HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hippocrate de Cos, De la maladie sacrée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 11 formes différentes pour 84 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   πλεονάκις ταῦτα μέμνηνται· κἢν μὲν γὰρ αἶγα μιμῶνται, κἢν βρύχωνται, κἢν

[12]   καὶ φόβου τῆς πάθης· τὸ γὰρ αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες οὔπω γινώσκουσιν.

[3]   μήτε χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ

[1]   οὐ δεινοὶ αὐτοῖσίν εἰσιν; εἰ γὰρ ἄνθρωπος μαγεύων τε καὶ θύων

[10]   ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος· τότε γὰρ ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν

[13]   τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον μὲν γὰρ ἄρχεται τὸν ἠέρα ξυνεστεῶτα τήκειν

[1]   μίνθης, σκορόδου καὶ κρομύου (δριμὺ γὰρ ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρει) ἱμάτιον δὲ

[5]   διάγει προϊούσης τῆς ἡλικίης· ἐνταῦθα γὰρ ἀφίει καὶ ἐκκαθαίρεται τὸ φλέγμα,

[13]   κατὰ τὴν δύναμιν. Ὁ μὲν γὰρ βορέης ξυνίστησι τὸν ἠέρα καὶ

[10]   τοῦ δὲ θέρεος ἥκιστα, οὐ γὰρ γίνονται μεταβολαὶ ἐξαπιναῖοι. Ὁκόταν δὲ

[6]   ἐπιπίπτειν καὶ τὴν ὀρθοπνοίην. Οὐ γὰρ δέχεται τὸ πνεῦμα ὅσον ἐθέλει,

[9]   θάτερα μοῦνον, παράπληκτον ποιέει· οὐ γὰρ δύναται τὸ αἷμα ἐπικρατῆσαι τοῦ

[11]   τε ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε τῆς φύσιος

[10]   ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν γὰρ ἐκ τῆς θέρμης καὶ διαχύσιος

[2]   τἄλλα νουσήματα κατὰ γένος· εἰ γὰρ ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ

[13]   καὶ τῶν ἄλλων ὑδάτων· ἐκκρίνει γὰρ ἐξ ἁπάντων τὴν νοτίδα καὶ

[6]   δὲ καὶ κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν γὰρ ἐπικατέλθῃ τὸ φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ

[16]   τε καὶ γνώμην ἔχον· εἰ γὰρ ἐς τὸ σῶμα πρῶτον ἀφικνέετο

[1]   τι μὴ αἴγειόν ἐστιν· οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῖς ἄλλο προβάτιον οὐδὲν

[18]   ἀφ´ ὅτων καὶ γίνεται· ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ

[8]   ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ· οὐ γὰρ ἔτι ἐπίληπτον γίνεται, ἢν ἅπαξ

[4]   τὸ πουλὺ τοῦ πνεύματος· αὗται γὰρ ἡμέων εἰσὶν ἀναπνοαὶ τοῦ σώματος

[16]   ἔχειν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ· οὗτος γὰρ ἡμῖν ἐστι τῶν ἀπὸ τοῦ

[1]   θεῷ τὴν αἰτίην προστιθέντες. Οὐ γὰρ καθάπαξ, ἀλλὰ πλεονάκις ταῦτα μέμνηνται·

[5]   ἐν τῇ μήτρῃ ἐόντος· καθαίρεται γὰρ καὶ ἀνθέει, ὥσπερ τἄλλα μέρεα,

[17]   τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ σῶμα

[7]   τὸ αἷμα θερμὸν ἐόν· ἀποψύχει γὰρ καὶ ἵστησι τὸ αἷμα· κἢν

[1]   καὶ χοιρίων καὶ κυνὸς (ταῦτα γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι τῆς κοιλίης)

[7]   ἀλλ´ ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν· ὅταν γὰρ λάβῃ ἄνθρωπος κατὰ τὸ στόμα

[11]   οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται γὰρ ὁ ἐγκέφαλος ὑπὸ τοῦ φλέγματος

[11]   ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν γὰρ ὁ χρόνος γένηται τῇ νούσῳ,

[1]   τρίγλης, μελανούρου, κεστρέος, ἐγχέλυος (οὗτοι γὰρ οἱ ἰχθύες εἰσὶν ἐπικαιρότατοι) κρεῶν

[1]   νομίζει ἱερὰ εἶναι. Τοῦτο μὲν γὰρ οἱ πυρετοὶ οἱ ἀμφημερινοὶ καὶ

[4]   ἀναψύχουσι καὶ πάλιν ἀφιᾶσιν. Οὐ γὰρ οἷόν τε τὸ πνεῦμα στῆναι,

[1]   εἶναι, ἀλλά τι ἀνθρώπινον. Ὅστις γὰρ οἷός τε περικαθαίρων ἐστὶ καὶ

[1]   μηδὲ χεῖρα ἐπὶ χειρὶ (ταῦτα γὰρ πάντα κωλύματα εἶναι) Ταῦτα δὲ

[16]   ἐγκέφαλος γινώσκῃ, τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται γὰρ παντὶ τῷ σώματι τῆς φρονήσιος,

[10]   ὁ χειμὼν πολεμιώτατός ἐστιν· ὅταν γὰρ παρὰ πυρὶ πολλῷ διαθερμανθῇ τὴν

[6]   τοῦ πλήθεος ἔχῃ· ἢν μὲν γὰρ πλέον ἐπικαταῤῥυῇ, σχολαίτερον, ἢν δὲ

[11]   καὶ μάλιστα τῇσιν αἰξίν· αὗται γὰρ πυκνότατα λαμβάνονται· ἢν διακόψῃς τὴν

[1]   ἐστιν, ὡς ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην τε καθαιρέειν καὶ ἥλιον

[16]   ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ διαγγέλλων· ὁκόταν γὰρ σπάσῃ τὸ πνεῦμα ὥνθρωπος ἐς

[4]   χωρέει ἄνω καὶ κάτω· ἢν γὰρ στῇ που καὶ ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς

[8]   θάτερα, περιγίνεται ἐπίσημα ἐόντα· ἢ γὰρ στόμα παρέσπασται ἢ ὀφθαλμὸς ἢ

[9]   χειμῶνος ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε τὸ

[18]   φίλον καὶ σύνηθες· ὑπὸ μὲν γὰρ τῆς συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται,

[1]   δὲ μέλαν μὴ ἔχειν (θανατῶδες γὰρ τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν αἰγείῳ

[7]   προέρχεται ἐκ τοῦ πλεύμονος· ὅταν γὰρ τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐς

[7]   καὶ παχὺ, αὐτίκα ἀποκτείνει· κρατέει γὰρ τοῦ αἵματος τῷ ψύχει καὶ

[10]   ἢ ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσιν· ἀπὸ γὰρ τοῦ ἥπατος τείνουσι καὶ ἀπὸ

[17]   ταύτας τὰς αἰτίας· ἐξ ἅπαντος γὰρ τοῦ σώματος φλέβες ἐς αὐτὴν

[1]   ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί

[14]   μαινόμεθα μὲν ὑπὸ ὑγρότητος· ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος τῆς φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη

[1]   νομίζειν εἶναι οὔτε θεῖα· ὅκου γὰρ ὑπὸ καθαρμῶν τοιούτων μετάστατα γίνεται

[15]   δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί

[1]   αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ θεοί· οὔτε γὰρ φαγέειν οὔτε πιέειν ἔδοσαν φάρμακον

[9]   ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει· αἵ τε γὰρ φλέβες εἰσὶ κοῖλαι καὶ αἵματος

[10]   ἢ ὀλίγους ἢ οὐδένα· αἱ γὰρ φλέβες μεσταί εἰσιν αἵματος, καὶ

[8]   ἐπιγένηται καὶ νότιον ἔῃ· τὰ γὰρ φλέβια λεπτὰ ἐόντα οὐ δύναται

[2]   ἐστι τῶν λοιπῶν νουσημάτων· τοῖσι γὰρ φλεγματώδεσι φύσει γίνεται· τοῖσι δὲ

[17]   ὥσπερ τὰ πρὸς τῇ καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν ἐς τὴν

[17]   οὕτως ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ αἱ φρένες καὶ μᾶλλον διὰ

[7]   ἐς αὐτὸν, ἀφρέει καὶ ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων. Ἡ δὲ κόπρος ὑπέρχεται

[7]   αἵματος ἀτρεμίσαντος καὶ μὴ διαχεομένου ὥσπερ εἰώθει. Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ διαστρέφονται,

[3]   ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ ἄνω, ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη

[1]   δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον, ἐόντας τ´ αὐτέους

[2]   φαρμάκων τῶν προσφερομένων. Ἄρχεται δὲ ὥσπερ καὶ τἄλλα νουσήματα κατὰ γένος·

[3]   ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ διπλόος ὥσπερ καὶ τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν ἅπασιν·

[3]   ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων νουσημάτων τῶν

[1]   αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά τι ἔχοντας, ἢ ἀλάστορας,

[15]   καὶ ἐν τῷ φόβῳ ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι τότε μάλιστα

[17]   τουτέων ὁ ἐγκέφαλος αἴτιός ἐστιν· ὥσπερ οὖν καὶ τῆς φρονήσιος τοῦ

[17]   οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν αἰτίην, ὥσπερ τὰ πρὸς τῇ καρδίῃ ἅπερ

[5]   ἐόντος· καθαίρεται γὰρ καὶ ἀνθέει, ὥσπερ τἄλλα μέρεα, πρὶν γενέσθαι, καὶ

[7]   δὲ τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν ὁ ἀὴρ ἀποκλεισθῇ ἐν τοῖσι μέλεσι καὶ

[16]   τὸ λοιπὸν σῶμα σκίδναται ὁ ἀὴρ, καταλιπὼν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ

[7]   πλεύμονά τε καὶ τὰς φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐς τὰς κοιλίας ἐσιὼν

[16]   τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται. Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ καὶ

[17]   αὐτὸς ἑωυτοῦ διάφορος γίνηται ὁ ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλος πρῶτος αἰσθάνεται· διὸ

[2]   σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ τῷ

[2]   τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ τῷ νοσήματι καὶ

[8]   ἢ ὀφθαλμὸς ἢ αὐχὴν ἢ χεὶρ, ὁκόθεν ἂν τὸ φλέβιον πληρωθὲν

[11]   καὶ τήκεται, τὸ δὲ ἀποτηκόμενον ὕδωρ γίνεται, καὶ περιέχει τὸν ἐγκέφαλον

[14]   φόβοι παρίστανται ἡμῖν τὰ μὲν νύκτωρ, τὰ δὲ μεθ´ ἡμέρην, καὶ

Chapitre
[1]	πλεονάκις ταῦτα μέμνηνται· κἢν μὲν	γὰρ	αἶγα μιμῶνται, κἢν βρύχωνται, κἢν
[12]	καὶ φόβου τῆς πάθης· τὸ	γὰρ	αἰσχύνεσθαι παῖδες ὄντες οὔπω γινώσκουσιν.
[3]	μήτε χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ	γὰρ	αἴτιος ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ
[1]	οὐ δεινοὶ αὐτοῖσίν εἰσιν; εἰ	γὰρ	ἄνθρωπος μαγεύων τε καὶ θύων
[10]	ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος· τότε	γὰρ	ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν
[13]	τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον μὲν	γὰρ	ἄρχεται τὸν ἠέρα ξυνεστεῶτα τήκειν
[1]	μίνθης, σκορόδου καὶ κρομύου (δριμὺ	γὰρ	ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρει) ἱμάτιον δὲ
[5]	διάγει προϊούσης τῆς ἡλικίης· ἐνταῦθα	γὰρ	ἀφίει καὶ ἐκκαθαίρεται τὸ φλέγμα,
[13]	κατὰ τὴν δύναμιν. Ὁ μὲν	γὰρ	βορέης ξυνίστησι τὸν ἠέρα καὶ
[10]	τοῦ δὲ θέρεος ἥκιστα, οὐ	γὰρ	γίνονται μεταβολαὶ ἐξαπιναῖοι. Ὁκόταν δὲ
[6]	ἐπιπίπτειν καὶ τὴν ὀρθοπνοίην. Οὐ	γὰρ	δέχεται τὸ πνεῦμα ὅσον ἐθέλει,
[9]	θάτερα μοῦνον, παράπληκτον ποιέει· οὐ	γὰρ	δύναται τὸ αἷμα ἐπικρατῆσαι τοῦ
[11]	τε ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται· ὁ	γὰρ	ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε τῆς φύσιος
[10]	ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν	γὰρ	ἐκ τῆς θέρμης καὶ διαχύσιος
[2]	τἄλλα νουσήματα κατὰ γένος· εἰ	γὰρ	ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ
[13]	καὶ τῶν ἄλλων ὑδάτων· ἐκκρίνει	γὰρ	ἐξ ἁπάντων τὴν νοτίδα καὶ
[6]	δὲ καὶ κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν	γὰρ	ἐπικατέλθῃ τὸ φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ
[16]	τε καὶ γνώμην ἔχον· εἰ	γὰρ	ἐς τὸ σῶμα πρῶτον ἀφικνέετο
[1]	τι μὴ αἴγειόν ἐστιν· οὐ	γάρ	ἐστιν αὐτοῖς ἄλλο προβάτιον οὐδὲν
[18]	ἀφ´ ὅτων καὶ γίνεται· ἕτερον	γὰρ	ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ
[8]	ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ· οὐ	γὰρ	ἔτι ἐπίληπτον γίνεται, ἢν ἅπαξ
[4]	τὸ πουλὺ τοῦ πνεύματος· αὗται	γὰρ	ἡμέων εἰσὶν ἀναπνοαὶ τοῦ σώματος
[16]	ἔχειν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ· οὗτος	γὰρ	ἡμῖν ἐστι τῶν ἀπὸ τοῦ
[1]	θεῷ τὴν αἰτίην προστιθέντες. Οὐ	γὰρ	καθάπαξ, ἀλλὰ πλεονάκις ταῦτα μέμνηνται·
[5]	ἐν τῇ μήτρῃ ἐόντος· καθαίρεται	γὰρ	καὶ ἀνθέει, ὥσπερ τἄλλα μέρεα,
[17]	τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη	γὰρ	καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ σῶμα
[7]	τὸ αἷμα θερμὸν ἐόν· ἀποψύχει	γὰρ	καὶ ἵστησι τὸ αἷμα· κἢν
[1]	καὶ χοιρίων καὶ κυνὸς (ταῦτα	γὰρ	κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι τῆς κοιλίης)
[7]	ἀλλ´ ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν· ὅταν	γὰρ	λάβῃ ἄνθρωπος κατὰ τὸ στόμα
[11]	οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται	γὰρ	ὁ ἐγκέφαλος ὑπὸ τοῦ φλέγματος
[11]	ἔχει καὶ τῷ ἀνθρώπῳ· ὁκόταν	γὰρ	ὁ χρόνος γένηται τῇ νούσῳ,
[1]	τρίγλης, μελανούρου, κεστρέος, ἐγχέλυος (οὗτοι	γὰρ	οἱ ἰχθύες εἰσὶν ἐπικαιρότατοι) κρεῶν
[1]	νομίζει ἱερὰ εἶναι. Τοῦτο μὲν	γὰρ	οἱ πυρετοὶ οἱ ἀμφημερινοὶ καὶ
[4]	ἀναψύχουσι καὶ πάλιν ἀφιᾶσιν. Οὐ	γὰρ	οἷόν τε τὸ πνεῦμα στῆναι,
[1]	εἶναι, ἀλλά τι ἀνθρώπινον. Ὅστις	γὰρ	οἷός τε περικαθαίρων ἐστὶ καὶ
[1]	μηδὲ χεῖρα ἐπὶ χειρὶ (ταῦτα	γὰρ	πάντα κωλύματα εἶναι) Ταῦτα δὲ
[16]	ἐγκέφαλος γινώσκῃ, τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται	γὰρ	παντὶ τῷ σώματι τῆς φρονήσιος,
[10]	ὁ χειμὼν πολεμιώτατός ἐστιν· ὅταν	γὰρ	παρὰ πυρὶ πολλῷ διαθερμανθῇ τὴν
[6]	τοῦ πλήθεος ἔχῃ· ἢν μὲν	γὰρ	πλέον ἐπικαταῤῥυῇ, σχολαίτερον, ἢν δὲ
[11]	καὶ μάλιστα τῇσιν αἰξίν· αὗται	γὰρ	πυκνότατα λαμβάνονται· ἢν διακόψῃς τὴν
[1]	ἐστιν, ὡς ἐγὼ διδάξω. Εἰ	γὰρ	σελήνην τε καθαιρέειν καὶ ἥλιον
[16]	ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ διαγγέλλων· ὁκόταν	γὰρ	σπάσῃ τὸ πνεῦμα ὥνθρωπος ἐς
[4]	χωρέει ἄνω καὶ κάτω· ἢν	γὰρ	στῇ που καὶ ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς
[8]	θάτερα, περιγίνεται ἐπίσημα ἐόντα· ἢ	γὰρ	στόμα παρέσπασται ἢ ὀφθαλμὸς ἢ
[9]	χειμῶνος ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε	γὰρ	τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε τὸ
[18]	φίλον καὶ σύνηθες· ὑπὸ μὲν	γὰρ	τῆς συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται,
[1]	δὲ μέλαν μὴ ἔχειν (θανατῶδες	γὰρ	τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν αἰγείῳ
[7]	προέρχεται ἐκ τοῦ πλεύμονος· ὅταν	γὰρ	τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐς
[7]	καὶ παχὺ, αὐτίκα ἀποκτείνει· κρατέει	γὰρ	τοῦ αἵματος τῷ ψύχει καὶ
[10]	ἢ ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσιν· ἀπὸ	γὰρ	τοῦ ἥπατος τείνουσι καὶ ἀπὸ
[17]	ταύτας τὰς αἰτίας· ἐξ ἅπαντος	γὰρ	τοῦ σώματος φλέβες ἐς αὐτὴν
[1]	ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι	γὰρ	τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί
[14]	μαινόμεθα μὲν ὑπὸ ὑγρότητος· ὁκόταν	γὰρ	ὑγρότερος τῆς φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη
[1]	νομίζειν εἶναι οὔτε θεῖα· ὅκου	γὰρ	ὑπὸ καθαρμῶν τοιούτων μετάστατα γίνεται
[15]	δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν	γὰρ	ὑπὸ τοῦ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί
[1]	αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ θεοί· οὔτε	γὰρ	φαγέειν οὔτε πιέειν ἔδοσαν φάρμακον
[9]	ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει· αἵ τε	γὰρ	φλέβες εἰσὶ κοῖλαι καὶ αἵματος
[10]	ἢ ὀλίγους ἢ οὐδένα· αἱ	γὰρ	φλέβες μεσταί εἰσιν αἵματος, καὶ
[8]	ἐπιγένηται καὶ νότιον ἔῃ· τὰ	γὰρ	φλέβια λεπτὰ ἐόντα οὐ δύναται
[2]	ἐστι τῶν λοιπῶν νουσημάτων· τοῖσι	γὰρ	φλεγματώδεσι φύσει γίνεται· τοῖσι δὲ
[17]	ὥσπερ τὰ πρὸς τῇ καρδίῃ	ἅπερ	ὦτα καλέεται, οὐδὲν ἐς τὴν
[17]	οὕτως ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν	ὥσπερ	αἱ φρένες καὶ μᾶλλον διὰ
[7]	ἐς αὐτὸν, ἀφρέει καὶ ἀναβλύει	ὥσπερ	ἀποθνήσκων. Ἡ δὲ κόπρος ὑπέρχεται
[7]	αἵματος ἀτρεμίσαντος καὶ μὴ διαχεομένου	ὥσπερ	εἰώθει. Καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ διαστρέφονται,
[3]	ἀριστερὰ καὶ κάτω καὶ ἄνω,	ὥσπερ	καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη
[1]	δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας	ὥσπερ	καὶ πρότερον, ἐόντας τ´ αὐτέους
[2]	φαρμάκων τῶν προσφερομένων. Ἄρχεται δὲ	ὥσπερ	καὶ τἄλλα νουσήματα κατὰ γένος·
[3]	ἐγκέφαλος τοῦ ἀνθρώπου ἐστὶ διπλόος	ὥσπερ	καὶ τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν ἅπασιν·
[3]	ὁ ἐγκέφαλος τούτου τοῦ πάθεος,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων νουσημάτων τῶν
[1]	αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν	ὥσπερ	μίασμά τι ἔχοντας, ἢ ἀλάστορας,
[15]	καὶ ἐν τῷ φόβῳ ἔῃ·	ὥσπερ	οὖν καὶ ἐγρηγορότι τότε μάλιστα
[17]	τουτέων ὁ ἐγκέφαλος αἴτιός ἐστιν·	ὥσπερ	οὖν καὶ τῆς φρονήσιος τοῦ
[17]	οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν αἰτίην,	ὥσπερ	τὰ πρὸς τῇ καρδίῃ ἅπερ
[5]	ἐόντος· καθαίρεται γὰρ καὶ ἀνθέει,	ὥσπερ	τἄλλα μέρεα, πρὶν γενέσθαι, καὶ
[7]	δὲ τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν ὁ	ἀὴρ	ἀποκλεισθῇ ἐν τοῖσι μέλεσι καὶ
[16]	τὸ λοιπὸν σῶμα σκίδναται ὁ	ἀὴρ,	καταλιπὼν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ ἑωυτοῦ
[7]	πλεύμονά τε καὶ τὰς φλέβας	ἀὴρ	ξυμβάλλεται ἐς τὰς κοιλίας ἐσιὼν
[16]	τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ ὁ	ἀὴρ	παρέχεται. Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ καὶ
[17]	αὐτὸς ἑωυτοῦ διάφορος γίνηται ὁ	ἠὴρ,	ὁ ἐγκέφαλος πρῶτος αἰσθάνεται· διὸ
[2]	σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ	πατὴρ	καὶ μήτηρ εἴχετο, τούτῳ τῷ
[2]	τί κωλύει ὅτῳ πατὴρ καὶ	μήτηρ	εἴχετο, τούτῳ τῷ νοσήματι καὶ
[8]	ἢ ὀφθαλμὸς ἢ αὐχὴν ἢ	χεὶρ,	ὁκόθεν ἂν τὸ φλέβιον πληρωθὲν
[11]	καὶ τήκεται, τὸ δὲ ἀποτηκόμενον	ὕδωρ	γίνεται, καὶ περιέχει τὸν ἐγκέφαλον
[14]	φόβοι παρίστανται ἡμῖν τὰ μὲν	νύκτωρ,	τὰ δὲ μεθ´ ἡμέρην, καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/09/2009