Livre, Chap. |
[11, 8] |
τὸν
ἐν
αὐτῇ
φρούραρχον
ὄνομα
|
Βαβημάσιν |
ἐπολιόρκει.
~(Νομίσας
δὲ
καιρὸν
ἐπιτήδειον |
[11, 2] |
βασιλεῦ,
ὅτι
Ἰουδαῖοι
οἱ
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
ἀναχθέντες
ἐληλύθασιν
εἰς
τὴν
ἡμετέραν |
[11, 4] |
σκεύη,
ἃ
συλήσας
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
ἐκόμισεν,
ἀποδοθῆναι
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις,
τὴν |
[11, 3] |
σκεύη,
ὅσα
συλήσας
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
ἐκόμισεν.
Καὶ
τοῦτ'
ἔφη,
τοὐμὸν |
[11, 1] |
ὁ
βασιλεὺς
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
τὴν
|
Βαβυλῶνα |
ἐκόμισεν.
Παρέδωκεν
δὲ
ταῦτα
φέρειν |
[11, 3] |
αὑτὸν
παρέχειν
ὅμοιον,
ἧκεν
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
καὶ
τοῖς
ὁμοφύλοις
εὐηγγελίσατο
τὰ |
[11, 4] |
λαὸν
μετῴκισεν
αἰχμάλωτον
μεταγαγὼν
εἰς
|
Βαβυλῶνα, |
Κῦρος
ὁ
μετ'
αὐτὸν
τῆς |
[11, 5] |
τὰς
κτήσεις
ἀναλαβόντες
ἦλθον
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
ποθοῦντες
τῆς
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα |
[11, 1] |
ἡμῶν
ἐκ
τῆς
οἰκείας
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
συνέπεσεν,
ἠλέησεν
ὁ
θεὸς
τὴν |
[11, 4] |
Γνόντες
δὲ
τοὺς
αἰχμαλωτισθέντας
εἰς
|
Βαβυλῶνα |
τῶν
Ἰουδαίων
ἀνακτίζοντας
τὸ
ἱερόν, |
[11, 5] |
ὄνομα.
Ὑπῆρχεν
δὲ
καὶ
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
δίκαιος
ἀνὴρ
καὶ
δόξης
ἀπολαύων |
[11, 1] |
καλέσας
τοὺς
ἐπιφανεστάτους
τῶν
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
Ἰουδαίων
συγχωρεῖν
αὐτοῖς
ἔφη
βαδίζειν |
[11, 8] |
αὐτόν,
ἵνα
καὶ
τοὺς
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
καὶ
Μηδίᾳ
Ἰουδαίους
τοῖς
ἰδίοις |
[11, 5] |
οἰκοδομίαν
ἐπεστάλκει.
(Γενόμενος
οὖν
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
καὶ
πολλοὺς
τῶν
ὁμοφύλων
ἐθελοντὶ |
[11, 3] |
Ἰουδαίων,
ὃς
ἦν
ἐν
τῇ
|
Βαβυλῶνι, |
κατῳκίσθησαν
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα·
τὸ |
[11, 6] |
δὲ
πολλῶν
εὑρέθη
τις
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
κόρη
τῶν
γονέων
ἀμφοτέρων
ὀρφανὴ |
[11, 5] |
αὐτοῦ
καὶ
πάντες
οἱ
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
μένοντες
Ἰσραηλῖται.
Παραδοὺς
δὲ
ταῦτα |
[11, 3] |
θεοῦ,
ὅσα
ἦν
ἔτι
ἐν
|
Βαβυλῶνι, |
πέμψειν
εἰς
τὸν
ναὸν
τὸν |
[11, 1] |
Πολλοὶ
γὰρ
κατέμειναν
ἐν
τῇ
|
Βαβυλῶνι |
τὰ
κτήματα
καταλιπεῖν
οὐ
θέλοντες. |
[11, 5] |
ἔλεγεν
εἶναι.
Ἀναγνοὺς
δ'
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
τὴν
ἐπιστολὴν
τοῖς
αὐτόθι
παροῦσιν |
[11, 5] |
καὶ
ἐπαγαγέσθαι
τινὰς
τῶν
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
τυγχανόντων
Ἰουδαίων
παρεκάλεσεν
τὸν
βασιλέα |
[11, 4] |
Κῦρος
ὁ
μετ'
αὐτὸν
τῆς
|
Βαβυλωνίας |
καὶ
Περσίδος
βασιλεὺς
ἔγραψεν
οἰκοδομῆσαι |
[11, 4] |
εἰς
τὸν
θεὸν
Ναβουχοδονόσορος
ὁ
|
Βαβυλωνίων |
καὶ
Χαλδαίων
βασιλεὺς
ἑλὼν
τὴν |
[11, 5] |
εὑρεθῇ
ἐν
τῇ
χώρᾳ
τῶν
|
Βαβυλωνίων |
ὠνομασμένον
τῷ
θεῷ
τοῦτο
πᾶν |
[11, 5] |
ὄνομα
ἀφ'
ἧς
ἡμέρας
ἐκ
|
Βαβυλῶνος |
ἀνέβησαν
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς, |
[11, 4] |
~(Ἑβδόμῳ
δὲ
μηνὶ
τῆς
ἀπὸ
|
Βαβυλῶνος |
αὐτῶν
ἐξόδου
περιπέμψαντες
ὅ
τε |
[11, 6] |
δὲ
ὁ
θεῖος
αὐτῆς
ἐκ
|
Βαβυλῶνος |
εἰς
Σοῦσα
τῆς
Περσίδος
αὐτόθι |
[11, 6] |
δ'
ὕστερον
ἐπιβουλευσάντων
τῷ
βασιλεῖ
|
Βαγαθώου |
καὶ
Θεοδοσίτου
Βαρνάβαζος
τῶν
εὐνούχων |
[11, 7] |
ὁ
ναὸς
ἐμιάνθη
ὑπὸ
Περσῶν.
|
Βαγώσης |
δὲ
ὁ
στρατηγὸς
Ἀρταξέρξου
γνούς, |
[11, 7] |
αὐτοῦ
παρέλαβεν,
δι'
ὃν
καὶ
|
Βαγώσης |
ὁ
στρατηγὸς
τοῦ
ἄλλου>
Ἀρταξέρξου |
[11, 7] |
μὲν
οὖν
χρησάμενος
τῇ
ἐπινοίᾳ
|
Βαγώσης |
τοὺς
Ἰουδαίους
ἔτεσιν
ἑπτὰ
ὑπὲρ |
[11, 7] |
Ἰησοῦς·
τούτῳ
φίλῳ
τυγχάνοντι
ὁ
|
Βαγώσης |
ὑπέσχετο
τὴν
ἀρχιερωσύνην
παρέξειν.
Ἀπὸ |
[11, 6] |
ἔχειν
τὰς
παρθένους
καὶ
τοῦ
|
βαδίζειν |
αὐτὰς
ἐπὶ
κοίτην
βασιλέως
ἀξίας |
[11, 1] |
Βαβυλῶνι
Ἰουδαίων
συγχωρεῖν
αὐτοῖς
ἔφη
|
βαδίζειν |
εἰς
τὴν
αὐτῶν
πατρίδα
καὶ |
[11, 6] |
δόξῃ
περιβαλεῖν,
ποίησον
ἐφ'
ἵππου
|
βαδίζειν |
τὴν
αὐτὴν
ἐσθῆτά
σοι
φοροῦντα |
[11, 6] |
ἔφερεν,
ἡ
δὲ
ἑπομένη
τὸ
|
βαθὺ |
τοῦ
ἐνδύματος
καὶ
μέχρι
τῆς |
[11, 2] |
καὶ
δισχίλιοι
τετρακόσιοι
ἑξήκοντα
δύο.
|
~(Βαλλομένων |
δὲ
τοὺς
θεμελίους
τοῦ
ναοῦ |
[11, 4] |
διακωλῦσαι
τὴν
οἰκοδομίαν
τοῦ
ναοῦ,
|
βαλὼν |
αὐτὸν
ὁ
θεὸς
ἐπίσχῃ
τῆς |
[11, 1] |
ἄρχοντα
τῶν
Ἰουδαίων,
ἵνα
θεμελίους
|
βάλωνται |
τοῦ
ναοῦ
καὶ
οἰκοδομήσωσιν
αὐτὸν |
[11, 7] |
μήτε
παρ'
Ἕλλησιν
μήτε
παρὰ
|
βαρβάροις |
ὠμὸν
οὕτως
καὶ
ἀσεβὲς
ἔργον |
[11, 4] |
Καὶ
εὑρέθη
ἐν
Ἐκβατάνοις
τῇ
|
βάρει |
τῇ
ἐν
Μηδίᾳ
βιβλίον,
ἐν |
[11, 6] |
τῷ
βασιλεῖ
Βαγαθώου
καὶ
Θεοδοσίτου
|
Βαρνάβαζος |
τῶν
εὐνούχων
οἰκέτης
τοῦ
ἑτέρου |
[11, 4] |
πρὸς
τὴν
σύγκρισιν
τὴν
ἐκείνου
|
βασανίζων |
αὑτὸν
ὡς
ἐπ'
ἐλάττοσιν
οἷς |
[11, 6] |
μὲν
Μαρδοχαῖος
εἰσῄει
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα, |
Ἀμάνης
δ'
ὑπ'
αἰσχύνης
πρὸς |
[11, 3] |
αἱ
γυναῖκες·
τόν
τε
γὰρ
|
βασιλέα |
γυνὴ
παρήγαγεν
εἰς
τὸ
φῶς |
[11, 4] |
πρεσβευσαμένοις
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα |
Δαρεῖον
κατηγορῆσαι
τῶν
Σαμαρειτῶν,
καὶ |
[11, 3] |
ταῖς
γυναιξὶν
διδόαμεν;
Καὶ
τὸν
|
βασιλέα |
δὲ
τὸν
τοσούτων
κύριον
εἶδόν |
[11, 3] |
ἦν
αὐτῷ
φιλία
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα, |
δι'
ἣν
καὶ
σωματοφυλακεῖν
αὐτὸν |
[11, 5] |
Βαβυλῶνι
τυγχανόντων
Ἰουδαίων
παρεκάλεσεν
τὸν
|
βασιλέα |
δοῦναι
αὐτῷ
πρὸς
τοὺς
σατράπας |
[11, 6] |
ἀπηγορεύκασιν,
οὐκ
ἐπορεύετο
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα, |
καὶ
πολλάκις
τοὺς
εὐνούχους
ἀποστέλλοντος |
[11, 6] |
ὡς
εἰς
ὀργὴν
παροξυνθέντα
τὸν
|
βασιλέα |
λῦσαι
μὲν
τὸ
συμπόσιον,
ἀναστάντα |
[11, 6] |
τοῖς
δακτύλοις,
ἥκει
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα, |
μεστὴ
μὲν
τὸ
πρόσωπον
ἐρυθήματος, |
[11, 5] |
αὐτῷ
μέλλειν
ἤδη
κατακλίνεσθαι
τὸν
|
βασιλέα. |
Ὁ
δ'
εὐθὺς
ὡς
εἶχεν |
[11, 3] |
τὸν
Ὑστάσπου
παῖδα
Δαρεῖον
ἀπέδειξαν
|
βασιλέα. |
Οὗτος
ἰδιώτης
ὢν
ηὔξατο
τῷ |
[11, 1] |
ὁ
μέγιστος
τῆς
οἰκουμένης
ἀπέδειξε
|
βασιλέα, |
πείθομαι
τοῦτον
εἶναι,
ὃν
τὸ |
[11, 1] |
πολλῶν
ἐθνῶν
καὶ
μεγάλων
ἀποδείξας
|
βασιλέα |
πέμψαι
μου
τὸν
λαὸν
εἰς |
[11, 6] |
δὲ
Ἀμαληκίτην
εἰσιόντα
πρὸς
τὸν
|
βασιλέα |
προσεκύνουν
οἵ
τε
ξένοι
καὶ |
[11, 6] |
αὐτῶν
παρωξυγκέναι
κατ'
αὐτῶν
τὸν
|
βασιλέα. |
Ταῦτα
γνοῦσα
πέμπει
πάλιν
πρὸς |
[11, 3] |
τῶν
ἀναγκαίων
τὸ
φυλάττειν
τὸν
|
βασιλέα |
τούτῳ
προσμένει.
Πῶς
οὖν
οὐκ |
[11, 5] |
γῆν
ἀποκαταστήσαντα
καὶ
τοὺς
Περσῶν
|
βασιλέας |
ἀναγκάσαντα>
λαβεῖν
οἶκτον
αὐτῶν,
καὶ |
[11, 6] |
βασιλείοις
ὄντα
φίλον
ἀναγκαιότατον
τῷ
|
βασιλεῖ. |
(Ἀμάνην
δὲ
Ἀμαδάθου
μὲν
υἱὸν |
[11, 6] |
~(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
ἐπιβουλευσάντων
τῷ
|
βασιλεῖ |
Βαγαθώου
καὶ
Θεοδοσίτου
Βαρνάβαζος
τῶν |
[11, 6] |
ἦν
καὶ
λαμπρὸς
παρὰ
τῷ
|
βασιλεῖ |
καὶ
συνδιεῖπεν
αὐτῷ
τὴν
ἀρχὴν |
[11, 6] |
αὐτῶν
διέφθαρτο.
Προσελθὼν
οὖν
τῷ
|
βασιλεῖ |
κατηγόρει
λέγων
ἔθνος
εἶναι
πονηρόν, |
[11, 6] |
παρ'
αὐτῇ
μόνος
σὺν
τῷ
|
βασιλεῖ, |
κληθείη
πάλιν
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν. |
[11, 3] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
πολέμου
τῷ
|
βασιλεῖ |
κομίζουσιν.
Καὶ
οἱ
μὴ
στρατευόμενοι |
[11, 3] |
καρποὺς
συνέλωσιν,
τοὺς
φόρους
τῷ
|
βασιλεῖ |
κομίζουσιν.
Ὃ
δ'
ἂν
οὗτος |
[11, 8] |
περὶ
αὐτὸν
προθυμίαν
ἀπήντησαν
τῷ
|
βασιλεῖ |
μικροῦ
δεῖν
ἐγγὺς
τῶν
Ἱεροσολύμων. |
[11, 5] |
ἔμπειρος
ὢν
γίνεται
φίλος
τῷ
|
βασιλεῖ |
Ξέρξῃ.
Γνοὺς
δὲ
ἀναβῆναι
εἰς |
[11, 5] |
γὰρ
ὁ
Ἔζδρας
εἰπεῖν
τῷ
|
βασιλεῖ, |
ὅτι
διασώσει
αὐτοὺς
ὁ
θεός, |
[11, 6] |
τῷ
μόνον
ἠξιῶσθαι
συνδειπνεῖν
τῷ
|
βασιλεῖ |
παρὰ
τῇ
Ἐσθήρᾳ,
καὶ
ὅτι |
[11, 6] |
τῶν
θεραπαινίδων
τότε
προσελεύσεσθαι
τῷ
|
βασιλεῖ |
παρὰ
τὸν
νόμον
ὑπισχνεῖτο,
κἂν |
[11, 4] |
καὶ
δεδιότων
μὴ
μεταδόξῃ
τῷ
|
βασιλεῖ |
περὶ
τῆς
τῶν
Ἱεροσολύμων
καὶ |
[11, 6] |
αὐτήν,
δόξαι
δ'
ὀφθεῖσαν
τῷ
|
βασιλεῖ |
πιθανὴν
μὲν
τοὺς
λόγους
παρακαλοῦσαν |
[11, 6] |
σαλευόντων,
μῖσός
τε
γενέσθαι
τῷ
|
βασιλεῖ |
πρὸς
τοὺς
ἐχθροὺς
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 8] |
Τοῦτο
δ'
εἶναι
καὶ
τῷ
|
βασιλεῖ |
συμφέρον
εἰς
δύο
διῃρῆσθαι
τὴν |
[11, 6] |
ἑκάστην
ἡμέραν
μίαν
ἔπεμπεν
τῷ
|
βασιλεῖ |
συνεσομένην.
Ὁ
δὲ
πλησιάζων
εὐθὺς |
[11, 8] |
ποιήσαντος
κατεπλάγησαν
καὶ
διεφθάρθαι
τῷ
|
βασιλεῖ |
τὴν
διάνοιαν
ὑπελάμβανον,
Παρμενίωνος
δὲ |
[11, 5] |
μηδὲ
ἀπολουσάμενος
διακονήσων
ἔσπευσεν
τῷ
|
βασιλεῖ |
τὴν
ἐπὶ
τοῦ
πότου
διακονίαν. |
[11, 5] |
προσκυνήσας
τῷ
θεῷ
καὶ
τῷ
|
βασιλεῖ |
τῆς
ὑποσχέσεως
εὐχαριστήσας
τὸ
κατηφὲς |
[11, 6] |
γὰρ
τὴν
δευτέραν
ἔχοντα
τῷ
|
βασιλεῖ |
τιμὴν
Ἀμάνην
κατηγορήσαντ'
αὐτῶν
παρωξυγκέναι |
[11, 6] |
ἑστιᾷ
πολυτελῶς,
οἷον
εἰκὸς
παρὰ
|
βασιλεῖ |
τοῦ
πλούτου
παρασκευαζομένῳ
τὴν
ἐπίδειξιν |
[11, 6] |
τῆς
Ἐσθήρας
φανεροὺς
ἐποίησε
τῷ
|
βασιλεῖ |
τοὺς
ἐπιβουλεύοντας.
Ταραχθεὶς
δὲ
ὁ |
[11, 6] |
εἰς
ἅπασαν
τὴν
ὑπὸ
τῷ
|
βασιλεῖ |
χώραν
διαπεμφθὲν
καὶ
τὴν
τῶν |
[11, 6] |
Θεοδέστην
τοὺς
ἐπιβουλεύσαντας
εὐνούχους
τῷ
|
βασιλεῖ, |
ὧν
μηνυτὴς
Μαρδοχαῖος
ἦν
γεγενημένος. |
[11, 1] |
γένους
αὐτοῦ,
ὅπως
ἡ
Περσῶν
|
βασιλεία |
διαμείνῃ.
Τοὺς
δὲ
παρακούσαντας
τούτων |
[11, 6] |
ἀλλ'
εἴς
τι
τῶν
τῇ
|
βασιλείᾳ |
διαφερόντων
αὐτὴν
ἀναλῶσαι,
τὸν
γραμματέα |
[11, 6] |
Μαρδοχαῖος
τοῖς
ἐν
τῇ
Ἀρταξέρξου
|
βασιλείᾳ |
ζῶσιν>
Ἰουδαίοις
ταύτας
παραφυλάσσειν
τὰς |
[11, 6] |
ἐπ'
εὐμορφίᾳ
τῶν
ἐν
τῇ
|
βασιλείᾳ |
παρθένων
ἀγαγεῖν
πρὸς
αὐτόν.
Συναχθεισῶν |
[11, 5] |
Λευιτῶν
ὄντων
ἐν
τῇ
ἡμετέρᾳ
|
βασιλείᾳ |
συναπαίρειν
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα,
τοῦτο |
[11, 6] |
τούτων
εἰρηνευθῇ
τῶν
κακῶν
ἡ
|
βασιλεία. |
(Ταῦτα
τοῦ
Ἀμάνου
ἀξιώσαντος
ὁ |
[11, 8] |
δ'
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
τὴν
|
βασιλείαν |
Ἀλέξανδρος
καὶ
διαβὰς
τὸν
Ἑλλήσποντον, |
[11, 3] |
ἧς
ἐποιήσατο,
εἰ
λάβοι
τὴν
|
βασιλείαν· |
αὕτη
δ'
ἂν
εἴη
οἰκοδομῆσαι |
[11, 6] |
καὶ
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
τὴν
|
βασιλείαν |
διεφύλαξεν,
οὐ
μόνον
ἀπολύω
τῆς |
[11, 6] |
ἐγένετο.
~(Τελευτήσαντος
δὲ
Ξέρξου
τὴν
|
βασιλείαν |
εἰς
τὸν
υἱὸν
Κῦρον,
ὃν |
[11, 6] |
ἡμῶν
λέγουσιν.
Παραλαβὼν
γὰρ
τὴν
|
βασιλείαν |
ὁ
Ἀρταξέρξης
καὶ
καταστήσας
ἀπὸ |
[11, 5] |
~(Δαρείου
δὲ
τελευτήσαντος
παραλαβὼν
τὴν
|
βασιλείαν |
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
Ξέρξης
ἐκληρονόμησεν |
[11, 2] |
δὲ
τοῦ
Κύρου
παιδὸς
τὴν
|
βασιλείαν |
παραλαβόντος
οἱ
ἐν
Συρίᾳ
καὶ |
[11, 6] |
σφραγῖδι
πέμπειν
εἰς
πᾶσαν
τὴν
|
βασιλείαν· |
τοὺς
γὰρ
ἀναγνωσομένους
τὰς
ὑπὸ |
[11, 6] |
ἐπιστολῆς
ἐκθέντας
εἰς
ἅπασαν
τὴν
|
βασιλείαν |
τοὺς
Ἰουδαίους
ἀφεῖναι
τοῖς
ἰδίοις |
[11, 6] |
μηνὶ
ἑβδόμου
ἔτους
τῆς
αὐτοῦ
|
βασιλείας, |
Ἀδέρῳ
δὲ
καλουμένῳ.
Διέπεμψε
δὲ |
[11, 6] |
ἀφιεμένους
καὶ
ἑορτάζειν
ὑπὲρ
τῆς
|
βασιλείας |
αὐτοῦ
πολλαῖς
ἡμέραις.
Ὁμοίως
τε |
[11, 6] |
μηδ'
ἂν
τὸ
μέρος
τῆς
|
βασιλείας |
ἐθελήσῃ
λαβεῖν>
Ἡ
δὲ
εἰς |
[11, 6] |
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
ἡμίση
τῆς
|
βασιλείας, |
εἰ
δέοιτο
τούτων,
παραχωρήσοντος
αὐτῇ. |
[11, 6] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἐταμίευσεν,
ἀλλὰ
τῆς
|
βασιλείας |
ἐπεβούλευσέ
με
καὶ
τῆς
ψυχῆς |
[11, 3] |
τιμῆς.
(Τῷ
δὲ
πρώτῳ
τῆς
|
βασιλείας |
ἔτει
Δαρεῖος
ὑποδέχεται
λαμπρῶς
καὶ |
[11, 4] |
ἀναγεγραμμένα·
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῆς
|
βασιλείας |
ἔτει
Κῦρος
ὁ
βασιλεὺς
ἐκέλευσεν |
[11, 5] |
ὀγδόῳ
καὶ
εἰκοστῷ
τῆς
Ξέρξου
|
βασιλείας |
ἔτει
μηνὶ
ἐνάτῳ.
Τέλος
δὲ |
[11, 6] |
οὐσῶν
ἄρχοντας,
τῷ
τρίτῳ
τῆς
|
βασιλείας |
ἔτει
τούς
τε
φίλους
καὶ |
[11, 1] |
~(Τῷ
δὲ
πρώτῳ
τῆς
Κύρου
|
βασιλείας |
ἔτει,
τοῦτο
δ'
ἦν
ἑβδομηκοστὸν |
[11, 4] |
Τοῦ
δ'
ἐνάτου
τῆς
Δαρείου
|
βασιλείας |
ἔτους
εἰκάδι
καὶ
τρίτῃ
μηνὸς |
[11, 5] |
τοῦ
ἑβδόμου
ἔτους
τῆς
Ξέρξου
|
βασιλείας |
παρεγένοντο
εἰς
Ἱεροσόλυμα
μηνὶ
πέμπτῳ |
[11, 2] |
τοῦ
δευτέρου
ἔτους
τῆς
Δαρείου
|
βασιλείας |
τοῦ
Περσῶν
ἐπ'
ἄλλα
ἔτη |
[11, 6] |
διῆγεν
ἑκάστης
ἡμέρας
πρὸς
τοῖς
|
βασιλείοις |
διατρίβων
καὶ
πυνθανόμενος
περὶ
τῆς |
[11, 6] |
Ἄστη
συνήγαγεν
συμπόσιον
ἐν
τοῖς
|
βασιλείοις, |
ἣν
ἐπιδεῖξαι
βουλόμενος
τοῖς
ἑστιωμένοις |
[11, 6] |
σημειώσασθαι
καὶ
προσμένειν
αὐτὸν
τοῖς
|
βασιλείοις |
ὄντα
φίλον
ἀναγκαιότατον
τῷ
βασιλεῖ. |
[11, 6] |
αὐτοῦ,
εἰσελθούσῃ
δὲ
εἰς
τὸ
|
βασίλειον |
περιτίθησι
τὸ
διάδημα,
καὶ
συνῴκησεν |
[11, 2] |
πολέμους
οἱ
ἐνοικοῦντες
πραγματευσάμενοι,
καὶ
|
βασιλεῖς |
αὐτῶν
ἔγνωμεν
δυνατοὺς
καὶ
βιαίους |
[11, 2] |
αὐτῶν,
ᾗ
χρώμενοι
πρὸς
τοὺς
|
βασιλεῖς |
διατετελέ
κασιν.
τούτων
ἀναγνωσθέντων
τῶν |
[11, 6] |
καὶ
οἱ
τύραννοι
καὶ
οἱ
|
βασιλεῖς |
καὶ
οἱ
γραμματεῖς
εἶχον
ἐν |
[11, 8] |
αὐτόν,
οἱ
μὲν
τῆς
Συρίας
|
βασιλεῖς |
καὶ
οἱ
λοιποὶ
τοῦτο
ποιήσαντος |
[11, 3] |
θέλουσιν,
τούτων
δ'
ἄρχουσιν
οἱ
|
βασιλεῖς |
καὶ
τὴν
ἐξουσίαν
ἔχουσιν·
οἱ |
[11, 7] |
Συρίᾳ
κατοικοῦσιν
τοὺς
ἐν
αὐτῇ
|
βασιλεῖς |
πράγματα
παρασχόντας,
ἀσμένως
συνῴκισεν
τὴν |
[11, 3] |
τὸν
δεύτερον
δέ,
εἰ
οἱ
|
βασιλεῖς, |
τὸν
τρίτον
δέ,
εἰ
αἱ |
[11, 6] |
καὶ
τοῦτο
λέγων
ἕως
τῶν
|
βασιλείων |
ἦλθεν
καὶ
πρὸς
αὐτοῖς
ἔστη· |
[11, 3] |
βασιλέως
Ζοροβάβηλος
ἐξελθὼν
ἀπὸ
τῶν
|
βασιλείων |
καὶ
ἀναβλέψας
εἰς
τὸν
οὐρανὸν |
[11, 5] |
αὐτῷ
λέγοντι,
πῶς,
φησίν,
ὦ
|
βασιλεῦ, |
δύναμαί
σοι
μὴ
βλέπεσθαι
τοιοῦτος |
[11, 2] |
ἔχειν
ἔδοξεν
ἡμῖν
γράψαι
σοι,
|
βασιλεῦ, |
καὶ
μὴ
περιιδεῖν,
ὅπως
ἐπισκέψῃ |
[11, 2] |
Φοινίκῃ
κριταί.
Γινώσκειν
σε
δεῖ,
|
βασιλεῦ, |
ὅτι
Ἰουδαῖοι
οἱ
εἰς
Βαβυλῶνα |
[11, 4] |
ἄχρι
οὗ
τοὺς
Ἀσαμωναίου
συνέβη
|
βασιλεύειν |
ἐκγόνους.
Πρὸ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[11, 6] |
τοῦτο
κατὰ
τῆς
ὑπ'
αὐτοῦ
|
βασιλευομένης |
οἰκουμένης,
ἄμικτον
ἀσύμφυλον
οὔτε
θρησκείαν |
[11, 6] |
ἐλπίδος.
Καὶ
τὰ
μὲν
τούτοις
|
βασιλεύοντος |
Ἀρταξέρξου
συμβάντα
τοῦτον
εἶχεν
τὸν |
[11, 5] |
πέμπτον
καὶ
εἰκοστὸν
ἔτος
ἤδη
|
βασιλεύοντος |
Ξέρξου,
καὶ
δείξας
τῷ
θεῷ |
[11, 6] |
κεῖσθαι,
τὴν
δὲ
ὁμοίως
αὐτῷ
|
βασιλεύουσαν |
πᾶσαν
ἔχειν
ἄδειαν.
Ταῦτα
λέγων |
[11, 3] |
μόνον
ἔχοι,
προσέταξεν
αὐτὸν
ὁ
|
βασιλεὺς |
αἰτήσασθαί
τι
πάρεξ
ὧν
αὐτὸς |
[11, 6] |
ᾧ
γὰρ
τοῦτο
ποιήσειεν
ὁ
|
βασιλεὺς |
ἀκλήτῳ
προσελθόντι,
οὗτος
οὐκ
ἀποθνήσκει |
[11, 6] |
πήχεων
τὸ
ὕψος.
Ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
ἀκούσας
οὐκ
ἄλλῃ
τιμωρίᾳ
περιβάλλειν |
[11, 3] |
συνετῷ.
(Ἡσθεὶς
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
|
βασιλεὺς |
ἀναστὰς
κατεφίλησέν
τε
αὐτὸν
καὶ |
[11, 6] |
ἐπεγγελᾷς;
πεισθεὶς
δ'
ὡς
ὁ
|
βασιλεὺς |
αὐτῷ
γέρας
τοῦτ'
εἴη
δεδωκὼς |
[11, 5] |
πρὸς
τοὺς
σατράπας
ἐπιστολὴν
τοιάνδε·
|
βασιλεὺς |
βασιλέων
Ξέρξης
Ἔζδρᾳ
ἱερεῖ
καὶ |
[11, 5] |
γνωρισθήσεται
τίς
εἴη.
Ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
γράφει
πρὸς
τοὺς
σατράπας
ἐπιστολὴν |
[11, 4] |
τοῖς
ἑταίροις
αὐτοῦ
τάδε
λέγων·
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
Σισίννῃ
τῷ
ἐπάρχῳ
καὶ |
[11, 4] |
Τὰ
δὲ
γεγραμμένα
ἦν
τοιάδε·
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
Ταγανᾷ
καὶ
Σαμβᾷ
τοῖς |
[11, 5] |
λεῖπον
προσοι
κοδομῆσαι.
ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
διδόναι
τε
τὴν
δωρεὰν
κατένευσεν |
[11, 5] |
δὲ
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
ὁ
|
βασιλεὺς |
διεχύθη
καὶ
ἡδίων
αὑτοῦ
γενόμενος |
[11, 3] |
Πῶς
οὖν
οὐκ
ἂν
ὁ
|
βασιλεὺς |
δόξειεν
τὴν
πάντων
ἰσχὺν
ὑπερβάλλειν, |
[11, 4] |
ἔγνω
παρὰ
τῶν
πρέσβεων
ὁ
|
βασιλεύς, |
δοὺς
αὐτοῖς
κομίζειν
ἐπιστολὴν
πρὸς |
[11, 4] |
αὐτὸν
τῆς
Βαβυλωνίας
καὶ
Περσίδος
|
βασιλεὺς |
ἔγραψεν
οἰκοδομῆσαι
τὸν
ναόν,
καὶ |
[11, 4] |
οὗ
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
Ἀσσυρίων
|
βασιλεὺς |
ἐκ
τῆς
Χουθίας
ἡμᾶς
μετήγαγεν |
[11, 4] |
τῆς
βασιλείας
ἔτει
Κῦρος
ὁ
|
βασιλεὺς |
ἐκέλευσεν
τὸν
ναὸν
οἰκοδομηθῆναι
τὸν |
[11, 3] |
παρ'
αὐτοὺς
ἕκαστοι,
Δαρεῖος
ὁ
|
βασιλεὺς |
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν
κοίτην
καὶ |
[11, 4] |
Ναβουχοδονόσορος
ὁ
Βαβυλωνίων
καὶ
Χαλδαίων
|
βασιλεὺς |
ἑλὼν
τὴν
πόλιν
κατὰ
κράτος |
[11, 8] |
καιρὸν
καὶ
Φίλιππος
ὁ
Μακεδόνων
|
βασιλεὺς |
ἐν
Αἰγαῖς
ὑπὸ
Παυσανίου
τοῦ |
[11, 1] |
ἐκ
τοῦ
ναοῦ
Ναβουχοδονόσορος
ὁ
|
βασιλεύς, |
ἔπεμψα
παραδοὺς
Μιθριδάτῃ
τῷ
γαζοφύλακι |
[11, 6] |
λύγον
χρυσέαν
ἔχων
αὐτὸς
ὁ
|
βασιλεύς, |
ἣν
ὅτε
τινὰ
σώζειν
ἤθελεν |
[11, 6] |
τοῦτο
τὸ
γέρας.
Ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
ἡσθεὶς
τῇ
παραινέσει
προελθών.
Φησίν, |
[11, 6] |
τῇ
Σούσῃ.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
βασιλεὺς |
καὶ
ὁ
Ἀμάνης
πρὸς
εὐωχίαις |
[11, 5] |
δώδεκα·
ταῦτα
γὰρ
ἐδωρήσατο
ὁ
|
βασιλεὺς |
καὶ
οἱ
σύμβουλοι
αὐτοῦ
καὶ |
[11, 6] |
τὴν
βασίλισσαν
παρακαλοῦντος
ἐπεισελθὼν
ὁ
|
βασιλεὺς |
καὶ
πρὸς
τὴν
ὄψιν
μᾶλλον |
[11, 6] |
(Ταῦτα
τοῦ
Ἀμάνου
ἀξιώσαντος
ὁ
|
βασιλεὺς |
καὶ
τὸ
ἀργύριον
αὐτῷ
χαρίζεται |
[11, 2] |
δεδηλωμένα
καὶ
γράφει
τάδε
λέγων·
|
βασιλεὺς |
Καμβύσης
Ῥαθύμῳ
τῷ
γράφοντι
τὰ |
[11, 6] |
οὖσιν
ἀχανὴς
ἐπέπεσεν.
Ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
κατὰ
βούλησιν
οἶμαι
τοῦ
θεοῦ |
[11, 2] |
ἀγαγὼν
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
Ἀσσυρίων
|
βασιλεὺς |
κατῴκισεν
ἐν
Σαμαρείᾳ,
ὅτε
τὸν |
[11, 1] |
Συρίᾳ
σατράπας
Κῦρος
τάδε
λέγουσαν·
|
βασιλεὺς |
Κῦρος
Σισίνῃ
καὶ
Σαραβασάνῃ
χαίρειν. |
[11, 1] |
τὴν
Ἀσίαν,
ὅτι
Κῦρος
ὁ
|
βασιλεὺς |
λέγει·
ἐπεί
με
ὁ
θεὸς |
[11, 6] |
ἔθνη
περιέχον
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
|
βασιλεὺς |
μέγας
Ἀρταξέρξης
τοῖς
ἀπὸ
Ἰνδικῆς |
[11, 6] |
γραφέντα
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον·
|
βασιλεὺς |
μέγας
Ἀρταξέρξης
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ |
[11, 6] |
ἡσυχίαν
ἦγεν.
Ὡς
δὲ
ὁ
|
βασιλεὺς |
μετὰ
τοῦ
Ἀμάνου
εὐωχηθεὶς
ἠξίου |
[11, 6] |
μὲν
προσέταξε
τοῖς
Ἰουδαίοις
ὁ
|
βασιλεὺς |
μηδὲν
ἀντιλέγειν
Ἐσθῆρι
δυνάμενος·
οἱ |
[11, 1] |
ἃ
συλήσας
τὸν
ναὸν
ὁ
|
βασιλεὺς |
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
τὴν
Βαβυλῶνα
ἐκόμισεν. |
[11, 3] |
ηὔξατο
τῷ
θεῷ,
εἰ
γένοιτο
|
βασιλεύς, |
πάντα
τὰ
σκεύη
τοῦ
θεοῦ, |
[11, 6] |
ἐπιδεῖξαι
βουλόμενος
τοῖς
ἑστιωμένοις
ὁ
|
βασιλεὺς |
πέμψας
ἐκέλευσεν
αὐτὴν
εἰς
τὸ |
[11, 6] |
εἰς
ἑτέραν
πρᾶξιν
ἐπέσχεν
ὁ
|
βασιλεὺς |
πυνθανόμενος,
εἰ
μὴ
ἔχει
γέρας |
[11, 6] |
τοὺς
ἐπιβουλεύοντας.
Ταραχθεὶς
δὲ
ὁ
|
βασιλεὺς |
τἀληθὲς
ἐξεῦρεν
καὶ
τοὺς
μὲν |
[11, 3] |
ὅμως
καὶ
αὗται
καὶ
ὁ
|
βασιλεὺς |
τῆς
ἀληθείας
ὑπάρχουσιν.
Εἰ
γάρ |
[11, 6] |
τῆς
τιμῆς
ὃν
ἂν
ὁ
|
βασιλεὺς |
τιμήσῃ.
Ὁ
μὲν
οὖν
Ἀμάνης |
[11, 8] |
ὡς
προσεδόκων·
συμβαλὼν
γὰρ
ὁ
|
βασιλεὺς |
τοῖς
Μακεδόσιν
ἡττήθη
καὶ
πολλὴν |
[11, 6] |
ὑπομένειν
τὸν
βίον.
Ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
ὑπέσχετο
μηδὲν
ἄχαρι
αὐτὴν
μηδ' |
[11, 6] |
ἐνδύεται
τὴν
πορφύραν,
ἣν
ὁ
|
βασιλεὺς |
φορῶν
ἀεὶ
διετέλει,
καὶ
περιτίθεται |
[11, 6] |
τι
παροξυνθείη
πρὸς
αὐτὴν
ὁ
|
βασιλεύς, |
χρήσαιτο
καὶ
πρὸς
τὴν
συνηγορίαν |
[11, 3] |
καὶ
ὁ
οἶνος
καὶ
ὁ
|
βασιλεύς, |
ᾧ
πάντες
ὑπακούουσιν,
ἀλλὰ
κρείττους |
[11, 6] |
(Ἔθηκε
δὲ
καὶ
νόμον
ὁ
|
βασιλεὺς |
ὥστε
μηδένα
τῶν
ἰδίων
αὐτῷ |
[11, 2] |
ἐννέα·
Καμβύσης
γὰρ
ἓξ
ἔτη
|
βασιλεύσας, |
καταστρεψάμενος
ἐν
τούτοις
τὴν
Αἴγυπτον |
[11, 6] |
τοσαύτης
ἄλλος
τυγχάνει
παρὰ
τοῖς
|
βασιλεῦσι |
τιμῆς.
ἰδὼν
δ'
ἐν
τῇ |
[11, 2] |
καὶ
εὑρέθη
ἡ
πόλις
ἐχθρὰ
|
βασιλεῦσιν |
ἀεὶ
γεγενημένη,
καὶ
στάσεις
καὶ |
[11, 2] |
δὲ
ὑπακούειν
ἐθελήσοντας,
ἀλλὰ
καὶ
|
βασιλεῦσιν |
ἀντιστήσονται
καὶ
ἄρχειν
μᾶλλον
ἢ |
[11, 6] |
τοῖς
νόμοις
ἀλλόκοτον
καὶ
τοῖς
|
βασιλεῦσιν |
ἀνυπότακτον
καὶ
παρηλλαγμένον
τοῖς
ἔθεσι |
[11, 8] |
νεωτερίσειέν
ποτε,
χαλεπὸν
ᾖ
τοῖς
|
βασιλεῦσιν, |
καθὼς
καὶ
πρότερον
τοῖς
Ἀσσυρίων |
[11, 3] |
Ἔτι
γε
μὴν
στρατηγῶν
καὶ
|
βασιλέων |
ἀναισθήτους
ἀπεργάζεται
καὶ
φίλων
καὶ |
[11, 2] |
ἐν
αὐτοῖς
ἀποστάτας
καὶ
τῶν
|
βασιλέων |
ἐχθροὺς
Ἰουδαίους
καὶ
τὴν
πόλιν |
[11, 5] |
τοὺς
σατράπας
ἐπιστολὴν
τοιάνδε·
βασιλεὺς
|
βασιλέων |
Ξέρξης
Ἔζδρᾳ
ἱερεῖ
καὶ
ἀναγνώστῃ |
[11, 6] |
κομίσαντα
καὶ
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
βασιλέων |
τὰ
ὑπομνήματα
καὶ
τῶν
ἰδίων |
[11, 4] |
ἡμέρας
δέκα,
πρὸ
δὲ
τῶν
|
βασιλέων |
τούτων
ἄρχοντες
αὐτοὺς
διεῖπον
οἱ |
[11, 4] |
Δαρείῳ,
ὅπως
ἐπισκεψάμενος
τὰ
τῶν
|
βασιλέων |
ὑπομνήματα
εὕρῃ
μηδὲν
ἡμᾶς
ὧν |
[11, 4] |
Κύρου
τε
καὶ
Δαρείου
τῶν
|
βασιλέων, |
ᾠκοδομήθη
δὲ
ἐν
ἔτεσιν
ἑπτά. |
[11, 6] |
ἑξήκοντα
καὶ
πρωὶ
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
αἰτησάμενον
ἀνασταυρῶσαι
τὸν
Μαρδοχαῖον,
ἐπαινέσας |
[11, 6] |
τοῦ
ἔθνους
ᾐτεῖτο
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
Ἀμάνης.
Δοὺς
δὲ
αὐτῷ
καὶ |
[11, 6] |
τοῦ
βαδίζειν
αὐτὰς
ἐπὶ
κοίτην
|
βασιλέως |
ἀξίας
ἤδη
γεγονέναι,
καθ'
ἑκάστην |
[11, 6] |
Ἀμάνου
κτῆσιν
καὶ
δεῖται
τοῦ
|
βασιλέως |
ἀπαλλάξαι
τοῦ
περὶ
τῆς
ζωῆς |
[11, 5] |
καὶ
Φοινίκης
τὰ
γράμματα
τοῦ
|
βασιλέως |
ἀπέδωκεν.
Οἱ
δὲ
τὸ
προσταχθὲν |
[11, 6] |
τιμήν,
ἧς
οὐ
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἀπολαύοι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ |
[11, 8] |
ἡδέως
ἔχειν
ἀντὶ
Δαρείου
τοῦ
|
βασιλέως. |
Ἀσμένως
δ'
αὐτὸν
προσδεξαμένου
θαρρῶν |
[11, 4] |
ναὸν
τοῦτον
αὐτῷ
κατασκευασθέντα
ὑπὸ
|
βασιλέως |
αὐτῶν
εὐδαίμονος
καὶ
πάντας
ὑπερβάλλοντος |
[11, 4] |
ταῦτα
δαπάνην
ἐκ
τῶν
τοῦ
|
βασιλέως |
γίνεσθαι
διετάξατο,
καὶ
τὰ
σκεύη, |
[11, 6] |
Δύστρος,
οἱ
κομίσαντες
τὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
γράμματα
ἐδήλουν,
ὅπως
καθ'
ἣν |
[11, 6] |
σωτήριον
φέγγος
ἐκτιθεμένων
τῶν
τοῦ
|
βασιλέως |
γραμμάτων
καὶ
τοὺς
κατὰ
πόλιν |
[11, 6] |
ἐτέρπετο
τῷ
γενησομένῳ·
τοῦ
γὰρ
|
βασιλέως |
διὰ
νυκτὸς
ἐκείνης
ἀφαιρεῖται
τὸν |
[11, 4] |
ἤγαγεν
καὶ
τὴν
τοῦ
Περσῶν
|
βασιλέως |
διάνοιαν
εὐμενῆ
κατέστησεν
αὐτοῖς.
Καὶ |
[11, 6] |
δηλώσομεν·
πρέπει
γὰρ
τὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
διηγεῖσθαι
πρῶτον,
ὡς
ἔγημεν
Ἰουδαίαν |
[11, 3] |
ὑπομένουσιν,
ἵνα
μὴ
τὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
δόξωσι
παραβαίνειν
προστάγματα,
νικήσαντες
δὲ |
[11, 3] |
ἤρξατο
λέγειν
περὶ
τῆς
τοῦ
|
βασιλέως |
δυνάμεως,
ταύτην
ἀποδεικνὺς
τὴν
ἰσχυροτάτην |
[11, 5] |
Ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐπὶ
Ξέρξου
|
βασιλέως |
ἐγένετο.
~(Τελευτήσαντος
δὲ
Ξέρξου
τὴν |
[11, 6] |
παραχρῆμα
πέμπει
διάταγμα
ὡς
τοῦ
|
βασιλέως |
εἰς
ἅπαντα
τὰ
ἔθνη
περιέχον |
[11, 4] |
ἐκ
τῶν
φόρων
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
εἰς
τὰς
θυσίας
τελεῖν
τοῖς |
[11, 6] |
καὶ
περὶ
τούτων
δεηθῆναι
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐνετέλλετο
καὶ
σωτηρίας
ἕνεκεν
τοῦ |
[11, 8] |
μετὰ
τῆς
Δαρείου
γνώμης
τοῦ
|
βασιλέως, |
ἐπαρθεὶς
ταῖς
ὑποσχέσεσιν
ὁ
Μανασσῆς |
[11, 8] |
τοῖς
Μακεδόσιν
ἀμηχανῶν
ὀργιζομένου
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐπὶ
τῇ
πρότερον
ἀπειθείᾳ.
Παραγγείλας |
[11, 3] |
(Τυχὼν
οὖν
τούτων
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
Ζοροβάβηλος
ἐξελθὼν
ἀπὸ
τῶν
βασιλείων |
[11, 6] |
Ταραχθέντος
δὲ
πρὸς
τοῦτο
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
ἀναπηδήσαντος
εἰς
τοὺς
κήπους |
[11, 6] |
ὅτι
μήτε
κληθείη
πρὸς
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
ὁ
εἰσερχόμενος
πρὸς
αὐτὸν |
[11, 4] |
δὲ
ὑπὲρ
τῆς
σωτηρίας
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
Περσῶν.
Τοὺς
δὲ
παραβάντας |
[11, 5] |
δὲ
οὗτοι
τὴν
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐσέβειαν |
[11, 1] |
θεῷ
περὶ
σωτηρίας
τε
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
τοῦ
γένους
αὐτοῦ,
ὅπως |
[11, 5] |
ἀμέλει
συνήργησέν
μοι
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
λαβεῖν
ἐξουσίαν,
ὅπως
ὑμῶν
τὸ |
[11, 6] |
θείῳ
κατεμήνυσε
τῆς
γυναικὸς
τοῦ
|
βασιλέως, |
Μαρδοχαῖος
δὲ
διὰ
τῆς
Ἐσθήρας |
[11, 6] |
αἰτήσασθαι
πρὸς
κόλασιν
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
μικρὸν
ἡγήσατο,
τὸ
ἔθνος
δὲ |
[11, 6] |
φιλεῖσθαι
γὰρ
ἑαυτὸν
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
μόνον,
ἣν
ᾤετο
ἀρίστην
εἶναι |
[11, 5] |
αἰχμαλωτισθέντων
τις
Ἰουδαίων
οἰνοχόος
τοῦ
|
βασιλέως |
Ξέρξου
Νεεμίας
ὄνομα
περιπατῶν
πρὸ |
[11, 3] |
ὁμοφύλοις
εὐηγγελίσατο
τὰ
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως. |
Οἱ
δὲ
ἀκούσαντες
εὐχαριστοῦσι
μὲν |
[11, 6] |
αὐτὸν
οὕτως
τετιμημένον
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
οἱ
ἐν
Σούσοις
ὄντες
Ἰουδαῖοι |
[11, 5] |
ἡμαρτημένων
δεκαδύο.
Τοῖς
δὲ
τοῦ
|
βασιλέως |
οἰκονόμοις
καὶ
τοῖς
ἐπάρχοις
τῆς |
[11, 6] |
τῶν
Ἰουδαίων
ἐκείνην
ἐκ
τοῦ
|
βασιλέως |
ὀνόματος
καὶ
σημηναμένην
αὐτοῦ
τῇ |
[11, 8] |
καὶ
τῶν
ἀκολουθούντων
Χαλδαίων
ὅσα
|
βασιλέως |
ὀργὴν
εἰκὸς
ἦν
ἐπιτρέψειν
αὐτοῖς |
[11, 8] |
ὕπνους
αὐτῷ
παρηγγέλη
τὴν
τοῦ
|
βασιλέως |
παρουσίαν
ἐξεδέχετο.
(Πυθόμενος
δ'
αὐτὸν |
[11, 4] |
οἱ
σὺν
αὐτῷ
τὴν
τοῦ
|
βασιλέως |
προαίρεσιν
ταύτῃ
τὰ
λοιπὰ
ἀκόλουθα |
[11, 5] |
θεῷ
προσκυνεῖν
ἤρξατο,
τῆς
τοῦ
|
βασιλέως |
πρὸς
αὐτὸν
χρηστότητος
ἐκεῖνον
αἴτιον |
[11, 6] |
μέλλειν
αὐτὸν
αἰτεῖσθαι
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
πρὸς
τιμωρίαν,
τότε
μὲν
ἡσυχίαν |
[11, 7] |
Σαμάρειαν
ὑπὸ
Δαρείου
τοῦ
τελευταίου
|
βασιλέως |
σατράπης
Χουθαῖος
τὸ
γένος,
ἐξ |
[11, 3] |
τὴν
διάνοιαν
καὶ
τὴν
τοῦ
|
βασιλέως |
τῇ
τοῦ
ὀρφανοῦ
καὶ
δεομένου |
[11, 6] |
ἐχθρῶν
περὶ
πεντακοσίους.
Τοῦ
δὲ
|
βασιλέως |
τῶν
ἀπολωλότων
δηλώσαντος
τὸν
ἀριθμὸν |
[11, 6] |
τούτων
ἀπαλλαγῆναι.
Ἐρωτήσαντος
δὲ
τοῦ
|
βασιλέως, |
ὑπὸ
τίνος
εἴη
ταῦτα
γεγενημένα, |
[11, 6] |
Ἀμάνου
ἐφ'
ἑστίασιν.
~(Τοῦ
δὲ
|
βασιλέως |
ὑποσχομένου
ὁ
Ἀμάνης
ἐξῆλθεν
περιχαρὴς |
[11, 1] |
Καὶ
παραγενομένοις
αὐτοῖς
οἱ
τοῦ
|
βασιλέως |
φίλοι
πάντες
ἐβοήθουν
καὶ
συνεισέφερον |
[11, 6] |
οὖν
ἀμετρήτως
τῇ
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
χρώμενος
τιμῇ
τοῦτον
διεφθάρη
τὸν |
[11, 6] |
ὅτι
τοῦτ'
ἔσται
παρὰ
τοῦ
|
βασιλέως |
ᾧ
ἂν
στέρξῃ
καὶ
τιμῆς |
[11, 1] |
καὶ
τὰς
οὐσίας
αὐτῶν
εἶναι
|
βασιλικάς. |
καὶ
ἡ
μὲν
ἐπιστολὴ
ταῦτα |
[11, 3] |
ἐκώλυσεν
ἐπιτάττειν
τοῖς
Ἰουδαίοις
τὰς
|
βασιλικὰς |
χρείας,
ἀνῆκέ
τε
πᾶσαν
ἣν |
[11, 4] |
τὴν
οὐσίαν
αὐτῶν
εἰς
τὴν
|
βασιλικὴν |
καταταγῆναι
κτῆσιν.
Καὶ
κατηύξατο
πρὸς |
[11, 6] |
δὲ
Μαρδοχαῖος
ὡς
ἀναλαβὼν
τὴν
|
βασιλικὴν |
στολὴν
καὶ
τὸν
στέφανον
τὸν |
[11, 6] |
μεθ'
ἡμᾶς
τὰ
δεύτερα
τῆς
|
βασιλικῆς |
παρὰ
πάντων
τιμῆς
ἀποφέρεσθαι,
τὴν |
[11, 4] |
ἀνέγνω
γράμματα,
προσέταξεν
ἐν
τοῖς
|
βασιλικοῖς |
ὑπομνήμασιν
ζητηθῆναι
τὰ
περὶ
τούτων. |
[11, 6] |
ἐπὶ
τοῦ
θρόνου
γίνεται
τὸν
|
βασιλικὸν |
περικειμένου
κόσμον,
οὗτος
δ'
ἦν |
[11, 5] |
τοῦ
θεοῦ
νόμον
ἢ
τὸν
|
βασιλικόν, |
ὑπόσχῃ
τιμωρίαν,
ὡς
οὐ
κατ' |
[11, 5] |
αὐτὰ
δαπάνην
ποιούμενος
ἐκ
τοῦ
|
βασιλικοῦ |
γαζοφυλακείου.
Ἔγραψα
δὲ
καὶ
τοῖς |
[11, 4] |
ἐπιστολὴν
χορηγεῖν
αὐτοῖς
ἐκ
τοῦ
|
βασιλικοῦ |
γαζοφυλακείου
τῶν
φόρων
τῆς
Σαμαρείας |
[11, 6] |
σωφρονεῖν.
Τοῦ
δὲ
γράμματος
τοῦ
|
βασιλικοῦ |
διὰ
πάσης
τῆς
ὑπ'
αὐτὸν |
[11, 6] |
γυναῖκα
τοῦ
γένους
οὖσαν
τοῦ
|
βασιλικοῦ, |
ἣν
καὶ
σῶσαι
τὸ
ἔθνος |
[11, 6] |
γὰρ
ἀναγνωσομένους
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλικοῦ |
σημαντῆρος
ἠσφαλισμένας
ἐπιστολὰς
οὐδὲν
περὶ |
[11, 6] |
ἐγγεγραμμένων
ἐναντιώσεσθαι.
Μεταπεμφθέντας
οὖν
τοὺς
|
βασιλικοὺς |
γραμματεῖς
ἐκέλευσε
γράφειν
τοῖς
ἔθνεσι |
[11, 6] |
Ὁμοίως
τε
τῶν
γυναικῶν
ἡ
|
βασίλισσα |
Ἄστη
συνήγαγεν
συμπόσιον
ἐν
τοῖς |
[11, 6] |
δίδωσι.
Δωρεῖται
δὲ
καὶ
ἡ
|
βασίλισσα |
Μαρδοχαίῳ
τὴν
Ἀμάνου
κτῆσιν
καὶ |
[11, 6] |
τοῦ
Ἀμάνου
εὐωχηθεὶς
ἠξίου
τὴν
|
βασίλισσαν |
λέγειν
αὐτῷ,
τίνος
βούλεται
δωρεᾶς |
[11, 6] |
κλίνης
αὐτοῦ
πεσόντος
καὶ
τὴν
|
βασίλισσαν |
παρακαλοῦντος
ἐπεισελθὼν
ὁ
βασιλεὺς
καὶ |
[11, 6] |
κοσμησαμένη
δ'
ὡς
ἐχρῆν
τὴν
|
βασίλισσαν |
σὺν
δυσὶν
θεραπαίναις,
ὧν
ἡ |
[11, 6] |
τῆς
κοινωνίας
τοῦ
βίου
τῇ
|
βασιλίσσῃ. |
Ἦν
δὲ
καὶ
τοῖς
Ἰουδαίοις |
[11, 6] |
δὲ
οὐσίαν
αὐτοῦ
ἐχαρίσατο
τῇ
|
βασιλίσσῃ. |
Μαρδοχαῖον
δὲ
προσκαλεσάμενος,
καὶ
γὰρ |
[11, 6] |
Ὡς
δ'
ἀπήγγειλάν
τινες
τῇ
|
βασιλίσσῃ |
τὸν
Μαρδοχαῖον
ἐν
οὕτως
οἰκτρῷ |
[11, 6] |
γνούς,
ὡς
ἐπὶ
τὸν
τῆς
|
βασιλίσσης |
θεῖον,
τὸν
γὰρ
Ἀμάνην
μέλλειν |
[11, 6] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τῆς
|
βασιλίσσης· |
καὶ
γὰρ
τήμερον
ὡς
δειπνήσειεν |
[11, 6] |
τοῖς
ἔθνεσιν
τὰ
περὶ
τῆς
|
βασιλίσσης |
κεκυρωμένα,
ἔδοξε
τὴν
Ἄστην
ἐκβαλεῖν |
[11, 6] |
αἰδῶ
ποιήσεται
παράδειγμα
τὴν
τῆς
|
βασιλίσσης |
ὑπερηφανίαν
πρὸς
σὲ
τὸν
κρατοῦντα |
[11, 4] |
Σαμαρεῖς
ἀπεχθῶς
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
|
βασκάνως |
διακείμενοι
πολλὰ
κακὰ
τοὺς
Ἰουδαίους |
[11, 8] |
ὅρκους
εἴη
δεδωκὼς
Δαρείῳ
μὴ
|
βαστάζειν |
ὅπλα
κατ'
αὐτοῦ,
καὶ
τούτους |
[11, 6] |
ἐμὲ
δευτέρου
διὰ
πίστιν
καὶ
|
βέβαιον |
εὔνοιαν
Ἀμάνου
κηδεμονικῶς
ὑποδείξαντός
μοι |
[11, 5] |
προγόνων
τῶν
ἐμῶν
εἰσιν,
ἀκούω
|
βεβλῆσθαι |
κατὰ
τῆς
γῆς
τὰ
τείχη |
[11, 2] |
τῷ
γράφοντι
τὰ
προσπίπτοντα
καὶ
|
Βεελζέμῳ |
καὶ
Σεμελίῳ
γραμματεῖ
καὶ
τοῖς |
[11, 4] |
τε
Ἰούδα
φυλῇ
καὶ
τῇ
|
Βενιαμίτιδι, |
συνέδραμον
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
θορύβου |
[11, 5] |
συνῆλθον
ἐκ
τῆς
Ἰουδαικῆς
καὶ
|
Βενιαμίτιδος |
ἐν
τρισὶν
ἡμέραις
εἰκάδι
τοῦ |
[11, 3] |
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
καὶ
|
Βενιαμίτιδος |
ἦν
μυριάδες
τετρακόσιαι
ἑξηκονταδύο
καὶ |
[11, 1] |
φυλῶν
ἄρχοντες
τῆς
Ἰούδα
καὶ
|
Βενιαμίτιδος |
οἵ
τε
Λευῖται
καὶ
οἱ |
[11, 6] |
οὗτος
δ'
ἦν
ἐκ
τῆς
|
Βενιαμίτιδος |
φυλῆς,
τῶν
δὲ
πρώτων
παρὰ |
[11, 4] |
τῶν
αὐτῶν,
διὰ
δόμων
λιθίνων
|
βία |
τε
ξεστῶν
τριῶν
καὶ
ξυλίνου |
[11, 6] |
εἶπεν,
ὦ
κάκιστε
πάντων,
καὶ
|
βιάζεσθαί |
μου
τὴν
γυναῖκα
ἐπιχειρεῖς;
Ἀμάνου |
[11, 6] |
δὲ
καὶ
τοῖς
διακόνοις
μὴ
|
βιάζεσθαι |
πίνειν
τὸ
ποτὸν
αὐτοῖς
συνεχῶς |
[11, 3] |
τὸν
οἶνον
ὑπερκρατοῦντα
πάντων
καὶ
|
βιαιότατον. |
(Ὡς
δὲ
ὁ
πρῶτος
ἀποφηνάμενος |
[11, 2] |
βασιλεῖς
αὐτῶν
ἔγνωμεν
δυνατοὺς
καὶ
|
βιαίους |
φορολογήσαντας
κοίλην
Συρίαν
καὶ
Φοινίκην. |
[11, 3] |
πλέον
τῶν
ἄλλων
δυναμένην,
ὅσα
|
βίαν |
ἔχειν
ἢ
σύνεσιν
δοκεῖ.
Τὸν |
[11, 2] |
ἐπισκέψῃ
τὰ
τῶν
πατέρων
σου
|
βιβλία· |
εὑρήσεις
γὰρ
ἐν
αὐτοῖς
ἀποστάτας |
[11, 2] |
ἐπισκέψασθαι
τὰ
τῶν
προγόνων
μου
|
βιβλία, |
καὶ
εὑρέθη
ἡ
πόλις
ἐχθρὰ |
[11, 4] |
τῇ
βάρει
τῇ
ἐν
Μηδίᾳ
|
βιβλίον, |
ἐν
ᾧ
τάδε
ἦν
ἀναγεγραμμένα· |
[11, 1] |
δ'
ἔγνω
Κῦρος
ἀναγινώσκων
τὸ
|
βιβλίον, |
ὃ
τῆς
αὐτοῦ
προφητείας
ὁ |
[11, 8] |
Δειχθείσης
δ'
αὐτῷ
τῆς
Δανιήλου
|
βίβλου, |
ἐν
ᾗ
τινα
τῶν
Ἑλλήνων |
[11, 6] |
λοιποῦ
μετ'
εἰρήνης
ἡμῖν
τὸν
|
βίον |
διάγειν
παρέχωσι.
τούτου
κομισθέντος
τοῦ |
[11, 7] |
(Καταστρέψαντος
δὲ
τοῦ
Ἰωάννου
τὸν
|
βίον |
διαδέχεται
τὴν
ἀρχιερωσύνην
ὁ
υἱὸς |
[11, 5] |
λαῷ
δόξαν
γηραιῷ
τελευτῆσαι
τὸν
|
βίον |
καὶ
ταφῆναι
μετὰ
πολλῆς
φιλοτιμίας |
[11, 2] |
Μασσαγέτας
εὐθὺς
συνέβη
τελευτῆσαι
τὸν
|
βίον. |
Καμβύσου
δὲ
τοῦ
Κύρου
παιδὸς |
[11, 6] |
ἀπολομένων
οὐκ
ἂν
ὑπομένειν
τὸν
|
βίον. |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ὑπέσχετο
μηδὲν |
[11, 6] |
τῶν
γυναικῶν
αἴσχιστα
διαγεγονέναι
τὸν
|
βίον· |
οὐδεμία
γὰρ
τοῦ
συνοικοῦντος
ἀνδρὸς |
[11, 6] |
τὴν
κοινωνὸν
ἡμῖν
τοῦ
τε
|
βίου |
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
Ἐσθῆρα
κακούργως |
[11, 6] |
ἅμα
καὶ
τῆς
κοινωνίας
τοῦ
|
βίου |
τῇ
βασιλίσσῃ.
Ἦν
δὲ
καὶ |
[11, 3] |
ὡρισμένον
τι
πρὸς
τὴν
τοῦ
|
βίου |
χρείαν
ἀργύριον,
πέμψαι
δὲ
καὶ |
[11, 4] |
συνεργοῦντας
εἶχον,
ἄλλα
τε
ὅσα
|
βλάπτειν |
ἢ
δι'
ἑαυτῶν
ἢ
δι' |
[11, 6] |
Πέρσαις
νόμων,
οἳ
τοῖς
ἀλλοτρίοις
|
βλέπεσθαι |
τὰς
γυναῖκας
ἀπηγορεύκασιν,
οὐκ
ἐπορεύετο |
[11, 5] |
ὦ
βασιλεῦ,
δύναμαί
σοι
μὴ
|
βλέπεσθαι |
τοιοῦτος
μηδὲ
τὴν
ψυχὴν
ἀλγεῖν, |
[11, 6] |
ἐπ'
ἀδυνάτοις
οἷς
ἤθελεν
διετέλει.
|
Βλέποντες |
δ'
αὐτὸν
οὕτως
ἔχοντα
χαλεπῶς |
[11, 6] |
τούτου
νῦν,
ἔσεσθαι
μὲν
αὐτῷ
|
βοήθειαν |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
πάντως,
αὐτὴν |
[11, 6] |
χρωμένους
ζῆν
μετ'
εἰρήνης
καὶ
|
βοηθεῖν |
αὐτοῖς,
ὅπως
τοὺς
ἐν
οἷς |
[11, 5] |
ἱερατικὸν
γένος
συγκεχύκασιν,
δεομένων
τε
|
βοηθῆσαι |
τοῖς
νόμοις,
μὴ
κοινὴν
ἐπὶ |
[11, 4] |
τοῦ
κατασκαφέντος
οἰμωγή.
(Τῆς
δὲ
|
βοῆς |
τῶν
σαλπίγγων
ἀκούσαντες
οἱ
Σαμαρεῖται, |
[11, 1] |
οἱ
δ'
ἄργυρον
οἱ
δὲ
|
βοσκημάτων |
πλῆθος
σὺν
ἵπποις.
Καὶ
τάς |
[11, 4] |
ἐπάρχοις
καὶ
Σαμαρειτῶν
Σαδράκῃ
καὶ
|
Βουήδωνι |
καὶ
τοῖς
λοιποῖς
συνδούλοις
αὐτῶν |
[11, 5] |
τὰς
θυσίας,
πάντα
τε,
ὅσα
|
βούλει |
ἐξ
ἀργύρου
καὶ
χρυσοῦ
κατασκευάσαι, |
[11, 8] |
καὶ
τῷ
γένει
παραμενούσης
οὐ
|
βούλεσθαι |
δι'
αὐτὴν
στέρεσθαι.
Τοῦ
δὲ |
[11, 4] |
κακοήθειάν
ἐστιν
ἀτελής.
Εἰ
τοίνυν
|
βούλεσθε |
καὶ
δοκιμάζετε,
γράψατε
ταῦτα
Δαρείῳ, |
[11, 6] |
τὴν
βασίλισσαν
λέγειν
αὐτῷ,
τίνος
|
βούλεται |
δωρεᾶς
τυχεῖν,
ὡς
ληψομένην
οὗπερ |
[11, 6] |
Ἐσθῆρα
ἐκέλευσε
δηλοῦν
αὐτῷ,
τί
|
βούλεται· |
μηδενὸς
γὰρ
ἀτυχήσειν,
μηδ'
ἂν |
[11, 5] |
πᾶσαν
παράσχωσιν
χορηγίαν
εἰς
ἅπερ
|
βούλεται. |
πέπαυσο
δή,
φησί,
λυπούμενος
καὶ |
[11, 6] |
ἐναντίον
ἔσεσθαι,
γράφειν
δὲ
ἃ
|
βούλεται |
προσέταξε
περὶ
τῶν
Ἰουδαίων
ἐκείνην |
[11, 6] |
πρὸς
τούτοις
ἔτ'
αὐτοῦ
γενέσθαι
|
βούλεται |
πυνθανομένου,
πραχθήσεσθαι
γάρ,
παρεκάλεσεν
ἐπιτραπῆναι |
[11, 6] |
ὥστε
ποιεῖν
αὐτοὺς
ὅ
τι
|
βούλεται. |
Τυχὼν
δὲ
ὧν
ἐπεθύμει
Ἀμάνης |
[11, 6] |
ἐπιτρέπειν
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
ὃ
|
βούλεται |
τῶν
κατακειμένων
ἕκαστος
φιλοφρονεῖσθαι.
Διαπέμψας |
[11, 5] |
ἄξιον
οἶμαι
τοῦ
θεοῦ
τῶν
|
βουληθέντων |
διὰ
χρηστότητα
καὶ
δικαιοσύνην.
Χρόνῳ |
[11, 4] |
ἐπάρχους
τῆς
Σαμαρείας
καὶ
τὴν
|
βουλὴν |
ἀπέπεμψεν.
Τὰ
δὲ
γεγραμμένα
ἦν |
[11, 2] |
ὁ
γραμματεὺς
καὶ
οἱ
τῆς
|
βουλῆς |
τῆς
ἐν
Συρίᾳ
καὶ
Φοινίκῃ |
[11, 4] |
πρόσταγμα
τοῦ
θεοῦ
καὶ
μετὰ
|
βουλήσεως |
Κύρου
τε
καὶ
Δαρείου
τῶν |
[11, 6] |
ἀνεβάλλετο
φράζειν
αὐτῷ
τὴν
αὐτῆς
|
βούλησιν, |
εἰ
πάλιν
ἔλθοι
πρὸς
αὐτὴν |
[11, 6] |
ἐπέπεσεν.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
κατὰ
|
βούλησιν |
οἶμαι
τοῦ
θεοῦ
τὴν
διάνοιαν |
[11, 3] |
ταῦτα
δὲ
πάντα
κινεῖται
κατὰ
|
βούλησιν |
τοῦ
θεοῦ,
ἀληθινὸς
δέ
ἐστιν |
[11, 8] |
περὶ
τὰς
τῶν
γυναικῶν
συνοικήσεις
|
βουλησομένοις |
γενέσθαι
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς |
[11, 6] |
φανερὰν
ἐποίησεν.
Εἶπεν
γάρ
εἰ
|
βούλοιο |
τὸν
ἄνθρωπον
ὃν
φῂς
ἀγαπᾶν |
[11, 4] |
εὗρον
τοῖς
Κύρου
ἀπέσταλκα
καὶ
|
βούλομαι |
γίνεσθαι
πάντα,
καθὼς
ἐν
αὐτῇ |
[11, 5] |
τὸ
λείψανον
τοῦ
ἱεροῦ
τελειώσω.
|
Βούλομαι |
δ'
ὑμᾶς
τὴν
τῶν
γειτονευόντων |
[11, 6] |
ἐπιβουλευσάντων
κολάσεως.
Εἰδέναι
μέντοι
γε
|
βούλομαι |
καὶ
πόλιν
καὶ
πᾶν
ἔθνος, |
[11, 1] |
δαπάνην
ἐκ
τῶν
ἐμαυτοῦ
γενέσθαι
|
βούλομαι. |
Καὶ
τὰ
σκεύη
δέ,
ἃ |
[11, 1] |
παρακούσαντας
τούτων
καὶ
ἀκυρώσαντας
ἀνασταυρωθῆναι
|
βούλομαι |
καὶ
τὰς
οὐσίας
αὐτῶν
εἶναι |
[11, 6] |
καὶ
τιμῆς
αὐτοὺς
ἁπάσης
τυγχάνειν
|
βούλομαι, |
καὶ
τὸν
ταῦτα
κατ'
αὐτῶν |
[11, 1] |
ταῦτα
λέγειν
τὸν
θεόν,
ὅτι
|
βούλομαι |
Κῦρον
ἐγὼ
πολλῶν
ἐθνῶν
καὶ |
[11, 4] |
τὰς
θυσίας
τελεῖν
αὐτοῖς
ἀναλώματα.
|
Βούλομαι |
οὖν
ὑμᾶς
ἀναγνόντας
τὴν
ἐπιστολὴν |
[11, 6] |
τῶν
γεγραμμένων.
Καὶ
τοῦτο
γενέσθαι
|
βούλομαι |
τῇ
τετράδι
καὶ
δεκάτῃ
τοῦ |
[11, 1] |
ἐμῇ
χώρᾳ
κατοικούντων
ἐπέτρεψα
τοῖς
|
βουλομένοις |
εἰς
τὴν
ἰδίαν
ἀπελθοῦσι
πατρίδα |
[11, 8] |
ὧν
αὐτὸς
ἐπῆρχεν
τόπων
ἡγεμόνα
|
βουλόμενον |
συνοικεῖν
αὐτοῦ
τῇ
θυγατρί,
καὶ |
[11, 5] |
Ἱεροσόλυμα,
τοῦτο
προσέταξα,
καὶ
ὁ
|
βουλόμενος |
ἀπίτω,
καθάπερ
ἔδοξέν
μοι
καὶ |
[11, 6] |
τὸν
ὕπνον.
Ὁ
δ'
οὐ
|
βουλόμενος |
ἀργῶς
ἀπολέσαι
τὴν
ἀγρυπνίαν,
ἀλλ' |
[11, 6] |
πλὴν
εἰ
μή
τινα
σώζειν
|
βουλόμενος |
προτείνειεν
τὸν
χρυσῆν
ῥάβδον·
ᾧ |
[11, 6] |
ἐν
τοῖς
βασιλείοις,
ἣν
ἐπιδεῖξαι
|
βουλόμενος |
τοῖς
ἑστιωμένοις
ὁ
βασιλεὺς
πέμψας |
[11, 5] |
ἔργον
εἶναι
νομίσας
τὸ
τοὺς
|
βουλομένους |
ἐκ
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους
καὶ |
[11, 4] |
τοῦτο
μόνον
εἶναι
κοινόν,
εἰ
|
βούλονται, |
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[11, 8] |
τὸ
πλῆθος,
εἴ
τινες
αὐτῷ
|
βούλονται |
συστρατεύειν
τοῖς
πατρίοις
ἔθεσιν
ἐμμένοντες |
[11, 6] |
σποδιὰν
διὰ
τῆς
πόλεως
ἐφέρετο
|
βοῶν, |
ὅτι
μηδὲν
ἀδικῆσαν
ἔθνος
ἀναιρεῖται, |
[11, 3] |
ἐλθὼν
ἐπὶ
τὴν
κοίτην
καὶ
|
βραχὺ |
τῆς
νυκτὸς
ἀναπαυσάμενος
ἔξυπνος
γίνεται, |
[11, 8] |
δὲ
ἱερεῖς
προεστῶτας
ἐν
ταῖς
|
βυσσίναις |
αὐτῶν,
τὸν
δὲ
ἀρχιερέα
ἐν |
[11, 3] |
καὶ
ἅρμα
χρυσοχάλινον
καὶ
κίδαριν
|
βύσσινον |
καὶ
περιαυχένιον
χρύσεον,
καὶ
μετ' |
[11, 8] |
καὶ
εἴργοντος
τὸν
ἀδελφὸν
τοῦ
|
βωμοῦ, |
παραγενόμενος
ὁ
Μανασσῆς
πρὸς
τὸν |