Livre, Chap.
[11, 5]	τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ ὅτι,	ἐὰν	ἐκβαλεῖν αὐτοὺς τὰς γυναῖκας καὶ
[11, 6]	τὴν ἀπώλειαν αὐτοῖς τὴν μέλλουσαν,	ἐὰν	ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ' αὐτοῦ, κατασκευάσοντας. (Ταῦθ'
[11, 6]	καὶ πόλιν καὶ πᾶν ἔθνος,	ἐὰν	τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ, ὅτι
[11, 6]	νόμῳ ῥίψασα κατὰ τῆς γῆς	ἑαυτὴν	καὶ πενθικὴν ἐσθῆτα περιθεμένη, καὶ
[11, 6]	ὄντα Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς	ἑαυτὸν	εἶπεν, ὡς οἱ μὲν ἐλεύθεροι
[11, 5]	ὑβρίζων ἐπὶ τὴν γῆν τε	ἑαυτὸν	ἔρριψεν ἐπὶ τῷ τὴν αἰτίαν
[11, 6]	δώσειν ὑπὲρ αὐτοῦ, φιλεῖσθαι γὰρ	ἑαυτὸν	ὑπὸ τοῦ βασιλέως μόνον, ἣν
[11, 6]	τις παρεσκεύασε ταῦτα λανθάνει καθ'	ἑαυτοῦ	πρῶτον ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης μὲν οὖν
[11, 4]	τε ὅσα βλάπτειν ἢ δι'	ἑαυτῶν	ἢ δι' ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς
[11, 4]	τῆς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς ἀναστάσεως	ἐβασιλεύοντο	ἀπὸ Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι καὶ
[11, 8]	ἀφεῖναι τὸν φόρον αὐτοῖς τοῦ	ἑβδοματικοῦ	ἔτους, οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς ἐν
[11, 3]	ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ τέσσαρες καὶ	ἑβδομήκοντα,	γυναικῶν δὲ ἀναμὶξ καὶ νηπίων
[11, 1]	ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν ἐπὶ ἔτη	ἑβδομήκοντα	πάλιν αὐτοὺς εἰς τὴν πάτριον
[11, 5]	λαοῦ σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας	ἑβδομηκονταδύο,	ἐρίφους εἰς παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων
[11, 1]	βασιλείας ἔτει, τοῦτο δ' ἦν	ἑβδομηκοστὸν	ἀφ' ἧς ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν
[11, 8]	τοῖς πατρίοις νόμοις καὶ τὸ	ἕβδομον	ἔτος ἀνείσφορον εἶναι, συνεχώρησεν πάντα.
[11, 6]	γάμους αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ	ἑβδόμου	ἔτους τῆς αὐτοῦ βασιλείας, Ἀδέρῳ
[11, 5]	δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς τοῦ	ἑβδόμου	ἔτους τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο
[11, 4]	ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ νουμηνίας τοῦ	ἑβδόμου	μηνός. ἤρξαντο δὲ καὶ τῆς
[11, 4]	εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας.	~(Ἑβδόμῳ	δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος
[11, 5]	λοιποῦ μόνιμον εἶναι. ~(Τῷ δ'	ἑβδόμῳ	μηνὶ τὴν σκηνοπηγίαν ἑορτάζοντες καὶ
[11, 3]	αὑτὸν ποιεῖν, εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν	ἔβλεπεν.	~(Εἰς ἀλλήλους δὲ ἀφορώντων τῶν
[11, 1]	οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες	ἐβοήθουν	καὶ συνεισέφερον εἰς τὴν τοῦ
[11, 6]	τῷ τρόπῳ τῶν εὐνοούντων ἐρημώσας	ἐβούλετο	τὴν ἀρχὴν εἰς ἄλλους μεταβαλεῖν.
[11, 5]	(Ταῦτα μὲν οὖν καὶ αὐτὸς	ἐβουλεύσατο	Ἔσδρας, προεχώρησεν δ' αὐτῷ κρίναντος
[11, 3]	πάντα, ὅσα Κῦρος πρὸ αὐτοῦ	ἐβουλήθη	περὶ τῆς τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως,
[11, 6]	ἐθνῶν ἄρξας καὶ πάσης ἧς	ἐβουλήθην	κρατήσας οἰκουμένης καὶ μηδὲν ὑπὸ
[11, 8]	παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν δ' εἰπόντων	Ἑβραῖοι	μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ' οἱ
[11, 6]	τῇ τρισκαιδεκάτῃ, ὃς κατὰ μὲν	Ἑβραίους	Ἄδαρ καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας
[11, 5]	ἐνάτου μηνός, ὃς κατὰ μὲν	Ἑβραίους	Ξένιος, κατὰ δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος
[11, 5]	εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας	ἑβραιστὶ	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς
[11, 6]	ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν	ἐγγεγραμμένων	ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς βασιλικοὺς
[11, 3]	μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς ἐν αὐταῖς	ἐγγενόμενος,	καὶ τῶν μὲν ἐν συμφορᾷ
[11, 5]	τὴν ὕλην παρακομίζων, θυρεοὺς δ'	ἔγγιστα	αὐτῶν ἐκέλευσεν κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς
[11, 8]	ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ μικροῦ δεῖν	ἐγγὺς	τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς
[11, 6]	χώραν, ἧς καὶ τὸ ὄνομα	ἐγέγραπτο.	ἕτερον δὲ διὰ πίστιν τετυχηκότα
[11, 8]	ἔλασμα, ᾧ τὸ τοῦ θεοῦ	ἐγέγραπτο	ὄνομα, προσελθὼν μόνος προσεκύνησεν τὸ
[11, 4]	ναοῦ κατασκευή· καὶ τοὺς θεμελίους	ἐγείραντες	τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δευτέρου μηνὸς
[11, 6]	παρ' αὐτοῦ θεασαμένου πρὸς τιμὴν	ἐγένετο.	Καὶ παρελθὼν πρὸς αὑτὸν τὴν
[11, 8]	ἀπολέσειν λογιζομένων, τὰ ἐναντία τούτων	ἐγένετο.	Ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ἔτι πόρρωθεν
[11, 8]	καὶ πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων ἄρξασιν	ἐγένετο.	Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου πᾶσαν εἰσενεγκάμενος
[11, 5]	μὲν οὖν ἐπὶ Ξέρξου βασιλέως	ἐγένετο.	~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν βασιλείαν
[11, 5]	εἰς γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ	ἐγένετο	χρηστὸς τὴν φύσιν καὶ δίκαιος
[11, 6]	ἴσθι διάκονος ὧν χρηστὸς σύμβουλος	ἐγένου.	Ταῦτα δὲ αὐτῷ παρ' ἡμῶν
[11, 6]	τοῦ βασιλέως διηγεῖσθαι πρῶτον, ὡς	ἔγημεν	Ἰουδαίαν γυναῖκα τοῦ γένους οὖσαν
[11, 4]	ἐκέλευσεν, τότε δὲ Δαρείου κελεύσαντος	ἐγίνετο.	(Ὧν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς
[11, 6]	ἀπώλειαν εἰς τὴν προειρημένην ἡμέραν	ἐγίνοντο·	ἐσπεύδετο δὲ τοῦτο καὶ ἐν
[11, 3]	τοῦ κάλλους ἀπολαύσωμεν καὶ μεταλάβωμεν.	Ἐγκαταλείπομεν	δὲ καὶ πατέρας καὶ μητέρας>
[11, 5]	διὰ τῆς ἐκείνων δικαιοσύνης οὐκ	ἐγκαταλείποντα	τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρόνοιαν· ἀμέλει
[11, 4]	χρησαμένων σπουδῇ τῶν τὴν ἐπιμέλειαν	ἐγκεχειρισμένων	θᾶττον ἢ προσεδόκησεν ἄν τις
[11, 4]	ἀρχόντων τέσσαρες. Ὡς δὲ τὰ	ἐγκλήματα	καὶ τὰς αἰτίας, ἃς κατὰ
[11, 1]	τῇ Ἰουδαίᾳ χώρᾳ. (Ταῦτα δ'	ἔγνω	Κῦρος ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον, ὃ
[11, 4]	ἃς κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον,	ἔγνω	παρὰ τῶν πρέσβεων ὁ βασιλεύς,
[11, 2]	ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν	ἔγνωμεν	δυνατοὺς καὶ βιαίους φορολογήσαντας κοίλην
[11, 8]	Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν	ἔγνωσαν	αὑτοὺς Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ
[11, 5]	ποιούμενος ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου.	Ἔγραψα	δὲ καὶ τοῖς γαζοφύλαξιν τῆς
[11, 4]	παραχρῆμα δ' αὐτῷ περὶ τούτων	ἔγραψαν.	Τῶν δὲ Ἰουδαίων κατεπτηχότων καὶ
[11, 6]	ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις.	Ἔγραψεν	δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς ἐν τῇ
[11, 3]	αὐτῷ τὴν πόλιν, καὶ πάντας	ἔγραψεν	ἐλευθέρους εἶναι τοὺς εἰς τὴν
[11, 4]	τῆς Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος βασιλεὺς	ἔγραψεν	οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, καὶ πάνθ'
[11, 1]	ποιησάμενοι δόμους καὶ ἕνα ξύλινον	ἐγχώριον,	ὁμοίως δὲ καὶ θυσιαστήριον, ἐφ'
[11, 4]	τριῶν καὶ ξυλίνου δόμου ἑνὸς	ἐγχωρίου.	Καὶ τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην
[11, 6]	τὴν ἀρχὴν εἰς ἄλλους μεταβαλεῖν.	Ἐγὼ	δὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου
[11, 7]	πρὸς αὐτοὺς ἔφη· πῶς οὐκ	ἐγὼ	καθαρώτερός εἰμι τοῦ ἀνῃρημένου ἐν
[11, 1]	τὸν θεόν, ὅτι βούλομαι Κῦρον	ἐγὼ	πολλῶν ἐθνῶν καὶ μεγάλων ἀποδείξας
[11, 5]	τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ, ἅπερ ηὐξάμην	ἐγώ	τε καὶ οἱ φίλοι· καὶ
[11, 3]	παρὰ τὴν μέθην εἰδότες. Τούτοις	ἐγὼ	τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα
[11, 3]	αὐτὴν ἐμφανίζων· ἄνδρες γὰρ εἶπεν,	ἐγὼ	τὴν ἰσχὺν τοῦ οἴνου τεκμαιρόμενος
[11, 2]	φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.	Ἐγὼ	τοίνυν προσέταξα μὴ συγχωρεῖν τοῖς
[11, 8]	δ' οὐκ εἶναι φαμένων ἀλλ'	ἔγωγε	ταῦτ' εἶπεν, Ἰουδαίοις ἔδωκα, ὑποστρέψας
[11, 5]	πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν,	ἐδάκρυσεν	ὁ Νεεμίας ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς
[11, 5]	ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ εἰς	ἔδαφος	τὰ τείχη καὶ τὰ πέριξ
[11, 5]	τὴν ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν	ἐδεήθησαν	τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους αὐτοῖς
[11, 8]	τῷ θεῷ μετ' αὐτοῦ προσφέρων	ἐδεῖτο	ὑπερασπίσαι τοῦ ἔθνους καὶ τῶν
[11, 8]	Ἑλλήνων καταλύσειν τὴν Περσῶν ἀρχὴν	ἐδήλου,	νομίσας αὐτὸς εἶναι ὁ σημαινόμενος
[11, 1]	καὶ ἡ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα	ἐδήλου·	τῶν δ' ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας
[11, 6]	κομίσαντες τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα	ἐδήλουν,	ὅπως καθ' ἣν ἡμέραν αὐτοὶ
[11, 6]	Μαρδοχαῖον δὲ προσκαλεσάμενος, καὶ γὰρ	ἐδήλωσεν	αὐτῷ τὴν πρὸς αὐτὸν συγγένειαν
[11, 5]	τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον	ἐδιδάσκοντο	εἶναι, περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων
[11, 4]	πρεσβυτέρων καὶ ἱερέων ἐφ' οἷς	ἐδόκουν	ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν τοῦ κατασκαφέντος
[11, 2]	διὰ τοῦτο καὶ νῦν ἠρημώθη.	Ἔδοξε	δ' ἡμῖν καὶ τοῦτό σοι
[11, 3]	ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ οὐκ	ἔδοξε	τὰ τῶν πατριῶν καταλέγειν ὀνόματα,
[11, 6]	τὰ περὶ τῆς βασιλίσσης κεκυρωμένα,	ἔδοξε	τὴν Ἄστην ἐκβαλεῖν καὶ δοῦναι
[11, 5]	δὲ ὀνόματα αὐτῶν λέγειν οὐκ	ἔδοξεν	ἡμῖν ἀναγκαῖον εἶναι. Τὸ μὲν
[11, 2]	ναὸν καὶ σπουδαζομένων καλῶς ἔχειν	ἔδοξεν	ἡμῖν γράψαι σοι, βασιλεῦ, καὶ
[11, 5]	καὶ ὁ βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ	ἔδοξέν	μοι καὶ τοῖς ἑπτά μου
[11, 4]	ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν.	Ἔδοξεν	οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις πρὸς
[11, 7]	λαὸς δι' αὐτὴν τὴν αἰτίαν	ἐδουλώθη	καὶ ὁ ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ
[11, 6]	αὐτῇ διὰ τὸν νόμον οὐκ	ἐδύνατο,	λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις
[11, 5]	τειχῶν οἰκοδομίας πέρας ἔχειν ἀκουσθείσης	ἐδυσφόρει.	Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν ὁρῶν
[11, 5]	εἶναι, περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων	ἐδυσφόρουν	καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν
[11, 8]	ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν, Ἰουδαίοις	ἔδωκα,	ὑποστρέψας μέντοι γε καὶ διδαχθεὶς
[11, 6]	πρὸς αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα, ὃν	ἔδωκεν	Ἀμάνῃ δακτύλιον τοῦτον Μαρδοχαίῳ δίδωσι.
[11, 5]	ἔχοντα ταλάντων δώδεκα· ταῦτα γὰρ	ἐδωρήσατο	ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι
[11, 5]	ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης	Ἔζδρᾳ	ἱερεῖ καὶ ἀναγνώστῃ τῶν τοῦ
[11, 5]	αὐτοὺς γένηται. Καὶ σὺ δέ,	Ἔζδρα,	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ σοφίαν
[11, 5]	ὅμοιον συμπεσεῖν. Οἱ δὲ ταῦτα	Ἔζδρα	παραινοῦντος ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο
[11, 5]	τῆς Φοινίκης, ἵνα τῶν ὑπὸ	Ἔζδρα	τοῦ ἱερέως καὶ ἀναγνώστου τῶν
[11, 5]	τὴν ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ	Ἔζδρα	τοὺς νόμους αὐτοῖς ἀναγνῶναι τοὺς
[11, 5]	τῶν περὶ τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων	Ἔζδρᾳ	χάριν εἰδότες. ᾧ συνέβη μετὰ
[11, 5]	γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι. Πρὸς δὲ	Ἔζδραν	ἀφικνοῦνται ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ
[11, 5]	θεὸν εὐσέβειαν καὶ πρὸς τὸν	Ἔζδραν	εὔνοιαν ἅπαντες μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ
[11, 5]	δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν ὁ	Ἔζδρας	ἀπέδωκε τῷ θεῷ τὰς ἐκ
[11, 5]	προσπεσόντος αὐτοῖς· φθάσας γὰρ ὁ	Ἔζδρας	εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει
[11, 5]	γάμους τῶν προειρημένων οὕτως ἐπανορθώσας	Ἔζδρας	ἐκαθάρισεν τὴν περὶ ταῦτα συνήθειαν,
[11, 5]	νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν τούτοις ὁ	Ἔζδρας	ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους τῶν
[11, 5]	τοῦ κρύους ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς	Ἔζδρας	ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι γήμαντας
[11, 5]	πρῶτος ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος	Ἔζδρας,	ὃς τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς
[11, 5]	Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ	Ἔζδρας	οὖσιν ἐκ τοῦ τῶν ἱερέων
[11, 5]	τὸν νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ	Ἔζδρας	οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν
[11, 5]	ζημίᾳ χρηματικῇ. Ἔρρωσο. (Λαβὼν δὲ	Ἔζδρας	ταύτην τὴν ἐπιστολὴν ὑπερήσθη καὶ
[11, 6]	προνοησάμενος εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς,	ἐζήτουν	πῶς εἰς ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν
[11, 5]	τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν καὶ αὐτὸν	ἐζήτουν	τὸν Νεεμίαν διαφθεῖραι μισθούμενοί τινας
[11, 6]	ἂν τὸ μέρος τῆς βασιλείας	ἐθελήσῃ	λαβεῖν> Ἡ δὲ εἰς τὴν
[11, 2]	τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ ὑπακούειν	ἐθελήσοντας,	ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ
[11, 2]	καὶ ἄρχειν μᾶλλον ἢ ὑπακούειν	ἐθελήσουσιν.	Ἐνεργουμένων οὖν τῶν περὶ τὸν
[11, 5]	Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων	ἐθελοντὶ	ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς
[11, 6]	βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον τοῖς	ἔθεσι	καὶ τὴν μοναρχίαν μισοῦν καὶ
[11, 6]	ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖς	ἔθεσι	καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ
[11, 8]	αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς πατρίοις	ἔθεσιν	ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες,
[11, 6]	γὰρ αὐτὴν ὡς αὑτοῦ θυγατέρα.	(Ἔθηκε	δὲ καὶ νόμον ὁ βασιλεὺς
[11, 8]	τιμῆς μεγίστης οὔσης ἐν τῷ	ἔθνει	καὶ τῷ γένει παραμενούσης οὐ
[11, 6]	βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς	ἔθνεσι	περὶ τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε
[11, 4]	ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις	ἔθνεσιν	πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων. ἤγαγον δὲ
[11, 6]	καὶ τοῦτο ποιήσαντα διαγγεῖλαι τοῖς	ἔθνεσιν	τὰ περὶ τῆς βασιλίσσης κεκυρωμένα,
[11, 2]	αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων, τὰ πέριξ	ἔθνη	καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων, οὓς
[11, 6]	τε φίλους καὶ τὰ Περσῶν	ἔθνη	καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος
[11, 6]	ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ	ἔθνη	καὶ τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν
[11, 6]	τοῦ βασιλέως εἰς ἅπαντα τὰ	ἔθνη	περιέχον τοῦτον τὸν τρόπον· βασιλεὺς
[11, 5]	τὰ τείχη καὶ τὰ πέριξ	ἔθνη	πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς Ἰουδαίους,
[11, 5]	ὀκτὼ εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν οὖν	ἔθνη	τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ κατῳκημένα
[11, 4]	καὶ πείθουσιν τὰ ἐν Συρίᾳ	ἔθνη	τῶν σατραπῶν δεηθῆναι τὸν αὐτὸν
[11, 6]	ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν	ἔθνος	ἀναιρεῖται, καὶ τοῦτο λέγων ἕως
[11, 6]	ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνος	ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις
[11, 6]	μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ τὸ	ἔθνος	ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον
[11, 6]	τοῦ βασιλέως μικρὸν ἡγήσατο, τὸ	ἔθνος	δὲ αὐτοῦ διέγνω πᾶν ἀφανίσαι·
[11, 6]	ζωῆς φόβου τὸ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνος,	δηλοῦσα τὰ γραφέντα κατὰ πᾶσαν
[11, 6]	βούλομαι καὶ πόλιν καὶ πᾶν	ἔθνος,	ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ,
[11, 6]	καὶ ἅπασιν ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ	ἔθνος,	εἴ τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις
[11, 6]	οὖν τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων	ἔθνος	εἶναι πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο
[11, 6]	μὴ ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ τὸ	ἔθνος,	ἐξ οὗπερ εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς
[11, 6]	τοὺς ἀγγάρους λεγομένους εἰς πᾶν	ἔθνος	ἑορτάζειν τοὺς γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς
[11, 6]	βασιλικοῦ, ἣν καὶ σῶσαι τὸ	ἔθνος	ἡμῶν λέγουσιν. Παραλαβὼν γὰρ τὴν
[11, 5]	δέσποτα, περιόψει ταῦτα πάσχον τὸ	ἔθνος	ἡμῶν οὕτως ἅρπαγμα πάντων καὶ
[11, 5]	ἀνάγκην ἔχοντες ἐτίμησάν τε τὸ	ἔθνος	καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτῷ χρείαν
[11, 6]	μοι παντάπασιν ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς	ἔθνος	καὶ τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον καὶ
[11, 8]	δύναμιν, ἵνα μὴ ὁμογνωμονοῦν τὸ	ἔθνος	μηδὲ συνεστός, εἰ νεωτερίσειέν ποτε,
[11, 1]	εἶναι, ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν	ἔθνος	προσκυνεῖ. Καὶ γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν
[11, 6]	σωτηρίαν, ἀλλὰ τὴν κοινὴν τοῦ	ἔθνους·	εἰ γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν,
[11, 6]	πρὸς ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ	ἔθνους	ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ ποιεῖσθαι περὶ
[11, 6]	ὑπόσχεσιν, ᾗ τὴν ἀπώλειαν τοῦ	ἔθνους	ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀμάνης.
[11, 8]	ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων	ἔθνους,	ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος
[11, 5]	τοὺς βουλομένους ἐκ τοῦ Ἰουδαίων	ἔθνους	καὶ Λευιτῶν ὄντων ἐν τῇ
[11, 8]	αὐτοῦ προσφέρων ἐδεῖτο ὑπερασπίσαι τοῦ	ἔθνους	καὶ τῶν ἐπερχομένων κινδύνων ἀπαλλάξαι.
[11, 6]	ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ	ἔθνους	μὴ ἀδοξῆσαι λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν,
[11, 7]	τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων	ἔθνους	παντὸς εὔνοιαν. ~(Κατὰ τοῦτον δὴ
[11, 6]	σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε γράφει. Πολλῶν	ἐθνῶν	ἄρξας καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην
[11, 6]	ὡς πολλὰ καὶ τῶν ἄλλων	ἐθνῶν	διὰ τὸν ἐκ τῶν Ἰουδαίων
[11, 5]	ὑμᾶς τὴν τῶν γειτονευόντων ἡμῖν	ἐθνῶν	δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ ὅτι
[11, 6]	Μήδους> καὶ τοὺς πρώτους τῶν	ἐθνῶν	ἑστιᾷ ἐπὶ μῆνα ὅλον ὑπὲρ
[11, 1]	ὅτι βούλομαι Κῦρον ἐγὼ πολλῶν	ἐθνῶν	καὶ μεγάλων ἀποδείξας βασιλέα πέμψαι
[11, 8]	ἱεροπρεπῆ καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων	ἐθνῶν	ποιούμενος τὴν ὑπάντησιν εἰς τόπον
[11, 5]	ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν αὐτοῖς μελλόντων	ἐθνῶν,	ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ τῆς
[11, 5]	λαβόντων Νεεμίας καὶ τὸ πλῆθος	ἔθυσαν	τῷ θεῷ ὑπὲρ τῆς τούτων
[11, 3]	οἱ βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ,	εἰ	αἱ γυναῖκες ἢ τούτων μᾶλλον
[11, 6]	ταύτην φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν γάρ	εἰ	βούλοιο τὸν ἄνθρωπον ὃν φῂς
[11, 4]	καὶ τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν,	εἰ	βούλονται, πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν
[11, 6]	ἀλλὰ τὴν κοινὴν τοῦ ἔθνους·	εἰ	γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν, ἔσεσθαι
[11, 3]	ὁ βασιλεὺς τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν.	Εἰ	γάρ ἐστιν ἡ γῆ μεγίστη
[11, 3]	ἰδιώτης ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ,	εἰ	γένοιτο βασιλεύς, πάντα τὰ σκεύη
[11, 8]	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους ἱερὸν ἔμεινεν.	Εἰ	δέ τις αἰτίαν ἔσχεν παρὰ
[11, 6]	καὶ τὰ ἡμίση τῆς βασιλείας,	εἰ	δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ. Ἡ
[11, 6]	ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν,	εἰ	διαφυγόντες μὲν ἐν αὐταῖς τὸν
[11, 3]	αὐτὸν τῆς εὐχῆς, ἧς ἐποιήσατο,	εἰ	λάβοι τὴν βασιλείαν· αὕτη δ'
[11, 5]	καὶ ὅτι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν,	εἰ	μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους,
[11, 6]	πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος,	εἰ	μὴ ἔχει γέρας αὐτῷ δοθὲν
[11, 6]	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν	εἰ	μή τινα σώζειν βουλόμενος προτείνειεν
[11, 8]	ὁμογνωμονοῦν τὸ ἔθνος μηδὲ συνεστός,	εἰ	νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν ᾖ τοῖς
[11, 3]	δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν τὸν πρῶτον,	εἰ	ὁ οἶνος ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον
[11, 3]	οἶνος ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ,	εἰ	οἱ βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ,
[11, 6]	φράζειν αὐτῷ τὴν αὐτῆς βούλησιν,	εἰ	πάλιν ἔλθοι πρὸς αὐτὴν μετὰ
[11, 6]	οὐ γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ,	εἰ	πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς
[11, 4]	τῶν ἐχθρῶν κακοήθειάν ἐστιν ἀτελής.	Εἰ	τοίνυν βούλεσθε καὶ δοκιμάζετε, γράψατε
[11, 5]	ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν ἔπαθον,	εἰ	τὸν νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ
[11, 8]	Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν,	εἰ	τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ' οὐκ
[11, 3]	τοῦ σφόδρα ταπεινὸν αὑτὸν ποιεῖν,	εἴ	ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς ἀλλήλους
[11, 6]	καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς,	εἴ	τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν ὁ
[11, 6]	ἅπασιν ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ ἔθνος,	εἴ	τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν
[11, 8]	δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ πλῆθος,	εἴ	τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς
[11, 4]	πρὸς τούτοις τῷ θεῷ, ὅπως	εἴ	τις ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν οἰκοδομίαν
[11, 3]	γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ	εἴδει	τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν
[11, 6]	δὲ τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων κολάσεως.	Εἰδέναι	μέντοι γε βούλομαι καὶ πόλιν
[11, 8]	γὰρ καὶ κατὰ τοὺς ὕπνους	εἶδον	ἐν τῷ νῦν σχήματι ἐν
[11, 3]	βασιλέα δὲ τὸν τοσούτων κύριον	εἶδόν	ποτε ὑπὸ τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ
[11, 6]	μοι ῥᾳδίως εἰπεῖν· ὡς γὰρ	εἶδόν	σε μέγαν καὶ καλὸν καὶ
[11, 6]	τοὺς λόγους παρακαλοῦσαν τὸ δὲ	εἶδος	εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν'
[11, 5]	γειτονευόντων ἡμῖν ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς	εἰδότας,	καὶ ὅτι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν,
[11, 3]	ὧν ἔπραξαν παρὰ τὴν μέθην	εἰδότες.	Τούτοις ἐγὼ τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν
[11, 5]	τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων Ἔζδρᾳ χάριν	εἰδότες.	ᾧ συνέβη μετὰ τὴν παρὰ
[11, 6]	εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν,	εἰδὼς	ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί
[11, 6]	πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον	εἰδὼς	ἐτέρπετο τῷ γενησομένῳ· τοῦ γὰρ
[11, 7]	ὧν καὶ οἱ Σαμαρεῖς εἰσιν,	εἰδὼς	λαμπρὰν οὖσαν τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα
[11, 6]	τὴν πορφύραν. Ὁ δὲ οὐκ	εἰδὼς	τἀληθές, ἀλλὰ χλευάζεσθαι νομίζων ὦ
[11, 3]	καὶ τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν	εἶεν.	Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους
[11, 5]	ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν	εἶεν	παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ
[11, 4]	ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον	εἶεν	τῆς ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ
[11, 5]	κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος, διὰ τί κατηφὴς	εἴη	ἀνέκρινεν. Ὁ δὲ τοῦ θεοῦ
[11, 6]	ἐπὶ τῆς χώρας τί ποτ'	εἴη	γεγονὸς διαποροῦντος καὶ τί πρὸς
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς αὐτῷ γέρας τοῦτ'	εἴη	δεδωκὼς ἀντὶ τῆς σωτηρίας, ἣν
[11, 8]	ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους	εἴη	δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ βαστάζειν ὅπλα
[11, 6]	παραφυλάξας ὁ Ἀμάνης ἐπυνθάνετο, πόθεν	εἴη.	Μαθὼν δ' αὐτὸν ὄντα Ἰουδαῖον
[11, 5]	ὑφ' ἧς αὐτοῖς γνωρισθήσεται τίς	εἴη.	Ὁ δὲ βασιλεὺς γράφει πρὸς
[11, 3]	τὴν βασιλείαν· αὕτη δ' ἂν	εἴη	οἰκοδομῆσαι μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ
[11, 6]	οὖν θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι Ἀμάνης	εἴη	πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν
[11, 6]	δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ τίνος	εἴη	ταῦτα γεγενημένα, κατηγόρει τὸ λοιπὸν
[11, 6]	αὐτῷ τὸ ἔθνος, ἐξ οὗπερ	εἴη	τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ ὁ θεῖος
[11, 1]	αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκ προγόνων	εἰθισμένην	τιμὴν κτηνῶν καὶ οἴνου καὶ
[11, 4]	ἐνάτου τῆς Δαρείου βασιλείας ἔτους	εἰκάδι	καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου, ὃς
[11, 5]	καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν ἡμέραις	εἰκάδι	τοῦ ἐνάτου μηνός, ὃς κατὰ
[11, 8]	ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα βασιλέως ὀργὴν	εἰκὸς	ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς τήν τε
[11, 6]	αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον	εἰκὸς	παρὰ βασιλεῖ τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ
[11, 6]	ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε
[11, 5]	ἑκατόν, καὶ χρύσεα σκεύη ταλάντων	εἴκοσι,	καὶ χαλκᾶ σκεύη χρυσοῦ κρείττονα
[11, 3]	ὡς πεντακόσιοι καὶ πέντε καὶ	εἴκοσι.	Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων πλῆθος
[11, 6]	Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ	εἰκοσιεπτὰ	οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς
[11, 3]	καὶ τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν	εἰκοσιεπτὰ	σατραπειῶν. Ἐπεὶ δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι
[11, 6]	Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν	εἰκοσιεπτὰ	σατραπειῶν ἡγουμένοις. Τὰ δὲ γραφέντα
[11, 1]	καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου δραχμὰς	εἴκοσιν	μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ
[11, 3]	Λευῖται μὲν ἦσαν ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν	εἰκοσιοκτώ,	πυλωροὶ δὲ ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι
[11, 3]	τετρακόσιαι τριακονταπέντε, ὑποζύγια πεντακισχίλια πεντακόσια	εἰκοσιπέντε.	Ἡγεμὼν δὲ τῆς κατηριθμημένης πληθύος
[11, 5]	ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ	εἰκοστὸν	ἔτος ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου, καὶ
[11, 4]	τῶν ἔργων Λευιτῶν τε τοὺς	εἰκοστὸν	ἔτος ἤδη γεγονότας καὶ Ἰησοῦν
[11, 5]	ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ	εἰκοστῷ	τῆς Ξέρξου βασιλείας ἔτει μηνὶ
[11, 3]	δύναμιν οὗτοι καὶ τὴν ἰσχὺν	εἰκότως	ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες
[11, 6]	δι' ἀριστείαν ἔν τινι γέρας	εἰληφὼς	χώραν, ἧς καὶ τὸ ὄνομα
[11, 7]	ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός	εἰμι	τοῦ ἀνῃρημένου ἐν τῷ ναῷ;
[11, 4]	Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων	εἶναι	Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου καὶ τῆς
[11, 5]	τὴν πᾶσαν αὐτοῦ χάριν ἔλεγεν	εἶναι.	Ἀναγνοὺς δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν
[11, 1]	βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν	εἶναι	βασιλικάς. καὶ ἡ μὲν ἐπιστολὴ
[11, 5]	πρὸς αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν·	εἶναι	γὰρ ἑορτὴν καὶ μὴ δεῖν
[11, 6]	τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς αὐτόν.	Εἶναι	δὲ τὸν σταυρὸν ἔλεγεν ἑξήκοντα
[11, 4]	ναόν, ὡς φρούριον μᾶλλον αὐτὸν	εἶναι	ἢ ἱερόν, καὶ τί δήποτε
[11, 6]	μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου ποιήσαντος	εἶναι	καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως
[11, 8]	τόποις ἤδη κατασκευάσαι. Τοῦτο δ'	εἶναι	καὶ τῷ βασιλεῖ συμφέρον εἰς
[11, 6]	Ὁ δ' ὡς ἔφη μηδὲν	εἶναι,	κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς ἡ τῆς
[11, 4]	αὐτοῖς ἐφιέναι καὶ τοῦτο μόνον	εἶναι	κοινόν, εἰ βούλονται, πρὸς αὐτοὺς
[11, 4]	τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς ἀδύνατον	εἶναι	κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων κατασκευάσαι τὸν
[11, 5]	χαίρειν. Τῆς ἐμαυτοῦ φιλανθρωπίας ἔργον	εἶναι	νομίσας τὸ τοὺς βουλομένους ἐκ
[11, 8]	Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς	εἶναι	ὁ σημαινόμενος τότε μὲν ἡσθεὶς
[11, 1]	οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον	εἶναι,	ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος
[11, 5]	παρὸν καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο	εἶναι,	περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν
[11, 8]	συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην ἤδη πρεσβύτερον	εἶναι.	Πολλῶν δὲ ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	πάντες ἐξεβόησαν, τὸ δὲ πλῆθος	εἶναι	πολύ, καὶ τὴν ὥραν τοῦ
[11, 6]	τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων ἔθνος	εἶναι	πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο κατὰ
[11, 5]	ἔμεινεν· διὸ καὶ δύο φυλὰς	εἶναι	συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς Ἀσίας
[11, 3]	μὲν ἄλλα θνητὰ καὶ ὠκύμορα	εἶναι	συμβέβηκεν τῶν ἰσχὺν ἐχόντων, ἀθάνατον
[11, 6]	ἔλεγον δυνήσεσθαι· τὸν γὰρ θεὸν	εἶναι	σὺν αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων
[11, 8]	καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος ἀνείσφορον	εἶναι,	συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν,
[11, 6]	βασιλέως μόνον, ἣν ᾤετο ἀρίστην	εἶναι	ταύτην φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν γάρ
[11, 6]	ἀκλεῶς ἀποθανεῖν, ἀλλ' αὐτὸν γὰρ	εἶναι	τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου ὀργῆς,
[11, 5]	λέγειν οὐκ ἔδοξεν ἡμῖν ἀναγκαῖον	εἶναι.	Τὸ μὲν οὖν ἁμάρτημα τὸ
[11, 4]	Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν	εἶναι	τοῦ μεγίστου θεοῦ, τὸν δὲ
[11, 3]	πόλιν, καὶ πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους	εἶναι	τοὺς εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν
[11, 5]	ὥστ' αὐτὴν τοῦ λοιποῦ μόνιμον	εἶναι.	~(Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνὶ τὴν
[11, 3]	τε πρὸς τούτοις λέγοντες μὲν	εἶναι	τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ δυνάμενοι δὲ
[11, 8]	τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ' οὐκ	εἶναι	φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν,
[11, 8]	Τῶν δ' εἰπόντων Ἑβραῖοι μὲν	εἶναι,	χρηματίζειν δ' οἱ ἐν Σικίμοις
[11, 3]	γῆν καταναγκάζουσιν καὶ τὴν θάλασσαν	εἶναι	χρησίμην αὐτοῖς πρὸς ἃ θέλουσιν,
[11, 1]	δέκα· οὗτος γὰρ ἐν ἀπορρήτῳ	εἶπε	ταῦτα λέγειν τὸν θεόν, ὅτι
[11, 6]	γὰρ αὐτῷ πυνθανομένῳ τὸν οἰκέτην	εἰπεῖν,	ὅτε καλέσων αὐτὸν ἐπὶ τὸ
[11, 3]	οὔτ' αὐτοὶ τὸ γένος εἶχον	εἰπεῖν	οὔτ' ἐν ταῖς γενεαλογίαις τῶν
[11, 5]	αὐτοῖς· φθάσας γὰρ ὁ Ἔζδρας	εἰπεῖν	τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει αὐτοὺς
[11, 6]	αἰφνίδιον τοῦ συμβεβηκότος μοι ῥᾳδίως	εἰπεῖν·	ὡς γὰρ εἶδόν σε μέγαν
[11, 3]	ἀποδείξεως ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν	εἶπεν	ἀνθρώπους περικρατεῖν, οἳ καὶ τὴν
[11, 6]	ἀρίστην εἶναι ταύτην φανερὰν ἐποίησεν.	Εἶπεν	γάρ εἰ βούλοιο τὸν ἄνθρωπον
[11, 3]	οὕτως αὐτὴν ἐμφανίζων· ἄνδρες γὰρ	εἶπεν,	ἐγὼ τὴν ἰσχὺν τοῦ οἴνου
[11, 6]	αὐτὸν εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ φίλον,	εἶπεν,	εἰδὼς ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν
[11, 8]	εἶναι φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ'	εἶπεν,	Ἰουδαίοις ἔδωκα, ὑποστρέψας μέντοι γε
[11, 6]	δ' ὑπὸ τούτων ἀναζωπυρήσασα, δέσποτ'	εἶπεν,	οὐκ ἔχω σοι τὸ αἰφνίδιον
[11, 6]	νομίζων ὦ κάκιστε πάντων ἀνθρώπων,	εἶπεν,	οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς;
[11, 8]	τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα; οὐ τοῦτον,	εἶπεν,	προσεκύνησα, τὸν δὲ θεόν, οὗ
[11, 5]	εἰς τὸν οὐρανόν, ἄχρι τίνος,	εἶπεν,	ὦ δέσποτα, περιόψει ταῦτα πάσχον
[11, 6]	πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον παροξυνθεὶς	εἶπεν,	ὦ κάκιστε πάντων, καὶ βιάζεσθαί
[11, 6]	Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς ἑαυτὸν	εἶπεν,	ὡς οἱ μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι
[11, 3]	Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων πλῆθος	εἵπετο	τοῖς ἀναβαίνουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων
[11, 3]	κομίζουσιν. Ὃ δ' ἂν οὗτος	εἴπῃ	καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης
[11, 8]	ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν.	Εἰπόντος	δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ πλῆθος,
[11, 3]	δὲ τοῦ πλήθους ὡς ἄριστα	εἰπόντος,	καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν
[11, 6]	δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα	εἰπόντος	οὐκ αὐτῷ μόνῳ ταύτην γεγονέναι
[11, 3]	καὶ κεκλήσῃ συγγενὴς ἐμός. ταῦτ'	εἰπόντος	ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς εὐχῆς, ἧς
[11, 8]	ταῦτα παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν δ'	εἰπόντων	Ἑβραῖοι μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ'
[11, 5]	ἤρξατο πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ' ἔχειν	εἰπόντων,	καθῃρῆσθαι γὰρ εἰς ἔδαφος τὰ
[11, 6]	δεησόμενος αὐτοῦ. Τῶν οὖν θεραπόντων	εἰπόντων,	ὅτι Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς
[11, 4]	ἡμᾶς ὧν λέγομεν καταψευσαμένους. (Ταῦτ'	εἰπόντων	τοῦ τε Ζοροβαβήλου καὶ τοῦ
[11, 6]	Τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γαζάσης	εἰπούσης	κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα
[11, 5]	γε καιρὸς ἴδιός ἐστιν. ταῦτ'	εἰπὼν	ἐκέλευσεν εὐθὺς τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι
[11, 3]	ἀληθείας ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα μέν,	εἰπών,	ὅσον αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι
[11, 8]	νοῦν ἐστί μοι προχωρήσειν. Ταῦτ'	εἰπὼν	πρὸς τὸν Παρμενίωνα καὶ δεξιωσάμενος
[11, 4]	διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς Ἰουδαίους	εἰργάσαντο	πλούτῳ τε πεποιθότες καὶ συγγένειαν
[11, 8]	ἀρχιερέως τῷ λαῷ συναγανακτοῦντος καὶ	εἴργοντος	τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος
[11, 6]	ἡδέως ἔλεγεν, ἵν' ἀπὸ τούτων	εἰρηνευθῇ	τῶν κακῶν ἡ βασιλεία. (Ταῦτα
[11, 6]	ἡμέρᾳ διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ μετ'	εἰρήνης	ἡμῖν τὸν βίον διάγειν παρέχωσι.
[11, 6]	ἰδίοις νόμοις χρωμένους ζῆν μετ'	εἰρήνης	καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς
[11, 6]	πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ προνοησάμενος	εἰρήνης	καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς
[11, 8]	τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν ἕπεσθαι	εἰς	Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς δώσειν
[11, 3]	ποιεῖν, εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν.	~(Εἰς	ἀλλήλους δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν
[11, 6]	εὐνοούντων ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν	εἰς	ἄλλους μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ τοὺς
[11, 6]	πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως	εἰς	ἅπαντα τὰ ἔθνη περιέχον τοῦτον
[11, 6]	καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς	εἰς	ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν αὐτοῖς γένοιτο.
[11, 6]	τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ἐκθέντας	εἰς	ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους
[11, 6]	γράμμα τὸ κατὰ τῶν Ἰουδαίων	εἰς	ἅπασαν τὴν ὑπὸ τῷ βασιλεῖ
[11, 5]	ἀξιώσωσι καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν	εἰς	ἅπερ βούλεται. πέπαυσο δή, φησί,
[11, 5]	λάβῃς καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν	εἰς	αὐτὰ δαπάνην ποιούμενος ἐκ τοῦ
[11, 4]	ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς τὴν	εἰς	αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος.
[11, 6]	οὖν Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος	εἰς	αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ γέρας.
[11, 5]	ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον ἢ φορτικὸν	εἰς	αὐτοὺς γένηται. Καὶ σὺ δέ,
[11, 2]	δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ	εἰς	Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς τὴν
[11, 4]	τὰ σκεύη, ἃ συλήσας Ναβουχοδονόσορος	εἰς	Βαβυλῶνα ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς Ἱεροσολυμίταις,
[11, 3]	τὰ σκεύη, ὅσα συλήσας Ναβουχοδονόσορος	εἰς	Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ' ἔφη,
[11, 3]	δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν	εἰς	Βαβυλῶνα καὶ τοῖς ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο
[11, 4]	τὸν λαὸν μετῴκισεν αἰχμάλωτον μεταγαγὼν	εἰς	Βαβυλῶνα, Κῦρος ὁ μετ' αὐτὸν
[11, 5]	καὶ τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον	εἰς	Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς εἰς τὰ
[11, 1]	λαὸν ἡμῶν ἐκ τῆς οἰκείας	εἰς	Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν ὁ θεὸς
[11, 4]	θέλοντες. Γνόντες δὲ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας	εἰς	Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας τὸ
[11, 8]	αὐτοῖς καὶ χρήματα καὶ χώραν	εἰς	γεωργίαν καὶ κατοίκησιν ἀπομερίζοντος καὶ
[11, 5]	ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν	εἰς	γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο
[11, 3]	αὐτοῖς ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν,	εἰς	δὲ πότον καὶ κώμους τραπέντες
[11, 6]	τι αὐτοῦ λείψανον καταλιπεῖν μήτ'	εἰς	δουλείαν τινῶν φυλαχθέντων μήτε αἰχμαλωσίᾳ.
[11, 8]	εἶναι καὶ τῷ βασιλεῖ συμφέρον	εἰς	δύο διῃρῆσθαι τὴν Ἰουδαίων δύναμιν,
[11, 5]	δ' ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ	εἰς	ἔδαφος τὰ τείχη καὶ τὰ
[11, 5]	Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης	εἰς	ἐκείνους τοὺς τόπους αὐτοί τε
[11, 6]	Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους	εἰς	ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι πάντων
[11, 6]	δὲ αὕτη τινὶ τῶν εὐνούχων	εἰς	ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων
[11, 6]	αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς κόρης	εἰς	ἔρωτα νομίμως αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα
[11, 6]	μόνον τοῦ γραμματέως καὶ μεταβαίνοντος	εἰς	ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς
[11, 4]	ἧς ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις	εἰς	θυσίας λόγον ταύρους καὶ κριοὺς
[11, 3]	θεραπόντων πλῆθος εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται
[11, 5]	δεκάτας τῶν καρπῶν ἐκέλευσε φέρειν	εἰς	Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες
[11, 4]	(Ὧν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς	εἰς	Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν Ἰουδαίων μηνὶ
[11, 1]	ἄρχοντι τῶν Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ ἀποκαταστήσωσιν εἰς τὸν
[11, 4]	Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν κομίσαι	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν εἰς τὸν
[11, 3]	κατακομίζειν ἐκ τοῦ Λιβάνου τεμόντας	εἰς	Ἱεροσόλυμα, καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν
[11, 5]	καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ πάλιν	εἰς	Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν οἰκείαν γῆν
[11, 5]	ὠνομασμένον τῷ θεῷ τοῦτο πᾶν	εἰς	Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ εἰς
[11, 5]	ἔτους τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο	εἰς	Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ
[11, 1]	δ' ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθόντων	εἰς	Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν τέσσαρες καὶ
[11, 4]	τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας συνήγαγον	εἰς	Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν προθυμίας ἀπολιπόντες,
[11, 5]	ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν	εἰς	Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος
[11, 2]	συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν	εἰς	Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ
[11, 4]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναβάντων	εἰς	Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ τῆς Συρίας
[11, 5]	καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν	εἰς	Ἱεροσόλυμα στὰς ἐν μέσῳ τῷ
[11, 4]	τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα	εἰς	Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ
[11, 5]	τοὺς ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν	εἰς	Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν ἐν δυσὶν
[11, 3]	τοὺς δὲ ἀλλότρια χρέα λαβόντας	εἰς	λήθην ἄγει καὶ ποιεῖ δοκεῖν
[11, 3]	γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος	εἰς	ὁμιλίαν τρέπεται μετὰ τῶν τριῶν
[11, 6]	ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν, ὡς	εἰς	ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν βασιλέα λῦσαι
[11, 6]	Διέπεμψε δὲ τοὺς ἀγγάρους λεγομένους	εἰς	πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους
[11, 5]	κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους	εἰς	παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο. Τοῖς
[11, 6]	σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι πέμπειν	εἰς	πᾶσαν τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ
[11, 8]	γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν	εἰς	Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν
[11, 7]	ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ πεμφθεὶς	εἰς	Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ τελευταίου
[11, 1]	μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ	εἰς	σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας δισμυρίας πεντακοσίας.
[11, 6]	Μαρδοχαίῳ τὸν αὐτὸν πέμψασα διάκονον	εἰς	Σοῦσα πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους
[11, 6]	ὁ θεῖος αὐτῆς ἐκ Βαβυλῶνος	εἰς	Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν
[11, 5]	πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς	εἰς	συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν εὐθὺς
[11, 8]	ἔφυγεν εἰς Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ'	εἰς	Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ
[11, 3]	πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας ἐκ τῶν
[11, 5]	ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου. Ὁ δὲ
[11, 5]	βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ ἀναβῆναι	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς
[11, 1]	τε Λευῖται καὶ οἱ ἱερεῖς	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν
[11, 3]	ἦν ἐν τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο
[11, 5]	ἐν τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ συναπαίρειν	εἰς	τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα, καὶ
[11, 5]	ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν	εἰς	τὰ οἰκεῖα μετὰ ὕμνων τοῦ
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ	εἰς	τὰς θυσίας, πάντα τε, ὅσα
[11, 4]	μὴ χορηγοῦντας ἃ προσέταξα ὑμῖν	εἰς	τὰς θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα.
[11, 4]	τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ βασιλέως	εἰς	τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 3]	Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος	εἰς	τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ
[11, 6]	παρέχωσι. τούτου κομισθέντος τοῦ προστάγματος	εἰς	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν
[11, 1]	θύσουσιν τῷ θεῷ. Τὴν δὲ	εἰς	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ
[11, 4]	δόμου ἑνὸς ἐγχωρίου. Καὶ τὴν	εἰς	ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν τοῦ
[11, 6]	καὶ τοῖς διὰ λίθου πολυτελοῦς	εἰς	τέρψιν ἅμα καὶ θέαν πεποιημένοις.
[11, 1]	Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν	εἰς	τὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ ἀναστῆσαί
[11, 1]	τὸν ναὸν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος	εἰς	τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Παρέδωκεν δὲ
[11, 4]	ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῶν	εἰς	τὴν βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ
[11, 8]	Τὸ δὲ ὄνομα τοῦτο μεταφερόμενον	εἰς	τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν σκοπὸν σημαίνει·
[11, 6]	βασιλείας ἐθελήσῃ λαβεῖν> Ἡ δὲ	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ
[11, 6]	σὺν τῷ βασιλεῖ, κληθείη πάλιν	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν. Ἔλεγέν τε μὴ
[11, 2]	οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν	εἰς	τὴν ἡμετέραν καὶ τήν τε
[11, 1]	χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα τοῖς βουλομένοις	εἰς	τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι πατρίδα τήν
[11, 1]	βασιλέα πέμψαι μου τὸν λαὸν	εἰς	τὴν ἰδίαν γῆν καὶ οἰκοδομῆσαί
[11, 3]	πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι τοὺς	εἰς	τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας.
[11, 5]	τοῦ Νεεμίου καὶ χορηγίας τῆς	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν
[11, 3]	κατεῖχον, καὶ προσέτι τάλαντα πεντήκοντα	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι.
[11, 1]	συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς καὶ ἄργυρον	εἰς	τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ
[11, 1]	ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς	εἰς	τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει γῆν καὶ
[11, 4]	αὐτοὺς ποθοῦν τὸ θεῖον πάλιν	εἰς	τὴν πάτριον γῆν καὶ τοὺς
[11, 8]	στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον	εἰς	τὴν πόλιν αὐτῶν τιμῆσαι καὶ
[11, 5]	ξένων τινῶν ἀπὸ μακρᾶς ὁδοιπορίας	εἰς	τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ
[11, 5]	παρεκάλεσεν τὴν χώραν ἐκλιπόντας μετελθεῖν	εἰς	τὴν πόλιν καὶ μένειν ἐν
[11, 4]	ὁ λαὸς ἐκ τῶν κωμῶν	εἰς	τὴν πόλιν, καὶ τὴν ἑορτὴν
[11, 8]	τὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων παραθεόντων	εἰς	τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν
[11, 6]	ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν πάντως	εἰς	τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα τοὺς
[11, 6]	ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν	εἰς	τὴν προειρημένην ἡμέραν ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο
[11, 1]	φίλοι πάντες ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον	εἰς	τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν οἱ
[11, 5]	λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν, ἀνελθόντες	εἰς	τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ πρὸς
[11, 6]	τῶν γάμων αὐτοῦ, εἰσελθούσῃ δὲ	εἰς	τὸ βασίλειον περιτίθησι τὸ διάδημα,
[11, 4]	αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις	εἰς	τὸ ἱερὸν σέβειν τὸν θεόν.
[11, 5]	εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ	εἰς	τὸ παστοφόριον τὸ Ἰωάννου τοῦ
[11, 5]	δὲ τοὺς ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας	εἰς	τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν	εἰς	τὸ συμπόσιον ἥκειν κάλλει τὰς
[11, 6]	κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ πολλάκις	εἰς	τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ ἅπαξ.
[11, 3]	τε γὰρ βασιλέα γυνὴ παρήγαγεν	εἰς	τὸ φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας
[11, 4]	Ἐπεὶ δὲ τῶν πατέρων ἀσεβησάντων	εἰς	τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος ὁ Βαβυλωνίων
[11, 4]	κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν	εἰς	τὸν ἴδιον ἀποκατασταθῆναι ναὸν οἰκοδομηθέντα.
[11, 1]	ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ πλήθους	εἰς	τὸν ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ
[11, 7]	καὶ τούτους ποιησάμενος τοὺς λόγους	εἰς	τὸν ναὸν εἰσέρχεται. Ταύτῃ μὲν
[11, 7]	ἐργάσασθαι. πειρωμένου δ' αὐτοῦ εἰσελθεῖν	εἰς	τὸν ναὸν ἐκώλυον αὐτόν. Ὁ
[11, 3]	ἦν ἔτι ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν	εἰς	τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις.
[11, 1]	διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ἀποκαταστήσωσιν	εἰς	τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ. Ὁ
[11, 5]	καὶ ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος ἀπέβλεψεν	εἰς	τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος, διὰ
[11, 5]	Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας	εἰς	τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν
[11, 5]	συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας	εἰς	τὸν οὐρανόν, ἄχρι τίνος, εἶπεν,
[11, 3]	ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ ἀναβλέψας	εἰς	τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν ἤρξατο τῷ
[11, 4]	δήσασιν αὐτὰ καὶ σχεδίαν πηξαμένοις	εἰς	τὸν τῆς Ἰόππης κομίζειν λιμένα·
[11, 6]	~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν βασιλείαν	εἰς	τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν Ἀρταξέρξην
[11, 8]	ἄλλων ἐθνῶν ποιούμενος τὴν ὑπάντησιν	εἰς	τόπον τινὰ Σαφειν λεγόμενον. Τὸ
[11, 6]	ἐξ ὧν προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον	εἰς	τοὺς αἰτίους ἀφέντες λήσεσθαι τὸ
[11, 6]	τῆς ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν	εἰς	τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ'
[11, 8]	δὲ Ἀλεξάνδρου ἡ μὲν ἀρχὴ	εἰς	τοὺς διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ δὲ
[11, 6]	τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος	εἰς	τοὺς κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου,
[11, 6]	χρηστότητος τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο, οὐκ	εἰς	τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ'
[11, 5]	τῶν ἀλλοφύλων, ἵν' αὐτὸν ἀνέλωσιν.	Εἰς	φόβον δὲ καὶ ταραχὴν αὐτοὺς
[11, 8]	οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ'	εἰς	χεῖρας τοῖς Πέρσαις ἥξειν τοὺς
[11, 6]	ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ'	εἴς	τι τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων
[11, 6]	ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας δὲ τῶν εὐνούχων	εἷς	ἰδὼν τὸν σταυρὸν ἐν τῇ
[11, 3]	ὑπὸ φόβου· καταλιπεῖν γὰρ οὐδὲ	εἷς	τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων
[11, 4]	καὶ τὰ πρὸς τροφὴν τῶν	εἰσαγομένων,	τοῖς τε Σιδωνίοις ἡδὺ καὶ
[11, 6]	αὐτοῖς ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν	εἰσελθεῖν	αὐτῷ τοιοῦτον περικειμένῳ σχῆμα. Τὸ
[11, 7]	φόνον ἐργάσασθαι. πειρωμένου δ' αὐτοῦ	εἰσελθεῖν	εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυον αὐτόν.
[11, 6]	τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι.	Εἰσελθόντος	δέ φίλον, εἶπεν, εἰδὼς ἐμαυτῷ
[11, 6]	ὅλον ὑπὲρ τῶν γάμων αὐτοῦ,	εἰσελθούσῃ	δὲ εἰς τὸ βασίλειον περιτίθησι
[11, 8]	ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου πᾶσαν	εἰσενεγκάμενος	σπουδὴν ᾠκοδόμησεν ὁ Σαναβαλλέτης τὸν
[11, 7]	τοὺς λόγους εἰς τὸν ναὸν	εἰσέρχεται.	Ταύτῃ μὲν οὖν χρησάμενος τῇ
[11, 6]	πρὸς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ	εἰσερχόμενος	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν
[11, 6]	καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ κάλλος.	Εἰσῄει	δὲ πρὸς αὐτὸν μετὰ δέους.
[11, 6]	τὴν πόλιν, ὁ μὲν Μαρδοχαῖος	εἰσῄει	πρὸς τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ'
[11, 3]	αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές	εἰσιν	αἱ τίκτουσαί τε καὶ τρέφουσαι,
[11, 4]	δώδεκα κατὰ φυλήν, τοσαῦται γάρ	εἰσιν	αἱ τῶν Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ
[11, 5]	καὶ μνήματα προγόνων τῶν ἐμῶν	εἰσιν,	ἀκούω βεβλῆσθαι κατὰ τῆς γῆς
[11, 8]	τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς Ἰουδαίους ὁμολογεῖν.	Εἰσὶν	γὰρ οἱ Σαμαρεῖς τοιοῦτοι τὴν
[11, 7]	ἐξ ὧν καὶ οἱ Σαμαρεῖς	εἰσιν,	εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν τὴν πόλιν
[11, 5]	αἱ δὲ δέκα φυλαὶ πέραν	εἰσὶν	Εὐφράτου ἕως δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι
[11, 6]	υἱὸν τὸ γένος δὲ Ἀμαληκίτην	εἰσιόντα	πρὸς τὸν βασιλέα προσεκύνουν οἵ
[11, 5]	μακρᾶς ὁδοιπορίας εἰς τὴν πόλιν	εἰσιόντων	ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων
[11, 6]	πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν	εἰσκαλέσαι.	Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν, εἰδὼς
[11, 4]	τρόπον, ὅνπερ ἐπὶ Κύρου πρότερον	εἶτ'	ἐπὶ Καμβύσου μετ' αὐτόν, ἐπισχεῖν
[11, 5]	καὶ ὁ μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν	εἶχεν	καὶ ὁ τὴν ὕλην παρακομίζων,
[11, 5]	βασιλέα. Ὁ δ' εὐθὺς ὡς	εἶχεν	μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων ἔσπευσεν τῷ
[11, 5]	καὶ προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς σωτηρίας	εἶχεν	οὐχὶ φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ
[11, 6]	τούτοις βασιλεύοντος Ἀρταξέρξου συμβάντα τοῦτον	εἶχεν	τὸν τρόπον. ~(Ἀποθανόντος δὲ τοῦ
[11, 4]	αὐτοῖς πρὸς τοῦτο καὶ συνεργοῦντας	εἶχον,	ἄλλα τε ὅσα βλάπτειν ἢ
[11, 3]	ὧν οὔτ' αὐτοὶ τὸ γένος	εἶχον	εἰπεῖν οὔτ' ἐν ταῖς γενεαλογίαις
[11, 6]	οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς	εἶχον	ἐν τιμῇ τοὺς Ἰουδαίους· ὁ
[11, 6]	καὶ γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν αὐτὴν	εἶχον	ἤδη καὶ προσεδόκων. ἱκέτευε δὲ
[11, 4]	Πιστεύοντες δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως	εἴχοντο	τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν ἀνιέμενοι.
[11, 3]	καὶ καθίσας ἐν ᾧ χρηματίζειν	εἰώθει,	τῶν σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν πάντων
[11, 5]	τὸ ὄνομα ἀφ' ἧς ἡμέρας	ἐκ	Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα
[11, 6]	Μεταβὰς δὲ ὁ θεῖος αὐτῆς	ἐκ	Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς Περσίδος
[11, 8]	Αἰγαῖς ὑπὸ Παυσανίου τοῦ Κεράστου	ἐκ	δὲ τοῦ τῶν Ὀρεστῶν γένους
[11, 6]	τιμῇ τοὺς Ἰουδαίους· ὁ γὰρ	ἐκ	Μαρδοχαίου φόβος ἠνάγκαζεν αὐτοὺς σωφρονεῖν.
[11, 6]	περικειμένου κόσμον, οὗτος δ' ἦν	ἐκ	ποικίλης μὲν ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ
[11, 1]	Συγχωρῶ δὲ αὐτοῖς καὶ τὴν	ἐκ	προγόνων εἰθισμένην τιμὴν κτηνῶν καὶ
[11, 5]	τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ τοὺς	ἐκ	τῆς αἰχμαλωσίας εἰς τὸ πέραν
[11, 4]	τὰ μὲν περὶ τῶν ἀνασωθέντων	ἐκ	τῆς αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων ἐν τοῖς
[11, 1]	ἐπιστολὴ ταῦτα ἐδήλου· τῶν δ'	ἐκ	τῆς αἰχμαλωσίας συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 6]	αὐτῷ, τρεφομένη· οὗτος δ' ἦν	ἐκ	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, τῶν δὲ
[11, 4]	αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν	ἐκ	τῆς ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης καὶ
[11, 8]	κατέστησεν, μέγιστον γέρας ἡγησάμενος τοῖς	ἐκ	τῆς θυγατρὸς γενησομένοις τοῦτ' ἔσεσθαι.
[11, 6]	φόρους τοὺς παρ' αὐτῶν γινομένους,	ἐκ	τῆς ἰδίας οὐσίας αὐτὸς ἐπηγγείλατο
[11, 5]	ἧς ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης
[11, 3]	ἔτη δώδεκα τὴν ἡλικίαν γεγονότων	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος
[11, 3]	υἱῶν ὢν τῶν Δαυίδου γεγονὼς	ἐκ	τῆς Ἰούδα φυλῆς, καὶ Ἰησοῦς
[11, 5]	εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν	ἐκ	τῆς Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν ἔχει
[11, 5]	τῶν πρεσβυτέρων κρίσιν ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον	ἐκ	τῆς Ἰουδαικῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἐν
[11, 3]	Ἰδουμαίους καὶ Σαμαρείτας καὶ τοὺς	ἐκ	τῆς κοίλης Συρίας ἀφεῖναι τὰς
[11, 1]	ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν	ἐκ	τῆς οἰκείας εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν,
[11, 2]	καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων, οὓς	ἐκ	τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν
[11, 3]	Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ τῶν ἱερέων	ἐκ	τῆς τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν
[11, 5]	θεὸν σπέρμα τι καὶ λείψανον	ἐκ	τῆς τότε συμφορᾶς αὐτῶν καὶ
[11, 4]	Σαλμανασσάρης ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς	ἐκ	τῆς Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ
[11, 5]	νυκτὸς κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς πολλοὺς	ἐκ	τῆς χώρας καὶ ἐξ αὐτῶν
[11, 6]	προσέταξε περὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην	ἐκ	τοῦ βασιλέως ὀνόματος καὶ σημηναμένην
[11, 5]	τὴν εἰς αὐτὰ δαπάνην ποιούμενος	ἐκ	τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου. Ἔγραψα δὲ
[11, 4]	ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν αὐτοῖς	ἐκ	τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου τῶν φόρων
[11, 6]	χειρόνων ὑπὸ τοῦ φόβου, ἀνεπήδησεν	ἐκ	τοῦ θρόνου, καὶ ταῖς ἀγκάλαις
[11, 5]	εἶναι νομίσας τὸ τοὺς βουλομένους	ἐκ	τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ Λευιτῶν
[11, 4]	ἦν τά τε κέδρινα κατάγουσιν	ἐκ	τοῦ Λιβάνου ξύλα δήσασιν αὐτὰ
[11, 3]	καὶ Φοινίκῃ ξύλα κέδρινα κατακομίζειν	ἐκ	τοῦ Λιβάνου τεμόντας εἰς Ἱεροσόλυμα,
[11, 1]	τὰ σκεύη δέ, ἃ ἐσύλησεν	ἐκ	τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος ὁ βασιλεύς,
[11, 3]	τούτοις ὁ Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος	ἐκ	τοῦ πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν,
[11, 3]	νικήσαντες δὲ τὴν ὠφέλειαν τὴν	ἐκ	τοῦ πολέμου τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν.
[11, 6]	καὶ ἀναπηδήσαντος εἰς τοὺς κήπους	ἐκ	τοῦ συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας ὁ
[11, 3]	κολακεύοντα τὴν γυναῖκα καὶ διαλλάττοντα	ἐκ	τοῦ σφόδρα ταπεινὸν αὑτὸν ποιεῖν,
[11, 5]	τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ Ἔζδρας οὖσιν	ἐκ	τοῦ τῶν ἱερέων γένους παρέστησεν
[11, 8]	προνοουμένου τοῦ θεοῦ. Διαναστὰς δὲ	ἐκ	τοῦ ὕπνου ἔχαιρέν τε μεγάλως
[11, 6]	τὴν αἰδῶ τὸ ἀκίνδυνον αὐτοῖς	ἐκ	τούτου πραγματεύσασθαι. Καὶ γὰρ τοῦ
[11, 6]	αὐτοῦ διαφεύξεσθαι δίκην. Ἔνιοι δὲ	ἐκ	τούτων προστασίαν πραγμάτων ἐπιτραπέντες παρὰ
[11, 8]	τι λαμπρὸν περὶ αὐτοὺς ἴδωσιν	ἐκ	τύχης, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ
[11, 6]	ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι. Τοῦτο δὲ οὐκ	ἐκ	τῶν ἀρχαιοτέρων οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων
[11, 1]	Τὴν δὲ εἰς ταῦτα δαπάνην	ἐκ	τῶν ἐμαυτοῦ γενέσθαι βούλομαι. Καὶ
[11, 5]	αὐτῇ κατασκευάσας τὰς οἰκίας αὐτοῖς	ἐκ	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων· τόν τε
[11, 3]	τε ἀρχιερεὺς καὶ οἱ ἱερεῖς,	ἐκ	τῶν ἰδίων γίνεσθαι, καὶ τοῖς
[11, 6]	τῶν ἄλλων ἐθνῶν διὰ τὸν	ἐκ	τῶν Ἰουδαίων φόβον περιτεμνόμενα τὴν
[11, 8]	κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖς λέγοντες καὶ	ἐκ	τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες αὑτοὺς ἐκγόνων
[11, 4]	Νισάν, συνερρύη πᾶς ὁ λαὸς	ἐκ	τῶν κωμῶν εἰς τὴν πόλιν,
[11, 5]	Ἔζδρας ἀπέδωκε τῷ θεῷ τὰς	ἐκ	τῶν ὁλοκαυτώσεων νενομισμένας γίνεσθαι θυσίας,
[11, 6]	οὕτως ἰδεῖν ἔστιν ἔχον, ἀλλ'	ἐκ	τῶν παρὰ τὰς ἡμετέρας ὄψεις
[11, 3]	ἀναβησομένους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας	ἐκ	τῶν πατρίων φυλῶν σὺν γυναιξὶ
[11, 4]	θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων καὶ μηδὲν	ἐκ	τῶν Περσῶν ὑφορᾶσθαι δύσκολον, ὡς
[11, 3]	καὶ διὰ θαλάττης, ὅταν ἡμῖν	ἐκ	τῶν πόνων περιγένηταί τινα, αὐτὰ
[11, 6]	διεφύλαξεν, οὐ μόνον ἀπολύω τῆς	ἐκ	τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας, οἷς ποιήσετε
[11, 1]	Κελεύω δὲ τὴν τούτων χορηγίαν	ἐκ	τῶν Σαμαρείας γίνεσθαι φόρων. Ἐποίσουσι
[11, 4]	Καὶ τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην	ἐκ	τῶν τοῦ βασιλέως γίνεσθαι διετάξατο,
[11, 3]	ἦν ὁ Σαλαθιήλου παῖς Ζοροβάβηλος	ἐκ	τῶν υἱῶν ὢν τῶν Δαυίδου
[11, 4]	ἦσαν. ὅσα τε γὰρ ἐκελεύσθησαν	ἐκ	τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	τρόπον τοῦτον γεγενημένον· σκήνωμα πηξάμενος	ἐκ	χρυσέων καὶ ἀργυρέων κιόνων ὕφη
[11, 5]	νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν ἔρευναν πολλοὺς	ἔκ	τε τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων τοῦ
[11, 5]	τῶν προειρημένων οὕτως ἐπανορθώσας Ἔζδρας	ἐκαθάρισεν	τὴν περὶ ταῦτα συνήθειαν, ὥστ'
[11, 6]	πρὸς αὑτὸν τὴν γυναῖκα Γάζασαν	ἐκάλεσεν	καὶ τοὺς φίλους. ὧν παρόντων
[11, 6]	δι' ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν παρεχόντων	ἐκαρποῦντο,	οὐκ εἰς τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον
[11, 4]	Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν	ἑκάστη.	Ἔστησάν τε κατὰ τοὺς Μωυσέως
[11, 6]	βασιλέως ἀξίας ἤδη γεγονέναι, καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν μίαν ἔπεμπεν τῷ βασιλεῖ
[11, 6]	Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν	ἑκάστης	ἡμέρας πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων
[11, 3]	οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ	ἑκάστης	πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ
[11, 3]	πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς	ἕκαστοι,	Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν ἐπὶ
[11, 5]	τε καὶ πόλεις κατὰ τὸ	ἑκάστοις	δυνατόν, ὑποσχόμενος δὲ καὶ αὐτὸς
[11, 3]	ᾧ χρηματίζειν εἰώθει, τῶν σωματοφυλάκων	ἕκαστον	ἐκέλευσεν πάντων ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ
[11, 3]	κλήρους γῆς δοθῆναι καὶ κατὰ	ἕκαστον	ἔτος ὡρισμένον τι πρὸς τὴν
[11, 6]	πρὸς ὃ βούλεται τῶν κατακειμένων	ἕκαστος	φιλοφρονεῖσθαι. Διαπέμψας δὲ καὶ κατὰ
[11, 4]	καὶ οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ'	ἑκάστου	πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι
[11, 7]	καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς	ἑκάστου	τελεῖν αὐτοὺς δημοσίᾳ δραχμὰς πεντήκοντα.
[11, 3]	καὶ συνεβάλοντο μνᾶς μὲν χρυσίου	ἑκατὸν	ἀργύρου δὲ πεντακισχιλίας. Οὕτως μὲν
[11, 3]	ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ, πυλωροὶ δὲ	ἑκατὸν	δέκα, δοῦλοι δὲ ἱεροὶ τριακόσιοι
[11, 3]	Αἰθιοπίας καὶ τοὺς στρατηγοὺς τῶν	ἑκατὸν	εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν. Ἐπεὶ δὲ κατευωχηθέντες
[11, 6]	ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας	ἑκατὸν	εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν ἡγουμένοις. Τὰ δὲ
[11, 3]	τούτων Λευῖται μὲν ἦσαν ὑμνῳδοὶ	ἑκατὸν	εἰκοσιοκτώ, πυλωροὶ δὲ ἑκατὸν δέκα,
[11, 5]	καὶ μέχρι τοῦ πυροῦ κόρων	ἑκατὸν	ἐπιτελεῖσθαι τῷ θεῷ κατὰ τὸν
[11, 6]	Ἰνδίας ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν	ἑκατὸν	καὶ εἰκοσιεπτὰ οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ
[11, 1]	ἢ κατασκαφῆναι τὸν ναὸν ἔτεσιν	ἑκατὸν	καὶ τεσσαράκοντα. Ταῦτ' οὖν ἀναγνόντα
[11, 5]	ἑξακόσια πεντήκοντα, σκεύη ἀργυρᾶ ταλάντων	ἑκατόν,	καὶ χρύσεα σκεύη ταλάντων εἴκοσι,
[11, 4]	τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι ταύρους	ἑκατὸν	κριοὺς διακοσίους ἄρνας τετρακοσίους χιμάρους
[11, 6]	τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ ἡμέρας	ἑκατὸν	ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ ἔθνη καὶ
[11, 6]	Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε γράφει. Πολλῶν
[11, 5]	ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας	ἐκβαλεῖν	αὐτὰς καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν
[11, 5]	λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ ὅτι, ἐὰν	ἐκβαλεῖν	αὐτοὺς τὰς γυναῖκας καὶ τὰ
[11, 6]	καὶ τὸν ἔρωτα μηδὲν ὠφελούμενον	ἐκβαλεῖν,	ζητῆσαι δὲ περιπέμψαντα καθ' ὅλην
[11, 6]	βασιλίσσης κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν Ἄστην	ἐκβαλεῖν	καὶ δοῦναι τὴν ἐκείνης τιμὴν
[11, 4]	περὶ τούτων. Καὶ εὑρέθη ἐν	Ἐκβατάνοις	τῇ βάρει τῇ ἐν Μηδίᾳ
[11, 8]	τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων ἀδίκως	ἐκβεβλῆσθαι.	Τετελευτήκει δὲ κατ' ἐκεῖνον ἤδη
[11, 1]	τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς	ἐκγόνοις	αὐτοῦ καὶ ταύτην ὑπομεῖναι τὴν
[11, 6]	ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς	ἐκγόνοις	παραδοῦναι τοῦ πρὸς πάντα διαμεῖναι
[11, 5]	τὸ θεῖον ἢ τοὺς ἐμοὺς	ἐκγόνους,	πάντ' ἀξιῶ καὶ μέχρι τοῦ
[11, 4]	οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν	ἐκγόνους.	Πρὸ μὲν γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας
[11, 8]	ἐκ τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες αὑτοὺς	ἐκγόνων	Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος
[11, 5]	πολλοὺς ἔκ τε τῶν Ἰησοῦ	ἐκγόνων	τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν ἱερέων
[11, 6]	ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ ἔθνους	ἐκδεδόσθαι,	διὸ καὶ ποιεῖσθαι περὶ τούτων
[11, 8]	αὐτὸν πρὸς οὓς ἀφίκοιτο φιλοφρόνως	ἐκδεχομένων,	Σαμαρεῖται μητρόπολιν τότε τὴν Σίκειμαν
[11, 6]	ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν	ἐκδοθέντας	Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ
[11, 8]	στρατιώτας ἐκέλευσεν ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον·	ἐκεῖ	γὰρ αὐτοῖς δώσειν κλήρους γῆς·
[11, 5]	τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας	ἐκεῖ	ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως
[11, 6]	διάκονον εἰς Σοῦσα πορευθέντι τοὺς	ἐκεῖ	Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ
[11, 8]	τῆς Κιλικίας τοὺς πολεμίους ὡς	ἐκεῖ	μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ
[11, 8]	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναὸν συνέβαινεν	ἐκεῖθεν	ἀφορᾶσθαι. Τῶν δὲ Φοινίκων καὶ
[11, 4]	συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ	ἐκεῖθεν	ἦσαν. ὅσα τε γὰρ ἐκελεύσθησαν
[11, 3]	ὅταν ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα, πάντα	ἐκεῖνα	ἀφέντες τῷ εἴδει τῆς ὁραθείσης
[11, 1]	αὐτόν τε γράψειν τοῖς γειτονεύουσιν	ἐκείνῃ	τῇ χώρᾳ τῶν ἰδίων ἡγεμόνων
[11, 6]	βούλεται προσέταξε περὶ τῶν Ἰουδαίων	ἐκείνην	ἐκ τοῦ βασιλέως ὀνόματος καὶ
[11, 6]	ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ πρὸς	ἐκείνην	εὔνουν ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν γίνεσθαι
[11, 6]	ἡμέρας ἀποδύεται μὲν τὴν ἐσθῆτα	ἐκείνην	καὶ τὸ σχῆμα μεταβάλλει, κοσμησαμένη
[11, 5]	ὅλως διὰ τὴν λύπην γευσάμενος	ἐκείνην	τὴν ἡμέραν διήγαγεν αὐτόθι. Γενομένου
[11, 6]	τοῦ γὰρ βασιλέως διὰ νυκτὸς	ἐκείνης	ἀφαιρεῖται τὸν ὕπνον. Ὁ δ'
[11, 6]	Ἄστην ἐκβαλεῖν καὶ δοῦναι τὴν	ἐκείνης	τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί. (Διακείμενος δὲ
[11, 8]	παρ' αὐτοῖς ἱερόν. Ὁ δ'	ἐκεῖνο	μὲν αὖθις ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο
[11, 6]	ὡς τριακοσίους, καὶ οὐδενὸς τῶν	ἐκείνοις	ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων. Ἀπέθανον δὲ
[11, 5]	τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτὸν χρηστότητος	ἐκεῖνον	αἴτιον ὁμολογῶν γεγενῆσθαι, καὶ διὰ
[11, 5]	τοὺς Ἰουδαίους ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ'	ἐκεῖνον	δὲ τὸν καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν
[11, 4]	κατασκευῆς, ὄντες κατὰ τὸν καιρὸν	ἐκεῖνον	δύο προφῆται παρ' αὐτοῖς Ἀγγαῖος
[11, 8]	ἀδίκως ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει δὲ κατ'	ἐκεῖνον	ἤδη τὸν καιρὸν καὶ ὁ
[11, 3]	ἐν Ἱεροσολύμοις. Ἔτυχεν δὲ κατ'	ἐκεῖνον	τὸν καιρὸν ἀφικόμενος πρὸς Δαρεῖον
[11, 4]	δὲ καὶ τὴν σκηνοπηγίαν κατ'	ἐκεῖνον	τὸν καιρόν, ὡς ὁ νομοθέτης
[11, 4]	τὰς Καμβύσου, δι' ὧν ἐκώλυσεν	ἐκεῖνος	οἰκοδομεῖν τὸν ναόν, μαθὼν παρ'
[11, 4]	οὐδὲ πρὸς τὴν σύγκρισιν τὴν	ἐκείνου	βασανίζων αὑτὸν ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν
[11, 6]	κατ' ἄλλου μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην	ἐκείνου	ποιήσαντος εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις
[11, 6]	καὶ κελεύει παραχρῆμα αὐτὸν ἐξ	ἐκείνου	τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν. ὅθεν
[11, 4]	τῆς θρησκείας ἐσμὲν ἐπιθυμηταὶ ἐξ	ἐκείνου	τοῦ χρόνου, ἀφ' οὗ Σαλμανασσάρης
[11, 4]	τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ ἐξ	ἐκείνου	τοῦ χρόνου κατασκευαζόμενος μέχρι καὶ
[11, 5]	ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο	ἐκείνους	λέγων παρανομῆσαι γήμαντας οὐκ ἐξ
[11, 5]	φυλῆς, ἧς πρώτης ἐλθούσης εἰς	ἐκείνους	τοὺς τόπους αὐτοί τε καὶ
[11, 6]	Μαρδοχαῖον τὸν Ἰουδαῖον καὶ ταῦτα	ἐκείνῳ	δοὺς προάγων αὐτοῦ τὸν ἵππον,
[11, 6]	δέσποτα, φησίν, τιμὴν παρεῖχον, ταύτην	ἐκείνῳ	παρασχεῖν ὑπέμενον, ὀργισθεὶς ταῦτα κατὰ
[11, 8]	θέλειν ἱερὸν ἐν τοῖς ὑπ'	ἐκείνῳ	τόποις ἤδη κατασκευάσαι. Τοῦτο δ'
[11, 5]	πρῶτον ὡς καὶ πρὸς τὴν	ἐκείνων	ἀπέχθειαν στησομένους, μήτε δ' ἡμέρας
[11, 5]	Ἰακώβου παραμένοντα καὶ διὰ τῆς	ἐκείνων	δικαιοσύνης οὐκ ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ
[11, 4]	οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ οὐκ ἔλαττον	ἐκείνων	τὸν θεόν, ἔφασκον, καὶ τοῦτον
[11, 1]	τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὴν συμφορὰν	ἐκείνων	τῶν ταλαιπώρων, καὶ καθὼς προεῖπεν
[11, 8]	καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας.	Ἐκέλευον	οὖν τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι τῆς
[11, 2]	τὰ πεμφθέντα παρ' ὑμῶν γράμματα	ἐκέλευσα	ἐπισκέψασθαι τὰ τῶν προγόνων μου
[11, 6]	Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς	ἐκέλευσε	γράφειν τοῖς ἔθνεσι περὶ τῶν
[11, 6]	παρῆσαν, μεταξὺ πίνων τὴν Ἐσθῆρα	ἐκέλευσε	δηλοῦν αὐτῷ, τί βούλεται· μηδενὸς
[11, 6]	ὄνομα τοῖς τὰ ὑπομνήματα συγγραφομένοις	ἐκέλευσε	σημειώσασθαι καὶ προσμένειν αὐτὸν τοῖς
[11, 5]	λαὸν τὰς δεκάτας τῶν καρπῶν	ἐκέλευσε	φέρειν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι
[11, 4]	παραβάντας τι τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας	ἐκέλευσεν	ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῶν
[11, 5]	Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας	ἐκέλευσεν	ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς καὶ μὴ
[11, 6]	πρὸ τῆς αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον	ἐκέλευσεν	ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι τὴν πορφύραν. Ὁ
[11, 6]	τῆς Ἐσθῆρος τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν	ἐκέλευσεν	αὐτῇ, μὴ τὴν ἰδίαν οὕτως
[11, 6]	τοῖς ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς πέμψας	ἐκέλευσεν	αὐτὴν εἰς τὸ συμπόσιον ἥκειν
[11, 6]	Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς,	ἐκέλευσεν	αὐτὸν εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ φίλον,
[11, 8]	πλῆθος, τῇ δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος	ἐκέλευσεν	αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς ἂν
[11, 6]	αὐτῷ, εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν	ἐκέλευσεν	αὐτοὺς ἀπεμποληθῆναι· μέτριον γὰρ τοῦτο
[11, 5]	τοῖς πολίταις ἀναστήσεται τὰ τείχη.	Ἐκέλευσεν	δὲ ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα
[11, 8]	Τοὺς δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας	ἐκέλευσεν	ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ
[11, 5]	καιρὸς ἴδιός ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν	ἐκέλευσεν	εὐθὺς τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ
[11, 5]	παρακομίζων, θυρεοὺς δ' ἔγγιστα αὐτῶν	ἐκέλευσεν	κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων
[11, 3]	χρηματίζειν εἰώθει, τῶν σωματοφυλάκων ἕκαστον	ἐκέλευσεν	πάντων ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν
[11, 4]	βασιλείας ἔτει Κῦρος ὁ βασιλεὺς	ἐκέλευσεν	τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν ἐν
[11, 4]	τοῦτο γὰρ πρῶτος μὲν Κῦρος	ἐκέλευσεν,	τότε δὲ Δαρείου κελεύσαντος ἐγίνετο.
[11, 4]	ἐκεῖθεν ἦσαν. ὅσα τε γὰρ	ἐκελεύσθησαν	ἐκ τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ
[11, 6]	ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς	ἐκθέντας	εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς
[11, 6]	ἀδικούντων ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ' ἧς	ἐκινδύνευσαν	ἀπολέσθαι. Τοῦτο δὲ οὐκ ἐκ
[11, 6]	Τούτου τὴν Περσῶν ἔχοντος ἡγεμονίαν	ἐκινδύνευσεν	τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος ἅπαν
[11, 5]	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν	ἐκκλησίαν.	Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ
[11, 6]	πορευθέντι τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους εἰς	ἐκκλησίαν	συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους
[11, 5]	Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο.	Ἐκλήθησαν	δὲ τὸ ὄνομα ἀφ' ἧς
[11, 5]	βασιλείαν ὁ παῖς αὐτοῦ Ξέρξης	ἐκληρονόμησεν	αὐτοῦ καὶ τὴν πρὸς τὸν
[11, 5]	καὶ Λευίτας παρεκάλεσεν τὴν χώραν	ἐκλιπόντας	μετελθεῖν εἰς τὴν πόλιν καὶ
[11, 4]	ἃ συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα	ἐκόμισεν,	ἀποδοθῆναι τοῖς Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ
[11, 3]	ὅσα συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα	ἐκόμισεν.	Καὶ τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν αἴτημά
[11, 1]	βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν Βαβυλῶνα	ἐκόμισεν.	Παρέδωκεν δὲ ταῦτα φέρειν Μιθριδάτῃ
[11, 6]	τιμῆς ἄξιον δοκιμάσῃ. Ἐπεὶ δ'	ἐκπεριῆλθον	τὴν πόλιν, ὁ μὲν Μαρδοχαῖος
[11, 6]	πολλὰς μυριάδας κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ'	ἐκπώμασι	χρυσέοις καὶ τοῖς διὰ λίθου
[11, 3]	νικητήριον πορφύραν ἐνδύσασθαι καὶ ἐν	ἐκπώμασιν	χρυσοῖς πίνειν καὶ ἐπὶ χρυσίου
[11, 8]	καὶ τὴν μὲν Τύρον οὐκ	ἔκρινεν	καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν αἱρεῖσθαι,
[11, 6]	ἀκούσας οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν	ἔκρινεν	τὸν Ἀμάνην ἢ τῇ κατὰ
[11, 5]	αὐτοῖς μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ' ὧν	ἐκταρασσόμενοι	μικροῦ τῆς οἰκοδομίας ἀπέστησαν. Τὸν
[11, 6]	Χαρὰ δὲ καὶ σωτήριον φέγγος	ἐκτιθεμένων	τῶν τοῦ βασιλέως γραμμάτων καὶ
[11, 7]	αὐτοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν	ἐκώλυον	αὐτόν. Ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς
[11, 4]	ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου, δι' ὧν	ἐκώλυσεν	ἐκεῖνος οἰκοδομεῖν τὸν ναόν, μαθὼν
[11, 3]	ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ καὶ σατράπας	ἐκώλυσεν	ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις τὰς βασιλικὰς
[11, 1]	θαυμάσαντα τὸ θεῖον ὁρμή τις	ἔλαβεν	καὶ φιλοτιμία ποιῆσαι τὰ γεγραμμένα,
[11, 3]	αὐτῇ νίκης, ἣν Δαρείου παρόντος	ἔλαβεν·	οὐ γὰρ ἂν τούτων ἀξιωθῆναι
[11, 4]	θᾶττον ἢ προσεδόκησεν ἄν τις	ἔλαβεν	τέλος. Ἀπαρτισθέντος δὲ τοῦ ἱεροῦ
[11, 4]	καὶ ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν καὶ	ἔλαιον	καὶ οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα
[11, 1]	τιμὴν κτηνῶν καὶ οἴνου καὶ	ἐλαίου	δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας
[11, 3]	δὲ τρόπον τῆς ἀποδείξεως ἐντεῦθεν	ἐλάμβανεν·	πάντων μὲν εἶπεν ἀνθρώπους περικρατεῖν,
[11, 8]	καὶ τὸ χρυσοῦν ἐπ' αὐτῆς	ἔλασμα,	ᾧ τὸ τοῦ θεοῦ ἐγέγραπτο
[11, 4]	τῆς οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ οὐκ	ἔλαττον	ἐκείνων τὸν θεόν, ἔφασκον, καὶ
[11, 4]	ἐκείνου βασανίζων αὑτὸν ὡς ἐπ'	ἐλάττοσιν	οἷς ὑπελάμβανεν. Ὑπερεφώνει δὲ τὸν
[11, 4]	καὶ ἱερέων ἐφ' οἷς ἐδόκουν	ἐλαττοῦσθαι	τὸν ναὸν τοῦ κατασκαφέντος οἰμωγή.
[11, 5]	τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ	Ἐλεάσιβος	τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο. (Τῶν δ'
[11, 7]	τρόπον. ~(Ἀποθανόντος δὲ τοῦ ἀρχιερέως	Ἐλεασίβου	τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας ὁ παῖς
[11, 5]	Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν	ἔλεγεν	ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ'
[11, 5]	εἰς τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν	ἔλεγεν	αὐτὸν ἀναβλέψαι διὰ τὰ ἡμαρτημένα
[11, 8]	τὸν πενθερὸν Σαναβαλλέτην στέργειν μὲν	ἔλεγεν	αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Νικασώ, τῆς
[11, 8]	ὧν τε αὐτὸς ἄρχει τόπων	ἔλεγεν	αὐτῷ παραδιδόναι τούτους καὶ δεσπότην
[11, 5]	τοῦτο τὴν πᾶσαν αὐτοῦ χάριν	ἔλεγεν	εἶναι. Ἀναγνοὺς δ' ἐν Βαβυλῶνι
[11, 6]	αὐτόν. Εἶναι δὲ τὸν σταυρὸν	ἔλεγεν	ἑξήκοντα πήχεων τὸ ὕψος. Ὁ
[11, 6]	δὲ τὰ χρήματα παρέχειν ἡδέως	ἔλεγεν,	ἵν' ἀπὸ τούτων εἰρηνευθῇ τῶν
[11, 6]	κίνδυνον ἀπωδύρετο καὶ πρὸς ἀπώλειαν	ἔλεγεν	μετὰ τοῦ ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ
[11, 6]	κληθείη πάλιν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν.	Ἔλεγέν	τε μὴ ἀρέσκεσθαι Μαρδοχαῖον ὁρῶντα
[11, 8]	Δαρείου καταβάσει ὁ Σαναβαλλέτης εὐθὺς	ἔλεγεν	τῷ Μανασσῇ τὰς ὑποσχέσεις τελέσειν,
[11, 6]	ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ αὐτὴν δεῖπνον	ἔλεγεν.	Ὡς δ' ἐπένευσεν καὶ παρῆσαν,
[11, 6]	αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους	ἐλέγξας,	ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν ὁ
[11, 6]	δ' οὐκέτ' ἀμύνασθαι τὸν Μαρδοχαῖον	ἔλεγον	δυνήσεσθαι· τὸν γὰρ θεὸν εἶναι
[11, 6]	τρισὶν ἡμέραις ᾔτει τὸν θεὸν	ἐλεηθῆναι	μὲν αὐτήν, δόξαι δ' ὀφθεῖσαν
[11, 5]	ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ Νεεμίας	ἐλεήσας	τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ
[11, 6]	ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς οἱ μὲν	ἐλεύθεροι	Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν, οὗτος δὲ
[11, 3]	δούλου διεγείρει πρὸς παρρησίαν τοῦ	ἐλευθέρου,	ἥ τε τοῦ πένητος ὁμοία
[11, 3]	τὴν πόλιν, καὶ πάντας ἔγραψεν	ἐλευθέρους	εἶναι τοὺς εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[11, 6]	ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους, μηδ'	ἐλέῳ	πλέον ἢ τοῖς ἐπεσταλμένοις πεισθέντας
[11, 2]	Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες	ἐληλύθασιν	εἰς τὴν ἡμετέραν καὶ τήν
[11, 6]	θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους ὥρας	ἐληλύθει	περὶ τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος
[11, 6]	Ἀμάνου τοῦ φίλου πρὸς αὐτὴν	ἐλθεῖν	ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ αὐτὴν δεῖπνον
[11, 6]	τὴν αὐτῆς βούλησιν, εἰ πάλιν	ἔλθοι	πρὸς αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου ἐφ'
[11, 6]	καλέσων αὐτὸν ἐπὶ τὸ δεῖπνον	ἔλθοι	πρὸς αὐτόν. Εἶναι δὲ τὸν
[11, 6]	σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς αὐτὸν ἄκλητος	ἔλθοι·	τὸν γὰρ νόμον τοῦτον πρὸς
[11, 5]	τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς πρώτης	ἐλθούσης	εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους αὐτοί
[11, 3]	αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς	ἐλθὼν	ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ βραχὺ
[11, 5]	τὸ παστοφόριον τὸ Ἰωάννου τοῦ	Ἐλιασίβου	καὶ μηδενὸς ὅλως διὰ τὴν
[11, 6]	τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν Ἀρταξέρξην	Ἕλληνες	καλοῦσιν, συνέβη μεταβῆναι. Τούτου τὴν
[11, 8]	ὄνομα τοῦτο μεταφερόμενον εἰς τὴν	Ἑλληνικὴν	γλῶτταν σκοπὸν σημαίνει· τά τε
[11, 8]	βίβλου, ἐν ᾗ τινα τῶν	Ἑλλήνων	καταλύσειν τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου,
[11, 7]	καὶ πρότερον, ὡς μήτε παρ'	Ἕλλησιν	μήτε παρὰ βαρβάροις ὠμὸν οὕτως
[11, 8]	καιρὸν Δαρεῖος ἀκούσας, ὅτι τὸν	Ἑλλήσποντον	διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ τοὺς σατράπας
[11, 8]	βασιλείαν Ἀλέξανδρος καὶ διαβὰς τὸν	Ἑλλήσποντον,	νικᾷ μὲν τοὺς Δαρείου στρατηγοὺς
[11, 8]	τούτῳ διδόναι τὴν Μακεδόνων φιλίαν	ἑλομένους·	οὐ γὰρ μετανοήσειν ἐπὶ τούτοις.
[11, 6]	ψυχήν. τούτων ἀκούσας παρὰ πᾶσαν	ἐλπίδα	τὴν διάνοιαν συνεχύθη καὶ πληγεὶς
[11, 6]	πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω πάσης	ἐλπίδος.	Καὶ τὰ μὲν τούτοις βασιλεύοντος
[11, 6]	θεὸς κατεγέλα τῆς Ἀμάνου πονηρᾶς	ἐλπίδος	καὶ τὸ συμβησόμενον εἰδὼς ἐτέρπετο
[11, 4]	ὁ Βαβυλωνίων καὶ Χαλδαίων βασιλεὺς	ἑλὼν	τὴν πόλιν κατὰ κράτος αὐτήν
[11, 8]	τῆς Μακεδονίας τυγχάνων, καὶ πρὸς	ἐμαυτὸν	διασκεπτομένῳ μοι, πῶς ἂν κρατήσαιμι
[11, 6]	ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον	ἐμαυτὸν	παρασχὼν καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ
[11, 1]	εἰς ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν	ἐμαυτοῦ	γενέσθαι βούλομαι. Καὶ τὰ σκεύη
[11, 6]	στεργόμενον ὑπ' ἐμοῦ σφόδρα τῆς	ἐμαυτοῦ	μεγαλοφροσύνης ἀξίως. ὁ δὲ Ἀμάνης
[11, 5]	τοῦ θεοῦ νόμων χαίρειν. Τῆς	ἐμαυτοῦ	φιλανθρωπίας ἔργον εἶναι νομίσας τὸ
[11, 6]	Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν, εἰδὼς	ἐμαυτῷ	σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι
[11, 5]	λαβὼν πάλιν αὐτοὺς εἰς συμφορὰς	ἐμβάλῃ,	διέρρηξε μὲν εὐθὺς ὑπὸ λύπης
[11, 6]	καὶ τιμῆς ἔχοντος καὶ μετ'	ἐμὲ	δευτέρου διὰ πίστιν καὶ βέβαιον
[11, 5]	ὅπως δὲ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπ'	ἐμὲ	λάβῃ τὸ θεῖον ἢ τοὺς
[11, 5]	λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ χώραν	ἔμεινεν·	διὸ καὶ δύο φυλὰς εἶναι
[11, 8]	ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους ἱερὸν	ἔμεινεν.	Εἰ δέ τις αἰτίαν ἔσχεν
[11, 8]	μὲν ἀρχὴ εἰς τοὺς διαδόχους	ἐμερίσθη,	τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν
[11, 1]	χαίρειν. Ἰουδαίων τῶν ἐν τῇ	ἐμῇ	χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα τοῖς βουλομένοις
[11, 6]	μὴ παραβαινόντων τοὺς σοὺς νόμους	ἐμηχανήσατο.	τὰς δ' αὐτὰς ἠφίει καὶ
[11, 7]	τοῦ ἄλλου> Ἀρταξέρξου τὸν ναὸν	ἐμίανεν	καὶ φόρους ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις,
[11, 7]	αἰτίαν ἐδουλώθη καὶ ὁ ναὸς	ἐμιάνθη	ὑπὸ Περσῶν. Βαγώσης δὲ ὁ
[11, 8]	βούλονται συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν	ἐμμένοντες	καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως
[11, 3]	ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος.	Ἐμοὶ	δὲ οὐκ ἔδοξε τὰ τῶν
[11, 6]	καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας, ὃς	ἐμοί	τε καὶ τοῖς προγόνοις ἡμῶν
[11, 6]	διὰ σωφροσύνην καὶ δικαιοσύνην παρ'	ἐμοὶ	τὴν πρώτην μοῖραν δόξης καὶ
[11, 3]	μοι, φησίν, καὶ κεκλήσῃ συγγενὴς	ἐμός.	ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς
[11, 4]	καθ' ἡμέραν θύοντες μηδ' ὑπὲρ	ἐμοῦ	καὶ Περσῶν εὐχόμενοι τῷ θεῷ.
[11, 6]	ἂν τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον ὑπ'	ἐμοῦ	σφόδρα τῆς ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης ἀξίως.
[11, 5]	λάβῃ τὸ θεῖον ἢ τοὺς	ἐμοὺς	ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ καὶ μέχρι
[11, 5]	ὃς τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς	ἔμπειρος	ὢν γίνεται φίλος τῷ βασιλεῖ
[11, 5]	τὰ τείχη καὶ τὰς πύλας	ἐμπεπρησμένας	αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι πορευθέντι
[11, 5]	πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν ἡμῖν	ἐμπόδια,	θαρρεῖν μὲν τῷ θεῷ πρῶτον
[11, 2]	τοὺς σατράπας καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους	ἐμποδίζειν	τοὺς Ἰουδαίους πρός τε τὴν
[11, 5]	αὐτοῖς συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν	ἐμποδίζοντες,	πολλούς τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν
[11, 5]	καὶ λύπην τὴν ἐπὶ τοῖς	ἔμπροσθεν	ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε ἕξειν καὶ
[11, 1]	τὸν ναόν. Ταῦτα Ἡσαίας προεφήτευσεν	ἔμπροσθεν	ἢ κατασκαφῆναι τὸν ναὸν ἔτεσιν
[11, 3]	τοῦ οἴνου δύναμιν οὕτως αὐτὴν	ἐμφανίζων·	ἄνδρες γὰρ εἶπεν, ἐγὼ τὴν
[11, 5]	τάφοι καὶ μνήματα προγόνων τῶν	ἐμῶν	εἰσιν, ἀκούω βεβλῆσθαι κατὰ τῆς
[11, 8]	ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας ἦν	ἐν	ἀγωνίᾳ καὶ δέει, πῶς ἀπαντήσει
[11, 8]	καὶ Φίλιππος ὁ Μακεδόνων βασιλεὺς	ἐν	Αἰγαῖς ὑπὸ Παυσανίου τοῦ Κεράστου
[11, 6]	οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι,	ἐν	αἷς τὰ περὶ τούτων προετέθη
[11, 8]	ἐν Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς	ἐν	ἄλλοις δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν
[11, 6]	τῆς σωτηρίας αὐτῶν καὶ τοὺς	ἐν	ἁπάσῃ τῇ γῇ Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι
[11, 1]	διακοσίων καὶ δέκα· οὗτος γὰρ	ἐν	ἀπορρήτῳ εἶπε ταῦτα λέγειν τὸν
[11, 3]	γὰρ καὶ μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς	ἐν	αὐταῖς ἐγγενόμενος, καὶ τῶν μὲν
[11, 6]	δίκαια ποιήσειν, εἰ διαφυγόντες μὲν	ἐν	αὐταῖς τὸν κίνδυνον τοὺς δ'
[11, 7]	τῇ κοίλῃ Συρίᾳ κατοικοῦσιν τοὺς	ἐν	αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα παρασχόντας, ἀσμένως
[11, 8]	τὴν Τύρον. Καταστησάμενος δὲ τὰ	ἐν	αὐτῇ ἐπὶ τὴν τῶν Γαζαίων
[11, 5]	εἰς τὴν πόλιν καὶ μένειν	ἐν	αὐτῇ κατασκευάσας τὰς οἰκίας αὐτοῖς
[11, 5]	γὰρ ἑορτὴν καὶ μὴ δεῖν	ἐν	αὐτῇ κλαίειν· οὐ γὰρ ἐξεῖναι·
[11, 4]	τὴν πάτριον γῆν καὶ τοὺς	ἐν	αὐτῇ νόμους ἤγαγεν καὶ τὴν
[11, 4]	καὶ βούλομαι γίνεσθαι πάντα, καθὼς	ἐν	αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν
[11, 8]	τήν τε Γάζαν καὶ τὸν	ἐν	αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα Βαβημάσιν ἐπολιόρκει.
[11, 2]	πατέρων σου βιβλία· εὑρήσεις γὰρ	ἐν	αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων
[11, 3]	οἰκοδομῆσαι μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ	ἐν	αὐτοῖς τὸν τοῦ θεοῦ ναόν,
[11, 8]	ἑβδοματικοῦ ἔτους, οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς	ἐν	αὐτῷ σπείρειν, τίνες ὄντες ταῦτα
[11, 5]	Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ	ἐν	Βαβυλῶνι δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης
[11, 1]	καὶ καλέσας τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν	ἐν	Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη
[11, 8]	δ' αὐτόν, ἵνα καὶ τοὺς	ἐν	Βαβυλῶνι καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς
[11, 5]	τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν	ἐν	Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων
[11, 6]	Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν εὑρέθη τις	ἐν	Βαβυλῶνι κόρη τῶν γονέων ἀμφοτέρων
[11, 5]	σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ	ἐν	Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ
[11, 3]	τοῦ θεοῦ, ὅσα ἦν ἔτι	ἐν	Βαβυλῶνι, πέμψειν εἰς τὸν ναὸν
[11, 5]	χάριν ἔλεγεν εἶναι. Ἀναγνοὺς δ'	ἐν	Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς τῶν	ἐν	Βαβυλῶνι τυγχανόντων Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν
[11, 2]	τούτοις τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψας ἐτελεύτησεν	ἐν	Δαμασκῷ. ~(Μετὰ δὲ τὴν τῶν
[11, 8]	εἶδον ἐν τῷ νῦν σχήματι	ἐν	Δίῳ τῆς Μακεδονίας τυγχάνων, καὶ
[11, 5]	συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν	ἐν	δυσὶν ἢ τρισὶν ἡμέραις οὐκ
[11, 4]	τὰ περὶ τούτων. Καὶ εὑρέθη	ἐν	Ἐκβατάνοις τῇ βάρει τῇ ἐν
[11, 3]	ὑπισχνεῖται νικητήριον πορφύραν ἐνδύσασθαι καὶ	ἐν	ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν καὶ ἐπὶ
[11, 4]	Δαρείου τῶν βασιλέων, ᾠκοδομήθη δὲ	ἐν	ἔτεσιν ἑπτά. Τοῦ δ' ἐνάτου
[11, 5]	καὶ Φοινίκης καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον,	ἐν	ᾗ περί τε τῆς τιμῆς
[11, 5]	ὅπου τῆς πατρίδος μου Ἱεροσολύμων,	ἐν	ᾗ τάφοι καὶ μνήματα προγόνων
[11, 8]	δ' αὐτῷ τῆς Δανιήλου βίβλου,	ἐν	ᾗ τινα τῶν Ἑλλήνων καταλύσειν
[11, 4]	Ταῦτα δὲ ποιοῦντες οὐκ ἦσαν	ἐν	ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων
[11, 1]	ὅτι τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω	ἐν	Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ χώρᾳ.
[11, 3]	πέμψειν εἰς τὸν ναὸν τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις. Ἔτυχεν δὲ κατ' ἐκεῖνον
[11, 1]	τοὺς Μωυσέως νόμους οἱ ἱερεῖς	ἐν	Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες εὔξονται τῷ
[11, 4]	ἐκέλευσεν τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις καὶ τὸ θυσιαστήριον, ὕψος
[11, 1]	καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοῦ
[11, 5]	καὶ ταφῆναι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας	ἐν	Ἱεροσολύμοις. Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν
[11, 8]	Ταῦρον τὸ Κιλίκιον ὄρος ὑπερελθὼν	ἐν	Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας τοὺς πολεμίους
[11, 6]	τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ αὐτὸς	ἐν	κακοῖς ὤν· ἐπί τε τῆς
[11, 6]	καὶ ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον	ἐν	κύκλῳ περιῄει τὴν πόλιν Ἀμάνου
[11, 4]	γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τὰς	ἐν	κύκλῳ τοῦ ναοῦ στοὰς τοῦ
[11, 8]	ἤδη που καὶ πρότερον δεδηλώκαμεν·	ἐν	μὲν ταῖς συμφοραῖς ὄντας τοὺς
[11, 5]	τὸν λαὸν εἰς Ἱεροσόλυμα στὰς	ἐν	μέσῳ τῷ ἱερῷ τοιούτους ἐποιήσατο
[11, 4]	ἐν Ἐκβατάνοις τῇ βάρει τῇ	ἐν	Μηδίᾳ βιβλίον, ἐν ᾧ τάδε
[11, 6]	καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς	ἐν	οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς
[11, 6]	τινες τῇ βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον	ἐν	οὕτως οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς
[11, 8]	καὶ τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν τοῖς	ἐν	Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν
[11, 8]	τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας ἢ τῆς	ἐν	σαββάτοις παρανομίας ἤ τινος ἄλλου
[11, 4]	τοῖς λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν τοῖς	ἐν	Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ Ἀνανίας καὶ
[11, 2]	λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ οἰκοῦσιν	ἐν	Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ τάδε λέγει.
[11, 2]	ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς κατῴκισεν	ἐν	Σαμαρείᾳ, ὅτε τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 8]	μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ' οἱ	ἐν	Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς ἐπηρώτησεν,
[11, 6]	μηχανησάμενον πρὸ τῶν πυλῶν τῶν	ἐν	Σούσοις ἀνεσταύρωσα μετὰ τῆς γενεᾶς,
[11, 6]	ἔθνη καὶ τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν	ἐν	Σούσοις ἐπὶ ἡμέρας κατευώχησεν ἑπτά.
[11, 6]	ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ	ἐν	Σούσοις Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα καὶ
[11, 6]	γενομένου συνέπεσεν ὥστε καὶ τοὺς	ἐν	Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν
[11, 6]	τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως οἱ	ἐν	Σούσοις ὄντες Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον
[11, 6]	αὐτῷ καὶ τὸ ἀντίγραφον τῶν	ἐν	Σούσοις προτεθέντων κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι
[11, 3]	αὐταῖς ἐγγενόμενος, καὶ τῶν μὲν	ἐν	συμφορᾷ καθεστηκότων σβέννυσι τὸ λυποῦν,
[11, 4]	ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν καὶ πείθουσιν τὰ	ἐν	Συρίᾳ ἔθνη τῶν σατραπῶν δεηθῆναι
[11, 2]	παιδὸς τὴν βασιλείαν παραλαβόντος οἱ	ἐν	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ Ἀμμανίτιδι
[11, 2]	καὶ οἱ τῆς βουλῆς τῆς	ἐν	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ κριταί. Γινώσκειν
[11, 3]	ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ καὶ τοῖς	ἐν	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ ξύλα κέδρινα
[11, 5]	σοφίαν ἀπόδειξον κριτάς, ὅπως δικάσωσιν	ἐν	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάσῃ τοὺς
[11, 1]	δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς	ἐν	Συρίᾳ σατράπας Κῦρος τάδε λέγουσαν·
[11, 8]	ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ ἱερεῖς προεστῶτας	ἐν	ταῖς βυσσίναις αὐτῶν, τὸν δὲ
[11, 3]	τὸ γένος εἶχον εἰπεῖν οὔτ'	ἐν	ταῖς γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν καὶ
[11, 8]	πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν πλῆθος	ἐν	ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ
[11, 6]	αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίησαν οἱ	ἐν	ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν αἷς
[11, 5]	τοῦτο ποιοῦντες ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ	ἐν	ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν εἰς τὰ
[11, 6]	πρὸς εὐωχίαις καὶ πότοις ἦσαν,	ἐν	ταραχῇ δ' ἦν ἡ πόλις.
[11, 6]	λήθῃ παραπολέσθαι· μελλήσαντας γὰρ αὐτοὺς	ἐν	ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς ἡμέραις ὑπὸ
[11, 6]	ἣν ἡμέραν αὐτοὶ κινδυνεύσειν ἤμελλον	ἐν	ταύτῃ τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν. Οἱ
[11, 4]	ναὸν οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν	ἐν	τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας ἀναβάντα
[11, 6]	εὐνούχων εἷς ἰδὼν τὸν σταυρὸν	ἐν	τῇ Ἀμάνου οἰκίᾳ πεπηγότα, ὃν
[11, 6]	ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς	ἐν	τῇ Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν> Ἰουδαίοις
[11, 8]	μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ μηδ' εἰς χεῖρας
[11, 6]	τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς. ἰδὼν δ'	ἐν	τῇ αὐλῇ Μαρδοχαῖον ὑπερηγανάκτησεν· οὐδὲν
[11, 6]	οἰκέταις ξύλον ἑτοιμασαμένους στῆσαι τοῦτο	ἐν	τῇ αὐλῇ πρὸς τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ.
[11, 6]	τε μὴ ἀρέσκεσθαι Μαρδοχαῖον ὁρῶντα	ἐν	τῇ αὐλῇ τὸν Ἰουδαῖον. Τῆς
[11, 3]	λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ὃς ἦν	ἐν	τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν εἰς τὰ
[11, 1]	τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν	ἐν	τῇ Βαβυλῶνι τὰ κτήματα καταλιπεῖν
[11, 6]	τὰς εὐδοκιμούσας ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν	ἐν	τῇ βασιλείᾳ παρθένων ἀγαγεῖν πρὸς
[11, 1]	καὶ Σαραβασάνῃ χαίρειν. Ἰουδαίων τῶν	ἐν	τῇ ἐμῇ χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα
[11, 5]	Ἰουδαίων ἔθνους καὶ Λευιτῶν ὄντων	ἐν	τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ συναπαίρειν εἰς
[11, 8]	ὃ καὶ μετ' ὀλίγον ἐποίησεν	ἐν	τῇ Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν χώραν
[11, 1]	ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω ἐν Ἱεροσολύμοις	ἐν	τῇ Ἰουδαίᾳ χώρᾳ. (Ταῦτα δ'
[11, 7]	πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ τοῖς	ἐν	τῇ κοίλῃ Συρίᾳ κατοικοῦσιν τοὺς
[11, 5]	καὶ Σαμαρεῖται καὶ πάντες οἱ	ἐν	τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι χαλεπῶς
[11, 6]	εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ νῦν οἱ	ἐν	τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες τὰς
[11, 6]	ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο δὲ τοῦτο καὶ	ἐν	τῇ Σούσῃ. Ὁ μὲν οὖν
[11, 5]	Τὰ μὲν οὖν ἔθνη τὰ	ἐν	τῇ Συρίᾳ κατῳκημένα τῆς τῶν
[11, 8]	βυσσίναις αὐτῶν, τὸν δὲ ἀρχιερέα	ἐν	τῇ ὑακινθίνῳ καὶ διαχρύσῳ στολῇ
[11, 6]	Ἀπέθανον δὲ καὶ ὑπὸ τῶν	ἐν	τῇ χώρᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις
[11, 5]	καὶ χρυσίον ὅσον ἂν εὑρεθῇ	ἐν	τῇ χώρᾳ τῶν Βαβυλωνίων ὠνομασμένον
[11, 6]	βασιλεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εἶχον	ἐν	τιμῇ τοὺς Ἰουδαίους· ὁ γὰρ
[11, 8]	ὅθεν ἄλλον μὲν οὐδένα θεασάμενος	ἐν	τοιαύτῃ στολῇ, τοῦτον δὲ νῦν
[11, 6]	ἡ βασίλισσα Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον	ἐν	τοῖς βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος
[11, 4]	αὐτῷ κομισθέντα ἀνέγνω γράμματα, προσέταξεν	ἐν	τοῖς βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ
[11, 6]	πρὸς τὴν συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν	ἐν	τοῖς ἐσχάτοις σαλευόντων, μῖσός τε
[11, 8]	τούτους ἕως ἂν ᾖ Δαρεῖος	ἐν	τοῖς ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος,
[11, 8]	μὲν οὖν Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος	ἐν	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς
[11, 8]	οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον ὄντα τῷ	ἐν	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν
[11, 4]	περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν	ἐν	τοῖς Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ
[11, 4]	ἀνασωθέντων ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων	ἐν	τοῖς Κύρου καὶ Δαρείου χρόνοις
[11, 8]	συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν ἱερὸν	ἐν	τοῖς ὑπ' ἐκείνῳ τόποις ἤδη
[11, 4]	ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ὑμῖν ἧς	ἐν	τοῖς ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς Κύρου
[11, 4]	ἐπίσχῃ τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ' εὑρὼν	ἐν	τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου Δαρεῖος
[11, 8]	μὲν δὴ περὶ τοὺς Ἱεροσολυμίτας	ἐν	τούτοις ἐτύγχανεν ὄντα.
[11, 2]	γὰρ ἓξ ἔτη βασιλεύσας, καταστρεψάμενος	ἐν	τούτοις τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψας ἐτελεύτησεν
[11, 4]	τοῖς Κύρου καὶ Δαρείου χρόνοις	ἐν	τούτοις ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς
[11, 5]	ἔτη δύο καὶ μῆνας τέσσαρας·	ἐν	τούτῳ γὰρ τῷ χρόνῳ τοῖς
[11, 5]	ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς καὶ Βενιαμίτιδος	ἐν	τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι τοῦ ἐνάτου
[11, 8]	γε ἱερατικῆς τιμῆς μεγίστης οὔσης	ἐν	τῷ ἔθνει καὶ τῷ γένει
[11, 7]	Ἰουδαίων τὸν ἴδιον ἀδελφὸν Ἰησοῦν	ἐν	τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς ἐπιστὰς
[11, 7]	μετὰ θυμοῦ ἤρξατο λέγειν· ἐτολμήσατε	ἐν	τῷ ἱερῷ φόνον ἐργάσασθαι. πειρωμένου
[11, 7]	δρᾶσαι κατ' ἀδελφοῦ τὸν Ἰωάννην	ἐν	τῷ ἱερῷ ὡς δεινὸν ἦν
[11, 7]	ταύτης οὖν τῆς πεποιθήσεως Ἰησοῦς	ἐν	τῷ ναῷ διενεχθεὶς τῷ Ἰωάννῃ
[11, 7]	ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι τοῦ ἀνῃρημένου	ἐν	τῷ ναῷ; καὶ τούτους ποιησάμενος
[11, 8]	καὶ κατὰ τοὺς ὕπνους εἶδον	ἐν	τῷ νῦν σχήματι ἐν Δίῳ
[11, 4]	ἐν ᾧ τάδε ἦν ἀναγεγραμμένα·	ἐν	τῷ πρώτῳ τῆς βασιλείας ἔτει
[11, 5]	Μακεδόνας Ἀπελλαῖος καλεῖται. Καθισάντων δὲ	ἐν	τῷ ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, παρόντων
[11, 4]	βάρει τῇ ἐν Μηδίᾳ βιβλίον,	ἐν	ᾧ τάδε ἦν ἀναγεγραμμένα· ἐν
[11, 3]	Περσίδος καὶ Μηδικῆς καὶ καθίσας	ἐν	ᾧ χρηματίζειν εἰώθει, τῶν σωματοφυλάκων
[11, 6]	ἀναγινώσκοντος εὑρέθη τις δι' ἀριστείαν	ἔν	τινι γέρας εἰληφὼς χώραν, ἧς
[11, 3]	ἰδίων ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ'	ἓν	ἔργον ἡγούμενος τῶν ἀναγκαίων τὸ
[11, 6]	καὶ προάγοντα τῶν ἀναγκαίων φίλων	ἕνα	κηρύσσειν δι' ὅλης τῆς πόλεως,
[11, 1]	ξεστοῦ τρεῖς ποιησάμενοι δόμους καὶ	ἕνα	ξύλινον ἐγχώριον, ὁμοίως δὲ καὶ
[11, 8]	μετ' αἰκίας ἀπολέσειν λογιζομένων, τὰ	ἐναντία	τούτων ἐγένετο. Ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος
[11, 6]	ἄχαρι αὐτὴν μηδ' οἷς ἐσπούδακεν	ἐναντίον	ἔσεσθαι, γράφειν δὲ ἃ βούλεται
[11, 6]	τοῦ Δύστρου μηνὸς ἀπέκτειναν τῶν	ἐναντίων	ὡς τριακοσίους, καὶ οὐδενὸς τῶν
[11, 6]	ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων	ἐναντιώσεσθαι.	Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς
[11, 5]	ἐν τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι τοῦ	ἐνάτου	μηνός, ὃς κατὰ μὲν Ἑβραίους
[11, 4]	ἐν ἔτεσιν ἑπτά. Τοῦ δ'	ἐνάτου	τῆς Δαρείου βασιλείας ἔτους εἰκάδι
[11, 5]	τῆς Ξέρξου βασιλείας ἔτει μηνὶ	ἐνάτῳ.	Τέλος δὲ τῶν τειχῶν λαβόντων
[11, 6]	εὑρὼν πρὸ τῆς αὐλῆς σάκκον	ἐνδεδυμένον	ἐκέλευσεν ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι τὴν πορφύραν.
[11, 4]	τὸν γεγενημένον ὁρῶντες ὑπὸ πτωχείας	ἐνδεέστερον	τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν
[11, 8]	Μετὰ λαμπρότητος οὖν καὶ πολλὴν	ἐνδεικνύμενοι	τὴν περὶ αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν
[11, 4]	μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς καλουμένους	ἐνδελεχισμοὺς	καὶ τὰς θυσίας τῶν σαββάτων
[11, 4]	κύκλῳ τοῦ ναοῦ στοὰς τοῦ	ἔνδοθεν	ἱεροῦ. (Ἐνστάσης δὲ τῆς τῶν
[11, 6]	παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας,	ἐνδύεται	τὴν πορφύραν, ἣν ὁ βασιλεὺς
[11, 6]	δὲ ἑπομένη τὸ βαθὺ τοῦ	ἐνδύματος	καὶ μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον
[11, 6]	περιρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα καὶ σάκκον	ἐνδυσάμενος	καὶ καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς
[11, 3]	γέρας δώσειν ὑπισχνεῖται νικητήριον πορφύραν	ἐνδύσασθαι	καὶ ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν
[11, 6]	αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον	ἐνδύσασθαι	τὴν πορφύραν. Ὁ δὲ οὐκ
[11, 5]	φόβον δὲ καὶ ταραχὴν αὐτοὺς	ἐνέβαλλον	καὶ φήμας αὐτοῖς διέστελλον ὡς
[11, 6]	διαμεῖναι τὸν χρόνον τὴν ἑορτὴν	ἕνεκα	καὶ μὴ λήθῃ παραπολέσθαι· μελλήσαντας
[11, 5]	ἔργον, ἀλλὰ στῖφός τι φυλακῆς	ἕνεκα	τοῦ σώματος περιβαλλόμενος ἀτρύτως ὑπέμενεν,
[11, 6]	τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας	ἕνεκεν	τοῦ ἔθνους μὴ ἀδοξῆσαι λαβεῖν
[11, 6]	ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον	ἐνέμεινεν	παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν, ὡς εἰς
[11, 5]	κοινῆς τοῦ λαοῦ σωτηρίας, κριοὺς	ἐνενήκοντα,	ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς παραίτησιν
[11, 3]	δέκα, δοῦλοι δὲ ἱεροὶ τριακόσιοι	ἐνενηκονταδύο,	ἄλλοι τε πρὸς τούτοις λέγοντες
[11, 4]	καθεῖλεν καὶ τὸν ναὸν συλήσας	ἐνέπρησεν	καὶ τὸν λαὸν μετῴκισεν αἰχμάλωτον
[11, 2]	ἄρχειν μᾶλλον ἢ ὑπακούειν ἐθελήσουσιν.	Ἐνεργουμένων	οὖν τῶν περὶ τὸν ναὸν
[11, 6]	δεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τοῦ	ἐνεστῶτος	ἔτους, ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν
[11, 6]	περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ βασιλέως	ἐνετέλλετο	καὶ σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ ἔθνους
[11, 6]	Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον αὐτῆς	ἐνετίθει	τῇ χειρὶ καὶ τὴν ῥάβδον
[11, 4]	Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν καὶ Μηδίας	ἐνθάδε.	τούτους αὐτῶν ποιησαμένων τοὺς λόγους
[11, 5]	καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν	ἐνθυμούμενοι	πρὸς αὑτούς, ὅτι μηδὲν ἂν
[11, 3]	Καμβύσου θάνατον τὴν Περσῶν ἀρχὴν	ἐνιαυτῷ	κατέσχον οἱ λεγόμενοι ἑπτὰ οἶκοι
[11, 6]	τὴν ἐξ αὐτοῦ διαφεύξεσθαι δίκην.	Ἔνιοι	δὲ ἐκ τούτων προστασίαν πραγμάτων
[11, 2]	τοῦ Περσῶν ἐπ' ἄλλα ἔτη	ἐννέα·	Καμβύσης γὰρ ἓξ ἔτη βασιλεύσας,
[11, 5]	αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς	ἐνοικισαμένους	γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι
[11, 2]	καὶ στάσεις καὶ πολέμους οἱ	ἐνοικοῦντες	πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν
[11, 6]	τὸν ἀριθμὸν οὖσαι. ὅτε δ'	ἐνόμιζεν	ἀποχρώντως τῷ προειρημένῳ χρόνῳ τὴν
[11, 6]	τίνα κατ' αὐτῆς νόμον ὁρίζουσιν.	Ἑνὸς	δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα
[11, 4]	ξεστῶν τριῶν καὶ ξυλίνου δόμου	ἑνὸς	ἐγχωρίου. Καὶ τὴν εἰς ταῦτα
[11, 4]	Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς	ἐνοχλοῦντας	αὐτοῖς πρὸς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ
[11, 4]	ναοῦ στοὰς τοῦ ἔνδοθεν ἱεροῦ.	(Ἐνστάσης	δὲ τῆς τῶν ἀζύμων ἑορτῆς
[11, 5]	μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους,	ἐνστήσονται	καὶ πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν
[11, 4]	προλέγοντος. Πιστεύοντες δὲ τοῖς προφήταις	ἐντεταμένως	εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν
[11, 3]	Τὸν δὲ τρόπον τῆς ἀποδείξεως	ἐντεῦθεν	ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν ἀνθρώπους
[11, 6]	Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ τὰς Ἐσθῆρος	ἐντολὰς	τόν τε λαὸν ἐποίησεν νηστεῦσαι
[11, 6]	ἔχουσα. Παρακελευομένου δὲ τὴν οὕτως	ἐνυβρίζουσαν	αὐτῷ ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν καὶ
[11, 3]	οὗτος εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο	ἐξ	ἀνάγκης οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι
[11, 6]	ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον	ἐξ	ἀνθρώπων ἀναιροῦντες, καὶ δι' ἀπειροκαλίαν
[11, 5]	θυσίας, πάντα τε, ὅσα βούλει	ἐξ	ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι, ποιεῖν
[11, 6]	ἐπὶ τούτοις νομίζουσι καὶ τὴν	ἐξ	αὐτοῦ διαφεύξεσθαι δίκην. Ἔνιοι δὲ
[11, 4]	ναόν, καὶ πάνθ' ὅσα μετήγαγεν	ἐξ	αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα καὶ σκεύη
[11, 5]	πάντας ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ	ἐξ	αὐτῶν γεγενημένα, κολασθήσεσθαι δὲ τοὺς
[11, 5]	καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ	ἐξ	αὐτῶν γεγενημένα τῆς τῶν νόμων
[11, 6]	αὐτῆς νόμον ὁρίζουσιν. Ἑνὸς δ'	ἐξ	αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα εἰπόντος οὐκ
[11, 5]	αὐτοὺς τὰς γυναῖκας καὶ τὰ	ἐξ	αὐτῶν προστάξῃ τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται,
[11, 5]	πολλοὺς ἐκ τῆς χώρας καὶ	ἐξ	αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι
[11, 3]	(Καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν	ἐξ	ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος.
[11, 6]	νενοημένῃ, καὶ κελεύει παραχρῆμα αὐτὸν	ἐξ	ἐκείνου τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν.
[11, 4]	καὶ τῆς θρησκείας ἐσμὲν ἐπιθυμηταὶ	ἐξ	ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀφ' οὗ
[11, 4]	εὐθὺς τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ	ἐξ	ἐκείνου τοῦ χρόνου κατασκευαζόμενος μέχρι
[11, 3]	τὸν καιρὸν ἀφικόμενος πρὸς Δαρεῖον	ἐξ	Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος, ὃς τῶν αἰχμαλώτων
[11, 5]	ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι γήμαντας οὐκ	ἐξ	ὁμοφύλων· νῦν μέντοι γε ποιήσειν
[11, 5]	παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ πρεσβυτέρους	ἐξ	οὗ ἂν θελήσωσιν τόπου τοὺς
[11, 6]	ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ τὸ ἔθνος,	ἐξ	οὗπερ εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ
[11, 6]	καὶ τὸ γένος τῶν Ἀμαληκιτῶν,	ἐξ	ὧν ἦν αὐτός, ὑπ' αὐτῶν
[11, 7]	βασιλέως σατράπης Χουθαῖος τὸ γένος,	ἐξ	ὧν καὶ οἱ Σαμαρεῖς εἰσιν,
[11, 6]	καὶ δι' ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ	ἐξ	ὧν προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον εἰς
[11, 2]	ἄλλα ἔτη ἐννέα· Καμβύσης γὰρ	ἓξ	ἔτη βασιλεύσας, καταστρεψάμενος ἐν τούτοις
[11, 4]	ἐπὶ ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας	ἓξ	ἡμέρας δέκα, πρὸ δὲ τῶν
[11, 6]	καὶ τούτων ἀπέλαυον ἐπὶ μῆνας	ἓξ	τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν οὖσαι. ὅτε
[11, 3]	ἀπεργάζεται καὶ φίλων καὶ συνήθων	ἐξαιρεῖ	μνήμην· ὁπλίζει γὰρ τοὺς ἀνθρώπους
[11, 5]	τὰ ἱερὰ χρήματα, ἀργυρίου τάλαντα	ἑξακόσια	πεντήκοντα, σκεύη ἀργυρᾶ ταλάντων ἑκατόν,
[11, 3]	δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ γένος αὐτῶν	ἑξακόσιοι	πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ τῶν
[11, 5]	τῷ λαῷ, ὃς τῆς μνήμης	ἐξέβαλεν	τὰ τοῖς πατράσιν ἡμῶν διὰ
[11, 5]	φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον εὐθὺς	ἐξέβαλον	καὶ θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν
[11, 3]	τὸ γένος αὐτῶν ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο.	Ἐξεβλήθησαν	δὲ καὶ τῶν ἱερέων ἐκ
[11, 5]	δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο πάντες	ἐξεβόησαν,	τὸ δὲ πλῆθος εἶναι πολύ,
[11, 8]	πολεμίους ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς	ἐξεδέχετο.	Ἡσθεὶς δὲ τῇ Δαρείου καταβάσει
[11, 8]	παρηγγέλη τὴν τοῦ βασιλέως παρουσίαν	ἐξεδέχετο.	(Πυθόμενος δ' αὐτὸν οὐ πόρρω
[11, 6]	παρθένους εὐπρεπεῖς, ὧν τὴν προκριθεῖσαν	ἕξειν	γυναῖκα· σβέννυσθαι γὰρ τὸ πρὸς
[11, 8]	τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην οἰόμενος	ἕξειν	Δαρείου δόντος· καὶ γὰρ συνέβαινεν
[11, 5]	τοῖς ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε	ἕξειν	καὶ φυλακὴν τοῦ μηδὲν ὅμοιον
[11, 3]	περιαυχένιον χρύσεον, καὶ μετ' αὐτὸν	ἕξειν	προεδρίαν διὰ τὴν σοφίαν καὶ
[11, 5]	ἐν αὐτῇ κλαίειν· οὐ γὰρ	ἐξεῖναι·	προυτρέπετο δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν
[11, 6]	συνεχύθη καὶ πληγεὶς ὑπὸ ἀμηχανίας	ἔξεισιν	ἄγων τὸν ἵππον καὶ τὴν
[11, 6]	ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ Ἰσραηλίτας	ἐξελέσθαι	τῆς μελλούσης συμφορᾶς· καὶ γὰρ
[11, 3]	τούτων παρὰ τοῦ βασιλέως Ζοροβάβηλος	ἐξελθὼν	ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ ἀναβλέψας
[11, 8]	μὲν Σαναβαλλέτης ἀπέθανεν. Ἀλέξανδρος δ'	ἐξελὼν	τὴν Γάζαν ἐπὶ τὴν τῶν
[11, 6]	ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν	ἐξέπεμπεν	τοὺς μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ πεισθέντος
[11, 5]	Τὸν δὲ Νεεμίαν οὐδὲν τούτων	ἐξέστησεν	τῆς σπουδῆς τῆς περὶ τὸ
[11, 8]	ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	ἐξεστράτευσεν	ἐπὶ τὰς ἐχομένας πόλεις. Πάντων
[11, 5]	ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι, ποιεῖν	ἐξέστω	σοι μετὰ τῶν ἀδελφῶν. Καὶ
[11, 6]	τῇ χειρὶ καὶ τὴν ῥάβδον	ἐξέτεινεν	ἐπὶ τὸν αὐχένα αὐτῆς διὰ
[11, 6]	σώζειν ἤθελεν τῶν ἀκλήτων προσιόντων	ἐξέτεινεν	πρὸς αὐτόν· ὁ δὲ ἁπτόμενος
[11, 5]	λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ θυσίας	ἐξευμενίζοντες	τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν κριοὺς καταθύσαντες
[11, 6]	Ταραχθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς	ἐξεῦρεν	καὶ τοὺς μὲν εὐνούχους ἀνεσταύρωσεν,
[11, 6]	Περσῶν, οἳ τὴν τῶν νόμων	ἐξήγησιν	ἔχουσι παρ' αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν
[11, 1]	ἦσαν τέσσαρες καὶ δισχίλιοι τετρακόσιοι	ἑξήκοντα	δύο. ~(Βαλλομένων δὲ τοὺς θεμελίους
[11, 4]	τὸ θυσιαστήριον, ὕψος μὲν πηχῶν	ἑξήκοντα	εὖρος δὲ τῶν αὐτῶν, διὰ
[11, 6]	εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι πηχῶν	ἑξήκοντα	καὶ πρωὶ παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 6]	Εἶναι δὲ τὸν σταυρὸν ἔλεγεν	ἑξήκοντα	πήχεων τὸ ὕψος. Ὁ δὲ
[11, 1]	καὶ οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν ὕψος μὲν	ἑξήκοντα	πηχῶν τῶν δ' αὐτῶν καὶ
[11, 3]	καὶ Βενιαμίτιδος ἦν μυριάδες τετρακόσιαι	ἑξηκονταδύο	καὶ ὀκτακισχίλιοι, Λευῖται δὲ τέσσαρες
[11, 6]	δὲ βασιλέως ὑποσχομένου ὁ Ἀμάνης	ἐξῆλθεν	περιχαρὴς ἐπὶ τῷ μόνον ἠξιῶσθαι
[11, 5]	λύπην τὴν ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθεν	ἐξημαρτημένοις	ἀσφάλειάν τε ἕξειν καὶ φυλακὴν
[11, 6]	πρὸς αὐτοῖς ἔστη· οὐ γὰρ	ἐξῆν	εἰσελθεῖν αὐτῷ τοιοῦτον περικειμένῳ σχῆμα.
[11, 5]	ἀναστήσεται τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ	ἑξῆς	τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι,
[11, 3]	αὐτῷ μέλλοντας ἐπὶ τὴν οἰκοδομὴν	ἐξιέναι	τοῦ ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ καὶ
[11, 4]	μηνὶ τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν	ἐξόδου	περιπέμψαντες ὅ τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς
[11, 5]	ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν	ἐξορκίσαι	πάντας ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ
[11, 6]	οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς	ἐξορμήσαντες	τὴν προκειμένην ὁδὸν ἤνυον. Ὁ
[11, 3]	ἄρχουσιν οἱ βασιλεῖς καὶ τὴν	ἐξουσίαν	ἔχουσιν· οἱ δὲ τοῦ κρατίστου
[11, 5]	μοι παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν	ἐξουσίαν,	ὅπως ὑμῶν τὸ τεῖχος ἀναστήσω
[11, 6]	ψυχῆς τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς	ἐξουσίας	ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην μου καὶ
[11, 6]	οἰκουμένης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς	ἐξουσίας	ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς
[11, 6]	οὐκ εἰς τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον	ἐξυβρίζουσιν,	ἀλλ' οὐδ' αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν
[11, 3]	καὶ βραχὺ τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος	ἔξυπνος	γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος
[11, 1]	(Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος τοῖς Ἰσραηλίταις	ἐξώρμησαν	οἱ τῶν δύο φυλῶν ἄρχοντες
[11, 5]	Οἱ δὲ ταῦτα Ἔζδρα παραινοῦντος	ἑορτάζειν	ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες ἐφ'
[11, 6]	ἀγγάρους λεγομένους εἰς πᾶν ἔθνος	ἑορτάζειν	τοὺς γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ
[11, 6]	ἀνεῖσθαι τῶν ἔργων ἀφιεμένους καὶ	ἑορτάζειν	ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς
[11, 3]	ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος	ἑορτάζοντες.	Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ
[11, 5]	δ' ἑβδόμῳ μηνὶ τὴν σκηνοπηγίαν	ἑορτάζοντες	καὶ σχεδὸν ἅπαντος τοῦ λαοῦ
[11, 6]	Ἰουδαῖοι πάντες τὰς ἡμέρας ταύτας	ἑορτάζουσιν	διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις. Ἔγραψεν δὲ
[11, 6]	οἱ Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας ἡμέρας	ἑορτάζουσιν	προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας. Ὁ δὲ
[11, 6]	τοῦ μηνός, τὴν δὲ ἐχομένην	ἑορτάσιμον	ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ
[11, 5]	ὁρμήσαντας ποιεῖν τὰ πρόσφορα τῇ	ἑορτῇ	καὶ κεχαρισμένα, καὶ τὴν μετάνοιαν
[11, 6]	ταύτας παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας καὶ	ἑορτὴν	ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς ἐκγόνοις
[11, 6]	πάντα διαμεῖναι τὸν χρόνον τὴν	ἑορτὴν	ἕνεκα καὶ μὴ λήθῃ παραπολέσθαι·
[11, 4]	εἰς τὴν πόλιν, καὶ τὴν	ἑορτὴν	ἤγαγον ἁγνεύοντες μετὰ γυναικῶν καὶ
[11, 5]	καὶ μὴ δακρύειν· εἶναι γὰρ	ἑορτὴν	καὶ μὴ δεῖν ἐν αὐτῇ
[11, 4]	(Ἐνστάσης δὲ τῆς τῶν ἀζύμων	ἑορτῆς	μηνὶ τῷ πρώτῳ, κατὰ μὲν
[11, 4]	σαββάτων καὶ πασῶν τῶν ἁγίων	ἑορτῶν,	οἵ τε πεποιημένοι τὰς εὐχὰς
[11, 6]	οὐκ ἐδύνατο, λυπούμενος δὲ ὡς	ἐπ'	ἀδυνάτοις οἷς ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες
[11, 2]	τῆς Δαρείου βασιλείας τοῦ Περσῶν	ἐπ'	ἄλλα ἔτη ἐννέα· Καμβύσης γὰρ
[11, 3]	θεῷ τῆς σοφίας καὶ τῆς	ἐπ'	αὐτῇ νίκης, ἣν Δαρείου παρόντος
[11, 5]	σχεδὸν ἅπαντος τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος	ἐπ'	αὐτήν, ἀνελθόντες εἰς τὸ ἀνειμένον
[11, 8]	τὴν κίδαριν καὶ τὸ χρυσοῦν	ἐπ'	αὐτῆς ἔλασμα, ᾧ τὸ τοῦ
[11, 4]	ὅπως τὰς νομίμους ἀναφέρωσι θυσίας	ἐπ'	αὐτοῦ τῷ θεῷ κατὰ τοὺς
[11, 6]	Ἀμάνου καὶ τοῦτον ὄντα πονηρὸν	ἐπ'	αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν.
[11, 4]	τὴν ἐκείνου βασανίζων αὑτὸν ὡς	ἐπ'	ἐλάττοσιν οἷς ὑπελάμβανεν. Ὑπερεφώνει δὲ
[11, 5]	ἐπιμεληθῶσιν. ὅπως δὲ μηδεμίαν ὀργὴν	ἐπ'	ἐμὲ λάβῃ τὸ θεῖον ἢ
[11, 6]	προσέταξέ τισιν ἐπιλεξαμένους τὰς εὐδοκιμούσας	ἐπ'	εὐμορφίᾳ τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ
[11, 3]	ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς	ἐπ'	ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ τὴν ἰσχὺν
[11, 5]	ἀναβῆναι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ	ἐπαγαγέσθαι	τινὰς τῶν ἐν Βαβυλῶνι τυγχανόντων
[11, 3]	συγγενής μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας	ἐπαγγειλάμενος	αὐτοῖς παρέξειν τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ
[11, 8]	ἐστιν ὑψηλότατον, καὶ ταῦτα ποιήσειν	ἐπαγγελλομένου	μετὰ τῆς Δαρείου γνώμης τοῦ
[11, 6]	τὰς ὄψεις τῶν θεωμένων μᾶλλον	ἐπάγεσθαι.	Παραδοθεῖσα δὲ αὕτη τινὶ τῶν
[11, 8]	κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως ἔχειν	ἐπάγεσθαι,	πολλοὶ τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν
[11, 2]	ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος	ἐπαγόμενοι	πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς
[11, 5]	μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν	ἔπαθον,	εἰ τὸν νόμον διεφύλαττον. Ὁ
[11, 8]	μικροῦ δεῖν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων.	Ἐπαινέσαντος	δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται
[11, 6]	βασιλέως αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι τὸν Μαρδοχαῖον,	ἐπαινέσας	τὴν γνώμην προσέταξεν τοῖς οἰκέταις
[11, 5]	δὲ καὶ ἄλλα καλὰ καὶ	ἐπαίνων	ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας ἐτελεύτησεν
[11, 5]	ὁδοιπορίας εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων	ἐπακούσας	ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν
[11, 5]	τοὺς γάμους τῶν προειρημένων οὕτως	ἐπανορθώσας	Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν περὶ ταῦτα
[11, 5]	μετὰ ὕμνων τοῦ θεοῦ τῆς	ἐπανορθώσεως	τῶν περὶ τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων
[11, 8]	τῆς Δαρείου γνώμης τοῦ βασιλέως,	ἐπαρθεὶς	ταῖς ὑποσχέσεσιν ὁ Μανασσῆς παρέμενεν
[11, 4]	Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς	ἐπάρχοις	καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ Βουήδωνι
[11, 5]	τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς ἄλλοις	ἐπάρχοις,	καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν λαὸν
[11, 5]	τοῦ βασιλέως οἰκονόμοις καὶ τοῖς	ἐπάρχοις	τῆς κοίλης Συρίας καὶ Φοινίκης
[11, 5]	Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ Σαμαρείας	ἔπαρχον,	ἐν ᾗ περί τε τῆς
[11, 4]	τοῦ τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης	ἐπάρχου	καὶ Σαρωβαζάνου μετὰ καί τινων
[11, 4]	ἐπιμέλειαν τούτων εἶναι Ἀναβασσάρου τοῦ	ἐπάρχου	καὶ τῆς Συρίας τε καὶ
[11, 4]	παρέχειν οὐκ ἤθελον τούς τε	ἐπάρχους	σπουδάζοντας αὐτοῖς πρὸς τοῦτο καὶ
[11, 4]	αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς	ἐπάρχους	τῆς Σαμαρείας καὶ τὴν βουλὴν
[11, 4]	λέγων· βασιλεὺς Δαρεῖος Σισίννῃ τῷ	ἐπάρχῳ	καὶ Σαραβαζάνῃ καὶ τοῖς ἑταίροις
[11, 3]	ἰσχύος τοῦ οἴνου τὰ προειρημένα	ἐπαύσατο,	ὁ μετ' αὐτὸν ἤρξατο λέγειν
[11, 5]	τῆς κολάσεως. (Καὶ ὁ μὲν	ἐπαύσατο	τῶν εὐχῶν· θρηνούντων δὲ πάντων,
[11, 8]	ἐπιδραμὼν τοῖς ἐν Παμφυλίᾳ τόποις	ἐπέβαλεν,	καθὼς ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Οἱ
[11, 6]	ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆς βασιλείας	ἐπεβούλευσέ	με καὶ τῆς ψυχῆς τὸν
[11, 6]	εἶπεν, οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς	ἐπεγγελᾷς;	πεισθεὶς δ' ὡς ὁ βασιλεὺς
[11, 6]	παρακαλούσης ἀπέθετο. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος	ἐπέδειξε	τῷ εὐνούχῳ τὴν αἰτίαν τό
[11, 6]	τι βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν	ἐπεθύμει	Ἀμάνης παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς
[11, 6]	στέρξῃ καὶ τιμῆς ἄξιον δοκιμάσῃ.	Ἐπεὶ	δ' ἐκπεριῆλθον τὴν πόλιν, ὁ
[11, 3]	στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν.	Ἐπεὶ	δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου καὶ
[11, 4]	ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι χρόνον.	Ἐπεὶ	δὲ τῶν πατέρων ἀσεβησάντων εἰς
[11, 4]	τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι,	ἐπεὶ	καὶ τὰ παρὰ τοῦ Σισίννου
[11, 1]	ὅτι Κῦρος ὁ βασιλεὺς λέγει·	ἐπεί	με ὁ θεὸς ὁ μέγιστος
[11, 4]	καὶ συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν Περσῶν,	ἐπειδήπερ	ἐκεῖθεν ἦσαν. ὅσα τε γὰρ
[11, 5]	ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους γυναῖκας,	ἔπειθε	δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας ἐκβαλεῖν
[11, 6]	πρὸς τὴν προτέραν φιλόστοργον ἑτέρας	ἐπεισαγωγῇ,	καὶ τὸ πρὸς ἐκείνην εὔνουν
[11, 6]	κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις καὶ διαβολαῖς	ἔπεισαν	κατὰ μηδὲν ἀδικούντων ὀργὴν ἀναλαβεῖν,
[11, 6]	πεσόντος καὶ τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος	ἐπεισελθὼν	ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸς τὴν
[11, 6]	ποιήσασθαι, ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα.	Ἔπειτα	τὰ ἔθνη καὶ τοὺς πρεσβευτὰς
[11, 3]	καὶ παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες.	Ἔπειτα	τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
[11, 6]	Ἰουδαίων καὶ τοὺς κατὰ χώραν	ἐπεῖχεν,	ὡς πολλὰ καὶ τῶν ἄλλων
[11, 3]	γυναιξὶ καὶ τέκνοις καὶ ὑποζυγίοις	ἐπελέξαντο,	οἳ Δαρείου συμπέμψαντος ἕως τῶν
[11, 8]	στρατηγοὺς ἐπὶ Γρανίκῳ συμβαλὼν αὐτοῖς,	ἐπελθὼν	δὲ τὴν Λυδίαν καὶ τὴν
[11, 6]	γεγονέναι, καθ' ἑκάστην ἡμέραν μίαν	ἔπεμπεν	τῷ βασιλεῖ συνεσομένην. Ὁ δὲ
[11, 1]	τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος ὁ βασιλεύς,	ἔπεμψα	παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι καὶ
[11, 5]	δ' ἀντίγραφον αὐτῆς πρὸς ἅπαντας	ἔπεμψεν	τοὺς ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ τὴν
[11, 6]	αὐτὴν δεῖπνον ἔλεγεν. Ὡς δ'	ἐπένευσεν	καὶ παρῆσαν, μεταξὺ πίνων τὴν
[11, 6]	τοῖς παρὰ πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴς	ἐπέπεσεν.	Ὁ δὲ βασιλεὺς κατὰ βούλησιν
[11, 6]	δυσὶν θεραπαίναις, ὧν ἡ μὲν	ἐπερειδομένην	αὐτὴν κούφως ἔφερεν, ἡ δὲ
[11, 6]	τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν. ὅθεν	ἐπέρχεταί	μοι τὸ θεῖον θαυμάζειν καὶ
[11, 8]	ὑπερασπίσαι τοῦ ἔθνους καὶ τῶν	ἐπερχομένων	κινδύνων ἀπαλλάξαι. Κατακοιμηθέντι δὲ μετὰ
[11, 8]	δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν	ἕπεσθαι	εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς
[11, 5]	χορηγίας τῆς εἰς τὴν οἰκοδομίαν	ἐπεστάλκει.	(Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι καὶ
[11, 6]	μηδ' ἐλέῳ πλέον ἢ τοῖς	ἐπεσταλμένοις	πεισθέντας παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων. Καὶ
[11, 4]	Τοὺς δὲ παραβάντας τι τῶν	ἐπεσταλμένων	συλληφθέντας ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν
[11, 4]	τὰ λοιπὰ ἀκόλουθα ποιεῖν διέγνωσαν.	Ἐπεστάτουν	οὖν τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι
[11, 3]	τὴν οἰκοδομὴν ἐξιέναι τοῦ ναοῦ.	Ἐπέστειλε	δὲ καὶ τοῖς ἐν Συρίᾳ
[11, 4]	ἀποκατασταθῆναι ναὸν οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ	ἐπέστειλεν	ἐν τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας
[11, 6]	ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι. Ἡ δὲ Ἐσθήρα	ἐπέστειλεν	μὲν τῷ Μαρδοχαίῳ τὸν αὐτὸν
[11, 2]	τὸν ναόν. Καὶ ταῦτα μὲν	ἐπεσχέθη	τὰ ἔργα μέχρι τοῦ δευτέρου
[11, 6]	καὶ μεταβαίνοντος εἰς ἑτέραν πρᾶξιν	ἐπέσχεν	ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ μὴ
[11, 7]	τὸν ναὸν ἐμίανεν καὶ φόρους	ἐπέταξε	τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς καθημερινὰς
[11, 1]	νομιζομένας κατὰ τὸ παλαιὸν θυσίας	ἐπετέλουν,	ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς πόλεως
[11, 1]	ἐν τῇ ἐμῇ χώρᾳ κατοικούντων	ἐπέτρεψα	τοῖς βουλομένοις εἰς τὴν ἰδίαν
[11, 3]	τε αὐτοῖς τὰς νενομισμένας θυσίας	ἐπέτρεψε	καὶ τὴν χορηγίαν ἅπασαν καὶ
[11, 4]	φόρου τοῦ τῆς χώρας ἧς	ἐπετροπεύοντο	τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις εἰς θυσίας
[11, 4]	αἰτίας, ἃς κατὰ τῶν Σαμαρέων	ἐπέφερον,	ἔγνω παρὰ τῶν πρέσβεων ὁ
[11, 6]	ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας αὐτὸς	ἐπηγγείλατο	μυριάδας δώσειν ταλάντων ἀργυρίου τέσσαρας,
[11, 5]	συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν τῇ περὶ τῶν	ἐπηγγελμένων	ἡδονῇ. Καλέσας δὲ αὐτὸν τῇ
[11, 5]	καὶ θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν θεὸν	ἐπήνεγκαν	κριοὺς καταθύσαντες αὐτῷ. Τὰ δὲ
[11, 8]	καὶ πάντων ἀποδείξειν ὧν αὐτὸς	ἐπῆρχεν	τόπων ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν αὐτοῦ
[11, 8]	ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς	ἐπηρώτησεν,	εἰ τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ'
[11, 6]	τετυχηκότα δωρεᾶς μηνύων ἦλθεν καὶ	ἐπὶ	Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας
[11, 8]	νικᾷ μὲν τοὺς Δαρείου στρατηγοὺς	ἐπὶ	Γρανίκῳ συμβαλὼν αὐτοῖς, ἐπελθὼν δὲ
[11, 5]	Καὶ ταύτην ὑπέμεινε τὴν ταλαιπωρίαν	ἐπὶ	ἔτη δύο καὶ μῆνας τέσσαρας·
[11, 1]	καὶ ταύτην ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν	ἐπὶ	ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς εἰς
[11, 4]	Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου	ἐπὶ	ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας ἓξ
[11, 6]	πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι,	ἐπὶ	ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ
[11, 4]	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν	ἐπὶ	ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας,
[11, 6]	τοὺς πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις	ἐπὶ	ἡμέρας κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ δὲ
[11, 4]	ὅνπερ ἐπὶ Κύρου πρότερον εἶτ'	ἐπὶ	Καμβύσου μετ' αὐτόν, ἐπισχεῖν τὴν
[11, 2]	ἀποκλείεταί σοι ἡ ὁδὸς ἡ	ἐπὶ	κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. (Ἀναγνοὺς
[11, 6]	παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν αὐτὰς	ἐπὶ	κοίτην βασιλέως ἀξίας ἤδη γεγονέναι,
[11, 4]	δεηθῆναι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ	ἐπὶ	Κύρου πρότερον εἶτ' ἐπὶ Καμβύσου
[11, 6]	τῇ Ἀμάνου οἰκίᾳ πεπηγότα, ὃν	ἐπὶ	Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ πυθόμενος παρά
[11, 6]	ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ παρεσκευασμένον	ἐπὶ	Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ αὐτῷ πυνθανομένῳ
[11, 2]	τούτων ἦν καὶ στρατευσαμένῳ γε	ἐπὶ	Μασσαγέτας εὐθὺς συνέβη τελευτῆσαι τὸν
[11, 6]	τοὺς πρώτους τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ	ἐπὶ	μῆνα ὅλον ὑπὲρ τῶν γάμων
[11, 6]	σώματα καταρδομένη, καὶ τούτων ἀπέλαυον	ἐπὶ	μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν
[11, 5]	Ἱεροσολύμων τείχη. Ταῦτα μὲν οὖν	ἐπὶ	Ξέρξου βασιλέως ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος δὲ
[11, 5]	βοηθῆσαι τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν	ἐπὶ	πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς
[11, 2]	Ἰουδαίοις οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ	ἐπὶ	πλέον αὐξηθῇ τὰ τῆς κακίας
[11, 8]	διοικησάμενος ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν	ἐπὶ	τὰς ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ'
[11, 5]	καὶ δύο φυλὰς εἶναι συμβέβηκεν	ἐπί	τε τῆς Ἀσίας καὶ τῆς
[11, 6]	γὰρ αὐτὸς ἐν κακοῖς ὤν·	ἐπί	τε τῆς κλίνης αὐτοῦ πεσόντος
[11, 8]	Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ βασιλέως	ἐπὶ	τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας οὖν
[11, 5]	μὲν θανάτου πεποιηκόσιν, ὂν δὲ	ἐπὶ	τῇ τοῦ θεοῦ χρηστότητι καὶ
[11, 5]	ναοῦ πρὸς τὴν πύλην τὴν	ἐπὶ	τὴν ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ
[11, 5]	ἐσπάρασσεν καὶ τὰ γένεια ὑβρίζων	ἐπὶ	τὴν γῆν τε ἑαυτὸν ἔρριψεν
[11, 3]	ἕκαστοι, Δαρεῖος ὁ βασιλεὺς ἐλθὼν	ἐπὶ	τὴν κοίτην καὶ βραχὺ τῆς
[11, 3]	καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ μέλλοντας	ἐπὶ	τὴν οἰκοδομὴν ἐξιέναι τοῦ ναοῦ.
[11, 8]	Καταστησάμενος δὲ τὰ ἐν αὐτῇ	ἐπὶ	τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν ἦλθεν
[11, 8]	Ἀλέξανδρος δ' ἐξελὼν τὴν Γάζαν	ἐπὶ	τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἀναβαίνειν
[11, 6]	καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι πάντες	ἐπὶ	τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν εἰς
[11, 5]	προστάξῃ τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν	ἐπὶ	τῆς γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν
[11, 8]	ὑακινθίνῳ καὶ διαχρύσῳ στολῇ καὶ	ἐπὶ	τῆς κεφαλῆς ἔχοντα τὴν κίδαριν
[11, 6]	τοῦ Ἀμάνου, ὡς εὕροι σταυρὸν	ἐπὶ	τῆς οἰκίας αὐτοῦ παρεσκευασμένον ἐπὶ
[11, 6]	ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ περὶ τῶν	ἐπὶ	τῆς χώρας τί ποτ' εἴη
[11, 6]	πυθόμενος παρά τινος τῶν οἰκετῶν,	ἐπὶ	τίνα τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι, γνούς,
[11, 6]	οἰκέτην εἰπεῖν, ὅτε καλέσων αὐτὸν	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς αὐτόν.
[11, 6]	τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας δὲ
[11, 8]	τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν	ἐπὶ	τὸ ἱερὸν θύει μὲν τῷ
[11, 5]	τὴν μετάνοιαν καὶ λύπην τὴν	ἐπὶ	τοῖς ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις ἀσφάλειάν τε
[11, 6]	χειρὶ καὶ τὴν ῥάβδον ἐξέτεινεν	ἐπὶ	τὸν αὐχένα αὐτῆς διὰ τὸν
[11, 6]	περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς	ἐπὶ	τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ περιῄει
[11, 6]	τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι, γνούς, ὡς	ἐπὶ	τὸν τῆς βασιλίσσης θεῖον, τὸν
[11, 8]	παραστησάμενος δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν	ἐπὶ	τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ
[11, 6]	ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας χρηστότητος	ἐπὶ	τοσοῦτον, ὡς πατέρα μου τὸ
[11, 1]	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ	ἐπὶ	τοῦ αὐτοῦ τόπου, ἐφ' οὗ
[11, 8]	τοὺς διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ δὲ	ἐπὶ	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους ἱερὸν ἔμεινεν.
[11, 8]	ὄντα τῷ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	ἐπὶ	τοῦ Γαριζεὶν ὄρους, ὃ τῶν
[11, 6]	δὲ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καθεζομένου	ἐπὶ	τοῦ θρόνου γίνεται τὸν βασιλικὸν
[11, 6]	αὐτῷ προσιέναι μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα	ἐπὶ	τοῦ θρόνου καθέζοιτο. Περιεστήκεσαν δὲ
[11, 5]	διακονήσων ἔσπευσεν τῷ βασιλεῖ τὴν	ἐπὶ	τοῦ πότου διακονίαν. Ὡς δὲ
[11, 6]	αἰτίους ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον	ἐπὶ	τούτοις νομίζουσι καὶ τὴν ἐξ
[11, 3]	κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς	ἐπὶ	τούτοις ὁ βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν
[11, 8]	φιλίαν ἑλομένους· οὐ γὰρ μετανοήσειν	ἐπὶ	τούτοις. Τοῦ δ' ἀρχιερέως ἀποκριναμένου
[11, 4]	ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν, καὶ τῆς	ἐπὶ	τούτῳ λύπης κρατεῖν οὐ δυνάμενοι
[11, 6]	τῆς νυκτὸς ὥρα, παρὰ τῶν	ἐπὶ	τούτῳ τεταγμένων ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ'
[11, 6]	κατασκευάσοντας. (Ταῦθ' ἱκετεύουσα τὸν θεὸν	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας ἀποδύεται μὲν τὴν
[11, 6]	νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ' αὐτὸ
[11, 5]	κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ τῆς	ἐπὶ	τῷ γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς
[11, 6]	ὑποσχομένου ὁ Ἀμάνης ἐξῆλθεν περιχαρὴς	ἐπὶ	τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν τῷ
[11, 5]	τὴν γῆν τε ἑαυτὸν ἔρριψεν	ἐπὶ	τῷ τὴν αἰτίαν ταύτην λαβεῖν
[11, 8]	δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες	ἐπὶ	τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ ἀρχιερέως
[11, 3]	ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς πίνειν καὶ	ἐπὶ	χρυσίου καθεύδειν καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον
[11, 8]	ἡγοῦντο γὰρ τὸν τούτου γάμον	ἐπιβάθραν	τοῖς παρανομεῖν περὶ τὰς τῶν
[11, 6]	θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην	ἐπιβαλόντος.	Κελεύω δὲ ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον
[11, 6]	καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον, καὶ	ἐπιβὰς	ἐπὶ τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ
[11, 3]	τὸν περὶ τῆς ἀληθείας λόγον,	ἐπιβοήσαντος	δὲ τοῦ πλήθους ὡς ἄριστα
[11, 8]	ἐπιτήδειον ἔχειν ὁ Σαναβαλλέτης τῆς	ἐπιβολῆς	Δαρείου μὲν ἀπέγνω, λαβὼν δὲ
[11, 5]	νεμόμενοι χαλεπῶς ἔφερον καὶ διετέλουν	ἐπιβουλὰς	αὐτοῖς συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν
[11, 6]	φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς	ἐπιβουλεύοντας.	Ταραχθεὶς δὲ ὁ βασιλεὺς τἀληθὲς
[11, 6]	σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν,
[11, 6]	ἐπὶ Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς	ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς
[11, 6]	ἡμῖν ὑπόμνησις δὲ τῆς τῶν	ἐπιβουλευσάντων	κολάσεως. Εἰδέναι μέντοι γε βούλομαι
[11, 6]	ἡμῖν δεδήλωται. ~(Χρόνῳ δ' ὕστερον	ἐπιβουλευσάντων	τῷ βασιλεῖ Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου
[11, 6]	πονηρὸν ἐπ' αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν	ἐπιβουλὴν	ἤλεγχεν. Ταραχθέντος δὲ πρὸς τοῦτο
[11, 6]	γένος ὢν Ἰουδαῖος συνεὶς τὴν	ἐπιβουλὴν	τῷ θείῳ κατεμήνυσε τῆς γυναικὸς
[11, 5]	φόρους ἐπιτάξητε μήτε ἄλλο μηδὲν	ἐπίβουλον	ἢ φορτικὸν εἰς αὐτοὺς γένηται.
[11, 7]	θυγατέρα Νικασὼ καλουμένην, οἰόμενος τὴν	ἐπιγαμίαν	ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι πρὸς τὴν
[11, 4]	Καὶ οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων	ἐπιδαψιλευόμενοι	ταῖς θυσίαις καὶ τῇ περὶ
[11, 4]	γινόμενα καὶ προσέτι τὰς ἐπιστολὰς	ἐπιδεικνύντων	τὰς Καμβύσου, δι' ὧν ἐκώλυσεν
[11, 6]	συμπόσιον ἐν τοῖς βασιλείοις, ἣν	ἐπιδεῖξαι	βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις ὁ βασιλεὺς
[11, 3]	τῶν Ἰσραηλιτῶν οὐ δυνάμενοι δὲ	ἐπιδεῖξαι	τὸ γένος αὐτῶν ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο.
[11, 6]	βασιλεῖ τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν	ἐπίδειξιν	ποιήσασθαι, ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα.
[11, 5]	πέραν τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖς	ἐπιδιατρίψας	ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν,
[11, 8]	Ἰωνίαν δουλωσάμενος καὶ τὴν Καρίαν	ἐπιδραμὼν	τοῖς ἐν Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν,
[11, 6]	τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ'	ἐπιεικῆ	καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ
[11, 6]	τὴν στολὴν καὶ τὸν στρεπτόν.	Ἐπιζήτησον	Μαρδοχαῖον τὸν Ἰουδαῖον καὶ ταῦτα
[11, 4]	ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς θρησκείας ἐσμὲν	ἐπιθυμηταὶ	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀφ'
[11, 6]	τυχεῖν, ὡς ληψομένην οὗπερ ἂν	ἐπιθυμίαν	ἔχῃ, τὸν τοῦ λαοῦ κίνδυνον
[11, 5]	ὑπὸ τῆς περὶ τὸ ἔργον	ἐπιθυμίας	ἀναισθητῶν καὶ τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως
[11, 6]	ἐρυθήματος, προσηνὲς δὲ καὶ σεμνὸν	ἐπικειμένη	τὸ κάλλος. Εἰσῄει δὲ πρὸς
[11, 6]	τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ προσέταξέ τισιν	ἐπιλεξαμένους	τὰς εὐδοκιμούσας ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν
[11, 4]	πάσῃ χρησαμένων σπουδῇ τῶν τὴν	ἐπιμέλειαν	ἐγκεχειρισμένων θᾶττον ἢ προσεδόκησεν ἄν
[11, 6]	ἀποχρώντως τῷ προειρημένῳ χρόνῳ τὴν	ἐπιμέλειαν	ἔχειν τὰς παρθένους καὶ τοῦ
[11, 6]	αὕτη τινὶ τῶν εὐνούχων εἰς	ἐπιμέλειαν	πάσης ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ
[11, 4]	ἀποδοθῆναι τοῖς Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ	ἐπιμέλειαν	τούτων εἶναι Ἀναβασσάρου τοῦ ἐπάρχου
[11, 3]	τὰ κατ' οἶκον διὰ ταύτας	ἐπιμελείας	καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ
[11, 5]	τῶν τοῦ θεοῦ νόμων ἐπισταλέντων	ἐπιμεληθῶσιν.	ὅπως δὲ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπ'
[11, 2]	παρεκάλουν τοὺς σατράπας καὶ τοὺς	ἐπιμελουμένους	ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους πρός τε
[11, 7]	Ταύτῃ μὲν οὖν χρησάμενος τῇ	ἐπινοίᾳ	Βαγώσης τοὺς Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ
[11, 5]	σκεύη ἀναθήσεις καὶ ὅσων ἂν	ἐπίνοιαν	λάβῃς καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν
[11, 6]	ἀλλότριος ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος,	ἐπιξενωθεὶς	ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας
[11, 8]	Μακεδόσιν πρὶν ἢ πᾶσαν αὐτοὺς	ἐπιόντας	καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος οὖν
[11, 6]	λαβεῖν> Ἡ δὲ εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ τὴν αὐτῆς
[11, 6]	βασιλεῖ, κληθείη πάλιν εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν.	Ἔλεγέν τε μὴ ἀρέσκεσθαι Μαρδοχαῖον
[11, 6]	ἐπιτραπῆναι τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν οὕτως χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις
[11, 5]	ἡδονῇ. Καλέσας δὲ αὐτὸν τῇ	ἐπιούσῃ	δίδωσιν αὐτῷ πρὸς Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν
[11, 8]	ἀπέλυσε τὸ πλῆθος, τῇ δ'	ἐπιούσῃ	προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς,
[11, 8]	ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις γάμοις	ἐπιπεπλεγμένων	κατεῖχεν οὐ μικρὰ ταραχὴ τοὺς
[11, 5]	μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς	ἐπιπέσωσιν.	Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο τῆς
[11, 2]	καὶ οἱ τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα	ἐπιπηδήσαντες	ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος
[11, 8]	περὶ αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ τύχης,	ἐπιπηδῶσιν	αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖς
[11, 2]	καὶ τὰς ἀγορὰς αὐτῆς καὶ	ἐπισκευάζουσιν	τὰ τείχη καὶ ναὸν ἀνεγείρουσιν.
[11, 4]	δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ, ὅπως	ἐπισκεψάμενος	τὰ τῶν βασιλέων ὑπομνήματα εὕρῃ
[11, 2]	πεμφθέντα παρ' ὑμῶν γράμματα ἐκέλευσα	ἐπισκέψασθαι	τὰ τῶν προγόνων μου βιβλία,
[11, 2]	βασιλεῦ, καὶ μὴ περιιδεῖν, ὅπως	ἐπισκέψῃ	τὰ τῶν πατέρων σου βιβλία·
[11, 5]	ὅπως τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν	ἐπισκέψωνται	τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ἀκολούθως
[11, 6]	τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ δεῖπνον	ἐπισπεύδοντες.	Σαβουχάδας δὲ τῶν εὐνούχων εἷς
[11, 5]	ἀναγνώστου τῶν τοῦ θεοῦ νόμων	ἐπισταλέντων	ἐπιμεληθῶσιν. ὅπως δὲ μηδεμίαν ὀργὴν
[11, 5]	ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων, ἀλλ' ὡς	ἐπιστάμενος	μὲν τολμηρῶς δὲ παρακούων καὶ
[11, 5]	Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ πάσῃ τοὺς	ἐπισταμένους	σου τὸν νόμον, καὶ τοῖς
[11, 7]	ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν, εὐθὺς	ἐπιστὰς	τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ ἤρξατο
[11, 5]	καὶ δείξας τῷ θεῷ τὰς	ἐπιστολὰς	ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς
[11, 6]	μὲν οὖν ἱππεῖς οἱ τὰς	ἐπιστολὰς	διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην
[11, 4]	τὰ γινόμενα καὶ προσέτι τὰς	ἐπιστολὰς	ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου, δι' ὧν
[11, 6]	ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας	ἐπιστολὰς	οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι.
[11, 1]	εἶναι βασιλικάς. καὶ ἡ μὲν	ἐπιστολὴ	ταῦτα ἐδήλου· τῶν δ' ἐκ
[11, 4]	τῷ θεῷ. καὶ ἡ μὲν	ἐπιστολὴ	ταῦτα περιεῖχεν. ~(Δαρείου δὲ τελευτήσαντος
[11, 2]	(Ἀναγνοὺς δὲ ὁ Καμβύσης τὴν	ἐπιστολὴν	καὶ φύσει πονηρὸς ὢν κινεῖται
[11, 2]	καὶ Μωαβίτιδι καὶ Σαμαρείᾳ γράφουσιν	ἐπιστολὴν	Καμβύσῃ δηλοῦσαν τάδε· δέσποτα, οἱ
[11, 5]	ἐπιούσῃ δίδωσιν αὐτῷ πρὸς Ἀδδαῖον	ἐπιστολὴν	κομίσαι τὸν τῆς Συρίας καὶ
[11, 1]	ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ καὶ	ἐπιστολὴν	πρὸς τοὺς ἐν Συρίᾳ σατράπας
[11, 4]	ὁ βασιλεύς, δοὺς αὐτοῖς κομίζειν	ἐπιστολὴν	πρὸς τοὺς ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας
[11, 5]	βασιλεὺς γράφει πρὸς τοὺς σατράπας	ἐπιστολὴν	τοιάνδε· βασιλεὺς βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ
[11, 5]	Ἀναγνοὺς δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν	ἐπιστολὴν	τοῖς αὐτόθι παροῦσιν Ἰουδαίοις, αὐτὴν
[11, 5]	(Λαβὼν δὲ Ἔζδρας ταύτην τὴν	ἐπιστολὴν	ὑπερήσθη καὶ τῷ θεῷ προσκυνεῖν
[11, 5]	πρὸς τοὺς σατράπας τῆς Συρίας	ἐπιστολήν,	ὑφ' ἧς αὐτοῖς γνωρισθήσεται τίς
[11, 4]	Βούλομαι οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν	ἐπιστολὴν	χορηγεῖν αὐτοῖς ἐκ τοῦ βασιλικοῦ
[11, 6]	δὲ ὑμᾶς τὸ ἀντίγραφον τῆς	ἐπιστολῆς	ἐκθέντας εἰς ἅπασαν τὴν βασιλείαν
[11, 4]	Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ τῆς	ἐπιστολῆς	ὁ Σισίννης καὶ οἱ σὺν
[11, 4]	γραψάντων καὶ κατηγορούντων διὰ τῆς	ἐπιστολῆς	τῶν Ἰουδαίων, ὡς τήν τε
[11, 4]	αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον τῆς	ἐπιστολῆς	ὑμῖν ἧς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν
[11, 5]	φήμας αὐτοῖς διέστελλον ὡς πολλῶν	ἐπιστρατεύειν	αὐτοῖς μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ' ὧν
[11, 4]	σὺν αὐτῷ τὴν μὲν οἰκοδομίαν	ἐπισχεῖν	οὐ διέγνωσαν ἕως ἂν ταῦτα
[11, 4]	εἶτ' ἐπὶ Καμβύσου μετ' αὐτόν,	ἐπισχεῖν	τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν καὶ
[11, 4]	ναοῦ, βαλὼν αὐτὸν ὁ θεὸς	ἐπίσχῃ	τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν
[11, 5]	γραμματεῦσιν τοῦ ἱεροῦ μήτε φόρους	ἐπιτάξητε	μήτε ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον ἢ
[11, 3]	τοὺς αὐτοῦ καὶ σατράπας ἐκώλυσεν	ἐπιτάττειν	τοῖς Ἰουδαίοις τὰς βασιλικὰς χρείας,
[11, 3]	εἰκότως ἂν εἶεν. Ἀμέλει πολέμους	ἐπιτάττοντες	καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται,
[11, 5]	μέχρι τοῦ πυροῦ κόρων ἑκατὸν	ἐπιτελεῖσθαι	τῷ θεῷ κατὰ τὸν νόμον.
[11, 4]	καὶ δεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς	ἐπιτελέσαντες	κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς
[11, 8]	Βαβημάσιν ἐπολιόρκει. ~(Νομίσας δὲ καιρὸν	ἐπιτήδειον	ἔχειν ὁ Σαναβαλλέτης τῆς ἐπιβολῆς
[11, 6]	καὶ τοῖς ἔθεσι καὶ τοῖς	ἐπιτηδεύμασιν	τῷ σῷ λαῷ καὶ ἅπασιν
[11, 6]	δὲ ἐκ τούτων προστασίαν πραγμάτων	ἐπιτραπέντες	παρὰ τῶν φίλων καὶ μῖσος
[11, 4]	ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς	ἐπιτραπῆναι	συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι
[11, 6]	βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν	ἐπιτραπῆναι	τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν
[11, 6]	καὶ παρὰ Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ'	ἐπιτρέπειν	αὐτοῖς καὶ πρὸς ὃ βούλεται
[11, 3]	αἴτημά ἐστιν, ὅ μοι νῦν	ἐπιτρέπεις	αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ.
[11, 8]	ὅσα βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς ἦν	ἐπιτρέψειν	αὐτοῖς τήν τε πόλιν διαρπάσειν
[11, 8]	καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις	ἐπιτρέψῃ	νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν
[11, 4]	Ἰουδαίοις τε καὶ ἡγεμόσιν αὐτῶν	ἐπιτρέψουσιν	οἰκοδομηθῆναι τὸν ναόν. Καὶ συλλαβέσθαι
[11, 3]	τῶν αἰχμαλώτων ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς	ἐπιτρόπους	τοὺς αὐτοῦ καὶ σατράπας ἐκώλυσεν
[11, 1]	τὰ γεγραμμένα, καὶ καλέσας τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν
[11, 5]	πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν προστάξας, ἂν	ἐπιφανῶσιν	οἱ πολέμιοι, τοῦτο σημῆναι τῷ
[11, 7]	τοῖς Ἰουδαίοις, πρὶν τὰς καθημερινὰς	ἐπιφέρειν	θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς ἑκάστου τελεῖν
[11, 4]	πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις	ἐπιφέροντες	τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους θυσίας
[11, 6]	καὶ βιάζεσθαί μου τὴν γυναῖκα	ἐπιχειρεῖς;	Ἀμάνου δὲ πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος
[11, 4]	τῷ θεῷ, ὅπως εἴ τις	ἐπιχειρήσειε	διακωλῦσαι τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ,
[11, 6]	λοιποῦ μηδ' οἷς ἕτεροι πείθειν	ἐπιχειροῦσιν,	κρίνειν δ' ὅσα τις αὐτὸς
[11, 8]	τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ	ἐπιχωρίας.	Ἐκέλευον οὖν τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι
[11, 6]	Τὸ δ' αὐτὸ καὶ πάντες	ἐποίησαν	οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι,
[11, 6]	μηνός, τὴν δὲ ἐχομένην ἑορτάσιμον	ἐποίησαν.	Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἐν
[11, 3]	ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς εὐχῆς, ἧς	ἐποιήσατο,	εἰ λάβοι τὴν βασιλείαν· αὕτη
[11, 5]	ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ τοιούτους	ἐποιήσατο	πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους· ἄνδρες
[11, 6]	δὲ διὰ τῆς Ἐσθήρας φανεροὺς	ἐποίησε	τῷ βασιλεῖ τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς
[11, 5]	πλήθους σταθεὶς ἀνέγνω καὶ τοῦτ'	ἐποίησεν	ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας ἕως μεσημβρίας·
[11, 1]	Παρορμήσας γὰρ τὴν Κύρου ψυχὴν	ἐποίησεν	αὐτὸν γράψαι κατὰ πᾶσαν τὴν
[11, 6]	ᾤετο ἀρίστην εἶναι ταύτην φανερὰν	ἐποίησεν.	Εἶπεν γάρ εἰ βούλοιο τὸν
[11, 8]	γῆς· ὃ καὶ μετ' ὀλίγον	ἐποίησεν	ἐν τῇ Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν
[11, 5]	πατρὶ τὰ πρὸς τὴν θρησκείαν	ἐποίησεν	καὶ πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ἔσχεν
[11, 6]	Ἐσθῆρος ἐντολὰς τόν τε λαὸν	ἐποίησεν	νηστεῦσαι καὶ τὸν θεὸν αὐτὸς
[11, 5]	Πεισθεὶς οὖν τούτοις ὁ Ἔζδρας	ἐποίησεν	ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων
[11, 2]	τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν λαὸν ἀνάστατον	ἐποίησεν,	παρεκάλουν τοὺς σατράπας καὶ τοὺς
[11, 1]	ἐκ τῶν Σαμαρείας γίνεσθαι φόρων.	Ἐποίσουσι	δὲ τὰ ἱερὰ ταῦτα κατὰ
[11, 8]	ἐν αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα Βαβημάσιν	ἐπολιόρκει.	~(Νομίσας δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν
[11, 8]	Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ Σιδῶνος κρατήσας	ἐπολιόρκει	Τύρον, ἠξίου τε ἀποστείλας γράμματα
[11, 6]	αὐτὴν κούφως ἔφερεν, ἡ δὲ	ἑπομένη	τὸ βαθὺ τοῦ ἐνδύματος καὶ
[11, 6]	βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ	ἐπορεύετο	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις
[11, 3]	οἶνος κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν ὧν	ἔπραξαν	παρὰ τὴν μέθην εἰδότες. Τούτοις
[11, 3]	καὶ κώμους τραπέντες ἐφ' ἡμέρας	ἑπτὰ	διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν ἀνάκτησιν
[11, 6]	ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας	ἑπτὰ	καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν
[11, 4]	μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας	ἑπτὰ	μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ
[11, 5]	καθάπερ ἔδοξέν μοι καὶ τοῖς	ἑπτά	μου συμβούλοις, ὅπως τὰ κατὰ
[11, 3]	ἀρχὴν ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ λεγόμενοι	ἑπτὰ	οἶκοι τῶν Περσῶν τὸν Ὑστάσπου
[11, 8]	γενησομένοις τοῦτ' ἔσεσθαι. Μηνῶν δ'	ἑπτὰ	τῇ Τύρου πολιορκίᾳ διεληλυθότων καὶ
[11, 6]	ἐν Σούσοις ἐπὶ ἡμέρας κατευώχησεν	ἑπτά.	Τὸ δὲ συμπόσιον ἦν αὐτοῖς
[11, 4]	βασιλέων, ᾠκοδομήθη δὲ ἐν ἔτεσιν	ἑπτά.	Τοῦ δ' ἐνάτου τῆς Δαρείου
[11, 6]	συμπόσιον, ἀναστάντα δὲ καὶ τοὺς	ἑπτὰ	τῶν Περσῶν, οἳ τὴν τῶν
[11, 7]	ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς Ἰουδαίους ἔτεσιν	ἑπτὰ	ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ τελευτῆς μετῆλθεν.
[11, 6]	πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς	ἑπτακισμύριοι	καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους μὲν
[11, 3]	εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα	ἑπτακισχιλίων	τριακοσίων τριακονταεπτά, ψάλται δὲ καὶ
[11, 3]	καὶ νηπίων σώματα ἦν τετρακισμύρια	ἑπτακόσια	τεσσαρακονταδύο. Πάρεξ δὲ τούτων Λευῖται
[11, 6]	παρὰ τῶν ἐπὶ τούτῳ τεταγμένων	ἐπυνθάνετο.	Μαθὼν δ' ὡς ὄρθρος ἐστὶν
[11, 5]	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς	ἐπυνθάνετο,	πόθεν εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ'
[11, 6]	προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας ὁ Ἀμάνης	ἐπυνθάνετο,	πόθεν εἴη. Μαθὼν δ' αὐτὸν
[11, 8]	σπείρειν, τίνες ὄντες ταῦτα παρακαλοῦσιν	ἐπυνθάνετο.	Τῶν δ' εἰπόντων Ἑβραῖοι μὲν
[11, 4]	δευτέρου μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους	ἐπῳκοδόμουν,	προστησάμενοι τῶν ἔργων Λευιτῶν τε
[11, 2]	Καὶ ταῦτα μὲν ἐπεσχέθη τὰ	ἔργα	μέχρι τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς
[11, 5]	ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους	ἐργάζεσθαι,	καὶ ὁ μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν
[11, 3]	μὴ στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ> γῆν	ἐργαζόμενοι	καὶ ἀροῦντες ὅταν πονήσαντες καὶ
[11, 7]	ἐτολμήσατε ἐν τῷ ἱερῷ φόνον	ἐργάσασθαι.	πειρωμένου δ' αὐτοῦ εἰσελθεῖν εἰς
[11, 5]	τὸ τεῖχος καὶ διανεῖμαι τὴν	ἐργασίαν	αὐτοῦ τῷ λαῷ κατὰ κώμας
[11, 6]	δ' ἂν ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς	ἔργοις	αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι
[11, 5]	κύκλον οὐδὲν κάμνων οὔτε τοῖς	ἔργοις	οὔτε τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς
[11, 5]	τῆς σπουδῆς τῆς περὶ τὸ	ἔργον,	ἀλλὰ στῖφός τι φυλακῆς ἕνεκα
[11, 7]	βαρβάροις ὠμὸν οὕτως καὶ ἀσεβὲς	ἔργον	γεγονέναι. Τὸ μέντοι θεῖον οὐκ
[11, 4]	Καὶ συλλαβέσθαι δὲ πρὸς τὸ	ἔργον	διετάξατο, κἀκ τοῦ φόρου τοῦ
[11, 5]	νόμων χαίρειν. Τῆς ἐμαυτοῦ φιλανθρωπίας	ἔργον	εἶναι νομίσας τὸ τοὺς βουλομένους
[11, 5]	ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς περὶ τὸ	ἔργον	ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ τῆς ταλαιπωρίας.
[11, 3]	ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν	ἔργον	ἡγούμενος τῶν ἀναγκαίων τὸ φυλάττειν
[11, 5]	τοῦ ἔτους χειμέριον, καὶ τὸ	ἔργον	οὐ μιᾶς οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας
[11, 5]	Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ	ἔργον	παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν δὲ τὸ ὄνομα
[11, 5]	πάσῃ σπουδῇ χρωμένους συνέχειν τὸ	ἔργον,	ὥς γε καιρὸς ἴδιός ἐστιν.
[11, 6]	τὴν χώραν παρήγγειλεν ἀνεῖσθαι τῶν	ἔργων	ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς
[11, 4]	δευτέρου ἔτους ἐπῳκοδόμουν, προστησάμενοι τῶν	ἔργων	Λευιτῶν τε τοὺς εἰκοστὸν ἔτος
[11, 4]	διέγνωσαν. Ἐπεστάτουν οὖν τῶν ἱερῶν	ἔργων	συλλαμβανόμενοι τοῖς πρεσβυτέροις τῶν Ἰουδαίων
[11, 3]	πονήσαντες καὶ ἅπασαν τὴν τῶν	ἔργων	ταλαιπωρίαν ὑπομείναντες θερίσωσιν καὶ τοὺς
[11, 5]	τοῦ ἐχομένου νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν	ἔρευναν	πολλοὺς ἔκ τε τῶν Ἰησοῦ
[11, 6]	με τῷ τρόπῳ τῶν εὐνοούντων	ἐρημώσας	ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν εἰς ἄλλους
[11, 5]	σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο,	ἐρίφους	εἰς παραίτησιν τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο.
[11, 4]	καὶ κριοὺς καὶ ἄρνας καὶ	ἐρίφους	καὶ σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ
[11, 4]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων	ἐρομένων,	τίνος αὐτοῖς συγχωρήσαντος οὕτως οἰκοδομοῦσιν
[11, 3]	τριῶν σωματοφυλάκων, καὶ τῷ λόγον	ἐροῦντι	περὶ ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει
[11, 5]	ἐπὶ τὴν γῆν τε ἑαυτὸν	ἔρριψεν	ἐπὶ τῷ τὴν αἰτίαν ταύτην
[11, 4]	πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ περιέχει.	Ἔρρωσθε.	μαθόντες οὖν ἐκ τῆς ἐπιστολῆς
[11, 5]	ἤτοι θανάτῳ ἢ ζημίᾳ χρηματικῇ.	Ἔρρωσο.	(Λαβὼν δὲ Ἔζδρας ταύτην τὴν
[11, 6]	βασιλέα, μεστὴ μὲν τὸ πρόσωπον	ἐρυθήματος,	προσηνὲς δὲ καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη
[11, 3]	ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν τὰς δωρεὰς	ἐρωτᾷ	μὲν τὸν πρῶτον, εἰ ὁ
[11, 6]	τῆς γυναικὸς μνήμην καὶ τὸν	ἔρωτα	μηδὲν ὠφελούμενον ἐκβαλεῖν, ζητῆσαι δὲ
[11, 6]	καὶ πεσὼν τῆς κόρης εἰς	ἔρωτα	νομίμως αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα καὶ
[11, 6]	κακόν· παρεκάλει τε τούτων ἀπαλλαγῆναι.	Ἐρωτήσαντος	δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ τίνος
[11, 6]	γυναικί. (Διακείμενος δὲ πρὸς αὐτὴν	ἐρωτικῶς	καὶ μὴ φέρων τὴν διάζευξιν,
[11, 5]	δὲ ἀπὸ τῆς γῆς ὁ	Ἔσδρας	καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας εἰς
[11, 5]	μὲν οὖν καὶ αὐτὸς ἐβουλεύσατο	Ἔσδρας,	προεχώρησεν δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν
[11, 1]	καὶ τὸν τοῦ θεοῦ ναόν·	ἔσεσθαι	γὰρ αὐτοῖς καὶ τοῦτον σύμμαχον
[11, 6]	αὐτὴν μηδ' οἷς ἐσπούδακεν ἐναντίον	ἔσεσθαι,	γράφειν δὲ ἃ βούλεται προσέταξε
[11, 4]	αὐτοῦ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν	ἔσεσθαι,	ἐπεὶ καὶ τὰ παρὰ τοῦ
[11, 6]	εἰ γὰρ ἀμελήσειεν τούτου νῦν,	ἔσεσθαι	μὲν αὐτῷ βοήθειαν παρὰ τοῦ
[11, 8]	ἐκ τῆς θυγατρὸς γενησομένοις τοῦτ'	ἔσεσθαι.	Μηνῶν δ' ἑπτὰ τῇ Τύρου
[11, 8]	ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο	ἔσεσθαι.	Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς προτέρας
[11, 6]	καὶ ταραχὴ κατελάμβανεν καὶ τὴν	Ἐσθῆρ'	εὐψυχεῖν καὶ τὰ κρείττω προσδοκᾶν
[11, 6]	καὶ παρῆσαν, μεταξὺ πίνων τὴν	Ἐσθῆρα	ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, τί βούλεται·
[11, 6]	τῶν ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι. Ἡ δὲ	Ἐσθήρα	ἐπέστειλεν μὲν τῷ Μαρδοχαίῳ τὸν
[11, 6]	τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ. Ἡ δὲ	Ἐσθήρα	ἐφ' ἑστίασιν αὐτὸν μετὰ Ἀμάνου
[11, 6]	συνδειπνεῖν τῷ βασιλεῖ παρὰ τῇ	Ἐσθήρᾳ,	καὶ ὅτι μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος
[11, 6]	τῶν ἀπολωλότων δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν	Ἐσθήρᾳ	καὶ περὶ τῶν ἐπὶ τῆς
[11, 6]	τε βίου καὶ τῆς ἀρχῆς	Ἐσθῆρα	κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης πρὸς
[11, 6]	τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν οὕτως	Ἐσθήρα	μὴ ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ τὸ
[11, 6]	αὐτῷ τὴν πρὸς αὐτὸν συγγένειαν	Ἐσθήρα,	ὃν ἔδωκεν Ἀμάνῃ δακτύλιον τοῦτον
[11, 6]	τοῖς Ἰουδαίοις. Πασῶν δὲ τὴν	Ἐσθῆρα	συνέβαινεν, τοῦτο γὰρ ἦν αὐτῇ
[11, 6]	καὶ προσεδόκων. ἱκέτευε δὲ καὶ	Ἐσθήρα	τὸν θεὸν τῷ πατρίῳ νόμῳ
[11, 6]	ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς	Ἐσθήρας	εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ
[11, 6]	κήπους ἐκ τοῦ συμποσίου, τῆς	Ἐσθήρας	ὁ Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι καὶ
[11, 6]	τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς	Ἐσθήρας	πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ
[11, 6]	βασιλέως, Μαρδοχαῖος δὲ διὰ τῆς	Ἐσθήρας	φανεροὺς ἐποίησε τῷ βασιλεῖ τοὺς
[11, 6]	Ἰουδαίοις ὁ βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν	Ἐσθῆρι	δυνάμενος· οἱ δὲ πάλιν συστραφέντες
[11, 6]	ἐν Σούσοις προτεθέντων κομίσαι τῇ	Ἐσθῆρι	καὶ περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ
[11, 6]	(Καὶ Μαρδοχαῖος μὲν κατὰ τὰς	Ἐσθῆρος	ἐντολὰς τόν τε λαὸν ἐποίησεν
[11, 6]	αὐτῷ τοῦ εὐνούχου παρὰ τῆς	Ἐσθῆρος	τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν αὐτῇ,
[11, 8]	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους λευκαῖς	ἐσθῆσιν,	αὐτὸν δὲ μετὰ τῶν ἱερέων
[11, 8]	μὲν πλῆθος ἐν ταῖς λευκαῖς	ἐσθῆσιν,	τοὺς δὲ ἱερεῖς προεστῶτας ἐν
[11, 6]	τρεῖς ἡμέρας ἀποδύεται μὲν τὴν	ἐσθῆτα	ἐκείνην καὶ τὸ σχῆμα μεταβάλλει,
[11, 6]	μαθὼν τὸ γινόμενον περιρρηξάμενος τὴν	ἐσθῆτα	καὶ σάκκον ἐνδυσάμενος καὶ καταχεάμενος
[11, 5]	μὲν εὐθὺς ὑπὸ λύπης τὴν	ἐσθῆτα	καὶ τὴν κεφαλὴν ἐσπάρασσεν καὶ
[11, 6]	τῆς γῆς ἑαυτὴν καὶ πενθικὴν	ἐσθῆτα	περιθεμένη, καὶ τροφῇ καὶ ποτῷ
[11, 6]	ἐφ' ἵππου βαδίζειν τὴν αὐτὴν	ἐσθῆτά	σοι φοροῦντα καὶ περιαυχένιον χρυσοῦν
[11, 3]	αὐτῶν ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς	ἐσθῆτας	αὗται ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ τὰ
[11, 6]	δ' ἦν ἐκ ποικίλης μὲν	ἐσθῆτος,	χρυσοῦ δὲ καὶ λίθου πολυτελοῦς,
[11, 4]	τοῦτον ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς θρησκείας	ἐσμὲν	ἐπιθυμηταὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου,
[11, 5]	τὴν ἐσθῆτα καὶ τὴν κεφαλὴν	ἐσπάρασσεν	καὶ τὰ γένεια ὑβρίζων ἐπὶ
[11, 6]	εἰς τὴν προειρημένην ἡμέραν ἐγίνοντο·	ἐσπεύδετο	δὲ τοῦτο καὶ ἐν τῇ
[11, 2]	τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις	ἔσπευσαν	εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ,
[11, 5]	ὡς εἶχεν μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων	ἔσπευσεν	τῷ βασιλεῖ τὴν ἐπὶ τοῦ
[11, 8]	τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἀναβαίνειν	ἐσπουδάκει.	Ὁ δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ'
[11, 6]	μηδὲν ἄχαρι αὐτὴν μηδ' οἷς	ἐσπούδακεν	ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ ἃ
[11, 2]	περὶ τὴν οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν	ἐσπουδακότων,	τὰ πέριξ ἔθνη καὶ μάλιστα
[11, 6]	προάγοντος καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ'	ἔσται	παρὰ τοῦ βασιλέως ᾧ ἂν
[11, 6]	Ταῦτα δὲ αὐτῷ παρ' ἡμῶν	ἔσται	σώσαντί μου τὴν ψυχήν. τούτων
[11, 8]	ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης	ἐστασίαζον	πρὸς αὐτόν· ἡγοῦντο γὰρ τὸν
[11, 6]	τῆς κόρης, τίνα διάγει τρόπον·	ἔστεργεν	γὰρ αὐτὴν ὡς αὑτοῦ θυγατέρα.
[11, 6]	βασιλείων ἦλθεν καὶ πρὸς αὐτοῖς	ἔστη·	οὐ γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν αὐτῷ
[11, 4]	φυλαί, ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν ἑκάστη.	Ἔστησάν	τε κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους
[11, 5]	κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων	ἔστησεν	ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ
[11, 8]	καὶ πάνθ' ὅσα κατὰ νοῦν	ἐστί	μοι προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς
[11, 6]	θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν.	Ἔστι	δ' ἀγαθὴ τοῖς εὐνοοῦσιν ἡμῖν
[11, 6]	καὶ τοὺς πρώτους τῶν ἐθνῶν	ἑστιᾷ	ἐπὶ μῆνα ὅλον ὑπὲρ τῶν
[11, 6]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος	ἑστιᾷ	πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ
[11, 6]	αὐτῇ. Ἡ δὲ Ἐσθήρα ἐφ'	ἑστίασιν	αὐτὸν μετὰ Ἀμάνου τοῦ φίλου
[11, 6]	πρὸς αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου ἐφ'	ἑστίασιν.	~(Τοῦ δὲ βασιλέως ὑποσχομένου ὁ
[11, 6]	τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὅς	ἐστιν	Ἄδαρ, τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ· ταύτην
[11, 4]	διὰ τὴν τῶν ἐχθρῶν κακοήθειάν	ἐστιν	ἀτελής. Εἰ τοίνυν βούλεσθε καὶ
[11, 4]	Σαμαρείας πάνθ' ὅσα πρὸς θυσίας	ἐστὶν	αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς οἱ ἱερεῖς
[11, 3]	τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ	ἐστιν	ἡ γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸς
[11, 6]	ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ' ὡς ὄρθρος	ἐστὶν	ἤδη, προσέταξεν τῶν φίλων ὃν
[11, 3]	βούλησιν τοῦ θεοῦ, ἀληθινὸς δέ	ἐστιν	καὶ δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς
[11, 3]	Καὶ τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν αἴτημά	ἐστιν,	ὅ μοι νῦν ἐπιτρέπεις αἰτήσασθαι
[11, 3]	καὶ τρέφουσαι, καθόλου δ' οὐδέν	ἐστιν,	ὃ μὴ παρ' αὐτῶν ἔχομεν·
[11, 5]	ἔργον, ὥς γε καιρὸς ἴδιός	ἐστιν.	ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς τοὺς
[11, 1]	θεοῦ. Ὁ δ' ἀριθμὸς αὐτῶν	ἐστιν	τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι
[11, 8]	τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν ὀρῶν	ἐστιν	ὑψηλότατον, καὶ ταῦτα ποιήσειν ἐπαγγελλομένου
[11, 6]	ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν οὕτως ἰδεῖν	ἔστιν	ἔχον, ἀλλ' ἐκ τῶν παρὰ
[11, 3]	καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ	ἔστιν	ἡμῖν ἀποζευχθῆναι γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν
[11, 6]	βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς	ἑστιωμένοις	ὁ βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν
[11, 6]	οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς αὐλῆς	ἑστῶτα,	ταραχθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν
[11, 1]	Καὶ τὰ σκεύη δέ, ἃ	ἐσύλησεν	ἐκ τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος ὁ
[11, 6]	συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν ἐν τοῖς	ἐσχάτοις	σαλευόντων, μῖσός τε γενέσθαι τῷ
[11, 8]	ἔμεινεν. Εἰ δέ τις αἰτίαν	ἔσχεν	παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας ἢ
[11, 5]	ἐποίησεν καὶ πρὸς τοὺς Ἰουδαίους	ἔσχεν	φιλοτιμότατα. Κατ' ἐκεῖνον δὲ τὸν
[11, 6]	διαποροῦντος καὶ τί πρὸς τούτοις	ἔτ'	αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι
[11, 4]	ἀντιγράφει τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς	ἑταίροις	αὐτοῦ τάδε λέγων· βασιλεὺς Δαρεῖος
[11, 4]	ἐπάρχῳ καὶ Σαραβαζάνῃ καὶ τοῖς	ἑταίροις	αὐτῶν χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον τῆς
[11, 4]	καὶ Φοινίκης ἡγεμόνος καὶ τῶν	ἑταίρων	αὐτοῦ, ὅπως αὐτοὶ μὲν ἀφέξονται
[11, 6]	λογισμῷ τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν	ἐταμίευσεν,	ἀλλὰ τῆς βασιλείας ἐπεβούλευσέ με
[11, 3]	(Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ
[11, 4]	ἐν τῷ πρώτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν
[11, 5]	καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου βασιλείας	ἔτει	μηνὶ ἐνάτῳ. Τέλος δὲ τῶν
[11, 4]	κελεύσαντος ἐγίνετο. (Ὧν τῷ δευτέρῳ	ἔτει	τῆς εἰς Ἱεροσόλυμα καθόδου τῶν
[11, 6]	ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας	ἔτει	τούς τε φίλους καὶ τὰ
[11, 1]	δὲ πρώτῳ τῆς Κύρου βασιλείας	ἔτει,	τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ'
[11, 5]	ἐπαίνων ἄξια φιλοτιμησάμενος ὁ Νεεμίας	ἐτελεύτησεν	εἰς γῆρας ἀφικόμενος. Ἀνὴρ δὲ
[11, 2]	ἐν τούτοις τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψας	ἐτελεύτησεν	ἐν Δαμασκῷ. ~(Μετὰ δὲ τὴν
[11, 8]	παρασχεῖν καὶ ὅσα Δαρείῳ πρότερον	ἐτέλουν	δῶρα τούτῳ διδόναι τὴν Μακεδόνων
[11, 6]	καὶ δοῦναι τὴν ἐκείνης τιμὴν	ἑτέρᾳ	γυναικί. (Διακείμενος δὲ πρὸς αὐτὴν
[11, 6]	τοῦ γραμματέως καὶ μεταβαίνοντος εἰς	ἑτέραν	πρᾶξιν ἐπέσχεν ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος,
[11, 6]	τὸ πρὸς τὴν προτέραν φιλόστοργον	ἑτέρας	ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ πρὸς ἐκείνην
[11, 6]	ἔτι τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς	ἕτεροι	πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα
[11, 6]	ἧς καὶ τὸ ὄνομα ἐγέγραπτο.	ἕτερον	δὲ διὰ πίστιν τετυχηκότα δωρεᾶς
[11, 6]	γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς ἃ καθ'	ἑτέρου	τις παρεσκεύασε ταῦτα λανθάνει καθ'
[11, 6]	Βαρνάβαζος τῶν εὐνούχων οἰκέτης τοῦ	ἑτέρου	τὸ γένος ὢν Ἰουδαῖος συνεὶς
[11, 6]	ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον εἰδὼς	ἐτέρπετο	τῷ γενησομένῳ· τοῦ γὰρ βασιλέως
[11, 4]	ἢ δι' ἑαυτῶν ἢ δι'	ἑτέρων	ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν.
[11, 4]	καὶ Σαρωβαζάνου μετὰ καί τινων	ἑτέρων	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	ᾖ τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ' ἂν	ἑτέρως	ἔχῃ, τοῖς ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ
[11, 1]	ἔμπροσθεν ἢ κατασκαφῆναι τὸν ναὸν	ἔτεσιν	ἑκατὸν καὶ τεσσαράκοντα. Ταῦτ' οὖν
[11, 4]	τῶν βασιλέων, ᾠκοδομήθη δὲ ἐν	ἔτεσιν	ἑπτά. Τοῦ δ' ἐνάτου τῆς
[11, 7]	τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς Ἰουδαίους	ἔτεσιν	ἑπτὰ ὑπὲρ τῆς Ἰησοῦ τελευτῆς
[11, 4]	καὶ τοῦτον πολιτευόμενοι τὸν τρόπον	ἔτεσιν	πλέον ἢ πεντακοσίοις διήγαγον μετὰ
[11, 2]	ἔτη ἐννέα· Καμβύσης γὰρ ἓξ	ἔτη	βασιλεύσας, καταστρεψάμενος ἐν τούτοις τὴν
[11, 5]	ταύτην ὑπέμεινε τὴν ταλαιπωρίαν ἐπὶ	ἔτη	δύο καὶ μῆνας τέσσαρας· ἐν
[11, 3]	δὲ κεφάλαιον τῶν ἀπερχομένων περὶ	ἔτη	δώδεκα τὴν ἡλικίαν γεγονότων ἐκ
[11, 1]	ταύτην ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν ἐπὶ	ἔτη	ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς εἰς τὴν
[11, 2]	βασιλείας τοῦ Περσῶν ἐπ' ἄλλα	ἔτη	ἐννέα· Καμβύσης γὰρ ἓξ ἔτη
[11, 4]	πρῶτον ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου ἐπὶ	ἔτη	πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας ἓξ ἡμέρας
[11, 3]	τῶν τοῖς εὐδαίμοσι προσηκόντων ὀνομάτων.	Ἔτι	γε μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων
[11, 3]	πρὸς αὐτὴν τὸ ἄδικον δυνάμενον.	Ἔτι	γε μὴν τὰ μὲν ἄλλα
[11, 3]	σκεύη τοῦ θεοῦ, ὅσα ἦν	ἔτι	ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν εἰς τὸν
[11, 3]	ἐξ ἀνάγκης οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται.	Ἔτι	ὁ μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ
[11, 8]	τούτων ἐγένετο. Ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος	ἔτι	πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν πλῆθος
[11, 6]	σὺν αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων	ἔτι	πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ
[11, 6]	μὲν καὶ κατηγορίαις μὴ προσέχειν	ἔτι	τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς ἕτεροι
[11, 6]	πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος καὶ μηδὲν	ἔτι	φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης ὁ
[11, 5]	ὑπ' αὐτοῦ ποιεῖν ἀνάγκην ἔχοντες	ἐτίμησάν	τε τὸ ἔθνος καὶ πρὸς
[11, 8]	ἀρχιερέα καὶ τοὺς ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς	ἐτίμησεν.	Δειχθείσης δ' αὐτῷ τῆς Δανιήλου
[11, 6]	οἰκετῶν, ἐπὶ τίνα τοῦτον ἦσαν	ἑτοιμασάμενοι,	γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν τῆς
[11, 6]	ταῦτα λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον	ἑτοιμασάμενος.	~(Ἀμάνης μὲν οὖν ἀμετρήτως τῇ
[11, 6]	γνώμην προσέταξεν τοῖς οἰκέταις ξύλον	ἑτοιμασαμένους	στῆσαι τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ
[11, 6]	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν	ἕτοιμοι	πάντες ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	Μαρδοχαίῳ. Καὶ τοῦτο μὲν ἦν	ἕτοιμον·	ὁ δὲ θεὸς κατεγέλα τῆς
[11, 8]	ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες,	ἑτοίμως	ἔχειν ἐπάγεσθαι, πολλοὶ τὴν σὺν
[11, 7]	Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ ἤρξατο λέγειν·	ἐτολμήσατε	ἐν τῷ ἱερῷ φόνον ἐργάσασθαι.
[11, 8]	πατρίοις νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον	ἔτος	ἀνείσφορον εἶναι, συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν	ἔτος	ἤδη βασιλεύοντος Ξέρξου, καὶ δείξας
[11, 4]	ἔργων Λευιτῶν τε τοὺς εἰκοστὸν	ἔτος	ἤδη γεγονότας καὶ Ἰησοῦν καὶ
[11, 3]	γῆς δοθῆναι καὶ κατὰ ἕκαστον	ἔτος	ὡρισμένον τι πρὸς τὴν τοῦ
[11, 4]	δ' ἐνάτου τῆς Δαρείου βασιλείας	ἔτους	εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου,
[11, 4]	τοῦ δευτέρου μηνὸς τοῦ δευτέρου	ἔτους	ἐπῳκοδόμουν, προστησάμενοι τῶν ἔργων Λευιτῶν
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ	ἔτους.	Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ
[11, 6]	τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος	ἔτους,	ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι
[11, 8]	τὸν φόρον αὐτοῖς τοῦ ἑβδοματικοῦ	ἔτους,	οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτῷ
[11, 6]	αὐτῇ ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου	ἔτους	τῆς αὐτοῦ βασιλείας, Ἀδέρῳ δὲ
[11, 2]	τὰ ἔργα μέχρι τοῦ δευτέρου	ἔτους	τῆς Δαρείου βασιλείας τοῦ Περσῶν
[11, 5]	τοῦ πρώτου μηνὸς τοῦ ἑβδόμου	ἔτους	τῆς Ξέρξου βασιλείας παρεγένοντο εἰς
[11, 5]	πολύ, καὶ τὴν ὥραν τοῦ	ἔτους	χειμέριον, καὶ τὸ ἔργον οὐ
[11, 6]	τῶν εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν πάσης	ἐτύγχανε	προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ
[11, 8]	περὶ τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐν τούτοις	ἐτύγχανεν	ὄντα.
[11, 4]	τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες οἱ Σαμαρεῖται,	ἐτύγχανον	γὰρ ἀπεχθανόμενοι τῇ τε Ἰούδα
[11, 6]	τὸν εὐνοῦχον Ἀχράθεον, καὶ γὰρ	ἔτυχεν	αὐτῇ παρών, ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον,
[11, 3]	τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις.	Ἔτυχεν	δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν
[11, 6]	ἤδη παρόντα τοῦτον αὐτῷ δηλοῦν.	Ἔτυχέν	τε ὥστε Ἀμάνην εὑρεθῆναι· θᾶττον
[11, 1]	προφητείας ὁ Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ	ἐτῶν	διακοσίων καὶ δέκα· οὗτος γὰρ
[11, 1]	οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν	εὐδαιμονίας,	ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν. Παρορμήσας γὰρ
[11, 4]	κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς ἀρχαίας	εὐδαιμονίας	ὑποβεβηκότες καὶ τῆς ἀξίας τοῦ
[11, 4]	αὐτῷ κατασκευασθέντα ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν	εὐδαίμονος	καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν
[11, 3]	δὲ μεμνῆσθαι καὶ τῶν τοῖς	εὐδαίμοσι	προσηκόντων ὀνομάτων. Ἔτι γε μὴν
[11, 6]	ταύτῃ προσέταξέ τισιν ἐπιλεξαμένους τὰς	εὐδοκιμούσας	ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν ἐν τῇ
[11, 6]	εἴ τινα θέλεις τοῖς ὑπηκόοις	εὐεργεσίαν	καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον ἀπολέσθαι μηδέ
[11, 6]	φρονοῦσι χαίρειν. Πολλοὶ διὰ μέγεθος	εὐεργεσίας	καὶ τιμῆς, ἣν δι' ὑπερβολὴν
[11, 6]	αὐτῷ τῆς ἐξουσίας ἀφελέσθαι, τὸν	εὐεργέτην	μου καὶ σωτῆρα Μαρδοχαῖον καὶ
[11, 6]	οὐδ' αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς	εὐεργετοῦντας	τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες,
[11, 3]	εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοῖς ὁμοφύλοις	εὐηγγελίσατο	τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως. Οἱ
[11, 6]	βασιλεῖ συνεσομένην. Ὁ δὲ πλησιάζων	εὐθὺς	ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης
[11, 8]	τῇ Δαρείου καταβάσει ὁ Σαναβαλλέτης	εὐθὺς	ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ τὰς ὑποσχέσεις
[11, 5]	αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον	εὐθὺς	ἐξέβαλον καὶ θυσίας ἐξευμενίζοντες τὸν
[11, 6]	ἱππεῖς οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες	εὐθὺς	ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην ὁδὸν ἤνυον.
[11, 7]	Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν,	εὐθὺς	ἐπιστὰς τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ
[11, 6]	ὀργῆς τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν	εὐθὺς	λαμβάνει καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν
[11, 2]	καὶ στρατευσαμένῳ γε ἐπὶ Μασσαγέτας	εὐθὺς	συνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον. Καμβύσου
[11, 5]	ἴδιός ἐστιν. ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν	εὐθὺς	τοὺς ἄρχοντας μετρῆσαι τὸ τεῖχος
[11, 4]	λαβεῖν παρὰ Κύρου γράμματα, παραγενόμενος	εὐθὺς	τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ ἐξ
[11, 6]	μέγαν καὶ καλὸν καὶ φοβερόν,	εὐθὺς	ὑπεχώρει μου τὸ πνεῦμα καὶ
[11, 5]	εἰς συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν	εὐθὺς	ὑπὸ λύπης τὴν ἐσθῆτα καὶ
[11, 5]	συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ τοὺς ὅρκους	εὐθὺς	ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ εἰς
[11, 5]	κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα. Ὁ δ'	εὐθὺς	ὡς εἶχεν μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων
[11, 6]	αὐχένα αὐτῆς διὰ τὸν νόμον	εὐλαβείας	αὐτὴν ἀπολύων. Ἡ δ' ὑπὸ
[11, 4]	θεόν, ὡς τὴν εἰς αὐτὸν	εὐλογίαν	Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος. Οἱ δὲ
[11, 4]	τὴν τοῦ Περσῶν βασιλέως διάνοιαν	εὐμενῆ	κατέστησεν αὐτοῖς. Καὶ οἱ μὲν
[11, 3]	μὴ σοῦ, φησί, δέσποτα, τυχὼν	εὐμενοῦς.	ταῦτ' οὖν περὶ τῶν παρόντων
[11, 6]	τισιν ἐπιλεξαμένους τὰς εὐδοκιμούσας ἐπ'	εὐμορφίᾳ	τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ παρθένων
[11, 3]	καὶ σπουδῆς ἀξίων, ὅταν ἴδωμεν	εὔμορφον	γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ
[11, 6]	δευτέρου διὰ πίστιν καὶ βέβαιον	εὔνοιαν	Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν
[11, 5]	εὐσέβειαν καὶ πρὸς τὸν Ἔζδραν	εὔνοιαν	ἅπαντες μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ'
[11, 7]	τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἔθνους παντὸς	εὔνοιαν.	~(Κατὰ τοῦτον δὴ τὸν καιρὸν
[11, 6]	παρασχὼν καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ	εὐνομίας	αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς εἰς ἅπαντα
[11, 6]	γάρ με τῷ τρόπῳ τῶν	εὐνοούντων	ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν εἰς
[11, 6]	πεποίηκεν. Ἔστι δ' ἀγαθὴ τοῖς	εὐνοοῦσιν	ἡμῖν ὑπόμνησις δὲ τῆς τῶν
[11, 6]	ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ πρὸς ἐκείνην	εὔνουν	ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν γίνεσθαι τῆς
[11, 6]	εἶπεν, εἰδὼς ἐμαυτῷ σὲ μόνον	εὔνουν	συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ, πῶς ἂν
[11, 6]	ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς Ἐσθήρας	εὐνοῦχοι	τὸν Ἀμάνην ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[11, 6]	πλησιάζων εὐθὺς ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν	εὐνοῦχον.	Ἀφικομένης δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς
[11, 6]	δεινῷ πεπαῦσθαι τοῦτο, προσκαλεσαμένη τὸν	εὐνοῦχον	Ἀχράθεον, καὶ γὰρ ἔτυχεν αὐτῇ
[11, 6]	φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης ὁ	εὐνοῦχος	παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου, ὡς
[11, 6]	δὲ τούτους κομίσαντος αὐτῷ τοῦ	εὐνούχου	παρὰ τῆς Ἐσθῆρος τοὺς λόγους
[11, 6]	τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν	εὐνούχους	ἀνεσταύρωσεν, τῷ δὲ Μαρδοχαίῳ τότε
[11, 6]	τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς	εὐνούχους	ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον
[11, 6]	ἣν αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους	ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν
[11, 6]	Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας	εὐνούχους	τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος
[11, 6]	Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε τῷ	εὐνούχῳ	τὴν αἰτίαν τό τε γράμμα
[11, 6]	Παραδοθεῖσα δὲ αὕτη τινὶ τῶν	εὐνούχων	εἰς ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε προνοίας
[11, 6]	δεῖπνον ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας δὲ τῶν	εὐνούχων	εἷς ἰδὼν τὸν σταυρὸν ἐν
[11, 6]	Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν	εὐνούχων	οἰκέτης τοῦ ἑτέρου τὸ γένος
[11, 1]	ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες	εὔξονται	τῷ θεῷ περὶ σωτηρίας τε
[11, 6]	ὄντες Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον τὴν	εὐπραγίαν	αὐτοῦ. Χαρὰ δὲ καὶ σωτήριον
[11, 6]	καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην παρθένους	εὐπρεπεῖς,	ὧν τὴν προκριθεῖσαν ἕξειν γυναῖκα·
[11, 6]	λόγους παρακαλοῦσαν τὸ δὲ εἶδος	εὐπρεπεστέραν	τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν' ἀμφοτέροις
[11, 4]	ζητηθῆναι τὰ περὶ τούτων. Καὶ	εὑρέθη	ἐν Ἐκβατάνοις τῇ βάρει τῇ
[11, 5]	ἀργύριον καὶ χρυσίον ὅσον ἂν	εὑρεθῇ	ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Βαβυλωνίων
[11, 2]	τῶν προγόνων μου βιβλία, καὶ	εὑρέθη	ἡ πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ
[11, 6]	προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος	εὑρέθη	τις δι' ἀριστείαν ἔν τινι
[11, 6]	πρὸς αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν	εὑρέθη	τις ἐν Βαβυλῶνι κόρη τῶν
[11, 6]	δηλοῦν. Ἔτυχέν τε ὥστε Ἀμάνην	εὑρεθῆναι·	θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους ὥρας
[11, 3]	γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν καὶ ἱερέων	εὑρέθησαν·	ἦσαν δὲ ὡς πεντακόσιοι καὶ
[11, 4]	ἐπισκεψάμενος τὰ τῶν βασιλέων ὑπομνήματα	εὕρῃ	μηδὲν ἡμᾶς ὧν λέγομεν καταψευσαμένους.
[11, 2]	τὰ τῶν πατέρων σου βιβλία·	εὑρήσεις	γὰρ ἐν αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ
[11, 5]	ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις	εὑρίσκεσθαι	καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν ὁ
[11, 3]	μέθην εἰδότες. Τούτοις ἐγὼ τεκμαιρόμενος	εὑρίσκω	τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα πάντων καὶ
[11, 3]	τοῦ οἴνου τεκμαιρόμενος πάντα ὑπερβάλλουσαν	εὑρίσκω	τούτῳ τῷ τρόπῳ· σφάλλει γὰρ
[11, 6]	παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου, ὡς	εὕροι	σταυρὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ
[11, 5]	ἀναζητεῖν τοὺς συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν	εὗρον	ἕως τῆς τοῦ μηνὸς τοῦ
[11, 4]	ὑμῖν ἧς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν	εὗρον	τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα καὶ βούλομαι
[11, 4]	θυσιαστήριον, ὕψος μὲν πηχῶν ἑξήκοντα	εὖρος	δὲ τῶν αὐτῶν, διὰ δόμων
[11, 1]	τῶν δ' αὐτῶν καὶ τὸ	εὖρος,	λίθου μὲν ξεστοῦ τρεῖς ποιησάμενοι
[11, 4]	θεὸς ἐπίσχῃ τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ'	εὑρὼν	ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου
[11, 6]	χρυσοῦν περιαυχένιον, καὶ τὸν Μαρδοχαῖον	εὑρὼν	πρὸ τῆς αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον
[11, 5]	τε τῆς Ἀσίας καὶ τῆς	Εὐρώπης	Ῥωμαίοις ὑπακουούσας, αἱ δὲ δέκα
[11, 6]	ὃν ἂν πρὸ τῆς αὐλῆς	εὕρωσιν	ἤδη παρόντα τοῦτον αὐτῷ δηλοῦν.
[11, 5]	βασιλέως καὶ πρὸς τὸν θεὸν	εὐσέβειαν	καὶ πρὸς τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν
[11, 5]	καὶ τὴν πρὸς τὸν θεὸν	εὐσέβειάν	τε καὶ τιμήν· ἅπαντα γὰρ
[11, 6]	παρὰ πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν	εὐτυχίαν	οὐκ ἤνεγκεν οὐδὲ σώφρονι λογισμῷ
[11, 8]	τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος οὖν τὸν	Εὐφράτην	ποταμὸν καὶ τὸν Ταῦρον τὸ
[11, 5]	τὰς εὐχάς, ἄραντες ἀπὸ τοῦ	Εὐφράτου	δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου μηνὸς τοῦ
[11, 5]	δὲ δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν	Εὐφράτου	ἕως δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι καὶ
[11, 5]	αἰχμαλωσίας εἰς τὸ πέραν τοῦ	Εὐφράτου	καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας
[11, 3]	καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν	εὐχαριστεῖν	ἤρξατο τῷ θεῷ τῆς σοφίας
[11, 5]	καὶ τῷ βασιλεῖ τῆς ὑποσχέσεως	εὐχαριστήσας	τὸ κατηφὲς τοῦ προσώπου καὶ
[11, 3]	ταῦτ' οὖν περὶ τῶν παρόντων	εὐχαριστήσας	τῷ θεῷ καὶ πρὸς τὰ
[11, 6]	ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ	εὐχάριστον	ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες, καὶ δι'
[11, 6]	δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν αὐτὰς	εὐχαριστοῦντες	τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν
[11, 3]	τοῦ βασιλέως. Οἱ δὲ ἀκούσαντες	εὐχαριστοῦσι	μὲν τῷ θεῷ πάλιν αὐτοῖς
[11, 4]	ἑορτῶν, οἵ τε πεποιημένοι τὰς	εὐχὰς	ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ νουμηνίας τοῦ
[11, 1]	σὺν ἵπποις. Καὶ τάς τε	εὐχὰς	ἀπεδίδοσαν τῷ θεῷ καὶ τὰς
[11, 5]	τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς	εὐχάς,	ἄραντες ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ
[11, 5]	ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως	εὐχὰς	ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ τῆς
[11, 3]	ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς	εὐχῆς,	ἧς ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν
[11, 4]	μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ Περσῶν	εὐχόμενοι	τῷ θεῷ. καὶ ἡ μὲν
[11, 5]	(Καὶ ὁ μὲν ἐπαύσατο τῶν	εὐχῶν·	θρηνούντων δὲ πάντων, ὅσοι πρὸς
[11, 4]	ὅσα ἂν οἱ ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν,	εὔχωνται	δὲ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ
[11, 6]	ταραχὴ κατελάμβανεν καὶ τὴν Ἐσθῆρ'	εὐψυχεῖν	καὶ τὰ κρείττω προσδοκᾶν παρεθάρρυνεν,
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς μετὰ τοῦ Ἀμάνου	εὐωχηθεὶς	ἠξίου τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ,
[11, 6]	ἐχομένην τοῦ αὐτοῦ μηνὸς συναθροισθέντες	εὐωχήθησαν.	ὅθεν καὶ νῦν οἱ ἐν
[11, 6]	βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμάνης πρὸς	εὐωχίαις	καὶ πότοις ἦσαν, ἐν ταραχῇ
[11, 5]	ἐξεῖναι· προυτρέπετο δὲ μᾶλλον πρὸς	εὐωχίαν	ὁρμήσαντας ποιεῖν τὰ πρόσφορα τῇ
[11, 3]	τραπέντες ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον	εὐωχούμενοι	καὶ τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν
[11, 5]	καὶ διῆγον ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ	εὐωχούμενοι.	Τὰ μὲν οὖν ἔθνη τὰ
[11, 4]	ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται θυρωροὺς	ἐφ'	ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ
[11, 6]	παραχωρήσοντος αὐτῇ. Ἡ δὲ Ἐσθήρα	ἐφ'	ἑστίασιν αὐτὸν μετὰ Ἀμάνου τοῦ
[11, 6]	ἔλθοι πρὸς αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου	ἐφ'	ἑστίασιν. ~(Τοῦ δὲ βασιλέως ὑποσχομένου
[11, 3]	δὲ πότον καὶ κώμους τραπέντες	ἐφ'	ἡμέρας ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ
[11, 5]	ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες	ἐφ'	ἡμέρας ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς
[11, 5]	τῆς τούτων οἰκοδομίας καὶ διῆγον	ἐφ'	ἡμέρας ὀκτὼ εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν
[11, 6]	φῂς ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον	ἐφ'	ἵππου βαδίζειν τὴν αὐτὴν ἐσθῆτά
[11, 4]	ἡ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἱερέων	ἐφ'	οἷς ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν
[11, 1]	ἐγχώριον, ὁμοίως δὲ καὶ θυσιαστήριον,	ἐφ'	οὗ θύσουσιν τῷ θεῷ. Τὴν
[11, 4]	προθυμίας ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον	ἐφ'	οὗ καὶ πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον
[11, 1]	θεοῦ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ τόπου,	ἐφ'	οὗ καὶ πρότερον. Κατέπεμψα δέ
[11, 6]	ἀποδύσασθαι τὸν σάκκον, οὐ γὰρ	ἐφ'	ᾧ τοῦτον ἀναγκασθείη λαβεῖν δεινῷ
[11, 4]	ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς	ἔφασαν	εἶναι τοῦ μεγίστου θεοῦ, τὸν
[11, 4]	ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς αὐτοὺς	ἔφασαν	τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς ἀδύνατον
[11, 4]	οὐκ ἔλαττον ἐκείνων τὸν θεόν,	ἔφασκον,	καὶ τοῦτον ὑπερευχόμεθα καὶ τῆς
[11, 6]	ἡ μὲν ἐπερειδομένην αὐτὴν κούφως	ἔφερεν,	ἡ δὲ ἑπομένη τὸ βαθὺ
[11, 6]	καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς πόλεως	ἐφέρετο	βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος
[11, 5]	τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι χαλεπῶς	ἔφερον	καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς αὐτοῖς συντιθέντες
[11, 8]	τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ τοὺς Σικιμίτας	ἔφευγεν	λέγων ἀδίκως ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει δὲ
[11, 1]	ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς	ἔφη	βαδίζειν εἰς τὴν αὐτῶν πατρίδα
[11, 3]	τὴν σοφίαν καὶ συγγενής μου,	ἔφη,	κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς παρέξειν
[11, 6]	δοθὲν ἀναγεγραμμένον. Ὁ δ' ὡς	ἔφη	μηδὲν εἶναι, κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς
[11, 6]	αὐτοῦ τὸν ἵππον, σὺ γάρ,	ἔφη,	μοι φίλος ἀναγκαῖος, ἴσθι διάκονος
[11, 7]	αὐτόν. Ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς	ἔφη·	πῶς οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι
[11, 3]	εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ'	ἔφη,	τοὐμὸν αἴτημά ἐστιν, ὅ μοι
[11, 4]	ὑπὸ Δαρείου· προσκυνεῖν δὲ αὐτοῖς	ἐφιέναι	καὶ τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν,
[11, 7]	ἀδελφὸν Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ	ἐφόνευσεν,	εὐθὺς ἐπιστὰς τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ
[11, 6]	μετὰ τῆς γενεᾶς, τοῦ πάντα	ἐφορῶντος	θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην
[11, 8]	τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες αὑτοὺς ἐκγόνων	Ἐφραίμου	καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος οὖν
[11, 8]	καὶ γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων	ἔφυγεν	εἰς Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ' εἰς
[11, 8]	Διαναστὰς δὲ ἐκ τοῦ ὕπνου	ἔχαιρέν	τε μεγάλως αὐτὸς καὶ τὸ
[11, 6]	τρόπον, τὴν δὲ οὐσίαν αὐτοῦ	ἐχαρίσατο	τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον δὲ προσκαλεσάμενος,
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ μὴ	ἔχει	γέρας αὐτῷ δοθὲν ἀναγεγραμμένον. Ὁ
[11, 5]	ἐκ τῆς Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν	ἔχει	τὸ πλῆθος καὶ ἡ μητρόπολις
[11, 6]	ἡγουμένοις. Τὰ δὲ γραφέντα τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης
[11, 6]	δὲ ὁμοίως αὐτῷ βασιλεύουσαν πᾶσαν	ἔχειν	ἄδειαν. Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον
[11, 5]	τῆς τῶν τειχῶν οἰκοδομίας πέρας	ἔχειν	ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ τὴν
[11, 8]	τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως	ἔχειν	ἀντὶ Δαρείου τοῦ βασιλέως. Ἀσμένως
[11, 2]	τὸν ναὸν καὶ σπουδαζομένων καλῶς	ἔχειν	ἔδοξεν ἡμῖν γράψαι σοι, βασιλεῦ,
[11, 5]	πάλιν ἤρξατο πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ'	ἔχειν	εἰπόντων, καθῃρῆσθαι γὰρ εἰς ἔδαφος
[11, 8]	καὶ κατὰ ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως	ἔχειν	ἐπάγεσθαι, πολλοὶ τὴν σὺν αὐτῷ
[11, 3]	τῶν ἄλλων δυναμένην, ὅσα βίαν	ἔχειν	ἢ σύνεσιν δοκεῖ. Τὸν δὲ
[11, 8]	ἐπολιόρκει. ~(Νομίσας δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον	ἔχειν	ὁ Σαναβαλλέτης τῆς ἐπιβολῆς Δαρείου
[11, 6]	τῷ προειρημένῳ χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν	ἔχειν	τὰς παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν
[11, 6]	ἡσθεὶς τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν,	ἔχεις	γὰρ καὶ τὸν ἵππον καὶ
[11, 6]	τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ' ἂν ἑτέρως	ἔχῃ,	τοῖς ἔργοις αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ
[11, 6]	ὡς ληψομένην οὗπερ ἂν ἐπιθυμίαν	ἔχῃ,	τὸν τοῦ λαοῦ κίνδυνον ἀπωδύρετο
[11, 2]	βιβλία, καὶ εὑρέθη ἡ πόλις	ἐχθρὰ	βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη, καὶ στάσεις
[11, 6]	ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον ὁμοίοις,	ἐχθρὸν	δὲ καὶ τοῖς ἔθεσι καὶ
[11, 6]	κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ τοὺς	ἐχθροὺς	ἀπολέσωσιν. Οἱ δὲ ἄρχοντες τῶν
[11, 2]	αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων	ἐχθροὺς	Ἰουδαίους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν,
[11, 3]	ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ'	ἐχθροὺς	καταπειθεῖς διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν
[11, 6]	τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα τοὺς	ἐχθροὺς	μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς
[11, 6]	αὐταῖς τὸν κίνδυνον τοὺς δ'	ἐχθροὺς	τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν αὐτὰς εὐχαριστοῦντες τῷ
[11, 6]	γενέσθαι τῷ βασιλεῖ πρὸς τοὺς	ἐχθροὺς	τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν ἀπώλειαν
[11, 6]	ταῖς ἄλλαις πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν	ἐχθρῶν	αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ
[11, 6]	οὕτως χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν	ἐχθρῶν	καὶ τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου
[11, 4]	τοῦ δεῦρο διὰ τὴν τῶν	ἐχθρῶν	κακοήθειάν ἐστιν ἀτελής. Εἰ τοίνυν
[11, 6]	ἐν Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν	ἐχθρῶν	περὶ πεντακοσίους. Τοῦ δὲ βασιλέως
[11, 8]	προσέφερεν δηλῶν, ὡς γαμβρὸν μὲν	ἔχοι	Μανασσῆ τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως
[11, 3]	ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον	ἔχοι,	προσέταξεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς αἰτήσασθαί
[11, 3]	καὶ τῶν φιλτάτων πολλάκις λήθην	ἔχομεν	διὰ τὰς γυναῖκας, καὶ τὰς
[11, 3]	ἐστιν, ὃ μὴ παρ' αὐτῶν	ἔχομεν·	καὶ γὰρ τὰς ἐσθῆτας αὗται
[11, 8]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς	ἐχομένας	πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς
[11, 6]	τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνός, τὴν δὲ	ἐχομένην	ἑορτάσιμον ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[11, 6]	τετράδα καὶ δεκάτην καὶ τὴν	ἐχομένην	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς συναθροισθέντες εὐωχήθησαν.
[11, 5]	ἕως τῆς τοῦ μηνὸς τοῦ	ἐχομένου	νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν ἔρευναν πολλοὺς
[11, 6]	γνωρίμων ἡμῖν οὕτως ἰδεῖν ἔστιν	ἔχον,	ἀλλ' ἐκ τῶν παρὰ τὰς
[11, 6]	θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖς ἄλλοις	ἔχον	οὔτε νόμοις χρώμενον ὁμοίοις, ἐχθρὸν
[11, 6]	σοι φοροῦντα καὶ περιαυχένιον χρυσοῦν	ἔχοντα	καὶ προάγοντα τῶν ἀναγκαίων φίλων
[11, 5]	χαλκᾶ σκεύη χρυσοῦ κρείττονα σταθμὸν	ἔχοντα	ταλάντων δώδεκα· ταῦτα γὰρ ἐδωρήσατο
[11, 8]	στολῇ καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς	ἔχοντα	τὴν κίδαριν καὶ τὸ χρυσοῦν
[11, 6]	ἀπολέσθαι· τὸν γὰρ τὴν δευτέραν	ἔχοντα	τῷ βασιλεῖ τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ'
[11, 6]	διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν οὕτως	ἔχοντα	χαλεπῶς οἱ φίλοι συνεβούλευον τὴν
[11, 5]	δὲ Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς	ἔχοντας	ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς καὶ
[11, 6]	δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεις	ἔχοντες	ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς
[11, 5]	προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ ποιεῖν ἀνάγκην	ἔχοντες	ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος καὶ
[11, 8]	Σαμαρεῖται μητρόπολιν τότε τὴν Σίκειμαν	ἔχοντες	κειμένην πρὸς τῷ Γαριζεὶν ὄρει
[11, 5]	εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς	ἔχοντες	οἱ ἱερεῖς καὶ Λευῖται μὴ
[11, 6]	τῶν φίλων καὶ μῖσος ἴδιον	ἔχοντες	πρός τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας
[11, 6]	συνέβη μεταβῆναι. Τούτου τὴν Περσῶν	ἔχοντος	ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	πρώτην μοῖραν δόξης καὶ τιμῆς	ἔχοντος	καὶ μετ' ἐμὲ δευτέρου διὰ
[11, 3]	ὠκύμορα εἶναι συμβέβηκεν τῶν ἰσχὺν	ἐχόντων,	ἀθάνατον δὲ ἡ ἀλήθεια χρῆμα
[11, 6]	πρὸς σὲ τὸν κρατοῦντα ἁπάντων	ἔχουσα.	Παρακελευομένου δὲ τὴν οὕτως ἐνυβρίζουσαν
[11, 6]	οἳ τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν	ἔχουσι	παρ' αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς
[11, 4]	γὰρ προσηγορίαν οἱ Σαμαρεῖται ταύτην	ἔχουσιν,	ἠγανάκτησαν καὶ πείθουσιν τὰ ἐν
[11, 3]	διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν αὐτῶν	ἔχουσιν,	καὶ ὄρη μὲν κατεργάζεσθαι καὶ
[11, 3]	οἱ βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν	ἔχουσιν·	οἱ δὲ τοῦ κρατίστου καὶ
[11, 8]	Κατακοιμηθέντι δὲ μετὰ τὴν θυσίαν	ἐχρημάτισεν	αὐτῷ κατὰ τοὺς ὕπνους ὁ
[11, 6]	σχῆμα μεταβάλλει, κοσμησαμένη δ' ὡς	ἐχρῆν	τὴν βασίλισσαν σὺν δυσὶν θεραπαίναις,
[11, 5]	πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ πρὸς ἀνάγκην	ἐχρῆτο.	Καὶ ταύτην ὑπέμεινε τὴν ταλαιπωρίαν
[11, 6]	τούτων ἀναζωπυρήσασα, δέσποτ' εἶπεν, οὐκ	ἔχω	σοι τὸ αἰφνίδιον τοῦ συμβεβηκότος
[11, 6]	θρόνῳ. Καθῆστο μέντοι λύγον χρυσέαν	ἔχων	αὐτὸς ὁ βασιλεύς, ἣν ὅτε
[11, 8]	ὅπλα κατ' αὐτοῦ, καὶ τούτους	ἕως	ἂν ᾖ Δαρεῖος ἐν τοῖς
[11, 4]	μὲν οἰκοδομίαν ἐπισχεῖν οὐ διέγνωσαν	ἕως	ἂν ταῦτα δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα
[11, 5]	δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν Εὐφράτου	ἕως	δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ
[11, 5]	τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας	ἕως	μεσημβρίας· οἱ δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων
[11, 6]	οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς	ἕως	τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν
[11, 6]	μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς	ἕως	τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι
[11, 5]	τοὺς συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον	ἕως	τῆς τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου
[11, 6]	ἔθνος ἀναιρεῖται, καὶ τοῦτο λέγων	ἕως	τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ πρὸς
[11, 3]	ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο, οἳ Δαρείου συμπέμψαντος	ἕως	τῶν Ἱεροσολύμων ὥδευον μετὰ χαρᾶς