HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  615 formes différentes pour 1220 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[11, 5]   τοῦ μηδὲν κατὰ τὴν ὁδὸν  παθεῖν   ἄτοπον πρὸς τῶν πολεμίων
[11, 6]   περὶ τῇ γυναικί, μὴ καὶ  πάθῃ   τι τῶν χειρόνων ὑπὸ τοῦ
[11, 3]   δὲ σκυθρωπάζοντα καὶ τῇ τῶν  παθῶν   μεταβολῇ κολακεύοντα τὴν γυναῖκα καὶ
[11, 3]   οἶκοι τῶν Περσῶν τὸν Ὑστάσπου  παῖδα   Δαρεῖον ἀπέδειξαν βασιλέα. Οὗτος ἰδιώτης
[11, 6]   καὶ τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου  παῖδας   ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε
[11, 4]   οἱ Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου  παῖδες   ἀναστάντες ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς
[11, 2]   Καμβύσῃ δηλοῦσαν τάδε· δέσποτα, οἱ  παῖδές   σου Ῥάθυμος πάντα τὰ
[11, 3]   ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων πλῆθος μετὰ  παιδιᾶς.   (Καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπῄεσαν
[11, 3]   ὑπὸ τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου  παιδὸς   Ἀπάμης παλλακῆς δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον,
[11, 2]   βίον. Καμβύσου δὲ τοῦ Κύρου  παιδὸς   τὴν βασιλείαν παραλαβόντος οἱ ἐν
[11, 6]   Ὡς μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν  παῖς   Ἀμαληκίτης δὲ τὸ γένος, ἀλλότριος
[11, 7]   Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας  παῖς   αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος δὲ καὶ
[11, 5]   καὶ Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος  παῖς   αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο.
[11, 5]   τελευτήσαντος παραλαβὼν τὴν βασιλείαν  παῖς   αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ
[11, 8]   καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας  παῖς   αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ
[11, 8]   δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ'  παῖς   αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος καὶ
[11, 3]   κατηριθμημένης πληθύος ἦν Σαλαθιήλου  παῖς   Ζοροβάβηλος ἐκ τῶν υἱῶν ὢν
[11, 5]   τὸν καιρὸν ἀρχιερεὺς ἦν Ἰησοῦ  παῖς   Ἰωάκειμος ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ
[11, 3]   τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο·  πάλαι   γὰρ ἦν αὐτῷ φιλία πρὸς
[11, 4]   ὁρῶντες ὑπὸ πτωχείας ἐνδεέστερον τοῦ  πάλαι   κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς ἀρχαίας
[11, 1]   καὶ τὰς νομιζομένας κατὰ τὸ  παλαιὸν   θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς
[11, 3]   εὐωχούμενοι καὶ τὴν ἀνάκτησιν καὶ  παλιγγενεσίαν   τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς
[11, 3]   ἀκούσαντες εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ  πάλιν   αὐτοῖς ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν,
[11, 5]   κοινὴν ἐπὶ πάντας ὀργὴν λαβὼν  πάλιν   αὐτοὺς εἰς συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε
[11, 1]   τὴν δουλείαν ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα  πάλιν   αὐτοὺς εἰς τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει
[11, 8]   δ' οἱ ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι,  πάλιν   αὐτοὺς ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι.
[11, 5]   αὐτῶν καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ  πάλιν   εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν οἰκείαν
[11, 6]   μόνος σὺν τῷ βασιλεῖ, κληθείη  πάλιν   εἰς τὴν ἐπιοῦσαν. Ἔλεγέν τε
[11, 4]   ὧν αὐτοὺς ποθοῦν τὸ θεῖον  πάλιν   εἰς τὴν πάτριον γῆν καὶ
[11, 4]   προσέταξεν κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ  πάλιν   εἰς τὸν ἴδιον ἀποκατασταθῆναι ναὸν
[11, 6]   αὐτῷ τὴν αὐτῆς βούλησιν, εἰ  πάλιν   ἔλθοι πρὸς αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου
[11, 5]   πλῆθος καὶ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα,  πάλιν   ἤρξατο πυνθάνεσθαι. Κακῶς δ' ἔχειν
[11, 6]   τὸν βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα πέμπει  πάλιν   πρὸς Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε
[11, 6]   ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος· οἱ δὲ  πάλιν   συστραφέντες τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ
[11, 3]   Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου παιδὸς Ἀπάμης  παλλακῆς   δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ
[11, 8]   τὴν Καρίαν ἐπιδραμὼν τοῖς ἐν  Παμφυλίᾳ   τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν ἄλλοις
[11, 6]   τὸ ἔθνος δὲ αὐτοῦ διέγνω  πᾶν   ἀφανίσαι· καὶ γὰρ φύσει τοῖς
[11, 6]   γε βούλομαι καὶ πόλιν καὶ  πᾶν   ἔθνος, ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς
[11, 6]   δὲ τοὺς ἀγγάρους λεγομένους εἰς  πᾶν   ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους παραγγέλλων,
[11, 5]   Βαβυλωνίων ὠνομασμένον τῷ θεῷ τοῦτο  πᾶν   εἰς Ἱεροσόλυμα κομισθῆναι τῷ θεῷ
[11, 4]   τῆς χώρας συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα  πανδημεὶ   μηδὲν προθυμίας ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε
[11, 8]   τὴν Περσῶν καταλύσειν δύναμιν καὶ  πάνθ'   ὅσα κατὰ νοῦν ἐστί μοι
[11, 4]   ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, καὶ  πάνθ'   ὅσα μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορος
[11, 4]   γαζοφυλακείου τῶν φόρων τῆς Σαμαρείας  πάνθ'   ὅσα πρὸς θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς
[11, 5]   θεῖον τοὺς ἐμοὺς ἐκγόνους,  πάντ'   ἀξιῶ καὶ μέχρι τοῦ πυροῦ
[11, 6]   τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ πρὸς  πάντα   διαμεῖναι τὸν χρόνον τὴν ἑορτὴν
[11, 3]   ἀξίων, ὅταν ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα,  πάντα   ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ εἴδει τῆς
[11, 6]   ἀνεσταύρωσα μετὰ τῆς γενεᾶς, τοῦ  πάντα   ἐφορῶντος θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν
[11, 4]   Κύρου ἀπέσταλκα καὶ βούλομαι γίνεσθαι  πάντα,   καθὼς ἐν αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε.
[11, 3]   ταχὺς ἥλιος, ταῦτα δὲ  πάντα   κινεῖται κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ,
[11, 3]   δὲ καὶ τὰ σκεύη, καὶ  πάντα,   ὅσα Κῦρος πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη
[11, 8]   ἕβδομον ἔτος ἀνείσφορον εἶναι, συνεχώρησεν  πάντα.   Παρακαλεσάντων δ' αὐτόν, ἵνα καὶ
[11, 2]   οἱ παῖδές σου Ῥάθυμος  πάντα   τὰ πραττόμενα γράφων καὶ Σεμέλιος
[11, 3]   τῷ θεῷ, εἰ γένοιτο βασιλεύς,  πάντα   τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ, ὅσα
[11, 5]   τῷ θεῷ εἰς τὰς θυσίας,  πάντα   τε, ὅσα βούλει ἐξ ἀργύρου
[11, 5]   τοῖς ἄλλοις ἐπάρχοις, καὶ συγκαλέσας  πάντα   τὸν λαὸν εἰς Ἱεροσόλυμα στὰς
[11, 3]   τὴν ἰσχὺν τοῦ οἴνου τεκμαιρόμενος  πάντα   ὑπερβάλλουσαν εὑρίσκω τούτῳ τῷ τρόπῳ·
[11, 6]   εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι  παντάπασιν   ἀνθρώποις ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος καὶ
[11, 3]   συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν πόλιν, καὶ  πάντας   ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι τοὺς εἰς
[11, 5]   γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι  πάντας   ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ ἐξ
[11, 5]   τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ  πάντας   ὀργὴν λαβὼν πάλιν αὐτοὺς εἰς
[11, 8]   τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ διδάξειν  πάντας,   πρὸς τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον
[11, 6]   τοῦ δευτέρου μου πατρὸς Ἀμάνου  πάντας   σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσαι
[11, 5]   αὐτόθι. Γενομένου δὲ κηρύγματος ὥστε  πάντας   τοὺς ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν
[11, 4]   ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ  πάντας   ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ πολὺν διαμεῖναι χρόνον.
[11, 6]   τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους, ὅπως οἱ  πανταχόθεν   ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ ἡμέρᾳ διαφθαρέντες
[11, 1]   αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι  πάντες   ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον εἰς τὴν
[11, 5]   Οἱ δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο  πάντες   ἐξεβόησαν, τὸ δὲ πλῆθος εἶναι
[11, 6]   πόλεις καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι  πάντες   ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν
[11, 6]   σχῆμα. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ  πάντες   ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς πόλεσιν
[11, 5]   οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ μέτριοι  πάντες   κλαίοντες καὶ αὐτοὶ καὶ τῆς
[11, 5]   καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ  πάντες   οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται.
[11, 8]   οὐκ αὐτὸς μόνος ἀλλὰ καὶ  πάντες   οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ'
[11, 5]   καὶ Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ  πάντες   οἱ ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ
[11, 6]   οἱ ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι  πάντες   τὰς ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι
[11, 3]   οἶνος καὶ βασιλεύς,  πάντες   ὑπακούουσιν, ἀλλὰ κρείττους τὴν δύναμιν
[11, 8]   γεωργίαν καὶ κατοίκησιν ἀπομερίζοντος καὶ  παντὶ   τρόπῳ τῷ γαμβρῷ συμφιλοκαλοῦντος. (Κατὰ
[11, 7]   ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἔθνους  παντὸς   εὔνοιαν. ~(Κατὰ τοῦτον δὴ τὸν
[11, 3]   Λευῖται καὶ μέρος τι τοῦ  παντὸς   λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ὃς ἦν
[11, 3]   εἰώθει, τῶν σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν  πάντων   ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν αὐτῷ
[11, 3]   τῶν φιλτάτων καὶ δοκεῖν ποιεῖ  πάντων   ἀλλοτριωτάτους. Καὶ ὅταν νήψαντες τύχωσιν
[11, 6]   ἀλλὰ χλευάζεσθαι νομίζων κάκιστε  πάντων   ἀνθρώπων, εἶπεν, οὕτως ἡμῶν ταῖς
[11, 8]   δύναμιν καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου καὶ  πάντων   ἀποδείξειν ὧν αὐτὸς ἐπῆρχεν τόπων
[11, 6]   εἰς ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι  πάντων   ἀποσχομένους ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ τρεῖς
[11, 4]   ἐν ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν  πάντων   αὐτοῖς ἀπεχθανομένων. ἤγαγον δὲ καὶ
[11, 8]   ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας πόλεις.  Πάντων   δ' αὐτὸν πρὸς οὓς ἀφίκοιτο
[11, 3]   ἂν βασιλεὺς δόξειεν τὴν  πάντων   ἰσχὺν ὑπερβάλλειν, τοσοῦτο πλῆθος
[11, 6]   μᾶλλον παροξυνθεὶς εἶπεν, κάκιστε  πάντων,   καὶ βιάζεσθαί μου τὴν γυναῖκα
[11, 3]   τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα  πάντων   καὶ βιαιότατον. (Ὡς δὲ
[11, 5]   τὸ ἔθνος ἡμῶν οὕτως ἅρπαγμα  πάντων   καὶ λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος δ'
[11, 3]   τρόπον τῆς ἀποδείξεως ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν·  πάντων   μὲν εἶπεν ἀνθρώπους περικρατεῖν, οἳ
[11, 8]   ἠσπάσατο. Τῶν δὲ Ἰουδαίων ὁμοῦ  πάντων   μιᾷ φωνῇ τὸν Ἀλέξανδρον ἀσπασαμένων
[11, 5]   ἐπαύσατο τῶν εὐχῶν· θρηνούντων δὲ  πάντων,   ὅσοι πρὸς αὐτὸν σὺν γυναιξὶν
[11, 6]   τὰ δεύτερα τῆς βασιλικῆς παρὰ  πάντων   τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν οὐκ
[11, 6]   αὐτῷ βοήθειαν παρὰ τοῦ θεοῦ  πάντως,   αὐτὴν δὲ καὶ τὸν πατρῷον
[11, 6]   ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ παρασκευαζέσθωσαν  πάντως   εἰς τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν, ἵνα
[11, 6]   καὶ γὰρ τήμερον ὡς δειπνήσειεν  παρ'   αὐτῇ μόνος σὺν τῷ βασιλεῖ,
[11, 4]   τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δύο προφῆται  παρ'   αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν
[11, 8]   πόλιν αὐτῶν τιμῆσαι καὶ τὸ  παρ'   αὐτοῖς ἱερόν. δ' ἐκεῖνο
[11, 6]   τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν ἔχουσι  παρ'   αὐτοῖς, καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς γυναικὸς
[11, 6]   Μαρδοχαῖον ὑπερηγανάκτησεν· οὐδὲν γὰρ αὐτῷ  παρ'   αὐτοῦ θεασαμένου πρὸς τιμὴν ἐγένετο.
[11, 3]   κόρου καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι  παρ'   αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος βασιλεὺς
[11, 6]   Πέρσαι ταύτην αὐτῷ τὴν τιμὴν  παρ'   αὐτῶν Ἀρταξέρξου κελεύοντος γενέσθαι. Μαρδοχαίου
[11, 6]   μὴ ζημιωθῇς τοὺς φόρους τοὺς  παρ'   αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας
[11, 3]   δ' οὐδέν ἐστιν, μὴ  παρ'   αὐτῶν ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς
[11, 4]   ἐκεῖνος οἰκοδομεῖν τὸν ναόν, μαθὼν  παρ'   αὐτῶν οὐκ ἀσφαλῆ τοῖς πράγμασιν
[11, 7]   ἦν καὶ πρότερον, ὡς μήτε  παρ'   Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ὠμὸν
[11, 6]   δὲ διὰ σωφροσύνην καὶ δικαιοσύνην  παρ'   ἐμοὶ τὴν πρώτην μοῖραν δόξης
[11, 6]   σύμβουλος ἐγένου. Ταῦτα δὲ αὐτῷ  παρ'   ἡμῶν ἔσται σώσαντί μου τὴν
[11, 2]   τάδε λέγει. Ἀναγνοὺς τὰ πεμφθέντα  παρ'   ὑμῶν γράμματα ἐκέλευσα ἐπισκέψασθαι τὰ
[11, 7]   ὡς μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε  παρὰ   βαρβάροις ὠμὸν οὕτως καὶ ἀσεβὲς
[11, 6]   ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς  παρὰ   βασιλεῖ τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν
[11, 4]   καλεῖται παρὰ μὲν ἡμῖν Ἄδαρ  παρὰ   δὲ Μακεδόσιν Δύστρος, προσφέρουσιν θυσίας
[11, 4]   πρόνοιαν. Ὃς μετὰ τὸ λαβεῖν  παρὰ   Κύρου γράμματα, παραγενόμενος εὐθὺς τοὺς
[11, 4]   τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου, ὃς καλεῖται  παρὰ   μὲν ἡμῖν Ἄδαρ παρὰ δὲ
[11, 6]   ἡμᾶς τὰ δεύτερα τῆς βασιλικῆς  παρὰ   πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν
[11, 6]   μου τὴν ψυχήν. τούτων ἀκούσας  παρὰ   πᾶσαν ἐλπίδα τὴν διάνοιαν συνεχύθη
[11, 6]   αὐτοῖς συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ  παρὰ   Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς
[11, 6]   ὑπερβάλλουσαν. δὲ φυλακῇ τῶν  παρὰ   Πέρσαις νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις
[11, 6]   αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει καὶ τοῖς  παρὰ   πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν.
[11, 6]   ἔστιν ἔχον, ἀλλ' ἐκ τῶν  παρὰ   τὰς ἡμετέρας ὄψεις τετολμημένων, ὡς
[11, 6]   μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν τῷ βασιλεῖ  παρὰ   τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι μηδεὶς
[11, 3]   κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν ὧν ἔπραξαν  παρὰ   τὴν μέθην εἰδότες. Τούτοις ἐγὼ
[11, 6]   βασιλέως ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ καὶ  παρὰ   τῆς βασιλίσσης· καὶ γὰρ τήμερον
[11, 6]   τούτους κομίσαντος αὐτῷ τοῦ εὐνούχου  παρὰ   τῆς Ἐσθῆρος τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν
[11, 6]   ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ πυθόμενος  παρά   τινος τῶν οἰκετῶν, ἐπὶ τίνα
[11, 6]   ὅτι μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει  παρὰ   τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς. ἰδὼν δ'
[11, 8]   Εἰ δέ τις αἰτίαν ἔσχεν  παρὰ   τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας τῆς
[11, 6]   Βενιαμίτιδος φυλῆς, τῶν δὲ πρώτων  παρὰ   τοῖς Ἰουδαίοις. Πασῶν δὲ τὴν
[11, 6]   θεραπαινίδων τότε προσελεύσεσθαι τῷ βασιλεῖ  παρὰ   τὸν νόμον ὑπισχνεῖτο, κἂν ἀποθανεῖν
[11, 6]   κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα καὶ πρωὶ  παρὰ   τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι τὸν
[11, 6]   τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἔθνους ᾐτεῖτο  παρὰ   τοῦ βασιλέως Ἀμάνης. Δοὺς δὲ
[11, 6]   διηγεῖτο τὴν τιμήν, ἧς οὐ  παρὰ   τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ
[11, 3]   Δαρεῖος διετάξατο. (Τυχὼν οὖν τούτων  παρὰ   τοῦ βασιλέως Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν ἀπὸ
[11, 5]   ὄντας. Μαθόντες δὲ οὗτοι τὴν  παρὰ   τοῦ βασιλέως καὶ πρὸς τὸν
[11, 5]   ὑμῶν πρόνοιαν· ἀμέλει συνήργησέν μοι  παρὰ   τοῦ βασιλέως λαβεῖν ἐξουσίαν, ὅπως
[11, 6]   αὐτὸν μὲν αἰτήσασθαι πρὸς κόλασιν  παρὰ   τοῦ βασιλέως μικρὸν ἡγήσατο, τὸ
[11, 3]   καὶ τοῖς ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ  παρὰ   τοῦ βασιλέως. Οἱ δὲ ἀκούσαντες
[11, 6]   γὰρ Ἀμάνην μέλλειν αὐτὸν αἰτεῖσθαι  παρὰ   τοῦ βασιλέως πρὸς τιμωρίαν, τότε
[11, 6]   ~(Ἀμάνης μὲν οὖν ἀμετρήτως τῇ  παρὰ   τοῦ βασιλέως χρώμενος τιμῇ τοῦτον
[11, 6]   καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ' ἔσται  παρὰ   τοῦ βασιλέως ἂν στέρξῃ
[11, 6]   νῦν, ἔσεσθαι μὲν αὐτῷ βοήθειαν  παρὰ   τοῦ θεοῦ πάντως, αὐτὴν δὲ
[11, 4]   ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι, ἐπεὶ καὶ τὰ  παρὰ   τοῦ Σισίννου καὶ τῶν σὺν
[11, 8]   τινος ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος,  παρὰ   τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων ἀδίκως
[11, 6]   μέγας τε ἦν καὶ λαμπρὸς  παρὰ   τῷ βασιλεῖ καὶ συνδιεῖπεν αὐτῷ
[11, 6]   κόρη τῶν γονέων ἀμφοτέρων ὀρφανὴ  παρὰ   τῷ θείῳ Μαρδοχαίῳ, τοῦτο γὰρ
[11, 5]   εἰδότες. συνέβη μετὰ τὴν  παρὰ   τῷ λαῷ δόξαν γηραιῷ τελευτῆσαι
[11, 5]   ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς  παρὰ   τῷ πλήθει πρῶτος ἱερεὺς τοῦ
[11, 6]   τίς τῆς νυκτὸς ὥρα,  παρὰ   τῶν ἐπὶ τούτῳ τεταγμένων ἐπυνθάνετο.
[11, 4]   κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον, ἔγνω  παρὰ   τῶν πρέσβεων βασιλεύς, δοὺς
[11, 6]   ἐκ τούτων προστασίαν πραγμάτων ἐπιτραπέντες  παρὰ   τῶν φίλων καὶ μῖσος ἴδιον
[11, 3]   μὴ τὰ τοῦ βασιλέως δόξωσι  παραβαίνειν   προστάγματα, νικήσαντες δὲ τὴν ὠφέλειαν
[11, 5]   ἄν τις τῶν ὁμοεθνῶν σου  παραβαίνῃ   τὸν τοῦ θεοῦ νόμον
[11, 6]   ὀργισθεὶς ταῦτα κατὰ τῶν μὴ  παραβαινόντων   τοὺς σοὺς νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς
[11, 5]   ὡς οὐ κατ' ἄγνοιαν αὐτὸν  παραβαίνων,   ἀλλ' ὡς ἐπιστάμενος μὲν τολμηρῶς
[11, 4]   βασιλέως καὶ Περσῶν. Τοὺς δὲ  παραβάντας   τι τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν
[11, 5]   καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν  παραβεβήκασι   τὴν πολιτείαν καὶ λελύκασιν τοὺς
[11, 8]   Δαρεῖος ἐν τοῖς ζῶσιν μὴ  παραβήσεσθαι   φήσαντος, ἀκούσας Ἀλέξανδρος παρωξύνθη, καὶ
[11, 8]   βασιλέως ἐπὶ τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ.  Παραγγείλας   οὖν ἱκεσίαν τῷ λαῷ καὶ
[11, 6]   πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους  παραγγέλλων,   αὐτὸς δὲ Πέρσας καὶ τοὺς
[11, 5]   καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις  παραγενέσθωσαν   λαβόντες χρόνον καὶ πρεσβυτέρους ἐξ
[11, 5]   προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν  παραγενόμενοι.   Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν ἐκ τῆς
[11, 1]   κτήματα καταλιπεῖν οὐ θέλοντες. Καὶ  παραγενομένοις   αὐτοῖς οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι
[11, 8]   αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν  παραγενόμενον   εἰς τὴν πόλιν αὐτῶν τιμῆσαι
[11, 8]   Πέρσας. Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν  παραγενόμενος   Δαμασκὸν αἱρεῖ καὶ Σιδῶνος κρατήσας
[11, 4]   τὸ λαβεῖν παρὰ Κύρου γράμματα,  παραγενόμενος   εὐθὺς τοὺς θεμελίους κατεβάλετο, καὶ
[11, 8]   εἴργοντος τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ,  παραγενόμενος   Μανασσῆς πρὸς τὸν πενθερὸν
[11, 4]   καθόδου τῶν Ἰουδαίων μηνὶ δευτέρῳ  παραγενομένων   συνείχετο τοῦ ναοῦ κατασκευή·
[11, 8]   Ἰουδαίων παραθεόντων εἰς τὴν πόλιν  παραγίνεται.   Καὶ ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ ἱερὸν
[11, 6]   δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς αὑτὸν  παραγίνεται   καὶ μετὰ δακρύων τῇ γυναικὶ
[11, 6]   τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς αἰδῶ ποιήσεται  παράδειγμα   τὴν τῆς βασιλίσσης ὑπερηφανίαν πρὸς
[11, 8]   αὐτὸς ἄρχει τόπων ἔλεγεν αὐτῷ  παραδιδόναι   τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως
[11, 6]   ὄψεις τῶν θεωμένων μᾶλλον ἐπάγεσθαι.  Παραδοθεῖσα   δὲ αὕτη τινὶ τῶν εὐνούχων
[11, 6]   ἄγειν αὐτὰς καὶ τοῖς ἐκγόνοις  παραδοῦναι   τοῦ πρὸς πάντα διαμεῖναι τὸν
[11, 5]   οἱ ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται.  Παραδοὺς   δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν
[11, 4]   Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ  παραδοὺς   καὶ Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι προσέταξεν
[11, 1]   ναοῦ Ναβουχοδονόσορος βασιλεύς, ἔπεμψα  παραδοὺς   Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι καὶ Ζοροβαβήλῳ
[11, 1]   τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος δὲ αὐτοῦ  παραδῷ   τοῖς ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ
[11, 8]   τῆς στρατιᾶς καὶ τὴν Περσῶν  παραδώσειν   ἀρχήν. ὅθεν ἄλλον μὲν οὐδένα
[11, 8]   δεξιωσάμενος τὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων  παραθεόντων   εἰς τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς τῇ  παραινέσει   προελθών. Φησίν, ἔχεις γὰρ καὶ
[11, 5]   συμπεσεῖν. Οἱ δὲ ταῦτα Ἔζδρα  παραινοῦντος   ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο ποιοῦντες
[11, 6]   ἀδοξῆσαι λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν,  παραιτήσεται   τοὺς Ἰουδαίους κινδυνεύοντας ἀπολέσθαι· τὸν
[11, 6]   ἵν' ἀμφοτέροις καὶ πρὸς τὴν  παραίτησιν   ὀργῆς, εἴ τι παροξυνθείη πρὸς
[11, 5]   ἐνενήκοντα, ἄρνας ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς  παραίτησιν   τῶν ἡμαρτημένων δεκαδύο. Τοῖς δὲ
[11, 6]   πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν  παραιτουμένη   τὴν ἄφιξιν, ὡς εἰς ὀργὴν
[11, 6]   Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι καὶ  παρακαλεῖν   συγγνῶναι τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ
[11, 8]   ἔτος ἀνείσφορον εἶναι, συνεχώρησεν πάντα.  Παρακαλεσάντων   δ' αὐτόν, ἵνα καὶ τοὺς
[11, 6]   ἠφίει καὶ τὸ πλῆθος φωνάς,  παρακαλοῦν   προνοῆσαι τὸν θεὸν τῆς σωτηρίας
[11, 6]   αὐτοῦ πεσόντος καὶ τὴν βασίλισσαν  παρακαλοῦντος   ἐπεισελθὼν βασιλεὺς καὶ πρὸς
[11, 6]   βασιλεῖ πιθανὴν μὲν τοὺς λόγους  παρακαλοῦσαν   τὸ δὲ εἶδος εὐπρεπεστέραν τῆς
[11, 6]   σχῆμα τοῦτο περικείμενος οὐδ' αὐτῆς  παρακαλούσης   ἀπέθετο. δὲ Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε
[11, 8]   αὐτῷ σπείρειν, τίνες ὄντες ταῦτα  παρακαλοῦσιν   ἐπυνθάνετο. Τῶν δ' εἰπόντων Ἑβραῖοι
[11, 6]   σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι  παρακαλῶ,   πῶς ἂν τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον
[11, 6]   καὶ προσομιλῶν ἡδέως καὶ θαρρεῖν  παρακαλῶν   καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι
[11, 6]   σὲ τὸν κρατοῦντα ἁπάντων ἔχουσα.  Παρακελευομένου   δὲ τὴν οὕτως ἐνυβρίζουσαν αὐτῷ
[11, 8]   ὕπνους ἀναμνησθεὶς ὄψεώς τε καὶ  παρακελεύσεως,   νομίζω θείᾳ πομπῇ τὴν στρατείαν
[11, 5]   εἶχεν καὶ τὴν ὕλην  παρακομίζων,   θυρεοὺς δ' ἔγγιστα αὐτῶν ἐκέλευσεν
[11, 6]   πλέον τοῖς ἐπεσταλμένοις πεισθέντας  παρακοῦσαι   τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο γενέσθαι
[11, 1]   Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς δὲ  παρακούσαντας   τούτων καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι
[11, 6]   ἔθνος, ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς  παρακούσῃ,   ὅτι καὶ πυρὶ καὶ σιδήρῳ
[11, 5]   ὡς ἐπιστάμενος μὲν τολμηρῶς δὲ  παρακούων   καὶ καταφρονῶν. Κολασθήσονται δ' ἤτοι
[11, 2]   τοῦ Κύρου παιδὸς τὴν βασιλείαν  παραλαβόντος   οἱ ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 6]   σῶσαι τὸ ἔθνος ἡμῶν λέγουσιν.  Παραλαβὼν   γὰρ τὴν βασιλείαν Ἀρταξέρξης
[11, 8]   τῶν Ὀρεστῶν γένους δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν.  Παραλαβὼν   δ' παῖς αὐτοῦ τὴν
[11, 5]   τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ  παραλαβὼν   ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον καὶ
[11, 5]   ταῦτα περιεῖχεν. ~(Δαρείου δὲ τελευτήσαντος  παραλαβὼν   τὴν βασιλείαν παῖς αὐτοῦ
[11, 6]   μῖσος ἴδιον ἔχοντες πρός τινας,  παραλογισάμενοι   τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν αἰτίαις καὶ
[11, 5]   Ἀβράμου καὶ Ἰσάκου καὶ Ἰακώβου  παραμένοντα   καὶ διὰ τῆς ἐκείνων δικαιοσύνης
[11, 8]   τῷ ἔθνει καὶ τῷ γένει  παραμενούσης   οὐ βούλεσθαι δι' αὐτὴν στέρεσθαι.
[11, 8]   τὸν τούτου γάμον ἐπιβάθραν τοῖς  παρανομεῖν   περὶ τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις
[11, 5]   ἐπανορθώσεως τῶν περὶ τὸ πολίτευμα  παρανομηθέντων   Ἔζδρᾳ χάριν εἰδότες. συνέβη
[11, 5]   ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων  παρανομῆσαι   γήμαντας οὐκ ἐξ ὁμοφύλων· νῦν
[11, 8]   κοινοφαγίας τῆς ἐν σαββάτοις  παρανομίας   τινος ἄλλου τοιούτου ἁμαρτήματος,
[11, 6]   ἑορτὴν ἕνεκα καὶ μὴ λήθῃ  παραπολέσθαι·   μελλήσαντας γὰρ αὐτοὺς ἐν ταύταις
[11, 6]   τῆς ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ  παρασκευαζέσθωσαν   πάντως εἰς τὴν προγεγραμμένην ἡμέραν,
[11, 6]   εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ τοῦ πλούτου  παρασκευαζομένῳ   τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ ἡμέρας
[11, 3]   ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ πολλῆς  παρασκευῆς   τούς τε περὶ αὐτὸν καὶ
[11, 8]   καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν αἱρεῖσθαι,  παραστησάμενος   δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν ἐπὶ
[11, 5]   δεηθεὶς χάριν τινὰ καὶ πειθὼ  παρασχεῖν   αὐτῷ λέγοντι, πῶς, φησίν,
[11, 8]   πέμπειν καὶ ἀγορὰν τῷ στρατεύματι  παρασχεῖν   καὶ ὅσα Δαρείῳ πρότερον ἐτέλουν
[11, 6]   φησίν, τιμὴν παρεῖχον, ταύτην ἐκείνῳ  παρασχεῖν   ὑπέμενον, ὀργισθεὶς ταῦτα κατὰ τῶν
[11, 7]   τοὺς ἐν αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα  παρασχόντας,   ἀσμένως συνῴκισεν τὴν αὐτοῦ θυγατέρα
[11, 6]   ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν  παρασχὼν   καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ εὐνομίας
[11, 5]   τε αὐτὸν ἀξιώσωσι καὶ πᾶσαν  παράσχωσιν   χορηγίαν εἰς ἅπερ βούλεται. πέπαυσο
[11, 6]   κίνδυνον τοὺς δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι  παρατηρήσουσιν   αὐτὰς εὐχαριστοῦντες τῷ θεῷ. Διὰ
[11, 6]   αὐτοῦ νόμον οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον,  παραφυλάξας   Ἀμάνης ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη.
[11, 6]   Ἀρταξέρξου βασιλείᾳ ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας  παραφυλάσσειν   τὰς ἡμέρας καὶ ἑορτὴν ἄγειν
[11, 6]   κατὰ Μαρδοχαίου νενοημένῃ, καὶ κελεύει  παραχρῆμα   αὐτὸν ἐξ ἐκείνου τοῦ σταυροῦ
[11, 4]   ἕως ἂν ταῦτα δηλωθῇ Δαρείῳ,  παραχρῆμα   δ' αὐτῷ περὶ τούτων ἔγραψαν.
[11, 2]   γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις συντεταγμένοι  παραχρῆμα   ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 6]   Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει Ἀμάνης  παραχρῆμα   πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως
[11, 5]   πέμπτῳ τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Καὶ  παραχρῆμα   τοῖς γαζοφύλαξιν Ἔζδρας οὖσιν
[11, 3]   τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν  παραχωρῆσαι   τῶν ὄντων ἡμῖν, ἵνα τοῦ
[11, 6]   τῆς βασιλείας, εἰ δέοιτο τούτων,  παραχωρήσοντος   αὐτῇ. δὲ Ἐσθήρα ἐφ'
[11, 5]   ἑβδόμου ἔτους τῆς Ξέρξου βασιλείας  παρεγένοντο   εἰς Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ
[11, 1]   Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν.  Παρέδωκεν   δὲ ταῦτα φέρειν Μιθριδάτῃ τῷ
[11, 6]   εὐψυχεῖν καὶ τὰ κρείττω προσδοκᾶν  παρεθάρρυνεν,   ὡς αὐτοῦ καὶ τὰ ἡμίση
[11, 8]   ἀρχιερωσύνην Ὀνίας παῖς αὐτοῦ  παρειλήφει.   Τὰ μὲν δὴ περὶ τοὺς
[11, 6]   ἣν σοί, δέσποτα, φησίν, τιμὴν  παρεῖχον,   ταύτην ἐκείνῳ παρασχεῖν ὑπέμενον, ὀργισθεὶς
[11, 5]   διὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν συμπεσόντα,  παρεκάλει   δὲ τὸν θεὸν σπέρμα τι
[11, 6]   μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ κακόν·  παρεκάλει   τε τούτων ἀπαλλαγῆναι. Ἐρωτήσαντος δὲ
[11, 6]   γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ,  παρεκάλεσεν   ἐπιτραπῆναι τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τὴν
[11, 5]   τοὺς ἱερεῖς τε καὶ Λευίτας  παρεκάλεσεν   τὴν χώραν ἐκλιπόντας μετελθεῖν εἰς
[11, 5]   τῶν ἐν Βαβυλῶνι τυγχανόντων Ἰουδαίων  παρεκάλεσεν   τὸν βασιλέα δοῦναι αὐτῷ πρὸς
[11, 8]   πρὸς αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ  παρεκάλουν   παραγενόμενον εἰς τὴν πόλιν αὐτῶν
[11, 2]   τῶν Ἰσραηλιτῶν λαὸν ἀνάστατον ἐποίησεν,  παρεκάλουν   τοὺς σατράπας καὶ τοὺς ἐπιμελουμένους
[11, 8]   πῶς ἂν κρατήσαιμι τῆς Ἀσίας,  παρεκελεύετο   μὴ μέλλειν ἀλλὰ θαρσοῦντα διαβαίνειν·
[11, 7]   τιμὴν Ἰωάννης υἱὸς ὢν αὐτοῦ  παρέλαβεν,   δι' ὃν καὶ Βαγώσης
[11, 6]   δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης εὐνοῦχος  παρελθὼν   κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου, ὡς εὕροι
[11, 6]   θεασαμένου πρὸς τιμὴν ἐγένετο. Καὶ  παρελθὼν   πρὸς αὑτὸν τὴν γυναῖκα Γάζασαν
[11, 8]   ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν Μανασσῆς  παρέμενεν   τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην οἰόμενος
[11, 3]   σώματα ἦν τετρακισμύρια ἑπτακόσια τεσσαρακονταδύο.  Πάρεξ   δὲ τούτων Λευῖται μὲν ἦσαν
[11, 3]   αὐτὸν βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι  πάρεξ   ὧν αὐτὸς ἦν ὑπεσχημένος· δώσειν
[11, 7]   Βαγώσης ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην  παρέξειν.   Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς πεποιθήσεως
[11, 8]   ἱερωσύνην, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν  παρέξειν   δύναμιν καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου καὶ
[11, 3]   ἔφη, κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος αὐτοῖς  παρέξειν   τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν τὸν
[11, 5]   νόμον, καὶ τοῖς ἀγνοοῦσιν δὲ  παρέξεις   αὐτὸν μαθεῖν, ἵνα ἄν τις
[11, 6]   ὑπὸ τῆς ὀργῆς τῷ προσώπῳ,  πάρεσις   αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει καὶ τοῖς
[11, 5]   οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ ἔργον  παρεσκευάζοντο.   Ἐκλήθησαν δὲ τὸ ὄνομα ἀφ'
[11, 6]   οἰκίᾳ πεπηγότα, ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον  παρεσκευάκεισαν,   καὶ πυθόμενος παρά τινος τῶν
[11, 6]   φίλου πρὸς αὐτὴν ἐλθεῖν ἠξίωσεν·  παρεσκευακέναι   γὰρ αὐτὴν δεῖπνον ἔλεγεν. Ὡς
[11, 6]   ὡς καθ' ἑτέρου τις  παρεσκεύασε   ταῦτα λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον
[11, 6]   σταυρὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ  παρεσκευασμένον   ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ αὐτῷ
[11, 5]   ἐκ τοῦ τῶν ἱερέων γένους  παρέστησεν   τὰ ἱερὰ χρήματα, ἀργυρίου τάλαντα
[11, 1]   ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς  παρέσχεν.   Παρορμήσας γὰρ τὴν Κύρου ψυχὴν
[11, 6]   ἀντὶ τῆς σωτηρίας, ἣν αὐτῷ  παρέσχεν   τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται
[11, 6]   δὲ Μαρδοχαίῳ τότε μὲν οὐδὲν  παρέσχεν   ὡς αἰτίῳ τῆς σωτηρίας γεγονότι,
[11, 6]   τοῖς ἄλλοις μαθεῖν οὕτως γνῶναι>  παρεσχηκότος,   ὡς καθ' ἑτέρου τις
[11, 3]   ἀλήθεια χρῆμα καὶ ἀίδιον.  Παρέχει   δ' ἡμῖν οὐ κάλλος χρόνῳ
[11, 6]   κελεύσῃ. Ταῦτα δὲ τὰ χρήματα  παρέχειν   ἡδέως ἔλεγεν, ἵν' ἀπὸ τούτων
[11, 3]   πρὸς τὰ μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν  παρέχειν   ὅμοιον, ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ
[11, 4]   τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις  παρέχειν   οὐκ ἤθελον τούς τε ἐπάρχους
[11, 6]   ἣν δι' ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν  παρεχόντων   ἐκαρποῦντο, οὐκ εἰς τοὺς ὑποδεεστέρους
[11, 6]   εἰρήνης ἡμῖν τὸν βίον διάγειν  παρέχωσι.   τούτου κομισθέντος τοῦ προστάγματος εἰς
[11, 3]   τόν τε γὰρ βασιλέα γυνὴ  παρήγαγεν   εἰς τὸ φῶς καὶ τοὺς
[11, 6]   δὲ καὶ κατὰ τὴν χώραν  παρήγγειλεν   ἀνεῖσθαι τῶν ἔργων ἀφιεμένους καὶ
[11, 5]   ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς  παρήγγειλεν,   ὅπως εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ
[11, 8]   ὅσα κατὰ τοὺς ὕπνους αὐτῷ  παρηγγέλη   τὴν τοῦ βασιλέως παρουσίαν ἐξεδέχετο.
[11, 6]   καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ  παρηλλαγμένον   τοῖς ἔθεσι καὶ τὴν μοναρχίαν
[11, 6]   ἔλεγεν. Ὡς δ' ἐπένευσεν καὶ  παρῆσαν,   μεταξὺ πίνων τὴν Ἐσθῆρα ἐκέλευσε
[11, 6]   περιπέμψαντα καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην  παρθένους   εὐπρεπεῖς, ὧν τὴν προκριθεῖσαν ἕξειν
[11, 6]   χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν τὰς  παρθένους   καὶ τοῦ βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ
[11, 6]   εὐμορφίᾳ τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ  παρθένων   ἀγαγεῖν πρὸς αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ
[11, 8]   προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς τὸν  Παρμενίωνα   καὶ δεξιωσάμενος τὸν ἀρχιερέα τῶν
[11, 8]   τῷ βασιλεῖ τὴν διάνοιαν ὑπελάμβανον,  Παρμενίωνος   δὲ μόνου προσελθόντος αὐτῷ καὶ
[11, 5]   νόμων δίκαιοι μὲν πρὸς τὸ  παρὸν   καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο εἶναι,
[11, 6]   πρὸ τῆς αὐλῆς εὕρωσιν ἤδη  παρόντα   τοῦτον αὐτῷ δηλοῦν. Ἔτυχέν τε
[11, 3]   ἐπ' αὐτῇ νίκης, ἣν Δαρείου  παρόντος   ἔλαβεν· οὐ γὰρ ἂν τούτων
[11, 5]   ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ,  παρόντων   ἅμα καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ
[11, 6]   ἐκάλεσεν καὶ τοὺς φίλους. ὧν  παρόντων   διηγεῖτο τὴν τιμήν, ἧς οὐ
[11, 3]   εὐμενοῦς. ταῦτ' οὖν περὶ τῶν  παρόντων   εὐχαριστήσας τῷ θεῷ καὶ πρὸς
[11, 6]   τὴν παραίτησιν ὀργῆς, εἴ τι  παροξυνθείη   πρὸς αὐτὴν βασιλεύς, χρήσαιτο
[11, 6]   καὶ πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον  παροξυνθεὶς   εἶπεν, κάκιστε πάντων, καὶ
[11, 6]   τὴν ἄφιξιν, ὡς εἰς ὀργὴν  παροξυνθέντα   τὸν βασιλέα λῦσαι μὲν τὸ
[11, 1]   ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν.  Παρορμήσας   γὰρ τὴν Κύρου ψυχὴν ἐποίησεν
[11, 8]   αὐτῷ παρηγγέλη τὴν τοῦ βασιλέως  παρουσίαν   ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ' αὐτὸν οὐ
[11, 5]   Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι  παροῦσιν   Ἰουδαίοις, αὐτὴν μὲν κατέσχεν, τὸ
[11, 4]   δὲ λαὸς ἠγάπα τοῖς  παροῦσιν   καὶ τῷ μόνον οἰκοδομῆσαι τὸ
[11, 3]   τὴν τοῦ δούλου διεγείρει πρὸς  παρρησίαν   τοῦ ἐλευθέρου, τε τοῦ
[11, 6]   Ἀχράθεον, καὶ γὰρ ἔτυχεν αὐτῇ  παρών,   ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον, τίνος συμβεβηκότος
[11, 6]   βασιλεῖ τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ' αὐτῶν  παρωξυγκέναι   κατ' αὐτῶν τὸν βασιλέα. Ταῦτα
[11, 7]   τῷ ναῷ διενεχθεὶς τῷ Ἰωάννῃ  παρώξυνεν   τὸν ἀδελφὸν ὥστ' αὐτὸν ἀνελεῖν
[11, 8]   μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος, ἀκούσας Ἀλέξανδρος  παρωξύνθη,   καὶ τὴν μὲν Τύρον οὐκ
[11, 4]   Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς  παρώρμων   καὶ μηδὲν ἐκ τῶν Περσῶν
[11, 5]   ἐδιδάσκοντο εἶναι, περὶ δὲ τῶν  παρῳχημένων   ἐδυσφόρουν καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν
[11, 5]   τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου. δὲ  πᾶς   λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν κατὰ χώραν
[11, 4]   κατὰ δὲ ἡμᾶς Νισάν, συνερρύη  πᾶς   λαὸς ἐκ τῶν κωμῶν
[11, 5]   γεγενῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο τὴν  πᾶσαν   αὐτοῦ χάριν ἔλεγεν εἶναι. Ἀναγνοὺς
[11, 8]   διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν πρὶν  πᾶσαν   αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν.
[11, 5]   τε τὸ ἔθνος καὶ πρὸς  πᾶσαν   αὐτῷ χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν
[11, 8]   ἄρξασιν ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου  πᾶσαν   εἰσενεγκάμενος σπουδὴν ᾠκοδόμησεν Σαναβαλλέτης
[11, 6]   τὴν ψυχήν. τούτων ἀκούσας παρὰ  πᾶσαν   ἐλπίδα τὴν διάνοιαν συνεχύθη καὶ
[11, 6]   τὴν δὲ ὁμοίως αὐτῷ βασιλεύουσαν  πᾶσαν   ἔχειν ἄδειαν. Ταῦτα λέγων τὸ
[11, 3]   τὰς βασιλικὰς χρείας, ἀνῆκέ τε  πᾶσαν   ἣν ἂν κατασχεῖν δυνηθῶσιν τῆς
[11, 5]   τιμῆς τε αὐτὸν ἀξιώσωσι καὶ  πᾶσαν   παράσχωσιν χορηγίαν εἰς ἅπερ βούλεται.
[11, 3]   γυναικῶν κατανοήσαιτε· οὐχὶ πονοῦντες καὶ  πᾶσαν   ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ διὰ γῆς
[11, 1]   ψυχὴν ἐποίησεν αὐτὸν γράψαι κατὰ  πᾶσαν   τὴν Ἀσίαν, ὅτι Κῦρος
[11, 6]   αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι πέμπειν εἰς  πᾶσαν   τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ ἀναγνωσομένους
[11, 6]   ἔθνος, δηλοῦσα τὰ γραφέντα κατὰ  πᾶσαν   τὴν χώραν ὑπὸ Ἀμάνου τοῦ
[11, 5]   αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ  πάσῃ   σπουδῇ χρωμένους συνέχειν τὸ ἔργον,
[11, 5]   δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ  πάσῃ   τοὺς ἐπισταμένους σου τὸν νόμον,
[11, 4]   αὐτοῦ. Καὶ μὲν ναὸς  πάσῃ   χρησαμένων σπουδῇ τῶν τὴν ἐπιμέλειαν
[11, 6]   τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς ἀμείνω  πάσης   ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν τούτοις
[11, 6]   τινὶ τῶν εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν  πάσης   ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ
[11, 6]   γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας καὶ  πάσης   ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης καὶ
[11, 6]   δὲ γράμματος τοῦ βασιλικοῦ διὰ  πάσης   τῆς ὑπ' αὐτὸν χώρας γενομένου
[11, 8]   αὐτὸς καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ  πᾶσι   μηνύσας καὶ ποιήσας ὅσα κατὰ
[11, 6]   ταύτην γεγονέναι τὴν ὕβριν, ἀλλὰ  πᾶσι   Πέρσαις, οἷς κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ
[11, 4]   εἰ βούλονται, πρὸς αὐτοὺς καὶ  πᾶσιν   ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις εἰς τὸ ἱερὸν
[11, 5]   ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ εἰς τὸ  παστοφόριον   τὸ Ἰωάννου τοῦ Ἐλιασίβου καὶ
[11, 4]   τῷ πατρίῳ νόμῳ, καὶ τὴν  πάσχα   προσαγορευομένην θυσίαν τῇ τετράδι καὶ
[11, 5]   εἶπεν, δέσποτα, περιόψει ταῦτα  πάσχον   τὸ ἔθνος ἡμῶν οὕτως ἅρπαγμα
[11, 6]   δὲ πρώτων παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις.  Πασῶν   δὲ τὴν Ἐσθῆρα συνέβαινεν, τοῦτο
[11, 4]   τὰς θυσίας τῶν σαββάτων καὶ  πασῶν   τῶν ἁγίων ἑορτῶν, οἵ τε
[11, 6]   ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς  πατέρα   μου τὸ λοιπὸν προσαγορεύεσθαι καὶ
[11, 3]   καὶ μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ  πατέρας   καὶ μητέρας> καὶ τὴν θρεψαμένην
[11, 5]   μὲν θεὸν ἴστε μνήμῃ τῶν  πατέρων   Ἀβράμου καὶ Ἰσάκου καὶ Ἰακώβου
[11, 4]   διαμεῖναι χρόνον. Ἐπεὶ δὲ τῶν  πατέρων   ἀσεβησάντων εἰς τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος
[11, 2]   περιιδεῖν, ὅπως ἐπισκέψῃ τὰ τῶν  πατέρων   σου βιβλία· εὑρήσεις γὰρ ἐν
[11, 5]   τῆς μνήμης ἐξέβαλεν τὰ τοῖς  πατράσιν   ἡμῶν διὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν
[11, 5]   τιμήν· ἅπαντα γὰρ ἀκολούθως τῷ  πατρὶ   τὰ πρὸς τὴν θρησκείαν ἐποίησεν
[11, 3]   μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης  πατριᾶς   ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ
[11, 1]   ἔφη βαδίζειν εἰς τὴν αὐτῶν  πατρίδα   καὶ ἀναστῆσαί τε τὴν πόλιν
[11, 1]   βουλομένοις εἰς τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι  πατρίδα   τήν τε πόλιν ἀνακτίζειν καὶ
[11, 3]   πλῆθος εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν  πατρίδας.   ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ
[11, 6]   Ἀμάνου τοῦ Ἀμαδάθου· τῆς γὰρ  πατρίδος   αὐτῇ διαφθαρείσης καὶ τῶν ὁμοφύλων
[11, 3]   τὴν ἀνάκτησιν καὶ παλιγγενεσίαν τῆς  πατρίδος   ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς ἀναβησομένους εἰς
[11, 5]   τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν, ὅπου τῆς  πατρίδος   μου Ἱεροσολύμων, ἐν τάφοι
[11, 8]   τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν τοῖς  πατρίοις   ἔθεσιν ἐμμένοντες καὶ κατὰ ταῦτα
[11, 8]   δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς  πατρίοις   νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος
[11, 1]   ἑβδομήκοντα πάλιν αὐτοὺς εἰς τὴν  πάτριον   ἀποκαταστήσει γῆν καὶ τὸν ναὸν
[11, 3]   θεῷ πάλιν αὐτοῖς ἀποδιδόντι τὴν  πάτριον   γῆν, εἰς δὲ πότον καὶ
[11, 4]   τὸ θεῖον πάλιν εἰς τὴν  πάτριον   γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ
[11, 5]   τὴν πολιτείαν καὶ λελύκασιν τοὺς  πατρίους   νόμους ἀλλοεθνεῖς ἠγμένοι γυναῖκας καὶ
[11, 4]   μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων τῷ  πατρίῳ   νόμῳ, καὶ τὴν πάσχα προσαγορευομένην
[11, 6]   καὶ Ἐσθήρα τὸν θεὸν τῷ  πατρίῳ   νόμῳ ῥίψασα κατὰ τῆς γῆς
[11, 4]   Ἰησοῦ καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν  πατριῶν   ἀξιοῦντες αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν
[11, 4]   ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν  πατριῶν   ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς αὐτοὺς
[11, 3]   δὲ οὐκ ἔδοξε τὰ τῶν  πατριῶν   καταλέγειν ὀνόματα, ἵνα μὴ τὴν
[11, 4]   ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ τῶν  πατριῶν   οἱ πρεσβύτεροι τὸν πρότερον ναὸν>
[11, 3]   τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας ἐκ τῶν  πατρίων   φυλῶν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις
[11, 6]   δηλουμένους ὑπὸ τοῦ δευτέρου μου  πατρὸς   Ἀμάνου πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ
[11, 6]   πάντως, αὐτὴν δὲ καὶ τὸν  πατρῷον   οἶκον αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων
[11, 8]   Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν Αἰγαῖς ὑπὸ  Παυσανίου   τοῦ Κεράστου ἐκ δὲ τοῦ
[11, 8]   χωρεῖ, στρατιὰν ἱππικήν τε καὶ  πεζικὴν   συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν
[11, 6]   τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς ἕτεροι  πείθειν   ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα τις
[11, 3]   ἰσχὺν ὑπερβάλλειν, τοσοῦτο πλῆθος  πείθεται   κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου
[11, 1]   μέγιστος τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα,  πείθομαι   τοῦτον εἶναι, ὃν τὸ τῶν
[11, 4]   Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν καὶ  πείθουσιν   τὰ ἐν Συρίᾳ ἔθνη τῶν
[11, 5]   θεοῦ δεηθεὶς χάριν τινὰ καὶ  πειθὼ   παρασχεῖν αὐτῷ λέγοντι, πῶς, φησίν,
[11, 7]   ἐν τῷ ἱερῷ φόνον ἐργάσασθαι.  πειρωμένου   δ' αὐτοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὸν
[11, 8]   ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας  πείσεσθαι   δεινὸν προνοουμένου τοῦ θεοῦ. Διαναστὰς
[11, 6]   οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς;  πεισθεὶς   δ' ὡς βασιλεὺς αὐτῷ
[11, 6]   κατὰ μικρὸν γίνεσθαι τῆς συνούσης.  Πεισθεὶς   δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ προσέταξέ
[11, 5]   τοὺς οὐχ ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ.  Πεισθεὶς   οὖν τούτοις Ἔζδρας ἐποίησεν
[11, 6]   ἐλέῳ πλέον τοῖς ἐπεσταλμένοις  πεισθέντας   παρακοῦσαι τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο
[11, 6]   ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ  πεισθέντος   δὲ ἀποδύσασθαι τὸν σάκκον, οὐ
[11, 6]   Περιεστήκεσαν δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ  πελέκεις   ἔχοντες ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν
[11, 1]   πλήθους εἰς τὸν ναὸν ἀποθησομένοις.  Πέμπει   δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς
[11, 6]   δὲ ὧν ἐπεθύμει Ἀμάνης παραχρῆμα  πέμπει   διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως εἰς
[11, 6]   αὐτῶν τὸν βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα  πέμπει   πάλιν πρὸς Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι
[11, 6]   καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι  πέμπειν   εἰς πᾶσαν τὴν βασιλείαν· τοὺς
[11, 8]   Ἰουδαίων ἀρχιερέα συμμαχίαν τε αὐτῷ  πέμπειν   καὶ ἀγορὰν τῷ στρατεύματι παρασχεῖν
[11, 3]   κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ  πέμποντες   αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ
[11, 5]   αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα  πέμπτον   καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἤδη βασιλεύοντος
[11, 5]   βασιλείας παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα μηνὶ  πέμπτῳ   τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Καὶ παραχρῆμα
[11, 7]   Μανασσῆς ὄνομα, Σαναβαλλέτης  πεμφθεὶς   εἰς Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ
[11, 2]   Φοινίκῃ τάδε λέγει. Ἀναγνοὺς τὰ  πεμφθέντα   παρ' ὑμῶν γράμματα ἐκέλευσα ἐπισκέψασθαι
[11, 3]   τὴν τοῦ βίου χρείαν ἀργύριον,  πέμψαι   δὲ καὶ τὰ σκεύη, καὶ
[11, 1]   ἐθνῶν καὶ μεγάλων ἀποδείξας βασιλέα  πέμψαι   μου τὸν λαὸν εἰς τὴν
[11, 6]   βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις βασιλεὺς  πέμψας   ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς τὸ συμπόσιον
[11, 6]   μὲν τῷ Μαρδοχαίῳ τὸν αὐτὸν  πέμψασα   διάκονον εἰς Σοῦσα πορευθέντι τοὺς
[11, 3]   ὅσα ἦν ἔτι ἐν Βαβυλῶνι,  πέμψειν   εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν
[11, 3]   τοῦ ἐλευθέρου, τε τοῦ  πένητος   ὁμοία γίνεται τῇ τοῦ πλουσίου·
[11, 6]   γνωσόμενον, τίνος συμβεβηκότος αὐτῷ σκυθρωποῦ  πενθεῖ   καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος
[11, 8]   παραγενόμενος Μανασσῆς πρὸς τὸν  πενθερὸν   Σαναβαλλέτην στέργειν μὲν ἔλεγεν αὐτοῦ
[11, 6]   κατὰ τῆς γῆς ἑαυτὴν καὶ  πενθικὴν   ἐσθῆτα περιθεμένη, καὶ τροφῇ καὶ
[11, 3]   τεσσαρακονταπέντε, κάμηλοι τετρακόσιαι τριακονταπέντε, ὑποζύγια  πεντακισχίλια   πεντακόσια εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ τῆς
[11, 3]   μὲν χρυσίου ἑκατὸν ἀργύρου δὲ  πεντακισχιλίας.   Οὕτως μὲν οὖν οἵ τε
[11, 1]   ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ  πεντακισχιλίας   πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν
[11, 6]   τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι καὶ  πεντακισχίλιοι.   Καὶ τούτους μὲν ἀπέκτειναν τῇ
[11, 3]   κάμηλοι τετρακόσιαι τριακονταπέντε, ὑποζύγια πεντακισχίλια  πεντακόσια   εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ τῆς κατηριθμημένης
[11, 4]   ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου ἐπὶ ἔτη  πεντακόσια   τριακονταδύο μῆνας ἓξ ἡμέρας δέκα,
[11, 1]   δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας καὶ πεντακισχιλίας  πεντακοσίας   καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας
[11, 1]   εἰς σεμίδαλιν πυρῶν ἀρτάβας δισμυρίας  πεντακοσίας.   Κελεύω δὲ τὴν τούτων χορηγίαν
[11, 3]   ἱερέων εὑρέθησαν· ἦσαν δὲ ὡς  πεντακόσιοι   καὶ πέντε καὶ εἴκοσι. Τὸ
[11, 1]   τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι  πεντακόσιοι,   σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα τριακόσια,
[11, 4]   τὸν τρόπον ἔτεσιν πλέον  πεντακοσίοις   διήγαγον μετὰ Μωυσῆν ἀποθανόντα καὶ
[11, 6]   Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν περὶ  πεντακοσίους.   Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν ἀπολωλότων
[11, 5]   ἐκέλευσεν κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ  πεντακοσίων   ἔστησεν ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν
[11, 3]   ἦσαν δὲ ὡς πεντακόσιοι καὶ  πέντε   καὶ εἴκοσι. Τὸ δὲ τῶν
[11, 1]   πεντήκοντα, ἀργύρεοι τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα  πεντήκοντα,   ἀργύρεα τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα,
[11, 1]   πεντήκοντα, ἀργύρεα τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι  πεντήκοντα,   ἀργύρεοι πεντακόσιοι, σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα,
[11, 1]   αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι  πεντήκοντα,   ἀργύρεοι τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα,
[11, 3]   Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ προσέτι τάλαντα  πεντήκοντα   εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ἱεροῦ
[11, 5]   ἱερὰ χρήματα, ἀργυρίου τάλαντα ἑξακόσια  πεντήκοντα,   σκεύη ἀργυρᾶ ταλάντων ἑκατόν, καὶ
[11, 7]   ἑκάστου τελεῖν αὐτοὺς δημοσίᾳ δραχμὰς  πεντήκοντα.   Τούτου δὲ τὴν αἰτίαν τοιαύτην
[11, 3]   ἐπιδεῖξαι τὸ γένος αὐτῶν ἑξακόσιοι  πεντηκονταδύο.   Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ τῶν ἱερέων
[11, 6]   τοῦτον ἀναγκασθείη λαβεῖν δεινῷ  πεπαῦσθαι   τοῦτο, προσκαλεσαμένη τὸν εὐνοῦχον Ἀχράθεον,
[11, 5]   παράσχωσιν χορηγίαν εἰς ἅπερ βούλεται.  πέπαυσο   δή, φησί, λυπούμενος καὶ χαίρων
[11, 5]   αὑτούς, ὅτι μηδὲν ἂν τῶν  πεπειραμένων   κακῶν ἔπαθον, εἰ τὸν νόμον
[11, 5]   οὐχὶ φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ  πεπεισμένος,   ὅτι μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν
[11, 8]   Δαρεῖος κρατήσας τῶν πολεμίων ὑποστρέψῃ·  πέπειστο   γὰρ οὐκ αὐτὸς μόνος ἀλλὰ
[11, 6]   σταυρὸν ἐν τῇ Ἀμάνου οἰκίᾳ  πεπηγότα,   ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ
[11, 6]   θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον  πεποίηκεν.   Ἔστι δ' ἀγαθὴ τοῖς εὐνοοῦσιν
[11, 5]   νῦν ἡμαρτημένοις, ἄξια μὲν θανάτου  πεποιηκόσιν,   ὂν δὲ ἐπὶ τῇ τοῦ
[11, 4]   τῶν ἁγίων ἑορτῶν, οἵ τε  πεποιημένοι   τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν θύοντες ἀπὸ
[11, 6]   εἰς τέρψιν ἅμα καὶ θέαν  πεποιημένοις.   Προσέταττεν δὲ καὶ τοῖς διακόνοις
[11, 8]   νομίζω θείᾳ πομπῇ τὴν στρατείαν  πεποιημένος   Δαρεῖον νικήσειν καὶ τὴν Περσῶν
[11, 7]   παρέξειν. Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς  πεποιθήσεως   Ἰησοῦς ἐν τῷ ναῷ διενεχθεὶς
[11, 4]   τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο πλούτῳ τε  πεποιθότες   καὶ συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν Περσῶν,
[11, 6]   δ' ὅσα τις αὐτὸς οἶδεν  πεπραγμένα,   καὶ κολάζειν μὲν ἂν
[11, 8]   αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν.  Περαιωσάμενος   οὖν τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ
[11, 5]   ὑπακουούσας, αἱ δὲ δέκα φυλαὶ  πέραν   εἰσὶν Εὐφράτου ἕως δεῦρο, μυριάδες
[11, 5]   ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας εἰς τὸ  πέραν   τοῦ Εὐφράτου καὶ τρεῖς ἐπιδιατρίψας
[11, 5]   κατῳκημένα τῆς τῶν τειχῶν οἰκοδομίας  πέρας   ἔχειν ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ
[11, 4]   τὸν καιρόν, ὡς νομοθέτης  περὶ   αὐτῆς διετάξατο, καὶ προσφορὰς μετὰ
[11, 3]   μετὰ πολλῆς παρασκευῆς τούς τε  περὶ   αὐτὸν καὶ τοὺς οἴκοι γεγονότας
[11, 8]   οὖν καὶ πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν  περὶ   αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ
[11, 4]   τοῦ ναοῦ κατασκευὴν καὶ σπουδάζουσιν  περὶ   αὐτὸν τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ
[11, 8]   ἀλήθειαν, ὅταν δέ τι λαμπρὸν  περὶ   αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν
[11, 5]   καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο εἶναι,  περὶ   δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν καὶ
[11, 3]   Τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν ἀπερχομένων  περὶ   ἔτη δώδεκα τὴν ἡλικίαν γεγονότων
[11, 6]   ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ  περὶ   μὲν τούτων ἀρκούντως ἡμῖν δεδήλωται.
[11, 6]   Σούσοις Ἰουδαίους ἀποκτεῖναι τῶν ἐχθρῶν  περὶ   πεντακοσίους. Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν
[11, 1]   καὶ προσφέροντες εὔξονται τῷ θεῷ  περὶ   σωτηρίας τε τοῦ βασιλέως καὶ
[11, 8]   τούτου γάμον ἐπιβάθραν τοῖς παρανομεῖν  περὶ   τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις βουλησομένοις
[11, 5]   οὕτως ἐπανορθώσας Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν  περὶ   ταῦτα συνήθειαν, ὥστ' αὐτὴν τοῦ
[11, 5]   πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν  περὶ   ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ
[11, 2]   ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ  περί   τε ἄλλους ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια
[11, 5]   καὶ Σαμαρείας ἔπαρχον, ἐν  περί   τε τῆς τιμῆς τοῦ Νεεμίου
[11, 6]   τὴν διάνοιαν μετέβαλεν καὶ δείσας  περὶ   τῇ γυναικί, μὴ καὶ πάθῃ
[11, 1]   πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας  περὶ   τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ'
[11, 2]   τοὺς θεμελίους τοῦ ναοῦ καὶ  περὶ   τὴν οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων,
[11, 3]   ἀφορώντων τῶν σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων  περὶ   τῆς ἀληθείας ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα
[11, 3]   (Καταπαύει μὲν Ζοροβάβηλος τὸν  περὶ   τῆς ἀληθείας λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ
[11, 5]   ὅπως εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ  περὶ   τῆς αὐτῶν σωτηρίας καὶ τοῦ
[11, 6]   ποιήσαντα διαγγεῖλαι τοῖς ἔθνεσιν τὰ  περὶ   τῆς βασιλίσσης κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν
[11, 6]   δεῖται τοῦ βασιλέως ἀπαλλάξαι τοῦ  περὶ   τῆς ζωῆς φόβου τὸ τῶν
[11, 3]   (Ὡς δὲ πρῶτος ἀποφηνάμενος  περὶ   τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου τὰ
[11, 6]   τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος  περὶ   τῆς κόρης, τίνα διάγει τρόπον·
[11, 3]   μετ' αὐτὸν ἤρξατο λέγειν  περὶ   τῆς τοῦ βασιλέως δυνάμεως, ταύτην
[11, 3]   κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ τούτου  περὶ   τῆς τῶν γυναικῶν καὶ τῆς
[11, 4]   δεδιότων μὴ μεταδόξῃ τῷ βασιλεῖ  περὶ   τῆς τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ
[11, 3]   ὅσα Κῦρος πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη  περὶ   τῆς τῶν Ἰουδαίων ἀποκαταστάσεως, ταῦτα
[11, 5]   τούτων ἐξέστησεν τῆς σπουδῆς τῆς  περὶ   τὸ ἔργον, ἀλλὰ στῖφός τι
[11, 5]   περιβαλλόμενος ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς  περὶ   τὸ ἔργον ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ
[11, 5]   τοῦ θεοῦ τῆς ἐπανορθώσεως τῶν  περὶ   τὸ πολίτευμα παρανομηθέντων Ἔζδρᾳ χάριν
[11, 4]   ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς θυσίαις καὶ τῇ  περὶ   τὸν θεὸν φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν
[11, 2]   ὑπακούειν ἐθελήσουσιν. Ἐνεργουμένων οὖν τῶν  περὶ   τὸν ναὸν καὶ σπουδαζομένων καλῶς
[11, 6]   γὰρ τῆς συνήθους ὥρας ἐληλύθει  περὶ   τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος αὐτοῦ.
[11, 8]   καὶ τῶν κακῶν αἴτιον τὸ  περὶ   τοὺς γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ
[11, 5]   Τὸ μὲν οὖν ἁμάρτημα τὸ  περὶ   τοὺς γάμους τῶν προειρημένων οὕτως
[11, 8]   αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ  περὶ   τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐν τούτοις ἐτύγχανεν
[11, 2]   αὐτῶν ἀπημπόλησαν τοῖς Χουθαίοις τὸ  περὶ   τοὺς Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον
[11, 5]   τὴν φύσιν καὶ δίκαιος καὶ  περὶ   τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον
[11, 6]   προτεθέντων κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι καὶ  περὶ   τούτων δεηθῆναι τοῦ βασιλέως ἐνετέλλετο
[11, 4]   δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα δ' αὐτῷ  περὶ   τούτων ἔγραψαν. Τῶν δὲ Ἰουδαίων
[11, 4]   τοῖς βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ  περὶ   τούτων. Καὶ εὑρέθη ἐν Ἐκβατάνοις
[11, 6]   πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν αἷς τὰ  περὶ   τούτων προετέθη γράμματα, θρηνοῦντες καὶ
[11, 6]   ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ ποιεῖσθαι  περὶ   τούτων τοὺς λόγους· οὐ γὰρ
[11, 4]   τὸν στρατηγόν. Καὶ τὰ μὲν  περὶ   τῶν ἀνασωθέντων ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας
[11, 6]   βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς οὐδὲν  περὶ   τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν
[11, 5]   προσώπου καὶ συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν τῇ  περὶ   τῶν ἐπηγγελμένων ἡδονῇ. Καλέσας δὲ
[11, 6]   δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ  περὶ   τῶν ἐπὶ τῆς χώρας τί
[11, 6]   γράφειν δὲ βούλεται προσέταξε  περὶ   τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ
[11, 6]   γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς ἔθνεσι  περὶ   τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε οἰκονόμοις
[11, 3]   δέσποτα, τυχὼν εὐμενοῦς. ταῦτ' οὖν  περὶ   τῶν παρόντων εὐχαριστήσας τῷ θεῷ
[11, 3]   ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν αὐτῷ  περὶ   τῶν προκειμένων. (Καὶ πρῶτος
[11, 8]   δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη  περὶ   τῶν προκειμένων Σαναβαλλέτης αὐτῷ
[11, 3]   σωματοφυλάκων, καὶ τῷ λόγον ἐροῦντι  περὶ   ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει τὸν
[11, 6]   ἀεὶ διετέλει, καὶ περιτίθεται τὸ  περιαυχένιον,   καὶ ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον
[11, 6]   τὴν πορφύραν καὶ τὸ χρυσοῦν  περιαυχένιον,   καὶ τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν πρὸ
[11, 3]   χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βύσσινον καὶ  περιαυχένιον   χρύσεον, καὶ μετ' αὐτὸν ἕξειν
[11, 6]   αὐτὴν ἐσθῆτά σοι φοροῦντα καὶ  περιαυχένιον   χρυσοῦν ἔχοντα καὶ προάγοντα τῶν
[11, 6]   ἄνθρωπον ὃν φῂς ἀγαπᾶν δόξῃ  περιβαλεῖν,   ποίησον ἐφ' ἵππου βαδίζειν τὴν
[11, 6]   βασιλεὺς ἀκούσας οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ  περιβάλλειν   ἔκρινεν τὸν Ἀμάνην τῇ
[11, 5]   τι φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος  περιβαλλόμενος   ἀτρύτως ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς περὶ
[11, 4]   τὰς στοὰς καὶ τὰ τείχη  περιβεβλήκασιν   τῇ πόλει σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος
[11, 3]   ὅταν ἡμῖν ἐκ τῶν πόνων  περιγένηταί   τινα, αὐτὰ φέροντες ὡς δεσποίναις
[11, 4]   καὶ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα  περιεῖχεν.   ~(Δαρείου δὲ τελευτήσαντος παραλαβὼν τὴν
[11, 6]   ὁπηνίκα ἐπὶ τοῦ θρόνου καθέζοιτο.  Περιεστήκεσαν   δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεις
[11, 4]   γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ  περιέχει.   Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ τῆς
[11, 6]   βασιλέως εἰς ἅπαντα τὰ ἔθνη  περιέχον   τοῦτον τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας
[11, 5]   δὲ ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας ὅπλα  περιζωννυμένους   ἐργάζεσθαι, καὶ μὲν οἰκοδόμος
[11, 6]   ἐπὶ τὸν ἵππον ἐν κύκλῳ  περιῄει   τὴν πόλιν Ἀμάνου προάγοντος καὶ
[11, 5]   αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς δὲ νύκτωρ  περιήρχετο   τῆς πόλεως τὸν κύκλον οὐδὲν
[11, 6]   γῆς ἑαυτὴν καὶ πενθικὴν ἐσθῆτα  περιθεμένη,   καὶ τροφῇ καὶ ποτῷ καὶ
[11, 6]   τὸν χρυσοῦν καὶ τὸν στρεπτὸν  περιθέμενος   προῆλθεν, ἰδόντες αὐτὸν οὕτως τετιμημένον
[11, 2]   γράψαι σοι, βασιλεῦ, καὶ μὴ  περιιδεῖν,   ὅπως ἐπισκέψῃ τὰ τῶν πατέρων
[11, 6]   πενθεῖ καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο  περικείμενος   οὐδ' αὐτῆς παρακαλούσης ἀπέθετο.
[11, 6]   τοῦ θρόνου γίνεται τὸν βασιλικὸν  περικειμένου   κόσμον, οὗτος δ' ἦν ἐκ
[11, 6]   γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν αὐτῷ τοιοῦτον  περικειμένῳ   σχῆμα. Τὸ δ' αὐτὸ καὶ
[11, 3]   ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν ἀνθρώπους  περικρατεῖν,   οἳ καὶ τὴν γῆν καταναγκάζουσιν
[11, 2]   οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων, τὰ  πέριξ   ἔθνη καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων,
[11, 5]   ἔδαφος τὰ τείχη καὶ τὰ  πέριξ   ἔθνη πολλὰ διατιθέναι κακὰ τοὺς
[11, 3]   οὐ κάλλος χρόνῳ μαραινόμενον οὐδὲ  περιουσίαν   ἀφαιρετὴν ὑπὸ τύχης, ἀλλὰ τὰ
[11, 5]   ἄχρι τίνος, εἶπεν, δέσποτα,  περιόψει   ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνος ἡμῶν
[11, 5]   τοῦ βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα  περιπατῶν   πρὸ τῆς μητροπόλεως τῶν Περσῶν
[11, 6]   μηδὲν ὠφελούμενον ἐκβαλεῖν, ζητῆσαι δὲ  περιπέμψαντα   καθ' ὅλην τὴν οἰκουμένην παρθένους
[11, 4]   τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου  περιπέμψαντες   τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ
[11, 6]   δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν τὸ γινόμενον  περιρρηξάμενος   τὴν ἐσθῆτα καὶ σάκκον ἐνδυσάμενος
[11, 5]   τότε συμφορᾶς αὐτῶν καὶ αἰχμαλωσίας  περισώσαντα   καὶ πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 6]   τὸν ἐκ τῶν Ἰουδαίων φόβον  περιτεμνόμενα   τὴν αἰδῶ τὸ ἀκίνδυνον αὐτοῖς
[11, 3]   ἀφαιρουμένης καὶ τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ  περιτιθείσης   ἀνεχόμενον καὶ μειδιώσης μὲν μειδιῶντα
[11, 6]   βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ διετέλει, καὶ  περιτίθεται   τὸ περιαυχένιον, καὶ ἐπιβὰς ἐπὶ
[11, 6]   εἰσελθούσῃ δὲ εἰς τὸ βασίλειον  περιτίθησι   τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν οὕτως
[11, 6]   βασιλέως ὑποσχομένου Ἀμάνης ἐξῆλθεν  περιχαρὴς   ἐπὶ τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν
[11, 3]   τρυφῆς, ψαλλόμενοι καὶ καταυλούμενοι καὶ  περιψοφούμενοι   τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ αὐτοὺς
[11, 6]   εἶπεν, ὡς οἱ μὲν ἐλεύθεροι  Πέρσαι   προσκυνοῦσιν αὐτόν, οὗτος δὲ δοῦλος
[11, 6]   προσεκύνουν οἵ τε ξένοι καὶ  Πέρσαι   ταύτην αὐτῷ τὴν τιμὴν παρ'
[11, 6]   συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ  Πέρσαις   γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ
[11, 8]   Ἀσίᾳ μηδ' εἰς χεῖρας τοῖς  Πέρσαις   ἥξειν τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ
[11, 6]   δὲ φυλακῇ τῶν παρὰ  Πέρσαις   νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι
[11, 6]   γεγονέναι τὴν ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι  Πέρσαις,   οἷς κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν
[11, 8]   καὶ τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς  Πέρσας.   Ἀλέξανδρος δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος
[11, 6]   τοὺς γάμους παραγγέλλων, αὐτὸς δὲ  Πέρσας   καὶ τοὺς Μήδους> καὶ τοὺς
[11, 6]   ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς  Περσίδος   αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς
[11, 4]   μετ' αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας καὶ  Περσίδος   βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν,
[11, 2]   τὸ Χουθαίων, οὓς ἐκ τῆς  Περσίδος   καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης
[11, 3]   καὶ σατράπας καὶ τοπάρχας τῆς  Περσίδος   καὶ Μηδικῆς καὶ καθίσας ἐν
[11, 3]   Μήδων ἡγεμόνας καὶ σατράπας τῆς  Περσίδος   καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι
[11, 6]   τὸ γένος, ἀλλότριος ὢν τοῦ  Περσῶν   αἵματος, ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς
[11, 8]   τινα τῶν Ἑλλήνων καταλύσειν τὴν  Περσῶν   ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς εἶναι
[11, 3]   μετὰ τὸν Καμβύσου θάνατον τὴν  Περσῶν   ἀρχὴν ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ λεγόμενοι
[11, 7]   καὶ ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ  Περσῶν.   Βαγώσης δὲ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου
[11, 5]   οἰκείαν γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ τοὺς  Περσῶν   βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν,
[11, 1]   τοῦ γένους αὐτοῦ, ὅπως  Περσῶν   βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς δὲ παρακούσαντας
[11, 4]   νόμους ἤγαγεν καὶ τὴν τοῦ  Περσῶν   βασιλέως διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς.
[11, 6]   τούς τε φίλους καὶ τὰ  Περσῶν   ἔθνη καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν
[11, 2]   ἔτους τῆς Δαρείου βασιλείας τοῦ  Περσῶν   ἐπ' ἄλλα ἔτη ἐννέα· Καμβύσης
[11, 4]   πεποιθότες καὶ συγγένειαν προσποιούμενοι τὴν  Περσῶν,   ἐπειδήπερ ἐκεῖθεν ἦσαν. ὅσα τε
[11, 4]   θύοντες μηδ' ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ  Περσῶν   εὐχόμενοι τῷ θεῷ. καὶ
[11, 6]   καλοῦσιν, συνέβη μεταβῆναι. Τούτου τὴν  Περσῶν   ἔχοντος ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν
[11, 8]   πεποιημένος Δαρεῖον νικήσειν καὶ τὴν  Περσῶν   καταλύσειν δύναμιν καὶ πάνθ' ὅσα
[11, 6]   δὲ καὶ τοὺς ἑπτὰ τῶν  Περσῶν,   οἳ τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν
[11, 8]   μου τῆς στρατιᾶς καὶ τὴν  Περσῶν   παραδώσειν ἀρχήν. ὅθεν ἄλλον μὲν
[11, 5]   περιπατῶν πρὸ τῆς μητροπόλεως τῶν  Περσῶν   Σούσων, ξένων τινῶν ἀπὸ μακρᾶς
[11, 3]   οἱ λεγόμενοι ἑπτὰ οἶκοι τῶν  Περσῶν   τὸν Ὑστάσπου παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν
[11, 4]   τῆς σωτηρίας τοῦ βασιλέως καὶ  Περσῶν.   Τοὺς δὲ παραβάντας τι τῶν
[11, 4]   παρώρμων καὶ μηδὲν ἐκ τῶν  Περσῶν   ὑφορᾶσθαι δύσκολον, ὡς τοῦ θεοῦ
[11, 6]   ἐπί τε τῆς κλίνης αὐτοῦ  πεσόντος   καὶ τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν
[11, 6]   πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ  πεσὼν   τῆς κόρης εἰς ἔρωτα νομίμως
[11, 4]   ξύλα δήσασιν αὐτὰ καὶ σχεδίαν  πηξαμένοις   εἰς τὸν τῆς Ἰόππης κομίζειν
[11, 6]   τὸν τρόπον τοῦτον γεγενημένον· σκήνωμα  πηξάμενος   ἐκ χρυσέων καὶ ἀργυρέων κιόνων
[11, 6]   δὲ τὸν σταυρὸν ἔλεγεν ἑξήκοντα  πήχεων   τὸ ὕψος. δὲ βασιλεὺς
[11, 4]   καὶ τὸ θυσιαστήριον, ὕψος μὲν  πηχῶν   ἑξήκοντα εὖρος δὲ τῶν αὐτῶν,
[11, 6]   Γαζάσης εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι  πηχῶν   ἑξήκοντα καὶ πρωὶ παρὰ τοῦ
[11, 1]   οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν ὕψος μὲν ἑξήκοντα  πηχῶν   τῶν δ' αὐτῶν καὶ τὸ
[11, 6]   δόξαι δ' ὀφθεῖσαν τῷ βασιλεῖ  πιθανὴν   μὲν τοὺς λόγους παρακαλοῦσαν τὸ
[11, 6]   ἠνωχληκέναι αὐτῷ, εἰ πρὸς δουλείαν  πικρὰν   ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπεμποληθῆναι· μέτριον γὰρ
[11, 3]   ἐνδύσασθαι καὶ ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς  πίνειν   καὶ ἐπὶ χρυσίου καθεύδειν καὶ
[11, 6]   καὶ τοῖς διακόνοις μὴ βιάζεσθαι  πίνειν   τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς προσφέροντας,
[11, 3]   τῷ τρόπῳ· σφάλλει γὰρ τῶν  πινόντων   αὐτὸν καὶ ἀπατᾷ τὴν διάνοιαν
[11, 6]   δ' ἐπένευσεν καὶ παρῆσαν, μεταξὺ  πίνων   τὴν Ἐσθῆρα ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ,
[11, 4]   ὡς τοῦ θεοῦ ταῦτα προλέγοντος.  Πιστεύοντες   δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο
[11, 6]   καὶ μετ' ἐμὲ δευτέρου διὰ  πίστιν   καὶ βέβαιον εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς
[11, 6]   ὄνομα ἐγέγραπτο. ἕτερον δὲ διὰ  πίστιν   τετυχηκότα δωρεᾶς μηνύων ἦλθεν καὶ
[11, 5]   τῶν πρὸς αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι  πλείονα   λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ θυσίας
[11, 2]   οἰκοδομεῖν τὴν πόλιν, μὴ ἐπὶ  πλέον   αὐξηθῇ τὰ τῆς κακίας αὐτῶν,
[11, 4]   τοῦτον πολιτευόμενοι τὸν τρόπον ἔτεσιν  πλέον   πεντακοσίοις διήγαγον μετὰ Μωυσῆν
[11, 6]   μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους, μηδ' ἐλέῳ  πλέον   τοῖς ἐπεσταλμένοις πεισθέντας παρακοῦσαι
[11, 3]   ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν ἰσχυροτάτην καὶ  πλέον   τῶν ἄλλων δυναμένην, ὅσα βίαν
[11, 6]   εὐθὺς λαμβάνει καὶ τοῖς παρὰ  πλευρὸν   οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν. δὲ
[11, 6]   ἐλπίδα τὴν διάνοιαν συνεχύθη καὶ  πληγεὶς   ὑπὸ ἀμηχανίας ἔξεισιν ἄγων τὸν
[11, 5]   δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ  πλήθει   πρῶτος ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος
[11, 4]   καὶ τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν  πλῆθος   ἀνανεωτικὰς τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ
[11, 8]   ἥξειν τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ  πλῆθος.   Ἀπέβη δ' οὐχ ὡς προσεδόκων·
[11, 5]   τειχῶν λαβόντων Νεεμίας καὶ τὸ  πλῆθος   ἔθυσαν τῷ θεῷ ὑπὲρ τῆς
[11, 8]   Εἰπόντος δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ  πλῆθος,   εἴ τινες αὐτῷ βούλονται συστρατεύειν
[11, 5]   τοῦτο πάντες ἐξεβόησαν, τὸ δὲ  πλῆθος   εἶναι πολύ, καὶ τὴν ὥραν
[11, 3]   εἴκοσι. Τὸ δὲ τῶν θεραπόντων  πλῆθος   εἵπετο τοῖς ἀναβαίνουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 3]   τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ ἄλλο  πλῆθος   εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν πατρίδας.
[11, 8]   ἔτι πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν  πλῆθος   ἐν ταῖς λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς
[11, 2]   ἐπιπηδήσαντες ἵπποις ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα  πλῆθος   ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν
[11, 5]   Ἰουδαίας, πῶς αὐτῶν ἔχει τὸ  πλῆθος   καὶ μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν
[11, 5]   τοὺς συνεπισκεψομένους τὸ τῶν γεγαμηκότων  πλῆθος.   καὶ ταῦτα δόξαν αὐτοῖς ἀρξάμενοι
[11, 3]   καὶ τὸ ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων  πλῆθος   μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ οἱ μὲν
[11, 3]   πάντων ἰσχὺν ὑπερβάλλειν, τοσοῦτο  πλῆθος   πείθεται κελεύοντι; (Σιωπήσαντος δὲ καὶ
[11, 1]   δ' ἄργυρον οἱ δὲ βοσκημάτων  πλῆθος   σὺν ἵπποις. Καὶ τάς τε
[11, 8]   τότε μὲν ἡσθεὶς ἀπέλυσε τὸ  πλῆθος,   τῇ δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν
[11, 6]   δ' αὐτὰς ἠφίει καὶ τὸ  πλῆθος   φωνάς, παρακαλοῦν προνοῆσαι τὸν θεὸν
[11, 1]   τοῖς ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν τοῦ  πλήθους   εἰς τὸν ναὸν ἀποθησομένοις. Πέμπει
[11, 8]   τῶν ἱερέων καὶ τοῦ πολιτικοῦ  πλήθους,   ἱεροπρεπῆ καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων
[11, 5]   ἡμέραις οὐκ ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ  πλήθους   καὶ τῆς οὐσίας αὐτῶν κατὰ
[11, 5]   τινων κατηγορούντων, ὥς τινες τοῦ  πλήθους   καὶ τῶν ἱερέων καὶ Λευιτῶν
[11, 3]   Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος ἐκ τοῦ  πλήθους   κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν, οἳ καὶ
[11, 5]   Μωυσέως. δὲ μέσος τοῦ  πλήθους   σταθεὶς ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν
[11, 4]   σαλπίγγων ἦχον καὶ τὴν τοῦ  πλήθους   χαρὰν τῶν πρεσβυτέρων καὶ
[11, 3]   ἀληθείας λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ  πλήθους   ὡς ἄριστα εἰπόντος, καὶ ὅτι
[11, 3]   εἰκοσιπέντε. Ἡγεμὼν δὲ τῆς κατηριθμημένης  πληθύος   ἦν Σαλαθιήλου παῖς Ζοροβάβηλος
[11, 8]   αἴτιον τὸ περὶ τοὺς γάμους  πλημμελῆσαί   τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ
[11, 6]   εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει,  πλὴν   εἰ μή τινα σώζειν βουλόμενος
[11, 5]   αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς  πλήρεις   εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν
[11, 6]   τῷ βασιλεῖ συνεσομένην. δὲ  πλησιάζων   εὐθὺς ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν εὐνοῦχον.
[11, 3]   δὲ κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου καὶ  πλησμονῆς   ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι,
[11, 3]   πένητος ὁμοία γίνεται τῇ τοῦ  πλουσίου·   μεταποιεῖ γὰρ καὶ μεταγεννᾷ τὰς
[11, 3]   καὶ ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων  πλουσιωτάτους,   ὡς μηδὲν μικρὸν φθέγγεσθαι, ταλάντων
[11, 6]   οἷον εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ τοῦ  πλούτου   παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ
[11, 4]   πολλὰ κακὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο  πλούτῳ   τε πεποιθότες καὶ συγγένειαν προσποιούμενοι
[11, 6]   φοβερόν, εὐθὺς ὑπεχώρει μου τὸ  πνεῦμα   καὶ κατελειπόμην ὑπὸ τῆς ψυχῆς.
[11, 5]   καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν  ποδῶν   προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ πολέμιοι,
[11, 5]   ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο,  πόθεν   εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων δ' ἥκειν
[11, 6]   ἄνθρωπον, παραφυλάξας Ἀμάνης ἐπυνθάνετο,  πόθεν   εἴη. Μαθὼν δ' αὐτὸν ὄντα
[11, 4]   θυσίας ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν αὐτοὺς  ποθοῦν   τὸ θεῖον πάλιν εἰς τὴν
[11, 5]   κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα  ποθοῦντες   τῆς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου.
[11, 3]   λαβόντας εἰς λήθην ἄγει καὶ  ποιεῖ   δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων πλουσιωτάτους, ὡς
[11, 3]   κατὰ τῶν φιλτάτων καὶ δοκεῖν  ποιεῖ   πάντων ἀλλοτριωτάτους. Καὶ ὅταν νήψαντες
[11, 5]   δὲ τὸ προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ  ποιεῖν   ἀνάγκην ἔχοντες ἐτίμησάν τε τὸ
[11, 6]   χαρίζεται καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε  ποιεῖν   αὐτοὺς τι βούλεται. Τυχὼν
[11, 4]   προαίρεσιν ταύτῃ τὰ λοιπὰ ἀκόλουθα  ποιεῖν   διέγνωσαν. Ἐπεστάτουν οὖν τῶν ἱερῶν
[11, 3]   ἐκ τοῦ σφόδρα ταπεινὸν αὑτὸν  ποιεῖν,   εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς
[11, 5]   ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι,  ποιεῖν   ἐξέστω σοι μετὰ τῶν ἀδελφῶν.
[11, 6]   δοῦλος ὢν οὐκ ἀξιοῖ τοῦτο  ποιεῖν.   Καὶ τιμωρήσασθαι θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον
[11, 5]   δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν ὁρμήσαντας  ποιεῖν   τὰ πρόσφορα τῇ ἑορτῇ καὶ
[11, 6]   τοῦ ἔθνους ἐκδεδόσθαι, διὸ καὶ  ποιεῖσθαι   περὶ τούτων τοὺς λόγους· οὐ
[11, 3]   κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων ἀναχωρήσας  ποιεῖσθαι   πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον ἡγούμενος
[11, 8]   τῶν ἱερέων ταῖς νομίμοις στολαῖς  ποιεῖσθαι   τὴν ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας πείσεσθαι
[11, 6]   ἄγεται γυναῖκα καὶ γάμους αὐτῇ  ποιεῖται   δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου ἔτους τῆς
[11, 1]   ὁρμή τις ἔλαβεν καὶ φιλοτιμία  ποιῆσαι   τὰ γεγραμμένα, καὶ καλέσας τοὺς
[11, 5]   ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας.  Ποιησάμενοι   δὲ τὰς εὐχάς, ἄραντες ἀπὸ
[11, 1]   εὖρος, λίθου μὲν ξεστοῦ τρεῖς  ποιησάμενοι   δόμους καὶ ἕνα ξύλινον ἐγχώριον,
[11, 5]   τοῦ μηνὸς τοῦ ἐχομένου νουμηνίας  ποιησάμενοι   τὴν ἔρευναν πολλοὺς ἔκ τε
[11, 7]   ἐν τῷ ναῷ; καὶ τούτους  ποιησάμενος   τοὺς λόγους εἰς τὸν ναὸν
[11, 6]   καὶ τέκνοις ἀπολέσαι μηδεμίαν φειδῶ  ποιησαμένους,   μηδ' ἐλέῳ πλέον τοῖς
[11, 4]   καὶ Μηδίας ἐνθάδε. τούτους αὐτῶν  ποιησαμένων   τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς
[11, 6]   ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν καὶ τοῦτο  ποιήσαντα   διαγγεῖλαι τοῖς ἔθνεσιν τὰ περὶ
[11, 6]   ἄλλου μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου  ποιήσαντος   εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν
[11, 8]   βασιλεῖς καὶ οἱ λοιποὶ τοῦτο  ποιήσαντος   κατεπλάγησαν καὶ διεφθάρθαι τῷ βασιλεῖ
[11, 8]   χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι μηνύσας καὶ  ποιήσας   ὅσα κατὰ τοὺς ὕπνους αὐτῷ
[11, 6]   τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ' αὐτὸ  ποιήσασα   μετὰ τῶν θεραπαινίδων τότε προσελεύσεσθαι
[11, 6]   καὶ συνῴκησεν οὕτως Ἐσθήρα μὴ  ποιήσασα   φανερὸν αὐτῷ τὸ ἔθνος, ἐξ
[11, 6]   τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν  ποιήσασθαι,   ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. Ἔπειτα
[11, 4]   Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ  ποιήσασθαι   πρόνοιαν. Ὃς μετὰ τὸ λαβεῖν
[11, 6]   χρυσῆν ῥάβδον· γὰρ τοῦτο  ποιήσειεν   βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος
[11, 8]   ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο  ποιήσειν   ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος δ' αὐτοῦ
[11, 5]   ἐξ ὁμοφύλων· νῦν μέντοι γε  ποιήσειν   αὐτοὺς τῷ μὲν θεῷ κεχαρισμένα
[11, 6]   ταῖς ἡμέραις ὑπὸ Ἀμάνου δίκαια  ποιήσειν,   εἰ διαφυγόντες μὲν ἐν αὐταῖς
[11, 8]   ὀρῶν ἐστιν ὑψηλότατον, καὶ ταῦτα  ποιήσειν   ἐπαγγελλομένου μετὰ τῆς Δαρείου γνώμης
[11, 5]   ἀποπεμψαμένους τὰς γυναῖκας. Οἱ δὲ  ποιήσειν   μὲν τοῦτο πάντες ἐξεβόησαν, τὸ
[11, 6]   γὰρ τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς αἰδῶ  ποιήσεται   παράδειγμα τὴν τῆς βασιλίσσης ὑπερηφανίαν
[11, 6]   ἐκ τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας, οἷς  ποιήσετε   καλῶς μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ
[11, 6]   ὃν φῂς ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν,  ποίησον   ἐφ' ἵππου βαδίζειν τὴν αὐτὴν
[11, 5]   νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς  ποιήσονται   τῷ θεῷ περὶ τῆς αὐτῶν
[11, 8]   καὶ διδαχθεὶς ὑφ' ὑμῶν ἀκριβέστερον  ποιήσω   τὰ δόξαντα. τοῖς μὲν οὖν
[11, 3]   τῶν πραγμάτων ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον αὐτοῖς  ποιήσω   τὴν διήγησιν. Τὸ δὲ κεφάλαιον
[11, 6]   κόσμον, οὗτος δ' ἦν ἐκ  ποικίλης   μὲν ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ καὶ
[11, 5]   τῶν πρὸς αὐτὰ φίλτρων  ποιούμενοι   πλείονα λόγον εὐθὺς ἐξέβαλον καὶ
[11, 5]   προσεξεργάσῃ τὴν εἰς αὐτὰ δαπάνην  ποιούμενος   ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου. Ἔγραψα
[11, 4]   τοῦ πρότερον ὄντος οὐδένα λόγον  ποιούμενος   οὐδ' ἀνάμνησιν οὐδὲ πρὸς τὴν
[11, 8]   καὶ διαφέρουσαν τῶν ἄλλων ἐθνῶν  ποιούμενος   τὴν ὑπάντησιν εἰς τόπον τινὰ
[11, 5]   παραινοῦντος ἑορτάζειν ἤρξαντο καὶ τοῦτο  ποιοῦντες   ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἐν ταῖς
[11, 4]   τοὺς Μωυσέως νόμους. Ταῦτα δὲ  ποιοῦντες   οὐκ ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς
[11, 3]   καὶ τοὺς φυτεύσαντας ἀμπέλους, αἳ  ποιοῦσιν   τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν αἱ
[11, 4]   καὶ τὰ τείχη περιβεβλήκασιν τῇ  πόλει   σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ
[11, 6]   κομισθέντος τοῦ προστάγματος εἰς τὰς  πόλεις   καὶ τὴν χώραν ἕτοιμοι πάντες
[11, 5]   λαῷ κατὰ κώμας τε καὶ  πόλεις   κατὰ τὸ ἑκάστοις δυνατόν, ὑποσχόμενος
[11, 8]   Ἱεροσολύμοις ἐξεστράτευσεν ἐπὶ τὰς ἐχομένας  πόλεις.   Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς οὓς
[11, 6]   ἔτους, ὅπως οἱ πανταχόθεν ἡμῖν  πολέμιοι   μιᾷ ἡμέρᾳ διαφθαρέντες τοῦ λοιποῦ
[11, 5]   ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ  πολέμιοι,   τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ, ἵν'
[11, 8]   ἐν Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας τοὺς  πολεμίους   ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος αὐτοῖς ἐξεδέχετο.
[11, 5]   παθεῖν ἄτοπον πρὸς τῶν  πολεμίων   τινος ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος
[11, 8]   ὡς ἂν Δαρεῖος κρατήσας τῶν  πολεμίων   ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ οὐκ αὐτὸς
[11, 3]   τὴν ὠφέλειαν τὴν ἐκ τοῦ  πολέμου   τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. Καὶ οἱ
[11, 2]   γὰρ περί τε ἄλλους ἀσχοληθέντι  πολέμους   ἄγνοια τούτων ἦν καὶ στρατευσαμένῳ
[11, 3]   ἰσχὺν εἰκότως ἂν εἶεν. Ἀμέλει  πολέμους   ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις
[11, 2]   ἀεὶ γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ  πολέμους   οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς
[11, 6]   πάντες ἐποίησαν οἱ ἐν ταῖς  πόλεσιν   Ἰουδαῖοι, ἐν αἷς τὰ περὶ
[11, 6]   τῇ χώρᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις  πόλεσιν   Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς ἑπτακισμύριοι
[11, 2]   Ἰουδαίους πρός τε τὴν τῆς  πόλεως   ἀνάστασιν καὶ τὴν τοῦ ναοῦ
[11, 6]   καὶ καταχεάμενος σποδιὰν διὰ τῆς  πόλεως   ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν
[11, 1]   ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς  πόλεως   καὶ ἀναβιούσης τῆς ἀρχαίας περὶ
[11, 3]   θεόν, καὶ τοῖς φύλαξι τῆς  πόλεως   καὶ τοῦ ναοῦ προσέταξεν κλήρους
[11, 8]   δ' αὐτὸν οὐ πόρρω τῆς  πόλεως   ὄντα πρόεισι μετὰ τῶν ἱερέων
[11, 6]   ἕνα κηρύσσειν δι' ὅλης τῆς  πόλεως,   ὅτι ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς
[11, 2]   δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς  πόλεως   οὕτως συνοικισθείσης καὶ τὸν κύκλον
[11, 5]   Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο τῆς  πόλεως   τὸν κύκλον οὐδὲν κάμνων οὔτε
[11, 6]   ἵππον ἐν κύκλῳ περιῄει τὴν  πόλιν   Ἀμάνου προάγοντος καὶ κηρύσσοντος, ὅτι
[11, 8]   Γάζαν ἐπὶ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν  πόλιν   ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. δ' ἀρχιερεὺς
[11, 1]   ἰδίαν ἀπελθοῦσι πατρίδα τήν τε  πόλιν   ἀνακτίζειν καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι
[11, 8]   θεὸς θαρρεῖν καὶ στεφανοῦντας τὴν  πόλιν   ἀνοίγειν τὰς πύλας, καὶ τοὺς
[11, 2]   βασιλέων ἐχθροὺς Ἰουδαίους καὶ τὴν  πόλιν   αὐτῶν, διὰ τοῦτο καὶ
[11, 8]   καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον εἰς τὴν  πόλιν   αὐτῶν τιμῆσαι καὶ τὸ παρ'
[11, 8]   ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς τήν τε  πόλιν   διαρπάσειν καὶ τὸν ἀρχιερέα μετ'
[11, 5]   ἀπὸ μακρᾶς ὁδοιπορίας εἰς τὴν  πόλιν   εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους
[11, 8]   αὐτῇ ἐπὶ τὴν τῶν Γαζαίων  πόλιν   ἦλθεν καὶ τήν τε Γάζαν
[11, 7]   εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν τὴν  πόλιν   Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ τοῖς Ἀσσυρίοις
[11, 1]   πατρίδα καὶ ἀναστῆσαί τε τὴν  πόλιν   Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν τοῦ θεοῦ
[11, 5]   χώραν ἐκλιπόντας μετελθεῖν εἰς τὴν  πόλιν   καὶ μένειν ἐν αὐτῇ κατασκευάσας
[11, 6]   Εἰδέναι μέντοι γε βούλομαι καὶ  πόλιν   καὶ πᾶν ἔθνος, ἐὰν τῶν
[11, 3]   Ἱεροσόλυμα, καὶ συγκατασκευάζειν αὐτῷ τὴν  πόλιν,   καὶ πάντας ἔγραψεν ἐλευθέρους εἶναι
[11, 4]   ἐκ τῶν κωμῶν εἰς τὴν  πόλιν,   καὶ τὴν ἑορτὴν ἤγαγον ἁγνεύοντες
[11, 2]   διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς Ἰουδαίους τὴν  πόλιν   καὶ τὸν ναόν. Καὶ ταῦτα
[11, 4]   καὶ Χαλδαίων βασιλεὺς ἑλὼν τὴν  πόλιν   κατὰ κράτος αὐτήν τε καθεῖλεν
[11, 2]   συγχωρεῖν τοῖς Ἰουδαίοις οἰκοδομεῖν τὴν  πόλιν,   μὴ ἐπὶ πλέον αὐξηθῇ τὰ
[11, 6]   δοκιμάσῃ. Ἐπεὶ δ' ἐκπεριῆλθον τὴν  πόλιν,   μὲν Μαρδοχαῖος εἰσῄει πρὸς
[11, 5]   ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ τὴν  πόλιν   ὁρῶν ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς ἱερεῖς τε
[11, 5]   πολυανθρωποτέραν δὲ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν  πόλιν   οὕτως συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ δὲ
[11, 4]   τῶν Ἰουδαίων, ὡς τήν τε  πόλιν   ὀχυροῦσι καὶ τὸν ναὸν φρουρίῳ
[11, 8]   τῶν Ἰουδαίων παραθεόντων εἰς τὴν  πόλιν   παραγίνεται. Καὶ ἀνελθὼν ἐπὶ τὸ
[11, 2]   τὴν ἡμετέραν καὶ τήν τε  πόλιν   τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν
[11, 6]   βασιλέως γραμμάτων καὶ τοὺς κατὰ  πόλιν   τῶν Ἰουδαίων καὶ τοὺς κατὰ
[11, 1]   προφήτου πρὶν κατασκαφῆναι τὴν  πόλιν,   ὡς μετὰ τὸ δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ
[11, 8]   Μηνῶν δ' ἑπτὰ τῇ Τύρου  πολιορκίᾳ   διεληλυθότων καὶ δύο τῇ Γάζης
[11, 8]   ὅρκους· ὅθεν πονικώτερον χρησάμενος τῇ  πολιορκίᾳ   λαμβάνει τὴν Τύρον. Καταστησάμενος δὲ
[11, 8]   καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον τῆς Τύρου  πολιορκίας,   ὧν τε αὐτὸς ἄρχει τόπων
[11, 2]   μου βιβλία, καὶ εὑρέθη  πόλις   ἐχθρὰ βασιλεῦσιν ἀεὶ γεγενημένη, καὶ
[11, 6]   ἐν ταραχῇ δ' ἦν  πόλις.   ~(Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν τὸ
[11, 5]   αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ τοῖς  πολίταις   ἀναστήσεται τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ
[11, 4]   φιλοτιμίᾳ κατῴκησαν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις  πολιτείᾳ   χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ
[11, 5]   ἱερέων καὶ Λευιτῶν παραβεβήκασι τὴν  πολιτείαν   καὶ λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους
[11, 5]   τῆς ἐπανορθώσεως τῶν περὶ τὸ  πολίτευμα   παρανομηθέντων Ἔζδρᾳ χάριν εἰδότες.
[11, 4]   κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ τοῦτον  πολιτευόμενοι   τὸν τρόπον ἔτεσιν πλέον
[11, 6]   πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν ἄριστον  πολιτευομένους   τρόπον καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας,
[11, 8]   μετὰ τῶν ἱερέων καὶ τοῦ  πολιτικοῦ   πλήθους, ἱεροπρεπῆ καὶ διαφέρουσαν τῶν
[11, 5]   Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν οὕτως συνέβη γενέσθαι.  Πολλὰ   δὲ καὶ ἄλλα καλὰ καὶ
[11, 5]   τείχη καὶ τὰ πέριξ ἔθνη  πολλὰ   διατιθέναι κακὰ τοὺς Ἰουδαίους, ἡμέρας
[11, 6]   τοὺς κατὰ χώραν ἐπεῖχεν, ὡς  πολλὰ   καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν διὰ
[11, 4]   πρὸς αὐτοὺς καὶ βασκάνως διακείμενοι  πολλὰ   κακὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο πλούτῳ
[11, 5]   ταύτην ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ  πολλὰ   πραγματεύσονται πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἐμπόδια,
[11, 7]   οὖσαν τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ  πολλὰ   τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ τοῖς ἐν
[11, 4]   καὶ τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ  πολλὰ   τοῖς τε λατόμοις καὶ τέκτοσι
[11, 6]   ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας αὐτοῦ  πολλαῖς   ἡμέραις. Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν
[11, 6]   αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ  πολλάκις   εἰς τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ
[11, 3]   θρεψαμένην γῆν, καὶ τῶν φιλτάτων  πολλάκις   λήθην ἔχομεν διὰ τὰς γυναῖκας,
[11, 6]   ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ  πολλάκις   προενόησεν καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ
[11, 6]   ἐπορεύετο πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ  πολλάκις   τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν
[11, 6]   πορφύρεα κατ' αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε  πολλὰς   μυριάδας κατακλίνεσθαι. Διηκονοῦντο δ' ἐκπώμασι
[11, 8]   Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος οὖν καὶ  πολλὴν   ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ αὐτὸν προθυμίαν
[11, 4]   γερόντων ἄρχουσιν. Καὶ ἠνύετο κατὰ  πολλὴν   σπουδὴν κατασκευὴ τοῦ ναοῦ
[11, 8]   βασιλεὺς τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ  πολλὴν   τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων
[11, 3]   Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ μετὰ  πολλῆς   παρασκευῆς τούς τε περὶ αὐτὸν
[11, 5]   τὸν βίον καὶ ταφῆναι μετὰ  πολλῆς   φιλοτιμίας ἐν Ἱεροσολύμοις. Ὑπὸ δὲ
[11, 1]   οἱ ἱερεῖς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.  Πολλοὶ   γὰρ κατέμειναν ἐν τῇ Βαβυλῶνι
[11, 5]   Ἔζδραν εὔνοιαν ἅπαντες μὲν ὑπερηγάπησαν,  πολλοὶ   δ' αὐτῶν καὶ τὰς κτήσεις
[11, 6]   καὶ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν.  Πολλοὶ   διὰ μέγεθος εὐεργεσίας καὶ τιμῆς,
[11, 8]   ταῦτα ζῶντες, ἑτοίμως ἔχειν ἐπάγεσθαι,  πολλοὶ   τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν ἠγάπησαν.
[11, 5]   θυρωρῶν καὶ ἱεροψαλτῶν καὶ ἱεροδούλων  πολλοὶ   τὸν ἀριθμόν. Συναγαγὼν δὲ τοὺς
[11, 8]   τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως Ἰαδδοῦ ἀδελφόν,  πολλοὺς   δὲ καὶ ἄλλους αὐτῷ συμπαρόντας
[11, 5]   δὲ νυκτὸς κακῶς ἀπεργαζομένων, ὡς  πολλοὺς   ἐκ τῆς χώρας καὶ ἐξ
[11, 5]   ἐχομένου νουμηνίας ποιησάμενοι τὴν ἔρευναν  πολλοὺς   ἔκ τε τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων
[11, 5]   συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν ἐμποδίζοντες,  πολλούς   τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν καὶ
[11, 5]   (Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι καὶ  πολλοὺς   τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ
[11, 8]   τὸν Σαναβαλλέτην ἤδη πρεσβύτερον εἶναι.  Πολλῶν   δὲ ἱερέων καὶ Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις
[11, 6]   ἑκατὸν σατραπειῶν ἄρχουσι τάδε γράφει.  Πολλῶν   ἐθνῶν ἄρξας καὶ πάσης ἧς
[11, 1]   θεόν, ὅτι βούλομαι Κῦρον ἐγὼ  πολλῶν   ἐθνῶν καὶ μεγάλων ἀποδείξας βασιλέα
[11, 5]   καὶ φήμας αὐτοῖς διέστελλον ὡς  πολλῶν   ἐπιστρατεύειν αὐτοῖς μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ'
[11, 6]   ἀγαγεῖν πρὸς αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ  πολλῶν   εὑρέθη τις ἐν Βαβυλῶνι κόρη
[11, 6]   Τὴν δ' αἰτίαν μετ' οὐ  πολὺ   δηλώσομεν· πρέπει γὰρ τὰ τοῦ
[11, 2]   ἔσπευσαν εἰς Ἱεροσόλυμα πλῆθος ἐπαγόμενοι  πολύ,   καὶ διεκώλυσαν οἰκοδομεῖν τοὺς Ἰουδαίους
[11, 5]   ἐξεβόησαν, τὸ δὲ πλῆθος εἶναι  πολύ,   καὶ τὴν ὥραν τοῦ ἔτους
[11, 5]   ἡδέως ὑπήκουσαν οἷς Νεεμίας διετάξατο,  πολυανθρωποτέραν   δὲ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν
[11, 4]   εὐδαίμονος καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ  πολὺν   διαμεῖναι χρόνον. Ἐπεὶ δὲ τῶν
[11, 3]   ἡμῖν ἀποζευχθῆναι γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν  πολὺν   κτησάμενοι καὶ ἄργυρον καὶ ἄλλο
[11, 6]   ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ  πολυτελείᾳ   τῶν ἀλειμμάτων ὧν χρῄζει τὰ
[11, 4]   ἐπὶ ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι  πολυτελείας,   ἀλλὰ καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες
[11, 4]   μνήμαις ἀναπολοῦντες μέγιστόν τε καὶ  πολυτελέστατον,   καὶ τὸν γεγενημένον ὁρῶντες ὑπὸ
[11, 6]   χρυσέοις καὶ τοῖς διὰ λίθου  πολυτελοῦς   εἰς τέρψιν ἅμα καὶ θέαν
[11, 6]   ἐσθῆτος, χρυσοῦ δὲ καὶ λίθου  πολυτελοῦς,   φοβερώτερον καὶ δι' αὐτὰ μᾶλλον
[11, 3]   ἄργυρον καὶ ἄλλο τι τῶν  πολυτελῶν   καὶ σπουδῆς ἀξίων, ὅταν ἴδωμεν
[11, 6]   τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ  πολυτελῶς,   οἷον εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ τοῦ
[11, 8]   τε καὶ παρακελεύσεως, νομίζω θείᾳ  πομπῇ   τὴν στρατείαν πεποιημένος Δαρεῖον νικήσειν
[11, 2]   τε πόλιν τὴν ἀποστάτιν καὶ  πονηρὰν   οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς ἀγορὰς αὐτῆς
[11, 6]   δὲ θεὸς κατεγέλα τῆς Ἀμάνου  πονηρᾶς   ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον εἰδὼς
[11, 6]   μὴ μόνον τὴν Ἀμάνου κολάσαντος  πονηρίαν,   ἀλλὰ καὶ τὴν κατ' ἄλλου
[11, 6]   βασιλεῖ κατηγόρει λέγων ἔθνος εἶναι  πονηρόν,   διεσπάρθαι δὲ τοῦτο κατὰ τῆς
[11, 6]   τοῦ Ἀμάνου καὶ τοῦτον ὄντα  πονηρὸν   ἐπ' αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν
[11, 2]   Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν καὶ φύσει  πονηρὸς   ὢν κινεῖται πρὸς τὰ δεδηλωμένα
[11, 6]   πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ  πονηροὺς   κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν ἄριστον πολιτευομένους
[11, 3]   γῆν ἐργαζόμενοι καὶ ἀροῦντες ὅταν  πονήσαντες   καὶ ἅπασαν τὴν τῶν ἔργων
[11, 8]   αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς ὅρκους· ὅθεν  πονικώτερον   χρησάμενος τῇ πολιορκίᾳ λαμβάνει τὴν
[11, 3]   ἰσχὺν τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε· οὐχὶ  πονοῦντες   καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες καὶ
[11, 3]   θαλάττης, ὅταν ἡμῖν ἐκ τῶν  πόνων   περιγένηταί τινα, αὐτὰ φέροντες ὡς
[11, 5]   ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι  πορευθέντι   τὸ τεῖχος ἀνεγεῖραι καὶ τοῦ
[11, 6]   αὐτὸν πέμψασα διάκονον εἰς Σοῦσα  πορευθέντι   τοὺς ἐκεῖ Ἰουδαίους εἰς ἐκκλησίαν
[11, 8]   ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ' αὐτὸν οὐ  πόρρω   τῆς πόλεως ὄντα πρόεισι μετὰ
[11, 8]   ἐγένετο. γὰρ Ἀλέξανδρος ἔτι  πόρρωθεν   ἰδὼν τὸ μὲν πλῆθος ἐν
[11, 3]   τούτῳ γέρας δώσειν ὑπισχνεῖται νικητήριον  πορφύραν   ἐνδύσασθαι καὶ ἐν ἐκπώμασιν χρυσοῖς
[11, 6]   ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν  πορφύραν,   ἣν βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ
[11, 6]   ἄγων τὸν ἵππον καὶ τὴν  πορφύραν   καὶ τὸ χρυσοῦν περιαυχένιον, καὶ
[11, 6]   ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι τὴν  πορφύραν.   δὲ οὐκ εἰδὼς τἀληθές,
[11, 6]   ἀργυρέων κιόνων ὕφη λίνεα καὶ  πορφύρεα   κατ' αὐτῶν διεπέτασεν, ὥστε πολλὰς
[11, 6]   τῶν ἐπὶ τῆς χώρας τί  ποτ'   εἴη γεγονὸς διαποροῦντος καὶ τί
[11, 8]   Ἀσίαν. Περαιωσάμενος οὖν τὸν Εὐφράτην  ποταμὸν   καὶ τὸν Ταῦρον τὸ Κιλίκιον
[11, 3]   σφόδρα ταπεινὸν αὑτὸν ποιεῖν, εἴ  ποτε   δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς ἀλλήλους δὲ
[11, 3]   δὲ τὸν τοσούτων κύριον εἶδόν  ποτε   ὑπὸ τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου
[11, 8]   ἔθνος μηδὲ συνεστός, εἰ νεωτερίσειέν  ποτε,   χαλεπὸν τοῖς βασιλεῦσιν, καθὼς
[11, 6]   Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις καὶ  πότοις   ἦσαν, ἐν ταραχῇ δ' ἦν
[11, 6]   διακόνοις μὴ βιάζεσθαι πίνειν τὸ  ποτὸν   αὐτοῖς συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ
[11, 3]   τὴν πάτριον γῆν, εἰς δὲ  πότον   καὶ κώμους τραπέντες ἐφ' ἡμέρας
[11, 5]   τῷ βασιλεῖ τὴν ἐπὶ τοῦ  πότου   διακονίαν. Ὡς δὲ μετὰ τὸ
[11, 6]   ἐσθῆτα περιθεμένη, καὶ τροφῇ καὶ  ποτῷ   καὶ τοῖς ἡδέσιν ἀποταξαμένη τρισὶν
[11, 8]   τοιοῦτοι τὴν φύσιν, ὡς ἤδη  που   καὶ πρότερον δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν
[11, 6]   μισοῦν καὶ δύσνουν τοῖς ἡμετέροις  πράγμασι,   κελεύω τοὺς δηλουμένους ὑπὸ τοῦ
[11, 4]   παρ' αὐτῶν οὐκ ἀσφαλῆ τοῖς  πράγμασιν   αὐτοῦ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν
[11, 6]   δὲ καὶ τοῖς Ἰουδαίοις τὰ  πράγματα   δι' αὐτοὺς ἀμείνω πάσης ἐλπίδος.
[11, 7]   κατοικοῦσιν τοὺς ἐν αὐτῇ βασιλεῖς  πράγματα   παρασχόντας, ἀσμένως συνῴκισεν τὴν αὐτοῦ
[11, 2]   στάσεις καὶ πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες  πραγματευσάμενοι,   καὶ βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς
[11, 6]   τὸ ἀκίνδυνον αὐτοῖς ἐκ τούτου  πραγματεύσασθαι.   Καὶ γὰρ τοῦ δωδεκάτου μηνὸς
[11, 4]   τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ τριβὴν  πραγματεύσασθαι.   Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[11, 5]   ἡμᾶς φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ  πραγματεύσονται   πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἐμπόδια, θαρρεῖν
[11, 3]   ἀναγινωσκόντων διάνοιαν τῆς συναφῆς τῶν  πραγμάτων   ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον αὐτοῖς ποιήσω τὴν
[11, 4]   οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν  πραγμάτων   ἄχρι οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη
[11, 6]   Ἔνιοι δὲ ἐκ τούτων προστασίαν  πραγμάτων   ἐπιτραπέντες παρὰ τῶν φίλων καὶ
[11, 6]   τὰ ὑπομνήματα καὶ τῶν ἰδίων  πράξεων   ἀναγινώσκειν αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ
[11, 6]   γραμματέως καὶ μεταβαίνοντος εἰς ἑτέραν  πρᾶξιν   ἐπέσχεν βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ
[11, 6]   ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ  πρᾷον   ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ προνοησάμενος εἰρήνης
[11, 2]   σου Ῥάθυμος πάντα τὰ  πραττόμενα   γράφων καὶ Σεμέλιος γραμματεὺς
[11, 6]   ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου,  πραχθήσεσθαι   γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 6]   αἰτίαν μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν·  πρέπει   γὰρ τὰ τοῦ βασιλέως διηγεῖσθαι
[11, 4]   Δαρεῖον κατηγορῆσαι τῶν Σαμαρειτῶν, καὶ  πρεσβεύουσιν   Ζοροβάβηλος καὶ ἄλλοι τῶν ἀρχόντων
[11, 4]   Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν  πρεσβευσαμένοις   τοῖς Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν βασιλέα
[11, 4]   καὶ Ἀνανίας καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων  πρεσβευταὶ   ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς
[11, 6]   Ἔπειτα τὰ ἔθνη καὶ τοὺς  πρεσβευτὰς   αὐτῶν ἐν Σούσοις ἐπὶ ἡμέρας
[11, 4]   Σαμαρέων ἐπέφερον, ἔγνω παρὰ τῶν  πρέσβεων   βασιλεύς, δοὺς αὐτοῖς κομίζειν
[11, 8]   δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν  πρεσβύτεροι   δεινοπαθοῦντες ἐπὶ τῷ τὸν Ἰαδδοῦ
[11, 4]   Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν οἱ  πρεσβύτεροι   τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς μνήμαις
[11, 4]   τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖς  πρεσβυτέροις   τῶν Ἰουδαίων καὶ τῶν γερόντων
[11, 8]   γὰρ συνέβαινεν τὸν Σαναβαλλέτην ἤδη  πρεσβύτερον   εἶναι. Πολλῶν δὲ ἱερέων καὶ
[11, 5]   ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ  πρεσβυτέρους   ἐξ οὗ ἂν θελήσωσιν τόπου
[11, 4]   τοῦ πλήθους χαρὰν τῶν  πρεσβυτέρων   καὶ ἱερέων ἐφ' οἷς ἐδόκουν
[11, 5]   ἱεροῦ, παρόντων ἅμα καὶ τῶν  πρεσβυτέρων   καὶ ὑπὸ τοῦ κρύους ἀηδῶς
[11, 5]   οὐσίας αὐτῶν κατὰ τὴν τῶν  πρεσβυτέρων   κρίσιν ἀφιερωθησομένης, συνῆλθον ἐκ τῆς
[11, 1]   αὐτοῖς διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου  πρὶν   κατασκαφῆναι τὴν πόλιν, ὡς
[11, 8]   συνήθροιζεν ἀπαντῆσαι διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν  πρὶν   πᾶσαν αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι
[11, 7]   καὶ φόρους ἐπέταξε τοῖς Ἰουδαίοις,  πρὶν   τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ
[11, 6]   τὸν γραμματέα κομίσαντα καὶ τῶν  πρὸ   αὐτοῦ βασιλέων τὰ ὑπομνήματα καὶ
[11, 3]   σκεύη, καὶ πάντα, ὅσα Κῦρος  πρὸ   αὐτοῦ ἐβουλήθη περὶ τῆς τῶν
[11, 4]   τριακονταδύο μῆνας ἓξ ἡμέρας δέκα,  πρὸ   δὲ τῶν βασιλέων τούτων ἄρχοντες
[11, 1]   αὐτοῦ προφητείας Ἡσαίας κατέλιπεν  πρὸ   ἐτῶν διακοσίων καὶ δέκα· οὗτος
[11, 4]   τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν ἐκγόνους.  Πρὸ   μὲν γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ
[11, 6]   τῆς μελλούσης συμφορᾶς· καὶ γὰρ  πρὸ   ὀφθαλμῶν αὐτὴν εἶχον ἤδη καὶ
[11, 6]   θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι Ἀμάνης εἴη  πρὸ   τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι.
[11, 6]   Μαρδοχαῖον ἐν οὕτως οἰκτρῷ σχήματι  πρὸ   τῆς αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς
[11, 6]   προσέταξεν τῶν φίλων ὃν ἂν  πρὸ   τῆς αὐλῆς εὕρωσιν ἤδη παρόντα
[11, 6]   περιαυχένιον, καὶ τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν  πρὸ   τῆς αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν
[11, 5]   βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα περιπατῶν  πρὸ   τῆς μητροπόλεως τῶν Περσῶν Σούσων,
[11, 6]   τὸν ταῦτα κατ' αὐτῶν μηχανησάμενον  πρὸ   τῶν πυλῶν τῶν ἐν Σούσοις
[11, 6]   καὶ περιαυχένιον χρυσοῦν ἔχοντα καὶ  προάγοντα   τῶν ἀναγκαίων φίλων ἕνα κηρύσσειν
[11, 6]   κύκλῳ περιῄει τὴν πόλιν Ἀμάνου  προάγοντος   καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ' ἔσται
[11, 6]   Ἰουδαῖον καὶ ταῦτα ἐκείνῳ δοὺς  προάγων   αὐτοῦ τὸν ἵππον, σὺ γάρ,
[11, 5]   διετέλουν ἐπιβουλὰς αὐτοῖς συντιθέντες τὴν  προαίρεσιν   αὐτῶν ἐμποδίζοντες, πολλούς τε τῶν
[11, 4]   σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ βασιλέως  προαίρεσιν   ταύτῃ τὰ λοιπὰ ἀκόλουθα ποιεῖν
[11, 6]   μόνον ἀπολύω τῆς ἐκ τῶν  προαπεσταλμένων   τιμωρίας, οἷς ποιήσετε καλῶς μὴ
[11, 6]   καὶ παρασκευαζέσθωσαν πάντως εἰς τὴν  προγεγραμμένην   ἡμέραν, ἵνα τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν.
[11, 6]   ὃς ἐμοί τε καὶ τοῖς  προγόνοις   ἡμῶν τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν, οὐ
[11, 1]   δὲ αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκ  προγόνων   εἰθισμένην τιμὴν κτηνῶν καὶ οἴνου
[11, 2]   γράμματα ἐκέλευσα ἐπισκέψασθαι τὰ τῶν  προγόνων   μου βιβλία, καὶ εὑρέθη
[11, 5]   ἐν τάφοι καὶ μνήματα  προγόνων   τῶν ἐμῶν εἰσιν, ἀκούω βεβλῆσθαι
[11, 3]   χρύσεον, καὶ μετ' αὐτὸν ἕξειν  προεδρίαν   διὰ τὴν σοφίαν καὶ συγγενής
[11, 1]   ἐκείνων τῶν ταλαιπώρων, καὶ καθὼς  προεῖπεν   αὐτοῖς διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου
[11, 1]   ἔθνος προσκυνεῖ. Καὶ γὰρ τοὐμὸν  προεῖπεν   ὄνομα διὰ τῶν προφητῶν, καὶ
[11, 3]   τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου τὰ  προειρημένα   ἐπαύσατο, μετ' αὐτὸν ἤρξατο
[11, 6]   ταῦτα μὲν οἱ Ἰουδαῖοι τὰς  προειρημένας   ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας.
[11, 6]   τῶν Ἰουδαίων ἀπώλειαν εἰς τὴν  προειρημένην   ἡμέραν ἐγίνοντο· ἐσπεύδετο δὲ τοῦτο
[11, 6]   ὅτε δ' ἐνόμιζεν ἀποχρώντως τῷ  προειρημένῳ   χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν τὰς
[11, 5]   τὸ περὶ τοὺς γάμους τῶν  προειρημένων   οὕτως ἐπανορθώσας Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν
[11, 8]   οὐ πόρρω τῆς πόλεως ὄντα  πρόεισι   μετὰ τῶν ἱερέων καὶ τοῦ
[11, 5]   τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου  προελθών   τις ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν ἤδη
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς τῇ παραινέσει  προελθών.   Φησίν, ἔχεις γὰρ καὶ τὸν
[11, 6]   ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ πολλάκις  προενόησεν   καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ νῦν
[11, 3]   καταυλούμενοι καὶ περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις.  Προέπεμπε   δὲ αὐτοὺς καὶ τὸ ὑπολειπόμενον
[11, 4]   μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς  προεστήκεσαν   τῶν πραγμάτων ἄχρι οὗ τοὺς
[11, 8]   λευκαῖς ἐσθῆσιν, τοὺς δὲ ἱερεῖς  προεστῶτας   ἐν ταῖς βυσσίναις αὐτῶν, τὸν
[11, 6]   ἐν αἷς τὰ περὶ τούτων  προετέθη   γράμματα, θρηνοῦντες καὶ τὰς κατηγγελμένας
[11, 1]   μου τὸν ναόν. Ταῦτα Ἡσαίας  προεφήτευσεν   ἔμπροσθεν κατασκαφῆναι τὸν ναὸν
[11, 5]   οὖν καὶ αὐτὸς ἐβουλεύσατο Ἔσδρας,  προεχώρησεν   δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν ἄξιον
[11, 4]   δυνάμενοι μέχρι θρήνων καὶ δακρύων  προήγοντο.   δὲ λαὸς ἠγάπα τοῖς
[11, 6]   χρυσοῦν καὶ τὸν στρεπτὸν περιθέμενος  προῆλθεν,   ἰδόντες αὐτὸν οὕτως τετιμημένον ὑπὸ
[11, 5]   ἐδυσφόρουν καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν  προήχθησαν   ἐνθυμούμενοι πρὸς αὑτούς, ὅτι μηδὲν
[11, 3]   τούτων μᾶλλον ἀλήθεια. Ταῦτα  προθεὶς   αὐτοῖς ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ
[11, 8]   πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ αὐτὸν  προθυμίαν   ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ μικροῦ δεῖν
[11, 4]   συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν  προθυμίας   ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ'
[11, 6]   ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν  προκειμένην   ὁδὸν ἤνυον. δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 3]   τὸ δοκοῦν αὐτῷ περὶ τῶν  προκειμένων.   (Καὶ πρῶτος ἤρξατο λέγειν
[11, 8]   προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη περὶ τῶν  προκειμένων   Σαναβαλλέτης αὐτῷ λόγους προσέφερεν
[11, 6]   οἰκουμένην παρθένους εὐπρεπεῖς, ὧν τὴν  προκριθεῖσαν   ἕξειν γυναῖκα· σβέννυσθαι γὰρ τὸ
[11, 4]   δύσκολον, ὡς τοῦ θεοῦ ταῦτα  προλέγοντος.   Πιστεύοντες δὲ τοῖς προφήταις ἐντεταμένως
[11, 6]   καὶ τὸ πλῆθος φωνάς, παρακαλοῦν  προνοῆσαι   τὸν θεὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν
[11, 6]   καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν καὶ  προνοησάμενος   εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν
[11, 5]   Οὕτως δὲ καὶ συντεταμένως καὶ  προνοητικῶς   αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν οὐχὶ
[11, 3]   οὐδὲ τῶν ἰδίων ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι  πρόνοιαν,   ἀλλ' ἓν ἔργον ἡγούμενος τῶν
[11, 5]   οὐκ ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ ὑμῶν  πρόνοιαν·   ἀμέλει συνήργησέν μοι παρὰ τοῦ
[11, 4]   τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι  πρόνοιαν.   Ὃς μετὰ τὸ λαβεῖν παρὰ
[11, 6]   εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε  προνοίας   ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ τῶν
[11, 8]   ὑπάντησιν μηδὲν προσδοκῶντας πείσεσθαι δεινὸν  προνοουμένου   τοῦ θεοῦ. Διαναστὰς δὲ ἐκ
[11, 3]   τοπάρχαις καὶ σατράπαις γράφει κελεύων  προπέμψαι   τὸν Ζοροβάβηλον καὶ τοὺς σὺν
[11, 5]   κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς  προπέμψοντας.   Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς, ἄραντες
[11, 6]   τοῖς ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις  πρόρριζον   ἀπολέσθαι μηδέ τι αὐτοῦ λείψανον
[11, 3]   τὴν θάλασσαν εἶναι χρησίμην αὐτοῖς  πρὸς   θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν
[11, 5]   αὐτὸν τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν αὐτῷ  πρὸς   Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν τῆς
[11, 8]   ὀκτακισχιλίους τῶν ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ  πρὸς   Ἀλέξανδρον ἧκεν καὶ καταλαβὼν αὐτὸν
[11, 6]   αὐτῷ. (Ταῦτα δὲ τούτων ἔτι  πρὸς   ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς
[11, 5]   τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ  πρὸς   ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο,
[11, 5]   γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ  πρὸς   ἀνάγκην ἐχρῆτο. Καὶ ταύτην ὑπέμεινε
[11, 5]   κατέσχεν, τὸ δ' ἀντίγραφον αὐτῆς  πρὸς   ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς τοὺς
[11, 6]   αἵματος, ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς  πρὸς   ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς
[11, 6]   Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης  πρὸς   ἀπώλειαν αἰτησάμενος· τούτῳ γάρ με
[11, 6]   δὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου  πρὸς   ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς
[11, 6]   τοῦ λαοῦ κίνδυνον ἀπωδύρετο καὶ  πρὸς   ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ τοῦ ἔθνους
[11, 5]   τῶν νόμων φυλακῆς τῶν  πρὸς   αὐτὰ φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον
[11, 6]   αὐτὸν μετὰ Ἀμάνου τοῦ φίλου  πρὸς   αὐτὴν ἐλθεῖν ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ
[11, 6]   τιμὴν ἑτέρᾳ γυναικί. (Διακείμενος δὲ  πρὸς   αὐτὴν ἐρωτικῶς καὶ μὴ φέρων
[11, 5]   φιλοτιμουμένους, ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται  πρὸς   αὐτὴν ἡμῖν ἐμπόδια, θαρρεῖν μὲν
[11, 6]   αὐτῆς βούλησιν, εἰ πάλιν ἔλθοι  πρὸς   αὐτὴν μετὰ Ἀμάνου ἐφ' ἑστίασιν.
[11, 6]   παραίτησιν ὀργῆς, εἴ τι παροξυνθείη  πρὸς   αὐτὴν βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ
[11, 6]   καὶ πολλάκις τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος  πρὸς   αὐτὴν οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη
[11, 3]   ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν  πρὸς   αὐτὴν τὸ ἄδικον δυνάμενον. Ἔτι
[11, 6]   γυναικὸς καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη  πρὸς   αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ
[11, 6]   ἕως τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ  πρὸς   αὐτοῖς ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν
[11, 6]   τοῦ βασιλέως καὶ εἰσερχόμενος  πρὸς   αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ
[11, 6]   καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι  πρὸς   αὐτὸν ἄκλητος ἔλθοι· τὸν γὰρ
[11, 6]   αὐτὸν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔλθοι  πρὸς   αὐτόν. Εἶναι δὲ τὸν σταυρὸν
[11, 8]   συνοικοῦντα μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον  πρὸς   αὐτόν· ἡγοῦντο γὰρ τὸν τούτου
[11, 6]   εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς Ἐσθήρας  πρὸς   αὐτὸν ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ πεσὼν
[11, 6]   ἐπικειμένη τὸ κάλλος. Εἰσῄει δὲ  πρὸς   αὐτὸν μετὰ δέους. Ὡς δὲ
[11, 6]   ἤθελεν τῶν ἀκλήτων προσιόντων ἐξέτεινεν  πρὸς   αὐτόν· δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς
[11, 5]   τῆς γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν  πρὸς   αὐτὸν οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες
[11, 8]   αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ οὓς Σαναβαλλέτης  πρὸς   αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν
[11, 6]   καὶ γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν  πρὸς   αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα, ὃν ἔδωκεν
[11, 5]   εὐχῶν· θρηνούντων δὲ πάντων, ὅσοι  πρὸς   αὐτὸν σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις
[11, 6]   ἐν τῇ βασιλείᾳ παρθένων ἀγαγεῖν  πρὸς   αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν εὑρέθη
[11, 5]   μέσῳ τῷ ἱερῷ τοιούτους ἐποιήσατο  πρὸς   αὐτὸν τοὺς λόγους· ἄνδρες Ἰουδαῖοι,
[11, 5]   προσκυνεῖν ἤρξατο, τῆς τοῦ βασιλέως  πρὸς   αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν
[11, 6]   βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ' αἰσχύνης  πρὸς   αὑτὸν παραγίνεται καὶ μετὰ δακρύων
[11, 6]   πρὸς τιμὴν ἐγένετο. Καὶ παρελθὼν  πρὸς   αὑτὸν τὴν γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν
[11, 8]   μὲν αὖθις ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο  πρὸς   αὐτούς, ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν
[11, 4]   τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν  πρὸς   αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας
[11, 7]   ναὸν ἐκώλυον αὐτόν. δὲ  πρὸς   αὐτοὺς ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ
[11, 4]   ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς  πρὸς   αὐτοὺς καὶ βασκάνως διακείμενοι πολλὰ
[11, 4]   μόνον εἶναι κοινόν, εἰ βούλονται,  πρὸς   αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις
[11, 5]   ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι  πρὸς   αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν· εἶναι
[11, 5]   μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι  πρὸς   αὑτούς, ὅτι μηδὲν ἂν τῶν
[11, 3]   κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἀφικόμενος  πρὸς   Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος, ὃς
[11, 5]   καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι.  Πρὸς   δὲ Ἔζδραν ἀφικνοῦνται ἱερέων καὶ
[11, 6]   γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ, εἰ  πρὸς   δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπεμποληθῆναι·
[11, 6]   αὐτὸν ὄντα Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ  πρὸς   ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς οἱ μὲν
[11, 6]   φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ  πρὸς   ἐκείνην εὔνουν ἀποσπώμενον κατὰ μικρὸν
[11, 8]   Δίῳ τῆς Μακεδονίας τυγχάνων, καὶ  πρὸς   ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι, πῶς ἂν
[11, 6]   οὖν βασιλεὺς καὶ Ἀμάνης  πρὸς   εὐωχίαις καὶ πότοις ἦσαν, ἐν
[11, 5]   γὰρ ἐξεῖναι· προυτρέπετο δὲ μᾶλλον  πρὸς   εὐωχίαν ὁρμήσαντας ποιεῖν τὰ πρόσφορα
[11, 5]   τοῖς ὕπνοις· οὐδενὶ γὰρ τούτων  πρὸς   ἡδονὴν ἀλλὰ πρὸς ἀνάγκην ἐχρῆτο.
[11, 4]   φόρων τῆς Σαμαρείας πάνθ' ὅσα  πρὸς   θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς
[11, 6]   τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν αἰτήσασθαι  πρὸς   κόλασιν παρὰ τοῦ βασιλέως μικρὸν
[11, 6]   βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα πέμπει πάλιν  πρὸς   Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε κληθείη
[11, 6]   γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ  πρὸς   βούλεται τῶν κατακειμένων ἕκαστος
[11, 8]   ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν  πρὸς   οὓς ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται
[11, 6]   καὶ τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ  πρὸς   πάντα διαμεῖναι τὸν χρόνον τὴν
[11, 3]   καὶ τὴν τοῦ δούλου διεγείρει  πρὸς   παρρησίαν τοῦ ἐλευθέρου, τε
[11, 5]   ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος καὶ  πρὸς   πᾶσαν αὐτῷ χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα
[11, 6]   παράδειγμα τὴν τῆς βασιλίσσης ὑπερηφανίαν  πρὸς   σὲ τὸν κρατοῦντα ἁπάντων ἔχουσα.
[11, 2]   καὶ φύσει πονηρὸς ὢν κινεῖται  πρὸς   τὰ δεδηλωμένα καὶ γράφει τάδε
[11, 3]   παρόντων εὐχαριστήσας τῷ θεῷ καὶ  πρὸς   τὰ μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν
[11, 1]   ναοῦ καὶ πρὸς τούτοις θρέμματα  πρὸς   τὰς θυσίας. (Ταῦτα Κύρου καταγγείλαντος
[11, 2]   τοὺς ἐπιμελουμένους ἐμποδίζειν τοὺς Ἰουδαίους  πρός   τε τὴν τῆς πόλεως ἀνάστασιν
[11, 5]   λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος δ' αὐτοῦ  πρὸς   τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου
[11, 6]   πρὸ τῆς αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα  πρὸς   τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας
[11, 7]   τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι  πρὸς   τὴν ἀπὸ τοῦ τῶν Ἰουδαίων
[11, 5]   τῷ θεῷ πρῶτον ὡς καὶ  πρὸς   τὴν ἐκείνων ἀπέχθειαν στησομένους, μήτε
[11, 5]   γὰρ ἀκολούθως τῷ πατρὶ τὰ  πρὸς   τὴν θρησκείαν ἐποίησεν καὶ πρὸς
[11, 5]   αὐτὸς μετὰ τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι  πρὸς   τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.
[11, 5]   δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ ὅτι  πρὸς   τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν περὶ
[11, 4]   ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς  πρὸς   τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ
[11, 6]   παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν βασιλεὺς καὶ  πρὸς   τὴν ὄψιν μᾶλλον παροξυνθεὶς εἶπεν,
[11, 6]   τάχιον οὖσαν, ἵν' ἀμφοτέροις καὶ  πρὸς   τὴν παραίτησιν ὀργῆς, εἴ τι
[11, 6]   ἕξειν γυναῖκα· σβέννυσθαι γὰρ τὸ  πρὸς   τὴν προτέραν φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ,
[11, 5]   εἰς τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ  πρὸς   τὴν πύλην τὴν ἐπὶ τὴν
[11, 4]   λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν οὐδὲ  πρὸς   τὴν σύγκρισιν τὴν ἐκείνου βασανίζων
[11, 6]   αὐτὴν βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ  πρὸς   τὴν συνηγορίαν τῶν ὁμοεθνῶν ἐν
[11, 3]   κατὰ ἕκαστον ἔτος ὡρισμένον τι  πρὸς   τὴν τοῦ βίου χρείαν ἀργύριον,
[11, 6]   γὰρ αὐτῷ παρ' αὐτοῦ θεασαμένου  πρὸς   τιμὴν ἐγένετο. Καὶ παρελθὼν πρὸς
[11, 6]   στῆσαι τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ  πρὸς   τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ. Καὶ τοῦτο μὲν
[11, 6]   αὐτὸν αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως  πρὸς   τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγεν.
[11, 8]   Ἰουδαίων ἀρχιερέα καὶ διδάξειν πάντας,  πρὸς   τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς
[11, 6]   φίλων καὶ μῖσος ἴδιον ἔχοντες  πρός   τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν
[11, 4]   τὸν ναόν. Καὶ συλλαβέσθαι δὲ  πρὸς   τὸ ἔργον διετάξατο, κἀκ τοῦ
[11, 5]   τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι  πρὸς   τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν δὲ
[11, 6]   θρόνον αὐτοῦ πελέκεις ἔχοντες ἄνθρωποι  πρὸς   τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας ἀκλήτους
[11, 5]   ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων δίκαιοι μὲν  πρὸς   τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον
[11, 8]   ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος δ' αὐτοῦ  πρὸς   τὸ πλῆθος, εἴ τινες αὐτῷ
[11, 6]   Περσίδος αὐτόθι διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας  πρὸς   τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ πυνθανόμενος
[11, 6]   πόλιν, μὲν Μαρδοχαῖος εἰσῄει  πρὸς   τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ'
[11, 4]   Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις  πρὸς   τὸν βασιλέα Δαρεῖον κατηγορῆσαι τῶν
[11, 3]   πάλαι γὰρ ἦν αὐτῷ φιλία  πρὸς   τὸν βασιλέα, δι' ἣν καὶ
[11, 6]   τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο  πρὸς   τὸν βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς
[11, 6]   ἄκροις ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις, ἥκει  πρὸς   τὸν βασιλέα, μεστὴ μὲν τὸ
[11, 6]   τὸ γένος δὲ Ἀμαληκίτην εἰσιόντα  πρὸς   τὸν βασιλέα προσεκύνουν οἵ τε
[11, 5]   πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ  πρὸς   τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν ἅπαντες μὲν
[11, 6]   δὲ πλησιάζων εὐθὺς ἀπέπεμπεν  πρὸς   τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ τῆς
[11, 5]   τὴν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ  πρὸς   τὸν θεὸν εὐσέβειαν καὶ πρὸς
[11, 5]   Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ τὴν  πρὸς   τὸν θεὸν εὐσέβειάν τε καὶ
[11, 8]   τοὺς Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο γὰρ ἅπαντες  πρὸς   τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος
[11, 8]   ἐστί μοι προχωρήσειν. Ταῦτ' εἰπὼν  πρὸς   τὸν Παρμενίωνα καὶ δεξιωσάμενος τὸν
[11, 8]   τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος Μανασσῆς  πρὸς   τὸν πενθερὸν Σαναβαλλέτην στέργειν μὲν
[11, 8]   Τύρον, ἠξίου τε ἀποστείλας γράμματα  πρὸς   τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα συμμαχίαν
[11, 6]   Μαρδοχαῖον δηλοῦσα, ὅτι μήτε κληθείη  πρὸς   τοῦ βασιλέως καὶ εἰσερχόμενος
[11, 8]   συνοικήσεις βουλησομένοις γενέσθαι καὶ τῆς  πρὸς   τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν
[11, 2]   τῆς κακίας αὐτῶν, χρώμενοι  πρὸς   τοὺς βασιλεῖς διατετελέ κασιν. τούτων
[11, 1]   ἀποθησομένοις. Πέμπει δὲ καὶ ἐπιστολὴν  πρὸς   τοὺς ἐν Συρίᾳ σατράπας Κῦρος
[11, 4]   βασιλεύς, δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν  πρὸς   τοὺς ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας καὶ
[11, 6]   μῖσός τε γενέσθαι τῷ βασιλεῖ  πρὸς   τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ
[11, 5]   πρὸς τὴν θρησκείαν ἐποίησεν καὶ  πρὸς   τοὺς Ἰουδαίους ἔσχεν φιλοτιμότατα. Κατ'
[11, 5]   εἴη. δὲ βασιλεὺς γράφει  πρὸς   τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς
[11, 5]   τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν καὶ  πρὸς   τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα, ὅπως
[11, 5]   παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα δοῦναι αὐτῷ  πρὸς   τοὺς σατράπας τῆς Συρίας ἐπιστολήν,
[11, 6]   ἔλθοι· τὸν γὰρ νόμον τοῦτον  πρὸς   τοὺς ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ
[11, 4]   τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας αὐτοῖς  πρὸς   τοῦτο καὶ συνεργοῦντας εἶχον, ἄλλα
[11, 6]   τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς; Ἀμάνου δὲ  πρὸς   τοῦτο καταπλαγέντος καὶ μηδὲν ἔτι
[11, 6]   τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν. Ταραχθέντος δὲ  πρὸς   τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ ἀναπηδήσαντος
[11, 6]   εἴη γεγονὸς διαποροῦντος καὶ τί  πρὸς   τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται
[11, 1]   τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ  πρὸς   τούτοις θρέμματα πρὸς τὰς θυσίας.
[11, 3]   ἱεροὶ τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο, ἄλλοι τε  πρὸς   τούτοις λέγοντες μὲν εἶναι τῶν
[11, 3]   Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως.  Πρὸς   τούτοις Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος
[11, 4]   βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ κατηύξατο  πρὸς   τούτοις τῷ θεῷ, ὅπως εἴ
[11, 4]   τέκτοσι χρήματα δόντες καὶ τὰ  πρὸς   τροφὴν τῶν εἰσαγομένων, τοῖς τε
[11, 8]   τότε τὴν Σίκειμαν ἔχοντες κειμένην  πρὸς   τῷ Γαριζεὶν ὄρει καὶ κατῳκημένην
[11, 5]   τὴν ὁδὸν παθεῖν ἄτοπον  πρὸς   τῶν πολεμίων τινος ἄλλου
[11, 6]   ὡς πατέρα μου τὸ λοιπὸν  προσαγορεύεσθαι   καὶ προσκυνούμενον διατελεῖν καὶ μεθ'
[11, 4]   πατρίῳ νόμῳ, καὶ τὴν πάσχα  προσαγορευομένην   θυσίαν τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ
[11, 4]   τούτων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον οἱ  προσαγορευόμενοι   κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ τοῦτον
[11, 6]   Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν  προσαγορεύσαντες   αὐτὰς φρουρέας. δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 6]   πολιτευομένους τρόπον καὶ τῷ θεῷ  προσανέχοντας,   ὃς ἐμοί τε καὶ τοῖς
[11, 8]   τοῦ βασιλέως. Ἀσμένως δ' αὐτὸν  προσδεξαμένου   θαρρῶν ἤδη περὶ τῶν προκειμένων
[11, 6]   Ἐσθῆρ' εὐψυχεῖν καὶ τὰ κρείττω  προσδοκᾶν   παρεθάρρυνεν, ὡς αὐτοῦ καὶ τὰ
[11, 8]   στολαῖς ποιεῖσθαι τὴν ὑπάντησιν μηδὲν  προσδοκῶντας   πείσεσθαι δεινὸν προνοουμένου τοῦ θεοῦ.
[11, 6]   ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ ἐξ ὧν  προσεδόκησαν   ἀγαθῶν κόρον εἰς τοὺς αἰτίους
[11, 4]   τὴν ἐπιμέλειαν ἐγκεχειρισμένων θᾶττον  προσεδόκησεν   ἄν τις ἔλαβεν τέλος. Ἀπαρτισθέντος
[11, 6]   ὀφθαλμῶν αὐτὴν εἶχον ἤδη καὶ  προσεδόκων.   ἱκέτευε δὲ καὶ Ἐσθήρα τὸν
[11, 8]   πλῆθος. Ἀπέβη δ' οὐχ ὡς  προσεδόκων·   συμβαλὼν γὰρ βασιλεὺς τοῖς
[11, 6]   τῆς Ἀμάνου ὀργῆς, ὅτι μὴ  προσεκύνησα   μηδ' ἣν σοί, δέσποτα, φησίν,
[11, 8]   Ἰουδαίων ἀρχιερέα; οὐ τοῦτον, εἶπεν,  προσεκύνησα,   τὸν δὲ θεόν, οὗ τὴν
[11, 8]   θεοῦ ἐγέγραπτο ὄνομα, προσελθὼν μόνος  προσεκύνησεν   τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀρχιερέα
[11, 6]   Ἀμαληκίτην εἰσιόντα πρὸς τὸν βασιλέα  προσεκύνουν   οἵ τε ξένοι καὶ Πέρσαι
[11, 6]   ποιήσασα μετὰ τῶν θεραπαινίδων τότε  προσελεύσεσθαι   τῷ βασιλεῖ παρὰ τὸν νόμον
[11, 6]   τοῦτο ποιήσειεν βασιλεὺς ἀκλήτῳ  προσελθόντι,   οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ
[11, 8]   διάνοιαν ὑπελάμβανον, Παρμενίωνος δὲ μόνου  προσελθόντος   αὐτῷ καὶ πυθομένου, τί δήποτε
[11, 5]   καὶ δικαιοσύνην. Χρόνῳ δὲ ὕστερον  προσελθόντων   αὐτῷ τινων κατηγορούντων, ὥς τινες
[11, 5]   ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων  προσελθὼν   αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν παραγενόμενοι.
[11, 5]   τις ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν,  προσελθὼν   αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς
[11, 8]   τὸ τοῦ θεοῦ ἐγέγραπτο ὄνομα,  προσελθὼν   μόνος προσεκύνησεν τὸ ὄνομα καὶ
[11, 6]   ἦν αὐτός, ὑπ' αὐτῶν διέφθαρτο.  Προσελθὼν   οὖν τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων
[11, 5]   ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς καὶ ταῦτα  προσεξεργάσῃ   τὴν εἰς αὐτὰ δαπάνην ποιούμενος
[11, 4]   ὀχυροῦσι καὶ τὸν ναὸν φρουρίῳ  προσεοικότα   μᾶλλον ἱερῷ κατασκευάζουσιν, λεγόντων
[11, 5]   συναπαίρειν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο  προσέταξα,   καὶ βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ
[11, 2]   Συρίαν καὶ Φοινίκην. Ἐγὼ τοίνυν  προσέταξα   μὴ συγχωρεῖν τοῖς Ἰουδαίοις οἰκοδομεῖν
[11, 4]   ναοῦ καὶ μὴ χορηγοῦντας  προσέταξα   ὑμῖν εἰς τὰς θυσίας τελεῖν
[11, 3]   χώρας ἀτελῆ φόρων αὐτοῖς νέμεσθαι.  Προσέταξε   δὲ καὶ τοὺς Ἰδουμαίους καὶ
[11, 6]   ἔσεσθαι, γράφειν δὲ βούλεται  προσέταξε   περὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ
[11, 6]   Πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ  προσέταξέ   τισιν ἐπιλεξαμένους τὰς εὐδοκιμούσας ἐπ'
[11, 6]   παῖδας ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο μὲν  προσέταξε   τοῖς Ἰουδαίοις βασιλεὺς μηδὲν
[11, 3]   ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι,  προσέταξεν   αὐτὸν βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι
[11, 4]   σὺν αὐτῷ κομισθέντα ἀνέγνω γράμματα,  προσέταξεν   ἐν τοῖς βασιλικοῖς ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι
[11, 3]   τῆς πόλεως καὶ τοῦ ναοῦ  προσέταξεν   κλήρους γῆς δοθῆναι καὶ κατὰ
[11, 4]   παραδοὺς καὶ Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι  προσέταξεν   κομίσαι εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πάλιν
[11, 6]   τῶν ἰδίων πράξεων ἀναγινώσκειν αὐτῷ  προσέταξεν.   Κομίσαντος δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος εὑρέθη
[11, 6]   τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ ἅπαξ.  προσέταξεν   οὖν δηλοῦν, τίνα κατ' αὐτῆς
[11, 6]   τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας τὴν γνώμην  προσέταξεν   τοῖς οἰκέταις ξύλον ἑτοιμασαμένους στῆσαι
[11, 6]   δ' ὡς ὄρθρος ἐστὶν ἤδη,  προσέταξεν   τῶν φίλων ὃν ἂν πρὸ
[11, 6]   τέρψιν ἅμα καὶ θέαν πεποιημένοις.  Προσέταττεν   δὲ καὶ τοῖς διακόνοις μὴ
[11, 3]   ἃς τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ  προσέτι   τάλαντα πεντήκοντα εἰς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 4]   συνοίσειν αὐτῷ τὰ γινόμενα καὶ  προσέτι   τὰς ἐπιστολὰς ἐπιδεικνύντων τὰς Καμβύσου,
[11, 8]   προκειμένων Σαναβαλλέτης αὐτῷ λόγους  προσέφερεν   δηλῶν, ὡς γαμβρὸν μὲν ἔχοι
[11, 6]   διαβολαῖς μὲν καὶ κατηγορίαις μὴ  προσέχειν   ἔτι τοῦ λοιποῦ μηδ' οἷς
[11, 6]   τιμωρίας, οἷς ποιήσετε καλῶς μὴ  προσέχοντες,   ἀλλὰ καὶ τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης
[11, 5]   τε καὶ χώρα τὴν  προσηγορίαν   αὐτοῖς μετέλαβον. (Ἀκούσαντες δὲ τὴν
[11, 4]   ἀκούσαντες οἱ Χουθαῖοι, τὴν γὰρ  προσηγορίαν   οἱ Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν
[11, 8]   τύχης, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ  προσήκειν   αὐτοῖς λέγοντες καὶ ἐκ τῶν
[11, 3]   μεμνῆσθαι καὶ τῶν τοῖς εὐδαίμοσι  προσηκόντων   ὀνομάτων. Ἔτι γε μὴν στρατηγῶν
[11, 8]   δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται  προσῆλθον   αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ οὓς Σαναβαλλέτης
[11, 6]   μεστὴ μὲν τὸ πρόσωπον ἐρυθήματος,  προσηνὲς   δὲ καὶ σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ
[11, 4]   τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας τὸ ἱερόν,  προσίασιν   τῷ Ζοροβαβήλῳ καὶ Ἰησοῦ καὶ
[11, 6]   μᾶλλον θεασαμένη καί τι κἀκείνου  προσιδόντος   αὐτὴν ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ
[11, 6]   ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων αὐτῷ  προσιέναι   μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα ἐπὶ τοῦ
[11, 8]   διαζεύγνυσθαι τῆς γυναικὸς μὴ  προσιέναι   τῷ θυσιαστηρίῳ. Τοῦ δ' ἀρχιερέως
[11, 6]   ἄνθρωποι πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς  προσιόντας   ἀκλήτους τῷ θρόνῳ. Καθῆστο μέντοι
[11, 6]   τινὰ σώζειν ἤθελεν τῶν ἀκλήτων  προσιόντων   ἐξέτεινεν πρὸς αὐτόν· δὲ
[11, 6]   ἀναγκασθείη λαβεῖν δεινῷ πεπαῦσθαι τοῦτο,  προσκαλεσαμένη   τὸν εὐνοῦχον Ἀχράθεον, καὶ γὰρ
[11, 8]   τὸ πλῆθος, τῇ δ' ἐπιούσῃ  προσκαλεσάμενος   ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς
[11, 6]   ἐχαρίσατο τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον δὲ  προσκαλεσάμενος,   καὶ γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν
[11, 3]   ἀφέντες τῷ εἴδει τῆς ὁραθείσης  προσκεχήναμεν   καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν ὄντων
[11, 1]   ὃν τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος  προσκυνεῖ.   Καὶ γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν ὄνομα
[11, 4]   Κύρου νῦν δὲ ὑπὸ Δαρείου·  προσκυνεῖν   δὲ αὐτοῖς ἐφιέναι καὶ τοῦτο
[11, 5]   ἐπιστολὴν ὑπερήσθη καὶ τῷ θεῷ  προσκυνεῖν   ἤρξατο, τῆς τοῦ βασιλέως πρὸς
[11, 5]   κόνει. μὲν οὖν Νεεμίας  προσκυνήσας   τῷ θεῷ καὶ τῷ βασιλεῖ
[11, 8]   δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν ἁπάντων αὐτὸς  προσκυνήσειεν   τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα; οὐ τοῦτον,
[11, 6]   μου τὸ λοιπὸν προσαγορεύεσθαι καὶ  προσκυνούμενον   διατελεῖν καὶ μεθ' ἡμᾶς τὰ
[11, 6]   τὸν οἴκοθεν αὐτοῦ νόμον οὐ  προσκυνοῦντος   ἄνθρωπον, παραφυλάξας Ἀμάνης ἐπυνθάνετο,
[11, 8]   αὐτῷ καὶ πυθομένου, τί δήποτε  προσκυνούντων   αὐτὸν ἁπάντων αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν
[11, 6]   ὡς οἱ μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι  προσκυνοῦσιν   αὐτόν, οὗτος δὲ δοῦλος ὢν
[11, 3]   τὸ φυλάττειν τὸν βασιλέα τούτῳ  προσμένει.   Πῶς οὖν οὐκ ἂν
[11, 6]   ὑπομνήματα συγγραφομένοις ἐκέλευσε σημειώσασθαι καὶ  προσμένειν   αὐτὸν τοῖς βασιλείοις ὄντα φίλον
[11, 5]   καὶ τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον  προσοι   κοδομῆσαι. δὲ βασιλεὺς διδόναι
[11, 6]   ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε καὶ  προσομιλῶν   ἡδέως καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν καὶ
[11, 8]   Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ  προσπαραλαβόντες   καὶ οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν
[11, 5]   πολεμίων τινος ἄλλου δυσκόλου  προσπεσόντος   αὐτοῖς· φθάσας γὰρ Ἔζδρας
[11, 2]   Καμβύσης Ῥαθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ  προσπίπτοντα   καὶ Βεελζέμῳ καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ
[11, 4]   πλούτῳ τε πεποιθότες καὶ συγγένειαν  προσποιούμενοι   τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ ἐκεῖθεν ἦσαν.
[11, 4]   προφητευόντων Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου κατὰ  πρόσταγμα   τοῦ θεοῦ καὶ μετὰ βουλήσεως
[11, 3]   τὰ τοῦ βασιλέως δόξωσι παραβαίνειν  προστάγματα,   νικήσαντες δὲ τὴν ὠφέλειαν τὴν
[11, 6]   διάγειν παρέχωσι. τούτου κομισθέντος τοῦ  προστάγματος   εἰς τὰς πόλεις καὶ τὴν
[11, 5]   σαλπιγκτὰς ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν  προστάξας,   ἂν ἐπιφανῶσιν οἱ πολέμιοι, τοῦτο
[11, 1]   φέρειν Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι αὐτοῦ  προστάξας   δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ
[11, 8]   Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν χώραν αὐτοῖς  προστάξας.   (Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου μὲν
[11, 5]   γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν  προστάξῃ   τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν ἐπὶ
[11, 6]   δίκην. Ἔνιοι δὲ ἐκ τούτων  προστασίαν   πραγμάτων ἐπιτραπέντες παρὰ τῶν φίλων
[11, 5]   βασιλέως ἀπέδωκεν. Οἱ δὲ τὸ  προσταχθὲν   ὑπ' αὐτοῦ ποιεῖν ἀνάγκην ἔχοντες
[11, 4]   αὐτοῖς ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν  προσταχθέντων   κατασκευάσαι τὸν ναὸν πρότερον μὲν
[11, 4]   μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους ἐπῳκοδόμουν,  προστησάμενοι   τῶν ἔργων Λευιτῶν τε τοὺς
[11, 6]   αὐτοῖς ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι  προστιθέμενον.   Ὡς μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν
[11, 6]   πίνειν τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς  προσφέροντας,   ὡς καὶ παρὰ Πέρσαις γίγνεται,
[11, 1]   οἱ ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ  προσφέροντες   εὔξονται τῷ θεῷ περὶ σωτηρίας
[11, 4]   Ἄδαρ παρὰ δὲ Μακεδόσιν Δύστρος,  προσφέρουσιν   θυσίας οἵ τε ἱερεῖς καὶ
[11, 8]   θυσίαν τῷ θεῷ μετ' αὐτοῦ  προσφέρων   ἐδεῖτο ὑπερασπίσαι τοῦ ἔθνους καὶ
[11, 5]   πρὸς εὐωχίαν ὁρμήσαντας ποιεῖν τὰ  πρόσφορα   τῇ ἑορτῇ καὶ κεχαρισμένα, καὶ
[11, 4]   νομοθέτης περὶ αὐτῆς διετάξατο, καὶ  προσφορὰς   μετὰ ταῦτα καὶ τοὺς καλουμένους
[11, 4]   οὐκ ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς  προσχωρίοις   ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς ἀπεχθανομένων. ἤγαγον
[11, 6]   μετὰ δέους. Ὡς δὲ κατὰ  πρόσωπον   αὐτοῦ καθεζομένου ἐπὶ τοῦ θρόνου
[11, 6]   τὸν βασιλέα, μεστὴ μὲν τὸ  πρόσωπον   ἐρυθήματος, προσηνὲς δὲ καὶ σεμνὸν
[11, 5]   ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς τοῦ  προσώπου   καὶ συγκεχυμένον ἀπεκάθηρεν τῇ περὶ
[11, 6]   διαφέρειν καὶ τὴν χάριν τοῦ  προσώπου   τὰς ὄψεις τῶν θεωμένων μᾶλλον
[11, 6]   διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς ὀργῆς τῷ  προσώπῳ,   πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς λαμβάνει καὶ
[11, 8]   τῇ κατὰ Γράνικον μάχῃ κρατήσας  προσωτέρω   χωρεῖ, στρατιὰν ἱππικήν τε καὶ
[11, 6]   τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐν Σούσοις  προτεθέντων   κομίσαι τῇ Ἐσθῆρι καὶ περὶ
[11, 6]   σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ μέντοι γεγραμμένα  προτεθήτω   καθ' ὅλης τῆς ἡμῖν ὑπηκόου
[11, 6]   εἰ μή τινα σώζειν βουλόμενος  προτείνειεν   τὸν χρυσῆν ῥάβδον· γὰρ
[11, 6]   σβέννυσθαι γὰρ τὸ πρὸς τὴν  προτέραν   φιλόστοργον ἑτέρας ἐπεισαγωγῇ, καὶ τὸ
[11, 8]   ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς  προτέρας   αἰχμαλωσίας αὐτοῖς καὶ τῶν κακῶν
[11, 4]   τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθος ἀνανεωτικὰς τῶν  πρότερον   ἀγαθῶν μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ
[11, 8]   ὀργιζομένου τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῇ  πρότερον   ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας οὖν ἱκεσίαν τῷ
[11, 6]   ἔθνος ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς καὶ  πρότερον   αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν καὶ ἁμαρτόντι
[11, 8]   φύσιν, ὡς ἤδη που καὶ  πρότερον   δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν ταῖς συμφοραῖς
[11, 4]   αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ ἐπὶ Κύρου  πρότερον   εἶτ' ἐπὶ Καμβύσου μετ' αὐτόν,
[11, 8]   στρατεύματι παρασχεῖν καὶ ὅσα Δαρείῳ  πρότερον   ἐτέλουν δῶρα τούτῳ διδόναι τὴν
[11, 4]   τε θυσιαστήριον ἐφ' οὗ καὶ  πρότερον   ἦν ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως τὰς
[11, 1]   αὐτοῦ τόπου, ἐφ' οὗ καὶ  πρότερον.   Κατέπεμψα δέ μου καὶ τὸν
[11, 4]   αὐτῶν προσταχθέντων κατασκευάσαι τὸν ναὸν  πρότερον   μὲν ὑπὸ Κύρου νῦν δὲ
[11, 4]   τῶν πατριῶν οἱ πρεσβύτεροι τὸν  πρότερον   ναὸν> ταῖς μνήμαις ἀναπολοῦντες μέγιστόν
[11, 4]   μόνον οἰκοδομῆσαι τὸ ἱερὸν τοῦ  πρότερον   ὄντος οὐδένα λόγον ποιούμενος οὐδ'
[11, 8]   τοῖς βασιλεῦσιν, καθὼς καὶ  πρότερον   τοῖς Ἀσσυρίων ἄρξασιν ἐγένετο. Συγχωρήσαντος
[11, 7]   ἱερῷ ὡς δεινὸν ἦν καὶ  πρότερον,   ὡς μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε
[11, 5]   αὐτῇ κλαίειν· οὐ γὰρ ἐξεῖναι·  προυτρέπετο   δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν ὁρμήσαντας
[11, 4]   κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δύο  προφῆται   παρ' αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας
[11, 4]   ταῦτα προλέγοντος. Πιστεύοντες δὲ τοῖς  προφήταις   ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν
[11, 1]   τὸ βιβλίον, τῆς αὐτοῦ  προφητείας   Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν
[11, 4]   σπουδὴν κατασκευὴ τοῦ ναοῦ  προφητευόντων   Ἀγγαίου καὶ Ζαχαρίου κατὰ πρόσταγμα
[11, 1]   προεῖπεν αὐτοῖς διὰ Ἱερεμίου τοῦ  προφήτου   πρὶν κατασκαφῆναι τὴν πόλιν,
[11, 1]   τοὐμὸν προεῖπεν ὄνομα διὰ τῶν  προφητῶν,   καὶ ὅτι τὸν ναὸν αὐτοῦ
[11, 8]   ὅσα κατὰ νοῦν ἐστί μοι  προχωρήσειν.   Ταῦτ' εἰπὼν πρὸς τὸν Παρμενίωνα
[11, 6]   ξύλον κοπῆναι πηχῶν ἑξήκοντα καὶ  πρωὶ   παρὰ τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι
[11, 6]   καὶ δικαιοσύνην παρ' ἐμοὶ τὴν  πρώτην   μοῖραν δόξης καὶ τιμῆς ἔχοντος
[11, 5]   ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς  πρώτης   ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους
[11, 4]   τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου  πρῶτον   ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου ἐπὶ ἔτη
[11, 3]   τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν τὸν  πρῶτον,   εἰ οἶνος ὑπερισχύει, τὸν
[11, 6]   παρεσκεύασε ταῦτα λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ  πρῶτον   ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης μὲν οὖν ἀμετρήτως
[11, 6]   γὰρ τὰ τοῦ βασιλέως διηγεῖσθαι  πρῶτον,   ὡς ἔγημεν Ἰουδαίαν γυναῖκα τοῦ
[11, 5]   ἐμπόδια, θαρρεῖν μὲν τῷ θεῷ  πρῶτον   ὡς καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων
[11, 3]   καὶ βιαιότατον. (Ὡς δὲ  πρῶτος   ἀποφηνάμενος περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ
[11, 3]   περὶ τῶν προκειμένων. (Καὶ  πρῶτος   ἤρξατο λέγειν τὴν τοῦ οἴνου
[11, 8]   τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀρχιερέα  πρῶτος   ἠσπάσατο. Τῶν δὲ Ἰουδαίων ὁμοῦ
[11, 5]   ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει  πρῶτος   ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας,
[11, 4]   Ἰόππης κομίζειν λιμένα· τοῦτο γὰρ  πρῶτος   μὲν Κῦρος ἐκέλευσεν, τότε δὲ
[11, 4]   εἰς αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε  πρῶτος.   Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ Λευῖται
[11, 5]   τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός τις ὀνόματι  πρῶτος   τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς μὲν
[11, 5]   ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ τοῦ  πρώτου   μηνὸς τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς
[11, 5]   τὴν αἰτίαν ταύτην λαβεῖν τοὺς  πρώτους   τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ ὅτι,
[11, 6]   καὶ τοὺς Μήδους> καὶ τοὺς  πρώτους   τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ ἐπὶ μῆνα
[11, 4]   τῶν ἀζύμων ἑορτῆς μηνὶ τῷ  πρώτῳ,   κατὰ μὲν Μακεδόνας Ξανθικῷ λεγομένῳ
[11, 3]   ἧς ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ δὲ  πρώτῳ   τῆς βασιλείας ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται
[11, 4]   τάδε ἦν ἀναγεγραμμένα· ἐν τῷ  πρώτῳ   τῆς βασιλείας ἔτει Κῦρος
[11, 1]   ~(Τῷ δὲ  πρώτῳ   τῆς Κύρου βασιλείας ἔτει, τοῦτο
[11, 6]   τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, τῶν δὲ  πρώτων   παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις. Πασῶν δὲ
[11, 4]   καὶ τὸν γεγενημένον ὁρῶντες ὑπὸ  πτωχείας   ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον
[11, 8]   τὴν τοῦ βασιλέως παρουσίαν ἐξεδέχετο.  (Πυθόμενος   δ' αὐτὸν οὐ πόρρω τῆς
[11, 6]   ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ  πυθόμενος   παρά τινος τῶν οἰκετῶν, ἐπὶ
[11, 8]   δὲ μόνου προσελθόντος αὐτῷ καὶ  πυθομένου,   τί δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν ἁπάντων
[11, 5]   γῆς τὰ τείχη καὶ τὰς  πύλας   ἐμπεπρησμένας αὐτῆς; ἀλλὰ χάρισαί μοι
[11, 8]   στεφανοῦντας τὴν πόλιν ἀνοίγειν τὰς  πύλας,   καὶ τοὺς μὲν ἄλλους λευκαῖς
[11, 5]   διατρίβοντος δ' αὐτοῦ πρὸς τῇ  πύλῃ   καὶ ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών τις
[11, 5]   ἀνειμένον τοῦ ναοῦ πρὸς τὴν  πύλην   τὴν ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν ἀποβλέπουσαν
[11, 6]   κατ' αὐτῶν μηχανησάμενον πρὸ τῶν  πυλῶν   τῶν ἐν Σούσοις ἀνεσταύρωσα μετὰ
[11, 4]   οἱ Λευῖται θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου  πυλῶνος·   ᾠκοδομήκεσαν γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ
[11, 3]   μὲν ἦσαν ὑμνῳδοὶ ἑκατὸν εἰκοσιοκτώ,  πυλωροὶ   δὲ ἑκατὸν δέκα, δοῦλοι δὲ
[11, 5]   μητρόπολις Ἱεροσόλυμα, πάλιν ἤρξατο  πυνθάνεσθαι.   Κακῶς δ' ἔχειν εἰπόντων, καθῃρῆσθαι
[11, 6]   ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν βασιλεὺς  πυνθανόμενος,   εἰ μὴ ἔχει γέρας αὐτῷ
[11, 6]   πρὸς τοῖς βασιλείοις διατρίβων καὶ  πυνθανόμενος   περὶ τῆς κόρης, τίνα διάγει
[11, 6]   τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι βούλεται  πυνθανομένου,   πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι τοῖς
[11, 6]   ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ αὐτῷ  πυνθανομένῳ   τὸν οἰκέτην εἰπεῖν, ὅτε καλέσων
[11, 3]   κατεργάζεσθαι καὶ τείχη κατασπᾶν καὶ  πύργους   κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ' οἱ
[11, 6]   γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ, ὅτι καὶ  πυρὶ   καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται. Τὰ μέντοι
[11, 5]   πάντ' ἀξιῶ καὶ μέχρι τοῦ  πυροῦ   κόρων ἑκατὸν ἐπιτελεῖσθαι τῷ θεῷ
[11, 1]   πεντακισχιλίας πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν  πυρῶν   ἀρτάβας δισμυρίας πεντακοσίας. Κελεύω δὲ
[11, 8]   καὶ πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι,  πῶς   ἂν κρατήσαιμι τῆς Ἀσίας, παρεκελεύετο
[11, 6]   μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ,  πῶς   ἂν τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον ὑπ'
[11, 8]   ἦν ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει,  πῶς   ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου
[11, 5]   δ' ἥκειν ἐκ τῆς Ἰουδαίας,  πῶς   αὐτῶν ἔχει τὸ πλῆθος καὶ
[11, 6]   εἰρήνης καὶ εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν  πῶς   εἰς ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν αὐτοῖς
[11, 7]   δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη·  πῶς   οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι τοῦ
[11, 3]   φυλάττειν τὸν βασιλέα τούτῳ προσμένει.  Πῶς   οὖν οὐκ ἂν βασιλεὺς
[11, 5]   καὶ πειθὼ παρασχεῖν αὐτῷ λέγοντι,  πῶς,   φησίν, βασιλεῦ, δύναμαί σοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/09/2008