HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hippocrate de Cos, De la maladie sacrée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 5 formes différentes pour 39 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[15]   δὲ τοῦ πάθεος καὶ ἐπιλήθεται. Ἐκ νυκτῶν δὲ βοᾷ καὶ κέκραγεν,

[13]   ἔκ τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ ξηρῶν νοτώδεα· ὁκόσα τε ἐν

[10]   νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ ἐκ παιδίου ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´ ἢ

[2]   καὶ ἐκ φθινώδεος φθινώδης, καὶ ἐκ σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ

[1]   πάντα ὑποδέχονται ἐπίστασθαι, εἴτε καὶ ἐκ τελετέων εἴτε καὶ ἐξ ἄλλης

[13]   αὐτὸν τρόπον καὶ τἄλλα πάντα ἐκ τῆς θαλάσσης ἀρξάμενα καὶ τῶν

[10]   τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν γὰρ ἐκ τῆς θέρμης καὶ διαχύσιος τοῦ

[1]   φόβοι καὶ παράνοιαι καὶ ἀναπηδήσιες ἐκ τῆς κλίνης καὶ φόβητρα καὶ

[7]   δὲ ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ τοῦ πλεύμονος· ὅταν γὰρ τὸ

[1]   Ἀπόλλων νόμιος. Ἢν δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματος ἀφίῃ καὶ τοῖσι

[7]   γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ ἀφρὸς ἐκ τοῦ στόματος ἐκρέει, καὶ οἱ

[7]   ἠέρος καὶ σφυζόντων. Ἀφρὸς δὲ ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ τοῦ

[15]   κατὰ τὰς φλέβας τὰς αἱματίτιδας ἐκ τοῦ σώματος· καὶ φόβος παρέστηκε

[7]   τὸ δὲ ἐπὶ τὰς φλέβας. Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται ἐς τὰ

[13]   σῶμα ποιέει αἰσθάνεσθαι καὶ μεταβάλλειν ἐκ τῶν ἀνέμων τούτων ἐν τῇσι

[12]   ὁκόταν μέλλωσι λήψεσθαι, καὶ φεύγουσιν ἐκ τῶν ἀνθρώπων, ἢν μὲν ἐγγὺς

[18]   ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη ἐκ τῶν αὐτῶν προφασίων γίνεται ἀφ´

[2]   ἐκ χολώδεος χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ φθινώδεος φθινώδης, καὶ ἐκ σπληνώδεος

[2]   νουσήματα κατὰ γένος· εἰ γὰρ ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ χολώδεος

[2]   γὰρ ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ χολώδεος χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ

[10]   γένηται καὶ ῥιγώσῃ, ἢ καὶ ἐκ ψύχεος εἰς ἀλέην ἔλθῃ καὶ

[13]   αἰσθάνεται τοῦ πνεύματος τούτου, καὶ ἔκ τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ

[13]   ἔκ τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ

[3]   αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ λεπτή· διὸ οὐκ αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ τῆς κεφαλὴς

[1]   ἀπολογίαι καὶ ἔχοιεν πρόφασιν ὡς οὐκ αἴτιοί εἰσιν αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ

[1]   καὶ χειμῶνα καὶ εὐδίην ποιήσει, οὐκ ἂν ἔγωγέ τι θεῖον νομίσαιμι

[9]   τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ πρεσβυτέρους οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει·

[15]   χολῆς κεκράκται καὶ κακοῦργοι καὶ οὐκ ἀτρεμαῖοι, ἀλλ´ αἰεί τι ἄκαιρον

[1]   μᾶλλον, καὶ ὡς οἱ θεοὶ οὐκ εἰσὶ, τό τε εὐσεβὲς καὶ

[10]   συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε οὐκ ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς φλέβας· ἢν

[10]   ἢν δ´ ἐπικαταῤῥύη, τοῦ αἵματος οὐκ ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ ἐόντος.

[5]   καθαρθῆναι· καὶ τὰ οὕτω καθαρθέντα οὐκ ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ τῇ νούσῳ

[1]   αὔξει καὶ μὴ ἐσθιόμενα ἰῆται, οὐκ ἐστὶν ἄρα ὁ θεὸς αἴτιος

[10]   Ὁκόταν δὲ εἴκοσιν ἔτεα παρέλθῃ, οὐκ ἔτι ἡ νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει,

[11]   ὁ χρόνος γένηται τῇ νούσῳ, οὐκ ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται γὰρ

[13]   τήκειν καὶ διαχέειν, καθότι καὶ οὐκ εὐθὺς πνέει μέγας, ἀλλὰ γαληνίζει

[17]   ἐν τῷ σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι πρὸς ἣν δέξονται ἢ

[1]   καὶ κρέασιν αἰγείοισι χρῶνται, ἐπεὶ οὐκ ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον

[17]   τῷ νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα

Chapitre
[15]	δὲ τοῦ πάθεος καὶ ἐπιλήθεται.	Ἐκ	νυκτῶν δὲ βοᾷ καὶ κέκραγεν,
[13]	ἔκ τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ	ἐκ	ξηρῶν νοτώδεα· ὁκόσα τε ἐν
[10]	νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει, ἢν μὴ	ἐκ	παιδίου ξύντροφος ἔῃ, ἀλλ´ ἢ
[2]	καὶ ἐκ φθινώδεος φθινώδης, καὶ	ἐκ	σπληνώδεος σπληνώδης, τί κωλύει ὅτῳ
[1]	πάντα ὑποδέχονται ἐπίστασθαι, εἴτε καὶ	ἐκ	τελετέων εἴτε καὶ ἐξ ἄλλης
[13]	αὐτὸν τρόπον καὶ τἄλλα πάντα	ἐκ	τῆς θαλάσσης ἀρξάμενα καὶ τῶν
[10]	τὸ φλέγμα. Ἀποτήκεται μὲν γὰρ	ἐκ	τῆς θέρμης καὶ διαχύσιος τοῦ
[1]	φόβοι καὶ παράνοιαι καὶ ἀναπηδήσιες	ἐκ	τῆς κλίνης καὶ φόβητρα καὶ
[7]	δὲ ἐκ τοῦ στόματος προέρχεται	ἐκ	τοῦ πλεύμονος· ὅταν γὰρ τὸ
[1]	Ἀπόλλων νόμιος. Ἢν δὲ ἀφρὸν	ἐκ	τοῦ στόματος ἀφίῃ καὶ τοῖσι
[7]	γίνεται καὶ πνίγεται, καὶ ἀφρὸς	ἐκ	τοῦ στόματος ἐκρέει, καὶ οἱ
[7]	ἠέρος καὶ σφυζόντων. Ἀφρὸς δὲ	ἐκ	τοῦ στόματος προέρχεται ἐκ τοῦ
[15]	κατὰ τὰς φλέβας τὰς αἱματίτιδας	ἐκ	τοῦ σώματος· καὶ φόβος παρέστηκε
[7]	τὸ δὲ ἐπὶ τὰς φλέβας.	Ἐκ	τουτέων δὲ σκίδναται ἐς τὰ
[13]	σῶμα ποιέει αἰσθάνεσθαι καὶ μεταβάλλειν	ἐκ	τῶν ἀνέμων τούτων ἐν τῇσι
[12]	ὁκόταν μέλλωσι λήψεσθαι, καὶ φεύγουσιν	ἐκ	τῶν ἀνθρώπων, ἢν μὲν ἐγγὺς
[18]	ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη	ἐκ	τῶν αὐτῶν προφασίων γίνεται ἀφ´
[2]	ἐκ χολώδεος χολώδης γίνεται, καὶ	ἐκ	φθινώδεος φθινώδης, καὶ ἐκ σπληνώδεος
[2]	νουσήματα κατὰ γένος· εἰ γὰρ	ἐκ	φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ ἐκ χολώδεος
[2]	γὰρ ἐκ φλεγματώδεος φλεγματώδης, καὶ	ἐκ	χολώδεος χολώδης γίνεται, καὶ ἐκ
[10]	γένηται καὶ ῥιγώσῃ, ἢ καὶ	ἐκ	ψύχεος εἰς ἀλέην ἔλθῃ καὶ
[13]	αἰσθάνεται τοῦ πνεύματος τούτου, καὶ	ἔκ	τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται, ἔκ
[13]	ἔκ τε λαμπρῶν δνοφερώδεα γίνεται,	ἔκ	τε ψυχρῶν θερμὰ, καὶ ἐκ
[3]	αὐτοῦ διείργει μῆνιγξ λεπτή· διὸ	οὐκ	αἰεὶ κατὰ τωὐτὸ τῆς κεφαλὴς
[1]	ἀπολογίαι καὶ ἔχοιεν πρόφασιν ὡς	οὐκ	αἴτιοί εἰσιν αὐτοὶ, ἀλλ´ οἱ
[1]	καὶ χειμῶνα καὶ εὐδίην ποιήσει,	οὐκ	ἂν ἔγωγέ τι θεῖον νομίσαιμι
[9]	τούτων ἐγγυτάτω. ~Τοὺς δὲ πρεσβυτέρους	οὐκ	ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει·
[15]	χολῆς κεκράκται καὶ κακοῦργοι καὶ	οὐκ	ἀτρεμαῖοι, ἀλλ´ αἰεί τι ἄκαιρον
[1]	μᾶλλον, καὶ ὡς οἱ θεοὶ	οὐκ	εἰσὶ, τό τε εὐσεβὲς καὶ
[10]	συνέστηκε καὶ ἐστὶ στρυφνὸς, ὥστε	οὐκ	ἐπικαταῤῥέει ἐπὶ τὰς φλέβας· ἢν
[10]	ἢν δ´ ἐπικαταῤῥύη, τοῦ αἵματος	οὐκ	ἐπικρατέει, πολλοῦ καὶ θερμοῦ ἐόντος.
[5]	καθαρθῆναι· καὶ τὰ οὕτω καθαρθέντα	οὐκ	ἐπίληπτα γίνεται ταύτῃ τῇ νούσῳ
[1]	αὔξει καὶ μὴ ἐσθιόμενα ἰῆται,	οὐκ	ἐστὶν ἄρα ὁ θεὸς αἴτιος
[10]	Ὁκόταν δὲ εἴκοσιν ἔτεα παρέλθῃ,	οὐκ	ἔτι ἡ νοῦσος αὕτη ἐπιλαμβάνει,
[11]	ὁ χρόνος γένηται τῇ νούσῳ,	οὐκ	ἔτι ἰήσιμος γίνεται· διεσθίεται γὰρ
[13]	τήκειν καὶ διαχέειν, καθότι καὶ	οὐκ	εὐθὺς πνέει μέγας, ἀλλὰ γαληνίζει
[17]	ἐν τῷ σώματι, καὶ κοιλίην	οὐκ	ἔχουσι πρὸς ἣν δέξονται ἢ
[1]	καὶ κρέασιν αἰγείοισι χρῶνται, ἐπεὶ	οὐκ	ἔχουσιν οὔτε στρῶμα οὔτε ἱμάτιον
[17]	τῷ νόμῳ, τῷ δ´ ἐόντι	οὒκ,	οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/09/2009