HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hippocrate de Cos, De la maladie sacrée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  116 formes différentes pour 264 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[14]   ψυχρότερος ὑγρότερος ξηρότερος,     τι ἄλλο πεπόνθῃ πάθος παρὰ
[1]   ἀλάστορας, πεφαρμαγμένους ὑπὸ ἀνθρώπων,     τι ἔργον ἀνόσιον εἰργασμένους, οὓς
[1]   κἢν τυγχάνῃ ὑπὸ ἑτέρου μεμιασμένον     τι πεπονθὸς, ἐθέλοι ἂν ὑπὸ
[17]   οὐκ ἔχουσι πρὸς ἣν δέξονται     ἀγαθὸν κακὸν προσπῖπτον, ἀλλ´
[13]   ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη     αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ χρὴ
[1]   ἐστιν αὐτοῖς ἄλλο προβάτιον οὐδὲν     αἶγες καὶ βόες. Εἰ δὲ
[1]   τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά τι ἔχοντας,     ἀλάστορας, πεφαρμαγμένους ὑπὸ ἀνθρώπων,
[13]   κατὰ γῆς ἐστι μεστὰ οἴνου     ἄλλου τινὸς ὑγροῦ, πάντα ταῦτα
[17]   τι ὥνθρωπος ὑπερχαρείη ἐξ ἀδοκήτου     ἀνιηθείη, πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν
[8]   γὰρ στόμα παρέσπασται ὀφθαλμὸς     αὐχὴν χεὶρ, ὁκόθεν ἂν
[8]   ἐπὶ θάτερα, περιγίνεται ἐπίσημα ἐόντα·     γὰρ στόμα παρέσπασται ὀφθαλμὸς
[10]   φλέβες εἰσὶ κοιλότεραι καὶ πλέονες     ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσιν· ἀπὸ γὰρ
[14]   εὐφροσύναι καὶ γέλωτες καὶ παιδιαὶ     ἐντεῦθεν, καὶ λῦπαι καὶ ἀνίαι
[6]   φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ τὸν πλεύμονα     ἐπὶ τὴν καρδίην, ἀποψύχεται τὸ
[10]   δὲ τὰ δεξιὰ μᾶλλον καταῤῥέει     ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὅτι αἱ
[8]   τὰς φλέβας τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται,     ἐς τὰς ἐπὶ θάτερα, περιγίνεται
[14]   ὅταν οὗτος μὴ ὑγιαίνῃ, ἀλλ´     θερμότερος τῆς φύσιος γένηται
[10]   ἐν ψύχει γένηται καὶ ῥιγώσῃ,     καὶ ἐκ ψύχεος εἰς ἀλέην
[10]   γινομένου, ἢν δείσῃ βοήσαντός τινος,     καὶ μεταξὺ κλαίων μὴ οἷός
[17]   πρὸς ἣν δέξονται ἀγαθὸν     κακὸν προσπῖπτον, ἀλλ´ ὑπ´ ἀμφοτέρων
[13]   ὁκόσα τε ἐν οἰκήμασι κεράμια     κατὰ γῆς ἐστι μεστὰ οἴνου
[4]   στῇ· τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ     κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε τὸ
[1]   καὶ ἐξ ἄλλης τινὸς γνώμης     μελέτης φασὶν ταῦτα οἷόν τ´
[1]   θεοῦ καθαίρεσθαι καὶ ἁγνίζεσθαι μᾶλλον     μιαίνεσθαι. Τὰ γοῦν μέγιστα τῶν
[14]   γένηται ψυχρότερος ὑγρότερος     ξηρότερος, τι ἄλλο πεπόνθῃ
[10]   ἐκ παιδίου ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´     ὀλίγους οὐδένα· αἱ γὰρ
[8]   μὲν οὖν παιδίοισιν οὕτω γίνεται,     ὅτι τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ
[5]   ἑνός τινος γένηται ὀφθαλμοῦ     οὔατος, φλέψ τις συνισχνανθῇ,
[10]   ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´ ὀλίγους     οὐδένα· αἱ γὰρ φλέβες μεσταί
[8]   ἐόντα· γὰρ στόμα παρέσπασται     ὀφθαλμὸς αὐχὴν χεὶρ,
[5]   δὲ ἀπὸ ἑνός τινος γένηται     ὀφθαλμοῦ οὔατος, φλέψ
[12]   προαίσθωνται, φεύγουσι παρὰ τὰς μητέρας     παρὰ ἄλλον ὅντινα μάλιστα γινώσκουσιν,
[9]   τὸ νούσημα, διὰ τοῦτο ἀποκτείνει     παράπληκτον ποιέει, ὅτι αἱ φλέβες
[1]   μίασμά τι ἔχοντας, ἀλάστορας,     πεφαρμαγμένους ὑπὸ ἀνθρώπων, τι
[17]   ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τις πόνος     τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ· ἀνάγκη
[14]   τῆς φύσιος γένηται ψυχρότερος     ὑγρότερος ξηρότερος, τι
[5]   γένηται ὀφθαλμοῦ οὔατος,     φλέψ τις συνισχνανθῇ, ἐκεῖνο κακοῦται
[8]   παρέσπασται ὀφθαλμὸς αὐχὴν     χεὶρ, ὁκόθεν ἂν τὸ φλέβιον
[14]   θερμότερος τῆς φύσιος γένηται     ψυχρότερος ὑγρότερος ξηρότερος,
[16]   ὀφθαλμοὶ καὶ τὰ οὔατα καὶ     γλῶσσα καὶ αἱ χεῖρες καὶ
[15]   ὀφθαλμοὶ ἐρεύθονται, ὁκόταν φοβῆται, καὶ     γνώμη ἐπινοέῃ τι κακὸν ἐργάσασθαι,
[3]   μὲν ἀπὸ τοῦ ἥπατος,     δὲ ἀπὸ τοῦ σπληνός. Καὶ
[3]   πόδα, καὶ καλέεται κοίλη φλέψ·     δὲ ἑτέρη ἄνω τείνει διὰ
[7]   ἀφρέει καὶ ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων.     δὲ κόπρος ὑπέρχεται ὑπὸ βίης
[5]   καὶ τῶν λοιπῶν οὕτως ἔχει.  ~Ἡ   δὲ νοῦσος αὕτη γίνεται τοῖσι
[1]   αὐτῶν δόξα εἴη καὶ     δεξιότης, εἰ δὲ ἀποθάνοι, ἐν
[15]   φρονέει ἄνθρωπος. ~Γίνεται δὲ     διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ φλέγματος
[1]   εἰ μὲν ὑγιὴς γένοιτο, αὐτῶν     δόξα εἴη καὶ δεξιότης,
[1]   βλάπτοντα, τοῦ δὲ θείου ἀφανίζεται     δύναμις. Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν
[1]   ἀνθρώπινον, εἰ δὴ τοῦ θείου     δύναμις ὑπὸ ἀνθρώπου γνώμης κρατέεται
[18]   ἀπείροισιν. ~Αὕτη δὲ νοῦσος     ἱερὴ καλεομένη ἐκ τῶν αὐτῶν
[17]   τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν· διότι     καρδίη αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ
[6]   καὶ τῇ καρδίῃ πηδῶσι, καὶ     καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆς
[10]   παιδίοισι μάλιστα, οἷσιν ἂν διαθερμανθῇ     κεφαλὴ ἤν τε ὑπὸ ἡλίου,
[10]   παθέειν τωὐτὸ τοῦτο, ἢν ἡλιωθῇ     κεφαλή· τοῦ δὲ θέρεος ἥκιστα,
[7]   φρονέουσιν, ἐνίοισι δὲ καὶ ὑποχωρέει     κόπρος κάτω· καὶ ταῦτα γίνεται
[3]   καὶ λεπταὶ, δύο δὲ παχεῖαι,     μὲν ἀπὸ τοῦ ἥπατος,
[3]   δὲ ἀπὸ τοῦ σπληνός. Καὶ     μὲν ἀπὸ τοῦ ἥπατος ὧδ´
[13]   μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων τούτων. Οὕτως     νοῦσος αὕτη γίνεται καὶ θάλλει
[10]   εἴκοσιν ἔτεα παρέλθῃ, οὐκ ἔτι     νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ
[18]   δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν. ~Αὕτη δὲ     νοῦσος ἱερὴ καλεομένη ἐκ
[11]   καὶ ῥᾷον. Διὸ δὴ πουλυχρόνιος     νοῦσος, ὅτι τὸ ἐπιῤῥέον λεπτόν
[11]   θεὸς τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ´     νοῦσος. Οὕτω δ´ ἔχει καὶ
[1]   τῆς νούσου βιαζομένοισιν, Ἐνοδίου πρόσκειται     προσωνυμίη· ἢν δὲ λεπτότερον καὶ
[10]   οὕτως ἐπικαταῤῥέει. Τοῖσι μὲν αὕτη     πρόφασις γίνεται, τοῖσι δὲ καὶ
[11]   καὶ μάλιστα ἐν τοῖσι νοτίοισιν·     τε ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται·
[7]   ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν· ὅταν γὰρ  λάβῃ   ἄνθρωπος κατὰ τὸ στόμα καὶ
[10]   ἐξαπίνης μετὰ βόρεια πνεύματα νότος  μεταλάβῃ,   ξυνεστηκότα τὸν ἐγκέφαλον καὶ εὐσθενέοντα
[7]   μήτε ἐς τὰς κοιλίας, ἀλλ´  ἐπιλάβῃ   τὴν ἀναπνοήν· ὅταν γὰρ λάβῃ
[1]   Καὶ τὰ μὲν τῶν καθαρμῶν  γῇ   κρύπτουσι, τὰ δὲ ἐς θάλασσαν
[9]   καὶ ὀλίγον, ἀλλ´ αὐτὸ κρατηθὲν  ἐπάγη,   ὥστε ἀκρατέα εἶναι ἐκεῖνα καθ´
[7]   σκεδασθῇ κατὰ τὰς φλέβας καὶ  μιγῇ   τῷ αἵματι πολλῷ ἐόντι καὶ
[1]   φέροντας τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ  δὴ   θεός γέ ἐστιν αἴτιος. Οὐ
[11]   ἐπίληπτοι γίνονται καὶ ῥᾷον. Διὸ  δὴ   πουλυχρόνιος νοῦσος, ὅτι τὸ
[1]   καὶ ἀγύρται καὶ ἀλαζόνες, ὁκόσοι  δὴ   προσποιέονται σφόδρα θεοσεβέες εἶναι καὶ
[1]   τούτων εἶναι, ἀλλ´ ἀνθρώπινον, εἰ  δὴ   τοῦ θείου δύναμις ὑπὸ
[12]   αἵματος καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι δὲ  ἤδη   ἐθάδες εἰσὶ τῇ νούσῳ, προγινώσκουσιν
[2]   χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον ἔῃ, ὥστε  ἤδη   εἶναι ἰσχυρότερον τῶν φαρμάκων τῶν
[2]   ἑτέρων, τι ἂν μὴ  ἤδη   ὑπὸ χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον ἔῃ,
[10]   ἢν μὴ ἐκ παιδίου ξύντροφος  ἔῃ,   ἀλλ´ ὀλίγους οὐδένα·
[14]   ὁκόταν γὰρ ὑγρότερος τῆς φύσιος  ἔῃ,   ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου δὲ μήτε
[7]   μέλεσι καὶ μὴ οἷός τε  ἔῃ   διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ τοῦ φλέγματος·
[7]   κἢν μὲν τὸ ῥεῦμα πουλὺ  ἔῃ   καὶ παχὺ, αὐτίκα ἀποκτείνει· κρατέει
[9]   οὖν πολὺ καταῤῥυῇ καὶ χειμῶνος  ἔῃ   καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ τὰς
[12]   μὲν ἐγγὺς αὐτῶν οἶκος  ἔῃ,   οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ, ἐς
[8]   τὸ ῥεῦμα ἐπιγένηται καὶ νότιον  ἔῃ·   τὰ γὰρ φλέβια λεπτὰ ἐόντα
[7]   καὶ πήγνυσιν· ἢν δὲ ἔλασσον  ἔῃ,   τὸ μὲν παραυτίκα κρατέει ἀποφράξαν
[10]   μεταξὺ κλαίων μὴ οἷός τε  ἔῃ   τὸ πνεῦμα ταχέως ἀναλαβεῖν, οἷα
[16]   ἀκμὴν καὶ τι ἂν  ἔῃ   φρόνιμόν τε καὶ γνώμην ἔχον·
[15]   φοβερὸν καὶ ἐν τῷ φόβῳ  ἔῃ·   ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι τότε
[2]   ἤδη ὑπὸ χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον  ἔῃ,   ὥστε ἤδη εἶναι ἰσχυρότερον τῶν
[15]   ὁκόταν φοβῆται, καὶ γνώμη  ἐπινοέῃ   τι κακὸν ἐργάσασθαι, οὕτω καὶ
[1]   δὲ καὶ τῆς κόπρου τι  παρέῃ,   πολλάκις γίνεται ὑπὸ τῆς
[1]   στόματος ἀφίῃ καὶ τοῖσι ποσὶ  λακτίζῃ,   Ἄρης τὴν αἰτίην ἔχει. Ὁκόσα
[8]   τὸ φλέβιον πληρωθὲν τοῦ φλέγματος  κρατηθῇ   καὶ ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ
[7]   πολλῷ ἐόντι καὶ θερμῷ, ἢν  κρατηθῇ   οὕτως, ἐδέξαντο τὸν ἠέρα αἱ
[6]   πνεῦμα ὅσον ἐθέλει, μέχρις ἂν  κρατηθῇ   τοῦ φλέγματος τὸ ἐπιῤῥυὲν καὶ
[10]   τὸ αἷμα ἔστη, καὶ οὕτως  ἀπεκρίθη   καὶ ἐπικατεῤῥύη τὸ φλέγμα. Τοῖσι
[10]   καὶ ἐκ ψύχεος εἰς ἀλέην  ἔλθῃ   καὶ παρὰ πυρὶ καθίσῃ, τωὐτὸ
[15]   σώματος· καὶ φόβος παρέστηκε μέχρις  ἀπέλθῃ   πάλιν ἐπὶ τὰς φλέβας καὶ
[15]   δὲ καὶ ἐπὴν τὸ αἷμα  ἐπέλθῃ   πουλὺ ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον καὶ
[10]   ἐξαπιναῖοι. Ὁκόταν δὲ εἴκοσιν ἔτεα  παρέλθῃ,   οὐκ ἔτι νοῦσος αὕτη
[6]   καὶ κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν γὰρ  ἐπικατέλθῃ   τὸ φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ τὸν
[8]   ἔτι ἐπίληπτον γίνεται, ἢν ἅπαξ  ἐπισημανθῇ,   διὰ τόδε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης
[10]   μὲν παιδίοισι μάλιστα, οἷσιν ἂν  διαθερμανθῇ   κεφαλὴ ἤν τε ὑπὸ
[10]   ὅταν γὰρ παρὰ πυρὶ πολλῷ  διαθερμανθῇ   τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν ἐγκέφαλον,
[5]   οὔατος, φλέψ τις  συνισχνανθῇ,   ἐκεῖνο κακοῦται τὸ μέρος, ὁκοίως
[14]   ξηρότερος, τι ἄλλο  πεπόνθῃ   πάθος παρὰ τὴν φύσιν
[5]   ἢν μὲν καλῶς καὶ μετρίως  καθαρθῇ   καὶ μήτε πλέον μήτε ἔλασσον
[7]   ἀναπνοήν· ἔπειτα τῷ χρόνῳ ὁκόταν  σκεδασθῇ   κατὰ τὰς φλέβας καὶ μιγῇ
[15]   καταφρονήσῃ καὶ τὸ αἷμα πάλιν  ἀποσκεδασθῇ   ἐς τὰς φλέβας τὰς προειρημένας,
[4]   ὁκόταν καθημένῳ κατακειμένῳ φλέβια  πιεσθῇ,   ὥστε τὸ πνεῦμα μὴ διεξιέναι
[7]   τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν ἀὴρ  ἀποκλεισθῇ   ἐν τοῖσι μέλεσι καὶ μὴ
[7]   δὲ τουτέων μὲν τῶν ὁδῶν  ἀποκλεισθῇ,   ἐς δὲ τὰς φλέβας, ἃς
[6]   φλέγματος τὸ ἐπιῤῥυὲν καὶ διαθερμανθὲν  διαχυθῇ   ἐς τὰς φλέβας· ἔπειτα παύεται
[4]   ἢν γὰρ στῇ που καὶ  ἀποληφθῇ,   ἀκρατὲς γίνεται ἐκεῖνο τὸ μέρος
[10]   ἦρος παθέειν τωὐτὸ τοῦτο, ἢν  ἡλιωθῇ   κεφαλή· τοῦ δὲ θέρεος
[8]   πληρωθὲν τοῦ φλέγματος κρατηθῇ καὶ  ἀπισχνωθῇ.   Τούτῳ οὖν τῷ φλεβίῳ ἀνάγκη
[6]   τὸν πλεύμονα καὶ τὴν καρδίην  ἴῃ·   ἢν δὲ ἐς τὴν κοιλίην,
[17]   αὐτὸ τοῦτο πάσχειν· διότι  καρδίη   αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ
[17]   αἰτίην, ὥσπερ τὰ πρὸς τῇ  καρδίῃ   ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν ἐς
[17]   δέ τινες ὡς φρονέομεν τῇ  καρδίῃ   καὶ τὸ ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι
[6]   τῇ καρδίῃ πηδῶσι, καὶ  καρδίη   πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης
[6]   πρὸς τῷ πλεύμονι καὶ τῇ  καρδίῃ   πηδῶσι, καὶ καρδίη πάλλεται,
[1]   ὑγιὴς γένοιτο, αὐτῶν δόξα  εἴη   καὶ δεξιότης, εἰ δὲ
[1]   περὶ ἑκάστου λέγειν πουλὺς ἂν  εἴη   λόγος. Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ
[17]   ὥνθρωπος ὑπερχαρείη ἐξ ἀδοκήτου  ἀνιηθείη,   πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν ὑπὸ
[17]   νοέειν, πλὴν εἴ τι ὥνθρωπος  ὑπερχαρείη   ἐξ ἀδοκήτου ἀνιηθείη, πηδῶσι
[14]   καὶ ἀγνωσίη τῶν καθεστεώτων καὶ  ἀηθίη   καὶ ἀπειρίη. Καὶ ταῦτα πάσχομεν
[1]   νούσου βιαζομένοισιν, Ἐνοδίου πρόσκειται  προσωνυμίη·   ἢν δὲ λεπτότερον καὶ πυκνότερον,
[11]   ἀλλὰ διαβεβρέχθαι καὶ εἶναι ὑγρόν.  Γνοίη   δ´ ἄν τις τόδε μάλιστα
[14]   τῶν καθεστεώτων καὶ ἀηθίη καὶ  ἀπειρίη.   Καὶ ταῦτα πάσχομεν ἀπὸ τοῦ
[7]   ὅταν γὰρ τὸ πνεῦμα μὴ  ἐσίῃ   ἐς αὐτὸν, ἀφρέει καὶ ἀναβλύει
[7]   δὲ ὁκόταν τὸ πνεῦμα μὴ  ἐσίῃ   ἐς τὸ στόμα ὅσον εἰώθει.
[14]   καὶ φροντίδες οὐχ ἱκνεύμεναι, καὶ  ἀγνωσίη   τῶν καθεστεώτων καὶ ἀηθίη καὶ
[1]   δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματος  ἀφίῃ   καὶ τοῖσι ποσὶ λακτίζῃ, Ἄρης
[8]   ἀπισχνωθῇ. Τούτῳ οὖν τῷ φλεβίῳ  ἀνάγκη   ἀσθενέστερον εἶναι καὶ ἐνδεέστερον τοῦτο
[17]   τάσις γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ·  ἀνάγκη   γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ
[14]   γὰρ ὑγρότερος τῆς φύσιος ἔῃ,  ἀνάγκη   κινέεσθαι, κινευμένου δὲ μήτε τὴν
[13]   ἀνέμων τούτων ἐν τῇσι μεταλλαγῇσιν,  ἀνάγκη   τοῖσι μὲν νοτίοισι λύεσθαί τε
[5]   ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ ἐγκεφάλῳ, οὕτως  ἀνάγκη   φλεγματώδεα εἶναι. Καὶ ὁκόσοισι μὲν
[4]   διεξιέναι διὰ τῆς φλεβὸς, εὐθὺς  νάρκη   ἔχει. Περὶ μὲν τῶν φλεβῶν
[16]   πόδες οἷα ἂν ἐγκέφαλος  γινώσκῃ,   τοιαῦτα πρήσσουσι· γίνεται γὰρ παντὶ
[10]   μάλιστα, οἷσιν ἂν διαθερμανθῇ  κεφαλὴ   ἤν τε ὑπὸ ἡλίου, ἤν
[10]   τωὐτὸ τοῦτο, ἢν ἡλιωθῇ  κεφαλή·   τοῦ δὲ θέρεος ἥκιστα, οὐ
[3]   ἐς τὸν πόδα, καὶ καλέεται  κοίλη   φλέψ· δὲ ἑτέρη ἄνω
[3]   λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ τῆς  κληῗ   δος ἐς τὰ δεξιὰ τοῦ
[5]   παντὸς τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ἀπότηξις  πολλὴ   γένηται, νοσώδεά τε τὴν κεφαλὴν
[17]   ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν τις  μεταβολὴ   ἰσχυροτέρη γένηται ἐν τῷ ἠέρι
[1]   ὡς ἂν μηδεὶς ὑπερβαίνῃ ἢν  μὴ   ἁγνεύῃ, εἰσιόντες τε ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα
[1]   ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα τι  μὴ   αἴγειόν ἐστιν· οὐ γάρ ἐστιν
[6]   πυκνότερα ἐπίληπτος γίνεται, ἢν δὲ  μὴ,   ἀραιότερα. Ταῦτα μὲν οὖν πάσχει,
[18]   καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν ἁπάσῃσι  μὴ   αὔξειν τὰ νουσήματα, ἀλλὰ σπεύδειν
[1]   μὲν τὴν ἀπορίην αὐτοῖσι τοῦ  μὴ   γινώσκειν τὸ θεῖον αὐτῇ διασώζεται,
[2]   γίνεσθαι τὴν νοῦσον ταύτην, καὶ  μὴ   διακρίνειν μήτε χολώδεα μήτε φλεγματώδεα.
[7]   σπῶνται, τοῦ αἵματος ἀτρεμίσαντος καὶ  μὴ   διαχεομένου ὥσπερ εἰώθει. Καὶ οἱ
[4]   φλέβια πιεσθῇ, ὥστε τὸ πνεῦμα  μὴ   διεξιέναι διὰ τῆς φλεβὸς, εὐθὺς
[10]   νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει, ἢν  μὴ   ἐκ παιδίου ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´
[5]   ἀποτήξιος ἔχῃ· ἢν δὲ κάθαρσις  μὴ   ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ τῷ ἐγκεφάλῳ,
[12]   οἶκος ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ  μὴ,   ἐς τὸ ἐρημότατον, ὅπη μέλλουσιν
[1]   τίκτει τε καὶ αὔξει καὶ  μὴ   ἐσθιόμενα ἰῆται, οὐκ ἐστὶν ἄρα
[7]   πλεύμονος· ὅταν γὰρ τὸ πνεῦμα  μὴ   ἐσίῃ ἐς αὐτὸν, ἀφρέει καὶ
[7]   προσπίπτει δὲ ὁκόταν τὸ πνεῦμα  μὴ   ἐσίῃ ἐς τὸ στόμα ὅσον
[1]   οὐδὲν ξυμφέρει) ἱμάτιον δὲ μέλαν  μὴ   ἔχειν (θανατῶδες γὰρ τὸ μέλαν)
[14]   πάθος παρὰ τὴν φύσιν  μὴ   ἐώθει. Καὶ μαινόμεθα μὲν ὑπὸ
[2]   ἧσσον ἑτέρων, τι ἂν  μὴ   ἤδη ὑπὸ χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον
[8]   δὲ ξυντραφῆναι καὶ ξυναυξηθῆναι, ἢν  μὴ   θεραπευθῶσι τοῖσιν ἐπιτηδείοισιν. Τοῖσι μὲν
[1]   τὸ θεῖον τῆς ἀμηχανίης τοῦ  μὴ   ἴσχειν τι προσενέγκαντες ὠφελήσουσιν,
[1]   τι προσενέγκαντες ὠφελήσουσιν, ὡς  μὴ   κατάδηλοι ἔωσιν οὐδὲν ἐπιστάμενοι, ἱερὸν
[7]   ἀποκλεισθῇ ἐν τοῖσι μέλεσι καὶ  μὴ   οἷός τε ἔῃ διεκδῦναι ἔξω
[10]   τινος, καὶ μεταξὺ κλαίων  μὴ   οἷός τε ἔῃ τὸ πνεῦμα
[7]   φλέβας ἀποκλείσῃ τὸν ἠέρα καὶ  μὴ   παραδέχηται μήτε ἐς τὸν ἐγκέφαλον
[7]   ἠέρος ὑπὸ τοῦ φλέγματος καὶ  μὴ   παραδέχωνται, ἄφωνον καθιστᾶσι καὶ ἄφρονα
[18]   νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ  μὴ   τὸ φίλον καὶ σύνηθες· ὑπὸ
[14]   τοῦ ἐγκεφάλου πάντα, ὅταν οὗτος  μὴ   ὑγιαίνῃ, ἀλλ´ θερμότερος τῆς
[15]   ἐρεύθονται, ὁκόταν φοβῆται, καὶ  γνώμη   ἐπινοέῃ τι κακὸν ἐργάσασθαι, οὕτω
[16]   ἠέρος γινομένων ἑρμηνεὺς, ἢν ὑγιαίνων  τυγχάνῃ·   τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ
[1]   ὑπὸ τοῦ ἁγνοτάτου· ἀλλὰ κἢν  τυγχάνῃ   ὑπὸ ἑτέρου μεμιασμένον τι
[15]   φλέβας πουλὺ τὰς προειρημένας, ὁκόταν  τυγχάνῃ   ὥνθρωπος ὁρέων ἐνύπνιον φοβερὸν καὶ
[18]   δὲ νοῦσος ἱερὴ  καλεομένη   ἐκ τῶν αὐτῶν προφασίων γίνεται
[1]   τεμενέων ἀποδεικνύμενοι, ὡς ἂν μηδεὶς  ὑπερβαίνῃ   ἢν μὴ ἁγνεύῃ, εἰσιόντες τε
[14]   ἐγκεφάλου πάντα, ὅταν οὗτος μὴ  ὑγιαίνῃ,   ἀλλ´ θερμότερος τῆς φύσιος
[10]   τε ὑπὸ πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης  φρίξῃ   ἐγκέφαλος· τότε γὰρ ἀποκρίνεται
[11]   τοῖσι νοτίοισιν· τε ἀπάλλαξις  χαλεπὴ   γίνεται· γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος
[14]   γλῶσσαν τοιαῦτα διαλέγεσθαι οἷα ἂν  βλέπῃ   τε καὶ ἀκούῃ ἑκάστοτε· ὁκόσον
[12]   παιδάρια τὸ μὲν πρῶτον πίπτουσιν  ὅπη   ἂν τύχωσιν ὑπὸ ἀηθίης· ὅταν
[12]   δὲ μὴ, ἐς τὸ ἐρημότατον,  ὅπη   μέλλουσιν ὄψεσθαι αὐτὸν ἐλάχιστοι πεσόντα,
[1]   δὲ ἐς τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν,  ὅπη   μηδεὶς ἅψεται μηδὲ ἐπιβήσεται· τὰ
[9]   ἐκεῖνα καθ´ τὸ αἷμα  διεφθάρη.   ~Ἐς δὲ τὰ δεξιὰ μᾶλλον
[18]   ~Αὕτη δὲ νοῦσος  ἱερὴ   καλεομένη ἐκ τῶν αὐτῶν προφασίων
[3]   καλέεται κοίλη φλέψ· δὲ  ἑτέρη   ἄνω τείνει διὰ φρενῶν τῶν
[1]   τί μοι δοκέει τῶν ἄλλων  θειοτέρη   εἶναι νούσων οὐδὲ ἱερωτέρη, ἀλλὰ
[13]   οὔτε ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ  θειοτέρη   αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ
[17]   οὕτω καὶ ἤν τις μεταβολὴ  ἰσχυροτέρη   γένηται ἐν τῷ ἠέρι ὑπὸ
[3]   ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος,  λεπτοτέρη   δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας
[3]   τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη δὲ καὶ  ἀσθενεστέρη.   ~Κατὰ ταύτας δὲ τὰς φλέβας
[1]   ἄλλων θειοτέρη εἶναι νούσων οὐδὲ  ἱερωτέρη,   ἀλλὰ φύσιν μὲν ἔχει ἣν
[13]   καὶ ἀπιόντων, καὶ οὐδέν ἐστιν  ἀπορωτέρη   τῶν ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι οὔτε
[15]   ἄνθρωπος. ~Γίνεται δὲ  διαφθορὴ   τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ φλέγματος καὶ
[5]   τοῦ ἐμβρύου ἔτι ἐν τῇ  μήτρῃ   ἐόντος· καθαίρεται γὰρ καὶ ἀνθέει,
[5]   φλέγμα, ἐχρῆν ἐν τῇ  μήτρῃ   καθαρθῆναι· καὶ τὰ οὕτω καθαρθέντα
[18]   τῷ δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει.  Χρὴ   δὲ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ
[14]   αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ  χρὴ   τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ἐξ οὐδενὸς
[16]   ἐστιν διαγγέλλων· ὁκόταν γὰρ  σπάσῃ   τὸ πνεῦμα ὥνθρωπος ἐς ἑωυτὸν,
[15]   πουλὺ ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον καὶ  ἐπιζέσῃ.   Ἔρχεται δὲ κατὰ τὰς φλέβας
[14]   ἀκούῃ ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´ ἂν  ἀτρεμήσῃ   ἐγκέφαλος χρόνον, τοσοῦτον καὶ
[15]   δὲ ὑπὸ τῆς χολῆς, ὁκόταν  ὁρμήσῃ   ἐπὶ τὸν ἐγκέφαλον, κατὰ τὰς
[15]   πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται καὶ  καταφρονήσῃ   καὶ τὸ αἷμα πάλιν ἀποσκεδασθῇ
[10]   ἐξ ἀδήλου, φόβου γινομένου, ἢν  δείσῃ   βοήσαντός τινος, καὶ μεταξὺ
[7]   φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐς τὰς φλέβας  ἀποκλείσῃ   τὸν ἠέρα καὶ μὴ παραδέχηται
[10]   ἀλέην ἔλθῃ καὶ παρὰ πυρὶ  καθίσῃ,   τωὐτὸ τοῦτο πάσχει, καὶ οὕτως
[10]   ἔπειτα ἐν ψύχει γένηται καὶ  ῥιγώσῃ,   καὶ ἐκ ψύχεος εἰς
[15]   ἐγκεφάλου ὑπὸ φλέγματος καὶ χολῆς·  γνώσῃ   δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν
[11]   ὄζοντα, καὶ ἐν τούτῳ δηλονότι  γνώσῃ   ὅτι οὐχ θεὸς τὸ
[16]   ἀκραιφνὴς, ἀλλ´ ἐπιμεμιγμένος τῇ ἰκμάδι  τῇ   ἀπὸ τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ
[16]   καὶ οὐχὶ ἀκραιφνὴς, ἀλλ´ ἐπιμεμιγμένος  τῇ   ἰκμάδι τῇ ἀπὸ τῶν σαρκῶν
[5]   ἐγκέφαλος. Ἐν ταύτῃ δὲ  τῇ   καθάρσει ἢν μὲν καλῶς καὶ
[17]   τὴν αἰτίην, ὥσπερ τὰ πρὸς  τῇ   καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν
[17]   Λέγουσι δέ τινες ὡς φρονέομεν  τῇ   καρδίῃ καὶ τὸ ἀνιώμενον τοῦτό
[6]   ψυχόμεναι πρὸς τῷ πλεύμονι καὶ  τῇ   καρδίῃ πηδῶσι, καὶ καρδίη
[5]   ἐπὶ τοῦ ἐμβρύου ἔτι ἐν  τῇ   μήτρῃ ἐόντος· καθαίρεται γὰρ καὶ
[5]   τὸ φλέγμα, ἐχρῆν ἐν  τῇ   μήτρῃ καθαρθῆναι· καὶ τὰ οὕτω
[1]   θεῖον· καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους  τῇ   νούσῳ αἵματί τε καὶ ἄλλοισι
[18]   Χρὴ δὲ καὶ ἐν ταύτῃ  τῇ   νούσῳ καὶ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν
[11]   ὁκόταν γὰρ χρόνος γένηται  τῇ   νούσῳ, οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται·
[12]   ~Ὁκόσοι δὲ ἤδη ἐθάδες εἰσὶ  τῇ   νούσῳ, προγινώσκουσιν ὁκόταν μέλλωσι λήψεσθαι,
[8]   μὲν παιδία σμικρὰ κατάληπτα γίνεται  τῇ   νούσῳ ταύτῃ, τὰ πολλὰ ἀποθνήσκει,
[18]   νουσήματα, ἀλλὰ σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα  τῇ   νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ, καὶ
[5]   καθαρθέντα οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ  τῇ   νούσῳ ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ.
[17]   δὲ φρένες ἄλλως οὔνομα ἔχουσι  τῇ   τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ,
[17]   τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ  τῇ   φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε τίνα
[3]   δὲ μέσον αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ  λεπτή·   διὸ οὐκ αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ
[4]   ἄνω καὶ κάτω· ἢν γὰρ  στῇ   που καὶ ἀποληφθῇ, ἀκρατὲς γίνεται
[4]   ἐκεῖνο τὸ μέρος ὅπου ἂν  στῇ·   τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ
[18]   προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον  ἑκάστῃ,   καὶ μὴ τὸ φίλον καὶ
[10]   ἐγκέφαλος ξυνέστη, καὶ τὸ αἷμα  ἔστη,   καὶ οὕτως ἀπεκρίθη καὶ ἐπικατεῤῥύη
[10]   πνεῦμα ἠρέμησε, καὶ ἐγκέφαλος  ξυνέστη,   καὶ τὸ αἷμα ἔστη, καὶ
[1]   τοῦ μὴ γινώσκειν τὸ θεῖον  αὐτῇ   διασώζεται, κατὰ δὲ τὴν εὐπορίην
[1]   νουσήματα, ὅθεν γίνεται. Φύσιν δὲ  αὐτῇ   καὶ πρόφασιν οἱ ἄνθρωποι ἐνόμισαν
[13]   πνευμάτων τούτων. Οὕτως νοῦσος  αὕτη   γίνεται καὶ θάλλει ἀπὸ τῶν
[5]   οὕτως ἔχει. ~Ἡ δὲ νοῦσος  αὕτη   γίνεται τοῖσι μὲν φλεγματίῃσι, τοῖσι
[18]   θανατωδέστατα καὶ δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν.  ~Αὕτη   δὲ νοῦσος ἱερὴ
[10]   παρέλθῃ, οὐκ ἔτι νοῦσος  αὕτη   ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ ἐκ παιδίου
[10]   καὶ οὕτως ἐπικαταῤῥέει. Τοῖσι μὲν  αὕτη   πρόφασις γίνεται, τοῖσι δὲ
[5]   γενέσθαι, καὶ ἐγκέφαλος. Ἐν  ταύτῃ   δὲ τῇ καθάρσει ἢν μὲν
[8]   σμικρὰ κατάληπτα γίνεται τῇ νούσῳ  ταύτῃ,   τὰ πολλὰ ἀποθνήσκει, ἢν πουλὺ
[18]   κακώσει. Χρὴ δὲ καὶ ἐν  ταύτῃ   τῇ νούσῳ καὶ ἐν τῇσιν
[5]   οὕτω καθαρθέντα οὐκ ἐπίληπτα γίνεται  ταύτῃ   τῇ νούσῳ ὡς ἐπὶ τὸ
[1]   ἂν μηδεὶς ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ  ἁγνεύῃ,   εἰσιόντες τε ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα οὐχ
[14]   οἷα ἂν βλέπῃ τε καὶ  ἀκούῃ   ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´ ἂν ἀτρεμήσῃ
[5]   κεφαλὴν ἔχει· ἢν δὲ πλέονα  ῥυῇ   ἀπὸ παντὸς τοῦ ἐγκεφάλου καὶ
[7]   πάντα, ὁκόταν τὸ φλέγμα ψυχρὸν  παραῤῥυῇ   ἐς τὸ αἷμα θερμὸν ἐόν·
[8]   βόρειόν τε καὶ πάνυ ὀλίγον  παραῤῥυῇ   καὶ ἐς τὰ δεξιὰ, ἀσήμως
[9]   ὑδαρές. Ἢν μὲν οὖν πολὺ  καταῤῥυῇ   καὶ χειμῶνος ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει·
[6]   ἔχῃ· ἢν μὲν γὰρ πλέον  ἐπικαταῤῥυῇ,   σχολαίτερον, ἢν δὲ ἔλασσον, θᾶσσον·
[10]   ἐπὶ τὰς φλέβας· ἢν δ´  ἐπικαταῤῥύη,   τοῦ αἵματος οὐκ ἐπικρατέει, πολλοῦ
[10]   ἔστη, καὶ οὕτως ἀπεκρίθη καὶ  ἐπικατεῤῥύη   τὸ φλέγμα. Τοῖσι μὲν παιδίοισιν
[5]   πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντος  ἀποῤῥυῇ,   οὕτως ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν ἔχει·
[5]   δὲ κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ  ξυστραφῇ   τῷ ἐγκεφάλῳ, οὕτως ἀνάγκη φλεγματώδεα
[18]   καὶ γίνεται· ἕτερον γὰρ ἑτέρῳ  τροφή   ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις. Τοῦτο
[5]   ὁκοίως ἂν καὶ τῆς ἀποτήξιος  ἔχῃ·   ἢν δὲ κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται,
[6]   δὲ ὅκως ἂν τοῦ πλήθεος  ἔχῃ·   ἢν μὲν γὰρ πλέον ἐπικαταῤῥυῇ,
[16]   σώματι τῆς φρονήσιος, ὡς ἂν  μετέχῃ   τοῦ ἠέρος. Ἐς δὲ τὴν
[17]   φρένες ἄλλως οὔνομα ἔχουσι τῇ  τύχῃ   κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/09/2009