Livre, Chap. |
[11, 38] |
μείζω
τῆς
παρ´
ἡμῖν
θαλάττης,
|
ζέουσαν |
ὕδατος
καὶ
πηλοῦ·
ἐντεῦθεν
δὲ |
[11, 4] |
ἐκείνων
ἀρετῆς
τε
καὶ
θεοσεβείας
|
ζῆλον |
τοὺς
φοιτητὰς
παρορμήσας,
οὐ
μὴν |
[11, 6] |
ὁ
μὲν
παρ´
Ἑβραίοις
Κάϊν
|
ζῆλος" |
παρ´
Ἕλλησι
μεταλαμβάνεται,
τούτου
δ´ |
[11, 6] |
προσρήματος
ὁ
δηλούμενος
διὰ
τὸ
|
ζηλῶσαι |
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
Ἄβελ.
Καὶ |
[11, 18] |
αὐτὸς
εἰ
καί
τις
ἄλλος
|
ζηλωτὴς |
φιλοσοφίας,
πλὴν
ἀλλὰ
βάρβαρον
ὀνομάσας |
[11, 18] |
μὲν
ἀποσβέννυσθαι,
τὸν
δὲ
νοῦν
|
ζῆν |
βίου
ἐπαυρόμενον
εὐδαίμονος.
Ταῦτα
ὁ |
[11, 32] |
ἄλλης
ξυμποδηγεῖσθαι
θείας
αἰτίας,
τὸ
|
ζῆν |
πάλιν
ἐπικτώμενον
καὶ
λαμβάνοντα
ἀθανασίαν |
[11, 18] |
ἡμῶν
ἕκαστον
τοῦ
θεοῦ
συμβαίνει
|
ζῆν |
τε
καὶ
βιώσκεσθαι
τότε
τὰ |
[11, 18] |
ἡμῶν
ἕκαστον
τοῦ
θεοῦ
συμβαίνει
|
ζῆν |
τε
καὶ
βιώσκεσθαι
τότε
τὰ |
[11, 4] |
τέλος
ἀγαθῶν
τοῦ
τε
μακαρίως
|
ζῆν |
ὕστατον
ὅρον
τὴν
εὐσέβειαν
τήν |
[11, 2] |
αὑτῶν
φιλοσοφίαν
εἰς
πολιτείαν
καταθέντες·
|
Ζήνων |
δὲ
καὶ
πᾶν
τὸ
Ἐλεατικὸν |
[11, 38] |
Καὶ
αὖ
πάλιν
τοὺς
εὐσεβεῖς
|
ζήσεσθαι |
εἰπὼν
ἐν
μακαρίοις
προστίθησι
λέγων |
[11, 7] |
περὶ
τούτων
λόγον
ἐν
ἀπορρήτοις
|
ζητεῖν |
τε
καὶ
διδάσκεσθαι
κατελίμπανον
τοῖς |
[11, 6] |
Τί
οὖν
δή;
Εἴ
τις
|
ζητοῖ |
ταῦτα
κατὰ
τὴν
Ἑλληνικὴν
φωνὴν |
[11, 18] |
μὲν
οὖν
περὶ
τοῦ
δημιουργικοῦ
|
ζητοῖμεν, |
φάσκοντες
δεῖν
τὸν
πρότερον
ὑπάρξαντα |
[11, 18] |
δημιουργοῦ
μή
ἐστιν
ὁ
λόγος,
|
ζητοῦμεν |
δὲ
περὶ
τοῦ
πρώτου,
ἀφοσιοῦμαί |
[11, 10] |
αὐτῷ
εἶναι
τοῦτο
τὸ
πάλαι
|
ζητούμενον. |
Ἀλλὰ
μὴ
γελασάτω
τις,
ἐὰν |
[11, 0] |
ἡμῖν
ἔσεσθαι
πρὸς
τὴν
τοῦ
|
ζητουμένου |
σύστασιν.
Εἰ
δέ
που
δέοι, |
[11, 3] |
ἐγείρων
λόγον
καὶ
περὶ
πάντων
|
ζητῶν |
ἔφθη
τελευτήσας.
Ἄλλοι
δ´
ἀποτεμόμενοι |
[11, 3] |
φιλοσοφοίη·
τοῦ
δὲ
εἰπόντος
ὅτι
|
ζητῶν |
περὶ
τοῦ
ἀνθρωπείου
βίου,
καταγελάσαι |
[11, 23] |
ἵππον
καὶ
κοινῶς
παρὰ
τὰ
|
ζῷα |
ζῷον
ἀγένητον
καὶ
ἄφθαρτον.
Ὃν |
[11, 13] |
γὰρ
περιέχον
πάντα,
ὁπόσα
νοητὰ
|
ζῷα, |
μεθ´
ἑτέρου
δεύτερον
οὐκ
ἄν |
[11, 23] |
εἶναι.
Τὰ
γὰρ
δὴ
νοητὰ
|
ζῷα |
πάντα
ἐκεῖνο
ἐν
ἑαυτῷ
περιλαβὸν |
[11, 17] |
ἀφανεῖς
ὄντας,
καὶ
δαίμονας
καὶ
|
ζῷα |
φυτά
τε
πάντα,
ἐπὶ
τὸ |
[11, 19] |
ἕν,
ὃ
γέγονεν.
Ἐν
αὐτῷ
|
ζωὴ |
ἦν,
καὶ
ἡ
ζωὴ
ἦν |
[11, 19] |
αὐτῷ
ζωὴ
ἦν,
καὶ
ἡ
|
ζωὴ |
ἦν
τὸ
φῶς
τῶν
ἀνθρώπων. |
[11, 17] |
ἀΐδια
ἐν
οἰκείᾳ
συνέσει
καὶ
|
ζωῇ |
καὶ
τούτων
τὸν
ἀκήρατον
νοῦν |
[11, 23] |
ἁγιασμὸς
καὶ
ἀπολύτρωσις.
Λέγεται
καὶ
|
ζωή, |
λέγεται
καὶ
σοφία,
λέγεται
καὶ |
[11, 19] |
ᾧ
τὸ
γενόμενον
ζῶν
καὶ
|
ζωὴν |
καὶ
ὂν
πεφυκέναι·
καὶ
εἰς |
[11, 28] |
καὶ
λυτῷ
καὶ
ἀνοήτῳ
καὶ
|
ζωῆς |
ἀμετόχῳ
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἁπτῷ |
[11, 24] |
θεοῦ,
διότι
ζωτικώτατον
τὸ
πνεῦμα,
|
ζωῆς |
δὲ
θεὸς
αἴτιος,
τὸ
δὲ |
[11, 27] |
εἰς
τὸ
πρόσωπον
αὐτοῦ
πνοὴν
|
ζωῆς, |
καὶ
ἐγένετο
ὁ
ἄνθρωπος
εἰς |
[11, 4] |
ὁ
πάντων
ἀγαθῶν
ταμίας
θεός,
|
ζωῆς |
ὢν
πάροχος
καὶ
αὐτῆς
ἀρετῆς |
[11, 19] |
γεγενῆσθαι·
ἐν
ᾧ
τὸ
γενόμενον
|
ζῶν |
καὶ
ζωὴν
καὶ
ὂν
πεφυκέναι· |
[11, 28] |
ἀθανάτῳ
καὶ
ἀειδεῖ
καὶ
νοερῷ
|
ζῶντί |
τε
καὶ
ἀληθείας
συγγενεῖ
καὶ |
[11, 37] |
καὶ
γῇ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ζῴοις |
τε
καὶ
φυτοῖς
αἴσχη
τε |
[11, 23] |
καὶ
κοινῶς
παρὰ
τὰ
ζῷα
|
ζῷον |
ἀγένητον
καὶ
ἄφθαρτον.
Ὃν
τρόπον |
[11, 29] |
δεῖ
λέγειν
τόνδε
τὸν
κόσμον
|
ζῷον |
ἔμψυχον
ἔννουν
τῇ
ἀληθείᾳ
διὰ |
[11, 22] |
μήτε
τις
ἄνθρωπος
μήτε
τι
|
ζῷον |
ἕτερον
μηδὲ
σῶμα
μέγα
μηδὲ |
[11, 2] |
εἶπέ
τις,
σῶμά
τι
καὶ
|
ζῷον |
ὁλόκληρον
ἀπέφηνε
τὴν
φιλοσοφίαν,
δῆλα |
[11, 32] |
πάλιν
αὐτόματον
εἰς
τἀναντία
περιάγεται,
|
ζῷον |
ὂν
καὶ
φρόνησιν
εἰληφὸς
ἐκ |
[11, 27] |
ἐγένετο
ὁ
ἄνθρωπος
εἰς
ψυχὴν
|
ζῶσαν. |
Ἀλλὰ
καὶ
ἀρχικόν
φησιν
αὐτὸν |
[11, 6] |
ἂν
ἐκάλεσεν
αὐτὸ
Ἀδὰμ
ψυχὴν
|
ζῶσαν, |
τοῦτο
ἦν
ὄνομα
αὐτοῦ.
διὰ |
[11, 38] |
ἱκανῶς
καθηράμενοι
ἄνευ
τε
καμάτων
|
ζῶσι |
τὸ
παράπαν
εἰς
τὸν
ἔπειτα |
[11, 24] |
μὲν
γὰρ
ὠνόμασε
θεοῦ,
διότι
|
ζωτικώτατον |
τὸ
πνεῦμα,
ζωῆς
δὲ
θεὸς |
[11, 25] |
δοκεῖ
σοι
ἐντεῦθεν
ὁ
Πλάτων
|
ζῴων |
ἰδέας
ἐν
τῷ
νοητῷ
ἀπολείπειν |
[11, 32] |
μέγισται
ξυμβαίνουσι
τῶν
τε
ἄλλων
|
ζῴων, |
καὶ
δὴ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[11, 7] |
κύκλους
καὶ
ἀστέρων
θέσεις,
φύσεις
|
ζῴων |
καὶ
θυμοὺς
θηρίων,
πνευμάτων
βίας |
[11, 33] |
τίς
τότ´
ἦν,
ὦ
ξένε,
|
ζῴων, |
καὶ
τίνα
τρόπον
ἐξ
ἀλλήλων |
[11, 34] |
ἑαυτῷ
ποιῶν,
ἄλλην
αὖ
φθορὰν
|
ζῴων |
παντοίαν
ἀπειργάσατο.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[11, 7] |
ἔφην
ἤδη
πρότερον,
μυρία
καὶ
|
ζῴων |
πέρι,
χερσαίων
τε
καὶ
ἐνύδρων, |
[11, 7] |
καὶ
αὖ
πάλιν
μυρία
περὶ
|
ζῴων |
φύσεως
διείληπτο,
πλεῖστα
δὲ
ὅσα |
[11, 32] |
ἆρ´
οὐκ
ἴσμεν
τὴν
τῶν
|
ζῴων |
φύσιν
ὅτι
χαλεπῶς
ἀνέχεται;
Πῶς |