Livre, Chap. |
[11, 8] |
τὸν
δὲ
ἀρχιερέα
ἐν
τῇ
|
ὑακινθίνῳ |
καὶ
διαχρύσῳ
στολῇ
καὶ
ἐπὶ |
[11, 5] |
κεφαλὴν
ἐσπάρασσεν
καὶ
τὰ
γένεια
|
ὑβρίζων |
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τε
ἑαυτὸν |
[11, 6] |
αὐτῷ
μόνῳ
ταύτην
γεγονέναι
τὴν
|
ὕβριν, |
ἀλλὰ
πᾶσι
Πέρσαις,
οἷς
κινδυνεύεται |
[11, 6] |
τῆς
γυναικὸς
καὶ
λέγειν,
ὡς
|
ὑβρισθείη |
πρὸς
αὐτῆς·
κληθεῖσα
γὰρ
ὑπ' |
[11, 6] |
Ξέρξου
τὴν
βασιλείαν
εἰς
τὸν
|
υἱὸν |
Κῦρον,
ὃν
Ἀρταξέρξην
Ἕλληνες
καλοῦσιν, |
[11, 6] |
βασιλεῖ.
(Ἀμάνην
δὲ
Ἀμαδάθου
μὲν
|
υἱὸν |
τὸ
γένος
δὲ
Ἀμαληκίτην
εἰσιόντα |
[11, 7] |
βίον
διαδέχεται
τὴν
ἀρχιερωσύνην
ὁ
|
υἱὸς |
αὐτοῦ
Ἰαδδοῦς.
ἦν
δὲ
καὶ |
[11, 3] |
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς,
καὶ
Ἰησοῦς
|
υἱὸς |
Ἰωσεδέκου
τοῦ
ἀρχιερέως.
Πρὸς
τούτοις |
[11, 7] |
καὶ
τούτου
τὴν
τιμὴν
Ἰωάννης
|
υἱὸς |
ὢν
αὐτοῦ
παρέλαβεν,
δι'
ὃν |
[11, 4] |
Ἰούδα
τοῦ
Ἀμιναδάβου
καὶ
τοὺς
|
υἱοὺς |
αὐτοῦ.
Καὶ
ὁ
μὲν
ναὸς |
[11, 4] |
γεγονότας
καὶ
Ἰησοῦν
καὶ
τοὺς
|
υἱοὺς |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
ἀδελφοὺς
καὶ |
[11, 3] |
Σαλαθιήλου
παῖς
Ζοροβάβηλος
ἐκ
τῶν
|
υἱῶν |
ὢν
τῶν
Δαυίδου
γεγονὼς
ἐκ |
[11, 5] |
μάχαιραν
εἶχεν
καὶ
ὁ
τὴν
|
ὕλην |
παρακομίζων,
θυρεοὺς
δ'
ἔγγιστα
αὐτῶν |
[11, 4] |
τελεῖν
αὐτοῖς
ἀναλώματα.
Βούλομαι
οὖν
|
ὑμᾶς |
ἀναγνόντας
τὴν
ἐπιστολὴν
χορηγεῖν
αὐτοῖς |
[11, 5] |
τοῦ
ἱεροῦ
τελειώσω.
Βούλομαι
δ'
|
ὑμᾶς |
τὴν
τῶν
γειτονευόντων
ἡμῖν
ἐθνῶν |
[11, 6] |
τὴν
δίκην
ἐπιβαλόντος.
Κελεύω
δὲ
|
ὑμᾶς |
τὸ
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς
ἐκθέντας |
[11, 4] |
καὶ
Μαρδοχαῖος
Ἰουδαίων
πρεσβευταὶ
ᾐτιῶντο
|
ὑμᾶς |
ὡς
ἐνοχλοῦντας
αὐτοῖς
πρὸς
τὴν |
[11, 5] |
θεῷ
κατὰ
τὸν
νόμον.
Καὶ
|
ὑμῖν |
δὲ
λέγω,
ὅπως
τοῖς
ἱερεῦσιν |
[11, 4] |
καὶ
μὴ
χορηγοῦντας
ἃ
προσέταξα
|
ὑμῖν |
εἰς
τὰς
θυσίας
τελεῖν
αὐτοῖς |
[11, 4] |
χαίρειν.
Τὸ
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς
|
ὑμῖν |
ἧς
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εὗρον |
[11, 4] |
καὶ
οἱ
Ἀσάφου
παῖδες
ἀναστάντες
|
ὕμνουν |
τὸν
θεόν,
ὡς
τὴν
εἰς |
[11, 3] |
τοῖς
Λευίταις
τὰ
ὄργανα,
οἷς
|
ὑμνοῦσι |
τὸν
θεόν,
καὶ
τοῖς
φύλαξι |
[11, 3] |
δὲ
τούτων
Λευῖται
μὲν
ἦσαν
|
ὑμνῳδοὶ |
ἑκατὸν
εἰκοσιοκτώ,
πυλωροὶ
δὲ
ἑκατὸν |
[11, 5] |
ἀνεχώρησαν
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
μετὰ
|
ὕμνων |
τοῦ
θεοῦ
τῆς
ἐπανορθώσεως
τῶν |
[11, 8] |
μέντοι
γε
καὶ
διδαχθεὶς
ὑφ'
|
ὑμῶν |
ἀκριβέστερον
ποιήσω
τὰ
δόξαντα.
τοῖς |
[11, 2] |
λέγει.
Ἀναγνοὺς
τὰ
πεμφθέντα
παρ'
|
ὑμῶν |
γράμματα
ἐκέλευσα
ἐπισκέψασθαι
τὰ
τῶν |
[11, 5] |
δικαιοσύνης
οὐκ
ἐγκαταλείποντα
τὴν
ὑπὲρ
|
ὑμῶν |
πρόνοιαν·
ἀμέλει
συνήργησέν
μοι
παρὰ |
[11, 5] |
τοῦ
βασιλέως
λαβεῖν
ἐξουσίαν,
ὅπως
|
ὑμῶν |
τὸ
τεῖχος
ἀναστήσω
καὶ
τὸ |
[11, 6] |
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
Ἀμάνης
δ'
|
ὑπ' |
αἰσχύνης
πρὸς
αὑτὸν
παραγίνεται
καὶ |
[11, 6] |
τοῦ
βασιλικοῦ
διὰ
πάσης
τῆς
|
ὑπ' |
αὐτὸν
χώρας
γενομένου
συνέπεσεν
ὥστε |
[11, 6] |
διεσπάρθαι
δὲ
τοῦτο
κατὰ
τῆς
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
βασιλευομένης
οἰκουμένης,
ἄμικτον
ἀσύμφυλον |
[11, 6] |
αὐτοῖς
τὴν
μέλλουσαν,
ἐὰν
ὀλιγωρηθῶσιν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ,
κατασκευάσοντας.
(Ταῦθ'
ἱκετεύουσα
τὸν |
[11, 5] |
ἀπέδωκεν.
Οἱ
δὲ
τὸ
προσταχθὲν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
ποιεῖν
ἀνάγκην
ἔχοντες
ἐτίμησάν |
[11, 6] |
ὑβρισθείη
πρὸς
αὐτῆς·
κληθεῖσα
γὰρ
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
πολλάκις
εἰς
τὸ
συμπόσιον |
[11, 8] |
λαβὼν
δὲ
ὀκτακισχιλίους
τῶν
ἀρχομένων
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἧκεν
καὶ |
[11, 2] |
Οἱ
δὲ
καὶ
χρήμασιν
διαφθαρέντες
|
ὑπ' |
αὐτῶν
ἀπημπόλησαν
τοῖς
Χουθαίοις
τὸ |
[11, 6] |
Ἀμαληκιτῶν,
ἐξ
ὧν
ἦν
αὐτός,
|
ὑπ' |
αὐτῶν
διέφθαρτο.
Προσελθὼν
οὖν
τῷ |
[11, 8] |
ὁμοεθνῶν
θέλειν
ἱερὸν
ἐν
τοῖς
|
ὑπ' |
ἐκείνῳ
τόποις
ἤδη
κατασκευάσαι.
Τοῦτο |
[11, 6] |
πῶς
ἂν
τιμήσαιμι
τινὰ
στεργόμενον
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
σφόδρα
τῆς
ἐμαυτοῦ
μεγαλοφροσύνης |
[11, 4] |
τἆλλα,
ὅσα
ἂν
οἱ
ἱερεῖς
|
ὑπαγορεύσωσιν, |
εὔχωνται
δὲ
ὑπὲρ
τῆς
σωτηρίας |
[11, 5] |
καλεῖται.
Καθισάντων
δὲ
ἐν
τῷ
|
ὑπαίθρῳ |
τοῦ
ἱεροῦ,
παρόντων
ἅμα
καὶ |
[11, 2] |
αὐτοὺς
τελεῖν
ὑπομενοῦντας
οὔτε
δὲ
|
ὑπακούειν |
ἐθελήσοντας,
ἀλλὰ
καὶ
βασιλεῦσιν
ἀντιστήσονται |
[11, 2] |
ἀντιστήσονται
καὶ
ἄρχειν
μᾶλλον
ἢ
|
ὑπακούειν |
ἐθελήσουσιν.
Ἐνεργουμένων
οὖν
τῶν
περὶ |
[11, 5] |
Ἀσίας
καὶ
τῆς
Εὐρώπης
Ῥωμαίοις
|
ὑπακουούσας, |
αἱ
δὲ
δέκα
φυλαὶ
πέραν |
[11, 3] |
καὶ
ὁ
βασιλεύς,
ᾧ
πάντες
|
ὑπακούουσιν, |
ἀλλὰ
κρείττους
τὴν
δύναμιν
τούτων |
[11, 5] |
γεγενημένα,
κολασθήσεσθαι
δὲ
τοὺς
οὐχ
|
ὑπακούσαντας |
τῷ
νόμῳ.
Πεισθεὶς
οὖν
τούτοις |
[11, 8] |
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
ποιούμενος
τὴν
|
ὑπάντησιν |
εἰς
τόπον
τινὰ
Σαφειν
λεγόμενον. |
[11, 8] |
ταῖς
νομίμοις
στολαῖς
ποιεῖσθαι
τὴν
|
ὑπάντησιν |
μηδὲν
προσδοκῶντας
πείσεσθαι
δεινὸν
προνοουμένου |
[11, 8] |
αὐτοῖς
κοινωνίας
ἀρχὴν
τοῦτο
ἔσεσθαι.
|
Ὑπάρξαι |
μέντοι
καὶ
τῆς
προτέρας
αἰχμαλωσίας |
[11, 5] |
οὐ
μιᾶς
οὐδὲ
δευτέρας
ἡμέρας
|
ὑπάρχειν. |
Ἀλλ'
οἵ
τε
ἡγεμόνες
τούτοις |
[11, 6] |
τριακοσίους,
καὶ
οὐδενὸς
τῶν
ἐκείνοις
|
ὑπαρχόντων |
ἥψαντο
κτημάτων.
Ἀπέθανον
δὲ
καὶ |
[11, 3] |
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
ἀληθείας
|
ὑπάρχουσιν. |
Εἰ
γάρ
ἐστιν
ἡ
γῆ |
[11, 6] |
ἐν
Σούσοις
ὄντες
Ἰουδαῖοι
κοινὴν
|
ὑπέλαβον |
τὴν
εὐπραγίαν
αὐτοῦ.
Χαρὰ
δὲ |
[11, 4] |
αὑτὸν
ὡς
ἐπ'
ἐλάττοσιν
οἷς
|
ὑπελάμβανεν. |
Ὑπερεφώνει
δὲ
τὸν
τῶν
σαλπίγγων |
[11, 8] |
διεφθάρθαι
τῷ
βασιλεῖ
τὴν
διάνοιαν
|
ὑπελάμβανον, |
Παρμενίωνος
δὲ
μόνου
προσελθόντος
αὐτῷ |
[11, 5] |
πρὸς
ἀνάγκην
ἐχρῆτο.
Καὶ
ταύτην
|
ὑπέμεινε |
τὴν
ταλαιπωρίαν
ἐπὶ
ἔτη
δύο |
[11, 5] |
ἕνεκα
τοῦ
σώματος
περιβαλλόμενος
ἀτρύτως
|
ὑπέμενεν, |
ὑπὸ
τῆς
περὶ
τὸ
ἔργον |
[11, 6] |
τιμὴν
παρεῖχον,
ταύτην
ἐκείνῳ
παρασχεῖν
|
ὑπέμενον, |
ὀργισθεὶς
ταῦτα
κατὰ
τῶν
μὴ |
[11, 3] |
κεκλήσῃ
συγγενὴς
ἐμός.
ταῦτ'
εἰπόντος
|
ὑπέμνησεν |
αὐτὸν
τῆς
εὐχῆς,
ἧς
ἐποιήσατο, |
[11, 7] |
πρὶν
τὰς
καθημερινὰς
ἐπιφέρειν
θυσίας
|
ὑπὲρ |
ἀρνὸς
ἑκάστου
τελεῖν
αὐτοὺς
δημοσίᾳ |
[11, 6] |
συναγαγεῖν
καὶ
νηστεῦσαι
πάντων
ἀποσχομένους
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας,
τὸ |
[11, 6] |
ἂν
δῷ
γνώμην
ταύτην
δώσειν
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ,
φιλεῖσθαι
γὰρ
ἑαυτὸν
ὑπὸ |
[11, 4] |
διαλείπωσιν
καθ'
ἡμέραν
θύοντες
μηδ'
|
ὑπὲρ |
ἐμοῦ
καὶ
Περσῶν
εὐχόμενοι
τῷ |
[11, 5] |
νενομισμένας
γίνεσθαι
θυσίας,
ταύρους
δώδεκα
|
ὑπὲρ |
κοινῆς
τοῦ
λαοῦ
σωτηρίας,
κριοὺς |
[11, 6] |
τῶν
ἔργων
ἀφιεμένους
καὶ
ἑορτάζειν
|
ὑπὲρ |
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ
πολλαῖς
ἡμέραις. |
[11, 7] |
Βαγώσης
τοὺς
Ἰουδαίους
ἔτεσιν
ἑπτὰ
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἰησοῦ
τελευτῆς
μετῆλθεν.
(Καταστρέψαντος |
[11, 4] |
οἱ
ἱερεῖς
ὑπαγορεύσωσιν,
εὔχωνται
δὲ
|
ὑπὲρ |
τῆς
σωτηρίας
τοῦ
βασιλέως
καὶ |
[11, 5] |
τὸ
πλῆθος
ἔθυσαν
τῷ
θεῷ
|
ὑπὲρ |
τῆς
τούτων
οἰκοδομίας
καὶ
διῆγον |
[11, 4] |
κατέστησεν
αὐτοῖς.
Καὶ
οἱ
μὲν
|
ὑπὲρ |
τούτων
ἐπιδαψιλευόμενοι
ταῖς
θυσίαις
καὶ |
[11, 6] |
ἐθνῶν
ἑστιᾷ
ἐπὶ
μῆνα
ὅλον
|
ὑπὲρ |
τῶν
γάμων
αὐτοῦ,
εἰσελθούσῃ
δὲ |
[11, 5] |
ἐκείνων
δικαιοσύνης
οὐκ
ἐγκαταλείποντα
τὴν
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
πρόνοιαν·
ἀμέλει
συνήργησέν
μοι |
[11, 4] |
εἰσιν
αἱ
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
φυλαί,
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἥμαρτεν
ἑκάστη.
Ἔστησάν
τε |
[11, 8] |
θεῷ
μετ'
αὐτοῦ
προσφέρων
ἐδεῖτο
|
ὑπερασπίσαι |
τοῦ
ἔθνους
καὶ
τῶν
ἐπερχομένων |
[11, 3] |
βασιλεὺς
δόξειεν
τὴν
πάντων
ἰσχὺν
|
ὑπερβάλλειν, |
ᾧ
τοσοῦτο
πλῆθος
πείθεται
κελεύοντι; |
[11, 4] |
βασιλέως
αὐτῶν
εὐδαίμονος
καὶ
πάντας
|
ὑπερβάλλοντος |
ἀρετῇ
πολὺν
διαμεῖναι
χρόνον.
Ἐπεὶ |
[11, 3] |
ἰσχὺν
τοῦ
οἴνου
τεκμαιρόμενος
πάντα
|
ὑπερβάλλουσαν |
εὑρίσκω
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ·
σφάλλει |
[11, 6] |
ἥκειν
κάλλει
τὰς
γυναῖκας
ἁπάσας
|
ὑπερβάλλουσαν. |
Ἡ
δὲ
φυλακῇ
τῶν
παρὰ |
[11, 3] |
κελεύσῃ
τοῦτο
ἐξ
ἀνάγκης
οὐδὲν
|
ὑπερβαλομένων |
γίνεται.
Ἔτι
ὁ
μὲν
τρυφῆς |
[11, 6] |
εὐεργεσίας
καὶ
τιμῆς,
ἣν
δι'
|
ὑπερβολὴν |
χρηστότητος
τῶν
παρεχόντων
ἐκαρποῦντο,
οὐκ |
[11, 8] |
τὸν
Ταῦρον
τὸ
Κιλίκιον
ὄρος
|
ὑπερελθὼν |
ἐν
Ἰσσῷ
τῆς
Κιλικίας
τοὺς |
[11, 4] |
τὸν
θεόν,
ἔφασκον,
καὶ
τοῦτον
|
ὑπερευχόμεθα |
καὶ
τῆς
θρησκείας
ἐσμὲν
ἐπιθυμηταὶ |
[11, 4] |
ὡς
ἐπ'
ἐλάττοσιν
οἷς
ὑπελάμβανεν.
|
Ὑπερεφώνει |
δὲ
τὸν
τῶν
σαλπίγγων
ἦχον |
[11, 6] |
δ'
ἐν
τῇ
αὐλῇ
Μαρδοχαῖον
|
ὑπερηγανάκτησεν· |
οὐδὲν
γὰρ
αὐτῷ
παρ'
αὐτοῦ |
[11, 5] |
τὸν
Ἔζδραν
εὔνοιαν
ἅπαντες
μὲν
|
ὑπερηγάπησαν, |
πολλοὶ
δ'
αὐτῶν
καὶ
τὰς |
[11, 5] |
δὲ
Ἔζδρας
ταύτην
τὴν
ἐπιστολὴν
|
ὑπερήσθη |
καὶ
τῷ
θεῷ
προσκυνεῖν
ἤρξατο, |
[11, 6] |
ποιήσεται
παράδειγμα
τὴν
τῆς
βασιλίσσης
|
ὑπερηφανίαν |
πρὸς
σὲ
τὸν
κρατοῦντα
ἁπάντων |
[11, 6] |
καὶ
μηδὲν
ὑπὸ
τῆς
ἐξουσίας
|
ὑπερήφανον |
μηδὲ
σκαιὸν
εἰς
τοὺς
ἀρχομένους |
[11, 6] |
θεὸν
αὐτὸς
ἱκέτευσε
μηδὲ
νῦν
|
ὑπεριδεῖν |
αὐτοῦ
τὸ
ἔθνος
ἀπολλύμενον,
ἀλλ' |
[11, 3] |
τὸν
πρῶτον,
εἰ
ὁ
οἶνος
|
ὑπερισχύει, |
τὸν
δεύτερον
δέ,
εἰ
οἱ |
[11, 3] |
ἐγὼ
τεκμαιρόμενος
εὑρίσκω
τὸν
οἶνον
|
ὑπερκρατοῦντα |
πάντων
καὶ
βιαιότατον.
(Ὡς
δὲ |
[11, 6] |
τὸν
βίον.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
ὑπέσχετο |
μηδὲν
ἄχαρι
αὐτὴν
μηδ'
οἷς |
[11, 8] |
ἰδίοις
ἐπιτρέψῃ
νόμοις
χρῆσθαι,
ἀσμένως
|
ὑπέσχετο |
ποιήσειν
ἅπερ
ἀξιοῦσιν.
Εἰπόντος
δ' |
[11, 8] |
ἐκεῖνο
μὲν
αὖθις
ὑποστρέφων
ἰδεῖν
|
ὑπέσχετο |
πρὸς
αὐτούς,
ἀξιούντων
δὲ
ἀφεῖναι |
[11, 7] |
τούτῳ
φίλῳ
τυγχάνοντι
ὁ
Βαγώσης
|
ὑπέσχετο |
τὴν
ἀρχιερωσύνην
παρέξειν.
Ἀπὸ
ταύτης |
[11, 3] |
τι
πάρεξ
ὧν
αὐτὸς
ἦν
|
ὑπεσχημένος· |
δώσειν
γὰρ
ὄντι
σοφῷ
καὶ |
[11, 6] |
καὶ
καλὸν
καὶ
φοβερόν,
εὐθὺς
|
ὑπεχώρει |
μου
τὸ
πνεῦμα
καὶ
κατελειπόμην |
[11, 6] |
ἔθνος,
εἴ
τινα
θέλεις
τοῖς
|
ὑπηκόοις |
εὐεργεσίαν
καταθέσθαι,
κελεύσεις
πρόρριζον
ἀπολέσθαι |
[11, 6] |
προτεθήτω
καθ'
ὅλης
τῆς
ἡμῖν
|
ὑπηκόου |
χώρας,
καὶ
παρασκευαζέσθωσαν
πάντως
εἰς |
[11, 6] |
γὰρ
νόμον
τοῦτον
πρὸς
τοὺς
|
ὑπηκόους |
κεῖσθαι,
τὴν
δὲ
ὁμοίως
αὐτῷ |
[11, 5] |
θρησκείαν.
Καὶ
οἱ
μὲν
ἡδέως
|
ὑπήκουσαν |
οἷς
Νεεμίας
διετάξατο,
πολυανθρωποτέραν
δὲ |
[11, 6] |
αὐτοῦ
πολλάκις
εἰς
τὸ
συμπόσιον
|
ὑπήκουσεν |
οὐδὲ
ἅπαξ.
προσέταξεν
οὖν
δηλοῦν, |
[11, 5] |
ἦν
Ἰησοῦ
παῖς
Ἰωάκειμος
ὄνομα.
|
Ὑπῆρχεν |
δὲ
καὶ
ἐν
Βαβυλῶνι
δίκαιος |
[11, 4] |
καὶ
Δαρείου
χρόνοις
ἐν
τούτοις
|
ὑπῆρχεν. |
(Οἱ
δὲ
Σαμαρεῖς
ἀπεχθῶς
πρὸς |
[11, 3] |
καὶ
συνετώτερον,
τούτῳ
γέρας
δώσειν
|
ὑπισχνεῖται |
νικητήριον
πορφύραν
ἐνδύσασθαι
καὶ
ἐν |
[11, 6] |
τῷ
βασιλεῖ
παρὰ
τὸν
νόμον
|
ὑπισχνεῖτο, |
κἂν
ἀποθανεῖν
δέῃ
τοῦτο
ὑπομενεῖν. |
[11, 8] |
ἀρχιερατικὴν
παρέξειν
δύναμιν
καὶ
τιμὴν
|
ὑπισχνουμένου |
καὶ
πάντων
ἀποδείξειν
ὧν
αὐτὸς |
[11, 5] |
οὔτε
τῇ
διαίτῃ
οὔτε
τοῖς
|
ὕπνοις· |
οὐδενὶ
γὰρ
τούτων
πρὸς
ἡδονὴν |
[11, 6] |
διὰ
νυκτὸς
ἐκείνης
ἀφαιρεῖται
τὸν
|
ὕπνον. |
Ὁ
δ'
οὐ
βουλόμενος
ἀργῶς |
[11, 8] |
θεοῦ.
Διαναστὰς
δὲ
ἐκ
τοῦ
|
ὕπνου |
ἔχαιρέν
τε
μεγάλως
αὐτὸς
καὶ |
[11, 8] |
ἰδὼν
καὶ
τῆς
κατὰ
τοὺς
|
ὕπνους |
ἀναμνησθεὶς
ὄψεώς
τε
καὶ
παρακελεύσεως, |
[11, 8] |
καὶ
ποιήσας
ὅσα
κατὰ
τοὺς
|
ὕπνους |
αὐτῷ
παρηγγέλη
τὴν
τοῦ
βασιλέως |
[11, 8] |
τοῦτον
γὰρ
καὶ
κατὰ
τοὺς
|
ὕπνους |
εἶδον
ἐν
τῷ
νῦν
σχήματι |
[11, 8] |
θυσίαν
ἐχρημάτισεν
αὐτῷ
κατὰ
τοὺς
|
ὕπνους |
ὁ
θεὸς
θαρρεῖν
καὶ
στεφανοῦντας |
[11, 6] |
ἐν
ταύταις
διαφθείρεσθαι
ταῖς
ἡμέραις
|
ὑπὸ |
Ἀμάνου
δίκαια
ποιήσειν,
εἰ
διαφυγόντες |
[11, 6] |
γραφέντα
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
χώραν
|
ὑπὸ |
Ἀμάνου
τοῦ
Ἀμαδάθου·
τῆς
γὰρ |
[11, 6] |
τὴν
διάνοιαν
συνεχύθη
καὶ
πληγεὶς
|
ὑπὸ |
ἀμηχανίας
ἔξεισιν
ἄγων
τὸν
ἵππον |
[11, 4] |
δὲ
ναὸν
τοῦτον
αὐτῷ
κατασκευασθέντα
|
ὑπὸ |
βασιλέως
αὐτῶν
εὐδαίμονος
καὶ
πάντας |
[11, 3] |
ἡδονῆς
ἀναπιμπλάμενος
καθεύδει,
φυλάσσεται
δὲ
|
ὑπὸ |
γρηγορούντων
καὶ
ὡσανεὶ
δεδεμένων
ὑπὸ |
[11, 4] |
μὲν
ὑπὸ
Κύρου
νῦν
δὲ
|
ὑπὸ |
Δαρείου·
προσκυνεῖν
δὲ
αὐτοῖς
ἐφιέναι |
[11, 7] |
Σαναβαλλέτης
ὁ
πεμφθεὶς
εἰς
Σαμάρειαν
|
ὑπὸ |
Δαρείου
τοῦ
τελευταίου
βασιλέως
σατράπης |
[11, 5] |
μετὰ
πολλῆς
φιλοτιμίας
ἐν
Ἱεροσολύμοις.
|
Ὑπὸ |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ |
[11, 5] |
καὶ
τῆς
Φοινίκης,
ἵνα
τῶν
|
ὑπὸ |
Ἔζδρα
τοῦ
ἱερέως
καὶ
ἀναγνώστου |
[11, 4] |
κατασκευάσαι
τὸν
ναὸν
πρότερον
μὲν
|
ὑπὸ |
Κύρου
νῦν
δὲ
ὑπὸ
Δαρείου· |
[11, 5] |
συμφορὰς
ἐμβάλῃ,
διέρρηξε
μὲν
εὐθὺς
|
ὑπὸ |
λύπης
τὴν
ἐσθῆτα
καὶ
τὴν |
[11, 8] |
ὁ
Μακεδόνων
βασιλεὺς
ἐν
Αἰγαῖς
|
ὑπὸ |
Παυσανίου
τοῦ
Κεράστου
ἐκ
δὲ |
[11, 7] |
ἐδουλώθη
καὶ
ὁ
ναὸς
ἐμιάνθη
|
ὑπὸ |
Περσῶν.
Βαγώσης
δὲ
ὁ
στρατηγὸς |
[11, 4] |
πολυτελέστατον,
καὶ
τὸν
γεγενημένον
ὁρῶντες
|
ὑπὸ |
πτωχείας
ἐνδεέστερον
τοῦ
πάλαι
κατασκευαζόμενον, |
[11, 6] |
ἐβουλήθην
κρατήσας
οἰκουμένης
καὶ
μηδὲν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐξουσίας
ὑπερήφανον
μηδὲ
σκαιὸν |
[11, 6] |
προσιδόντος
αὐτὴν
ἀπηνέστερον
καὶ
διακεκαυμένῳ
|
ὑπὸ |
τῆς
ὀργῆς
τῷ
προσώπῳ,
πάρεσις |
[11, 5] |
τοῦ
σώματος
περιβαλλόμενος
ἀτρύτως
ὑπέμενεν,
|
ὑπὸ |
τῆς
περὶ
τὸ
ἔργον
ἐπιθυμίας |
[11, 3] |
τὸν
τοσούτων
κύριον
εἶδόν
ποτε
|
ὑπὸ |
τῆς
Ῥαβεζάκου
τοῦ
Θεμασίου
παιδὸς |
[11, 6] |
μου
τὸ
πνεῦμα
καὶ
κατελειπόμην
|
ὑπὸ |
τῆς
ψυχῆς.
μόλις
δ'
αὐτῆς |
[11, 6] |
ἀπαλλαγῆναι.
Ἐρωτήσαντος
δὲ
τοῦ
βασιλέως,
|
ὑπὸ |
τίνος
εἴη
ταῦτα
γεγενημένα,
κατηγόρει |
[11, 6] |
ἄλλους
μεταβαλεῖν.
Ἐγὼ
δὲ
τοὺς
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἀλιτηρίου
πρὸς
ἀπώλειαν
ἐκδοθέντας |
[11, 4] |
γὰρ
ἐκελεύσθησαν
ἐκ
τῶν
φόρων
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
εἰς
τὰς
θυσίας |
[11, 6] |
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
φιλεῖσθαι
γὰρ
ἑαυτὸν
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
μόνον,
ἣν
ᾤετο |
[11, 6] |
προῆλθεν,
ἰδόντες
αὐτὸν
οὕτως
τετιμημένον
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
οἱ
ἐν
Σούσοις |
[11, 6] |
βασιλείαν·
τοὺς
γὰρ
ἀναγνωσομένους
τὰς
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλικοῦ
σημαντῆρος
ἠσφαλισμένας
ἐπιστολὰς |
[11, 6] |
ἡμετέροις
πράγμασι,
κελεύω
τοὺς
δηλουμένους
|
ὑπὸ |
τοῦ
δευτέρου
μου
πατρὸς
Ἀμάνου |
[11, 5] |
ἅμα
καὶ
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
|
ὑπὸ |
τοῦ
κρύους
ἀηδῶς
διακειμένων,
ἀναστὰς |
[11, 6] |
καὶ
πάθῃ
τι
τῶν
χειρόνων
|
ὑπὸ |
τοῦ
φόβου,
ἀνεπήδησεν
ἐκ
τοῦ |
[11, 6] |
εὐλαβείας
αὐτὴν
ἀπολύων.
Ἡ
δ'
|
ὑπὸ |
τούτων
ἀναζωπυρήσασα,
δέσποτ'
εἶπεν,
οὐκ |
[11, 3] |
χρόνῳ
μαραινόμενον
οὐδὲ
περιουσίαν
ἀφαιρετὴν
|
ὑπὸ |
τύχης,
ἀλλὰ
τὰ
δίκαια
καὶ |
[11, 6] |
τῶν
Ἰουδαίων
εἰς
ἅπασαν
τὴν
|
ὑπὸ |
τῷ
βασιλεῖ
χώραν
διαπεμφθὲν
καὶ |
[11, 8] |
τῷ
Γαριζεὶν
ὄρει
καὶ
κατῳκημένην
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀποστατῶν
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους, |
[11, 6] |
πᾶσι
Πέρσαις,
οἷς
κινδυνεύεται
καταφρονουμένοις
|
ὑπὸ |
τῶν
γυναικῶν
αἴσχιστα
διαγεγονέναι
τὸν |
[11, 6] |
ἥψαντο
κτημάτων.
Ἀπέθανον
δὲ
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐν
τῇ
χώρᾳ
καὶ |
[11, 6] |
καὶ
τὸν
πατρῷον
οἶκον
αὐτῆς
|
ὑπὸ |
τῶν
ὀλιγωρηθέντων
διαφθαρήσεσθαι.
Ἡ
δὲ |
[11, 3] |
ὑπὸ
γρηγορούντων
καὶ
ὡσανεὶ
δεδεμένων
|
ὑπὸ |
φόβου·
καταλιπεῖν
γὰρ
οὐδὲ
εἷς |
[11, 4] |
ὅσον
εἶεν
τῆς
ἀρχαίας
εὐδαιμονίας
|
ὑποβεβηκότες |
καὶ
τῆς
ἀξίας
τοῦ
ναοῦ |
[11, 6] |
παρεχόντων
ἐκαρποῦντο,
οὐκ
εἰς
τοὺς
|
ὑποδεεστέρους |
μόνον
ἐξυβρίζουσιν,
ἀλλ'
οὐδ'
αὐτοὺς |
[11, 6] |
καὶ
βέβαιον
εὔνοιαν
Ἀμάνου
κηδεμονικῶς
|
ὑποδείξαντός |
μοι
παντάπασιν
ἀνθρώποις
ἀναμεμῖχθαι
δυσμενὲς |
[11, 6] |
ἔθνη
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
αὐτῶν
|
ὑποδεξάμενος |
ἑστιᾷ
πολυτελῶς,
οἷον
εἰκὸς
παρὰ |
[11, 3] |
πρώτῳ
τῆς
βασιλείας
ἔτει
Δαρεῖος
|
ὑποδέχεται |
λαμπρῶς
καὶ
μετὰ
πολλῆς
παρασκευῆς |
[11, 3] |
διακόσιοι
τεσσαρακονταπέντε,
κάμηλοι
τετρακόσιαι
τριακονταπέντε,
|
ὑποζύγια |
πεντακισχίλια
πεντακόσια
εἰκοσιπέντε.
Ἡγεμὼν
δὲ |
[11, 3] |
σὺν
γυναιξὶ
καὶ
τέκνοις
καὶ
|
ὑποζυγίοις |
ἐπελέξαντο,
οἳ
Δαρείου
συμπέμψαντος
ἕως |
[11, 6] |
θρόνου,
καὶ
ταῖς
ἀγκάλαις
αὐτὴν
|
ὑπολαβὼν |
ἀνεκτᾶτο
κατασπαζόμενός
τε
καὶ
προσομιλῶν |
[11, 6] |
ἐπιοῦσαν
ἡμέραν
οὕτως
χρήσασθαι
τοῖς
|
ὑπολειπομένοις |
τῶν
ἐχθρῶν
καὶ
τοὺς
δέκα |
[11, 3] |
Προέπεμπε
δὲ
αὐτοὺς
καὶ
τὸ
|
ὑπολειπόμενον |
τῶν
Ἰουδαίων
πλῆθος
μετὰ
παιδιᾶς. |
[11, 1] |
τοῖς
ἐκγόνοις
αὐτοῦ
καὶ
ταύτην
|
ὑπομεῖναι |
τὴν
δουλείαν
ἐπὶ
ἔτη
ἑβδομήκοντα |
[11, 3] |
ἅπασαν
τὴν
τῶν
ἔργων
ταλαιπωρίαν
|
ὑπομείναντες |
θερίσωσιν
καὶ
τοὺς
καρποὺς
συνέλωσιν, |
[11, 6] |
ὑπισχνεῖτο,
κἂν
ἀποθανεῖν
δέῃ
τοῦτο
|
ὑπομενεῖν. |
(Καὶ
Μαρδοχαῖος
μὲν
κατὰ
τὰς |
[11, 6] |
τῶν
ὁμοφύλων
ἀπολομένων
οὐκ
ἂν
|
ὑπομένειν |
τὸν
βίον.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς |
[11, 3] |
εἴδει
τῆς
ὁραθείσης
προσκεχήναμεν
καὶ
|
ὑπομένομεν |
παραχωρῆσαι
τῶν
ὄντων
ἡμῖν,
ἵνα |
[11, 3] |
οὐχὶ
πονοῦντες
καὶ
πᾶσαν
ταλαιπωρίαν
|
ὑπομένοντες |
καὶ
διὰ
γῆς
καὶ
διὰ |
[11, 2] |
γενομένων
οὔτε
φόρους
αὐτοὺς
τελεῖν
|
ὑπομενοῦντας |
οὔτε
δὲ
ὑπακούειν
ἐθελήσοντας,
ἀλλὰ |
[11, 3] |
δ'
οἱ
κελευσθέντες
καὶ
κτείνειν
|
ὑπομένουσιν, |
ἵνα
μὴ
τὰ
τοῦ
βασιλέως |
[11, 4] |
ἐπιστολῆς
ὑμῖν
ἧς
ἐν
τοῖς
|
ὑπομνήμασιν |
εὗρον
τοῖς
Κύρου
ἀπέσταλκα
καὶ |
[11, 4] |
γράμματα,
προσέταξεν
ἐν
τοῖς
βασιλικοῖς
|
ὑπομνήμασιν |
ζητηθῆναι
τὰ
περὶ
τούτων.
Καὶ |
[11, 4] |
ἀδικίας.
~(Ταῦθ'
εὑρὼν
ἐν
τοῖς
|
ὑπομνήμασιν |
τοῖς
Κύρου
Δαρεῖος
ἀντιγράφει
τῷ |
[11, 4] |
ὅπως
ἐπισκεψάμενος
τὰ
τῶν
βασιλέων
|
ὑπομνήματα |
εὕρῃ
μηδὲν
ἡμᾶς
ὧν
λέγομεν |
[11, 6] |
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
βασιλέων
τὰ
|
ὑπομνήματα |
καὶ
τῶν
ἰδίων
πράξεων
ἀναγινώσκειν |
[11, 6] |
αὐτοῦ
τὸ
ὄνομα
τοῖς
τὰ
|
ὑπομνήματα |
συγγραφομένοις
ἐκέλευσε
σημειώσασθαι
καὶ
προσμένειν |
[11, 6] |
δ'
ἀγαθὴ
τοῖς
εὐνοοῦσιν
ἡμῖν
|
ὑπόμνησις |
δὲ
τῆς
τῶν
ἐπιβουλευσάντων
κολάσεως. |
[11, 6] |
καὶ
θαρρεῖν
παρακαλῶν
καὶ
μηδὲν
|
ὑποπτεύειν |
σκυθρωπόν,
ὅτι
πρὸς
αὐτὸν
ἄκλητος |
[11, 8] |
Ὁ
δ'
ἐκεῖνο
μὲν
αὖθις
|
ὑποστρέφων |
ἰδεῖν
ὑπέσχετο
πρὸς
αὐτούς,
ἀξιούντων |
[11, 2] |
καταστρεψάμενος
ἐν
τούτοις
τὴν
Αἴγυπτον
|
ὑποστρέψας |
ἐτελεύτησεν
ἐν
Δαμασκῷ.
~(Μετὰ
δὲ |
[11, 8] |
ἔγωγε
ταῦτ'
εἶπεν,
Ἰουδαίοις
ἔδωκα,
|
ὑποστρέψας |
μέντοι
γε
καὶ
διδαχθεὶς
ὑφ' |
[11, 8] |
ἂν
Δαρεῖος
κρατήσας
τῶν
πολεμίων
|
ὑποστρέψῃ· |
πέπειστο
γὰρ
οὐκ
αὐτὸς
μόνος |
[11, 8] |
εὐθὺς
ἔλεγεν
τῷ
Μανασσῇ
τὰς
|
ὑποσχέσεις |
τελέσειν,
ὡς
ἂν
Δαρεῖος
κρατήσας |
[11, 8] |
γνώμης
τοῦ
βασιλέως,
ἐπαρθεὶς
ταῖς
|
ὑποσχέσεσιν |
ὁ
Μανασσῆς
παρέμενεν
τῷ
Σαναβαλλέτῃ |
[11, 5] |
θεῷ
καὶ
τῷ
βασιλεῖ
τῆς
|
ὑποσχέσεως |
εὐχαριστήσας
τὸ
κατηφὲς
τοῦ
προσώπου |
[11, 6] |
διαπεμφθὲν
καὶ
τὴν
τῶν
χρημάτων
|
ὑπόσχεσιν, |
ᾗ
τὴν
ἀπώλειαν
τοῦ
ἔθνους |
[11, 5] |
θεοῦ
νόμον
ἢ
τὸν
βασιλικόν,
|
ὑπόσχῃ |
τιμωρίαν,
ὡς
οὐ
κατ'
ἄγνοιαν |
[11, 5] |
πόλεις
κατὰ
τὸ
ἑκάστοις
δυνατόν,
|
ὑποσχόμενος |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
μετὰ
τῶν |
[11, 6] |
ἐφ'
ἑστίασιν.
~(Τοῦ
δὲ
βασιλέως
|
ὑποσχομένου |
ὁ
Ἀμάνης
ἐξῆλθεν
περιχαρὴς
ἐπὶ |
[11, 3] |
ἑπτὰ
οἶκοι
τῶν
Περσῶν
τὸν
|
Ὑστάσπου |
παῖδα
Δαρεῖον
ἀπέδειξαν
βασιλέα.
Οὗτος |
[11, 6] |
ἀρκούντως
ἡμῖν
δεδήλωται.
~(Χρόνῳ
δ'
|
ὕστερον |
ἐπιβουλευσάντων
τῷ
βασιλεῖ
Βαγαθώου
καὶ |
[11, 5] |
χρηστότητα
καὶ
δικαιοσύνην.
Χρόνῳ
δὲ
|
ὕστερον |
προσελθόντων
αὐτῷ
τινων
κατηγορούντων,
ὥς |
[11, 5] |
τοὺς
σατράπας
τῆς
Συρίας
ἐπιστολήν,
|
ὑφ' |
ἧς
αὐτοῖς
γνωρισθήσεται
τίς
εἴη. |
[11, 6] |
κατὰ
μηδὲν
ἀδικούντων
ὀργὴν
ἀναλαβεῖν,
|
ὑφ' |
ἧς
ἐκινδύνευσαν
ἀπολέσθαι.
Τοῦτο
δὲ |
[11, 8] |
ὑποστρέψας
μέντοι
γε
καὶ
διδαχθεὶς
|
ὑφ' |
ὑμῶν
ἀκριβέστερον
ποιήσω
τὰ
δόξαντα. |
[11, 5] |
πολλῶν
ἐπιστρατεύειν
αὐτοῖς
μελλόντων
ἐθνῶν,
|
ὑφ' |
ὧν
ἐκταρασσόμενοι
μικροῦ
τῆς
οἰκοδομίας |
[11, 3] |
καὶ
γὰρ
τὰς
ἐσθῆτας
αὗται
|
ὑφαίνουσιν |
ἡμῖν
καὶ
τὰ
κατ'
οἶκον |
[11, 6] |
ἐκ
χρυσέων
καὶ
ἀργυρέων
κιόνων
|
ὕφη |
λίνεα
καὶ
πορφύρεα
κατ'
αὐτῶν |
[11, 8] |
θεῷ
κατὰ
τὴν
τοῦ
ἀρχιερέως
|
ὑφήγησιν, |
αὐτὸν
δὲ
τὸν
ἀρχιερέα
καὶ |
[11, 4] |
καὶ
μηδὲν
ἐκ
τῶν
Περσῶν
|
ὑφορᾶσθαι |
δύσκολον,
ὡς
τοῦ
θεοῦ
ταῦτα |
[11, 3] |
ἐστιν
ἡ
γῆ
μεγίστη
καὶ
|
ὑψηλὸς |
ὁ
οὐρανὸς
καὶ
ταχὺς
ὁ |
[11, 8] |
κατὰ
τὴν
Σαμάρειαν
ὀρῶν
ἐστιν
|
ὑψηλότατον, |
καὶ
ταῦτα
ποιήσειν
ἐπαγγελλομένου
μετὰ |
[11, 1] |
τοῦ
ναοῦ
καὶ
οἰκοδομήσωσιν
αὐτὸν
|
ὕψος |
μὲν
ἑξήκοντα
πηχῶν
τῶν
δ' |
[11, 4] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
καὶ
τὸ
θυσιαστήριον,
|
ὕψος |
μὲν
πηχῶν
ἑξήκοντα
εὖρος
δὲ |
[11, 6] |
σταυρὸν
ἔλεγεν
ἑξήκοντα
πήχεων
τὸ
|
ὕψος. |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ἀκούσας
οὐκ |