HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


β  =  103 formes différentes pour 353 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[11, 8]   τὸν ἐν αὐτῇ φρούραρχον ὄνομα  Βαβημάσιν   ἐπολιόρκει. ~(Νομίσας δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον
[11, 2]   βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ εἰς  Βαβυλῶνα   ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς τὴν ἡμετέραν
[11, 4]   σκεύη, συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς  Βαβυλῶνα   ἐκόμισεν, ἀποδοθῆναι τοῖς Ἱεροσολυμίταις, τὴν
[11, 3]   σκεύη, ὅσα συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς  Βαβυλῶνα   ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν
[11, 1]   βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν  Βαβυλῶνα   ἐκόμισεν. Παρέδωκεν δὲ ταῦτα φέρειν
[11, 3]   αὑτὸν παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν εἰς  Βαβυλῶνα   καὶ τοῖς ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ
[11, 4]   λαὸν μετῴκισεν αἰχμάλωτον μεταγαγὼν εἰς  Βαβυλῶνα,   Κῦρος μετ' αὐτὸν τῆς
[11, 5]   τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς  Βαβυλῶνα   ποθοῦντες τῆς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
[11, 1]   ἡμῶν ἐκ τῆς οἰκείας εἰς  Βαβυλῶνα   συνέπεσεν, ἠλέησεν θεὸς τὴν
[11, 4]   Γνόντες δὲ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας εἰς  Βαβυλῶνα   τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας τὸ ἱερόν,
[11, 5]   ὄνομα. Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν  Βαβυλῶνι   δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων
[11, 1]   καλέσας τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἐν  Βαβυλῶνι   Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν
[11, 8]   αὐτόν, ἵνα καὶ τοὺς ἐν  Βαβυλῶνι   καὶ Μηδίᾳ Ἰουδαίους τοῖς ἰδίοις
[11, 5]   οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν ἐν  Βαβυλῶνι   καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ
[11, 3]   Ἰουδαίων, ὃς ἦν ἐν τῇ  Βαβυλῶνι,   κατῳκίσθησαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ
[11, 6]   δὲ πολλῶν εὑρέθη τις ἐν  Βαβυλῶνι   κόρη τῶν γονέων ἀμφοτέρων ὀρφανὴ
[11, 5]   αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἐν  Βαβυλῶνι   μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς δὲ ταῦτα
[11, 3]   θεοῦ, ὅσα ἦν ἔτι ἐν  Βαβυλῶνι,   πέμψειν εἰς τὸν ναὸν τὸν
[11, 1]   Πολλοὶ γὰρ κατέμειναν ἐν τῇ  Βαβυλῶνι   τὰ κτήματα καταλιπεῖν οὐ θέλοντες.
[11, 5]   ἔλεγεν εἶναι. Ἀναγνοὺς δ' ἐν  Βαβυλῶνι   τὴν ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι παροῦσιν
[11, 5]   καὶ ἐπαγαγέσθαι τινὰς τῶν ἐν  Βαβυλῶνι   τυγχανόντων Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα
[11, 4]   Κῦρος μετ' αὐτὸν τῆς  Βαβυλωνίας   καὶ Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι
[11, 4]   εἰς τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος  Βαβυλωνίων   καὶ Χαλδαίων βασιλεὺς ἑλὼν τὴν
[11, 5]   εὑρεθῇ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν  Βαβυλωνίων   ὠνομασμένον τῷ θεῷ τοῦτο πᾶν
[11, 5]   ὄνομα ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐκ  Βαβυλῶνος   ἀνέβησαν ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς,
[11, 4]   ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ  Βαβυλῶνος   αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες τε
[11, 6]   δὲ θεῖος αὐτῆς ἐκ  Βαβυλῶνος   εἰς Σοῦσα τῆς Περσίδος αὐτόθι
[11, 6]   δ' ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ βασιλεῖ  Βαγαθώου   καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν εὐνούχων
[11, 7]   ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν.  Βαγώσης   δὲ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς,
[11, 7]   αὐτοῦ παρέλαβεν, δι' ὃν καὶ  Βαγώσης   στρατηγὸς τοῦ ἄλλου> Ἀρταξέρξου
[11, 7]   μὲν οὖν χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ  Βαγώσης   τοὺς Ἰουδαίους ἔτεσιν ἑπτὰ ὑπὲρ
[11, 7]   Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι  Βαγώσης   ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν. Ἀπὸ
[11, 6]   ἔχειν τὰς παρθένους καὶ τοῦ  βαδίζειν   αὐτὰς ἐπὶ κοίτην βασιλέως ἀξίας
[11, 1]   Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν αὐτοῖς ἔφη  βαδίζειν   εἰς τὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ
[11, 6]   δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον ἐφ' ἵππου  βαδίζειν   τὴν αὐτὴν ἐσθῆτά σοι φοροῦντα
[11, 6]   ἔφερεν, δὲ ἑπομένη τὸ  βαθὺ   τοῦ ἐνδύματος καὶ μέχρι τῆς
[11, 2]   καὶ δισχίλιοι τετρακόσιοι ἑξήκοντα δύο.  ~(Βαλλομένων   δὲ τοὺς θεμελίους τοῦ ναοῦ
[11, 4]   διακωλῦσαι τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ,  βαλὼν   αὐτὸν θεὸς ἐπίσχῃ τῆς
[11, 1]   ἄρχοντα τῶν Ἰουδαίων, ἵνα θεμελίους  βάλωνται   τοῦ ναοῦ καὶ οἰκοδομήσωσιν αὐτὸν
[11, 7]   μήτε παρ' Ἕλλησιν μήτε παρὰ  βαρβάροις   ὠμὸν οὕτως καὶ ἀσεβὲς ἔργον
[11, 4]   Καὶ εὑρέθη ἐν Ἐκβατάνοις τῇ  βάρει   τῇ ἐν Μηδίᾳ βιβλίον, ἐν
[11, 6]   τῷ βασιλεῖ Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου  Βαρνάβαζος   τῶν εὐνούχων οἰκέτης τοῦ ἑτέρου
[11, 4]   πρὸς τὴν σύγκρισιν τὴν ἐκείνου  βασανίζων   αὑτὸν ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν οἷς
[11, 6]   μὲν Μαρδοχαῖος εἰσῄει πρὸς τὸν  βασιλέα,   Ἀμάνης δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς
[11, 3]   αἱ γυναῖκες· τόν τε γὰρ  βασιλέα   γυνὴ παρήγαγεν εἰς τὸ φῶς
[11, 4]   πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν  βασιλέα   Δαρεῖον κατηγορῆσαι τῶν Σαμαρειτῶν, καὶ
[11, 3]   ταῖς γυναιξὶν διδόαμεν; Καὶ τὸν  βασιλέα   δὲ τὸν τοσούτων κύριον εἶδόν
[11, 3]   ἦν αὐτῷ φιλία πρὸς τὸν  βασιλέα,   δι' ἣν καὶ σωματοφυλακεῖν αὐτὸν
[11, 5]   Βαβυλῶνι τυγχανόντων Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν  βασιλέα   δοῦναι αὐτῷ πρὸς τοὺς σατράπας
[11, 6]   ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο πρὸς τὸν  βασιλέα,   καὶ πολλάκις τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος
[11, 6]   ὡς εἰς ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν  βασιλέα   λῦσαι μὲν τὸ συμπόσιον, ἀναστάντα
[11, 6]   τοῖς δακτύλοις, ἥκει πρὸς τὸν  βασιλέα,   μεστὴ μὲν τὸ πρόσωπον ἐρυθήματος,
[11, 5]   αὐτῷ μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι τὸν  βασιλέα.   δ' εὐθὺς ὡς εἶχεν
[11, 3]   τὸν Ὑστάσπου παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν  βασιλέα.   Οὗτος ἰδιώτης ὢν ηὔξατο τῷ
[11, 1]   μέγιστος τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε  βασιλέα,   πείθομαι τοῦτον εἶναι, ὃν τὸ
[11, 1]   πολλῶν ἐθνῶν καὶ μεγάλων ἀποδείξας  βασιλέα   πέμψαι μου τὸν λαὸν εἰς
[11, 6]   δὲ Ἀμαληκίτην εἰσιόντα πρὸς τὸν  βασιλέα   προσεκύνουν οἵ τε ξένοι καὶ
[11, 6]   αὐτῶν παρωξυγκέναι κατ' αὐτῶν τὸν  βασιλέα.   Ταῦτα γνοῦσα πέμπει πάλιν πρὸς
[11, 3]   τῶν ἀναγκαίων τὸ φυλάττειν τὸν  βασιλέα   τούτῳ προσμένει. Πῶς οὖν οὐκ
[11, 5]   γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ τοὺς Περσῶν  βασιλέας   ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν, καὶ
[11, 6]   βασιλείοις ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ  βασιλεῖ.   (Ἀμάνην δὲ Ἀμαδάθου μὲν υἱὸν
[11, 6]   ~(Χρόνῳ δ' ὕστερον ἐπιβουλευσάντων τῷ  βασιλεῖ   Βαγαθώου καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν
[11, 6]   ἦν καὶ λαμπρὸς παρὰ τῷ  βασιλεῖ   καὶ συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν
[11, 6]   αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν τῷ  βασιλεῖ   κατηγόρει λέγων ἔθνος εἶναι πονηρόν,
[11, 6]   παρ' αὐτῇ μόνος σὺν τῷ  βασιλεῖ,   κληθείη πάλιν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν.
[11, 3]   τὴν ἐκ τοῦ πολέμου τῷ  βασιλεῖ   κομίζουσιν. Καὶ οἱ μὴ στρατευόμενοι
[11, 3]   καρποὺς συνέλωσιν, τοὺς φόρους τῷ  βασιλεῖ   κομίζουσιν. δ' ἂν οὗτος
[11, 8]   περὶ αὐτὸν προθυμίαν ἀπήντησαν τῷ  βασιλεῖ   μικροῦ δεῖν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων.
[11, 5]   ἔμπειρος ὢν γίνεται φίλος τῷ  βασιλεῖ   Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ ἀναβῆναι εἰς
[11, 5]   γὰρ Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ  βασιλεῖ,   ὅτι διασώσει αὐτοὺς θεός,
[11, 6]   τῷ μόνον ἠξιῶσθαι συνδειπνεῖν τῷ  βασιλεῖ   παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι
[11, 6]   τῶν θεραπαινίδων τότε προσελεύσεσθαι τῷ  βασιλεῖ   παρὰ τὸν νόμον ὑπισχνεῖτο, κἂν
[11, 4]   καὶ δεδιότων μὴ μεταδόξῃ τῷ  βασιλεῖ   περὶ τῆς τῶν Ἱεροσολύμων καὶ
[11, 6]   αὐτήν, δόξαι δ' ὀφθεῖσαν τῷ  βασιλεῖ   πιθανὴν μὲν τοὺς λόγους παρακαλοῦσαν
[11, 6]   σαλευόντων, μῖσός τε γενέσθαι τῷ  βασιλεῖ   πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων
[11, 8]   Τοῦτο δ' εἶναι καὶ τῷ  βασιλεῖ   συμφέρον εἰς δύο διῃρῆσθαι τὴν
[11, 6]   ἑκάστην ἡμέραν μίαν ἔπεμπεν τῷ  βασιλεῖ   συνεσομένην. δὲ πλησιάζων εὐθὺς
[11, 8]   ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ διεφθάρθαι τῷ  βασιλεῖ   τὴν διάνοιαν ὑπελάμβανον, Παρμενίωνος δὲ
[11, 5]   μηδὲ ἀπολουσάμενος διακονήσων ἔσπευσεν τῷ  βασιλεῖ   τὴν ἐπὶ τοῦ πότου διακονίαν.
[11, 5]   προσκυνήσας τῷ θεῷ καὶ τῷ  βασιλεῖ   τῆς ὑποσχέσεως εὐχαριστήσας τὸ κατηφὲς
[11, 6]   γὰρ τὴν δευτέραν ἔχοντα τῷ  βασιλεῖ   τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ' αὐτῶν παρωξυγκέναι
[11, 6]   ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς παρὰ  βασιλεῖ   τοῦ πλούτου παρασκευαζομένῳ τὴν ἐπίδειξιν
[11, 6]   τῆς Ἐσθήρας φανεροὺς ἐποίησε τῷ  βασιλεῖ   τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ
[11, 6]   εἰς ἅπασαν τὴν ὑπὸ τῷ  βασιλεῖ   χώραν διαπεμφθὲν καὶ τὴν τῶν
[11, 6]   Θεοδέστην τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους τῷ  βασιλεῖ,   ὧν μηνυτὴς Μαρδοχαῖος ἦν γεγενημένος.
[11, 1]   γένους αὐτοῦ, ὅπως Περσῶν  βασιλεία   διαμείνῃ. Τοὺς δὲ παρακούσαντας τούτων
[11, 6]   ἀλλ' εἴς τι τῶν τῇ  βασιλείᾳ   διαφερόντων αὐτὴν ἀναλῶσαι, τὸν γραμματέα
[11, 6]   Μαρδοχαῖος τοῖς ἐν τῇ Ἀρταξέρξου  βασιλείᾳ   ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν τὰς
[11, 6]   ἐπ' εὐμορφίᾳ τῶν ἐν τῇ  βασιλείᾳ   παρθένων ἀγαγεῖν πρὸς αὐτόν. Συναχθεισῶν
[11, 5]   Λευιτῶν ὄντων ἐν τῇ ἡμετέρᾳ  βασιλείᾳ   συναπαίρειν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο
[11, 6]   τούτων εἰρηνευθῇ τῶν κακῶν  βασιλεία.   (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος
[11, 8]   δ' παῖς αὐτοῦ τὴν  βασιλείαν   Ἀλέξανδρος καὶ διαβὰς τὸν Ἑλλήσποντον,
[11, 3]   ἧς ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν  βασιλείαν·   αὕτη δ' ἂν εἴη οἰκοδομῆσαι
[11, 6]   καὶ τοῖς προγόνοις ἡμῶν τὴν  βασιλείαν   διεφύλαξεν, οὐ μόνον ἀπολύω τῆς
[11, 6]   ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν  βασιλείαν   εἰς τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν
[11, 6]   ἡμῶν λέγουσιν. Παραλαβὼν γὰρ τὴν  βασιλείαν   Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ
[11, 5]   ~(Δαρείου δὲ τελευτήσαντος παραλαβὼν τὴν  βασιλείαν   παῖς αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν
[11, 2]   δὲ τοῦ Κύρου παιδὸς τὴν  βασιλείαν   παραλαβόντος οἱ ἐν Συρίᾳ καὶ
[11, 6]   σφραγῖδι πέμπειν εἰς πᾶσαν τὴν  βασιλείαν·   τοὺς γὰρ ἀναγνωσομένους τὰς ὑπὸ
[11, 6]   ἐπιστολῆς ἐκθέντας εἰς ἅπασαν τὴν  βασιλείαν   τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι τοῖς ἰδίοις
[11, 6]   μηνὶ ἑβδόμου ἔτους τῆς αὐτοῦ  βασιλείας,   Ἀδέρῳ δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ
[11, 6]   ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς  βασιλείας   αὐτοῦ πολλαῖς ἡμέραις. Ὁμοίως τε
[11, 6]   μηδ' ἂν τὸ μέρος τῆς  βασιλείας   ἐθελήσῃ λαβεῖν> δὲ εἰς
[11, 6]   αὐτοῦ καὶ τὰ ἡμίση τῆς  βασιλείας,   εἰ δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος αὐτῇ.
[11, 6]   τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆς  βασιλείας   ἐπεβούλευσέ με καὶ τῆς ψυχῆς
[11, 3]   τιμῆς. (Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς  βασιλείας   ἔτει Δαρεῖος ὑποδέχεται λαμπρῶς καὶ
[11, 4]   ἀναγεγραμμένα· ἐν τῷ πρώτῳ τῆς  βασιλείας   ἔτει Κῦρος βασιλεὺς ἐκέλευσεν
[11, 5]   ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου  βασιλείας   ἔτει μηνὶ ἐνάτῳ. Τέλος δὲ
[11, 6]   οὐσῶν ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς  βασιλείας   ἔτει τούς τε φίλους καὶ
[11, 1]   ~(Τῷ δὲ πρώτῳ τῆς Κύρου  βασιλείας   ἔτει, τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν
[11, 4]   Τοῦ δ' ἐνάτου τῆς Δαρείου  βασιλείας   ἔτους εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς
[11, 5]   τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς Ξέρξου  βασιλείας   παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ
[11, 2]   τοῦ δευτέρου ἔτους τῆς Δαρείου  βασιλείας   τοῦ Περσῶν ἐπ' ἄλλα ἔτη
[11, 6]   διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοῖς  βασιλείοις   διατρίβων καὶ πυνθανόμενος περὶ τῆς
[11, 6]   Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον ἐν τοῖς  βασιλείοις,   ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις
[11, 6]   σημειώσασθαι καὶ προσμένειν αὐτὸν τοῖς  βασιλείοις   ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ βασιλεῖ.
[11, 6]   αὐτοῦ, εἰσελθούσῃ δὲ εἰς τὸ  βασίλειον   περιτίθησι τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν
[11, 2]   πολέμους οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ  βασιλεῖς   αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ βιαίους
[11, 2]   αὐτῶν, χρώμενοι πρὸς τοὺς  βασιλεῖς   διατετελέ κασιν. τούτων ἀναγνωσθέντων τῶν
[11, 6]   καὶ οἱ τύραννοι καὶ οἱ  βασιλεῖς   καὶ οἱ γραμματεῖς εἶχον ἐν
[11, 8]   αὐτόν, οἱ μὲν τῆς Συρίας  βασιλεῖς   καὶ οἱ λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος
[11, 3]   θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν οἱ  βασιλεῖς   καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν· οἱ
[11, 7]   Συρίᾳ κατοικοῦσιν τοὺς ἐν αὐτῇ  βασιλεῖς   πράγματα παρασχόντας, ἀσμένως συνῴκισεν τὴν
[11, 3]   τὸν δεύτερον δέ, εἰ οἱ  βασιλεῖς,   τὸν τρίτον δέ, εἰ αἱ
[11, 6]   καὶ τοῦτο λέγων ἕως τῶν  βασιλείων   ἦλθεν καὶ πρὸς αὐτοῖς ἔστη·
[11, 3]   βασιλέως Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν  βασιλείων   καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν
[11, 5]   αὐτῷ λέγοντι, πῶς, φησίν,  βασιλεῦ,   δύναμαί σοι μὴ βλέπεσθαι τοιοῦτος
[11, 2]   ἔχειν ἔδοξεν ἡμῖν γράψαι σοι,  βασιλεῦ,   καὶ μὴ περιιδεῖν, ὅπως ἐπισκέψῃ
[11, 2]   Φοινίκῃ κριταί. Γινώσκειν σε δεῖ,  βασιλεῦ,   ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα
[11, 4]   ἄχρι οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη  βασιλεύειν   ἐκγόνους. Πρὸ μὲν γὰρ τῆς
[11, 6]   τοῦτο κατὰ τῆς ὑπ' αὐτοῦ  βασιλευομένης   οἰκουμένης, ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν
[11, 6]   ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν τούτοις  βασιλεύοντος   Ἀρταξέρξου συμβάντα τοῦτον εἶχεν τὸν
[11, 5]   πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἤδη  βασιλεύοντος   Ξέρξου, καὶ δείξας τῷ θεῷ
[11, 6]   κεῖσθαι, τὴν δὲ ὁμοίως αὐτῷ  βασιλεύουσαν   πᾶσαν ἔχειν ἄδειαν. Ταῦτα λέγων
[11, 3]   μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν  βασιλεὺς   αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν αὐτὸς
[11, 6]   γὰρ τοῦτο ποιήσειεν  βασιλεὺς   ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει
[11, 6]   πήχεων τὸ ὕψος. δὲ  βασιλεὺς   ἀκούσας οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν
[11, 3]   συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις  βασιλεὺς   ἀναστὰς κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ
[11, 6]   ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ' ὡς  βασιλεὺς   αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς
[11, 5]   πρὸς τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε·  βασιλεὺς   βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ ἱερεῖ καὶ
[11, 5]   γνωρισθήσεται τίς εἴη. δὲ  βασιλεὺς   γράφει πρὸς τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν
[11, 4]   τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ τάδε λέγων·  βασιλεὺς   Δαρεῖος Σισίννῃ τῷ ἐπάρχῳ καὶ
[11, 4]   Τὰ δὲ γεγραμμένα ἦν τοιάδε·  βασιλεὺς   Δαρεῖος Ταγανᾷ καὶ Σαμβᾷ τοῖς
[11, 5]   λεῖπον προσοι κοδομῆσαι. δὲ  βασιλεὺς   διδόναι τε τὴν δωρεὰν κατένευσεν
[11, 5]   δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον  βασιλεὺς   διεχύθη καὶ ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος
[11, 3]   Πῶς οὖν οὐκ ἂν  βασιλεὺς   δόξειεν τὴν πάντων ἰσχὺν ὑπερβάλλειν,
[11, 4]   ἔγνω παρὰ τῶν πρέσβεων  βασιλεύς,   δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς
[11, 4]   αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος  βασιλεὺς   ἔγραψεν οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, καὶ
[11, 4]   οὗ Σαλμανασσάρης τῶν Ἀσσυρίων  βασιλεὺς   ἐκ τῆς Χουθίας ἡμᾶς μετήγαγεν
[11, 4]   τῆς βασιλείας ἔτει Κῦρος  βασιλεὺς   ἐκέλευσεν τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι τὸν
[11, 3]   παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος  βασιλεὺς   ἐλθὼν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ
[11, 4]   Ναβουχοδονόσορος Βαβυλωνίων καὶ Χαλδαίων  βασιλεὺς   ἑλὼν τὴν πόλιν κατὰ κράτος
[11, 8]   καιρὸν καὶ Φίλιππος Μακεδόνων  βασιλεὺς   ἐν Αἰγαῖς ὑπὸ Παυσανίου τοῦ
[11, 1]   ἐκ τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος  βασιλεύς,   ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι
[11, 6]   λύγον χρυσέαν ἔχων αὐτὸς  βασιλεύς,   ἣν ὅτε τινὰ σώζειν ἤθελεν
[11, 6]   τοῦτο τὸ γέρας. δὲ  βασιλεὺς   ἡσθεὶς τῇ παραινέσει προελθών. Φησίν,
[11, 6]   τῇ Σούσῃ. μὲν οὖν  βασιλεὺς   καὶ Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις
[11, 5]   δώδεκα· ταῦτα γὰρ ἐδωρήσατο  βασιλεὺς   καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ
[11, 6]   τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν  βασιλεὺς   καὶ πρὸς τὴν ὄψιν μᾶλλον
[11, 6]   (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος  βασιλεὺς   καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται
[11, 2]   δεδηλωμένα καὶ γράφει τάδε λέγων·  βασιλεὺς   Καμβύσης Ῥαθύμῳ τῷ γράφοντι τὰ
[11, 6]   οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν. δὲ  βασιλεὺς   κατὰ βούλησιν οἶμαι τοῦ θεοῦ
[11, 2]   ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης τῶν Ἀσσυρίων  βασιλεὺς   κατῴκισεν ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτε τὸν
[11, 1]   Συρίᾳ σατράπας Κῦρος τάδε λέγουσαν·  βασιλεὺς   Κῦρος Σισίνῃ καὶ Σαραβασάνῃ χαίρειν.
[11, 1]   τὴν Ἀσίαν, ὅτι Κῦρος  βασιλεὺς   λέγει· ἐπεί με θεὸς
[11, 6]   ἔθνη περιέχον τοῦτον τὸν τρόπον·  βασιλεὺς   μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς
[11, 6]   γραφέντα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·  βασιλεὺς   μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς ἄρχουσι καὶ
[11, 6]   ἡσυχίαν ἦγεν. Ὡς δὲ  βασιλεὺς   μετὰ τοῦ Ἀμάνου εὐωχηθεὶς ἠξίου
[11, 6]   μὲν προσέταξε τοῖς Ἰουδαίοις  βασιλεὺς   μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος· οἱ
[11, 1]   συλήσας τὸν ναὸν  βασιλεὺς   Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἐκόμισεν.
[11, 3]   ηὔξατο τῷ θεῷ, εἰ γένοιτο  βασιλεύς,   πάντα τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ,
[11, 6]   ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις  βασιλεὺς   πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς τὸ
[11, 6]   εἰς ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν  βασιλεὺς   πυνθανόμενος, εἰ μὴ ἔχει γέρας
[11, 6]   τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ  βασιλεὺς   τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν
[11, 3]   ὅμως καὶ αὗται καὶ  βασιλεὺς   τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ
[11, 6]   τῆς τιμῆς ὃν ἂν  βασιλεὺς   τιμήσῃ. μὲν οὖν Ἀμάνης
[11, 8]   ὡς προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ  βασιλεὺς   τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ πολλὴν
[11, 6]   ὑπομένειν τὸν βίον. δὲ  βασιλεὺς   ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι αὐτὴν μηδ'
[11, 6]   ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν  βασιλεὺς   φορῶν ἀεὶ διετέλει, καὶ περιτίθεται
[11, 6]   τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν  βασιλεύς,   χρήσαιτο καὶ πρὸς τὴν συνηγορίαν
[11, 3]   καὶ οἶνος καὶ  βασιλεύς,   πάντες ὑπακούουσιν, ἀλλὰ κρείττους
[11, 6]   (Ἔθηκε δὲ καὶ νόμον  βασιλεὺς   ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων αὐτῷ
[11, 2]   ἐννέα· Καμβύσης γὰρ ἓξ ἔτη  βασιλεύσας,   καταστρεψάμενος ἐν τούτοις τὴν Αἴγυπτον
[11, 6]   τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ τοῖς  βασιλεῦσι   τιμῆς. ἰδὼν δ' ἐν τῇ
[11, 2]   καὶ εὑρέθη πόλις ἐχθρὰ  βασιλεῦσιν   ἀεὶ γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ
[11, 2]   δὲ ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ καὶ  βασιλεῦσιν   ἀντιστήσονται καὶ ἄρχειν μᾶλλον
[11, 6]   τοῖς νόμοις ἀλλόκοτον καὶ τοῖς  βασιλεῦσιν   ἀνυπότακτον καὶ παρηλλαγμένον τοῖς ἔθεσι
[11, 8]   νεωτερίσειέν ποτε, χαλεπὸν τοῖς  βασιλεῦσιν,   καθὼς καὶ πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων
[11, 3]   Ἔτι γε μὴν στρατηγῶν καὶ  βασιλέων   ἀναισθήτους ἀπεργάζεται καὶ φίλων καὶ
[11, 2]   ἐν αὐτοῖς ἀποστάτας καὶ τῶν  βασιλέων   ἐχθροὺς Ἰουδαίους καὶ τὴν πόλιν
[11, 5]   τοὺς σατράπας ἐπιστολὴν τοιάνδε· βασιλεὺς  βασιλέων   Ξέρξης Ἔζδρᾳ ἱερεῖ καὶ ἀναγνώστῃ
[11, 6]   κομίσαντα καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ  βασιλέων   τὰ ὑπομνήματα καὶ τῶν ἰδίων
[11, 4]   ἡμέρας δέκα, πρὸ δὲ τῶν  βασιλέων   τούτων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον οἱ
[11, 4]   Δαρείῳ, ὅπως ἐπισκεψάμενος τὰ τῶν  βασιλέων   ὑπομνήματα εὕρῃ μηδὲν ἡμᾶς ὧν
[11, 4]   Κύρου τε καὶ Δαρείου τῶν  βασιλέων,   ᾠκοδομήθη δὲ ἐν ἔτεσιν ἑπτά.
[11, 6]   ἑξήκοντα καὶ πρωὶ παρὰ τοῦ  βασιλέως   αἰτησάμενον ἀνασταυρῶσαι τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας
[11, 6]   τοῦ ἔθνους ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ  βασιλέως   Ἀμάνης. Δοὺς δὲ αὐτῷ καὶ
[11, 6]   τοῦ βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ κοίτην  βασιλέως   ἀξίας ἤδη γεγονέναι, καθ' ἑκάστην
[11, 6]   Ἀμάνου κτῆσιν καὶ δεῖται τοῦ  βασιλέως   ἀπαλλάξαι τοῦ περὶ τῆς ζωῆς
[11, 5]   καὶ Φοινίκης τὰ γράμματα τοῦ  βασιλέως   ἀπέδωκεν. Οἱ δὲ τὸ προσταχθὲν
[11, 6]   τιμήν, ἧς οὐ παρὰ τοῦ  βασιλέως   ἀπολαύοι μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ
[11, 8]   ἡδέως ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ  βασιλέως.   Ἀσμένως δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν
[11, 4]   ναὸν τοῦτον αὐτῷ κατασκευασθέντα ὑπὸ  βασιλέως   αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος
[11, 4]   ταῦτα δαπάνην ἐκ τῶν τοῦ  βασιλέως   γίνεσθαι διετάξατο, καὶ τὰ σκεύη,
[11, 6]   Δύστρος, οἱ κομίσαντες τὰ τοῦ  βασιλέως   γράμματα ἐδήλουν, ὅπως καθ' ἣν
[11, 6]   σωτήριον φέγγος ἐκτιθεμένων τῶν τοῦ  βασιλέως   γραμμάτων καὶ τοὺς κατὰ πόλιν
[11, 6]   ἐτέρπετο τῷ γενησομένῳ· τοῦ γὰρ  βασιλέως   διὰ νυκτὸς ἐκείνης ἀφαιρεῖται τὸν
[11, 4]   ἤγαγεν καὶ τὴν τοῦ Περσῶν  βασιλέως   διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς. Καὶ
[11, 6]   δηλώσομεν· πρέπει γὰρ τὰ τοῦ  βασιλέως   διηγεῖσθαι πρῶτον, ὡς ἔγημεν Ἰουδαίαν
[11, 3]   ὑπομένουσιν, ἵνα μὴ τὰ τοῦ  βασιλέως   δόξωσι παραβαίνειν προστάγματα, νικήσαντες δὲ
[11, 3]   ἤρξατο λέγειν περὶ τῆς τοῦ  βασιλέως   δυνάμεως, ταύτην ἀποδεικνὺς τὴν ἰσχυροτάτην
[11, 5]   Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ Ξέρξου  βασιλέως   ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος δὲ Ξέρξου τὴν
[11, 6]   παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ  βασιλέως   εἰς ἅπαντα τὰ ἔθνη περιέχον
[11, 4]   ἐκ τῶν φόρων ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   εἰς τὰς θυσίας τελεῖν τοῖς
[11, 6]   καὶ περὶ τούτων δεηθῆναι τοῦ  βασιλέως   ἐνετέλλετο καὶ σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ
[11, 8]   μετὰ τῆς Δαρείου γνώμης τοῦ  βασιλέως,   ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν Μανασσῆς
[11, 8]   τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ  βασιλέως   ἐπὶ τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας
[11, 3]   (Τυχὼν οὖν τούτων παρὰ τοῦ  βασιλέως   Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων
[11, 6]   Ταραχθέντος δὲ πρὸς τοῦτο τοῦ  βασιλέως   καὶ ἀναπηδήσαντος εἰς τοὺς κήπους
[11, 6]   ὅτι μήτε κληθείη πρὸς τοῦ  βασιλέως   καὶ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν
[11, 4]   δὲ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ  βασιλέως   καὶ Περσῶν. Τοὺς δὲ παραβάντας
[11, 5]   δὲ οὗτοι τὴν παρὰ τοῦ  βασιλέως   καὶ πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν
[11, 1]   θεῷ περὶ σωτηρίας τε τοῦ  βασιλέως   καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ, ὅπως
[11, 5]   ἀμέλει συνήργησέν μοι παρὰ τοῦ  βασιλέως   λαβεῖν ἐξουσίαν, ὅπως ὑμῶν τὸ
[11, 6]   θείῳ κατεμήνυσε τῆς γυναικὸς τοῦ  βασιλέως,   Μαρδοχαῖος δὲ διὰ τῆς Ἐσθήρας
[11, 6]   αἰτήσασθαι πρὸς κόλασιν παρὰ τοῦ  βασιλέως   μικρὸν ἡγήσατο, τὸ ἔθνος δὲ
[11, 6]   φιλεῖσθαι γὰρ ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   μόνον, ἣν ᾤετο ἀρίστην εἶναι
[11, 5]   αἰχμαλωτισθέντων τις Ἰουδαίων οἰνοχόος τοῦ  βασιλέως   Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα περιπατῶν πρὸ
[11, 3]   ὁμοφύλοις εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ  βασιλέως.   Οἱ δὲ ἀκούσαντες εὐχαριστοῦσι μὲν
[11, 6]   αὐτὸν οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   οἱ ἐν Σούσοις ὄντες Ἰουδαῖοι
[11, 5]   ἡμαρτημένων δεκαδύο. Τοῖς δὲ τοῦ  βασιλέως   οἰκονόμοις καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς
[11, 6]   τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ  βασιλέως   ὀνόματος καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ
[11, 8]   καὶ τῶν ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα  βασιλέως   ὀργὴν εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς
[11, 8]   ὕπνους αὐτῷ παρηγγέλη τὴν τοῦ  βασιλέως   παρουσίαν ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ' αὐτὸν
[11, 4]   οἱ σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ  βασιλέως   προαίρεσιν ταύτῃ τὰ λοιπὰ ἀκόλουθα
[11, 5]   θεῷ προσκυνεῖν ἤρξατο, τῆς τοῦ  βασιλέως   πρὸς αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον
[11, 6]   μέλλειν αὐτὸν αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ  βασιλέως   πρὸς τιμωρίαν, τότε μὲν ἡσυχίαν
[11, 7]   Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου τοῦ τελευταίου  βασιλέως   σατράπης Χουθαῖος τὸ γένος, ἐξ
[11, 3]   τὴν διάνοιαν καὶ τὴν τοῦ  βασιλέως   τῇ τοῦ ὀρφανοῦ καὶ δεομένου
[11, 6]   ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους. Τοῦ δὲ  βασιλέως   τῶν ἀπολωλότων δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν
[11, 6]   τούτων ἀπαλλαγῆναι. Ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ  βασιλέως,   ὑπὸ τίνος εἴη ταῦτα γεγενημένα,
[11, 6]   Ἀμάνου ἐφ' ἑστίασιν. ~(Τοῦ δὲ  βασιλέως   ὑποσχομένου Ἀμάνης ἐξῆλθεν περιχαρὴς
[11, 1]   Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ τοῦ  βασιλέως   φίλοι πάντες ἐβοήθουν καὶ συνεισέφερον
[11, 6]   οὖν ἀμετρήτως τῇ παρὰ τοῦ  βασιλέως   χρώμενος τιμῇ τοῦτον διεφθάρη τὸν
[11, 6]   ὅτι τοῦτ' ἔσται παρὰ τοῦ  βασιλέως   ἂν στέρξῃ καὶ τιμῆς
[11, 1]   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι  βασιλικάς.   καὶ μὲν ἐπιστολὴ ταῦτα
[11, 3]   ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς Ἰουδαίοις τὰς  βασιλικὰς   χρείας, ἀνῆκέ τε πᾶσαν ἣν
[11, 4]   τὴν οὐσίαν αὐτῶν εἰς τὴν  βασιλικὴν   καταταγῆναι κτῆσιν. Καὶ κατηύξατο πρὸς
[11, 6]   δὲ Μαρδοχαῖος ὡς ἀναλαβὼν τὴν  βασιλικὴν   στολὴν καὶ τὸν στέφανον τὸν
[11, 6]   μεθ' ἡμᾶς τὰ δεύτερα τῆς  βασιλικῆς   παρὰ πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν
[11, 4]   ἀνέγνω γράμματα, προσέταξεν ἐν τοῖς  βασιλικοῖς   ὑπομνήμασιν ζητηθῆναι τὰ περὶ τούτων.
[11, 6]   ἐπὶ τοῦ θρόνου γίνεται τὸν  βασιλικὸν   περικειμένου κόσμον, οὗτος δ' ἦν
[11, 5]   τοῦ θεοῦ νόμον τὸν  βασιλικόν,   ὑπόσχῃ τιμωρίαν, ὡς οὐ κατ'
[11, 5]   αὐτὰ δαπάνην ποιούμενος ἐκ τοῦ  βασιλικοῦ   γαζοφυλακείου. Ἔγραψα δὲ καὶ τοῖς
[11, 4]   ἐπιστολὴν χορηγεῖν αὐτοῖς ἐκ τοῦ  βασιλικοῦ   γαζοφυλακείου τῶν φόρων τῆς Σαμαρείας
[11, 6]   σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ γράμματος τοῦ  βασιλικοῦ   διὰ πάσης τῆς ὑπ' αὐτὸν
[11, 6]   γυναῖκα τοῦ γένους οὖσαν τοῦ  βασιλικοῦ,   ἣν καὶ σῶσαι τὸ ἔθνος
[11, 6]   γὰρ ἀναγνωσομένους τὰς ὑπὸ τοῦ  βασιλικοῦ   σημαντῆρος ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς οὐδὲν περὶ
[11, 6]   ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας οὖν τοὺς  βασιλικοὺς   γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν τοῖς ἔθνεσι
[11, 6]   Ὁμοίως τε τῶν γυναικῶν  βασίλισσα   Ἄστη συνήγαγεν συμπόσιον ἐν τοῖς
[11, 6]   δίδωσι. Δωρεῖται δὲ καὶ  βασίλισσα   Μαρδοχαίῳ τὴν Ἀμάνου κτῆσιν καὶ
[11, 6]   τοῦ Ἀμάνου εὐωχηθεὶς ἠξίου τὴν  βασίλισσαν   λέγειν αὐτῷ, τίνος βούλεται δωρεᾶς
[11, 6]   κλίνης αὐτοῦ πεσόντος καὶ τὴν  βασίλισσαν   παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν βασιλεὺς καὶ
[11, 6]   κοσμησαμένη δ' ὡς ἐχρῆν τὴν  βασίλισσαν   σὺν δυσὶν θεραπαίναις, ὧν
[11, 6]   τῆς κοινωνίας τοῦ βίου τῇ  βασιλίσσῃ.   Ἦν δὲ καὶ τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 6]   δὲ οὐσίαν αὐτοῦ ἐχαρίσατο τῇ  βασιλίσσῃ.   Μαρδοχαῖον δὲ προσκαλεσάμενος, καὶ γὰρ
[11, 6]   Ὡς δ' ἀπήγγειλάν τινες τῇ  βασιλίσσῃ   τὸν Μαρδοχαῖον ἐν οὕτως οἰκτρῷ
[11, 6]   γνούς, ὡς ἐπὶ τὸν τῆς  βασιλίσσης   θεῖον, τὸν γὰρ Ἀμάνην μέλλειν
[11, 6]   μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῆς  βασιλίσσης·   καὶ γὰρ τήμερον ὡς δειπνήσειεν
[11, 6]   τοῖς ἔθνεσιν τὰ περὶ τῆς  βασιλίσσης   κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν Ἄστην ἐκβαλεῖν
[11, 6]   αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν τῆς  βασιλίσσης   ὑπερηφανίαν πρὸς σὲ τὸν κρατοῦντα
[11, 4]   Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς καὶ  βασκάνως   διακείμενοι πολλὰ κακὰ τοὺς Ἰουδαίους
[11, 8]   ὅρκους εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ  βαστάζειν   ὅπλα κατ' αὐτοῦ, καὶ τούτους
[11, 6]   ἐμὲ δευτέρου διὰ πίστιν καὶ  βέβαιον   εὔνοιαν Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι
[11, 5]   προγόνων τῶν ἐμῶν εἰσιν, ἀκούω  βεβλῆσθαι   κατὰ τῆς γῆς τὰ τείχη
[11, 2]   τῷ γράφοντι τὰ προσπίπτοντα καὶ  Βεελζέμῳ   καὶ Σεμελίῳ γραμματεῖ καὶ τοῖς
[11, 4]   τε Ἰούδα φυλῇ καὶ τῇ  Βενιαμίτιδι,   συνέδραμον τὴν αἰτίαν τοῦ θορύβου
[11, 5]   συνῆλθον ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς καὶ  Βενιαμίτιδος   ἐν τρισὶν ἡμέραις εἰκάδι τοῦ
[11, 3]   ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ  Βενιαμίτιδος   ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ
[11, 1]   φυλῶν ἄρχοντες τῆς Ἰούδα καὶ  Βενιαμίτιδος   οἵ τε Λευῖται καὶ οἱ
[11, 6]   οὗτος δ' ἦν ἐκ τῆς  Βενιαμίτιδος   φυλῆς, τῶν δὲ πρώτων παρὰ
[11, 4]   τῶν αὐτῶν, διὰ δόμων λιθίνων  βία   τε ξεστῶν τριῶν καὶ ξυλίνου
[11, 6]   εἶπεν, κάκιστε πάντων, καὶ  βιάζεσθαί   μου τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς; Ἀμάνου
[11, 6]   δὲ καὶ τοῖς διακόνοις μὴ  βιάζεσθαι   πίνειν τὸ ποτὸν αὐτοῖς συνεχῶς
[11, 3]   τὸν οἶνον ὑπερκρατοῦντα πάντων καὶ  βιαιότατον.   (Ὡς δὲ πρῶτος ἀποφηνάμενος
[11, 2]   βασιλεῖς αὐτῶν ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ  βιαίους   φορολογήσαντας κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.
[11, 3]   πλέον τῶν ἄλλων δυναμένην, ὅσα  βίαν   ἔχειν σύνεσιν δοκεῖ. Τὸν
[11, 2]   ἐπισκέψῃ τὰ τῶν πατέρων σου  βιβλία·   εὑρήσεις γὰρ ἐν αὐτοῖς ἀποστάτας
[11, 2]   ἐπισκέψασθαι τὰ τῶν προγόνων μου  βιβλία,   καὶ εὑρέθη πόλις ἐχθρὰ
[11, 4]   τῇ βάρει τῇ ἐν Μηδίᾳ  βιβλίον,   ἐν τάδε ἦν ἀναγεγραμμένα·
[11, 1]   δ' ἔγνω Κῦρος ἀναγινώσκων τὸ  βιβλίον,   τῆς αὐτοῦ προφητείας
[11, 8]   Δειχθείσης δ' αὐτῷ τῆς Δανιήλου  βίβλου,   ἐν τινα τῶν Ἑλλήνων
[11, 6]   λοιποῦ μετ' εἰρήνης ἡμῖν τὸν  βίον   διάγειν παρέχωσι. τούτου κομισθέντος τοῦ
[11, 7]   (Καταστρέψαντος δὲ τοῦ Ἰωάννου τὸν  βίον   διαδέχεται τὴν ἀρχιερωσύνην υἱὸς
[11, 5]   λαῷ δόξαν γηραιῷ τελευτῆσαι τὸν  βίον   καὶ ταφῆναι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας
[11, 2]   Μασσαγέτας εὐθὺς συνέβη τελευτῆσαι τὸν  βίον.   Καμβύσου δὲ τοῦ Κύρου παιδὸς
[11, 6]   ἀπολομένων οὐκ ἂν ὑπομένειν τὸν  βίον.   δὲ βασιλεὺς ὑπέσχετο μηδὲν
[11, 6]   τῶν γυναικῶν αἴσχιστα διαγεγονέναι τὸν  βίον·   οὐδεμία γὰρ τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς
[11, 6]   τὴν κοινωνὸν ἡμῖν τοῦ τε  βίου   καὶ τῆς ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως
[11, 6]   ἅμα καὶ τῆς κοινωνίας τοῦ  βίου   τῇ βασιλίσσῃ. Ἦν δὲ καὶ
[11, 3]   ὡρισμένον τι πρὸς τὴν τοῦ  βίου   χρείαν ἀργύριον, πέμψαι δὲ καὶ
[11, 4]   συνεργοῦντας εἶχον, ἄλλα τε ὅσα  βλάπτειν   δι' ἑαυτῶν δι'
[11, 6]   Πέρσαις νόμων, οἳ τοῖς ἀλλοτρίοις  βλέπεσθαι   τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ ἐπορεύετο
[11, 5]   βασιλεῦ, δύναμαί σοι μὴ  βλέπεσθαι   τοιοῦτος μηδὲ τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν,
[11, 6]   ἐπ' ἀδυνάτοις οἷς ἤθελεν διετέλει.  Βλέποντες   δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς
[11, 6]   τούτου νῦν, ἔσεσθαι μὲν αὐτῷ  βοήθειαν   παρὰ τοῦ θεοῦ πάντως, αὐτὴν
[11, 6]   χρωμένους ζῆν μετ' εἰρήνης καὶ  βοηθεῖν   αὐτοῖς, ὅπως τοὺς ἐν οἷς
[11, 5]   ἱερατικὸν γένος συγκεχύκασιν, δεομένων τε  βοηθῆσαι   τοῖς νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ
[11, 4]   τοῦ κατασκαφέντος οἰμωγή. (Τῆς δὲ  βοῆς   τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες οἱ Σαμαρεῖται,
[11, 1]   οἱ δ' ἄργυρον οἱ δὲ  βοσκημάτων   πλῆθος σὺν ἵπποις. Καὶ τάς
[11, 4]   ἐπάρχοις καὶ Σαμαρειτῶν Σαδράκῃ καὶ  Βουήδωνι   καὶ τοῖς λοιποῖς συνδούλοις αὐτῶν
[11, 5]   τὰς θυσίας, πάντα τε, ὅσα  βούλει   ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι,
[11, 8]   καὶ τῷ γένει παραμενούσης οὐ  βούλεσθαι   δι' αὐτὴν στέρεσθαι. Τοῦ δὲ
[11, 4]   κακοήθειάν ἐστιν ἀτελής. Εἰ τοίνυν  βούλεσθε   καὶ δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ,
[11, 6]   τὴν βασίλισσαν λέγειν αὐτῷ, τίνος  βούλεται   δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς ληψομένην οὗπερ
[11, 6]   Ἐσθῆρα ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, τί  βούλεται·   μηδενὸς γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ' ἂν
[11, 5]   πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς ἅπερ  βούλεται.   πέπαυσο δή, φησί, λυπούμενος καὶ
[11, 6]   ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ  βούλεται   προσέταξε περὶ τῶν Ἰουδαίων ἐκείνην
[11, 6]   πρὸς τούτοις ἔτ' αὐτοῦ γενέσθαι  βούλεται   πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ, παρεκάλεσεν ἐπιτραπῆναι
[11, 6]   ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς τι  βούλεται.   Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει Ἀμάνης
[11, 6]   ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ πρὸς  βούλεται   τῶν κατακειμένων ἕκαστος φιλοφρονεῖσθαι. Διαπέμψας
[11, 5]   ἄξιον οἶμαι τοῦ θεοῦ τῶν  βουληθέντων   διὰ χρηστότητα καὶ δικαιοσύνην. Χρόνῳ
[11, 4]   ἐπάρχους τῆς Σαμαρείας καὶ τὴν  βουλὴν   ἀπέπεμψεν. Τὰ δὲ γεγραμμένα ἦν
[11, 2]   γραμματεὺς καὶ οἱ τῆς  βουλῆς   τῆς ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 4]   πρόσταγμα τοῦ θεοῦ καὶ μετὰ  βουλήσεως   Κύρου τε καὶ Δαρείου τῶν
[11, 6]   ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ τὴν αὐτῆς  βούλησιν,   εἰ πάλιν ἔλθοι πρὸς αὐτὴν
[11, 6]   ἐπέπεσεν. δὲ βασιλεὺς κατὰ  βούλησιν   οἶμαι τοῦ θεοῦ τὴν διάνοιαν
[11, 3]   ταῦτα δὲ πάντα κινεῖται κατὰ  βούλησιν   τοῦ θεοῦ, ἀληθινὸς δέ ἐστιν
[11, 8]   περὶ τὰς τῶν γυναικῶν συνοικήσεις  βουλησομένοις   γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς τοὺς
[11, 6]   φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν γάρ εἰ  βούλοιο   τὸν ἄνθρωπον ὃν φῂς ἀγαπᾶν
[11, 4]   εὗρον τοῖς Κύρου ἀπέσταλκα καὶ  βούλομαι   γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν αὐτῇ
[11, 5]   τὸ λείψανον τοῦ ἱεροῦ τελειώσω.  Βούλομαι   δ' ὑμᾶς τὴν τῶν γειτονευόντων
[11, 6]   ἐπιβουλευσάντων κολάσεως. Εἰδέναι μέντοι γε  βούλομαι   καὶ πόλιν καὶ πᾶν ἔθνος,
[11, 1]   δαπάνην ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ γενέσθαι  βούλομαι.   Καὶ τὰ σκεύη δέ,
[11, 1]   παρακούσαντας τούτων καὶ ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι  βούλομαι   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἶναι
[11, 6]   καὶ τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν  βούλομαι,   καὶ τὸν ταῦτα κατ' αὐτῶν
[11, 1]   ταῦτα λέγειν τὸν θεόν, ὅτι  βούλομαι   Κῦρον ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν καὶ
[11, 4]   τὰς θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα.  Βούλομαι   οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν
[11, 6]   τῶν γεγραμμένων. Καὶ τοῦτο γενέσθαι  βούλομαι   τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ
[11, 1]   ἐμῇ χώρᾳ κατοικούντων ἐπέτρεψα τοῖς  βουλομένοις   εἰς τὴν ἰδίαν ἀπελθοῦσι πατρίδα
[11, 8]   ὧν αὐτὸς ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα  βουλόμενον   συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ θυγατρί, καὶ
[11, 5]   Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα, καὶ  βουλόμενος   ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν μοι καὶ
[11, 6]   τὸν ὕπνον. δ' οὐ  βουλόμενος   ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ'
[11, 6]   πλὴν εἰ μή τινα σώζειν  βουλόμενος   προτείνειεν τὸν χρυσῆν ῥάβδον·
[11, 6]   ἐν τοῖς βασιλείοις, ἣν ἐπιδεῖξαι  βουλόμενος   τοῖς ἑστιωμένοις βασιλεὺς πέμψας
[11, 5]   ἔργον εἶναι νομίσας τὸ τοὺς  βουλομένους   ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ
[11, 4]   τοῦτο μόνον εἶναι κοινόν, εἰ  βούλονται,   πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις
[11, 8]   τὸ πλῆθος, εἴ τινες αὐτῷ  βούλονται   συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν ἐμμένοντες
[11, 6]   σποδιὰν διὰ τῆς πόλεως ἐφέρετο  βοῶν,   ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος ἀναιρεῖται,
[11, 3]   ἐλθὼν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ  βραχὺ   τῆς νυκτὸς ἀναπαυσάμενος ἔξυπνος γίνεται,
[11, 8]   δὲ ἱερεῖς προεστῶτας ἐν ταῖς  βυσσίναις   αὐτῶν, τὸν δὲ ἀρχιερέα ἐν
[11, 3]   καὶ ἅρμα χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν  βύσσινον   καὶ περιαυχένιον χρύσεον, καὶ μετ'
[11, 8]   καὶ εἴργοντος τὸν ἀδελφὸν τοῦ  βωμοῦ,   παραγενόμενος Μανασσῆς πρὸς τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/09/2008