Livre, Chap. |
[11, 5] |
ἄτοπον
ἢ
πρὸς
τῶν
πολεμίων
|
ἤ |
τινος
ἄλλου
δυσκόλου
προσπεσόντος
αὐτοῖς· |
[11, 8] |
ἢ
τῆς
ἐν
σαββάτοις
παρανομίας
|
ἤ |
τινος
ἄλλου
τοιούτου
ἁμαρτήματος,
παρὰ |
[11, 4] |
εἶχον,
ἄλλα
τε
ὅσα
βλάπτειν
|
ἢ |
δι'
ἑαυτῶν
ἢ
δι'
ἑτέρων |
[11, 4] |
ὅσα
βλάπτειν
ἢ
δι'
ἑαυτῶν
|
ἢ |
δι'
ἑτέρων
ἠδύναντο
τοὺς
Ἰουδαίους |
[11, 5] |
καταφρονῶν.
Κολασθήσονται
δ'
ἤτοι
θανάτῳ
|
ἢ |
ζημίᾳ
χρηματικῇ.
Ἔρρωσο.
(Λαβὼν
δὲ |
[11, 4] |
ὡς
φρούριον
μᾶλλον
αὐτὸν
εἶναι
|
ἢ |
ἱερόν,
καὶ
τί
δήποτε
τὰς |
[11, 4] |
τὸν
ναὸν
φρουρίῳ
προσεοικότα
μᾶλλον
|
ἢ |
ἱερῷ
κατασκευάζουσιν,
λεγόντων
δὲ
μὴ |
[11, 1] |
διὰ
Ἱερεμίου
τοῦ
προφήτου
πρὶν
|
ἢ |
κατασκαφῆναι
τὴν
πόλιν,
ὡς
μετὰ |
[11, 1] |
ναόν.
Ταῦτα
Ἡσαίας
προεφήτευσεν
ἔμπροσθεν
|
ἢ |
κατασκαφῆναι
τὸν
ναὸν
ἔτεσιν
ἑκατὸν |
[11, 8] |
τὸν
Μανασσῆν
διαζεύγνυσθαι
τῆς
γυναικὸς
|
ἢ |
μὴ
προσιέναι
τῷ
θυσιαστηρίῳ.
Τοῦ |
[11, 8] |
ἀπαντῆσαι
διαγνοὺς
τοῖς
Μακεδόσιν
πρὶν
|
ἢ |
πᾶσαν
αὐτοὺς
ἐπιόντας
καταστρέψασθαι
τὴν |
[11, 4] |
πολιτευόμενοι
τὸν
τρόπον
ἔτεσιν
πλέον
|
ἢ |
πεντακοσίοις
διήγαγον
μετὰ
Μωυσῆν
ἀποθανόντα |
[11, 5] |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
παθεῖν
ἄτοπον
|
ἢ |
πρὸς
τῶν
πολεμίων
ἤ
τινος |
[11, 4] |
τῶν
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἐγκεχειρισμένων
θᾶττον
|
ἢ |
προσεδόκησεν
ἄν
τις
ἔλαβεν
τέλος. |
[11, 3] |
ἄλλων
δυναμένην,
ὅσα
βίαν
ἔχειν
|
ἢ |
σύνεσιν
δοκεῖ.
Τὸν
δὲ
τρόπον |
[11, 6] |
τιμωρίᾳ
περιβάλλειν
ἔκρινεν
τὸν
Ἀμάνην
|
ἢ |
τῇ
κατὰ
Μαρδοχαίου
νενοημένῃ,
καὶ |
[11, 8] |
ἔσχεν
παρὰ
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις
κοινοφαγίας
|
ἢ |
τῆς
ἐν
σαββάτοις
παρανομίας
ἤ |
[11, 6] |
φειδῶ
ποιησαμένους,
μηδ'
ἐλέῳ
πλέον
|
ἢ |
τοῖς
ἐπεσταλμένοις
πεισθέντας
παρακοῦσαι
τῶν |
[11, 5] |
παραβαίνῃ
τὸν
τοῦ
θεοῦ
νόμον
|
ἢ |
τὸν
βασιλικόν,
ὑπόσχῃ
τιμωρίαν,
ὡς |
[11, 5] |
ἐπ'
ἐμὲ
λάβῃ
τὸ
θεῖον
|
ἢ |
τοὺς
ἐμοὺς
ἐκγόνους,
πάντ'
ἀξιῶ |
[11, 3] |
τρίτον
δέ,
εἰ
αἱ
γυναῖκες
|
ἢ |
τούτων
μᾶλλον
ἡ
ἀλήθεια.
Ταῦτα |
[11, 5] |
Ἱεροσόλυμα,
ὡς
τῶν
ἐν
δυσὶν
|
ἢ |
τρισὶν
ἡμέραις
οὐκ
ἀπαντησάντων
ἀπαλλοτριωθησομένων |
[11, 5] |
γεγενημένα
τῆς
τῶν
νόμων
φυλακῆς
|
ἢ |
τῶν
πρὸς
αὐτὰ
φίλτρων
ποιούμενοι |
[11, 2] |
βασιλεῦσιν
ἀντιστήσονται
καὶ
ἄρχειν
μᾶλλον
|
ἢ |
ὑπακούειν
ἐθελήσουσιν.
Ἐνεργουμένων
οὖν
τῶν |
[11, 5] |
ἐπιτάξητε
μήτε
ἄλλο
μηδὲν
ἐπίβουλον
|
ἢ |
φορτικὸν
εἰς
αὐτοὺς
γένηται.
Καὶ |
[11, 8] |
αὐτοῦ,
καὶ
τούτους
ἕως
ἂν
|
ᾖ |
Δαρεῖος
ἐν
τοῖς
ζῶσιν
μὴ |
[11, 6] |
πεπραγμένα,
καὶ
κολάζειν
μὲν
ἂν
|
ᾖ |
τοιαῦτα,
χαρίζεσθαι
δ'
ἂν
ἑτέρως |
[11, 8] |
συνεστός,
εἰ
νεωτερίσειέν
ποτε,
χαλεπὸν
|
ᾖ |
τοῖς
βασιλεῦσιν,
καθὼς
καὶ
πρότερον |
[11, 3] |
αἱ
γυναῖκες
ἢ
τούτων
μᾶλλον
|
ἡ |
ἀλήθεια.
Ταῦτα
προθεὶς
αὐτοῖς
ζητεῖν |
[11, 3] |
τῶν
ἰσχὺν
ἐχόντων,
ἀθάνατον
δὲ
|
ἡ |
ἀλήθεια
χρῆμα
καὶ
ἀίδιον.
Παρέχει |
[11, 6] |
ἀπὸ
τούτων
εἰρηνευθῇ
τῶν
κακῶν
|
ἡ |
βασιλεία.
(Ταῦτα
τοῦ
Ἀμάνου
ἀξιώσαντος |
[11, 6] |
ἡμέραις.
Ὁμοίως
τε
τῶν
γυναικῶν
|
ἡ |
βασίλισσα
Ἄστη
συνήγαγεν
συμπόσιον
ἐν |
[11, 6] |
Μαρδοχαίῳ
δίδωσι.
Δωρεῖται
δὲ
καὶ
|
ἡ |
βασίλισσα
Μαρδοχαίῳ
τὴν
Ἀμάνου
κτῆσιν |
[11, 3] |
ἀληθείας
ὑπάρχουσιν.
Εἰ
γάρ
ἐστιν
|
ἡ |
γῆ
μεγίστη
καὶ
ὑψηλὸς
ὁ |
[11, 6] |
τὸν
νόμον
εὐλαβείας
αὐτὴν
ἀπολύων.
|
Ἡ |
δ'
ὑπὸ
τούτων
ἀναζωπυρήσασα,
δέσποτ' |
[11, 6] |
μέρος
τῆς
βασιλείας
ἐθελήσῃ
λαβεῖν>
|
Ἡ |
δὲ
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀνεβάλλετο |
[11, 6] |
μὲν
ἐπερειδομένην
αὐτὴν
κούφως
ἔφερεν,
|
ἡ |
δὲ
ἑπομένη
τὸ
βαθὺ
τοῦ |
[11, 6] |
αὐτῆς
ὑπὸ
τῶν
ὀλιγωρηθέντων
διαφθαρήσεσθαι.
|
Ἡ |
δὲ
Ἐσθήρα
ἐπέστειλεν
μὲν
τῷ |
[11, 6] |
εἰ
δέοιτο
τούτων,
παραχωρήσοντος
αὐτῇ.
|
Ἡ |
δὲ
Ἐσθήρα
ἐφ'
ἑστίασιν
αὐτὸν |
[11, 6] |
κάλλει
τὰς
γυναῖκας
ἁπάσας
ὑπερβάλλουσαν.
|
Ἡ |
δὲ
φυλακῇ
τῶν
παρὰ
Πέρσαις |
[11, 2] |
ἀπολαβούσης
ἀποκλείεταί
σοι
ἡ
ὁδὸς
|
ἡ |
ἐπὶ
κοίλην
Συρίαν
καὶ
Φοινίκην. |
[11, 4] |
Καὶ
ἠνύετο
κατὰ
πολλὴν
σπουδὴν
|
ἡ |
κατασκευὴ
τοῦ
ναοῦ
προφητευόντων
Ἀγγαίου |
[11, 8] |
αὐτοῖς
προστάξας.
(Τελευτήσαντος
δὲ
Ἀλεξάνδρου
|
ἡ |
μὲν
ἀρχὴ
εἰς
τοὺς
διαδόχους |
[11, 6] |
βασίλισσαν
σὺν
δυσὶν
θεραπαίναις,
ὧν
|
ἡ |
μὲν
ἐπερειδομένην
αὐτὴν
κούφως
ἔφερεν, |
[11, 1] |
οὐσίας
αὐτῶν
εἶναι
βασιλικάς.
καὶ
|
ἡ |
μὲν
ἐπιστολὴ
ταῦτα
ἐδήλου·
τῶν |
[11, 4] |
Περσῶν
εὐχόμενοι
τῷ
θεῷ.
καὶ
|
ἡ |
μὲν
ἐπιστολὴ
ταῦτα
περιεῖχεν.
~(Δαρείου |
[11, 5] |
αὐτῶν
ἔχει
τὸ
πλῆθος
καὶ
|
ἡ |
μητρόπολις
Ἱεροσόλυμα,
πάλιν
ἤρξατο
πυνθάνεσθαι. |
[11, 2] |
τῶν
τειχῶν
ἀπολαβούσης
ἀποκλείεταί
σοι
|
ἡ |
ὁδὸς
ἡ
ἐπὶ
κοίλην
Συρίαν |
[11, 1] |
καὶ
τοῦ
γένους
αὐτοῦ,
ὅπως
|
ἡ |
Περσῶν
βασιλεία
διαμείνῃ.
Τοὺς
δὲ |
[11, 2] |
προγόνων
μου
βιβλία,
καὶ
εὑρέθη
|
ἡ |
πόλις
ἐχθρὰ
βασιλεῦσιν
ἀεὶ
γεγενημένη, |
[11, 6] |
ἦσαν,
ἐν
ταραχῇ
δ'
ἦν
|
ἡ |
πόλις.
~(Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
μαθὼν |
[11, 6] |
μηδὲν
εἶναι,
κελεύσας
ἡσυχάζειν,
τίς
|
ἡ |
τῆς
νυκτὸς
ὥρα,
παρὰ
τῶν |
[11, 4] |
Ἰουδαίων
μηνὶ
δευτέρῳ
παραγενομένων
συνείχετο
|
ἡ |
τοῦ
ναοῦ
κατασκευή·
καὶ
τοὺς |
[11, 4] |
καὶ
τὴν
τοῦ
πλήθους
χαρὰν
|
ἡ |
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
ἱερέων
ἐφ' |
[11, 5] |
τοὺς
τόπους
αὐτοί
τε
καὶ
|
ἡ |
χώρα
τὴν
προσηγορίαν
αὐτοῖς
μετέλαβον. |
[11, 3] |
διεγείρει
πρὸς
παρρησίαν
τοῦ
ἐλευθέρου,
|
ἥ |
τε
τοῦ
πένητος
ὁμοία
γίνεται |
[11, 2] |
Ἰουδαίους
καὶ
τὴν
πόλιν
αὐτῶν,
|
ἣ |
διὰ
τοῦτο
καὶ
νῦν
ἠρημώθη. |
[11, 3] |
ἅπασαν
καὶ
τὴν
ἱερὰν
στολήν,
|
ᾗ |
θεραπεύουσι
τὸν
θεὸν
ὅ
τε |
[11, 5] |
Φοινίκης
καὶ
Σαμαρείας
ἔπαρχον,
ἐν
|
ᾗ |
περί
τε
τῆς
τιμῆς
τοῦ |
[11, 5] |
τῆς
πατρίδος
μου
Ἱεροσολύμων,
ἐν
|
ᾗ |
τάφοι
καὶ
μνήματα
προγόνων
τῶν |
[11, 6] |
καὶ
τὴν
τῶν
χρημάτων
ὑπόσχεσιν,
|
ᾗ |
τὴν
ἀπώλειαν
τοῦ
ἔθνους
ᾐτεῖτο |
[11, 8] |
αὐτῷ
τῆς
Δανιήλου
βίβλου,
ἐν
|
ᾗ |
τινα
τῶν
Ἑλλήνων
καταλύσειν
τὴν |
[11, 2] |
αὐξηθῇ
τὰ
τῆς
κακίας
αὐτῶν,
|
ᾗ |
χρώμενοι
πρὸς
τοὺς
βασιλεῖς
διατετελέ |
[11, 4] |
καὶ
τοὺς
ἐν
αὐτῇ
νόμους
|
ἤγαγεν |
καὶ
τὴν
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως |
[11, 4] |
τὴν
πόλιν,
καὶ
τὴν
ἑορτὴν
|
ἤγαγον |
ἁγνεύοντες
μετὰ
γυναικῶν
καὶ
τέκνων |
[11, 4] |
προσχωρίοις
ἔθνεσιν
πάντων
αὐτοῖς
ἀπεχθανομένων.
|
ἤγαγον |
δὲ
καὶ
τὴν
σκηνοπηγίαν
κατ' |
[11, 4] |
προσηγορίαν
οἱ
Σαμαρεῖται
ταύτην
ἔχουσιν,
|
ἠγανάκτησαν |
καὶ
πείθουσιν
τὰ
ἐν
Συρίᾳ |
[11, 6] |
Μαθὼν
δ'
αὐτὸν
ὄντα
Ἰουδαῖον
|
ἠγανάκτησεν |
καὶ
πρὸς
ἑαυτὸν
εἶπεν,
ὡς |
[11, 4] |
δακρύων
προήγοντο.
Ὁ
δὲ
λαὸς
|
ἠγάπα |
τοῖς
παροῦσιν
καὶ
τῷ
μόνον |
[11, 8] |
πολλοὶ
τὴν
σὺν
αὐτῷ
στρατείαν
|
ἠγάπησαν. |
(Ὁ
μὲν
οὖν
Ἀλέξανδρος
ταῦτα |
[11, 5] |
καὶ
ταῦτα
ἀποδυρομένου
προελθών
τις
|
ἤγγειλεν |
αὐτῷ
μέλλειν
ἤδη
κατακλίνεσθαι
τὸν |
[11, 3] |
δεῖ
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
ἰσχυροτάτην
|
ἡγεῖσθαι |
καὶ
μηδὲν
πρὸς
αὐτὴν
τὸ |
[11, 8] |
ἀποδείξειν
ὧν
αὐτὸς
ἐπῆρχεν
τόπων
|
ἡγεμόνα |
βουλόμενον
συνοικεῖν
αὐτοῦ
τῇ
θυγατρί, |
[11, 6] |
τὰ
Περσῶν
ἔθνη
καὶ
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
αὐτῶν
ὑποδεξάμενος
ἑστιᾷ
πολυτελῶς,
οἷον |
[11, 3] |
τοὺς
ἀναβησομένους
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα
|
ἡγεμόνας |
ἐκ
τῶν
πατρίων
φυλῶν
σὺν |
[11, 3] |
γεγονότας
καὶ
τοὺς
τῶν
Μήδων
|
ἡγεμόνας |
καὶ
σατράπας
τῆς
Περσίδος
καὶ |
[11, 4] |
καί
τινων
ἑτέρων
καὶ
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
τῶν
Ἰουδαίων
ἐρομένων,
τίνος
αὐτοῖς |
[11, 5] |
ἡμέρας
ὑπάρχειν.
Ἀλλ'
οἵ
τε
|
ἡγεμόνες |
τούτοις
καὶ
οἱ
συνοικοῦντες
ταῖς |
[11, 4] |
ἀρχιερεὺς
καὶ
οἱ
τῶν
πατριῶν
|
ἡγεμόνες |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
πρὸς
αὐτοὺς
ἔφασαν |
[11, 6] |
μεταβῆναι.
Τούτου
τὴν
Περσῶν
ἔχοντος
|
ἡγεμονίαν |
ἐκινδύνευσεν
τὸ
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνος |
[11, 4] |
τῆς
Συρίας
τε
καὶ
Φοινίκης
|
ἡγεμόνος |
καὶ
τῶν
ἑταίρων
αὐτοῦ,
ὅπως |
[11, 1] |
ἐκείνῃ
τῇ
χώρᾳ
τῶν
ἰδίων
|
ἡγεμόνων |
καὶ
σατραπῶν,
ἵνα
συμβάλωνται
χρυσὸν |
[11, 3] |
δὲ
ἀφορώντων
τῶν
σατραπῶν
καὶ
|
ἡγεμόνων |
περὶ
τῆς
ἀληθείας
ἤρξατο
λέγειν |
[11, 4] |
τοῦ
θεοῦ
Ἰουδαίοις
τε
καὶ
|
ἡγεμόσιν |
αὐτῶν
ἐπιτρέψουσιν
οἰκοδομηθῆναι
τὸν
ναόν. |
[11, 3] |
Ζοροβάβηλος,
ὃς
τῶν
αἰχμαλώτων
Ἰουδαίων
|
ἡγεμὼν |
ἀπεδέδεικτο·
πάλαι
γὰρ
ἦν
αὐτῷ |
[11, 3] |
τριακονταπέντε,
ὑποζύγια
πεντακισχίλια
πεντακόσια
εἰκοσιπέντε.
|
Ἡγεμὼν |
δὲ
τῆς
κατηριθμημένης
πληθύος
ἦν |
[11, 6] |
πρὸς
τιμωρίαν,
τότε
μὲν
ἡσυχίαν
|
ἦγεν. |
Ὡς
δὲ
ὁ
βασιλεὺς
μετὰ |
[11, 8] |
τὸν
Μανασσῆ
κατέστησεν,
μέγιστον
γέρας
|
ἡγησάμενος |
τοῖς
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
γενησομένοις |
[11, 6] |
κόλασιν
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
μικρὸν
|
ἡγήσατο, |
τὸ
ἔθνος
δὲ
αὐτοῦ
διέγνω |
[11, 8] |
ἀλλὰ
θαρσοῦντα
διαβαίνειν·
αὐτὸς
γὰρ
|
ἡγήσεσθαί |
μου
τῆς
στρατιᾶς
καὶ
τὴν |
[11, 5] |
λελύκασιν
τοὺς
πατρίους
νόμους
ἀλλοεθνεῖς
|
ἠγμένοι |
γυναῖκας
καὶ
τὸ
ἱερατικὸν
γένος |
[11, 3] |
τῶν
ἱερέων
ἐκ
τῆς
τιμῆς
|
ἠγμένοι |
γυναῖκας,
ὧν
οὔτ'
αὐτοὶ
τὸ |
[11, 6] |
τῆς
Αἰθιοπίας
ἑκατὸν
εἰκοσιεπτὰ
σατραπειῶν
|
ἡγουμένοις. |
Τὰ
δὲ
γραφέντα
τοῦτον
ἔχει |
[11, 4] |
Ζοροβαβήλῳ
καὶ
Ἰησοῦ
καὶ
τοῖς
|
ἡγουμένοις |
τῶν
πατριῶν
ἀξιοῦντες
αὐτοῖς
ἐπιτραπῆναι |
[11, 3] |
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἓν
ἔργον
|
ἡγούμενος |
τῶν
ἀναγκαίων
τὸ
φυλάττειν
τὸν |
[11, 8] |
τῆς
ἀρχιερωσύνης
ἐστασίαζον
πρὸς
αὐτόν·
|
ἡγοῦντο |
γὰρ
τὸν
τούτου
γάμον
ἐπιβάθραν |
[11, 6] |
τροφῇ
καὶ
ποτῷ
καὶ
τοῖς
|
ἡδέσιν |
ἀποταξαμένη
τρισὶν
ἡμέραις
ᾔτει
τὸν |
[11, 6] |
Ταῦτα
δὲ
τὰ
χρήματα
παρέχειν
|
ἡδέως |
ἔλεγεν,
ἵν'
ἀπὸ
τούτων
εἰρηνευθῇ |
[11, 8] |
παραδιδόναι
τούτους
καὶ
δεσπότην
αὐτὸν
|
ἡδέως |
ἔχειν
ἀντὶ
Δαρείου
τοῦ
βασιλέως. |
[11, 6] |
ἀνεκτᾶτο
κατασπαζόμενός
τε
καὶ
προσομιλῶν
|
ἡδέως |
καὶ
θαρρεῖν
παρακαλῶν
καὶ
μηδὲν |
[11, 5] |
τὴν
θρησκείαν.
Καὶ
οἱ
μὲν
|
ἡδέως |
ὑπήκουσαν
οἷς
Νεεμίας
διετάξατο,
πολυανθρωποτέραν |
[11, 5] |
Ἱεροσόλυμα
πέμπτον
καὶ
εἰκοστὸν
ἔτος
|
ἤδη |
βασιλεύοντος
Ξέρξου,
καὶ
δείξας
τῷ |
[11, 6] |
αὐτὰς
ἐπὶ
κοίτην
βασιλέως
ἀξίας
|
ἤδη |
γεγονέναι,
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
μίαν |
[11, 4] |
Λευιτῶν
τε
τοὺς
εἰκοστὸν
ἔτος
|
ἤδη |
γεγονότας
καὶ
Ἰησοῦν
καὶ
τοὺς |
[11, 6] |
γὰρ
πρὸ
ὀφθαλμῶν
αὐτὴν
εἶχον
|
ἤδη |
καὶ
προσεδόκων.
ἱκέτευε
δὲ
καὶ |
[11, 5] |
προελθών
τις
ἤγγειλεν
αὐτῷ
μέλλειν
|
ἤδη |
κατακλίνεσθαι
τὸν
βασιλέα.
Ὁ
δ' |
[11, 8] |
ἐν
τοῖς
ὑπ'
ἐκείνῳ
τόποις
|
ἤδη |
κατασκευάσαι.
Τοῦτο
δ'
εἶναι
καὶ |
[11, 6] |
ἂν
πρὸ
τῆς
αὐλῆς
εὕρωσιν
|
ἤδη |
παρόντα
τοῦτον
αὐτῷ
δηλοῦν.
Ἔτυχέν |
[11, 8] |
Ἀσμένως
δ'
αὐτὸν
προσδεξαμένου
θαρρῶν
|
ἤδη |
περὶ
τῶν
προκειμένων
ὁ
Σαναβαλλέτης |
[11, 8] |
Σαμαρεῖς
τοιοῦτοι
τὴν
φύσιν,
ὡς
|
ἤδη |
που
καὶ
πρότερον
δεδηλώκαμεν·
ἐν |
[11, 8] |
καὶ
γὰρ
συνέβαινεν
τὸν
Σαναβαλλέτην
|
ἤδη |
πρεσβύτερον
εἶναι.
Πολλῶν
δὲ
ἱερέων |
[11, 6] |
Μαθὼν
δ'
ὡς
ὄρθρος
ἐστὶν
|
ἤδη, |
προσέταξεν
τῶν
φίλων
ὃν
ἂν |
[11, 8] |
ἐκβεβλῆσθαι.
Τετελευτήκει
δὲ
κατ'
ἐκεῖνον
|
ἤδη |
τὸν
καιρὸν
καὶ
ὁ
ἀρχιερεὺς |
[11, 6] |
ταῦτα
γεγενημένα,
κατηγόρει
τὸ
λοιπὸν
|
ἤδη |
φανερῶς
τοῦ
Ἀμάνου
καὶ
τοῦτον |
[11, 5] |
δεῖπνον
ὁ
βασιλεὺς
διεχύθη
καὶ
|
ἡδίων |
αὑτοῦ
γενόμενος
ἀπέβλεψεν
εἰς
τὸν |
[11, 5] |
ἀπεκάθηρεν
τῇ
περὶ
τῶν
ἐπηγγελμένων
|
ἡδονῇ. |
Καλέσας
δὲ
αὐτὸν
τῇ
ἐπιούσῃ |
[11, 4] |
δὲ
ποιοῦντες
οὐκ
ἦσαν
ἐν
|
ἡδονῇ |
τοῖς
προσχωρίοις
ἔθνεσιν
πάντων
αὐτοῖς |
[11, 5] |
ὕπνοις·
οὐδενὶ
γὰρ
τούτων
πρὸς
|
ἡδονὴν |
ἀλλὰ
πρὸς
ἀνάγκην
ἐχρῆτο.
Καὶ |
[11, 3] |
ὁ
μὲν
τρυφῆς
ἁπάσης
καὶ
|
ἡδονῆς |
ἀναπιμπλάμενος
καθεύδει,
φυλάσσεται
δὲ
ὑπὸ |
[11, 4] |
τῶν
εἰσαγομένων,
τοῖς
τε
Σιδωνίοις
|
ἡδὺ |
καὶ
κοῦφον
ἦν
τά
τε |
[11, 4] |
δι'
ἑαυτῶν
ἢ
δι'
ἑτέρων
|
ἠδύναντο |
τοὺς
Ἰουδαίους
οὐκ
ἀπώκνουν.
Ἔδοξεν |
[11, 6] |
δὲ
ὡς
ἐπ'
ἀδυνάτοις
οἷς
|
ἤθελεν |
διετέλει.
Βλέποντες
δ'
αὐτὸν
οὕτως |
[11, 6] |
βασιλεύς,
ἣν
ὅτε
τινὰ
σώζειν
|
ἤθελεν |
τῶν
ἀκλήτων
προσιόντων
ἐξέτεινεν
πρὸς |
[11, 4] |
τελεῖν
τοῖς
Ἰουδαίοις
παρέχειν
οὐκ
|
ἤθελον |
τούς
τε
ἐπάρχους
σπουδάζοντας
αὐτοῖς |
[11, 6] |
κεχυμένον
ἄκροις
ἀπῃώρει
τοῖς
δακτύλοις,
|
ἥκει |
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
μεστὴ
μὲν |
[11, 5] |
πόθεν
εἶεν
παραγενόμενοι.
Ἀποκριναμένων
δ'
|
ἥκειν |
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας,
πῶς
αὐτῶν |
[11, 6] |
ἐκέλευσεν
αὐτὴν
εἰς
τὸ
συμπόσιον
|
ἥκειν |
κάλλει
τὰς
γυναῖκας
ἁπάσας
ὑπερβάλλουσαν. |
[11, 3] |
μέλλοντα
δεηθεὶς
αὑτὸν
παρέχειν
ὅμοιον,
|
ἧκεν |
εἰς
Βαβυλῶνα
καὶ
τοῖς
ὁμοφύλοις |
[11, 5] |
ὁμοφύλων
ἐθελοντὶ
ἀκολουθοῦντας
αὐτῷ
παραλαβὼν
|
ἧκεν |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πέμπτον
καὶ
εἰκοστὸν |
[11, 8] |
ἀρχομένων
ὑπ'
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
|
ἧκεν |
καὶ
καταλαβὼν
αὐτὸν
ἀρχόμενον
τῆς |
[11, 6] |
τούτων
ἔτι
πρὸς
ἀλλήλους
ὁμιλούντων
|
ἧκον |
οἱ
τῆς
Ἐσθήρας
εὐνοῦχοι
τὸν |
[11, 6] |
ἐπ'
αὐτοὺς
κατεσκευακέναι
τὴν
ἐπιβουλὴν
|
ἤλεγχεν. |
Ταραχθέντος
δὲ
πρὸς
τοῦτο
τοῦ |
[11, 1] |
τῆς
οἰκείας
εἰς
Βαβυλῶνα
συνέπεσεν,
|
ἠλέησεν |
ὁ
θεὸς
τὴν
αἰχμαλωσίαν
καὶ |
[11, 6] |
διὰ
πίστιν
τετυχηκότα
δωρεᾶς
μηνύων
|
ἦλθεν |
καὶ
ἐπὶ
Γαβαταῖον
καὶ
Θεοδέστην |
[11, 6] |
τοῦτο
λέγων
ἕως
τῶν
βασιλείων
|
ἦλθεν |
καὶ
πρὸς
αὐτοῖς
ἔστη·
οὐ |
[11, 8] |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
Γαζαίων
πόλιν
|
ἦλθεν |
καὶ
τήν
τε
Γάζαν
καὶ |
[11, 5] |
αὐτῶν
καὶ
τὰς
κτήσεις
ἀναλαβόντες
|
ἦλθον |
εἰς
Βαβυλῶνα
ποθοῦντες
τῆς
εἰς |
[11, 3] |
ἀπερχομένων
περὶ
ἔτη
δώδεκα
τὴν
|
ἡλικίαν |
γεγονότων
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς |
[11, 3] |
ὁ
οὐρανὸς
καὶ
ταχὺς
ὁ
|
ἥλιος, |
ταῦτα
δὲ
πάντα
κινεῖται
κατὰ |
[11, 3] |
δύο
κριθεὶς
ἄξιος
ἀπέλαυεν
ἧς
|
ἤλπισεν |
τιμῆς.
(Τῷ
δὲ
πρώτῳ
τῆς |
[11, 4] |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
φυλαί,
ὑπὲρ
ὧν
|
ἥμαρτεν |
ἑκάστη.
Ἔστησάν
τε
κατὰ
τοὺς |
[11, 5] |
ἔλεγεν
αὐτὸν
ἀναβλέψαι
διὰ
τὰ
|
ἡμαρτημένα |
τῷ
λαῷ,
ὃς
τῆς
μνήμης |
[11, 5] |
αὐτῶν,
καὶ
συγγνωμονῆσαι
τοῖς
νῦν
|
ἡμαρτημένοις, |
ἄξια
μὲν
θανάτου
πεποιηκόσιν,
ὂν |
[11, 5] |
ἑβδομηκονταδύο,
ἐρίφους
εἰς
παραίτησιν
τῶν
|
ἡμαρτημένων |
δεκαδύο.
Τοῖς
δὲ
τοῦ
βασιλέως |
[11, 6] |
δεῖσθαι
καὶ
παρακαλεῖν
συγγνῶναι
τῶν
|
ἡμαρτημένων· |
συνῆκε
γὰρ
αὐτὸς
ἐν
κακοῖς |
[11, 4] |
Ἀσσυρίων
βασιλεὺς
ἐκ
τῆς
Χουθίας
|
ἡμᾶς |
μετήγαγεν
καὶ
Μηδίας
ἐνθάδε.
τούτους |
[11, 4] |
Μακεδόνας
Ξανθικῷ
λεγομένῳ
κατὰ
δὲ
|
ἡμᾶς |
Νισάν,
συνερρύη
πᾶς
ὁ
λαὸς |
[11, 6] |
καὶ
προσκυνούμενον
διατελεῖν
καὶ
μεθ'
|
ἡμᾶς |
τὰ
δεύτερα
τῆς
βασιλικῆς
παρὰ |
[11, 5] |
οἰκοδομίαν,
εἰ
μάθοιεν
περὶ
ταύτην
|
ἡμᾶς |
φιλοτιμουμένους,
ἐνστήσονται
καὶ
πολλὰ
πραγματεύσονται |
[11, 4] |
τῶν
βασιλέων
ὑπομνήματα
εὕρῃ
μηδὲν
|
ἡμᾶς |
ὧν
λέγομεν
καταψευσαμένους.
(Ταῦτ'
εἰπόντων |
[11, 7] |
γεγονέναι.
Τὸ
μέντοι
θεῖον
οὐκ
|
ἠμέλησεν, |
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
λαὸς
δι' |
[11, 6] |
καθ'
ἣν
ἡμέραν
αὐτοὶ
κινδυνεύσειν
|
ἤμελλον |
ἐν
ταύτῃ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀπολέσωσιν. |
[11, 6] |
οἱ
πανταχόθεν
ἡμῖν
πολέμιοι
μιᾷ
|
ἡμέρᾳ |
διαφθαρέντες
τοῦ
λοιποῦ
μετ'
εἰρήνης |
[11, 6] |
ὅς
ἐστιν
Ἄδαρ,
τῇ
αὐτῇ
|
ἡμέρᾳ· |
ταύτην
γὰρ
αὐτοῖς
ὁ
θεὸς |
[11, 5] |
Ἰουδαικῆς
καὶ
Βενιαμίτιδος
ἐν
τρισὶν
|
ἡμέραις |
εἰκάδι
τοῦ
ἐνάτου
μηνός,
ὃς |
[11, 6] |
καὶ
τοῖς
ἡδέσιν
ἀποταξαμένη
τρισὶν
|
ἡμέραις |
ᾔτει
τὸν
θεὸν
ἐλεηθῆναι
μὲν |
[11, 6] |
ὑπὲρ
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ
πολλαῖς
|
ἡμέραις. |
Ὁμοίως
τε
τῶν
γυναικῶν
ἡ |
[11, 5] |
τῶν
ἐν
δυσὶν
ἢ
τρισὶν
|
ἡμέραις |
οὐκ
ἀπαντησάντων
ἀπαλλοτριωθησομένων
τοῦ
πλήθους |
[11, 6] |
αὐτοὺς
ἐν
ταύταις
διαφθείρεσθαι
ταῖς
|
ἡμέραις |
ὑπὸ
Ἀμάνου
δίκαια
ποιήσειν,
εἰ |
[11, 4] |
ἐντεταμένως
εἴχοντο
τῆς
οἰκοδομίας
μηδεμίαν
|
ἡμέραν |
ἀνιέμενοι.
(Δαρεῖος
δὲ
τῶν
Σαμαρειτῶν |
[11, 6] |
γράμματα
ἐδήλουν,
ὅπως
καθ'
ἣν
|
ἡμέραν |
αὐτοὶ
κινδυνεύσειν
ἤμελλον
ἐν
ταύτῃ |
[11, 5] |
τὴν
λύπην
γευσάμενος
ἐκείνην
τὴν
|
ἡμέραν |
διήγαγεν
αὐτόθι.
Γενομένου
δὲ
κηρύγματος |
[11, 6] |
Ἰουδαίων
ἀπώλειαν
εἰς
τὴν
προειρημένην
|
ἡμέραν |
ἐγίνοντο·
ἐσπεύδετο
δὲ
τοῦτο
καὶ |
[11, 4] |
ἀξιοῦσιν,
ἵνα
μὴ
διαλείπωσιν
καθ'
|
ἡμέραν |
θύοντες
μηδ'
ὑπὲρ
ἐμοῦ
καὶ |
[11, 6] |
παρασκευαζέσθωσαν
πάντως
εἰς
τὴν
προγεγραμμένην
|
ἡμέραν, |
ἵνα
τοὺς
ἐχθροὺς
μετέλθωσιν.
(Οἱ |
[11, 6] |
ἀξίας
ἤδη
γεγονέναι,
καθ'
ἑκάστην
|
ἡμέραν |
μίαν
ἔπεμπεν
τῷ
βασιλεῖ
συνεσομένην. |
[11, 5] |
τὰς
ὁδοὺς
πλήρεις
εὑρίσκεσθαι
καθ'
|
ἡμέραν |
νεκρῶν,
ἐδάκρυσεν
ὁ
Νεεμίας
ἐλεήσας |
[11, 6] |
τοῖς
Ἰουδαίοις
καὶ
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
ἡμέραν |
οὕτως
χρήσασθαι
τοῖς
ὑπολειπομένοις
τῶν |
[11, 6] |
ἱκετεύουσα
τὸν
θεὸν
ἐπὶ
τρεῖς
|
ἡμέρας |
ἀποδύεται
μὲν
τὴν
ἐσθῆτα
ἐκείνην |
[11, 4] |
ἔτη
πεντακόσια
τριακονταδύο
μῆνας
ἓξ
|
ἡμέρας |
δέκα,
πρὸ
δὲ
τῶν
βασιλέων |
[11, 5] |
δὲ
τὸ
ὄνομα
ἀφ'
ἧς
|
ἡμέρας |
ἐκ
Βαβυλῶνος
ἀνέβησαν
ἐκ
τῆς |
[11, 6] |
παρασκευαζομένῳ
τὴν
ἐπίδειξιν
ποιήσασθαι,
ἐπὶ
|
ἡμέρας |
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα.
Ἔπειτα
τὰ
ἔθνη |
[11, 6] |
μὲν
οἱ
Ἰουδαῖοι
τὰς
προειρημένας
|
ἡμέρας |
ἑορτάζουσιν
προσαγορεύσαντες
αὐτὰς
φρουρέας.
Ὁ |
[11, 3] |
πότον
καὶ
κώμους
τραπέντες
ἐφ'
|
ἡμέρας |
ἑπτὰ
διήγαγον
εὐωχούμενοι
καὶ
τὴν |
[11, 4] |
αὐτοῦ
μηνὸς
ἐπιτελέσαντες
κατευωχήθησαν
ἐπὶ
|
ἡμέρας |
ἑπτὰ
μηδεμιᾶς
φειδόμενοι
πολυτελείας,
ἀλλὰ |
[11, 5] |
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησεν
ἀπ'
ἀρχομένης
|
ἡμέρας |
ἕως
μεσημβρίας·
οἱ
δὲ
ἀκούσαντες |
[11, 6] |
ζῶσιν>
Ἰουδαίοις
ταύτας
παραφυλάσσειν
τὰς
|
ἡμέρας |
καὶ
ἑορτὴν
ἄγειν
αὐτὰς
καὶ |
[11, 6] |
πρεσβευτὰς
αὐτῶν
ἐν
Σούσοις
ἐπὶ
|
ἡμέρας |
κατευώχησεν
ἑπτά.
Τὸ
δὲ
συμπόσιον |
[11, 5] |
πολλὰ
διατιθέναι
κακὰ
τοὺς
Ἰουδαίους,
|
ἡμέρας |
μὲν
κατατρεχόντων
τὴν
χώραν
καὶ |
[11, 1] |
δ'
ἦν
ἑβδομηκοστὸν
ἀφ'
ἧς
|
ἡμέρας |
μεταναστῆναι
τὸν
λαὸν
ἡμῶν
ἐκ |
[11, 5] |
ἐκείνων
ἀπέχθειαν
στησομένους,
μήτε
δ'
|
ἡμέρας |
μήτε
νυκτὸς
αὐτοὺς
ἀνιέναι
τῆς |
[11, 5] |
Εὐφράτου
καὶ
τρεῖς
ἐπιδιατρίψας
ἐκεῖ
|
ἡμέρας |
νηστείαν
αὐτοῖς
παρήγγειλεν,
ὅπως
εὐχὰς |
[11, 5] |
ἤρξαντο
καὶ
τοῦτο
ποιοῦντες
ἐφ'
|
ἡμέρας |
ὀκτὼ
ἐν
ταῖς
σκηναῖς
ἀνεχώρησαν |
[11, 5] |
τούτων
οἰκοδομίας
καὶ
διῆγον
ἐφ'
|
ἡμέρας |
ὀκτὼ
εὐωχούμενοι.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[11, 6] |
τῆς
Περσίδος
αὐτόθι
διῆγεν
ἑκάστης
|
ἡμέρας |
πρὸς
τοῖς
βασιλείοις
διατρίβων
καὶ |
[11, 6] |
τῇ
οἰκουμένῃ
Ἰουδαῖοι
πάντες
τὰς
|
ἡμέρας |
ταύτας
ἑορτάζουσιν
διαπεμπόμενοι
μερίδας
ἀλλήλοις. |
[11, 6] |
ἀποσχομένους
ὑπὲρ
αὐτῆς
ἐπὶ
τρεῖς
|
ἡμέρας, |
τὸ
δ'
αὐτὸ
ποιήσασα
μετὰ |
[11, 5] |
ἔργον
οὐ
μιᾶς
οὐδὲ
δευτέρας
|
ἡμέρας |
ὑπάρχειν.
Ἀλλ'
οἵ
τε
ἡγεμόνες |
[11, 5] |
καὶ
Λευιτῶν
ὄντων
ἐν
τῇ
|
ἡμετέρᾳ |
βασιλείᾳ
συναπαίρειν
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα, |
[11, 6] |
Ἀρταξέρξης
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ
τὰ
|
ἡμέτερα |
φρονοῦσι
χαίρειν.
Πολλοὶ
διὰ
μέγεθος |
[11, 2] |
Βαβυλῶνα
ἀναχθέντες
ἐληλύθασιν
εἰς
τὴν
|
ἡμετέραν |
καὶ
τήν
τε
πόλιν
τὴν |
[11, 6] |
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
παρὰ
τὰς
|
ἡμετέρας |
ὄψεις
τετολμημένων,
ὡς
διαβολαῖς
μὲν |
[11, 6] |
μοναρχίαν
μισοῦν
καὶ
δύσνουν
τοῖς
|
ἡμετέροις |
πράγμασι,
κελεύω
τοὺς
δηλουμένους
ὑπὸ |
[11, 4] |
δωδεκάτου,
ὃς
καλεῖται
παρὰ
μὲν
|
ἡμῖν |
Ἄδαρ
παρὰ
δὲ
Μακεδόσιν
Δύστρος, |
[11, 5] |
ὀνόματα
αὐτῶν
λέγειν
οὐκ
ἔδοξεν
|
ἡμῖν |
ἀναγκαῖον
εἶναι.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[11, 6] |
ὢν
τοῦ
Περσῶν
αἵματος,
ἐπιξενωθεὶς
|
ἡμῖν |
ἀπέλαυσεν
τῆς
πρὸς
ἅπαντας
χρηστότητος |
[11, 3] |
φυλακῆς
ἀξιοῦται.
Καὶ
οὐκ
ἔστιν
|
ἡμῖν |
ἀποζευχθῆναι
γυναικῶν,
ἀλλὰ
χρυσὸν
πολὺν |
[11, 2] |
καὶ
σπουδαζομένων
καλῶς
ἔχειν
ἔδοξεν
|
ἡμῖν |
γράψαι
σοι,
βασιλεῦ,
καὶ
μὴ |
[11, 6] |
Καὶ
περὶ
μὲν
τούτων
ἀρκούντως
|
ἡμῖν |
δεδήλωται.
~(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
ἐπιβουλευσάντων |
[11, 5] |
δ'
ὑμᾶς
τὴν
τῶν
γειτονευόντων
|
ἡμῖν |
ἐθνῶν
δυσμένειαν
σαφῶς
εἰδότας,
καὶ |
[11, 3] |
γῆς
καὶ
διὰ
θαλάττης,
ὅταν
|
ἡμῖν |
ἐκ
τῶν
πόνων
περιγένηταί
τινα, |
[11, 5] |
καὶ
πολλὰ
πραγματεύσονται
πρὸς
αὐτὴν
|
ἡμῖν |
ἐμπόδια,
θαρρεῖν
μὲν
τῷ
θεῷ |
[11, 3] |
καὶ
ὑπομένομεν
παραχωρῆσαι
τῶν
ὄντων
|
ἡμῖν, |
ἵνα
τοῦ
κάλλους
ἀπολαύσωμεν
καὶ |
[11, 3] |
γὰρ
τὰς
ἐσθῆτας
αὗται
ὑφαίνουσιν
|
ἡμῖν |
καὶ
τὰ
κατ'
οἶκον
διὰ |
[11, 2] |
καὶ
νῦν
ἠρημώθη.
Ἔδοξε
δ'
|
ἡμῖν |
καὶ
τοῦτό
σοι
δηλῶσαι
ἀγνοούμενον |
[11, 3] |
χρῆμα
καὶ
ἀίδιον.
Παρέχει
δ'
|
ἡμῖν |
οὐ
κάλλος
χρόνῳ
μαραινόμενον
οὐδὲ |
[11, 6] |
τῶν
ἀρχαιοτέρων
οὐδ'
ἀκοῇ
γνωρίμων
|
ἡμῖν |
οὕτως
ἰδεῖν
ἔστιν
ἔχον,
ἀλλ' |
[11, 6] |
ἐνεστῶτος
ἔτους,
ὅπως
οἱ
πανταχόθεν
|
ἡμῖν |
πολέμιοι
μιᾷ
ἡμέρᾳ
διαφθαρέντες
τοῦ |
[11, 6] |
διαφθαρέντες
τοῦ
λοιποῦ
μετ'
εἰρήνης
|
ἡμῖν |
τὸν
βίον
διάγειν
παρέχωσι.
τούτου |
[11, 5] |
δή,
φησί,
λυπούμενος
καὶ
χαίρων
|
ἡμῖν |
τοῦ
λοιποῦ
δια
κόνει.
ὁ |
[11, 6] |
σωτῆρα
Μαρδοχαῖον
καὶ
τὴν
κοινωνὸν
|
ἡμῖν |
τοῦ
τε
βίου
καὶ
τῆς |
[11, 6] |
γεγραμμένα
προτεθήτω
καθ'
ὅλης
τῆς
|
ἡμῖν |
ὑπηκόου
χώρας,
καὶ
παρασκευαζέσθωσαν
πάντως |
[11, 6] |
Ἔστι
δ'
ἀγαθὴ
τοῖς
εὐνοοῦσιν
|
ἡμῖν |
ὑπόμνησις
δὲ
τῆς
τῶν
ἐπιβουλευσάντων |
[11, 6] |
παρεθάρρυνεν,
ὡς
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
|
ἡμίση |
τῆς
βασιλείας,
εἰ
δέοιτο
τούτων, |
[11, 5] |
μνήμης
ἐξέβαλεν
τὰ
τοῖς
πατράσιν
|
ἡμῶν |
διὰ
τὴν
ἀσέβειαν
αὐτῶν
συμπεσόντα, |
[11, 1] |
ἧς
ἡμέρας
μεταναστῆναι
τὸν
λαὸν
|
ἡμῶν |
ἐκ
τῆς
οἰκείας
εἰς
Βαβυλῶνα |
[11, 6] |
ἐγένου.
Ταῦτα
δὲ
αὐτῷ
παρ'
|
ἡμῶν |
ἔσται
σώσαντί
μου
τὴν
ψυχήν. |
[11, 6] |
ἣν
καὶ
σῶσαι
τὸ
ἔθνος
|
ἡμῶν |
λέγουσιν.
Παραλαβὼν
γὰρ
τὴν
βασιλείαν |
[11, 5] |
περιόψει
ταῦτα
πάσχον
τὸ
ἔθνος
|
ἡμῶν |
οὕτως
ἅρπαγμα
πάντων
καὶ
λάφυρον |
[11, 6] |
κάκιστε
πάντων
ἀνθρώπων,
εἶπεν,
οὕτως
|
ἡμῶν |
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπεγγελᾷς;
πεισθεὶς
δ' |
[11, 6] |
ἐμοί
τε
καὶ
τοῖς
προγόνοις
|
ἡμῶν |
τὴν
βασιλείαν
διεφύλαξεν,
οὐ
μόνον |
[11, 4] |
Μηδίᾳ
βιβλίον,
ἐν
ᾧ
τάδε
|
ἦν |
ἀναγεγραμμένα·
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῆς |
[11, 6] |
τὴν
Ἐσθῆρα
συνέβαινεν,
τοῦτο
γὰρ
|
ἦν |
αὐτῇ
τοὔνομα,
τῷ
κάλλει
διαφέρειν |
[11, 6] |
κατευώχησεν
ἑπτά.
Τὸ
δὲ
συμπόσιον
|
ἦν |
αὐτοῖς
τὸν
τρόπον
τοῦτον
γεγενημένον· |
[11, 6] |
γένος
τῶν
Ἀμαληκιτῶν,
ἐξ
ὧν
|
ἦν |
αὐτός,
ὑπ'
αὐτῶν
διέφθαρτο.
Προσελθὼν |
[11, 3] |
Ἰουδαίων
ἡγεμὼν
ἀπεδέδεικτο·
πάλαι
γὰρ
|
ἦν |
αὐτῷ
φιλία
πρὸς
τὸν
βασιλέα, |
[11, 6] |
τῷ
βασιλεῖ,
ὧν
μηνυτὴς
Μαρδοχαῖος
|
ἦν |
γεγενημένος.
Φράσαντος
δὲ
τοῦτο
μόνον |
[11, 6] |
κοινωνίας
τοῦ
βίου
τῇ
βασιλίσσῃ.
|
Ἦν |
δὲ
καὶ
τοῖς
Ἰουδαίοις
τὰ |
[11, 7] |
ἀρχιερωσύνην
ὁ
υἱὸς
αὐτοῦ
Ἰαδδοῦς.
|
ἦν |
δὲ
καὶ
τούτῳ
ἀδελφὸς
Μανασσῆς |
[11, 1] |
Κύρου
βασιλείας
ἔτει,
τοῦτο
δ'
|
ἦν |
ἑβδομηκοστὸν
ἀφ'
ἧς
ἡμέρας
μεταναστῆναι |
[11, 6] |
βασιλικὸν
περικειμένου
κόσμον,
οὗτος
δ'
|
ἦν |
ἐκ
ποικίλης
μὲν
ἐσθῆτος,
χρυσοῦ |
[11, 6] |
ὄνομα
αὐτῷ,
τρεφομένη·
οὗτος
δ'
|
ἦν |
ἐκ
τῆς
Βενιαμίτιδος
φυλῆς,
τῶν |
[11, 8] |
δ'
ἀρχιερεὺς
Ἰαδδοῦς
τοῦτ'
ἀκούσας
|
ἦν |
ἐν
ἀγωνίᾳ
καὶ
δέει,
πῶς |
[11, 3] |
παντὸς
λαοῦ
τῶν
Ἰουδαίων,
ὃς
|
ἦν |
ἐν
τῇ
Βαβυλῶνι,
κατῳκίσθησαν
εἰς |
[11, 8] |
Χαλδαίων
ὅσα
βασιλέως
ὀργὴν
εἰκὸς
|
ἦν |
ἐπιτρέψειν
αὐτοῖς
τήν
τε
πόλιν |
[11, 3] |
τὰ
σκεύη
τοῦ
θεοῦ,
ὅσα
|
ἦν |
ἔτι
ἐν
Βαβυλῶνι,
πέμψειν
εἰς |
[11, 6] |
τιμωρίαν
Μαρδοχαίῳ.
Καὶ
τοῦτο
μὲν
|
ἦν |
ἕτοιμον·
ὁ
δὲ
θεὸς
κατεγέλα |
[11, 6] |
πότοις
ἦσαν,
ἐν
ταραχῇ
δ'
|
ἦν |
ἡ
πόλις.
~(Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος |
[11, 5] |
ἐκεῖνον
δὲ
τὸν
καιρὸν
ἀρχιερεὺς
|
ἦν |
Ἰησοῦ
παῖς
Ἰωάκειμος
ὄνομα.
Ὑπῆρχεν |
[11, 6] |
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
μέγας
τε
|
ἦν |
καὶ
λαμπρὸς
παρὰ
τῷ
βασιλεῖ |
[11, 6] |
ὁ
δὲ
ἁπτόμενος
αὐτῆς
ἀκίνδυνος
|
ἦν. |
Καὶ
περὶ
μὲν
τούτων
ἀρκούντως |
[11, 7] |
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ὡς
δεινὸν
|
ἦν |
καὶ
πρότερον,
ὡς
μήτε
παρ' |
[11, 2] |
ἄλλους
ἀσχοληθέντι
πολέμους
ἄγνοια
τούτων
|
ἦν |
καὶ
στρατευσαμένῳ
γε
ἐπὶ
Μασσαγέτας |
[11, 3] |
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
καὶ
Βενιαμίτιδος
|
ἦν |
μυριάδες
τετρακόσιαι
ἑξηκονταδύο
καὶ
ὀκτακισχίλιοι, |
[11, 3] |
Ἡγεμὼν
δὲ
τῆς
κατηριθμημένης
πληθύος
|
ἦν |
ὁ
Σαλαθιήλου
παῖς
Ζοροβάβηλος
ἐκ |
[11, 6] |
τῷ
θείῳ
Μαρδοχαίῳ,
τοῦτο
γὰρ
|
ἦν |
ὄνομα
αὐτῷ,
τρεφομένη·
οὗτος
δ' |
[11, 4] |
τε
Σιδωνίοις
ἡδὺ
καὶ
κοῦφον
|
ἦν |
τά
τε
κέδρινα
κατάγουσιν
ἐκ |
[11, 3] |
δὲ
ἀναμὶξ
καὶ
νηπίων
σώματα
|
ἦν |
τετρακισμύρια
ἑπτακόσια
τεσσαρακονταδύο.
Πάρεξ
δὲ |
[11, 4] |
βουλὴν
ἀπέπεμψεν.
Τὰ
δὲ
γεγραμμένα
|
ἦν |
τοιάδε·
βασιλεὺς
Δαρεῖος
Ταγανᾷ
καὶ |
[11, 7] |
αἰτίαν
τοιαύτην
συνέβη
γενέσθαι·
ἀδελφὸς
|
ἦν |
τῷ
Ἰωάννῃ
Ἰησοῦς·
τούτῳ
φίλῳ |
[11, 3] |
αἰτήσασθαί
τι
πάρεξ
ὧν
αὐτὸς
|
ἦν |
ὑπεσχημένος·
δώσειν
γὰρ
ὄντι
σοφῷ |
[11, 4] |
θυσιαστήριον
ἐφ'
οὗ
καὶ
πρότερον
|
ἦν |
ᾠκοδομημένον
τόπου,
ὅπως
τὰς
νομίμους |
[11, 6] |
ἀξίως.
ὁ
δὲ
Ἀμάνης
λογισάμενος,
|
ἣν |
ἂν
δῷ
γνώμην
ταύτην
δώσειν |
[11, 3] |
βασιλικὰς
χρείας,
ἀνῆκέ
τε
πᾶσαν
|
ἣν |
ἂν
κατασχεῖν
δυνηθῶσιν
τῆς
χώρας |
[11, 6] |
εἴη
δεδωκὼς
ἀντὶ
τῆς
σωτηρίας,
|
ἣν |
αὐτῷ
παρέσχεν
τοὺς
ἐπιβουλεύσαντας
εὐνούχους |
[11, 3] |
καὶ
τῆς
ἐπ'
αὐτῇ
νίκης,
|
ἣν |
Δαρείου
παρόντος
ἔλαβεν·
οὐ
γὰρ |
[11, 6] |
διὰ
μέγεθος
εὐεργεσίας
καὶ
τιμῆς,
|
ἣν |
δι'
ὑπερβολὴν
χρηστότητος
τῶν
παρεχόντων |
[11, 6] |
συνήγαγεν
συμπόσιον
ἐν
τοῖς
βασιλείοις,
|
ἣν |
ἐπιδεῖξαι
βουλόμενος
τοῖς
ἑστιωμένοις
ὁ |
[11, 6] |
βασιλέως
γράμματα
ἐδήλουν,
ὅπως
καθ'
|
ἣν |
ἡμέραν
αὐτοὶ
κινδυνεύσειν
ἤμελλον
ἐν |
[11, 3] |
φιλία
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
δι'
|
ἣν |
καὶ
σωματοφυλακεῖν
αὐτὸν
μετ'
ἄλλων |
[11, 6] |
τοῦ
γένους
οὖσαν
τοῦ
βασιλικοῦ,
|
ἣν |
καὶ
σῶσαι
τὸ
ἔθνος
ἡμῶν |
[11, 6] |
εὐνούχους
ἐλέγξας,
ἐνδύεται
τὴν
πορφύραν,
|
ἣν |
ὁ
βασιλεὺς
φορῶν
ἀεὶ
διετέλει, |
[11, 6] |
χρυσέαν
ἔχων
αὐτὸς
ὁ
βασιλεύς,
|
ἣν |
ὅτε
τινὰ
σώζειν
ἤθελεν
τῶν |
[11, 6] |
ὀργῆς,
ὅτι
μὴ
προσεκύνησα
μηδ'
|
ἣν |
σοί,
δέσποτα,
φησίν,
τιμὴν
παρεῖχον, |
[11, 6] |
ἑαυτὸν
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
μόνον,
|
ἣν |
ᾤετο
ἀρίστην
εἶναι
ταύτην
φανερὰν |
[11, 6] |
ὁ
γὰρ
ἐκ
Μαρδοχαίου
φόβος
|
ἠνάγκαζεν |
αὐτοὺς
σωφρονεῖν.
Τοῦ
δὲ
γράμματος |
[11, 6] |
τιμῆς
ἀποφέρεσθαι,
τὴν
εὐτυχίαν
οὐκ
|
ἤνεγκεν |
οὐδὲ
σώφρονι
λογισμῷ
τὸ
μέγεθος |
[11, 4] |
καὶ
τῶν
γερόντων
ἄρχουσιν.
Καὶ
|
ἠνύετο |
κατὰ
πολλὴν
σπουδὴν
ἡ
κατασκευὴ |
[11, 6] |
εὐθὺς
ἐξορμήσαντες
τὴν
προκειμένην
ὁδὸν
|
ἤνυον. |
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
ὡς
ἀναλαβὼν |
[11, 6] |
τοὺς
λόγους·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἠνωχληκέναι |
αὐτῷ,
εἰ
πρὸς
δουλείαν
πικρὰν |
[11, 8] |
μηδ'
εἰς
χεῖρας
τοῖς
Πέρσαις
|
ἥξειν |
τοὺς
Μακεδόνας
διὰ
τὸ
πλῆθος. |
[11, 6] |
ταῦτα
συνεβούλευσεν
οἰόμενος
εἰς
αὐτὸν
|
ἥξειν |
τοῦτο
τὸ
γέρας.
Ὁ
δὲ |
[11, 8] |
καὶ
Σιδῶνος
κρατήσας
ἐπολιόρκει
Τύρον,
|
ἠξίου |
τε
ἀποστείλας
γράμματα
πρὸς
τὸν |
[11, 6] |
βασιλεὺς
μετὰ
τοῦ
Ἀμάνου
εὐωχηθεὶς
|
ἠξίου |
τὴν
βασίλισσαν
λέγειν
αὐτῷ,
τίνος |
[11, 6] |
τοῦ
φίλου
πρὸς
αὐτὴν
ἐλθεῖν
|
ἠξίωσεν· |
παρεσκευακέναι
γὰρ
αὐτὴν
δεῖπνον
ἔλεγεν. |
[11, 6] |
ἐξῆλθεν
περιχαρὴς
ἐπὶ
τῷ
μόνον
|
ἠξιῶσθαι |
συνδειπνεῖν
τῷ
βασιλεῖ
παρὰ
τῇ |
[11, 8] |
μέλλουσαν
αἱρεῖσθαι,
παραστησάμενος
δὲ
ταύτην
|
ἠπείλει |
στρατεύσειν
ἐπὶ
τὸν
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 2] |
ἣ
διὰ
τοῦτο
καὶ
νῦν
|
ἠρημώθη. |
Ἔδοξε
δ'
ἡμῖν
καὶ
τοῦτό |
[11, 4] |
ἀπὸ
νουμηνίας
τοῦ
ἑβδόμου
μηνός.
|
ἤρξαντο |
δὲ
καὶ
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ |
[11, 5] |
δὲ
ταῦτα
Ἔζδρα
παραινοῦντος
ἑορτάζειν
|
ἤρξαντο |
καὶ
τοῦτο
ποιοῦντες
ἐφ'
ἡμέρας |
[11, 6] |
συμποσίου,
τῆς
Ἐσθήρας
ὁ
Ἀμάνης
|
ἤρξατο |
δεῖσθαι
καὶ
παρακαλεῖν
συγγνῶναι
τῶν |
[11, 3] |
καὶ
ἡγεμόνων
περὶ
τῆς
ἀληθείας
|
ἤρξατο |
λέγειν
ἀπέδειξα
μέν,
εἰπών,
ὅσον |
[11, 7] |
ἐπιστὰς
τοῖς
Ἰουδαίοις
μετὰ
θυμοῦ
|
ἤρξατο |
λέγειν·
ἐτολμήσατε
ἐν
τῷ
ἱερῷ |
[11, 3] |
προειρημένα
ἐπαύσατο,
ὁ
μετ'
αὐτὸν
|
ἤρξατο |
λέγειν
περὶ
τῆς
τοῦ
βασιλέως |
[11, 3] |
τῶν
προκειμένων.
(Καὶ
ὁ
πρῶτος
|
ἤρξατο |
λέγειν
τὴν
τοῦ
οἴνου
δύναμιν |
[11, 3] |
ὁ
τρίτος
Ζοροβάβηλος
διδάσκειν
αὐτοὺς
|
ἤρξατο |
λέγων
οὕτως·
ἰσχυρὸς
μὲν
καὶ |
[11, 5] |
καὶ
ἡ
μητρόπολις
Ἱεροσόλυμα,
πάλιν
|
ἤρξατο |
πυνθάνεσθαι.
Κακῶς
δ'
ἔχειν
εἰπόντων, |
[11, 5] |
ὑπερήσθη
καὶ
τῷ
θεῷ
προσκυνεῖν
|
ἤρξατο, |
τῆς
τοῦ
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν |
[11, 3] |
ἀναβλέψας
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
εὐχαριστεῖν
|
ἤρξατο |
τῷ
θεῷ
τῆς
σοφίας
καὶ |
[11, 5] |
σατράπας
τῆς
Συρίας
ἐπιστολήν,
ὑφ'
|
ἧς |
αὐτοῖς
γνωρισθήσεται
τίς
εἴη.
Ὁ |
[11, 6] |
Πολλῶν
ἐθνῶν
ἄρξας
καὶ
πάσης
|
ἧς |
ἐβουλήθην
κρατήσας
οἰκουμένης
καὶ
μηδὲν |
[11, 6] |
μηδὲν
ἀδικούντων
ὀργὴν
ἀναλαβεῖν,
ὑφ'
|
ἧς |
ἐκινδύνευσαν
ἀπολέσθαι.
Τοῦτο
δὲ
οὐκ |
[11, 4] |
Τὸ
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς
ὑμῖν
|
ἧς |
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εὗρον
τοῖς |
[11, 4] |
τοῦ
φόρου
τοῦ
τῆς
χώρας
|
ἧς |
ἐπετροπεύοντο
τελεῖν
τοῖς
Ἰουδαίοις
εἰς |
[11, 3] |
εἰπόντος
ὑπέμνησεν
αὐτὸν
τῆς
εὐχῆς,
|
ἧς |
ἐποιήσατο,
εἰ
λάβοι
τὴν
βασιλείαν· |
[11, 3] |
ἄλλων
δύο
κριθεὶς
ἄξιος
ἀπέλαυεν
|
ἧς |
ἤλπισεν
τιμῆς.
(Τῷ
δὲ
πρώτῳ |
[11, 5] |
Ἐκλήθησαν
δὲ
τὸ
ὄνομα
ἀφ'
|
ἧς |
ἡμέρας
ἐκ
Βαβυλῶνος
ἀνέβησαν
ἐκ |
[11, 1] |
τοῦτο
δ'
ἦν
ἑβδομηκοστὸν
ἀφ'
|
ἧς |
ἡμέρας
μεταναστῆναι
τὸν
λαὸν
ἡμῶν |
[11, 6] |
ἔν
τινι
γέρας
εἰληφὼς
χώραν,
|
ἧς |
καὶ
τὸ
ὄνομα
ἐγέγραπτο.
ἕτερον |
[11, 6] |
ὧν
παρόντων
διηγεῖτο
τὴν
τιμήν,
|
ἧς |
οὐ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
ἀπολαύοι |
[11, 5] |
ἀνέβησαν
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς,
|
ἧς |
πρώτης
ἐλθούσης
εἰς
ἐκείνους
τοὺς |
[11, 1] |
ὃ
τῆς
αὐτοῦ
προφητείας
ὁ
|
Ἡσαίας |
κατέλιπεν
πρὸ
ἐτῶν
διακοσίων
καὶ |
[11, 1] |
οἰκοδομῆσαί
μου
τὸν
ναόν.
Ταῦτα
|
Ἡσαίας |
προεφήτευσεν
ἔμπροσθεν
ἢ
κατασκαφῆναι
τὸν |
[11, 3] |
τῶν
Λευιτῶν
καὶ
ἱερέων
εὑρέθησαν·
|
ἦσαν |
δὲ
ὡς
πεντακόσιοι
καὶ
πέντε |
[11, 4] |
νόμους.
Ταῦτα
δὲ
ποιοῦντες
οὐκ
|
ἦσαν |
ἐν
ἡδονῇ
τοῖς
προσχωρίοις
ἔθνεσιν |
[11, 6] |
Ἀμάνης
πρὸς
εὐωχίαις
καὶ
πότοις
|
ἦσαν, |
ἐν
ταραχῇ
δ'
ἦν
ἡ |
[11, 6] |
τῶν
οἰκετῶν,
ἐπὶ
τίνα
τοῦτον
|
ἦσαν |
ἑτοιμασάμενοι,
γνούς,
ὡς
ἐπὶ
τὸν |
[11, 3] |
ἐκ
τοῦ
πλήθους
κεκριμένοι
ἄρχοντες
|
ἦσαν, |
οἳ
καὶ
συνεβάλοντο
μνᾶς
μὲν |
[11, 4] |
προσποιούμενοι
τὴν
Περσῶν,
ἐπειδήπερ
ἐκεῖθεν
|
ἦσαν. |
ὅσα
τε
γὰρ
ἐκελεύσθησαν
ἐκ |
[11, 1] |
αἰχμαλωσίας
συνελθόντων
εἰς
Ἱεροσόλυμα
μυριάδες
|
ἦσαν |
τέσσαρες
καὶ
δισχίλιοι
τετρακόσιοι
ἑξήκοντα |
[11, 3] |
Πάρεξ
δὲ
τούτων
Λευῖται
μὲν
|
ἦσαν |
ὑμνῳδοὶ
ἑκατὸν
εἰκοσιοκτώ,
πυλωροὶ
δὲ |
[11, 8] |
εἶναι
ὁ
σημαινόμενος
τότε
μὲν
|
ἡσθεὶς |
ἀπέλυσε
τὸ
πλῆθος,
τῇ
δ' |
[11, 6] |
δὲ
τῆς
Ἐσθήρας
πρὸς
αὐτὸν
|
ἡσθεὶς |
αὐτῇ
καὶ
πεσὼν
τῆς
κόρης |
[11, 8] |
ὡς
ἐκεῖ
μαχησόμενος
αὐτοῖς
ἐξεδέχετο.
|
Ἡσθεὶς |
δὲ
τῇ
Δαρείου
καταβάσει
ὁ |
[11, 3] |
αἰτήσασθαι
κριθέντι
σοφῷ
καὶ
συνετῷ.
|
(Ἡσθεὶς |
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
βασιλεὺς
ἀναστὰς |
[11, 6] |
τὸ
γέρας.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
ἡσθεὶς |
τῇ
παραινέσει
προελθών.
Φησίν,
ἔχεις |
[11, 8] |
ὄνομα
καὶ
τὸν
ἀρχιερέα
πρῶτος
|
ἠσπάσατο. |
Τῶν
δὲ
Ἰουδαίων
ὁμοῦ
πάντων |
[11, 6] |
ὡς
ἔφη
μηδὲν
εἶναι,
κελεύσας
|
ἡσυχάζειν, |
τίς
ἡ
τῆς
νυκτὸς
ὥρα, |
[11, 3] |
ἀλήθεια.
Ταῦτα
προθεὶς
αὐτοῖς
ζητεῖν
|
ἡσύχασεν. |
ὄρθρου
δὲ
μεταπεμψάμενος
τοὺς
μεγιστᾶνας |
[11, 6] |
βασιλέως
πρὸς
τιμωρίαν,
τότε
μὲν
|
ἡσυχίαν |
ἦγεν.
Ὡς
δὲ
ὁ
βασιλεὺς |
[11, 6] |
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
βασιλικοῦ
σημαντῆρος
|
ἠσφαλισμένας |
ἐπιστολὰς
οὐδὲν
περὶ
τῶν
ἐγγεγραμμένων |
[11, 6] |
τοῖς
ἡδέσιν
ἀποταξαμένη
τρισὶν
ἡμέραις
|
ᾔτει |
τὸν
θεὸν
ἐλεηθῆναι
μὲν
αὐτήν, |
[11, 6] |
ᾗ
τὴν
ἀπώλειαν
τοῦ
ἔθνους
|
ᾐτεῖτο |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
Ἀμάνης.
Δοὺς |
[11, 5] |
κρύους
ἀηδῶς
διακειμένων,
ἀναστὰς
Ἔζδρας
|
ᾐτιᾶτο |
ἐκείνους
λέγων
παρανομῆσαι
γήμαντας
οὐκ |
[11, 4] |
Ἀνανίας
καὶ
Μαρδοχαῖος
Ἰουδαίων
πρεσβευταὶ
|
ᾐτιῶντο |
ὑμᾶς
ὡς
ἐνοχλοῦντας
αὐτοῖς
πρὸς |
[11, 5] |
παρακούων
καὶ
καταφρονῶν.
Κολασθήσονται
δ'
|
ἤτοι |
θανάτῳ
ἢ
ζημίᾳ
χρηματικῇ.
Ἔρρωσο. |
[11, 8] |
γὰρ
ὁ
βασιλεὺς
τοῖς
Μακεδόσιν
|
ἡττήθη |
καὶ
πολλὴν
τῆς
στρατιᾶς
ἀπολέσας |
[11, 6] |
εὐνούχους
ἀποστέλλοντος
πρὸς
αὐτὴν
οὐδὲν
|
ἧττον |
ἐνέμεινεν
παραιτουμένη
τὴν
ἄφιξιν,
ὡς |
[11, 6] |
αὐτοῖς,
ὅπως
τοὺς
ἐν
οἷς
|
ἠτύχησαν |
καιροῖς
ἀδικήσαντας
αὐτοὺς
ἀμύνωνται,
τῇ |
[11, 5] |
δῶρα
τῷ
Ἰσραηλιτῶν
θεῷ,
ἅπερ
|
ηὐξάμην |
ἐγώ
τε
καὶ
οἱ
φίλοι· |
[11, 3] |
ἀπέδειξαν
βασιλέα.
Οὗτος
ἰδιώτης
ὢν
|
ηὔξατο |
τῷ
θεῷ,
εἰ
γένοιτο
βασιλεύς, |
[11, 6] |
νόμους
ἐμηχανήσατο.
τὰς
δ'
αὐτὰς
|
ἠφίει |
καὶ
τὸ
πλῆθος
φωνάς,
παρακαλοῦν |
[11, 4] |
Ὑπερεφώνει
δὲ
τὸν
τῶν
σαλπίγγων
|
ἦχον |
καὶ
τὴν
τοῦ
πλήθους
χαρὰν |
[11, 6] |
καὶ
οὐδενὸς
τῶν
ἐκείνοις
ὑπαρχόντων
|
ἥψαντο |
κτημάτων.
Ἀπέθανον
δὲ
καὶ
ὑπὸ |