HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  113 formes différentes pour 334 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[11, 5]   ἄτοπον πρὸς τῶν πολεμίων     τινος ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος αὐτοῖς·
[11, 8]   τῆς ἐν σαββάτοις παρανομίας     τινος ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ
[11, 4]   εἶχον, ἄλλα τε ὅσα βλάπτειν     δι' ἑαυτῶν δι' ἑτέρων
[11, 4]   ὅσα βλάπτειν δι' ἑαυτῶν     δι' ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους
[11, 5]   καταφρονῶν. Κολασθήσονται δ' ἤτοι θανάτῳ     ζημίᾳ χρηματικῇ. Ἔρρωσο. (Λαβὼν δὲ
[11, 4]   ὡς φρούριον μᾶλλον αὐτὸν εἶναι     ἱερόν, καὶ τί δήποτε τὰς
[11, 4]   τὸν ναὸν φρουρίῳ προσεοικότα μᾶλλον     ἱερῷ κατασκευάζουσιν, λεγόντων δὲ μὴ
[11, 1]   διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου πρὶν     κατασκαφῆναι τὴν πόλιν, ὡς μετὰ
[11, 1]   ναόν. Ταῦτα Ἡσαίας προεφήτευσεν ἔμπροσθεν     κατασκαφῆναι τὸν ναὸν ἔτεσιν ἑκατὸν
[11, 8]   τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι τῆς γυναικὸς     μὴ προσιέναι τῷ θυσιαστηρίῳ. Τοῦ
[11, 8]   ἀπαντῆσαι διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν πρὶν     πᾶσαν αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν
[11, 4]   πολιτευόμενοι τὸν τρόπον ἔτεσιν πλέον     πεντακοσίοις διήγαγον μετὰ Μωυσῆν ἀποθανόντα
[11, 5]   κατὰ τὴν ὁδὸν παθεῖν ἄτοπον     πρὸς τῶν πολεμίων τινος
[11, 4]   τῶν τὴν ἐπιμέλειαν ἐγκεχειρισμένων θᾶττον     προσεδόκησεν ἄν τις ἔλαβεν τέλος.
[11, 3]   ἄλλων δυναμένην, ὅσα βίαν ἔχειν     σύνεσιν δοκεῖ. Τὸν δὲ τρόπον
[11, 6]   τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν τὸν Ἀμάνην     τῇ κατὰ Μαρδοχαίου νενοημένῃ, καὶ
[11, 8]   ἔσχεν παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας     τῆς ἐν σαββάτοις παρανομίας
[11, 6]   φειδῶ ποιησαμένους, μηδ' ἐλέῳ πλέον     τοῖς ἐπεσταλμένοις πεισθέντας παρακοῦσαι τῶν
[11, 5]   παραβαίνῃ τὸν τοῦ θεοῦ νόμον     τὸν βασιλικόν, ὑπόσχῃ τιμωρίαν, ὡς
[11, 5]   ἐπ' ἐμὲ λάβῃ τὸ θεῖον     τοὺς ἐμοὺς ἐκγόνους, πάντ' ἀξιῶ
[11, 3]   τρίτον δέ, εἰ αἱ γυναῖκες     τούτων μᾶλλον ἀλήθεια. Ταῦτα
[11, 5]   Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν ἐν δυσὶν     τρισὶν ἡμέραις οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων
[11, 5]   γεγενημένα τῆς τῶν νόμων φυλακῆς     τῶν πρὸς αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι
[11, 2]   βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ ἄρχειν μᾶλλον     ὑπακούειν ἐθελήσουσιν. Ἐνεργουμένων οὖν τῶν
[11, 5]   ἐπιτάξητε μήτε ἄλλο μηδὲν ἐπίβουλον     φορτικὸν εἰς αὐτοὺς γένηται. Καὶ
[11, 8]   αὐτοῦ, καὶ τούτους ἕως ἂν     Δαρεῖος ἐν τοῖς ζῶσιν μὴ
[11, 6]   πεπραγμένα, καὶ κολάζειν μὲν ἂν     τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ' ἂν ἑτέρως
[11, 8]   συνεστός, εἰ νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν     τοῖς βασιλεῦσιν, καθὼς καὶ πρότερον
[11, 3]   αἱ γυναῖκες τούτων μᾶλλον     ἀλήθεια. Ταῦτα προθεὶς αὐτοῖς ζητεῖν
[11, 3]   τῶν ἰσχὺν ἐχόντων, ἀθάνατον δὲ     ἀλήθεια χρῆμα καὶ ἀίδιον. Παρέχει
[11, 6]   ἀπὸ τούτων εἰρηνευθῇ τῶν κακῶν     βασιλεία. (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος
[11, 6]   ἡμέραις. Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν     βασίλισσα Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον ἐν
[11, 6]   Μαρδοχαίῳ δίδωσι. Δωρεῖται δὲ καὶ     βασίλισσα Μαρδοχαίῳ τὴν Ἀμάνου κτῆσιν
[11, 3]   ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ ἐστιν     γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸς
[11, 6]   τὸν νόμον εὐλαβείας αὐτὴν ἀπολύων.     δ' ὑπὸ τούτων ἀναζωπυρήσασα, δέσποτ'
[11, 6]   μέρος τῆς βασιλείας ἐθελήσῃ λαβεῖν>     δὲ εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο
[11, 6]   μὲν ἐπερειδομένην αὐτὴν κούφως ἔφερεν,     δὲ ἑπομένη τὸ βαθὺ τοῦ
[11, 6]   αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι.     δὲ Ἐσθήρα ἐπέστειλεν μὲν τῷ
[11, 6]   εἰ δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ.     δὲ Ἐσθήρα ἐφ' ἑστίασιν αὐτὸν
[11, 6]   κάλλει τὰς γυναῖκας ἁπάσας ὑπερβάλλουσαν.     δὲ φυλακῇ τῶν παρὰ Πέρσαις
[11, 2]   ἀπολαβούσης ἀποκλείεταί σοι ὁδὸς     ἐπὶ κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.
[11, 4]   Καὶ ἠνύετο κατὰ πολλὴν σπουδὴν     κατασκευὴ τοῦ ναοῦ προφητευόντων Ἀγγαίου
[11, 8]   αὐτοῖς προστάξας. (Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου     μὲν ἀρχὴ εἰς τοὺς διαδόχους
[11, 6]   βασίλισσαν σὺν δυσὶν θεραπαίναις, ὧν     μὲν ἐπερειδομένην αὐτὴν κούφως ἔφερεν,
[11, 1]   οὐσίας αὐτῶν εἶναι βασιλικάς. καὶ     μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα ἐδήλου· τῶν
[11, 4]   Περσῶν εὐχόμενοι τῷ θεῷ. καὶ     μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν. ~(Δαρείου
[11, 5]   αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος καὶ     μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο πυνθάνεσθαι.
[11, 2]   τῶν τειχῶν ἀπολαβούσης ἀποκλείεταί σοι     ὁδὸς ἐπὶ κοίλην Συρίαν
[11, 1]   καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ, ὅπως     Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς δὲ
[11, 2]   προγόνων μου βιβλία, καὶ εὑρέθη     πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη,
[11, 6]   ἦσαν, ἐν ταραχῇ δ' ἦν     πόλις. ~(Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν
[11, 6]   μηδὲν εἶναι, κελεύσας ἡσυχάζειν, τίς     τῆς νυκτὸς ὥρα, παρὰ τῶν
[11, 4]   Ἰουδαίων μηνὶ δευτέρῳ παραγενομένων συνείχετο     τοῦ ναοῦ κατασκευή· καὶ τοὺς
[11, 4]   καὶ τὴν τοῦ πλήθους χαρὰν     τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἱερέων ἐφ'
[11, 5]   τοὺς τόπους αὐτοί τε καὶ     χώρα τὴν προσηγορίαν αὐτοῖς μετέλαβον.
[11, 3]   διεγείρει πρὸς παρρησίαν τοῦ ἐλευθέρου,     τε τοῦ πένητος ὁμοία γίνεται
[11, 2]   Ἰουδαίους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν,     διὰ τοῦτο καὶ νῦν ἠρημώθη.
[11, 3]   ἅπασαν καὶ τὴν ἱερὰν στολήν,     θεραπεύουσι τὸν θεὸν τε
[11, 5]   Φοινίκης καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν     περί τε τῆς τιμῆς τοῦ
[11, 5]   τῆς πατρίδος μου Ἱεροσολύμων, ἐν     τάφοι καὶ μνήματα προγόνων τῶν
[11, 6]   καὶ τὴν τῶν χρημάτων ὑπόσχεσιν,     τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἔθνους ᾐτεῖτο
[11, 8]   αὐτῷ τῆς Δανιήλου βίβλου, ἐν     τινα τῶν Ἑλλήνων καταλύσειν τὴν
[11, 2]   αὐξηθῇ τὰ τῆς κακίας αὐτῶν,     χρώμενοι πρὸς τοὺς βασιλεῖς διατετελέ
[11, 4]   καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ νόμους  ἤγαγεν   καὶ τὴν τοῦ Περσῶν βασιλέως
[11, 4]   τὴν πόλιν, καὶ τὴν ἑορτὴν  ἤγαγον   ἁγνεύοντες μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων
[11, 4]   προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων.  ἤγαγον   δὲ καὶ τὴν σκηνοπηγίαν κατ'
[11, 4]   προσηγορίαν οἱ Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν,  ἠγανάκτησαν   καὶ πείθουσιν τὰ ἐν Συρίᾳ
[11, 6]   Μαθὼν δ' αὐτὸν ὄντα Ἰουδαῖον  ἠγανάκτησεν   καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς
[11, 4]   δακρύων προήγοντο. δὲ λαὸς  ἠγάπα   τοῖς παροῦσιν καὶ τῷ μόνον
[11, 8]   πολλοὶ τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν  ἠγάπησαν.   (Ὁ μὲν οὖν Ἀλέξανδρος ταῦτα
[11, 5]   καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών τις  ἤγγειλεν   αὐτῷ μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι τὸν
[11, 3]   δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην  ἡγεῖσθαι   καὶ μηδὲν πρὸς αὐτὴν τὸ
[11, 8]   ἀποδείξειν ὧν αὐτὸς ἐπῆρχεν τόπων  ἡγεμόνα   βουλόμενον συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ θυγατρί,
[11, 6]   τὰ Περσῶν ἔθνη καὶ τοὺς  ἡγεμόνας   αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον
[11, 3]   τοὺς ἀναβησομένους εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα  ἡγεμόνας   ἐκ τῶν πατρίων φυλῶν σὺν
[11, 3]   γεγονότας καὶ τοὺς τῶν Μήδων  ἡγεμόνας   καὶ σατράπας τῆς Περσίδος καὶ
[11, 4]   καί τινων ἑτέρων καὶ τοὺς  ἡγεμόνας   τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς
[11, 5]   ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε  ἡγεμόνες   τούτοις καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς
[11, 4]   ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν πατριῶν  ἡγεμόνες   τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν
[11, 6]   μεταβῆναι. Τούτου τὴν Περσῶν ἔχοντος  ἡγεμονίαν   ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος
[11, 4]   τῆς Συρίας τε καὶ Φοινίκης  ἡγεμόνος   καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως
[11, 1]   ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ τῶν ἰδίων  ἡγεμόνων   καὶ σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν
[11, 3]   δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν καὶ  ἡγεμόνων   περὶ τῆς ἀληθείας ἤρξατο λέγειν
[11, 4]   τοῦ θεοῦ Ἰουδαίοις τε καὶ  ἡγεμόσιν   αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν οἰκοδομηθῆναι τὸν ναόν.
[11, 3]   Ζοροβάβηλος, ὃς τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων  ἡγεμὼν   ἀπεδέδεικτο· πάλαι γὰρ ἦν αὐτῷ
[11, 3]   τριακονταπέντε, ὑποζύγια πεντακισχίλια πεντακόσια εἰκοσιπέντε.  Ἡγεμὼν   δὲ τῆς κατηριθμημένης πληθύος ἦν
[11, 6]   πρὸς τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν  ἦγεν.   Ὡς δὲ βασιλεὺς μετὰ
[11, 8]   τὸν Μανασσῆ κατέστησεν, μέγιστον γέρας  ἡγησάμενος   τοῖς ἐκ τῆς θυγατρὸς γενησομένοις
[11, 6]   κόλασιν παρὰ τοῦ βασιλέως μικρὸν  ἡγήσατο,   τὸ ἔθνος δὲ αὐτοῦ διέγνω
[11, 8]   ἀλλὰ θαρσοῦντα διαβαίνειν· αὐτὸς γὰρ  ἡγήσεσθαί   μου τῆς στρατιᾶς καὶ τὴν
[11, 5]   λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους ἀλλοεθνεῖς  ἠγμένοι   γυναῖκας καὶ τὸ ἱερατικὸν γένος
[11, 3]   τῶν ἱερέων ἐκ τῆς τιμῆς  ἠγμένοι   γυναῖκας, ὧν οὔτ' αὐτοὶ τὸ
[11, 6]   τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν  ἡγουμένοις.   Τὰ δὲ γραφέντα τοῦτον ἔχει
[11, 4]   Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ καὶ τοῖς  ἡγουμένοις   τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι
[11, 3]   ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον  ἡγούμενος   τῶν ἀναγκαίων τὸ φυλάττειν τὸν
[11, 8]   τῆς ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον πρὸς αὐτόν·  ἡγοῦντο   γὰρ τὸν τούτου γάμον ἐπιβάθραν
[11, 6]   τροφῇ καὶ ποτῷ καὶ τοῖς  ἡδέσιν   ἀποταξαμένη τρισὶν ἡμέραις ᾔτει τὸν
[11, 6]   Ταῦτα δὲ τὰ χρήματα παρέχειν  ἡδέως   ἔλεγεν, ἵν' ἀπὸ τούτων εἰρηνευθῇ
[11, 8]   παραδιδόναι τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν  ἡδέως   ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ βασιλέως.
[11, 6]   ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε καὶ προσομιλῶν  ἡδέως   καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν καὶ μηδὲν
[11, 5]   τὴν θρησκείαν. Καὶ οἱ μὲν  ἡδέως   ὑπήκουσαν οἷς Νεεμίας διετάξατο, πολυανθρωποτέραν
[11, 5]   Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος  ἤδη   βασιλεύοντος Ξέρξου, καὶ δείξας τῷ
[11, 6]   αὐτὰς ἐπὶ κοίτην βασιλέως ἀξίας  ἤδη   γεγονέναι, καθ' ἑκάστην ἡμέραν μίαν
[11, 4]   Λευιτῶν τε τοὺς εἰκοστὸν ἔτος  ἤδη   γεγονότας καὶ Ἰησοῦν καὶ τοὺς
[11, 6]   γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν αὐτὴν εἶχον  ἤδη   καὶ προσεδόκων. ἱκέτευε δὲ καὶ
[11, 5]   προελθών τις ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν  ἤδη   κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα. δ'
[11, 8]   ἐν τοῖς ὑπ' ἐκείνῳ τόποις  ἤδη   κατασκευάσαι. Τοῦτο δ' εἶναι καὶ
[11, 6]   ἂν πρὸ τῆς αὐλῆς εὕρωσιν  ἤδη   παρόντα τοῦτον αὐτῷ δηλοῦν. Ἔτυχέν
[11, 8]   Ἀσμένως δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν  ἤδη   περὶ τῶν προκειμένων Σαναβαλλέτης
[11, 8]   Σαμαρεῖς τοιοῦτοι τὴν φύσιν, ὡς  ἤδη   που καὶ πρότερον δεδηλώκαμεν· ἐν
[11, 8]   καὶ γὰρ συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην  ἤδη   πρεσβύτερον εἶναι. Πολλῶν δὲ ἱερέων
[11, 6]   Μαθὼν δ' ὡς ὄρθρος ἐστὶν  ἤδη,   προσέταξεν τῶν φίλων ὃν ἂν
[11, 8]   ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει δὲ κατ' ἐκεῖνον  ἤδη   τὸν καιρὸν καὶ ἀρχιερεὺς
[11, 6]   ταῦτα γεγενημένα, κατηγόρει τὸ λοιπὸν  ἤδη   φανερῶς τοῦ Ἀμάνου καὶ τοῦτον
[11, 5]   δεῖπνον βασιλεὺς διεχύθη καὶ  ἡδίων   αὑτοῦ γενόμενος ἀπέβλεψεν εἰς τὸν
[11, 5]   ἀπεκάθηρεν τῇ περὶ τῶν ἐπηγγελμένων  ἡδονῇ.   Καλέσας δὲ αὐτὸν τῇ ἐπιούσῃ
[11, 4]   δὲ ποιοῦντες οὐκ ἦσαν ἐν  ἡδονῇ   τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς
[11, 5]   ὕπνοις· οὐδενὶ γὰρ τούτων πρὸς  ἡδονὴν   ἀλλὰ πρὸς ἀνάγκην ἐχρῆτο. Καὶ
[11, 3]   μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ  ἡδονῆς   ἀναπιμπλάμενος καθεύδει, φυλάσσεται δὲ ὑπὸ
[11, 4]   τῶν εἰσαγομένων, τοῖς τε Σιδωνίοις  ἡδὺ   καὶ κοῦφον ἦν τά τε
[11, 4]   δι' ἑαυτῶν δι' ἑτέρων  ἠδύναντο   τοὺς Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν
[11, 6]   δὲ ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς  ἤθελεν   διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν οὕτως
[11, 6]   βασιλεύς, ἣν ὅτε τινὰ σώζειν  ἤθελεν   τῶν ἀκλήτων προσιόντων ἐξέτεινεν πρὸς
[11, 4]   τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις παρέχειν οὐκ  ἤθελον   τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας αὐτοῖς
[11, 6]   κεχυμένον ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις,  ἥκει   πρὸς τὸν βασιλέα, μεστὴ μὲν
[11, 5]   πόθεν εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ'  ἥκειν   ἐκ τῆς Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν
[11, 6]   ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς τὸ συμπόσιον  ἥκειν   κάλλει τὰς γυναῖκας ἁπάσας ὑπερβάλλουσαν.
[11, 3]   μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν ὅμοιον,  ἧκεν   εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοῖς ὁμοφύλοις
[11, 5]   ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν  ἧκεν   εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ εἰκοστὸν
[11, 8]   ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ πρὸς Ἀλέξανδρον  ἧκεν   καὶ καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον τῆς
[11, 6]   τούτων ἔτι πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων  ἧκον   οἱ τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν
[11, 6]   ἐπ' αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν  ἤλεγχεν.   Ταραχθέντος δὲ πρὸς τοῦτο τοῦ
[11, 1]   τῆς οἰκείας εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν,  ἠλέησεν   θεὸς τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ
[11, 6]   διὰ πίστιν τετυχηκότα δωρεᾶς μηνύων  ἦλθεν   καὶ ἐπὶ Γαβαταῖον καὶ Θεοδέστην
[11, 6]   τοῦτο λέγων ἕως τῶν βασιλείων  ἦλθεν   καὶ πρὸς αὐτοῖς ἔστη· οὐ
[11, 8]   ἐπὶ τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν  ἦλθεν   καὶ τήν τε Γάζαν καὶ
[11, 5]   αὐτῶν καὶ τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες  ἦλθον   εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς εἰς
[11, 3]   ἀπερχομένων περὶ ἔτη δώδεκα τὴν  ἡλικίαν   γεγονότων ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς
[11, 3]   οὐρανὸς καὶ ταχὺς  ἥλιος,   ταῦτα δὲ πάντα κινεῖται κατὰ
[11, 3]   δύο κριθεὶς ἄξιος ἀπέλαυεν ἧς  ἤλπισεν   τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς
[11, 4]   τῶν Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ ὧν  ἥμαρτεν   ἑκάστη. Ἔστησάν τε κατὰ τοὺς
[11, 5]   ἔλεγεν αὐτὸν ἀναβλέψαι διὰ τὰ  ἡμαρτημένα   τῷ λαῷ, ὃς τῆς μνήμης
[11, 5]   αὐτῶν, καὶ συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν  ἡμαρτημένοις,   ἄξια μὲν θανάτου πεποιηκόσιν, ὂν
[11, 5]   ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς παραίτησιν τῶν  ἡμαρτημένων   δεκαδύο. Τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως
[11, 6]   δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν συγγνῶναι τῶν  ἡμαρτημένων·   συνῆκε γὰρ αὐτὸς ἐν κακοῖς
[11, 4]   Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ τῆς Χουθίας  ἡμᾶς   μετήγαγεν καὶ Μηδίας ἐνθάδε. τούτους
[11, 4]   Μακεδόνας Ξανθικῷ λεγομένῳ κατὰ δὲ  ἡμᾶς   Νισάν, συνερρύη πᾶς λαὸς
[11, 6]   καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ'  ἡμᾶς   τὰ δεύτερα τῆς βασιλικῆς παρὰ
[11, 5]   οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν περὶ ταύτην  ἡμᾶς   φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται
[11, 4]   τῶν βασιλέων ὑπομνήματα εὕρῃ μηδὲν  ἡμᾶς   ὧν λέγομεν καταψευσαμένους. (Ταῦτ' εἰπόντων
[11, 7]   γεγονέναι. Τὸ μέντοι θεῖον οὐκ  ἠμέλησεν,   ἀλλὰ καὶ λαὸς δι'
[11, 6]   καθ' ἣν ἡμέραν αὐτοὶ κινδυνεύσειν  ἤμελλον   ἐν ταύτῃ τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν.
[11, 6]   οἱ πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ  ἡμέρᾳ   διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ μετ' εἰρήνης
[11, 6]   ὅς ἐστιν Ἄδαρ, τῇ αὐτῇ  ἡμέρᾳ·   ταύτην γὰρ αὐτοῖς θεὸς
[11, 5]   Ἰουδαικῆς καὶ Βενιαμίτιδος ἐν τρισὶν  ἡμέραις   εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός, ὃς
[11, 6]   καὶ τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν  ἡμέραις   ᾔτει τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν
[11, 6]   ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς  ἡμέραις.   Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν
[11, 5]   τῶν ἐν δυσὶν τρισὶν  ἡμέραις   οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους
[11, 6]   αὐτοὺς ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς  ἡμέραις   ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια ποιήσειν, εἰ
[11, 4]   ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν  ἡμέραν   ἀνιέμενοι. (Δαρεῖος δὲ τῶν Σαμαρειτῶν
[11, 6]   γράμματα ἐδήλουν, ὅπως καθ' ἣν  ἡμέραν   αὐτοὶ κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ
[11, 5]   τὴν λύπην γευσάμενος ἐκείνην τὴν  ἡμέραν   διήγαγεν αὐτόθι. Γενομένου δὲ κηρύγματος
[11, 6]   Ἰουδαίων ἀπώλειαν εἰς τὴν προειρημένην  ἡμέραν   ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο δὲ τοῦτο καὶ
[11, 4]   ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ διαλείπωσιν καθ'  ἡμέραν   θύοντες μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ
[11, 6]   παρασκευαζέσθωσαν πάντως εἰς τὴν προγεγραμμένην  ἡμέραν,   ἵνα τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ
[11, 6]   ἀξίας ἤδη γεγονέναι, καθ' ἑκάστην  ἡμέραν   μίαν ἔπεμπεν τῷ βασιλεῖ συνεσομένην.
[11, 5]   τὰς ὁδοὺς πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ'  ἡμέραν   νεκρῶν, ἐδάκρυσεν Νεεμίας ἐλεήσας
[11, 6]   τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν  ἡμέραν   οὕτως χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν
[11, 6]   ἱκετεύουσα τὸν θεὸν ἐπὶ τρεῖς  ἡμέρας   ἀποδύεται μὲν τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην
[11, 4]   ἔτη πεντακόσια τριακονταδύο μῆνας ἓξ  ἡμέρας   δέκα, πρὸ δὲ τῶν βασιλέων
[11, 5]   δὲ τὸ ὄνομα ἀφ' ἧς  ἡμέρας   ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ τῆς
[11, 6]   παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ  ἡμέρας   ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα τὰ ἔθνη
[11, 6]   μὲν οἱ Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας  ἡμέρας   ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας.
[11, 3]   πότον καὶ κώμους τραπέντες ἐφ'  ἡμέρας   ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν
[11, 4]   αὐτοῦ μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ  ἡμέρας   ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ
[11, 5]   καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης  ἡμέρας   ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ ἀκούσαντες
[11, 6]   ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν τὰς  ἡμέρας   καὶ ἑορτὴν ἄγειν αὐτὰς καὶ
[11, 6]   πρεσβευτὰς αὐτῶν ἐν Σούσοις ἐπὶ  ἡμέρας   κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ δὲ συμπόσιον
[11, 5]   πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς Ἰουδαίους,  ἡμέρας   μὲν κατατρεχόντων τὴν χώραν καὶ
[11, 1]   δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ' ἧς  ἡμέρας   μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ
[11, 5]   ἐκείνων ἀπέχθειαν στησομένους, μήτε δ'  ἡμέρας   μήτε νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς
[11, 5]   Εὐφράτου καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ  ἡμέρας   νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς
[11, 5]   ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες ἐφ'  ἡμέρας   ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν
[11, 5]   τούτων οἰκοδομίας καὶ διῆγον ἐφ'  ἡμέρας   ὀκτὼ εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν οὖν
[11, 6]   τῆς Περσίδος αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης  ἡμέρας   πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ
[11, 6]   τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες τὰς  ἡμέρας   ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας ἀλλήλοις.
[11, 6]   ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ τρεῖς  ἡμέρας,   τὸ δ' αὐτὸ ποιήσασα μετὰ
[11, 5]   ἔργον οὐ μιᾶς οὐδὲ δευτέρας  ἡμέρας   ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ τε ἡγεμόνες
[11, 5]   καὶ Λευιτῶν ὄντων ἐν τῇ  ἡμετέρᾳ   βασιλείᾳ συναπαίρειν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα,
[11, 6]   Ἀρταξέρξης τοῖς ἄρχουσι καὶ τὰ  ἡμέτερα   φρονοῦσι χαίρειν. Πολλοὶ διὰ μέγεθος
[11, 2]   Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς τὴν  ἡμετέραν   καὶ τήν τε πόλιν τὴν
[11, 6]   ἀλλ' ἐκ τῶν παρὰ τὰς  ἡμετέρας   ὄψεις τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν
[11, 6]   μοναρχίαν μισοῦν καὶ δύσνουν τοῖς  ἡμετέροις   πράγμασι, κελεύω τοὺς δηλουμένους ὑπὸ
[11, 4]   δωδεκάτου, ὃς καλεῖται παρὰ μὲν  ἡμῖν   Ἄδαρ παρὰ δὲ Μακεδόσιν Δύστρος,
[11, 5]   ὀνόματα αὐτῶν λέγειν οὐκ ἔδοξεν  ἡμῖν   ἀναγκαῖον εἶναι. Τὸ μὲν οὖν
[11, 6]   ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος, ἐπιξενωθεὶς  ἡμῖν   ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς ἅπαντας χρηστότητος
[11, 3]   φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ ἔστιν  ἡμῖν   ἀποζευχθῆναι γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν
[11, 2]   καὶ σπουδαζομένων καλῶς ἔχειν ἔδοξεν  ἡμῖν   γράψαι σοι, βασιλεῦ, καὶ μὴ
[11, 6]   Καὶ περὶ μὲν τούτων ἀρκούντως  ἡμῖν   δεδήλωται. ~(Χρόνῳ δ' ὕστερον ἐπιβουλευσάντων
[11, 5]   δ' ὑμᾶς τὴν τῶν γειτονευόντων  ἡμῖν   ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ
[11, 3]   γῆς καὶ διὰ θαλάττης, ὅταν  ἡμῖν   ἐκ τῶν πόνων περιγένηταί τινα,
[11, 5]   καὶ πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν  ἡμῖν   ἐμπόδια, θαρρεῖν μὲν τῷ θεῷ
[11, 3]   καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν ὄντων  ἡμῖν,   ἵνα τοῦ κάλλους ἀπολαύσωμεν καὶ
[11, 3]   γὰρ τὰς ἐσθῆτας αὗται ὑφαίνουσιν  ἡμῖν   καὶ τὰ κατ' οἶκον διὰ
[11, 2]   καὶ νῦν ἠρημώθη. Ἔδοξε δ'  ἡμῖν   καὶ τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον
[11, 3]   χρῆμα καὶ ἀίδιον. Παρέχει δ'  ἡμῖν   οὐ κάλλος χρόνῳ μαραινόμενον οὐδὲ
[11, 6]   τῶν ἀρχαιοτέρων οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων  ἡμῖν   οὕτως ἰδεῖν ἔστιν ἔχον, ἀλλ'
[11, 6]   ἐνεστῶτος ἔτους, ὅπως οἱ πανταχόθεν  ἡμῖν   πολέμιοι μιᾷ ἡμέρᾳ διαφθαρέντες τοῦ
[11, 6]   διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ μετ' εἰρήνης  ἡμῖν   τὸν βίον διάγειν παρέχωσι. τούτου
[11, 5]   δή, φησί, λυπούμενος καὶ χαίρων  ἡμῖν   τοῦ λοιποῦ δια κόνει.
[11, 6]   σωτῆρα Μαρδοχαῖον καὶ τὴν κοινωνὸν  ἡμῖν   τοῦ τε βίου καὶ τῆς
[11, 6]   γεγραμμένα προτεθήτω καθ' ὅλης τῆς  ἡμῖν   ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν πάντως
[11, 6]   Ἔστι δ' ἀγαθὴ τοῖς εὐνοοῦσιν  ἡμῖν   ὑπόμνησις δὲ τῆς τῶν ἐπιβουλευσάντων
[11, 6]   παρεθάρρυνεν, ὡς αὐτοῦ καὶ τὰ  ἡμίση   τῆς βασιλείας, εἰ δέοιτο τούτων,
[11, 5]   μνήμης ἐξέβαλεν τὰ τοῖς πατράσιν  ἡμῶν   διὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν συμπεσόντα,
[11, 1]   ἧς ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν λαὸν  ἡμῶν   ἐκ τῆς οἰκείας εἰς Βαβυλῶνα
[11, 6]   ἐγένου. Ταῦτα δὲ αὐτῷ παρ'  ἡμῶν   ἔσται σώσαντί μου τὴν ψυχήν.
[11, 6]   ἣν καὶ σῶσαι τὸ ἔθνος  ἡμῶν   λέγουσιν. Παραλαβὼν γὰρ τὴν βασιλείαν
[11, 5]   περιόψει ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνος  ἡμῶν   οὕτως ἅρπαγμα πάντων καὶ λάφυρον
[11, 6]   κάκιστε πάντων ἀνθρώπων, εἶπεν, οὕτως  ἡμῶν   ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ'
[11, 6]   ἐμοί τε καὶ τοῖς προγόνοις  ἡμῶν   τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν, οὐ μόνον
[11, 4]   Μηδίᾳ βιβλίον, ἐν τάδε  ἦν   ἀναγεγραμμένα· ἐν τῷ πρώτῳ τῆς
[11, 6]   τὴν Ἐσθῆρα συνέβαινεν, τοῦτο γὰρ  ἦν   αὐτῇ τοὔνομα, τῷ κάλλει διαφέρειν
[11, 6]   κατευώχησεν ἑπτά. Τὸ δὲ συμπόσιον  ἦν   αὐτοῖς τὸν τρόπον τοῦτον γεγενημένον·
[11, 6]   γένος τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐξ ὧν  ἦν   αὐτός, ὑπ' αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν
[11, 3]   Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο· πάλαι γὰρ  ἦν   αὐτῷ φιλία πρὸς τὸν βασιλέα,
[11, 6]   τῷ βασιλεῖ, ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος  ἦν   γεγενημένος. Φράσαντος δὲ τοῦτο μόνον
[11, 6]   κοινωνίας τοῦ βίου τῇ βασιλίσσῃ.  Ἦν   δὲ καὶ τοῖς Ἰουδαίοις τὰ
[11, 7]   ἀρχιερωσύνην υἱὸς αὐτοῦ Ἰαδδοῦς.  ἦν   δὲ καὶ τούτῳ ἀδελφὸς Μανασσῆς
[11, 1]   Κύρου βασιλείας ἔτει, τοῦτο δ'  ἦν   ἑβδομηκοστὸν ἀφ' ἧς ἡμέρας μεταναστῆναι
[11, 6]   βασιλικὸν περικειμένου κόσμον, οὗτος δ'  ἦν   ἐκ ποικίλης μὲν ἐσθῆτος, χρυσοῦ
[11, 6]   ὄνομα αὐτῷ, τρεφομένη· οὗτος δ'  ἦν   ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, τῶν
[11, 8]   δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας  ἦν   ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει, πῶς
[11, 3]   παντὸς λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ὃς  ἦν   ἐν τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν εἰς
[11, 8]   Χαλδαίων ὅσα βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς  ἦν   ἐπιτρέψειν αὐτοῖς τήν τε πόλιν
[11, 3]   τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ, ὅσα  ἦν   ἔτι ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν εἰς
[11, 6]   τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ. Καὶ τοῦτο μὲν  ἦν   ἕτοιμον· δὲ θεὸς κατεγέλα
[11, 6]   πότοις ἦσαν, ἐν ταραχῇ δ'  ἦν   πόλις. ~(Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 5]   ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἀρχιερεὺς  ἦν   Ἰησοῦ παῖς Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν
[11, 6]   δὲ Μαρδοχαῖος μέγας τε  ἦν   καὶ λαμπρὸς παρὰ τῷ βασιλεῖ
[11, 6]   δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος  ἦν.   Καὶ περὶ μὲν τούτων ἀρκούντως
[11, 7]   ἐν τῷ ἱερῷ ὡς δεινὸν  ἦν   καὶ πρότερον, ὡς μήτε παρ'
[11, 2]   ἄλλους ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια τούτων  ἦν   καὶ στρατευσαμένῳ γε ἐπὶ Μασσαγέτας
[11, 3]   τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ Βενιαμίτιδος  ἦν   μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ ὀκτακισχίλιοι,
[11, 3]   Ἡγεμὼν δὲ τῆς κατηριθμημένης πληθύος  ἦν   Σαλαθιήλου παῖς Ζοροβάβηλος ἐκ
[11, 6]   τῷ θείῳ Μαρδοχαίῳ, τοῦτο γὰρ  ἦν   ὄνομα αὐτῷ, τρεφομένη· οὗτος δ'
[11, 4]   τε Σιδωνίοις ἡδὺ καὶ κοῦφον  ἦν   τά τε κέδρινα κατάγουσιν ἐκ
[11, 3]   δὲ ἀναμὶξ καὶ νηπίων σώματα  ἦν   τετρακισμύρια ἑπτακόσια τεσσαρακονταδύο. Πάρεξ δὲ
[11, 4]   βουλὴν ἀπέπεμψεν. Τὰ δὲ γεγραμμένα  ἦν   τοιάδε· βασιλεὺς Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ
[11, 7]   αἰτίαν τοιαύτην συνέβη γενέσθαι· ἀδελφὸς  ἦν   τῷ Ἰωάννῃ Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ
[11, 3]   αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν αὐτὸς  ἦν   ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ ὄντι σοφῷ
[11, 4]   θυσιαστήριον ἐφ' οὗ καὶ πρότερον  ἦν   ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως τὰς νομίμους
[11, 6]   ἀξίως. δὲ Ἀμάνης λογισάμενος,  ἣν   ἂν δῷ γνώμην ταύτην δώσειν
[11, 3]   βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ τε πᾶσαν  ἣν   ἂν κατασχεῖν δυνηθῶσιν τῆς χώρας
[11, 6]   εἴη δεδωκὼς ἀντὶ τῆς σωτηρίας,  ἣν   αὐτῷ παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους
[11, 3]   καὶ τῆς ἐπ' αὐτῇ νίκης,  ἣν   Δαρείου παρόντος ἔλαβεν· οὐ γὰρ
[11, 6]   διὰ μέγεθος εὐεργεσίας καὶ τιμῆς,  ἣν   δι' ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν παρεχόντων
[11, 6]   συνήγαγεν συμπόσιον ἐν τοῖς βασιλείοις,  ἣν   ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις
[11, 6]   βασιλέως γράμματα ἐδήλουν, ὅπως καθ'  ἣν   ἡμέραν αὐτοὶ κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν
[11, 3]   φιλία πρὸς τὸν βασιλέα, δι'  ἣν   καὶ σωματοφυλακεῖν αὐτὸν μετ' ἄλλων
[11, 6]   τοῦ γένους οὖσαν τοῦ βασιλικοῦ,  ἣν   καὶ σῶσαι τὸ ἔθνος ἡμῶν
[11, 6]   εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν,  ἣν   βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ διετέλει,
[11, 6]   χρυσέαν ἔχων αὐτὸς βασιλεύς,  ἣν   ὅτε τινὰ σώζειν ἤθελεν τῶν
[11, 6]   ὀργῆς, ὅτι μὴ προσεκύνησα μηδ'  ἣν   σοί, δέσποτα, φησίν, τιμὴν παρεῖχον,
[11, 6]   ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ βασιλέως μόνον,  ἣν   ᾤετο ἀρίστην εἶναι ταύτην φανερὰν
[11, 6]   γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος  ἠνάγκαζεν   αὐτοὺς σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ γράμματος
[11, 6]   τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν οὐκ  ἤνεγκεν   οὐδὲ σώφρονι λογισμῷ τὸ μέγεθος
[11, 4]   καὶ τῶν γερόντων ἄρχουσιν. Καὶ  ἠνύετο   κατὰ πολλὴν σπουδὴν κατασκευὴ
[11, 6]   εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην ὁδὸν  ἤνυον.   δὲ Μαρδοχαῖος ὡς ἀναλαβὼν
[11, 6]   τοὺς λόγους· οὐ γὰρ ἂν  ἠνωχληκέναι   αὐτῷ, εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν
[11, 8]   μηδ' εἰς χεῖρας τοῖς Πέρσαις  ἥξειν   τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ πλῆθος.
[11, 6]   ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος εἰς αὐτὸν  ἥξειν   τοῦτο τὸ γέρας. δὲ
[11, 8]   καὶ Σιδῶνος κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον,  ἠξίου   τε ἀποστείλας γράμματα πρὸς τὸν
[11, 6]   βασιλεὺς μετὰ τοῦ Ἀμάνου εὐωχηθεὶς  ἠξίου   τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ, τίνος
[11, 6]   τοῦ φίλου πρὸς αὐτὴν ἐλθεῖν  ἠξίωσεν·   παρεσκευακέναι γὰρ αὐτὴν δεῖπνον ἔλεγεν.
[11, 6]   ἐξῆλθεν περιχαρὴς ἐπὶ τῷ μόνον  ἠξιῶσθαι   συνδειπνεῖν τῷ βασιλεῖ παρὰ τῇ
[11, 8]   μέλλουσαν αἱρεῖσθαι, παραστησάμενος δὲ ταύτην  ἠπείλει   στρατεύσειν ἐπὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων
[11, 2]   διὰ τοῦτο καὶ νῦν  ἠρημώθη.   Ἔδοξε δ' ἡμῖν καὶ τοῦτό
[11, 4]   ἀπὸ νουμηνίας τοῦ ἑβδόμου μηνός.  ἤρξαντο   δὲ καὶ τῆς οἰκοδομίας τοῦ
[11, 5]   δὲ ταῦτα Ἔζδρα παραινοῦντος ἑορτάζειν  ἤρξαντο   καὶ τοῦτο ποιοῦντες ἐφ' ἡμέρας
[11, 6]   συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας Ἀμάνης  ἤρξατο   δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν συγγνῶναι τῶν
[11, 3]   καὶ ἡγεμόνων περὶ τῆς ἀληθείας  ἤρξατο   λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών, ὅσον
[11, 7]   ἐπιστὰς τοῖς Ἰουδαίοις μετὰ θυμοῦ  ἤρξατο   λέγειν· ἐτολμήσατε ἐν τῷ ἱερῷ
[11, 3]   προειρημένα ἐπαύσατο, μετ' αὐτὸν  ἤρξατο   λέγειν περὶ τῆς τοῦ βασιλέως
[11, 3]   τῶν προκειμένων. (Καὶ πρῶτος  ἤρξατο   λέγειν τὴν τοῦ οἴνου δύναμιν
[11, 3]   τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς  ἤρξατο   λέγων οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν καὶ
[11, 5]   καὶ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν  ἤρξατο   πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ' ἔχειν εἰπόντων,
[11, 5]   ὑπερήσθη καὶ τῷ θεῷ προσκυνεῖν  ἤρξατο,   τῆς τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτὸν
[11, 3]   ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν  ἤρξατο   τῷ θεῷ τῆς σοφίας καὶ
[11, 5]   σατράπας τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ'  ἧς   αὐτοῖς γνωρισθήσεται τίς εἴη.
[11, 6]   Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας καὶ πάσης  ἧς   ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης καὶ μηδὲν
[11, 6]   μηδὲν ἀδικούντων ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ'  ἧς   ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι. Τοῦτο δὲ οὐκ
[11, 4]   Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ὑμῖν  ἧς   ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς
[11, 4]   τοῦ φόρου τοῦ τῆς χώρας  ἧς   ἐπετροπεύοντο τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις εἰς
[11, 3]   εἰπόντος ὑπέμνησεν αὐτὸν τῆς εὐχῆς,  ἧς   ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν βασιλείαν·
[11, 3]   ἄλλων δύο κριθεὶς ἄξιος ἀπέλαυεν  ἧς   ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ
[11, 5]   Ἐκλήθησαν δὲ τὸ ὄνομα ἀφ'  ἧς   ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν ἐκ
[11, 1]   τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν ἀφ'  ἧς   ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν λαὸν ἡμῶν
[11, 6]   ἔν τινι γέρας εἰληφὼς χώραν,  ἧς   καὶ τὸ ὄνομα ἐγέγραπτο. ἕτερον
[11, 6]   ὧν παρόντων διηγεῖτο τὴν τιμήν,  ἧς   οὐ παρὰ τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι
[11, 5]   ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς,  ἧς   πρώτης ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς
[11, 1]   τῆς αὐτοῦ προφητείας  Ἡσαίας   κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν διακοσίων καὶ
[11, 1]   οἰκοδομῆσαί μου τὸν ναόν. Ταῦτα  Ἡσαίας   προεφήτευσεν ἔμπροσθεν κατασκαφῆναι τὸν
[11, 3]   τῶν Λευιτῶν καὶ ἱερέων εὑρέθησαν·  ἦσαν   δὲ ὡς πεντακόσιοι καὶ πέντε
[11, 4]   νόμους. Ταῦτα δὲ ποιοῦντες οὐκ  ἦσαν   ἐν ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν
[11, 6]   Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις καὶ πότοις  ἦσαν,   ἐν ταραχῇ δ' ἦν
[11, 6]   τῶν οἰκετῶν, ἐπὶ τίνα τοῦτον  ἦσαν   ἑτοιμασάμενοι, γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν
[11, 3]   ἐκ τοῦ πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες  ἦσαν,   οἳ καὶ συνεβάλοντο μνᾶς μὲν
[11, 4]   προσποιούμενοι τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ ἐκεῖθεν  ἦσαν.   ὅσα τε γὰρ ἐκελεύσθησαν ἐκ
[11, 1]   αἰχμαλωσίας συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες  ἦσαν   τέσσαρες καὶ δισχίλιοι τετρακόσιοι ἑξήκοντα
[11, 3]   Πάρεξ δὲ τούτων Λευῖται μὲν  ἦσαν   ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ, πυλωροὶ δὲ
[11, 8]   εἶναι σημαινόμενος τότε μὲν  ἡσθεὶς   ἀπέλυσε τὸ πλῆθος, τῇ δ'
[11, 6]   δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν  ἡσθεὶς   αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς κόρης
[11, 8]   ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο.  Ἡσθεὶς   δὲ τῇ Δαρείου καταβάσει
[11, 3]   αἰτήσασθαι κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ.  (Ἡσθεὶς   ἐπὶ τούτοις βασιλεὺς ἀναστὰς
[11, 6]   τὸ γέρας. δὲ βασιλεὺς  ἡσθεὶς   τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν, ἔχεις
[11, 8]   ὄνομα καὶ τὸν ἀρχιερέα πρῶτος  ἠσπάσατο.   Τῶν δὲ Ἰουδαίων ὁμοῦ πάντων
[11, 6]   ὡς ἔφη μηδὲν εἶναι, κελεύσας  ἡσυχάζειν,   τίς τῆς νυκτὸς ὥρα,
[11, 3]   ἀλήθεια. Ταῦτα προθεὶς αὐτοῖς ζητεῖν  ἡσύχασεν.   ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος τοὺς μεγιστᾶνας
[11, 6]   βασιλέως πρὸς τιμωρίαν, τότε μὲν  ἡσυχίαν   ἦγεν. Ὡς δὲ βασιλεὺς
[11, 6]   τὰς ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος  ἠσφαλισμένας   ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων
[11, 6]   τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν ἡμέραις  ᾔτει   τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν αὐτήν,
[11, 6]   τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἔθνους  ᾐτεῖτο   παρὰ τοῦ βασιλέως Ἀμάνης. Δοὺς
[11, 5]   κρύους ἀηδῶς διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας  ᾐτιᾶτο   ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι γήμαντας οὐκ
[11, 4]   Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ  ᾐτιῶντο   ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς πρὸς
[11, 5]   παρακούων καὶ καταφρονῶν. Κολασθήσονται δ'  ἤτοι   θανάτῳ ζημίᾳ χρηματικῇ. Ἔρρωσο.
[11, 8]   γὰρ βασιλεὺς τοῖς Μακεδόσιν  ἡττήθη   καὶ πολλὴν τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας
[11, 6]   εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν οὐδὲν  ἧττον   ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν, ὡς
[11, 6]   αὐτοῖς, ὅπως τοὺς ἐν οἷς  ἠτύχησαν   καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς ἀμύνωνται, τῇ
[11, 5]   δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ, ἅπερ  ηὐξάμην   ἐγώ τε καὶ οἱ φίλοι·
[11, 3]   ἀπέδειξαν βασιλέα. Οὗτος ἰδιώτης ὢν  ηὔξατο   τῷ θεῷ, εἰ γένοιτο βασιλεύς,
[11, 6]   νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ' αὐτὰς  ἠφίει   καὶ τὸ πλῆθος φωνάς, παρακαλοῦν
[11, 4]   Ὑπερεφώνει δὲ τὸν τῶν σαλπίγγων  ἦχον   καὶ τὴν τοῦ πλήθους χαρὰν
[11, 6]   καὶ οὐδενὸς τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων  ἥψαντο   κτημάτων. Ἀπέθανον δὲ καὶ ὑπὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/09/2008