HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hippocrate de Cos, De la maladie sacrée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 34 formes différentes pour 303 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός γέ ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε

[1]   χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς ἔμοιγε

[17]   ἀσθενείην τῆς φύσιος· ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε οὐδενὸς πρότερον τῶν ἐν τῷ

[1]   γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι γὰρ

[1]   γενέσθαι οἱ ταῦτ´ ἐπιτηδεύοντες, δυσσεβέειν ἔμοιγε δοκέουσι καὶ θεοὺς οὔτε εἶναι

[1]   ἀφανίζεται ἡ δύναμις. Οὕτως οὖν ἔμοιγε δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ τρόπῳ

[1]   ἀφήκει καὶ τὸ δαιμόνιον. Καίτοι ἔμοιγε οὐ περὶ εὐσεβείης δοκέουσι τοὺς

[1]   γέ ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε ἀξιῶ ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα

[1]   καὶ εὐδίην ποιήσει, οὐκ ἂν ἔγωγέ τι θεῖον νομίσαιμι τούτων εἶναι,

[17]   οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένες

[1]   οἱ ἰχθύες εἰσὶν ἐπικαιρότατοι) κρεῶν δὲ αἰγείου καὶ ἐλάφων καὶ χοιρίων

[1]   ταρακτικώτατά ἐστι τῆς κοιλίης) ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνος καὶ τρυγόνος καὶ ὠτίδος,

[3]   ἀλλ´ ἐν μέρει ἑκάτερον, ὁτὲ δὲ ἅπασαν. Καὶ φλέβες δ´ ἐς

[5]   ἥλιον οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ ἑνός τινος γένηται ἢ

[11]   ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ ἐόντος. ~δὲ ἀπὸ παιδίου συνηύξηται καὶ συντέτροφεν,

[10]   καὶ διαχύσιος τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ τῆς ψύξιός τε καὶ

[3]   μὲν ἀπὸ τοῦ ἥπατος, ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ σπληνός. Καὶ ἡ

[1]   εἴη καὶ ἡ δεξιότης, εἰ δὲ ἀποθάνοι, ἐν ἀσφαλεῖ καθισταῖντο αὐτῶν

[11]   τοῦ φλέγματος καὶ τήκεται, τὸ δὲ ἀποτηκόμενον ὕδωρ γίνεται, καὶ περιέχει

[1]   λοιπὰ νουσήματα, ὅθεν γίνεται. Φύσιν δὲ αὐτῇ καὶ πρόφασιν οἱ ἄνθρωποι

[14]   οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ δὲ αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα καὶ

[18]   τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει, τῷ δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ δὲ

[1]   οἷον ὄρνιθες, Ἀπόλλων νόμιος. Ἢν δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματος ἀφίῃ

[15]   πάθεος καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ νυκτῶν δὲ βοᾷ καὶ κέκραγεν, ὁκόταν ἐξαπίνης

[13]   τὰς φλέβας χαλαρωτέρας εἶναι, τοῖσι δὲ βορείοισι ξυνίστασθαι τὸ ὑγιηρότατον τοῦ

[15]   αὐτοῖς αἱ προφάσιές εἰσιν· ἢν δὲ δείματα καὶ φόβοι παριστῶνται, ὑπὸ

[1]   Ἄρης τὴν αἰτίην ἔχει. Ὁκόσα δὲ δείματα νυκτὸς παρίσταται καὶ φόβοι

[1]   τε ἰῶνται καὶ ἐπαοιδῇσιν. Εἰ δὲ διὰ τὸ θαυμάσιον θεῖον νομιεῖται,

[7]   ἔξω ὑπὸ τοῦ φλέγματος· ἀΐσσων δὲ διὰ τοῦ αἵματος ἄνω καὶ

[1]   πουλὺς ἂν εἴη λόγος. Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ

[1]   ὥστε δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ δοκέω Λιβύων τῶν τὴν μεσόγειον

[10]   γὰρ γίνονται μεταβολαὶ ἐξαπιναῖοι. Ὁκόταν δὲ εἴκοσιν ἔτεα παρέλθῃ, οὐκ ἔτι

[7]   τοῦ ἠέρος καὶ σφυζόντων. Ἀφρὸς δὲ ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ

[15]   ὑπὸ φλέγματος καὶ χολῆς· γνώσῃ δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν γὰρ

[7]   τῷ ψύχει καὶ πήγνυσιν· ἢν δὲ ἔλασσον ἔῃ, τὸ μὲν παραυτίκα

[6]   γὰρ πλέον ἐπικαταῤῥυῇ, σχολαίτερον, ἢν δὲ ἔλασσον, θᾶσσον· καὶ ἢν μὲν

[13]   ἐν οἷσιν ὑγρὸν ἔνεστιν· ἔστι δὲ ἐν παντὶ, ἐν μὲν τῷ

[15]   ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει· ὁκόταν δὲ ἐπέγρηται καὶ καταφρονήσῃ καὶ τὸ

[9]   ἀμφότερα ὁ κατάῤῥοος γένηται· ἢν δὲ ἐπὶ θάτερα μοῦνον, παράπληκτον ποιέει·

[7]   δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ δὲ ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ τουτέων

[6]   ὑπὸ ταύτης τῆς νούσου. ~Ἢν δὲ ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται ὁ

[7]   κοιλίην τὸ πλεῖστον μέρος, τὸ δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ δὲ

[18]   πολεμίου φθίνει καὶ ἀμαυροῦται. Ὅστις δὲ ἐπίσταται ἐν ἀνθρώποισι τὴν τοιαύτην

[7]   δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα. Ὅκως δὲ τούτων

[1]   τῶν καθαρμῶν γῇ κρύπτουσι, τὰ δὲ ἐς θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ

[7]   μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ

[1]   δὲ ἐς θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ ἐς τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη

[6]   καὶ τὴν καρδίην ἴῃ· ἢν δὲ ἐς τὴν κοιλίην, διάῤῥοιαι λαμβάνουσιν.

[7]   ἐς τὸν ἐγκέφαλον ἔρχεται, ἔπειτα δὲ ἐς τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον

[3]   ἐς τὸν ἐγκέφαλον τελευτᾷ, τὸ δὲ ἐς τὸ οὖς τὸ δεξιὸν

[3]   τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν, τὸ δὲ ἐς τὸν μυκτῆρα. Ἀπὸ μὲν

[3]   τὸ δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν, τὸ δὲ ἐς τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν,

[13]   ἔπειτα τοῖσι λοιποῖσι πνεύμασι· ταῦτα δέ ἐστιν ὅσα τῶν πνευμάτων ἰσχυρότατά

[3]   καὶ καλέεται κοίλη φλέψ· ἡ δὲ ἑτέρη ἄνω τείνει διὰ φρενῶν

[18]   θεῖα καὶ ἀνθρώπινα πάντα· φύσιν δὲ ἔχει ἕκαστον καὶ δύναμιν ἐφ´

[15]   καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος. ~Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ

[18]   καὶ δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν. ~Αὕτη δὲ ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη

[12]   τοῦ αἵματος καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι δὲ ἤδη ἐθάδες εἰσὶ τῇ νούσῳ,

[13]   μορφὴν ἐς ἕτερον εἶδος· τὸν δὲ ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ

[1]   ἐστι καὶ τὰ βλάπτοντα, τοῦ δὲ θείου ἀφανίζεται ἡ δύναμις. Οὕτως

[10]   ἢν ἡλιωθῇ ἡ κεφαλή· τοῦ δὲ θέρεος ἥκιστα, οὐ γὰρ γίνονται

[15]   ὑπὸ μεταστάσιος τοῦ ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆς

[5]   ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ. Ὁκόσα δὲ καθαρά ἐστι, καὶ μήθ´ ἕλκος

[5]   καὶ τῆς ἀποτήξιος ἔχῃ· ἢν δὲ κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ

[1]   βοῶντας, τοὺς δὲ πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ φεύγοντας

[3]   οὕτως ἔχει τῶν φλεβῶν. Διατέταται δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνὸς φλὲψ

[10]   καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνός. Ἐπικαταῤῥέει δὲ καὶ ἀποτήκεται τοῖσι μὲν παιδίοισι

[15]   τὸ σῶμα· ἔπειτα πέπαυται. Ἀνιᾶται δὲ καὶ ἀσᾶται παρὰ καιρὸν ψυχομένου

[3]   καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας δὲ

[18]   δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ δὲ καὶ ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ

[10]   οὕτω τὸν κατάῤῥοον ποιέεται. Ἐπικαταῤῥέει δὲ καὶ ἐξ ἀδήλου, φόβου γινομένου,

[10]   αὕτη ἡ πρόφασις γίνεται, τοῖσι δὲ καὶ ἐπειδὰν ἐξαπίνης μετὰ βόρεια

[15]   οἱ φλεγματώδεες δὲ οὔ· διαθερμαίνεται δὲ καὶ ἐπὴν τὸ αἷμα ἐπέλθῃ

[3]   δεξιῶν καὶ τοῦ πλεύμονος· ἀπέσχισται δὲ καὶ ἐς τὴν καρδίην καὶ

[6]   καὶ τὰ στήθεα διαφθείρεται, ἔνιοι δὲ καὶ κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν γὰρ

[1]   τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι δέ. Καὶ τὰ μὲν τῶν καθαρμῶν

[14]   δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ τὰς

[1]   φασὶ Ποσειδῶνα αἴτιον εἶναι. Ἢν δὲ καὶ τῆς κόπρου τι παρέῃ,

[7]   διαστρέφονται, καὶ οὐδὲν φρονέουσιν, ἐνίοισι δὲ καὶ ὑποχωρέει ἡ κόπρος κάτω·

[18]   γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ δὲ κάκωσις. Τοῦτο οὖν δεῖ τὸν

[15]   τὸν ἐγκέφαλον καὶ ἐπιζέσῃ. Ἔρχεται δὲ κατὰ τὰς φλέβας πουλὺ τὰς

[7]   καὶ ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων. Ἡ δὲ κόπρος ὑπέρχεται ὑπὸ βίης πνιγομένου·

[1]   Ἐνοδίου πρόσκειται ἡ προσωνυμίη· ἢν δὲ λεπτότερον καὶ πυκνότερον, οἷον ὄρνιθες,

[3]   τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν· τὸ δὲ λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ τῆς

[2]   τε τῶν νοσερῶν νοσερός. Ἕτερον δὲ μέγα τεκμήριον ὅτι οὐδὲν θειότερόν

[14]   ἡμῖν τὰ μὲν νύκτωρ, τὰ δὲ μεθ´ ἡμέρην, καὶ ἐνύπνια καὶ

[1]   γὰρ ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρει) ἱμάτιον δὲ μέλαν μὴ ἔχειν (θανατῶδες γὰρ

[3]   τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν ἅπασιν· τὸ δὲ μέσον αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ λεπτή·

[6]   κατάῤῥοοι, πυκνότερα ἐπίληπτος γίνεται, ἢν δὲ μὴ, ἀραιότερα. Ταῦτα μὲν οὖν

[12]   ὁ οἶκος ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ, ἐς τὸ ἐρημότατον, ὅπη

[11]   μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι δὲ μηκέτι οἷόν τε εἶναι τὸ

[14]   φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε

[1]   ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων δὲ μίνθης, σκορόδου καὶ κρομύου (δριμὺ

[13]   τὸ ὑγιηρότατον τοῦ ἐγκεφάλου, τὸ δὲ νοσερώτατον καὶ ὑγρότατον ἐκκρίνεσθαι καὶ

[13]   ὑγιεινότατός ἐστι τῶν ἀνέμων. Ὁ δὲ νότος τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον

[2]   οὕτω μοι δοκέει ἔχειν. ~Τὸ δὲ νούσημα τοῦτο οὐδέν τί μοι

[5]   τῶν λοιπῶν οὕτως ἔχει. ~Ἡ δὲ νοῦσος αὕτη γίνεται τοῖσι μὲν

[8]   τὰ δεξιὰ, ἀσήμως περιγίνονται· κίνδυνος δὲ ξυντραφῆναι καὶ ξυναυξηθῆναι, ἢν μὴ

[4]   μέρος ὅπου ἂν στῇ· τεκμήριον δέ· ὁκόταν καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια

[7]   στομάχου τῆς γαστρὸς ἀπειλημμένου· προσπίπτει δὲ ὁκόταν τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ

[6]   παλμοῦ καὶ τοῦ ἄσθματος· παύεται δὲ ὅκως ἂν τοῦ πλήθεος ἔχῃ·

[8]   αἷμα, καὶ οὕτως ἀποθνήσκει. Ἢν δὲ ὀλίγον ἐὸν ἐς ἀμφοτέρας τὰς

[1]   θεῶν φασὶν αἰτίην εἶναι. Ἢν δὲ ὀξύτερον καὶ εὐτονώτερον φθέγγηται, ἵππῳ

[1]   οὐ θαυμασίως γ´ ἔχουσιν· τοῦτο δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας

[1]   καὶ τρυγόνος καὶ ὠτίδος, ἔτι δὲ ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων

[15]   πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ φλεγματώδεες δὲ οὔ· διαθερμαίνεται δὲ καὶ ἐπὴν

[17]   ἐστι καὶ τὸ φροντίζον· τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται

[1]   γνώμης κρατέεται καὶ δεδούλωται. Ἴσως δὲ οὐχ οὕτως ἔχει ταῦτα, ἀλλ´

[16]   αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται. Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ καὶ τὰ οὔατα καὶ

[12]   πολλοὶ νομίζουσι, τοῦ δαιμονίου. Τὰ δὲ παιδάρια τὸ μὲν πρῶτον πίπτουσιν

[1]   γὰρ πάντα κωλύματα εἶναι) Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ θείου εἵνεκεν προστιθέασιν,

[7]   καὶ ὀδύνην, διὸ λακτίζει. Ταῦτα δὲ πάσχει πάντα, ὁκόταν τὸ φλέγμα

[15]   ἐξαπίνης ὁ ἐγκέφαλος διαθερμαίνηται· τοῦτο δὲ πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ φλεγματώδεες

[3]   σώματος, πολλαὶ καὶ λεπταὶ, δύο δὲ παχεῖαι, ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ

[5]   ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν ἔχει· ἢν δὲ πλέονα ῥυῇ ἀπὸ παντὸς τοῦ

[12]   ἂν τύχωσιν ὑπὸ ἀηθίης· ὅταν δὲ πλεονάκις κατάληπτοι γένωνται, ἐπειδὰν προαίσθωνται,

[1]   πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ βοῶντας, τοὺς δὲ πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς

[12]   πεσόντα, εὐθύς τε ἐγκαλύπτεται· τοῦτο δὲ ποιέει ὑπ´ αἰσχύνης τοῦ πάθεος

[10]   γίνεται κατὰ τὰ προειρημένα. Κίνδυνος δὲ πολὺς καὶ ἦρος παθέειν τωὐτὸ

[9]   ἐπιλαμβάνει διὰ τὴν ἰσχύν. Τοῖσι δὲ πρεσβυτάτοισιν ὁκόταν ἐπιγένηται τοῦτο τὸ

[9]   ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται,

[10]   ἐπιλήψιός εἰσι τὴν ἀρχήν. Τοῖσι δὲ πρεσβύτῃσιν ὁ χειμὼν πολεμιώτατός ἐστιν·

[7]   ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται ἐς τὰ λοιπὰ μέρεα

[10]   ἃ τὸ αἷμα διεφθάρη. ~Ἐς δὲ τὰ δεξιὰ μᾶλλον καταῤῥέει ἢ

[7]   μὲν τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ, ἐς δὲ τὰς φλέβας, ἃς προείρηκα, τὸν

[4]   δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας δὲ τὰς φλέβας καὶ ἐσαγόμεθα τὸ

[13]   ἐν δὲ τῷ ἔλασσον· ἅπαντα δὲ ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ πνεύματος τούτου,

[1]   ἢ αἶγες καὶ βόες. Εἰ δὲ ταῦτα προσφερόμενα καὶ ἐσθιόμενα τὴν

[5]   καὶ ὁ ἐγκέφαλος. Ἐν ταύτῃ δὲ τῇ καθάρσει ἢν μὲν καλῶς

[1]   τὸ θεῖον αὐτῇ διασώζεται, κατὰ δὲ τὴν εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆς

[16]   ἂν μετέχῃ τοῦ ἠέρος. Ἐς δὲ τὴν ξύνεσιν ὁ ἐγκέφαλός ἐστιν

[13]   παῖδες ὄντες οὔπω γινώσκουσιν. ~Ἐν δὲ τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων διὰ

[17]   ἐς τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι δέ τινες ὡς φρονέομεν τῇ καρδίῃ

[3]   δέρμα, ὥστε κατάδηλος εἶναι· παρὰ δὲ τὸ οὖς κρύπτεται καὶ ἐνταῦθα

[7]   τὸ στόμα ὅσον εἰώθει. Λακτίζει δὲ τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν ὁ ἀὴρ

[13]   τε καὶ διαφανέα ποιέει· κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τἄλλα

[8]   τοῦ σώματος τὸ βλαβέν· ἐς δὲ τὸν πλείονα χρόνον ὠφελέει ὡς

[7]   ὑπέρχεται ὑπὸ βίης πνιγομένου· πνίγεται δὲ τοῦ ἥπατος καὶ τῆς κοιλίης

[15]   ὑπὸ φλέγματος πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ δὲ τοῦ πάθεος καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ

[18]   συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται, ὑπὸ δὲ τοῦ πολεμίου φθίνει καὶ ἀμαυροῦται.

[8]   τὸν μὲν ἠέρα δέχεσθαι, τὸν δὲ τοῦ φλέγματος κατάῤῥοον μηκέτι ὁμοίως

[7]   τὴν κοιλίην, διάῤῥοιαι λαμβάνουσιν. ~Ἢν δὲ τουτέων μὲν τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ,

[2]   πρόφασιν ὅθεν ἕκαστα γίνεται· φύσιν δὲ τοῦτο καὶ πρόφασιν ἀπὸ ταὐτοῦ

[7]   ὁτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα. Ὅκως δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω·

[1]   φέροντας ἱκετεύειν τοὺς θεούς· νῦν δὲ τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι

[3]   ἄλλων νουσημάτων τῶν μεγίστων· ὁτέῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης προφάσιος

[13]   ἐν μὲν τῷ πλέον, ἐν δὲ τῷ ἔλασσον· ἅπαντα δὲ ταῦτα

[14]   τὰ μὲν νόμῳ διακρίνοντες, τὰ δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ

[1]   παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ

[15]   ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆς χολῆς, ὁκόταν ὁρμήσῃ

[15]   ξυνισταμένου παρὰ τὸ ἔθος· τοῦτο δὲ ὑπὸ φλέγματος πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ

[15]   οὐ βοῶσιν οὐδὲ θορυβέουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ χολῆς κεκράκται καὶ κακοῦργοι

[6]   καρδίην, ἀποψύχεται τὸ αἷμα· αἱ δὲ φλέβες πρὸς βίην ψυχόμεναι πρὸς

[17]   τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν. Αἱ δὲ φρένες ἄλλως οὔνομα ἔχουσι τῇ

[16]   ἑρμηνεὺς, ἢν ὑγιαίνων τυγχάνῃ· τὴν δὲ φρόνησιν αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται.

[5]   τοῖσι δὲ χολώδεσιν οὔ. Ἄρχεται δὲ φύεσθαι ἐπὶ τοῦ ἐμβρύου ἔτι

[7]   καὶ ἄφρονα τὸν ἄνθρωπον. Αἱ δὲ χεῖρες ἀκρατέες γίνονται καὶ σπῶνται,

[2]   γὰρ φλεγματώδεσι φύσει γίνεται· τοῖσι δὲ χολώδεσιν οὐ προσπίπτει· καίτοι εἰ

[5]   γίνεται τοῖσι μὲν φλεγματίῃσι, τοῖσι δὲ χολώδεσιν οὔ. Ἄρχεται δὲ φύεσθαι

[14]   θειοτέρη ἢ αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι δὲ χρὴ τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ἐξ

[2]   τῶν φαρμάκων τῶν προσφερομένων. Ἄρχεται δὲ ὥσπερ καὶ τἄλλα νουσήματα κατὰ

[12]   ἐγγὺς αὐτῶν ὁ οἶκος ἔῃ, οἴκαδε, ἢν δὲ μὴ, ἐς τὸ

[13]   τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων διὰ τάδε φημὶ ἐπιλήπτους γίνεσθαι, καὶ μάλιστα

[11]   οἷόν τε εἶναι τὸ φλέγμα, μηδὲ ἀναξηρανθῆναι τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ διαβεβρέχθαι

[1]   ἔχειν (θανατῶδες γὰρ τὸ μέλαν) μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ

[1]   οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη μηδεὶς ἅψεται μηδὲ ἐπιβήσεται· τὰ δ´ ἐχρῆν ἐς

[1]   αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν, μηδὲ

[1]   μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ

[1]   μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν, μηδὲ χεῖρα ἐπὶ χειρὶ (ταῦτα γὰρ

[11]   ὑγρόν. Γνοίη δ´ ἄν τις τόδε μάλιστα τοῖσι προβάτοισι τοῖσι καταλήπτοισι

[8]   γίνεται, ἢν ἅπαξ ἐπισημανθῇ, διὰ τόδε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ταύτης αἱ

[1]   μετάστατα γίνεται καὶ ὑπὸ θεραπείης τοιῆσδε, τί κωλύει καὶ ὑφ´ ἑτέρων

[18]   ἑωυτοῦ, καὶ οὐδὲν ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον· ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά

[9]   πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει· αἵ τε γὰρ φλέβες

[9]   καὶ αἵματος μεσταὶ θερμοῦ, ἃ οὐδὲ δύναται ἐπικρατῆσαι τὸ φλέγμα, οὐδ´

[13]   ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη ἢ αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι

[15]   τέ εἰσι καὶ οὐ βοῶσιν οὐδὲ θορυβέουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ χολῆς

[1]   τῶν ἄλλων θειοτέρη εἶναι νούσων οὐδὲ ἱερωτέρη, ἀλλὰ φύσιν μὲν ἔχει

[1]   ἄρα ὁ θεὸς αἴτιος οὐδενὸς, οὐδὲ οἱ καθαρμοὶ ὠφελέουσιν, ἀλλὰ τὰ

[17]   ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν

[1]   ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα θαυμάσια οὐδὲ τερατώδεα, ἃ οὐδεὶς νομίζει ἱερὰ

[17]   νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε

[15]   καὶ χολῆς· γνώσῃ δὲ ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ

[10]   εἰσιν αἵματος, καὶ ὁ ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε οὐκ

[15]   ἐκ τοῦ σώματος· καὶ φόβος παρέστηκε μέχρις ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ τὰς

[11]   γίνεται· ὁ γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος γέγονε τῆς φύσιος καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ

[9]   ἀπέπνιξε γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε τὸ αἷμα, ἢν ἐπ´ ἀμφότερα

[9]   καὶ χειμῶνος ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει· ἀπέπνιξε γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε

[10]   ἂν τούτων αὐτῷ γένηται, εὐθὺς ἔφριξε τὸ σῶμα, καὶ ἄφωνος γενόμενος

[10]   οὐχ εἵλκυσεν, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα ἠρέμησε, καὶ ὁ ἐγκέφαλος ξυνέστη, καὶ

[10]   ξυνεστηκότα τὸν ἐγκέφαλον καὶ εὐσθενέοντα ἔλυσε καὶ ἐχάλασεν ἐξαίφνης, ὥστε πλημμυρεῖν

[14]   καὶ ἀκούομεν καὶ γινώσκομεν τά τε αἰσχρὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ

[11]   μάλιστα ἐν τοῖσι νοτίοισιν· ἥ τε ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ

[1]   καθαρμοὺς προσφέροντες καὶ ἐπαοιδὰς, λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι κελεύοντες καὶ ἐδεσμάτων πολλῶν

[9]   ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει· αἵ τε γὰρ φλέβες εἰσὶ κοῖλαι καὶ

[7]   προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἄφωνός τε γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ ἀφρὸς

[14]   ἄλλο ὁρᾷν καὶ ἀκούειν, τήν τε γλῶσσαν τοιαῦτα διαλέγεσθαι οἷα ἂν

[12]   ὄψεσθαι αὐτὸν ἐλάχιστοι πεσόντα, εὐθύς τε ἐγκαλύπτεται· τοῦτο δὲ ποιέει ὑπ´

[7]   τοῖσι μέλεσι καὶ μὴ οἷός τε ἔῃ διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ τοῦ

[10]   καὶ μεταξὺ κλαίων μὴ οἷός τε ἔῃ τὸ πνεῦμα ταχέως ἀναλαβεῖν,

[11]   γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι δὲ μηκέτι οἷόν τε εἶναι τὸ φλέγμα, μηδὲ ἀναξηρανθῆναι

[15]   ὑπὸ τοῦ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί τέ εἰσι καὶ οὐ βοῶσιν οὐδὲ

[13]   καὶ ἐκ ξηρῶν νοτώδεα· ὁκόσα τε ἐν οἰκήμασι κεράμια ἢ κατὰ

[13]   ἠέρος αὐτίκα, τοῦ πρόσθεν πυκνοῦ τε ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ

[9]   κεκένωνται καὶ τὸ αἷμα ὀλίγον τέ ἐστι καὶ λεπτὸν καὶ ὑδαρές.

[1]   οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ, τό τε εὐσεβὲς καὶ θεῖον αὐτῶν ἀσεβὲς

[1]   ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ ἁγνεύῃ, εἰσιόντες τε ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα οὐχ ὡς μιαινόμενοι,

[1]   ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί τε ἰῶνται καὶ ἐπαοιδῇσιν. Εἰ δὲ

[1]   ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην τε καθαιρέειν καὶ ἥλιον ἀφανίζειν καὶ

[1]   μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην τε καθαιρήσει καὶ ἥλιον ἀφανιεῖ καὶ

[1]   μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος, καὶ πολλά τε καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε

[14]   τοιαῦτα διαλέγεσθαι οἷα ἂν βλέπῃ τε καὶ ἀκούῃ ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´

[1]   τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά

[13]   καὶ θάλλει ἀπὸ τῶν προσιόντων τε καὶ ἀπιόντων, καὶ οὐδέν ἐστιν

[1]   πρότερον, ἐόντας τ´ αὐτέους ὠχρούς τε καὶ ἀσθενέας, καὶ ταῦτα οὐχ

[1]   καὶ ἐσθιόμενα τὴν νοῦσον τίκτει τε καὶ αὔξει καὶ μὴ ἐσθιόμενα

[16]   ὅ τι ἂν ἔῃ φρόνιμόν τε καὶ γνώμην ἔχον· εἰ γὰρ

[13]   τὸ νεφῶδες ἐκκρίνει καὶ λαμπρόν τε καὶ διαφανέα ποιέει· κατὰ δὲ

[1]   καὶ ἥλιον ἀφανίζειν καὶ χειμῶνά τε καὶ εὐδίην ποιέειν καὶ ὄμβρους

[1]   ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν, θύειν τε καὶ εὔχεσθαι καὶ ἐς τὰ

[1]   εἰσιν; εἰ γὰρ ἄνθρωπος μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην τε καθαιρήσει

[1]   ἀνθρώπους ἐξαπατέουσι προστιθέμενοι τούτοισιν ἁγνείας τε καὶ καθαρότητας, ὅ τε πουλὺς

[1]   οἷοι καὶ νῦν εἰσι μάγοι τε καὶ καθάρται καὶ ἀγύρται καὶ

[18]   καὶ ψύχεος, ἡλίου, πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ μηδέποτε ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´

[17]   ἔχουσιν αἱ φρένες ὥστε φρονέειν τε καὶ νοέειν, πλὴν εἴ τι

[10]   ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ τῆς ψύξιός τε καὶ ξυστάσιος, καὶ οὕτως ἐπικαταῤῥέει.

[8]   κακωθεισέων. Ὁκόσοισι δ´ ἂν βόρειόν τε καὶ πάνυ ὀλίγον παραῤῥυῇ καὶ

[7]   ὁ δ´ ἐς τὸν πλεύμονά τε καὶ τὰς φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται

[13]   τὸν ἠέρα καὶ τὸ θολερόν τε καὶ τὸ νεφῶδες ἐκκρίνει καὶ

[1]   πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας

[13]   ἀνάγκη τοῖσι μὲν νοτίοισι λύεσθαί τε καὶ φλυδᾷν τὸν ἐγκέφαλον καὶ

[13]   τοῦ πνεύματος τούτου, καὶ ἔκ τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ τε

[17]   πάσχειν· διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ φρένες. Τῆς

[1]   καὶ ῥύμμα γινόμενον ἡμῖν, αὐτοί τε ὅρους τοῖσι θεοῖσι τῶν ἱερῶν

[1]   τι ἀνθρώπινον. Ὅστις γὰρ οἷός τε περικαθαίρων ἐστὶ καὶ μαγεύων ἀπάγειν

[1]   οὐχ ἅπαξ, ἀλλὰ πολλάκις, ἄλλα τε πολλά ἐστι καὶ παντοδαπὰ ὧν

[1]   ἁγνείας τε καὶ καθαρότητας, ὅ τε πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ λόγου ἐς

[9]   καὶ τὸ φρόνημα γίνεται, τά τε σημήϊα τὰ προειρημένα ἧσσον ἐπιλαμβάνει

[18]   ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον· ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά ἐστι τοῖς αὐτοῖσι

[1]   παντοῖα τεχνέονται καὶ ποικίλλουσιν ἔς τε τἄλλα πάντα καὶ ἐς τὴν

[5]   καὶ ἀπότηξις πολλὴ γένηται, νοσώδεά τε τὴν κεφαλὴν ἕξει αὐξόμενος καὶ

[4]   πάλιν ἀφιᾶσιν. Οὐ γὰρ οἷόν τε τὸ πνεῦμα στῆναι, ἀλλὰ χωρέει

[1]   τε καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε τῷ ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας

[2]   τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς, ἀπό τε τῶν νοσερῶν νοσερός. Ἕτερον δὲ

[2]   ἔρχεται πάντοθεν τοῦ σώματος, ἀπό τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς, ἀπό τε

[10]   ἂν διαθερμανθῇ ἡ κεφαλὴ ἤν τε ὑπὸ ἡλίου, ἤν τε ὑπὸ

[10]   ἤν τε ὑπὸ ἡλίου, ἤν τε ὑπὸ πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ

[1]   ἐπιβολὰς καὶ ἡρώων ἐφόδους. Καθαρμοῖσί τε χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν

[13]   τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ ξηρῶν

[5]   μετρίως καθαρθῇ καὶ μήτε πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντος ἀποῤῥυῇ, οὕτως

[5]   μήτε σίελον αὐτοῖς προέρχεται μηδὲν, μήτε ἐν τῇσι μήτρῃσι πεποίηται τὴν

[7]   ἐς τὰς φλέβας τὰς κοίλας μήτε ἐς τὰς κοιλίας, ἀλλ´ ἐπιλάβῃ

[7]   παραδέχηται μήτε ἐς τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς τὰς φλέβας τὰς κοίλας

[7]   τὸν ἠέρα καὶ μὴ παραδέχηται μήτε ἐς τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς

[5]   ἐστι, καὶ μήθ´ ἕλκος μηδὲν μήτε μύξα μήτε σίελον αὐτοῖς προέρχεται

[5]   καλῶς καὶ μετρίως καθαρθῇ καὶ μήτε πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντος

[5]   μήθ´ ἕλκος μηδὲν μήτε μύξα μήτε σίελον αὐτοῖς προέρχεται μηδὲν, μήτε

[14]   δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε τὴν ἀκοὴν, ἀλλ´ ἄλλοτε ἄλλο

[14]   ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε τὴν

[2]   καὶ μὴ διακρίνειν μήτε χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ

[2]   νοῦσον ταύτην, καὶ μὴ διακρίνειν μήτε χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ

[1]   τὰ τοιουτότροπα πάντα ὑποδέχονται ἐπίστασθαι, εἴτε καὶ ἐκ τελετέων εἴτε καὶ

[1]   ἐπίστασθαι, εἴτε καὶ ἐκ τελετέων εἴτε καὶ ἐξ ἄλλης τινὸς γνώμης

[3]   ἀλγέει, ἀλλ´ ἐν μέρει ἑκάτερον, ὁτὲ δὲ ἅπασαν. Καὶ φλέβες δ´

[7]   ὁτὲ δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα. Ὅκως δὲ

[7]   ὁτὲ μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ

[7]   κόπρος κάτω· καὶ ταῦτα γίνεται ὁτὲ μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ

[13]   πουλὺ ἀμβλυωπότερα καθίστησι τῆς φύσιος. Ὅτε οὖν καὶ τούτων οὕτω μεγάλων

[14]   ἀτρεμίζειν μήτε τὴν ἀκοὴν, ἀλλ´ ἄλλοτε ἄλλο ὁρᾷν καὶ ἀκούειν, τήν

[18]   ἡλίου, πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ μηδέποτε ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´ ἐστὶ θεῖα,

[10]   καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος· τότε γὰρ ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται

[15]   ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι τότε μάλιστα τὸ πρόσωπον φλογιᾷ, καὶ

[14]   ἂν βλέπῃ τε καὶ ἀκούῃ ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´ ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ

[17]   αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τις πόνος ἢ

[9]   ὀλίγον, ἀλλ´ αὐτὸ κρατηθὲν ἐπάγη, ὥστε ἀκρατέα εἶναι ἐκεῖνα καθ´ ἃ

[1]   φάρμακον οὐδὲν, οὔτε λουτροῖσι καθήψησαν, ὥστε δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ

[7]   τὴν κίνησιν τοῖσι μέλεσι παρέχει, ὥστε, ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβες τοῦ

[2]   ὑπὸ χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον ἔῃ, ὥστε ἤδη εἶναι ἰσχυρότερον τῶν φαρμάκων

[9]   φλέγμα, οὐδ´ ἀποψῦξαι τὸ αἷμα, ὥστε καὶ πῆξαι, ἀλλ´ αὐτὸ κρατέεται

[3]   αὐχένος, ἐς αὐτὸ τὸ δέρμα, ὥστε κατάδηλος εἶναι· παρὰ δὲ τὸ

[18]   ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´ ἐστὶ θεῖα, ὥστε μηδὲν διακρίνοντα τὸ νούσημα θειότερον

[16]   τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ αἵματος, ὥστε μηκέτι εἶναι ἀκριβής. ~Διὸ φημὶ

[1]   ἐπιγίνεσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισι καὶ προσπίπτειν; ὥστε μηκέτι τὸ θεῖον αἴτιον εἶναι,

[10]   ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς φλέβας·

[10]   εὐσθενέοντα ἔλυσε καὶ ἐχάλασεν ἐξαίφνης, ὥστε πλημμυρεῖν τὸ φλέγμα, καὶ οὕτω

[4]   καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ, ὥστε τὸ πνεῦμα μὴ διεξιέναι διὰ

[11]   καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ φλέγματος, ὥστε τοὺς μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους γίνεσθαι,

[6]   πηδῶσι, καὶ ἡ καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ταύτης τὰ

[17]   τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένες ὥστε φρονέειν τε καὶ νοέειν, πλὴν

[1]   εἰσιν αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ θεοί· οὔτε γὰρ φαγέειν οὔτε πιέειν ἔδοσαν

[13]   ἀπορωτέρη τῶν ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη ἢ αἱ

[1]   δυσσεβέειν ἔμοιγε δοκέουσι καὶ θεοὺς οὔτε εἶναι νομίζειν οὔτ´ ἐόντας ἰσχύειν

[1]   νομίζειν οὔτ´ ἐόντας ἰσχύειν οὐδὲν οὔτε εἴργεσθαι ἂν οὐδενὸς τῶν ἐσχάτων,

[5]   αὐξόμενος καὶ ἤχου πλέην, καὶ οὔτε ἥλιον οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν

[1]   νοσήματα, οὔτε ἱερὰ νομίζειν εἶναι οὔτε θεῖα· ὅκου γὰρ ὑπὸ καθαρμῶν

[1]   ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ νοσήματα, οὔτε ἱερὰ νομίζειν εἶναι οὔτε θεῖα·

[13]   οὐδέν ἐστιν ἀπορωτέρη τῶν ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη

[1]   ἐπεὶ οὐκ ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα ὅ τι

[1]   οὔτε πιέειν ἔδοσαν φάρμακον οὐδὲν, οὔτε λουτροῖσι καθήψησαν, ὥστε δοκέειν αἴτιον

[1]   οἱ θεοί· οὔτε γὰρ φαγέειν οὔτε πιέειν ἔδοσαν φάρμακον οὐδὲν, οὔτε

[1]   αἰγείοισι χρῶνται, ἐπεὶ οὐκ ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα

[1]   ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα ὅ τι μὴ αἴγειόν

[5]   ἤχου πλέην, καὶ οὔτε ἥλιον οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ

Chapitre
[1]	θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεός	γέ	ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι ἔγωγε
[1]	χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν	γε	καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς ἔμοιγε
[17]	ἀσθενείην τῆς φύσιος· ἐπεὶ αἰσθάνονταί	γε	οὐδενὸς πρότερον τῶν ἐν τῷ
[1]	γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς	ἔμοιγε	δοκέει, τὸ θεῖον· καθαίρουσι γὰρ
[1]	γενέσθαι οἱ ταῦτ´ ἐπιτηδεύοντες, δυσσεβέειν	ἔμοιγε	δοκέουσι καὶ θεοὺς οὔτε εἶναι
[1]	ἀφανίζεται ἡ δύναμις. Οὕτως οὖν	ἔμοιγε	δοκέουσιν οἵτινες τούτῳ τῷ τρόπῳ
[1]	ἀφήκει καὶ τὸ δαιμόνιον. Καίτοι	ἔμοιγε	οὐ περὶ εὐσεβείης δοκέουσι τοὺς
[1]	γέ ἐστιν αἴτιος. Οὐ μέντοι	ἔγωγε	ἀξιῶ ὑπὸ θεοῦ ἀνθρώπου σῶμα
[1]	καὶ εὐδίην ποιήσει, οὐκ ἂν	ἔγωγέ	τι θεῖον νομίσαιμι τούτων εἶναι,
[17]	οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα	ἔγωγε	τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένες
[1]	οἱ ἰχθύες εἰσὶν ἐπικαιρότατοι) κρεῶν	δὲ	αἰγείου καὶ ἐλάφων καὶ χοιρίων
[1]	ταρακτικώτατά ἐστι τῆς κοιλίης) ὀρνίθων	δὲ	ἀλεκτρυόνος καὶ τρυγόνος καὶ ὠτίδος,
[3]	ἀλλ´ ἐν μέρει ἑκάτερον, ὁτὲ	δὲ	ἅπασαν. Καὶ φλέβες δ´ ἐς
[5]	ἥλιον οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν	δὲ	ἀπὸ ἑνός τινος γένηται ἢ
[11]	ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ ἐόντος.	~δὲ	ἀπὸ παιδίου συνηύξηται καὶ συντέτροφεν,
[10]	καὶ διαχύσιος τοῦ ἐγκεφάλου· ἀποκρίνεται	δὲ	ἀπὸ τῆς ψύξιός τε καὶ
[3]	μὲν ἀπὸ τοῦ ἥπατος, ἡ	δὲ	ἀπὸ τοῦ σπληνός. Καὶ ἡ
[1]	εἴη καὶ ἡ δεξιότης, εἰ	δὲ	ἀποθάνοι, ἐν ἀσφαλεῖ καθισταῖντο αὐτῶν
[11]	τοῦ φλέγματος καὶ τήκεται, τὸ	δὲ	ἀποτηκόμενον ὕδωρ γίνεται, καὶ περιέχει
[1]	λοιπὰ νουσήματα, ὅθεν γίνεται. Φύσιν	δὲ	αὐτῇ καὶ πρόφασιν οἱ ἄνθρωποι
[14]	οὐ ταὐτὰ ἀρέσκει ἡμῖν. Τῷ	δὲ	αὐτῷ τούτῳ καὶ μαινόμεθα καὶ
[18]	τὴν τροφὴν καὶ αὐξήσει, τῷ	δὲ	ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ δὲ
[1]	οἷον ὄρνιθες, Ἀπόλλων νόμιος. Ἢν	δὲ	ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματος ἀφίῃ
[15]	πάθεος καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ νυκτῶν	δὲ	βοᾷ καὶ κέκραγεν, ὁκόταν ἐξαπίνης
[13]	τὰς φλέβας χαλαρωτέρας εἶναι, τοῖσι	δὲ	βορείοισι ξυνίστασθαι τὸ ὑγιηρότατον τοῦ
[15]	αὐτοῖς αἱ προφάσιές εἰσιν· ἢν	δὲ	δείματα καὶ φόβοι παριστῶνται, ὑπὸ
[1]	Ἄρης τὴν αἰτίην ἔχει. Ὁκόσα	δὲ	δείματα νυκτὸς παρίσταται καὶ φόβοι
[1]	τε ἰῶνται καὶ ἐπαοιδῇσιν. Εἰ	δὲ	διὰ τὸ θαυμάσιον θεῖον νομιεῖται,
[7]	ἔξω ὑπὸ τοῦ φλέγματος· ἀΐσσων	δὲ	διὰ τοῦ αἵματος ἄνω καὶ
[1]	πουλὺς ἂν εἴη λόγος. Ἐμοὶ	δὲ	δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ
[1]	ὥστε δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ	δὲ	δοκέω Λιβύων τῶν τὴν μεσόγειον
[10]	γὰρ γίνονται μεταβολαὶ ἐξαπιναῖοι. Ὁκόταν	δὲ	εἴκοσιν ἔτεα παρέλθῃ, οὐκ ἔτι
[7]	τοῦ ἠέρος καὶ σφυζόντων. Ἀφρὸς	δὲ	ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ
[15]	ὑπὸ φλέγματος καὶ χολῆς· γνώσῃ	δὲ	ἑκάτερα ὧδε· οἱ μὲν γὰρ
[7]	τῷ ψύχει καὶ πήγνυσιν· ἢν	δὲ	ἔλασσον ἔῃ, τὸ μὲν παραυτίκα
[6]	γὰρ πλέον ἐπικαταῤῥυῇ, σχολαίτερον, ἢν	δὲ	ἔλασσον, θᾶσσον· καὶ ἢν μὲν
[13]	ἐν οἷσιν ὑγρὸν ἔνεστιν· ἔστι	δὲ	ἐν παντὶ, ἐν μὲν τῷ
[15]	ἐν τῷ ὕπνῳ πάσχει· ὁκόταν	δὲ	ἐπέγρηται καὶ καταφρονήσῃ καὶ τὸ
[9]	ἀμφότερα ὁ κατάῤῥοος γένηται· ἢν	δὲ	ἐπὶ θάτερα μοῦνον, παράπληκτον ποιέει·
[7]	δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ	δὲ	ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ τουτέων
[6]	ὑπὸ ταύτης τῆς νούσου. ~Ἢν	δὲ	ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται ὁ
[7]	κοιλίην τὸ πλεῖστον μέρος, τὸ	δὲ	ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ δὲ
[18]	πολεμίου φθίνει καὶ ἀμαυροῦται. Ὅστις	δὲ	ἐπίσταται ἐν ἀνθρώποισι τὴν τοιαύτην
[7]	δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ	δὲ	ἐς ἀμφότερα. Ὅκως δὲ τούτων
[1]	τῶν καθαρμῶν γῇ κρύπτουσι, τὰ	δὲ	ἐς θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ
[7]	μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ	δὲ	ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ
[1]	δὲ ἐς θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ	δὲ	ἐς τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη
[6]	καὶ τὴν καρδίην ἴῃ· ἢν	δὲ	ἐς τὴν κοιλίην, διάῤῥοιαι λαμβάνουσιν.
[7]	ἐς τὸν ἐγκέφαλον ἔρχεται, ἔπειτα	δὲ	ἐς τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον
[3]	ἐς τὸν ἐγκέφαλον τελευτᾷ, τὸ	δὲ	ἐς τὸ οὖς τὸ δεξιὸν
[3]	τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν, τὸ	δὲ	ἐς τὸν μυκτῆρα. Ἀπὸ μὲν
[3]	τὸ δεξιὸν φλέβιον λεπτὸν, τὸ	δὲ	ἐς τὸν ὀφθαλμὸν τὸν δεξιὸν,
[13]	ἔπειτα τοῖσι λοιποῖσι πνεύμασι· ταῦτα	δέ	ἐστιν ὅσα τῶν πνευμάτων ἰσχυρότατά
[3]	καὶ καλέεται κοίλη φλέψ· ἡ	δὲ	ἑτέρη ἄνω τείνει διὰ φρενῶν
[18]	θεῖα καὶ ἀνθρώπινα πάντα· φύσιν	δὲ	ἔχει ἕκαστον καὶ δύναμιν ἐφ´
[15]	καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος. ~Γίνεται	δὲ	ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου ὑπὸ
[18]	καὶ δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν. ~Αὕτη	δὲ	ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη
[12]	τοῦ αἵματος καὶ διαθερμαίνεται. ~Ὁκόσοι	δὲ	ἤδη ἐθάδες εἰσὶ τῇ νούσῳ,
[13]	μορφὴν ἐς ἕτερον εἶδος· τὸν	δὲ	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ
[1]	ἐστι καὶ τὰ βλάπτοντα, τοῦ	δὲ	θείου ἀφανίζεται ἡ δύναμις. Οὕτως
[10]	ἢν ἡλιωθῇ ἡ κεφαλή· τοῦ	δὲ	θέρεος ἥκιστα, οὐ γὰρ γίνονται
[15]	ὑπὸ μεταστάσιος τοῦ ἐγκεφάλου· μεθίσταται	δὲ	θερμαινόμενος· θερμαίνεται δὲ ὑπὸ τῆς
[5]	ὡς ἐπὶ τὸ πουλύ. Ὁκόσα	δὲ	καθαρά ἐστι, καὶ μήθ´ ἕλκος
[5]	καὶ τῆς ἀποτήξιος ἔχῃ· ἢν	δὲ	κάθαρσις μὴ ἐπιγένηται, ἀλλὰ ξυστραφῇ
[1]	βοῶντας, τοὺς δὲ πνιγομένους, τοὺς	δὲ	καὶ ἀναΐσσοντάς τε καὶ φεύγοντας
[3]	οὕτως ἔχει τῶν φλεβῶν. Διατέταται	δὲ	καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνὸς φλὲψ
[10]	καὶ ἀπὸ τοῦ σπληνός. Ἐπικαταῤῥέει	δὲ	καὶ ἀποτήκεται τοῖσι μὲν παιδίοισι
[15]	τὸ σῶμα· ἔπειτα πέπαυται. Ἀνιᾶται	δὲ	καὶ ἀσᾶται παρὰ καιρὸν ψυχομένου
[3]	καὶ ἀπὸ τοῦ ἥπατος, λεπτοτέρη	δὲ	καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας δὲ
[18]	δὲ ἀφαιρήσει καὶ κακώσει. Χρὴ	δὲ	καὶ ἐν ταύτῃ τῇ νούσῳ
[10]	οὕτω τὸν κατάῤῥοον ποιέεται. Ἐπικαταῤῥέει	δὲ	καὶ ἐξ ἀδήλου, φόβου γινομένου,
[10]	αὕτη ἡ πρόφασις γίνεται, τοῖσι	δὲ	καὶ ἐπειδὰν ἐξαπίνης μετὰ βόρεια
[15]	οἱ φλεγματώδεες δὲ οὔ· διαθερμαίνεται	δὲ	καὶ ἐπὴν τὸ αἷμα ἐπέλθῃ
[3]	δεξιῶν καὶ τοῦ πλεύμονος· ἀπέσχισται	δὲ	καὶ ἐς τὴν καρδίην καὶ
[6]	καὶ τὰ στήθεα διαφθείρεται, ἔνιοι	δὲ	καὶ κυφοὶ γίνονται· ὁκόταν γὰρ
[1]	τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι	δέ.	Καὶ τὰ μὲν τῶν καθαρμῶν
[14]	δὲ τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ	δὲ	καὶ τὰς ἡδονὰς καὶ τὰς
[1]	φασὶ Ποσειδῶνα αἴτιον εἶναι. Ἢν	δὲ	καὶ τῆς κόπρου τι παρέῃ,
[7]	διαστρέφονται, καὶ οὐδὲν φρονέουσιν, ἐνίοισι	δὲ	καὶ ὑποχωρέει ἡ κόπρος κάτω·
[18]	γὰρ ἑτέρῳ τροφή ἐστι, τῷ	δὲ	κάκωσις. Τοῦτο οὖν δεῖ τὸν
[15]	τὸν ἐγκέφαλον καὶ ἐπιζέσῃ. Ἔρχεται	δὲ	κατὰ τὰς φλέβας πουλὺ τὰς
[7]	καὶ ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων. Ἡ	δὲ	κόπρος ὑπέρχεται ὑπὸ βίης πνιγομένου·
[1]	Ἐνοδίου πρόσκειται ἡ προσωνυμίη· ἢν	δὲ	λεπτότερον καὶ πυκνότερον, οἷον ὄρνιθες,
[3]	τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν· τὸ	δὲ	λοιπὸν ἄνω φέρει διὰ τῆς
[2]	τε τῶν νοσερῶν νοσερός. Ἕτερον	δὲ	μέγα τεκμήριον ὅτι οὐδὲν θειότερόν
[14]	ἡμῖν τὰ μὲν νύκτωρ, τὰ	δὲ	μεθ´ ἡμέρην, καὶ ἐνύπνια καὶ
[1]	γὰρ ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρει) ἱμάτιον	δὲ	μέλαν μὴ ἔχειν (θανατῶδες γὰρ
[3]	τοῖσιν ἄλλοισι ζώοισιν ἅπασιν· τὸ	δὲ	μέσον αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ λεπτή·
[6]	κατάῤῥοοι, πυκνότερα ἐπίληπτος γίνεται, ἢν	δὲ	μὴ, ἀραιότερα. Ταῦτα μὲν οὖν
[12]	ὁ οἶκος ἔῃ, οἴκαδε, ἢν	δὲ	μὴ, ἐς τὸ ἐρημότατον, ὅπη
[11]	μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι	δὲ	μηκέτι οἷόν τε εἶναι τὸ
[14]	φύσιος ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου	δὲ	μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε
[1]	ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων	δὲ	μίνθης, σκορόδου καὶ κρομύου (δριμὺ
[13]	τὸ ὑγιηρότατον τοῦ ἐγκεφάλου, τὸ	δὲ	νοσερώτατον καὶ ὑγρότατον ἐκκρίνεσθαι καὶ
[13]	ὑγιεινότατός ἐστι τῶν ἀνέμων. Ὁ	δὲ	νότος τἀναντία τουτέῳ ἐργάζεται· πρῶτον
[2]	οὕτω μοι δοκέει ἔχειν. ~Τὸ	δὲ	νούσημα τοῦτο οὐδέν τί μοι
[5]	τῶν λοιπῶν οὕτως ἔχει. ~Ἡ	δὲ	νοῦσος αὕτη γίνεται τοῖσι μὲν
[8]	τὰ δεξιὰ, ἀσήμως περιγίνονται· κίνδυνος	δὲ	ξυντραφῆναι καὶ ξυναυξηθῆναι, ἢν μὴ
[4]	μέρος ὅπου ἂν στῇ· τεκμήριον	δέ·	ὁκόταν καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια
[7]	στομάχου τῆς γαστρὸς ἀπειλημμένου· προσπίπτει	δὲ	ὁκόταν τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ
[6]	παλμοῦ καὶ τοῦ ἄσθματος· παύεται	δὲ	ὅκως ἂν τοῦ πλήθεος ἔχῃ·
[8]	αἷμα, καὶ οὕτως ἀποθνήσκει. Ἢν	δὲ	ὀλίγον ἐὸν ἐς ἀμφοτέρας τὰς
[1]	θεῶν φασὶν αἰτίην εἶναι. Ἢν	δὲ	ὀξύτερον καὶ εὐτονώτερον φθέγγηται, ἵππῳ
[1]	οὐ θαυμασίως γ´ ἔχουσιν· τοῦτο	δὲ	ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας
[1]	καὶ τρυγόνος καὶ ὠτίδος, ἔτι	δὲ	ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων
[15]	πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ φλεγματώδεες	δὲ	οὔ· διαθερμαίνεται δὲ καὶ ἐπὴν
[17]	ἐστι καὶ τὸ φροντίζον· τὸ	δὲ	οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται
[1]	γνώμης κρατέεται καὶ δεδούλωται. Ἴσως	δὲ	οὐχ οὕτως ἔχει ταῦτα, ἀλλ´
[16]	αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται. Οἱ	δὲ	ὀφθαλμοὶ καὶ τὰ οὔατα καὶ
[12]	πολλοὶ νομίζουσι, τοῦ δαιμονίου. Τὰ	δὲ	παιδάρια τὸ μὲν πρῶτον πίπτουσιν
[1]	γὰρ πάντα κωλύματα εἶναι) Ταῦτα	δὲ	πάντα τοῦ θείου εἵνεκεν προστιθέασιν,
[7]	καὶ ὀδύνην, διὸ λακτίζει. Ταῦτα	δὲ	πάσχει πάντα, ὁκόταν τὸ φλέγμα
[15]	ἐξαπίνης ὁ ἐγκέφαλος διαθερμαίνηται· τοῦτο	δὲ	πάσχουσιν οἱ χολώδεες, οἱ φλεγματώδεες
[3]	σώματος, πολλαὶ καὶ λεπταὶ, δύο	δὲ	παχεῖαι, ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ
[5]	ὑγιεινοτάτην τὴν κεφαλὴν ἔχει· ἢν	δὲ	πλέονα ῥυῇ ἀπὸ παντὸς τοῦ
[12]	ἂν τύχωσιν ὑπὸ ἀηθίης· ὅταν	δὲ	πλεονάκις κατάληπτοι γένωνται, ἐπειδὰν προαίσθωνται,
[1]	πολλοὺς οἰμώζοντας καὶ βοῶντας, τοὺς	δὲ	πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς
[12]	πεσόντα, εὐθύς τε ἐγκαλύπτεται· τοῦτο	δὲ	ποιέει ὑπ´ αἰσχύνης τοῦ πάθεος
[10]	γίνεται κατὰ τὰ προειρημένα. Κίνδυνος	δὲ	πολὺς καὶ ἦρος παθέειν τωὐτὸ
[9]	ἐπιλαμβάνει διὰ τὴν ἰσχύν. Τοῖσι	δὲ	πρεσβυτάτοισιν ὁκόταν ἐπιγένηται τοῦτο τὸ
[9]	ἢ ὅτι τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς	δὲ	πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται,
[10]	ἐπιλήψιός εἰσι τὴν ἀρχήν. Τοῖσι	δὲ	πρεσβύτῃσιν ὁ χειμὼν πολεμιώτατός ἐστιν·
[7]	ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ τουτέων	δὲ	σκίδναται ἐς τὰ λοιπὰ μέρεα
[10]	ἃ τὸ αἷμα διεφθάρη. ~Ἐς	δὲ	τὰ δεξιὰ μᾶλλον καταῤῥέει ἢ
[7]	μὲν τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ, ἐς	δὲ	τὰς φλέβας, ἃς προείρηκα, τὸν
[4]	δὲ καὶ ἀσθενεστέρη. ~Κατὰ ταύτας	δὲ	τὰς φλέβας καὶ ἐσαγόμεθα τὸ
[13]	ἐν δὲ τῷ ἔλασσον· ἅπαντα	δὲ	ταῦτα αἰσθάνεται τοῦ πνεύματος τούτου,
[1]	ἢ αἶγες καὶ βόες. Εἰ	δὲ	ταῦτα προσφερόμενα καὶ ἐσθιόμενα τὴν
[5]	καὶ ὁ ἐγκέφαλος. Ἐν ταύτῃ	δὲ	τῇ καθάρσει ἢν μὲν καλῶς
[1]	τὸ θεῖον αὐτῇ διασώζεται, κατὰ	δὲ	τὴν εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆς
[16]	ἂν μετέχῃ τοῦ ἠέρος. Ἐς	δὲ	τὴν ξύνεσιν ὁ ἐγκέφαλός ἐστιν
[13]	παῖδες ὄντες οὔπω γινώσκουσιν. ~Ἐν	δὲ	τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων διὰ
[17]	ἐς τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι	δέ	τινες ὡς φρονέομεν τῇ καρδίῃ
[3]	δέρμα, ὥστε κατάδηλος εἶναι· παρὰ	δὲ	τὸ οὖς κρύπτεται καὶ ἐνταῦθα
[7]	τὸ στόμα ὅσον εἰώθει. Λακτίζει	δὲ	τοῖσι ποσὶν, ὁκόταν ὁ ἀὴρ
[13]	τε καὶ διαφανέα ποιέει· κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τἄλλα
[8]	τοῦ σώματος τὸ βλαβέν· ἐς	δὲ	τὸν πλείονα χρόνον ὠφελέει ὡς
[7]	ὑπέρχεται ὑπὸ βίης πνιγομένου· πνίγεται	δὲ	τοῦ ἥπατος καὶ τῆς κοιλίης
[15]	ὑπὸ φλέγματος πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ	δὲ	τοῦ πάθεος καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ
[18]	συνηθείης θάλλει καὶ αὔξεται, ὑπὸ	δὲ	τοῦ πολεμίου φθίνει καὶ ἀμαυροῦται.
[8]	τὸν μὲν ἠέρα δέχεσθαι, τὸν	δὲ	τοῦ φλέγματος κατάῤῥοον μηκέτι ὁμοίως
[7]	τὴν κοιλίην, διάῤῥοιαι λαμβάνουσιν. ~Ἢν	δὲ	τουτέων μὲν τῶν ὁδῶν ἀποκλεισθῇ,
[2]	πρόφασιν ὅθεν ἕκαστα γίνεται· φύσιν	δὲ	τοῦτο καὶ πρόφασιν ἀπὸ ταὐτοῦ
[7]	ὁτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα. Ὅκως	δὲ	τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω·
[1]	φέροντας ἱκετεύειν τοὺς θεούς· νῦν	δὲ	τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι
[3]	ἄλλων νουσημάτων τῶν μεγίστων· ὁτέῳ	δὲ	τρόπῳ καὶ ἐξ οἵης προφάσιος
[13]	ἐν μὲν τῷ πλέον, ἐν	δὲ	τῷ ἔλασσον· ἅπαντα δὲ ταῦτα
[14]	τὰ μὲν νόμῳ διακρίνοντες, τὰ	δὲ	τῷ ξυμφέροντι αἰσθανόμενοι, τῷ δὲ
[1]	παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται, ἔπειτα	δὲ	ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ
[15]	ἐγκεφάλου· μεθίσταται δὲ θερμαινόμενος· θερμαίνεται	δὲ	ὑπὸ τῆς χολῆς, ὁκόταν ὁρμήσῃ
[15]	ξυνισταμένου παρὰ τὸ ἔθος· τοῦτο	δὲ	ὑπὸ φλέγματος πάσχει· ὑπ´ αὐτοῦ
[15]	οὐ βοῶσιν οὐδὲ θορυβέουσιν, οἱ	δὲ	ὑπὸ χολῆς κεκράκται καὶ κακοῦργοι
[6]	καρδίην, ἀποψύχεται τὸ αἷμα· αἱ	δὲ	φλέβες πρὸς βίην ψυχόμεναι πρὸς
[17]	τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν. Αἱ	δὲ	φρένες ἄλλως οὔνομα ἔχουσι τῇ
[16]	ἑρμηνεὺς, ἢν ὑγιαίνων τυγχάνῃ· τὴν	δὲ	φρόνησιν αὐτῷ ὁ ἀὴρ παρέχεται.
[5]	τοῖσι δὲ χολώδεσιν οὔ. Ἄρχεται	δὲ	φύεσθαι ἐπὶ τοῦ ἐμβρύου ἔτι
[7]	καὶ ἄφρονα τὸν ἄνθρωπον. Αἱ	δὲ	χεῖρες ἀκρατέες γίνονται καὶ σπῶνται,
[2]	γὰρ φλεγματώδεσι φύσει γίνεται· τοῖσι	δὲ	χολώδεσιν οὐ προσπίπτει· καίτοι εἰ
[5]	γίνεται τοῖσι μὲν φλεγματίῃσι, τοῖσι	δὲ	χολώδεσιν οὔ. Ἄρχεται δὲ φύεσθαι
[14]	θειοτέρη ἢ αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι	δὲ	χρὴ τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ἐξ
[2]	τῶν φαρμάκων τῶν προσφερομένων. Ἄρχεται	δὲ	ὥσπερ καὶ τἄλλα νουσήματα κατὰ
[12]	ἐγγὺς αὐτῶν ὁ οἶκος ἔῃ,	οἴκαδε,	ἢν δὲ μὴ, ἐς τὸ
[13]	τῇσι μεταβολῇσι τῶν πνευμάτων διὰ	τάδε	φημὶ ἐπιλήπτους γίνεσθαι, καὶ μάλιστα
[11]	οἷόν τε εἶναι τὸ φλέγμα,	μηδὲ	ἀναξηρανθῆναι τὸν ἐγκέφαλον, ἀλλὰ διαβεβρέχθαι
[1]	ἔχειν (θανατῶδες γὰρ τὸ μέλαν)	μηδὲ	ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ
[1]	οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη μηδεὶς ἅψεται	μηδὲ	ἐπιβήσεται· τὰ δ´ ἐχρῆν ἐς
[1]	αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν,	μηδὲ	πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν, μηδὲ
[1]	μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι	μηδὲ	φορέειν, μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ
[1]	μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν,	μηδὲ	χεῖρα ἐπὶ χειρὶ (ταῦτα γὰρ
[11]	ὑγρόν. Γνοίη δ´ ἄν τις	τόδε	μάλιστα τοῖσι προβάτοισι τοῖσι καταλήπτοισι
[8]	γίνεται, ἢν ἅπαξ ἐπισημανθῇ, διὰ	τόδε	ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ταύτης αἱ
[1]	μετάστατα γίνεται καὶ ὑπὸ θεραπείης	τοιῆσδε,	τί κωλύει καὶ ὑφ´ ἑτέρων
[18]	ἑωυτοῦ, καὶ οὐδὲν ἄπορόν ἐστιν	οὐδὲ	ἀμήχανον· ἀκεστά τε τὰ πλεῖστά
[9]	πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται,	οὐδὲ	διαστρέφει· αἵ τε γὰρ φλέβες
[9]	καὶ αἵματος μεσταὶ θερμοῦ, ἃ	οὐδὲ	δύναται ἐπικρατῆσαι τὸ φλέγμα, οὐδ´
[13]	ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι,	οὐδὲ	θειοτέρη ἢ αἱ ἄλλαι. ~Εἰδέναι
[15]	τέ εἰσι καὶ οὐ βοῶσιν	οὐδὲ	θορυβέουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ χολῆς
[1]	τῶν ἄλλων θειοτέρη εἶναι νούσων	οὐδὲ	ἱερωτέρη, ἀλλὰ φύσιν μὲν ἔχει
[1]	ἄρα ὁ θεὸς αἴτιος οὐδενὸς,	οὐδὲ	οἱ καθαρμοὶ ὠφελέουσιν, ἀλλὰ τὰ
[17]	ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει,	οὐδὲ	οἶδα ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν
[1]	ἕτερα οὐδὲν ἧσσον ἐόντα θαυμάσια	οὐδὲ	τερατώδεα, ἃ οὐδεὶς νομίζει ἱερὰ
[17]	νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ,	οὐδὲ	τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε
[15]	καὶ χολῆς· γνώσῃ δὲ ἑκάτερα	ὧδε·	οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ
[10]	εἰσιν αἵματος, καὶ ὁ ἐγκέφαλος	συνέστηκε	καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε οὐκ
[15]	ἐκ τοῦ σώματος· καὶ φόβος	παρέστηκε	μέχρις ἀπέλθῃ πάλιν ἐπὶ τὰς
[11]	γίνεται· ὁ γὰρ ἐγκέφαλος ὑγρότερος	γέγονε	τῆς φύσιος καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ
[9]	ἀπέπνιξε γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ	ἀπέπηξε	τὸ αἷμα, ἢν ἐπ´ ἀμφότερα
[9]	καὶ χειμῶνος ἔῃ καιρὸς, ἀποκτείνει·	ἀπέπνιξε	γὰρ τὰς ἀναπνοὰς καὶ ἀπέπηξε
[10]	ἂν τούτων αὐτῷ γένηται, εὐθὺς	ἔφριξε	τὸ σῶμα, καὶ ἄφωνος γενόμενος
[10]	οὐχ εἵλκυσεν, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα	ἠρέμησε,	καὶ ὁ ἐγκέφαλος ξυνέστη, καὶ
[10]	ξυνεστηκότα τὸν ἐγκέφαλον καὶ εὐσθενέοντα	ἔλυσε	καὶ ἐχάλασεν ἐξαίφνης, ὥστε πλημμυρεῖν
[14]	καὶ ἀκούομεν καὶ γινώσκομεν τά	τε	αἰσχρὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ
[11]	μάλιστα ἐν τοῖσι νοτίοισιν· ἥ	τε	ἀπάλλαξις χαλεπὴ γίνεται· ὁ γὰρ
[1]	καθαρμοὺς προσφέροντες καὶ ἐπαοιδὰς, λουτρῶν	τε	ἀπέχεσθαι κελεύοντες καὶ ἐδεσμάτων πολλῶν
[9]	ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει· αἵ	τε	γὰρ φλέβες εἰσὶ κοῖλαι καὶ
[7]	προείρηκα, τὸν κατάῤῥοον ποιήσηται, ἄφωνός	τε	γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ ἀφρὸς
[14]	ἄλλο ὁρᾷν καὶ ἀκούειν, τήν	τε	γλῶσσαν τοιαῦτα διαλέγεσθαι οἷα ἂν
[12]	ὄψεσθαι αὐτὸν ἐλάχιστοι πεσόντα, εὐθύς	τε	ἐγκαλύπτεται· τοῦτο δὲ ποιέει ὑπ´
[7]	τοῖσι μέλεσι καὶ μὴ οἷός	τε	ἔῃ διεκδῦναι ἔξω ὑπὸ τοῦ
[10]	καὶ μεταξὺ κλαίων μὴ οἷός	τε	ἔῃ τὸ πνεῦμα ταχέως ἀναλαβεῖν,
[11]	γίνεσθαι, ἐκκριθῆναι δὲ μηκέτι οἷόν	τε	εἶναι τὸ φλέγμα, μηδὲ ἀναξηρανθῆναι
[15]	ὑπὸ τοῦ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί	τέ	εἰσι καὶ οὐ βοῶσιν οὐδὲ
[13]	καὶ ἐκ ξηρῶν νοτώδεα· ὁκόσα	τε	ἐν οἰκήμασι κεράμια ἢ κατὰ
[13]	ἠέρος αὐτίκα, τοῦ πρόσθεν πυκνοῦ	τε	ἐόντος καὶ ξυνεστηκότος, ἀλλὰ τῷ
[9]	κεκένωνται καὶ τὸ αἷμα ὀλίγον	τέ	ἐστι καὶ λεπτὸν καὶ ὑδαρές.
[1]	οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ, τό	τε	εὐσεβὲς καὶ θεῖον αὐτῶν ἀσεβὲς
[1]	ὑπερβαίνῃ ἢν μὴ ἁγνεύῃ, εἰσιόντες	τε	ἡμεῖς περιῤῥαινόμεθα οὐχ ὡς μιαινόμενοι,
[1]	ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί	τε	ἰῶνται καὶ ἐπαοιδῇσιν. Εἰ δὲ
[1]	ἐγὼ διδάξω. Εἰ γὰρ σελήνην	τε	καθαιρέειν καὶ ἥλιον ἀφανίζειν καὶ
[1]	μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην	τε	καθαιρήσει καὶ ἥλιον ἀφανιεῖ καὶ
[1]	μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος, καὶ πολλά	τε	καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν τε
[14]	τοιαῦτα διαλέγεσθαι οἷα ἂν βλέπῃ	τε	καὶ ἀκούῃ ἑκάστοτε· ὁκόσον δ´
[1]	τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί	τε	καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά
[13]	καὶ θάλλει ἀπὸ τῶν προσιόντων	τε	καὶ ἀπιόντων, καὶ οὐδέν ἐστιν
[1]	πρότερον, ἐόντας τ´ αὐτέους ὠχρούς	τε	καὶ ἀσθενέας, καὶ ταῦτα οὐχ
[1]	καὶ ἐσθιόμενα τὴν νοῦσον τίκτει	τε	καὶ αὔξει καὶ μὴ ἐσθιόμενα
[16]	ὅ τι ἂν ἔῃ φρόνιμόν	τε	καὶ γνώμην ἔχον· εἰ γὰρ
[13]	τὸ νεφῶδες ἐκκρίνει καὶ λαμπρόν	τε	καὶ διαφανέα ποιέει· κατὰ δὲ
[1]	καὶ ἥλιον ἀφανίζειν καὶ χειμῶνά	τε	καὶ εὐδίην ποιέειν καὶ ὄμβρους
[1]	ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν, θύειν	τε	καὶ εὔχεσθαι καὶ ἐς τὰ
[1]	εἰσιν; εἰ γὰρ ἄνθρωπος μαγεύων	τε	καὶ θύων σελήνην τε καθαιρήσει
[1]	ἀνθρώπους ἐξαπατέουσι προστιθέμενοι τούτοισιν ἁγνείας	τε	καὶ καθαρότητας, ὅ τε πουλὺς
[1]	οἷοι καὶ νῦν εἰσι μάγοι	τε	καὶ καθάρται καὶ ἀγύρται καὶ
[18]	καὶ ψύχεος, ἡλίου, πνευμάτων μεταβαλλομένων	τε	καὶ μηδέποτε ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´
[17]	ἔχουσιν αἱ φρένες ὥστε φρονέειν	τε	καὶ νοέειν, πλὴν εἴ τι
[10]	ἀποκρίνεται δὲ ἀπὸ τῆς ψύξιός	τε	καὶ ξυστάσιος, καὶ οὕτως ἐπικαταῤῥέει.
[8]	κακωθεισέων. Ὁκόσοισι δ´ ἂν βόρειόν	τε	καὶ πάνυ ὀλίγον παραῤῥυῇ καὶ
[7]	ὁ δ´ ἐς τὸν πλεύμονά	τε	καὶ τὰς φλέβας ἀὴρ ξυμβάλλεται
[13]	τὸν ἠέρα καὶ τὸ θολερόν	τε	καὶ τὸ νεφῶδες ἐκκρίνει καὶ
[1]	πνιγομένους, τοὺς δὲ καὶ ἀναΐσσοντάς	τε	καὶ φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας
[13]	ἀνάγκη τοῖσι μὲν νοτίοισι λύεσθαί	τε	καὶ φλυδᾷν τὸν ἐγκέφαλον καὶ
[13]	τοῦ πνεύματος τούτου, καὶ ἔκ	τε	λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ τε
[17]	πάσχειν· διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί	τε	μάλιστα καὶ αἱ φρένες. Τῆς
[1]	καὶ ῥύμμα γινόμενον ἡμῖν, αὐτοί	τε	ὅρους τοῖσι θεοῖσι τῶν ἱερῶν
[1]	τι ἀνθρώπινον. Ὅστις γὰρ οἷός	τε	περικαθαίρων ἐστὶ καὶ μαγεύων ἀπάγειν
[1]	οὐχ ἅπαξ, ἀλλὰ πολλάκις, ἄλλα	τε	πολλά ἐστι καὶ παντοδαπὰ ὧν
[1]	ἁγνείας τε καὶ καθαρότητας, ὅ	τε	πουλὺς αὐτοῖσι τοῦ λόγου ἐς
[9]	καὶ τὸ φρόνημα γίνεται, τά	τε	σημήϊα τὰ προειρημένα ἧσσον ἐπιλαμβάνει
[18]	ἄπορόν ἐστιν οὐδὲ ἀμήχανον· ἀκεστά	τε	τὰ πλεῖστά ἐστι τοῖς αὐτοῖσι
[1]	παντοῖα τεχνέονται καὶ ποικίλλουσιν ἔς	τε	τἄλλα πάντα καὶ ἐς τὴν
[5]	καὶ ἀπότηξις πολλὴ γένηται, νοσώδεά	τε	τὴν κεφαλὴν ἕξει αὐξόμενος καὶ
[4]	πάλιν ἀφιᾶσιν. Οὐ γὰρ οἷόν	τε	τὸ πνεῦμα στῆναι, ἀλλὰ χωρέει
[1]	τε καὶ ἄκαιρα ποιέοντας, ἔν	τε	τῷ ὕπνῳ οἶδα πολλοὺς οἰμώζοντας
[2]	τε τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς, ἀπό	τε	τῶν νοσερῶν νοσερός. Ἕτερον δὲ
[2]	ἔρχεται πάντοθεν τοῦ σώματος, ἀπό	τε	τῶν ὑγιηρῶν ὑγιηρὸς, ἀπό τε
[10]	ἂν διαθερμανθῇ ἡ κεφαλὴ ἤν	τε	ὑπὸ ἡλίου, ἤν τε ὑπὸ
[10]	ἤν τε ὑπὸ ἡλίου, ἤν	τε	ὑπὸ πυρὸς, καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ
[1]	ἐπιβολὰς καὶ ἡρώων ἐφόδους. Καθαρμοῖσί	τε	χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν
[13]	τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ	τε	ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ ξηρῶν
[5]	μετρίως καθαρθῇ καὶ μήτε πλέον	μήτε	ἔλασσον τοῦ δέοντος ἀποῤῥυῇ, οὕτως
[5]	μήτε σίελον αὐτοῖς προέρχεται μηδὲν,	μήτε	ἐν τῇσι μήτρῃσι πεποίηται τὴν
[7]	ἐς τὰς φλέβας τὰς κοίλας	μήτε	ἐς τὰς κοιλίας, ἀλλ´ ἐπιλάβῃ
[7]	παραδέχηται μήτε ἐς τὸν ἐγκέφαλον	μήτε	ἐς τὰς φλέβας τὰς κοίλας
[7]	τὸν ἠέρα καὶ μὴ παραδέχηται	μήτε	ἐς τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐς
[5]	ἐστι, καὶ μήθ´ ἕλκος μηδὲν	μήτε	μύξα μήτε σίελον αὐτοῖς προέρχεται
[5]	καλῶς καὶ μετρίως καθαρθῇ καὶ	μήτε	πλέον μήτε ἔλασσον τοῦ δέοντος
[5]	μήθ´ ἕλκος μηδὲν μήτε μύξα	μήτε	σίελον αὐτοῖς προέρχεται μηδὲν, μήτε
[14]	δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν	μήτε	τὴν ἀκοὴν, ἀλλ´ ἄλλοτε ἄλλο
[14]	ἔῃ, ἀνάγκη κινέεσθαι, κινευμένου δὲ	μήτε	τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε τὴν
[2]	καὶ μὴ διακρίνειν μήτε χολώδεα	μήτε	φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ αἴτιος ὁ
[2]	νοῦσον ταύτην, καὶ μὴ διακρίνειν	μήτε	χολώδεα μήτε φλεγματώδεα. ~Ἀλλὰ γὰρ
[1]	τὰ τοιουτότροπα πάντα ὑποδέχονται ἐπίστασθαι,	εἴτε	καὶ ἐκ τελετέων εἴτε καὶ
[1]	ἐπίστασθαι, εἴτε καὶ ἐκ τελετέων	εἴτε	καὶ ἐξ ἄλλης τινὸς γνώμης
[3]	ἀλγέει, ἀλλ´ ἐν μέρει ἑκάτερον,	ὁτὲ	δὲ ἅπασαν. Καὶ φλέβες δ´
[7]	ὁτὲ δὲ ἐς τὰ δεξιὰ,	ὁτὲ	δὲ ἐς ἀμφότερα. Ὅκως δὲ
[7]	ὁτὲ μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ,	ὁτὲ	δὲ ἐς τὰ δεξιὰ, ὁτὲ
[7]	κόπρος κάτω· καὶ ταῦτα γίνεται	ὁτὲ	μὲν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ὁτὲ
[13]	πουλὺ ἀμβλυωπότερα καθίστησι τῆς φύσιος.	Ὅτε	οὖν καὶ τούτων οὕτω μεγάλων
[14]	ἀτρεμίζειν μήτε τὴν ἀκοὴν, ἀλλ´	ἄλλοτε	ἄλλο ὁρᾷν καὶ ἀκούειν, τήν
[18]	ἡλίου, πνευμάτων μεταβαλλομένων τε καὶ	μηδέποτε	ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´ ἐστὶ θεῖα,
[10]	καὶ ἐξαπίνης φρίξῃ ὁ ἐγκέφαλος·	τότε	γὰρ ἀποκρίνεται τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται
[15]	ἔῃ· ὥσπερ οὖν καὶ ἐγρηγορότι	τότε	μάλιστα τὸ πρόσωπον φλογιᾷ, καὶ
[14]	ἂν βλέπῃ τε καὶ ἀκούῃ	ἑκάστοτε·	ὁκόσον δ´ ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ
[17]	αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει	ὥστε	αἰσθάνεσθαι, ἤν τις πόνος ἢ
[9]	ὀλίγον, ἀλλ´ αὐτὸ κρατηθὲν ἐπάγη,	ὥστε	ἀκρατέα εἶναι ἐκεῖνα καθ´ ἃ
[1]	φάρμακον οὐδὲν, οὔτε λουτροῖσι καθήψησαν,	ὥστε	δοκέειν αἴτιον εἶναι. Ἐγὼ δὲ
[7]	τὴν κίνησιν τοῖσι μέλεσι παρέχει,	ὥστε,	ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβες τοῦ
[2]	ὑπὸ χρόνου πολλοῦ καταβεβιασμένον ἔῃ,	ὥστε	ἤδη εἶναι ἰσχυρότερον τῶν φαρμάκων
[9]	φλέγμα, οὐδ´ ἀποψῦξαι τὸ αἷμα,	ὥστε	καὶ πῆξαι, ἀλλ´ αὐτὸ κρατέεται
[3]	αὐχένος, ἐς αὐτὸ τὸ δέρμα,	ὥστε	κατάδηλος εἶναι· παρὰ δὲ τὸ
[18]	ἀτρεμιζόντων. Ταῦτα δ´ ἐστὶ θεῖα,	ὥστε	μηδὲν διακρίνοντα τὸ νούσημα θειότερον
[16]	τῶν σαρκῶν καὶ τοῦ αἵματος,	ὥστε	μηκέτι εἶναι ἀκριβής. ~Διὸ φημὶ
[1]	ἐπιγίνεσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισι καὶ προσπίπτειν;	ὥστε	μηκέτι τὸ θεῖον αἴτιον εἶναι,
[10]	ἐγκέφαλος συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς,	ὥστε	οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς φλέβας·
[10]	εὐσθενέοντα ἔλυσε καὶ ἐχάλασεν ἐξαίφνης,	ὥστε	πλημμυρεῖν τὸ φλέγμα, καὶ οὕτω
[4]	καθημένῳ ἢ κατακειμένῳ φλέβια πιεσθῇ,	ὥστε	τὸ πνεῦμα μὴ διεξιέναι διὰ
[11]	καὶ πλημμυρεῖ ὑπὸ τοῦ φλέγματος,	ὥστε	τοὺς μὲν καταῤῥόους πυκνοτέρους γίνεσθαι,
[6]	πηδῶσι, καὶ ἡ καρδίη πάλλεται,	ὥστε	ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ταύτης τὰ
[17]	τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένες	ὥστε	φρονέειν τε καὶ νοέειν, πλὴν
[1]	εἰσιν αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ θεοί·	οὔτε	γὰρ φαγέειν οὔτε πιέειν ἔδοσαν
[13]	ἀπορωτέρη τῶν ἄλλων οὔτε ἰῆσθαι	οὔτε	γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη ἢ αἱ
[1]	δυσσεβέειν ἔμοιγε δοκέουσι καὶ θεοὺς	οὔτε	εἶναι νομίζειν οὔτ´ ἐόντας ἰσχύειν
[1]	νομίζειν οὔτ´ ἐόντας ἰσχύειν οὐδὲν	οὔτε	εἴργεσθαι ἂν οὐδενὸς τῶν ἐσχάτων,
[5]	αὐξόμενος καὶ ἤχου πλέην, καὶ	οὔτε	ἥλιον οὔτε ψῦχος ἀνέξεται· ἢν
[1]	νοσήματα, οὔτε ἱερὰ νομίζειν εἶναι	οὔτε	θεῖα· ὅκου γὰρ ὑπὸ καθαρμῶν
[1]	ἐγχειρέουσιν ἰῆσθαι ταῦτα τὰ νοσήματα,	οὔτε	ἱερὰ νομίζειν εἶναι οὔτε θεῖα·
[13]	οὐδέν ἐστιν ἀπορωτέρη τῶν ἄλλων	οὔτε	ἰῆσθαι οὔτε γνῶναι, οὐδὲ θειοτέρη
[1]	ἐπεὶ οὐκ ἔχουσιν οὔτε στρῶμα	οὔτε	ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα ὅ τι
[1]	οὔτε πιέειν ἔδοσαν φάρμακον οὐδὲν,	οὔτε	λουτροῖσι καθήψησαν, ὥστε δοκέειν αἴτιον
[1]	οἱ θεοί· οὔτε γὰρ φαγέειν	οὔτε	πιέειν ἔδοσαν φάρμακον οὐδὲν, οὔτε
[1]	αἰγείοισι χρῶνται, ἐπεὶ οὐκ ἔχουσιν	οὔτε	στρῶμα οὔτε ἱμάτιον οὔτε ὑπόδημα
[1]	ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον	οὔτε	ὑπόδημα ὅ τι μὴ αἴγειόν
[5]	ἤχου πλέην, καὶ οὔτε ἥλιον	οὔτε	ψῦχος ἀνέξεται· ἢν δὲ ἀπὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/09/2009