HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nysse, Traité sur la virginité

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ι  =  79 formes différentes pour 159 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitres, par.
[0, 3]   παρθενία ἐν παντὶ ἐπιτηδεύματι θεωρεῖται.  ιϛ   Ὅτι τὸ ὁπωσοῦν ἔξω γενέσθαι
[16, 1]   δοξάζηται, τοῦ ὅλου συγχαίροντος. ~Κεφάλαιον  ιϛ   Ὅτι τὸ ὁπωσοῦν ἔξω γενέσθαι
[0, 3]   δυσμετάθετον ἐπὶ παντὸς συνήθεια.  ιʹ   Τί τὸ ἀληθῶς ἐπιθυμητόν; ιαʹ
[10, 1]   πάντα νοῦν ὑπερεχόντων» ἀλλοτριοῦσθαι. ~Κεφάλαιον  ιʹ   Τί τὸ ἀληθῶς ἐπιθυμητόν; Ὅση
[0, 3]   ιʹ Τί τὸ ἀληθῶς ἐπιθυμητόν;  ιαʹ   Πῶς ἄν τις ἐν περινοίᾳ
[11, 1]   τὴν κατανόησιν αὐτῶν ἐπερείδοντες. ~Κεφάλαιον  ιαʹ   Πῶς ἄν τις ἐν περινοίᾳ
[23, 2]   κινδύνου καθίσταται. Καθάπερ δὲ τὴν  ἰατρικὴν   πρότερον ἀγνοουμένην διὰ τῆς πείρας
[23, 2]   τρόπον καὶ τῆς τῶν ψυχῶν  ἰατρικῆς,   τῆς φιλοσοφίας λέγω, δι´ ἧς
[22, 1]   ἐναντία παρατροπήν. Ἤκουσα δέ τινος  ἰατρικοῦ   τὰ ἐκ τῆς τέχνης διεξιόντος,
[3, 11]   τοῦ γάμου ἴδια· οὔτε γὰρ  ἰατρὸς   τὰ μὴ ὄντα θεραπεύει πάθη,
[3, 11]   γάμων ἀπόρρητα. Ὥσπερ γὰρ ὅταν  ἰατρῶν   ἀκούσῃς τὰ ποικίλα πάθη διεξιόντων,
[0, 3]   περινοίᾳ γένοιτο τοῦ ὄντως καλοῦ;  ιβʹ   Ὅτι ἑαυτὸν ἐκκαθάρας ἐν
[12, 1]   καὶ ἀφ´ ἑαυτοῦ συνιδεῖν. ~Κεφάλαιον  ιβʹ   Ὅτι ἑαυτὸν ἐκκαθάρας ἐν
[13, 1]   παραμυθία τοῦ ἀποθνῄσκειν ἐπενοήθη. ~Κεφάλαιον  ιγʹ   Ὅτι ἀρχὴ τῆς ἑαυτοῦ ἐπιμελείας
[0, 3]   περὶ τῆς τοῦ κακοῦ αἰτίας.  ιγʹ   Ὅτι ἀρχὴ τῆς ἑαυτοῦ ἐπιμελείας
[0, 3]   ἀπαλλαγὴ τοῦ γάμου ἐστίν.  ιδʹ   Ὅτι παρθενία κρείττων τῆς
[14, 1]   ὑπὸ τοῦ προφήτου ὠνομασμένη. ~Κεφάλαιον  ιδʹ   Ὅτι παρθενία κρείττων τῆς
[11, 1]   τὴν ὑποβεβλημένην τῇ τοῦ καλοῦ  ἰδέᾳ,   οἷον ὑποβάθρᾳ τινὶ τῷ ὁρωμένῳ
[3, 3]   γενόμενον. Εἶδες γὰρ ἄν, εἴπερ  ἰδεῖν   ἀκινδύνως ἐξῆν, πολλὴν τῶν ἐναντίων
[9, 1]   ἐν οἷς πολλὴν διαφορὰν ἔστιν  ἰδεῖν   ἐκ τῆς συνηθείας ἑκάστοις ἐγγινομένην.
[10, 2]   δὲ πάντως ὡς ἀνθρώπῳ δυνατὸν  ἰδεῖν   ἔξω τῶν τῆς σαρκὸς προκαλυμμάτων
[23, 7]   τοῦτό ἐστιν, καὶ Μωϋσῆς  ἰδεῖν   ἐπεπόθησε καὶ πολλοὶ προφῆται καὶ
[20, 2]   δύο κατὰ ταὐτὸν ὀφθαλμὸς  ἰδεῖν   ἱκανός ἐστιν, εἰ μὴ ἀνὰ
[11, 6]   δι´ αὐτῆς δυνηθῆναι τὸν θεὸν  ἰδεῖν·   ὅτι γὰρ τὸ κυρίως καὶ
[23, 7]   δὲ τὸν θεὸν αὐτὸν καταξιωθῆναι  ἰδεῖν   οὐκ ἄλλος τίς ἐστιν
[23, 7]   τοῦτο τὸ καταξιωθῆναι τὸν θεὸν  ἰδεῖν·   πάσης γὰρ ἐλπίδος κορυφὴ
[10, 1]   ὄμμα κεκάθαρται, ὡς δυνηθῆναι ποσῶς  ἰδεῖν   τὸ ἐν τοῖς μακαρισμοῖς ὑπὸ
[9, 1]   ἔθνη τὴν τοιαύτην παραλλαγὴν ἔστιν  ἰδεῖν   τῶν αὐτῶν ἐπιτηδευμάτων παρά τισι
[14, 2]   ἐστι, θανάτου ὄργανον, φοβερὸν μὲν  ἰδεῖν,   φοβερώτερον δὲ εἰς πεῖραν ἐλθεῖν,
[3, 3]   τῶν καθ´ ἡδονὴν ἐφαπτόμενον. Ὅταν  ἴδῃ   νυμφίος τὸ ἀγαπώμενον πρόσωπον,
[4, 3]   τινι τῶν κατὰ τὸν βίον  ἴδῃ   περίβλεπτον, ἀξιώμασιν πλούτοις
[11, 1]   μὲν ἀτελὴς τὴν διάνοιαν, ἐπειδὰν  ἴδῃ   τι πρᾶγμα, κάλλους τινὸς
[23, 6]   ὑποδείγματος, εὔκολος ὑπογραφή. Ἐὰν  ἴδῃς   βίον ἀνδρὸς ἐν μέσῳ θανάτου
[23, 7]   θεοῦ παρουσίᾳ, ἵνα καὶ αὐτὸς  ἴδῃς   τὸν θεὸν ἐν καθαρᾷ τῇ
[20, 2]   εἰ μὴ ἀνὰ μέρος καὶ  ἰδίᾳ   ἑκατέρῳ τῶν ὁρατῶν ἐπερείσειεν, οὔτε
[12, 3]   κεκρυμμένα διαφωτίζοντα· εἶτα ἐν τῇ  ἰδίᾳ   οἰκίᾳ, τουτέστιν ἐν ἑαυτῷ, ζητεῖν
[12, 2]   τῇ ἀποστροφῇ τῆς ἀρετῆς τῇ  ἰδίᾳ   προαιρέσει δημιουργήσας. Κακὸν γὰρ ἔξω
[12, 2]   δεδουλωμένος, ἀλλὰ τῇ γνώμῃ τῇ  ἰδίᾳ   πρὸς τὸ δοκοῦν διοικούμενος καὶ
[11, 1]   κοινῇ καὶ καθ´ ἑαυτὰς ἐπισκέπτεται·  ἰδίᾳ   τε γὰρ αὐτῶν ἑκάστην χωρίζει
[3, 11]   ἀκριβῶς διδάσκῃ τὰ τοῦ γάμου  ἴδια·   οὔτε γὰρ ἰατρὸς τὰ μὴ
[3, 6]   κοινά, τὰ δὲ τῆς γαμετῆς  ἴδια   τίς ἂν ἐξαριθμήσαιτο; Ἵνα γὰρ
[3, 9]   τὰ ἄλλα τὰ τῆς χηρείας  ἴδια.   Τίς γὰρ ἂν πάντα μετὰ
[4, 6]   τῆς φύσεως ὑποχείριον δοὺς τὴν  ἰδίαν   ζωήν; Γνωριμώτερος δ´ ἂν γένοιτο
[4, 8]   πρὸς τὸ ἀρχέτυπον κάλλος τὴν  ἰδίαν   καλλωπίζειν μορφὴν διὰ τῆς ἐνδεχομένης
[23, 2]   καὶ ζημιωθῆναι τὴν ψυχὴν τὴν  ἰδίαν.   μὲν γὰρ τὴν πατρῴαν
[7, 2]   καθώς φησιν ἀπόστολος, τὴν  ἰδίαν   συνείδησιν» Ἐν γὰρ βδελυκτὸν
[7, 1]   ἂν εἴη, οὓς κεκαυτηριασμένους τὴν  ἰδίαν   συνείδησιν» ἀπόστολος ὀνομάζει, ὅτι
[12, 2]   ἔξω προαιρέσεως κείμενον καὶ κατ´  ἰδίαν   ὑπόστασιν θεωρούμενον ἐν τῇ φύσει
[18, 2]   γάρ μοι, καθάπερ ἐπὶ τῆς  ἰδίας   οἰκήσεως τοῦ οἴκου δεσπότης
[10, 1]   ὑπ´ ὄψιν ἀγάγοι τὸ ἄφραστον;  Ἰδίας   φωνὰς σημαντικὰς ἐκείνου τοῦ κάλλους
[3, 10]   οὐδὲ σχολὴν ἄγει πολλάκις τοῖς  ἰδίοις   ἐπιστενάξαι κακοῖς, τῆς τῶν φιλτάτων
[3, 9]   ὥσπερ ἀμυνόμεναι τοὺς λυπήσαντας τοῖς  ἰδίοις   κακοῖς· πολλαὶ δὲ τῇ μνήμῃ
[3, 6]   τῶν συμβαινόντων ἐκείνοις ἐν τοῖς  ἰδίοις   σπλάγχνοις τὴν αἴσθησιν δέχεσθαι. ~Καὶ
[23, 3]   ἀποστολικὰς παραινέσεις καὶ μὴ τὸν  ἴδιον   ἄρτον εὐσχημόνως ἐσθίοντες, ἀλλὰ τῷ
[21, 2]   κανόνι χρηστέον τούτῳ πρὸς τὸν  ἴδιον   βίον τῷ σώφρονι, τῷ μήποτε
[2, 2]   γλώττης ἔχειν τὸ ἀγαθόν, ὅπερ  ἴδιον   μὲν τῆς ἀσωμάτου φύσεώς ἐστι
[3, 9]   τόν τε οἶκον τὸν ἀληθῶς  ἴδιον   πᾶσι τοῖς καλλίστοις ὁρᾷ διηνεκῶς
[2, 1]   οὐκ ἐπίσταται. ~Κεφάλαιον βʹ Ὅτι  ἴδιον   τῆς θείας τε καὶ ἀσωμάτου
[0, 3]   παρθενία ἐστίν. βʹ Ὅτι  ἴδιον   τῆς θείας τε καὶ ἀσωμάτου
[14, 4]   ἐπήγγελται, τῆς δὲ ἀγγελικῆς φύσεως  ἴδιον   τὸ ἀπηλλάχθαι τοῦ γάμου ἐστίν,
[20, 4]   χρημάτων πεποιημένα, ἀλλ´ ἐκ τοῦ  ἰδίου   πλούτου τῆς ψυχῆς δωροφορούμενα. Βούλει
[6, 1]   δι´ αἰνίγματος, τοῦτο μάλιστα τῷ  ἰδίῳ   δογματίζειν βίῳ τὸ χωρισθῆναι τῆς
[22, 1]   ἀκριβείας ἔλαθον ὑπεναντία σπουδάζοντες τῷ  ἰδίῳ   σκοπῷ, καὶ ἄλλῳ τρόπῳ τῶν
[1, 1]   τὴν ἐμὴν κρίσιν ἐναντιούμενοι τῷ  ἰδίῳ   σκοπῷ καί, δι´ ὧν ἐξαίρουσιν
[18, 3]   τι ἀνάθημα ἀπαρχὴν τῶν  ἰδίων   ἀγαθῶν ἐξελόντα ἀφιερώσαντά τε αὐτὴν
[23, 6]   ἀπὸ ὑψηλῆς φρυκτωρίας τὴν τῶν  ἰδίων   βίων λαμπρότητα τοῖς ἑπομένοις προέθηκαν.
[10, 1]   τοῦ νοητοῦ καὶ ἀληθινοῦ φωτὸς  ἰδίων   ὀφθαλμῶν ἑκάστῳ χρεία, ἵνα τὸ
[19, 1]   μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ καταπληρώσας» τῶν  ἰδίων   τέκνων τὴν οἰκουμένην, ἅπερ ἐν
[0, 2]   εἴ τινας ἐν ἐκείνῳ προευδοκιμήσαντας  ἴδοιεν,   ἀναγκαίως καὶ τῶν ἐν ἀγαμίᾳ
[18, 3]   δεῖν ἐν καθαρῷ τῆς ψυχῆς  ἱδρυμένην   ἔχειν, ὥσπερ τι ἀνάθημα
[10, 2]   σῶμα καὶ αἴσθησιν θεωρεῖται, πόρρωθεν  ἱδρυμένον,   πῶς ἄν τις διὰ τῶν
[1, 1]   ἔοικε τὴν σταγόνα τῶν οἰκείων  ἱδρώτων   ἀξιόλογον εἰς προσθήκην νομίζειν τῷ
[3, 2]   δοκεῖ, τὴν ζωὴν ὑποθώμεθα, καὶ  ἴδωμεν   εἰ δυνατόν ἐστιν εὐθυμεῖν τοὺς
[10, 1]   ἐκεῖνο θεάσηται, ὅπερ μὲν  ἰδὼν   κατά τινα θείαν δωρεάν τε
[11, 1]   διανοίας τὰ πράγματα βλέποντες, ἐπειδὰν  ἴδωσιν   ἄνθρωπον ὅπερ ἂν τύχῃ
[15, 1]   τούτου παρισωθῆναι διὰ συγκρίσεως; ~Κεφάλαιον  ιεʹ   Ὅτι ἀληθὴς παρθενία ἐν
[0, 3]   τῆς τοῦ θανάτου δυναστείας ἐστίν.  ιεʹ   Ὅτι ἀληθὴς παρθενία ἐν
[23, 7]   ἀκούων τοῦ νόμου τοῦ κωλύοντος  ἱερᾶσθαι   τὸν ἄναγνον; Εἰ δὲ καὶ
[23, 7]   παλαιοῦ ἀνθρώπου ζωῆς περιέπων; Πῶς  ἱερατεύεις   θεῷ καίτοι εἰς αὐτὸ τοῦτο
[23, 7]   ἑαυτὸν θυσίαν τῷ θεῷ» τὸ  ἱερέα   γενέσθαι τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου»
[23, 7]   συσταυρωθέντα Χριστῷ» παραστάντα θεῷ ἁγνὸν  ἱερέα   καὶ καθαρὸν θῦμα γενόμενον ἐν
[23, 7]   συντάξας μένει πάντως καὶ αὐτὸς  ἱερεὺς   εἰς τὸν αἰῶνα, οὐκέτι θανάτῳ
[19, 1]   κυρίῳ μορφώσας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ  Ἱερουσαλὴμ   ἐν κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ
[23, 7]   αὐτῷ. δὲ τῆς ἀληθινῆς  ἱερωσύνης   λαβόμενος καὶ τῷ μεγάλῳ ἀρχιερεῖ
[17, 1]   τὸν τῆς ἀποπτώσεως κίνδυνον. ~Κεφάλαιον  ιζʹ   Ὅτι ἀτελὴς εἰς τὸ ἀγαθὸν
[0, 3]   τῆς ἀρετῆς ἴσον κίνδυνον ἔχει.  ιζʹ   Ὅτι ἀτελὴς εἰς τὸ ἀγαθὸν
[0, 3]   τινι τῶν κατ´ ἀρετὴν ἐλλείπων.  ιηʹ   Ὅτι χρὴ πάσας τὰς τῆς
[18, 1]   ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. ~Κεφάλαιον  ιηʹ   Ὅτι χρὴ πάσας τὰς τῆς
[23, 7]   τοῦ θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν  Ἰησοῦ   Χριστοῦ, δόξα καὶ
[2, 2]   ἀφθαρσίας αὐτὸν τὸν κύριον ἡμῶν  Ἰησοῦν   Χριστὸν μὴ διὰ γάμου εἰσελθεῖν
[0, 3]   ψυχῆς δυνάμεις πρὸς ἀρετὴν βλέπειν.  ιθʹ   Μνήμη Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Ἀαρὼν
[19, 1]   δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν. ~Κεφάλαιον  ιθʹ   Μνήμη Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Ἀαρὼν
[2, 2]   παρουσίαν καὶ εἴσοδον μόνη καθαρότης  ἱκανή   ἐστι δέξασθαι, ἣν ἄλλως οὐκ
[20, 2]   κατὰ ταὐτὸν ὀφθαλμὸς ἰδεῖν  ἱκανός   ἐστιν, εἰ μὴ ἀνὰ μέρος
[1, 1]   ἀνθρώπων καθυποπτεύεται. Ἔπαινος δὲ μόνος  ἱκανὸς   τῆς παρθενίας ἐστὶ τὸ κρείττονα
[3, 11]   εὐθηνεῖται παισὶν οὐδὲ τροφῆς ἔχων  ἱκανῶς,   τῷ δὲ οὐχ ὕπεστιν
[19, 1]   μηδὲν ἐν ἑαυτῇ τῆς ζωτικῆς  ἰκμάδος   κατὰ τὸν βίον τοῦτον προσδεχομένη.
[19, 1]   πολὺν τὸν ἦχον ἀφίησι, πάσης  ἰκμάδος   κεχωρισμένον καὶ ξηρὸν εἰς ἄκρον
[19, 1]   Ἱερουσαλὴμ ἐν κύκλῳ μέχρι τοῦ  Ἰλλυρικοῦ   καταπληρώσας» τῶν ἰδίων τέκνων τὴν
[3, 6]   γαμετῆς ἴδια τίς ἂν ἐξαριθμήσαιτο;  Ἵνα   γὰρ ἐάσωμεν τὰ πρόχειρα ταῦτα
[2, 2]   γάμου εἰσελθεῖν εἰς τὸν κόσμον,  ἵνα   ἐνδείξηται διὰ τοῦ τρόπου τῆς
[23, 7]   ἑτοιμάσαντα τῇ τοῦ θεοῦ παρουσίᾳ,  ἵνα   καὶ αὐτὸς ἴδῃς τὸν θεὸν
[2, 2]   αἵματος λαχοῦσι τὴν ζωὴν ἐχαρίσθη,  ἵνα   καταβληθεῖσαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ὑπὸ
[18, 3]   παρεισδύεται καὶ διὰ τοῦτο ἔρχεται,  ἵνα   κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ»
[4, 3]   τῶν πρὸ αὐτοῦ γεγονότων, καὶ  ἵνα   μέγας τοῖς μετὰ ταῦτα νομίζοιτο
[20, 4]   τῷ γάμῳ τούτῳ εὐφραινομένοις συνεορτάζων,  ἵνα   μὴ ἀπόβλητος γένηται, τῆς μὲν
[15, 1]   δυνάμεως» οὔτε τῇ πορνείᾳ προσκολληθήσεται,  ἵνα   μὴ γένηται σῶμα ἓν πρὸς
[7, 3]   οὐκ ἐν ἀκμῇ τῆς ἡλικίας,  ἵνα   μὴ πάθους ἔργον γάμος
[9, 1]   ἀπὸ τῆς συνηθείας διατεθῇ. Καὶ  ἵνα   μὴ τὰ πόρρω τοῦ πράγματος
[7, 2]   καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν πάντων,  ἵνα   μὴ τοῖς καθ´ ἕκαστον ἐπεξίωμεν,
[0, 2]   τὸν δηλούμενον λόγος ᾐνίξατο,  ἵνα   μὴ τοῖς μετὰ ταῦτα καθομιλοῦσι
[22, 2]   ποιοτήτων ὁμοίως τῆς γραφῆς ἀκούσεται·  ἵνα   μήτε τὸ πολὺ πλεονάσῃ μήτε
[21, 2]   ἡδονῆς κατασπάσας τῇ καρδίᾳ ἐξήμαρτεν.  ~Ἵνα   οὖν μὴ τοῦτο γένηται, κανόνι
[6, 1]   ἀπόστολος, εἰς νουθεσίαν ἡμῶν ἀναγέγραπται»  ἵνα   πρὸς τὸν ἐκείνων βίον καὶ
[20, 4]   καὶ τηρήσει σε, τίμησον αὐτήν,  ἵνα   σε περιλάβῃ» ἐπαξίως τῆς ἐπιθυμίας
[10, 1]   φωτὸς ἰδίων ὀφθαλμῶν ἑκάστῳ χρεία,  ἵνα   τὸ κάλλος ἐκεῖνο θεάσηται, ὅπερ
[23, 7]   ἀπὸ γάμου τῷ λαῷ παραγγέλλοντος,  ἵνα   χωρήσωσι τοῦ θεοῦ τὴν ἐμφάνειαν;
[13, 1]   ἀπώσασθαι, σύμβουλόν τε μηκέτι τὸν  ἰοβόλον   ὄφιν, ἀλλὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ
[7, 3]   δυνάμενον. Οἷος ἦν πατριάρχης  Ἰσαάκ,   ὃς οὐκ ἐν ἀκμῇ τῆς
[14, 4]   παρόντι καρποῦται βίῳ· εἰ γὰρ  ἰσάγγελος   ζωή, μετὰ τὴν
[4, 3]   τοῦ ἄγοντος βούλημα ὅτε οὐκ  ἴσασιν   εἰς τὴν ζωὴν παριόντες, καὶ
[4, 4]   τῆς ζωῆς δρόμον ἀνύεσθαι καὶ  ἴσην   ἐν ἑκατέρᾳ τῶν λήξεων τὴν
[15, 1]   δὲ ὁμοίως καὶ μετὰ τῆς  ἴσης   ἀσφαλείας πορεύσεται, μήπου τῆς καρδίας
[1, 1]   αὐτῇ καθαρότητος, ὥστε διὰ τοῦ  ἰσοδυναμοῦντος   ὀνόματος ἔστιν ἐπιγνῶναι τὴν ὑπερβολὴν
[22, 2]   καὶ ξηροῦ. ~Προνοητέον τοίνυν τῆς  ἰσοκρατείας   τῶν ποιοτήτων πρὸς τὴν τῆς
[3, 2]   καὶ ὅτι πᾶς μὴ  ἰσομοιρῶν   ἐν τῷ κρείττονι φυσικόν τι
[7, 2]   οὔτε ἄθεος οὔτε δεισιδαίμων ἐστίν·  ἴσον   γὰρ ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ ἀσέβημα
[16, 2]   τὸ ὁπωσοῦν ταύτης ἔξω γενέσθαι  ἴσον   ἔχει τὸν τῆς ἀποπτώσεως κίνδυνον.
[16, 1]   ὁπωσοῦν ἔξω γενέσθαι τῆς ἀρετῆς  ἴσον   κίνδυνον ἔχει. Ἀλλὰ μυρίαι κατὰ
[0, 3]   ὁπωσοῦν ἔξω γενέσθαι τῆς ἀρετῆς  ἴσον   κίνδυνον ἔχει. ιζʹ Ὅτι ἀτελὴς
[2, 1]   αὐτοῦ συνεκλάμψασα· καὶ πάλιν τὸ  ἴσον   παράδοξον υἱὸς διὰ παρθενίας νοούμενος.
[23, 5]   διὰ μεταλήψεως φωτιζομένοις κατὰ τὸ  ἴσον   προσγινομένου, οὕτω καὶ τοῦ
[18, 5]   Μωϋσῆς τοῦ νόμου— καὶ  Ἰσραὴλ   τὴν θάλασσαν διεπέρασεν ἄβροχος, καὶ
[18, 5]   διορατικὸν τῆς ἀληθείας ἐστίν, ὅπερ  Ἰσραὴλ   ὑπὸ τῆς ἱστορίας ὠνόμασται, τοῦτο
[15, 1]   ἐστιν, οὐδὲ μέχρι τῶν σωμάτων  ἱστάμενον,   ἀλλ´ ἐπὶ πάντα διῆκον καὶ
[7, 3]   σωματικὰ αἰσθητήρια· τοῦτο γὰρ  ἱστορία   δοκεῖ μοι σημαίνειν τὴν βαρύτητα
[6, 1]   καὶ ἕτερον κατ´ αὐτοὺς  ἱστορία   παραδηλοῖ δι´ αἰνίγματος, τοῦτο μάλιστα
[6, 1]   θαυματοποιῆσαι οὐδὲν θεία φησὶν  ἱστορία,   περισσότερον δὲ κατὰ πάντα
[19, 1]   ἀπεφήναντο ἐκ τοῦ μηδαμοῦ τῆς  ἱστορίας   γάμον καὶ παιδοποιίαν αὐτῆς μνημονεύεσθαι.
[18, 5]   καὶ ἀπρόσκολλος τοιαύτη τῆς  ἱστορίας   ἐκδοχὴ φαίνεται, καὶ οὐ δέχεται
[18, 5]   ἐστίν, ὅπερ Ἰσραὴλ ὑπὸ τῆς  ἱστορίας   ὠνόμασται, τοῦτο μόνον ὡς ξηρὰν
[20, 4]   τῶν ἔργων τῶν φωτεινῶν χρηματίζοντες.  Ἰσχὺν   δὲ καὶ εὐεξίαν οὐ σῶμα
[23, 6]   ἀληθῶς ἔμψυχον καὶ ἐνεργὸν καὶ  ἰσχύοντα,   πρὸς τοῦτον βλέπε τὸν κανόνα
[21, 1]   ἂν εἴη μεγάλῳ τινὶ καὶ  ἰσχυρῷ   διατειχίσματι πρὸς τὰς ἡδονὰς ἑαυτὸν
[17, 1]   μὲν τὰς αἰσχροτέρας τῶν ἡδονῶν  ἰσχυρῶς   ἀπομάχονται, ἄλλως δὲ τὴν ἡδονὴν
[10, 1]   ματαία καὶ οὕτω πᾶσα λόγων  ἰσχύς.   Ἐπὶ γὰρ τῶν ἀναισθήτως ἐχόντων
[3, 8]   μέχρις αὐτοῦ τοῦ θανάτου πολλάκις  ἰσχύσασα.   Ἐὰν δὲ καὶ πεφθῇ πως
[4, 1]   ζημίαν τῷ συμμετασχεῖν ἀξιοῦντι τῶν  ἴσων,   ἀλλ´ ὅσον ἐστί τις χωρητικός,
[3, 10]   ὄψιν ἀγαγεῖν ἐπιχειροῦσα, ἀλλ´ ἔστιν  ἴσως   δι´ ὀλίγου τὸ πολὺ τῆς
[2, 3]   μὲν γὰρ οὐδὲ βουλομένοις ἡμῖν  ἴσως   δυνατὸν τὸ τοιοῦτον, ἀμελετήτοις οὖσι
[12, 1]   κακοῦ αἰτίας. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν  ἴσως   οὐδεὶς ἀγνοεῖ· ἐπιζητεῖν δὲ εἰκός
[18, 5]   τοὺς χρηστοὺς καὶ ἐδωδίμους τῶν  ἰχθύων   ἀπὸ τῶν πονηρῶν τε καὶ
[23, 5]   ἔξεστι μετασχεῖν τὸν τοῖς τοιούτοις  ἴχνεσι   περιπατοῦντα καὶ τῆς ὀσμῆς τοῦ
[3, 1]   ἅπαξ τῷ κοσμικῷ βίῳ τὸ  ἴχνος   ἐναπερείσαντα. Διὰ τοῦτο θεαταὶ μόνον
[3, 3]   τοῦ νῦν φαινομένου γενόμενον, οὐδὲν  ἴχνος,   οὐδὲν μνημόσυνον, οὐδὲν λείψανον τοῦ
[12, 2]   σίδηρος κατεμελάνθη τῷ τῆς κακίας  ἰῷ,   οὐκέτι τηνικαῦτα τῆς οἰκείας αὐτῷ
[6, 1]   κύριος ἦν· τὸν δέ γε  Ἰωάννην   τοιοῦτον μέν τι θαυματοποιῆσαι οὐδὲν
[6, 1]   πέφυκεν. ~Κεφάλαιον Ὅτι Ἠλίας καὶ  Ἰωάννης   τῆς ἀκριβείας τοῦ βίου τούτου
[0, 3]   σωματικῆς καθαρότητος. Ὅτι Ἠλίας καὶ  Ἰωάννης   τῆς ἀκριβείας τοῦ βίου τούτου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de catho.org

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/05/2009