Livre, Chap. |
[11, 6] |
ἐσπούδακεν
ἐναντίον
ἔσεσθαι,
γράφειν
δὲ
|
ἃ |
βούλεται
προσέταξε
περὶ
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 1] |
βούλομαι.
Καὶ
τὰ
σκεύη
δέ,
|
ἃ |
ἐσύλησεν
ἐκ
τοῦ
ναοῦ
Ναβουχοδονόσορος |
[11, 3] |
θάλασσαν
εἶναι
χρησίμην
αὐτοῖς
πρὸς
|
ἃ |
θέλουσιν,
τούτων
δ'
ἄρχουσιν
οἱ |
[11, 6] |
μαθεῖν
οὕτως
γνῶναι>
παρεσχηκότος,
ὡς
|
ἃ |
καθ'
ἑτέρου
τις
παρεσκεύασε
ταῦτα |
[11, 4] |
τοῦ
ναοῦ
καὶ
μὴ
χορηγοῦντας
|
ἃ |
προσέταξα
ὑμῖν
εἰς
τὰς
θυσίας |
[11, 4] |
γίνεσθαι
διετάξατο,
καὶ
τὰ
σκεύη,
|
ἃ |
συλήσας
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
Βαβυλῶνα
ἐκόμισεν, |
[11, 1] |
καὶ
τὰ
σκεύη
τοῦ
θεοῦ,
|
ἃ |
συλήσας
τὸν
ναὸν
ὁ
βασιλεὺς |
[11, 1] |
γαζοφύλακι
αὐτοῦ
προστάξας
δοῦναι
αὐτὰ
|
Ἀβεσσάρῳ, |
ὅπως
φυλάττῃ
μέχρι
τῆς
οἰκοδομίας |
[11, 5] |
θεὸν
ἴστε
μνήμῃ
τῶν
πατέρων
|
Ἀβράμου |
καὶ
Ἰσάκου
καὶ
Ἰακώβου
παραμένοντα |
[11, 6] |
τῶν
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
παρθένων
|
ἀγαγεῖν |
πρὸς
αὐτόν.
Συναχθεισῶν
δὲ
πολλῶν |
[11, 8] |
τοὺς
γάμους
πλημμελῆσαί
τινας
καὶ
|
ἀγαγέσθαι |
γυναῖκας
οὐκ
ἐπιχωρίας.
Ἐκέλευον
οὖν |
[11, 2] |
ἐκ
τῆς
Περσίδος
καὶ
Μηδικῆς
|
ἀγαγὼν |
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
Ἀσσυρίων
βασιλεὺς |
[11, 6] |
ὀλεθρίας
σωτήριον
πεποίηκεν.
Ἔστι
δ'
|
ἀγαθὴ |
τοῖς
εὐνοοῦσιν
ἡμῖν
ὑπόμνησις
δὲ |
[11, 5] |
δίκαιος
ἀνὴρ
καὶ
δόξης
ἀπολαύων
|
ἀγαθῆς |
παρὰ
τῷ
πλήθει
πρῶτος
ἱερεὺς |
[11, 6] |
σώφρονι
λογισμῷ
τὸ
μέγεθος
τῶν
|
ἀγαθῶν |
ἐταμίευσεν,
ἀλλὰ
τῆς
βασιλείας
ἐπεβούλευσέ |
[11, 6] |
τῶν
οὐκ
ἐξ
ὧν
προσεδόκησαν
|
ἀγαθῶν |
κόρον
εἰς
τοὺς
αἰτίους
ἀφέντες |
[11, 4] |
Ἰσραηλιτῶν
πλῆθος
ἀνανεωτικὰς
τῶν
πρότερον
|
ἀγαθῶν |
μετὰ
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
τὸ |
[11, 6] |
βούλοιο
τὸν
ἄνθρωπον
ὃν
φῂς
|
ἀγαπᾶν |
δόξῃ
περιβαλεῖν,
ποίησον
ἐφ'
ἵππου |
[11, 4] |
ἐκεῖνον
δύο
προφῆται
παρ'
αὐτοῖς
|
Ἀγγαῖος |
καὶ
Ζαχαρίας
θαρρεῖν
αὐτοὺς
παρώρμων |
[11, 4] |
ἡ
κατασκευὴ
τοῦ
ναοῦ
προφητευόντων
|
Ἀγγαίου |
καὶ
Ζαχαρίου
κατὰ
πρόσταγμα
τοῦ |
[11, 6] |
δὲ
καλουμένῳ.
Διέπεμψε
δὲ
τοὺς
|
ἀγγάρους |
λεγομένους
εἰς
πᾶν
ἔθνος
ἑορτάζειν |
[11, 3] |
ἀλλότρια
χρέα
λαβόντας
εἰς
λήθην
|
ἄγει |
καὶ
ποιεῖ
δοκεῖν
αὐτοὺς
ἁπάντων |
[11, 6] |
παραφυλάσσειν
τὰς
ἡμέρας
καὶ
ἑορτὴν
|
ἄγειν |
αὐτὰς
καὶ
τοῖς
ἐκγόνοις
παραδοῦναι |
[11, 6] |
κόρης
εἰς
ἔρωτα
νομίμως
αὐτὴν
|
ἄγεται |
γυναῖκα
καὶ
γάμους
αὐτῇ
ποιεῖται |
[11, 3] |
τὸ
ἀληθὲς
ἰσχὺν
ἄτρεπτον
καὶ
|
ἀγήρω |
μόνον
ἔχοι,
προσέταξεν
αὐτὸν
ὁ |
[11, 4] |
τῶν
σαββάτων
καὶ
πασῶν
τῶν
|
ἁγίων |
ἑορτῶν,
οἵ
τε
πεποιημένοι
τὰς |
[11, 6] |
ἐκ
τοῦ
θρόνου,
καὶ
ταῖς
|
ἀγκάλαις |
αὐτὴν
ὑπολαβὼν
ἀνεκτᾶτο
κατασπαζόμενός
τε |
[11, 4] |
πόλιν,
καὶ
τὴν
ἑορτὴν
ἤγαγον
|
ἁγνεύοντες |
μετὰ
γυναικῶν
καὶ
τέκνων
τῷ |
[11, 2] |
περί
τε
ἄλλους
ἀσχοληθέντι
πολέμους
|
ἄγνοια |
τούτων
ἦν
καὶ
στρατευσαμένῳ
γε |
[11, 5] |
ὑπόσχῃ
τιμωρίαν,
ὡς
οὐ
κατ'
|
ἄγνοιαν |
αὐτὸν
παραβαίνων,
ἀλλ'
ὡς
ἐπιστάμενος |
[11, 2] |
ἡμῖν
καὶ
τοῦτό
σοι
δηλῶσαι
|
ἀγνοούμενον |
ἴσως,
ὅτι
τῆς
πόλεως
οὕτως |
[11, 5] |
σου
τὸν
νόμον,
καὶ
τοῖς
|
ἀγνοοῦσιν |
δὲ
παρέξεις
αὐτὸν
μαθεῖν,
ἵνα |
[11, 8] |
συμμαχίαν
τε
αὐτῷ
πέμπειν
καὶ
|
ἀγορὰν |
τῷ
στρατεύματι
παρασχεῖν
καὶ
ὅσα |
[11, 2] |
καὶ
πονηρὰν
οἰκοδομοῦσιν
καὶ
τὰς
|
ἀγορὰς |
αὐτῆς
καὶ
ἐπισκευάζουσιν
τὰ
τείχη |
[11, 6] |
οὐ
βουλόμενος
ἀργῶς
ἀπολέσαι
τὴν
|
ἀγρυπνίαν, |
ἀλλ'
εἴς
τι
τῶν
τῇ |
[11, 6] |
καὶ
πληγεὶς
ὑπὸ
ἀμηχανίας
ἔξεισιν
|
ἄγων |
τὸν
ἵππον
καὶ
τὴν
πορφύραν |
[11, 8] |
Ἰαδδοῦς
τοῦτ'
ἀκούσας
ἦν
ἐν
|
ἀγωνίᾳ |
καὶ
δέει,
πῶς
ἀπαντήσει
τοῖς |
[11, 6] |
καὶ
μετὰ
ἀσθενείας
αὐτόν
τε
|
ἀγωνία |
καὶ
ταραχὴ
κατελάμβανεν
καὶ
τὴν |
[11, 6] |
τρισκαιδεκάτῃ,
ὃς
κατὰ
μὲν
Ἑβραίους
|
Ἄδαρ |
καλεῖται
κατὰ
δὲ
Μακεδόνας
Δύστρος, |
[11, 4] |
ὃς
καλεῖται
παρὰ
μὲν
ἡμῖν
|
Ἄδαρ |
παρὰ
δὲ
Μακεδόσιν
Δύστρος,
προσφέρουσιν |
[11, 6] |
τοῦ
δωδεκάτου
μηνός,
ὅς
ἐστιν
|
Ἄδαρ, |
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ·
ταύτην
γὰρ |
[11, 5] |
τῇ
ἐπιούσῃ
δίδωσιν
αὐτῷ
πρὸς
|
Ἀδδαῖον |
ἐπιστολὴν
κομίσαι
τὸν
τῆς
Συρίας |
[11, 5] |
θεῷ
τὰς
ἐπιστολὰς
ἀποδίδωσιν
τῷ
|
Ἀδδαίῳ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπάρχοις,
καὶ |
[11, 6] |
ὁμοίως
αὐτῷ
βασιλεύουσαν
πᾶσαν
ἔχειν
|
ἄδειαν. |
Ταῦτα
λέγων
τὸ
σκῆπτρον
αὐτῆς |
[11, 8] |
τῷ
τὸν
Ἰαδδοῦ
τοῦ
ἀρχιερέως
|
ἀδελφὸν |
ἀλλοφύλῳ
συνοικοῦντα
μετέχειν
τῆς
ἀρχιερωσύνης |
[11, 7] |
ἀρχιερεὺς
τῶν
Ἰουδαίων
τὸν
ἴδιον
|
ἀδελφὸν |
Ἰησοῦν
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ἐφόνευσεν, |
[11, 4] |
τοὺς
ἀδελφοὺς
καὶ
Ζοδμοῆλον
τὸν
|
ἀδελφὸν |
Ἰούδα
τοῦ
Ἀμιναδάβου
καὶ
τοὺς |
[11, 8] |
τοῦ
τῶν
Ἰουδαίων
ἀρχιερέως
Ἰαδδοῦ
|
ἀδελφόν, |
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἄλλους
αὐτῷ |
[11, 8] |
λαῷ
συναγανακτοῦντος
καὶ
εἴργοντος
τὸν
|
ἀδελφὸν |
τοῦ
βωμοῦ,
παραγενόμενος
ὁ
Μανασσῆς |
[11, 7] |
διενεχθεὶς
τῷ
Ἰωάννῃ
παρώξυνεν
τὸν
|
ἀδελφὸν |
ὥστ'
αὐτὸν
ἀνελεῖν
καὶ
διὰ |
[11, 7] |
τὴν
αἰτίαν
τοιαύτην
συνέβη
γενέσθαι·
|
ἀδελφὸς |
ἦν
τῷ
Ἰωάννῃ
Ἰησοῦς·
τούτῳ |
[11, 7] |
Ἰαδδοῦς.
ἦν
δὲ
καὶ
τούτῳ
|
ἀδελφὸς |
Μανασσῆς
ὄνομα,
ᾧ
Σαναβαλλέτης
ὁ |
[11, 7] |
ὀργὴν
τηλικοῦτο
ἀσέβημα
δρᾶσαι
κατ'
|
ἀδελφοῦ |
τὸν
Ἰωάννην
ἐν
τῷ
ἱερῷ |
[11, 4] |
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
|
ἀδελφοὺς |
καὶ
Ζοδμοῆλον
τὸν
ἀδελφὸν
Ἰούδα |
[11, 5] |
ποιεῖν
ἐξέστω
σοι
μετὰ
τῶν
|
ἀδελφῶν. |
Καὶ
τὰ
δεδομένα
σοι
ἱερὰ |
[11, 6] |
ἑβδόμου
ἔτους
τῆς
αὐτοῦ
βασιλείας,
|
Ἀδέρῳ |
δὲ
καλουμένῳ.
Διέπεμψε
δὲ
τοὺς |
[11, 3] |
νόμιμα,
διακρίνουσα
ἀπ'
αὐτῶν
τὰ
|
ἄδικα |
καὶ
ἀπελέγχουσα.
(Καταπαύει
μὲν
ὁ |
[11, 6] |
μόνον
ἐξυβρίζουσιν,
ἀλλ'
οὐδ'
αὐτοὺς
|
ἀδικεῖν |
ὤκνησαν
τοὺς
εὐεργετοῦντας
τὸ
εὐχάριστον |
[11, 6] |
πόλεως
ἐφέρετο
βοῶν,
ὅτι
μηδὲν
|
ἀδικῆσαν |
ἔθνος
ἀναιρεῖται,
καὶ
τοῦτο
λέγων |
[11, 6] |
τοὺς
ἐν
οἷς
ἠτύχησαν
καιροῖς
|
ἀδικήσαντας |
αὐτοὺς
ἀμύνωνται,
τῇ
τρισκαιδεκάτῃ
τοῦ |
[11, 4] |
αὐτὸν
ὁ
θεὸς
ἐπίσχῃ
τῆς
|
ἀδικίας. |
~(Ταῦθ'
εὑρὼν
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν |
[11, 3] |
καὶ
μηδὲν
πρὸς
αὐτὴν
τὸ
|
ἄδικον |
δυνάμενον.
Ἔτι
γε
μὴν
τὰ |
[11, 6] |
καὶ
διαβολαῖς
ἔπεισαν
κατὰ
μηδὲν
|
ἀδικούντων |
ὀργὴν
ἀναλαβεῖν,
ὑφ'
ἧς
ἐκινδύνευσαν |
[11, 8] |
παρὰ
τοὺς
Σικιμίτας
ἔφευγεν
λέγων
|
ἀδίκως |
ἐκβεβλῆσθαι.
Τετελευτήκει
δὲ
κατ'
ἐκεῖνον |
[11, 6] |
σωτηρίας
ἕνεκεν
τοῦ
ἔθνους
μὴ
|
ἀδοξῆσαι |
λαβεῖν
σχῆμα
ταπεινόν,
ᾧ
παραιτήσεται |
[11, 6] |
ἐδύνατο,
λυπούμενος
δὲ
ὡς
ἐπ'
|
ἀδυνάτοις |
οἷς
ἤθελεν
διετέλει.
Βλέποντες
δ' |
[11, 4] |
ἔφασαν
τῆς
μὲν
οἰκοδομίας
αὐτοῖς
|
ἀδύνατον |
εἶναι
κοινωνεῖν,
αὐτῶν
προσταχθέντων
κατασκευάσαι |
[11, 2] |
εὑρέθη
ἡ
πόλις
ἐχθρὰ
βασιλεῦσιν
|
ἀεὶ |
γεγενημένη,
καὶ
στάσεις
καὶ
πολέμους |
[11, 6] |
πορφύραν,
ἣν
ὁ
βασιλεὺς
φορῶν
|
ἀεὶ |
διετέλει,
καὶ
περιτίθεται
τὸ
περιαυχένιον, |
[11, 4] |
ἱεροῦ.
(Ἐνστάσης
δὲ
τῆς
τῶν
|
ἀζύμων |
ἑορτῆς
μηνὶ
τῷ
πρώτῳ,
κατὰ |
[11, 5] |
πρεσβυτέρων
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
κρύους
|
ἀηδῶς |
διακειμένων,
ἀναστὰς
Ἔζδρας
ᾐτιᾶτο
ἐκείνους |
[11, 3] |
εἶναι
συμβέβηκεν
τῶν
ἰσχὺν
ἐχόντων,
|
ἀθάνατον |
δὲ
ἡ
ἀλήθεια
χρῆμα
καὶ |
[11, 3] |
βασιλεῖς,
τὸν
τρίτον
δέ,
εἰ
|
αἱ |
γυναῖκες
ἢ
τούτων
μᾶλλον
ἡ |
[11, 3] |
λέγειν
ἀπέδειξα
μέν,
εἰπών,
ὅσον
|
αἱ |
γυναῖκες
ἰσχύουσιν,
ἀσθενέστεραι
δ'
ὅμως |
[11, 3] |
ἀλλὰ
κρείττους
τὴν
δύναμιν
τούτων
|
αἱ |
γυναῖκες·
τόν
τε
γὰρ
βασιλέα |
[11, 5] |
καὶ
τῆς
Εὐρώπης
Ῥωμαίοις
ὑπακουούσας,
|
αἱ |
δὲ
δέκα
φυλαὶ
πέραν
εἰσὶν |
[11, 3] |
ποιοῦσιν
τὸν
οἶνον,
γυναῖκές
εἰσιν
|
αἱ |
τίκτουσαί
τε
καὶ
τρέφουσαι,
καθόλου |
[11, 4] |
κατὰ
φυλήν,
τοσαῦται
γάρ
εἰσιν
|
αἱ |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
φυλαί,
ὑπὲρ
ὧν |
[11, 3] |
φῶς
καὶ
τοὺς
φυτεύσαντας
ἀμπέλους,
|
αἳ |
ποιοῦσιν
τὸν
οἶνον,
γυναῖκές
εἰσιν |
[11, 8] |
Φίλιππος
ὁ
Μακεδόνων
βασιλεὺς
ἐν
|
Αἰγαῖς |
ὑπὸ
Παυσανίου
τοῦ
Κεράστου
ἐκ |
[11, 8] |
Σαναβαλλέτου
στρατιώτας
ἐκέλευσεν
ἕπεσθαι
εἰς
|
Αἴγυπτον· |
ἐκεῖ
γὰρ
αὐτοῖς
δώσειν
κλήρους |
[11, 2] |
βασιλεύσας,
καταστρεψάμενος
ἐν
τούτοις
τὴν
|
Αἴγυπτον |
ὑποστρέψας
ἐτελεύτησεν
ἐν
Δαμασκῷ.
~(Μετὰ |
[11, 3] |
δὲ
ἡ
ἀλήθεια
χρῆμα
καὶ
|
ἀίδιον. |
Παρέχει
δ'
ἡμῖν
οὐ
κάλλος |
[11, 6] |
οὐδεμία
γὰρ
τοῦ
συνοικοῦντος
ἀνδρὸς
|
αἰδῶ |
ποιήσεται
παράδειγμα
τὴν
τῆς
βασιλίσσης |
[11, 6] |
τῶν
Ἰουδαίων
φόβον
περιτεμνόμενα
τὴν
|
αἰδῶ |
τὸ
ἀκίνδυνον
αὐτοῖς
ἐκ
τούτου |
[11, 6] |
ἄρχουσιν
ἀπὸ
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς
|
Αἰθιοπίας |
ἑκατὸν
εἰκοσιεπτὰ
σατραπειῶν
ἡγουμένοις.
Τὰ |
[11, 6] |
τοῖς
ἀπὸ
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς
|
Αἰθιοπίας |
ἑπτὰ
καὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν |
[11, 3] |
τοπάρχας
τῆς
Ἰνδικῆς
ἄχρι
τῆς
|
Αἰθιοπίας |
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
ἑκατὸν |
[11, 6] |
καὶ
καταστήσας
ἀπὸ
Ἰνδίας
ἄχρι
|
Αἰθιοπίας |
τῶν
σατραπειῶν
ἑκατὸν
καὶ
εἰκοσιεπτὰ |
[11, 8] |
διαρπάσειν
καὶ
τὸν
ἀρχιερέα
μετ'
|
αἰκίας |
ἀπολέσειν
λογιζομένων,
τὰ
ἐναντία
τούτων |
[11, 6] |
γένος,
ἀλλότριος
ὢν
τοῦ
Περσῶν
|
αἵματος, |
ἐπιξενωθεὶς
ἡμῖν
ἀπέλαυσεν
τῆς
πρὸς |
[11, 8] |
δ'
εἰς
Συρίαν
παραγενόμενος
Δαμασκὸν
|
αἱρεῖ |
καὶ
Σιδῶνος
κρατήσας
ἐπολιόρκει
Τύρον, |
[11, 8] |
ἔκρινεν
καταλιπεῖν
ὅσον
οὐδέπω
μέλλουσαν
|
αἱρεῖσθαι, |
παραστησάμενος
δὲ
ταύτην
ἠπείλει
στρατεύσειν |
[11, 6] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
Ἰουδαῖοι,
ἐν
|
αἷς |
τὰ
περὶ
τούτων
προετέθη
γράμματα, |
[11, 6] |
κινδυνεύεται
καταφρονουμένοις
ὑπὸ
τῶν
γυναικῶν
|
αἴσχιστα |
διαγεγονέναι
τὸν
βίον·
οὐδεμία
γὰρ |
[11, 5] |
χεῖρας
ἀνατείνας
εἰς
τὸν
οὐρανόν,
|
αἰσχύνεσθαι |
μὲν
ἔλεγεν
αὐτὸν
ἀναβλέψαι
διὰ |
[11, 6] |
τὸν
βασιλέα,
Ἀμάνης
δ'
ὑπ'
|
αἰσχύνης |
πρὸς
αὑτὸν
παραγίνεται
καὶ
μετὰ |
[11, 8] |
δ'
ἐπιούσῃ
προσκαλεσάμενος
ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
|
αἰτεῖσθαι |
δωρεάς,
ἃς
ἂν
αὐτοὶ
θέλωσιν. |
[11, 6] |
τὸν
γὰρ
Ἀμάνην
μέλλειν
αὐτὸν
|
αἰτεῖσθαι |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
πρὸς
τιμωρίαν, |
[11, 3] |
ἐκόμισεν.
Καὶ
τοῦτ'
ἔφη,
τοὐμὸν
|
αἴτημά |
ἐστιν,
ὅ
μοι
νῦν
ἐπιτρέπεις |
[11, 5] |
θεός,
οὐ
κατηξίωσεν
ἱππεῖς
αὐτὸν
|
αἰτῆσαι |
τοὺς
προπέμψοντας.
Ποιησάμενοι
δὲ
τὰς |
[11, 6] |
καὶ
πρωὶ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
|
αἰτησάμενον |
ἀνασταυρῶσαι
τὸν
Μαρδοχαῖον,
ἐπαινέσας
τὴν |
[11, 6] |
καὶ
μετὰ
ἀπάτης
πρὸς
ἀπώλειαν
|
αἰτησάμενος· |
τούτῳ
γάρ
με
τῷ
τρόπῳ |
[11, 8] |
αὐτοὶ
θέλωσιν.
Τοῦ
δ'
ἀρχιερέως
|
αἰτησαμένου |
χρήσασθαι
τοῖς
πατρίοις
νόμοις
καὶ |
[11, 3] |
ἐστιν,
ὅ
μοι
νῦν
ἐπιτρέπεις
|
αἰτήσασθαι |
κριθέντι
σοφῷ
καὶ
συνετῷ.
(Ἡσθεὶς |
[11, 6] |
θελήσας
τὸν
Μαρδοχαῖον
αὐτὸν
μὲν
|
αἰτήσασθαι |
πρὸς
κόλασιν
παρὰ
τοῦ
βασιλέως |
[11, 3] |
ἔχοι,
προσέταξεν
αὐτὸν
ὁ
βασιλεὺς
|
αἰτήσασθαί |
τι
πάρεξ
ὧν
αὐτὸς
ἦν |
[11, 6] |
τινας,
παραλογισάμενοι
τοὺς
κρατοῦντας
ψευδέσιν
|
αἰτίαις |
καὶ
διαβολαῖς
ἔπεισαν
κατὰ
μηδὲν |
[11, 7] |
ὁ
λαὸς
δι'
αὐτὴν
τὴν
|
αἰτίαν |
ἐδουλώθη
καὶ
ὁ
ναὸς
ἐμιάνθη |
[11, 8] |
ἱερὸν
ἔμεινεν.
Εἰ
δέ
τις
|
αἰτίαν |
ἔσχεν
παρὰ
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις
κοινοφαγίας |
[11, 6] |
καὶ
τέκνοις
ἀπολέσθαι.
Τὴν
δ'
|
αἰτίαν |
μετ'
οὐ
πολὺ
δηλώσομεν·
πρέπει |
[11, 5] |
ἑαυτὸν
ἔρριψεν
ἐπὶ
τῷ
τὴν
|
αἰτίαν |
ταύτην
λαβεῖν
τοὺς
πρώτους
τοῦ |
[11, 6] |
ἀλλ'
αὐτὸν
γὰρ
εἶναι
τὴν
|
αἰτίαν |
τῆς
Ἀμάνου
ὀργῆς,
ὅτι
μὴ |
[11, 6] |
Μαρδοχαῖος
ἐπέδειξε
τῷ
εὐνούχῳ
τὴν
|
αἰτίαν |
τό
τε
γράμμα
τὸ
κατὰ |
[11, 7] |
δραχμὰς
πεντήκοντα.
Τούτου
δὲ
τὴν
|
αἰτίαν |
τοιαύτην
συνέβη
γενέσθαι·
ἀδελφὸς
ἦν |
[11, 4] |
καὶ
τῇ
Βενιαμίτιδι,
συνέδραμον
τὴν
|
αἰτίαν |
τοῦ
θορύβου
μαθεῖν
θέλοντες.
Γνόντες |
[11, 4] |
δὲ
τὰ
ἐγκλήματα
καὶ
τὰς
|
αἰτίας, |
ἃς
κατὰ
τῶν
Σαμαρέων
ἐπέφερον, |
[11, 3] |
δίκαιος
οὗτος,
ἀπὸ
τῆς
αὐτῆς
|
αἰτίας |
δεῖ
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
ἰσχυροτάτην |
[11, 6] |
με
καὶ
τῆς
ψυχῆς
τὸν
|
αἴτιον |
αὐτῷ
τῆς
ἐξουσίας
ἀφελέσθαι,
τὸν |
[11, 5] |
βασιλέως
πρὸς
αὐτὸν
χρηστότητος
ἐκεῖνον
|
αἴτιον |
ὁμολογῶν
γεγενῆσθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[11, 8] |
αἰχμαλωσίας
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
κακῶν
|
αἴτιον |
τὸ
περὶ
τοὺς
γάμους
πλημμελῆσαί |
[11, 6] |
προσεδόκησαν
ἀγαθῶν
κόρον
εἰς
τοὺς
|
αἰτίους |
ἀφέντες
λήσεσθαι
τὸ
θεῖον
ἐπὶ |
[11, 6] |
τότε
μὲν
οὐδὲν
παρέσχεν
ὡς
|
αἰτίῳ |
τῆς
σωτηρίας
γεγονότι,
μόνον
δὲ |
[11, 6] |
εἶπεν,
οὐκ
ἔχω
σοι
τὸ
|
αἰφνίδιον |
τοῦ
συμβεβηκότος
μοι
ῥᾳδίως
εἰπεῖν· |
[11, 6] |
εἰς
δουλείαν
τινῶν
φυλαχθέντων
μήτε
|
αἰχμαλωσίᾳ. |
ἵνα
μέντοι
μὴ
ζημιωθῇς
τοὺς |
[11, 1] |
συνέπεσεν,
ἠλέησεν
ὁ
θεὸς
τὴν
|
αἰχμαλωσίαν |
καὶ
τὴν
συμφορὰν
ἐκείνων
τῶν |
[11, 4] |
τῶν
πρότερον
ἀγαθῶν
μετὰ
τὴν
|
αἰχμαλωσίαν |
τοῦ
τὸ
ἱερὸν
ἀνακαινισθὲν
ἀπειληφέναι |
[11, 8] |
Ὑπάρξαι
μέντοι
καὶ
τῆς
προτέρας
|
αἰχμαλωσίας |
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
κακῶν
αἴτιον |
[11, 5] |
Συναγαγὼν
δὲ
τοὺς
ἐκ
τῆς
|
αἰχμαλωσίας |
εἰς
τὸ
πέραν
τοῦ
Εὐφράτου |
[11, 4] |
περὶ
τῶν
ἀνασωθέντων
ἐκ
τῆς
|
αἰχμαλωσίας |
Ἰουδαίων
ἐν
τοῖς
Κύρου
καὶ |
[11, 4] |
ἐκγόνους.
Πρὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
αἰχμαλωσίας |
καὶ
τῆς
ἀναστάσεως
ἐβασιλεύοντο
ἀπὸ |
[11, 5] |
τῆς
τότε
συμφορᾶς
αὐτῶν
καὶ
|
αἰχμαλωσίας |
περισώσαντα
καὶ
πάλιν
εἰς
Ἱεροσόλυμα |
[11, 5] |
ὥστε
πάντας
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
|
αἰχμαλωσίας |
συνελθεῖν
εἰς
Ἱεροσόλυμα,
ὡς
τῶν |
[11, 1] |
ἐδήλου·
τῶν
δ'
ἐκ
τῆς
|
αἰχμαλωσίας |
συνελθόντων
εἰς
Ἱεροσόλυμα
μυριάδες
ἦσαν |
[11, 4] |
μαθεῖν
θέλοντες.
Γνόντες
δὲ
τοὺς
|
αἰχμαλωτισθέντας |
εἰς
Βαβυλῶνα
τῶν
Ἰουδαίων
ἀνακτίζοντας |
[11, 5] |
τὴν
ἀρχιερωσύνην
διεδέξατο.
(Τῶν
δ'
|
αἰχμαλωτισθέντων |
τις
Ἰουδαίων
οἰνοχόος
τοῦ
βασιλέως |
[11, 4] |
ἐνέπρησεν
καὶ
τὸν
λαὸν
μετῴκισεν
|
αἰχμάλωτον |
μεταγαγὼν
εἰς
Βαβυλῶνα,
Κῦρος
ὁ |
[11, 5] |
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
Ἱεροσολύμων
|
αἰχμαλώτους |
ἀπῆχθαι
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
πλήρεις |
[11, 3] |
τοὺς
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
τῶν
|
αἰχμαλώτων |
ἀπελθόντας.
Καὶ
τοὺς
ἐπιτρόπους
τοὺς |
[11, 8] |
πολλὴν
τῆς
στρατιᾶς
ἀπολέσας
ληφθέντων
|
αἰχμαλώτων |
αὐτοῦ
τῆς
μητρὸς
καὶ
γυναικὸς |
[11, 3] |
ἐξ
Ἱεροσολύμων
Ζοροβάβηλος,
ὃς
τῶν
|
αἰχμαλώτων |
Ἰουδαίων
ἡγεμὼν
ἀπεδέδεικτο·
πάλαι
γὰρ |
[11, 5] |
περὶ
τοὺς
ὁμοεθνεῖς
φιλοτιμότατος,
μνημεῖον
|
αἰώνιον |
αὐτῷ
καταλιπὼν
τὰ
τῶν
Ἱεροσολύμων |
[11, 6] |
φόβον
περιτεμνόμενα
τὴν
αἰδῶ
τὸ
|
ἀκίνδυνον |
αὐτοῖς
ἐκ
τούτου
πραγματεύσασθαι.
Καὶ |
[11, 6] |
αὐτόν·
ὁ
δὲ
ἁπτόμενος
αὐτῆς
|
ἀκίνδυνος |
ἦν.
Καὶ
περὶ
μὲν
τούτων |
[11, 6] |
οὐδὲ
γὰρ
ἁμαρτόν
τι
κινδυνεύειν
|
ἀκλεῶς |
ἀποθανεῖν,
ἀλλ'
αὐτὸν
γὰρ
εἶναι |
[11, 6] |
καὶ
ὁ
εἰσερχόμενος
πρὸς
αὐτὸν
|
ἄκλητος |
ἀποθνήσκει,
πλὴν
εἰ
μή
τινα |
[11, 6] |
ὑποπτεύειν
σκυθρωπόν,
ὅτι
πρὸς
αὐτὸν
|
ἄκλητος |
ἔλθοι·
τὸν
γὰρ
νόμον
τοῦτον |
[11, 6] |
πρὸς
τὸ
κολάζειν
τοὺς
προσιόντας
|
ἀκλήτους |
τῷ
θρόνῳ.
Καθῆστο
μέντοι
λύγον |
[11, 6] |
γὰρ
τοῦτο
ποιήσειεν
ὁ
βασιλεὺς
|
ἀκλήτῳ |
προσελθόντι,
οὗτος
οὐκ
ἀποθνήσκει
μόνος, |
[11, 6] |
ὅτε
τινὰ
σώζειν
ἤθελεν
τῶν
|
ἀκλήτων |
προσιόντων
ἐξέτεινεν
πρὸς
αὐτόν·
ὁ |
[11, 6] |
οὐκ
ἐκ
τῶν
ἀρχαιοτέρων
οὐδ'
|
ἀκοῇ |
γνωρίμων
ἡμῖν
οὕτως
ἰδεῖν
ἔστιν |
[11, 6] |
αὐλῆς
ἑστῶτα,
ταραχθεῖσα
πρὸς
τὴν
|
ἀκοὴν |
ἐξέπεμπεν
τοὺς
μεταμφιάσοντας
αὐτόν.
Οὐ |
[11, 4] |
βασιλέως
προαίρεσιν
ταύτῃ
τὰ
λοιπὰ
|
ἀκόλουθα |
ποιεῖν
διέγνωσαν.
Ἐπεστάτουν
οὖν
τῶν |
[11, 5] |
καὶ
πολλοὺς
τῶν
ὁμοφύλων
ἐθελοντὶ
|
ἀκολουθοῦντας |
αὐτῷ
παραλαβὼν
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα |
[11, 8] |
Τῶν
δὲ
Φοινίκων
καὶ
τῶν
|
ἀκολουθούντων |
Χαλδαίων
ὅσα
βασιλέως
ὀργὴν
εἰκὸς |
[11, 5] |
ἐπισκέψωνται
τῷ
νόμῳ
τοῦ
θεοῦ
|
ἀκολούθως |
καὶ
ἀπενέγκωσι
δῶρα
τῷ
Ἰσραηλιτῶν |
[11, 5] |
τε
καὶ
τιμήν·
ἅπαντα
γὰρ
|
ἀκολούθως |
τῷ
πατρὶ
τὰ
πρὸς
τὴν |
[11, 3] |
ἐπιτάττοντες
καὶ
κινδύνους
τοῖς
ἀρχομένοις
|
ἀκούονται, |
καὶ
πέμποντες
αὐτοὺς
ἐπ'
ἐχθροὺς |
[11, 3] |
τῶν
σωματοφυλάκων
ἕκαστον
ἐκέλευσεν
πάντων
|
ἀκουόντων |
ἀποφαίνεσθαι
τὸ
δοκοῦν
αὐτῷ
περὶ |
[11, 5] |
ἡμέρας
ἕως
μεσημβρίας·
οἱ
δὲ
|
ἀκούσαντες |
ἀναγινωσκομένων
τῶν
νόμων
δίκαιοι
μὲν |
[11, 5] |
χώρα
τὴν
προσηγορίαν
αὐτοῖς
μετέλαβον.
|
(Ἀκούσαντες |
δὲ
τὴν
τῶν
τειχῶν
οἰκοδομὴν |
[11, 3] |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως.
Οἱ
δὲ
|
ἀκούσαντες |
εὐχαριστοῦσι
μὲν
τῷ
θεῷ
πάλιν |
[11, 4] |
(Τῆς
δὲ
βοῆς
τῶν
σαλπίγγων
|
ἀκούσαντες |
οἱ
Σαμαρεῖται,
ἐτύγχανον
γὰρ
ἀπεχθανόμενοι |
[11, 4] |
ἱερὸν
σέβειν
τὸν
θεόν.
~(Ταῦτ'
|
ἀκούσαντες |
οἱ
Χουθαῖοι,
τὴν
γὰρ
προσηγορίαν |
[11, 8] |
τοῖς
ζῶσιν
μὴ
παραβήσεσθαι
φήσαντος,
|
ἀκούσας |
Ἀλέξανδρος
παρωξύνθη,
καὶ
τὴν
μὲν |
[11, 8] |
Ὁ
δ'
ἀρχιερεὺς
Ἰαδδοῦς
τοῦτ'
|
ἀκούσας |
ἦν
ἐν
ἀγωνίᾳ
καὶ
δέει, |
[11, 8] |
δὲ
τοῦτον
τὸν
καιρὸν
Δαρεῖος
|
ἀκούσας, |
ὅτι
τὸν
Ἑλλήσποντον
διαβὰς
Ἀλέξανδρος |
[11, 6] |
τὸ
ὕψος.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
ἀκούσας |
οὐκ
ἄλλῃ
τιμωρίᾳ
περιβάλλειν
ἔκρινεν |
[11, 6] |
σώσαντί
μου
τὴν
ψυχήν.
τούτων
|
ἀκούσας |
παρὰ
πᾶσαν
ἐλπίδα
τὴν
διάνοιαν |
[11, 5] |
τῶν
τειχῶν
οἰκοδομίας
πέρας
ἔχειν
|
ἀκουσθείσης |
ἐδυσφόρει.
Νεεμίας
δὲ
τὴν
πόλιν |
[11, 5] |
ἐξ
αὐτῶν
προστάξῃ
τέκνα,
οὐκ
|
ἀκουσθήσεται, |
διέμενεν
ἐπὶ
τῆς
γῆς
κείμενος. |
[11, 5] |
μνήματα
προγόνων
τῶν
ἐμῶν
εἰσιν,
|
ἀκούω |
βεβλῆσθαι
κατὰ
τῆς
γῆς
τὰ |
[11, 8] |
γε
καὶ
διδαχθεὶς
ὑφ'
ὑμῶν
|
ἀκριβέστερον |
ποιήσω
τὰ
δόξαντα.
τοῖς
μὲν |
[11, 6] |
καὶ
μέχρι
τῆς
γῆς
κεχυμένον
|
ἄκροις |
ἀπῃώρει
τοῖς
δακτύλοις,
ἥκει
πρὸς |
[11, 1] |
Τοὺς
δὲ
παρακούσαντας
τούτων
καὶ
|
ἀκυρώσαντας |
ἀνασταυρωθῆναι
βούλομαι
καὶ
τὰς
οὐσίας |
[11, 5] |
βλέπεσθαι
τοιοῦτος
μηδὲ
τὴν
ψυχὴν
|
ἀλγεῖν, |
ὅπου
τῆς
πατρίδος
μου
Ἱεροσολύμων, |
[11, 6] |
ἀρωμάτων
ἀφθονίᾳ
καὶ
πολυτελείᾳ
τῶν
|
ἀλειμμάτων |
ὧν
χρῄζει
τὰ
σώματα
καταρδομένη, |
[11, 8] |
ὁμοῦ
πάντων
μιᾷ
φωνῇ
τὸν
|
Ἀλέξανδρον |
ἀσπασαμένων
καὶ
κυκλωσαμένων
αὐτόν,
οἱ |
[11, 8] |
τῶν
ἀρχομένων
ὑπ'
αὐτοῦ
πρὸς
|
Ἀλέξανδρον |
ἧκεν
καὶ
καταλαβὼν
αὐτὸν
ἀρχόμενον |
[11, 8] |
τῶν
τέκνων
ἔφυγεν
εἰς
Πέρσας.
|
Ἀλέξανδρος |
δ'
εἰς
Συρίαν
παραγενόμενος
Δαμασκὸν |
[11, 8] |
Γάζης
ὁ
μὲν
Σαναβαλλέτης
ἀπέθανεν.
|
Ἀλέξανδρος |
δ'
ἐξελὼν
τὴν
Γάζαν
ἐπὶ |
[11, 8] |
ἐναντία
τούτων
ἐγένετο.
Ὁ
γὰρ
|
Ἀλέξανδρος |
ἔτι
πόρρωθεν
ἰδὼν
τὸ
μὲν |
[11, 8] |
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
τὴν
βασιλείαν
|
Ἀλέξανδρος |
καὶ
διαβὰς
τὸν
Ἑλλήσποντον,
νικᾷ |
[11, 8] |
ἀκούσας,
ὅτι
τὸν
Ἑλλήσποντον
διαβὰς
|
Ἀλέξανδρος |
καὶ
τοὺς
σατράπας
αὐτοῦ
τῇ |
[11, 8] |
ἔθνους,
ἰδόντες
ὅτι
τοὺς
Ἰουδαίους
|
Ἀλέξανδρος |
οὕτω
λαμπρῶς
τετίμηκεν
ἔγνωσαν
αὑτοὺς |
[11, 8] |
ζῶσιν
μὴ
παραβήσεσθαι
φήσαντος,
ἀκούσας
|
Ἀλέξανδρος |
παρωξύνθη,
καὶ
τὴν
μὲν
Τύρον |
[11, 8] |
στρατείαν
ἠγάπησαν.
(Ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἀλέξανδρος |
ταῦτα
διοικησάμενος
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις |
[11, 8] |
χώραν
αὐτοῖς
προστάξας.
(Τελευτήσαντος
δὲ
|
Ἀλεξάνδρου |
ἡ
μὲν
ἀρχὴ
εἰς
τοὺς |
[11, 8] |
τῶν
Ἱεροσολύμων.
Ἐπαινέσαντος
δὲ
αὐτοὺς
|
Ἀλεξάνδρου |
οἱ
Σικιμῖται
προσῆλθον
αὐτῷ
προσπαραλαβόντες |
[11, 8] |
Ἀσσυρίων
ἄρξασιν
ἐγένετο.
Συγχωρήσαντος
δὲ
|
Ἀλεξάνδρου |
πᾶσαν
εἰσενεγκάμενος
σπουδὴν
ᾠκοδόμησεν
ὁ |
[11, 3] |
γυναῖκες
ἢ
τούτων
μᾶλλον
ἡ
|
ἀλήθεια. |
Ταῦτα
προθεὶς
αὐτοῖς
ζητεῖν
ἡσύχασεν. |
[11, 3] |
ἰσχὺν
ἐχόντων,
ἀθάνατον
δὲ
ἡ
|
ἀλήθεια |
χρῆμα
καὶ
ἀίδιον.
Παρέχει
δ' |
[11, 3] |
αὐτῆς
αἰτίας
δεῖ
καὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἰσχυροτάτην
ἡγεῖσθαι
καὶ
μηδὲν
πρὸς |
[11, 8] |
ἀρνοῦνται
συγγενεῖς
ὁμολογοῦντες
τότε
τὴν
|
ἀλήθειαν, |
ὅταν
δέ
τι
λαμπρὸν
περὶ |
[11, 3] |
σατραπῶν
καὶ
ἡγεμόνων
περὶ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἤρξατο
λέγειν
ἀπέδειξα
μέν,
εἰπών, |
[11, 3] |
ὁ
Ζοροβάβηλος
τὸν
περὶ
τῆς
|
ἀληθείας |
λόγον,
ἐπιβοήσαντος
δὲ
τοῦ
πλήθους |
[11, 3] |
τῆς
τῶν
γυναικῶν
καὶ
τῆς
|
ἀληθείας |
ὁ
τρίτος
Ζοροβάβηλος
διδάσκειν
αὐτοὺς |
[11, 3] |
αὗται
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
|
ἀληθείας |
ὑπάρχουσιν.
Εἰ
γάρ
ἐστιν
ἡ |
[11, 3] |
ἄριστα
εἰπόντος,
καὶ
ὅτι
τὸ
|
ἀληθὲς |
ἰσχὺν
ἄτρεπτον
καὶ
ἀγήρω
μόνον |
[11, 3] |
ὧν
αὐτὸς
ἀνακρίνειν
μέλλει
τὸν
|
ἀληθέστερον |
καὶ
συνετώτερον,
τούτῳ
γέρας
δώσειν |
[11, 3] |
κινεῖται
κατὰ
βούλησιν
τοῦ
θεοῦ,
|
ἀληθινὸς |
δέ
ἐστιν
καὶ
δίκαιος
οὗτος, |
[11, 6] |
Ἐγὼ
δὲ
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
|
ἀλιτηρίου |
πρὸς
ἀπώλειαν
ἐκδοθέντας
Ἰουδαίους
οὐ |
[11, 6] |
ἁμαρτόν
τι
κινδυνεύειν
ἀκλεῶς
ἀποθανεῖν,
|
ἀλλ' |
αὐτὸν
γὰρ
εἶναι
τὴν
αἰτίαν |
[11, 8] |
Τῶν
δ'
οὐκ
εἶναι
φαμένων
|
ἀλλ' |
ἔγωγε
ταῦτ'
εἶπεν,
Ἰουδαίοις
ἔδωκα, |
[11, 6] |
βουλόμενος
ἀργῶς
ἀπολέσαι
τὴν
ἀγρυπνίαν,
|
ἀλλ' |
εἴς
τι
τῶν
τῇ
βασιλείᾳ |
[11, 6] |
ἡμῖν
οὕτως
ἰδεῖν
ἔστιν
ἔχον,
|
ἀλλ' |
ἐκ
τῶν
παρὰ
τὰς
ἡμετέρας |
[11, 3] |
τῶν
ἰδίων
ἀναχωρήσας
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν,
|
ἀλλ' |
ἓν
ἔργον
ἡγούμενος
τῶν
ἀναγκαίων |
[11, 6] |
εἰς
τοὺς
ἀρχομένους
ἀναγκασθεὶς
ἁμαρτεῖν,
|
ἀλλ' |
ἐπιεικῆ
καὶ
πρᾷον
ἐμαυτὸν
παρασχὼν |
[11, 6] |
ὡς
καὶ
παρὰ
Πέρσαις
γίγνεται,
|
ἀλλ' |
ἐπιτρέπειν
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
ὃ |
[11, 5] |
μιᾶς
οὐδὲ
δευτέρας
ἡμέρας
ὑπάρχειν.
|
Ἀλλ' |
οἵ
τε
ἡγεμόνες
τούτοις
καὶ |
[11, 6] |
εἰς
τοὺς
ὑποδεεστέρους
μόνον
ἐξυβρίζουσιν,
|
ἀλλ' |
οὐδ'
αὐτοὺς
ἀδικεῖν
ὤκνησαν
τοὺς |
[11, 5] |
οὐ
κατ'
ἄγνοιαν
αὐτὸν
παραβαίνων,
|
ἀλλ' |
ὡς
ἐπιστάμενος
μὲν
τολμηρῶς
δὲ |
[11, 6] |
ὑπεριδεῖν
αὐτοῦ
τὸ
ἔθνος
ἀπολλύμενον,
|
ἀλλ' |
ὡς
καὶ
πρότερον
αὐτοῦ
πολλάκις |
[11, 3] |
Καὶ
οἱ
μὴ
στρατευόμενοι
δὲ
|
ἀλλὰ> |
γῆν
ἐργαζόμενοι
καὶ
ἀροῦντες
ὅταν |
[11, 8] |
τῆς
Ἀσίας,
παρεκελεύετο
μὴ
μέλλειν
|
ἀλλὰ |
θαρσοῦντα
διαβαίνειν·
αὐτὸς
γὰρ
ἡγήσεσθαί |
[11, 2] |
ὑπομενοῦντας
οὔτε
δὲ
ὑπακούειν
ἐθελήσοντας,
|
ἀλλὰ |
καὶ
βασιλεῦσιν
ἀντιστήσονται
καὶ
ἄρχειν |
[11, 7] |
Τὸ
μέντοι
θεῖον
οὐκ
ἠμέλησεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὁ
λαὸς
δι'
αὐτὴν |
[11, 8] |
πέπειστο
γὰρ
οὐκ
αὐτὸς
μόνος
|
ἀλλὰ |
καὶ
πάντες
οἱ
ἐν
τῇ |
[11, 6] |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
ἀπολαύοι
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
παρὰ
τῆς
βασιλίσσης·
καὶ |
[11, 4] |
ἡμέρας
ἑπτὰ
μηδεμιᾶς
φειδόμενοι
πολυτελείας,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
ὁλοκαυτώσεις
ἐπιφέροντες
τῷ |
[11, 8] |
μόνον
τηρήσειν
αὐτῷ
τὴν
ἱερωσύνην,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
ἀρχιερατικὴν
παρέξειν
δύναμιν |
[11, 6] |
μόνον
τὴν
Ἀμάνου
κολάσαντος
πονηρίαν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
κατ'
ἄλλου
μεμηχανημένην |
[11, 6] |
οἷς
ποιήσετε
καλῶς
μὴ
προσέχοντες,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τιμῆς
αὐτοὺς
ἁπάσης
τυγχάνειν |
[11, 3] |
ὁ
βασιλεύς,
ᾧ
πάντες
ὑπακούουσιν,
|
ἀλλὰ |
κρείττους
τὴν
δύναμιν
τούτων
αἱ |
[11, 6] |
ἑτέρως
ἔχῃ,
τοῖς
ἔργοις
αὐτοῖς
|
ἀλλὰ |
μὴ
τοῖς
λέγουσι
προστιθέμενον.
Ὡς |
[11, 5] |
νυκτὸς
αὐτοὺς
ἀνιέναι
τῆς
οἰκοδομίας,
|
ἀλλὰ |
πάσῃ
σπουδῇ
χρωμένους
συνέχειν
τὸ |
[11, 6] |
μόνῳ
ταύτην
γεγονέναι
τὴν
ὕβριν,
|
ἀλλὰ |
πᾶσι
Πέρσαις,
οἷς
κινδυνεύεται
καταφρονουμένοις |
[11, 5] |
εἶχεν
οὐχὶ
φοβούμενος
τὸν
θάνατον,
|
ἀλλὰ |
πεπεισμένος,
ὅτι
μετὰ
τὴν
αὐτοῦ |
[11, 5] |
οὐδενὶ
γὰρ
τούτων
πρὸς
ἡδονὴν
|
ἀλλὰ |
πρὸς
ἀνάγκην
ἐχρῆτο.
Καὶ
ταύτην |
[11, 5] |
σπουδῆς
τῆς
περὶ
τὸ
ἔργον,
|
ἀλλὰ |
στῖφός
τι
φυλακῆς
ἕνεκα
τοῦ |
[11, 6] |
προσελθόντι,
οὗτος
οὐκ
ἀποθνήσκει
μόνος,
|
ἀλλὰ |
συγγνώμης
τυχὼν
σώζεται.
Μαρδοχαῖος
δὲ |
[11, 3] |
οὐδὲ
περιουσίαν
ἀφαιρετὴν
ὑπὸ
τύχης,
|
ἀλλὰ |
τὰ
δίκαια
καὶ
τὰ
νόμιμα, |
[11, 6] |
τὴν
ἰδίαν
οὕτως
σκοπεῖν
σωτηρίαν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
κοινὴν
τοῦ
ἔθνους·
εἰ |
[11, 6] |
τὸ
μέγεθος
τῶν
ἀγαθῶν
ἐταμίευσεν,
|
ἀλλὰ |
τῆς
βασιλείας
ἐπεβούλευσέ
με
καὶ |
[11, 6] |
ἐκδοθέντας
Ἰουδαίους
οὐ
πονηροὺς
κατανοήσας,
|
ἀλλὰ |
τὸν
ἄριστον
πολιτευομένους
τρόπον
καὶ |
[11, 5] |
καὶ
τὰς
πύλας
ἐμπεπρησμένας
αὐτῆς;
|
ἀλλὰ |
χάρισαί
μοι
πορευθέντι
τὸ
τεῖχος |
[11, 6] |
Ὁ
δὲ
οὐκ
εἰδὼς
τἀληθές,
|
ἀλλὰ |
χλευάζεσθαι
νομίζων
ὦ
κάκιστε
πάντων |
[11, 3] |
οὐκ
ἔστιν
ἡμῖν
ἀποζευχθῆναι
γυναικῶν,
|
ἀλλὰ |
χρυσὸν
πολὺν
κτησάμενοι
καὶ
ἄργυρον |
[11, 2] |
Δαρείου
βασιλείας
τοῦ
Περσῶν
ἐπ'
|
ἄλλα |
ἔτη
ἐννέα·
Καμβύσης
γὰρ
ἓξ |
[11, 3] |
Ἔτι
γε
μὴν
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
θνητὰ
καὶ
ὠκύμορα
εἶναι
συμβέβηκεν |
[11, 5] |
συνέβη
γενέσθαι.
Πολλὰ
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
καλὰ
καὶ
ἐπαίνων
ἄξια
φιλοτιμησάμενος |
[11, 1] |
ἀργύρεαι
δισχίλιαι
τετρακόσιαι,
σκεύη
τε
|
ἄλλα |
μεγάλα
χίλια.
Συγχωρῶ
δὲ
αὐτοῖς |
[11, 4] |
πρὸς
τοῦτο
καὶ
συνεργοῦντας
εἶχον,
|
ἄλλα |
τε
ὅσα
βλάπτειν
ἢ
δι' |
[11, 6] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
καὶ
ταῖς
|
ἄλλαις |
πόλεσιν
Ἰουδαίων
τῶν
ἐχθρῶν
αὐτοῖς |
[11, 6] |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ἀκούσας
οὐκ
|
ἄλλῃ |
τιμωρίᾳ
περιβάλλειν
ἔκρινεν
τὸν
Ἀμάνην |
[11, 6] |
ἡμέρας
ταύτας
ἑορτάζουσιν
διαπεμπόμενοι
μερίδας
|
ἀλλήλοις. |
Ἔγραψεν
δὲ
Μαρδοχαῖος
τοῖς
ἐν |
[11, 3] |
εἴ
ποτε
δυσχεραίνουσαν
ἔβλεπεν.
~(Εἰς
|
ἀλλήλους |
δὲ
ἀφορώντων
τῶν
σατραπῶν
καὶ |
[11, 6] |
(Ταῦτα
δὲ
τούτων
ἔτι
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὁμιλούντων
ἧκον
οἱ
τῆς
Ἐσθήρας |
[11, 5] |
πόλιν
εἰσιόντων
ἐπακούσας
ἑβραιστὶ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὁμιλούντων
προσελθὼν
αὐτοῖς
ἐπυνθάνετο,
πόθεν |
[11, 5] |
ἱεροῦ
μήτε
φόρους
ἐπιτάξητε
μήτε
|
ἄλλο |
μηδὲν
ἐπίβουλον
ἢ
φορτικὸν
εἰς |
[11, 3] |
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα·
τὸ
δὲ
|
ἄλλο |
πλῆθος
εἰς
τὰς
ἰδίας
ἀνεχώρησεν |
[11, 3] |
πολὺν
κτησάμενοι
καὶ
ἄργυρον
καὶ
|
ἄλλο |
τι
τῶν
πολυτελῶν
καὶ
σπουδῆς |
[11, 4] |
ἱερεῖς
καὶ
Λευῖται
καὶ
τὸ
|
ἄλλο |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
πλῆθος
ἀνανεωτικὰς
τῶν |
[11, 5] |
προσελθὼν
αὐτοὺς
μὲν
ἁμαρτεῖν
ἔλεγεν
|
ἀλλοεθνεῖς |
ἐνοικισαμένους
γυναῖκας,
ἔπειθε
δ'
αὐτὸν |
[11, 5] |
καὶ
λελύκασιν
τοὺς
πατρίους
νόμους
|
ἀλλοεθνεῖς |
ἠγμένοι
γυναῖκας
καὶ
τὸ
ἱερατικὸν |
[11, 5] |
μηνὸς
ἀναζητεῖν
τοὺς
συνοικοῦντας
ταῖς
|
ἀλλοεθνέσιν |
εὗρον
ἕως
τῆς
τοῦ
μηνὸς |
[11, 3] |
δοῦλοι
δὲ
ἱεροὶ
τριακόσιοι
ἐνενηκονταδύο,
|
ἄλλοι |
τε
πρὸς
τούτοις
λέγοντες
μὲν |
[11, 4] |
Σαμαρειτῶν,
καὶ
πρεσβεύουσιν
Ζοροβάβηλος
καὶ
|
ἄλλοι |
τῶν
ἀρχόντων
τέσσαρες.
Ὡς
δὲ |
[11, 8] |
Παμφυλίᾳ
τόποις
ἐπέβαλεν,
καθὼς
ἐν
|
ἄλλοις |
δεδήλωται.
(Οἱ
δὲ
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν |
[11, 5] |
ἀποδίδωσιν
τῷ
Ἀδδαίῳ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐπάρχοις,
καὶ
συγκαλέσας
πάντα
τὸν |
[11, 6] |
οὔτε
θρησκείαν
τὴν
αὐτὴν
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἔχον
οὔτε
νόμοις
χρώμενον
ὁμοίοις, |
[11, 6] |
ἐκείνου
ποιήσαντος
εἶναι
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
μαθεῖν
οὕτως
γνῶναι>
παρεσχηκότος,
ὡς |
[11, 6] |
δυσμενὲς
ἔθνος
καὶ
τοῖς
νόμοις
|
ἀλλόκοτον |
καὶ
τοῖς
βασιλεῦσιν
ἀνυπότακτον
καὶ |
[11, 8] |
τὴν
Περσῶν
παραδώσειν
ἀρχήν.
ὅθεν
|
ἄλλον |
μὲν
οὐδένα
θεασάμενος
ἐν
τοιαύτῃ |
[11, 6] |
Ἐσθήρᾳ,
καὶ
ὅτι
μηδεὶς
τοσαύτης
|
ἄλλος |
τυγχάνει
παρὰ
τοῖς
βασιλεῦσι
τιμῆς. |
[11, 3] |
σβέννυσι
τὸ
λυποῦν,
τοὺς
δὲ
|
ἀλλότρια |
χρέα
λαβόντας
εἰς
λήθην
ἄγει |
[11, 6] |
παρὰ
Πέρσαις
νόμων,
οἳ
τοῖς
|
ἀλλοτρίοις |
βλέπεσθαι
τὰς
γυναῖκας
ἀπηγορεύκασιν,
οὐκ |
[11, 6] |
παῖς
Ἀμαληκίτης
δὲ
τὸ
γένος,
|
ἀλλότριος |
ὢν
τοῦ
Περσῶν
αἵματος,
ἐπιξενωθεὶς |
[11, 3] |
φιλτάτων
καὶ
δοκεῖν
ποιεῖ
πάντων
|
ἀλλοτριωτάτους. |
Καὶ
ὅταν
νήψαντες
τύχωσιν
καὶ |
[11, 7] |
καὶ
Βαγώσης
ὁ
στρατηγὸς
τοῦ
|
ἄλλου> |
Ἀρταξέρξου
τὸν
ναὸν
ἐμίανεν
καὶ |
[11, 5] |
πρὸς
τῶν
πολεμίων
ἤ
τινος
|
ἄλλου |
δυσκόλου
προσπεσόντος
αὐτοῖς·
φθάσας
γὰρ |
[11, 6] |
πονηρίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
κατ'
|
ἄλλου |
μεμηχανημένην
τιμωρίαν
ταύτην
ἐκείνου
ποιήσαντος |
[11, 8] |
ἐν
σαββάτοις
παρανομίας
ἤ
τινος
|
ἄλλου |
τοιούτου
ἁμαρτήματος,
παρὰ
τοὺς
Σικιμίτας |
[11, 2] |
οἰκοδομῆς·
Κύρῳ
γὰρ
περί
τε
|
ἄλλους |
ἀσχοληθέντι
πολέμους
ἄγνοια
τούτων
ἦν |
[11, 8] |
Ἰαδδοῦ
ἀδελφόν,
πολλοὺς
δὲ
καὶ
|
ἄλλους |
αὐτῷ
συμπαρόντας
τῶν
ὁμοεθνῶν
θέλειν |
[11, 8] |
τὰς
πύλας,
καὶ
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
λευκαῖς
ἐσθῆσιν,
αὐτὸν
δὲ
μετὰ |
[11, 6] |
ἐρημώσας
ἐβούλετο
τὴν
ἀρχὴν
εἰς
|
ἄλλους |
μεταβαλεῖν.
Ἐγὼ
δὲ
τοὺς
ὑπὸ |
[11, 5] |
τούτοις
καὶ
οἱ
συνοικοῦντες
ταῖς
|
ἀλλοφύλοις |
παραγενέσθωσαν
λαβόντες
χρόνον
καὶ
πρεσβυτέρους |
[11, 8] |
γενέσθαι
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς
|
ἀλλοφύλους |
αὐτοῖς
κοινωνίας
ἀρχὴν
τοῦτο
ἔσεσθαι. |
[11, 8] |
τὸν
Ἰαδδοῦ
τοῦ
ἀρχιερέως
ἀδελφὸν
|
ἀλλοφύλῳ |
συνοικοῦντα
μετέχειν
τῆς
ἀρχιερωσύνης
ἐστασίαζον |
[11, 5] |
Νεεμίαν
διαφθεῖραι
μισθούμενοί
τινας
τῶν
|
ἀλλοφύλων, |
ἵν'
αὐτὸν
ἀνέλωσιν.
Εἰς
φόβον |
[11, 3] |
τὴν
ἰσχυροτάτην
καὶ
πλέον
τῶν
|
ἄλλων |
δυναμένην,
ὅσα
βίαν
ἔχειν
ἢ |
[11, 3] |
ἣν
καὶ
σωματοφυλακεῖν
αὐτὸν
μετ'
|
ἄλλων |
δύο
κριθεὶς
ἄξιος
ἀπέλαυεν
ἧς |
[11, 6] |
ἐπεῖχεν,
ὡς
πολλὰ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐθνῶν
διὰ
τὸν
ἐκ
τῶν |
[11, 8] |
πλήθους,
ἱεροπρεπῆ
καὶ
διαφέρουσαν
τῶν
|
ἄλλων |
ἐθνῶν
ποιούμενος
τὴν
ὑπάντησιν
εἰς |
[11, 3] |
γὰρ
ὄντι
σοφῷ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
μᾶλλον
φανέντι
συνετῷ·
συγκαθεσθήσῃ
δέ |
[11, 6] |
διὰ
λίθου
πολυτελοῦς
εἰς
τέρψιν
|
ἅμα |
καὶ
θέαν
πεποιημένοις.
Προσέταττεν
δὲ |
[11, 6] |
συνδιεῖπεν
αὐτῷ
τὴν
ἀρχὴν
ἀπολαύων
|
ἅμα |
καὶ
τῆς
κοινωνίας
τοῦ
βίου |
[11, 5] |
τῷ
ὑπαίθρῳ
τοῦ
ἱεροῦ,
παρόντων
|
ἅμα |
καὶ
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
ὑπὸ |
[11, 6] |
λέγουσι
προστιθέμενον.
Ὡς
μὲν
Ἀμάνης,
|
Ἀμαδάθου |
μὲν
παῖς
Ἀμαληκίτης
δὲ
τὸ |
[11, 6] |
ἀναγκαιότατον
τῷ
βασιλεῖ.
(Ἀμάνην
δὲ
|
Ἀμαδάθου |
μὲν
υἱὸν
τὸ
γένος
δὲ |
[11, 6] |
τὴν
χώραν
ὑπὸ
Ἀμάνου
τοῦ
|
Ἀμαδάθου· |
τῆς
γὰρ
πατρίδος
αὐτῇ
διαφθαρείσης |
[11, 6] |
μὲν
υἱὸν
τὸ
γένος
δὲ
|
Ἀμαληκίτην |
εἰσιόντα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
προσεκύνουν |
[11, 6] |
μὲν
Ἀμάνης,
Ἀμαδάθου
μὲν
παῖς
|
Ἀμαληκίτης |
δὲ
τὸ
γένος,
ἀλλότριος
ὢν |
[11, 6] |
ὅτι
καὶ
τὸ
γένος
τῶν
|
Ἀμαληκιτῶν, |
ἐξ
ὧν
ἦν
αὐτός,
ὑπ' |
[11, 6] |
αὐτὸν
συγγένειαν
Ἐσθήρα,
ὃν
ἔδωκεν
|
Ἀμάνῃ |
δακτύλιον
τοῦτον
Μαρδοχαίῳ
δίδωσι.
Δωρεῖται |
[11, 6] |
ὄντα
φίλον
ἀναγκαιότατον
τῷ
βασιλεῖ.
|
(Ἀμάνην |
δὲ
Ἀμαδάθου
μὲν
υἱὸν
τὸ |
[11, 6] |
οἱ
τῆς
Ἐσθήρας
εὐνοῦχοι
τὸν
|
Ἀμάνην |
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
ἐπισπεύδοντες.
Σαβουχάδας |
[11, 6] |
αὐτῷ
δηλοῦν.
Ἔτυχέν
τε
ὥστε
|
Ἀμάνην |
εὑρεθῆναι·
θᾶττον
γὰρ
τῆς
συνήθους |
[11, 6] |
ἄλλῃ
τιμωρίᾳ
περιβάλλειν
ἔκρινεν
τὸν
|
Ἀμάνην |
ἢ
τῇ
κατὰ
Μαρδοχαίου
νενοημένῃ, |
[11, 6] |
δευτέραν
ἔχοντα
τῷ
βασιλεῖ
τιμὴν
|
Ἀμάνην |
κατηγορήσαντ'
αὐτῶν
παρωξυγκέναι
κατ'
αὐτῶν |
[11, 6] |
τῆς
βασιλίσσης
θεῖον,
τὸν
γὰρ
|
Ἀμάνην |
μέλλειν
αὐτὸν
αἰτεῖσθαι
παρὰ
τοῦ |
[11, 6] |
τοῖς
λέγουσι
προστιθέμενον.
Ὡς
μὲν
|
Ἀμάνης, |
Ἀμαδάθου
μὲν
παῖς
Ἀμαληκίτης
δὲ |
[11, 6] |
Μαρδοχαῖος
εἰσῄει
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
|
Ἀμάνης |
δ'
ὑπ'
αἰσχύνης
πρὸς
αὑτὸν |
[11, 6] |
ἔθνους
ᾐτεῖτο
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
|
Ἀμάνης. |
Δοὺς
δὲ
αὐτῷ
καὶ
τὸ |
[11, 6] |
Τῶν
οὖν
θεραπόντων
εἰπόντων,
ὅτι
|
Ἀμάνης |
εἴη
πρὸ
τῆς
αὐλῆς,
ἐκέλευσεν |
[11, 6] |
~(Τοῦ
δὲ
βασιλέως
ὑποσχομένου
ὁ
|
Ἀμάνης |
ἐξῆλθεν
περιχαρὴς
ἐπὶ
τῷ
μόνον |
[11, 6] |
οὐ
προσκυνοῦντος
ἄνθρωπον,
παραφυλάξας
ὁ
|
Ἀμάνης |
ἐπυνθάνετο,
πόθεν
εἴη.
Μαθὼν
δ' |
[11, 6] |
τοῦ
συμποσίου,
τῆς
Ἐσθήρας
ὁ
|
Ἀμάνης |
ἤρξατο
δεῖσθαι
καὶ
παρακαλεῖν
συγγνῶναι |
[11, 6] |
ἐμαυτοῦ
μεγαλοφροσύνης
ἀξίως.
ὁ
δὲ
|
Ἀμάνης |
λογισάμενος,
ἣν
ἂν
δῷ
γνώμην |
[11, 6] |
λανθάνει
καθ'
ἑαυτοῦ
πρῶτον
ἑτοιμασάμενος.
|
~(Ἀμάνης |
μὲν
οὖν
ἀμετρήτως
τῇ
παρὰ |
[11, 6] |
βούλεται.
Τυχὼν
δὲ
ὧν
ἐπεθύμει
|
Ἀμάνης |
παραχρῆμα
πέμπει
διάταγμα
ὡς
τοῦ |
[11, 6] |
μὲν
οὖν
βασιλεὺς
καὶ
ὁ
|
Ἀμάνης |
πρὸς
εὐωχίαις
καὶ
πότοις
ἦσαν, |
[11, 6] |
βασιλεὺς
τιμήσῃ.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἀμάνης |
ταῦτα
συνεβούλευσεν
οἰόμενος
εἰς
αὐτὸν |
[11, 6] |
κακῶν
ἡ
βασιλεία.
(Ταῦτα
τοῦ
|
Ἀμάνου |
ἀξιώσαντος
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τὸ |
[11, 6] |
βιάζεσθαί
μου
τὴν
γυναῖκα
ἐπιχειρεῖς;
|
Ἀμάνου |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
καταπλαγέντος
καὶ |
[11, 6] |
ταύταις
διαφθείρεσθαι
ταῖς
ἡμέραις
ὑπὸ
|
Ἀμάνου |
δίκαια
ποιήσειν,
εἰ
διαφυγόντες
μὲν |
[11, 6] |
δὲ
ὁ
βασιλεὺς
μετὰ
τοῦ
|
Ἀμάνου |
εὐωχηθεὶς
ἠξίου
τὴν
βασίλισσαν
λέγειν |
[11, 6] |
πάλιν
ἔλθοι
πρὸς
αὐτὴν
μετὰ
|
Ἀμάνου |
ἐφ'
ἑστίασιν.
~(Τοῦ
δὲ
βασιλέως |
[11, 6] |
τὸ
λοιπὸν
ἤδη
φανερῶς
τοῦ
|
Ἀμάνου |
καὶ
τοῦτον
ὄντα
πονηρὸν
ἐπ' |
[11, 6] |
διὰ
πίστιν
καὶ
βέβαιον
εὔνοιαν
|
Ἀμάνου |
κηδεμονικῶς
ὑποδείξαντός
μοι
παντάπασιν
ἀνθρώποις |
[11, 6] |
δικαιοσύνην
καταμανθάνειν,
μὴ
μόνον
τὴν
|
Ἀμάνου |
κολάσαντος
πονηρίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[11, 6] |
καὶ
ἡ
βασίλισσα
Μαρδοχαίῳ
τὴν
|
Ἀμάνου |
κτῆσιν
καὶ
δεῖται
τοῦ
βασιλέως |
[11, 6] |
ἰδὼν
τὸν
σταυρὸν
ἐν
τῇ
|
Ἀμάνου |
οἰκίᾳ
πεπηγότα,
ὃν
ἐπὶ
Μαρδοχαῖον |
[11, 6] |
γὰρ
εἶναι
τὴν
αἰτίαν
τῆς
|
Ἀμάνου |
ὀργῆς,
ὅτι
μὴ
προσεκύνησα
μηδ' |
[11, 6] |
ἐχθρῶν
καὶ
τοὺς
δέκα
τοὺς
|
Ἀμάνου |
παῖδας
ἀνασταυρῶσαι.
Καὶ
τοῦτο
μὲν |
[11, 6] |
ὑπὸ
τοῦ
δευτέρου
μου
πατρὸς
|
Ἀμάνου |
πάντας
σὺν
γυναιξὶ
καὶ
τέκνοις |
[11, 6] |
ὁ
δὲ
θεὸς
κατεγέλα
τῆς
|
Ἀμάνου |
πονηρᾶς
ἐλπίδος
καὶ
τὸ
συμβησόμενον |
[11, 6] |
ἐν
κύκλῳ
περιῄει
τὴν
πόλιν
|
Ἀμάνου |
προάγοντος
καὶ
κηρύσσοντος,
ὅτι
τοῦτ' |
[11, 6] |
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
χώραν
ὑπὸ
|
Ἀμάνου |
τοῦ
Ἀμαδάθου·
τῆς
γὰρ
πατρίδος |
[11, 6] |
Ἐσθήρα
ἐφ'
ἑστίασιν
αὐτὸν
μετὰ
|
Ἀμάνου |
τοῦ
φίλου
πρὸς
αὐτὴν
ἐλθεῖν |
[11, 6] |
ὁ
εὐνοῦχος
παρελθὼν
κατηγόρει
τοῦ
|
Ἀμάνου, |
ὡς
εὕροι
σταυρὸν
ἐπὶ
τῆς |
[11, 6] |
σκαιὸν
εἰς
τοὺς
ἀρχομένους
ἀναγκασθεὶς
|
ἁμαρτεῖν, |
ἀλλ'
ἐπιεικῆ
καὶ
πρᾷον
ἐμαυτὸν |
[11, 5] |
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν,
προσελθὼν
αὐτοὺς
μὲν
|
ἁμαρτεῖν |
ἔλεγεν
ἀλλοεθνεῖς
ἐνοικισαμένους
γυναῖκας,
ἔπειθε |
[11, 5] |
ἀναγκαῖον
εἶναι.
Τὸ
μὲν
οὖν
|
ἁμάρτημα |
τὸ
περὶ
τοὺς
γάμους
τῶν |
[11, 8] |
παρανομίας
ἤ
τινος
ἄλλου
τοιούτου
|
ἁμαρτήματος, |
παρὰ
τοὺς
Σικιμίτας
ἔφευγεν
λέγων |
[11, 6] |
τῆς
κατηγγελμένης
ἀπωλείας·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἁμαρτόν |
τι
κινδυνεύειν
ἀκλεῶς
ἀποθανεῖν,
ἀλλ' |
[11, 6] |
πρότερον
αὐτοῦ
πολλάκις
προενόησεν
καὶ
|
ἁμαρτόντι |
συνέγνω,
καὶ
νῦν
αὐτὸ
ῥύσασθαι |
[11, 6] |
Ἰουδαίοις
τὰ
πράγματα
δι'
αὐτοὺς
|
ἀμείνω |
πάσης
ἐλπίδος.
Καὶ
τὰ
μὲν |
[11, 3] |
τὴν
ἰσχὺν
εἰκότως
ἂν
εἶεν.
|
Ἀμέλει |
πολέμους
ἐπιτάττοντες
καὶ
κινδύνους
τοῖς |
[11, 5] |
ἐγκαταλείποντα
τὴν
ὑπὲρ
ὑμῶν
πρόνοιαν·
|
ἀμέλει |
συνήργησέν
μοι
παρὰ
τοῦ
βασιλέως |
[11, 2] |
Χουθαίοις
τὸ
περὶ
τοὺς
Ἰουδαίους
|
ἀμελὲς |
καὶ
ῥᾴθυμον
τῆς
οἰκοδομῆς·
Κύρῳ |
[11, 6] |
κοινὴν
τοῦ
ἔθνους·
εἰ
γὰρ
|
ἀμελήσειεν |
τούτου
νῦν,
ἔσεσθαι
μὲν
αὐτῷ |
[11, 6] |
πρῶτον
ἑτοιμασάμενος.
~(Ἀμάνης
μὲν
οὖν
|
ἀμετρήτως |
τῇ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
χρώμενος |
[11, 6] |
διάνοιαν
συνεχύθη
καὶ
πληγεὶς
ὑπὸ
|
ἀμηχανίας |
ἔξεισιν
ἄγων
τὸν
ἵππον
καὶ |
[11, 8] |
δέει,
πῶς
ἀπαντήσει
τοῖς
Μακεδόσιν
|
ἀμηχανῶν |
ὀργιζομένου
τοῦ
βασιλέως
ἐπὶ
τῇ |
[11, 6] |
τῆς
ὑπ'
αὐτοῦ
βασιλευομένης
οἰκουμένης,
|
ἄμικτον |
ἀσύμφυλον
οὔτε
θρησκείαν
τὴν
αὐτὴν |
[11, 4] |
Ζοδμοῆλον
τὸν
ἀδελφὸν
Ἰούδα
τοῦ
|
Ἀμιναδάβου |
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ.
Καὶ |
[11, 5] |
τὴν
τῶν
τειχῶν
οἰκοδομὴν
σπευδομένην
|
Ἀμμανῖται |
καὶ
Μωαβῖται
καὶ
Σαμαρεῖται
καὶ |
[11, 2] |
ἐν
Συρίᾳ
καὶ
Φοινίκῃ
καὶ
|
Ἀμμανίτιδι |
καὶ
Μωαβίτιδι
καὶ
Σαμαρείᾳ
γράφουσιν |
[11, 3] |
τὸ
φῶς
καὶ
τοὺς
φυτεύσαντας
|
ἀμπέλους, |
αἳ
ποιοῦσιν
τὸν
οἶνον,
γυναῖκές |
[11, 6] |
συμβεβηκότα
διηγεῖτο.
Οἱ
δ'
οὐκέτ'
|
ἀμύνασθαι |
τὸν
Μαρδοχαῖον
ἔλεγον
δυνήσεσθαι·
τὸν |
[11, 6] |
οἷς
ἠτύχησαν
καιροῖς
ἀδικήσαντας
αὐτοὺς
|
ἀμύνωνται, |
τῇ
τρισκαιδεκάτῃ
τοῦ
δωδεκάτου
μηνός, |
[11, 6] |
εὐπρεπεστέραν
τῆς
τάχιον
οὖσαν,
ἵν'
|
ἀμφοτέροις |
καὶ
πρὸς
τὴν
παραίτησιν
ὀργῆς, |
[11, 6] |
ἐν
Βαβυλῶνι
κόρη
τῶν
γονέων
|
ἀμφοτέρων |
ὀρφανὴ
παρὰ
τῷ
θείῳ
Μαρδοχαίῳ, |
[11, 4] |
ἐπιμέλειαν
ἐγκεχειρισμένων
θᾶττον
ἢ
προσεδόκησεν
|
ἄν |
τις
ἔλαβεν
τέλος.
Ἀπαρτισθέντος
δὲ |
[11, 5] |
δὲ
παρέξεις
αὐτὸν
μαθεῖν,
ἵνα
|
ἄν |
τις
τῶν
ὁμοεθνῶν
σου
παραβαίνῃ |
[11, 8] |
ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
αἰτεῖσθαι
δωρεάς,
ἃς
|
ἂν |
αὐτοὶ
θέλωσιν.
Τοῦ
δ'
ἀρχιερέως |
[11, 8] |
Μανασσῇ
τὰς
ὑποσχέσεις
τελέσειν,
ὡς
|
ἂν |
Δαρεῖος
κρατήσας
τῶν
πολεμίων
ὑποστρέψῃ· |
[11, 6] |
ὁ
δὲ
Ἀμάνης
λογισάμενος,
ἣν
|
ἂν |
δῷ
γνώμην
ταύτην
δώσειν
ὑπὲρ |
[11, 3] |
οὗτοι
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
εἰκότως
|
ἂν |
εἶεν.
Ἀμέλει
πολέμους
ἐπιτάττοντες
καὶ |
[11, 3] |
λάβοι
τὴν
βασιλείαν·
αὕτη
δ'
|
ἂν |
εἴη
οἰκοδομῆσαι
μὲν
Ἱεροσόλυμα,
κατασκευάσαι |
[11, 6] |
δωρεᾶς
τυχεῖν,
ὡς
ληψομένην
οὗπερ
|
ἂν |
ἐπιθυμίαν
ἔχῃ,
τὸν
τοῦ
λαοῦ |
[11, 5] |
ἱερὰ
σκεύη
ἀναθήσεις
καὶ
ὅσων
|
ἂν |
ἐπίνοιαν
λάβῃς
καὶ
ταῦτα
προσεξεργάσῃ |
[11, 5] |
ἀπὸ
πεντακοσίων
ἔστησεν
ποδῶν
προστάξας,
|
ἂν |
ἐπιφανῶσιν
οἱ
πολέμιοι,
τοῦτο
σημῆναι |
[11, 6] |
ἂν
ᾖ
τοιαῦτα,
χαρίζεσθαι
δ'
|
ἂν |
ἑτέρως
ἔχῃ,
τοῖς
ἔργοις
αὐτοῖς |
[11, 5] |
καὶ
ἀργύριον
καὶ
χρυσίον
ὅσον
|
ἂν |
εὑρεθῇ
ἐν
τῇ
χώρᾳ
τῶν |
[11, 8] |
κατ'
αὐτοῦ,
καὶ
τούτους
ἕως
|
ἂν |
ᾖ
Δαρεῖος
ἐν
τοῖς
ζῶσιν |
[11, 6] |
οἶδεν
πεπραγμένα,
καὶ
κολάζειν
μὲν
|
ἂν |
ᾖ
τοιαῦτα,
χαρίζεσθαι
δ'
ἂν |
[11, 6] |
τούτων
τοὺς
λόγους·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἠνωχληκέναι
αὐτῷ,
εἰ
πρὸς
δουλείαν |
[11, 5] |
χρόνον
καὶ
πρεσβυτέρους
ἐξ
οὗ
|
ἂν |
θελήσωσιν
τόπου
τοὺς
συνεπισκεψομένους
τὸ |
[11, 3] |
χρείας,
ἀνῆκέ
τε
πᾶσαν
ἣν
|
ἂν |
κατασχεῖν
δυνηθῶσιν
τῆς
χώρας
ἀτελῆ |
[11, 6] |
δώσειν
ταλάντων
ἀργυρίου
τέσσαρας,
ὅπου
|
ἂν |
κελεύσῃ.
Ταῦτα
δὲ
τὰ
χρήματα |
[11, 8] |
πρὸς
ἐμαυτὸν
διασκεπτομένῳ
μοι,
πῶς
|
ἂν |
κρατήσαιμι
τῆς
Ἀσίας,
παρεκελεύετο
μὴ |
[11, 3] |
μετ'
αὐτῶν
καρτεροῦμεν.
Οὕτως
δ'
|
ἂν |
μάλιστα
τὴν
ἰσχὺν
τῶν
γυναικῶν |
[11, 3] |
τούτῳ
προσμένει.
Πῶς
οὖν
οὐκ
|
ἂν |
ὁ
βασιλεὺς
δόξειεν
τὴν
πάντων |
[11, 6] |
ταύτης
τυγχάνει
τῆς
τιμῆς
ὃν
|
ἂν |
ὁ
βασιλεὺς
τιμήσῃ.
Ὁ
μὲν |
[11, 4] |
καὶ
οἶνον
καὶ
τἆλλα,
ὅσα
|
ἂν |
οἱ
ἱερεῖς
ὑπαγορεύσωσιν,
εὔχωνται
δὲ |
[11, 3] |
τῷ
βασιλεῖ
κομίζουσιν.
Ὃ
δ'
|
ἂν |
οὗτος
εἴπῃ
καὶ
κελεύσῃ
τοῦτο |
[11, 6] |
ἤδη,
προσέταξεν
τῶν
φίλων
ὃν
|
ἂν |
πρὸ
τῆς
αὐλῆς
εὕρωσιν
ἤδη |
[11, 6] |
ἔσται
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
ᾧ
|
ἂν |
στέρξῃ
καὶ
τιμῆς
ἄξιον
δοκιμάσῃ. |
[11, 4] |
οἰκοδομίαν
ἐπισχεῖν
οὐ
διέγνωσαν
ἕως
|
ἂν |
ταῦτα
δηλωθῇ
Δαρείῳ,
παραχρῆμα
δ' |
[11, 6] |
εὔνουν
συμβουλεῦσαί
μοι
παρακαλῶ,
πῶς
|
ἂν |
τιμήσαιμι
τινὰ
στεργόμενον
ὑπ'
ἐμοῦ |
[11, 6] |
βούλεται·
μηδενὸς
γὰρ
ἀτυχήσειν,
μηδ'
|
ἂν |
τὸ
μέρος
τῆς
βασιλείας
ἐθελήσῃ |
[11, 3] |
Δαρείου
παρόντος
ἔλαβεν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τούτων
ἀξιωθῆναι
μὴ
σοῦ,
φησί, |
[11, 5] |
ἐνθυμούμενοι
πρὸς
αὑτούς,
ὅτι
μηδὲν
|
ἂν |
τῶν
πεπειραμένων
κακῶν
ἔπαθον,
εἰ |
[11, 6] |
καὶ
τῶν
ὁμοφύλων
ἀπολομένων
οὐκ
|
ἂν |
ὑπομένειν
τὸν
βίον.
Ὁ
δὲ |
[11, 8] |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν
πόλιν
|
ἀναβαίνειν |
ἐσπουδάκει.
Ὁ
δ'
ἀρχιερεὺς
Ἰαδδοῦς |
[11, 3] |
τῶν
θεραπόντων
πλῆθος
εἵπετο
τοῖς
|
ἀναβαίνουσιν |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
ἑπτακισχιλίων
τριακοσίων
τριακονταεπτά, |
[11, 4] |
ἐν
τάχει
γενέσθαι
Σαβάσηρον
κελεύσας
|
ἀναβάντα |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ |
[11, 4] |
Κατὰ
δὲ
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
|
ἀναβάντων |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
Σισίνου
τοῦ
τῆς |
[11, 4] |
τὴν
δὲ
ἐπιμέλειαν
τούτων
εἶναι
|
Ἀναβασσάρου |
τοῦ
ἐπάρχου
καὶ
τῆς
Συρίας |
[11, 5] |
τῷ
βασιλεῖ
Ξέρξῃ.
Γνοὺς
δὲ
|
ἀναβῆναι |
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα
καὶ
ἐπαγαγέσθαι |
[11, 3] |
τῆς
πατρίδος
ἑορτάζοντες.
Ἔπειτα
τοὺς
|
ἀναβησομένους |
εἰς
τὰ
Ἱεροσόλυμα
ἡγεμόνας
ἐκ |
[11, 1] |
ἀνακτιζομένης
αὐτοῖς
τῆς
πόλεως
καὶ
|
ἀναβιούσης |
τῆς
ἀρχαίας
περὶ
τὴν
θρησκείαν |
[11, 5] |
οὐρανόν,
αἰσχύνεσθαι
μὲν
ἔλεγεν
αὐτὸν
|
ἀναβλέψαι |
διὰ
τὰ
ἡμαρτημένα
τῷ
λαῷ, |
[11, 5] |
τῆς
συμφορᾶς
τοὺς
ὁμοφύλους,
καὶ
|
ἀναβλέψας |
εἰς
τὸν
οὐρανόν,
ἄχρι
τίνος, |
[11, 3] |
ἐξελθὼν
ἀπὸ
τῶν
βασιλείων
καὶ
|
ἀναβλέψας |
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
εὐχαριστεῖν
ἤρξατο |
[11, 4] |
σπουδάζουσιν
περὶ
αὐτὸν
τοῖς
Ἰουδαίοις
|
ἀναβολὴν |
καὶ
τριβὴν
πραγματεύσασθαι.
Κατὰ
δὲ |
[11, 4] |
βιβλίον,
ἐν
ᾧ
τάδε
ἦν
|
ἀναγεγραμμένα· |
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῆς
βασιλείας |
[11, 6] |
μὴ
ἔχει
γέρας
αὐτῷ
δοθὲν
|
ἀναγεγραμμένον. |
Ὁ
δ'
ὡς
ἔφη
μηδὲν |
[11, 6] |
ὑπομνήματα
καὶ
τῶν
ἰδίων
πράξεων
|
ἀναγινώσκειν |
αὐτῷ
προσέταξεν.
Κομίσαντος
δὲ
καὶ |
[11, 5] |
ἕως
μεσημβρίας·
οἱ
δὲ
ἀκούσαντες
|
ἀναγινωσκομένων |
τῶν
νόμων
δίκαιοι
μὲν
πρὸς |
[11, 6] |
αὐτῷ
προσέταξεν.
Κομίσαντος
δὲ
καὶ
|
ἀναγινώσκοντος |
εὑρέθη
τις
δι'
ἀριστείαν
ἔν |
[11, 3] |
ὀνόματα,
ἵνα
μὴ
τὴν
τῶν
|
ἀναγινωσκόντων |
διάνοιαν
τῆς
συναφῆς
τῶν
πραγμάτων |
[11, 1] |
χώρᾳ.
(Ταῦτα
δ'
ἔγνω
Κῦρος
|
ἀναγινώσκων |
τὸ
βιβλίον,
ὃ
τῆς
αὐτοῦ |
[11, 5] |
αὐτῶν
λέγειν
οὐκ
ἔδοξεν
ἡμῖν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι.
Τὸ
μὲν
οὖν
ἁμάρτημα |
[11, 6] |
σὺ
γάρ,
ἔφη,
μοι
φίλος
|
ἀναγκαῖος, |
ἴσθι
διάκονος
ὧν
χρηστὸς
σύμβουλος |
[11, 6] |
αὐτὸν
τοῖς
βασιλείοις
ὄντα
φίλον
|
ἀναγκαιότατον |
τῷ
βασιλεῖ.
(Ἀμάνην
δὲ
Ἀμαδάθου |
[11, 3] |
ἀλλ'
ἓν
ἔργον
ἡγούμενος
τῶν
|
ἀναγκαίων |
τὸ
φυλάττειν
τὸν
βασιλέα
τούτῳ |
[11, 6] |
χρυσοῦν
ἔχοντα
καὶ
προάγοντα
τῶν
|
ἀναγκαίων |
φίλων
ἕνα
κηρύσσειν
δι'
ὅλης |
[11, 5] |
ἀποκαταστήσαντα
καὶ
τοὺς
Περσῶν
βασιλέας
|
ἀναγκάσαντα> |
λαβεῖν
οἶκτον
αὐτῶν,
καὶ
συγγνωμονῆσαι |
[11, 6] |
οὐ
γὰρ
ἐφ'
ᾧ
τοῦτον
|
ἀναγκασθείη |
λαβεῖν
δεινῷ
πεπαῦσθαι
τοῦτο,
προσκαλεσαμένη |
[11, 6] |
μηδὲ
σκαιὸν
εἰς
τοὺς
ἀρχομένους
|
ἀναγκασθεὶς |
ἁμαρτεῖν,
ἀλλ'
ἐπιεικῆ
καὶ
πρᾷον |
[11, 5] |
τὸ
προσταχθὲν
ὑπ'
αὐτοῦ
ποιεῖν
|
ἀνάγκην |
ἔχοντες
ἐτίμησάν
τε
τὸ
ἔθνος |
[11, 5] |
τούτων
πρὸς
ἡδονὴν
ἀλλὰ
πρὸς
|
ἀνάγκην |
ἐχρῆτο.
Καὶ
ταύτην
ὑπέμεινε
τὴν |
[11, 3] |
εἴπῃ
καὶ
κελεύσῃ
τοῦτο
ἐξ
|
ἀνάγκης |
οὐδὲν
ὑπερβαλομένων
γίνεται.
Ἔτι
ὁ |
[11, 1] |
ἑκατὸν
καὶ
τεσσαράκοντα.
Ταῦτ'
οὖν
|
ἀναγνόντα |
τὸν
Κῦρον
καὶ
θαυμάσαντα
τὸ |
[11, 4] |
αὐτοῖς
ἀναλώματα.
Βούλομαι
οὖν
ὑμᾶς
|
ἀναγνόντας |
τὴν
ἐπιστολὴν
χορηγεῖν
αὐτοῖς
ἐκ |
[11, 5] |
πᾶσαν
αὐτοῦ
χάριν
ἔλεγεν
εἶναι.
|
Ἀναγνοὺς |
δ'
ἐν
Βαβυλῶνι
τὴν
ἐπιστολὴν |
[11, 2] |
ἐπὶ
κοίλην
Συρίαν
καὶ
Φοινίκην.
|
(Ἀναγνοὺς |
δὲ
ὁ
Καμβύσης
τὴν
ἐπιστολὴν |
[11, 2] |
Σαμαρείᾳ
καὶ
Φοινίκῃ
τάδε
λέγει.
|
Ἀναγνοὺς |
τὰ
πεμφθέντα
παρ'
ὑμῶν
γράμματα |
[11, 5] |
τοῦ
Ἔζδρα
τοὺς
νόμους
αὐτοῖς
|
ἀναγνῶναι |
τοὺς
Μωυσέως.
Ὁ
δὲ
μέσος |
[11, 2] |
τοὺς
βασιλεῖς
διατετελέ
κασιν.
τούτων
|
ἀναγνωσθέντων |
τῶν
γραμμάτων
ὁ
Ῥάθυμος
καὶ |
[11, 6] |
πᾶσαν
τὴν
βασιλείαν·
τοὺς
γὰρ
|
ἀναγνωσομένους |
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
βασιλικοῦ
σημαντῆρος |
[11, 5] |
βασιλέων
Ξέρξης
Ἔζδρᾳ
ἱερεῖ
καὶ
|
ἀναγνώστῃ |
τῶν
τοῦ
θεοῦ
νόμων
χαίρειν. |
[11, 5] |
ὑπὸ
Ἔζδρα
τοῦ
ἱερέως
καὶ
|
ἀναγνώστου |
τῶν
τοῦ
θεοῦ
νόμων
ἐπισταλέντων |
[11, 5] |
τῇ
νουμηνίᾳ
τοῦ
δεκάτου
μηνὸς
|
ἀναζητεῖν |
τοὺς
συνοικοῦντας
ταῖς
ἀλλοεθνέσιν
εὗρον |
[11, 6] |
ἀπολύων.
Ἡ
δ'
ὑπὸ
τούτων
|
ἀναζωπυρήσασα, |
δέσποτ'
εἶπεν,
οὐκ
ἔχω
σοι |
[11, 4] |
ὅσα
μετήγαγεν
ἐξ
αὐτοῦ
Ναβουχοδονόσορος
|
ἀναθήματα |
καὶ
σκεύη
Ζοροβαβήλῳ
παραδοὺς
καὶ |
[11, 5] |
τὰ
δεδομένα
σοι
ἱερὰ
σκεύη
|
ἀναθήσεις |
καὶ
ὅσων
ἂν
ἐπίνοιαν
λάβῃς |
[11, 6] |
βοῶν,
ὅτι
μηδὲν
ἀδικῆσαν
ἔθνος
|
ἀναιρεῖται, |
καὶ
τοῦτο
λέγων
ἕως
τῶν |
[11, 3] |
~(Μετὰ
δὲ
τὴν
τῶν
μάγων
|
ἀναίρεσιν, |
οἳ
μετὰ
τὸν
Καμβύσου
θάνατον |
[11, 6] |
εὐεργετοῦντας
τὸ
εὐχάριστον
ἐξ
ἀνθρώπων
|
ἀναιροῦντες, |
καὶ
δι'
ἀπειροκαλίαν
τῶν
οὐκ |
[11, 3] |
γε
μὴν
στρατηγῶν
καὶ
βασιλέων
|
ἀναισθήτους |
ἀπεργάζεται
καὶ
φίλων
καὶ
συνήθων |
[11, 5] |
τῆς
περὶ
τὸ
ἔργον
ἐπιθυμίας
|
ἀναισθητῶν |
καὶ
τῆς
ταλαιπωρίας.
Οὕτως
δὲ |
[11, 4] |
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
τὸ
ἱερὸν
|
ἀνακαινισθὲν |
ἀπειληφέναι
ταύρους
ἑκατὸν
κριοὺς
διακοσίους |
[11, 3] |
λόγον
ἐροῦντι
περὶ
ὧν
αὐτὸς
|
ἀνακρίνειν |
μέλλει
τὸν
ἀληθέστερον
καὶ
συνετώτερον, |
[11, 3] |
ἑπτὰ
διήγαγον
εὐωχούμενοι
καὶ
τὴν
|
ἀνάκτησιν |
καὶ
παλιγγενεσίαν
τῆς
πατρίδος
ἑορτάζοντες. |
[11, 1] |
ἀπελθοῦσι
πατρίδα
τήν
τε
πόλιν
|
ἀνακτίζειν |
καὶ
τὸν
ναὸν
οἰκοδομῆσαι
τὸν |
[11, 1] |
τὸ
παλαιὸν
θυσίας
ἐπετέλουν,
ὥσπερ
|
ἀνακτιζομένης |
αὐτοῖς
τῆς
πόλεως
καὶ
ἀναβιούσης |
[11, 4] |
αἰχμαλωτισθέντας
εἰς
Βαβυλῶνα
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀνακτίζοντας |
τὸ
ἱερόν,
προσίασιν
τῷ
Ζοροβαβήλῳ |
[11, 6] |
ἔπεισαν
κατὰ
μηδὲν
ἀδικούντων
ὀργὴν
|
ἀναλαβεῖν, |
ὑφ'
ἧς
ἐκινδύνευσαν
ἀπολέσθαι.
Τοῦτο |
[11, 5] |
δ'
αὐτῶν
καὶ
τὰς
κτήσεις
|
ἀναλαβόντες |
ἦλθον
εἰς
Βαβυλῶνα
ποθοῦντες
τῆς |
[11, 6] |
ἤνυον.
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
ὡς
|
ἀναλαβὼν |
τὴν
βασιλικὴν
στολὴν
καὶ
τὸν |
[11, 4] |
εἰς
τὰς
θυσίας
τελεῖν
αὐτοῖς
|
ἀναλώματα. |
Βούλομαι
οὖν
ὑμᾶς
ἀναγνόντας
τὴν |
[11, 5] |
οἰκίας
αὐτοῖς
ἐκ
τῶν
ἰδίων
|
ἀναλωμάτων· |
τόν
τε
γεωργοῦντα
λαὸν
τὰς |
[11, 6] |
τῶν
τῇ
βασιλείᾳ
διαφερόντων
αὐτὴν
|
ἀναλῶσαι, |
τὸν
γραμματέα
κομίσαντα
καὶ
τῶν |
[11, 6] |
κηδεμονικῶς
ὑποδείξαντός
μοι
παντάπασιν
ἀνθρώποις
|
ἀναμεμῖχθαι |
δυσμενὲς
ἔθνος
καὶ
τοῖς
νόμοις |
[11, 3] |
τέσσαρες
καὶ
ἑβδομήκοντα,
γυναικῶν
δὲ
|
ἀναμὶξ |
καὶ
νηπίων
σώματα
ἦν
τετρακισμύρια |
[11, 8] |
καὶ
τῆς
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
|
ἀναμνησθεὶς |
ὄψεώς
τε
καὶ
παρακελεύσεως,
νομίζω |
[11, 4] |
ὄντος
οὐδένα
λόγον
ποιούμενος
οὐδ'
|
ἀνάμνησιν |
οὐδὲ
πρὸς
τὴν
σύγκρισιν
τὴν |
[11, 4] |
τὸ
ἄλλο
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
πλῆθος
|
ἀνανεωτικὰς |
τῶν
πρότερον
ἀγαθῶν
μετὰ
τὴν |
[11, 4] |
τοῖς
ἐν
Σαμαρείᾳ.
Ζοροβάβηλος
καὶ
|
Ἀνανίας |
καὶ
Μαρδοχαῖος
Ἰουδαίων
πρεσβευταὶ
ᾐτιῶντο |
[11, 3] |
κοίτην
καὶ
βραχὺ
τῆς
νυκτὸς
|
ἀναπαυσάμενος |
ἔξυπνος
γίνεται,
καὶ
μηκέτι
κατακοιμηθῆναι |
[11, 6] |
πρὸς
τοῦτο
τοῦ
βασιλέως
καὶ
|
ἀναπηδήσαντος |
εἰς
τοὺς
κήπους
ἐκ
τοῦ |
[11, 3] |
μὲν
τρυφῆς
ἁπάσης
καὶ
ἡδονῆς
|
ἀναπιμπλάμενος |
καθεύδει,
φυλάσσεται
δὲ
ὑπὸ
γρηγορούντων |
[11, 4] |
τὸν
πρότερον
ναὸν>
ταῖς
μνήμαις
|
ἀναπολοῦντες |
μέγιστόν
τε
καὶ
πολυτελέστατον,
καὶ |
[11, 6] |
βασιλέα
λῦσαι
μὲν
τὸ
συμπόσιον,
|
ἀναστάντα |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἑπτὰ
τῶν |
[11, 4] |
Λευῖται
καὶ
οἱ
Ἀσάφου
παῖδες
|
ἀναστάντες |
ὕμνουν
τὸν
θεόν,
ὡς
τὴν |
[11, 5] |
ἐπὶ
τῷ
γεγενημένῳ
λύπης
συμμεταλαμβάνοντες.
|
Ἀναστὰς |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
γῆς
ὁ |
[11, 5] |
ὑπὸ
τοῦ
κρύους
ἀηδῶς
διακειμένων,
|
ἀναστὰς |
Ἔζδρας
ᾐτιᾶτο
ἐκείνους
λέγων
παρανομῆσαι |
[11, 3] |
(Ἡσθεὶς
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
βασιλεὺς
|
ἀναστὰς |
κατεφίλησέν
τε
αὐτὸν
καὶ
τοῖς |
[11, 4] |
γὰρ
τῆς
αἰχμαλωσίας
καὶ
τῆς
|
ἀναστάσεως |
ἐβασιλεύοντο
ἀπὸ
Σαούλου
πρῶτον
ἀρξάμενοι |
[11, 2] |
πρός
τε
τὴν
τῆς
πόλεως
|
ἀνάστασιν |
καὶ
τὴν
τοῦ
ναοῦ
κατασκευήν. |
[11, 2] |
ὅτε
τὸν
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
λαὸν
|
ἀνάστατον |
ἐποίησεν,
παρεκάλουν
τοὺς
σατράπας
καὶ |
[11, 1] |
δὲ
παρακούσαντας
τούτων
καὶ
ἀκυρώσαντας
|
ἀνασταυρωθῆναι |
βούλομαι
καὶ
τὰς
οὐσίας
αὐτῶν |
[11, 4] |
τι
τῶν
ἐπεσταλμένων
συλληφθέντας
ἐκέλευσεν
|
ἀνασταυρωθῆναι |
καὶ
τὴν
οὐσίαν
αὐτῶν
εἰς |
[11, 6] |
τοὺς
δέκα
τοὺς
Ἀμάνου
παῖδας
|
ἀνασταυρῶσαι. |
Καὶ
τοῦτο
μὲν
προσέταξε
τοῖς |
[11, 6] |
πρωὶ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
αἰτησάμενον
|
ἀνασταυρῶσαι |
τὸν
Μαρδοχαῖον,
ἐπαινέσας
τὴν
γνώμην |
[11, 1] |
εἰς
τὴν
αὐτῶν
πατρίδα
καὶ
|
ἀναστῆσαί |
τε
τὴν
πόλιν
Ἱεροσόλυμα
καὶ |
[11, 5] |
τελευτὴν
οὐκέτ'
αὐτοῦ
τοῖς
πολίταις
|
ἀναστήσεται |
τὰ
τείχη.
Ἐκέλευσεν
δὲ
ἑξῆς |
[11, 5] |
ἐξουσίαν,
ὅπως
ὑμῶν
τὸ
τεῖχος
|
ἀναστήσω |
καὶ
τὸ
λείψανον
τοῦ
ἱεροῦ |
[11, 4] |
Καὶ
τὰ
μὲν
περὶ
τῶν
|
ἀνασωθέντων |
ἐκ
τῆς
αἰχμαλωσίας
Ἰουδαίων
ἐν |
[11, 5] |
ὁ
Ἔσδρας
καὶ
τὰς
χεῖρας
|
ἀνατείνας |
εἰς
τὸν
οὐρανόν,
αἰσχύνεσθαι
μὲν |
[11, 5] |
τὴν
πύλην
τὴν
ἐπὶ
τὴν
|
ἀνατολὴν |
ἀποβλέπουσαν
ἐδεήθησαν
τοῦ
Ἔζδρα
τοὺς |
[11, 4] |
ᾠκοδομημένον
τόπου,
ὅπως
τὰς
νομίμους
|
ἀναφέρωσι |
θυσίας
ἐπ'
αὐτοῦ
τῷ
θεῷ |
[11, 2] |
ὅτι
Ἰουδαῖοι
οἱ
εἰς
Βαβυλῶνα
|
ἀναχθέντες |
ἐληλύθασιν
εἰς
τὴν
ἡμετέραν
καὶ |
[11, 3] |
τολμᾷ
κοιμώμενον
οὐδὲ
τῶν
ἰδίων
|
ἀναχωρήσας |
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἓν
ἔργον |
[11, 3] |
οἴνου
δύναμιν
οὕτως
αὐτὴν
ἐμφανίζων·
|
ἄνδρες |
γὰρ
εἶπεν,
ἐγὼ
τὴν
ἰσχὺν |
[11, 5] |
ἐποιήσατο
πρὸς
αὐτὸν
τοὺς
λόγους·
|
ἄνδρες |
Ἰουδαῖοι,
τὸν
μὲν
θεὸν
ἴστε |
[11, 6] |
βίον·
οὐδεμία
γὰρ
τοῦ
συνοικοῦντος
|
ἀνδρὸς |
αἰδῶ
ποιήσεται
παράδειγμα
τὴν
τῆς |
[11, 6] |
Ἡ
δὲ
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
ἀνεβάλλετο |
φράζειν
αὐτῷ
τὴν
αὐτῆς
βούλησιν, |
[11, 5] |
ἀφ'
ἧς
ἡμέρας
ἐκ
Βαβυλῶνος
|
ἀνέβησαν |
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς,
ἧς |
[11, 5] |
χάρισαί
μοι
πορευθέντι
τὸ
τεῖχος
|
ἀνεγεῖραι |
καὶ
τοῦ
ἱεροῦ
τὸ
λεῖπον |
[11, 2] |
ἐπισκευάζουσιν
τὰ
τείχη
καὶ
ναὸν
|
ἀνεγείρουσιν. |
ἴσθι
μέντοι
γε
τούτων
γενομένων |
[11, 4] |
καὶ
τῶν
σὺν
αὐτῷ
κομισθέντα
|
ἀνέγνω |
γράμματα,
προσέταξεν
ἐν
τοῖς
βασιλικοῖς |
[11, 5] |
δὲ
μέσος
τοῦ
πλήθους
σταθεὶς
|
ἀνέγνω |
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησεν
ἀπ'
ἀρχομένης |
[11, 5] |
ἐπ'
αὐτήν,
ἀνελθόντες
εἰς
τὸ
|
ἀνειμένον |
τοῦ
ναοῦ
πρὸς
τὴν
πύλην |
[11, 6] |
καὶ
κατὰ
τὴν
χώραν
παρήγγειλεν
|
ἀνεῖσθαι |
τῶν
ἔργων
ἀφιεμένους
καὶ
ἑορτάζειν |
[11, 8] |
νόμοις
καὶ
τὸ
ἕβδομον
ἔτος
|
ἀνείσφορον |
εἶναι,
συνεχώρησεν
πάντα.
Παρακαλεσάντων
δ' |
[11, 5] |
θεασάμενος,
διὰ
τί
κατηφὴς
εἴη
|
ἀνέκρινεν. |
Ὁ
δὲ
τοῦ
θεοῦ
δεηθεὶς |
[11, 6] |
καὶ
ταῖς
ἀγκάλαις
αὐτὴν
ὑπολαβὼν
|
ἀνεκτᾶτο |
κατασπαζόμενός
τε
καὶ
προσομιλῶν
ἡδέως |
[11, 7] |
παρώξυνεν
τὸν
ἀδελφὸν
ὥστ'
αὐτὸν
|
ἀνελεῖν |
καὶ
διὰ
τὴν
ὀργὴν
τηλικοῦτο |
[11, 5] |
τοῦ
λαοῦ
συνεληλυθότος
ἐπ'
αὐτήν,
|
ἀνελθόντες |
εἰς
τὸ
ἀνειμένον
τοῦ
ναοῦ |
[11, 8] |
εἰς
τὴν
πόλιν
παραγίνεται.
Καὶ
|
ἀνελθὼν |
ἐπὶ
τὸ
ἱερὸν
θύει
μὲν |
[11, 3] |
κατευωχηθέντες
ἄχρι
κόρου
καὶ
πλησμονῆς
|
ἀνέλυσαν |
κοιμηθησόμενοι
παρ'
αὐτοὺς
ἕκαστοι,
Δαρεῖος |
[11, 5] |
τινας
τῶν
ἀλλοφύλων,
ἵν'
αὐτὸν
|
ἀνέλωσιν. |
Εἰς
φόβον
δὲ
καὶ
ταραχὴν |
[11, 6] |
τῶν
χειρόνων
ὑπὸ
τοῦ
φόβου,
|
ἀνεπήδησεν |
ἐκ
τοῦ
θρόνου,
καὶ
ταῖς |
[11, 6] |
τῶν
πυλῶν
τῶν
ἐν
Σούσοις
|
ἀνεσταύρωσα |
μετὰ
τῆς
γενεᾶς,
τοῦ
πάντα |
[11, 6] |
ἐξεῦρεν
καὶ
τοὺς
μὲν
εὐνούχους
|
ἀνεσταύρωσεν, |
τῷ
δὲ
Μαρδοχαίῳ
τότε
μὲν |
[11, 3] |
καὶ
τῇ
ἰδίᾳ
κεφαλῇ
περιτιθείσης
|
ἀνεχόμενον |
καὶ
μειδιώσης
μὲν
μειδιῶντα
ὀργιζομένης |
[11, 5] |
ἡμέρας
ὀκτὼ
ἐν
ταῖς
σκηναῖς
|
ἀνεχώρησαν |
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
μετὰ
ὕμνων |
[11, 3] |
ἄλλο
πλῆθος
εἰς
τὰς
ἰδίας
|
ἀνεχώρησεν |
πατρίδας.
~(Ἑβδόμῳ
δὲ
μηνὶ
τῆς |
[11, 3] |
τοῖς
Ἰουδαίοις
τὰς
βασιλικὰς
χρείας,
|
ἀνῆκέ |
τε
πᾶσαν
ἣν
ἂν
κατασχεῖν |
[11, 5] |
Νεεμίας
ἐτελεύτησεν
εἰς
γῆρας
ἀφικόμενος.
|
Ἀνὴρ |
δὲ
ἐγένετο
χρηστὸς
τὴν
φύσιν |
[11, 5] |
δὲ
καὶ
ἐν
Βαβυλῶνι
δίκαιος
|
ἀνὴρ |
καὶ
δόξης
ἀπολαύων
ἀγαθῆς
παρὰ |
[11, 7] |
οὐκ
ἐγὼ
καθαρώτερός
εἰμι
τοῦ
|
ἀνῃρημένου |
ἐν
τῷ
ναῷ;
καὶ
τούτους |
[11, 4] |
θεῷ
καὶ
χαριστηρίους
θυσίας
ἱερουργοῦντες
|
ἀνθ' |
ὧν
αὐτοὺς
ποθοῦν
τὸ
θεῖον |
[11, 6] |
τὸν
θρόνον
αὐτοῦ
πελέκεις
ἔχοντες
|
ἄνθρωποι |
πρὸς
τὸ
κολάζειν
τοὺς
προσιόντας |
[11, 6] |
Ἀμάνου
κηδεμονικῶς
ὑποδείξαντός
μοι
παντάπασιν
|
ἀνθρώποις |
ἀναμεμῖχθαι
δυσμενὲς
ἔθνος
καὶ
τοῖς |
[11, 4] |
βούλονται,
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις |
ἀφικνουμένοις
εἰς
τὸ
ἱερὸν
σέβειν |
[11, 6] |
τῷ
σῷ
λαῷ
καὶ
ἅπασιν
|
ἀνθρώποις. |
Τοῦτο
τὸ
ἔθνος,
εἴ
τινα |
[11, 6] |
Εἶπεν
γάρ
εἰ
βούλοιο
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ὃν
φῂς
ἀγαπᾶν
δόξῃ
περιβαλεῖν, |
[11, 6] |
οἴκοθεν
αὐτοῦ
νόμον
οὐ
προσκυνοῦντος
|
ἄνθρωπον, |
παραφυλάξας
ὁ
Ἀμάνης
ἐπυνθάνετο,
πόθεν |
[11, 3] |
ἐξαιρεῖ
μνήμην·
ὁπλίζει
γὰρ
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
καὶ
κατὰ
τῶν
φιλτάτων
καὶ |
[11, 3] |
ἐντεῦθεν
ἐλάμβανεν·
πάντων
μὲν
εἶπεν
|
ἀνθρώπους |
περικρατεῖν,
οἳ
καὶ
τὴν
γῆν |
[11, 6] |
ἀργύριον
αὐτῷ
χαρίζεται
καὶ
τοὺς
|
ἀνθρώπους, |
ὥστε
ποιεῖν
αὐτοὺς
ὅ
τι |
[11, 6] |
τοὺς
εὐεργετοῦντας
τὸ
εὐχάριστον
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
ἀναιροῦντες,
καὶ
δι'
ἀπειροκαλίαν
τῶν |
[11, 6] |
χλευάζεσθαι
νομίζων
ὦ
κάκιστε
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
εἶπεν,
οὕτως
ἡμῶν
ταῖς
συμφοραῖς |
[11, 4] |
εἴχοντο
τῆς
οἰκοδομίας
μηδεμίαν
ἡμέραν
|
ἀνιέμενοι. |
(Δαρεῖος
δὲ
τῶν
Σαμαρειτῶν
αὐτῷ |
[11, 5] |
δ'
ἡμέρας
μήτε
νυκτὸς
αὐτοὺς
|
ἀνιέναι |
τῆς
οἰκοδομίας,
ἀλλὰ
πάσῃ
σπουδῇ |
[11, 3] |
νυκτὸς
αὐτοὺς
ὁ
οἶνος
κοιμωμένους,
|
ἀνίστανται |
μηθὲν
ὧν
ἔπραξαν
παρὰ
τὴν |
[11, 8] |
θαρρεῖν
καὶ
στεφανοῦντας
τὴν
πόλιν
|
ἀνοίγειν |
τὰς
πύλας,
καὶ
τοὺς
μὲν |
[11, 8] |
καὶ
δεσπότην
αὐτὸν
ἡδέως
ἔχειν
|
ἀντὶ |
Δαρείου
τοῦ
βασιλέως.
Ἀσμένως
δ' |
[11, 6] |
ταύτην
γὰρ
αὐτοῖς
ὁ
θεὸς
|
ἀντὶ |
ὀλεθρίας
σωτήριον
πεποίηκεν.
Ἔστι
δ' |
[11, 6] |
αὐτῷ
γέρας
τοῦτ'
εἴη
δεδωκὼς
|
ἀντὶ |
τῆς
σωτηρίας,
ἣν
αὐτῷ
παρέσχεν |
[11, 4] |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
τοῖς
Κύρου
Δαρεῖος
|
ἀντιγράφει |
τῷ
Σισίννῃ
καὶ
τοῖς
ἑταίροις |
[11, 5] |
αὐτὴν
μὲν
κατέσχεν,
τὸ
δ'
|
ἀντίγραφον |
αὐτῆς
πρὸς
ἅπαντας
ἔπεμψεν
τοὺς |
[11, 6] |
ἐπιβαλόντος.
Κελεύω
δὲ
ὑμᾶς
τὸ
|
ἀντίγραφον |
τῆς
ἐπιστολῆς
ἐκθέντας
εἰς
ἅπασαν |
[11, 4] |
τοῖς
ἑταίροις
αὐτῶν
χαίρειν.
Τὸ
|
ἀντίγραφον |
τῆς
ἐπιστολῆς
ὑμῖν
ἧς
ἐν |
[11, 6] |
Δοὺς
δὲ
αὐτῷ
καὶ
τὸ
|
ἀντίγραφον |
τῶν
ἐν
Σούσοις
προτεθέντων
κομίσαι |
[11, 6] |
τοῖς
Ἰουδαίοις
ὁ
βασιλεὺς
μηδὲν
|
ἀντιλέγειν |
Ἐσθῆρι
δυνάμενος·
οἱ
δὲ
πάλιν |
[11, 2] |
ὑπακούειν
ἐθελήσοντας,
ἀλλὰ
καὶ
βασιλεῦσιν
|
ἀντιστήσονται |
καὶ
ἄρχειν
μᾶλλον
ἢ
ὑπακούειν |
[11, 3] |
κρατίστου
καὶ
ἰσχυροτάτου
ζῴου
δεσπόζοντες
|
ἀνυπέρβλητοι |
τὴν
δύναμιν
οὗτοι
καὶ
τὴν |
[11, 6] |
νόμοις
ἀλλόκοτον
καὶ
τοῖς
βασιλεῦσιν
|
ἀνυπότακτον |
καὶ
παρηλλαγμένον
τοῖς
ἔθεσι
καὶ |
[11, 5] |
γὰρ
τῷ
χρόνῳ
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
|
ἀνῳκοδομήθη |
τὸ
τεῖχος,
ὀγδόῳ
καὶ
εἰκοστῷ |
[11, 5] |
καὶ
συγγνωμονῆσαι
τοῖς
νῦν
ἡμαρτημένοις,
|
ἄξια |
μὲν
θανάτου
πεποιηκόσιν,
ὂν
δὲ |
[11, 5] |
καὶ
ἄλλα
καλὰ
καὶ
ἐπαίνων
|
ἄξια |
φιλοτιμησάμενος
ὁ
Νεεμίας
ἐτελεύτησεν
εἰς |
[11, 6] |
βαδίζειν
αὐτὰς
ἐπὶ
κοίτην
βασιλέως
|
ἀξίας |
ἤδη
γεγονέναι,
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν |
[11, 4] |
ἀρχαίας
εὐδαιμονίας
ὑποβεβηκότες
καὶ
τῆς
|
ἀξίας |
τοῦ
ναοῦ
λογιζόμενοι
κατήφουν,
καὶ |
[11, 6] |
οὗτος
δὲ
δοῦλος
ὢν
οὐκ
|
ἀξιοῖ |
τοῦτο
ποιεῖν.
Καὶ
τιμωρήσασθαι
θελήσας |
[11, 6] |
ᾧ
ἂν
στέρξῃ
καὶ
τιμῆς
|
ἄξιον |
δοκιμάσῃ.
Ἐπεὶ
δ'
ἐκπεριῆλθον
τὴν |
[11, 5] |
προεχώρησεν
δ'
αὐτῷ
κρίναντος
αὐτὸν
|
ἄξιον |
οἶμαι
τοῦ
θεοῦ
τῶν
βουληθέντων |
[11, 8] |
τὸν
ἀρχιερέα
καὶ
τοὺς
ἱερεῖς
|
ἀξιοπρεπῶς |
ἐτίμησεν.
Δειχθείσης
δ'
αὐτῷ
τῆς |
[11, 3] |
αὐτὸν
μετ'
ἄλλων
δύο
κριθεὶς
|
ἄξιος |
ἀπέλαυεν
ἧς
ἤλπισεν
τιμῆς.
(Τῷ |
[11, 4] |
καὶ
τοῖς
ἡγουμένοις
τῶν
πατριῶν
|
ἀξιοῦντες |
αὐτοῖς
ἐπιτραπῆναι
συγκατασκευάσαι
τὸν
ναὸν |
[11, 8] |
ὑποστρέφων
ἰδεῖν
ὑπέσχετο
πρὸς
αὐτούς,
|
ἀξιούντων |
δὲ
ἀφεῖναι
τὸν
φόρον
αὐτοῖς |
[11, 8] |
χρῆσθαι,
ἀσμένως
ὑπέσχετο
ποιήσειν
ἅπερ
|
ἀξιοῦσιν. |
Εἰπόντος
δ'
αὐτοῦ
πρὸς
τὸ |
[11, 4] |
αὐτοῖς
χρήσιμα,
καθὼς
οἱ
ἱερεῖς
|
ἀξιοῦσιν, |
ἵνα
μὴ
διαλείπωσιν
καθ'
ἡμέραν |
[11, 3] |
διὰ
ταύτας
ἐπιμελείας
καὶ
φυλακῆς
|
ἀξιοῦται. |
Καὶ
οὐκ
ἔστιν
ἡμῖν
ἀποζευχθῆναι |
[11, 5] |
ἢ
τοὺς
ἐμοὺς
ἐκγόνους,
πάντ'
|
ἀξιῶ |
καὶ
μέχρι
τοῦ
πυροῦ
κόρων |
[11, 3] |
ἔλαβεν·
οὐ
γὰρ
ἂν
τούτων
|
ἀξιωθῆναι |
μὴ
σοῦ,
φησί,
δέσποτα,
τυχὼν |
[11, 3] |
τι
τῶν
πολυτελῶν
καὶ
σπουδῆς
|
ἀξίων, |
ὅταν
ἴδωμεν
εὔμορφον
γυναῖκα,
πάντα |
[11, 6] |
ἐμοῦ
σφόδρα
τῆς
ἐμαυτοῦ
μεγαλοφροσύνης
|
ἀξίως. |
ὁ
δὲ
Ἀμάνης
λογισάμενος,
ἣν |
[11, 6] |
ἡ
βασιλεία.
(Ταῦτα
τοῦ
Ἀμάνου
|
ἀξιώσαντος |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τὸ
ἀργύριον |
[11, 5] |
γράμματα,
ὅπως
τιμῆς
τε
αὐτὸν
|
ἀξιώσωσι |
καὶ
πᾶσαν
παράσχωσιν
χορηγίαν
εἰς |
[11, 5] |
σταθεὶς
ἀνέγνω
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησεν
|
ἀπ' |
ἀρχομένης
ἡμέρας
ἕως
μεσημβρίας·
οἱ |
[11, 3] |
δίκαια
καὶ
τὰ
νόμιμα,
διακρίνουσα
|
ἀπ' |
αὐτῶν
τὰ
ἄδικα
καὶ
ἀπελέγχουσα. |
[11, 6] |
παρὰ
τῆς
Ἐσθῆρος
τοὺς
λόγους
|
ἀπαγγέλλειν |
ἐκέλευσεν
αὐτῇ,
μὴ
τὴν
ἰδίαν |
[11, 6] |
τὸ
κακόν·
παρεκάλει
τε
τούτων
|
ἀπαλλαγῆναι. |
Ἐρωτήσαντος
δὲ
τοῦ
βασιλέως,
ὑπὸ |
[11, 8] |
ἔθνους
καὶ
τῶν
ἐπερχομένων
κινδύνων
|
ἀπαλλάξαι. |
Κατακοιμηθέντι
δὲ
μετὰ
τὴν
θυσίαν |
[11, 6] |
κτῆσιν
καὶ
δεῖται
τοῦ
βασιλέως
|
ἀπαλλάξαι |
τοῦ
περὶ
τῆς
ζωῆς
φόβου |
[11, 5] |
ἢ
τρισὶν
ἡμέραις
οὐκ
ἀπαντησάντων
|
ἀπαλλοτριωθησομένων |
τοῦ
πλήθους
καὶ
τῆς
οὐσίας |
[11, 3] |
τῆς
Ῥαβεζάκου
τοῦ
Θεμασίου
παιδὸς
|
Ἀπάμης |
παλλακῆς
δ'
αὐτοῦ
ῥαπιζόμενον,
καὶ |
[11, 6] |
ἐκινδύνευσεν
τὸ
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
|
ἅπαν |
σὺν
γυναιξὶ
καὶ
τέκνοις
ἀπολέσθαι. |
[11, 5] |
θεὸν
εὐσέβειάν
τε
καὶ
τιμήν·
|
ἅπαντα |
γὰρ
ἀκολούθως
τῷ
πατρὶ
τὰ |
[11, 6] |
διάταγμα
ὡς
τοῦ
βασιλέως
εἰς
|
ἅπαντα |
τὰ
ἔθνη
περιέχον
τοῦτον
τὸν |
[11, 6] |
εὐνομίας
αὐτοῖς,
ἐζήτουν
πῶς
εἰς
|
ἅπαντα |
τούτων
ἀπολαύειν
αὐτοῖς
γένοιτο.
Τοῦ |
[11, 5] |
τὸ
δ'
ἀντίγραφον
αὐτῆς
πρὸς
|
ἅπαντας |
ἔπεμψεν
τοὺς
ὁμοεθνεῖς
τοὺς
κατὰ |
[11, 6] |
ἐπιξενωθεὶς
ἡμῖν
ἀπέλαυσεν
τῆς
πρὸς
|
ἅπαντας |
χρηστότητος
ἐπὶ
τοσοῦτον,
ὡς
πατέρα |
[11, 5] |
καὶ
πρὸς
τὸν
Ἔζδραν
εὔνοιαν
|
ἅπαντες |
μὲν
ὑπερηγάπησαν,
πολλοὶ
δ'
αὐτῶν |
[11, 8] |
ταραχὴ
τοὺς
Ἱεροσολυμίτας·
ἀφίσταντο
γὰρ
|
ἅπαντες |
πρὸς
τὸν
Μανασσῆν
τοῦ
Σαναβαλλέτου |
[11, 8] |
ἱππικήν
τε
καὶ
πεζικὴν
συνήθροιζεν
|
ἀπαντῆσαι |
διαγνοὺς
τοῖς
Μακεδόσιν
πρὶν
ἢ |
[11, 5] |
δυσὶν
ἢ
τρισὶν
ἡμέραις
οὐκ
|
ἀπαντησάντων |
ἀπαλλοτριωθησομένων
τοῦ
πλήθους
καὶ
τῆς |
[11, 8] |
ἐν
ἀγωνίᾳ
καὶ
δέει,
πῶς
|
ἀπαντήσει |
τοῖς
Μακεδόσιν
ἀμηχανῶν
ὀργιζομένου
τοῦ |
[11, 5] |
τὴν
σκηνοπηγίαν
ἑορτάζοντες
καὶ
σχεδὸν
|
ἅπαντος |
τοῦ
λαοῦ
συνεληλυθότος
ἐπ'
αὐτήν, |
[11, 8] |
πυθομένου,
τί
δήποτε
προσκυνούντων
αὐτὸν
|
ἁπάντων |
αὐτὸς
προσκυνήσειεν
τὸν
Ἰουδαίων
ἀρχιερέα; |
[11, 6] |
ὑπερηφανίαν
πρὸς
σὲ
τὸν
κρατοῦντα
|
ἁπάντων |
ἔχουσα.
Παρακελευομένου
δὲ
τὴν
οὕτως |
[11, 3] |
ἄγει
καὶ
ποιεῖ
δοκεῖν
αὐτοὺς
|
ἁπάντων |
πλουσιωτάτους,
ὡς
μηδὲν
μικρὸν
φθέγγεσθαι, |
[11, 6] |
εἰς
τὸ
συμπόσιον
ὑπήκουσεν
οὐδὲ
|
ἅπαξ. |
προσέταξεν
οὖν
δηλοῦν,
τίνα
κατ' |
[11, 4] |
προσεδόκησεν
ἄν
τις
ἔλαβεν
τέλος.
|
Ἀπαρτισθέντος |
δὲ
τοῦ
ἱεροῦ
μετὰ
σαλπίγγων |
[11, 3] |
θυσίας
ἐπέτρεψε
καὶ
τὴν
χορηγίαν
|
ἅπασαν |
καὶ
τὴν
ἱερὰν
στολήν,
ᾗ |
[11, 6] |
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς
ἐκθέντας
εἰς
|
ἅπασαν |
τὴν
βασιλείαν
τοὺς
Ἰουδαίους
ἀφεῖναι |
[11, 3] |
καὶ
ἀροῦντες
ὅταν
πονήσαντες
καὶ
|
ἅπασαν |
τὴν
τῶν
ἔργων
ταλαιπωρίαν
ὑπομείναντες |
[11, 6] |
τὸ
κατὰ
τῶν
Ἰουδαίων
εἰς
|
ἅπασαν |
τὴν
ὑπὸ
τῷ
βασιλεῖ
χώραν |
[11, 6] |
συμπόσιον
ἥκειν
κάλλει
τὰς
γυναῖκας
|
ἁπάσας |
ὑπερβάλλουσαν.
Ἡ
δὲ
φυλακῇ
τῶν |
[11, 6] |
σωτηρίας
αὐτῶν
καὶ
τοὺς
ἐν
|
ἁπάσῃ |
τῇ
γῇ
Ἰσραηλίτας
ἐξελέσθαι
τῆς |
[11, 3] |
γίνεται.
Ἔτι
ὁ
μὲν
τρυφῆς
|
ἁπάσης |
καὶ
ἡδονῆς
ἀναπιμπλάμενος
καθεύδει,
φυλάσσεται |
[11, 6] |
προσέχοντες,
ἀλλὰ
καὶ
τιμῆς
αὐτοὺς
|
ἁπάσης |
τυγχάνειν
βούλομαι,
καὶ
τὸν
ταῦτα |
[11, 6] |
ἐπιτηδεύμασιν
τῷ
σῷ
λαῷ
καὶ
|
ἅπασιν |
ἀνθρώποις.
Τοῦτο
τὸ
ἔθνος,
εἴ |
[11, 3] |
γὰρ
τῶν
πινόντων
αὐτὸν
καὶ
|
ἀπατᾷ |
τὴν
διάνοιαν
καὶ
τὴν
τοῦ |
[11, 6] |
ἀρχῆς
Ἐσθῆρα
κακούργως
καὶ
μετὰ
|
ἀπάτης |
πρὸς
ἀπώλειαν
αἰτησάμενος·
τούτῳ
γάρ |
[11, 8] |
τοὺς
Μακεδόνας
διὰ
τὸ
πλῆθος.
|
Ἀπέβη |
δ'
οὐχ
ὡς
προσεδόκων·
συμβαλὼν |
[11, 5] |
διεχύθη
καὶ
ἡδίων
αὑτοῦ
γενόμενος
|
ἀπέβλεψεν |
εἰς
τὸν
Νεεμίαν,
κατεσκυθρωπακότα
θεασάμενος, |
[11, 8] |
Σαναβαλλέτης
τῆς
ἐπιβολῆς
Δαρείου
μὲν
|
ἀπέγνω, |
λαβὼν
δὲ
ὀκτακισχιλίους
τῶν
ἀρχομένων |
[11, 3] |
ὃς
τῶν
αἰχμαλώτων
Ἰουδαίων
ἡγεμὼν
|
ἀπεδέδεικτο· |
πάλαι
γὰρ
ἦν
αὐτῷ
φιλία |
[11, 3] |
περὶ
τῆς
ἀληθείας
ἤρξατο
λέγειν
|
ἀπέδειξα |
μέν,
εἰπών,
ὅσον
αἱ
γυναῖκες |
[11, 3] |
Περσῶν
τὸν
Ὑστάσπου
παῖδα
Δαρεῖον
|
ἀπέδειξαν |
βασιλέα.
Οὗτος
ἰδιώτης
ὢν
ηὔξατο |
[11, 1] |
θεὸς
ὁ
μέγιστος
τῆς
οἰκουμένης
|
ἀπέδειξε |
βασιλέα,
πείθομαι
τοῦτον
εἶναι,
ὃν |
[11, 4] |
οἵ
τε
πεποιημένοι
τὰς
εὐχὰς
|
ἀπεδίδοσαν |
θύοντες
ἀπὸ
νουμηνίας
τοῦ
ἑβδόμου |
[11, 1] |
ἵπποις.
Καὶ
τάς
τε
εὐχὰς
|
ἀπεδίδοσαν |
τῷ
θεῷ
καὶ
τὰς
νομιζομένας |
[11, 5] |
ταῦτα
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
Ἔζδρας
|
ἀπέδωκε |
τῷ
θεῷ
τὰς
ἐκ
τῶν |
[11, 5] |
Φοινίκης
τὰ
γράμματα
τοῦ
βασιλέως
|
ἀπέδωκεν. |
Οἱ
δὲ
τὸ
προσταχθὲν
ὑπ' |
[11, 8] |
τῇ
Γάζης
ὁ
μὲν
Σαναβαλλέτης
|
ἀπέθανεν. |
Ἀλέξανδρος
δ'
ἐξελὼν
τὴν
Γάζαν |
[11, 8] |
τοῦ
τῶν
Ὀρεστῶν
γένους
δολοφονηθεὶς
|
ἀπέθανεν. |
Παραλαβὼν
δ'
ὁ
παῖς
αὐτοῦ |
[11, 6] |
τῶν
ἐκείνοις
ὑπαρχόντων
ἥψαντο
κτημάτων.
|
Ἀπέθανον |
δὲ
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἐν |
[11, 6] |
τοῦτο
περικείμενος
οὐδ'
αὐτῆς
παρακαλούσης
|
ἀπέθετο. |
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
ἐπέδειξε
τῷ |
[11, 8] |
τοῦ
βασιλέως
ἐπὶ
τῇ
πρότερον
|
ἀπειθείᾳ. |
Παραγγείλας
οὖν
ἱκεσίαν
τῷ
λαῷ |
[11, 4] |
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
τὸ
ἱερὸν
ἀνακαινισθὲν
|
ἀπειληφέναι |
ταύρους
ἑκατὸν
κριοὺς
διακοσίους
ἄρνας |
[11, 5] |
εἰσὶν
Εὐφράτου
ἕως
δεῦρο,
μυριάδες
|
ἄπειροι |
καὶ
ἀριθμῷ
γνωσθῆναι
μὴ
δυνάμεναι. |
[11, 6] |
ἐξ
ἀνθρώπων
ἀναιροῦντες,
καὶ
δι'
|
ἀπειροκαλίαν |
τῶν
οὐκ
ἐξ
ὧν
προσεδόκησαν |
[11, 5] |
κατηφὲς
τοῦ
προσώπου
καὶ
συγκεχυμένον
|
ἀπεκάθηρεν |
τῇ
περὶ
τῶν
ἐπηγγελμένων
ἡδονῇ. |
[11, 5] |
ἐμποδίζοντες,
πολλούς
τε
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀπέκτειναν |
καὶ
αὐτὸν
ἐζήτουν
τὸν
Νεεμίαν |
[11, 6] |
καὶ
πεντακισχίλιοι.
Καὶ
τούτους
μὲν
|
ἀπέκτειναν |
τῇ
τρισκαιδεκάτῃ
τοῦ
μηνός,
τὴν |
[11, 6] |
καὶ
δεκάτῃ
τοῦ
Δύστρου
μηνὸς
|
ἀπέκτειναν |
τῶν
ἐναντίων
ὡς
τριακοσίους,
καὶ |
[11, 3] |
μετ'
ἄλλων
δύο
κριθεὶς
ἄξιος
|
ἀπέλαυεν |
ἧς
ἤλπισεν
τιμῆς.
(Τῷ
δὲ |
[11, 6] |
τὰ
σώματα
καταρδομένη,
καὶ
τούτων
|
ἀπέλαυον |
ἐπὶ
μῆνας
ἓξ
τετρακόσιαι
τὸν |
[11, 6] |
τοῦ
Περσῶν
αἵματος,
ἐπιξενωθεὶς
ἡμῖν
|
ἀπέλαυσεν |
τῆς
πρὸς
ἅπαντας
χρηστότητος
ἐπὶ |
[11, 3] |
ἀπ'
αὐτῶν
τὰ
ἄδικα
καὶ
|
ἀπελέγχουσα. |
(Καταπαύει
μὲν
ὁ
Ζοροβάβηλος
τὸν |
[11, 3] |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
τῶν
αἰχμαλώτων
|
ἀπελθόντας. |
Καὶ
τοὺς
ἐπιτρόπους
τοὺς
αὐτοῦ |
[11, 1] |
τοῖς
βουλομένοις
εἰς
τὴν
ἰδίαν
|
ἀπελθοῦσι |
πατρίδα
τήν
τε
πόλιν
ἀνακτίζειν |
[11, 5] |
Ἑβραίους
Ξένιος,
κατὰ
δὲ
Μακεδόνας
|
Ἀπελλαῖος |
καλεῖται.
Καθισάντων
δὲ
ἐν
τῷ |
[11, 8] |
ὁ
σημαινόμενος
τότε
μὲν
ἡσθεὶς
|
ἀπέλυσε |
τὸ
πλῆθος,
τῇ
δ'
ἐπιούσῃ |
[11, 6] |
πρὸς
δουλείαν
πικρὰν
ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
|
ἀπεμποληθῆναι· |
μέτριον
γὰρ
τοῦτο
τὸ
κακόν· |
[11, 5] |
νόμῳ
τοῦ
θεοῦ
ἀκολούθως
καὶ
|
ἀπενέγκωσι |
δῶρα
τῷ
Ἰσραηλιτῶν
θεῷ,
ἅπερ |
[11, 6] |
συνεσομένην.
Ὁ
δὲ
πλησιάζων
εὐθὺς
|
ἀπέπεμπεν |
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον.
Ἀφικομένης
δὲ |
[11, 1] |
ἀρχαίας
περὶ
τὴν
θρησκείαν
συνηθείας.
|
Ἀπέπεμψε |
δ'
αὐτοῖς
Κῦρος
καὶ
τὰ |
[11, 4] |
τῆς
Σαμαρείας
καὶ
τὴν
βουλὴν
|
ἀπέπεμψεν. |
Τὰ
δὲ
γεγραμμένα
ἦν
τοιάδε· |
[11, 8] |
νόμοις
χρῆσθαι,
ἀσμένως
ὑπέσχετο
ποιήσειν
|
ἅπερ |
ἀξιοῦσιν.
Εἰπόντος
δ'
αὐτοῦ
πρὸς |
[11, 5] |
καὶ
πᾶσαν
παράσχωσιν
χορηγίαν
εἰς
|
ἅπερ |
βούλεται.
πέπαυσο
δή,
φησί,
λυπούμενος |
[11, 5] |
ἀπενέγκωσι
δῶρα
τῷ
Ἰσραηλιτῶν
θεῷ,
|
ἅπερ |
ηὐξάμην
ἐγώ
τε
καὶ
οἱ |
[11, 3] |
μὴν
στρατηγῶν
καὶ
βασιλέων
ἀναισθήτους
|
ἀπεργάζεται |
καὶ
φίλων
καὶ
συνήθων
ἐξαιρεῖ |
[11, 5] |
διαρπαζόντων,
τῆς
δὲ
νυκτὸς
κακῶς
|
ἀπεργαζομένων, |
ὡς
πολλοὺς
ἐκ
τῆς
χώρας |
[11, 3] |
διήγησιν.
Τὸ
δὲ
κεφάλαιον
τῶν
|
ἀπερχομένων |
περὶ
ἔτη
δώδεκα
τὴν
ἡλικίαν |
[11, 4] |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εὗρον
τοῖς
Κύρου
|
ἀπέσταλκα |
καὶ
βούλομαι
γίνεσθαι
πάντα,
καθὼς |
[11, 8] |
οὓς
Σαναβαλλέτης
πρὸς
αὐτὸν
στρατιώτας
|
ἀπέστειλεν |
καὶ
παρεκάλουν
παραγενόμενον
εἰς
τὴν |
[11, 6] |
καὶ
γὰρ
ἔτυχεν
αὐτῇ
παρών,
|
ἀπέστειλεν |
Μαρδοχαίῳ
γνωσόμενον,
τίνος
συμβεβηκότος
αὐτῷ |
[11, 5] |
ὧν
ἐκταρασσόμενοι
μικροῦ
τῆς
οἰκοδομίας
|
ἀπέστησαν. |
Τὸν
δὲ
Νεεμίαν
οὐδὲν
τούτων |
[11, 8] |
τοῖς
μὲν
οὖν
Σικιμίταις
οὕτως
|
ἀπετάξατο. |
Τοὺς
δὲ
τοῦ
Σαναβαλλέτου
στρατιώτας |
[11, 4] |
ἀκούσαντες
οἱ
Σαμαρεῖται,
ἐτύγχανον
γὰρ
|
ἀπεχθανόμενοι |
τῇ
τε
Ἰούδα
φυλῇ
καὶ |
[11, 4] |
τοῖς
προσχωρίοις
ἔθνεσιν
πάντων
αὐτοῖς
|
ἀπεχθανομένων. |
ἤγαγον
δὲ
καὶ
τὴν
σκηνοπηγίαν |
[11, 5] |
ὡς
καὶ
πρὸς
τὴν
ἐκείνων
|
ἀπέχθειαν |
στησομένους,
μήτε
δ'
ἡμέρας
μήτε |
[11, 4] |
τούτοις
ὑπῆρχεν.
(Οἱ
δὲ
Σαμαρεῖς
|
ἀπεχθῶς |
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
βασκάνως
διακείμενοι |
[11, 6] |
αὐτοῖς
συμφορὰς
ὀδυρόμενοι.
Ὡς
δ'
|
ἀπήγγειλάν |
τινες
τῇ
βασιλίσσῃ
τὸν
Μαρδοχαῖον |
[11, 6] |
τοῖς
ἀλλοτρίοις
βλέπεσθαι
τὰς
γυναῖκας
|
ἀπηγορεύκασιν, |
οὐκ
ἐπορεύετο
πρὸς
τὸν
βασιλέα, |
[11, 3] |
παιδιᾶς.
(Καὶ
οἱ
μὲν
οὕτως
|
ἀπῄεσαν |
ἐξ
ἑκάστης
πατριᾶς
ἀριθμὸς
ὄντες |
[11, 2] |
καὶ
χρήμασιν
διαφθαρέντες
ὑπ'
αὐτῶν
|
ἀπημπόλησαν |
τοῖς
Χουθαίοις
τὸ
περὶ
τοὺς |
[11, 6] |
καί
τι
κἀκείνου
προσιδόντος
αὐτὴν
|
ἀπηνέστερον |
καὶ
διακεκαυμένῳ
ὑπὸ
τῆς
ὀργῆς |
[11, 8] |
ἐνδεικνύμενοι
τὴν
περὶ
αὐτὸν
προθυμίαν
|
ἀπήντησαν |
τῷ
βασιλεῖ
μικροῦ
δεῖν
ἐγγὺς |
[11, 5] |
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
Ἱεροσολύμων
αἰχμαλώτους
|
ἀπῆχθαι |
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
πλήρεις
εὑρίσκεσθαι |
[11, 6] |
καὶ
γὰρ
φύσει
τοῖς
Ἰουδαίοις
|
ἀπηχθάνετο, |
ὅτι
καὶ
τὸ
γένος
τῶν |
[11, 6] |
μέχρι
τῆς
γῆς
κεχυμένον
ἄκροις
|
ἀπῃώρει |
τοῖς
δακτύλοις,
ἥκει
πρὸς
τὸν |
[11, 5] |
οὕτως
ὁρῶν
αὐτοὺς
ἔχοντας
ἐκέλευσεν
|
ἀπιέναι |
πρὸς
αὑτοὺς
καὶ
μὴ
δακρύειν· |
[11, 5] |
τοῦτο
προσέταξα,
καὶ
ὁ
βουλόμενος
|
ἀπίτω, |
καθάπερ
ἔδοξέν
μοι
καὶ
τοῖς |
[11, 4] |
πατρίδας.
~(Ἑβδόμῳ
δὲ
μηνὶ
τῆς
|
ἀπὸ |
Βαβυλῶνος
αὐτῶν
ἐξόδου
περιπέμψαντες
ὅ |
[11, 6] |
βασιλείαν
ὁ
Ἀρταξέρξης
καὶ
καταστήσας
|
ἀπὸ |
Ἰνδίας
ἄχρι
Αἰθιοπίας
τῶν
σατραπειῶν |
[11, 6] |
τοῖς
τε
οἰκονόμοις
καὶ
ἄρχουσιν
|
ἀπὸ |
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς
Αἰθιοπίας
ἑκατὸν |
[11, 6] |
τρόπον·
βασιλεὺς
μέγας
Ἀρταξέρξης
τοῖς
|
ἀπὸ |
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς
Αἰθιοπίας
ἑπτὰ |
[11, 5] |
τῶν
Περσῶν
Σούσων,
ξένων
τινῶν
|
ἀπὸ |
μακρᾶς
ὁδοιπορίας
εἰς
τὴν
πόλιν |
[11, 4] |
πεποιημένοι
τὰς
εὐχὰς
ἀπεδίδοσαν
θύοντες
|
ἀπὸ |
νουμηνίας
τοῦ
ἑβδόμου
μηνός.
ἤρξαντο |
[11, 5] |
αὐτῶν
ἐκέλευσεν
κεῖσθαι
καὶ
σαλπιγκτὰς
|
ἀπὸ |
πεντακοσίων
ἔστησεν
ποδῶν
προστάξας,
ἂν |
[11, 4] |
αἰχμαλωσίας
καὶ
τῆς
ἀναστάσεως
ἐβασιλεύοντο
|
ἀπὸ |
Σαούλου
πρῶτον
ἀρξάμενοι
καὶ
Δαυίδου |
[11, 7] |
Βαγώσης
ὑπέσχετο
τὴν
ἀρχιερωσύνην
παρέξειν.
|
Ἀπὸ |
ταύτης
οὖν
τῆς
πεποιθήσεως
Ἰησοῦς |
[11, 5] |
δὲ
κηρύγματος
ὥστε
πάντας
τοὺς
|
ἀπὸ |
τῆς
αἰχμαλωσίας
συνελθεῖν
εἰς
Ἱεροσόλυμα, |
[11, 3] |
δέ
ἐστιν
καὶ
δίκαιος
οὗτος,
|
ἀπὸ |
τῆς
αὐτῆς
αἰτίας
δεῖ
καὶ |
[11, 5] |
γεγενημένῳ
λύπης
συμμεταλαμβάνοντες.
Ἀναστὰς
δὲ
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
ὁ
Ἔσδρας
καὶ |
[11, 4] |
καὶ
Ζοροβάβηλος
ὁ
ἄρχων
τοὺς
|
ἀπὸ |
τῆς
χώρας
συνήγαγον
εἰς
Ἱεροσόλυμα |
[11, 5] |
Ποιησάμενοι
δὲ
τὰς
εὐχάς,
ἄραντες
|
ἀπὸ |
τοῦ
Εὐφράτου
δωδεκάτῃ
τοῦ
πρώτου |
[11, 5] |
δὲ
τοὺς
ὅρκους
εὐθὺς
ὥρμησεν
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἱεροῦ
εἰς
τὸ
παστοφόριον |
[11, 7] |
ὅμηρον
αὐτῷ
γενήσεσθαι
πρὸς
τὴν
|
ἀπὸ |
τοῦ
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνους
παντὸς |
[11, 6] |
χρήματα
παρέχειν
ἡδέως
ἔλεγεν,
ἵν'
|
ἀπὸ |
τούτων
εἰρηνευθῇ
τῶν
κακῶν
ἡ |
[11, 3] |
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
Ζοροβάβηλος
ἐξελθὼν
|
ἀπὸ |
τῶν
βασιλείων
καὶ
ἀναβλέψας
εἰς |
[11, 5] |
πύλην
τὴν
ἐπὶ
τὴν
ἀνατολὴν
|
ἀποβλέπουσαν |
ἐδεήθησαν
τοῦ
Ἔζδρα
τοὺς
νόμους |
[11, 3] |
τῆς
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως,
ταύτην
|
ἀποδεικνὺς |
τὴν
ἰσχυροτάτην
καὶ
πλέον
τῶν |
[11, 1] |
ἐγὼ
πολλῶν
ἐθνῶν
καὶ
μεγάλων
|
ἀποδείξας |
βασιλέα
πέμψαι
μου
τὸν
λαὸν |
[11, 8] |
καὶ
τιμὴν
ὑπισχνουμένου
καὶ
πάντων
|
ἀποδείξειν |
ὧν
αὐτὸς
ἐπῆρχεν
τόπων
ἡγεμόνα |
[11, 3] |
δοκεῖ.
Τὸν
δὲ
τρόπον
τῆς
|
ἀποδείξεως |
ἐντεῦθεν
ἐλάμβανεν·
πάντων
μὲν
εἶπεν |
[11, 5] |
κατὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ
σοφίαν
|
ἀπόδειξον |
κριτάς,
ὅπως
δικάσωσιν
ἐν
Συρίᾳ |
[11, 3] |
μὲν
τῷ
θεῷ
πάλιν
αὐτοῖς
|
ἀποδιδόντι |
τὴν
πάτριον
γῆν,
εἰς
δὲ |
[11, 5] |
δείξας
τῷ
θεῷ
τὰς
ἐπιστολὰς
|
ἀποδίδωσιν |
τῷ
Ἀδδαίῳ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[11, 4] |
συλήσας
Ναβουχοδονόσορος
εἰς
Βαβυλῶνα
ἐκόμισεν,
|
ἀποδοθῆναι |
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις,
τὴν
δὲ
ἐπιμέλειαν |
[11, 6] |
τὸν
θεὸν
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας
|
ἀποδύεται |
μὲν
τὴν
ἐσθῆτα
ἐκείνην
καὶ |
[11, 5] |
πρὸς
τῇ
πύλῃ
καὶ
ταῦτα
|
ἀποδυρομένου |
προελθών
τις
ἤγγειλεν
αὐτῷ
μέλλειν |
[11, 6] |
μεταμφιάσοντας
αὐτόν.
Οὐ
πεισθέντος
δὲ
|
ἀποδύσασθαι |
τὸν
σάκκον,
οὐ
γὰρ
ἐφ' |
[11, 3] |
ἀξιοῦται.
Καὶ
οὐκ
ἔστιν
ἡμῖν
|
ἀποζευχθῆναι |
γυναικῶν,
ἀλλὰ
χρυσὸν
πολὺν
κτησάμενοι |
[11, 6] |
γὰρ
ἁμαρτόν
τι
κινδυνεύειν
ἀκλεῶς
|
ἀποθανεῖν, |
ἀλλ'
αὐτὸν
γὰρ
εἶναι
τὴν |
[11, 6] |
παρὰ
τὸν
νόμον
ὑπισχνεῖτο,
κἂν
|
ἀποθανεῖν |
δέῃ
τοῦτο
ὑπομενεῖν.
(Καὶ
Μαρδοχαῖος |
[11, 6] |
ἐξ
ἐκείνου
τοῦ
σταυροῦ
κρεμασθέντα
|
ἀποθανεῖν. |
ὅθεν
ἐπέρχεταί
μοι
τὸ
θεῖον |
[11, 4] |
ἢ
πεντακοσίοις
διήγαγον
μετὰ
Μωυσῆν
|
ἀποθανόντα |
καὶ
Ἰησοῦν
τὸν
στρατηγόν.
Καὶ |
[11, 7] |
συμβάντα
τοῦτον
εἶχεν
τὸν
τρόπον.
|
~(Ἀποθανόντος |
δὲ
τοῦ
ἀρχιερέως
Ἐλεασίβου
τὴν |
[11, 5] |
καιρὸν
καὶ
Ἰωακείμου
τοῦ
ἀρχιερέως
|
ἀποθανόντος |
παῖς
αὐτοῦ
Ἐλεάσιβος
τὴν
ἀρχιερωσύνην |
[11, 6] |
τῆς
αὐλῆς
σάκκον
ἐνδεδυμένον
ἐκέλευσεν
|
ἀποθέμενον |
ἐνδύσασθαι
τὴν
πορφύραν.
Ὁ
δὲ |
[11, 1] |
τοῦ
πλήθους
εἰς
τὸν
ναὸν
|
ἀποθησομένοις. |
Πέμπει
δὲ
καὶ
ἐπιστολὴν
πρὸς |
[11, 6] |
βασιλεὺς
ἀκλήτῳ
προσελθόντι,
οὗτος
οὐκ
|
ἀποθνήσκει |
μόνος,
ἀλλὰ
συγγνώμης
τυχὼν
σώζεται. |
[11, 6] |
ὁ
εἰσερχόμενος
πρὸς
αὐτὸν
ἄκλητος
|
ἀποθνήσκει, |
πλὴν
εἰ
μή
τινα
σώζειν |
[11, 4] |
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸν
ἴδιον
|
ἀποκατασταθῆναι |
ναὸν
οἰκοδομηθέντα.
Τοῦτο
γὰρ
ἐπέστειλεν |
[11, 3] |
ἐβουλήθη
περὶ
τῆς
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀποκαταστάσεως, |
ταῦτα
καὶ
Δαρεῖος
διετάξατο.
(Τυχὼν |
[11, 4] |
πράγμασιν
αὐτοῦ
τὴν
τῶν
Ἱεροσολύμων
|
ἀποκατάστασιν |
ἔσεσθαι,
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
παρὰ |
[11, 3] |
αὐτοῖς
τὸν
τοῦ
θεοῦ
ναόν,
|
ἀποκαταστῆσαι |
δὲ
καὶ
τὰ
σκεύη,
ὅσα |
[11, 5] |
Ἱεροσόλυμα
καὶ
τὴν
οἰκείαν
γῆν
|
ἀποκαταστήσαντα |
καὶ
τοὺς
Περσῶν
βασιλέας
ἀναγκάσαντα> |
[11, 1] |
πάλιν
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
πάτριον
|
ἀποκαταστήσει |
γῆν
καὶ
τὸν
ναὸν
οἰκοδομήσουσι |
[11, 1] |
ἵνα
διακομίσωσιν
εἰς
Ἱεροσόλυμα
καὶ
|
ἀποκαταστήσωσιν |
εἰς
τὸν
ναὸν
τοῦ
θεοῦ. |
[11, 2] |
τὸν
κύκλον
τῶν
τειχῶν
ἀπολαβούσης
|
ἀποκλείεταί |
σοι
ἡ
ὁδὸς
ἡ
ἐπὶ |
[11, 8] |
ἐπὶ
τούτοις.
Τοῦ
δ'
ἀρχιερέως
|
ἀποκριναμένου |
τοῖς
γραμματοφόροις,
ὡς
ὅρκους
εἴη |
[11, 5] |
αὐτοῖς
ἐπυνθάνετο,
πόθεν
εἶεν
παραγενόμενοι.
|
Ἀποκριναμένων |
δ'
ἥκειν
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας, |
[11, 6] |
καὶ
τοὺς
ἐν
Σούσοις
Ἰουδαίους
|
ἀποκτεῖναι |
τῶν
ἐχθρῶν
περὶ
πεντακοσίους.
Τοῦ |
[11, 2] |
καὶ
τὸν
κύκλον
τῶν
τειχῶν
|
ἀπολαβούσης |
ἀποκλείεταί
σοι
ἡ
ὁδὸς
ἡ |
[11, 6] |
ἐζήτουν
πῶς
εἰς
ἅπαντα
τούτων
|
ἀπολαύειν |
αὐτοῖς
γένοιτο.
Τοῦ
δὲ
διὰ |
[11, 6] |
ἧς
οὐ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
|
ἀπολαύοι |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τῆς |
[11, 1] |
ναὸν
οἰκοδομήσουσι
καὶ
τῆς
ἀρχαίας
|
ἀπολαύσουσιν |
εὐδαιμονίας,
ταῦτ'
αὐτοῖς
παρέσχεν.
Παρορμήσας |
[11, 3] |
ὄντων
ἡμῖν,
ἵνα
τοῦ
κάλλους
|
ἀπολαύσωμεν |
καὶ
μεταλάβωμεν.
Ἐγκαταλείπομεν
δὲ
καὶ |
[11, 5] |
Βαβυλῶνι
δίκαιος
ἀνὴρ
καὶ
δόξης
|
ἀπολαύων |
ἀγαθῆς
παρὰ
τῷ
πλήθει
πρῶτος |
[11, 6] |
καὶ
συνδιεῖπεν
αὐτῷ
τὴν
ἀρχὴν
|
ἀπολαύων |
ἅμα
καὶ
τῆς
κοινωνίας
τοῦ |
[11, 6] |
πάντας
σὺν
γυναιξὶ
καὶ
τέκνοις
|
ἀπολέσαι |
μηδεμίαν
φειδῶ
ποιησαμένους,
μηδ'
ἐλέῳ |
[11, 6] |
Ὁ
δ'
οὐ
βουλόμενος
ἀργῶς
|
ἀπολέσαι |
τὴν
ἀγρυπνίαν,
ἀλλ'
εἴς
τι |
[11, 8] |
ἡττήθη
καὶ
πολλὴν
τῆς
στρατιᾶς
|
ἀπολέσας |
ληφθέντων
αἰχμαλώτων
αὐτοῦ
τῆς
μητρὸς |
[11, 8] |
καὶ
τὸν
ἀρχιερέα
μετ'
αἰκίας
|
ἀπολέσειν |
λογιζομένων,
τὰ
ἐναντία
τούτων
ἐγένετο. |
[11, 6] |
ὑπηκόοις
εὐεργεσίαν
καταθέσθαι,
κελεύσεις
πρόρριζον
|
ἀπολέσθαι |
μηδέ
τι
αὐτοῦ
λείψανον
καταλιπεῖν |
[11, 6] |
ἅπαν
σὺν
γυναιξὶ
καὶ
τέκνοις
|
ἀπολέσθαι. |
Τὴν
δ'
αἰτίαν
μετ'
οὐ |
[11, 6] |
ᾧ
παραιτήσεται
τοὺς
Ἰουδαίους
κινδυνεύοντας
|
ἀπολέσθαι· |
τὸν
γὰρ
τὴν
δευτέραν
ἔχοντα |
[11, 6] |
ὀργὴν
ἀναλαβεῖν,
ὑφ'
ἧς
ἐκινδύνευσαν
|
ἀπολέσθαι. |
Τοῦτο
δὲ
οὐκ
ἐκ
τῶν |
[11, 6] |
ἤμελλον
ἐν
ταύτῃ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
ἀπολέσωσιν. |
Οἱ
δὲ
ἄρχοντες
τῶν
σατραπειῶν |
[11, 4] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πανδημεὶ
μηδὲν
προθυμίας
|
ἀπολιπόντες, |
κατεσκεύασάν
τε
θυσιαστήριον
ἐφ'
οὗ |
[11, 6] |
νῦν
ὑπεριδεῖν
αὐτοῦ
τὸ
ἔθνος
|
ἀπολλύμενον, |
ἀλλ'
ὡς
καὶ
πρότερον
αὐτοῦ |
[11, 6] |
αὐτῇ
διαφθαρείσης
καὶ
τῶν
ὁμοφύλων
|
ἀπολομένων |
οὐκ
ἂν
ὑπομένειν
τὸν
βίον. |
[11, 5] |
δ'
εὐθὺς
ὡς
εἶχεν
μηδὲ
|
ἀπολουσάμενος |
διακονήσων
ἔσπευσεν
τῷ
βασιλεῖ
τὴν |
[11, 6] |
τὴν
βασιλείαν
διεφύλαξεν,
οὐ
μόνον
|
ἀπολύω |
τῆς
ἐκ
τῶν
προαπεσταλμένων
τιμωρίας, |
[11, 6] |
διὰ
τὸν
νόμον
εὐλαβείας
αὐτὴν
|
ἀπολύων. |
Ἡ
δ'
ὑπὸ
τούτων
ἀναζωπυρήσασα, |
[11, 6] |
πεντακοσίους.
Τοῦ
δὲ
βασιλέως
τῶν
|
ἀπολωλότων |
δηλώσαντος
τὸν
ἀριθμὸν
Ἐσθήρᾳ
καὶ |
[11, 8] |
χώραν
εἰς
γεωργίαν
καὶ
κατοίκησιν
|
ἀπομερίζοντος |
καὶ
παντὶ
τρόπῳ
τῷ
γαμβρῷ |
[11, 5] |
θεῷ
κεχαρισμένα
συμφέροντα
δὲ
αὐτοῖς
|
ἀποπεμψαμένους |
τὰς
γυναῖκας.
Οἱ
δὲ
ποιήσειν |
[11, 5] |
καὶ
τῶν
Λευιτῶν
καὶ
Ἰσραηλιτῶν
|
ἀποπέμψασθαι |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα |
[11, 1] |
καὶ
δέκα·
οὗτος
γὰρ
ἐν
|
ἀπορρήτῳ |
εἶπε
ταῦτα
λέγειν
τὸν
θεόν, |
[11, 3] |
διάνοιαν
τῆς
συναφῆς
τῶν
πραγμάτων
|
ἀποσπάσας |
δυσπαρακολούθητον
αὐτοῖς
ποιήσω
τὴν
διήγησιν. |
[11, 6] |
καὶ
τὸ
πρὸς
ἐκείνην
εὔνουν
|
ἀποσπώμενον |
κατὰ
μικρὸν
γίνεσθαι
τῆς
συνούσης. |
[11, 2] |
βιβλία·
εὑρήσεις
γὰρ
ἐν
αὐτοῖς
|
ἀποστάτας |
καὶ
τῶν
βασιλέων
ἐχθροὺς
Ἰουδαίους |
[11, 2] |
καὶ
τήν
τε
πόλιν
τὴν
|
ἀποστάτιν |
καὶ
πονηρὰν
οἰκοδομοῦσιν
καὶ
τὰς |
[11, 8] |
ὄρει
καὶ
κατῳκημένην
ὑπὸ
τῶν
|
ἀποστατῶν |
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους,
ἰδόντες
ὅτι |
[11, 8] |
κρατήσας
ἐπολιόρκει
Τύρον,
ἠξίου
τε
|
ἀποστείλας |
γράμματα
πρὸς
τὸν
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 6] |
βασιλέα,
καὶ
πολλάκις
τοὺς
εὐνούχους
|
ἀποστέλλοντος |
πρὸς
αὐτὴν
οὐδὲν
ἧττον
ἐνέμεινεν |
[11, 6] |
ἐκκλησίαν
συναγαγεῖν
καὶ
νηστεῦσαι
πάντων
|
ἀποσχομένους |
ὑπὲρ
αὐτῆς
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας, |
[11, 6] |
καὶ
ποτῷ
καὶ
τοῖς
ἡδέσιν
|
ἀποταξαμένη |
τρισὶν
ἡμέραις
ᾔτει
τὸν
θεὸν |
[11, 3] |
σωματοφυλάκων
ἕκαστον
ἐκέλευσεν
πάντων
ἀκουόντων
|
ἀποφαίνεσθαι |
τὸ
δοκοῦν
αὐτῷ
περὶ
τῶν |
[11, 6] |
τῆς
βασιλικῆς
παρὰ
πάντων
τιμῆς
|
ἀποφέρεσθαι, |
τὴν
εὐτυχίαν
οὐκ
ἤνεγκεν
οὐδὲ |
[11, 3] |
βιαιότατον.
(Ὡς
δὲ
ὁ
πρῶτος
|
ἀποφηνάμενος |
περὶ
τῆς
ἰσχύος
τοῦ
οἴνου |
[11, 6] |
ἀριθμὸν
οὖσαι.
ὅτε
δ'
ἐνόμιζεν
|
ἀποχρώντως |
τῷ
προειρημένῳ
χρόνῳ
τὴν
ἐπιμέλειαν |
[11, 6] |
ἐξέτεινεν
πρὸς
αὐτόν·
ὁ
δὲ
|
ἁπτόμενος |
αὐτῆς
ἀκίνδυνος
ἦν.
Καὶ
περὶ |
[11, 6] |
ἔχῃ,
τὸν
τοῦ
λαοῦ
κίνδυνον
|
ἀπωδύρετο |
καὶ
πρὸς
ἀπώλειαν
ἔλεγεν
μετὰ |
[11, 4] |
ἑτέρων
ἠδύναντο
τοὺς
Ἰουδαίους
οὐκ
|
ἀπώκνουν. |
Ἔδοξεν
οὖν
πρεσβευσαμένοις
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις |
[11, 6] |
κακούργως
καὶ
μετὰ
ἀπάτης
πρὸς
|
ἀπώλειαν |
αἰτησάμενος·
τούτῳ
γάρ
με
τῷ |
[11, 6] |
ἐχθροὺς
τῶν
Ἰουδαίων
καὶ
τὴν
|
ἀπώλειαν |
αὐτοῖς
τὴν
μέλλουσαν,
ἐὰν
ὀλιγωρηθῶσιν |
[11, 6] |
πάντες
ἐπὶ
τὴν
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀπώλειαν |
εἰς
τὴν
προειρημένην
ἡμέραν
ἐγίνοντο· |
[11, 6] |
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
ἀλιτηρίου
πρὸς
|
ἀπώλειαν |
ἐκδοθέντας
Ἰουδαίους
οὐ
πονηροὺς
κατανοήσας, |
[11, 6] |
λαοῦ
κίνδυνον
ἀπωδύρετο
καὶ
πρὸς
|
ἀπώλειαν |
ἔλεγεν
μετὰ
τοῦ
ἔθνους
ἐκδεδόσθαι, |
[11, 6] |
τῶν
χρημάτων
ὑπόσχεσιν,
ᾗ
τὴν
|
ἀπώλειαν |
τοῦ
ἔθνους
ᾐτεῖτο
παρὰ
τοῦ |
[11, 6] |
νῦν
αὐτὸ
ῥύσασθαι
τῆς
κατηγγελμένης
|
ἀπωλείας· |
οὐδὲ
γὰρ
ἁμαρτόν
τι
κινδυνεύειν |
[11, 5] |
προπέμψοντας.
Ποιησάμενοι
δὲ
τὰς
εὐχάς,
|
ἄραντες |
ἀπὸ
τοῦ
Εὐφράτου
δωδεκάτῃ
τοῦ |
[11, 5] |
ἀργυρίου
τάλαντα
ἑξακόσια
πεντήκοντα,
σκεύη
|
ἀργυρᾶ |
ταλάντων
ἑκατόν,
καὶ
χρύσεα
σκεύη |
[11, 1] |
ἀργύρεοι
τετρακόσιοι,
θηρίκλεια
χρύσεα
πεντήκοντα,
|
ἀργύρεα |
τετρακόσια,
κάδοι
χρύσεοι
πεντήκοντα,
ἀργύρεοι |
[11, 1] |
ἀργύρεοι
πεντακόσιοι,
σπονδεῖα
χρύσεα
τεσσαράκοντα,
|
ἀργύρεα |
τριακόσια,
φιάλαι
χρυσαῖ
τριάκοντα,
ἀργύρεαι |
[11, 1] |
ἀργύρεα
τριακόσια,
φιάλαι
χρυσαῖ
τριάκοντα,
|
ἀργύρεαι |
δισχίλιαι
τετρακόσιαι,
σκεύη
τε
ἄλλα |
[11, 1] |
ἀργύρεα
τετρακόσια,
κάδοι
χρύσεοι
πεντήκοντα,
|
ἀργύρεοι |
πεντακόσιοι,
σπονδεῖα
χρύσεα
τεσσαράκοντα,
ἀργύρεα |
[11, 1] |
ἐστιν
τοσοῦτος·
ψυκτῆρες
χρύσεοι
πεντήκοντα,
|
ἀργύρεοι |
τετρακόσιοι,
θηρίκλεια
χρύσεα
πεντήκοντα,
ἀργύρεα |
[11, 6] |
σκήνωμα
πηξάμενος
ἐκ
χρυσέων
καὶ
|
ἀργυρέων |
κιόνων
ὕφη
λίνεα
καὶ
πορφύρεα |
[11, 6] |
ἀξιώσαντος
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τὸ
|
ἀργύριον |
αὐτῷ
χαρίζεται
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[11, 5] |
τε
καὶ
οἱ
φίλοι·
καὶ
|
ἀργύριον |
καὶ
χρυσίον
ὅσον
ἂν
εὑρεθῇ |
[11, 3] |
πρὸς
τὴν
τοῦ
βίου
χρείαν
|
ἀργύριον, |
πέμψαι
δὲ
καὶ
τὰ
σκεύη, |
[11, 5] |
γένους
παρέστησεν
τὰ
ἱερὰ
χρήματα,
|
ἀργυρίου |
τάλαντα
ἑξακόσια
πεντήκοντα,
σκεύη
ἀργυρᾶ |
[11, 6] |
αὐτὸς
ἐπηγγείλατο
μυριάδας
δώσειν
ταλάντων
|
ἀργυρίου |
τέσσαρας,
ὅπου
ἂν
κελεύσῃ.
Ταῦτα |
[11, 1] |
ἵνα
συμβάλωνται
χρυσὸν
αὐτοῖς
καὶ
|
ἄργυρον |
εἰς
τὴν
οἰκοδομίαν
τοῦ
ναοῦ |
[11, 3] |
ἀλλὰ
χρυσὸν
πολὺν
κτησάμενοι
καὶ
|
ἄργυρον |
καὶ
ἄλλο
τι
τῶν
πολυτελῶν |
[11, 1] |
οἱ
μὲν
χρυσὸν
οἱ
δ'
|
ἄργυρον |
οἱ
δὲ
βοσκημάτων
πλῆθος
σὺν |
[11, 3] |
συνεβάλοντο
μνᾶς
μὲν
χρυσίου
ἑκατὸν
|
ἀργύρου |
δὲ
πεντακισχιλίας.
Οὕτως
μὲν
οὖν |
[11, 5] |
πάντα
τε,
ὅσα
βούλει
ἐξ
|
ἀργύρου |
καὶ
χρυσοῦ
κατασκευάσαι,
ποιεῖν
ἐξέστω |
[11, 6] |
ὕπνον.
Ὁ
δ'
οὐ
βουλόμενος
|
ἀργῶς |
ἀπολέσαι
τὴν
ἀγρυπνίαν,
ἀλλ'
εἴς |
[11, 6] |
τὴν
ἐπιοῦσαν.
Ἔλεγέν
τε
μὴ
|
ἀρέσκεσθαι |
Μαρδοχαῖον
ὁρῶντα
ἐν
τῇ
αὐλῇ |
[11, 4] |
αὐτῶν
εὐδαίμονος
καὶ
πάντας
ὑπερβάλλοντος
|
ἀρετῇ |
πολὺν
διαμεῖναι
χρόνον.
Ἐπεὶ
δὲ |
[11, 6] |
βασιλέως
τῶν
ἀπολωλότων
δηλώσαντος
τὸν
|
ἀριθμὸν |
Ἐσθήρᾳ
καὶ
περὶ
τῶν
ἐπὶ |
[11, 6] |
ἐπὶ
μῆνας
ἓξ
τετρακόσιαι
τὸν
|
ἀριθμὸν |
οὖσαι.
ὅτε
δ'
ἐνόμιζεν
ἀποχρώντως |
[11, 5] |
ἱεροψαλτῶν
καὶ
ἱεροδούλων
πολλοὶ
τὸν
|
ἀριθμόν. |
Συναγαγὼν
δὲ
τοὺς
ἐκ
τῆς |
[11, 1] |
ναὸν
τοῦ
θεοῦ.
Ὁ
δ'
|
ἀριθμὸς |
αὐτῶν
ἐστιν
τοσοῦτος·
ψυκτῆρες
χρύσεοι |
[11, 3] |
οὕτως
ἀπῄεσαν
ἐξ
ἑκάστης
πατριᾶς
|
ἀριθμὸς |
ὄντες
ὡρισμένος.
Ἐμοὶ
δὲ
οὐκ |
[11, 5] |
ἕως
δεῦρο,
μυριάδες
ἄπειροι
καὶ
|
ἀριθμῷ |
γνωσθῆναι
μὴ
δυνάμεναι.
Πρὸς
δὲ |
[11, 3] |
ἐπιβοήσαντος
δὲ
τοῦ
πλήθους
ὡς
|
ἄριστα |
εἰπόντος,
καὶ
ὅτι
τὸ
ἀληθὲς |
[11, 6] |
καὶ
ἀναγινώσκοντος
εὑρέθη
τις
δι'
|
ἀριστείαν |
ἔν
τινι
γέρας
εἰληφὼς
χώραν, |
[11, 6] |
τοῦ
βασιλέως
μόνον,
ἣν
ᾤετο
|
ἀρίστην |
εἶναι
ταύτην
φανερὰν
ἐποίησεν.
Εἶπεν |
[11, 4] |
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
πολιτείᾳ
χρώμενοι
|
ἀριστοκρατικῇ |
μετὰ
ὀλιγαρχίας·
οἱ
γὰρ
ἀρχιερεῖς |
[11, 6] |
οὐ
πονηροὺς
κατανοήσας,
ἀλλὰ
τὸν
|
ἄριστον |
πολιτευομένους
τρόπον
καὶ
τῷ
θεῷ |
[11, 6] |
ἦν.
Καὶ
περὶ
μὲν
τούτων
|
ἀρκούντως |
ἡμῖν
δεδήλωται.
~(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον |
[11, 3] |
καὶ
ἐπὶ
χρυσίου
καθεύδειν
καὶ
|
ἅρμα |
χρυσοχάλινον
καὶ
κίδαριν
βύσσινον
καὶ |
[11, 5] |
τοῦ
λαοῦ
σωτηρίας,
κριοὺς
ἐνενήκοντα,
|
ἄρνας |
ἑβδομηκονταδύο,
ἐρίφους
εἰς
παραίτησιν
τῶν |
[11, 4] |
λόγον
ταύρους
καὶ
κριοὺς
καὶ
|
ἄρνας |
καὶ
ἐρίφους
καὶ
σεμίδαλιν
καὶ |
[11, 4] |
ἀπειληφέναι
ταύρους
ἑκατὸν
κριοὺς
διακοσίους
|
ἄρνας |
τετρακοσίους
χιμάρους
δώδεκα
κατὰ
φυλήν, |
[11, 7] |
τὰς
καθημερινὰς
ἐπιφέρειν
θυσίας
ὑπὲρ
|
ἀρνὸς |
ἑκάστου
τελεῖν
αὐτοὺς
δημοσίᾳ
δραχμὰς |
[11, 8] |
ταῖς
συμφοραῖς
ὄντας
τοὺς
Ἰουδαίους
|
ἀρνοῦνται |
συγγενεῖς
ὁμολογοῦντες
τότε
τὴν
ἀλήθειαν, |
[11, 4] |
ἀναστάσεως
ἐβασιλεύοντο
ἀπὸ
Σαούλου
πρῶτον
|
ἀρξάμενοι |
καὶ
Δαυίδου
ἐπὶ
ἔτη
πεντακόσια |
[11, 5] |
πλῆθος.
καὶ
ταῦτα
δόξαν
αὐτοῖς
|
ἀρξάμενοι |
τῇ
νουμηνίᾳ
τοῦ
δεκάτου
μηνὸς |
[11, 6] |
ἄρχουσι
τάδε
γράφει.
Πολλῶν
ἐθνῶν
|
ἄρξας |
καὶ
πάσης
ἧς
ἐβουλήθην
κρατήσας |
[11, 8] |
καθὼς
καὶ
πρότερον
τοῖς
Ἀσσυρίων
|
ἄρξασιν |
ἐγένετο.
Συγχωρήσαντος
δὲ
Ἀλεξάνδρου
πᾶσαν |
[11, 3] |
δὲ
ἀλλὰ>
γῆν
ἐργαζόμενοι
καὶ
|
ἀροῦντες |
ὅταν
πονήσαντες
καὶ
ἅπασαν
τὴν |
[11, 5] |
πάσχον
τὸ
ἔθνος
ἡμῶν
οὕτως
|
ἅρπαγμα |
πάντων
καὶ
λάφυρον
γενόμενον;
διατρίβοντος |
[11, 1] |
πεντακοσίας
καὶ
εἰς
σεμίδαλιν
πυρῶν
|
ἀρτάβας |
δισμυρίας
πεντακοσίας.
Κελεύω
δὲ
τὴν |
[11, 6] |
εἰς
τὸν
υἱὸν
Κῦρον,
ὃν
|
Ἀρταξέρξην |
Ἕλληνες
καλοῦσιν,
συνέβη
μεταβῆναι.
Τούτου |
[11, 6] |
Παραλαβὼν
γὰρ
τὴν
βασιλείαν
ὁ
|
Ἀρταξέρξης |
καὶ
καταστήσας
ἀπὸ
Ἰνδίας
ἄχρι |
[11, 6] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
βασιλεὺς
μέγας
|
Ἀρταξέρξης |
τοῖς
ἀπὸ
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς |
[11, 6] |
ἔχει
τὸν
τρόπον·
βασιλεὺς
μέγας
|
Ἀρταξέρξης |
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ
τὰ
ἡμέτερα |
[11, 6] |
δὲ
Μαρδοχαῖος
τοῖς
ἐν
τῇ
|
Ἀρταξέρξου |
βασιλείᾳ
ζῶσιν>
Ἰουδαίοις
ταύτας
παραφυλάσσειν |
[11, 7] |
Περσῶν.
Βαγώσης
δὲ
ὁ
στρατηγὸς
|
Ἀρταξέρξου |
γνούς,
ὅτι
Ἰωάννης
ὁ
ἀρχιερεὺς |
[11, 6] |
αὐτῷ
τὴν
τιμὴν
παρ'
αὐτῶν
|
Ἀρταξέρξου |
κελεύοντος
γενέσθαι.
Μαρδοχαίου
δὲ
διὰ |
[11, 6] |
Καὶ
τὰ
μὲν
τούτοις
βασιλεύοντος
|
Ἀρταξέρξου |
συμβάντα
τοῦτον
εἶχεν
τὸν
τρόπον. |
[11, 7] |
Βαγώσης
ὁ
στρατηγὸς
τοῦ
ἄλλου>
|
Ἀρταξέρξου |
τὸν
ναὸν
ἐμίανεν
καὶ
φόρους |
[11, 1] |
τὸν
ναὸν
οἰκοδομήσουσι
καὶ
τῆς
|
ἀρχαίας |
ἀπολαύσουσιν
εὐδαιμονίας,
ταῦτ'
αὐτοῖς
παρέσχεν. |
[11, 4] |
πάλαι
κατασκευαζόμενον,
ὅσον
εἶεν
τῆς
|
ἀρχαίας |
εὐδαιμονίας
ὑποβεβηκότες
καὶ
τῆς
ἀξίας |
[11, 1] |
τῆς
πόλεως
καὶ
ἀναβιούσης
τῆς
|
ἀρχαίας |
περὶ
τὴν
θρησκείαν
συνηθείας.
Ἀπέπεμψε |
[11, 6] |
Τοῦτο
δὲ
οὐκ
ἐκ
τῶν
|
ἀρχαιοτέρων |
οὐδ'
ἀκοῇ
γνωρίμων
ἡμῖν
οὕτως |
[11, 8] |
Τύρου
πολιορκίας,
ὧν
τε
αὐτὸς
|
ἄρχει |
τόπων
ἔλεγεν
αὐτῷ
παραδιδόναι
τούτους |
[11, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
βασιλεῦσιν
ἀντιστήσονται
καὶ
|
ἄρχειν |
μᾶλλον
ἢ
ὑπακούειν
ἐθελήσουσιν.
Ἐνεργουμένων |
[11, 8] |
(Τελευτήσαντος
δὲ
Ἀλεξάνδρου
ἡ
μὲν
|
ἀρχὴ |
εἰς
τοὺς
διαδόχους
ἐμερίσθη,
τὸ |
[11, 6] |
βασιλεῖ
καὶ
συνδιεῖπεν
αὐτῷ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἀπολαύων
ἅμα
καὶ
τῆς
κοινωνίας |
[11, 8] |
τῶν
Ἑλλήνων
καταλύσειν
τὴν
Περσῶν
|
ἀρχὴν |
ἐδήλου,
νομίσας
αὐτὸς
εἶναι
ὁ |
[11, 6] |
τῶν
εὐνοούντων
ἐρημώσας
ἐβούλετο
τὴν
|
ἀρχὴν |
εἰς
ἄλλους
μεταβαλεῖν.
Ἐγὼ
δὲ |
[11, 3] |
τὸν
Καμβύσου
θάνατον
τὴν
Περσῶν
|
ἀρχὴν |
ἐνιαυτῷ
κατέσχον
οἱ
λεγόμενοι
ἑπτὰ |
[11, 8] |
στρατιᾶς
καὶ
τὴν
Περσῶν
παραδώσειν
|
ἀρχήν. |
ὅθεν
ἄλλον
μὲν
οὐδένα
θεασάμενος |
[11, 8] |
πρὸς
τοὺς
ἀλλοφύλους
αὐτοῖς
κοινωνίας
|
ἀρχὴν |
τοῦτο
ἔσεσθαι.
Ὑπάρξαι
μέντοι
καὶ |
[11, 6] |
τοῦ
τε
βίου
καὶ
τῆς
|
ἀρχῆς |
Ἐσθῆρα
κακούργως
καὶ
μετὰ
ἀπάτης |
[11, 8] |
τὴν
ἱερωσύνην,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
ἀρχιερατικὴν |
παρέξειν
δύναμιν
καὶ
τιμὴν
ὑπισχνουμένου |
[11, 8] |
ταῖς
βυσσίναις
αὐτῶν,
τὸν
δὲ
|
ἀρχιερέα |
ἐν
τῇ
ὑακινθίνῳ
καὶ
διαχρύσῳ |
[11, 8] |
στρατεύσειν
ἐπὶ
τὸν
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀρχιερέα |
καὶ
διδάξειν
πάντας,
πρὸς
τίνας |
[11, 8] |
ἀρχιερέως
ὑφήγησιν,
αὐτὸν
δὲ
τὸν
|
ἀρχιερέα |
καὶ
τοὺς
ἱερεῖς
ἀξιοπρεπῶς
ἐτίμησεν. |
[11, 8] |
τε
πόλιν
διαρπάσειν
καὶ
τὸν
|
ἀρχιερέα |
μετ'
αἰκίας
ἀπολέσειν
λογιζομένων,
τὰ |
[11, 8] |
ἁπάντων
αὐτὸς
προσκυνήσειεν
τὸν
Ἰουδαίων
|
ἀρχιερέα; |
οὐ
τοῦτον,
εἶπεν,
προσεκύνησα,
τὸν |
[11, 8] |
προσεκύνησεν
τὸ
ὄνομα
καὶ
τὸν
|
ἀρχιερέα |
πρῶτος
ἠσπάσατο.
Τῶν
δὲ
Ἰουδαίων |
[11, 8] |
γράμματα
πρὸς
τὸν
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀρχιερέα |
συμμαχίαν
τε
αὐτῷ
πέμπειν
καὶ |
[11, 8] |
τὸν
Παρμενίωνα
καὶ
δεξιωσάμενος
τὸν
|
ἀρχιερέα |
τῶν
Ἰουδαίων
παραθεόντων
εἰς
τὴν |
[11, 4] |
ἀριστοκρατικῇ
μετὰ
ὀλιγαρχίας·
οἱ
γὰρ
|
ἀρχιερεῖς |
προεστήκεσαν
τῶν
πραγμάτων
ἄχρι
οὗ |
[11, 5] |
Κατ'
ἐκεῖνον
δὲ
τὸν
καιρὸν
|
ἀρχιερεὺς |
ἦν
Ἰησοῦ
παῖς
Ἰωάκειμος
ὄνομα. |
[11, 8] |
ἤδη
τὸν
καιρὸν
καὶ
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
Ἰαδδοῦς
καὶ
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ὀνίας |
[11, 8] |
πόλιν
ἀναβαίνειν
ἐσπουδάκει.
Ὁ
δ'
|
ἀρχιερεὺς |
Ἰαδδοῦς
τοῦτ'
ἀκούσας
ἦν
ἐν |
[11, 4] |
σφόδρα
ὀχυρά,
Ζοροβάβηλος
καὶ
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
Ἰησοῦς
δούλους
μὲν
αὐτοὺς
ἔφασαν |
[11, 4] |
αὐτῶν
ἐξόδου
περιπέμψαντες
ὅ
τε
|
ἀρχιερεὺς |
Ἰησοῦς
καὶ
Ζοροβάβηλος
ὁ
ἄρχων |
[11, 3] |
θεραπεύουσι
τὸν
θεὸν
ὅ
τε
|
ἀρχιερεὺς |
καὶ
οἱ
ἱερεῖς,
ἐκ
τῶν |
[11, 4] |
λόγους
Ζοροβάβηλος
καὶ
Ἰησοῦς
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
καὶ
οἱ
τῶν
πατριῶν
ἡγεμόνες |
[11, 7] |
Ἀρταξέρξου
γνούς,
ὅτι
Ἰωάννης
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
τῶν
Ἰουδαίων
τὸν
ἴδιον
ἀδελφὸν |
[11, 8] |
ἐπὶ
τῷ
τὸν
Ἰαδδοῦ
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
ἀδελφὸν
ἀλλοφύλῳ
συνοικοῦντα
μετέχειν
τῆς |
[11, 8] |
ἂν
αὐτοὶ
θέλωσιν.
Τοῦ
δ'
|
ἀρχιερέως |
αἰτησαμένου
χρήσασθαι
τοῖς
πατρίοις
νόμοις |
[11, 5] |
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
Ἰωακείμου
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
ἀποθανόντος
παῖς
αὐτοῦ
Ἐλεάσιβος
τὴν |
[11, 8] |
μετανοήσειν
ἐπὶ
τούτοις.
Τοῦ
δ'
|
ἀρχιερέως |
ἀποκριναμένου
τοῖς
γραμματοφόροις,
ὡς
ὅρκους |
[11, 7] |
τὸν
τρόπον.
~(Ἀποθανόντος
δὲ
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
Ἐλεασίβου
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ἰώδας
ὁ |
[11, 8] |
ἔχοι
Μανασσῆ
τοῦ
τῶν
Ἰουδαίων
|
ἀρχιερέως |
Ἰαδδοῦ
ἀδελφόν,
πολλοὺς
δὲ
καὶ |
[11, 5] |
τε
τῶν
Ἰησοῦ
ἐκγόνων
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
καὶ
τῶν
ἱερέων
καὶ
τῶν |
[11, 4] |
τοῦ
τε
Ζοροβαβήλου
καὶ
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
ὁ
Σισίννης
καὶ
οἱ
σὺν |
[11, 3] |
καὶ
Ἰησοῦς
υἱὸς
Ἰωσεδέκου
τοῦ
|
ἀρχιερέως. |
Πρὸς
τούτοις
ὁ
Μαρδοχαῖος
καὶ |
[11, 8] |
προσιέναι
τῷ
θυσιαστηρίῳ.
Τοῦ
δ'
|
ἀρχιερέως |
τῷ
λαῷ
συναγανακτοῦντος
καὶ
εἴργοντος |
[11, 8] |
τῷ
θεῷ
κατὰ
τὴν
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
ὑφήγησιν,
αὐτὸν
δὲ
τὸν
ἀρχιερέα |
[11, 5] |
ἀποθανόντος
παῖς
αὐτοῦ
Ἐλεάσιβος
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
διεδέξατο.
(Τῶν
δ'
αἰχμαλωτισθέντων
τις |
[11, 7] |
δὲ
τοῦ
ἀρχιερέως
Ἐλεασίβου
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
Ἰώδας
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
διεδέξατο. |
[11, 7] |
Ἰωάννου
τὸν
βίον
διαδέχεται
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
ὁ
υἱὸς
αὐτοῦ
Ἰαδδοῦς.
ἦν |
[11, 8] |
Μανασσῆς
παρέμενεν
τῷ
Σαναβαλλέτῃ
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
οἰόμενος
ἕξειν
Δαρείου
δόντος·
καὶ |
[11, 8] |
ὁ
ἀρχιερεὺς
Ἰαδδοῦς
καὶ
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
Ὀνίας
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
παρειλήφει. |
[11, 8] |
τὸν
δὲ
θεόν,
οὗ
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
οὗτος
τετίμηται·
τοῦτον
γὰρ
καὶ |
[11, 7] |
τυγχάνοντι
ὁ
Βαγώσης
ὑπέσχετο
τὴν
|
ἀρχιερωσύνην |
παρέξειν.
Ἀπὸ
ταύτης
οὖν
τῆς |
[11, 8] |
ἀδελφὸν
ἀλλοφύλῳ
συνοικοῦντα
μετέχειν
τῆς
|
ἀρχιερωσύνης |
ἐστασίαζον
πρὸς
αὐτόν·
ἡγοῦντο
γὰρ |
[11, 5] |
ἀνέγνω
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησεν
ἀπ'
|
ἀρχομένης |
ἡμέρας
ἕως
μεσημβρίας·
οἱ
δὲ |
[11, 3] |
πολέμους
ἐπιτάττοντες
καὶ
κινδύνους
τοῖς
|
ἀρχομένοις |
ἀκούονται,
καὶ
πέμποντες
αὐτοὺς
ἐπ' |
[11, 8] |
Ἀλέξανδρον
ἧκεν
καὶ
καταλαβὼν
αὐτὸν
|
ἀρχόμενον |
τῆς
Τύρου
πολιορκίας,
ὧν
τε |
[11, 6] |
ὑπερήφανον
μηδὲ
σκαιὸν
εἰς
τοὺς
|
ἀρχομένους |
ἀναγκασθεὶς
ἁμαρτεῖν,
ἀλλ'
ἐπιεικῆ
καὶ |
[11, 8] |
ἀπέγνω,
λαβὼν
δὲ
ὀκτακισχιλίους
τῶν
|
ἀρχομένων |
ὑπ'
αὐτοῦ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἧκεν |
[11, 1] |
γαζοφύλακα
Μιθριδάτην
καὶ
Ζοροβάβηλον
τὸν
|
ἄρχοντα |
τῶν
Ἰουδαίων,
ἵνα
θεμελίους
βάλωνται |
[11, 5] |
ταῦτ'
εἰπὼν
ἐκέλευσεν
εὐθὺς
τοὺς
|
ἄρχοντας |
μετρῆσαι
τὸ
τεῖχος
καὶ
διανεῖμαι |
[11, 6] |
σατραπειῶν
ἑκατὸν
καὶ
εἰκοσιεπτὰ
οὐσῶν
|
ἄρχοντας, |
τῷ
τρίτῳ
τῆς
βασιλείας
ἔτει |
[11, 4] |
πρὸ
δὲ
τῶν
βασιλέων
τούτων
|
ἄρχοντες |
αὐτοὺς
διεῖπον
οἱ
προσαγορευόμενοι
κριταὶ |
[11, 3] |
Σερεβαῖος
ἐκ
τοῦ
πλήθους
κεκριμένοι
|
ἄρχοντες |
ἦσαν,
οἳ
καὶ
συνεβάλοντο
μνᾶς |
[11, 1] |
ἐξώρμησαν
οἱ
τῶν
δύο
φυλῶν
|
ἄρχοντες |
τῆς
Ἰούδα
καὶ
Βενιαμίτιδος
οἵ |
[11, 6] |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀπολέσωσιν.
Οἱ
δὲ
|
ἄρχοντες |
τῶν
σατραπειῶν
καὶ
οἱ
τύραννοι |
[11, 1] |
τῷ
γαζοφύλακι
καὶ
Ζοροβαβήλῳ
τῷ
|
ἄρχοντι |
τῶν
Ἰουδαίων,
ἵνα
διακομίσωσιν
εἰς |
[11, 4] |
πρεσβεύουσιν
Ζοροβάβηλος
καὶ
ἄλλοι
τῶν
|
ἀρχόντων |
τέσσαρες.
Ὡς
δὲ
τὰ
ἐγκλήματα |
[11, 6] |
τρόπον·
βασιλεὺς
μέγας
Ἀρταξέρξης
τοῖς
|
ἄρχουσι |
καὶ
τὰ
ἡμέτερα
φρονοῦσι
χαίρειν. |
[11, 6] |
καὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
σατραπειῶν
|
ἄρχουσι |
τάδε
γράφει.
Πολλῶν
ἐθνῶν
ἄρξας |
[11, 6] |
Ἰουδαίων
τοῖς
τε
οἰκονόμοις
καὶ
|
ἄρχουσιν |
ἀπὸ
Ἰνδικῆς
ἕως
τῆς
Αἰθιοπίας |
[11, 4] |
τῶν
Ἰουδαίων
καὶ
τῶν
γερόντων
|
ἄρχουσιν. |
Καὶ
ἠνύετο
κατὰ
πολλὴν
σπουδὴν |
[11, 3] |
πρὸς
ἃ
θέλουσιν,
τούτων
δ'
|
ἄρχουσιν |
οἱ
βασιλεῖς
καὶ
τὴν
ἐξουσίαν |
[11, 1] |
αὐτοῦ
παραδῷ
τοῖς
ἱερεῦσιν
καὶ
|
ἄρχουσιν |
τοῦ
πλήθους
εἰς
τὸν
ναὸν |
[11, 4] |
ἀρχιερεὺς
Ἰησοῦς
καὶ
Ζοροβάβηλος
ὁ
|
ἄρχων |
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
χώρας
συνήγαγον |
[11, 6] |
εἰς
ἐπιμέλειαν
πάσης
ἐτύγχανε
προνοίας
|
ἀρωμάτων |
ἀφθονίᾳ
καὶ
πολυτελείᾳ
τῶν
ἀλειμμάτων |
[11, 8] |
προσκαλεσάμενος
ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
αἰτεῖσθαι
δωρεάς,
|
ἃς |
ἂν
αὐτοὶ
θέλωσιν.
Τοῦ
δ' |
[11, 4] |
τὰ
ἐγκλήματα
καὶ
τὰς
αἰτίας,
|
ἃς |
κατὰ
τῶν
Σαμαρέων
ἐπέφερον,
ἔγνω |
[11, 3] |
κοίλης
Συρίας
ἀφεῖναι
τὰς
κώμας,
|
ἃς |
τῶν
Ἰουδαίων
κατεῖχον,
καὶ
προσέτι |
[11, 4] |
τῶν
πραγμάτων
ἄχρι
οὗ
τοὺς
|
Ἀσαμωναίου |
συνέβη
βασιλεύειν
ἐκγόνους.
Πρὸ
μὲν |
[11, 4] |
καὶ
οἱ
Λευῖται
καὶ
οἱ
|
Ἀσάφου |
παῖδες
ἀναστάντες
ὕμνουν
τὸν
θεόν, |
[11, 5] |
τοῖς
πατράσιν
ἡμῶν
διὰ
τὴν
|
ἀσέβειαν |
αὐτῶν
συμπεσόντα,
παρεκάλει
δὲ
τὸν |
[11, 7] |
παρὰ
βαρβάροις
ὠμὸν
οὕτως
καὶ
|
ἀσεβὲς |
ἔργον
γεγονέναι.
Τὸ
μέντοι
θεῖον |
[11, 7] |
καὶ
διὰ
τὴν
ὀργὴν
τηλικοῦτο
|
ἀσέβημα |
δρᾶσαι
κατ'
ἀδελφοῦ
τὸν
Ἰωάννην |
[11, 4] |
χρόνον.
Ἐπεὶ
δὲ
τῶν
πατέρων
|
ἀσεβησάντων |
εἰς
τὸν
θεὸν
Ναβουχοδονόσορος
ὁ |
[11, 6] |
καὶ
ταῦτα
φθεγγομένης
καὶ
μετὰ
|
ἀσθενείας |
αὐτόν
τε
ἀγωνία
καὶ
ταραχὴ |
[11, 3] |
εἰπών,
ὅσον
αἱ
γυναῖκες
ἰσχύουσιν,
|
ἀσθενέστεραι |
δ'
ὅμως
καὶ
αὗται
καὶ |
[11, 8] |
καὶ
πάντες
οἱ
ἐν
τῇ
|
Ἀσίᾳ |
μηδ'
εἰς
χεῖρας
τοῖς
Πέρσαις |
[11, 1] |
αὐτὸν
γράψαι
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
|
Ἀσίαν, |
ὅτι
Κῦρος
ὁ
βασιλεὺς
λέγει· |
[11, 8] |
πᾶσαν
αὐτοὺς
ἐπιόντας
καταστρέψασθαι
τὴν
|
Ἀσίαν. |
Περαιωσάμενος
οὖν
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν |
[11, 5] |
εἶναι
συμβέβηκεν
ἐπί
τε
τῆς
|
Ἀσίας |
καὶ
τῆς
Εὐρώπης
Ῥωμαίοις
ὑπακουούσας, |
[11, 8] |
μοι,
πῶς
ἂν
κρατήσαιμι
τῆς
|
Ἀσίας, |
παρεκελεύετο
μὴ
μέλλειν
ἀλλὰ
θαρσοῦντα |
[11, 8] |
ἔχειν
ἀντὶ
Δαρείου
τοῦ
βασιλέως.
|
Ἀσμένως |
δ'
αὐτὸν
προσδεξαμένου
θαρρῶν
ἤδη |
[11, 7] |
ἐν
αὐτῇ
βασιλεῖς
πράγματα
παρασχόντας,
|
ἀσμένως |
συνῴκισεν
τὴν
αὐτοῦ
θυγατέρα
Νικασὼ |
[11, 8] |
τοῖς
ἰδίοις
ἐπιτρέψῃ
νόμοις
χρῆσθαι,
|
ἀσμένως |
ὑπέσχετο
ποιήσειν
ἅπερ
ἀξιοῦσιν.
Εἰπόντος |
[11, 8] |
πάντων
μιᾷ
φωνῇ
τὸν
Ἀλέξανδρον
|
ἀσπασαμένων |
καὶ
κυκλωσαμένων
αὐτόν,
οἱ
μὲν |
[11, 7] |
πόλιν
Ἱεροσόλυμα
καὶ
πολλὰ
τοῖς
|
Ἀσσυρίοις |
καὶ
τοῖς
ἐν
τῇ
κοίλῃ |
[11, 8] |
βασιλεῦσιν,
καθὼς
καὶ
πρότερον
τοῖς
|
Ἀσσυρίων |
ἄρξασιν
ἐγένετο.
Συγχωρήσαντος
δὲ
Ἀλεξάνδρου |
[11, 4] |
ἀφ'
οὗ
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
|
Ἀσσυρίων |
βασιλεὺς
ἐκ
τῆς
Χουθίας
ἡμᾶς |
[11, 2] |
Μηδικῆς
ἀγαγὼν
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
|
Ἀσσυρίων |
βασιλεὺς
κατῴκισεν
ἐν
Σαμαρείᾳ,
ὅτε |
[11, 6] |
τε
τῶν
γυναικῶν
ἡ
βασίλισσα
|
Ἄστη |
συνήγαγεν
συμπόσιον
ἐν
τοῖς
βασιλείοις, |
[11, 6] |
τῆς
βασιλίσσης
κεκυρωμένα,
ἔδοξε
τὴν
|
Ἄστην |
ἐκβαλεῖν
καὶ
δοῦναι
τὴν
ἐκείνης |
[11, 6] |
ὑπ'
αὐτοῦ
βασιλευομένης
οἰκουμένης,
ἄμικτον
|
ἀσύμφυλον |
οὔτε
θρησκείαν
τὴν
αὐτὴν
τοῖς |
[11, 5] |
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
ἔμπροσθεν
ἐξημαρτημένοις
|
ἀσφάλειάν |
τε
ἕξειν
καὶ
φυλακὴν
τοῦ |
[11, 4] |
ναόν,
μαθὼν
παρ'
αὐτῶν
οὐκ
|
ἀσφαλῆ |
τοῖς
πράγμασιν
αὐτοῦ
τὴν
τῶν |
[11, 2] |
Κύρῳ
γὰρ
περί
τε
ἄλλους
|
ἀσχοληθέντι |
πολέμους
ἄγνοια
τούτων
ἦν
καὶ |
[11, 3] |
ἂν
κατασχεῖν
δυνηθῶσιν
τῆς
χώρας
|
ἀτελῆ |
φόρων
αὐτοῖς
νέμεσθαι.
Προσέταξε
δὲ |
[11, 4] |
τὴν
τῶν
ἐχθρῶν
κακοήθειάν
ἐστιν
|
ἀτελής. |
Εἰ
τοίνυν
βούλεσθε
καὶ
δοκιμάζετε, |
[11, 5] |
μηδὲν
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
παθεῖν
|
ἄτοπον |
ἢ
πρὸς
τῶν
πολεμίων
ἤ |
[11, 3] |
καὶ
ὅτι
τὸ
ἀληθὲς
ἰσχὺν
|
ἄτρεπτον |
καὶ
ἀγήρω
μόνον
ἔχοι,
προσέταξεν |
[11, 5] |
φυλακῆς
ἕνεκα
τοῦ
σώματος
περιβαλλόμενος
|
ἀτρύτως |
ὑπέμενεν,
ὑπὸ
τῆς
περὶ
τὸ |
[11, 6] |
αὐτῷ,
τί
βούλεται·
μηδενὸς
γὰρ
|
ἀτυχήσειν, |
μηδ'
ἂν
τὸ
μέρος
τῆς |
[11, 8] |
ἱερόν.
Ὁ
δ'
ἐκεῖνο
μὲν
|
αὖθις |
ὑποστρέφων
ἰδεῖν
ὑπέσχετο
πρὸς
αὐτούς, |
[11, 6] |
τιμῆς.
ἰδὼν
δ'
ἐν
τῇ
|
αὐλῇ |
Μαρδοχαῖον
ὑπερηγανάκτησεν·
οὐδὲν
γὰρ
αὐτῷ |
[11, 6] |
ἑτοιμασαμένους
στῆσαι
τοῦτο
ἐν
τῇ
|
αὐλῇ |
πρὸς
τιμωρίαν
Μαρδοχαίῳ.
Καὶ
τοῦτο |
[11, 6] |
ἀρέσκεσθαι
Μαρδοχαῖον
ὁρῶντα
ἐν
τῇ
|
αὐλῇ |
τὸν
Ἰουδαῖον.
Τῆς
δὲ
γυναικὸς |
[11, 6] |
ὅτι
Ἀμάνης
εἴη
πρὸ
τῆς
|
αὐλῆς, |
ἐκέλευσεν
αὐτὸν
εἰσκαλέσαι.
Εἰσελθόντος
δέ |
[11, 6] |
οὕτως
οἰκτρῷ
σχήματι
πρὸ
τῆς
|
αὐλῆς |
ἑστῶτα,
ταραχθεῖσα
πρὸς
τὴν
ἀκοὴν |
[11, 6] |
φίλων
ὃν
ἂν
πρὸ
τῆς
|
αὐλῆς |
εὕρωσιν
ἤδη
παρόντα
τοῦτον
αὐτῷ |
[11, 6] |
τὸν
Μαρδοχαῖον
εὑρὼν
πρὸ
τῆς
|
αὐλῆς |
σάκκον
ἐνδεδυμένον
ἐκέλευσεν
ἀποθέμενον
ἐνδύσασθαι |
[11, 2] |
τὴν
πόλιν,
μὴ
ἐπὶ
πλέον
|
αὐξηθῇ |
τὰ
τῆς
κακίας
αὐτῶν,
ᾗ |
[11, 1] |
τῷ
γαζοφύλακι
αὐτοῦ
προστάξας
δοῦναι
|
αὐτὰ |
Ἀβεσσάρῳ,
ὅπως
φυλάττῃ
μέχρι
τῆς |
[11, 5] |
καὶ
ταῦτα
προσεξεργάσῃ
τὴν
εἰς
|
αὐτὰ |
δαπάνην
ποιούμενος
ἐκ
τοῦ
βασιλικοῦ |
[11, 4] |
ἐκ
τοῦ
Λιβάνου
ξύλα
δήσασιν
|
αὐτὰ |
καὶ
σχεδίαν
πηξαμένοις
εἰς
τὸν |
[11, 6] |
λίθου
πολυτελοῦς,
φοβερώτερον
καὶ
δι'
|
αὐτὰ |
μᾶλλον
θεασαμένη
καί
τι
κἀκείνου |
[11, 3] |
ἐκ
τῶν
πόνων
περιγένηταί
τινα,
|
αὐτὰ |
φέροντες
ὡς
δεσποίναις
ταῖς
γυναιξὶν |
[11, 5] |
νόμων
φυλακῆς
ἢ
τῶν
πρὸς
|
αὐτὰ |
φίλτρων
ποιούμενοι
πλείονα
λόγον
εὐθὺς |
[11, 3] |
ἰσχύουσιν,
ἀσθενέστεραι
δ'
ὅμως
καὶ
|
αὗται |
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
ἀληθείας |
[11, 3] |
ἔχομεν·
καὶ
γὰρ
τὰς
ἐσθῆτας
|
αὗται |
ὑφαίνουσιν
ἡμῖν
καὶ
τὰ
κατ' |
[11, 3] |
καὶ
μεταγεννᾷ
τὰς
ψυχὰς
ἐν
|
αὐταῖς |
ἐγγενόμενος,
καὶ
τῶν
μὲν
ἐν |
[11, 6] |
ποιήσειν,
εἰ
διαφυγόντες
μὲν
ἐν
|
αὐταῖς |
τὸν
κίνδυνον
τοὺς
δ'
ἐχθροὺς |
[11, 6] |
τὰς
παρθένους
καὶ
τοῦ
βαδίζειν
|
αὐτὰς |
ἐπὶ
κοίτην
βασιλέως
ἀξίας
ἤδη |
[11, 6] |
τοὺς
δ'
ἐχθροὺς
τιμωρησάμενοι
παρατηρήσουσιν
|
αὐτὰς |
εὐχαριστοῦντες
τῷ
θεῷ.
Διὰ
ταῦτα |
[11, 6] |
σοὺς
νόμους
ἐμηχανήσατο.
τὰς
δ'
|
αὐτὰς |
ἠφίει
καὶ
τὸ
πλῆθος
φωνάς, |
[11, 5] |
δ'
αὐτὸν
ἐξορκίσαι
πάντας
ἐκβαλεῖν
|
αὐτὰς |
καὶ
τὰ
ἐξ
αὐτῶν
γεγενημένα, |
[11, 6] |
τὰς
ἡμέρας
καὶ
ἑορτὴν
ἄγειν
|
αὐτὰς |
καὶ
τοῖς
ἐκγόνοις
παραδοῦναι
τοῦ |
[11, 6] |
τὰς
προειρημένας
ἡμέρας
ἑορτάζουσιν
προσαγορεύσαντες
|
αὐτὰς |
φρουρέας.
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος
μέγας |
[11, 7] |
κοίλῃ
Συρίᾳ
κατοικοῦσιν
τοὺς
ἐν
|
αὐτῇ |
βασιλεῖς
πράγματα
παρασχόντας,
ἀσμένως
συνῴκισεν |
[11, 6] |
φέρων
τὴν
διάζευξιν,
καταλλαγῆναι
μὲν
|
αὐτῇ |
διὰ
τὸν
νόμον
οὐκ
ἐδύνατο, |
[11, 6] |
τοῦ
Ἀμαδάθου·
τῆς
γὰρ
πατρίδος
|
αὐτῇ |
διαφθαρείσης
καὶ
τῶν
ὁμοφύλων
ἀπολομένων |
[11, 8] |
Τύρον.
Καταστησάμενος
δὲ
τὰ
ἐν
|
αὐτῇ |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
Γαζαίων
πόλιν |
[11, 6] |
βασιλείας,
εἰ
δέοιτο
τούτων,
παραχωρήσοντος
|
αὐτῇ. |
Ἡ
δὲ
Ἐσθήρα
ἐφ'
ἑστίασιν |
[11, 6] |
μηνός,
ὅς
ἐστιν
Ἄδαρ,
τῇ
|
αὐτῇ |
ἡμέρᾳ·
ταύτην
γὰρ
αὐτοῖς
ὁ |
[11, 6] |
τῆς
Ἐσθήρας
πρὸς
αὐτὸν
ἡσθεὶς
|
αὐτῇ |
καὶ
πεσὼν
τῆς
κόρης
εἰς |
[11, 5] |
τὴν
πόλιν
καὶ
μένειν
ἐν
|
αὐτῇ |
κατασκευάσας
τὰς
οἰκίας
αὐτοῖς
ἐκ |
[11, 5] |
ἑορτὴν
καὶ
μὴ
δεῖν
ἐν
|
αὐτῇ |
κλαίειν·
οὐ
γὰρ
ἐξεῖναι·
προυτρέπετο |
[11, 6] |
Ἐσθῆρος
τοὺς
λόγους
ἀπαγγέλλειν
ἐκέλευσεν
|
αὐτῇ, |
μὴ
τὴν
ἰδίαν
οὕτως
σκοπεῖν |
[11, 6] |
γὰρ
τήμερον
ὡς
δειπνήσειεν
παρ'
|
αὐτῇ |
μόνος
σὺν
τῷ
βασιλεῖ,
κληθείη |
[11, 3] |
τῆς
σοφίας
καὶ
τῆς
ἐπ'
|
αὐτῇ |
νίκης,
ἣν
Δαρείου
παρόντος
ἔλαβεν· |
[11, 4] |
πάτριον
γῆν
καὶ
τοὺς
ἐν
|
αὐτῇ |
νόμους
ἤγαγεν
καὶ
τὴν
τοῦ |
[11, 6] |
εὐνοῦχον
Ἀχράθεον,
καὶ
γὰρ
ἔτυχεν
|
αὐτῇ |
παρών,
ἀπέστειλεν
Μαρδοχαίῳ
γνωσόμενον,
τίνος |
[11, 4] |
βούλομαι
γίνεσθαι
πάντα,
καθὼς
ἐν
|
αὐτῇ |
περιέχει.
Ἔρρωσθε.
μαθόντες
οὖν
ἐκ |
[11, 6] |
αὐτὴν
ἄγεται
γυναῖκα
καὶ
γάμους
|
αὐτῇ |
ποιεῖται
δωδεκάτῳ
μηνὶ
ἑβδόμου
ἔτους |
[11, 6] |
Ἐσθῆρα
συνέβαινεν,
τοῦτο
γὰρ
ἦν
|
αὐτῇ |
τοὔνομα,
τῷ
κάλλει
διαφέρειν
καὶ |
[11, 8] |
τε
Γάζαν
καὶ
τὸν
ἐν
|
αὐτῇ |
φρούραρχον
ὄνομα
Βαβημάσιν
ἐπολιόρκει.
~(Νομίσας |
[11, 3] |
ἐποιήσατο,
εἰ
λάβοι
τὴν
βασιλείαν·
|
αὕτη |
δ'
ἂν
εἴη
οἰκοδομῆσαι
μὲν |
[11, 6] |
θεωμένων
μᾶλλον
ἐπάγεσθαι.
Παραδοθεῖσα
δὲ
|
αὕτη |
τινὶ
τῶν
εὐνούχων
εἰς
ἐπιμέλειαν |
[11, 6] |
τῆς
κόρης
εἰς
ἔρωτα
νομίμως
|
αὐτὴν |
ἄγεται
γυναῖκα
καὶ
γάμους
αὐτῇ |
[11, 6] |
τι
τῶν
τῇ
βασιλείᾳ
διαφερόντων
|
αὐτὴν |
ἀναλῶσαι,
τὸν
γραμματέα
κομίσαντα
καὶ |
[11, 5] |
ἅπαντος
τοῦ
λαοῦ
συνεληλυθότος
ἐπ'
|
αὐτήν, |
ἀνελθόντες
εἰς
τὸ
ἀνειμένον
τοῦ |
[11, 6] |
θεασαμένη
καί
τι
κἀκείνου
προσιδόντος
|
αὐτὴν |
ἀπηνέστερον
καὶ
διακεκαυμένῳ
ὑπὸ
τῆς |
[11, 6] |
αὐτῆς
διὰ
τὸν
νόμον
εὐλαβείας
|
αὐτὴν |
ἀπολύων.
Ἡ
δ'
ὑπὸ
τούτων |
[11, 6] |
βοήθειαν
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
πάντως,
|
αὐτὴν |
δὲ
καὶ
τὸν
πατρῷον
οἶκον |
[11, 6] |
αὐτὴν
ἐλθεῖν
ἠξίωσεν·
παρεσκευακέναι
γὰρ
|
αὐτὴν |
δεῖπνον
ἔλεγεν.
Ὡς
δ'
ἐπένευσεν |
[11, 6] |
ᾔτει
τὸν
θεὸν
ἐλεηθῆναι
μὲν
|
αὐτήν, |
δόξαι
δ'
ὀφθεῖσαν
τῷ
βασιλεῖ |
[11, 6] |
ἑστιωμένοις
ὁ
βασιλεὺς
πέμψας
ἐκέλευσεν
|
αὐτὴν |
εἰς
τὸ
συμπόσιον
ἥκειν
κάλλει |
[11, 6] |
συμφορᾶς·
καὶ
γὰρ
πρὸ
ὀφθαλμῶν
|
αὐτὴν |
εἶχον
ἤδη
καὶ
προσεδόκων.
ἱκέτευε |
[11, 6] |
μετὰ
Ἀμάνου
τοῦ
φίλου
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἐλθεῖν
ἠξίωσεν·
παρεσκευακέναι
γὰρ
αὐτὴν |
[11, 3] |
τὴν
τοῦ
οἴνου
δύναμιν
οὕτως
|
αὐτὴν |
ἐμφανίζων·
ἄνδρες
γὰρ
εἶπεν,
ἐγὼ |
[11, 6] |
ἑτέρᾳ
γυναικί.
(Διακείμενος
δὲ
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἐρωτικῶς
καὶ
μὴ
φέρων
τὴν |
[11, 6] |
ποίησον
ἐφ'
ἵππου
βαδίζειν
τὴν
|
αὐτὴν |
ἐσθῆτά
σοι
φοροῦντα
καὶ
περιαυχένιον |
[11, 6] |
τῆς
ὀργῆς
τῷ
προσώπῳ,
πάρεσις
|
αὐτὴν |
εὐθὺς
λαμβάνει
καὶ
τοῖς
παρὰ |
[11, 5] |
ἐνστήσονται
καὶ
πολλὰ
πραγματεύσονται
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἡμῖν
ἐμπόδια,
θαρρεῖν
μὲν
τῷ |
[11, 6] |
θεραπαίναις,
ὧν
ἡ
μὲν
ἐπερειδομένην
|
αὐτὴν |
κούφως
ἔφερεν,
ἡ
δὲ
ἑπομένη |
[11, 5] |
ἐπιστολὴν
τοῖς
αὐτόθι
παροῦσιν
Ἰουδαίοις,
|
αὐτὴν |
μὲν
κατέσχεν,
τὸ
δ'
ἀντίγραφον |
[11, 6] |
βούλησιν,
εἰ
πάλιν
ἔλθοι
πρὸς
|
αὐτὴν |
μετὰ
Ἀμάνου
ἐφ'
ἑστίασιν.
~(Τοῦ |
[11, 6] |
δὲ
βασιλεὺς
ὑπέσχετο
μηδὲν
ἄχαρι
|
αὐτὴν |
μηδ'
οἷς
ἐσπούδακεν
ἐναντίον
ἔσεσθαι, |
[11, 6] |
ὀργῆς,
εἴ
τι
παροξυνθείη
πρὸς
|
αὐτὴν |
ὁ
βασιλεύς,
χρήσαιτο
καὶ
πρὸς |
[11, 6] |
πολλάκις
τοὺς
εὐνούχους
ἀποστέλλοντος
πρὸς
|
αὐτὴν |
οὐδὲν
ἧττον
ἐνέμεινεν
παραιτουμένη
τὴν |
[11, 8] |
γένει
παραμενούσης
οὐ
βούλεσθαι
δι'
|
αὐτὴν |
στέρεσθαι.
Τοῦ
δὲ
Σαναβαλλέτου
μὴ |
[11, 4] |
ἑλὼν
τὴν
πόλιν
κατὰ
κράτος
|
αὐτήν |
τε
καθεῖλεν
καὶ
τὸν
ναὸν |
[11, 7] |
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
λαὸς
δι'
|
αὐτὴν |
τὴν
αἰτίαν
ἐδουλώθη
καὶ
ὁ |
[11, 3] |
ἰσχυροτάτην
ἡγεῖσθαι
καὶ
μηδὲν
πρὸς
|
αὐτὴν |
τὸ
ἄδικον
δυνάμενον.
Ἔτι
γε |
[11, 6] |
ἄμικτον
ἀσύμφυλον
οὔτε
θρησκείαν
τὴν
|
αὐτὴν |
τοῖς
ἄλλοις
ἔχον
οὔτε
νόμοις |
[11, 5] |
τὴν
περὶ
ταῦτα
συνήθειαν,
ὥστ'
|
αὐτὴν |
τοῦ
λοιποῦ
μόνιμον
εἶναι.
~(Τῷ |
[11, 6] |
τοῦ
θρόνου,
καὶ
ταῖς
ἀγκάλαις
|
αὐτὴν |
ὑπολαβὼν
ἀνεκτᾶτο
κατασπαζόμενός
τε
καὶ |
[11, 6] |
τίνα
διάγει
τρόπον·
ἔστεργεν
γὰρ
|
αὐτὴν |
ὡς
αὑτοῦ
θυγατέρα.
(Ἔθηκε
δὲ |
[11, 3] |
καὶ
δίκαιος
οὗτος,
ἀπὸ
τῆς
|
αὐτῆς |
αἰτίας
δεῖ
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν |
[11, 6] |
πρὸς
αὐτόν·
ὁ
δὲ
ἁπτόμενος
|
αὐτῆς |
ἀκίνδυνος
ἦν.
Καὶ
περὶ
μὲν |
[11, 5] |
τείχη
καὶ
τὰς
πύλας
ἐμπεπρησμένας
|
αὐτῆς; |
ἀλλὰ
χάρισαί
μοι
πορευθέντι
τὸ |
[11, 6] |
ἐπιοῦσαν
ἀνεβάλλετο
φράζειν
αὐτῷ
τὴν
|
αὐτῆς |
βούλησιν,
εἰ
πάλιν
ἔλθοι
πρὸς |
[11, 6] |
ῥάβδον
ἐξέτεινεν
ἐπὶ
τὸν
αὐχένα
|
αὐτῆς |
διὰ
τὸν
νόμον
εὐλαβείας
αὐτὴν |
[11, 4] |
καιρόν,
ὡς
ὁ
νομοθέτης
περὶ
|
αὐτῆς |
διετάξατο,
καὶ
προσφορὰς
μετὰ
ταῦτα |
[11, 6] |
τυγχάνουσα.
Μεταβὰς
δὲ
ὁ
θεῖος
|
αὐτῆς |
ἐκ
Βαβυλῶνος
εἰς
Σοῦσα
τῆς |
[11, 8] |
κίδαριν
καὶ
τὸ
χρυσοῦν
ἐπ'
|
αὐτῆς |
ἔλασμα,
ᾧ
τὸ
τοῦ
θεοῦ |
[11, 6] |
ἄδειαν.
Ταῦτα
λέγων
τὸ
σκῆπτρον
|
αὐτῆς |
ἐνετίθει
τῇ
χειρὶ
καὶ
τὴν |
[11, 6] |
καὶ
νηστεῦσαι
πάντων
ἀποσχομένους
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας,
τὸ
δ' |
[11, 2] |
πονηρὰν
οἰκοδομοῦσιν
καὶ
τὰς
ἀγορὰς
|
αὐτῆς |
καὶ
ἐπισκευάζουσιν
τὰ
τείχη
καὶ |
[11, 6] |
ὑπὸ
τῆς
ψυχῆς.
μόλις
δ'
|
αὐτῆς |
καὶ
ταῦτα
φθεγγομένης
καὶ
μετὰ |
[11, 6] |
καὶ
λέγειν,
ὡς
ὑβρισθείη
πρὸς
|
αὐτῆς· |
κληθεῖσα
γὰρ
ὑπ'
αὐτοῦ
πολλάκις |
[11, 6] |
προσέταξεν
οὖν
δηλοῦν,
τίνα
κατ'
|
αὐτῆς |
νόμον
ὁρίζουσιν.
Ἑνὸς
δ'
ἐξ |
[11, 6] |
τὸ
σχῆμα
τοῦτο
περικείμενος
οὐδ'
|
αὐτῆς |
παρακαλούσης
ἀπέθετο.
Ὁ
δὲ
Μαρδοχαῖος |
[11, 5] |
μὲν
κατέσχεν,
τὸ
δ'
ἀντίγραφον
|
αὐτῆς |
πρὸς
ἅπαντας
ἔπεμψεν
τοὺς
ὁμοεθνεῖς |
[11, 6] |
δὲ
καὶ
τὸν
πατρῷον
οἶκον
|
αὐτῆς |
ὑπὸ
τῶν
ὀλιγωρηθέντων
διαφθαρήσεσθαι.
Ἡ |
[11, 6] |
τοιοῦτον
περικειμένῳ
σχῆμα.
Τὸ
δ'
|
αὐτὸ |
καὶ
πάντες
ἐποίησαν
οἱ
ἐν |
[11, 6] |
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας,
τὸ
δ'
|
αὐτὸ |
ποιήσασα
μετὰ
τῶν
θεραπαινίδων
τότε |
[11, 6] |
καὶ
ἁμαρτόντι
συνέγνω,
καὶ
νῦν
|
αὐτὸ |
ῥύσασθαι
τῆς
κατηγγελμένης
ἀπωλείας·
οὐδὲ |
[11, 5] |
γευσάμενος
ἐκείνην
τὴν
ἡμέραν
διήγαγεν
|
αὐτόθι. |
Γενομένου
δὲ
κηρύγματος
ὥστε
πάντας |
[11, 6] |
Βαβυλῶνος
εἰς
Σοῦσα
τῆς
Περσίδος
|
αὐτόθι |
διῆγεν
ἑκάστης
ἡμέρας
πρὸς
τοῖς |
[11, 5] |
ἐν
Βαβυλῶνι
τὴν
ἐπιστολὴν
τοῖς
|
αὐτόθι |
παροῦσιν
Ἰουδαίοις,
αὐτὴν
μὲν
κατέσχεν, |
[11, 8] |
αὐτοὺς
αἰτεῖσθαι
δωρεάς,
ἃς
ἂν
|
αὐτοὶ |
θέλωσιν.
Τοῦ
δ'
ἀρχιερέως
αἰτησαμένου |
[11, 5] |
οἱ
μέτριοι
πάντες
κλαίοντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τῷ
γεγενημένῳ |
[11, 6] |
ἐδήλουν,
ὅπως
καθ'
ἣν
ἡμέραν
|
αὐτοὶ |
κινδυνεύσειν
ἤμελλον
ἐν
ταύτῃ
τοὺς |
[11, 4] |
καὶ
τῶν
ἑταίρων
αὐτοῦ,
ὅπως
|
αὐτοὶ |
μὲν
ἀφέξονται
τοῦ
τόπου,
τοῖς |
[11, 5] |
ἐλθούσης
εἰς
ἐκείνους
τοὺς
τόπους
|
αὐτοί |
τε
καὶ
ἡ
χώρα
τὴν |
[11, 3] |
τιμῆς
ἠγμένοι
γυναῖκας,
ὧν
οὔτ'
|
αὐτοὶ |
τὸ
γένος
εἶχον
εἰπεῖν
οὔτ' |
[11, 4] |
καιρὸν
ἐκεῖνον
δύο
προφῆται
παρ'
|
αὐτοῖς |
Ἀγγαῖος
καὶ
Ζαχαρίας
θαρρεῖν
αὐτοὺς |
[11, 4] |
αὐτοὺς
ἔφασαν
τῆς
μὲν
οἰκοδομίας
|
αὐτοῖς |
ἀδύνατον
εἶναι
κοινωνεῖν,
αὐτῶν
προσταχθέντων |
[11, 6] |
ἂν
ἑτέρως
ἔχῃ,
τοῖς
ἔργοις
|
αὐτοῖς |
ἀλλὰ
μὴ
τοῖς
λέγουσι
προστιθέμενον. |
[11, 5] |
ἐδεήθησαν
τοῦ
Ἔζδρα
τοὺς
νόμους
|
αὐτοῖς |
ἀναγνῶναι
τοὺς
Μωυσέως.
Ὁ
δὲ |
[11, 4] |
ὑμῖν
εἰς
τὰς
θυσίας
τελεῖν
|
αὐτοῖς |
ἀναλώματα.
Βούλομαι
οὖν
ὑμᾶς
ἀναγνόντας |
[11, 4] |
ἡδονῇ
τοῖς
προσχωρίοις
ἔθνεσιν
πάντων
|
αὐτοῖς |
ἀπεχθανομένων.
ἤγαγον
δὲ
καὶ
τὴν |
[11, 3] |
εὐχαριστοῦσι
μὲν
τῷ
θεῷ
πάλιν
|
αὐτοῖς |
ἀποδιδόντι
τὴν
πάτριον
γῆν,
εἰς |
[11, 5] |
μὲν
θεῷ
κεχαρισμένα
συμφέροντα
δὲ
|
αὐτοῖς |
ἀποπεμψαμένους
τὰς
γυναῖκας.
Οἱ
δὲ |
[11, 2] |
σου
βιβλία·
εὑρήσεις
γὰρ
ἐν
|
αὐτοῖς |
ἀποστάτας
καὶ
τῶν
βασιλέων
ἐχθροὺς |
[11, 5] |
γεγαμηκότων
πλῆθος.
καὶ
ταῦτα
δόξαν
|
αὐτοῖς |
ἀρξάμενοι
τῇ
νουμηνίᾳ
τοῦ
δεκάτου |
[11, 6] |
πῶς
εἰς
ἅπαντα
τούτων
ἀπολαύειν
|
αὐτοῖς |
γένοιτο.
Τοῦ
δὲ
διὰ
σωφροσύνην |
[11, 5] |
τῆς
Συρίας
ἐπιστολήν,
ὑφ'
ἧς
|
αὐτοῖς |
γνωρισθήσεται
τίς
εἴη.
Ὁ
δὲ |
[11, 1] |
τῶν
ταλαιπώρων,
καὶ
καθὼς
προεῖπεν
|
αὐτοῖς |
διὰ
Ἱερεμίου
τοῦ
προφήτου
πρὶν |
[11, 5] |
ταραχὴν
αὐτοὺς
ἐνέβαλλον
καὶ
φήμας
|
αὐτοῖς |
διέστελλον
ὡς
πολλῶν
ἐπιστρατεύειν
αὐτοῖς |
[11, 8] |
ἕπεσθαι
εἰς
Αἴγυπτον·
ἐκεῖ
γὰρ
|
αὐτοῖς |
δώσειν
κλήρους
γῆς·
ὃ
καὶ |
[11, 6] |
καὶ
προνοησάμενος
εἰρήνης
καὶ
εὐνομίας
|
αὐτοῖς, |
ἐζήτουν
πῶς
εἰς
ἅπαντα
τούτων |
[11, 4] |
ὑμᾶς
ἀναγνόντας
τὴν
ἐπιστολὴν
χορηγεῖν
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τοῦ
βασιλικοῦ
γαζοφυλακείου
τῶν |
[11, 6] |
περιτεμνόμενα
τὴν
αἰδῶ
τὸ
ἀκίνδυνον
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τούτου
πραγματεύσασθαι.
Καὶ
γὰρ |
[11, 5] |
ἐν
αὐτῇ
κατασκευάσας
τὰς
οἰκίας
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
ἀναλωμάτων·
τόν |
[11, 8] |
τοὺς
πολεμίους
ὡς
ἐκεῖ
μαχησόμενος
|
αὐτοῖς |
ἐξεδέχετο.
Ἡσθεὶς
δὲ
τῇ
Δαρείου |
[11, 8] |
Δαρείου
στρατηγοὺς
ἐπὶ
Γρανίκῳ
συμβαλὼν
|
αὐτοῖς, |
ἐπελθὼν
δὲ
τὴν
Λυδίαν
καὶ |
[11, 5] |
ὁπλισάμενοι
μάχωνται
καὶ
μὴ
γυμνοῖς
|
αὐτοῖς |
ἐπιπέσωσιν.
Αὐτὸς
δὲ
νύκτωρ
περιήρχετο |
[11, 4] |
τοῖς
ἡγουμένοις
τῶν
πατριῶν
ἀξιοῦντες
|
αὐτοῖς |
ἐπιτραπῆναι
συγκατασκευάσαι
τὸν
ναὸν
καὶ |
[11, 6] |
ἄλλαις
πόλεσιν
Ἰουδαίων
τῶν
ἐχθρῶν
|
αὐτοῖς |
ἑπτακισμύριοι
καὶ
πεντακισχίλιοι.
Καὶ
τούτους |
[11, 5] |
ἑβραιστὶ
πρὸς
ἀλλήλους
ὁμιλούντων
προσελθὼν
|
αὐτοῖς |
ἐπυνθάνετο,
πόθεν
εἶεν
παραγενόμενοι.
Ἀποκριναμένων |
[11, 6] |
τῶν
βασιλείων
ἦλθεν
καὶ
πρὸς
|
αὐτοῖς |
ἔστη·
οὐ
γὰρ
ἐξῆν
εἰσελθεῖν |
[11, 1] |
τῶν
ἐν
Βαβυλῶνι
Ἰουδαίων
συγχωρεῖν
|
αὐτοῖς |
ἔφη
βαδίζειν
εἰς
τὴν
αὐτῶν |
[11, 4] |
δὲ
ὑπὸ
Δαρείου·
προσκυνεῖν
δὲ
|
αὐτοῖς |
ἐφιέναι
καὶ
τοῦτο
μόνον
εἶναι |
[11, 3] |
μᾶλλον
ἡ
ἀλήθεια.
Ταῦτα
προθεὶς
|
αὐτοῖς |
ζητεῖν
ἡσύχασεν.
ὄρθρου
δὲ
μεταπεμψάμενος |
[11, 8] |
αὐτῶν
τιμῆσαι
καὶ
τὸ
παρ'
|
αὐτοῖς |
ἱερόν.
Ὁ
δ'
ἐκεῖνο
μὲν |
[11, 1] |
καὶ
σατραπῶν,
ἵνα
συμβάλωνται
χρυσὸν
|
αὐτοῖς |
καὶ
ἄργυρον
εἰς
τὴν
οἰκοδομίαν |
[11, 4] |
Περσῶν
βασιλέως
διάνοιαν
εὐμενῆ
κατέστησεν
|
αὐτοῖς. |
Καὶ
οἱ
μὲν
ὑπὲρ
τούτων |
[11, 6] |
παρὰ
Πέρσαις
γίγνεται,
ἀλλ'
ἐπιτρέπειν
|
αὐτοῖς |
καὶ
πρὸς
ὃ
βούλεται
τῶν |
[11, 1] |
ἄλλα
μεγάλα
χίλια.
Συγχωρῶ
δὲ
|
αὐτοῖς |
καὶ
τὴν
ἐκ
προγόνων
εἰθισμένην |
[11, 1] |
τοῦ
θεοῦ
ναόν·
ἔσεσθαι
γὰρ
|
αὐτοῖς |
καὶ
τοῦτον
σύμμαχον
αὐτόν
τε |
[11, 8] |
μέντοι
καὶ
τῆς
προτέρας
αἰχμαλωσίας
|
αὐτοῖς |
καὶ
τῶν
κακῶν
αἴτιον
τὸ |
[11, 8] |
τὸν
Μανασσῆν
τοῦ
Σαναβαλλέτου
χορηγοῦντος
|
αὐτοῖς |
καὶ
χρήματα
καὶ
χώραν
εἰς |
[11, 6] |
τῶν
νόμων
ἐξήγησιν
ἔχουσι
παρ'
|
αὐτοῖς, |
καλέσαντα
κατηγορεῖν
τῆς
γυναικὸς
καὶ |
[11, 8] |
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς
ἀλλοφύλους
|
αὐτοῖς |
κοινωνίας
ἀρχὴν
τοῦτο
ἔσεσθαι.
Ὑπάρξαι |
[11, 4] |
τῶν
πρέσβεων
ὁ
βασιλεύς,
δοὺς
|
αὐτοῖς |
κομίζειν
ἐπιστολὴν
πρὸς
τοὺς
ἐπάρχους |
[11, 1] |
τὴν
θρησκείαν
συνηθείας.
Ἀπέπεμψε
δ'
|
αὐτοῖς |
Κῦρος
καὶ
τὰ
σκεύη
τοῦ |
[11, 8] |
ἐπιπηδῶσιν
αὐτῶν
τῇ
κοινωνίᾳ
προσήκειν
|
αὐτοῖς |
λέγοντες
καὶ
ἐκ
τῶν
Ἰωσήπου |
[11, 5] |
αὐτοῖς
διέστελλον
ὡς
πολλῶν
ἐπιστρατεύειν
|
αὐτοῖς |
μελλόντων
ἐθνῶν,
ὑφ'
ὧν
ἐκταρασσόμενοι |
[11, 5] |
καὶ
ἡ
χώρα
τὴν
προσηγορίαν
|
αὐτοῖς |
μετέλαβον.
(Ἀκούσαντες
δὲ
τὴν
τῶν |
[11, 3] |
δυνηθῶσιν
τῆς
χώρας
ἀτελῆ
φόρων
|
αὐτοῖς |
νέμεσθαι.
Προσέταξε
δὲ
καὶ
τοὺς |
[11, 6] |
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ·
ταύτην
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ὁ
θεὸς
ἀντὶ
ὀλεθρίας
σωτήριον |
[11, 1] |
καταλιπεῖν
οὐ
θέλοντες.
Καὶ
παραγενομένοις
|
αὐτοῖς |
οἱ
τοῦ
βασιλέως
φίλοι
πάντες |
[11, 6] |
ζῆν
μετ'
εἰρήνης
καὶ
βοηθεῖν
|
αὐτοῖς, |
ὅπως
τοὺς
ἐν
οἷς
ἠτύχησαν |
[11, 3] |
μου,
ἔφη,
κληθήσεται.
ταύτας
ἐπαγγειλάμενος
|
αὐτοῖς |
παρέξειν
τὰς
δωρεὰς
ἐρωτᾷ
μὲν |
[11, 1] |
τῆς
ἀρχαίας
ἀπολαύσουσιν
εὐδαιμονίας,
ταῦτ'
|
αὐτοῖς |
παρέσχεν.
Παρορμήσας
γὰρ
τὴν
Κύρου |
[11, 5] |
τρεῖς
ἐπιδιατρίψας
ἐκεῖ
ἡμέρας
νηστείαν
|
αὐτοῖς |
παρήγγειλεν,
ὅπως
εὐχὰς
ποιήσονται
τῷ |
[11, 3] |
συναφῆς
τῶν
πραγμάτων
ἀποσπάσας
δυσπαρακολούθητον
|
αὐτοῖς |
ποιήσω
τὴν
διήγησιν.
Τὸ
δὲ |
[11, 3] |
καὶ
τὴν
θάλασσαν
εἶναι
χρησίμην
|
αὐτοῖς |
πρὸς
ἃ
θέλουσιν,
τούτων
δ' |
[11, 4] |
πρεσβευταὶ
ᾐτιῶντο
ὑμᾶς
ὡς
ἐνοχλοῦντας
|
αὐτοῖς |
πρὸς
τὴν
οἰκοδομίαν
τοῦ
ναοῦ |
[11, 4] |
ἤθελον
τούς
τε
ἐπάρχους
σπουδάζοντας
|
αὐτοῖς |
πρὸς
τοῦτο
καὶ
συνεργοῦντας
εἶχον, |
[11, 8] |
τῇ
Θηβαίδι
φρουρεῖν
τὴν
χώραν
|
αὐτοῖς |
προστάξας.
(Τελευτήσαντος
δὲ
Ἀλεξάνδρου
ἡ |
[11, 4] |
ἡγεμόνας
τῶν
Ἰουδαίων
ἐρομένων,
τίνος
|
αὐτοῖς |
συγχωρήσαντος
οὕτως
οἰκοδομοῦσιν
τὸν
ναόν, |
[11, 6] |
γράμματα,
θρηνοῦντες
καὶ
τὰς
κατηγγελμένας
|
αὐτοῖς |
συμφορὰς
ὀδυρόμενοι.
Ὡς
δ'
ἀπήγγειλάν |
[11, 6] |
μὴ
βιάζεσθαι
πίνειν
τὸ
ποτὸν
|
αὐτοῖς |
συνεχῶς
προσφέροντας,
ὡς
καὶ
παρὰ |
[11, 5] |
χαλεπῶς
ἔφερον
καὶ
διετέλουν
ἐπιβουλὰς
|
αὐτοῖς |
συντιθέντες
τὴν
προαίρεσιν
αὐτῶν
ἐμποδίζοντες, |
[11, 3] |
τοῦ
ἱεροῦ
δοθῆναι.
Θύειν
τε
|
αὐτοῖς |
τὰς
νενομισμένας
θυσίας
ἐπέτρεψε
καὶ |
[11, 6] |
τῶν
Ἰουδαίων
καὶ
τὴν
ἀπώλειαν
|
αὐτοῖς |
τὴν
μέλλουσαν,
ἐὰν
ὀλιγωρηθῶσιν
ὑπ' |
[11, 8] |
βασιλέως
ὀργὴν
εἰκὸς
ἦν
ἐπιτρέψειν
|
αὐτοῖς |
τήν
τε
πόλιν
διαρπάσειν
καὶ |
[11, 1] |
παλαιὸν
θυσίας
ἐπετέλουν,
ὥσπερ
ἀνακτιζομένης
|
αὐτοῖς |
τῆς
πόλεως
καὶ
ἀναβιούσης
τῆς |
[11, 3] |
μὲν
Ἱεροσόλυμα,
κατασκευάσαι
δὲ
ἐν
|
αὐτοῖς |
τὸν
τοῦ
θεοῦ
ναόν,
ἀποκαταστῆσαι |
[11, 6] |
ἑπτά.
Τὸ
δὲ
συμπόσιον
ἦν
|
αὐτοῖς |
τὸν
τρόπον
τοῦτον
γεγενημένον·
σκήνωμα |
[11, 8] |
ἀξιούντων
δὲ
ἀφεῖναι
τὸν
φόρον
|
αὐτοῖς |
τοῦ
ἑβδοματικοῦ
ἔτους,
οὐδὲ
γὰρ |
[11, 5] |
ἤ
τινος
ἄλλου
δυσκόλου
προσπεσόντος
|
αὐτοῖς· |
φθάσας
γὰρ
ὁ
Ἔζδρας
εἰπεῖν |
[11, 8] |
διδάξειν
πάντας,
πρὸς
τίνας
δὴ
|
αὐτοῖς |
φυλακτέον
τοὺς
ὅρκους·
ὅθεν
πονικώτερον |
[11, 4] |
πάνθ'
ὅσα
πρὸς
θυσίας
ἐστὶν
|
αὐτοῖς |
χρήσιμα,
καθὼς
οἱ
ἱερεῖς
ἀξιοῦσιν, |
[11, 6] |
θεῖον,
τὸν
γὰρ
Ἀμάνην
μέλλειν
|
αὐτὸν |
αἰτεῖσθαι
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
πρὸς |
[11, 5] |
ὁ
θεός,
οὐ
κατηξίωσεν
ἱππεῖς
|
αὐτὸν |
αἰτῆσαι
τοὺς
προπέμψοντας.
Ποιησάμενοι
δὲ |
[11, 6] |
βασιλέως
καὶ
ὁ
εἰσερχόμενος
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἄκλητος
ἀποθνήσκει,
πλὴν
εἰ
μή |
[11, 6] |
μηδὲν
ὑποπτεύειν
σκυθρωπόν,
ὅτι
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἄκλητος
ἔλθοι·
τὸν
γὰρ
νόμον |
[11, 5] |
τὸν
οὐρανόν,
αἰσχύνεσθαι
μὲν
ἔλεγεν
|
αὐτὸν |
ἀναβλέψαι
διὰ
τὰ
ἡμαρτημένα
τῷ |
[11, 7] |
Ἰωάννῃ
παρώξυνεν
τὸν
ἀδελφὸν
ὥστ'
|
αὐτὸν |
ἀνελεῖν
καὶ
διὰ
τὴν
ὀργὴν |
[11, 5] |
μισθούμενοί
τινας
τῶν
ἀλλοφύλων,
ἵν'
|
αὐτὸν |
ἀνέλωσιν.
Εἰς
φόβον
δὲ
καὶ |
[11, 5] |
Ἔσδρας,
προεχώρησεν
δ'
αὐτῷ
κρίναντος
|
αὐτὸν |
ἄξιον
οἶμαι
τοῦ
θεοῦ
τῶν |
[11, 5] |
κομίσαι
γράμματα,
ὅπως
τιμῆς
τε
|
αὐτὸν |
ἀξιώσωσι
καὶ
πᾶσαν
παράσχωσιν
χορηγίαν |
[11, 8] |
καὶ
πυθομένου,
τί
δήποτε
προσκυνούντων
|
αὐτὸν |
ἁπάντων
αὐτὸς
προσκυνήσειεν
τὸν
Ἰουδαίων |
[11, 8] |
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἧκεν
καὶ
καταλαβὼν
|
αὐτὸν |
ἀρχόμενον
τῆς
Τύρου
πολιορκίας,
ὧν |
[11, 6] |
τι
κινδυνεύειν
ἀκλεῶς
ἀποθανεῖν,
ἀλλ'
|
αὐτὸν |
γὰρ
εἶναι
τὴν
αἰτίαν
τῆς |
[11, 1] |
γὰρ
τὴν
Κύρου
ψυχὴν
ἐποίησεν
|
αὐτὸν |
γράψαι
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
Ἀσίαν, |
[11, 8] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
λευκαῖς
ἐσθῆσιν,
|
αὐτὸν |
δὲ
μετὰ
τῶν
ἱερέων
ταῖς |
[11, 8] |
κατὰ
τὴν
τοῦ
ἀρχιερέως
ὑφήγησιν,
|
αὐτὸν |
δὲ
τὸν
ἀρχιερέα
καὶ
τοὺς |
[11, 5] |
τε
τῶν
Ἰουδαίων
ἀπέκτειναν
καὶ
|
αὐτὸν |
ἐζήτουν
τὸν
Νεεμίαν
διαφθεῖραι
μισθούμενοί |
[11, 6] |
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
ἔλθοι
πρὸς
|
αὐτόν. |
Εἶναι
δὲ
τὸν
σταυρὸν
ἔλεγεν |
[11, 4] |
τὸν
ναόν,
ὡς
φρούριον
μᾶλλον
|
αὐτὸν |
εἶναι
ἢ
ἱερόν,
καὶ
τί |
[11, 6] |
εἴη
πρὸ
τῆς
αὐλῆς,
ἐκέλευσεν
|
αὐτὸν |
εἰσκαλέσαι.
Εἰσελθόντος
δέ
φίλον,
εἶπεν, |
[11, 6] |
Μαρδοχαίου
νενοημένῃ,
καὶ
κελεύει
παραχρῆμα
|
αὐτὸν |
ἐξ
ἐκείνου
τοῦ
σταυροῦ
κρεμασθέντα |
[11, 3] |
καὶ
περιαυχένιον
χρύσεον,
καὶ
μετ'
|
αὐτὸν |
ἕξειν
προεδρίαν
διὰ
τὴν
σοφίαν |
[11, 5] |
ἀλλοεθνεῖς
ἐνοικισαμένους
γυναῖκας,
ἔπειθε
δ'
|
αὐτὸν |
ἐξορκίσαι
πάντας
ἐκβαλεῖν
αὐτὰς
καὶ |
[11, 6] |
τὸν
οἰκέτην
εἰπεῖν,
ὅτε
καλέσων
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
ἔλθοι
πρὸς |
[11, 4] |
πρότερον
εἶτ'
ἐπὶ
Καμβύσου
μετ'
|
αὐτόν, |
ἐπισχεῖν
τὴν
τοῦ
ναοῦ
κατασκευὴν |
[11, 4] |
τὸν
θεόν,
ὡς
τὴν
εἰς
|
αὐτὸν |
εὐλογίαν
Δαυίδης
κατέδειξε
πρῶτος.
Οἱ |
[11, 8] |
μετέχειν
τῆς
ἀρχιερωσύνης
ἐστασίαζον
πρὸς
|
αὐτόν· |
ἡγοῦντο
γὰρ
τὸν
τούτου
γάμον |
[11, 8] |
αὐτῷ
παραδιδόναι
τούτους
καὶ
δεσπότην
|
αὐτὸν |
ἡδέως
ἔχειν
ἀντὶ
Δαρείου
τοῦ |
[11, 6] |
Ἀμάνης
ταῦτα
συνεβούλευσεν
οἰόμενος
εἰς
|
αὐτὸν |
ἥξειν
τοῦτο
τὸ
γέρας.
Ὁ |
[11, 3] |
τὰ
προειρημένα
ἐπαύσατο,
ὁ
μετ'
|
αὐτὸν |
ἤρξατο
λέγειν
περὶ
τῆς
τοῦ |
[11, 6] |
Ἀφικομένης
δὲ
τῆς
Ἐσθήρας
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἡσθεὶς
αὐτῇ
καὶ
πεσὼν
τῆς |
[11, 8] |
εἶναι,
συνεχώρησεν
πάντα.
Παρακαλεσάντων
δ'
|
αὐτόν, |
ἵνα
καὶ
τοὺς
ἐν
Βαβυλῶνι |
[11, 3] |
τρόπῳ·
σφάλλει
γὰρ
τῶν
πινόντων
|
αὐτὸν |
καὶ
ἀπατᾷ
τὴν
διάνοιαν
καὶ |
[11, 3] |
ὁ
βασιλεὺς
ἀναστὰς
κατεφίλησέν
τε
|
αὐτὸν |
καὶ
τοῖς
τοπάρχαις
καὶ
σατράπαις |
[11, 3] |
πολλῆς
παρασκευῆς
τούς
τε
περὶ
|
αὐτὸν |
καὶ
τοὺς
οἴκοι
γεγονότας
καὶ |
[11, 5] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις.
Ὑπὸ
δὲ
τὸν
|
αὐτὸν |
καιρὸν
καὶ
Ἰωακείμου
τοῦ
ἀρχιερέως |
[11, 5] |
καὶ
τοῖς
ἀγνοοῦσιν
δὲ
παρέξεις
|
αὐτὸν |
μαθεῖν,
ἵνα
ἄν
τις
τῶν |
[11, 6] |
Καὶ
τιμωρήσασθαι
θελήσας
τὸν
Μαρδοχαῖον
|
αὐτὸν |
μὲν
αἰτήσασθαι
πρὸς
κόλασιν
παρὰ |
[11, 3] |
βασιλέα,
δι'
ἣν
καὶ
σωματοφυλακεῖν
|
αὐτὸν |
μετ'
ἄλλων
δύο
κριθεὶς
ἄξιος |
[11, 6] |
Ἡ
δὲ
Ἐσθήρα
ἐφ'
ἑστίασιν
|
αὐτὸν |
μετὰ
Ἀμάνου
τοῦ
φίλου
πρὸς |
[11, 6] |
τὸ
κάλλος.
Εἰσῄει
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
μετὰ
δέους.
Ὡς
δὲ
κατὰ |
[11, 3] |
καὶ
ἀγήρω
μόνον
ἔχοι,
προσέταξεν
|
αὐτὸν |
ὁ
βασιλεὺς
αἰτήσασθαί
τι
πάρεξ |
[11, 6] |
τῶν
ἀκλήτων
προσιόντων
ἐξέτεινεν
πρὸς
|
αὐτόν· |
ὁ
δὲ
ἁπτόμενος
αὐτῆς
ἀκίνδυνος |
[11, 7] |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὸν
ναὸν
ἐκώλυον
|
αὐτόν. |
Ὁ
δὲ
πρὸς
αὐτοὺς
ἔφη· |
[11, 4] |
τὴν
οἰκοδομίαν
τοῦ
ναοῦ,
βαλὼν
|
αὐτὸν |
ὁ
θεὸς
ἐπίσχῃ
τῆς
ἀδικίας. |
[11, 8] |
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἀσπασαμένων
καὶ
κυκλωσαμένων
|
αὐτόν, |
οἱ
μὲν
τῆς
Συρίας
βασιλεῖς |
[11, 5] |
γῆς
κείμενος.
Συνέτρεχον
οὖν
πρὸς
|
αὐτὸν |
οἱ
μέτριοι
πάντες
κλαίοντες
καὶ |
[11, 6] |
ἐπυνθάνετο,
πόθεν
εἴη.
Μαθὼν
δ'
|
αὐτὸν |
ὄντα
Ἰουδαῖον
ἠγανάκτησεν
καὶ
πρὸς |
[11, 6] |
τὴν
ἀκοὴν
ἐξέπεμπεν
τοὺς
μεταμφιάσοντας
|
αὐτόν. |
Οὐ
πεισθέντος
δὲ
ἀποδύσασθαι
τὸν |
[11, 8] |
βασιλέως
παρουσίαν
ἐξεδέχετο.
(Πυθόμενος
δ'
|
αὐτὸν |
οὐ
πόρρω
τῆς
πόλεως
ὄντα |
[11, 6] |
οἱ
μὲν
ἐλεύθεροι
Πέρσαι
προσκυνοῦσιν
|
αὐτόν, |
οὗτος
δὲ
δοῦλος
ὢν
οὐκ |
[11, 6] |
οἷς
ἤθελεν
διετέλει.
Βλέποντες
δ'
|
αὐτὸν |
οὕτως
ἔχοντα
χαλεπῶς
οἱ
φίλοι |
[11, 6] |
τὸν
στρεπτὸν
περιθέμενος
προῆλθεν,
ἰδόντες
|
αὐτὸν |
οὕτως
τετιμημένον
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως |
[11, 5] |
τιμωρίαν,
ὡς
οὐ
κατ'
ἄγνοιαν
|
αὐτὸν |
παραβαίνων,
ἀλλ'
ὡς
ἐπιστάμενος
μὲν |
[11, 6] |
ἐπέστειλεν
μὲν
τῷ
Μαρδοχαίῳ
τὸν
|
αὐτὸν |
πέμψασα
διάκονον
εἰς
Σοῦσα
πορευθέντι |
[11, 8] |
καὶ
πολλὴν
ἐνδεικνύμενοι
τὴν
περὶ
|
αὐτὸν |
προθυμίαν
ἀπήντησαν
τῷ
βασιλεῖ
μικροῦ |
[11, 8] |
τὰς
ἐχομένας
πόλεις.
Πάντων
δ'
|
αὐτὸν |
πρὸς
οὓς
ἀφίκοιτο
φιλοφρόνως
ἐκδεχομένων, |
[11, 8] |
Δαρείου
τοῦ
βασιλέως.
Ἀσμένως
δ'
|
αὐτὸν |
προσδεξαμένου
θαρρῶν
ἤδη
περὶ
τῶν |
[11, 8] |
προσπαραλαβόντες
καὶ
οὓς
Σαναβαλλέτης
πρὸς
|
αὐτὸν |
στρατιώτας
ἀπέστειλεν
καὶ
παρεκάλουν
παραγενόμενον |
[11, 6] |
γὰρ
ἐδήλωσεν
αὐτῷ
τὴν
πρὸς
|
αὐτὸν |
συγγένειαν
Ἐσθήρα,
ὃν
ἔδωκεν
Ἀμάνῃ |
[11, 5] |
θρηνούντων
δὲ
πάντων,
ὅσοι
πρὸς
|
αὐτὸν |
σὺν
γυναιξὶν
καὶ
τέκνοις
συνῆλθον, |
[11, 6] |
τῇ
βασιλείᾳ
παρθένων
ἀγαγεῖν
πρὸς
|
αὐτόν. |
Συναχθεισῶν
δὲ
πολλῶν
εὑρέθη
τις |
[11, 6] |
ταῦτα
φθεγγομένης
καὶ
μετὰ
ἀσθενείας
|
αὐτόν |
τε
ἀγωνία
καὶ
ταραχὴ
κατελάμβανεν |
[11, 1] |
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
τοῦτον
σύμμαχον
|
αὐτόν |
τε
γράψειν
τοῖς
γειτονεύουσιν
ἐκείνῃ |
[11, 5] |
τῶν
ἐπηγγελμένων
ἡδονῇ.
Καλέσας
δὲ
|
αὐτὸν |
τῇ
ἐπιούσῃ
δίδωσιν
αὐτῷ
πρὸς |
[11, 4] |
εἰς
Βαβυλῶνα,
Κῦρος
ὁ
μετ'
|
αὐτὸν |
τῆς
Βαβυλωνίας
καὶ
Περσίδος
βασιλεὺς |
[11, 3] |
συγγενὴς
ἐμός.
ταῦτ'
εἰπόντος
ὑπέμνησεν
|
αὐτὸν |
τῆς
εὐχῆς,
ἧς
ἐποιήσατο,
εἰ |
[11, 6] |
συγγραφομένοις
ἐκέλευσε
σημειώσασθαι
καὶ
προσμένειν
|
αὐτὸν |
τοῖς
βασιλείοις
ὄντα
φίλον
ἀναγκαιότατον |
[11, 4] |
ναοῦ
κατασκευὴν
καὶ
σπουδάζουσιν
περὶ
|
αὐτὸν |
τοῖς
Ἰουδαίοις
ἀναβολὴν
καὶ
τριβὴν |
[11, 5] |
τῷ
ἱερῷ
τοιούτους
ἐποιήσατο
πρὸς
|
αὐτὸν |
τοὺς
λόγους·
ἄνδρες
Ἰουδαῖοι,
τὸν |
[11, 4] |
ἔθνη
τῶν
σατραπῶν
δεηθῆναι
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον,
ὅνπερ
ἐπὶ
Κύρου
πρότερον |
[11, 1] |
βάλωνται
τοῦ
ναοῦ
καὶ
οἰκοδομήσωσιν
|
αὐτὸν |
ὕψος
μὲν
ἑξήκοντα
πηχῶν
τῶν |
[11, 5] |
ἤρξατο,
τῆς
τοῦ
βασιλέως
πρὸς
|
αὐτὸν |
χρηστότητος
ἐκεῖνον
αἴτιον
ὁμολογῶν
γεγενῆσθαι, |
[11, 6] |
βασιλικοῦ
διὰ
πάσης
τῆς
ὑπ'
|
αὐτὸν |
χώρας
γενομένου
συνέπεσεν
ὥστε
καὶ |
[11, 6] |
Ἀμάνης
δ'
ὑπ'
αἰσχύνης
πρὸς
|
αὑτὸν |
παραγίνεται
καὶ
μετὰ
δακρύων
τῇ |
[11, 3] |
καὶ
πρὸς
τὰ
μέλλοντα
δεηθεὶς
|
αὑτὸν |
παρέχειν
ὅμοιον,
ἧκεν
εἰς
Βαβυλῶνα |
[11, 3] |
διαλλάττοντα
ἐκ
τοῦ
σφόδρα
ταπεινὸν
|
αὑτὸν |
ποιεῖν,
εἴ
ποτε
δυσχεραίνουσαν
ἔβλεπεν. |
[11, 6] |
τιμὴν
ἐγένετο.
Καὶ
παρελθὼν
πρὸς
|
αὑτὸν |
τὴν
γυναῖκα
Γάζασαν
ἐκάλεσεν
καὶ |
[11, 4] |
τὴν
σύγκρισιν
τὴν
ἐκείνου
βασανίζων
|
αὑτὸν |
ὡς
ἐπ'
ἐλάττοσιν
οἷς
ὑπελάμβανεν. |
[11, 3] |
τῷ
λόγον
ἐροῦντι
περὶ
ὧν
|
αὐτὸς |
ἀνακρίνειν
μέλλει
τὸν
ἀληθέστερον
καὶ |
[11, 8] |
τῆς
Τύρου
πολιορκίας,
ὧν
τε
|
αὐτὸς |
ἄρχει
τόπων
ἔλεγεν
αὐτῷ
παραδιδόναι |
[11, 8] |
μὴ
μέλλειν
ἀλλὰ
θαρσοῦντα
διαβαίνειν·
|
αὐτὸς |
γὰρ
ἡγήσεσθαί
μου
τῆς
στρατιᾶς |
[11, 5] |
καὶ
μὴ
γυμνοῖς
αὐτοῖς
ἐπιπέσωσιν.
|
Αὐτὸς |
δὲ
νύκτωρ
περιήρχετο
τῆς
πόλεως |
[11, 6] |
ἔθνος
ἑορτάζειν
τοὺς
γάμους
παραγγέλλων,
|
αὐτὸς |
δὲ
Πέρσας
καὶ
τοὺς
Μήδους> |
[11, 5] |
συνήργησαν.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐβουλεύσατο
Ἔσδρας,
προεχώρησεν
δ'
αὐτῷ |
[11, 8] |
τὴν
Περσῶν
ἀρχὴν
ἐδήλου,
νομίσας
|
αὐτὸς |
εἶναι
ὁ
σημαινόμενος
τότε
μὲν |
[11, 6] |
συγγνῶναι
τῶν
ἡμαρτημένων·
συνῆκε
γὰρ
|
αὐτὸς |
ἐν
κακοῖς
ὤν·
ἐπί
τε |
[11, 6] |
γινομένους,
ἐκ
τῆς
ἰδίας
οὐσίας
|
αὐτὸς |
ἐπηγγείλατο
μυριάδας
δώσειν
ταλάντων
ἀργυρίου |
[11, 8] |
ὑπισχνουμένου
καὶ
πάντων
ἀποδείξειν
ὧν
|
αὐτὸς |
ἐπῆρχεν
τόπων
ἡγεμόνα
βουλόμενον
συνοικεῖν |
[11, 3] |
βασιλεὺς
αἰτήσασθαί
τι
πάρεξ
ὧν
|
αὐτὸς |
ἦν
ὑπεσχημένος·
δώσειν
γὰρ
ὄντι |
[11, 6] |
ἐποίησεν
νηστεῦσαι
καὶ
τὸν
θεὸν
|
αὐτὸς |
ἱκέτευσε
μηδὲ
νῦν
ὑπεριδεῖν
αὐτοῦ |
[11, 8] |
τοῦ
ὕπνου
ἔχαιρέν
τε
μεγάλως
|
αὐτὸς |
καὶ
τὸ
χρηματισθὲν
αὐτῷ
πᾶσι |
[11, 5] |
ἑκάστοις
δυνατόν,
ὑποσχόμενος
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
μετὰ
τῶν
οἰκετῶν
συλλήψεσθαι
πρὸς |
[11, 8] |
πολεμίων
ὑποστρέψῃ·
πέπειστο
γὰρ
οὐκ
|
αὐτὸς |
μόνος
ἀλλὰ
καὶ
πάντες
οἱ |
[11, 6] |
Καθῆστο
μέντοι
λύγον
χρυσέαν
ἔχων
|
αὐτὸς |
ὁ
βασιλεύς,
ἣν
ὅτε
τινὰ |
[11, 6] |
ἐπιχειροῦσιν,
κρίνειν
δ'
ὅσα
τις
|
αὐτὸς |
οἶδεν
πεπραγμένα,
καὶ
κολάζειν
μὲν |
[11, 8] |
τί
δήποτε
προσκυνούντων
αὐτὸν
ἁπάντων
|
αὐτὸς |
προσκυνήσειεν
τὸν
Ἰουδαίων
ἀρχιερέα;
οὐ |
[11, 6] |
τῶν
Ἀμαληκιτῶν,
ἐξ
ὧν
ἦν
|
αὐτός, |
ὑπ'
αὐτῶν
διέφθαρτο.
Προσελθὼν
οὖν |
[11, 6] |
δωδεκάτῳ
μηνὶ
ἑβδόμου
ἔτους
τῆς
|
αὐτοῦ |
βασιλείας,
Ἀδέρῳ
δὲ
καλουμένῳ.
Διέπεμψε |
[11, 6] |
δὲ
τοῦτο
κατὰ
τῆς
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
βασιλευομένης
οἰκουμένης,
ἄμικτον
ἀσύμφυλον
οὔτε |
[11, 6] |
γραμματέα
κομίσαντα
καὶ
τῶν
πρὸ
|
αὐτοῦ |
βασιλέων
τὰ
ὑπομνήματα
καὶ
τῶν |
[11, 6] |
τὸν
Ἰουδαῖον.
Τῆς
δὲ
γυναικὸς
|
αὐτοῦ |
Γαζάσης
εἰπούσης
κελεῦσαι
ξύλον
κοπῆναι |
[11, 6] |
καὶ
τί
πρὸς
τούτοις
ἔτ'
|
αὐτοῦ |
γενέσθαι
βούλεται
πυνθανομένου,
πραχθήσεσθαι
γάρ, |
[11, 6] |
τούτοις
νομίζουσι
καὶ
τὴν
ἐξ
|
αὐτοῦ |
διαφεύξεσθαι
δίκην.
Ἔνιοι
δὲ
ἐκ |
[11, 6] |
μικρὸν
ἡγήσατο,
τὸ
ἔθνος
δὲ
|
αὐτοῦ |
διέγνω
πᾶν
ἀφανίσαι·
καὶ
γὰρ |
[11, 7] |
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ἰώδας
ὁ
παῖς
|
αὐτοῦ |
διεδέξατο.
Τελευτήσαντος
δὲ
καὶ
τούτου |
[11, 3] |
καὶ
πάντα,
ὅσα
Κῦρος
πρὸ
|
αὐτοῦ |
ἐβουλήθη
περὶ
τῆς
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 7] |
ἱερῷ
φόνον
ἐργάσασθαι.
πειρωμένου
δ'
|
αὐτοῦ |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὸν
ναὸν
ἐκώλυον |
[11, 6] |
μῆνα
ὅλον
ὑπὲρ
τῶν
γάμων
|
αὐτοῦ, |
εἰσελθούσῃ
δὲ
εἰς
τὸ
βασίλειον |
[11, 5] |
Ἰωακείμου
τοῦ
ἀρχιερέως
ἀποθανόντος
παῖς
|
αὐτοῦ |
Ἐλεάσιβος
τὴν
ἀρχιερωσύνην
διεδέξατο.
(Τῶν |
[11, 5] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
μηνὶ
πέμπτῳ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἔτους.
Καὶ
παραχρῆμα
τοῖς
γαζοφύλαξιν |
[11, 6] |
τὸν
τρόπον,
τὴν
δὲ
οὐσίαν
|
αὐτοῦ |
ἐχαρίσατο
τῇ
βασιλίσσῃ.
Μαρδοχαῖον
δὲ |
[11, 6] |
ὑπερηγανάκτησεν·
οὐδὲν
γὰρ
αὐτῷ
παρ'
|
αὐτοῦ |
θεασαμένου
πρὸς
τιμὴν
ἐγένετο.
Καὶ |
[11, 7] |
πράγματα
παρασχόντας,
ἀσμένως
συνῴκισεν
τὴν
|
αὐτοῦ |
θυγατέρα
Νικασὼ
καλουμένην,
οἰόμενος
τὴν |
[11, 7] |
διαδέχεται
τὴν
ἀρχιερωσύνην
ὁ
υἱὸς
|
αὐτοῦ |
Ἰαδδοῦς.
ἦν
δὲ
καὶ
τούτῳ |
[11, 6] |
δέους.
Ὡς
δὲ
κατὰ
πρόσωπον
|
αὐτοῦ |
καθεζομένου
ἐπὶ
τοῦ
θρόνου
γίνεται |
[11, 6] |
θεῖον
θαυμάζειν
καὶ
τὴν
σοφίαν
|
αὐτοῦ |
καὶ
δικαιοσύνην
καταμανθάνειν,
μὴ
μόνον |
[11, 4] |
τοῦ
Ἀμιναδάβου
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
|
αὐτοῦ. |
Καὶ
ὁ
μὲν
ναὸς
πάσῃ |
[11, 5] |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
οἱ
σύμβουλοι
|
αὐτοῦ |
καὶ
πάντες
οἱ
ἐν
Βαβυλῶνι |
[11, 3] |
ἀπελθόντας.
Καὶ
τοὺς
ἐπιτρόπους
τοὺς
|
αὐτοῦ |
καὶ
σατράπας
ἐκώλυσεν
ἐπιτάττειν
τοῖς |
[11, 6] |
τὰ
κρείττω
προσδοκᾶν
παρεθάρρυνεν,
ὡς
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὰ
ἡμίση
τῆς
βασιλείας, |
[11, 1] |
δουλεῦσαι
Ναβουχοδονοσόρῳ
καὶ
τοῖς
ἐκγόνοις
|
αὐτοῦ |
καὶ
ταύτην
ὑπομεῖναι
τὴν
δουλείαν |
[11, 5] |
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
Ξέρξης
ἐκληρονόμησεν
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὴν
πρὸς
τὸν
θεὸν |
[11, 4] |
καὶ
Ἰησοῦν
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
|
αὐτοῦ |
καὶ
τοὺς
ἀδελφοὺς
καὶ
Ζοδμοῆλον |
[11, 8] |
Δαρείῳ
μὴ
βαστάζειν
ὅπλα
κατ'
|
αὐτοῦ, |
καὶ
τούτους
ἕως
ἂν
ᾖ |
[11, 6] |
τὴν
μέλλουσαν,
ἐὰν
ὀλιγωρηθῶσιν
ὑπ'
|
αὐτοῦ, |
κατασκευάσοντας.
(Ταῦθ'
ἱκετεύουσα
τὸν
θεὸν |
[11, 6] |
κελεύσεις
πρόρριζον
ἀπολέσθαι
μηδέ
τι
|
αὐτοῦ |
λείψανον
καταλιπεῖν
μήτ'
εἰς
δουλείαν |
[11, 2] |
ναοῦ
καὶ
περὶ
τὴν
οἰκοδομίαν
|
αὐτοῦ |
λίαν
ἐσπουδακότων,
τὰ
πέριξ
ἔθνη |
[11, 4] |
τῇ
τετράδι
καὶ
δεκάτῃ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
μηνὸς
ἐπιτελέσαντες
κατευωχήθησαν
ἐπὶ
ἡμέρας |
[11, 6] |
δεκάτην
καὶ
τὴν
ἐχομένην
τοῦ
|
αὐτοῦ |
μηνὸς
συναθροισθέντες
εὐωχήθησαν.
ὅθεν
καὶ |
[11, 4] |
καὶ
πάνθ'
ὅσα
μετήγαγεν
ἐξ
|
αὐτοῦ |
Ναβουχοδονόσορος
ἀναθήματα
καὶ
σκεύη
Ζοροβαβήλῳ |
[11, 6] |
διὰ
σοφίαν
καὶ
τὸν
οἴκοθεν
|
αὐτοῦ |
νόμον
οὐ
προσκυνοῦντος
ἄνθρωπον,
παραφυλάξας |
[11, 5] |
παραλαβὼν
τὴν
βασιλείαν
ὁ
παῖς
|
αὐτοῦ |
Ξέρξης
ἐκληρονόμησεν
αὐτοῦ
καὶ
τὴν |
[11, 1] |
προφητῶν,
καὶ
ὅτι
τὸν
ναὸν
|
αὐτοῦ |
οἰκοδομήσω
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἐν
τῇ |
[11, 4] |
Φοινίκης
ἡγεμόνος
καὶ
τῶν
ἑταίρων
|
αὐτοῦ, |
ὅπως
αὐτοὶ
μὲν
ἀφέξονται
τοῦ |
[11, 1] |
τοῦ
βασιλέως
καὶ
τοῦ
γένους
|
αὐτοῦ, |
ὅπως
ἡ
Περσῶν
βασιλεία
διαμείνῃ. |
[11, 1] |
οἰκοδομίας
τοῦ
ναοῦ,
τελεσθέντος
δὲ
|
αὐτοῦ |
παραδῷ
τοῖς
ἱερεῦσιν
καὶ
ἄρχουσιν |
[11, 8] |
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ὀνίας
ὁ
παῖς
|
αὐτοῦ |
παρειλήφει.
Τὰ
μὲν
δὴ
περὶ |
[11, 7] |
τὴν
τιμὴν
Ἰωάννης
υἱὸς
ὢν
|
αὐτοῦ |
παρέλαβεν,
δι'
ὃν
καὶ
Βαγώσης |
[11, 6] |
εὕροι
σταυρὸν
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
|
αὐτοῦ |
παρεσκευασμένον
ἐπὶ
Μαρδοχαῖον
τοῦτο
γὰρ |
[11, 6] |
καθέζοιτο.
Περιεστήκεσαν
δὲ
τὸν
θρόνον
|
αὐτοῦ |
πελέκεις
ἔχοντες
ἄνθρωποι
πρὸς
τὸ |
[11, 6] |
ὤν·
ἐπί
τε
τῆς
κλίνης
|
αὐτοῦ |
πεσόντος
καὶ
τὴν
βασίλισσαν
παρακαλοῦντος |
[11, 5] |
Οἱ
δὲ
τὸ
προσταχθὲν
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
ποιεῖν
ἀνάγκην
ἔχοντες
ἐτίμησάν
τε |
[11, 6] |
καὶ
ἑορτάζειν
ὑπὲρ
τῆς
βασιλείας
|
αὐτοῦ |
πολλαῖς
ἡμέραις.
Ὁμοίως
τε
τῶν |
[11, 6] |
πρὸς
αὐτῆς·
κληθεῖσα
γὰρ
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
πολλάκις
εἰς
τὸ
συμπόσιον
ὑπήκουσεν |
[11, 6] |
ἀπολλύμενον,
ἀλλ'
ὡς
καὶ
πρότερον
|
αὐτοῦ |
πολλάκις
προενόησεν
καὶ
ἁμαρτόντι
συνέγνω, |
[11, 8] |
δὲ
ὀκτακισχιλίους
τῶν
ἀρχομένων
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἧκεν
καὶ
καταλαβὼν |
[11, 5] |
καὶ
λάφυρον
γενόμενον;
διατρίβοντος
δ'
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τῇ
πύλῃ
καὶ
ταῦτα |
[11, 8] |
ποιήσειν
ἅπερ
ἀξιοῦσιν.
Εἰπόντος
δ'
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τὸ
πλῆθος,
εἴ
τινες |
[11, 1] |
ταῦτα
φέρειν
Μιθριδάτῃ
τῷ
γαζοφύλακι
|
αὐτοῦ |
προστάξας
δοῦναι
αὐτὰ
Ἀβεσσάρῳ,
ὅπως |
[11, 8] |
καὶ
θυσίαν
τῷ
θεῷ
μετ'
|
αὐτοῦ |
προσφέρων
ἐδεῖτο
ὑπερασπίσαι
τοῦ
ἔθνους |
[11, 1] |
ἀναγινώσκων
τὸ
βιβλίον,
ὃ
τῆς
|
αὐτοῦ |
προφητείας
ὁ
Ἡσαίας
κατέλιπεν
πρὸ |
[11, 3] |
Θεμασίου
παιδὸς
Ἀπάμης
παλλακῆς
δ'
|
αὐτοῦ |
ῥαπιζόμενον,
καὶ
τὸ
διάδημα
ἀφαιρουμένης |
[11, 4] |
τῷ
Σισίννῃ
καὶ
τοῖς
ἑταίροις
|
αὐτοῦ |
τάδε
λέγων·
βασιλεὺς
Δαρεῖος
Σισίννῃ |
[11, 5] |
ἀλλὰ
πεπεισμένος,
ὅτι
μετὰ
τὴν
|
αὐτοῦ |
τελευτὴν
οὐκέτ'
αὐτοῦ
τοῖς
πολίταις |
[11, 8] |
ἐπῆρχεν
τόπων
ἡγεμόνα
βουλόμενον
συνοικεῖν
|
αὐτοῦ |
τῇ
θυγατρί,
καὶ
λέγοντος
οἰκοδομήσειν |
[11, 8] |
διαβὰς
Ἀλέξανδρος
καὶ
τοὺς
σατράπας
|
αὐτοῦ |
τῇ
κατὰ
Γράνικον
μάχῃ
κρατήσας |
[11, 6] |
τοῦ
βασιλέως
ὀνόματος
καὶ
σημηναμένην
|
αὐτοῦ |
τῇ
σφραγῖδι
πέμπειν
εἰς
πᾶσαν |
[11, 8] |
ἀπέθανεν.
Παραλαβὼν
δ'
ὁ
παῖς
|
αὐτοῦ |
τὴν
βασιλείαν
Ἀλέξανδρος
καὶ
διαβὰς |
[11, 8] |
πενθερὸν
Σαναβαλλέτην
στέργειν
μὲν
ἔλεγεν
|
αὐτοῦ |
τὴν
θυγατέρα
Νικασώ,
τῆς
μέντοι |
[11, 4] |
αὐτῶν
οὐκ
ἀσφαλῆ
τοῖς
πράγμασιν
|
αὐτοῦ |
τὴν
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἀποκατάστασιν
ἔσεσθαι, |
[11, 8] |
τῆς
στρατιᾶς
ἀπολέσας
ληφθέντων
αἰχμαλώτων
|
αὐτοῦ |
τῆς
μητρὸς
καὶ
γυναικὸς
καὶ |
[11, 5] |
δὲ
καὶ
συντεταμένως
καὶ
προνοητικῶς
|
αὐτοῦ |
τῆς
σωτηρίας
εἶχεν
οὐχὶ
φοβούμενος |
[11, 6] |
αὐτὸς
ἱκέτευσε
μηδὲ
νῦν
ὑπεριδεῖν
|
αὐτοῦ |
τὸ
ἔθνος
ἀπολλύμενον,
ἀλλ'
ὡς |
[11, 6] |
τῆς
σωτηρίας
γεγονότι,
μόνον
δὲ
|
αὐτοῦ |
τὸ
ὄνομα
τοῖς
τὰ
ὑπομνήματα |
[11, 5] |
μετὰ
τὴν
αὐτοῦ
τελευτὴν
οὐκέτ'
|
αὐτοῦ |
τοῖς
πολίταις
ἀναστήσεται
τὰ
τείχη. |
[11, 6] |
καὶ
ταῦτα
ἐκείνῳ
δοὺς
προάγων
|
αὐτοῦ |
τὸν
ἵππον,
σὺ
γάρ,
ἔφη, |
[11, 1] |
Ἱεροσολύμοις
τοῦ
θεοῦ
ἐπὶ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
τόπου,
ἐφ'
οὗ
καὶ
πρότερον. |
[11, 4] |
τὰς
νομίμους
ἀναφέρωσι
θυσίας
ἐπ'
|
αὐτοῦ |
τῷ
θεῷ
κατὰ
τοὺς
Μωυσέως |
[11, 5] |
τεῖχος
καὶ
διανεῖμαι
τὴν
ἐργασίαν
|
αὐτοῦ |
τῷ
λαῷ
κατὰ
κώμας
τε |
[11, 6] |
περὶ
τοῦ
Μαρδοχαίου
θανάτου
δεησόμενος
|
αὐτοῦ. |
Τῶν
οὖν
θεραπόντων
εἰπόντων,
ὅτι |
[11, 6] |
δῷ
γνώμην
ταύτην
δώσειν
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ, |
φιλεῖσθαι
γὰρ
ἑαυτὸν
ὑπὸ
τοῦ |
[11, 6] |
Ἰουδαῖοι
κοινὴν
ὑπέλαβον
τὴν
εὐπραγίαν
|
αὐτοῦ. |
Χαρὰ
δὲ
καὶ
σωτήριον
φέγγος |
[11, 5] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
τὴν
πᾶσαν
|
αὐτοῦ |
χάριν
ἔλεγεν
εἶναι.
Ἀναγνοὺς
δ' |
[11, 5] |
ὁ
βασιλεὺς
διεχύθη
καὶ
ἡδίων
|
αὑτοῦ |
γενόμενος
ἀπέβλεψεν
εἰς
τὸν
Νεεμίαν, |
[11, 6] |
τρόπον·
ἔστεργεν
γὰρ
αὐτὴν
ὡς
|
αὑτοῦ |
θυγατέρα.
(Ἔθηκε
δὲ
καὶ
νόμον |
[11, 6] |
ὑποδεεστέρους
μόνον
ἐξυβρίζουσιν,
ἀλλ'
οὐδ'
|
αὐτοὺς |
ἀδικεῖν
ὤκνησαν
τοὺς
εὐεργετοῦντας
τὸ |
[11, 8] |
τῇ
δ'
ἐπιούσῃ
προσκαλεσάμενος
ἐκέλευσεν
|
αὐτοὺς |
αἰτεῖσθαι
δωρεάς,
ἃς
ἂν
αὐτοὶ |
[11, 8] |
ἐγγὺς
τῶν
Ἱεροσολύμων.
Ἐπαινέσαντος
δὲ
|
αὐτοὺς |
Ἀλεξάνδρου
οἱ
Σικιμῖται
προσῆλθον
αὐτῷ |
[11, 6] |
τοῖς
Ἰουδαίοις
τὰ
πράγματα
δι'
|
αὐτοὺς |
ἀμείνω
πάσης
ἐλπίδος.
Καὶ
τὰ |
[11, 6] |
ἐν
οἷς
ἠτύχησαν
καιροῖς
ἀδικήσαντας
|
αὐτοὺς |
ἀμύνωνται,
τῇ
τρισκαιδεκάτῃ
τοῦ
δωδεκάτου |
[11, 5] |
μήτε
δ'
ἡμέρας
μήτε
νυκτὸς
|
αὐτοὺς |
ἀνιέναι
τῆς
οἰκοδομίας,
ἀλλὰ
πάσῃ |
[11, 8] |
αὖθις
ὑποστρέφων
ἰδεῖν
ὑπέσχετο
πρὸς
|
αὐτούς, |
ἀξιούντων
δὲ
ἀφεῖναι
τὸν
φόρον |
[11, 3] |
λήθην
ἄγει
καὶ
ποιεῖ
δοκεῖν
|
αὐτοὺς |
ἁπάντων
πλουσιωτάτους,
ὡς
μηδὲν
μικρὸν |
[11, 6] |
μὴ
προσέχοντες,
ἀλλὰ
καὶ
τιμῆς
|
αὐτοὺς |
ἁπάσης
τυγχάνειν
βούλομαι,
καὶ
τὸν |
[11, 6] |
εἰ
πρὸς
δουλείαν
πικρὰν
ἐκέλευσεν
|
αὐτοὺς |
ἀπεμποληθῆναι·
μέτριον
γὰρ
τοῦτο
τὸ |
[11, 5] |
μηδὲν
ἐπίβουλον
ἢ
φορτικὸν
εἰς
|
αὐτοὺς |
γένηται.
Καὶ
σὺ
δέ,
Ἔζδρα, |
[11, 7] |
θυσίας
ὑπὲρ
ἀρνὸς
ἑκάστου
τελεῖν
|
αὐτοὺς |
δημοσίᾳ
δραχμὰς
πεντήκοντα.
Τούτου
δὲ |
[11, 4] |
δὲ
τῶν
βασιλέων
τούτων
ἄρχοντες
|
αὐτοὺς |
διεῖπον
οἱ
προσαγορευόμενοι
κριταὶ
καὶ |
[11, 5] |
ἐπὶ
πάντας
ὀργὴν
λαβὼν
πάλιν
|
αὐτοὺς |
εἰς
συμφορὰς
ἐμβάλῃ,
διέρρηξε
μὲν |
[11, 1] |
δουλείαν
ἐπὶ
ἔτη
ἑβδομήκοντα
πάλιν
|
αὐτοὺς |
εἰς
τὴν
πάτριον
ἀποκαταστήσει
γῆν |
[11, 3] |
καὶ
πλησμονῆς
ἀνέλυσαν
κοιμηθησόμενοι
παρ'
|
αὐτοὺς |
ἕκαστοι,
Δαρεῖος
ὁ
βασιλεὺς
ἐλθὼν |
[11, 8] |
τοῦ
ἑβδοματικοῦ
ἔτους,
οὐδὲ
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἐν
αὐτῷ
σπείρειν,
τίνες
ὄντες |
[11, 6] |
μὴ
λήθῃ
παραπολέσθαι·
μελλήσαντας
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἐν
ταύταις
διαφθείρεσθαι
ταῖς
ἡμέραις |
[11, 5] |
Εἰς
φόβον
δὲ
καὶ
ταραχὴν
|
αὐτοὺς |
ἐνέβαλλον
καὶ
φήμας
αὐτοῖς
διέστελλον |
[11, 3] |
τοῖς
ἀρχομένοις
ἀκούονται,
καὶ
πέμποντες
|
αὐτοὺς |
ἐπ'
ἐχθροὺς
καταπειθεῖς
διὰ
τὴν |
[11, 8] |
οἱ
ἐν
Σικίμοις
Σιδώνιοι,
πάλιν
|
αὐτοὺς |
ἐπηρώτησεν,
εἰ
τυγχάνουσιν
Ἰουδαῖοι.
Τῶν |
[11, 8] |
τοῖς
Μακεδόσιν
πρὶν
ἢ
πᾶσαν
|
αὐτοὺς |
ἐπιόντας
καταστρέψασθαι
τὴν
Ἀσίαν.
Περαιωσάμενος |
[11, 4] |
ὁ
ἀρχιερεὺς
Ἰησοῦς
δούλους
μὲν
|
αὐτοὺς |
ἔφασαν
εἶναι
τοῦ
μεγίστου
θεοῦ, |
[11, 4] |
πατριῶν
ἡγεμόνες
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἔφασαν
τῆς
μὲν
οἰκοδομίας
αὐτοῖς |
[11, 7] |
ἐκώλυον
αὐτόν.
Ὁ
δὲ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἔφη·
πῶς
οὐκ
ἐγὼ
καθαρώτερός |
[11, 5] |
Ὁ
δὲ
Ἔζδρας
οὕτως
ὁρῶν
|
αὐτοὺς |
ἔχοντας
ἐκέλευσεν
ἀπιέναι
πρὸς
αὑτοὺς |
[11, 3] |
ἀληθείας
ὁ
τρίτος
Ζοροβάβηλος
διδάσκειν
|
αὐτοὺς |
ἤρξατο
λέγων
οὕτως·
ἰσχυρὸς
μὲν |
[11, 8] |
ὅταν
δέ
τι
λαμπρὸν
περὶ
|
αὐτοὺς |
ἴδωσιν
ἐκ
τύχης,
ἐπιπηδῶσιν
αὐτῶν |
[11, 4] |
(Οἱ
δὲ
Σαμαρεῖς
ἀπεχθῶς
πρὸς
|
αὐτοὺς |
καὶ
βασκάνως
διακείμενοι
πολλὰ
κακὰ |
[11, 4] |
εἶναι
κοινόν,
εἰ
βούλονται,
πρὸς
|
αὐτοὺς |
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἀφικνουμένοις
εἰς |
[11, 3] |
περιψοφούμενοι
τοῖς
κυμβάλοις.
Προέπεμπε
δὲ
|
αὐτοὺς |
καὶ
τὸ
ὑπολειπόμενον
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 6] |
καὶ
τοῦτον
ὄντα
πονηρὸν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
κατεσκευακέναι
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἤλεγχεν.
Ταραχθέντος |
[11, 5] |
ὀνόματι
πρῶτος
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν,
προσελθὼν
|
αὐτοὺς |
μὲν
ἁμαρτεῖν
ἔλεγεν
ἀλλοεθνεῖς
ἐνοικισαμένους |
[11, 5] |
εἰπεῖν
τῷ
βασιλεῖ,
ὅτι
διασώσει
|
αὐτοὺς |
ὁ
θεός,
οὐ
κατηξίωσεν
ἱππεῖς |
[11, 3] |
καὶ
καταλίπῃ
διὰ
τῆς
νυκτὸς
|
αὐτοὺς |
ὁ
οἶνος
κοιμωμένους,
ἀνίστανται
μηθὲν |
[11, 6] |
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους,
ὥστε
ποιεῖν
|
αὐτοὺς |
ὅ
τι
βούλεται.
Τυχὼν
δὲ |
[11, 4] |
αὐτοῖς
Ἀγγαῖος
καὶ
Ζαχαρίας
θαρρεῖν
|
αὐτοὺς |
παρώρμων
καὶ
μηδὲν
ἐκ
τῶν |
[11, 4] |
χαριστηρίους
θυσίας
ἱερουργοῦντες
ἀνθ'
ὧν
|
αὐτοὺς |
ποθοῦν
τὸ
θεῖον
πάλιν
εἰς |
[11, 6] |
γὰρ
ἐκ
Μαρδοχαίου
φόβος
ἠνάγκαζεν
|
αὐτοὺς |
σωφρονεῖν.
Τοῦ
δὲ
γράμματος
τοῦ |
[11, 5] |
Λογιζόμενος
δὲ
ὅτι,
ἐὰν
ἐκβαλεῖν
|
αὐτοὺς |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
ἐξ |
[11, 2] |
γε
τούτων
γενομένων
οὔτε
φόρους
|
αὐτοὺς |
τελεῖν
ὑπομενοῦντας
οὔτε
δὲ
ὑπακούειν |
[11, 5] |
ὁμοφύλων·
νῦν
μέντοι
γε
ποιήσειν
|
αὐτοὺς |
τῷ
μὲν
θεῷ
κεχαρισμένα
συμφέροντα |
[11, 8] |
καὶ
ἐκ
τῶν
Ἰωσήπου
γενεαλογοῦντες
|
αὑτοὺς |
ἐκγόνων
Ἐφραίμου
καὶ
Μανασσοῦς.
Μετὰ |
[11, 8] |
Ἀλέξανδρος
οὕτω
λαμπρῶς
τετίμηκεν
ἔγνωσαν
|
αὑτοὺς |
Ἰουδαίους
ὁμολογεῖν.
Εἰσὶν
γὰρ
οἱ |
[11, 5] |
αὐτοὺς
ἔχοντας
ἐκέλευσεν
ἀπιέναι
πρὸς
|
αὑτοὺς |
καὶ
μὴ
δακρύειν·
εἶναι
γὰρ |
[11, 5] |
τοῦ
δακρύειν
προήχθησαν
ἐνθυμούμενοι
πρὸς
|
αὑτούς, |
ὅτι
μηδὲν
ἂν
τῶν
πεπειραμένων |
[11, 6] |
ὑπηκόους
κεῖσθαι,
τὴν
δὲ
ὁμοίως
|
αὐτῷ |
βασιλεύουσαν
πᾶσαν
ἔχειν
ἄδειαν.
Ταῦτα |
[11, 6] |
ἀμελήσειεν
τούτου
νῦν,
ἔσεσθαι
μὲν
|
αὐτῷ |
βοήθειαν
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
πάντως, |
[11, 8] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος,
εἴ
τινες
|
αὐτῷ |
βούλονται
συστρατεύειν
τοῖς
πατρίοις
ἔθεσιν |
[11, 7] |
καλουμένην,
οἰόμενος
τὴν
ἐπιγαμίαν
ὅμηρον
|
αὐτῷ |
γενήσεσθαι
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
τοῦ |
[11, 6] |
πεισθεὶς
δ'
ὡς
ὁ
βασιλεὺς
|
αὐτῷ |
γέρας
τοῦτ'
εἴη
δεδωκὼς
ἀντὶ |
[11, 4] |
ἀνιέμενοι.
(Δαρεῖος
δὲ
τῶν
Σαμαρειτῶν
|
αὐτῷ |
γραψάντων
καὶ
κατηγορούντων
διὰ
τῆς |
[11, 6] |
αὐλῆς
εὕρωσιν
ἤδη
παρόντα
τοῦτον
|
αὐτῷ |
δηλοῦν.
Ἔτυχέν
τε
ὥστε
Ἀμάνην |
[11, 6] |
πυνθανόμενος,
εἰ
μὴ
ἔχει
γέρας
|
αὐτῷ |
δοθὲν
ἀναγεγραμμένον.
Ὁ
δ'
ὡς |
[11, 6] |
λόγους·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἠνωχληκέναι
|
αὐτῷ, |
εἰ
πρὸς
δουλείαν
πικρὰν
ἐκέλευσεν |
[11, 6] |
Παρακελευομένου
δὲ
τὴν
οὕτως
ἐνυβρίζουσαν
|
αὐτῷ |
ζημιῶσαι
μεγάλην
ζημίαν
καὶ
τοῦτο |
[11, 8] |
ὑπελάμβανον,
Παρμενίωνος
δὲ
μόνου
προσελθόντος
|
αὐτῷ |
καὶ
πυθομένου,
τί
δήποτε
προσκυνούντων |
[11, 6] |
τοῦ
βασιλέως
Ἀμάνης.
Δοὺς
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
τὸ
ἀντίγραφον
τῶν
ἐν |
[11, 8] |
δὲ
μετὰ
τὴν
θυσίαν
ἐχρημάτισεν
|
αὐτῷ |
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
ὁ
θεὸς |
[11, 5] |
τοὺς
ὁμοεθνεῖς
φιλοτιμότατος,
μνημεῖον
αἰώνιον
|
αὐτῷ |
καταλιπὼν
τὰ
τῶν
Ἱεροσολύμων
τείχη. |
[11, 4] |
θεοῦ,
τὸν
δὲ
ναὸν
τοῦτον
|
αὐτῷ |
κατασκευασθέντα
ὑπὸ
βασιλέως
αὐτῶν
εὐδαίμονος |
[11, 4] |
τοῦ
Σισίννου
καὶ
τῶν
σὺν
|
αὐτῷ |
κομισθέντα
ἀνέγνω
γράμματα,
προσέταξεν
ἐν |
[11, 5] |
αὐτὸς
ἐβουλεύσατο
Ἔσδρας,
προεχώρησεν
δ'
|
αὐτῷ |
κρίναντος
αὐτὸν
ἄξιον
οἶμαι
τοῦ |
[11, 5] |
χάριν
τινὰ
καὶ
πειθὼ
παρασχεῖν
|
αὐτῷ |
λέγοντι,
πῶς,
φησίν,
ὦ
βασιλεῦ, |
[11, 8] |
περὶ
τῶν
προκειμένων
ὁ
Σαναβαλλέτης
|
αὐτῷ |
λόγους
προσέφερεν
δηλῶν,
ὡς
γαμβρὸν |
[11, 5] |
ταῦτα
ἀποδυρομένου
προελθών
τις
ἤγγειλεν
|
αὐτῷ |
μέλλειν
ἤδη
κατακλίνεσθαι
τὸν
βασιλέα. |
[11, 3] |
τὸν
Ζοροβάβηλον
καὶ
τοὺς
σὺν
|
αὐτῷ |
μέλλοντας
ἐπὶ
τὴν
οἰκοδομὴν
ἐξιέναι |
[11, 6] |
αὐτῶν
Μουχαίου
ὄνομα
εἰπόντος
οὐκ
|
αὐτῷ |
μόνῳ
ταύτην
γεγονέναι
τὴν
ὕβριν, |
[11, 6] |
αὐλῇ
Μαρδοχαῖον
ὑπερηγανάκτησεν·
οὐδὲν
γὰρ
|
αὐτῷ |
παρ'
αὐτοῦ
θεασαμένου
πρὸς
τιμὴν |
[11, 6] |
χρηστὸς
σύμβουλος
ἐγένου.
Ταῦτα
δὲ
|
αὐτῷ |
παρ'
ἡμῶν
ἔσται
σώσαντί
μου |
[11, 8] |
τε
αὐτὸς
ἄρχει
τόπων
ἔλεγεν
|
αὐτῷ |
παραδιδόναι
τούτους
καὶ
δεσπότην
αὐτὸν |
[11, 5] |
πολλοὺς
τῶν
ὁμοφύλων
ἐθελοντὶ
ἀκολουθοῦντας
|
αὐτῷ |
παραλαβὼν
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πέμπτον |
[11, 6] |
δεδωκὼς
ἀντὶ
τῆς
σωτηρίας,
ἣν
|
αὐτῷ |
παρέσχεν
τοὺς
ἐπιβουλεύσαντας
εὐνούχους
ἐλέγξας, |
[11, 8] |
ποιήσας
ὅσα
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
|
αὐτῷ |
παρηγγέλη
τὴν
τοῦ
βασιλέως
παρουσίαν |
[11, 8] |
μεγάλως
αὐτὸς
καὶ
τὸ
χρηματισθὲν
|
αὐτῷ |
πᾶσι
μηνύσας
καὶ
ποιήσας
ὅσα |
[11, 8] |
τῶν
Ἰουδαίων
ἀρχιερέα
συμμαχίαν
τε
|
αὐτῷ |
πέμπειν
καὶ
ἀγορὰν
τῷ
στρατεύματι |
[11, 4] |
ταῦτα
δηλωθῇ
Δαρείῳ,
παραχρῆμα
δ'
|
αὐτῷ |
περὶ
τούτων
ἔγραψαν.
Τῶν
δὲ |
[11, 3] |
πάντων
ἀκουόντων
ἀποφαίνεσθαι
τὸ
δοκοῦν
|
αὐτῷ |
περὶ
τῶν
προκειμένων.
(Καὶ
ὁ |
[11, 5] |
δὲ
αὐτὸν
τῇ
ἐπιούσῃ
δίδωσιν
|
αὐτῷ |
πρὸς
Ἀδδαῖον
ἐπιστολὴν
κομίσαι
τὸν |
[11, 5] |
Ἰουδαίων
παρεκάλεσεν
τὸν
βασιλέα
δοῦναι
|
αὐτῷ |
πρὸς
τοὺς
σατράπας
τῆς
Συρίας |
[11, 6] |
καὶ
τῶν
ἰδίων
πράξεων
ἀναγινώσκειν
|
αὐτῷ |
προσέταξεν.
Κομίσαντος
δὲ
καὶ
ἀναγινώσκοντος |
[11, 6] |
βασιλεὺς
ὥστε
μηδένα
τῶν
ἰδίων
|
αὐτῷ |
προσιέναι
μὴ
κληθέντα,
ὁπηνίκα
ἐπὶ |
[11, 8] |
αὐτοὺς
Ἀλεξάνδρου
οἱ
Σικιμῖται
προσῆλθον
|
αὐτῷ |
προσπαραλαβόντες
καὶ
οὓς
Σαναβαλλέτης
πρὸς |
[11, 6] |
παρεσκευασμένον
ἐπὶ
Μαρδοχαῖον
τοῦτο
γὰρ
|
αὐτῷ |
πυνθανομένῳ
τὸν
οἰκέτην
εἰπεῖν,
ὅτε |
[11, 6] |
ἀπέστειλεν
Μαρδοχαίῳ
γνωσόμενον,
τίνος
συμβεβηκότος
|
αὐτῷ |
σκυθρωποῦ
πενθεῖ
καὶ
τὸ
σχῆμα |
[11, 8] |
ἔτους,
οὐδὲ
γὰρ
αὐτοὺς
ἐν
|
αὐτῷ |
σπείρειν,
τίνες
ὄντες
ταῦτα
παρακαλοῦσιν |
[11, 8] |
ἔχειν
ἐπάγεσθαι,
πολλοὶ
τὴν
σὺν
|
αὐτῷ |
στρατείαν
ἠγάπησαν.
(Ὁ
μὲν
οὖν |
[11, 8] |
ἀδελφόν,
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἄλλους
|
αὐτῷ |
συμπαρόντας
τῶν
ὁμοεθνῶν
θέλειν
ἱερὸν |
[11, 4] |
κατασκευάζουσιν,
λεγόντων
δὲ
μὴ
συνοίσειν
|
αὐτῷ |
τὰ
γινόμενα
καὶ
προσέτι
τὰς |
[11, 5] |
τὸν
θεὸν
ἐπήνεγκαν
κριοὺς
καταθύσαντες
|
αὐτῷ. |
Τὰ
δὲ
ὀνόματα
αὐτῶν
λέγειν |
[11, 6] |
τὸν
γὰρ
θεὸν
εἶναι
σὺν
|
αὐτῷ. |
(Ταῦτα
δὲ
τούτων
ἔτι
πρὸς |
[11, 6] |
παρὰ
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
συνδιεῖπεν
|
αὐτῷ |
τὴν
ἀρχὴν
ἀπολαύων
ἅμα
καὶ |
[11, 6] |
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀνεβάλλετο
φράζειν
|
αὐτῷ |
τὴν
αὐτῆς
βούλησιν,
εἰ
πάλιν |
[11, 6] |
τοῦ
πάντα
ἐφορῶντος
θεοῦ
ταύτην
|
αὐτῷ |
τὴν
δίκην
ἐπιβαλόντος.
Κελεύω
δὲ |
[11, 8] |
δὲ
Σαναβαλλέτου
μὴ
μόνον
τηρήσειν
|
αὐτῷ |
τὴν
ἱερωσύνην,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[11, 4] |
ὁ
Σισίννης
καὶ
οἱ
σὺν
|
αὐτῷ |
τὴν
μὲν
οἰκοδομίαν
ἐπισχεῖν
οὐ |
[11, 3] |
τεμόντας
εἰς
Ἱεροσόλυμα,
καὶ
συγκατασκευάζειν
|
αὐτῷ |
τὴν
πόλιν,
καὶ
πάντας
ἔγραψεν |
[11, 6] |
δὲ
προσκαλεσάμενος,
καὶ
γὰρ
ἐδήλωσεν
|
αὐτῷ |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
συγγένειαν
Ἐσθήρα, |
[11, 6] |
τε
ξένοι
καὶ
Πέρσαι
ταύτην
|
αὐτῷ |
τὴν
τιμὴν
παρ'
αὐτῶν
Ἀρταξέρξου |
[11, 4] |
ὁ
Σισίννης
καὶ
οἱ
σὺν
|
αὐτῷ |
τὴν
τοῦ
βασιλέως
προαίρεσιν
ταύτῃ |
[11, 8] |
ἱερεῖς
ἀξιοπρεπῶς
ἐτίμησεν.
Δειχθείσης
δ'
|
αὐτῷ |
τῆς
Δανιήλου
βίβλου,
ἐν
ᾗ |
[11, 6] |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
τὸν
αἴτιον
|
αὐτῷ |
τῆς
ἐξουσίας
ἀφελέσθαι,
τὸν
εὐεργέτην |
[11, 6] |
πίνων
τὴν
Ἐσθῆρα
ἐκέλευσε
δηλοῦν
|
αὐτῷ, |
τί
βούλεται·
μηδενὸς
γὰρ
ἀτυχήσειν, |
[11, 6] |
εὐωχηθεὶς
ἠξίου
τὴν
βασίλισσαν
λέγειν
|
αὐτῷ, |
τίνος
βούλεται
δωρεᾶς
τυχεῖν,
ὡς |
[11, 5] |
δικαιοσύνην.
Χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
προσελθόντων
|
αὐτῷ |
τινων
κατηγορούντων,
ὥς
τινες
τοῦ |
[11, 6] |
οὕτως
Ἐσθήρα
μὴ
ποιήσασα
φανερὸν
|
αὐτῷ |
τὸ
ἔθνος,
ἐξ
οὗπερ
εἴη |
[11, 6] |
ἔστη·
οὐ
γὰρ
ἐξῆν
εἰσελθεῖν
|
αὐτῷ |
τοιοῦτον
περικειμένῳ
σχῆμα.
Τὸ
δ' |
[11, 6] |
σώζεται.
Μαρδοχαῖος
δὲ
τούτους
κομίσαντος
|
αὐτῷ |
τοῦ
εὐνούχου
παρὰ
τῆς
Ἐσθῆρος |
[11, 6] |
Μαρδοχαίῳ,
τοῦτο
γὰρ
ἦν
ὄνομα
|
αὐτῷ, |
τρεφομένη·
οὗτος
δ'
ἦν
ἐκ |
[11, 3] |
ἡγεμὼν
ἀπεδέδεικτο·
πάλαι
γὰρ
ἦν
|
αὐτῷ |
φιλία
πρὸς
τὸν
βασιλέα,
δι' |
[11, 6] |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τὸ
ἀργύριον
|
αὐτῷ |
χαρίζεται
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους,
ὥστε |
[11, 5] |
τὸ
ἔθνος
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
|
αὐτῷ |
χρείαν
συνήργησαν.
(Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[11, 2] |
δὲ
καὶ
χρήμασιν
διαφθαρέντες
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἀπημπόλησαν
τοῖς
Χουθαίοις
τὸ
περὶ |
[11, 6] |
ταύτην
αὐτῷ
τὴν
τιμὴν
παρ'
|
αὐτῶν |
Ἀρταξέρξου
κελεύοντος
γενέσθαι.
Μαρδοχαίου
δὲ |
[11, 5] |
ἐκβαλεῖν
αὐτὰς
καὶ
τὰ
ἐξ
|
αὐτῶν |
γεγενημένα,
κολασθήσεσθαι
δὲ
τοὺς
οὐχ |
[11, 5] |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
ἐξ
|
αὐτῶν |
γεγενημένα
τῆς
τῶν
νόμων
φυλακῆς |
[11, 6] |
ζημιωθῇς
τοὺς
φόρους
τοὺς
παρ'
|
αὐτῶν |
γινομένους,
ἐκ
τῆς
ἰδίας
οὐσίας |
[11, 4] |
πηχῶν
ἑξήκοντα
εὖρος
δὲ
τῶν
|
αὐτῶν, |
διὰ
δόμων
λιθίνων
βία
τε |
[11, 6] |
ὕφη
λίνεα
καὶ
πορφύρεα
κατ'
|
αὐτῶν |
διεπέτασεν,
ὥστε
πολλὰς
μυριάδας
κατακλίνεσθαι. |
[11, 6] |
ἐξ
ὧν
ἦν
αὐτός,
ὑπ'
|
αὐτῶν |
διέφθαρτο.
Προσελθὼν
οὖν
τῷ
βασιλεῖ |
[11, 2] |
οἱ
ἐνοικοῦντες
πραγματευσάμενοι,
καὶ
βασιλεῖς
|
αὐτῶν |
ἔγνωμεν
δυνατοὺς
καὶ
βιαίους
φορολογήσαντας |
[11, 1] |
ἀνασταυρωθῆναι
βούλομαι
καὶ
τὰς
οὐσίας
|
αὐτῶν |
εἶναι
βασιλικάς.
καὶ
ἡ
μὲν |
[11, 4] |
ἐκέλευσεν
ἀνασταυρωθῆναι
καὶ
τὴν
οὐσίαν
|
αὐτῶν |
εἰς
τὴν
βασιλικὴν
καταταγῆναι
κτῆσιν. |
[11, 5] |
ὕλην
παρακομίζων,
θυρεοὺς
δ'
ἔγγιστα
|
αὐτῶν |
ἐκέλευσεν
κεῖσθαι
καὶ
σαλπιγκτὰς
ἀπὸ |
[11, 5] |
ἐπιβουλὰς
αὐτοῖς
συντιθέντες
τὴν
προαίρεσιν
|
αὐτῶν |
ἐμποδίζοντες,
πολλούς
τε
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 6] |
τὰ
ἔθνη
καὶ
τοὺς
πρεσβευτὰς
|
αὐτῶν |
ἐν
Σούσοις
ἐπὶ
ἡμέρας
κατευώχησεν |
[11, 3] |
δυνάμενοι
δὲ
ἐπιδεῖξαι
τὸ
γένος
|
αὐτῶν |
ἑξακόσιοι
πεντηκονταδύο.
Ἐξεβλήθησαν
δὲ
καὶ |
[11, 4] |
δὲ
μηνὶ
τῆς
ἀπὸ
Βαβυλῶνος
|
αὐτῶν |
ἐξόδου
περιπέμψαντες
ὅ
τε
ἀρχιερεὺς |
[11, 4] |
θεοῦ
Ἰουδαίοις
τε
καὶ
ἡγεμόσιν
|
αὐτῶν |
ἐπιτρέψουσιν
οἰκοδομηθῆναι
τὸν
ναόν.
Καὶ |
[11, 1] |
τοῦ
θεοῦ.
Ὁ
δ'
ἀριθμὸς
|
αὐτῶν |
ἐστιν
τοσοῦτος·
ψυκτῆρες
χρύσεοι
πεντήκοντα, |
[11, 4] |
τοῦτον
αὐτῷ
κατασκευασθέντα
ὑπὸ
βασιλέως
|
αὐτῶν |
εὐδαίμονος
καὶ
πάντας
ὑπερβάλλοντος
ἀρετῇ |
[11, 5] |
ἥκειν
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας,
πῶς
|
αὐτῶν |
ἔχει
τὸ
πλῆθος
καὶ
ἡ |
[11, 3] |
οὐδέν
ἐστιν,
ὃ
μὴ
παρ'
|
αὐτῶν |
ἔχομεν·
καὶ
γὰρ
τὰς
ἐσθῆτας |
[11, 3] |
καταπειθεῖς
διὰ
τὴν
ἰσχὺν
τὴν
|
αὐτῶν |
ἔχουσιν,
καὶ
ὄρη
μὲν
κατεργάζεσθαι |
[11, 2] |
ἐχθροὺς
Ἰουδαίους
καὶ
τὴν
πόλιν
|
αὐτῶν, |
ἣ
διὰ
τοῦτο
καὶ
νῦν |
[11, 2] |
πλέον
αὐξηθῇ
τὰ
τῆς
κακίας
|
αὐτῶν, |
ᾗ
χρώμενοι
πρὸς
τοὺς
βασιλεῖς |
[11, 5] |
λείψανον
ἐκ
τῆς
τότε
συμφορᾶς
|
αὐτῶν |
καὶ
αἰχμαλωσίας
περισώσαντα
καὶ
πάλιν |
[11, 5] |
Περσῶν
βασιλέας
ἀναγκάσαντα>
λαβεῖν
οἶκτον
|
αὐτῶν, |
καὶ
συγγνωμονῆσαι
τοῖς
νῦν
ἡμαρτημένοις, |
[11, 5] |
ἅπαντες
μὲν
ὑπερηγάπησαν,
πολλοὶ
δ'
|
αὐτῶν |
καὶ
τὰς
κτήσεις
ἀναλαβόντες
ἦλθον |
[11, 1] |
μὲν
ἑξήκοντα
πηχῶν
τῶν
δ'
|
αὐτῶν |
καὶ
τὸ
εὖρος,
λίθου
μὲν |
[11, 6] |
προνοῆσαι
τὸν
θεὸν
τῆς
σωτηρίας
|
αὐτῶν |
καὶ
τοὺς
ἐν
ἁπάσῃ
τῇ |
[11, 3] |
καὶ
τὰς
ψυχὰς
ἀφιέναι
μετ'
|
αὐτῶν |
καρτεροῦμεν.
Οὕτως
δ'
ἂν
μάλιστα |
[11, 5] |
τοῦ
πλήθους
καὶ
τῆς
οὐσίας
|
αὐτῶν |
κατὰ
τὴν
τῶν
πρεσβυτέρων
κρίσιν |
[11, 5] |
καταθύσαντες
αὐτῷ.
Τὰ
δὲ
ὀνόματα
|
αὐτῶν |
λέγειν
οὐκ
ἔδοξεν
ἡμῖν
ἀναγκαῖον |
[11, 6] |
βούλομαι,
καὶ
τὸν
ταῦτα
κατ'
|
αὐτῶν |
μηχανησάμενον
πρὸ
τῶν
πυλῶν
τῶν |
[11, 6] |
νόμον
ὁρίζουσιν.
Ἑνὸς
δ'
ἐξ
|
αὐτῶν |
Μουχαίου
ὄνομα
εἰπόντος
οὐκ
αὐτῷ |
[11, 4] |
οἰκοδομεῖν
τὸν
ναόν,
μαθὼν
παρ'
|
αὐτῶν |
οὐκ
ἀσφαλῆ
τοῖς
πράγμασιν
αὐτοῦ |
[11, 6] |
τῷ
βασιλεῖ
τιμὴν
Ἀμάνην
κατηγορήσαντ'
|
αὐτῶν |
παρωξυγκέναι
κατ'
αὐτῶν
τὸν
βασιλέα. |
[11, 1] |
αὐτοῖς
ἔφη
βαδίζειν
εἰς
τὴν
|
αὐτῶν |
πατρίδα
καὶ
ἀναστῆσαί
τε
τὴν |
[11, 4] |
μετήγαγεν
καὶ
Μηδίας
ἐνθάδε.
τούτους
|
αὐτῶν |
ποιησαμένων
τοὺς
λόγους
Ζοροβάβηλος
καὶ |
[11, 5] |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
ἐξ
|
αὐτῶν |
προστάξῃ
τέκνα,
οὐκ
ἀκουσθήσεται,
διέμενεν |
[11, 4] |
οἰκοδομίας
αὐτοῖς
ἀδύνατον
εἶναι
κοινωνεῖν,
|
αὐτῶν |
προσταχθέντων
κατασκευάσαι
τὸν
ναὸν
πρότερον |
[11, 5] |
πατράσιν
ἡμῶν
διὰ
τὴν
ἀσέβειαν
|
αὐτῶν |
συμπεσόντα,
παρεκάλει
δὲ
τὸν
θεὸν |
[11, 5] |
ποιήσονται
τῷ
θεῷ
περὶ
τῆς
|
αὐτῶν |
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
μηδὲν
κατὰ |
[11, 3] |
καὶ
τὰ
νόμιμα,
διακρίνουσα
ἀπ'
|
αὐτῶν |
τὰ
ἄδικα
καὶ
ἀπελέγχουσα.
(Καταπαύει |
[11, 8] |
αὐτοὺς
ἴδωσιν
ἐκ
τύχης,
ἐπιπηδῶσιν
|
αὐτῶν |
τῇ
κοινωνίᾳ
προσήκειν
αὐτοῖς
λέγοντες |
[11, 8] |
παρεκάλουν
παραγενόμενον
εἰς
τὴν
πόλιν
|
αὐτῶν |
τιμῆσαι
καὶ
τὸ
παρ'
αὐτοῖς |
[11, 4] |
Βουήδωνι
καὶ
τοῖς
λοιποῖς
συνδούλοις
|
αὐτῶν |
τοῖς
ἐν
Σαμαρείᾳ.
Ζοροβάβηλος
καὶ |
[11, 6] |
Ἀμάνην
κατηγορήσαντ'
αὐτῶν
παρωξυγκέναι
κατ'
|
αὐτῶν |
τὸν
βασιλέα.
Ταῦτα
γνοῦσα
πέμπει |
[11, 8] |
ἱερεῖς
προεστῶτας
ἐν
ταῖς
βυσσίναις
|
αὐτῶν, |
τὸν
δὲ
ἀρχιερέα
ἐν
τῇ |
[11, 5] |
ἐκ
τῆς
χώρας
καὶ
ἐξ
|
αὐτῶν |
τῶν
Ἱεροσολύμων
αἰχμαλώτους
ἀπῆχθαι
καὶ |
[11, 6] |
Περσῶν
ἔθνη
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
|
αὐτῶν |
ὑποδεξάμενος
ἑστιᾷ
πολυτελῶς,
οἷον
εἰκὸς |
[11, 4] |
καὶ
Σαραβαζάνῃ
καὶ
τοῖς
ἑταίροις
|
αὐτῶν |
χαίρειν.
Τὸ
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς |
[11, 6] |
τὴν
ῥάβδον
ἐξέτεινεν
ἐπὶ
τὸν
|
αὐχένα |
αὐτῆς
διὰ
τὸν
νόμον
εὐλαβείας |
[11, 5] |
παρεσκευάζοντο.
Ἐκλήθησαν
δὲ
τὸ
ὄνομα
|
ἀφ' |
ἧς
ἡμέρας
ἐκ
Βαβυλῶνος
ἀνέβησαν |
[11, 1] |
ἔτει,
τοῦτο
δ'
ἦν
ἑβδομηκοστὸν
|
ἀφ' |
ἧς
ἡμέρας
μεταναστῆναι
τὸν
λαὸν |
[11, 4] |
ἐπιθυμηταὶ
ἐξ
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου,
|
ἀφ' |
οὗ
Σαλμανασσάρης
ὁ
τῶν
Ἀσσυρίων |
[11, 6] |
γὰρ
βασιλέως
διὰ
νυκτὸς
ἐκείνης
|
ἀφαιρεῖται |
τὸν
ὕπνον.
Ὁ
δ'
οὐ |
[11, 3] |
κάλλος
χρόνῳ
μαραινόμενον
οὐδὲ
περιουσίαν
|
ἀφαιρετὴν |
ὑπὸ
τύχης,
ἀλλὰ
τὰ
δίκαια |
[11, 3] |
αὐτοῦ
ῥαπιζόμενον,
καὶ
τὸ
διάδημα
|
ἀφαιρουμένης |
καὶ
τῇ
ἰδίᾳ
κεφαλῇ
περιτιθείσης |
[11, 6] |
ἔθνος
δὲ
αὐτοῦ
διέγνω
πᾶν
|
ἀφανίσαι· |
καὶ
γὰρ
φύσει
τοῖς
Ἰουδαίοις |
[11, 3] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
κοίλης
Συρίας
|
ἀφεῖναι |
τὰς
κώμας,
ἃς
τῶν
Ἰουδαίων |
[11, 6] |
ἅπασαν
τὴν
βασιλείαν
τοὺς
Ἰουδαίους
|
ἀφεῖναι |
τοῖς
ἰδίοις
νόμοις
χρωμένους
ζῆν |
[11, 8] |
ὑπέσχετο
πρὸς
αὐτούς,
ἀξιούντων
δὲ
|
ἀφεῖναι |
τὸν
φόρον
αὐτοῖς
τοῦ
ἑβδοματικοῦ |
[11, 6] |
τὸν
αἴτιον
αὐτῷ
τῆς
ἐξουσίας
|
ἀφελέσθαι, |
τὸν
εὐεργέτην
μου
καὶ
σωτῆρα |
[11, 6] |
ἀγαθῶν
κόρον
εἰς
τοὺς
αἰτίους
|
ἀφέντες |
λήσεσθαι
τὸ
θεῖον
ἐπὶ
τούτοις |
[11, 3] |
ἴδωμεν
εὔμορφον
γυναῖκα,
πάντα
ἐκεῖνα
|
ἀφέντες |
τῷ
εἴδει
τῆς
ὁραθείσης
προσκεχήναμεν |
[11, 4] |
ἑταίρων
αὐτοῦ,
ὅπως
αὐτοὶ
μὲν
|
ἀφέξονται |
τοῦ
τόπου,
τοῖς
δὲ
δούλοις |
[11, 6] |
ἐπιμέλειαν
πάσης
ἐτύγχανε
προνοίας
ἀρωμάτων
|
ἀφθονίᾳ |
καὶ
πολυτελείᾳ
τῶν
ἀλειμμάτων
ὧν |
[11, 6] |
χώραν
παρήγγειλεν
ἀνεῖσθαι
τῶν
ἔργων
|
ἀφιεμένους |
καὶ
ἑορτάζειν
ὑπὲρ
τῆς
βασιλείας |
[11, 3] |
τὰς
γυναῖκας,
καὶ
τὰς
ψυχὰς
|
ἀφιέναι |
μετ'
αὐτῶν
καρτεροῦμεν.
Οὕτως
δ' |
[11, 5] |
θεοῦ
χρηστότητι
καὶ
τοὺς
τοιούτους
|
ἀφιέναι |
τῆς
κολάσεως.
(Καὶ
ὁ
μὲν |
[11, 5] |
κατὰ
τὴν
τῶν
πρεσβυτέρων
κρίσιν
|
ἀφιερωθησομένης, |
συνῆλθον
ἐκ
τῆς
Ἰουδαικῆς
καὶ |
[11, 4] |
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
|
ἀφικνουμένοις |
εἰς
τὸ
ἱερὸν
σέβειν
τὸν |
[11, 5] |
μὴ
δυνάμεναι.
Πρὸς
δὲ
Ἔζδραν
|
ἀφικνοῦνται |
ἱερέων
καὶ
Λευιτῶν
καὶ
θυρωρῶν |
[11, 8] |
Πάντων
δ'
αὐτὸν
πρὸς
οὓς
|
ἀφίκοιτο |
φιλοφρόνως
ἐκδεχομένων,
Σαμαρεῖται
μητρόπολιν
τότε |
[11, 6] |
εὐθὺς
ἀπέπεμπεν
πρὸς
τὸν
εὐνοῦχον.
|
Ἀφικομένης |
δὲ
τῆς
Ἐσθήρας
πρὸς
αὐτὸν |
[11, 5] |
ὁ
Νεεμίας
ἐτελεύτησεν
εἰς
γῆρας
|
ἀφικόμενος. |
Ἀνὴρ
δὲ
ἐγένετο
χρηστὸς
τὴν |
[11, 3] |
δὲ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
καιρὸν
|
ἀφικόμενος |
πρὸς
Δαρεῖον
ἐξ
Ἱεροσολύμων
Ζοροβάβηλος, |
[11, 6] |
οὐδὲν
ἧττον
ἐνέμεινεν
παραιτουμένη
τὴν
|
ἄφιξιν, |
ὡς
εἰς
ὀργὴν
παροξυνθέντα
τὸν |
[11, 8] |
οὐ
μικρὰ
ταραχὴ
τοὺς
Ἱεροσολυμίτας·
|
ἀφίσταντο |
γὰρ
ἅπαντες
πρὸς
τὸν
Μανασσῆν |
[11, 8] |
καὶ
τὸν
ναὸν
συνέβαινεν
ἐκεῖθεν
|
ἀφορᾶσθαι. |
Τῶν
δὲ
Φοινίκων
καὶ
τῶν |
[11, 3] |
δυσχεραίνουσαν
ἔβλεπεν.
~(Εἰς
ἀλλήλους
δὲ
|
ἀφορώντων |
τῶν
σατραπῶν
καὶ
ἡγεμόνων
περὶ |
[11, 6] |
καὶ
τοῖς
παρὰ
πλευρὸν
οὖσιν
|
ἀχανὴς |
ἐπέπεσεν.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
κατὰ |
[11, 6] |
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ὑπέσχετο
μηδὲν
|
ἄχαρι |
αὐτὴν
μηδ'
οἷς
ἐσπούδακεν
ἐναντίον |
[11, 5] |
σὺν
γυναιξὶν
καὶ
τέκνοις
συνῆλθον,
|
Ἀχόνιός |
τις
ὀνόματι
πρῶτος
τῶν
Ἱεροσολυμιτῶν, |
[11, 5] |
καὶ
τὰ
τέκνα
κατὰ
τὴν
|
Ἀχονίου |
συμβουλίαν.
Λαβὼν
δὲ
τοὺς
ὅρκους |
[11, 6] |
πεπαῦσθαι
τοῦτο,
προσκαλεσαμένη
τὸν
εὐνοῦχον
|
Ἀχράθεον, |
καὶ
γὰρ
ἔτυχεν
αὐτῇ
παρών, |
[11, 6] |
Ἀρταξέρξης
καὶ
καταστήσας
ἀπὸ
Ἰνδίας
|
ἄχρι |
Αἰθιοπίας
τῶν
σατραπειῶν
ἑκατὸν
καὶ |
[11, 3] |
εἰκοσιεπτὰ
σατραπειῶν.
Ἐπεὶ
δὲ
κατευωχηθέντες
|
ἄχρι |
κόρου
καὶ
πλησμονῆς
ἀνέλυσαν
κοιμηθησόμενοι |
[11, 4] |
γὰρ
ἀρχιερεῖς
προεστήκεσαν
τῶν
πραγμάτων
|
ἄχρι |
οὗ
τοὺς
Ἀσαμωναίου
συνέβη
βασιλεύειν |
[11, 3] |
Περσίδος
καὶ
τοπάρχας
τῆς
Ἰνδικῆς
|
ἄχρι |
τῆς
Αἰθιοπίας
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς |
[11, 5] |
καὶ
ἀναβλέψας
εἰς
τὸν
οὐρανόν,
|
ἄχρι |
τίνος,
εἶπεν,
ὦ
δέσποτα,
περιόψει |