ
[7]	μὲν ἐς τὴν κοιλίην ἔρχεται,	τοῦτο	μὲν τὴν κοιλίην διαψύχει, καὶ
[2]	δοκέει ἔχειν. ~Τὸ δὲ νούσημα	τοῦτο	οὐδέν τί μοι δοκέει θειότερον
[18]	τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις.	Τοῦτο	οὖν δεῖ τὸν ἰητρὸν ἐπίστασθαι,
[10]	καὶ παρὰ πυρὶ καθίσῃ, τωὐτὸ	τοῦτο	πάσχει, καὶ οὕτως ἐπίληπτος γίνεται
[17]	συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα τὸ αὐτὸ	τοῦτο	πάσχειν· διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί
[11]	ἐν τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων	τοῦτο	πάσχειν καὶ ἐπίληπτον ὡς τὰ
[11]	ἐκτὸς καὶ περικλύζει· καὶ διὰ	τοῦτο	πυκνότερον ἐπίληπτοι γίνονται καὶ ῥᾷον.
[1]	Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι	τοῦτο	τὸ νόσημα ἀφιερώσαντες τοιοῦτοι εἶναι
[9]	Τοῖσι δὲ πρεσβυτάτοισιν ὁκόταν ἐπιγένηται	τοῦτο	τὸ νούσημα, διὰ τοῦτο ἀποκτείνει
[17]	τῷ σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην	τοῦτο	τὸ οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν
[1]	ἔωσιν οὐδὲν ἐπιστάμενοι, ἱερὸν ἐνόμισαν	τοῦτο	τὸ πάθος εἶναι, καὶ λόγους
[8]	ἀνάγκη ἀσθενέστερον εἶναι καὶ ἐνδεέστερον	τοῦτο	τοῦ σώματος τὸ βλαβέν· ἐς
[3]	λεπτή· διὸ οὐκ αἰεὶ κατὰ	τωὐτὸ	τῆς κεφαλὴς ἀλγέει, ἀλλ´ ἐν
[10]	δὲ πολὺς καὶ ἦρος παθέειν	τωὐτὸ	τοῦτο, ἢν ἡλιωθῇ ἡ κεφαλή·
[10]	ἔλθῃ καὶ παρὰ πυρὶ καθίσῃ,	τωὐτὸ	τοῦτο πάσχει, καὶ οὕτως ἐπίληπτος
[18]	οὗτος καὶ ταύτην τὴν νοῦσον	ἰῷτο	ἂν, εἰ τοὺς καιροὺς διαγινώσκοι
[3]	τοῦ σώματος, πολλαὶ καὶ λεπταὶ,	δύο	δὲ παχεῖαι, ἡ μὲν ἀπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/09/2009