HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  643 formes différentes pour 1473 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[11, 6]   ἐσπούδακεν ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ     βούλεται προσέταξε περὶ τῶν Ἰουδαίων
[11, 1]   βούλομαι. Καὶ τὰ σκεύη δέ,     ἐσύλησεν ἐκ τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος
[11, 3]   θάλασσαν εἶναι χρησίμην αὐτοῖς πρὸς     θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν οἱ
[11, 6]   μαθεῖν οὕτως γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς     καθ' ἑτέρου τις παρεσκεύασε ταῦτα
[11, 4]   τοῦ ναοῦ καὶ μὴ χορηγοῦντας     προσέταξα ὑμῖν εἰς τὰς θυσίας
[11, 4]   γίνεσθαι διετάξατο, καὶ τὰ σκεύη,     συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν,
[11, 1]   καὶ τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ,     συλήσας τὸν ναὸν βασιλεὺς
[11, 1]   γαζοφύλακι αὐτοῦ προστάξας δοῦναι αὐτὰ  Ἀβεσσάρῳ,   ὅπως φυλάττῃ μέχρι τῆς οἰκοδομίας
[11, 5]   θεὸν ἴστε μνήμῃ τῶν πατέρων  Ἀβράμου   καὶ Ἰσάκου καὶ Ἰακώβου παραμένοντα
[11, 6]   τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ παρθένων  ἀγαγεῖν   πρὸς αὐτόν. Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν
[11, 8]   τοὺς γάμους πλημμελῆσαί τινας καὶ  ἀγαγέσθαι   γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον οὖν
[11, 2]   ἐκ τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς  ἀγαγὼν   Σαλμανασσάρης τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς
[11, 6]   ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ'  ἀγαθὴ   τοῖς εὐνοοῦσιν ἡμῖν ὑπόμνησις δὲ
[11, 5]   δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης ἀπολαύων  ἀγαθῆς   παρὰ τῷ πλήθει πρῶτος ἱερεὺς
[11, 6]   σώφρονι λογισμῷ τὸ μέγεθος τῶν  ἀγαθῶν   ἐταμίευσεν, ἀλλὰ τῆς βασιλείας ἐπεβούλευσέ
[11, 6]   τῶν οὐκ ἐξ ὧν προσεδόκησαν  ἀγαθῶν   κόρον εἰς τοὺς αἰτίους ἀφέντες
[11, 4]   Ἰσραηλιτῶν πλῆθος ἀνανεωτικὰς τῶν πρότερον  ἀγαθῶν   μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ
[11, 6]   βούλοιο τὸν ἄνθρωπον ὃν φῂς  ἀγαπᾶν   δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον ἐφ' ἵππου
[11, 4]   ἐκεῖνον δύο προφῆται παρ' αὐτοῖς  Ἀγγαῖος   καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς παρώρμων
[11, 4]   κατασκευὴ τοῦ ναοῦ προφητευόντων  Ἀγγαίου   καὶ Ζαχαρίου κατὰ πρόσταγμα τοῦ
[11, 6]   δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ τοὺς  ἀγγάρους   λεγομένους εἰς πᾶν ἔθνος ἑορτάζειν
[11, 3]   ἀλλότρια χρέα λαβόντας εἰς λήθην  ἄγει   καὶ ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς ἁπάντων
[11, 6]   παραφυλάσσειν τὰς ἡμέρας καὶ ἑορτὴν  ἄγειν   αὐτὰς καὶ τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι
[11, 6]   κόρης εἰς ἔρωτα νομίμως αὐτὴν  ἄγεται   γυναῖκα καὶ γάμους αὐτῇ ποιεῖται
[11, 3]   τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ  ἀγήρω   μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν
[11, 4]   τῶν σαββάτων καὶ πασῶν τῶν  ἁγίων   ἑορτῶν, οἵ τε πεποιημένοι τὰς
[11, 6]   ἐκ τοῦ θρόνου, καὶ ταῖς  ἀγκάλαις   αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε
[11, 4]   πόλιν, καὶ τὴν ἑορτὴν ἤγαγον  ἁγνεύοντες   μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων τῷ
[11, 2]   περί τε ἄλλους ἀσχοληθέντι πολέμους  ἄγνοια   τούτων ἦν καὶ στρατευσαμένῳ γε
[11, 5]   ὑπόσχῃ τιμωρίαν, ὡς οὐ κατ'  ἄγνοιαν   αὐτὸν παραβαίνων, ἀλλ' ὡς ἐπιστάμενος
[11, 2]   ἡμῖν καὶ τοῦτό σοι δηλῶσαι  ἀγνοούμενον   ἴσως, ὅτι τῆς πόλεως οὕτως
[11, 5]   σου τὸν νόμον, καὶ τοῖς  ἀγνοοῦσιν   δὲ παρέξεις αὐτὸν μαθεῖν, ἵνα
[11, 8]   συμμαχίαν τε αὐτῷ πέμπειν καὶ  ἀγορὰν   τῷ στρατεύματι παρασχεῖν καὶ ὅσα
[11, 2]   καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς  ἀγορὰς   αὐτῆς καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη
[11, 6]   οὐ βουλόμενος ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν  ἀγρυπνίαν,   ἀλλ' εἴς τι τῶν τῇ
[11, 6]   καὶ πληγεὶς ὑπὸ ἀμηχανίας ἔξεισιν  ἄγων   τὸν ἵππον καὶ τὴν πορφύραν
[11, 8]   Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν  ἀγωνίᾳ   καὶ δέει, πῶς ἀπαντήσει τοῖς
[11, 6]   καὶ μετὰ ἀσθενείας αὐτόν τε  ἀγωνία   καὶ ταραχὴ κατελάμβανεν καὶ τὴν
[11, 6]   τρισκαιδεκάτῃ, ὃς κατὰ μὲν Ἑβραίους  Ἄδαρ   καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρος,
[11, 4]   ὃς καλεῖται παρὰ μὲν ἡμῖν  Ἄδαρ   παρὰ δὲ Μακεδόσιν Δύστρος, προσφέρουσιν
[11, 6]   τοῦ δωδεκάτου μηνός, ὅς ἐστιν  Ἄδαρ,   τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ
[11, 5]   τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν αὐτῷ πρὸς  Ἀδδαῖον   ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν τῆς Συρίας
[11, 5]   θεῷ τὰς ἐπιστολὰς ἀποδίδωσιν τῷ  Ἀδδαίῳ   καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπάρχοις, καὶ
[11, 6]   ὁμοίως αὐτῷ βασιλεύουσαν πᾶσαν ἔχειν  ἄδειαν.   Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον αὐτῆς
[11, 8]   τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ ἀρχιερέως  ἀδελφὸν   ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης
[11, 7]   ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων τὸν ἴδιον  ἀδελφὸν   Ἰησοῦν ἐν τῷ ἱερῷ ἐφόνευσεν,
[11, 4]   τοὺς ἀδελφοὺς καὶ Ζοδμοῆλον τὸν  ἀδελφὸν   Ἰούδα τοῦ Ἀμιναδάβου καὶ τοὺς
[11, 8]   τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέως Ἰαδδοῦ  ἀδελφόν,   πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλους αὐτῷ
[11, 8]   λαῷ συναγανακτοῦντος καὶ εἴργοντος τὸν  ἀδελφὸν   τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος Μανασσῆς
[11, 7]   διενεχθεὶς τῷ Ἰωάννῃ παρώξυνεν τὸν  ἀδελφὸν   ὥστ' αὐτὸν ἀνελεῖν καὶ διὰ
[11, 7]   τὴν αἰτίαν τοιαύτην συνέβη γενέσθαι·  ἀδελφὸς   ἦν τῷ Ἰωάννῃ Ἰησοῦς· τούτῳ
[11, 7]   Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ καὶ τούτῳ  ἀδελφὸς   Μανασσῆς ὄνομα, Σαναβαλλέτης
[11, 7]   ὀργὴν τηλικοῦτο ἀσέβημα δρᾶσαι κατ'  ἀδελφοῦ   τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ ἱερῷ
[11, 4]   τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς  ἀδελφοὺς   καὶ Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν Ἰούδα
[11, 5]   ποιεῖν ἐξέστω σοι μετὰ τῶν  ἀδελφῶν.   Καὶ τὰ δεδομένα σοι ἱερὰ
[11, 6]   ἑβδόμου ἔτους τῆς αὐτοῦ βασιλείας,  Ἀδέρῳ   δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε δὲ τοὺς
[11, 3]   νόμιμα, διακρίνουσα ἀπ' αὐτῶν τὰ  ἄδικα   καὶ ἀπελέγχουσα. (Καταπαύει μὲν
[11, 6]   μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ' οὐδ' αὐτοὺς  ἀδικεῖν   ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον
[11, 6]   πόλεως ἐφέρετο βοῶν, ὅτι μηδὲν  ἀδικῆσαν   ἔθνος ἀναιρεῖται, καὶ τοῦτο λέγων
[11, 6]   τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς  ἀδικήσαντας   αὐτοὺς ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ
[11, 4]   αὐτὸν θεὸς ἐπίσχῃ τῆς  ἀδικίας.   ~(Ταῦθ' εὑρὼν ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν
[11, 3]   καὶ μηδὲν πρὸς αὐτὴν τὸ  ἄδικον   δυνάμενον. Ἔτι γε μὴν τὰ
[11, 6]   καὶ διαβολαῖς ἔπεισαν κατὰ μηδὲν  ἀδικούντων   ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ' ἧς ἐκινδύνευσαν
[11, 8]   παρὰ τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων  ἀδίκως   ἐκβεβλῆσθαι. Τετελευτήκει δὲ κατ' ἐκεῖνον
[11, 6]   σωτηρίας ἕνεκεν τοῦ ἔθνους μὴ  ἀδοξῆσαι   λαβεῖν σχῆμα ταπεινόν, παραιτήσεται
[11, 6]   ἐδύνατο, λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ'  ἀδυνάτοις   οἷς ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ'
[11, 4]   ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς  ἀδύνατον   εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων κατασκευάσαι
[11, 2]   εὑρέθη πόλις ἐχθρὰ βασιλεῦσιν  ἀεὶ   γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ πολέμους
[11, 6]   πορφύραν, ἣν βασιλεὺς φορῶν  ἀεὶ   διετέλει, καὶ περιτίθεται τὸ περιαυχένιον,
[11, 4]   ἱεροῦ. (Ἐνστάσης δὲ τῆς τῶν  ἀζύμων   ἑορτῆς μηνὶ τῷ πρώτῳ, κατὰ
[11, 5]   πρεσβυτέρων καὶ ὑπὸ τοῦ κρύους  ἀηδῶς   διακειμένων, ἀναστὰς Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους
[11, 3]   εἶναι συμβέβηκεν τῶν ἰσχὺν ἐχόντων,  ἀθάνατον   δὲ ἀλήθεια χρῆμα καὶ
[11, 3]   βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ, εἰ  αἱ   γυναῖκες τούτων μᾶλλον
[11, 3]   λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών, ὅσον  αἱ   γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως
[11, 3]   ἀλλὰ κρείττους τὴν δύναμιν τούτων  αἱ   γυναῖκες· τόν τε γὰρ βασιλέα
[11, 5]   καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας,  αἱ   δὲ δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν
[11, 3]   ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν  αἱ   τίκτουσαί τε καὶ τρέφουσαι, καθόλου
[11, 4]   κατὰ φυλήν, τοσαῦται γάρ εἰσιν  αἱ   τῶν Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ ὧν
[11, 3]   φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας ἀμπέλους,  αἳ   ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές εἰσιν
[11, 8]   Φίλιππος Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν  Αἰγαῖς   ὑπὸ Παυσανίου τοῦ Κεράστου ἐκ
[11, 8]   Σαναβαλλέτου στρατιώτας ἐκέλευσεν ἕπεσθαι εἰς  Αἴγυπτον·   ἐκεῖ γὰρ αὐτοῖς δώσειν κλήρους
[11, 2]   βασιλεύσας, καταστρεψάμενος ἐν τούτοις τὴν  Αἴγυπτον   ὑποστρέψας ἐτελεύτησεν ἐν Δαμασκῷ. ~(Μετὰ
[11, 3]   δὲ ἀλήθεια χρῆμα καὶ  ἀίδιον.   Παρέχει δ' ἡμῖν οὐ κάλλος
[11, 6]   οὐδεμία γὰρ τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς  αἰδῶ   ποιήσεται παράδειγμα τὴν τῆς βασιλίσσης
[11, 6]   τῶν Ἰουδαίων φόβον περιτεμνόμενα τὴν  αἰδῶ   τὸ ἀκίνδυνον αὐτοῖς ἐκ τούτου
[11, 6]   ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς  Αἰθιοπίας   ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν ἡγουμένοις. Τὰ
[11, 6]   τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς  Αἰθιοπίας   ἑπτὰ καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[11, 3]   τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς ἄχρι τῆς  Αἰθιοπίας   καὶ τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἑκατὸν
[11, 6]   καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι  Αἰθιοπίας   τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ εἰκοσιεπτὰ
[11, 8]   διαρπάσειν καὶ τὸν ἀρχιερέα μετ'  αἰκίας   ἀπολέσειν λογιζομένων, τὰ ἐναντία τούτων
[11, 6]   γένος, ἀλλότριος ὢν τοῦ Περσῶν  αἵματος,   ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς
[11, 8]   δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν  αἱρεῖ   καὶ Σιδῶνος κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον,
[11, 8]   ἔκρινεν καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν  αἱρεῖσθαι,   παραστησάμενος δὲ ταύτην ἠπείλει στρατεύσειν
[11, 6]   ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν  αἷς   τὰ περὶ τούτων προετέθη γράμματα,
[11, 6]   κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν γυναικῶν  αἴσχιστα   διαγεγονέναι τὸν βίον· οὐδεμία γὰρ
[11, 5]   χεῖρας ἀνατείνας εἰς τὸν οὐρανόν,  αἰσχύνεσθαι   μὲν ἔλεγεν αὐτὸν ἀναβλέψαι διὰ
[11, 6]   τὸν βασιλέα, Ἀμάνης δ' ὑπ'  αἰσχύνης   πρὸς αὑτὸν παραγίνεται καὶ μετὰ
[11, 8]   δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς  αἰτεῖσθαι   δωρεάς, ἃς ἂν αὐτοὶ θέλωσιν.
[11, 6]   τὸν γὰρ Ἀμάνην μέλλειν αὐτὸν  αἰτεῖσθαι   παρὰ τοῦ βασιλέως πρὸς τιμωρίαν,
[11, 3]   ἐκόμισεν. Καὶ τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν  αἴτημά   ἐστιν, μοι νῦν ἐπιτρέπεις
[11, 5]   θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν  αἰτῆσαι   τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς
[11, 6]   καὶ πρωὶ παρὰ τοῦ βασιλέως  αἰτησάμενον   ἀνασταυρῶσαι τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας τὴν
[11, 6]   καὶ μετὰ ἀπάτης πρὸς ἀπώλειαν  αἰτησάμενος·   τούτῳ γάρ με τῷ τρόπῳ
[11, 8]   αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ' ἀρχιερέως  αἰτησαμένου   χρήσασθαι τοῖς πατρίοις νόμοις καὶ
[11, 3]   ἐστιν, μοι νῦν ἐπιτρέπεις  αἰτήσασθαι   κριθέντι σοφῷ καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς
[11, 6]   θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον αὐτὸν μὲν  αἰτήσασθαι   πρὸς κόλασιν παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 3]   ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν βασιλεὺς  αἰτήσασθαί   τι πάρεξ ὧν αὐτὸς ἦν
[11, 6]   τινας, παραλογισάμενοι τοὺς κρατοῦντας ψευδέσιν  αἰτίαις   καὶ διαβολαῖς ἔπεισαν κατὰ μηδὲν
[11, 7]   λαὸς δι' αὐτὴν τὴν  αἰτίαν   ἐδουλώθη καὶ ναὸς ἐμιάνθη
[11, 8]   ἱερὸν ἔμεινεν. Εἰ δέ τις  αἰτίαν   ἔσχεν παρὰ τοῖς Ἱεροσολυμίταις κοινοφαγίας
[11, 6]   καὶ τέκνοις ἀπολέσθαι. Τὴν δ'  αἰτίαν   μετ' οὐ πολὺ δηλώσομεν· πρέπει
[11, 5]   ἑαυτὸν ἔρριψεν ἐπὶ τῷ τὴν  αἰτίαν   ταύτην λαβεῖν τοὺς πρώτους τοῦ
[11, 6]   ἀλλ' αὐτὸν γὰρ εἶναι τὴν  αἰτίαν   τῆς Ἀμάνου ὀργῆς, ὅτι μὴ
[11, 6]   Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε τῷ εὐνούχῳ τὴν  αἰτίαν   τό τε γράμμα τὸ κατὰ
[11, 7]   δραχμὰς πεντήκοντα. Τούτου δὲ τὴν  αἰτίαν   τοιαύτην συνέβη γενέσθαι· ἀδελφὸς ἦν
[11, 4]   καὶ τῇ Βενιαμίτιδι, συνέδραμον τὴν  αἰτίαν   τοῦ θορύβου μαθεῖν θέλοντες. Γνόντες
[11, 4]   δὲ τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς  αἰτίας,   ἃς κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον,
[11, 3]   δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς αὐτῆς  αἰτίας   δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην
[11, 6]   με καὶ τῆς ψυχῆς τὸν  αἴτιον   αὐτῷ τῆς ἐξουσίας ἀφελέσθαι, τὸν
[11, 5]   βασιλέως πρὸς αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον  αἴτιον   ὁμολογῶν γεγενῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο
[11, 8]   αἰχμαλωσίας αὐτοῖς καὶ τῶν κακῶν  αἴτιον   τὸ περὶ τοὺς γάμους πλημμελῆσαί
[11, 6]   προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον εἰς τοὺς  αἰτίους   ἀφέντες λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ
[11, 6]   τότε μὲν οὐδὲν παρέσχεν ὡς  αἰτίῳ   τῆς σωτηρίας γεγονότι, μόνον δὲ
[11, 6]   εἶπεν, οὐκ ἔχω σοι τὸ  αἰφνίδιον   τοῦ συμβεβηκότος μοι ῥᾳδίως εἰπεῖν·
[11, 6]   εἰς δουλείαν τινῶν φυλαχθέντων μήτε  αἰχμαλωσίᾳ.   ἵνα μέντοι μὴ ζημιωθῇς τοὺς
[11, 1]   συνέπεσεν, ἠλέησεν θεὸς τὴν  αἰχμαλωσίαν   καὶ τὴν συμφορὰν ἐκείνων τῶν
[11, 4]   τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ τὴν  αἰχμαλωσίαν   τοῦ τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι
[11, 8]   Ὑπάρξαι μέντοι καὶ τῆς προτέρας  αἰχμαλωσίας   αὐτοῖς καὶ τῶν κακῶν αἴτιον
[11, 5]   Συναγαγὼν δὲ τοὺς ἐκ τῆς  αἰχμαλωσίας   εἰς τὸ πέραν τοῦ Εὐφράτου
[11, 4]   περὶ τῶν ἀνασωθέντων ἐκ τῆς  αἰχμαλωσίας   Ἰουδαίων ἐν τοῖς Κύρου καὶ
[11, 4]   ἐκγόνους. Πρὸ μὲν γὰρ τῆς  αἰχμαλωσίας   καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ
[11, 5]   τῆς τότε συμφορᾶς αὐτῶν καὶ  αἰχμαλωσίας   περισώσαντα καὶ πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 5]   ὥστε πάντας τοὺς ἀπὸ τῆς  αἰχμαλωσίας   συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα, ὡς τῶν
[11, 1]   ἐδήλου· τῶν δ' ἐκ τῆς  αἰχμαλωσίας   συνελθόντων εἰς Ἱεροσόλυμα μυριάδες ἦσαν
[11, 4]   μαθεῖν θέλοντες. Γνόντες δὲ τοὺς  αἰχμαλωτισθέντας   εἰς Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων ἀνακτίζοντας
[11, 5]   τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο. (Τῶν δ'  αἰχμαλωτισθέντων   τις Ἰουδαίων οἰνοχόος τοῦ βασιλέως
[11, 4]   ἐνέπρησεν καὶ τὸν λαὸν μετῴκισεν  αἰχμάλωτον   μεταγαγὼν εἰς Βαβυλῶνα, Κῦρος
[11, 5]   καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων  αἰχμαλώτους   ἀπῆχθαι καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις
[11, 3]   τοὺς εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν  αἰχμαλώτων   ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς
[11, 8]   πολλὴν τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων  αἰχμαλώτων   αὐτοῦ τῆς μητρὸς καὶ γυναικὸς
[11, 3]   ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος, ὃς τῶν  αἰχμαλώτων   Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο· πάλαι γὰρ
[11, 5]   περὶ τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον  αἰώνιον   αὐτῷ καταλιπὼν τὰ τῶν Ἱεροσολύμων
[11, 6]   φόβον περιτεμνόμενα τὴν αἰδῶ τὸ  ἀκίνδυνον   αὐτοῖς ἐκ τούτου πραγματεύσασθαι. Καὶ
[11, 6]   αὐτόν· δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς  ἀκίνδυνος   ἦν. Καὶ περὶ μὲν τούτων
[11, 6]   οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν  ἀκλεῶς   ἀποθανεῖν, ἀλλ' αὐτὸν γὰρ εἶναι
[11, 6]   καὶ εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν  ἄκλητος   ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ μή τινα
[11, 6]   ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς αὐτὸν  ἄκλητος   ἔλθοι· τὸν γὰρ νόμον τοῦτον
[11, 6]   πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας  ἀκλήτους   τῷ θρόνῳ. Καθῆστο μέντοι λύγον
[11, 6]   γὰρ τοῦτο ποιήσειεν βασιλεὺς  ἀκλήτῳ   προσελθόντι, οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει μόνος,
[11, 6]   ὅτε τινὰ σώζειν ἤθελεν τῶν  ἀκλήτων   προσιόντων ἐξέτεινεν πρὸς αὐτόν·
[11, 6]   οὐκ ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων οὐδ'  ἀκοῇ   γνωρίμων ἡμῖν οὕτως ἰδεῖν ἔστιν
[11, 6]   αὐλῆς ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς τὴν  ἀκοὴν   ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ
[11, 4]   βασιλέως προαίρεσιν ταύτῃ τὰ λοιπὰ  ἀκόλουθα   ποιεῖν διέγνωσαν. Ἐπεστάτουν οὖν τῶν
[11, 5]   καὶ πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ  ἀκολουθοῦντας   αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 8]   Τῶν δὲ Φοινίκων καὶ τῶν  ἀκολουθούντων   Χαλδαίων ὅσα βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς
[11, 5]   ἐπισκέψωνται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ  ἀκολούθως   καὶ ἀπενέγκωσι δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]   τε καὶ τιμήν· ἅπαντα γὰρ  ἀκολούθως   τῷ πατρὶ τὰ πρὸς τὴν
[11, 3]   ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς ἀρχομένοις  ἀκούονται,   καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ' ἐχθροὺς
[11, 3]   τῶν σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν πάντων  ἀκουόντων   ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν αὐτῷ περὶ
[11, 5]   ἡμέρας ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ  ἀκούσαντες   ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων δίκαιοι μὲν
[11, 5]   χώρα τὴν προσηγορίαν αὐτοῖς μετέλαβον.  (Ἀκούσαντες   δὲ τὴν τῶν τειχῶν οἰκοδομὴν
[11, 3]   παρὰ τοῦ βασιλέως. Οἱ δὲ  ἀκούσαντες   εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ πάλιν
[11, 4]   (Τῆς δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων  ἀκούσαντες   οἱ Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι
[11, 4]   ἱερὸν σέβειν τὸν θεόν. ~(Ταῦτ'  ἀκούσαντες   οἱ Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν
[11, 8]   τοῖς ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος,  ἀκούσας   Ἀλέξανδρος παρωξύνθη, καὶ τὴν μὲν
[11, 8]   δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ'  ἀκούσας   ἦν ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει,
[11, 8]   δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν Δαρεῖος  ἀκούσας,   ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος
[11, 6]   τὸ ὕψος. δὲ βασιλεὺς  ἀκούσας   οὐκ ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν
[11, 6]   σώσαντί μου τὴν ψυχήν. τούτων  ἀκούσας   παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα τὴν διάνοιαν
[11, 5]   τῶν τειχῶν οἰκοδομίας πέρας ἔχειν  ἀκουσθείσης   ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν
[11, 5]   ἐξ αὐτῶν προστάξῃ τέκνα, οὐκ  ἀκουσθήσεται,   διέμενεν ἐπὶ τῆς γῆς κείμενος.
[11, 5]   μνήματα προγόνων τῶν ἐμῶν εἰσιν,  ἀκούω   βεβλῆσθαι κατὰ τῆς γῆς τὰ
[11, 8]   γε καὶ διδαχθεὶς ὑφ' ὑμῶν  ἀκριβέστερον   ποιήσω τὰ δόξαντα. τοῖς μὲν
[11, 6]   καὶ μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον  ἄκροις   ἀπῃώρει τοῖς δακτύλοις, ἥκει πρὸς
[11, 1]   Τοὺς δὲ παρακούσαντας τούτων καὶ  ἀκυρώσαντας   ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας
[11, 5]   βλέπεσθαι τοιοῦτος μηδὲ τὴν ψυχὴν  ἀλγεῖν,   ὅπου τῆς πατρίδος μου Ἱεροσολύμων,
[11, 6]   ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ τῶν  ἀλειμμάτων   ὧν χρῄζει τὰ σώματα καταρδομένη,
[11, 8]   ὁμοῦ πάντων μιᾷ φωνῇ τὸν  Ἀλέξανδρον   ἀσπασαμένων καὶ κυκλωσαμένων αὐτόν, οἱ
[11, 8]   τῶν ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ πρὸς  Ἀλέξανδρον   ἧκεν καὶ καταλαβὼν αὐτὸν ἀρχόμενον
[11, 8]   τῶν τέκνων ἔφυγεν εἰς Πέρσας.  Ἀλέξανδρος   δ' εἰς Συρίαν παραγενόμενος Δαμασκὸν
[11, 8]   Γάζης μὲν Σαναβαλλέτης ἀπέθανεν.  Ἀλέξανδρος   δ' ἐξελὼν τὴν Γάζαν ἐπὶ
[11, 8]   ἐναντία τούτων ἐγένετο. γὰρ  Ἀλέξανδρος   ἔτι πόρρωθεν ἰδὼν τὸ μὲν
[11, 8]   παῖς αὐτοῦ τὴν βασιλείαν  Ἀλέξανδρος   καὶ διαβὰς τὸν Ἑλλήσποντον, νικᾷ
[11, 8]   ἀκούσας, ὅτι τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς  Ἀλέξανδρος   καὶ τοὺς σατράπας αὐτοῦ τῇ
[11, 8]   ἔθνους, ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους  Ἀλέξανδρος   οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς
[11, 8]   ζῶσιν μὴ παραβήσεσθαι φήσαντος, ἀκούσας  Ἀλέξανδρος   παρωξύνθη, καὶ τὴν μὲν Τύρον
[11, 8]   στρατείαν ἠγάπησαν. (Ὁ μὲν οὖν  Ἀλέξανδρος   ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις
[11, 8]   χώραν αὐτοῖς προστάξας. (Τελευτήσαντος δὲ  Ἀλεξάνδρου   μὲν ἀρχὴ εἰς τοὺς
[11, 8]   τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς  Ἀλεξάνδρου   οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες
[11, 8]   Ἀσσυρίων ἄρξασιν ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ  Ἀλεξάνδρου   πᾶσαν εἰσενεγκάμενος σπουδὴν ᾠκοδόμησεν
[11, 3]   γυναῖκες τούτων μᾶλλον  ἀλήθεια.   Ταῦτα προθεὶς αὐτοῖς ζητεῖν ἡσύχασεν.
[11, 3]   ἰσχὺν ἐχόντων, ἀθάνατον δὲ  ἀλήθεια   χρῆμα καὶ ἀίδιον. Παρέχει δ'
[11, 3]   αὐτῆς αἰτίας δεῖ καὶ τὴν  ἀλήθειαν   ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν πρὸς
[11, 8]   ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν  ἀλήθειαν,   ὅταν δέ τι λαμπρὸν περὶ
[11, 3]   σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων περὶ τῆς  ἀληθείας   ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών,
[11, 3]   Ζοροβάβηλος τὸν περὶ τῆς  ἀληθείας   λόγον, ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ πλήθους
[11, 3]   τῆς τῶν γυναικῶν καὶ τῆς  ἀληθείας   τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς
[11, 3]   αὗται καὶ βασιλεὺς τῆς  ἀληθείας   ὑπάρχουσιν. Εἰ γάρ ἐστιν
[11, 3]   ἄριστα εἰπόντος, καὶ ὅτι τὸ  ἀληθὲς   ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ ἀγήρω μόνον
[11, 3]   ὧν αὐτὸς ἀνακρίνειν μέλλει τὸν  ἀληθέστερον   καὶ συνετώτερον, τούτῳ γέρας δώσειν
[11, 3]   κινεῖται κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ,  ἀληθινὸς   δέ ἐστιν καὶ δίκαιος οὗτος,
[11, 6]   Ἐγὼ δὲ τοὺς ὑπὸ τοῦ  ἀλιτηρίου   πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ
[11, 6]   ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν ἀκλεῶς ἀποθανεῖν,  ἀλλ'   αὐτὸν γὰρ εἶναι τὴν αἰτίαν
[11, 8]   Τῶν δ' οὐκ εἶναι φαμένων  ἀλλ'   ἔγωγε ταῦτ' εἶπεν, Ἰουδαίοις ἔδωκα,
[11, 6]   βουλόμενος ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν,  ἀλλ'   εἴς τι τῶν τῇ βασιλείᾳ
[11, 6]   ἡμῖν οὕτως ἰδεῖν ἔστιν ἔχον,  ἀλλ'   ἐκ τῶν παρὰ τὰς ἡμετέρας
[11, 3]   τῶν ἰδίων ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι πρόνοιαν,  ἀλλ'   ἓν ἔργον ἡγούμενος τῶν ἀναγκαίων
[11, 6]   εἰς τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν,  ἀλλ'   ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν παρασχὼν
[11, 6]   ὡς καὶ παρὰ Πέρσαις γίγνεται,  ἀλλ'   ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ πρὸς
[11, 5]   μιᾶς οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν.  Ἀλλ'   οἵ τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ
[11, 6]   εἰς τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν,  ἀλλ'   οὐδ' αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς
[11, 5]   οὐ κατ' ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων,  ἀλλ'   ὡς ἐπιστάμενος μὲν τολμηρῶς δὲ
[11, 6]   ὑπεριδεῖν αὐτοῦ τὸ ἔθνος ἀπολλύμενον,  ἀλλ'   ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ πολλάκις
[11, 3]   Καὶ οἱ μὴ στρατευόμενοι δὲ  ἀλλὰ>   γῆν ἐργαζόμενοι καὶ ἀροῦντες ὅταν
[11, 8]   τῆς Ἀσίας, παρεκελεύετο μὴ μέλλειν  ἀλλὰ   θαρσοῦντα διαβαίνειν· αὐτὸς γὰρ ἡγήσεσθαί
[11, 2]   ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ ὑπακούειν ἐθελήσοντας,  ἀλλὰ   καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ ἄρχειν
[11, 7]   Τὸ μέντοι θεῖον οὐκ ἠμέλησεν,  ἀλλὰ   καὶ λαὸς δι' αὐτὴν
[11, 8]   πέπειστο γὰρ οὐκ αὐτὸς μόνος  ἀλλὰ   καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ
[11, 6]   παρὰ τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι μόνον,  ἀλλὰ   καὶ παρὰ τῆς βασιλίσσης· καὶ
[11, 4]   ἡμέρας ἑπτὰ μηδεμιᾶς φειδόμενοι πολυτελείας,  ἀλλὰ   καὶ τὰς ὁλοκαυτώσεις ἐπιφέροντες τῷ
[11, 8]   μόνον τηρήσειν αὐτῷ τὴν ἱερωσύνην,  ἀλλὰ   καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν παρέξειν δύναμιν
[11, 6]   μόνον τὴν Ἀμάνου κολάσαντος πονηρίαν,  ἀλλὰ   καὶ τὴν κατ' ἄλλου μεμηχανημένην
[11, 6]   οἷς ποιήσετε καλῶς μὴ προσέχοντες,  ἀλλὰ   καὶ τιμῆς αὐτοὺς ἁπάσης τυγχάνειν
[11, 3]   βασιλεύς, πάντες ὑπακούουσιν,  ἀλλὰ   κρείττους τὴν δύναμιν τούτων αἱ
[11, 6]   ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς ἔργοις αὐτοῖς  ἀλλὰ   μὴ τοῖς λέγουσι προστιθέμενον. Ὡς
[11, 5]   νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς οἰκοδομίας,  ἀλλὰ   πάσῃ σπουδῇ χρωμένους συνέχειν τὸ
[11, 6]   μόνῳ ταύτην γεγονέναι τὴν ὕβριν,  ἀλλὰ   πᾶσι Πέρσαις, οἷς κινδυνεύεται καταφρονουμένοις
[11, 5]   εἶχεν οὐχὶ φοβούμενος τὸν θάνατον,  ἀλλὰ   πεπεισμένος, ὅτι μετὰ τὴν αὐτοῦ
[11, 5]   οὐδενὶ γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν  ἀλλὰ   πρὸς ἀνάγκην ἐχρῆτο. Καὶ ταύτην
[11, 5]   σπουδῆς τῆς περὶ τὸ ἔργον,  ἀλλὰ   στῖφός τι φυλακῆς ἕνεκα τοῦ
[11, 6]   προσελθόντι, οὗτος οὐκ ἀποθνήσκει μόνος,  ἀλλὰ   συγγνώμης τυχὼν σώζεται. Μαρδοχαῖος δὲ
[11, 3]   οὐδὲ περιουσίαν ἀφαιρετὴν ὑπὸ τύχης,  ἀλλὰ   τὰ δίκαια καὶ τὰ νόμιμα,
[11, 6]   τὴν ἰδίαν οὕτως σκοπεῖν σωτηρίαν,  ἀλλὰ   τὴν κοινὴν τοῦ ἔθνους· εἰ
[11, 6]   τὸ μέγεθος τῶν ἀγαθῶν ἐταμίευσεν,  ἀλλὰ   τῆς βασιλείας ἐπεβούλευσέ με καὶ
[11, 6]   ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς κατανοήσας,  ἀλλὰ   τὸν ἄριστον πολιτευομένους τρόπον καὶ
[11, 5]   καὶ τὰς πύλας ἐμπεπρησμένας αὐτῆς;  ἀλλὰ   χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ τεῖχος
[11, 6]   δὲ οὐκ εἰδὼς τἀληθές,  ἀλλὰ   χλευάζεσθαι νομίζων κάκιστε πάντων
[11, 3]   οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀποζευχθῆναι γυναικῶν,  ἀλλὰ   χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι καὶ ἄργυρον
[11, 2]   Δαρείου βασιλείας τοῦ Περσῶν ἐπ'  ἄλλα   ἔτη ἐννέα· Καμβύσης γὰρ ἓξ
[11, 3]   Ἔτι γε μὴν τὰ μὲν  ἄλλα   θνητὰ καὶ ὠκύμορα εἶναι συμβέβηκεν
[11, 5]   συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ δὲ καὶ  ἄλλα   καλὰ καὶ ἐπαίνων ἄξια φιλοτιμησάμενος
[11, 1]   ἀργύρεαι δισχίλιαι τετρακόσιαι, σκεύη τε  ἄλλα   μεγάλα χίλια. Συγχωρῶ δὲ αὐτοῖς
[11, 4]   πρὸς τοῦτο καὶ συνεργοῦντας εἶχον,  ἄλλα   τε ὅσα βλάπτειν δι'
[11, 6]   ἐν τῇ χώρᾳ καὶ ταῖς  ἄλλαις   πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῖς
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς ἀκούσας οὐκ  ἄλλῃ   τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν τὸν Ἀμάνην
[11, 6]   ἡμέρας ταύτας ἑορτάζουσιν διαπεμπόμενοι μερίδας  ἀλλήλοις.   Ἔγραψεν δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς ἐν
[11, 3]   εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς  ἀλλήλους   δὲ ἀφορώντων τῶν σατραπῶν καὶ
[11, 6]   (Ταῦτα δὲ τούτων ἔτι πρὸς  ἀλλήλους   ὁμιλούντων ἧκον οἱ τῆς Ἐσθήρας
[11, 5]   πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς  ἀλλήλους   ὁμιλούντων προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν
[11, 5]   ἱεροῦ μήτε φόρους ἐπιτάξητε μήτε  ἄλλο   μηδὲν ἐπίβουλον φορτικὸν εἰς
[11, 3]   εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα· τὸ δὲ  ἄλλο   πλῆθος εἰς τὰς ἰδίας ἀνεχώρησεν
[11, 3]   πολὺν κτησάμενοι καὶ ἄργυρον καὶ  ἄλλο   τι τῶν πολυτελῶν καὶ σπουδῆς
[11, 4]   ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ τὸ  ἄλλο   τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθος ἀνανεωτικὰς τῶν
[11, 5]   προσελθὼν αὐτοὺς μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν  ἀλλοεθνεῖς   ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ' αὐτὸν
[11, 5]   καὶ λελύκασιν τοὺς πατρίους νόμους  ἀλλοεθνεῖς   ἠγμένοι γυναῖκας καὶ τὸ ἱερατικὸν
[11, 5]   μηνὸς ἀναζητεῖν τοὺς συνοικοῦντας ταῖς  ἀλλοεθνέσιν   εὗρον ἕως τῆς τοῦ μηνὸς
[11, 3]   δοῦλοι δὲ ἱεροὶ τριακόσιοι ἐνενηκονταδύο,  ἄλλοι   τε πρὸς τούτοις λέγοντες μὲν
[11, 4]   Σαμαρειτῶν, καὶ πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος καὶ  ἄλλοι   τῶν ἀρχόντων τέσσαρες. Ὡς δὲ
[11, 8]   Παμφυλίᾳ τόποις ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν  ἄλλοις   δεδήλωται. (Οἱ δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν
[11, 5]   ἀποδίδωσιν τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἐπάρχοις, καὶ συγκαλέσας πάντα τὸν
[11, 6]   οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖς  ἄλλοις   ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον ὁμοίοις,
[11, 6]   ἐκείνου ποιήσαντος εἶναι καὶ τοῖς  ἄλλοις   μαθεῖν οὕτως γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς
[11, 6]   δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς νόμοις  ἀλλόκοτον   καὶ τοῖς βασιλεῦσιν ἀνυπότακτον καὶ
[11, 8]   τὴν Περσῶν παραδώσειν ἀρχήν. ὅθεν  ἄλλον   μὲν οὐδένα θεασάμενος ἐν τοιαύτῃ
[11, 6]   Ἐσθήρᾳ, καὶ ὅτι μηδεὶς τοσαύτης  ἄλλος   τυγχάνει παρὰ τοῖς βασιλεῦσι τιμῆς.
[11, 3]   σβέννυσι τὸ λυποῦν, τοὺς δὲ  ἀλλότρια   χρέα λαβόντας εἰς λήθην ἄγει
[11, 6]   παρὰ Πέρσαις νόμων, οἳ τοῖς  ἀλλοτρίοις   βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν, οὐκ
[11, 6]   παῖς Ἀμαληκίτης δὲ τὸ γένος,  ἀλλότριος   ὢν τοῦ Περσῶν αἵματος, ἐπιξενωθεὶς
[11, 3]   φιλτάτων καὶ δοκεῖν ποιεῖ πάντων  ἀλλοτριωτάτους.   Καὶ ὅταν νήψαντες τύχωσιν καὶ
[11, 7]   καὶ Βαγώσης στρατηγὸς τοῦ  ἄλλου>   Ἀρταξέρξου τὸν ναὸν ἐμίανεν καὶ
[11, 5]   πρὸς τῶν πολεμίων τινος  ἄλλου   δυσκόλου προσπεσόντος αὐτοῖς· φθάσας γὰρ
[11, 6]   πονηρίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν κατ'  ἄλλου   μεμηχανημένην τιμωρίαν ταύτην ἐκείνου ποιήσαντος
[11, 8]   ἐν σαββάτοις παρανομίας τινος  ἄλλου   τοιούτου ἁμαρτήματος, παρὰ τοὺς Σικιμίτας
[11, 2]   οἰκοδομῆς· Κύρῳ γὰρ περί τε  ἄλλους   ἀσχοληθέντι πολέμους ἄγνοια τούτων ἦν
[11, 8]   Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ  ἄλλους   αὐτῷ συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν
[11, 8]   τὰς πύλας, καὶ τοὺς μὲν  ἄλλους   λευκαῖς ἐσθῆσιν, αὐτὸν δὲ μετὰ
[11, 6]   ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν εἰς  ἄλλους   μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ τοὺς ὑπὸ
[11, 5]   τούτοις καὶ οἱ συνοικοῦντες ταῖς  ἀλλοφύλοις   παραγενέσθωσαν λαβόντες χρόνον καὶ πρεσβυτέρους
[11, 8]   γενέσθαι καὶ τῆς πρὸς τοὺς  ἀλλοφύλους   αὐτοῖς κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι.
[11, 8]   τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ ἀρχιερέως ἀδελφὸν  ἀλλοφύλῳ   συνοικοῦντα μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον
[11, 5]   Νεεμίαν διαφθεῖραι μισθούμενοί τινας τῶν  ἀλλοφύλων,   ἵν' αὐτὸν ἀνέλωσιν. Εἰς φόβον
[11, 3]   τὴν ἰσχυροτάτην καὶ πλέον τῶν  ἄλλων   δυναμένην, ὅσα βίαν ἔχειν
[11, 3]   ἣν καὶ σωματοφυλακεῖν αὐτὸν μετ'  ἄλλων   δύο κριθεὶς ἄξιος ἀπέλαυεν ἧς
[11, 6]   ἐπεῖχεν, ὡς πολλὰ καὶ τῶν  ἄλλων   ἐθνῶν διὰ τὸν ἐκ τῶν
[11, 8]   πλήθους, ἱεροπρεπῆ καὶ διαφέρουσαν τῶν  ἄλλων   ἐθνῶν ποιούμενος τὴν ὑπάντησιν εἰς
[11, 3]   γὰρ ὄντι σοφῷ καὶ τῶν  ἄλλων   μᾶλλον φανέντι συνετῷ· συγκαθεσθήσῃ δέ
[11, 6]   διὰ λίθου πολυτελοῦς εἰς τέρψιν  ἅμα   καὶ θέαν πεποιημένοις. Προσέταττεν δὲ
[11, 6]   συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν ἀπολαύων  ἅμα   καὶ τῆς κοινωνίας τοῦ βίου
[11, 5]   τῷ ὑπαίθρῳ τοῦ ἱεροῦ, παρόντων  ἅμα   καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ὑπὸ
[11, 6]   λέγουσι προστιθέμενον. Ὡς μὲν Ἀμάνης,  Ἀμαδάθου   μὲν παῖς Ἀμαληκίτης δὲ τὸ
[11, 6]   ἀναγκαιότατον τῷ βασιλεῖ. (Ἀμάνην δὲ  Ἀμαδάθου   μὲν υἱὸν τὸ γένος δὲ
[11, 6]   τὴν χώραν ὑπὸ Ἀμάνου τοῦ  Ἀμαδάθου·   τῆς γὰρ πατρίδος αὐτῇ διαφθαρείσης
[11, 6]   μὲν υἱὸν τὸ γένος δὲ  Ἀμαληκίτην   εἰσιόντα πρὸς τὸν βασιλέα προσεκύνουν
[11, 6]   μὲν Ἀμάνης, Ἀμαδάθου μὲν παῖς  Ἀμαληκίτης   δὲ τὸ γένος, ἀλλότριος ὢν
[11, 6]   ὅτι καὶ τὸ γένος τῶν  Ἀμαληκιτῶν,   ἐξ ὧν ἦν αὐτός, ὑπ'
[11, 6]   αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα, ὃν ἔδωκεν  Ἀμάνῃ   δακτύλιον τοῦτον Μαρδοχαίῳ δίδωσι. Δωρεῖται
[11, 6]   ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον τῷ βασιλεῖ.  (Ἀμάνην   δὲ Ἀμαδάθου μὲν υἱὸν τὸ
[11, 6]   οἱ τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν  Ἀμάνην   ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐπισπεύδοντες. Σαβουχάδας
[11, 6]   αὐτῷ δηλοῦν. Ἔτυχέν τε ὥστε  Ἀμάνην   εὑρεθῆναι· θᾶττον γὰρ τῆς συνήθους
[11, 6]   ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν τὸν  Ἀμάνην   τῇ κατὰ Μαρδοχαίου νενοημένῃ,
[11, 6]   δευτέραν ἔχοντα τῷ βασιλεῖ τιμὴν  Ἀμάνην   κατηγορήσαντ' αὐτῶν παρωξυγκέναι κατ' αὐτῶν
[11, 6]   τῆς βασιλίσσης θεῖον, τὸν γὰρ  Ἀμάνην   μέλλειν αὐτὸν αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ
[11, 6]   τοῖς λέγουσι προστιθέμενον. Ὡς μὲν  Ἀμάνης,   Ἀμαδάθου μὲν παῖς Ἀμαληκίτης δὲ
[11, 6]   Μαρδοχαῖος εἰσῄει πρὸς τὸν βασιλέα,  Ἀμάνης   δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς αὑτὸν
[11, 6]   ἔθνους ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ βασιλέως  Ἀμάνης.   Δοὺς δὲ αὐτῷ καὶ τὸ
[11, 6]   Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι  Ἀμάνης   εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν
[11, 6]   ~(Τοῦ δὲ βασιλέως ὑποσχομένου  Ἀμάνης   ἐξῆλθεν περιχαρὴς ἐπὶ τῷ μόνον
[11, 6]   οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας  Ἀμάνης   ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη. Μαθὼν δ'
[11, 6]   τοῦ συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας  Ἀμάνης   ἤρξατο δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν συγγνῶναι
[11, 6]   ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης ἀξίως. δὲ  Ἀμάνης   λογισάμενος, ἣν ἂν δῷ γνώμην
[11, 6]   λανθάνει καθ' ἑαυτοῦ πρῶτον ἑτοιμασάμενος.  ~(Ἀμάνης   μὲν οὖν ἀμετρήτως τῇ παρὰ
[11, 6]   βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν ἐπεθύμει  Ἀμάνης   παραχρῆμα πέμπει διάταγμα ὡς τοῦ
[11, 6]   μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ  Ἀμάνης   πρὸς εὐωχίαις καὶ πότοις ἦσαν,
[11, 6]   βασιλεὺς τιμήσῃ. μὲν οὖν  Ἀμάνης   ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος εἰς αὐτὸν
[11, 6]   κακῶν βασιλεία. (Ταῦτα τοῦ  Ἀμάνου   ἀξιώσαντος βασιλεὺς καὶ τὸ
[11, 6]   βιάζεσθαί μου τὴν γυναῖκα ἐπιχειρεῖς;  Ἀμάνου   δὲ πρὸς τοῦτο καταπλαγέντος καὶ
[11, 6]   ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς ἡμέραις ὑπὸ  Ἀμάνου   δίκαια ποιήσειν, εἰ διαφυγόντες μὲν
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς μετὰ τοῦ  Ἀμάνου   εὐωχηθεὶς ἠξίου τὴν βασίλισσαν λέγειν
[11, 6]   πάλιν ἔλθοι πρὸς αὐτὴν μετὰ  Ἀμάνου   ἐφ' ἑστίασιν. ~(Τοῦ δὲ βασιλέως
[11, 6]   τὸ λοιπὸν ἤδη φανερῶς τοῦ  Ἀμάνου   καὶ τοῦτον ὄντα πονηρὸν ἐπ'
[11, 6]   διὰ πίστιν καὶ βέβαιον εὔνοιαν  Ἀμάνου   κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν ἀνθρώποις
[11, 6]   δικαιοσύνην καταμανθάνειν, μὴ μόνον τὴν  Ἀμάνου   κολάσαντος πονηρίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[11, 6]   καὶ βασίλισσα Μαρδοχαίῳ τὴν  Ἀμάνου   κτῆσιν καὶ δεῖται τοῦ βασιλέως
[11, 6]   ἰδὼν τὸν σταυρὸν ἐν τῇ  Ἀμάνου   οἰκίᾳ πεπηγότα, ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον
[11, 6]   γὰρ εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς  Ἀμάνου   ὀργῆς, ὅτι μὴ προσεκύνησα μηδ'
[11, 6]   ἐχθρῶν καὶ τοὺς δέκα τοὺς  Ἀμάνου   παῖδας ἀνασταυρῶσαι. Καὶ τοῦτο μὲν
[11, 6]   ὑπὸ τοῦ δευτέρου μου πατρὸς  Ἀμάνου   πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις
[11, 6]   δὲ θεὸς κατεγέλα τῆς  Ἀμάνου   πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ τὸ συμβησόμενον
[11, 6]   ἐν κύκλῳ περιῄει τὴν πόλιν  Ἀμάνου   προάγοντος καὶ κηρύσσοντος, ὅτι τοῦτ'
[11, 6]   κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν ὑπὸ  Ἀμάνου   τοῦ Ἀμαδάθου· τῆς γὰρ πατρίδος
[11, 6]   Ἐσθήρα ἐφ' ἑστίασιν αὐτὸν μετὰ  Ἀμάνου   τοῦ φίλου πρὸς αὐτὴν ἐλθεῖν
[11, 6]   εὐνοῦχος παρελθὼν κατηγόρει τοῦ  Ἀμάνου,   ὡς εὕροι σταυρὸν ἐπὶ τῆς
[11, 6]   σκαιὸν εἰς τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς  ἁμαρτεῖν,   ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον ἐμαυτὸν
[11, 5]   τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς μὲν  ἁμαρτεῖν   ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε
[11, 5]   ἀναγκαῖον εἶναι. Τὸ μὲν οὖν  ἁμάρτημα   τὸ περὶ τοὺς γάμους τῶν
[11, 8]   παρανομίας τινος ἄλλου τοιούτου  ἁμαρτήματος,   παρὰ τοὺς Σικιμίτας ἔφευγεν λέγων
[11, 6]   τῆς κατηγγελμένης ἀπωλείας· οὐδὲ γὰρ  ἁμαρτόν   τι κινδυνεύειν ἀκλεῶς ἀποθανεῖν, ἀλλ'
[11, 6]   πρότερον αὐτοῦ πολλάκις προενόησεν καὶ  ἁμαρτόντι   συνέγνω, καὶ νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι
[11, 6]   Ἰουδαίοις τὰ πράγματα δι' αὐτοὺς  ἀμείνω   πάσης ἐλπίδος. Καὶ τὰ μὲν
[11, 3]   τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν εἶεν.  Ἀμέλει   πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς
[11, 5]   ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρόνοιαν·  ἀμέλει   συνήργησέν μοι παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 2]   Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς Ἰουδαίους  ἀμελὲς   καὶ ῥᾴθυμον τῆς οἰκοδομῆς· Κύρῳ
[11, 6]   κοινὴν τοῦ ἔθνους· εἰ γὰρ  ἀμελήσειεν   τούτου νῦν, ἔσεσθαι μὲν αὐτῷ
[11, 6]   πρῶτον ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης μὲν οὖν  ἀμετρήτως   τῇ παρὰ τοῦ βασιλέως χρώμενος
[11, 6]   διάνοιαν συνεχύθη καὶ πληγεὶς ὑπὸ  ἀμηχανίας   ἔξεισιν ἄγων τὸν ἵππον καὶ
[11, 8]   δέει, πῶς ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν  ἀμηχανῶν   ὀργιζομένου τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῇ
[11, 6]   τῆς ὑπ' αὐτοῦ βασιλευομένης οἰκουμένης,  ἄμικτον   ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν
[11, 4]   Ζοδμοῆλον τὸν ἀδελφὸν Ἰούδα τοῦ  Ἀμιναδάβου   καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ. Καὶ
[11, 5]   τὴν τῶν τειχῶν οἰκοδομὴν σπευδομένην  Ἀμμανῖται   καὶ Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ
[11, 2]   ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ  Ἀμμανίτιδι   καὶ Μωαβίτιδι καὶ Σαμαρείᾳ γράφουσιν
[11, 3]   τὸ φῶς καὶ τοὺς φυτεύσαντας  ἀμπέλους,   αἳ ποιοῦσιν τὸν οἶνον, γυναῖκές
[11, 6]   συμβεβηκότα διηγεῖτο. Οἱ δ' οὐκέτ'  ἀμύνασθαι   τὸν Μαρδοχαῖον ἔλεγον δυνήσεσθαι· τὸν
[11, 6]   οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς  ἀμύνωνται,   τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός,
[11, 6]   εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον οὖσαν, ἵν'  ἀμφοτέροις   καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν ὀργῆς,
[11, 6]   ἐν Βαβυλῶνι κόρη τῶν γονέων  ἀμφοτέρων   ὀρφανὴ παρὰ τῷ θείῳ Μαρδοχαίῳ,
[11, 4]   ἐπιμέλειαν ἐγκεχειρισμένων θᾶττον προσεδόκησεν  ἄν   τις ἔλαβεν τέλος. Ἀπαρτισθέντος δὲ
[11, 5]   δὲ παρέξεις αὐτὸν μαθεῖν, ἵνα  ἄν   τις τῶν ὁμοεθνῶν σου παραβαίνῃ
[11, 8]   ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς  ἂν   αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ' ἀρχιερέως
[11, 8]   Μανασσῇ τὰς ὑποσχέσεις τελέσειν, ὡς  ἂν   Δαρεῖος κρατήσας τῶν πολεμίων ὑποστρέψῃ·
[11, 6]   δὲ Ἀμάνης λογισάμενος, ἣν  ἂν   δῷ γνώμην ταύτην δώσειν ὑπὲρ
[11, 3]   οὗτοι καὶ τὴν ἰσχὺν εἰκότως  ἂν   εἶεν. Ἀμέλει πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ
[11, 3]   λάβοι τὴν βασιλείαν· αὕτη δ'  ἂν   εἴη οἰκοδομῆσαι μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι
[11, 6]   δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς ληψομένην οὗπερ  ἂν   ἐπιθυμίαν ἔχῃ, τὸν τοῦ λαοῦ
[11, 5]   ἱερὰ σκεύη ἀναθήσεις καὶ ὅσων  ἂν   ἐπίνοιαν λάβῃς καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ
[11, 5]   ἀπὸ πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν προστάξας,  ἂν   ἐπιφανῶσιν οἱ πολέμιοι, τοῦτο σημῆναι
[11, 6]   ἂν τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ'  ἂν   ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς ἔργοις αὐτοῖς
[11, 5]   καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον ὅσον  ἂν   εὑρεθῇ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν
[11, 8]   κατ' αὐτοῦ, καὶ τούτους ἕως  ἂν   Δαρεῖος ἐν τοῖς ζῶσιν
[11, 6]   οἶδεν πεπραγμένα, καὶ κολάζειν μὲν  ἂν   τοιαῦτα, χαρίζεσθαι δ' ἂν
[11, 6]   τούτων τοὺς λόγους· οὐ γὰρ  ἂν   ἠνωχληκέναι αὐτῷ, εἰ πρὸς δουλείαν
[11, 5]   χρόνον καὶ πρεσβυτέρους ἐξ οὗ  ἂν   θελήσωσιν τόπου τοὺς συνεπισκεψομένους τὸ
[11, 3]   χρείας, ἀνῆκέ τε πᾶσαν ἣν  ἂν   κατασχεῖν δυνηθῶσιν τῆς χώρας ἀτελῆ
[11, 6]   δώσειν ταλάντων ἀργυρίου τέσσαρας, ὅπου  ἂν   κελεύσῃ. Ταῦτα δὲ τὰ χρήματα
[11, 8]   πρὸς ἐμαυτὸν διασκεπτομένῳ μοι, πῶς  ἂν   κρατήσαιμι τῆς Ἀσίας, παρεκελεύετο μὴ
[11, 3]   μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν. Οὕτως δ'  ἂν   μάλιστα τὴν ἰσχὺν τῶν γυναικῶν
[11, 3]   τούτῳ προσμένει. Πῶς οὖν οὐκ  ἂν   βασιλεὺς δόξειεν τὴν πάντων
[11, 6]   ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς ὃν  ἂν   βασιλεὺς τιμήσῃ. μὲν
[11, 4]   καὶ οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα  ἂν   οἱ ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ
[11, 3]   τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. δ'  ἂν   οὗτος εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο
[11, 6]   ἤδη, προσέταξεν τῶν φίλων ὃν  ἂν   πρὸ τῆς αὐλῆς εὕρωσιν ἤδη
[11, 6]   ἔσται παρὰ τοῦ βασιλέως  ἂν   στέρξῃ καὶ τιμῆς ἄξιον δοκιμάσῃ.
[11, 4]   οἰκοδομίαν ἐπισχεῖν οὐ διέγνωσαν ἕως  ἂν   ταῦτα δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα δ'
[11, 6]   εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ, πῶς  ἂν   τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον ὑπ' ἐμοῦ
[11, 6]   βούλεται· μηδενὸς γὰρ ἀτυχήσειν, μηδ'  ἂν   τὸ μέρος τῆς βασιλείας ἐθελήσῃ
[11, 3]   Δαρείου παρόντος ἔλαβεν· οὐ γὰρ  ἂν   τούτων ἀξιωθῆναι μὴ σοῦ, φησί,
[11, 5]   ἐνθυμούμενοι πρὸς αὑτούς, ὅτι μηδὲν  ἂν   τῶν πεπειραμένων κακῶν ἔπαθον, εἰ
[11, 6]   καὶ τῶν ὁμοφύλων ἀπολομένων οὐκ  ἂν   ὑπομένειν τὸν βίον. δὲ
[11, 8]   ἐπὶ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν  ἀναβαίνειν   ἐσπουδάκει. δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς
[11, 3]   τῶν θεραπόντων πλῆθος εἵπετο τοῖς  ἀναβαίνουσιν   εἰς Ἱεροσόλυμα ἑπτακισχιλίων τριακοσίων τριακονταεπτά,
[11, 4]   ἐν τάχει γενέσθαι Σαβάσηρον κελεύσας  ἀναβάντα   εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς οἰκοδομίας τοῦ
[11, 4]   Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον  ἀναβάντων   εἰς Ἱεροσόλυμα Σισίνου τοῦ τῆς
[11, 4]   τὴν δὲ ἐπιμέλειαν τούτων εἶναι  Ἀναβασσάρου   τοῦ ἐπάρχου καὶ τῆς Συρίας
[11, 5]   τῷ βασιλεῖ Ξέρξῃ. Γνοὺς δὲ  ἀναβῆναι   εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐπαγαγέσθαι
[11, 3]   τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες. Ἔπειτα τοὺς  ἀναβησομένους   εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἡγεμόνας ἐκ
[11, 1]   ἀνακτιζομένης αὐτοῖς τῆς πόλεως καὶ  ἀναβιούσης   τῆς ἀρχαίας περὶ τὴν θρησκείαν
[11, 5]   οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν αὐτὸν  ἀναβλέψαι   διὰ τὰ ἡμαρτημένα τῷ λαῷ,
[11, 5]   τῆς συμφορᾶς τοὺς ὁμοφύλους, καὶ  ἀναβλέψας   εἰς τὸν οὐρανόν, ἄχρι τίνος,
[11, 3]   ἐξελθὼν ἀπὸ τῶν βασιλείων καὶ  ἀναβλέψας   εἰς τὸν οὐρανὸν εὐχαριστεῖν ἤρξατο
[11, 4]   σπουδάζουσιν περὶ αὐτὸν τοῖς Ἰουδαίοις  ἀναβολὴν   καὶ τριβὴν πραγματεύσασθαι. Κατὰ δὲ
[11, 4]   βιβλίον, ἐν τάδε ἦν  ἀναγεγραμμένα·   ἐν τῷ πρώτῳ τῆς βασιλείας
[11, 6]   μὴ ἔχει γέρας αὐτῷ δοθὲν  ἀναγεγραμμένον.   δ' ὡς ἔφη μηδὲν
[11, 6]   ὑπομνήματα καὶ τῶν ἰδίων πράξεων  ἀναγινώσκειν   αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ καὶ
[11, 5]   ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ ἀκούσαντες  ἀναγινωσκομένων   τῶν νόμων δίκαιοι μὲν πρὸς
[11, 6]   αὐτῷ προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ καὶ  ἀναγινώσκοντος   εὑρέθη τις δι' ἀριστείαν ἔν
[11, 3]   ὀνόματα, ἵνα μὴ τὴν τῶν  ἀναγινωσκόντων   διάνοιαν τῆς συναφῆς τῶν πραγμάτων
[11, 1]   χώρᾳ. (Ταῦτα δ' ἔγνω Κῦρος  ἀναγινώσκων   τὸ βιβλίον, τῆς αὐτοῦ
[11, 5]   αὐτῶν λέγειν οὐκ ἔδοξεν ἡμῖν  ἀναγκαῖον   εἶναι. Τὸ μὲν οὖν ἁμάρτημα
[11, 6]   σὺ γάρ, ἔφη, μοι φίλος  ἀναγκαῖος,   ἴσθι διάκονος ὧν χρηστὸς σύμβουλος
[11, 6]   αὐτὸν τοῖς βασιλείοις ὄντα φίλον  ἀναγκαιότατον   τῷ βασιλεῖ. (Ἀμάνην δὲ Ἀμαδάθου
[11, 3]   ἀλλ' ἓν ἔργον ἡγούμενος τῶν  ἀναγκαίων   τὸ φυλάττειν τὸν βασιλέα τούτῳ
[11, 6]   χρυσοῦν ἔχοντα καὶ προάγοντα τῶν  ἀναγκαίων   φίλων ἕνα κηρύσσειν δι' ὅλης
[11, 5]   ἀποκαταστήσαντα καὶ τοὺς Περσῶν βασιλέας  ἀναγκάσαντα>   λαβεῖν οἶκτον αὐτῶν, καὶ συγγνωμονῆσαι
[11, 6]   οὐ γὰρ ἐφ' τοῦτον  ἀναγκασθείη   λαβεῖν δεινῷ πεπαῦσθαι τοῦτο, προσκαλεσαμένη
[11, 6]   μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς ἀρχομένους  ἀναγκασθεὶς   ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ πρᾷον
[11, 5]   τὸ προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ ποιεῖν  ἀνάγκην   ἔχοντες ἐτίμησάν τε τὸ ἔθνος
[11, 5]   τούτων πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ πρὸς  ἀνάγκην   ἐχρῆτο. Καὶ ταύτην ὑπέμεινε τὴν
[11, 3]   εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ  ἀνάγκης   οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι
[11, 1]   ἑκατὸν καὶ τεσσαράκοντα. Ταῦτ' οὖν  ἀναγνόντα   τὸν Κῦρον καὶ θαυμάσαντα τὸ
[11, 4]   αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν ὑμᾶς  ἀναγνόντας   τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν αὐτοῖς ἐκ
[11, 5]   πᾶσαν αὐτοῦ χάριν ἔλεγεν εἶναι.  Ἀναγνοὺς   δ' ἐν Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν
[11, 2]   ἐπὶ κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.  (Ἀναγνοὺς   δὲ Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν
[11, 2]   Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ τάδε λέγει.  Ἀναγνοὺς   τὰ πεμφθέντα παρ' ὑμῶν γράμματα
[11, 5]   τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους αὐτοῖς  ἀναγνῶναι   τοὺς Μωυσέως. δὲ μέσος
[11, 2]   τοὺς βασιλεῖς διατετελέ κασιν. τούτων  ἀναγνωσθέντων   τῶν γραμμάτων Ῥάθυμος καὶ
[11, 6]   πᾶσαν τὴν βασιλείαν· τοὺς γὰρ  ἀναγνωσομένους   τὰς ὑπὸ τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος
[11, 5]   βασιλέων Ξέρξης Ἔζδρᾳ ἱερεῖ καὶ  ἀναγνώστῃ   τῶν τοῦ θεοῦ νόμων χαίρειν.
[11, 5]   ὑπὸ Ἔζδρα τοῦ ἱερέως καὶ  ἀναγνώστου   τῶν τοῦ θεοῦ νόμων ἐπισταλέντων
[11, 5]   τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου μηνὸς  ἀναζητεῖν   τοὺς συνοικοῦντας ταῖς ἀλλοεθνέσιν εὗρον
[11, 6]   ἀπολύων. δ' ὑπὸ τούτων  ἀναζωπυρήσασα,   δέσποτ' εἶπεν, οὐκ ἔχω σοι
[11, 4]   ὅσα μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορος  ἀναθήματα   καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ παραδοὺς καὶ
[11, 5]   τὰ δεδομένα σοι ἱερὰ σκεύη  ἀναθήσεις   καὶ ὅσων ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς
[11, 6]   βοῶν, ὅτι μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος  ἀναιρεῖται,   καὶ τοῦτο λέγων ἕως τῶν
[11, 3]   ~(Μετὰ δὲ τὴν τῶν μάγων  ἀναίρεσιν,   οἳ μετὰ τὸν Καμβύσου θάνατον
[11, 6]   εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον ἐξ ἀνθρώπων  ἀναιροῦντες,   καὶ δι' ἀπειροκαλίαν τῶν οὐκ
[11, 3]   γε μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων  ἀναισθήτους   ἀπεργάζεται καὶ φίλων καὶ συνήθων
[11, 5]   τῆς περὶ τὸ ἔργον ἐπιθυμίας  ἀναισθητῶν   καὶ τῆς ταλαιπωρίας. Οὕτως δὲ
[11, 4]   τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ ἱερὸν  ἀνακαινισθὲν   ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους
[11, 3]   λόγον ἐροῦντι περὶ ὧν αὐτὸς  ἀνακρίνειν   μέλλει τὸν ἀληθέστερον καὶ συνετώτερον,
[11, 3]   ἑπτὰ διήγαγον εὐωχούμενοι καὶ τὴν  ἀνάκτησιν   καὶ παλιγγενεσίαν τῆς πατρίδος ἑορτάζοντες.
[11, 1]   ἀπελθοῦσι πατρίδα τήν τε πόλιν  ἀνακτίζειν   καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομῆσαι τὸν
[11, 1]   τὸ παλαιὸν θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ  ἀνακτιζομένης   αὐτοῖς τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης
[11, 4]   αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα τῶν Ἰουδαίων  ἀνακτίζοντας   τὸ ἱερόν, προσίασιν τῷ Ζοροβαβήλῳ
[11, 6]   ἔπεισαν κατὰ μηδὲν ἀδικούντων ὀργὴν  ἀναλαβεῖν,   ὑφ' ἧς ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι. Τοῦτο
[11, 5]   δ' αὐτῶν καὶ τὰς κτήσεις  ἀναλαβόντες   ἦλθον εἰς Βαβυλῶνα ποθοῦντες τῆς
[11, 6]   ἤνυον. δὲ Μαρδοχαῖος ὡς  ἀναλαβὼν   τὴν βασιλικὴν στολὴν καὶ τὸν
[11, 4]   εἰς τὰς θυσίας τελεῖν αὐτοῖς  ἀναλώματα.   Βούλομαι οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν
[11, 5]   οἰκίας αὐτοῖς ἐκ τῶν ἰδίων  ἀναλωμάτων·   τόν τε γεωργοῦντα λαὸν τὰς
[11, 6]   τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων αὐτὴν  ἀναλῶσαι,   τὸν γραμματέα κομίσαντα καὶ τῶν
[11, 6]   κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν ἀνθρώποις  ἀναμεμῖχθαι   δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς νόμοις
[11, 3]   τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα, γυναικῶν δὲ  ἀναμὶξ   καὶ νηπίων σώματα ἦν τετρακισμύρια
[11, 8]   καὶ τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους  ἀναμνησθεὶς   ὄψεώς τε καὶ παρακελεύσεως, νομίζω
[11, 4]   ὄντος οὐδένα λόγον ποιούμενος οὐδ'  ἀνάμνησιν   οὐδὲ πρὸς τὴν σύγκρισιν τὴν
[11, 4]   τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθος  ἀνανεωτικὰς   τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ τὴν
[11, 4]   τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ  Ἀνανίας   καὶ Μαρδοχαῖος Ἰουδαίων πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο
[11, 3]   κοίτην καὶ βραχὺ τῆς νυκτὸς  ἀναπαυσάμενος   ἔξυπνος γίνεται, καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι
[11, 6]   πρὸς τοῦτο τοῦ βασιλέως καὶ  ἀναπηδήσαντος   εἰς τοὺς κήπους ἐκ τοῦ
[11, 3]   μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ ἡδονῆς  ἀναπιμπλάμενος   καθεύδει, φυλάσσεται δὲ ὑπὸ γρηγορούντων
[11, 4]   τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς μνήμαις  ἀναπολοῦντες   μέγιστόν τε καὶ πολυτελέστατον, καὶ
[11, 6]   βασιλέα λῦσαι μὲν τὸ συμπόσιον,  ἀναστάντα   δὲ καὶ τοὺς ἑπτὰ τῶν
[11, 4]   Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου παῖδες  ἀναστάντες   ὕμνουν τὸν θεόν, ὡς τὴν
[11, 5]   ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες.  Ἀναστὰς   δὲ ἀπὸ τῆς γῆς
[11, 5]   ὑπὸ τοῦ κρύους ἀηδῶς διακειμένων,  ἀναστὰς   Ἔζδρας ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι
[11, 3]   (Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις βασιλεὺς  ἀναστὰς   κατεφίλησέν τε αὐτὸν καὶ τοῖς
[11, 4]   γὰρ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς  ἀναστάσεως   ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι
[11, 2]   πρός τε τὴν τῆς πόλεως  ἀνάστασιν   καὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευήν.
[11, 2]   ὅτε τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν λαὸν  ἀνάστατον   ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺς σατράπας καὶ
[11, 1]   δὲ παρακούσαντας τούτων καὶ ἀκυρώσαντας  ἀνασταυρωθῆναι   βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν
[11, 4]   τι τῶν ἐπεσταλμένων συλληφθέντας ἐκέλευσεν  ἀνασταυρωθῆναι   καὶ τὴν οὐσίαν αὐτῶν εἰς
[11, 6]   τοὺς δέκα τοὺς Ἀμάνου παῖδας  ἀνασταυρῶσαι.   Καὶ τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς
[11, 6]   πρωὶ παρὰ τοῦ βασιλέως αἰτησάμενον  ἀνασταυρῶσαι   τὸν Μαρδοχαῖον, ἐπαινέσας τὴν γνώμην
[11, 1]   εἰς τὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ  ἀναστῆσαί   τε τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ
[11, 5]   τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ τοῖς πολίταις  ἀναστήσεται   τὰ τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς
[11, 5]   ἐξουσίαν, ὅπως ὑμῶν τὸ τεῖχος  ἀναστήσω   καὶ τὸ λείψανον τοῦ ἱεροῦ
[11, 4]   Καὶ τὰ μὲν περὶ τῶν  ἀνασωθέντων   ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας Ἰουδαίων ἐν
[11, 5]   Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας  ἀνατείνας   εἰς τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν
[11, 5]   τὴν πύλην τὴν ἐπὶ τὴν  ἀνατολὴν   ἀποβλέπουσαν ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα τοὺς
[11, 4]   ᾠκοδομημένον τόπου, ὅπως τὰς νομίμους  ἀναφέρωσι   θυσίας ἐπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ
[11, 2]   ὅτι Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα  ἀναχθέντες   ἐληλύθασιν εἰς τὴν ἡμετέραν καὶ
[11, 3]   τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν ἰδίων  ἀναχωρήσας   ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ἀλλ' ἓν ἔργον
[11, 3]   οἴνου δύναμιν οὕτως αὐτὴν ἐμφανίζων·  ἄνδρες   γὰρ εἶπεν, ἐγὼ τὴν ἰσχὺν
[11, 5]   ἐποιήσατο πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους·  ἄνδρες   Ἰουδαῖοι, τὸν μὲν θεὸν ἴστε
[11, 6]   βίον· οὐδεμία γὰρ τοῦ συνοικοῦντος  ἀνδρὸς   αἰδῶ ποιήσεται παράδειγμα τὴν τῆς
[11, 6]   δὲ εἰς τὴν ἐπιοῦσαν  ἀνεβάλλετο   φράζειν αὐτῷ τὴν αὐτῆς βούλησιν,
[11, 5]   ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος  ἀνέβησαν   ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς, ἧς
[11, 5]   χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ τεῖχος  ἀνεγεῖραι   καὶ τοῦ ἱεροῦ τὸ λεῖπον
[11, 2]   ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη καὶ ναὸν  ἀνεγείρουσιν.   ἴσθι μέντοι γε τούτων γενομένων
[11, 4]   καὶ τῶν σὺν αὐτῷ κομισθέντα  ἀνέγνω   γράμματα, προσέταξεν ἐν τοῖς βασιλικοῖς
[11, 5]   δὲ μέσος τοῦ πλήθους σταθεὶς  ἀνέγνω   καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ' ἀρχομένης
[11, 5]   ἐπ' αὐτήν, ἀνελθόντες εἰς τὸ  ἀνειμένον   τοῦ ναοῦ πρὸς τὴν πύλην
[11, 6]   καὶ κατὰ τὴν χώραν παρήγγειλεν  ἀνεῖσθαι   τῶν ἔργων ἀφιεμένους καὶ ἑορτάζειν
[11, 8]   νόμοις καὶ τὸ ἕβδομον ἔτος  ἀνείσφορον   εἶναι, συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων δ'
[11, 5]   θεασάμενος, διὰ τί κατηφὴς εἴη  ἀνέκρινεν.   δὲ τοῦ θεοῦ δεηθεὶς
[11, 6]   καὶ ταῖς ἀγκάλαις αὐτὴν ὑπολαβὼν  ἀνεκτᾶτο   κατασπαζόμενός τε καὶ προσομιλῶν ἡδέως
[11, 7]   παρώξυνεν τὸν ἀδελφὸν ὥστ' αὐτὸν  ἀνελεῖν   καὶ διὰ τὴν ὀργὴν τηλικοῦτο
[11, 5]   τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν,  ἀνελθόντες   εἰς τὸ ἀνειμένον τοῦ ναοῦ
[11, 8]   εἰς τὴν πόλιν παραγίνεται. Καὶ  ἀνελθὼν   ἐπὶ τὸ ἱερὸν θύει μὲν
[11, 3]   κατευωχηθέντες ἄχρι κόρου καὶ πλησμονῆς  ἀνέλυσαν   κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος
[11, 5]   τινας τῶν ἀλλοφύλων, ἵν' αὐτὸν  ἀνέλωσιν.   Εἰς φόβον δὲ καὶ ταραχὴν
[11, 6]   τῶν χειρόνων ὑπὸ τοῦ φόβου,  ἀνεπήδησεν   ἐκ τοῦ θρόνου, καὶ ταῖς
[11, 6]   τῶν πυλῶν τῶν ἐν Σούσοις  ἀνεσταύρωσα   μετὰ τῆς γενεᾶς, τοῦ πάντα
[11, 6]   ἐξεῦρεν καὶ τοὺς μὲν εὐνούχους  ἀνεσταύρωσεν,   τῷ δὲ Μαρδοχαίῳ τότε μὲν
[11, 3]   καὶ τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης  ἀνεχόμενον   καὶ μειδιώσης μὲν μειδιῶντα ὀργιζομένης
[11, 5]   ἡμέρας ὀκτὼ ἐν ταῖς σκηναῖς  ἀνεχώρησαν   εἰς τὰ οἰκεῖα μετὰ ὕμνων
[11, 3]   ἄλλο πλῆθος εἰς τὰς ἰδίας  ἀνεχώρησεν   πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς
[11, 3]   τοῖς Ἰουδαίοις τὰς βασιλικὰς χρείας,  ἀνῆκέ   τε πᾶσαν ἣν ἂν κατασχεῖν
[11, 5]   Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας ἀφικόμενος.  Ἀνὴρ   δὲ ἐγένετο χρηστὸς τὴν φύσιν
[11, 5]   δὲ καὶ ἐν Βαβυλῶνι δίκαιος  ἀνὴρ   καὶ δόξης ἀπολαύων ἀγαθῆς παρὰ
[11, 7]   οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι τοῦ  ἀνῃρημένου   ἐν τῷ ναῷ; καὶ τούτους
[11, 4]   θεῷ καὶ χαριστηρίους θυσίας ἱερουργοῦντες  ἀνθ'   ὧν αὐτοὺς ποθοῦν τὸ θεῖον
[11, 6]   τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεις ἔχοντες  ἄνθρωποι   πρὸς τὸ κολάζειν τοὺς προσιόντας
[11, 6]   Ἀμάνου κηδεμονικῶς ὑποδείξαντός μοι παντάπασιν  ἀνθρώποις   ἀναμεμῖχθαι δυσμενὲς ἔθνος καὶ τοῖς
[11, 4]   βούλονται, πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν  ἀνθρώποις   ἀφικνουμένοις εἰς τὸ ἱερὸν σέβειν
[11, 6]   τῷ σῷ λαῷ καὶ ἅπασιν  ἀνθρώποις.   Τοῦτο τὸ ἔθνος, εἴ τινα
[11, 6]   Εἶπεν γάρ εἰ βούλοιο τὸν  ἄνθρωπον   ὃν φῂς ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν,
[11, 6]   οἴκοθεν αὐτοῦ νόμον οὐ προσκυνοῦντος  ἄνθρωπον,   παραφυλάξας Ἀμάνης ἐπυνθάνετο, πόθεν
[11, 3]   ἐξαιρεῖ μνήμην· ὁπλίζει γὰρ τοὺς  ἀνθρώπους   καὶ κατὰ τῶν φιλτάτων καὶ
[11, 3]   ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν  ἀνθρώπους   περικρατεῖν, οἳ καὶ τὴν γῆν
[11, 6]   ἀργύριον αὐτῷ χαρίζεται καὶ τοὺς  ἀνθρώπους,   ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς τι
[11, 6]   τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ εὐχάριστον ἐξ  ἀνθρώπων   ἀναιροῦντες, καὶ δι' ἀπειροκαλίαν τῶν
[11, 6]   χλευάζεσθαι νομίζων κάκιστε πάντων  ἀνθρώπων,   εἶπεν, οὕτως ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς
[11, 4]   εἴχοντο τῆς οἰκοδομίας μηδεμίαν ἡμέραν  ἀνιέμενοι.   (Δαρεῖος δὲ τῶν Σαμαρειτῶν αὐτῷ
[11, 5]   δ' ἡμέρας μήτε νυκτὸς αὐτοὺς  ἀνιέναι   τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ
[11, 3]   νυκτὸς αὐτοὺς οἶνος κοιμωμένους,  ἀνίστανται   μηθὲν ὧν ἔπραξαν παρὰ τὴν
[11, 8]   θαρρεῖν καὶ στεφανοῦντας τὴν πόλιν  ἀνοίγειν   τὰς πύλας, καὶ τοὺς μὲν
[11, 8]   καὶ δεσπότην αὐτὸν ἡδέως ἔχειν  ἀντὶ   Δαρείου τοῦ βασιλέως. Ἀσμένως δ'
[11, 6]   ταύτην γὰρ αὐτοῖς θεὸς  ἀντὶ   ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ'
[11, 6]   αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς  ἀντὶ   τῆς σωτηρίας, ἣν αὐτῷ παρέσχεν
[11, 4]   τοῖς ὑπομνήμασιν τοῖς Κύρου Δαρεῖος  ἀντιγράφει   τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς ἑταίροις
[11, 5]   αὐτὴν μὲν κατέσχεν, τὸ δ'  ἀντίγραφον   αὐτῆς πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς
[11, 6]   ἐπιβαλόντος. Κελεύω δὲ ὑμᾶς τὸ  ἀντίγραφον   τῆς ἐπιστολῆς ἐκθέντας εἰς ἅπασαν
[11, 4]   τοῖς ἑταίροις αὐτῶν χαίρειν. Τὸ  ἀντίγραφον   τῆς ἐπιστολῆς ὑμῖν ἧς ἐν
[11, 6]   Δοὺς δὲ αὐτῷ καὶ τὸ  ἀντίγραφον   τῶν ἐν Σούσοις προτεθέντων κομίσαι
[11, 6]   τοῖς Ἰουδαίοις βασιλεὺς μηδὲν  ἀντιλέγειν   Ἐσθῆρι δυνάμενος· οἱ δὲ πάλιν
[11, 2]   ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν  ἀντιστήσονται   καὶ ἄρχειν μᾶλλον ὑπακούειν
[11, 3]   κρατίστου καὶ ἰσχυροτάτου ζῴου δεσπόζοντες  ἀνυπέρβλητοι   τὴν δύναμιν οὗτοι καὶ τὴν
[11, 6]   νόμοις ἀλλόκοτον καὶ τοῖς βασιλεῦσιν  ἀνυπότακτον   καὶ παρηλλαγμένον τοῖς ἔθεσι καὶ
[11, 5]   γὰρ τῷ χρόνῳ τοῖς Ἱεροσολύμοις  ἀνῳκοδομήθη   τὸ τεῖχος, ὀγδόῳ καὶ εἰκοστῷ
[11, 5]   καὶ συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν ἡμαρτημένοις,  ἄξια   μὲν θανάτου πεποιηκόσιν, ὂν δὲ
[11, 5]   καὶ ἄλλα καλὰ καὶ ἐπαίνων  ἄξια   φιλοτιμησάμενος Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς
[11, 6]   βαδίζειν αὐτὰς ἐπὶ κοίτην βασιλέως  ἀξίας   ἤδη γεγονέναι, καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[11, 4]   ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ τῆς  ἀξίας   τοῦ ναοῦ λογιζόμενοι κατήφουν, καὶ
[11, 6]   οὗτος δὲ δοῦλος ὢν οὐκ  ἀξιοῖ   τοῦτο ποιεῖν. Καὶ τιμωρήσασθαι θελήσας
[11, 6]   ἂν στέρξῃ καὶ τιμῆς  ἄξιον   δοκιμάσῃ. Ἐπεὶ δ' ἐκπεριῆλθον τὴν
[11, 5]   προεχώρησεν δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν  ἄξιον   οἶμαι τοῦ θεοῦ τῶν βουληθέντων
[11, 8]   τὸν ἀρχιερέα καὶ τοὺς ἱερεῖς  ἀξιοπρεπῶς   ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ' αὐτῷ τῆς
[11, 3]   αὐτὸν μετ' ἄλλων δύο κριθεὶς  ἄξιος   ἀπέλαυεν ἧς ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ
[11, 4]   καὶ τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν  ἀξιοῦντες   αὐτοῖς ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν
[11, 8]   ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς,  ἀξιούντων   δὲ ἀφεῖναι τὸν φόρον αὐτοῖς
[11, 8]   χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ  ἀξιοῦσιν.   Εἰπόντος δ' αὐτοῦ πρὸς τὸ
[11, 4]   αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς οἱ ἱερεῖς  ἀξιοῦσιν,   ἵνα μὴ διαλείπωσιν καθ' ἡμέραν
[11, 3]   διὰ ταύτας ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς  ἀξιοῦται.   Καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀποζευχθῆναι
[11, 5]   τοὺς ἐμοὺς ἐκγόνους, πάντ'  ἀξιῶ   καὶ μέχρι τοῦ πυροῦ κόρων
[11, 3]   ἔλαβεν· οὐ γὰρ ἂν τούτων  ἀξιωθῆναι   μὴ σοῦ, φησί, δέσποτα, τυχὼν
[11, 3]   τι τῶν πολυτελῶν καὶ σπουδῆς  ἀξίων,   ὅταν ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα, πάντα
[11, 6]   ἐμοῦ σφόδρα τῆς ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης  ἀξίως.   δὲ Ἀμάνης λογισάμενος, ἣν
[11, 6]   βασιλεία. (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου  ἀξιώσαντος   βασιλεὺς καὶ τὸ ἀργύριον
[11, 5]   γράμματα, ὅπως τιμῆς τε αὐτὸν  ἀξιώσωσι   καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς
[11, 5]   σταθεὶς ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν  ἀπ'   ἀρχομένης ἡμέρας ἕως μεσημβρίας· οἱ
[11, 3]   δίκαια καὶ τὰ νόμιμα, διακρίνουσα  ἀπ'   αὐτῶν τὰ ἄδικα καὶ ἀπελέγχουσα.
[11, 6]   παρὰ τῆς Ἐσθῆρος τοὺς λόγους  ἀπαγγέλλειν   ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ τὴν ἰδίαν
[11, 6]   τὸ κακόν· παρεκάλει τε τούτων  ἀπαλλαγῆναι.   Ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ βασιλέως, ὑπὸ
[11, 8]   ἔθνους καὶ τῶν ἐπερχομένων κινδύνων  ἀπαλλάξαι.   Κατακοιμηθέντι δὲ μετὰ τὴν θυσίαν
[11, 6]   κτῆσιν καὶ δεῖται τοῦ βασιλέως  ἀπαλλάξαι   τοῦ περὶ τῆς ζωῆς φόβου
[11, 5]   τρισὶν ἡμέραις οὐκ ἀπαντησάντων  ἀπαλλοτριωθησομένων   τοῦ πλήθους καὶ τῆς οὐσίας
[11, 3]   τῆς Ῥαβεζάκου τοῦ Θεμασίου παιδὸς  Ἀπάμης   παλλακῆς δ' αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ
[11, 6]   ἐκινδύνευσεν τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος  ἅπαν   σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπολέσθαι.
[11, 5]   θεὸν εὐσέβειάν τε καὶ τιμήν·  ἅπαντα   γὰρ ἀκολούθως τῷ πατρὶ τὰ
[11, 6]   διάταγμα ὡς τοῦ βασιλέως εἰς  ἅπαντα   τὰ ἔθνη περιέχον τοῦτον τὸν
[11, 6]   εὐνομίας αὐτοῖς, ἐζήτουν πῶς εἰς  ἅπαντα   τούτων ἀπολαύειν αὐτοῖς γένοιτο. Τοῦ
[11, 5]   τὸ δ' ἀντίγραφον αὐτῆς πρὸς  ἅπαντας   ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ
[11, 6]   ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν ἀπέλαυσεν τῆς πρὸς  ἅπαντας   χρηστότητος ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς πατέρα
[11, 5]   καὶ πρὸς τὸν Ἔζδραν εὔνοιαν  ἅπαντες   μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ' αὐτῶν
[11, 8]   ταραχὴ τοὺς Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο γὰρ  ἅπαντες   πρὸς τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου
[11, 8]   ἱππικήν τε καὶ πεζικὴν συνήθροιζεν  ἀπαντῆσαι   διαγνοὺς τοῖς Μακεδόσιν πρὶν
[11, 5]   δυσὶν τρισὶν ἡμέραις οὐκ  ἀπαντησάντων   ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους καὶ τῆς
[11, 8]   ἐν ἀγωνίᾳ καὶ δέει, πῶς  ἀπαντήσει   τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν ὀργιζομένου τοῦ
[11, 5]   τὴν σκηνοπηγίαν ἑορτάζοντες καὶ σχεδὸν  ἅπαντος   τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ' αὐτήν,
[11, 8]   πυθομένου, τί δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν  ἁπάντων   αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα;
[11, 6]   ὑπερηφανίαν πρὸς σὲ τὸν κρατοῦντα  ἁπάντων   ἔχουσα. Παρακελευομένου δὲ τὴν οὕτως
[11, 3]   ἄγει καὶ ποιεῖ δοκεῖν αὐτοὺς  ἁπάντων   πλουσιωτάτους, ὡς μηδὲν μικρὸν φθέγγεσθαι,
[11, 6]   εἰς τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ  ἅπαξ.   προσέταξεν οὖν δηλοῦν, τίνα κατ'
[11, 4]   προσεδόκησεν ἄν τις ἔλαβεν τέλος.  Ἀπαρτισθέντος   δὲ τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων
[11, 3]   θυσίας ἐπέτρεψε καὶ τὴν χορηγίαν  ἅπασαν   καὶ τὴν ἱερὰν στολήν,
[11, 6]   ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς ἐκθέντας εἰς  ἅπασαν   τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους ἀφεῖναι
[11, 3]   καὶ ἀροῦντες ὅταν πονήσαντες καὶ  ἅπασαν   τὴν τῶν ἔργων ταλαιπωρίαν ὑπομείναντες
[11, 6]   τὸ κατὰ τῶν Ἰουδαίων εἰς  ἅπασαν   τὴν ὑπὸ τῷ βασιλεῖ χώραν
[11, 6]   συμπόσιον ἥκειν κάλλει τὰς γυναῖκας  ἁπάσας   ὑπερβάλλουσαν. δὲ φυλακῇ τῶν
[11, 6]   σωτηρίας αὐτῶν καὶ τοὺς ἐν  ἁπάσῃ   τῇ γῇ Ἰσραηλίτας ἐξελέσθαι τῆς
[11, 3]   γίνεται. Ἔτι μὲν τρυφῆς  ἁπάσης   καὶ ἡδονῆς ἀναπιμπλάμενος καθεύδει, φυλάσσεται
[11, 6]   προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ τιμῆς αὐτοὺς  ἁπάσης   τυγχάνειν βούλομαι, καὶ τὸν ταῦτα
[11, 6]   ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ λαῷ καὶ  ἅπασιν   ἀνθρώποις. Τοῦτο τὸ ἔθνος, εἴ
[11, 3]   γὰρ τῶν πινόντων αὐτὸν καὶ  ἀπατᾷ   τὴν διάνοιαν καὶ τὴν τοῦ
[11, 6]   ἀρχῆς Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ  ἀπάτης   πρὸς ἀπώλειαν αἰτησάμενος· τούτῳ γάρ
[11, 8]   τοὺς Μακεδόνας διὰ τὸ πλῆθος.  Ἀπέβη   δ' οὐχ ὡς προσεδόκων· συμβαλὼν
[11, 5]   διεχύθη καὶ ἡδίων αὑτοῦ γενόμενος  ἀπέβλεψεν   εἰς τὸν Νεεμίαν, κατεσκυθρωπακότα θεασάμενος,
[11, 8]   Σαναβαλλέτης τῆς ἐπιβολῆς Δαρείου μὲν  ἀπέγνω,   λαβὼν δὲ ὀκτακισχιλίους τῶν ἀρχομένων
[11, 3]   ὃς τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν  ἀπεδέδεικτο·   πάλαι γὰρ ἦν αὐτῷ φιλία
[11, 3]   περὶ τῆς ἀληθείας ἤρξατο λέγειν  ἀπέδειξα   μέν, εἰπών, ὅσον αἱ γυναῖκες
[11, 3]   Περσῶν τὸν Ὑστάσπου παῖδα Δαρεῖον  ἀπέδειξαν   βασιλέα. Οὗτος ἰδιώτης ὢν ηὔξατο
[11, 1]   θεὸς μέγιστος τῆς οἰκουμένης  ἀπέδειξε   βασιλέα, πείθομαι τοῦτον εἶναι, ὃν
[11, 4]   οἵ τε πεποιημένοι τὰς εὐχὰς  ἀπεδίδοσαν   θύοντες ἀπὸ νουμηνίας τοῦ ἑβδόμου
[11, 1]   ἵπποις. Καὶ τάς τε εὐχὰς  ἀπεδίδοσαν   τῷ θεῷ καὶ τὰς νομιζομένας
[11, 5]   ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν Ἔζδρας  ἀπέδωκε   τῷ θεῷ τὰς ἐκ τῶν
[11, 5]   Φοινίκης τὰ γράμματα τοῦ βασιλέως  ἀπέδωκεν.   Οἱ δὲ τὸ προσταχθὲν ὑπ'
[11, 8]   τῇ Γάζης μὲν Σαναβαλλέτης  ἀπέθανεν.   Ἀλέξανδρος δ' ἐξελὼν τὴν Γάζαν
[11, 8]   τοῦ τῶν Ὀρεστῶν γένους δολοφονηθεὶς  ἀπέθανεν.   Παραλαβὼν δ' παῖς αὐτοῦ
[11, 6]   τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων.  Ἀπέθανον   δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἐν
[11, 6]   τοῦτο περικείμενος οὐδ' αὐτῆς παρακαλούσης  ἀπέθετο.   δὲ Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε τῷ
[11, 8]   τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῇ πρότερον  ἀπειθείᾳ.   Παραγγείλας οὖν ἱκεσίαν τῷ λαῷ
[11, 4]   αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν  ἀπειληφέναι   ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους ἄρνας
[11, 5]   εἰσὶν Εὐφράτου ἕως δεῦρο, μυριάδες  ἄπειροι   καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι.
[11, 6]   ἐξ ἀνθρώπων ἀναιροῦντες, καὶ δι'  ἀπειροκαλίαν   τῶν οὐκ ἐξ ὧν προσεδόκησαν
[11, 5]   κατηφὲς τοῦ προσώπου καὶ συγκεχυμένον  ἀπεκάθηρεν   τῇ περὶ τῶν ἐπηγγελμένων ἡδονῇ.
[11, 5]   ἐμποδίζοντες, πολλούς τε τῶν Ἰουδαίων  ἀπέκτειναν   καὶ αὐτὸν ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν
[11, 6]   καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους μὲν  ἀπέκτειναν   τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνός, τὴν
[11, 6]   καὶ δεκάτῃ τοῦ Δύστρου μηνὸς  ἀπέκτειναν   τῶν ἐναντίων ὡς τριακοσίους, καὶ
[11, 3]   μετ' ἄλλων δύο κριθεὶς ἄξιος  ἀπέλαυεν   ἧς ἤλπισεν τιμῆς. (Τῷ δὲ
[11, 6]   τὰ σώματα καταρδομένη, καὶ τούτων  ἀπέλαυον   ἐπὶ μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν
[11, 6]   τοῦ Περσῶν αἵματος, ἐπιξενωθεὶς ἡμῖν  ἀπέλαυσεν   τῆς πρὸς ἅπαντας χρηστότητος ἐπὶ
[11, 3]   ἀπ' αὐτῶν τὰ ἄδικα καὶ  ἀπελέγχουσα.   (Καταπαύει μὲν Ζοροβάβηλος τὸν
[11, 3]   εἰς τὴν Ἰουδαίαν τῶν αἰχμαλώτων  ἀπελθόντας.   Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς αὐτοῦ
[11, 1]   τοῖς βουλομένοις εἰς τὴν ἰδίαν  ἀπελθοῦσι   πατρίδα τήν τε πόλιν ἀνακτίζειν
[11, 5]   Ἑβραίους Ξένιος, κατὰ δὲ Μακεδόνας  Ἀπελλαῖος   καλεῖται. Καθισάντων δὲ ἐν τῷ
[11, 8]   σημαινόμενος τότε μὲν ἡσθεὶς  ἀπέλυσε   τὸ πλῆθος, τῇ δ' ἐπιούσῃ
[11, 6]   πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν αὐτοὺς  ἀπεμποληθῆναι·   μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ κακόν·
[11, 5]   νόμῳ τοῦ θεοῦ ἀκολούθως καὶ  ἀπενέγκωσι   δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ, ἅπερ
[11, 6]   συνεσομένην. δὲ πλησιάζων εὐθὺς  ἀπέπεμπεν   πρὸς τὸν εὐνοῦχον. Ἀφικομένης δὲ
[11, 1]   ἀρχαίας περὶ τὴν θρησκείαν συνηθείας.  Ἀπέπεμψε   δ' αὐτοῖς Κῦρος καὶ τὰ
[11, 4]   τῆς Σαμαρείας καὶ τὴν βουλὴν  ἀπέπεμψεν.   Τὰ δὲ γεγραμμένα ἦν τοιάδε·
[11, 8]   νόμοις χρῆσθαι, ἀσμένως ὑπέσχετο ποιήσειν  ἅπερ   ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος δ' αὐτοῦ πρὸς
[11, 5]   καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν εἰς  ἅπερ   βούλεται. πέπαυσο δή, φησί, λυπούμενος
[11, 5]   ἀπενέγκωσι δῶρα τῷ Ἰσραηλιτῶν θεῷ,  ἅπερ   ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ οἱ
[11, 3]   μὴν στρατηγῶν καὶ βασιλέων ἀναισθήτους  ἀπεργάζεται   καὶ φίλων καὶ συνήθων ἐξαιρεῖ
[11, 5]   διαρπαζόντων, τῆς δὲ νυκτὸς κακῶς  ἀπεργαζομένων,   ὡς πολλοὺς ἐκ τῆς χώρας
[11, 3]   διήγησιν. Τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν  ἀπερχομένων   περὶ ἔτη δώδεκα τὴν ἡλικίαν
[11, 4]   τοῖς ὑπομνήμασιν εὗρον τοῖς Κύρου  ἀπέσταλκα   καὶ βούλομαι γίνεσθαι πάντα, καθὼς
[11, 8]   οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν στρατιώτας  ἀπέστειλεν   καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον εἰς τὴν
[11, 6]   καὶ γὰρ ἔτυχεν αὐτῇ παρών,  ἀπέστειλεν   Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον, τίνος συμβεβηκότος αὐτῷ
[11, 5]   ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ τῆς οἰκοδομίας  ἀπέστησαν.   Τὸν δὲ Νεεμίαν οὐδὲν τούτων
[11, 8]   τοῖς μὲν οὖν Σικιμίταις οὕτως  ἀπετάξατο.   Τοὺς δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου στρατιώτας
[11, 4]   ἀκούσαντες οἱ Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ  ἀπεχθανόμενοι   τῇ τε Ἰούδα φυλῇ καὶ
[11, 4]   τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων αὐτοῖς  ἀπεχθανομένων.   ἤγαγον δὲ καὶ τὴν σκηνοπηγίαν
[11, 5]   ὡς καὶ πρὸς τὴν ἐκείνων  ἀπέχθειαν   στησομένους, μήτε δ' ἡμέρας μήτε
[11, 4]   τούτοις ὑπῆρχεν. (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς  ἀπεχθῶς   πρὸς αὐτοὺς καὶ βασκάνως διακείμενοι
[11, 6]   αὐτοῖς συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς δ'  ἀπήγγειλάν   τινες τῇ βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον
[11, 6]   τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας  ἀπηγορεύκασιν,   οὐκ ἐπορεύετο πρὸς τὸν βασιλέα,
[11, 3]   παιδιᾶς. (Καὶ οἱ μὲν οὕτως  ἀπῄεσαν   ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς ὄντες
[11, 2]   καὶ χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ' αὐτῶν  ἀπημπόλησαν   τοῖς Χουθαίοις τὸ περὶ τοὺς
[11, 6]   καί τι κἀκείνου προσιδόντος αὐτὴν  ἀπηνέστερον   καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς ὀργῆς
[11, 8]   ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ αὐτὸν προθυμίαν  ἀπήντησαν   τῷ βασιλεῖ μικροῦ δεῖν ἐγγὺς
[11, 5]   ἐξ αὐτῶν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους  ἀπῆχθαι   καὶ τὰς ὁδοὺς πλήρεις εὑρίσκεσθαι
[11, 6]   καὶ γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις  ἀπηχθάνετο,   ὅτι καὶ τὸ γένος τῶν
[11, 6]   μέχρι τῆς γῆς κεχυμένον ἄκροις  ἀπῃώρει   τοῖς δακτύλοις, ἥκει πρὸς τὸν
[11, 5]   οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν  ἀπιέναι   πρὸς αὑτοὺς καὶ μὴ δακρύειν·
[11, 5]   τοῦτο προσέταξα, καὶ βουλόμενος  ἀπίτω,   καθάπερ ἔδοξέν μοι καὶ τοῖς
[11, 4]   πατρίδας. ~(Ἑβδόμῳ δὲ μηνὶ τῆς  ἀπὸ   Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες
[11, 6]   βασιλείαν Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας  ἀπὸ   Ἰνδίας ἄχρι Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν
[11, 6]   τοῖς τε οἰκονόμοις καὶ ἄρχουσιν  ἀπὸ   Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑκατὸν
[11, 6]   τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς  ἀπὸ   Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας ἑπτὰ
[11, 5]   τῶν Περσῶν Σούσων, ξένων τινῶν  ἀπὸ   μακρᾶς ὁδοιπορίας εἰς τὴν πόλιν
[11, 4]   πεποιημένοι τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν θύοντες  ἀπὸ   νουμηνίας τοῦ ἑβδόμου μηνός. ἤρξαντο
[11, 5]   αὐτῶν ἐκέλευσεν κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς  ἀπὸ   πεντακοσίων ἔστησεν ποδῶν προστάξας, ἂν
[11, 4]   αἰχμαλωσίας καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο  ἀπὸ   Σαούλου πρῶτον ἀρξάμενοι καὶ Δαυίδου
[11, 7]   Βαγώσης ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν.  Ἀπὸ   ταύτης οὖν τῆς πεποιθήσεως Ἰησοῦς
[11, 5]   δὲ κηρύγματος ὥστε πάντας τοὺς  ἀπὸ   τῆς αἰχμαλωσίας συνελθεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα,
[11, 3]   δέ ἐστιν καὶ δίκαιος οὗτος,  ἀπὸ   τῆς αὐτῆς αἰτίας δεῖ καὶ
[11, 5]   γεγενημένῳ λύπης συμμεταλαμβάνοντες. Ἀναστὰς δὲ  ἀπὸ   τῆς γῆς Ἔσδρας καὶ
[11, 4]   καὶ Ζοροβάβηλος ἄρχων τοὺς  ἀπὸ   τῆς χώρας συνήγαγον εἰς Ἱεροσόλυμα
[11, 5]   Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς, ἄραντες  ἀπὸ   τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ τοῦ πρώτου
[11, 5]   δὲ τοὺς ὅρκους εὐθὺς ὥρμησεν  ἀπὸ   τοῦ ἱεροῦ εἰς τὸ παστοφόριον
[11, 7]   ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι πρὸς τὴν  ἀπὸ   τοῦ τῶν Ἰουδαίων ἔθνους παντὸς
[11, 6]   χρήματα παρέχειν ἡδέως ἔλεγεν, ἵν'  ἀπὸ   τούτων εἰρηνευθῇ τῶν κακῶν
[11, 3]   παρὰ τοῦ βασιλέως Ζοροβάβηλος ἐξελθὼν  ἀπὸ   τῶν βασιλείων καὶ ἀναβλέψας εἰς
[11, 5]   πύλην τὴν ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν  ἀποβλέπουσαν   ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους
[11, 3]   τῆς τοῦ βασιλέως δυνάμεως, ταύτην  ἀποδεικνὺς   τὴν ἰσχυροτάτην καὶ πλέον τῶν
[11, 1]   ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν καὶ μεγάλων  ἀποδείξας   βασιλέα πέμψαι μου τὸν λαὸν
[11, 8]   καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου καὶ πάντων  ἀποδείξειν   ὧν αὐτὸς ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα
[11, 3]   δοκεῖ. Τὸν δὲ τρόπον τῆς  ἀποδείξεως   ἐντεῦθεν ἐλάμβανεν· πάντων μὲν εἶπεν
[11, 5]   κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ σοφίαν  ἀπόδειξον   κριτάς, ὅπως δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ
[11, 3]   μὲν τῷ θεῷ πάλιν αὐτοῖς  ἀποδιδόντι   τὴν πάτριον γῆν, εἰς δὲ
[11, 5]   δείξας τῷ θεῷ τὰς ἐπιστολὰς  ἀποδίδωσιν   τῷ Ἀδδαίῳ καὶ τοῖς ἄλλοις
[11, 4]   συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν,  ἀποδοθῆναι   τοῖς Ἱεροσολυμίταις, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν
[11, 6]   τὸν θεὸν ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας  ἀποδύεται   μὲν τὴν ἐσθῆτα ἐκείνην καὶ
[11, 5]   πρὸς τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα  ἀποδυρομένου   προελθών τις ἤγγειλεν αὐτῷ μέλλειν
[11, 6]   μεταμφιάσοντας αὐτόν. Οὐ πεισθέντος δὲ  ἀποδύσασθαι   τὸν σάκκον, οὐ γὰρ ἐφ'
[11, 3]   ἀξιοῦται. Καὶ οὐκ ἔστιν ἡμῖν  ἀποζευχθῆναι   γυναικῶν, ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι
[11, 6]   γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν ἀκλεῶς  ἀποθανεῖν,   ἀλλ' αὐτὸν γὰρ εἶναι τὴν
[11, 6]   παρὰ τὸν νόμον ὑπισχνεῖτο, κἂν  ἀποθανεῖν   δέῃ τοῦτο ὑπομενεῖν. (Καὶ Μαρδοχαῖος
[11, 6]   ἐξ ἐκείνου τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα  ἀποθανεῖν.   ὅθεν ἐπέρχεταί μοι τὸ θεῖον
[11, 4]   πεντακοσίοις διήγαγον μετὰ Μωυσῆν  ἀποθανόντα   καὶ Ἰησοῦν τὸν στρατηγόν. Καὶ
[11, 7]   συμβάντα τοῦτον εἶχεν τὸν τρόπον.  ~(Ἀποθανόντος   δὲ τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν
[11, 5]   καιρὸν καὶ Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως  ἀποθανόντος   παῖς αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 6]   τῆς αὐλῆς σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν  ἀποθέμενον   ἐνδύσασθαι τὴν πορφύραν. δὲ
[11, 1]   τοῦ πλήθους εἰς τὸν ναὸν  ἀποθησομένοις.   Πέμπει δὲ καὶ ἐπιστολὴν πρὸς
[11, 6]   βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ  ἀποθνήσκει   μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν σώζεται.
[11, 6]   εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν ἄκλητος  ἀποθνήσκει,   πλὴν εἰ μή τινα σώζειν
[11, 4]   καὶ πάλιν εἰς τὸν ἴδιον  ἀποκατασταθῆναι   ναὸν οἰκοδομηθέντα. Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν
[11, 3]   ἐβουλήθη περὶ τῆς τῶν Ἰουδαίων  ἀποκαταστάσεως,   ταῦτα καὶ Δαρεῖος διετάξατο. (Τυχὼν
[11, 4]   πράγμασιν αὐτοῦ τὴν τῶν Ἱεροσολύμων  ἀποκατάστασιν   ἔσεσθαι, ἐπεὶ καὶ τὰ παρὰ
[11, 3]   αὐτοῖς τὸν τοῦ θεοῦ ναόν,  ἀποκαταστῆσαι   δὲ καὶ τὰ σκεύη, ὅσα
[11, 5]   Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν οἰκείαν γῆν  ἀποκαταστήσαντα   καὶ τοὺς Περσῶν βασιλέας ἀναγκάσαντα>
[11, 1]   πάλιν αὐτοὺς εἰς τὴν πάτριον  ἀποκαταστήσει   γῆν καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι
[11, 1]   ἵνα διακομίσωσιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ  ἀποκαταστήσωσιν   εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ.
[11, 2]   τὸν κύκλον τῶν τειχῶν ἀπολαβούσης  ἀποκλείεταί   σοι ὁδὸς ἐπὶ
[11, 8]   ἐπὶ τούτοις. Τοῦ δ' ἀρχιερέως  ἀποκριναμένου   τοῖς γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους εἴη
[11, 5]   αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν παραγενόμενοι.  Ἀποκριναμένων   δ' ἥκειν ἐκ τῆς Ἰουδαίας,
[11, 6]   καὶ τοὺς ἐν Σούσοις Ἰουδαίους  ἀποκτεῖναι   τῶν ἐχθρῶν περὶ πεντακοσίους. Τοῦ
[11, 2]   καὶ τὸν κύκλον τῶν τειχῶν  ἀπολαβούσης   ἀποκλείεταί σοι ὁδὸς
[11, 6]   ἐζήτουν πῶς εἰς ἅπαντα τούτων  ἀπολαύειν   αὐτοῖς γένοιτο. Τοῦ δὲ διὰ
[11, 6]   ἧς οὐ παρὰ τοῦ βασιλέως  ἀπολαύοι   μόνον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῆς
[11, 1]   ναὸν οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς ἀρχαίας  ἀπολαύσουσιν   εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν. Παρορμήσας
[11, 3]   ὄντων ἡμῖν, ἵνα τοῦ κάλλους  ἀπολαύσωμεν   καὶ μεταλάβωμεν. Ἐγκαταλείπομεν δὲ καὶ
[11, 5]   Βαβυλῶνι δίκαιος ἀνὴρ καὶ δόξης  ἀπολαύων   ἀγαθῆς παρὰ τῷ πλήθει πρῶτος
[11, 6]   καὶ συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν  ἀπολαύων   ἅμα καὶ τῆς κοινωνίας τοῦ
[11, 6]   πάντας σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις  ἀπολέσαι   μηδεμίαν φειδῶ ποιησαμένους, μηδ' ἐλέῳ
[11, 6]   δ' οὐ βουλόμενος ἀργῶς  ἀπολέσαι   τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ' εἴς τι
[11, 8]   ἡττήθη καὶ πολλὴν τῆς στρατιᾶς  ἀπολέσας   ληφθέντων αἰχμαλώτων αὐτοῦ τῆς μητρὸς
[11, 8]   καὶ τὸν ἀρχιερέα μετ' αἰκίας  ἀπολέσειν   λογιζομένων, τὰ ἐναντία τούτων ἐγένετο.
[11, 6]   ὑπηκόοις εὐεργεσίαν καταθέσθαι, κελεύσεις πρόρριζον  ἀπολέσθαι   μηδέ τι αὐτοῦ λείψανον καταλιπεῖν
[11, 6]   ἅπαν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις  ἀπολέσθαι.   Τὴν δ' αἰτίαν μετ' οὐ
[11, 6]   παραιτήσεται τοὺς Ἰουδαίους κινδυνεύοντας  ἀπολέσθαι·   τὸν γὰρ τὴν δευτέραν ἔχοντα
[11, 6]   ὀργὴν ἀναλαβεῖν, ὑφ' ἧς ἐκινδύνευσαν  ἀπολέσθαι.   Τοῦτο δὲ οὐκ ἐκ τῶν
[11, 6]   ἤμελλον ἐν ταύτῃ τοὺς ἐχθροὺς  ἀπολέσωσιν.   Οἱ δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν
[11, 4]   εἰς Ἱεροσόλυμα πανδημεὶ μηδὲν προθυμίας  ἀπολιπόντες,   κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ' οὗ
[11, 6]   νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ τὸ ἔθνος  ἀπολλύμενον,   ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ
[11, 6]   αὐτῇ διαφθαρείσης καὶ τῶν ὁμοφύλων  ἀπολομένων   οὐκ ἂν ὑπομένειν τὸν βίον.
[11, 5]   δ' εὐθὺς ὡς εἶχεν μηδὲ  ἀπολουσάμενος   διακονήσων ἔσπευσεν τῷ βασιλεῖ τὴν
[11, 6]   τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν, οὐ μόνον  ἀπολύω   τῆς ἐκ τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας,
[11, 6]   διὰ τὸν νόμον εὐλαβείας αὐτὴν  ἀπολύων.   δ' ὑπὸ τούτων ἀναζωπυρήσασα,
[11, 6]   πεντακοσίους. Τοῦ δὲ βασιλέως τῶν  ἀπολωλότων   δηλώσαντος τὸν ἀριθμὸν Ἐσθήρᾳ καὶ
[11, 8]   χώραν εἰς γεωργίαν καὶ κατοίκησιν  ἀπομερίζοντος   καὶ παντὶ τρόπῳ τῷ γαμβρῷ
[11, 5]   θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα δὲ αὐτοῖς  ἀποπεμψαμένους   τὰς γυναῖκας. Οἱ δὲ ποιήσειν
[11, 5]   καὶ τῶν Λευιτῶν καὶ Ἰσραηλιτῶν  ἀποπέμψασθαι   τὰς γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα
[11, 1]   καὶ δέκα· οὗτος γὰρ ἐν  ἀπορρήτῳ   εἶπε ταῦτα λέγειν τὸν θεόν,
[11, 3]   διάνοιαν τῆς συναφῆς τῶν πραγμάτων  ἀποσπάσας   δυσπαρακολούθητον αὐτοῖς ποιήσω τὴν διήγησιν.
[11, 6]   καὶ τὸ πρὸς ἐκείνην εὔνουν  ἀποσπώμενον   κατὰ μικρὸν γίνεσθαι τῆς συνούσης.
[11, 2]   βιβλία· εὑρήσεις γὰρ ἐν αὐτοῖς  ἀποστάτας   καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς Ἰουδαίους
[11, 2]   καὶ τήν τε πόλιν τὴν  ἀποστάτιν   καὶ πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς
[11, 8]   ὄρει καὶ κατῳκημένην ὑπὸ τῶν  ἀποστατῶν   τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες ὅτι
[11, 8]   κρατήσας ἐπολιόρκει Τύρον, ἠξίου τε  ἀποστείλας   γράμματα πρὸς τὸν τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]   βασιλέα, καὶ πολλάκις τοὺς εὐνούχους  ἀποστέλλοντος   πρὸς αὐτὴν οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν
[11, 6]   ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ νηστεῦσαι πάντων  ἀποσχομένους   ὑπὲρ αὐτῆς ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας,
[11, 6]   καὶ ποτῷ καὶ τοῖς ἡδέσιν  ἀποταξαμένη   τρισὶν ἡμέραις ᾔτει τὸν θεὸν
[11, 3]   σωματοφυλάκων ἕκαστον ἐκέλευσεν πάντων ἀκουόντων  ἀποφαίνεσθαι   τὸ δοκοῦν αὐτῷ περὶ τῶν
[11, 6]   τῆς βασιλικῆς παρὰ πάντων τιμῆς  ἀποφέρεσθαι,   τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν οὐδὲ
[11, 3]   βιαιότατον. (Ὡς δὲ πρῶτος  ἀποφηνάμενος   περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ οἴνου
[11, 6]   ἀριθμὸν οὖσαι. ὅτε δ' ἐνόμιζεν  ἀποχρώντως   τῷ προειρημένῳ χρόνῳ τὴν ἐπιμέλειαν
[11, 6]   ἐξέτεινεν πρὸς αὐτόν· δὲ  ἁπτόμενος   αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ περὶ
[11, 6]   ἔχῃ, τὸν τοῦ λαοῦ κίνδυνον  ἀπωδύρετο   καὶ πρὸς ἀπώλειαν ἔλεγεν μετὰ
[11, 4]   ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους οὐκ  ἀπώκνουν.   Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις
[11, 6]   κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης πρὸς  ἀπώλειαν   αἰτησάμενος· τούτῳ γάρ με τῷ
[11, 6]   ἐχθροὺς τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν  ἀπώλειαν   αὐτοῖς τὴν μέλλουσαν, ἐὰν ὀλιγωρηθῶσιν
[11, 6]   πάντες ἐπὶ τὴν τῶν Ἰουδαίων  ἀπώλειαν   εἰς τὴν προειρημένην ἡμέραν ἐγίνοντο·
[11, 6]   τοὺς ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου πρὸς  ἀπώλειαν   ἐκδοθέντας Ἰουδαίους οὐ πονηροὺς κατανοήσας,
[11, 6]   λαοῦ κίνδυνον ἀπωδύρετο καὶ πρὸς  ἀπώλειαν   ἔλεγεν μετὰ τοῦ ἔθνους ἐκδεδόσθαι,
[11, 6]   τῶν χρημάτων ὑπόσχεσιν, τὴν  ἀπώλειαν   τοῦ ἔθνους ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ
[11, 6]   νῦν αὐτὸ ῥύσασθαι τῆς κατηγγελμένης  ἀπωλείας·   οὐδὲ γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν
[11, 5]   προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ τὰς εὐχάς,  ἄραντες   ἀπὸ τοῦ Εὐφράτου δωδεκάτῃ τοῦ
[11, 5]   ἀργυρίου τάλαντα ἑξακόσια πεντήκοντα, σκεύη  ἀργυρᾶ   ταλάντων ἑκατόν, καὶ χρύσεα σκεύη
[11, 1]   ἀργύρεοι τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα,  ἀργύρεα   τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα, ἀργύρεοι
[11, 1]   ἀργύρεοι πεντακόσιοι, σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα,  ἀργύρεα   τριακόσια, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα, ἀργύρεαι
[11, 1]   ἀργύρεα τριακόσια, φιάλαι χρυσαῖ τριάκοντα,  ἀργύρεαι   δισχίλιαι τετρακόσιαι, σκεύη τε ἄλλα
[11, 1]   ἀργύρεα τετρακόσια, κάδοι χρύσεοι πεντήκοντα,  ἀργύρεοι   πεντακόσιοι, σπονδεῖα χρύσεα τεσσαράκοντα, ἀργύρεα
[11, 1]   ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα,  ἀργύρεοι   τετρακόσιοι, θηρίκλεια χρύσεα πεντήκοντα, ἀργύρεα
[11, 6]   σκήνωμα πηξάμενος ἐκ χρυσέων καὶ  ἀργυρέων   κιόνων ὕφη λίνεα καὶ πορφύρεα
[11, 6]   ἀξιώσαντος βασιλεὺς καὶ τὸ  ἀργύριον   αὐτῷ χαρίζεται καὶ τοὺς ἀνθρώπους,
[11, 5]   τε καὶ οἱ φίλοι· καὶ  ἀργύριον   καὶ χρυσίον ὅσον ἂν εὑρεθῇ
[11, 3]   πρὸς τὴν τοῦ βίου χρείαν  ἀργύριον,   πέμψαι δὲ καὶ τὰ σκεύη,
[11, 5]   γένους παρέστησεν τὰ ἱερὰ χρήματα,  ἀργυρίου   τάλαντα ἑξακόσια πεντήκοντα, σκεύη ἀργυρᾶ
[11, 6]   αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων  ἀργυρίου   τέσσαρας, ὅπου ἂν κελεύσῃ. Ταῦτα
[11, 1]   ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν αὐτοῖς καὶ  ἄργυρον   εἰς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ
[11, 3]   ἀλλὰ χρυσὸν πολὺν κτησάμενοι καὶ  ἄργυρον   καὶ ἄλλο τι τῶν πολυτελῶν
[11, 1]   οἱ μὲν χρυσὸν οἱ δ'  ἄργυρον   οἱ δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν
[11, 3]   συνεβάλοντο μνᾶς μὲν χρυσίου ἑκατὸν  ἀργύρου   δὲ πεντακισχιλίας. Οὕτως μὲν οὖν
[11, 5]   πάντα τε, ὅσα βούλει ἐξ  ἀργύρου   καὶ χρυσοῦ κατασκευάσαι, ποιεῖν ἐξέστω
[11, 6]   ὕπνον. δ' οὐ βουλόμενος  ἀργῶς   ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν, ἀλλ' εἴς
[11, 6]   τὴν ἐπιοῦσαν. Ἔλεγέν τε μὴ  ἀρέσκεσθαι   Μαρδοχαῖον ὁρῶντα ἐν τῇ αὐλῇ
[11, 4]   αὐτῶν εὐδαίμονος καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος  ἀρετῇ   πολὺν διαμεῖναι χρόνον. Ἐπεὶ δὲ
[11, 6]   βασιλέως τῶν ἀπολωλότων δηλώσαντος τὸν  ἀριθμὸν   Ἐσθήρᾳ καὶ περὶ τῶν ἐπὶ
[11, 6]   ἐπὶ μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν  ἀριθμὸν   οὖσαι. ὅτε δ' ἐνόμιζεν ἀποχρώντως
[11, 5]   ἱεροψαλτῶν καὶ ἱεροδούλων πολλοὶ τὸν  ἀριθμόν.   Συναγαγὼν δὲ τοὺς ἐκ τῆς
[11, 1]   ναὸν τοῦ θεοῦ. δ'  ἀριθμὸς   αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι
[11, 3]   οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς  ἀριθμὸς   ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ οὐκ
[11, 5]   ἕως δεῦρο, μυριάδες ἄπειροι καὶ  ἀριθμῷ   γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι. Πρὸς δὲ
[11, 3]   ἐπιβοήσαντος δὲ τοῦ πλήθους ὡς  ἄριστα   εἰπόντος, καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲς
[11, 6]   καὶ ἀναγινώσκοντος εὑρέθη τις δι'  ἀριστείαν   ἔν τινι γέρας εἰληφὼς χώραν,
[11, 6]   τοῦ βασιλέως μόνον, ἣν ᾤετο  ἀρίστην   εἶναι ταύτην φανερὰν ἐποίησεν. Εἶπεν
[11, 4]   ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ χρώμενοι  ἀριστοκρατικῇ   μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς
[11, 6]   οὐ πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν  ἄριστον   πολιτευομένους τρόπον καὶ τῷ θεῷ
[11, 6]   ἦν. Καὶ περὶ μὲν τούτων  ἀρκούντως   ἡμῖν δεδήλωται. ~(Χρόνῳ δ' ὕστερον
[11, 3]   καὶ ἐπὶ χρυσίου καθεύδειν καὶ  ἅρμα   χρυσοχάλινον καὶ κίδαριν βύσσινον καὶ
[11, 5]   τοῦ λαοῦ σωτηρίας, κριοὺς ἐνενήκοντα,  ἄρνας   ἑβδομηκονταδύο, ἐρίφους εἰς παραίτησιν τῶν
[11, 4]   λόγον ταύρους καὶ κριοὺς καὶ  ἄρνας   καὶ ἐρίφους καὶ σεμίδαλιν καὶ
[11, 4]   ἀπειληφέναι ταύρους ἑκατὸν κριοὺς διακοσίους  ἄρνας   τετρακοσίους χιμάρους δώδεκα κατὰ φυλήν,
[11, 7]   τὰς καθημερινὰς ἐπιφέρειν θυσίας ὑπὲρ  ἀρνὸς   ἑκάστου τελεῖν αὐτοὺς δημοσίᾳ δραχμὰς
[11, 8]   ταῖς συμφοραῖς ὄντας τοὺς Ἰουδαίους  ἀρνοῦνται   συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν ἀλήθειαν,
[11, 4]   ἀναστάσεως ἐβασιλεύοντο ἀπὸ Σαούλου πρῶτον  ἀρξάμενοι   καὶ Δαυίδου ἐπὶ ἔτη πεντακόσια
[11, 5]   πλῆθος. καὶ ταῦτα δόξαν αὐτοῖς  ἀρξάμενοι   τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου μηνὸς
[11, 6]   ἄρχουσι τάδε γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν  ἄρξας   καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας
[11, 8]   καθὼς καὶ πρότερον τοῖς Ἀσσυρίων  ἄρξασιν   ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου πᾶσαν
[11, 3]   δὲ ἀλλὰ> γῆν ἐργαζόμενοι καὶ  ἀροῦντες   ὅταν πονήσαντες καὶ ἅπασαν τὴν
[11, 5]   πάσχον τὸ ἔθνος ἡμῶν οὕτως  ἅρπαγμα   πάντων καὶ λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος
[11, 1]   πεντακοσίας καὶ εἰς σεμίδαλιν πυρῶν  ἀρτάβας   δισμυρίας πεντακοσίας. Κελεύω δὲ τὴν
[11, 6]   εἰς τὸν υἱὸν Κῦρον, ὃν  Ἀρταξέρξην   Ἕλληνες καλοῦσιν, συνέβη μεταβῆναι. Τούτου
[11, 6]   Παραλαβὼν γὰρ τὴν βασιλείαν  Ἀρταξέρξης   καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας ἄχρι
[11, 6]   τοῦτον τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας  Ἀρταξέρξης   τοῖς ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς
[11, 6]   ἔχει τὸν τρόπον· βασιλεὺς μέγας  Ἀρταξέρξης   τοῖς ἄρχουσι καὶ τὰ ἡμέτερα
[11, 6]   δὲ Μαρδοχαῖος τοῖς ἐν τῇ  Ἀρταξέρξου   βασιλείᾳ ζῶσιν> Ἰουδαίοις ταύτας παραφυλάσσειν
[11, 7]   Περσῶν. Βαγώσης δὲ στρατηγὸς  Ἀρταξέρξου   γνούς, ὅτι Ἰωάννης ἀρχιερεὺς
[11, 6]   αὐτῷ τὴν τιμὴν παρ' αὐτῶν  Ἀρταξέρξου   κελεύοντος γενέσθαι. Μαρδοχαίου δὲ διὰ
[11, 6]   Καὶ τὰ μὲν τούτοις βασιλεύοντος  Ἀρταξέρξου   συμβάντα τοῦτον εἶχεν τὸν τρόπον.
[11, 7]   Βαγώσης στρατηγὸς τοῦ ἄλλου>  Ἀρταξέρξου   τὸν ναὸν ἐμίανεν καὶ φόρους
[11, 1]   τὸν ναὸν οἰκοδομήσουσι καὶ τῆς  ἀρχαίας   ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ' αὐτοῖς παρέσχεν.
[11, 4]   πάλαι κατασκευαζόμενον, ὅσον εἶεν τῆς  ἀρχαίας   εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες καὶ τῆς ἀξίας
[11, 1]   τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς  ἀρχαίας   περὶ τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε
[11, 6]   Τοῦτο δὲ οὐκ ἐκ τῶν  ἀρχαιοτέρων   οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν οὕτως
[11, 8]   Τύρου πολιορκίας, ὧν τε αὐτὸς  ἄρχει   τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι τούτους
[11, 2]   ἀλλὰ καὶ βασιλεῦσιν ἀντιστήσονται καὶ  ἄρχειν   μᾶλλον ὑπακούειν ἐθελήσουσιν. Ἐνεργουμένων
[11, 8]   (Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου μὲν  ἀρχὴ   εἰς τοὺς διαδόχους ἐμερίσθη, τὸ
[11, 6]   βασιλεῖ καὶ συνδιεῖπεν αὐτῷ τὴν  ἀρχὴν   ἀπολαύων ἅμα καὶ τῆς κοινωνίας
[11, 8]   τῶν Ἑλλήνων καταλύσειν τὴν Περσῶν  ἀρχὴν   ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς εἶναι
[11, 6]   τῶν εὐνοούντων ἐρημώσας ἐβούλετο τὴν  ἀρχὴν   εἰς ἄλλους μεταβαλεῖν. Ἐγὼ δὲ
[11, 3]   τὸν Καμβύσου θάνατον τὴν Περσῶν  ἀρχὴν   ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ λεγόμενοι ἑπτὰ
[11, 8]   στρατιᾶς καὶ τὴν Περσῶν παραδώσειν  ἀρχήν.   ὅθεν ἄλλον μὲν οὐδένα θεασάμενος
[11, 8]   πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους αὐτοῖς κοινωνίας  ἀρχὴν   τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι μέντοι καὶ
[11, 6]   τοῦ τε βίου καὶ τῆς  ἀρχῆς   Ἐσθῆρα κακούργως καὶ μετὰ ἀπάτης
[11, 8]   τὴν ἱερωσύνην, ἀλλὰ καὶ τὴν  ἀρχιερατικὴν   παρέξειν δύναμιν καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου
[11, 8]   ταῖς βυσσίναις αὐτῶν, τὸν δὲ  ἀρχιερέα   ἐν τῇ ὑακινθίνῳ καὶ διαχρύσῳ
[11, 8]   στρατεύσειν ἐπὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων  ἀρχιερέα   καὶ διδάξειν πάντας, πρὸς τίνας
[11, 8]   ἀρχιερέως ὑφήγησιν, αὐτὸν δὲ τὸν  ἀρχιερέα   καὶ τοὺς ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν.
[11, 8]   τε πόλιν διαρπάσειν καὶ τὸν  ἀρχιερέα   μετ' αἰκίας ἀπολέσειν λογιζομένων, τὰ
[11, 8]   ἁπάντων αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων  ἀρχιερέα;   οὐ τοῦτον, εἶπεν, προσεκύνησα, τὸν
[11, 8]   προσεκύνησεν τὸ ὄνομα καὶ τὸν  ἀρχιερέα   πρῶτος ἠσπάσατο. Τῶν δὲ Ἰουδαίων
[11, 8]   γράμματα πρὸς τὸν τῶν Ἰουδαίων  ἀρχιερέα   συμμαχίαν τε αὐτῷ πέμπειν καὶ
[11, 8]   τὸν Παρμενίωνα καὶ δεξιωσάμενος τὸν  ἀρχιερέα   τῶν Ἰουδαίων παραθεόντων εἰς τὴν
[11, 4]   ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας· οἱ γὰρ  ἀρχιερεῖς   προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων ἄχρι οὗ
[11, 5]   Κατ' ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν  ἀρχιερεὺς   ἦν Ἰησοῦ παῖς Ἰωάκειμος ὄνομα.
[11, 8]   ἤδη τὸν καιρὸν καὶ  ἀρχιερεὺς   Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας
[11, 8]   πόλιν ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει. δ'  ἀρχιερεὺς   Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας ἦν ἐν
[11, 4]   σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ  ἀρχιερεὺς   Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς ἔφασαν
[11, 4]   αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες τε  ἀρχιερεὺς   Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος ἄρχων
[11, 3]   θεραπεύουσι τὸν θεὸν τε  ἀρχιερεὺς   καὶ οἱ ἱερεῖς, ἐκ τῶν
[11, 4]   λόγους Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς  ἀρχιερεὺς   καὶ οἱ τῶν πατριῶν ἡγεμόνες
[11, 7]   Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι Ἰωάννης  ἀρχιερεὺς   τῶν Ἰουδαίων τὸν ἴδιον ἀδελφὸν
[11, 8]   ἐπὶ τῷ τὸν Ἰαδδοῦ τοῦ  ἀρχιερέως   ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς
[11, 8]   ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ'  ἀρχιερέως   αἰτησαμένου χρήσασθαι τοῖς πατρίοις νόμοις
[11, 5]   αὐτὸν καιρὸν καὶ Ἰωακείμου τοῦ  ἀρχιερέως   ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν
[11, 8]   μετανοήσειν ἐπὶ τούτοις. Τοῦ δ'  ἀρχιερέως   ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις, ὡς ὅρκους
[11, 7]   τὸν τρόπον. ~(Ἀποθανόντος δὲ τοῦ  ἀρχιερέως   Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας
[11, 8]   ἔχοι Μανασσῆ τοῦ τῶν Ἰουδαίων  ἀρχιερέως   Ἰαδδοῦ ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ
[11, 5]   τε τῶν Ἰησοῦ ἐκγόνων τοῦ  ἀρχιερέως   καὶ τῶν ἱερέων καὶ τῶν
[11, 4]   τοῦ τε Ζοροβαβήλου καὶ τοῦ  ἀρχιερέως   Σισίννης καὶ οἱ σὺν
[11, 3]   καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ἰωσεδέκου τοῦ  ἀρχιερέως.   Πρὸς τούτοις Μαρδοχαῖος καὶ
[11, 8]   προσιέναι τῷ θυσιαστηρίῳ. Τοῦ δ'  ἀρχιερέως   τῷ λαῷ συναγανακτοῦντος καὶ εἴργοντος
[11, 8]   τῷ θεῷ κατὰ τὴν τοῦ  ἀρχιερέως   ὑφήγησιν, αὐτὸν δὲ τὸν ἀρχιερέα
[11, 5]   ἀποθανόντος παῖς αὐτοῦ Ἐλεάσιβος τὴν  ἀρχιερωσύνην   διεδέξατο. (Τῶν δ' αἰχμαλωτισθέντων τις
[11, 7]   δὲ τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν  ἀρχιερωσύνην   Ἰώδας παῖς αὐτοῦ διεδέξατο.
[11, 7]   Ἰωάννου τὸν βίον διαδέχεται τὴν  ἀρχιερωσύνην   υἱὸς αὐτοῦ Ἰαδδοῦς. ἦν
[11, 8]   Μανασσῆς παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν  ἀρχιερωσύνην   οἰόμενος ἕξειν Δαρείου δόντος· καὶ
[11, 8]   ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς καὶ τὴν  ἀρχιερωσύνην   Ὀνίας παῖς αὐτοῦ παρειλήφει.
[11, 8]   τὸν δὲ θεόν, οὗ τὴν  ἀρχιερωσύνην   οὗτος τετίμηται· τοῦτον γὰρ καὶ
[11, 7]   τυγχάνοντι Βαγώσης ὑπέσχετο τὴν  ἀρχιερωσύνην   παρέξειν. Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς
[11, 8]   ἀδελφὸν ἀλλοφύλῳ συνοικοῦντα μετέχειν τῆς  ἀρχιερωσύνης   ἐστασίαζον πρὸς αὐτόν· ἡγοῦντο γὰρ
[11, 5]   ἀνέγνω καὶ τοῦτ' ἐποίησεν ἀπ'  ἀρχομένης   ἡμέρας ἕως μεσημβρίας· οἱ δὲ
[11, 3]   πολέμους ἐπιτάττοντες καὶ κινδύνους τοῖς  ἀρχομένοις   ἀκούονται, καὶ πέμποντες αὐτοὺς ἐπ'
[11, 8]   Ἀλέξανδρον ἧκεν καὶ καταλαβὼν αὐτὸν  ἀρχόμενον   τῆς Τύρου πολιορκίας, ὧν τε
[11, 6]   ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς  ἀρχομένους   ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν, ἀλλ' ἐπιεικῆ καὶ
[11, 8]   ἀπέγνω, λαβὼν δὲ ὀκτακισχιλίους τῶν  ἀρχομένων   ὑπ' αὐτοῦ πρὸς Ἀλέξανδρον ἧκεν
[11, 1]   γαζοφύλακα Μιθριδάτην καὶ Ζοροβάβηλον τὸν  ἄρχοντα   τῶν Ἰουδαίων, ἵνα θεμελίους βάλωνται
[11, 5]   ταῦτ' εἰπὼν ἐκέλευσεν εὐθὺς τοὺς  ἄρχοντας   μετρῆσαι τὸ τεῖχος καὶ διανεῖμαι
[11, 6]   σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ εἰκοσιεπτὰ οὐσῶν  ἄρχοντας,   τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας ἔτει
[11, 4]   πρὸ δὲ τῶν βασιλέων τούτων  ἄρχοντες   αὐτοὺς διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ
[11, 3]   Σερεβαῖος ἐκ τοῦ πλήθους κεκριμένοι  ἄρχοντες   ἦσαν, οἳ καὶ συνεβάλοντο μνᾶς
[11, 1]   ἐξώρμησαν οἱ τῶν δύο φυλῶν  ἄρχοντες   τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος οἵ
[11, 6]   τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν. Οἱ δὲ  ἄρχοντες   τῶν σατραπειῶν καὶ οἱ τύραννοι
[11, 1]   τῷ γαζοφύλακι καὶ Ζοροβαβήλῳ τῷ  ἄρχοντι   τῶν Ἰουδαίων, ἵνα διακομίσωσιν εἰς
[11, 4]   πρεσβεύουσιν Ζοροβάβηλος καὶ ἄλλοι τῶν  ἀρχόντων   τέσσαρες. Ὡς δὲ τὰ ἐγκλήματα
[11, 6]   τρόπον· βασιλεὺς μέγας Ἀρταξέρξης τοῖς  ἄρχουσι   καὶ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι χαίρειν.
[11, 6]   καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σατραπειῶν  ἄρχουσι   τάδε γράφει. Πολλῶν ἐθνῶν ἄρξας
[11, 6]   Ἰουδαίων τοῖς τε οἰκονόμοις καὶ  ἄρχουσιν   ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως τῆς Αἰθιοπίας
[11, 4]   τῶν Ἰουδαίων καὶ τῶν γερόντων  ἄρχουσιν.   Καὶ ἠνύετο κατὰ πολλὴν σπουδὴν
[11, 3]   πρὸς θέλουσιν, τούτων δ'  ἄρχουσιν   οἱ βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν
[11, 1]   αὐτοῦ παραδῷ τοῖς ἱερεῦσιν καὶ  ἄρχουσιν   τοῦ πλήθους εἰς τὸν ναὸν
[11, 4]   ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος  ἄρχων   τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας συνήγαγον
[11, 6]   εἰς ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε προνοίας  ἀρωμάτων   ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ τῶν ἀλειμμάτων
[11, 8]   προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς,  ἃς   ἂν αὐτοὶ θέλωσιν. Τοῦ δ'
[11, 4]   τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς αἰτίας,  ἃς   κατὰ τῶν Σαμαρέων ἐπέφερον, ἔγνω
[11, 3]   κοίλης Συρίας ἀφεῖναι τὰς κώμας,  ἃς   τῶν Ἰουδαίων κατεῖχον, καὶ προσέτι
[11, 4]   τῶν πραγμάτων ἄχρι οὗ τοὺς  Ἀσαμωναίου   συνέβη βασιλεύειν ἐκγόνους. Πρὸ μὲν
[11, 4]   καὶ οἱ Λευῖται καὶ οἱ  Ἀσάφου   παῖδες ἀναστάντες ὕμνουν τὸν θεόν,
[11, 5]   τοῖς πατράσιν ἡμῶν διὰ τὴν  ἀσέβειαν   αὐτῶν συμπεσόντα, παρεκάλει δὲ τὸν
[11, 7]   παρὰ βαρβάροις ὠμὸν οὕτως καὶ  ἀσεβὲς   ἔργον γεγονέναι. Τὸ μέντοι θεῖον
[11, 7]   καὶ διὰ τὴν ὀργὴν τηλικοῦτο  ἀσέβημα   δρᾶσαι κατ' ἀδελφοῦ τὸν Ἰωάννην
[11, 4]   χρόνον. Ἐπεὶ δὲ τῶν πατέρων  ἀσεβησάντων   εἰς τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος
[11, 6]   καὶ ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ  ἀσθενείας   αὐτόν τε ἀγωνία καὶ ταραχὴ
[11, 3]   εἰπών, ὅσον αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν,  ἀσθενέστεραι   δ' ὅμως καὶ αὗται καὶ
[11, 8]   καὶ πάντες οἱ ἐν τῇ  Ἀσίᾳ   μηδ' εἰς χεῖρας τοῖς Πέρσαις
[11, 1]   αὐτὸν γράψαι κατὰ πᾶσαν τὴν  Ἀσίαν,   ὅτι Κῦρος βασιλεὺς λέγει·
[11, 8]   πᾶσαν αὐτοὺς ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν  Ἀσίαν.   Περαιωσάμενος οὖν τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[11, 5]   εἶναι συμβέβηκεν ἐπί τε τῆς  Ἀσίας   καὶ τῆς Εὐρώπης Ῥωμαίοις ὑπακουούσας,
[11, 8]   μοι, πῶς ἂν κρατήσαιμι τῆς  Ἀσίας,   παρεκελεύετο μὴ μέλλειν ἀλλὰ θαρσοῦντα
[11, 8]   ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ βασιλέως.  Ἀσμένως   δ' αὐτὸν προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη
[11, 7]   ἐν αὐτῇ βασιλεῖς πράγματα παρασχόντας,  ἀσμένως   συνῴκισεν τὴν αὐτοῦ θυγατέρα Νικασὼ
[11, 8]   τοῖς ἰδίοις ἐπιτρέψῃ νόμοις χρῆσθαι,  ἀσμένως   ὑπέσχετο ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος
[11, 8]   πάντων μιᾷ φωνῇ τὸν Ἀλέξανδρον  ἀσπασαμένων   καὶ κυκλωσαμένων αὐτόν, οἱ μὲν
[11, 7]   πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ τοῖς  Ἀσσυρίοις   καὶ τοῖς ἐν τῇ κοίλῃ
[11, 8]   βασιλεῦσιν, καθὼς καὶ πρότερον τοῖς  Ἀσσυρίων   ἄρξασιν ἐγένετο. Συγχωρήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου
[11, 4]   ἀφ' οὗ Σαλμανασσάρης τῶν  Ἀσσυρίων   βασιλεὺς ἐκ τῆς Χουθίας ἡμᾶς
[11, 2]   Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης τῶν  Ἀσσυρίων   βασιλεὺς κατῴκισεν ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτε
[11, 6]   τε τῶν γυναικῶν βασίλισσα  Ἄστη   συνήγαγεν συμπόσιον ἐν τοῖς βασιλείοις,
[11, 6]   τῆς βασιλίσσης κεκυρωμένα, ἔδοξε τὴν  Ἄστην   ἐκβαλεῖν καὶ δοῦναι τὴν ἐκείνης
[11, 6]   ὑπ' αὐτοῦ βασιλευομένης οἰκουμένης, ἄμικτον  ἀσύμφυλον   οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖς
[11, 5]   τὴν ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθεν ἐξημαρτημένοις  ἀσφάλειάν   τε ἕξειν καὶ φυλακὴν τοῦ
[11, 4]   ναόν, μαθὼν παρ' αὐτῶν οὐκ  ἀσφαλῆ   τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ τὴν τῶν
[11, 2]   Κύρῳ γὰρ περί τε ἄλλους  ἀσχοληθέντι   πολέμους ἄγνοια τούτων ἦν καὶ
[11, 3]   ἂν κατασχεῖν δυνηθῶσιν τῆς χώρας  ἀτελῆ   φόρων αὐτοῖς νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ
[11, 4]   τὴν τῶν ἐχθρῶν κακοήθειάν ἐστιν  ἀτελής.   Εἰ τοίνυν βούλεσθε καὶ δοκιμάζετε,
[11, 5]   μηδὲν κατὰ τὴν ὁδὸν παθεῖν  ἄτοπον   πρὸς τῶν πολεμίων
[11, 3]   καὶ ὅτι τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν  ἄτρεπτον   καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν
[11, 5]   φυλακῆς ἕνεκα τοῦ σώματος περιβαλλόμενος  ἀτρύτως   ὑπέμενεν, ὑπὸ τῆς περὶ τὸ
[11, 6]   αὐτῷ, τί βούλεται· μηδενὸς γὰρ  ἀτυχήσειν,   μηδ' ἂν τὸ μέρος τῆς
[11, 8]   ἱερόν. δ' ἐκεῖνο μὲν  αὖθις   ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς,
[11, 6]   τιμῆς. ἰδὼν δ' ἐν τῇ  αὐλῇ   Μαρδοχαῖον ὑπερηγανάκτησεν· οὐδὲν γὰρ αὐτῷ
[11, 6]   ἑτοιμασαμένους στῆσαι τοῦτο ἐν τῇ  αὐλῇ   πρὸς τιμωρίαν Μαρδοχαίῳ. Καὶ τοῦτο
[11, 6]   ἀρέσκεσθαι Μαρδοχαῖον ὁρῶντα ἐν τῇ  αὐλῇ   τὸν Ἰουδαῖον. Τῆς δὲ γυναικὸς
[11, 6]   ὅτι Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς  αὐλῆς,   ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ
[11, 6]   οὕτως οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς  αὐλῆς   ἑστῶτα, ταραχθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν
[11, 6]   φίλων ὃν ἂν πρὸ τῆς  αὐλῆς   εὕρωσιν ἤδη παρόντα τοῦτον αὐτῷ
[11, 6]   τὸν Μαρδοχαῖον εὑρὼν πρὸ τῆς  αὐλῆς   σάκκον ἐνδεδυμένον ἐκέλευσεν ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι
[11, 2]   τὴν πόλιν, μὴ ἐπὶ πλέον  αὐξηθῇ   τὰ τῆς κακίας αὐτῶν,
[11, 1]   τῷ γαζοφύλακι αὐτοῦ προστάξας δοῦναι  αὐτὰ   Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ μέχρι τῆς
[11, 5]   καὶ ταῦτα προσεξεργάσῃ τὴν εἰς  αὐτὰ   δαπάνην ποιούμενος ἐκ τοῦ βασιλικοῦ
[11, 4]   ἐκ τοῦ Λιβάνου ξύλα δήσασιν  αὐτὰ   καὶ σχεδίαν πηξαμένοις εἰς τὸν
[11, 6]   λίθου πολυτελοῦς, φοβερώτερον καὶ δι'  αὐτὰ   μᾶλλον θεασαμένη καί τι κἀκείνου
[11, 3]   ἐκ τῶν πόνων περιγένηταί τινα,  αὐτὰ   φέροντες ὡς δεσποίναις ταῖς γυναιξὶν
[11, 5]   νόμων φυλακῆς τῶν πρὸς  αὐτὰ   φίλτρων ποιούμενοι πλείονα λόγον εὐθὺς
[11, 3]   ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ' ὅμως καὶ  αὗται   καὶ βασιλεὺς τῆς ἀληθείας
[11, 3]   ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς ἐσθῆτας  αὗται   ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ τὰ κατ'
[11, 3]   καὶ μεταγεννᾷ τὰς ψυχὰς ἐν  αὐταῖς   ἐγγενόμενος, καὶ τῶν μὲν ἐν
[11, 6]   ποιήσειν, εἰ διαφυγόντες μὲν ἐν  αὐταῖς   τὸν κίνδυνον τοὺς δ' ἐχθροὺς
[11, 6]   τὰς παρθένους καὶ τοῦ βαδίζειν  αὐτὰς   ἐπὶ κοίτην βασιλέως ἀξίας ἤδη
[11, 6]   τοὺς δ' ἐχθροὺς τιμωρησάμενοι παρατηρήσουσιν  αὐτὰς   εὐχαριστοῦντες τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα
[11, 6]   σοὺς νόμους ἐμηχανήσατο. τὰς δ'  αὐτὰς   ἠφίει καὶ τὸ πλῆθος φωνάς,
[11, 5]   δ' αὐτὸν ἐξορκίσαι πάντας ἐκβαλεῖν  αὐτὰς   καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν γεγενημένα,
[11, 6]   τὰς ἡμέρας καὶ ἑορτὴν ἄγειν  αὐτὰς   καὶ τοῖς ἐκγόνοις παραδοῦναι τοῦ
[11, 6]   τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες  αὐτὰς   φρουρέας. δὲ Μαρδοχαῖος μέγας
[11, 7]   κοίλῃ Συρίᾳ κατοικοῦσιν τοὺς ἐν  αὐτῇ   βασιλεῖς πράγματα παρασχόντας, ἀσμένως συνῴκισεν
[11, 6]   φέρων τὴν διάζευξιν, καταλλαγῆναι μὲν  αὐτῇ   διὰ τὸν νόμον οὐκ ἐδύνατο,
[11, 6]   τοῦ Ἀμαδάθου· τῆς γὰρ πατρίδος  αὐτῇ   διαφθαρείσης καὶ τῶν ὁμοφύλων ἀπολομένων
[11, 8]   Τύρον. Καταστησάμενος δὲ τὰ ἐν  αὐτῇ   ἐπὶ τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν
[11, 6]   βασιλείας, εἰ δέοιτο τούτων, παραχωρήσοντος  αὐτῇ.   δὲ Ἐσθήρα ἐφ' ἑστίασιν
[11, 6]   μηνός, ὅς ἐστιν Ἄδαρ, τῇ  αὐτῇ   ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ αὐτοῖς
[11, 6]   τῆς Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν ἡσθεὶς  αὐτῇ   καὶ πεσὼν τῆς κόρης εἰς
[11, 5]   τὴν πόλιν καὶ μένειν ἐν  αὐτῇ   κατασκευάσας τὰς οἰκίας αὐτοῖς ἐκ
[11, 5]   ἑορτὴν καὶ μὴ δεῖν ἐν  αὐτῇ   κλαίειν· οὐ γὰρ ἐξεῖναι· προυτρέπετο
[11, 6]   Ἐσθῆρος τοὺς λόγους ἀπαγγέλλειν ἐκέλευσεν  αὐτῇ,   μὴ τὴν ἰδίαν οὕτως σκοπεῖν
[11, 6]   γὰρ τήμερον ὡς δειπνήσειεν παρ'  αὐτῇ   μόνος σὺν τῷ βασιλεῖ, κληθείη
[11, 3]   τῆς σοφίας καὶ τῆς ἐπ'  αὐτῇ   νίκης, ἣν Δαρείου παρόντος ἔλαβεν·
[11, 4]   πάτριον γῆν καὶ τοὺς ἐν  αὐτῇ   νόμους ἤγαγεν καὶ τὴν τοῦ
[11, 6]   εὐνοῦχον Ἀχράθεον, καὶ γὰρ ἔτυχεν  αὐτῇ   παρών, ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον, τίνος
[11, 4]   βούλομαι γίνεσθαι πάντα, καθὼς ἐν  αὐτῇ   περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες οὖν ἐκ
[11, 6]   αὐτὴν ἄγεται γυναῖκα καὶ γάμους  αὐτῇ   ποιεῖται δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου ἔτους
[11, 6]   Ἐσθῆρα συνέβαινεν, τοῦτο γὰρ ἦν  αὐτῇ   τοὔνομα, τῷ κάλλει διαφέρειν καὶ
[11, 8]   τε Γάζαν καὶ τὸν ἐν  αὐτῇ   φρούραρχον ὄνομα Βαβημάσιν ἐπολιόρκει. ~(Νομίσας
[11, 3]   ἐποιήσατο, εἰ λάβοι τὴν βασιλείαν·  αὕτη   δ' ἂν εἴη οἰκοδομῆσαι μὲν
[11, 6]   θεωμένων μᾶλλον ἐπάγεσθαι. Παραδοθεῖσα δὲ  αὕτη   τινὶ τῶν εὐνούχων εἰς ἐπιμέλειαν
[11, 6]   τῆς κόρης εἰς ἔρωτα νομίμως  αὐτὴν   ἄγεται γυναῖκα καὶ γάμους αὐτῇ
[11, 6]   τι τῶν τῇ βασιλείᾳ διαφερόντων  αὐτὴν   ἀναλῶσαι, τὸν γραμματέα κομίσαντα καὶ
[11, 5]   ἅπαντος τοῦ λαοῦ συνεληλυθότος ἐπ'  αὐτήν,   ἀνελθόντες εἰς τὸ ἀνειμένον τοῦ
[11, 6]   θεασαμένη καί τι κἀκείνου προσιδόντος  αὐτὴν   ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς
[11, 6]   αὐτῆς διὰ τὸν νόμον εὐλαβείας  αὐτὴν   ἀπολύων. δ' ὑπὸ τούτων
[11, 6]   βοήθειαν παρὰ τοῦ θεοῦ πάντως,  αὐτὴν   δὲ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον
[11, 6]   αὐτὴν ἐλθεῖν ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ  αὐτὴν   δεῖπνον ἔλεγεν. Ὡς δ' ἐπένευσεν
[11, 6]   ᾔτει τὸν θεὸν ἐλεηθῆναι μὲν  αὐτήν,   δόξαι δ' ὀφθεῖσαν τῷ βασιλεῖ
[11, 6]   ἑστιωμένοις βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν  αὐτὴν   εἰς τὸ συμπόσιον ἥκειν κάλλει
[11, 6]   συμφορᾶς· καὶ γὰρ πρὸ ὀφθαλμῶν  αὐτὴν   εἶχον ἤδη καὶ προσεδόκων. ἱκέτευε
[11, 6]   μετὰ Ἀμάνου τοῦ φίλου πρὸς  αὐτὴν   ἐλθεῖν ἠξίωσεν· παρεσκευακέναι γὰρ αὐτὴν
[11, 3]   τὴν τοῦ οἴνου δύναμιν οὕτως  αὐτὴν   ἐμφανίζων· ἄνδρες γὰρ εἶπεν, ἐγὼ
[11, 6]   ἑτέρᾳ γυναικί. (Διακείμενος δὲ πρὸς  αὐτὴν   ἐρωτικῶς καὶ μὴ φέρων τὴν
[11, 6]   ποίησον ἐφ' ἵππου βαδίζειν τὴν  αὐτὴν   ἐσθῆτά σοι φοροῦντα καὶ περιαυχένιον
[11, 6]   τῆς ὀργῆς τῷ προσώπῳ, πάρεσις  αὐτὴν   εὐθὺς λαμβάνει καὶ τοῖς παρὰ
[11, 5]   ἐνστήσονται καὶ πολλὰ πραγματεύσονται πρὸς  αὐτὴν   ἡμῖν ἐμπόδια, θαρρεῖν μὲν τῷ
[11, 6]   θεραπαίναις, ὧν μὲν ἐπερειδομένην  αὐτὴν   κούφως ἔφερεν, δὲ ἑπομένη
[11, 5]   ἐπιστολὴν τοῖς αὐτόθι παροῦσιν Ἰουδαίοις,  αὐτὴν   μὲν κατέσχεν, τὸ δ' ἀντίγραφον
[11, 6]   βούλησιν, εἰ πάλιν ἔλθοι πρὸς  αὐτὴν   μετὰ Ἀμάνου ἐφ' ἑστίασιν. ~(Τοῦ
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι  αὐτὴν   μηδ' οἷς ἐσπούδακεν ἐναντίον ἔσεσθαι,
[11, 6]   ὀργῆς, εἴ τι παροξυνθείη πρὸς  αὐτὴν   βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ πρὸς
[11, 6]   πολλάκις τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς  αὐτὴν   οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν
[11, 8]   γένει παραμενούσης οὐ βούλεσθαι δι'  αὐτὴν   στέρεσθαι. Τοῦ δὲ Σαναβαλλέτου μὴ
[11, 4]   ἑλὼν τὴν πόλιν κατὰ κράτος  αὐτήν   τε καθεῖλεν καὶ τὸν ναὸν
[11, 7]   ἀλλὰ καὶ λαὸς δι'  αὐτὴν   τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη καὶ
[11, 3]   ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν πρὸς  αὐτὴν   τὸ ἄδικον δυνάμενον. Ἔτι γε
[11, 6]   ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν  αὐτὴν   τοῖς ἄλλοις ἔχον οὔτε νόμοις
[11, 5]   τὴν περὶ ταῦτα συνήθειαν, ὥστ'  αὐτὴν   τοῦ λοιποῦ μόνιμον εἶναι. ~(Τῷ
[11, 6]   τοῦ θρόνου, καὶ ταῖς ἀγκάλαις  αὐτὴν   ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενός τε καὶ
[11, 6]   τίνα διάγει τρόπον· ἔστεργεν γὰρ  αὐτὴν   ὡς αὑτοῦ θυγατέρα. (Ἔθηκε δὲ
[11, 3]   καὶ δίκαιος οὗτος, ἀπὸ τῆς  αὐτῆς   αἰτίας δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν
[11, 6]   πρὸς αὐτόν· δὲ ἁπτόμενος  αὐτῆς   ἀκίνδυνος ἦν. Καὶ περὶ μὲν
[11, 5]   τείχη καὶ τὰς πύλας ἐμπεπρησμένας  αὐτῆς;   ἀλλὰ χάρισαί μοι πορευθέντι τὸ
[11, 6]   ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο φράζειν αὐτῷ τὴν  αὐτῆς   βούλησιν, εἰ πάλιν ἔλθοι πρὸς
[11, 6]   ῥάβδον ἐξέτεινεν ἐπὶ τὸν αὐχένα  αὐτῆς   διὰ τὸν νόμον εὐλαβείας αὐτὴν
[11, 4]   καιρόν, ὡς νομοθέτης περὶ  αὐτῆς   διετάξατο, καὶ προσφορὰς μετὰ ταῦτα
[11, 6]   τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ θεῖος  αὐτῆς   ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς
[11, 8]   κίδαριν καὶ τὸ χρυσοῦν ἐπ'  αὐτῆς   ἔλασμα, τὸ τοῦ θεοῦ
[11, 6]   ἄδειαν. Ταῦτα λέγων τὸ σκῆπτρον  αὐτῆς   ἐνετίθει τῇ χειρὶ καὶ τὴν
[11, 6]   καὶ νηστεῦσαι πάντων ἀποσχομένους ὑπὲρ  αὐτῆς   ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ'
[11, 2]   πονηρὰν οἰκοδομοῦσιν καὶ τὰς ἀγορὰς  αὐτῆς   καὶ ἐπισκευάζουσιν τὰ τείχη καὶ
[11, 6]   ὑπὸ τῆς ψυχῆς. μόλις δ'  αὐτῆς   καὶ ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ
[11, 6]   καὶ λέγειν, ὡς ὑβρισθείη πρὸς  αὐτῆς·   κληθεῖσα γὰρ ὑπ' αὐτοῦ πολλάκις
[11, 6]   προσέταξεν οὖν δηλοῦν, τίνα κατ'  αὐτῆς   νόμον ὁρίζουσιν. Ἑνὸς δ' ἐξ
[11, 6]   τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος οὐδ'  αὐτῆς   παρακαλούσης ἀπέθετο. δὲ Μαρδοχαῖος
[11, 5]   μὲν κατέσχεν, τὸ δ' ἀντίγραφον  αὐτῆς   πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς ὁμοεθνεῖς
[11, 6]   δὲ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον  αὐτῆς   ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι.
[11, 6]   τοιοῦτον περικειμένῳ σχῆμα. Τὸ δ'  αὐτὸ   καὶ πάντες ἐποίησαν οἱ ἐν
[11, 6]   ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, τὸ δ'  αὐτὸ   ποιήσασα μετὰ τῶν θεραπαινίδων τότε
[11, 6]   καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω, καὶ νῦν  αὐτὸ   ῥύσασθαι τῆς κατηγγελμένης ἀπωλείας· οὐδὲ
[11, 5]   γευσάμενος ἐκείνην τὴν ἡμέραν διήγαγεν  αὐτόθι.   Γενομένου δὲ κηρύγματος ὥστε πάντας
[11, 6]   Βαβυλῶνος εἰς Σοῦσα τῆς Περσίδος  αὐτόθι   διῆγεν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοῖς
[11, 5]   ἐν Βαβυλῶνι τὴν ἐπιστολὴν τοῖς  αὐτόθι   παροῦσιν Ἰουδαίοις, αὐτὴν μὲν κατέσχεν,
[11, 8]   αὐτοὺς αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς ἂν  αὐτοὶ   θέλωσιν. Τοῦ δ' ἀρχιερέως αἰτησαμένου
[11, 5]   οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ  αὐτοὶ   καὶ τῆς ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ
[11, 6]   ἐδήλουν, ὅπως καθ' ἣν ἡμέραν  αὐτοὶ   κινδυνεύσειν ἤμελλον ἐν ταύτῃ τοὺς
[11, 4]   καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως  αὐτοὶ   μὲν ἀφέξονται τοῦ τόπου, τοῖς
[11, 5]   ἐλθούσης εἰς ἐκείνους τοὺς τόπους  αὐτοί   τε καὶ χώρα τὴν
[11, 3]   τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν οὔτ'  αὐτοὶ   τὸ γένος εἶχον εἰπεῖν οὔτ'
[11, 4]   καιρὸν ἐκεῖνον δύο προφῆται παρ'  αὐτοῖς   Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν αὐτοὺς
[11, 4]   αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας  αὐτοῖς   ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν προσταχθέντων
[11, 6]   ἂν ἑτέρως ἔχῃ, τοῖς ἔργοις  αὐτοῖς   ἀλλὰ μὴ τοῖς λέγουσι προστιθέμενον.
[11, 5]   ἐδεήθησαν τοῦ Ἔζδρα τοὺς νόμους  αὐτοῖς   ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως. δὲ
[11, 4]   ὑμῖν εἰς τὰς θυσίας τελεῖν  αὐτοῖς   ἀναλώματα. Βούλομαι οὖν ὑμᾶς ἀναγνόντας
[11, 4]   ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις ἔθνεσιν πάντων  αὐτοῖς   ἀπεχθανομένων. ἤγαγον δὲ καὶ τὴν
[11, 3]   εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ θεῷ πάλιν  αὐτοῖς   ἀποδιδόντι τὴν πάτριον γῆν, εἰς
[11, 5]   μὲν θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα δὲ  αὐτοῖς   ἀποπεμψαμένους τὰς γυναῖκας. Οἱ δὲ
[11, 2]   σου βιβλία· εὑρήσεις γὰρ ἐν  αὐτοῖς   ἀποστάτας καὶ τῶν βασιλέων ἐχθροὺς
[11, 5]   γεγαμηκότων πλῆθος. καὶ ταῦτα δόξαν  αὐτοῖς   ἀρξάμενοι τῇ νουμηνίᾳ τοῦ δεκάτου
[11, 6]   πῶς εἰς ἅπαντα τούτων ἀπολαύειν  αὐτοῖς   γένοιτο. Τοῦ δὲ διὰ σωφροσύνην
[11, 5]   τῆς Συρίας ἐπιστολήν, ὑφ' ἧς  αὐτοῖς   γνωρισθήσεται τίς εἴη. δὲ
[11, 1]   τῶν ταλαιπώρων, καὶ καθὼς προεῖπεν  αὐτοῖς   διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου πρὶν
[11, 5]   ταραχὴν αὐτοὺς ἐνέβαλλον καὶ φήμας  αὐτοῖς   διέστελλον ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν αὐτοῖς
[11, 8]   ἕπεσθαι εἰς Αἴγυπτον· ἐκεῖ γὰρ  αὐτοῖς   δώσειν κλήρους γῆς· καὶ
[11, 6]   καὶ προνοησάμενος εἰρήνης καὶ εὐνομίας  αὐτοῖς,   ἐζήτουν πῶς εἰς ἅπαντα τούτων
[11, 4]   ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν  αὐτοῖς   ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γαζοφυλακείου τῶν
[11, 6]   περιτεμνόμενα τὴν αἰδῶ τὸ ἀκίνδυνον  αὐτοῖς   ἐκ τούτου πραγματεύσασθαι. Καὶ γὰρ
[11, 5]   ἐν αὐτῇ κατασκευάσας τὰς οἰκίας  αὐτοῖς   ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων· τόν
[11, 8]   τοὺς πολεμίους ὡς ἐκεῖ μαχησόμενος  αὐτοῖς   ἐξεδέχετο. Ἡσθεὶς δὲ τῇ Δαρείου
[11, 8]   Δαρείου στρατηγοὺς ἐπὶ Γρανίκῳ συμβαλὼν  αὐτοῖς,   ἐπελθὼν δὲ τὴν Λυδίαν καὶ
[11, 5]   ὁπλισάμενοι μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς  αὐτοῖς   ἐπιπέσωσιν. Αὐτὸς δὲ νύκτωρ περιήρχετο
[11, 4]   τοῖς ἡγουμένοις τῶν πατριῶν ἀξιοῦντες  αὐτοῖς   ἐπιτραπῆναι συγκατασκευάσαι τὸν ναὸν καὶ
[11, 6]   ἄλλαις πόλεσιν Ἰουδαίων τῶν ἐχθρῶν  αὐτοῖς   ἑπτακισμύριοι καὶ πεντακισχίλιοι. Καὶ τούτους
[11, 5]   ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων προσελθὼν  αὐτοῖς   ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν παραγενόμενοι. Ἀποκριναμένων
[11, 6]   τῶν βασιλείων ἦλθεν καὶ πρὸς  αὐτοῖς   ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν
[11, 1]   τῶν ἐν Βαβυλῶνι Ἰουδαίων συγχωρεῖν  αὐτοῖς   ἔφη βαδίζειν εἰς τὴν αὐτῶν
[11, 4]   δὲ ὑπὸ Δαρείου· προσκυνεῖν δὲ  αὐτοῖς   ἐφιέναι καὶ τοῦτο μόνον εἶναι
[11, 3]   μᾶλλον ἀλήθεια. Ταῦτα προθεὶς  αὐτοῖς   ζητεῖν ἡσύχασεν. ὄρθρου δὲ μεταπεμψάμενος
[11, 8]   αὐτῶν τιμῆσαι καὶ τὸ παρ'  αὐτοῖς   ἱερόν. δ' ἐκεῖνο μὲν
[11, 1]   καὶ σατραπῶν, ἵνα συμβάλωνται χρυσὸν  αὐτοῖς   καὶ ἄργυρον εἰς τὴν οἰκοδομίαν
[11, 4]   Περσῶν βασιλέως διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν  αὐτοῖς.   Καὶ οἱ μὲν ὑπὲρ τούτων
[11, 6]   παρὰ Πέρσαις γίγνεται, ἀλλ' ἐπιτρέπειν  αὐτοῖς   καὶ πρὸς βούλεται τῶν
[11, 1]   ἄλλα μεγάλα χίλια. Συγχωρῶ δὲ  αὐτοῖς   καὶ τὴν ἐκ προγόνων εἰθισμένην
[11, 1]   τοῦ θεοῦ ναόν· ἔσεσθαι γὰρ  αὐτοῖς   καὶ τοῦτον σύμμαχον αὐτόν τε
[11, 8]   μέντοι καὶ τῆς προτέρας αἰχμαλωσίας  αὐτοῖς   καὶ τῶν κακῶν αἴτιον τὸ
[11, 8]   τὸν Μανασσῆν τοῦ Σαναβαλλέτου χορηγοῦντος  αὐτοῖς   καὶ χρήματα καὶ χώραν εἰς
[11, 6]   τῶν νόμων ἐξήγησιν ἔχουσι παρ'  αὐτοῖς,   καλέσαντα κατηγορεῖν τῆς γυναικὸς καὶ
[11, 8]   καὶ τῆς πρὸς τοὺς ἀλλοφύλους  αὐτοῖς   κοινωνίας ἀρχὴν τοῦτο ἔσεσθαι. Ὑπάρξαι
[11, 4]   τῶν πρέσβεων βασιλεύς, δοὺς  αὐτοῖς   κομίζειν ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς ἐπάρχους
[11, 1]   τὴν θρησκείαν συνηθείας. Ἀπέπεμψε δ'  αὐτοῖς   Κῦρος καὶ τὰ σκεύη τοῦ
[11, 8]   ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν  αὐτοῖς   λέγοντες καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου
[11, 5]   αὐτοῖς διέστελλον ὡς πολλῶν ἐπιστρατεύειν  αὐτοῖς   μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι
[11, 5]   καὶ χώρα τὴν προσηγορίαν  αὐτοῖς   μετέλαβον. (Ἀκούσαντες δὲ τὴν τῶν
[11, 3]   δυνηθῶσιν τῆς χώρας ἀτελῆ φόρων  αὐτοῖς   νέμεσθαι. Προσέταξε δὲ καὶ τοὺς
[11, 6]   τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ  αὐτοῖς   θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον
[11, 1]   καταλιπεῖν οὐ θέλοντες. Καὶ παραγενομένοις  αὐτοῖς   οἱ τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες
[11, 6]   ζῆν μετ' εἰρήνης καὶ βοηθεῖν  αὐτοῖς,   ὅπως τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν
[11, 3]   μου, ἔφη, κληθήσεται. ταύτας ἐπαγγειλάμενος  αὐτοῖς   παρέξειν τὰς δωρεὰς ἐρωτᾷ μὲν
[11, 1]   τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας, ταῦτ'  αὐτοῖς   παρέσχεν. Παρορμήσας γὰρ τὴν Κύρου
[11, 5]   τρεῖς ἐπιδιατρίψας ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν  αὐτοῖς   παρήγγειλεν, ὅπως εὐχὰς ποιήσονται τῷ
[11, 3]   συναφῆς τῶν πραγμάτων ἀποσπάσας δυσπαρακολούθητον  αὐτοῖς   ποιήσω τὴν διήγησιν. Τὸ δὲ
[11, 3]   καὶ τὴν θάλασσαν εἶναι χρησίμην  αὐτοῖς   πρὸς θέλουσιν, τούτων δ'
[11, 4]   πρεσβευταὶ ᾐτιῶντο ὑμᾶς ὡς ἐνοχλοῦντας  αὐτοῖς   πρὸς τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ
[11, 4]   ἤθελον τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας  αὐτοῖς   πρὸς τοῦτο καὶ συνεργοῦντας εἶχον,
[11, 8]   τῇ Θηβαίδι φρουρεῖν τὴν χώραν  αὐτοῖς   προστάξας. (Τελευτήσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου
[11, 4]   ἡγεμόνας τῶν Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος  αὐτοῖς   συγχωρήσαντος οὕτως οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν,
[11, 6]   γράμματα, θρηνοῦντες καὶ τὰς κατηγγελμένας  αὐτοῖς   συμφορὰς ὀδυρόμενοι. Ὡς δ' ἀπήγγειλάν
[11, 6]   μὴ βιάζεσθαι πίνειν τὸ ποτὸν  αὐτοῖς   συνεχῶς προσφέροντας, ὡς καὶ παρὰ
[11, 5]   χαλεπῶς ἔφερον καὶ διετέλουν ἐπιβουλὰς  αὐτοῖς   συντιθέντες τὴν προαίρεσιν αὐτῶν ἐμποδίζοντες,
[11, 3]   τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι. Θύειν τε  αὐτοῖς   τὰς νενομισμένας θυσίας ἐπέτρεψε καὶ
[11, 6]   τῶν Ἰουδαίων καὶ τὴν ἀπώλειαν  αὐτοῖς   τὴν μέλλουσαν, ἐὰν ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ'
[11, 8]   βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν  αὐτοῖς   τήν τε πόλιν διαρπάσειν καὶ
[11, 1]   παλαιὸν θυσίας ἐπετέλουν, ὥσπερ ἀνακτιζομένης  αὐτοῖς   τῆς πόλεως καὶ ἀναβιούσης τῆς
[11, 3]   μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ ἐν  αὐτοῖς   τὸν τοῦ θεοῦ ναόν, ἀποκαταστῆσαι
[11, 6]   ἑπτά. Τὸ δὲ συμπόσιον ἦν  αὐτοῖς   τὸν τρόπον τοῦτον γεγενημένον· σκήνωμα
[11, 8]   ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν φόρον  αὐτοῖς   τοῦ ἑβδοματικοῦ ἔτους, οὐδὲ γὰρ
[11, 5]   τινος ἄλλου δυσκόλου προσπεσόντος  αὐτοῖς·   φθάσας γὰρ Ἔζδρας εἰπεῖν
[11, 8]   διδάξειν πάντας, πρὸς τίνας δὴ  αὐτοῖς   φυλακτέον τοὺς ὅρκους· ὅθεν πονικώτερον
[11, 4]   πάνθ' ὅσα πρὸς θυσίας ἐστὶν  αὐτοῖς   χρήσιμα, καθὼς οἱ ἱερεῖς ἀξιοῦσιν,
[11, 6]   θεῖον, τὸν γὰρ Ἀμάνην μέλλειν  αὐτὸν   αἰτεῖσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως πρὸς
[11, 5]   θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς  αὐτὸν   αἰτῆσαι τοὺς προπέμψοντας. Ποιησάμενοι δὲ
[11, 6]   βασιλέως καὶ εἰσερχόμενος πρὸς  αὐτὸν   ἄκλητος ἀποθνήσκει, πλὴν εἰ μή
[11, 6]   μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι πρὸς  αὐτὸν   ἄκλητος ἔλθοι· τὸν γὰρ νόμον
[11, 5]   τὸν οὐρανόν, αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν  αὐτὸν   ἀναβλέψαι διὰ τὰ ἡμαρτημένα τῷ
[11, 7]   Ἰωάννῃ παρώξυνεν τὸν ἀδελφὸν ὥστ'  αὐτὸν   ἀνελεῖν καὶ διὰ τὴν ὀργὴν
[11, 5]   μισθούμενοί τινας τῶν ἀλλοφύλων, ἵν'  αὐτὸν   ἀνέλωσιν. Εἰς φόβον δὲ καὶ
[11, 5]   Ἔσδρας, προεχώρησεν δ' αὐτῷ κρίναντος  αὐτὸν   ἄξιον οἶμαι τοῦ θεοῦ τῶν
[11, 5]   κομίσαι γράμματα, ὅπως τιμῆς τε  αὐτὸν   ἀξιώσωσι καὶ πᾶσαν παράσχωσιν χορηγίαν
[11, 8]   καὶ πυθομένου, τί δήποτε προσκυνούντων  αὐτὸν   ἁπάντων αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων
[11, 8]   πρὸς Ἀλέξανδρον ἧκεν καὶ καταλαβὼν  αὐτὸν   ἀρχόμενον τῆς Τύρου πολιορκίας, ὧν
[11, 6]   τι κινδυνεύειν ἀκλεῶς ἀποθανεῖν, ἀλλ'  αὐτὸν   γὰρ εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς
[11, 1]   γὰρ τὴν Κύρου ψυχὴν ἐποίησεν  αὐτὸν   γράψαι κατὰ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν,
[11, 8]   τοὺς μὲν ἄλλους λευκαῖς ἐσθῆσιν,  αὐτὸν   δὲ μετὰ τῶν ἱερέων ταῖς
[11, 8]   κατὰ τὴν τοῦ ἀρχιερέως ὑφήγησιν,  αὐτὸν   δὲ τὸν ἀρχιερέα καὶ τοὺς
[11, 5]   τε τῶν Ἰουδαίων ἀπέκτειναν καὶ  αὐτὸν   ἐζήτουν τὸν Νεεμίαν διαφθεῖραι μισθούμενοί
[11, 6]   ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς  αὐτόν.   Εἶναι δὲ τὸν σταυρὸν ἔλεγεν
[11, 4]   τὸν ναόν, ὡς φρούριον μᾶλλον  αὐτὸν   εἶναι ἱερόν, καὶ τί
[11, 6]   εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς, ἐκέλευσεν  αὐτὸν   εἰσκαλέσαι. Εἰσελθόντος δέ φίλον, εἶπεν,
[11, 6]   Μαρδοχαίου νενοημένῃ, καὶ κελεύει παραχρῆμα  αὐτὸν   ἐξ ἐκείνου τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα
[11, 3]   καὶ περιαυχένιον χρύσεον, καὶ μετ'  αὐτὸν   ἕξειν προεδρίαν διὰ τὴν σοφίαν
[11, 5]   ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους γυναῖκας, ἔπειθε δ'  αὐτὸν   ἐξορκίσαι πάντας ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ
[11, 6]   τὸν οἰκέτην εἰπεῖν, ὅτε καλέσων  αὐτὸν   ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔλθοι πρὸς
[11, 4]   πρότερον εἶτ' ἐπὶ Καμβύσου μετ'  αὐτόν,   ἐπισχεῖν τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν
[11, 4]   τὸν θεόν, ὡς τὴν εἰς  αὐτὸν   εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος. Οἱ
[11, 8]   μετέχειν τῆς ἀρχιερωσύνης ἐστασίαζον πρὸς  αὐτόν·   ἡγοῦντο γὰρ τὸν τούτου γάμον
[11, 8]   αὐτῷ παραδιδόναι τούτους καὶ δεσπότην  αὐτὸν   ἡδέως ἔχειν ἀντὶ Δαρείου τοῦ
[11, 6]   Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος εἰς  αὐτὸν   ἥξειν τοῦτο τὸ γέρας.
[11, 3]   τὰ προειρημένα ἐπαύσατο, μετ'  αὐτὸν   ἤρξατο λέγειν περὶ τῆς τοῦ
[11, 6]   Ἀφικομένης δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς  αὐτὸν   ἡσθεὶς αὐτῇ καὶ πεσὼν τῆς
[11, 8]   εἶναι, συνεχώρησεν πάντα. Παρακαλεσάντων δ'  αὐτόν,   ἵνα καὶ τοὺς ἐν Βαβυλῶνι
[11, 3]   τρόπῳ· σφάλλει γὰρ τῶν πινόντων  αὐτὸν   καὶ ἀπατᾷ τὴν διάνοιαν καὶ
[11, 3]   βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν τε  αὐτὸν   καὶ τοῖς τοπάρχαις καὶ σατράπαις
[11, 3]   πολλῆς παρασκευῆς τούς τε περὶ  αὐτὸν   καὶ τοὺς οἴκοι γεγονότας καὶ
[11, 5]   ἐν Ἱεροσολύμοις. Ὑπὸ δὲ τὸν  αὐτὸν   καιρὸν καὶ Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως
[11, 5]   καὶ τοῖς ἀγνοοῦσιν δὲ παρέξεις  αὐτὸν   μαθεῖν, ἵνα ἄν τις τῶν
[11, 6]   Καὶ τιμωρήσασθαι θελήσας τὸν Μαρδοχαῖον  αὐτὸν   μὲν αἰτήσασθαι πρὸς κόλασιν παρὰ
[11, 3]   βασιλέα, δι' ἣν καὶ σωματοφυλακεῖν  αὐτὸν   μετ' ἄλλων δύο κριθεὶς ἄξιος
[11, 6]   δὲ Ἐσθήρα ἐφ' ἑστίασιν  αὐτὸν   μετὰ Ἀμάνου τοῦ φίλου πρὸς
[11, 6]   τὸ κάλλος. Εἰσῄει δὲ πρὸς  αὐτὸν   μετὰ δέους. Ὡς δὲ κατὰ
[11, 3]   καὶ ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν  αὐτὸν   βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι πάρεξ
[11, 6]   τῶν ἀκλήτων προσιόντων ἐξέτεινεν πρὸς  αὐτόν·   δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος
[11, 7]   εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυον  αὐτόν.   δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη·
[11, 4]   τὴν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ, βαλὼν  αὐτὸν   θεὸς ἐπίσχῃ τῆς ἀδικίας.
[11, 8]   τὸν Ἀλέξανδρον ἀσπασαμένων καὶ κυκλωσαμένων  αὐτόν,   οἱ μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς
[11, 5]   γῆς κείμενος. Συνέτρεχον οὖν πρὸς  αὐτὸν   οἱ μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ
[11, 6]   ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη. Μαθὼν δ'  αὐτὸν   ὄντα Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς
[11, 6]   τὴν ἀκοὴν ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας  αὐτόν.   Οὐ πεισθέντος δὲ ἀποδύσασθαι τὸν
[11, 8]   βασιλέως παρουσίαν ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ'  αὐτὸν   οὐ πόρρω τῆς πόλεως ὄντα
[11, 6]   οἱ μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν  αὐτόν,   οὗτος δὲ δοῦλος ὢν οὐκ
[11, 6]   οἷς ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ'  αὐτὸν   οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς οἱ φίλοι
[11, 6]   τὸν στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν, ἰδόντες  αὐτὸν   οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[11, 5]   τιμωρίαν, ὡς οὐ κατ' ἄγνοιαν  αὐτὸν   παραβαίνων, ἀλλ' ὡς ἐπιστάμενος μὲν
[11, 6]   ἐπέστειλεν μὲν τῷ Μαρδοχαίῳ τὸν  αὐτὸν   πέμψασα διάκονον εἰς Σοῦσα πορευθέντι
[11, 8]   καὶ πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ  αὐτὸν   προθυμίαν ἀπήντησαν τῷ βασιλεῖ μικροῦ
[11, 8]   τὰς ἐχομένας πόλεις. Πάντων δ'  αὐτὸν   πρὸς οὓς ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων,
[11, 8]   Δαρείου τοῦ βασιλέως. Ἀσμένως δ'  αὐτὸν   προσδεξαμένου θαρρῶν ἤδη περὶ τῶν
[11, 8]   προσπαραλαβόντες καὶ οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς  αὐτὸν   στρατιώτας ἀπέστειλεν καὶ παρεκάλουν παραγενόμενον
[11, 6]   γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ τὴν πρὸς  αὐτὸν   συγγένειαν Ἐσθήρα, ὃν ἔδωκεν Ἀμάνῃ
[11, 5]   θρηνούντων δὲ πάντων, ὅσοι πρὸς  αὐτὸν   σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις συνῆλθον,
[11, 6]   τῇ βασιλείᾳ παρθένων ἀγαγεῖν πρὸς  αὐτόν.   Συναχθεισῶν δὲ πολλῶν εὑρέθη τις
[11, 6]   ταῦτα φθεγγομένης καὶ μετὰ ἀσθενείας  αὐτόν   τε ἀγωνία καὶ ταραχὴ κατελάμβανεν
[11, 1]   γὰρ αὐτοῖς καὶ τοῦτον σύμμαχον  αὐτόν   τε γράψειν τοῖς γειτονεύουσιν ἐκείνῃ
[11, 5]   τῶν ἐπηγγελμένων ἡδονῇ. Καλέσας δὲ  αὐτὸν   τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν αὐτῷ πρὸς
[11, 4]   εἰς Βαβυλῶνα, Κῦρος μετ'  αὐτὸν   τῆς Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος βασιλεὺς
[11, 3]   συγγενὴς ἐμός. ταῦτ' εἰπόντος ὑπέμνησεν  αὐτὸν   τῆς εὐχῆς, ἧς ἐποιήσατο, εἰ
[11, 6]   συγγραφομένοις ἐκέλευσε σημειώσασθαι καὶ προσμένειν  αὐτὸν   τοῖς βασιλείοις ὄντα φίλον ἀναγκαιότατον
[11, 4]   ναοῦ κατασκευὴν καὶ σπουδάζουσιν περὶ  αὐτὸν   τοῖς Ἰουδαίοις ἀναβολὴν καὶ τριβὴν
[11, 5]   τῷ ἱερῷ τοιούτους ἐποιήσατο πρὸς  αὐτὸν   τοὺς λόγους· ἄνδρες Ἰουδαῖοι, τὸν
[11, 4]   ἔθνη τῶν σατραπῶν δεηθῆναι τὸν  αὐτὸν   τρόπον, ὅνπερ ἐπὶ Κύρου πρότερον
[11, 1]   βάλωνται τοῦ ναοῦ καὶ οἰκοδομήσωσιν  αὐτὸν   ὕψος μὲν ἑξήκοντα πηχῶν τῶν
[11, 5]   ἤρξατο, τῆς τοῦ βασιλέως πρὸς  αὐτὸν   χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον ὁμολογῶν γεγενῆσθαι,
[11, 6]   βασιλικοῦ διὰ πάσης τῆς ὑπ'  αὐτὸν   χώρας γενομένου συνέπεσεν ὥστε καὶ
[11, 6]   Ἀμάνης δ' ὑπ' αἰσχύνης πρὸς  αὑτὸν   παραγίνεται καὶ μετὰ δακρύων τῇ
[11, 3]   καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα δεηθεὶς  αὑτὸν   παρέχειν ὅμοιον, ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα
[11, 3]   διαλλάττοντα ἐκ τοῦ σφόδρα ταπεινὸν  αὑτὸν   ποιεῖν, εἴ ποτε δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν.
[11, 6]   τιμὴν ἐγένετο. Καὶ παρελθὼν πρὸς  αὑτὸν   τὴν γυναῖκα Γάζασαν ἐκάλεσεν καὶ
[11, 4]   τὴν σύγκρισιν τὴν ἐκείνου βασανίζων  αὑτὸν   ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν οἷς ὑπελάμβανεν.
[11, 3]   τῷ λόγον ἐροῦντι περὶ ὧν  αὐτὸς   ἀνακρίνειν μέλλει τὸν ἀληθέστερον καὶ
[11, 8]   τῆς Τύρου πολιορκίας, ὧν τε  αὐτὸς   ἄρχει τόπων ἔλεγεν αὐτῷ παραδιδόναι
[11, 8]   μὴ μέλλειν ἀλλὰ θαρσοῦντα διαβαίνειν·  αὐτὸς   γὰρ ἡγήσεσθαί μου τῆς στρατιᾶς
[11, 5]   καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς ἐπιπέσωσιν.  Αὐτὸς   δὲ νύκτωρ περιήρχετο τῆς πόλεως
[11, 6]   ἔθνος ἑορτάζειν τοὺς γάμους παραγγέλλων,  αὐτὸς   δὲ Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους>
[11, 5]   συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν οὖν καὶ  αὐτὸς   ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν δ' αὐτῷ
[11, 8]   τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας  αὐτὸς   εἶναι σημαινόμενος τότε μὲν
[11, 6]   συγγνῶναι τῶν ἡμαρτημένων· συνῆκε γὰρ  αὐτὸς   ἐν κακοῖς ὤν· ἐπί τε
[11, 6]   γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας  αὐτὸς   ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων ἀργυρίου
[11, 8]   ὑπισχνουμένου καὶ πάντων ἀποδείξειν ὧν  αὐτὸς   ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν
[11, 3]   βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν  αὐτὸς   ἦν ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ ὄντι
[11, 6]   ἐποίησεν νηστεῦσαι καὶ τὸν θεὸν  αὐτὸς   ἱκέτευσε μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν αὐτοῦ
[11, 8]   τοῦ ὕπνου ἔχαιρέν τε μεγάλως  αὐτὸς   καὶ τὸ χρηματισθὲν αὐτῷ πᾶσι
[11, 5]   ἑκάστοις δυνατόν, ὑποσχόμενος δὲ καὶ  αὐτὸς   μετὰ τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι πρὸς
[11, 8]   πολεμίων ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ οὐκ  αὐτὸς   μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ
[11, 6]   Καθῆστο μέντοι λύγον χρυσέαν ἔχων  αὐτὸς   βασιλεύς, ἣν ὅτε τινὰ
[11, 6]   ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ' ὅσα τις  αὐτὸς   οἶδεν πεπραγμένα, καὶ κολάζειν μὲν
[11, 8]   τί δήποτε προσκυνούντων αὐτὸν ἁπάντων  αὐτὸς   προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα; οὐ
[11, 6]   τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐξ ὧν ἦν  αὐτός,   ὑπ' αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν
[11, 6]   δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμου ἔτους τῆς  αὐτοῦ   βασιλείας, Ἀδέρῳ δὲ καλουμένῳ. Διέπεμψε
[11, 6]   δὲ τοῦτο κατὰ τῆς ὑπ'  αὐτοῦ   βασιλευομένης οἰκουμένης, ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε
[11, 6]   γραμματέα κομίσαντα καὶ τῶν πρὸ  αὐτοῦ   βασιλέων τὰ ὑπομνήματα καὶ τῶν
[11, 6]   τὸν Ἰουδαῖον. Τῆς δὲ γυναικὸς  αὐτοῦ   Γαζάσης εἰπούσης κελεῦσαι ξύλον κοπῆναι
[11, 6]   καὶ τί πρὸς τούτοις ἔτ'  αὐτοῦ   γενέσθαι βούλεται πυνθανομένου, πραχθήσεσθαι γάρ,
[11, 6]   τούτοις νομίζουσι καὶ τὴν ἐξ  αὐτοῦ   διαφεύξεσθαι δίκην. Ἔνιοι δὲ ἐκ
[11, 6]   μικρὸν ἡγήσατο, τὸ ἔθνος δὲ  αὐτοῦ   διέγνω πᾶν ἀφανίσαι· καὶ γὰρ
[11, 7]   τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας παῖς  αὐτοῦ   διεδέξατο. Τελευτήσαντος δὲ καὶ τούτου
[11, 3]   καὶ πάντα, ὅσα Κῦρος πρὸ  αὐτοῦ   ἐβουλήθη περὶ τῆς τῶν Ἰουδαίων
[11, 7]   ἱερῷ φόνον ἐργάσασθαι. πειρωμένου δ'  αὐτοῦ   εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυον
[11, 6]   μῆνα ὅλον ὑπὲρ τῶν γάμων  αὐτοῦ,   εἰσελθούσῃ δὲ εἰς τὸ βασίλειον
[11, 5]   Ἰωακείμου τοῦ ἀρχιερέως ἀποθανόντος παῖς  αὐτοῦ   Ἐλεάσιβος τὴν ἀρχιερωσύνην διεδέξατο. (Τῶν
[11, 5]   εἰς Ἱεροσόλυμα μηνὶ πέμπτῳ τοῦ  αὐτοῦ   ἔτους. Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν
[11, 6]   τὸν τρόπον, τὴν δὲ οὐσίαν  αὐτοῦ   ἐχαρίσατο τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον δὲ
[11, 6]   ὑπερηγανάκτησεν· οὐδὲν γὰρ αὐτῷ παρ'  αὐτοῦ   θεασαμένου πρὸς τιμὴν ἐγένετο. Καὶ
[11, 7]   πράγματα παρασχόντας, ἀσμένως συνῴκισεν τὴν  αὐτοῦ   θυγατέρα Νικασὼ καλουμένην, οἰόμενος τὴν
[11, 7]   διαδέχεται τὴν ἀρχιερωσύνην υἱὸς  αὐτοῦ   Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ καὶ τούτῳ
[11, 6]   δέους. Ὡς δὲ κατὰ πρόσωπον  αὐτοῦ   καθεζομένου ἐπὶ τοῦ θρόνου γίνεται
[11, 6]   θεῖον θαυμάζειν καὶ τὴν σοφίαν  αὐτοῦ   καὶ δικαιοσύνην καταμανθάνειν, μὴ μόνον
[11, 4]   τοῦ Ἀμιναδάβου καὶ τοὺς υἱοὺς  αὐτοῦ.   Καὶ μὲν ναὸς πάσῃ
[11, 5]   βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι  αὐτοῦ   καὶ πάντες οἱ ἐν Βαβυλῶνι
[11, 3]   ἀπελθόντας. Καὶ τοὺς ἐπιτρόπους τοὺς  αὐτοῦ   καὶ σατράπας ἐκώλυσεν ἐπιτάττειν τοῖς
[11, 6]   τὰ κρείττω προσδοκᾶν παρεθάρρυνεν, ὡς  αὐτοῦ   καὶ τὰ ἡμίση τῆς βασιλείας,
[11, 1]   δουλεῦσαι Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς ἐκγόνοις  αὐτοῦ   καὶ ταύτην ὑπομεῖναι τὴν δουλείαν
[11, 5]   παῖς αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν  αὐτοῦ   καὶ τὴν πρὸς τὸν θεὸν
[11, 4]   καὶ Ἰησοῦν καὶ τοὺς υἱοὺς  αὐτοῦ   καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ Ζοδμοῆλον
[11, 8]   Δαρείῳ μὴ βαστάζειν ὅπλα κατ'  αὐτοῦ,   καὶ τούτους ἕως ἂν
[11, 6]   τὴν μέλλουσαν, ἐὰν ὀλιγωρηθῶσιν ὑπ'  αὐτοῦ,   κατασκευάσοντας. (Ταῦθ' ἱκετεύουσα τὸν θεὸν
[11, 6]   κελεύσεις πρόρριζον ἀπολέσθαι μηδέ τι  αὐτοῦ   λείψανον καταλιπεῖν μήτ' εἰς δουλείαν
[11, 2]   ναοῦ καὶ περὶ τὴν οἰκοδομίαν  αὐτοῦ   λίαν ἐσπουδακότων, τὰ πέριξ ἔθνη
[11, 4]   τῇ τετράδι καὶ δεκάτῃ τοῦ  αὐτοῦ   μηνὸς ἐπιτελέσαντες κατευωχήθησαν ἐπὶ ἡμέρας
[11, 6]   δεκάτην καὶ τὴν ἐχομένην τοῦ  αὐτοῦ   μηνὸς συναθροισθέντες εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ
[11, 4]   καὶ πάνθ' ὅσα μετήγαγεν ἐξ  αὐτοῦ   Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα καὶ σκεύη Ζοροβαβήλῳ
[11, 6]   διὰ σοφίαν καὶ τὸν οἴκοθεν  αὐτοῦ   νόμον οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας
[11, 5]   παραλαβὼν τὴν βασιλείαν παῖς  αὐτοῦ   Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ καὶ τὴν
[11, 1]   προφητῶν, καὶ ὅτι τὸν ναὸν  αὐτοῦ   οἰκοδομήσω ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ
[11, 4]   Φοινίκης ἡγεμόνος καὶ τῶν ἑταίρων  αὐτοῦ,   ὅπως αὐτοὶ μὲν ἀφέξονται τοῦ
[11, 1]   τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ γένους  αὐτοῦ,   ὅπως Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ.
[11, 1]   οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος δὲ  αὐτοῦ   παραδῷ τοῖς ἱερεῦσιν καὶ ἄρχουσιν
[11, 8]   τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας παῖς  αὐτοῦ   παρειλήφει. Τὰ μὲν δὴ περὶ
[11, 7]   τὴν τιμὴν Ἰωάννης υἱὸς ὢν  αὐτοῦ   παρέλαβεν, δι' ὃν καὶ Βαγώσης
[11, 6]   εὕροι σταυρὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας  αὐτοῦ   παρεσκευασμένον ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ
[11, 6]   καθέζοιτο. Περιεστήκεσαν δὲ τὸν θρόνον  αὐτοῦ   πελέκεις ἔχοντες ἄνθρωποι πρὸς τὸ
[11, 6]   ὤν· ἐπί τε τῆς κλίνης  αὐτοῦ   πεσόντος καὶ τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος
[11, 5]   Οἱ δὲ τὸ προσταχθὲν ὑπ'  αὐτοῦ   ποιεῖν ἀνάγκην ἔχοντες ἐτίμησάν τε
[11, 6]   καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας  αὐτοῦ   πολλαῖς ἡμέραις. Ὁμοίως τε τῶν
[11, 6]   πρὸς αὐτῆς· κληθεῖσα γὰρ ὑπ'  αὐτοῦ   πολλάκις εἰς τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν
[11, 6]   ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς καὶ πρότερον  αὐτοῦ   πολλάκις προενόησεν καὶ ἁμαρτόντι συνέγνω,
[11, 8]   δὲ ὀκτακισχιλίους τῶν ἀρχομένων ὑπ'  αὐτοῦ   πρὸς Ἀλέξανδρον ἧκεν καὶ καταλαβὼν
[11, 5]   καὶ λάφυρον γενόμενον; διατρίβοντος δ'  αὐτοῦ   πρὸς τῇ πύλῃ καὶ ταῦτα
[11, 8]   ποιήσειν ἅπερ ἀξιοῦσιν. Εἰπόντος δ'  αὐτοῦ   πρὸς τὸ πλῆθος, εἴ τινες
[11, 1]   ταῦτα φέρειν Μιθριδάτῃ τῷ γαζοφύλακι  αὐτοῦ   προστάξας δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ, ὅπως
[11, 8]   καὶ θυσίαν τῷ θεῷ μετ'  αὐτοῦ   προσφέρων ἐδεῖτο ὑπερασπίσαι τοῦ ἔθνους
[11, 1]   ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον, τῆς  αὐτοῦ   προφητείας Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ
[11, 3]   Θεμασίου παιδὸς Ἀπάμης παλλακῆς δ'  αὐτοῦ   ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ διάδημα ἀφαιρουμένης
[11, 4]   τῷ Σισίννῃ καὶ τοῖς ἑταίροις  αὐτοῦ   τάδε λέγων· βασιλεὺς Δαρεῖος Σισίννῃ
[11, 5]   ἀλλὰ πεπεισμένος, ὅτι μετὰ τὴν  αὐτοῦ   τελευτὴν οὐκέτ' αὐτοῦ τοῖς πολίταις
[11, 8]   ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν  αὐτοῦ   τῇ θυγατρί, καὶ λέγοντος οἰκοδομήσειν
[11, 8]   διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ τοὺς σατράπας  αὐτοῦ   τῇ κατὰ Γράνικον μάχῃ κρατήσας
[11, 6]   τοῦ βασιλέως ὀνόματος καὶ σημηναμένην  αὐτοῦ   τῇ σφραγῖδι πέμπειν εἰς πᾶσαν
[11, 8]   ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ' παῖς  αὐτοῦ   τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος καὶ διαβὰς
[11, 8]   πενθερὸν Σαναβαλλέτην στέργειν μὲν ἔλεγεν  αὐτοῦ   τὴν θυγατέρα Νικασώ, τῆς μέντοι
[11, 4]   αὐτῶν οὐκ ἀσφαλῆ τοῖς πράγμασιν  αὐτοῦ   τὴν τῶν Ἱεροσολύμων ἀποκατάστασιν ἔσεσθαι,
[11, 8]   τῆς στρατιᾶς ἀπολέσας ληφθέντων αἰχμαλώτων  αὐτοῦ   τῆς μητρὸς καὶ γυναικὸς καὶ
[11, 5]   δὲ καὶ συντεταμένως καὶ προνοητικῶς  αὐτοῦ   τῆς σωτηρίας εἶχεν οὐχὶ φοβούμενος
[11, 6]   αὐτὸς ἱκέτευσε μηδὲ νῦν ὑπεριδεῖν  αὐτοῦ   τὸ ἔθνος ἀπολλύμενον, ἀλλ' ὡς
[11, 6]   τῆς σωτηρίας γεγονότι, μόνον δὲ  αὐτοῦ   τὸ ὄνομα τοῖς τὰ ὑπομνήματα
[11, 5]   μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ'  αὐτοῦ   τοῖς πολίταις ἀναστήσεται τὰ τείχη.
[11, 6]   καὶ ταῦτα ἐκείνῳ δοὺς προάγων  αὐτοῦ   τὸν ἵππον, σὺ γάρ, ἔφη,
[11, 1]   Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοῦ  αὐτοῦ   τόπου, ἐφ' οὗ καὶ πρότερον.
[11, 4]   τὰς νομίμους ἀναφέρωσι θυσίας ἐπ'  αὐτοῦ   τῷ θεῷ κατὰ τοὺς Μωυσέως
[11, 5]   τεῖχος καὶ διανεῖμαι τὴν ἐργασίαν  αὐτοῦ   τῷ λαῷ κατὰ κώμας τε
[11, 6]   περὶ τοῦ Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος  αὐτοῦ.   Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι
[11, 6]   δῷ γνώμην ταύτην δώσειν ὑπὲρ  αὐτοῦ,   φιλεῖσθαι γὰρ ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ
[11, 6]   Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον τὴν εὐπραγίαν  αὐτοῦ.   Χαρὰ δὲ καὶ σωτήριον φέγγος
[11, 5]   καὶ διὰ τοῦτο τὴν πᾶσαν  αὐτοῦ   χάριν ἔλεγεν εἶναι. Ἀναγνοὺς δ'
[11, 5]   βασιλεὺς διεχύθη καὶ ἡδίων  αὑτοῦ   γενόμενος ἀπέβλεψεν εἰς τὸν Νεεμίαν,
[11, 6]   τρόπον· ἔστεργεν γὰρ αὐτὴν ὡς  αὑτοῦ   θυγατέρα. (Ἔθηκε δὲ καὶ νόμον
[11, 6]   ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ' οὐδ'  αὐτοὺς   ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας τὸ
[11, 8]   τῇ δ' ἐπιούσῃ προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν  αὐτοὺς   αἰτεῖσθαι δωρεάς, ἃς ἂν αὐτοὶ
[11, 8]   ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ  αὐτοὺς   Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ
[11, 6]   τοῖς Ἰουδαίοις τὰ πράγματα δι'  αὐτοὺς   ἀμείνω πάσης ἐλπίδος. Καὶ τὰ
[11, 6]   ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας  αὐτοὺς   ἀμύνωνται, τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου
[11, 5]   μήτε δ' ἡμέρας μήτε νυκτὸς  αὐτοὺς   ἀνιέναι τῆς οἰκοδομίας, ἀλλὰ πάσῃ
[11, 8]   αὖθις ὑποστρέφων ἰδεῖν ὑπέσχετο πρὸς  αὐτούς,   ἀξιούντων δὲ ἀφεῖναι τὸν φόρον
[11, 3]   λήθην ἄγει καὶ ποιεῖ δοκεῖν  αὐτοὺς   ἁπάντων πλουσιωτάτους, ὡς μηδὲν μικρὸν
[11, 6]   μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ καὶ τιμῆς  αὐτοὺς   ἁπάσης τυγχάνειν βούλομαι, καὶ τὸν
[11, 6]   εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν  αὐτοὺς   ἀπεμποληθῆναι· μέτριον γὰρ τοῦτο τὸ
[11, 5]   μηδὲν ἐπίβουλον φορτικὸν εἰς  αὐτοὺς   γένηται. Καὶ σὺ δέ, Ἔζδρα,
[11, 7]   θυσίας ὑπὲρ ἀρνὸς ἑκάστου τελεῖν  αὐτοὺς   δημοσίᾳ δραχμὰς πεντήκοντα. Τούτου δὲ
[11, 4]   δὲ τῶν βασιλέων τούτων ἄρχοντες  αὐτοὺς   διεῖπον οἱ προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ
[11, 5]   ἐπὶ πάντας ὀργὴν λαβὼν πάλιν  αὐτοὺς   εἰς συμφορὰς ἐμβάλῃ, διέρρηξε μὲν
[11, 1]   δουλείαν ἐπὶ ἔτη ἑβδομήκοντα πάλιν  αὐτοὺς   εἰς τὴν πάτριον ἀποκαταστήσει γῆν
[11, 3]   καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι παρ'  αὐτοὺς   ἕκαστοι, Δαρεῖος βασιλεὺς ἐλθὼν
[11, 8]   τοῦ ἑβδοματικοῦ ἔτους, οὐδὲ γὰρ  αὐτοὺς   ἐν αὐτῷ σπείρειν, τίνες ὄντες
[11, 6]   μὴ λήθῃ παραπολέσθαι· μελλήσαντας γὰρ  αὐτοὺς   ἐν ταύταις διαφθείρεσθαι ταῖς ἡμέραις
[11, 5]   Εἰς φόβον δὲ καὶ ταραχὴν  αὐτοὺς   ἐνέβαλλον καὶ φήμας αὐτοῖς διέστελλον
[11, 3]   τοῖς ἀρχομένοις ἀκούονται, καὶ πέμποντες  αὐτοὺς   ἐπ' ἐχθροὺς καταπειθεῖς διὰ τὴν
[11, 8]   οἱ ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν  αὐτοὺς   ἐπηρώτησεν, εἰ τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν
[11, 8]   τοῖς Μακεδόσιν πρὶν πᾶσαν  αὐτοὺς   ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος
[11, 4]   ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους μὲν  αὐτοὺς   ἔφασαν εἶναι τοῦ μεγίστου θεοῦ,
[11, 4]   πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν πρὸς  αὐτοὺς   ἔφασαν τῆς μὲν οἰκοδομίας αὐτοῖς
[11, 7]   ἐκώλυον αὐτόν. δὲ πρὸς  αὐτοὺς   ἔφη· πῶς οὐκ ἐγὼ καθαρώτερός
[11, 5]   δὲ Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν  αὐτοὺς   ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς αὑτοὺς
[11, 3]   ἀληθείας τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν  αὐτοὺς   ἤρξατο λέγων οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν
[11, 8]   ὅταν δέ τι λαμπρὸν περὶ  αὐτοὺς   ἴδωσιν ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν αὐτῶν
[11, 4]   (Οἱ δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς  αὐτοὺς   καὶ βασκάνως διακείμενοι πολλὰ κακὰ
[11, 4]   εἶναι κοινόν, εἰ βούλονται, πρὸς  αὐτοὺς   καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀφικνουμένοις εἰς
[11, 3]   περιψοφούμενοι τοῖς κυμβάλοις. Προέπεμπε δὲ  αὐτοὺς   καὶ τὸ ὑπολειπόμενον τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]   καὶ τοῦτον ὄντα πονηρὸν ἐπ'  αὐτοὺς   κατεσκευακέναι τὴν ἐπιβουλὴν ἤλεγχεν. Ταραχθέντος
[11, 5]   ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν  αὐτοὺς   μὲν ἁμαρτεῖν ἔλεγεν ἀλλοεθνεῖς ἐνοικισαμένους
[11, 5]   εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει  αὐτοὺς   θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς
[11, 3]   καὶ καταλίπῃ διὰ τῆς νυκτὸς  αὐτοὺς   οἶνος κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν
[11, 6]   καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν  αὐτοὺς   τι βούλεται. Τυχὼν δὲ
[11, 4]   αὐτοῖς Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας θαρρεῖν  αὐτοὺς   παρώρμων καὶ μηδὲν ἐκ τῶν
[11, 4]   χαριστηρίους θυσίας ἱερουργοῦντες ἀνθ' ὧν  αὐτοὺς   ποθοῦν τὸ θεῖον πάλιν εἰς
[11, 6]   γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος ἠνάγκαζεν  αὐτοὺς   σωφρονεῖν. Τοῦ δὲ γράμματος τοῦ
[11, 5]   Λογιζόμενος δὲ ὅτι, ἐὰν ἐκβαλεῖν  αὐτοὺς   τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ
[11, 2]   γε τούτων γενομένων οὔτε φόρους  αὐτοὺς   τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε δὲ ὑπακούειν
[11, 5]   ὁμοφύλων· νῦν μέντοι γε ποιήσειν  αὐτοὺς   τῷ μὲν θεῷ κεχαρισμένα συμφέροντα
[11, 8]   καὶ ἐκ τῶν Ἰωσήπου γενεαλογοῦντες  αὑτοὺς   ἐκγόνων Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ
[11, 8]   Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν  αὑτοὺς   Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ οἱ
[11, 5]   αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς  αὑτοὺς   καὶ μὴ δακρύειν· εἶναι γὰρ
[11, 5]   τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸς  αὑτούς,   ὅτι μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων
[11, 6]   ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ ὁμοίως  αὐτῷ   βασιλεύουσαν πᾶσαν ἔχειν ἄδειαν. Ταῦτα
[11, 6]   ἀμελήσειεν τούτου νῦν, ἔσεσθαι μὲν  αὐτῷ   βοήθειαν παρὰ τοῦ θεοῦ πάντως,
[11, 8]   πρὸς τὸ πλῆθος, εἴ τινες  αὐτῷ   βούλονται συστρατεύειν τοῖς πατρίοις ἔθεσιν
[11, 7]   καλουμένην, οἰόμενος τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον  αὐτῷ   γενήσεσθαι πρὸς τὴν ἀπὸ τοῦ
[11, 6]   πεισθεὶς δ' ὡς βασιλεὺς  αὐτῷ   γέρας τοῦτ' εἴη δεδωκὼς ἀντὶ
[11, 4]   ἀνιέμενοι. (Δαρεῖος δὲ τῶν Σαμαρειτῶν  αὐτῷ   γραψάντων καὶ κατηγορούντων διὰ τῆς
[11, 6]   αὐλῆς εὕρωσιν ἤδη παρόντα τοῦτον  αὐτῷ   δηλοῦν. Ἔτυχέν τε ὥστε Ἀμάνην
[11, 6]   πυνθανόμενος, εἰ μὴ ἔχει γέρας  αὐτῷ   δοθὲν ἀναγεγραμμένον. δ' ὡς
[11, 6]   λόγους· οὐ γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι  αὐτῷ,   εἰ πρὸς δουλείαν πικρὰν ἐκέλευσεν
[11, 6]   Παρακελευομένου δὲ τὴν οὕτως ἐνυβρίζουσαν  αὐτῷ   ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν καὶ τοῦτο
[11, 8]   ὑπελάμβανον, Παρμενίωνος δὲ μόνου προσελθόντος  αὐτῷ   καὶ πυθομένου, τί δήποτε προσκυνούντων
[11, 6]   τοῦ βασιλέως Ἀμάνης. Δοὺς δὲ  αὐτῷ   καὶ τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐν
[11, 8]   δὲ μετὰ τὴν θυσίαν ἐχρημάτισεν  αὐτῷ   κατὰ τοὺς ὕπνους θεὸς
[11, 5]   τοὺς ὁμοεθνεῖς φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον  αὐτῷ   καταλιπὼν τὰ τῶν Ἱεροσολύμων τείχη.
[11, 4]   θεοῦ, τὸν δὲ ναὸν τοῦτον  αὐτῷ   κατασκευασθέντα ὑπὸ βασιλέως αὐτῶν εὐδαίμονος
[11, 4]   τοῦ Σισίννου καὶ τῶν σὺν  αὐτῷ   κομισθέντα ἀνέγνω γράμματα, προσέταξεν ἐν
[11, 5]   αὐτὸς ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν δ'  αὐτῷ   κρίναντος αὐτὸν ἄξιον οἶμαι τοῦ
[11, 5]   χάριν τινὰ καὶ πειθὼ παρασχεῖν  αὐτῷ   λέγοντι, πῶς, φησίν, βασιλεῦ,
[11, 8]   περὶ τῶν προκειμένων Σαναβαλλέτης  αὐτῷ   λόγους προσέφερεν δηλῶν, ὡς γαμβρὸν
[11, 5]   ταῦτα ἀποδυρομένου προελθών τις ἤγγειλεν  αὐτῷ   μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα.
[11, 3]   τὸν Ζοροβάβηλον καὶ τοὺς σὺν  αὐτῷ   μέλλοντας ἐπὶ τὴν οἰκοδομὴν ἐξιέναι
[11, 6]   αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα εἰπόντος οὐκ  αὐτῷ   μόνῳ ταύτην γεγονέναι τὴν ὕβριν,
[11, 6]   αὐλῇ Μαρδοχαῖον ὑπερηγανάκτησεν· οὐδὲν γὰρ  αὐτῷ   παρ' αὐτοῦ θεασαμένου πρὸς τιμὴν
[11, 6]   χρηστὸς σύμβουλος ἐγένου. Ταῦτα δὲ  αὐτῷ   παρ' ἡμῶν ἔσται σώσαντί μου
[11, 8]   τε αὐτὸς ἄρχει τόπων ἔλεγεν  αὐτῷ   παραδιδόναι τούτους καὶ δεσπότην αὐτὸν
[11, 5]   πολλοὺς τῶν ὁμοφύλων ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας  αὐτῷ   παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα πέμπτον
[11, 6]   δεδωκὼς ἀντὶ τῆς σωτηρίας, ἣν  αὐτῷ   παρέσχεν τοὺς ἐπιβουλεύσαντας εὐνούχους ἐλέγξας,
[11, 8]   ποιήσας ὅσα κατὰ τοὺς ὕπνους  αὐτῷ   παρηγγέλη τὴν τοῦ βασιλέως παρουσίαν
[11, 8]   μεγάλως αὐτὸς καὶ τὸ χρηματισθὲν  αὐτῷ   πᾶσι μηνύσας καὶ ποιήσας ὅσα
[11, 8]   τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα συμμαχίαν τε  αὐτῷ   πέμπειν καὶ ἀγορὰν τῷ στρατεύματι
[11, 4]   ταῦτα δηλωθῇ Δαρείῳ, παραχρῆμα δ'  αὐτῷ   περὶ τούτων ἔγραψαν. Τῶν δὲ
[11, 3]   πάντων ἀκουόντων ἀποφαίνεσθαι τὸ δοκοῦν  αὐτῷ   περὶ τῶν προκειμένων. (Καὶ
[11, 5]   δὲ αὐτὸν τῇ ἐπιούσῃ δίδωσιν  αὐτῷ   πρὸς Ἀδδαῖον ἐπιστολὴν κομίσαι τὸν
[11, 5]   Ἰουδαίων παρεκάλεσεν τὸν βασιλέα δοῦναι  αὐτῷ   πρὸς τοὺς σατράπας τῆς Συρίας
[11, 6]   καὶ τῶν ἰδίων πράξεων ἀναγινώσκειν  αὐτῷ   προσέταξεν. Κομίσαντος δὲ καὶ ἀναγινώσκοντος
[11, 6]   βασιλεὺς ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων  αὐτῷ   προσιέναι μὴ κληθέντα, ὁπηνίκα ἐπὶ
[11, 8]   αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου οἱ Σικιμῖται προσῆλθον  αὐτῷ   προσπαραλαβόντες καὶ οὓς Σαναβαλλέτης πρὸς
[11, 6]   παρεσκευασμένον ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο γὰρ  αὐτῷ   πυνθανομένῳ τὸν οἰκέτην εἰπεῖν, ὅτε
[11, 6]   ἀπέστειλεν Μαρδοχαίῳ γνωσόμενον, τίνος συμβεβηκότος  αὐτῷ   σκυθρωποῦ πενθεῖ καὶ τὸ σχῆμα
[11, 8]   ἔτους, οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς ἐν  αὐτῷ   σπείρειν, τίνες ὄντες ταῦτα παρακαλοῦσιν
[11, 8]   ἔχειν ἐπάγεσθαι, πολλοὶ τὴν σὺν  αὐτῷ   στρατείαν ἠγάπησαν. (Ὁ μὲν οὖν
[11, 8]   ἀδελφόν, πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλους  αὐτῷ   συμπαρόντας τῶν ὁμοεθνῶν θέλειν ἱερὸν
[11, 4]   κατασκευάζουσιν, λεγόντων δὲ μὴ συνοίσειν  αὐτῷ   τὰ γινόμενα καὶ προσέτι τὰς
[11, 5]   τὸν θεὸν ἐπήνεγκαν κριοὺς καταθύσαντες  αὐτῷ.   Τὰ δὲ ὀνόματα αὐτῶν λέγειν
[11, 6]   τὸν γὰρ θεὸν εἶναι σὺν  αὐτῷ.   (Ταῦτα δὲ τούτων ἔτι πρὸς
[11, 6]   παρὰ τῷ βασιλεῖ καὶ συνδιεῖπεν  αὐτῷ   τὴν ἀρχὴν ἀπολαύων ἅμα καὶ
[11, 6]   εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἀνεβάλλετο φράζειν  αὐτῷ   τὴν αὐτῆς βούλησιν, εἰ πάλιν
[11, 6]   τοῦ πάντα ἐφορῶντος θεοῦ ταύτην  αὐτῷ   τὴν δίκην ἐπιβαλόντος. Κελεύω δὲ
[11, 8]   δὲ Σαναβαλλέτου μὴ μόνον τηρήσειν  αὐτῷ   τὴν ἱερωσύνην, ἀλλὰ καὶ τὴν
[11, 4]   Σισίννης καὶ οἱ σὺν  αὐτῷ   τὴν μὲν οἰκοδομίαν ἐπισχεῖν οὐ
[11, 3]   τεμόντας εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ συγκατασκευάζειν  αὐτῷ   τὴν πόλιν, καὶ πάντας ἔγραψεν
[11, 6]   δὲ προσκαλεσάμενος, καὶ γὰρ ἐδήλωσεν  αὐτῷ   τὴν πρὸς αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα,
[11, 6]   τε ξένοι καὶ Πέρσαι ταύτην  αὐτῷ   τὴν τιμὴν παρ' αὐτῶν Ἀρταξέρξου
[11, 4]   Σισίννης καὶ οἱ σὺν  αὐτῷ   τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν ταύτῃ
[11, 8]   ἱερεῖς ἀξιοπρεπῶς ἐτίμησεν. Δειχθείσης δ'  αὐτῷ   τῆς Δανιήλου βίβλου, ἐν
[11, 6]   καὶ τῆς ψυχῆς τὸν αἴτιον  αὐτῷ   τῆς ἐξουσίας ἀφελέσθαι, τὸν εὐεργέτην
[11, 6]   πίνων τὴν Ἐσθῆρα ἐκέλευσε δηλοῦν  αὐτῷ,   τί βούλεται· μηδενὸς γὰρ ἀτυχήσειν,
[11, 6]   εὐωχηθεὶς ἠξίου τὴν βασίλισσαν λέγειν  αὐτῷ,   τίνος βούλεται δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς
[11, 5]   δικαιοσύνην. Χρόνῳ δὲ ὕστερον προσελθόντων  αὐτῷ   τινων κατηγορούντων, ὥς τινες τοῦ
[11, 6]   οὕτως Ἐσθήρα μὴ ποιήσασα φανερὸν  αὐτῷ   τὸ ἔθνος, ἐξ οὗπερ εἴη
[11, 6]   ἔστη· οὐ γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν  αὐτῷ   τοιοῦτον περικειμένῳ σχῆμα. Τὸ δ'
[11, 6]   σώζεται. Μαρδοχαῖος δὲ τούτους κομίσαντος  αὐτῷ   τοῦ εὐνούχου παρὰ τῆς Ἐσθῆρος
[11, 6]   Μαρδοχαίῳ, τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα  αὐτῷ,   τρεφομένη· οὗτος δ' ἦν ἐκ
[11, 3]   ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο· πάλαι γὰρ ἦν  αὐτῷ   φιλία πρὸς τὸν βασιλέα, δι'
[11, 6]   βασιλεὺς καὶ τὸ ἀργύριον  αὐτῷ   χαρίζεται καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε
[11, 5]   τὸ ἔθνος καὶ πρὸς πᾶσαν  αὐτῷ   χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν οὖν
[11, 2]   δὲ καὶ χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ'  αὐτῶν   ἀπημπόλησαν τοῖς Χουθαίοις τὸ περὶ
[11, 6]   ταύτην αὐτῷ τὴν τιμὴν παρ'  αὐτῶν   Ἀρταξέρξου κελεύοντος γενέσθαι. Μαρδοχαίου δὲ
[11, 5]   ἐκβαλεῖν αὐτὰς καὶ τὰ ἐξ  αὐτῶν   γεγενημένα, κολασθήσεσθαι δὲ τοὺς οὐχ
[11, 5]   τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ  αὐτῶν   γεγενημένα τῆς τῶν νόμων φυλακῆς
[11, 6]   ζημιωθῇς τοὺς φόρους τοὺς παρ'  αὐτῶν   γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας
[11, 4]   πηχῶν ἑξήκοντα εὖρος δὲ τῶν  αὐτῶν,   διὰ δόμων λιθίνων βία τε
[11, 6]   ὕφη λίνεα καὶ πορφύρεα κατ'  αὐτῶν   διεπέτασεν, ὥστε πολλὰς μυριάδας κατακλίνεσθαι.
[11, 6]   ἐξ ὧν ἦν αὐτός, ὑπ'  αὐτῶν   διέφθαρτο. Προσελθὼν οὖν τῷ βασιλεῖ
[11, 2]   οἱ ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς  αὐτῶν   ἔγνωμεν δυνατοὺς καὶ βιαίους φορολογήσαντας
[11, 1]   ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς οὐσίας  αὐτῶν   εἶναι βασιλικάς. καὶ μὲν
[11, 4]   ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν οὐσίαν  αὐτῶν   εἰς τὴν βασιλικὴν καταταγῆναι κτῆσιν.
[11, 5]   ὕλην παρακομίζων, θυρεοὺς δ' ἔγγιστα  αὐτῶν   ἐκέλευσεν κεῖσθαι καὶ σαλπιγκτὰς ἀπὸ
[11, 5]   ἐπιβουλὰς αὐτοῖς συντιθέντες τὴν προαίρεσιν  αὐτῶν   ἐμποδίζοντες, πολλούς τε τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]   τὰ ἔθνη καὶ τοὺς πρεσβευτὰς  αὐτῶν   ἐν Σούσοις ἐπὶ ἡμέρας κατευώχησεν
[11, 3]   δυνάμενοι δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ γένος  αὐτῶν   ἑξακόσιοι πεντηκονταδύο. Ἐξεβλήθησαν δὲ καὶ
[11, 4]   δὲ μηνὶ τῆς ἀπὸ Βαβυλῶνος  αὐτῶν   ἐξόδου περιπέμψαντες τε ἀρχιερεὺς
[11, 4]   θεοῦ Ἰουδαίοις τε καὶ ἡγεμόσιν  αὐτῶν   ἐπιτρέψουσιν οἰκοδομηθῆναι τὸν ναόν. Καὶ
[11, 1]   τοῦ θεοῦ. δ' ἀριθμὸς  αὐτῶν   ἐστιν τοσοῦτος· ψυκτῆρες χρύσεοι πεντήκοντα,
[11, 4]   τοῦτον αὐτῷ κατασκευασθέντα ὑπὸ βασιλέως  αὐτῶν   εὐδαίμονος καὶ πάντας ὑπερβάλλοντος ἀρετῇ
[11, 5]   ἥκειν ἐκ τῆς Ἰουδαίας, πῶς  αὐτῶν   ἔχει τὸ πλῆθος καὶ
[11, 3]   οὐδέν ἐστιν, μὴ παρ'  αὐτῶν   ἔχομεν· καὶ γὰρ τὰς ἐσθῆτας
[11, 3]   καταπειθεῖς διὰ τὴν ἰσχὺν τὴν  αὐτῶν   ἔχουσιν, καὶ ὄρη μὲν κατεργάζεσθαι
[11, 2]   ἐχθροὺς Ἰουδαίους καὶ τὴν πόλιν  αὐτῶν,   διὰ τοῦτο καὶ νῦν
[11, 2]   πλέον αὐξηθῇ τὰ τῆς κακίας  αὐτῶν,   χρώμενοι πρὸς τοὺς βασιλεῖς
[11, 5]   λείψανον ἐκ τῆς τότε συμφορᾶς  αὐτῶν   καὶ αἰχμαλωσίας περισώσαντα καὶ πάλιν
[11, 5]   Περσῶν βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν οἶκτον  αὐτῶν,   καὶ συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν ἡμαρτημένοις,
[11, 5]   ἅπαντες μὲν ὑπερηγάπησαν, πολλοὶ δ'  αὐτῶν   καὶ τὰς κτήσεις ἀναλαβόντες ἦλθον
[11, 1]   μὲν ἑξήκοντα πηχῶν τῶν δ'  αὐτῶν   καὶ τὸ εὖρος, λίθου μὲν
[11, 6]   προνοῆσαι τὸν θεὸν τῆς σωτηρίας  αὐτῶν   καὶ τοὺς ἐν ἁπάσῃ τῇ
[11, 3]   καὶ τὰς ψυχὰς ἀφιέναι μετ'  αὐτῶν   καρτεροῦμεν. Οὕτως δ' ἂν μάλιστα
[11, 5]   τοῦ πλήθους καὶ τῆς οὐσίας  αὐτῶν   κατὰ τὴν τῶν πρεσβυτέρων κρίσιν
[11, 5]   καταθύσαντες αὐτῷ. Τὰ δὲ ὀνόματα  αὐτῶν   λέγειν οὐκ ἔδοξεν ἡμῖν ἀναγκαῖον
[11, 6]   βούλομαι, καὶ τὸν ταῦτα κατ'  αὐτῶν   μηχανησάμενον πρὸ τῶν πυλῶν τῶν
[11, 6]   νόμον ὁρίζουσιν. Ἑνὸς δ' ἐξ  αὐτῶν   Μουχαίου ὄνομα εἰπόντος οὐκ αὐτῷ
[11, 4]   οἰκοδομεῖν τὸν ναόν, μαθὼν παρ'  αὐτῶν   οὐκ ἀσφαλῆ τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ
[11, 6]   τῷ βασιλεῖ τιμὴν Ἀμάνην κατηγορήσαντ'  αὐτῶν   παρωξυγκέναι κατ' αὐτῶν τὸν βασιλέα.
[11, 1]   αὐτοῖς ἔφη βαδίζειν εἰς τὴν  αὐτῶν   πατρίδα καὶ ἀναστῆσαί τε τὴν
[11, 4]   μετήγαγεν καὶ Μηδίας ἐνθάδε. τούτους  αὐτῶν   ποιησαμένων τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος καὶ
[11, 5]   τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἐξ  αὐτῶν   προστάξῃ τέκνα, οὐκ ἀκουσθήσεται, διέμενεν
[11, 4]   οἰκοδομίας αὐτοῖς ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν,  αὐτῶν   προσταχθέντων κατασκευάσαι τὸν ναὸν πρότερον
[11, 5]   πατράσιν ἡμῶν διὰ τὴν ἀσέβειαν  αὐτῶν   συμπεσόντα, παρεκάλει δὲ τὸν θεὸν
[11, 5]   ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ τῆς  αὐτῶν   σωτηρίας καὶ τοῦ μηδὲν κατὰ
[11, 3]   καὶ τὰ νόμιμα, διακρίνουσα ἀπ'  αὐτῶν   τὰ ἄδικα καὶ ἀπελέγχουσα. (Καταπαύει
[11, 8]   αὐτοὺς ἴδωσιν ἐκ τύχης, ἐπιπηδῶσιν  αὐτῶν   τῇ κοινωνίᾳ προσήκειν αὐτοῖς λέγοντες
[11, 8]   παρεκάλουν παραγενόμενον εἰς τὴν πόλιν  αὐτῶν   τιμῆσαι καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς
[11, 4]   Βουήδωνι καὶ τοῖς λοιποῖς συνδούλοις  αὐτῶν   τοῖς ἐν Σαμαρείᾳ. Ζοροβάβηλος καὶ
[11, 6]   Ἀμάνην κατηγορήσαντ' αὐτῶν παρωξυγκέναι κατ'  αὐτῶν   τὸν βασιλέα. Ταῦτα γνοῦσα πέμπει
[11, 8]   ἱερεῖς προεστῶτας ἐν ταῖς βυσσίναις  αὐτῶν,   τὸν δὲ ἀρχιερέα ἐν τῇ
[11, 5]   ἐκ τῆς χώρας καὶ ἐξ  αὐτῶν   τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ
[11, 6]   Περσῶν ἔθνη καὶ τοὺς ἡγεμόνας  αὐτῶν   ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς, οἷον εἰκὸς
[11, 4]   καὶ Σαραβαζάνῃ καὶ τοῖς ἑταίροις  αὐτῶν   χαίρειν. Τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς
[11, 6]   τὴν ῥάβδον ἐξέτεινεν ἐπὶ τὸν  αὐχένα   αὐτῆς διὰ τὸν νόμον εὐλαβείας
[11, 5]   παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν δὲ τὸ ὄνομα  ἀφ'   ἧς ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος ἀνέβησαν
[11, 1]   ἔτει, τοῦτο δ' ἦν ἑβδομηκοστὸν  ἀφ'   ἧς ἡμέρας μεταναστῆναι τὸν λαὸν
[11, 4]   ἐπιθυμηταὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου,  ἀφ'   οὗ Σαλμανασσάρης τῶν Ἀσσυρίων
[11, 6]   γὰρ βασιλέως διὰ νυκτὸς ἐκείνης  ἀφαιρεῖται   τὸν ὕπνον. δ' οὐ
[11, 3]   κάλλος χρόνῳ μαραινόμενον οὐδὲ περιουσίαν  ἀφαιρετὴν   ὑπὸ τύχης, ἀλλὰ τὰ δίκαια
[11, 3]   αὐτοῦ ῥαπιζόμενον, καὶ τὸ διάδημα  ἀφαιρουμένης   καὶ τῇ ἰδίᾳ κεφαλῇ περιτιθείσης
[11, 6]   ἔθνος δὲ αὐτοῦ διέγνω πᾶν  ἀφανίσαι·   καὶ γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις
[11, 3]   τοὺς ἐκ τῆς κοίλης Συρίας  ἀφεῖναι   τὰς κώμας, ἃς τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]   ἅπασαν τὴν βασιλείαν τοὺς Ἰουδαίους  ἀφεῖναι   τοῖς ἰδίοις νόμοις χρωμένους ζῆν
[11, 8]   ὑπέσχετο πρὸς αὐτούς, ἀξιούντων δὲ  ἀφεῖναι   τὸν φόρον αὐτοῖς τοῦ ἑβδοματικοῦ
[11, 6]   τὸν αἴτιον αὐτῷ τῆς ἐξουσίας  ἀφελέσθαι,   τὸν εὐεργέτην μου καὶ σωτῆρα
[11, 6]   ἀγαθῶν κόρον εἰς τοὺς αἰτίους  ἀφέντες   λήσεσθαι τὸ θεῖον ἐπὶ τούτοις
[11, 3]   ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα  ἀφέντες   τῷ εἴδει τῆς ὁραθείσης προσκεχήναμεν
[11, 4]   ἑταίρων αὐτοῦ, ὅπως αὐτοὶ μὲν  ἀφέξονται   τοῦ τόπου, τοῖς δὲ δούλοις
[11, 6]   ἐπιμέλειαν πάσης ἐτύγχανε προνοίας ἀρωμάτων  ἀφθονίᾳ   καὶ πολυτελείᾳ τῶν ἀλειμμάτων ὧν
[11, 6]   χώραν παρήγγειλεν ἀνεῖσθαι τῶν ἔργων  ἀφιεμένους   καὶ ἑορτάζειν ὑπὲρ τῆς βασιλείας
[11, 3]   τὰς γυναῖκας, καὶ τὰς ψυχὰς  ἀφιέναι   μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν. Οὕτως δ'
[11, 5]   θεοῦ χρηστότητι καὶ τοὺς τοιούτους  ἀφιέναι   τῆς κολάσεως. (Καὶ μὲν
[11, 5]   κατὰ τὴν τῶν πρεσβυτέρων κρίσιν  ἀφιερωθησομένης,   συνῆλθον ἐκ τῆς Ἰουδαικῆς καὶ
[11, 4]   πρὸς αὐτοὺς καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις  ἀφικνουμένοις   εἰς τὸ ἱερὸν σέβειν τὸν
[11, 5]   μὴ δυνάμεναι. Πρὸς δὲ Ἔζδραν  ἀφικνοῦνται   ἱερέων καὶ Λευιτῶν καὶ θυρωρῶν
[11, 8]   Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς οὓς  ἀφίκοιτο   φιλοφρόνως ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται μητρόπολιν τότε
[11, 6]   εὐθὺς ἀπέπεμπεν πρὸς τὸν εὐνοῦχον.  Ἀφικομένης   δὲ τῆς Ἐσθήρας πρὸς αὐτὸν
[11, 5]   Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας  ἀφικόμενος.   Ἀνὴρ δὲ ἐγένετο χρηστὸς τὴν
[11, 3]   δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν  ἀφικόμενος   πρὸς Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος,
[11, 6]   οὐδὲν ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν  ἄφιξιν,   ὡς εἰς ὀργὴν παροξυνθέντα τὸν
[11, 8]   οὐ μικρὰ ταραχὴ τοὺς Ἱεροσολυμίτας·  ἀφίσταντο   γὰρ ἅπαντες πρὸς τὸν Μανασσῆν
[11, 8]   καὶ τὸν ναὸν συνέβαινεν ἐκεῖθεν  ἀφορᾶσθαι.   Τῶν δὲ Φοινίκων καὶ τῶν
[11, 3]   δυσχεραίνουσαν ἔβλεπεν. ~(Εἰς ἀλλήλους δὲ  ἀφορώντων   τῶν σατραπῶν καὶ ἡγεμόνων περὶ
[11, 6]   καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν οὖσιν  ἀχανὴς   ἐπέπεσεν. δὲ βασιλεὺς κατὰ
[11, 6]   δὲ βασιλεὺς ὑπέσχετο μηδὲν  ἄχαρι   αὐτὴν μηδ' οἷς ἐσπούδακεν ἐναντίον
[11, 5]   σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις συνῆλθον,  Ἀχόνιός   τις ὀνόματι πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν,
[11, 5]   καὶ τὰ τέκνα κατὰ τὴν  Ἀχονίου   συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ τοὺς ὅρκους
[11, 6]   πεπαῦσθαι τοῦτο, προσκαλεσαμένη τὸν εὐνοῦχον  Ἀχράθεον,   καὶ γὰρ ἔτυχεν αὐτῇ παρών,
[11, 6]   Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας  ἄχρι   Αἰθιοπίας τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ
[11, 3]   εἰκοσιεπτὰ σατραπειῶν. Ἐπεὶ δὲ κατευωχηθέντες  ἄχρι   κόρου καὶ πλησμονῆς ἀνέλυσαν κοιμηθησόμενοι
[11, 4]   γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων  ἄχρι   οὗ τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν
[11, 3]   Περσίδος καὶ τοπάρχας τῆς Ἰνδικῆς  ἄχρι   τῆς Αἰθιοπίας καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[11, 5]   καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν,  ἄχρι   τίνος, εἶπεν, δέσποτα, περιόψει




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/09/2008