Livre, Chap.
[11, 8]	Μανασσῆ τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως	Ἰαδδοῦ	ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλους
[11, 8]	πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες ἐπὶ τῷ τὸν	Ἰαδδοῦ	τοῦ ἀρχιερέως ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα
[11, 7]	τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Ἰαδδοῦς.	ἦν δὲ καὶ τούτῳ ἀδελφὸς
[11, 8]	τὸν καιρὸν καὶ ὁ ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς	καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας ὁ
[11, 8]	ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. Ὁ δ' ἀρχιερεὺς	Ἰαδδοῦς	τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν ἀγωνίᾳ
[11, 5]	πατέρων Ἀβράμου καὶ Ἰσάκου καὶ	Ἰακώβου	παραμένοντα καὶ διὰ τῆς ἐκείνων
[11, 6]	οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν οὕτως	ἰδεῖν	ἔστιν ἔχον, ἀλλ' ἐκ τῶν
[11, 8]	δ' ἐκεῖνο μὲν αὖθις ὑποστρέφων	ἰδεῖν	ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς, ἀξιούντων δὲ
[11, 3]	τὸ διάδημα ἀφαιρουμένης καὶ τῇ	ἰδίᾳ	κεφαλῇ περιτιθείσης ἀνεχόμενον καὶ μειδιώσης
[11, 1]	ἐπέτρεψα τοῖς βουλομένοις εἰς τὴν	ἰδίαν	ἀπελθοῦσι πατρίδα τήν τε πόλιν
[11, 1]	μου τὸν λαὸν εἰς τὴν	ἰδίαν	γῆν καὶ οἰκοδομῆσαί μου τὸν
[11, 6]	ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ τὴν	ἰδίαν	οὕτως σκοπεῖν σωτηρίαν, ἀλλὰ τὴν
[11, 3]	δὲ ἄλλο πλῆθος εἰς τὰς	ἰδίας	ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ
[11, 6]	παρ' αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς	ἰδίας	οὐσίας αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν
[11, 8]	Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς	ἰδίοις	ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο
[11, 6]	βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς	ἰδίοις	νόμοις χρωμένους ζῆν μετ' εἰρήνης
[11, 7]	ὁ ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων τὸν	ἴδιον	ἀδελφὸν Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ
[11, 4]	Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν εἰς τὸν	ἴδιον	ἀποκατασταθῆναι ναὸν οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ
[11, 6]	παρὰ τῶν φίλων καὶ μῖσος	ἴδιον	ἔχοντες πρός τινας, παραλογισάμενοι τοὺς
[11, 5]	τὸ ἔργον, ὥς γε καιρὸς	ἴδιός	ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς
[11, 5]	τὰς οἰκίας αὐτοῖς ἐκ τῶν	ἰδίων	ἀναλωμάτων· τόν τε γεωργοῦντα λαὸν
[11, 3]	εἷς τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν	ἰδίων	ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς ὥστε μηδένα τῶν	ἰδίων	αὐτῷ προσιέναι μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα
[11, 3]	καὶ οἱ ἱερεῖς, ἐκ τῶν	ἰδίων	γίνεσθαι, καὶ τοῖς Λευίταις τὰ
[11, 1]	γειτονεύουσιν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ τῶν	ἰδίων	ἡγεμόνων καὶ σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται
[11, 6]	βασιλέων τὰ ὑπομνήματα καὶ τῶν	ἰδίων	πράξεων ἀναγινώσκειν αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος
[11, 3]	παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν βασιλέα. Οὗτος	ἰδιώτης	ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ, εἰ
[11, 6]	καὶ τὸν στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν,	ἰδόντες	αὐτὸν οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ
[11, 8]	τῶν ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους,	ἰδόντες	ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω
[11, 3]	νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς	Ἰδουμαίους	καὶ Σαμαρείτας καὶ τοὺς ἐκ
[11, 3]	πολυτελῶν καὶ σπουδῆς ἀξίων, ὅταν	ἴδωμεν	εὔμορφον γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα ἀφέντες
[11, 6]	τυγχάνει παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς.	ἰδὼν	δ' ἐν τῇ αὐλῇ Μαρδοχαῖον
[11, 8]	τοιαύτῃ στολῇ, τοῦτον δὲ νῦν	ἰδὼν	καὶ τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους
[11, 8]	Ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ἔτι πόρρωθεν	ἰδὼν	τὸ μὲν πλῆθος ἐν ταῖς
[11, 6]	Σαβουχάδας δὲ τῶν εὐνούχων εἷς	ἰδὼν	τὸν σταυρὸν ἐν τῇ Ἀμάνου
[11, 8]	δέ τι λαμπρὸν περὶ αὐτοὺς	ἴδωσιν	ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ
[11, 5]	ἀδελφῶν. Καὶ τὰ δεδομένα σοι	ἱερὰ	σκεύη ἀναθήσεις καὶ ὅσων ἂν
[11, 1]	γίνεσθαι φόρων. Ἐποίσουσι δὲ τὰ	ἱερὰ	ταῦτα κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους
[11, 5]	τῶν ἱερέων γένους παρέστησεν τὰ	ἱερὰ	χρήματα, ἀργυρίου τάλαντα ἑξακόσια πεντήκοντα,
[11, 3]	τὴν χορηγίαν ἅπασαν καὶ τὴν	ἱερὰν	στολήν, ᾗ θεραπεύουσι τὸν θεὸν
[11, 8]	θυγατέρα Νικασώ, τῆς μέντοι γε	ἱερατικῆς	τιμῆς μεγίστης οὔσης ἐν τῷ
[11, 5]	ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας καὶ τὸ	ἱερατικὸν	γένος συγκεχύκασιν, δεομένων τε βοηθῆσαι
[11, 8]	ὁ Σαναβαλλέτης τὸν ναὸν καὶ	ἱερέα	τὸν Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον γέρας
[11, 5]	τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ	ἱερεῖ	καὶ ἀναγνώστῃ τῶν τοῦ θεοῦ
[11, 8]	δὲ τὸν ἀρχιερέα καὶ τοὺς	ἱερεῖς	ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ' αὐτῷ
[11, 4]	ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς οἱ	ἱερεῖς	ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ διαλείπωσιν καθ'
[11, 1]	οἵ τε Λευῖται καὶ οἱ	ἱερεῖς	εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ γὰρ
[11, 3]	ὅ τε ἀρχιερεὺς καὶ οἱ	ἱερεῖς,	ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι, καὶ
[11, 1]	κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους οἱ	ἱερεῖς	ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες εὔξονται
[11, 4]	Δύστρος, προσφέρουσιν θυσίας οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται καὶ τὸ ἄλλο
[11, 4]	Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος. Οἱ δὲ	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν
[11, 5]	ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες οἱ	ἱερεῖς	καὶ Λευῖται μὴ καταλείπωσι τὴν
[11, 4]	τοὺς Μωυσέως νόμους οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ'
[11, 3]	Οὕτως μὲν οὖν οἵ τε	ἱερεῖς	καὶ οἱ Λευῖται καὶ μέρος
[11, 8]	ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ	ἱερεῖς	προεστῶτας ἐν ταῖς βυσσίναις αὐτῶν,
[11, 4]	τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων οἱ	ἱερεῖς	ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ
[11, 5]	τὴν πόλιν ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς	ἱερεῖς	τε καὶ Λευίτας παρεκάλεσεν τὴν
[11, 4]	καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν οἱ	ἱερεῖς	ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ τῆς
[11, 1]	καὶ καθὼς προεῖπεν αὐτοῖς διὰ	Ἱερεμίου	τοῦ προφήτου πρὶν ἢ κατασκαφῆναι
[11, 5]	ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει πρῶτος	ἱερεὺς	τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας, ὃς
[11, 1]	τελεσθέντος δὲ αὐτοῦ παραδῷ τοῖς	ἱερεῦσιν	καὶ ἄρχουσιν τοῦ πλήθους εἰς
[11, 5]	ὑμῖν δὲ λέγω, ὅπως τοῖς	ἱερεῦσιν	καὶ Λευίταις καὶ ἱεροψάλταις καὶ
[11, 5]	Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ ταῦτα τοῖς	ἱερεῦσιν	ὁ Ἔζδρας ἀπέδωκε τῷ θεῷ
[11, 5]	Ἔζδρας οὖσιν ἐκ τοῦ τῶν	ἱερέων	γένους παρέστησεν τὰ ἱερὰ χρήματα,
[11, 3]	πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ τῶν	ἱερέων	ἐκ τῆς τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας,
[11, 3]	ταῖς γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν καὶ	ἱερέων	εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ ὡς πεντακόσιοι
[11, 4]	χαρὰν ἡ τῶν πρεσβυτέρων καὶ	ἱερέων	ἐφ' οἷς ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι τὸν
[11, 8]	ἤδη πρεσβύτερον εἶναι. Πολλῶν δὲ	ἱερέων	καὶ Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις γάμοις ἐπιπεπλεγμένων
[11, 5]	δυνάμεναι. Πρὸς δὲ Ἔζδραν ἀφικνοῦνται	ἱερέων	καὶ Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ
[11, 5]	τινες τοῦ πλήθους καὶ τῶν	ἱερέων	καὶ Λευιτῶν παραβεβήκασι τὴν πολιτείαν
[11, 8]	πόλεως ὄντα πρόεισι μετὰ τῶν	ἱερέων	καὶ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, ἱεροπρεπῆ
[11, 5]	ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους τῶν	ἱερέων	καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	ἐκγόνων τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν	ἱερέων	καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν
[11, 8]	ἐσθῆσιν, αὐτὸν δὲ μετὰ τῶν	ἱερέων	ταῖς νομίμοις στολαῖς ποιεῖσθαι τὴν
[11, 5]	ἵνα τῶν ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ	ἱερέως	καὶ ἀναγνώστου τῶν τοῦ θεοῦ
[11, 5]	καὶ ἱεροψάλταις καὶ θυρωροῖς καὶ	ἱεροδούλοις	καὶ γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε
[11, 5]	καὶ θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ	ἱεροδούλων	πολλοὶ τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ
[11, 3]	δὲ ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι δὲ	ἱεροὶ	τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε πρὸς
[11, 4]	μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ	ἱερὸν	ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν κριοὺς
[11, 8]	δὲ ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους	ἱερὸν	ἔμεινεν. Εἰ δέ τις αἰτίαν
[11, 8]	αὐτῷ συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν	ἱερὸν	ἐν τοῖς ὑπ' ἐκείνῳ τόποις
[11, 8]	παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ	ἱερὸν	θύει μὲν τῷ θεῷ κατὰ
[11, 4]	φρούριον μᾶλλον αὐτὸν εἶναι ἢ	ἱερόν,	καὶ τί δήποτε τὰς στοὰς
[11, 8]	τιμῆσαι καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς	ἱερόν.	Ὁ δ' ἐκεῖνο μὲν αὖθις
[11, 4]	Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας τὸ	ἱερόν,	προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ
[11, 4]	πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις εἰς τὸ	ἱερὸν	σέβειν τὸν θεόν. ~(Ταῦτ' ἀκούσαντες
[11, 4]	καὶ τῷ μόνον οἰκοδομῆσαι τὸ	ἱερὸν	τοῦ πρότερον ὄντος οὐδένα λόγον
[11, 8]	ἱερέων καὶ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους,	ἱεροπρεπῆ	καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων ἐθνῶν
[11, 3]	πλῆθος εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν εἰς	Ἱεροσόλυμα	ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται δὲ
[11, 3]	Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	ἡγεμόνας ἐκ τῶν πατρίων φυλῶν
[11, 5]	τῶν καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν εἰς	Ἱεροσόλυμα,	ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες οἱ
[11, 5]	Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	καθόδου. Ὁ δὲ πᾶς λαὸς
[11, 4]	τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς εἰς	Ἱεροσόλυμα	καθόδου τῶν Ἰουδαίων μηνὶ δευτέρῳ
[11, 1]	τῶν Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ ἀποκαταστήσωσιν εἰς τὸν ναὸν
[11, 5]	Γνοὺς δὲ ἀναβῆναι εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα	καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς τῶν ἐν
[11, 4]	τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν κομίσαι εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ πάλιν εἰς τὸν ἴδιον
[11, 7]	εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν τὴν πόλιν	Ἱεροσόλυμα	καὶ πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ
[11, 3]	ἐκ τοῦ Λιβάνου τεμόντας εἰς	Ἱεροσόλυμα,	καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν πόλιν,
[11, 5]	αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ πάλιν εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὴν οἰκείαν γῆν ἀποκαταστήσαντα
[11, 8]	σκοπὸν σημαίνει· τά τε γὰρ	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὸν ναὸν συνέβαινεν ἐκεῖθεν
[11, 1]	καὶ ἀναστῆσαί τε τὴν πόλιν	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὸν τοῦ θεοῦ ναόν·
[11, 3]	δ' ἂν εἴη οἰκοδομῆσαι μὲν	Ἱεροσόλυμα,	κατασκευάσαι δὲ ἐν αὐτοῖς τὸν
[11, 5]	τῷ θεῷ τοῦτο πᾶν εἰς	Ἱεροσόλυμα	κομισθῆναι τῷ θεῷ εἰς τὰς
[11, 5]	τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο εἰς	Ἱεροσόλυμα	μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ ἔτους.
[11, 1]	ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθόντων εἰς	Ἱεροσόλυμα	μυριάδες ἦσαν τέσσαρες καὶ δισχίλιοι
[11, 5]	τὸ πλῆθος καὶ ἡ μητρόπολις	Ἱεροσόλυμα,	πάλιν ἤρξατο πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ'
[11, 4]	ἀπὸ τῆς χώρας συνήγαγον εἰς	Ἱεροσόλυμα	πανδημεὶ μηδὲν προθυμίας ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν
[11, 5]	ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς	Ἱεροσόλυμα	πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἤδη
[11, 2]	παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν εἰς	Ἱεροσόλυμα	πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ διεκώλυσαν
[11, 1]	καὶ οἱ ἱερεῖς εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα.	Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν ἐν τῇ
[11, 4]	τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναβάντων εἰς	Ἱεροσόλυμα	Σισίνου τοῦ τῆς Συρίας καὶ
[11, 5]	συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν εἰς	Ἱεροσόλυμα	στὰς ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ
[11, 4]	γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα εἰς	Ἱεροσόλυμα	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι
[11, 3]	τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα·	τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος εἰς
[11, 5]	ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ συναπαίρειν εἰς τὰ	Ἱεροσόλυμα,	τοῦτο προσέταξα, καὶ ὁ βουλόμενος
[11, 5]	ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν εἰς	Ἱεροσόλυμα,	ὡς τῶν ἐν δυσὶν ἢ
[11, 8]	τις αἰτίαν ἔσχεν παρὰ τοῖς	Ἱεροσολυμίταις	κοινοφαγίας ἢ τῆς ἐν σαββάτοις
[11, 4]	ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς	Ἱεροσολυμίταις	πρὸς τὸν βασιλέα Δαρεῖον κατηγορῆσαι
[11, 4]	εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς	Ἱεροσολυμίταις,	τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων εἶναι
[11, 8]	κατεῖχεν οὐ μικρὰ ταραχὴ τοὺς	Ἱεροσολυμίτας·	ἀφίσταντο γὰρ ἅπαντες πρὸς τὸν
[11, 8]	Τὰ μὲν δὴ περὶ τοὺς	Ἱεροσολυμίτας	ἐν τούτοις ἐτύγχανεν ὄντα.
[11, 8]	τὴν Γάζαν ἐπὶ τὴν τῶν	Ἱεροσολυμιτῶν	πόλιν ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. Ὁ δ'
[11, 5]	διετάξατο, πολυανθρωποτέραν δὲ τὴν τῶν	Ἱεροσολυμιτῶν	πόλιν οὕτως συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ
[11, 8]	ἄλλοις δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν	Ἱεροσολυμιτῶν	πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες ἐπὶ τῷ τὸν
[11, 5]	Ἀχόνιός τις ὀνόματι πρῶτος τῶν	Ἱεροσολυμιτῶν,	προσελθὼν αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν
[11, 5]	τούτῳ γὰρ τῷ χρόνῳ τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ
[11, 1]	τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω ἐν	Ἱεροσολύμοις	ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ χώρᾳ. (Ταῦτα
[11, 8]	Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας πόλεις.
[11, 8]	ὅμοιον ὄντα τῷ ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους, ὃ
[11, 3]	εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις.	Ἔτυχεν δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[11, 1]	Μωυσέως νόμους οἱ ἱερεῖς ἐν	Ἱεροσολύμοις	καὶ προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ
[11, 4]	τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις	καὶ τὸ θυσιαστήριον, ὕψος μὲν
[11, 4]	θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν τοῖς	Ἱεροσολύμοις	πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας·
[11, 1]	τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι τὸν ἐν	Ἱεροσολύμοις	τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ
[11, 5]	ταφῆναι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας ἐν	Ἱεροσολύμοις.	Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[11, 5]	χώρας καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν	Ἱεροσολύμων	αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς
[11, 4]	τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ τὴν τῶν	Ἱεροσολύμων	ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι, ἐπεὶ καὶ τὰ
[11, 5]	ἀλγεῖν, ὅπου τῆς πατρίδος μου	Ἱεροσολύμων,	ἐν ᾗ τάφοι καὶ μνήματα
[11, 8]	βασιλεῖ μικροῦ δεῖν ἐγγὺς τῶν	Ἱεροσολύμων.	Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ
[11, 3]	καιρὸν ἀφικόμενος πρὸς Δαρεῖον ἐξ	Ἱεροσολύμων	Ζοροβάβηλος, ὃς τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων
[11, 4]	τῷ βασιλεῖ περὶ τῆς τῶν	Ἱεροσολύμων	καὶ τοῦ ναοῦ κατασκευῆς, ὄντες
[11, 5]	αἰώνιον αὐτῷ καταλιπὼν τὰ τῶν	Ἱεροσολύμων	τείχη. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ
[11, 3]	οἳ Δαρείου συμπέμψαντος ἕως τῶν	Ἱεροσολύμων	ὥδευον μετὰ χαρᾶς καὶ τρυφῆς,
[11, 3]	πεντήκοντα εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ	ἱεροῦ	δοθῆναι. Θύειν τε αὐτοῖς τὰς
[11, 5]	ὅρκους εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ	ἱεροῦ	εἰς τὸ παστοφόριον τὸ Ἰωάννου
[11, 4]	τοῦ ναοῦ στοὰς τοῦ ἔνδοθεν	ἱεροῦ.	(Ἐνστάσης δὲ τῆς τῶν ἀζύμων
[11, 4]	ἔλαβεν τέλος. Ἀπαρτισθέντος δὲ τοῦ	ἱεροῦ	μετὰ σαλπίγγων οἱ ἱερεῖς ταῖς
[11, 5]	καὶ ἱεροδούλοις καὶ γραμματεῦσιν τοῦ	ἱεροῦ	μήτε φόρους ἐπιτάξητε μήτε ἄλλο
[11, 5]	δὲ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τοῦ	ἱεροῦ,	παρόντων ἅμα καὶ τῶν πρεσβυτέρων
[11, 5]	ἀναστήσω καὶ τὸ λείψανον τοῦ	ἱεροῦ	τελειώσω. Βούλομαι δ' ὑμᾶς τὴν
[11, 5]	τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι καὶ τοῦ	ἱεροῦ	τὸ λεῖπον προσοι κοδομῆσαι. ὁ
[11, 4]	τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους θυσίας	ἱερουργοῦντες	ἀνθ' ὧν αὐτοὺς ποθοῦν τὸ
[11, 5]	τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ	ἱεροψάλταις	καὶ θυρωροῖς καὶ ἱεροδούλοις καὶ
[11, 5]	καὶ Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν καὶ	ἱεροψαλτῶν	καὶ ἱεροδούλων πολλοὶ τὸν ἀριθμόν.
[11, 7]	ἴδιον ἀδελφὸν Ἰησοῦν ἐν τῷ	ἱερῷ	ἐφόνευσεν, εὐθὺς ἐπιστὰς τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 4]	ναὸν φρουρίῳ προσεοικότα μᾶλλον ἢ	ἱερῷ	κατασκευάζουσιν, λεγόντων δὲ μὴ συνοίσειν
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα στὰς ἐν μέσῳ τῷ	ἱερῷ	τοιούτους ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν τοὺς
[11, 7]	ἤρξατο λέγειν· ἐτολμήσατε ἐν τῷ	ἱερῷ	φόνον ἐργάσασθαι. πειρωμένου δ' αὐτοῦ
[11, 7]	ἀδελφοῦ τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ	ἱερῷ	ὡς δεινὸν ἦν καὶ πρότερον,
[11, 4]	ποιεῖν διέγνωσαν. Ἐπεστάτουν οὖν τῶν	ἱερῶν	ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖς πρεσβυτέροις τῶν
[11, 8]	μὴ μόνον τηρήσειν αὐτῷ τὴν	ἱερωσύνην,	ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν παρέξειν
[11, 5]	ἔρευναν πολλοὺς ἔκ τε τῶν	Ἰησοῦ	ἐκγόνων τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν
[11, 4]	ἱερόν, προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ καὶ	Ἰησοῦ	καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν
[11, 5]	δὲ τὸν καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν	Ἰησοῦ	παῖς Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ
[11, 7]	Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς	Ἰησοῦ	τελευτῆς μετῆλθεν. (Καταστρέψαντος δὲ τοῦ
[11, 7]	τῶν Ἰουδαίων τὸν ἴδιον ἀδελφὸν	Ἰησοῦν	ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς
[11, 4]	εἰκοστὸν ἔτος ἤδη γεγονότας καὶ	Ἰησοῦν	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ
[11, 4]	διήγαγον μετὰ Μωυσῆν ἀποθανόντα καὶ	Ἰησοῦν	τὸν στρατηγόν. Καὶ τὰ μὲν
[11, 4]	ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ ὁ ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς	δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν εἶναι
[11, 7]	Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς πεποιθήσεως	Ἰησοῦς	ἐν τῷ ναῷ διενεχθεὶς τῷ
[11, 4]	ἐξόδου περιπέμψαντες ὅ τε ἀρχιερεὺς	Ἰησοῦς	καὶ Ζοροβάβηλος ὁ ἄρχων τοὺς
[11, 4]	ποιησαμένων τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος καὶ	Ἰησοῦς	ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν
[11, 7]	γενέσθαι· ἀδελφὸς ἦν τῷ Ἰωάννῃ	Ἰησοῦς·	τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι ὁ Βαγώσης
[11, 3]	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, καὶ	Ἰησοῦς	υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς
[11, 5]	Ἔζδρας, ὃς τῶν Μωυσέως νόμων	ἱκανῶς	ἔμπειρος ὢν γίνεται φίλος τῷ
[11, 8]	τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας οὖν	ἱκεσίαν	τῷ λαῷ καὶ θυσίαν τῷ
[11, 6]	αὐτὴν εἶχον ἤδη καὶ προσεδόκων.	ἱκέτευε	δὲ καὶ Ἐσθήρα τὸν θεὸν
[11, 6]	ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ' αὐτοῦ, κατασκευάσοντας. (Ταῦθ'	ἱκετεύουσα	τὸν θεὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας
[11, 6]	νηστεῦσαι καὶ τὸν θεὸν αὐτὸς	ἱκέτευσε	μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ τὸ
[11, 6]	εἶδος εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον οὖσαν,	ἵν'	ἀμφοτέροις καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν
[11, 6]	τὰ χρήματα παρέχειν ἡδέως ἔλεγεν,	ἵν'	ἀπὸ τούτων εἰρηνευθῇ τῶν κακῶν
[11, 5]	διαφθεῖραι μισθούμενοί τινας τῶν ἀλλοφύλων,	ἵν'	αὐτὸν ἀνέλωσιν. Εἰς φόβον δὲ
[11, 5]	πολέμιοι, τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ,	ἵν'	ὁπλισάμενοι μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς
[11, 5]	ἀγνοοῦσιν δὲ παρέξεις αὐτὸν μαθεῖν,	ἵνα	ἄν τις τῶν ὁμοεθνῶν σου
[11, 1]	Ζοροβαβήλῳ τῷ ἄρχοντι τῶν Ἰουδαίων,	ἵνα	διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἀποκαταστήσωσιν
[11, 1]	Ζοροβάβηλον τὸν ἄρχοντα τῶν Ἰουδαίων,	ἵνα	θεμελίους βάλωνται τοῦ ναοῦ καὶ
[11, 8]	συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν,	ἵνα	καὶ τοὺς ἐν Βαβυλῶνι καὶ
[11, 6]	δουλείαν τινῶν φυλαχθέντων μήτε αἰχμαλωσίᾳ.	ἵνα	μέντοι μὴ ζημιωθῇς τοὺς φόρους
[11, 4]	χρήσιμα, καθὼς οἱ ἱερεῖς ἀξιοῦσιν,	ἵνα	μὴ διαλείπωσιν καθ' ἡμέραν θύοντες
[11, 8]	δύο διῃρῆσθαι τὴν Ἰουδαίων δύναμιν,	ἵνα	μὴ ὁμογνωμονοῦν τὸ ἔθνος μηδὲ
[11, 3]	οἱ κελευσθέντες καὶ κτείνειν ὑπομένουσιν,	ἵνα	μὴ τὰ τοῦ βασιλέως δόξωσι
[11, 3]	τὰ τῶν πατριῶν καταλέγειν ὀνόματα,	ἵνα	μὴ τὴν τῶν ἀναγινωσκόντων διάνοιαν
[11, 1]	τῶν ἰδίων ἡγεμόνων καὶ σατραπῶν,	ἵνα	συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς καὶ ἄργυρον
[11, 3]	ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν ὄντων ἡμῖν,	ἵνα	τοῦ κάλλους ἀπολαύσωμεν καὶ μεταλάβωμεν.
[11, 6]	πάντως εἰς τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν,	ἵνα	τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν
[11, 5]	καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν εἰς Ἱεροσόλυμα,	ἵνα	τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες οἱ ἱερεῖς
[11, 5]	τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης,	ἵνα	τῶν ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ ἱερέως
[11, 6]	ὁ Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ	Ἰνδίας	ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν
[11, 3]	τῆς Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς	Ἰνδικῆς	ἄχρι τῆς Αἰθιοπίας καὶ τοὺς
[11, 6]	τε οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ	Ἰνδικῆς	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ
[11, 6]	βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ	Ἰνδικῆς	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ
[11, 4]	σχεδίαν πηξαμένοις εἰς τὸν τῆς	Ἰόππης	κομίζειν λιμένα· τοῦτο γὰρ πρῶτος
[11, 1]	τῶν δύο φυλῶν ἄρχοντες τῆς	Ἰούδα	καὶ Βενιαμίτιδος οἵ τε Λευῖται
[11, 4]	ἀδελφοὺς καὶ Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν	Ἰούδα	τοῦ Ἀμιναδάβου καὶ τοὺς υἱοὺς
[11, 4]	ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι τῇ τε	Ἰούδα	φυλῇ καὶ τῇ Βενιαμίτιδι, συνέδραμον
[11, 5]	ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ τῆς	Ἰούδα	φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης εἰς
[11, 3]	τὴν ἡλικίαν γεγονότων ἐκ τῆς	Ἰούδα	φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες
[11, 3]	τῶν Δαυίδου γεγονὼς ἐκ τῆς	Ἰούδα	φυλῆς, καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου
[11, 1]	οἰκοδομήσω ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ	Ἰουδαίᾳ	χώρᾳ. (Ταῦτα δ' ἔγνω Κῦρος
[11, 6]	βασιλέως διηγεῖσθαι πρῶτον, ὡς ἔγημεν	Ἰουδαίαν	γυναῖκα τοῦ γένους οὖσαν τοῦ
[11, 5]	συμβούλοις, ὅπως τὰ κατὰ τὴν	Ἰουδαίαν	ἐπισκέψωνται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ
[11, 3]	ἐλευθέρους εἶναι τοὺς εἰς τὴν	Ἰουδαίαν	τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς
[11, 5]	Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ τῆς	Ἰουδαίας,	πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος
[11, 5]	κρίσιν ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον ἐκ τῆς	Ἰουδαικῆς	καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν ἡμέραις
[11, 6]	ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν	Ἰουδαῖοι,	ἐν αἷς τὰ περὶ τούτων
[11, 4]	ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ	Ἰουδαῖοι	καὶ τὰς ἐν κύκλῳ τοῦ
[11, 6]	βασιλέως οἱ ἐν Σούσοις ὄντες	Ἰουδαῖοι	κοινὴν ὑπέλαβον τὴν εὐπραγίαν αὐτοῦ.
[11, 2]	Γινώσκειν σε δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι	Ἰουδαῖοι	οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν
[11, 6]	νῦν οἱ ἐν τῇ οἰκουμένῃ	Ἰουδαῖοι	πάντες τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν
[11, 5]	διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ οἱ	Ἰουδαῖοι	πρὸς τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν
[11, 6]	θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν οἱ	Ἰουδαῖοι	τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες
[11, 6]	δὲ καὶ οἱ ἐν Σούσοις	Ἰουδαῖοι	τὴν τετράδα καὶ δεκάτην καὶ
[11, 5]	πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους· ἄνδρες	Ἰουδαῖοι,	τὸν μὲν θεὸν ἴστε μνήμῃ
[11, 8]	πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν	Ἰουδαῖοι.	Τῶν δ' οὐκ εἶναι φαμένων
[11, 4]	καὶ σπουδάζουσιν περὶ αὐτὸν τοῖς	Ἰουδαίοις	ἀναβολὴν καὶ τριβὴν πραγματεύσασθαι. Κατὰ
[11, 6]	ἀφανίσαι· καὶ γὰρ φύσει τοῖς	Ἰουδαίοις	ἀπηχθάνετο, ὅτι καὶ τὸ γένος
[11, 5]	τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι παροῦσιν	Ἰουδαίοις,	αὐτὴν μὲν κατέσχεν, τὸ δ'
[11, 8]	φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν,	Ἰουδαίοις	ἔδωκα, ὑποστρέψας μέντοι γε καὶ
[11, 4]	χώρας ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	εἰς θυσίας λόγον ταύρους καὶ
[11, 6]	πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς	Ἰουδαίοις	καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν οὕτως
[11, 7]	ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς ἐπιστὰς τοῖς	Ἰουδαίοις	μετὰ θυμοῦ ἤρξατο λέγειν· ἐτολμήσατε
[11, 6]	Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς	Ἰουδαίοις	ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι
[11, 2]	τοίνυν προσέταξα μὴ συγχωρεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ ἐπὶ
[11, 4]	εἰς τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς	Ἰουδαίοις	παρέχειν οὐκ ἤθελον τούς τε
[11, 6]	τῶν δὲ πρώτων παρὰ τοῖς	Ἰουδαίοις.	Πασῶν δὲ τὴν Ἐσθῆρα συνέβαινεν,
[11, 7]	ἐμίανεν καὶ φόρους ἐπέταξε τοῖς	Ἰουδαίοις,	πρὶν τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας
[11, 6]	βασιλίσσῃ. Ἦν δὲ καὶ τοῖς	Ἰουδαίοις	τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω
[11, 3]	καὶ σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς	Ἰουδαίοις	τὰς βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ τε
[11, 6]	ἐν τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν>	Ἰουδαίοις	ταύτας παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας καὶ
[11, 4]	τοῖς δὲ δούλοις τοῦ θεοῦ	Ἰουδαίοις	τε καὶ ἡγεμόσιν αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν
[11, 6]	εἴη. Μαθὼν δ' αὐτὸν ὄντα	Ἰουδαῖον	ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν,
[11, 6]	τὸν στρεπτόν. Ἐπιζήτησον Μαρδοχαῖον τὸν	Ἰουδαῖον	καὶ ταῦτα ἐκείνῳ δοὺς προάγων
[11, 6]	ὁρῶντα ἐν τῇ αὐλῇ τὸν	Ἰουδαῖον.	Τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γαζάσης
[11, 6]	τοῦ ἑτέρου τὸ γένος ὢν	Ἰουδαῖος	συνεὶς τὴν ἐπιβουλὴν τῷ θείῳ
[11, 8]	Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες ὅτι τοὺς	Ἰουδαίους	Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν
[11, 2]	τοῖς Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς	Ἰουδαίους	ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς·
[11, 6]	ὥστε καὶ τοὺς ἐν Σούσοις	Ἰουδαίους	ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους.
[11, 8]	μὲν ταῖς συμφοραῖς ὄντας τοὺς	Ἰουδαίους	ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν
[11, 6]	εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς	Ἰουδαίους	ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις νόμοις χρωμένους
[11, 4]	βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς	Ἰουδαίους	εἰργάσαντο πλούτῳ τε πεποιθότες καὶ
[11, 6]	εἰς Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ	Ἰουδαίους	εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι
[11, 5]	θρησκείαν ἐποίησεν καὶ πρὸς τοὺς	Ἰουδαίους	ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ' ἐκεῖνον δὲ
[11, 7]	χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς	Ἰουδαίους	ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ
[11, 5]	ἔθνη πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς	Ἰουδαίους,	ἡμέρας μὲν κατατρεχόντων τὴν χώραν
[11, 2]	ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς	Ἰουδαίους	καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν, ἣ
[11, 6]	σχῆμα ταπεινόν, ᾧ παραιτήσεται τοὺς	Ἰουδαίους	κινδυνεύοντας ἀπολέσθαι· τὸν γὰρ τὴν
[11, 6]	γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς	Ἰουδαίους·	ὁ γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος
[11, 8]	οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς	Ἰουδαίους	ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ Σαμαρεῖς
[11, 6]	τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας	Ἰουδαίους	οὐ πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν
[11, 4]	ἢ δι' ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς	Ἰουδαίους	οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις
[11, 2]	καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς	Ἰουδαίους	πρός τε τὴν τῆς πόλεως
[11, 2]	πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς	Ἰουδαίους	τὴν πόλιν καὶ τὸν ναόν.
[11, 8]	τοὺς ἐν Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ	Ἰουδαίους	τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι,
[11, 4]	τοὺς αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα τῶν	Ἰουδαίων	ἀνακτίζοντας τὸ ἱερόν, προσίασιν τῷ
[11, 5]	αὐτῶν ἐμποδίζοντες, πολλούς τε τῶν	Ἰουδαίων	ἀπέκτειναν καὶ αὐτὸν ἐζήτουν τὸν
[11, 3]	αὐτοῦ ἐβουλήθη περὶ τῆς τῶν	Ἰουδαίων	ἀποκαταστάσεως, ταῦτα καὶ Δαρεῖος διετάξατο.
[11, 6]	ἕτοιμοι πάντες ἐπὶ τὴν τῶν	Ἰουδαίων	ἀπώλειαν εἰς τὴν προειρημένην ἡμέραν
[11, 8]	ἠπείλει στρατεύσειν ἐπὶ τὸν τῶν	Ἰουδαίων	ἀρχιερέα καὶ διδάξειν πάντας, πρὸς
[11, 8]	αὐτὸν ἁπάντων αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν	Ἰουδαίων	ἀρχιερέα; οὐ τοῦτον, εἶπεν, προσεκύνησα,
[11, 8]	ἀποστείλας γράμματα πρὸς τὸν τῶν	Ἰουδαίων	ἀρχιερέα συμμαχίαν τε αὐτῷ πέμπειν
[11, 8]	μὲν ἔχοι Μανασσῆ τοῦ τῶν	Ἰουδαίων	ἀρχιερέως Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ
[11, 8]	συμφέρον εἰς δύο διῃρῆσθαι τὴν	Ἰουδαίων	δύναμιν, ἵνα μὴ ὁμογνωμονοῦν τὸ
[11, 6]	ἔχοντος ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν	Ἰουδαίων	ἔθνος ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ
[11, 6]	τῆς ζωῆς φόβου τὸ τῶν	Ἰουδαίων	ἔθνος, δηλοῦσα τὰ γραφέντα κατὰ
[11, 8]	κατῳκημένην ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τοῦ	Ἰουδαίων	ἔθνους, ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους
[11, 5]	τὸ τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ	Ἰουδαίων	ἔθνους καὶ Λευιτῶν ὄντων ἐν
[11, 7]	πρὸς τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν	Ἰουδαίων	ἔθνους παντὸς εὔνοιαν. ~(Κατὰ τοῦτον
[11, 6]	τε γράμμα τὸ κατὰ τῶν	Ἰουδαίων	εἰς ἅπασαν τὴν ὑπὸ τῷ
[11, 6]	ἃ βούλεται προσέταξε περὶ τῶν	Ἰουδαίων	ἐκείνην ἐκ τοῦ βασιλέως ὀνόματος
[11, 4]	τῶν ἀνασωθέντων ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας	Ἰουδαίων	ἐν τοῖς Κύρου καὶ Δαρείου
[11, 4]	ἑτέρων καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν	Ἰουδαίων	ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς συγχωρήσαντος οὕτως
[11, 3]	Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος, ὃς τῶν αἰχμαλώτων	Ἰουδαίων	ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο· πάλαι γὰρ ἦν
[11, 1]	καὶ Ζοροβαβήλῳ τῷ ἄρχοντι τῶν	Ἰουδαίων,	ἵνα διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 1]	καὶ Ζοροβάβηλον τὸν ἄρχοντα τῶν	Ἰουδαίων,	ἵνα θεμελίους βάλωνται τοῦ ναοῦ
[11, 6]	βασιλεῖ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τῶν	Ἰουδαίων	καὶ τὴν ἀπώλειαν αὐτοῖς τὴν
[11, 6]	καὶ τοὺς κατὰ πόλιν τῶν	Ἰουδαίων	καὶ τοὺς κατὰ χώραν ἐπεῖχεν,
[11, 4]	ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖς πρεσβυτέροις τῶν	Ἰουδαίων	καὶ τῶν γερόντων ἄρχουσιν. Καὶ
[11, 3]	ἀφεῖναι τὰς κώμας, ἃς τῶν	Ἰουδαίων	κατεῖχον, καὶ προσέτι τάλαντα πεντήκοντα
[11, 4]	περὶ τούτων ἔγραψαν. Τῶν δὲ	Ἰουδαίων	κατεπτηχότων καὶ δεδιότων μὴ μεταδόξῃ
[11, 4]	τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν	Ἰουδαίων	μηνὶ δευτέρῳ παραγενομένων συνείχετο ἡ
[11, 5]	διεδέξατο. (Τῶν δ' αἰχμαλωτισθέντων τις	Ἰουδαίων	οἰνοχόος τοῦ βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας
[11, 8]	ἀρχιερέα πρῶτος ἠσπάσατο. Τῶν δὲ	Ἰουδαίων	ὁμοῦ πάντων μιᾷ φωνῇ τὸν
[11, 3]	τι τοῦ παντὸς λαοῦ τῶν	Ἰουδαίων,	ὃς ἦν ἐν τῇ Βαβυλῶνι,
[11, 8]	καὶ δεξιωσάμενος τὸν ἀρχιερέα τῶν	Ἰουδαίων	παραθεόντων εἰς τὴν πόλιν παραγίνεται.
[11, 5]	τινὰς τῶν ἐν Βαβυλῶνι τυγχανόντων	Ἰουδαίων	παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα δοῦναι αὐτῷ
[11, 3]	αὐτοὺς καὶ τὸ ὑπολειπόμενον τῶν	Ἰουδαίων	πλῆθος μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ οἱ
[11, 4]	Ζοροβάβηλος καὶ Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος	Ἰουδαίων	πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας
[11, 1]	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν Βαβυλῶνι	Ἰουδαίων	συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν εἰς
[11, 6]	γράφειν τοῖς ἔθνεσι περὶ τῶν	Ἰουδαίων	τοῖς τε οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν
[11, 7]	ὅτι Ἰωάννης ὁ ἀρχιερεὺς τῶν	Ἰουδαίων	τὸν ἴδιον ἀδελφὸν Ἰησοῦν ἐν
[11, 1]	Κῦρος Σισίνῃ καὶ Σαραβασάνῃ χαίρειν.	Ἰουδαίων	τῶν ἐν τῇ ἐμῇ χώρᾳ
[11, 6]	χώρᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις πόλεσιν	Ἰουδαίων	τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ
[11, 6]	ἐθνῶν διὰ τὸν ἐκ τῶν	Ἰουδαίων	φόβον περιτεμνόμενα τὴν αἰδῶ τὸ
[11, 4]	κατηγορούντων διὰ τῆς ἐπιστολῆς τῶν	Ἰουδαίων,	ὡς τήν τε πόλιν ὀχυροῦσι
[11, 5]	αὐτοὺς ὁ θεός, οὐ κατηξίωσεν	ἱππεῖς	αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι
[11, 6]	ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν	ἱππεῖς	οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς
[11, 8]	μάχῃ κρατήσας προσωτέρω χωρεῖ, στρατιὰν	ἱππικήν	τε καὶ πεζικὴν συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι
[11, 2]	οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες	ἵπποις	ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι
[11, 1]	οἱ δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν	ἵπποις.	Καὶ τάς τε εὐχὰς ἀπεδίδοσαν
[11, 6]	περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν	ἵππον	ἐν κύκλῳ περιῄει τὴν πόλιν
[11, 6]	ὑπὸ ἀμηχανίας ἔξεισιν ἄγων τὸν	ἵππον	καὶ τὴν πορφύραν καὶ τὸ
[11, 6]	Φησίν, ἔχεις γὰρ καὶ τὸν	ἵππον	καὶ τὴν στολὴν καὶ τὸν
[11, 6]	ἐκείνῳ δοὺς προάγων αὐτοῦ τὸν	ἵππον,	σὺ γάρ, ἔφη, μοι φίλος
[11, 6]	ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον ἐφ'	ἵππου	βαδίζειν τὴν αὐτὴν ἐσθῆτά σοι
[11, 5]	μνήμῃ τῶν πατέρων Ἀβράμου καὶ	Ἰσάκου	καὶ Ἰακώβου παραμένοντα καὶ διὰ
[11, 6]	γάρ, ἔφη, μοι φίλος ἀναγκαῖος,	ἴσθι	διάκονος ὧν χρηστὸς σύμβουλος ἐγένου.
[11, 2]	τὰ τείχη καὶ ναὸν ἀνεγείρουσιν.	ἴσθι	μέντοι γε τούτων γενομένων οὔτε
[11, 5]	πάντες οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες	Ἰσραηλῖται.	Παραδοὺς δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν
[11, 1]	θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος τοῖς	Ἰσραηλίταις	ἐξώρμησαν οἱ τῶν δύο φυλῶν
[11, 6]	τοὺς ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ	Ἰσραηλίτας	ἐξελέσθαι τῆς μελλούσης συμφορᾶς· καὶ
[11, 5]	ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ	Ἰσραηλιτῶν	ἀποπέμψασθαι τὰς γυναῖκας καὶ τὰ
[11, 1]	τοῦτον εἶναι, ὃν τὸ τῶν	Ἰσραηλιτῶν	ἔθνος προσκυνεῖ. Καὶ γὰρ τοὐμὸν
[11, 5]	ἀκολούθως καὶ ἀπενέγκωσι δῶρα τῷ	Ἰσραηλιτῶν	θεῷ, ἅπερ ηὐξάμην ἐγώ τε
[11, 5]	Ὁ δὲ πᾶς λαὸς τῶν	Ἰσραηλιτῶν	κατὰ χώραν ἔμεινεν· διὸ καὶ
[11, 2]	ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτε τὸν τῶν	Ἰσραηλιτῶν	λαὸν ἀνάστατον ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺς
[11, 5]	καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν	Ἰσραηλιτῶν,	οἳ καὶ τὰς γυναῖκας καὶ
[11, 3]	τούτοις λέγοντες μὲν εἶναι τῶν	Ἰσραηλιτῶν	οὐ δυνάμενοι δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ
[11, 4]	Λευῖται καὶ τὸ ἄλλο τῶν	Ἰσραηλιτῶν	πλῆθος ἀνανεωτικὰς τῶν πρότερον ἀγαθῶν
[11, 4]	οἱ τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν	Ἰσραηλιτῶν	πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν
[11, 8]	εἶναι. Πολλῶν δὲ ἱερέων καὶ	Ἰσραηλιτῶν	τοιούτοις γάμοις ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν οὐ
[11, 4]	τοσαῦται γάρ εἰσιν αἱ τῶν	Ἰσραηλιτῶν	φυλαί, ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν ἑκάστη.
[11, 8]	τὸ Κιλίκιον ὄρος ὑπερελθὼν ἐν	Ἰσσῷ	τῆς Κιλικίας τοὺς πολεμίους ὡς
[11, 5]	ἄνδρες Ἰουδαῖοι, τὸν μὲν θεὸν	ἴστε	μνήμῃ τῶν πατέρων Ἀβράμου καὶ
[11, 3]	εἰπόντος, καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲς	ἰσχὺν	ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι,
[11, 3]	τὴν δύναμιν οὗτοι καὶ τὴν	ἰσχὺν	εἰκότως ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους
[11, 3]	καὶ ὠκύμορα εἶναι συμβέβηκεν τῶν	ἰσχὺν	ἐχόντων, ἀθάνατον δὲ ἡ ἀλήθεια
[11, 3]	ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ τὴν	ἰσχὺν	τὴν αὐτῶν ἔχουσιν, καὶ ὄρη
[11, 3]	ἄνδρες γὰρ εἶπεν, ἐγὼ τὴν	ἰσχὺν	τοῦ οἴνου τεκμαιρόμενος πάντα ὑπερβάλλουσαν
[11, 3]	Οὕτως δ' ἂν μάλιστα τὴν	ἰσχὺν	τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε· οὐχὶ πονοῦντες
[11, 3]	ὁ βασιλεὺς δόξειεν τὴν πάντων	ἰσχὺν	ὑπερβάλλειν, ᾧ τοσοῦτο πλῆθος πείθεται
[11, 3]	ὁ πρῶτος ἀποφηνάμενος περὶ τῆς	ἰσχύος	τοῦ οἴνου τὰ προειρημένα ἐπαύσατο,
[11, 3]	μέν, εἰπών, ὅσον αἱ γυναῖκες	ἰσχύουσιν,	ἀσθενέστεραι δ' ὅμως καὶ αὗται
[11, 3]	διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων οὕτως·	ἰσχυρὸς	μὲν καὶ ὁ οἶνος καὶ
[11, 3]	αἰτίας δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν	ἰσχυροτάτην	ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν πρὸς αὐτὴν
[11, 3]	βασιλέως δυνάμεως, ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν	ἰσχυροτάτην	καὶ πλέον τῶν ἄλλων δυναμένην,
[11, 3]	οἱ δὲ τοῦ κρατίστου καὶ	ἰσχυροτάτου	ζῴου δεσπόζοντες ἀνυπέρβλητοι τὴν δύναμιν
[11, 2]	καὶ τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον	ἴσως,	ὅτι τῆς πόλεως οὕτως συνοικισθείσης
[11, 5]	καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν Ἰησοῦ παῖς	Ἰωάκειμος	ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν
[11, 5]	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ	Ἰωακείμου	τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ
[11, 7]	συνέβη γενέσθαι· ἀδελφὸς ἦν τῷ	Ἰωάννῃ	Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι ὁ
[11, 7]	ἐν τῷ ναῷ διενεχθεὶς τῷ	Ἰωάννῃ	παρώξυνεν τὸν ἀδελφὸν ὥστ' αὐτὸν
[11, 7]	ἀσέβημα δρᾶσαι κατ' ἀδελφοῦ τὸν	Ἰωάννην	ἐν τῷ ἱερῷ ὡς δεινὸν
[11, 7]	ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι	Ἰωάννης	ὁ ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων τὸν
[11, 7]	δὲ καὶ τούτου τὴν τιμὴν	Ἰωάννης	υἱὸς ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν, δι'
[11, 7]	τελευτῆς μετῆλθεν. (Καταστρέψαντος δὲ τοῦ	Ἰωάννου	τὸν βίον διαδέχεται τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 5]	ἱεροῦ εἰς τὸ παστοφόριον τὸ	Ἰωάννου	τοῦ Ἐλιασίβου καὶ μηδενὸς ὅλως
[11, 7]	τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην	Ἰώδας	ὁ παῖς αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος
[11, 8]	δὲ τὴν Λυδίαν καὶ τὴν	Ἰωνίαν	δουλωσάμενος καὶ τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν
[11, 3]	Ἰούδα φυλῆς, καὶ Ἰησοῦς υἱὸς	Ἰωσεδέκου	τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς τούτοις ὁ
[11, 8]	αὐτοῖς λέγοντες καὶ ἐκ τῶν	Ἰωσήπου	γενεαλογοῦντες αὑτοὺς ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2008