Livre, Chap.
[11, 6]	ἑστίασιν. ~(Τοῦ δὲ βασιλέως ὑποσχομένου	ὁ	Ἀμάνης ἐξῆλθεν περιχαρὴς ἐπὶ τῷ
[11, 6]	νόμον οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας	ὁ	Ἀμάνης ἐπυνθάνετο, πόθεν εἴη. Μαθὼν
[11, 6]	ἐκ τοῦ συμποσίου, τῆς Ἐσθήρας	ὁ	Ἀμάνης ἤρξατο δεῖσθαι καὶ παρακαλεῖν
[11, 6]	Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ	ὁ	Ἀμάνης πρὸς εὐωχίαις καὶ πότοις
[11, 6]	λέγουσιν. Παραλαβὼν γὰρ τὴν βασιλείαν	ὁ	Ἀρταξέρξης καὶ καταστήσας ἀπὸ Ἰνδίας
[11, 8]	ἐκεῖνον ἤδη τὸν καιρὸν καὶ	ὁ	ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην
[11, 4]	πόλει σφόδρα ὀχυρά, Ζοροβάβηλος καὶ	ὁ	ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς δούλους μὲν αὐτοὺς
[11, 4]	τοὺς λόγους Ζοροβάβηλος καὶ Ἰησοῦς	ὁ	ἀρχιερεὺς καὶ οἱ τῶν πατριῶν
[11, 7]	στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι Ἰωάννης	ὁ	ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων τὸν ἴδιον
[11, 4]	τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος	ὁ	ἄρχων τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας
[11, 4]	ἀσεβησάντων εἰς τὸν θεὸν Ναβουχοδονόσορος	ὁ	Βαβυλωνίων καὶ Χαλδαίων βασιλεὺς ἑλὼν
[11, 7]	Ἰωάννῃ Ἰησοῦς· τούτῳ φίλῳ τυγχάνοντι	ὁ	Βαγώσης ὑπέσχετο τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν.
[11, 3]	ἀγήρω μόνον ἔχοι, προσέταξεν αὐτὸν	ὁ	βασιλεὺς αἰτήσασθαί τι πάρεξ ὧν
[11, 6]	ῥάβδον· ᾧ γὰρ τοῦτο ποιήσειεν	ὁ	βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος οὐκ
[11, 3]	καὶ συνετῷ. (Ἡσθεὶς ἐπὶ τούτοις	ὁ	βασιλεὺς ἀναστὰς κατεφίλησέν τε αὐτὸν
[11, 6]	συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς δ' ὡς	ὁ	βασιλεὺς αὐτῷ γέρας τοῦτ' εἴη
[11, 5]	Ὡς δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον	ὁ	βασιλεὺς διεχύθη καὶ ἡδίων αὑτοῦ
[11, 3]	προσμένει. Πῶς οὖν οὐκ ἂν	ὁ	βασιλεὺς δόξειεν τὴν πάντων ἰσχὺν
[11, 4]	ἐπέφερον, ἔγνω παρὰ τῶν πρέσβεων	ὁ	βασιλεύς, δοὺς αὐτοῖς κομίζειν ἐπιστολὴν
[11, 4]	πρώτῳ τῆς βασιλείας ἔτει Κῦρος	ὁ	βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν ναὸν οἰκοδομηθῆναι
[11, 3]	κοιμηθησόμενοι παρ' αὐτοὺς ἕκαστοι, Δαρεῖος	ὁ	βασιλεὺς ἐλθὼν ἐπὶ τὴν κοίτην
[11, 1]	ἐσύλησεν ἐκ τοῦ ναοῦ Ναβουχοδονόσορος	ὁ	βασιλεύς, ἔπεμψα παραδοὺς Μιθριδάτῃ τῷ
[11, 6]	μέντοι λύγον χρυσέαν ἔχων αὐτὸς	ὁ	βασιλεύς, ἣν ὅτε τινὰ σώζειν
[11, 5]	ταλάντων δώδεκα· ταῦτα γὰρ ἐδωρήσατο	ὁ	βασιλεὺς καὶ οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ
[11, 6]	καὶ τὴν βασίλισσαν παρακαλοῦντος ἐπεισελθὼν	ὁ	βασιλεὺς καὶ πρὸς τὴν ὄψιν
[11, 6]	βασιλεία. (Ταῦτα τοῦ Ἀμάνου ἀξιώσαντος	ὁ	βασιλεὺς καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῷ
[11, 1]	πᾶσαν τὴν Ἀσίαν, ὅτι Κῦρος	ὁ	βασιλεὺς λέγει· ἐπεί με ὁ
[11, 6]	μὲν ἡσυχίαν ἦγεν. Ὡς δὲ	ὁ	βασιλεὺς μετὰ τοῦ Ἀμάνου εὐωχηθεὶς
[11, 6]	τοῦτο μὲν προσέταξε τοῖς Ἰουδαίοις	ὁ	βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος·
[11, 1]	θεοῦ, ἃ συλήσας τὸν ναὸν	ὁ	βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορος εἰς τὴν Βαβυλῶνα
[11, 6]	ἣν ἐπιδεῖξαι βουλόμενος τοῖς ἑστιωμένοις	ὁ	βασιλεὺς πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὴν εἰς
[11, 6]	μεταβαίνοντος εἰς ἑτέραν πρᾶξιν ἐπέσχεν	ὁ	βασιλεὺς πυνθανόμενος, εἰ μὴ ἔχει
[11, 6]	βασιλεῖ τοὺς ἐπιβουλεύοντας. Ταραχθεὶς δὲ	ὁ	βασιλεὺς τἀληθὲς ἐξεῦρεν καὶ τοὺς
[11, 3]	δ' ὅμως καὶ αὗται καὶ	ὁ	βασιλεὺς τῆς ἀληθείας ὑπάρχουσιν. Εἰ
[11, 6]	τυγχάνει τῆς τιμῆς ὃν ἂν	ὁ	βασιλεὺς τιμήσῃ. Ὁ μὲν οὖν
[11, 8]	οὐχ ὡς προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ	ὁ	βασιλεὺς τοῖς Μακεδόσιν ἡττήθη καὶ
[11, 6]	ἐλέγξας, ἐνδύεται τὴν πορφύραν, ἣν	ὁ	βασιλεὺς φορῶν ἀεὶ διετέλει, καὶ
[11, 6]	εἴ τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν	ὁ	βασιλεύς, χρήσαιτο καὶ πρὸς τὴν
[11, 3]	μὲν καὶ ὁ οἶνος καὶ	ὁ	βασιλεύς, ᾧ πάντες ὑπακούουσιν, ἀλλὰ
[11, 6]	θυγατέρα. (Ἔθηκε δὲ καὶ νόμον	ὁ	βασιλεὺς ὥστε μηδένα τῶν ἰδίων
[11, 5]	τὰ Ἱεροσόλυμα, τοῦτο προσέταξα, καὶ	ὁ	βουλόμενος ἀπίτω, καθάπερ ἔδοξέν μοι
[11, 8]	λογιζομένων, τὰ ἐναντία τούτων ἐγένετο.	Ὁ	γὰρ Ἀλέξανδρος ἔτι πόρρωθεν ἰδὼν
[11, 6]	εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς Ἰουδαίους·	ὁ	γὰρ ἐκ Μαρδοχαίου φόβος ἠνάγκαζεν
[11, 2]	τὰ πραττόμενα γράφων καὶ Σεμέλιος	ὁ	γραμματεὺς καὶ οἱ τῆς βουλῆς
[11, 2]	γραμμάτων ὁ Ῥάθυμος καὶ Σεμέλιος	ὁ	γραμματεὺς καὶ οἱ τούτοις συντεταγμένοι
[11, 1]	εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ.	Ὁ	δ' ἀριθμὸς αὐτῶν ἐστιν τοσοῦτος·
[11, 8]	τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἀναβαίνειν ἐσπουδάκει.	Ὁ	δ' ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς τοῦτ' ἀκούσας
[11, 8]	καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν.	Ὁ	δ' ἐκεῖνο μὲν αὖθις ὑποστρέφων
[11, 5]	μέλλειν ἤδη κατακλίνεσθαι τὸν βασιλέα.	Ὁ	δ' εὐθὺς ὡς εἶχεν μηδὲ
[11, 6]	νυκτὸς ἐκείνης ἀφαιρεῖται τὸν ὕπνον.	Ὁ	δ' οὐ βουλόμενος ἀργῶς ἀπολέσαι
[11, 6]	ἔχει γέρας αὐτῷ δοθὲν ἀναγεγραμμένον.	Ὁ	δ' ὡς ἔφη μηδὲν εἶναι,
[11, 6]	σφόδρα τῆς ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνης ἀξίως.	ὁ	δὲ Ἀμάνης λογισάμενος, ἣν ἂν
[11, 6]	ἀκλήτων προσιόντων ἐξέτεινεν πρὸς αὐτόν·	ὁ	δὲ ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκίνδυνος ἦν.
[11, 6]	ἔλεγεν ἑξήκοντα πήχεων τὸ ὕψος.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς ἀκούσας οὐκ ἄλλῃ
[11, 5]	ἧς αὐτοῖς γνωρισθήσεται τίς εἴη.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς γράφει πρὸς τοὺς
[11, 5]	ἱεροῦ τὸ λεῖπον προσοι κοδομῆσαι.	ὁ	δὲ βασιλεὺς διδόναι τε τὴν
[11, 6]	αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ γέρας.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς τῇ παραινέσει
[11, 6]	παρὰ πλευρὸν οὖσιν ἀχανὴς ἐπέπεσεν.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς κατὰ βούλησιν οἶμαι
[11, 6]	οὐκ ἂν ὑπομένειν τὸν βίον.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι
[11, 5]	ἔπαθον, εἰ τὸν νόμον διεφύλαττον.	Ὁ	δὲ Ἔζδρας οὕτως ὁρῶν αὐτοὺς
[11, 6]	Καὶ τοῦτο μὲν ἦν ἕτοιμον·	ὁ	δὲ θεὸς κατεγέλα τῆς Ἀμάνου
[11, 4]	μέχρι θρήνων καὶ δακρύων προήγοντο.	Ὁ	δὲ λαὸς ἠγάπα τοῖς παροῦσιν
[11, 6]	περικείμενος οὐδ' αὐτῆς παρακαλούσης ἀπέθετο.	Ὁ	δὲ Μαρδοχαῖος ἐπέδειξε τῷ εὐνούχῳ
[11, 6]	ταραχῇ δ' ἦν ἡ πόλις.	~(Ὁ	δὲ Μαρδοχαῖος μαθὼν τὸ γινόμενον
[11, 6]	ἡμέρας ἑορτάζουσιν προσαγορεύσαντες αὐτὰς φρουρέας.	Ὁ	δὲ Μαρδοχαῖος μέγας τε ἦν
[11, 6]	ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην ὁδὸν ἤνυον.	Ὁ	δὲ Μαρδοχαῖος ὡς ἀναλαβὼν τὴν
[11, 5]	νόμους αὐτοῖς ἀναγνῶναι τοὺς Μωυσέως.	Ὁ	δὲ μέσος τοῦ πλήθους σταθεὶς
[11, 6]	ἐκέλευσεν ἀποθέμενον ἐνδύσασθαι τὴν πορφύραν.	Ὁ	δὲ οὐκ εἰδὼς τἀληθές, ἀλλὰ
[11, 5]	τῆς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καθόδου.	Ὁ	δὲ πᾶς λαὸς τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 6]	μίαν ἔπεμπεν τῷ βασιλεῖ συνεσομένην.	Ὁ	δὲ πλησιάζων εὐθὺς ἀπέπεμπεν πρὸς
[11, 7]	εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυον αὐτόν.	Ὁ	δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη· πῶς
[11, 5]	διὰ τί κατηφὴς εἴη ἀνέκρινεν.	Ὁ	δὲ τοῦ θεοῦ δεηθεὶς χάριν
[11, 5]	Παραδοὺς δὲ ταῦτα τοῖς ἱερεῦσιν	ὁ	Ἔζδρας ἀπέδωκε τῷ θεῷ τὰς
[11, 5]	δυσκόλου προσπεσόντος αὐτοῖς· φθάσας γὰρ	ὁ	Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅτι
[11, 5]	τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν τούτοις	ὁ	Ἔζδρας ἐποίησεν ὀμόσαι τοὺς φυλάρχους
[11, 5]	ἔτους. Καὶ παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν	ὁ	Ἔζδρας οὖσιν ἐκ τοῦ τῶν
[11, 6]	κληθείη πρὸς τοῦ βασιλέως καὶ	ὁ	εἰσερχόμενος πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἀποθνήσκει,
[11, 5]	Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς γῆς	ὁ	Ἔσδρας καὶ τὰς χεῖρας ἀνατείνας
[11, 6]	ἔτι φθέγξασθαι δυνηθέντος, καὶ Σαβουζάνης	ὁ	εὐνοῦχος παρελθὼν κατηγόρει τοῦ Ἀμάνου,
[11, 3]	ἄδικα καὶ ἀπελέγχουσα. (Καταπαύει μὲν	ὁ	Ζοροβάβηλος τὸν περὶ τῆς ἀληθείας
[11, 3]	ὑψηλὸς ὁ οὐρανὸς καὶ ταχὺς	ὁ	ἥλιος, ταῦτα δὲ πάντα κινεῖται
[11, 1]	βιβλίον, ὃ τῆς αὐτοῦ προφητείας	ὁ	Ἡσαίας κατέλιπεν πρὸ ἐτῶν διακοσίων
[11, 6]	οὗπερ εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ	ὁ	θεῖος αὐτῆς ἐκ Βαβυλῶνος εἰς
[11, 6]	αὐτῇ ἡμέρᾳ· ταύτην γὰρ αὐτοῖς	ὁ	θεὸς ἀντὶ ὀλεθρίας σωτήριον πεποίηκεν.
[11, 4]	οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ, βαλὼν αὐτὸν	ὁ	θεὸς ἐπίσχῃ τῆς ἀδικίας. ~(Ταῦθ'
[11, 8]	ἐχρημάτισεν αὐτῷ κατὰ τοὺς ὕπνους	ὁ	θεὸς θαρρεῖν καὶ στεφανοῦντας τὴν
[11, 1]	ὁ βασιλεὺς λέγει· ἐπεί με	ὁ	θεὸς ὁ μέγιστος τῆς οἰκουμένης
[11, 5]	τῷ βασιλεῖ, ὅτι διασώσει αὐτοὺς	ὁ	θεός, οὐ κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν
[11, 1]	οἰκείας εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν	ὁ	θεὸς τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὴν
[11, 2]	Συρίαν καὶ Φοινίκην. (Ἀναγνοὺς δὲ	ὁ	Καμβύσης τὴν ἐπιστολὴν καὶ φύσει
[11, 7]	θεῖον οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ	ὁ	λαὸς δι' αὐτὴν τὴν αἰτίαν
[11, 4]	δὲ ἡμᾶς Νισάν, συνερρύη πᾶς	ὁ	λαὸς ἐκ τῶν κωμῶν εἰς
[11, 8]	δὴ τὸν καιρὸν καὶ Φίλιππος	ὁ	Μακεδόνων βασιλεὺς ἐν Αἰγαῖς ὑπὸ
[11, 8]	τοῦ βασιλέως, ἐπαρθεὶς ταῖς ὑποσχέσεσιν	ὁ	Μανασσῆς παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν
[11, 8]	τὸν ἀδελφὸν τοῦ βωμοῦ, παραγενόμενος	ὁ	Μανασσῆς πρὸς τὸν πενθερὸν Σαναβαλλέτην
[11, 3]	Ἰωσεδέκου τοῦ ἀρχιερέως. Πρὸς τούτοις	ὁ	Μαρδοχαῖος καὶ Σερεβαῖος ἐκ τοῦ
[11, 1]	λέγει· ἐπεί με ὁ θεὸς	ὁ	μέγιστος τῆς οἰκουμένης ἀπέδειξε βασιλέα,
[11, 5]	τοιούτους ἀφιέναι τῆς κολάσεως. (Καὶ	ὁ	μὲν ἐπαύσατο τῶν εὐχῶν· θρηνούντων
[11, 6]	Ἐπεὶ δ' ἐκπεριῆλθον τὴν πόλιν,	ὁ	μὲν Μαρδοχαῖος εἰσῄει πρὸς τὸν
[11, 4]	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ. Καὶ	ὁ	μὲν ναὸς πάσῃ χρησαμένων σπουδῇ
[11, 5]	οἰκοδομοῦντας ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ	ὁ	μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν εἶχεν καὶ
[11, 8]	τὴν σὺν αὐτῷ στρατείαν ἠγάπησαν.	(Ὁ	μὲν οὖν Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος
[11, 6]	ὃν ἂν ὁ βασιλεὺς τιμήσῃ.	Ὁ	μὲν οὖν Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν
[11, 6]	τοῦτο καὶ ἐν τῇ Σούσῃ.	Ὁ	μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ ὁ
[11, 5]	ἡμῖν τοῦ λοιποῦ δια κόνει.	ὁ	μὲν οὖν Νεεμίας προσκυνήσας τῷ
[11, 8]	διεληλυθότων καὶ δύο τῇ Γάζης	ὁ	μὲν Σαναβαλλέτης ἀπέθανεν. Ἀλέξανδρος δ'
[11, 3]	ἀνάγκης οὐδὲν ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι	ὁ	μὲν τρυφῆς ἁπάσης καὶ ἡδονῆς
[11, 3]	τοῦ οἴνου τὰ προειρημένα ἐπαύσατο,	ὁ	μετ' αὐτὸν ἤρξατο λέγειν περὶ
[11, 4]	αἰχμάλωτον μεταγαγὼν εἰς Βαβυλῶνα, Κῦρος	ὁ	μετ' αὐτὸν τῆς Βαβυλωνίας καὶ
[11, 7]	αὐτὴν τὴν αἰτίαν ἐδουλώθη καὶ	ὁ	ναὸς ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν. Βαγώσης
[11, 5]	εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν, ἐδάκρυσεν	ὁ	Νεεμίας ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς τοὺς
[11, 5]	καλὰ καὶ ἐπαίνων ἄξια φιλοτιμησάμενος	ὁ	Νεεμίας ἐτελεύτησεν εἰς γῆρας ἀφικόμενος.
[11, 4]	κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρόν, ὡς	ὁ	νομοθέτης περὶ αὐτῆς διετάξατο, καὶ
[11, 3]	λέγων οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν καὶ	ὁ	οἶνος καὶ ὁ βασιλεύς, ᾧ
[11, 3]	καταλίπῃ διὰ τῆς νυκτὸς αὐτοὺς	ὁ	οἶνος κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν ὧν
[11, 3]	ἐρωτᾷ μὲν τὸν πρῶτον, εἰ	ὁ	οἶνος ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ,
[11, 3]	ἡ γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸς	ὁ	οὐρανὸς καὶ ταχὺς ὁ ἥλιος,
[11, 7]	ἀρχιερέως Ἐλεασίβου τὴν ἀρχιερωσύνην Ἰώδας	ὁ	παῖς αὐτοῦ διεδέξατο. Τελευτήσαντος δὲ
[11, 5]	δὲ τελευτήσαντος παραλαβὼν τὴν βασιλείαν	ὁ	παῖς αὐτοῦ Ξέρξης ἐκληρονόμησεν αὐτοῦ
[11, 8]	Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην Ὀνίας	ὁ	παῖς αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ μὲν
[11, 8]	γένους δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ'	ὁ	παῖς αὐτοῦ τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδρος
[11, 2]	δέσποτα, οἱ παῖδές σου Ῥάθυμος	ὁ	πάντα τὰ πραττόμενα γράφων καὶ
[11, 7]	ἀδελφὸς Μανασσῆς ὄνομα, ᾧ Σαναβαλλέτης	ὁ	πεμφθεὶς εἰς Σαμάρειαν ὑπὸ Δαρείου
[11, 3]	πάντων καὶ βιαιότατον. (Ὡς δὲ	ὁ	πρῶτος ἀποφηνάμενος περὶ τῆς ἰσχύος
[11, 3]	αὐτῷ περὶ τῶν προκειμένων. (Καὶ	ὁ	πρῶτος ἤρξατο λέγειν τὴν τοῦ
[11, 2]	κασιν. τούτων ἀναγνωσθέντων τῶν γραμμάτων	ὁ	Ῥάθυμος καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς
[11, 3]	δὲ τῆς κατηριθμημένης πληθύος ἦν	ὁ	Σαλαθιήλου παῖς Ζοροβάβηλος ἐκ τῶν
[11, 8]	θαρρῶν ἤδη περὶ τῶν προκειμένων	ὁ	Σαναβαλλέτης αὐτῷ λόγους προσέφερεν δηλῶν,
[11, 8]	Ἡσθεὶς δὲ τῇ Δαρείου καταβάσει	ὁ	Σαναβαλλέτης εὐθὺς ἔλεγεν τῷ Μανασσῇ
[11, 8]	~(Νομίσας δὲ καιρὸν ἐπιτήδειον ἔχειν	ὁ	Σαναβαλλέτης τῆς ἐπιβολῆς Δαρείου μὲν
[11, 8]	Ἀλεξάνδρου πᾶσαν εἰσενεγκάμενος σπουδὴν ᾠκοδόμησεν	ὁ	Σαναβαλλέτης τὸν ναὸν καὶ ἱερέα
[11, 8]	ἀρχὴν ἐδήλου, νομίσας αὐτὸς εἶναι	ὁ	σημαινόμενος τότε μὲν ἡσθεὶς ἀπέλυσε
[11, 4]	τε Ζοροβαβήλου καὶ τοῦ ἀρχιερέως	ὁ	Σισίννης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
[11, 4]	μαθόντες οὖν ἐκ τῆς ἐπιστολῆς	ὁ	Σισίννης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
[11, 7]	ἐμιάνθη ὑπὸ Περσῶν. Βαγώσης δὲ	ὁ	στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς, ὅτι Ἰωάννης
[11, 7]	παρέλαβεν, δι' ὃν καὶ Βαγώσης	ὁ	στρατηγὸς τοῦ ἄλλου> Ἀρταξέρξου τὸν
[11, 5]	μὲν οἰκοδόμος μάχαιραν εἶχεν καὶ	ὁ	τὴν ὕλην παρακομίζων, θυρεοὺς δ'
[11, 3]	τῶν γυναικῶν καὶ τῆς ἀληθείας	ὁ	τρίτος Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο
[11, 4]	τοῦ χρόνου, ἀφ' οὗ Σαλμανασσάρης	ὁ	τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς ἐκ τῆς
[11, 2]	Περσίδος καὶ Μηδικῆς ἀγαγὼν Σαλμανασσάρης	ὁ	τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς κατῴκισεν ἐν
[11, 7]	τὸν βίον διαδέχεται τὴν ἀρχιερωσύνην	ὁ	υἱὸς αὐτοῦ Ἰαδδοῦς. ἦν δὲ
[11, 3]	τοῦτ' ἔφη, τοὐμὸν αἴτημά ἐστιν,	ὅ	μοι νῦν ἐπιτρέπεις αἰτήσασθαι κριθέντι
[11, 4]	ἀπὸ Βαβυλῶνος αὐτῶν ἐξόδου περιπέμψαντες	ὅ	τε ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς καὶ Ζοροβάβηλος
[11, 3]	στολήν, ᾗ θεραπεύουσι τὸν θεὸν	ὅ	τε ἀρχιερεὺς καὶ οἱ ἱερεῖς,
[11, 6]	τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε ποιεῖν αὐτοὺς	ὅ	τι βούλεται. Τυχὼν δὲ ὧν
[11, 6]	ἀλλ' ἐπιτρέπειν αὐτοῖς καὶ πρὸς	ὃ	βούλεται τῶν κατακειμένων ἕκαστος φιλοφρονεῖσθαι.
[11, 3]	τοὺς φόρους τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν.	Ὃ	δ' ἂν οὗτος εἴπῃ καὶ
[11, 8]	γὰρ αὐτοῖς δώσειν κλήρους γῆς·	ὃ	καὶ μετ' ὀλίγον ἐποίησεν ἐν
[11, 3]	τρέφουσαι, καθόλου δ' οὐδέν ἐστιν,	ὃ	μὴ παρ' αὐτῶν ἔχομεν· καὶ
[11, 1]	ἔγνω Κῦρος ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον,	ὃ	τῆς αὐτοῦ προφητείας ὁ Ἡσαίας
[11, 8]	Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρους,	ὃ	τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν ὀρῶν
[11, 6]	ἐπίδειξιν ποιήσασθαι, ἐπὶ ἡμέρας ἑκατὸν	ὀγδοήκοντα.	Ἔπειτα τὰ ἔθνη καὶ τοὺς
[11, 5]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἀνῳκοδομήθη τὸ τεῖχος,	ὀγδόῳ	καὶ εἰκοστῷ τῆς Ξέρξου βασιλείας
[11, 5]	Σούσων, ξένων τινῶν ἀπὸ μακρᾶς	ὁδοιπορίας	εἰς τὴν πόλιν εἰσιόντων ἐπακούσας
[11, 6]	διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες τὴν προκειμένην	ὁδὸν	ἤνυον. Ὁ δὲ Μαρδοχαῖος ὡς
[11, 5]	καὶ τοῦ μηδὲν κατὰ τὴν	ὁδὸν	παθεῖν ἄτοπον ἢ πρὸς τῶν
[11, 2]	τειχῶν ἀπολαβούσης ἀποκλείεταί σοι ἡ	ὁδὸς	ἡ ἐπὶ κοίλην Συρίαν καὶ
[11, 5]	Ἱεροσολύμων αἰχμαλώτους ἀπῆχθαι καὶ τὰς	ὁδοὺς	πλήρεις εὑρίσκεσθαι καθ' ἡμέραν νεκρῶν,
[11, 6]	καὶ τὰς κατηγγελμένας αὐτοῖς συμφορὰς	ὀδυρόμενοι.	Ὡς δ' ἀπήγγειλάν τινες τῇ
[11, 8]	καὶ τὴν Περσῶν παραδώσειν ἀρχήν.	ὅθεν	ἄλλον μὲν οὐδένα θεασάμενος ἐν
[11, 6]	ἐκείνου τοῦ σταυροῦ κρεμασθέντα ἀποθανεῖν.	ὅθεν	ἐπέρχεταί μοι τὸ θεῖον θαυμάζειν
[11, 6]	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς συναθροισθέντες εὐωχήθησαν.	ὅθεν	καὶ νῦν οἱ ἐν τῇ
[11, 8]	δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς ὅρκους·	ὅθεν	πονικώτερον χρησάμενος τῇ πολιορκίᾳ λαμβάνει
[11, 4]	κεκοσμημένοι καὶ οἱ Λευῖται καὶ	οἱ	Ἀσάφου παῖδες ἀναστάντες ὕμνουν τὸν
[11, 6]	σατραπειῶν καὶ οἱ τύραννοι καὶ	οἱ	βασιλεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εἶχον
[11, 3]	ἃ θέλουσιν, τούτων δ' ἄρχουσιν	οἱ	βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν·
[11, 3]	ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ, εἰ	οἱ	βασιλεῖς, τὸν τρίτον δέ, εἰ
[11, 4]	πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ ὀλιγαρχίας·	οἱ	γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων
[11, 6]	τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ	οἱ	γραμματεῖς εἶχον ἐν τιμῇ τοὺς
[11, 1]	ναοῦ κατασκευὴν οἱ μὲν χρυσὸν	οἱ	δ' ἄργυρον οἱ δὲ βοσκημάτων
[11, 6]	τοῖς. Φίλοις τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο.	Οἱ	δ' οὐκέτ' ἀμύνασθαι τὸν Μαρδοχαῖον
[11, 5]	ἀπ' ἀρχομένης ἡμέρας ἕως μεσημβρίας·	οἱ	δὲ ἀκούσαντες ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων
[11, 3]	εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως.	Οἱ	δὲ ἀκούσαντες εὐχαριστοῦσι μὲν τῷ
[11, 6]	ἐν ταύτῃ τοὺς ἐχθροὺς ἀπολέσωσιν.	Οἱ	δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν καὶ
[11, 1]	μὲν χρυσὸν οἱ δ' ἄργυρον	οἱ	δὲ βοσκημάτων πλῆθος σὺν ἵπποις.
[11, 4]	αὐτὸν εὐλογίαν Δαυίδης κατέδειξε πρῶτος.	Οἱ	δὲ ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ
[11, 2]	καὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευήν.	Οἱ	δὲ καὶ χρήμασιν διαφθαρέντες ὑπ'
[11, 6]	βασιλεὺς μηδὲν ἀντιλέγειν Ἐσθῆρι δυνάμενος·	οἱ	δὲ πάλιν συστραφέντες τῇ τετράδι
[11, 5]	δὲ αὐτοῖς ἀποπεμψαμένους τὰς γυναῖκας.	Οἱ	δὲ ποιήσειν μὲν τοῦτο πάντες
[11, 4]	Δαρείου χρόνοις ἐν τούτοις ὑπῆρχεν.	(Οἱ	δὲ Σαμαρεῖς ἀπεχθῶς πρὸς αὐτοὺς
[11, 5]	φυλακὴν τοῦ μηδὲν ὅμοιον συμπεσεῖν.	Οἱ	δὲ ταῦτα Ἔζδρα παραινοῦντος ἑορτάζειν
[11, 5]	τὰ γράμματα τοῦ βασιλέως ἀπέδωκεν.	Οἱ	δὲ τὸ προσταχθὲν ὑπ' αὐτοῦ
[11, 3]	βασιλεῖς καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔχουσιν·	οἱ	δὲ τοῦ κρατίστου καὶ ἰσχυροτάτου
[11, 8]	ἐπέβαλεν, καθὼς ἐν ἄλλοις δεδήλωται.	(Οἱ	δὲ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πρεσβύτεροι δεινοπαθοῦντες
[11, 2]	σε δεῖ, βασιλεῦ, ὅτι Ἰουδαῖοι	οἱ	εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες ἐληλύθασιν εἰς
[11, 5]	οἱ σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες	οἱ	ἐν Βαβυλῶνι μένοντες Ἰσραηλῖται. Παραδοὺς
[11, 8]	Ἑβραῖοι μὲν εἶναι, χρηματίζειν δ'	οἱ	ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι, πάλιν αὐτοὺς
[11, 6]	ἑορτάσιμον ἐποίησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ	οἱ	ἐν Σούσοις Ἰουδαῖοι τὴν τετράδα
[11, 6]	οὕτως τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως	οἱ	ἐν Σούσοις ὄντες Ἰουδαῖοι κοινὴν
[11, 2]	Κύρου παιδὸς τὴν βασιλείαν παραλαβόντος	οἱ	ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ καὶ
[11, 6]	δ' αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίησαν	οἱ	ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰουδαῖοι, ἐν
[11, 8]	αὐτὸς μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες	οἱ	ἐν τῇ Ἀσίᾳ μηδ' εἰς
[11, 5]	Μωαβῖται καὶ Σαμαρεῖται καὶ πάντες	οἱ	ἐν τῇ κοίλῃ> Συρίᾳ νεμόμενοι
[11, 6]	συναθροισθέντες εὐωχήθησαν. ὅθεν καὶ νῦν	οἱ	ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ἰουδαῖοι πάντες
[11, 2]	γεγενημένη, καὶ στάσεις καὶ πολέμους	οἱ	ἐνοικοῦντες πραγματευσάμενοι, καὶ βασιλεῖς αὐτῶν
[11, 4]	θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα, καθὼς	οἱ	ἱερεῖς ἀξιοῦσιν, ἵνα μὴ διαλείπωσιν
[11, 1]	Βενιαμίτιδος οἵ τε Λευῖται καὶ	οἱ	ἱερεῖς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Πολλοὶ
[11, 3]	θεὸν ὅ τε ἀρχιερεὺς καὶ	οἱ	ἱερεῖς, ἐκ τῶν ἰδίων γίνεσθαι,
[11, 1]	ταῦτα κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους	οἱ	ἱερεῖς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ προσφέροντες
[11, 5]	Ἱεροσόλυμα, ἵνα τρέφεσθαι διηνεκῶς ἔχοντες	οἱ	ἱερεῖς καὶ Λευῖται μὴ καταλείπωσι
[11, 4]	δὲ τοῦ ἱεροῦ μετὰ σαλπίγγων	οἱ	ἱερεῖς ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι
[11, 4]	οἶνον καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν	οἱ	ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται δὲ ὑπὲρ
[11, 4]	ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος· ᾠκοδομήκεσαν γὰρ	οἱ	Ἰουδαῖοι καὶ τὰς ἐν κύκλῳ
[11, 5]	οἰκοδομίαν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ	οἱ	Ἰουδαῖοι πρὸς τὸ ἔργον παρεσκευάζοντο.
[11, 6]	τῷ θεῷ. Διὰ ταῦτα μὲν	οἱ	Ἰουδαῖοι τὰς προειρημένας ἡμέρας ἑορτάζουσιν
[11, 3]	πύργους κελεύουσιν, καὶ κτείνεσθαι δ'	οἱ	κελευσθέντες καὶ κτείνειν ὑπομένουσιν, ἵνα
[11, 6]	καλεῖται κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρος,	οἱ	κομίσαντες τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα
[11, 3]	τὴν Περσῶν ἀρχὴν ἐνιαυτῷ κατέσχον	οἱ	λεγόμενοι ἑπτὰ οἶκοι τῶν Περσῶν
[11, 4]	νόμους οἵ τε ἱερεῖς καὶ	οἱ	Λευῖται θυρωροὺς ἐφ' ἑκάστου πυλῶνος·
[11, 3]	οὖν οἵ τε ἱερεῖς καὶ	οἱ	Λευῖται καὶ μέρος τι τοῦ
[11, 4]	ταῖς συνήθεσι στολαῖς κεκοσμημένοι καὶ	οἱ	Λευῖται καὶ οἱ Ἀσάφου παῖδες
[11, 8]	μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς καὶ	οἱ	λοιποὶ τοῦτο ποιήσαντος κατεπλάγησαν καὶ
[11, 6]	καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν, ὡς	οἱ	μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν,
[11, 5]	μὴ καταλείπωσι τὴν θρησκείαν. Καὶ	οἱ	μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν οἷς Νεεμίας
[11, 6]	ἡμέραν, ἵνα τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν.	(Οἱ	μὲν οὖν ἱππεῖς οἱ τὰς
[11, 3]	Ἰουδαίων πλῆθος μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ	οἱ	μὲν οὕτως ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης
[11, 8]	Ἀλέξανδρον ἀσπασαμένων καὶ κυκλωσαμένων αὐτόν,	οἱ	μὲν τῆς Συρίας βασιλεῖς καὶ
[11, 4]	διάνοιαν εὐμενῆ κατέστησεν αὐτοῖς. Καὶ	οἱ	μὲν ὑπὲρ τούτων ἐπιδαψιλευόμενοι ταῖς
[11, 1]	εἰς τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν	οἱ	μὲν χρυσὸν οἱ δ' ἄργυρον
[11, 5]	κείμενος. Συνέτρεχον οὖν πρὸς αὐτὸν	οἱ	μέτριοι πάντες κλαίοντες καὶ αὐτοὶ
[11, 3]	πολέμου τῷ βασιλεῖ κομίζουσιν. Καὶ	οἱ	μὴ στρατευόμενοι δὲ ἀλλὰ> γῆν
[11, 2]	ἐπιστολὴν Καμβύσῃ δηλοῦσαν τάδε· δέσποτα,	οἱ	παῖδές σου Ῥάθυμος ὁ πάντα
[11, 6]	μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους, ὅπως	οἱ	πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ ἡμέρᾳ
[11, 5]	ἔστησεν ποδῶν προστάξας, ἂν ἐπιφανῶσιν	οἱ	πολέμιοι, τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ,
[11, 4]	καὶ Λευῖται καὶ τῶν πατριῶν	οἱ	πρεσβύτεροι τὸν πρότερον ναὸν> ταῖς
[11, 4]	βασιλέων τούτων ἄρχοντες αὐτοὺς διεῖπον	οἱ	προσαγορευόμενοι κριταὶ καὶ μόναρχοι, καὶ
[11, 7]	τὸ γένος, ἐξ ὧν καὶ	οἱ	Σαμαρεῖς εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν οὖσαν
[11, 8]	αὑτοὺς Ἰουδαίους ὁμολογεῖν. Εἰσὶν γὰρ	οἱ	Σαμαρεῖς τοιοῦτοι τὴν φύσιν, ὡς
[11, 4]	δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων ἀκούσαντες	οἱ	Σαμαρεῖται, ἐτύγχανον γὰρ ἀπεχθανόμενοι τῇ
[11, 4]	οἱ Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν	οἱ	Σαμαρεῖται ταύτην ἔχουσιν, ἠγανάκτησαν καὶ
[11, 8]	Ἱεροσολύμων. Ἐπαινέσαντος δὲ αὐτοὺς Ἀλεξάνδρου	οἱ	Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ
[11, 5]	γὰρ ἐδωρήσατο ὁ βασιλεὺς καὶ	οἱ	σύμβουλοι αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ
[11, 4]	τοῦ ἀρχιερέως ὁ Σισίννης καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ τὴν μὲν οἰκοδομίαν
[11, 4]	τῆς ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ τὴν τοῦ βασιλέως
[11, 5]	οἵ τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ	οἱ	συνοικοῦντες ταῖς ἀλλοφύλοις παραγενέσθωσαν λαβόντες
[11, 6]	μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν οὖν ἱππεῖς	οἱ	τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες εὐθὺς ἐξορμήσαντες
[11, 2]	καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ	οἱ	τῆς βουλῆς τῆς ἐν Συρίᾳ
[11, 6]	ἔτι πρὸς ἀλλήλους ὁμιλούντων ἧκον	οἱ	τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι τὸν Ἀμάνην
[11, 1]	οὐ θέλοντες. Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς	οἱ	τοῦ βασιλέως φίλοι πάντες ἐβοήθουν
[11, 2]	καὶ Σεμέλιος ὁ γραμματεὺς καὶ	οἱ	τούτοις συντεταγμένοι παραχρῆμα ἐπιπηδήσαντες ἵπποις
[11, 6]	δὲ ἄρχοντες τῶν σατραπειῶν καὶ	οἱ	τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς καὶ
[11, 1]	Κύρου καταγγείλαντος τοῖς Ἰσραηλίταις ἐξώρμησαν	οἱ	τῶν δύο φυλῶν ἄρχοντες τῆς
[11, 4]	καὶ Ἰησοῦς ὁ ἀρχιερεὺς καὶ	οἱ	τῶν πατριῶν ἡγεμόνες τῶν Ἰσραηλιτῶν
[11, 5]	ἅπερ ηὐξάμην ἐγώ τε καὶ	οἱ	φίλοι· καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον
[11, 6]	δ' αὐτὸν οὕτως ἔχοντα χαλεπῶς	οἱ	φίλοι συνεβούλευον τὴν μὲν τῆς
[11, 4]	σέβειν τὸν θεόν. ~(Ταῦτ' ἀκούσαντες	οἱ	Χουθαῖοι, τὴν γὰρ προσηγορίαν οἱ
[11, 5]	οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ'	οἵ	τε ἡγεμόνες τούτοις καὶ οἱ
[11, 4]	δὲ Μακεδόσιν Δύστρος, προσφέρουσιν θυσίας	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ Λευῖται καὶ
[11, 3]	δὲ πεντακισχιλίας. Οὕτως μὲν οὖν	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
[11, 4]	τε κατὰ τοὺς Μωυσέως νόμους	οἵ	τε ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται
[11, 1]	ἄρχοντες τῆς Ἰούδα καὶ Βενιαμίτιδος	οἵ	τε Λευῖται καὶ οἱ ἱερεῖς
[11, 6]	εἰσιόντα πρὸς τὸν βασιλέα προσεκύνουν	οἵ	τε ξένοι καὶ Πέρσαι ταύτην
[11, 4]	καὶ πασῶν τῶν ἁγίων ἑορτῶν,	οἵ	τε πεποιημένοι τὰς εὐχὰς ἀπεδίδοσαν
[11, 3]	καὶ τέκνοις καὶ ὑποζυγίοις ἐπελέξαντο,	οἳ	Δαρείου συμπέμψαντος ἕως τῶν Ἱεροσολύμων
[11, 3]	τοῦ πλήθους κεκριμένοι ἄρχοντες ἦσαν,	οἳ	καὶ συνεβάλοντο μνᾶς μὲν χρυσίου
[11, 5]	τῶν Λευιτῶν καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν,	οἳ	καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ
[11, 3]	πάντων μὲν εἶπεν ἀνθρώπους περικρατεῖν,	οἳ	καὶ τὴν γῆν καταναγκάζουσιν καὶ
[11, 3]	δὲ τὴν τῶν μάγων ἀναίρεσιν,	οἳ	μετὰ τὸν Καμβύσου θάνατον τὴν
[11, 6]	καὶ τοὺς ἑπτὰ τῶν Περσῶν,	οἳ	τὴν τῶν νόμων ἐξήγησιν ἔχουσι
[11, 6]	φυλακῇ τῶν παρὰ Πέρσαις νόμων,	οἳ	τοῖς ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας
[11, 6]	κρίνειν δ' ὅσα τις αὐτὸς	οἶδεν	πεπραγμένα, καὶ κολάζειν μὲν ἂν
[11, 5]	ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν εἰς τὰ	οἰκεῖα	μετὰ ὕμνων τοῦ θεοῦ τῆς
[11, 5]	πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν	οἰκείαν	γῆν ἀποκαταστήσαντα καὶ τοὺς Περσῶν
[11, 1]	τὸν λαὸν ἡμῶν ἐκ τῆς	οἰκείας	εἰς Βαβυλῶνα συνέπεσεν, ἠλέησεν ὁ
[11, 6]	ἐπαινέσας τὴν γνώμην προσέταξεν τοῖς	οἰκέταις	ξύλον ἑτοιμασαμένους στῆσαι τοῦτο ἐν
[11, 6]	τοῦτο γὰρ αὐτῷ πυνθανομένῳ τὸν	οἰκέτην	εἰπεῖν, ὅτε καλέσων αὐτὸν ἐπὶ
[11, 6]	καὶ Θεοδοσίτου Βαρνάβαζος τῶν εὐνούχων	οἰκέτης	τοῦ ἑτέρου τὸ γένος ὢν
[11, 6]	καὶ πυθόμενος παρά τινος τῶν	οἰκετῶν,	ἐπὶ τίνα τοῦτον ἦσαν ἑτοιμασάμενοι,
[11, 5]	δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ τῶν	οἰκετῶν	συλλήψεσθαι πρὸς τὴν οἰκοδομίαν διέλυσε
[11, 6]	τὸν σταυρὸν ἐν τῇ Ἀμάνου	οἰκίᾳ	πεπηγότα, ὃν ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν,
[11, 5]	μένειν ἐν αὐτῇ κατασκευάσας τὰς	οἰκίας	αὐτοῖς ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων·
[11, 6]	ὡς εὕροι σταυρὸν ἐπὶ τῆς	οἰκίας	αὐτοῦ παρεσκευασμένον ἐπὶ Μαρδοχαῖον τοῦτο
[11, 2]	προσέταξα μὴ συγχωρεῖν τοῖς Ἰουδαίοις	οἰκοδομεῖν	τὴν πόλιν, μὴ ἐπὶ πλέον
[11, 4]	Καμβύσου, δι' ὧν ἐκώλυσεν ἐκεῖνος	οἰκοδομεῖν	τὸν ναόν, μαθὼν παρ' αὐτῶν
[11, 2]	πλῆθος ἐπαγόμενοι πολύ, καὶ διεκώλυσαν	οἰκοδομεῖν	τοὺς Ἰουδαίους τὴν πόλιν καὶ
[11, 4]	εἰς τὸν ἴδιον ἀποκατασταθῆναι ναὸν	οἰκοδομηθέντα.	Τοῦτο γὰρ ἐπέστειλεν ἐν τάχει
[11, 4]	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τὸν ναὸν	οἰκοδομηθῆναι	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ τὸ
[11, 4]	τε καὶ ἡγεμόσιν αὐτῶν ἐπιτρέψουσιν	οἰκοδομηθῆναι	τὸν ναόν. Καὶ συλλαβέσθαι δὲ
[11, 3]	σὺν αὐτῷ μέλλοντας ἐπὶ τὴν	οἰκοδομὴν	ἐξιέναι τοῦ ναοῦ. Ἐπέστειλε δὲ
[11, 5]	(Ἀκούσαντες δὲ τὴν τῶν τειχῶν	οἰκοδομὴν	σπευδομένην Ἀμμανῖται καὶ Μωαβῖται καὶ
[11, 2]	Ἰουδαίους ἀμελὲς καὶ ῥᾴθυμον τῆς	οἰκοδομῆς·	Κύρῳ γὰρ περί τε ἄλλους
[11, 3]	βασιλείαν· αὕτη δ' ἂν εἴη	οἰκοδομῆσαι	μὲν Ἱεροσόλυμα, κατασκευάσαι δὲ ἐν
[11, 1]	εἰς τὴν ἰδίαν γῆν καὶ	οἰκοδομῆσαί	μου τὸν ναόν. Ταῦτα Ἡσαίας
[11, 4]	τοῖς παροῦσιν καὶ τῷ μόνον	οἰκοδομῆσαι	τὸ ἱερὸν τοῦ πρότερον ὄντος
[11, 1]	πόλιν ἀνακτίζειν καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομῆσαι	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις τοῦ θεοῦ
[11, 4]	Βαβυλωνίας καὶ Περσίδος βασιλεὺς ἔγραψεν	οἰκοδομῆσαι	τὸν ναόν, καὶ πάνθ' ὅσα
[11, 8]	αὐτοῦ τῇ θυγατρί, καὶ λέγοντος	οἰκοδομήσειν	ναὸν ὅμοιον ὄντα τῷ ἐν
[11, 1]	ἀποκαταστήσει γῆν καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομήσουσι	καὶ τῆς ἀρχαίας ἀπολαύσουσιν εὐδαιμονίας,
[11, 1]	καὶ ὅτι τὸν ναὸν αὐτοῦ	οἰκοδομήσω	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ
[11, 1]	θεμελίους βάλωνται τοῦ ναοῦ καὶ	οἰκοδομήσωσιν	αὐτὸν ὕψος μὲν ἑξήκοντα πηχῶν
[11, 2]	τοῦ ναοῦ καὶ περὶ τὴν	οἰκοδομίαν	αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων, τὰ πέριξ
[11, 5]	τῶν οἰκετῶν συλλήψεσθαι πρὸς τὴν	οἰκοδομίαν	διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. Καὶ οἱ
[11, 5]	εἰδότας, καὶ ὅτι πρὸς τὴν	οἰκοδομίαν,	εἰ μάθοιεν περὶ ταύτην ἡμᾶς
[11, 5]	καὶ χορηγίας τῆς εἰς τὴν	οἰκοδομίαν	ἐπεστάλκει. (Γενόμενος οὖν ἐν Βαβυλῶνι
[11, 4]	οἱ σὺν αὐτῷ τὴν μὲν	οἰκοδομίαν	ἐπισχεῖν οὐ διέγνωσαν ἕως ἂν
[11, 3]	προσέτι τάλαντα πεντήκοντα εἰς τὴν	οἰκοδομίαν	τοῦ ἱεροῦ δοθῆναι. Θύειν τε
[11, 4]	εἴ τις ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν	οἰκοδομίαν	τοῦ ναοῦ, βαλὼν αὐτὸν ὁ
[11, 4]	ὡς ἐνοχλοῦντας αὐτοῖς πρὸς τὴν	οἰκοδομίαν	τοῦ ναοῦ καὶ μὴ χορηγοῦντας
[11, 1]	αὐτοῖς καὶ ἄργυρον εἰς τὴν	οἰκοδομίαν	τοῦ ναοῦ καὶ πρὸς τούτοις
[11, 5]	μήτε νυκτὸς αὐτοὺς ἀνιέναι τῆς	οἰκοδομίας,	ἀλλὰ πάσῃ σπουδῇ χρωμένους συνέχειν
[11, 5]	ὑφ' ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ τῆς	οἰκοδομίας	ἀπέστησαν. Τὸν δὲ Νεεμίαν οὐδὲν
[11, 4]	πρὸς αὐτοὺς ἔφασαν τῆς μὲν	οἰκοδομίας	αὐτοῖς ἀδύνατον εἶναι κοινωνεῖν, αὐτῶν
[11, 5]	τῷ θεῷ ὑπὲρ τῆς τούτων	οἰκοδομίας	καὶ διῆγον ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ
[11, 4]	τοῖς προφήταις ἐντεταμένως εἴχοντο τῆς	οἰκοδομίας	μηδεμίαν ἡμέραν ἀνιέμενοι. (Δαρεῖος δὲ
[11, 5]	Συρίᾳ κατῳκημένα τῆς τῶν τειχῶν	οἰκοδομίας	πέρας ἔχειν ἀκουσθείσης ἐδυσφόρει. Νεεμίας
[11, 4]	τὸν ναὸν καὶ κοινωνῆσαι τῆς	οἰκοδομίας·	σεβόμεθα γὰρ οὐκ ἔλαττον ἐκείνων
[11, 4]	κελεύσας ἀναβάντα εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι πρόνοιαν. Ὃς
[11, 4]	μηνός. ἤρξαντο δὲ καὶ τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ πολλὰ τοῖς τε
[11, 1]	Ἀβεσσάρῳ, ὅπως φυλάττῃ μέχρι τῆς	οἰκοδομίας	τοῦ ναοῦ, τελεσθέντος δὲ αὐτοῦ
[11, 5]	περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ μὲν	οἰκοδόμος	μάχαιραν εἶχεν καὶ ὁ τὴν
[11, 5]	τείχη. Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς τοὺς	οἰκοδομοῦντας	ὅπλα περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ
[11, 2]	πόλιν τὴν ἀποστάτιν καὶ πονηρὰν	οἰκοδομοῦσιν	καὶ τὰς ἀγορὰς αὐτῆς καὶ
[11, 4]	ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς συγχωρήσαντος οὕτως	οἰκοδομοῦσιν	τὸν ναόν, ὡς φρούριον μᾶλλον
[11, 6]	δὲ διὰ σοφίαν καὶ τὸν	οἴκοθεν	αὐτοῦ νόμον οὐ προσκυνοῦντος ἄνθρωπον,
[11, 3]	τε περὶ αὐτὸν καὶ τοὺς	οἴκοι	γεγονότας καὶ τοὺς τῶν Μήδων
[11, 3]	ἐνιαυτῷ κατέσχον οἱ λεγόμενοι ἑπτὰ	οἶκοι	τῶν Περσῶν τὸν Ὑστάσπου παῖδα
[11, 6]	αὐτὴν δὲ καὶ τὸν πατρῷον	οἶκον	αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὀλιγωρηθέντων διαφθαρήσεσθαι.
[11, 3]	ὑφαίνουσιν ἡμῖν καὶ τὰ κατ'	οἶκον	διὰ ταύτας ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς
[11, 6]	περὶ τῶν Ἰουδαίων τοῖς τε	οἰκονόμοις	καὶ ἄρχουσιν ἀπὸ Ἰνδικῆς ἕως
[11, 5]	δεκαδύο. Τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως	οἰκονόμοις	καὶ τοῖς ἐπάρχοις τῆς κοίλης
[11, 6]	καὶ νῦν οἱ ἐν τῇ	οἰκουμένῃ	Ἰουδαῖοι πάντες τὰς ἡμέρας ταύτας
[11, 6]	δὲ περιπέμψαντα καθ' ὅλην τὴν	οἰκουμένην	παρθένους εὐπρεπεῖς, ὧν τὴν προκριθεῖσαν
[11, 6]	κατὰ τῆς ὑπ' αὐτοῦ βασιλευομένης	οἰκουμένης,	ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν
[11, 1]	ὁ θεὸς ὁ μέγιστος τῆς	οἰκουμένης	ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον εἶναι,
[11, 6]	καὶ πάσης ἧς ἐβουλήθην κρατήσας	οἰκουμένης	καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας
[11, 2]	τοῖς λοιποῖς τοῖς συντασσομένοις καὶ	οἰκοῦσιν	ἐν Σαμαρείᾳ καὶ Φοινίκῃ τάδε
[11, 5]	τοὺς Περσῶν βασιλέας ἀναγκάσαντα> λαβεῖν	οἶκτον	αὐτῶν, καὶ συγγνωμονῆσαι τοῖς νῦν
[11, 6]	βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον ἐν οὕτως	οἰκτρῷ	σχήματι πρὸ τῆς αὐλῆς ἑστῶτα,
[11, 6]	Ὁ δὲ βασιλεὺς κατὰ βούλησιν	οἶμαι	τοῦ θεοῦ τὴν διάνοιαν μετέβαλεν
[11, 5]	δ' αὐτῷ κρίναντος αὐτὸν ἄξιον	οἶμαι	τοῦ θεοῦ τῶν βουληθέντων διὰ
[11, 4]	ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν τοῦ κατασκαφέντος	οἰμωγή.	(Τῆς δὲ βοῆς τῶν σαλπίγγων
[11, 3]	φυτεύσαντας ἀμπέλους, αἳ ποιοῦσιν τὸν	οἶνον,	γυναῖκές εἰσιν αἱ τίκτουσαί τε
[11, 4]	καὶ σεμίδαλιν καὶ ἔλαιον καὶ	οἶνον	καὶ τἆλλα, ὅσα ἂν οἱ
[11, 3]	Τούτοις ἐγὼ τεκμαιρόμενος εὑρίσκω τὸν	οἶνον	ὑπερκρατοῦντα πάντων καὶ βιαιότατον. (Ὡς
[11, 3]	οὕτως· ἰσχυρὸς μὲν καὶ ὁ	οἶνος	καὶ ὁ βασιλεύς, ᾧ πάντες
[11, 3]	διὰ τῆς νυκτὸς αὐτοὺς ὁ	οἶνος	κοιμωμένους, ἀνίστανται μηθὲν ὧν ἔπραξαν
[11, 3]	μὲν τὸν πρῶτον, εἰ ὁ	οἶνος	ὑπερισχύει, τὸν δεύτερον δέ, εἰ
[11, 3]	πρῶτος ἤρξατο λέγειν τὴν τοῦ	οἴνου	δύναμιν οὕτως αὐτὴν ἐμφανίζων· ἄνδρες
[11, 1]	προγόνων εἰθισμένην τιμὴν κτηνῶν καὶ	οἴνου	καὶ ἐλαίου δραχμὰς εἴκοσιν μυριάδας
[11, 3]	ἀποφηνάμενος περὶ τῆς ἰσχύος τοῦ	οἴνου	τὰ προειρημένα ἐπαύσατο, ὁ μετ'
[11, 3]	εἶπεν, ἐγὼ τὴν ἰσχὺν τοῦ	οἴνου	τεκμαιρόμενος πάντα ὑπερβάλλουσαν εὑρίσκω τούτῳ
[11, 5]	(Τῶν δ' αἰχμαλωτισθέντων τις Ἰουδαίων	οἰνοχόος	τοῦ βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας ὄνομα
[11, 6]	μὲν οὖν Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν	οἰόμενος	εἰς αὐτὸν ἥξειν τοῦτο τὸ
[11, 8]	παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην	οἰόμενος	ἕξειν Δαρείου δόντος· καὶ γὰρ
[11, 7]	τὴν αὐτοῦ θυγατέρα Νικασὼ καλουμένην,	οἰόμενος	τὴν ἐπιγαμίαν ὅμηρον αὐτῷ γενήσεσθαι
[11, 6]	ἡγεμόνας αὐτῶν ὑποδεξάμενος ἑστιᾷ πολυτελῶς,	οἷον	εἰκὸς παρὰ βασιλεῖ τοῦ πλούτου
[11, 4]	τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἱερέων ἐφ'	οἷς	ἐδόκουν ἐλαττοῦσθαι τὸν ναὸν τοῦ
[11, 6]	ὑπέσχετο μηδὲν ἄχαρι αὐτὴν μηδ'	οἷς	ἐσπούδακεν ἐναντίον ἔσεσθαι, γράφειν δὲ
[11, 6]	προσέχειν ἔτι τοῦ λοιποῦ μηδ'	οἷς	ἕτεροι πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ'
[11, 6]	λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ' ἀδυνάτοις	οἷς	ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν
[11, 6]	βοηθεῖν αὐτοῖς, ὅπως τοὺς ἐν	οἷς	ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς ἀμύνωνται,
[11, 6]	τὴν ὕβριν, ἀλλὰ πᾶσι Πέρσαις,	οἷς	κινδυνεύεται καταφρονουμένοις ὑπὸ τῶν γυναικῶν
[11, 5]	Καὶ οἱ μὲν ἡδέως ὑπήκουσαν	οἷς	Νεεμίας διετάξατο, πολυανθρωποτέραν δὲ τὴν
[11, 6]	τῆς ἐκ τῶν προαπεσταλμένων τιμωρίας,	οἷς	ποιήσετε καλῶς μὴ προσέχοντες, ἀλλὰ
[11, 3]	καὶ τοῖς Λευίταις τὰ ὄργανα,	οἷς	ὑμνοῦσι τὸν θεόν, καὶ τοῖς
[11, 4]	βασανίζων αὑτὸν ὡς ἐπ' ἐλάττοσιν	οἷς	ὑπελάμβανεν. Ὑπερεφώνει δὲ τὸν τῶν
[11, 3]	ἦν μυριάδες τετρακόσιαι ἑξηκονταδύο καὶ	ὀκτακισχίλιοι,	Λευῖται δὲ τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα,
[11, 8]	Δαρείου μὲν ἀπέγνω, λαβὼν δὲ	ὀκτακισχιλίους	τῶν ἀρχομένων ὑπ' αὐτοῦ πρὸς
[11, 5]	καὶ τοῦτο ποιοῦντες ἐφ' ἡμέρας	ὀκτὼ	ἐν ταῖς σκηναῖς ἀνεχώρησαν εἰς
[11, 5]	οἰκοδομίας καὶ διῆγον ἐφ' ἡμέρας	ὀκτὼ	εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν οὖν ἔθνη
[11, 6]	γὰρ αὐτοῖς ὁ θεὸς ἀντὶ	ὀλεθρίας	σωτήριον πεποίηκεν. Ἔστι δ' ἀγαθὴ
[11, 6]	ἐκβαλεῖν, ζητῆσαι δὲ περιπέμψαντα καθ'	ὅλην	τὴν οἰκουμένην παρθένους εὐπρεπεῖς, ὧν
[11, 6]	Τὰ μέντοι γεγραμμένα προτεθήτω καθ'	ὅλης	τῆς ἡμῖν ὑπηκόου χώρας, καὶ
[11, 6]	ἀναγκαίων φίλων ἕνα κηρύσσειν δι'	ὅλης	τῆς πόλεως, ὅτι ταύτης τυγχάνει
[11, 5]	Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν ὁρῶν	ὀλιγανθρωπουμένην	τοὺς ἱερεῖς τε καὶ Λευίτας
[11, 4]	Ἱεροσολύμοις πολιτείᾳ χρώμενοι ἀριστοκρατικῇ μετὰ	ὀλιγαρχίας·	οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν
[11, 8]	κλήρους γῆς· ὃ καὶ μετ'	ὀλίγον	ἐποίησεν ἐν τῇ Θηβαίδι φρουρεῖν
[11, 6]	πατρῷον οἶκον αὐτῆς ὑπὸ τῶν	ὀλιγωρηθέντων	διαφθαρήσεσθαι. Ἡ δὲ Ἐσθήρα ἐπέστειλεν
[11, 6]	ἀπώλειαν αὐτοῖς τὴν μέλλουσαν, ἐὰν	ὀλιγωρηθῶσιν	ὑπ' αὐτοῦ, κατασκευάσοντας. (Ταῦθ' ἱκετεύουσα
[11, 4]	φειδόμενοι πολυτελείας, ἀλλὰ καὶ τὰς	ὁλοκαυτώσεις	ἐπιφέροντες τῷ θεῷ καὶ χαριστηρίους
[11, 5]	τῷ θεῷ τὰς ἐκ τῶν	ὁλοκαυτώσεων	νενομισμένας γίνεσθαι θυσίας, ταύρους δώδεκα
[11, 6]	τῶν ἐθνῶν ἑστιᾷ ἐπὶ μῆνα	ὅλον	ὑπὲρ τῶν γάμων αὐτοῦ, εἰσελθούσῃ
[11, 5]	Ἰωάννου τοῦ Ἐλιασίβου καὶ μηδενὸς	ὅλως	διὰ τὴν λύπην γευσάμενος ἐκείνην
[11, 7]	Νικασὼ καλουμένην, οἰόμενος τὴν ἐπιγαμίαν	ὅμηρον	αὐτῷ γενήσεσθαι πρὸς τὴν ἀπὸ
[11, 3]	καὶ μηκέτι κατακοιμηθῆναι δυνάμενος εἰς	ὁμιλίαν	τρέπεται μετὰ τῶν τριῶν σωματοφυλάκων,
[11, 6]	δὲ τούτων ἔτι πρὸς ἀλλήλους	ὁμιλούντων	ἧκον οἱ τῆς Ἐσθήρας εὐνοῦχοι
[11, 5]	εἰσιόντων ἐπακούσας ἑβραιστὶ πρὸς ἀλλήλους	ὁμιλούντων	προσελθὼν αὐτοῖς ἐπυνθάνετο, πόθεν εἶεν
[11, 8]	τὴν Ἰουδαίων δύναμιν, ἵνα μὴ	ὁμογνωμονοῦν	τὸ ἔθνος μηδὲ συνεστός, εἰ
[11, 5]	αὐτῆς πρὸς ἅπαντας ἔπεμψεν τοὺς	ὁμοεθνεῖς	τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν ὄντας.
[11, 5]	καὶ δίκαιος καὶ περὶ τοὺς	ὁμοεθνεῖς	φιλοτιμότατος, μνημεῖον αἰώνιον αὐτῷ καταλιπὼν
[11, 6]	καὶ πρὸς τὴν συνηγορίαν τῶν	ὁμοεθνῶν	ἐν τοῖς ἐσχάτοις σαλευόντων, μῖσός
[11, 8]	καὶ ἄλλους αὐτῷ συμπαρόντας τῶν	ὁμοεθνῶν	θέλειν ἱερὸν ἐν τοῖς ὑπ'
[11, 5]	μαθεῖν, ἵνα ἄν τις τῶν	ὁμοεθνῶν	σου παραβαίνῃ τὸν τοῦ θεοῦ
[11, 3]	ἐλευθέρου, ἥ τε τοῦ πένητος	ὁμοία	γίνεται τῇ τοῦ πλουσίου· μεταποιεῖ
[11, 3]	τοῦ ὀρφανοῦ καὶ δεομένου κηδεμόνος	ὁμοίαν	τίθησιν, καὶ τὴν τοῦ δούλου
[11, 6]	ἄλλοις ἔχον οὔτε νόμοις χρώμενον	ὁμοίοις,	ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖς ἔθεσι
[11, 3]	τὰ μέλλοντα δεηθεὶς αὑτὸν παρέχειν	ὅμοιον,	ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοῖς
[11, 8]	θυγατρί, καὶ λέγοντος οἰκοδομήσειν ναὸν	ὅμοιον	ὄντα τῷ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις
[11, 5]	ἕξειν καὶ φυλακὴν τοῦ μηδὲν	ὅμοιον	συμπεσεῖν. Οἱ δὲ ταῦτα Ἔζδρα
[11, 6]	τοὺς ὑπηκόους κεῖσθαι, τὴν δὲ	ὁμοίως	αὐτῷ βασιλεύουσαν πᾶσαν ἔχειν ἄδειαν.
[11, 1]	δόμους καὶ ἕνα ξύλινον ἐγχώριον,	ὁμοίως	δὲ καὶ θυσιαστήριον, ἐφ' οὗ
[11, 6]	τὴν δὲ ἐχομένην ἑορτάσιμον ἐποίησαν.	Ὁμοίως	δὲ καὶ οἱ ἐν Σούσοις
[11, 6]	τῆς βασιλείας αὐτοῦ πολλαῖς ἡμέραις.	Ὁμοίως	τε τῶν γυναικῶν ἡ βασίλισσα
[11, 8]	λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς Ἰουδαίους	ὁμολογεῖν.	Εἰσὶν γὰρ οἱ Σαμαρεῖς τοιοῦτοι
[11, 8]	ὄντας τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς	ὁμολογοῦντες	τότε τὴν ἀλήθειαν, ὅταν δέ
[11, 5]	πρὸς αὐτὸν χρηστότητος ἐκεῖνον αἴτιον	ὁμολογῶν	γεγενῆσθαι, καὶ διὰ τοῦτο τὴν
[11, 5]	οὖν τούτοις ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν	ὀμόσαι	τοὺς φυλάρχους τῶν ἱερέων καὶ
[11, 8]	πρῶτος ἠσπάσατο. Τῶν δὲ Ἰουδαίων	ὁμοῦ	πάντων μιᾷ φωνῇ τὸν Ἀλέξανδρον
[11, 3]	ἧκεν εἰς Βαβυλῶνα καὶ τοῖς	ὁμοφύλοις	εὐηγγελίσατο τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως.
[11, 5]	Νεεμίας ἐλεήσας τῆς συμφορᾶς τοὺς	ὁμοφύλους,	καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανόν,
[11, 6]	πατρίδος αὐτῇ διαφθαρείσης καὶ τῶν	ὁμοφύλων	ἀπολομένων οὐκ ἂν ὑπομένειν τὸν
[11, 5]	ἐν Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς τῶν	ὁμοφύλων	ἐθελοντὶ ἀκολουθοῦντας αὐτῷ παραλαβὼν ἧκεν
[11, 5]	λέγων παρανομῆσαι γήμαντας οὐκ ἐξ	ὁμοφύλων·	νῦν μέντοι γε ποιήσειν αὐτοὺς
[11, 3]	αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ'	ὅμως	καὶ αὗται καὶ ὁ βασιλεὺς
[11, 5]	ἡμαρτημένοις, ἄξια μὲν θανάτου πεποιηκόσιν,	ὂν	δὲ ἐπὶ τῇ τοῦ θεοῦ
[11, 6]	ὅτι ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς	ὃν	ἂν ὁ βασιλεὺς τιμήσῃ. Ὁ
[11, 6]	ἐστὶν ἤδη, προσέταξεν τῶν φίλων	ὃν	ἂν πρὸ τῆς αὐλῆς εὕρωσιν
[11, 6]	βασιλείαν εἰς τὸν υἱὸν Κῦρον,	ὃν	Ἀρταξέρξην Ἕλληνες καλοῦσιν, συνέβη μεταβῆναι.
[11, 6]	τὴν πρὸς αὐτὸν συγγένειαν Ἐσθήρα,	ὃν	ἔδωκεν Ἀμάνῃ δακτύλιον τοῦτον Μαρδοχαίῳ
[11, 6]	ἐν τῇ Ἀμάνου οἰκίᾳ πεπηγότα,	ὃν	ἐπὶ Μαρδοχαῖον παρεσκευάκεισαν, καὶ πυθόμενος
[11, 7]	υἱὸς ὢν αὐτοῦ παρέλαβεν, δι'	ὃν	καὶ Βαγώσης ὁ στρατηγὸς τοῦ
[11, 1]	ἀπέδειξε βασιλέα, πείθομαι τοῦτον εἶναι,	ὃν	τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔθνος προσκυνεῖ.
[11, 6]	γάρ εἰ βούλοιο τὸν ἄνθρωπον	ὃν	φῂς ἀγαπᾶν δόξῃ περιβαλεῖν, ποίησον
[11, 8]	ἀρχιερεὺς Ἰαδδοῦς καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην	Ὀνίας	ὁ παῖς αὐτοῦ παρειλήφει. Τὰ
[11, 6]	θείῳ Μαρδοχαίῳ, τοῦτο γὰρ ἦν	ὄνομα	αὐτῷ, τρεφομένη· οὗτος δ' ἦν
[11, 5]	ἔργον παρεσκευάζοντο. Ἐκλήθησαν δὲ τὸ	ὄνομα	ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐκ Βαβυλῶνος
[11, 8]	καὶ τὸν ἐν αὐτῇ φρούραρχον	ὄνομα	Βαβημάσιν ἐπολιόρκει. ~(Νομίσας δὲ καιρὸν
[11, 1]	προσκυνεῖ. Καὶ γὰρ τοὐμὸν προεῖπεν	ὄνομα	διὰ τῶν προφητῶν, καὶ ὅτι
[11, 6]	εἰληφὼς χώραν, ἧς καὶ τὸ	ὄνομα	ἐγέγραπτο. ἕτερον δὲ διὰ πίστιν
[11, 6]	Ἑνὸς δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου	ὄνομα	εἰπόντος οὐκ αὐτῷ μόνῳ ταύτην
[11, 8]	ὄνομα, προσελθὼν μόνος προσεκύνησεν τὸ	ὄνομα	καὶ τὸν ἀρχιερέα πρῶτος ἠσπάσατο.
[11, 5]	οἰνοχόος τοῦ βασιλέως Ξέρξου Νεεμίας	ὄνομα	περιπατῶν πρὸ τῆς μητροπόλεως τῶν
[11, 8]	ᾧ τὸ τοῦ θεοῦ ἐγέγραπτο	ὄνομα,	προσελθὼν μόνος προσεκύνησεν τὸ ὄνομα
[11, 6]	γεγονότι, μόνον δὲ αὐτοῦ τὸ	ὄνομα	τοῖς τὰ ὑπομνήματα συγγραφομένοις ἐκέλευσε
[11, 8]	τινὰ Σαφειν λεγόμενον. Τὸ δὲ	ὄνομα	τοῦτο μεταφερόμενον εἰς τὴν Ἑλληνικὴν
[11, 5]	ἀρχιερεὺς ἦν Ἰησοῦ παῖς Ἰωάκειμος	ὄνομα.	Ὑπῆρχεν δὲ καὶ ἐν Βαβυλῶνι
[11, 7]	δὲ καὶ τούτῳ ἀδελφὸς Μανασσῆς	ὄνομα,	ᾧ Σαναβαλλέτης ὁ πεμφθεὶς εἰς
[11, 5]	κριοὺς καταθύσαντες αὐτῷ. Τὰ δὲ	ὀνόματα	αὐτῶν λέγειν οὐκ ἔδοξεν ἡμῖν
[11, 3]	ἔδοξε τὰ τῶν πατριῶν καταλέγειν	ὀνόματα,	ἵνα μὴ τὴν τῶν ἀναγινωσκόντων
[11, 5]	καὶ τέκνοις συνῆλθον, Ἀχόνιός τις	ὀνόματι	πρῶτος τῶν Ἱεροσολυμιτῶν, προσελθὼν αὐτοὺς
[11, 6]	Ἰουδαίων ἐκείνην ἐκ τοῦ βασιλέως	ὀνόματος	καὶ σημηναμένην αὐτοῦ τῇ σφραγῖδι
[11, 3]	καὶ τῶν τοῖς εὐδαίμοσι προσηκόντων	ὀνομάτων.	Ἔτι γε μὴν στρατηγῶν καὶ
[11, 4]	σατραπῶν δεηθῆναι τὸν αὐτὸν τρόπον,	ὅνπερ	ἐπὶ Κύρου πρότερον εἶτ' ἐπὶ
[11, 8]	τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐν τούτοις ἐτύγχανεν	ὄντα.
[11, 6]	πόθεν εἴη. Μαθὼν δ' αὐτὸν	ὄντα	Ἰουδαῖον ἠγανάκτησεν καὶ πρὸς ἑαυτὸν
[11, 6]	φανερῶς τοῦ Ἀμάνου καὶ τοῦτον	ὄντα	πονηρὸν ἐπ' αὐτοὺς κατεσκευακέναι τὴν
[11, 8]	αὐτὸν οὐ πόρρω τῆς πόλεως	ὄντα	πρόεισι μετὰ τῶν ἱερέων καὶ
[11, 8]	καὶ λέγοντος οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον	ὄντα	τῷ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ
[11, 6]	καὶ προσμένειν αὐτὸν τοῖς βασιλείοις	ὄντα	φίλον ἀναγκαιότατον τῷ βασιλεῖ. (Ἀμάνην
[11, 5]	ὁμοεθνεῖς τοὺς κατὰ τὴν Μηδίαν	ὄντας.	Μαθόντες δὲ οὗτοι τὴν παρὰ
[11, 8]	δεδηλώκαμεν· ἐν μὲν ταῖς συμφοραῖς	ὄντας	τοὺς Ἰουδαίους ἀρνοῦνται συγγενεῖς ὁμολογοῦντες
[11, 6]	τοῦ βασιλέως οἱ ἐν Σούσοις	ὄντες	Ἰουδαῖοι κοινὴν ὑπέλαβον τὴν εὐπραγίαν
[11, 4]	Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ κατασκευῆς,	ὄντες	κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δύο
[11, 8]	αὐτοὺς ἐν αὐτῷ σπείρειν, τίνες	ὄντες	ταῦτα παρακαλοῦσιν ἐπυνθάνετο. Τῶν δ'
[11, 3]	ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς	ὄντες	ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ οὐκ ἔδοξε
[11, 3]	αὐτὸς ἦν ὑπεσχημένος· δώσειν γὰρ	ὄντι	σοφῷ καὶ τῶν ἄλλων μᾶλλον
[11, 4]	οἰκοδομῆσαι τὸ ἱερὸν τοῦ πρότερον	ὄντος	οὐδένα λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν
[11, 5]	τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους καὶ Λευιτῶν	ὄντων	ἐν τῇ ἡμετέρᾳ βασιλείᾳ συναπαίρειν
[11, 3]	προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν	ὄντων	ἡμῖν, ἵνα τοῦ κάλλους ἀπολαύσωμεν
[11, 6]	ἰδίων αὐτῷ προσιέναι μὴ κληθέντα,	ὁπηνίκα	ἐπὶ τοῦ θρόνου καθέζοιτο. Περιεστήκεσαν
[11, 8]	εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ βαστάζειν	ὅπλα	κατ' αὐτοῦ, καὶ τούτους ἕως
[11, 5]	Ἐκέλευσεν δὲ ἑξῆς τοὺς οἰκοδομοῦντας	ὅπλα	περιζωννυμένους ἐργάζεσθαι, καὶ ὁ μὲν
[11, 3]	φίλων καὶ συνήθων ἐξαιρεῖ μνήμην·	ὁπλίζει	γὰρ τοὺς ἀνθρώπους καὶ κατὰ
[11, 5]	τοῦτο σημῆναι τῷ λαῷ, ἵν'	ὁπλισάμενοι	μάχωνται καὶ μὴ γυμνοῖς αὐτοῖς
[11, 6]	μυριάδας δώσειν ταλάντων ἀργυρίου τέσσαρας,	ὅπου	ἂν κελεύσῃ. Ταῦτα δὲ τὰ
[11, 5]	τοιοῦτος μηδὲ τὴν ψυχὴν ἀλγεῖν,	ὅπου	τῆς πατρίδος μου Ἱεροσολύμων, ἐν
[11, 4]	ἡγεμόνος καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ,	ὅπως	αὐτοὶ μὲν ἀφέξονται τοῦ τόπου,
[11, 5]	τοῦ θεοῦ νόμων ἐπισταλέντων ἐπιμεληθῶσιν.	ὅπως	δὲ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπ' ἐμὲ
[11, 5]	τοῦ θεοῦ σοφίαν ἀπόδειξον κριτάς,	ὅπως	δικάσωσιν ἐν Συρίᾳ καὶ Φοινίκῃ
[11, 4]	κατηύξατο πρὸς τούτοις τῷ θεῷ,	ὅπως	εἴ τις ἐπιχειρήσειε διακωλῦσαι τὴν
[11, 4]	καὶ δοκιμάζετε, γράψατε ταῦτα Δαρείῳ,	ὅπως	ἐπισκεψάμενος τὰ τῶν βασιλέων ὑπομνήματα
[11, 2]	σοι, βασιλεῦ, καὶ μὴ περιιδεῖν,	ὅπως	ἐπισκέψῃ τὰ τῶν πατέρων σου
[11, 5]	ἐκεῖ ἡμέρας νηστείαν αὐτοῖς παρήγγειλεν,	ὅπως	εὐχὰς ποιήσονται τῷ θεῷ περὶ
[11, 1]	βασιλέως καὶ τοῦ γένους αὐτοῦ,	ὅπως	ἡ Περσῶν βασιλεία διαμείνῃ. Τοὺς
[11, 6]	τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα ἐδήλουν,	ὅπως	καθ' ἣν ἡμέραν αὐτοὶ κινδυνεύσειν
[11, 6]	δωδεκάτου μηνὸς τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους,	ὅπως	οἱ πανταχόθεν ἡμῖν πολέμιοι μιᾷ
[11, 5]	καὶ τοῖς ἑπτά μου συμβούλοις,	ὅπως	τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ἐπισκέψωνται
[11, 4]	καὶ πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον τόπου,	ὅπως	τὰς νομίμους ἀναφέρωσι θυσίας ἐπ'
[11, 5]	πρὸς τοὺς σατράπας κομίσαι γράμματα,	ὅπως	τιμῆς τε αὐτὸν ἀξιώσωσι καὶ
[11, 5]	νόμον. Καὶ ὑμῖν δὲ λέγω,	ὅπως	τοῖς ἱερεῦσιν καὶ Λευίταις καὶ
[11, 6]	μετ' εἰρήνης καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς,	ὅπως	τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς
[11, 5]	παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν ἐξουσίαν,	ὅπως	ὑμῶν τὸ τεῖχος ἀναστήσω καὶ
[11, 1]	αὐτοῦ προστάξας δοῦναι αὐτὰ Ἀβεσσάρῳ,	ὅπως	φυλάττῃ μέχρι τῆς οἰκοδομίας τοῦ
[11, 3]	ἐκεῖνα ἀφέντες τῷ εἴδει τῆς	ὁραθείσης	προσκεχήναμεν καὶ ὑπομένομεν παραχωρῆσαι τῶν
[11, 3]	γίνεσθαι, καὶ τοῖς Λευίταις τὰ	ὄργανα,	οἷς ὑμνοῦσι τὸν θεόν, καὶ
[11, 6]	διαβολαῖς ἔπεισαν κατὰ μηδὲν ἀδικούντων	ὀργὴν	ἀναλαβεῖν, ὑφ' ἧς ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι.
[11, 8]	τῶν ἀκολουθούντων Χαλδαίων ὅσα βασιλέως	ὀργὴν	εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν αὐτοῖς τήν
[11, 5]	ἐπισταλέντων ἐπιμεληθῶσιν. ὅπως δὲ μηδεμίαν	ὀργὴν	ἐπ' ἐμὲ λάβῃ τὸ θεῖον
[11, 5]	νόμοις, μὴ κοινὴν ἐπὶ πάντας	ὀργὴν	λαβὼν πάλιν αὐτοὺς εἰς συμφορὰς
[11, 6]	παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν, ὡς εἰς	ὀργὴν	παροξυνθέντα τὸν βασιλέα λῦσαι μὲν
[11, 7]	αὐτὸν ἀνελεῖν καὶ διὰ τὴν	ὀργὴν	τηλικοῦτο ἀσέβημα δρᾶσαι κατ' ἀδελφοῦ
[11, 6]	ἀμφοτέροις καὶ πρὸς τὴν παραίτησιν	ὀργῆς,	εἴ τι παροξυνθείη πρὸς αὐτὴν
[11, 6]	εἶναι τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου	ὀργῆς,	ὅτι μὴ προσεκύνησα μηδ' ἣν
[11, 6]	ἀπηνέστερον καὶ διακεκαυμένῳ ὑπὸ τῆς	ὀργῆς	τῷ προσώπῳ, πάρεσις αὐτὴν εὐθὺς
[11, 3]	ἀνεχόμενον καὶ μειδιώσης μὲν μειδιῶντα	ὀργιζομένης	δὲ σκυθρωπάζοντα καὶ τῇ τῶν
[11, 8]	πῶς ἀπαντήσει τοῖς Μακεδόσιν ἀμηχανῶν	ὀργιζομένου	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῇ πρότερον
[11, 6]	παρεῖχον, ταύτην ἐκείνῳ παρασχεῖν ὑπέμενον,	ὀργισθεὶς	ταῦτα κατὰ τῶν μὴ παραβαινόντων
[11, 8]	ἔχοντες κειμένην πρὸς τῷ Γαριζεὶν	ὄρει	καὶ κατῳκημένην ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν
[11, 8]	Κεράστου ἐκ δὲ τοῦ τῶν	Ὀρεστῶν	γένους δολοφονηθεὶς ἀπέθανεν. Παραλαβὼν δ'
[11, 3]	ἰσχὺν τὴν αὐτῶν ἔχουσιν, καὶ	ὄρη	μὲν κατεργάζεσθαι καὶ τείχη κατασπᾶν
[11, 6]	τεταγμένων ἐπυνθάνετο. Μαθὼν δ' ὡς	ὄρθρος	ἐστὶν ἤδη, προσέταξεν τῶν φίλων
[11, 3]	Ταῦτα προθεὶς αὐτοῖς ζητεῖν ἡσύχασεν.	ὄρθρου	δὲ μεταπεμψάμενος τοὺς μεγιστᾶνας καὶ
[11, 6]	δηλοῦν, τίνα κατ' αὐτῆς νόμον	ὁρίζουσιν.	Ἑνὸς δ' ἐξ αὐτῶν Μουχαίου
[11, 8]	ἀρχιερέως ἀποκριναμένου τοῖς γραμματοφόροις, ὡς	ὅρκους	εἴη δεδωκὼς Δαρείῳ μὴ βαστάζειν
[11, 5]	Ἀχονίου συμβουλίαν. Λαβὼν δὲ τοὺς	ὅρκους	εὐθὺς ὥρμησεν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ
[11, 8]	τίνας δὴ αὐτοῖς φυλακτέον τοὺς	ὅρκους·	ὅθεν πονικώτερον χρησάμενος τῇ πολιορκίᾳ
[11, 1]	Κῦρον καὶ θαυμάσαντα τὸ θεῖον	ὁρμή	τις ἔλαβεν καὶ φιλοτιμία ποιῆσαι
[11, 5]	προυτρέπετο δὲ μᾶλλον πρὸς εὐωχίαν	ὁρμήσαντας	ποιεῖν τὰ πρόσφορα τῇ ἑορτῇ
[11, 8]	καὶ τὸν Ταῦρον τὸ Κιλίκιον	ὄρος	ὑπερελθὼν ἐν Ἰσσῷ τῆς Κιλικίας
[11, 8]	τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν	ὄρους	ἱερὸν ἔμεινεν. Εἰ δέ τις
[11, 8]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν	ὄρους,	ὃ τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν
[11, 6]	Βαβυλῶνι κόρη τῶν γονέων ἀμφοτέρων	ὀρφανὴ	παρὰ τῷ θείῳ Μαρδοχαίῳ, τοῦτο
[11, 3]	τὴν τοῦ βασιλέως τῇ τοῦ	ὀρφανοῦ	καὶ δεομένου κηδεμόνος ὁμοίαν τίθησιν,
[11, 8]	ὃ τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν	ὀρῶν	ἐστιν ὑψηλότατον, καὶ ταῦτα ποιήσειν
[11, 5]	διεφύλαττον. Ὁ δὲ Ἔζδρας οὕτως	ὁρῶν	αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸς
[11, 5]	ἐδυσφόρει. Νεεμίας δὲ τὴν πόλιν	ὁρῶν	ὀλιγανθρωπουμένην τοὺς ἱερεῖς τε καὶ
[11, 6]	Ἔλεγέν τε μὴ ἀρέσκεσθαι Μαρδοχαῖον	ὁρῶντα	ἐν τῇ αὐλῇ τὸν Ἰουδαῖον.
[11, 4]	καὶ πολυτελέστατον, καὶ τὸν γεγενημένον	ὁρῶντες	ὑπὸ πτωχείας ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι
[11, 6]	τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός,	ὅς	ἐστιν Ἄδαρ, τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ·
[11, 6]	τρόπον καὶ τῷ θεῷ προσανέχοντας,	ὃς	ἐμοί τε καὶ τοῖς προγόνοις
[11, 3]	τοῦ παντὸς λαοῦ τῶν Ἰουδαίων,	ὃς	ἦν ἐν τῇ Βαβυλῶνι, κατῳκίσθησαν
[11, 4]	εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸς δωδεκάτου,	ὃς	καλεῖται παρὰ μὲν ἡμῖν Ἄδαρ
[11, 6]	τοῦ δωδεκάτου μηνὸς τῇ τρισκαιδεκάτῃ,	ὃς	κατὰ μὲν Ἑβραίους Ἄδαρ καλεῖται
[11, 5]	ἡμέραις εἰκάδι τοῦ ἐνάτου μηνός,	ὃς	κατὰ μὲν Ἑβραίους Ξένιος, κατὰ
[11, 4]	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ ποιήσασθαι πρόνοιαν.	Ὃς	μετὰ τὸ λαβεῖν παρὰ Κύρου
[11, 5]	διὰ τὰ ἡμαρτημένα τῷ λαῷ,	ὃς	τῆς μνήμης ἐξέβαλεν τὰ τοῖς
[11, 3]	πρὸς Δαρεῖον ἐξ Ἱεροσολύμων Ζοροβάβηλος,	ὃς	τῶν αἰχμαλώτων Ἰουδαίων ἡγεμὼν ἀπεδέδεικτο·
[11, 5]	ἱερεὺς τοῦ θεοῦ καλούμενος Ἔζδρας,	ὃς	τῶν Μωυσέως νόμων ἱκανῶς ἔμπειρος
[11, 4]	ἔλαιον καὶ οἶνον καὶ τἆλλα,	ὅσα	ἂν οἱ ἱερεῖς ὑπαγορεύσωσιν, εὔχωνται
[11, 8]	Φοινίκων καὶ τῶν ἀκολουθούντων Χαλδαίων	ὅσα	βασιλέως ὀργὴν εἰκὸς ἦν ἐπιτρέψειν
[11, 3]	καὶ πλέον τῶν ἄλλων δυναμένην,	ὅσα	βίαν ἔχειν ἢ σύνεσιν δοκεῖ.
[11, 4]	καὶ συνεργοῦντας εἶχον, ἄλλα τε	ὅσα	βλάπτειν ἢ δι' ἑαυτῶν ἢ
[11, 5]	εἰς τὰς θυσίας, πάντα τε,	ὅσα	βούλει ἐξ ἀργύρου καὶ χρυσοῦ
[11, 8]	ἀγορὰν τῷ στρατεύματι παρασχεῖν καὶ	ὅσα	Δαρείῳ πρότερον ἐτέλουν δῶρα τούτῳ
[11, 3]	πάντα τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ,	ὅσα	ἦν ἔτι ἐν Βαβυλῶνι, πέμψειν
[11, 8]	Περσῶν καταλύσειν δύναμιν καὶ πάνθ'	ὅσα	κατὰ νοῦν ἐστί μοι προχωρήσειν.
[11, 8]	αὐτῷ πᾶσι μηνύσας καὶ ποιήσας	ὅσα	κατὰ τοὺς ὕπνους αὐτῷ παρηγγέλη
[11, 3]	καὶ τὰ σκεύη, καὶ πάντα,	ὅσα	Κῦρος πρὸ αὐτοῦ ἐβουλήθη περὶ
[11, 4]	οἰκοδομῆσαι τὸν ναόν, καὶ πάνθ'	ὅσα	μετήγαγεν ἐξ αὐτοῦ Ναβουχοδονόσορος ἀναθήματα
[11, 4]	τῶν φόρων τῆς Σαμαρείας πάνθ'	ὅσα	πρὸς θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς χρήσιμα,
[11, 3]	ἀποκαταστῆσαι δὲ καὶ τὰ σκεύη,	ὅσα	συλήσας Ναβουχοδονόσορος εἰς Βαβυλῶνα ἐκόμισεν.
[11, 4]	τὴν Περσῶν, ἐπειδήπερ ἐκεῖθεν ἦσαν.	ὅσα	τε γὰρ ἐκελεύσθησαν ἐκ τῶν
[11, 6]	ἕτεροι πείθειν ἐπιχειροῦσιν, κρίνειν δ'	ὅσα	τις αὐτὸς οἶδεν πεπραγμένα, καὶ
[11, 5]	τῶν εὐχῶν· θρηνούντων δὲ πάντων,	ὅσοι	πρὸς αὐτὸν σὺν γυναιξὶν καὶ
[11, 3]	ἤρξατο λέγειν ἀπέδειξα μέν, εἰπών,	ὅσον	αἱ γυναῖκες ἰσχύουσιν, ἀσθενέστεραι δ'
[11, 5]	φίλοι· καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον	ὅσον	ἂν εὑρεθῇ ἐν τῇ χώρᾳ
[11, 4]	πτωχείας ἐνδεέστερον τοῦ πάλαι κατασκευαζόμενον,	ὅσον	εἶεν τῆς ἀρχαίας εὐδαιμονίας ὑποβεβηκότες
[11, 8]	μὲν Τύρον οὐκ ἔκρινεν καταλιπεῖν	ὅσον	οὐδέπω μέλλουσαν αἱρεῖσθαι, παραστησάμενος δὲ
[11, 5]	σοι ἱερὰ σκεύη ἀναθήσεις καὶ	ὅσων	ἂν ἐπίνοιαν λάβῃς καὶ ταῦτα
[11, 8]	συγγενεῖς ὁμολογοῦντες τότε τὴν ἀλήθειαν,	ὅταν	δέ τι λαμπρὸν περὶ αὐτοὺς
[11, 3]	διὰ γῆς καὶ διὰ θαλάττης,	ὅταν	ἡμῖν ἐκ τῶν πόνων περιγένηταί
[11, 3]	τῶν πολυτελῶν καὶ σπουδῆς ἀξίων,	ὅταν	ἴδωμεν εὔμορφον γυναῖκα, πάντα ἐκεῖνα
[11, 3]	δοκεῖν ποιεῖ πάντων ἀλλοτριωτάτους. Καὶ	ὅταν	νήψαντες τύχωσιν καὶ καταλίπῃ διὰ
[11, 3]	ἀλλὰ> γῆν ἐργαζόμενοι καὶ ἀροῦντες	ὅταν	πονήσαντες καὶ ἅπασαν τὴν τῶν
[11, 6]	ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν οὖσαι.	ὅτε	δ' ἐνόμιζεν ἀποχρώντως τῷ προειρημένῳ
[11, 6]	αὐτῷ πυνθανομένῳ τὸν οἰκέτην εἰπεῖν,	ὅτε	καλέσων αὐτὸν ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[11, 6]	ἔχων αὐτὸς ὁ βασιλεύς, ἣν	ὅτε	τινὰ σώζειν ἤθελεν τῶν ἀκλήτων
[11, 2]	Ἀσσυρίων βασιλεὺς κατῴκισεν ἐν Σαμαρείᾳ,	ὅτε	τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν λαὸν ἀνάστατον
[11, 6]	αὐτοῦ. Τῶν οὖν θεραπόντων εἰπόντων,	ὅτι	Ἀμάνης εἴη πρὸ τῆς αὐλῆς,
[11, 1]	εἶπε ταῦτα λέγειν τὸν θεόν,	ὅτι	βούλομαι Κῦρον ἐγὼ πολλῶν ἐθνῶν
[11, 5]	ὁ Ἔζδρας εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ,	ὅτι	διασώσει αὐτοὺς ὁ θεός, οὐ
[11, 5]	πρώτους τοῦ λαοῦ. Λογιζόμενος δὲ	ὅτι,	ἐὰν ἐκβαλεῖν αὐτοὺς τὰς γυναῖκας
[11, 2]	κριταί. Γινώσκειν σε δεῖ, βασιλεῦ,	ὅτι	Ἰουδαῖοι οἱ εἰς Βαβυλῶνα ἀναχθέντες
[11, 7]	δὲ ὁ στρατηγὸς Ἀρταξέρξου γνούς,	ὅτι	Ἰωάννης ὁ ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων
[11, 6]	ἐὰν τῶν γεγραμμένων τινὸς παρακούσῃ,	ὅτι	καὶ πυρὶ καὶ σιδήρῳ δαπανηθήσεται.
[11, 6]	γὰρ φύσει τοῖς Ἰουδαίοις ἀπηχθάνετο,	ὅτι	καὶ τὸ γένος τῶν Ἀμαληκιτῶν,
[11, 1]	γράψαι κατὰ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν,	ὅτι	Κῦρος ὁ βασιλεὺς λέγει· ἐπεί
[11, 5]	φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ πεπεισμένος,	ὅτι	μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν οὐκέτ'
[11, 6]	τὴν αἰτίαν τῆς Ἀμάνου ὀργῆς,	ὅτι	μὴ προσεκύνησα μηδ' ἣν σοί,
[11, 6]	βασιλεῖ παρὰ τῇ Ἐσθήρᾳ, καὶ	ὅτι	μηδεὶς τοσαύτης ἄλλος τυγχάνει παρὰ
[11, 6]	διὰ τῆς πόλεως ἐφέρετο βοῶν,	ὅτι	μηδὲν ἀδικῆσαν ἔθνος ἀναιρεῖται, καὶ
[11, 5]	δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸς αὑτούς,	ὅτι	μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν
[11, 6]	πέμπει πάλιν πρὸς Μαρδοχαῖον δηλοῦσα,	ὅτι	μήτε κληθείη πρὸς τοῦ βασιλέως
[11, 6]	παρακαλῶν καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν,	ὅτι	πρὸς αὐτὸν ἄκλητος ἔλθοι· τὸν
[11, 5]	ἐθνῶν δυσμένειαν σαφῶς εἰδότας, καὶ	ὅτι	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, εἰ μάθοιεν
[11, 6]	κηρύσσειν δι' ὅλης τῆς πόλεως,	ὅτι	ταύτης τυγχάνει τῆς τιμῆς ὃν
[11, 2]	τοῦτό σοι δηλῶσαι ἀγνοούμενον ἴσως,	ὅτι	τῆς πόλεως οὕτως συνοικισθείσης καὶ
[11, 3]	πλήθους ὡς ἄριστα εἰπόντος, καὶ	ὅτι	τὸ ἀληθὲς ἰσχὺν ἄτρεπτον καὶ
[11, 8]	τοῦτον τὸν καιρὸν Δαρεῖος ἀκούσας,	ὅτι	τὸν Ἑλλήσποντον διαβὰς Ἀλέξανδρος καὶ
[11, 1]	ὄνομα διὰ τῶν προφητῶν, καὶ	ὅτι	τὸν ναὸν αὐτοῦ οἰκοδομήσω ἐν
[11, 8]	ἀποστατῶν τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἰδόντες	ὅτι	τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος οὕτω λαμπρῶς
[11, 6]	πόλιν Ἀμάνου προάγοντος καὶ κηρύσσοντος,	ὅτι	τοῦτ' ἔσται παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 8]	ἔθνει καὶ τῷ γένει παραμενούσης	οὐ	βούλεσθαι δι' αὐτὴν στέρεσθαι. Τοῦ
[11, 6]	ἀφαιρεῖται τὸν ὕπνον. Ὁ δ'	οὐ	βουλόμενος ἀργῶς ἀπολέσαι τὴν ἀγρυπνίαν,
[11, 6]	ποιεῖσθαι περὶ τούτων τοὺς λόγους·	οὐ	γὰρ ἂν ἠνωχληκέναι αὐτῷ, εἰ
[11, 3]	νίκης, ἣν Δαρείου παρόντος ἔλαβεν·	οὐ	γὰρ ἂν τούτων ἀξιωθῆναι μὴ
[11, 5]	μὴ δεῖν ἐν αὐτῇ κλαίειν·	οὐ	γὰρ ἐξεῖναι· προυτρέπετο δὲ μᾶλλον
[11, 6]	ἦλθεν καὶ πρὸς αὐτοῖς ἔστη·	οὐ	γὰρ ἐξῆν εἰσελθεῖν αὐτῷ τοιοῦτον
[11, 6]	πεισθέντος δὲ ἀποδύσασθαι τὸν σάκκον,	οὐ	γὰρ ἐφ' ᾧ τοῦτον ἀναγκασθείη
[11, 8]	διδόναι τὴν Μακεδόνων φιλίαν ἑλομένους·	οὐ	γὰρ μετανοήσειν ἐπὶ τούτοις. Τοῦ
[11, 4]	αὐτῷ τὴν μὲν οἰκοδομίαν ἐπισχεῖν	οὐ	διέγνωσαν ἕως ἂν ταῦτα δηλωθῇ
[11, 3]	λέγοντες μὲν εἶναι τῶν Ἰσραηλιτῶν	οὐ	δυνάμενοι δὲ ἐπιδεῖξαι τὸ γένος
[11, 4]	τῆς ἐπὶ τούτῳ λύπης κρατεῖν	οὐ	δυνάμενοι μέχρι θρήνων καὶ δακρύων
[11, 1]	τῇ Βαβυλῶνι τὰ κτήματα καταλιπεῖν	οὐ	θέλοντες. Καὶ παραγενομένοις αὐτοῖς οἱ
[11, 3]	καὶ ἀίδιον. Παρέχει δ' ἡμῖν	οὐ	κάλλος χρόνῳ μαραινόμενον οὐδὲ περιουσίαν
[11, 5]	τὸν βασιλικόν, ὑπόσχῃ τιμωρίαν, ὡς	οὐ	κατ' ἄγνοιαν αὐτὸν παραβαίνων, ἀλλ'
[11, 5]	ὅτι διασώσει αὐτοὺς ὁ θεός,	οὐ	κατηξίωσεν ἱππεῖς αὐτὸν αἰτῆσαι τοὺς
[11, 5]	ἔτους χειμέριον, καὶ τὸ ἔργον	οὐ	μιᾶς οὐδὲ δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν.
[11, 8]	Ἰσραηλιτῶν τοιούτοις γάμοις ἐπιπεπλεγμένων κατεῖχεν	οὐ	μικρὰ ταραχὴ τοὺς Ἱεροσολυμίτας· ἀφίσταντο
[11, 6]	προγόνοις ἡμῶν τὴν βασιλείαν διεφύλαξεν,	οὐ	μόνον ἀπολύω τῆς ἐκ τῶν
[11, 6]	παρόντων διηγεῖτο τὴν τιμήν, ἧς	οὐ	παρὰ τοῦ βασιλέως ἀπολαύοι μόνον,
[11, 6]	ἀκοὴν ἐξέπεμπεν τοὺς μεταμφιάσοντας αὐτόν.	Οὐ	πεισθέντος δὲ ἀποδύσασθαι τὸν σάκκον,
[11, 6]	ἀπολέσθαι. Τὴν δ' αἰτίαν μετ'	οὐ	πολὺ δηλώσομεν· πρέπει γὰρ τὰ
[11, 6]	ἀλιτηρίου πρὸς ἀπώλειαν ἐκδοθέντας Ἰουδαίους	οὐ	πονηροὺς κατανοήσας, ἀλλὰ τὸν ἄριστον
[11, 8]	παρουσίαν ἐξεδέχετο. (Πυθόμενος δ' αὐτὸν	οὐ	πόρρω τῆς πόλεως ὄντα πρόεισι
[11, 6]	καὶ τὸν οἴκοθεν αὐτοῦ νόμον	οὐ	προσκυνοῦντος ἄνθρωπον, παραφυλάξας ὁ Ἀμάνης
[11, 8]	αὐτὸς προσκυνήσειεν τὸν Ἰουδαίων ἀρχιερέα;	οὐ	τοῦτον, εἶπεν, προσεκύνησα, τὸν δὲ
[11, 5]	λαβόντες χρόνον καὶ πρεσβυτέρους ἐξ	οὗ	ἂν θελήσωσιν τόπου τοὺς συνεπισκεψομένους
[11, 1]	ὁμοίως δὲ καὶ θυσιαστήριον, ἐφ'	οὗ	θύσουσιν τῷ θεῷ. Τὴν δὲ
[11, 4]	ἀπολιπόντες, κατεσκεύασάν τε θυσιαστήριον ἐφ'	οὗ	καὶ πρότερον ἦν ᾠκοδομημένον τόπου,
[11, 1]	ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ τόπου, ἐφ'	οὗ	καὶ πρότερον. Κατέπεμψα δέ μου
[11, 4]	ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀφ'	οὗ	Σαλμανασσάρης ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺς
[11, 8]	εἶπεν, προσεκύνησα, τὸν δὲ θεόν,	οὗ	τὴν ἀρχιερωσύνην οὗτος τετίμηται· τοῦτον
[11, 4]	ἀρχιερεῖς προεστήκεσαν τῶν πραγμάτων ἄχρι	οὗ	τοὺς Ἀσαμωναίου συνέβη βασιλεύειν ἐκγόνους.
[11, 6]	δὲ οὐκ ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων	οὐδ'	ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν οὕτως ἰδεῖν
[11, 4]	πρότερον ὄντος οὐδένα λόγον ποιούμενος	οὐδ'	ἀνάμνησιν οὐδὲ πρὸς τὴν σύγκρισιν
[11, 6]	καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο περικείμενος	οὐδ'	αὐτῆς παρακαλούσης ἀπέθετο. Ὁ δὲ
[11, 6]	τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν, ἀλλ'	οὐδ'	αὐτοὺς ἀδικεῖν ὤκνησαν τοὺς εὐεργετοῦντας
[11, 6]	πολλάκις εἰς τὸ συμπόσιον ὑπήκουσεν	οὐδὲ	ἅπαξ. προσέταξεν οὖν δηλοῦν, τίνα
[11, 6]	αὐτὸ ῥύσασθαι τῆς κατηγγελμένης ἀπωλείας·	οὐδὲ	γὰρ ἁμαρτόν τι κινδυνεύειν ἀκλεῶς
[11, 8]	φόρον αὐτοῖς τοῦ ἑβδοματικοῦ ἔτους,	οὐδὲ	γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτῷ σπείρειν,
[11, 5]	καὶ τὸ ἔργον οὐ μιᾶς	οὐδὲ	δευτέρας ἡμέρας ὑπάρχειν. Ἀλλ' οἵ
[11, 3]	δεδεμένων ὑπὸ φόβου· καταλιπεῖν γὰρ	οὐδὲ	εἷς τολμᾷ κοιμώμενον οὐδὲ τῶν
[11, 3]	ἡμῖν οὐ κάλλος χρόνῳ μαραινόμενον	οὐδὲ	περιουσίαν ἀφαιρετὴν ὑπὸ τύχης, ἀλλὰ
[11, 4]	οὐδένα λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν	οὐδὲ	πρὸς τὴν σύγκρισιν τὴν ἐκείνου
[11, 6]	ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν οὐκ ἤνεγκεν	οὐδὲ	σώφρονι λογισμῷ τὸ μέγεθος τῶν
[11, 3]	γὰρ οὐδὲ εἷς τολμᾷ κοιμώμενον	οὐδὲ	τῶν ἰδίων ἀναχωρήσας ποιεῖσθαι πρόνοιαν,
[11, 6]	γυναικῶν αἴσχιστα διαγεγονέναι τὸν βίον·	οὐδεμία	γὰρ τοῦ συνοικοῦντος ἀνδρὸς αἰδῶ
[11, 6]	ἐν τῇ αὐλῇ Μαρδοχαῖον ὑπερηγανάκτησεν·	οὐδὲν	γὰρ αὐτῷ παρ' αὐτοῦ θεασαμένου
[11, 3]	τε καὶ τρέφουσαι, καθόλου δ'	οὐδέν	ἐστιν, ὃ μὴ παρ' αὐτῶν
[11, 6]	τοὺς εὐνούχους ἀποστέλλοντος πρὸς αὐτὴν	οὐδὲν	ἧττον ἐνέμεινεν παραιτουμένη τὴν ἄφιξιν,
[11, 5]	περιήρχετο τῆς πόλεως τὸν κύκλον	οὐδὲν	κάμνων οὔτε τοῖς ἔργοις οὔτε
[11, 6]	τῷ δὲ Μαρδοχαίῳ τότε μὲν	οὐδὲν	παρέσχεν ὡς αἰτίῳ τῆς σωτηρίας
[11, 6]	τοῦ βασιλικοῦ σημαντῆρος ἠσφαλισμένας ἐπιστολὰς	οὐδὲν	περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας
[11, 5]	οἰκοδομίας ἀπέστησαν. Τὸν δὲ Νεεμίαν	οὐδὲν	τούτων ἐξέστησεν τῆς σπουδῆς τῆς
[11, 3]	καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης	οὐδὲν	ὑπερβαλομένων γίνεται. Ἔτι ὁ μὲν
[11, 8]	παραδώσειν ἀρχήν. ὅθεν ἄλλον μὲν	οὐδένα	θεασάμενος ἐν τοιαύτῃ στολῇ, τοῦτον
[11, 4]	τὸ ἱερὸν τοῦ πρότερον ὄντος	οὐδένα	λόγον ποιούμενος οὐδ' ἀνάμνησιν οὐδὲ
[11, 5]	τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς ὕπνοις·	οὐδενὶ	γὰρ τούτων πρὸς ἡδονὴν ἀλλὰ
[11, 6]	τῶν ἐναντίων ὡς τριακοσίους, καὶ	οὐδενὸς	τῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων ἥψαντο κτημάτων.
[11, 8]	Τύρον οὐκ ἔκρινεν καταλιπεῖν ὅσον	οὐδέπω	μέλλουσαν αἱρεῖσθαι, παραστησάμενος δὲ ταύτην
[11, 5]	τὰ ἐξ αὐτῶν προστάξῃ τέκνα,	οὐκ	ἀκουσθήσεται, διέμενεν ἐπὶ τῆς γῆς
[11, 6]	ὕψος. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκούσας	οὐκ	ἄλλῃ τιμωρίᾳ περιβάλλειν ἔκρινεν τὸν
[11, 3]	βασιλέα τούτῳ προσμένει. Πῶς οὖν	οὐκ	ἂν ὁ βασιλεὺς δόξειεν τὴν
[11, 6]	διαφθαρείσης καὶ τῶν ὁμοφύλων ἀπολομένων	οὐκ	ἂν ὑπομένειν τὸν βίον. Ὁ
[11, 6]	αὐτόν, οὗτος δὲ δοῦλος ὢν	οὐκ	ἀξιοῖ τοῦτο ποιεῖν. Καὶ τιμωρήσασθαι
[11, 5]	ἐν δυσὶν ἢ τρισὶν ἡμέραις	οὐκ	ἀπαντησάντων ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους καὶ
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι, οὗτος	οὐκ	ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης τυχὼν
[11, 4]	δι' ἑτέρων ἠδύναντο τοὺς Ἰουδαίους	οὐκ	ἀπώκνουν. Ἔδοξεν οὖν πρεσβευσαμένοις τοῖς
[11, 4]	τὸν ναόν, μαθὼν παρ' αὐτῶν	οὐκ	ἀσφαλῆ τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ τὴν
[11, 8]	τῶν πολεμίων ὑποστρέψῃ· πέπειστο γὰρ	οὐκ	αὐτὸς μόνος ἀλλὰ καὶ πάντες
[11, 6]	ἐξ αὐτῶν Μουχαίου ὄνομα εἰπόντος	οὐκ	αὐτῷ μόνῳ ταύτην γεγονέναι τὴν
[11, 5]	καὶ διὰ τῆς ἐκείνων δικαιοσύνης	οὐκ	ἐγκαταλείποντα τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρόνοιαν·
[11, 7]	δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη· πῶς	οὐκ	ἐγὼ καθαρώτερός εἰμι τοῦ ἀνῃρημένου
[11, 3]	ἀριθμὸς ὄντες ὡρισμένος. Ἐμοὶ δὲ	οὐκ	ἔδοξε τὰ τῶν πατριῶν καταλέγειν
[11, 5]	Τὰ δὲ ὀνόματα αὐτῶν λέγειν	οὐκ	ἔδοξεν ἡμῖν ἀναγκαῖον εἶναι. Τὸ
[11, 6]	μὲν αὐτῇ διὰ τὸν νόμον	οὐκ	ἐδύνατο, λυπούμενος δὲ ὡς ἐπ'
[11, 6]	ἐνδύσασθαι τὴν πορφύραν. Ὁ δὲ	οὐκ	εἰδὼς τἀληθές, ἀλλὰ χλευάζεσθαι νομίζων
[11, 8]	εἰ τυγχάνουσιν Ἰουδαῖοι. Τῶν δ'	οὐκ	εἶναι φαμένων ἀλλ' ἔγωγε ταῦτ'
[11, 6]	ὑπερβολὴν χρηστότητος τῶν παρεχόντων ἐκαρποῦντο,	οὐκ	εἰς τοὺς ὑποδεεστέρους μόνον ἐξυβρίζουσιν,
[11, 6]	ἧς ἐκινδύνευσαν ἀπολέσθαι. Τοῦτο δὲ	οὐκ	ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων οὐδ' ἀκοῇ
[11, 8]	παρωξύνθη, καὶ τὴν μὲν Τύρον	οὐκ	ἔκρινεν καταλιπεῖν ὅσον οὐδέπω μέλλουσαν
[11, 4]	κοινωνῆσαι τῆς οἰκοδομίας· σεβόμεθα γὰρ	οὐκ	ἔλαττον ἐκείνων τὸν θεόν, ἔφασκον,
[11, 5]	ᾐτιᾶτο ἐκείνους λέγων παρανομῆσαι γήμαντας	οὐκ	ἐξ ὁμοφύλων· νῦν μέντοι γε
[11, 6]	ἀναιροῦντες, καὶ δι' ἀπειροκαλίαν τῶν	οὐκ	ἐξ ὧν προσεδόκησαν ἀγαθῶν κόρον
[11, 8]	πλημμελῆσαί τινας καὶ ἀγαγέσθαι γυναῖκας	οὐκ	ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον οὖν τὸν Μανασσῆν
[11, 6]	ἀλλοτρίοις βλέπεσθαι τὰς γυναῖκας ἀπηγορεύκασιν,	οὐκ	ἐπορεύετο πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ
[11, 3]	ἐπιμελείας καὶ φυλακῆς ἀξιοῦται. Καὶ	οὐκ	ἔστιν ἡμῖν ἀποζευχθῆναι γυναικῶν, ἀλλὰ
[11, 6]	ὑπὸ τούτων ἀναζωπυρήσασα, δέσποτ' εἶπεν,	οὐκ	ἔχω σοι τὸ αἰφνίδιον τοῦ
[11, 4]	θυσίας τελεῖν τοῖς Ἰουδαίοις παρέχειν	οὐκ	ἤθελον τούς τε ἐπάρχους σπουδάζοντας
[11, 7]	ἔργον γεγονέναι. Τὸ μέντοι θεῖον	οὐκ	ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ ὁ λαὸς
[11, 6]	πάντων τιμῆς ἀποφέρεσθαι, τὴν εὐτυχίαν	οὐκ	ἤνεγκεν οὐδὲ σώφρονι λογισμῷ τὸ
[11, 4]	Μωυσέως νόμους. Ταῦτα δὲ ποιοῦντες	οὐκ	ἦσαν ἐν ἡδονῇ τοῖς προσχωρίοις
[11, 6]	τὰ συμβεβηκότα διηγεῖτο. Οἱ δ'	οὐκέτ'	ἀμύνασθαι τὸν Μαρδοχαῖον ἔλεγον δυνήσεσθαι·
[11, 5]	ὅτι μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν	οὐκέτ'	αὐτοῦ τοῖς πολίταις ἀναστήσεται τὰ
[11, 8]	αὐτῷ στρατείαν ἠγάπησαν. (Ὁ μὲν	οὖν	Ἀλέξανδρος ταῦτα διοικησάμενος ἐν τοῖς
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς τιμήσῃ. Ὁ μὲν	οὖν	Ἀμάνης ταῦτα συνεβούλευσεν οἰόμενος εἰς
[11, 5]	ἡμῖν ἀναγκαῖον εἶναι. Τὸ μὲν	οὖν	ἁμάρτημα τὸ περὶ τοὺς γάμους
[11, 6]	ἑαυτοῦ πρῶτον ἑτοιμασάμενος. ~(Ἀμάνης μὲν	οὖν	ἀμετρήτως τῇ παρὰ τοῦ βασιλέως
[11, 1]	ἔτεσιν ἑκατὸν καὶ τεσσαράκοντα. Ταῦτ'	οὖν	ἀναγνόντα τὸν Κῦρον καὶ θαυμάσαντα
[11, 6]	ἐν τῇ Σούσῃ. Ὁ μὲν	οὖν	βασιλεὺς καὶ ὁ Ἀμάνης πρὸς
[11, 6]	συμπόσιον ὑπήκουσεν οὐδὲ ἅπαξ. προσέταξεν	οὖν	δηλοῦν, τίνα κατ' αὐτῆς νόμον
[11, 5]	ἡμέρας ὀκτὼ εὐωχούμενοι. Τὰ μὲν	οὖν	ἔθνη τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ
[11, 4]	ἐν αὐτῇ περιέχει. Ἔρρωσθε. μαθόντες	οὖν	ἐκ τῆς ἐπιστολῆς ὁ Σισίννης
[11, 5]	εἰς τὴν οἰκοδομίαν ἐπεστάλκει. (Γενόμενος	οὖν	ἐν Βαβυλῶνι καὶ πολλοὺς τῶν
[11, 5]	τῶν Ἱεροσολύμων τείχη. Ταῦτα μὲν	οὖν	ἐπὶ Ξέρξου βασιλέως ἐγένετο. ~(Τελευτήσαντος
[11, 6]	Μαρδοχαίου θανάτου δεησόμενος αὐτοῦ. Τῶν	οὖν	θεραπόντων εἰπόντων, ὅτι Ἀμάνης εἴη
[11, 8]	ἐπὶ τῇ πρότερον ἀπειθείᾳ. Παραγγείλας	οὖν	ἱκεσίαν τῷ λαῷ καὶ θυσίαν
[11, 6]	τοὺς ἐχθροὺς μετέλθωσιν. (Οἱ μὲν	οὖν	ἱππεῖς οἱ τὰς ἐπιστολὰς διακομίζοντες
[11, 5]	αὐτῷ χρείαν συνήργησαν. (Ταῦτα μὲν	οὖν	καὶ αὐτὸς ἐβουλεύσατο Ἔσδρας, προεχώρησεν
[11, 8]	Ἐφραίμου καὶ Μανασσοῦς. Μετὰ λαμπρότητος	οὖν	καὶ πολλὴν ἐνδεικνύμενοι τὴν περὶ
[11, 5]	λοιποῦ δια κόνει. ὁ μὲν	οὖν	Νεεμίας προσκυνήσας τῷ θεῷ καὶ
[11, 3]	ἀργύρου δὲ πεντακισχιλίας. Οὕτως μὲν	οὖν	οἵ τε ἱερεῖς καὶ οἱ
[11, 3]	τὸν βασιλέα τούτῳ προσμένει. Πῶς	οὖν	οὐκ ἂν ὁ βασιλεὺς δόξειεν
[11, 3]	φησί, δέσποτα, τυχὼν εὐμενοῦς. ταῦτ'	οὖν	περὶ τῶν παρόντων εὐχαριστήσας τῷ
[11, 4]	τοὺς Ἰουδαίους οὐκ ἀπώκνουν. Ἔδοξεν	οὖν	πρεσβευσαμένοις τοῖς Ἱεροσολυμίταις πρὸς τὸν
[11, 5]	ἐπὶ τῆς γῆς κείμενος. Συνέτρεχον	οὖν	πρὸς αὐτὸν οἱ μέτριοι πάντες
[11, 8]	ποιήσω τὰ δόξαντα. τοῖς μὲν	οὖν	Σικιμίταις οὕτως ἀπετάξατο. Τοὺς δὲ
[11, 7]	τὴν ἀρχιερωσύνην παρέξειν. Ἀπὸ ταύτης	οὖν	τῆς πεποιθήσεως Ἰησοῦς ἐν τῷ
[11, 8]	ἐπιόντας καταστρέψασθαι τὴν Ἀσίαν. Περαιωσάμενος	οὖν	τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ τὸν
[11, 8]	ἀγαγέσθαι γυναῖκας οὐκ ἐπιχωρίας. Ἐκέλευον	οὖν	τὸν Μανασσῆν διαζεύγνυσθαι τῆς γυναικὸς
[11, 6]	περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐναντιώσεσθαι. Μεταπεμφθέντας	οὖν	τοὺς βασιλικοὺς γραμματεῖς ἐκέλευσε γράφειν
[11, 5]	οὐχ ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς	οὖν	τούτοις ὁ Ἔζδρας ἐποίησεν ὀμόσαι
[11, 3]	ταῦτα καὶ Δαρεῖος διετάξατο. (Τυχὼν	οὖν	τούτων παρὰ τοῦ βασιλέως Ζοροβάβηλος
[11, 6]	αὐτός, ὑπ' αὐτῶν διέφθαρτο. Προσελθὼν	οὖν	τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων ἔθνος
[11, 4]	λοιπὰ ἀκόλουθα ποιεῖν διέγνωσαν. Ἐπεστάτουν	οὖν	τῶν ἱερῶν ἔργων συλλαμβανόμενοι τοῖς
[11, 2]	μᾶλλον ἢ ὑπακούειν ἐθελήσουσιν. Ἐνεργουμένων	οὖν	τῶν περὶ τὸν ναὸν καὶ
[11, 4]	θυσίας τελεῖν αὐτοῖς ἀναλώματα. Βούλομαι	οὖν	ὑμᾶς ἀναγνόντας τὴν ἐπιστολὴν χορηγεῖν
[11, 7]	τὸν ναὸν εἰσέρχεται. Ταύτῃ μὲν	οὖν	χρησάμενος τῇ ἐπινοίᾳ Βαγώσης τοὺς
[11, 6]	βούλεται δωρεᾶς τυχεῖν, ὡς ληψομένην	οὗπερ	ἂν ἐπιθυμίαν ἔχῃ, τὸν τοῦ
[11, 6]	φανερὸν αὐτῷ τὸ ἔθνος, ἐξ	οὗπερ	εἴη τυγχάνουσα. Μεταβὰς δὲ ὁ
[11, 5]	τὰς χεῖρας ἀνατείνας εἰς τὸν	οὐρανόν,	αἰσχύνεσθαι μὲν ἔλεγεν αὐτὸν ἀναβλέψαι
[11, 5]	ὁμοφύλους, καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν	οὐρανόν,	ἄχρι τίνος, εἶπεν, ὦ δέσποτα,
[11, 3]	βασιλείων καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν	οὐρανὸν	εὐχαριστεῖν ἤρξατο τῷ θεῷ τῆς
[11, 3]	γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸς ὁ	οὐρανὸς	καὶ ταχὺς ὁ ἥλιος, ταῦτα
[11, 8]	πόλεις. Πάντων δ' αὐτὸν πρὸς	οὓς	ἀφίκοιτο φιλοφρόνως ἐκδεχομένων, Σαμαρεῖται μητρόπολιν
[11, 2]	ἔθνη καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων,	οὓς	ἐκ τῆς Περσίδος καὶ Μηδικῆς
[11, 8]	Σικιμῖται προσῆλθον αὐτῷ προσπαραλαβόντες καὶ	οὓς	Σαναβαλλέτης πρὸς αὐτὸν στρατιώτας ἀπέστειλεν
[11, 6]	μῆνας ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν	οὖσαι.	ὅτε δ' ἐνόμιζεν ἀποχρώντως τῷ
[11, 6]	δὲ εἶδος εὐπρεπεστέραν τῆς τάχιον	οὖσαν,	ἵν' ἀμφοτέροις καὶ πρὸς τὴν
[11, 7]	οἱ Σαμαρεῖς εἰσιν, εἰδὼς λαμπρὰν	οὖσαν	τὴν πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ πολλὰ
[11, 6]	ἔγημεν Ἰουδαίαν γυναῖκα τοῦ γένους	οὖσαν	τοῦ βασιλικοῦ, ἣν καὶ σῶσαι
[11, 8]	μέντοι γε ἱερατικῆς τιμῆς μεγίστης	οὔσης	ἐν τῷ ἔθνει καὶ τῷ
[11, 6]	διεφθάρη τὸν τρόπον, τὴν δὲ	οὐσίαν	αὐτοῦ ἐχαρίσατο τῇ βασιλίσσῃ. Μαρδοχαῖον
[11, 4]	συλληφθέντας ἐκέλευσεν ἀνασταυρωθῆναι καὶ τὴν	οὐσίαν	αὐτῶν εἰς τὴν βασιλικὴν καταταγῆναι
[11, 6]	αὐτῶν γινομένους, ἐκ τῆς ἰδίας	οὐσίας	αὐτὸς ἐπηγγείλατο μυριάδας δώσειν ταλάντων
[11, 1]	ἀκυρώσαντας ἀνασταυρωθῆναι βούλομαι καὶ τὰς	οὐσίας	αὐτῶν εἶναι βασιλικάς. καὶ ἡ
[11, 5]	ἀπαλλοτριωθησομένων τοῦ πλήθους καὶ τῆς	οὐσίας	αὐτῶν κατὰ τὴν τῶν πρεσβυτέρων
[11, 6]	λαμβάνει καὶ τοῖς παρὰ πλευρὸν	οὖσιν	ἀχανὴς ἐπέπεσεν. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[11, 5]	παραχρῆμα τοῖς γαζοφύλαξιν ὁ Ἔζδρας	οὖσιν	ἐκ τοῦ τῶν ἱερέων γένους
[11, 6]	τῶν σατραπειῶν ἑκατὸν καὶ εἰκοσιεπτὰ	οὐσῶν	ἄρχοντας, τῷ τρίτῳ τῆς βασιλείας
[11, 3]	τῆς τιμῆς ἠγμένοι γυναῖκας, ὧν	οὔτ'	αὐτοὶ τὸ γένος εἶχον εἰπεῖν
[11, 3]	αὐτοὶ τὸ γένος εἶχον εἰπεῖν	οὔτ'	ἐν ταῖς γενεαλογίαις τῶν Λευιτῶν
[11, 2]	οὔτε φόρους αὐτοὺς τελεῖν ὑπομενοῦντας	οὔτε	δὲ ὑπακούειν ἐθελήσοντας, ἀλλὰ καὶ
[11, 6]	αὐτοῦ βασιλευομένης οἰκουμένης, ἄμικτον ἀσύμφυλον	οὔτε	θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖς ἄλλοις
[11, 6]	τὴν αὐτὴν τοῖς ἄλλοις ἔχον	οὔτε	νόμοις χρώμενον ὁμοίοις, ἐχθρὸν δὲ
[11, 5]	οὐδὲν κάμνων οὔτε τοῖς ἔργοις	οὔτε	τῇ διαίτῃ οὔτε τοῖς ὕπνοις·
[11, 5]	πόλεως τὸν κύκλον οὐδὲν κάμνων	οὔτε	τοῖς ἔργοις οὔτε τῇ διαίτῃ
[11, 5]	τοῖς ἔργοις οὔτε τῇ διαίτῃ	οὔτε	τοῖς ὕπνοις· οὐδενὶ γὰρ τούτων
[11, 2]	ἴσθι μέντοι γε τούτων γενομένων	οὔτε	φόρους αὐτοὺς τελεῖν ὑπομενοῦντας οὔτε
[11, 3]	ζῴου δεσπόζοντες ἀνυπέρβλητοι τὴν δύναμιν	οὗτοι	καὶ τὴν ἰσχὺν εἰκότως ἂν
[11, 5]	τὴν Μηδίαν ὄντας. Μαθόντες δὲ	οὗτοι	τὴν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ
[11, 3]	ἀληθινὸς δέ ἐστιν καὶ δίκαιος	οὗτος,	ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας δεῖ
[11, 1]	πρὸ ἐτῶν διακοσίων καὶ δέκα·	οὗτος	γὰρ ἐν ἀπορρήτῳ εἶπε ταῦτα
[11, 6]	γίνεται τὸν βασιλικὸν περικειμένου κόσμον,	οὗτος	δ' ἦν ἐκ ποικίλης μὲν
[11, 6]	γὰρ ἦν ὄνομα αὐτῷ, τρεφομένη·	οὗτος	δ' ἦν ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος
[11, 6]	μὲν ἐλεύθεροι Πέρσαι προσκυνοῦσιν αὐτόν,	οὗτος	δὲ δοῦλος ὢν οὐκ ἀξιοῖ
[11, 3]	βασιλεῖ κομίζουσιν. Ὃ δ' ἂν	οὗτος	εἴπῃ καὶ κελεύσῃ τοῦτο ἐξ
[11, 3]	Ὑστάσπου παῖδα Δαρεῖον ἀπέδειξαν βασιλέα.	Οὗτος	ἰδιώτης ὢν ηὔξατο τῷ θεῷ,
[11, 6]	ποιήσειεν ὁ βασιλεὺς ἀκλήτῳ προσελθόντι,	οὗτος	οὐκ ἀποθνήσκει μόνος, ἀλλὰ συγγνώμης
[11, 8]	δὲ θεόν, οὗ τὴν ἀρχιερωσύνην	οὗτος	τετίμηται· τοῦτον γὰρ καὶ κατὰ
[11, 8]	ἰδόντες ὅτι τοὺς Ἰουδαίους Ἀλέξανδρος	οὕτω	λαμπρῶς τετίμηκεν ἔγνωσαν αὑτοὺς Ἰουδαίους
[11, 8]	δόξαντα. τοῖς μὲν οὖν Σικιμίταις	οὕτως	ἀπετάξατο. Τοὺς δὲ τοῦ Σαναβαλλέτου
[11, 3]	μετὰ παιδιᾶς. (Καὶ οἱ μὲν	οὕτως	ἀπῄεσαν ἐξ ἑκάστης πατριᾶς ἀριθμὸς
[11, 5]	ταῦτα πάσχον τὸ ἔθνος ἡμῶν	οὕτως	ἅρπαγμα πάντων καὶ λάφυρον γενόμενον;
[11, 3]	λέγειν τὴν τοῦ οἴνου δύναμιν	οὕτως	αὐτὴν ἐμφανίζων· ἄνδρες γὰρ εἶπεν,
[11, 6]	εἶναι καὶ τοῖς ἄλλοις μαθεῖν	οὕτως	γνῶναι> παρεσχηκότος, ὡς ἃ καθ'
[11, 3]	ψυχὰς ἀφιέναι μετ' αὐτῶν καρτεροῦμεν.	Οὕτως	δ' ἂν μάλιστα τὴν ἰσχὺν
[11, 5]	ἐπιθυμίας ἀναισθητῶν καὶ τῆς ταλαιπωρίας.	Οὕτως	δὲ καὶ συντεταμένως καὶ προνοητικῶς
[11, 6]	ἁπάντων ἔχουσα. Παρακελευομένου δὲ τὴν	οὕτως	ἐνυβρίζουσαν αὐτῷ ζημιῶσαι μεγάλην ζημίαν
[11, 5]	περὶ τοὺς γάμους τῶν προειρημένων	οὕτως	ἐπανορθώσας Ἔζδρας ἐκαθάρισεν τὴν περὶ
[11, 6]	περιτίθησι τὸ διάδημα, καὶ συνῴκησεν	οὕτως	Ἐσθήρα μὴ ποιήσασα φανερὸν αὐτῷ
[11, 6]	ἤθελεν διετέλει. Βλέποντες δ' αὐτὸν	οὕτως	ἔχοντα χαλεπῶς οἱ φίλοι συνεβούλευον
[11, 6]	ὦ κάκιστε πάντων ἀνθρώπων, εἶπεν,	οὕτως	ἡμῶν ταῖς συμφοραῖς ἐπεγγελᾷς; πεισθεὶς
[11, 6]	ἀρχαιοτέρων οὐδ' ἀκοῇ γνωρίμων ἡμῖν	οὕτως	ἰδεῖν ἔστιν ἔχον, ἀλλ' ἐκ
[11, 3]	Ζοροβάβηλος διδάσκειν αὐτοὺς ἤρξατο λέγων	οὕτως·	ἰσχυρὸς μὲν καὶ ὁ οἶνος
[11, 7]	Ἕλλησιν μήτε παρὰ βαρβάροις ὠμὸν	οὕτως	καὶ ἀσεβὲς ἔργον γεγονέναι. Τὸ
[11, 3]	χρυσίου ἑκατὸν ἀργύρου δὲ πεντακισχιλίας.	Οὕτως	μὲν οὖν οἵ τε ἱερεῖς
[11, 4]	Ἰουδαίων ἐρομένων, τίνος αὐτοῖς συγχωρήσαντος	οὕτως	οἰκοδομοῦσιν τὸν ναόν, ὡς φρούριον
[11, 6]	τῇ βασιλίσσῃ τὸν Μαρδοχαῖον ἐν	οὕτως	οἰκτρῷ σχήματι πρὸ τῆς αὐλῆς
[11, 5]	νόμον διεφύλαττον. Ὁ δὲ Ἔζδρας	οὕτως	ὁρῶν αὐτοὺς ἔχοντας ἐκέλευσεν ἀπιέναι
[11, 6]	ἐκέλευσεν αὐτῇ, μὴ τὴν ἰδίαν	οὕτως	σκοπεῖν σωτηρίαν, ἀλλὰ τὴν κοινὴν
[11, 5]	δὲ τὴν τῶν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν	οὕτως	συνέβη γενέσθαι. Πολλὰ δὲ καὶ
[11, 2]	ἀγνοούμενον ἴσως, ὅτι τῆς πόλεως	οὕτως	συνοικισθείσης καὶ τὸν κύκλον τῶν
[11, 6]	στρεπτὸν περιθέμενος προῆλθεν, ἰδόντες αὐτὸν	οὕτως	τετιμημένον ὑπὸ τοῦ βασιλέως οἱ
[11, 6]	Ἰουδαίοις καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν	οὕτως	χρήσασθαι τοῖς ὑπολειπομένοις τῶν ἐχθρῶν
[11, 5]	αὐτῶν γεγενημένα, κολασθήσεσθαι δὲ τοὺς	οὐχ	ὑπακούσαντας τῷ νόμῳ. Πεισθεὶς οὖν
[11, 8]	διὰ τὸ πλῆθος. Ἀπέβη δ'	οὐχ	ὡς προσεδόκων· συμβαλὼν γὰρ ὁ
[11, 3]	τὴν ἰσχὺν τῶν γυναικῶν κατανοήσαιτε·	οὐχὶ	πονοῦντες καὶ πᾶσαν ταλαιπωρίαν ὑπομένοντες
[11, 5]	προνοητικῶς αὐτοῦ τῆς σωτηρίας εἶχεν	οὐχὶ	φοβούμενος τὸν θάνατον, ἀλλὰ πεπεισμένος,
[11, 6]	μελλούσης συμφορᾶς· καὶ γὰρ πρὸ	ὀφθαλμῶν	αὐτὴν εἶχον ἤδη καὶ προσεδόκων.
[11, 6]	ἐλεηθῆναι μὲν αὐτήν, δόξαι δ'	ὀφθεῖσαν	τῷ βασιλεῖ πιθανὴν μὲν τοὺς
[11, 4]	τείχη περιβεβλήκασιν τῇ πόλει σφόδρα	ὀχυρά,	Ζοροβάβηλος καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς
[11, 4]	Ἰουδαίων, ὡς τήν τε πόλιν	ὀχυροῦσι	καὶ τὸν ναὸν φρουρίῳ προσεοικότα
[11, 6]	ἐκ τῶν παρὰ τὰς ἡμετέρας	ὄψεις	τετολμημένων, ὡς διαβολαῖς μὲν καὶ
[11, 6]	τὴν χάριν τοῦ προσώπου τὰς	ὄψεις	τῶν θεωμένων μᾶλλον ἐπάγεσθαι. Παραδοθεῖσα
[11, 8]	τῆς κατὰ τοὺς ὕπνους ἀναμνησθεὶς	ὄψεώς	τε καὶ παρακελεύσεως, νομίζω θείᾳ
[11, 6]	ὁ βασιλεὺς καὶ πρὸς τὴν	ὄψιν	μᾶλλον παροξυνθεὶς εἶπεν, ὦ κάκιστε